Έντυπο Υποβολής – Αξιολόγησης Γ.Ε.

O φοιτητής συμπληρώνει την ενότητα «Υποβολή Εργασίας», καταχωρεί τις λύσεις των ασκήσεων στο παρόν αρχείο κάτω από την
αντίστοιχη εκφώνηση και το υποβάλει ηλεκτρονικώς στον ιστότοπο http://study.eap.gr έχοντας κρατήσει αντίγραφό του. Ο
Καθηγητής-Σύμβουλος παραλαμβάνει από εκεί την Γ.Ε., συμπληρώνει την ενότητα «Αξιολόγηση Εργασίας» και την υποβάλει με τη
σειρά του στον εν λόγω ιστότοπο μαζί με τα σχόλια επί αυτής. Ο Καθηγητής-Σύμβουλος κρατάει αντίγραφα της υποβληθείσας όσο και
της διορθωμένης Γ.Ε. μαζί με το γραπτό σημείωμα του Συντονιστή, εάν έχει δοθεί παράταση.

Κατά την ηλεκτρονική υποβολή του παρόντος εντύπου, το όνομα του ηλεκτρονικού αρχείου πρέπει να γράφεται υποχρεωτικώς με
λατινικούς χαρακτήρες και να ακολουθεί την κωδικοποίηση του παραδείγματος: Π.χ., το όνομα του αρχείου για τη 2η Γ.Ε. του φοιτητή
ΙΩΑΝΝΟΥ στην ΠΛΗ12 πρέπει να γραφεί: «ioannou_ge2_pli12.doc».
____________________________________________________________________________
ΥΠΟΒΟΛΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Ονοματεπώνυμο φοιτητή

Ονοματεπώνυμο Καθηγητή –
Κωδικός Βασίλειος
ΠΛΗ 12 Συμβούλου
Θ.Ε. Δρακόπουλος
Καταληκτική ημερομηνία
Κωδικός ΗΛΕ 45 13/11/2019
υποβολής σύμφωνα με το ακ.
Τμήματος
ημερολόγιο (ημέρα Τετάρτη)
2019-2020 Ημερομηνία αποστολής Γ.Ε. από
Ακ. Έτος
τον φοιτητή
Επισυνάπτεται (σε περίπτωση που
α/α Γ.Ε. 1 έχει ζητηθεί) η άδεια παράτασης ΝΑΙ/ΟΧΙ
από τον Συντονιστή;

Υπεύθυνη Δήλωση Φοιτητή: Βεβαιώνω ότι είμαι συγγραφέας αυτής της εργασίας και ότι κάθε βοήθεια την οποία είχα για την
προετοιμασία της είναι πλήρως αναγνωρισμένη και αναφέρεται στην εργασία. Επίσης έχω αναφέρει τις όποιες πηγές από τις οποίες
έκανα χρήση δεδομένων, ιδεών ή λέξεων, είτε αυτές αναφέρονται ακριβώς είτε παραφρασμένες. Επίσης βεβαιώνω ότι αυτή η
εργασία προετοιμάστηκε από εμένα προσωπικά ειδικά για τη συγκεκριμένη Θεματική Ενότητα..
_________________________________________________________________________
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Ημερομηνία παραλαβής Γ.Ε. από τον φοιτητή
Ημερομηνία αποστολής σχολίων στον φοιτητή

Βαθμολογία (αριθμητικώς, ολογράφως)

_________________________________________________________________________

Υπογραφή Υπογραφή

Φοιτητή Καθηγητή-Συμβούλου

Αιτιολογήστε πλήρως τις απαντήσεις σας. Μην συμπεριλάβετε τις εκφωνήσεις των ασκήσεων.

ΓΕ_1 ΠΛΗ12 – ΗΛΕ45 2019-2020 ΓΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 1/18

Λύση της 1ης άσκησης

α)
i) Ορίζονται δύο πίνακες ΑΒ όταν ο αριθμός στηλών του πρώτου πίνακα είναι ίσος με τον αριθμό γραμμών
του Β πίνακα. Ο Α έιναι 2x3 και ο Β 3x3. Επίσης οι Β+ΑΤΑ μεμονωμένα, ο πίνακας ΑΤΑ ορίζεται διότι ο
αριθμός στηλών του ΑΤ είναι ίσος με τον αριθμό γραμμών του Α πίνακα. και το άθροισμα Β+ΑΤΑ επίσης
ορίζεται διότι ο Β πίνακας έχει ίδιο αριθμό στηλών και γραμμών με τον πίνακα ΑΤΑ.

 1 −1 4   0 2 −2 
   →  2,3 ( )
ΑΒ =     2 −5 1  = Θεωρούμε τους πίνακες
 0 2 3 2  3  −2 1 −25   →  3,3 ( )
 3  3

1 0+(-1)  2+4  (-2) 1 2+(-1)  (-5)+4 1 1 (-2)+(-1) 1+4  (-25) 

= =
0  0+2  2+3  (-2) 0  2+2  (-5)+2 1 0  (-2)+2 1+3  (-25) 

-10 11 -103
=
 -2 -7 -73  2  3

Τ  1 0
1 -1 4  1 -1 4  -1 2  × 1 -1 4 =
ΑΤ Α=    ×  
=   0 2 3
0 2 3  0 2 3    2Χ3
 4 3  3Χ2

1×1+0×0 1×(-1)+0×2 1×4+0×3  1 -1 4

= -1×1+2×0 -1×(-1)+2×2 -1×4+2×3 = -1 5 2 
 4×1+3×0 4×(-1)+3×2 4×4+3×3   4 2 25 3  3

 0 2 -2  1 -1 4  0+1 2+(-1) -2+4  1 1 2 

Β + ΑΤ Α=  2 -5 1   -1 5 2  =  2+(-1) -5+5 1+2  = 1 0 3 
-2 1 -25 3 3  4 2 25 3 3  -2+4 1+2 -25+25  2 3 0 3 3

 -10 -2 
-10 -103
=  11 -7 
11
(ΑΒ)Τ = 
 -2 -7 -73  23
-103 -73  3  2

ΓΕ_1 ΠΛΗ12 – ΗΛΕ45 2019-2020 ΓΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 2/18

  0 2 -2   1 0  0×1+2×(-1)+(-2)×4 0×0+2×2+(-2)×3
    
Β  Α =  2 -5 1  × -1 2  =  2×1+(-5)×(-1)+1×4
Τ
2×0+(-5)×2+1×3 =
-2 1 -25 3Χ3  4 3  3Χ2 (-2)×1+1×(-1)+(-25)×4 (-2)×0+1×2+(-25)×3 

 -10 -2
=  11 -7  Άρα Β  Α Τ = (Α  Β)Τ
-103 -73 

1 1 2 
ii)
Β + Α Τ Α = 1 0 3 
 2 3 0 3 3

1 1 2  1 1 2 
(Β + Α Τ Α) = 1 0 3  = 1 0 3  Άρα είναι συμμετρικός.
 2 3 0 33
 2 3 0 3 3

Για να είναι αντιστρέψιμος πρέπει η ορίζουσα του πίνακα να είναι αδιάφορη του μηδενός (   0 ) τότε λέμε
ότι ο πίνακας είναι ομαλός
Οπότε έχουμε:
+ - +
1 1 2 
det ( B + A A ) = det 
0 3 1 3 1 0
T
=1 −1 +2 =
1 0 3 3 0 2 0 2 3
 
2 3 0
= 1(0  0 − 3  3) − 1(1 0 − 3  2) + 2(1 3 − 0  2) = −9 + 6 + 6   = 3  0
30 Άρα είναι αντιστρέψιμος.

iii)Το ίχνος του πίνακα συμολίζεται με tr από το trace και έιναι το άθροισμα της διαγωνίου του:

tr[5  ( B + AT A )]

1 1 2  5 5 10 
5  ( B + AT A ) = 5  1 0 3  = 5 0 15  = 5 + 0 + 0 = 5
 2 3 0  10 15 0 

ΓΕ_1 ΠΛΗ12 – ΗΛΕ45 2019-2020 ΓΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 3/18

det 2× (B+ A T A ) 
-1

 
Απ’ τις ιδιότητες γνωρίζουμε ότι:

A -1  A = I
1
det  −1  det  = det   det  −1  det  = 1  det  −1 =
det 

από προηγούμενο ερώτημα έχουμε την ορίζουσα του πίνακα που ισούται με τρία. (Β+ΑΤΑ) = 3
οπότε:
det ( B + AT A ) =
−1 1
3
επίσης από ιδιότητα μπορούμε να βρούμε την ορίζουσα σε πολλαπλασιαζόμενο πίνακα (λ)
όπου λn είναι το μέγεθος του πίνακα στην περιπτωσή μας είναι 3x3 ετσι έχουμε:

det(  ) =  n  det A

οπότε:

det  2( +  ) −1  = 23  det( +  ) −1 = 8  1 = 8

3 3
8
det 2(Β+Α Τ Α)-1  =
3

β)
i)
1 1 1 
C = 1 0 -1   3,3 ( )
1 0 1 

1 1 1 1 1 1  3 1 1
C2= 1 0 -1  1 0 -1 =  0 1 0 
1 0 1 1 0 1   2 1 2  3 x 3
3 1 1  1 1 1  5 3 3
C3= 0 1 0   1 0 -1 = 1 0 -1 
 2 1 2  1 0 1  5 2 3 3 x 3
οπότε:
3 1 1   6 2 2
   
2C = 2  0 1 0  =  0 2 0 
2

 2 1 2  3 x 3  4 2 4  3 x 3

ΓΕ_1 ΠΛΗ12 – ΗΛΕ45 2019-2020 ΓΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 4/18

 5 3 3 6 2 2 1 1 1  2 0 0  -1 1 1  1 1 1  2 0 0
C − 2C
3 2
− C + 2 I = 1 0 -1 − 0 2 0  − 1 0 -1 +  0 2 0 =  1 -2 -1 − 1 0 -1 + 0 2 0 =
5 2 3  4 2 4  1 0 1  0 0 2  1 0 -1 1 0 1 0 0 2
-2 0 0   2 0 0   0 0 0
= 0 -2 0 + 0 2 0 =  0 0 0
0 0 -2 0 0 2  0 0 0 3 x 3

0 0 0 
C 3 − 2C 2 − C + 2 I =  0 0 0 
 0 0 0  3 x 3

Προκειμένου να αποδείξουμε την αντιστρεψιμότητα του C, θα υπολογίσουμε την ορίζουσα, αν είναι

αδιάφορη του μηδενός C  0 τοτε ο πίνακας λέμε ότι είναι ομαλός ή αντιστρέψιμος.

1 1 1 1 1 1
detC = 1 −0 +1 = 1(−1 − 0) + 1(0 − 1) = −1 − 1 = -2  0
0 -1 1 -1 1 0

Ετσι υπολογίζουμε τον αντιστρέψιμο, με τη μέθοδο του αλγόριθμου υπολογισμού αντίστροφου πίνακα.
Γίνονται γραμοπράξεις σε ανηγμένο κλιμακωτό πίνακα και έχουμε:

1 1 1 1 0 0 

C= 1 0 -1   = 0 1 0 
1 0 1 3 x 3  0 0 1  3 x 3
1 1 1 1 0 0  1 0 0 0 1/2 1/2 
C , I = 1 0 -1 0 1 0  γ 3 → -1γ 2 +γ 3 0 -1 -2 -1 1 0   → -1   + 
  2 2 2

1 0 1 0 0 1  0 0 2 0 -1 1

1 1 1 1 0 0  1 0 0 0 1/2 1/2 
1 0 -1 0 1 0   → -1 γ +   0 1 2 1 -1 0   → 1/ 2   + 
  2 1 2   3 3 3

0 0 2 0 -1 1 0 0 2 0 -1 1 

1 1 1 1 0 0  1 0 0 0 1/2 1/2 
 0 1 2 1 -1 0  → −1 +  0 1 2 1 -1 0   2 → −2   3 +  2
  1 2 1 
0 0 2 0 -1 1  0 0 1 0 -1/2 1/2 
1 0 -1 0 1 0  1 0 0 0 1/2 1/2 
 0 -1 -2 -1 1 0   → 1/ 2 +  I,C−1 =  0 1 0 1 0 -1 
  1 3 1

0 0 2 0 -1 1 0 0 1 0 -1/2 1/2 

0 1 / 2 1 / 2
C-1 = 1 0 - 1 
0 - 1 / 2 1 / 2  3 x 3

ΓΕ_1 ΠΛΗ12 – ΗΛΕ45 2019-2020 ΓΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 5/18

Λύση της 2ης άσκησης

α) Για να βρούμε τον συμπληρωματικό πίνακα adj(A) πρέπει αρχικα να υπολογίσουμε τα αλγεβρικά
συμπληρώματα ώς εξής, χρησιμοποιώντας μνημονικούς κανόνες προσήμων:

1+ 2− 4+   Α11 Α12 Α13 

T

 
 = 0− -1+ 1−    3,3 ( ) adj(A)=  Α 21 Α 22 Α 23 
 2+ 0− 13+   Α 31 Α 32 Α33 
 

-1 1 0 1 0 -1
A11 = + = (-1×13-1×0)= - 13 A12 = - =-(0×13-1×2)= 2 A13 = + = (0+2)= 2
0 13 2 13 2 0
2 4 1 4 1 2
A 21 = - = -(2×13-4×0)= - 26 A 22 = + = (13-8)= 5 A 23 = - = -(0-4)= 4
0 13 2 13 2 0
2 4 1 4 1 2
A 31 = + = (2+4)= 6 A32 = - = -(1-0)= - 1 A33 = + = (-1-0)= - 1
-1 1 0 1 0 -1

T
-13 2 2 -13 - 26 6
adj(A)= -26 5 
4  =  2 5 - 1 
 6 -1 -1  2 4 - 1 

β) Για την ανηγμένη κλιμακωτή μορφή του Β θα εργαστούμε με γραμμοπράξεις.

1 0 -1 0 -1
0 0 3 1 1
= γ 3 → -1 γ1 +γ 3 και γ 4 → -3  γ1 +γ 4
1 0 8 3 2
 
3 0 6 3 0
1 0 -1 0 -1
0 0 3 1 1
 γ 3 → -3  γ 2 +γ 3 και γ 4 → -3  γ 2 +γ 4
0 0 9 3 3
 
0 0 9 3 3
1 0 -1 0 -1
0 0 3 1 1
 1
γ2 →   2
0 0 0 0 0 3
 
0 0 0 0 0
1 0 -1 0 -1 
0 0 1 1/3 1/3
 γ1 → 1 γ 2 +γ1
0 0 0 0 0
 
0 0 0 0 0

ΓΕ_1 ΠΛΗ12 – ΗΛΕ45 2019-2020 ΓΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 6/18

1 0 0 1/3 1/3 
0 0 1 1/3 1/3
 αποτέλεσμα του Β σε Ανηγμένη Κλιμακωτή Μορφή
0 0 0 0 0
 
0 0 0 0 0

1 0 -1 0 -1
0 0 3 1 1
B=  M 4,5( )
1 0 8 3 2
 
3 0 6 3 0

Η βάση γραμμών του ΒΤ:

 1 0 3
1
1 -1 0 0 
0 -1 0
0 0 3 1 
1  0 0
B =

= -1 3 6
8
1 0 8 3 2  
  0 1 3
3
3 0 6 3 0 4  5 
-1 1 2 0  5  4

Έχουμε μάθει ότι ο χώρος γραμμών του ΒΤ παράγεται από τα διανύσματα - γραμμές του:

span (1,0,1,3), (0,0,0,0), (-1,3,8,6), (0,1,3,3), (-1,1,2,0) όπου και είναι οι γεννήτορες του χώρου γραμμών)

Για να βρούμε τη βάση όταν γνωρίζουμε τους γεννήτορες εργαζόμαστε ως εξής:

1ον, τοποθετούμε τους γεννήτορες τον έναν κάτω από τον άλλον και,
2ον στη συνέχεια κλιμακοποιούμε,

1 0 1 3 1 0 1 3
0 0 0 0  0 1 3 3 
 
-1 3 8 6  2   5 0 3 9 9  γ 4  -1  γ 2 +γ 4
   
0 1 3 3 0 1 3 3
-1 1 2 0   0 0 0 0 
1 0 1 3 1 0 1 3
-1 1 2 0  0 1 3 3 
 
-1 3 8 6  γ4  γ2 0 3 9 9  γ 3  -3  γ 2 +γ 3
   
0 1 3 3 0 0 0 0
 0 0 0 0   0 0 0 0 
1 0 1 3 1 0 1 3
0 1 3 3 0 1 3 3
  
-1 3 8 6  γ 3  1 γ1 +γ 3 και γ 4  1 γ1 +γ 4 0 0 0 0
   
-1 1 2 0 0 0 0 0
 0 0 0 0   0 0 0 0 
Οι μή μηδενικές γραμμές του Β κλιμακωτου
πίνακα είναι μία ΒΑΣΗ

ΓΕ_1 ΠΛΗ12 – ΗΛΕ45 2019-2020 ΓΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 7/18

Συνεπώς, μια βάση του χώρου γραμμών του ΒΤ είναι:

 
 
(1, 0,1, 3), (0,1, 3, 3) 
 
 

Η διάσταση του μηδενοχώρου του Β:

υλοποιούμε το μηδενοχώροοπου δίνεται από τον τύπο α  Χ = 0 :

x 
1 0 -1 -1    0
0
0 0 3 1    0
1
y
B=  z  =
1 0 8 2     0
3
  w  
3 0 6 0    0
3
t 
σε μορφή επαυξημένου:
1 0 -1 0 -1 0
 
0 0 3 1 1 0
1 0 8 3 2 0 

3 0 6 3 0 0 


Στη συνέχεια με τη μέθοδο απαλοιφής του Gauss (κλιμακωτή μορφή) θα λυσουμε ώστε να βρούμε τη
διάσταση.
Γνωρίζουμε από προηγούμενη άσκηση τη λύση της κλιμακωτής μορφής του πίνακα Β όπου και θα την
αντιγράψω τα μηδενικά στο τέλος δεν επηρεάζουν και τα προσθέτω:

1 0 0 1/3 1/3 0
 
0 0 1 1/3 1/3 0
= αποτέλεσμα του Β σε Ανηγμένη Κλιμακωτή Μορφή
0 0 0 0 0 0 
0 0 0 0 0 0 


οπότε σε γραμμικό σύστημα έχουμε:

1x+0y+0z+1/3w+1/3t = 0
0x+0y+1z+1/3w+1/3t = 0

x +1/ 3w +1/ 3t = 0  x = -1/ 3w -1/ 3t 


z +1/ 3w +1/ 3t = 0  z = -1/ 3w -1/ 3t  w, t 



ΓΕ_1 ΠΛΗ12 – ΗΛΕ45 2019-2020 ΓΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 8/18

(x,y,z,w,t)= (-1/3w-1/3t, y, -1/3w-1/3t, w, t)  (y,w,t) 
σε ανάλυση έχουμε:
= (0y,y,0y,0y,0y)+(-1/3w,0w,-1/3w,w,0w)+(-1/3t,0t,-1/3t,0t,t)=
=y (0,1,0,0,0) +w( -1/3,0,-1/3,1,0)+t( -1/3,0,-1/3,0,1)

Ότι είναι στην παρένθεση είναι οι γεννήτορες της λύσης, ελέγχουμε αν είναι γραμμικώς ανεξάρτητοι:
Ο γραμμίκος συνδιασμος πρεπει να είναι ισος με το μηδεν.
κ=0, λ=0, μ=0 

κ(0,1,0,0,0)+λ(-1/3,0,-1/3,1,0)+μ(-1/3,0,-1/3,0,1)=0=>

=>(0,κ,0,0,0)+(-1/3λ,0,-1/3λ,λ,0)+(-1/3μ,0,-1/3μ,0,μ)=0=>

=>(0-1/3λ-1/3μ, κ+0+0, 0-1/3λ-1/3μ, 0+λ+0, 0+0+μ)=0=>

-1/3λ-1/3μ=0
κ=0
λ=0
μ=0
-1/3λ-1/3μ=0

Οπότε τα στοιχεία (0,1,0,0,0), (-1 / 3,0,-1 / 3,1,0), (-1 / 3,0, -1 / 3,0,1) είναι μια βάση του
μηδενοχώρου,
Άρα η διάσταση είναι: dim = 3 όσα δηλαδή τα στοιχεία (διανύσματα) της βάσης.

γ)
C  M n,n ( )
det(C ) = 1
C T (C − I ) = ( I − C )T  C T  C − I  C T = ( I − C )T
Γνωρίζουμε απο τις ιδιότητες οτι CT  C = I οπότε:
I − I  C T = ( I − C )T
επίσης I  CT =C T και (Α+Β) T =A T +BT έτσι:
Ι - CT =(I - C) T  I - C T =I T - C T
O ανάστροφος Ι  ισούται με Ι
I T =I
Συνεπώς I - CT = I - CT ή IT − C T = ( I − C )T  (I - C)T = (I - C)T

ΓΕ_1 ΠΛΗ12 – ΗΛΕ45 2019-2020 ΓΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 9/18

det(C − I ) = 0

C T (C − I ) = ( I − C )T  det C T (C − I )  = det ( I − C )T 

Aπό τις ιδιότητες γνωρίζουμε ότι η ορίζουσα ενός πίνακα ισούται με την ορίζουσα του ανάστροφου του.
Αρα: det(A)=det(A)T

det C (C − I )  = det  ( I − C )   det(C )  det(C − I ) = det  −1(C − I ) 

απο ιδιότητα:
det(λ  Α)=λ n  det (A) οπότε:
det(C )  det(C − I ) = −1n  det(C − I ) 
λόγω οτι ο n είναι περιτός φυσικός αριθμός
 det(C )  det(C − I ) = −1  det(C − I )
γνωρίζουμε οτι ο det(C)=1 οπότε:
1  det(C − I ) = −1  det(C − I ) 
det(C − I ) + det(C − I ) = 0 
2 det(C − I ) 0
2 det(C − I ) = 0  =  det(C - I) = 0
2 2

ΓΕ_1 ΠΛΗ12 – ΗΛΕ45 2019-2020 ΓΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 10/18

Λύση της 3ης άσκησης

α)
1x+0y-2z + 4w=1
5x+0y-2z -12w=13
0x+1y + 0z-1w=2

θα λύσουμε με τη μέθοδο Gauss:

1 0 -2 4 1 
5 0 -2 -12 13 γ  -5  γ +γ
  2 1 2

0 1 0 -1 2 
1 0 -2 4 1 
0 0 8 -32 8 γ  γ
  2 3

0 1 0 -1 2
1 0 -2 4 1 
0 1 0 -1 2  γ  1 γ
  3 8
3

0 0 8 -32 8 
1 0 -2 4 1 
0 1 0 -1 2
 
0 0 1 -4 1 

Ετσι έχουμε:

1x+0y-2z+4w=1  x-2z+4w=1

0x+1y+0z-1w=2  y-w=2
0x+0y+1z-4w=1  z-4w=1
y = 2+w
w
z = 1 + 4w
x-2(1+4w)+4w=1=>x-2-8w+4w=1=>x=1+2+8w-4w=>
=> x = 3 + 4w w

έχουμε μονοπαραμετρική απειρία λύσεων.

Λύσεις:

(x,y,z,w)  = (3+4w,2+w,1+4w,0+w)=(3,2,1,0)+(4w,w,4w,w)= (3,2,1,0)+w(4,1,4,1) w∈

β)
1 2 -2 0
1x + 2y - 2z=0  
0x + 1y+ 2z=-1 0 1 2 -1 
3x - 2y+ 2z=8 3 -2 2 8 
1x+10y-10z=80 
1 10 -10 80 


ΓΕ_1 ΠΛΗ12 – ΗΛΕ45 2019-2020 ΓΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 11/18

1 2 -2 0 
0 1 2 -1 
 γ 3  -3γ1 +γ 3 και γ 4  -1γ1 +γ 4
3 -2 2 8 
 
1 10 -10 80 
1 2 -2 0 
0 1 2 -1 
 γ 3  8γ 2 +γ 3 και γ 4  -8γ 2 +γ 4
0 -8 0 8 
 
0 8 -8 80 
1 2 -2 0 
0 1 2 -1 
 γ 4  1γ 3 +γ 4
0 0 24 0 
 
0 0 -24 88
1 2 -2 0 
0 1 2 -1 

0 0 24 0 
 
0 0 0 88

1x+ 2y - 2z= 0 x+2y-2z=0

0x+ 1y + 2z= -1 y+2z=-1
0x+ 0y+24z= 0 24z=0
0x+ 0y + 0z=88 0=88

Εφόσον η τελευταία εξίσωση (0=88) είναι αδύνατη άρα όλο το σύστημα είναι ΑΔΥΝΑΤΟ.
Δεν υπάρχουν λύσεις για το (x,y,z)  3

γ)

1x+0y- 1z=0
1x+2y+αz=3α+9
3x+1y- 2z =α+3
1 0 -1 0
1 2 α 3α+9  γ  -1γ +γ και γ  -3γ +γ
  2 1 2 3 1 3

3 1 -2 α+3 
1 0 -1 0
0 2 α+1 3α+9  γ  γ
  2 3

0 1 1 α+3 
1 0 -1 0
0 1 1 α+3  γ 3  -2γ 2 +γ 3

0 2 α+1 3α+9 
1 0 -1 0  1x+0y-1z=0  x-z=0
0 1 1 α+3   0x+1y+1z=α+3 
    y+z=α+3
0 0 α-1 α+3  0x+0y+(α-1)z=α+3 (α-1)z=α+3

ΓΕ_1 ΠΛΗ12 – ΗΛΕ45 2019-2020 ΓΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 12/18

 α+3
x=z  x= α 1
α-1
α+3
(α-1)z=α+3=> z= α 1
α-1

 α+3  -α-3 α+3 (α+3)(α-1)+ ( -α-3) α 2 -α+3α-3-α-3

y=α+3-    y= + = = 
 α-1  α-1 1 α-1 α-1

α 2 +α-6
 y= α 1
α-1

Λύσεις:

(x,y,z) 

 α+3 α 2 +α-6 α+3 

 , , 
 α-1 α-1 α-1 

Συμπεραίνουμε ότι για να υπάρξει μοναδική λύση θα πρέπει ο παρονομαστής να είναι αδιάφορος του

μηδενος, που σημαίνει ότι το α πρέπει να είναι αδιάφορο του 1 α ≠1  σε οποιαδήποτε άλλη
περίπτωση θα έχουμε μοναδική λύση.

ΓΕ_1 ΠΛΗ12 – ΗΛΕ45 2019-2020 ΓΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 13/18

Λύση της 4ης άσκησης

α)
i) A= (x,y,z)  3
: 2x+y+z-1  0
Είναι Α  
Αρχικά ελέγχουμε αν ικανοποιούνται οι συνθήκες:
1η συνθήκη, να ανήκει το μηδενικό στοιχείο στο Α → (0,0,0) 
με αντικατάσταση έχουμε:
2x+y+z-1≥0  2  0 + 0 + 0 − 1  0  0 + 0 + 0 − 1 = -1 < 0
Οπότε δεν ικανοποιείται η συνθήκη,το μηδενικό στοιχείο δεν ανήκει στο Α. (0,0,0)
Άρα το σύνολο Α δεν είναι υπόχωρος του διανυσματικου χώρου 3 .

ii)
B= (x,y)  2
: y=x 2 + x
Είναι Β  
Αρχικά ελέγχουμε αν ικανοποιούνται οι συνθήκες:
1η συνθήκη, να ανήκει το μηδενικό στοιχείο στο B → (0,0)  B
y=x 2 + x =>0=0+0, ικανοποιείται.

2η συνθήκη β1 +β 2  
1 = (x1 , y1 ) : y1 =x12 + x1
2 = (x 2 , y 2 ) : y 2 = x 2 2 + x 2

1 + 2 = (x1 , y1 ) + (x 2 , y 2 )  x1 + x 2 , y1 + y 2
με αντικατάσταση έχουμε:
y = x 2 + x  (y1 + y 2 ) = (x1 + x 2 ) 2 + (x1 + x 2 ) 
x12 + x 2 2 + x1 + x 2  (x1 + x 2 ) 2 + (x1 + x 2 )
2
Δεν ικανοποιείται η συνθήκη β1 +β 2   , οπότε Άρα το σύνολο Β δεν είναι υπόχωρος του

β)

i) V = (x, y, z, w)  4
: x − y + z − w = 0
x − y+z−w = 0x = y−z+ w
Οπότε έχουμε:
(x, y, z, w) = (y − z + w, y, z, w) = (y, y, 0, 0), ( −z, 0, z, 0), (w, 0, 0, w) = y(1,1, 0, 0), z( −1, 0,1, 0), w(1, 0, 0,1)
 
V= span (1,1, 0, 0), ( −1, 0,1, 0), (1, 0, 0,1) 
 V1 V2 V3 
Όπου αποτελούν τους γεννήτορες του χώρου ή αλλιώς τη γραμμική θήκη του V.

Έλέγχουμε αν τα V1,V2,V3 είναι και γραμμικώς ανεξάρτητα ωστε να αποτελέσουν μία βάση:

ΓΕ_1 ΠΛΗ12 – ΗΛΕ45 2019-2020 ΓΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 14/18

Πρέπει να ισχύει: λ,μ,ν,  :   V1 +   V2 +   V3 = 0 =>

(1,1, 0, 0) + (−1, 0,1, 0) + (1, 0, 0,1) = 0 

 (, , 0, 0) + (−, 0, , 0) + (, 0, 0, ) = 0 
  −  + ,  + 0 + 0, 0 +  + 0, 0 + 0 +  = 0, 0, 0, 0
 −+ = 0
=0
=0
=0
Οπότε τα V1,V2,V3 είναι γραμμικώς ανεξάρτητα, άρα είναι και μια βάση του V, με διασταση =3

 

(1,1, 0, 0),(-1, 0,1, 0),(1, 0, 0,1) dimV=3

 V1 V2 V3 


Για το χώρο W:

W = (x, y, z, w)  4
: x + 2y − 2z − w = 0
Θα εργαστούμε όπως και πρίν:
x + 2y − 2z − w = 0  x = −2y + 2z + w

Έχουμε οπότε:
(x, y, z, w) = ( −2y + 2z + w, y, z, w) = ( −2y, y, 0, 0), (2z, 0, z, 0), (w, 0, 0, w) = y(−2,1, 0, 0), z(2, 0,1, 0), w(1, 0, 0,1)
 
W= span (−2,1, 0, 0), (2, 0,1, 0), (1, 0, 0,1) 
 W1 W2 W3 
Όπου αποτελούν τους γεννήτορες του χώρου ή αλλιώς τη γραμμική θήκη του W.

Έλέγχουμε αν τα W1,W2,W3 είναι και γραμμικώς ανεξάρτητα ωστε να αποτελέσουν μία βάση:
Πρέπει να ισχύει: λ,μ,ν,  :   W1 +   W2 +   W3 = 0 =>

(−2,1, 0, 0) + (2, 0,1, 0) + (1, 0, 0,1) = 0 

 (−2, , 0, 0) + (2, 0, , 0) + (, 0, 0, ) = 0 
 −2 + 2 + ,  + 0 + 0, 0 +  + 0, 0 + 0 +  = 0, 0, 0, 0
2 + 2 +  = 0
=0
=0
=0
Οπότε τα W1,W2,W3 είναι γραμμικώς ανεξάρτητα, άρα είναι και μια βάση του W, με διασταση =3

 

(-2,1, 0, 0),(2, 0,1, 0),(1, 0, 0,1) dimW=3

 W1 W2 W3 


ii)
ΓΕ_1 ΠΛΗ12 – ΗΛΕ45 2019-2020 ΓΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 15/18
 (x, y, z, w)  4
: x + 2y − 2z − w = 0 
VW =  
 : x − y + z − w = 0

x + 2y − 2z − w = 0 x = −2y + 2z + w  x = −2y +2y + w  x = w 

Οπότε:     w, y 
 x − y + z − w = 0  −2y + 2z + w − y + z −w = 0  −3y + 3z = 0  3z = 3y  z = y 

(x, y, z, w) = (w, y, y, w) = (0, y, y, 0) + (w, 0, 0, w) = y(0,1,1, 0) + w(1, 0, 0,1)

 
V  W = span (0,1,1, 0),(1, 0, 0,1)
 1 2 

Ελέγχουμε αν είναι και γραμμικώς ανεξάρτητα.

Πρέπει να ισχύει:
λ,μ  :   1 +   2 = 0
λύση:
λ  (0,1,1,0)+μ  (1,0,0,1)=0  (0,λ,λ,0)+(μ,0,0,μ)  0+μ, λ+0, λ+0, μ+0=0,0,0,0 
 =0
 =0
Οπότε τα 1 , 2 είναι γραμμικώς ανεξάρτητα
Άρα μία βάση του V  W είναι τα 2 διανύσματα (0,1,1,0), (1,0,0,1) τα οποία έχουν διάστημα 2, όσα
δηλαδή και τα διανύσματά της:
dim V  W =2

Από το τυπολόγιο έχουμε ότι

dim ( n ) = n
dim(V+W)=dimV+dimW - dim V  W

οπότε αντικαθιστώντας έχουμε:

dim ( 4 ) = 4
dim(V+W)=3+3-2=4  dim(V+W)=4
dim (V+W) = dim 4

Άρα:
4
V+W=

Λύση της 5ης άσκησης

ΓΕ_1 ΠΛΗ12 – ΗΛΕ45 2019-2020 ΓΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 16/18

 
 

α)W= (1,7,10),(2,3, −1),(7,60,91),(8,12, −4)  3


 1 2 3 4 


1 7 10   1 7 10   1 7 10 
 2 3 -1   2  −21 +  2  0 -11 -21 3  1 2 + 3  0 -11 -21
  3  −7 1 + 3     4  −4 2 +  4  
 
7 60 91  0 11 21    0 0 0 
   4  −81 +  4     
8 12 -4   0 -44 -84   0 0 0 

Ξέρουμε ότι οι ΜΗ μηδενικές γραμμές είναι και η βάση του χώρου οπότε:

 

βάση του W = (1,7,10),(0,-11,-21)  3 

 ν1 ν2 

Έλεγχουμε αν είναι και γραμμικά ανεξάρτητα:

λ,μ 
  1 +    2 = 0
΄ :
 (1, 7,10) + (0, −11, −21) = 0  (, 7,10) + (0, −11, −21) = 0   + 0, 7 + ( −11),10 + (−21 ) = 0, 0, 0
=0
7 + (−11) = 0
10 + (−21) = 0
=0
Άρα είναι και γραμμικώς ανεξάρτητα.
Διάσταση: dimV=2

β)
W = f  V : f (2) = 0 → 1 +  2  2 +  3  4 +  4  8 = 0
(0, 0)  W
Ά έχουμε:
1 +  2  2 +  3  4 +  4  8 = 0  0 + 0  2 + 0  4 + 0  8 = 0  0 + 0 + 0 + 0 = 0

 να είναι ποόχωρος πρέπει ν ισχύει → w1 + w 2  W

w1 = 11 +  21  2 + 31  4 +  4 1  8 = 0
w 2 = 1 2 +  2 2  2 +  3 2  4 +  4 2  8 = 0
w1 + w 2 = 0 + 0 = 0 ισχύει.

Επίσης:


  w1  W
  (11 +  21  2 +  31  4 +  4 1  8) =   0 = 0
ά ανήκει στο W και είναι υπόχωρος του V

ΓΕ_1 ΠΛΗ12 – ΗΛΕ45 2019-2020 ΓΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 17/18

W = f  V : f (2) = 0 → 1 +  2  2 +  3  4 +  4  8 = 0
1 +  2 x + 3 x 2 +  4  x 3 = 0  1 +  2  2 +  3  22 +  4  23 = 0  1 +  2  2 +  3  4 +  4  8 = 0 
 1 = −2 2 − 23 − 8 4

Έχουμε λοιπόν, αντικαθιστώντας:

(1 ,  2 , 3 ,  4 ) = (−2 2 − 2 3 − 8 4 ,  2 ,  3 ,  4 ) = (  2 , 3 ,  4 ) 
= ( −2 2 ,  2 , 0, 0 ) + ( −2 3 , 0,  3 , 0 ) + ( −8 4 , 0, 0,  4 ) =
=  2 (−2,1, 0, 0) +  3 (−2, 0,1, 0) +  4 ( −8, 0, 0,1)
v1 v2 v3

 3 διανύσματα είναι ή του W = span (−2,1, 0, 0), ( −2, 0,1, 0), ( −8, 0, 0,1)

Για να είναι και μία βάση πρέπει να ισχύει η γραμμική ανεξαρτησία:

, , ,
 v1 +  v 2 +   v3 = 0
 (−2,1, 0, 0) +  (−2, 0,1, 0) +  ( −8, 0, 0,1) = 0  ( −2, , 0, 0) + ( −2, 0, , 0) + (−8, 0, 0, ) = 0 
v1 v2 v3

−2 − 2 − 8,  + 0 + 0, 0+ρ+0, 0+0+σ=0,0,0

−2 − 2 − 8 = 0
+0+0 = 0  = 0
0+ρ+0=0  ρ=0
0+0+σ = 0   = 0

Άρα είναι όντως βάση (−2,1, 0, 0), (−2, 0,1, 0), (−8, 0, 0,1)
και η διάσταση είναι 3 → dimW = 3

Βιβλιογραφία:
Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο Αριθμητικά Συστήματα – Θεωρία Συμπληρωματικό υλικό για τον Α’ Τόμο - Εισαγωγή στην Πληροφορική Έκδοση 3.0 2015
Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο Γενικά Μαθηματικά ΙΙ-Γραμμική Άλγεβρα τομος Α-Γρηγόρης Καμβύσας, Μαρία Χατζηνικολάου.
Πρόσθετο υλικό:
Εναλλακτικό Διδακτικό Υλικό (ΕΔΥ)
Συνοδευτικό Εκπαιδευτικό Υλικό (ΣΕΥ)

ΓΕ_1 ΠΛΗ12 – ΗΛΕ45 2019-2020 ΓΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ 18/18