ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙKΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

Έντυπο Yποβολής – Αξιολόγησης Γραπτής Εργασίας

3η Εργασία ΠΛΗ20 2021 – 2022 (Κατηγορηματική Λογική)
O φοιτητής συμπληρώνει στην ενότητα «ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ» όλα τα απαιτούμενα στοιχεία
(ονοματεπώνυμο φοιτητή, ονοματεπώνυμο Καθηγητή-Συμβούλου, Τμήμα, και Ημερομηνία αποστολής από τον
φοιτητή). Στη συνέχεια, συμπληρώνει στην ενότητα «ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ» τις απαντήσεις του
στα ερωτήματα της εργασίας. Τέλος, αποστέλλει στον Καθηγητή-Σύμβουλο το αρχείο των απαντήσεών του
ηλεκτρονικά, εντός της προβλεπόμενης καταληκτικής προθεσμίας για την υποβολή της εργασίας, αναρτώντας
το στην πλατφόρμα ασύγχρονης εκπαίδευσης (study.eap.gr).
Ο Καθηγητής-Σύμβουλος συμπληρώνει την ενότητα «ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ» και επιστρέφει στον φοιτητή μέσω
της πλατφόρμας το αρχείο απαντήσεών του, μαζί με τα σχόλια επί των απαντήσεών του στα ερωτήματα της ΓΕ,
ενώ διατηρεί το ηλεκτρονικό μήνυμα του Συντονιστή, εάν έχει δοθεί παράταση.
Το όνομα του ηλεκτρονικού αρχείου που αποστέλλει ο φοιτητής θα πρέπει να γράφεται υποχρεωτικά με
λατινικούς χαρακτήρες και να ακολουθεί την κωδικοποίηση του παραδείγματος: Π.χ., το όνομα του αρχείου για
την 3η ΓΕ του φοιτητή Ιωάννη Γεωργίου, με ΑΜ 1234, του τμήματος ΗΛΕ41, θα πρέπει να γραφεί: «PLH20-
HLE41_GE3_IOANNIS-GEORGIOU.docx».

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Ονοματεπώνυμο φοιτητή ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΚΗΣ

ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ
Κωδικός ΘΕ: ΠΛΗ20 Ονοματεπώνυμο Καθηγητή -Σύμβουλου
ΑΝΤΩΝΙΟΥ

Κωδικός Καταληκτική ημερομηνία παραλαβής σύμφωνα με το Τετάρτη,

Τμήματος:
ΗΛΕ42 ακαδημαϊκό ημερολόγιο 2/2/2022
Ακ. Έτος: 2021 – 2022 Ημερομηνία αποστολής ΓΕ από το φοιτητή

Επισυνάπτεται (σε περίπτωση που έχει ζητηθεί) η

A/A ΓΕ: 3η άδεια παράτασης από το Συντονιστή;
ΝΑΙ / ΟΧΙ

Υπεύθυνη Δήλωση Φοιτητή: Βεβαιώνω ότι είμαι συγγραφέας αυτής της εργασίας και ότι κάθε βοήθεια την οποία είχα για την προετοιμασία
της είναι πλήρως αναγνωρισμένη και αναφέρεται στην εργασία. Επίσης έχω αναφέρει τις όποιες πηγές από τις οποίες έκανα χρήση
δεδομένων, ιδεών ή λέξεων, είτε αυτές αναφέρονται ακριβώς είτε παραφρασμένες. Επίσης βεβαιώνω ότι αυτή η εργασία προετοιμάστηκε
από εμένα προσωπικά ειδικά για τη συγκεκριμένη Θεματική Ενότητα.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Ημερομηνία παραλαβής ΓΕ από το φοιτητή

Ημερομηνία αποστολής σχολίων στο φοιτητή

Βαθμολογία (αριθμητικά, ολογράφως) 0

Υπογραφή Φοιτητή Υπογραφή ΣΕΠ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΚΗΣ, 3η εργασία, ΠΛΗ 20 [ΗΛΕ42] 1

 ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙKΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ

Ερώτημα Μέγιστος βαθμός Βαθμός

1 15
2 30
3 25
4 20
5 10
Συνολικός Βαθμός: 100 0

Γενικά Σχόλια:
<γενικά σχόλια για την εργασία από το Σύμβουλο-Καθηγητή>

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΚΗΣ, 3η εργασία, ΠΛΗ 20 [ΗΛΕ42] 2

 ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙKΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Ερώτημα 1.
Α)
Α.1)
𝜑(𝑥) ≡ 𝑃(𝑥) → ∃𝑦(∀𝑥𝐴(𝑥, 𝑦) ∧ 𝐵(𝑥))

𝑃(𝑥) → ∃𝑦(∀𝑥𝐴(𝑥, 𝑦) ∧ 𝐵(𝑥))

𝑃(𝑥) ∃𝑦(∀𝑥𝐴(𝑥, 𝑦) ∧ 𝐵(𝑥))

∀𝑥𝐴(𝑥, 𝑦) ∧ 𝐵(𝑥)

∀𝑥𝐴(𝑥, 𝑦) 𝐵(𝑥)

𝐴(𝑥, 𝑦)

Α.2)
Δεν αληθεύει, διότι η μεταβλητή 𝑥 θα αντικατασταθεί μόνο εκεί που υπάρχει ελεύθερη
μεταβλητή.
Μπορούμε αν θέλουμε με αλφαβητική παραλλαγή να αντικαταστήσουμε την δεσμευμένη
μεταβλητή 𝑥 π.χ με α, οπότε θα έχουμε :
𝑃( 𝒕(𝒄, 𝒚)) → ∃𝑦 ∀𝜶𝐴( 𝜶, 𝒚) ∧ 𝐵(𝒕(𝒄, 𝒚))

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΚΗΣ, 3η εργασία, ΠΛΗ 20 [ΗΛΕ42] 3

 ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙKΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

Α.3)
Θα αντικατασταθούν μόνο οι ελεύθερες μεταβλητές όπου έχω επισημάνει με κόκκινο.

𝑃( 𝒕(𝒄, 𝒚)) → ∃𝑦 ∀𝒙𝐴( 𝒙, 𝒚) ∧ 𝐵(𝒕(𝒄, 𝒚))

𝑃(𝒕(𝒄, 𝒚)) ∃𝑦(∀𝑥𝐴(𝑥, 𝑦) ∧ 𝐵(𝒕(𝒄, 𝒚)))

∀𝑥𝐴(𝑥, 𝑦) ∧ 𝐵(𝒕(𝒄, 𝒚))

∀𝛼𝐴(𝑥, 𝑦) 𝐵(𝒕(𝒄, 𝒚))

𝐴(𝑥, 𝑦)

Β)
∀𝑥 𝐵(𝑥) ∨ ∃𝑦 ∀𝑥𝐴(𝑥, 𝑦) → ∀𝑦𝑄(𝑥, 𝑦) Αλφαβητική παραλλαγή

∀𝑥 𝐵(𝑥) ∨ ∃𝑦 ∀𝑤𝐴(𝑤, 𝑦) → ∀𝑦𝑄(𝑥, 𝑧) Αλφαβητική παραλλαγή

∀𝑥 𝐵(𝑥) ∨ ∃𝑦 ∀𝑤𝐴(𝑤, 𝑦) → ∀𝑧𝑄(𝑥, 𝑧) Εφαρμογή Νόμου μετακίνησης ποσοδείκτη

∀𝑥 𝐵(𝑥) ∨ ∃𝑦∀𝑧 ∀𝑤𝐴(𝑤, 𝑦) → 𝑄(𝑥, 𝑧) Εφαρμογή Νόμου μετακίνησης ποσοδείκτη

∀𝑥 𝐵(𝑥) ∨ ∃𝑦∀𝑧∃𝑤 𝐴(𝑤, 𝑦) → 𝑄(𝑥, 𝑧) Εφαρμογή Νόμου διπλής άρνησης

∀𝑥 ¬¬𝐵(𝑥) ∨ ∃𝑦∀𝑧∃𝑤 𝐴(𝑤, 𝑦) → 𝑄(𝑥, 𝑧) Εφαρμογή 1ου Νόμου Αντικατάστασης

∀𝑥 ¬𝐵(𝑥) → ∃𝑦∀𝑧∃𝑤 𝐴(𝑤, 𝑦) → 𝑄(𝑥, 𝑧) Εφαρμογή Νόμου μετακίνησης ποσοδείκτη

∀𝑥∃𝑦 ¬𝐵(𝑥) → ∀𝑧∃𝑤 𝐴(𝑤, 𝑦) → 𝑄(𝑥, 𝑧) Εφαρμογή Νόμου μετακίνησης ποσοδείκτη

∀𝑥∃𝑦∀𝑧 ¬𝐵(𝑥) → ∃𝑤 𝐴(𝑤, 𝑦) → 𝑄(𝑥, 𝑧) Εφαρμογή Νόμου μετακίνησης ποσοδείκτη

∀𝒙∃𝒚∀𝒛∃𝒘 ¬𝑩(𝒙) → 𝑨(𝒘, 𝒚) → 𝑸(𝒙, 𝒛)

Αξιολόγηση Ερωτήματος : / 15

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΚΗΣ, 3η εργασία, ΠΛΗ 20 [ΗΛΕ42] 4

 ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙKΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

Ερώτημα 2.
Α)
1)
1) (1 < 𝑛) ∧ ∀𝑥∀𝑦 (𝑥 × 𝑦 = 𝑛) → (𝑥 = 1) ∨ (𝑦 = 1)
Το 𝛱(𝑛) Αληθεύει αν υπάρχει φυσικός αριθμός 𝑛 μεγαλύτερος του ένα και για κάθε ζεύγος
φυσικών αριθμών εάν το 𝑛 είναι αποτέλεσμα γινομένων των, τότε ή ο πρώτος θα είναι ίσος με
τη μονάδα ή ο δεύτερος θα είναι ίσος με τη μονάδα.
Ερμηνεύει δηλαδή τους πρώτους αριθμούς.

2) (𝑚 < 𝑛) ∧ 𝛱(𝑚) ∧ 𝛱(𝑛) ∧ ¬∃𝑥 (𝑚 < 𝑥) ∧ (𝑥 < 𝑛) ∧ 𝛱(𝑥)

Το 𝛥𝛱(𝑚, 𝑛) Αληθεύει αν: πρώτους αριθμούς 𝛱(𝑚) 𝜅𝛼𝜄 𝛱(𝑛), εκ των οποίων οι n να είναι
μεγαλύτεροι των m και δεν υπάρχει πρώτος αριθμός 𝛱(𝑥) ο οποίος είναι μεταξύ των n και m.
Ερμηνεύει δηλαδή τους διαδοχικούς πρώτους αριθμούς.
2)
∀𝑖∀𝑛 𝑃(𝑖, 𝑛) ↔ (𝑖 = 0 ∧ 𝑛 = 2) ∨ ∃𝑗 𝑖 = 𝑗 + 1 ∧ ∃𝑚(𝑃(𝑗, 𝑚) ∧ 𝛥𝛱(𝑚, 𝑛))
Κάθε ζεύγος φυσικών αριθμών του κατηγορήματος 𝑃(𝑖, 𝑛) αληθεύουν αν και μόνο αν ή το
𝑖 = 0 𝜅𝛼𝜄 𝜏𝜊 𝑛 = 2 ή υπάρχει φυσικός αριθμός 𝑗 ο οποίος είναι μικρότερος κατά ένα του 𝑖
(δηλαδή παίρνει ελάχιστο 𝑗 =0 όταν ο 𝑖=1) και υπάρχει φυσικός αριθμός 𝑚 ο οποίος έχει την
ιδιότητα να είναι διαδοχικός πρώτος με τον 𝑛 (όπου 𝑚 𝜋𝜌𝜊𝜂𝛾ό𝜐𝜇𝜀𝜈𝜊𝜍 𝜋𝜌ώ𝜏𝜊𝜍 𝜏𝜊𝜐 𝑛) και να
αληθεύει το κατηγόρημα 𝑃(𝑗, 𝑚)
Εν κατακλείδι:
Να υπάρχει μία σχέση του 𝑥 𝜇𝜀 𝜏𝜊 𝑦 μέσω της 𝑃 και να αληθεύει αν και μόνο αν ο
προηγούμενος φυσικός αριθμός του 𝑥 σχετίζεται με τη σειρά του από τον προηγούμενο πρώτο
του 𝑦 με την ίδια ακριβώς σχέση.
Το μικρότερο δυνατό ζεύγος που θα ισχύει θα είναι το (0,2) και θα έπονται με τη σειρά τα
εξής:
𝑃(0,2)
𝑃(1,3)
𝑷(𝟐, 𝟓)
𝑃(3,7)
𝑃(4,11)
𝑃(5,13)
. . .
. . .
𝑃(𝑥, 𝑦)
Το 𝑃(2,5) αληθεύει σύμφωνα με το ανωτέρω παράδειγμα.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΚΗΣ, 3η εργασία, ΠΛΗ 20 [ΗΛΕ42] 5

 ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙKΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

Β)

1)
∀𝑥∀𝑦∃𝑧 𝛴(𝑥) ∧ 𝛴(𝑦) → 𝐸(𝑧) ∧ 𝛦𝛱𝛪(𝑥, 𝑧) ∧ 𝛦𝛱𝛪(𝑦, 𝑧)

2)
∀𝑥∀𝑦 𝛴(𝑥) ∧ 𝛴(𝑦) ∧ (𝑥 ≠ 𝑦)
→ ∃𝑧 𝐸(𝑧) ∧ 𝛦𝛱𝛪(𝑥, 𝑧) ∧ 𝛦𝛱𝛪(𝑦, 𝑧)
∧ ∀𝑤(𝐸(𝑤) ∧ 𝛦𝛱𝛪(𝑥, 𝑤) ∧ 𝛦𝛱𝛪(𝑦, 𝑤) ∧ 𝑤 ≈ 𝑧)

∨ ∀𝑥∀𝑦 𝛴(𝑥) ∧ 𝛴(𝑦) ∧ (𝑥 ≠ 𝑦) → ¬∃𝑧 𝐸(𝑧) ∧ 𝛦𝛱𝛪(𝑥, 𝑧) ∧ 𝛦𝛱𝛪(𝑦, 𝑧)

3)
𝛱𝛢𝛲𝛢𝛬𝛬𝛨𝛬𝛰𝛪(𝑥, 𝑦) ≡ 𝛦(𝑞) ∧ 𝛦(𝑟) ∧ (𝑞 ≠ 𝑟) ∧ ¬∃𝑧 𝛴(𝑧) ∧ 𝛦𝛱𝛪(𝑧, 𝑞) ∧ 𝛦𝛱𝛪(𝑧, 𝑟)

4)
∀𝑦∃𝑥(𝛴(𝑦) ∧ 𝛦(𝑥) ∧ ¬𝛦𝛱𝛪(𝑦, 𝑥)
→ ∃𝑧 𝛦(𝑧) ∧ 𝛱𝛢𝛲𝛢𝛬𝛬𝛨𝛬𝛰𝛪(𝑥, 𝑧) ∧ 𝛦𝛱𝛪(𝑦, 𝑧)

∧ ∀𝑤 𝛦(𝑤) ∧ 𝛱𝛢𝛲𝛢𝛬𝛬𝛨𝛬𝛰𝛪(𝑥, 𝑤) ∧ 𝛦𝛱𝛪(𝑦, 𝑤) ∧ (𝑧 ≈ 𝑤)

Αξιολόγηση Ερωτήματος : / 30

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΚΗΣ, 3η εργασία, ΠΛΗ 20 [ΗΛΕ42] 6

 ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙKΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

Ερώτημα 3.

Α)
1) ¬∃𝑥𝑃(𝑥, 𝑥)
Το παράδειγμα αναφέρεται στη ανακλαστική ιδιότητα (reflexive), με μετάφραση:
Δεν υπάρχει ανακλαστική σχέση.

2) ¬∃𝑥∃𝑦 𝑃(𝑥, 𝑦) ∧ 𝑃(𝑦, 𝑥)

Αναφέρεται στην Συμμετρική Ιδιότητα (symmetric), με μετάφραση:
Δεν υπάρχει συμμετρική σχέση.

3) ∀𝑥∀𝑦∀𝑧 𝑃(𝑥, 𝑦) ∧ 𝑃(𝑦, 𝑧) → 𝑃(𝑥, 𝑧)

Αναφέρεται στην μεταβατική Ιδιότητα (transitive), με μετάφραση:
Η σχέση έχει τη μεταβατική ιδιότητα ή Η σχέση είναι μεταβατική.

4) ∃𝑧 ¬∃𝑥𝑃(𝑥, 𝑧) ≡ ∃𝑧 ∀𝑥¬𝑃(𝑥, 𝑧)
Υπάρχει στοιχείο που κανένα δεν είναι μικρότερο του.

5) ∀𝑥∀𝑦(𝑥 ≠ 𝑦 → 𝑃(𝑥, 𝑦) ∨ 𝑃(𝑦, 𝑥))

Σχέση ολικής διάταξης.
Κάθε δύο διαφορετικά στοιχεία είναι μεταξύ τους συγκρίσιμα είναι η σχέση ολική.

B)
¬∃𝑥𝑃(𝑥, 𝑥)
Δεν υπάρχει ανακλαστική σχέση.
Αληθές: Δεν υπάρχει στοιχείο μικρότερο από τον εαυτό του.

¬∃𝑥∃𝑦 𝑃(𝑥, 𝑦) ∧ 𝑃(𝑦, 𝑥)

Δεν υπάρχει συμμετρική σχέση.
Αληθές: Δεν υπάρχουν στοιχεία που ισχύει σχέση 𝑥 ≤ 𝑦 και 𝑦 ≤ 𝑥

∀𝑥∀𝑦∀𝑧 𝑃(𝑥, 𝑦) ∧ 𝑃(𝑦, 𝑧) → 𝑃(𝑥, 𝑧)

Η σχέση έχει τη μεταβατική ιδιότητα ή Η σχέση είναι μεταβατική.
Αληθές: Ισχύει αν 𝑥 ≤ 𝑦 και 𝑦 ≤ 𝑧 τότε 𝑥 ≤ 𝑧

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΚΗΣ, 3η εργασία, ΠΛΗ 20 [ΗΛΕ42] 7

 ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙKΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

∃𝑧 ¬∃𝑥𝑃(𝑥, 𝑧)
Υπάρχει στοιχείο που κανένα δεν είναι μικρότερο του.
Αληθές: ισχύει για (𝑧 = 0)

∀𝑥∀𝑦(𝑥 ≠ 𝑦 → 𝑃(𝑥, 𝑦) ∨ 𝑃(𝑦, 𝑥))

Kάθε δύο διαφορετικά στοιχεία είναι μεταξύ τους συγκρίσιμα.
Αληθές: Ισχύει ότι κάθε δυο διαφορετικά στοιχεία είναι μεταξύ τους συγκρίσιμα.
π.χ. 1/2 < 2/3

Γ)
1)
¬∃𝑥𝑃(𝑥, 𝑥)
Δεν υπάρχει ανακλαστική σχέση.
Αληθές: Δεν υπάρχει στοιχείο μικρότερο από τον εαυτό του.

¬∃𝑥∃𝑦 𝑃(𝑥, 𝑦) ∧ 𝑃(𝑦, 𝑥)

Δεν υπάρχει συμμετρική σχέση.
Αληθές: Δεν υπάρχουν στοιχεία που ισχύει σχέση 𝑥 ≤ 𝑦 και 𝑦 ≤ 𝑥

∀𝑥∀𝑦∀𝑧 𝑃(𝑥, 𝑦) ∧ 𝑃(𝑦, 𝑧) → 𝑃(𝑥, 𝑧)

Η σχέση έχει τη μεταβατική ιδιότητα ή Η σχέση είναι μεταβατική.
Αληθές: Ισχύει αν 𝑥 ≤ 𝑦 και 𝑦 ≤ 𝑧 τότε 𝑥 ≤ 𝑧

∃𝑧 ¬∃𝑥𝑃(𝑥, 𝑧)
Υπάρχει στοιχείο που κανένα δεν είναι μικρότερο του.
Αληθές: ισχύει για (𝑧 = 0)

∀𝑥∀𝑦(𝑥 ≠ 𝑦 → 𝑃(𝑥, 𝑦) ∨ 𝑃(𝑦, 𝑥))

Kάθε δύο διαφορετικά στοιχεία είναι μεταξύ τους συγκρίσιμα.
Αληθές: Ισχύει ότι κάθε δυο διαφορετικά στοιχεία είναι μεταξύ τους συγκρίσιμα.
π.χ. 1/2 < 3/5

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΚΗΣ, 3η εργασία, ΠΛΗ 20 [ΗΛΕ42] 8

 ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙKΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

2)
Σε σύνολο ρητών αριθμών, στο χώρο αναφοράς 𝑈 ∗ για κάθε δυο αριθμοσημεία που
επιλέγουμε πάντα θα υπάρχουν άπειρα κλάσματα αναμεσά τους, σε αντίθεση με την 𝑈 όπου
δεν ισχύει π.χ. x=0 και y=1/2.
Επομένως:
𝑈∗ ⊨ 𝛥
𝑈 ⊨ ¬𝛥

𝛥 ≡ ∀𝑥∀𝑦 𝑃(𝑥, 𝑦) → ∃𝑧 𝑃(𝑥, 𝑧) ∧ 𝑃(𝑧, 𝑦)

Αξιολόγηση Ερωτήματος : / 25

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΚΗΣ, 3η εργασία, ΠΛΗ 20 [ΗΛΕ42] 9

 ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙKΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

Ερώτημα 4.
Α)
σταθερές ΓΡΑΦΕΙΟ, ΥΠΝΟΔΩΜΑΤΙΟ
ΚΛΕΙΔΙΑ, ΡΟΛΌΙ (συντομογραφίες: 𝛤, 𝛶 και 𝛫, 𝛲)
μεταβλητές 𝑥, 𝑦, … (και τα παρόμοια)
κατηγορήματα, σχέσεις ΤΟΠΟΣ(𝑥) (συντομογραφία: 𝛵(𝑥) )
ΠΡΑΓΜΑ(𝑥) (συντομογραφία: 𝛱(𝑥) )
ΘΕΣΗ(𝑥, 𝑦) (συντομογραφία: 𝛩(𝑥, 𝑦) )
1)
𝛢 ≡ 𝛱(𝛫) ∧ 𝑇(𝛶) ∧ 𝛩(𝐾, 𝑌) ∧ ∀𝑥(𝑇(𝑥) ∧ 𝛩(𝛫, 𝑥) → 𝑥 ≈ 𝑌)

2)
𝛶1 ≡ ∀𝑥 𝛱(𝑥) → ∃𝑦(𝛵(𝑦) ∧ 𝛩(𝑥, 𝑦))
𝛶2 ≡ ∀𝑥∀𝑦∀𝑧(𝛱(𝑥) ∧ 𝛵(𝑦) ∧ 𝛵(𝑧) ∧ 𝛩(𝑥, 𝑦) ∧ 𝛩(𝑥, 𝑧) → 𝑦 = 𝑧)
𝛶3 ≡ 𝛱(𝛲), 𝛱(𝛫), 𝛵(𝛤), 𝛵(𝛶)
𝛶(𝛼) ≡ ∀𝑥 𝛱(𝑥) → ∃𝑦 𝛵(𝑦) ∧ 𝛩(𝑥, 𝑦) ∧ ∀𝑧(𝛵(𝑧) ∧ 𝛩(𝑥, 𝑧) → 𝑦 = 𝑧)
Δηλαδή ότι κάθε πράγμα έχει ακριβώς μια θέση.

𝛶4 ≡ ∀𝑥 𝛱(𝑥) → 𝛩(𝑥, 𝛤) ∨ 𝛩(𝑥, 𝛶)

𝛶5 ≡ ∀𝑥 𝑇(𝑥) ∧ 𝛩(𝛲, 𝑥) → 𝛩(𝛫, 𝑥)
𝛶6 ≡ ¬𝛩(𝛲, 𝛤)
𝛶(𝛽) ≡ ∀𝑥 𝛱(𝑥) → ∃𝑦 𝑇(𝑦) ∧ 𝛩(𝑥, 𝛶) ∧ ∀𝑧 𝑇(𝑧) ∧ 𝛩(𝑥, 𝛶) → 𝑧 ≈ 𝑦
Κάθε πράγμα βρίσκεται στο υπνοδωμάτιο και μόνον εκεί.

Για να αποδείξω ότι ισχύει η λογική συνεπαγωγή {𝛶(𝛼), 𝛶(𝛽)} ⊨ 𝛢

αρκεί να δείξω ότι 𝛶(𝛼) ∧ 𝛶(𝛽) → 𝛢 είναι λογικά έγκυρος.
∀𝑥 𝛱(𝑥) → ∃𝑦 𝛵(𝑦) ∧ 𝛩(𝑥, 𝑦) ∧ ∀𝑧(𝛵(𝑧) ∧ 𝛩(𝑥, 𝑧) → 𝑦 = 𝑧) 𝜜𝝀𝜼𝜽έ𝝇

∀𝑥 𝛱(𝑥) → ∃𝑦 𝑇(𝑦) ∧ 𝛩(𝑥, 𝛶) ∧ ∀𝑧 𝑇(𝑧) ∧ 𝛩(𝑥, 𝛶) → 𝑧 ≈ 𝑦 𝜜𝝀𝜼𝜽έ𝝇

𝛱(𝛫) ∧ 𝑇(𝛶) ∧ 𝛩(𝐾, 𝑌) ∧ ∀𝑥(𝑇(𝑥) ∧ 𝛩(𝛫, 𝑥) → 𝑥 ≈ 𝑌)𝜜𝝀𝜼𝜽έ𝝇

Συνεπώς Αλήθεια Συνεπάγεται Αλήθεια .

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΚΗΣ, 3η εργασία, ΠΛΗ 20 [ΗΛΕ42] 10

 ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙKΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

Β)
1)
∀𝑥 𝐸(𝑥) → 𝐾(𝑥) → ∀𝑥𝛦(𝑥) → ∀𝑥𝛫(𝑥)

2)
𝐴 ⊨ ∀𝑥 𝐸(𝑥) → 𝐾(𝑥) → ∀𝑥𝛦(𝑥) → ∀𝑥𝛫(𝑥)
Αλφαβητική παραλλαγή
𝐴 ⊨ ∀𝑥 𝐸(𝑥) → 𝐾(𝑥) → ∀𝑥𝛦(𝑥) → ∀𝑦𝛫(𝑦)
Μετακίνηση ποσοδεικτών
𝐴 ⊨ ∀𝑥 𝐸(𝑥) → 𝐾(𝑥) → ∀𝑦∃𝑥 𝛦(𝑥) → 𝛫(𝑦)
Έστω τυχούσα δομή Α και τυχούσα αποτίμηση v. Εφαρμόζουμε τον ορισμό του Tarski.
𝐴 ⊨ ∀𝑥 𝐸(𝑥) → 𝐾(𝑥) → ∀𝑦∃𝑥 𝛦(𝑥) → 𝛫(𝑦)
Εφαρμογή κανόνα 6
𝛢𝜈 𝐴 ⊨ ∀𝑥 𝐸(𝑥) → 𝐾(𝑥) [𝑣] 𝜏ό𝜏𝜀 𝐴 ⊨ ∀𝑦∃𝑥 𝛦(𝑥) → 𝛫(𝑦) [𝑣]
Εφαρμογή κανόνα 8
𝛢𝜈 𝛾𝜄𝛼 𝜅ά𝜃𝜀 𝛼 ∈ |𝛢|: 𝐴 ⊨ 𝐸(𝑥) → 𝐾(𝑥) [𝑣(𝑥|𝑎)] 𝜏ό𝜏𝜀 𝛾𝜄𝛼 𝜅ά𝜃𝜀 𝛽 ∈ |𝛢|: 𝐴
⊨ ∃𝑥 𝛦(𝑥) → 𝛫(𝑦) [𝑣(𝑦|𝛽)]
Εφαρμογή κανόνα 9
𝛢𝜈 𝛾𝜄𝛼 𝜅ά𝜃𝜀 𝛼 ∈ |𝛢|: 𝐴 ⊨ 𝐸(𝑥) → 𝐾(𝑥) [𝑣(𝑥|𝑎)] 𝜏ό𝜏𝜀 𝛾𝜄𝛼 𝜅ά𝜃𝜀 𝛽 ∈ |𝛢|: 𝜐𝜋ά𝜌𝜒𝜀𝜄 𝛼
∈ |𝛢|: 𝐴 ⊨ 𝛦(𝑥) → 𝛫(𝑦) [𝑣(𝑥|𝑎), ((𝑦|𝛽)]
Εφαρμογή κανόνα 6
𝛢𝜈 (𝛾𝜄𝛼 𝜅ά𝜃𝜀 𝛼 ∈ |𝛢|: 𝛢𝜈 𝐴 ⊨ 𝐸(𝑥)[𝑣(𝑥|𝑎)] 𝜏ό𝜏𝜀 𝐾(𝑥)[𝑣(𝑥|𝑎)]) 𝜏ό𝜏𝜀 (𝛾𝜄𝛼 𝜅ά𝜃𝜀 𝛽
∈ |𝛢|: 𝜐𝜋ά𝜌𝜒𝜀𝜄 𝛼 ∈ |𝛢|: 𝛢𝜈 𝐴 ⊨ 𝛦(𝑥)[𝑣(𝑥|𝛼)] 𝜏ό𝜏𝜀 𝛫(𝑦)[(𝑦|𝛽)])
Εφαρμογή κανόνα 2
𝛢𝜈 (𝛾𝜄𝛼 𝜅ά𝜃𝜀 𝛼 ∈ |𝛢|: 𝛢𝜈 𝛼 ∈ 𝐸 𝜏ό𝜏𝜀 𝛼 ∈ 𝛫 )
𝜏ό𝜏𝜀 (𝛾𝜄𝛼 𝜅ά𝜃𝜀 𝛽 ∈ |𝛢|: 𝜐𝜋ά𝜌𝜒𝜀𝜄 𝛼 ∈ |𝛢|: 𝛢𝜈 𝛼 ∈ 𝐸 𝜏ό𝜏𝜀 𝛽 ∈ 𝛫 ) ≡
𝜜𝝂 𝜾𝝈𝝌ύ𝜺𝜾 ό𝝉𝜾 𝜸𝜾𝜶 𝜿ά𝜽𝜺 𝜶 ∈ |𝜜| 𝜶𝝂 𝑬𝑨 (𝜶) 𝜜𝝀𝜼𝜽ή𝝇 𝝉ό𝝉𝜺 𝜥𝑨 (𝜶)𝜜𝝀𝜼𝜽ή𝝇
𝝉ό𝝉𝜺 𝜾𝝈𝝌ύ𝜺𝜾 𝝄𝝉𝜾 𝜸𝜾𝜶 𝜿ά𝜽𝜺 𝜷 ∈ |𝜜| 𝝊𝝅ά𝝆𝝌𝜺𝜾 𝜶
∈ |𝜜| ό𝝅𝝄𝝊 𝜶𝝂 𝑬𝑨 (𝜶)𝜜𝝀𝜼𝜽ή𝝇 𝝉ό𝝉𝜺 𝜥𝑨 (𝜷) 𝜜𝝀𝜼𝜽ή𝝇
Εξ’ ορισμού (𝛢 → 𝛢 = 𝛢) → (𝛢 → 𝛢 = 𝛢)
Ισχύει 𝜜 → 𝜜 = 𝜜𝝀ή𝜽𝜺𝜾𝜶

Αξιολόγηση Ερωτήματος : / 20

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΚΗΣ, 3η εργασία, ΠΛΗ 20 [ΗΛΕ42] 11

 ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙKΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

Ερώτημα 5.

Α)
1.ΣΩΣΤΟ
∀𝒙𝑷(𝒙, 𝒙) 𝜜𝝀𝜼𝜽𝜺ύ𝜺𝜾
από κατανομή ποσοδείκτη
∀𝑥∀𝑦(𝑃(𝑥, 𝑦)𝜳𝜺𝝊𝜹έ𝝇 (𝒙 = 𝟏, 𝒚 = 𝟎) ∧ ∀𝑥∀𝑦𝑃(𝑦, 𝑥)𝜳𝜺𝝊𝜹έ𝝇 (𝒙 = 𝟎, 𝒚 = 𝟏) → 𝑥 = 𝑦)
𝜳 ∧ 𝜳 = 𝜳𝜺𝝁𝜶 ά𝝆𝜶 𝜳 → 𝝄𝝉𝜾𝜹ή𝝅𝝄𝝉𝜺 𝜜𝝀ή𝜽𝜺𝜾𝜶
∀𝒙𝑷(𝒙, 𝒙) ∧ ∀𝒙∀𝒚(𝑷(𝒙, 𝒚) ∧ 𝑷(𝒚, 𝒙) → 𝒙 = 𝒚)
→ ∀𝒙∀𝒚∀𝒛 𝑷(𝒙, 𝒚) ∧ 𝑷(𝒚, 𝒛) → 𝑷(𝒙, 𝒛)
Αληθεύει
∀𝒙∀𝒚∀𝒛(𝒙 ≤ 𝒚 ∧ 𝒚 ≤ 𝒛 → 𝒙 ≤ 𝒛) ισχύει πάντα .

2.ΣΩΣΤΟ
Αφού 𝜑 ∧ 𝜑 ∧ 𝜑 Αληθές για να ισχύει πρέπει να ισχύει ∃𝑥∀𝑦(𝑃(𝑦, 𝑥) → 𝑥 = 𝑦)
∃𝑥∀𝑦 (𝑦 ≤ 𝑥) → 𝑥 = 𝑦
Δεν υπάρχει x που να είναι μεγαλύτερο από όλα τα y, συνεπώς αν ισχύει x ≤ 𝑦
Τότε x=y Αληθές

3.
ΛΑΘΟΣ
𝜑 ∧ 𝜑 ∧ 𝜑 ∧ 𝜑 → ∃𝑥∀𝑦𝑃(𝑥, 𝑦)
Διότι αν ορίσουμε ως σύμπαν τους πραγματικούς αριθμούς ℝ δεν υπάρχει «μικρότερο»,
υπάρχει δηλαδή κάτω φράγμα .

4. ΣΩΣΤΟ
Αληθεύει στους φυσικούς λόγω πεπερασμένου σύμπαντος από ορισμό Α(x=0).

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΚΗΣ, 3η εργασία, ΠΛΗ 20 [ΗΛΕ42] 12

 ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙKΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

B)
1) ΛΑΘΟΣ
∀𝑥𝑃(𝑥) → ∀𝑥𝑄(𝑥) ⊨ ∀𝑥(𝑃(𝑥) → 𝑄(𝑥))
Είναι η αντίστροφη της 4Β2 άσκησης την οποία θα την λύσουμε λόγω ποικιλίας διαφορετικά.
Έστω στο σύμπαν |ℕ| ∈ {1,2} για τους οποίους ισχύει ότι 𝑃(1) επαληθεύεται και δεν
επαληθεύεται το 𝑄(1). Σε ότι αφορά το 2 δεν επαληθεύεται ούτε το 𝑃(2) ούτε το 𝑄(2).
Τότε η ∀𝑥𝑃(𝑥) → ∀𝑥𝑄(𝑥) είναι Αληθής διότι ∀𝑥𝑃(𝑥) 𝜀𝜄𝜈𝛼𝜄 𝛹έ𝜇𝛼 𝜎𝜐𝜈𝜀𝜋ώ𝜍 𝛹 →
𝜊𝜏𝜄𝛿ή𝜋𝜊𝜏𝜀 𝜀𝜄𝜈𝛼𝜄 𝛢𝜆𝜂𝜃ή𝜍.
Για ∀𝑥 𝑃(𝑥) → 𝑄(𝑥) 𝛼𝜈 𝑥 = 1 𝜏ό𝜏𝜀 𝑃(1) → 𝑄(1) 𝛹𝜀𝜐𝛿ή𝜍 𝛿𝜄ό𝜏𝜄 𝛢𝜆ή𝜃𝜀𝜄𝛼 →
𝛹έ𝜇𝛼 𝜀ί𝜈𝛼𝜄 𝛹𝜀𝜐𝛿ή𝜍.
Συνεπώς δεν ισχύει η ταυτολογική συνεπαγωγή.
2) ΛΑΘΟΣ
𝑇 ⊨ 𝜑 αν και μόνο αν για όλες τις δομές και αποτιμήσεις που το σύνολο τύπων 𝑇 είναι
ικανοποιήσιμο, ικανοποιείται και ο τύπος 𝜑.
Στο ερώτημα δίνεται ερμηνεία που επαληθεύει τους τύπους του συνόλου 𝛢 , 𝛢 , … , 𝛢 και
δεν επαληθεύει το Β.
Άρα δεν ισχύει Λογική Συνεπαγωγή.

3) ΛΑΘΟΣ
Έστω για σύμπαν φυσικών αριθμών έχουμε κάτω όριο το μηδέν ενώ στο σύμπαν των
πραγματικών δεν ισχύει.
Όπως στο παράδειγμα 5Α3.

4) ΣΩΣΤΟ
Δημιουργώντας Πίνακα Aλήθειας με όλες τις προτασιακές μεταβλητές δηλαδή:
𝑃(𝑎, 𝑏), 𝑃(𝑎, 𝑐), 𝑃(𝑏, 𝑎), 𝑃(𝑏, 𝑐), 𝑃(𝑐, 𝑎), 𝑃(𝑐, 𝑏), 𝑃(𝑐, 𝑐), 𝑃(𝑎, 𝑎), 𝑃(𝑏, 𝑏) και 𝑥 , 𝑥 , 𝑥
Και ελέγχοντας αν οι 𝑥 , 𝑥 , 𝑥 ταυτολογικά συνεπάγονται με τις υπόλοιπες μεταβλητές.

Αξιολόγηση Ερωτήματος : / 10

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΑΚΗΣ, 3η εργασία, ΠΛΗ 20 [ΗΛΕ42] 13