ANG KABUTIHAN NG DIYOS

Tunay nga ang kabutihan ng Diyos sapagkat ibinigay niya ang kaniyang bugtong

na anak upang malinis at maligtas ang sanlibutan sa kasalanan. Ngunit paano natin ito

mararamdaman kung hindi natin nakikita ang ating Panginoon?

Para sa akin, ang kabutihan ng Diyos ay araw-araw nating nararanasan mula sa

pagmulatng ng ating mga mata hanggang sa ating kapahingahan sa gabi. Hindi lang sa

mga ito naipapakita sa atin ang kabutihan ng Diyos kundi pati na rin sa mga

problemang ating napagdadaanan. Ang mga problemang ito ay hindi isang banta upang

tayo ay mapahamak kundi upang matuto sa kung ano man ang dapat nating malaman

sa mga bagay na makakapagbigay aral sa atin upang maging isang mabuti at

responsable sa mga desisyon na ating gagawin sa hinaharap. Ito rin ang magtuturo sa

atin na ibahagi sa iba ang kabutihang naidudulot nito sa atin. Gusto ko lang ibahagi ang

aking karanasan sa pagkilos at pagpapakita ng kabutihan sa akin ng ating Diyos Ama.

Noon, madalas akong mangamba at nalulugmok sa mga problemang nararanasan ko,

ngunit noong nakilala at tinanggap ko bilang aking Diyos at tagapagligtas ang ating

Diyos Ama, tumatak na sa aking isipan na hindi ako pababayaan ng ating Diyos sa

anumang bagyo ang dumating sa ating buhay. Sabi nga sa 1 John 4:18, “Magtiwala na

lagi kang iingatan ng Diyos at hindi ka Niya pababayaan dahil mahal ka Niya. Huwag

kang matakot”. Dito palang sa verse na ito makikita na hindi niya tayo pababayaan

sapagkat mahal ka/tayo ng ating Panginoon kaya’t huwag tayong matakot o

panghinaan ng loob sa kung ano man ang sakit na bigay ng mundo sa atin.
 Ang pagkakaroon ng personal na relasyon sa ating Diyos ay nakatulong sa akin

na mapalalim pa ang aking pananampalataya at mas lalong maramdaman ang

kabutihan ng Diyos sa kanyang mga anak.