PERSOONLIJK

PERSOONLIJK

blik van herkenning op het moment dat we elkaar de hand schudden. Al snel komt ter sprake dat wij in een ver verleden beide auditie hebben gedaan voor een jongensgroep om tot de showbizz toe te treden. Overigens op dat moment zonder direct resultaat. Carlo heeft het uiteindelijk vrij ver geschopt in de entertainmentwereld en later in de politiek. Hoe daar plotseling verandering in kwam, is onderwerp van ons geanimeerde gesprek. Hoe verliep jouw jeugd? Ik ben geboren in Den Haag en kom uit een sterk en ambitieus gezin. Mijn ouders waren een van de eersten die vanuit Suriname naar Nederland emigreerden. Ik voelde me niet echt anders, maar als kind viel het me wel op dat er geen andere donkere kinderen in de klas zaten. Ik scheelde qua leeftijd een jaar met mijn broer Sammy en wij deden vrijwel alles samen. Hij was zeer sportief, voetbalde bij Jong Ajax en ik was bezig met dansen, zang en vond alles interessant wat met politiek en showbizz te maken had. Ik kreeg van huis uit mee dat Nederland een diplomaland is en dat je dus moest presteren om iets te bereiken in het leven. Ik was zeer ambitieus, werkte bij de openbare bibliotheek en zat bij de padvinderij. We waren als gezin zeer actief lid van de Evangelische broedergemeente, waarvan de oorsprong in Duitsland ligt. Het is een kerkgenootschap waar veel Surinamers bij zijn aangesloten. Mijn ouders kozen ervoor ons gelovig op te voeden. Plotseling stond je wereld op zijn kop. Wat gebeurde er? Op mijn vijftiende overleed mijn broer Sammy in de bloei van zijn jonge leven aan een hersenbloeding.

p een zonnige vrijdagmiddag ontmoet ik Carlo Strijk (44) op een terras in Amsterdam-Zuid. Er is een wederzijdse

Het staat me nog helder voor de geest. Op een ochtend bonkte ik op mijn broers slaapkamerdeur en gaf aan dat hij op moest schieten, want anders zou ik zonder hem naar school fietsen. Mijn moeder kwam uit de nachtdienst, net voordat ik weg zou gaan. Zij was verpleegkundige en vroeg waar Sammy was. Ze liep mopperend naar zijn kamer en enkele seconden later hoorde ik een ijselijke schreeuw. Ik kan het niet reproduceren en heb nooit meer zon doordringende gil gehoord. Als verpleegkundige herkende ze natuurlijk direct dat haar zoon was overleden. Het was een afschuwelijke periode die mijn leven en toekomst voorgoed heeft veranderd. In eerste instantie waren mijn ouders bang dat er ook iets met mij of de andere kinderen zou gebeuren. Als gezin kwamen we op drijfzand terecht en mijn ouders zijn uiteindelijk gescheiden. Je ging verder met je leven. Wat kwam er op je pad? Ik besloot om overdag te werken en s avonds te studeren. Ik had verschillende functies en werd al vrij snel vestigingsmanager bij uitzendbureau Content. Ik zag op tv een oproep van Sandra Reemer, waarin presentatietalent werd gezocht voor deelname aan het programma Showmasters. De hoofdprijs zou een eigen tv-programma zijn. Gedreven door mijn ambitie te laten zien wie ik ben, meldde ik mij aan. Ik won niet, maar was wel direct wereldberoemd in Nederland. Ik wilde graag een tv-show presenteren om te laten zien dat ik het als donkere jongen helemaal had gemaakt. Ik begon te jagen naar alles wat ik niet had. Het kon altijd beter voor mijn gevoel. Ik zag de zegeningen niet die ik had. Ik zat volledig in mijn gemis te roeren en leefde naar een verlangen wat geen verlangen was, oftewel een vals verlangen.

Carlo Strijk:

Mijn ziel greep in via een herseninfarct

Na de afronding van twee HBO-opleidingen en het bekleden van diverse functies, wordt Carlo Strijk bekend als tv-presentator. Wanneer zijn succes in de showbizz enigszins wegebt, verplaats hij zijn werkveld geheel naar de politiek. Hij is namelijk al vanaf zijn 21e actief lid van de partij D66. Op de dag dat hij toetreedt tot het landelijk bestuur, slaat het noodlot toe. Een zwaar herseninfarct gooit zijn leven overhoop. Mijn ziel greep fysiek in om mij duidelijk te maken dat ik het verkeerde pad was ingeslagen. Ik werd geconfronteerd met de spirituele leegte waarin ik mij bevond. TeksT en foTos: Art Schroer
4 | JULI 2011

ParaVisie

ParaVisie

JULI 2011 | 5

PERSOONLIJK

PERSOONLIJK

Lukte het je om succesvol te zijn als presentator? Ik kreeg in eerste instantie leuke dingen aangeboden. Ik presenteerde op RTL5 de zaterdagavondshow Hartedieven. Dat heb ik bijna een jaar lang gedaan, terwijl het in eerste instantie slechts tien afleveringen zouden zijn. Vervolgens kwam ik bij de TROS en Kindernet terecht, waar ik verschillende presentatieklussen deed. Mijn pogingen om cht te slagen als presentator kwamen echter niet van de grond en in mij groeide woede, zelfminachting en angst voor het leven. Ik bouwde een negatief zelfbeeld op, terwijl ik altijd overkwam als de vrolijke Carlo. Op een gegeven moment besloot ik me op iets anders te gaan richten. Ik was vanaf mijn 21 al politiek actief
e

Je ging vervolgens naar een revalidatiecentrum. Hoe was dat? Ik kwam terecht in Heliomare in Wijk aan Zee. Ook daar viel mij op hoe hard het personeel werkt om anderen bij te staan, heel bijzonder om dat te mogen ervaren. Het was qua weer n van de allerslechtste zomers ooit en dan is het niet fijn om te vertoeven in Wijk aan Zee. Het ligt ver weg van alles en ik voelde me erg alleen op mijn kamer. Het was de eenzaamste tijd in mijn leven. Ik was bereid het leven dat ik tot die tijd had geleefd op te geven. Ik begon te bidden, zoals ik vroeger geleerd had. In de doodse stilte sprak mijn ziel tot mij. Die gaf aan dat ik me al die tijd op het verkeerde had gericht en geen aandacht besteedde aan mijn innerlijk welzijn. Ik had een spirituele leegte ontwikkeld, doordat ik mijn leven had overgegeven aan schuld, schaamte en angst. Ik speelde constant een rol en was nooit mezelf. Ik ervoer de boodschappen van mijn ziel als een laatste keerpunt om iets goeds met mijn leven te gaan doen.

de vertaling is van wat er op zielsniveau moet gebeuren. Op die manier ontwikkel je jezelf spiritueel, want anders loop je vast. Zo zie ik mijn herseninfarct ook. Het was een wakker schudden omtrent mijn spirituele leegte. Hoe heb jij dat luisteren naar je ziel ervaren? De aanwijzingen over het pad dat ik moest volgen, kwamen bij mij door via een stem, maar vooral ook via een duidelijk gevoel. Ik hoorde een stem die anders klonk dan mijn eigen stem, die vertelde wat mijn volgende stap in het leven moest zijn. Er is nog een manier hoe iets aan je duidelijk kan worden gemaakt, namelijk via synchroniciteit. Dat is eigenlijk gemaakt om als richtingaanwijzer te dienen. Er komen mensen, situaties en zaken in jouw leven voor die een enveloppe bevatten met daarin de volgende stap. Dat kan zich bijvoorbeeld uiten in een liedje dat je hoort op de radio of iemand die je ziet. Het gesprek dat wij samen voeren, heeft ook een betekenis. Alle dingen die je in je leven meemaakt, zijn onderdeel van de opleiding die uiteindelijk leidt tot de missie van dit leven. Zo dien je bereid te zijn om datgene wat je als probleem ziet in het leven los te laten en er een situatie voor in te vullen. Je benoemt het dus niet als probleem, maar als situatie! Je voelt het verschil in beladenheid. Al die situaties zijn iedere keer een uitnodiging van je Hogere Macht om spiritueel te groeien. Hoe ben jij zelf spiritueel gezien gaan groeien? Na mijn revalidatieproces kon ik niet terugkeren in de politiek. Ik ben me gaan verdiepen in spiritualiteit door cursussen te doen bij Patty Harpenau en ik las boeken van ondermeer Deepak Chopra, David Bradshaw en Louise Haye. Ik volgde allerlei opleidingen en studeerde kinder- en jeugdtherapie, omdat ik mijn hersenen wilde stimuleren. Ik heb me ook verdiept in The Secret, maar heb daar afstand van genomen. Zo geeft The Secret aan dat je iets moet bestellen en jouw wensenlijstje kunt plaatsen in het universum. Ik vind dat de grootste onzin die er bestaat. Alles is er namelijk al. Het is niet zo dat de Hogere Macht jou hier op aarde heeft gezet om het je

bij D66 en wist dat ik daar mijn verbale en andere talenten ook prima kon inzetten. Op de dag dat ik tot het landelijk bestuur van de partij toetrad, sloeg echter het noodlot toe. Wat hield dat noodlot in? Ik wilde die avond in mei 2007 een aantal plannen opschrijven en merkte dat ik het niet voor elkaar kreeg om iets te noteren. Mijn rechterbeen begon te slepen en mijn mond en rechteroog gingen hangen. Ik wijdde het aan extreme moeheid. Niets bleek minder waar, want twee dagen later lag ik in het Onze Lieve Vrouwen Gasthuis op de Intensive Stroke Unit. Ik bleek een zwaar herseninfarct te hebben gehad. Er werd gevreesd voor mijn leven. Mijn bloeddruk was ver boven de norm. Ik zag voortdurend een oranje licht dat automatisch aangaat als je bloeddruk te hoog is. Ik heb dus niet ht licht gezien, maar wel constant die oranje lamp. Ik ben de mensen die zo hard op de afdeling werkten om mij er weer bovenop te krijgen eeuwig dankbaar. Ik heb veel bewondering voor hoe zij te werk gaan. Ik heb die twee weken bewust meegemaakt en merkte dat mijn spraak anders was, dat ik verward was en het allemaal niet goed begreep wat er gebeurde. Ik bleek rechtszijdig verlamd te zijn en kwam in een rolstoel te zitten.
6 | JULI 2011

Het is niet zo dat de Hogere Macht jou hier op aarde heeft gezet om het je zo moeilijk mogelijk te maken. Het gaat erom dat je aanvaardt en accepteert wat er voor jou klaarligt

zo moeilijk mogelijk te maken. Het gaat erom dat je aanvaardt en accepteert wat er voor jou klaarligt. Hoeveel brood wil je dat er nog gebakken wordt als al het brood er al is? Via The Secret kan je aangeven: bak voor mij twee broden. Ik zeg dat al het brood al gebakken is en voor je in de schappen klaarligt. Aanvaard en accepteer dit en toon je dankbaarheid hiervoor. Hoe sta je nu in het leven? Ik hield totaal niet van mezelf voordat het misging en ik dat herseninfarct kreeg. Daarom hield ook geen enkele relatie stand. Hoe minder je van jezelf houdt, hoe meer je het ontbrekende taartpuntje van de ander bij jezelf wilt proppen om tot heelheid te komen. Maar dat kan niet. Ter vergelijking: de appel- en chocoladetaart staan naast elkaar. Het kan niet zo zijn dat je een ontbrekend stuk van de n kunt opvullen met die van de ander. Ik was dat aan het doen en putte kracht uit feestjes en andere lege dingen. Ik vulde mijn taart dus steeds op, omdat ik bang was voor mezelf. Ik diende het bewustwordingsproces te ondergaan om te leren van mezelf te houden. Ik ben ervan overtuigd geraakt dat ik niet ben overleden, omdat ik nog zaken te doen heb in dit leven. Ik heb gesproken met Dr. Jill Bolte Taylor, een neurochirurg die zelf een hersenbloeding kreeg. In haar boek Onverwacht inzicht geeft ze aan dat je niet een stroke victim bent maar een stroke survivor. Zo zie ik dat ook. Hoe zie jij jouw toekomst? Eigenlijk heb ik nog steeds geen vastomlijnd plan. Ik laat alles op me afkomen en ben dankbaar dat het nu zo goed met me gaat. Ik ben er wel van overtuigd dat het de bedoeling van mijn Hogere Macht is dat ik iets met mijn opgedane kennis doe. Het boek Vals Verlangen dat ik heb geschreven, is een onderdeel van mijn revalidatieproces. Al put er maar n persoon kracht uit mijn boek, dan is het voor mij al goed. Als coach probeer ik anderen bij te staan, gedreven door de lessen die ik zelf heb moeten leren. Ik gebruik de ervaringen uit de periode voor mijn herseninfarct om zaken duidelijk te maken. Alles wat je doet is een onderdeel van je opleiding en levert de route op naar het pad van jouw missie. Ik maak graag duidelijk dat je je niet moet overgeven aan de kracht van de angst, die ik bestempel als de Power of Fear. Ik vraag je om je diepste verlangen aan te nemen, te ontvangen en te accepteren in het magnetische veld van je hart. Ik heb dat samengebracht in Divine Mind. Daarmee bekijk je alle situaties vanuit liefde. Je dient loepzuiver te weten dat je iets niet doet vanuit je gemis, want dat is je valse verlangen. Wanneer je met je diepste verlangen aan de slag gaat, kies je voor de juiste weg. Net zoals ik uiteindelijk heb gedaan!
JULI 2011 | 7

Jouw ziel heeft je dus tot inkeer gebracht? Ik begreep opeens dat het herseninfarct de enige manier was hoe mijn ziel mij tot stilstand kon brengen. Ik zat op een op hol geslagen trein, die plotseling werd gestopt omdat de rails werd verwijderd. Ik gebruik de volgende beeldspraak: als je aan het rennen bent en op de trein stapt naar Groningen, kan het zijn dat jouw missie juist in Maastricht ligt. Je bent dan constant bezig naar het noorden te gaan, terwijl jouw ziel wil dat je naar het zuiden gaat. Je bent dus in de verkeerde trein gestapt en gaat niet de goede kant op. Zelf heb ik op aanwijzen van mijn ziel eerst gekozen voor het fysieke herstel, mijn vertrekpunt, en daarna ben ik in de trein gestapt richting Maastricht. En ik koos voor de boemeltrein in plaats van de voortrazende intercity! Ik kan nu zeggen dat ik dankbaar ben voor het herseninfarct. Het heeft me geholpen de juiste weg te kiezen om naar het zuiden te gaan, want in het noorden was ik nooit aangekomen. Het is me duidelijk geworden dat als je niet in stilte wilt luisteren naar je ziel, dat die dan fysiek tot je spreekt. Ik ben ervan overtuigd dat hetgeen er fysiek met je gebeurt,

ParaVisie

ParaVisie