Mr.

Attorney
READING AGE 18+
cherublovelyblossom

Romance
ABSTRACT
Ilang beses ba na nagtiis si Avrielle para lang sa magulang niya. Lahat ng mga
utos, hiling at pagpipilit nito sa kaniya ay sinusunod niya. Hindi niya mawari kung
bakit malayo ang loob ng mga ito sa kaniya kaya naman halos lahat ng sinasabi nito
ay sinusunod niya. Kaya pati ang paghiling nito na magpakasal siya ay sinunod niya.

Chapter 1

Ano na naman ba ang problema mo, Avrielle?" Malamig na tanong ng asawa ko.
Pagak akong tumawa at hindi makapaniwala na tumingin sa kaniya, siya pa ang may
gana na tanungin ako ng ganiyan? "Really, Vandryk? Ikaw pa ang may lakas ng loob na
mag-tanong ng ganiyan sakin eh ikaw 'tong may kinakalantari na iba habang ako
andito't hinihintay ka?"
Kumunot ang noo niya at tinitigan ako, "Shut the f*ck up, Avrielle. You are just my
wife in a f*cking paper so don't expect that I will f*cking love you. Ano? Gusto mo
maging sweet akong asawa sa'yo? Maging clingy ako?" sarkastiko na sinabi niya bago
ako nilagpasan.
Sumunod naman ako sa kaniya, "Kahit na! We're married! We are f*cking married,
Vandryk! Dapat hindi ka na lumalandi! Hindi pa ba sapat na binigay ko sa'yo lahat
pati sarili ko? Lahat lahat binigay ko." Humikbi ako.
Ngumisi siya sa akin, "Sinabi ko ba na ibigay mo sakin? Kusa mong binigay, hindi ko
sinabi, hindi ko hiningi. Bakit sinusumbat mo sakin?" Nanliliit ang kaniyang mata
habang nakatingin sa akin.
Suminghap ako. "Ang demonyo mo. Ang sama ng ugali mo, ang sama sama ng ugali mo."
Hikbi ko.
Ngumisi ulit siya at inilagay ang buhok ko sa likod ng aking tainga. "Hmn, it's
your fault. You agreed to married the devil, sweetheart." Ani niya bago umalis.
Ako nama'y napaupo sa sahig at napaiyak. Ang sakit sakit.
We've been married for five years, arrange marriage to be exact. Hindi malabo na
mahalin ko siya dahil siya ang lagi kong kasama sa loob ng limang taon.
Lahat binigay ko, 'yong sarili ko. Inalagaan ko siya, pinaghanda ko siya ng
makakain bago siya pumunta sa firm niya. Ako naglalaba ng damit niya, ako
naghahanda ng damit niya bago siya pumasok.
Maga ang mata ko habang nagluluto ng pang-break fast namin. Iyak ako nang iyak
kagabi habang si Vandryk ay mahimbing ang tulog sa aking tabi. Hindi ko lang
matanggap na habang hinihintay ko siya dito ay may kinakalantari siya. Abogado
siya, dapat alam niya na pwede ko siyang kasuhan.
Pero syempre dahil alam niya na mahal na mahal ko siya ay patuloy siya sa
pinaggagawa. Alam na alam niya na hindi ko kakayanin na makita siyang nasa selda.
Narinig ko ang yapak niya sa hagdan kaya naman minadali ko ang aking pagluluto.
Nang matapos ako ay inilapag ko iyon sa lamesa at ngumiti sa kaniya. "Good morning,
kain ka na. Male-late ka na naman sa work mo." Sabi ko.
Kumuha ako ng plate at nilagyan iyon ng kanin bago inilapag sa harap niya, tumusok
ako ng hotdog at kinain 'yon.
"Marami ka bang cases na aasikasuhin ngayon? Baka hindi ka makakain, ipagbabalot
kita ng pagkain. O kaya naman hahatidan na lang kita," sabi ko habang tinitignan
siyang kumakain.
Nilunok muna niya ang kinakain bago tumingin sakin gamit ang malamig niyang mata.
"No need. I will eat at the restaurant later," aniya at pinagpatuloy ang pagkain.
Ngumiti ako at tumango. "Okay. Nakahanda na 'yong damit mo sa walk in closet," sabi
ko.
Hindi na niya ako pinansin at nagpatuloy na siya sa pagkain. Pagtapos niya kumain
ay umakyat na uli siya sa kwarto. Ako nama'y niligpit na ang mga pagkain namin at
hinugasan na ang mga plato.
Namalayan ko na lang na aalis na pala si Vandryk nung tumunog ang kotse niya. Dali
dali akong sumilip sa pinto at sumigaw. "Ingat ka, I love you!"
Buong maghapon ay wala akong ginawa kundi mag-linis o manood. Napatigil lang ako sa
ginagawa nang makaramdam ako ng hilo.
Umupo ako sa couch, "Bakit ba kasi iyak ako ng iyak kagabi? Tss." Bulong ko.
Nag-pahinga muna ako bago ako tumayo at naligo, pupuntahan ko si Vandryk total wala
na naman akong ginagawa. Tapos ko na ang lahat ng gawing bahay.
Kinuha ko ang kotse ko sa garahe at mabilis na ipinasibad 'yon.
May sariling law firm si Vandryk. Matalino siya at successful sa buhay. Pinakasal
siya sa akin para sa negosyo ng parents niya na muntik ng ma-bankrupt. Gustohin man
na ni Vandryk na 'wag akong pakasalan ay hindi pwede dahil kompanya lang namin ang
makakasagip sa kanila.
Nakarating naman agad ako sa firm niya, nakita ko agad si Manong Guard na laging
hyper. Kapag kasi napunta ako dito ay palaging mataas ang energy niya.
"Good afternoon, Manong. Andiyan ba ang asawa ko?" Tanong ko.
Ngumiti agad siya, kita ang kaniyang ngipin. "Opo, Ma'am! Kakabalik lang galing sa
restaurant." Aniya.
Tumango ako at nagpasalamat bago pumasok sa loob. Bumungad sa akin ang mga
empleyadong palakad lakad, ang iba ay nagmamadali habang ang iba naman ay pa-chill
chill lang.
Binabati nila ako kaya naman tinutugunan ko sila. Sumakay ako ng elevator para
makarating sa floor ni Vandryk. Nasa pinakataas kasi ang floor ng asawa ko.
"Hi, andiyan ba si Vandryk sa loob?" tanong ko sa kaniyang sekretarya.
Napaigtad ito at nanlalaki ang mata na tumingin sa akin, namumutla ang kaniyang
labi kaya naman nagtaka ako.
"May problema ba? Nagulat ba kita? Naku, sorry." Pagpapaumanhin ko.
Umiling iling ito bago tumikhim, "Ah eh, nasa loob po si Sir kaso sabi niya saakin
h-huwag daw po magpapapasok ng kahit sino," mahina niyang sinabi.
Tumango tango ako, "May client ba siyang kausap?" tanong ko.
Nag-iwas ito ng tingin sa akin kaya nagtaka ako, bakit feeling ko pinagtatakpan
niya si Vandryk?
"W-wala po, Ma'am. Pe- Ma'am!"
Hindi ko na pinatapos ang sasabihin niya dahil tumalikod na ako sa kaniya at
naglakad papunta sa pinto ng office ni Vandryk.
"M-Ma'am! B-baka po sesantihin ako, please po. Ma'am!"
Tinulak ko ang pinto at doon ko nakita ang asawa ko na may kahalikan na babae.
Halatang nagulat sila dahil napatayo ang babae.
Nanginig ang tuhod ko. Ang mata ko naman ay humahapdi na dahil malapit na akong
umiyak. At higit sa lahat ay ang puso ko na sobrang nasasaktan ngayon.
"R-really Vandryk? Pati sa office mo?" I sobbed.
Ngumisi ito sa akin. "What's wrong with it?"
Suminghap ako. "You are a f*cking lawyer kaya alam ko, na alam mo na pwede kitang
kasuhan! Napakasama mo!" humikbi ako at binato sa kaniya ang hawak kong bag.
Natamaan siya sa kaniyang dibdib. Nagkalat ang laman ng aking bag.
Nanliit ang kaniyang mata at nakita ko kung paano niya kinuyom ang kaniyang kamao.
"Leave, fucking leave." He said said while gritting his teeth.
Ngumisi ako. "Takot ka ba na mapahiya sa mga empleyado mo? Takot ka na malaman nila
na babaero ka? Kadiri ka, kadiri!" I screamed while crying.
Napaatras ako nang sumugod siya sa akin at sampalin ang aking kanan na pisngi.
Napasinghap ako at umiiyak na tumingin sa kaniya.
"H-hindi ko inaasahan na kaya mo akong saktan. Kadiri ka, simula ngayon hinding
hindi na ako magpapakita sa'yo. Hinding hindi na. Magsawa ka sa babae mo, wala na
akong pakialam. 'Wag mo na kong hahanapin. Manloloko!"
I swear to God na hinding hindi na ako babalik sa kaniya.

Chapter 2

Ma! Mama! Mommy! Nanay!"

Agad akong napabangon mula sa aking pagkakahiga at natataranta na iginala ang aking
paningin sa loob ng kwarto. Nanlaki ang aking mata nang makitang nasa kisame si
Mason at malapit ng malaglag.
Ano na naman kaya ang pinaggagawa ng batang 'to? Dali dali akong tumayo at inusod
papalapit sa babagsakan niya ang kutson.
"Ikaw na bata ka! Napaka mo talaga, ano bang ginawa mo diyan ha? Naku, makukurot ko
na naman ang pototoy mo niyan!" bumitaw siya sa pagkakahawak sa pader at sakto
naman na nahulog siya sa kutson.
Humagikgik ito at yumakap sa akin, "Nay, ni-try ko lang maging spiderman!" sabi
niya.
"Spiderman? Paano na lang kung nahulog ka sa sahig? Naku, napaka-kulit mo talaga,"
kinurot ko ang singit niya.
Sumimangot ito at mas yumakap pa sa akin, "Mama Nanay, makulit lang ako hindi po
napaka," sabi niya.
Umirap ako, "Oh siya, tumayo ka na't maliligo ka pa at papasok ka pa sa school.
Anong gusto mong baon?"
Ngumiti siya, "Adobo and fried chiken with vegetables!" sabi niya at pinugpog ng
halik ang aking mukha.
"Wow naman, 'nak. May adobo na, may fried chicken pa. Fried chicken na lang with
vegetables," sabi ko habang hinuhubad ang damit niya.
Inamoy ko ang kilikili niya, "Ay, ang asim naman! Naku, hindi ka magugustuhan ng
girls kung maasim ka!"
Humagikgik ito,"Mama Nanay, I don't like girls! Gusto ko laruan na mga cars, robot
at lego! Tapos gusto ko din ng Papa Tatay!"
Natahimik ako't nag-iwas ng tingin. Wala na akong balita sa tatay niyang manloloko.
May mga chika sa akin si Sdyney, bestfriend ko, at pinapatigil ko agad siya
mabanggit niya lang ang pangalan ng tatay ni Mason. Ano naman ang mapapapala ko
kung malaman ko ang pinaggagawa niya sa buhay? Wala naman.
Bumuntong hininga ako at hinaplos ang ulo ni Mason, "'Diba sabi ni Mama Nanay may
ibang family na si Papa Tatay mo," natahimik siya.
Maya maya ay naririnig ko na lang ang mga paghikbi niya. Niyakap ko siya at
hinalikan sa noo, kahit ako ay naiiyak. Naaawa ako sa anak ko kasi hindi niya
kilala ang tatay niya, hindi niya alam kung anong ugali meron ang tatay niya.
"B-bakit naman may iba na siyang family, Mama Nanay? M-mabait naman ako ah, tsaka
ikaw mabait ka rin. Bakit naghanap pa ng ibang family si Papa Tatay?" humikbi siya.
I sobbed too. Hindi ko alam kung totoo ba na may bagong pamilya na si Vandryk, 'yon
kasi ang naririnig ko.
"Sshh, 'wag ka na umiyak. Papangit ka niyan, sige. Maligo ka na, may pasok ka pa."
Pagtapos niya maligo ay pinakain ko muna siya bago ko siya inihatid sa school.
Tahimik lang ito at tulala, tila may iniisip. Tumikhim ako, "Anak, anong iniisip mo
at tahimik ka?" tanong ko.
Umiling ito habang hindi ako tinitignan. Bumuntong hininga ako, "Andito naman si
Nanay. Kaya ka naman alagaan ni Nanay kahit wala si Papa Tatay mo," sabi ko.
Hindi parin ito umimik kaya hinayaan ko na lang. Masama siguro ang loob niya dahil
sa sinabi ko na may ibang pamilya na ang Papa Tatay niya.
Sa nakalipas na anim na taon dito kami nanirahan sa amerika. Marunong mag-english
si Mason at mag-tagalog.
Nang makarating kami sa tapat ng school niya ay agad siyang bumaba ng kotse at
pumasok. Bumuntong hininga ako.
Tumunog ang cellphone ko kaya kinuha ko 'yon at sinagot. Wala pa man ay feeling ko
mababasag agad ang ear drums ko dahil sa kakatili ng bestfriend ko.
"Ano na naman ang kailangan mo? Tungkol na naman ba 'yan kay Vandryk? Kung oo 'wag
mo na sabihin," sabi ko at sumimangot.
Tatawag lang naman siya sa akin kung tungkol kay Vandryk ang sasabihin niya.
Suminghap siya, "Oo, pero importante 'to, makinig ka! Omg, omg! Omg talaga,
Avrielle! Andiyan sa amerika ang tatay ng anak mo! Shit!" aniya at nagtitili.
Nanlaki ang mata ko at napahawak sa aking dibdib. Bumilis ang tibok ng puso ko.
"H-huh? Paano? Bakit? Anong ginagawa niya dito?" kabado kong tanong bago inilibot
ang aking paningin sa school ni Mason.
Biglang tumigil ang pag-ikot ng aking mundo nang makita ang tatay ng anak ko.
Naglalakad papasok sa school at may tinitignan sa papel na hawak niya.
"Sabi niya sa akin kukuhain daw niya si Mason! Gaga ka kasi! Sabi ko sa'yo sa
malayo ka mag-tago!" sigaw ni Sydney at natataranta na rin.
Ako nama'y dali daling lumabas ng kotse at tumatakbong pumasok sa loob ng school.
Laking pasalamat ko nang malagpasan ko agad si Vandryk.
"Sinabi mo ba na andito kami?!" singhal ko sa aking bestfriend.
Narinig ko ang pag-singhap niya sa kabila at hindi makapaniwalang tumawa, "Hoy gaga
ka! Kahit minsan lang tayo mag-usap hindi kita itataob 'no! Kurutin ko singit mo
eh. Mayaman ang asawa mo, malamang may private investigator 'yan!" pinatay na niya
ang tawag na hindi ko naman pinansin dahil gusto ko agad mahanap ang anak ko.
Nakarating ako sa classroom ni Mason pero wala pa siya doon kaya kinabahan ako.
Baka nalagpasan ko dahil sa kakatakbo ko? Shit.
Ilang minuto akong naghintay sa labas ng classroom niya ngunit wala parin. Nakausap
ko na din ang teacher niya at sabi nito ay hindi pa raw niya nakikita si Mason.
Diyos ko, huwag naman sana. Mahal na mahal ko ang anak ko at hindi ko kakayanin
kung mawawalay siya sa akin.
Napaigtad ako nang tumunog ang aking cellphone, nanginginig na kinuha ko 'yon at
nakita na ang guidance ng school ni Mason ang tumatawag sa akin. Tumikhim ako bago
iyon sinagot, "Yes, Ma'am? How can I help you?" magalang kong tinanong.
"Mrs, your son is here. Please come here," she said bago pinatay ang tawag.
Lumunok ako at tumakbo papunta doon. Pinagbuksan ako ng pinto kaya agad akong
nakapasok at doon nakita ko si Mason na paga ang pisngi at mata. Putok din ang labi
niya.
Suminghap ako at agad na lumuhod sa harap niya, naiiyak na hinaplos ko ang mga
sugat niya. What the hell?
"Anak, b-bakit may sugat ka? Sinong kaaway mo?" naiiyak na tanong ko.
Tumingin ako sa harap at napasinghap na naman nang makita ang isang batang mas
malala pa ang sugat. Paga ang dalawang mata nito at may kalmot pa sa leeg, ang labi
nito ay putok din.
"He said I'm abnormal because I don't have a Papa Tatay, Mama Nanay!" humikbi ang
anak ko at yumakap sa akin. Naiiyak na hinaplos ko ang buhok niya.
"Ssh, that's not true. You have a Papa Tatay kaya. He's not here nga lang," ani ko
at hinalikan ang noo niya.
Literal na tumigil ang pag-ikot ng mundo ko. Ang paghinga ko ay biglang bumilis
pati narin ang tibok ng aking puso.
Dahan dahan akong tumingin sa likod ni Mason at nakita doon si Vandryk Atlas.
"Anong ginagawa mo dito?!" sigaw ko.
Ngumisi ito sa akin, "I'm taking what's mine, Sweetheart."

Chapter 3

Tahimik ako habang nasa loob ng sasakyan. Katabi ko si Mason at nagda-drive naman
ang tatay niyang walang itlog.
"Mama Nanay, sino siya? Bakit siya nagda-drive ng car mo? Diba sa atin 'tong car
mo? Niki-kidnap niya ba tayo?" sunod sunod na tanong ng anak ko.
Akmang magsasalita si Vandryk nang panlakihan ko siya ng mata at irapan. Ngumisi
naman siya sakin at kumindat kaya napairap na naman ako.
"Lakas maka-kindat wala naman bayag," bulong ko.
"Ano 'yong wala naman bayag, Mama Nanay?"
Nanlaki ang mata ko at agad na tinakpan ang bibig ni Mason. I heard Vandryk's
chukle kaya namula ang aking pisngi.
"Anak! Wala 'yon, itlog 'yon! Itlog na kinakain," sabi ko at marahang ngumiti.
Tumango tango ito, "Wow. Pwede din ba ako kumain ng bayag, Mama Nanay?"
"Ay naku, anak! Bawal. Diyos ko, ano ba naman 'to!"
"Mama Nanay can eat bayag, son. Bawal sa'yo," si Vandryk.
Nanlaki ang aking mata at tinadyakan ang inuupuan niya, "Shut up! Bastos! Demonyo!
Babaero!" umirap ako at niyakap si Mason.
Nang makarating kami sa apartment na tinutuluyan namin mag-ina ay pinaliguan ko
agad si Mason bago ginamot ang sugat niya.
"'Wag ka na makikipag-suntukan sa susunod, anak. Baka hindi lang ito ang makuha
mo," marahan kong sinabi.
Tumango tango ito, "Siya kasi, Mama Nanay. Sabi niya abnormal ako kasi wala akong
Papa Tatay," malungkot niyang sinabi.
Tumikhim ako at tumingin kay Vandryk na seryoso ang tingin sa anak. Bumuntong
hininga ako, "Malapit mo na makilala si Papa Tatay, anak. Hintay ka lang, hm?"
Tumango uli ito bago yumakap sakin, "Sleep ako, Mama Nanay. Gusto ko gatas tsaka
gusto ko din palo palo mo pwet ko," sabi niya at sumubsob sa aking leeg.
"Hm? Gatas and palo palo sa pwet, then. Saan mo gusto ilagay ang gatas, anak?"
Akmang tatayo ako nang lumapit sa harap ko si Vandryk at kunin sa akin si Mason.
Nanlaki ang aking mata at babawiin ko na sana sa kaniya ang anak ko nang ilayo niya
ito sa akin. Nakaramdam ako ng takot.
"Chill, ako na magbubuhat sa kaniya," aniya at pinasok sa kwarto si Mason.
Bumuntong hininga ako at iiling iling na pumunta sa kusina. Hindi ko alam kung
bakit sumama dito si Vandryk. Kanina, pagkasabi niya na kukuhain niya ang kaniya ay
agad kong hinila si Mason papalabas ng office pero naabutan parin kami ng Tatay
niyang walang itlog.
Hindi ko maitatanggi na may nararamdaman parin ako kay Vandryk. Mahal na mahal ko
parin siya pero hindi na ako magpapakarupok 'no. Tama na ang mga sakit na ibinigay
niya sa akin noon.
Pagtapos ko mag-timpla ng gatas ay pumasok na din ako sa kwarto. Nakahiga si Mason
sa kama at pinaglalaruan ang mga lego niya. Ang tatay naman niya ay nakaupo sa
couch, bahagyang nakabukaka ang mga hita niya at nakasandal ang ulo sa pader.
Humiga ako sa kama at ibinigay kay Mason ang beberon. Kinuha niya ito at dinedede
na. Awtomatiko na ipinasok niya ang kamay sa aking damit at pinaglaruan ang n*pples
ko.
Ganiyan siya lagi kapag matutulog, sinasaway ko nga kasi malaki na siya pero
umiiyak. Pinalo palo ko ang puwet niya.
"You still playing with your Mommy's nips? You're a big boy already," si Vandryk.
Umupo siya sa likod ko at hinaplos ang buhok ni Mason, "I'm still a baby, Mister,"
masungit na saad ni Mason.
Napangiti ako at pinanggigilan ang pisngi niya, "Sleep na ikaw, kawawa naman ang
face mo oh. Puro bangas."
Nang makatulog si Mason ay tinanggal ko na ang beberon sa bibig niya pati na rin
ang kamay niya. Umupo ako sa kama at pinanliitan ng mata si Vandryk.
"Diba sabi ko huwag mo na ako hahanapin, bakit andito ka?" pinagtaasan ko siya ng
kilay.
Umigting ang panga niya bago nag-iwas ng tingin, "I don't know. Hindi ko alam kung
bakit kita hinanap. Ang gusto ko lang makasama ka," mahina niyang sinabi.
Sumimangot ako, "Neknek mo. Doon ka sa labas matulog! 'Wag kang tatabi sa amin ng
anak mo," inis na sabi ko.
Nanlaki ang aking mata at dali dali na nag-iwas ng tingin, "I mean, anak ko sa
ibang lalaki hindi sa'yo!"
Ngumisi siya at inilapit ang mukha sa akin, lumayo naman ako, "Don't lie to me,
Sweetheart. I know you so well. Hmm, kailan mo ako ipakikilala sa anak natin?"
Diniinan niya ang salitang natin. Umirap ako at tinulak siya papalayo, "'Pag patay
ka na," sabi ko.
He hissed, "Kailan? Sasabihin mo o hahalikan kita?" aniya.
Nanlaki ang aking mata at agad na tinakpan ang aking labi, "Kapag handa na ako!
Ano, okay ka na?" ngumisi ito at tumayo.
"Okay, then. Bye, Sweetheart."
Kinabukasan ay tumawag sa akin si Ate Nicky, ang kapatid ko, pinapauwi na ako dahil
may sakit daw si Nanay at wala daw mag-aalaga.
Bumuntong hininga ako, ayaw ko man umuwi pero si Nanay 'yon. Ewan ko ba sa mga
kapatid ko kung bakit kapag nagkakasakit si Nanay ay pinapabayaan nila.
"Anak," tawag ko kay Mason.
Inosente itong tumingin sakin. Nakasuot pa siya ng pantulog at singkit pa ang mata
dahil kakagising lang. Umupo ito sa aking kandungan.
"Ano po 'yon, Mama Nanay? Asan po si Mister?" tanong niya.
"Nasa kwarto si Mister, hindi mo ba nakita?" ani ko.
Umiling ito, "Ano po 'yong sasabihin mo sa akin, Mama Nanay?"
Bumuntong hininga ako, "Diba gusto mo na makilala si Papa Tatay mo?" tumango siya.
Ngumiti naman ako, "Tumawag sakin si Tita Nicky mo, sabi niya umuwi na daw tayo sa
Philippines kasi may sakit si Lola mo. 'Pag dating natin doon, ipapakilala na kita
kay Papa Tatay mo. Ayos ba?"
Tumango tango ito at nagsisigaw sa tuwa. Tumawa naman ako.
Bumukas ang pinto ng kwarto at lumabas doon si Vandryk na parang natataranta.
Ngunit nang makita niya si Mason ay nakahinga ito nang maluwag.
Lumapit sa kaniya si Mason at nagpakarga.
"Makikilala ko na ang Papa Tatay ko kapag umuwi na kami ng Philippines bukas,
Mister! Ang saya saya ko!" si Mason at hinalikan pa ang labi ng ama.
Hindi makapaniwalang tumingin sa akin si Vandryk. Tumango ako at ngumiti.
Sana... Sana maging maayos na ang lahat.

Chapter 4

Habang nag-eempake ako ng mga damit ay nakayakap sa akin si Mason at nanunuod ng

lego sa cellphone ng Papa Tatay niya. Si Vandryk naman ay nasa kama, natulog ulit.
"Anak, may isa ka pang Lola at Lolo pati mga Tita at Tito. Gusto mo sila makilala?"
tanong ko kay Mason.
Ni-pause muna nito ang pinapanood bago tumingin sakin, nakakunot ang noo niya kaya
mas lalo siyang naging kamukha ng Papa Tatay niya.
"Huh? Bakit naman ang dami kong Lola, Lolo, Tita at Tito?"
Tumawa ako at pinanggigilan ang kaniyang pisngi, "Lola't Lola mo sila sa Papa Tatay
mo, baby."
Tumango tango ito, "Ganoon po ba? Gusto ko sila makilala, Mama Nanay! Gusto ko na
din makilala si Papa Tatay," humagikgik siya.
Naku, kung alam mo lang andito na si Papa Tatay mo.
Yumakap uli ito sa akin at nanuod na naman. Nakita ko 'yong photo album kung saan
andoon lahat ng pictures ko simula nung buntis ako at nanganak ako. Bumuntong
hininga ako at napatingin kay Vandryk, ipapakita ko ito sa kaniya.
"Excited ka?" tanong ko kay Mason.
Naka-sakay na kami sa private plane ni Vandryk at kasalukuyan na itong umaandar.
"Opo, Mama Nanay! Excited na ako makita si Papa Tatay pati sila Lolo't Lola ko pa
na isa!" ngumiti siya at tumingin kay Vandryk na nakahiga sa kama niya.
"Mister, madami pala akong Lolo't Lola saka Tita't Tito. Ipapakilala ako ni Mama
Nanay sa kanila," naglakad si Mason papunta sa ama at humiga sa tabi nito.
Sinuklay suklay naman ni Vandryk ang buhok ni Mason bago ito niyakap, "Good for
you, then. Are you excited to see your Papa Tatay, too?" tumingin siya sa akin at
kumindat kaya naman napairap ako.
"Stop with your fuck boy moves, Vandryk. Ew," umirap ako at humiga sa kama.
Tumawa naman siya, "Oh, please. I know you love it when I winked," he chuckled.
Napanganga ako at kinuha ang unan bago 'yon binato sa kaniya, "Dati 'yon, babaero
na demonyo!"
"Babaero na demonyo?" hindi makapaniwalang tanong niya.
Tumaas ang aking kilay, "Kulang pa nga 'yan. Dapat babaerong walang balls na kampon
ni satanas," ngumisi ako.
Ngumisi siya at tumingin kay Mason. Si Mason naman ay nagtataka na tumingin sa
aming dalawa, "Do you know that I am yo-."
Kumuha na naman ako ng unan at binato sa kaniya, sakto naman na lumanding 'yon sa
mukha niya, "Shut up! Ang epal mo, sabi ko ako na diba? Paepal ka talaga."
Tumawa siya at may binulong kay Mason, tumango naman ang anak ko at nagtaklob ng
kumot kaya nangunot ang aking noo.
Naglakad papunta sa akin si Vandryk at walang pasabi na umupo sa tabi ko. Hinaplos
niya ang aking pisngi pababa sa aking baba, bahagya niya pa 'yong pinisil.
"Ano? Alam mo nakapala-- uhmp!"
Nanlaki ang aking mata nang siilin niya ng halik ang aking labi. Ilang segundo
akong natulala ngunit nang makabawi ay agad ko siyang tinulak at sinipa.
Nalaglag naman siya sa sahig kaya napangisi ako, "Ayan ang napapala ng mga manyak,
pwe."
Nagtalukbong ako ng kumot at dinama ang pagtibok ng puso ko, ang bilis. Kinagat ko
ang aking pang-ibabang labi at napangiti nang maalala ang paghalik niya sakin. Oh
my God, sabi ko hindi na ako magiging marupok!
Pagkalapag pa lang ng private plane ni Vandryk ay hindi na mapakali si Mason.
"Mama Nanay, ang init pala dito!" si Mason.
Buhat buhat siya ng Tatay niya habang ang mga bagahe namin ay dala ng mga bodyguard
ni Vandryk.
"Yes, anak. You want to drink water?" tanong ko at bahagya pang hinaplos ang likod
niya.
Umiling ito bago sumubsob sa leeg ng ama, namumula ang pisngi niya dahil sa init.
"Later may aircon sa sasakyan ni Mister," sumulyap ako kay Vandryk na seryosong
naglalakad.
Pinagtitinginan kami ng mga tao, sino ba naman ang hindi magtataka kung bakit ang
The Great Attorney ay may hawak na bata.
"Mama Nanay ang init talaga, puro sweat na ako oh," si Mason at tinuro ang noo
niya.
Kinuha ko ang bimpo sa bag saka iyon pinunas sa mukha niya. Ngumiti ako, "Konting
tiis na lang, anak."
Papasok na sana kami sa kotse nang biglang nagsi-harang ang mga reporter sa harap
namin. Si Mason ay nagtataka na tumingin sa harap.
"Totoo po ba na nagkabalikan na kayo ni Ms. Avrielle, Mr. Atlas?"
"Magpapakasal daw po uli kayo?"
"Ano po ang masasabi niyo sa video na kung saan nagwala si Ms. Hailey?"
Who is Hailey? Hinapit ako ni Vandryk sa bewang upang hindi ako maiwan. Haharangan
na sana nang mga bodyguard ni Vandryk ang mga reporters nang magsalita ang anak ko.
"Bakit ba po tanong kayo nang tanong? Do you know the word privacy po?" nakakunot
noong sinabi ni Mason.
Napangisi si Vandryk at inutusan na ang mga bodyguard niya na harangan na ang mga
reporters.
"Ms. Avrielle, nagkabalikan na po ba kayo ni Mr. Atlas?" ayon ang huli kong narinig
bago ako pumasok ng kotse. Himala at kilala pa nila ako.
"You did a great job, Mason," si Vandryk at tinapik tapik pa ang ulo ng anak.
Napangiti ako.
Humagikgik ang bata at tumingin sa kaniya, "Nakakainis po. Ang init na nga
hinarangan pa nila tayo," ngumuso ang anak ko.
"Mainit talaga dito sa Pilipinas kaya masanay ka na, hmm?" sabi ko.
Ngumuso ito at tumango, "Opo, Mama Nanay. Attorney po pala ikaw? Gusto ko din
maging attorney, Mister."
Nanlaki ang aking mata, "Bakit naman?" tanong ko.
"Gusto ko mabigyan ng hustisya ang mga inapi, Mama Nanay."
Nagkatinginan kami ni Vandryk, punong puno ng amusement ang mata ni Vandryk.
"You want to be a attorney? Wow, that's great!" si Vandryk at hinalikan ang noo ng
anak.
No doubt, anak nga niya si Mason.

Chapter 5

"Wow! Ang laki naman po ng bahay mo, Mister! Wow, ano 'yon? Wow fountain na
penguin! Mama Nanay ang ganda naman dito!"
Mangha na mangha ang anak ko habang papasok kami sa bahay ni Vandryk. Ito 'yong
bahay kung saan ko siya nakasama ng five years. Ang dami kong memories dito. Mga
masasakit, masasaya at kung ano ano pa.
"Wow uli! Mama Nanay, tignan mo! Ikaw 'yon diba? Wow ni-drawing ka, Mama Nanay!"
hyper na hyper na saad ni Mason.
Napatingin ako sa itinuturo ni Mason at nakita doon ang painting na may mukha ko.
Malaki iyon, halos masakop ang pader. Namangha naman ako at the same time nagtaka.
Ano namang pakana ang meron ang lalaking ito at may painting ako rito?
Lumapit ako doon, sumunod naman sa akin si Mason. Hinaplos ko iyon at nakitang may
harang na babasagin pala iyon. Akala ko wala!
"Ang ganda mo dito, Mama Nanay!" sabi ni Mason at humagikgik. Napangiti ako at
naramdaman ang pamumula ng pisngi. Tumikhim ako at tinago agad ang aking ngiti.
Ang nasa painting kasi nakahiga ako't kumot lang ang takip ko sa katawan.
Natatandaan ko 'to, ito 'yong first night namin ni Vandryk. Hindi ko alam kung
paano niya natandaan, ang pagkakatanda ko ay nagising na lang ako na wala na siya
sa tabi ko.
Binuhat ko si Mason, "Maganda naman kahit saan si Mama ah," ngumuso ako.
Humagikgik siya at pinugpog ng halik ang aking mukha, "Oo nga po pero dito super
pretty mo! Love you, Mama!"
Ngumiti ako at hinalikan ang kaniyang labi, "Mahal na mahal ka rin ni Mama!"
"You want to see your room, Mason?" Vandryk asked.
Tumango ang aking anak at lumipat kay Vandryk. Habang naglalakad ay nasa likod lang
nila ako, pinapanood ko kung paano hinaharot ni Mason ang tatay niya.
Nang makarating kami sa kwarto ni Mason ay inilagay ng maid ang susi sa door knob,
narinig ko pa ang pagtunog nito.
"Ako po maga-open!" si Mason.
Hinawakan niya ang door knob at binuksan iyon. Tumambad sa akin ang lego na bed
sheet and pillow cases. May mga lego pa na naka-box at aayusin pa.
"Wow! Hala! Mama Nanay ang ganda po ng kwarto ko!"
Tuwang tuwa na nagtatalon sa kama ang anak ko at nagpagulong gulong doon. Napangiti
naman ako.
"You love your new room, baby?" I asked.
Humagikgik ito bago tumingin kay Vandryk at pinugpog ito ng halik sa mukha, "Love
na love ko po! Thank you po, Mister!"
Lumapit sa akin si Vandryk at hinapit ako sa bewang na agad ko namang tinanggal.
Hinampas ko ang braso niya.
"Tigil tigilan mo nga ako sa panghaharot mo, Vandryk. Ang pangit mo," umirap ako.
Tumawa siya at niyakap na naman ako, kunot noo na tumingin ako sa kaniya, "Asan ang
kwarto ko?" tanong ko.
Ngumisi siya sa akin kaya naghinala agad ako, "Sa kwarto natin."
Suminghap ako at kinurot ang tagiliran niya, tumawa siya, "Just kidding. I know
that you are not ready to be with me again. Katabi nito ang room mo, left side."
Kinabukasan ay busy ang anak ko kakabuo ng lego niya. Naupo ako sa tabi niya at
tinawag ang kaniyang atensyon. Tumingin naman agad siya sa akin.
Ngumiti ako at nilagay siya sa aking kandungan, hinaplos ko ang kaniyang buhok,
"Diba sabi mo gusto mo makilala si Papa Tatay mo?" tanong ko.
Nanlaki ang mata niya at excited na tumango. Ngumiti naman ako, "'Wag ka mabibigla
anak ha? Pero kasi si... si Mister ang Papa Tatay mo."
Natahimik siya at ilang minuto na nakatitig lang sa akin. Nagulat na lang ako nang
bigla siyang humikbi at yumakap sakin, niyakap ko siya pabalik.
"Why? What's wrong, baby?"
Suminghot siya at umiiyak na tumingin sa akin, "Happy po ako sobra sobra. Nip-pray
ko po kasi kay Papa Jesus na si Mister na lang ang Papa Tatay ko. Huhuhu, thank
you, Mama Nanay!"
Humagulgol siya at niyakap na naman ako. Suminghap ako at naiiyak na hinalikan ang
tuktok ng ulo niya. Hindi ako makapaniwala na nagp-pray siya ng ganoon.
"Dapat maging mabait ka kay Papa Tatay mo ha. At tsaka wala pa lang ibang family si
Papa Tatay mo, akala lang pala iyon ni Mama Nanay," ani ko.
Humigpit ang yakap nito sa akin, "Opo, Mama Nanay. Hindi po ako papasaway kay Papa
Tatay," aniya.
Sakto naman na bumaba si Vandryk sa hagdan, halatang kakagising lang. Nagkukusot pa
ito ng mata at humihikab pa.
"Ayan na si Papa Tatay," sabi ko kay Mason.
Nagpunas ito ng luha bago tumakbo pasalubong sa ama niya at nagpakarga dito,
kinarga naman agad siya, "Sabi sa akin ni Mama Nanay ikaw daw ang Papa Tatay ko! I
love you, Papa Tatay! Hindi po ako papasaway sa'yo!"
Nanlaki ang mata ni Vandryk at agad na tumingin sa akin. Ngumiti ako at tumango.
Maya maya ay naririnig ko na lang din na umiiyak na si Vandryk.
"Shit, ngayon lang uli ako umiyak simula nang iwan ako ng Mama Nanay mo, anak.
Mahal ka din ni Papa Tatay," hinalikan niya sa noo si Mason.
Tumabi sa akin si Vandryk at hinalikan ako sa noo, "Maraming salamat, Avrielle.
Hindi ko alam kung anong mabuti ang ginawa ko at binigyan Niya ako ng katulad mo at
ng anak natin," aniya.
Ngumiti naman ako at natatawa na tumingin sa kaniya, "Welcome. 'Wag na nga kayo
umiyak para kayong mga bakla," tumawa ako.
Nagkatinginan ang mag-ama at natagpuan ko na lang ang sarili ko na tumatawa at nasa
likod ko sila, hinahabol ako.
"Mama Nanay hindi po kami bakla! Diba, Papa Tatay?!" sigaw ni Mason habang
hinahabol ako.
"Yeah right! I will prove it to your Mom that we're not a bakla, son!"
Takbo lang ako ng takbo hanggang sa mahuli ako ni Vandryk at siilin ako ng halik sa
aking labi. Suminghap ako at agad siyang itinulak.
"Yuck! Namumuro ka na, Vandryk! Halik ka nang halik eh ang baho naman ng hininga
mo. Pangit!" sigaw ko na ikinatawa nilang mag-ama.
Pero hindi talaga mabaho ang hininga ni Vandryk, it's smells so fucking good.

Chapter 6

"What the fuck?" mura ko nang maabutan si Nanay na hinang hina at halos hindi na
makabangon. Kalat kalat pa ang kuwarto niya at may amoy na rin, sign na hindi
nililinisan.
Agad na nagtubig ang mata ko at naiiyak na nilapitan siya, "Nanay," pagtawag ko sa
kaniya.
Nagmulat ito ng mata at tumingin sa akin, ngumiti ako, "B-bakit ganito? Anong
nangyari?" tanong ko.
Umiling ito at pilit na itinataas ang kaniyang kamay kaya naman inabot ko 'yon at
nilagay sa aking pisngi. Hinaplos niya ang pisngi ko. Agad na tumulo ang luha ko.
Humikbi ako. "N-nanay s-sorry. N-nanay m-mahal ka Avi," aniya at ngumiti sakin. Her
eyes are filled with tears too. Sumikip ang dibdib ko.
Mas lalo akong humagulgol dahil sa narinig. First time ko marinig mula sa kaniyang
bibig na mahal niya ako.
"Mahal din kita, Nay," hinalikan ko siya sa noo. Inalis ko ang buhok niya na
humaharang sa kaniyang mata.
Napatingin ako kay Vandryk at Mason, si Mason ay umiiyak habang nakasubsob sa leeg
ng ama. Natandaan ko pa nung huling nagkita si Nanay at Mason sobrang lakas pa niya
noon. Hindi pa siya ganito. Sinungitan pa nga niya si Mason noon.
"Bakit? Sila Ate nasaan? Bakit hindi ka inalagaan? Kumain ka na ba? Asan ang gamot
mo?" natataranta kong hinalungkat ang drawer sa gilid ng kama. Naglaglagan pa ang
mga gamit doon pero wala akong pake.
Natigil lang ako nang hawakan ni Vandryk ang aking beywang at inilingan ako. "Keep
calm, sweetheart. It's okay."
Umiling iling ako at yumakap sa kaniya bago humagulgol. Hindi ko kaya kumalma kung
ganito ang hitsura ni Nanay. Ang akala ko naman ay hindi ganito kalala ang
sitwasyon niya.
Sila Ate, bakit hindi nila inalagaan si Nanay? Bakit? Sila nga 'tong todo asikaso
ni Nanay noong bata pa kami tapos ngayon hindi man lang nila maalagaan si Nanay.
"H-hindi ko kaya. Si Nanay," umiiyak na sabi ko. Narinig ko din ang paghikbi ni
Mason.
Naramdaman kong hinalikan ni Vandryk ang ulo ko at ang paghaplos niya sa aking
baywang. "V-van, t-tulongan mo ko. G-gusto ko gumaling si Nanay," sabi ko bago
umiiyak na tumingin sa kaniya.
He wipe my tears then inayos niya ang buhok na nagkalat sa aking mukha. "Of course,
love," he said before planting a kiss on my forehead. Kung wala lang kami sa
sitwasyong ito baka namura ko na naman siya.
Sa oras din na 'yon tinawagan niya ang secretary niya at inutos dito na magpapunta
ng ambulansya sa mansyon nila Nanay. Madami siyang ginagawa habang ako tulala lang
at nakatingin sa pintuan ng emergency room. Nag-aalala ako kay Nanay.
Napatingin ako kay Mason na natutulog sa kandungan ko. Bumuntong hininga ako at
hinaplos ang noo niya.
Sana talaga walang malala na sakit si Nanay, pero kahit anong kumbinse ko sa sarili
ko hindi ko magawa. Naiiyak na lang ako kapag nakikita ko kung anong maaring
mangyari sa buhay ni Nanay.
Naramdaman ko na lang na nakayakap sa akin si Mason at umiiyak na din, "M-Mama
Nanay, 'wag na ikaw umiyak. Naiiyak din po si Mason," aniya at humikbi.
Ngumiti ako at hinalikan siya sa noo, "H-hindi mapigilan ni Mama Nanay na umiyak
kasi nag-aalala siya."
Mas lalo itong yumakap sa akin at sumubsob sa aking leeg, "Kahit na Mama Nanay.
Gusto mo ba mag-cry din ako? 'Wag na po ikaw mag-cry, Mama Nanay. Love you po,"
aniya.
Natuwa naman ako dahil sa sinabi niya, ngumiti ako at pinaghahalikan ang pisngi
niya, "Sige, hindi na iiyak si Mama Nanay," sabi ko.
"Yeah, just make it five. Yeah, five order. Yeah, thank you," narinig ko si Vandryk
na papalapit sa amin.
Bumuntong hininga ako at yumakap din kay Mason. Maya maya pa ay nasa harap ko na si
Vandryk, tumingala ako at ngumiti, "Salamat," sabi ko.
Ngumisi siya at pinatakan ako ng isang halik sa aking labi, "Always welcome, love.
Son, you want ice cream? Or milk in beberon?"
Hindi ko na pinansin ang paghalik niya sa labi ko. Pinalampas ko muna bilang
kabayaran dahil kanina pa siya ang nag-aasikaso sa kailangan ni Nanay.
Natawa pa ako nung pagkasabi ni Vandryk sa beberon, he pronounce beberon as
'beyberon'.
"Want ko po 'yong both," si Mason at lumipat sa ama.
Napangiti naman ako ng buhatin siya ng ama at pinahiga sa katawan nito. Ngumuso
ako.
"Akin na lang 'yong ice cream, 'nak. Sa'yo na lang 'yong beberon," biro ko.
Agad itong tumingin sa akin at tumango tango, "Sige po, Mama Nanay. Basta kapag
binigay ko na sayo 'yon dapat happy ka na ha?" inosente niyang sinabi.
Feeling ko naman may humaplos sa puso ko. Anong ginawa kong mabuti at biniyayaan
ako ng isang napakabait na anak?
Hinalikan ko siya sa labi, "Yes, Mama Nanay will be happy na kasi may ice cream na
siya. Love you," sabi ko.
Humagikgik siya, "Love you too, Mama Nanay!"
Napatingin ako kay Vandryk. "Ako walang love you?" sabi niya habang nakatingin sa
akin.
Umirap ako, "Love you din po, Papa Tatay!" si Mason.
Tumingin siya kay Mason at hinalikan ito sa noo, "Papa Tatay loves you too. But,
why naman walang love you si Papa Tatay from Mama Nanay?" malungkot na saad ni
Vandryk.
Umirap na naman ako. "Neknek mo," sagot ko. Ako pa uutuin niya.
Gumawa siya ng sad face bago tumingin sa anak. "Aw, sad na tuloy si Papa Tatay kasi
hindi siya love ni Mama Nanay," aniya kay Mason. Nilalason ang utak ng anak.
Nanlaki naman ang mata ng anak. "Hala? Sad ka na rin po? Mama Nanay dapat kasi
sinabihan mo ng love you si Papa Tatay para happy na din siya," naiiyak na saad ni
Mason.
Suminghap ako. "Ayoko nga," sabi ko.
"Aww, hindi talaga mahal ni Mama Nanay si Papa Tatay, anak. Okay lang 'yon, hahanap
na lang si Papa Tatay ng magsasabi sa kaniya ng love you."
Umiyak ang anak ko kaya naman nataranta na ako, ang gago naman pangisi ngisi sa
akin.
"Mama Nanay sabihin mo na kasi," humikbi si Mason.
Umirap ako at inapakan ang paa ni Vandryk. Ngumiwi ito at dumaing ng kaunti, "Love
you, Papa Tatay," labas sa loob na sinabi ko.
Ngumisi na naman siya, "Parang hindi naman sincere. Dapat kiss din ako ni Mama
Nanay para sincere talaga," sabi niya bago nagpa-awa na naman sa anak.
Tumingin sa akin si Mason at nagpa-cute, mag-ama nga sila.
Umirap ako at mabilis siyang binigyan ng halik. Ngingisi ngisi naman ang loko, gago
talaga.
"Tigilan mo na ako sa kalandian mo, Vandryk. Baka gusto mong hampasin kita ng upuan
sa mukha?" bulong ko sa kaniya.
Nanahimik naman siya kaya napangiti ako't tinapik tapik ang balikat niya, "Love
you, Van," sabi ko.

Chapter 7

Kausap ko ang doctor na nag-opera kay Nanay. Inalis ang bukol na muntikan na maging
dahilan ng cancer. Buti na lang talaga at andito si Vandryk para tulungan ako.
Tulog na tulog si Nanay pati si Mason. Naka-private room kami at dalawa ang kama
doon, isa sa patient at isa para sa family. May living room din at kitchen, parang
bahay lang.
"Bawal magkikilos si Nanay, Misis. Huwag din siya hayaang magbuhat ng mabigat kasi
bubuka ang tahi. And also, take the medicine regularly. And eat vegatables always."
Tumango tango ako. "Sige po, salamat po, Doc."
Tumango ito at magalang na nagpaalam. Bumuntong hininga ako at hinaplos ang noo ni
Nanay. Ang payat payat niya na pero ang ganda parin. 60 pa lang si Nanay.
"'Pag gising mo mags-shopping tayo," bulong ko. Alam ko kasi na mahilig siya mag-
shopping.
Natatandaan ko pa nung masungit pa siya, gustong gusto niya mag-shopping. Alam ko
naman na ayon ang source of happiness niya. Kaso minsan ay hindi siya makapag-
shopping kasi pinagdadamutan siya nila Ate ng pera.
She stirred a bit kaya nagulat ako. Maya maya ay nagmulat na siya ng mata kaya
naman napasinghap ako. Sumakto ang paningin niya sa akin.
"Nay?" tawag ko sa kaniya.
Ilang minuto siyang nakatulala, maya maya ay ngumiti siya sa akin at hinawakan ang
kamay ko.
"N-nak, s-salamat," mahina niyang sinabi.
Ngumiti ako at hinalikan siya sa noo, "Wala 'yon, Nay. Para sayo. Okay na ba ang
pakiramdam mo?" tanong ko.
Tumango siya. Ilang minuto kaming nag-kwentuhan at nakatulog na ulit siya. Humingi
siya ng tawad sa akin. Napag-alamanan ko din na iniwan siya ni Tatay at sumama sa
bestfriend niya. Kaya pala wala si Tatay nung pumunta ako sa mansyon. In short,
pinagpalit ni Tatay si Nanay.
Bumuntong hininga ako at hinaplos ang pisngi niya. "Hayaan mo na, 'Nay. Andito
naman ako, hindi ka namin iiwan ni Mason."
She stirred a bit. Ang maririnig lang ay ang pag-beep ng monitor. Hinalikan ko sa
noo si Nanay.
Napatingin ako kay Mason na pupungas pungas habang nabangon. Agad akong tumayo at
umupo sa tabi niya. Kumandong siya sa akin at yumakap sa leeg ko.
"Gising na pala si baby damulag ko. Anong gusto mo?" tanong ko at hinalikan ang
pisngi niya.
Humagikgik siya bago tumingin sa akin, nakangisi ito kaya naman nangunot ang aking
noo. "Gusto ko na ng baby brother!" sigaw niya.
Nanlaki ang aking mata. Grabe naman 'tong bata na ito, baby brother agad? Walang
pakundangan, akala ko pagkain ang gusto. Jusko.
"Diyos ko naman, anak. Anong baby brother pinagsasabi mo diyan? Hindi pwede,"
tinitigan ko siya.
Ngumuso ito at yumakap na naman sa akin, "Damot mo naman, Nay! Baby brother lang
eh."
Tumawa ako at mahinang kinurot ang tagiliran niya. Akala niya siguro madali ang
manganak, hindi kaya. Jusko, sa kaniya pa nga lang ay hirap na hirap na ako sa pag-
ire at paglalakad.
"Hindi basta basta ang pagdadalang tao anak ha. Mahirap at masakit. Gusto ko ba
mahirapan si Nanay?"
Naramdaman ko na umiling siya, "Ayon naman pala eh. Tsaka na ang baby brother na
gusto mo kapag maayos na kami ng Papa Tatay mo," anas ko.
Bumukas ang pinto at pumasok doon si Vandryk na kunot na kunot ang noo. Agad itong
naupo sa kama at kinuha sa akin si Mason.
"Papa Tatay!" hunagikgik si Mason at pinugpog ng halik sa mukha ang ama.
Nakangiti ko silang pinagmasdan. Sila lang sapat na para sa akin. Makasama ko lang
sila ay ayos na.
"Bakit naman nakakunot ang noo mo, ha?" tanong ko dito.
Tumingin ito sa akin gamit ang nakasimangot niyang mukha kaya natawa ako. Naka-arko
ang kilay niya at medyo matalim ang mata niya, hindi naman ako natakot.
"I just killed someone," bigla niyang sinabi na kinagulat ko talaga.
My mouth parted at agad ko siyang nahampas sa braso, as in literal? Literal na
pinatay niya? Hala, gago!
"Vandryk?!" malakas na sigaw ko.
Ngumisi ito sa akin at tila proud na proud pa kaya naman kinurot ko ang tagiliran
niya, napadaing siya.
"I mean, tinuruan ng leskyon. Do you know someone who named Jerome Santos, love?"
malambing niyang tanong bago yumakap sa akin. Naipit naman si Mason kaya nagkakawag
ito. Buti na lang at humiwalay si Vandryk sa akin at humingi ng pasensya sa anak.
Nilaro niya ito.
Jerome Santos seems familiar. Tahimik lang ako habang ang mag-ama ay naghaharutan.
Ako naman ay iniisip kung may kilala ba akong Jerome Santos. Until it hits me... I
fucking know a Jerome Santos! He courted me when I was in America! Oh my God!
"What did you do to Jerome? Oh my God, Van!" kinakabahang tanong ko.
Knowing Vandryk alam ko na hindi niya lang binugbog si Jerome! And in the first
place, what is his right to hurt Jerome?!
Ngumisi siya sa akin bago bumulong sa anak, tumango naman si Mason at sumama sa
Nanny niya na nag-aabang sa pinto. Lumapit naman sa akin si Vandryk bago ako
hinapit sa aking bewang.
Napasinghap ako nang muntik ng mag-dikit ang labi namin. Hinaplos niya ang aking
pangibabang labi bago ako binulungan sa tenga.
"I didn't do anything. I just gave him a lesson, love. I promise," aniya bago ako
yakapin.
"Lokohin mo na lahat ng tao 'wag lang ako, Vandryk! Kilala kita at alam ko din ang
likaw ng bituka mo so tell me what did you do to Jerome?" tanong ko.
Tumawa lang siya at hindi na ako sinagot kaya naman pinaghahampas ko ang balikat
niya, "Ano nga?!" pasigaw na tanong ko.
Hindi parin siya sumagot kaya naman medyo tumayo ako at kinagat siya sa leeg, I
heard him moan a bit.
"What the hell, Avrielle? As much as I want to take you here, hindi pwede, love.
Hospital 'to, love. And nandito ang Mama mo," aniya bago ngumisi sa akin.
Ilang minuto na nag-loading sa utak ko ang sinabi niya hanggang sa marealize ko
kung anong ibig niyang sabihin. Tumalim ang mata ko at inirapan siya.
"Bastos, 'wag mo kong kakausapin ha! Bwisit ka," lumabas ako sa kwarto at hinanap
si Mason, nakita ko siyang nilalagyan ng towel sa likod ng Nanny niya.
"Mason, let's go. We're going home, babalik tayo dito later," sabi ko.
"Pakibantayan ng maayos si Nanay, Ate. If ever man na maghanap siya ng pagkain
please ask the Doctors first kung pwede na siya pakainin. Thank you," bilin ko sa
personal nurse ni Vandryk. Tumango naman ito.
Maglalakad pa lang sana kami nang may humablot sa akin at nakita ko na si Vandryk
iyon. Nakangisi na naman siya.
"Sorry na, I just made sure na makakakita siya ng big birds, love. Just like my big
bird," ani Vandryk saka tinaas baba ang kilay.
Oh, shit. So talagang ni-torture niya si Jerome?
"Papa Tatay, gusto ko din ng big bird katulad ng bird mo. Nakita ko na bird mo nung
sabay tayo maligo eh, ang laki. Gusto ko ganiyan din akin kaso ang liit ng akin,"
si Mason bago nagpakarga sa ama.
Tumawa naman si Mason, "Oh, your bird will be big just like Papa Tatay's bird. Like
father, like son," ani Vandryk.
Nag-bist bump pa silang mag-ama. Ako naman ay namumulang nag-iwas ng tingin.
Pinagtitinginan kami ng bodyguards, nanny, nurse at doctor na ni-hire ni Vandryk!
Diyos ko, mag-tatay nga sila!

Chapter 8

Ilang linggo ang lumipas at nakalabas na si Nanay mula sa hospital. Malakas na siya
at nakakapaglakad na. Nakakapag-heels na nga at nakakapag-shopping pa. Sa mansyon
ni Vandryk kami nakatira, ibenenta na ni Nanay ang mansyon na tinitirhan niya dati.
Sabi niya kasi ay madaming masasamang alaala doon.
At ngayon nakain kami ng breakfast. Tuwid na tuwid ang upo ng Nanay ko, balik na
naman siya sa pagiging masungit.
"Lola, gusto ko po ng fried chicken na luto mo. Lutuan mo po ako ha!" malambing na
request ni Mason kay Nanay.
Sa ilang linggo na pagsasama ni Nanay at Mason ay napalapit na sila sa isa't isa.
Minsan ay nagluto si Nanay ng fried chicken niya at talagang nagustuhan iyon ng
anak ko kaya naman ngayon ay humihiling pa.
"Of course, baby boy. I will cook a fried chicken for you. Is that all you want?"
Nanay asked softly, she caress Mason's hair.
Humagikgik ang anak ko, "'Yon lang po muna, Lola! Baka mapagod agad ikaw tapos
punta ka na naman sa hospital eh," malambing na sabi ni Mason.
Napatingin ako kay Vandryk na tahimik na kumakain sa tabi ko. Kanan na kamay niya
lang ang ginagamit niya habang ang kaliwang kamay niya ay nasa hita ko. Tinatanggal
ko nga pero ayaw niya pumayag. Binabalik din niya kaya naman hinayaan ko na lang.
Mapapagod lang ako, matigas ang ulo niya.
"By the way, Carson, my friend, invited us. May party na gaganapin sa house nila.
Are you all in? If not, that's okay," tanong ni Vandryk.
Nakita kong napangiti si Mama at excited na tumango tango. Napatawa naman ako ng
mahina, matagal na siguro 'yong last na pagpunta niya sa party kaya ganito ang
reaksyon niya.
"Sure, Hijo! Matagal na akong hindi nakakapag-party. Is it a formal party or just
for you two? Baka bawal na ang matanda doon ha," natatawang saad ni Nanay.
Natawa din ako dahil sa word na matanda. My mom looks like she's on 40, I swear.
I'm not joking.
"It's a formal party, Tita. Madaming dadalo, Carson said it's a engagement party.
Do you have a cloth to wear later, Tita? Want me to call my personal designer for
you?" si Vandryk.
Napataas naman ang aking kilay. Hm, halatang nagpapabango siya kay Nanay! Wow naman
talaga. Napanguso ako para itago ang ngiti ko.
"Oh! Are you sure, Hijo? The party is later na. What if hindi matapos agad ang
paggawa sa gusto kong gown?" Nanay said.
"Yeah right. Madami naman siyang na-design na gown and I know gawa na 'yon. For
sure magugustuhan mo 'yon, Tita. So, are you in?" pormal na tanong ni Vandryk,
seryoso ang mata nito.
Tumango naman si Nanay at nakangiting nagpasalamat kay Van. Sabi naman ni Van ay
wala daw 'yon.
"What about my gown?" I ask.
Ngumisi si Vandryk sa akin, "Oh, your gown? Nasa taas na, love. Don't worry about
it," aniya kaya naman napangiti ako. Nagpasalamat ako sa kaniya.
Nakakapit ako sa braso ni Vandryk habang papasok sa loob ng bahay kung saan
gaganapin ang party. Para din siyang mansyon, hindi siya bahay.
Nauuna si Nanay maglakad, backless ang gown na suot niya at ang sexy niya talaga
tignan doon. Naka-fishtail ang buhok niya. Ako naman ay naka-bodycon gown kaya
labas na labas ang hubog ko. Ang buhok ko ay naka-ladder braid.
Wala talaga akong hubog dati pero noong nanganak ako kay Mason ay nagkaroon.
Nagkalaman kasi ako dahil ang takaw ko kumain nuong buntis ako.
"Sinong na-engage?" tanong ko kay Vandryk.
Naka-suit siya at kulay pula ang tie niya. Ganoon din si Mason. Kulay red kasi ang
gown ko. Matchy matchy kaming mag-aama.
Tumingin siya sa akin. "Carson and Haven. Napilitan lang si Carson," he whispered.
Nanlaki naman ang aking mata, what napilitan? Huh? Bakit? I mean, bakit magpapa-
engagement party pa kung napilitan din naman pala? Ang labo naman.
Hindi na ako nagtanong kasi may press na kinuhaan kami ng picture. Panay ang ngiti
namin ni Nanay habang ang mag-ama ko naman ay nakakunot lang ang noo. Muntik pa nga
akong matawa eh, pinigilan ko lang. Manang mana talaga.
Pagkaupo pa lang namin sa mesa ay agad na nilantakan ni Mason ang fried chicken na
nakahanda sa mesa. Sinadya talaga 'yon ilagay doon para kay Mason, sinabihan kasi
ni Vandryk si Carson.
"Nanay, are you bored?" I asked softly.
Ngumiti siya at umiling, "No, anak. Nakita ko nga ang isa sa kumare ko. Mamaya ay
makikipag-chismisan ako sa kanila," she laughed.
Napangiti naman ako, "Sige, Nay. Tawagan na lang kita kapag uuwi na tayo."
Nagsimula ang program. Ipinakilala sa amin ang mag-fiancé at namangha ako dahil ang
ganda nung babae. Well, pogi din naman 'yong lalaki. I know Carson. Nakikita ko
sila ni Vandryk na minsan magkasama pero hindi ako ipinakikila ni Vandryk sa kaniya
dati. I think they're bestfriends.
"Hi everyone! Thank you for coming here! To be honest I don't know what to say, I'm
super happy kasi eh!" tumawa si Ms. Haven, pati mga bisita nakitawa.
"Thank you dahil pinaunlakan niyo ang pag-imbita namin sa inyo. This is the day
I've been waiting for and I'm so masaya! Like, party party na people!"
Ang kaninang malambing na kanta ay napalitan ng party music. Natawa ako dahil
nakasimangot si Mason.
"What's your problem, baby?" his Papa Tatay asked him.
Ngumuso ito at tinuro ang dede ko kaya naman nangunot ang aking noo, "You want
beberon?" I hissed.
Humagikgik ito at tumango. Sinenyasan ko sila ng wait bago ko tinawagan si Nanay.
Luckily sinagot niya agad, sabi ko pumunta siya sa 4th floor at room 12 ang
tutulugan niya. She said yes na naman na so nauna na kaming tatlo umakyat. Room 11
lang naman kami.
"Palit muna ikaw damit, baby," ani ko.
Lumapit ito sa akin kaya naman hinubad ko na ang suit niya. Pinasuot ko lang siya
ng sando at boxer. Ako naman ay oversize t-shirt lang at panty. Naka-lock naman na
ang pinto at tatlo lang kami dito.
Tinimplahan ko na si Mason sa beberon bago ko iyon binigay sa kaniya. Humiga ako sa
tabi niya at awtomatiko naman na yumakap siya at ipinasok ang kamay niya sa aking
damit. Pinalo palo ko ang pwet niya.
"What do you mean napilitan si Carson kay Haven, Vandryk?" tanong ko nang makaupo
siya sa kama. Galing siya sa CR at basa pa ang buhok. Natulo ang tubig galing sa
buhok niya pababa sa kaniyang mabatong katawan. Napalunok ako.
Bumuntong hininga siya bago ako sinagot. "Haven De Guzman is obsessed with Carson,
love. Lahat kaya niyang gawin just to be with Carson. Nakita mo ba kanina na hindi
masaya si Carson? And naaawa ako sa bestfriend ko dahil hindi siya pwedeng hindi
magpakasal kay Haven. Dahil kapag hindi siya nagpakasal kay Haven, mawawala sa
kanila ang lahat," aniya.
Oo, nakita ko kanina na malungkot si Carson pero iba... iba 'yong lungkot na nakita
ko sa mata ni Ms. Haven. Kung malungkot ang mata ni Carson, ang kay Ms. Haven naman
ay sobra sobrang lungkot.
Walang nakapansin pero nakita ko kanina na tumulo ang luha niya habang tinitignan
si Carson na hindi man lang siya tinitignan.
Nakita ko kasi titig na titig nga ako sa kaniya dahil ang ganda niya. Vandryk said
na obsessed si Ms. Haven kay Carson pero bakit feeling ko may iba pang dahilan?
Bumuntong hininga ako at pumikit na lang at iwinaglit sa aking isipan ang nalaman,
it's not my story to tell anyway.

Chapter 9

Natapos ang party bandang alas dos na ng madaling araw. May mga nag-iinuman pa sa
baba and I think mga bachelors na 'yon. Umuwi na siguro ang mga may asawa at
matatanda.
Lasing si Vandryk kaya inis na inis talaga ako. Kapag lasing pa naman siya ay
sobrang clingy niya! Akala mo tuko eh.
"Vandryk, umayos ka nga! Para kang tanga!" ungot ko nang yumakap siya sa akin ng
sobrang higpit. Kanina ko pa tinatanggal pero binabalik niya rin agad.
Umirap ako at tinanggal ang kamay niya sa aking bewang. Ang lalaki na 'to talaga,
sabi ko sa kaniya bawal magpakalasing pero ito siya lasing na lasing.
Napangisi ako nang may maisip. Tinigilan ko ang pagpilit na matanggal ang kamay
niya sa aking bewang. Humarap ako sa kaniya at sinamaan siya ng tingin, tignan na
lang natin kung hindi siya mahimasmasan.
"Isa pang pangungulit, Vandryk. Isa pa, iiwan ka namin dito ni Mason at babalik
kami sa amerika!"
Natahimik siya kaya naman napangisi ako. Humiga na lang ito sa kama at nakasimangot
na tumingin sa akin.
"Isa pa, iiwan ka talaga namin ng anak mo." Pananakot ko sa kaniya.
Natahimik talaga siya. Akala ko nga tulog na siya pero nagulat na lang ako nang
marinig ko siyang sumisinghot. Tumingin ako sa kaniya at nakita ko siyang
nagpupunas ng luha.
Nanlaki ang aking mata at agad na napaupo. Umiiyak siya!
"Why are you crying?" I ask, nagtataka.
Humikbi siya bago yumakap sa akin. Kunot noo ko na hinaplos ang buhok niya. "Don't
leave me again. I-I don't know what will happen to me if you will leave me with
Mason again," he sobbed.
Nanlaki ang aking mata at agad na pinigil ang aking tawa. Naniwala siya sa sinabi
ko na iiwan namin siya ng anak niya.
"Just don't be so clingy, I won't leave," I said.
Tumango siya at humiwalay ng yakap sa akin. Tumayo siya at doon nahiga sa couch,
nagtalukbong siya ng kumot.
"Thank you. Goodnight," he said and I smiled.
Kinabukasan ay nagtaka ako dahil hindi masyadong lumalapit sa akin si Vandryk.
Nakauwi na kami't lahat ay ganoon parin. Ngayon naman nasa sala sila ni Mason at
nagbubuo ng lego.
"Hi, what do you want for meryenda?" I asked.
Tumingin sa akin si Mason bago ngumiti. Kapag ngumingiti siya ay mas lalo niyang
nagiging kamukha ang ama niya. Pati na rin kapag kumukunot ang noo niya.
"Anything will do po, Mama Nanay!" sabi niya bago ibinalik ang atensyon sa lego na
binubuo. Tumingin naman ako kay Vandryk.
Tumingin siya sa akin bago ako binigyan ng isang maliit na ngiti, nangunot naman
ang noo ko. He seemed so distant.
"Anything will do, too," he said bago pinagtuunan ng pansin ang anak.
Malalim ang iniisip ko habang gumagawa ng sandwich para sa kanila. Iniisip ko si
Vandryk. Simula nung nakauwi kami dito ay hindi na siya nangungulit. Tinotoo ba
niya 'yung sinabi ko na huwag maging clingy?
Dati naman ay nangungulit siya at laging nakangisi sa akin. I wonder what did I do
wrong? May ginawa ba akong mali? Wala naman ata.
Inilapag ko sa center table ang tray na may laman na sandwich at juice. Kinuha ko
ang isa at ginayat iyon bago sinubuan si Mason.
"Mama Nanay, can I swim at the pool later?" Mason asked.
Tumango naman ako at ngumiti, "Sure, Mama Nanay will watch you while you swim," I
said.
Nab-bother talaga ako kay Vandryk dahil hindi siya masyadong nagsasalita at hindi
din ako masyadong pinapansin.
Nakaligo na si Mason at nakakain na kami ng dinner ay mailap parin sa akin si
Vandryk. When I caught him looking at me ay iiwas siya at bubuntong hininga. I
can't understand why he's avoiding me!
Kakausapin ko na sana siya bago ako matulog pero napag-alamanan ko na umalis siya
at hindi man lang nagpaalam sa akin!
"Saan daw po nagpunta, Manang?"
Hatinggabi na at wala parin si Vandryk kaya naman nagtanong ako kay Manang Solis.
Nakakainis ang lalaki na 'yon, hindi ko mawari kung anong problema niya.
"Naku, eh hindi po nagsabi kung saan pupunta Ma'am. Nakita ko na lang po na paalis
na ang sasakyan ni Ser," nagkamot ng ulo si Manang.
Bumuntong hininga ako at nagpasalamat muna bago umalis doon. Humingi din ako ng
pasensya kay Manang dahil naistorbo ko ata ang tulog niya.
Kinuha ko ang cellphone ko at ni-dial ang number ni Vandry. Ring lang 'yon ng ring,
hindi niya sinasagot.
"Makukurot ko 'to sa pototoy niya," isip isip ko.
Hindi pa sana ako titigil kakatawag sa kaniya pero nagising si Mason at nag-iiyak.
Agad ko 'tong tinabihan at pinalo palo sa pwet ng mahina. Yumakap naman ito sa
akin.
"P-papa," dinig kong sinabi niya bago nakatulog uli.
"Oo, anak. Papauwiin ko na si Papa, masasapak ko na talaga 'yang tatay mo. Diyos
ko!"
Tinawagan ko uli ang number ni Vandryk and luckily sinagot niya din. Napakunot ang
aking noo nang marinig ko ang maingay niyang background. Malakas ang tugtog at may
nagsisigawan.
"Where are you?" bungad ko.
I heard him sigh a little bit. "I went out for a little bit. I just want to feel
the wind, will be back home later," he said.
Pagak akong tumawa. "I just want to feel the wind, nyenye. Umuwi ka na dito bago ko
pa maisampal sa mukha mo 'yong electricfan para feel na feel mo 'yong wind. Dalian
mo!" binabaan ko siya ng tawag.
Gusto ma-feel 'yong hangin pero sa bar pumunta? Gago talaga. Ihahampas ko talaga sa
kaniya 'yong electricfan na nasa maid's room.
Sa maid's room lang kasi may electric fan. May aircon din naman doon pero madalang
buksan dahil nilalamig daw sila Manang.
Makalipas ang 30 minuto ay bumukas ang pinto at pumasok si Vandryk. He's wearing a
long sleeve. Nakatupi hanggang siko at kitang kita ang veins niya. Naka pants siya,
color black iyon same with his long sleeve.
Napataas ang aking kilay. "Bakit hindi ka nagpaalam na aalis ka?" taas kilay na
tanong ko.
He sighed before undressing himself. Nang matira ang boxer shorts niya ay humiga
siya sa couch.
"You were sleeping so I don't wake you up. Also, I don't want to be clingy as you
said last night," he said.
Nanlaki ang aking mata. Saka lang nag-sink in sa akin ang lahat. So, hindi siya
masyadong dumidikit sa akin dahil akala niya totoohanin ko 'yong sinabi ko kagabi?
I pout my lips before walking towards him. Tumingala siya sa akin at nakakunot ang
noo niya.
"I was joking last night. Oh my God, Vandryk! Kaya ba nilalayuan mo ako?"
natatawang tanong ko.
Umismid siya at nagtalukbong ng kumot. Hinila ko ang kumot pataas para matanggal sa
pagkakatakip sa kaniya pero hinila niya din 'yon. Kaya ang ending pati ako nadala
sa paghila niya.
Nanlaki ang aking mata nang tumama ang aking noo sa kaniyang baba. Narinig kong
dumaing siya kaya agad akong umupo at akmang aalis sa kandungan niya nang hawakan
niya ako sa aking bewang.
"Stay still," he ordered.
"I was joking. I promise! I will not say that again. Sorry!" I said, guilty.
Ngumisi siya bago hinalikan ang aking leeg, "I will forgive you when you let me
court you, love," he said.
Nanlaki ang aking mata sa gulat! Court? As in liligawan niya ako?

Chapter 10

"Sige, payag ako na ligawan mo ko pero dapat willing ka mag-antay," sabi ko bago
ngumisi kay Vandryk. Nagliwanag ang kaniyang mata.
Ngumisi din siya pabalik. "Of course, ilang taon kitang hinanap ngayon pa ba kita
susukuan?" he said.
Umirap naman ako, tignan lang natin kung hanggang saan aabot ang pag-hihintay niya.
Hmm.
Umalis na siya sa kwarto ko at pumunta sa kwarto niya. He said he will take a bath
eh. Humiga ako sa kama bago pangiti ngiti na nagtalukbong ng kumot. God, kinikilig
ako! Jusko, sino nga ang hindi na magiging marupok?
Kinaumagahan nang magising ako ay may nakahanda ng pagkain para sa akin. Nakalagay
iyon sa bed side table at may roses pa. Napataas ang aking kilay nang mapansin na
may notes pa doon. Hmm, ang effort naman ng manliligaw ko.
If you're reading this I think I'm on my firm already. Please do eat and take care.
You can come here in my firm if you want. Bring Mason with you. I love you.
Nakangiti kong tiniklop iyon at itinabi sa loob ng drawer. Sinuri ko ang pagkain.
Its a rice with bacon. May avocado sa gilid pati na rin blueberries. May strawberry
smoothie rin.
Tulog pa si Mason kaya naman naligo muna ako at nag-ayos. Pagtapos ay ginising ko
na siya para ayusan.
"Baby, wake up. Pupunta tayo kay Papa Tatay," sabi ko.
Kumurap kurap ito bago nag-kusot ng mata at humikab. Inayos ko ang higaan at
binuhat siya.
"Where's Papa Tatay po ba?" He asked after he yawns.
Ngumiti ako at ginulo ang buhok niya, "Papa Tatay is in his firm na, baby. He said
pwede daw tayo pumunta doon. Gusto mo ba? Madaming abogado doon like your Papa
Tatay," nangislap ang mata niya.
"Talaga po? Hala, bilisan po natin Mama Nanay! Excited na po ako!" nagpababa siya
sa akin at tumakbo na papunta sa cr.
"Ay oo nga po pala Mama Nanay, ako na lang maliligo mag-isa. Kaya ko na po kasi big
boy na ako sabi ni Papa Tatay! Big na din po 'yong bird ko," sabi niya sabay sarado
ng pinto at hagikgik.
Natawa naman ako. Big bird, huh. Muli kong inayos ang kama at kinuhaan ng damit si
Mason sa closet. Kinuha ko 'yong white t-shirt at black na khaki pants. Rubber
shoes naman na kulay puti.
After niya maligo ay binihisan ko siya, panay nga ang daldal niya habang nag-
bibihis.
"Mama Nanay gusto ko na talaga makita 'yong mga abogado doon. Excited na ako, gusto
ko din mag-abogado para may justice 'yong mga naaapi."
Hindi ko talaga akalain na pati trabaho ng tatay niya ay gusto niya din. Namana na
niya ang hitsura ng Papa Tatay niya pati ba naman sa trabaho. Naku, ako ang nagdala
sa kaniya ng siyam na buwan pero kahit isa wala siyang namana sa akin.
"Your Papa Tatay will be so proud of you, anak," sabi ko bago ngumiti sa kaniya.
Pagtapos ko siya mabihisan ay nag-pack ako ng sando, towel, shorts, gatas at
beberon. Baka kasi pawisan siya at maghanap ng gatas. Nilagay ko 'yon sa bag pack
niya na Ben 10 at pinasuot sa kaniya.
"Mama Nanay, kailan po uli ako maga-school?" tumingin siya sa akin gamit ang
kaniyang inosenteng mata.
Ngumiti naman ako at hinalikan siya sa noo, "Baby, hinahanapan ka pa ni Papa Tatay
ng school so wait ka lang. Hmm?" kinuha ko ang kamay niya bago naglakad papalabas
ng kwarto.
Nagpahatid kami sa driver ni Vandryk. Ayoko kasi mag-grab dahil alam ko na maiinis
na naman si Mason. Sasabihin niya mainit daw. Sa sasakyan kasi ni Vandryk ay bukas
lahat ng aircon at naka-todo pa. Sinadya talaga 'yon para kay Mason.
"Tara na po, Mama Nanay! Andito na po tayo! Yehey!" aniya bago lumabas ng kotse
agad naman siyang inalalayan ng nanny niya.
Bumaba na rin ako ng kotse at kinuha ang kamay niya. Kumapit siya sa akin at
nagtatalon talon kaya pinagtitinginan kami ng mga guard sa firm ni Vandryk.
Tumikhim ako bago ngumiti, "Can I go inside?" I asked the guards.
"Sino po kailangan niyo, Ma'am?" tanong ni Manong Guard.
"Vandryk Atlas, please," sabi ko bago tumingin kay Mason na patingin tingin sa
paligid.
"Mama Nanay, ang ganda naman dito sa work ni Papa Tatay! Gusto ko din ganito,"
aniya bago humagikgik.
"Baby, sa'yo naman 'to mapupunta 'pag laki mo," ginulo ko ang buhok niya.
"Ma'am, busy daw po si Ser at bawal daw po ang bisita," ani ng Guard.
Oh, akala ko ba pwede. Sabi ni Vandryk we can come here daw.
Tumikhim ako, "Uh, I am Vandryk's wife," sabi ko bago ngumiti.
Nangunot naman ang noo ng dalawang guard saka nagkatinginan, "Niloloko niyo naman
ata kami, Ma'am. Wala pong asawa si Ser."
Sa isip isip ko ay napairap ako. Nakakainis naman, napakahigpit naman pumasok dito
sa kanila!
Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan si Vandryk. Diyos ko, naka-heels ako at
nangangalay na ako 'no! Ilang ring lang ay sinagot na din naman niya.
I sighed in frustration, "Van, ayaw ako papasukin sa firm mo! My feets are hurting
na! Can you come here?" ngumuso ako.
Narinig ko ang mahina niyang pagmumura bago binaba ang telepono. Ilang minuto pa
kaming nag-hintay doon at pinagtitinginan na kami ng mga empleyado niya.
"Mama Nanay, it's hot na. My feets are hurting na din," ungot ni Mason.
Magsasalita na sana ako pero naudlot dahil nakita ko na si Vandryk na kunot ang noo
habang naglalakad.
"Oh, your Papa Tatay is here na."
"Papa Tatay!" tumakbo papunta sa kaniya si Mason ngunit napasinghap ako ng harangan
ito ng guard kaya naman medyo tumalsik ang anak ko.
Hinakbang ko ang distansiya namin at agad na niyakap si Mason. Humagulgol ito. "M-
Mama Nanay, sakit p-po," he cried.
"What the fuck?!" rinig kong sigaw ni Vandryk.
"What the hell did you do to my son?!"
Binuhat ko si Mason at nakita ko na may gasgas siya sa palad, kawawa naman.
"E-eh Sir, sabi kasi nila asawa daw niya ho kayo eh wala naman kayong asawa," ani
ng guard na tumulak kay Mason.
Umigting ang panga ni Vandryk, agad akong lumapit sa kaniya at hinawakan sa
kaniyang kamay. Umiling ako kaya bumuntong hininga ito at kinuha sa akin si Mason.
Mas lalong umiyak ang anak ko.
Pinigilan ko siya dahil alam ko na sasaktan niya si Manong Guard, baka mamaya
headline na naman siya sa news. Tsaka, kawawa naman kasi si Manong Guard. Ginagawa
niya lang naman ang trabaho niya at hindi niya alam na ako ang asawa ni Van.
"Papa Tatay, s-sakit po kamay ko," sabi ni Mason bago humikbi ng humikbi.
Tinignan naman ni Vandryk ang kamay ng anak at napamura nang makita ang medyo
malaking gasgas doon.
"Call an ambulance! My son is bleeding!"
Nanlaki ang aking mata. Ambulance agad? Oh my God, seryoso ba siya?!
Chapter 11

Pinipigilan ko ang tumawa habang nakatingin kay Vandryk na kunot na kunot ang noo.
Nakaupo siya sa recliner at nasa dibdib niya si Mason na umiiyak parin. Nalapatan
na ng first aid kit ang gasgas ni Mason.
Natatawa ako kasi ang over acting niya kanina. Sino ba naman kasi ang magpapatawag
ng ambulance kahit gasgas lang ang sugat?
Tumikhim ako at nag-iwas ng tingin nang mapatingin siya sa akin. Kinagat ko ang
aking pang-ibabang labi. God, natatawa talaga ako!
"What?" rinig kong sabi niya.
Ngumiti ako at umiling, "What? Wala naman akong ginagawa," nagkamot ako ng ulo't
nag-iwas na naman ng tingin sa kaniya.
Narinig ko ang pag-ismid niya. "Tss, I know what's going on with your mind, love.
Laugh while you can, I don't care."
Dahil sa sinabi niya ay humagalpak ako ng tawa. Nakakatawa kasi talaga, sobrang OA
niya eh kasama naman 'yon sa paglaki ng bata, ang masugatan.
"W-why?" hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil natawa na naman ako. My stomach
are hurting na and nararamdaman ko na may kaunting luha sa aking mata.
"Bakit naman kasi ambulansya agad? Hindi ba pwede first aid lang?" humagikgik ako.
Ngunit ang aking hagikgik ay unti-inting naglaho nang makita ko na seryosong
seryoso ang mukha ni Vandryk habang nakatingin sa akin.
"Sabi ko nga hindi na ako tatawa, hehe."
Lumapit ako sa kanila at yumakap sa leeg niya, seryoso parin ang mukha niya. "Sorry
na, hindi na ako tatawa," tinaas baba ko ang aking kilay.
Kumunot ang kaniyang noo, "Tss, I just don't want my son to be in danger. What if
his wounds is full of germs? Huh?"
I twisted my lips. "Oo na. Sorry na nga eh." Tinitigan ko siya sa mata pero umiwas
siya ng tingin sa akin. Napanguso ako lalo.
Umirap siya at tumayo, inilapag niya ang anak sa recliner bago nagpunta sa kaniyang
swivel chair at nagtitipa sa kaniyang laptop.
Lumuhod naman ako sa harap ni Mason. Hinaplos ko ang kaniyang mukha bago siya
hinalikan sa noo, "Stay here, okay? Kakausapin ni Mama Nanay si Papa Tatay kasi
nagalit eh," humagikgik ako.
Napangiti naman si Mason. "Sige po, Mama Nanay," aniya at humalik sa akinv pisngi.
Napangiti naman ako.
Kinuha ko ang cellphone ni Vandryk at inilagay sa youtube. Nag-search ako ng
transformer bago binigay sa kaniya. Alam ko kasi na maiinip siya.
Naglakad ako papunta kay Vandryk. Kunot parin ang noo niya habang nagtitipa sa
laptop niya. Napataas naman ang kilay ko.
Mula sa likod ay sinara ko ang laptop niya kaya napatingin siya sa akin.
Pinagtaasan ko siya ng kilay, "Sorry na. Hindi na uli ako tatawa. Ikaw kasi ang OA
mo," paninisi ko pa kahit kasalanan ko naman dahil pinagtawanan ko siya.
Mas lalo ata siyang nainis sa sinabi ko dahil pinaikot niya ang kaniyang swivel
chair at pumalakpak ng tatlong beses.
Napaigtad pa ako ng biglang bumukas ang kurtina sa likod niya. Wow, ang techy ha!
"Sorry na nga! Hindi na talaga mauulit. Hindi na ako tatawa kapag naging OA ka.
Hindi na talaga," sabi ko pa habang tinaas ang aking kanang kamay.
Hindi naman niya ako pinansin. Ilang minuto ang lumipas ay wala parin siyang imik
kaya naman may naisip akong paraan.
"Daddy, sorry na," I whispered.
Napatingin siya sa akin. Ngumiti ako sabay kindat. Muntik na naman akong matawa ng
makita ang panlalaki ng mata niya.
Lumingon siya kay Mason na busy sa panonood at tila hindi mai-storbo. Nagulat na
lang ako ng hapitin niya ako sa bewang.
My lips formed an O because of shock.
"What did you say?" he asked.
"I said sorry na," ngisi ko.
Umiling siya, "The other one, Avrielle," nagtayuan ang balahibo sa aking batok.
He called me in my full name! He's fucking mad already!
"Daddy?" I seductively said.
He groaned. Maya maya ay napasinghap ako. He squeezed my butt!
"You are a bad girl, love. Very very bad. I want to spank that ass of yours," he
whispered.
Awtomatiko na lumayo ako sa kaniya, "Andito ang anak mo. And, what did I say? Ligaw
muna," binelatan ko siya tumatawa umalis sa harap niya. Hmp, akala niya ha.
Kinuha ko ang atensyon ni Mason, "Let's go, anak. Ililibot tayo ni Papa Tatay sa
firm niya. Right, Papa Tatay?" ngumisi ako kay Vandryk.
Kunot noo itong naglakad papunta sa anak at binuhat ito bago walang salita na
naglakad papaalis. Ngingisi ngisi naman ako na sumunod sa kanila.
Someone is in a bad mood, huh.
Pumunta muna kami sa 1st floor ng firm ni Vandryk dahil gusto daw ni Mason doon.
Nagtatakbo naman ang anak ko.
"Hello po, hello po! Good afternoon po!" sigaw ni Mason kaya napatingin sa kaniya
ang mga empleyado ni Vandryk.
"Hi, baby boy! Good afternoon din!" bati sa kaniya ng isang babae.
Humagikgik si Mason bago nagpunta doon sa bumati sa kaniya at nagpakandong, nanlaki
naman ang mata ko. Sasawayin ko na sana pero umiling si Vandryk kaya pinabayaan ko
na lang.
"Hi po, Ate Ganda! Abogado din po ikaw like Papa Tatay? Abogado din Papa Tatay ko
tapos gusto ko din maging abogado. Hindi naman mahirap mag-abogado diba? Matalino
naman ako tapos big pa 'yong bird ko!"
Napasigaw ako ng wala sa oras, "Mason!" Ang batang ito talaga, manang mana!
Oh my God, pati ba naman 'yong big bird nasama! Humarap ako kay Vandryk na mukhang
proud sa sinabi ng anak. Sa kaniya talaga natutunan 'yon eh.
"What? Honesty is the best policy," baling sakin ni Vandryk bago naglakad papunta
sa anak. Kinuha niya ito sa babae.
"Ay, anak niyo po, Sir? Naku, akala ko anak po ng ka-trabaho ko. Sorry po,"
nahihiyang sabi ng babae.
"Its okay," sabi ni Vandryk bago binuhat ang anak.
"Papa Tatay, gusto ko pa po dito! Baba mo pa ako!"
Binaba naman siya ng ama. Nilibot ko ang paningin ko sa buong first floor,
pinagtitinginan kami.
"What are you thinking?" Vandryk asked.
Hinapit niya ako sa aking bewang, umiling naman ako at tumingin kay Mason na
nangungulit sa mga empleyado ni Vandryk.
"Wala naman. Ikaw, what are you thinking?" tumaas ang aking isang kilay.
Ngumisi naman siya sa akin bago bumulong, "You. In my bed. Screaming in pleasure,"
he whispered.
Nanlaki ang aking mata at agad na lumayo sa kaniya, pinanliitan ko siya ng mata,
"Ang bastos mo. Mabaog ka sana!"

Chapter 12

Kunot ang noo ko habang tinitignan si Vandryk na nakikipag-usap sa bagong investor

ng firm niya. Babae 'to at Poly ang pangalan niya. She has a big boobs and a big
butt! Kitang kita ko kung paano niya idikit ang boobs niya sa braso ng asawa ko! I
mean - ex husband ko.
Nandito parin kami sa firm ni Vandryk at naudlot ang pagpasyal namin sa bawat floor
dahil biglang dumating si Poly.
"I want to invest para wala ng masabi sa akin si Daddy. Sabihin niya na naman kasi
wala akong ginagawa," suminghot si Poly at nagpunas ng luha kahit wala naman.
"Tss, arte. Hmp," bulong ko.
Napatingin sila sa akin kaya nag-taas ako ng kilay, "What?"
Umirap ako at hinaplos haplos ang buhok ni Mason. Hawak hawak niya ang cellphone ng
Papa Tatay niya habang nanunuod sa netflix ng cartoons.
"Mama Nanay, I can't hear this! The volume is too low," ungot ni Mason. Sinadya
talagang hinaan ang volume dahil may kausap si Vandryk.
Kinuha ko ang cellphone at sinagad ang volume nun. Nagpatuloy naman siya sa
panonood.
"Excuse me? Nag-uusap kami dito tapos ang lakas ng volume ng cellphone niyo. Can
you low it down, please?" maarteng sabi ni Poly, kinukumpas niya pa ang kaniyang
kanang kamay.
Ngumiti naman ako at dahan dahan na umiling. "Sorry, my son will cry if the volume
is too low. Can you bear with it for a momenr na lang?" I said.
Inirapan niya ako kaya naman inirapan ko din siya. Sus, kunwari pa 'tong babae na
'to. Ayaw na lang sabihin na gusto niya ang asawa ko. Hmp, kala mo naman talaga
magugustuhan siya ni Vandryk.
"Mama Nanay, I want milk po tsaka palo palo sa pwet. I'm sleepy na," Mason said.
Pipikit pikit ang mata niya.
"Hm? Let's go to Papa Tatay's bed. You stay in the bed while I make your gatas,
baby ha."
Walang kwarto sa opisina ni Vandryk pero malawak ito at may kama na pwedeng
tulugan. May TV, kitchen at CR.
I tucked Mason to bed bago ko kinuha 'yong gatas at beberon. Dumiretso ako sa
kusina at doon nag-timpla. Nilagyan ko ng kaunting asukal ang gatas niya. Mason
don't like the milk if it's so sweet. Hindi niya rin gusto kapag walang lasa.
"Here's your milk na, baby," inabot ko sa kaniya ang beberon.
Humikab ito bago kinuha sakin at dinede. Tumabi ako sa kaniya at nagsimula nang
palu paluin ang pwet niya.
"Nanay, want ko po ng robot," he said while his eyes are close.
I chuckled, "Okay, if that's my baby's want. Robot it is," I kissed his forehead.
Ilang oras ang lumipas tulog parin ang anak ko at si Poly naman ay patuloy parin sa
pagdaldal kay Vandryk. Nakikinig naman ang asawa ko kaya lalo akong nainis, bakit
'di niya paalisin na lang? Hmp!
'Di pa sila titigil sa pag-uusap kung hindi lang umiyak si Mason. Tinapik tapik ko
ang hita niya at binuhat siya, humihikbi ito.
"Why? Why are you crying, hmm?" tanong ko.
Suminghot ito at nagpapasag kaya naman muntik na siyang mahulog! "Mason!" napasigaw
ako.
Mas lalo siyang umiyak. Itatayo ko na sana siya pero naunahan ako ni Poly at
binuhat niya ang anak ko. Tumahan naman si Mason.
"Don't cry na baby boy. Why are you crying ba? You wake up in the wrong side of
bed, hmm?" pagkakausap niya sa anak ko. Tinignan niya ako at may kakaiba siyang
pinaparating sa tingin niya.
Umirap ako at pabalya na kinuha sa kaniya si Mason, umiyak na naman ang anak ko.
"Stop crying, Mason. Naiinis na ako ha," inis na sabi ko.
"Hey, you shouldn't talk to the kid like that!" si Poly.
Umirap naman ako, "Bakit ba nangingialam ka?" tumalikod ako sa kaniya.
"Sorry, Ms. Poly. Can we resume our talk tommorow? Sorry for the inconvenience," si
Vandryk.
"Sure, sorry too, Mr. Atlas. I'm just worried about your child that's why I picked
him up. He's so kawawa eh," Poly said.
I mimicked the way he talk. Paepal ka kamo, hmp.
Umalis na din si Poly. Naiwan naman kaming pamilya sa loob, walang imik na kinuha
sa akin ni Vandryk si Mason at lumabas. Naiwan naman ako na naka-tulala. So, siya
pa ang galit sa akin ngayon?
Kinuha ko ang bag ko bago lumabas sa office ni Vandryk. Sumunod sa akin ang
bodyguard ko.
"Nasa parking lot po sila papunta, Madam," the bodyguard said.
Walang imik akong sumakay ng elevator. I'm worried. Nakakainis naman kasi. Bakit ba
selos na selos ako sa Poly na 'yon? Tss.
When we reach the parking lot ay nasa harap na ng elevator ang sasakyan ni Vandryk.
Pumasok naman ako at naabutan ko na kinakausap niya ang anak.
"Masakit ba dito? Here? Oh, my baby is so kawawa. Look at those print of hands on
your skin. Papa Tatay will do his best to remove that."
Nang makarating kami sa bahay ay hindi parin ako iniimik ng mag-ama. Binati ko si
Nanay bago ako umakyat sa kwarto ko.
Ngunit bago ko pa masara ang pinto ko ay bumukas uli 'yon at pumasok si Vandryk na
kunot ang noo.
"What's your problem, Avrielle? The investor didn't do anything bad at you. Why are
you acting like a brat earlier?" aniya.
Umirap ako, "Why are you acting like a brat earlier?" I mimicked, "She's seducing
you, that's why! And is that normal, three hours kayong nag-usap?"
Hindi makapaniwala na tumingin siya sa akin, "Really? If she's seducing me
malalaman ko 'yon at lalayo ako sa kaniya! We were just talking, investoe siya. And
see what you did to Mason? You fucking hurt our son! You're paranoid."
I bit my lower lip. Umiwas ako ng tingin sa kaniya. Yeah, I'm so paranoid. Sumikip
ang aking dibdib.
"Oo na, kasalanan ko na! Umalis ka na nga!" sigaw ko.
Madilim ang mata niya na tumingin sa akin. "Place your self, Avrielle. You hurt
Mason just because you think Poly is seducing me?! Fuck that! The person just want
to help by investing! If that's what you will do next time you come again at my
firm, better not to come," he said then left.
I locked the door bago ako humiga sa kama ko at umiyak. Alam ko na may mali ako
pero totoo naman na nilalandi siya nung Poly na 'yon! At tsaka hindi ko naman
sinasadya na masaktan si Mason.
Dapat pala hindi na lang ako nag-selos. Mapapasama pa pala ang pagseselos ko.
Iyak lang ako nang iyak hanggang sa makatulog ako.

Chapter 13

Kinabukasan nang magising ako ay masakit ang ulo ko at namamaga ang mata ko. Iyak
ako nang iyak kagabi dahil sa pinagsasabi sa akin ni Vandryk. Tapos sabi niya pa
kung ganon na lang daw ang gagawin ko ay 'wag na daw ako pumunta sa firm niya!
Nang dahil sa Poly na 'yon pinagbabawalan niya ako pumunta doon? Naiiyak na naman
ako.
Bumuntong hininga ako at mas isiniksik ang sarili ko sa kumot. Sobrang sama ng
pakiramdam ko. Ang sakit sakit ng ulo ko at feeling ko ay sinusunog ang katawan ko.
Bumuntong hininga ako at sumandal sa headboard bago natulala sa kawalan. Paranoid
ba talaga ako? Hindi ako paranoid! We, girls, have instinct!
May kumatok sa pinto ko kaya napatingin ako doon. Nakatitig lang ako doon,
pinapakiramdaman kung si Vandryk ba 'yon. Pero nakahinga ako ng maluwag nang
mabosesan ko si Nanay. "Anak? Hindi ka kumain kagabi kaya dinalhan kita ng
pagkain," rinig kong sabi niya.
Dahil tinatamad ako tumayo ay tinawag ko na lang si Alexa. "Alexa, open the door,"
automatic na bumukas ang pinto.
Pumasok si Nanay na may dalang tray na puno ng pagkain. Ngumiti naman ako. "Salamat
po," sabi ko.
Inilapag niya ang tray sa bed side table at umupo sa tabi ko. Nang hawakan niya ang
kamay ko ay nangunot ang noo niya. Kinapa niya ang noo at leeg ko, "May lagnat ka!
Ang taas. Diyos ko naman, anak."
Pinagmasdan niya ang mukha ko at napatingin sa mata ko, "Namamaga ang mata mo,
umiyak ka. Nag-away ba kayo ng asawa mo?" she asked.
I sighed, "Opo, paranoid daw ako sabi niya. May kausap kasi siyang investor na
babae kahapon, Nanay. Nagselos ako tapos nasaktan ko si Mason. Nakasagutan ko 'yong
investor tapos sabi niya sakin pag-uwi namin kung ganon naman daw ang gagawin ko
mas better daw na hindi na ako pumunta sa firm niya," sumbong ko sa kaniya.
Nagsimula na naman na mag-init ang aking mata, naiiyak na naman ako.
Ngumiti siya sa akin at hinaplos ang buhok ko. "Edi 'wag ka na pumunta sa firm
niya. Hayaan mo siya, anak. Susuyuin ka din ng asawa mo," ani Nanay. Ilang minuto
pa kaming nag-usap bago niya ako tinanong kung bababa raw ba ako.
Umiling iling lang ako at kinuha ang pagkain na nakalagay sa tray. Sumubo muna ako
ng kaunti. "Bababa lang ako, kukuha ako ng gamot para sa'yo. At tsaka magpalit ka
naman ng damit, anak. Ayan pa 'yong suot mo kahapon," ani Nanay at tinuro ang damit
na suot ko.
Kahapon pa nga ito. Hindi na ako nakapagpalit pa ng damit dahil nakatulugan ko na
ang pag-iyak kagabi.
Natawa naman ako at tumango. Lumabas na siya ng kwarto. Ako naman ay nakatatlong
subo lang ng kanin ay ayaw na. Uminom ako bago tumayo at dumiretso sa walk-in-
closet.
Kinuha ko ang white t-shirt ko at pajama bago dumiretso sa cr. Nag-half bath lang
ako bago nag-bihis at humiga na naman sa kama.
Nag-talukbong ako ng kumot. Maya maya pa ay pumasok na uli si Nanay sa kwarto ko,
"Anak, ito na. Inumin mo na 'to para gumaling ka agad."
Kinuha ko 'yon at ininom. Ano kayang ginagawa ni Mason? Pati ang anak ko ay galit
sa akin. Hindi ko naman sinasadya na saktan siya. Nadala lang ako ng selos at inis
ko, bumuntong hininga ako. Alam ko na hindi pa rin tama na sinaktan ko siya.
"Asan po si Mason?" tanong ko kay Nanay. Binaba ko ang baso sa bed side table.
"Nasa sala, nanonood ng TV. Ang asawa mo naman ay nasa kwarto niya. Tinanong ko
siya kanina kung may pasok siya ang sabi niya ay wala, day off daw niya," tumango
tango ako.
"Hindi ba ako hinahanap ni Mason, Nanay?" tanong ko uli.
Mas lalo akong nalungkot nang umiling si Nanay. Ngumiti ako bago nagpasalamat.
"Salamat po. Matutulog na lang po uli ako," humiga ako at pumikit.
Naramdaman kong hinalikan ako sa noo ni Nanay bago siya lumabas. Hindi naman ako
nagw-worry kay Mason kasi alam ko na binabantayan siya ng nanny niya. At tsaka ni
Nanay.
Nakatulog ako ng apat na oras. Alas dose na nang magising ako at hindi man lang
nagparamdam o pumunta sa kwarto ko si Vandryk at Mason.
Sobrang laki ba ng kasalanan ko? Ang dali para sa kanila na hindi ako intindihin.
Hindi man lang sila nagtaka kung bakit hindi ako nalabas.
Humikbi ako, nakakainis naman. Ito na naman tayo sa pag-iyak ko. May kumatok sa
pinto.
"Madam, kakain na daw po. Bumaba na raw po kayo," sabi ng isang maid mula sa labas
ng pinto.
Tumikhim ako bago sumagot. "Sige. Susunod ako."
Hindi na ako nag-abala na mag-ayos pa. Nag-suot lang ako ng jacket bago ako lumabas
at sumakay sa elevator.
Dumiretso ako sa dining area at nakita doon si Vandryk at Mason. Nagulat din ako ng
makita si Poly doon. Ano namang ginagawa ng babae na 'yan dito?
Umupo ako sa tabi ni Mason. Hindi man lang ako tinapunan ng tingin ng anak ko. Mas
lalo akong nalungkot.
"Galit ka ba kay Nanay?" mahinang tanong ko sa kaniya.
Tumingin ito sa akin gamit ang kaniyang mata na walang ekspresyon, "Opo, sabi ni
Tita Poly bad ka daw tapos hindi ka daw marunong mag-alaga ng baby," aniya. Agad na
bumugso ang galit ko kay Poly. Anong karapatan niyang sabihin 'yon sa anak ko?
Pilit akong ngumiti. "Hindi naman bad si Nanay. Nainis lang ako kasi nagseselos si
Nanay eh. Pwede ba patawarin mo na si Nanay?" malungkot na sabi ko.
Kumunot ang noo niya at umiling bago tumayo at tumabi sa Papa Tatay niya. Tumayo
naman ako. "Excuse, wala akong gana kumain," sabi ko bago dumiretso sa garden.
Naupo ako sa bench at doon umiyak. Masama ba talaga akong magulang? Ako nag-alaga
sa kaniya for six years at hindi ko siya pinag-buhatan ng kamay kaya siguro ganon
na lang ang pag-sama ng loob ng anak ko sa akin.
Iyak lang ako nang iyak, iniisip ko na sana talaga hindi na lang ako nag-selos.
Akala ko susuyuin nila ako, hindi pala. Ako pa pala ang manunuyo. Sana pala
pinigilan ko na lang ang selos ko.
Napakapit ako ng mahigpit sa aking damit nang makaramdam ng pagkakapos ng hininga.
Nag-inhale at exhale ako pero wala talaga. Hindi siya um-effect hanggang sa mawalan
ako ng malay.

Chapter 14

Unti-unti kong minulat ang aking mata. Sumalubong sa aking paningin ang kulay puti
na kisame. Asan ako? Iyon agad ang unang pumasok sa isipan ko.
Nagpalinga linga ako at doon ko napagtanto na nasa hospital ako. May IV na
nakakabit sa aking kamay at naka-patient gown ako. Bakit ako nandito?
Napatingin ako sa couch at nakita doon si Vandryk at Mason. My mouth parted in
shock, andito rin sila?
Bumukas ang pinto kaya napatingin ako doon at nakita ko na pumasok si Nanay na may
dalang prutas. Napatingin siya sa akin kaya pilit akong ngumiti.
"Oh, anak. Gising ka na pala. Bumili ang asawa mo ng prutas para sa'yo. Eto, gusto
mo ba ipagbalat kita?" si Nanay.
Umiling ako, "Hindi po ako nagugutom, Nanay," sabi ko na lang bago tumagilid ng
higa. Pinigilan ko ang pagtingin sa mag-ama ko.
Nagtatampo ako sa mag-ama ko. Bakit naman ganoon na lang ang pag-trato nila sa
akin? At talagang andon pa talaga si Poly kanina sa bahay. Hindi ba pwede na doon
sila mag-usap sa firm niya? Tss. Nanliligaw pa lang siya niyan, paano na kung
balikan ko na siya edi mas lalo akong kawawa? Ngayon pa lang na nagseselos ako ay
grabe na ang away namin, paano na kapag nagkabalikan na uli kami?
"Kanina ka pa hindi nakain, anak. Aba, anong gusto mong mangyari sayo? Na-hospital
ka na nga dahil dehydrated ka tapos ngayon ayaw mo naman kumain?" sermon ni Nanay
sakin. Bumuntong hininga ako at umiling. Ramdam ko pa rin na mainit ang aking
hininga.
"Wala po talaga akong gana kumain," sabi ko na lang at pinilit na pumikit.
Bumuntong hininga si Nanay at tumabi sa akin. Kinuha niya ang kamay ko at hinalikan
ako sa aking noo. "Anak naman, ano ba kasing problema? Ito oh, kahit itong orange
lang ang kainin mo."
Naiiyak na umiling ako. Ang drama ko. Hanggang ngayon dinadamdam ko parin 'yong
sinabi sakin ni Vandryk na mas better daw kung hindi ako pupunta sa firm niya. Edi
huwag pumunta, sa kaniyang sa kaniya na 'yang firm niya! Hanggang ngayon dinadamdam
ko parin 'yong sinabi sa akin ni Mason na bad daw ako.
"W-wala, Nanay. I just don't feel like eating today. Busog pa po ako." I said
softly.
Bumukas uli ang pinto at nakita ko na pumasok si Sydney! Si Sydney ang bestfriend
ko!
"Omg, hayop ka Avrielle! Why naman nagpa-hospital ka?! Omg, I'm so worried. Yawa ka
ha!" sigaw niya sa akin.
Hindi ko siya pinansin at napatingin sa bata na hawak niya, kasing edaran din ata
'to ni Mason.
"Mommy, isusumbong kita kay Daddy. Sasabihin ko nag-sabi ka na naman ng yawa." Cute
na sabi niya.
Tumaas ang aking kilay, may anak na pala siya. Bakit di ko alam?
"Kasalanan ko ba na ma-ospital ako? And, teka nga. Bakit may anak ka na? Hindi mo
sinabi sakin?" kunot noo na tanong ko, may pagtatampo sa aking boses.
Humagikgik siya at binuhat ang bata bago inilapag sa tabi ng kama ko. Gwapo ang
bata at feeling ko ay gwapo din ang tatay niya.
"Naka-bingwit ako ng bilyonaryo, 'Te! Ito si Dae, anak siya ng boyfriend ko sa
unang asawa," aniya.
Ngumiti ang bata at lumapit sa akin. Hinalikan ako nito sa aking pisngi, "Hello po,
nice to meet you po. Ang ganda niyo po," anito at humagikgik.
Natawa naman ako, "Really? Thank you. God, you're so sweet. Ang hand---," hindi na
natuloy ang sasabihin ko dahil biglang umiyak si Mason.
Napatingin ako sa aking mag-ama at nakita na naglulupasay ang anak ko sa sahig.
Binuhat naman siya ng ama.
"M-Mama! Mama Nanay, gusto ko kay Mama Nanay!" anito.
Tumingin sa akin si Vandryk kaya naman tumango ako. Inilapag niya sa aking hita si
Mason, agad itong yumakap sa aking bewang at umiyak.
"S-sorry po, Mama Nanay! Hindi ka po bad! S-sorry po."
Bumuntong hininga ako at hinaplos ang buhok nito, "Apology accepted. Hindi naman
talaga bad si Nanay. At tsaka, diba ang galing ko pa nga mag-alaga ng baby,"
ngumiti ako.
Tumango ito at hindi na umimik pa. Sumubsob ito sa aking dibdib at hindi na
nagsalita. Binalingan ko naman si Dae.
"Buti hindi ikaw naririndi sa boses ng Mommy mo?" tanong ko sa cute na bata.
Naramdaman kong kinurot ako ni Sydney sa braso pero di ko siya pinansin, sumimangot
ang bata, "Sobra po akong naririndi, Tita Pretty."
Tumawa ako at tumingin kay Syndey, pulang pula ang pisngi nito, "Omg, baby Dae ha!
I will not pampam you later, hmp. Your making Mommy pahiya!" nagpapadyak pa ito.
Lumipas ang oras umalis din sila Syndey. Si Nanay naman ay umalis na din,
magpapahinga na siguro sa bahay. Marahil ay napagod kakaasikaso sa akin.
"Mama Nanay, hindi ka na po galit sa akin?" tanong sa akin ni Mason.
Tumingin ito sa akin, namumula ang mata at parang malapit ng umiyak. Umiling naman
ako, "Hindi na kasi nag-sorry ka na," sabi ko.
Humalik ito sa aking labi, "Love you po, Mama Nanay," he said.
Nakatulog si Mason sa aking bisig. Kinuha siya sa akin ni Vandryk at doon nilapag
sa isang kama. Naka-private room na naman kasi kami.
Hihiga na sana ako pero agad nahawakan ni Vandryk ang kaliwang kamay ko. Tumaas ang
aking kilay, "Anong problema mo?" taas kilay na tanong ko.
Bumuntong hininga siya at umupo sa gilid ng aking kama. He kissed the back of my
palm, "Love, I'm sorry. Please, sorry," he said.
Pagak akong tumawa, "Sorry? Kainin mo 'yang sorry mo. Nakakainis ka," nag-init ang
sulok ng aking mga mata.
Naalala ko na naman 'yong mga pinagsasabi niya sa akin kagabi. Nakakainis talaga
siya.
"I'm sorry, please. What can I do for you to forgave mo?" aniya.
Tinignan ko siya, mata sa mata, "I want you to remove Poly at your firm. You will
do it?" seryosong sabi ko.
Agad siyang tumango, "I will do it. Please, forgave me," he pleaded.
"Nagseselos ako kagabi. Tapos sabi mo paranoid ako. Hindi ka ba natuwa na
nagseselos ako? May pag-asa na sagutin kita," ani ko.
"Pero 'yong pag-asa na 'yon nawala kasi gago ka."
His mouth parted. Ngumisi naman ako, "Start again at the very beginning, Vandryk.
Goodluck!"

Chapter 15

Inip na inip ako sa hospital. Gusto ko na nga umuwi pero ayaw pumayag ni Vandryk.
Ang OA lang. Kailangan ko pa daw mag-stay dito for my health. Doctor na ang nagsabi
na pwede ako lumabas kaso nagmamatigas siya.
"You can't go home, I don't want to," he said seriously. Kumunot pa ang noo niya.
Umirap naman ako at tinadyakan siya sa kaniyang hita. "Ugh, nakakairita ka na kamo!
Gusto ko na umuwi, mas lalo lang ako magkakasakit dito!"
Hinuli niya ang paa ko at pilit na itinitigil 'yon sa pagsipa sa kaniya. Dahil
medyo nanghihina pa ako ay nakaya niyang pigilan 'yon. "Mas lalo akong magkakasakit
dito, Vandryk. Ayoko dito. Kung hindi mo ako iuuwi ngayon tatakas ako dito at hindi
na kita babalikan. Gusto mo 'yon? Ako kasi gusto ko," mataray na sabi ko. Seryoso
ko siyang tinignan.
Nakita ko ang pamumutla niya kaya naman napangisi ako. Ayoko na talaga dito sa
hospital. Inip na inip na ako at hindi ko maiwasan ang mag-isip isip ng masasamang
bagay. Tulad ng paano kung makakuha si Mason ng sakit dito? Diyos ko.
"Fine, I will call Manang Joy to pack your things," he said. He grab his phone to
his pocket.
Agad akong umalma at sinipa ang cellphone na hawak niya kaya tumalsik 'yon.
Tumingin naman siya sa akin, "No. I don't want Manang Joy to pack my things. I want
you to pack my things. Understand?"
Bumuntong hininga siya at tumango tango. Ngumiti naman ako. "Thank you. Please,
make it fast."
Agad naman siyang kumilos at nilagay sa bag ang mga gamit ko. Pati panty at bra ko
ay siya ang naglagay. Wala na si Mason dito dahil pinauwi ko na kanina. Nakita ko
kasi na inip na din siya.
Nang makauwi na kami ay sinalubong agad ako ni Mason ng halik. Humagikgik ako at
pinugpog ng halik ang kaniyang mukha.
"I miss you, Mama Nanay! Love you!" salubong niya sa akin, yumakap pa siya.
"I miss you, too! Where's your Lola?" I asked, walking into the house.
"Nasa taas po, nagtatahi po siya ng damit," he muttered softly. Nakatingala siya at
nakatingin sa akin.
Wala namang special na nangyari sa araw na 'yon. Kinabukasan ay papasok na si Mason
sa school kaya todo asikaso ako sa kaniya.
"Mag-behave ka doon, okay? 'Wag ka makikipag-suntukan. Kapag nalaman ko na nakipag-
suntukan ka papaluin kita," pananakot ko sa kaniya.
Ngumuso siya at nag-kamot ulo bago tumango tango. Binuhat na siya ng ama niya at
ako naman ay kinuha ang bag niya pati ang lunch box.
"Daddy, anong grade na po ako?" tanong niya sa ama.
Sumimangot naman ang bata, "One? Eh maalam na ako magbasa tapos mag-plus, divide,
multiply. Ang boring naman," anito.
Napairap naman ako, matalino ang anak ko. Namana niya sa ama niya. Ewan ko ba sa
bata na 'to, akala mo hindi six years old.
"Kahit na maalam ka na kailangan mo parin mag-grade 1," sabi ko at nilagay sa
center ng kotse ang lunch box.
Umupo ako sa front seat at agad siyang kumandong sa akin. Si Vandryk naman ang
magd-drive.
"Your Mommy is right," ani Vandryk nang makaupo na siya sa driver's seat.
Wala ng nagawa ang anak ko kundi ang sumimangot na lang at yumakap sa akin, "Behave
ha." Panay ang paalala ko sa kaniya.
Nang makarating kami sa harap ng school niya ay tinigil na ni Vandryk ang sasakyan.
Bumaba ako at sinamahan siya sa loob para ihatid sa classroom niya.
Kumatok ako sa pinto at bumungad sa akin ang teacher na feeling ko ay masungit.
"What can I do?" aniya at pinag-taasan ako ng kilay.
Gustohin ko man itaas din ang kilay ko ay pinigilan ko na lang. Hindi 'to ang oras
para makipag-tarayan. God.
"Uh, my son is your student. Can he come in?" I asked politely.
Kumunot ang noo niya at tumingin sa relo niya, "It's already 7:02. Dapat 7:00 ang
pasok niya. Bakit ngayon lang? God, first day na first day," hirit ng teacher.
Sasabat pa sana ako pero naunahan ako ni Vandryk na bagong dating lang. Kasama niya
ang bachelor na may-ari ng school. I think mag-kaibigan silang dalawa.
"What's the problem here?" Vandryk asked.
Bumuntong hininga naman ako at sinabi ang lahat ng sinabi sa akin ng teacher.
Nakita ko na namumutla na siya.
"Pero that's okay, Ma'am is just professional. Can my son come in?" I ask.
Tumango tango ito at binuksan ng malawak ang pinto. Humalik muna sa aking labi si
Mason pati sa ama niya bago pumasok doon. Ngumiti naman ako kumaway.
"Let's go?" Vandryk asked.
"Aning gagawin natin sa hotel?" nanglalaki ang aking mata.
Ngumisi naman siya sa akin, "We will eat. What are you thinking?" he laughed.
Umirap naman ako at sumama na lang sa kaniya. True to his words ay kumain nga kami
at nagpahinga sa presidential suite niya. Nakadapa ako sa kama at nags-scroll sa
cellphone ko.
Napangisi ako nang makita ang post ni Sydney sa instagram, it's her billionaire
boyfriend. Pogi nga ito.
Ni-like ko 'yon bago nag-comment
@msavriatlas: landi mo, hahahaxd ?
Mags-scroll pa uli sana ako nang maramdaman ko ang pag-hampas ni Vandryk sa aking
puwit. Agad akong lumingon sa kaniya, "What the hell?"
Ngumisi siya at tumabi ng higa sa akin. He pulled me to him before he squeezed my
butt cheek.
"Fuck, I'm turn on. Baby, fuck," he huskily said.
Kahit ayaw ko ay nag-init na din ang aking pakiramdam. Oh my God, ang rupok ko!
"Vandryk Atlas," I called him.
He looked at me then hungrily kissed my lips. I moaned when he squeezed my breast.
"Fuck it. Sorry, baby. But, I can't stop anymore," he remove my shirt and hinanap
niya pa ang hook ng bra ko.
I promised to my self that hindi ako magiging marupok pero hindi ko kaya. Mahal na
mahal ko si Vandryk. I gasped when he bit my nip, "Van! No!"
That's when I gave up. I gave my self to him again, and I don't regret it 'coz I
love him.

Chapter 16

I groaned when the sunlight hits my face. Kinuha ko ang unan na nasa aking tabi at
itinabon 'yon sa aking mukha.
"Good morning, love. Rise and shine," rinig kong saad ni Vandryk sa aking tabi pero
hindi ko siya pinansin.
Umangal ako nang hilahin niya ang unan na nakatabon sa aking mukha. "Vandryk,
please. I'm so freaking sleepy pa and my pussy hurts a lot!"
Tumalikod ako sa gawi niya at dumapa. My body hurts, too. Kasalanan niya 'to lahat
eh. Ang landi niya, ako rin ang rupok ko.
"I'm sorry, love. I've been celibated for six years. And it's just my hand doing
works,'" he chuckled. Yumakap siya sa akin.
Nag-init naman ang aking pisngi. Hindi niya ako tinigilan, magdamag kami at inabot
na kami ng umaga! Feeling ko nga kung hindi niya ako tinigilan kanina ay magp-pass
out ako.
"Hmp, so?" naiinis na tanong ko.
Tumawa siya at inayos yakap sa aking likod bago hinalik halikan ang aking pisngi't
leeg. "Aren't you proud of me, love? I have no bimbos when you left. I just imagine
fvcking you while I'm ... you know," he laughed.
Umirap ako at tinapik ang kamay niya na pinipisil pisil ang boob ko, "Your son is
searching for us na. It's your fault," pag-iiwas ko.
Masyado siyang malaswa kausap!
"I called Mason before you wake up. Sinabi ko na sumama ang pakiramdam mo kasi
naglaro tayo magdamag," aniya.
Suminghap ako at agad na napaharap sa kaniya. Nakangisi siya sa akin. What the
fuck? Is he fucking serious?
"Vandryk, that's so ew! Your son might be thinking something!"
Ilang linggo ang lumipas at andito parin ako sa piling ni Vandryk. Kasalukuyan
akong nagb-bake ng cookies dahil naghahanap nito si Mason. Sunday ngayon kaya
walang pasok sa school si Mason at day off naman ni Vandryk.
"Mommy, I want the cookies to look like dinasour! Rawr!"
Pinagsalpok ni Mason ang hawak niyang dalawang dinasour.
"But Mommy can't do it. I don't know how to," sabi ko at ngumuso pa.
Humagikgik ang bata at yumakap sa aking bewang, "'Wag na po, Mommy. Basta po
cookies kakainin ko."
Nagpatuloy siya sa paglalaro habang ako naman ay inasikaso ang mga cookies.
Napakapit ako sa counter table nang makaramdam ng hilo pero binalewala ko rin.
Narinig ko na pababa na si Vandryk kaya naman pinatay ko na ang oven at kinuha ang
tray. I picked up the cookies one by one then I placed it on a clean plate.
"Cookies is ready. Your milk is in the ref baby. Want me to make it hot?" tanong ko
kay Mason.
Kumuha ito ng cookies at kinagatan 'yon, "I don't want milk po, Mommy. I just want
cookies," he said.
Pagkababa ni Vandryk ay humalik muna siya sa anak bago lumapit sa akin at yumakap
mula sa aking likod.
"Good morning, my babies," he muttered huskily. Humalik siya sa aking pisngi pati
kay Mason.
"Morning, eat your breakfast na. Baka ma-late ka sa office. Mason will go to school
na later."
These past few days ay wala akong gana na magkikilos. Gusto ko lang ay laging
nakadikit kay Vandryk. Ayaw ko nga mahiwalay sa kaniya pero nagt-trabaho naman
siya.
I pouted my lips before I looked at Vandryk, "V-Van, I don't want you to go to
work. I want you to sleep with me. Please," my eyes are moist already.
Kumunot ang noo niya at nagtataka na tumingin sakin, "Baby, your offer is tempting
but I have so many appointments to attend to," he said while chewing his food.
Bumuntong hininga ako at hindi na lang kumibo. I'm very sensitive right now and I
don't know why. I want Vandryk's smell.
"Mommy, I can skip my class just to sleep with you. Do you want?" Mason innocently
asked.
"Really, baby? But if you skip class you won't have your perfect attendance award?
Mommy is fine. Mommy just want Daddy's smell."
Tumayo si Mason at yumakap sa aking bewang bago humagikgik. Nanggigil naman ako
kaya mahina ko na kinurot ang kaniyang pisngi.
"Mommy, I don't care if I don't get that award. And I am the more balmier not
Daddy! See, smell me Mommy!"
Pinagduldolan niya sa akin ang leeg niya. Natawa naman ako at inamoy iyon bago
hinalik halikan. Humagikgik naman ang anak ko.
"Mommy, it tickles! Hahahahaha!"
"Wow, you smell so good nga. Hindi ka pa naman nagb-bath."
Ilang minuto pa kami nag-kulitan bago siya natapos sa pagkain. Pinaasikaso ko na
siya sa Nanny niya dahil papasok na ito sa school. Andito ako sa kwarto namin ni
Vandryk at inaayos ang susuotin niya para sa trabaho. Inayos ko na din ang neck tie
at pabango na gagamitin niya.
I always choose his Chanel perfume. It's smells so good and gustong gusto ko maamoy
'yon kay Vandryk. After ko maayos ang mga gamit niya ay naupo ako sa kama at
natulala sa kawalan.
Naiiyak na naman ako. Maiiwan ako mag-isa dito. Gusto ko andito si Vandryk. Ayoko
mag-isa.
Saktong paghikbi ko ay bumukas ang pinto ng CR at lumabas si Vandryk. Kumunot ang
noo niya at agad na lumapit sa akin. Lumuhod siya sa aking harap at hinawakan ang
aking pisngi.
"Baby, why? Why are you crying?" he asked while wiping my tears.
I sobbed then I shake my head, "I-I don't know."
He sighed before looking at me, "You want to come with me?"
Agad akong napatigil sa pag-iyak at nakangiti na tumingin sa kaniya, "Will you let
me? Please, I don't want to be alone here. I want to come with you, please. I will
behave, I promise!" tuwang tuwa na sabi ko.
He chuckled then gave me a peck on my lips.
"Sure, come with me then."

Chapter 17

I was busy watching TikTok while Vandryk is talking to his client. Nae-entertain
ako ng app na 'to. It has so many videos and you can interact with this too.
"Of course, Ma'am. I will lead you to my Lawyers to accompany you at the court."
"Thank you, Mr. Atlas. I'm looking forward to win the case," sabi ng kausap ni
Vandryk.
Natakam agad ako nang makita na nagluluto ng hotdog kwek kwek ang video creator.
Omg, I want some! I want to eat hotdog kwekwek then I will sawsaw it to Jollibee's
gravy. Oh my God, I'm freaking sure it will taste so so good!
Nang makalabas na ang kausap ni Vandryk ay agad akong lumapit sa kaniya at umupo sa
lap niya. He placed his hands on my waist before planting a kiss on my forehead.
Ngumiti naman ako.
"What is it, love?" he asked.
Ngumuso ako at pinaglaruan ang necktie niya, "I want some hotdog kwek kwek and
Jollibee's gravy."
Kumunot ang noo niya nagtataka na tumingin sa akin, "Hotdog kwek kwek? What is
that? Baby, let just bought a bucket of chicken to the Jollibee," he muttered.
Hinaplos niya ang aking tiyan.
Agad naman nagtubig ang mata ko. "Pero ayoko nun. Gusto ko ng hotdog kwek kwek. Can
you make it for me?" I sweetly asked.
Bumuntong hininga naman siya at tumango, "Hotdog kwek kwek it is. I can't make it
now, baby. I have clients to talk to," he said.
Nanlaki naman ang aking mata, "Hala, busy ka pa pala? Akala ko tapos na ikaw,"
humagikgik ako. "Sorry po, ako na lang gagawa pero ayoko lumabas para pumunta sa
grocery," nakanguso na sabi ko.
He chuckled then kissed me on my lips, "List down the ingredients you need. I will
tell my secretary to buy it for you."
Inabot niya sa akin ang isang papel at ballpen, nag-thank you naman ako sa
kaniya.700 Nilista ko na ang lahat ng kailangan ko habang nakaupo parin ako sa lap
ni Vandryk.
Nag-lista din ako ng isang bucket ng chicken sa jollibee at sundae, fries tapos
kanin. Nang matapos ako ay ibinigay ko na kay Vandryk.
"Ito lang lahat. Ikaw magbabayad ha, wala akong pera," sabi ko habang tinitignan
siya na basahin ang mga nilista ko.
Tumawa naman siya. "You have a lot of money. My money is yours too," sabi niya bago
pinindot ang call button na konektado sa secretary niya.
"I will use your kitchen here, Van."
Bumukas ang pinto at pumasok ang secretary niyang lalaki, ngumiti ako dito bago
yumakap kay Vandryk.
"Can you go to the market and buy these?" tanong ni Vandryk.
"Here's my credit card, use it. You can buy whatever you want too," ani Vandryk
bago binigay sa secretary ang simple niya na credit card.
Madaming credit card si Vandryk. May black card pa nga siya, nakita ko 'yon sa
wallet niya habang naglilinis ako nang kwarto namin.
"N-naku, Sir. Nakakahiya naman po," ani ng secretary.
"Don't be shy, you can go now."
Umalis na nga ang secretary niya. Ako nama'y nakayakap parin sa kaniya. Gusto ko
laging nakadikit sa kaniya. Gusto ko naamoy ko siya lagi. Ayoko mawalay sa kaniya.
Magsasalita pa lang sana ako nang bumukas ang pinto at pumasok ang isang babae na
may pasa sa pisngi at mata. Agad akong napatayo dahil nagulat ako sa hitsura niya.
"Mr. Atlas, I am here to file a case at my husband," she said.
Umupo siya sa upuan na nasa harap ni Vandryk. Ako naman ay bumalik sa kinauupuan ko
kanina. Is she a battered wife? I think so.
"Ellaine Castillo. 27 years old. I am here to file a case at my husband. He's
hurting me always. Look at my face. I have bruises!" naiiyak na sabi nito kay
Vandryk.
Naawa naman ako, naisip ko na mas maswerte ako kay Vandryk. Isang beses lang naman
niya ako sinaktan physically.
Nag-usap silang dalawa hanggang sa dumating na ang secretary ni Vandryk. Dumiretso
ito sa kusina at nilagay doon ang mga pinamili niya. Nagpasalamat ako sa kaniya
bago ko sinimulan maghalungkat.
Kinuha ko ang mga kailangan ko at pinaghalohalo 'yon, pagtapos ay ginayat gayat ko
ang hotdog.
Isang oras ang lumipas nang matapos ako sa pagluluto. Nilagay ko sa plato ang mga
naluto ko at nilagay ko naman sa bowl ang gravy ng jollibee. Oh, so delicious.
Umupo ako sa inuupuan ko kanina at nagsimula ng kumain. Hindi parin tapos mag-usap
si Ms. Castillo at Vandryk kaya naman kumain na lang ako.
"Wala akong bahay na mauuwian, Mr. Atlas. Kinuha ng gahaman kong asawa ang lahat ng
ari-arian ko. Wala akong maipapambayad sa serbisyo mo pero kung mapapanalo natin
ang case ko mababawi ko ang mga ari-arian ko at mababayaran kita," umiiyak na sabi
ni Ms. Castillo.
Napatingin ako sa kanila. Nakakaawa talaga siya, bakit naman ganon ang asawa niya?
"You can stay at our house. Temporary nga lang," sabi ko bago sumubo ng hotdog kwek
kwek.
Napatingin sa akin si Vandryk at napangiti. Nagkibit balikat ako, sobrang naaawa
ako kay Ms. Castillo eh.
"Talaga? P-pwede ba 'yon? N-nakakahiya naman," nahihiyang sabi ni Ms. Castillo.
"Yeah, our house is big so it has many rooms na hindi occupied. Don't worry at your
foods, too."
Saktong alas tres ng hapon nang makarating kami sa harap ng school ni Mason. Nasa
likod ng kotse si Ms. Castillo, tahimik lang na patingin tingin sa paligid.
Nakita ko na si Mason kaya binuksan ko na ang pintuan ng kotse sa side ko.
Humahagikgik na pumasok sa loob si Mason.
"Mama Nanay, Papa Tatay! Hala, akala ko po si Manong Driver ang susundo sa akin!"
tuwang tuwa na sabi nito.
"Surprise, baby," natatawang ani ni Vandryk.
Natawa din ako. Naisipan kasi naming kami na lang ang susundo kay Vandryk dahil
pauwi narin naman kami.
"Mama Nanay, I miss you po!" humalik ito sa aking pisngi bago bumaling kay Vandryk
at humalik din dito. "I miss you din po, Papa Tatay!"
Napatingin si Mason sa likod ng kotse kaya nagulat siya pero agad din naman
ngumiti, "Hello po, Ate!" bati niya bago kumandong sa akin.
"Yay, let's go home na! May Jollibee na pasalubong si Mama Nanay sa'yo, anak," sabi
ko.
Mas lalo itong natuwa at pinaghahalikan ang pisngi ko kaya natawa ako. I'm so
happy.

Chapter 18

Dalawang linggo na ang nakalipas simula nang tumira dito si Ms. Castillo. Noong una
ay wala naman akong problema sa kaniya dahil natulong siya sa mga gawaing bahay
kahit hindi ko naman sinasabi. Pero ngayon ay pansin ko na nagbago ang ugali niya.
Kung dati ay nahihiya siya sa akin ngayon naman ay walang ilang ilang kung
makatitig siya sa akin. Minsan pa nga ay naabutan ko na iniirapan niya ako kapag
nilalambing ako ni Vandryk. Hindi ko na lang pinagtutuonan ng pansin. Baka kasi
nabigla lang siya at biglang napa-irap.
Nasa kwarto ako at nags-scroll lang sa cellphone ko. Nasa opisina si Vandryk at si
Mason naman ay nasa tabi ko. Nakayakap sa akin at pinaglalaruan ang buhok ko.
Weekend ngayon kaya walang pasok si Mason. It's saturday.
"Mama Nanay, can I ask you something?" biglaang tanong ni Mason.
I looked at him and raised my right eyebrow, "Yes, baby? What is it?" inilapag ko
ang cellphone sa kama at hinaplos ang buhok nito.
"M-Mama, I don't want to be rude po pero bakit po dito nakatira si Ate Ellaine?
Wala po ba siyang house?" he asked innocently, bahagya pang nanlalaki ang kaniyang
mata.
I slightly pinched his nose before I chuckled, "Ate Ellaine is staying here because
she has no house to live on. And anak, Ate Ellaine's husband is hurting her so I
pity her. Kaya nag-suggest ako na dito muna siya, temporary nga lang."
Tumango tango ito at sandaling napatulala, ina-absorb ata ang mga sinabi ko sa
kaniya. Maya maya ay bigla siyang tumingin sa akin at may awa sa kaniyang mga mata.
"Mama, when I grow up and get married I'm not going to hurt my wife. I will love
her and treasure her 'til I die," he said that make me shocked.
Napangiti ako at pinanggigilan ang pisngi niya. Hindi ko alam kung saan niya nakuha
o natutunan 'yong sinabi niya, wala akong idea. That's so sweet.
"I think you'll be a good and a loving husband in the future, huh. But baby, let's
not talk about that for now. Imagining you, getting married, is making Mama Nanay
sad. Because you are my baby."
Humagikgik siya at sumiksik sa aking leeg, "Okay po, Mama Nanay! Ako lang po ang
baby mo ha? Wala ng iba, hihi. Love you!"
Niyakap ko siya, "Mama Nanay loves you too, baby ko."
Alas sais ng gabi ay naka-uwi na si Vandryk. Kasalukuyan naming kinakain ang fries,
burger at ice cream na dala ni Vandryk. Nakakandong si Mason sa ama at nagpapasubo
pa rito.
"Papa Tatay, I want to have a coloring book po. Gusto ko 'yong spiderman ha tapos
may stickers siya shaka mga questions po," bibong sabi ni Mason habang nginunguya
ang fries.
Natawa pa ako ng kaunti dahil mali ang pag-pronounce niya ng tsaka. Ang cute cute
talaga ng anak ko.
"Okay, it's sunday tomorrow so it means it's a ..."
Tumawa ako at napadpad ang tingin ko sa pintuan ng dining area. Nakita ko na
nakasilip si Ellaine at matalim ang tingin sa akin kaya napakunot ang aking noo.
What's her problem? Bago ko pa siya masita ay agad na siyang naglakad papalayo.
There's really something wrong with her.
Napabalik ang tingin ko sa aking mag-ama nang biglang tumawa ng malakas si Mason.
Agad akong tumingin sa tinitignan niya at natawa din.
What the hell is he doing?
"Daddy! There's no water in there, why are you swimming there?! Hahahahaha."
Nadapa lang naman si Vandryk at nakasubsob ang mukha niya sa sahig. Tumayo ito at
sumimangot kaya mas lalo akong natawa.
"Fuck, my nose hurts. Shit."
Kinabukasan ay maaga akong nagising. Agad akong dumiretso sa banyo para doon
dumuwal. Goodness, sasama na naman ata ang pakiramdam ko.
Pagtapos ko dumuwal ay naghilamos ako't toothbrush bago ko pinuyudan ang aking
buhok. Tulog pa ang mag-ama ko kaya nauna na ako sa baba para maipagluto sila ng
almusal.
Nakita ko ang mga katulong na naglilinis kaya bumati ako. Pwede naman ang chef
namin ang magluto ng almusal pero mas gusto ko na ako na lang.
"Good morning po, Ma'am," bati nila sa akin kaya ngumiti ako.
Pagpasok ko sa kusina ay nakita ko doon si Ellaine na nagluluto na. Napataas ang
aking kilay ng wala sa oras.
"Hi, good morning," bati ko.
Napatingin siya sa akin at hindi na ako nagulat ng irapan niya ako.
"There's no good in the morning if I'm seeing you," aniya't nagpatuloy sa pagluto.
Napangisi naman ako't lumapit sa kaniya. Sumandal ako sa pader at pinag-krus ang
aking kamay, "Ms. Castillo, don't bitch out on me. Baka nakakalimutan mo na ako ang
nagpatira sa'yo dito?" natahimik siya't hindi na ako pinansin.
Umirap ako at akmang aalis na sana dahil naririnig ko na ang boses ni Vandryk at
Mason ngunit hinila ako ni Ellaine. Nagulat ako nang pinagkakalmot niya ang sarili
niya at ginulo gulo ang buhok at damit niya. Kinuha niya ang kamay ko at ipinatong
sa kaniyang buhok. Nagsisigaw siya.
Nanlaki ang aking mata ng bigla siyang nahimatay! Nahimatay o pinepeke niya? What
the hell is going on?
Nakatulala lang ako sa kaniya dahil shock na shock ako sa ginawa niya. Nababaliw na
ba siya?!
Umupo ako at tinapik tapik ang pisngi niya, "Hey! Hey! What the hell? Are you
okay?" natatarantang tanong ko.
Aalisin ko na sana ang kamay ko sa pisngi niya pero biglang dumating si Vandryk.
"What the hell is happening here?!"
Agad akong tumayo at tinuro si Ellaine, "V-Van, I-I don't know what's on her mind!
She hurt her self tapos bigla siyang nahimatay!" natataranta na sabi ko.
Jusko, is this frame up? Kung oo malalagot sa akin si Ms. Castillo kapag nagalit sa
akin si Vandryk. Bwisit siya, nagtiwala pa naman ako sa kaniya.
Hahawakan ko na sana si Vandryk sa braso ngunit agad siyang umiling sa akin,
disappointment is very visible in his eyes.
"Van! I didn't do anything! She hurt her self, I didn't touch her!" frustrated na
saad ko.
"What the hell are you saying, Avrielle? Ms. Castillo is my client, this is not
right! You hurt her. And, paano niya naman sasaktan ang sarili niya? Tanga lang ang
gagawa nun!" inis na sabi ni Vandryk.
Napakurap kurap naman ako. This is a fucking frame up.
"But, I-I didn't do anything to her," nag-init ang bawat sulok ng aking mata.
Umiling iling siya't binuhat si Ms. Castillo na nakapikit parin ang mata. If I
know, pinepeke niya lang 'yan.
Nang mawala sila sa aking paningin ay mas nanggalaiti ako. Kung bitch siya, mas
bitch ako.
May balak pa atang agawin sa akin ang asawa ko, akala niya pababayaan ko siya? No
way, magkakasakitan muna kami. As if naman papayag ako na makuha niya sa akin ang
asawa ko. Wala siyang utang na loob, inggitera.

Chapter 19

Kinagabihan ay sabay sabay kaming kumain. Napapataas pa ang aking kilay dahil
umaarte si Ellaine na para bang hinang hina siya, sinusubuan tuloy siya ni Vandryk
na sobra sobrang kinaiinis ko.
"It's just a simple kalmot on your face, why are you acting like you're super weak?
Gosh, kairita," hindi ko na napigilan ang sarili ko kaya nasabi ko 'yon.
Napatingin ako kay Vandryk nang sawayin niya ako, nakakunot ang noo nito at hindi
nagustuhan ang inasal ko. Umirap ako.
"Why? Totoo naman eh. I didn't even lay a finger on her. She hurt her self
intentionally para magalit ka sakin."
Hindi pa sana ako titigil sa kakadada nang ibagsak ni Vandryk ang kutsara sa mesa
na gumawa ng nakakabingi na ingay. Tumaas ang aking kilay.
"As if naman matatakot mo ko sa kakaganiyan mo, Vandryk. I hope hindi ka magsisi
dahil kinakampihan mo 'yang inggitera na 'yan," kumuha ako ng tissue at pinunas
iyon sa aking bibig. "Mason baby, let's go upstairs. Mama Nanay can't handle Tita
Ellaine's drama."
Humawak sa aking kamay si Mason kaya nagsimula na akong maglakad, ngunit bago ako
tuluyang umalis ay tinignan ko uli si Ellaine.
Ngumiti ako ng napakatamis, "You suck at playact, bitch. Reminder, nakakamatay ang
pagiging inggitera. Bye, have a good night," umirap ako't nagpatuloy na sa taas.
Dumiretso kami sa kwarto ni Mason, dito muna ako matutulog dahil sobrang naiinis
ako kay Vandryk. Hmp, bakit ba hindi niya ako paniwalaan?
Hindi naman ako galit kay Vandryk, naiinis lang ako kasi hindi niya ako
pinapakinggan.
Kinabukasan ay agad akong pumunta sa garden para magpahangin. My body is aching so
bad. My breast is too sensitive. Plus, I am feeling dizzy. I'm not in the mood.
Palala ng palala ang nararamdaman ko, noong una ay pagsusuka lang pero ngayon ay
ito na.
"Ma'am, good morning po. Kakain na daw po," tawag sa akin ng maid.
Ngumiti naman ako't tumango, "Sige, salamat. Susunod na lang ako," sabi ko.
Ilang minuto pa akong nag-stay sa garden bago nagpunta sa dining area. Napataas ang
aking kilay nang hindi ko nakita si Ellaine at si Mason.
"Where's your Queen Ellaine?" sarkastikong tanong ko kay Vandryk.
Bumuntong hininga siya't pagod na tumingin sa akin, "Baby, please. Maaga pa para
makipagtalo ka na naman sa akin. Stop being sarcastic."
Umirap ako at kumain na lang. Susubo pa lang sana ako nang biglang may
natatarantang maid ang lumapit sa amin.
"M-Ma'am, S-sir! S-s-si S-Sir Mason p-po w-wala sa k-kwarto n-niya!" putol putol na
sabi nito.
Biglang binundol ng kaba ang aking dibdib, "V-van, ang anak ko."
"Si Ellaine, nasa kwarto niya ba?" seryosong tanong ni Vandryk.
"W-wala din po! I-inikot ko na po ang b-buong mansyon w-wala po t-talaga!" umiiyak
na sabi nito.
Nabitawan ko ang aking hawak at agad na lumapit kay Vandryk, "V-Van! Ang anak ko,
b-baka -- ," hindi ko na natuloy ang sinasabi ko dahil bigla na lamang akong
napaiyak.
I don't want to think about that. Ayokong isipin na nilayo sa akin ni Ellaine ang
anak ko. Baka saktan niya ang anak ko!
Naramdaman ko ang pagyakap at pag-halik sa akin ni Vandryk, "Sshh, I will do
anything to find Mason, baby."
Narinig kong may tinatawagan siya pero wala akong maintindihan dahil natulala na
lang ako sa kawalan. Iniisip ang pwedeng gawin ni Ellaine sa anak ko.
Napaigtad ako't napatingin kay Vandryk. Bakas ang pag-aalala sa mukha nito, "Baby,
stop overthinking."
Humikbi ako't pinaghahampas ang dibdib niya, "K-kasalanan mo 'to! K-kung nakinig sa
sinabi ko na nagkukunwari si Ellaine edi sana h-hindi niya nakuha ang anak ko!"
sigaw ko.
Hinayaan niya akong saktan ko siya. Kahit na lumalagapak na ang aking kamay sa
pisngi niya ay hindi niya ako pinigilan. Puro kalmot ko na din ang leeg at dibdib
niya.
Napatigil lang ako nang biglang dumating si Carson at may mga kasamang lalaki na
naka-leather jacket. Narinig ko din ang sirena ng sasakyan ng pulis sa labas.
"Van, they can help you track the kidnapper and they can help you to take the kid
back," Carson said.
"As of now, wala po tayong magagawa kung hindi ang mag-hintay ng tawag galing sa
kidnapper."
Bumuntong hininga ako't tahimik na naghintay. Oras ang lumipas hanggang sa gumabi
na. Mawawalan na sana ako ng pag-asa ngunit agad na tumunog ang cellphone ni
Vandryk. Agad niya itong sinagot at ni-loudspkear.
Vandryk, hindi na ako magpapaligoy ligoy pa. Nasa akin ang anak mo, gusto ko
pumunta ka mag-isa dito sa ******. Kapag nagdala ka ng kasama mo, sigurado akong
mamatay itong anak mo.
Rinig kong sabi ni Ellaine, humalakhak pa ito kaya mas nanggalaiti ako. Kapag
talaga nakaharap ko siya ay sasabunutan ko siya't ingungodngod sa putikan. Bwisit
siya.
"I will go, I promise. I'm not going to bring anyone. Just please, don't hurt my
son."
Hanggang doon lang at natapos na ang tawag. Nakaramdam ako ng relief nang marinig
ang boses ni Mason. Pero hindi parin natanggal ang kaba't takot ko.
Agad na nagsikilusan ang mga tao sa bahay. May mga armas silang dala, pati si
Vandryk ay nagdala ng hand gun.
"S-sasama ako," bigla kong sabi kaya halos lahat sila ay napatingin sa akin.
"Baby, just stay here. Please, it's for your own safety," ani Vandryk.
Agad na tumalim ang tingin ko sa kaniya, "Pag sinabi ko na sasama ako, sasama ako."
Natahimik siya't napabuntong hininga na lang. Hinubad niya ang bullet proof na suot
at sakin ikinabit iyon. Humalik siya sa aking noo, "I love you. Please, stay safe
for me. I love you so much," he whispered.
Hindi ako sumagot at agad na lumayo sa kaniya. Galit parin ako sa kaniya.
Habang nasa sasakyan ay kinakabahan ako. Wala akong imik at nakatingin lang sa
bintana. I will let Ellaine pay for what she have done. Ang kapal ng mukha niya,
after ko siya tulungan ito ang igaganti niya?
"Andito na tayo. As much as possible, please stay alive. Ayaw niyo naman umuwi sa
pamilya niyo na malamig na ang katawan, 'di ba?" tumawa ang pinaka-leader nila.
Napailing na lang ang mga kasama nila.
Nag-usap usap sila habang ako ay nakatitig sa abandonadong building kung nasaan si
Ellaine at ang anak ko. I can feel my rage seeking out pero pinigilan ko ito.
Napabalik ako sa reyalidad nang may humawak sa akin, si Vandryk. Agad akong umiwas
sa kaniya, umigting ang kaniyang panga.
"Come with Carson, baby. You can't come with me." Anas niya, umirap ako.
"Sino ba kasi nagsabi sayo na sayo ako sasama?" utas ko.
Imbis na magalit dahil sa inasal ko ay ngumiti pa siya, "I love you." Nilagay niya
ang umaalpas kong buhok sa likod ng aking tainga.
Umiwas ako nang akmang hahalikan niya ako't agad na lumapit kay Carson. Ngumiti ito
sa akin kaya ngumiti din ako ng pilit.
May mga taong nag-punta sa likod, ang iba naman ay nasa bubong hawak hawak ang
sniper nila. Kami naman ni Carson ay sa bintana dumaan. Habang si Vandryk ay sa
main door dumaan.
"Mas maiging dito tayo dumaan para safe. Alam ko naman na walang tauhan si Ellaine
dahil wala siyang pera. I made a background research," sabi ni Carson.
Ngumiti ako't hindi na nagsalita. Ilang minuto pa kaming naglakad hanggang sa
mahagip ng mata ko si Mason at Ellaine. Nakatali ang paa't kamay ng anak ko sa
upuan!
Nasa harap na ni Ellaine si Vandryk na nakataas ang dalawang kamay, tila sumusuko.
Igting ang panga nito.
Kahit gusto kong lapitan ang anak ko't tanggalin ang tali niya ay hindi pwede dahil
baka mas gumulo ang sitwasyon namin. Baka mas mapahamak pa ang anak ko.
"Vandryk, talagang sumunod ka sa usapan." malambing na sabi ni, Ellaine. Pinadaan
niya ang kaniyang daliri sa dibdib ni Vandryk. Napasimangot ako.
"Abogado ako, Ellaine. Sumusunod ako sa usapan." Igting ang panga na saad ni
Vandryk.
Humalakhak si Ellaine at halos mapasinghap ako nang tutukan niya ng baril si Mason,
"Gusto ko na iwan mo 'tong mag-ina mo at sumama ka sa akin," biglang sabi nito.
Baliw siyang ngumisi pagtapos ay ngumuso.
Ibinaba nito ang pagkakatutok ng baril kay Mason at hinipan ang tuktok nuon,
"Magiging masaya ka sa akin, Van. Mamahalin kita." She said crazily.
Lumapit siya kay Vandryk at pinalandas ang kaniyang daliri sa pisngi nito pababa sa
leeg hanggang sa dibdib. Akmang hahalikan niya na si Vandryk nang biglang tumilapon
kung saan ang hawak niyang baril.
Nanlaki ang mata nito at agad na napatingin sa kung saan saan bago tumingin uli kay
Vandryk, "SINUNGALING! SINUNGALING KA! MANLOLOKO!"
Pinagsasampal niya si Vandryk at pinipigilan naman siya nito. Agad na nagsilabasan
ang mga tauhan kaya lumabas na din kami. Dumiretso ako kay Mason at agad itong
niyakap nang matanggal na ang tali nito.
"Baby, goodness. Mama Nanay is so worried," humihikbing sabi ko.
Umiiyak din ito, akma itong magsasalita ngunit nabitin dahil nakarinig kami ng
putok ng baril. Agad akong nanlamig.
"You think you can fool me, Vandryk? No, kung mamamatay ako man ako dapat kasama
ka!" Ellaine shouted crazily, humalakhak pa siya pero agad din 'yong naputol.
Sunod sunod na ang pagputok ng baril ngunit ang pinakatumatak sa aking pandinig ay
ang sigaw ni Carson.
"Vandryk, you fuck! Fucking get up. Huwag ka mamamatay, fucker! Your son is saved
already! Fuck, bro!"

Chapter 20

Tulala ako habang nakatingin sa pintuan ng operation room. The Doctors need to
remove the bullet on Vandryk's stomach.
Naihilamos ko ang aking kamay sa aking mukha. Kung hindi dahil sakin ay hindi sana
siya mapapahamak. Kung hindi niya binigay sakin ang bullet proof niya edi sana
hindi siya natamaan ng bala.
"Avrielle, you're spacing out," napabalik ako sa reyalidad nang marinig ang boses
ni Carson.
Napalunok ako't napatingin sa kaniya, "H-huh?" nagtatakang tanong ko.
Bumuntong hininga ito, "Vandryk is stable. Naalis na ng maayos ang bala sa tiyan
niya. Kailangalan niya lang ng pahinga. Si Ellaine naman ay nasa mental. 'Wag ka
mag-alala hindi 'yon makakatakas doon."
Pilit akong ngumiti ay nagpasalamat. Ang pag-aalala ko kay Vandryk ay nawala na
dahil sa narinig. Thank God, hindi niya pinabayaan ang asawa ko.
Kasama ni Nanay si Mason sa bahay. Mabuti na lang talaga at hindi na-trauma ang
anak ko. Bubbly pa din ito at walang iniinda.
"Ililipat na si Vandryk sa private room. Tatawagin na lang kita kapag pwede ka na
pumasok," ani Carson bago umalis.
Ginala ko ang aking paningin sa hospital at napadako ang aking tingin sa kalendaryo
na nakasabit sa dingding. Nangunot ang aking noo.
I am fucking delayed! What the? Am I pregnant?
Wala sa sarili akong napahawak sa aking tiyan at hinaplos iyon. May baby na naman
dito? Napalunok ako't nagpunta sa ob-gyne ng hospital kung saan naka-admit si
Vandryk.
Wala naman sigurong masama kung magt-try ako, 'diba?
Pikit mata akong pumasok sa loob ng clinic. Binati ako ng babaeng nasa twenties,
assistant ata siya.
"Good evening, Ma'am. How can I help you? Ms. Santiago is in her room po. Sakto po
wala siyang patient," masigla nitong bati sa akin.
Tumikhim ako't ngumiti, "Uh, papa-check sana ako. Pwede ba kahit wala akong
appointment?"
Tumango ito, "Yes po. Sunod po kayo sa akin."
Hawak hawak ko ang aking hintuturo habang nakasunod sa kaniya. Kumatok siya sa
isang puti na pinto bago pumasok doon.
"Good evening, Doc. May gusto po magpa-check. Ayos lang po ba?" narinig kong tanong
nito.
"Yes, bored naman ako so why not," humagikgik ang doctor.
Ngumiti sa akin ang assitant at iginiya ako papasok sa loob. Nagpasalamat muna ako
bago niya sinara ang pinto.
"Good evening, Miss. Uhm, upo ka. Ako nga pala si Ashley Santiago, hehe. Don't call
me Madame or Ma'am ha, I'm not gurang pa naman," anito't humagikgik na naman.
Ngumiti naman ako at umupo. Kinuha niya ang chart niya bago nagtanong sakin na
sinasagot ko naman. Madami siyang tinanong. Nang matapos ay binigyan niya ako ng
PT.
"Use it muna. When it comes positive, we will do a 3D ultrasound po," aniya.
Kinuha ko 'yon at ginamit. I read the instructions first. And after that we waited
for a minute.
"Oh, it's positive! Omg, you are preggy! Sana all buntis!" nanlaki ang aking mata
dahil sa sinabi niyang positive.
Binigay ko kasi agad sa kaniya 'yong PT, hindi ko na tinignan 'yong result.
Napakagat ako sa aking labi.
"Omg, higa ka na here. We will do the 3D ultrasound na." conyo na anas ng Doctor.
Hours had passed and hindi parin nagigising si Vandryk. Hawak hawak ko ang kamay
nito at hinahaplos haplos iyon.
"Vandryk, gising na. Kanina ka pa natutulog, miss na kita," I pouted my lips. Tears
treatened to fall.
"S-sorry, dahil sakin napahamak ka. K-kung hindi ko sana pinilit na s-sumama sana
hindi ka napahamak. S-sorry," humikbi ako at yumakap sa braso nito.
"G-gising ka na. U-uwi na tayo, I want to cuddle with you. H-hindi na kita aawayin
kapag nagising ka na, promise," umiiyak kong saad.
Gagalaw sana ako pero nanigas ang katawan ko nang may marinig akong boses, "R-
really? Huh?"
Agad akong napabangon at napatingin kay Vandryk. Gising na siya at nakangiwi. Ilang
sandali akong natulala sa kaniya hanggang sa nag-sink in sa utak ko.
Agad ko siyang dinamba ng yakap at umiyak na parang bata sa dibdib niya. I heard
him groaned because of pain kaya naman agad akong tumayo at natataranta na tinignan
siya.
"S-sorry, n-namiss kita kaya 'di ko na naalala 'yong sugat mo. S-sorry," humagulgol
ako at yumakap uli sa kaniya.
"Hm, I miss you too baby. These past few days you are so irritated to me, huh. And
you are so emotional. It could be..." pinabitin niya ang sinasabi niya at ngumisi
sakin.
I pouted my lips before looking up to look at him, ang bilis niya naman malaman.
Surprise ko sana 'yon eh.
"Are you pregnant, huh?" He asked.
Kinunot ko ang noo ko at umiwas ng tingin sa kaniya. Tumawa naman siya at hinalikan
ang aking noo.
"It's just my conclusion. I'm not pressuring you, hm. If you are not pregnant then
it's okay, we will make again and again and again," he chuckled.
Tumingala uli ako, "Ang dami namang again. Grabe ka, hindi naman ikaw ang
nanganganak," iritang sabi ko. "Puro ka lang make love, wala ka ngang natulong
sakin noong nanganak ako kay Mason. Nambabae ka lang siguro non," bwisit na sabi
ko.
Tumayo ako at umupo na lang sa gilid niya bago humalukipkip. Tumawa naman siya at
yumakap saking bewang.
"Hm. I saw how you gave birth with Mason, baby. Hindi mo nga lang ako nakikita,
you're holding my hand while you are pushing," aniya.
Gulat at nangingilid ang luha sa aking mata na tumingin sa kaniya, "S-Sinungaling
ka!"
Tandang tanda ko pa. Habang umiire ako non kay Mason ay may humahaplos sa aking
buhok at hinawakan pa ang kamay ko. Akala ko nga nurse lang din kasi naka-nurse
gown siya at mask kaya 'di ko na kilala.
So, from the very start he knows na may anak kami? W-Why he didn't take Mason away
from me?
"I'm not lying, baby. Gusto mo tanungin pa natin ang mga nurse na nandodoon. I have
a picture of you while pushing, a proof," ngumisi siya at humalik sa aking palad.
"T-Talaga? Patingin nga, kapag wala kang napakita sakin hiwalay na talaga tayo ha,"
naiiyak na ani ko.
He seriously looked at me, "If you are confused my I didn't take Mason away from
you is I don't want you to get hurt again because of me. I love you so much, very
much," aniya.
Humikbi naman ako at yumakap sa kaniya. Ang aking hikbi ay naging hagulgol.
Naririnig ko siyang tumatawa at sinasabi na para daw akong bata na inagawan ng
candy pero wala na akong pake.
So all this time, alam niya at wala siyang ginawa. He respected my decision.
Nakaramdam ako ng awa sa kaniya dahil sa malayo niya lang natatanaw si Mason noon.
"I-I love you. H-hindi ko na uulitin na umalis uli," ani ko.
He pattesd my head, "No, I love you and it's because of me why you left. I'm such a
jerk. But I have change, baby. I'm not a womanizer anymore. I change because I love
you and Mason. I love you two."
Humikbi ako at siniil siya ng halik sa kaniyang labi. The kiss lasted for minutes.
"Mahal ka din naming tatlo," mahina kong saad.
Ngumiti siya pero agad ding napawi, "Tatlo? Why three?"
Nagkibit balikat ako at yumakap sa kaniya. Ilang minuto siyang natahimik at nang
mag-sink in sa kaniya ay bigla niya akong pinaharap sa kaniya.
"Fuck, baby! Are you fucking pregnant? Oh gosh! Are you? Are you?"
Humagikgik ako at tumango, "I am."
Napatitig siya sakin hanggang sa narinig ko na lang na humihikbi na siya. Napangiti
naman ako.
"No more hiding. No more crying. No more running away, Vandryk. I love you."
Humikbi siya at siniil ako ng halik. Napapikit naman ako't nalakumos ang suot
niyang hospital gown.
My heart is aching. It's aching pretty bad because of happiness.
"No more, baby. No more. I love you. Will you marry me, again?" he asked.
Nagulat naman ako pero kalauna'y tumango. Lalo naman siyang naiyak, ako naman ang
tumawa.
"Wala akong singsing na maibibigay sa'yo for now pero pag labas ko dito bibilhan
kita. I love you. We will get married again. This time, hindi na sa huwes. Sa
simbahan na."
Ngumiti ako, "Nang buntis ako kay Mason wala akong napapahirapan. Ngayon, ikaw ang
papahirapan namin. Gaganti kami ni baby sa'yo."
Tumawa naman siya at hinaplos ang aking tiyan na wala pang umbok, "It's okay.
Revenge all you want, I won't complain."

Mr. Attorney

-Wakas -

I know I was a jerk. But that was before. I know I've hurt her so much to the point
na she needs to leave me. I don't want her to leave but what's the point of her,
staying in my house? I watch her leave, hindi ko siya pinigilan.
That time what's inside my mind is, I'll change my self. I will be a better man for
her. For me and for our ... baby.
I know that she's pregnant that time pero hindi ko siya pinigilang umalis. I was
thinking na oras niya 'yon para makahinga siya at magamot ang sarili niya.
Andoon ako sa tabi niya habang naglilihi siya. Andoon ako sa tabi niya habang nagl-
labor siya. Hindi niya nga lang alam.
One time habang nasa park siya ay bigla siyang umiyak sa kaibigan niya. Nataranta
ako kaya naman mas lalo akong lumapit sa kanila.
"Lah, t*ngina mo naman Avrielle! Oh my God ha, maghahanap ka na lang ng mango 'yong
nasa Pilipinas pa? Hello, sistah! We're here at america! Ilang oras pa ang ibabyahe
ko bago ako makarating ng pilipinas?!"
"Ih, gusto ko nga non. Sige na, please."
Nang pauwi na sila ay kinausap ko ang kaibigan niya. Naunang pumasok si Avrielle sa
sasakyan kaya hindi niya ako nakita. Nakatanggap pa nga ako ng suntok sa kaibigan
niya at sermon na ipinagsawalang bahala ko na lang. Kinausap ko ito at sinabi na
ako na ang bahala sa mango.
Watching her while pregnant with our son is making me happy. It's just not enough
because I can't touch her. But now, I can. I can touch her, I can kiss her, I can
hug her.
Now, while I watch her laugh while holding her big tummy is enough for me. So
enough.
"Mommy, look what I found!" Mason hurriedly run to her mom. Napatigil naman sa
pagtawa ang huli at inilayo ang tingin sa cellphone kung saan siya nanonood ng
funny videos.
"What's that, baby boy?" She asked.
Tinignan ko ang isang katulong at agad naman itong lumapit sakin. Kinuha nito ang
hawak kong hose at siya na ang nagpatuloy ng ginagawa kong pagdidilig sa halaman.
"Wow, wow! Omg, it's your mittens when you were a baby!" tuwang tuwa na ani ng
fiancee ko.
Tumingin ito sa akin at humagikgik. Tumayo ito at halos ingudngod sa aking mukha
ang mittens ni Mason. Napailing na lang ako.
"Love, love! Look what our baby boy found! Omg, it's a mitten! I will keep it and
will make our 2nd baby wear it!" she cheered happily.
I chuckled on her ears before giving her a peck, "You're so happy. Glad that you
are not in a bad mood. That means, I can..." tinaas baba ko ang aking kilay.
Nanlaki ang kaniyang mata. I saw how her cheeks flushed. Again, I chuckled.
"Vandryk! Magtigil ka nga, malaki na ang tiyan ko, hindi na pwede!" anito bago nag-
iwas ng tingin.
Umiling iling naman ako't yumakap sa bewang nito, "Baby, what are you thinking? I
mean, I can sleep soundly. You're so green, huh."
These past few months ay wala talaga akong mahimbing na tulog. Lagi kasi siyang
naghahanap ng kung ano anong pagkain tuwing madaling araw.
Mas lalong namula ang mukha nito at galit na tumingin sa akin, "Ah ganon? Sige, sa
sofa ka matutulog mamaya ha. 'Wag ka tatabi sakin, bwisit ka. Green pala ha."
Bumitaw ito sa aking yakap at niyakag na ang panganay naming anak sa loob. Nasa
garden kasi kami.
Napailing na lang ako. Araw araw naman ata akong natutulog sa sofa. Tuwing good
mood lang siya, doon ako matutulog sa kama.
Nang mag-gabi na ay tinotoo niya talaga ang sinabi na sa couch ako matutulog. Hindi
na lamang ako nag-reklamo at nagtalukbong na lamang ng kumot. I feel sick, masama
ang pakiramdam ko.
When morning came ay hindi na ako bumangon, I prefer na mas nakahiga lang ako dahil
nahihilo ako.
"Papa Tatay! Papa Tatay! Wake up na po ikaw! Kakain na po tayo nila Mama Nanay!" I
heard Mason.
Inalis ko ang pagkakatakip ng kumot sa aking mukha, "You can eat, baby. Tell Mama
Nanay that Papa Tatay is sick," I said hoarsely.
Nanlaki ang mata nito at agad na lumapit sa akin. Kinapa nito ang aking noo at
leeg, "Papa Tatay, ang hot po ng body mo! Diyan lang po ikaw. Tawagin ko po si Mama
Nanay!" anito bago tumakbo papalabas.
Napangiti na lamang ako. Avrielle raised our first child so well. Kaya hindi ako
nagsisi na hinayaan ko siyang umalis. Ang pinagsisihan ko lang ay ang pagbibigay ko
ng sakit sa kaniya. Ang mga pananakit ko sa kaniya.
Hindi ko pa naipipikit muli ang aking mata ay nakarinig ako ng galabog. Agad akong
napabangon at napatingin kay Avrielle na nabitawan ang hawak niyang sansi.
"What are you doing, baby?" I asked.
Ngumuso ito at maya maya lang ay humikbi na. Naglakad ito papalapit sa akim bago
naupo sa aking kandungan, "Yawa ka naman, Vandryk eh! Bakit hindi mo agad sinabi na
masama ang pakiramdam mo? D-Dapat hindi kita pinatulog sa couch! Ayan t-tuloy, nag-
guilty ako!" she sobbed.
I chuckled lightly before caressing her face, "It's fine. You are mad at me
yesterday so I didn't bother to tell you."
Umiyak ito at yumakap sa akin. Nahagip ng paningin ko si Mason na papalapit sa
amin. Ngumiti ako dito.
Ngumuso ito at lumapit sa akin. Umupo ito sa aking gilid bago yumakap sa aking
bewang.
"Pagaling na po ikaw, Papa Tatay. Love you po."
I smiled before kissing him and his mother. Magpapagaling talaga ako. Hindi pwede
na wala ako sa tabi ni Avrielle habang nanganganak siya.
"Magpagaling ka, Vandryk. Nakakainis ka na naman eh. Wala ka na naman atang balls!
Kurutin ko singit mo eh!" my wife.
I just chuckled. They are fine with me, they are enough for me. So enough.

Mr. Attorney-
Special Chapter I
"Manganganak na ako!" sigaw ko kaya naman agad agad na bumaba ng hagdan ang aking
mag-ama. Ang panganay ko ay may hawak pa na game console at si Vandryk naman ay
hawak ang brief niya na isasampay ata niya.
Humagalpak ako ng tawa at dinuro duro sila. It's really funny!
"L-look at your faces! Hahahaha, w-why-hahaha!"
Nang makita kong mapa-face palm ang dalawa ay agad akong peke na napangiwi. Ngunit
ang ngiwi na iyon ay naging totoo dahil naramdaman kong humilab ang aking tiyan.
Napahawak ako dito at sa unan ng couch.
"A-Ah! Manganganak na talaga ako!" umungol ako dahil sa sakit.
Hinaplos haplos ko ang aking tiyan at tinignan ang dalawa na aakyat na uli sana sa
taas, "Grabe talaga si Mama Nanay, Papa Tatay. Akalain mo 'yon ip-prank niya tayo
ng ganon tapos inulit pa? Saan po ba kasi nagmana si Mama Nanay, si Lola naman po
eh normal naman. Si Nanay po parang hindi," rinig kong sabi ng panganay ko.
"Hindi ko alam, anak. Baka pinaglihi sa kabaliwan 'yang si Mama Nanay mo," bulong
dito ni Vandryk na narinig ko naman.
Napasimangot naman ako at kinuha ang unan bago binato sa kanila, "H-hindi na ako
natutuwa-Ah! Ang sakit!" nag-inhale exhale muna ako bago sinamaan ng tingin ang
mag-ama.
"A-ano pang tinatanga niyo diyan? D-Dalhin niyo na ako sa hospital-Ah!"
Nang ma-realize nila na talagang manganganak na ako ay bigla bigla na lamang silang
nagpanic. Nilapag ni Mason ang hawak na console at tulala na kinuha ang remote bago
inabot sa tatay niya, "Papa Tatay, ito po susi! Buhatin mo na po si Mama,
manganganak na siya! Dali!" anito.
Kinuha naman iyon ni Vandryk at wala sa sarili na lumabas ng bahay. Napatanga naman
ako, jusko ito na nga ba ang sinasabi ko.
"Vandryk, hindi 'yan susi! Remote 'yan! Ah, dalian mo! Ang galing niyo talagang
mag-ama!
Nakita kong napakurap kurap ito at tinignan ng ilang segundo ang hawak niyang
remote. Nang makabalik siya sa katinuan ay inihagis niya ang remote at dali dali
akong binuhat.
"Damn it, I'm sorry love! Fuck, fuck!"
"Y-You look like you're not sorry, tho! Ah, it hurts! F-Faster, your daughter wants
to come out already! Ah!"
Nang makarating kami sa hospital ay agad nila akong inasikaso. Pinahiga nila ako sa
strecher at dinala sa delivery room. Dahil pag-aari naman ni Vandryk itong hospital
ay pwede siyang pumasok. Pinasuot nila ako ng hospital gown at hair net. Nilagyan
nila ako oxygen.
"Mrs. Atlas, when I say push you push ha. One...two...three... Push!"
Naghabol ako ng hininga nang matapos akong umiri. Lumunok ako at humawak sa kamay
ni Vandryk, "A-Ayoko na manganak ha."
I heard Vandryk chuckled a bit na hindi ko na pinansin dahil naramdaman ko na uli
ang aking contractions.
Naudlot ang aking pag-ire ng bigla ko na lang narinig na umiire na din si Vandryk.
Kinurot ko ang kamay nito kaya napatigil ito at inosenteng tumingin sa akin.
"I-I'm sorry, nadala lang," aniya bago tumawa kaya pati ang mga nurse at doctor ay
natawa din.
"Last push na lang, Mrs. Atlas. One...Two...Three...Push!"
Mahigpit akong humawak sa kamay ni Vandryk bago umiri. Nang matapos ako sa pag-ire
ay narinig ko na ang boses ng anghel ko. Pinapalo palo ito sa puwit kaya naiyak.
Napangiti ako at tumingin kay Vandryk na mamasa masa ang mata habang nakatingin sa
anak.
"Thank you, baby. I love you so much. You're so brave, I love you," he said before
kissing me on my forehead.
I closed my eyes and let the darkness eat me.
Nang magising ako ay unang bumungad sa akin ang puting ceiling. Napakurap kurap ako
at naalala na nanganak pala ako. I groaned a bit nang maramdaman kong masakit ang
aking pussy.
Pagkamulat ko uli ay nakita kong nasa harap ko na agad si Vandryk. Ngingiti ngiti
ito sa akin kaya napangiti din ako.
"Our daughter is so gorgeous just like you, love," he said, teary eyes.
Natawa naman ako inabot ang pisngi nito. He took my hand and place it in his right
cheek. I smiled, "R-really? I want to see her," nanghihina na sabi ko.
He closed his eyes and feel the warmth of my palm, "Thank you. I'm so happy that
you chose me kahit na sinaktan kita dati."
Tumawa ako at pinunasan ang luha sa kaniyang pisngi. My lover is emotional right
now, huh.
"Tama na ang drama, Vandryk. Gusto ko na makita ang anak natin. Can I see her na?"
tanong ko dito.
Tumayo ito at pinunasan ang namamasa niyang mata kaya napangiti ako. Kitang kita ko
ang saya at kontento sa kaniyang mata.
Tinawag na nito ang nurse at sinabi na gusto ko na makita ang anak namin. Ngingiti
ngiti ako habang nag-aantay. Si Vandryk naman ay panay ang haplos sa aking kamay.
Bumukas ang pinto at pumasok ang nurse na may buhat na baby. Mas lalong lumawak ang
aking ngiti. Andito na ang baby!
Kinuha ito ni Vandryk sa nurse, pinakatitigan at hinalikan sa noo. Bawal muna kasi
halikan sa pisngi ang baby. Baka magka-rushes sila.
"Can I carry her?" tuwang tuwa na tanong ko.
Nakabalot ito ng flanela at kulay pink ang mittens pati ang socks. Pares talaga
'yon na ibinili pa ni Vandryk galing sa singapore.
Lumapit sa akin si Vandryk at dahan dahan itong binigay sa akin. Maingat ko naman
itong binuhat. Napaluha pa ako nang makita ito.
"Oh my, she looks like me!" shock na sabi ko.
Kahit may nakuha siyang features kay Vandrk ay mas nananaig ang features ko.
Sobrang ganda ng anak ko.
"Yes, Sweetheart. That's why I am so happy because I have a mini you already," he
chuckled.
Napangiti ako at hinalikan ito sa noo, "Your Kuya Mason is so excited to see you. I
can't wait to see your Kuya Mason's reaction."
Nasa bahay si Mason, bantay ng kaniyang Nanny. Ewan ko ba kay Vandryk kung bakit
ayaw niya papuntahin sa bahay ang parents niya. Sabi niya surprise na lang daw.
Si Nanay naman ay uuwi na galing sa pagbabakasyon. Excited na din daw siya makita
ang pangalawa niyang apo. Lagi na lang siyang nagpupunta kung saan saang lugar,
pinapabayaan ko na lang dahil alam ko na nililibang niya ang sarili niya. I saw how
hurt she is, ngayon ko na lang uli siyang nakitang masaya. Ikaw ba naman iwan ng
asawa't mga anak mo. Kaya sinasabi ko sa kaniya na balang araw, ipapamukha namin sa
kanila na mas maganda si Nanay sa pinagpalit sa kaniya.
Nang makauwi kami sa bahay ay nakaabang na agad si Mason sa pintuan. Tatalon talon
pa ito nang makita akong papalabas na ng kotse.
"Mama Nanay! Papa Tatay! Wow! Wow!" humagikgik ito at agad na sumalubong sa amin.
Nagpabuhat ito sa kaniyang tatay tsaka sinilip ang kapatid niya na masarap ang
tulog. Nakabalot ito ng flanela.
"Wow! Ang ganda niya, Mama Nanay! Kamukha mo po!" anito bago humagikgik.
Napangiti naman ako. Si Vandryk ay ngingiti ngiti din.
Tumango ang huli bago ako tinignan, "Can I kiss her, Mama Nanay?"
Ngumuso ako at malungkot na tumingin sa kaniya, "You can't, baby. Your baby
sister's skin is sensitive. But, you can kiss her later ha. Isang beses lang po
ha," naglakad na ako papasok sa bahay.
Ang mga maid ay hindi mapigilan ang paghagikgik nang makita ang buhat ko.
"Ang ganda naman, Ma'am! Mag-anak na din kaya ako?" sabi ni Glenda.
Napatawa naman ako ng tuksuhin siya ng ibang maid na kasama niya, "Sige nga. Gawa
na kayo ni Dennis!"
Si Dennis ang isang driver ni Vandryk. Napailing na lamang ako't dumiretso na sa
kwarto namin. Nakasunod naman sa akin ang mag-ama ko.
Nang mailapag ko na ito sa kama ay agad din na sumampa si Mason at tinitigan ang
kapatid niya. Si Vandryk naman ay yumakap sa aking likod at hinalikan ako sa aking
leeg.
Napangiti naman ako at tumingala para matignan siya, "I love you too."
"Pupunta mamaya sila Mama. Are you ready?" he asked.
Kumabog naman ang dibdib ko. Tumango ako, "Hindi ko maintindihan kung bakit hindi
mo sila pinapayagan na makita ako," nakasimangot na sabi ko.
Totoo 'yon. Kahit dati noong wala pa kaming anak ay ayaw niya.
"Tss, baka paghiwalayin tayo. Kaya dapat may anak na tayo para sure," natawa naman
ako.
"Parang tanga 'to," humagikgik ako.
Kinagabihan nga ay pumunta na dito ang parents ni Vandryk. Tuwang tuwa ang mga ito
nang makita ang mga apo at nagalit pa kay Vandryk.
"Ikaw talaga na bata ka, napaka-tigas ng ulo mo! Ngayon mo lang sinabi kung kailan
dalawa na ang apo ko?" si Tita Hellen, katabi niya ang asawa na si Tito Ricky.
Ngumuso naman si Vandryk at mas lalong sumiksik sa akin. Nasa tabi ko si baby Hale.
Yes, Hale ang pangalan niya. Hale Atlas.
"Mama, saan po bang ulo?" ani Vandryk na ikinalaki ng mata ko, gago amp.
"Aba't! Naku, Ricky anak ko ba talaga 'to? Napakabastos, mag-sorry ka sa Panginoon!
Diyos ko, aatakihin ata ako dahil sa'yo!"
Natawa naman ako at kinurot sa tagiliran si Vandryk, "Ayusin mo nga! Parang tanga
'to, ine-stress mo ang mama mo!"
Ngumuso naman ito at binigyan ako ng halik sa aking labi, "Nilalambing ko siya,
baby. Ganoon ako mang-lambing pero sa'yo iba. Kapag nilambing kita, kakainin kita."
Napangiwi naman ako, "Ang landi mo, kakapanganak ko pa lang!"
Napasimangot naman siya at kinuha ang kamay ko. Nanlaki ang aking mata nang ilagay
niya iyon sa 'area' niya.
"Ang landi mo, andito ang parents mo," bulong ko sa kaniya.
"Hindi naman nila makikita, may unan oh," aniya at nginuso pa ang unan na
nakapatong sa hita niya.
"O siya, mauna na kami. Dumaan lang talaga kami dito para makita ka uli, Avrielle
at ang mga apo ko. Mag-iingat kayo," sabi ni Tita Hellen.
Ngumiti naman ako at tumango, "Mag-ingat din po kayo. May sasakyan naman po kayo?"
tanong ko.
Tumango ito at nag-beso sa akin. Inirapan lang nito si Jarvis kaya napatawa ako,
"Meron, Hija. It's so nice meeting you."
Maya maya pa ay nakaalis na sila. Tinanggal ko 'doon' ang kamay ko at pinagtuonan
na ng pansin ang anak ko. Si Mason ay nasa kwarto na niya.
"Baby, may party next week. Makaka-attend ka ba? Also, I heard na nandoon ang tatay
at mga kapatid mo," agad akong napalingon sakaniya at hindi makapaniwalang
tumingin.
"Really?" taas kilay kong tanong.
Tumango ito kaya napangisi ako, "Makaka-attend ako. May sasampalin lang ako. Back
up kita, ha?"
Tumango naman ito at yumakap sa akin, "Oo naman. No one can hurt my baby."
Lintik lang talaga ang walang ganti.

Mr. Attorney-

Special Chapter II

"Wear this," inabot sa akin ni Kenny, the stylist, ang isang red tube gown. May
dyamante ito sa laylayan kaya sobrang elegante tignan.
Ngumuso ako at kinuha ito bago pinakatitigan. It's so elegant. Tamang tama suotin
para manampal ng tao. But I have a problem.
"My fiancé will freak out if he saw me wearing this, Kenny," iiling iling na sabi
ko.
Sumimangot naman siya, "Hayaan mo siya. Mas maganda ito suotin para center of
attention ka. Madaming makakakita sa pagsampal mo sa impakta mong kapatid," aniya
kaya napangisi ako.
"Sige na nga. Hindi naman makakareklamo iyon kasi ako ang boss. Sige, I will take
this. How much?"
Kinuha ko ang credit card ni Vandryk at inabot sa kaniya. They put the gown in the
box and I brought some heels too. Itim na stilleto ang binili ko. Pagtapos ko
mamili ay diretso akong umuwi sa bahay.
Inutusan ko ang maid na iakyat sa kwarto namin ang mga binili ko na agad naman
nitong sinunod.
Umakyat ako sa nursery room at nakitang andoon si Vandryk at Mason.
"Papa Tatay, baby Nasya pooped! You should change her diaper just like Mama said!"
Mason said while laughing.
Sumandal ako sa pintuan. Sumimangot si Vandryk bago napakamot sa ulo, "Your
sister's poop is smelly pa naman. Freak!"
Ngingiti ngiti ako habang pinagmamasdan ang mag-ama ko na mag-struggle. Tarantang
taranta sila kaya napapailing na lamang ako.
"Fill this with the mineral water, Mason," ani Vandryk.
Agad namang sumunod ang anak. Pumunta sa may water dispenser at nilagyan ng tubig
iyon. Nang matapos ay binigay sa ama. Tinubog doon ni Vandryk ang mga bulak at
inumpisahan ng punasan ang butt at butt cheeks ni baby Nasya.
Nilagyan niya muna ng gel para hindi magka-rashes si baby bago niya ito sinuotan ng
diaper.
Muntik pa akong matawa dahil nag-punas siya ng pawis sa noo. Hindi na ako nakatiis
kaya lumapit na ako sa kanila.
"Hi, okay lang ba kayo dito?" tanong ko at lumapit kay Mason. Humalik ito sa aking
pisngi bago yumakap sa akin.
Sumulyap sa akin si Vandryk bago binalingan ng tingin ang bunso niya. Sinuotan niya
ito ng shorts at binuhat bago lumapit sa akin.
Our baby girl looks si tiny in his arms.
Tumingkayad ako at humalik sa kaniyang labi, "Pinagod ka ba ni baby?"
Umiling siya at hinele hele ang anak, "No, baby. Tulog lang siya kanina at nag-poop
lang," aniya.
Nahiga ako sa kama. Inilapag niya naman si baby Nasya sa tabi ko na nakapikit ang
mata peeo iiyak na. Gutom na siguro.
Itinaas ko ang aking damit at pina-breastfeed na siya. Lumabas si Mason at
nagpasama sa nanny niya dahil nagugutom na daw siya.
Si Vandryk naman ay nahiga sa aking likod at mas lalong itinaas ang aking damit. My
other boob goes out and he sucked on it kaya natawa ako.
"Ang takaw mo, para sa anak natin 'yan. Bakit nakikihati ka?"
He groaned a bit bago umalis doon. Ngumuso naman ako kaya binigyan niya ako ng
halik.
"Baby, ilang months na akong hindi nakakapasok kay pvssy mo. May menstruation ka na
naman na ah," aniya bago yumakap sa akin.
Natawa naman ako at hinampas siya sa kaniyang hita. He groaned in pain.
"Mamamayang gabi, after ng party," na-gets niya agad ang sinabi ko dahil napatayo
siya at napasuntok pa sa hangin.
Natawa na lang ako. Parang bata.
Sumapit ang gabi at naka-bihis na ako. Si Nanay naman ay nasa kabilang kwarto.
Vandryk hired a professional make up artist for us.
Kasalukuyan akong nilalagyan ng make up artis nang lipstick sa aking labi.
"Okay na okay itong lipstick na 'to, Ma'am. Kahit mag-french kiss at i-blowj0b mo
pa si Sir e hindi matatanggal," anito kaya nanlaki ang aking mata.
Grabe! Nagulat ako! Kinuha ko ang mini fan at itinapat sa aking mukha dahil
naramdaman ko na uminit ang aking pisngi.
"Hoy, ano ka ba! Nakakakilabot 'yang lumalabas sa mga bibig mo!" namumula na sabi
ko.
I never tried that to Vandryk. I mean, gusto kong gawin pero ayaw niya. Luluhod pa
nga lang ako ay nagagalit agad siya. Jusko!
"Ayan, okay na Ma'am! Pak na pak, sobrang ganda mo! Nakakainggit ka, parang hindi
ka bagong kakapanganak!" anito bago pinagpag ang suot ko na gown.
Ngumiti ako, "Salamat! May malaking tip ka pa sa akin mamaya," ani ko bago ito
kinindatan.
The make up artist laughed, "Boys ba 'yan, Ma'am? Naku, pwedeng pwede! Hindi ako
tatanggi," anito kaya napahalakhak ako.
"Hindi boys. Pera 'yon, gurl. 'Wag ka na umasa," iiling iling na sabi ko.
Medyo na-disappoint ito sa sinabi ko pero agad ding ngumiti, "Gusto ko sana mga
10,000 Ma'am. Charot!"
Umiling na lamang ako at hinayaan siyang isuot sa akin ang stilleto. Pagtapos ay
lumabas na ako't kinatok si Nanay.
Binuksan iyon ng assistant ng make up artist kaya pumasok ako. Nakita ko pa silang
napanganga habang nakatingin sa akin.
Tumingin ito sa akin at pinasadahan ako ng tingin bago ngumiti sa akin, "You're so
beautiful, anak. Tapos na ako. Hinihintay na lang kita," sabi niya dahilan para
mapangiti ako.
Tumayo na ito at kumapit sa aking braso bago nag-umpisang maglakad. Dahil nakasuot
kami ng heels ay sumakay kami sa elevator ni Vandryk.
When we reach the 1st floor ay sumalubong sa amin si Vandryk na naka-upo sa couch
at buhat buhat si Nasya. Nasa tabi nito si Mason at nasa likod naman niya ang nanny
ng dalawang bata.
"Shall we go?" sabi ko dahilan para mapatingin sa akin si Vandryk.
Kuminang ang kaniyang mata. He stared at me with the love and lust in his eyes.
Ngumuso ako.
Tumayo siya at inabot na si Nasya sa nanny nito. Ngayon lang naman iyan aalagaan
dahil aalis kami.
Lumapit siya sa akin at binigyan ako ng maagang na halik, "You look stunning,
babe," he said.
Mahina akong hunagikgik at inangkla ang aking braso sa kaniya, "Thank you."
He wiggled his eyebrows kaya natawa ako. Naku, alam ko na ang ibig niyang sabihin.
Nang marating namin ang event ay panay na agad ang picture ng mga press sa amin.
May iba pang nagtangka na kumausap sakin pero hinarangan agad ni Vandryk at nang
mga tauhan. Maybe he thinks that kakapanganak ko pa lang and baka ma-stress ako.
Magarbo ang designs ng party. Bawat mesa ay may table cloth at naka-ribbon. Ang iba
ay naka-heart ang design. May chocolate fountain sa gitna at mga pagkain.
I looked at Nanay who's happily chatting with one of her amigas. Laking tuwa ko
talaga nang gumaling siya.
"Your family is here," bulong ni Vandryk sa aking tainga.
Agad akong lumingon sa itinuro niya at halos kumulo ang aking dugo nang makita si
Daddy na kasama ang ex bestfriend ni Nanay. Tss, mas maganda naman ang nanay ko
diyan. Nakita ko pa sila Ate na nasa likod nito. Umirap ako at tinawag si Nanay.
Umupo ang pamilya ko sa malapit sa stage kaya sinadya namin na maupo malapit sa
table nila. Tignan lang natin kung hindi kayo magsisi sa ginawa ninyo.
As soon as the program started ay agad na nagsikuhaan ng pagkain ang mga tao. Hindi
naman kami kumuha dahil busog oa kami.
Ang pamilya ko ay nasa table lang din nila at nag-uusap habang nagtatawanan. Inis
akong umirap.
"Calm down, babe," ani Vandryk.
Ngumuso ako at humalik sa kaniya. He caressed my back with his hands bago ako
hinalikan sa tuktok ng aking ulo.
Kakausapin ko na sana si Nanay nang bigla siyang tumayo at dumaan sa harap ng aming
pamilya. Nakita naman siya ni Daddy at nila Ate kaya napangisi ako. Nanlaki pa ang
mata ng mga ito.
Tumayo ako, "Let the show begin, babe."
Naglakad din ako sa harap nila at nang mapatingin sila sa akin ay ngumiti ako,
"Hello, fam. It's nice to see you again."
Naramdaman ko ang pagpulupot ng braso ni Vandryk sa aking bewang. Na-shock naman
sila dahil siguro sa kami parin ni Vandryk hanggang ngayon.
"Shock? Oh well, I'm just here to do this."
Mabilis ko silang inisa isa ng sampal. Mas malakas mga lang sa malanding ex
bestfriend ng nanay ko.
"And this," kinuha ko ang wine at ipinaligo iyon sa kanila.
Pagtapos ay ngumisi ako. Shock lang silang nakatingin sa akin. Si Nanay naman ay
agad na lumapit sa ex bestfriend niya at sinabunutan ito.
"Haliparot ka, malandi! Mang-aagaw!"
Nagsabunutan sila doon at nasa amin na ang atensyon ng lahat. Pinabayaan ko si
Nanay dahil kitang kita ko naman na talo ang ex bestfriend niya.
Nang ma-satisfy si Nanay ay agad siyang tumayo at nagpagpag ng kamay. May kinuha
siya sa bag niya, iyon ang wedding ring nila ni Papa!
Nagulat ako nang ibinato niya iyon sa mukha ni Daddy, "Ibinabalik ko na. Hindi ko
kailangan niyan," ani Mama. "Let's go, Avrielle and Vandryk."
Ngingisi ngisi naman akong umalis doon, "You did a great job, babe. That's my
girl," natatawang ani ni Vandryk.
Ngumuso ako at sinundan ng tingin si Nanay na nauna ng sumakay sa kaniyang
sasakyan. Magkaiba kasi ang sasakyan namin.
"Make sure na walang lalabas sa balita o hindi ako makikita sa tabloid, Vandryk.
Nakakairita 'yon."
Sumakay kami sa kotse niya at nagsimula na siyang umandar. Kapag naaalala ko ang
shock na mga mukha nila ay natatawa ako, nakakatawa sila eh.
"So, sexy time?" ani Vandryk.
Ngumisi ako at kumindat, "Sexy time, then."
Tuwang tuwa ito kaya muntik na kaming mabangga, "Vandryk!"

~end~

🌹🌹🌹🌹🌹MSHL🌹🌹🌹🌹🌹