Obrona cywilna w Polsce

Paulina Jurczyk
Obrona Cywilna
System, który ma na celu ochronę ludności cywilnej
przed niebezpieczeństwami wynikającymi z działań
zbrojnych, klęsk żywiołowych lub katastrof, a także
przezwyciężanie ich następstw i zapewnienie
warunków koniecznych do przetrwania, nazywamy
Obroną Cywilną.
Konwencje genewskie
W 1949 r. w Genewie podpisano cztery akty, zwane jako konwencje genewskie. Na
ich mocy współczesne państwa utworzyły i utrzymują w stałej gotowości narodowe
systemy obrony cywilnej.

● I – o polepszeniu losu rannych i chorych w armiach czynnych,

● II – o polepszeniu losu rannych, chorych i rozbitków sił zbrojnych na morzu,
● III – o traktowaniu jeńców wojennych,
● IV – o ochronie osób cywilnych podczas wojny.

Cztery konwencje genewskie wraz z protokołami z 1977 r. są podstawowymi

dokumentami prawnymi dotyczącymi obrony cywilnej.
Polskie normy prawne
Najważniejsze polskie normy prawne dotyczące obrony cywilnej to ustawa o
powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej z 1967 r. oraz
rozporządzenie Rady ministrów w sprawie szczegółowego zakresu działania
szefa Obrony Cywilnej Kraju, szefów obrony cywilnej województw, powiatów i
gmin z 2002 r.
Struktura organizacyjna i zasady działania obrony cywilnej
Strukturę organizacyjną i zasady działania obrony cywilnej określają wewnętrzne
regulacje prawne każdego państwa. Przedsięwzięcia Obrony Cywilnej RP są realizowane
przez organy administracji publicznej oraz formacje obrony cywilnej.

● Centralnym organem państwa w sprawach obrony cywilnej jest Szef Obrony

Cywilnej Kraju powoływany przez prezesa Rady Ministrów.
● Terenowe organy obrony cywilnej to wojewoda, starosta, wójt, burmistrz,
prezydent miasta.
Zadania obony cywilnej
Zadania obrony cywilnej realizuje się zarówno w czasie pokoju, jak i w czasie wojny. Są to :

● Alarmowanie i powiadamianie ludności o zagrożeniach, przeprowadzanie ewakuacji,

● ochrona przed atakiem powietrznym, przygotowanie budowli ochronnych,
● przeprowadzanie akcji ratowniczych,
● organizowanie służby medycznej i opieki religijnej,
● walka z pożarami,
● wykrywanie i oznaczanie stref niebezpiecznych,
● odkażanie i dezaktywacja,
● organizowanie pomieszczeń zastępczych i zaopatrzenia,
● doraźne przywracanie działania niezbędnych służb i infrastruktury,
● ratowanie dóbr koniecznych do przetrwania,
● szkolenie ludności w ramach powszechnej samoobrony i prowadzenie ćwiczeń doskonalących działania formacji
Ochrony Cywilnej.
źródło: podręcznik do Edukacji dla bezpieczeństwa Nowa Era