PAGSISISI

(REPLEKTIBONG SANAYSAY)

Marahil ay maari ninyo akong tawaging “walang kwentang mag-aaral”. Samahigit

sampung taon kong pamamalagi sa loob ng paaralan mula kinder hanggang grade 10 ay wala
akong kongkretong plano para sa aking kinabukasan. Wala akong ibang inisip kundi ang
makalabas sa paaralan at pumapasok lamang dahil sa utos ng aking mga magulang. Dahil sa
kagustuhanng aking mga magulang ay nagsikap pa rin ako upang mapahanga ko sila at hindi
dahil interesado ako. Hanggang sa natapos ko ang elementarya at nagkamit ng With Honors’ sa
pagtatapos ng junior highschool. Subalit sa kabila ng lahat ng ito, wala akong malinaw na plano
na aking tatahakin sakali mang matapos ko ang kolehiyo.

Sa pagtungtong ko ng senior high school ay kinailangan kong pumili ng strand kung saan
nakapaloob dito ang nais kong maging kurso sa kolehiyo na siya namang magiging trabaho ko
kapag nag tapos ako. Nais ko bang maging accountant o nais kong maging inhinyero na siyang
magtatayo sa matatayog na gusali? Sa pag-apak ko sa paaralan ng San Juan National High
School, isinampal sa akin kung paano ako naging pabaya sa pag-aaral. Mahigit apat napung
estudyante ang nagpatunay sa akin kung gaano kalabo ang aking hinaharap. Bukod sa
katalinuhang taglay ng aking mga kamag-aral ay mas humanga ako sa kanila ng minsang
tinanong kami kung bakit GAS ang aming napiling strand. Kahangahanga ang kanilang naging
sagot sapagkat naramdaman kong pinag-isipan, pinag-aralang mabuti at pangaraEdukasyon na
hanggang tayo ay mamatay, hindi ito mawawala sa ating isipan.Ayon kay Rizal, ang edukasyon
ang pinakamahalagang aspeto sa buhay. Dapatp nila ito noon pa man samantalang ako ay hindi
man lang sigurado sa strand na aking napili.

Dito ko napagtanto na hindi ko binigyang halaga ang papel ng edukasyonsa aking buhay.
Hindi ko naisip na edukasyon pala ang susi upang mabuksanko ang mundo na naghihintay sa
akin sa kabilang ibayo. Ang nais ko lamang noon ay makawala sa paaralan at tamasahin ang
buhay na mayroon ako ngayon. Ang buhay natin ay pabago-bago at hindi tayo makakasiguro na
kung saan ito patungo.

Edukasyon na hanggang tayo ay mamatay, hindi ito mawawala sa ating isipan.Ayon kay
Rizal, ang edukasyon ang pinakamahalagang aspeto sa buhay. Dapat natin itong pahalagahan at
bigyan ng importansiya.