NAME: AYYA M.

MARAMAG COURSE & YEAR: BSEDMATH 2

REFLECTIVE ESSAY
BABAE AKO, HINDI BABAE LANG
Ang kasaysayan at isyu ng pagkababae ay nagsimula bago pa man dumating ang mga
mananakop. Sa sinaunang lipunan, makikita natin na may lugar at pwersa ang mga kababaihan
dahil maaari silang magkaroon ng oportunidad na maging isa sa pinakamalakas na tao sa
lipunan gaya ng datu ganoon din sa iba pang mga tungkulin gaya ng paggagamot at pagiging
babaylan. Hindi maikakaila na sa kabila ng mga esteryotipo sa mga babae bilang mahina
kumpara sa mga lalaki ay nagawa nilang talunin ang pananw na iyon. Subalit sa pagdaan ng
panahon, nabago ang sistema sa lipunan dahil sa impluwensya ng mga kanluraning mananakop
kung kaya at marahil nabago rin ang pananaw at posisyon ng/sa mga babae sa lipunan at
maging sa kanilang tahanan. Ang mga pagbabagong ito sa kalagayan ng mga kababaihan ang
nagluwal sa mga organisasyon o feministang pakikibaka. Hindi maitatanggi na malaki ang
epekto ng pagtataas sa karapatan ng mga babae na ginampanan ng feminismo.
Bilang isang babae, hindi lingid sa aking kaalaman ang maraming diskriminasyon,
esteryotipo at paglalahat na pumapalibot sa katauhan ng isang babae at masakit ito sa aking
kalooban. Ang ipinaglalaban ng feminismo na puksahin ang hindi makatarunagang ideya at
pagtrato sa mga babae ay siya ring ipinaglalaban ng aking puso at isipan. Pilit kong inilalaban
na hindi dapat husgahan ang isang tao base sa kasarian nito. Ang lakas ng loob at pisikal na
kakanyahan ay hindi magdedepina sa kung anong kayang gawin ng isang tao. Ang babae ay
hindi lamang babae dahil sa kanyang panlabas na kaanyuan. Ang babae ay hindi lamang pang-
kama, pang-kusina o pambahay bagkus sila ang mga hinugot sa tadyang ng Maykapal kung
kaya’t hindi dapat minamaliit ang kanilang kakanyahan. Kung ating pagninilayan, ang pagiging
nanay ang pinakamahirap na gampanin sa buhay na hindi kayang gampanan ng lalaki. Dito
mahihinuha ang kongklusyon na lahat tayo ay may nakaatang na tungkulin na tayo lamang ang
may kakayahan na gampanan at may mga gawain din na hindi natin magagawa nang tayo
lamang. Ibig sabihin, para sa pag-unlad at pagpapanatili ng kaayusan sa lipunan,
pagkakapantay-pantay ang dapat manaig.
Higit sa lahat, walang magbabago kung tayong mga babae mismo ay walang bilib sa
ating sarili. Kung kaya’t nararapat na simulan natin ang pagbabago sa ating isipan at
ideolohiya. Ating itanim sa ating isip at puso na babae tayo at may kakayahan tayong mabago
ang kapalaran ng kinabukasan sa ating sariling pamamaraan. Babae tayo pero hindi natin
hahayaang maliitin ang ating pagkatao. Babae tayo pero dapat handa tayong lumaban hanggang
kamatayan kung ang pag-uusapan ay ang paghahamak sa ating karapatan at dignidad. Babae
tayo pero hindi tayo magpapaalipin sa bulok na pananaw at pagtrato sa mga kababaihan. Babae
tayo at marami tayong kayang gawin. Babae tayo, hindi babae lang.