Napakadaling magbago ng panahon.

Parang kelan lang noong ako ay

elementarya pa lamang at ngayon ako ay isa nang high school student na. Sa bagong
chapter na ito ng aking buhay ay mayroon namang maraming pagbabago, kabilang
na dito ang ang aking pagiging teenager o ang pagbibinata.

Salahat ng mga pagbabagong ito, mapa pisikal man, mental, sosyal, o

emosyonal na aspeto, ako ay nagpapasalamt sa aking mga magulang dahil nan
diyan sila palagi upang ako ay patnubayan at turuan kung paano ko ito
pinamamahalaan.
Kabilang na dito ang palagi kong pagtatanong sa kanila sakaling ako ay
naguguluhan sa mga ito. Sinisiguro ko ang pagsasabi at hindi paglilihim sa kanila
lalo na sa aking ina dahil siya ay aking bestfriend. Inaalagaan ko rin ang aking sarili
sa pagiging conscious sa aking looks gaya ng pagsisiguro na maayos at malinis ang
aking pananamit, hindi na palaging naglalaro ng masyado gaya noong ako ay
elementary pa lamang, at pagkain ng masustansya gaya ng prutas at gulay.

Sa aspetong sosyal, ako ay nakikihalubilo ng aking kapwa teenager at

nakikipagkaroon ng bonding kung may time. Sa aspetong emosyonal, hindi ako
naglilihim sa aking mga magulang. Nagsasabi ako ng aking mga nararamdaman. Sa
ispirituwal naman, sumasama ako sa aking pamilya sa pagsisimba at ako ay
nagdadasal na ako ay gabayan ng Diyos. Pilit ko ding ginagampanan ang aking mga
gawain at responsibilidad gaya ng pag-aalaga sa aking mga kapatid dahil ako ay
isang Kuya.
Ang mga ito ang aking simpleng pamamaraan kung paano ko i-handle ang
aking sarili bilang isang teenager.