niyang labag sa kaniyang kalooban ang kaniyanggagawin.

 
Nang Minsang Naligaw si Adrian
Bunsong anak si Adrian sa tatlong
magkakapatid. Siya lamang ang naiba angpropesyon dahil
kapwa abogado ang dalawang nakatatanda sa
kaniya.Dahil may kayasa buhay ang pamilya, natupad ang
pangarap niyang maging isang doktor.Lumaki siyang
punong-puno ng pagmamahal mula sa kaniyang mga
magulangat mga kapatid na nakapag-asawa rin nang
makapagtapos at pumasa sa abogasya.Naiwan siyang
walang ibang inisip kundi mag-aral at pangalagaan ang
kaniyang mgamagulang.Matagumpay niyang natapos ang
pagdodoktor at hindi nagtagal aynakapagtrabaho sa
isang malaking ospital. Ngunit sadya yatang itinadhana
na mataposang dalawang taon mula nang siyang maging
ganap na doktor, pumanaw ang kaniyangpinakamamahal
na ina. Naiwan sa kaniya ang pangangalaga ng ama na
noon ay maysakit na ring iniinda.Malimit siyang mapag-
isa sa tuwing nabibigyan ng
pagkakataongmakapagpahinga dulot na rin ng hindi niya
maiwan-iwanan na ama. Naisin man niyangmagtrabaho
at manirahan sa ibang bansa katulad ng kaniyang mga
kapatid, angkatotohanang may nakaatang na
responsibilidad sa kaniyang balikat ang pumipigil
sakaniyang mangibang-bayan upang manatili sa piling ng
ama at alagaan ito hanggang sakahuli-hulihang yugto ng
kaniyang buhay.Inggit na inggit siya sa mga kasabayang
doktor na nasa kanila nang lahat angluho at oras na
makahanap ng babaing makakasama habambuhay. Ayaw
rin niyangmapag-isa baling-araw kapag nawala na ang
kaniyang ama.Isang araw, habang nagpapahinga matapos
ang halos limang oras naoperasyon, nakatanggap siya ng
tawag mula sa kasambahay na sinusumpong ng sakitang
kaniyang ama. Nagmadali siyang umuwi at sa kabutihang
palad, naagapan namanniya ang ama.Bahay. Ospital.
Bahay. Ospital. Paulit-ulit na takbo ng buhay na
pakiramdam ni Adrian ay matatapos lamang
kapag tuluyan nang mawala ang kaniyang ama. Hindi
niyanamamalayan, unti-unti niyang nararamdaman ang
pagkaawa sa sarili. Nais niyangmakawala sa
responsibilidad at magkaroon ng panahon para sa sarili.
Maraming beses din silang tumigil upang magpahinga at
paulit-ulit din angpagbabali ng ama ng maliliit na sanga
ng puno. Napansin ito ni Adrian.
“Bakit n’yo po binabali ang mga sanga ng puno sa tuwing
tayo’y nagpapahinga,Dad?,” tanong ni Adrian.
Tumugon ang ama na may ngiting namutawi sa kaniyang
labi.
“Alam ko nais mo akong iligaw sa loob ng kagubatan.
Anak, palatandaan ito nadito tayo dumaan, para sa
pagbalik mo ay hindi ka maliligaw.”
Lalong bumilis ang pag-agos ng luha ng binata. Walang
kaimik-imik, mulingpinasan ni Adrian ang ama at
natagpuan ang sariling bumabalik sa lugar kung saan
silananggaling. Alam ni Adrian na hindi na siya maliligaw.
Hinding-hindi na
Mga Katanungan:
1. Saan ang tagpuan ang kwento?
2. Bakit kaya nagawa ni Adrian ang pangyayaring iligaw
sa gubat ang ama?
3. Ano-ano ang mga pangyayari sa kuwento na
nagtulak o nag-udyok kay Adrian upang iligaw ang
ama?
4. Ano-anong mga pangyayari sa kuwento ang maaari
mong ilahad at maiugnay sa mga pangyayaring
nagaganap sa ating lipunan?
5. Kung ikaw ay magbibigay ng impresyon sa mga
pangyayaring naganap sa kuwento, ano ang iyong
magiging impresyon?
GAWAIN 3: Pagsusuri sa Napakinggang o Nabasang
Kwento
Ilahad ang mga pangyayari sa pamamagitan ng yugto yugtong
pagbuo o episodic organizer.
Pamagat

“Daddy, patawad po. Nais ko lamang na lumigaya sa

buhay. Nasa katanghalian MGA TAUHAN
na po ako ng buhay ko. Ayaw ko pong mag-
SIMULA
isa balang araw kapag kayo’y nawala.” GITNA WAKAS
Dahan-dahan niyang binuhat ang ama na halos hindi na
makapaglakad nangmaayos. Pinasan niya ang ama at
isinakay sa kaniyang kotse. Walang imik na sumamaang
ama.Naglakbay sila nang halos isang oras. Nang sila’y
nakarating sa isang lugar,

huminto ang kotse at pinasan ni Adrian ang ama. Tinunton

nila ang daan papasok saisang kagubatan. Mabigat ang ama
kaya paminsan-minsan ay tumititigil sila sa lilim ngpuno
upang magpahinga. Wala pa ring imik ang ama habang
binabali ang maliliit nasanga. Napansin niyang tumutulo MGA ARAL
ang luha ng anak.

“Bakit ka umiiyak?” tanong ng ama kay Adrian.

“Wala po, Dad.”

Nagpatuloy sa paglalakad si Adrian na pasan-pasan ang

ama. Patuloy rin angpagtulo ng kaniyang luha. Alam