Ebook10489 (WWW Takbook Com)

‫‪www.takbook.
com‬‬
‫ز‬ ‫س‬
‫سرا�‬
‫ب‬ ‫�ی ب‬
‫را� ا�‬
‫س‬
‫�ی ب‬
‫را� ا�‬
‫در پدیده‌ها و موســم‌ها نگه کردم و نگاه به جان تا مگر جور‬
‫دیگر فهمیدن را مزه مزه کنم‪ ...‬درگیر زمزمه‌ای هستم بی‌طمع‬
‫ز‬
‫سرا�‬
‫فریاد‪ ،‬پاره‌ای از جســتارها پیشتر در کتاب «سیاحت ساحت‬
‫ب‬
‫ســایه» آمده بودند لیک در حکم کودکی الحاح‌کنان با دیگر‬
‫کلمات خود را به این مجلد رســانیدند که درست گفته‌اند که‬
‫دکتر احسان اقبال سعیدی‬ ‫«نو آر که نو را حالوتی دگر است» لیک «حرمت پیران میوه‌ی‬
‫خویش بخشیده‪ ،‬عرصه‌ی انکار و تردید نیست» هم‪....‬‬
‫دکتر احسان اقبال سعیدی‬

www.takbook.com
www.takbook.com
‫‪www.takbook.com‬‬
‫ﺮاب از ﺮاب‬
‫ﻮ ﻨﺪه‪:‬‬
‫د ﺮ ا ﺴﺎن ا ﺒﺎل ﯿﺪی ا ﻮا ﯽ‬
‫ﺗﻬﺮان‪1401 ،‬‬
‫ﺳﺮﺷﻨﺎﺳﻪ‪ :‬اﻗﺒﺎلﺳﻌﻴﺪي اﺑﻮاﺳﺤﻘﻲ‪ ،‬اﺣﺴﺎن‪- 1365 ،‬‬

‫ﻋﻨﻮان و ﻧﺎم ﭘﺪﻳﺪآور‪ :‬ﺳﻴﺮاب از ﺳﺮاب‪ /‬ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه اﺣﺴﺎن اﻗﺒﺎل ﺳﻌﻴﺪي اﺑﻮاﺳﺤﻘﻲ‪.‬‬
‫ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻧﺸﺮ‪ :‬ﺗﻬﺮان‪ :‬ﻣﻬﺮراوش‪.1401 ،‬‬
‫ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻇﺎﻫﺮي‪150 :‬ص‪.‬‬
‫ﺷﺎﺑﻚ‪9 :‬ـ‪28‬ـ‪5718‬ـ‪622‬ـ‪978‬‬
‫وﺿﻌﻴﺖ ﻓﻬﺮﺳﺖﻧﻮﻳﺴﻲ‪ :‬ﻓﻴﭙﺎ‬
‫ﻣﻮﺿﻮع‪ :‬ﻗﻄﻌﻪﻫﺎي ادﺑﻲ ﻓﺎرﺳﻲ ـ ـ ﻗﺮن ‪14‬‬
‫ردهﺑﻨﺪي ﻛﻨﮕﺮه‪PIR8334 :‬‬
‫ردهﺑﻨﺪي دﻳﻮﻳﻲ‪8/862 :‬ﻓﺎ‪8‬‬
‫ﺷﻤﺎره ﻛﺘﺎﺑﺸﻨﺎﺳﻲ ﻣﻠﻲ‪9115651 :‬‬
‫ﺳﻴﺮاب از ﺳﺮاب‬
‫ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه‪ :‬دﻛﺘﺮ اﺣﺴﺎن اﻗﺒﺎل ﺳﻌﻴﺪي اﺑﻮاﺳﺤﻘﻲ‬
‫ﻧﺎﺷﺮ‪ :‬ﻣﻬﺮراوش‬
‫ﭼﺎپ و ﺻﺤﺎﻓﻲ‪ :‬ﻧﺴﻴﻢ‬
‫ﻧﻮﺑﺖ ﭼﺎپ‪ :‬اول ـ ‪1401‬‬
‫ﺷﻤﺎرﮔﺎن‪ 100 :‬ﻧﺴﺨﻪ‬
‫ﻗﻴﻤﺖ‪ 85 :‬ﻫﺰار ﺗﻮﻣﺎن‬
‫ﺷﺎﺑﻚ‪9 :‬ـ‪28‬ـ‪5718‬ـ‪622‬ـ‪978‬‬
‫ﻧﺸﺎﻧﻲ‪ :‬ﺗﻬﺮان ـ خ اﻧﻘﻼب ـ خ ‪ 12‬ﻓﺮوردﻳﻦ ـ خ ﻧﻈﺮي ﻏﺮﺑﻲ ـ پ ‪ 99‬ـ ط ‪ 5‬ـ واﺣﺪ ‪10‬‬
‫ﺗﻠﻔﻦ‪ 66973822 :‬ﻧﻤﺎﺑﺮ‪66973823 :‬‬
‫ﻓﻬﺮﺳﺖ‬
‫□ ﭘﻴﺶ از اﻟﻒ ‪7 ........................................................‬‬
‫□ ارز‪ ،‬ﻋﺮض ﺣﺎل و ﻋﺮﻳﻀﻪاي ﺑﺮ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ‪11.......................‬‬
‫□ آﻟﻮدﮔﻲ ﻫﻮا را ﻟﻮدﮔﻴﺴﺖ دوا؟ ‪19.................................‬‬
‫□ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺳﺮاﺳﺮ ﻛﻮه ﺑﻮد ‪25.............................................‬‬
‫□ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺟﺎده ﺟﻌﺪت ﺟﻠﺪ ﮔﺮدان ‪33.................................‬‬
‫□ ﺟﻬﺎن در ﻣﻬﺎﺟﺮان ‪39................................................‬‬
‫□ ﺟﻬﺎﻧﮕﻴﺮ ﻳﺎ ﺟﻬﺎﻧﮕﺮد‪ ،‬ﺳﻴﺎح ﻳﺎ ﺳﺎﻟﻚ؟ ‪45..........................‬‬
‫□ ﺣﺎﻛﻤﻴﺖ ﺧﺎوري‪ ،‬ﺧﺎل ﻳﺎر و ﺧﻴﺎل ﻛﻤﺎل ‪51......................‬‬
‫□ ﺧﻄﻲ و ﺧﺸﻲ ﺑﺮ ﭼﻴﺴﺖ و ﭼﺮاﻳﻲ ﺧﺸﻮﻧﺖ ‪61....................‬‬
‫□ روﻧﺎﻟﺪو‪ ،‬اﻳﺴﺘﺎده ﺑﺮ ﭘﻠﻪ آﺧﺮ ‪69......................................‬‬
‫□ ﺷﻌﺮ ‪77................................................................‬‬
‫□ ﭘﻨﺎه ﺑﺮ زﻣﺴﺘﺎن ‪83.....................................................‬‬
‫□ آﺧﺮﻳﻦ ﺳﺮﺑﺎز ﭘﺎﻳﻴﺰي ‪89.............................................‬‬
‫□ ﻛﺎش ﻋﻜﺎس ﺧﻴﺎﻟﻢ ﺑﻮدم ‪95.........................................‬‬
‫□ ﻣﺎ درون را ﺑﻨﮕﺮﻳﻢ و ﺣﺎل را! ‪101 ..................................‬‬
‫□ داﻧﻲ ﻛﻪ ﭼﻴﺴﺖ "دوﻟﺖ"؟ ‪107 ....................................‬‬
‫□ ف ﻣﺜﻞ ﻓﻮﺗﺒﺎل و ﻓﻠﺴﻔﻪ ‪115 .........................................‬‬
‫□ ﭘﺰﺷﻚ‪ ،‬ﺟﺎﻣﻪ و ﺟﺎﻣﻌﻪاي ﭘﺮ اﺷﻚ و رﺷﻚ ‪125 .................‬‬
‫□ رﺟﻢ ﺷﻴﺦ ﺑﻪ ﺗﺮﺟﻤﺎن ﺧﻮﻳﺸﺶ ﺧﺎﺳﺘﻪ! ‪133 .......................‬‬
‫□ ﺷﺮح آﺗﺶ ‪139 ......................................................‬‬
‫□ ﺗﻠﺨﻲ ﻗﻬﻮهام‪ ،‬ﻗﻨﺪ ﭘﺎرﺳﻲ ﺗﻮ ‪145 ...................................‬‬
www.takbook.com
www.takbook.com
‫□ ﭘﻴﺶ از اﻟﻒ‬
www.takbook.com
‫ای‬ ‫ﺶ راه‬ ‫ﻢ ﺟﺎن ﻧ‬ ‫ﻢ‬ ‫ا ﻦ ﻮط را ﮕﺎ ﻢ ﯽدﯾﺪه م ا ﻦ ﮫﺎن ﺮﭘﺻﺪا‬
‫ﯽ د ﮫﺎرت ﺟﺎن ا ﺖ و ﻔﺬی را اول ا ﺖ ﻮ ﻮا ﺶ ح ذات ا ﺖ ﻤﺪ‬
‫ﻤﺎت‪ ....‬ﭘﺪﯾﺪه و ﻮﺳﻢ ﻧ ﻪ دم و ﮕﺎه ﺟﺎن ﻣ ﻮر دﯾ ﮫ ﯿﺪن را ه ه ﻢ‪ ...‬ﺮ‬

‫ﭘ‬ ‫ﻃ‬
‫ای ﻢ ﯽ ﻊ ﯾﺎد‪ ،‬ﭘﺎرهای از ﺘﺎر ﺮ ﺘﺎب " ﯿﺎ ﺖ ﺳﺎ ﺖ ﺳﺎ " آ ﺪه ﻮد ﺪ‬ ‫ز‬
‫ﺖ ﻪا ﺪ " ﻮ آر‬ ‫ﯿﮏ ﺣﮑﻢ ﻮد ﯽ ا ﺤﺎح ﻨﺎن ﺑﺎ دﯾ ﮐﻠﻤﺎت ﻮد را ا ﻦ ﺠﻠﺪ رﺳﺎ ﯿﺪ ﺪ‬
‫ی ا ﮑﺎر و دﯾﺪ‬ ‫ﻮ راﺣﻼو ﯽ د ا ﺖ" ﯿﮏ " ﺖ ﭘ ﺮان ﻮهی ﻮ ﺶ ﯿﺪه‪،‬‬
‫ﺖ" ھﻢ‪....‬‬
‫د ﺮ ا ﺴﺎن ا ﺒﺎل ﯿﺪ‬
‫ﯿﺎ ی ﻦ زهی ان ‪١۴٠١‬‬

www.takbook.com
‫□ ارز‪ ،‬ﻋﺮض ﺣﺎل و ﻋﺮﻳﻀﻪاي ﺑﺮ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ‬

www.takbook.com
‫ﯽدارد و‬ ‫ا ﻦ روز ﭘﻮل ﺧﺎر ﯽ ﮐ ھ ﺖ ا ا ﻪ ا ﺖ و ﻣﺎ ﺶ را ﺑ ﻨﺪ ﻦ ﺷﺎ‬
‫ﻤﺎ ﺖ ﺘﻼ ﻨﺪ ﻮن ھﻢ از ﭘﯽ ﻣﺎ ﯾﺎ ﻮ ی ز ﻞ آن ا ﺘﺎدها ﺪ ﻣ ا ﻦ دﻻر‪ ،‬دلآرام‬

‫‪A‬‬
‫ﻞ ﺷﺎ ای ﻮی ﻮر ﯾﺎد‬ ‫ﻮد‪ .‬ا ﮕﺎر آن روزﮔﺎران آد ﯽ ﻦ ﺖ ﮕﺎ ﺖ " ر‬
‫ﻪ ا ﺖ‪.‬‬ ‫ﯽ ﺸﺪ" د زﻣﺎ ﺖ ر‬
‫ﻊ دﻣﺎن ﺶﯿﭘ ﭘﻮ و ﯽ و ﺰ رﺻﺪ دم دم خ رﯾﺎل ﺶﯿﭘ دﻻر ﻨﺎن ﺮﭘرو ﻖ‬
‫ﻮران و رش ﻦ روز ﯽ را ﺶﯿﭘ ﻢ ﻮ ﺶ ﺪﯾﺪه ﻮد‪.‬‬ ‫ا ﺖ رﺻﺪ ﺧﺎ ا‬
‫ا ﻦ ﭘﻮل ﺧﺎر ﯽ ﯽ ﻮا ﺪ ذ ﻦ‪ ،‬زﻣﺎ و ز ﻦ ﻣﺎ ا ﻦ ﻮ ﺮ و ﺑ ﺬا رد و ﺰ ر و ﺟﺎ ﻪ‬

‫ﮫ‬
‫ﺴﺎزد ﮑﺎ ﯽ ﺖ ﻮ ﻢ ﻦ آن را ﮫﺎ ا ﻨﺪﯾﺎر ﭘﺲ از ﯿﺪا د غ و ﻦ را ازد و او ﺰ‬
‫رو ﻨﺪل ا ﺖ و ا ا ﻦ روز را روﯾﺎ ﯽدﯾﺪ ﯽ ﯿﺎل ﮐﺎخ ﺑ ﻨﺪ دو ﯽ ﯽ ﺪ و ﻮا ﯽ ﯿﺪا ن‬
‫دو ﯽ ا ر ﯽ ﯿﺪ ﻣ "د ﯿﺎ ﮐﺎ ﺶ دد"‪.‬‬
‫اﻣﺎ ﮕﺎه ا ﻦ ﺳﺎل ی ﭘﻮ ﺨﺎر ﯽ ﯽ ﻮا ﺪ ﮑﺎت و ﺾ و ا ﻪ آ ﻮده و ﻮدهای را ﺧﺎ ﻣﺎن‬

‫‪ ■ 14‬ﺳﻴﺮاب از ﺳﺮاب‬
‫ﺣﮏ ﻨﺪ‪ ،‬ﯽ اس ر ﻮب‪ ،‬ﭼ ا ﺣﺎ ﻪی آد ﯽ آب روان ا ﺖ و ﯿﺎن ﺶﯿﭘ ﻢ و‬
‫ﭘ ﻪاش‪...‬‬
‫ﺮ‪ ،‬ا ﻦ‬ ‫ﯾﮑﻢ‪ :‬ﯾﺪ و وش ﭘﻮل ﺧﺎر ﯽ ﺑﺎ ﺖ ی ﺑﺎور و از ﻣﺎ ﯽ ﻣﺎ ﯽ و روزی دا‬
‫ﺟﺎن ا ﮐﺎر د‪ /‬ده‬ ‫ﻨﺎ را اذ ن ﺑﺎرور ﯽ ﻨﺪ ﯽ ﻮان ا ﻦ ﻪ را " د آن‬

‫ﭘ‬
‫د و زر آن‬ ‫ﻨﺪ زد‬ ‫ﻮان ﮫﺎد و ا ﻪ ر ﺶ ﺷﺎ‬ ‫ر ﺞ‪ ،‬ﺞ ﺮ ﯽ ﻮد" را ب د و‬
‫ﻋ‬
‫دﻻر ﯾﺪ و ا ﺒﺎر د! روزﮔﺎری ﺪون اﯾﺪه و ﻤ ﯽ ﮫﺎ ﺑﺎ ﯾﺪ و ا ﺒﺎن دن ﭘﻮل‬
‫ﺖ ﻮدن ﯽ ﻮان ﺞ رون و ا ﻮان ﺮی را ﻮ ه زﻣﺎ ﯽ ﮓ آورد‪،‬‬ ‫و ﺮﺻﺪ‬ ‫و‬
‫ﭼ ﻮ ﯽ ﻮان آد ﯿﺎن را ﮐﺎر ﻮﯿﭘ ﻪ و ﭘ ﻪ ﭘ ﻪ ر ﯿﺪن ﺖ و ﻣ ﺖ ﺸﺎرت داد و ﻮ ﻖ د؟‬
‫روزﮔﺎری ﯽ ﺮود ﺪ " ﯿﺎر ﺑﺎﯾﺪ ﭘ ﻪ ﻮد ﺧﺎ ﯽ" و ﺰ " د ﺖ آ ﻦ ﻪ دن ﺮ‪/‬‬
‫ﻪ ﺶﯿﭘ ا ﺮ" ﯿﮏ ﯿﺎ ای ﻋ ﻮ ه ا ﺖ و آد ﯿﺎن ﭘﯽ د دن ﻣﺎل و‬ ‫از د ﺖ‬
‫ﮫﺎ ﺑﺎ ﺑﺎزی ﺑﺎ ﭘﻮل ﺧﺎر ﯽ و ﻘﺪا ری ﺮ ﯽ ﻮان ﻮش‪ ،‬اﻣﺎن و ﮑﺎن ﺣﺎ ﻞ د آن ﻪ ﻣﺎ ﻢ‬
‫ﻮا ﯽ روز ﺮور ﯽﻣﺎ ﻨﺪ و د‬

‫ﮐ‬
‫ﺮ ﯽ ﻮان ارزش دا ﯽ و ﺗﻼش را ی ﺴﻞ ی ﻌﺪ ﮫﺎد ﻪ د و ﯽ روﯾﺎی ﺞ ﺷﺎ ﮕﺎن‬
‫ھ‬
‫دای و دا ﯽ‬ ‫د ﺮس ا ﺖ‪ .‬و دﯾ آن‬ ‫ﺮا ﯽ ی ﻦ د‬ ‫ﻪ‬ ‫دﯾ‬
‫ارز‪ ،‬ﻋﺮض ﺣﺎل و ﻋﺮﻳﻀﻪاي ﺑﺮ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ■ ‪15‬‬
‫ﻌ‬
‫‪ " .‬ﺴﻠﻤﺎ ﯽ از ا ﻦ‬ ‫ﻮج ﻮا ﻨﺪ و ﻓ ﻪ ﻮا ﺪ را ﯽ ﻮل و ﻮل ود ﺑﺎ ا ﻦ ﺑﺎور و ذ‬
‫ا ﺖ ﺣﺎ ﻆ دارد‪ /‬آه ا از ﭘﯽ ا وز ﻮد دا ﯽ"‬
‫ﯿﺎت ﻻزم ز ﺪ ﯽ ھﻢ‬ ‫دوم‪ :‬ﺑﺎ ﺮات ﺮت اﻧ ﺰ ﮫﺎی ا ی ﭘﻮل ﺧﺎر ﯽ ﺑﺎ رﯾﺎل‪،‬‬
‫ا ار ﻘﺎ ﺮت اﻧ ﺰ ﺖ‬ ‫ﭘﯽ ﯿﺪن ﮫﺎی ﻮد ﯽ آ ﻨﺪ و ﮐﺎر ﻨﺎن ﺑﺎﻻ ﯽ ﺮد‬
‫ﻦ ﺑﺎ ﺪا د ﺷﺎ د ﺮود‪:‬‬ ‫ﯽ ﻮان ﮫﺎ د ﺖ ردای ا‬
‫" اس ﻦ – ﺑﺎری – ھ ﻪ از دن ﺮز ﯽ ا ﺖ‬
‫د ﻮر ﻦ‬
‫از آزادی آد ﯽ‬
‫ا ون ﺑﺎ ﺪ‪".‬‬
‫ﮑﺎ ﺟﺎی ﺒﺎ ﻪ ﺖ ﻮن ﻞ ﯽﻣﺎ ﺪ اﻣﺎ ا ﻦ ﺑﺎزی دﻻر و ﺖ ﯽ آدم ا ﺖ و‬
‫ﻞ واﻻ ﻦ ارزش ﯽ ا ﺴﺎ ﯽ‪ .‬ز ﻦ و زﻣﺎ ای ﻣ وﻣﺎت ﻪ ﺑﺎ ﺟﺎن آد ﯽ ﺑﺎ ﯽ ﭘﻮل‬
‫ﺧﺎر ﯽ د ﺮﮐﺎن د ﺖ ﯿﺎ ﯽ ﺒﺪ ﻞ ﯽ ﻮ ﺪ‪ ،‬آرزوی ا ﺴﺎن د ﻨﺪ و ﭘﯽ ﻨﺎ از آدم‬
‫ﻦ ا ﺖ"‪ .‬ا ﺴﺎن ای ﻮ ا واﻻ و ﺑﺎﻻ ﺪن و‬ ‫ﻮی ا ﺘﺪا ﯿﺎت ﺣﮑﻢ "از ﻮدا و‬
‫ز ﺪ ﯽ ﻮ ﺶا ﺖ‬ ‫رج زدن رد ﻒ آد ﺖ ﻦ ا ﻤﺎع ﯿﺎز ﻨﺪ ﺰا ﯽ از ﺒﺎت و ا‬

‫ﺷﺎ "ﺑ ﺬا رد ا ﺴﺎس ھﻢ ﻮا ﯽ‬ ‫ی را دا ﻪ ﺑﺎ ﺪ و آن دﯾ ی را‪ ،‬روا‬ ‫ﻒو و‬
‫و ن و آرزو ﻮ ﺪ آرزوی ا ﺴﺎن ﺰ رﻧﮓ‬ ‫ﻪی دﻻری ﻒ‪،‬‬ ‫ﻮرد"‪ .‬ا‬
‫ﯽﺑﺎزد و ﮫﺎ ادای آدم ﻮدن ﯽآورد د ﺪا ن ﺪ ﺷ ﻪ را ب ﻮﯾﺪن ر ﺴﻤﺎن از ﭘﺎی‬

‫ﻗﻠ‬
‫ﮑﺎ اش ا ﻦ ﺣﺎل و روز آد ﯽ را ﯽ د و ھﻤﺎ ﻮن‬ ‫ز ﺒﺎ‬ ‫دﯾ ان ﺖ‪.‬م‪ .‬ﺮ‬
‫ﻨﺎور ﯿﺎی ا ان ھﻢ ﻧ ﻮ ه ای د ﻮ"‬

‫ﮐ‬
‫ی از ﯾﮏ آرزو ا ﻦ ا ﺖ‬ ‫ﺮﻦ‬
‫آد ﯽ را آب و ﯽ ﺑﺎﯾﺪ و آ ﮕﺎه آوازی‪...‬‬
‫ﻨﺎری ﻧ ﻪ ﻦ‪ ،‬ﺲ‪ ،‬ﯿﮏ ﯾﺎ ﯽ‬
‫آن ﻨﺎﺷﺎن ﺑﺎز‪ ،‬ﺷﺎدی ی ﺮ ﻦ ا ﺖ‪.‬‬

‫ﮐ‬
‫ﺮ ﻦ ﻮ ی از ﯾﮏ ز ﺪﮔﺎ ﯽ‪،‬‬
‫آب‪،‬‬
‫ن‪،‬‬
‫آواز‪،‬‬
‫ور ون ﻮا ﯽ از آن‪ ،‬ﮔﺎه ﻪ ﺮﭘواز‬

‫ارز‪ ،‬ﻋﺮض ﺣﺎل و ﻋﺮﻳﻀﻪاي ﺑﺮ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ■ ‪17‬‬
‫ور ون ﻮا ﯽ از آن‪ ،‬ﺷﺎدی آﻏﺎز‬
‫ور ون ‪ ،‬ﺑﺎز ھﻢ ﻮا ﯽ‪ ،‬ﺑ ﻮ ﻢ ﺑﺎز‪...‬‬
‫آ ﻨﺎن ﻣﺎ ن و آب‪ ،‬ا ﺠﺎ ﮓ ﺳﺎ ﯽ ﺪ‬
‫آوازی ﻮا ﺪ ﻮد‬ ‫ﯽ‬
‫و ﯽ آوازی ﺒﺎ ﺪ‪،‬‬
‫ﻮق ﺮﭘوازی ﻮا ﺪ ﻮد‪."...‬‬

www.takbook.com
‫□ آﻟﻮدﮔﻲ ﻫﻮا را ﻟﻮدﮔﻴﺴﺖ دوا؟‬

www.takbook.com
‫ﭘ‬
‫ا ﻦ روز ﻮا ﺮ ﺰ دارد ﺑﺎ آد ﯽ‪ ،‬ﺮ ﯽﭘﻨﺪا ﻢ ﮫﺎ ﻮا آدم را از دوس ﻦ آورد ا ﻦ‬
‫ھ‬
‫ﺮا! ﺣﺎل ﯽدا ﻢ ﻮا ھﻢ ﯽ ﻮا ﺪ ﻦ آدم را ﺮد آن ﺮا!‬
‫ﺑ ﺬر ﻢ‪ ...‬اﻣﺎ ﯽدا ﻢ آ ﻮد ﯽ ا ﻦ روز دا ﻦ ا ﺖ و ﻮ ﯽ ﺶ! ﺮو را ا ﺮ ﯽﺳﺎزد‬
‫و آﻏﺎ ﻤﺪ را ﺑﺎرور!‬
‫ﺲ ﯽ ﻢ ﺟﺎن ﻮ ﺶ راه ﯽ ﺸﺎﯾﺪ و ﺑﺎ ﺑﺎزدم ﮫﺎ ا ﻮ ﯽ‬ ‫ا ﺴﺎن ﯽدا ﺪ‬
‫ﻤﺪ ﯿﺎت‬ ‫ﺲ ﻮن و ﯽر‬ ‫روا ی ﺧﺎک ﻮن و ا ﻮن ﯽﺳﺎزد‪ ...‬ا ﮕﺎر ﺮآ ﺪ زﻣﺎ ﯽ‬
‫ﻮد و ﮔﺎه آ ﺪن ح ذات!‬

‫ﭘ‬
‫ا ﺖ ﯽآدم ﻮد ﯽدا ﺪ د ﺖ ﻮ ﺶ ﻟ ﻪای از ﻮ ﺖ ﻦ ﻮ ﺶ را ﺶ‬ ‫ﺟﺎ‬
‫ﯽ ﻨﺪ و ﯽ ﺮ ﻨﺪا ن ا ﺖ ﯾﺎ ﻻن و ا ﻪ ﻣ ﭼﺎرهای ا ﺶ ﺖ؟ ﺣﺎﺷﺎ ا ﺑﺎ ﺪ‪...‬‬
‫ﯽ اس ﻢ ‪ A‬ﮕﺎر را ﺟﺎن ﯽ ﻨﺪ و ز را ﻮراک ﻎ‬ ‫ا ﻦ ﯿﺎن ﺑﺎز ﺴﺎ ﯽ را ﯽ‬
‫ﻣﺂل ﯽا ﺪ ﻨﺪ او ﺘﺎد ﺸﺎن و ﺧﺎک را ﺑﺎ‬ ‫ﯿﺪه ﺟﺎن را ﯽ ﺧﺎ ﺘﺎن اﺷﮑﻢ ﯽ ﻤﺎ ﻨﺪ و‬

‫ﻪا ﺪ ﻮ " ﯿﺎزار ﻮری دا ﺶ ا ﺖ‪ /‬ﺟﺎن دارد و‬ ‫د ﺖ ﻮ ﺶ وا ﻪ ی ﯽ ﻨﺪ؟ ﻣ‬
‫ﻮر!‬ ‫ﺟﺎن ﺮ ﻦ ﻮش ا ﺖ؟ آن ﻮر ا ﺖ و ﻮر! ا ﻦ آدم ا ﺖ و از ﭘﯽ ﻮر و‬
‫ﺮ‬ ‫ﭘﺲ ﭼ ا د ﺖ ﻮ ﺶ ﺟﺎ ﺶ ﻄﺎول ﯽ ﻨﺪ و ﺑﺎ ﻋﻠﻢ و ا ﻤﺎن هﻼه ﯽ خ ﺘﺎع ﺑﺎز "ز‬
‫ا ﺖ ﻎ و ﺮﯾﺪن؟‬ ‫ﺸﺎن ر ﺺ ﻨﺎن ﯽرود"؟ ﺪا ﻦ ﮑﺎ‬
‫‪ -‬ذ ﻦ آدم ﯿﺎل و ﯿﺎس ا ﺖ‪ .‬و ﻨﺎ را دور ﻦ ﻪ ﯽﯾﺎ ﺪ و ﻘﺎ را ھ ﻪ ﯽ ﻮا ﺪ‬
‫و اﻧ ا د ﺖ ﺪ ﻮ ﺶ ﯽز ﺪ‪ .‬ﭘﮏ‬ ‫ﺬت را ﻮﯾﺪ و زوال را داﯾﺪ‪ .‬ﺪ ﻦ‬
‫ا ﮫﺎی ‪ A‬ﮕﺎر ﯽز ﺪ و ﺑﺎور دارد ﺴﺎن ﯿﺎری ﺰ ‪ A‬ﮕﺎر ﻧ ﯿﺪه دها ﺪ! آ ﻮد ﯽ ﺑﺎ ﻮد ﯽ از ﭘﯽ د‬
‫دن ﻪ ا ﺖ و ﺑﺎور دارد ﯽ از ا ﻦ ف ده ﻮن! آدم ای آزش ﻣﺎ ﻮ ﺶ را ﺰ‬
‫ﯽ ای ﺶ از ﻪ ود‪ ...‬ذ ﻦ ﺑﺎ آدم ﮐﺎری ﯽ ﻨﺪ ﻮﯾﺪا و ﻋﻠﻢ ﺑﺎ ﺷﺎه‬ ‫زا ﯽ ﻮا ﺪ‬
‫ﻣﻠﮏ ﻏﺎزی و‬ ‫د ﺪ‪ ...‬ﺑﺎن ھ ﻪ ﺰ ﺖ ﺮل ا ﺖ! ﯿﺎل ھﻤﺎ ﻮ ﯽ آ ﻮده ﺑﺎد! آن‬
‫اوﺿﺎع ﺧﺎص آن ﻤﺎﻟﮏ ﻮد‪ ،‬ﻮر ﺮ ﻪ ﭘﺎدﺷﺎ ﯽ اﻋ ﯽ ﺮت ﻣ‬ ‫ﻇﺎ ﺷﺎه ر‬
‫و دﻋﺎ ﻮی ﻨﺎی ذات ا ﺪس ھﻤﺎ ﻮ ﯽ ا ﻪ ﻮد ﺪ‪.‬‬ ‫دﻋﺎ ﻮ ﻦ‪ ...‬ا ﻪ ﺖ ﯽ‬

‫ً‬
‫ﻪ ا ﺖ و ر ﺞ ﯽ از آن ا ﻤﺎﻻ آ ﻪای ﻌ ﻮم‪ .‬ا وز را ﯾﺎب دی و‬ ‫‪ -‬ﺬت‬
‫دا ھ ﻪ ﯿﺎ ﻨﺪ‪ .‬آدم ﺣ ﻮای ﻘﺪ ا ﻮن را ﮐﺎم ﯽ ﺸﺪ و دا ھﻢ ﺪا رگ ا ﺖ و ﯽ ده و ﯽ‬

‫آﻟﻮدﮔﻲ ﻫﻮا را ﻟﻮدﮔﻴﺴﺖ دوا ■ ‪23‬‬
‫ﺐ ﺪن‬ ‫ﺴﺎ ﺖ ﺳﺎ ﺪو‬ ‫ز ﺪه‪ ...‬ﺷﺎﯾﺪ د ﯽ از ﺐ ون آﯾﺪ و ﮐﺎری ﺑ ﻨﺪ!‪ .‬ﮑﺎ‬
‫ا ﺪو ﻪا ﺪ ﺑﺎد ﻮا ﯽد ﺪ ﺪ ا وز را‬ ‫ﻮا ﯽ‬ ‫ﯽز ﻨﺪ و از ار ﻔﺎﻋﺎت ﺮ ﯽﺮﭘ ﺪ‪ ...‬و دﯾ‬
‫ﯾ‬
‫دا ﻢ‪ .‬ا ﻦ ا اد ا ﻪ ﺮ ﯿﺎ ﯽ ﯽا ﺪ ﻨﺪ و ﮫﺎن ا ﯿﺪ دار ﺪ‬ ‫ﻮش ا ﺖ و ﻮ دا ﻮد‬
‫ﻣ روز ﻣﺎ ﺪ ﯽ از راه ﺪ ﯾﺎ آ ﻘﺪر دور ا ﺖ ﺤﺎل آ ﺪ آ ﺪ ﺶ‪ ..‬ور آد ﯽ از ر ﺞ ﺰار‬
‫ا ﺖ و ﮔﺎه ﺣﺎدث ﺪ ﺶ ﮫﺎن ﺑﺎ ھ ﻪ ا ﯽ را ﺶ آ ﻮ‪.‬‬

‫ﺷ‬
‫‪ -‬ﯽ از ﻮن ی ﻨﺎی ﯽ ا ﺖ‪ .‬آ ﻦ ا ﯿﺎ ات ا ﯽ ون ﯽآ ﺪ و ﮔﺎه ق‬
‫ﯽ ﯽ ﻮا ﺪ آدم را ﺮان ﯾﺎ ا ﯿﺪوار و ﻣﺎ ﻮس ﯽ ﻨﺪ‪ .‬ﮔﺎه ھ ﻪ ﺰ ﯿﺎ ﺖ اﻣﺎ ﯽ ﻮد‬ ‫ﻋﺎد ﯽ و ﺦ‬
‫ﻮ ﺒﺎل‬ ‫ﻦ ﺑﺎوری و ﮐﺎر د ﻞ ﯽ ﻮد و ﻮب ﯽ ﻮد‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ از دﻻ ﻞ ﺬا‬ ‫و ﮔﺎه‬

‫ًﯾ‬ ‫ھ‬
‫ﻦ ا ﺖ ﺑﺎزی د ﻘﺎ ﺮ ﺤﺎ ﻪ ﺖ‪ .‬ﻮن ﺖ ﻨﺎی د ﻖ ورودی و و ﯽ ﺖ‬
‫و ﺶ ﻋﺎ ﻞ ﻮغ اﺴﺎ ﯽ آن ا ﮑﺎر ﭘﺬ ا ﺖ‪ .‬ﮔﺎ ﯽ ر ﺮ ﻦ ﻮ ﺒﺎ ﺖ ﺳﺎده ﻦ ﺮ ﯽ‬
‫ﻞ ﻦ ﻖ ﻤ ﻦ ﺑﺎد ﺒﺎ ﯽ ﭙﺮ ﺪ و ﺮ ﻦ ﮕﺎ ﺒﺎ ن وازه ﻮن ﻮ ﻮن و‬ ‫ﭘﻨﺎ ﯽ را‬
‫ﮐﺎ ﯿﺎس ﻨﺎن وا ﯽد ﻨﺪ ﺣﺎج ا ا ﻢ ﮐﻼ ﺮ ﻦ وازه را وی ﺧﺎن ا ﺮ ﻧ ﻮده ﻮد‪ .‬ا ﻪ از‬
‫ﺖ را‬ ‫ﭘ‬
‫! آد ﺰاد ﮔﺎه‬ ‫ﯾﺎد ﺮ ﻢ ا ﮫﺎ ﻮارد ا ﺪ و ﻮن ﻮد " ﺮ ﻮر ﻦ"‬
‫ھ‬ ‫ا ﻌﻤﺎل ا ﻮن و ار ﻎ و ﻎ دﯾ‬
‫ﺟﺎن ﻮ ﺶ ا ﯿﺪوار ﻦ ﻨﺎ ﺖ ﮔﺎه "از ﻀﺎ ﺮ ﻦ‬
‫ا ود‪ /‬رو ﻦ ﺑﺎدام ﯽ ﯽ ﻮد" و ﺲ ﻋ ﯽ ﺬا ‪...‬‬
‫ﻪ‬ ‫اا ﯽ‬ ‫روی ز ﻦ ﺑﺎﯾﺪ زآد ﯿﺎن ﺮﭘو ﺧﺎ ﯽ ﻮد و روا‬ ‫ﻢ ﻤﺎم اﻣﺎ آﻧ ﻪ‬
‫ﻪ ی دﯾ آﻏﺎزﯾﺪن ﺮد‪ .‬ا ھ ﻪ ﺮ راه و‬ ‫ﻘﺪر ھﻢ ﺮ ﻦ و ﺴ ﯽ ﻻ م ﺑﺎﯾﺪ ﭘﺎﯾﺎ ﯽ ﺮد‬
‫ﺤﺎ ﻆﮐﺎر ﺑﺎ ﻨﺪ زﻣﺎن‪ ،‬ز ﻦ ﮐﻢ ﯽآورد و ه ی ﮓ ﺳﺎ ﮫﺎ ﯽ ﮫﻤﺎن ﯽﻣﺎ ﻨﺪ‪...‬‬
‫از دور ﻮا ﯽ ا ﻦ ا ﺖ‪".‬‬ ‫" ﯽ ﻮش د ﯽ ز ﺪﮔﺎ ﯽ ا ﻦ ا ﺖ‪ /‬ﻮد ﺣﺎﺻ‬

‫*‬
‫□ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺳﺮاﺳﺮ ﻛﻮه ﺑﻮد‬
www.takbook.com
‫ﻦ آ ﺪن آ ﺘﺎب آ ﻦﮔﺎه را روز ﻮ ﻮری م ﮫﺎدها ﺪ‪ .‬ﺮﭘدا ﻦ ﻮه ﺑﺎ آن ﺖ‬
‫ﯽ د ﺶ د ﯽ ﯽ ﻮا ﺪ ﻮ آ ﺘﺎب ب ﯿﺎورد ا ﻦ ﺳﺎن ﯽ را و ﺘﺎ ﺪ‬ ‫ﻮار و ﻗ‬
‫ﺶ‬ ‫ﻄﺎ‬ ‫ﯽداوری از ﺶﯿﭘ ا ﺑﺎران ا ﺖ ﻮ ﻨﺎ ﺶ ﺖ ﻮا ﺪها ﺪ "ﺑﺎران‬
‫ﺧﻼف ﺖ‪ /‬ﺑﺎغ ﻻ روﯾﺪ و ﻮره ﻮم ﺲ"‪ .‬ﺑﺎری ﻮه ای آدم ﻤﺎد ا ﺖ و ﻮد‪،‬‬
‫ﻎ ﻮه ﮐﺎر ﺲ ا ﺖ و ﻮ ﯿﺪن‬ ‫ﯽ ﻤﺎﯾﺪ ا ﻮاری و ر ﯽ و ﺖ و ﯾﺎ ﯽ را‪ ،‬ر ﯿﺪن‬
‫ف د ﺖ ﻮردهی دا ﻪاش ﭼﺎ ﺖ دا ﻦ از د ﺖ ﺪﮔﺎن ا ﺖ ھﻢ‪ ...‬آدم ا ﮕﺎر ھ ﻪ‬
‫ﻎ و ﺑ ﻨﺪا‪ ،‬ﻮه ﻨﺎی ار ﻘﺎ‪ ،‬ﻮﯿﭘ ﺪ ﺑﺎ ار ﻔﺎع ا ﺴﺎن را ﻨﺎ‬ ‫ا واﻻ را ﺑﺎﻻ ﯽدﯾﺪه ا ﺖ و‬
‫ﯽ ﻨﺪ‪ ...‬ﻦ ا ﺖ ﺷﺎ ی ای ﻮه ﺮود "ای د ﻮ ﭙﯿﺪ ﭘﺎی ﻨﺪ" و ادا د ﺶ ﯾﺎ‬
‫د "ای ﺒﺪ ﯽ‪ ،‬ای دﻣﺎو ﺪ"‬ ‫از ا ﻦ ﺮﭘده د و ﭙﺮا ﻨﺪ و ﮑﺎ‬ ‫ز هاش را ﺪا ﺖ‬
‫ا ﻦ آن ‪....‬‬
‫ه رم ﻢ ﻮرش را ھﻤﺎوردی ﮓ ر های ﯽ ازد‬ ‫آ ﻢ ای ﻮه ﻮ ﯽ‬

‫ﻎ اش آواز آد ﯽ ای غ و ﻘﺎ ﺮود ﻮاھﻢ د‪.‬‬ ‫و روزی‬
‫و ا ﻮره‪:‬‬ ‫ﻮه آ‬
‫ﭘ‬
‫ﺮ ﻢ ﻮه را ار ﻔﺎع و آ ﺘﺎن ﯿﺎن ا ﺖ و آدم ا واﻻ را ﺑﺎﻻ ﯽ ﻮﯾﺪ و ﺮش ﻮی‬
‫ﻮن ھﻢ ھﻤ ﻨﺎن ا ار ﻔﺎع ج ی ﺑﻼد دﯾ ﮐﻼه از ﺮ‬ ‫آﺳﻤﺎن ا ﺖ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﯽر ﻂ ﺒﺎ ﺪ‬
‫و ا ﻮره ھﻢ ردی ﺮﭘرﻧﮓ ﯿﺎ ف‬ ‫دا ﻪ ﯾﺎد وا ﻤﺪ ﺮ ﯽد ﻨﺪ!‪ .‬ﻮه ﺪ ﻦﺳﺎن آ‬

‫ﺴ‬
‫دارد ا ﻦ دو ﺑﺎ ا واﻻ و ﺪ ﯽ و ﺰ راه ر ﯽ و ﻦ ای ا ﺴﺎن ﭘﺎ ﻨﺪ ﯿﺎ ا ﺖ‪.‬‬
‫ﮐ‬
‫ﻢ‪ ،‬ﻮری ﻮه ﻮر ﯽ ﻨﺪ و ﯽرود وادی ا ﻦ‪ ...‬ﺪن ﺼﺎی ﺗ ﻪﮔﺎه ای ﻮ ﯽ‬
‫و ا ﻨﺎ آد ﯽ از ﻮب ﺸﮏ و ﯽ ی‪ ...‬ا ﺴﺎن ا ﺖ ﻮه ﻮر ﯽ ﻮد ﻌﺎد ر ﻮل ﺑﺎ ﺟﺎن‬
‫ﮫﺎن و ﺰ ﺎﯿﭘ ﺮ اﺳﻼم از ﻔﺎ و ر ﺞ ﻮدن ﯿﺎن ﺟﺎ ﻞ دﻣﺎن ﻔﺎ ﻏﺎر ا ار ﯽ ﺮد و ﺲ‬
‫ﭘﺬ ﺪه ﻮه ا ﺖ ای آدم و‬ ‫ﻗ‬ ‫ﺪ ﯽ را از ﻋﺎﻟﻢ ا ﺮار ﺟﺎن ﯽ ﺸﺪ‪ ...‬ا ﮕﺎر ﻏﺎر ﮑﺎ‬
‫ﻮ ﯽ ا و ورای ﺑﺎور از ﮓ ﯽﺳﺎزد‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ راز ﮓ را روز‬ ‫آدم را از د ﯽ ﻮ ﺶ ﺮ‬
‫ا ﺖ ﺲ ﺪا ﺪ و ﯽاش ای ﻧ ﮫﺪا ری ﺾاش ا ﺖ ای ﯽﭘﻨﺎ ﯽ آدم ﻋﺎﻟﻢ‪...‬‬
‫ﺖ‬ ‫ﺮاوژن دان ﺑﺎ ﺘﺎن دﯾﺎر زاﺑ ﺘﺎن ا ﺖ و‬ ‫ﻢ روا‬ ‫ﺷﺎ ﻨﺎ‬
‫ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺳﺮاﺳﺮ ﻛﻮه ﺑﻮد ■ ‪29‬‬
‫ﯽ ﻨﺪ ﭘ ﻪ ﯽ‪ ...‬ا ﮕﺎر ﮓ ﺸﺎ ا ﺪ ا ﻦ ا ﻮا ﯽ‬ ‫ﺻﺎ ﺐ ﺲ و ﻮر آد ﯿﺎن را روا‬
‫آدﻣﺎن و ا ﻢ‪...‬‬
‫غ‪ ،‬ﺳﺎ ﻦ ﻮه ف ا ﺖ و روزﮔﺎر ﻀﺎ ﯽ آ ﻮد و آ ﻨﺪه ﺑﺎ‬ ‫ﺮﭘ ﺪهی ا ﺴﺎ ای و زا‬
‫ﻎ ﻮه آ ﯿﺎ اش و ﻋ دوازده ﺳﺎ اش‬ ‫ﯿﺎل و وھﻢ ﭙﺮی ﯽ ﻨﺪ‪ .‬ا ﮕﺎر ﻮن ﻘﺎب ا ﺖ‬
‫ﺪ ﮫﺎر زاغ ﮑﺎر و ﯽ ت‪ ،‬غ رخ ﯽد ﺪ و ﺑﺎ ھﻤ ﻨﺎن ﯽآ ﺰد‪ .‬ﻣ ﺣﮑﻢ‬ ‫ون دارد‬
‫ﮫ‬
‫ﻦ‬ ‫ﻪی آ ﻮ ﻦ رﺳﻢ ا ﻨﺪن ا ﭙﻨﺪﯾﺎر‬ ‫ﺪ)‬ ‫را ﺪا ری و را ﻤﺎ ﯽ و ﺰ د ﻊ ا ﺴﺪ‬
‫ﮫ‬
‫ﯽ ﺮﭘش را آ ﺶ ﺪ‪...‬‬ ‫ﯾﺪ( ﺮاغ ا ﻞ ا ﺘﻼ ﯽآﯾﺪ و ﺑﺎز روی ﯽ ﺸﺪ و ﺮﭘ‪ ...‬ﺑﺎز‬
‫آن دا ﯽ و ﺣﮑ ﺖ و ﺰ ﻮاری ا ﮕﺎر ﺑﺎ ﮫﺎ ﯽ و ﺮ ﯽ ﻮه ﯿﺎ دارد‪ .‬غ آن ار ﻔﺎع ﭘﻮچ و‬
‫ﺮی و ﺑﺎزو ﺖ ﯿ ﯽ ﻣ‬ ‫اﻣ ﮫ‬

‫ده و روان‬ ‫ﻦ ﻨﺎن‬ ‫ﯽ ﻨﺪ ﻤﺎم آد ﯿﺎن ر ‪،‬‬
‫ﺮ و ﺮ ﺑﺎ او ﺪا رد‪ .‬غ ر ﻢ را ﻮان آ ﻦ ذ ﺮهی د ﯿﺎی ﺑﺎ ﺘﺎن ﯿﺎ‬
‫ﯽ ﺮد و ز ﺮﭘو ﺑﺎ ﺶ‬ ‫و ﺗ ﺮ دﻣﺎن ﺟﺎ ﻞ را‬ ‫ﯽ ﻨﺪ‪ ...‬ﺑﺎز غ آدم ﮫﺎی ﻌﺬ‬

‫ﮫ‬
‫م ﭙﯿﺪ ﻮی و روی ﻮدن ﺣ ﻪ‬ ‫ﺮﭘورش ﯽد ﺪ‪ .‬از زال ﯽ ﻮ ﻢ ﭘﺪر ﻦ و ﭘﻮر ﺳﺎم‬
‫آ ﺪه از زاﻧ ﯽ و ﻨﺎری ﻮه از او‬ ‫ﯽ ﻮدن وﮐﺎ ﻪ ﺪه ود ﯽ ﻮد اﻣﺎ‬ ‫ﺟﺎدو ﯽ و ا‬

‫ﮫ‬
‫ﻪ‬ ‫ﺮﺳ ﺴ ﻪی ﻨﺎن ﯽﺳﺎزد و آدم ﯽ ﻮﯾﺪ "ﮔﺎو ﺖ آﺳﻤﺎن ﺶ ﺮﭘو ﻦ‪ /‬آن ﮔﺎو د‬
‫"‬ ‫دو ﮔﺎو ﯽ‬ ‫ز ز ﻦ‪ /‬ﻢ دل ﺑﺎز ﻦ از روی ﻦ‪ /‬ﻣﺎ‬
‫ﻮر ﯿﺪ را ﮫﺎن ده از ﭘﯽ ﻮا ﯽ ای ا ﮑﺎر ﻮر و ﻤﺎ ﯽ ا ﺖ ﭘﯽ از‬ ‫ﺤﺎک د ﻤ‬
‫ﯿﺎن دا ﻦ ﯾﺪون‪ ،‬ا ﯿﺪ داد ﻮا ﯽ و ر ﻦ دﻣﺎن ﯾﺎ ھﻤﺎن و ﺪا ن ﯿﺪا ر و واﻻﻃ‬
‫آد ﺖ‪ ...‬اﻧﮏ ﻣﺎ ﯾﺪون او را ﯿﺎ ی ﻮه ا ﺮز ﭘﻨﺎه ﯽد ﺪ و ﺟﺎن ﯽ ﺸﺪ‪ .‬ﯾﺪون‬
‫ﺜﺎل دا ﯽ و ﯽ و ﺰ داد ﻮا ﯽ ﺑﺎ ﯿﺪهی ﻮه ا ﺮز ا ﺖ و ﺮﺑ ﻨﺪ و ﺮﭘ ور ﯽآﯾﺪ داد ﺘﺎ ﺪ و‬
‫ﺴﺎط ﺤﺎک ﻨﺪ‪ .‬ﺑﺎز و ﭘﺲ از ﺮ ﯽ ا ﺒﺎر ﺤﺎک ﻢﭘ ﻪ را ﻮض اﯾﺬا و ﯽﺟﺎن ﻮدن‬
‫ﻮدن‬ ‫ﯿﺎ ی ﻮه دﻣﺎو ﺪ ﻨﺪ ﯽ ﻨﺪ و ﻮه ﭼ ا ﺠﺎزا ﯽ ﺪﯾﺪ از ﯽ ای ﺤﺎک ا ﺖ؟ ﻮن‬

‫ﭘ‬ ‫او را‬
‫و ﺮ از ﺶ ﮐﺎوﯾﺎن‪ ...‬ﺤﺎک ﮫﺎ دل ﮓ ﻮه ﺷﺎﯾﺪ‬ ‫ﺶ و ﯽ ﻨﺪ‪ .‬ﯽ‬
‫ﭙ‬
‫ﭻ" و ﺷﺎﯾﺪ ھﻢ ﺮ ا ﻮ ﯽ ای ﻮن او ﺮ ی از ﺮﻧ ﯽ‬ ‫دا ﻪ ﺑﺎ ﺪ "ای ‪،‬‬
‫ﻨﺪه ﺑﺎ ﺪ‪ ...‬راز ﯽ ﻮد دارد ا ﻦ ﻮه‪...‬‬
‫ﺪم زدن ﻮ ﻪی ا ﻮن‪:‬‬
‫ﯿﺪل ﮐﺎ ﺮو و ار ﻮ ﭼ ﻮارا ا ﻘﻼ ﻮن ﺪا ر ن ﻢ ﺶ ر ﯽ از رزم ﻮد را ﻮه ﺮاﻣﺎ ﺮا‬
‫آ ﺪ ﺪو‬ ‫دﯾ ﺘﺎ ﻮری ﺑﺎ ﺘﺎ از ﻮه ﭘﺎ‬ ‫ﻮان ﺢ و ﻏﺎ‬ ‫ﻮﺑﺎ ا ﺠﺎم رﺳﺎ ﯿﺪن‪ .‬دو ﮫﺎ‬
‫ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺳﺮاﺳﺮ ﻛﻮه ﺑﻮد ■ ‪31‬‬
‫وا رژه ﺢ و ا ی ر ‪ ...‬ﯿﺪل ﯽ ﻮﯾﺪ ﯽ ﺮاﻣﺎ ﺮا ﺻﺪا ی زوزهی ﮔ ﻮ ی‬
‫ھ زﻣﺎ ﺶ دﯾﮏ ﻮده و او ﻪ ا ا ﺐ ﭘﺎﯾﺎن ﮐﺎر ﻣﺎ ﺑﺎ ﺪ ﭘﺲ‬ ‫ﺮﺑﺎزان ﺑﺎ ﺘﺎ از ﺻﺪا ی ﻗ‬
‫ﻮا ﻢ ﺬا ﺖ ا ﻦ ﺳﺎد ﯽ ﺢ ﻮد و ﺸﺪ‪.‬‬
‫ﻮ ﭙﺎ ‪:‬‬
‫و ﻮه ا ﯽ ﺪا م ر ﻖ ﮕﺎ ا ﺖ ﺳﺎل ی ﺑﺎ ﯽآدم را ب آورد و ا ﮏ و ﻨﺎ ﯽﻧ د‬
‫آ ﻨﺪﮔﺎن و ﺪﮔﺎن و ﺖ ارﺳﺎ ﮕﺎن‪ ...‬ﻘﺎب ﺷﺎ اش ﻻ د و آدم ز د ﺖ‬
‫ﯽاش ا ﺠﺎ د‪ ...‬ﺶ ا ﮕﺎر ﻮ ﺖ ا ﻦ ﻮار و ﺠﺎر‪...‬‬ ‫ﻧﺂدم ﻗ‬
‫ﻪی ﻮارا‪ ،‬ﺑﺎﻻ ﺖ وﻻ‪ ،‬و‬ ‫ﻮه ا ﮕﺎر ﻤﺎن آرزوی آدم ا ﺖ‪ ،‬ﮐﺎن ﻃﻼ و ﻢ دارد و‬
‫ا ﺖ و ﺮ ﺖ اﻣﺎ ﯽا ﻨﺎ‪...‬‬ ‫ورﯾﺎی ﺻﺪر و ﺪر آد ﯽ را ﻨﺎ ﺖ‪...‬‬
‫* ﻋﻨﻮان ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﺮﮔﺮﻓﺘﻪ از اﺷﻌﺎر ﻓﺮﻳﺪون ﻣﺸﻴﺮي اﺳﺖ‪.‬‬

www.takbook.com
‫*‬
‫□ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺟﺎده ﺟﻌﺪت ﺟﻠﺪ ﮔﺮدان‬
www.takbook.com
‫ﺳ‬
‫ﮫﺎر اﻧ ﺖ ﻣﺎ ﺪه ا ﺘﺪا ی ز ﺘﺎن را ﮔﺎ ﻤﺎر م " ﻤﻞ و ﻞ " ﮫﺎدها ﺪ‪ .‬ﻮ ﺖ و‬
‫ﺳ‬
‫ﮐﺎ ﺬ ای ﻮد ﻮ ﺲ ﺟﺎ ﺶ ﻣ ی و ﯽ‬ ‫‪ A‬ﮕﺎ ای ا ﻦ روزﮔﺎران ﯽ آدم ﺪد ﻮ‬
‫ﯿﺎ ﺪ ﯾﺎ ﭘﺲ ھ ﻪ " ﻞ ﻦ ﺒﺎرز" ﻃ ﯿﺪن ﻮ ای ﻮد و ود و دﻋﺎی ﺑﺎرا ﯽ ﻮا ﺪ ای دل‬
‫ا ی ﻮ ﺶ‪.‬‬
‫ﺑ ﺬر ﻢ ز ﺟﺎدهی ﻨﺎک ﯿﺎل‪ .‬اﻣﺎ ا ﻦ ا ﺪ ﻪام ﻏ ﺘﺎن ا آد ﯽ را ﻮان ﻤﻞ و ﻞ‬
‫ا ﺴﺎن ﻮن ﻞ و ﺒﺎت اھﻢ ﯿﺎ ﺪه ﻮد‪ ،‬د ﯿﺎ ﺶ آﯾﺎ ﻮن ﯿﺎ ﺶ ﮐ ﻧﮓ ﻮد ﯾﺎ روا ﯽ‬
‫ﻪی ﯾﺎ و ا ﯿﺎ ﻮس ﺑﺎ ﯽ و زورق و آﺳﻤﺎن ﺑﺎ ﻮاﭘ ﻤﺎ و ﺰ ز ﻦ ﺑﺎ ﺟﺎده و ﻮ و و راه‬ ‫ﺮﻧﮓ؟ ا‬
‫آ ﻦ ﮑﺎ ﻪ ﯽ ﺪ آدم ﺪا م ﮫﺎی ﻮ ﺶ ا ﺮ و ا ﺮ ﯽﻣﺎ ﺪ؟ ا ﺪ ﻪ دهاﯾﺪ ﯾﺎ دل ﺑﺎ ﺪا د‬
‫ﯿﺪ " ا ﺪ ﯿﺪن ﻣ ﻦ‪ /‬ﻮر را ﭘ ﻮی ﺧﺎ ﮫﺎن ﺑﺎﯾﺪ د؟"‬ ‫ﮑﺎ ﻮ ﺲ ﭙﺮدهاﯾﺪ‬
‫غ‪ ،‬ﯽﺮﭘوﺑﺎل ا ﺖ و ﻮ ﻦ ﺖ‬ ‫ﺧﻼ ﯽ دل از آن ز ﻒ آرزوی ﻄﺎ ﺖ‪/‬‬
‫ا ﺖ‪:‬‬
‫ﺘﺎر آ ﺪه دل ﯽﻣﺎ ﺪ و ﮫﺎن رو ﯽ و ﻮ ﯽ و از ﯿﺎ ﯽ دﯾﺪن‪ .‬ا ﮕﺎر‬ ‫آری ﻦ ﺖ‬
‫و ﮓ ﻤﮏ را وارﯾﺪ ﺻﺪ ﺸﺎن‬ ‫ﻋﺎ ﺖ و ﺮ و ﺪﯾﺪ‪ .‬ﮫﺎن را ﮓ و ﯾﺎر را‬ ‫ﮑﺎ‬
‫ﺤﺎری ﻣﺎورا ﻮ و ﻮر دن‪ .‬آدم ا راه ﺪا ﺖ ﻻ م ﻘﺪ را ﻤﺎ ﯽ ﺟﺎن ﯽ ﯿﺪ‬

‫ھ‬ ‫ھ‬
‫ﮫﺎن و ﺟﺎن ﻦ ا ﺖ و ا ﮫﺎی ز ﻦ ﻦ ﭘ ﺖ ﺧﺎ ی ﺶ ر ﻢ‪ .‬ا راه ﻮد ا ﯽ‬
‫ﭘﻮد ن ﯿﺪهی و ده آب ﻮ " رگ ﻮد از ا ﯽ ا وز و ﺑﺎ ﻤﺎم‬ ‫ر دل ﯽﺑﺎ‬
‫دا ﺖ"‪ .‬ﯽ ﻖ آدم ﮫﺎن را ھﻤﺎن ﮫﺎر و ﯽ ا ا ﺶ ﯽدﯾﺪ‬ ‫ا ﻖ ی ﺑﺎز‬
‫ﻒ آﺳﻤﺎ ﺶ ﻮ ه ﻮد و او ﯽ ﻨﺎه‪" ،‬ز ﻦ دﻟ ده‪ ،‬ﻒ آﺳﻤﺎن ﻮ ه‪ ،‬ﺒﺎرآ ﻮده و ﻣﺎه‪،‬‬
‫ز ﺘﺎن ا ﺖ‪"...‬‬
‫راه ﺒﺎ ﺪ ز ﺘﺎن آدﻣ ﺶ ا ﺖ و ﺮﻣﺎ ﻮلاﻧ ﺰ ﺟﺎﻧ ﺮ‪ ،‬زن زا ﻮ را ﻋﺎ ﺖ آل ا ﺖ و‬
‫ﻮز ﺮﻣﺎ را زهی د ﺪا ن‪ ...‬و آدم ﯽدا ﺪ ﻨﺪ روی ﺳﺎ ﻞ دﯾﮏ ﺴﺎ ﯽ ﻮ ﭼ اغ‬
‫ﻮ ﺷﺎن م ﯽ ﻮزد و ﻨﺎن م ا ﺖ ﺸﺎن ای ز ﺘﺎن ﻪ ﺮ ﯽ ﻨﺪ " ف‬

‫ھ‬
‫ﻦ ا ﺖ‪ .‬ﻮد ﯽ‬ ‫ز ﺘﺎن ﯽﺣﺎ ﻞ‪ /‬ا ﺪوه ﺑﺎران‪ /‬ﯽﺣﺎ ﻞ‪ "...‬آری ﻔﺎوت‬
‫ﻦ آد ﯿﺎن‪ ،‬ارزا ﺠﺎ ﯽ د‬ ‫ﻨﺪ ﻣ ﯿﺎ ﻮزد و ﭘ ﻪ ﻮد‪ ،‬ارز ﯽ ﻮد‬ ‫آدم را وا ﯽ دارد‬
‫ﻮدال ﺑﺎ ﻞ او ﯿﺎن ن از ﻮ ه ﻦ روز ﺳﺎل ﻮرده‪.‬‬

‫ﻣﺮا ﺑﻪ ﺟﺎده ﺟﻌﺪت ﺟﻠﺪ ﮔﺮدان ■ ‪37‬‬
‫ه‬ ‫ﺣ‬
‫ﻢ دﯾﮓ‬ ‫و ﯿﺎ ﻮزد‪ ،‬ﺣﺎ ﯽ ﻮد و ﻢ‪،‬‬ ‫ﻧ ﻮ د ﺮازی ﺳﺎ ﯽ ﭘ ﻪ د‬
‫و آد ﯽ ﮔﺎه از ﭘﺲ ﺟﺎده ﺑﺎز ار ﯽﯾﺎ ﺪ و ﺰ‬ ‫ور‬ ‫ﻮا ﯿ ان ﺤﺎک ی ز ه ﻦ!‪ ...‬ر‬
‫ﮫﺎ ﯽ ا ﺼﺎ ﯽ ﻮﯾﺪ ﻣ ﺮی ﯿﺎن ﺮان آورد ﯾﺎ ﮫﺎن را ﺮ ﺮی د‪ .‬ﯽ ﻮا ﺪ ود ﻣ‬
‫ش ﻨﺪد‪ .‬ﯽ ﻮد ﻦ ﻮ ﯾﺎ ﭘﻮر ﺒﺎدﯾﺎن‪،‬‬ ‫ر ﻦ ار ﯾﺎ ای ﯿﺎ ﺪ ﺟﺎن ﯽ ار را ﻨﺎن‬

‫ﮐﻠ‬
‫ﺪو‬ ‫ﺮو‬ ‫ﯽ ﻮد ﻣﺎژﻻن و ﺐ و ﯽرود و ﯽرود‪ ...‬ﮔﺎه ﺘﺎک و ﺤﺎک ﯽ ﻮد ﯾﺎ ‪ A‬ﮕﺎن‬
‫ﮔﺎه راوی و ﺮان وﮔﺎه ﻣﺎ ﺪﮔﺎر‪ .‬را ﯽ ﺬر ﺪا ر آب دﻟﻢ ﺣﺎج ﯿﺎح را ﺪﯾﺪﯾﺪ؟ ﻨﺪ ﺮ‬
‫ق ﮐﻠﻢ وﮐ ﯽ را ﺑﺎ و ﺴﻞ ﺪا ﺪ!‬ ‫آرزوی ﺻﺎ ان ﺪن ﻣﺎ ﺪه ا ﺖ ﻮ ﻪ وز ی ﯽ ﻮا ﺪ‬
‫ﻮا ﺖ رﺳﻢ ﻧﮓ ﻣﺎم‬ ‫ﺑﺎن ُ ش ﺮب ﭙﺎ ﻪات رﺿﺎی ﺷﺎه ﮑﺎر‪ ...‬رﺿﺎ ﺐ‬
‫ﻮهاش ﺲ از ﻣﺎ ﻮ ﺖ و د ﺪا نﺷ ﻦ از ﮓ ﺪ! ﭘﺲ‬ ‫ﻔ ﻨﺪ دﯾﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﻦ ﯽ ﻔ ﻨﺪ‬
‫ﺮ را ﯿﺎ ﺪا ﺖ‪ .‬ﯽ ﺮ و ﯽ ﭙﺮ‪ ...‬او را ﯽ ﺟﺎدهی ﻢ ی ﻈ ﻮم ﻤﺎل ﻮد ا ﻞ‬
‫ا ﺪآﺑﺎد‪...‬‬
‫رهآورد ﯾﺎ ر ﻮرد و ر ن؟ ﺌ ﻪ ا ﻦ ا ﺖ‪:‬‬
‫راه ﯽ ﻮا ﺪ ر ورد ﯿﺎورد‪ ،‬ﻤﺎد ﯿﺎورد و آذو و آ ﻮزش و ﺰ را ﺮ و اد! آﻧ ﻪ ﻤﺎ ﺖ را از وھﻢ‬
‫ﺮون ﺸﺪ و وادی ﯿﺎل ﺮد‪ ،‬و ﺰ را ن و د ﻦ ﺟﺎن ﯿﺎورد! ھﻤﺎن آرا ﺶ ﯽرا ﺶ و از‬
‫و ﻪ‪ ،‬ﭘ ﻪی‬ ‫ﯽ ﺮی و ﻨﺎری را ﺰ زا ﻞ ﻨﺪ‪ .‬ﻮد ‪ A‬ﮕﺎه‬ ‫ﺮ آﺳﺎ ﺶ‪ ،‬ﻞ‬
‫ﯽ ان د وزآﺑﺎدی آﺑﺎ ﯽ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﺑﺎﯾﺪ ای دﯾﺪه و ﺪﯾﺪه ﺴﺎب ﭘﺲ ﺪ ﯽ! ا ﻨﺎ اوﻻن ﭙﺎ ﯽا ﺪ‬
‫ا ﺮش د ﺪا ن ﻃﻼی دﮔﺎن را ﻮر ﯽﺷ ﻪ ا ﺖ ﭘﺲ ﺮﺑﺎز ﺪ ﯿﺪ و ن و ﺰ ﺮﭘیروﯾﺎن‬
‫ﻮر و ﺮﭘروﯾﺎن ﻮر را آدم ﻮر ام ﺑﺎ ﻮدن راه ﯾﺎ ای ﻮ ﯾﺎ ﻪ ا ﺖ‪ .‬ا ﻦ ﺟﺎ ﺖ‬
‫ﻪﻣﺎن را ھﻢ ر ﻮدی‪...‬‬ ‫آدم ﯽ ﻮﯾﺪ ﻮ ﻮ ای راه ﻮ‪ .‬ار ﯿﺎوردی و ار ﻘﺎ‪ ،‬ﯿ ﻮ ی ﺮ و‬
‫ﺟﺎده اﺳﻢ ﻮ رو ﯾﺎد ﯽز ‪:‬‬

‫ﭘ‬
‫ﺪ‪ .‬ﺟﺎده ﺮﭘ از ا ﺴﺎس و ﻪ ا ﺖ‪.‬‬ ‫ﺮی‬ ‫ﺪ ا ﺖ ﻮد‬ ‫ا ﻦ روز و ﺮ اﻣﺎ ﺟﺎده‬
‫های " ﻦ ر ﻦ ﻢ" و ﺰ‬ ‫ﻪی ﺮﭘ ﺨﺎر ﺖ آ ﺠﺎ ﻮ دل ﺟﺎده ﺟﺎن‬ ‫دﻣﺎن‬
‫و ﯽ ﯽ دل و ﻮ ای ﭘ ﺖ و ﭘﺎ ﯽ ﮕﺎه ﺶﯿﭘ ﺮ ﯽروی ﮫﺎ دوری ﻮی از ا ﻦ ﺧﺎک‬
‫ر ﯿﺪن‪...‬‬ ‫ﯽ ﯽ و ﺠﺎور و ﻢ ﻮی‪ .‬ا ﻦ ا ﺖ ﮑﺎ‬
‫* از زﺑﺎن ﻛﺒﻮﺗﺮ‬
www.takbook.com
‫□ ﺟﻬﺎن در ﻣﻬﺎﺟﺮان‬
www.takbook.com
‫ﮕﺎ ﯽ ﺘﺎب "ﺣﺎج آ ﻮ ﺪ" ﻮ ﻪ د ﺮ ﻄﺎﷲ ﮫﺎ ا ﯽ‬
‫د روﺣﺎ ﯽ ﺳﺎﻟﮏ‪ ،‬ا ﻞ ‪ ،‬ﺪا را و‬ ‫ﺘﺎب ﺣﺎج آ ﻮ ﺪ ﻮر ﺸﺎ ﺪا ت و ﭼ ﺶ ﻮ ﻨﺪهاش‬
‫ﺷﺎرح ﺮ و ز ﺪ ﯽ‪ ،‬ﻮ ﺿﺎ اﻣﺎ ﯽ‪ ،‬وف ﺣﺎج آ ﻮ ﺪ ا ﺖ‪ .‬آ ی ﮫﺎ ا ﯽ ا ﻦ ﮕﺎ ﻪ‬
‫رواﯾﺎ ﯽ ﺑﺎور و ﺮ ﻦ را از ز ﺖ و زﻣﺎ ی دی ﺶﯿﭘ ﻢ ﯽ ﮫﺪ ﻮ آدم ﯽﭘﻨﺪا رد ﯾﺎ‬
‫ﯿﺎلا ﺪ ا ﻦ ﺑﺎ ﻪ و ﯾﺎ از ﮫﺎ ﯽ د و ﮫﺎ ﯽ ﺦ دور از ا ﮏ و ا ﻮن و ﺰ ا ﻦ ﺳﺎل ی دود‬
‫ﻪ ھﻢ‪.‬‬
‫ﻘ ﯽ ﻮع ﺮ ﺑﺎز از‬ ‫آدم ﭘﯽ ار ا ﺖ و ‪ ،‬دل ﺒﺎ ﯽ ھﻢ ﭙﺮده ﺑﺎ ﺪ ﺣﮑﻢ‬
‫ﯽ‬ ‫ﯽ ﺷ ﻪ ﯿﺎ ﺶ را ﺑﺎد ﺮ ای‬ ‫ان را ﯽﭘ ﻤﺎ ﻣ‬ ‫ﭘﯽ ﺻﺪق و ﮕﺎ ﯽ ﺮ ﻨﺪ‪ ،‬ا‬
‫ﺳ ﻮن ﺳﺎ ﺪ و از ﯽ ﻮ دل ی آ ﻪ و ﯿﺎﻻت ا ﻪ) ﻪ ا ﻒ ﺮ ﻦ ﻣﺎ ( ﺪ‪...‬‬
‫ﻮی ﻮ ﺶ‪...‬‬ ‫وای آدم ﮫﺎ‪ ...‬آدم‬
‫ﺪر ﺻﺪ ﻮ ﯽ ﻮﯾﺪ و‬ ‫ﺣﺎج آ ﻮ ﺪ آ ی ﻮ ﻨﺪه ھﻤﺎن ﺳﺎﻟﮏ ﯾﺪه از ا ﺘﻼ ﺖ ﻮ ن را ﻣ‬

‫ﯽ وﻻن ﺑﺎران ا ﺖ‪ ...‬ا ی ﭘﺎ ﺰ دل اد و ﺪ ﺳﺎن‬ ‫دﯾﺪﮔﺎ ﺶ ای‬
‫ﻦ ﻮن‬ ‫دل ی ﺷ ﻪ از روز اق ﯾﺎران ﯽﺑﺎر ﺪ و ﯽﺑﺎر ﺪ‪ ...‬ﺒﺎر ای ا ﮫﺎر‪ /‬ﺑﺎ د ﻮم‬
‫ﺒﺎر‪ /‬ﯾﺎد ﻋﺎ ﻘﺎ ﯽ ﯽ ار‪.‬‬
‫ﻪ‬ ‫ﺒﺎن ﯽ ﻨﺪ و ﻨﺎ ﻮی ﺟﺎن‬ ‫ا ﺴﺎن از ﺪﯾﺪ و ﻞ ﯽ د و ﯾﺎ ﯽ ﮫﺪ و ﮔﺎه ﺮ‬
‫ﺖ ﻦ ﺖ آﯾﺎ؟‬ ‫ﮫﺎن ﻮ ﻦ ﯽ ﻮد‪ ...‬ﯿﮏ ﮔﺎه آدم ﯽا ﺪ ﺸﺪ آﯾﺎ ﻮده ﻦ ﻮد و‬
‫ﺑﺎ ﺪا د ﮑﺎ ﺳﺎز‬ ‫ﺣﺎج آ ﻮ ﺪ ھﻤﺎن ﭘﺎدار ﺪه دوس ﻮی ﮫﺎ ا ﺖ‪ ،‬ﺟﺎ ﯽ ﻮ روا‬

‫ﮐ‬
‫ا ﯽ ﺖ ﺮ ﻦ ﺮود‪ ،‬ﻮ ﺑﺎ ﺪ‪ .‬روزی ﻮ ﯿﺎ ﯽ ای ھ ﻪ ﯿﺎ ﯽ و‬ ‫"روزی‬
‫ﻢ"‪ .‬ﺣﺎج آ ﻮ ﺪ ﻧ ان‬ ‫ﺑﺎ ﯽ ﺑﺎ ز ﺒﺎ ﯽ ﯾ ﺴﺎن ﻮد‪ .‬روزی ﻣﺎ دوﺑﺎره ای ﻮ ﻤﺎن دا‬
‫ﺗ‬
‫ز ﻢ دل ی ﻋﺎ ﻖ ا ﺖ‪ ،‬ﺮ ﯽدا ﺪ و ﻔ ا ﺖ از دل ﻮک ﻦ ﺳﺎز ﻣ ﻮزی‬
‫ﻪ ﻮﯾﺪ و و ﻞ را ﻋﺎ ﻞ ﻮد‪ .‬ﻔﺎوت ﯿﺎن آدﻣﺎن و ﺑﺎور رﻧﮓ ﻘﺎوت و‬ ‫ای دل ی‬
‫ﺖﻮ‬ ‫ﺮارت ﯽ ﺸﺎ ﺪ و ﺑﺎ د ﺖ ﻪ د ن آن دﯾ ی ﯽ ﮫﺪ‪ ،‬ا ﮕﺎر ﻋ اد ﻮا ﻦ‬
‫ن‬ ‫ﻮای ﻮش ﯿﺪ " ﺲ ا ﻦ ﺮا ﯿﺎﯾﺪ ﺶ د ﯿﺪ و از ا ﻤﺎ ﺶ ﭙﺮ ﯿﺪ"‪ .‬راه ﯿﺎن‬

‫ﻃ‬ ‫ﭼ‬
‫ﮫﺎ ان ﺰهزار ﺖ م ﮐﺎ ﻖ آد ﯿﺎن را ‪ A‬ﮕﺎه ﭼ ﯿﺪن و ا ﯿﺪن ا ﺖ ﯽ ﻊ ﻨﺪن ﻦ‬
‫ﻮن‪.‬‬ ‫ﻻ واژ ﻮن روﯿﺪه‬

‫ﺟﻬﺎن در ﻣﻬﺎﺟﺮان ■ ‪43‬‬
‫ﻗ‬
‫ﮫﺎ ان رو ﺘﺎی آﺑﺎ ﯽ ﻨﺎب ﮕﺎر ﺪه و ا ﻢ ﺠﺎورش ﻞ ر ﺪا د ﺖ‪ .‬ا ﮕﺎر ﮕﺎر ﺪه‬
‫ﯿﺎ ﺴﺎ ﯽ و ﭘﺲ از آز ﻮن و آز ﻮدن آ ق و ا ﺲ از ﭘﯽ ﻮدن ی و راه دن ﺳ ﻮ ﯾﺎ ﻮ ﯽ ﺑﺎز‬

‫ﻃ‬ ‫ﻤ‬
‫ﻢو ﻊ‬ ‫ﻮ ﺖ ﮫﺎن ﻦ ﮫﺎ ا ﺶ ﺑﺎز ﻪ ﺮﭘ ﺪه ﺑﺎرﮔﺎه ار ﯿﺎ ﺪ‪ ،‬ﻮ را د‬ ‫دوران‬
‫ھ‬
‫دا ﻮا ﯽ و ﻮا ﯽ ﻮا ﺪ د‪ ،‬او ﻮ آدم ا ﺖ‪ ،‬ھﻤﺎن "دی ﺦ ﺑﺎ ﭼ اغ ﯽ ﺖ د ‪/‬‬
‫د ﻮ و دد ﻣ ﻮﻟﻢ و ا ﺴﺎ ﻢ آرزو ﺖ"‬
‫ﮫﺎ ان دوران دی و ا ﺘﺪا ی ﻮا ﯽ ا ﮕﺎر ا ﮫﺎی ﮫﺪ آ ی ﮫﺎ ا ﺖ ای ﮫﺎن‬
‫ﻌﺎﯽاش‪ ،‬ا ﺘﻼﺋﺎت ﺳﺎده و د ﺘ ﯽ ی د و ﺮ ﻦ ﺳﺎ ﻨﺎن را ﯽ ﻮان ﻮ ن ﺴﻞ ﻮا ﺴﺎر‬
‫ﮫﺎ ان د ﺪا ن ﯿﺪ و ﺴﻞ را آ ﻦ ﺧﺎ ﺶ داد ھ ﻪ ﺮ ﻦ ﻮ ﺪ‪ .‬دی اﻣﺎ وادی‬
‫د‬ ‫ﻪ ﯽﻣﺎ ﺪ و ﻐﺎن ﯽ ﻨﺪ‬ ‫ا ﺖ از د ﺘﺎ ﺶ د ﯽ‬ ‫ﺣﺎج آ ﻮ ﺪ ا ﺖ‪ ،‬ﻪ را ﻨﺎن‬
‫ﻢ ﻮ ﻦ دﯾﺪم ﺟﺎ ﻢ‬ ‫ﻪ از ﻮه دل ﮓ ﯽ ﻨﺪ راه ﺑ ﺸﺎﯾﺪ ﯽ ﮫﺎی " ﻦ ﻮد‬
‫و ﻢ را از‬ ‫ﯽرود"‪ .‬ﯿﺎ ﺪا ر ا ﺖ و ا ﻞ ‪ ،‬ﯽ ﯿﺎﻻت ﺷ ﻪ را ﻨﺪ ﯽز ﺪ و ﻨﺪ‬
‫ﭘﺎی ﻮ ﺶ و آن دﯾ ان ﯽ ﺸﺎﯾﺪ‪ .‬ا ﮕﺎر ﺢ و ﺧﺎ ﻢ و ﯿﺪ ﻮ ﯽ ﺻﺪر ﺪا م ﻮ ای از ردای‬
‫ﺣﺎج آ ﻮ ﺪ را وﺻ ﻪای ر ﺴﻤﺎن و ﺮﯾﺎ زدها ﺪ ﻮ ﻨﺎن ﺑﺎن ا ﺖ و ر ‪ ،‬ا ﺴﺎن ﭘﺲ ﺘﺎم‬
‫ﺖ ﻤﺎ‬ ‫آ ﺪن و ﺸﺪن ﻋﺎ ﺖ ار و ا ﯿﺎم را ﺟﺎ ﯽ رغ از ﻢ ﯿﺎ ﻮ و ﻪی ﯿﺎﻻت‬
‫آن ﭘ ه رو ﺠ ﯽ ﺑﺎز ا ﺖ‪.‬‬ ‫ﯽ ﻮﯾﺪ‪ ...‬آ ﺠﺎ ﺖ ﭘ ﺖ ﯾﺎ‬

‫ﭘ ﺖ ﯾﺎ ﺶ را ﮫﺎ ان ﻤﺪ زﻣﺎن ﺲ ﯿﺪن ﺣﺎج آ ﻮ ﺪ ﻪ ا ﺖ و ﻗ‬
‫د و ﮫﺎ ﺧﺎ ه را ﺰا ﺖ روا ﯽ از‬ ‫ﻮ ﺶ ﻮس‪ ،‬ﻮب ﯽ ﻮان ﺧﺎ ه‬
‫و آدم ی ﺐ از ﻮر ده ای ﺧﺎ ﻮ ﺶ و ﺰ آد ﯿﺎن ﻣ ﻮل و ﻨﺪ ﺳ ﻮل‬ ‫ﻮ‬ ‫روزﮔﺎر‬
‫روز ﯽ و ﯿﺎ ﻤﺎ ﯽ ار ﻐﺎن آورد‪.‬‬
‫ﺘﺎب را ﻮا ﯿﺪ ﯾﺎ ﺪا ن ﻮش ﭙﺮﯾﺪ ا ﮕﺎر از ﺮی دو ده و د ﺖ ا ﻮ ﯽ ﺮ ﻦ‬
‫ﯽ ﻦ را ﺟﺎن ﯽ ﻮﯾﺪ‪ .‬روﯾﺎ ﺑﺎ ﭘﺎدﺷﺎ ﯽ دی از ﺒﺎر و ﻮر‪ ،‬از د ﺖ آد ﯿﺎن ا ﻦ‬
‫ﺖ و ا ﻦ ﺬت ﻨﺎور ﻮﯾﺪ و ﺑﺎ ﯿﺎ ﯽ ﻨﺎور‬ ‫روزﮔﺎر ﯽ ﻮا ﺪ داﻣﺎن ﯾﺎد ﯽ ﭘﻨﺎه ﺮﯾﺪ ا ﮕﺎر دﯾ‬
‫ﮫ‬
‫ﻦ دای ز ﻦ ﺑﺎ ﻐﺎد ی زن ﻮﯾﺪ‪.‬‬
‫ه روﯾﺎ و ﯽ ﻮا ﻨﺪها ﺪ ا ﻦ ﺮ ﻢ را‪ ،‬ﺘﺎه ﺣﺎج‬ ‫ﻤﺎ ﯽﻣﺎ ﺪ‪ ،‬آ ﺠﺎ‬ ‫ا ﻦ ﺘﺎب‬
‫آ ﻮ ﺪ روﯾﺎ ﻮا ﯿﺪ و ﯿﺎل ز ﺒﺎ ﺪا ﯿﺪ ﻢ ﻤﺎم روزان ﺲ‪ ،‬ﻮن ﻣﺎ ﻮ ی ﺖ رو ﯿﺪه ﺬر‬

‫ﮐ‬
‫ﻮد ﺖ و ﯽ آ ﻮ ﯽ ﻮان د ﯽ ﻨﺪم ﯽ اس ﻮا د ﺖ آدم ﮫﺎد ه ه ﻨﺪ ﯽ اس‬
‫ﻮط و ا ﯿﺪ ﻮط و ﭙﺮوت‪ .‬و ﻘﺪر ﺣﺎج آ ﻮ ﺪ ی دا ﺘﺎن آ ی ﮫﺎ ا ﯽ ﯿﺎز ﻨﺪ ﻢ و‬
‫ﻢ ا ﺸﺎن‪.‬‬
‫ﺑ‬
‫و ﺣﺎج آ ﻮ ﺪ ﺧﺎ ﯿﺎل ﻣﺎ د ﺸﺪﮔﺎن ی ا ﻦ دﯾﺪا رت ﭼ اغ ی ﻋﺎر ﯽ ﻢ ﻮد‬
‫ﭼ ا ﯽ‪.‬‬
‫□ ﺟﻬﺎﻧﮕﻴﺮ ﻳﺎ ﺟﻬﺎﻧﮕﺮد‪ ،‬ﺳﻴﺎح ﻳﺎ ﺳﺎﻟﻚ؟‬

www.takbook.com
‫ﮕﺎ ﯽ ﺘﺎب ‪ ٩٧٦‬روز ﭘﺲ ﻮ ی اروﭘﺎ ﻗﻠﻢ ﻤﺪ دﻻوری‬

‫ﮐ‬
‫ﺮ از ار روز ﻣﺎ ﻮر‬ ‫ﻤﺪ دﻻوری ﺮ ﮕﺎر ﻦﯿﺸﯿﭘ ﺗ ﻮ ﻮن ﺘﺎ ﯽ از روز ﻮ ﺖ ﯾﺎ ﺧﺎ ا ﺶ‬
‫و ﺴﻞ ﻮ ﻂ ﺮ ﺪﯾﺎ ﯽ ﻊ رﺳﺎ ﯿﺪه ا ﺖ‪ .‬ﻪی‬ ‫ﺑ ﮋﯾﮏ و‬ ‫ﮐﺎریاش اروﭘﺎ و‬
‫دﻻوری ر ﻌﺎت‬ ‫از ﻮل او ﺘﺎدن روا‬ ‫ﺣﺎ ﺮ ﭼﺎپ ﮫﺎدھﻢ ﺘﺎب ا ﺖ و ا ﻦ ﮑﺎ‬
‫ﺘﺎ ﺶ ا ﺖ‪.‬‬
‫ھ اد ھ ﻪ و آرزوی ﮫﺎن ﺟﺎن ﻮع ﺮ ﻮده ا ﺖ و آد ﯽ ﯽ ﻮا ﺖ ا ﻖ و ا را‬
‫د ﯽاش ﻮ ﻪ ﺮو ﯽ اﻻرض و‬ ‫ﻮرد ﻣ ﺟﺎ ﺶ و ﮫﺎدش اری ﯿﺎ ﺪ‪ .‬روا‬
‫دهی‬ ‫دن را ای ﭘ ﻪ ﺪن ﺧﺎم ﺶﯿﭘ ﮫﺎده ا ﺖ‪ .‬آدم‬ ‫ﮑﺎ ﻮ ﺲ ھﻢ ﯿﺎر‬
‫ﺒﺎن و آ ﻪ از ﭘﯽ ﮫﺎﻧ ﺮی ﻮد ور و ا را ﻮاﻣﺎن ا ﺒﺎن ﻨﺪ و‬ ‫ا ﺐ و ﺑﺎ ﭘﺎی ﺎﯿﭘده‪ ،‬ﻎ‬
‫ﻤﺎ و ا ﺴﺎ ا ﺒﺎر ﺧﺎ و ﯿﺎل ھﻤ ﻨﺎن ﺮ ﻤﺎﯾﺪ ﺮر ش ﻮد ﻋﺎ ﻞ ﻣﺎن دورا ﯽ ﻃﻼ ﯽ و‬
‫ﺑﺎ ﯽ ای ﺳﺎ ﻦ ا ﻤﺎع‪ ،‬ﯿ ﻪ و ﻌﺪ ش ﻣ ﯽ و ﺰ دو ﯽ‪ ...‬زﻣﺎن ﺬ ﺖ و ز ﻦ ﭼ ﯿﺪ‬

‫ا ﺴﺎن از ﮫﺎﻧ ﺮ‪ ،‬ﮫﺎﻧ د ﻮد و ﭙ ﻤﺎﯾﺪ ﯽآﻧ ﻪ ﺘﺎزد‪ ،‬ﻊ ﻢ ﺮد ﯽ ا ﻦ ﻞ ﺮخ ز ﻦ ھ ﺴﺎ‬

‫ﻃ‬ ‫ھ‬
‫دن آد ﯽ را از وا ی ﯽ و و ا ﯽ ﺸﺎ ﻮر ﻨﺎ ﻪ و ﻊ ﺷﺎﭘﻮر‬ ‫را از ﻦ آورد‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ﻦ‬
‫ھ‬
‫ﺪن وا ﻦ ﺒﺎدﯾﺎ ﯽ و ﻦ ﻮﻃ ﯽ ﺸﺎ ﺪه ﺑﺎ ﺪ‪ ،‬آ ﺠﺎ ﺪا ﺪ ھ ﻪ ﺰ را ﮕﺎن دا ﻨﺪ‪ .‬ا ﺴﺎن‬
‫ﺧﺎ ﻊ ﯽ ﻮد و ﻮری ﻮ ﺶ ﺶﯿﭘ ﻮ ﯽ ﮫﺎن و اه ﺶ وا ﻒ و اه ﯽ ﯽ دد‪.‬‬

‫ﯿ‬
‫و ار ﻔﺎع ﻦ و ار ﻔﺎع ﺑﺎرو ﺮا ﺸﺎن‬ ‫ﻮ‬ ‫ﯿﺎﺣﺎن ا ا ﯽ ﺑﻼد اروپ ﯾﺎ ﺮت‬
‫ب اﺳﻼم‬ ‫ﻪا ﺪ و‬ ‫از ﻣﺎ‬ ‫د ﻮ ﻨﺪ از ق ﺮ ﻮک ﭘﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﯽ ﻮ ﻢ‪ ،‬ﯾﺎ ﭘ ﻨﺪﯾﺪ ﺪ اﻣﺎ‬
‫ﺖ و ﺴﻠﻤﺎ ﯽ و ﺑﻼد ﻣﺎ ا ﻦ ﻪ د ﻮن ا ﺖ‪ .‬ﺪ ﺪ ا ﺪآﺑﺎدی‪ ،‬راوی ﻤﺎل ﻣﺎ آ ﻪی‬

‫ﯾ‬
‫ﯿﺎن ﻤﺎ ﯽ ﭼ اغ د ﺖ از ﭘﯽ ﯽ و ﯽ آ ﺪ ﺪ ا ﺠﺎ ﺮه‬ ‫آ ﮫﺎ‪ ...‬ﻌﺪ و ﺑﺎ ﻮم‬
‫ﯽ ﺑﺎران و دی‬ ‫‪ ...‬ﺟﺎی آ ﻪ ﺧﺎ ﯽ ﯽﻣﺎ ﺪ روا ﯽ ﻋﺎری از ﻀﺎوت و‬ ‫ﺒﺎ ﺖ و د‬
‫گ ﭘﺎ ﺰ ﺖ‪...‬‬
‫ً‬
‫و داوری ﭘﯽ ﻒ‬ ‫ﯽدارد‪ .‬ﯽ‬ ‫ﺘﺎب آ ی دﻻوری د ﻘﺎ ھ ﻦ ﮕﺎه را‬
‫ﻌ‬ ‫ا ﺖ ز ﺑﺎران‪ ،‬روا‬
‫ﯽ ﻨﺪ از آدم ی ﻮل و ﻮل‪ ...‬ﺷﺎﯾﺪ ﺟﺎن ﺘﺎ ﺶ آن‬
‫ﯽ ﻮد و‬ ‫ﯽﯾﺎ ﺪ آدم ﯽ ﭘﯽ ﺮ ﯿﺎدی ﺖ و از ﻮدن ﯽ ﺪون ﻮدن‬ ‫ﺟﺎ ﺖ‬
‫ﯾﺎ ی ا ﻮن‬ ‫ﯽ ﻮا ﺪ و‬ ‫ﯽ ﻮﯾﺪ‪ .‬او‬ ‫ﺬت را ﻔﺎ ﻢ ﺐ و ﮐﺎ ﻮری ی‬

‫ﺟﻬﺎﻧﮕﻴﺮ ﻳﺎ ﺟﻬﺎﻧﮕﺮد‪ ،‬ﺳﻴﺎح ﻳﺎ ﺳﺎﻟﻚ ■ ‪49‬‬
‫آن‬ ‫ﻨﺎور ا ﺖ‪ .‬ا ﺴﺎن ﺮ ﯽ ﻮرﯾﺪه ﺮ و ﯽ ار‪ ،‬از ﭘﯽ ﻨﺎ و ی ﭘ ﺖ ﯾﺎ ﺖ‬
‫ﭘ ه رو ﺠ ﯽ ﺑﺎز ا ﺖ‪...‬‬
‫دﻻوری را ا ﻦ ﻮ ﺘﺎر ﯽ ﻮا ﻢ ﯿﺎ ﯽ ﺳﺎﻟﮏ ﻨﺎ ﻢ از ﭘﯽ ﯾﺎ ﻦ ﻮ ﺶ و ﮫﺎن ﺑﺎ ﻒ‬

‫ﺷ‬
‫ﯽ ی ﺳﺎده و ﻮع ی ﺮان ﻨﺪهی آن ا ﺖ‪ .‬او ﺳ ﻮک را ﮐﺎوﯾﺪن ﻮ ﺶ و ﭼ ﻪ ﯽ‬
‫و ﺴﻞ ﯾﺎ ﮑﺎﻟ ﻪ ﺳﺎده ﺑﺎ د زی ز ﯽ‬ ‫اری ﻮ‬ ‫اﺑﺎ ﯽ ﻮر ﯽﯾﺎ ﺪ ﻞ ﮫﺎ ﯽ و ﺳ ﻮن‬
‫ﻪ‬ ‫دھﻤﺎ ﯽ ﺟ ﻮی ﻔﺎر ﯽ از ﭘﯽ ﻮدن ﺖ آ ﺘﺎن ﻨﺎ ﯾﺎ ا ﺘﺎن ﯽ ﺘﺎن ﯿﺎﺑﺎن ﺧﺎ‬

‫ﻗﻠ‬
‫ﯽ ﺧﺎ ‪ ...‬ﺶ م ا ﺖ و ﯽ ﻎ آ ﺘ ﯽ آ ﺪه از ھ ﻪ ﺰدا ﯽ‪ .‬او ﻄ ﻖا ﮕﺎری را رف‬
‫ھ‬
‫ﯽ زک ﮫﺎ ﯽ ﯿﺎ ﺶ و‬ ‫ﯽ‪ ...‬ﺒﺎدا‬ ‫ﮫﺎده و دف "ھ ﻪ ﺰ را ﮕﺎن دا ﻨﺪ" ﯽ ﻮ ﺪ اﻣﺎ‬
‫ﻮاب م آدم و ﺮﭘوا ﯽ دارد‪ ،‬ﻮ ﯽ ﺮﭘ ﺸﺎن ﻮد و ﻔﺎل و اﺑ ﻪای ﻮ ﺪا رد و ﺷﺎﯾﺪ آ‬
‫ﺖ از آن ز ﻒ ﺮﭘ ﺸﺎن ﻨﺪ‪"..‬‬ ‫ﯿﺎ ﺪ ﺑﺎﯾﺪ " ﺐ‬
‫آ ا ﻪ ‪ ٩٧٦‬روز ﭘﺲ ﻮ ی اروﭘﺎ د ﺖ و ﺘﺎن را ﺷﺎ ﯽ و ﻦ ﻮا ﺪ د و ﮐﺎ ﺬش‬
‫ﻔﺎ ﻦ ﯽد ع ﺖ ﺖ‪ ...‬ﯽ ﻮا ﯿﺪ ﻞ ﻮ ﯽ ﺘﺎب را ﺑﺎ ﻮا ﯽ ﺐ از غ‬
‫ﮓ ﺮ ﻒ ﻨﺎور ﻮﯾﺪ‪ ...‬ﯽ اس ﻖ‬ ‫ﻮ ﻮان ده ﺰ ﻮ ﯿﺪ و د ﯽ ﺑﺎ ﻮه‪ ،‬ﮫﺎ ﯽ و ر‬
‫ﺳﺎ ﻞ ﺸ ﻪ ﺷﺎد و ﻨﺪا ﻨﺪ‪...‬‬ ‫و ﯿﺎز ﺪد از آد ﯿﺎ ﯽ‬

www.takbook.com
‫□ ﺣﺎﻛﻤﻴﺖ ﺧﺎوري‪ ،‬ﺧﺎل ﻳﺎر و ﺧﻴﺎل ﻛﻤﺎل‬

www.takbook.com
‫ﻦ‬ ‫ا ﯿﺎی ﺑﺎ ﺮی ﺸﺎن از رو ﺪ و رو ﯽ ر ﯽ دارد ﯿ ﻮ ﻧ‬ ‫ﮕﺎ ﯽ ﺮ و ﻞ ﺣﮑ ا ﯽ‬
‫ﺪر از‬ ‫ﺮ رو ﺪ و رو ر ﻮن ﺳﺎزد‪ .‬ا ﻦ‬ ‫و ﻞ آن ﯽ ﻮا ﺪ ﻣﺎ را از ﻞ روﯾﺪا د‬

‫ﻋ‬ ‫ﻗ‬
‫ﯽ ﻤﺎﯾﺪ و ا ﻖ ی ﺐ و‬ ‫را‬ ‫ﻨﺎ ﺪن دودﻣﺎ ﯽ ا ﻦ ا ﻢ ﯽ ﺬرد ﮐﻢ ﮐﻢ آرزو ی‬
‫ﮔﺎه ﯾﺎب و روﯾﺎ ﻮن رخ ﯽ ﻤﺎ ﻨﺪ و ﯽ ﺮ ﻪ ی ﺖ ا ﻨﺪه ﺪه را ﮫﻠﮏ و ﮔﺎه ر ﻪ ﻦ‬
‫ﯽ ﻤﺎﯾﺪ‪.‬‬
‫ﮐ‬ ‫ﮐ‬
‫ﺣﺎ ﺖ ﭘﺪر و ﭘﻮر ﭘﮫ ﻮی ا ان ﯾﺪ‪ ،‬ﯽ ﭘﺲ از ار ﺪن م و ﻤﺎم ﺳ ﺖ‬
‫ھ‬
‫ﮓ ﮫﺎ ﯽ دوم و ﺰ ﺑﺎز ﺖ و ﺑﺎزﺳﺎزی ﯾﮏ ر‬ ‫رﺿﺎﺷﺎه‪ ،‬روﯾﺎ ﯽ ﻮن ﭙ ﻤﺎ ﯽ ﺑﺎ زی‬
‫ﺑﺎ ﺘﺎ ﯽ رخ ﯽ ﻤﺎﯾﺪ‪ .‬ﻤﺪرﺿﺎﺷﺎه‪ ،‬ﺑﺎ ﺘﺎن ا ﯽ ا ﺮار دارد و ﺮ ﺖ از آ ﺪ ی ﺑﺎدآورده ﯽ‬
‫ﺖ ﯽ ﻨﺪ! و ﮐﺎر‬ ‫آ ﺘﺎ ی ﻤﺪن ﺪﯾﺪی دارد و ﻢآ ﯽ ی ﺪ ﺖ ﻮ نزده ﯽ را‬

‫ﭘ‬
‫ﻮر ﻮ ﺾ ا ﻮر‬ ‫روز ی وا ﻦ و ﭘﺎ ﺦ ﻮا ﻪ ﯿﺪ ﺟﻼل ا ﯽ‬ ‫آ ﺠﺎ ﺑﺎﻻ ﯽ ﺮد‬
‫ﺣﮑ ا ﯽ ﻮرای ﺳ ﺖ ﭘﺎ ﺦ ﯽد ﺪ " ﯿﺪ ﭘﺲ رﺳﺎ ﻢ ﯽ ﻮد؟"‬

‫ﯽ ل ﭘﺎﺷﺎ‪ ،‬دوران ﻮد ﯽ ا ﺼﺎدی و ﺒﺪ ﻞ ﻮری ﻪ ﯾﮏ ﻮ‬ ‫ا ﻘﺎب‬

‫ﻋ‬
‫ﻮ ﻖ ا ﺼﺎد و ﻮ ﻪ روﯾﺎی ﺐ ﻮ ﻤﺎ ﯽ ی و ک ﮫﺎ ﯽ ﺮﺷﺎن ﯽا ﺘﺪ و وارد ﻤﺎم‬
‫ﻘﺎز و ﻐﺎزی ﯽ ﻮ ﺪ و ﺣﺎ ﻞ ھﻢ ا ﻪ آ ﺘﺎ ی وﭘﺎ ﯽ ﺐ‬ ‫ﻪ از ﻮر‬ ‫ی‬

‫ﮔ‬
‫ﻮد ی ﻈﺎ ﯿﺎن‪ ...‬ﭼ ا ﭘﺎی ﻮ ﺶ از ﻢ از ﻮدها ﺪ‪.‬‬
‫ا ﻦ اﺳﺎرت او م ﻮ و‬ ‫ﻮدی ھﻢ ﯽ ﻮا ﺪ ﻤﺎد و ﻮدی دﯾ‬ ‫روﯾ د ﻤﺪ ﻦ ﺳﻠﻤﺎن‬

‫ً‬
‫ﺑ ﻨﺪﺮﭘوازی ی ﯽﭘﺎ و ﮐﻢﻣﺎ ای ﺑﺎ ﺪ ھﻢ ﺮ ﻤ ﻦ ﻮده و ھﻢ ﺮط و ﻮع‪ ،‬را ﯽ د ﻘﺎ ﺪا م‬
‫ﺪ ﻪ ﺿ ﻪ را ﻮا ﻨﺪ ﺳﺎ ﺖ؟‬
‫ﻪ و ﺰ ﺶ ﭘﺪر ﻮا ﺪ ﯽ ای ﻤﺎم ﻮر ی ب‬ ‫ﻦ ﺳﻠﻤﺎن د ﺒﺎل اﻋﻤﺎل و ﻮذ ﻤﺎم‬
‫ﻮ ﺲ ی ﺠﺎ ﺮ را ﺴﺎن‬ ‫ﻪ ا ﺖ‪ ،‬ﯽ ﻮا ﺪ ﻮاﻣﺎن ھﻢ رو ﻔ رﯾﺎض ﺑﺎ ﺪ و ھﻢ ﺮ روز‬
‫ﺷﺎ ن ار وﯾﮏ ﺐ ا ﺶ ار ﻐﺎن ﯿﺎور ﺪ؟ ا ﻦ ﻮن ا ﺖ ﯾﺎ آرﻣﺎن و ﯿﺎل ا ﺖ ﯾﺎ‬
‫و ز ﻪ ﺶ ﺪاما ﺪ؟ و راه ﺪا م وا و ﻮن ﻮا ﺪ د؟ ا ﻦ ﻮ ﺘﺎر آ ﻢ‬ ‫ﻮاب؟ ﻋ‬
‫ﭘﺎ ﯽ ای اره ی ﻮق ﻮ ﻤﺎ ﻢ‪.‬‬

‫ً‬
‫ﯽ ﻤﺎ ﻨﺪ‪ .‬ﻮم‬ ‫ی ﺧﺎور ﯿﺎ ﻋ ﻮﻣﺎ ﻮ ﻮر و ﻮﺑﺎو ﯽ ﯾﺎ ﻮ ﻮا ﯽ ﻮ ﺶ را‬ ‫‪ -‬ﻮر و ﻣ‬
‫ﯽ ﮐﻠ ﻪ ﯿﺎری از ا ﻦ ﺮز ﻦ ﻮام و دوام ﯿﺎ ﻪ ا ﺖ‪.‬‬ ‫ﻨﺎی‬ ‫‪-‬ﻣ‬ ‫ﺪرن دو‬

‫ﺣﺎﻛﻤﻴﺖ ﺧﺎوري‪ ،‬ﺧﺎل ﻳﺎر و ﺧﻴﺎل ﻛﻤﺎل ■ ‪55‬‬
‫ً‬ ‫ھ ھ‬
‫ﻮ ای از ﺒﺎ ﻞ ﺑﺎ ﻌﺎر ﻒ ﺘ ﻒ ای ﯾﮏ ز ﺖ ﻤ ﻦ و ﮕﺎ ﯽ ا ﻤﺎﻻ ﻖ و ﻤﺎر ﺖ‬
‫ً‬
‫اوا ﯽ ﯿﺎز دارد و ر ﺲ ﻮر ﺶ ﭘﺎدﺷﺎه ﯾﺎ ر ﺲ ﻮر ا ﻦ ﻤﺎﻟﮏ ﻌ ﻮﻻ ﺣﮑﻢ ر ﺲ ﯿ ﻪ را‬
‫ﺐ ا ﺨﺎر و دﯾ ﻪی ﺮ ﯽ دﯾ ﺒﺎ ﻞ و دﻧ ﺸﺎن و ﺮ ﺒﺎ ن از وﻇﺎ ﻒ اﺻ ﯽاش‬ ‫دارد‬

‫ﻋ ً‬
‫ﻤﺎر ﯽرود‪ .‬ا ﯿﺎع ﺪرت ا ﻦ ﺮز ﻦ ﻮﻣﺎ ﺑﺎ د ﻮاری و ﭘﺲ از دورهای از از ﺖ‬
‫ھ‬
‫ﯾﺪن ﺖ و ﭽﻮن ﺳ ﺖ ﻌ ﺸﺎه ا ﺪ ﺪت ﻮده‬ ‫د ﺖ ﯽآﯾﺪ و ای و ﺬا ﻦ و‬
‫ﻌ‬
‫اﺻ ﯽ ﺰ ﺐ ﺪر ﯽ ﮫﺎن ﻮل ا ﺖ‪ .‬ا ﻦ ﻀﺎ ﯾﮏ ﺣﮑ ا ﯽ ﻮل ﺠﺎ ﯽ دا ﻪ و‬ ‫ﻏﺎ‬
‫ا ﮑﺎن وز و ﻮر ﯽﯾﺎ ﻨﺪ ﭼ ا اﯾﺪ ﻮ ﻮگ ی ھﻢ ﯿ ﻪ ﺰ ﻦ اﺟﺎزهای را ﯽد ﻨﺪ و ا ﻮش‬

‫ﻧ‬
‫ﮐﺎم ﺮ‬ ‫ﻢ ا ﺨﺎر ﯿﺎن و ﻢ ا ﻖ ی ﺐ و رگ و ﺮﭘ ﺨﺎ ه ا ﺖ‪ .‬ﺮی‬
‫ﻦ زﮐﺎم ﺮ ﻮی‬ ‫ا ﺖ‪ /‬رو‬
‫آ ی اردوﻏﺎن و ر ﻘﺎ ﺶ ﭘﺲ از ﺪت ﺮﻮب و ﻮب ﺪن ا اب اﺳﻼ ﯽ و ﻮر‬
‫ا ﺘﺎن و ﺰان دﻟ ﻪ ﺑﺎﻏ ﻪ راه ﯾﺎ ﻪ و‬ ‫ﺺ ﯿﺎ و ﺪ یﺷﺎن ﻢا ﺪ ﻦ ار ﮑﺎن ﻮا‬
‫ورای ﻦ ذ ﯽ ﺣﺎ ﯽ د ﻨﺎن ﭘﺲ او ﺘﺎدها ﺪ ﺑﺎ ر ﻘﺎی د ﻦ روﯾﺎﺮﭘدازی ﻔﺎو ﯽ را‬
‫ﻨﺪ و ﻮﯾﺎ ﻮر ﺮی ﯽ ﻮد ای روﯾﺎﺮﭘدازی ی ﻮ ﻮ ﯽ آ ﺪره ﻮ ﻦ ﺰ ﺘﺎب‬ ‫ﻃ‬
‫ﯿﺎ ﯽ و ﻊ آن اﺷﺎره ده ا ﺖ و آن ﮫﺎن را‬ ‫ﻮ ﺶ ﺖ ﻮان ﯾﮏ ﺮ و دوروﯾﺎ‬

‫ﻪو‬ ‫ﺮ ﮕﺎ ای ﯽ ﻤﺎﯾﺎ ﺪ ﺮق و ب ﺪا م ا ﺶ ا ﮑﺎر و ﻮا ﻪ ی ﻮ ﻮ ﯽ را‬
‫ﻮ ﯿﺪها ﺪ‪.‬‬
‫‪ -‬ﻋﺎ ﻞ ﺧﺎم و ﯽ از دﯾ دﻻﯾ ﯽ ا ﺖ ای ا ﻦ روﯾﺎﺑﺎ ﯽ ﺮ ﯽ را اھﻢ ﯽ ﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻋ‬
‫ا ﺸﺎ ت و ﺮ ﻨﺎی ﻮ ﯿﺪ و ﺖ ﮫﺎن‪ ،‬ﻮم ﻮر ی ﺧﺎوری از ا ﺼﺎدی‬
‫ﯿﺎ ﯽ ا ﺼﺎدی و ﺮاز و‬ ‫ﻒ‪ ،‬ا ﺘﺪا ﯽ و ﺷ ﻨﺪهای ﻮردار ﻮده و ﮫﺎ ﭘﯿﺪا ﺪن ﺖ‬
‫ﺮر ﺪن آ ﺪ ی ﮐﻢز ﺖ ﺑﺎ ﺚ ﺪه ﻈﺎ ﺪر ﻪ و ﻮان ﯾﺪ و ا ﻪ ﻤ ﻖ ی رو‬

‫ھ‬
‫اﯾﺪ‪ ،‬ا ا را ﺑﺎ ﻦ ﻮ ﯽ ﻀﺎ ﻒ ﻮا ﺳﺎزد آورد ﺶ ﺑﺎ ﭘ ﺮودﻻر ی د ﺮس ﺷﺎﯾﺪ‬
‫ﺑﺎ ﺪ‪ .‬اﻋﻤﺎل ﺬا ﯽ‪ ،‬ﻦ ی دو اروﭘﺎ ﺪﺳﺎ ا ان و‪ ...‬را ﯽ ﻮان از ﺼﺎد ﻖ‬
‫د‪ .‬ا ﻪ ﻮاردی ﻞ ﻪ ﺸﺎ ﺶ ا ﺼﺎدی ﺮﺧﺎم وش ﺷﺎﯾﺪ د ﺖ ا ﯽ‬ ‫ﻦ ﻔﺎ ﯽ‬
‫ﯿﺎ ﺖ را ای ﺑﺎز ﺖ دا ﺖ ی ﻦ ﺑ ﻨﺪﺮﭘوازا ﺑﺎز ﺬا ﻪ ﻮد اﻣﺎ ر ﺸﺎن داده‬
‫ﮫﺎر ﺧﺎم و ﯽ و ﺸﺎ ﺶ ی ا ﺼﺎدی را ﺰ ز ﺘﺎ ﯽ ﺖ و ﻨﺪ ﭘﯽ و از ﻔﺎ ﻮا ﺪ ﻮد‪.‬‬
‫ﻪ‬ ‫ﻋﺎﻟﻢ ز ﻦ ﻮی وزﯾﺪن‬ ‫‪ -‬ﺧﺎور ﯿﺎ ﻮاره و ﺧﺎ ‪ A‬ﮕﺎه ر ﻮﻻن ﻮده و ﭼ اغ ﺪا‬
‫د ﻦ ﺪا ر دﻣﺎن ا ﻦ ﻪ‬ ‫ﺎﯿﭘ ﺮ ﺮی ﯿﺎرا ﯽ را آن دا ﻪ ذ‬ ‫ا ﺖ‪ .‬ا ﻦ ﺷﺄ‬

‫ﻌ‬
‫ردای وارو و ﻦ ﻪ ر ﻮﻻن ﻦ ده و ای ﻮ ﺶ ﺮ ی ﻪ ﺳ ﻤﺎن ﯽ)ع(‬
‫ﺮا ﻨﺪ‪ .‬ﺬا ﯽ ﺘﺎب ﺰ ز ﯽ ﮕﺎ ﻪ ﻮد و آن را ﭼ اغ راه و ﻮن دم ﯽ و ﻤﺎ ﯽ ﮫﺎن‬
‫ﻪ ﻪ ﻮد ا ﻦ ﺘﺎب از ﻪ‬ ‫ﺑﺎ او و‬ ‫ﯽدا ﺖ! اورﯾﺎ ﻻ ﯽ ﺮ ﮕﺎر ﺮ ا ﺘﺎ ﯿﺎ ﯽ‬
‫ﻮ ﯽ او ﻮﭼﮏ ا ﺖ! ﻤﺪرﺿﺎ ﭘﮫ ﻮی ھﻢ ﺪا م ﺟﻠﺪ ﺢ و ﺮ ای ﮫﺎ ﯿﺎن ﻇﺎ‬ ‫ﻦ‬
‫ﺪه و دﯾ ان راﭘﻨﺪ و ا ﺪرز ﯽداد و ﻮد را ﻮر ده از وازه ﻤﺪن رگ ﯽدا ﺖ‪ .‬ا ﻪ او ھﻢ‬

‫ھ‬ ‫ﮐ‬
‫ﻮر ﻮق ﻦ ﻮ ﺘﺎر‬ ‫ﯽ ﺟ ﻮ ر ﻪ ﻮد و ا ﻦ اوا ﻮ ﺶ را ﭘﺪر ﺪا ر و ﺪا ﮕﺎن ﺷﺎه ﯽ ﯿﺪ!‬
‫ﭘﺎ ﺦ ﻘﺎﺿﺎی ﯿﺪ ﺟﻼل ا ﯽ‪ ،‬آ ﻦ ﺷﺎه ا ان ﭼ ﻮ ﭘﺎ ﺦ ﯽد ﺪ و ا ﻦ ﭘﺎ ﺦ‬ ‫اﺷﺎره ﻮدم‬
‫ﻮﯾﺪی ﺪﻋﺎی ﺣﺎ ﺮا ﺖ و ا ﺦ‪...‬‬
‫ﻮن ﺑﺎ ﺘﺎن و ا ﻌﺎر‬ ‫د ﯽ ای ا ﺮ و ﺷﺎه‬ ‫ا ﻪ ﻮاردی ﻮن ﻞ ﺪن ه ا دی و‬

‫ﺤ‬
‫ﯾﺪ ا ﻦ‬ ‫ﺮش و ﻢ ا ﻦ ﺑﺎور ﯿﺎن ا ﯽ ﺪرت ﻮ ﻮده ا ﺖ‪...‬‬ ‫ای ﺒﺎر ﺰ‬
‫ﻤ‬
‫ﻣﺎن ﺷﺎه" و وم ﻦ ا ا ﺮ ﺮه اد ﯿﺎت ﯿﺎ ﯽ ﯽ از‬ ‫ﻣﺎن دان‪/‬‬ ‫"‬
‫ﺮﭘودﮔﺎر‬ ‫ﮫﺎن ب ﺰ ا ﺬا ر ﻮده ا ﺖ‪.‬ﺣﺎل آﻧ ﻪ ﺎﯿﭘ ﺮان را ﻦ ا ﯽ ﻦ از ﺟﺎ‬
‫ﺧ ﻖ ﯽ ﻤﺎﯾﺎ ﺪ ﺪ و ا ﻦ ﻤﺎ ﺖ ﻦ و ﻞ ﻮ ﺶ را ﺪا ﯽ‬ ‫و ه ای ﺑﺎور و ﻘﺎ‬ ‫ﯽ‬
‫ده و ﭘﯽ ات ﺑﺎﺳ ﻪای و ﯽ ﻨﺪ ﺧ ﻖ را ﻌﺎد ﯽ آن ا ﺖ و‬ ‫و‬ ‫ﻏﺎ‬
‫ﻮدی ﺪا ی ﮕﺎ را ھ اه دارد‪.‬‬
‫ﻔ‬
‫ﻦ ا ﻦ ﻮ ﻦ ﺮﺶ ﺠﺎ آرام‬ ‫ﻢو‬ ‫ﺣﺎ ﯿﺎ ﮕﺎ ﯽ ﺟﺎم ا ﻦ ادﻋﺎ ی ﯿﺎ ﻦ ﺮک‬
‫ً‬
‫ﻢ و ﺗﻼش و ﻮا ﺪی ا ﻮار ا ﺖ ﻌﺎ ﻨﺎن ﺖ و‬ ‫؟ از آ ﺠﺎ ﮫﺎن و ﻣﺎ ﮫﺎ‬ ‫ﻮا ﺪ‬
‫ﮑﺎم ﮫﺎ‬ ‫ی ﯽﻟ ﻪ ﮫﺎ ا ﯽ دورد ﺖ رخ ﯽ ﻤﺎ ﻨﺪ ﺰی ﺣﮑﻢ ﯿﺎت ﺷﺎ‬ ‫آرﻣﺎ‬
‫ﻞ ا ﺖ و و ﻮر‪ ،‬ﮕﺎ ﯽ ﻔ ﯿﺪ "ا آن ک‬ ‫ھﻤﺎن ﺟﺎ ز ﺒﺎ ﺖ و ﺳﺎﺣﺎت دﯾ‬
‫ﺖ‬ ‫ﺮازی د ﺖ آرد دل ﻣﺎ را ﺧﺎل ﻨﺪو ﺶ ﻢ ﺳ ﻨﺪ و ﺨﺎرا را" و ا ﯽ ﻋﺎﻟﻢ‬
‫ای ﺪا م ﺧﺎل دو را دود ﯽ ﻪ و ﺪ ﯽ ﻨﺪ؟ ﯿﺎﻻت ﺑ ﻨﺪﺮﭘوازا ﺑﺎ ﺬر زﻣﺎن و وا ﻊ‬

‫ﮐ‬
‫ﺪن ﮐﺎر اران ﯿﺎ ﯽ و ار ﺪ ﺣﺎ ﺖ ﮐﻢرﻧﮓ و ﯽ از ﻨﺎ ﺪه و ﮫﺎ ﺣﮑﻢ ا اری ای‬
‫ا از و داری و ار ﻘﺎ ﻮدی ﯽ ﻤﺎ ﻨﺪ‪ .‬ا ﻦ ا ﻖ ی ﺑ ﻨﺪ اﻣﺎ ﮔﺎه ﻮد ﻌﺎ ﯽ ا ﺴﺎ ﯽ ز ﺒﺎ ﯽ ھﻢ دار ﺪ‬
‫ﯾﮏ ﻞ ﻮب‪ ،‬ﮐﻢ و ﺗ ار ﻮ ﺪه‬ ‫ﮐﻢﮐﻢ ﻮرد دوری و ﺰاری د ھﻢ ار ﯽ ﺮ ﺪ ﭼ ا‬
‫از ﻮی ا ﯽ ﺪرت ﺒﺪ ﻞ ﺪها ﺪ‪ " ،‬ﻮ آن ﺪ ﻦ ﻂ ﻮا ﯽ ﺮی رو ﻖ ﺴﻠﻤﺎ ﯽ"‪.‬‬

‫ﻃ‬
‫ﻨﺎ ﻊ ﺪود ﯽ و ﺣﺎ ﻞ از ﺧﺎم و ﯽ ﭘﺎی ﯿﺎﻻت رگ ﺪر ﯽ ﻮ ﺪ و ﯿﺎز ی اﺻ ﯽ و‬
‫ﻪ ﺪه ﺪل و ﺖ ر ﻪدار و ﺾ آ ﺘﺎ ی ا ﺠﺎر ﯽ د ﺪ‪ .‬ﻦ‬ ‫ﯿﺎ ﯽ ﺟﺎ ﻪ دﯾﺪه‬
‫ﺟﺎ ﻪای از ﺪت از آن ﻮی ﺑﺎم ﯽا ﺘﺪ و ﺪرت ر ﯿﺪن ﻌﺎدل آن ﻞ ﯽ ﻮد‪ .‬از‬
‫ﺾ ﺮ ﯽ ﯿﺎل ﺣﺎﮐﻢ ﮔﺎه ز ﻮدو ا ﯽ و ا ﮑﺎر ارزش ی ا ﻞ و ﯽ از ﻮد ‪ A‬ﮕﺎﻧ ﯽ ﺾ‬

‫و ﻔﺎی رگ و ر ﯽ ا ﻦ ﻮ از ﺣﮑ ا ﯽ‪ ،‬د ﻮاری ﺑﺎز ﺖ ﺟﺎ ﻪ ﺪا ر‬ ‫ﯽ زد‪ .‬آ‬
‫ﻌﺎدل و ھ ﯽ ا ﺖ‪ .‬ﻒ ی ﻮﻻ ﯽ دم ﻮروی ای ﯾﺪ ﯾﮏ ﺗ ﻪ ﭘ ﺰا‪ ،‬ﻮﮐﺎ و ﻤﺎﺷﺎی‬
‫ﯿﻠﻢ ی ﻮودی آن ﺳﺎل ﮕﺎ ﯽ ﻔ ﯿﺪ‪...‬‬

‫ھ‬
‫ﻨﺎن ﺑﺎ ﺖ‪...‬‬ ‫ﮑﺎ‬
www.takbook.com
‫□ ﺧﻄﻲ و ﺧﺸﻲ ﺑﺮ ﭼﻴﺴﺖ و ﭼﺮاﻳﻲ ﺧﺸﻮﻧﺖ‬

www.takbook.com
‫ﯽ ﻢ و ﯽ ﻢ اﻣﺎ زﺑﺎن و ﮔﺎه ﻗﻠﻢ اﻟ ﻦ و ا ﺮ ا ﺖ از ﻮ و ﻮر‬ ‫ﺖا ﻦ ﻮ‬
‫ﺮک آدم و دد و ﺰ ا ﻦ‪.‬‬ ‫و ﻣ ﻮب ﻮدن ا ﻦ آ‬ ‫ﻨﺎ ﯽ ﮕﺎ و ﺮک ای‬
‫ای ﻮب‪،‬‬ ‫ﺰ‬ ‫اذ ن ھﻤﺎن ﮑﺎر دن ا ﺴﺎ ﯽ از ﻮ‬ ‫ﯾﺎن ﻦ ﻮ ﻮ‬
‫ﺮﻮب‪ ،‬ﻊ و ﺰ ﻞ ﯾﮏ اراده ﯾﺎ ﺑﺎور و ا ﻪ اﯾ ﻐﺎر ﯽ ﯾﺎ ﻤﺎ ﯽ‪.‬‬
‫ﯿﺪه و رﺿﺎ ﯽ ای آ‬ ‫ﯽآ ﻨﺪ‪ .‬ر ﺞ ای ﻮ‬ ‫ﺐ از ر ﺞ و رﺿﺎ‬ ‫ﻮ‬
‫ﻢ‪ ،‬ه‪ ،‬ﻨﺎی ﺮ ﯽ و ا و ﺘ ﯽ ﺰه ﺖ و‬ ‫را ﯽ ﻮان‬ ‫و ﺷﺎﯾﺪ ﻋﺎ ﻞ! ر ﻪ ﻮ‬
‫ﮋﭘوه ﺣﺎ ﺮ را و آ ن را ﯽ ﺖ‪.‬‬ ‫ﻮ‬ ‫ﺰ ی دﯾ ھﻢ ﮔﺎه ا ﻮن ﺧﺎ‬

‫ﮐ‬
‫ﻪ ﺪا ﻢ و‬ ‫ﯽ از ر ﺘﺎر ی د ﯽ را ﺮ ا ﺪ ﯿﺪه ﯾﺎ ﻮرد ﺑﺎز ﻮا ﯽ و ﻞ ار‬ ‫ه‪ :‬ا‬
‫ھ‬
‫را ﺰ از ﻦ‬ ‫ﺗﺄ ﯽ از ر ﺘﺎر ﯿﺎﮐﺎن و ا ﺪا د ﯾﮏ رو ﺪ ر ﯽ‪ ،‬ﯽ ﻮد ﻤﺎ ﻞ اﻋﻤﺎل ﻮ‬
‫ﻦ ز ﻦ و زﻣﺎ ای ﻮل و ﺑﺎور ﯿﺎ ای از‬ ‫ه ﻨﺪی ی ا ﺪا دی ﻤﺎر آورد‪ .‬ا ﺴﺎن‬

‫ﻃ‬ ‫ﺴ‬
‫از ﻮد ﭼﺎر از ﮐﺎر د ﻮ ﯽ ﺐ ﻮد ﺶ ﭙﺎﯾﺪ و ﻊ و ﻌ ﻪ‬ ‫ﺮو ی ﮫﺎر ای ﯿﺎ‬
‫ﻮد‪ .‬ﺑﺎﯾﺪ از ﭘﺎ ا ﺪا ﻦ ا ﺴﺎم ﺟﺎ ﻮران و ﺰ ﮫﺎر ﻃ ﺖ را ﯽآ ﻮ ﺖ ﻮ ﯽ و اﻣﺎ ﯽ ﯿﺎ ﺪ و ﺰ‬
‫ا ﺰه و ﭙﺮ دﯾ ھﻤ ﻨﺎن د ﻪ و ی ﻮدن را ﭘ ﻮی ﺧﺎ ﮫﺎن ﺳﺎزد از ﻮد ﺪن ﻮد ﯽ‬
‫آن روزﮔﺎرن ﯽ ﻮه و ﯿﺎ!‪.‬‬
‫ورزی آ ﻦ ﻮد را ﻤﺎﯾﺎن ﯽ د آن دﯾ ان‬ ‫ﺮش ا ﻦ و ﯽ ﻮان ﻮ‬ ‫ﺣﺎ‬
‫ف ﺪا ر و ﺪا ره ﻨﺪ‬ ‫ﻨﺎره ﯽ ﻨﺪ و ﺪ از ای ﺟﺎن و ن و ا ﻤﺎ ﺶ را رف ﯽ ﮫﺎد ﺪ‬
‫ا ﺖ‪ .‬ﯽ ﺳﺎل ﻌﺪ ﯽ ﺖ "دو ﺖ ﯽدارم آد ﯿﺎن از ﻦ ا ﻨﺪ ا ﻦ دو ﻢ‬
‫ﻪ ﭘﻨﺎ ﻨﺪهی‬ ‫ﺳﺎ ﻦ ﺖ ﺪن و ﯽ از وادی ﺪم‬ ‫دا ﻪ ﺑﺎ ﻨﺪ!" ﯽﭘﻨﺪا ﺖ ا ﻦ ﻮ ا‬
‫ﯽ د و ﺮ ﺰ را‬ ‫را ﺮی ای ﯿﺎ‬ ‫وادی ا ﻦ ا ﺖ‪ .‬هی ﺘﺪ ر ﯽ ﻮ‬
‫ﻢ ﯽ رواﯾﺎت ھﻢ دار ﻢ ﻮ ﯽ و‬ ‫ﺮم رف و د ﻮار ا ﯽ ای ﺧﺎ ‪ .‬ﯿﮏ ا‬
‫اب ﻧ ﻮ‬ ‫اﻦ‬ ‫را از ﯿﺎن ﯽ د‪،‬‬ ‫ﻨﺪه ﻨﺎ ﺾ ﺑﺎ ﺖ و ﺪت ا ﺖ و ﮫﺎ‬
‫ﯽ ﺲ ﺖ؟" ﺑﺎورم ﻮن ﺲ ز ﺒﺎ ﺖ و ﻮ ﻮان‪ ،‬و‬ ‫ﻪاﯾﺪ؟ "و ﭼ ا ﺲ‬ ‫ﻧ‬
‫و ﯽ‬ ‫و هی ﺑﺎز بد ﻨﺪهی ﺒﺎر‬ ‫ﺰ آﻧ ﻪ ‪ A‬ﮕﺎل دارد و ﻢ ﯽآورد‪ .‬ﻮان ﻮ‬
‫ﺑﺎ ﺪ‪.‬‬ ‫ﻮد ﯽ ﻮا ﺪ ﻢ ﺧﺎردار ﯿﺎ‬
‫ﻢ‪ :‬ﻢ ﺮ ﻮا ﻒ آد ﯽ از آن ﻮی ﺑﺎم ا ﺖ‪ ،‬وج از ا ﺘﺪا ل اج و ﺮر‬

‫ﺧﻄﻲ و ﺧﺸﻲ ﺑﺮ ﭼﻴﺴﺖ و ﭼﺮاﻳﻲ ﺧﺸﻮﻧﺖ ■ ‪65‬‬
‫آن‬ ‫ﭘﺘ ﯽ از آ ﺸﺎن ﯽآ ﺸﺎن؟ ﻢ ﺑﺎ ا ﺒﺎن ﺑﺎروت ا ﺒﺎر آدم ﯿﺎ دارد و ا ﺠﺎر ﻏﺎ‬
‫ﻦ ﯽ ﻮﯾﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺒﮏ ﻮم‪ ...‬و ﺪا د ﻢ ﯾﺎد ا ﺖ ﯾﺎ ﯽ‪ ،‬ﮔﺎه‬ ‫ا ﺖ‪ .‬دﯾﺪهاﯾﺪ آدم‬

‫ﺴ‬
‫ﺐ ون!‪.‬‬ ‫ﻢاش ﺖ‪ ،‬ﺖ و ﺮ ﮔ ﻮ ا ﺖ و د ﺪا ﺖ ر ﯿﺪن آب‬
‫ﻦ د ﺖ ﭘﺎ‬ ‫ا ﺖ‪ ،‬ﯾﺎ ﮐﻼم و ﯾﺎ ﺘﺎر و ﺰ ر ﺘﺎر‪ ،‬آدم‬ ‫روی ا ﮫﺎی ﻢ ﻮ‬
‫دا ﻪ ﺑﺎ ﺪ ﯾﺎ ار و ﯾﮏ اس ﯽ ﻮا ﺪ آ ﺶ ﺸﺎن را ﺪا زه ﺒﺪ ﻞ ﻨﺪ ﻻ م دل ا ﺒﺎر ﯽ ﻨﺪ‬
‫ﮕﺎ ﺖ "ای‬ ‫و ﺶ ﺪ‪ ...‬ﭘﻨﺎه ﺪا از ﻮران دﻣﺎو ﺪ! و ﮫﺎر)ر ﺮه( ﮔﻠﺪ ن ز ﺒﺎ ا‬
‫ﻞ و ﻮﯿﭘ ﺶ‪ ،‬ﻘﺪس ﯾﺎ‬ ‫د ﻮ ﭙﯿﺪ ﭘﺎی ﻨﺪ‪ /‬ای ﺒﺪ ﯽ ای دﻣﺎو ﺪ"‪ .‬ﻢ و ا و ﺘ ﯽ‬
‫ﻌ‬
‫ﺪ ﺮﻧ ﻮن ﻮا ﺪ ﺪ!‬ ‫ﮫﺎ‬ ‫ﻮل و ﻮل راه ﻮران ﯽ د و ﻮران ﻮاره ا ﺖ ﻮ‬
‫وا ﻪ ﻮ ﻞ‬ ‫ﻨﺎی ﺮ ﯽ‪ :‬ا ﺴﺎن ﯽ ﻮا ﺪ ﺮوری و ﯿﺎدت ﻮد ﯾﺎ د ﻪ و ﻃﺎ ﻪاش را‬
‫ﯽ ﻮد‪ .‬ﻞ ﯿﺎ ﯽ‪-‬ﺣ ﻮ ﯽاش‬ ‫ﻤﺎﯾﺪ‪ .‬ﺮ ﯽ ﮫﺎ ﺳﺎ ﺖ ا ﺪرت ﯿﺎ ﯽ ﺮف ﺧﻼ‬
‫"ا ﺮ ر ﺐ" ا ﺖ ﺑﺎ ﻎ آ ﻪ و داغ و ﺶ ﻨﺎن اس و د ﺟﺎن و‬ ‫ھﻤﺎن ﮑﺎ‬
‫ﺰی از ﺮﺷﺎن ﭙﺮد و ﯾﺎ ﻨﺪ ﺮی را ﮓ ﯽ ﻮ ﻨﺪ‬ ‫روان آد ﯿﺎن ﯽ ﻨﺪ ﻮای‬
‫دﯾ ان ﯿﮏ ﮫﻢﺷﺎن ﻮد " ﺮی را د ﯽ ﻨﺪ د ﻤﺎل ﻨﺪ ﺪ!"‬
‫ﺘﺎع ا ﮫﺎی ﺪرت و ا ﯿﺎد آن دﯾ ان راه ﻢ و ﻦﺮﭘوری ﯽ د ﺮﭘ ﺮ ﺖ و‬

‫ﮐ‬
‫ﺸﮏ و دل ﺮ ر‬ ‫ﻦ و ا رش‬ ‫ار ر ن‪ .‬و را ﯽ‬ ‫ﯿ ﯽ ﺠﺎوها ﺖ‬
‫ر ﺒﺎ را ﯽ را ﺪ ﯾﺎ وادی‬ ‫ﯽ ﻮا ﺪ راه ﺒﮏ راه دن ﺮ ﺑﺎ ﺪ‪ .‬ﻮ‬ ‫دار ﺪ‪ .‬ﭘﺲ ﻮ‬
‫ﺧﺎر ﯽ ﻮد ﺻﺪا م و ﻌ ﺬا ﯽ‬ ‫ﺳ ﻮ ﯽ ﺮ ﻧ ﻪ و ﭙﺮدن ﻪی ﺳ ﻮت ﯽ د‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ا دﺧﺎ‬
‫ﻮ ﺶ ﻮد ﺪ‪.‬‬ ‫ا ﻮن ﺰ ﻮل ﻮ ﯿﺪ ت ﮐ م ﻣ‬
‫ا ﺖ‪.‬‬ ‫ﻧ ﻪ دﯾ ا ﻪ ﮫﺎ ﺳﺎ ﺖ ﺪرت ﺖ ﻞ ﻞ اراده و و ﺐ رﺿﺎ‬

‫ﻌ‬
‫ﻮ ﻢ ﯽ ﭘﺪر ﺧﺎ ﻮاده‪ ،‬ر ﺮ ﯿ ﻪ‪ ،‬ا ﯾﺎ ﻮا ر ﺮ‪،‬‬ ‫ر ﺘﺎر ﻮل آد ﯿﺎن ﺰ ا ﻧ ﻪ‬
‫و‪ ...‬دار ﺪ‪.‬‬ ‫ﻮ ﺶ ﺑﺎ ﻨﺪ ﯽ ﺮ ﺮ ﻮا ﯽ‪،‬‬ ‫ﻌﻠﻢ و ر ﺲ اداره ﯽ ا ﺒﺎت‬
‫از ﻖ ﻞ اراده ﻨﺪ و ھﻤﺎن ﺪرت را‬ ‫آﻧ ﻪ ﯽا ﻦ ﺪا ﻨﺪ ﺻﺪد ﺐ رﺿﺎ‬ ‫ﮫﺎ‬
‫ﯽ ﻔﺎوت ا ﺖ و ر ﺐ‬ ‫دﯾ‬ ‫ﯽ ﻮ ﻨﺪ ﺳﺎ ﯽ ﻮروار‪ .‬ﻮب ا ﻒ ﻌﻠﻢ ھﻤﺎن ﻮ‬

‫ﯾ‬
‫د ﯿﺎی ﺮه و‬ ‫اﺖ‬ ‫ھﻤﺎن ﻮ‬ ‫ﮐ ﻨﺪ ﯾﺎ ﮕﺎه‪ ،‬ﺘﺎب و ﻄﺎب ﯾﮏ ﭘ ﻮا ﯾﺎ ﻗ ﻨﺪر‪ .‬ﮑﺎ‬
‫از‬ ‫ﺖ ﻄ ﻖ و م ﺑﺎ ﺪ و ﮫﺎ ﯽ از آن‪ ،‬ﯽ ﻮا ﺪ ﺟ ﻮدار ﺑﺎ ﺪ و‬ ‫م ﯽ ﻮا ﺪ‬

‫ھ‬
‫ﺑﺎز از راه ﯽر ﺪ و ﯽر ﺪ‪.‬‬ ‫ﺮازان را ﭙ ﻤﺎ‪ .‬ﻮ‬
‫ا و ﺘ ﯽ ﺰه‪ :‬آدم ﯽ ﻮا ﺪ ﻌ ﻖ ﺑﺎ ﺪ و ﺰ ﯽ ﺰ ﺮه‪ ،‬و از آ ن ر ﻊ ﺨﺎ ه ﻨﺪ‪ .‬ا ﻦ‬
‫د ﯽ ﻮا ﺪ ﯿﺎت ا ﻤﺎ ﯽ را ه ﻨﺪ و ﺮی ﯿﺎورد ﯿﺎن‬ ‫ﻨﺎ ﯽد ﺪ ﻮد و ﻮد ﯾﮏ آدم‬

‫ﺧﻄﻲ و ﺧﺸﻲ ﺑﺮ ﭼﻴﺴﺖ و ﭼﺮاﻳﻲ ﺧﺸﻮﻧﺖ ■ ‪67‬‬
‫ﺮداران و ﺷﺎﯾﺪ ای ا ﻦ ﺴﺎ ﯽ را ﯽ ﺮ ﻨﺪ ﯾﺎ ای ھ ﻪ دﭼﺎر ﺮ د ﺳﺎزد‪ .‬و ﯽ ﻌ ﻖ ﯾﮏ‬
‫ﯽ را از آدم‬ ‫ﯿ ﻪ‪ ،‬ا ﯿﺎ و ﯾﺎ ا ﺪ ﻪ و ام و ﺰ ﯾﮏ ﯾﺎر د ﭙ ﻨﺪ‪ ،‬ﻮان ا ﺪ ﯿﺪن ﯽ و‬

‫ً‬
‫ﯽ ﯽ ﻮدش د ﻘﺎ ﯽدا ﺪ‬ ‫از‬ ‫ﯽ ﺘﺎ ﺪ‪ ،‬ﺺ د ﻨﺎم د ن و د ﻪ آ ﻦ ای ﯿﺎ‬
‫ﯾ‬
‫ﺖ اﻣﺎ ﺑﺎور دارد ﺾ ا ﺖ و ﺮه و ﻂ آن ﯽ ﻂ ﯽ ﺪن د ﺮ ﻋﺎﻟﻢ ﮐ ھ ﺖ و ﺖ‬
‫ﭘ‬
‫ﯽ ﻨﺪد‪ .‬ﭘﺲ ﯾﺎ‪ ،‬ﻞ ﭘﻮت‪ ،‬ا ﻮﺑ ﻐﺪا دی‪ ،‬ﺷﺎرون‪ ،‬ﻮ ﮫﺎ و دﯾ دو ﺘﺎن د ﻦ ام و ﻢ‬
‫ﯿﺎم ﭘﺎ ﯿﺪا ن ﯽ ﺬا ر ﺪ‪ ...‬ﭘﻨﺎه ﺪا ‪ ..‬ﻮ ﺪ ن ﺒﺎرک‪ .‬ﯿ ﯽ از ﮐﺎه ا ﺘﺎن ﻔﺎرش دادها ﻢ‪.‬‬
‫و ﻻزم ﺣﮑﻢ ﻎ آ ی ﮐﺎم‪ :‬ﺟﺎ ﻪی آرﻣﺎ ﯽ و ﯽ ﺶ ﺣﮑﻢ ا ﯿﺎ ﻮس‬ ‫ﻮ‬
‫ﯿﺎل آدم ا ﺼﺎر ﻮ ﻮن ﯽﻣﺎ ﺪ ﯽﭘﻨﺪا ر ﺪ ھ ﻪ ﻟاﻢ را ﻣﺎن و ﺖ و ﻮد ﯽ ﺮ را ﻨﺎور و‬
‫ﺖ ﮔﺎم زان ﯽ‪ .‬روزﮔﺎر‬ ‫ﺮﭘ ﯽ ﻨﺪ اﻣﺎ ﺮاب ﯽﻣﺎ ﺪ ﻮ از ﻋﺎﻟﻢ ﻨﺎ ﺑ ﺬری و‬

‫ﻌ‬
‫و ﯿﺎ ﺖ ﺟﺎ ﻪ‬ ‫ﺑﺎ ﮫﺎن وا ﯽ ﺑﺎﯾﺪ ز ﺖ و آد ﯿﺎن ﻮل و ﻮل‪ ،‬ای‬ ‫ﻏﺎ‬
‫ﻌ‬
‫ﻮل ا ﺴﺎ ﯽ ﺪی از وﺟﺎ ﺖ و ﻮه ﻻزم ا ﺖ آدم ر ﻪ ی اﯾ ﯽ‪ -‬ﯿ ﻪای و ﺰ ﺪوی‪-‬‬
‫ﺖ ﺮل ﺮو ی ﻦ و ﺣﺎ ن ﯽ ﻮا ﺪ ﺪ ﯽ ای ز ﻦ‬ ‫ﻏﺎر ﯽ ﺑﺎزﻧ دد‪ .‬ﻮ‬

‫‪ A‬ﻌ‬
‫ﻮ ﻨﺎ ی ﯾﺎوران ﻮل ﺟﺎ ﻪ ﺑﺎ ﺪ اﻣﺎ ﺒﺎﯾﺪ از ﺪ ﺑ ﺬرد و ﺮﭘده ﺪرد و ا ﻪ ﯽآن ﮫﺎن ﮕ ﯽ ﻢ‬
‫ﯾﺪه ﻮا ﺪ ﺪ و ر ﯿﺪن ﻮ ﺪا رو د ﺪا ن‬ ‫ﯾﺎ ﻪ ﭘﮫ ﻮ ﻮا ﺪ زد و ﭘﮫ ﻮی اب‪ ،‬ر ﻢ و دآ ﯾﺪ‬

‫ﻃﻼی ﻪ دﮔﺎن را ھﻢ روی ز ﻦ ﻮا ﻨﺪ ﺷ ﺖ!‪.‬‬
‫ﻮ ﺶ ھ اد ﺮ ﻮده و ﺰ ﺖ‪ .‬ﻨﺎی‬ ‫ا ﮑﺎل دل آزار‬ ‫‪ :‬ﻮ‬ ‫ﺣﺎ ﻞ ﮑﺎ‬
‫ﻮ آن راه ﺮاب آرزو دن ا ﺖ وت‪ ،‬ﻮت‪ ،‬ﺪرت و ﺴﺎدت ھﻤﺎن د ﯾﺎ ﻦ‬

‫ﮐ‬
‫از دا ﻪ و‬ ‫ﺮت ا ﺜﺎ ﯽ ﻨﺪ‪ .‬ای ﯿﺎ‬ ‫ﻮب ھ ﻪی ﺮ ﺪ و ﯽ ﯽﯾﺎ ﻨﺪ و ﯽ‬
‫ﺑﺎر ار و دوام ﻮا ﺪ ﻮد ﺼ ﯽ آﯾﺪ‬ ‫ﺰ ﺘﺎ ﺪن از ‪ A‬ﮕﺎل دار ﺪﮔﺎن آن ﻌﻤﺎت‪ ،‬ﻤﺎت ﻮ‬
‫ﻮن ا ﻦ ﺼﻼن و ﻮد "دﯾ ﻪ ﮫﻢ ا ﺴﺎ ﻦ دو ﻨﺪم"‪ .‬اﻣﺎ ﯽ ﻮان ﺪر و ﻊ ﻮ ﯿﺪ و‬

‫ﮐ‬
‫ﺮ ﻻزم را ﮫﺎر ﯾﺎ ﺗ ﻒ د و د ﺪا ن ﺶ آد ﯿﺎن را ﯽ ﻮ ن ﻢ زد ﻞ و ﻨﺪ دد و‬ ‫ﻮ‬
‫ھ‬ ‫ﮐ‬
‫‪ ،‬دل ﺖ را ﺮ ر ﺶ ﻨﺪ‪ .‬ﻦ و ھﻤﺎن‪.‬‬ ‫ﮔﺎزﺷﺎن‬
‫□ روﻧﺎﻟﺪو‪ ،‬اﻳﺴﺘﺎده ﺑﺮ ﭘﻠﻪ آﺧﺮ‬

www.takbook.com
‫ﮐ‬
‫ﯽآ ﺪ ذ ﻦ ﻮع آد ﯿﺎن ﯽ‬ ‫ا ﻦ روز و ﭘﺲ از ﭘﺎﯾﺎن ﻮارهی ﺟﺎم ﮫﺎ ﯽ ﻮ ﺒﺎل‬
‫ﺮاب از ﻮ ﺒﺎل‪ ،‬از ﭘﯽ دﯾ ﺮاب ﺑﺎ ﺪ ﺮاب ا ﺖ ھ ﻪ ﺮور و ﺮ ‪.‬‬
‫ﯿﺎ ﻮ رو ﺪو از ر ﺮ ﻦ ﻮ ﺒﺎ ﺖ ی دوران ﻢ ا ﺮ ﺘﺎن‬ ‫ا ﻦ روز‬
‫ر ﺮ ﻦ ﻮ ﺒﺎ ﺖ ی ا ﻦ‬ ‫ﻮﯿﭘ ﺖ و ﭘ ﻪ ھﻢ ر ﺖ از ﮫﺎن ﺖ‪ .‬دو ا ﻔﺎق ﺑﺎ ﻮر‬
‫ﻮ ﺒﺎ ﯽاش ﺟﺎی و ﺮ ﻨﺎ ﺶ ﺮﭘدا ﻪ ﻮا ﺪ ﺪ و ا ﻦ ﮐﻠﻤﺎت‬ ‫ﻮا‬ ‫ﺳﺎل و آن ﺳﺎل‬
‫ا ﻦ دوﮔﺎ ا ﺖ‪.‬‬ ‫ﭘﯽ ﺮﭘدا ﯽ دﯾ‬
‫ﻋ ً‬
‫ﻮﻣﺎ ﺑﺎﻻ ﻦ ﻮح‬ ‫ﯿﺎ ﻮ رو ﺪو دوران ﺮﭘ وغ ﻮ ﺒﺎﯽاش رغ از ﮔﺎ ﯽ‬
‫ﮐ‬
‫ار دا ﺖ و ھ ﻪ آرﻣﺎن و روﯾﺎی ﻤﺎ ﯽ و ﺰ ﺮت و اس وه دﯾ ی ﻮد‪ .‬ﺮ روزی‬
‫ﻪ رﺳﺎ ی ورز ﯽ و ﺮورز ﯽ ﯽ و ﻮ ی از او ﺣﺎل و ﻮا ی ﻮ ﻮن ج‬ ‫و‬

‫ھ‬
‫ﯽ دﯾﺪ و ا ﻮن ﺰ ﻦ ﻮ ا ﺖ‪ .‬ا ﮏ و ﯽ ای ﯾﮏ ﻮ ﺒﺎ ﺖ ﺑﺎﻻ و ﻮ ﯽ آ‬
‫ﮐﺎر ﺴﺎب ﯽآﯾﺪ را ﯽ ﻮدی ﺪه ﺳﺎل ی آ را ھﻢ را ﺖ و ھﻢ ﭼ ب از ﺮ‬

‫ﺑ ﺬرا ﺪ‪.‬‬
‫ﮐ‬
‫ﻪ‪ -‬ﯾﺪه و ﺰ زﯾﺎن ﺮ‬ ‫ا ﻦ ا ل ﺸﺎن داد ﮫﺎن و ﻨﺎ ﺒﺎت ﺣﺎﮐﻢ آن ﻊ ﻈﺎم‬
‫ه ﻣﺎر ھﻢ دا ﻪ ﺑﺎ ﯽ ﮫﺎ‬ ‫ا ﺖ و ﻦ ﭼ ﺗ ﻪ ی ﺪرن ﺑﺎﯾﺪ ﻌﺪا د ه ﺶ ﺖ ﯿﺎﯾﺪ و‬
‫ﻊ‬ ‫ﻂ ﻞ و آداب ﺪ ﺪ‪/‬‬ ‫ﯽ ﻮی! ا ﺒﺎ ﯽ از ﺮودهی ﯿﺎم ا ﻞ ﺸﺎ ﻮر "آ ن‬
‫ﺴﺎ ای و ﻮاب ﺪ ﺪ"‪.‬‬ ‫ل ﻊ ا ﺤﺎب ﺪ ﺪ‪ /‬ره ز ﻦ ﺐ رﯾﮏ ﺮد ﺪ ون‪/‬‬

‫ﻣﮑ‬
‫داد ی ﻦ و ﺰ ﻤﻞ و ﻢ ی‬ ‫ﺪون ﯾﺎ‬ ‫رو ﺪو ﺑﺎ ھ ﻪ ر ﯽ و ﺧﺎ هآ ﯽ‬
‫ﺒ ﻐﺎ ﯽ ﭘﺎ ﯽ ﻮپ رﺳﺎ ﯿﺪ و ﯽ ﮐﻠ ﻪای ﺠﺎ ﯽ ﻦ ﺖ! ﯾﺎد ﻤ ﻪای از ﻋ ﯽ ﺮﭘو ﻦ‬
‫را ﺶﯿﭘ ﯽ ﯿﺪ‬ ‫ﺮﭘ ﭙﻮ ﺲ ھ ﻪ ﻤﺎ‬ ‫ﻘﺎ ﻞ ﭘ ﮫﺎد ﺪا‬ ‫ﻮ ﺒﺎ ﺖ ﺳﺎ ﻖ ﻮرﻣﺎن ا ﺘﺎدم‬
‫و ﯽ ﺖ " ﯽﻣﺎ ﺮ ا ﺖ"‪.‬‬
‫ﻪ ﻧ ﮫﺪا ﻦ رو ﺪو ای ﻢ ی ح و ﯽ‬ ‫ﻦ و ﺳﺎل و د د ﺑﺎﻻ‬ ‫ا ﻮن اﻣﺎ ﺑﺎ ﻮ‬
‫ﺘﺎن ﺬ ﻪ‬ ‫ی رو ﺪو‬ ‫ﻮ ﻂ اروﭘﺎ ﯽ) ﻮان ﻮ ﯽ ﻮان ﭘﻮ ﯽ اﺷﺎره ﻮد ﺪ‬

‫ھ‬
‫او را ا ﻦ ﺑﺎ ه ﭘ ﮫﺎد د اﻣﺎ دی ﻮر ﺲ ﻣﺎﻟﮏ ﺑﺎ ه د ﻞ ﻦ ﻮارد از ﯾﺪ او ﺮﺑﺎز زد(‬
‫ﻄﺎی او را ﻘﺎ ﺶ ﯿﺪ ﺪ و ﺮ و ا ﺮ ﻮاردی ﻞ ﺬ ﻪ ﺸﺎن‪ ،‬رو ﺑﺎ ﯽ و‪ ...‬ﺸﺪ ﺪ‪.‬‬

‫ً‬ ‫ً‬
‫ای ی ﻞ ک و ﮫﻢ ا ﺖ و ﺜﻼ‬ ‫ای رو ﺪو ھﻢ ا ﻦ ﻮ ﻮع ﮐﺎﻣﻼ ﮫﺎر ﻮب‬
‫روﻧﺎﻟﺪو‪ ،‬اﻳﺴﺘﺎده ﺑﺮ ﭘﻠﻪ آﺧﺮ ■ ‪73‬‬
‫ﯽ ﻮﯾﺪ " ﻦ ا ﮫ ﻪ ز ﺖ ای رﺋﺎل ﯿﺪم و ﻨﺪﺑﺎر ﻣﺎن اروﭘﺎ د ﻮن"‪ ...‬ا ﻦ ا ل و‬
‫ا ﻪ ﻮا ﻦ و ﻮا ﻦ ﺸﺎن ﯽد ﺪ ﮫﺎن ﻞ ﺑﺎور ی رﻣﺎ ﯿﮏ و ا ﺴﺎﺳﺎ ﯽ ﺖ و ا ﻦ ﻨﺎ ﻊ‬
‫ای ی ﻦ ﻨﺪه ا ﺖ‪.‬‬ ‫ﮫﺎر ﻮب ﻮن و‬ ‫ﻪا ﺖ‬ ‫و‬
‫ر ﯽ از ﻌﺪی ﺮازی‬ ‫ﻧ ﻪ دوم ا ل رو ﺪو ﯽ ﻮا ﺪ آ ی ﻤﺎم ﻤﺎی ا ﻦ‬

‫ﻌ‬ ‫ﻌ‬
‫ﺑﺎ ﺪ " ﯾﺎب ﻮن ﺖ ﺖ د ﺖ‪ /‬ﮐﺎ ﻦ ﺖ و ﻣﻠﮏ ﯽرود د ﺖ د ﺖ"‪.‬‬
‫ﻮا ﻦ و‬ ‫ا ﻪ ﻮد زا ی ﮔ ﺘﺎن د ن ﺑﺎ ا ﺮان و ا ﻞ ﺪرت ا ﺖ و ﯽ ﻮﯾﺪ و‬
‫ﺶﯿﭘ از ا ﺘﺎدن‪ ،‬د ﯽ از ﺧ ﻖ ﺑ ﺮ ﺪ و ﯽ ﺑ ﺸﺎ ﻨﺪ ﺮ ﺳ ﻄﺎ ﯽ ان و زان ا ﺖ‪ ،‬اﻣﺎ‬
‫ﯽ ﻮ ﺪ‪ .‬ﻨﺪ وت ﻮز ﯽ ﻮا ﺪ ﺸﺎ ﺪرت ﻮد و ﯾﺎ‬ ‫ﺪرت ﮫﺎن ﻮ ﮫﺎ ﯿﺎ ﺖ ﺧﻼ‬
‫از آن ﯽ ﻮد اﻣﺎ ﯾﮏ ﻮ ﺒﺎ ﺖ رگ ﺑﺎ ت‪ ،‬ا ﺒﺎر‪ ،‬آ ﺪ و ﻌﺪا د د ﺒﺎل ﻨﺪه ﺶ‬
‫ﻌﺪی ﻮرد‬ ‫ﯽ ﻮا ﺪ ا رگ و ﯿﺎن ﺪ ﯽ را ﺟﺎ ﻪ و ﯽ ﮫﺎن دا ﻪ ﺑﺎ ﺪ‪ .‬ا ﻦ ﯾﺎ‬

‫ﻌ‬
‫رو ﺪو ھﻢ ﯽ ﻮا ﺪ ا ﻦ ﻨﺎ را ﺳﺎ ﺪ ﺪا ن ﺖ و ﻮا ﯽ و ﯿﺪن ﺪت ﺪود ﺖ‪ ،‬ﭘﺲ ھﻢ‬
‫ای ﻮدت ا ﻔﺎده ﻦ و ا ﺪو ﻪ ﯿﺎ ﺪوز و ھﻢ ا ﺪا زه ﻧ ﮫﺪا ر و ﺮی ھﻢ ﺪ ﻤ ﻨﺎت ا ﯿﺎر‬
‫ﺳﺎن‪ .‬و ا ﻪ رو ﺪو ﯽ ﻮا ﺪ ﺷﺎدﻣﺎن ﺑﺎ ﺪ ﺪرت و ﺮ ش ﺑﺎ ﯿﺎ ﺖﺎﮕﺸﯿﭘن ﻔﺎوت ﯽ‬
‫دارد و ﺪا ق ا ﻦ ﺖ "ﺷ ﻮه ج ﺳ ﻄﺎ ﯽ ﻢ ﺟﺎن او ج ا ﺖ‪ /‬ﮐﻼ ﯽ دﻟ ﺶ ا ﺖ‬

‫ﺸ‬
‫اﻣﺎ ک ﺮ ﯽارزد" ج رو ﺪو و ا ﻪ ﻮ ﺒﺎ ﺖ ﻢ ﺟﺎن ﺪا رد اﻣﺎ ا ﻮ ﯽ و ﺑﺎز ﺘ ﯽ ﯿﺎر‬
‫زود از ﺑﺎور ﺶﯿﭘ ا ﺖ و ا ﮕﺎر ا ﻦ ﮫﺎن ﺷﺎدﮐﺎ ﯽ را ﯽر ﺞ و ا ﺒﺎل ﯽد ﻨﺪ‪.‬‬

‫ﭼ‬
‫ﻦ ﺰ‬ ‫زﻣﺎن د ﺮی‬ ‫ﭘ ﻪ اﻣﺎ ﭘ ﻪی آ ا ﺘﺎد و ﻤﺎم‪ .‬وارﯾﺪ ﯿﺎه‪ ،‬آﻧ ﻮ‬
‫ﺸ‬
‫ﯽ ﻮا ﺪ ﺪش‪ ،‬راه ز ﺪ ﯽ را وا ﮫﺎد و ﺪم را از ﺮ ﺬرا ﺪ‪ .‬ﭘ ﻪ ﺑﺎ ھ ﻪ ﺻﺪر ﻦ و ﺪر دﯾﺪن و‬
‫ﯾ‬
‫ﺪ‪ " .‬ﮑﺎر ﻢ ﺮ ھ ﻪ ﺶﯿﭘ‬ ‫اﺳﻤﺎت ﻨﺎر رﮔﺎن ﻮم ﻟ ﯿﺪن ﻋﺎ ﺖ ﻪاش ﺮآ ﺪ و‬
‫گ‪ /‬ﺮی ز ج و ﺮی ز گ"‪ .‬آدم ﺑﺎ ھ ﻪی ر ﺞ و ر ﯿﺪن و ﺰ آب و ﺮاب ﻋﺎ ﺖ‬
‫ﯽ ﺮد و ﻮدﮐﺎ ﯽ ا ﮑﺎر آن دارد و ﯾﺎ ﺴﺎ ﯽ ﯿﺪ و دور از ﻮ ﺶ ﯽﭘﻨﺪا رد ا ﻦ ﺐ‪،‬‬
‫ﺟﺎﻧ ﺮ‪ ،‬ﮫﻢ را‪ ...‬زردار و زور ﻨﺪ و ﺰ زرق و ق دا ﻪ ﺑﺎ ﯽ ﻨﺎم دورت ﺷ ﻮغ ا ﺖ و‬
‫زﻣﺎن ﻤ ﻖ و ﯿﺪ ﻮده ﺑﺎور ﻮدت و ﻪ ﭼﺎﮐﺎن ﯽ ﻮد "ﻣﺎ ز ﺪه آ ﻢ آرام ﻧ ﺮ ﻢ‪/‬‬
‫ﻮ ﻢ آ ﻮد ﯽ ﻣﺎ ﺪم ﻣﺎ ﺖ" و ﻮج آرام ﯽ ﺮد و ﺳﺎده از آن ﭙﻨﺪا ری ﺑﺎﻧﮓ ﯽآﯾﺪ‬

‫ھ‬
‫و ﮐ ﺸﺎن ﺘﺎم ﯽﯾﺎ ﻨﺪ و ﺶﯿﭘ د ﺮ‬ ‫د! ﯾﺎ ﭘ ﻪ د‪ .‬آری ﻘﺪر ﺳﺎده و ﻞ ﻪ ﺑﺎ‬ ‫ﻮا‬
‫ﺮﭘ گ ﮫﺎن ﻋ آدم ﯾﮏ واج از واژهای ھﻢ ﺖ‪ ....‬ﭘ ﻪ ﭘ ﻪ ﻣﻼ ت ﺪا ﯽرود‪...‬‬
‫س ﯽ دن ﭘ ﻪ ی ﯽ ﯽد ﺪ‪ ...‬ﭘ ﻪ ﯽ ﻮد ﻟ ﺪ ﻮب ﺳﻢ ﺮ ی آد ﯿﺎن ﭘﻮ ﺖ‬
‫گ ﻮد و ھﻢ ﭘ ﻪ‪...‬‬
‫روﻧﺎﻟﺪو‪ ،‬اﻳﺴﺘﺎده ﺑﺮ ﭘﻠﻪ آﺧﺮ ■ ‪75‬‬
‫ﻣﺎﯾﻠﻢ ای ا ﺘﺎم ﻮ ﺘﺎر ز ﺒﺎی ﺑﺎ ﻮ ﻨﺎ ﻃﺎ ی را ﺑﺎ ﻤﺎ ا ﺮاک ﺑ ﺬا رم‪:‬‬
‫ﻮلُ ﻋﻼت‪ ...‬ﯿﺎ ﻮی ﭘ ﻪ‬
‫ﺮﭘ ﯿﺪ ﺷﺎ ی ﭼ ا روی ﭘ ﻪ ؟!‬
‫ﯽ ﯽ ﮫﺎن ر ﯿﺪ‬ ‫ﻢ‬
‫ﺑﺎ اش ﺸﺎ ﺪ ا ﻮی ﭘ ﻪ‬
‫ﺑﺎدی ﺮ ا ﺖ از ﺳ ﺖ او وزﯾﺪ‬
‫زا ﻮ زدم و ﺖ ا ﻮی ﭘ ﻪ‬
‫ﭼ ﯿﺪ دور ﻦ ھ ﻪی ﺧﺎ ات او‬
‫ﺴ‬
‫ا ﺘﺎد ﻢ ﻪ ﺑﺎزوی ﭘ ﻪ‬
‫از آن ﺐ ﺑ ﻨﺪ و ﻌﺪ از ھﻤﺎن ل‬
‫ﺮ ده ﻮی ﻦ و ﻮی ﭘ ﻪ‬
www.takbook.com
www.takbook.com
‫□ ﺷﻌﺮ‬
www.takbook.com
‫ﮐﻼم و ﮐﻠ ﻪ‪ ،‬ا ﻦ دو واژه را ﺑﺎ ﺳﺎ ﺖ و ﻮد ا ﺴﺎن ﺪا م ﯿﺎ ا ﺖ ﯽآن ا ﺖ و ‪.‬‬
‫ﮐﻼم ﻮام ﯿﺎ ﺪ آدم د ﻪ ﯽا ﻨﺪ و ا ﮫﺎی ﮕﺎ ﯿﺪ ﺶ ﯽ ﻮد د ﻨﺎم‪ ،‬ﻤﺎن د ﻪی ﮐﻼ ﯽ!‬

‫ھ‬
‫آ ﺪن ﺟﺎن ﺧﺎ ﺪا ن ﮐﺎف ﮫﺪ ﻮ ﯽ و ﯿﮏ‬ ‫ﻦ ﯾﮏ ﺮ ا ﮐﻼم و ﮐﻠ ﻪ را ﺑﺎ ﺪ ﻏﺎ‬
‫ﻣﺂ ﯽاش ﻮا ﺪ ﻮد‪ .‬ا ﯽ ﺖ ﯿﺎی ﮐﻠ ﻪ و ا ﺮ ﮐﻼم؟‬
‫د ﻦ ﻪ ﺑﺎ ﺪ‪:‬‬
‫ا ﯽ ﻮ ﻮدن آد ﯽ ﻦ و ا ﺪ ﻪ ا ﺖ‪ .‬ا ﺪ ﻪ ﻮان آ ﻨﺪ ﯽ ا ﺴﺎن ﺳﺎ ﯽ ﻮروار‬

‫ﭘ‬
‫ﺖ ﮫﺎدهی ون ﺟﺎن‬ ‫ﻞ ﻮن آ ﺶ ﺪا و ﺪ ﺖ‪ .‬ﺑﺎز و ﺑﺎز م و‬ ‫ﻘﺎ ﻞ‬
‫آدم‪ ،‬ﻋﺎ ﯽ ﻣ ا ﺪ ﻪاش ﺰا ﺖ‪ .‬ﯽ ﻞ و ﻮ ﯿﺪ ا ﺴﺎن ا ﺖ و ﺑﺎ ﻮار ﻨﺪﮔﺎن ﺮ‬
‫ﻞ‬ ‫ﺮ‪ .‬ﻪا ﺪ ﻦ ﻮار آد ﺖ‪ ،‬ﮐﺎش ﮔﺎه ﻮار‪ ،‬دن آد ﯽ ﻮن ا ﺮان از ﻮد و‬
‫ﻦ ﺟﺎ ﯽ و ﻧ ﻪ زﻣﺎ ﯽ دارد" و ﺰ " ﺖ د ﯽ ﯽ ﻮ ﻊ ﺑﺎز ﻮد‪"!.‬‬ ‫روزﮔﺎری ﺮاﯾﺪ "‬
‫ردی از ﻮ ﺶ رک رﯾ ﺨﺎ ﯽ ﮫﺪ و ﻮد ر ﻊ و ﻊ و ﮔﺎه‬ ‫ﺑ ﺬر ﻢ‪ .‬ا ﺴﺎن ﻦ و ﺘﺎ‬

‫ﺖ ﺪن ﺑﺎرﮔﺎ ﯽ ﻨﺎ ﺐ ﺑﺎ ) ﻪ ﺮ ﻦ ب( ﺖ ﺖ ﯿﺎ ﺶ از د ﺖ و زﺑﺎن‬
‫ﺧ ﻖ ﯽ ﺘﺎ ﺪ‪.‬‬
‫ﻌ‬
‫و ﻂ ا ﻮر ﻮل و ﻮل و ر ﻪ آدم ﯿﺎ دارد‪ ،‬ﯾﮏ ﻮر ﻮدن‬ ‫ﮕﺎ ﻦ اﻣﺎ ﺑﺎ ا‬
‫ﻤﺎ ﺖوار و روان‪ ،‬ا ﻌﻤﺎل واژه ﺖ ﻤﺪا ری اوزی ﻮ ﺮوان ا ﺖ ﻮا ﻪ ﺑﺎ آن‬
‫اﻣﺎ ﺑﺎ ﻦ ) ﻪ ﺮ ﻦ دال( و ﻮدن ) ﻪ ﺮ ﻦ دال( ای آن ﻤﺎ ﺖ‬ ‫ﺘﺎ‬
‫ﻪ ﻮح)ع( از ﻮه آرارت ﻮ ﯽ‬ ‫ﮕﺎ ی د ﺸﺪه ﺻ ﻪ ز ﺠﺎ ﻮه آرارات ا ﺖ ) ﻮ ﻨﺪ‬

‫ﺸ‬
‫و ﻣﺎ ﺪﮔﺎن از ﺟﺎ ﺪا ران ﺑﺎز ﺪن را زآ ﺠﺎ آﻏﺎزﯾﺪ ﺪ(‪ .‬اﻣﺎ ﮑﺎ ﺖ د ‪ ،‬ا ﮕﺎر‬ ‫ﻦ‬
‫) ﻪ ﺮ ﻦ ب( ﯾﺪه از‬ ‫ﻮد ﺰی دارد ای آن آدم اب ﺸﺎ ﯽ ﺴﺎن ﺐ ﻮ‬
‫ﯿﺪا ریاش ﺖ و ﺮوه د "ا ﻦ ﯽ ﻮ ﻨﺪ آن ﻮ ﺮ ز ﻦ‪ /‬ﯾﺎر ﻣﺎ ا ﻦ دارد و آن ﺰ ھﻢ"‬
‫را ﻢ ) ﻪ ﺮ ﻦ خ( ﯽ ﻨﺪ و راه ﻢ ) ﻪ ﺮ ﻦ خ( ﻮزه‬ ‫و ﻏﺎ‬ ‫آری‬
‫ﺖ ﺪه و‬ ‫ﯽ د‪ .‬آرﻣﺎن و ﯿﺎل ا ﺴﺎن را ﮐﻠ ﻪای ﻖ ﯽ ﻨﺪ و ﻪ ﺖ و ﺐ‬
‫ﮐﺎم ﻦ ﮫﺎن ﻧ دا ﯽ‪ ،‬ﮫﺎن ﻮزا ﻢ!" و ﺰ‬ ‫ﺪه را ر ده ﯽ ﺮاﯾﺪ " ﺪا ﯾﺎ! ا‬
‫ﻪ و زش ﺑﺎ ﺶ ﺮﭘ ﻦ ﺲ ﻋﺎ ی ﯽ ﻨﺪ‪ ،‬ﺠﺎ دﯾﺪهاﯾﺪ‬ ‫ﻮ ﮑﺎن ﺠﺎوهی ا ﻦ ا ﺴﻼم را‬
‫ﯿﺎی ﻤﺎ ﺖ و ﺮ ﻢ ﻣ ﺮﭘواز ﯿﺎل‬ ‫ﻦ ﻢ ﺒﮏ ﺧﺎ ﻦ ﺮﭘ ﯿﺎل را؟ ا ﯽ‬

‫ﺷﻌﺮ ■ ‪81‬‬
‫ز ﺮ ﺴ ﻪ ﺖ؟‬
‫روزی ﺶﯿﭘ از ا ﻦ روز ﯽ ﻤﺎ را ه روﯾﺎ و ﯽ ﻮا ﺪه ﻮد‪ .‬ﻮ ﻒ ﻤﺪ ﯿﺎ ﯽ‪ ،‬آری‬
‫ﻣﺎ‬ ‫ﻤﺎ روﯾﺎ و ﺖ‪ .‬آد ﯿﺎن را روﯾﺎی ﺮﭘواز و ﯽ ﯽ‪ ،‬وت و ﻨﺎر‪ ،‬اھﻢ ﺳﺎ ﺖ و ا‬
‫ﺷﺎﭘﻮر ازد ﺖ! ﯿﮏ ﻣﺎ ﻮری آن دﯾ ان را دﯾﺪن و ز ﻦ ﻮان و‬ ‫ﻞوھ ﻪ‬
‫ﺰ ﻮ ن ﻤﺎ ﺖ‪ .‬ﻤ ﻦ آن ﻤ ﻦ ﯽ ﻮد‪ ،‬روﯾﺎی‬ ‫"و ﻒ ا ﺶ‪ ،‬ﻒ ا ﺶ"‪.‬‬
‫ﻮا ﯽ و ا ار ﺬت ﻤﺎ ﯽ ﯿﺎ ﺖ‪.‬‬
‫ﮫﺎ روﯾﺎ ﯽﻣﺎ ﺪ ﻞ ھﻤﺎن ﻤﺎ‪ ،‬ﻮ و ﺦ دﯾ ﯽﯾﺎ ﺪ و ﮔﺎه ز ﻪ ﺑﺎ ور زﻣﺎن ﺦ و‬ ‫اﻣﺎ‬
‫ی ﻨﺪ و دﯾ ھﻢ‪.‬‬ ‫ﯽ ﻮا ﺪ ﯿﺎ ﻮزد‪ ،‬ر ﺑ ﻮﯾﺪ‪ ،‬ﻮ‬ ‫ﻪ ﯽ ﻮ ﺪ و زﻣﺎ ﯽ ﺑﺎز ﺮ ﯽآور ﺪ‪.‬‬
‫ا ﺖ و ﺐ ) ﺒﺎن ﻮد ا ﺖ(‬ ‫و ﭼ ا ا ﻦﺳﺎن‬ ‫ھ ﻪ ا ﮫﺎ را ﺮ ﯽ ﺟﺎن‬
‫ﺷﺎ ﺮﭘ ا ﺴﺎن؟‬
‫ﺷ ی هﻼ ﻞ وش!‬ ‫ﯽ ﻮد و‬ ‫ﯾﺎ‬ ‫ﮐ ﯿﺎب ا ﺖ و د ن ﺷ ﻦ‬
‫ﺑﺎر و ﺑﺎرﮔﺎه راه دار ﺪ و ﺟﺎی ﻣﺎه‬ ‫دار ﺪ و ﻦ ا ﺖ‬ ‫را ﺾ آد ﯿﺎن ﯽ ﻮا ﻨﺪ‬
‫ﺣ‬
‫‪ .‬و ﺷﺎ ی را ﺑﺎ ار ﻨﺪی و ﺣﮑ ﺖ ﯿﺎ ا ﺖ‪ .‬ﺷﺎ را ﻢ ﯽدا ﻨﺪ و زا و‬ ‫ﺠﺲ ﯽ‬
‫ﺷ‬
‫ﻮا ﯽ ﯿﺎم‪ ،‬ﭙ ﺮ‪ ،‬ﺣﺎ ﻆ و ا ﻪ ﺦ‬ ‫ا ﯽ ﻦ ا ﺖ‪ .‬ﯽ ﻮان ﻧ ﻪ ‪ ،‬ﻮا ﯽ و ﯽ‬
‫و ﻮا ﺪ؟ ﺧﺎک د ن ﺑﺎد ﻮ ﯽﮔﻼب ا ﺪود د ﺶ م د از ا ﻦ زا ﮕﺎن‪...‬‬ ‫ا ﻞ را‬
‫ارن ز ﻦ‬ ‫ﯽ ﻮا ﺪ دﯾ‬ ‫روﯾﺎ و ﯽ ﮫﺎ آرزو ی ﻮل و ﺮک ﺖ‪ ،‬آدم ا ﻞ‬
‫را زﺑﺎن ﻮد ﺮ ﻨﺪ و ﻨﺎ ﺮا ﺪ‪ .‬ا ﯽ م ﯾﺎ‪ ،‬ا ﯿﺎ ﻮس و را آﯾﺎ ﻮد آن آب ﯾﺪها ﺪ ﯾﺎ‬
‫ﯽ ﻮان ﺑﺎ آب‬ ‫آدم ﺴﺎن ز ﺪ ﯽاراده آن ای ﻊ و ﻞ ﻮد م ﮫﺎده ا ﺖ؟‪...‬‬
‫ﮫﻢ د و ﺴﺎن‬ ‫داد و ا را‬ ‫‪ ...‬ه را دل ﯾﺎر‬ ‫ﻦ ﺖ و ﺻﺪا ی ﭘ ه را‬
‫ﻦ ﻮن ﺒﺎر‪ ...‬ﯾﺎد ﻋﺎ ﻘﺎی ﯽ ار‪ ".‬ا‬ ‫ا ﻦ ا ﺴﺎب ﺻ ﻪ ﺸﺎ ﻨﺪ‪ " .‬ﺒﺎر ای ا ﮫﺎر ﺑﺎ دﻟﻢ‬
‫ی ﮑﺎ ؟‬ ‫ا ﯿﺎد م و ﻤﺎم آد ﯽ! ﺪا م وادی را ﻦ ﭘﺎدﺷﺎ ﯽ ﺮوط ا ﺖ‬

www.takbook.com
‫□ ﭘﻨﺎه ﺑﺮ زﻣﺴﺘﺎن‬
www.takbook.com
‫ﻨﺪ ﺮح‬ ‫ﭘﺎ ﺰ ا ﺖ‪ ،‬زآن ﭘﺎ ﺰ ﯿﺪا دش ﻮد ﮑﺎ ﺖ ای اﺧﻼف ﯽ روا‬

‫ﺸ‬
‫ﻮن و زردی ﻨﺪ ﺪا ﻨﺪ ﻋﺎدت ﺮو د ز ﻦ و‬ ‫ﺮوان‬ ‫ﺧﻼف آ ﺪ ﺶ را‪ ،‬ﮑﺎ‬
‫ﻤﺎﺷﺎی ﻘﺪا ن ﯾﺎران و ﺰ ﻐﺎن آ ن ﺖ‪ .‬ﮔﺎه ﭘﺎ ﺰ ﻦ ﯽ ھﻢ ﺮ ﯽز ﺪ‪ .‬آه ﭘﺎ ﺰ ﻮ‬
‫ﻪی ﻮ ﺶ‪.‬‬
‫گ ﻢ را ﯽ ز ﻦ ﯽ ﻮد راوی ار ﻔﺎع ﺖ ﺑﺎ ﺪ ﻒ ﭘﺎی آدﻣﺎن‪ ،‬ﻮط ا ﺖ‬
‫‪..‬‬ ‫ود گ ﻦ ﺧﺎک‪ ،‬ﺣﺎل ﺮم ﻪروزان ﻪ ﻣﺂل ﻨﺪ ﻨﺪ ﯽ ﺷ ﺖ و دﯾ‬
‫ﻞ‬ ‫آد ﯽ اﻣﺎ ﭘﺎ ﺰ ﺑﺎ ﺧﺎ ﺶ ﺪا م ﯿﺎ ا ﺖ؟ ﻣ ﻮد ﯽ ﭘﺎی و ﭘﺎی آ ﯽ روا‬
‫ﺘﺎ ﯽ ﯿﺎوو ﯽ ز آ ﺶ را ﺪح ﻨﺪ از ﻘﺎﻻن ﺐ؟‬
‫آ ﮔﺎه ﻤﺎﺷﺎی ﻮط گ ا ﺖ ﻮط ﺮوآدﻣﺎن ﺑﺎ گ و ﯽ ؟‬
‫ﻧ ﻨﺪ ا ﻦ ﭘﺎ ﺰ ﺮﭘ د ﺘﺎن د ﺘﺎر ان ﺮ ا ﻦ ﺑﺎ ﺪ ﭘﻮ ﺖ زر و ﯽ ﻋﺎ ﻖ؟‬
‫دﻣﺎن ﻐﺎن آ و س دارﯾﺪ ﭘﺎ ﺰ را ﻨﺪ ﻨﺪ ﻣ ز ﺘﺎن ر ﺶ آﯾﺪ ﻣﺎ ﯽ ﺰﻣﺎن‬

‫ﺰ ﻦ ﯽ ﭙﺮ ﺖ؟‬
‫ﺖ را ای ﮐﺎ ﺬ ﻮا ﻢ و ﻎ ﺶ ﻮ ﺑ ﻮ آ ﻨﺪﮔﺎن و رو ﺪﮔﺎن ا ﻦ ﻮط ﻮ ﻣﺎ‬
‫ﻮد ﻢ‪ ..‬ﻮد ﯽ و ﻮد ﯽ ﻦ ﺖ را ز ﻦ و ﮐﺎ ﺬ د ﻢ ﺪا ﻨﺪ ﯽ را ﺑﺎ زوال ﯿﺎ‬
‫ﺖ‪ ...‬ا ﯽ از ﯽ ﺮﺷﺎر‪...‬‬
‫ﺖ ای ﺧﺎ ﻦ ﯽ ﭙﺮش و ﮔﺎه ﺮو ﯽ ش آﻏﺎز آد ﺖ‪...‬‬ ‫آ ﻮ ﻦ ﻋﺎ ﯽ‬
‫ای ﮐﺎر ﻧ ده! ﻣ ﻋﺎ ﺖ گ‬ ‫زان‪ ،‬آ ﺶ!‬ ‫ان زآ ﺪ ﺶ دم ا ﺖ و ﺷﺎ‬
‫ﺘﺎدن ا ﺖ و ﺮو ﻣ ﺰی؟‬
‫ا ﻦ ﺪا ﻦ ﭘﺎ ﺰ ا ﺖ‪ ....‬ﭘﻨﺎه ز ﺘﺎن‬
‫ﺷﻌﺮ ■ ‪87‬‬
‫ﺮ ﯿﺎﻟﻢ را ﺖ‬ ‫رودی‬
‫ﻮ‬
‫ﯽد‬ ‫راه ﯾﺎ ی ﯿﺎ‬

‫ﻤ‬
‫ﯾﺎ ی ﻦ ﯽ ﺮ ﻢ!‬
‫ﻤ‬
‫ﮔﺎه ﯽ ﻦ ﻦ ﻣﺎ ﺪ آﯾﺎ؟‬ ‫ﺪا م ا ﻪ ﻮا ﺪ ﻮ‬
‫ﺎﯿﭘدﮔﺎن ھ ﻪ زﭘﺎر ﻪ دﻣﺎن ﻮز‬
‫ﻖ ﺸﺎن ا ﺨﺎر و ﺑﺎور دﯾﺪﮔﺎن ا وز‬
‫ﮕﺎن ن ی ﯿﺪه آ ﻤﺎ ﯾﺪه‬
‫ﭽﺎن ا ﺘﺎده ﺑ ﻨﺪا ی ﯿﺎ ﻦ ﭙﻪ ی اﺟﺎرهای‬
‫ﯾﮏ از ﺻﺪ اران ﮐ ﻮ ﻮم ی ا ﻮن‪...‬‬
‫گ را ﺘﺎدن از آﺳﻤﺎن ﺖ ﺶ ﯽ ا ﺖ ﺟﺎن ز ﻦ و ﮔﺎم ﻮ ﻢ ﻋﺎ ﻘﺎن‬
‫ﯽ ﺟﺎن ﺖ آﯾﺎ؟‬ ‫ﺘﺎد ﺘﺎن ﺧﺎک و ﺧﺎک را ﯽ ﺧﺎ و‬
‫ﺒﺎن ﯾ ﺪ ‪...‬‬ ‫ز آواز ﮓ ا ﺖ و ﮓ‬ ‫ﺻﺪا ﺘﺎن‬
‫و ﭘﺎ ﺰ و ﺑﺎز ز ﺘﺎن ﭘ ﺖ وازه آ ﮑﺎر ﮑﺎر ا ﺘﺎده ا ﺖ‪....‬‬

‫□ آﺧﺮﻳﻦ ﺳﺮﺑﺎز ﭘﺎﻳﻴﺰي‬

www.takbook.com
‫زﯾﺎ ی ﻮاران ﻮر ﯿﺪ ﻮز آ ﺘﺎن ﻢ ﻨﺪ ﺐ را ﻧ ﻮدها ﺪ و ﮫﺎ اوﻻ ﺶ ﮐ ﯽ ﻮر روا‬

‫ﻣ‬
‫دها ﺪ‪ ...‬ر ﯽﺟﺎن د ﺮا ا ﺖ‪ ...‬ا ﮕﺎر ﯿﺎن دو ﮫﺎن ا ﺘﺎدهای‪ ...‬ﺐ ﺑﺎز ﺲ‬
‫ﻮا ﺪ‪ ،‬ا ﯽ ﺮ ﯽام را راه ﺒﺎ ﺖ؟ و رو ﯽ اش را ﻖ ﺪا‬ ‫ﮕﺎه ا ﺖ ا‬
‫آﯾﺎ؟ و ﺲ را ﯾﺎرای ﮐﺎوﯾﺪن ا ﮫﺎی ﺟﺎدهی دﯾﺪ ﺖ و ددان ھﻢ ﯿ ﻪ ﮔﺎن ی ﯾﺎن‬
‫د ن دو ﻪا ﺪ‪ ...‬ﯽ دی را آ ﺠﺎ ﺪﯾﺪی آﯾﺎ؟ ﻮ ن ﯿﺎﻻ ﻢ آرزو ﺖ‪...‬‬
‫ﻨﺎر ﻞ ﺮخ ﻮ ﯽ ﺠﺎده ﺮ م و ا ﺮ ﮫﺎ ﯽ و ﺷ ﻮه آن ﮕﺎ ی آ ﻦ رﻧ ﻢ‪...‬‬
‫ﺲ ﺖ ﺪد آ ﻮ ﻦ آ ﺘ ﯽ‪ ،‬ﮐﻠ ﻪ روا ات ﻨﺪ ﯽ ﻮان زا ﻮی ﯿﺎل ﯽ و‬
‫ﻪی ا ﮑﺎن را ﺪن ﯾﺎ‬ ‫ﺮز ﻦ ی ﻮدهی ﻦﯿﺸﯿﭘ را ﺑﺎز ﺢ ﻤﺎ ﯽ و ﯽ ﯿﺎل ژ ﯿﺪن ﻮ ﺶ‬
‫ﻮ‬ ‫ﻮدن ﭙﻨﺪا ری‪ .‬آری ﭙﺎه ﻞ و دﯾﺪ ا ﺠﺎ ﯽ دارد ﯽ ﻌﺎرض و ﻮ ان ﻮم‬
‫ﻤ‬
‫ﯽﺑﺎ ﺪا دا ﺪ‪.‬‬ ‫اس و ﻦ روا ی ﯿﺎل آ ﻪی اﺴﺎن ﯽ ﻤﺎ ﻨﺪ ﺟﻠﺪ ﺑﺎم‬
‫ا ﮐﺎوﯾﺪن و ﻣ ﯽ‬ ‫ﺑﺎ ﻞ ﮐ آو ﻪام ﺮﺷﺎری ﻮرش‪ ،‬ﮔ ﺮ ﮑﺎن زا ﺶ ﭘﻨﺎه ﯾ ﺪ‬

‫ھ‬
‫ﺑﺎﯾﺪت راه ﺮ م ی و ﻦ ﻋﺎ ﻖ ﻦ ﻪ و ا ﻦ آن ﻮ ﻨﺎرش ﻮ ﭼﺎک ﺒﺎن‬
‫ای ﻮ ﻦ د ﺒﺎ ﻪ را‬ ‫ﻪی دﯾﺪا ر؟ ﻮ ای ﯾﺎ‬ ‫ﺣﺎ ﺖ ﻐﺎن ا ﺖ ﻣ‬ ‫ﻐﺎ ﻢ و ﺪا ﻢ‬

‫ھ‬
‫و ﺮت و ﻮرت‪ ،‬ﯽ آب ﺪن ا ﻢ ﮐﺎر ا ﺖ؟‬ ‫ﻌ ا م ا ﺖ‪/‬‬
‫ﺮم آوﻧﮓ ﺪ ﻮ ﻦ ا ﻦ ﻞ ﺮخ را‪ ....‬او آن ﻮ ﺖ‪.‬‬ ‫آخ! ﺮی و و ﯽ‬

‫ﭘ‬
‫ﻤﺎ ﺶ ﺶ ﻤﺎن ﺐ ﯿﺪا ر ﻮ ﺖ‪ .‬ﻦ از ﺳﺎ ا ﻦ ﺮخ روی ﻋﺎ ﻖ را‪....‬‬
‫و ﭘﺎ ﻢ ﺪا د ﺪا ﻦ ﻨﺎ راه آن د ﻮ ز ﺒﺎ ﺲ ﻮ ﻮان ؟ و ﻦ و دل آرا ﯽ‬
‫ﻮا ﺖ ﺲ و ﻦ ی؟ ا ﯽ آد ﯽ را ﯾﺪن از ﻮ ﺖ آﺑﺎ ﯽ ا ﮕﺎر ﺤﺎل آ ﺪ ﺤﺎل‪...‬‬
‫ﺴﺎن ﻔﻠ ﯽ ﻞ! ﺻﻼ ﯽآﯾﺪت ﻞ را ﻦ و ﻮ ﯽ را ﺲ آن ﻮد ﻦ‪ ...‬ﯿ ﯽ ﺠﺎوه‬
‫ز ﺪا ن ا ﻦ ا ﺴﻼم و ﺲ ﺑﺎ ﺪ ﻞ ﻮی و زن‪....‬‬
‫ﻦ دﻣﺎن ﺮ ﯽ را ﺘﺎ ﺶ ﯽ ﻨﺪ و د دن را ﯿ ﻮ آ ﻮ ﻪ ا ﻦ د دوار‪،‬‬ ‫‪ -‬ا ﺴﺎن از‬
‫دان)ﮔﺎف ﻢ( ﺧﺎک ﻪا ﺪ ﺴ ﺖ و د ﻨﺪﮔﺎن ن ﻨﺪم را ﺑﺎ د ﺪا ن ﻃﻼ ﮔﺎز‬

‫ﻃ‬
‫ﻦ! ﻮدک ﻞ ز ﺒﺎ را‬ ‫ﯽ ﺮ ﺪ‪ .‬ﭘﺲ ای ﻊ ﺮ ﯽ ﺷﺎﭘﻮر از د ﺖ ﯽ ﻮ ﺪ و ﻃﺎ ذوا‬
‫از ا ﺪ ﯽ ﯽﺳﺎ ﻮا ﺪ ﭘﺎ ‪ .‬ﺑﺎک! ﻦ‬ ‫ﺖ ﯽ ﻮا ﺪ‪ .‬او ﯽدا ﺪ ﻋ ﻞ‬ ‫ﯾﺪه از ﺳﺎ و‬
‫را ﺑﺎ زوال او ﮐﺎری ﺖ و دا ﺶ ﯽ ای د ﯽ ﯽارزد آه و ﻣﺎن ﮔ ﺮگ ی ﯽ ﻮا ای‬

‫آﺧﺮﻳﻦ ﺳﺮﺑﺎز ﭘﺎﻳﻴﺰي ■ ‪93‬‬
‫ﯾﮏ ر ‪....‬‬
‫اری و ﻏ ﻪ را ﺑﺎﯾﺪ ﺟﺎ ی ﻮ ﻨﺎ ﺐ ﺑﺎ ﺟﺎ ﻪ‬ ‫ﯿﺎل ﺮ ن ﯽدارد آ‬
‫ﺮان ﻮه ﻮر و ﯾﺎی ﻮر از ﻨﺪ آورد ﺪ ﻦ ھﻢ ﯽ ﻮا ﻢ ﻮ ﯿﺎن‬ ‫ﻮ ﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ ار ﺪا ردد‪ ...‬ا‬
‫ﯿﺪن ﻮا ﺸﺎن را ﮐﺎم ﻮدن ﻨﺎر ﻮ ﺶ ﺮ ﻢ‪ ...‬آدم‬ ‫ﺷ ﺷ ﻦ را ﺲ ﻮ ﺶ ﺸﺎ ﻢ و‬
‫و راه ﺑﺎﯾﺪ ﻨﺎر و ﺮد و ﻪی ﺮ ﯾﺎد ﻨﺪ" او آن ﻦ ا ﺖ آد ﯿﺎن! ن‬ ‫ن ﯽ ﻨﺪ‬
‫ﯿﺪهی ﻮد را ﮔﺎز ﯿﺪ ﻦ ھﻢ ﯿ ﻪی ا ﭙﻢ‪ ...‬و آن ﻞ را زﺑﺎن ﺮک ای ﻦ‬
‫ﻨﺪ و ا وز ﺮﭘﺮﭘ و ﯽ ﺪن ا ﮕﺎر ﻞ و ا ﺖ‪ ...‬ای ﺳﺎ ﻦ ج ﻞ ا ﮕﺎر د ﺘﺎن‬
‫ﻤﺪ ﯿﺎت و ح‬ ‫ﺖ ﺷ ﻮه و د ﺪا د ﯽ ﮓ ﻮ ﺴﺎران‬ ‫ﻮای ﮓ اش و‬ ‫ﮐﺎر‬
‫ذات ﺖ ﺮق ﭘﻨﺪا ر "ا ا ﻖ" رک ﻗ ﻪ ﻮده ا ﺖ‪...‬‬
‫ﻮد ﯽ ﻞ ﺮ ﺸﺪه ﯿﺎل و ﺧﺎ آدم ا ﺖ‪ ...‬روح ﻮ ﺖ ﮐﺎ ﺒﺪ ی‪ ...‬ا ﮕﺎر‬
‫ﻮرﯾﺎ ای را‬ ‫ﯾﺎر و ﺧﺎ ه دوران ا ﺖ ﯽ ﻮی ﯽ و ﻢ‪....‬‬ ‫ر ﺤﺎن ﻗ ﻨﺪر ا ﺐ‬
‫ب ﻮﯾﺪن ﭘﻮ ﻦ آن دﻣﺎن دم ده ﺖ ا ﮕﺎر‪...‬‬

‫ﻃ‬
‫ﮐﺎش آد ﯽ ﯿﺎح ﻮد و ﺳﺎﻟﮏ‪ ،‬ﮔﺎ م ﯽزد ﯽ ﻊ ﻊ و ا ﯿﺎع‪ ....‬ﯽﺮﭘﯾﺪ ﯽ ﻮای ا ﺼﺎر‬
‫ﯽ ﺮ و ﻤﺎن دا ﺖ‪...‬‬ ‫آﺳﻤﺎن وا ﯽ)و ﻋﺎ ﯽ( را ھﻢ ﯽ و‬

‫آه آدم ﯽد ع ﻦ! ﻔﻠﮏ ﯽﺳﺎﻣﺎن ﻮی ا ﭙﯿﺪ ﻦ! ﻮن ﯿﺎل و ﺑﺎورت ﻋ ﺖ‬
‫ﺪ ی ﻮا ﺪهای‪...‬‬ ‫ﺖ ﻮن ﺑﺎورت ﺮ ﺮ ا ﺖ و ﻮ ﻮ‬
‫ﺮﻧ ﻦ! ﻮ دل ﻦ ﻮن ا ﺖ و ﺣﺎل ﻮ ﻮش‪ .‬ﻮ ﻦ د ﯽ ﺷﺎد ﻮا ﯽات را‬ ‫غ‬
‫ﺮی ﯽ ﻨﺎ ﻮاھﻢ د‪.‬‬

‫□ ﻛﺎش ﻋﻜﺎس ﺧﻴﺎﻟﻢ ﺑﻮدم‬

www.takbook.com
‫ﮔﺎ ﻤﺎر ﻮر ﯿﺪی روز ﻣﺎ ﺪه ﺲ آ ا دادﻣﺎه را روز ﮑﺎ ﯽ ﯿﺪها ﺪ‪ .‬ﻘﺎر ﯽ ﺑﺎ ﺳﺎﻟ گ‬

‫ھ‬
‫ﻤﺎ رﺲ‬ ‫ﺪ و ا ﺪی ﻮ ﻦ‬ ‫د ﺮ ﻤﺪ ﺪق و ﺰ ﯾﺎن ﺪن‬ ‫ا ﺪا م ا ﺪا زی دو‬
‫آﺑﺎدان و ‪ A‬ﮕﺎم ﻤﺎﺷﺎی ﻮزن ‪.‬‬
‫ﺮﭘدوام و ا ﺪت ﺪت ﻪی ﺣﺎل ﻨﺎ ﻮد ﮐﻢ از اﻋﺠﺎز و ﺮت ﺪا رد‪ .‬آد ﯽ ﺣﺎل‬
‫ﺪن ا ﺖ و ﻪ ﺣﺎل ﻤﺎت‪ ،‬اﻣﺎ ﻋ ﺲ آن ﺟﺎدوی ﮕﺎ ‪ ،‬دم آدم ﯽ ﺲ ﻮ ﺪه را ﻣﺎ‬
‫ا ﺠﺎر ﻓ ﺶ ی‬ ‫ﯽ ﻨﺪ‪ .‬ﮑﺎ ﯽ ا ﮕﺎر ھﻤﺎن ﻃ ﻮ ﺶ ﻮر ﯽ را رخ ﯽ ﺸﺪ ﺑﺎ ھﻤﺎن ﺣﺎ‬
‫ﺖ‬ ‫ﻘﺪ‬ ‫ﯿﺪن د ﻨﺎ ﺖ ﯽﻣﺎ ﺪ و ﯽ ازد ﺮ ﺣﺎل ﺮ‪،‬‬ ‫ا ﺘﺪا ﯽ‬

‫ھ‬
‫ﻮا ﻪ ردی و ﺸﺎ ﯽ ﯽ و ﯽ دﯾﺪ از ﻮد ﺟﺎی ﺑ ﺬا رد‪ .‬ای ﻦ ا ﺖ آدم ﯽ ﻮا ﻨﺪ‬
‫ﻮ آ ﻨﺪ ھﻤﺎن ﯾﮏ آن ﯽﻣﺎ ﺪ ﺴﺎ ﯽ ﺒﺎ ﺜﺎر‬ ‫ﻋ ﮫﺎ ﺐ و ز ﺒﺎ و ﻨﺪا ن و ا‬
‫و ﻪﺷﺎن دا ﻨﺪ‪.‬‬ ‫ﺖ‪،‬‬
‫و ﺮ ﻞ ا ﮑﺎر‬ ‫ﻋ ﺲ ﮔﺎه ﻮﯾﺎی ھ ﻪ ﺰ ا ﺖ‪ ،‬رﺳﺎ از ﻮ ﻪ و ﺧﺎ ه‪ ،‬ﯽﭘ ﺮا از روا‬
‫م روز ﻮد ﻮﯾﺎی ﺘﺎدن ﻮزه ﻔﺎ ﻦ دو‬ ‫و ﺪ ‪ ،‬ﻤﺎی ﻮ ﻨﺪ و ﯽآزرم ﺒﺎن‬

‫ﯽ ﯾﺪه ﻮرش‬ ‫ﺪق از ا ﻮان ا ان ا ﺖ و ﻢ ی ﯽ ﻨﺎه ﻢ ﭘﻮر ﺮازی‪ ،‬روز‬

‫ﮐ‬
‫از ﻮ ﻦ آ ﺶ ﻢ ﻮد ﯿﺎن ﯽ ﭘﺲ از داد ا ﺖ‪ .‬ﯿﺎن آ ﺶ و داد‬ ‫ﻮﯾﺎ ﻦ ﮑﺎ‬
‫داد را ﻮن ﯽ ز ﻦ ﻮ ﻦ‪ ،‬ﻄ ﻮب ﺖ؟‬ ‫ا ﺖ؟ و‬ ‫ا ﯽ ﺪا م‬
‫ﻮ ﺲ ﻮرش را ﻨﺪ ﯿﺎ ﺶ د ﺪ و‪ ...‬ﺟﺎ ﯽ‬ ‫ﺪ ﺘﺎر ﻢ ﭘﻮر ﺮازی روز‬ ‫ﻮد‬
‫از‬ ‫ﻤﺎ‬ ‫ﺟﺎ ﯽ ﺪن دا ﺖ ﭽﺎره را زد ﺪ و ﻗﻠﻢ ﺮ ﺶ را ﮐﺎ ﺶ ﺷ ﻨﺪ‪ .‬ﺶﯿﭘ از ﻮد‬

‫ﭘ‬
‫ﻨﺪ ﭘ ﻮ ﺶ د ﺪ و ﻘﺪا ری‬ ‫ﺪق آ ﻦ ﮕﺎ ﻪ ﻮد و ﻪ ﻮد د ‪ A‬ﮕﺎه ﺳ ﺖ‪،‬ﭘﺲ از ﻮد‬
‫ﯿﺪ ﺪ‪ ...‬ا ﻦ ﺪ ﮑﺎ‬ ‫ﺶ ﭘ ﺮو ﻮم ﺶ ر ﻪ و ﺮ‬ ‫ﺰ ﻦ از ﻮﻻت ﺮ‬
‫ﺘﺎر روزﮔﺎر‪....‬‬
‫ھ‬
‫ا ا ﻢ ﮔ ﺘﺎن ﺘﺎ ﯽ ز ﻦ ﻮان ﯽ ﻮ ﺴﺪ ﺘﺎر ز ﺪ ﭘ ﮑﺎر ﭘﺪر ﯾﺪون ﻮﻟ ﯽ ﺷﺎ‬
‫ﻮه زدن و ﻮن ﺑﺎزی اش ﺑﺎ ﻪ‬ ‫ﺮازی ﻮده ا ﺖ‪ .‬روزﮔﺎری ﭘﺲ از ﻋﺎ ﯽ ﯾﺪون‬
‫ﺘﺎر ﻮد و ﻋﺎ ﯽ ﻣ‬ ‫ﯽ ﻨﺪ‪ ...‬ا ﮕﺎر ا ﻦ ﺘﺎر‬ ‫ارﺑﺎب ھ ا ﯽ ﯽ ﻨﺪ و ﺸﺪت ﻮ‬
‫ﻮ ﻦ ﻃﺎ ﻊ ﺪا ﺖ‪ ....‬ﺖ و ﺞﻨﭘ ﮫﺎر ﻌﺪ ﻤﺎ ﯽ ﻦ ﻤﺎﺷﺎی ﻮز ﮫﺎی ﯿﺎ ﯽ ﻮ ﻨﺪ و‬
‫ﺪرت و ر ﻘﺎ را‬ ‫ردﺷﺎن ای ھ ﻪ ﻦ ﻤﺎ رﺲ آﺑﺎدان ﻣﺎ ﺪ و ﻣﺎ ﺪ‪ .‬آ ﮫﺎ ر ﻪ ﻮد ﺪ ﮑﺎ‬
‫ﺪ ﺪ‪ .‬ھﻤﺎن ﺪر ﯽ ﺶآ ﯽ ﮕﺎ ی ا ز ﯿﺎن ﯾﺎد ﻣﺎ ﺶ‬ ‫ﻤﺎﺷﺎ ﻨﺪ ﻮد ﮑﺎ ﯽ د‬

‫ﻛﺎش ﻋﻜﺎس ﺧﻴﺎﻟﻢ ﺑﻮدم ■ ‪99‬‬
‫ﻮد‬ ‫ای از ﭼ ﯾﮏ ﺟﺎن ﺑﺎ ﻪی آن ﺳﺎ ﮫﺎ ا ﻤﺪ ز ﺮم ﻮده‬ ‫د و ﺴﺎ ﯽ ﻌﺪ‬
‫ﺮ آن ﺳﺎ ﮫﺎ ھﻢ ﻮی ﻮد ﺪ و‬ ‫اده ﯿﺎ‬ ‫ﺮﭘدهاش آورده ا ﺖ‪ .‬ﯿﺎن و ﯿﺎ ﯽ ﺑﺎ ا ﻨﺪ‬
‫ﯽ ﻨﺪ آن ﺳﺎل ﯿﺪ ﯽ‬ ‫ﺧﺎ ه دار ﺪ از ﻤﺎﺷﺎی ﯿﻠﻢ آن ﺳﺎ ﮫﺎ‪ ...‬ﻮد ﯿﺎ ﯽ روا‬
‫ﻮاب ﻮی را آن ﻮی ﯽدﯾﺪه ارام و ﺮﭘﺷ ﻮه ﮔﺎم ﯽزد‪...‬ﺟ ﻮ ر ﻪ و د ﺶ را ﯽ ﻮ ﯿﺪه و‬
‫ﯿﺪ ا ﻌﺎ ﯽ ﻒ د ﺖ ﻞ ﯽ ﺬا ﻪ و ﻮد ﺑﺎ ان ﮫﻤﺎن ﻤﺎی ﮐﺎﺮﭘی‪...‬‬
‫ﮔﺎن ﻮز ﮫﺎ آ ﺶ ﻮ ﻨﺪ و ﺘﺎر‬ ‫ﻤﺎ‪ ،‬آ ﺶ و ﻋ ﺲ رﺳﻢ ﯿﺎن ا ﻨﺎن ﺪا م ا ﺖ؟‬
‫ﻮز ﻨﺪ ا ﻦ آ ﺶ ﺟﺎ ن را ﻣﺎ ﺪ ﯽ ده‬ ‫ﻢ ﭘﻮر ﺮازی ھﻢ آ ﺶ ﺟﺎن ﺪ اﻣﺎ ﻋ ﺲ‬

‫ھ‬
‫ا ﺖ‪ .‬ﯾﺎدﺷﺎن ا ﯽ ﺑﺎد ﯿ ﻨﺎه ﻮ ﻨﺪ و ﺟﺎن ﭽﻮ ﺮﭘوا آ ﯽ ﻮد و ﻪ ﻮد ﺪ ﭙﺮد ﺪ و ﮐﺎش‬
‫آ ﺶ ﺴﺎن آ ﺶ آ ﻦ ﮫﺎر ﻪ ی ﺑﺎ ﺘﺎ ﯽ ای ﺘﺎ ﺪن زردی و ﻪی ﺮ ﯽ ﯽ ﻮد‬
‫ﻪ آ ﺶ ﺟﺎن آ ﺶ ﺟﺎن‪.‬‬ ‫ﻮزا ﺪن ﺟﺎن ی ﻋﺎ ﻖ و‬

www.takbook.com
‫□ ﻣﺎ درون را ﺑﻨﮕﺮﻳﻢ و ﺣﺎل را!‬

www.takbook.com
‫ک‪ ،‬ﯽ ﻮن و‬ ‫و‬ ‫دو ﯽ ﻋﺎزم د ﺮ ﮐﺎرش ﺪم‪ .‬ا‬ ‫ﻨﺪی ﺶﯿﭘ ای دﯾﺪا ر و‬
‫ﻢ و ﺟﺎن ﻮع ﺮ ﻮد‪.‬‬ ‫آزار ﺪه و ﺣﮑﻢ ﻔﺎ و ﻄﺎ‬ ‫ﯽ د ﺮ ﯽ ﮫﺎ‬ ‫آ ﻮد ﯽ ﻌﺎ و ﻮ‬

‫ً‬ ‫ﻌ‬
‫ﺣﮑﻢ ﺗﻼش ا ﺴﺎن ای ﻢ ﭘﺪﯾﺪه دﯾ ﺳﺎﺣﺎت ﭘﻨﺪا ﻢ د ﺮ دو ﻢ ﺰ ﻤﻼ ﺟﺎ ﯽ رﯾﮏ‪،‬‬
‫ھ‬
‫ش و ﯽر ﻖ و ﺪر ﻮن ﻦ ﺮ ر ﯿﺪن آن ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺪ‪ .‬ا ﻦ ا ﮑﺎر ﻮدم ﺑﺎ ورود از آ ﺘﺎن‬
‫ی ﮕﺎ و ﺮ ﯾﺎ ﻢ‪ .‬د ﻮار ﺑﺎ ﺑ ﻮ ﯽ از ﻄﺎ ﯽ‬ ‫آن ﻞ‪ ،‬ﺤ ﯽ ﻧ ﻮ و ﻮش ﻮ ﺑﺎ ا ﯽ و‬
‫ا ﻌﺎر ا ﻞ دل ا ان ز ﻦ ﻌﺪ ﯽﻣﺎ ﺖ و ﺖ و ا ار ﮫﻤﺎن ﻮازی آدم را ﯾﺎد ﻻ ﯽ‬
‫ﺮ ﻦ ا ‪ A‬ﮕﺎه ﯽا ﺪا ﺖ‪.‬‬
‫ھﻤﺎنﺟﺎ ا ﻦ ا ﺘﺎدم ﭼ ا دل ﻮ ای ﮓ و ﺑﺎرﯾﮏ زﺑﺎ و ﮕﺎن آن ر ﻨﺪ و‬
‫ﺖ ﺮدن اﺿﺎ ت و ﭘﺎرک ﻮ و ﻨﺎن ا ﺖ ﻦ ﻦ ﺧﻠﺪی ﯽ ﻮا ﺪ ﺳﺎن آ ﯿﺎ ﯽ‬
‫دل ﺮز ﻦﻣﺎن ﮐﻢ ﺪا ر ﻢ‪ ..../‬آ ﺠﺎ‬ ‫د ﺞ ﺪ ا ازد؟ و ﺑﺎز ﺧﺎ م آ ﺪ از ا ﻦ ﻨﺎ و د‬

‫ﻋ‬
‫ﻀﺎی ﻮ ﯽ ﺮ از ا ﻌﺎل و ﻢ ی ﺪ ﯽ ﯾ ﺒﺎره ﺑﺎ ﺳﺎزه ﯽ ﻮر و ﺮ از آرا ﺶ و ز ﺒﺎ ﯽ‬
‫ﻮا ﯽ ﻮ ﻢ؟ ﭼ ا ون آﺑﺎد و ون و ان؟‬
‫ﯿ ﻪای‪-‬ﻏﺎر ﯽ ھ ﻪ ﯾﺪن ﺞ را ای اﻣﺎن ﻣﺎ ﺪن از ﻪ و ﺮه ﭘ ﻪ و ﭘ ﮫﺎد‬ ‫‪-‬ر‬

‫ﻋ‬
‫ﻢ ﺧ ﻖ ھ ﻪ ﻐ ﻮب و‬ ‫ﻮ ﯽ ﺤ ﯽ ای رژهی ﻏ ﻪ ر ﻦ و ﺮ ﺰه‬ ‫ﻮده ا ﺖ‪.‬‬
‫دن ﻮده ا ﺖ‪ .‬ﮔﺎم زدن ﻪ و دارو و ﻮل زن و ﻮی ای ﺘﺎ ﺪن ﺑﺎج ﯾﺎ راه دن‬
‫ا ﺴﺎ ﯽ ﻮده ا ﺖ‪ .‬ا ﻦ ھ ﻪ‬ ‫و‬ ‫ﯽ و ﺰ ﮑﺎر آ ﻮا ﯽ‬ ‫ﯽ ﺷﺎ ﮕﺎن‬

‫ﻋ‬ ‫ﻋ‬
‫و ﺟﺎ‬ ‫ﻮ ﯽ را ای ﻮم ﺒﺪ ﻞ ﺟﺎ ﯽ ای ﻦ ﻮده ا ﺖ‪ .‬ا ﺠﺎ ا ﮕﺎر ﻣﻠﮏ ا ﯽ و‬
‫ا ﺖ ﭘﺲ ز ﺶ ﻮ ﻪ و و ا !‬
‫ھ ھ‬
‫ﻮز و ﺪ ﺸﺪها ﺪ و را ﮑﺎ ﯽ ﻤ ﻦ و ﮕﺎ ﯽ ای ز ﺖ‪ ،‬ﺬت‬ ‫ﯾﮏ ﻤﺎ ﯽ از آدم‬
‫و ﻮد و ﺑﺎش ﯽ ﺪ ﭘﺲ ﻮز و ام "دﯾ ﯽ ای ﻦ ﻮ ﺪ ﺑ ﺬا ر ﺮ ﺳﮓ آن ﻮ ﺪ"‬
‫ﻞ ز ﺪ ﯽاش ﯽ ﻔﺎوت ا ﺖ‪ .‬ا ﻦ ا ﺴﺎن ﮫﺎ ﻌﺎ را‬ ‫ﺮ ﻮ ﺖ د ﻮار و‬
‫ﻋﺎ ﻘﺎ و ﻣﺎ ﮑﺎ ﯽﻧ د ﻞ ﻮری از ﺮ ا ﺒﺎر ﯽ ﻨﺪ و ﯽﯾﺎ ﺪ‪ .‬رگ ی را ای ﻮد و‬
‫وا ﺶ‬ ‫ﻐﺎ ﻞ از ﻘﺎﺑ ﯽ ای ﺐ ﻮر از‬ ‫ﻦ ن و دا ﯽ ﯽ ﻮا ﺪ ﭘﺲ ﯽ‬
‫ﻮر ی‬ ‫ﺖ ﭘ ﮫﺎن و ﻦ ﻮد ا ﺒﺎل ﯽ ﻨﺪ‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ای ھ ﻦ ا ﺖ ﺧﻼف دﯾ‬
‫ای ﻨﺪ ﺴﻞ و ﻮر ر ﯽ‪ -‬ﻮار ﯽ ﺣﺎ ﯽ ﻢ ﻮ ﺒﺎل‬ ‫دﻣﺎن‬ ‫ﺻﺎ ﺐ ﻮ ﺒﺎل‬

‫ﻣﺎ درون را ﺑﻨﮕﺮﻳﻢ و ﺣﺎل را! ■ ‪105‬‬
‫ی ﻨﺎی ﻨﺎ ﻊ ﺮک و ﺧﺎ ات ﯽ آدم ی‬ ‫ﻮدﺷﺎن ﻨﺪ اﻣﺎ ﺮز ﻦ ﻣﺎ ﻮن ﻮ‬
‫ﻦ‬ ‫ق را ﺪا رد و ﻮم ﺧﺎ ﻮاده ﺰ ﺮ و ﺮ ﺮ دارد ھ ﻪ ﺪا ر دو ﻢ‬ ‫دو‬

‫ﮐ‬
‫ﺳﺎل ی ا ﺮ ا ﻦ ﺌ ﻪ ﺰا ﯽ ﻌﺪ ﻞ ﺪه ا ﺖ(‬ ‫ﻨﺪ‪) .‬ﺑﺎ ﯽ ا ﻤﺎض ا ﻪ و ذ ا ﻦ ﻧ ﻪ‬
‫ﻮم ﺧﺎ ﻮاده و ا ﻞ و ال ﮐﻢرﻧﮓ ﯾﺎ ﯽرﻧﮓ ا ﺖ و ا ﺴﺎن ﻮا ﻪ ﺑﺎ‬ ‫‪ -‬ﻮا ﯽ‬

‫ﻋ‬
‫داری‪،‬‬ ‫ﻮ ﯽ ﻮ ﯽ ﺮﭘرﻧﮓ دارد ﻮن ﺪﻣﺎ ﯽ‬ ‫آدم ﮫﺎ ا ﺖ و ﮕﺎ ‪ ،‬و‬
‫ً‬
‫ﺮا ﯽد ﻨﺪ ﻋﻤﻼ ﺖد ﻨﺪه و ﺮﭘ ﻨﺪهی ﮫﺎ ﯽ و ﻮ ﺪ ﯾﮏ ﺳﺎ ﺘﺎر د ﺘ ﯽ‪-‬‬ ‫ﮐﺎ و‬
‫ﺘ‬
‫ﺖ اﻣﺎ ا ان ﻮم ﺧﺎ ﻮاده ﯿﺎر ﺮﭘرﻧﮓ ا ﺖ و ﺧﺎ ﻮاده ون ﮫﺎرد ﻮاری و‬ ‫وا‬
‫ﺢ‪ ،‬ﻮد و ﺑﺎش و ﻮگ و ﻮر ھ ﻪ ﺧﺎ ﻮاده و ﻨﺎی ﺧﺎ ﻮاد ﺖ و‬ ‫ﻋﻤﺎرت ﺧﺎ ﻮاد ﯽ ﻨﺎ ﯽﯾﺎ ﺪ‬
‫را ﺑﺎ ﯿﺎن و ﮫﺎن ا ﻦ ا ﺴﺎن ﮐﺎری ﺖ ﭘﺲ د ﺘ ﯽ ھﻢ ﺣﮑﻢ "از دل ود آﻧ ﻪ از‬
‫دﯾﺪه رود" زا ﻞ و زل ﯽ ﻮد‪.‬‬
‫ﻪی دﯾ‬ ‫ا ﻦ ﺧﺎ ﻮاده ﯾﺎ ﺧﺎ ﺪا ن ﻢ‪ .‬از‬ ‫ﻮ و ﯿﺎﺑﺎن ﻞ ﺬر ا ﺖ‬
‫ﺖ را ﯽ دﯾﺎر آﺑﺎ ﯽ ﯽ ﻮ ﺪ‬ ‫ﻢ ﯽ ﯿﺎر ان ﻨﺎن ﻮز ا ﺠﺎ را ﺧﺎ ﯽدا ﻨﺪ و او ﻦ‬
‫ﻮر د ﭘﺎی ﺧﺎ و ﺧﺎ ﺪا ن ﺮﭘرﻧﮓ ا ﺖ‪.‬‬ ‫و ﮕﺎه و ا ﺴﺎسﺷﺎن ﺧﺎ ﺑﺎز زادﮔﺎه‬
‫و‬ ‫ﯽ ﻨﺎل و ﻤﺎل ا ﻞ ﺧﺎ را‬ ‫ﺧﺎ ﻮاده ﺰ ون ﻋﻤﺎرت ﺑﺎ د ﻮا ی ﺑ ﻨﺪ ﺮ ﻨﺎ ﯽﯾﺎ ﺪ‪ ،‬ﺟﺎ ﯽ‬

‫ﻮس ﻧ ﻨﺪ‪ .‬ﯿﺎﺑﺎن و ﻮ اﻣﺎ ؟ آ ﺠﺎ ﻞ ﻤﺎ ﺶ ا ﺖ و ﺮﭘ ﻮس و ا ﮫﺎ ای دﯾ ان‪ ...‬ا ﺠﺎ‬
‫ا ﺘﺎ ﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺎل ﻮد ر ﻮد‪.‬‬

‫ﻄ‬
‫ﻮده ا ﺖ‪ .‬ا ﻦ‬ ‫نو‬ ‫‪-‬ﺮﭘدا ﻦ ون و زدون ﭘ ﺮا از دل ھ ﻪ ﺢ ا ﻞ‬
‫ﻪ ی ﻮ ﺶ و ﺪا دد‪ .‬ا ﻦ‬ ‫ا ﺴﺎن ﻮا ﺪ از ﯿﺎ ﻮ ﺑ ﺬرد و ﮫﺎت ون ﻮد ﺮﭘدا ﻪ ﻮا‬

‫ﻋ‬
‫ﻮ ﯽ ﻮده‬ ‫ﮓ ا ا ﯽ ﺑﺎ ﯽ و ﭘﺎ ﺪا ری از ﻃ ﺖ و ﺰ‬ ‫ﺮﭘدا ﻦ اﻣﺎ ر وردش‬
‫ا ﺖ و ﯿﺎزردن ﻮری و ﻞ ﻧ دن آ ﯽ‪ ،‬آب را ﻞ ﻧ ﯿﺪ ای آﻧ ﻪ ﯽرود ﭘﺎی ﭙﯿﺪا ری‬
‫و ﻮﯾﺪ ا ﺪوه د ﯽ‪ ...‬ای آن آب ا ﺖ و آ ﯾﺪه ﺪا و ﻮد زﺑﺎ ﯽ ای ﻮد دارد و ادار ﯽ‪،‬‬

‫ھ‬
‫ﭘﺲ ﻮد ﺶ را ﭘﺎس ﺪا ر ﻢ و ا ﻤﺎم آن ا ﺖ ار ﺒﺎ ﺶ ﺑﺎ ﻦ د ﯽ ﻪ ﯾﺎ ﺮه ا ﺖ‪.‬‬
‫ﻋﺎر ا ا ﺖ و ﯽا ﻨﺎ ﯽ و و ا ﯽ و ﻋﺎﻟﻢ "د ﯿﺎ ارز ﺶ‬ ‫ا ﻦ ﺟﺎن ﮕﺎه ا ﺪرون‬
‫را ﺪا رد"‪.‬‬
‫‪ -‬ﯿﺎر ﯽ ﻮ ﻢ ﻇﺎ را ﯽﺳﺎز ﺪ و ر ﺖ رﯾﺎ ﻦ از و ﯽ ﺒﺎه و ﺑﺎوری و ا ﻖ ﻮد و‬
‫ﺰان ﻧ ﻮ ﯿﺪه ا ﺖ ا ﻦ دار و ﺶ ا ﻤﺎ ﯽ‪ .‬اﻣﺎ ﺣﮑﻢ ﺐ ﻮ ﻮاری‬ ‫آد ﯿﺎن ﻮردا ﺪ و‬

‫ھ‬ ‫ﺑ‬
‫و ﻃ ﺖ ﻦ رﯾﺎﮐﺎری را ﮐﺎر ﯿﮏ و ﻇﺎ و ﺟ ﻮه‬ ‫ﻤ ﻪ ﯽ ﺮش ﺰ ﺑ ﻮ ﮐﺎش‬
‫را ﭙ ﺮا ‪.‬‬
‫□ داﻧﻲ ﻛﻪ ﭼﻴﺴﺖ "دوﻟﺖ"؟‬

www.takbook.com
‫ﮔﺎ ﻤﺎر م ﮫﺎدها ﺪ‪.‬‬ ‫ﻦ ﻃ ﻮع ﻮرﻣﺎه را آﻏﺎز ﻪی دو‬ ‫ﯾﮏ روز ﭘﺲ از‬
‫ﺪ و ﺖ و ﮫﺎدت ر ﺲ ﻮر رﺟﺎ ﯽ‪ ،‬ﺖ‬ ‫ا ﺠﺎر د ﺮ ﺖ وز ی ﺳﺎل ارو‬
‫م ﮫﺎدها ﺪ‪ .‬ﻮم‬ ‫ا ﺘﺪا ی ﻮر را م ﻪی دو‬ ‫وز ﺑﺎ ﺮ و دﯾ ا ﻀﺎی دو‬

‫ﭘ‬ ‫ح ا ﺘﺎح ﯽ ﻮ ﺪ و ﻮﻻن ار ﯽ از ﺪه و ﺑﺎ ﻪ ﻣ‬
‫ﺶ ﻨﺪ و ا ﻪ ﻮﯾﺪ‬ ‫اﺖ‬
‫ی ﺣﺎل ا ﺠﺎم ﯾﺎ ﮐﺎ ﺬ‬ ‫د ﻨﺪ " ﺮ آ ﺪی‪ ،‬ﺮی راه ا ﺖ" ﯾﺎ ﺮ ﯽ ﻮش از‬
‫ﯽدار ﺪ‪.‬‬
‫اﻣﺎ ﻮر و ر ﻪای ازدا ﻦ اذ ن ﭘﺎر ﯽ ﻮﯾﺎن و ﺷﺎ ان ا ﻦ ﺮز ﻦ ﻦ‬ ‫واژه دو‬
‫و ﯽ ﻨﺎی ﺑﺎزآرا ﯽ ﺪه ذ ﻦ ا وز ﻦ را‬ ‫دا ﻪ ا ﺖ و ا ﻪ ﻌﺎ ﯽ ﮋ ب و ﮔﺎه‬
‫ﻨﺎی د ﺖ د ﺖ ﺪن و ﻮا ﯽ ﺮ و ﻢ ﭘﺎر ﯽ و زی ﮐﺎر‬ ‫ﺧﺎ ﯽآورد‪ .‬دو‬
‫اﯾﺎم را"‪.‬‬ ‫ﺑﺎده دو‬ ‫آ ﺪه ا ﺖ‪" .‬ﺳﺎ ﯿﺎ ﺮﭘ ﺪ دل از ﻤﺎر ﺮﭘ ﻦ ﺟﺎم را‪ /‬ﻒ ﻦ‬
‫ﮑﺎ و‬ ‫ﻨﺎی ﺖ و ﻮ ﺖ و ﺖ ﻮش ﺰ ﮐﺎر ر ﻪ ا ﺖ و‬ ‫ا ﻪ‬ ‫دو‬

‫ﻌ‬ ‫ﻌ‬ ‫ھ‬

‫ا ﺖ " ﯾﺎب ﻮن ﺖ ﺖ د ﺖ‪ /‬ﻦ ﺖ و ﻣﻠﮏ‬ ‫ﻮن ﻦ ﻨﺎ‬
‫ﻌ‬ ‫ﻌ‬
‫ﯽرود د ﺖ د ﺖ"‪ ،‬ا ﮕﺎر ﺧﺎ ﺖ ﺖ‪ ،‬دوران و ﺬران ﻮدن آن ا ﺖ‪ .‬ﺖ‬
‫ﻣﺎ را؟‪ /‬ﭼ ا‬ ‫ﻨﺪا ن ﯽﭘﺎﯾﺪ و ﺑﺎد ی ا ﯽ از ﭘﺲ و ﺶﯿﭘ ﭘﯽ ﻤﺎی آ ﻨﺪ‪ ".‬ﺠﺎ دی ﻤﺎ ﻗ‬
‫دﯾﺪه ﺑ ﯽ و را؟"‬
‫ﺮه‪ ،‬ﯿ ﻪ و ﺰ ﯿﺪا د ﮫﺎ ﻤﺎن ﺰ و ﯾﺪه ﻢ و ﺳﺎ ﯿﺪه‬ ‫آن روزﮔﺎران و رﺳﻢ‬
‫ض ﺑﺎد ی ﻮا ﻖ ﻮد‪ ،‬ﭘﺲ ﺣﺎﺻ ﺶ‬ ‫و ﻣﻠﮏ ﺰ ل و‬ ‫د ﺪا ن آ ﺪه از ﺤﺎری‪ ،‬دو‬
‫آرﻣﺎ ﯽ ﯿﮏ ا ﻦ ﺟﺎن‪،‬‬ ‫ﯽ ﺪ اول ﻐﺎ ﻮ ﯽ ﻮ ﯽ ی ﺬ ﻪ و اﯾﺎم ﺪل و آرام و ا‬
‫"آﯾﺎ ﺷﺎه ﻮد ﻮر ﺸﺎی‪ ،‬ز ﺲ ﺮ ﯽ ﺮس از ﺪا ی‪ /‬ﺶﯿﭘ از ﻮ ﺷﺎ ن اوان ﺪ ﺪ‪ ،‬ھ ﻪ‬
‫ﻪ ﯾﺎ‬ ‫ﺖ و ﭘﻨﺪ ﺬا ر و ﯽ و ﺧﺎک ﺪن ھ ﻪ ﺰ و ز ﺪ ﯽ دن‬ ‫ﺪا ران ﮫﺎن ﺪ ﺪ"‪ .‬دﯾ‬
‫ﻮد‪ /‬زاﻧ ﻪ‬ ‫و ﯿﺎ آ ﺪن "ﺷﺎه ﻣﺎ از ﻤ ﻪ ﺷﺎ ن ﺶﯿﭘ ﻮد و‬ ‫ﯽ و ﺧﺎ ﻘﺎه ا ﻞ‬
‫ﺷﺎ ﺸﺎه ﻣﺎ ھﻢ ﺷﺎه و ھﻢ و ﺶ ﻮد"‪.‬‬
‫ﻢ( و ا ﻪ‬ ‫ا ﮫﺎ اﻣﺎ ای روزﮔﺎر ﻞ از آ ﺪن ﻌﺎ ﯽ ﺪﯾﺪ از ای دم و ﻣﻠﮏ) ﻪ‬
‫و ﺪ ﺻﺎ ﺐ ﻖ‬ ‫ﻪ(‪ ،‬و ﯽ دﻣﺎن از ر ﺖ و ﯽ از ﻣﺎ ﻤﻠﮏ و ﻣﺎ ک ﻮال‬ ‫ﻣﻠﮏ) ﻢ‬
‫‪.‬‬ ‫ﺒﺪ ﻞ ﺪ ﺪ و ﺰ آد ﯽ ﺧ ﻪ اﻪّﻠﻟ ا ﺖ و ﻨﺪه ﺧ ﻪ‪ ،‬و ﺣﮑ ا ﯽ ﺰ ﻨﺎ ﯽ ﻮ ﻦ ی ﯾﺎ‬

‫داﻧﻲ ﻛﻪ ﭼﻴﺴﺖ "دوﻟﺖ"؟ ■ ‪111‬‬
‫ﮐ‬
‫ﻪی دﻣﺎن ﺮز ﻦ‪،‬‬ ‫و ﺎﺒﯿﺘﺸﭘن آرا و ات‬ ‫ﺪ ﯽ از ﺣﺎ ﺖ‪،‬‬ ‫ﭘﺲ دو‬
‫و اﺟ ﺬا ری‬ ‫ﻎ و ﻮﭘﯽ ا ﺘﺪ و ﺑﺎز ﻤﺎ‬ ‫دﯾ آن ﺖ ﻻ ال و ا ﺪ ﺪت ﺖ ﻣ‬ ‫دو‬
‫ﯾﺪﮔﺎن ﻮد و ﺪانا ﺪ و ز ﻎ ارﺑﺎب ﻗﻠﻢ‪ ،‬و آ ﺪن ﺷﺎد ﻮ ﯽ اﯾﺎم‬ ‫ﺣﺎﮐﻢ ﺪﯾﺪ ﻻزم آﯾﺪ‬
‫و ﯾﺎ د ﺖ ا ﺸﺎ ﯽ ﺒﺎ ﯽ ﻮا ﺪ ﺖ وز ان ا ﮕ ﺘﺎن و ﻨﻼ ﺪ را ﺘﺪ ﭘﯽ ﺳﻤﺎق ﻣ ﯿﺪن و دﯾ‬
‫‪.‬‬
‫ﺑﺎ ھﻤﺎن ﻌﺎ ﯽ ﺷ ف ادب ﻦ ﭘﺎر ﯽ‬ ‫ﺪرن ھﻢ واژه دو‬ ‫ﺑﺎز روزﮔﺎر دو‬
‫ﻨﺎی د ﺖ د ﺖ ﺪن و ﻮا ﯽ ﯽرو ﺪ و ﺑﺎ رای ﺑﺎز ﯽ د ﺪ و‬ ‫ار ﺒﺎطا ﺪ‪ ،‬دو‬

‫ﻌ ً‬
‫ﻨﺎی‬ ‫ﺣ ﻮ ﺖ ی د ﺴﺎﻻر ﻮﻻ ﭘﺲ از ﺖ ﺳﺎل ﻮا ﯽ دﯾ ر ﺲ ﻮر ﺑﺎز ﯽ دد‪.‬‬
‫ﺐ رای و ﻮا ﺖ دم و ﺠ ﺲ ﻮ ﯽ ا ﺖ و ا ﮑﺎ ﯽ‬ ‫ﺖ و ا ﺒﺎل و ﮐﺎ ﻮری ﺰ ا ﻪ‬
‫ﺪ ﻣﺎ ﺪﮔﺎری و ا ﺠﺎم رﺳﺎ ﯿﺪن ﺪ ﺖ‪.‬‬ ‫ای ﻣﺎ ﺪن و ا ﯿﺎع ﺪرت‬

‫ﻣﻠ‬
‫اﻣﺎ ﻨﺎی د ﯽ و ﻮس ی ا ان ز ﻦ ﻮد‬ ‫ﺑﺎ ﻞ ﺮی ا ﻘﻼب ﺮو دو‬
‫ﻨﺎی ﯽ از د ﻮان ا ﺮی ﯾﺎ ﺑﺎزوی ا ا ﯽ اوا ﻣ ﻮﮐﺎ ﯽداد و‬ ‫‪ ،‬ﺶﯿﭘ از آن دو‬
‫ی ھﻢ ﮐﺎر ﯽآورد‪).‬‬ ‫ﯽ ﮔﺎ ﯽ ای ﻮش ﺪ ﯽ داغ‪ ،‬ﺶ و ﻮر ﻮ! دور ﻮی‬

‫ھ‬
‫ﯽا ﺖ و دار اﺷﺎن و‬ ‫ا ا ﻢ ﯿﮓ ﮕﺎ ﯽ ﻔ ﯿﺪ و ﻪ ﻮر ﺣﺎﮐﻢ ﯾﮏ‬ ‫ﯿﺎ ﺖ‬
‫ﻨﺎی ﻊ د ﻮ ای آن دوران د ﻖ و ﺖ ا ﺨﺎب ﺪه‬ ‫د ﻮا ﯿﺎن! ا ﻦ واژه د ﻮا ﯿﺎن‬

‫ﮐ‬
‫ا ﺖ(‪ .‬ﺮو اﻣﺎ ﻈﺎم ﭘﺎرﻟﻤﺎ ﯽ و رای ﻤﺎ ﻞ را وارد اد ﯿﺎت ﯿﺎ ﯽ و اوده ﯿﺎن ﺣﺎ ﺖ و‬
‫دﺮ‬ ‫دو‬ ‫ﮕﺎﻧ ﯽ ﺣﺎ ﻞ ﯽ ﻮد اوراق‬ ‫دم ﯽ ﻨﺪ‪ .‬ﮔﺎه ﻨﺎن ﯿﺎن دم و دو‬
‫ﺪق را دﻣﺎن ﺟﺎن ﯽ ﺪ و ﯽ ﻮ ﺪ ھ اه و ھﻤﺪل‪ ،‬اﻣﺎ ﺣﮑﻢ " ﻮ ﻣﺎن دان‪ ،‬ﻮ ﻣﺎن‬
‫ﺷﺎه‪ /‬ﺑﺎ ا ﻤﺎن و آﮔﺎ ﯽ و دو ﯽ ﯾﺪه و آ ﺪه از ا ﺨﺎب و ا ه ﺑﺎ ﺪم ا ﻤﺎد و ﻎ و ﺦ و‬
‫ﻧﮏ!‬
‫ﺸ‬
‫ﺐ دو ﺘﺪا ری ﮔﺎه ﻨﺎن ﺮتاﻧ ﺰ و ﺑﺎور رخ ﯽد ﺪ ﯽ ﻮ ﺪ‬ ‫ﻦ‬ ‫ای ﯽ اﻣﺎ‬
‫ﻋ‬
‫آن ا ﺖ ﯽ ﻮن دل آﯾﺪ ﻨﺎر‪ /‬ور ﺑﺎ ﯽ و ﻤﻞ ﺑﺎغ ﻨﺎن ا ﻦ‬ ‫ﺜﺎل م و ﻤﺎم "دو‬
‫ﯿ‬
‫ﭙ ﻦ و‪ ...‬ﮕﺎ ﯽ‬ ‫ھ ﻪ ﺖ"‪ .‬ﭘ ﺮوزی ا ﺜﺎل ا ﭗ اﯾﺎﻻت ﺪه‪ ،‬رو ﯾ ﻮ دو‬
‫اد ﻮا ﺪ ﺷﺎ ﯽ ﻮ د ﺪ و ﻦ ﻮ را ﺑﺎ ﻮ ی ﻣﺎران‬ ‫ﻔ ﯿﺪ ﺪا ﻢ اﻣﺎن از ا ﻪ دو‬
‫دوش ﺤﺎک ﺦ ﺻ ﻪ ا ﺖ! آن ﻋﺎ ﺖ ﯾﺪون ﭼﺎه ﯽ ﻨﺪ و ﻮ ﻘﺎﺳﻢ ﯽ ﺮاﯾﺪ " ﻮس‬
‫آ ﯾﺪون ﺪ ﺪ‪ /‬ز ﺮﻧﮓ ﺤﺎک ﺮون ﺪ ﺪ" و ﻦ را و و ﺪ ﯽ ﺻﺪر ﯽ ﺣﺎ ﻞ ﯽآﯾﺪ‪.‬‬
‫ﯽ ﮕﺎ‬ ‫ﺪود ا ﺖ‪ .‬دو ﻨﺪی و دو ﻤﺪا ری‬ ‫ﯽ ﺠﺎل و ز ﻦ ای ا و‬ ‫آ اﻦ‬

‫ﻌ‬
‫ﺧ ﻖ ﮐﺎر‬ ‫ا ﺖ و ﯽ د ﯾﺎب ﺑﺎﯾﺪ ﺪر ﮫﺎد و ای ﺪ ﯽ ﻣﺎ ﺪﮔﺎر و آرا ﺶ و آﺳﺎ ﺶ ﺟﺎ‬
‫داﻧﻲ ﻛﻪ ﭼﻴﺴﺖ "دوﻟﺖ"؟ ■ ‪113‬‬
‫ﻌ‬ ‫ھ‬
‫ﮓ ﯽآﯾﺪ‪ .‬ﯽ ﻮد ان ﻮد و ﺖ را ﺖ و ﮔ ﺘﺎن را آ ﺶ‬ ‫آورد ﮕﺎن را ا ﻦ زر‬
‫ﻌ‬
‫د‪ .‬ﭼﺎ ﻮ ﺴ ﻮ‪ ،‬ﻮ ﻮ ﯽ‪ ،‬ﻦ ﻋ ﯽ‪ ،‬ﺻﺪا م ﻦ و‪ ...‬ﺰ ﻮ ﯽ ای ﺒﺎ ﯽ ﺖ دو‬
‫ﻌ‬ ‫ﻌ‬
‫ﻨﺪ و ﺑﺎز ﯽ ﻮان ﺖ " ﯾﺎب ﻮن ﺖ ﺖ د ﺖ‪ /‬ﻦ ﺖ و ﻣﻠﮏ ﯽرود‬
‫ﯽ ﻮان ﻗ ﻨﺪرا و آرام‬ ‫دو‬ ‫د ﺖ د ﺖ" و ای ﯾﺎ ﻨﺪﮔﺎن و ﯿﺪﮔﺎن ب ﻮ‬
‫ﯽ و ﻣﺎ ﯽ‪ /‬اﻻ آﻧ ﻪ دارد ﺑﺎ د ﺮی وﺻﺎ ﯽ"! و ف ا ر ﺪ ﺑﺎ ﺪ‬ ‫ﺴﺪ ﺮدم‬ ‫ﻮا د "‬
‫و دو ﺘﺪا ر ﺖ‪...‬‬ ‫ﯽ ﻮﯾﺪ د ﺮم ھﻤﺎن دو‬

www.takbook.com
‫□ ف ﻣﺜﻞ ﻓﻮﺗﺒﺎل و ﻓﻠﺴﻔﻪ‬

www.takbook.com
‫ﺗ‬
‫ﯽ ﺖ از ﻮغ و ﻮ ﺶ و‬ ‫‪ ،‬ﺐو‬ ‫ﻮ ﺒﺎل ا ﻔﺎق ا ﺖ و ا ﺤﺎد‪ ،‬ﺑﺎز ﺖ و ا ﺪ ﻪ و‬
‫و ﮐﻢ از ا ﻦ ھﻢ ﺑﺎ ﺪ‪.‬‬ ‫ﺷﺎﯾﺪ‬
‫ﮐﻢ دﮐﺎن ﻮل و هی‬ ‫اﻣﺎ ﺷﺎﯾﺪ ار ﺒﺎط ﯿﺎن ﻓ ﻪ و ﻮ ﺒﺎل از آن ﻮاﻻ ﯽ ﺑﺎ ﺪ‬
‫ﻮ ﯽ را ﯽ آن ﺑﺎ ﺪ‪ .‬ﻓ ﻪ از ﭘﯽ ﻮدن راز از د و ﯽ و ا ﻦ د) ﺮه ز ا ﺪا ز ﮔﺎف(‬
‫دان ا ﺖ و ﻮ ﺒﺎل ﺰ ﺑﺎ ﻮ ﯽ د ﯿﺎن ا ﺴﺎ ﮫﺎ ﯽ ﮐﻢ از ﺖ و ﻦ ﺑﺎزی ﯽ ﻮد‪ .‬ﮑﺎ‬
‫ﺮ ﯽ ﮐﺎ ﻮر و ﮐﺎ وا‬ ‫ﯽ ا ﺖ‪ ،‬ﻤﺎ ﯽ ﭘﯽ ﻮﮔﺎن ﺪﯾﺪ ﯽ د ﺪ و ﯽدو ﺪ و ﺰ ﯽﺮﭘ ﺪ ﻣ‬
‫ﯽ از ﭘﯽ ﻮدن راز ﻨﺪ‪ ،‬ﯿﺎ ی ﯽ ﻨﺪ و ﮐﺎر‪ ،‬از ﭘﯽ ﯾﺎر و ﻨﺎل و ﻦ را‬ ‫د ﺪ و ﻤﺎ ﯽ ﺰ‬

‫ھ‬
‫ﻮز‬ ‫ﮫﻢ ﮑﺎر؟ ا ﻦ ﻮط و از ﭘﯽ اش دﯾ ﮐﻠﻤﺎت ای ﻦ ﮕﺎه دﯾ ﻮن ﭘﺪﯾﺪهای ﻨﺪ‬
‫از‬ ‫دل ﯽ د و ﻋﺎ ﻞ‪ ،‬ﻋﺎرف و ا ﯽ را ﻨﺪ و ﭘﺎ ﻨﺪ ﻮ ﺶ ﯽﺳﺎزد‪ .‬ا ﻦ ﻮ ﺘﺎر ا ﻢ‬
‫د ﺖ آﯾﺪ ﮕﺎ ﯽ ﻮ ﻓ ﻪ و ﯽ ﻮ ﺒﺎل و ﺰ را ﻪ اش ﺑﺎ آن دﯾ ا ﻌﺎد و و ﻮه ﯽ ﭙﺮدازم‪.‬‬

‫ﻮ ﺒﺎل ﮐ ﻮ ﻮم‪:‬‬
‫ﮐ‬
‫آدم ﻮد ﺟﺎی ﯿﺪ ﻨﺪ‪ ،‬ﻪ‬ ‫ورز ه ی د و ﮐﻼن‪ ،‬ﺪا م ﻪ و ﺖ و ﮕﺎه ﺑﺎ ﯽ ﯽ‬
‫و ﻣ ﺖ آد ﯿﺎن از ﺳ ﻮی ﻤﺎ ﯽ و ﻪ ژاﭘ ﯽ ﺟﺎ ﮕﺎه و ه و ﮑﺎ ﻮس اﻧ ﺰ‬ ‫و ﺰ‬ ‫ﻮ‬
‫ﭼﺎ ﯽ ﻤﺎﺷﺎی دوﯾﺪن آد ﯿﺎن ﯿﺎ ﯽ ﻨﺪ‪ .‬ا ﮕﺎر ﻦ ھﻤﺎن ﮐ ﻮ ﻮم ا ﺖ روم ﺑﺎ ﺘﺎن‪ ،‬آدم‬
‫ا ﺪا م و ﻮان ﯾﺪن و ﮫﺎرت ﻣ ﯿﺪ ﺸﺎن‪ ،‬و ﺰار را ﺰد‬ ‫ﯿﺪن دﯾ ان و ا از‬ ‫ﻈﺎره‬
‫ﮋ و ه ﺮد ﮋ ﻮن را د‪ ،‬ﯽ ﺮد ﺧﺎص و و ه ﺪ‪ ،‬ﻣﺎ ﻨﺪ ﯿﺪن ﺑﺎ ﺮ و ﯽ زه‬ ‫ا‬
‫ا ﺪه از ﺮز ﻦ ی ﻮ ﯾﺎ آن دﯾ ﯾﻼن م آور و آ ﯿ ﻪ ﺪ ﯽا ﺪ" ﮫﺎنآ ﻦ ﮫﺎن آ ﯾﺪ‪/‬‬
‫ﻪ ﺟﺎی‬ ‫ﻮاری ﻮ ر ﻢ ﯿﺎ ﺪ ﭘﺪﯾﺪ"‪ .‬ﮫﺎن اﻣﺎ ﺟﺎی ز ﺒﺎ ی ﺪه‪ ،‬دﯾ ﺮد ﺮ ﻢا ﺪ و‬
‫ﻞ ﺮ ﯽ آد ﯽ را ﮑ ﯽ ﺪ ﯽ رخ‬ ‫ﯽ ﻨﺪ‪ ،‬ﻮ ﺒﺎ ﺖ ھﻤﺎن ﮔﻼدﯾﺎ ﻮر ی ﺪرن ﻨﺪ‬
‫ﯽ ﻨﺪ‪ .‬ﺰار ی د ﯿﺎی ﺪﯾﺪ ﻣﺎ ﮑﺎن و ﺻﺎ ﺒﺎن و ﺰ ﺑﺎ ﯿﺎن ﻮ ﺒﺎل ﯿﺎ ﯽ ﻨﺪ‪ .‬ﺴﺎ ﯽ ﻞ‬
‫ﺖ‬ ‫ﯿ ﻮ ﻮ ﻮﺳ ﻮ ﯽ ﺖ وز ﻦﯿﺸﯿﭘ و ﻣﺎﻟﮏ ﺑﺎ ه ﯿﻼن ا ﺘﺎ ﯿﺎ‪ ،‬اﻣﺎ دﯾ ﺑﺎ ﺖ‬

‫ً‬
‫ﻦ ارداد ﺦ ﯽ ﻮد و‬ ‫ﻮﺳ ﻮ ﯽ ﯽ ز ﻦ ﯽ ﺟﺎن ﯽ ﻮد و ﮫﺎ ﺘﺎ ﭘﺎﯾﺎن ﻞ و ﺑﺎ ﻮا ﻖ‬
‫ھ‬
‫ﻊ ﮑﺎری ﻮرت ﯽ ﺮد‪ .‬ﻮرت ﻪ ھﻤﺎن ﻣﺎ ای ﮐ ﻮم ا ﺖ اﻣﺎ ﻮ ﺒﺎ ﺖ‬
‫و ﻮد ﯾﺪها ﺪ ا ﻦ ﺰ‬ ‫زﻣﺎ ی ا ﻦ ﺳﺎل ﯽز ﻨﺪ و آن زﻣﺎن‪ ،‬ﻮر‬ ‫ﻮ ﺖا ﺪ‬

‫ف ﻣﺜﻞ ﻓﻮﺗﺒﺎل و ﻓﻠﺴﻔﻪ ■ ‪119‬‬
‫ﭘﺎﯾﺎ ﺶ ﭘﮫ ﻮ ﯽ ﯾﺪه ﯽ ﻮد و ﻐ ﻮب و ﺧﺎک‬ ‫ﯿﺪا ن ﺑﺎزی ﻨﺪ و ﺑﺎز ا ﻦ ﮫﺎ ﯾﮏ ﺑﺎز ﺖ‬
‫ﯽ ﻮد ﺑﻠ ﻪ د ﺖ ﯽد ﺪ و ای ﺑﺎزی ﻌﺪ ﻮدش را آﻣﺎده ﯽ ﻨﺪ‪ .‬ﮔﻼدﯾﺎ ﻮر ﯽ ﯿﺪ ز ﺪه ﻤﺎ ﺪ و‬
‫ﺑﺎزی ﮐﺎر ﻮد‪ .‬ﺷﺎﯾﺪ ای ﻤﺎﺷﺎ ا ن و ﺰارﯾﺎن ﺑﺎزی ﻮد اﻣﺎ ای آن ﻮاﯾﺎن ﺑﺎزی گ و‬
‫ﮐ‬
‫ز ﺪه ﻣﺎ ﺪن اﻣﺎ ﺻ ﻪی ﺮ ﯽ ا ﯽ ﻮ ﺒﺎل دﻻر ﻮرده و آن دﯾ‬ ‫ز ﺪ ﯽ و ﭘﺎداش ﭘ ﺮوزی ﯽ‬
‫ﺰ ﺖ‪.‬‬
‫ﻪ ورز ه ﺴﻞ ﺑ ﮋﯾﮏ و ﺟﺎن دادن‬ ‫ا ﻪ ﻮ ﺒﺎل ﺪرن ھﻢ ﺑﺎز ﺴﺎ ﯽ ﺟﺎن ﯽد ﻨﺪ‪.‬‬

‫ﮐ‬
‫ﺣﻪ‬ ‫ﺮی از ﺣﺎ ﯿﺎن ﻮو ﻮس ﻮر ﻦ و ﺮ ﻮرﭘﻮﯽ و ﯾﺎ ﺟﺎن دادﮔﺎن ﺑﺎزی ا ان و ژاﭘﻦ‬
‫ﻘﺪﻣﺎ ﯽ ﺟﺎم ﮫﺎ ﯽ دو ار و ﺶ آﻟﻤﺎن و دﯾ از د ﺖ ﺪن ا ﻞ ﻮ ﺒﺎل ﯿﺎ ی ﯿﺪا ن‪...‬‬
‫ﮫﺎت ﯿﺎ ی ﯿﺪا ن وﺟﺎن دادن؟ ﻣ ا ﻦ "ر ﯽ ﻦ ﯿﺎ ی ﯽدا ﻢ؟ آرزو ﺖ"‬
‫ﻣﺎرک وو ﻦ ﻮ ﺑﺎزﯾ ﻦ ﮐﺎ و ﯽ‪ ،‬ﺠﺎر ﺘﺎ ﯽ‪ ،‬ﭘﻮ ی ا ﭙﺎ ﻮ ﯽ و دﯾ ‪ ....‬اﻣﺎ ا ﻦﺟﺎ گ را‬
‫ی‪ ،‬اﻣﺎ آن ﻧ ﻮ ﺘﺎن را گ از ﭘﺲ و ﺶﯿﭘ و ﭘ ﺸﺎ ﯽ ﻮ ﺖ رج‬ ‫ی ﯿﺎن ﺖ و‬
‫زده ﻮد ﺪ ﺑﺎ ﻮزن ﺖ ﺰار و ﯿﺎن ا ﻦ دو ﻔﺎوت از ز ﻦ آﺳﻤﺎن ا ﺖ‪ .‬ﯽ ﻮ ﻨﺪ ﻞ‬

‫‪A‬‬
‫از آن‬ ‫ﺘﺎ ﯿﺎ ﻪ ا ﺖ ﻮ ﺒﺎل گ و ز ﺪ ﯽ ﺖ و‬ ‫ﮑ ﯽ از ﯿﺎن ﺪ ﻢ و ﺮ ﻮ ﺒﺎل‬
‫ا ﺖ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺖ ﯿ ﯽ ﺧﺎن! ﻮن آن زﻣﺎن ﻮز ده ﻮدی ا ﺿﺎت ﯽ ﻮدی!‬

‫! از ﺑﺎزی ﺑﺎزی‪ ،‬ﻮ ﺒﺎل ﯽ ﯽ ﺮد‪ ،‬ﻤﺎ ﺶ ا ﺖ و ﺑﺎزی‪،‬‬ ‫ﻔﺎوت ﺑﺎزی را‬
‫ی ﺑﺎزﯾ ﻦ ﻮن ﺑﺎزﯾ ﮫﺎ از روی ﺘﺎر ﯽ ﻮا ﺪ و ﻮغ و ﺣﺎد آ ﻦ دارد‪ ،‬ﺶ‬
‫اف ‪ ...‬آ ﺠﺎ اﻣﺎ ﺧﺎک ﮐ ﻮم ﻮز‬ ‫ھﻤﺎن ژ ﺖ ی ﻣ ﺶ گ ﻦ ﻋﺎ ﻖ ﭘ ﺮا ﻦ ﻮدن و دﯾ‬
‫ﻮی ﻮن ﯿﺪه ﯽد ﺪ‪....‬‬
‫ن‪:‬‬ ‫ﻮ ﺒﺎل‪ ،‬د ﻦ‪،‬‬
‫ﺮ د ﻦ و ھﻢ ﯿﺪ ﯽ ی ﭘ ﭽﺎن‬ ‫ﻮان ﺷﺎﯾﺪ د ﯾﺎب و ﻪ ﻦ ﺑﺎ ﺪ‪ .‬آ ﯿﺎن ﻮ ﺒﺎل ﺑﺎ ا‬
‫ن ﺪا م ف ر ﻂ ا ﺖ‪ .‬ﺮم ھﻤﺎن ز ﻒ ﺪﭽﯿﭘار ﮐﺎر ﻮس وا اﻣﺎ را ﺑﺎ ﯿﺪ ﯽ ی دﯾ‬
‫ﻔﺎ ﻢ و ﻞ ا ﺖ و ﻮاﻣﺎن ﻞ! ﻮﺳﻢ ر ﯿﺪن و ﯾﺎ ﻦ ا ﻮت ﭘﺎ ﺰ و ﮫﺎر ا ﻤﺎن ﻢ ﻨﺪی‬
‫ﺳﺎن ﯽ ﻨﺪ زدهی روزﮔﺎران ﻨﺪﺑﺎزان ﯽ زه ﯿﺎور ﻢ‪.‬‬
‫ا ﻦ ﺮ ﯽ ﻮده ‪ ،‬ا ﻦ‬ ‫ﻤﺎ ﺖ ﺪی ﻮ ﺒﺎل را ﻮ و ﺐ ﯽ ﻮا ﺪ ﺪ و ا ﻔﺎ ﯽ ﺪا‬
‫ﯽ ﭙﺮی از آ ن‬ ‫ﻮده ﻮد واژهی ﯽ ﺖ ای ﺢ اس از ﺪﯿﭽﯿﭘ ﯽ آدم‬
‫اﻃﻼق ﯽ ﻮد ا ﺪ ﺸﺪ ﻦ ای ﺟﺎن ﺮ ﻒ ﯾﮏ ﺴﺎن را ﻃﻼ ﻤﺎ ﻨﺪ‪ ...‬ﺑ ﺬر ﻢ‪ ...‬ﻧ ﺬر ﻢ‬
‫ھﻢ ﻮده ا ﺖ‪.‬‬ ‫ھﻢ ﺰی د ﺘﺎن و د ﺘﺎر ﻣﺎ ﺖ و‬

‫ﻄ‬
‫و ﺮ ﯽ ﻮا ﻊ ﻮ ﻦ ه و ﻦ ﯽ ﻮد و ﯽﭘﻨﺪا رد ﺳﺎن‬ ‫ا ﺴﺎن ﺑﺎ ﺬر از ﺼﺎ‬
‫دو ﻦ‬ ‫ﺤﺎط ا ﺖ‪ " ...‬را ﯽ ﺑﺎل‬ ‫ﻘﺎ ﯽ ﺢ و ﺮه و از و ﻊ ﺑﺎﻻ ﻮ ﻊ ﭘﺎ‬
‫ﺖ‪ /‬ا وز ﮫﺎن ز ﺮﭘ ﻣﺎ ﺖ"‪ .‬اﻣﺎ آدم ﺪ ﯽ ﺮﭘ ﺰ د ﯽ را دﯾﺪه ﯽا ﮕﺎرد و ﻮد را ﺪا‬
‫ﯽا ﮕﺎرد ﮔﺎه ﻨﺎن و ﯽ ا ﺘﺪ و از د ﻮاری ی دم د ﯽ ﯽ ﻣﺎ ﺪ ﯽ ﻮد ﺪا ق ﺑﻼ ﺖ و‬
‫ﺑ ﻮی م ﻔﺎ ﺖ‪ .‬ﺖ ﯽﺳﺎزد و د ﯽ ﺶﯿﭘ از ادﺧ ﻮ ﺳﺎن ﺪا د ﻮری ﻮرش ﯽ ﻨﺪ و‬
‫دش د و ا دا ﻪ و ﻋ ش دا ﻪ ﺶ ﻮا ﯽ ﻮد و ﯿﺎ ﯽ‪ .‬ف‬ ‫ﺧﻼص! ﺒﺪا ﺪ‬
‫ﯽ ﻨﺪ و ﻢ ﻤﺎﺷﺎی ﺮ و ﺟﺎدو ﺶ ﯽﻣﺎ ﺪ اﻣﺎ‬ ‫ﯿﺎ ﻮ رو ﺪو ﯾﺎ زﻻ ن‪ ،‬ﺑﺎ ﻮپ‬ ‫ﯽ ﻮد‬
‫ﻮ ﺒﺎل ھﻤﺎن ﭘﻨﺎ ﯽ ﺑﺎ ﺪ را ﺴﺎس ﻦ ﻪ از ﻒ ﯽد ﺪ " ﯽ ﻃﺎرم‬ ‫ﺳﺎده ﻦ ﺮ‬

‫ﺷ‬
‫ﻦ و ور ﻦ از ﻮ ﺶ ﺬ ﻦ و‬ ‫"‪ .‬ا ﻦ ﯽ ﻮد ﻮد‬ ‫اﻋ ﯽ ﻢ‪ /‬ﯽ ﭘ ﺖ ﭘﺎی ﻮد‬
‫ﻌ‬ ‫ﻧ‬ ‫ﻄ‬
‫ﻦ ا ﻮال ﻨﺪ روزه ﻦ و ﺪر ﺖ دا ﻦ "ز دان دان از ارﮐﺎن ﻮ دﯾﺪ ﯽ‬
‫"‪.‬‬ ‫د ﺰد ﻮ آن را از ﻨﺎن‬ ‫ﯽ‬ ‫ﺑﺎ ﺪ‪/‬‬
‫ﻮ ﺒﺎل ﺑﺎزی ز ﺪ ﺖ‪ ،‬ﺗﻼش و ﺑﺎ ا ﺒﺎل ﯽر ﯽ و ﺮه ﯽ ﯽ و آ ﯽ آ ﻪ ﺳﺎ ﻪای‬
‫ﺑﺎد ﯽد ﯽ آ ﮫﻢ ﺑﺎور ﻦ ﻪ و ﺮ ! ا ﻮن اد ﮐﺎﭘ ﺘﺎن و ﺑﺎزﯾ ﻦ و دار ﻮرﭘﻮل ﺳﺎل‬
‫ﺘﺎره و ﺮ ﻦ ﺑﺎزﯾ ﻦ ا ﻦ ﻢ ﻮد‪ ،‬ا ﮕﺎر د ﯿﺎ آ ﺪه ﻮد ﺑﺎر ﺳﺎل ی ﺮت ﭘﺲ از ﯽ‬

‫ﮕ‬
‫دا ﺶ‪ ،‬ﯾﺎن راش و‪ ...‬را دوش ﺑ ﺸﺪ و د ﻮ ﯽ ﻟﮏ ﻟﮏ ) ﺐ ﻮرﭘﻮل( ﺳﺎل ی‬
‫ﻣﺎ ﯽ ﺑﺎ ﯽ ﻣﺎ ﺪه‪ ،‬ﻨﺪ ﺮ‬ ‫ﺮ ﻮ ﺘﺪ ﺮاﻟ ﺲ ﻮ ﻦ ﺑﺎ ﺪ‪ .‬ﭘﺲ از ﺳﺎ ﮫﺎ ﯾﮏ ﮔﺎم‬ ‫ﺗ ﺘﺎزی‬

‫ﻌ‬
‫ﻮط ﻪی ﺷ ﺖ‪ ،‬اﻣﺎ ﭘﺎی ا ﻮی ھﻤﺎن ﺟﺎ ﯽ ﺒﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﻪ ﻮ ﯽ ﺰ ﯽ ﻮرد و د ﺒﺎﺑﺎ‬
‫ﭼ‬
‫ﺑﺎزﯾ ﻦ ‪ A‬ﮕﺎ ﯽ‪ ،‬ﯽ را ﻞ ﯽرﺳﺎ ﺪ و ﻤﺎم‪ ...‬ﺠﺎتد ﻨﺪه ﻮر ﺑﺎ ﻢ ﯽ وغ ﻪ‬
‫ا ﺖ‪ ....‬روﯾﺎ ﺑﺎورا ﻦ ﮑ ﺶ و ﻮ ﻂ ﻮد ﻣﺎن ﺑﺎد ﺪ‪ .‬ا ﻦ ﻮد ا ﺴﺎ ﺰ ﻒ‬
‫ا ﺖ‪ ...‬ﮓ را ﮫﺪ ﺷﺎ ﺑﺎﻻی ﻮه و ﺑﺎز ﻮد و ﺑﺎز ر ﺞ و ﻟاﻢ‪...‬‬
‫ﻮ ﺒﺎل آدم ﯿ ﻮف ﺶ ﮐﻢ ﻮد ﺪﯾﺪه ا ﺖ و ﻋﺎرف ﺴ ﮑﺎ ﯽ ﺤﺎل و ﻣﺎلا ﺪ ﺶ!‬
‫رو ﻮ ﺑﺎ ﻮ ﺘﺎره ﻢ ا ﺘﺎ ﯿﺎ ﺟﺎم ﮫﺎ ﯽ‪ ١٩٩۴‬آ ﮑﺎ! ﻮ ﺒﺎ ﯽ ﺑﺎ ﻮ ی دم ا ﯽ اش وف‬
‫ﻮ ﺖ ﯽزد‪ ...‬رو ﯽ های‬ ‫ﻮد و ﺧﻼف ﻮر ﯾﮏ ﻮدا ﯽ ﻘﺪ ﯽ ﻮد‬
‫ﺑﺎزی آن ﺟﺎم ﻢ آ ﺘﺎ و ا ﯽ را ﺷﺎ ی ﻒ ﻮد‬ ‫ﻮم دا ﺖ‪ .‬ﯾﮏ ﻪ‬ ‫آرام و‬
‫ﺑﺎﻻ ﯽ ﯿﺪ و ﻨﺎل ھﻢ د‪ ...‬ﻨﺎل ﻮدش ﭘﻨﺎ ﯽ را آﺳﻤﺎن ﺘﺎد و ﺧﻼص‪ .‬روﯾﺎ ﺑﺎد ﺪ‪.‬‬
‫ﺰ ﻒ ﻮدا ﯽ ﻦ‪.‬‬
‫ﮐﺎر ﻮس روآ وازهﺑﺎن ﻮان و ﺬا ب ﻢ ﻣ ﯽ آرژا ﻦ ﺟﺎم ﮫﺎ ﯽ ﻮد و ﺖ ا ﻪ از‬

‫ﮕ‬
‫ﯽ ی ور ه ﺪ و آ ﺘﺎ ﻮﯿﭘ ﻦ‬ ‫آن ﻮارد ﯾﺎد ﻣﺎ ﺪ ﺖ‪ .‬ﯽ ﺑﺎ ﮫﺎر ﭘﻨﺎ ﯽ ی ا‬
‫ﺐ ا دش ﯾﮏ‬ ‫اﻣﺎ ھﻤﺎن ﺳﺎل‬ ‫ﺮ ﻮ ﺘﺪ ای ﺟﺎ ﯽ ﭘ ﺮ ا ﻤﺎ ﻞ ﺮ ھﻢ ر‬
‫و ﯽ ﻮا ﺪ ا ﻦ دوﺳﺎل ﺑﺎ ﯽ ﻣﺎ ﺪه را‬ ‫ﮐ ﺴﺎی ﺧﺎص ﻘﺪ ﻮد ﮫﺎن ﺳﺎل‪ ٢٠٠٠‬ﭘﺎﯾﺎ ن ﻮا ﺪ ﯾﺎ‬
‫وا ﮫﺎد‪....‬‬ ‫ﺧ ﻮ ﯽ ﻮه ی آ ﺪ ا ﻪ و ﺒﺎدت ﻨﺪ و د و ﻮ ﺒﺎل را آن اوج ﻞ‬
‫د ﺖ ﺪا داد‪:‬‬
‫ﻮن‪ ،‬آدم و آب ﮏ!‬
‫ﻮ ﺒﺎل ﻪ ﺑﺎز ﺖ ﯽ ﻮان ﻮا ﻦ ا ﻮ ﯿﺪه را آن ﺾ ﺪه دﯾﺪ و از ا ﻦ ﺾ ﻮر‬
‫ﺪ‪ .‬ﯽ ﻮد ﺳﺎل ﻢ و ﮐﺎر ﻣﺎ ﯽ و ﺳﺎزﻣﺎ ﺪ ﯽ ﺪه ا ﻮغ ﯾﮏ ﭘ ﻪ و ﻣﺎردو دود ﻮد و ﻮا‬
‫ود‪ .‬ﯽ ﻮا ﺪ ﺷ ﺖ ﻤﺎم ﯿﺎر آرژا ﻦ ا ار ﺶ ا ﮕ ﺘﺎن ﺑﺎ ﯾﮏ ﭘ ﺮوزی ﻮ ﺒﺎ ﯽ دود ﺪه و‬
‫ﻮا د‪ .‬ﻮ ﺒﺎل روح ﮔﺎه ﻮذی و ﺑﺎزﯾ ﻮش ا ﺴﺎن از ﺺ ﯾﺎ ﺾ ﻮن ﺬت ﯽ د‪ .‬ھ ﻪ ﺑﺎ‬
‫ﺬت از ﻞ وف د ﺖ ﺪا ی ﻣﺎرادو ی ﯿﺪ ا ﮕ ﺘﺎن ﯾﺎد ﯽ ﻢ اﻣﺎ ﯽ ﻮا ﻢ روی‬
‫ا ﻦ ﺖ آن‬ ‫ﺒﺎرک ﯿﺎور ﻢ ا ﻦ ﮐﺎر ‪ A‬ﮑﺎری‪ ،‬ﻄﺎ و ﻮنﺷ ﯽ ﻮده ا ﺖ‪ .‬ﺬ ﯽ‬
‫ﻗ ﻪ ﺢ ﺑﺎ ﯽ‪ .‬آن‬ ‫ﻮن ﺪا ری ص آور ﺖ‪ .‬ﺑﺎز ﻮ ﺒﺎل ﯽ ﻮا ﯽ ﺪ ﺑﺎ ﯽ و آ‬
‫د ﺖ ﺪا ی ﻣﺎردو ﻮد و ا ﻦ ﺑﺎ ﻞ ﺪا داد ی ﻣ ﻮرن ﻖ ﺪ‪ .‬ﯾﮏ ﺑﺎزی ﺪ و ﺮ ﻢ ﻣﺎ‬
‫‪ .‬ا ﻦ ﮕﺎﻧ ﯽ و ﺟﺎدوی ﻮ ﺒﺎلا ﺪ‪.‬‬ ‫ر‬ ‫ﯾﮏ ﻪ ر ‪ A‬ﮕﺎر ﺪ ﻢ و ر‬

www.takbook.com
‫□ ﭘﺰﺷﻚ‪ ،‬ﺟﺎﻣﻪ و ﺟﺎﻣﻌﻪاي ﭘﺮ اﺷﻚ و رﺷﻚ‬

www.takbook.com
‫ﻮا ﺪه ﯽ ﻮد‪.‬‬ ‫آﻏﺎز ﻦ رو ﻨﺎ ﯽ روز آ ﻦ ﻣﺎه ﺘﺎن ﮔﺎ ﻤﺎر ﻮر ﯿﺪی م روز ﺰﭘ‬
‫ﻪی ﻤﺎر د ﺮی ﯽ ﻨﺪ از ﻤﺎ ﺖ‬ ‫ﺰﭘ ﮑﺎن ﺑﺎ آن ردای ﺑ ﻨﺪ ا ﭙﯿﺪ و ﻮ ﯽ ی ﻮش‬
‫و ﻣ ﺖ ار ﺒﺎط و ﻖ ﯽﯾﺎ ﻨﺪ و ھ ﻪ ﭘﯽ آن ﻮدها ﺪ ز ﺪا ن را‬ ‫را ﺑﺎ ﺰ‬ ‫ا اﯽ اﻦ‬
‫ا ﻦ ردای رو ﻦ ﯿﺎور ﺪ‪ .‬ﻣﺎن ر ﺞ و د ی ا ﺴﺎن از د ﺑﺎز ا ی ﺮگ و ﺰ ﯽ رگ‬
‫ﺮ از ﺤﺎت و ﺤﺎری ا ان ز ﻦ ﺑﺎزدﯾﺪ ﯽ دها ﺪ‬ ‫ﻧ ﯿﺎ ﯽ‬ ‫دا ﻪ ا ﺖ‪ .‬روا‬
‫دارو و ﻤﺎد ای ا اض ﻢ‪ ،‬ﮫﺎز ﻪ و دﯾ‬ ‫ﻤﻞ ﻘﺎﺿﺎ ی اوان دﻣﺎن ای ﯾﺎ‬
‫ﻮده ا ﺖ‪.‬‬
‫اﻧ ﺰ ﻮده‬ ‫ھ ﻪ ای دﻣﺎن ﺮز ﻦ ﻣﺎن ﺮم‪،‬د ﺖ ﯿﺎ ﯽ و ر‬ ‫ﺒﺎ‬
‫د‪.‬‬ ‫ر ﯽ ﯽ ﻮان دﻻ ﻞ ﻮ ﻮ ﯽ را‬ ‫ا ﺖ‪ .‬ای ا ﻦ ذ‬
‫‪ -‬ﺮ ﻋ ﯽ ر ﻢ ﻤﺎم ﺪﻋﺎ ﺶ ا ﯿﺪا د ﻤﺎری و ﮫﺪا ﺖ ﯿﺪ زک زا ﯽ ﯽﻣﺎ ﺪ‬
‫ﻮا ﺪهاﯾﺪ ﺪا د ﯾﺎر ﺒﺎر و ﺐ زﻣﺎ ﯽ‬ ‫ﯽﺷ ﻨﺪ و از ﯿﺎن ﯽرود‪ .‬گ ی ﮐﺎ ﯽ ر‬

‫ﺶﯿﭘ از ورود دوس د ﺖ ﺳﺎزش ﺶ ﻮری ﺟﺎن ﮫﺎد و ﻤﺎم‪ .‬از دﯾ ا اض و ا ﺘﻼﺋﺎت‬
‫ﻪ‬ ‫ه اﯾﺪ‪ .‬ﺣﺎﮐﻢ ﺨﺎرا ﺑﺎ آن ھ ﻪ ﺪم و ﻢ و ﺮ ﺰه را ﻨﺎ ﺑﺎ ار‬ ‫روز هی ا اد ﯿﺎر‬
‫ﻮان وی ﻌﺎ ﻪ ﯾﺎ ﮐﺎ ﻦ‬ ‫ﻣﺎن ﻮد‪ .‬از راز ی ﻮذ ﺮدهی را ﭙﻮ ﻦ ﺑﺎره روﻣﺎ ﻒ‬

‫ﺳ‬
‫از د ز ﺪ ﺘﻼ ﻻ ﯽ ار ﻮده ا ﺖ‪ .‬ا ﻞ ﻣﺎن ھﻢ ﯽ ﻨﺪ د را و ﻤﺎت را ﺘﺎ ﺮ‬
‫ﯽا ﺪا ز ﺪ‪ .‬ﺣﮑﻢ د ﺪا ن ﺒﺎ ﻮریا ﺪ ﻮ ﺒﺎ ﺪ ﺬﯾﺬ ﻦ ﺬا ی ﺳﺎ ﻪ از ران آ ﻮان ای‬
‫آن ﯽ را ﯾﺎرای ﯾﺎری ﺲ ﺖ‪.‬‬ ‫ﮐﺎر ﯿﺎﯾﺪ و ﮫﺎن ﯽ ﻮد ﺮ ﺮا ﯽ‬ ‫ﻮ ﺘﺎن ﺰ‬
‫ﺰ ﮔﺎه از ﺮﻣﺎ ﺷﺎن ای ﺳﺎ ﺖ ﻤﺎر ﺘﺎن و ﻣﺎ ﮕﺎه ﻮد ﯽ ﺪ‬ ‫ﺮا ﺪ ﺸﺎ ﯽ ﻮد ﺰﭘ‬

‫ﻣ ﺴ‬ ‫ﺴ‬
‫ﻦو ﻢ‬ ‫ﯽ از آ ن ﻤﺎ ﺪ و ﻣﺎوا ﯽ ای ﻦ آﻻم ﺮ‪ ،‬ا ﺴﺎن د ﻨﺪ را ﻏﺎ ﯽ‬
‫د ﭘﯿﺪا و ﻮﯾﺪا ﺖ‪ .‬ﺧﺎ ﻢ ﻢا ﺴ ﻪ ﻣﺎ د ﺮ ﺪق ﻤﺎر ﺘﺎن ﻪ را ﯽﺳﺎزد ﺳﺎ ﮫﺎ د ﺮ‬
‫ﯽ ﻨﺪ‪ .‬ز ﺪا ن ﻣﺎ ﻣﺎ ﯽ از اﻣﻼک ﻮد را‬ ‫ﻏﻼ ﻦ ﺪق ز ﺪ د ﺮ ﺪق آن ﺒﺎ‬
‫ا ﻮ ﭘﺎ ﻮر ا ﺼﺎص ﯽد ﻨﺪ و از ا ﻦ ﻮ و ﯾﺎدﮔﺎران ﯿﺎر ر و ﻮد دارد‪.‬‬

‫ﺣ‬
‫ا ا ﯽ راه ﻢ ﯽ د و آن ﯽ ا ﺖ ھ ﻪ ﺰ ﯽدا ﺪ‪ .‬ﺮ ر ﯽ‬ ‫ذ‬ ‫‪-‬‬
‫ﺖ ﯾﺎ ﺰی دﯾﮏ‬ ‫ﻣﺎﻧ و ﺣﮑ ﺖ دان ﻮدن از ﻮﻋ ﯽ ز ﯾﺎ )ا ﻪ رازی ﯿﺎ ‪،‬‬
‫ا ﮕﺎر‬ ‫داروﺳﺎز ﻮده ا ﺖ( ﻮﯿﭘ ﺪ ا ﺪ ﺪ ﯽ ﯿﺎن ﻣﺎﻧ ی و دا ﯽ ﺣﺎ ﻞ ﻮده ا ﺖ‪ .‬ﺰﭘ‬

‫ﭘﺰﺷﻚ‪ ،‬ﺟﺎﻣﻪ و ﺟﺎﻣﻌﻪاي ﭘﺮ اﺷﻚ و رﺷﻚ ■ ‪129‬‬
‫ن و ﻓ ﻪ ﭘﺎ ﺦ دارد و ﻮدن‬ ‫ای ﻤﺎم ﻮارد ﭻﯿﭘ ﭻﯿﭘ ﮫﺎن و زﻣﺎ از ﯿﺎ ﺖ و ا ﺼﺎد‬
‫دا ﻪ ﯾﺎ ﺪا ﻪ و ﯾﺎ‬ ‫ﺖ‬ ‫ه از ز ﻒ ﯾﺎر ﺰ ﯽ ﻣﺎ ﺪ‪ .‬ا ﻦ ﻧ ﻪدا ﯽ ر ﯽ ﯽ ﻮا ﺪ ﺑﺎ‬

‫ﻌ‬
‫ﻮ ی ا ﻮان ای ﯾﮏ ا ﺴﺎن ﻮ ﯽ ده و ﺪر و ﺻﺪری واﻻ‬ ‫ﺰی ﯿﺎن ا ﻦ دو ﺑﺎ ﺪ راه‬
‫ای او اھﻢ ﻮده ا ﺖ‪ .‬ﭘﺲ ﻤﺎ ﺖ دوان و روا ﻨﺪ ﻮد ﯾﺎ ز ﺪا ﺸﺎن را ا ﻦ ردای ﭙﯿﺪ‬
‫ﺻﻼ د ﻨﺪ "آ ی د ﺮ" ﯾﺎ "ﺧﺎ ﻢ د ﺮ"! ﺳﺎ ﺖ ﯿﺎ ﺖ ا ا ﯽ ﺰ ﺟﺎ ﻪ ﺰﭘﺷ ﯽ ﺶ ﮫﻢ و‬
‫و‬ ‫‪ ،‬دا ﺪا ﭙﺰ‬ ‫ر ﯽ را ﮫﺪه دار ﻮده ا ﺪ) ا ﻦ ﻮ ﺘﺎر ﺟﺎ ﻪ ﺰﭘﺷ ﯽ ﺮهای از ﺰﭘ‬
‫ﺣ‬
‫ﯽ ﺮد( ا ا ﻢ ﺧﺎن ﻢ اﻟﻤﻠﮏ ﺻﺪا رت ﻤﺎ را ﻨﺪ ﻊ ﮫﺪه دا ﺖ و‬ ‫داروﺳﺎز را‬
‫ﻣ ﯽ ﺖ را دوران‬ ‫ﺮی ﺖ وز ور ﺲ ﺮ‬ ‫ﻤﺎری ی‬ ‫د ﺮ ﻮ ا ﺒﺎل‬
‫ا ﻔﺎل ﺷﺎ ده ﺳﺎل وز ا ﻮر ﺧﺎر ﻮد و‬ ‫د‪ .‬د ﺮ وﻻ ﯽ ﺰﭘ‬ ‫ﯽ ﭘﮫ ﻮی دوم‬ ‫ﺮ‬

‫ھ‬
‫ﻦ ﺳ ﺖ را ﮫﺪه دا ﺖ‪،‬‬ ‫ﻮ‬ ‫ا ا ﻢ دی ﺑﺎ ﺪرک داروﺳﺎزی ﺪ ﯽ دو‬
‫ﺮوز اﺑﺎدی ﺰ ﺑﺎ دا ﻦ ﺪرک ﺰﭘﺷ ﯽ ﺳﺎ ﮫﺎ ﮐﺎر ﻈﺎ ﯽ د و ر ﺲ ﺘﺎد ﺮک ﺰ ﺶﯿﭘ‬ ‫ﺮ‬
‫‪ .‬از ا ﻦ ﺳﻠﮏ ﯿﺎر ﺪ و ﻤﺎر ا ﻦ ﮐﻠﻤﺎت ﺪود ﯽ ﻨﺪ‪.‬‬ ‫ر‬
‫ﻮده ا ﺖ‪ .‬ﭼ ک ﻒ د ﺖ دن‬ ‫‪ -‬ﻣ ﺖ و ﻊ ھ ﻪ ادوار ز ﺪ ﯽ ﺮ ﻮرد ﻮ و‬
‫ﭘﻮل ﻮد ﺸﺎن از ﯿﺎ و ﮐ ﯿﺎب و د ﯾﺎب ﻮدن آن دارد و ا ﮑﺎری ر ﻪ ا ﯿﺎ ﯽ دارد‪" ،‬ا ﺑﺎ‬
‫ﺖ ﯿ ﯽ؟" ز ﻪ ی ﮐﺎری ﻂ ﺑﺎ ﻮزه ﻣﺎن از‬ ‫ﯿ ﯽ‪ /‬ﭼ ا ف ا‬ ‫ﻦ ﻮدش‬
‫ی ﮐﺎر اداری و ﻌﺬورات و ﻌ ﻮﻣﺎت آن‬ ‫ﺸﺎ ﻞ ﺑﺎ ﻋﺎﯾﺪی ﺑﺎﻻ ده ﯽ ﻮ ﺪ و ﻌﺎ ﺮ و‬
‫را ھﻢ ﺪا ر ﺪ‪ .‬ﺺ آ و ﯾﺎ ﺧﺎ ﻢ ﻮدش ا ﺖ و ﻮ ﻮدش و ا ﻪ ا ا ﻊ ﯾﺎ ﻤﺎر ﺑﺎﯾﺪ ﭘﺎ ﺨ ﻮ و‬
‫ای ﺑﺎ ﺪ‪ .‬اﻣﺎ ﺑﺎز آ ﺪ و ﭘﻮل آوردن ﯽ ﻮا ﺪ از و ﻞ ی ﻮ ﻮ ﯽ ﺑﺎ ﺪ‪.‬‬ ‫وا ﺪ اﺧﻼق‬
‫و ﺷ ﻮار و ﻮن ﻨﺎ ﺐ‬ ‫ا ﻤﺎ ﯽ را ھﻢ ﯽ ﻮﯾﺪ و ﯽ ﻮا ﺪ ﺑﺎ‬ ‫ا ﺴﺎن ﻨﺎر ﻨﺎل‪ ،‬ﺷﺎن و ﻮ‬
‫ﻣ ﺖ راه د و ﻌﺎ ا ﻦ ارهی‬ ‫ﺰﭘﺷ ﯽ ﯽ ﻮان ﺑﺎ ﻆ‬ ‫ﻮد‪.‬‬ ‫ﺻﺎ ﺐ دو‬

‫ھ‬
‫ﮕﺎن ﻮده و ا ﻪ ﻮا ﺪ ﻮد‪.‬‬ ‫و ﺰر‬ ‫ﻮرد ﻮ و ر‬
‫‪ -‬ﺷﺎﯾﺪ ﻮان ای ﻮش ﺧﺎ ی ا ﻦ ﻈﺎت از ﯽ ﺖ ﯿﺎ ﮑﺎرا ردای ﺰﭘﺷ ﯽ‬

‫ھ‬ ‫ﭘ‬
‫ا ﻤﺪ ﺖ ﻮ ﺮﯾﺎن‬ ‫ﯽ ﯽ ﻮد‪ .‬ﻦ از ﺰﭘ‬ ‫ﻮان‪ ،‬ﻨﺎ‬ ‫ور ﻪ ﻮد و ﺑﺎ ﺮ‬
‫ﯿﺎر ﭘﺎ‬ ‫ﺐ ﻮا ﺪه ﻮد‪ ،‬ﮫﺎ ا‬ ‫ﯿﺎت ز ﺪا ﯿﺎن ﯿﺎ ﯽ ﯿﺎری را ﻊ د و ﻮا ﻊ‬
‫ﯿﺎری دوره ﯽ دﯾﺪه ﻮد‪ .‬ﻏﻼ ﻦ ﺳﺎ ﺪی ﻮ ﻨﺪه و ﻘﺪ اد ﯽ ا ا ﯽ ﯿﻠﻢ ﮔﺎو دار ﻮش ﻮ ﯽ‬
‫ﻮا ﯽ ﻮ ﯽ ان دا ﺖ‪،‬‬ ‫ﻮد و ﯽ‬ ‫ﺖ روا ﭙﺰ‬ ‫ا ﺒﺎ ﯽ از دا ﺘﺎن او ﺖ‬
‫ﺲ ﯽ ﻮا ﺪ‬ ‫و ﮫﺎ ﮐﺎ ای ورودی ﺐ ﮫﺎده ﻮد‬ ‫ﻪا ﺪ از ا ﻌﺎن ﻋﺎﯾﺪی ﯽ‬
‫ﺪر و ﻊ ﺳ ﻪای آن ﻔ ﻨﺪ و دﯾ ان ﺪر ﺪ ﻮع از آن دار ﺪ‪ .‬د ﺮ ا ﻦ ﯾﺪا ﻟ ﯽ ﯿﺪ را‬

‫ﭘﺰﺷﻚ‪ ،‬ﺟﺎﻣﻪ و ﺟﺎﻣﻌﻪاي ﭘﺮ اﺷﻚ و رﺷﻚ ■ ‪131‬‬
‫ﺰ ﺧﺎ دار ﻢ ﺑﺎ آن ا ی ﻣﺎ ﺪﮔﺎرش و ا ﻪ د ﺮ ﻤﺪ ا ﮫﺎ ﯽ ﺑﺎ ﺻﺪا ی ز ﺒﺎ و ﺧﺎ هاﻧ ﺰش‪.‬‬
‫ﻮد‪ .‬او ﺪ ﯽ را ﺰ‬ ‫ار ﻮ ﭼ ﻮارا ﺒﺎرز و ا ﻘﻼ ﯽ آرژا ﯽ و از ﻣﺎ ن ا ﻘﻼب ﻮﺑﺎ ﺰ ﺰﭘ‬
‫ﻘﺪر‬ ‫د و ﭘ ﺮان ا ﻮن ﺧﺎ دار ﺪ‬ ‫از ﻮر ی آ ﻘﺎ ﯽ ﺒﺎ‬ ‫ﻮرت ﺮ‬
‫ﻮ ﯽ ﻮد و ای ھ ﻪ ا اض ﻮ ﻪ ا ﺮا ﺖ ﯽ د! اﻣﺎ‬ ‫ﭼ ﯾﮏ و ا ﻘﻼ ﯽ ﻮ ﯽ ﻮد ﺰﭘ‬
‫ﺑﺎن و د ﻮز ﯽ ﻮد‪.‬‬
‫ﮐﻠﻤﺎت آ ﺑﺎز ادای ا ﺮام ﯽ ﻢ د ﻨﺎﺳﺎ ﯽ ﯽ ﻮا ﻨﺪ ذ ﻦ و زﻣﺎ ی ا ﺴﺎن را از‬
‫را ﺑﺎ و ﻨﺪ ﯽ ﻨﺎن ﺟﺎ ﺠﺎ ﯽ ﻨﺪ‬ ‫ر ﺞ ﻨﺪ ﻨﺪی آ ﻮده ﯾﺪ و ﮔﺎه ﻮر ﻗ ﻪی ا ﺴﺎ‬
‫و ر ﺖ ﻣﺎن و‬ ‫ر ﻣﺎ ﺪﮔﺎر ﯽ ﻮ ﺪ‪ .‬از آر ﻦ ﻨﺎ ﯿﺎن داروﺳﺎز ﻨﺎن ﻖ ا ﺴﺎ‬
‫و ﻤﺎری و ﺰ اری‪،‬‬ ‫ﺢ ﯿﻼن ﺶ ﯽد ﻨﺪ ﺳﺎل ی ﻮ‬ ‫دواﺳﺎزی ﭘ ﻪ ﯽ ﻨﺪ‬
‫ﻮ ﺪﻣﺎت ﻣﺎ ﺪﮔﺎرش ﺑﺎ ﺮﯾﺎل ﻮار ﯿﺎ ﻮش ﯿﺎری ﻣﺎ ﺪ ﯽ ﺪ‪.‬‬ ‫دﺮ‬

www.takbook.com
‫□ رﺟﻢ ﺷﻴﺦ ﺑﻪ ﺗﺮﺟﻤﺎن ﺧﻮﻳﺸﺶ ﺧﺎﺳﺘﻪ!‬

www.takbook.com
‫ﻦ ﺑﺎ ﺪا دن ﻣﺎه ﻦ را روز ﺮ ﻢ م ﮫﺎدها ﺪ و ﮔﺎ ﻤﺎر ﻮر م روز ﻮ ﻮی ا ﻦ ر‬
‫ﯽ ﻮا ﺪ دل‬ ‫ﺰ ﺖ‪ ،‬د ﯽ ﺲ زه ﻨﺪ ﻣ ﺣﮑﻢ ﻮا ﺪن " آدا ﯽ و ﯽ ﻮ‪/‬‬
‫ﻮ" و ﻦ ﻮد ﻤﺎن ھ ﻪ از آد ﯿﺎن ﺧﺎ ﺪا ن ﻣ روزﮔﺎری ﻮ ن دی و ﺰ ا ﻮن ر ﻢ‬
‫ﯿﺎل ﻮ ﺶ وز ﺧﺎ ﯽ "ا ﻖ" ﺬر ﺪ وادی ا ﻦ و ﻮر دا ﻦ ﯿﺎل را ﺧﺎ ﺮ‬ ‫آر ﺪ ﻣ‬
‫ﻧ ﻨﺪ‪.‬‬
‫ا ﺖ؟ ﻗﻠﻢ را ر‬ ‫ﺐو‬ ‫ﻪ‬ ‫اﻣﺎ ﻮﻻ ی ﻪ ز ﺧﺎک ﻮ ﻪ را ﺑﺎ ﻮت‬

‫ھ‬
‫ﺬا ردم ا ﻦ ﯽ ﮐﺎ ﺬ ﻦ ﻨﺎ ‪ ،‬ﯽ ﺐ و ﺑﺎ ز ﯽ ر ﺷﺎ ﺘﺎزد آ ﺠﺎ ﻮ ردای‬
‫ا ﺘﺎد ﺶ ار ز د ﺪ ﺸﺎ ﯽ ﺮﭘ ﻮ ﺶ ﻤﺎ ﻞ ﻨﺎد و ا ﺐ ﭙﯿﺪ ﯾﺎل روی ﻦ از ﻦ و ا ﻦ‬
‫آﯾﺪ‪...‬‬
‫ﭘ‬ ‫ﻌ‬
‫ﻮد‪ ،‬ﻮا ﺪ و ﻮا ﺪ‪ ،‬ﺖ و ﺮ ﻮل و ﺰ ﻮل ﻮد‪ .‬ﻪ از‬ ‫ﻮﻻ د ﻣ ﺐ و ﺘﺎ‬
‫ﺴ‬
‫ﻪ‪ ....‬او ﻮن‬ ‫ﺶ ﯽدا ﺪ ﻣ آن ﺟﺎن‬ ‫ا ﺒﺎر و ا ﮫﺎر ا ﺒﺎن و ﺟﺎن از ا ﺒﺎر ﻨﺎ‪...‬؟‬
‫و ار ﻣﺎ ﺪن ﺖ و ﻮ ﻖ ﻢ و ﺗ ﻢ ﺟﺎن دا ﺖ‬ ‫آدم دﯾ اﻧ ﺰه وا ﯽ ای ﺮ‬
‫ھ‬
‫" ﺟﺎن دارد و ﺟﺎن ﺮ ﻦ ﻮش ا ﺖ" و ﻦ ﺟﺎ ﯽ ﻮان ﺮود آد ﯽ را ﮕﺎ ﺪا ری ﻦ ﻪی‬
‫زر ﺖ ف‪،‬ﻋﺎدت و ﻮ ﻨﺎ ﯽ ﻮد ﭼ اغ را ﺖ ﻣ ﻮ‪...‬‬
‫ﺖ ﻮش ﻨﺪ را ﺑﺎ‬ ‫ﻪ ﮫﺎد ﮫﺎ ﯽ دارد و ﯽﭘ ﻤﺎﯾﺪ ﻣ ار ﯿﺎ ﺪ و ﯽ آب‬ ‫اﻣﺎ و ﻮد ﺟﺎ‬
‫ردای ﯿﺎ ﺖ آﯾﺪ و ﻮت‬ ‫ا ﻨﺎن ﯿﺎن و ﯿﺎ ﺖ‪ ...‬او ﺳﺎﻟﮏ ا ﺖ و ﯿﺎس‬
‫ﻢ ای ﯽا ﮕﺎرد وا ی ر ﯿﺪن و آ ﻪ ﺮی ﻣ ای ﻮدن ی‪...‬‬ ‫ﻀﺎوت ھ ﻪ را‬
‫از ﻨﺎ ﯽ ده و‬ ‫ﺦ و ﺷﺎب را‬ ‫ﮫﺎن ﺒﺎد ﮔﺎه ﭼ ب و ﺮ ﻦ ﺪر و ﺻﺪر ﻨﺎن ا ﺖ‬
‫ﻪو‬ ‫ﮐﺎ ﻮری د ﺪ‪ ...‬اﻣﺎ ﺬر‬ ‫ﯽ ﺮاﯾﺪ "ا وز ﮫﺎن ز ﺮﭘ ﻣﺎ ﺖ" و ﯾﺎ ﻨﺎن ﺪ ﯿﺎن ﻮ‬
‫) ﻪ ﺮ ﻦ دال( آ ﺘﺎن ار ﺑ ﺸﺎ ﺪ و ﺳﺎن ﯽ ﮔ ﻮ و ﯾﺎ ﭘ ﻮ ﺮ‬ ‫ﻪ ﺟﺎن را ﻮ ﻣ‬
‫ﺴ‬
‫ﻢ ﯽزﯾﺎرت‬ ‫ﺮی" و ﯿﺎ‬ ‫آﯾﺎ "آ‬ ‫ﺮ ! ﮫﺎ‬ ‫ﯽز ﺪ‪ ...‬ی! ار و آ‬
‫ﻧ‬
‫ﻮا ﻪای؟‬ ‫ﻦ ﺬر ر ﻮ ﯽ ﺟﺎ‬ ‫ﻦ ﻮ ﺶ ﻮا ﻪ ﻮ‬ ‫ﺟﺎن ا ﺖ؟ و ﯽ ﻦ‬
‫ﺰ آدم ﺐ از آ ﺘﺎن ده و ا اض ز ا ﺘﻼ ﯾﺪه! ﺰ! ﯾﮏ دم د ﻮع ﻤﺎن‬
‫ھﻤﺎن زﯾﺎدت ا ﺖ " ﺧﺎ ا ﺲ ا ﺖ‪ ،‬ﯾﮏ‬ ‫ﻣﺎ ﺪه ﺑﺎ ﺪ ای ﺲ ﯿﺪ‬
‫ف ﺲ ا ﺖ"‪ ...‬و ﻮان آن ﯾﮏ ﮐﻼم و ﮕﺎه و دم آ ﻦ ﻮز و آدم ﺳﺎزم‪.....‬‬

‫رﺟﻢ ﺷﻴﺦ ﺑﻪ ﺗﺮﺟﻤﺎن ﺧﻮﻳﺸﺶ ﺧﺎﺳﺘﻪ! ■ ‪137‬‬
‫ﺸ‬
‫ﻦا ﺖو ﻮ ی‬ ‫ﺮ و ﺮ ﮔﺎه ﻮ ﻦ و ﻮ ﺶ‬ ‫آدم ﭘﺎ ﺰ و ﺧﺎ ﻦ‬
‫ﻮ ﺶ ر ‪ .‬ﻦ ﮫﺎ و ﻣ ﻮل و ﯿﺎ ﯽ ﭙﺎه‪ ...‬ﺑﺎر ﺪا ﯾﺎ! ﺑﺎ ا ﻦ ﺑﺎزی ﻮان د؟ ﻮ ﻮد‬
‫داوری‪ ...‬ﯿﺎ ﻦ داوری را ﺶﯿﭘ داور ا ﺪا ز ﻢ‪....‬‬
‫و دان زﺑﺎن را ﺑﺎ ﻮد آدم ﺪا م ﯿﺎ ا ﺖ و ﺳﺎ ﻦ و و ﮫﺎدن را ﺑﺎ ﻦ زﺑﺎن د‬
‫آﯾﺎ؟‬ ‫دن ﺪا م ﺐ و‬
‫ﺮی را ﺣﮑﻢ‬ ‫دوﭘﺎرو ﺪهی ﺧﺎ ﺪا ن ﺣﮑﻢ ا ﺒﺎ ﺖ ﯿﺎل و اس از ﺷ ﻨﺪ ﯽ ﻮ ﺶ‬
‫ﺖ ای ﺪم و ﺪم ﭘﺎی ﯿﺎ ی‬ ‫زا ﻞ و ﺿﺎ ﻂ دﯾﺪه‪ ،‬اس و ا ﯿﺎد ﯾﺎ ﮓ و ‪ A‬ﮕﺎل‬
‫و ز ﻦ ﯽ ﮫﺎد ﻨﺪ از ﯿﺎل و ﺰ ز ﻦ ا ﻦ ر ﻪ را‪ ...‬ﯿﮏ ﻦ و زﺑﺎن را ﯽ د‬ ‫ذ‬
‫آ ﺪ ا ﮕﺎه ﻮ ا ﺴﺎن ﻮا ﺖ ﺣﺎ ﻞ ا ﺪ ﻪ و ﻮد و ﺑﺎش آن د ی را ﻨﺎ ﺪ و ﻮا ﺪ‪ ...‬ﺮ ﮕﺎ از‬

‫ﮐ‬
‫ﻋ ﺲ از ﯽ ﺷ ﺖ و آدم آرام ﺪ و ﯽ رام اﻣﺎ‪ ....‬اه ای ﯿﺪﮔﺎن ﺣﻼوت ﻮدن م و‬
‫ﺗ‬
‫ﺖ ﻮ ﯽ‪ ،‬ﺠﺎز ﻦ‪ /‬ﺪ ﻦ ﻢ‪ /‬ﺠﺎز ﻮ‪ ...‬ﯽ ﻮهام‪ /‬ﻨﺪ‬ ‫ﻮا ﯿﺪ"‬ ‫م‬
‫ﭘﺎر ﯽ ﻮ‪ /‬ﺮ ﻟﻢ‪ /‬آ ﻮی ﺮ ﻮ‪ ...‬ﻮ ﺮ ﺲ ی ﻧ ﯿﺪهام و ﮑﺎ ی ﮔ ﻮ ﻣﺎ ﺪه‪....‬‬
‫ﻮل ﺑﺎب آن د ی ﺮون ﻨﺪ و ر ﯿﺎ ﻦ ا ا ﻖ‬ ‫ﻤﺎن آدم را از وادی ﺮ و‬
‫ﻤﺎن‬ ‫ﻮل ﻮازد " آدا ﯽ و ﯽ ﻮ‪ "...‬و ﻮﻻ‬ ‫ﻮ ﻦ و ﯿ ﻪ اش را ﯽ ﭘﻮد ﮫﺎد‬

‫ﻢ ﮫﻼی ﺲ ا ﻮس دﯾﺪه ور ﺖ ﯿﺎﺑﺎن‬ ‫ﻮ ﻦ ﻮ ﺶ ﺖ‪...‬او از وادی ﻦ‬
‫ی ﺑ ﺸﺎﯾﺪ و ﻮی ﻞ ﺮخ ار را ﻮ ﺴﺎران ﻮﯾﺪ و ﺑﺎ ﺟﺎ ن‬ ‫د ﻣ‬ ‫دﯾﺪ و ﭘﻮ ن‪...‬‬
‫وش‬ ‫ﻪا ﺖ‬ ‫ﺖ ﻮ آ ای‬ ‫ﮕﺎ ﻮد‪ ...‬از ﻮ ﻦ ﺬ ﺖ ﻮ دا ﺖ "‬
‫ﺖ‪ "...‬ﻮﻻ ﺪ ﻤﺎن ﯽآدم‪ ...‬ا ﺪ ﻪ را ﻤﺎب ﻮن ﻮا ﺖ و از ﺳﺎ ﺖ‬ ‫آ ﻦ‬
‫ﺲ ﺮﭘی و ﯽ ﯿﺎل ﻮ ﺶ دد و ﮓ ﻮازد ر ﺸﮏ ا ﺪودی ای‬ ‫ﻤﺎن ﺬ ﺖ ﻣ‬
‫روزی "ﻣﺎ دوﺑﺎره ﻮ ﻤﺎن را ﭘﯿﺪا ﻢ و ﺰ ﺲ ﺲ ﺲ و ﻮ ﺒﺎ ﺪ‪ ".‬ﻘﺎب را‬
‫م ﻢ ﯿﺎ ﺶ ﻮان ﻣﺎن ﻣ ﻮث ﺴﺎزد‪ ...‬آه ﻮﻻ ی‬ ‫ﭘﻮ ﻦ ا ﯿﺎد ﻮا ﻢ و ﺒﺎب ﻮ‬
‫ﺲ دﯾﺪه و ﯽﺳﺎ ی آد ﯿﺎن‪ ...‬از م‪ ،‬ﯿﺎووش وار ﺬ ﯽ و ﺳ ﻤﺎن ﻣﻠﮏ ﺟﺎ‬

‫ﮫ‬
‫ﺪی‪ ....‬ﺪا ﻦ ﻘﺪ ا ﺖ ﯽ ﺘﺎر و ﯿﺎ ﯽ داد ﻮ ن ﺮﻣﺎزدﮔﺎن ف ا ﺪود ﻦ‬
‫‪ /‬اﺶ‬ ‫از ﭘﯽ ﭘﻮ ﯽ ﻣ روزی ﭘﺲ از ا ﻦ روز ﻮا ﯽ "ﺑ ﺸﺎی ﻢ را ﻌﺪ از و ت و‬
‫ﺪ ﺪ ﯽ ﻮا ﯽ؟ ﻣﺎ ﺪ ﺪا ن ﺪ ﻮردهی دا ی‬ ‫و ﻢ دود از ﻦ اﯾﺪ"‪ .‬ای ﻋﻤﺎر‬
‫ﯿﺪها ﻢ‪....‬‬
‫* وك وﻟﻮ وﺑﺒﻴﺪﻳﻢ و ﺟﺎ وارﮔﻪ ﻫﺎﻣﻮن ﺗﺶ ﮔﺮه‬

www.takbook.com
‫□ ﺷﺮح آﺗﺶ‬
www.takbook.com
‫ﭘﺎ ﺰ را روز آ ﺶ ﺸﺎن ﻮا ﺪها ﺪ ﮔﺎ ﻤﺎر ﭘﺎر ﯽ و ز ﺒﺎ ﯽ!‬ ‫ﻦ روز‬ ‫ﯾﮏ ﺑﺎ ﺪا د ﻣﺎ ﺪه‬
‫آ ﺶ ﺸﺎن! ﺸﺎن از آ ﺶ دارد ﺻﺎ ﺐ ا ﻦ روز و ﮫﺎ ﯽ ﻨﺪ ا ﻦ ﺮﺑ ﻨﺪ ﻮارهی آ ﺸﺎر‬
‫ﻮ ﻦ‪ ،‬ﯿﮏ ﻣ ﯽ ﺠﺎ ﯽ و ﺤﺎ ﯽ ای‬ ‫ﭘﺎر ﯽ‪ ....‬آ ﺶ را ﺸﺎن از ﯽ ﺸﺎ ن ا ﺖ و‬
‫ﻮ ‪ A‬ﮕﺎن ﻮ ﯿﺎن ﻮ ﻦ ﻞ ا ﺖ ز ﺠﺎ ﻮ ﮕﺎن‪...‬‬
‫ﺮ ﯽﭼ اغ و ﺮﻣﺎ‪ ،‬ﺮه اس از ر راه ﺒﺎ ﯽ ﯽ د و ا ﺮ ﺑﺎ ﻪ ی ﯿﺎل و‬

‫ﮐ‬
‫ﻮار ﻮا ﻮن ﻮد د آد ﯿﺎن‪ ...‬آ ﺶ اﻣﺎ اﺟﺎ ﺶ را م و ا ﺶ را ﯽ زا ﻞ د ﺪا ﺪ " ﻮر‬
‫ﻣﺎه اﻣﺎن"‬ ‫ﯿﺎن ا ﺖ ﺪا ﯽ و ﻮا ﯽ آ‬
‫آ ﺶ ﻌ ﻪ و ﺮر ﺖ ﻮا ن ز ﺪ ﯽ‪ ،‬ﻘﺎ ﺪه وزی ﭼ اغ ا ﺖ و ﻖ‪ ،‬اﻣﺎن از‬
‫ﺰم ﻌ ﻪ ﻨﺪن ﺟﺎن ﯽ ﻮزا ﺪ و ﮫﺎن‪ ....‬د زﯾﺎن از ﯿ ﻪی آد ﯽ آ ﺶ را‬ ‫ﻐﺎ‬
‫وﺻ‬ ‫ﻌ‬
‫ﺶ‬ ‫دها ﺪ و ﮔﺎه‬ ‫یﺮ‬ ‫ﻤﺎدی از رو ﯽ و ﺖ دا ﻪ‪ ،‬ﺖاش ﮑﺎ‬
‫و رﻮع ﺶﯿﭘ ﺮرش ﻪا ﺪ‪...‬‬

‫ﺖ و د ای و ا ﯽ‬ ‫آ ﺶ آد ﯽ آ ﻮ ﺖ راز ﭘﺲ ﭘ ﺖ ر ‪ ،‬ﻮ ﻨﺎ ﯽ ﺐ‬
‫آﺑﺎدان ﯿﺎز ﮑﺎن ﮑﺎن ﻮدن ﭘﯽ و ﻒ ﺖ آ ﺶ ﻮد ﯽ ﻮزا ﺪ ﺮ را‪ ،‬ﺣﺎل ﺮم‬

‫ﺸ‬
‫ده آ ﺶ ﻮی ﻞ‬ ‫ای ﯾﮏ د ﻤﺎل‪ .‬ﮐﺎش د ﻤﺎل‪ ،‬د ﺒﺎی د ﺪا ری ﺑﺎ ﺪ ﺐ از ﮑﺎ‬
‫ﺮخ ﺮ ﺪ ﺪ و ﺑﺎز از ﺮم ﻮن ﮑﺎ ﺪ‪ ...‬ﻮ ﻨﺪ ﺮ ی ﻻ ی واژ ﻮن از ﻮن ﯿﺎووش‬
‫ﻮ ا ﺖو‬ ‫ا ﺖ آ ﺶ ﺬ ﺖ و ﺮ ﺪ ﯿﮏ ﺟﺎن از ﮫﻠ ﻪ ﺪر ﻧ د‪ ....‬ﻻ ﺮ‬
‫آ ﺶ ﺮ ﯿﺎووش را ﺶ ﯿﺎ ﺪ و ﻮن ﻮ ﺶ دا ﺖ ب‬ ‫ﺑﺎ ز ﻦ ﻮا‬ ‫ز‬
‫ﺖ‬ ‫هام ﯿﺎن ﻻ و آ ﺶ‬ ‫آوردی؟‪ ...‬ردی زآن ﮫﻼ ﻤﺎن ﻮد داری آﯾﺎ؟‬
‫از ﮔ ﺘﺎن آ ﺖ ﯿﺎوش ﺬ ﻪ ﻮز ﯽ ﻮزد‪....‬‬ ‫ﭘﺎ ﺰ ﯽروﯾﺪ و ﺟﺎن ﻻ‬
‫م و ﻮزا ﻨﺪ ﯽ آ ﺶ را ا ﮕﺎر ﻦ ﺑﺎ و ا ﯽ ﮫﺪ ا ﺖ ﯿﺎ ﻮد‪ .‬ﻮ ﺶ ا ﮕﺎر ای ﻣ ﺪر‬
‫ﺘﺎن و ﺠﺎج ﺑﺎ ﻨﺎن ا ﺖ و ﺮ از ﺪر آ ﺪ ﺶ ای ا ا ﻢ و ﯿﺎووش‪ .‬ﭘﺎﮐﺎن ﻋﺎﻟﻢ ﺐ از‬
‫ﯿﺎووش دار ﺪ آﯾﺎ؟ و دﯾﺪﮔﺎ ﯽ ا ﯿﻼی ﻮرﺷﺎن ﮐ ﻨﺪ آ ﻦ ﺐ ده ا ﺖ را ﺪا ﻦ‬
‫ب ﻂ دارد؟ ﻮا ﯽ و ودت ﻦ‪....‬‬ ‫ﻮار‬
‫آ ﺶ اﻣﺎ ﺮ ﯽ ﺮرش ﺐ ﯿﺪه و ﺳﺎ ﻦ ﻮش ﻦ ر ا ﺖ‪ .‬ﻮ ﻨﺪ ﺳ ﻨﺪر از ﭘﯽ‬
‫آب ﺮ ا ﺼﺎی ﻋﺎﻟﻢ ﻮد و ﺐ ﺮاب ﺲ د ﺖ ﻄﺎول ﺟﺎن ﺖ ﯿﺪ ﺸﺎد و رم‬

‫ﺷﺮح آﺗﺶ ■ ‪143‬‬
‫ﯽد ع‪.‬‬ ‫ﻮن ون ﺑﺎ ﺪا ن ﻮ ﺖ و ﻮ د‪ .‬رم‬
‫ﺑﺎز آ ﺶ را ا ﮕﺎر ﺑﺎ ﺑﺎززا ﯽ و ﻮدن ﯿﺎ ا ﺖ‪ .‬ا ﻞ ﻓﻼ ﺖ آ ﺶ ﺟﺎن ﺑﺎزﻣﺎ ﺪﮔﺎن ﯿﺎه‬
‫ﯽز ﻨﺪ وز ﻦ ﺧﺎ ﺮ ﺑﺎز ﯽرو ﻨﺪ ﺒﺎ ﯽ روی ﺷﺎخ ﺒﺎت ﺮازی را از ﺐ و ﺮﭘده ﯽ‬
‫دها ﺪ‪ .‬و ﻮس آن ﮕﺎ از ﻮ ﻦ ﻮ ﺶ ﺑﺎز ﺮ از ﺑﺎز ﯽ دد‪ .‬ا ﮕﺎر آ ﺶ ﭘﻮ ﻦ‬
‫ﻨﺪ و ز ﻦ ﻣ‬ ‫و زر ﺖ ﺟﺎ ﯽز ﺪ آد ﯽ ﺪ از ﻋﺎدت و آوار ﯿﺎ ﻦ و ﺑﺎز ﯿﺎل ﻮ‬
‫ﯿﺎ ﻦ ﺖ زدن ﯿﺎن ﻮط و ﻮش ﺖ‪.‬‬
‫د م ا ﺖ و ھﻢ‪ ...‬ﺮان ﻦ‬ ‫ﯾﺎد آ ﺪم از غ آن ﮕﺎ ی دا ﻮ ای‬

‫ﭘ‬
‫ﻪ ﺪ ﻮن ﯽﺳﺎزد و راه ﯽ ﺸﺎﯾﺪ و‬ ‫" ﻞ اﺑﺎ ﯽ ﭘ ﺖ" ﺶﯿﭘ اب ﻮان را ﯽ ﻮد و‬
‫ﮫ‬
‫ا ﻨﺪﯾﺎر ﻧ ﻮن ﺖ را ﺪ ﺮ ﯽ ﻨﺪ‪ ...‬ﺸﺎن ﻮا ﺶ اﻣﺎ آ ﺶ ﺮﭘ او ﺖ‪ ...‬ﻦ ا ﮕﺎر‬
‫ﮫ‬ ‫ﺸ‬
‫ﭼﺎه ﻐﺎد ﺟﺎن ﺪا ﺪ ﯽ ﺮﭘی غ آ ﺶ و ﺟﺎن او ﺘﺎد‪ ...‬ﻦ ﯽر ﺖ و ر ﺶ‪،‬‬
‫ﻮب ﺪ ﮐﺂ ﺶ ﯽ! ور ﯽﺮﭘ آن ﮕﺎ ﺑﺎ ﯿﻼب ا ر ﯽ دی؟ ﺷﺎﯾﺪ ﯽ ﺪی ﺒ ﻎ دوغ‬
‫او ﺪ ﻢ دوغ ﻮد‪/‬‬ ‫‪ ،‬ﯽ ﺮا ی "ﺑﺎﻻ ر ﻢ ﻣﺎ ﺖ ﻮد‪ ،‬ﭘﺎ‬ ‫و ﻣﺎ ﺖ ﭘ ﻦ ﺑ ﻮ ی رگ‬
‫ﻪ) ﻪ( ﻣﺎ وغ ﻮد‪".‬‬
‫ر ﻋ ﯽ آ ﺶ را ﻞ د و ﻨﺪ ﺲ ﺪف ﻮد ﻮ ی آ ﺶ ﺟﺎن ﻮ ﺶ ﯿﺪ از ﻏ ﯿﺎن و‬
‫ﻢ‪ ،‬و ﻦ ﻮ ﻦ آ ﺶ ﮫﺎ ﯽ ﻨﺪ و ‪...‬‬
‫ﺟﺎن ﺘﺪ اﻣﺎ ﺪا م ﺸﺎن ﻮان ﻮ ﯽ دارد؟ آ ﮕﺎه ا ﺖ ﺮر ﺘﺎن و ﻮد آدم‬ ‫آﺶ‬
‫ا ﺼﺎ ﻘﺎ ﻮﯾﺪ‪ ،‬ﻪ ﺟﺎن و و ﻦ ﭘﺎ ﺟﺎی ﻮ ﺶ‬ ‫دوان از ﭘﯽ ﻨﺎ را روان ﻮ ﯽ ﻨﺪ ﻣ‬
‫و ﻌ ﻪ ا وزد ای ﮐﺎوﯾﺪن ﭘﺲ ﻮ ی ﯿﺎل ﻮ ﺶ ﻣ ش راه ﻮ ﺴﺎری ﻮ ﺪا ﺪ "ﺑ ﺬا ر‬

‫ﭙ‬
‫ﭻ!‪"...‬‬ ‫و ﺑ ﺬر و‬
‫* ﺗﺶ در ﺑﺨﺘﻴﺎري ﻫﻤﺎن آﺗﺶ اﺳﺖ و ﻋﻨﻮان ﻣﻄﻠﺐ ﻣـﺼﺮﻋﻲ از ﺷـﻌﺮي‬

‫ﺑﺨﺘﻴﺎرﻳﺴﺖ ﺑﺎ اﻳﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﻛﻪ آواره ﺷﺪﻳﻢ و ﭘﺮاﻛﻨﺪه و ﺟﺎي ﭼﺎدرﻫﺎي اﻳﻠﻤﺎن‬
‫در آﺗﺶ ﺳﻮﺧﺖ‪.‬‬
‫*‬
‫□ ﺗﻠﺨﻲ ﻗﻬﻮهام‪ ،‬ﻗﻨﺪ ﭘﺎرﺳﻲ ﺗﻮ‬
www.takbook.com
‫دﻣﺎن روز ﻮه م ﮫﺎدها ﺪ و ﻮش ا ﺖ ﮐﺂد ﯽ‬ ‫ز ﯾﺎری ﻮدم ا ﻦ دﻣﺎن را ﮔﺎ ﻤﺎر دﯾ‬
‫ﺪر د ﯽ ھﻢ از ﻮ ﻦ و ﻮا ﻪ ﺑ ﺬرد و م ﻮد و ا ﺑﺎ‪ ،‬د ﺑﺎ ﺶ را روز و ﮑﺎن آوار ﺴﺎزد‪...‬‬
‫روز ﻮه ﺑﺎﯾﺪ روز ﻮارا ﯽ ﺑﺎ ﺪ و ﻮش ا ﺖ آن دم ﯽ ﻮان ﯽ ف ﭘﺲ و ﺶﯿﭘ را ﻪ ﻪ‬
‫را ﺸﺎم ﯿﺪ و ﯽﮐﻼم ﺑﺎور د ﺟﺎ ﻮازی ی ﻮﺷﺎ ﻨﺪ را‪....‬‬
‫ﻨﺎن ﻮه ﻮ ﯽ دﯾ ان‬ ‫ا ﻦ ﻮط را ای ﻮه‪ ،‬آن ﯽ ﺟﺎن ﻮ ام و ﺰ ﻮ ﻨﺪﮔﺎن و ﻮ‬

‫ﻗﻠ‬
‫زن رﮔﺎن ﺒﺎﯾﺪ‬ ‫ﯽ ﯽ ﻢ ﺪا ﺪ و ﺪا ﻢ ﻗﻠﻢ ﮫﺎ ای ﺰ و ﺮدن و ﺰ ﺮ از ﺪﺣﺎد‬
‫ﺴ‬
‫ﻮا ﺪ‪ ...‬ﻮد ﻮ ﻢ ﻮه ﺘﺎ ﺶ را ک ده ا ﺶ ﻋﺎدت ﻮد‪ ....‬آ‬ ‫ﯾﺪن ﺑ ﺮد و‬
‫ﺦ‬ ‫ﻋﺎدت ﭙﺎه ﻮل ﺸﺎ ﻮر ﻖ ا ﺖ و ذ ﻦ وادادهی ا ﺴﺎن ﺮ‪ ،‬ﻮن ﻋﺎدا ﯽ‬

‫ﭘ‬
‫اﻣﺎ ﺳﺎ ﻦ و ﺴﺪ‬ ‫ﻧ د ﺪ‪ ...‬اﻣﺎن از ﯿﻼب ﻋﺎدت ﻮ آدم را ﻮ ن ﺳﺎ ﻨﺎن ﭙﯽ ﻣﺎ ﺪﮔﺎر و‬
‫دو‬ ‫انا ﺪ از ﺳ ﻮ ﯽ راه ﺳ ﻮ ﯾﺎ ﺳ ﻮ‬ ‫ﯽ دا ﺪ‪ ...‬آوردم ﺳﺎرﺑﺎ ن ﻮی ﻮ‬
‫ﻮرﯾﺪ ﯽ ﺘﺎرﮔﺎه ف ا ﺴﺎ ﯽ ﭙﺎرد‪ ...‬ی ﭼﻤﺎز ﻗﻠﻢ! ﭘﺎ ﻢ ﻪ‪ ،‬ﮔ ﻮ ﻢ ﺑﻼ! ﯽ ﻮا ﻦ و‬

‫ﻟ‬ ‫ﻟ‬
‫ﺮاب ا ﻮ ﯽ) ﺮﯾﺎن ﮫﺪ ﻤﺎ ﯽ ﻮه را ﺮاب ا ﻮ ﻦ ﻄﺎاب ﯽ د ﺪ ﻮن ﺣﻼل ﻮد و‬
‫ﻋﺎ ﻞ ﺐ ز ﺪهداری و ﺪ( ﺜﺎرم ﻦ‪ ...‬ھﻤ ﻨﺎن ﯽ دها ﺪ ﮫﺪ ﻞ ی ﺮخ ﻮا را‪ ،‬ﺮ ی‬
‫ﻮا ﯽ ﻮاھﻢ‪ ....‬ﺮﻧﮓ ﻤﺎ ﯽ‪ ،‬ﮐﺎ ﻢ ﻦ ﻣ م ﮐﺎم دل از ﻮرﯾﺪن ﮫﺪ و ﻮد ﯿﺎ ﻦ‬
‫ﻋﺎرض ﻮد‪ ...‬ز ﻦ زهای ﻮی ﻮه ﯿﺎﻻ ﻢ آرزو ﺖ‪...‬‬
‫ﮫﺎده آ ﺘﺎ ی ﺑﺎروی ﺑﺎور ﻮ ﻦ و ﮕﺎ ﻦ از ﻮ ﯿﺪ ﯽ زﻧ ﯽ ﺟﻠﺪ و‬ ‫ﺑ ﺬر ﻢ ﮫﺎز‬

‫ﮐ‬ ‫ﺗ‬
‫ﮫﺪ و ﺾ ا ﺖ و ﯽ ‪ ...‬آدم د ﺪا ده دم د ﯽ ﻦ ﺑﺎور و‬ ‫ﺦ زﺑﺎن‪ ....‬ﻮه اﻣﺎ ﮑﺎ‬
‫ﺗ‬
‫ﻤﺎ ﭼ ﻮ ﯽ ﻮا ﺪ دل از وا ی ﺮ ﻦ ﻨﺪ و د ﺑﺎدام ی ﺦ ﻮد؟ او را آ ﻮ ﻪا ﺪ ﻮ " ﺮ ﻦ‬
‫ﺗ‬
‫ﺮ ﯾﺎر" ﭼ ﻮ ﯽ ﮐﺎم ﻨﺪ‪ .‬ﯽ ﺑﺎور دارد "ﺷ ﺷ ﻦ ﻮ ﺪ ھ ﻪ ﻮ ﯿﺎن ﻨﺪ‪/‬ز ﻦ ﻨﺪ ﭘﺎر ﯽ‬
‫ﯽرود"‪ .‬آری ﻮه ق ﺑﺎور ا ﺖ و ﺧ ﻖ ا ﯽ ﻮ‪ ...‬ﺴﺎرت ﮔﺎم زدم‬
‫اب‪ ،‬ھﻤﺎن آ ﺶ ﯽ وغ و‬ ‫ﻮ ی ﻦ و ا ﯿﺪن از اژد ی آ ﺶ د ن! ھﻤﺎن ا ﺖ‬
‫ﯽ ﺲ‬ ‫دارد‪ .‬و ﭼ ا ﺲ‬ ‫آش د ن ﻮز ﻮا ﺖ " ﻞ ﺐ ﻮ ﮐﻢ از ﻻ‬
‫ﺖ؟"‪ .‬و ﺟﺎن داد و ﻮن ﯾﺎ ﯽاش ﻮ ﺖ "ز ﺒﺎ ﯽ ﺮ ﻋﺎ ﻘﺎ ی ا ﮑﺎل"‪.‬‬
‫ﺮ ﯽ را ﯽ ﻮا ﺪ ﻔﺬ د‬ ‫ﻮه ﻢ ﻤﺎن ﺮ ﺑﺎز از ﻮی ﻢ ﯽد ﺪ‪ ...‬ﺮ ﯽ‬
‫ﻮن ﺑﺎ ﺪ ﻮر ﭘ ﻮی ﺧﺎ ﮫﺎن ﻮد و ﯽ ﺮاﯾﺪ " ه ه دن ﻧ ﻦ! ﻮه را‬

‫ﺗﻠﺨﻲ ﻗﻬﻮهام‪ ،‬ﻗﻨﺪ ﭘﺎرﺳﻲ ﺗﻮ! ■ ‪149‬‬
‫ﭘ ﻮی ﺧﺎ ﮫﺎن ﺑﺎﯾﺪ د!"‬

‫ﺗ‬
‫ﯽ ﻮد از ﺦ و ﯿﺎه ﮐﺎم ﺖ و وای و آخ‪ .‬ﻧ د و ﺣﮑﻢ ﺶ ﻪ ﯿﺎﺑﺎن ﻈﺎره و ﯿﺎل‬
‫ﻧ د‪ .‬آه از اﺳﺎرت ﯿﺎل و ﻨﺪی آ ﺘﺎن ا ﺴﺎن‪ ...‬ﻨﺪ ﺑ ﺸﺎ از ﻮ ﯿﺎل و ﻮش ﻮ ﺪه را‬
‫ﺖ ﻮط ﺑ ﯿﺪ " ﻮش ﻮه ﻮش‬ ‫ﺪح ﯿﺪ و ﺪح ﻮﺷﺎ ﯿﺪ و ﯿﺎن ا وی ﻋﻤﺎرت‬
‫زا "‪.‬‬
‫ﻮه‪ ،‬ی ھﻢ ﺑﺎ ﺪ ﺑﺎز ﻮد ی دارد‪ ...‬ﮐﺎش ا ﺮ را ﻎ ﻦ ﯽ ﯿﺪ ﺪ و ﻢ ﻘﺎم‬
‫ﺣ ﻖ ﺟﺎن ﺘﺎ ﻨﺪ ﻮ آن ﻮه ا ﻦ ﮐﻼﻏﺎن ﯽ دن را گ ﺰ روا ﯽدارد‪ .‬ﺪم ﻮد‬ ‫را ﭘﺎر‬
‫اﮐﺎ ‪ ...‬ﻋ ﯽ ﺧﺎن ا ﺒﺎ ﯽ ﮐﺎش ا ﺮ را ﻦ ﻮه ﮐﺎم‬ ‫هﻼ‬ ‫ﻋﺎرض ا ﺖ از ا ﻦ آ‬
‫ه ﻮد و ﻤﺎم‪...‬‬ ‫"‬ ‫ﺮ ﺶ ر ﺺ ﻨﺎن ﯽر‬ ‫ده ﻮدی ﻞ ﮐﺎن ﻮار ﻮد "ز‬
‫ﻟ ﻪ ی دا ﺖ ا ﻮن ﯿﺎه زان ﯽ دی ﯽﻣﺎ ﺪ‪ ...‬را ﯽ ﻋ ﯽ ﺧﺎن! ﮕﺎ دی‬
‫ﻪی‬ ‫ﺮا ﮑﺎﺗ ﻨﺪی ﻮ ﯽ دا ﺖ ﻟ ﻪ ﺸ ﻪ‪ ،‬آ ﮫﻢ ﺮخ! ﯿﺎه ﯿﺎه‪ ....‬ﯿﺎ ﯽ ﻟ ﯽ ﻮه‬
‫دا ات ﺰوار ﻮد و ا ﺮت ﻮد آﯾﺎ؟‬

‫ﻟ‬
‫ای‬ ‫ﺣﺎ ﻆ ﻧ ﻪ و اﺷﺎرت را ﺮاب ا ﻮ ﻦ ﺪا م ﻮﯿﭘ ﺪ ا ﺖ؟ ﺴﺎن ﺐ ﻮ ﻮدن‬
‫و ﻤ ﯽ روزﮔﺎر آ ﺪه ا ﺖ ﯽ ﻮا و و ﻮ ﻮا آدم را ﯽ ﻮﯾﺪ "اﻻ ﯾﺎ‬ ‫ا ﺮارش ﺣﮑﻢ ﯿﺎل‬

‫را زان دم‬ ‫" و ا ﺘﺎدن‬ ‫ﻖ اﺳﺎن ﻮد اول و ﯽ ا ﺘﺎد‬ ‫ا ﯽ ا ﺴﺎ ﯽ ا ﮐﺎﺳﺎ و و ﮫﺎ‪/‬‬
‫ﭘ‬
‫هی را ﻪ ﻮا ﮐﺎم آدم ﺶ ﯽ ﻨﺪ و ﺴﺎ ﯽ از ﯿﺎن ﺟﺎﻣﺎ ﺪ ی ﭙﺎه ﯽﺳﻼح ﻮه ﺻﻼح‬
‫ﯽ ﻮ ﻨﺪ و ا ﻢ ﮐﺎر ﻮ ﺶ از ﻮش ﻮهای ﻦ د ﻮار ﺠﺎن‪ ....‬د ﻮار گ را ﯾﺎد ن ﺖ‬
‫را ﯽ ﺟﺎن ﻮ ﺶ ن ﻮر ﻦ زا ﻦ ون ﯽ ﯿﺪ‪ .‬ا ﻦ د ﻮار ﮕﺎره "ﻋﻢ زادﮔﺎن" ا ﯿﺎت‬
‫ﺣﺎ ﻆا ﺪ و ﻮگوار "از ﺘﺎن ا ﺮﯾﺪها ﺪ‪ /‬ﺮم د و زن ﯿﺪها ﺪ‪"....‬‬
‫* ﺗﻠﺨﻲ ﻗﻬﻮهام‪ ،‬ﻗﻨﺪ ﭘﺎرﺳﻲ ﺗﻮ‪ /‬ﺑﺒﺮ ﺑﻨﮕﺎﻟﻢ‪ ،‬آﻫﻮي ﻛﺸﻤﻴﺮي ﺗﻮ‬
‫ز‬ ‫س‬
‫سرا�‬
‫ب‬ ‫�ی ب‬
‫را� ا�‬
‫س‬
‫�ی ب‬
‫را� ا�‬
‫در پدیده‌ها و موســم‌ها نگه کردم و نگاه به جان تا مگر جور‬
‫دیگر فهمیدن را مزه مزه کنم‪ ...‬درگیر زمزمه‌ای هستم بی‌طمع‬
‫ز‬
‫سرا�‬
‫فریاد‪ ،‬پاره‌ای از جســتارها پیشتر در کتاب «سیاحت ساحت‬
‫ب‬
‫ســایه» آمده بودند لیک در حکم کودکی الحاح‌کنان با دیگر‬
‫کلمات خود را به این مجلد رســانیدند که درست گفته‌اند که‬
‫دکتر احسان اقبال سعیدی‬ ‫«نو آر که نو را حالوتی دگر است» لیک «حرمت پیران میوه‌ی‬
‫خویش بخشیده‪ ،‬عرصه‌ی انکار و تردید نیست» هم‪....‬‬
‫دکتر احسان اقبال سعیدی‬

Ebook10489 (WWW Takbook Com)

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Ebook10489 (WWW Takbook Com)

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

‫‪www.takbook.

‫دکتر احسان اقبال سعیدی‬

‫د ﺮ ا ﺴﺎن ا ﺒﺎل ﯿﺪی ا ﻮا ﯽ‬

‫ﺳﺮﺷﻨﺎﺳﻪ‪ :‬اﻗﺒﺎلﺳﻌﻴﺪي اﺑﻮاﺳﺤﻘﻲ‪ ،‬اﺣﺴﺎن‪- 1365 ،‬‬

‫ای‬ ‫ﺶ راه‬ ‫ﻢ ﺟﺎن ﻧ‬ ‫ﻢ‬ ‫ا ﻦ ﻮط را ﮕﺎ ﻢ ﯽدﯾﺪه م ا ﻦ ﮫﺎن ﺮﭘﺻﺪا‬

‫ﯽ د ﮫﺎرت ﺟﺎن ا ﺖ و ﻔﺬی را اول ا ﺖ ﻮ ﻮا ﺶ ح ذات ا ﺖ ﻤﺪ‬

‫ﻤﺎت‪ ....‬ﭘﺪﯾﺪه و ﻮﺳﻢ ﻧ ﻪ دم و ﮕﺎه ﺟﺎن ﻣ ﻮر دﯾ ﮫ ﯿﺪن را ه ه ﻢ‪ ...‬ﺮ‬

‫ﺖ ﻪا ﺪ " ﻮ آر‬ ‫ﯿﮏ ﺣﮑﻢ ﻮد ﯽ ا ﺤﺎح ﻨﺎن ﺑﺎ دﯾ ﮐﻠﻤﺎت ﻮد را ا ﻦ ﺠﻠﺪ رﺳﺎ ﯿﺪ ﺪ‬

‫ی ا ﮑﺎر و دﯾﺪ‬ ‫ﻮ راﺣﻼو ﯽ د ا ﺖ" ﯿﮏ " ﺖ ﭘ ﺮان ﻮهی ﻮ ﺶ ﯿﺪه‪،‬‬

‫د ﺮ ا ﺴﺎن ا ﺒﺎل ﯿﺪ‬

‫ﯿﺎ ی ﻦ زهی ان ‪١۴٠١‬‬

‫□ ارز‪ ،‬ﻋﺮض ﺣﺎل و ﻋﺮﻳﻀﻪاي ﺑﺮ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ‬

‫ﯽدارد و‬ ‫ا ﻦ روز ﭘﻮل ﺧﺎر ﯽ ﮐ ھ ﺖ ا ا ﻪ ا ﺖ و ﻣﺎ ﺶ را ﺑ ﻨﺪ ﻦ ﺷﺎ‬

‫ﻤﺎ ﺖ ﺘﻼ ﻨﺪ ﻮن ھﻢ از ﭘﯽ ﻣﺎ ﯾﺎ ﻮ ی ز ﻞ آن ا ﺘﺎدها ﺪ ﻣ ا ﻦ دﻻر‪ ،‬دلآرام‬

‫ﻪ ا ﺖ‪.‬‬ ‫ﯽ ﺸﺪ" د زﻣﺎ ﺖ ر‬

‫ﻊ دﻣﺎن ﺶﯿﭘ ﭘﻮ و ﯽ و ﺰ رﺻﺪ دم دم خ رﯾﺎل ﺶﯿﭘ دﻻر ﻨﺎن ﺮﭘرو ﻖ‬

‫ﻮران و رش ﻦ روز ﯽ را ﺶﯿﭘ ﻢ ﻮ ﺶ ﺪﯾﺪه ﻮد‪.‬‬ ‫ا ﺖ رﺻﺪ ﺧﺎ ا‬

‫ا ﻦ ﭘﻮل ﺧﺎر ﯽ ﯽ ﻮا ﺪ ذ ﻦ‪ ،‬زﻣﺎ و ز ﻦ ﻣﺎ ا ﻦ ﻮ ﺮ و ﺑ ﺬا رد و ﺰ ر و ﺟﺎ ﻪ‬

‫رو ﻨﺪل ا ﺖ و ا ا ﻦ روز را روﯾﺎ ﯽدﯾﺪ ﯽ ﯿﺎل ﮐﺎخ ﺑ ﻨﺪ دو ﯽ ﯽ ﺪ و ﻮا ﯽ ﯿﺪا ن‬

‫دو ﯽ ا ر ﯽ ﯿﺪ ﻣ "د ﯿﺎ ﮐﺎ ﺶ دد"‪.‬‬

‫اﻣﺎ ﮕﺎه ا ﻦ ﺳﺎل ی ﭘﻮ ﺨﺎر ﯽ ﯽ ﻮا ﺪ ﮑﺎت و ﺾ و ا ﻪ آ ﻮده و ﻮدهای را ﺧﺎ ﻣﺎن‬

‫ﺣﮏ ﻨﺪ‪ ،‬ﯽ اس ر ﻮب‪ ،‬ﭼ ا ﺣﺎ ﻪی آد ﯽ آب روان ا ﺖ و ﯿﺎن ﺶﯿﭘ ﻢ و‬

‫ﺮ‪ ،‬ا ﻦ‬ ‫ﯾﮑﻢ‪ :‬ﯾﺪ و وش ﭘﻮل ﺧﺎر ﯽ ﺑﺎ ﺖ ی ﺑﺎور و از ﻣﺎ ﯽ ﻣﺎ ﯽ و روزی دا‬

‫ﺟﺎن ا ﮐﺎر د‪ /‬ده‬ ‫ﻨﺎ را اذ ن ﺑﺎرور ﯽ ﻨﺪ ﯽ ﻮان ا ﻦ ﻪ را " د آن‬

‫ﺖ ﻮدن ﯽ ﻮان ﺞ رون و ا ﻮان ﺮی را ﻮ ه زﻣﺎ ﯽ ﮓ آورد‪،‬‬ ‫و ﺮﺻﺪ‬ ‫و‬

‫ﭼ ﻮ ﯽ ﻮان آد ﯿﺎن را ﮐﺎر ﻮﯿﭘ ﻪ و ﭘ ﻪ ﭘ ﻪ ر ﯿﺪن ﺖ و ﻣ ﺖ ﺸﺎرت داد و ﻮ ﻖ د؟‬

‫روزﮔﺎری ﯽ ﺮود ﺪ " ﯿﺎر ﺑﺎﯾﺪ ﭘ ﻪ ﻮد ﺧﺎ ﯽ" و ﺰ " د ﺖ آ ﻦ ﻪ دن ﺮ‪/‬‬

‫ﻪ ﺶﯿﭘ ا ﺮ" ﯿﮏ ﯿﺎ ای ﻋ ﻮ ه ا ﺖ و آد ﯿﺎن ﭘﯽ د دن ﻣﺎل و‬ ‫از د ﺖ‬

‫ﮫﺎ ﺑﺎ ﺑﺎزی ﺑﺎ ﭘﻮل ﺧﺎر ﯽ و ﻘﺪا ری ﺮ ﯽ ﻮان ﻮش‪ ،‬اﻣﺎن و ﮑﺎن ﺣﺎ ﻞ د آن ﻪ ﻣﺎ ﻢ‬

‫ﻮا ﯽ روز ﺮور ﯽﻣﺎ ﻨﺪ و د‬

‫ارز‪ ،‬ﻋﺮض ﺣﺎل و ﻋﺮﻳﻀﻪاي ﺑﺮ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ■ ‪15‬‬

‫ا ﺖ ﺣﺎ ﻆ دارد‪ /‬آه ا از ﭘﯽ ا وز ﻮد دا ﯽ"‬

‫ا ار ﻘﺎ ﺮت اﻧ ﺰ ﺖ‬ ‫ﭘﯽ ﯿﺪن ﮫﺎی ﻮد ﯽ آ ﻨﺪ و ﮐﺎر ﻨﺎن ﺑﺎﻻ ﯽ ﺮد‬

‫ﻦ ﺑﺎ ﺪا د ﺷﺎ د ﺮود‪:‬‬ ‫ﯽ ﻮان ﮫﺎ د ﺖ ردای ا‬

‫ﮑﺎ ﺟﺎی ﺒﺎ ﻪ ﺖ ﻮن ﻞ ﯽﻣﺎ ﺪ اﻣﺎ ا ﻦ ﺑﺎزی دﻻر و ﺖ ﯽ آدم ا ﺖ و‬

‫ﻞ واﻻ ﻦ ارزش ﯽ ا ﺴﺎ ﯽ‪ .‬ز ﻦ و زﻣﺎ ای ﻣ وﻣﺎت ﻪ ﺑﺎ ﺟﺎن آد ﯽ ﺑﺎ ﯽ ﭘﻮل‬

‫ﺧﺎر ﯽ د ﺮﮐﺎن د ﺖ ﯿﺎ ﯽ ﺒﺪ ﻞ ﯽ ﻮ ﺪ‪ ،‬آرزوی ا ﺴﺎن د ﻨﺪ و ﭘﯽ ﻨﺎ از آدم‬

‫ز ﺪ ﯽ ﻮ ﺶا ﺖ‬ ‫رج زدن رد ﻒ آد ﺖ ﻦ ا ﻤﺎع ﯿﺎز ﻨﺪ ﺰا ﯽ از ﺒﺎت و ا‬

‫ﺷﺎ "ﺑ ﺬا رد ا ﺴﺎس ھﻢ ﻮا ﯽ‬ ‫ی را دا ﻪ ﺑﺎ ﺪ و آن دﯾ ی را‪ ،‬روا‬ ‫ﻒو و‬

‫و ن و آرزو ﻮ ﺪ آرزوی ا ﺴﺎن ﺰ رﻧﮓ‬ ‫ﻪی دﻻری ﻒ‪،‬‬ ‫ﻮرد"‪ .‬ا‬

‫ﯽﺑﺎزد و ﮫﺎ ادای آدم ﻮدن ﯽآورد د ﺪا ن ﺪ ﺷ ﻪ را ب ﻮﯾﺪن ر ﺴﻤﺎن از ﭘﺎی‬

‫ﻨﺎور ﯿﺎی ا ان ھﻢ ﻧ ﻮ ه ای د ﻮ"‬

‫آد ﯽ را آب و ﯽ ﺑﺎﯾﺪ و آ ﮕﺎه آوازی‪...‬‬

‫ﻨﺎری ﻧ ﻪ ﻦ‪ ،‬ﺲ‪ ،‬ﯿﮏ ﯾﺎ ﯽ‬

‫آن ﻨﺎﺷﺎن ﺑﺎز‪ ،‬ﺷﺎدی ی ﺮ ﻦ ا ﺖ‪.‬‬

‫ور ون ﻮا ﯽ از آن‪ ،‬ﮔﺎه ﻪ ﺮﭘواز‬

‫ارز‪ ،‬ﻋﺮض ﺣﺎل و ﻋﺮﻳﻀﻪاي ﺑﺮ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ■ ‪17‬‬

‫ور ون ﻮا ﯽ از آن‪ ،‬ﺷﺎدی آﻏﺎز‬

‫ور ون ‪ ،‬ﺑﺎز ھﻢ ﻮا ﯽ‪ ،‬ﺑ ﻮ ﻢ ﺑﺎز‪...‬‬

‫آ ﻨﺎن ﻣﺎ ن و آب‪ ،‬ا ﺠﺎ ﮓ ﺳﺎ ﯽ ﺪ‬

‫آوازی ﻮا ﺪ ﻮد‬ ‫ﯽ‬

‫ﻮق ﺮﭘوازی ﻮا ﺪ ﻮد‪."...‬‬

‫□ آﻟﻮدﮔﻲ ﻫﻮا را ﻟﻮدﮔﻴﺴﺖ دوا؟‬

‫ﺑ ﺬر ﻢ‪ ...‬اﻣﺎ ﯽدا ﻢ آ ﻮد ﯽ ا ﻦ روز دا ﻦ ا ﺖ و ﻮ ﯽ ﺶ! ﺮو را ا ﺮ ﯽﺳﺎزد‬

‫ﺲ ﯽ ﻢ ﺟﺎن ﻮ ﺶ راه ﯽ ﺸﺎﯾﺪ و ﺑﺎ ﺑﺎزدم ﮫﺎ ا ﻮ ﯽ‬ ‫ا ﺴﺎن ﯽدا ﺪ‬

‫ﻤﺪ ﯿﺎت‬ ‫ﺲ ﻮن و ﯽر‬ ‫روا ی ﺧﺎک ﻮن و ا ﻮن ﯽﺳﺎزد‪ ...‬ا ﮕﺎر ﺮآ ﺪ زﻣﺎ ﯽ‬

‫ﻮد و ﮔﺎه آ ﺪن ح ذات!‬

‫ﯽ ﻨﺪ و ﯽ ﺮ ﻨﺪا ن ا ﺖ ﯾﺎ ﻻن و ا ﻪ ﻣ ﭼﺎرهای ا ﺶ ﺖ؟ ﺣﺎﺷﺎ ا ﺑﺎ ﺪ‪...‬‬

‫ﯽ اس ﻢ ‪ A‬ﮕﺎر را ﺟﺎن ﯽ ﻨﺪ و ز را ﻮراک ﻎ‬ ‫ا ﻦ ﯿﺎن ﺑﺎز ﺴﺎ ﯽ را ﯽ‬

‫ﻣﺂل ﯽا ﺪ ﻨﺪ او ﺘﺎد ﺸﺎن و ﺧﺎک را ﺑﺎ‬ ‫ﯿﺪه ﺟﺎن را ﯽ ﺧﺎ ﺘﺎن اﺷﮑﻢ ﯽ ﻤﺎ ﻨﺪ و‬

‫ﻪا ﺪ ﻮ " ﯿﺎزار ﻮری دا ﺶ ا ﺖ‪ /‬ﺟﺎن دارد و‬ ‫د ﺖ ﻮ ﺶ وا ﻪ ی ﯽ ﻨﺪ؟ ﻣ‬

‫ﻮر!‬ ‫ﺟﺎن ﺮ ﻦ ﻮش ا ﺖ؟ آن ﻮر ا ﺖ و ﻮر! ا ﻦ آدم ا ﺖ و از ﭘﯽ ﻮر و‬

‫ﺮ‬ ‫ﭘﺲ ﭼ ا د ﺖ ﻮ ﺶ ﺟﺎ ﺶ ﻄﺎول ﯽ ﻨﺪ و ﺑﺎ ﻋﻠﻢ و ا ﻤﺎن هﻼه ﯽ خ ﺘﺎع ﺑﺎز "ز‬