1.

Bakit “dapat na nakatutugon sa adhikain ng lipunan, mithiin ng

mamamayan at hangarin ng bayan sa matiwasay at maunlad na
pamumuhay” ang ating edukasyon?

Ito ay nang sa gayon ay magamit ng mga mag-aaral ang kaniyang mga

natutuhan upang matulungan, mapaunlad, at mas mapabuti ang kaniyang sarili,
ang kaniyang kapwa, at ang kaniyang bansa.

2. Bakit nasabi ni Abadilla na mangmang sa realidad ng edukasyon at

makasarili lamang ang mga propesyunal na nagtatapos sa sistema
ng ating edukasyon?

Ang nagiging pangunahing hangarin ng mga propesyunal ay ang tugunan ang

pansarili nilang mga pangangailangan at ang pagpabutihin ang kondisyon ng
kanilang sariling pamumuhay. Kaya naman kung isasama dito ang poor
mentality ng mga Pilipino kung saan naniniwala sila na kailangan nilang
magtrabaho sa ibang bansa dahil walang pera sa Pilipinas, mas nalilinang tuloy
ang external na pag-unlad sa halip na internal na pag-unlad ng bansa. Kumbaga,
mas nakikinabang ang mga dayuhan kaysa sa mga kapwa nating mga Pilipino.
Dulot nito, naitatakwil ang makabayang layunin ng edukasyon at nahahadlangan
rin ang kaunlaran ng ating sariling nasyon.