ΔΟΜΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΔΙΠΟΛΙΚΟΥ ΤΡΑΝΖΙΣΤΟΡ

Το διπολικό τρανζίστορ είναι ένα ηλεκτρονικό εξάρτημα που κατασκευάζεται όπως και η δίοδος από
ημιαγωγούς πυριτίου ή γερμανίου με διαδικασία εμπλουτισμού των ανωτέρω στοιχείων με τρισθενή ή
πεντασθενή στοιχεία όπως π.χ.(Al Αργίλιο και P Φώσφορο). Ανάλογα με τον τρόπο εμπλουτισμού, τα
τρανζίστορ διακρίνονται σε δυο τύπους, το ΡΝΡ και το ΝΡΝ, όπου η σειρά των γραμμάτων εκφράζει τον
τύπο του ημιαγωγού κάθε περιοχής. Το τρανζίστορ δηλαδή αποτελείται από τρεις περιοχές σε αντίθεση με
την δίοδο που αποτελείται από δύο περιοχές.

Οι τρεις περιοχές ενός τρανζίστορ ονομάζονται, ανάλογα με τη λειτουργία τους, Εκπομπός (Emitter (Ε)),
Βάση (Base (Β)) και Συλλέκτης (Collector (C)). Ο εκπομπός είναι μια έντονα εμπλουτισμένη περιοχή,
[++]. Προορισμός του είναι να διοχετεύει φορτία προς τη βάση. Η βάση είναι μια περιοχή λιγότερο
εμπλουτισμένη, [+] και είναι πολύ λεπτή. Το λεπτό πάχος της βάσης επιτρέπει στα περισσότερα φορτία, τα
οποία διοχετεύονται από τον εκπομπό, να φθάνουν στο συλλέκτη όπου και ‘συλλέγονται’. Το επίπεδο
εμπλουτισμού του συλλέκτη είναι χαμηλότερο από αυτό του εκπομπού και από αυτό της βάσης.
Επιπλέον, επειδή στο συλλέκτη καταναλώνεται μεγαλύτερη ισχύς, από ότι στη βάση και τον εκπομπό, η
περιοχή την οποία καταλαμβάνει ο συλλέκτης είναι μεγαλύτερη.
Στο κυκλωματικό σύμβολο ενός τρανζίστορ ΡΝΡ και ενός ΝΡΝ ,το βέλος βρίσκεται πάντα στον εκπομπό
και δείχνει τη συμβατική φορά του ηλεκτρικού ρεύματος. Η φορά του βέλους δείχνει επίσης τον Ν-τύπου
ημιαγωγό. Έτσι στο ΡΝΡ το βέλος δείχνει προς τη βάση, η οποία είναι Ν-τύπου, ενώ στο ΝΡΝ το βέλος
δείχνει προς τον εκπομπό, ο οποίος είναι πάλι Ν-τύπου.

1
 Η ΑΡΧΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΔΙΠΟΛΙΚΟΥ ΤΡΑΝΖΙΣΤΟΡ
Για να λειτουργήσει σωστά ένα τρανζίστορ πρέπει να πολωθούν σωστά οι δύο pn επαφές του με εξωτερικές
dc τάσεις πόλωσης.
Σε αμφότερες τις περιπτώσεις τρανζίστορς (npn και pnp), η επαφή βάσης-εκπομπού (BE) είναι ορθά
πολωμένη και η επαφή βάσης-συλλέκτη (ΒC) είναι ανάστροφα πολωμένη.
Οποιαδήποτε αναφορά στην αρχή λειτουργίας του τρανζίστορ, έχει να κάνει με τον τρόπο πόλωσης των
επαφών του. Όποιος και αν είναι ο τύπος του τρανζίστορ, το τμήμα Εκπομπού — Βάσης πολώνεται ορθά
και το τμήμα Βάση — Συλλέκτη ανάστροφα. Με δεδομένη αυτή την παραδοχή, σε ένα τρανζίστορ τύπου
ΝΡΝ, πρέπει η βάση να είναι θετικότερη του εκπομπού και αρνητικότερη του συλλέκτη. Το
αντίστροφο θα συμβαίνει για ένα τρανζίστορ τύπου ΡΝΡ.

Ή λειτουργία ενός τρανζίστορ, στην πλέον απλουστευμένη προσέγγιση της, βασίζεται στην εκπομπή
φορέων από τον εκπομπό και τη συλλογή τους από το συλλέκτη. Για να γίνει αυτό καλύτερα κατανοητό, θα
εξετάσουμε ένα τρανζίστορ τύπου ΝΡΝ, όπου θα χρησιμοποιήσουμε τη συμβατική φορά των ρευμάτων.
Αρχικά θεωρούμε, ότι η δίοδος εκπομπού είναι ορθά πολωμένη. Όταν η τάση βάσης - εκπομπού VBE είναι
μικρότερη από 0,7V (για τρανζίστορ πυριτίου) δεν διέρχεται πρακτικά ρεύμα από τη βάση προς τον
εκπομπό. Αν η τάση βάσης - εκπομπού ξεπεράσει τα 0,7V θα υπάρχει αισθητή ροή ελεύθερων
ηλεκτρονίων από τον εκπομπό προς τη βάση και ελεύθερων οπών από τη βάση προς τον εκπομπό.

Η βάση, όπως έχει ήδη αναφερθεί, αποτελείται από ένα λεπτό στρώμα ημιαγωγού τύπου - Ρ, το οποίο είναι
λιγότερο εμπλουτισμένο από ότι ο εκπομπός. Εξ' άλλου η επαφή του συλλέκτη, όπως φαίνεται στο σχήμα
είναι ανάστροφα πολωμένη και περιορίζει σημαντικά το εύρος της βάσης. Αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα την
αύξηση του ποσοστού των ηλεκτρονίων τα οποία δεν θα παραμείνουν στο χώρο της βάσης, αλλά θα
εισέλθουν στο χώρο της επαφής του συλλέκτη. Το ηλεκτρικό πεδίο στην περιοχή φορτίου χώρου του
συλλέκτη έχει τέτοια φορά, ώστε να ωθεί τα ηλεκτρόνια τα οποία έχουν εισέλθει στη βάση, προς τον
συλλέκτη. Έτσι αυτά τα ηλεκτρόνια συλλέγονται από την επαφή του συλλέκτη και δίδουν το ρεύμα
συλλέκτη Ic.

Τα ελεύθερα ηλεκτρόνια, τα οποία παραμένουν στο χώρο της βάσης, μαζί με τις ελεύθερες οπές, οι οποίες
εισέρχονται στην περιοχή του εκπομπού, δίνουν το ρεύμα βάσης ΙΒ. Επειδή το ρεύμα αυτό προκύπτει από
εξουδετέρωση ελεύθερων ηλεκτρονίων με ελεύθερες οπές, ονομάζεται και ρεύμα επανασύνδεσης στα
διπολικά τρανζίστορ.
 ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΡΕΥΜΑΤΩΝ ΣΤΟ ΤΡΑΝΖΙΣΤΟΡ
Θεωρώντας το τρανζίστορ ως κόμβο διαπιστώνουμε, από τον πρώτο νόμο του Kirchhoff, ότι το ρεύμα
εκπομπού είναι ίσο με το άθροισμα των ρευμάτων βάσης και συλλέκτη - σύμφωνα με τις κατευθύνσεις των
ρευμάτων.

ΙE = ΙB + IC

Εάν σε ένα τρανζίστορ αυξηθεί η τάση της διόδου εκπομπού του θα αυξηθεί το ρεύμα βάσης ΙΒ και αυτό
έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του ρεύματος συλλέκτη Ic. Πειραματικά διαπιστώνεται, ότι υπάρχει σχέση
αναλογίας μεταξύ ρεύματος βάσης και ρεύματος συλλέκτη. Γι' αυτό το λόγο υπάρχει δυνατότητα ελέγχου
του ρεύματος συλλέκτη μέσω του ρεύματος βάσης. Ορίζεται ένας συντελεστής ο οποίος ονομάζεται
απολαβή ρεύματος β, ως το πηλίκο του ρεύματος συλλέκτη προς το ρεύμα βάσης: β = IC / ΙB. Για δεδομένο
ρεύμα βάσης ΙΒ, το ρεύμα συλλέκτη προκύπτει από τη σχέση: Ic = βΙΒ Ο συντελεστής β, για τρανζίστορ
χαμηλής ισχύος, έχει τιμές οι οποίες κυμαίνονται από 100 έως 300 ανάλογα το εξάρτημα. Για τρανζίστορ
ισχύος οι τιμές του κυμαίνονται από 30 έως 150 ανάλογα το εξάρτημα.

Το ποσοστό των ελεύθερων φορέων του εκπομπού, το οποίο φτάνουν στο συλλέκτη και δίνουν το ρεύμα
συλλέκτη Ic εκφράζεται από το συντελεστή α, ο οποίος ορίζεται ως το πηλίκο του ρεύματος του συλλέκτη
προς το ρεύμα του εκπομπού: α = Ic / ΙE Το α παίρνει τιμές 0<α<1. Όσο μεγαλύτερος είναι ο συντελεστής
α τόσο περισσότερα ηλεκτρόνια φθάνουν στο συλλέκτη και τόσο μικρότερο είναι το ρεύμα βάσης. Το
ρεύμα βάσης μπορεί να ελαττωθεί αν η βάση γίνει λεπτότερη και μειωθεί ο εμπλουτισμός της. Εκτελώντας
τις πράξεις, έχουμε:

I E  IC  I
IC

I
IC

IE


 1

ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΙ ΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΙΚΩΝ ΣΤΟ ΤΡΑΝΖΙΣΤΟΡ

Δυναμικό ακροδέκτη σε σχέση με τo κοινό σημείο δηλαδή τη γείωση:
 VB: Το δυναμικό της βάσης ως προς τη γη.
 VC: Το δυναμικό του συλλέκτη ως προς τη γη.
 VE: Το δυναμικό του εκπομπού ως προς τη γη.

Διαφορά δυναμικού δύο ακροδεκτών του τρανζίστορ:

 VBE: Η διαφορά δυναμικού μεταξύ βάσης και εκπομπού.
 VBC: Η διαφορά δυναμικού μεταξύ βάσης και συλλέκτη.
 VCE: Η διαφορά δυναμικού μεταξύ συλλέκτη και εκπομπού.

3
 ΟΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΛΟΓΙΕΣ ΤΟΥ ΤΡΑΝΖΙΣΤΟΡ

Τρείς είναι οι βασικές συνδεσμολογίες ενός τρανζίστορ:

α) Κοινού Εκπομπού - Common Emitter.

β) Κοινής Βάσης - Common Base.
γ) Κοινού Συλλέκτη - Common Collector.

Ο όρος κοινός και στις τρεις συνδεσμολογίες του τρανζίστορ προσδιορίζει τον ακροδέκτη του τρανζίστορ,
ο οποίος είναι κοινός τόσο για το τμήμα εισόδου του τρανζίστορ, όσο και για το τμήμα εξόδου του
τρανζίστορ. Συνήθως ο κοινός ακροδέκτης ταυτίζεται με τη γείωση, αφού αποτελεί ακροδέκτη αναφοράς
για τους άλλους δύο.
Στην απλούστερη περίπτωση, για να πολωθεί ένα τρανζίστορ απαιτούνται δύο πηγές, μια για τον βρόχο
εισόδου, η οποία πολώνει το βρόχο ορθά και μια για το βρόχο εξόδου, η οποία πολώνει το βρόχο
ανάστροφα.
Η ΣΥΝΔΕΣΜΟΛΟΓΙΑ ΚΟΙΝΟΥ ΕΚΠΟΜΠΟΥ

Στο παρακάτω σχήμα παρουσιάζεται η συνδεσμολογία κοινού εκπομπού. Σε αυτό το κύκλωμα

υπάρχουν η πηγή ρεύματος ΙΒ για τροφοδοσία
του βρόγχου της διόδου βάσης και η πηγή VCE
για τροφοδοσία του βρόγχου της διόδου του
συλλέκτη. Η πηγή ΙΒ πρέπει να πολώνει ορθά τη
δίοδο εκπομπού και η VCE πολώνει ανάστροφα
τη δίοδο συλλέκτη. Μεταξύ των ακροδεκτών
εμφανίζονται οι τάσεις βάσης - εκπομπού VBE
και συλλέκτη - εκπομπού VCE·
Οι χαρακτηριστικές καμπύλες συλλέκτη
λαμβάνονται, όταν μεταβάλλεται η VCE και
μετρούμε το ρεύμα συλλέκτη Ic διατηρώντας
σταθερό το ρεύμα βάσης ΙΒ σε όλη τη διάρκεια
της μέτρησης. Επειδή το ρεύμα βάσης αποτελεί
μεταβλητή παράμετρο, το αποτέλεσμα είναι να
έχουμε, σμήνος καμπυλών και κάθε
χαρακτηριστική καμπύλη να αντιστοιχεί σε μια
τιμή του ΙΒ, η οποία και αναγράφεται πάνω από
την αντίστοιχη καμπύλη.
Οι χαρακτηριστικές καμπύλες ρεύματος
συλλέκτη ενός τρανζίστορ καθορίζουν τέσσερις
περιοχές, στις οποίες η λειτουργία του
τρανζίστορ παρουσιάζει σημαντικές διαφορές
από τη μια. στην άλλη,όπως παρουσιάζονται
παρακάτω:
Για τιμές τάσης συλλέκτη - εκπομπού μεταξύ
0V και περίπου 0,7V, το ρεύμα συλλέκτη
αυξάνεται απότομα και στη συνέχεια αποκτά σχεδόν σταθερή τιμή. Σ’ αυτή την περιοχή λειτουργίας
του τρανζίστορ που αντιστοιχεί στην απότομα κεκλιμένη καμπύλη, η οποία ονομάζεται περιοχή
κόρου, η επαφή συλλέκτη είναι ορθά πολωμένη.
Για τιμές τάσης συλλέκτη - εκπομπού μεγαλύτερες του 0,7V το ρεύμα συλλέκτη παραμένει
πρακτικά σταθερό και δεν εξαρτάται από την τάση συλλέκτη - εκπομπού. Σ' αυτή την περιοχή η
δίοδος συλλέκτη είναι ανάστροφα πολωμένη. Σ' αυτή την περιοχή, που είναι η πλέον σημαντική,
το ρεύμα συλλέκτη καθορίζεται μόνο από το ρεύμα βάσης. Αυτή αντιπροσωπεύει την περιοχή
κανονικής λειτουργίας της διάταξης και γι' αυτό ονομάζεται ενεργός περιοχή και το τρανζίστορ
συμπεριφέρεται πλέον ως πηγή σταθερού ρεύματος.
Όταν η τάση συλλέκτη - εκπομπού υπερβεί κάποια τιμή , στη συγκεκριμένη τιμή του σχήματος
τα30V, το ρεύμα του συλλέκτη αυξάνεται απότομα. Αυτό οφείλεται στην διάσπαση της διόδου
συλλέκτη με αποτέλεσμα η διάταξη να παύει να λειτουργεί ως τρανζίστορ. Η τιμή της τάσης
συλλέκτη - εκπομπού για την οποία καταρρέει η δίοδος συλλέκτη αναφέρεται στα τεχνικά
φυλλάδια ως τάση διάσπασης συλλέκτη - εκπομπού.
Τέλος, υπάρχει και η χαρακτηριστική η οποία αντιστοιχεί σε ρεύμα βάσης μηδέν, όπου το ρεύμα
συλλέκτη, αν όχι μηδέν, είναι πολύ μικρό. Αυτή οφείλεται στο ότι το τρανζίστορ δεν είναι ιδανική
συσκευή, οι δίοδοι του είναι πραγματικές και συνεπώς υπάρχουν ρεύματα διαρροής. Η περιοχή η
οποία καθορίζεται από αυτή τη χαρακτηριστική ονομάζεται περιοχή αποκοπής.

5
 DC Γραμμή Φορτίου Τρανζίστορ (DC Load Line)
DC γραμμή φορτίου ονομάζεται μια ευθεία γραμμή πάνω στις καμπύλες συλλέκτη που ενώνει τα
σημεία αποκοπής (VCE(αποκ) = VCC) και κορεσμού (IC(κορ) = VCC/RC)

Το τρανζίστορ λειτουργεί πάντα πάνω στη γραμμή φόρτου. Για κάθε τιμή του ρεύματος IB της βάσης, το
ρεύμα συλλέκτη IC δίνεται από το σημείο τομής της αντίστοιχης χαρακτηριστικής καμπύλης και της
γραμμής φορτίου.

Σημείο Q

Το σημείο στο οποίο η χαρακτηριστική καμπύλη που αντιστοιχεί στην πραγματική τιμή του ρεύματος βάσης
ΙΒ τέμνει τη γραμμή φορτίου ονομάζεται σημείο ηρεμίας (quiescent point) ή σημείο Q (Q-point) του
κυκλώματος

Οι συντεταγμένες του σημείου Q είναι οι τιμές του ρεύματος συλλέκτη, IC και της τάσης συλλέκτη-
εκπομπού, VCE, κατά τη λειτουργία του τρανζίστορ
ΒΑΣΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΠΟΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΤΡΑΝΖΙΣΤΟΡ

Με τον όρο πόλωση του τρανζίστορ εννοούμε την ανάπτυξη καταλλήλων συνεχών τάσεων στους τρεις
ακροδέκτες του τρανζίστορ, ούτως ώστε να υπάρχει συνεχή ροή ρεύματος στο συλλέκτη. Οι τιμές των
δυναμικών των ακροδεκτών του τρανζίστορ είναι:

 Συνάρτηση της τάσης τροφοδοσίας του κυκλώματος.

 Αποτέλεσμα των ιδίων χαρακτηριστικών μεγεθών του τρανζίστορ.
 Εξάρτηση των τιμών των αντιστάσεων πόλωσης που τοποθετούνται στους ανάλογους
ακροδέκτες του τρανζίστορ.

Δύο είναι οι βασικές μέθοδοι πόλωσης του τρανζίστορ:

 Η μέθοδος του απλού κυκλώματος πόλωσης.
 Η μέθοδος του κυκλώματος με διαιρέτη τάσης.

Το Απλό Κύκλωμα Πόλωσης

Το απλό κύκλωμα πόλωσης του τρανζίστορ φαίνεται στην παρακάτω εικόνα και περιλαμβάνει:
Το τρανζίστορ, την. αντίσταση πόλωσης της βάσης RB του τρανζίστορ η οποία καθορίζει τo δυναμικό VB
της βάσης, το ρεύμα της βάσης ΙΒ και κατ' επέκταση το Ic του συλλέκτη, αφού Ic = βIB.
Την. αντίσταση πόλωσης του συλλέκτη Rc, η οποία καθορίζει το δυναμικό Vc του συλλέκτη, καθώς και
την τιμή του μεγίστου ρεύματος Icmax του συλλέκτη.
Την αντίσταση του εκπομπού RE, η οποία αποτρέπει την υπέρμετρη αύξηση του ρεύματος Ic του συλλέκτη.
Όταν το Ic αυξάνεται, συνεπάγεται και αύξηση του ΙΕ, αφού είναι περίπου ίσα και ταυτόχρονα αυξάνεται το
δυναμικό VRE. Επειδή το κάτω άκρο της αντίστασης βρίσκεται σε 0 Volt, η όποια αύξηση του δυναμικού
στα άκρα της μεταφέρεται αποκλειστικά στο άνω άκρο της, που είναι ο εκπομπός και προκαλεί αύξηση της
VE. Θεωρώντας το δυναμικό της βάσης σταθερό, αυξανομένου του δυναμικού του εκπομπού, η διαφορά
δυναμικού βάσης - εκπομπού μειώνεται, με επακόλουθο να μειωθεί και το ρεύμα της βάσης που
συνεπάγεται και μείωση του ρεύματος του συλλέκτη.
Οι εξισώσεις που διέπουν το απλό κύκλωμα πόλωσης είναι:

7
Για το κύκλωμα εισόδου:

V C C =I Β R Β + VB E +IΕ R Ε
Για τo κύκλωμα εξόδου:

VCC = VRC + VCE + VE (1)

VCC= ICRC + VCE + IERE (2)

Κύκλωμα Πόλωσης με Διαιρέτη Τάσης

Στο κύκλωμα πόλωσης του τρανζίστορ με διαιρέτη τάσης μπορούν να γίνουν δύο προσεγγίσεις:
Πρώτη Ανάλυση. Δεχόμαστε ότι το ΙΒ=0. Τότε θα ισχύει:
Για το κύκλωμα εισόδου, όπου R1, R2 είναι ο διαιρέτης τάσης και VB=VR2.

R2
VB  VR 2  VCC (1)
R1  R2
VB  VBE  I E RE (2)

Για το κύκλωμα εξόδου:

VCC = ICRC+ VCE +IERE

Δεύτερη Ανάλυση. Λαμβάνει υπόψη τo ΙΒ και είναι η πλέον ακριβής

ανάλυση.
Το κύκλωμα πόλωσης με διαιρέτη τάσης ξανασχεδιάζεται για DC ανάλυση.
Κύκλωμα 1. Το ισοδύναμο κύκλωμα Thevenin στο αριστερό μέρος
της βάσης του τρανζίστορ μπορεί να μας δώσει τις εξισώσεις:
RTH :Η τάση της πηγής αντικαθίσταται με βραχυκύκλωμα.
Κύκλωμα2. Οπότε:

R1 R2
RTh  RB  R1 / / R2  (1)
R1  R2

ETH: Επαναφέρουμε την πηγή Vcc στο κύκλωμα για να υπολογίσουμε

την τάση Thevenin, η οποία στην ουσία είναι η τάση στην R2.
Κύκλωμα 3. Οπότε:
R2
ETh  VR 2  VCC (2)
R1  R2

Τo κύκλωμα κατά Thevenin ξανασχεδιάζεται και έτσι μπορεί να υπολογισθεί το

ρεύμα ήρεμης λειτουργίας IBQ του κυκλώματος, εφαρμόζοντας το νόμο του
Kirchhoff για τις τάσεις. Κύκλωμα 4.

ETh  I B RTh  VBE  I E RE  0 (3)

Ισχύει όμως:
I E  (   1) I B (4)
ETh  VBE
IB  (5)
RTh  (   1) RE
Για το κύκλωμα εξόδου:
VCE  VCC  I C ( RC  RE ) (6)

Το κύκλωμα 4 είναι το τελικό

9
 ΑΣΚΗΣΗ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΥ ΜΕ ΠΟΛΩΣΗ ΤΡΑΝΖΙΣΤΟΡ ΜΕ ΔΙΑΙΡΕΤΗ ΤΑΣΗΣ

> Πινακίδα Πειραμάτων

> Καλώδιο Τροφοδοσία (1)
> Καλώδιο Παλμογράφου (1)
> Συρτάρι Υλικών ταυτόσημο με τη θέση εργασίας
> Μικρά καλώδια για συνδέσεις στην Πινακίδα Πειραμάτων
> Παλμογράφος
> Πηγή DC (Το τροφοδοτικό στη θέση εργασίας)
> Τρανζίστορ 2Ν2219
> Αντιστάσεις (7)
> Δίοδος LED

ΜΕΡΟΣ A

1. Χρησιμοποιώντας την επιλογή Test Component του παλμογράφου HAMEG να ελέγξετε τη

λειτουργική κατάσταση του τρανζίστορ και της διόδου LED που σας δίνονται. Να σημειώσετε τις
παρατηρήσεις σας ως προς την ένδειξη του παλμογράφου. Να αναγνωρίσετε τις τιμές των αναστάσεων.
2. Στην πινακίδα πειραμάτων να συναρμολογήσετε το προτεινόμενο κύκλωμα.
3 Επιλέγοντας διαδοχικά τις διαφορετικές τιμές της αντίστασης R2 του διαιρέτη τάσης, να
μετρήσετε τα δυναμικά VΒ και VC και να τα καταχωρίσετε στον Πίνακα Α. Με βάση αυτές τις τιμές να
υπολογίσετε τα ρεύματα ΙΒ και ΙΕ.

ΠΙΝΑΚΑΣ Α
R2 100 Ω 1ΚΩ 10ΚΩ 100ΚΩ
VB
VC
IE
IB
VE
1. Στο ίδιο κύκλωμα να προσθέσετε την αντίσταση RE και να επαναλάβετε την προηγούμενη διαδικασία
του ΜΕΡΟΥΣ Α συμπληρώνοντας τον Πίνακα Β

ΠΙΝΑΚΑΣ Β

R2 100 Ω 1ΚΩ 10ΚΩ 100ΚΩ

VB
VC
IE
IB
VE

11