Zjednoczenie Niemiec

- przyczyny i skutki
Przyczny:
Przez większy okres swojej nowożytnej historii, na terytorium dzisiejszych
Niemiec istniała cała mozaika mniejszych i większych państw o różnym
statusie, władcach i ustroju. Formalnie rządzone i skupiane przez cesarza, w
praktyce były one samodzielnymi tworami. XIX wieku pojawiało się coraz więcej
apelów i zjazdów organizowanych przez młode pokolenia Niemców, którzy
pragnęli utworzenia nowych, zjednoczonych i silnych Niemiec. Miało to również
swoje powody ekonomiczne – liczne cła pomiędzy różnymi krajami niemieckimi,
jak również różnice w polityce ekonomicznej i finansowej bardzo komplikowały
handel, jak również transport.

Stąd też poparcie dla idei zjednoczeniowych przez wyższe warstwy. Wyrazem
dążeń zjednoczeniowych był rok 1848, czyli słynna Wiosna Ludów, gdzie jednym
z podstawowych haseł głoszonych przez rewolucjonistów było zjednoczenie
państwa, wokół Austrii lub Prus . Ten ambitny i bezwzględny, ale niezwykle
utalentowany i inteligentny polityk miał również coś ważnego, co czyniło go
pruskim, później zaś niemieckim mężem stanu – wizję zjednoczonych Niemiec.
Dążył on konsekwentnie do realizacji swojego celu, mówiąc swoim
współpracownikom słynne słowa, że Niemcy nie zostaną zjednoczone przez
dyskusje i zjazdy, ale «krwią i żelazem».

Skutki:
W latach 1864-1871 Prusy prowadziły szereg zwycięskich wojen przeciwko
kolejnym przeciwnikom, mogącym zagrozić ich planom zjednoczeniowym w
stosunku do państw Związku Niemieckiego. Po pokonaniu Danii, Austrii i
wreszcie Francji nie pozostał już nikt, kto mógłby oponować i 18 stycznia 1871 w
Wersalu doszło do utworzenia Cesarstwa Niemieckiego, znanego też jako II
Rzesza Niemiecka, nawiązując tym samym do tradycji średniowiecznych.
Istotnie, Niemcy cesarskie bardzo szybko się rozbudowywały i bogaciły. W
wyniku wojny francusko - pruskiej Niemcy dostały w ramach reparacji
wojennych ogromne ilości pieniędzy od pokonanej Francji, które
wykorzystywano między innymi do budowy całego szerego gmachów
użyteczności publicznej.

Do dzisiaj w wielu miastach byłego zaboru niemieckiego widać ślady tych

inwestycji, w postaci gigantycznych ratuszów, urzędów pocztowych czy
powiatowych, zbudowanych z charakterystycznej czerwonej cegły. Niemcy
prędko zaangażowały się w wyścig militarny i kolonialny, jako ostatni gracze w
tym drugim jednak nie mogli liczyć na duże zdobycze. Od początku XX wieku
rozpoczęto również wielką rozbudowę floty, co było jednak dużym błędem,
zaniepokoiło bowiem Wielką Brytanię, tradycyjnego hegemona na morzach.
Wielką sławę zyskało imperium finansowe Kruppa, oparte na posiadanych
przez niego zakładach metalurgicznych i zbrojeniowych.