Ang Aming Pamilya

Fauni:Ako si Anthony at ako ang panganay

na anak ng aming mga magulang na sina,
Maria at Jose.
Kurt: Ako naman si kurt ako ay kapatid ni
kuya Anthony at ako rin ay anak nila Maria
at Jose.
Xiana:At ako naman si xiana , kapatid ako
nila kuya Anthony at kuya Kurt, Ako naman
ang bunsong anak nila Maria at Jose.
Fauni: narito kaming magkakapatid upang
ikwento sainyo ang buhay na pinagdaanan
ng aming pamilya. Nagsimula ang aming
mabibigat na problema mula nung iwan
kami ng aming mga magulang. Sapagkat
kailangan nila magtrabaho sa ibang bansa
upang kumita ng pera para sa aming
pamilya dahil kami ay kinakapos sa katiting
na sweldo ng aming ama sa pagtatrabaho
bilang construction worker.
Kurt: kuya Anthony nagugutom na ako
Xiana: ako din po kuya
Fauni: konting tiis nalang mga kapatid at
pauwi na si tatay may dala yong pansit para
saatin . (umuwi na nga ang aming ama
ngunit wala itong dalang pansit at lasing na
lasing pa ito)
Kurt: tay saan po kayo galing ? bakit po
lasing na lasing kayo?
Xiana: oo nga po tay, asan narin po ang dala
dala nyong pansit?
Sumagot ang ama wala akong dalang pansit
mga anak pasensya na. “Habang umiiyak na
sinasabi” tsaka pala mga anak ako’y
pupunta na ng Saudi upang don ako
magtrabaho dahil hindi ko na mapagkasya
sainyo ang kinikita ko sa pagcoconstruction
worker.
Xiana: iiwan mona din ba kami tay?
(paluhang sinabi )
Ama: babalik ako pinapangako ko yan.
“Kinabukasan”
Kurt: kuya Anthony nakita moba si tatay?
Fauni: hindi eh mukhang iniwan nya na tayo
dahil wala nadin ang mga gamit nya sa
kanilang kwarto.
Xiana: hala paano na ito kuya ?
Fauni: hindi ko rin alam kapatid.
“Makalipas ang isang buwan pinalayas na
sila magkakapatid sa kanilang inuupahang
bahay dahil hindi na sila makapagbayad ng
renta”.
Fauni: tumigil narin ako sa pag-aaral
sapagkat kinakapos na talaga kami at wala
ring pinapadala sa amin ang aming ama.
Ako rin ay nagtrabaho bilang construction
worker para mapagpatuloy ang pag-aaral ng
aking mga kapatid.
Kurt: kuya papasok na ako sa ekwelahan
baon kopo?
Fauni: wala pa akong sahod kapatid
pasensya na.
Kurt: umalis na lamang kaagad at hindi na
nagsalita.
Xiana: kuya Anthony asan napo si kuya
kurt?
Fauni: pumasok na sa ekswelahan.
Xiana: kuya hindi po ako makakapasok
sapagkat ako po ay nilalagnat.
Fauni: magpahinga ka nalang muna jan
kapatid (kumuha ng isang basong may tubig
para sa kapatid) Inumin mo muna ito.
Fauni :sige bunso magpahinga ka muna
dyan, at aalis muna si kuya saglit, didiskarte
lang muna ako ng ating makakain at pambili
narin ng iyong gamot, hintayin mo ako dyan
Xiana : sige po kuya magiingat po kayo
salamat.
Xiana: kuya Anthony asan na ba ang tatay
bat hindi parin sya bumabalik hanggang
ngayon?
Kurt: oo nga kuya asan naba ang tatay
iniwan nya na ba talaga tayo katulad ng
ginawa sa atin ni nanay?
Fauni: mga kapatid hindi ko alam kung
kalian babalik ang tatay basta pinapangako
ko sainyo na babalik sya.
Makalipas ang ilang linggo ay biglang may
nagpadala ng sulat galing sa kaibigan ng
kanilang ama .
Kurt: kuya! Mayroon naghahanap saiyo
Fauni: sandali! Papunta na jan
Xiana : kuya ano po iyan?
Fauni : mayroong liham na ipinadala ang
tatay sa atin! “masiglang sinabi”
Xiana at kurt: napasiwag sa tuwa!!
Xiana: yehey!! Babalik na si tatay
Fauni: “Binuksan ang nilalaman ng liham at
ito’y binasa.
Kurt: kuya ano ba ang nakalagay jan sa sulat
na iyan?
Fauni : mga kapatid galing ang sulat na ito
sa kaibigan ng ating ama, binabanggit nito
na wala na daw si ama.
Xiana: huh? Hindi ba’t sabi mo ay babalik
sya? Bakit sya mawawala. Hindi totoo yan!!!
Kurt: oo nga kuya sabi mo babalik si ama eh
bakit may ganyan sulat sya na ipinapahatid?
Fauni: mga kapatid intindhin nyo muna ako
Kurt: bakit ka namin iintindihin eh
sinungaling ka!
Sabi mo babalik si ama hindi pala!
“Pumunta sa kwarto at nagdabog ng pinto”
Xiana: oo nga! Ayoko na kitang maging
kuya!
“umalis rin at umiiyak”
fauni: sandali mga kapatid
(Hindi rin nagtagal umalis na si kurt sa
kanilang bahay)
Fauni: san ka pupunta kurt?
Kurt: wala ka ng pakeelam don aalis ako sa
ayaw at sa gusto mo!
“Makalipas ang ilang oras ay lumabas na si
xiana ng kwarto at lumapit na kay fauni
upang humingi ng patawad sa kanyang
ginawa “
Xiana: kuya ok lang po kayo ? “malungkot
na tinanong”
Fauni: ayos lang ako kapatid ikaw ba?
Xiana: ayos lang din naman ako kuya
pasensya napo sa sinabi ko kanina.
“umiiyak”
Fauni: ayos nayon bunso mahalaga lang
ngayon ay mahanap natin ang kuya kurt mo
at maalagaan kita ng maayos.
Xiana: kuya tara na hanapin na natin si kuya
kurt
Fauni : okay sige tara na
“Naglalakad na sila anthony at xiana na
biglang…”
Kurt: kuya!! (habang tumatakbo papalapit
kayla Anthony at xiana) “Niyakap ng
mahigpit si xiana at anthony” Kuya
pasensya na kayo sa aking ginawa
patawarin nyo po ako “umiiyak na sinabi” di
ko naman pong intesnyon na umalis saatin
nagalit lang po talaga ako dahil sa pangako
na sinabi nyo saamin.
Fauni: wala nayon kurt ang mahalaga
nahanap ka na namin.
Xiana : oo nga kuya wag ka na aalis ah
Kurt : oo kapatid di ko na kayo iiwan ni kuya
tayo tayo nalang din naman magtutulungan
dahil wala na ang mga magulang natin.
Xiana: halika na mga kuya umuwi na tayo
baka umalis pa ulit si kuya kurt “pabirong
sinabi”
Kurt: hindi na yan mangyayari kapatid
Fauni: oo tama si kuya kurt mo di ka naming
iiwan.
Xiana: sabi nyo yan mga kuya ah pangako?
Fauni at kurt: pangako.
“Mula noon hinid na hinahanap nila kurt at
xiana ang tatay nila nasanay na sila na wala
ang tatay nila dahil si Anthony narin ang
tumayo bilang ama at ina nila”
Naging mas maayos nadin ang kanilang
buhay hanggang sa napagtapos ni Anthony
si kurt ng pag-aaral dahil nagkaroon na ito
ng trabaho at natutulungan narin ni kurt
ang kuya nya sa mga gastusin nila sa araw-
araw. At dito na nagtatapos ang kwento ng
kanilang pamilya. The end.