Professional Documents
Culture Documents
Vernacular-Practices-Of-Cyberculture - Content File PDF
Vernacular-Practices-Of-Cyberculture - Content File PDF
Location: Poland
Author(s): Piotr Grochowski
Title: WERNAKULARNE PRAKTYKI CYBERKULTURY
VERNACULAR PRACTICES OF CYBERCULTURE
Issue: 2/2018
Citation Piotr Grochowski. "WERNAKULARNE PRAKTYKI CYBERKULTURY". Przegląd
style: Kulturoznawczy 2:296-303.
https://www.ceeol.com/search/article-detail?id=790636
CEEOL copyright 2023
PRZEGLĄD KULTUROZNAWCZY
NR 2 (36) 2018, s. 296–303
www.ejournals.eu/Przeglad-Kulturoznawczy/
Piotr Grochowski
OMÓWIENIA I ROZBIORY
Katedra Kulturoznawstwa
Uniwersytet Mikołaja Kopernika
Piotr Grochowski
OMÓWIENIA I ROZBIORY
niekonfliktowych pozostają zwykle nie- że w świecie offline i w rzeczywistości
uświadomione i słabo widoczne. Specy- online mamy do czynienia ze zjawiska-
fika reaktywnych badań etnograficznych mi analogicznymi. Dochodzi tu mia-
sprawia przy tym, że etnograf jest tu nowicie do kształtowania się różnego
z jednej strony swoistym tłumaczem pró- rodzaju tożsamości, podziałów i straty-
bującym odkryć spójność konfliktowych fikacji społecznych, a także włączania
zachowań, a z drugiej strony, dokonując do lub wyłączania z tych konstrukcji po-
obserwacji uczestniczącej, sam w pew- szczególnych jednostek oraz całych grup
nym stopniu staje się jednym z elemen- uznawanych za „swoje” lub „obce”. Kon-
tów tego konfliktu. Odnajdywanie kultu- centrując się na tych procesach, autorka
rowych rich points traktuje się więc nie kreśli wizję cyberkultury jako dynamicz-
tylko jako pozyskiwanie danych, ale też nego pola interakcji, którego jądrem nie
jako rodzaj doświadczenia, które wska- są jakieś jasno określone i trwałe spo-
zuje na „różnice między światem etno- łeczności czy też ich wytwory, ale nie-
grafa a światem, który stara się on opi- ustanna rekonfiguracja i reinterpretacja
sać” (s. 22). społecznych grup i znaczeń. Szczególnie
Etnografia światów cyfrowych w wy- ciekawa i inspirująca do dalszych badań
konaniu Magdaleny Kamińskiej prezen- wydaje się w tym kontekście fundamen-
tuje się przekonująco, dostarczając nie- talna obserwacja dotycząca większości
zwykle bogatych i – by użyć terminologii opisywanych w książce zjawisk. Chodzi
Clifforda Geertza – gęstych opisów, któ- mianowicie o to, że w procesach tych
re umożliwiają skuteczne odkrywanie istotną rolę odgrywa zarówno współ-
wzorów zachowań, norm i wartości, praca, wsparcie czy empatia, jak i kon-
jakie wyznaczają zarówno ogólny spo- flikt, agresja i prowokacja. Szczegółowy
sób funkcjonowania wszystkich użyt- opis oraz wyjaśnienie istoty i funkcji
kowników internetu, jak i poszczegól- owej dialektyki należy uznać za cenny
nych internetowych społeczności. Jak aspekt omawianej pracy. Ujęcie takie
bowiem zakłada autorka, „internet na- ma również tę zaletę, że pozwala w ja-
leży rozumieć zarazem jako środowisko kiejś mierze uniknąć wspomnianego nie-
wytwarzające nadrzędną ponadkulturę bezpieczeństwa związanego z badanem
(cyberkulturę) oraz powiązane z po- cyfrowych form komunikacji, a miano-
szczególnymi platformami partykularne wicie bardzo szybkiej dezaktualizacji
languakultury (cyberkultury), jak i jako jego wyników. Paradygmat współpra-
medium zbiorowej i indywidualnej ko- cy i konfliktu oraz metoda analizy rich
munikacji międzyludzkiej” (s. 25). Tak points sprawiają, że wyłaniający się z za-
rozumiany opozycyjno-symbiotyczny prezentowanych rozważań ogólny model
splot uniwersalnej cyberkultury oraz wie- cyberkultury będzie zawsze w podstawo-
lu partykularnych cyberkultur wyznacza wym zakresie aktualny, choć omawiane
ogólną oś koncepcyjną proponowanego zjawiska niewątpliwie prędzej czy póź-
modelu tłumaczenia zjawisk w ramach niej znikną, a część z nich już dziś należy
badań cyberkulturoznawczych. do cyfrowych „zabytków”.
Piotr Grochowski
Piotr Grochowski
OMÓWIENIA I ROZBIORY
nak również swoje ciemne oblicze, gdyż, zgodnie z mechanizmami typowymi dla
jak stwierdza badaczka, „jest to tenden- tekstów folkloru5.
cja zarazem niebezpieczna i zbawienna, Kamińska dotyka tych kwestii po-
różnica zaś między faktem a opinią oraz średnio, dostrzegając, że netlor jest ob-
czystym hejtem a merytoryczną krytyką szarem intensywnie penetrowanym przez
będzie w nadchodzących latach przed- instytucje zajmujące się różnego rodzaju
miotem niezliczonych dyskusji” (s. 46)3. marketingiem, które próbują wykorzy-
Dyskusje te w istocie rozgorzały stać siłę wernakularnego autorytetu do
już w 2016 roku, kiedy to na fali bre- realizacji własnych celów ekonomicz-
xitu i zwycięstwa Donalda Trumpa nych bądź politycznych. Przykładem
w wyborach prezydenckich w USA zo- tego typu działań – obok powszechnie
stała przywołana i odświeżona koncep- stosowanego w różnych branżach mar-
cja postprawdy sformułowana kilka lat ketingu wirusowego – może być tzw.
wcześniej przez Ralpha Keyesa4. Ka- astroturfing, który należy uznać za prak-
tegoria postprawdy wydaje się istotna tyki instytucjonalne w bardziej lub mniej
dla zagadnień omawianych w Memosfe- udany sposób imitujące spontaniczne
rze i warto byłoby poświęcić jej więcej i nieformalne zachowania internautów,
miejsca, ponieważ zwraca ona uwagę nie i z tego powodu zaliczane przez autorkę
tylko na niejednoznaczne i często prob- do opozycyjnej wobec netloru kategorii
lematyczne konsekwencje działań podej- netloryzmu. Warto jednak w tym miej-
mowanych przez internautów, ale także scu zwrócić uwagę na to, że stosowane
wskazuje na to, że zmiana technologicz- w badaniach folklorystycznych rozróż-
nych uwarunkowań komunikacji może nienie na folklor i folkloryzm (stylizo-
prowadzić do tego, iż „tradycyjne” plot- wane opracowania folkloru na potrzeby
kowanie czy „klasyczna” propaganda po- występów scenicznych)6 lub propono-
lityczna zyskują zupełnie nowy wymiar wany przez Richarda Dorsona podział
i zaczynają przekształcać rzeczywistość na folklore i fakelore7 na gruncie komu-
społeczną na niespotykaną dotąd skalę. nikacji elektronicznej należałoby poddać
Problem ten był zresztą już wcześniej ponownej konceptualizacji i refleksji.
dostrzegany przez folklorystów, pokazu- Autorka ma niewątpliwie rację, pisząc,
jących, że używany do walki politycznej iż można znaleźć wiele przykładów na
to, „że nie każdy profesjonalny przekaz
wskutek stylizacji na wernakularny lol-
3
Por. P. Grochowski, Mroczna strona folkloru
internetowego. O kilku etycznych, społecznych
i technicznych aspektach netloru oraz jego 5
R. Frank, Caveat Lector: Fake News as Folk-
badań, w: P. Grochowski (red.), Netlor. Wiedza lore, „Journal of American Folklore” 2015,
cyfrowych tubylców, Wydawnictwo Naukowe t. 128 (509).
UMK, Toruń 2013. 6
H. Moser, Vom Folklorismus in unserer Zeit,
4
R. Keyes, Czas postprawdy. Nieszczerość „Zeitschrift für Volkskunde” 1962, t. 58.
i oszustwa w codziennym życiu, przeł. P. To- 7
R.M. Dorson, Folklore and Fakelore: Essays
manek, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warsza- toward a Discipline of Folk Studies, Harvard
wa 2017. University Press, Ann Arbor 1976.
Piotr Grochowski
(s. 50), a krótki żywot tekstów folkloru o wątpliwych osiągnięciach lub/i kontro-
internetowego rodzi niebezpieczeństwo, wersyjnych cechach, których dojście do
że zanim zostaną one przetworzone władzy może szkodzić interesowi pub-
i wykorzystane marketingowo, staną się licznemu. W swoich rozważaniach kon-
już martwe i wzbudzą raczej niechęć centruje się ona jednak przede wszystkim
niż zainteresowanie. Wydaje się jednak, na tych działaniach amatorskich i nie-
iż rzeczony netloryzm w odróżnieniu instytucjonalnych, które mają wymiar
od folkloryzmu czy funkcjonującego zasadniczo pozytywny, stanowiąc „klu-
w kanałach analogowych fakeloru ce- czowe, choć często niedoceniane pole
chuje się z reguły dużo większym „au- negocjacji norm, potencjalną forpocztę
tentyzmem”, a co za tym idzie – skutecz- kulturowych innowacji, narzędzie walki
nością rozprzestrzeniania się. Owszem, ideologicznej i medium deklaracji tożsa-
słabe podróbki zostają przez internautów mościowych” (s. 57). W tym kontekście
szybko zidentyfikowane i odrzucone, należy podkreślić, że w badaniach cyber-
lecz można wskazać wiele przykładów kultury siły instytucjonalne powinny być
niezwykle skutecznych działań marke- brane pod uwagę na równi z siłami wer-
tingowych, w których teksty opracowane nakularnymi, relacje między nimi są bo-
przez profesjonalistów nie zostają rozpo- wiem skomplikowane, niejednoznaczne
znane lub zakwalifikowane jako misty- i dynamiczne. Dobrego przykładu w tym
fikacja i manipulacja, a w konsekwencji zakresie dostarczają badania nad narra-
ulegają procesowi folkloryzacji i stając cjami spiskowymi prowadzone przez
się elementem spontanicznych praktyk Franciszka Czecha8. Pokazują one mię-
komunikacyjnych, podlegają dalszej dzy innymi, w jaki sposób nieoficjalne
transmisji i przetwarzaniu, tym razem i amatorskie narracje na temat „zamachu
już bez udziału opłacanych specjalistów. smoleńskiego”, konstruowane głównie
Ostatnie wydarzenia polityczne pokazu- w przestrzeni internetu, stały się istotnym
ją, że armie internetowych trolli mogą komponentem kampanii wyborczej Pra-
stanowić bardzo efektywny rodzaj broni, wa i Sprawiedliwości, a po zwycięstwie
której siła rażenia polega jednak nie tyle tej partii w wyborach parlamentarnych
na dobrym wyszkoleniu i sprawności bo- w roku 2015 w pewnym zakresie zostały
jowej samych „żołnierzy”, ile raczej na włączone do głównego nurtu oficjalnych
uruchamianiu swoistej „reakcji łańcu- narracji politycznych. Okazuje się więc,
chowej”, charakteryzującej się tym, że że mamy tu w istocie do czynienia z pro-
zmanipulowane siły wernakularne zosta- cesami dwukierunkowymi: z jednej stro-
ją zaangażowane jako nieświadomi bo- ny instytucje mogą podszywać się pod
jownicy walczący w nie swojej sprawie. siły wernakularne, z drugiej strony te
Kamińska dostrzega to polityczno-in- ostatnie nie tylko działają subwersywnie,
stytucjonalne uwikłanie netloru, a także zwracając się przeciwko instytucjom, ale
wiążące się z nim zagrożenia, w postaci
ekstremizacji życia społecznego, defor- 8
F. Czech, Spiskowe narracje i metanarracje,
mowania wizerunku osób publicznych Nomos, Kraków 2015.
Piotr Grochowski
OMÓWIENIA I ROZBIORY
także ulegać instytucjonalizacji. internetowy to „(a) zespół elektronicz-
Stosowane w obrębie całej pracy ana- nych przekazów, posiadających wspól-
lityczne pojęcie netloru uzupełniane jest ne właściwości w zakresie treści, formy
kilkoma innymi kategoriami zaczerpnię- i/lub modelu komunikacyjnego (stance),
tymi z języka internautów. Warto zwró- który (b) powstał w wyniku świadomych
cić uwagę na dwie z nich, a mianowicie interakcji między uczestnikami komuni-
„lolcontent” oraz „mem internetowy”. kacji i (c) jest przekazywany, naśladowa-
Zwłaszcza to ostatnie pojęcie w świetle ny i/lub transformowany w przestrzeni
tytułu książki zyskuje szczególne zna- internetu przez wielu użytkowników”9.
czenie jako jedna z podstawowych form Badaczka podkreśla zwłaszcza znacze-
komunikacji „cyfrowych tubylców” oraz nie ostatniego z wyróżnionych aspektów,
swoisty znak rozpoznawczy, w pewnym pokazując, że istotą memów bynajmniej
sensie wskazujący granice ich kultury, nie jest to, iż są one po prostu popularne.
a także granice między poszczególnymi W ich transmisji kluczowe znaczenie ma
cybersubkulturami. Autorka stwierdza, zasada naśladowania i swoiste „przepa-
że „postrzegane z perspektywy cyber- kowywanie” treści odbywające się w wa-
społecznej memy okazują się czymś runkach współzawodnictwa i selekcji,
znacznie więcej aniżeli tylko łatwymi do co skutkuje między innymi nieustanną
zlekceważenia »śmiesznymi obrazkami ewolucją oraz powstawaniem wielu wer-
z internetu«. Formują popularną, szero- sji poszczególnych komunikatów. Taka
ko dostępną i mobilną platformę do pub- koncepcja ma dwie zasadnicze zalety.
licznego dyskutowania na temat spraw Po pierwsze, jest pojemna i zdecydowa-
choćby jedynie przelotnie istotnych dla nie wychodzi poza potoczne rozumienie
»cyberludu«” (s. 38). Twierdzenie to memu internetowego jako „śmiesznego
jest bez wątpienia słuszne, warto jednak obrazka z internetu”. Po drugie, pozwala
podkreślić, że kategorie memu interneto- dość precyzyjnie odróżnić memy od in-
wego, lolcontentu oraz netloru nie są do nych zjawisk, które często bywają z nimi
końca zbieżne, a relacje między nimi są utożsamiane, na przykład tzw. wirali.
złożone i niejednoznaczne, w związku W tym kontekście staje się jasne, że mem
z czym nie można traktować tych pojęć internetowy nie jest jakimś specyficz-
jako wymiennych czy synonimicznych, nym gatunkiem netloru, lecz zjawiskiem
uznając na przykład, że mem interneto- ponadgatunkowym, które obejmuje wie-
wy to „sztandarowy wytwór netloru i za- le różnych odmian folklorystycznej ko-
razem lolcontentu” (s. 47). munikacji internetowej. Otwarte i skom-
Kluczem do precyzyjnego rozróżnie- plikowane pozostaje natomiast pytanie
nia i opisu tych kategorii mogłaby być o relację między tymi dwiema katego-
koncepcja memu internetowego wypra- riami. Podstawowym wyznacznikiem
cowana przez Limor Shifman. Kamiń- netloru, obok wernakularności i względ-
ska przywołuje nawet w kilku miejscach
prace tej autorki, lecz nie wykorzystuje 9
L. Shifman, Memes in Digital Culture, MIT
w pełni potencjału analitycznego, jaki Press, Cambridge–London 2014, s. 41.
Piotr Grochowski
nej anonimowości, jest bowiem właśnie mem, a tym bardziej nie można stawiać
OMÓWIENIA I ROZBIORY
Piotr Grochowski
OMÓWIENIA I ROZBIORY
związane z sytuacjami poronień, cyfro- wyznaczy dalsze perspektywy badań
wy celebrytyzm i wreszcie platformy nad cyberkulturą, dostarczając zarówno
służące publikowaniu wizji narkotycz- inspiracji, jak i teoretycznego modelu
nych i paranoicznych. Dwa pierwsze służącego analizie i wyjaśnianiu zacho-
rozdziały stanowiące wprowadzenie teo- dzących w niej zjawisk. Książka ta może
retyczne oraz zestaw wymienionych wy- być jednak również ciekawą lekturą dla
żej case sudies składają się na monogra- szerokiego grona internautów, stanowiąc
fię, którą w rzeczy samej należy uznać przyczynek do autorefleksji, a być może
za solidne wprowadzenie do cyberkul- także pierwszy krok na drodze do podję-
turoznawstwa. Można mieć nadzieję, że cia jakiejś formy autoetnografii.