‫الصرم‪‬البتار‪‬ﻓﻲ‪‬التصد‪‬‬

‫للسحرة‪‬اﻻشرار‬

‫اﻟﺸﻴﺦ‪ :‬وحﻴد عبد اﻟسﻼم ﱄ‬

Vehid Abdusselam Bali

Prishtinë, 2004 / 1424

Titulli në origjinal:

‫اﻟﺼﺮم اﻟبﺘﺎر ﰲ اﻟﺘﺼد ﻟﻠسﺤﺮة اﻻﺷﺮار‬

Titulli në gjuhën shqipe:
SHPATA E MPREHTË NË LUFTË KUNDËR SIHIRBAZËVE TË
SHËMTUAR

Përktheu dhe përshtati nga gjuha boshnjake:

NIG’JAR BAJRAMI-HOTI

Kryeredaktor:
Ilir Hoti

Recenzent sheriatik:
Shpata Hoti

Redaktor gjuhësor:
Arian Koçi

Redaktor teknik:
Ilir Hoti

© Të drejtat e rezervuara për ribotim dhe shumëzim i mban vetëm kryeredaktori

dhe nuk lejohet botimi apo ribotimi i këtij libri pa lejen me shkrim të
kryeredaktorit.
Hamdi i takon Allahut, nga Ai ndihmë, udhëzim dhe falje
kërkojmë. I mbështetemi Allahut nga e keqja e vetes sonë dhe nga
veprat tona të shëmtuara. Atë që e udhëzon Allahu, askush nuk
mund ta shpie në humbje dhe atë që Ai e lë në humbje, askush nuk
mund ta udhëzojë. Dëshmoj se nuk ka të adhuruar tjetër që meriton
të adhurohet përveç Allahut, i Cili nuk ka shok, dhe dëshmoj se
Muhammedi  është robi dhe i Dërguari i Tij.
Fjala më e vërtetë është Libri i Allahut dhe udhëzimi më i mirë
është udhëzimi i Muhammedit .
Gjërat më të këqija janë risitë, çdo risi shpie në humbje dhe çdo
humbje shpie në zjarr.
Tema mbi sihrin është shumë e rëndësishme dhe është e
nevojshme që dijetarët të hulumtojnë, të analizojnë dhe të
shkruajnë mbi sihrin, për shkak se ky problem praktikisht është
zgjuar në shoqëritë e sotme.
Profesionistët të cilët merren me sihër punojnë pa u lodhur, ditën
dhe natën, për të shkatërruar dhe rrënuar. Përmes kësaj përfitojnë
para, të cilat ua japin shpirtrat e dobët dhe njerëzit më të këqinj, ata
të cilët i urrejnë dhe lakmojnë vëllezërit e vet muslimanë dhe
gëzohen kur i shohin ata të cilët u është bërë sihri - se si vuajnë
dhe mundohen si pasojë e sihrit.
Për këtë arsye, obligim i dijetarëve është që t’ju sqarojë njerëzve
rreziqet dhe dëmet që mbart sihri, por edhe më e rëndësishme
është që t’u ofrohet ilaçi sipas sheriatit, në mënyrë që të mos
shkojnë te sihirbazët e prishur që t’ua largojnë sihrin dhe t’i
shërojnë të sëmurët (në mënyrë të ndaluar).
Ja, pra, unë ju ofroj librin “Shpata e mprehtë në luftë kundër
sihirbazëve të këqinj”, të cilin ua kam premtuar ta shkruaj në fund
të librit tim “Mbrojtja e njeriut nga xhini dhe shejtani”, para
përafërsisht 4 vjetëve. Kjo është një përpjekje dhe një mund i
vogël me qëllim që muslimani të mësojë mënyrën e largimit të
sihrit përmes metodës sheriatike, shërimin e personave që kanë
sihër, e po ashtu edhe shërimin e mësyshit dhe lakmisë, me qëllim
që njerëzit të mos kenë nevojë të shkojnë te sihirbazi dhe
magjistari, të cilët ua shkatërrojnë fenë dhe besimin. Këtë libër e
ndava në tetë kapituj:
Kreu i parë: Përkufizimi i sihrit. Në të kam folur për:
1. Sihrin në kuptimin gjuhësor;
2. Kuptimin terminologjik të sihrit;
3. Disa mënyra me të cilat sihirbazi i afrohet shejtanit.
Kreu i dytë: Sihri në dritën e Kur’anit dhe Sunetit. Në të janë:
1. Dëshmia nga Kur’ani dhe Suneti mbi ekzistimin e xhinëve;
2. Dëshmia nga Kur’ani dhe Suneti mbi ekzistimin e sihrit;
3. Thëniet e dijetarëve mbi sihrin.
Kreu i tretë: Ndarja e sihrit. Në të janë:
1. Ndarja e sihrit te Er-Raziu,
2. Ndarja e sihrit te Er-Ragibi,
3. Vërtetimi i sihrit dhe sqarimi i llojit të sihrit.
Kreu i katërt: Si e thërret sihirbazi xhinin.
Në këtë kapitull kam folur për tetë mënyra me të cilat sihirbazi i
prishur e thërret xhinin. Këtu nuk kam dashur të shpjegoj në tërësi
mënyrat e thirrjes, që disa lexues të mos i keqpërdorin.
Kreu i pestë: Qëndrimi i sheriatit mbi sihrin. Në të janë:
1. Qëndrimi i sheriatit mbi studimin e sihrit;
2. Qëndrimi i Islamit mbi sihirbazin;
3. Qëndrimi ndaj sihirbazëve të krishterë dhe çifut;
4. A është e lejuar të shërohet sihri me sihër?
4. Dallimi në mes sihrit, mu’xhizeve dhe kerameteve.
Kreu i gjashtë: Largimi i sihrit. Në të janë:
1. Sihri i ndarjes: simptomat e tij, mënyra e largimit dhe shembuj
praktik për largimin e atij lloji të sihrit;
2. Sihri i dashurisë: simptomat e tij, mënyra e largimit dhe
shembuj praktik për shkatërrimin e tij;
3. Sihri i imagjinatës (përfytyrimit): simptomat, mënyra e largimit
dhe shembuj praktik për eliminimin e tij;
4. Çmenduria si pasojë e sihrit: simptomat, shërimi dhe shembuj
praktik;
5. Sihiri i joaktivitetit, venitjes, përtacisë: simptomat dhe shërimi;
6. Sihri i imagjinimit dhe thirrja në ëndërr: simptomat dhe shërimi;
7. Sihri i sëmundjes: simptomat dhe shërimi;
8. Sihri i gjakderdhjes: simptomat, shërimi dhe shembuj praktik;
9. Sihri i pengimit të martesës: simptomat, shërimi dhe shembuj
praktik.
Kreu i shtatë: Shërimi i paaftësisë seksuale (impotencës). Në të
janë:
1. Llojet e sihrit që lidhen me paaftësinë seksuale;
2. Shërimi i sihrit të paaftësisë seksuale sipas Kur’nait dhe Sunetit
dhe duave të shkruara;
3. Dallimi në mes paaftësisë seksuale dhe dobësisë seksuale;
4. Shërimi i disa llojeve të sterilitetit;
5. Disa mesazhe drejtuar të rinjëve kundër sihrit;
6. Shembuj praktik për shërimin e paaftësisë seksuale.
Kreu i tetë: Shërimi i mësyshit. Në të janë:
1. Dëshmit nga Kur’ani dhe Suneti mbi pasojat e mësyshit;
2. E vërteta mbi mësyshin;
3. Shërimi i mësyshit;
4. Shembuj praktik të shërimit të mësyshit.
E lus Allahun e Lartësuar që ky libër t’i shërbejë shkruesit të tij,
lexuesit dhe atij që e kumton, e Ai është i Fuqishëm për këtë.
Thotë el-Ez’heri: “Sihër është çdo vepër përmes së cilës njeriu i
afrohet shejtanit dhe me të cilën kërkohet shërbimi i tij.”
Gjithashtu ka thënë: “Esenca e sihrit është paraqitja e një dukurie
në formën e kundërt të qenësisë së vet. Kur sihirbazi dëshiron të
tregojë figurën e rrejshme sikur të vërtetë dhe paraqet diçka të
kundërt me qenësinë e vet, ai atij i bën sihër dhe ajo shndërrohet
në të kundërtën e esencës së vet.” (Lisanul-Areb)
Transmetohet se Ibn Ebi Aishe ka thënë:
“Kur arabët e thirrnin sihrin me sihër, ata e quanin kështu sepse ai
e shndërronte shëndetin në sëmundje.” (Lisanul-Arab)
Ibën Farisi ka thënë: “Sihri është paraqitje e së pavërtetës në formë
të vërtetë.” (Lisanul-Arab)
Në “Mu’xhemul-Vesitu” kishte thënë: “Sihri është ajo që është e
fshehur dhe suptile.”
Në veprën “Muhitul-Muhit” thuhet: “Sihri është tregimi i diçkaje
në gjendje kontradiktore për të nxjerrë çrregullime.”
Fahrudin Er-Razi ka thënë:
“Sihri në kuptimin e sheriatit lidhet me të gjitha ato shkaku i të
cilave është i fshehur dhe që shikohet në të kundërtën e thelbit të
tij dhe se çfarë ndodh në formën e iluzioneve dhe gënjeshtrave.”1
Ibn Kudame El-Mukdisi thotë: “Sihri është fall, bën shërimin e
lidhjes së nyjeve. Ka ndikim në zemër dhe trup dhe si pasojë e
kësaj shfaqen sëmundje, vrasje dhe ndarje të bashkëshortëve. Ai
ndalon njeriun nga marrëdhëniet seksuale me gruan e tij, etj. Disa
nga sihret përgatisin që ta ndajnë burrin nga gruaja, ta urrejnë njëri
tjetrin ose që ta pëlqejnë njëri tjetrin.”2
Ndërsa Ibën-Kajimi ka thënë: “Ajo është ndërlikueshmëri e
ndikimit të shpirtrave të këqinj dhe të nënshtrim ndaj ndikimit të
forcave mbinatyrore.”3

Flitet mbi mirëkuptimin në mes sihirbazit dhe shejtanit; d.m.th. që

sihirbazi të bëjë disa harame ose vepra të cilat çojnë në shirk
(mosbesim), e që shejtani për kundërshpërblim t’i ndihmojë dhe t’i
bëhet i dëgjueshëm në atë çfarë kërkohet nga ai.

1
Në veprën “Misbahul-Munir”.
2
Në veprën “El-Mugni”.
3
“Zadul-Me’ad” 4/126.
Ezistojnë sihirbazë të cilët e lidhin Mus’hafin në shputë të këmbës
dhe me të hyjnë në banjo (wc), disa nga ata shkruajnë ajete
kur’anore me papastërti dhe me gjak mensnstruacionesh. Njëri
shkruan Fatihanë mbrapsht. Disa nga ata falen pa abdest, disa janë
vazhdimisht në gjendje të papastër (xhunub), disa prejnë në emër
të shejtanit dhe nuk e përmendin emrin e Allahut, duke e çuar
kurbanin atje ku ia cakton shejtani. Disa nga ata flasin me yje dhe
u bëjnë sexhde, disa nga ata kontaktojnë seksualisht me nënën ose
motrën e tyre, disa shkruajnë talismane me fjalët joarabe që kanë
kuptim mosbesimi.
Pra, shihet qartë që xhini nuk do t’i ndihmojë sihirbazit as t’i
shërbejë vetëm se me kundërshpërblim. Sa më kafir (mosbesimtar)
të jetë sihirbazi, aq më i dëgjueshëm dhe më i shpejtë do të jetë
shejtani në kryerjen e urdhrave të tij. E nëse sihirbazi e zvogëlon
dëgjimin ndaj shejtanit, ky më nuk do t`i shërbejë dhe do t`i
mohojë urdhrat e tij.
Prandaj, shejtani dhe sihirbazi janë krejtësisht të njëjtë në
mosdëgjueshmërinë ndaj Allahut. Kur të shikosh në fytyrën e
sihirbazit, do të shohësh se është e vërtetë e tëra kjo që po
përmend. Në fytyrën e tij do të shohësh errësirën e kufrit si një re
të zezë. E nëse e njeh më mirë, do të vëresh që është në përleshje
të përhershme me vetveten, poashtu është edhe me gruan dhe
fëmijët e vet - nuk është në gjendje të flejë i qetë, përherë duke u
zgjuar nga ëndrrat. Duhet shtuar se shejtanët shqetësojnë edhe
familjen e atij njeriu (sihirbazit), fëmijët e tij dhe gruan, e në mes
tyre shpeshtohen ngatërresat dhe moskuptimet. Të vërtetën e ka
thënë Allahu  në Kur’an:

ِ
‫ﺿﻨ ًﻜﺎ‬ َ ِ‫ض َﻋﻦ ذ ْﻛ ِﺮي ﻓَﺈِ ﱠن ﻟَﻪُ َﻣﻌ‬
َ ً‫ﻴﺸﺔ‬ َ ‫َوَﻣ ْﻦ أ َْﻋَﺮ‬
* ‫َوَْﳓ ُﺸ ُﺮﻩُ ﻳَـ ْﻮَم اﻟْ ِﻘﻴَ َﺎﻣ ِﺔ أ َْﻋ َﻤﻰ‬
“Por kushdo që i kthen shpinën Mesazhit Tim (nuk beson në
Udhëzimin Tim, në të Dërguarit e Mi, në Librat e zbritur dhe në
Kur’an dhe nuk vepron sipas mësimeve të tij), padyshim që për të
do të ketë jetë të vështirë dhe Ne do ta ngremë të verbuar në
Ditën e Ringjalljes.” (Ta-Ha, 124)
‫‪Allahu i Lartësuar ka thënë:‬‬
‫ﻀﺮوﻩ ﻗَﺎﻟُﻮا أ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ ِ‬ ‫ﺻَﺮﻓْـﻨَﺎ إِﻟَْﻴ َ‬
‫َﻧﺼﺘُﻮا‬ ‫ﻚ ﻧَـ َﻔًﺮا ّﻣ َﻦ ا ْﳉ ِّﻦ ﻳَ ْﺴﺘَﻤﻌُﻮ َن اﻟْ ُﻘْﺮآ َن ﻓَـﻠَ ﱠﻤﺎ َﺣ َ ُ ُ‬ ‫َوإِ ْذ َ‬
‫ﻳﻦ *‬ ‫ِ ﱠ ِ ِِ ِِ‬
‫ﻓَـﻠَ ﱠﻤﺎ ﻗُﻀ َﻲ َوﻟ ْﻮا إ َﱃ ﻗَـ ْﻮﻣﻬﻢ ﱡﻣﻨﺬر َ‬
‫‪1. “(Përkujto) Kur disa prej exhinëve i drejtuam te ti që të‬‬
‫‪dëgjojnë Kur'anin dhe, kur u afruan dhe e dëgjuan atë, thanë:‬‬
‫‪"Heshtni!" dhe kur u krye, u kthyen te populli i vet dhe e‬‬
‫]‪këshilluan.” [El-Ahkaf, 29‬‬

‫ﺼﻮ َن َﻋﻠَْﻴ ُﻜ ْﻢ آ َ ِﰐ‬ ‫ﻧس أََﱂْ َْتِ ُﻜ ْﻢ ُر ُس ٌل ِّﻣﻨ ُﻜ ْﻢ ﻳَـ ُﻘ ﱡ‬

‫اﳉِ ِّﻦ َوا ِﻹ ِ‬
‫َ َﻣ ْﻌ َﺸَﺮ ْ‬
‫ﻨﺬ ُروﻧَ ُﻜ ْﻢ ﻟَِﻘﺎء ﻳَـ ْﻮِﻣ ُﻜ ْﻢ َﻫـ َﺬا ﻗَﺎﻟُﻮاْ َش ِﻬ ْد َ َﻋﻠَﻰ أَﻧ ُﻔ ِﺴﻨَﺎ َو َغﱠﺮتْـ ُﻬ ُﻢ ا ْﳊَﻴَﺎةُ‬
‫وﻳ ِ‬
‫َُ‬
‫ِ‬ ‫ِِ‬ ‫ِ‬
‫ﻳﻦ *‬ ‫اﻟ ﱡدﻧْـﻴَﺎ َو َشﻬ ُدواْ َﻋﻠَﻰ أَﻧ ُﻔﺴﻬ ْﻢ أَﻧـﱠ ُﻬ ْﻢ َﻛﺎﻧُﻮاْ َﻛﺎﻓ ِﺮ َ‬
2. “O grumbull i xhinve dhe i njerëzve! A nuk ju erdhën nga
mesi juaj të dërguar t'ju rrëfejnë argumentet e Mia dhe t'ju
tërheqin vërejtjen për takimin tuaj në këtë ditë?....” [El-En’am,
130]

ِ ‫ﻧس إِ ِن اسﺘطَﻌﺘﻢ أَن تَﻨ ُﻔ ُﺬوا ِﻣﻦ أَْﻗطَﺎ ِر اﻟ ﱠﺴﻤﺎو‬

‫ات‬ ِْ ‫اﳉِ ِﻦ و‬
ِ ‫اﻹ‬
ََ ْ ُْْ َ ْ َ ّ ْ ‫َ َﻣ ْﻌ َﺸَﺮ‬
* ‫ﺎن‬ٍ َ‫ض ﻓَﺎﻧ ُﻔ ُﺬوا َﻻ تَﻨ ُﻔ ُﺬو َن إِﱠﻻ ﺑِﺴْﻠط‬
ِ ‫َو ْاﻷ َْر‬
ُ
3. “O turmë e xhinëve dhe e njerëzve, nëse keni mundësi të dilni
përtej kufijve të qiejve e të tokës, depërtoni pra, po nuk mundeni
vetëm me ndonjë fuqi të fortë (por ju nuk e keni atë).” [El-
Rrahman, 33]

* ‫اسﺘَ َﻤ َع ﻧَـ َﻔٌﺮ ِّﻣ َﻦ ا ْﳉِ ِّﻦ ﻓَـ َﻘﺎﻟُﻮا إِ ﱠ َِﲰ ْﻌﻨَﺎ ﻗُـْﺮآ ً َﻋ َجبًﺎ‬ ِ ‫ﻗُل أ‬
‫ُوﺣ َﻲ إِ َﱠ‬
ْ ُ‫ﱄ أَﻧﱠﻪ‬ ْ
4. “Thuaj: "Mua më shpallet se një grup i vogël nga xhinët i vuri
veshin dhe dëgjoi (Kur'anin) dhe (kur u kthyen te të vetët) thanë:
"Ne kemi dëgjuar një Kur'an që mahnit.” [El-Xhin: 1]
ِ ِ ٍ ِْ ‫ﺎل ِّﻣﻦ‬
ُ ‫ﻧس ﻳَـﻌُﻮذُو َن ﺑِ ِﺮ َﺟﺎل ّﻣ َﻦ ا ْﳉ ِّﻦ ﻓَـَﺰ ُاد‬
* ‫وﻫ ْﻢ َرَﻫ ًﻘﺎ‬ ِ ‫اﻹ‬ ِ
َ ٌ ‫َوأَﻧﱠﻪُ َﻛﺎ َن ر َﺟ‬
5. “Dhe vërtet që pati burra nga njerëzit të cilët iu mbështetën
burrave nga radhët e xhinëve, por ata (xhinët) ua shtuan atyre
(njerëzve) mëkatet dhe mosbesimin.” [El-Xhin, 6]

‫اﳋَ ْﻤ ِﺮ َواﻟْ َﻤْﻴ ِﺴ ِﺮ‬ ِ

ْ ‫ﻀﺎء ِﰲ‬ َ ‫ﻳد اﻟﺸْﱠﻴطَﺎ ُن أَن ﻳُﻮﻗ َع ﺑَـْﻴـﻨَ ُﻜ ُﻢ اﻟْ َﻌ َد َاوةَ َواﻟْبَـ ْﻐ‬ُ ‫إِﱠﳕَﺎ ﻳُِﺮ‬
* ‫ﺼﻼَةِ ﻓَـ َﻬ ْل أَﻧﺘُﻢ ﱡﻣﻨﺘَـ ُﻬﻮ َن‬ ‫ﺼ ﱠد ُﻛ ْﻢ َﻋﻦ ِذ ْﻛ ِﺮ ا ِّ َو َﻋ ِﻦ اﻟ ﱠ‬ ُ َ‫َوﻳ‬
6. “Shejtani nuk dëshiron tjetër, përveç se nëpërmjet verës dhe
bixhozit të hedhë armiqësi mes jush, t'ju pengojë nga të
përmendurit e Zotit dhe t'ju largojë nga namazi. Pra, a po i jepni
fund (alkoolit e bixhozit)?” [El-Ma’ide, 91]

ِ ‫ﺎن وﻣﻦ ﻳـﺘﱠبِع خطُﻮ‬ ِ ِ ِ ِ‫ﱠ‬

‫ات‬ َ ُ ْ َ َ َ َ‫ﻳﻦ َآﻣﻨُﻮا َﻻ تَـﺘﱠب ُﻌﻮا ُخطَُﻮات اﻟﺸْﱠﻴط‬ َ ‫َ أَﻳـﱡ َﻬﺎ اﻟﺬ‬
‫ﻀ ُل ا ﱠِ َﻋﻠَْﻴ ُﻜ ْﻢ َوَر ْﲪَﺘُﻪُ َﻣﺎ‬ ِ َ‫اﻟﺸﱠﻴط‬
ْ َ‫ﺎن ﻓَﺈِﻧﱠﻪُ َْ ُﻣُﺮ ِ ﻟْ َﻔ ْح َﺸﺎء َواﻟْ ُﻤﻨ َﻜ ِﺮ َوﻟَْﻮَﻻ ﻓ‬ ْ
ُ‫َوا ﱠ‬ ‫َﺣ ٍد أَﺑَ ًدا َوﻟَﻜِ ﱠﻦ ا ﱠَ ﻳـَُﺰّﻛِﻲ َﻣﻦ ﻳَ َﺸﺎء‬ ِ ِ
َ ‫َزَﻛﺎ ﻣﻨ ُﻜﻢ ّﻣ ْﻦ أ‬
* ‫ﻴع َﻋﻠِ ٌﻴﻢ‬ ٌ ‫َﲰ‬
ِ

7. “O ju të cilët besuat, mos shkoni gjurmëve të djallit, pse kush

ndjek gjurmët e djallit ai urdhëron për të shëmtuara e të
irrituara, e sikur të mos ishte mirësia e Allahut ndaj jush dhe
mëshira e Tij, askush prej jush nuk do të pastrohej kurrë (prej
mëkatesh), por Allahu e pastron atë që do Ai. Allahu dëgjon e
di.” [En Nur, 21]
Dëshmitë nga Kur’ani janë të shumta. Është e mjaftueshme të dish
që në Kur’an ekziston një sure e tërë që flet mbi xhinët. E dihet se
fjala “xhin” është e përmendur në 22 vende në Kur’an, ndërsa e
njëjta fjalë në shumës në 7 vende. Fjala shejtan është përmendur
në 68 vende, kurse e njëjta fjalë në shumës në 70 vende. Siç
shohim, mbi xhinët dhe shejtanin ekziston një numër i madh
ajetesh.

1. Nga Ibën Mes’udi  transmetohet se ka thënë: “Një natë ishim

së bashku me të Dërguarin e Allahut , e humbëm (të Dërguarin)
dhe e kërkonim nëpër lugina dhe kodrina, dhe thamë: “Është
zhdukur apo është vrarë?” Bujtëm atë natë, e kjo ishte nata më e
keqe që mund të përjetojë dikush. Kur agoi, pamë se si i Dërguari
 po vinte nga shpella. Dhe thamë: “O i Dërguari i Allahut, të
humbëm dhe të kërkuam, por nuk të gjetëm dhe përjetuam këtu
natën më të keqe që dikush mund të përjetojë.” Tha: “Më erdh
xhini dhe më thirri të shkoja me të. Shkova dhe i mësova
Kur’an.” I Dërguari  na mori me vete dhe na tregoi gjurmët e
xhinëve dhe gjurmët e zjarrit të tyre. E kishin pyetur për ushqimin
e tyre dhe u kishte thënë: “Ushqehuni me çdo asht mbi të cilin
është i përmendur emri i Allahut dhe me bajgat e kafshëve.”
Pastaj i Dërguari  na tha: “Mos u fshini me ato (eshtrat), sepse ai
është ushqimi i vëllezërve tuaj.” 4
2. Transmetohet se Ibën Seid el-Hudriju  ka thënë: “Më ka thënë i
Dërguari i Allahut : “Kam vërejtur që e do betejën dhe
shkretëtirën. Kur të jesh me bagëtinë tënde në shkretëtirë dhe e
thërret ezanin, ngreje zërin tënd, sepse kush e ndien zërin e
myezinit, xhini apo njeriu, ose dikush tjetër, do të dëshmojë në
Ditën e Gjykimit.” 5
3. Nga Ibn Abbasi  transmetohet se ka thënë: “I Dërguari i
Allahut  ka udhëtuar me grupin e as’habëve në tregun Ukaz, e në
mes shejtanëve dhe informimit nga qielli është vendosur pengesa
dhe ata janë goditur me yje. U kthyen te populli i vet dhe i pyetën:
“Çfarë keni?” Ata iu përgjigjën: “Në mes nesh dhe informimit nga
qielli është vendosur pengesa dhe na godasin yjet.” Të vetët u
kishin thënë: “Ka ngjarë diçka që ju u penguat, prandaj kaloni
tokën nga Lindja deri në Perëndim që të mund të kuptoni çka është
ajo për të cilën jeni ndaluar që të mblidhni informata (çfarë do të
ndodhë në të ardhmen). Janë drejtuar disa nga ata kah i Dërguari 
dhe ata të cilët janë drejtuar në tregun Ukaz, e ai në atë moment e
falte namazin e sabahut me as’habët. Pasi e dëgjuan Kur’anin me

4
Transmeton Muslimi 4/170.
5
Transmeton El-Buhariu: 6/343, Maliku 1/68 dhe En-Nesaiu 2/12.
vëmendje, thanë: “Kjo na ka ndaluar informimin nga qielli.” U
kthyen te populli i vet dhe thanë: “O populli ynë, ne kemi dëgjuar
një Kur’an të çuditshëm, i cili të çon në Rrugë të Drejtë, dhe kemi
besuar në të dhe ne askë nuk do t`a konsiderojmë të barabartë me
Zotin tonë.” Atëherë Allahu  i shpalli këto fjalë:

* ‫اسﺘَ َﻤ َع ﻧَـ َﻔٌﺮ ِّﻣ َﻦ ا ْﳉِ ِّﻦ ﻓَـ َﻘﺎﻟُﻮا إِ ﱠ َِﲰ ْﻌﻨَﺎ ﻗُـْﺮآ ً َﻋ َجبًﺎ‬ ِ ‫ﻗُل أ‬
‫ُوﺣ َﻲ إِ َﱠ‬
ْ ُ‫ﱄ أَﻧﱠﻪ‬ ْ
“Thuaj: "Mua më shpallet se një grup i vogël nga xhinët i vuri
veshin dhe dëgjoi (Kur'anin) dhe (kur u kthyen te të vetët) thanë:
"Ne kemi dëgjuar një Kur'an që mahnit.” [El-Xhin: 1]
Fjalët e shpallura janë fjalët e xhinit.6
4. Nga Aishja  transmetohet se ka thënë: “I Dërguari i Allahut 
kishte thënë: “Melekët janë të krijuar nga drita, xhinët nga zjarri,
e Ademi është i krijuar nga ajo çka u është përshkruar.” 7
5. Nga Safije bint Hujeje  transmetohet se ka thënë: “I Dërguari i
Allahut  ka thënë: “Me të vërtetë shejtani qarkullon nëpër enët e
gjakut ashtu siç qarkullon gjaku.”8
6. Nga Abdullah ibn Umeri  transmetohet se i Dërguari i Allahut
 ka thënë: “Kur dikush nga ju ha, le të hajë me dorë të djathtë, e
kur të pijë, le të pijë me dorë të djathtë, sepse me të vërtetë
shejtani ha dhe pi me dorë të majtë.”9
7. Nga Ebu Hurejre  transmetohet se i Dërguari  ka thënë: “Nuk
ekziston asnjë fëmijë i posalindur e që shejtani me rastin e
lindjes nuk e prek. Secili nga ata qan nga prekja e shejtanit.

6
Këtë hadith e transmeton El-Buhariu 2/253 dhe Muslimi 4/168.
7
Hadithin e transmeton El-Buhariu 6/153 dhe Muslimi 18/123.
8
Hadithin e transmeton El-Buhariu 4/282 dhe Muslimi 14/155.
9
Muslimi 15/121.
Vetëm djalin e Merjemes (Isain a.s.) dhe nënën e tij nuk e ka
prekur.”10
8. Nga Abdullah ibën Mes’udi  transmetohet se ka thënë: “Të
Dërguarit të Allahut  i kanë përmendur një njeri që ka fjetur tërë
natën, dhe ai tha: “Në veshin e atij njeriu ka urinuar shejtani.”11
9. Nga Ebu Katade  transmetohet se i Dërguari i Allahut  ka
thënë: “Ëndrra e mirë është prej Allahut, e ëndrra e keqe prej
shejtanit, e kush sheh ëndërr diçka të keqe, le të pështyjë tri herë
në anën e majtë dhe le të kërkojë mbështetje tek Allahu, e ajo
ëndërr nuk do të mund ta dëmtojë.” 12
10. Nga Ebu Se’id El-Hudriju  transmetohet se i Dërguari i
Allahut  ka thënë: “Kur dikush nga ju hap gojën, le ta vë dorën
në gojë, sepse shejtani mund të hyjë në atë moment.”13
Mbi këtë temë ekzistojnë hadithe të shumta, por për atë që kërkon
të vërtetën janë të mjaftueshme edhe këto. Sot na bëhet e qartë që
ekzistimi i xhinëve dhe shejtanëve është i vërtetë, pa kurrfarë
dyshimi, e mbi atë mund të grinden vetëm mendjemdhenjtë që i
pasojnë epshet e veta dhe nuk kërkojnë Rrugën e Allahut.

10
Hadithin e transmetojnë El-Buhariu 8/218 dhe Muslimi 15/121.
11
El-Buhariu 3/28 dhe Muslimi 15/121.
12
El-Buhariu 12/283 dhe Muslimi 15/16.
13
Muslimi 18/122 dhe Ed-Darimi 1/321.
1. Allahu i Madhërishëm ka thënë:

ِ َ‫ﻚ سﻠَﻴﻤﺎ َن وﻣﺎ َﻛ َﻔﺮ سﻠَﻴﻤﺎ ُن وﻟ‬ ِ ِ

‫ـﻜ ﱠﻦ‬ َ َ ْ ُ َ َ َ َ ْ ُ ‫ﲔ َﻋﻠَﻰ ُﻣْﻠ‬ ُ ‫َواتـﱠبَـ ُﻌﻮاْ َﻣﺎ تَـْﺘـﻠُﻮاْ اﻟﺸﱠﻴَﺎﻃ‬
‫ﲔ ﺑِبَﺎﺑِ َل‬ ِ ْ ‫اﻟﺴ ْحﺮ وَﻣﺎ أُﻧ ِﺰَل َﻋﻠَﻰ اﻟْﻤﻠَ َﻜ‬ ِ ِ ِ
َ َ َ ّ ‫ﱠﺎس‬ َ ‫ﲔ َﻛ َﻔُﺮواْ ﻳـُ َﻌﻠّ ُﻤﻮ َن اﻟﻨ‬ َ ‫اﻟﺸْﱠﻴﺎﻃ‬
‫َﺣ ٍد َﺣ ﱠﱴ ﻳَـ ُﻘﻮﻻَ إِﱠﳕَﺎ َْﳓ ُﻦ ﻓِْﺘـﻨَﺔٌ ﻓَﻼَ تَ ْﻜ ُﻔْﺮ‬ ِِ ِ
َ ‫وت َوَﻣﺎ ﻳـُ َﻌﻠّ َﻤﺎن ﻣ ْﻦ أ‬ َ ‫وت َوَﻣ ُﺎر‬ َ ‫َﻫ ُﺎر‬
‫ﻳﻦ ﺑِِﻪ ِﻣ ْﻦ‬ ِِ ِ ِ ِ
ِّ ‫ﻀ‬
َ ‫ﺂر‬ َ ِ‫ﲔ اﻟْ َﻤ ْﺮء َوَزْوﺟﻪ َوَﻣﺎ ُﻫﻢ ﺑ‬ َ ْ ‫ﻓَـﻴَـﺘَـ َﻌﻠﱠ ُﻤﻮ َن ﻣْﻨـ ُﻬ َﻤﺎ َﻣﺎ ﻳـُ َﻔِّﺮﻗُﻮ َن ﺑِﻪ ﺑَـ‬
‫ﻀﱡﺮُﻫ ْﻢ َوﻻَ ﻳَﻨ َﻔﻌُ ُﻬ ْﻢ َوﻟََﻘ ْد َﻋﻠِ ُﻤﻮاْ ﻟَ َﻤ ِﻦ‬ ِ
ُ َ‫َﺣد إِﻻﱠ ِِ ْذ ِن ا ّ َوﻳـَﺘَـ َﻌﻠﱠ ُﻤﻮ َن َﻣﺎ ﻳ‬
ٍ ‫أ‬
َ
ْ‫س َﻣﺎ َشَﺮْواْ ﺑِِﻪ أَﻧ ُﻔ َﺴ ُﻬ ْﻢ ﻟَْﻮ َﻛﺎﻧُﻮا‬ َ ‫ﺌ‬
ِْ‫اﻵخﺮةِ ِﻣ ْﻦ َخﻼَ ٍق وﻟَب‬
َ َ
ِ ‫ا ْشﺘَـﺮاﻩ ﻣﺎ ﻟَﻪ ِﰲ‬
ُ َ َُ
* ‫ﻳَـ ْﻌﻠَ ُﻤﻮ َن‬
“Ata ndoqën atë që Shejtanët e nxorrën (në mënyrë të rreme nga
magjia) në kohën e sundimit të Sulejmanit. Nuk mohoi
Sulejmani, por Shejtanët mohuan (nuk besuan), duke ua mësuar
njerëzve magjinë dhe gjëra të tilla që zbritën në Babiloni prej dy
melekëve, Harut dhe Marut, por në të vërtetë asnjëri prej tyre
nuk i mësoi ndokujt gjëra të tilla, veç pasi ata thanë: ‘Ne jemi
vetëm sprovë, kështu që mos u bëni mosbesimtarë (duke mësuar
magjinë prej nesh).’ Dhe nga këta melekë njerëzit mësuan atë që
shkaktonte ndarjen e burrit nga bashkëshortja e tij, por ata nuk
mund të dëmtonin ndokënd përveçse me Vullnetin dhe Lejen e
Allahut. Dhe ata mësuan atë që i dëmtonte dhe nuk u sillte
përfitim. E në të vërtetë ata e dinin se blerësit e saj (të magjisë)
nuk do të kishin aspak pjesë nga Bota e Pastajme. Dhe, vërtetë,
sa e keqe ishte ajo për të cilën ata shitën veten e tyre, veç sikur ta
dinin!” [El-Bekare, 102]
2.
ِ ‫ﻗَ َﺎل ﻣﻮسﻰ أَت ُﻘﻮﻟُﻮ َن ﻟِْﻠح ِﻖ ﻟَ ﱠﻤﺎ ﺟﺎء ُﻛﻢ أ َِسحﺮ ﻫـ َﺬا وﻻَ ﻳـ ْﻔﻠِﺢ اﻟ ﱠﺴ‬
* ‫ﺎﺣ ُﺮو َن‬ ُ ُ َ َ ٌْ ْ َ َّ َ ُ
“Musai tha: “A të vërtetës i thoni magji? A magji është kjo?
Magjistarët nuk shpëtojnë!” [Junus, 77]
3.

َ‫اﻟﺴ ْحُﺮ إِ ﱠن ا َّ َسﻴُـْب ِطﻠُﻪُ إِ ﱠن ا َّ ﻻ‬ ِ ِِ ِ

ّ ‫ﻮسﻰ َﻣﺎ ﺟْﺌـﺘُﻢ ﺑﻪ‬ َ ‫ﻓَـﻠَ ﱠﻤﺎ أَﻟْ َﻘﻮاْ ﻗَ َﺎل ُﻣ‬
* ‫ﻳﻦ * َوُِﳛ ﱡﻖ ا ُّ ا ْﳊَ ﱠﻖ ﺑِ َﻜﻠِ َﻤﺎتِِﻪ َوﻟَ ْﻮ َﻛ ِﺮَﻩ اﻟْ ُﻤ ْج ِﺮُﻣﻮ َن‬ ِِ
َ ‫ﺼﻠ ُﺢ َﻋ َﻤ َل اﻟْ ُﻤ ْﻔﺴد‬
ِ ‫ﻳ‬
ُْ
“E kur i hodhën ata, Musai u tha: “Kjo që e sollët ju tash, vërtet
është magji!” Po Allahu do ta asgjësojë këtë, sepse Allahu nuk e
përkrah veprën e të prishurve. Dhe me argumentet e veta Allahu
e fuqizon të vërtetën, ndonëse e urrejnë të pabesët.” [Junus, 81-
82]

4.
 َ ‫ﻒ إِﻧﱠ‬ ِ ِِ
* ‫َﻧﺖ ْاﻷ َْﻋﻠَﻰ‬ َ ‫ﻚأ‬ ْ َ‫ﻮسﻰ * ﻗُـﻠْﻨَﺎ َﻻ َﲣ‬َ ‫س ِﰲ ﻧَـ ْﻔﺴﻪ خﻴ َﻔﺔً ﱡﻣ‬َ ‫ﻓَﺄ َْو َﺟ‬
‫ﺎﺣ ٍﺮ َوَﻻ ﻳـُ ْﻔﻠِ ُﺢ‬
ِ ‫ﻒ ﻣﺎ ﺻﻨَـﻌﻮا إِﱠﳕَﺎ ﺻﻨَـﻌﻮا َﻛﻴ ُد س‬
َ ْ َُ َ ِ‫َوأَﻟْ ِﻖ َﻣﺎ ِﰲ َﳝِﻴﻨ‬
ُ َ َ ْ ‫ﻚ تَـ ْﻠ َﻘ‬
* ‫ﺚ أَتَﻰ‬ ِ ‫اﻟ ﱠﺴ‬
ُ ‫ﺎﺣ ُﺮ َﺣْﻴ‬
“Kështu që Musai ndjeu frikë në vetvete. Ne (Allahu) i thamë:
‘Mos u frikëso! Sigurisht që ti do të kesh epërsi dhe hidhe atë që
ke në dorën tënde të djathtë! Ai do ta përpijë atë që kanë bërë
ata. Ajo që ata kanë bërë është veçse një mashtrim magjistari dhe
magjistari nuk do të jetë kurrë i fituar, sado aftësi që mund të
arrijë.” [Ta-ha. 67-69]
5.

‫ﻒ َﻣﺎ َْﻓِ ُﻜﻮ َن * ﻓَـ َﻮﻗَ َع‬ ِ

ُ ‫ﺎك ﻓَﺈِ َذا ﻫ َﻲ تَـﻠْ َﻘ‬َ‫ﺼ‬ َ ‫ﻮسﻰ أَ ْن أَﻟْ ِﻖ َﻋ‬ ِ
َ ‫َوأ َْو َﺣْﻴـﻨَﺎ إ َﱃ ُﻣ‬
‫ﻳﻦ * َوأُﻟْ ِﻘ َﻲ‬ ِ ْ‫ﻚ واﻧ َﻘﻠَبﻮا‬
َ ‫ﺻﺎغ ِﺮ‬
ِ ِ
َ ُ َ َ ‫اﳊَ ﱡﻖ َوﺑَطَ َل َﻣﺎ َﻛﺎﻧُﻮاْ ﻳَـ ْﻌ َﻤﻠُﻮ َن * ﻓَـﻐُﻠبُﻮاْ ُﻫﻨَﺎﻟ‬ ْ
ِ ِ ِ ِِ
‫ﻮسﻰ‬َ ‫ب ُﻣ‬ ّ ‫َر‬ *‫ﲔ‬ َ ‫ب اﻟْ َﻌﺎﻟَﻤ‬ ّ ‫ﻳﻦ * ﻗَﺎﻟُﻮاْ َآﻣﻨﱠﺎ ﺑِ ِﺮ‬
َ ‫اﻟ ﱠﺴ َحَﺮةُ َسﺎﺟد‬
* ‫َوَﻫ ُﺎرو َن‬
“Dhe ne e frymëzuam Musain (duke i thënë): “Hidhe ti shkopin
tënd,” por, ç’të shohësh! Ai i përpiu menjëherë të gjitha magjitë
mashtruese që ata trilluan (para njerëzve). Kështu e vërteta u
pohua në shesh dhe gjithçka që ata punuan u asgjësua
plotësisht. Në këtë mënyrë ata u thyen atje dhe u kthyen të
turpëruar (e tepër të poshtëruar) dhe magjistarët ranë në sexhde.
Ata thanë: “Ne besojmë Zotin e Aleminit (të gjithësisë, të
njerëzve dhe të xhinëve), Zotin e Musait dhe të Harunit.” [El-
‘Araf, 117-122]
6.

ِ ٍِ ِ ِ ِ ِ ‫ﻗُل أَﻋﻮذُ ﺑِﺮ‬

َ َ‫ب اﻟْ َﻔﻠَﻖ * ﻣﻦ َشِّﺮ َﻣﺎ َخﻠَ َﻖ * َوﻣﻦ َشِّﺮ َغﺎسﻖ إ َذا َوﻗ‬
*‫ﺐ‬ َّ ُ ْ
* ‫ﺎس ٍد إِذَا َﺣ َﺴ َد‬
ِ ‫ت ِﰲ اﻟْﻌ َﻘ ِد * وِﻣﻦ َش ِﺮ ﺣ‬
َ ّ َ ُ
ِ َ ‫وِﻣﻦ َش ِﺮ اﻟﻨﱠـ ﱠﻔﺎ‬
ّ َ
“Thuaj: “I mbështetem Zotit të agimit, prej dëmit të çdo krijese,
që Ai e krijoi. Dhe prej errësirës së natës kur ngryset plotësisht.
Dhe prej dëmit të atyre që lidhin dhe fryejnë nyja. Edhe prej
dëmit të smirëkeqit, kur sipas smirës vepron.” [El-Felek]

7.

ِ ‫ﱠﺎس * ِﻣﻦ َشِّﺮ اﻟْ َﻮ ْس َﻮ‬ ِ ‫ﱠﺎس * إِﻟَِﻪ اﻟﻨ‬ ِ ِ‫ﱠﺎس * ﻣﻠ‬ ِ
‫اس‬ ِ ‫ﻚ اﻟﻨ‬ َ ِ ‫ب اﻟﻨ‬ ّ ‫ﻗُ ْل أَﻋُﻮذُ ﺑَِﺮ‬
ِ ‫ﱠﺎس * ِﻣ َﻦ ا ْﳉِﻨ ِﱠﺔ َو اﻟﻨ‬
ِ ‫ﺻ ُدوِر اﻟﻨ‬ ِ ‫اﳋﻨ ِ ﱠ‬
* ‫ﱠﺎس‬ ُ ‫س ِﰲ‬ ُ ‫ﱠﺎس * اﻟﺬي ﻳـُ َﻮ ْس ِﻮ‬ َْ
“Thuaj: "Mbështetem (mbrohem) me Zotin e njerëzve!
Sunduesin e njerëzve. Të adhuruarin e njerëzve. Prej të keqes së
cytësit që fshihet. I cili bën cytje në zemrat e njerëzve, qoftë ai
(cytësi) nga xhinët ose nga njerëzit.” [En-Nas]

Kurtubi ka thënë se fjalët ‫ت ِﰲ اﻟْ ُﻌ َﻘ ِد‬

ِ َ ‫وِﻣﻦ َش ِﺮ اﻟﻨﱠـ ﱠﻔﺎ‬
ّ َ “dhe prej
dëmit të atyre që lidhin dhe fryjnë nyja” nënkuptojnë falltorët të
cilët kanë fryrë në nyje nga peri ndërkohë që shkruanin.14
Hafizi Ibën Kethiri ka thënë se këto fjalë emërtojnë sihirbazët
(falltorët).

14
Tefsiri i El-Kurtubiut.
Ibën Xheriri Et-Taberaniu ka thënë për fjalët e lartpërmendura:
“Kjo është nga e keqja e falltorëve, të cilët fryjnë në nyje nga peri
kur shkruajnë.” E kështu thotë edhe El-Kasimi, si dhe komentuesit
e tjerë të Kur’anit.
Ajete mbi sihrin dhe sihirbazët ka shumë dhe janë të njohura edhe
për ata që dinë pak mbi Islamin.

1. Nga Aishja  transmetohet se ka thënë: “Një njeri nga fisi Zureje

i ka bërë sihër të Dërguarit , ai quhej Lubejd ibnul-E’asam. Të
Dërguari  i bëhej sikur i kishte kryer disa gjëra e ai në të vërtetë
nuk i kishte kryer, derisa një ditë ose një natë ishte tek unë dhe
atëherë, Allahut i drejtonte shumë dua, e pastaj tha: “Aishe, a e ke
vërejtur që Allahu më dha përgjigje në atë çfarë e kam pyetur?
Më erdhën dy njerëz, njëri ishte ulur te koka ime e tjetri te
këmbët, e njeri-tjetrit i thanë: “Nga çka lëngon ky njeri?” Tjetri
ishte përgjigjur: “Ai ka sihër.” “Ku i kanë bërë sihër? Tha: “Në
krehërin dhe qimet e lëna në lëvoren e palmës.” “E ku është
ajo?” - e pyeti ai. “Në pusin Zervan.”
I Dërguari i Allahut  kishte dërguar një as’hab që ta nxirrte.
Mandej kishte thënë: “Aishe, uji i atij bunari dukej sikur ngjyra e
kënasë së lagur, e frutat e palmës rreth bunarit ishin sikur kokat
e shejtanëve.” E unë pyeta: “I Dërguar i Allahut, përse nuk ia
kthen (hakmerresh)?” E ai m’u përgjigj: “Allahu më shëroi, e
unë e urrej t’u bëj keq njerëzve.” Mandej i urdhëroi që sihri të
shkatërrohet.”15

Jehuditë lidhën marrëveshje me Lubejd ibnul-E’asamin (ai ishte

sihirbazi më i njohur jehud. Mallkimi i Allahut qoftë mbi të), që t’i
bëjë sihër të Dërguarit  me ç’rast i dhanë tre dinarë. Dhe me të
vërtetë ai i krisur bëri sihër në disa qime të të Dërguarit , të cilat
ia kishte sjellë robëresha që vinte në shtëpinë e të Dërguarit  Bëri
sihër dhe atë e vendosi në pusin Zervan.
Nga të gjitha këto transformimet e këtij hadithi përfundohet se ky
sihër është nga llojet e “paaftësisë seksuale-impotencës, sepse i
Dërguari  mendonte se mund ta takonte gruan e vet e, kur i
afrohej, atëherë nuk mundej. Ky sihër nuk e kishte dëmtuar
mendjen e tij, as sjelljen, as të menduarit, por ishte dobësuar vetëm
ajo çka përmendëm.
Ulematë nuk janë të një mendimi rreth zgjatjes së këtij sihri; disa
thonë që kjo është dyzet ditë e disa më pak e disa më shumë.
Allahu e di më së miri.
I Dërguari  e kishte lutur shumë Allahun dhe Allahu iu përgjigj
duasë së tij dhe i dërgoi dy melekë. Njëri nga ata i ishte ulur te
koka e tjetri te këmbët, e njëri prej tyre kishte thënë: “Çfarë ka ky
njeri?” Tjetri ishte përgjigjur: “Ai ka sihër.” “E kush i ka bërë
sihër?” “Lubejd ibnul-E’asami, çifuti.” Pastaj kishin sqaruar që
sihri i tij ishte i bërë në qimet e të Dërguarit , flokë të cilat
jehudia i kishte vënë në koren e palmës, që sihri të ketë ndikim sa
më të madh e pastaj i kishte vënë nën një gur në pusin Zervan. Pasi
melekët e vërtetuan saktë gjendjen e të Dërguarit të Zotit dhe

15
El-Buhariu 10/222 dhe Muslimi në kaptinën “Elem”.
treguan vendin e sihrit, i Dërguari  kishte urdhëruar që ta nxjerrin
dhe ta shtijnë në dhe, e në disa transmetime thuhet që e ka djegur.
Kur t’i lexojmë të gjitha transmetimet, do të kuptojmë se jehudët
kanë bërë sihër të fortë me qëllim që ta vrasin të Dërguarin ,
sepse dihet që me disa sihre mund edhe të vrasin. Por Allahu i
Lartësuar e shpëtoi dhe e shndërroi në formë më të dobët të sihrit,
që quhet “robt” (pamundësia e afrimit ndaj gruas-impotenca).

El-Ma’ziri ka thënë: “Ky hadith mohon risinë në fe, duke

konsideruar se ai dëmton dhe shkakton dyshim në besueshmërinë e
tij, kurse besueshmëria e hadithit dëmton besueshmërinë e
sheriatit, dhe thonë: “Ndoshta i është dukur që i ka ardhur Xhibrili
alejhiselam, e ai nuk i ka ardhur; ndoshta i dukej se po i shpallet e
nuk i është shpallur.”
El-Ma’ziri thotë: “Kjo që ata thonë është e padrejtë, se dëshmia e
dërgimit, që është muxhize, udhëton në të vërtetën e asaj që i
shpallet nga Allahu  dhe në pafajësinë e tij. Lejimi i diçkaje që
është në kundërshtim me dëshminë e sheriatit është e pavlerë.” 16
El-Xhuken El-Jusufi, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Sëmundja e
cila e kishte përfshirë të Dërguarin  si pasojë e sihrit nuk e ka
dëmtuar aspak pamjen e dërgimit, sepse çdo sëmundje e njohur në
dunja i përfshinte edhe pejgamberët dhe me të rritej shpërblimi i
tyre në ahiret, le të jetë selami dhe shpëtimi mbi të gjithë ata. Për
atë, kur i parafytyrohej, për shkak të sihrit, që po i bënte më vonë
disa gjëra, e ai nuk i kishte bërë (e mandej të gjitha ato iu larguan
për shkak se Allahu  i tregoi vendin se ku gjendej sihri e nxori
dhe e futi në dhè), kjo aspak nuk e dëmtoi pejgamberllëkun e tij.
Kjo është sëmundje sikur edhe sëmundjet e tjera. Sëmundja nuk

16
Kjo transmetohet në veprën “Zadul-muslim” 4/221.
kishte kurrfarë dominimi mbi arsyen e tij, vetëm se kishte disa
ndryshime në disa organe, si sytë, ashtu që i bëhej sikur i afrohej
grave të veta, e ai këtë nuk e bënte, por kjo në periodën e
sëmundjes nuk dëmton.”
Ai më tutje thotë: “Çuditem me ata që konsiderojnë që ajo çfarë i
ka ndodhur të Dërguarit  si pasojë e sihrit, i bën dëm misionit të
tij edhe para asaj që në Kur’an përmendet qartë rasti i Musait a.s. i
cili bëri që shtaga e tij të zvarritej. Allahu e forcoi, siq përmendet
në Kur’an:

‫ﻒ َﻣﺎ َْﻓِ ُﻜﻮ َن * ﻓَـ َﻮﻗَ َع‬ ِ

ُ ‫ﺎك ﻓَِﺈ َذا ﻫ َﻲ تَـ ْﻠ َﻘ‬َ‫ﺼ‬ َ ‫ﻮسﻰ أَ ْن أَﻟْ ِﻖ َﻋ‬ ِ
َ ‫َوأ َْو َﺣْﻴـﻨَﺎ إ َﱃ ُﻣ‬
‫ﻳﻦ * َوأُﻟْ ِﻘ َﻲ‬ ِ ْ‫ﻚ واﻧ َﻘﻠَبﻮا‬
َ ‫ﺻﺎغ ِﺮ‬
ِ ِ
َ ُ َ َ ‫اﳊَ ﱡﻖ َوﺑَطَ َل َﻣﺎ َﻛﺎﻧُﻮاْ ﻳَـ ْﻌ َﻤﻠُﻮ َن * ﻓَـﻐُﻠبُﻮاْ ُﻫﻨَﺎﻟ‬ ْ
ِ ِ ِ ِِ
‫ﻮسﻰ‬َ ‫ب ُﻣ‬ ّ ‫َر‬ *‫ﲔ‬ َ ‫ب اﻟْ َﻌﺎﻟَﻤ‬ ّ ‫ﻳﻦ * ﻗَﺎﻟُﻮاْ َآﻣﻨﱠﺎ ﺑِ ِﺮ‬
َ ‫اﻟ ﱠﺴ َحَﺮةُ َسﺎﺟد‬
* ‫َوَﻫ ُﺎرو َن‬
“Dhe ne e frymëzuam Musain (duke i thënë): “Hidhe ti shkopin
tënd,” por, ç’të shohësh! Ai i përpiu menjëherë gjithë magjitë
mashtruese që ata trilluan (para njerëzve). Kështu e vërteta u
pohua në shesh dhe gjithçka që ata punuan u asgjësua
plotësisht. Në këtë mënyrë ata u thyen atje dhe u kthyen të
turpëruar (e tepër të poshtëruar) dhe magjistarët ranë në sexhde.
Ata thanë: “Ne besojmë Zotin e Aleminit (të gjithësisë, të
njerëzve dhe të xhinëve), Zotin e Musait dhe të Harunit.” [El-
’Araf, 117-122]
Asnjë dijetarë apo njeri i mençur nuk ka thënë se ajo që iu shfaq
Musait a.s. (lëvizja e shkopit) e dëmton misionin e tij. Përkundrazi,
thanë që këto gjëra, të cilat u ndodhin të Dërguarve, a.s., rrisin
forcën e imanit pa marrë parasysh se Allahu i Lartësuar iu
ndihmon kundër armiqve të tyre dhe u jep lajmërime mbinatyrore
në formë të mu’xhizeve të dukshme, i përul shërbëtorët dhe kafirët
dhe bën që fundi të jetë i luntur për besimtarët, siç është sqaruar në
shumë ajete.” 17
2. Nga Ebu Hurejra  transmetohet se i Dërguari  ka thënë:
“Largojuni shtatë mëkateve më të mëdha” E pyetën: “E cilat
janë ato mëkate?” Tha: “Përshkruarja shok Allahut, sihri,
vrasja e personit të cilin Allahu e ka ndaluar që të vritet, vetëm se
për realizimin e drejtësisë, marrja e kamatës, marrja e pasurisë
së jetimit, ikja nga fusha e luftës, shpifja kundër besimtareve të
pastra dhe të pafajshme.” 18
Dëshmia: Në këtë hadith tregohet për ekzistimin e sihrit pasi i
Dërguari  urdhëron që t’i largohet dhe sqaron se ai është mëkat i
madh që shpie në humbje. E tërë kjo tregon që sihri i vërtetë
ekziston e nuk është i imagjinuar.
3. Nga Ibën Abbasi  transmetohet se ka thënë: “I Dërguari  ka
thënë: “Kush mësohet të parashikojë sipas yjeve, ka mësuar një
pjesë të sihrit. Me rritjen e diturisë në parashikimin me yje, rritet
dituria mbi sihrin.” 19
Ky hadith na tregon se i Dërguari  ka treguar njërën nga mënyrat
se si mund të mësohet sihri, por me qëllim të paralajmërimit se si
të ruhen muslimanët. Këtu, në të vërtetë, tregohet se sihri është
gjendje faktike e diturisë që mësohet. Në këtë udhëzojnë edhe këto
Fjalë të Allahut: ‫ﲔ اﻟْ َﻤْﺮِء َوَزْوِﺟ ِﻪ‬ ِ ِ
َ ْ ‫ﻓَـﻴَـﺘَـ َﻌﻠﱠ ُﻤﻮ َن ﻣْﻨـ ُﻬ َﻤﺎ َﻣﺎ ﻳـُ َﻔِّﺮﻗُﻮ َن ﺑِﻪ ﺑَـ‬
“…dhe mësuan nga ata si ta ndajnë burrin nga gruaja.” Është e
qartë që sihri është shkencë si edhe shkencat e tjera, ka bazat e veta

17
Në veprën “Zadul-muslim” 4/221.
18
El-Buhariu 5/393 dhe Muslimi 2/83.
19
E transmeton Ebu Davudi dhe Ibnu Ma’axhe, ndërsa Albani e ka radhitur në
mes transmetimeve nën numrin 793.
në të cilat qëndron, ndërsa ajetet e mëhershme të ekspozuara e
sulmojnë sihrin.
4. Nga Imran ibn Husejni  transmetohet se i Dërguari i Allahut 
ka thënë: “Nuk është prej nesh ai i cili parashikon dhe kujt i
parashikohet, ai i cili profetizon dhe të cilit i profetizohet, ai i cili
bën sihër dhe kush kërkon që dikujt t’i bëhet sihri, e kush shkon
te falltori dhe i beson në atë që thotë ai, ka mohuar atë çka i
është shpallur Muhammedit (s.a.v.s).”20
Dëshmia: Dëshmia mbi ekzistimin e sihrit në këtë hadith është në
atë që i Dërguari  ndaloi sihrin dhe shkuarjen te sihirbazi, e ai nuk
ndalon asgjë çka nuk ekziston dhe çka nuk është e dukshme dhe
realitet.
Nga Ebu Musa el-Esh’ariu , transmetohet se i Dërguari , ka
thënë: “Nuk do të hyj në xhennet ai i cili është i dhënë pas
alkoolit, as ai i cili beson që sihri ndikon vetvetiu (pa urdhrin
dhe dëshirën e Allahut ) dhe ai i cili i ndërpren lidhjet
farefisnore.”21
Dëshmia: I Dërguari  ka ndaluar besimin që sihri ndikon
vetvetiu. Është obligim i besimtarit që të besojë se sihri ose dukuri
të ngjashme nuk mund të ndikojnë pa dëshirën e Allahut .
ِ َ‫ﻚ سﻠَﻴﻤﺎ َن وﻣﺎ َﻛ َﻔﺮ سﻠَﻴﻤﺎ ُن وﻟ‬ ِ ِ
‫ـﻜ ﱠﻦ‬ َ َ ْ ُ َ َ َ َ ْ ُ ‫ﲔ َﻋﻠَﻰ ُﻣْﻠ‬ ُ ‫َواتـﱠبَـ ُﻌﻮاْ َﻣﺎ تَـْﺘـﻠُﻮاْ اﻟﺸﱠﻴَﺎﻃ‬
‫ﲔ ﺑِبَﺎﺑِ َل‬
ِ ْ ‫اﻟﺴ ْحﺮ وَﻣﺎ أُﻧ ِﺰَل َﻋﻠَﻰ اﻟْﻤﻠَ َﻜ‬ ِ ِ ِ
َ َ َ ّ ‫ﱠﺎس‬ َ ‫ﲔ َﻛ َﻔُﺮواْ ﻳـُ َﻌﻠّ ُﻤﻮ َن اﻟﻨ‬
َ ‫اﻟﺸْﱠﻴﺎﻃ‬
‫َﺣ ٍد َﺣ ﱠﱴ ﻳَـ ُﻘﻮﻻَ إِﱠﳕَﺎ َْﳓ ُﻦ ﻓِْﺘـﻨَﺔٌ ﻓَﻼَ تَ ْﻜ ُﻔْﺮ‬ ِِ ِ
َ ‫وت َوَﻣﺎ ﻳـُ َﻌﻠّ َﻤﺎن ﻣ ْﻦ أ‬َ ‫وت َوَﻣ ُﺎر‬
َ ‫َﻫ ُﺎر‬

20
Transmeton El-Husejni në “Med’me’uz-zevaid” 5/20, e Albani e ka shënuar
“El-halal, vel-haram” nën numrin 289 dhe ka thënë se është hasen li-gajrihi.
21
Transmeton ibn Hibban, e Albani ka thënë që është hasen për shkak të asaj që
ka hadith tjetër të ngjashëm që ripërtrin.
 ‫ﻳﻦ ﺑِِﻪ ِﻣ ْﻦ‬ ِِ ِ ِ ِ
ِّ ‫ﻀ‬
َ ‫ﺂر‬ َ ِ‫ﲔ اﻟْ َﻤ ْﺮء َوَزْوﺟﻪ َوَﻣﺎ ُﻫﻢ ﺑ‬ َ ْ ‫ﻓَـﻴَـﺘَـ َﻌﻠﱠ ُﻤﻮ َن ﻣْﻨـ ُﻬ َﻤﺎ َﻣﺎ ﻳـُ َﻔِّﺮﻗُﻮ َن ﺑِﻪ ﺑَـ‬
‫ﻀﱡﺮُﻫ ْﻢ َوﻻَ ﻳَﻨ َﻔﻌُ ُﻬ ْﻢ َوﻟََﻘ ْد َﻋﻠِ ُﻤﻮاْ ﻟَ َﻤ ِﻦ‬ ِ
ُ َ‫َﺣد إِﻻﱠ ِِ ْذ ِن ا ّ َوﻳَـﺘَـ َﻌﻠﱠ ُﻤﻮ َن َﻣﺎ ﻳ‬
ٍ ‫أ‬
َ
ْ‫س َﻣﺎ َشَﺮْواْ ﺑِِﻪ أَﻧ ُﻔ َﺴ ُﻬ ْﻢ ﻟَْﻮ َﻛﺎﻧُﻮا‬ َ ‫ﺌ‬
ِْ‫اﻵخﺮةِ ِﻣ ْﻦ َخﻼَ ٍق وﻟَب‬
َ َ
ِ ‫ا ْشﺘَـﺮاﻩ ﻣﺎ ﻟَﻪ ِﰲ‬
ُ َ َُ
* ‫ﻳَـ ْﻌﻠَ ُﻤﻮ َن‬
“Ata ndoqën atë që Shejtanët e nxorrën (në mënyrë të rreme nga
magjia) në kohën e sundimit të Sulejmanit. Nuk mohoi
Sulejmani, por Shejtanët mohuan (nuk besuan) duke ua mësuar
njerëzve magjinë dhe gjëra të tilla që zbritën në Babiloni prej dy
melekëve, Harut dhe Marut, por në të vërtetë asnjëri prej tyre
nuk i mësoi ndokujt gjëra të tilla, veç pasi ata thanë: ‘Ne jemi
vetëm sprovë, kështu që mos u bëni mosbesimtarë (duke mësuar
magjinë prej nesh).’ Dhe nga këta melekë njerëzit mësuan atë që
shkaktonte ndarjen e burrit nga bashkëshortja e tij, por ata nuk
mund të dëmtonin ndokënd përveçse me Vullnetin dhe Lejen e
Allahut. Dhe ata mësuan atë që i dëmtonte dhe nuk u sillte
përfitim. E në të vërtetë ata e dinin se blerësit e saj (të magjisë)
nuk do të kishin aspak pjesë nga Bota e Pastajme. Dhe vërtetë, sa
e keqe ishte ajo për të cilën ata shitën veten e tyre, veç sikur ta
dinin!” [El-Bekare: 102]
Ibn Mes’udi  thotë: “Kush shkon te falltori, sihirbazët ose
parashikuesit dhe beson në atë që thonë, e ka mohuar atë që
është shpallur Muhammedit .”22

22
Transmeton Ebu Ja’la dhe Bezzari me senned të mirë, e hafiz El-Mundhiri
transmeton në “Tergibu” 4/36.
1. El-Hattabi, rahmetullahi alejhi, ka thënë: “Natyralistët e kanë
mohuar sihrin dhe ndikimin e tij. Ndërsa është e njohur që sihri
ekziston dhe është realitet. Popujt më të mëdhenj, siç janë arabët,
hindusët dhe romakët janë të pajtimit që sihri ekziston, e ata janë
banorët më të urtë, më të ditur dhe më të mirë të kësaj toke. Allahu
 ka thënë: ‫ﻳﻨ َﻔﻌُ ُﻬﻢ‬
ْ ُ َ‫َوﻳَـﺘَـ َﻌﻠﱠ ُﻤﻮ َن َﻣﺎ ﻳ‬
َ َ‫ﻀﱡﺮُﻫ ْﻢ َوﻻ‬ “Dhe ata mësuan atë që
i dëmtonte dhe nuk u sillte përfitim.” [El-Bekare, 102] dhe
urdhëroi që të kërkojmë strehim nga ai: ‫ت ِﰲ اﻟْ ُﻌ َﻘ ِد‬
ِ َ ‫وِﻣﻦ َش ِﺮ اﻟﻨﱠـ ﱠﻔﺎ‬
ّ َ
“Dhe prej dëmit të atyre që lidhin dhe fryjnë nyja.” [El-Felek, 4]
Gjithashtu, edhe nga i Dërguari  transmetohen informata të
shumta të cilat i mohon vetëm ai që mohon atë që është e dukshme
dhe e domosdoshme. Ulemaja ishte ndarë rreth dënimit adekuat të
sihirbazëve... Ajo që nuk ka bazë nuk mundet as të jetë në shkallë
të diçkaje që është e njohur dhe mbi të cilën është dëgjuar diçka.
Mohimi i sihrit është padituri kurse polemizimi me atë që e mohon
është i pakuptimtë dhe i padobishëm.23
2. El-Kurtubi, rahimehullah, ka thënë: “Ehli suneti konsideron se
sihri është i argumentuar dhe se ekziston, kurse shumica e
mu’tezilëve dhe Ebu Is’hak El-Istrabadi nga Shafiu konsiderojnë
se sihri nuk ka bazë, por është mashtrim, halucinacion,
sugjesticion dhe paraqitje e gjërave ndryshe nga shfaqja e tyre në
realitet. Ky është shembull mashtrimi dhe truk magjistarësh, siç
thotë Allahu  “... i është dukur që ato lëvizin.” Nuk ka thënë që

23
Në veprën “Shehrus-sunen”.
ato me të vërtetë lëvizin, por ka thënë: “Atij iu duk”. Gjithashtu ka
thënë: “I magjepsën sytë e njerëzve.”
El-Hattabi më tutje thotë: “Në këtë nuk ka kurrfarë argumenti,
sepse edhe ne nuk jemi duke mohuar që të magjepsurit hyn në
kornizat e sihrit.”
Ndërkaq kanë ndodhur disa gjëra të cilat arsyeja i lejon dhe për to
është dëgjuar. Disa prej tyre janë përmendur në ajetin që flet mbi
sihrin dhe mësimin e tij. Sikur të mos ishte vërtetësi nuk do të ishte
studiuar dhe Allahu nuk do të kishte shpallur në Kur’an që
shejtanët janë duke ua mësuar njerëzve sihrin, e kjo udhëzon në atë
që ai me të vërtetë ekziston.
Kjo gjë përmendet edhe në rrëfimin mbi magjistarët e Faraonit:
‫َو َﺟﺎءوا ﺑِ ِﺴ ْح ٍﺮ َﻋ ِﻈﻴ ٍﻢ‬ “…Dhe vërtetë ata paraqitën një magji
marramendëse.” [El-’Araf: 116]. Po ashtu në surën El-Felek. Të
gjithë mufesirët pajtohen se shkaku i shpalljes të kësaj sureje është
sihri që Lubejd ibnul E’asami i ka bërë të Dërguarit, , çka është e
përmendur në hadithin e transmetuar nga El-Buhariu dhe Muslimi
dhe të tjerët nga Aishja , e cila kishte thënë: “Të Dërguarit të
Allahut, , i ka bërë sihër jehudi nga fisi Zurejk, e thonë që quhej
Lubejd ibnul E’asam...”
Në hadithin e njejtë qëndron që i Dërguari, , pasi që sihri kishte
pushuar së ndikuari, ka thënë: “Me të vërtetë Allahu më ka
shëruar.” Kurse shërimi bëhet me mënjanimin e sëmundjes, çka
udhëzon që kjo është e vërtetë faktike.
Ligjerimi mbi të ka përfunduar dhe është e pavend të flitet sërish
mbi të, pasi Allahu dhe i Dërguari i tij , kanë lajmëruar dhe kanë
udhëzuar qartë në ekzistimin e tij. Nuk ka kurrfarë dobie as dëmi
në atë pse e kundërshtojnë Mu’tezilët dhe të ngjashmit me ta të
vërtetën mbi ekzistimin e sihrit, kur e dimë se shumica e ulemave
(dijetarëve) janë të mendimit të kundërt.
Ai më tutje thotë: “Në kohët e kaluara sihri ka qenë shumë i
përhapur dhe mbi të njerëzit flisnin shumë. Nuk është mbajtur
mend as nga as’habët as nga tabi’inët të kenë mohuar ekzistimin e
sihrit.24
3. El-Maziri, rahimehullah, ka thënë: “Sihri është gjë e
argumentuar dhe është realitet ashtu si edhe gjërat e tjera, ai ka
ndikim mbi atë të cilit i bëhet. Megjithatë ekzistojnë të tillë që
konsiderojnë se sihri nuk është i vërtetë dhe se ajo që ndodh si
pasojë e sihrit është, iluzion dhe imagjinatë e rrejshme e prishur.
Tërë ajo që është përmendur si mohim i sihrit është e pavërtetë,
sepse Allahu i Lartësuar e ka përmendur në Librin e Vet Fisnik.
Sihri mësohet dhe përmes tij njeriu bëhet kafir (mohues). Me të
mund të ndahet gruaja nga burri. Gjithashtu, në hadithin që flitet
mbi sihrin që i është bërë të Dërguarit , përmendet se ai është
bërë nga gjërat që mund të futen në dhe, që nxirren nga dheu dhe
të gjitha këto që kemi përmendur nuk mund të ndodhin me gjërat
që nuk janë reale dhe të vërteta. Si mund të studiohet ajo që nuk
është e vërtetë dhe reale?
Ai më tutje thotë: “Nuk është e kuptueshme që Allahu i ndryshon
dukuritë e qëndrueshme natyrore gjatë shqiptimit të disa fjalëve
apo me bashkimin e substancave dhe fuqive të caktuara në
mënyrën të cilën nuk e di askush përveç sihirbazit!”
Ai i cili është i bindur në ekzistimin e substancave me ndikim
vdekjeprurës ose që sjellin deri te sëmundjet, siç janë drogat ose
ato që sjellin deri te shërimi, siç janë antibiotikët, nuk e ka vështirë
të kuptojë që sihirbazi mund të ndahet në lidhje me njohjen e
fuqive vdekjeprurëse ose në lidhje me fjalët të cilat sjellin deri te
ndarja.25

24
Tefsiri i Kurtubiut.
25
Në veprën “Zadul me’ad” 4/225.
4. Ebu-Neveviu, rahimehullah, thotë: “Është e vërtetë që sihri
është realitet, shumica e ulemasë pajtohet me atë. Në këtë udhëzon
Kur’ani dhe Suneti.”
5. Ibn Kudame, rahimehullah, ka thënë: “Sihri është vërtetësi.
Pasojë e sihrit mund të jetë vrasja, ndarja e burrit nga gruaja,
ngurrimi i tij në kryerjen e marrëdhënieve seksuale me të. Është
përhapur ndër popuj ekzistimi i marrëdhënieve të komplikuara në
mes bashkëshortëve si pasojë e sihrit. Prandaj mashkulli nuk është
në gjendje t’i afrohet gruas, por kur largohet sihri, komplikimi
zhduket. Aq shumë është transmetuar mbi sihirbazët, saqë është e
pamundur edhe të mendosh se kemi të bëjmë me shpifje rreth tyre
apo me gënjeshtra.
6. Ebu Muhamed El-Makdisi, rahimehullah, në veprën e vet “El-
Kafi”, ka thënë: “Sihër është falli, shkrimet dhe lidhja e nyjeve. Ka
ndikim në zemër dhe trup, prandaj si pasojë e saj shfaqen
sëmundjet, vrasjet dhe ndarja e bashkëshortëve, e Allahu i
Lartësuar thotë: ‫ﲔ اﻟْ َﻤْﺮِء َوَزْوِﺟ ِﻪ‬ ِ ِ
َ ْ ‫ﻓَـﻴَـﺘَـ َﻌﻠﱠ ُﻤﻮ َن ﻣْﻨـ ُﻬ َﻤﺎ َﻣﺎ ﻳـُ َﻔِّﺮﻗُﻮ َن ﺑِﻪ ﺑَـ‬
“…Dhe nga këta melekë njerëzit mësuan atë që shkaktonte
ndarjen e burrit nga bashkëshortja e tij…” [El-Bekare:102]
Në ajetin tjetër thotë: “Dhe prej dëmit të atyre që lidhin dhe
fryjnë nyja.” [El-Felek, 4]. Kjo do të thotë nga e keqja e falltorëve
të cilët shkruajnë dhe fryjnë nyja. Sikur sihri të mos ishte realitet,
Allahu  nuk do të kishte urdhëruar që të kërkojmë mbrojtjen e
Tij.26
7. Dijetari i madh, Ibnul Kajjimi, rahimehullah, në veprën e tij
“Beda’iul-Fevaid” thotë: “Fjalët e Allahut: ِ َ ‫اﻟﻨﱠـ ﱠﻔﺎ‬
‫ت ِﰲ‬ ‫َوِﻣﻦ َشِّﺮ‬
‫اﻟْﻌُ َﻘ ِد‬ “Dhe prej dëmit të atyre që lidhin dhe fryjnë nyja.” dhe

26
Kjo transmetohet nga vepra “Fet’hul Mexhid” 5/3.
hadithi që transmeton Aishja  udhëzojnë në ndikimin e sihrit dhe
në atë që ai (sihri) është realitet.27
8. Ebul ‘Izz El-Hanefi, rahimehullah, thotë: “Ulemaja një kohë të
gjatë ka diskutuar mbi sihrin dhe llojet e tij, e shumica prej tyre
kanë thënë që ai ka pjesë në shkaktimin e vdekjes dhe sëmundjes
së atij të cilit i është bërë sihri pa ndikim të dukshëm dhe të
jashtëm.”28

27
“Fet’hul Mexhid” 315.
28
Shehrul Akide el-Tahavije.
Ebu-Abdullah Er-Raziu thotë: “Ekzistojnë tetë lloje të sihrit, e ato
janë:
1. Sihri i gënjeshtarit dhe i lëkurërrjepësve, të cilët adhurojnë
shtatë planete, trupa lëvizës qiellor, për të cilët besojnë se janë
duke drejtuar botën, se u sjellin të mira dhe të këqija. Këta janë të
cilëve Allahu  u ka dërguar Ibrahimin, El-Halil , që të
përgënjeshtrojë pohimet e tyre.
2. Sihri i atyre që shërbehen me magjepsje, mashtrime,
halucinacione dhe me vullnet të fortë. Er-Razi cek se imagjinata
mund të ndikojë në atë që njeriu mund të ecë mbi një dru të
vendosur mbi sipërfaqen e ujit, por që nuk mund të ecë mbi të nëse
është i vendosur mbi sipërfaqen e tokës apo të ngjashme me këtë.
3. Kërkimi i ndihmës nga fantazmat e tokës, e këta janë xhinët, të
cilët ndahen në dy grupe; besimtarë dhe kafirë, ndërsa shejtanët
janë kafirët (mohuesit) në mesin e xhinëve.
Er-Razi tregon se njerëzit që merren me prova të ndryshme kanë
dëshmuar se vendosja e kontaktit me këto fantazma tokësore mund
të arrihet me disa veprime të thjeshta përmes rukjes (shërimit)
joislam të lidhur me mosbesim dhe politeizëm dhe me futjen e
trazirave. Ky lloj quhet sihër i vullnetit të fortë dhe i nënshtrimit
ndaj xhinit.
4. Sihri i mashtrimit të shqisave dhe dobësimi i shikimit, magjia
dhe mashtrimi themelohet mbi atë që të parët nganjëherë mund të
mashtrohet duke u hutuar nga një veprim, e gjatë kësaj tjetrin e lë
pas dore. A nuk kemi parë se si magjistari kryen një punë dhe me
të e tërheq vëmendjen e shikuesve, pastaj shikimin e ngulit në atë
veprim dhe, derisa është duke e kryer atë, me shpejtësi të madhe
bën diçka tjetër dhe atëherë tregon atë gjë që askush nuk e ka
pritur, kështu që të gjithë magjepsen me të. Sikur të mos kishin
pasur sukses që t’ua tërheqin shikimet dhe shpirtrat me diçka
tjetër, njerëzit do të kishin zbuluar dhe do të kishin vërejtur se
çfarë është duke bërë momentalisht.
5. Veprime të pazakonshme, siç janë montimi i mjeteve
inxhinierike si kalorësi me trumpetë në dorë. Si kalon një orë, ai i
fryen trumpetës e gjatë kësaj askush nuk e prek atë.
Er-Razi thotë që këtij lloji i takon montimi i orës. Ai thotë se kjo
nuk mund të futet në sihër, sepse shkaktarët i ka të njohur. Kush
merret me të, mund të bëjë të njëjtën gjë. Këto gjëra sot, me
përparimin shkencor, janë bërë të zakonshme dhe aspak të
pazakonshme.
6. Përdorimi i preparateve speciale dhe i barërave në ushqim apo
lyerje.
7. Mbizotërimi me zemër, e kjo është kur magjistari pohon se si ai
e njeh emrin më të madh të Allahut, andaj xhinët për atë shkak i
nënshtrohen dhe janë të epur pas tij. Nëse dëgjuesi është me arsye
më të dobët, ai ka për ta besuar si të vërtetë dhe do të lidhet me
zemër pas saj. Në shpirt atëherë fillon të ndiejë një lloj frike dhe
trishtimi, i shtohet frika, ndërsa fuqia dhe aftësia e shqisave
dobësohet, kështu që sihirbazi mund të bëjë çfarë të dojë.
8. Sihri i përgojimit, përmes të cilit me fjalë të mira dhe të
këndshme i afrohet ndonjë personi, duke e mashtruar atë, çka është
shumë e përhapur në mesin e popullatës së rëndomtë.29

29
Tefsiri i Ibn Kethirit 147/1.
Në tefsirin e vet Ibn Kethiri thotë: “Er-Razi shumicën e këtyre
llojeve të sihrit i ka klasifikuar në arte të sihrit që magjeps ata që
vështrojnë, sepse sihri në kuptimin gjuhësor është çdo gjë që
mashtron dhe shkaktari i të cilit është i fshehur.30

Er-Ragibi thotë: Fjala sihër ka këto kuptime:

1. Çdo gjë që është tërheqëse dhe precize thuhet: E magjepsi
djalin, kjo do të thotë; i ka bërë lajka dhe e ka përvetësuar. Kushdo
që përvetëson diçka, e ka magjepsur atë. Dhe ajo që poetët kanë
thënë: “Magjepsja e syve”, për shkak të mundësisë së tyre që ta
bëjnë shpirtin për vete.
Mjekët thonë: “Natyrë magjepëse”.
Allahu i Lartësuar thotë që populli i Musait a.s. ka thënë: “Ne jemi
populli i magjepsur”, d.m.th. jemi të privuar nga dituria.
I Dërguari  ka thënë: “Në retorikë ka magji”
2. Ajo që krijohet me mashtrim dhe halucinacion dhe nuk është
reale, siç e paraqesin atë magjistarët, duke e mashtruar shikimin
ndërkohë truket i kryejnë me shpejtësinë e duarve.
3. Të arriturit e ndihmës së shejtanit gjatë bërjes fall, duke i
përvetësuar ata. Me këtë kanë të bëjnë Fjalët e Allahut të
Lartësuar: “Shejtanët janë mosbesimtarë, njerëzve ua mësojnë
sihrin.”
4. Ajo që krijohet me të folurit me yje dhe - siç e besojnë këtë ata –
zbritja e shpirtrave të tyre (yjor).31

30
Tefsiri i Ibn Kethirit 147/1.
31
Transmetuar nga “Fte’hul Bari”: 10/222.
Duke e studiuar ndarjen e sihrit të Er-Raziut dhe të Er-Ragibit dhe
të dijetarëve të tjerë, të cilët janë marrë me këtë temë, zbulojmë që
sihrin e kanë klasifikuar aty ku nuk i takon. Shkaku i kësaj është se
ata janë marrë me kuptimin e tij gjuhësor, e sipas tyre sihri është
çdo gjë që nuk preket dhe shkaktari i të cilit është i paqartë. Ky
është shkaku që i kanë përshkruar trillime të pazakonshme dhe
veprime të krijuara me shkathtësinë e dorës, intriga të shpifësit dhe
përçarje në mes njerëzve, e të ngjashme me këtë, por shkaktari i të
cilave është i fshehur, por në të njëjtën kohë tërheqës.
Të gjitha këto në studimin tonë nuk na sjellin dobi. Kjo që këtu
kemi për qëllim është paraqitja e sihrit të vërtetë, në të cilin
sihirbazët ndihmohen me xhinë dhe shejtanë. Ajo që duhet të
sqarojmë është fakti i përmendur nga Er-Razi dhe Er-Ragibi, që ka
të bëjë me diçka që quhet ndikimi i yjeve në ndodhitë. Yjet, pasha
Allahun, janë vetëm krijesa të Allahut të nënshtruara ndaj vullnetit
të Tij dhe nuk kanë kurrfarë ndikimi te krijesat. Andaj, nëse dikush
të thotë: E kam parë sihirbazin duke shqiptuar fjalë për të cilat
besoj se janë emra yjesh apo shifra me të cilat bisedon me ta dhe
pas kësaj pasom realizimi i sihrit të tyre, të cilin i pranishmi mund
ta shehë.
Përgjigja është: Nëse edhe ndodh, kjo nuk ndodh nën ndikimin e
yjeve, por nën ndikimin e shejtanit i cili i mashtron sihirbazët.
Transmetohet që idhujtarët, kur bisedonin me idhujt e vet prej guri,
i merrnin përgjigjet nga shejtani, me një zë i cili mund të dëgjohej
qartë dhe që depërtonte nga brendësia e statujave. Kjo i shtynte që
të besojnë se ishin idhuj të vërtetë. Rrugët e mashtrimit janë të
numërta dhe të ndryshme. Allahu na ruajtë nga shejtani i llojit të
njeriut dhe xhinit.
Marrëveshja në mes sihirbazit dhe shejtanit bazohet kryesisht mbi
atë që sihirbazi të bëjë shirk apo kufër, fshehtazi apo haptazi, dhe
që shejtani me atë rast t’i shërbejë sihirbazit.
Marrëveshja në të shumtën e rasteve vendoset në mes sihirbazit
dhe udhëheqësit të fisit të xhinëve. Udhëheqësi përkatës i jep
urdhër nënshtruesit të vet që t`i shërbejë sihirbazit dhe të jetë i
dëgjueshëm në zbatimin e urdhrave të tij, siç është për shembull:
mbi ndodhitë që kanë ndodhur ose mbi ndarjen e gruas dhe burrit,
nxitjen e urrejtjes në mes bashkëshortëve, ose shmangien e burrit
nga gruaja... Të gjitha do t`i përmendim detajisht insha’Allah.32
Sihirbazi ndërrmer veprime me qëllim të nënshtrimit të xhinit, i
cili do t’i kryejë shërbime të së keqes. Dhe nëse xhini e refuzon
dëgjueshmërinë, sihirbazi e thërret prijësin e fisit me një lloj
magjie me të cilën lartësohet ky udhëheqës dhe me të cilin
kërkohet nga ai ndihmë, e jo nga Allahu. Atëherë ky prijës (xhin)
ndërrmer masa ndëshkuese kundër xhinit të padëgjueshëm dhe e
urdhëron për dëgjueshmëri ndaj sihirbazit-idhujtar.
Kështu do të zbulojmë që lidhja e këtyre të dyve, xhinit të
nënshtruar dhe sihirbazit, shumë shpesh mbahet me urrejtje dhe

32
Shiko kreun e gjashtë të këtij libri.
padurueshmëri. Gjithashtu, kemi për të parë se si xhini e shqetëson
familjen e sihirbazit, fëmijët e tij, pasurinë dhe të tjera. Shpeshherë
edhe vetë sihirbazi shqetësohet. Kjo ndodh në formë të
kokëdhembjes, pagjumësisë, frikës gjatë natës dhe formave të tjera
të ngjashme.
Në të shumtën e rasteve sihirbazët nuk mund të kenë fëmijë, sepse
në mbarësim përzihet edhe xhini dhe e mbyt frytin para pjekurisë
së tij. Kjo është shumë e njohur në mes sihirbazëve, ashtu që disa
nga ata e kanë lënë sihrin që të kujdesen për pasardhësit e tyre.
Këtu do të përmendim rastin e një të sëmure, me sihër.
Pasi shqiptova disa ajete nga Kur’ani, nga ajo foli xhini i ngarkuar
për sihrin:
- Unë nuk mundem të dal nga ajo.
- Përse?
- Sepse frikohem se do të më mbysë sihirbazi.
- Shko nga ky vend në një vend tjetër për të cilin nuk di gjë
sihirbazi.
- Ai do të dërgojë pas meje një xhin tjetër, i cili do të më
përcjellë.
- Sikur ta kishe pranuar Islamin dhe sikur të pendoheshe haptazi,
ne jemë në gjendje të të ruajmë nga xhini dhe të të shpëtojmë nga
ata.
- Jo, nuk do ta pranoj Islamin, do të mbetem i krishterë.
- Nuk ka dhunë në fe, por është me rëndësi që të dalësh nga kjo
grua.
- Nuk do të dal.
- Mirë, atëherë me ndihmën e Allahut do t’i lexojmë disa ajete me
të cilat do të digjesh.
- Pastaj e qëllova fort dhe filloi të qajë.
- Do të dal, do të dal!
Dhe doli, falënderimi i takon Allahut, Zotit të botëve. Kjo është
vetëm merita e Allahut.
Sa më tepër që sihirbazi është i dhënë pas mosbesimit dhe është
më i prishur, xhini është më i dëgjueshëm dhe më i shpejtë në
zbatimin e urdhrave të tij.

Ekzistojnë shumë mënyra dhe të gjitha themelohen mbi shirkun

dhe kufrin e qartë. Unë, inshaAllah, do të përmend tetë mënyra
duke treguar mbi llojin e shirkut ose kufrit në secilën prej tyre
shkurtimisht.
Do të përmend pse disa nga muslimanët nuk mund ta dallojnë
mënyrën e shërimit me Kur’an nga shërimi me sihër. E para
metodë është sipas fesë, ndërsa e dyta sipas shejtanit.
Kjo çështje bëhet edhe më e ndërlikuar (e paqartë) kur sihirbazi i
shqipton fjalët e veta kafire dhe ndonjëherë me zë të lartë i shton
disa ajete kur’anore, të cilat i sëmuri i dëgjon dhe mendon se
shërimi i tij bëhet me Kur’an, por nuk është ashtu. Dhe kështu i
sëmuri i dorëzohet çdo urdhri që i drejton sihirbazi. Qëllimi i
sqarimit të këtyre mënyrave është paralajmërimi për vëllezërit e mi
musliman për rrugët të cilat çojnë në të keqe dhe në mashtrim dhe
se si ta njohin rrugën e kafirit.

Sihirbazi hyn në dhomë të errët, pastaj ndez zjarrin dhe mbi të vë

një lloj temjani (varësisht nga ajo se çfarë dëshiron të arrijë me
sihër). Nëse dëshiron ndarje, urrejtje dhe armiqësi vë temjan me
erë shumë të rëndë. Por nëse dëshiron nxitjen e dashurisë,
tërheqjes apo prishjen e sihrit dhe kthimin e gruas te burri i vet,
atëherë ai vë temjan me aromë të këndshme. Pas kësaj sihirbazi
fillon me këndimin e magjive të veta mushrike, që janë talismanë
të veçantë të cilët themelohen mbi besimin e xhinëve ndaj zotrave
të tyre, duke kërkuar shërbime nga madhëritë e tyre, dhe lloje të
tjera të sihrit, siç është madhërimi i udhëheqësve të xhinëve dhe
përkrahja e tyre. Andaj sihirbazi, mallkimi i Allahut qoftë mbi të,
është pa abdes apo xhunub (i palarë pas marrëdhënieve seksuale)
ose me rroba të palara. Pasi përfundon me shqiptimin e magjive
kafire, para tij shfaqet personi në formë të qenit apo dhelprës ose
në ndonjë formë tjetër. Atëherë sihirbazi e urdhëron çfarë
dëshiron. Nganjëherë nuk i shfaqet askush, por vetëm dërgon një
zë, nganjëherë nuk dëgjon as zë, por bën sihër mbi rrobat
personale të personit të cilit dëshiron t`i bëjë sihër. Këto gjëra
mund të jenë flokë, pjesë rrobash mbi të cilat janë gjurmët e
djersës dhe të tjera. Pastaj sihirbazi e urdhëron xhinin të bëjë atë që
dëshiron ai.

Duke studiuar këtë mënyrë, kemi ardhur në përfundim se:

- Xhinët i duan vendet e errëta,
- Xhinët ushqehen me erërat e temjanit,
- Shirku i qartë dhe i dukshëm në këtë mënyrë është betimi në
xhinin dhe marrja e ndihmës prej tij.
- Xhinët e duan papastërtinë, ndërsa shejtani iu afrohet nexhasive.
Sihirbazi merr shpendin, pulën ose pëllumbin, apo cilindolloj të
kafshëve apo shtazëve me veçori dalluese, varësisht nga ajo çka
kërkon xhini. Në të shumtën e rasteve kemi të bëjmë me kafshë me
ngjyrë të zezë, pasi xhinët e duan ngjyrën e zezë.33
Pastaj sihirbazi e ther atë kafshë pa e përmendur emrin e Allahut.
Ndonjëherë me gjakun e saj lyen të sëmurin, e ndonjëherë jo, e
pastaj e hedh atë në gropa, në vende të shkreta, të cilat kryesisht
janë vendet e xhinnëve, duke mos e përmendur emrin e Allahut
gjatë hedhjes. Pastaj kthehet në shtëpinë e vet dhe i shqipton
magjitë enigmatike dhe më pas e urdhëron xhinin të bëjë atë çfarë
dëshiron ai.

Në këtë mënyrë shirku pasqyrohet në dy gjëra:

1. Ofrimi i kafshëve të therura xhinit, e kjo është haram, dhe me
këtë pajtohen të gjithë ulematë, të mëparshmit dhe ata pas tyre.
Me këtë rast është shirk sepse ther në emër të tjetërkujt e jo në
emër të Allahut. Muslimani nuk e ka të lejuar që të hajë atë mish, e
sidomos që ta bëjë këtë vepër. Përkundër kësaj të paditurit, në çdo
kohë dhe në çdo vend, bëjnë gjëra të ngjashme.

33
Në “Sahihun” e muslimit transmetohet se qeni i zi është shejtan. Edhe vetë
kam parë shumë xhinë në formë të tillë. Shiko “Vikajetul-insan”, fq. 104.
Jahja Ibn Jahja thotë: “Më ka thënë Vehabi: “Një halife kishte
gërmuar një burim dhe ka dashur që ai të rrjedhë. Për këtë ai kishe
therur një kafshë në emër te xhinit, që burimi të mos i shterrej.
Njerëzit e shuanin etjen nga ai burim, por kur lajmi kishte arritur
deri te Shihab Ez-Zahri, ai kishte thënë:
“Ai ka therur kafshë në emër të atij që nuk është e lejuar dhe
njerëzit kanë pirë atë që nuk e kanë pasur të lejuar.” I Dërguari  e
ka ndaluar ngrënien e asaj që është therur në emër të xhinit.34
Në Sahihun e Muslimit ekziston hadithi i transmetuar nga Ali ibn
Ebi Talibi , se i Dërguari ka thënë: “Allahu e ka mallkuar atë i
cili ther kafshë në emër të dikujt tjetër përveç Allahut.”
2. Magjitë e idhujtarëve janë fjalët dhe talismanët që shqiptohen
gjatë thirrjes së xhinit dhe këto përbëhen nga shirku i qartë, siç e
ka përmendur këtë Shejhul Islam Ibn Tejmije në shumë vende në
librat e vet.35

Mallkimi i Allahut qoftë mbi ata të cilët e shfrytëzojnë këtë

metodë të njohur, duke shfrytëzuar grup të madh shejtanësh të cilët
i shërbejnë duke zbatuar urdhrat e tij dhe i cili është bllasfemues
(ai që shan Zotin dhe Fenë) dhe kafir i hapët.
Kjo mënyrë e thirrjes të xhinit është si vijon:
Sihirbazi e vendos Musafin nën këmbë si këpucët, hyn me të në
nevojtore (wc) dhe fillon këndimin e fjalëve kafire (talismanëve),
pastaj del nga nevojtorja, ulet në dhomë dhe e urdhëron xhinin atë
që dëshiron. Atëherë xhinët shtyhen në zbatimin e urdhrave të tij
dhe janë shumë të dëgjueshëm. Këtë e bëjnë sepse ai nuk e beson

34
Vepra “Ahkamul-Merd’an” 78.
35
Vepra “El-Ibane fi ‘umumir-risaleh”
Allahun, se është bërë vëlla i shejtanit dhe do të përfundojë në
shkatërrimin e qartë, mallkimi i Allahut qoftë mbi ta.
Kushti është që ky sihirbaz vulgar të jetë bërës i mëkateve të
mëdha, përkrah atyre që tashmë i kemi përmendur, si për
shembull: marrëdhënie seksuale me gratë që i ka të ndaluara,
homoseksualizmi, prostitucioni ose sharja e fesë dhe të gjitha
gjërat me të cilat shejtani është i kënaqur.

Në këtë metodë sihirbazi i mallkuar shkruan njërën prej sureve me

gjakun e menstruacioneve ose me ndonjë papastërti tjetër, pastaj
shqipton magjitë mushrike, e thërret xhinin dhe e urdhëron çfarë
do. Në këtë metodë kufri është i qartë, sepse tallja me suren ose
ajetin e Kur’anit është mosbesim i qartë. Mund të paramendoni se
si mund të jenë ato kur shkruhen me nexhase (vaj me erë të keqe).
Tek Allahu mbështetemi nga nënçmimi! Nga Allahu kërkojmë që
t’i forcojë zemrat tona me iman, që të na bëjë të vdesim në Islam
dhe që të na ringjallë në shoqërinë e robërve të Tij të mirë!

Në këtë metodë sihirbazi, mallkimi i Allahut qoftë mbi të, e

shkruan suren e caktuar mbrapsht, nga fillimi deri në mbarim,
pastaj shqipton magjitë e veta mushrike, me ç’rast xhini vjen dhe
sihirbazi e urdhëron atë që dëshiron. Mënyra e tillë është e ndaluar,
si edhe mënyrat e tjera, pasi në të ka kufër dhe shirk.
Kjo metodë quhet “të vështruarit”, sepse sihirbazi vështron orbitat
e yjeve, kontakton me yllin përmes sihrit pastaj shqipton
talismanët e caktuar, të cilët në vetvete përmbajnë shirk dhe kufër.
Kështu ai bën lëvizje të caktuara, duke menduar se me këto lëvizje
ndikon në lëshimin e shpirtit nga ylli, por është e vërtetë që kjo
është vetëm robërim ndaj yjeve, e jo ndaj Allahut. Por astrologu
mund por edhe nuk mund dijë që ky është robërim dhe madhërimi
i tjetërkujt përveç Allahut. Shejtanët atëherë nxitojnë në kryerjen e
urdhrave të tij dhe sihirbazi mendon se ylli është ai i cili e
ndihmon, kurse ylli asgjë nuk di për atë. Sihirbazët konsiderojnë se
ky sihër mund të largohet vetëm se me shfaqjen e yllit për herë të
dytë. Kështu është te sihirbazët. E sa i përket atyre që shërojnë me
Kur’an, ata këtë sihër e largojnë me ndihmën e Allahut. Ekzistojnë
yje që shfaqen vetëm një herë në vit. Atëherë sihirbazët presin që
ato të shfaqen dhe këndojnë magjitë e veta, kërkojnë ndihmë nga
ylli i cili do ta largojë sihrin. Në këtë metodë aspak nuk fshihet
madhërimi i dikujt tjetër përveç Allahut dhe kërkimi i ndihmës nga
dikush tjeterë përveç Allahut, e të gjitha këto janë shirk.

Në këtë metodë sihirbazi merr një djalë që ende nuk e ka arritur

moshën madhore, me kusht që të jetë pa abdest, mandej e merr
dorën e majtë të djalit dhe pastaj mbi të vizaton një drejtkëndësh.
Rreth drejtkëndëshit ai shkruan magji talismanësh – që gjithsesi
përbëhen nga shirku, e pastaj mbi llërën e djalit në mesin e
drejtkëndëshit vendos vaj dhe një lule të kaltërt, ose vaj dhe ngjyrë
të kaltërt, dhe më pas e shkruan një talisman tjetër me shkronja veç
e veç në një letër të gjatë. Pas të gjithave, atë letër e vendos mbi
ballin e djalit si ambrellë, e pastaj ia vendos kapelen që të
përforcohet letra. Pastaj e mbështjellë djalin tërësisht me rroba të
rënda. Në atë gjendje dora e djalit shihet, por ai nuk e sheh sepse
është errësirë. Pas kësaj sihirbazi fillon me këndimin e magjive
mosbesimtare. Kur djali sheh se errësira u shndërrua në dritë dhe
se pamjet kanë filluar të sillen në llërën e tij, sihirbazi e pyet se
çfarë është duke parë. Djali përgjigjet: “Jam duke parë fytyrën e
njeriut.”
- I thuaj që sihirbazi i ka thënë atë dhe atë dhe pamjet do të lëvizin
paralelisht me urdhrat, thotë sihirbazi.
Këtë urdhër e përdorin kur kërkohen gjërat e humbura. As në këtë
metodë si as në të tjerat nuk është i fshehur shirku, kufri, as
talismanët të cilët askush nuk i kupton.

Në këtë metodë sihirbazi kërkon nga i sëmuri disa gjëra private të

tij, siç janë shamia, këmisha ose çfarëdo mbi të cilën ndjehet era e
djersës. Pastaj sihirbazi e mbështjell në nyje një pjesë të shamisë
së tij, e mat gjatësinë prej katër gishtërinjve dhe e kap fuqishëm
shaminë dhe këndon suren Et-Tekathur ose cilëndo sure tjetër të
shkurtër, gjatë së cilës e ngre zërin dhe pastaj shqipton talismanin
e vet mushrik. Pas kësaj e thërret xhinin dhe i thotë: “Nëse
shkaktar i sëmundjes së tij është xhini atëherë shkurtoje shaminë, e
nëse sëmundja është natyrale, atëherë lereni shaminë ashtu siç
është.” Pastaj sihirbazi e mat përsëri shaminë dhe nëse sheh që
është zgjatur më tepër se katër gishta, i thotë të sëmurit: “Ti je
goditur me mësysh.” E nëse e sheh që është shkurtuar, i thotë:
“Ti je goditur nga sëmundja me shkaktar xhinin.” E nëse
konstaton që shamia është e gjatë katër gishtërinj, siç ka qenë, i
thotë që të shkojë te mjeku.

- Sihirbazi e ngre zërin gjatë këndimit të Ku’ranit që i sëmuri të

mendojë se është duke shëruar me Kur’an, e nuk është ashtu,
fshehtësia është në talismanin të cilin ai ia këndon vetvetes.
- Të ndihmuarit me xhinin dhe thirrja e të njëjtëve dhe të drejtuarit
e duas atyre është shirk.
- Xhinët janë të njohur për gënjimin e tepërt. E, si mund ta dimë që
xhini i caktuar gënjen apo e flet të vërtetën? E kemi analizuar
punën e një sihirbazi. Nganjëherë ata e flasin të vërtetën, por në të
shumtën e rasteve gënjejnë. Na erdhi njëherë një i sëmurë dhe tha
që sihirbazi ia kishte dhënë diagnozën nga e cila përfundohet që ka
mësysh. Pasi që i lexuam Kur’an nga ai foli xhini dhe kuptuam që
tek ai nuk ishte në pyetje mësyshi, e raste të tilla janë të shumta.
Ndoshta ekzistojnë edhe mënyrat e tjera për thirrjen e xhinit, të
cilat nuk i di.
Nëse gjen vetëm një nga këto shenja tek ai i cili shëron, dije që ai
pa kurrfarë dyshimi është sihirbaz. Ato janë këto shenja.
1. E pyet të sëmurin për emrin e tij dhe emrin e nënës së tij.
2. Merr disa gjëra private të të sëmurit (rroba, shami, kapele dhe të
tjera).
3. Ndonjëherë kërkon që t’i sjellin një kafshë me veçori të caktuara
dhe ta therin pa e përmendur emrin e Allahut. Ndonjëherë me
gjakun e saj ai lyen vendet e sëmura ose kafshën e hedh në vende
të shkreta.
4. Shkruan talismanë (magji dhe shkrime).
5. Leximi i magjive dhe shqiptimi i talismanëve të pakuptueshëm.
6. I jep të sëmurit shkresa që përbëhen nga katërkëndëshi mbi të
cilin janë shkronjat dhe numrat.
7. E urdhëron të sëmurin që të ndahet nga njerëzit për një periudhë
të caktuar, duke qëndruar në një dhomë në të cilën nuk hyn drita e
diellit.
8. Ndonjëherë kërkon nga i sëmuri që të mos lahet me ujë për një
periudhë të caktuar, kryesisht 40 ditë, e kjo shenjë udhëzon se
kemi të bëjmë me xhin të krishterë në shërbim të sihirbazit.
9. I jep të sëmurit gjëra të cilat duhet t’i fut në dhe.
10. I jep të sëmurit letra të cilat duhet t’i djegë dhe me të do të
tymoset.
11. Flet me një të foluri të pakuptimtë.
12. Ndonjëherë sihirbazi e lajmëron të sëmurin mbi emrat e tij,
emrin e qytetit nga i cili është dhe mbi problemin për të cilin ka
ardhur.
13. I shkruan të sëmurit shkresa me shkronja të ndërprera mbi letër
ose mbi një enë dheu me ngjyrë të bardhë dhe pastaj e urdhëron të
sëmurin që t’i vendosë ato në një enë me ujë dhe të pijë prej saj.
Nëse e kupton që ke të bësh me një sihirbaz, je i obliguar që të
mos shkosh tek ai. Për ty vlejnë fjalët e të Dërguarit, :
“Ai i cili shkon te sihirbazi dhe e beson atë që ai i thotë, e ka
mohuar atë që i është shpallur Muhammedit ..”36

36
Hadithin e transmeton El-Bezzar dhe thotë se hadithi është hasen.
1. Imam Maliku, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Sihirbazi që bën
sihër, e atë nuk e bën askush përveç sihirbazit, është i ngjashëm
me atë për të cilin Allahu  thotë: (El-Bekare 102). Unë mendoj se
duhet të vritet personi që e bënë atë.37
2. Ibn Kudame, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Dënimi për
sihirbazin është vrasja. Kjo transmetohet nga Umer ibn Hattabi,
Uthman ibn Affani, Ibn Umeri, Hafsa, Xhundub ibn Abdullahu,
Xhundub ibn Ka’ba, Kajs ibn Sa’di, Umer ibn Abdulazizi, ndërsa
të këtij mendimi janë edhe Ebu Hanifja dhe Maliku.
3. El-Kurtubi, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Juristët islamë janë
ndarë në pikëpamje të dispozitës mbi sihirbazin musliman dhe
jomusliman: Maliku është i mendimit se nëse sihirbazi i bën sihër
dikujt personalisht, e sihri i tij bëhet me fjalë që përmbajnë kufër,
atëherë duhet të mbytet dhe nuk duhet t’i kërkohet të pendohet.
Nuk i pranohet pendimi, sepse sihri është gjë me të cilin ai
dëshiron të fshihet, siç janë edhe zindiku (dezertori) dhe laviri, dhe
sepse Allahu sihrin e ka quajtur mosbesim. ‫َﺣ ٍد‬ ِ ِ ِ
َ ‫َوَﻣﺎ ﻳـُ َﻌﻠّ َﻤﺎن ﻣ ْﻦ أ‬
‫…“ َﺣ ﱠﱴ ﻳَـ ُﻘﻮﻻَ إِﱠﳕَﺎ َْﳓ ُﻦ ﻓِْﺘـﻨَﺔٌ ﻓَﻼَ تَ ْﻜ ُﻔْﺮ‬vërtetë asnjëri prej tyre nuk i
mësoi ndokujt gjëra të tilla, veç pasi ata thanë: ‘Ne jemi vetëm

37
El-Muvetta’: 628.
sprovë, kështu që mos u bëni mosbesimtarë (duke mësuar magjinë
prej nesh)…” [El-Bekare, 102]. Ky është mendimi i Ahmed ibn
Hanbelit, Ebu Thevriut, Is’hakut, Shafiut dhe Ebu Hanifes.
Duhet përmendur që mendimi i Shafiut se sihirbazi nuk duhet
vrarë vetëm për shkak të sihrit, është i njohur, por ai vritet për
hakmarrje, në rast se ai e ka vrarë dikë me sihër.
4. Ibnu Mundhiri, Allahu e mëshiroftë thotë: “Kur njeriu vërteton
se dikush i ka bërë sihër me fjalë kufri, është obligim që ai person
të vritet, nëse nuk pendohet dhe nëse ekziston argument kundër tij,
e ai argument është kufri i hapur. Por nëse vërtetohet që fjalët me
të cilat ai ka bërë sihër në vetvete nuk përmbajnë kufër, atëherë
nuk është e lejuar të vritet. Por, nëse ai që i është bërë sihër goditet
nga çmenduria ose humbja e mendjes për shkak të sihrit, atëherë
duhet merret hak nëse sihri është bërë qëllimisht, por nëse nuk
është bërë qëllimisht, atëherë duhet t’i jepet haku familjes së tij.38
5. Hafiz Ibn Kethiri, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Ata të cilët i
konsiderojnë mosbesimtarë sihirbazët këtë e argumentojnë me
ajetin: ‫ﻳﻨ َﻔﻌُ ُﻬﻢ‬
ْ ُ َ‫َوﻳَـﺘَـ َﻌﻠﱠ ُﻤﻮ َن َﻣﺎ ﻳ‬
َ َ‫ﻀﱡﺮُﻫ ْﻢ َوﻻ‬ “…Dhe ata mësuan atë që i
dëmtonte dhe nuk u sillte përfitim…” [El-Bekare, 102]. Kështu
transmetohet nga Ahmed ibn Hanbeli dhe të mëparshmit e tjerë.
Disa kanë thënë se këta nuk konsiderohen mosbesimtarë, por
vetëm duhet të dënohen. Transmetohet nga Shafiu dhe Ahmedi, të
cilët thonë: “Na ka informuar Sufjan ibn Ujejne nga Amër ibn
Dinari se e ka dëgjuar Bexhlet ibn Abdetin duke thënë: “Umer ibn
Hattabi , ka shkruar një letër në të cilën urdhëron që të vriten të
gjithë sihirbazët dhe sihirbazet, me çrast i kemi vrarë tre
sihirbazë.39

38
Transmetohet nga Tefsiri i Ibn Kethirit.
39
Ibn Kethiri ka thënë se ky hadith transmetohet nga El-Buhariu në “Sahihun” e
tij.
Është e njohur që Hafsës i ka bërë sihër një robëreshë dhe ajo ka
urdhëruar që të vritet, dhe e kanë vrarë. Imam Ahmedi ka thënë:
“Është shënuar nga tre shokë të të Dërguarit , se sihirbazët duhet
të vriten.”40
6. Hafiz Ibni Haxher ka thënë: “Maliku mbron mendimin që
aktakuza për sihirbazin është aktakuza si për dezertorin nga feja
dhe nuk i pranohet pendimi. Do të thotë se mbi ta duhet zbatuar
dënimi. Kështu thotë edhe Abdullah ibn Hanbeli. Ndërsa Shafiu
thotë: “Nuk do të vritet, vetëm nëse ai pranon se e ka vrarë dikë
me sihrin e vet.41
Përfundimi:
Është e qartë që shumica e ulemave janë të mendimit se sihirbazi
duhet vrarë. Vetëm Shafiu thotë se nuk duhet vrarë, vetëm nëse ai
ka vrarë me sihër dhe me këtë rast vrasja e tij do të jetë hakmarrje.

1. Ebu Hanifja, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Sihirbazi do të

vritet në bazë të argumenteve të përgjithshme nga hadithi dhe për
atë se sihri është i keq, pasojë e së cilit është vrasja e muslimanëve,
ndërkohë vrasja e muslimanit kërkon vrasjen e dhimisë (pjesëtar i
fesë tjetër në vendin musliman).42
2. Maliku, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Nuk duhet të vritet
sihirbazi i pasuesve të Librit, vetëm nëse ai ka vrarë dikë me sihrin
e vet. Nëse sihri i tillë i sjell dëm muslimanit, gjë që nuk është në
pajtim me marrëveshjen e nënshkruar nga dhimiu me shoqërinë

40
Tefsiri i Ibn Kethirit.
41
“Fet’hul Bari”: 10/236.
42
“El-Mugni”: 10/115.
islame, ai me atë rast e thyen marrëveshjen dhe vrasja e tij bëhet e
lejuar. I Dërguari  nuk e ka vrarë Lubejd Ibn Ea’samin sepse ai
kurrë nuk i është hakmarrë askujt për veten dhe se frikohej ta
vriste që të mos përhapej trazira në mes muslimanëve dhe aleatëve
të tij nga radhët e ensarëve.43
3. Shafiu, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Nuk është e lejuar vrasja
e sihirbazëve nga radhët e krishterëve dhe jehudëve, vetëm nëse
ata kanë vrarë dikë me sihrin e tyre. Me atë rast është e lejuar
vrasja.”44
4. Ibn Kudame, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Sa i përket
sihribazit të ehli-kitabiëve, ai nuk vritet vetëm nëse ai ka vrarë
dikë me sihrin e vet. Ai vritet për hakmarrje, siç është vërtetuar se
Lubejd ibn E’asami i ka bërë sihër të Dërguarit , e nuk e ka vrarë,
pasi shirku është më i keq sesa sihri, ndërsa kafiri nuk vritet për
shkak të shirkut. Argumentet ekzistuese tregojnë se muslimani
sihirbaz duke u marrë me sihër bëhet kafir. Prandaj është analogji
jo e drejtë që pjesëtarët e feve të tjera duhet të vriten për shkak të
sihrit, sepse i krishteri i martuar që bën zina nuk vritet, ndërsa
muslimani gurëzohet.”45 Allahu e di më së miri.

43
“Fet’hul Bari”: 10/236.
44
“Fet’hul Bari”: 10/236.
45
“Fet’hul Bari”: 10/236.
1. Esh-Sha’bi ka thënë: “Nuk pengon nëse ka të bëjë me magji të
vjetra arabe, ndërsa Hasan El-Basriu e urren largimin e sihrit në
mënyrë të tillë.46 “Kam thënë se shërimi me magji është mënyra e
shërimit të atij që konsiderohet se i ka bërë dikush sihër ose e ka
sulmuar xhini.”
2. Ibn Kudame, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Sa i përket atij që
largon sihrin nga i sëmuri nëpërmjet Kur’anit, duasë apo të folurit
në të cilin nuk ka dëm, atëherë nuk pengon, por nëse kjo bëhet
përmes diçkaje që në vetvete ka shenja të sihrit, këtë Ahmed ibn
Hanbeli e ka ndaluar.”47
3. El-Hafiz Ibn Haxher Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Fjalët e të
Dërguarit : “Shërimi me magji i përket veprës së shejtanit”
udhëzojnë në atë që kush e ka qëllimin e mirë, do të bëhet mirë, e
kush e ka qëllimin e keq, do të bëhet keq. Ekzistojnë dy lloje të
shërimit.”48
Them se: “Kjo është e vërtetë, ekzistojnë dy lloje të shërimit.
I pari: shërimi i lejuar, e ky është largimi i sihrit me Kur’an, me
dua dhe me dhikër të caktuar.
I dyti: shërimi i ndaluar; e ky është largimi i sihrit me sihër,
kërkimi i ndihmës nga shejtani, të ndihmuarit me të njëjtin,
përpjekja për t’iu afruar atyre dhe për t’i kënaqur. Ekziston
mundësia që i Dërguari  ka menduar mbi këtë lloj sihri, kur ka
thënë: “Shërimi me magji është vepër e shejtanit.” Atëherë si
mund të jetë i lejuar ky lloj shërimi, kur i Dërguari  e ka ndaluar

46
“Tefsiri i Kurtubit”: 2/49.
47
“El-Mugni”: 10/114.
48
“Fet’hul Bari”: 10/233.
jo vetëm me këtë hadith por edhe me të tjerë, siç është ai në të cilin
përmendet vajtja te sihirbazi dhe falltori, andaj thuhet se ai që u
beson atyre e ka mohuar atë me të cilën ka ardhur i Dërguari .

1. El-Hafiz ibnu Haxher Allahu e mëshiroftë, thotë: “Në këto Fjalë

të Allahut: ‫َﺣ ٍد َﺣ ﱠﱴ ﻳَـ ُﻘﻮﻻَ إِﱠﳕَﺎ َْﳓ ُﻦ ﻓِْﺘـﻨَﺔٌ ﻓَﻼَ تَ ْﻜ ُﻔ ْﺮ‬ ِ ِ ِ
َ ‫َوَﻣﺎ ﻳـُ َﻌﻠّ َﻤﺎن ﻣ ْﻦ أ‬
“…Ne jemi vetëm sprovë, kështu që mos u bëni mosbesimtarë…”
[El-Bekare: 102] tregohet se mësimi i sihrit është kufër.”49
2. Ibn Kudame, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Mësimi i sihrit dhe
t’ia mësosh dikuj tjetër atë që është kufër dhe ne nuk njohim
kurrfarë divergjence tek ulematë mbi këtë çështje.
Bashkëmendimtarët tanë janë edhe (Hanbelitë), të cilët thonë:
“Sihirbazi, i cili ia mëson dikujt sihrin apo e bën atë, konsiderohet
mosbesimtar pa e pasur parasysh se a e konsideron atë të ndaluar
apo të lejuar.”50
3. Ebu Abdullah Er-Razi ka thënë: “Studimi mbi sihrin nuk është
asgjë e keqe dhe e qortuar. Dijetarët janë pajtuar me këtë. Shkak
për këtë është fakti që shkenca vetëvetiu është diçka e ndershme.
ِ‫ﱠ‬ ِ‫ﱠ‬
Këto janë Fjalët e Allahut : ‫ﻳﻦ َﻻ‬ َ ‫ﻗُ ْل َﻫ ْل ﻳَ ْﺴﺘَ ِﻮي اﻟﺬ‬
َ ‫ﻳﻦ ﻳَـ ْﻌﻠَ ُﻤﻮ َن َواﻟﺬ‬
ِ ‫…“ ﻳـ ْﻌﻠَﻤﻮ َن إِﱠﳕَﺎ ﻳـﺘَ َﺬ ﱠﻛﺮ أُوﻟُﻮا ْاﻷَﻟْب‬Thuaj: ‘A janë ata që dinë
‫ﺎب‬َ ْ ُ َ ُ َ
njësoj me ata që nuk dinë?’…” [El-Zummer, 9]. Prandaj, nëse
nuk do ta kishim studiuar sihrin, si do të dinim ta dallonim nga
mu’xhizja. Jemi të obliguar që ta dimë se çka e bënë mu’xhizen
mu’xhize. Ajo që vaxhibin e bën të tërësishëm konsiderohet

49
“Fet’hul Bari”: 10/225
50
“El-Mugni”: 10/106.
vaxhib, e ajo që është vaxhib, nuk mund të jetë as haram as e
qortuar.”51
4. Hafiz Ibn Kethiri, Allahu e mëshiroftë, thotë: “Fjalët e Er-Raziut
janë të dikutueshme nga disa aspekte. Njëri nga ata se “studimi i
sihrit nuk është i qortuar.” Nëse mendon se ajo nuk është e qortuar
nga aspekti mendor, atëherë atë e kundërshtojnë Mu’tezilët, të cilët
e ndalojnë, e nëse mendon nga aspekti i sheriatit, atëherë
ِ
përgjigjen e ka në këtë ajet të çmuar: ُ ‫َواتـﱠبَـ ُﻌﻮاْ َﻣﺎ تَـْﺘـﻠُﻮاْ اﻟﺸﱠﻴَﺎﻃ‬
‫ﲔ َﻋﻠَﻰ‬
ِ ‫“ ﻣْﻠ‬Ata ndoqën atë që Shejtanët e nxorrën (në mënyrë
‫ﻚ ُسﻠَْﻴ َﻤﺎ َن‬ ُ
të rreme nga magjia) në kohën e sundimit të Sulejmanit…” [El-
Bekare, 102], ku mund të vërehet qartë qortimi i mësimit të sihrit.
Gjithashtu, përgjigja gjendet edhe në hadithin sahih: “Ai i cili
shkon te magjistari apo falltori, e ka mohuar atë që i është
shpallur Muhammedit.”52 Në “Sunen” thuhet: “Ai i cili lidh nyjen
dhe fryen në atë, ka bërë sihër.”
Sa i përket fjalëve të tij: “Të gjithë pajtohen se nuk është i ndaluar
mësimi i sihrit”, si mund të thuhet përkrah ajeteve dhe haditheve
që kemi paraqitur, se nuk është e ndaluar? Që të mund të thuhej se
ulematë janë të një mendimi në lidhje me sihrin, duhet
argumentuar se me qëndrim të tillë janë pajtuar dijetarët më
eminent islamë, ose të paktën shumica e tyre.
Sa i përket klasifikimit të sihrit në përmbajtjen e ajetit kur’anor:
ِ ‫ﻗُل َﻫل ﻳﺴﺘَ ِﻮي اﻟﱠ ِﺬﻳﻦ ﻳـ ْﻌﻠَﻤﻮ َن واﻟﱠ ِﺬﻳﻦ َﻻ ﻳـ ْﻌﻠَﻤﻮ َن إِﱠﳕَﺎ ﻳـﺘَ َﺬ ﱠﻛﺮ أُوﻟُﻮا ْاﻷَﻟْب‬
‫ﺎب‬َ ْ ُ َ ُ َ َ َ ُ ََ َْ ْ ْ
“…Thuaj: ‘A janë ata që dinë njësoj me ata që nuk dinë?’…”

51
Transmetohet nga Ibn Kethiri “145/1.
52
Transmetohet nga të katërtit dhe El-Bezzari me zinxhir të mirë
transmetuesish. Gjithashtu transmeton edhe Muslimi me të dhënat “dhe nuk i
pranohet namazi katërdhjetë ditë”.
[El-Zummer, 9] mund të thuhet se ky ajet udhëzon në lavdërimin e
studiuesit të shkencave të sheriatit.
Më pas, mund të themi se mësimi i sihrit është obligim për ta
dalluar muxhizën nga ai. Mendimi i tillë është i dobët, ose thënë
më qartë, i parregullt, sepse mu’xhizja më madhështore e të
Dërguarit tonë  është Kur’ani, për të cilin gënjeshtra është e huaj
sepse Kur’ani është nga i Urti dhe i Lavdëruari. Njohja e
mbinatyrshmërisë së tij nuk themelohet mbi njohjen e sihrit. Pastaj
është e njohur që as’habët, tabi’inët dhe shkencëtarët islamë e kanë
dalluar mu’xhizen nga ajo që nuk është mu’xhize. Dhe nuk kanë
mësuar e as nuk e kanë mësuar dikë mbi sihrin. Allahu e di më së
miri.53
5. Ebu Hajjani në “El-Bahrul-Muhit” ka thënë: “Gjykimi mbi
mësimin e sihrit mund të vështrohet kështu: Nëse me mësimin e
sihrit madhërohet diçka ose dikush në vend të Allahut, siç janë yjet
dhe shejtanët, duke e pasur parasysh atë që ka thënë Allahu i
Lartësuar, mund të përfundojmë se kjo padyshim është kufër. Nuk
është e lejuar të mësohet as të punohet sipas tij (sihrit), sepse
qëllimi i mësimit të tij është gjakderdhja dhe ndarja e
bashkëshortëve dhe miqve. Nëse asgjë nga të lartpërmendurat nuk
është për qëllim, por prapë ekziston mundësia të bëhet, sërish nuk
është e lejuar mësimi i sihrit e as veprimi sipas tij. Ajo që ka për
bazë mashtrimin, gënjeshtrën dhe fallin nuk është e lejuar të
mësohet e as të veprohet, sepse të gjitha këto janë rrugë të gabuara.
Por, nëse ka për qëllim t’i tregojë botës sesa i shkathët dhe i
shpejtë është dhe për të zbavitur dhe dëfryer, atëherë me këtë rast
mësimi i sihrit është vetëm i qortuar.54
Kam thënë: “Kjo përgjigje është e mirë dhe meriton lavdata dhe
duhet të bazohemi tek ajo.”

53
“Tefsiri i Ibn Kethirit” 145/1.
54
Transmetohet nga “Revai’ul-bejan” 1/85.
El-Mazeri ka thënë: “Dallimi në mes sihrit, kerametit dhe
mu’xhizes është në atë se sihri themelohet mbi të ndihmuarit e
sihirbazit me ndonjë fjalë apo vepër në arritjen e asaj që dëshiron,
ndërsa kerameti këtë nuk e kërkon, pasi ai krijohet me ndihmën e
Allahut, por me meritën e besimtarit të mirë. Mu’xhizja nga
kerameti dallohet në një gjë: provokimi. Mu’xhizja është krijuar si
provokim i dikujt, si p.sh. mosbesimtarët që kanë kërkuar nga të
Dërguarit e Allahut shfaqjen e mrekullive, derisa kerameti nuk e
ka për qëllim këtë.55
Hafiz Ibn Haxheri, ka thënë: “Imam el-Haramejni ka transmetuar
mendimin sipas të cilit sihri mund të gjendet vetëm te mëkatari, e
që nuk ndodh me keramitn.”
Hafizi gjithashtu ka thënë: “Është e domosdoshme që të merret
parasysh niveli fetar tek ai i cili vërehet dukuria mbinatyrore. Nëse
është besnik ndaj sheriatit dhe ruhet nga gjërat e ndaluara, atëherë
dukuria mbinatyrore që ndodh tek ai është keramet. Në të
kundërtën është sihër, sepse krijohet si rezultat i ndikimit të të
ngjashmëve, siç është ndihma e shejtanit dhe të tjera.”56

Ndodh që njeriu nuk është sihirbaz, as nuk di gjë mbi sihrin. Nuk
është i lidhur as me sheriatin, është bërës i mëkateve të mëdha. Por

55
“Fet’hul-Bari” 10/223.
56
Ibid.
edhe përkundër kësaj tek ai mund të shfaqen dukuri mbinatyrore.
Ndonjëherë personi i tillë i takon risixhive ose adhuruesve të
varrit... Më e mundur është që ka të bëjë me ndihmën e shejtanit
për llojin e tillë të njerëzve, i cili ka për qëllim përvetësimin e
pasuesve të drejtimit të ri. Populli e pason verbërisht, me ç’rast e
braktis Sunetin. Kjo është dukuri e shpeshtë, sidomos nëse ka të
bëjë me ndonjë themelues dhe udhëheqës të tarikatit sufi (dervish)
të bidateve.
- Simptomat e sihrit
- Shërimi
- Shembujt praktik të shërimit nga sihri i ndarjes
- Xhini e vë shkresën në jastëk
- Rasti i fundit i shëruar nga autori para se t`i shkruante
këto rreshta

- Simptomat e sihrit të dashurisë

- Si bëhet sihri i dashurisë
- Kundërreagimi i sihrit të dashurisë
- Burri të cilin e udhëheq gruaja

- Simptomat e sihrit të imagjinimit

- Largimi i sihrit të imagjinimit
- Shembujt praktik të shërimit nga sihri i imagjinimit

- Simptomat e sihrit të çmendurisë

- Shërimi i sihrit të çmendurisë
- Shembulli praktik i shërimit të sihrit të çmendurisë

- Simptomat
- Shërimi
- Shembulli praktik i shërimit të sihrit të sëmundjes

- Simptomat
- Shërimi

- Simptomat
- Shërimi
- Shembuj praktik të shërimit të sihrit të sëmundjes

- Si bëhet sihri i gjakderdhjes?

- Shërimi
- Shembulli praktik i shërimit të sihrit të gjakderdhjes

- Simptomat e sihrit të shtyerjes së martesës

- Shërimi
- Shembuj praktik të shërimit të sihrit të shtyrjes së
martesës
- Sqarim.e të rëndësishme lidhur me sihrin
Temë e këtij kreu janë llojet e sihrit sipas ndikimit të tyre te njeriu
të cilit i është bërë sihër, pastaj shërimi i secilit veç e veç përmes
Kur’anit dhe Sunetit, dhikrit dhe duave. Dëshiroj t’ju përmend se
në kapitujt e tjerë, që lidhen me shërimin e sihrit, do të hasni në
gjëra që nuk kanë bazë në tekstet e transmetuara nga i Dërguari 
lidhur me shërimin e rasteve të veçanta, por rrjedhin nga dispozitat
e përgjithshme të përmendura në Kur’an dhe Sunet. Për shembull,
do të gjeni rastin i cili shërohet me ajetin nga Libri i Allahut i cili
përsëritet 70 herë, ose të ajeteve të tjera nga sure të ndryshme. Të
gjitha këto forma të shërimi rrjedhin nga Fjalët e Allahut të
Lartësuar:
ِ ِ ُ ‫آن ﻣﺎ ﻫﻮ ِش َﻔﺎء ور ْﲪﺔٌ ﻟِّْﻠﻤ ْﺆِﻣﻨِﲔ وﻻَ ﻳ ِﺰ‬
ِ ِ ِ
َ ‫ﻳد اﻟﻈﱠﺎﻟﻤ‬
‫ﲔ إَﻻﱠ‬ َ َ َ ُ َ ََ َ ُ َ ‫َوﻧـُﻨَـّﺰُل ﻣ َﻦ اﻟْ ُﻘْﺮ‬
* ‫َخ َﺴ ًﺎرا‬
“Ne të shpallim Kur'anin, që është shërim dhe mëshirë për
besimtarët, kurse jobesimtarëve nuk u shton tjetër përpos
dëshpërim.” [Isra’: 82]
Disa dijetarë konsiderojnë se me fjalën “shërim” nënkuptohet ilaçi
shpirtëror (ilaç kundër dyshimit, politeizmit, mëkatimit,
degjenerimit), derisa të tjerët pohojnë se në të njëjtën kohë ka të
bëjë edhe me ilaçin trupor. Ekziston edhe një argument tjetër i
qartë, i cili është në të vërtetë thelbi i këtij kreu. Nga Aisha 
transmetohet se i Dërguari i Allahut  ka hyrë tek ajo dhe e ka parë
duke shëruar një grua nga sihri dhe i ka thënë: “Shëroje me Librin
e Allahut.”57
Nëse e shqyrtojmë pak më me precizitet këtë hadith, kemi për të
parë se i Dërguari  e ka thënë këtë përgjithësisht dhe nuk ka
precizuar as ajetet as suret, nga ku shihet se i tërë Kur’ani është
ilaç.
Atë që ne kemi vënë re (krahas eksperiencës sonë të gjatë) është se
Kur’ani, përveç sihrit, mësyshit, lakmisë shëron edhe sëmundjet
trupore.
Ekzistojnë të rinj që me xhelozi të madhe e ruajnë fenë e Allahut 
dhe për çdo ajet që përdorim kërkojnë argument të veçantë.
Thonë: “Dëshirojmë që të na cekësh argument special nga hadithi
se i Dërguari  ka shëruar me këtë ajet.”
Këtij grupi të rinjsh u përgjigjem me hadithin të cilin e transmeton
Ebu Se’id El-Hudrij , hadith që tranmetohet në “Sahihun” e
Buhariut. Në të thuhet se ai paska qenë me një grup as’habësh.
Ishin ndalur në një luginë dhe kishin kërkuar nga banorët e saj që
t`i pranonin si musafir, çka ata kishin refuzuar. Së shpejti, pas
kësaj, prijësin e saj e kishte kafshuar akrepi dhe ata kishin ardhur
te as’habët dhe i kishin pyetur: “A është dikush në mesin tuaj që di
të shërojë?” Ebu Se’idi ka thënë: “Unë shëroj, por nuk do ta bëjë
këtë derisa të më paguani.” E shëroi të sëmurin. Si shpërblim i
dhanë një kope delesh. Kur u kthyen, i treguan të Dërguarit  për
këtë rast, e ai pyeti Ebu Se’idin: “Me çfarë e shërove atë?” “Me
El-Fatihanë”, ishte përgjigjur Ebu Se’idi. “E ndoshta ajo me të
vërtetë është ilaç?” I Dërguari  e miratoi veprimin e tij.

57
“Es-silsiletus-sahiha” nën numrin 1931. Shejh Albani, rahimehullah, ka thënë
se është sahih.
Nga ky hadith shihet se Ebu Se’idi nuk ka pritur ndonjë udhëzim
special nga i Dërguari , në të cilin do të ishte shënuar se El-
Fatiha-ja është ilaç, ndërsa i Dërguari e ka lejuar atë.
I Dërguari  ka dhënë përkufizimin e përgjithshëm në lidhje me
ajete të caktuara me sure dhe me dua. Në “Sahihun e Muslimit”
është shënuar se dikush ka thënë: - O i Dërguari i Allahut, në
xhahilijet kemi pasur rukjen me të cilën shëronim. – “Më lejo t’i
dëgjoj ato rukje tuaja, sepse nuk pengon që të përdoret rukja
nëse ajo në vetvete nuk përmban shirk.”58
Nga ky hadith marrim vërtetimin se shërimi me rukjen nga Kur’ani
dhe Suneti, pastaj me duatë dhe rukjen nga xhahilijeti, e cila në
vetvete nuk përmban shirk, është e lejuar.

58
Transmeton Muslimi në kapitullin “Es-Selam” 64.
Allahu i Lartësuar në suren El-Bekare thotë:
ِ َ‫ﻚ سﻠَﻴﻤﺎ َن وﻣﺎ َﻛ َﻔﺮ سﻠَﻴﻤﺎ ُن وﻟ‬ ِ ِ
‫ـﻜ ﱠﻦ‬ َ َ ْ ُ َ َ َ َ ْ ُ ‫ﲔ َﻋﻠَﻰ ُﻣْﻠ‬ ُ ‫َواتـﱠبَـ ُﻌﻮاْ َﻣﺎ تَـْﺘـﻠُﻮاْ اﻟﺸﱠﻴَﺎﻃ‬
‫ﲔ ﺑِبَﺎﺑِ َل‬ ِ ْ ‫اﻟﺴ ْحﺮ وَﻣﺎ أُﻧ ِﺰَل َﻋﻠَﻰ اﻟْﻤﻠَ َﻜ‬ ِ ِ ِ
َ َ َ ّ ‫ﱠﺎس‬ َ ‫ﲔ َﻛ َﻔُﺮواْ ﻳـُ َﻌﻠّ ُﻤﻮ َن اﻟﻨ‬ َ ‫اﻟﺸْﱠﻴﺎﻃ‬
‫َﺣ ٍد َﺣ ﱠﱴ ﻳَـ ُﻘﻮﻻَ إِﱠﳕَﺎ َْﳓ ُﻦ ﻓِْﺘـﻨَﺔٌ ﻓَﻼَ تَ ْﻜ ُﻔْﺮ‬ ِِ ِ
َ ‫وت َوَﻣﺎ ﻳـُ َﻌﻠّ َﻤﺎن ﻣ ْﻦ أ‬ َ ‫وت َوَﻣ ُﺎر‬ َ ‫َﻫ ُﺎر‬
‫ﻳﻦ ﺑِِﻪ ِﻣ ْﻦ‬ ِِ ِ ِ ِ
ِّ ‫ﻀ‬
َ ‫ﺂر‬ َ ِ‫ﲔ اﻟْ َﻤ ْﺮء َوَزْوﺟﻪ َوَﻣﺎ ُﻫﻢ ﺑ‬ َ ْ ‫ﻓَـﻴَـﺘَـ َﻌﻠﱠ ُﻤﻮ َن ﻣْﻨـ ُﻬ َﻤﺎ َﻣﺎ ﻳـُ َﻔِّﺮﻗُﻮ َن ﺑِﻪ ﺑَـ‬
‫ﻀﱡﺮُﻫ ْﻢ َوﻻَ ﻳَﻨ َﻔﻌُ ُﻬ ْﻢ َوﻟََﻘ ْد َﻋﻠِ ُﻤﻮاْ ﻟَ َﻤ ِﻦ‬ ِ
ُ َ‫َﺣد إِﻻﱠ ِِ ْذ ِن ا ّ َوﻳـَﺘَـ َﻌﻠﱠ ُﻤﻮ َن َﻣﺎ ﻳ‬
ٍ ‫أ‬
َ
ْ‫س َﻣﺎ َشَﺮْواْ ﺑِِﻪ أَﻧ ُﻔ َﺴ ُﻬ ْﻢ ﻟَْﻮ َﻛﺎﻧُﻮا‬ ِ ٍ ِِ ِ ِ
َ ‫ا ْشﺘَـَﺮاﻩُ َﻣﺎ ﻟَﻪُ ﰲ اﻵخَﺮة ﻣ ْﻦ َخﻼَق َوﻟَبْﺌ‬
* ‫ﻳَـ ْﻌﻠَ ُﻤﻮ َن‬
“(e hodhën librin e Zotit) E ndoqën atë që thonin djajt në kohën e
sundimit të Sulejmanit. Por Sulejmani nuk ishte i pafé, djajt
ishin të pafé, sepse u mësonin njerëzve magjinë. (Ndoqën) Edhe
çka u zbriti në Babil dy engjëjve, Harutit dhe Marutit. E ata të dy
nuk i mësonin askujt (magjinë) para se t'i thonin: "Ne jemi
vetëm sprovë, pra mos u bën i pa fé!" E, mësonin (njerëzit) prej
atyre dyve atë (magji) me çka ndanin burrin prej gruas së vet, por
pa lejën e Allahut me atë askujt nuk mund t'i bënin dëm dhe
ashtu mësonin çka u sillte dëm e nuk u sillte dobi atyre. E ata
(jehuditë) e kanë ditur se ai që (hodhi librin) e zgjodhi atë
(magjinë), ai në botën tjetër nuk ka ndonjë të drejtë (në mëshirën
e Zotit). Po ta dinin, ata se për ç'ka e shitën vetveten, ajo është
shumë e keqe.” [El-Bekare, 102]
Nga Xhabiri  transmetohet të ketë thënë: “I Dërguari  ka thënë:
“Iblisi fronin e vet e ka vendosur mbi ujë dhe mandej i ka
dërguar punëtorët e vet në shumë anë, ai i cili nga ata mbjell më
tepër turbullira me pozitë është shumë më afër tij. Ashtu kishte
ardhur njëri prej tyre dhe kishte thënë: “E kam bërë, këtë dhe
këtë.” - ndërsa Iblisi iu përgjigj: “Ti asgjë nuk ke bërë. Por kur
erdhi njëri prej tyre dhe tha: “Nuk e lashë derisa nuk e ndava
nga gruaja.” Atë Iblisi e afroi dhe i tha: “Po, ti.”59

Ky është sihri me të cilin ndahet burri nga gruaja, ose me anë të të

cilit krijohet armiqësia dhe urrejtja në mes miqve dhe partnerëve
profesionalë.

1. Ndarja e djalit nga nëna,

2. Ndarja e djalit nga babai,
3. Ndarja e vëllezërve,
4. Ndarja e miqve profesionalë dhe e miqve të tjerë,
5. Ndarja e burrit dhe gruas. Ky lloj është më i rrezikshmi
dhe më i përhapuri.

- Shndërrimi i befasishëm i dashurisë në urrejtje,

- Dyshimi i vazhdueshëm në mes bashkëshortëve,
- Mospranimi i ndjesës dhe i arsyetimit,

59
Transmeton Muslimi 107/17, komentari i En-Neveviut.
 - Zmadhimi i shkaqeve për grindje dhe ndarje, edhe pse ato
janë fare të parëndësishme,
- Ndërrimi i pamjes së burrit në sytë e gruas dhe të gruas në
sytë e burrit, saqë burri e sheh gruan e vet me pamje të
shëmtuar, edhe pse ndoshta ajo është dukshëm e bukur.
Shkak për këtë është shejtani, i cili është i ngarkuar me
sihër që fytyrën e saj ta bëjë të shëmtuar, duke paraqitur
fytyrën e vet mbi fytyrën e saj.
- Gruaja e sheh burrin e vet me fytyrë të shëmtuar dhe
tmerruese.
- Neveria ndaj vendit ku ulet njëri prej bashkëshortëve.
Njeriun fare normal, me hyrjen në shtëpi ndjen ankth të
madh.
Hafiz Ibn Kethiri, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Shkaku i
ndikimit të sihrit në ndarjen e burrit nga gruaja qëndron në atë se e
shohin njëri-tjetrin me pamje të shëmtuar.”60

Njeriu i cili dëshiron që t’i bëjë dikujt sihër shkon te sihirbazi dhe
kërkon që ta ndajë atë person nga bashkëshorti i saj. Sihirbazi
kërkon nga ai emrin e njeriut të cilit dëshiron t’i bëjë sihër, emrin e
nënës së tij dhe diçka nga gjërat e tij personale (qimet e flokëve,
pjesë nga rrobat e veshura dhe të tjera). Nëse ky nuk mund të arrijë
deri te gjërat e tij personale, atëherë i bën sihër në ujë apo në diçka
tjetër dhe e urdhëron që ta derdhë në rrugën e atij të cilit ia ka
dedikuar sihrin. Kur ky shkel mbi të, bie nën ndikimin e sihrit.
Ndonjëherë e urdhëron që sihrin t’ia vëjë në ushqim ose pije.

60
Tefsiri i Ibn Kethirit: 1/144.
Shërimi përbëhet nga tri etapa

Etapa e parë:
1. Duhet siguruar atmosferë e vërtetë fetare, duke larguar të
gjitha fotografitë dhe statujat nga shtëpia në të cilën
shërohet (pacienti), që të hapet vendi për afrimin e
melaikeve.
2. Duhen kërkuar nga i sëmuri të gjitha shkresat dhe
hajmalitë që zotëron që më herët dhe duhen djegur ato. Të
largohen nga shtëpia muzika dhe instrumentet muzikore.
4. Duhen braktisur të gjitha ato që bien ndesh me Sheriatin,
si p.sh. mashkulli i cili mban ar, gruaja e pambuluar ose
konsumuesit e duhanit.
5. Të sëmurit dhe familjes së tij i duhen mbajtur ligjërata
nga besimi i drejtë (akidja), me qëllim që nga zemra e tyre
të largohet çdo mbështetje në çdokënd tjetër përveç Allahut
.
6. Njohja me gjendjen e të sëmurit, duke i shtruar disa
pyetje për t’u bindur në simptomën apo në simptomat e
shumta të sëmundjes, siç janë:
a) A je duke e parë gruan kohë pas kohe me pamje të shëmtuar?

61
Më gjerësisht në librin “Vikajetul-insan minel-xhini vesh-shejtan” fq. 79.
b) A jeni duke u grindur për gjërat pa rëndësi?
c) A je i qetë larg shtëpisë, ndërsa kur kthehesh ndien neveri në
shpirt?
d) A ndien ndonjëri prej jush neveri gjatë marrëdhënieve seksuale?
e) A është duke ndier ndonjëri prej jush shqetësim apo ëndërron
ëndrra shqetësuese?
Duhet vazhduar me pyetje dhe nëse gjenden dy apo më tepër
simptoma, atëherë duhet vazhduar me shërimin.
7. Para se të fillohet shërimi, duhet të merret abdest dhe të
pranishmit duhen urdhëruar për të njëjtën gjë.
Nëse i sëmuri është femër, mos fillo me shërimin derisa
nuk i shtrëngohen rrobat në trup, që mos të zbulohet gjatë
shërimit.
9. Nuk duhet shëruar gruaja e parfumosur, e trukuar dhe e
pambuluar derisa nuk vishet sipas rregullave të Sheriatit.
10. Personi femër duhet shëruar vetëm në prani të
mahremit (të afërmit të saj).
11. Duhet kërkuar ndihmë nga Allahu i Lartësuar.

Etapa e dytë:
Vëje dorën në kokën e të sëmurit (kryesisht mbi ballin e të
sëmurit) dhe lexoja këtë rukje në vesh:
“Elif, Lamë, Mimë. Ky është libri që nuk ka dyshim në te (sepse
është prej Allahut) është udhëzues për ata që janë të devotshëm.
Të cilët e besojnë të fshehtën, e kryejnë faljen (namazin) dhe prej
asaj që Ne u kemi dhënë, ata japin (zeqatë, sadaka etj.). Dhe ata,
të cilët besojnë në atë që t'u shpall ty, dhe në atë që është
shpallur para teje, dhe që janë të bindur plotësisht për (jetën e
ardhshme në) botën tjetër (ahiretin). Dhe ata, të cilët besojnë në
atë që t'u shpall ty, dhe në atë që është shpallur para teje, dhe që
janë të bindur plotësisht për (jetën e ardhshme në) botën tjetër
(ahiretin).” [El-Bekare, 1-5]
“(e hodhën librin e Zotit) E ndoqën atë që thonin djajt në kohën e
sundimit të Sulejmanit. Por Sulejmani nuk ishte i pafé, djajt
ishin të pafé, sepse u mësonin njerëzve magjinë. (Ndoqën) Edhe
çka u zbriti në Babil dy engjëjve, Harutit dhe Marutit. E ata të dy
nuk i mësonin askujt (magjinë) para se t'i thonin: "Ne jemi
vetëm sprovë, pra mos u bën i pa fé!" E, mësonin (njerëzit) prej
atyre dyve atë (magji) me çka ndanin burrin prej gruas së vet, por
pa lejën e Allahut me atë askujt nuk mund t'i bënin dëm dhe
ashtu mësonin çka u sillte dëm e nuk u sillte dobi atyre. E ata
(jehuditë) e kanë ditur se ai që (hodhi librin) e zgjodhi atë
(magjinë), ai në botën tjetër nuk ka ndonjë të drejtë (në mëshirën
e Zotit). Po ta dinin, ata se për ç'ka e shitën vetveten, ajo është
shumë e keqe.” [El-Bekare, 102]
“Zoti juaj (që meriton adhurim) është një, Allahu, nuk ka zot pos
Atij që është mëshrëplotë, gjithnjë mëshiron. Është fakt se në
krijimin e qiejve e të tokës, në ndërrimin e natës e të ditës, të
anijes që lundron në det që u sjell dobi njerëzve, në atë shi që e
lëshon Allahu prej së larti e me të ngjall tokën pas vdekjes së saj
dhe përhapë në te nga çdo lloj gjallese, në qarkullimin e erërave
dhe reve të nënshtruara mes qiellit e tokës, (në të gjitha këto), për
një popull që ka mend ka argumente.” [El-Bekare, 163-164]
“Këta (për të cilët të rrëfyem) janë të dërguarit, disa prej tyre i
dalluam nga të tjerët, prej tyre pati që Allahu u foli, disa i ngriti
në shkallë më të lartë, Isait, birit të Merjemës i dhamë argumente
dhe e përfocuam me shpirtin e shenjtë (Xhibrilin). E sikur të
donte Allahu, nuk do të mbyteshin ndërmjet vete ata (populli) që
ishin pas tyre, pasi që atyre u patën zbritur argumentet, por ata
megjithatë u përçanë. E pati prej tyre që besuan dhe pati të tillë
që nuk besuan,e sikur të dëshironte Allahu ata nuk do të
mbyteshin, por Allahu punon çka dëshiron.” [El-Bekare, 253]
“I Dërguari i besoi asaj që iu shpall prej Zotit të Tij, si dhe
besimtarët. Secili i besoi Allahut, engjëjve të Tij, shpalljeve të Tij,
të dërguarve të Tij. Ne nuk bëjmë dallim në asnjërin nga të
dërguarit e Tij, dhe thanë: "Dëgjuam dhe respektuam. Kërkojmë
faljen tënde o Zoti ynë! Vetëm te Ti është ardhmëria jonë."
Allahu nuk ngarkon askë përtej mundësive të veta, atij (njeriut) i
takon ajo që e fitoi dhe atij i bie ajo (e keqe) që e meritoi. "Zoti
ynë, mos na dëno nëse harrojmë ose gabojmë! Zoti ynë, mos na
ngarko neve barrë të rëndë siç i ngarkove ata para nesh! Dhe
Zoti ynë, mos na ngarko me atë për të cilën nuk kemi fuqi! Na i
shlyej mëkatet, na i mbulo të këqiat, na mëshiro. Ti je Mbrojtësi
ynë, na ndihmo kundër popullit pabesimtar!” [El-Bekare, 285-
286]
“Allahu vërtetoi se nuk ka zot tjetër përveç Tij, edhe engjëjt e
dijetarët, dhe se Ai është Zbatues i drejtësisë. Nuk ka zot përveç
Tij, Fuqiplotit, e të Urtit. Feja e pranueshme tek Allahu është
islami, e atyre që është dhënë libri, pasi mësuam për të vërtetën,
vetëm nga zilia mes vete kundërshtuan. E kush mohon
argumentet e Allahut, le ta dijë se Allahu shpejt do t'I jape
llogarinë.” [Ali-Imran, 18-19]
“Vërtetë, Zoti juaj, Allahu është Ai që krijoi qiejt dhe tokën
brenda gjashtë ditësh, pastaj qëndroi mbi Arshin, Ai e mbulon
ditën me natën, që me të shpejtë e kërkon atë (mbulimin e dritës
së ditës), edhe dielli, edhe hëna e edhe yjet i janë nënshtruar
sundimit të Tij. Ja, vetëm Atij i takon krijimi dhe sundimi. I
madhëruar është Allahu, Zoti i botëve. Mos bëni çrregullime në
tokë pas rregullimit të saj (me të ardhur të pejgamberëve) dhe
lutnie Atë duke pasur frikë (dënimin) dhe duke shpresuar
(mëshirën). S'ka dyshim se mëshira e Allahut është pranë atyre të
mirëve.” [El-’Araf, 54-56]
‫‪“E Ne e frymëzuam Musain (duke i thënë): "Hidhe shkopin‬‬
‫‪tënd!" Kur qe, ai gëlltiste atë që kishin magjepsuar. Zotit të‬‬
‫]‪Musait dhe të Harunit!" [El-A’araf, 117-122‬‬

‫ﺐ‬‫ﲔ * اﻟﱠ ِﺬﻳﻦ ﻳـُ ْﺆِﻣﻨُﻮ َن ِ ﻟْﻐَْﻴ ِ‬ ‫ِ ِ‬ ‫ﻚ اﻟْﻜِﺘَﺎب ﻻَ رﻳ ِ ِ‬

‫ﺐ ﻓﻴﻪ ُﻫ ًدى ﻟّﻠْ ُﻤﺘﱠﻘ َ‬
‫ِ‬
‫اﱂ * َذﻟ َ‬
‫َ‬ ‫ُ َْ َ‬
‫ﱠِ‬ ‫ِ‬ ‫وﻳ ِﻘﻴﻤﻮ َن اﻟ ﱠ ِ‬
‫ﻚ َوَﻣﺎ‬ ‫ﻳﻦ ﻳـُ ْﺆِﻣﻨُﻮ َن ِﲟَﺎ أُﻧ ِﺰَل إِﻟَْﻴ َ‬
‫ﺎﻫ ْﻢ ﻳُﻨﻔ ُﻘﻮ َن * واﻟﺬ َ‬ ‫ﺼﻼةَ َوﳑﱠﺎ َرَزﻗْـﻨَ ُ‬ ‫َُ ُ‬
‫ﻚ َﻋﻠَﻰ ُﻫ ًدى ِّﻣﻦ ﱠرِِّ ْﻢ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﻚ وِ ِ‬ ‫ِ ِ‬
‫ﻵخَﺮِة ُﻫ ْﻢ ﻳُﻮﻗﻨُﻮ َن * أ ُْوﻟَـﺌ َ‬ ‫أُﻧ ِﺰَل ﻣﻦ ﻗَـْبﻠ َ َ‬
‫ِ‬
‫حﻮ َن * )سورة البقرة ‪(5-1‬‬ ‫ﻚ ُﻫ ُﻢ اﻟْ ُﻤ ْﻔﻠ ُ‬ ‫َوأ ُْوﻟَـﺌِ َ‬
‫ﻚ سﻠَﻴﻤﺎ َن وﻣﺎ َﻛ َﻔﺮ سﻠَﻴﻤﺎ ُن وﻟَ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ـﻜ ﱠﻦ‬ ‫ﲔ َﻋﻠَﻰ ُﻣْﻠ ُ ْ َ َ َ َ ُ ْ َ َ‬ ‫َواتـﱠبَـ ُﻌﻮاْ َﻣﺎ تَـْﺘـﻠُﻮاْ اﻟﺸﱠﻴَﺎﻃ ُ‬
‫ﲔ ﺑِبَﺎﺑِ َل‬ ‫اﻟﺴ ْحﺮ وَﻣﺎ أُﻧ ِﺰَل َﻋﻠَﻰ اﻟْﻤﻠَ َﻜ ْ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫ﱠﺎس ّ َ َ‬ ‫ﲔ َﻛ َﻔُﺮواْ ﻳـُ َﻌﻠّ ُﻤﻮ َن اﻟﻨ َ‬ ‫اﻟﺸْﱠﻴﺎﻃ َ‬
‫َﺣ ٍد َﺣ ﱠﱴ ﻳَـ ُﻘﻮﻻَ إِﱠﳕَﺎ َْﳓ ُﻦ ﻓِْﺘـﻨَﺔٌ ﻓَﻼَ تَ ْﻜ ُﻔْﺮ‬ ‫ِ ِِ‬
‫وت َوَﻣﺎ ﻳـُ َﻌﻠّ َﻤﺎن ﻣ ْﻦ أ َ‬ ‫وت َوَﻣ ُﺎر َ‬ ‫َﻫ ُﺎر َ‬
‫ﻳﻦ ﺑِِﻪ ِﻣ ْﻦ‬ ‫ِ ِِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻀ ِّ‬
‫ﺂر َ‬ ‫ﲔ اﻟْ َﻤ ْﺮء َوَزْوﺟﻪ َوَﻣﺎ ُﻫﻢ ﺑِ َ‬ ‫ﻓَـﻴَـﺘَـ َﻌﻠﱠ ُﻤﻮ َن ﻣْﻨـ ُﻬ َﻤﺎ َﻣﺎ ﻳـُ َﻔِّﺮﻗُﻮ َن ﺑِﻪ ﺑَـ ْ َ‬
‫ﻀﱡﺮُﻫ ْﻢ َوﻻَ ﻳَﻨ َﻔﻌُ ُﻬ ْﻢ َوﻟََﻘ ْد َﻋﻠِ ُﻤﻮاْ ﻟَ َﻤ ِﻦ‬ ‫ِ‬
‫َﺣد إِﻻﱠ ِِ ْذ ِن ا ّ َوﻳـَﺘَـ َﻌﻠﱠ ُﻤﻮ َن َﻣﺎ ﻳَ ُ‬
‫أ ٍ‬
‫َ‬
‫س َﻣﺎ َشَﺮْواْ ﺑِِﻪ أَﻧ ُﻔ َﺴ ُﻬ ْﻢ ﻟَْﻮ َﻛﺎﻧُﻮاْ‬ ‫ٍ ِ‬ ‫ِ ِ ِِ‬
‫ا ْشﺘَـَﺮاﻩُ َﻣﺎ ﻟَﻪُ ﰲ اﻵخَﺮة ﻣ ْﻦ َخﻼَق َوﻟَبْﺌ َ‬
‫ﻳَـ ْﻌﻠَ ُﻤﻮ َن * )سورة البقرة ‪(102‬‬

‫اﺣ ٌد ﻻﱠ إِﻟَﻪ إِﻻﱠ ﻫﻮ اﻟﱠﺮ ْﲪﻦ اﻟﱠﺮِﺣﻴﻢ * إِ ﱠن ِﰲ خﻠْ ِﻖ اﻟ ﱠﺴﻤﺎو ِ‬

‫ات‬ ‫وإِﻟَـﻬ ُﻜﻢ إِﻟَﻪ و ِ‬
‫ََ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬ ‫َ َُ َ ُ‬ ‫َ ُ ْ ٌَ‬
‫ﻚ اﻟﱠِﱵ َْﲡ ِﺮي ِﰲ اﻟْبَ ْح ِﺮ ِﲟَﺎ ﻳَﻨ َﻔ ُع‬ ‫ضو ِ ِ‬
‫ف اﻟﻠﱠﻴ ِل واﻟﻨـﱠﻬﺎ ِر واﻟْ ُﻔﻠْ ِ‬
‫اخﺘﻼَ ْ َ َ َ‬ ‫َواﻷ َْر ِ َ ْ‬
‫ض ﺑَـ ْﻌ َد َﻣ ْﻮَِﺎ َوﺑَ ﱠ‬
‫ﺚ‬ ‫اﻷر َ‬
‫اﻟﻨﱠﺎس وﻣﺎ أَﻧﺰَل ا ِﻣﻦ اﻟ ﱠﺴﻤﺎء ِﻣﻦ ﱠﻣﺎء ﻓَﺄ ِِ‬
‫َﺣﻴَﺎ ﺑﻪ ْ‬ ‫ْ‬ ‫َ َ َ َ ُّ َ َ‬
 ‫ِ‬ ‫اﻟﺮ ِح واﻟ ﱠﺴح ِ‬
‫ﺎب اﻟْ ُﻤ َﺴ ّخ ِﺮ ﺑَـ ْ َ‬ ‫ﻓِﻴﻬﺎ ِﻣﻦ ُﻛ ِل َدآﺑﱠٍﺔ وتَ ْ ِ‬
‫ﲔ اﻟ ﱠﺴ َﻤﺎء‬ ‫ﺼ ِﺮﻳﻒ َِّ َ َ‬ ‫َ‬ ‫ّ‬ ‫َ‬
‫ٍ‬
‫ت ﻟَِّﻘ ْﻮم ﻳَـ ْﻌ ِﻘﻠُﻮ َن *‬
‫ضﻵ ٍ‬
‫)سورة البقرة ‪(164-163‬‬ ‫َواﻷ َْر ِ َ‬
‫ﻀﻠْﻨَﺎ ﺑـﻌﻀﻬﻢ ﻋﻠَﻰ ﺑـﻌ ٍ ِ‬ ‫تِْﻠ َ‬
‫ض ّﻣْﻨـ ُﻬﻢ ﱠﻣﻦ َﻛﻠﱠ َﻢ ا ُّ َوَرﻓَ َع ﺑَـ ْﻌ َ‬
‫ﻀ ُﻬ ْﻢ‬ ‫ﻚ اﻟﱡﺮ ُس ُل ﻓَ ﱠ َ ْ َ ُ ْ َ َ ْ‬
‫ﺎت وآتَـﻴـﻨَﺎ ِﻋﻴﺴﻰ اﺑﻦ ﻣﺮَﱘ اﻟْبـﻴِﻨَ ِ‬
‫ﺎت َوأَﻳﱠ ْد َ ﻩُ ﺑُِﺮ ِ‬ ‫ٍ‬
‫وح اﻟْ ُﻘ ُد ِس َوﻟَ ْﻮ َشﺎء ا ُّ‬ ‫َ ْ َ َ ْ َ َّ‬ ‫َد َر َﺟ َ ْ‬
‫ِ‬ ‫ﻣﺎ اﻗْـﺘـﺘل اﻟﱠ ِﺬ ِ ِ ِ ِ ِ‬
‫ﺎت َوﻟَـﻜ ِﻦ ْ‬
‫اخﺘَـﻠَ ُﻔﻮاْ‬ ‫ﻳﻦ ﻣﻦ ﺑَـ ْﻌدﻫﻢ ّﻣﻦ ﺑَـ ْﻌد َﻣﺎ َﺟﺎءتْـ ُﻬ ُﻢ اﻟْبَـﻴِّﻨَ ُ‬ ‫َ ََ َ َ‬
‫ﻓَ ِﻤْﻨـ ُﻬﻢ ﱠﻣ ْﻦ َآﻣ َﻦ َوِﻣْﻨـ ُﻬﻢ ﱠﻣﻦ َﻛ َﻔَﺮ َوﻟَْﻮ َشﺎء ا ُّ َﻣﺎ اﻗْـﺘَـﺘَـﻠُﻮاْ َوﻟَـﻜِ ﱠﻦ ا َّ ﻳَـ ْﻔ َﻌ ُل‬
‫ﻳد * )سورة البقرة ‪(253‬‬ ‫َﻣﺎ ﻳُِﺮ ُ‬

‫ﻮل ِﲟَﺎ أُﻧ ِﺰَل إِﻟَْﻴ ِﻪ ِﻣﻦ ﱠرﺑِِّﻪ َواﻟْ ُﻤ ْﺆِﻣﻨُﻮ َن ُﻛ ﱞل َآﻣ َﻦ ِ ِّ َوَﻣﻶﺋِ َﻜﺘِ ِﻪ َوُﻛﺘُبِ ِﻪ‬‫َآﻣ َﻦ اﻟﱠﺮ ُس ُ‬
‫ِ‬ ‫ورسﻠِ ِﻪ ﻻَ ﻧـُ َﻔ ِﺮ ُق ﺑـﲔ أ ٍ‬
‫ﻚ َرﺑـﱠﻨَﺎ‬‫َﺣد ِّﻣﻦ ﱡر ُسﻠ ِﻪ َوﻗَﺎﻟُﻮاْ َِﲰ ْﻌﻨَﺎ َوأَﻃَ ْﻌﻨَﺎ غُ ْﻔَﺮاﻧَ َ‬
‫ّ َْ َ َ‬ ‫َُ ُ‬
‫ِ‬ ‫وإِﻟَﻴ َ ِ‬
‫ﺖ َو َﻋﻠَْﻴـ َﻬﺎ َﻣﺎ‬ ‫ﻒ ا ُّ ﻧَـ ْﻔ ًﺴﺎ إِﻻﱠ ُو ْس َﻌ َﻬﺎ َﳍَﺎ َﻣﺎ َﻛ َﺴبَ ْ‬ ‫ﻚ اﻟْ َﻤﺼﲑُ * ﻻَ ﻳُ َﻜﻠّ ُ‬ ‫َْ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺻًﺮا‬ ‫َخطَﺄْ َ َرﺑـﱠﻨَﺎ َوﻻَ َْﲢﻤ ْل َﻋﻠَْﻴـﻨَﺎ إِ ْ‬ ‫ﺖ َرﺑﱠـﻨَﺎ ﻻَ تُـ َﺆاخ ْﺬ َ إِن ﻧﱠﺴﻴﻨَﺎ أ َْو أ ْ‬‫ا ْﻛﺘَ َﺴبَ ْ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫َﻛﻤﺎ ﲪﻠْﺘﻪ ﻋﻠَﻰ اﻟﱠ ِﺬ ِ ِ‬
‫ﻒ‬‫ﻳﻦ ﻣﻦ ﻗَـْبﻠﻨَﺎ َرﺑـﱠﻨَﺎ َوﻻَ ُﲢَ ّﻤﻠْﻨَﺎ َﻣﺎ ﻻَ ﻃَﺎﻗَﺔَ ﻟَﻨَﺎ ﺑِﻪ َو ْاﻋ ُ‬ ‫َ‬ ‫َ ََ َ ُ َ‬
‫ﻜﺎﻓِ ِﺮﻳﻦ * )سورة‬ ‫َ‬ ‫ْ‬‫ﻟ‬ ‫ا‬ ‫م‬‫ﻋﻨﱠﺎ وا ْغ ِﻔﺮ ﻟَﻨﺎ وارﲪﻨﺂ أَﻧﺖ ﻣﻮﻻَ ﻓَﺎﻧﺼﺮ ﻋﻠَﻰ اﻟْﻘﻮِ‬
‫َ‬ ‫َ َ ْ َ َ ْ ََْ َ َ ْ َ ُ ْ َ َ َ ْ‬
‫البقرة ‪(286-285‬‬

‫ِ ِ ِ ِ‬ ‫ِ‬
‫َش ِﻬ َد ا ُّ أَﻧﱠﻪُ ﻻَ إِﻟَ َـﻪ إِﻻﱠ ُﻫ َﻮ َواﻟْ َﻤﻼَﺋ َﻜﺔُ َوأ ُْوﻟُﻮاْ اﻟْﻌْﻠ ِﻢ ﻗَﺂﺋ َﻤﺎً ِ ﻟْﻘ ْﺴط ﻻَ إِﻟَـﻪَ‬
‫اﳊﻜِﻴﻢ * إِ ﱠن اﻟ ِّدﻳﻦ ِﻋﻨد ا ِ ا ِﻹسﻼَم وﻣﺎ اخﺘـﻠَ ﱠ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﻳﻦ‬
‫ﻒ اﻟﺬ َ‬ ‫َ َ ّ ْ ُ ََ َْ َ‬ ‫إﻻﱠ ُﻫ َﻮ اﻟْ َﻌﺰ ُﻳﺰ َْ ُ‬
‫أُوتُﻮاْ اﻟْﻜِﺘﺎب إِﻻﱠ ِﻣﻦ ﺑـﻌ ِد ﻣﺎ ﺟﺎءﻫﻢ اﻟْﻌِﻠْﻢ ﺑـ ْﻐﻴﺎ ﺑـﻴـﻨَـﻬﻢ وﻣﻦ ﻳ ْﻜ ُﻔﺮ ِ ِ‬
‫ت‬ ‫َ ْ َ َ ُ ُ ُ َ ً َْ ُ ْ َ َ َ ْ َ‬ ‫َ َ‬ ‫ْ‬
‫اﳊِﺴ ِ‬ ‫ِ ِ ِ‬
‫ﺎب * )سورة آل عمران ‪(19-18‬‬
‫ﻳع ْ َ‬‫ا ّ ﻓَﺈ ﱠن ا ّ َس ِﺮ ُ‬
‫ﺎع إِ َﱃ‬ ‫ﻀ ُﻜ ْﻢ ﻟِبَـ ْﻌ ٍ‬
‫ض َﻋ ُد ﱞو َوﻟَ ُﻜ ْﻢ ِﰲ اﻷ َْر ِ‬
‫ض ُﻣ ْﺴﺘَـ َﻘﱞﺮ َوَﻣﺘَ ٌ‬ ‫ﻗَ َﺎل ْاﻫبِطُﻮاْ ﺑَـ ْﻌ ُ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِﺣ ٍ‬
‫ﲔ * ﻗَ َﺎل ﻓ َﻴﻬﺎ َْﲢﻴَـ ْﻮ َن َوﻓ َﻴﻬﺎ َﲤُﻮتُﻮ َن َوﻣْﻨـ َﻬﺎ ُﲣَْﺮ ُﺟﻮ َن * َ ﺑَِﲏ َ‬
‫آد َم ﻗَ ْد‬
‫ﻚ‬ ‫ِ‬ ‫أَﻧﺰﻟْﻨﺎ ﻋﻠَﻴ ُﻜﻢ ﻟِبﺎسﺎ ﻳـﻮا ِري سﻮءاتِ ُﻜﻢ وِرﻳﺸﺎ وﻟِبﺎس اﻟﺘﱠـ ْﻘﻮ ِ‬
‫ﻚ َخْﻴـٌﺮ ذَﻟ َ‬ ‫ى ذَﻟ َ‬ ‫َ َ َ ْ ْ َ ً َُ َ ْ َ ْ َ ً َ َ ُ َ َ‬
‫ِ ِ ﱠ ﱠ‬ ‫ِ‬
‫ﻛﺮو َن * )سورة اﻷعراف ‪(56-54‬‬
‫ﻣ ْﻦ آ َ ت ا ّ ﻟَ َﻌﻠ ُﻬ ْﻢ ﻳَﺬ ﱠ ُ‬
‫ﻒ َﻣﺎ َْﻓِ ُﻜﻮ َن * ﻓَـ َﻮﻗَ َع‬ ‫ِ‬
‫ﺎك ﻓَﺈِذَا ﻫ َﻲ تَـﻠْ َﻘ ُ‬ ‫ﻮسﻰ أَ ْن أَﻟْ ِﻖ َﻋ َ‬
‫ﺼَ‬ ‫ِ‬
‫َوأ َْو َﺣْﻴـﻨَﺎ إ َﱃ ُﻣ َ‬
‫ﻳﻦ * َوأُﻟْ ِﻘ َﻲ‬ ‫ﻚ واﻧ َﻘﻠَبﻮاْ ِ‬
‫ﺻﺎغ ِﺮ َ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬
‫اﳊَ ﱡﻖ َوﺑَطَ َل َﻣﺎ َﻛﺎﻧُﻮاْ ﻳَـ ْﻌ َﻤﻠُﻮ َن * ﻓَـﻐُﻠبُﻮاْ ُﻫﻨَﺎﻟ َ َ ُ َ‬ ‫ْ‬
‫ب اﻟْﻌﺎﻟَ ِﻤ َ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِِ‬
‫ﻮسﻰ َوَﻫ ُﺎرو َن *‬ ‫ب ُﻣ َ‬ ‫ﲔ * َر ّ‬ ‫ﻳﻦ * ﻗَﺎﻟُﻮاْ َآﻣﻨﱠﺎ ﺑِ ِﺮ ّ َ‬ ‫اﻟ ﱠﺴ َحَﺮةُ َسﺎﺟد َ‬
‫)سورة اﻷعراف ‪(122-117‬‬

‫‪Ky ajet përsëritet shtatë herë, ndërsa pjesa e ajetit:‬‬ ‫َوأُﻟْ ِﻘ َﻲ اﻟ ﱠﺴ َحَﺮةُ‬
‫ﻳﻦ‬ ‫ِِ‬
‫‪َ “E magjistarët u hodhën në sexhde (El-‘Araf, 120) duhet‬سﺎﺟد َ‬
‫‪përsëritur tridhjetë herë.‬‬

‫اﻟﺴ ْحُﺮ إِ ﱠن ا َّ َسﻴُـْب ِطﻠُﻪُ إِ ﱠن ا َّ ﻻَ‬ ‫ِ ِِ ِ‬ ‫ﻓَـﻠَ ﱠﻤﺎ أَﻟْ َﻘﻮاْ ﻗَ َ‬

‫ﻮسﻰ َﻣﺎ ﺟْﺌـﺘُﻢ ﺑﻪ ّ‬ ‫ﺎل ُﻣ َ‬
‫ﻳﻦ * َوُِﳛ ﱡﻖ ا ُّ ا ْﳊَ ﱠﻖ ﺑِ َﻜﻠِ َﻤﺎتِِﻪ َوﻟَ ْﻮ َﻛ ِﺮَﻩ اﻟْ ُﻤ ْج ِﺮُﻣﻮ َن *‬ ‫ِِ‬
‫ﺼﻠ ُﺢ َﻋ َﻤ َل اﻟْ ُﻤ ْﻔﺴد َ‬
‫ﻳ ِ‬
‫ُْ‬
“E kur i hodhën ata, Musai u tha: "Kjo që e sollët ju tash, vërtet
është magji!" Po Allahu do ta asgjësojë këtë, sepse Allahu nuk e
përkrahë veprën e të prishurve. Dhe me argumentet e veta
Allahu e fuqizon të vërtetën, ndonëse e urrejnë të pabesët.”
[Junus, 81-82]
ِ
Ajeti duhet përsëritur shtatë herë, kurse pjesa e ajetit:
َّ ‫إ ﱠن ا‬
ِ
ُ‫ َسﻴُـْبطﻠُﻪ‬- Po, Allahu do ta asgjësoj këtë... të përsëritet shtatëdhjetë
e tri herë.

‫ﺎﺣ ٍﺮ َوَﻻ ﻳـُ ْﻔﻠِ ُﺢ‬

ِ ‫ﻒ ﻣﺎ ﺻﻨَـﻌﻮا إِﱠﳕَﺎ ﺻﻨَـﻌﻮا َﻛﻴ ُد س‬
َ ْ َُ َ ِ‫َوأَﻟْ ِﻖ َﻣﺎ ِﰲ َﳝِﻴﻨ‬
ُ َ َ ْ ‫ﻚ تَـ ْﻠ َﻘ‬
‫ﺚ أَتَﻰ‬
ُ ‫ﺎﺣُﺮ َﺣْﻴ‬ ِ ‫اﻟ ﱠﺴ‬
“Tani hidhe atë që e ke në dorën tënde të djathtë (shkopin), që t'i
gëlltisë ato që i bënë ata, sepse ajo që bënë ata nuk është asgjë
tjetër pos mashtrim magjistari, e magistari nuk do të ketë sukses,
kudo qoftë.” [Ta-ha, 69] Ajetin duhet përsëritur shtatë herë.
(Ajetet tjera arabisht i keni sëbashku – të gjitha njërin pas tjetrit,
ashtu që të jetë më i lehtë përdorimi i tyre)
“A menduat se Ne u krijuam kot dhe se nuk do ktheheni ju te
Ne? E ti thuaj: O Zoti im, më fal e më mëshiro, se Ti je më
Mëshiruesi i mëshiruesve!.” [Mu’minun, 115-118]
“Pasha të rradhiturit (melaiket), që në rreshta (safa) qëndrojnë.
Përveç atij që rrëmben vrullshëm, po atë e ndjek ylli që e djeg.”
[Es-Safat, 1-10]
“(Përkujto) Kur disa prej exhinëve i drejtuam te ti që të dëgjojnë
Kur'anin dhe kur u afruan dhe e dëgjuan atë, thanë: "Heshtni!"
dhe kur u krye, u kthyen te populli i vet dhe e këshilluan. E kush
nuk i përgjigjet atij që thërret në rrugën e Allahut, ai nuk është i
pamposhtur në tokë dhe pos Atij, ai nuk ka mbrojtës, të tillët janë
në një humbje të hapët!” [El-Ahkaf, 29-32]
“O turmë e xhinëve dhe e njerëzve, nëse keni mundësi të dilni
përtej kufijve të qiejve e të tokës, depërtoni pra, po nuk mundeni
vetëm me ndonjë fuqi të fortë (por ju nuk e keni atë). E, cilën të
mirë të Zotit tuaj po e mohoni?” [Er-Rrahman, 33-36]
“Sikur Ne ta zbritnim këtë Kur'an mbi ndonjë kodër, do ta shihje
atë të strukur e të çarë prej frikës nga Allahu. Këta janë shembuj
që ua shkoqisim njerëzve, që ata të mendojnë. Ai është Allahu,
Krijuesi, Shpikësi, Formësuesi. Të tij janë emrat më të bukur.
Atë (Allahun) e madhëron çka ka në qiej e në tokë dhe Ai është
Ngadhënjyesi, i Urti!” [El-Hashër, 21-24]
“Thuaj: "Mua më shpallet se një grup i vogël nga xhinët i vuri
veshin dhe dëgjoi (Kur'anin) dhe (kur u kthyen te të vetët) thanë:
"Ne kemi dëgjuar një Kur'an që mahnit. Dhe ne më parë
hulumtonim në vendëvështrim për të dëgjuar, e kush përpiqet të
dëgjojë tash, ai has në pusinë e shkëndijës së zjarrtë.” [Xhin, 1-9]
18. “Thuaj: Ai, Allahu është Një! Allahu është Ai që çdo krijesë i
drejtohet (i mbështetet) për çdo nevojë. As s'ka lindur kë, as nuk
është i lindur. Dhe Atij askush nuk i është i barabartë.” [El-Ihlas]
19. “Thuaj: I mbështetem Zotit të agimit, Prej dëmit të çdo
krijese, që Ai e krijoi. Dhe prej errësirës së natës kur ngryset
plotësisht. Dhe prej dëmit të atyre që lidhin dhe fryejnë nyja.
Edhe prej dëmit të smirëkeqit kur sipas smirës vepron.” [El-
Felek]
20. “Thuaj: "Mbështetem (mbrohem) me Zotin e njerëzve!
Sunduesin e njerëzve. Të adhuruarin e njerëzve. Prej të keqes së
cytësit që fshihet. Prej të keqes së cytësit që fshihet. I cili bën
cytje në zemrat e njerëzve. Qoftë ai (cytësi) nga xhinët ose nga
njerëzit.” [En-Nas]
 ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫أَﻓَ َحﺴْبـﺘُ ْﻢ أَﱠﳕَﺎ َخﻠَ ْﻘﻨَﺎ ُﻛ ْﻢ َﻋبَـﺜًﺎ َوأَﻧﱠ ُﻜ ْﻢ إﻟَْﻴـﻨَﺎ َﻻ تُـ ْﺮ َﺟﻌُﻮ َن * ﻓَـﺘَـ َﻌ َﺎﱃ ا ﱠُ‬
‫ع َﻣ َع ا ﱠِ إِ َﳍًﺎ‬ ‫اﳊَ ﱡﻖ َﻻ إِﻟَ َﻪ إِﱠﻻ ُﻫ َﻮ َر ﱡ‬ ‫ِ‬
‫ب اﻟْ َﻌ ْﺮ ِش اﻟْ َﻜ ِﺮِﱘ * َوَﻣﻦ ﻳَ ْد ُ‬ ‫ﻚ ْ‬ ‫اﻟْ َﻤﻠ ُ‬
‫ﻨد َرﺑِِّﻪ إِﻧﱠﻪُ َﻻ ﻳـُ ْﻔﻠِ ُﺢ اﻟْ َﻜﺎﻓُِﺮو َن *‬
‫آخَﺮ َﻻ ﺑـُْﺮَﻫﺎ َن ﻟَﻪُ ﺑِِﻪ ﻓَِﺈﱠﳕَﺎ ِﺣ َﺴﺎﺑُﻪُ ﻋِ َ‬ ‫َ‬
‫ﲔ * )سورة المؤمنون‬ ‫ِِ‬ ‫وﻗُل ﱠر ِ ِ‬
‫َﻧﺖ َخْﻴـُﺮ اﻟﱠﺮاﲪ َ‬ ‫ب ا ْغﻔْﺮ َو ْار َﺣ ْﻢ َوأ َ‬ ‫ّ‬ ‫َ‬
‫‪(118-115‬‬

‫ﺎت ِذ ْﻛﺮا * إِ ﱠن إِ َﳍ ُﻜﻢ ﻟَﻮ ِ‬ ‫ات زﺟﺮا * ﻓَﺎﻟﺘﱠﺎﻟِﻴ ِ‬ ‫ِ ِ‬ ‫واﻟ ﱠ ِ‬

‫اﺣ ٌد *‬ ‫َ ْ َ‬ ‫ً‬ ‫َ‬ ‫ﺻﻔﺎ * ﻓَﺎﻟﱠﺰاﺟَﺮ َ ْ ً‬ ‫ﺼﺎﻓﱠﺎت َ‬ ‫َ‬
‫ب اﻟْ َﻤ َﺸﺎ ِرِق * إِ ﱠ َزﻳـﱠﻨﱠﺎ اﻟ ﱠﺴ َﻤﺎء‬ ‫ض َوَﻣﺎ ﺑَـْﻴـﻨَـ ُﻬ َﻤﺎ َوَر ﱡ‬‫ات َو ْاﻷ َْر ِ‬‫ب اﻟ ﱠﺴﻤﺎو ِ‬
‫َر ﱡ َ َ‬
‫ﺎن ﱠﻣﺎ ِرٍد * َﻻ ﻳَ ﱠﺴ ﱠﻤ ُﻌﻮ َن إِ َﱃ‬‫ﺐ * و ِﺣ ْﻔﻈًﺎ ِﻣﻦ ُﻛ ِل َشﻴطَ ٍ‬
‫ّ ّ ْ‬ ‫َ‬
‫اﻟ ﱡدﻧْـﻴَﺎ ﺑِ ِﺰﻳﻨَ ٍﺔ اﻟْ َﻜﻮاﻛِ ِ‬
‫َ‬
‫ﺐ*‬ ‫ِ‬
‫اب َواﺻ ٌ‬ ‫ﺐ * ُد ُﺣ ًﻮرا َوَﳍُْﻢ َﻋ َﺬ ٌ‬ ‫اﻟْﻤ َِﻺ ْاﻷ َْﻋﻠَﻰ وﻳـُ ْﻘ َﺬﻓُﻮ َن ِﻣﻦ ُﻛ ِل َﺟﺎﻧِ ٍ‬
‫ّ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ‬
‫ﺐ * )سورة الصافات ‪(10-1‬‬ ‫ﺎب َ ﻗ ٌ‬ ‫اﳋَطْ َﻔﺔَ ﻓَﺄَتْـبَـ َﻌﻪُ ش َﻬ ٌ‬ ‫ﻒ ْ‬ ‫إِﱠﻻ َﻣ ْﻦ َخط َ‬
‫ﻀﺮوﻩ ﻗَﺎﻟُﻮا أ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ِ ِ‬ ‫ﺻَﺮﻓْـﻨَﺎ إِﻟَْﻴ َ‬
‫َﻧﺼﺘُﻮا‬ ‫ﻚ ﻧَـ َﻔًﺮا ّﻣ َﻦ ا ْﳉ ِّﻦ ﻳَ ْﺴﺘَﻤﻌُﻮ َن اﻟْ ُﻘْﺮآ َن ﻓَـﻠَ ﱠﻤﺎ َﺣ َ ُ ُ‬ ‫َوإِ ْذ َ‬
‫ﻳﻦ * ﻗَﺎﻟُﻮا َ ﻗَـ ْﻮَﻣﻨَﺎ إِ ﱠ َِﲰ ْﻌﻨَﺎ ﻛِﺘَﺎ ً أُﻧ ِﺰَل‬ ‫ِ ﱠ ِ ِِ ِِ‬
‫ﻓَـﻠَ ﱠﻤﺎ ﻗُﻀ َﻲ َوﻟ ْﻮا إ َﱃ ﻗَـ ْﻮﻣﻬﻢ ﱡﻣﻨﺬر َ‬
‫ﲔ ﻳَ َدﻳْ ِﻪ ﻳَـ ْﻬ ِدي إِ َﱃ ا ْﳊَ ِّﻖ َوإِ َﱃ ﻃَ ِﺮ ٍﻳﻖ ﱡﻣ ْﺴﺘَ ِﻘﻴ ٍﻢ‬ ‫ِﻣﻦ ﺑـﻌ ِد ﻣﻮسﻰ ﻣ ِ ِ‬
‫ﺼ ّدﻗًﺎ ﻟّ َﻤﺎ ﺑَـ ْ َ‬ ‫َْ ُ َ ُ َ‬
‫* َ ﻗَـ ْﻮَﻣﻨَﺎ أ َِﺟﻴبُﻮا َداﻋِ َﻲ ا ﱠِ َو ِآﻣﻨُﻮا ﺑِِﻪ ﻳَـ ْﻐ ِﻔْﺮ ﻟَ ُﻜﻢ ِّﻣﻦ ذُﻧُﻮﺑِ ُﻜ ْﻢ َوُِﳚ ْﺮُﻛﻢ ِّﻣ ْﻦ‬
‫س ﻟَﻪُ‬ ‫ﻴ‬
‫ْ‬‫َ‬‫ﻟ‬‫و‬‫َ‬ ‫ض‬‫ﺐ َداﻋِﻲ ا ﱠِ ﻓَـﻠَْﻴس ِﲟُْﻌ ِج ٍﺰ ِﰲ ْاﻷ َْر ِ‬ ‫ْ‬ ‫ﳚ‬‫اب أَﻟِﻴ ٍﻢ * وﻣﻦ ﱠﻻ ُِ‬
‫ََ‬
‫َﻋ َﺬ ٍ‬
‫َ‬ ‫َ‬ ‫َ‬
‫ِ‬
‫ﲔ * )سورة اﻷحقاف ‪(32-29‬‬ ‫ﺿ َﻼ ٍل ﱡﻣبِ ٍ‬ ‫ﻚ ِﰲ َ‬ ‫ِﻣﻦ ُدوﻧِِﻪ أَوﻟﻴَﺎء أ ُْوﻟَﺌِ َ‬
‫ﻧس إِ ِن اسﺘطَﻌﺘﻢ أَن تَﻨ ُﻔ ُﺬوا ِﻣﻦ أَﻗْطَﺎ ِر اﻟ ﱠﺴﻤﺎو ِ‬
‫ات‬ ‫اﻹ ِ‬ ‫اﳉِ ِﻦ و ِْ‬
‫ََ‬ ‫ْ‬ ‫ْ َ ُْْ‬ ‫َ َﻣ ْﻌ َﺸَﺮ ْ ّ َ‬
‫َي َآﻻء َرﺑِّ ُﻜ َﻤﺎ تُ َﻜ ِّﺬ َ ِن *‬ ‫ِ ِ ٍ ِ‬
‫ض ﻓَﺎﻧ ُﻔ ُﺬوا َﻻ تَﻨ ُﻔ ُﺬو َن إﱠﻻ ﺑ ُﺴْﻠطَﺎن * ﻓَبﺄ ِّ‬
‫َو ْاﻷ َْر ِ‬
‫َي َآﻻء َرﺑِّ ُﻜ َﻤﺎ‬ ‫ِ ِ ِ‬ ‫ﻳـﺮسل ﻋﻠَﻴ ُﻜﻤﺎ ُشﻮا ٌ ِ‬
‫ظ ّﻣﻦ ﱠ ٍر َوُﳓَ ٌ‬
‫ﺎس ﻓَ َﻼ تَﻨﺘَﺼَﺮان * ﻓَبﺄ ِّ‬ ‫ُْ َ ُ َ ْ َ َ‬
‫ﻜ ِّﺬ َ ِن * )سورة الرحمن ‪(36-33‬‬ ‫تُ َ‬
‫ﺎشﻌﺎ ﱡﻣﺘﺼ ِّدﻋﺎ ِﻣﻦ خ ْﺸﻴ ِﺔ ا ﱠِ‬ ‫ِ‬
‫َﻧﺰﻟْﻨَﺎ َﻫ َﺬا اﻟْ ُﻘْﺮآ َن َﻋﻠَﻰ َﺟبَ ٍل ﻟﱠَﺮأَﻳْـﺘَﻪُ َخ ً َ َ ً ّ ْ َ َ‬ ‫ﻟَْﻮ أ َ‬
‫ﱠﺎس ﻟَ َﻌﻠﱠ ُﻬ ْﻢ ﻳـَﺘَـ َﻔ ﱠﻜ ُﺮو َن * ُﻫ َﻮ ا ﱠُ اﻟﱠ ِﺬي َﻻ إِﻟَ َﻪ إِﱠﻻ‬ ‫ﻀ ِﺮﺑـُ َﻬﺎ ﻟِﻠﻨ ِ‬‫ﺎل ﻧَ ْ‬
‫ﻚ ْاﻷ َْﻣﺜَ ُ‬‫َوتِْﻠ َ‬
‫ﱠﻬ َﺎدةِ ُﻫ َﻮ اﻟﱠﺮ ْﲪَ ُﻦ اﻟﱠﺮِﺣ ُﻴﻢ * ُﻫ َﻮ ا ﱠُ اﻟﱠ ِﺬي َﻻ إِﻟَﻪَ إِﱠﻻ ُﻫ َﻮ‬ ‫ﺐ َواﻟﺸ َ‬‫ُﻫﻮ َﻋ ِﺎﱂ اﻟْﻐَْﻴ ِ‬
‫َ ُ‬
‫ﱡوس اﻟ ﱠﺴ َﻼ ُم اﻟْ ُﻤ ْﺆِﻣ ُﻦ اﻟْ ُﻤ َﻬْﻴ ِﻤ ُﻦ اﻟْ َﻌ ِﺰ ُﻳﺰ ْ‬
‫اﳉَبﱠ ُﺎر اﻟْ ُﻤﺘَ َﻜِّﱪُ ُسْب َحﺎ َن‬ ‫ِ‬
‫ﻚ اﻟْ ُﻘد ُ‬ ‫اﻟْ َﻤﻠ ُ‬
‫ا ﱠِ ﻋ ﱠﻤﺎ ﻳ ْﺸ ِﺮُﻛﻮ َن * ﻫﻮ ا ﱠ ْ ِ‬
‫اﳊُ ْﺴ َﲎ‬‫َﲰَﺎء ْ‬‫ﺼ ِّﻮُر ﻟَﻪُ ْاﻷ ْ‬‫ئ اﻟْ ُﻤ َ‬ ‫اﳋَﺎﻟ ُﻖ اﻟْبَﺎ ِر ُ‬ ‫َُ ُ‬ ‫َ ُ‬
‫اﳊَﻜِﻴﻢ * )سورة الحشر‬ ‫ِ‬ ‫ات َو ْاﻷ َْر ِ‬ ‫ﻳﺴبِﺢ ﻟَﻪ ﻣﺎ ِﰲ اﻟ ﱠﺴﻤﺎو ِ‬
‫ض َوُﻫ َﻮ اﻟْ َﻌﺰ ُﻳﺰ ْ ُ‬ ‫ََ‬ ‫ُ َّ ُ ُ َ‬
‫‪(24-21‬‬
 ‫اسﺘَ َﻤ َع ﻧَـ َﻔٌﺮ ِّﻣ َﻦ ا ْﳉِ ِّﻦ ﻓَـ َﻘﺎﻟُﻮا إِ ﱠ َِﲰ ْﻌﻨَﺎ ﻗُـْﺮآ ً َﻋ َجبًﺎ *‬ ‫ُوﺣ َﻲ إِ َﱠ‬
‫ﱄ أَﻧﱠﻪُ ْ‬
‫ﻗُل أ ِ‬
‫ْ‬
‫َﺣ ًدا * َوأَﻧﱠﻪُ تَـ َﻌ َﺎﱃ َﺟ ﱡد َرﺑِّﻨَﺎ َﻣﺎ‬ ‫ِِ‬ ‫ﻳـﻬ ِدي إِ َﱃ اﻟﱡﺮ ْش ِد ﻓَ ِِ‬
‫ﺂﻣﻨﱠﺎ ﺑﻪ َوﻟَﻦ ﻧﱡ ْﺸ ِﺮَك ﺑَﺮﺑّﻨَﺎ أ َ‬ ‫َ‬ ‫َْ‬
‫ﻮل َس ِﻔ ُﻴﻬﻨَﺎ َﻋﻠَﻰ ا ﱠِ َشطَطًﺎ * َوأَ ﱠ‬ ‫ﺎﺣبَﺔً َوَﻻ َوﻟَ ًدا * َوأَﻧﱠﻪُ َﻛﺎ َن ﻳَـ ُﻘ ُ‬ ‫ﱠاﲣَ َﺬ ﺻ ِ‬
‫َ‬
‫ﻧس َوا ْﳉِ ﱡﻦ َﻋﻠَﻰ ا ﱠِ َﻛ ِﺬ ً * َوأَﻧﱠﻪُ َﻛﺎ َن ِر َﺟ ٌ‬
‫ﺎل ِّﻣ َﻦ‬ ‫ﻮل ْاﻹ ُ‬
‫ظَﻨَـﻨﱠﺎ أَن ﻟﱠﻦ تَـ ُﻘ َ ِ‬
‫ٍ ِ ِ‬
‫ﻧس ﻳَـ ُﻌﻮذُو َن ﺑِ ِﺮ َﺟﺎل ّﻣ َﻦ ا ْﳉ ِّﻦ ﻓَـَﺰ ُاد ُ‬
‫وﻫ ْﻢ َرَﻫ ًﻘﺎ * َوأَﻧـﱠ ُﻬ ْﻢ ظَﻨﱡﻮا َﻛ َﻤﺎ ظَﻨَﻨﺘُ ْﻢ‬ ‫اﻹ ِ‬‫ِْ‬
‫ِ‬
‫ﺖ َﺣَﺮ ًسﺎ‬ ‫َﺣ ًدا * َوأَ ﱠ ﻟَ َﻤ ْﺴﻨَﺎ اﻟ ﱠﺴ َﻤﺎء ﻓَـ َﻮ َﺟ ْد َ َﻫﺎ ُﻣﻠﺌَ ْ‬ ‫ﺚ ا ﱠُ أ َ‬‫أَن ﻟﱠﻦ ﻳَـْبـ َﻌ َ‬
‫ﻳدا َو ُش ُﻬبًﺎ * َوأَ ﱠ ُﻛﻨﱠﺎ ﻧـَ ْﻘ ُﻌ ُد ِﻣْﻨـ َﻬﺎ َﻣ َﻘﺎﻋِ َد ﻟِﻠ ﱠﺴ ْﻤ ِع ﻓَ َﻤﻦ ﻳَ ْﺴﺘَ ِﻤ ِع ْاﻵ َن َِﳚ ْد‬ ‫ِ‬
‫َشد ً‬
‫ﺻ ًدا * )سورة الجن ‪(9-1‬‬ ‫ِ‬
‫ﻟَﻪُ ش َﻬﺎ ً ﱠر َ‬
‫ِ‬
‫ﺼ َﻤ ُد * َﱂْ ﻳَﻠ ْد َوَﱂْ ﻳُﻮﻟَ ْد * َوَﱂْ ﻳَ ُﻜﻦ ﻟﱠﻪُ ُﻛ ُﻔ ًﻮا أ َ‬
‫َﺣ ٌد‬ ‫َﺣ ٌد * ا ﱠُ اﻟ ﱠ‬
‫ﻗُ ْل ُﻫ َﻮ ا ﱠُ أ َ‬
‫* )سورة اﻹخﻼص(‬

‫ٍِ ِ‬ ‫ِ‬ ‫ﻗُل أَﻋﻮذُ ﺑِﺮ ِ ِ ِ‬

‫ب اﻟْ َﻔﻠَﻖ * ﻣﻦ َشِّﺮ َﻣﺎ َخﻠَ َﻖ * َوﻣﻦ َشِّﺮ َغﺎسﻖ إ َذا َوﻗَ َ‬
‫ﺐ*‬ ‫ْ ُ َّ‬
‫ﺎس ٍد إِ َذا َﺣ َﺴ َد *‬
‫ت ِﰲ اﻟْﻌ َﻘ ِد * وِﻣﻦ َش ِﺮ ﺣ ِ‬
‫ّ َ‬ ‫َ‬ ‫ُ‬
‫وِﻣﻦ َش ِﺮ اﻟﻨﱠـ ﱠﻔﺎ َ ِ‬
‫ّ‬ ‫َ‬
‫)سورة الفلق(‬

‫ﱠﺎس * ِﻣﻦ َشِّﺮ اﻟْ َﻮ ْس َﻮ ِ‬ ‫ﱠﺎس * إِﻟَِﻪ اﻟﻨ ِ‬ ‫ﱠﺎس * ﻣﻠِ ِ‬ ‫ِ‬
‫اس‬ ‫ﻚ اﻟﻨ ِ‬ ‫ب اﻟﻨ ِ َ‬ ‫ﻗُ ْل أَﻋُﻮذُ ﺑَِﺮ ّ‬
‫ﺎس * ِﻣ َﻦ ا ْﳉِﻨ ِﱠﺔ َو اﻟﻨ ِ‬ ‫ﺻ ُدوِر اﻟﻨﱠ ِ‬ ‫ﱠﺎس * اﻟﱠ ِ‬
‫ﱠﺎس * )سورة‬ ‫س ِﰲ ُ‬ ‫ِ‬
‫ﻮ‬
‫َ ُ‬‫س‬
‫ْ‬ ‫ﻮ‬‫ـ‬
‫ُ‬ ‫ﻳ‬ ‫ي‬ ‫ﺬ‬ ‫اﳋَﻨ ِ‬ ‫ْ‬
‫الناس(‬
Pas leximit të kësaj rukjeje sipas tertilit dhe me zë më të lartë në
vesh të të sëmurit, ai do të jetë në njërën prej tri gjendjeve:
I sëmuri alivanoset dhe nga ai flet xhini i ngarkuar me sihër. Në
këtë rast me xhinin duhet vepruar tërësisht ashtu siç duhet vepruar
me xhinin i cili ka hyrë vetë. Këtë e kam sqaruar në librin:
“Vikajetul insan minel xhini ve shejtan” (Mbrojtja e njeriut nga
xhini dhe shejtani), prandaj nuk do ta përsëris këtu, që mos ta
zgjas.62
Ty të mbetet që t’i bësh atij xhini disa pyetje:
- Si quhesh? Cilës fe i përket?
Kur ta kuptosh këtë, me të duhet të sillesh sipas fesë së cilës i
përket. Nëse është jomusliman, ofroja Islamin, e nëse është
musliman, sqaroja që ajo që është duke bërë (shërbimi ndaj
sihirbazit) bie ndesh me Islamin dhe nuk është e lejuar.
2. Pyete për vendin ku gjendet sihri, por mos i beso derisa nuk
bindesh në vërtetësinë e fjalëve të tij. Nëse të thotë: “Sihri është në
këtë dhe në këtë vend”, dërgoje dikë që ta sjellë atë; nëse e gjen,
atëherë është mirë, sepse xhinët gënjejnë.
3. Pyete se a është vetëm ai i ngarkuar për sihrin apo me të është
dikush tjetër. Nëse me të është edhe dikush, kërko nga ai që ta
thërrasë dhe vepro me të siç kam përmendur në librin tjetër.63
Ekziston mundësia që xhini të tregojë se si dikush nga të afërmit e
të sëmurit i ka bërë sihër. Në këtë rast mos i beso xhinit, sepse ai
dëshiron që të fusë armiqësi në mes njerëzve, për shkak se
dëshmia e tij nuk pranohet, meqë ai është i prishur, prishja e tij
është e dukshme me vetë faktin se është në shërbim të sihirbazit.
Allahu i Lartësuar thotë:

62
“Vikajetul-insan minel-xhini vesh-shejtan” fq. 85-92.
63
“Vikajetul-insan minel-xhini vesh-shejtan” fq. 85.
 ِ ُ‫ﺎسﻖ ﺑِﻨَـبﺄٍ ﻓَـﺘَـبـﻴﱠـﻨُﻮا أَن ت‬
‫ﺼﻴبُﻮا ﻗَـ ْﻮًﻣﺎ ِﲜَ َﻬﺎﻟٍَﺔ‬ ِ ِ ِ‫ﱠ‬
َ َ ٌ َ‫ﻳﻦ َآﻣﻨُﻮا إن َﺟﺎء ُﻛ ْﻢ ﻓ‬ َ ‫َ أَﻳـﱡ َﻬﺎ اﻟﺬ‬
ِِ
*‫ﲔ‬ َ ‫ﺼبِ ُحﻮا َﻋﻠَﻰ َﻣﺎ ﻓَـ َﻌ ْﻠﺘُ ْﻢ َ دﻣ‬
ْ ُ‫ﻓَـﺘ‬
“O ju që keni besuar, nëse ndonjë i pandërgjegjshëm u sjell
ndonjë lajm, ju shqyrtonie mirë, ashtu që të mos e goditni ndonjë
popull pa e ditur realitetin, e pastaj të pendoheni për atë që keni
bërë.” [El-Huxhurat, 6]
Nëse e kuptoni nga xhini vendin e sihrit dhe e nxjerr atë, atëherë
fry në ujë këto ajete:

‫ﻒ َﻣﺎ َْﻓِ ُﻜﻮ َن * ﻓَـ َﻮﻗَ َع‬ ِ

ُ ‫ﺎك ﻓَﺈِذَا ﻫ َﻲ تَـﻠْ َﻘ‬ َ ‫ﻮسﻰ أَ ْن أَﻟْ ِﻖ َﻋ‬
َ‫ﺼ‬ ِ
َ ‫َوأ َْو َﺣْﻴـﻨَﺎ إ َﱃ ُﻣ‬
‫ﻳﻦ * َوأُﻟْ ِﻘ َﻲ‬ ِ ْ‫ﻚ واﻧ َﻘﻠَبﻮا‬
َ ‫ﺻﺎغ ِﺮ‬
ِ ِ
َ ُ َ َ ‫اﳊَ ﱡﻖ َوﺑَطَ َل َﻣﺎ َﻛﺎﻧُﻮاْ ﻳَـ ْﻌ َﻤﻠُﻮ َن * ﻓَـﻐُﻠبُﻮاْ ُﻫﻨَﺎﻟ‬ ْ
ِ َ ‫ب اﻟْﻌﺎﻟَ ِﻤ‬ ِ ِِ
* ‫ﻮسﻰ َوَﻫ ُﺎرو َن‬ َ ‫ب ُﻣ‬ ّ ‫ﲔ * َر‬ َ ّ ‫ﻳﻦ * ﻗَﺎﻟُﻮاْ َآﻣﻨﱠﺎ ﺑِ ِﺮ‬ َ ‫اﻟ ﱠﺴ َحَﺮةُ َسﺎﺟد‬
“E Ne e frymëzuam Musain (duke i thënë): "Hidhe shkopin
tënd!" Kur qe, ai gëlltiste atë që kishin magjepsuar.” [El-A’araf,
117-122]

َ‫اﻟﺴ ْحُﺮ إِ ﱠن ا َّ َسﻴُـْب ِطﻠُﻪُ إِ ﱠن ا َّ ﻻ‬ ِ ِِ ِ َ َ‫ﻓَـﻠَ ﱠﻤﺎ أَﻟْ َﻘﻮاْ ﻗ‬

ّ ‫ﻮسﻰ َﻣﺎ ﺟْﺌـﺘُﻢ ﺑﻪ‬ َ ‫ﺎل ُﻣ‬
* ‫ﻳﻦ * َوُِﳛ ﱡﻖ ا ُّ ا ْﳊَ ﱠﻖ ﺑِ َﻜﻠِ َﻤﺎتِِﻪ َوﻟَ ْﻮ َﻛ ِﺮَﻩ اﻟْ ُﻤ ْج ِﺮُﻣﻮ َن‬ ِِ
َ ‫ﺼﻠ ُﺢ َﻋ َﻤ َل اﻟْ ُﻤ ْﻔﺴد‬
ِ ‫ﻳ‬
ُْ
“E kur i hodhën ata, Musai u tha: "Kjo që e sollët ju tash, vërtet
është magji!" Po Allahu do ta asgjësojë këtë, sepse Allahu nuk e
përkrahë veprën e të prishurve. Dhe me argumentet e veta
Allahu e fuqizon të vërtetën, ndonëse e urrejnë të pabesët.”
[Junus, 81-82]
Këto ajete fryji në enën me ujë dhe gjatë kësaj përmbysur mbi
enën, afroje gojën mbi enë, që frymëmarrja që del gjatë leximit të
Kur’anit të bjerë në ujë. Pas kësaj merre shkresën ose çfarëdo tjetër
mbi të cilën është bërë sihri (si për shembull parfumi), trete në ujë
dhe derdhe larg rrugës në të cilën kalojnë njerëzit.
Nëse xhini thotë se i sëmuri e ka pirë sihrin, pyete të sëmurin a
ndien dhimbje të forta në stomak. Nëse ndien, atëherë xhini ka
thënë të vërtetën, në të kundërtën është duke gënjyer.
Nëse vërtetohet se xhini është i sinqertë, do të merresh vesh me të
që të dalë nga i sëmuri dhe që të mos kthehet më. Nëse kjo ka
sukses, atëherë ndikimi i sihrit ka përfunduar, me vullnetin e
Allahut .
Pastaj në enën me ujë do të lexosh ajetet të cilat i kam përmendur
më lart, duke i shtuar këtyre ajetin 102 nga sureja El-Bekare.
Secilin nga këto ajete lexoje nga shtatë herë dhe jepja të sëmurit që
ta pijë për shtatë ditë, në mëngjes dhe në mbrëmje.
Të sëmurit do t’i thuash të vijë pas shtatë ditësh dhe përsëri lexoja
rukjen. Nëse nuk ndien asgjë, falënderimi i takon Allahut, sihri ka
përfunduar së ndikuari. Nëse i sëmuri përsëri alivanoset, kjo do të
thotë se xhini të ka gënjyer dhe nuk ka dalë. Pyete për shkakun e
mbetjes së tij. Vepro me të butësisht. Nëse fillon të bashkëpunojë,
falënderimi i takon Allahut, e nëse jo, atëherë duhet përdorur
goditjet, duhen lexuar ajete që e shqetësojnë dhe duhen ndërmarrë
mënyrat e tjera të keqtrajtimit. Në rast se i sëmuri nuk alivanoset,
por ndien marramendje, dridhje apo diçka tjetër, duhet t’i jepen
kaseta në të cilën është inçizuar Ajetul-Kursijj, i cili duhet të
përsëritet një orë. Këtë duhet ta dëgjojë çdo ditë nga tri herë me
kohëzgjatje prej një muaji. Pas kësaj përsëri do të vijë te ti. Nëse
është shëruar, falënderimi i takon Allahut, e nëse jo, inçizoja këto
sure: Es-Saffat, Jasin, Ed-Duhan dhe El-Xhin në kasetë, të cilën
gjithashtu do ta dëgjoj tri herë në ditë në kohëzgjatje prej tri
javësh, pas së cilës me vullnetin e Allahut do të shërohet.
I sëmuri gjatë leximit të rukjes ndien marramendje, por nuk
alivanoset. Në këtë rast do ta përsëritësh tri herë leximin e rukjes.
Nëse alivanoset me të, do të veprosh si në rastin e parë. Nëse nuk
alivanoset, por marramendja dhe kokëdhembja fillojnë t’i
pakësohen dhe fillon të qetësohet, lexoja rukjen tri, shtatë apo
nëntë ditë dhe me vullnetin e Allahut do të shërohet. Nëse nuk do
të shërohet, bëji këto gjëra:
1. Inçizo në shirit suren Es’Saffat një herë dhe Ajetul Kursinë
shtatëdhjetë herë dhe këtë le ta dëgjojë tri herë në ditë.
2. Duhet të ketë kujdes për namazin me xhemat.
3. Pas namazit të sabahut, le ta lexojë njëqindë herë:

‫ْك َوﻟَهُ ا ْﳊَ ْم ُد َو ُﻫ َﻮ َعﻠَﻰ ُﻛ ِّﻞ َﺷ ْﻰ ٍء‬ َ ‫ﻻَ إِﻟَ َه إِﻻﱠ ا ﱠُ َو ْح َدهُ ﻻَ َﺷ ِﺮ‬
ُ ‫يك ﻟَهُ ﻟَهُ اﻟ ُْمﻠ‬
.‫ﻗَ ِد ٌيﺮ‬
LA ILAHE ILALLAHU VAHDEHU LA SHERIKE LEHU
LEHUL-MULKU VE LEHUL HAMDU VE HUVE ALA
KULI SHEJ’IN KADIR.
Këtë le ta bëjë për një muaj, duke e paralajmëruar se dhjetë apo
pesëmbëdhjetë ditët e para dhimbjet do t’i shtohen dhe pastaj
gradualisht do të ndalen dhe në fund të muajit do të zhduken
tërësisht.
Atëherë atij i duhet kënduar rukja përsëri dhe ai me vullnetin e
Allahut nuk do të ndiejë asgjë, që do të jetë shenjë se sihri ka
pushuar së ndikuari.
Mund të ndodhë që dhimbja të zgjasë gjatë tërë muajit dhe duke e
përcjellë ankthi i madh në kraharor.
I sëmuri nuk ndien asgjë gjatë leximit të rukjes. Me këtë rast do ta
pyesësh përsëri për simptomat e sëmundjes së tij. Nëse nuk
vërteton shumicën e simptomave, atëherë pacienti nuk ka sihër e as
nuk është i sëmurë. Por që të jesh i sigurtë, përsërite rukjen tri
herë. Kjo do të ndodhë deri në alivanosje. Me këtë rast vepro si në
rastin e parë. Le të vijë te ti dhe këndoja rukjen tri herë. Nëse ka
simptoma, por nuk ndien asgjë (e raste të tilla janë të rralla), atëhrë
jepi këtë udhëzim:
1. Inçizoja në kasetë suret: Jasin, El-Duhan dhe El-Xhin, dhe
urdhëroje atë që t’i dëgjojë tri herë në ditë.
2. Duhet të bëjë shumherë istigfar (estagfirullah), njëqind apo më
shumë herë në ditë.
3. Le t’i përsëritë shpesh këto fjalë:
ِ ِ ‫ﻻَ حﻮ َل و ﻻَ ﻗُـ ﱠﻮةَ إِﻻﱠ‬
‫ﷲ‬ َ َْ
LA HAVLE VE LA KUVETE IL-LA BIL-LAH (njëqind apo
më shumë herë). Këtë le ta bëjë për çdo ditë në afat prej një muaji,
pas së cilit do t’ia bësh përsëri rukjen dhe do të veprosh me të si në
rastin e parë dhe të dytin.

Etapa e tretë:
Nëse i Lartësuari e shëron duke qenë ju sebeb, atëherë shtoje edhe
më tepër nënshtrimin tënd ndaj Tij, që përsëri të të ndihmojë dhe
ki kujdes që kjo të mos bëhet shkak i mendjemadhësisë dhe i
lartësimit.
Në këtë periudhë i sëmuri i ekspozohet përsëri sulmit të sihrit,
sepse ata që bëjnë sihër, nëse e ndiejnë se i sëmuri ka vajtur te
shëruesi, kthehen te sihirbazi që ta përtërijnë sihrin. Prandaj i
sëmuri duhet ta fshehë shërimin e vet. Për çdo rast, jepi udhëzimet
e caktuara që të mbrohet:
- Të ketë kujdes namazin me xhemat,
- Të mos dëgjojë muzikë,
- Të marrë abdest para se të bjerë të flejë dhe të lexojë
Ajetul Kursijj,
- Të shqiptojë Bismilahin gjatë çdo pune,
- Pas namazit të sabahut, duhet të këndojë:

‫ْك َوﻟَهُ ا ْﳊَ ْم ُد َو ُﻫ َﻮ َعﻠَﻰ ُﻛ ِّﻞ َﺷ ْﻰ ٍء‬ َ ‫ﻻَ إِﻟَ َه إِﻻﱠ ا ﱠُ َو ْح َدهُ ﻻَ َﺷ ِﺮ‬
ُ ‫يك ﻟَهُ ﻟَهُ اﻟ ُْمﻠ‬
.‫ﻗَ ِد ٌيﺮ‬
LA ILAHE ILALLAHU VAHDEHU LA SHERIKE LEH
LEHUL MULKU VE LEHUL HAMDU VE HUVE ALA
KUL-LISHEJIN KADIR (njëqind herë),
- Të mos kalojë asnjë ditë pa lexuar diçka nga Libri i
Allahut  ose pa dëgjimin e leximit, në rast se nuk di të
lexojë vetë.
- Të shoqërohet me njerëz të mirë.
- Të ketë kujdes leximin e duave të mëngjesit dhe të
mbrëmjes.
Shembulli i parë: Xhini Shekvan
Një grua e urrente shumë burrin e vet, ndërsa simptomat e sihrit
ishin të dukshme dhe të qarta, saqë ajo ndiente neveri ndaj familjes
së burrit të vet dhe ndaj tij personalisht. Ajo e kishte parë në formë
shumë të tmerrshme, si të ishte kafshë e egër. Burri vajti së bashku
me të te një njeri që shëron me Kur’an dhe gjatë leximit xhini
kishte filluar të fliste, duke thënë se ai kishte ardhur përmes sihrit
dhe se roli i tij ishte që ta ndante këtë grua nga burri i saj. Shëruesi
e rrahu gjatë, por ai nuk u përgjigj. Burri vazhdoi të shkonte te
shëruesi një muaj të tërë, kështu që xhini kërkoi prej tij ta lënte
gruan e vet. Mjerisht, njeriu e plotësoi lutjen e xhinit dhe ishte
ndarë nga gruaja. Pastaj e mori sërish dhe ajo ishte e shëndoshë,
për një javë, por xhini i saj u kthye sërish. Njeriu e solli tek unë
dhe, kur i lexova ajetet e caktuara nga Kur’ani, ajo u alivanos.
Atëherë në mes meje dhe xhinit rodhi kjo bisedë. Do ta përmend
atë në formë të shkurtuar.
E pyeta:
- Si quhesh?
- Shekvan.
- Cilës fe i përket?
- Jam i krishterë.
- Përse ke hyrë te kjo grua?
- Që ta ndaj atë nga burri i saj.
- Do të ofroj diçka, dhe nëse e pranon, falënderim i takon
Allahut, por nëse nuk e pranon, ti ke të drejtë të zgjedhësh.
- Mos u lodh, unë nuk do të dal prej saj. Burri i saj ka qenë
edhe para teje te shumë të tjerë...
- Unë nuk kërkova nga ti që të dalësh prej saj.
- Atëherë, çfarë dëshiron? - pyeti xhini.
- Dëshiroj që ti ta pranosh Islamin. Nëse e pranon,
falënderimi i takon Allahut, e nëse jo, në fe nuk ka dhunë.
- Më pas e ftova në Islam dhe pas një diskutimi të gjatë ai e
pranoi Islamin, falënderimi i takon Allahut.
- E pyeta: “A e ke pranuar Islamin me të vërtetë apo je
duke na mashtruar?”
- Ti nuk mund të më detyrosh për asgjë, por unë me zemër
e kam pranuar Islamin, por...
- Çfarë? - e pyeta.
- Përpara meje jam duke parë një grup xhinësh të krishterë,
të cilët duan të më sulmojnë, prandaj frikësohem se mos
më vrasin.
- Kjo është fare e lehtë, sikur ta dinim se me të vërtetë e ke
pranuar Islamin, që je penduar plotësisht. Duhesh të
ndalesh nga të bërit keq dhe të dalësh nga kjo grua.
- Me të vërtetë e kam pranuar Islamin, por si të lirohem nga
sihirbazët?
- Edhe kjo është fare e lehtë, nëse pajtohesh me ne.
- Unë pajtohem.
- Atëherë, ku është vendi i sihrit?
- Në oborrin e shtëpisë ku është duke jetuar kjo grua. Por
unë nuk mund ta caktoj saktë vendin e sihrit, pasi atje është
një xhini i ngarkuar me ruajtjen e sihrit dhe sa herë që
kuptohet se në cilin vend është sihri, ai e zhvendos atë në
një vend tjetër.
- Sa kohë ke që bashkëpunon me sihirbazin?
- Që prej dhjetë a njëzet vjetësh, por para kësaj gruaje kam
hyrë edhe në dy-tri gra të tjera. Pastaj na tregoi për ato tri
gratë. Pasi arrita të zbuloj se xhini ishte i sinqertë, i thashë:
- Merri armët që të kemi premtuar.
- E cilat janë ato?
- Ato janë Ajetul-Kursija. Çdoherë kur të afrohet xhini, ti
këndoje atë dhe do të ikë prej teje. A e di përmendsh?.
- Po, e kam mësuar nga kjo grua, e cila e përsërit
vazhdimisht Ajetul-Kursij. Por si të lirohem nga sihirbazi?
- Tani dil prej saj dhe shko në Mekke e jeto atje në Harem,
ku janë duke jetuar xhinët besimtarë.
- Por, a do të më falë Allahu, pasi që kam bërë mëkat me
këtë grua? E kam munduar shumë, por edhe gratë e tjera në
të cilat kam hyrë para saj.
- Po, do të të falë, sepse Allahu thotë:
ِ‫ﻗُل ِﻋب ِﺎدي اﻟﱠ ِﺬﻳﻦ أَسﺮﻓُﻮا ﻋﻠَﻰ أَﻧ ُﻔ ِﺴ ِﻬﻢ َﻻ تَـ ْﻘﻨَطُﻮا ِﻣﻦ ﱠر ْﲪ ِﺔ ا ﱠ‬
َ ْ َ َْ َ َ َ َ ْ
‫ﻮر اﻟﱠﺮِﺣ ُﻴﻢ‬ ِ ِ َ ُ‫إِ ﱠن ا ﱠ ﻳـ ْﻐ ِﻔﺮ اﻟ ﱡﺬﻧ‬
ُ ‫ﻮب َﲨ ًﻴﻌﺎ إﻧﱠﻪُ ُﻫ َﻮ اﻟْﻐَ ُﻔ‬ ُ ََ
“Thuaj: "O robërit e Mi, të cilët e keni ngarkuar me
shumë gabime veten tuaj, mos e humbni shpresën ndaj
mëshirës së Allahut, pse Allahu i falë të gjitha mëkatet, Ai
është që shumë falë dhe është mëshirues!".” [Ez-
Zummer, 53]
- Xhini qau dhe pastaj tha: “Kur të dal, kërkoni nga kjo
grua që të më falë (të ma bëjë hallall) për mundimin.”
 - E mbajti premtimin e vet dhe doli nga ajo. Pastaj unë i
lexova ajetet e caktuara kur’anore në ujë dhe e urdhërova
burrin e gruas që ta derdhë atë ujë në oborr. Pas një kohe,
ai dërgoi një njeri që të më informonte se tani gruan e
kishte mirë, falënderimi i takon Allahut. Kjo nuk është
merita ime, por çdo gjë është në duart e Allahut.

Shembulli i dytë - Xhini e vë sihrin në jastëk

Erdhi tek unë një njeri dhe më tha: “Që kur jemi martuar unë dhe
gruaja ime jemi përherë në grindje. Ajo më urren shumë dhe më
nuk flet asnjë fjalë. Ajo dëshiron që të ndahemi dhe thotë se
ndjehet shumë mirë dhe shumë e qetë kur unë nuk gjendem në
shtëpi. Kur më sheh ndien ankth dhe në trupin e saj sikur shfaqet
zjarri.
Pasi i këndova rukjen, ndiente therrje nëpër kofshë, shtrëngim në
kraharor dhe kokëdhembje, por nuk u alivanos, prandaj i dhashë
suret e inçizuara në kasetë dhe e urdhërova ta dëgjojë kasetën
dyzet e pesë ditë dhe pastaj përsëri të vijë tek unë. Pas kësaj
periudhe burri i saj erdhi tek unë dhe tha që kishte ndodhur diçka e
çuditshme.
Unë thash: Hajr, inshaAllah.
- Pasi kaloi ajo periudhë dhe pasi jemi marrë vesh që të vijmë te ti,
gruaja u alivanos dhe xhini foli prej saj dhe tha: “Do t’ju informoj
mbi çdo gjë, me kusht që të mos shkoni me mua te shejhu
(shëruesi). Unë hyra tek ajo përmes sihrit dhe nëse dëshironi që të
bindeni, në jam duke folur të vërtetën, merreni atë jastëk dhe në të
do ta gjeni sihrin. Me të vërtetë, e hapëm jastëkun dhe në të gjetëm
copëza letre, letra dhe shkronja. Pastaj xhini tha: “Digjeni këto
letra dhe sihri do të asgjësohet, e unë do të dal nga ajo dhe nuk do
të kthehem me kusht që ajo të më shohë dhe të përshëndetem me
të.” - “Unë i thashë xhinit se mundet dhe nuk ka kurrfarë problemi.
Dhe me të vërtetë gruaja kishte ardhur në vete nga alivanosja dhe
mandej e zgjati dorën si të përshëndetej me dikë.”
Pasi burri i saj më tregoi ndodhinë, unë i thashë: - Ti ke gabuar që
e ke lejuar të përshëndetet me të, sepse është haram dhe nuk është
e lejuar.”
Ekziston transmetimi se i Dërguari  e ka ndaluar përshëndetjen
me duar të burrit me gruan e cila nuk është e afërt me të.
Pas shtatë ditësh gruaja përsëri ishte sëmurë. Burri i saj erdhi tek
unë së bashku me të. Kërkova mbrojtjen e Allahut nga shejtani i
mallkuar. Gruaja u alivanos dhe pastaj pasoi dialogu në vijim në
mes meje dhe xhinit:
- Përse je kthyer përsëri?
- Të gjitha do t’i tregoj, vetëm mos më qëllo.
- Fol.
- Po, unë i gënjeva ata dhe unë i kam vënë letrat në jastëk,
që ata të më besonin dhe nuk kam dalë nga ajo.
- Do të thotë se ti i ke mashtruar.
- Ç’të bëj, kur jam i lidhur me sihër me trupin e saj?
- A je ti musliman?
- Jam.
- Muslimani nuk e ka të lejuar të bashkëpunojë me
sihirbazët, sepse është haram dhe mëkat i madh... A e
dëshiron ti xhennetin?
- Po, e dëshiroj.
- Atëherë, braktise sihirbazin, shoqërohu me besimtarët dhe
adhuroje Allahun, sepse rruga e sihirbazit është rrugë e
fatkeqësisë në dunja dhe e xhehennemit në ahiret.
 - E si t’ia bëj kur unë jam nën pushtetin e tij dhe më
sundon?
- Po ai të sundon për shkak të mëkateve të tua, por nëse
pendohesh sinqerisht dhe i kthehesh Allahut, atij nuk do t’i
jepet rastë të të shkatërrojë. Allahu  thotë:

ِ ِ ِ ِ
َ ‫ﻓَﺎ ُّ َْﳛ ُﻜ ُﻢ ﺑَـْﻴـﻨَ ُﻜ ْﻢ ﻳَـ ْﻮَم اﻟْﻘﻴَ َﺎﻣﺔ َوﻟَﻦ َْﳚ َﻌ َل ا ُّ ﻟْﻠ َﻜﺎﻓ ِﺮ‬
‫ﻳﻦ َﻋﻠَﻰ‬
ً‫ﲔ َسبِﻴﻼ‬ ِِ
َ ‫اﻟْ ُﻤ ْﺆﻣﻨ‬
“…Allahu kurrsesi nuk iu mundëson jobesimtarëve
mbizotërim të plotë mbi besimtarët.” [En-Nisa, 141]
- Jam penduar tek Allahu, do të dal dhe nuk do të kthehem
më kurrë. Kështu që e mbajti premtimin dhe doli, ndaj
falënderimi i takon Allahut. Nuk ka forcë dhe as fuqi tjetër
përveç Allahut. Pas një kohe burri i asaj gruaje erdhi tek
unë dhe më gëzoi me lajmin se gruan e kishte mirë, ndaj
falënderimi i takon Allahut, Zotit të botëve.

Shembulli i tretë - Rasti i fundit që kam shëruar para se t’i

shkruaja këta rreshta.
Erdhi një njeri dhe më tha se gruaja e urrente dhe nuk dëshironte të
jetonte me të. “Megjithatë, unë atë e dua shumë” - tha. Kjo urrejtje
erdhi papritmas dhe pa kurrfarë parashenjash.
- Pasi i këndova ajetet kur’anore, ajo u alivanos dhe pasoi
ky dialog:
- Si ke hyrë te kjo grua?
- Hyra përmes sihrit. Një grua i bëri sihër dhe e vendosi në
shishen e parfumit të saj. Shkoja pas saj për një kohë,
 derisa në shtëpinë e saj hyri një hajdut, në atë çast ajo u
frikësua dhe unë hyra në trupin e saj.
- Këtu duhet të paralajmëroj se sihirbazi e dërgon xhinin
aty ku dëshiron personi që kërkon bërjen e sihrit dhe xhini
kërkon rastin që të hyjë te personi të cilit i është dedikuar ai
sihër. Ekzistojnë katër situata të cilat xhini i shfrytëzon për
të hyrë (te njeriu):
1. Frika e madhe,
2. Hidhërimi i fuqishëm,
3. Pakujdesia e madhe në fe,
4. Dhënia pas epsheve,
Nëse njeriu i ekspozohet njërës prej këtyre gjendjeve, i ka ofruar
rast shejtanit që të hyjë tek ai. Nëse e përmend Allahun, ose është
me abdest, në këtë rast xhini nuk mund të hyjë tek ai. Thuhet - e
kështu më ka informuar edhe një grup i madh xhinësh (nëse kanë
thënë të vërtetën) - se nëse njeriu e përmend emrin e Allahut në
momentin e hyrjes së xhinit, xhini do të digjet. Prandaj momenti i
hyrjes te njeriu është momenti më i vështirë për xhinin.
- Kjo grua është e mirë dhe e mjerë - tha xhini.
- Prandaj dil prej saj për shkak të dëgjueshmërisë ndaj
Allahut dhe mos u kthe më.
- Do të dal, por me kusht që burri i saj ta divorcojë gruan e
dytë.
- Ky kusht refuzohet. Ose dil ose kam për të të munduar.
- Do të dal.
- Doli, falënderimi i takon Allahut. Nuk ka forcë e as fuqi
më të madhe se ajo e Allahut të madhëruar.
Më pas është vërtetuar se pohimi që sihrin e ka bërë një grua ishte
i rrejshëm. Xhinët gënjejnë që t’i përçajnë njerëzit, pra ti frikësoju
Allahut dhe mos u beso atyre.

Shembulli i katërt - Xhini dëshiron të hyjë te shejhu.

NJë burrë erdhi me gruan e tij dhe tha se ajo gruaja është duke e
urryer dhe se është e qetë vetëm kur ai nuk është në shtëpi. Pasi e
pyeta për simptomat e sëmundjes së saj, erdha në përfundimin se
shkaktar ishte sihri i ndarjes. Kur e dëgjoi rukjen e Kur’anit, xhini
foli brenda saj dhe filloi dialogu i mëposhtëm, të cilin do të
përpiqem ta shkurtoj:
- Si quhesh?
- Nuk e tregoj emrin tim.
- Cilës fe i përket?
- Fesë muslimane.
- A e ka të lejuar muslimani që ta keqtrajtojë muslimanen?
- Unë e dua dhe nuk jam duke e keqtrajtuar, por unë
dëshiroj që burri i saj ta lë atë.
- Ti dëshiron që ata të ndahen?
- Po.
- Këtë nuk e ke të lejuar dhe dil prej saj për shkak të
dëgjueshmërisë ndaj Allahut.
- Jo... jo, unë e dua.
 - Ajo ty të urren.
- Jo,... ajo më do.
- Gënjen, ajo të urren dhe ka ardhur këtu që të lirohet prej
teje.
- Nuk do të dal.
- Atëherë do të të djeg me Kur’an - me lejen e Allahut .
Pastaj ia lexova ajetet nga Kur’ani dhe xhini thirri. E pyeta
atë:
- A ke për të dalë?
- Po, do të dal, por me një kusht.
- Cili është ai kusht?
- Do të dal nga ajo e do të hyj te ti.
- Përse qan e pyeta?
- Asnjë xhin sot nuk mund të hyjë te ty.
- E përse?
- Sepse ti në mëngjes i ke shqiptuar njëqind herë këto fjalë:

‫ْك َوﻟَهُ ا ْﳊَ ْم ُد َو ُﻫ َﻮ َعﻠَﻰ ُﻛ ِّﻞ َﺷ ْﻰ ٍء‬ َ ‫ﻻَ إِﻟَ َه إِﻻﱠ ا ﱠُ َو ْح َدهُ ﻻَ َﺷ ِﺮ‬
ُ ‫يك ﻟَهُ ﻟَهُ اﻟ ُْمﻠ‬
.‫ﻗَ ِد ٌيﺮ‬
La ilahe ilallahu vahdehu la sherike lehu lehul mulku ve lehul
hamdu ve huve ala kul-li shejin kadir.”
Të vërtetën e ka thënë i Dërguari i Allahut , kur ka thënë: “Ai i
cili i shqipton gjatë ditës këto fjalë “La ilahe ilallahu vahdehu la
sherike lehu lehul mulku ve lehul hamdu ve huve ala kuli shein
kadir” do të ketë shpërblim sikur t’i lirojë dhjetë robër, do t’i
shënohen njëqind vepra të mira dhe ato fjalë do t’i ketë mburojë
nga shejtani atë ditë derisa të ngryset dhe askush nuk ka për të
ardhur me asgjë më të mirë se kjo, përveç njeriut i cili i ka
shqiptuar më tepër se ai.64
- Atëherë dil nga ajo.
- Doli nga ajo. Falënderimi i takon Allahut.

I Dërguari i Allahut , ka thënë: “Me të vërtetë hajmalitë dhe

hedhja fall janë shirk.”65
Ibën-Esiri ka thënë se “tileveh” është sihri që gruaja ia bën burrit
të vet. Ai atë e konsideron shirk për shkak të bindjes së gruas se ka
ndonjë efekt në kundërshtim me përcaktimin e Allahut.66 (që ky
efekt është më i fortë se përcaktimi i Allahut).
Dua t’u tërheq vërejtjen se hajmalitë e përmendura në hadithin e
mëparshëm janë ato të cilat përbëhen nga të kërkuarit e ndihmës

64
Hadithin e transmeton El-Buhariu, “Fet’hul Bari” 6/338 dhe Muslimi në
“Sahihun” e vet 17/17.
65
Transmeton Ebu Davudi hadithi nr. 3883 dhe Ahmeti 1/381, Albani,
rahimehullah, e ka klasifikuar si hadith i besushëm.
66
Në veprën “En-Nihaje”.
nga xhinët apo shejtanët, apo diçka të ngjashme që konsiderohet
shirk. E sa i përket rukjes me Kur’an apo me rregullat e lejuara,
duatë dhe dhikrin, kjo është e lejuar dhe me këtë pajtohen të gjithë
juristët islamë. Në “Sahihun” e Muslimit është shënuar ky hadith:
“Rukja nuk është e ndaluar, nëse në vete nuk përmban në
vetvete shenja të shirkut.”67

1. Dëshira dhe dashuria e abuzuar.

2. Dëshira e fuqishme për marrëdhënie seksuale.
3. Pamundësia e durimit për gruan.
4. Afshi i abuzuar për ta parë gruan.
5. Dëgjueshmëria e verbër.
6. Si bëhet sihri i dashurisë
Shpeshherë ndodhin mosmarrëveshje në mes burrit dhe gruas, por
ato zhduken po aq shpejt dhe jeta përsëri kthehet në gjendjen
normale dhe të natyrshme. Por ekzistojnë disa gra të cilat nuk kanë
durim. Në situata të këtilla ato nxitojnë te sihirbazi, i cili do t’u
bëjë sihër, dhe përmes sihrit do të jenë të dashura për burrat e tyre.
Kjo është shenjë e mungesës së fesë te gruaja e tillë, është shenjë e
paditurisë së saj se kjo është haram dhe nuk është e lejuar.
Sihirbazi kërkon diçka që i takon burrit të saj (shaminë, kapelen,

67
Transmeton Muslimi në kapitullin “Selam”.
rrobat), me kusht që te këto gjëra të ekzistojë gjurma e djersës së
tij, pra nuk guxon të jetë e re apo e larë, duhet të jetë e përdorur.
Nga ato gjëra ai do të marrë disa penj, do të fryjë në ta dhe pastaj
do t`i lidhë dhe do ta urdhërojë gruan që t’i vëjë në vend të
fshehur. Pastaj do t’i bëjë sihër në ujë apo në ushqim, por mundet
edhe mbi ndytësirë, që është edhe më e keqe se sihri nga ushqimi
ose nga uji. Ose ndoshta, edhe më keq, mund ta bëjë në gjakun e
menstruacioneve dhe pastaj ta urdhërojë gruan që atë gjak t’ia vëjë
burrit në ushqim, pije ose parfum.

1. Ndonjëherë njeriu sëmuret nga ky sihër. Unë njoh një njeri që

ka vuajtur tre vjet nga ky sihër.
2. Ndonjëherë ky sihër mund të ketë efekt të kundërt dhe ndodh që
njeriu të fillojë ta urrejë gruan, e kjo si pasojë e mosnjohjes së
bazës së sihrit nga ana e sihirbazit.
3. Ndonjëherë gruaja i bën sihër burrit që ai të urrejë të gjitha gratë
dhe kjo shkakton urrejtjen e tij ndaj nënës së vet, motrave, tezeve
dhe ndaj (tërë farefisit) të gjithë të afërmëve.
4. Ndonjëherë ky sihër ndërrohet dhe ai njeri atëherë urren të gjitha
gratë, madje edhe gruan e vet.
Njoh një rast të tillë kur burri e ka urryer gruan e vet dhe është
ndarë nga ajo. Gruaja ka vajtur përsëri te sihirbazi, por tani që të
prishë sihrin, por sihirbazi kishte vdekur. (Ai i cili ia hap varrin
dikujt tjetër, vetë bie në të).
1. Shfaqja e mosmarrëveshjeve në mes të bashkëshortëve.
2. Dëshira e madhe e gruas për pasurinë e burrit, sidomos nëse
burri është i pasur.
3. Frika se burri do të martohet me të dytën, edhe pse kjo sipas
sheriatit është e lejuar dhe nuk ka kurrfarë nënçmimi për të.
Ndërkaq gratë e kohës së sotme, veçanërisht ato që janë nën
ndikimin e mjeteve të informimit, mendojnë se kur burri i saj
dëshiron të martohet për herë të dytë, kjo do të thotë se ai nuk e do
më. Por ky është gabim i madh, pasi ekzistojnë shumë arsye të
cilat mund ta shtyjnë një burrë drejt martesës me të dytën, të tretën
apo me të katërtën, por që njëkohësisht ai të mbetet pranë gruas së
parë. Njëra nga arsyet e tilla është dëshira për shumë fëmijë,
pamundësia e durimit për marrëdhënie seksuale, gjatë kohës kur
gruaja është në periudhën e menstracioneve apo nifasit (pas
lindjes), apo dëshira për përforcimin e miqësisë me familje të
caktuara dhe gjëra të tjera të ngjashme.

Këtë këshillë ia drejtojë gruas muslimane. Ka të bëjë me atë që ajo

mund ta magjepsë burrin e vet, me atë që Allahu e ka lejuar, siç
është stolisja dhe zbukurimi vetëm për burrin e vet, që asnjëherë ai
të mos e shohë me një pamje jo të mirë dhe kurrë mos të ndiej tek
ajo erë të keqe. Që përherë të jetë e buzëqeshur, me fjalë të bukura,
me sjellje të bukur ndaj tij, t’ia ruajë pasurinë, fëmijët t’i edukojë
me përpikmëri dhe të sillet mirë me ta, që të jetë përherë e
dëgjueshme ndaj tij vetëm nëse kemi të bëjmë me mëkat. Nëse e
shikojmë shoqërinë tonë të sotme, do të shohim kontradita të
mëdha në këto gjëra. Kemi për të parë, se si gruaja stoliset me
stolitë më të bukura, vesh rrobat më të bukura dhe del e tillë sikur
të ishte në dasmën e vet. Ashtu vishet kur shkon në ndonjë
gazmend ose për vizitë te shoqja e vet, ndërsa burri i saj i mjerë
nuk e gëzon të drejtën të kënaqet me bukurinë e gruas së vet, edhe
pse të gjitha ato stoli dhe rroba ia ka blerë po ai. Në shtëpi e sheh
atë me rroba të vjetra, ndërsa nga ajo kundërmon era kuzhinë, qepë
dhe hudhër.
Nëse gruaja mendon pak më shumë, duhet të dijë se burri i saj
meriton të kënaqet më së shumti me stolitë dhe bukurinë e saj. Kur
burri yt del, nxito motër në kryerjen e punëve të shtëpisë, pastaj
pastrohu, zbukurohu dhe prite burrin tënd, me qëllim që, kur të
kthehet nga puna, para vetes të shohë gruan e bukur, ushqimin e
përgatitur dhe shtëpinë e pastër. Në këtë mënyrë do t’i shtohet
dashuria ndaj teje dhe lidhja juaj do të jetë më e fortë. Kjo, pasha
Allahun është magjia e lejuar. Veçanërisht nëse me këtë ke pasur
për qëllim dëgjueshmërinë ndaj Allahut dhe të ndihmuarit e burrit
në uljen e shikimit ndaj haramit, sepse i ngopuri nuk ka nevojë për
ushqim. Mendo mbi këto fjalë, sepse ato janë të dobishme motër.

1. Mbi të sëmurin duhet kënduar rukja që sapo e përmenda, por pa

ajetin 102 nga sura El-Bekare. Në vend të tij duhet shtuar ajetet
14,15 dhe 16 nga sura Et-Tegabun.
 ِ ِ
ْ ‫َﺟٌﺮ َﻋﻈ ٌﻴﻢ * ﻓَﺎتﱠـ ُﻘﻮا ا ﱠَ َﻣﺎ‬
‫اسﺘَطَ ْﻌﺘُ ْﻢ‬ ْ ‫ﻨدﻩُ أ‬َ ‫إِﱠﳕَﺎ أ َْﻣ َﻮاﻟُ ُﻜ ْﻢ َوأ َْوَﻻ ُد ُﻛ ْﻢ ﻓْﺘـﻨَﺔٌ َوا ﱠُ ِﻋ‬
‫ﻚ ُﻫ ُﻢ‬ َ ُ‫َﻧﻔ ُﻘﻮا َخْﻴـًﺮا ِّﻷَﻧ ُﻔ ِﺴ ُﻜ ْﻢ َوَﻣﻦ ﻳ‬
َ ِ‫ﻮق ُش ﱠﺢ ﻧـَ ْﻔ ِﺴ ِﻪ ﻓَﺄ ُْوﻟَﺌ‬
ِ ‫َﻃﻴﻌﻮا وأ‬ ِ
َ ُ ‫اﲰَ ُﻌﻮا َوأ‬ ْ ‫َو‬
* ‫اﻟْ ُﻤ ْﻔﻠِ ُحﻮ َن‬
“S'ka dyshim se pasuria juaj dhe fëmijët tuaj janë vetëm sprovë,
ndërsa ajo që është tek Allahu, është shpërblim i madh. Andaj, sa
të keni mundësi, ruajuni prej dënimit të Allahut, dëgjoni,
respektoni dhe jepni për të mirën tuaj, e kush i ruhet lakmisë së
vetvetes, të tillët janë të shpëtuarit.” [Et-Tegabun, 15-16]
Në të shumtën e rasteve njeriu me sihër të këtij lloji nuk do të
alivanoset, por do të ndiejë ethe në kofshë, dhembje në kokë ose
shtrëngim në kraharor apo dhembje të fortë në pjesën e stomakut
(lukthit) ose dëshirë për të vjellë. Këndoja këto ajete në ujë dhe
urdhëroje që para teje ta pijë këtë ujë. Nëse vjell diçka të verdhë, të
kuqe ose të zezë, atëherë sihri është i shkatërruar, por nëse nuk
vjell asgjë, atëherë urdhëroje që ta pijë atë ujë tri javë, madje edhe
më tepër, derisa sihri të shkatërrohet plotësisht. E ato ajete janë:

َ‫اﻟﺴ ْحُﺮ إِ ﱠن ا َّ َسﻴُـْب ِطﻠُﻪُ إِ ﱠن ا َّ ﻻ‬ ِ ِِ ِ َ َ‫ﻓَـﻠَ ﱠﻤﺎ أَﻟْ َﻘﻮاْ ﻗ‬

ّ ‫ﻮسﻰ َﻣﺎ ﺟْﺌـﺘُﻢ ﺑﻪ‬ َ ‫ﺎل ُﻣ‬
* ‫ﻳﻦ * َوُِﳛ ﱡﻖ ا ُّ ا ْﳊَ ﱠﻖ ﺑِ َﻜﻠِ َﻤﺎتِِﻪ َوﻟَ ْﻮ َﻛ ِﺮَﻩ اﻟْ ُﻤ ْج ِﺮُﻣﻮ َن‬ ِِ
َ ‫ﺼﻠ ُﺢ َﻋ َﻤ َل اﻟْ ُﻤ ْﻔﺴد‬
ِ ‫ﻳ‬
ُْ
“E kur i hodhën ata, Musai u tha: "Kjo që e sollët ju tash, vërtet
është magji!" Po Allahu do ta asgjësojë këtë, sepse Allahu nuk e
përkrah veprën e të prishurve. Dhe me argumentet e Veta Allahu
e fuqizon të vërtetën, ndonëse e urrejnë të pabesët.” [Junus, 81-
82]

* ‫ﻒ َﻣﺎ َْﻓِ ُﻜﻮ َن‬ ِ

ُ ‫ﺎك ﻓَﺈِ َذا ﻫ َﻲ تَـ ْﻠ َﻘ‬
َ‫ﺼ‬ َ ‫ﻮسﻰ أَ ْن أَﻟْ ِﻖ َﻋ‬ ِ
َ ‫َوأ َْو َﺣْﻴـﻨَﺎ إ َﱃ ُﻣ‬
“E Ne e frymëzuam Musain (duke i thënë): "Hidhe shkopin
tënd!" Kur, qe, ai gëlltiste atë që kishin magjepsuar.” [El-‘Araf,
117]

‫ﺎﺣ ٍﺮ َوَﻻ ﻳـُ ْﻔﻠِ ُﺢ‬

ِ ‫ﻒ ﻣﺎ ﺻﻨَـﻌﻮا إِﱠﳕَﺎ ﺻﻨَـﻌﻮا َﻛﻴ ُد س‬
َ ْ َُ َ ِ‫َوأَﻟْ ِﻖ َﻣﺎ ِﰲ َﳝِﻴﻨ‬
ُ َ َ ْ ‫ﻚ تَـ ْﻠ َﻘ‬
* ‫ﺚ أَتَﻰ‬ ِ ‫اﻟ ﱠﺴ‬
ُ ‫ﺎﺣ ُﺮ َﺣْﻴ‬
“Tani hidhe atë që e ke në dorën tënde të djathtë (shkopin), që t'i
gëlltisë ato që i bënë ata, sepse ajo që bënë ata nuk është asgjë
tjetër pos mashtrim magjistari, e magistari nuk do të ketë sukses,
kudo qoftë.” [Ta-Ha, 69]
Pas këtyre ajeteve duhet kënduar Ajetul-Kursija dhe të gjitha së
bashku duhen kënduar në ujë. Kjo duhet bërë fshehurazi nga
gruaja ose burri sepse, nëse kupton për këtë, ajo mund të bëjë
përsëri sihër.
Erdhi tek unë një njeri dhe më informoi se deri atëherë kishte
pasur marrëdhënie normale, por para disa muajsh ishte bërë i
çuditshëm. Ai thotë: “Nuk mund të përmbahem asnjë moment kur
bëhet fjalë për gruan. Edhe kur jam në punë, unë mendoj për të, e
kur kthehem në shtëpi, unë nxitoj që ta shoh sa më parë gruan
time. Kur jam në shoqëri me musafir, unë i lë dhe hyj te gruaja ime
që ta shoh. Jam shumë xheloz, më tepër se ç’duhet, xhelozia ime
nuk është e natyrshme dhe kam marrëdhënie të shpeshta seksuale
me të. Sikur ajo të më drejtonte. Kur hyn në kuzhinë, unë shkoj
pas saj, kur shkon të pastrojë dhomën, unë jam pas saj. Nuk e di se
ç’më ka ndodhur! Çfarëdo që ajo kërkon nga unë, unë nxitoj që ta
zbatojë sa më parë...
I këndova ajetet nga Libri i Allahut mbi enën me ujë dhe e
urdhërova që të pijë nga ajo enë dhe që të lahet më të tri javë,
pastaj të vijë tek unë. Pas kohës së caktuar ajo erdhi tek unë dhe
më tha se problemi i tij ishte zvogëluar, por nuk ishte zhdukur
tërësisht. E përsërita shërimin dhe falëndërimi i takon Allahut. Nuk
ka forcë as fuqi përveç Allahut. Ai u shëruar.
I Lartësuari ka thënë:

ِ ِ
‫ﺎل أَﻟْ ُﻘ ْﻮاْ ﻓَـﻠَ ﱠﻤﺎ‬
َ َ‫ﲔ * ﻗ‬ َ ‫ﻮسﻰ إِ ﱠﻣﺎ أَن تُـْﻠﻘ َﻲ َوإِ ﱠﻣﺎ أَن ﻧﱠ ُﻜﻮ َن َْﳓ ُﻦ اﻟْ ُﻤْﻠﻘ‬ َ ‫ﻗَﺎﻟُﻮاْ َ ُﻣ‬
‫ﻮﻫ ْﻢ َو َﺟﺎءوا ﺑِ ِﺴ ْح ٍﺮ َﻋ ِﻈﻴ ٍﻢ * َوأ َْو َﺣْﻴـﻨَﺎ إِ َﱃ‬ ُ ُ‫اسﺘَـ ْﺮَﻫب‬ ِ ‫ﲔ اﻟﻨ‬
ْ ‫ﱠﺎس َو‬ َ ُ ‫أَﻟْ َﻘ ْﻮاْ َس َحُﺮواْ أ َْﻋ‬
‫اﳊَ ﱡﻖ َوﺑَطَ َل َﻣﺎ‬ ْ ‫ﻒ َﻣﺎ َْﻓِ ُﻜﻮ َن * ﻓَـ َﻮﻗَ َع‬ ِ
ُ ‫ﺎك ﻓَﺈِذَا ﻫ َﻲ تَـﻠْ َﻘ‬َ‫ﺼ‬ َ ‫ﻮسﻰ أَ ْن أَﻟْ ِﻖ َﻋ‬ َ ‫ُﻣ‬
ُ‫ﻳﻦ * َوأُﻟْ ِﻘ َﻲ اﻟ ﱠﺴ َحَﺮة‬ ِ ْ‫ﻚ واﻧ َﻘﻠَبﻮا‬
َ ‫ﺻﺎغ ِﺮ‬
ِ ِ
َ ُ َ َ ‫َﻛﺎﻧُﻮاْ ﻳَـ ْﻌ َﻤﻠُﻮ َن * ﻓَـﻐُﻠبُﻮاْ ُﻫﻨَﺎﻟ‬
ِ َ ‫ب اﻟْﻌﺎﻟَ ِﻤ‬ ِ ِِ
* ‫ﻮسﻰ َوَﻫ ُﺎرو َن‬ َ ‫ب ُﻣ‬ ّ ‫ﲔ * َر‬ َ ّ ‫ﻳﻦ * ﻗَﺎﻟُﻮاْ َآﻣﻨﱠﺎ ﺑِ ِﺮ‬ َ ‫َسﺎﺟد‬
“Ata (magjistarët) thanë: "O Musa, (zgjidh) ose do të hedhësh ti
ose ne po hedhim?" Ai (Musai) tha: "Hidhni ju"! E kur hodhën
ata (shkopinj e litarë), magjepsën sytë e njerëzve, i frikësuan ata
dhe sollën një magji të madhe. E Ne e frymëzuam Musain (duke i
thënë): "Hidhe shkopin tënd!" Kur, qe, ai gëlltiste atë që kishin
magjepsuar. Atëherë u dëshmua e vërteta dhe u zhduk ajo që
kishin përgatitur. Aty u mundën ata (magjistarët dhe faraoni) dhe
u kthyen të poshtëruar. E magjistarët u hodhën (u përulën) në
sexhde. Dhe thanë: "Ne i besuam Zotit të gjithësisë, Zotit të
Musait dhe të Harunit!" [El-‘Araf, 115-122]
1. Njeriu i sheh gjërat e palëvizshme duke lëvizur, ndërsa gjërat që
lëvizin i sheh të palëvizshme.
2. Të madhin e sheh të vogël, ndërsa të voglin të madh.
3. Të gjitha gjërat i sheh në formë të ndryshuar, si ata njerëz që
gjatë kohës së Musait kanë parë shkopinjtë duke lëvizur, por ata në
të vërtetë nuk kanë lëvizur.

Sihirbazi paraqet diçka që njerëzit e njohin, pastaj i shqipton fjalët

në formën e fallit të idhujtarëve dhe shënimeve sekrete të
mosbesimtarëve, duke u ndihmuar nga shejtani. Një njeri më ka
treguar se e ka parë sihirbazin se si ka vënë një vezë para njerëzve,
pastaj i ka magjepsur ata dhe e kanë parë se si veza rrotullohej me
shpejtësi shumë të madhe. Ndërsa një tjetër tregonte se ka parë një
sihirbaz i cili ka sjellë dy gurë, e pastaj ka shqiptuar fjalët
enigmatike, kur, çfarë të shohësh, ata dy gurë kacafyteshin si dy
desh. Të gjitha këto sihirbazët i bëjnë para njerëzve ose për shkak
të marrjes së pasurisë së tyre ose për shkak të frikësimit dhe
habisë. Nganjëherë sihirbazi këtë lloj sihri e përzien me lloje të
tjera. Më parë në sihrin e ndarjes, të cilin e kemi përmendur më
herët, burri e sheh gruan e vet me pamje të keqe, ndërsa në sihrin e
dashurisë e sheh të kundërtën. Ky lloj sihri dallohet nga ai që quhet
sihri i magjepsjes, i cili bazohet në shkathtësinë e lëvizjes së
shpejtë të duarve.
Shkatërrimi i sihrit të mashtrimit bëhet me të gjitha ato mënyrat që
dëbojnë shejtanët, siç është: ezani, këndimi i Ajetul Kursisë, dhikri
i caktuar për dëbimin e shejtanit dhe Fatiha-ja. Është kusht që
njeriu të jetë përherë me abdest.
Nëse e bën këtë e nuk e shkatërron sihrin, atëherë ky është truk i
magjistarit, i cili bazohet mbi fshehjen e dorës, e jo të sihirbazit.

Në një fshat një sihirbaz e ka paraqitur shkathtësinë e tij para

popullit dhe me vete kishte Mus’hafin. E kishte mbështjellë
Mus’hafin me një letër në të cilën ishte shkruar sureja Jasin dhe
më pas e kishte lidhur me pe dhe çelës. E kishte ngritur Mus’hafin,
e kishte varur në pe dhe pastaj kishte shqiptuar fjalët enigmatike
dhe e kishte urdhëruar Mus’afin që të rrotullohet nga ana e djathtë
dhe Mus’hafi ishte kthyer nga e djathta me shpejtësi të çuditshme.
Më pas e urdhëroi Mus’afin që të rrotullohet nga e majta dhe
Mus’afi ishte rrotulluar nga e majta me shpejtësi të madhe.
Sihirbazi gjatë kësaj nuk e kishte lëvizur dorën e tij. Populli e
kishte parë shumë herë duke e bërë këtë veprim. Me këtë ai gati e
kishte mashtruar popullin dhe e kishte sjellë në sprovë nga
pikëpamje e fesë. Te populli mbisundonte bindja se shejtani nuk
mundet ta prekë Mus’hafin. Kur dëgjova për këtë, vajta me një të
ri tek ai. Atëherë punoja në shkollë fillore. E thirra para njerëzve ta
ribëjë atë skenën me Mus’hafin. E bëri dhe njerëzit u habitën. Dhe
me të vërtetë ai e rrotulloi edhe perin edhe nyjen mbi të cilin ishte i
shkruar Jasini dhe e vari mbi çelës, ndërsa çelësin e mbante me
dorë. Atëherë e thirra shokun tim dhe i thashë: “Ulu në anën tjetër
dhe këndo Ajetul Kursinë dhe përsërite atë.” Unë u ula përballë
njerëzve, në anën tjetër, dhe këndoja Ajetul Kursinë, kurse njerëzit
në atë moment vështronin skenën. Kur sihirbazi përfundoi
shqiptimin e fjalëve enigmatike, i tha Mus’hafit: “Rrotullohu nga e
djathta.” Por Musafi nuk rrotullohej!!! E përsëriti shqiptimin e
fjalëve enigmatike dhe përsëri i tha Mus’afit: “Rrotullohu kah e
djathta!!!” Allahu e përuli para popullit. “Allahu do ta ndihmojë
atë i cili e ndihmon Atë.” [El-Huxhurat, 40]. Prestigji i tij humbi
përpara popullit. Falënderimi i takon Njërit dhe të Vetmit Allah,
Atij i duhet besuar dhe tek Ai duhet të mbështetemi.
“Harixh ibn Salti transmeton nga xhaxhai i tij se kishte shkuar tek i
Dërguari  dhe kishte pranuar Islamin. Gjatë rrugës për tek ai
kishte kaluar pran disa njerëzve, ku kishte parë njëri të çmendur të
lidhur me pranga. Familja e tij tha: “Na kanë treguar se ky shoku
juaj ka ardhur me të mira, prandaj a ka diçka me të cilën do të
mund ta shëronit?” E këndova Fatihanë dhe ai u shërua. Për këtë
m’i dhanë njëqind dele. Erdha tek i Dërguari  dhe e informova se
çfarë më ka ndodhur dhe ai më tha: “A ke thënë diçka tjetër
përveç kësaj që e ke kënduar?” Jo - i thashë. Ai tha: “Merri ato. I
mjeri ai që merr diçka nga rukja jo e drejtë, ti i ke marrë për
rukjen e drejtë.” Në rivajetin tjetër transmetohet: “Atë ditë e lexoi
Fatihanë në mëngjes dhe në mbrëmje. Sa herë që mbaronte së
kënduari, e mblidhte ajrin dhe i frynte.”68

- mosprania e shpirtit, ngatërresa dhe përgjumja e madhe,

- e folura e ngatërruar dhe e paqartë,
- shikimi i pandërprerë në një vend,
- pamundësia e durimit në një punë,
- në disa momente në fytyrën e tij duket se nuk di nga
shkon, e ndonjëherë fle në vende të shkreta ku nuk shkon
askush.

68
Hadithin e transmeton Ebu Davudi në kapitullin “Mjekësia” nën numrin 19, e
Neveviu ka thënë se është i besueshëm dhe e shënon në veprën “El-Edhkar” 87.
Xhini i ngarkuar me sihër hyn te njeriu të cilit i është bërë sihri dhe
stacionohet në trurin e tij, siç e ka urdhëruar sihirbazi. Pastaj bën
presion te qelizat e trurit e sidomos tek ato që kanë rolin e të
menduarit, e mbajtjes mend apo sjelljes. Në atë moment te njeriu
shfaqen simptomat e cekura më herët.

1. Këndoja rukjen, që t’a kam porositur te sihri i ndarjes.

2. Kur alivanoset, vepro me të siç kam sqaruar më parë.
3. Nëse nuk alivanoset, përsërite rukjen tri herë ose më
tepër, por, nëse përsëri nuk shërohet, atëherë inçizoja këto
sure në kasetë, sure të cilat duhet t’i dëgjojë tri herë në ditë
me kohëzgjatje prej një muaji. I sëmuri duhet të dëgjojë
ajetet mbi rukjen El-Bekare, Hud, Hixhër, Saffat, Kaf, Er-
Rahman, El-Mulk, El-Xhin, El-A’ala, Zilzal, El-Humezeh,
El-Kafirun, El-Felek, En-Nas, duke e paralajmëruar se
gjatë të dëgjuarit do të ndiejë shtrëngim shumë të madh,
dhe ekziston mundësia që të alivanoset dhe përmes tij të
flasë xhini. Ndoshta dhembja shtohet në dhjetë ditët e para
të dëgjimit, por deri në fund të muajit zhduket dhe i sëmuri
bëhet normal. Atëherë, për shkak të sigurisë, duhet t’ia
lexosh edhe një herë rukjen.
4. Gjatë shërimit i sëmuri nuk guxon të përdorë ilaçe për
qetësim, sepse ato vetëm sa ia keqësojnë gjendjen.
5. Është e pëlqyeshme që shërimi të bëhet nën ndikimin e
madh të dritës elektrike, sepse ajo e ndihmon shqetësimin e
xhinit dhe e shpejton shërimin.
 6. Është e mundur që të zvogëlohet kohëzgjatja e shërimit
më pak se një muaj, e është e mundur që të shtohet në tre
ose më tepër muaj.
7. Gjatë shërimit i sëmuri duhet të largohet nga të gjitha
mëkatet, të mëdha dhe të vogla, siç është; dëgjimi i
muzikës, pirja e duhanit, lënia e namazit apo zbulimi, nëse
i sëmuri është grua.
8. Nëse i sëmuri ndien dhimbje në stomak, kjo është shenjë
se sihri ka qenë në ushqim apo në pije. Në këtë rast duhet
t’i lexohet rukja në ujë, ujë të cilin ai do ta pijë gjatë
shërimit që sihri i cili gjendet në stomakun e tij të zhduket
ose ai do të vjellë.

Erdhën një grup njerëzish dhe më sollën një të ri të lidhur me

pranga. Kur më pa, qëlloi me këmbë dhe i shkëputi prangat me të
cilat ishte lidhur. Njerëzit u hodhën mbi të dhe e shtrënguan fort.
Fillova të lexoj Kur’an mbi të. Sa herë që lexoja diçka, ai më
pështynte në fytyrë. Në fund i dhashë një kasetë, që duhej ta
dëgjonte 45 ditë dhe i thashë që përsëri të vinte tek unë. Pas kohës
së caktuar, ai erdhi tërësisht i shëndoshë dhe i vetëdijshëm, duke
kërkuar falje për atë që kishte ndodhur më parë, edhe pse ai nuk e
dinte se në ato çaste më kishte pështyrë. Pasi ia këndova rukjen për
herë të dytë, u shërua plotësisht dhe tek ai nuk vëreheshin shenjat e
mëparshme, falëndrimi i takon Allahut. nuk ka forcë e as fuqi
përveç Allahut. Pastaj më pyeti: “A jam i detyruar të agjëroj, të jap
sadakë apo të bëj diçka tjetër meqë që jam shëruar?” Unë i thashë:
“Nuk je i detyruar, por nëse dëshiron të agjërosh apo të japësh
sadaka - lëmoshë duke falënderuar Allahun, atëherë kjo është
shumë e mirë dhe e lavdëruar.”

Rasti i dytë:
Erdhi tek unë një i ri i cili dyshonte në rregullsinë e funksionimit të
vetëdijes dhe sjelljes së vet. Pasi i këndova rukjen, konstatova se
ishte goditur nga sihri i çmendurisë, pak para martesës. Ia dhashë
kasetën në të cilën ishin të inçizuara ajetet e Allahut, të cilat duhej
t’i dëgjonte, por i këndova edhe ajete tjera në ujë dhe i thashë ta
pijë atë dhe pastaj të vijë përsëri tek unë pas një muaji. Pas
përafërsisht njëzet ditësh erdhi tek unë një i afërm i tij dhe më
informoi se i riu përsëri ishte i vetëdijshëm dhe i arsyeshëm, falë
Allahut, pastaj ishte martuar, falënderimi i takon vetëm Allahut,
Njërit dhe të Vetmit, nuk ka forcë e as fuqi përveç Allahut të
Lartësuar.
 - dëshira për të qenë i vetmuar,
- tërheqja e tërësishme në vetvete,
- heshtja e përhershme,
- neveria ndaj takimeve,
- mosprania shpirtërore,
- dhembja e përhershme,
- qetësia, moslëvizshmëria dhe përtacia konstante.

Sihirbazi e dërgon xhinin te personi të cilit dëshiron t’i bëjë sihër

dhe e urdhëron që të instalohet në trurin e tij dhe të nxisë tërheqjen
në vetvete dhe izolimin. Xhini fillon zbatimin e asaj që kërkohet
nga ai dhe atëherë shfaqen simptomat e përmendur më lart,
varësisht nga forca apo dobësia e xhinit të ngarkuar për këtë sihër.
1. Së pari këndoja rukjen e përmendur më herët.
2. Kur alivanoset, bisedo me te dhe urdhëroje që të dalë
ashtu siç e kemi sqaruar më herët.
3. Nëse i sëmuri nuk alivanoset, atëherë inçizoja kasetën
me këto sure: El-Fatiha, El-Bekare, Ali-Imran, Jasin, Es-
Saffat, Ed-Duhan, Dharijat, El-Hashër, El-Mearixh, El-
Gashijeh. Zilzal, El-Kariah, El-Felek, En-Nas. Këto duhen
inçizuar në tri kaseta, njërën ta dëgjojë në mëngjes, tjetrën
në darkë dhe të tretën para se të bjerë për të fjetur, në
kohëzgjatje prej dyzet e pesë ditësh.
Kjo periudhë do të përfundojë, e ai me ndihmën e Allahut
do të shërohet.
5. I sëmuri nuk duhet të marrë ilaçe për qetësim.
6. Nëse i sëmuri ndien dhimbje në stomak, këndoja rukjen
në ujin që do t’i shërbejë për larje çdo tri ditë. Duhet të
përdoret në periudhën e njëjtë, me kusht që mos ta shtojë
sasinë e ujit dhe as ta ngrohë dhe duhet kujdesur që larja të
bëhet në vend të pastër.
 - ëndrra tmerruese,
- dëgjon zëra që e thërrasin, ndërsa personat nuk i sheh,
- pëshpëritje të mëdha të shejtanit (vesvese),
- dyshime të abuzuara edhe te më të afërmit dhe miqtë,
- sheh në ëndërr se është duke rënë nga lartësia,
- dëgjon në ëndërr se dikush është duke e thirrur,
- sheh kafshë duke e ndjekur.

Sihirbazi e dërgon xhinin dhe e detyron që t’i dëftohet njeriut në

ëndërr dhe në realitet.
Xhini i shfaqet njeriut në formë kafshësh të egra, të cilat e
sulmojnë në gjumë dhe e thërrasin kur zgjohet. Ndonjëherë kjo
shfaqet në formë zërash të cilët ai ndoshta i njeh, e ndonjëherë ata
janë zëra të panjohur, e më pas e shtyjnë në dyshim dhe nuk e di se
a janë afër apo larg. Simptomat dallohen duke marrë parasysh
forcën e sihrit.
Ndonjëherë simptomat shtohen deri në atë masë saqë çojnë deri te
kufiri i çmendurisë, e ndonjëherë dobësohen shumë, saqë nuk
mund të quhen vesvese të shejtanit.
 1. Këndoja rukjen të sëmurit,
2. Nëse alivanoset, shëroje siç e kemi përmendur më herët,
3. Nëse nuk alivanoset, jepi këto udhëzime:
- të marrë abdest para gjumit.69
- t’i bashkojë duart, të këndojë në to El-Fatihanë, El-
Felekun dhe En-Nasin dhe të fryjë në to e pastaj ta fërkojë
trupin me to para se të flejë, e këtë ta përsërisë tri herë.70
- ta këndojë suren El-Saffat në mëngjes dhe Ed-Duhanë
para gjumit, ose t’i dëgjojë ato.
- ta këndojë suren El-Bekare çdo tri ditë ose t`i dëgjoj të
njëjtat.
- të thotë në mëngjes dhe në mbrëmje: “Hasbijallahu la
ilahe ila huve alejhi tevekketu ve huve rabbul Arshil-
adhim.” - shtatë herë
- t’i lexojë dy ajetet e fundit të sures El-Bekare para se të
flejë.71
- para se të flejë le të lexojë:

‫ت َج ْنِﱯ اﻟﻠﱠ ُه َم ا ْغ ِف ْﺮِﱄ ذَنِْﱯ َوأَ ْخ ِس ْئ َﺷ ْﻴطَ ِﺎﱐ َو فُ ﱠ‬

‫ك ِرَﻫ ِﺎﱐ‬ َ ‫بِ ْس ِم ا ﱠِ َو‬
ُ ‫ض ْع‬
ِ
.‫ي ْاﻷَ ْعﻠَﻰ‬ِّ ‫اج َعﻠ ِْﲏ ِﰲ اﻟنﱠد‬ ْ ‫َو‬

69
El-Buhariu: 1/357 dhe Muslimi: 17/32 dhe leximi i ajetul-kursisë El-Buhariu:
4/487.
70
El-Buhariu: 11/125.
71
El-Buhariu: 7/318 dhe Muslimi: 2/920.
“Bismil-lahi veda’tu xhenbi, Allahumegfirli dhenbi ve ahsie
shejtani ve fukke rihani vexh’alni fin-nedijjil e’ala.” (Në emër
të Allahut nënshtrohem, O Zoti im, m’i fal mëkatet e mia,
nënshtroje shejtanin tim, më liro nga borxhet dhe më shoqëro me
shoqëri më të mirë).72
- inçizoja në kasetë këto sure: Fusilet, El-Fet’h, El-Xhin
dhe le t’i dëgjojë tri herë në ditë.
Le t’i përmbahet të gjitha udhëzimeve, t’i zbatojë një muaj dhe do
të shërohet insha-Allah (nëse Allahu do).

72
Ebu Davudi, En-Neveviu e ka cekur në “El-Edhkar” fq. 77.
 1. Dhimbja e vazhdueshme në njërën prej gjymtyrëve,
2. Periudha e sulmit (ngërçet nervore),
3. Paraliza e njërës prej pjesëve të trupit,
4. Ndërprerja e funksionimit të njërës prej shqisave.
Dëshiroj t’ua tërheq vërejtjen se disa nga këto simptoma janë të
ngjashme me sëmundjet e organeve trupore. Dallimin e tyre e
arrijmë me këndimin e rukjes mbi të sëmurin. Nëse i sëmuri gjatë
dëgjimit të rukjes ndien alivanosje, marramendje, ethe,
kokëdhembje ose therje në cilëndo pjesë të trupit, ose çfarëdo
ndryshimi në trup, atëherë kemi të bëjmë me sëmundjen e
përmendur deri tani. Por nëse nuk ka ndjenja të tilla, atëherë kemi
të bëjmë me sëmundje të organeve trupore dhe duhet të shërohet te
mjeku.

Është e njohur se truri është sunduesi i trupit, në kuptimin se çdo

shqisë e ka qendrën e vet në tru, nga ku merr udhëzimet. Dhe sikur
t’ia afrosh gishtin zjarrit, ai shumë shpejt do të lajmëroj trurin dhe
po aq shpejt do t’i vijë urdhri që të largohet nga burimi i
rrezikshmërisë dhe dora do të largohet nga zjarri. Të gjitha këto
janë pasqyruar mirë me këtë ajet.
 ‫ِﰲ‬ ‫ﻳﻦ ِﻣﻦ ُدوﻧِِﻪ ﺑَ ِل اﻟﻈﱠﺎﻟِ ُﻤﻮ َن‬ ِ‫ﱠ‬ ِ ِ
َ ‫َﻫ َﺬا َخﻠْ ُﻖ ا ﱠ ﻓَﺄ َُروﱐ َﻣﺎ َذا َخﻠَ َﻖ اﻟﺬ‬
*‫ﲔ‬ٍ ِ‫ﺿ َﻼ ٍل ﱡﻣب‬
َ
“Kjo është vepër e krijimit të Allahut, e më tregoni pra mua se
ç'krijuan ata të tjerët pos Tij. Jo, asgjë, pra, idhujtarët janë në
një humbje të pafund.” [Lukman, 11]
Kështu, kur njeriu goditet me sihrin e sëmundjes, xhini stacionohet
në tru, te qendra ku e ka ngarkuar sihirbazit. Ai fokusohet në
qendrën e të dëgjuarit dhe të parit, ose në ndjenjën e duarve dhe të
këmbëve. Atëherë kemi njërën nga këto gjendje:
1. Me fuqinë e Allahut xhini e pamundëson ardhjen e udhëzimeve
për organin dhe në këtë mënyrë organi përkatës nuk mund të
funksionojë dhe i sëmuri verbohet, shurdhohet, bëhet memec ose i
merret ndonjë pjesë e trupit (paralizohet).
2. Ndonjëherë xhini pamundëson ardhjen e udhëzimeve nga truri e
ndonjëherë i lejon, pra ndodh që organi i caktuar ndonjëherë të
funksionojë e ndonjëherë jo.
3. Nganjëherë xhini e bën që truri të dërgojë udhëzime shumë të
shpejta dhe të vazhdueshme pa shkak dhe ndodh që organi të
ashpërsohet dhe nuk mund të lëvizë, edhe pse gjatë kësaj nuk është
i paralizuar.
Allahu i Lartësuar thotë mbi sihirbazët:
ِ َ‫ﻚ سﻠَﻴﻤﺎ َن وﻣﺎ َﻛ َﻔﺮ سﻠَﻴﻤﺎ ُن وﻟ‬ ِ ِ
‫ـﻜ ﱠﻦ‬ َ َ ْ ُ َ َ َ َ ْ ُ ‫ﲔ َﻋﻠَﻰ ُﻣْﻠ‬ ُ ‫َواتـﱠبَـ ُﻌﻮاْ َﻣﺎ تَـْﺘـﻠُﻮاْ اﻟﺸﱠﻴَﺎﻃ‬
‫ﲔ ﺑِبَﺎﺑِ َل‬ِ ْ ‫اﻟﺴ ْحﺮ وَﻣﺎ أُﻧ ِﺰَل َﻋﻠَﻰ اﻟْﻤﻠَ َﻜ‬ ِ ِ ِ
َ َ َ ّ ‫ﱠﺎس‬ َ ‫ﲔ َﻛ َﻔُﺮواْ ﻳـُ َﻌﻠّ ُﻤﻮ َن اﻟﻨ‬َ ‫اﻟﺸْﱠﻴﺎﻃ‬
‫َﺣ ٍد َﺣ ﱠﱴ ﻳَـ ُﻘﻮﻻَ إِﱠﳕَﺎ َْﳓ ُﻦ ﻓِْﺘـﻨَﺔٌ ﻓَﻼَ تَ ْﻜ ُﻔْﺮ‬ ِِ ِ
َ ‫وت َوَﻣﺎ ﻳـُ َﻌﻠّ َﻤﺎن ﻣ ْﻦ أ‬َ ‫وت َوَﻣ ُﺎر‬ َ ‫َﻫ ُﺎر‬
‫ﻳﻦ ﺑِِﻪ ِﻣ ْﻦ‬ ِّ ‫ﻀ‬ ِ‫ﲔ اﻟْﻤﺮِء وَزْوِﺟ ِﻪ وﻣﺎ ُﻫﻢ ﺑ‬ ِِ ِ
َ ‫ﺂر‬ َ ََ َ ْ َ َ ْ ‫ﻓَـﻴَـﺘَـ َﻌﻠﱠ ُﻤﻮ َن ﻣْﻨـ ُﻬ َﻤﺎ َﻣﺎ ﻳـُ َﻔِّﺮﻗُﻮ َن ﺑﻪ ﺑَـ‬
 ‫ﻀﱡﺮُﻫ ْﻢ َوﻻَ ﻳَﻨ َﻔﻌُ ُﻬ ْﻢ َوﻟََﻘ ْد َﻋﻠِ ُﻤﻮاْ ﻟَ َﻤ ِﻦ‬ ِ ٍ ‫أ‬
ُ َ‫َﺣد إِﻻﱠ ِِ ْذ ِن ا ّ َوﻳـَﺘَـ َﻌﻠﱠ ُﻤﻮ َن َﻣﺎ ﻳ‬
َ
ْ‫س َﻣﺎ َشَﺮْواْ ﺑِِﻪ أَﻧ ُﻔ َﺴ ُﻬ ْﻢ ﻟَْﻮ َﻛﺎﻧُﻮا‬ ِ ٍ ِِ ِ ِ
َ ‫ا ْشﺘَـَﺮاﻩُ َﻣﺎ ﻟَﻪُ ﰲ اﻵخَﺮة ﻣ ْﻦ َخﻼَق َوﻟَبْﺌ‬
* ‫ﻳَـ ْﻌﻠَ ُﻤﻮ َن‬
“(e hodhën librin e Zotit) E ndoqën atë që thonin djajtë në kohën
e sundimit të Sulejmanit. Por Sulejmani nuk ishte i pafé, djajtë
ishin të pafé, sepse u mësonin njerëzve magjinë. (Ndoqën) Edhe
çka u zbriti në Babil dy engjëjve, Harutit dhe Marutit. E ata të dy
nuk i mësonin askujt (magjinë) para se t'i thonin: "Ne jemi
vetëm sprovë, pra mos u bën i pa fé!" E, mësonin (njerëzit) prej
atyre dyve atë (magji), me çka ndanin burrin prej gruas së vet,
por pa lejen e Allahut me atë askujt nuk mund t'i bënin dëm dhe
ashtu mësonin çka u sillte dëm e nuk u sillte dobi atyre. E ata
(jehuditë) e kanë ditur se ai që (hodhi librin) e zgjodhi atë
(magjinë), ai në botën tjetër nuk ka ndonjë të drejtë (në mëshirën
e Zotit). Po ta dinin, ata se për ç'ka e shitën vetveten, ajo është
shumë e keqe.” [El-Bekare, 102].
Me këtë vërtetohet se është e mundur që sihri t’i bëjë dëm atij të
cilit i bëhet, por e ka kushtëzuar me vullnetin e Tij dhe kjo nuk
duhet të na habisë. Një numër i madh mjekësh nuk mund t’a
pranonin dhe as t’a besonin derisa i kanë parë me sytë e tyre
sëmundjet e këtilla. Atëherë ishin të detyruar t’i dorëzohen urdhrit
të Allahut, të Fuqishmit dhe të Lartësuarit. Njëherë tek unë erdhi
një mjek i tillë dhe më tha që te unë ka ardhur për një gjë që e ka
befasuar.
- Mirë, pra, çfarë ka ndodhur? - e pyeta unë.
- Erdhi tek unë një njeri me djalin e vet të paralizuar, i cili
nuk mund të lëvizte. Pasi e kontrollova, konstatova se
sëmundja nuk shërohej as me operacion e as me diçka
tjetër. Pas disa javëve ai erdhi sërish. E pyeta për djalin e tij
 të paralizuar. Ai më tha: “Falënderimi i takon Allahut, ai
tani është mirë dhe lëviz.” E pyeta se te kush e shëroi
djalin. Ai më tha: “Te Vahidi.” - Atëherë mjeku më tha:
“Dhe erdha të të pyes se si e shërove atë sëmundje.”
- “I lexova ajete nga Libri i Allahut, pastaj i këndova
rukjen me vaj klinze dhe e urdhërova që të lyejë pjesët e
paralizuara. Falënderimi i takon Zotit të botëve, nuk ka
forcë e as fuqi më e madhe se Ai.

1. Këndoja rukjen tri herë dhe, nëse alivanoset, përdor metodën e

përmendur më herët.
2. Nëse nuk është alivanosur, por i ka ndier ndryshimet e caktuara,
inçizoi në kasetë: El-Fatihanë 7 herë, Ajetul Kursinë 7 herë, El-
Felek dhe En-Nas 7 herë, El-Xhin 1 herë, Ed-Duha 1 herë. Këtë
kasetë le ta dëgjojë tri herë në ditë.
- Këndoja rukjen mbi vajin e klinzës dhe urdhëroje që me të të
lyejë vendet në të cilat ndien dhembje. Këtë le ta bëjë në mëngjes
dhe në mbrëmje.
Rukja që duhet t’i këndosh mbi vaj përbëhet nga:
1. El-Fatiha
2. El-Ihlas, El-Felek dhe En-Nas
ِ ِ ُ ‫آن ﻣﺎ ﻫﻮ ِش َﻔﺎء ور ْﲪﺔٌ ﻟِّْﻠﻤ ْﺆِﻣﻨِﲔ وﻻَ ﻳ ِﺰ‬
ِ ِ ِ
3. َ ‫ﻳد اﻟﻈﱠﺎﻟﻤ‬
‫ﲔ إَﻻﱠ‬ َ َ َ ُ َ ََ َ ُ َ ‫َوﻧـُﻨَـّﺰُل ﻣ َﻦ اﻟْ ُﻘْﺮ‬
‫“ َخ َﺴ ًﺎرا‬Ne të shpallim Kur'anin që është shërim dhe mëshirë për
besimtarët…” [El-Isra: 82] 7 here.
4.

ٍ ‫يك َو ِﻣ ْﻦ ُﻛ ِّﻞ نـَ ْف‬

ٍ ْ ‫ﺲ ْأو َع‬ ِ ‫ﻴك ِﻣﻦ ُﻛ ِﻞ َد ٍاء ي‬ ِ َ ِ‫بِ ْس ِم ا ﱠِ أ َْرﻗ‬
‫ﲔ‬ َ ‫ﺆذ‬ ُ ّ ْ َ ‫ﻴك َوا ﱠُ يَ ْﺸف‬
.‫ك‬َ ‫ﺎسد ا ﱠُ يَ ْﺸ ِف‬
ٍ ‫ح‬
َ
“Bismilahi erkike vallahu jeshfike min kul-li dain ju’dhike ve
min kul-li nefsin ev ajnin hasidin Allahu jeshike” (Në emër të
Allahut të bëj rukjen, Allahu të shëroftë nga çdo sëmundje që të
shqetëson nga çdo shpirt lakmues dhe nga mësyshje, Allahu të
shëroftë.) 7 here.
5.

، ‫ﺎء إِﻻﱠ ِﺷ َفﺎ ُؤ َك‬ ِ

َ ‫ ﻻَ ﺷ َف‬، ‫ﺸ ِﺎﰱ‬
‫ت اﻟ ﱠ‬َ ْ‫ ا ْﺷ ِف ِه َوأَن‬، ‫ﺎس‬ ِ ‫ﱠﺎس أَ ْذ ِﻫ‬
َ َ‫ﺐ اﻟْب‬ ‫اﻟﻠﱠ ُه ﱠم َر ﱠ‬
ِ ‫ب اﻟن‬
ِ َ‫ِﺷ َفﺎء ﻻَ يـﻐ‬
.‫ﺎد ُر‬ ُ ً
Allahumme raben-nasi edhibil be’se veshfi entesh-Shafi la
shifae il-la shifauke shifaen la jugadiru sekamen. (Zoti im,
Sunduesi i njerëzve, largoje vështirësinë dhe shëro. Ti je Shërues.
Nuk ka ilaç përkrah ilaçit Tënd, shëro me ilaçin pas të cilit nuk
kthehet sëmundja) 7 herë.
Sipas këtyre udhëzimeve duhet vepruar dyzet (40) ditë rresht, gjatë
të cilave shpresohet tek Allahu se sëmundja do të zhduket. Në rast
se kjo nuk ndodh, i duhet kënduar përsëri rukja dhe më pas i duhen
dhënë udhëzime të njëjta për periudhën pasuese, e cila do të
caktohet në pajtim me gjendjen e shkallës së përmirësimit të
pacientit.
E sollën tek unë babai i saj dhe i vëllai dhe thanë se ajo nuk mund
të fliste, as të hapte gojën, e as të hante diçka. Vetëm me forcë ia
hapnim gojën dhe i jepnim të pinte lëng ose qumësht. Më thanë se
në këtë gjendje gjendej që prej 35 ditëve. Kur e dëgjoi rukjen, ajo
foli. Falënderimi i takon Allahut, Zotit të botëve.

Ajo më tha se ndiente dhembje të madhe në këmbë dhe mendonte

se kishte të bënte me reumatizmin. Por, unë vendosa që t’ia këndoj
rukjen, sidomos kur e pashë që mezi ecte. Sa e dëgjoi Fatihanë, ajo
u alivanos. Brenda saj foli xhini dhe tha se ishte ai që e mbante
këmbën e saj (të shtangur). E urdhërova që të dilte, për shkak të
nënshtrimit ndaj Allahut, dhe e bëri. Kur gruaja erdhi në vete, u
ngrit dhe eci normalisht, falënderimi i takon Allahut.

Më erdhi një njeri fytyra e të cilit, nëse nuk më është dukur, ishte
kthyer tërësisht nga ana e djathtë. Pasi i këndova rukjen, u alivanos
dhe brenda tij foli xhini: “Më ka shqetësuar” - tha ai. E binda se ai
nuk e kishte bërë me qëllim dhe se njeri nuk e shihte, ndërkohë që
xhinët e kanë të ndaluar që t’i shqetësojnë njerëzit. E urdhërova
për të mirë dhe e largova nga e keqja dhe ai më dëgjoi dhe doli nga
njeriu, falënderimi i takon Allahut, goja i ishte kthyer në vend.

Erdhi tek unë babai i saj dhe më tha: “Përnjëherë, papritmas ajo u
sëmur nga epilepsia. Që dy muaj është në gjendje të tillë. Ajo
dëgjon, por nuk mund të flasë, as të ha, as ta lëvizë cilëndo pjesë të
trupit.
Momentalisht gjendet në spitalin “Asir”. Një mjek më informoi se
të gjitha analizat i ka në rregull dhe ata nuk dinë se nga ç’sëmundje
lëngon.
Gjithçka që kishin mundur t’i bënin ishte zgavra në fyt që të mund
të merrte frymë, kurse në hundë i kishin vendosur sondën përmes
së cilës e ushqenin, që t’i jetonte ditët e numëruara të jetës së vet
në atë krevat dhe në atë gjendje.
Zakonisht nuk e kam shprehi të shkoj te pacientët për t’i shëruar,
për cilindo rast qoftë fjala. Këtu kam bërë veçanti, sepse e kam dai
(shok) të çmuar dhe mik të dashur - Shejh Se’id ibnu Musfir El-
Kahtani, Allahu e ruajtë, ma kishte dërguar mesazhin gojarisht dhe
më kishte lutur që të shkoja tek ajo. Kërkuan nga kryesia e spitalit
që të hyja gjatë kohës kur vizita ishte e ndaluar që ta shëroja. Dhe
me të vërtetë e gjeta të molisur në krevat, në gjendje të cilën vetëm
Allahu e di. Ishte shumë e dobët dhe e rraskapitur. Kishte fuqi
vetëm për të lëvizur kokën ngadalë, për të dëgjojë, për të parë, dhe
asgjë tjetër. E pyeta për simptomat e sëmundjes së saj. Bëri me
kokë. Nuk e kuptova se ç’donte të thoshte. Vajtëm ta falim
namazin e akshamit. Së pari u luta për të gjatë namazit. U kthyem.
E vura dorën mbi ballin e saj dhe këndova suren El-Felek dhe
duanë: “Allahumme Rabben-Nasi edhibil be’se veshfi entesh-Shafi
la shifae il-la shifauke shifaen la jugadiru sekamen.” Atëherë
vajza, me vullnetin e Allahut xh.sh, foli. U ktheva, pashë babain
dhe vëllain e saj duke qarë nga gëzimi. Babai u ngrit të më puthte
në ballë dhe unë iu përgjigja: “Mos mendo se kjo ishte meritë e
njeriut. Beso se kjo ishte nga Allahu .
Allahu ka dashur që ajo të shërohet në këtë moment, ndërsa ilaçi i
erdhi përmes një robi të Allahut. Vajza tha: “Falënderimi i takon
vetëm Allahut, më largoni nga spitali.”

Erdhi tek unë një djalosh i sëmurë dhe kur ia këndova rukjen,
brenda tij foli xhini dhe tha se ishte i ngarkuar për sihrin. Xhini
pastaj më zbuloi sihirbazin me të cilin punonte. Gjithashtu edhe
vendin e sihrit dhe tha: “Sihri është nën pragun e shtëpisë.” E
urdhërova që të dilte, dhe m’u bind. Familja e këtij djaloshi vajti
në vendin e përmendur, dhe gjeti sihrin-copa të grimcuara të letrës
mbi të cilat ishin shkruar shkronja. E hodhën në ujë dhe kështu
sihri u zhduk - falënderimi i takon Allahut të Vetëm.
Si ndodh sihri i gjakderdhjes? Ky sihër ndodh te gratë. Në këtë rast
sihirbazi e dërgon xhinin te gruaja për të cilën është i kërkuar sihri
dhe e urdhëron që t’i shkaktojë gjakderdhje. Xhini hyn te kjo grua
dhe qarkullon nëpër venat e saj së bashku me gjakun. I Dërguari 
ka thënë: “Shejtani qarkullon në trupin e njeriut siç qarkullon
gjaku në vena.”73
Kur xhini arrin në mitër (uterus), e shpon atë dhe nga ajo rrjedh
gjaku. Kur Humni bin Xhahshi e kishte pyetur të Dërguarin  mbi
istihadhën, ai i ka thënë: “Istihadhen e shkakton goditja e
shejtanit.”74
Në versionin tjetër thotë: “Ai gjak është nga vena, e jo
menstruacioni.”75
Nga këto dy versione bëhet e qartë se istihadha është goditja e
shejtanit në venën e mitrës.

73
Transmeton El-Buhariu (4/282 “Fet’h) dhe Muslimi (14/155 Nevevi).
74
Transmetohet nga Et-Tirmidhiu i cili ka thënë se për të është hasen sahih dhe
ka thënë: “E kam pyetur për këtë Muhammed Ibn Ismail El-Buhariun, e ai më
ka thënë se është hasen.”
75
Ky është versioni i dytë tek Ahmedi dhe En-Neveviu dhe senedi është i mirë.
Kjo është ajo që juristët islamë e quajnë “istihadhe”, ndërsa mjekët
e quajnë gjakderdhje.
Ibn Esiri ka thënë: “Istihadhe do të thotë gjakderdhje pas
menstruacioneve të rregullta.”76
Gjakderdhja mund të zgjasë me muaj, me sasi të ndryshme gjaku.

1. Këndoja rukjen në ujin që duhet ta pijë dhe me të cilin duhet të

lahet tri ditë dhe gjakderdhja me vullnetin e Allahut do t’i ndalet.
2. Nëse nuk ndalet, atëherë këtë ajet
“Çdo lajm e ka afatin e realizimit, e më vonë, ju do të kuptoni.”
[El-En’am, 67], shkruaje me ngjyrë të pastër, të cilën gruaja do ta
tretë në ujë dhe do ta pijë 11 ditë rresht, pas së cilës me vullnetin e
Allahut (gruaja do të shërohet) gjakderdhja do të ndalet.

Erdhi një grua që ankohej nga gjakderdhja e madhe. I këndova

rukjen dhe i dhashë kasetat ku ishin inçizuar ajetet kur’anore dhe
gjakderdhja filloi t’i ndalet - falënderimi i takon vetëm Allahut,
Njërit dhe të Vetmit.
Në lidhje me shkrimin e ajeteve të Allahut  dhe pirjes e ujit të
tyre ato Shejhul-Islam Ibn Tejmije, Allahu e mëshiroftë, ka dhënë

76
En-Nihaje 1/469.
këtë fetva, në të cilën thuhet: “Është e lejuar që të sëmurit me t’i
shkruhen ngjyrë të pastër ajetet nga Libri i Allahut dhe ato të treten
në ujë. Atë ujë mund ta përdorin për pirje dhe për larjen e trupit.”
E njëjta gjë është transmetuar nga Ahmedi dhe të tjerë.77

77
“Mexhmu’a el-fetava” 19/64.
Njeriu i prishur dhe lakmues shkon te sihirbazi i caktuar dhe
kërkon nga ai që t’i bëjë sihër vajzës së ndonjë personi që ajo të
mos martohet. Sihirbazi kërkon emrin e saj, emrin e nënës së saj
dhe ndonjë gjë personale të saj dhe ngarkon një ose më shumë
xhinë me sihrin ndaj saj. Që nga ai moment, xhini e ndjek
vazhdimisht vajzën, derisa gjen momentin e volitshëm që të hyjë
tek ajo. Rasti i afrohet në njërën nga gjendjet vijuese:
1. Frika e madhe,
2. Hidhërimi i madh,
3. Plogështia dhe pakujdesia e madhe në fe,
4. Dhënia pas epsheve
Xhini ka dy mundësi:
- Të hyjë te vajza dhe të bëjë që ajo të ndiejë neveri gjatë çdo
oferte martesore, për çka ajo refuzon;
- Nëse nuk është në gjendje të hyjë, atëherë ai bën ngatërresa nga
jashtë. Xhini e bën atë të pahijshme për meshkujt dhe u fut në kokë
mendime të ndryshme të këqija. Të njëjtën gjë e bën edhe me
vajzën. Çdo djalosh që e propozon për martesë, ajo do të refuzojë
edhe pse në fillim pajtohet. Në situatat e vështira të sihrit të këtij
lloji ke për të zbuluar se mashkulli, sapo shkel pragun e shtëpisë së
vajzës së sëmurë nga sihri, ndjen mundim të madh dhe jeta i bëhet
aq e errët, saqë nuk kthehet më te vajza për ta kërkuar, kurse xhini
gjatë kësaj kohe nxit kokëdhembje të madhe tek vajza.
 - Kokëdhembja e kohëpaskohshme, e cila nuk ndalet me
përdorimin e barërave mjekësore.
- Dhembja e madhe në kraharor, sidomos pas ikindisë deri
vonë në mbrëmje.
- Ëndërrimi i të fejuarit me një pamje të keqe.
- Mendimi i shpeshtë (mosprezenca psiqike).
- Gjumi i shqetësuar.
- Në disa raste shfaqet dhembja e vazhdueshme në stomak
(lukth).
- Dhembja në kryqe (nyje).

1. Këndoja rukjen dhe nëse alivanoset dhe brenda tij flet

xhini, vepro me të siç e kemi thënë këtë më herët.
2. Nëse nuk alivanoset, por i ndien ndryshimet në trup,
duhet t’i japësh këto udhëzime:
- Të përpiqet të kryejë namazin në kohën e caktuar,
- Të mos dëgjojë muzikë,
- Të marrë abdest para gjumit dhe të këndojë Ajetul
Kursinë,
- T’i afrojë duart dhe në to të thotë El-Ihlas, El-Felek dhe
En-Nas, të fryjë në duar dhe ta fërkojë tërë trupin para se të
flejë. Ashtu duhet të veprojë tri herë.
- Inçizoja suren El-Ihlas, El-Felek dhe En-Nas që të
përsëritet vazhdimisht për një orë dhe këtë kasetë le ta
dëgjojë një herë në ditë.
- Pas namazit të sabahut, le të thotë njëqind herë: “La ilahe
il-lallahu vahdehu la sherike leh lehul-mulku ve lehul
hamdu ve huve ala kul-li shejin kadir.”
- Këtyre udhëzimeve le t’i përmbahet për një muaj dhe,
nëse Allahu do, do të gjendet në njërën nga këto gjendje:
1. Ose do të shërohet me ndihmën e Allahut dhe do të
lirohet nga sihri,
2. Ose simptomat do t`i forcohen dhe dhembja do t`i
shtohet. Në këtë rast do t’i këndosh rukjen pas së cilës, me
lejen e Allahut, do të alivanoset. Vepro me të siç është
përmendur deri tani.
Më erdhi një i ri dhe më tha: “Vajza që kemi sjellë është në
gjendje shumë të çuditshme. Çdo herë kur i vinte ndonjë djalë dhe
e kërkonte për t’u martuar, ajo pranonte e gëzuar. Por kur binte të
flinte, zgjohej me mendim tjetër dhe kategorikisht e refuzonte
mendimin për martesë pa e cekur shkakun. Kjo tani është
përsëritur disa herë, prandaj kemi filluar të dyshojmë. Çfarë
mendoni ju për këtë?”
Kur ia këndova rukjen, ajo u alivanos dhe brenda saj foli xhini:
Unë e pyeta:
- Cili je ti?
- Ai u përgjigj - ky dhe ky (nuk më kujtohet emri)
- Përse ke hyrë tek kjo vajzë?
- Sepse e dua.
- Ajo ty nuk të do, çfarë kërkon nga ajo?
- Nuk do ta lejoj të martohet.
- Çfarë i ke bërë deri tani?
- Çdo herë kur vinte ndonjë djalë për t’u martuar me të dhe
ajo pajtohej, në ëndërr e kërcënoja se do të bëj këtë dhe
këtë.
- I cilës fe je?
 - Islame.
- Kjo është e ndaluar me sheriat. I Dërguari  ka thënë:
“Është e ndaluar që dikujt t’i shkaktohet dëm dhe është e
ndaluar që ty dikush të të shkaktojë dëm.” E me këtë i
shkakton dëm muslimanes dhe kjo është e ndaluar.
E binda dhe ai doli, ndërsa vajza u zgjua nga alivanosja.
Falënderimi i takon Allahut, nuk ka forcë e as fuqi përveç
Tij.

1. Ekziston mundësia që të përzihen simptomat e sihrit dhe

“messi” (hyrja e xhinit te personi me vetëdëshirë pa ndikimin e
sihirbazit).
2. Dhembjet e vazhdueshme në stomak tregojnë se sihri ose është
ngrënë ose është pirë.
3. Shërimi me Kur’an ka sukses vetëm me plotësimin e dy
kushteve:
a) qëndrueshmëria e besimtarit në kryerjen e obligimeve fetare,
b) bindja e të sëmurit se Kur’ani është ilaç.
4. Shumica e llojeve të sihrit përputhen me këtë simptomë-ndjenja
e shtrëngimeve në kraharor, sidomos në mbrëmje.
5. Dy mënyrat për të zbuluar se ku gjendet sihri:
- Me pranimin e xhinit të ngarkuar për sihër. Por mos i beso derisa
të dërgosh dikë që ta gjejë sihrin në vendin e përmendur. Nëse e
gjen, atëherë xhini ka thënë të vërtetën, e nëse nuk e gjen, atëherë
duhet ta dish që xhinët gënjejnë shumë.
- I sëmuri dhe shëruesi duhet që me sinqeritet, përkushtim, qetësi
dhe me frikërespekt të falin dy rekate në pjesën e tretë të natës (në
pjesën e tretë të fundit të natës), dhe ta lusin Allahun që t’ua
tregojë vendin e sihrit. Nëse kjo ndodh, shtoje falënderimin tënd
ndaj Allahut .
6. Mund të këndosh mbi vajin e kuzhinës dhe ta urdhërosh të
sëmurin që me të t’i lyejë vendet e sëmura në mëngjes dhe në
mbrëmje. Kjo përdoret për të gjitha llojet e sihrit.
Në “Sahihun” e El-Buhariut nga i Dërguari  është vërtetuar:
“Klinza është ilaç për çdo sëmundje, përveç vdekjes.”

Një vajzë, së cilës i këndova rukjen, kishte sihër të rëndë. Në

gjysëm ëndërr shihte egërsira, përbindësha. Ia dhashë ilaçin
familjes së saj që t’ia jepnin dhe i thashë se sihri me vullnetin e
Allahut do të pushojë së vepruari. Ata pyetën në ekziston mënyra
për të kuptuar se ku gjendet sihri? Ekziston - u thashë unë. “Duaja
e përulur drejtuar Allahut, sidomos në pjesën e tretë dhe të fundit
të natës, kur Zoti i qiejve dhe i Tokës zbret në qiellin tokësor dhe
kur lutjet pranohen.” Dhe me të vërtetë e sëmura është ngritur, e ka
lutur Allahun  me përulje, ashtu si më treguan dhe në ëndërr ka
parë se si dikush e kishte kapur për dore dhe e kishte dërguar deri
në një vend në shtëpi dhe i kishte thënë se në atë vend ishte
vendosur sihri. Në mëngjes ishte ngritur dhe u kishte treguar
njerëzve të vet për këtë. Kanë vajtur në atë vend dhe e kishin gjetur
sihrin. E kanë nxjerrë, e kanë shkatërruar dhe më pas vajza u
shërua. Falënderimi i takon Allahut, Zotit të botëve.
Kjo është paaftësia e njeriut të aftë dhe me trup të shëndoshë që t’i
afrohet gruas. Nëse dëshirojmë që të përshkruajmë mënyrën se si
ndodh impotenca, së pari duhet të njihemi me mënyrën e
ereksionit.

Është e njohur se organi seksual i mashkullit është i formuar nga

një copë mishi elastike, e cila pas derdhjes së vrullshme të gjakut
shtrëngohet dhe forcohet, e kur gjaku kthehet, zbutet dhe lëshohet.

1. Gjatë ngacmimit seksual të mashkullit testisi sekreton hormonin

që derdhet në gjak dhe ashtu udhëton me të derisa arrin deri te
lëkura e kokës dhe si goditja e rrymës e dridh tërë trupin.
2. Ngacmimi seksual arrin deri te qendra e trurit e ngarkuar për
këtë funksion.
3. Qendra për ngacmim seksual i dërgon sinjale qendrës për nerva
seksuale të cilat gjenden në boshtin kurrizor (collumna
vertebralis). Pas kësaj kapakët, të cilët deri tani ishin të mbyllur,
hapen dhe gjaku derdhet me shpejtësi në organin seksual dhe ai
erekton.
Shejtani i ngarkuar me sihër vendoset në qendrën për ngacmime
seksuale në tru, i cili u dërgon sinjale organeve seksuale. Ai e lë që
organet seksuale të punojnë normalisht, por kur burri dëshiron t`i
afrohet gruas së vet, shejtani e pushton qendrën për ngacmim
seksual dhe ajo pushon së çuari sinjale në aparatin i cili e derdh
gjakun në organin seksual që ai të erektojë. Menjëherë gjaku
kthehet nga organi seksual dhe ai paaftësohet për erektim.
Për këtë shkak, njeriu të cilit i është bërë sihri sillet normalisht me
gruan e vet para marrëdhënies seksuale, por kur t’i afrohet këtij
akti, muskuli i organit seksual lëshohet dhe mblidhet. Kjo pengon
që ta kryejë aktin seksual, sepse ereksioni, siç është e njohur, është
faktori i tij kryesor.
Ndonjëherë hasim ndonjë njeri të martuar me dy gra, dhe afër
njërës është impotent ndërsa afër tjetrës normal. Kjo shkaktohet
sepse shejtani e pushton qendrën e ngacmimit seksual vetëm kur
kryhet akti seksual me gruan së cilës i është dedikuar sihri.
Ashtu si mashkulli i cili mund të jetë impotent ndaj gruas,
gjithashtu edhe gruaja mund të jetë impotente ndaj burrit të vet. Ka
pesë lloje impotence te femrat:

Gruaja tenton që ta pengojë burrin e vet t’i afrohet. Këtë e bën

duke i shtrënguar dhe duke i bashkuar kofshët në mënyrë që ai të
mos i afrohet. Ky qëndrim nuk rrjedh nga vullneti i gruas. Një i ri,
gruaja e të cilit ishte e goditur me këtë lloj sihri, kishte tentuar që
ta dënonte, por ajo i ishte përgjigjur: “Këtë nuk jam duke e bërë
me vetëdëshirë. Nëse do, m’i lidh këmbët me pranga para se të më
afrohesh, që këmbët të mos më bashkohen.” Dhe me të vërtetë ai u
përpoq ta bënte këtë, por akti seksual nuk pati sukses. E kishte
lejuar që ta vënte në gjumë me narkozë para se t’i afrohej dhe në
këtë rast pati sukses, por njëanshëm.

Krijohet pasi xhini i ngarkuar me sihrin e pushton qendrën e

ndjenjave në trurin e gruas dhe kur burri i afrohet, ia ndërpren të
gjitha ndjenjat dhe ajo nuk ndien kënaqësi e as nuk vepron, por rri
e shtrirë para tij pa ndjenja dhe e lë të bëjë me të ç’të dojë. Nuk
sekreton lëngun që e lag organin seksual të gruas dhe akti seksual
nuk ka sukses.

Kemi folur mbi sihrin e gjakderdhjes në llojin e tetë të sihrit dhe e

kemi sqaruar mënyrën e krijimit të tij. Ky lloj dallohet nga sihri i
gjakderdhjes me një gjë, gjakderdhja shfaqet vetëm gjatë
marrëdhënieve seksuale. Përsa i përket sihrit të gjakderdhjes, ai
nuk ka kurrfarë lidhjeje me këtë dhe zgjat ditë të tëra.
Gjakderdhja ndodh në momentin kur njeriu vendos t’i afrohet
gruas (e shkak për këtë është shejtani), kështu që njeriu përmbahet
nga akti seksual.
Më treguar që një njeri kishte punuar në ushtri, kishte munguar në
shtëpi shumë herë: “Kur më jepnin pushim dhe shkoja në shtëpi,
menjëherë pas shkuarjes atje gruaja kishte gjakderdhje dhe kjo
gjakderdhje zgjaste gjatë pushimit tim. Kur kthehesha në punë,
gjakderdhja e saj ndërprehej. Kjo ndodhte çdoherë kur shkoja në
shtëpi.

Kjo ndodh atëherë kur njeriu vendos t’i afrohet gruas, dhe para
vetes sheh një pengesë si një copë mishi, të cilën nuk mund ta
shpojë dhe akti seksual nuk ka sukses.
5. Pasqyrohet tek ai njeri që martohet me virgjëreshë dhe kur
vendos t’i afrohet, ka një ndjenjë sikur është duke iu afruar të vesë
dhe fillon të dyshojë te virgjinitetin i saj. Por kur vajza shërohet,
himeni kthehet ashtu si ka qenë.
Këndoja rukjen e përmendur në kapitullin e gjashtë dhe nëse
shfaqet xhini i ngarkuar për sihrin, pyete për vendin ku gjendet
sihri, të cilin do ta nxjerrësh dhe do ta shkatërrosh. Urdhëroje
xhinin që të dalë. Nëse xhini del, sihri pushon së ndikuari. Nëse ai
nuk flet, atëherë përdor mënyrën tjetër.

Këndoja këto ajete tek uji të cilin do ta pijë dhe me të cilin do të

lahet shtatë ditë, pas së cilës sihri do të zhduket.

َ‫اﻟﺴ ْحُﺮ إِ ﱠن ا َّ َسﻴُـْب ِطﻠُﻪُ إِ ﱠن ا َّ ﻻ‬ ِ ِِ ِ َ َ‫ﻓَـﻠَ ﱠﻤﺎ أَﻟْ َﻘﻮاْ ﻗ‬

ّ ‫ﻮسﻰ َﻣﺎ ﺟْﺌـﺘُﻢ ﺑﻪ‬ َ ‫ﺎل ُﻣ‬
* ‫ﻳﻦ * َوُِﳛ ﱡﻖ ا ُّ ا ْﳊَ ﱠﻖ ﺑِ َﻜﻠِ َﻤﺎتِِﻪ َوﻟَ ْﻮ َﻛ ِﺮَﻩ اﻟْ ُﻤ ْج ِﺮُﻣﻮ َن‬ ِِ
َ ‫ﺼﻠ ُﺢ َﻋ َﻤ َل اﻟْ ُﻤ ْﻔﺴد‬
ِ ‫ﻳ‬
ُْ
“E kur i hodhën ata, Musai u tha: "Kjo që e sollët ju tash, vërtet
është magji!" Po Allahu do ta asgjësojë këtë, sepse Allahu nuk e
përkrah veprën e të prishurve. Dhe me argumentet e Veta Allahu
e fuqizon të vërtetën, ndonëse e urrejnë të pabesët.” [Junus, 81-
82]

‫ﻒ َﻣﺎ َْﻓِ ُﻜﻮ َن * ﻓَـ َﻮﻗَ َع‬ ِ

ُ ‫ﺎك ﻓَِﺈ َذا ﻫ َﻲ تَـ ْﻠ َﻘ‬ َ ‫ﻮسﻰ أَ ْن أَﻟْ ِﻖ َﻋ‬
َ‫ﺼ‬ ِ
َ ‫َوأ َْو َﺣْﻴـﻨَﺎ إ َﱃ ُﻣ‬
‫ﻳﻦ * َوأُﻟْ ِﻘ َﻲ‬ ِ ْ‫ﻚ واﻧ َﻘﻠَبﻮا‬
َ ‫ﺻﺎغ ِﺮ‬
ِ ِ
َ ُ َ َ ‫اﳊَ ﱡﻖ َوﺑَطَ َل َﻣﺎ َﻛﺎﻧُﻮاْ ﻳَـ ْﻌ َﻤﻠُﻮ َن * ﻓَـﻐُﻠبُﻮاْ ُﻫﻨَﺎﻟ‬ ْ
ِ َ ‫ب اﻟْﻌﺎﻟَ ِﻤ‬ ِ ِِ
* ‫ﻮسﻰ َوَﻫ ُﺎرو َن‬ َ ‫ب ُﻣ‬ ّ ‫ﲔ * َر‬ َ ّ ‫ﻳﻦ * ﻗَﺎﻟُﻮاْ َآﻣﻨﱠﺎ ﺑِ ِﺮ‬ َ ‫اﻟ ﱠﺴ َحَﺮةُ َسﺎﺟد‬
“E Ne e frymëzuam Musain (duke i thënë): "Hidhe shkopin
tënd!" Kur qe, ai gëlltiste atë që kishin magjepsuar. Zotit të
Musait dhe të Harunit!" [El-’Araf, 117-122]

‫ﺎﺣ ٍﺮ َوَﻻ ﻳـُ ْﻔﻠِ ُﺢ‬

ِ ‫ﻒ ﻣﺎ ﺻﻨَـﻌﻮا إِﱠﳕَﺎ ﺻﻨَـﻌﻮا َﻛﻴ ُد س‬
َ ْ َُ َ ِ‫َوأَﻟْ ِﻖ َﻣﺎ ِﰲ َﳝِﻴﻨ‬
ُ َ َ ْ ‫ﻚ تَـ ْﻠ َﻘ‬
* ‫ﺚ أَتَﻰ‬ ِ ‫اﻟ ﱠﺴ‬
ُ ‫ﺎﺣ ُﺮ َﺣْﻴ‬
“Tani hidhe atë që e ke në dorën tënde të djathtë (shkopin), që t'i
gëlltisë ato që i bënë ata, sepse ajo që bënë ata nuk është asgjë
tjetër pos mashtrim magjistari, e magjistari nuk do të ketë sukses
kudo qoftë.” [Ta-ha, 69]

Përgatiti shtatë gjethe të gjelbra lotusi dhe shtypi mirë me dy gurë.

Shkundi ato në enën me ujë. Afroji buzët tek ena dhe duke e
përzier atë këndoje Ajetul-Kursinë, El-Ihlasin, El-Felek dhe En-
Nasin nga shtatë herë. Pas kësaj, urdhëroje të sëmurin që ta pijë atë
ujë dhe të lahet me të shtatë ditë, me kusht që mos t’i shtojë ujë
tjetër dhe as ta ngrohë në zjarr. Nëse do që ta ngrohë atë, këtë
mund ta bëjë në dritë të diellit. Ujin nuk guxon ta derdhë në vend
të papastër. Kur i bën të gjitha këto, me vullnetin e Allahut, sihri
do të asgjësohet dhe impotenca do të pushojë. Mund të ndodhë që
impotenca të zhduket me larjen e parë.
Të sëmurit nga impotenca këndoji rukjen në vesh. Në rukje shto
ajetin:
ِ ِ ِ ِ
ً ُ‫َوﻗَد ْﻣﻨَﺎ إ َﱃ َﻣﺎ َﻋﻤﻠُﻮا ﻣ ْﻦ َﻋ َﻤ ٍل ﻓَ َج َﻌ ْﻠﻨَﺎﻩُ َﻫبَﺎء ﱠﻣﻨﺜ‬
* ‫ﻮرا‬
“E Ne i kthehemi ndonjë vepre që e bënë ata dhe e bëjmë atë hi e
pluhur.” [El-Furkan, 23].
Këtë ajet këndoje 336 herë. Pas kësaj, me vullnetin e Allahut, sihri
do të pushojë së ndikuari.

El-Hafiz në “Fet’he” ka thënë: “Abdurezaku nga Esh-Sha’bi ka

transmetuar: “Nuk pengon zbatimi i recetës arabe, pra që njeriu të
vejë deri te morrizi (crataegus oxuacmtiha) dhe me dy duar të
këputë gjethe të cilat do t’i shtypë dhe do të këndojë mbi to. Pastaj
do të lahet me atë (ujë).”78
Në to këndohet El-Ihlas, El-Felek, En-Nas dhe Ajetul Kurija.

El-Hafizi ka thënë: “Në dorëshkrimin e Nesuh ibn Vasilit, mbi

kopertinën e Kutejbe ibn Ahmedit në tefsirin e El-Buhariut, kam
gjetur: “Katadeja e kishte pyetur Seid ibn Musejjibin: “A e ka të
lejuar njeriu të cilit i është bërë sihri i impotencës që të shërohet
me magji?”79
“Nuk ka pengesë, ai me këtë dëshiron të mirën. Ajo që është e
dobishme nuk është e ndaluar.” - ishte përgjigjur.

78
Fet’hul Bari: 10/233.
79
Këtu flitet për magjitë e metodave të vjetra të shërimit, me kusht që në ato
vepra të mos ketë asgjë në kundërshtim me ndalesat e Islamit.
Nesuhiu ka thënë: “Hamid ibn Shakiri më ka pyetur: Ç’është
impotenca dhe ç’është magjia? Nuk e dija dhe ai më tregoi: Kjo
është gjendja kur njeriu nuk mundet t’i afrohet gruas së vet duke
qenë i shëndoshë kur largohet nga ajo. Nëse dikush sprovohet me
këtë sëmundje, le të marrë një tufë thupra shelgu dhe sopatën me
dy teha ta vëjë mbi këto thupra dhe madej le ta ndezë zjarrin. Kur
sopata nxehet, duhet nxjerrë nga zjarri dhe mbi të duhet urinuar
derisa është ende e nxehtë. Me ndihmën e Allahut do të
shërohet.”80
Ai që vepron kështu nuk duhet të jetë i bindur se sopata është ajo
që e ka shëruar, por shkaku i kësaj është tymi, i cili nga sopata e
nxehtë ngrihet deri te organi seksual i mashkullit dhe ndikon te
xhini dhe ai del dhe sihri zhduket, me vullnetin e Allahut.

I sëmuri në pranverë duhet të mbledhë sa më tepër lule të egra

fushe. Pastaj duhet t’i vendosë në një enë dhe mbi to duhet të
hedhë ujë të pijshëm. I vlon së bashku. Kur uji fillon të ftohet, mbi
të duhet kënduar El-Ihlasi, El-Feleku dhe El-Nasi dhe pastaj me
atë ujë spërkat dhomën. Me vullnetin e Allahut do të shërohet.81

Përgatite enën me ujë dhe mbi të këndo suren El-Ihlas, El-Felek,

En-Nas dhe pastaj duatë vijuese:

، ‫ﺎء إِﻻﱠ ِﺷ َفﺎ ُؤ َك‬ ِ

َ ‫ ﻻَ ﺷ َف‬، ‫ﺸ ِﺎﰱ‬
‫ت اﻟ ﱠ‬َ ْ‫ ا ْﺷ ِف ِه َوأَن‬، ‫ﺎس‬ ِ ‫ﱠﺎس أَ ْذ ِﻫ‬
َ َ‫ﺐ اﻟْب‬ ‫اﻟﻠﱠ ُه ﱠم َر ﱠ‬
ِ ‫ب اﻟن‬
ِ َ‫ِﺷ َفﺎء ﻻَ يـﻐ‬
.‫ﺎد ُر‬ ُ ً

80
“Fet’hul Bari”: 10/233.
81
“Fet’hul Bari”: 10/234.
 “Allahume rabben-nasi edhhibil be’se ishfi vente Shafi la
shifae il-la shifauke shifaen la jagadiru sekamen.” (Zoti im,
Sunduesi i njerëzve, largoje pikëllimin dhe shëro, Ti je Shërues.
Nuk ka ilaç përkrah Tëndit, shëro me ilaçin pas të cilit nuk kthehet
sëmundja.)

ٍ ‫يك َو ِﻣ ْﻦ ُﻛ ِّﻞ نَـ ْف‬

ٍ ْ ‫ﺲ ْأو َع‬ ِ ‫ﻴك ِﻣﻦ ُﻛ ِﻞ َد ٍاء ي‬ ِ َ ِ‫بِ ْس ِم ا ﱠِ أ َْرﻗ‬
‫ﲔ‬ َ ‫ﺆذ‬ ُ ّ ْ َ ‫ﻴك َوا ﱠُ يَ ْﺸف‬
.‫ك‬َ ‫ﺎسد ا ﱠُ يَ ْﺸ ِف‬
ٍ ‫ح‬
َ
“Bismillahi erkike, vallahu jeshfike min kul-li dain ju’dhike ve
min kul-li nefsin ev ajnin hasidin. Allahu jeshfike.” (Në emër të
Allahut jam duke shëruar. Allahu të shëroftë nga çdo sëmundje që
të shqetëson, nga çdo shpirt ziliqar dhe nga mësyshi. Allahu të
shëroftë.)

.‫ﺎت ِﻣ ْﻦ َﺷ ِّﺮ َﻣﺎ َخﻠَ َق‬

ِ ‫ﺎت ا ﱠِ اﻟﺘﱠﺎ ﱠﻣ‬
ِ ‫َعﻮذُ بِ َكﻠِم‬
َ ُ‫أ‬
“Eudhu bikelimatilahit-tammati min sherri ma haleka”
(Kërkoj mbrojtje në fjalët e përsosura të Allahut nga sherri që
krijoi.)
ِ ِ ‫ض وﻻَ ِﰱ اﻟ ﱠ‬ ِ ِْ ‫ض ﱡﺮ ﻣع‬ ِ ِ
‫ﻴع‬
ُ ‫س َمﺎء َو ُﻫ َﻮ اﻟ ﱠسم‬ َ ِ ‫اﲰه َﺷ ْﻰءٌ ِﰱ اﻷ َْر‬ َ َ ُ َ‫بِ ْس ِم ا ﱠ اﻟﱠذى ﻻَ ي‬
.‫ﻴم‬ ِ
ُ ‫اﻟ َْعﻠ‬
“Bismilahiledhi la jeduru measmihi shejun fil erdi ve la
fisemai ve huves-semi’ul Alim” (Në emër të Allahut me emrin e
të Cilit nuk mund të të dëmtojë asgjë as në qiej as në tokë. Ai çdo
gjë Dëgjon dhe çdo gjë Di.)
ِ ‫ك جبﱠﺎر اﻟسمﺎو‬
ِ ‫ات َواﻷ َْر‬
.‫ض‬ ِ ِ ِ ِ
َ َ َ ُ َ َ َ ‫اﻟﻠَهم أَبْط ْﻞ ﻫ َذا اﻟس ْﺤ َﺮ ب ُق ﱠﻮت‬
“Allahumme ebtil hadhes-sihre bi kuvvetike ja Xhebbares-
semavati vel erdi.” (Allahu im, shkatërroje këtë sihër me fuqinë
Tënde, o i Fuqishmi i qiejve dhe tokës.)
Këto dua këndoji shtatë herë në ujë dhe jepja ta pijë atë ujë dhe të
lahet me të tri ditë. Dhe me vullnetin e Allahut impotenca do të
zhduket.

Në veshin e të sëmurit duhet të këndohen këto:

- El-Fatiha 70 herë
- Ajetul-Kursijj 70 herë
- El-Ihlas, El-Felek dhe En-Nas, 70 herë.
Kjo duhet bërë tri ditë dhe sihri me ndihmën e Allahut do të ndalë
së ndikuari.

Përgatite enën e pastër dhe në të me ngjyrë të pastër shkruaji ajetet

që vijojnë:

َ‫اﻟﺴ ْحُﺮ إِ ﱠن ا َّ َسﻴُـْب ِطﻠُﻪُ إِ ﱠن ا َّ ﻻ‬ ِ ِِ ِ َ َ‫ﻓَـﻠَ ﱠﻤﺎ أَﻟْ َﻘﻮاْ ﻗ‬

ّ ‫ﻮسﻰ َﻣﺎ ﺟْﺌـﺘُﻢ ﺑﻪ‬ َ ‫ﺎل ُﻣ‬
* ‫ﻳﻦ * َوُِﳛ ﱡﻖ ا ُّ ا ْﳊَ ﱠﻖ ﺑِ َﻜﻠِ َﻤﺎتِِﻪ َوﻟَ ْﻮ َﻛ ِﺮَﻩ اﻟْ ُﻤ ْج ِﺮُﻣﻮ َن‬ ِِ
َ ‫ﺼﻠ ُﺢ َﻋ َﻤ َل اﻟْ ُﻤ ْﻔﺴد‬
ِ ‫ﻳ‬
ُْ
“E kur i hodhën ata, Musai u tha: "Kjo që e sollët ju tash, vërtet
është magji!" Po Allahu do ta asgjësojë këtë, sepse Allahu nuk e
përkrah veprën e të prishurve. Dhe me argumentet e Veta Allahu
e fuqizon të vërtetën, ndonëse e urrejnë të pabesët.” [Junus, 81-
82]
Fshiji ajetet me vaj të klinzës dhe jepja të sëmurit ta pijë atë dhe ta
lyejë kraharorin dhe ballin për tri ditë. Pas kësaj, me ndihmën e
Allahut, impotenca do të zhduket dhe sihri do të ndalë së ndikuari.
Shejhul Islami ka dhënë fetva se është e lejueshme që të sëmurit t’i
shkruhet Kur’ani ose duaja, të vihet në ujë dhe të pihet.82

- I sëmuri ndjehet plot jetë dhe fuqi të plotë për marrëdhënie

seksuale dhe derisa është larg gruas ndien ejakulimin e organit
seksual. Por kur i afrohet me qëllim që të ketë marrëdhënie
seksuale, organi seksual i lëshohet dhe bëhet i pafuqishëm që ta
kryejë atë.

- Kjo është gjendje në të cilën njeriu është i pafuqishëm, afër apo

larg gruas, dhe organi seksual assesi nuk ejakulon.
E tretë: Dobësia trupore
Njeriu ka fuqi t’i afrohet gruas së vet vetëm në intervale të gjata
kohore dhe atëherë kjo zgjat një kohë të pacaktuar. Prapseprapë,
pas aktit seksual, organi mblidhet dhe lëshohet.

82
Mexhmu’ul-fetava: 19/64.
Shërimin e impotencës e kemi përmendur tashmë në dhjetë
mënyra. Paaftësia seksuale shërohet te mjeku, nëse janë të aftë për
atë. Sa i përket dobësisë trupore, ajo shërohet në këtë mënyrë:
1. Përgatit një kilogram mjaltë të pastër.
2. Këndo mbi të El-Fatihanë, El-Inshirah, El-Ihlas, El-
Felek dhe En-Nas nga shtatë herë.
3. I sëmuri çdo ditë duhet të hajë esëll tri lugë nga ky
mjaltë.
4. Këtë duhet ta bëjë një muaj apo dy, varësisht nga shkalla
e dobësisë.
Me vullnetin e Allahut do të shërohet.

Ekzistojnë dy lloje sterilitetis:

- I pari është steriliteti natyror, i cili shërohet te mjeku (nëse për të
ka ilaç).
- Lloji i dytë është steriliteti i krijuar për shkak të xhinit që ka hyrë
në organizëm dhe kjo shërohet me Kur’an, dua dhe dhikër.
Është e njohur se funksioni i lindjes bëhet me vullnetin e Allahut -
nëse numri i spermatozoideve në një centimetër kuadrat të spermës
te njeriu është më i lartë se njëzet milionë. Ndonjëherë ndodh që
shejtani të ndikojë te testisi i mashkullit, i cili i sekreton
spermatozoidet, duke e shtrënguar ose me ndonjë mënyrë tjetër
dhe ashtu shkakton zvogëlimin e spermatozoideve nga mesatarja
dhe funksioni i mbarësimit nuk ka sukses.
Gjatë kalimit nga testisi në kanalin e spermës spermatozoideve u
duhet lëngu jargëzor, të cilin e sekreton e ashtuquajtur “gjëndra e
Kuperit” dhe e derdh atë në kanalin e spermës, nga ku ushqehen
spermatozoidet e stacionuara në të. Në këtë vend shejtani ndërmerr
pjesën tjetër të punës së vet, e kjo është që ta pengojë “gjëndrën e
Kuperit” që të sekretojë lëngun. Atëherë spermatozoidet e ushqyer
në kanalin e spermës nuk gjejnë ushqim dhe vdesin. E si të tillë
nuk janë në gjendje që të mbarësojnë.

Shtrëngime në kraharor, sidomos pas ikindisë deri vonë në

mbrëmje:
1. Hutimi,
2. Dhembje në kryqe (nyje),
3. Gjumi i parehatshëm,
4. Ëndrrat e frikshme.
Edhe te gruaja ekzistojnë dy lloje steriliteti:
I pari: Steriliteti natyror (Allahu  e krijoi sterile)
I dyti: Steriliteti i shkaktuar nga xhini, i cili është vendosur në
mitrën e gruas, ku e shkakton gjakderdhjen e qelizës vezore dhe
ajo nuk është në gjendje ta kryejë riprodhimin. Ndonjëherë lejon
që mbarësimi të ketë sukses, por e ndërpren shtatëzënësinë para se
të rritet fruti. Këtë e bën duke e shkëputur venën në mitër dhe duke
nxitur gjakderdhje. Dhe ashtu bëhet abortimi. Shpeshherë aborti i
shkaktuar nga xhini, përsëritet. Raste të këtilla janë shëruar. Në të
dy “Sahihët” është vërtetuar se: “Shejtani qarkullon në trupin e
njeriut sikurse gjaku.”83

83
Transmeton El-Buhariu në kamentarin e “Fet’hul Bari”: 4/282 dhe Muslimi
në komentarin e En-Neveviut: 14/155.
1. Inçizoja në kasetë rukjen që duhet ta dëgjojë tri herë në ditë.
2. Le ta lexojë suren Es-Saffat në mëngjes (ose le ta dëgjojë atë).
3. Le ta këndojë (ose le ta dëgjojë) suren El-Mearixh para se të
bjerë të flejë.
4. Në vajin e klinzës këndoja: El-Fatihanë, Ajetul-Kursinë, dy
ajetet e fundit të El-Bekare, dy ajetet e fundit të sures Ali-Imran,
suren El-Ihlas, El-Felek dhe En-Nas nga shtatë herë. Me atë vaj do
ta lyejë kraharorin, ballin dhe kryqet (nyjet) para gjumit.
Ajetet e njëjta këndoja edhe në mjaltë, të cilin do ta hajë çdo
mëngjes para buke nga një lugë.
Këtë do ta bëjë në kohëzgjatje prej tre muajsh, duke iu përmbajtur
urdhrave të Allahut , që të bëhet nga robërit e mirë të Allahut 
për të cilët Kur’ani i Shenjtë është ilaç.
Allahu i Lartësuar në Kur’an thotë:
ِ ِ ُ ‫آن ﻣﺎ ﻫﻮ ِش َﻔﺎء ور ْﲪﺔٌ ﻟِّْﻠﻤ ْﺆِﻣﻨِﲔ وﻻَ ﻳ ِﺰ‬
ِ ِ ِ
َ ‫ﻳد اﻟﻈﱠﺎﻟﻤ‬
‫ﲔ إَﻻﱠ‬ َ َ َ ُ َ ََ َ ُ َ ‫َوﻧـُﻨَـّﺰُل ﻣ َﻦ اﻟْ ُﻘْﺮ‬
* ‫َخ َﺴ ًﺎرا‬
“Ne të shpallim Kur'anin që është shërim dhe mëshirë për
besimtarët, kurse jobesimtarëve nuk u shton tjetër përpos
dëshprim.” [El-Isra, 82]
Këtu veçanërisht janë përmendur dhe janë dalluar besimtarët. Kjo
do të thotë se ai (Kur’ani) për mosbesimtarët nuk është ilaç. Raste
të këtilla me fuqinë e Allahut shërohen.
Ejakulimi i shpejtë te meshkujt mund të jetë natyror dhe atë mund
ta shërojnë mjekët me metodat vijuese:
1. Përdorimi i mehlemit që shtyp ndjenjat.
2. Mendimi mbi diçka tjetër gjatë aktit seksual.
3. Zgjidhja e detyrave të rënda matematikore gjatë aktit
seksual.
4. Ejakulimi i shpejtë ndonjëherë nxitet nga ana e xhinit të
vendosur në trupin e njeriut. Ky lloj shërohet në mënyrën
vijuese:
Pas namazit të sabahut duhet të këndojë njëqind herë:

‫ْك َوﻟَهُ ا ْﳊَ ْم ُد َو ُﻫ َﻮ َعﻠَﻰ ُﻛ ِّﻞ َﺷ ْﻰ ٍء‬ َ ‫ﻻَ إِﻟَ َه إِﻻﱠ ا ﱠُ َو ْح َدهُ ﻻَ َﺷ ِﺮ‬
ُ ‫يك ﻟَهُ ﻟَهُ اﻟ ُْمﻠ‬
.‫ﻗَ ِد ٌيﺮ‬
“La ilahe il-lallahu vahdehu la sherike leh, lehul mulku ve
lehul hamdu ve huve ala kul-li shejin Kadir.”
Para gjumit duhet të këndojë ose dëgjojë suren “El Mulk”.
Çdo ditë duhet të këndojë shtatëdhjetë herë Ajetul-
Kursijën.
Duatë vijuese duhen kënduar edhe në mëngjes edhe në
mbrëmje.
ِ ِ ‫ض وﻻَ ِﰱ اﻟ ﱠ‬ ِ ِْ ‫ض ﱡﺮ ﻣع‬ ِ ِ
‫ﻴع‬
ُ ‫س َمﺎء َو ُﻫ َﻮ اﻟ ﱠسم‬ َ ِ ‫اﲰه َﺷ ْﻰءٌ ِﰱ اﻷ َْر‬ َ َ ُ َ‫بِ ْس ِم ا ﱠ اﻟﱠذى ﻻَ ي‬
.‫ﻴم‬ ِ
ُ ‫اﻟ َْعﻠ‬
 “Bismil-lahi ledhi la jeduru me’aismihi shej’un fil erdi ve la
fissemai ve huves-Semiul Alimi” tri herë. (Në emër të Allahut me
emrin e të Cilit asgjë nuk mund t’i bëjë dëm as në qiej as në tokë.
Ai çdo gjë Dëgjon dhe çdo gjë Di.)

.‫ﺎت ِﻣ ْﻦ َﺷ ِّﺮ َﻣﺎ َخﻠَ َق‬

ِ ‫ﺎت ا ﱠِ اﻟﺘﱠﺎ ﱠﻣ‬
ِ ‫َعﻮذُ بِ َكﻠِم‬
َ ُ‫أ‬
“Eudhu bi kelimatil-lahit-tammati min sherri ma halek” tri
herë. (Mbështetem tek Allahu me Fjalët e përsosura nga e keqja që
ka krijuar). Kjo duhet bërë tre muaj.

Është i njohur fakti se njeriu bëhet impotent menjëherë pas

dasmës, veçanërisht nëse jeton në mesin ku ka sihirbazë të prishur.
Pikërisht ky është shkak që të shtrohet një pyetje e këtillë. A mund
të mbrohen të posamartuarit nga sihri, në mënyrën që, edhe nëse u
është bërë sihër të mos u bëjë dëm?
Përgjigja është pozitive. Mbrojtja e të posamartuarve është e
mundur. Këtë mbrojtje do ta sqaroj më vonë. Para kësaj dëshiroj
t’ua përmend këtë ngjarje të vërtetë.

Në një fshat, një i ri i qëndrueshëm në fenë e vet i thërriste njerëzit

në fenë e Allahut në vendin e vet dhe rreth tij. Ua tërhiqte vërejtjen
njerëzve dhe i thërriste në tevhidin e pastër (njëshmërinë e
Allahut), në besimin e përkryer, ua tërhiqte vërejtjen që të mos
shkonin te sihirbazët dhe u sqaronte se sihirbazët janë kafira, të
prishur, armiq të Allahut dhe të Dërguarit të Tij . Në të njëjtin
fshat jetonte një sihirbaz i njohur. Kur ndonjë i ri vendoste të
martohej, shkonte te ky sihirbaz dhe i thoshte: “Do të martohem
këtë dhe këtë ditë, a dëshiron diçka?” Sihirbazi kërkonte nga ai një
shumë të hollash, të cilën i riu pa u hamendur ia jepte, në të
kundërtën i shfaqej impotenca dhe nuk mundej t’i afrohej nuses.
Pas kësaj ishte i detyruar të shkonte te sihirbazi i njëjtë që t’ia
largonte sihrin, por këtë herë shuma që duhej t’ia jepte ishte dyfish
më e lartë.
Ky djalosh besimtar luftonte me sihirbazin haptazi përmes
mimberit dhe në tubimet publike dhe private paraqiste veprat e tij
të shëmtuara. E përmendte emrin e tij me zë të lartë dhe u bënte
thirrje njerëzve që të mos shkonin tek ai. Djaloshi ende nuk ishte
martuar dhe njerëzit e prisnin dasmën e tij që të shihnin se çfarë do
t’i bëjë sihirbazi dhe a do të mund të mbrohet ky djalosh besimtar
nga punët e tij të prishura.
Djaloshi vendosi që të martohet dhe para se t’i afrohej nuses erdhi
tek unë dhe më tregoi rastin: Sihirbazi më kërcënon, kurse
fshatarët presin të shohin se cili do të fitojë. Ç’mendon për këtë? A
mund të më japësh diçka me të cilën do të mbrohesha duke e ditur
që sihirbazi do të përdorë të gjitha forcat e veta dhe do ta bëjë
sihrin sa më të fortë, sepse e kam diskredituar shumë në sytë e
njerëzve.”
Unë i thashë: “Mundem, me ndihmën e Allahut, të të jap udhëzime
se si të mbrohesh. I thuaj se je duke e provokuar dhe thuaji që të
bëj çdo gjë që mundet. Nëse nuk mundet vetë, le të thërrasë
sihirbazët e tjerë. Këtë provokim dërgoja publikisht para njerëzve.
A je i sigurtë në këtë që thua? - tha djaloshi duke u hamendur.
Po, jam i sigurtë se besimtarët fitojnë, ndërsa mosbesimtarët dhe
dhunuesit humbin.
Dhe, me të vërtetë, djaloshi e provokoi sihirbazin haptazi që të
bëjë çdo gjë që mundet, duke e lajmëruar për ditën e dasmës së tij.
Populli me padurim e priste këtë ditë vendimtare. Djaloshit i
dhashë disa udhëzime, të cilat do t’i përmend pak më vonë, me
lejen e Allahut. Rezultati ishte ky: djaloshi u martua dhe pa
kurrfarë pengese i është afruar nuses dhe nuk i bënë dëm intrigat e
sihirbazit. Populli u habit dhe u befasua. Kjo ishte fitore e të
besuarit dhe argument i qartë i ekzistimit të besimit dhe mbrojtjes
së Allahut , të cilë Ai ua ofron besimtarëve kundër
mosbesimtarëve dhe atyre që janë zhdukur në rrugë të gabuar.
Shtatë ditë duhet të hahen shtatë hurma esëll. Nëse është e mundur
që hurmat të jenë nga Medina, kjo është ajo që kërkohet, por nëse
nuk i ke të Medinës, atëherë çfarëdo hurmash të tjera që mund të
gjesh: “Ai i cili i ha shtatë hurma esëll, atë ditë nuk mund t`i bëjë
dëm as helmi as sihri.”84

Sihri nuk ka kurrfarë ndikimi te njeriu me abdest. Muslimani me

abdest ka mbrojtjen e melaikeve, të cilët i dërgon Mëshiruesi,
Allahu . Nga Ibn Abbasi  transmetohet se i Dërguari  ka thënë:
“Pastrojeni trupin tuaj, Allahu ju pastroftë. Asnjë rob nuk bie të
flejë e që në shtratin e tij të mos jetë melaikja. Asnjëherë nuk
rrotullohet e që melaikja të mos thotë: “O Zot, fale robin Tënd,
sepse ai ka rënë në gjumë i pastër.”85

84
Transmeton El-Buhariu 10/247.
85
Transmeton Et-Taberani në “El-Evsat” me zinxhirë të mirë transmetuesish.
El-Mundhiri e ka cekur në “Et-Tergibu” 2/13.
Besimtari i cili kujdeset për namazin me xhemat është i mbrojtur
nga shejtani. Ai i cili nuk kujdeset, ia hap rrugën shejtanit që t’a
mbisundojë. Kur mbisundon, ia ndërron mendjen me një të prekur,
e magjeps ose i shkakton vështirësi të tjera të cilat janë brenda
aftësive të shejtanit. Nga Ebu Derda  transmetohet se nga i
Dërguari i Allahut  ka dëgjuar: “Nuk ekzistojnë tre vetë në një
fshat apo në një shkretëtirë që nuk e formojnë xhema’atin e që
shejtani të mos ketë sunduar mbi ta. Mbaju xhematit, sepse delen
e vetme e ha ujku.”

Ai që dëshiron të mbrohet nga sihri, le ta kalojë një pjesë të natës

duke bërë ibadet. Ndaj kësaj vepre të mos sillet me mospërfillje,
sepse mospërfillja e namazit të natës ia hap mundësinë shejtanit që
të të mbizotërojë. Bëhesh tokë pjellore mbi të cilën mund të
mbillet sihri me lehtësi. Nga Ibn Mes’udi  transmetohet të ketë
thënë: “Tek i Dërguari  është përmendur një njeri mbi të cilin
është thënë: “Flinte vazhdimisht deri në namazin e sabahut, nuk
ngrihej të bënte namaz nate. I Dërguari  ka thënë: “Në veshin e
atij njeriu ka urinuar shejtani.”86
Se’id ibn Mensuri nga Ibnu Umeri  transmeton: “Asnjë njeri që
nuk e ka falur namazin e vitrit, nuk agon e që mbi kokën e tij të
mos agojë litari i varur i gjatë 70 arshin.”87

86
Transmeton El-Buhariu, “Fet’hul Bari”: 6/335 dhe Muslimi me komentarin e
Neveviut: 6/63.
87
El-Hafidh, në “El-Fet’hu”: 3/25 me zinxhir të mirë transmetuesish.
Kjo sepse shejtanët e shfrytëzojnë hyrjen e muslimanit në këtë
vend të papastër ku banojnë shejtanët dhe e pushtojnë. Një shejtan
më tha se te një person kishte hyrë pasi ai nuk kishte kërkuar
mbrojtje (tek Allahu) gjatë hyrjes në banjo. Shejtani arriti të hynte
tek ai, por Allahu i Lartësuar më ndihmoi kundër tij dhe e
urdhërova që të dalë, çka edhe bëri, falënderimi i takon Allahut.
Një xhin më ka thënë: “Allahu ju ka dhënë një armë të fortë me të
cilën mund të na mundni, por ju nuk e përdorni atë.” E pyeta: “Cila
është ajo armë?” “Dhikri i të Dërguarit ”.

Nga Xhubeir ibn Mutimi  transmetohet se ka dëgjuar të Dërguarin

, se para hyrjes në namaz ka thënë këtë:
ِ ‫ﷲ أ ْﻛبـﺮ َﻛبِﲑا و ا ْﳊم ُد َﻛثِﺮا و س ْبﺤﺎ َن ﷲ ب ْكﺮةً و أ‬
.ً‫َﺻﻴﻼ‬ َ َ ُ َ ُ َ ً َْ َ ً ُ َ
“Allahu ekber kebira, vel hamdu lilahi kethira, ve subhanallahi
bukreten ve esila” tri herë - “Eudhu bilahi minesh-shejtani-
raxhim min nefhihi ve nefsihi ve hemzihi.” (Strehohem tek
Allahu nga djalli i mallkuar, nga fryerja , përshpëritja dhe intrigat e
tij).88

88
Transmeton Ebu Davudi 1/203 dhe Albani, rahimehullah, në “Tahrixhul-
kelimet-tajjibi” ka thënë se është sahih.
Pasi kurorëzohesh me gruan, vëje dorën tënde të djathtë mbi ballin
e saj dhe këndo duatë:

‫ك ِﻣ ْﻦ َﺷ ِّﺮَﻫﺎ َو َﺷ ِّﺮ َﻣﺎ‬ ُ ‫ك َخ ْﻴـ َﺮَﻫﺎ َو َخ ْﻴـ َﺮ َﻣﺎ َجبَـ ْﻠﺘَـ َهﺎ َعﻠَْﻴ ِه َوأ‬
َ ِ‫َعﻮذُ ب‬ ْ ‫اﻟﻠﱠ ُه ﱠم إِِّﱏ أ‬
َ ُ‫َسﺄَﻟ‬
‫َجبَـ ْﻠﺘَـ َهﺎ َعﻠَْﻴ ِه اﻟﻠهم رك ﱄ فﻴهﺎ وﻗهﺎ ﺷﺮ حﺎسد إذا حسد و سﺎحﺮ إذا سﺤﺮ‬
.‫و ﻣﺎﻛﺮ إذا ﻣكﺮ‬
“Allahumme inni se’eluke hajreha ve hajre ma xhebelteha
alejhi, ve eudhu bike min sherriha ve sherri ma xhebelteha
alejhi. Allahumme barik li fiha vekiha sherre hasidin idha
hased, ve sahirin idha sehar, ve makirin idha meker.” (Allahu
im, të lus për të mirën e saj dhe për të mirën që e ke dhënë me të.
Mbështetem te Ti nga e keqja e saj dhe nga e keqja që e ke dhënë
me të. Allahu im, bëje të bekuar për mua dhe ruaje nga e keqja e
ziliqarit kur lakmon, nga e keqja e sihirbazit kur sihër bën dhe nga
e keqja e ngatërrestarëve kur ngatërresa bëjnë.)89

89
Pjesën e parë e transmeton Ebu Davudi e Albani, rahimehullah, në “El-
Kelimu” fq. 151 ka thënë se zinxhiri i transmetuesëve është hasen.
Abdullah ibnu Mes’udi  ka thënë: “Kur e sjell nusen natën e parë
në shtëpi, le të falet pas teje dy rekate dhe thuaj:

‫ت ِﲞَ ٍْﲑ َو فَـ ِّﺮ ْق‬

َ ‫اﲨَ ْع بَـ ْﻴـنَـنَﺎ َﻣﺎ َﲨَ ْع‬ ‫اَﻟﻠه ﱠم َ ِر ْك ِﱄ ِﰲ أَ ْﻫﻠ ِي َو َ ِر ْك َﳍُْم ﱠ‬
ْ ‫ﰲ اَﻟﻠه ﱠم‬
.‫اﳋَ ِْﲑ‬ْ ‫ْت أِ َﱃ‬
َ ‫بَـ ْﻴـنَـنَﺎ إِ َذا فَـ ﱠﺮﻗ‬
“Allahumme barik li fi ehli ve barik lehum fije. Allahume
ixhma’ bejnena me xhema’te bi hajrin, ve ferrik bejnena idha
ferrakte ilel-hajri.” (Allahu im, bekoje bashkëshorten time dhe
mua për të. Allahu im, na bashko derisa na bashkon në të mirë dhe
na ndaj nëse na ndan sipas të mirës.)

Nga Ibn Abbasi transmetohet se i Dërguari  ka thënë: “Sikur të

thonit këtë kur t’i afroheni gruas:

َ ْ‫ﺸْﻴطَﺎ َن َو َجنِّْبـنَﺎ اﻟ‬

‫ﺸ ْﻴطَﺎ َن َﻣﺎ َرَزﻗْـﺘَـنَﺎ‬ َ ْ‫بسم ﷲ اَﻟﻠه ﱠم َجنِّْبـنَﺎ اﻟ‬
ِ
“Bismillah, Allahumme xhenibnesh-shejtane ve xhenibnesh
shejtane ma rezaktena.” (Në emër të Allahut, Allahu im largoje
nga ne shejtanin dhe largoje atë nga ajo me çka na ke furnizuar)
dhe sikur nga ky akt të kishit fëmijë, kurrë shejtani nuk do të
mund t’ju bënte dëm.”90

90
Transmeton El-Buhariu në komentarin “Fet’h”: 1/242 dhe Muslimi.
Një xhin, pasi e ka pranuar Islamin dhe pasi është penduar, tregoi
se me njeriun (të sëmurin nga i cili ka dalë) ka marrë pjesë në aktin
seksual sepse ai nuk e thoshte këtë lutje!!
Lavdërimi i takon Allahut, sa thesar të çmuar kemi, vlerën e të cilit
nuk e dimë.

Merr abdest para se të biesh të flesh, këndo Ajetul Kursinë dhe

përmende Allahun derisa të të zë gjumi, sepse është vërtetuar që
shejtani i ka thënë Ebu Hurejres : “Ai që e këndon Ajetul-Kursinë
para gjumit, gjatë tërë natës tek ai është prezent ruajtësi që ka
dërguar Allahu dhe shejtani nuk i afrohet deri në agim.” Këtë e ka
vërtetuar i Dërguari  me fjalët: “Të vërtetën ta ka thënë, edhe pse
ai është gënjeshtar.”91

Këndo këto ajete çdo ditë pas namazit të akshamit:

1. 1-5 ajete suretul El-Bekare,
2. ajetul Kursinë dhe dy ajete pas tij,
3. tri ajetet e fundit të sures El-Bekare.92 Atë natë dhe ditën
që pason, me vullnetin e Allahut, do të jesh i ruajtur nga
xhini dhe sihri.

91
El-Buhariu në “Fet’h” 4/487 – muallekan.
92
Transeton Ed-Darimi nga Ibn Mes’udi, .
Pas namazit të sabahut (mëngjesit), këndo njëqind herë:

‫ْك َوﻟَهُ ا ْﳊَ ْم ُد َو ُﻫ َﻮ َعﻠَﻰ ُﻛ ِّﻞ َﺷ ْﻰ ٍء‬ َ ‫ﻻَ إِﻟَ َه إِﻻﱠ ا ﱠُ َو ْح َدهُ ﻻَ َﺷ ِﺮ‬
ُ ‫يك ﻟَهُ ﻟَهُ اﻟ ُْمﻠ‬
.‫ﻗَ ِد ٌيﺮ‬
“La ilahe il-lallahu vahdehu la sherike lehu, lehul mulku ve
lehul hamdu ve huve ala kul-li shejin kadir.” Nga i Dërguari 
është vërtetuar se ai që e thotë është sikur të ketë liruar dhjetë
robër atë ditë, i shkruhen njëqind vepra të mira dhe i fshihen
njëqind vepra të këqija, dhe atë ditë do të jetë i mbrojtur nga
shejtani derisa ngryset dhe askush në Ditën e Gjykimit nuk do të
vijë me asgjë më të vlefshme, përveç atij që e ka thënë më tepër se
ai.93

Gjatë hyrjes në mesxhid thuaj:

‫اﻟعظﻴم و بﻮجهه اﻟكﺮﱘ و سﻠطﺎنه اﻟقﺎدﱘ ﻣﻦ اﻟﺸﻴطﺎن اﻟﺮجﻴم‬ ‫أعﻮذ‬

“Eudhu bilahil-Adhim, ve bi vexhihil-kerim ve sultanihil-
kadim minesh-shejtanir-raxhim” (I mbështetem Allahut, Fytyrës
së Tij Fisnike, pushtetit të Tij të përhershëm nga shejtani i
mallkuar).

93
El-Buhariu në “Fet’h” 6/338 dhe Muslimi 17/17 komentari nga En-Neveviu.
Nga i Dërguari i Allahut  është vërtetuar se ka thënë: “Kush e
thotë këtë dua, shejtani thotë: “Është mbrojtur nga unë për
pjesën tjetër të ditës.”94

Në mëngjes dhe mbrëmje thuaj:

ِ ِ ‫ض وﻻَ ِﰱ اﻟ ﱠ‬ ِ ِْ ‫ض ﱡﺮ ﻣع‬ ِ ِ
‫ﻴع‬
ُ ‫س َمﺎء َو ُﻫ َﻮ اﻟ ﱠسم‬ َ ِ ‫اﲰه َﺷ ْﻰءٌ ِﰱ اﻷ َْر‬ َ َ ُ َ‫بِ ْس ِم ا ﱠ اﻟﱠذى ﻻَ ي‬
.‫ﻴم‬ ِ
ُ ‫اﻟ َْعﻠ‬
“Bismil-lahil-ledhi la jeduru me’a ismihi shej’un fil erdi ve la
fis-semai ve huves-Semiul Alim.”
(Në emër të Allahut, me emrin e të Cilit nuk mund të të bëjë dëm
asgjë as në qiej as në tokë. Ai çdo gjë Dëgjon dhe çdo gjë Di.) (Tri
herë)95

Gjatë daljes nga shtëpia thuaj:

ِ ِ ‫ﷲ ﻻَ حﻮ َل و ﻻَ ﻗُـ ﱠﻮةَ إِﻻﱠ‬
ِ ‫ْت عﻠَﻰ‬ ِ
‫ﷲ‬ َ َْ َ ُ ‫بِ ْس ِم ا ﱠ تَـ َﻮَﻛﻠ‬
“Bismil-lahi tevekeltu ‘alAllahi, la havle ve la kuvvete il-la bil-
lah.”
(Në emër të Allahut mbështetem në Allahun, nuk ka forcë as fuqi
përveç Allahut) Nëse e thua këtë, për ty do të thuhet:

94
Ebu Davudi 1/127, En-Neveviu në “El-Edhkar” ka thënë se është hasen (26)
ndërsa Albani, rahimehullah në “El-Kelimetu-tajjib” ka thënë se është sahih,
vërejtja nr. 47.
95
Et-Tirmidhiu 5/133 i vlerësuar si hasen-garib-sahih.
“Ke thënë mjaft, je i mbrojtur, je i udhëzuar dhe shejtani e ka të
ndaluar që të të afrohet.” Ndërsa shejtani i thotë shejtanit tjetër:
“Çfarë mund t’i bësh njeriut i cili është i udhëzuar, e ka
përmbushur obligimin e vet dhe është i ruajtur?”96

Pas namazit të sabahut thuaj:

َ‫ﺎج ٌﺮ ِﻣ ْﻦ َﺷ ِّﺮ َﻣﺎ َخﻠَ َق َوذَ َرأ‬ ِ َ‫ﺎوزُﻫ ﱠﻦ بـ ﱞﺮ وﻻَ ف‬ ‫ِ ﱠ‬

َ َ ُ َ‫َعﻮذُ ب َكﻠ َمﺎت ا ﱠ اﻟﺘﱠﺎ ﱠﻣﺎت اﻟ ِﱴ ﻻَ ُﳚ‬
ِ ِ ِ ِ ‫أ‬
ُ
‫ج فِ َﻴهﺎ َوِﻣ ْﻦ َﺷ ِّﺮ َﻣﺎ ذَ َرأَ ِﰱ‬ ِ ِ ‫وبـﺮأَ وِﻣﻦ َﺷ ِﺮ ﻣﺎ يـ ْن ِﺰ ُل ِﻣﻦ اﻟ ﱠ‬
ُ ‫س َمﺎء َوﻣ ْﻦ َﺷ ِّﺮ َﻣﺎ يَـ ْع ُﺮ‬ َ َ َ ّ ْ َ َََ
‫ﱠهﺎ ِر َوِﻣ ْﻦ َﺷ ِّﺮ ُﻛ ِّﻞ ﻃَﺎ ِر ٍق‬
َ ‫ﱳ اﻟﻠﱠْﻴ ِﻞ َواﻟنـ‬ ِ َ ِ‫ج ِﻣ ْنـ َهﺎ َوِﻣ ْﻦ َﺷ ِّﺮ ف‬ ِ ِ ‫اﻷَر‬
ُ ‫ض َوﻣ ْﻦ َﺷ ِّﺮ َﻣﺎ َﳜْ ُﺮ‬ْ
.‫إِﻻﱠ ﻃَﺎ ِرﻗﺎً يَط ُْﺮ ُق ِﲞَ ٍْﲑ َ َر ْﲪَ ُﻦ‬
“E’udhu bikelimatilahit-tammati el-leti la juxhavizuhunne
birrun ve la faxhir, min sherri ma halek ve dhere’e ve beree,
ve min sherri ma jenzilu mines-semai ve min sherri ma
ja’ruxhu fiha. Ve min sherri ma dhere’e fil erdi ve min sherri
ma jahruxhu minha. Ve min sherri fiteni-lejli ve-nehar ve min
sherri kul-li tarikin il-la tarikan jatruku bi hajrin ja Rahman.”
(Mbështetem me Fjalët e përsosura të Allahut, mbi të cilat nuk
mund të kalojë as i nënshtruari e as i prishuri, nga e keqja që e ka
krijuar dhe nga e keqja që zbret nga qielli dhe nga e keqja që nxitet
mbi të dhe nga e keqja që del nga ajo (Toka). Nga e keqja e natës
së errët dhe ditës dhe nga e keqja e të gjithë vizitorëve që vijnë me
të mira, o Mëshirues). (Tri herë)

96
Ebu Davudi: 4/325, Et-Tirmidhiu: 5/154 ndërsa i vlerësuar është si hasen-
sahih.
Thuaj në mëngjes dhe në mbrëmje:
ِ ‫ﺎدهِ و ِﻣﻦ َﳘَﺰ‬
ِ ِ ِ ِ ِ َ َ‫ﺎت ِﻣﻦ غ‬ ِ ‫ﺎت ا ﱠِ اﻟﺘﱠﺎ ﱠﻣ‬
ِ ‫َعﻮذُ بِ َكﻠِم‬
‫ات‬َ ْ َ َ‫ضبِه َو ع َقﺎبِه َو َﺷ ِّﺮ عب‬ ْ َ ُ‫أ‬
ِ ‫ضﺮ‬ ِ ‫ﺸﻴ‬
ِ ‫ﺎﻃ‬
.‫ون‬ ُ ُ ‫ﲔ َوأَ ْن َْﳛ‬ َ َ ْ‫اﻟ‬
“E’udhu bi kelimatil-lahit-tammati min gadabihi ve ikabihi ve
min sherri ibadihi ve min hemezatish-shejatin ve en
jahdurun.”
(Mbështetem me Fjalët e përsosura të Allahut nga hidhërimi i Tij
dhe dënimi, nga e keqja e robërve të Tij, nga imagjinatat e
shejtanit dhe prania e tyre). Shtatë herë.

Në mëngjes dhe në mbrëmje duhet thënë:

‫ﺎت ِﻣ ْﻦ‬ ِ ‫ﺎت ا ﱠِ اﻟﺘﱠﺎ ﱠﻣ‬ ِ ‫أَعُﻮذُ بِﻮج ِه ا ﱠِ اﻟْع ِظ ِﻴم اﻟﱠ ِذى ﻟَْﻴﺲ َﺷﻰء أَ ْعظَم ِﻣ ْنهُ وبِ َك ِﻠم‬
َ َ َ ٌْ َ َ َْ
ُ ‫ت تَ ْك ِﺸ‬
‫ﻒ اﻟ َْمﻐْ َﺮَم َواﻟ َْمﺄ َْﰒَ اﻟﻠﱠ ُه ﱠم ﻻ يُـ ْه َﺰُم‬ َ ْ‫ﺎﺻﻴَﺘِ ِه اﻟﻠﱠ ُه ﱠم أَن‬ ِ ‫ت‬
ِ َ‫آخ ٌذ بِن‬ َ ْ‫َﺷ ِّﺮ َﻣﺎ أَن‬
.‫ك َو ِ َﲝ ْم ِد َك‬ َ َ‫ﻒ َو ْع ُد َك ُس ْب َﺤﺎن‬
ُ َ‫ُجنْ ُد َك َو ﻻ ُﳜْﻠ‬
“Allahumme inni e’udhu bi vexhhikel-kerim ve kelimatiket-
tammati min sherri ma ente ahidhun bi nasijeh. Allahumme
ente tekshiful-me’seme vel magreme. Allahumme innehu la
juhdhemu xhunduke, ve la juhlefu va’duke, subhaneke ve
bihamdike.”
(Zoti im, mbështetem te Ti me Fjalët e Tua të përsosura nga e
keqja të cilën Ti e drejton. Zoti im, Ti e largon dëmin dhe atë që
është mëkat. Zoti im, ushtria Jote është e pamposhtur dhe premtimi
Yt nuk thyhet. Ty të takon lavdërimi dhe falënderimi). Tri herë.
Në mëngjes dhe në mbrëmje duhet thënë:

‫ﺎت اﻟﱠ ِﱴ‬ ِ ‫ﺎت ا ﱠِ اﻟﺘﱠﺎ ﱠﻣ‬ ِ ‫أَعُﻮذُ بِﻮج ِه ا ﱠِ اﻟْع ِظ ِﻴم اﻟﱠ ِذى ﻟَْﻴﺲ َﺷﻰء أَ ْعظَم ِﻣ ْنهُ وبِ َك ِﻠم‬
َ َ َ ٌْ َ َ َْ
ُ ‫َﲰَ ِﺎء ا ﱠِ ا ْﳊُ ْس َﲎ ُﻛﻠِّ َهﺎ َﻣﺎ َع ِﻠ ْم‬
‫ت ِﻣ ْنـ َهﺎ َوَﻣﺎ َﱂْ أَ ْع َﻠ ْم‬ ِ َ‫ﻻَ ُﳚَﺎ ِوُزُﻫ ﱠﻦ بـ ﱞﺮ وﻻَ ف‬
ْ ِ ‫ﺎج ٌﺮ َو‬ َ َ
ِ
‫ﻴق َﺷ ﱠﺮهُ َو ﻣ ْﻦ َﺷ ِّﺮ ُﻛ ِّﻞ‬ ِ
ُ ‫ذي َﺷ ِّﺮ ﻻ أُﻃ‬ ِ ‫ِﻣ ْﻦ َﺷ ِّﺮ َﻣﺎ َخﻠَ َق َوبَـ َﺮأَ َوذَ َرأَ َو ﻣ ْﻦ َﺷ ِّﺮ ُﻛ ِّﻞ‬
ِ
ٍ ‫ﺻﺮ‬
.‫اط ُﻣ ْسﺘَ ِقم‬ ِ ‫ﺎﺻﻴﺘِ ِه إِ ﱠن رﰊ َع‬ ِ ِ َ ْ‫ذي َﺷ ِﺮ أَن‬
َ ‫ﻠﻰ‬ َ َّ َ َ‫ت آخ ُذ بِن‬ ّ ِ
“E’udhu bi vexhhil-lahil-adhim el-ledhi la shej’e e’adhame
minhu, vebi kelimatil-lahit-tammati el-leti la juxhavizuhunne
berrun ve la faxhr ve bi esmail-lahil-husna kul-liha ma ‘alimtu
minha ve ma lem e’alem min sherri ma halek ve dhere’e ve
bere’e ve min sherri kul-li dhi sherrin ente ahidhun bi
nasijetihi inne Rabbi ala siratin mustekim.”
(“Mbështetem tek Allahu i Madhëruar, nuk ka asgjë më
madhështore se Ai dhe në fjalët e Tij të përsosura, përmes të cilave
nuk mund të kalojë as i nënshtruari e as i prishuri dhe në të gjitha
emrat e bukur të Allahut, të cilët i di dhe të cilët nuk i di, nga e
keqja që e ka krijuar dhe nga e keqja e secilit keqbërës të cilin Ti e
drejton. Zoti im është në rrugë të drejtë.)

Në mëngjes dhe në mbrëmje këndoje këtë:

“Tehassantu bil-lahil-ledhi la ilahe il-la huve, ilahi ve ilahu
kul-li shej’in. Vet tehassantu bi Rabbi ve Rabbi kul-li shej’in.
Ve tevekeltu alel Hajjiledhi la jemutu vestedfa’tu sherre bila
hajrin ve havle ve la kuvvete il-la bil-lahi. Hasbijellahu ve
ni’mel vekil. Hasbijerrabu minel ibad, hasbijel-Haliku minel
mahluk, hasbijer-Raziku minel merzuk. Hasbijel-ledhi bi
jedihi melekutu kul-li shejin ve huve juxhiru ve la juxharu
alejhi. Hasbijallah la ilahe il-la huve ‘alejhi tevekkeltu ve huve
Rabbul Arshil-‘adhim.”
(Kërkoj mbrojtje nga Allahu, përveç të Cilit nuk ka hyjni tjetër,
nga Zoti im dhe Zoti i çdo gjëje. Kërkoj strehim te Zoti im dhe
Zoti i çdo gjëje. Mbështetem në të Gjallin i Cili nuk vdes, të lutem
largoje të keqen nga unë, nuk ka fuqi, nuk ka forcë e as fuqi më e
madhe se e Jotja. Më mjafton Allahu, mbrojtës i mrekullueshëm
është Ai. Më mjafton Zoti kundër robërve, më mjafton Krijuesi
kundër krijesave, më mjafton Furnizuesi kundër atyre të cilëve u
nevojitet furnizimi. Më mjafton Ai i Cili sundon mbi çdo gjë
ekzistuese. Ai mbron e nga Ai askush nuk mund të mbrohet. Më
mjafton Allahu, përveç Tij nuk ka tjetër hyjni. Mbështetem në Të
dhe ai është Sunduesi i Arshit Madhështor.)
Këto dua të dobishme të ruajnë nga lakmia (xhelozia) në
përgjithësi dhe nga impotenca në veçanti, me kusht që të zbatohen
me bindje të plotë me sinqeritet dhe përkushtim.
Kam hasur raste të ndryshme dhe të shumta, por, që të mos e zgjas,
do të mjaftohen duke cekur vetëm një.
Erdhi tek unë një djalosh dhe me vete kishte sjellë të vëllanë, i cili
ishte martuar para shtatë ditësh. Problemi i tij ishte se ende nuk
mund t’i afrohej nuses. Kishte qenë te falltori, por pa sukses. Kur
dëgjova se kishte vajtur tek ai, kërkova që të pendohet sinqerisht
dhe që të thotë se ajo çfarë janë duke bërë ata është gënjeshtër, me
qëllim që imani i tij përsëri të ishte në rregull dhe që ilaçi t’i bënte
dobi. Më tregoi: “Pasi isha tek ata, u binda që janë gënjeshtarë dhe
mashtrues dhe se nuk posedojnë kurrfarë fuqie.” Ia këndova
rukjen. Kërkova që të m’i përgatisin shtatë gjethe të lotusit. Nuk i
kishin gjetur, prandaj mora shtatë gjethe kamfori, të cilat i shtypa
mes dy gurësh. Gjethet i vura në ujë dhe mbi to këndova Ajetul-
Kursinë, El-Felekun, En-Nasin dhe El-Ihlasin, pastaj e urdhërova
që ta pijë dhe të lahet me atë ujë. Ai veproi ashtu dhe sihri pushoi
së ndikuari; në të njëjtën kohe edhe impotenca përfundoi. Në çdo
fillim dhe çdo mbarim falënderimi i takon Allahut,.

Një djaloshi të ri dhe të mençur gjatë natës së takimit me nusen i

ishte ndryshuar gjendja. Ai ishte bërë impotent dhe pastaj kjo gjë u
shndërrua në çmenduri. Ka shumë raste që sihri shndërrohet nga
një lloj në tjetrin. Kjo ndodh për shkak të mosnjohjes së
fshehtësisë së sihrit nga sihirbazët. Shembull për këtë është një
grua e cila kishte shkuar te sihirbazi që t’i bënte sihër burrit për t’i
urryer të gjitha gratë përveç asaj. Dhe me të vërtetë sihirbazi i
kishte bërë sihër, të cilin ajo ia kishte vënë në ushqim burrit. Si
pasojë e kësaj, burri i saj i urrente të gjitha gratë, madje edhe gruan
e vet. Kur gruaja e pa këtë, shkoi te sihirbazi që t’ia prishte sihrin,
por kur arriti atje i thanë se sihirbazi kishte vdekur. Pikërisht, ai
djalosh i nënçmuar ecte nëpër fshat dhe thërrste si i marrë. Kur iu
këndua rukja në ujë dhe kur piu dhe u la me të, iu kthye mendja
dhe iu afrua gruas së vet, falënderimi i takon Allahut.
- Foshnja e refuzon gjirin e nënës
- Fëmija nuk fliste
- Ngjarje e pazakonshme
Allahu i Lartësuar thotë se Ja’kubi ka thënë:

‫اب ﱡﻣﺘَـ َﻔِّﺮﻗَ ٍﺔ َوَﻣﺎ‬ ٍ ‫اﺣ ٍد و ْاد ُخﻠُﻮاْ ِﻣﻦ أَﺑْـﻮ‬ ِ ٍ ِ

‫ﺎل َ ﺑَِ ﱠ‬
َ ْ َ ‫ﲏ ﻻَ تَ ْد ُخﻠُﻮاْ ﻣﻦ َ ب َو‬ َ َ‫َوﻗ‬
‫ﺖ َو َﻋﻠَْﻴ ِﻪ‬ ِ ِِ ِ ٍ ِِ ِ
ُ ‫أُ ْغ ِﲏ َﻋﻨ ُﻜﻢ ّﻣ َﻦ ا ّ ﻣﻦ َش ْﻲء إِن ا ْﳊُ ْﻜ ُﻢ إِﻻﱠ ّ َﻋﻠَْﻴﻪ تَـ َﻮﱠﻛ ْﻠ‬
‫ﻮﻫﻢ ﱠﻣﺎ َﻛﺎ َن ﻳـُ ْﻐ ِﲏ‬ ُ ‫ﻓَـْﻠﻴَـﺘَـ َﻮﱠﻛ ِل اﻟْ ُﻤﺘَـ َﻮّﻛِﻠُﻮ َن * َوﻟَ ﱠﻤﺎ َد َخﻠُﻮاْ ِﻣ ْﻦ َﺣْﻴ‬
ُ ُ‫ﺚ أ ََﻣَﺮُﻫ ْﻢ أَﺑ‬
‫ﺎﻫﺎ َوإِﻧﱠﻪُ ﻟَ ُﺬو ِﻋﻠْ ٍﻢ‬ ِ ‫ﺎﺟ ًﺔ ِﰲ ﻧَـ ْﻔ‬ ٍِ ِِ ِ
َ‫ﻀ‬ َ َ‫ﻮب ﻗ‬ َ ‫س ﻳَـ ْﻌ ُﻘ‬ َ ‫َﻋْﻨـ ُﻬﻢ ّﻣ َﻦ ا ّ ﻣﻦ َش ْﻲء إﻻﱠ َﺣ‬
* ‫ﱠﺎس ﻻَ ﻳَـ ْﻌﻠَ ُﻤﻮ َن‬ ِ َ‫ﻟِّﻤﺎ ﻋﻠﱠﻤﻨَﺎﻩ وﻟ‬
ِ ‫ـﻜ ﱠﻦ أَ ْﻛﺜَـَﺮ اﻟﻨ‬ َُ َْ َ
“Po ai (Jakubi) tha: "O bijtë e mi, mos hyni (në Egjipt) për një
derë, po hyni nëpër dyer të ndryshme. Unë nuk mund të largoj
prej jush asnjë send nga caktimi i Allahut, vendimi nuk është i
tjetërkujt, vetëm i Allahut, vetëm Atij i jam mbështetur dhe vetëm
Atij le t'i mbështeten ata që besuan. Dhe ata hynë ashtu si
porositi babai i tyre, po ajo nuk ishte gjë që do t'u ndihmonte
asgjë nga caktimi i Allahut, përveç një dëshire të Jakubit, që e
kishte në vete dhe e kreu. Po ai (Jakubi) ishte i dijshëm për të,

97
Studimin e më hollësishëm mbi mësyshin mund ta gjeni në “Ajnul-hakk” nga
Ahmed ibn Abdurrahman Esh-Shumejmirija. Nga ajo vepër kam paraqitur disa
citate në këtë vepër – është shumë e dobishme.
ngase Ne e kemi mësuar për atë, por shumica e njerëzve nuk e
dinë.” [Jusuf, 67-68]
Hafiz Ibn Kethiri, Allahu e mëshiroftë, në tefsirin e këtyre dy
ajeteve thotë: “Allahu i lartësuar  flet mbi Jakubin, i cili i ka
urdhëruar djemët e vet, kur i ka përgatitur për në Egjipt me vëllain
Benjaminin, që të mos hynë të gjithë prej një dere, por që të
ndahen dhe të hyjnë nëpër dyer të ndryshme. Sepse, siç thonë Ibn
Abbasi, Muhammed ibn Ka’b, Muxhahid Ed-Dahhak, Katade, Es-
Suddi dhe të tjerët: “Ai frikësohej se mos i merrnin mësysh, pasi
ishin shumë të bukur, të formuar mirë dhe fisnik. Mësyshi është
realitet dhe mund ta rrëzojë kalorësin nga kali i tij.”
ٍ ‫اﺣ ٍد و ْاد ُخﻠُﻮاْ ِﻣﻦ أَﺑْـﻮ‬
‫اب‬ ِ ٍ ِ
‫َوﻗَ َﺎل َ ﺑَِ ﱠ‬
Fjalët e tij
َ ْ َ ‫ﲏ ﻻَ تَ ْد ُخﻠُﻮاْ ﻣﻦ َ ب َو‬
ِ ِِ ِ ٍ ِِ ِ ٍ
ُ ‫ﱡﻣﺘَـ َﻔِّﺮﻗَﺔ َوَﻣﺎ أُ ْغ ِﲏ َﻋﻨ ُﻜﻢ ّﻣ َﻦ ا ّ ﻣﻦ َش ْﻲء إِن ا ْﳊُ ْﻜ ُﻢ إِﻻﱠ ّ َﻋﻠَْﻴﻪ تَـ َﻮﱠﻛْﻠ‬
‫ﺖ‬
* ‫“ َو َﻋﻠَْﻴ ِﻪ ﻓَـﻠْﻴَـﺘَـ َﻮﱠﻛ ِل اﻟْ ُﻤﺘَـ َﻮّﻛِﻠُﻮ َن‬Unë nuk mund të largoj prej jush
asnjë send nga caktimi i Allahut, vendimi nuk është i tjetërkujt
vetëm i Allahut, vetëm Atij iu kam mbështetur dhe vetëm Atij le
t'i mbështeten ata që besuan.” [Jusuf: 67] do të thotë se, kjo
këshillë, nuk mund t’ju ruajë nga ajo që Allahu i Lartësuar ua ka
caktuar, sepse, kur i Lartësuari do diçka, askush nuk mund ta
pengoj e as ta ndalë.

‫ﻮﻫﻢ ﱠﻣﺎ َﻛﺎ َن ﻳـُ ْﻐ ِﲏ َﻋْﻨـ ُﻬﻢ ِّﻣ َﻦ ا ِّ ِﻣﻦ َش ْﻲ ٍء‬ ُ ‫َوﻟَ ﱠﻤﺎ َد َخﻠُﻮاْ ِﻣ ْﻦ َﺣْﻴ‬
ُ ُ‫ﺚ أ ََﻣَﺮُﻫ ْﻢ أَﺑ‬
‫ﺎﻫﺎ َوإِﻧﱠﻪُ ﻟَ ُﺬو ِﻋ ْﻠ ٍﻢ ﻟِّ َﻤﺎ َﻋﻠﱠ ْﻤﻨَﺎﻩُ َوﻟَـﻜِ ﱠﻦ أَ ْﻛﺜَـَﺮ‬َ‫ﻀ‬َ َ‫ﻮب ﻗ‬ َ ‫س ﻳَـ ْﻌ ُﻘ‬ِ ‫ﺎﺟﺔً ِﰲ ﻧَـ ْﻔ‬
َ ‫إﻻﱠ َﺣ‬
ِ
ِ ‫اﻟﻨ‬
* ‫ﱠﺎس ﻻَ ﻳَـ ْﻌﻠَ ُﻤﻮ َن‬
“Dhe ata hynë ashtu si porositi babai i tyre, po ajo nuk ishte gjë
që do t'u ndihmonte asgjë nga caktimi i Allahut, përveç një
dëshire të Jakubit, që e kishte në vete dhe e kreu. Po ai (Jakubi)
ishte i dijshëm për të, ngase Ne e kemi mësuar për atë, por
shumica e njerëzve nuk e dinë.” [Jusuf, 68] Thonë se kjo është
mbrojtje nga mësyshi.98
Allahu i Lartësuar ka thënë:
Hafiz Ibnu Kethiri, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Ibnu Abbasi,
Muxhahidi dhe të tjerët thonë:
ِ ِ ِ ‫وإِن ﻳ َﻜﺎد اﻟﱠ ِﺬﻳﻦ َﻛ َﻔﺮوا ﻟَﻴـﺰﻟُِﻘﻮﻧَﻚ َِﺑ‬
ُ‫ﺼﺎ ِرﻫ ْﻢ ﻟَ ﱠﻤﺎ َﲰ ُﻌﻮا اﻟ ّﺬ ْﻛَﺮ َوﻳَـ ُﻘﻮﻟُﻮ َن إِﻧﱠﻪ‬
َ ْ َ ُْ ُ َ ُ َ َ
* ‫ﻟَ َﻤ ْجﻨُﻮ ٌن‬
“E ata që nuk besuan gati sa të zhdukin me shikimet e tyre, kur
dëgjuan Kur'anin, e (nga inati) thanë: "Ai është i marrë!".”
[Kalem: 51]
Hafiz ibn Kethiri, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Ibn Abbasi,
Muxhahidi dhe të tjerët kanë thënë: “Fjala “‫ﻚ‬ ِ
َ َ‫ ﻟَﻴـْﺰﻟ ُﻘﻮﻧ‬- të shpojnë- ُ
lejuzlikuneke” - “‫ﺼﺎ ِرِﻫﻢ‬
َ ْ‫ َِﺑ‬- me sytë e vet-bi ebsarihim”, do të
ْ
thotë: Do të merrnin mësysh (me sy) nga lakmia dhe urrjetja ndaj
teje, sikur të mos ishte mbrojtja e Allahut , mbrojtja dhe ruajtja
me të cilat të mbron nga ata. Në këtë ajet argumentohet se mësyshi
(me sy) është i vërtetë dhe ka ndikim, me vullnetin e Allahut , siç
e vërtetojnë edhe hadithet e transmetuara me rrugë të ndryshme.99

98
Tefsir Ibn Kethir: 2/485.
99
Tefsir Ibn Kethir: 4/410.
1. Nga Ebu Hurejra  transmetohet se ka thënë: “I Dërguari,  ka
thënë: “Mësyshi është vërtetësi (hakk).”100
2. Nga Aishja  transmetohet se i Dërguari  ka thënë: “Kërkoni
mbështetje tek Allahu nga mësyshi, sepse mësyshi ekziston.”101
3. Nga Ibn Abbasi  transmetohet se i Dërguari i Allahut ka thënë:
“Mësyshi është vërtetësi dhe sikur diçka të kishte mundur ta
tejkalonte përcaktimin, do ta kishte tejkaluar mësyshi, prandaj
nëse dikush kërkon nga ju që t’a lani, lajeni atë.”102
4. Nga Esma bint Uvejsi,  transmetohet të ketë thënë: “O i
Dërguar i Allahut, bijtë e Xhaferit është duke i goditur mësyshi,
prandaj a mund t’ua këndoj rukjen për këtë shkak?”
“Këndoje, sepse sikur të mund të kalonte diçka përcaktimin e
Allahut, do ta tejkalonte mësyshi.”103
5. Nga Ebu Dheri  transmetohet se i Dërguari  ka thënë:
“Mësyshi, me vullnetin e Allahut, ndikon te njeriu deri në atë

100
El-Buhariu: 10/203 dhe Muslimi në “Es-Selam”, kapitulli i medicinës.
101
Ibn Maxhe 3508, ndërsa Albani për këtë ka thënë se është sahih “Sahhul-
Xhami” 951.
102
Gjithashtu, kur dikush prej nesh e mësyshon dikë, e ai vjen dhe kërkon nga
ne që të marrim abdest apo të lahemi, që ai të spërkatet me atë ujë, në mënyrë që
mësyshi të ndalet, bëjeni atë. Kjo është njëra nga metodat e shërimit të mësyshit.
103
Transmeton Ahmedi 6/438, Et-Tirmidhiu: 2059, vlerësohet si hasen-sahih,
ndërsa Albani në “Xhami’u” ka thënë se është sahih: 5662.
masë, saqë njeriu ngjitet në vend të lartë dhe rrëzohet nga ai vend.”
(nga fuqia e mësyshit)104
6. Nga Ibn Abbasi  transmetohet se i Dërguari  ka thënë:
“Mësyshi është vërtetësi dhe mund ta rrëzojë njeriun nga
lartësia.”105
7. Nga Xhabiri  transmetohet se i Dërguari  ka thënë: “Mësyshi
njeriun e çon në varr, ndërsa devenë në kazan. Do të thotë,
qëlloje njeriun dhe mbyte dhe ai varroset, gjithashtu qëlloje
devenë, çka bëhet me shkakun e dobësisë së saj, e therin dhe e
ziejnë mishin e saj në kazan”.106
8. Nga Xhabiri  transmetohet se i Dërguari  ka thënë:
“Shkaktari më i madh i vdekjes së umetit tim, pas përcaktimit të
Allahut, është mësyshi.”107
9. Nga Aishja  transmetohet se ka thënë: “I Dërguari  më ka
urdhëruar që ta bëj rukjen kundër mësyshit.”108
10. Nga Enesi ibnu Maliku,  transmetohet se i Dërguari i Allahut
 ka lejuar që të këndohet rukja kundër mësyshit, kafshimit të
gjarprit dhe kafshimit të akrepit dhe çibanëve nëpër ije.”109
11. Nga Ummu Selemeja  transmetohet se i Dërguari  ka thënë
për shërbëtoren e saj, mbi ballin e së cilës e ka parë njollën e zezë:

104
Transmeton Ahmedi dhe Ebu Ja’la, ndërsa Albani në “Xhami’u” ka thënë se
është sahih: 1677.
105
Transmeton Ahmedi, Et-Taberaniu dhe El-Hakimi, ndërsa Albani ka thënë se
është hasen në “Es-Silsiletus-sahiha”: 1250.
106
Transmeton Ebu Nu’ajmi në “El-Hil-je”, ndërsa Albani në “Sahihul-
Xhami’u” ka thënë se është sahih: 4023.
107
Transmeton El-Buhariu në “Et-Tarih”, ndërsa Albani në “Sahihul-xhami’u”
ka thënë se është hasen 1217.
108
El-Buhariu: 10/170 dhe Muslimi 2195.
109
Muslimi: 2196 në “Es-Selamu”
“Këndojani rukjen, ajo ka mësysh.”110 Njolla e zezë mendohet si
shenjë e shejtanit - dikush thotë se ajo është goditja e shejtanit -
pra thotë njolla e verdhë apo e zezë në fytyrë.
12. Nga Xhabiri  transmetohet se ka thënë: “I Dërguari  familjes
së Hazmës ia ka lejuar shërimin me rukje nga kafshimi i gjarprit.
Esmës bint Umejs i ka thënë: “Çfarë kanë djemt e vëllait tim që
janë aq të dobët dhe të thatë? A u mungon diçka?” Jo - ishte
përgjigjur ajo - por e marrin shpejt mësysh. “Këndojua rukjen” -
tha i Dërguari . Ajo refuzonte, por i Dërguari  tha përsëri:
“Këndojua rukjen.”111

- Hafiz Ibn Kethiri, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Ndikimi i

mësyshit është i mundur dhe bëhet me vullnetin e Allahut .”
- Hafiz Ibn Haxheri, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Thelbi i
mësyshit përbëhet nga shikimi i mrekulluar i përzier me lakmi i
personit me shpirt të prishur, i cili ndikon dëmshëm tek ai të cilit i
drejtohet.”112
- Ibn Esiri, Allahu e mëshiroftë, ka thënë: “Ata të cilët kanë shikim
dhe arsye të mangët e kanë mohuar mësyshin me fjalët: “Ato janë
vetëm imagjinata të pavërteta...” Këta janë njerëzit më të
paudhëzuar, të cilët përpara vetes kanë perde, pas së cilës nuk

110
El-Buhariu: 10/171 dhe Muslimi: 97.
111
Muslimi në “Es-Selamu” 2198.
112
“Fet’hul Bari” 10/200.
shohin. Janë pa kurrfarë mirësie dhe nuk kanë kurrfarë diturie mbi
shpirtin dhe mbi qeniet shpirtërore, mbi natyrën dhe ndikimin e
tyre. Atyre të cilëve u është dhënë arsyeja, pa dallim se cilit
populli i takojnë, nuk e mohojnë ekzistimin e mësyshit edhe pse
kanë divergjenca rreth mënyrës së ndikimit dhe shkakut të tij. Nuk
ka dyshim se Allahu i Lartësuar shpirtit dhe trupit i ka dhënë
mundësi dhe natyrë të ndryshme. Është e pamundur që njeriu me
arsye ta mohojë ndikimin e qenieve jotrupore në trup. Kjo është
diçka që mund të vërehet dhe mund të ndihet. Do të vëresh se si
fytyra e dikujt skuqet fort nëse e shikon dikush nga i cili ky ka
drojtje dhe turpërohet, ose zverdhet shumë kur shikon dikë që i
frikësohet. Njerëzit janë dëshmitarë të rasteve kur një person
dobësohet ose sëmuret nga shikimi i dikujt. Të gjitha këto ndodhin
me ndërmjetësimin dhe ndikimin e qenieve shpirtërore. Për shkak
të lidhjes së ngushtë me sytë është quajtur mësysh, sy që marrin
mësysh (sy - arab. ajn). Ndërkaq nuk janë sytë ata që kanë
mundësi ta nxisin mësyshin, kjo ndodh me ndërmjetësimin e
qenieve pa trup. Qeniet pa trup kanë natyrë të ndryshme, fuqi dhe
ndikim.
Shpirti lakmitar ka ndikim të dukshëm dhe të dëmshëm te personi
që lakmon. Për këtë shkak, Allahu i Lartësuar e ka urdhëruar të
Dërguarin  që ta kërkojë mbrojtjen e Tij nga lakmia e dëmshme.
Ndikimi i lakmitarit tek ai që lakmon është gjë e vërtetuar dhe nuk
mund të mohohet. Këtë e bëjnë vetëm ata që kanë dalë nga korniza
e natyrës njerëzore. Baza e lakmisë është mësyshi. Shpirti i prishur
dhe keqbërës sillet keq dhe ndikon tek ai që lakmon (e xhelozon).
Ai (shpirti i keq) me prishësin e vet ndikon në të. Më i afërt me
këtë shembull është gjarpëri. Tek ai fshihet helmi dhe kur takohet
me armikun e vet, tek ai fillon të veprojë urrjetja, prandaj vërsulet
duke i bën dëm. Gjarpërinjt në mes veti dallohen, ndikimi i
ndonjërit prej tyre është aq i fortë sa mund të nxisë abortimin ose
verbërinë, siç ka thënë i Dërguari  për helmuesin pa bisht dhe
edhe për një lloj gjarprinjësh helmues: “Ata verbojnë dhe nxisin
aborte.”113
Ndikimi i shpirtit fillon me takimin e të shikuarit, kontaktin, duke
e drejtuar shpirtin tek ajo që do të ndikojë, me duatë, rukjen me
suret el-Felek dhe En-Nas, ndonjëherë me imagjinata dhe
parafytyrime. Syri nuk është vendimtar te personi që mësyshon.
Ndodh që të verbërit i përshkruhet diçka dhe shpirti i tij e
mësyshon, edhe pse nuk e ka parë. Shumë persona e kanë
mësyshuar dikë përmes përshkrimit, pa e parë. Këto janë shigjeta
që dalin nga shpirti i personit që e bën atë dhe nganjëherë qëllojnë
në shenjë. Nëse has dikë të zbuluar e të pambrojtur (pa u mbrojtur
me duatë dhe me mburoja të tjera), pa dyshim që do ta qëllojë.
Nëse e has të armatosur dhe të mbrojtur, shigjetat nuk mund t’i
bëjnë dëm, madje ekziston mundësia që ajo shigjetë t’i kthehet atij
që e ka dërguar.
Mësyshi bëhet në këtë mënyrë. “Personi së pari është mrekulluar
me diçka, pastaj në zbatimin e helmimit ndihmohet me anë të
shikimit të drejtuar të mësyshuarit. Njeriu ndonjëherë e mësyshon
vetveten dhe të tjerët edhe pa vullnetin e vet.”114

1. Lakmia është nocion më i gjerë se mësyshi. Çdo person mund të

mësyshojë, ndërsa çdo lakmitar nuk është person që mund të
mësyshojë. Për atë shkak është lakmitar. Edhe në suren El-Felek
është përmendur kërkimi i mbrojtjes nga lakmitari. Nëse
muslimani kërkon mbrojtje nga lakmia, njëkohësisht ka kërkuar

113
El-Buhariu: 6/248 dhe Muslimi: 2233.
114
Zadul-me’ad”: 4/165, i shkurtuar.
115
Shiko në veprën “El-Ajnu hakk” fq. 28.
mbrojtje edhe nga mësyshi. Ky është argument i universialitetit të
Kur’anit, të mbinatyralitetit dhe elokuencës së tij.
2. Lakmia është zgjuar nga urrejtja dhe nga dëshira që të lakmuarit
t’i zhduken të gjitha të mirat. Shkaku për mësysh është mrekullimi,
pëlqimi dhe lavdërimi i diçkaje.
3. Lakmia dhe mësyshi luajnë rol të njëjtë, duke i nxitur dëm të
mësyshuarit, por dallohen në prejardhje. Prejardhja e lakmisë e
godet zemrën duke parë tek i mësyshuari shumë të mira dhe duke
dëshiruar që ai të mbetet pa to. Ai që mësyshon, ndihmohet me
shikim depërtues. Pra shikimi e mësyshon atë që lakmohet, siç
janë mjetet, kafshët, të mbjellat dhe pasuria. Mundet madje, të
ndodhë që ta mësyshojë vetveten me shikimin e tillë depërtues.
4. Lakmuesi mund të ndikojë te diçka që supozon para se të
ndodhë, ndërkohë ai që mësyshon mund të ndikojë vetëm tek ajo
që është reale dhe prezente.
5. Njeriu nuk mund ta lakmojë vetveten dhe as pasurinë e vet, por
mund ta mësyshojë edhe veten edhe pasurinë e vet.
6. Lakmia (xhelozia) vjen vetëm nga shpirti i prishur, ndërsa
mësyshi vjen edhe nga njeriu i mirë, nëse atij i pëlqen diçka pa
dëshiruar që ajo që i ka pëlqyer të jetë e ndaluar për të
mësyshuarin. Kjo i ka ndodhur Amir ibn Rebi’ut kur ka mësyshuar
Sehl ibn Hunejfiun edhe pse Amiri  ka qenë ndër të parët që e
kanë pranuar Islamin dhe pjesëmarrës në luftën e Bedrit.
Ibn Xhevziu, Ibn Kajimi, Ibn Haxheri, En-Neveviu, Allahu i
mëshiroftë të gjithë, kanë bërë dallimin në mes mësyshit dhe
lakmisë. Është e pëlqyer që muslimani kur sheh diçka që i pëlqen,
ta lusë Allahun për bekim, pa e pasur parasysh se a ka të bëjë me
diçka të veten apo të tjetërkujt. Argument për këtë janë fjalët e të
Dërguarit  në hadithin e Sebih ibn Hunejfiut: “Për se nuk e ke
bekuar?” Do të thotë: Përse nuk e ke lutur Allahun që ta bekojë,
sepse kjo dua e pengon ndikimin e mësyshit.
1. Nga Ebu Seid El-Hudriu  transmetohet se i Dërguari  ka
kërkuar mbrojtje nga mësyshi i xhinit, pastaj i njeriut, por kur janë
shpallur suret El-Felek dhe En-Nas i këndonte ato, ndërsa ato që
këndonte më herët (nga duatë e ngjashme) i ka lënë.116
2. Nga nëna e besimtarëve Ummu Selemeja, , transmetohet se i
Dërguari  ka parë në shtëpinë e saj një shërbëtoren, në fytyrën e
së cilës ishte një njollë e zezë, dhe ai ka thënë: “Këndojani rukjen,
ajo është mësyshuar.”117
Ka thënë “El-Ferra”: “Me fjalët “njollë e zezë”, mendohen
gjurmët e shikimit të xhinit.”
Nga këto dy hadithe kuptojmë se mësyshi bëhet edhe nga xhini
edhe nga insani (njeriu). Prandaj çdo musliman është i obliguar ta
përmendë emrin e Allahut kur heq rrobat, kur shikohet në pasqyrë,
ose gjatë çdo pune, që ta largojë nga vetja shqetësimin dhe
mësyshin.

116
Et-Tirmidhiu 2059 në “Et-Tibb” nën vlerësimin hasen. Ibn Maxhe 3511,
ndërsa Albani në “Sahihu Ibn Maxhe” ka thënë se është sahih: 2830.
117
El-Buhariu: 10/171 dhe Muslimi 2197.
Ekzistojnë disa mënyra të shërimit të mësyshit.

Nëse personi që ka mësyshuar është i njohur, atëherë kërkohet nga

ai që të lahet dhe me atë ujë i mësyshuari të laget nga prapa dhe
me ndihmën e Allahut  do të shërohet.
Nga Ebu Umame ibn Sehl ibn Hudhejfe  transmetohet se ka
thënë: “Babai im, Sehli, ishte larë në Harra (në një luginë të
Medinës). E kishte hequr pelerinën e vet, ndërkohë Amir ibn Rebia
ishte duke e shikuar. Sehli ishte me lëkurë shumë të bardhë dhe të
bukur. Amiri i tha: “Deri më sot nuk kam parë lëkurë kaq të bukur
as te vajzat e mbuluara.” Në të njëjtin moment Sehlin e kishte
kapluar një dhembje shumë e fortë. E lajmëruan të Dërguarin 
mbi dhembjen e tij: “Nuk mundet ta ngrejë kokën” - i thanë. I
Dërguari  tha: “A dyshoni te dikush?” “Tek Amir ibn Rebi’u.” I
Dërguari  e kishte thërritur dhe i ishte drejtuar me rreptësi: “Për
ç’arsye jeni duke i mbytur vëllezërit tuaj? Përse nuk e ke bekuar?
Laju për të.” Atëherë Amiri lau fytyrën, duart, bërrylat, gjunjët,
këmbët dhe u fërkua nën këmishë. Këtë ujë e vuri në një enë dhe
me të e lagu Sehlin nga prapa. Në të njëjtin moment Sehli u
shërua.”118

118
Transmeton Ahmedi, En-Nesaiu, Ibn Maxhe, Maliku, ndërsa Albani në
“Sahihul-Xhami’u” ka thënë se është sahih 3908.
Në lidhje me atë se çfarë nënkuptohet “nën këmishë” dijetarët kanë
pasur divergjenca: Disa janë të mendimit se ka qenë trupi, disa
organi gjenital e disa kofsha, sepse mbi të është lidhur këmisha.

Ibn Shihab Ez-Zuhri  ka thënë: “Dijetarët tanë larjen e

përshkruajnë në këtë mënyrë: Personit që ka mësyshuar i jepet ena
me ujë në të cilën ai e vë dorën, merr pak ujë, e shpëlan gojën dhe
ujin e pështyn në enë. Pas kësaj e lan fytyrën në enë. Pastaj e vë
dorën e majtë në enë dhe nga ajo vë ujë në llërë një herë. Pastaj me
dorën e djathtë vë ujë mbi bërrylin e majtë, mandej me dorën e
majtë e lag këmbën e djathtë, ndërsa me dorën e djathtë lag
këmbën e majtë. Me dorë të majtë do ta lagë gjurin e djathtë,
ndërsa me dorën e djathtë do ta lagë gjurin e majtë.
Ky ujë duhet vënë në enë dhe pastaj pjesa e brendshme e këmishës
duhet lagur në të, por gjatë kësaj ena të mos lëshohet mbi tokë. Ky
ujë derdhet mbi kokën e të mësyshuarit. Kjo bëhet me një lëvizje
nga prapa.”119

1. I Dërguari  ka thënë: “Mësyshi është vërtetësi dhe sikur diçka

ta kishte tejkaluar përcaktimin e Allahut, do ta kishte tejkaluar
mësyshi. Prandaj, nëse nga ndonjëri prej jush kërkohet që të
lahet, le ta bëjë atë.”120

119
Shiko “Es-Sunen” nga Bejhekiu 9/202.
120
Transmeton Muslimi 5/32.
2. Nga Aishja  transmetohet se ka thënë: “Personit që ka
mësyshuar urdhërohet të marrë abdest dhe me atë ujë të lahet i
mësyshuari.”121
Nga këto dy hadithe, si edhe të tjerat të ngjashme, merret
argumenti për abdestin ose për larjen e atij që e ka mësyshuar të
mësyshuarin.

Vëje dorën mbi kokën e të sëmurit dhe thuaj:

ٍ ‫يك َو ِﻣ ْﻦ ُﻛ ِّﻞ نَـ ْف‬

ٍ ْ ‫ﺲ ْأو َع‬ ِ ‫ﻴك ِﻣﻦ ُﻛ ِﻞ َد ٍاء ي‬ ِ َ ِ‫بِ ْس ِم ا ﱠِ أ َْرﻗ‬
‫ﲔ‬ َ ‫ﺆذ‬ ُ ّ ْ َ ‫ﻴك َوا ﱠُ يَ ْﺸف‬
.‫ك‬َ ‫ﺎسد ا ﱠُ يَ ْﺸ ِف‬
ٍ ‫ح‬
َ
“Bismil-lahi erkike, va Allahu jeshfike, min kul-li dain
ju`dhike ve min nefsin ev ajnin hasidin Allahu jeshfike.”122
Këtë përsërite tri, pesë shtatë apo nëntë herë.

Vëje dorën mbi kokën e të sëmurit dhe thuaj:

ِ ‫ﻴك وِﻣﻦ َﺷ ِﺮ ح‬
‫ﺎس ٍد إِذَا َح َس َد َو َﺷ ِّﺮ ُﻛ ِّﻞ ِذى‬ ِ ٍ ِ َ ‫ِ س ِم ا ﱠِ يـ ِﱪ‬
َ ّ ْ َ َ ‫يك َوﻣ ْﻦ ُﻛ ِّﻞ َداء يَ ْﺸف‬ ُْ ْ
.‫ﲔ‬ٍ ْ ‫َع‬
“Bismil-lahi jubrike, min kuli dain jeshfike, ve min sherri
hasidin idha hased, ve min sherri kul-li dhi ajnin.”123 Përsërite
këtë shtatë herë.

121
Ebu Davudi 3880 me sened sahih.
122
Muslimi: 2186.
Vëje dorën mbi kokën e të sëmurit dhe thuaj:

، ‫ﺎء إِﻻﱠ ِﺷ َفﺎ ُؤ َك‬ ِ

َ ‫ ﻻَ ﺷ َف‬، ‫ﺸ ِﺎﰱ‬
‫ت اﻟ ﱠ‬َ ْ‫ ا ْﺷ ِف ِه َوأَن‬، ‫ﺎس‬ ِ ‫ﱠﺎس أَ ْذ ِﻫ‬
َ َ‫ﺐ اﻟْب‬ ‫اﻟﻠﱠ ُه ﱠم َر ﱠ‬
ِ ‫ب اﻟن‬
ِ َ‫ِﺷ َفﺎء ﻻَ يـﻐ‬
.‫ﺎد ُر‬ ُ ً
“Allahumme raben-nasi, edh-hebil be`se ishfi ve ente-shafi, la
shifae il-la shifauke shifaene la jugadiru sekamen.”124 Përsërite
këtë shtatë herë.

Vëje dorën në vendin e sëmurë dhe këndo këto sure: El-Ihlas, El-
Felek dhe En-Nas shtatë herë.

Përgatite një enë me ujë, këndo mbi të El-Ihlas, El-Felek dhe En-
Nas dhe thuaj:

، ‫ﺎء إِﻻﱠ ِﺷ َفﺎ ُؤ َك‬ ِ

َ ‫ ﻻَ ﺷ َف‬، ‫ﺸ ِﺎﰱ‬
‫ت اﻟ ﱠ‬َ ْ‫ ا ْﺷ ِف ِه َوأَن‬، ‫ﺎس‬ ِ ‫ﱠﺎس أَ ْذ ِﻫ‬
َ َ‫ﺐ اﻟْب‬ ‫اﻟﻠﱠ ُه ﱠم َر ﱠ‬
ِ ‫ب اﻟن‬
ِ َ‫ِﺷ َفﺎء ﻻَ يـﻐ‬
.‫ﺎد ُر‬ ُ ً

123
Muslimi: 2186.
124
El-Buhariu në veprën “Medicina”, kapitulli “Duaja e vizitorit të të sëmurit”,
dhe Muslimi në veprën “Es-Selam”, kapitulli “Të mirat e rukjes për të sëmurin”.
“Allahumme rabben-nasi, edhhibil be’se ishfi ve ente-Shafi, la
shifae il-la shifauke shifaen la jugadiru sekamen.” (Tri here)

ٍ ‫يك َو ِﻣ ْﻦ ُﻛ ِّﻞ نَـ ْف‬

ٍ ْ ‫ﺲ ْأو َع‬ ِ ‫ﻴك ِﻣﻦ ُﻛ ِﻞ َد ٍاء ي‬ ِ َ ِ‫بِ ْس ِم ا ﱠِ أ َْرﻗ‬
‫ﲔ‬ َ ‫ﺆذ‬ ُ ّ ْ َ ‫ﻴك َوا ﱠُ يَ ْﺸف‬
.‫ك‬َ ‫ﺎسد ا ﱠُ يَ ْﺸ ِف‬
ٍ ‫ح‬
َ
“Bismil-lahi erkike, va Allahu jeshfike, min kul-li dain
ju’dhike ve min kul-li nefsin ev ajnin hasidin Allahu jeshfike.”
(Tri herë)
Pas kësaj zbraze enën mbi kokën e të mësyshuarit me një lëvizje
nga prapa, në mënyrë që uji ta përfshijë tërë trupin e tij. Me
vullnetin e Allahut do të shërohet.
Isha në vizitë te të afërmit e mi. Më thanë se foshnja e tyre kishte
disa ditë që refuzonte të thithte. U thashë që të ma sillnin fëmijën. I
këndova suret: El-Ihlas, El-Felek, En-Nas dhe disa dua të
transmetuara nga i Dërguari . Ua dhashë fëmijën që t’ia çonin
nënës së vet. Menjëherë u kthyen dhe më gëzuan me lajmin që
foshnja, me vullnetin e Allahut, kishte filluar të thithë. Nuk ka
forcë e as fuqi më të madhe sesa Allahu.

Ky djalë dallohej në mesin e moshatarëve të vet në të folur dhe për

zgjuarsi. Përherë e zgjidhnin që të fliste gjatë festave. Një ditë
kishte vdekur një djalë nga vendi i tij dhe ai me të afërmit e vet
kishte vajtur në varrim. E falënderoi Allahun dhe pastaj ua mbajti
njerëzve një ligjeratë edukative dhe elokuente. Që atë natë ai nuk
fliste më. Babai i tij ishte pikëlluar dhe e kishte dërguar në spital.
Mjekët e kishin kontrolluar, i kanë bërë analizat, por kot, asgjë nuk
kishin zbuluar. I ati e solli te unë. Kur e pashë, gati sa nuk qava,
sepse e njihja si propagandues të vyer të Islamit në shkollë. U
përmbajta dhe e pyeta babain e tij se çfarë kishte ndodhur. Ai të
m’i tregoi gjitha. Erdha në përfundimin se djali ishte mësyshuar
dhe i këndova rukjen kundër mësyshit. I thashë babait të tij që t’ia
japë ujin ta pijë dhe ta lyejë me të shtatë ditë. Më pas djaloshi
erdhi tek unë i shëndoshë dhe elokuent siç kishte qenë edhe më
parë. I mësova duatë për t’u mbrojtur nga mësyshi, të cilat duhet
t’i këndonte në mëngjes dhe në mbrëmje. Falënderimi i takon
Allahut dhe nuk ka forcë e as fuqi përveç Allahut.

Ky rast ka ndodhur në shtëpinë tonë. Në version të shkurtuar do të

dukej kështu:
Erdhi tek unë një njeri me një plakë. Mashkulli hyri tek unë që të
më tregonte se çfarë kishte ndodhur me nënën e tij. Plaka kishte
hyrë te bashkëshortja ime dhe pas pak e thirra që t’i këndoja
rukjen. Kur e bëra këtë dhe ata shkuan, në shtëpi pashë krimba të
bardhë të panumërt. U habita me këtë dukuri. Bashkëshortja ime
filloi t’i largonte me fshesë, por krimbat shfaqeshin në çdo dhomë.
E thirra gruan që të hulumtoja shkakun e mundshëm të kësaj
dukurie. “Çfarë të tha plaka?” e pyeta. “Shikonte në çdo qoshe të
shtëpisë gjatë me shiqim depërtues, por nuk foli asgjë.” Arrita në
përfundim se bëhej fjalë për mësysh, edhe pse shtëpia jonë dukej
modeste, por ndoshta plaka jetonte në fshat dhe nuk ka parë shtëpi
qytetare. E përgatita ujin dhe në të lexova rukjen kundër mësyshit.
I spërkata me të qoshet e shtëpisë dhe krimbat së shpejti u zhdukën
dhe shtëpia mori pamjen e vjetër. Falënderimi i takon Allahut,
Njërit dhe të Vetmit.
E ky libër përfundon këtu.
I Lavdëruar dhe i Madhëruar je Zoti im, dëshmoj se nuk ka hyjni
përveç Teje, Një dhe i Vetëm, të kërkoj falje dhe pendohem te Ti!
Vehid Abdusselam Bali
Përmbajtja:

Hyrje 5
KAPITULLI I PARË 9
Përkufizimi i sihrit 9
Kuptimi gjuhësor i sihrit 9
Sihri në terminologjinë e sheriatit 10
Përkufizimi i sihrit 10
Disa mjete me të cilat shërbehet sihirbazi
për t’iu afruar shejtanit 10
KAPITULLI I DYTË 13
Sihri në dritën e Kur’anit dhe Sunetit 13
Dëshmitë nga Kur’ani dhe Suneti mbi
ekzistimin e xhinit dhe shejtanit 13
1. Dëshmi nga Kur’ani 13
2. Dëshmitë nga Suneti 15
DËSHMI MBI EKZISTIMIN E SIHRIT 19
Dëshmi nga Kur’ani 19
Dëshmi nga Suneti 23
Kuptimi i hadithit 24
Dyshimet dhe përgjigjet 25
MENDIMET E DIJETARËVE 30
KAPITULLI I TRETË 35
NDARJA E SIHRIT 35
Ndarja e sihrit te Er-Raziu 35
Ndarja e sihrit te Er-Ragibi 37
SQARIME NË LIDHJE ME SIHRIN 38
KAPITULLI I KATËRT 39
Si e thërret sihirbazi xhinin? 39
Marrëveshja në mes sihirbazit dhe shejtanit 39
Si e thërret sihirbazi xhinin? 41
- Metoda e parë – Betimi 41
Shtesa e kësaj metode 42
- Metoda e dytë – Therja e kafshëve 43
Shtesa e kësaj metode 43
- Metoda e tretë – Vulgariteti (poshtërimi) 44
- Metoda e katërt – Metoda e papastërtisë 45
- Metoda e pestë – Rrotullimi dhe shtrembërimi 45
- Metoda e gjashtë – Profetizimi përmes yjeve 46
- Metoda e shtatë – Metoda e llërës 46
- Metoda e tetë – Metoda e gjurmës së rrobave etj. 47
- Shtesë e kësaj metode 48
SHENJAT SIPAS TË CILAVE NJIHET SIHRI 49
KAPITULLI I PESTË 51
Qëndrimi islam ndaj sihrit 51
Qëndrimi ndaj sihrit të krishterë dhe jehud 53
A është i lejuar largimi i sihrit me sihër? 55
A është i lejuar mësimi i sihrit? 56
DALLIMI NË MES SIHRIT, KERAMETIT DHE MU’XHIZES 59
Paralajmërim 59
KAPITULLI I GJASHTË 63
LARGIMI I SIHRIT 63
E para: sihri i ndarjes 66
 Përkufizimi i sihrit të ndarjes 67
Simptomat e sihrit të ndarjes 67
Si bëhet sihri i ndarjes 68
Shërimi 69
SHEMBULL PRAKTIK I SIHRIT TË NDARJES 87
E dyta: Sihri i dashurisë – Tiveleh 96
Simptomat e sihrit të dashurisë 97
Kundërtreuesi i sihrit të dashurisë 98
Shkaktarët e sihrit të dashurisë 98
Sihri i lejuar 99
Shërimi i sihrit të dashurisë 100
SHEMBULL PRAKTIK I SHËRIMIT
TË SIHRIT TË DASHURISË 102
E TRETA: Sihri i mashtrimit 103
Simptomat e sihrit të mashtrimit 104
Si ndodh sihri i mashtrimit 104
Shkatërrimi i sihrit të mashtrimit 105
SHEMBULL PARKTIK I SHKATËRIMIT
TË SIHRIT TË MASHTRIMIT 105
Sihhirbazi e bën Mus’hafin të rrotullohet 105
E katërta: Sihri i çmendurisë 107
Simptomat e sihrit të çmendurisë 107
Si ndodh sihri i çmendurisë 108
Shërimi i sihrit të çmendurisë 108
SHEMBULL PRAKTIK I SHËRIMIT
TË SIHRIT TË ÇMENDURISË 109
E pesta: Sihri i plogështisë dhe i përtacisë 111
 Simptomat e sihrit të përtacisë 111
Si ndodh sihri i përtacisë? 111
Shërimi i sihrit të përtacisë 112
E gjashta: Sihri i imagjinimit në ëndërr,
thirrja dhe piskama 113
Simptomat e këtij sihri 113
Si ndodh sihri i thirrjes dhe i piskamës? 113
Shërimi i këtij sihri 114
E shtata: Sihri i sëmundjes 116
Simptomat 116
Si shfaqet sihri i sëmundjes 116
Shërimi i sihrit të sëmundjes 119
SHEMBUJ PRAKTI TË SHËRIMIT
TË SIHRIT TË SËMUNDJES 121
Vajza nuk flet një muaj 121
Xhini e mbanë këmbën (shtang) e gruas 121
Fytyra është deformuar me ndikimin e xhinit 121
Vajza të cilën nuk kanë mundur ta shëronin mjekët 122
Xhini tregon vendin e sihrit 123
E teta: Sihri i gjakderdhjes (istihadha) 124
Ç’është sihri i gjakderdhjes 125
Shërimi i sihrit të gjakderdhjes 125
Shebull praktik i shërimit të sihrit të gjakderdhjes 125
E nënta: Sihri i shtyrjes së martesës 127
Si ndodh sihri i shtyrjes së martesës 127
Simptomat e këtij sihri 128
Shërimi i sihrit të shtyrjes së martesës 128
 SHEMBULL PRAKTIK I SHËRIMIT
TË SHTYRJES SË MARTESËS 129
Vajza pranon të martohet,
ndërsa në mëngjes mohon këtë 130
Vërejtje të rëndësishme lidhur me sihrin 131
E sëmura së cilës Allahu ia ka treguar vendin e sihrit 132
KAPITULLI I SHTATË 133
SHËRIMI I IMPOTENCËS 133
Shembuj praktik të shërimit të impotencës 134
Impotenca 134
Si ndodh impotenca te meshkujt 135
Impotenca te femra 136
Ka disa mënyra të shërimit të impotencës 138
Dallimi në mes impotencës, pafuqisë seksuale
dhe dobësisë trupore 144
Shërimi 145
Si mund të dallohet steriliteti natyror
dhe ai i shkaktuar nga xhini 146
Steriliteti te gruaja 147
Shërimi i sterilitetit 148
Shërimi i ejakulimit të shpetë 149
MBROJTJA E TË SAPOMARTUARVE GJATË NASTËS
SË PARË MARTESORE 150
Kështu do të mbroheni 153
SHEMBULL PRAKTIK I SHËRIMIT NGA IMPOTENCA 165
SIHRI I IMPOTENCËS SHNDËRROHET
NË SIHËR ÇMENDURIE 165
KAPITULLI I TETË 167
Shërimi i mësyshit 168
Argumente nga Kur’ani për efakisitetin e mësyshit 168
Argumente nga Suneti mbi efikasitetin e mësyshit 171
Mendimi i dijetarëve mbi ekzistimin e mësyshit 173
Dallimi në mes mësyshit dhe lakmisë 175
Xhinët i mësyshojnë njerëzit 177
Shërimi i mësyshit 178
Larja e atij që ka mësyshuar 178
Përshkrimi i larjes 179
Rregullat e larjes së personit që ka mësyshuar 179
Mënyra e dytë 180
Mënyra e tretë 180
Mënyra e katërt 181
Mënyra e pestë 181
Mënyra e gjashtë 181
SHEMBUJ PRAKTIK Të SHËRIMIT NGA MËSYSHI 183
Shembulli i parë:
Foshnja e refuzon qumështin e nënës 183
Shembulli i dytë: Djali nuk flet 183
Shembulli i tretë: Ngjarja e pazakonshme 184
Përmbajtja: 185