1.

3Εκπαιδευτικά πρότυπα για τη διαχείριση της διαφορετικότητας

Από τη δεκαετία του 1960 πολλοί θεωρητικοί εξέφρασαν διαφορετικές θέσεις για την εκπαιδευτική
διαχείριση της πολυπολιτισμικότητας, οι οποίες σταδιακά σχηματοποιήθηκαν σε συγκεκριμένες
προσεγγίσεις/ πρότυπα εκπαίδευσης: αφομοιωτική προσέγγιση, ενσωμάτωση, πολυπολιτισμική,
αντιρατσιστική και διαπολιτισμική προσέγγιση (Πάπας 1998, Νικολάου 2000, Γκοβάρης 2001).

Πιο συγκεκριμένα το αντιρατσιστικό πρότυπο , προσπάθησε να περάσει από τις ατομικές ανάγκες στις
θεσμικές και κοινωνικές δομές, με στόχο την εξάλειψη του ρατσισμού. Αναπτύχθηκε κατά τη δεκαετία
του 1980, με εφαρμογή προγραμμάτων ευαισθητοποίησης απέναντι στο ρατσισμό. Ωστόσο δέχτηκε
αυστηρή κριτική, γιατί οι στόχοι της κατάργησης των εκπαιδευτικών ανισοτήτων απαιτούν πολλές
προσπάθειες προκειμένου να επιτευχθούν στην πράξη. Το αντιρατσιστικό πρότυπο προϋποθέτει εκτός
από την άρση των προκαταλήψεων, την εξάλειψη της αρνητικής συμπεριφοράς απέναντι στις
μειονεκτούσες ομάδες και τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης τους.

Οι βασικοί στόχοι του αντιρατσιστικού μοντέλου είναι τρεις :

Η παροχή ίσων εκπαιδευτικών ευκαιριών σε όλους τους μαθητές , ανεξαρτήτως πολιτισμικής

προέλευσης.

Η παροχή από το κράτος ίσων κοινωνικών ευκαιριών και δικαιοσύνης σε όλους

Η δημιουργία συνθηκών εξάλειψης ρατσιστικών συμπεριφορών που εκδηλώνονται συχνά εις

βάρος των προσφύγων και των μεταναστών (Άλκηστις 2008: 109)