PROLOGUE

“Let's stop this..” malamig na sabi ni Liam sakin.

“No please. Liam, I love you..” Hindi ko mapigilan ang pag tulo ng mga luha ko. Eto
na ang kinakatakutan kong mangyari, ang umayaw sya.

“Fck it! Dalawang taon na kong nagtitiis sa relasyon na to! I'm fcking tired with
this shit, Kath!” Sinuntok nya yung pintuan ng malakas, napapikit ako. Natatakot
ako baka kung ano pa ang gawin nya.

“Liam, bakit hindi mo ba ako magawang mahalin?” Lakas loob na tanong ko sakanya.
Tinignan nya lang ako ng walang gana at biglang tumawa at lumapit sakin.

“Gusto mo ba talagang malaman?” Nagpause muna sya at ngumiti.

“Hindi kitang magawang mahalin kasi hindi ako marunong makuntento sa isa! Fck!
Fine! I'll agree with this. But let me tell you something, Katherine.” napakagat
sya ng labi nya bago ulit magsalita.

“Once we got married, apelyido ko lang ang makukuha mo and you're going to be my
fcking slave. You understand?!” at iniwan na ako ni Liam sa kwarto.

Hindi ko mapigilang hindi mapahagulgol. Bakit hindi nya ba ako kayang mahalin?
Bakit hindi nya ba ako matutunang mahalin? Bakit..

I won't give up! I know someday mamahalin nya din ako, All I need to do is wait.

No matter what happen.. I swear I'm gonna marry him. I'm gonna marry this
womanizer.

|08.20.13|

Soon to be published :)

This story is a work of fiction. Names, characters, some places and incidents are
product of the author's imagination and are used fictitiously. Any resemblance to
actual events, places or persons, living or dead, is entirely coincidental.

Copyright © 2013 by gingerbread9

All Rights Reserved

Chapter 1: Dying Inside >>

KATHERINE

Nandito ako ngayon sa sala namin, hinihintay ko si Liam. 1 na ng madaling araw

hindi padin sya umuuwi, simula ng ikasal kami last week ganyan sya. Parati syang
umuuwi ng lasing. Lagi syang cold, pag kinakausap ko sya naiinis sya. Hindi ko na
nga alam kung anong gagawin ko eh.

Alam kong masasaktan lang ako sa mga gagawin nya at iuugali nya pero wala eh, I
love him so much. Kaya kahit ayaw nya sa marriage na to, pumayag padin ako at
pinagpatuloy. I love him, I really do. High school palang kami gustong gusto ko na
sya, I never thought na sya pala ang mapapangasawa ko. 17 ako nung sinabi sakin ng
parents ko na arranged marriage na ako. Di nila sinabi sakin kung sino, hanggang sa
mag 20 ako laking gulat ko na si Liam ang lalaking ipapakasal sakin.

Pinagdate kami ng mga parents namin para nga daw madevelop kami sa isa't isa.. Pero
ako lang ang nadevelop ng sobra. Pag kami lang dalawang ang mag kasama para akong
may kasamang hangin, pero pag kasama namin ang mga magulang namin o nasa harap
namin sila ang lambing lambing nya sakin. Dalawang taon.. dalawang taon syang
nagpapanggap na may nararamdaman sya sakin sa harap ng mga magulang namin, habang
ako.. dalawang taon nang nasasaktan sa mga ginagawa nya.

Nung araw na ikakasal kami, parang nag dadalawang isip pa sya kung mag a 'I do'
sya, mga one minute din bago sya magrespond sa tanong ng pari. Nagbubulungan yung
mga tao habang ang mga magulang naman namin ay nakakunot ang mga noo. Hindi kami
nag honey moon, simula ng ikasal kami nandito lang kami sa bahay namin na pinagawa
ng mga magulang namin. Hindi nya ako sinasabayang kumain, parang hangin lang talaga
ako sakanya at ang sakit sakit nun para sakin.

Narinig kong bumukas na ang gate namin, nandito na si Liam sigurado ako. At niluwa
nga ng pintuan ang lalaking kanina ko pa hinihintay, binuksan nya ang ilaw at
nagulat sya ng makita nya ako sa sala na nakaupo.

“What the fck Katherine? Bakit gising ka pa?” Nanlilisik ang mga mata nya habang
nakatingin sakin. Hindi ba pwedeng mawalang masasakit na salita pag kakausapin nya
ako?

“L-Liam.. Hinintay kita, saan kaba lagi nang gagaling at lagi ka nalang madaling
araw umuuwi?” Mahinhin na tanong ko sakanya.

“Wala kang pake kung saan ako galing.” Naglakad na sya papunta sa taas pero tinawag
ko padin sya.

“Liam!” bumaba sya at lumapit saakin, natatakot ako baka kung ano ang gawin nya
sakin. Nakakatakot ang aura nya.

“Gusto mo talaga malaman? Galing ako sa kwarto ng ibang babae. Happy?!” Namumuo na
ang mga luha ko sa gilid ng mga mata ko, bakit ba sya ganyan. Bakit hindi ba sya
makuntento sakin? Bakit gustong gusto nya ako nasasaktan sa mga ginagawa nya.

“What Kath? Iiyak ka na naman? Gusto mong malaman kung saan ako galing at pag
nalaman mo ngangawa ka?!” Tumulo na ang mga luha ko, hindi ko na kaya ang mga
pinagsasabi nya. Galing sya sa puder ng ibang babae at malamang nakipag talik sya.
Gawain ba ng may asawa yan?

“B-bakit hindi mo ba kayang makuntento sakin? Bakit sa.. iba ka pa sumasama, baki—”
hindi nya ako pinatapos mag salita.

“Cause I don't fucking like you, slut!”

Slut? Yan ba ang tawag nya sa babaeng walang ibang minahal kundi sya?

Walang tigil ang pag agos ng mga luha ko ang sakit, ang sakit sakit nya magsalita.
“Wag ka ng magmalinis Kath, alam ko namang maduming babae ka.” At umakyat na sya sa
kwarto at binagsak ng malakas ang pinto.

Ako? Maduming babae? Pati pa naman sya naniniwala sa kumalat dati tungkol sakin.
College ako nun, ng may kumalat na issue about sakin. May nanligaw sakin, kaibigan
sya ni Liam. Si Jeric. Gwapo sya, mayaman pero alam kong playboy sya kaya binasted
ko sya. Ayoko naman kasi talaga sakanya kasi si Liam nga ang mahal ko, sya lang.
Ayoko naman paasahin sya kaya maaga palang sinabi ko na.
Kaya nung araw na binasted ko sya, kinabukasan nun may mga kumalat na na may
nangyari daw samin ni Jeric. Which is not true, hindi ko alam kung bakit ginawa ni
Jeric yun. Bakit kailangan nyang sirain ang dignidad ko.

Kaya simula nun, nag iba ang tingin ng mga tao sakin pero hindi ko nalang sila
pinapansin. Hindi naman totoo ang iniisip nila tungkol sakin.

Kaya pala ayaw sakin ni Liam, dahil ang tingin nya sakin ay isa akong maduming
babae. Ang sakit.. Pati sya ganun ang tingin sakin.

Umakyat na ako sa kwarto namin ni Liam, tulog na sya. Humiga ako sa tabi nya,
nakatalikod sya saakin.

Kailan mo ba ako mamahalin Liam? Kailan ba magiging ako?

KINABUKASAN. Gumising ako ng maaga para ipagluto si Liam ng almusal. Nagluto ako ng
fried rice at bacon. Maya maya narinig kong pababa na si Liam.

“Aalis ka?” Tanong ko sakanya, nakapang alis kasi sya at bagong ligo. Hindi nya ako
tinignan at dumeretcho lang sya sa ref at uminom ng tubig. “Liam, kain ka muna
nagluto ako ng almusal.”

“Kakain nalang ako sa labas.” malamig na sabi nya at palabas na ng pinto.

“Liam, san ka pupunta? Ang aga pa ah?” tanong ko sakanya.

“Wala kang pake kung saan ako pupunta.” at tuluyan na syang umalis ng bahay namin.

May pake ako dahil asawa nya ako. May karapatan akong tanungin sya. Pero alam kong
wala naman akong karapatan sa puso nya..

Lagi syang ganyan. Tuwing pinagluluto ko sya hindi man lang nyang tikman, hindi man
lang din nya ako sabayan kumain. Lagi nalang akong naiiwan mag isa dito sa bahay.

Siguro ganto muna kami sa una, pero alam ko matututunan nya din akong mahalin..
Hindi ako susuko.

|08.24.13|

Chapter 2: Knowing The Truth >>

KATHERINE

Pagka alis ni Liam, naligo nadin agad ako, at pumunta sa bahay nila Kylie,
bestfriend ko. Kinwento ko sakanya yung nangyari kagabi at yung mga sinabi sakin ni
Liam. Lahat lahat kinwento ko sakanya, yung expression naman ng mukha ni Kylie

“Naniwala sya sa kaibigan nyang ugok, Kath? Sira ulo talaga yang si Jeric. Ang
tagal na nun ah, bakit binabalik nya pa?” Inis na inis na sabi sakin ni Kylie.

“Hindi ko alam, tapos kahapon tinanong ko sya kung saan sya galing ang sagot nya sa
kwarto ng ibang babae. Ky.. Ang sakit.” Di ko na napigilang umiyak, niyakap naman
ako ni Kylie at hinagod hagod ang likod ko.

“Sira ulo din pala yang asawa mo Kath eh, pareho sila ng mga kaibigan nya! Gusto mo
bang sugudin ko yang napaka walang hiyang babaerong asawa mo?!” Galit na sabi ni
Kylie, ayaw talaga ni Kylie kay Liam dati pa. Dahil wala daw itong ibang ginawa
kung di mag paiyak at manloko ng babae.
Nung nalaman nya nga na si Liam ang ipapakasal sakin, inis na inis sya. Pero wala
naman daw syang magagawa dahil mahal ko naman si Liam at naigawa na. Basta ang sabi
nya sakin kahit anong mangyari lumapit lang ako sakanya, at eto nga ako ngayon.
Umiiyak sa harapan nya. Humigpit ang yakap ko sakanya, hindi ako makapag salita.
Parang hindi ko kaya.

“Sabi ko naman kasi sayo, Kath.. Ang dami pang iba dyan, bakit si Liam pa. Kung nag
move on ka nalang dati pa edi sana hindi ka nasasaktan ng ganito.” she cupped and
look at my face.

“Basta, wag na wag kang susuko ah, kailangan mainlove din sayo yang Liam Martinez
na yan! Tara nga dito, kumain nalang tayo.” niyaya nya na akong tumayo at kumain na
kami.

At kumain na nga kami, nag luto sya ng spaghetti at nanuod kami ng movie. Sa
sobrang pag kalibang naming mag kasama ni Kylie di ko namalayang mag na-nine pm na,
msyado na kaming nalibang kaya napag pasya ko ng umuwi, alam kong wala pa si Liam
sa bahay, lagi naman madaling araw yun kung umuwi eh.

“Ky, uwi na ko ha. Anong oras na din kasi, thank you sa time ah. Kahit papano
nawala yung pag ka stress ko sa asawa ko.” niyakap ko sya.

“Wala yun girl, basta pag may problema lapit ka agad sakin.” Nginitian ko sya at
bumeso sakanya, naglakad nadin ako papunta sa kotse ko ang nag drive na pauwi.

Buti nalang nandito si Kylie para sakin. Hindi ko na ata alam kung anong gagawin
ko pag mag isa lang ako tapos ganto pa yung sitwasyon namin ng asawa ko.

Pag dating ko sa gate, nagulat akong nakaparada na ang kotse ni Liam sa garahe. Ang
aga nya naman umuwi, di kaya hinanap nya ko? Malamang wala ako sa bahay, ano ba
naman yan Kath! Bumaba na ko sa kotse ang naglakad na papasok.

Kinakabahan akong pumasok sa bahay, nakapatay lahat ng ilaw. Binuksan ko iyon akala
ko nasa sala si Liam at hinihintay ako pero mali ang akala ko, wala sya doon.
Malamang nandun sya sa kwarto namin. Umakyat na ko at nagulat ako pag bukas ko ng
pinto galit na galit na Liam ang sumalubong sakin.

“WHERE HAVE YOU BEEN?!” nanlilisik ang mga mata nya habang nakatingin sakin. Hindi
ako nakapag salita agad kaya nagsalita ulit sya.

“Where. Have. You. Been?!”

“K-kila Kylie..” Takot kong sabi, nakakatakot talaga si Liam pag nagagalit parang
may gagawin syang masama sayo. Lumapit sya sakin, nakakatakot yung aura nya bat ba
sya ganyan.

“Kila Kylie? O sa mga lalaking binabayaran ka?” Malamig na sabi nya sakin. Bigla
naman akong nainis sa sinabi nya.

“Liam, hindi. Kila Kylie ako galing.. H-hindi ako bayarang babae!” Napuno na ako sa
pinagsasabi nya, bakit ba sinasabi nyang isa akong maduming babae? Ang sakit nya
mag salita.

“Really bitch?” Hinatak nya yung kamay ko at binagsak ako sa kama, ang sakit ng pag
kahatak nya sakin. Kung hatakin nya ako para lang akong isang manika. Hiniga nya
ako dun, at siniil ng halik. Nagpupumiglas ako pero hinawakan nya ang dalawang
kamay ko. Msyado syang malakas.

“Mmmmp-- L-Liam!” Pag pupumiglas ko. Bigla syang tumigil at tinignan ako ng masama.
“Slut, acting like a virgin? Di bagay.” Ulit, hinalikan nya ako ng mariin. Mga
halik nyang may galit. Biglang may nalasahan akong lasang kalawang. Nagdudugo na
ang labi ko. Msyado naman sya, bakit nya ba to ginagawa. Nakakatakot sya.

Naglakbay ang mga kamay nya sa katawan ko, bakit.. Bakit ba sya ganito. Bakit
kailangan lagi nya akong saktan. Hinubad nya ang polo nya at tinapon nalang sa
sahig, nagulat ako ng bigla nyang punitin ang blouse ko at pinuno ng halik ang
dibdib ko. Naramdaman ko nalang na tumulo na ang mga luha ko, bakit nya ba ako
pinapahirapan ng ganito..

Tinanggal nya na ang belt nya, at ang huli kong saplot. “Open your legs, slut!”
Pwede bang wag ka nalang mag salita Liam? Ang sakit sakit kasi eh.. He readied
himself to enter me, natatakot ako he's not gentle. I gasped when he begun to enter
me.

“WHAT THE FUCK?!”

Napatigil si Liam at tumingin sakin, “You're.. you're-- DAMMIT!” Tumalikod sya

sakin at hinaplos ng mga palad nya ang mukha nya. Nagulat din siguro sya sa
nangyari, di nya inaakalang mali ang inakala nya saakin na isa akong maduming
babae.

Nagsuot na si Liam ng pantalon nya, at lumabas ng kwarto.

|08.25.13|

Chapter 3: Something Painful >>

KATHERINE

Nagising ako sa pag vibrate ng phone ko, may nagtext. Pag ka tingin ko sa tabi ko
wala si Liam. Umalis na naman siguro sya, san na naman kaya nagpunta yun? Kinuha ko
yung phone ko, 12:13 na pala! Tinanghali na ako ng gising, hindi kasi ako agad
nakatulog sa nangyari kagabi. Binuksan ko ang text na galing kay Charmaine.

Oh my god Kath! See you later! I missed you!

Huh? Bakit? Anong meron? Pupunta ba sya dito? Ngayon nalang nagtext si Charmaine
sakin. Si Charmaine nga pala, classmate ko nung high school. Kasal na sya ngayon
kay Zach, kaibigan din ni Liam. Hindi ko nga akalang si Charm lang ang makakapag
patino kay Zach. Si Zach din kasi ay kilalang babaero at playboy dati, pero nung
nakilala nya si Charm nagbago sya.

Si Liam kaya.. Kailan magiging matino? Haaay. Asa pa ko.

Wala na naman akong gagawin dito sa bahay, mabobored nanaman ako. Kaya nagpasya
akong magpunta sa mall ngayon. Tinext ko si Kylie na magkita kami dito, manunuod
kami ng Percy Jackson. Crush na crush ni Kylie yang si Logan Lerman eh, alam kong
susunod talaga yang si Kylie.

Okay na din na manuod kami ng cine, pampalipas oras. Sa bahay kasi wala naman akong
magawa, nakahiga lang ako dun o kaya manunuod ng tv. Maya maya nandito na si Kylie.

"Oh my god! Buti nalang tinext mo ko, alam mo bang gusto ko na talaga panuorin yang
Percy Jackson kaso wala akong kasama!" sabi sakin ni Kylie. "Uy, ano nga palang
nangyari kagabi pag uwi mo? Wala ba ulit si Liam?" Tanong nya.

Naalala ko na naman yung nangyari kagabi, bumibigat na naman yung pakiramdam ko.
"Kylie.." tumingin ako sakanya. Nakita nya yung lungkot sa mga mata ko.

"Kath?! Don't tell me sinaktan ka ni Liam?" nanlaki yung mata ni Kylie.

"No, hindi.. Pero--" napatigil ako.

"Ano? What happened last night?"

Umupo muna kami sa bench at kinwento ko sakanya yung nangyari, yung ginawa sakin ni
Liam. At sa pag kwento ko kay Kylie nang nangyari naging dragon na naman sya.

"What the hell Kath?! Hiwalayan mo na kaya yang lalaking yan? Paano nya nagawa sayo
yun? Ang sama sama--" tinakpan ko yung bibig nya, malamang mahabang mensahe na
naman ang sasabihin nya.

"Hayaan mo na Kylie. Chill!" Sabi nya, malapit na kasing mag wala to eh.

"Anong chill ka dyan? Haay. Pero atleast alam nya na na mali yung inaakala nya
sayo. Kung makapang husga naman kasi yang asawa mo, akala mo kung sinong
napakalinis!" naiinis na sabi ni Kylie.

"Hayaan mo na, kung anong tingin nya edi ayun. Tara na bili na tayo ng ticket!"
Pagiba ko ng topic at pumunta na kami sa bilihan ng ticket.

Pag kabili namin ng ticket bumili rin kami ng popcorn at kung ano ano pa at pumasok
na din kami sa cinehan. Tahimik kaming nanuod ni Kylie, talagang pag gusto namin
ang movie tahimik kami at pag natapos na yung movie tsaka kami dadakdak at mag
kwekwentuhan sa nangyari sa movie.

Dalawang oras din yung movie, pagkatapos namin manuod nag DQ kami ni Kylie. Umorder
sya at umupo muna ko sa upuan. Kinuha ko yung phone ko para tignan kung anong oras
na. 7 na pala, bilis ng oras. May dalawa akong text galing kay Charmaine.

Kath! Where are you? Bakit hindi ikaw ang kasama ni Liam at ibang babae? You're his
wife. Anong nangyayari bat ganun?

Katherine! Call me, asap.

Nagulat naman ako sa text ni Charm. Hindi ko alam kung anong gagawin ko, nasasaktan
ako. Bakit iba ang kasama ni Liam. Wala sa sarili kong kinlick yung call button at
nagring yung kabilang linya.

[Hello Kath? Where are you? Dapat ikaw ang nandito!]

"Charm.." hindi ako makapag salita agad, nang gigilid yung mga luha ko.

[Kath.. Okay ka lang? Oh god.]

"Charm, ano b-bang meron bakit--"

[Birthday kasi ni Zach ngayon, may party dito samin. Akala ko sasama ka kasi yung
mga friends din ni Zach sasama yung mga girlfriend or wife nila. So ineexpect kong
kasama ka, pero nagulat ako nung nakita kong iba yung kasama ni Liam. Bat ganun
Kath? Alam mo ba to?]

Hindi ako nakapag salita sa nalaman ko, bakit kailangan ibang babae pa ang isama ni
Liam. Ganyan ba talaga sya at hindi nya ako mapakilala sa kaibigan nya na ako ang
asawa nya? Bakit ibang babae pa ang dadalin nya.

[Kath, I'm sorry.. I'll talk to him nalang later. Kath? Hello Kath?]

Pinress ko na yung end call, I'm sorry Charm.. Hindi ko kayang magsalita kaya
binaba ko nalang. Dumating na si Kylie at umupo sa harap ko. Nagulat naman sya na
itsura ko.

"Kath? Bakit? Sino ba yung kausap mo sa phone kanina?" nagaalalang tanong ni Kylie.

"S-si Charm."

"Oh? Anong sabi nya? Bakit-- Kath naman, wag ka namang umiyak. Lagi ka nalang
umiiyak. Wag dito, public place to. Tara dun tayo sa kotse mo." yaya ni Kylie sakin
at pumunta na kami sa kotse ko.

"Ky.. S-si Liam." basag na boses kong sabi kay Kylie.

"Ano na namang ginawa ng asawa mo Kath? Tell me!" inis na sabi ni Kylie.

"Iba yung kasama nyang babae sa birthday ni Zach. Asawa ni Charm si Zach kaya
ineexpect ni Charm na nandun ako sa party kasi asawa ko nga si Liam pero nagulat
sya nung iba daw babae ang kasama ni Liam at h-hindi ako." tumulo na naman ang mga
luha ko. Hindi ko mapigilan ang sakit talaga.

"What?! My god Kath! Sumosobra na talaga yang asawa mo ha! Wala syang ibang ginawa
kung di paiyakin at saktan ka! Ang kapal ng mukha ng asawa mo! Tara puntahan natin
sa party na yan at ipag landakan mo sakanila na ikaw ang asawa nya hindi yung ibang
babae na dinala nya!" galit na galit na sabi ni Kylie.

"Hindi, wag na Ky.. Pabayaan mo na si Liam dun. Magpakasaya sya dun kasama yung
babae nya." panay tulo padin ng mga luha ko. Niyakap ako ni Kylie.

"Kath.. Kaya mo yan, pasensya na wala akong magawa. Hindi ko din naman alam kung
paano ko magigising yang Liam na yan eh. Basta mag pakatatag ka ha? Please wag ka
ng umiyak. Everytime na nag kikita tayo parati ka nalang umiiyak. Sayang ganda mo
oh, sinasayang na nga ng peste mong asawa!" pinunasan nya ang mga luha ko at umuwi
na, hinatid ko si Kylie sakanila. Nag commute lang kasi sya papunta sa mall kanina.

Pag kauwi ko sa bahay, wala padin si Liam. Siguro.. Nag eenjoy na nga sya kasama
yung babae nya. Di ko na naman mapigilang di humagulgol. Ang sakit.. Bakit ba lagi
nya nalang ako sinasaktan, pinapahirapan. Bakit kahit lagi nya akong ginaganito
hindi padin mawala yung pag mamahal ko sakanya?

Nanatili lang ako sa kama at umiiyak, ilang oras na ata ako umiiyak. Pag katingin
ko sa orasan 10:30 na, mahigit isa't kalahating oras na pala ako umiyak.

Narinig kong bumukas ang gate at narinig ko din ang kotse ni Liam. Nandito na sya,
nagsaya kasama ang ibang babae.

Pinunasan ko ang mga luha ko, ayokong makita ni Liam na umiiyak ako. Pero kahit
makita nya naman ako wala naman syang pakielam eh. Pumasok sya sa kwarto, magulo
ang buhok nya. Lasing ba sya? Mukha namang hindi.

Humiga sya sa kama. Nakatalikod ako sakanya, ayokong makita sya. Pag nakikita ko
ang mukha nya nasasaktan lang ako.

Nagulat ako ng bigla nya ako iniharap sakanya at pumatong sya saakin. Sinungaban
nya ako ng halik.
"L-Liam! Ano ba!" pero para syang walang narinig at pinagpatuloy nya lang ang
ginagawa nya sakin. Sinira nya nanaman ang damit ko at sinungaban din ng halik ang
dibdib ko. "Liam.. Please wag."

"I'll be gentle." malamig nyang sabi at pinagpatuloy ulit ang ginagawa nya.

|08.26.13|

Chapter 4: Dinner With His Friends >>

KATHERINE

Natapos ang gabi namin ni Liam, nakuha nya na ang gusto nya. He's so hard last
night. Ni di man lang nya ako pinapakinggan at di man lang sya nakikiramdam na
nasasaktan ako. Wala talaga syang pake sa kahit na anong maramdaman ko, napaka
manhid nyang tao. Pagkatapos ng ginawa nya sakin ay humiga sya, may mga luha padin
sa mga mata ko nun. Tumalikod lang sya at natulog nalang ng para bang walang
nangyari.

Pag ka gising ni Liam kanina sinabi nya sakin na maghanda ako mamaya dahil may
dinner daw sila ng mga barkada nya at isasama nya ako. Parang kahapon lang.. Ibang
babae ang sinama nya, papakilala kaya ako ni Liam as ano?

6 pm na kaya nag ayos na ko, naligo nadin si Liam at nag aayos na. Sinabi nyang mag
suot daw ako ng pormal na damit ngayon. Dinner lang yun bat kailangan naka pormal
pa? Sabagay..

Maya maya ay tumungi nadin kami sa restaurant kung nasan din ang mga barkada nya..
Kasama ang nga girlfriend or asawa nila? Si Charmaine! Lumapit naman agad sakin si
Charmaine at bineso ako.

"Buti naman at isinama ka nya, alam mo bang pinagalitan ko yang asawa mo kahapon."
sabi sakin ni Charmaine.

"Charm naman, pinagalitan mo pa.. Ako nga di ko mapagalitan yan eh." tumawa kaming
dalawa."Pero thank you ah." sabi ko, at hinawakan nya naman ang kamay ko.

"Anything for you Kath, ginagawa ko lang ang tama." nginitian ko sya.

Pumunta na kami sa table at umorder na, katabi ni Charmaine yung asawa nyang si
Zach. Sa tabi din naman ako ni Liam. Ang ikinainisan ko lang ay nandito si Jeric,
may kasama syang babae. Maiksi ang suot ng babae mukhang nakilala lang nya sa bar
at sinamang mag dinner. Nakakainis, akalain nyo nga namang kasama ko sa isang table
yung lalaking nanira ng pag katao ko.

Alam na din naman ni Liam na hindi totoo yun, kinausap nya kaya si Jeric? Or
pinagsabihan man lang? Siguro hindi.. Malamang hindi. Ano bang paki nya sakin eh
para sakanya wala lang naman ako.

Tinanong ako ni Liam kung ano ang gusto kong orderin, di ko naman alam kung anong
isasagot ko kaya sabi ko sakanya kahit ano nalang. Nakita ko namang inirapan nya
ako. Bakit ba sya galit na galit sakin?

Dumating na yung mga order namin at kumain na, naguusap sila Liam at yung barkada
nya. Kumain nalang ako. Ang pinaguusapan kasi nila.. Babae. Di man lang sila
mahiya, nandito ako. Asawa ni Liam. Si Zach naman hindi nakisali sa usapan nila at
nilalambing naman si Charm.
Hanggang sa nagsawa na silang mag usap, yung mga lalaki nilambing nalang yung mga
babae nilang kasama. Except samin ni Liam.. Hawak nya yung phone nya at mukhang
busy sya.

Kami lang ni Liam yung di naguusap, di nagpapansinan. Di naglalambingan, asa naman

akong lalambingin ako ni Liam. Siguro kung lalambingin nya ako.. Ang ibigsabihin
lang nun gagamitin nya ako.

Nakita kong nakatingin samin si Charm, palipat lipat ang tingin nya saming dalawa
ni Liam. Nginitian ko nalang sya at binigyan ng okay-lang-ako look kahit halata
namang hindi naman. Nakatingin lang ako kanila Charm at sa mga taong kasama namin
sa table.

Talagang pag napadaan ka sa table namin, talagang kami lang ni Liam ang walang ka
sweet sweet. Kailan kaya magiging katulad ni Zach si Liam sakin? Malambing na Liam,
maalagain, maaalahanin, at mahal ako. Kailan..

"Hindi ko na kaya to!" nagulat ako ng sumigaw si Charm. "Liam, pano mo naman
nagagawa sa asawa mong hindi sya pansinin. She's your wife!" sabi ni Charm,
pinigilan naman sya ni Zach. "No Zach! Hindi mo ba alam na nasasaktan si Kath sa
mga pinag gagawa ni Liam?! Kahapon ibang babae sinama nya! What kind of husband is
he? Buti nga natitiis mo pa sya, Kath." tumingin sakin si Charm pero umiwas ako ng
tingin.

Nakita kong namumula si Liam, mukhang naoffend sya sa pinagsasabi ni Charm. Gusto
ko ng umalis sa table na to, natatakot ako. Natatakot ako sa pwedeng sabihin sakin
ni Liam mamaya pag uwi. Natatakot ako sa mga masasakit na salitang sasabihin nya
sakin.

Naalala ko na naman kahapon, na may sinama syang ibang babae sa party ni Zach. Ni
hindi man nga lang ako pinakilala ni Liam sa mga kaibigan nya na asawa nya ko. Alam
kong alam na nila Zach yun pero.. Hindi nya ba magawang ipakilala ako? Siguro..
Ikinahihiya nya ako dahil ang alam ng mga kaibigan nya ay isa akong maduming babae.

Hindi ko na napigilan at babagsak na ang mga luha ko kaya tumayo ako at nagpaalam
sakanila na mag rerestroom lang ako. Pag dating ko sa restroom dun ko binuhos ang
mga luha ko. Bakit ba pag kasama ako nu Liam balewala lang ako sakanya? Para lang
akong hangin sakanya. Ang sakit.. Buti nga natitiis ko pa ang pinag gagawa nya
sakin. Mahal ko sya eh. Sobra.

Pag kabalik ko sa table tumayo na si Liam, nag paalam na sya sa mga kaibigan nya at
hinawakan nya na ang braso ko at umalis na kami sa restaurant, tumingin sakin si
Charm pero nginitian ko nalang sya.

Sumakay na kami ni Liam sa kotse nya at umuwi na ng bahay, pag kauwi namin ay nag
bihis agad sya, at humiga sa kama. Para talagang wala syang kasama..

Nagshower muna ako, at dahil basa ang buhok ko hindi muna ako humiga sa kama.
Tumayo muna ako sa terrace ng kwarto namin at nagpapahangin. Bigla nalang tumulo
ang mga luha ko.

Ang sakit, sobrang sakit. Never ko man lang naramdaman na kahit papano importante
ako sakanya. Na kahit papano mabuti ang trato nya sakin, hindi man lang nya ako
tintrato bilang asawa nya. Parang wala lang ako sakanya. Ganyan ba talaga sya
katigas? Wala ba syang puso? Pero kahit ganyan sya.. Hinding hindi padin mawawala
ang pag mamahal ko sakanya.

Mga ilang minuto din ako sa terrace, inaasahan ko pa ngang lalapitan ako ni Liam at
sasabihing matulog na, pero pag kaharap ko sa kama tulog na tulog na sya. Tuyo
nadin ang buhok ko kaya nagpa pasya ko ng bumalik sa kama at matulog nadin.

Hindi nakatalikod si Liam sakin, nakaharap sya saakin ngayon. Pinagmasdan ko ang
mukha nya. Napaka gwapo, matangos ang ilong mahahabang pilik mata at mapulang labi.
Isa yan sa mga rason kung bakit di sya maubusan ng babae. Habulin kasi sya ng
babae..

Nilapit ko ang mukha ko sakanya at hinalikan ang labi nya, "I love you... so much."
bulong ko sakanya. Hindi nya nadin naman maririnig yun dahil tulog naman sya.

|08.29.13|

Chapter 5: Boring and Worthless >>

LIAM

Nagising ako ng maramdaman kong may humalik sakin. Si Kath.. Bullshit, pagod na ako
at gusto ko ng matulog nun nang gigising pa. Pero nakapikit padin ako at hindi ko
pinahalata na nagising ako, "I love you.. so much."

Pag sabi nya sakin nyan tumalikod na sya at nagkumot, kinapa ko yung unan ko at
basa ito. Umiyak na naman sya, naiinis talaga ako pag lagi nalang syang umiiyak,
nakakairita. Nakakainis kasi kailangan ko pang makonsensya pag may ka ons akong
babae. Pano ba naman ako hindi maghahanap, kailangan ko pa syang pwersahin pag
gusto ko. Fck, she's my wife dapat hindi ko na sya kailangang pilitin pa. And yeah,
she's not good in bd. She's boring and worthless.

Akala ko totoo na may nangyari talaga sakanila ni Jeric, that's why pinandirian ko
sya. Pero nung gabing pinilit ko sya, dun ko nalaman ang totoo. Gago talaga si
Jeric, napaniwala nya kami dun. Pero kahit nalaman ko naman ang totoo hindi padin
nag bago ang tingin ko sakanya.

Nung party ni Zach, sinama ko yung nakilala ko sa bar na babae. Si Akari. She's
hot, sexy, and good in bed. Sya ang dinala ko sa party na yun. Alam ko namang
maiinip lang ako dun pag si Kath ang kasama ko, iiwan ko lang din sya dun kaya
hindi sya ang sinama ko.

Nagulat ako ng biglang lumapit sakin yung asawa ni Zach. Si Charmaine. Lumayo muna
ako kay Akari. "Nasan si Kath?" tanong nya sakin.

"Nasa bahay, bakit?" tinaasan nya ako ng kilay.

"Wow Liam, you're already married pero hindi ka padin nag babago, ang tigas din ng
mukha mo noh?" sabi nito habang nakapamewang. Ha! Kahit ano namang mangyari hindi
ako magbabago eh.

"Please stop hurting my friend, Liam. Respect her, she's your wife hindi man lang
ba pumasok sa utak mo na nasasaktan sya sa mga kalokohang ginagawa mo?" Bago kami
ikasal ni Kath, sinabi ko na nga na itigil nya at wag ng ipatuloy. Sya na lang ang
makakapag pigil nun pero hindi nya ginawa. Edi sya ang mag suffer, basta hinding
hindi ako magbabago ng dahil lang may asawa ko? No.

"Tomorrow night, may dinner
Kaya naman sinama ko na nga
Charmaine si Kath. Hindi ko
tong si Kath eh, kinekwento
lang naman ang nagmumukhang
tayo nila Zach. Isama mo si Kath." at umalis na sya.
si Kath. Pag pasok namin sa restaurant kinausap agad ni
alam kung anong pinag usapan nila. Parang tanga din
pa nya sa kaibigan nya kung anong nangyayari samin. Sya
kawawa.

Hindi ko kinakausap si Kath, kumain lang ako. Pag kakain ko kinalikot ko yung phone
ko, tahimik lang si Kath. Sila Zach at Charmaine at kasamang babae nila Jeric
naghaharutan sila. Biglang nagsalita si Charmaine. "Hindi ko na kaya to!"

Nagtaka naman kami sa sinabi nya, bigla syang tumingin sakin at minatahan nya ako.
"Liam, pano mo nagagawa sa asawa mong hindi sya pansinin. She's your wife!" nagulat
ako sa inasta nya, sobra na tong babaeng to. Pasalamat syang babae sya at asawa sya
ng kaibigan ko. Hinawakan sya ni Zach at pinigilan nya to.

"No Zach! Hindi mo ba alam na nasasaktan si Kath sa mga pinag gagawa ni Liam?
Kahapon ibang babae ang isinama nya! What kind of husband is he? Buti nga natitiis
mo pa sya, Kath!" tumingin sya kay Kath. Tahimik lang si Katherine. Ang pananalita
ng babaeng to, purkit mahal lang sya ng asawa nya. Iba ang relation namin ni Kath
sa relation nila.

Tumingin saakin si Kath, nagpaalam sya na mag rerest room sya. Alam ko.. Iiyak na
naman sya, di na nagsawa. Tss. Nagpaalam na ako na uuwi na kami ni Katherine,
nawalan na ako ng gana. Naiinis ako sa asawa ni Zach, parang gago lang. Kaya
pagkadating ni Kath hinawakan ko na yunh braso nya at pumunta na kami sa kotse,
nakauwi din kami agad at natulog na ako. At yun nga, nung hinalikan nya ako
nagising ako.

Pag ka gising ko, naligo agad ako at nagbihis. Nakita ko si Kath, nagluluto.
Naramdaman nya na nandito ako sa kitchen, "Goodmorning Liam, wait ah. Niluluto ko
pa to. Gutom ka na ba?" sabi nya.

"Aalis ako." sabi ko at pumunta ng ref para uminom ng tubig.

"Ayaw mo bang kumain muna?"

"Hindi na, dun nalang ako kakain sa pupuntahan ko." lumabas na ako bahay at
nagdrive papunta sa bar ni Gene. Nagtext kasi to sakin na mag inom daw kami ngayon,
nagbreak na daw kasi sila ng girlfriend nyang si Angel. Pumasok na ako sa bar at
nandun na si Zach, Gene at Jeric.

"Bro." bati ko sakanila at umupo.

"Oh ano bang nangyari Gene at nababading ka na naman?" biro ko.

"Tangna mo, wala na nga kami ni Angel! Nakipag break na sya sakin kasi nahuli nya
ako na kasama ko si Marianne." sabi nito at uminom. "Mahal na mahal ko sya pta."

"Eh gago ka kasi. Mahal mo naman pala sya bakit nakikipag ons ka pa kasi sa ibang
babae? Kung mahal mo naman sya, sya lang eh." sabi naman ni Zach. Ang pina goodboy
na samin ngayon.

"Lul, she's not available in bd. I respect her, kaya iba nalang. I have my needs,
man. Lahat naman tayo alam yan." tumawa sya. Natawa din kaming lahat.

"Eh, kamusta na kayo ni Charm? Musta buhay ng may asawa?" tanong ni Gene.

"Okay lang, masayang masaya!" nakangiting sagot ni Zach, mahal na mahal talaga nito
ang asawa nya. "She's beautiful, inside and out! Damn!" natawa naman kami sa sinabi
nya.

"Ikaw Liam? Musta buhay may asawa?" tanong ni Zach. Nagbago naman ang expression ng
mukha ko. "Pasensya na pala last night, si Charm."

"Okay lang yun bro." sabi ko. "Oh Liam kamusta na?" singit naman ni Gene. Lasing na
to eh.
"Wala. Wala padin naman nagbago, ganto padin ako." sabi ko, naalala ko na naman
yung kay Kath.

"Hoy gago ka Jeric." sabi ko sakanya, tahimik sya at nagtetext. May chicks na naman
to! Hayop talaga.

"Maka gago, bakit?" tanong nya.

"Sinungaling ka, si Kath hindi naman totoo na--" nagsalita sya agad.

"Hahaha, naniwala naman kayo? Ang dami ngang naniwala eh, ayos ba sya Liam?" tanong
nito.

"Gago." sabi ko.

"Story maker ka pala Jeric eh, purkit binasted ka lang ni Katherina eh. Sya unang
babaeng bumasted sayo ano? Hahahaha! Kawawa ka naman sawi tayo." sabi ni Gene,
lasing na nga tong kupal na to.

"Anong sawi tayo? Ikaw lang oy! Matagal na yun, college pa tayo nun wala na kong
paki sa dati. May chicks ako ngayon ikaw lang sawi pare." nagtawanan naman kami.

KATHERINE

Umalis na naman si Liam, saan na naman kaya sya nagpunta? Baka kung sino sino na
naman kasama nya, nakakainis naman. Hindi man lang nya tinikman yung niluto ko,
nagluto pa naman ako tapos di man lang nya pinansin. Ako nalang laging kumakain ng
niluto ko. Sayang naman. Masarap naman luto ko ah? Di naman sya matabang o maalat.

Tinext ko pa si Mommy Lizette, mommy ni Liam. Tinanong ko kung anong favorite na

pag kain ni Liam. Sabi ni Mommy Lizette, chapseuy daw. Nagluto ako pero di nya
naman kinain, di man lang tinikman. Hay nako nakakainis.

Sumasakit ba ulo ko, iniisip ko kung saan pumunta si Liam ngayon, Sunday ngayon.
Wala syang work eh san naman nagpunta yun? May kasama na naman siguro syang iba.
Pero sana wag naman.

Wala akong magawa sa bahay kaya nanuod nalang ako ng movie, pinanuod ko ay The
Notebook. Ang gwapo ni Ryan Gosling! Pero mas gwapo padin ang Liam ko noh.
Nakakakilig ang mga pangayari, nakakaiyak din. Kailan kaya kami magiging ganyan ni
Liam?

Puro kasi iyakan yung amin ni Liam eh, Ay.. Ako lang pala ang umiiyak. Natapos na
kong manuod ng The Notebook, kumuha ako ng chips at nagsalang ulit ako ng bagong
dvd, The Last Song naman.. Sa kalagitnaan ng pagnunuod ko biglang nagring yung
cellphone ko.

Mommy Calling..

Sinagot ko naman agad, "Hello mom?"

[Hi Kath, how are you? I miss you.]

"I miss you too, mom.. I- I'm fine." pag sisinungaling ko, hindi naman ako okay..
Gustong gusto kong sabihin kay mommy kung anong nangyayari samin ni Liam ngayon,
pero alam kong sasabihin nya yung kay Mommy Lizette at magagalit si Mommy at Mommy
Lizette kay Liam, ayoko namang magalit sakin si Liam dahil sa sinabi ko.
[Oh, good. Where's Liam?]

"Uh, naliligo po eh.. Bakit po mommy?" tanong ko, di ko sinabing umalis baka
tanungin ako kung san nagpunta at di ko alam kung anong isasagot ko.

[Kakausapin sana namin ni Mommy Lizette mo, pero sayo ko nalang di sasabihin. Baby,
hindi pa kayo nag hohoney moon ni Liam. Gusto sana namin mag ibang bansa kayo at
dun kayo mag honeymoon.]

"P-po?!" nagulat ako sa sinabi ni mommy.

[Tomorrow baby, pumunta kayo ni Liam sa bahay. Pag uusapan natin to okay? Sige na,
may gagawin pa ako. Love you baby.]

"I love you too, mom." binaba nya na.

Oo nga, hindi pa kami nag hohoney moon ni Liam. Kung sakaling matuloy ang honeymoon
namin mas gugustuhin ko nalang na sa bahay, di naman ako papansinin ni Liam eh,
dito pa nga lang sa bahay parang hangin lang ako pano pa kaya pag nasa ibang bansa
kami?

|08.31.13|

Chapter 6: Honeymoon? >>

KATHERINE

Gabi na umuwi si Liam, hinintay ko talaga sya para sabihin sakanya ang sinabi ni
mommy sakin. Mukha syang nakainom, pero mukha namang hindi sya lasing. Medyo maayos
pa ang itsura nya.

"Liam, tumawag sakin si mommy. Sabi nya pumunta daw tayo sa bahay bukas." sabi ko
ng pataas sya sa kwarto, tumigil sya.

"Bakit daw?" malamig na tanong nya, sasabihin ko ba na gusto kaming ipag honeymoon
ng parents namin?

"Pag uusapan daw natin yung sa.. Honeymoon." Kinakabahang sabi ko.

"WHAT?! NO!" lumapit sya sakin at hinawakan ang braso ko, "Hindi ako papayag.
Ayoko." madiin na sabi nya, ang higpit ng pag ka hawak nya sa braso ko.

"Liam, nasasaktan ako." mahinang sabi ko.

"I don't care! Basta sabihin mo sakanila na masaya na tayo dito sa bahay! Na hindi
na natin kailangan ng honeymoon na yan!" binitawan nya na ako at lalakad ng pataas
pero bigla syang nagsalita..

"Kahit naman maghoneymoon pa tayo walang mangyayari. You're playing hard to get.
Bullshit." umakyat na sya sa kwarto. Napaupo ako sa sofa, tumulo bigla ang mga luha
ko. Bakit ba napaka iyakin ko? Haay.. Bakit pag dating sakanya ang hina hina ko?
Bakit kasi ang sakit sakit nya mag salita sakin, bakit ba ang sama sama ng
pakikitungo nya sakin? Ang daming bakit na hindi man lang nasasagot.

Nagshower muna ako at humiga sa kama, tulog na si Liam. Ang ganda ng mga mata nya,
ang bait bait nya pag tulog.. Sana lagi nalang syang tulog. Hindi nya ako
sinisigawan, sinasabihan ng masasakit na salita at tinitignan ng masama. Sana
dumating din sa punto na maging masaya kaming dalawa, na mahal nya din ako..
Lumapit alo sa mukha nya at hinalikan sya, "Goodnight, Liam.."
Pag gising ko, nanunuod ng NBA si Liam. Himala, hindi sya nakaayos ngayon. Halos
pag gigising kasi ako nakapang alis sya at aalis. O kaya umalis na sya pero ngayon
hindi, nanunuod lang sya.

"Good morning Liam, kumain ka na ba?" bati at tanong ko sakanya, tinignan nya lang
ako at binalik ang mga mata nya sa panunuod ng tv. Tumabi ako kay Liam sa sofa,
gusto ko lang sya makausap. Makakwentuhan, baka kasi kahit papano maging okay yung
relation namin pag nagiging close kami. "Uy.. Liam, kumain ka na?" tanong ko ulit
sakanya.

Lumayo sya sakin at tinignan ako, "Kumain na ko. Kumain ka na lang dyan, wag ka
ngang magulo!" napa buntong hininga nalang ako. Lagi nalang syang masungit, araw
araw ba syang meron? Daig nya pa babaeng may PMS. Tumayo ako sa sofa at pumunta sa
table, kumuha ako ng tinapay at nilagyan ko ng palaman at kinain ko nadin. Biglang
nag vibrate yung phone ko.

From: Mommy

Kath, pumunta kayo sa bahay ngayong lunch.

Nagreply naman ako agad, at sinabing pupunta kami. "Liam." tawag ko sakanya.

"Ano ba?" iritang sagot nya. Haay.

"Sinabi ni mommy pumunta daw tayo sa bahay ng lunch." inirapan nya ko. "Fine, get
ready."

Nakaligo na ako at nagayos, ang tagal naman ni Liam sa kwarto. Mag iisang oras na
sya dun, umakyat ako sa kwarto binuksan ko yung pinto ng dahan dahan ng marinig ko
si Liam na may kausap sa phone.

"Yes, baby.. Later.. I will, we'll do it. I miss you too.. Yeah, yeah.. 6pm..
Okay.. Love you too."

Parang may tumutusok sa puso ko sa narinig ko, sino na naman ba yang kausap nya?
Pumasok ako sa kwarto na para bang walang narinig sa usapan. "Tara na?" tanong ko.
Tumingin lang sya sakin at naglakad na pababa, parang sinabi nya na rin na bumaba
na kami at aalis na. Medyo mahirap din syang basahin. "Wait." sabi ko, nakalimutan
ko kasi yung bracelet ko. Bigay ni daddy sakin. Pag kakuha ko bumaba na agad ako,
nakabuka na ang kotse at pumasok na ako dun.

Medyo mahaba haba din ang byahe, sa alabang kasi yung bahay nila mommy at yung
bahay namin ni Liam ay sa Makati. Hindi kami naguusap ni Liam, tahimik langang
byahe. Kailan ba ako kinausap ni Liam? Ako naman laging kumakausap sakanya eh.
Napatingin ako sa manibela, pag tingin ko sa kamay ni Liam. Wala yung wedding ring
namin, hindi nya suot.

Bakit hindi nya suot? Yung wedding ring na nga lang namin yung makakapag sabi na
kasal na sya pero hindi man lang nya ito sinusuot. Nagiinit na yung ilalim ng mata
ko, pero pinigilan kong umiyak baka kasi tanungin ako ni Liam kung bat ako umiiyak.
Pero alam ko namang hindi nya ako tatanungin.

Hindi man lang ba nya masabi sa mga babaeng lumalapit sakanya na kasal na sya at
layuan na sya ng mga lumalapit sakanya? Sabagay.. Hindi nya naman kasi ako mahal
kaya okay lang na may lumapit sakanya. Nakarating na kami sa bahay nila mommy,
nandun na sila mommy sa table, nandun din yung daddy namin ni Liam. Alam ko.. Mag
papanggap na naman kami ni Liam na okay lang kami, na masaya kami. At sweet sya.
Hinawakan ni Liam yung kamay ko habang papalapit kami sa mga magulang namin,
nakangiti naman sila saming dalawa.

"Mabuti naman at nakarating agad kayo." sabi ni mommy. Umupo na kami ni Liam sa
table, magkatabi kami. Makikita mo yung mukha ni Liam, nakangiti sya at mukhang
masaya pero acting lang naman talaga.

"So were planning for your honeymoon.." panimula ni mommy Lizette.

"San nyo ba gusto?" tanong ni daddy. Agad naman nagsalita si Liam,

"Di nyo na kailangan gawin to mom, dad. Masaya naman kami ni Kath sa bahay eh, diba
Kath?" Pinatong nya yung ulo nya sa balikat ko at pinisil yung kamay ko.

"O-opo, masaya na kami dun." nakangiting sabi ko, ngumiti naman si Daddy Robert,
daddy ni Liam.

"Well, Lizzie honey.. Masaya naman pala sila eh, sure ba kayong kuntento na kayo
kahit bahay lang? Dapat maging memorable yang--" di na natuloy ni Daddy Robert yung
sasabihin nya kasi nag salita na si Liam.

"Dad, kami na magdidesisyon kung gusto ba naman umalis at mangibang bansa, eh sa

ngayon hindi pa naman namin trip na mag ibang bansa. Bahay lang masaya na." tumawa
naman si Dad at si Daddy Robert.

"Okay okay, basta pag naisipan nyo na din na mag ibang bansa at nagsawa na kayo sa
bahay nyo sabihin nyo lang kami na bahala mag pa book ng flight nyo, okay?" sabi ni
Mommy Lizette at kumain na kaming lahat.

Natapos kaming kumain at umalis na din kami, sabi kasi ni Liam sa parents namin mag
pupuntahan kaming party mamaya kaya kailangan na din namang umuwi at magaayos kami,
may pupuntahan kami? Party? Pero nagulat ako na yung daan na pinuntahan namin at
daan papuntang bahay. Tumingin ako kay Liam at nagsalita sya.

"Baba, may pupuntahan pa ko." sabi nya, tinignan ko sya at tinanong.

"San ka pupunta?" bumuntong hininga sya at nagsalita.

"Kila Gene." nagsisinungaling sya.

Bumaba na ko sa kotse at padabog kong sinara yung pinto ng kotse ni Liam.

Nakakainis, napaka sinungaling nya! Buti nalang narinig ko yung usapan nila babae
nya, makikipag kita lang sya.. Pag tingin ko sa orasan ko 5:47 na, oo nga pala..
6pm sila magkikita ng pesteng baby nya. Umupo ako sa sofa at bigla ko nalang
naramdaman ba tumutulo na pala ang mga luha ko. Tinext ko agad si Kylie.

Nagreply naman sya na at sinabing papunta na sya sa bahay pero sandali lang sya,
nasa hospital kasi si Tita Anne. Babantayan nya. Kinwento ko kay Kylie yung narinig
ko sa usapan ni Liam at kausap nyang babae sa phone, at pag sabi sakin ni Liam na
di sya papayag na mag honeymoon kami.. Na hindi nya suot yung wedding ring namin.

"My God Katherine! Bakit hindi ko na lang iwan yang asawa mo? Napaka sama ng ugali
nya! You don't deserve a guy like him! You're too precious tapos gaganyanin ka lang
nya, Kath.. Iwan mo na sya." sabi ni Kylie habang nakayakap ako sakanya at umiiyak.

"No! Ayoko, hindi ko sya iiwan. I- I love him.. so much, k-kahit ganto naman.. I'll
wait, na mahalin nya ako." humahagulgol na sabi ko.

"Katherine Alyzon Rosales, hindi ka ba napapagod?! Paulit ulit kang nasasaktan?"

inis na tanong nya.

"H-hindi, hindi ako mapapagod.. Kaya ko naman eh."

"Kaya?! Ughh.." napatigil sya. "Kathy, tinext na ko ni Daddy pumunta na daw ako sa
hospital may aasikasuhin pa kasi si Dad eh, I'm sorry Kath.. Promise babawi ako eh.
I have to go, magpahinga kana nasstress ka na sa asawa mo eh." niyakap ako ni
Kylie.

"Sige, ingat ka ah. Thank you so much Kylie." sabi ko at nginitian ko sya.

Umalis na si Kylie sa bahay, hindi ko alam kung anong pumasok sa utak ko pero gusto
kong uminom, siguro para makalimutan ko yung sakit na nararamdaman ko. Hindi ko na
kasi kaya. Sumakay ako sa kotse ko at pumunta sa Lavorsa Bar, maraming tao..
Maraming nagsasayawan pero wala akong pake. Di naman ako pumunta dito para mag
party. Uminom, yan ang gusto kong gawin ngayon. Lumapit ako sa bartender at
binigyan nya naman ako ng liquor.

LIAM

Nandito ako sa condo ni Lindsey, tinawagan nya ako kanina at sinabing pumunta
dito. Were having sx. Damn, she's so good in bd. I like it. Eto ang gusto ko, hindi
yung boring at pinipilit pa. Si Lindsey pa nga ang nag aya. She's beautiful, but
she's a whore. Were about to reach our climax ng biglang nag ring yung phone ko.
Damn! Tumigil kami at kinuha ko yung phone ko.

Zach Calling..

"Tangina naman Zach, ano?!" iritang sagot ko. Lintek, eto na eh.. Naistorbo pa.

[Gago Liam, pumunta ka dito sa bar ni Gene. Nandito kami! Yung asawa mo nandito!]

Nagulat naman ako sa sinabi ni Zach, "Fuck! What?! Anong ginagawa nya dyan?!"

[Umiinom, pumunta ka na dito ngayon! Lasing na lasing sya, pinipigilan na nga ni

Gene pero ayaw maawat. Tapos umiiyak. Pumunta na dito!]

"Pabayaan nyo sya." sabi ko.

[Sira ulo ka talaga, pumunta ka na dito. Pahalagahan mo naman asawa mo kahit papano
Liam, ikaw naman siguro dahilan kung bakit sya umiinom ngayon. Pumunta ka na dito
bro. (Oo nga Liam, ang ganda ng asawa mo!) Gago Gene, dalian mo na Liam.]

Tangina naman! Istorbo, imbis na nagpapakasaya ako dito pupuntahan ko pa yang si

Katherine sa bar. Bullshit.

|09.02.13|

Chapter 7: Hangover >>

ZACH

Nasa bar kami nila Gene at Jeric, halos lagi na nga kaming nandito. Libre lahat eh,
si Gene ang may ari ng bar. Every night nanghahanap ng mga chicks tong sila Jeric
at Gene.. Wala si Liam ngayon, hindi ko alam kung bakit. Minsan kasi lilitaw nalang
yun tapos minsan wala, masyadong malabo yun. May kasamang kaming babae sa table
namin ngayon pero kay Gene at Jeric lang sila nakadikit. Off limits ako, may asawa
na ko. Mahal na mahal ko yun. Sya lang chicks ko!
"Hey boys, restroom lang kami. Babalik din kami." sabi nung babaeng katabi ni Jeric
at hinila na nya yung babaeng katabi ni Gene. Nag flying kiss pa yung dalawa kila
Gene at pinatulan naman ng dalawang lalaki yung ginawa ng dalawang babae.

"Namimiss ko na si Angel!!! Bakit kasi iniwan nya ko! Tanginaaaa!!" sabi ni Gene
sabay inom. Pag kami nalang talagang mga lalaki ang natitira sa table dun sya nag
sasabi ng nararamdaman nya sa break up nila ng ex-girlfriend nya, yung mga babaeng
ginagamit nya pampawala lang nya ng stress yun.

"Gago ka kasi Gene, karma mo na yan. Di mag tino sa isa." natatawang sabi ko.

"Palibhasa good boy kana eh, diba Gene? Ikaw na stick to one Zach! Ikaw na!" Sabi
ni Jeric. Isa pa tong si Jeric, daming babae. Single sya pero pili lang mga
sinerseryoso nya. Pero sa ngayon wala padin syang sinerseryoso simula nung
gumraduate kami.

"Oo nga! Yabang mo Zach, di purkit nakahanap ka na ng katapat mo!" sabi ni Gene at
natawa naman ako, nahanap ko na kasi talaga ang katapat ko.

"Teka.. Si K-Katherina ba yun?" sabi ni Gene habang nakakunot ang noo. Tinuro nya
ito kaya nakita ko nadin. Lasing o umiiyak? Nakatungo ito at humihikbi.

"Tara lapitan natin!" sabi ni Gene at nilapitan namin si Katherine.

Umiiyak nga sya, dahil na naman to kay Liam."Katherina.." tawag ni Gene sakanya at
inangat naman ni Katherine ang ulo nya. Pulang pula ang mukha nito at puro luha ang
pisngi, namumula din ang mata nito.

"What happened to you? Nasan si Liam?" tanong ko. Nakakaawa ang itsura ng asawa ni
Liam ngayon. Problemadong problemado sa asawa nya. Alam ko namang si Liam ang
dahilan kung bakit sya umiiyak at umiinom ngayon. Kinekwento samin ni Liam na ayaw
nya ngang magpakasal, lalo na't hindi naman daw nya mahal ang papakasalan nya. Wala
pang sineryosong babae si Liam. Puro laro lang ang ginagawa nya. Matagal na kaming
magkakaibigan nila Liam kaya kilalang kilala na namin ang isa't isa.

"I-I.. I don't know.. I don't know.." lutang na sagot ni Kath, at pinunas nya ang
palad nya sa kamay nya, umiiyak na naman sya. Naawa ako sakanya, nahihirapan akong
nakikitang nagkakaganyan sya. Hinding hindi ko pababayaang makita ko si Charm na
nagkakaganyan dahil sakin. Baka masapak ko sarili ko.

"Katherina, tumahan kana." sabi ni Gene. Pero imbis na tumahan sya uminom ulit sya.
Pinigilan naman sya ni Gene pero ayaw mag paawat.

"Ano ba? Wag mo nga akong pakelaman, get a life you twat!" umiyak na naman ulit
sya.

Lumapit sakin si Gene, "Zach, nakakatakot yung asawa ni Liam. Ikaw na nga pumigil
dyan." lumapit ako kay Katherine at sinabi na tumahan na. Sabi ko sakanya pupunta
si Liam dito sa bar,

"Wag mo kong lokohin! Hindi sya pupunta, hindi sya mag aaksaya ng oras para lang
puntahan ako dito.. W-wala syang paki sakin.. Zach.. Kahit katiting, w-wala!"
humihikbing sabi ni Kath, nakakaawa sya. Makikita mo sa mga mata nya nasasaktan sya
at malungkot sya. Iinom ulit sya at pinigilan ko, pero ayaw talaga mag papigil.
Kaya tinawagan ko na si Liam.

LIAM

Papunta na ko sa bar ni Gene, layo pa ng idadrive ko. Tangna naman kasi si Kath,
eeksena pa. Iinom inom hindi naman kaya. Pag kadating ko sa bar hinanap ko agad
sila Zach, at nandun sila sa sa circle.

"Buti naman naisipan mo pang dumating." sabi ni Zach.

"Ang ganda ng asawa mo Liam! Kung ayaw mo akin nalang." sabi ni Gene. Siniko naman
sya ni Zach. Sakanya na! Nakatungo si Kath sa table, bagsak na ata.

"Nakakaawa yung asawa mo Liam. Iyak sya ng iyak halos parang hihimatayin na nga eh,
gago ka talaga di mo man lang pahalagahan asawa mo!" sabi ni Zach, tumingin lang
ako sakanya at kinuha ko na si Kath.

"Sige, una na kami." binuhat ko si Kath na parang pang bagong kasal.

Tangina, di ko nga binuhat ng ganto si Kath nung kasal namin eh. Tapos dahil lasing
sya bubuhatin ko sya. Pa importante naman to. Nakakainis.

Nakarating na kami sa bahay, hiniga ko na sya kama at nagpalit na ko ng damit. Pag

balik ko sa kama wala si Kath, hinanap ko sya at nakita ko sa sahig. Bullshit! Ano
ba naman tong babae na to! Binuhat ko ulit sya at nilagay sa kama, medyo ginitna ko
sya para hindi na ulit mahulog. Humiga nadin ako sa kama. Kinuha ko yung cellphone
ko at may dalawang text ako galing kay Lindsey.

Iniwan mo ko! Hindi pa tayo tapos eh. How dare you :/

I hate you, ikaw lang makapal na mukhang umiwan sakin. Hinding hindi na mauulit to.

Ha! Fine, it's okay. Madami pang iba dyan. Magrereply sana ako kay Lindsey ng
biglang nagsalita si Kath.. "Yam.." nagsasalita habang tulog. "av yu.." di ko
nalang pinansin at nagkumot na ako. Para syang tanga eh.

KATHERINE

AAAAAARRRRGHHH!!!!! Ang sakit sakit ng ulo ko!! Pag dilat ko, nagulat ako ng nasa
bahay nako. P-pano? Ang naaalala ko lang ay kausap ko yung kaibigan ni Liam na
maputi at chinito. Sila ba naghatid sakin dito?

Pag tingin ko sa tabi ko, wala si Liam. Wala na naman.. Bumaba ako at umaasang
nandun sya sa sala at nandun nga sya. Nakaupo sya sa sofa at nanunuod ng movie.
Nakatayo lang ako sa likod ng sofa bigla syang nagsalita.

"Kung iinom ka, siguraduhin mong kaya mo. Hindi yung iinom ka pero hindi mo naman
kaya, inabala mo pa mga kaibigan ko." madiing sabi nya. Yung mga kaibigan nya nga
yung nagdala sakin dito sa bahay.. Asa namang si Liam diba. Hay..

Pumunta ako ng sala at kumuha ng cereal at milk sa ref pag kasara ko nagulat ako
dahil nasa likod ko si Liam.

"Ano? Tatayo ka nalang dyan? Tabi." tumabi naman ako at pumunta na sa table.
"Magready ka, magpupuntahan tayong party mamayang gabi."

PARTY

Ang daming tao, party pala to ng pinsan ni Liam. Kararating lang kasi ng pinsan nga
galing London kaya nagpaparty to. Mag-isa lang ako sa table ngayon, iniwan ako ni
Liam. Kausap nya yung pinsan nyang si Angelo. Hindi man lang ako pinakilala ni Liam
na asawa kanina, sabi nya lang ako si Katherine. Bakit ba kasi napadesperada kong
ipakilala nya sa na asawa nya ko?
Kaya naman pala naiiwan iwan lang ako ni Liam ngayon kasi wala naman dito sa party
sila Mommy Lizette. Siguro kung nandito sila hindi nya ko magagawang iwan. Pero
alam ko namang panggap lang pagiging sweet nya sakin at hindi pag iwan pag nandyan
parents namin eh.

♪ I finally found someone, that knocks me off my feet

I finally found the one, that makes me feel complete.. ♪

Nagpuntahan yung mga tao sa dance floor at sumayaw yung mga couples sa gitna..
Hinanap ko si Liam at nakit ko sya sa dance floor.. Na may kasayaw na iba..

♪ We started over coffee, we started out as friends

It's funny how from simple things, the best things begin.. ♪

Hindi na kinaya ng mata ko ang pag tingin sakanya at ng kasayaw nya kaya lumayo na
ko ng tingin sakanila.. Ang sakit syempre, lapit na lapit ang katawan nila at
sumasayaw sila. Hindi pa namin na gagawa ni Liam yan, akala ko kahit papano
isasayaw nya ko kaya hinanap ko sya.. Pero hindi talaga..

Kailan nya ba ko matututunang mahalin? Haaay.. Masayaw nga hindi nya magawa,
mahalin pa kaya? Bakit nga ba mahal na mahal kita Liam Joseph Gutierrez Martinez?
Bakit ba hindi ako mapagod pagod sayo..

|09.04.13|

Chapter 8: My Wife >>

KATHERINE

Kath! May outing tayo bukas, 3 days tayo sa Batangas, swimming. Sinabi ko na ngayon
para alam mo, baka iba na naman dahil ng asawa mo. See you there!

Text ni Charmaine sakin. Aalis kami bukas? Di man lang sinabi ni Liam sakin yun.
Pag labas ni Liam sa banyo tinanong ko sya,

"Liam, aalis ba tayo bukas?" tumingin sya sakin at pinunasan ang basa nyang buhok.
God! Topless. Twalya lang nakabalot sa katawan nya.

"Oh.. Yes. Katherine..? Wag mo kong titigan ng ganyan." sabi nya. Nanlaki naman
yung mata ko, napatulala na ba ako sa ganda ng katawan nya?

"Ah.. Eh, ganun ba.. Saan naman tayo pupunta?" pa-inosenteng tanong ko.

"I know tinext ka ni Charmaine para bukas, siguro naman sinabi nya na din kung san
tayo pupunta bukas." kumuha sya ng damit.

"Hindi.. Sinabi lang nya na aalis."

"Malalaman mo din naman bukas. Tss." pumasok sya sa banyo, pero binuksan nya ulit
yung pinto at dumungaw.

"Mag ayos ka na ng damit mo, tatlong araw tayo dun." at sinara nya na ang pinto.

Swimming.. Mag swiswimming kami dun, magdadala ba ko ng bikini? NAMAN! Bakit ko pa

ba tinatanong yan. Syempre magdadala ako. Baka kahit papano mainlove naman yung
asawa ko sakin. Joke! Joke lang! Lumabas na si Liam sa banyo, habang ako nagaayos
padin ng mga dadalin ko bukas. Ilang minuto din ay tapos na ko sa pag aayos ng
damit ko para bukas. Nakita ko si Liam na nakahiga na sa kama.

Pano yung damit nya? Ayos na ba yun? "Liam, yung sayo ayos na ba?" tanong ko
sakanya,

"Mamaya ko nalang--" di ko na sya pinagpatuloy mag salita.

"Sige, ako nalang mag aayos." binuksan ko yung cabinet nya.

"Ako na Katherine." angal nya.

"No, ako na." sa huli, ako din ang na nalo. Hindi mawala yung mga ngiti ko sa labi,
first time na pinabayaan nya kong asikasuhin kahit mga gamit lang nya. Naglalaptop
lang sya sa kama, tapos ko ng ayusin ang damit nya para bukas.

Kumuha ako ng damit ko, maliligo ako. Papasok na ko sa pinto ng biglang magsalita
si Liam.

"Thanks." sabi nya, kahit malamig na tono atleast nagpasalamat sya. Nginitian ko
sya. Nalublob ko na yung katawan ko sa mainit ng tubig. Relax muna kahit sandali.

Pag tapos ko maligo, tulog na si Liam sa kama. Lumabas ako sa kwarto at sa sala
nagblower ng buhok. Ayokong magising pa si Liam. Baka mag dragon yun, pag tapos ko
mag blower bumalik nadin ako sa kwarto at tulog na tulog padin si Liam. Humiga na
ko sa kama at hinalikan sya.. Lagi ko ginagawa yan, di ko naman kasi sya mahalikan
pag gising sya eh. Hinihintay ko muna syang makatulog tsaka ko sya hahalikan. "I
love you Liam.."

Nagising ako sa pag alarm ng phone ni Liam. 6:30am palang, nagising nadin si Liam.

"Shit!" sabi nya at bumangon ng kama.

"7 tayo aalis ng bahay. Maligo ka na." sabi nya sakin. Nagmadali na kong maligo, at
nagbihis na ko. Nakaligo na din si Liam, dun sya naligo sa cr sa baba. Kawawa naman
ang Liam ko. Hehe.

Pumunta kami sa bahay nila Charm, pinark namin yung kotse namin sa malaking parking
lot nila. Nandun si Zach, syempre si Charm, si Gene at may kasama syang babae. At
si Migz.. may kasama din syang babae. Ngayon ko nalang nakita si Migz! Simula ng
gumraduate sila bigla ng nawala si Migz eh.

Dala dala naman ni Liam yung gamit namin, lumapit na kami sakanila at nilagay yung
gamit namin sa isang Van.

"Migz!" tawag ni Liam at nag bro fist sila.

"Buti naman nakauwi kana, sino nga pala kasama mo?" tanong ni Liam.

"Oh, si Venice.. my fiancé." Woooow. May fiancé na pala tong si Migz!

"Ayos Migz ah, nawala ka lang naka hanap ka na ng chicks." ngingiti ngiting sabi ni
Liam.

"Naman! My everything.. Eh ikaw? R-Rosales? Wow Liam." taas kilay na tingin sakin
ni Migz. Kilala naman ako ni Migz dahil iisang school lang din naman pinapasukan
namin.

"Yeah, Katherine.....
...my wife."

Sabi ni Liam, ilang segundo din bago nya sabihin yung my wife. Pero atleast..
Sinabi nya na asawa nya ko, ang sarap sa pakiramdam. Eto yung unang beses na sinabi
nya sa ibang tao na asawa nya ko. Napangiti naman ako sa sinabi nya.

"Wow.. Mukhang may di ka pa nasasabi sakin Liam. Sige na tara na." sumakay na kami
sa Van. Hindi pala kami sarisariling kotse na gamit. Yung van nila Charmaine yung
gagamitin namin, si Zach yung nag dadrive at sa harap ay si Charm.

Katabi ko si Liam, at magkatabi naman si Gene at yung kasama nyang babae. Si Migz
din at ang fiancé nya.

"Yan naman pala Gene eh, bumalik na din si Angel sayo." sabi ni Zach habang
nagddrive.

"Oo nga, paiyak iyak pang nalalaman. Bading putek." asar naman ni Liam at natawa
naman si Migz.

"Ano bang nangyari at naghiwalay sila?" tanong naman ni Migz.

Wala naman sumagot at natahimik sila. "Sorry.. Nevermind.. Haha!" ilang na sagot ni
Migz.

"Alam mo ba Angel.. Umiiyak yan sa sarili nyang bar tapos minura nya sarili nya.
Nung isang gabi nga pinaligo nya pa yung beer sa sarili nya eh. Hahahaha!" tawang
tawang sabi ni Zach.

Natawa naman yung Angel. "Niloloko nyo naman ata ako eh.. Hahaha, parang di naman
magagawa ni Gene yun." nagsalita naman agad si Gene.

"Oo bunuhos ko yun, totoo yun. I can't live without you, honey.." Sabi ni Gene kay
Angel.

"PFF-- HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!!!"

"Kadiri ka Gene, di bagay sayo. Bading!"

"Nagmamahal na si Gene!"

"Oo naman! Si Angel lang minahal ko ng ganto." tinulak naman ni Angel si Gene gamit
yung index finger nya sa noo.

"Suuus, niloko mo pa ko." sabi ni Angel sakanya.

"Eh kayo Liam, I never thought na kayo ni Katherine magkakatuluyan ah.." sabi ni
Migz. Nagulat naman ako at umiwas ng tingin.

"UHM GUYS NAGUGUTOM NA BA KAYO?" Malakas na sabi ni Charm samin. Alam kong
naririnig nya yung usapan namin kaya siguro umeksena sya.

"Oo naman!" sabay sabay ba sabi ng mga lalaki. Nagstop muna kami sa isang
restaurant at kumain pag tapos at bumyahe ulit kami. Di talaga ako ganto kasanay sa
malayuang byahe. Tsaka yung amoy ng kotse nila nakakahilo. Inaantok ako, ang aga
din kasi naming umalis at kulang ang tulog ko.

Nakatulog ako, pag gising ko medyo madilim na, 5pm na. Ang sakit ng leeg ko,
nakatulog kasi ako na nakasandal yung ulo sa upuan. Pag katingin ko kay Liam tulog
din sya, yung ulo nya parang babagsak bagsak pero tinaas nya din to. Natawa naman
ako sa itsura nya kaya inihiga ko yung ulo nya balikat ko. Tinamaan ulit ako ng
antok.

LIAM

Pag gising ko nakasandal yung ulo ko sa balikat ni Katherine. Tulog din sya, yung
palad nya ay nasa pisngi ko na para bang supporta sa ulo ko. Yung ulo nya din at
medyo nakapatong sa ulo ko. Hindi ako makagalaw baka magising to. Kahit ako
inaantok pa, kulang yung tulog namin. Madilim na sa labas,

"Malapit na tayo babe." narinig kong sabi ni Zach kay Charm.

"Naiihi na kasi ako eehhh.."

"Malapit na nga." natawa naman ako sa usapan ng dalawa. Inalis na ni Katherine yung
palad nya sa pisngi ko, gising na sya.

"Ah.. Sorry." umiwas sya ng tingin. Tumigil na yung kotse. Nandito na kami.

Bumaba na kami at nilagay na yung mga gamit namin sa kwarto, hiwahiwalay kami ng
kwarto. At malamang.. Kasama ko si Katherine. Dapat naman talaga hindi kami sasama
ni Katherine dito eh. Pinilit lang ako ni Zach at pumayag ako. At eto namang asawa
ni Zach na si Charm, sinabi na isama daw si Katherine.

Bumaba na kami sa mga kwarto namin at kumain kami ng pang gabi, pag katapos namin
kumain ay nag sama sama naman kaming mga lalaki at nag sama sama naman yung mga
babae at nagusap usap.

"Liam, gusto ko na malaman kung pano kayo nagkatuluyan ni Katherine. Di ko

akalaing--" pinutol ko ang sinasabi ni Migz.

"Arranged Marriage." tumaas naman yung kilay ni Migz.

"Ganun ba, pero ayos lang mamahalin mo din yan. Mahal ka naman nyan diba?"

"Gago Migz, kawawa nga yang si Katherina eh. Nung isang gabi nasa bar ko
naglalasing at umiiyak. Gago kasi si Liam si padin nag bago babaero padin!" epal ni
Gene.

"Sira ulo ka pala Liam, haha! Nakaalis na ko at nakabalik babaero ka padin? Tignan
mo nga kami nila Zach at Gene nagbago na. Kayo nalang ni Jeric yung babaero satin.
Hahaha!" tawang tawang sabi ni Migz.

"Pero gumanda lalo si Katherine ah. Mahal mo ba Liam?" tangina bakit nga ba bumalik
pa tong si Migz. Ang dami talagang tanong nito. Haha!

"Sad to say pero hindi mahal ni Liam asawa nya." sabi ni Zach. Nangunguna tong mga
kaibigan ko, peo sabagg tama naman sagot nila.

KATHERINE

Nasa isang table kami ni Charm, Angel at Venice. Si Venice, yung fiancé ni Migz.
Masaya silang kasama, nagkwento si Venice kung paano sila nag kakilala ni Migz. Sa
France pala sila nagkakilala ni Migz. At nag 4 na taon naging magkarelasyon. At
ngayon malapit na din silang ikasal.. Sinabi nga ni Venice na pumunta daw kami sa
kasal nila ni Migz at wag kaming mawawala dun.

Sunod namna na nagkwento si Charm. Ofcourse alam ko na yung story nila Zach. Pero
nakinig padin ako. Si Zach at Charm ay blockmates dati at nagkagusto nga si Zach
sakanya, gusto din naman nya si Zach pero dahil nga sa babaero ito. Pero nung
nagbago nga si Zach, dun na at nagsigurado na sya na mamahalin nya din si Zach.
Ngiting ngiti naman sila Angel sa storya ni Charm at Zach.

Nagkwento naman si Angel. Nagkakilala lang daw sila ni Gene ng dahil sa pinsan ni
Angel tapos nun, nagkainlovan nga daw sila. Pero eto namang si Gene ay nakikipag
ons daw sa iba kaya nakipag hiwalay daw si Angel. Pero mahal nya daw talaga si Gene
kaya pumayag si Angel na magkabalikan sila pero last chance na daw yun ni Gene. At
mukha naman daw seryoso na si Gene at si Angel nalang daw ang mahal.

Nakatingin sakin si Angel at Venice na parang sinasabi na ako naman ako mag kwento.
Napatingin ako kay Charm..

"Please pag nagkwento ako sainyo.. Sana hindi to makakarating sa mga asawa nyo.."
sabi ko.

"Promise yan ah.. Angel, Venice?" sabi ni Charm.

"Sure girls."

"Yes yes."

Kinwento ko nga sakanila na arranged marriage lang kami ni Liam at dahil lang yun
sa companya namin at companya nila Liam. Kinwento ko din na hindi nga ako mahal ni
Liam at lagi tong nangbababae. Naiiyak na nga si Angel sa kwento ko eh.

"Oh god.. Akala ko masaya ang buhay mag asawa nyo ni Liam. Ang sweet nyo kasi
kanina tapos di ko akalaing ganun pala. Sa ginawa ngang nakikipag ons ni Gene di ko
na kinaya eh. Malaman pa kayang di ka mahal ng asawa mo.." sabi ni Angel. With hand
gesture pa habang nagsasalita.

"Natatakot na tuloy ako.. Pano pag kinasal na kami ni Migz." Sabi ni Venice.

"Wag kang matakot Venice, mahal ka naman ni Migz eh." sabi ni Charm.

"Yeah, mahal ka ng taong pakakasalan mo. Eh ako hindi ako mahal ng taong
pinakasalan ko. " sabi ko, hinawakan naman ni Venice yung kamay ko.

"Stay Strong Kath.."

Natapos ang gabi na puro kwentuhan ang nangyari samin nila Charm, Venice at Angel.
Para na nga kaming close agad at kung magtawanan kami wagas. Lumapit na kami sa mga
boys at niyaya na kaming umakyat. Si Liam, wala.. Nandun na daw sa kwarto namin.

Umakyat na ko sa kwarto at nagulat ako sa ginawa ni Liam...

Hinatak nya ko at hinalikan ng marahas. Nagpupumiglas ako pero masyado syang

malakas. Feeling ko nga magdudugo na ang labi ko.

|09.06.13|

Chapter 9: Get What You Want >>

KATHERINE

Nagulat ako sa ginawa ni Liam.. Hinatak nya ko at hinalikan ng marahas.

Nagpupumiglas ako pero masyado syang malakas. Feeling magdudugo na ang labi ko.

Hawak hawak nya ang ulo ko habang hinahalikan ako. Buti at tumigil na sya at
binitawan na ang ulo at ang labi ko. Pero nabigla ako ng bigla nya akong binuhat
gamit ang dalawa nyang kamay.

"Liam! A-Ano ba?!" Tinignan nya lang ako at binagsak sa kama.

Buti nalang malambot ang kama kaya hindi sya masakit.

"Liam..." tatayo na sana ako ng umakyat na din sya sa kama at tinulak nya ako
pahiga, at hinalikan nya ulit ako ng marahas. Nagpupumislag ako pero pilit nya
akong tinutulak. Msyado syang malakas.

Hindi ko na maigalaw ang kamay ko dahil hinawakan nya ito. Nasasaktan ako.

Patuloy nya padin akong hinahalikan, ginagalaw galawa ko yung ulo ko pero malakas
talaga sya. "Liam.. Nasasaktan ako, ano ba!"

"You're really playing hard to get, Katherine.." malamig na sabi nya habang
nakatingin sakin. Nakakatakot. Nakakatakot ang mukha nya, para syang mangangain.
Waaahh! Liam bat ka ba ganyan.

Inipit nya yung binti ko sa binti nya, hindi na talaga ako makagalaw. Ang bigat
bigat nya, ang sakit na ng katawan ko. Bumaba ang halik nya sa leeg ko at pinuno
nya ito ng halik. Hindi ko alam kung ano yung mararamdaman ko sa ginagawa nya.

Halo halong emotion ang nararamdaman ko ngayon. Naramdaman ko nalang na tumulo na

ang luha ko. Tahimik lang ang pag iyak ko, kahit ano namang pigil at at kahit anong
sigaw ko hindi naman ako papakinggan ni Liam. Never nya naman akong pinakinggan.
Hindi narin ako pumapalag.. Ang sakit na ng katawan ko at masyado talaga syang
malakas.

Binitawan nya na rin ang kamay ko, naramdaman na din siguro na hindi na ko
pumapalag. He's exploring my body.. At pinunit nya ang fish net na suot ko. Jusko
Liam, mauubos na ata ang mga damit ko sa kakapunit mo lagi. He continue to touch
and kiss my body, nasira na nya ang damit ko. Lagi nya nalang ginagawa sakin to..
Pero without love and is forced.

Nilayo nya ang katawan nya at inangat nya para tanggalin ang pambaba nya. Gagawin
nya talaga? Para nya lang akong nirarape. Hindi man lang nya naisip na labag sa
kalooban ko. Basta gusto nya, gusto nya. Ang sakit sakit isipin na ganto lang
talaga ang gusto nya..

Hindi ko na kaya ang ginagawa nya, ang sakit sakit na. Parati nalang akong
sinasaktan ng taong mahal na mahal ko. Bakit ba sya ganyan..

Hindi ako tumitingin kay Liam. Naiinis ako sakanya, naiinis ako sa ginagawa nya
sakin. Para lang akong manika para sakanya. May pakiramdam din ako.. Nasasaktan din
naman ako. Hindi man lang ba nya maisip yun?

Naramdaman kong hindi gumagalaw si Liam at tumingin ako sakanya. Nakatingin sya
sakin. Nakita nya ang mga luha sa mata ko..

"Aarrghh dammit!!!" umupo sya sa kama. "BAKIT BA ANG HIRAP HIRAP MONG SUYUIN?!"

Umupo ako sa kama at kinuha yung kumot. Tinakluban ko yung katawan ko. "Nahihirapan
ako sayo Kath. Hirap na hirap." sabi nya, na sya naman kinainit ng ulo ko.

"What Liam? Nahihirapan ka?" tanong ko sakanya at tumingin sya sakin.

"SA LAGAY NA TO LIAM IKAW PA ANG NAHIHIRAPAN? PANO NAMAN AKO? AKO NGA TONG HIRAP NA
HIRAP SAYO LIAM.. HINDI KITA MAINTINDIHAN! BINABALE WALA MO LANG AKO. HINDI MO MAN
LANG AKO TINTRATO BILANG ASAWA MO. SA TINGIN MO LIAM SINO ANG MAS NAHIHIRAPAN
SATING DALAWA?!" pasigaw ang nanginginig na sabi ko. Tinignan nya lang ako.

"Wala akong panahon para makinig sa drama mo, Katherine.." at pumasok sya sa banyo.
Ganun na lang yun? Hindi nya ba talaga ako papakinggan? Ganyan ba talaga sya
katigas? Kinuha ko yung bathrobe ko at lumabas ng kwarto.

Pumunta ako sa baba at tinitignan ang dagat.. Hirap na hirap na ko, para ngang
gusto ko na sumuko pero alam kong hindi ko naman kaya.. Mahal na mahal ko si Liam.
Mahal na mahal. Pero ang hindi ko maintindihan ay yung hirap na hirap na sya sakin.
Na alam ko namang wala naman akong ginawang nakakapag pahirap sakanya.

Nagiging mabuting asawa naman ako sakanya, hindi lang nya talaga na aappreciate
yung mga ginagawa ko sakanya. Eto na naman ako.. Umiiyak. Hindi na ko napagod sa
pag iyak, halos araw araw nadin akong umiiyak. Kailan ba ko magiging masaya sa
piling ni Liam.. Kailan nya maaappreciate yung mga ginagawa ko sakanya? Kailan ba
ko mapapagod..

Mga mag iisang oras na din siguro akong nagpapahangin dito sa babae. Siguro naman
tulog na si Liam.. Ayoko muna kasi na makita nya ako. Nahihiya ako sa nangyari
kanina. Nahihiya ako sa ginawa ko..

Umakyat na ko sa kwarto na at nagulat ako gising padin si Liam at naglalaptop. Wala

naman akong nagawa at pumunta na lang ako sa banyo at nagshower ng katawan. Pag
labas ko si banyo at gising padin si Liam.. Hindi ako tumitingin sakanya. Humiga na
ako sa kama at nag kumot na.

Hindi ko na sya hihintayin na makatulog pa para halikan sya. Saka na muna..

CHARM

Bigla akong nagising sa ingay na narinig ko.. Mukhang may nag sisigawan sa labas,
tumayo ako at lumabas.. At narinig ko na sa kabilang kwarto ang ingay na naririnig
ko.. Sa kwarto nila Kath.

Sigaw ng babae ang nariinig ko, malamang si Kath yun. Wait.. Si Kath? Sinisigawan
si Liam? Unbelievable pero sana a nga sinigawan nya. Haha! Hindi naman ako maka
pasok sa kwarto nila. Medyo kinakabahan din ako baka kung anong gawin ni Liam kay
Kath eh. Sana wala naman..

Pumasok na ko sa kwarto namin ni Zach at humiga sa kama.

"San ka pumunta babe?" tanong ni Zach.

"Parang may maingay kasi sa labas kaya sinilip ko kaso wala naman." sabi ko.

Niyakap nya ako at hinalikan. "Baka may multo dito babe.. Hala, matulog na ulit
tayo." ang sweet sweet talaga nitong asawa ko. Niyakap ko din sya at hinalikan.

"Walang multo noh! Sige na nga matulog na tayo."

"I love you babe."

"I love you too.."

Magkayakap kaming natulog ni Zach. Bukas ko nalang kakausapin si Kath at tatanungin

kung anong nangyari sakanila ni Liam.. Sana okay lang si Kath at walang ginagawang
masama si Liam sakanya.
Nagising ako sa pag yakap ay halik ni Zach sakin, "Babe.. Gising na, kakain na
tayo." tumayo naman ako at niyakap ko sya,

"Sige na nga gutom nadin ako eh." niyakap nya din ako,

"Kami din eh, gutom nadin kaming dalawa." natawa naman ako sa sinabi nya at
hinampas ko sya.

"Sira ulo ka talaga." at lumabas na kami sa kwarto na nagtatawanan.

Nasa table na sila Gene, Angel, Venice, Migz at Liam.. Wala si Kath. Kaya lumapit
naman agad ako kay Liam at tinanong sya. "Nasan si Kath?" tumingin sya at tumingin
sa taas kung nasan ang kwarto nila.

"Tulog pa eh.." tinignan ko sya ng masama. Pupuntahan ko sana sa kwarto si Kath

pero nakita ko nadin sya na palapit sa table namin.

"Goodmorning Kath! What happened last night?"tanong ko sakanya pero umiwas sya ng
tingin.

"Wala yun Charm.. Nagugutom na ko." pumunta si Kath at umupo na, kay Liam sya
tumabi dahil wala nadin namang ibang space kundi sa tabi nalang ni Liam.

Tumingin ako kay Kath.. Nangingitim ang baba bg kanyang mata, ang haggard nya
ngayon. Halatang puyat sya kagabi. Kawawa naman ang kaibigan ko. Kumain na kami ng
tahimik, pag katapos naming kumain naglakad lakad kami at naglibot. Tahimik lang si
Kath.. Para syang lutang, ano bang nangyari kagabi? Na cucurious ako. Nako ang
ganda ganda ng kaibigan ko, tapos ang haggard na nya ngayon.

Ang dami daming lalaking nagkakagusto dyan. Ang swerte na nga ni Liam dahil si Kath
napangasawa nya, pero ginaganyan lang nya.. Hay..

Nandito kami sa mga bilihan ng souvenir, tumitingin kami ng mga pwedeng

pasalubong.. Hinanap ko si Kath at nandun sya sa labas ng store, may kausap sya sa
phone..

KATHERINE

Nandito kami sa bilihan ng souvenir ngayon.. Ang tumal, dapat nga hindi nalang ako
sasama sa pag lilibot nila kaso mag mumukha naman akong KJ. Gusto ko lang talaga
mag pahinga ngayon sa kwarto.

Kylie Calling...

Lumabas ako ng store at sinagot ang tawag ni Kylie. "Hello Ky?"

[Hello Kath! How are you? I miss you na!]

"I'm okay.." sabi ko.

[Nagsisinungaling ka.] malamig na sabi nya. [Tell me, what happened?]

"Ky.. Pwede bang pag balik ko nalang ikwento. A--"

[Okay Kath.. I understand you, basta pag uwi mo ah. Pakasaya ka naman dyan! Nandyan
naman si Charm eh! Sige na, i have to go na. Napatawag lang ako namiss na kita eh,
love bitch, mwaaa!!]
"Ikaw talaga, I miss you more! Love you too!"

Namimiss ko na si Kylie.. My one and only bestfriend. Bitch.. Tawagan namin ni

Kylie, pero wala lang naman samin yun. Yan ang endearment namin. Kahit ilang beses
nyang sabihin sakin yan ayos lang. Pero masakit pag si Liam ang nagsasabi sakin ng
bitch.

Pag tapos namin tumingin ng souvenir bumalik nadin kami sa hotel. Nilapitan ako ni
Charm.

"Kath, let's talk.." pumayag naman ako at umupo kami sa upuan.

"Tell me what happened last night.. Please Kath." wala din akong nagawa kaya
kinwento ko kay Charm yung nangyari. Ayoko na sana ikwento kasi kakaawaan na naman
nya ulit ako. Kahit sa sarili ko awang awa nadin ako eh.

"God, Kath.. Alam mo.. Bilib ako sayo, kasi kahit ginaganyan ka ng asawa mo mahal
mo padin sya at hindi mo sinusukuan..."

"Alam mo naman.. Simula dati pa mahal na mahal ko na talaga si Liam. Kaya nga kahit
alam kong magiging ganito kami. Ginrab ko padin yung opportunity, Hindi ako
tumigil. If you want something, you don't stop for anyone or anything until you get
it.. Kaya kahit anong mangyari gagawin ko ang lahat para mahalin nya din ako."
niyakap ako ni Charm.

"Kath.. Napaka swerte sayo ng asawa mo, walang wala syang mahahanap pang iba na
katulad. I swear.."

|09.07.13|

Chapter 10: Tender Love And Care >>

KATHERINE

Nakauwi na kami galing Batangas, hindi padin kami nagpapansinan ni Liam. I mean..
Hindi ko sya pinapansin. Eh hindi din nya ko pinapansin. Napansin kong tahimik si
Liam kanina sa byahe at pag uwi namin diretcho agad sya sa kama. Anong nangyari
dun?

Umakyat ako sa kwarto para kunin yung cellphone ko, nakita ko si Liam na nakakumot
at at nakabaluktot ang katawan. Ano bang nangyari sakanya? Nilapitan ko sya,
giniginaw sya. Hinawakan ko yung noo nya at.. Holy Cow! Ang init init nya.
Nilalagnat sya, kinabahan naman ako.

Kumuha ako ng thermometer, gising si Liam at nanghihina sya, pag tingin ko sa

thermometer 39.5 ang taas ng lagnat nya.

"Liam.. Anong masakit sayo?" tanong ko sakanya. Tumingin sya sakin, yung mga mata
nyang dati ang sama tumingin naging matamlay.

"Kath.. Tubig.." agad naman akong pumunta sa baba at kumuha ng pitsel at baso,
nagsalin ako sa baso at nilapag ko muna sa table. Inalalayan kong tumayo si Liam.

Inabot ko sakanya yung tubig at ininom nya, "Thank you.." nanatali syang nakaupo sa
kama. Medyo namumutla sya.

"Liam.. Pa check up ka kaya?" tanong ko, nagaalala na kasi ako eh. Baka kung ano ng
nangyari sakanya.
"No.. Wag na, ayos lang ako." sabi nya, hindi malamig ang tono nya. Sa mga salita
nya halatang nanghihina sya.

"Anong gusto mong kainin? Pagluluto kita." tumabi ako sakanya at hinawakan ang noo
nya, "Ang taas ng lagnat mo.." tumingin sya sakin at nagsalita.

"Lutuan mo ko ng kahit ano.."

Nagluto naman ako ng soup, pag kaluto ko umakyat agad ako sa taas. Umupo naman si
Liam sa kama, kukunin nya sana yung soup pero nilayo ko sakanya.

"Kath..?" tinignan ko sya at nginitian. "Aaaahhh!" sabi ko sabay subo sakanya ng

kutsara, ngumanga naman sya. At sunod sunod na ang pagkain nya pero ako padin ang
nagsusubo sakanya. Hindi ko alam pero hindi ako makatingin ng diretcho kay Liam.
Naiilang ako, pero may sakit sya.. Kailangan ko syang alagaan.

Pag tapos nyang kumain bumaba ako at hinugasan ko na yung pinagkainan nya. Umakyat
ulit ako sa kwarto at nakahiga at nakakumot na naman si Liam.

"Liam, tawagin mo lang ako pag may kailangan ka at pag may masakit sayo ha?" hindi
sya sumagot, bumaba ako at pumunta sa kusina. Nakaramdam din ako ng gutom.

"Kaaaath!" sigaw ni Liam. Nataranta naman ako at umakyat ng mabilis pataas. Pag
dating ko sa kwarto nakaupo si Liam sa kama.

"Bakit? A-anong nangyari sayo? May masakit ba?" nagaalalang tanong ko sakanya.

"Dito ka lang, para hindi na ko sisigaw pag may kailangan ako." napangiti naman ako
sa sinabi nya. Umupo ako sa sofa, bigla akong nakaramdam ng antok.

Nagising ako bigla, nanaginip ako na malalaglag daw ako sa bench. Hindi naman pala,
ano ba yan kainis! Pag katingin ko sa orasan 8:30 na. Mga dalawang oras din yung
tulog ko. Pag tingin ko kay Liam tulog na din sya at nakakumot. Tumabi ako sakanya
at hinawakan yung noo nya, ang init nya padin.

Nalulungkot na ko, ayoko ng nagkakaganyan siya. Papainumin ko ng gamot si Liam,

kinakabahan akong gisingin sya baka mag dragon naman sya pero kailangan nya uminom
ng gamot para naman kahit papano bumaba na ang lagnat nya.

"Liam.. Uhm-- Liam.. Inom ka ng gamot..?" nagising naman sya at kumunot naman yung
noo nya.

"The hell, I'm sleeping.. Aarrghh!!" napahawak si Liam sa ulo nya.

"Liam bakit? Anong nangyari?" nagpapanic na tanong ko, kawawa naman yung asawa ko.

"Ang sakit lang ng ulo ko, nasan na yung gamot?" di pa pala ako nakakakuha ng
gamot. "Wait, nasa baba.." tumayo na ko at bumaba, kinuha ko yung gamot at tubig
pag katapos ay umakyat na ko.

Inabot ko kay Liam yung gamot at tubig at uminom na sya ng gamot nya, pag tapos nun
ay humiga na sya. Nilagay ko yung baso ng tubig sa table at humiga na din.
"Goodnight Liam, gisingin mo lang ako pag may masakit sayo ha?" sabi ko sakanya
hindi sya sumagot pero siguro narinig nya naman yun.

Hindi ako makatulog, nag aalala kasi ako kay Liam. Hindi ako sanay na ganyan sya.
Tumingin ako sakanya. Bakit ba ang perpekto ng lalaking to? Para sakin. Talagang
maraming babae ang magkakandarapa sakanya, medyo swerte nadin ako kasi ako ang
nakasal sakanya. Haha! Pero wala eh, di nya naman ako mahal.
Niyakap ko sya, ang init ng katawan nya. Pero ang sarap yakapin. Mararamdaman mo na
komportable ka, kung pwede ko lang sana sya laging yakapin. Yung kahit gising sya.

3RD PERSON

Nagising si Liam at nakayakap ang asawa nya sakanya. Masakit ang ulo at ang buong
katawan nya. Hindi nya alam kung anong nangyayari sakanya pero pauwi palang sila
galing Batangas ay masama na ang pakiramdam nya.

Pilit nyang inaabot yung thermometer sa gilid ng kama nila at naabot nya na din
naman to. Hindi sya tumayo dahil alam nyang magigising ang asawa nya. Tinignan nya
kung bumaba ang lagnat nya pero ganun padin. Naisip nyang kailangan nya nang magpa
check up. Tinignan nya ang asawa nya at pinagmasdan ang mukha nito. Maganda ito at
makinis ang mukha, mapula ang labi at may mahabang pilikmata.

Bigla nyang naalala ang sinabi sakanya ng mga kaibigan nya habang nasa Batangas pa
sila.

Bakit hindi mo muna kasi sya kilalanin?

Bakit hindi mo subukang mahalin sya?

Binura nya naman ang mga sinabi ng kaibigan sa isipan nya. Hindi sya interesadong
kilalanin ang asawa nya, at wala din syang balak mahalin to. Hindi nya pag lalaanan
ng oras ang babaeng tumali sakanya. Ayaw nya talaga matali ng maaga. Kung matatali
man sya gusto nya sa taong mahal nya. Wala pang babaeng minahal si Liam, wala syang
sineseryosong babae at para sakanya lahat ang laro lang.

Naalala nya ang pag alaga sakanya ng asawa nya kagabi. Alalang alala sakanya ito at
nakita nyang maalagain to. Bigla syang naalimpungatan sa pag iisip ng maramdaman
nyang gumalaw ang asawa nya tinanggal ang pagyakap nya sakanya.

"Buti naman tinanggal mo na din ang pagkakayakap mo sakin. Kanina pa ko gising."

sabi nya sa asawa nya. Kanina nya pa gustong tumayo pero ayaw nya ngang magising
ang asawa nya. Alam nya namang pagod din ito galing sa byahe kahapon at inalagaan
din sya nito.

"S-sorry.. Uh, gutom ka na ba?" tanong sakanya ng asawa nya.

"Oo, pero sa labas na tayo kumain samahan mo ko mag pa check up. Mag ayos kana."

Nakita ni Liam na parang nagulat ang asawa nya sa sinabi nito. Agad naman tumayo
ang asawa nya at nag ayos ito. Nagbihis nadin siya, akmang bubuksan na nya ang
pinto ng kotse ng biglang hinawakan ng asawa nya ang kamay nya. "What?" tanong nya.

"Ako na mag ddrive." sabi nito sakanya, kumunot naman ang noo nito.

"Anong tingin mo sakin hindi marunong mag drive?" naiinis sya, dahil purkit may
sakit sya ay parang ang tingin sakanya ng asawa nya ay hindi na kaya kumilos.

Umiwas ng tingin ang kanyang asawa at sumakay na siya sa driver seat. Sumakay nadin
ang asawa nya sa kotse. Sa hospital muna sila pumunta ang nag pa check up, sabi ng
doctor ay trangkaso lang naman daw yun at wala na dapat ipag alala. Pag tapos ng
check up ay pumunta na sila sa mall at dun kumain.

KATHERINE

Kakauwi lang namin ni Liam galing sa hospital at mall. Trangkaso lang pala, akala
ko kung ano ng nangyayari sakanya. Thank God. Nagulat ako kanina ng sakin nagpasama
si Liam mag pa check up. Hindi ko inaasahang saakin sya magpapasama dahil iniisip
kong sa iba sya magpapasama.

Medyo nahiya din ako sakanya kanina dahil pag gising ko nakayakap padin ako
sakanya. Buti nalang hindi mainit ang dugo nya sakin. Kung pwede lang na sana lagi
nalang syang ganyan. Lagi nalang syang may sakit. Joke. Syempre ayoko namang mag
kasakit sya. Kung pwede nga lang ako nalang nag kasakit eh. Niresetahan na si Liam
ng gamot ng doctor. Medyo bumababa nadin ang lagnat nya, sana gumaling na sya agad.

Natulog na kami at panibagong umaga na naman ang sumalubong sakin. Pag gising ko
wala si Liam sa tabi ko, bumaba ako at nakita ko syang umiinom ng kape.
"Goodmorning Liam." lumapit ako sakanya at hinawakan ang noo nya. "Bumaba na ang
lagnat mo." nginitian ko sya.

Pumunta ako sa kusina at gumawa ng kape para sakin. Biglang nag vibrate yung phone
ko at kinuha ko ito mula sa bulsa. Tinigan ko kung sino ang nag text, nanlaki ang
mata ko at nagulat nung nakita ko kung kanino galing ang message.

Katherine. How are you? I miss you.. Kita naman tayo.

|09.09.13|

Chapter 11: The Plan >>

KATHERINE

From: Matt

Katherine. How are you? I miss you.. Kita naman tayo.

Nagreply agad ako.

I miss you too! Where and when?

From: Matt

Later. Ayala, 5:00 pm. See you :*

Nagreply naman ako at sinabing pupunta ako. Tinignan ko si Liam, nanunuod lang sya
ng TV. Bumaba na ba ng tuluyan yung lagnat nya? Parang ayoko tuloy umalis. Gusto ko
lang bantayan si Liam, pero ang tagal din naming hindi nagkita ni Matt. Namiss ko
talaga sya.

Tumabi ako kay Liam, hindi sya tumingin sakin steady lang ang ulo nya sa
panunuod."Liam, okay na ba pakiramdam mo?" tanong ko sakanya.

"Oo. Better." sabi nya pero naka steady padin yung ulo nya sa panunuod. Napangiti
naman ako, buti naman at okay na sya.

"Uhm.. Liam." kumunot ang noo nya at tumingin sakin.

"What?!"

"Aalis ako saglit, may pupuntahan lang ako. Babalik din agad ako." pag papaalam ko
sakanya.

"Go, bat nag papaalam ka pa sakin? May sarili kang buhay, may sarili din ako."
napabuntong hininga nalang ako, buti nga nagpapaalam pa ko eh.
Umakyat nako sa taas. Naglinis ako ng kwarto namin, pag katapos nun nagluto ako
para sa kakainin ni Liam. Naligo nadin ako at nagbihis. Bumaba ako at nandun padin
si Liam sa sofa, nanunuod ng TV. Ang lakas ng volume ng TV. Anong topak nya? Minsan
talaga mag pag ka weird din tong asawa ko.

Lumapit ako sakanya at nag paalam na aalis nako, narinig nya kaya yun? Siguro naman
understood na, na nagpaalam ako nun kahit di nya narinig yung sinabi ko. Sumakay
ako sa kotse at tumungo na sa Ayala.

Nakikita ko na si Matt. Malayo palang, grabe namiss ko talaga sya! Sobra sobra.
Napaka espesyal nyang tao sakin. Ilang taon din kaming hindi nag kita.

"Maaaatt!" tawag ko sakanya, lumingon naman sya tumakbo palapit sakin at yumakap.

"Kaaaath, I miss you! Grabe ang tagal nating hindi nag kita."

"Oo nga eh, saang lupalop kaba ng mundo nanggaling at ang tagal kitang hindi
nakita?" nginitian nya naman ako ng malaki.

"Sa Paris syempre! Tara kain muna tayo."

Pumunta naman kami sa restaurant at dun kumain. "Kamusta kana? Ano ng balita sayo?
Balita ko kasal ka na daw, kanino? Yummy ba?" ngingiti ngiting tanong ni Matt. Sira
ulo talaga to.

"Oo naman noh! Haha! Hulaan mo kung sino..." pang asar ko sakanya at ngumisi naman
sya.

"Girl, hindi naman ako manghuhula noh. Sino ba?"

"Kailangan may thrill! Manghula kana kasi, isipin mo.. Kilala mo yun!" Nakangiting
sabi ko sakanya, gusto kong hulaan nya.

"Oh my god? Don't tell me... Si Papa Davis ko yan?! Magkakapatayan tayo nyan! Sino
baaaa?!!" nanlalaking matang tanong ni Matt.

"No! Hulaan mo kasi ano ba yan!" Ano ba yan, walang thrill.

"Si Liam ba girl? Ay.. baka naman si Jeric?" nanlaki naman yung mata ko sa sinabi
nya at hinampas ko sya ng bag ko.

"Ano ba yan Matt! Bat naman si Jeric pa?!" inirapan ko sya, never. Never akong
magpapakasal sa ganung lalaki noh. Maninira.

"Edi si Liam?"

Nginitian ko lang sya, "OH MY GOD GIRL!" hinampas ko naman sya kasi napatingin yung
ibang tao sakanya nung sumigaw sya. Ang kulit talaga nito!

"Nako! Ang laki pala ng utang mo sakin na kwento. Pano naman kayo nag kainlovan?
Akalain mo naman kayo din ang magkakatuluyan!"

Bigla naman akong sumimangot. "Anyare? Bat bumusangot ang mukha mo?" tanong nya,
"Kwento naaaa!" inalog alog nya ko.

"Matt naman! Chill!"

"Okay okay." at umayos sya ng upo.

"Ikaw kasi eh! Ang tagal mong nawala, wala ka na tuloy kabali balita kung anong
nagyari sakin.." nagtatampong sabi ko.

MATTHEW "MATT" ARAGON. My gay bestfriend. Tatlo talaga kaming magkakasama nila
Kylie. Kaso nga pag kagraduate namin lumipad agad tong baklita na to sa Paris.
Nakakatampo nga at nangiiwan nalang sa ere. Haha joke.

"Eh ano ba nangyari? Pano kayo nag ka inlovan girl?"

"Hindi naman kami nag kainlovan. Arranged marriage nga kami diba?" hindi nga pala
naabutan ni Matt nung nalaman ko kung sino yung lalaking pakakasalan ko.

"What?! Oo nga pala girl.. Eh pano yan? Ilang years na kayong kasal?"

"Mag t-twomonths palang.."

"Girl! Yummy ba?" hinampas ko naman sya. Eto talagang baklang to. Daming gustong
malaman pag dating sa mga lalaki.

"Ano ba yan Matt bakit yan ba mga tinatanong mo?" inis na sabi ko sakanya. "Joke
lang girl, ano bang nangyari sainyo? Eh diba.. maraming chicklets yun?"

Hindi ako nagsalita, talaga namang marami. Kahit mga bata palang kami nila Liam
napaka dami na nya talagang chicks. Heartthrob eh. "Ano ba kasi girl?! Ano bang
nagyayari sainyo ng napangasawa mo? Mahal ka ba nya? May kabit ba sya? Whaaaat!
Kating kati nako malaman!"

"Matt.. Di nya ko mahal. Wala lang ako sakanya." kumunot naman ang noo nya.

"What?! Eh bat nag pakasal ka pa sakanya?"

"Alam mo namang mahal--"

"Mmm girl!" binatukan nya ko, hinampas ko naman sya.

"Eh alam mo namang ganyan ang ugali ng pakakasalan mo bakit tinuloy mo pa? Kung di
ka ba naman tanga?"

"Alam ko naman na tanga ko, may magagawa ka ba eh mahal ko?"

"Mahal ka ba? Hindi naman diba? Pero malay mo.. Nagiging sweet ba kayo?" taas kilay
na tanong nya.

"H-hindi.. Lagi syang nakasigaw sakin, hindi nya talaga ko mahal. Kung sino sino
babaeng kasama nya. Kinakama nya, Matt akalain mong natitiis ko yun." ngumiti ako
sakanya pero peke lang ito.

"Martir ka kasi girl kaya natitiis mo. Osya." nag ayos sya at kinuha ang bag nya,
"Tara na, kila Kylie naman ang larga natin. Ikaw una kong kinontact sainyong dalawa
eh, namiss ko din sya. Surprisahin natin sya, tsaka yung chikahan natin dun kila
Kylie natin ituloy."

Pumunta na kami sa sarili namin kotse at nag drive na papunta sa bahay ni Kylie. Oo
nga pala, tamang tama yung pag punta naman ni Matt dito. Hindi ko pa napupuntahan
si Kylie, sabi ko kasi pag dating ko galing Batangas kwekwentuhan ko sya eh.
Nakarating naman din agad kami sa bahay nila Kylie.

Nagdoor bell kami at lumabas naman si Manang Lucy at pinapasok kami agad. "Matt?
Ikaw ba iyan? Naku, ang tagal kitang hindi nakita!" sabi ni Manang Lucy kay Matt.
Niyakap naman ni Matt si Manang.

"Yes manang ako nga to! Namiss kita manang! Wag ka maingay kay Kylie. Susurpresahin
namin sya na nandito na ang magandang kaibigan nyaaa!"

Tumawa naman si Manang, "Nako, diba hijo sinabi ko saiyo na may pag asa pa yan?"
ang ibig sabihin ni Manang ay pag asang maging lalaki pa si Matt. Haha!

"Hindi naman manang, kaloka! Kuntento nako sa beauty ko!" tumawa naman si Manang at
dumuretcho na kami sa loob ng bahay.

Wala si Kylie sa sala nila, malamang nandun sya sa kwarto nya, umakyat kami sa
taas. Pinalayo ko muna si Matt at ako muna papasok sa kwarto ni Kylie. "Kylie.."
*knock knock* "Ky.."

"PASOOOOK!" sigaw nito at pumasok ako. Pero bago ako pumasok sinenyasan ko muna si
Matt. 5 minutes bago sya pumasok.

"Ikaw talaga! Mag hapon ka na namang nakahiga!" sabi ko kay Kylie ng makita ko
syang nakahiga at nagtetext.

"Eh wala naman akong magawa kaya ganto nalang noh. Oh kamusta kana pala? Anong
nangyari sa--"

"HELLO PHILIPPINES AND HELLO WORLD!!!" Grand entrance ni Matt sa kwarto ni Kylie at
napanga nga naman si Kylie, mga ilang segundo pumasok na din sa utak nya na si Matt
nga ang nasa harapan nya at tumayo ito at niyakap si Matt.

"Maaaatt!! Namiss kita my god hindi ka man lang nag sabi sakin na dadating ka! Oh
gooosh, i missed you!!" Nangingigil si Kylie sa pag yakap kay Matt, haha cute.

"Oo na girl, sige na magusot mo pa ang outfit ko."

"Kailan ka naman nakauwi?" tanong ni Kylie kay Matt.

"Kagabi lang, grabe namiss ko yung usok sa pilipinas! Pag ka labas ko ng airport
usok agad! Kaloka!" Nagtawanan naman kami. Nagkwento si Matt about sa trabaho nya
sa Paris, isa syang painter. Kinwento nya din na may dinate daw syang babae dun
pero trip nya lang daw kasi wala syang magawa at di nya rin nasikmura.

"Di mo pa masikmura? Magpakalalaki ka na kasi!" sabi ko kay Matt.

"No, eww.. Oo nga pala Kylie. Ano namang nangyari sa buhay nitong babaitang to?"

"Ayun.. Parating umiiyak." nagulat naman si Matt ng sinabi ni Kylie na umiiyak.

Kaya kinwento ni Kylie yung mga ginagawa ni Liam, mga pambababae nya. Lahat lahat!
Halos si Kylie na nagkwento. Kinwento ko na din sakanila yung nangyari sa Batangas.

"See? Eh ayaw makinig ni Kath eh."

"Dios mio, Katherine! Ang tanga mo talaga. Ang daming iba dyang nagkakandarapa
sayo. Dapat nung una palang na alam mong hindi ka naman kayang mahalin ni Martinez
dapat nag move on kana. Hindi yung pumayag ka pa sa kasal. Girl, ikaw talaga ang
kawawa."

"May magagawa pa ba ko? Nangyari na.. Tulungan nyo nalang kasi ako. Sige na Ky..
Matt?"
"Tulungan? Alright.. Hindi ka ba talaga nya nilalambing or something na sa tingin
mo kahit papano mahuhulog din sya sayo?"

"WALA." sabay namin sagot ni Kylie. Wala namang pinakita si Liam na kahit ano eh.

"Hmmm.. Aha! Bakit hindi kaya.. Pag selosin natin yun?" ngingiti ngiting sabi naman
ni Matt.

"Syempre pag nagselos yun, it means may paki sya. Gusto ka nya pero di nya lang
masabi or mahal ka nya.. Ano g?"

"Pano naman natin mapapagselos yun?" tanong ko kay Matt.

"Napaka dali! Edi mag pretend tayo. Kayo lang naman ni Kylie at ng pamilya ko
nakakaalam kung ano talaga ako. Syempre, ang alam ng iba straight ako pero di nila
alam.. At tsaka nung college tayo naguguluhan sila kung sino nga daw sainyong
dalawa nililigawan ko diba? Pwede naman nating palabasin na.. Ikaw? Kunyari bumalik
na ako galing Paris and I want you back. Diba?? Bongga ba?"

"GO AKO DYAN!" sabi ni Kylie. Napangiti naman ako..

"Go din ako dyan.."

"So pano natin masisimulan?" tanong ni Kylie.

"Ang dali dali! Edi lagi akong pupunta sa bahay nila, syempre maiinis yang asawa
nya. Tapos eto namang si Kath tatanungin ang asawa nga ng "Eh bakit ka ba naiinis
ha?" syempre aamin din yun. Kung di man aamin, pakiramdaman mo Kath. Ano? Game tayo
dyan ah!"

"GAME NA GAME!!"

Wala namang masama kung ittry namin diba? Malay natin.. Dun nya marealize..

|09.11.13|

Chapter 12: Epic Result >>

KATHERINE

Pauwi na kami sa bahay, kasama ko si Matt. Naalala ko si Liam, okay na kaya sya?
Ano kayang ginagawa nya? Umalis ba sya? Sana nasa bahay lang sya.. Itutuloy namin
yung plan namin. Una nga parang ayoko, kahit kasi pag papanggap lang yun parang
mali padin. Bahala na..

"Ano bang gagawin mo Matt? Pano yung scene?" tanong ko sakanya, sabi nya kasi sya
na daw bahala at sakyan ko nalang daw lahat ng gagawin nya.

"Ako na bahala, chill girl.." sabi nya at nginitian nya pa ako. Yang ngiting yan
halatang may binabalak.

Nandito na kami sa bahay, pinark ko na yung kotse. Bababa na sana ako ng kotse ng
biglang hinawakan ni Matt yung braso ko. "Wait a minute, minute maid!"

Bumaba sya at pinag buksan ako ng pinto. Nagtaka naman ako sa inacti nya, agad agad
eh di naman kami makikita ni Liam dito noh. "Umayos ka Katherine eh, wag kang uutal
utal dyan!"

Pumasok na kami ni Matt sa loob ng bahay, nakapatay yung ilaw pero bukas yung tv.
Nandun si Liam sa sofa at nanunuod. Binuksan ko yung ilaw at nakita ko namang
napatingin si Liam sakin at nagulat sya na may kasama ako. Nakita kong kumunot yung
noo nya.

"Uhh.. Liam, si Matt. Friend ko." sabi ko sakanya.

"Kilala ko na yan." sabi nya at finocus ang sarili sa panunuod ng tv.

Kinalabit naman ako ni Matt. Na parang sinasabing may eksena syang gagawin. "Ehem..
Katherine, thanks for the time. I missed you so much. See you around.. Goodnight."

Nakuha naman ni Matt ang attention ni Liam, pag tingin ni Liam samin bigla akong
niyakap ni Matt. Nagulat naman ako sa pinagsabi at pinag gagawa nya. Ang galing nya
umarte. Nung college nga pala kami sumali to sa Theatre. Minatahan naman ako ni
Matt at nag salita ako.

"I missed you too.. Uh, okay text mo lang ako. Goodnight." medyo nauutal utal kong
sabi, nginitian ako ni Matt at lumabas na ng bahay.

Kinakabahan naman ako sa sasabihin ni Liam, nagselos ba sya? Naasar o may

naramdamang inis kahit konti?

LIAM

Narinig kong bumakas yung gate namin. Si Katherine na yun, ginagabi na din umuwi to
ah. Nanunuod lang ako ng tv, wala ngang magandang palabas kanina pa nga ako
nanunuod ng Adventure Time dito. Pero hindi ko nadin natiis at nilipat ko na din sa
Star Movies. Narinig kong bumukas yung pinto at nilabas nun si Katherine, may
kasama sya.. Si Kylie ata.

Binuksan nya yung ilaw at napatingin ako sa direksyon nya. May kasama syang lalaki
at namumukhaan ko sya.. Si Matthew. Sya yung laging nakabuntot kay Katherine at
Kylie nung college kami. "Uhh.. Liam, si Matt. Friend ko."

"Kilala ko na yan." sabi ko. At nanuod na ulit ng tv. Kilala ko na naman kasi yung
kasama nya bakit pa nya ipapakilala.

Bigla namang nagsalita si Matthew, matagal ko din tong hindi nakita. Simula din
nung ipag date kami ni Katherine hindi ko na din nakita yung lalaking yan eh.

"Ehem.. Katherine, thanks for the time. I missed you so much. See you around..
Goodnight."

"I missed you too.. Uh, okay text mo lang ako. Goodnight."

BITCH. Yan lang ang pumapasok sa utak ko ngayon.. Mas lalo nagiiba ang tingin ko sa
babaeng to. Pero ayos lang naman, may sarili kaming buhay. Pwede nya gawin yung mga
gusto nyang gawin at pwedeng pwede ko na din gawin yung mga gusto kong gawin.
Umakyat na ko sa kwarto at nag shower na.

Pag tapos kong mag shower, si Katherine naman yung nagshower. Nagbihis na ko at
humiga na sa kama. Ang sakit padin ng katawan ko.. Sana bukas okay na ko. Back to
normal na!

Mga ilang minuto lumabas din sya sa CR. Humiga na din sya sa kama, nagulat ako ng
bigla nya akong niyakap. "Okay ka na ba?"

Nairita naman ako kaya tinanggal ko yung pag kayakap nya. "Okay na ko."
Napabuntog hininga naman sya. Pinikit ko na yung mga mata ko at natulog na.

KATHERINE

Tinext ko si Matt. Para kasing wala namang nangyari, wala man lang atang pake tong
si Liam. Kailan ba sya nagkaron ng pake sakin?

Matt! Wala namang nangyari, parang normal padin. Di ata mag wowork.

From: Matt

Atat much? Syempre hindi naman agad agad magseselos yun. It takes time.. Hintayin
mo lang. Aaraw arawin ko pag punta dyan sainyo at maiinis yang asawa mo.

Hindi ko na nireplyan si Matt. Tinamad na kong magtext, nilapag ko na yung phone

ko. Gusto ko ulit yakapin si Liam kaso sabi ni Kylie wag ko daw yayakapin,
hahalikan o kung ano ano si Liam. Pabayaan ko daw na mamiss ni Liam yung mga yakap
at halik ko. Pero di ko natiis kanina. Hay

Nagising ako sa pag tunog ng phone ko. Tumatawag si Matt, sinagot ko naman agad to.
"Hello?!"

[Girl, nandito ako sa labas ng bahay nyo. Labas dali! Ang init! Nasusunog ang balat
ko!]

"ANO?!" tumingin ako sa orasan at 9am palang.

[Nandito nga ako! Dali! Larga pababa!]

Agad agad naman akong bumangon at bumaba binuksan ko yung gate at pinapasok ko si
Matt. "Ang aga aga Matt! Tulog pa nga si Liam eh!"

"Perfect! Buti nalang at tulog pa sya, ang gusto ko talagang mangyari.. Pag gising
nya ako agad ang madadatnan nya." sabi nya habang may malaking ngiti sa mukha.

Pumasok na kami sa loob ng bahay at umupo sya sa sofa. "Game on." sabi ni Matt
sakin.

Gumawa naman ako ng coffee para kay Matt. Knowing Matt.. Adik to sa coffee. Inabot
ko sakanya yung coffee kinuha nya nanan yun. "Katherine di ka padin nagbabago alam
mo padin ang mga paborito ko."

Lalaking lalaking boses ni Matt ang narinig ko, ibig sabihin nun kahit tulog pa si
Liam nagsstart na kami. Baka bumaba nadin kasi si Liam maya maya at maabutan pang
nag gagay language tong si Matt. Patay! Sirang plano yan.

"Ang sarap mo padin magtimpla ng kape.. Namiss ko to." kinindatan naman ako ni
Matt.

God, para syang totoong lalaki. Lalaki naman talaga sya pero gaahhh ang hot nya
talaga. Sa lahat ba naman ng pwedeng maging bakla bakit si Matt pa, kung hindi
siguro to bakla crush ko to. Ang gwapo eh.

Narinig ko yung foot steps ni Liam pababa ng hagdanan. Nagready naman si Matt dahil
narinig nya din na pababa na si Liam. "Ka--"

Naputol ang sasabihin ni Liam ng makita nyang nasa sofa si Matt at umiinom ng kape.

"Goodmorning pare." Bati ni Matt kay Liam.

Hindi pinansin ni Liam si Matt at dire diretso sya sa kusina. "Wala bang pag kain
dyan?"

"H-hindi pa ko nakakapagluto eh, ano bang gusto mo?" tanong ko kay Liam.

"Damn, wag na. Aalis nalang ako at sa labas nalang ako kakain." umakyat na sya sa
taas.

Liam.. Bakit kung kailan wala akong luto tsaka ka nag hahanap ng pag kain? Pero pag
nagluluto ako binabale wala mo lang.

Tinignan ko si Matt, tumingin sya sakin na parang sinasabing lumapit ako at lumapit
naman ako. "I think it's working.. The way he act--"

Pinutol ko naman yung pagsasalita ni Matt. "Ganun talaga sya. Ganyan sya kumilos.
Cold."

Akala siguro ni Matt uneepekto eh parang wala namang nangyari. "Wait ka lang kasi
girl, unti untimg magbabago yan.."

Narinig ko namang pababa na si Liam. Biglang tumayo si Matt at lumapit sakin..

"Katherine..

I want you back."

Nagulat naman ako sa sinabi ni Matt at nakita kong nakatayo si Liam sa harap namin.
Lumabas na si Liam sa bahay, ni hindi man lang sya nagsabing aalis na sya.. Sabagay
kailan ba sya nagsabing aalis na sya?

"Ganun nalang yun girl? Nakita ko namang ang ganda ng pag acting ko kanina tapos
aalis lang yang asawa mo?"

"Matt.. Wag na kaya nating ituloy, wala namang mangyayari.. I swear mag sasayang
lang tayo ng oras." sabi ko sakanya.

Totoo naman, wala namang mangyayari.. Kahit anong pang papaselos na gawin namin ni
Matt di naman eepekto yun kasi hindi naman ako mahal ni Liam.

"Wag ka ng malungkot! Kung umalis asawa mo. Edi umalis din tayo. Tara dun tayo kila
Kylie.. Namimiss ko agad yung babaitang yun."

Pumunta naman kami agad kila Kylie. Kinwento naman namin kay Kylie yung mga
nangyari sa bahay, kung pano umacting si Matt kanina at kagabi. Tawa naman ng tawa
si Kylie, sayang hindi nya nakita.

Sa saya ng kwentuhan namin nag yaya sa Bar si Matt. Eto na ulit yung unang bar
namin simula ng dumating si Matt. Nung umalis kasi to bihira nalang kaming magbar
ni Kylie.

Umupo na kami ni Kylie sa table at si Matt na ang umorder ng drinks namin. "Grabe,
namiss ko to. Namiss ko talaga si Matt ng bongga!"

"Here.." nilapag ni Matt yung drinks namin.

Madaming nagsasayawan, nag iinuman.. Marami ding mga naglalalandian dito sa bar.
Naalala ko nung college kami isa din kami sa mga taong laging nakikisali sa mga nag
sasayawan sa dance floor.
"Sayaw naman tayo! Tara, pag bigyan nyo na ko. Ilang months lang ako sa Pilipinas
oooh!" madramang sabi ni Matt.

Nagbabakasyon lang si Matt ngayon dito sa Pinas. Dalawang buwan lang sya magsstay
dito at babalik na ulit sya sa Paris. Kung pwede lang sanang wag na sya bumalik at
dito nalang sya sa Pinas. Tumayo naman kami ni Kylie, syempre pag bibigyan na namin
si Matt. Minsan lang naman humingi ng pabor yan.

Pumunta kami sa dancefloor at nakisayaw din. Masyado nga lang maraming tao at nag
kahiwahiwalay kami nila Matt at Kylie. Hinanap ko sila pero di ko sila makita. May
humarang sa harap ko na lalaki.

"Hey beautiful.. Wanna dance with me?" sabi nito sakin.

Tumanggi ako at paalis na sana ng bigla nyang hatakin yung bewang ko.

"C'mon.. Dance with me.." Bulong nito sa tenga ko.

Tinulak ko sya pero hinawakan nya yung braso ko. "Dance. With. Me."

Bigla namang may humila sakin..

Pag katingin ko si Liam.. Hinatak nya ko palabas ng bar. Ang sakit ng pag kakahawak
nya sa braso ko. "Liam, ano ba! Nasasaktan ako!"

Iniharap nya ko sakanya, "Alam mo ba kung anong ginagawa mo ha?! Hindi ka na ba

nahiya?!"

"Liam bitawan mo ko ano ba!" sigaw ko sakanya pero hindi nya padin ako binitawan.
Papunta kami sa kotse nya. Binuksan nyanyung pinto at binitawan na ko.

"Pumasok ka dyan!" sigaw nya sakin. Pumasok naman agad ako, eto na naman ang
nakakatakot na si Liam.

Tahimik lang kami sa loob ng kotse, pero ramdam na ramdam ko padin yung aura ni
Liam na galit na galit. Mabilis kaming nakarating sa bahay, bumaba sya agad. Pag
baba ko bigla nya kong hinatak.

"Liam.." natatakot ako, baka kung ano na namang yung gawin nya. Binuksan nya yung
pinto ng bahay at sinara nya agad yun. Tinulak nya ko sa pader at parang pinin
gamit ang mga kamay nya.

"Wala ka na bang ibang gagawin kundi rumampa at makipag landian sa labas?!" matalim
na sabi ni Liam.

"Hindi ka man lang nahiya, alam ng iba na asawa kita tapos makikita ka nilang
nakikipag sayaw sa ibang lalaki sa bar? Gumagana ba talaga yang utak mo?! Masisira
lang ang image ko sa ginagawa mo! Nakakahiya ka talaga, napaka kati mong babae!"
hindi ko na napigilan yung sarili at nasampal ko si Liam.

"ANG KAPAL NG MUKHA MONG SABIHAN AKO NG GANYAN! BAKIT?! IKAW?! SINO ANG MAS
NAKAKAHIYA SATING DALAWA HA LIAM? DIBA IKAW?! BAKIT PAG NAMBABABAE KA BA
PINAPAKELAMAN KITA? HINDI NAMAN DIBA?! BAKIT PAG IKAW PWEDE, PERO PAG AKO NA HINDI!
SASABIHIN MONG MASISIRA IMAHE MO NG DAHIL SAKIN? SIRA NA NAMAN TALAGA YAN EH. BAKIT
KA PA NAG AALINLANGAN NA MASISIRA YAN?! EH IKAW NA NGA MISMO SUMISIRA SA SARILI
MONG IMAHE!" gigil na sabi ko kay Liam. Hindi ko na kasi kinaya yung nga sinasabi
nya. Sumosobra na sya.
Umakyat na ko sa kwarto at padabog kong sinarado yung pinto. Humiga na ko sa kama,
hindi ko na naman mapigilang hindi umiyak. Sumusobra na talaga si Liam. Nagising
ako ng maramdaman kong nasusuka ako, tumayo agad ako at pumunta ng banyo. Nahihilo
ako at ang sakit ng ulo ko. Onti lang naman ininom ko kagabi, anong nangyayari
sakin?

|09.13.13|

Chapter 13: Tired >>

KATHERINE

Nagising ako ng maramdaman kong nasusuka ako, tumayo agad ako at pumunta bg banyo.
Nahihilo ako at ang sakit ng ulo ko. Onti lang naman ininom ko kagabi, anong
nangyayari sakin?

Wala si Liam, umalis na naman. Nahihilo talaga ako, gusto ko lang humiga. Pag
tumatayo ako parang hinahatak ako ng kama.

Narinig kong nagring yung phone ko, hindi ko na tinignan kung sino yung tumatawag,
sinagot ko nalang. "Hello?"

[Girl! Tara gala tayo! Shopping tayo dali!] si Matt.

"Ha? Eh wag na.. Ikaw nalang." sabi ko, ayokong mahalata nya masama pakiramdam ko.

[Dali na! Pupunta kami dyan, nandito ko kila Kylie eh. Dito nako tumuloy kagabi,
san ka ba napadpad kagabi at nawala ka bigla?]

"Umuwi nako nun, ang sakit kasi ng paa ko tsaka hindi ko nadin kayo nakita eh." pag
sisinungaling ko sakanila.

[Basta! Mag ready kana, on the way nadin kami ni Kylie babuuu!]

"Ma--" ARGHH. Ang kulit talaga ni Matt kahit kailan.

Tinry kong tumayo, una nahihilo hilo pa ko pero nakakaya ko nadin naman.

Naligo na ako at nagbihis, pag kabihis ko nagblower ako ng buhok at humiga ulit sa
kama. Nasan kaya si Liam?

Narinig kong may nag doorbell, malamang si Matt at si Kylie na yun. Tinext ko si
Matt at sinabing pumasok nalang sila.

"Katherine..?" boses lalaking sabi ni Matt. Akala nya siguro nandito sa Liam kaya
nag boboses lalaki sya. Pero bagay talaga kay Matt na ganyan sya. Sana ganyan
nalang sya. Bumukas ang pintuan ko sa kwarto at nilabas nun si Matt at Kylie.
Nakakatuwa lang silang tignan ni Kylie, para sila mag syota kung hindi mo alam na
gay si Matt. Bagay nga sila kaso wala eh di sila talo.

"Buti naman nag ayos kana! Akala namin naliligo ka palang eh. Nasan pala asawa mo?"
tanong ni Matt.

"Nasa banyo." pag loloko ko sakanya. Napahawak naman sya sa bibig nya dahil yung
pag sasalita nya kanina ay hindi na boses lalaki.

"Baka narinig nya.." bulong na sabi ni Matt.

Natawa naman ako sa reaction nya. "Joke lang, wala sya. Pag gising ko wala sya eh."
"Nambabae na naman siguro yang magaling mong asawa." sabi naman ni Kylie, nalungkot
naman yung mukha ko. Siguro nga nambabae na naman si Liam. May narinig naman akong
palo at napatingin ako sa direction nila Kylie.

"Ouch! Matt naman eh!" hinampas ni Matt si Kylie. Medyo umookay na yung paki ramdam
ko pero masakit padin yung ulo ko.

"Tara na, punta tayo sa MOA. Namiss ko dun." lumabas na kami ng kwarto at sumakay
na sa kotse ni Matt. Kotse ni Matt gamit namin, sya nalang daw mag hahatid samin
mamaya. Si Matt ang nag drive at sa tabi naman ni Matt si Kylie. Gusto ko din naman
sa likod para pwede din akong mahiga pag nahilo ako. Ano bang nangyayari sakin?
Hindi naman ako nagkakaganito dati.

Habang nasa byahe kami mas lalo kong nahihilo, ayoko talaga ng amoy ng sasakyan ni
Matt, ang tapang tapang amoy lalaki. Kahit yung kay Liam din hindi ko gusto ko yung
amoy eh. Nakakahilo kasi at nakakasuka. Sinandal ko lang yung ulo ko at pinikit ang
mata ko.

"Kath.. Ayos ka lang?" narinig kong sabi ni Kylie.

"Oo, inaantok lang ako." sabi ko habang nakapikit yung mata ko. Hindi na nagsalita
si Kylie, maya maya naramdaman kong tumigil na ang kotse.

"We're here! Wake up girl!" minulat ko naman yung mga mata ko. Nagulat ako ng
nakatingin yung dalawa sakin.

"Bakit?" tanong ko.

"Parang may mali sa mukha mo eh.." sabi ni Matt.

"Oo nga, parang pumuti ka.." sabi ni Kylie. Nagtaka naman ako sa mga sinasabi
nitong dalawa na to. Bumaba na kami sa kotse at pumasok na sa mall.

Unang unang pinuntahan talaga namin ay Forever 21, lagi naman eh. Nung college kami
lagi kaming nanditong tatlo. Si Matt pa nga lagi may pinaka maraming pinamimili
samin. Nakakatuwa lang si Matt kasi hindi sya tulad ng mga ibang bading na
nagsusuot ng shorts or kung anong damit pang babae. Alam nga kasi ng lahat eh
lalaki sya, kahit mga kapatid nya alam na lalaki sya. Kami lang talagang dalawa ni
Kylie ang nakakaalam ng sikreto nya.

"Kath.. Okay ka lang ba?" tanong sakin ni Kylie.

"Oo nga, kulit ah."

"Para kasing hindi eh.. Ang tamlay mong tignan." nag aalalang sabi nya.

"Okay nga lang ako." naglakad lakad na kami at nag tingin din ng damit. Si Kylie at
Matt bumili ng mga shoes at damit pero ako hindi, wala akong sa wisyo mamili ngayon
tsaka wala din naman akong natipuhang damit ngayon.

Nag bayad na si Kylie at Matt, "Nakakapanibago ah? Di namili si Kath ngayon." sabi
ni Matt. Papunta na kami sa Pancake House. Paborito kasi ni Kylie dun kaya dun
nalang kami kakain.

Umupo na kami sa table, nahihilo na naman ako. Gusto kong humiga at ang init ng
hangin na lumalabas sa ilong ko. Gusto ko ng umuwi, gusto ko lang mag pahinga.

"Girl, ano bang nangyayari sayo? Namumutla ka! Kylie!" tinawag ni Matt si Kylie,
galing to sa restroom.

"Ano? Oh-- Kath? Bat.. Hala! Namumutla ka! Anong nangyari sayo?"

"Iuwi nyo na ko, hindi talaga mabuti pakiramdam ko eh." hinawakan ni Kylie yung noo
ko.

"Oh god! Ang init mo! Matt tara na, iuwi na muna natin si Kath!" agad naman nila
kong inalalayan tumayo.

"Ano ba kayo, ayos lang naman ako. Kaya ko naman tumayo."

"Kylie dyan lang kayo bibili lang ako ng paracetamol." sabi ni Matt. Pumunta na
kami sa kotse at inistart na ni Kylie yung kotse.

"Kath.. Pasensya na ah, dapat kasi sinabi mo naman na masama pakiramdam mo para di
na tayo tumuloy." malungkot na sabi ni Ky.

"Ano kaba, okay lang naman. Simpleng lagnat lang naman to eh."

"Kanina ba nung nasa bahay ka maayos pa pakiramdam mo?"

Umiling naman ako, "Hindi eh, pag kagising ko masama na pakiramdam ko."

Bigla ng dumating si Matt, "Okay ka na Kath?" tanong niya.

"Matt okay ka lang ba? Sa tingin mo magiging okay agad sya? Ikaw talaga!" sabi ni
Kylie kay Matt. Pinaandar na ni Matt yung kotse at tumungo na agad kami sa bahay.

"Yan, magpahinga ka na ha. Basta tawagan mo lang kami pag nangingisay ka na dyan
ah?" sabi ni Matt. Sira ulo talaga to.

Hinampas naman ni Kylie si Matt. "Mag stay muna tayo dito Matt!"

"Nako wag na, sige na umalis na kayo. Kaya ko naman sarili ko tsaka mag papahinga
na nga ako eh, magiingay lang naman kayo dito." natatawang sabi ko sakanila.

"Basta Kath ah! Sige na, alis na kami hahatid ko pa tong babaeng to."

"Sige, ingat kayo." at bumeso naman sakin si Kylie.

"Get well, Kath.."

LIAM

Pag kauwi ko galing opisina nadatnan kong nakahilata si Katherine sa kama. Yan, sa
kalalabas nya lagi pag uwi nya lagi nalang syang nakahiga. Wala kasing ibang ginawa
kundi makipag landian sa iba.

Nagpalit ako ng damit at humiga na sa kama, biglang tumunog yung phone ko.
Tumatawag yung secretary ko.

"Yes Caroline?"

[Mr. Martinez, may meeting nga po pala kayo kay Mr. Hernandez bukas.]

"Okay okay, thank you Caroline."

[You're welcome Mr. Martinez.]

KATHERINE

Tatlong araw na ang nakalipas simula nung umalis kami nila Matt. May lagnat padin
ako, pero binabale wala ko lang. Hindi ko pinapahalata kay Liam na masama ang paki
ramdam ko. Naglilinis lang ako ng bahay inaaliw ko yung sarili ko.

Hindi ko din sinabi kila Matt na hindi padin nawawala yung lagnat ko, baka kasi
sumugod yun dito at mag hysterical pa. Maagang umalis si Liam ngayon, pumasok sya.
Narinig kong mag uusap sila ng dad nya, may pag memeetingan sila daw sila.

Naglilinis ako ng kwarto namin ni Liam, nahihilo na talaga ako. Umiinom naman ako
ng paracetamol lagi pero hindi padin bumababa yung lagnat ko.

Gusto ko naring mag pacheck up, gusto ko narin kasi malaman yung dahilan kung bakit
hindi padin bumababa yung lagnat ko, tinawagan ko si Kylie at sinabi sakanya na
hindi padin bumababa yung lagnat ko at pupuntahan nya daw ako at sasamahang mag
pacheck up. Nagpalit na ko ng damit at hinintaysi Kylie sa sala.

Maya maya bumusina na yung kotse ni Kylie at lumabas nako ng bahay.

Mabilis kaming nakarating sa hospital. Inexamine ako ng doctor at kung ano anong
test pa ang ginawa sakin. Naghintay kami ni Kylie sa resulta.

"Okay.. Ms. Martinez, ayon sa resulta ng bloodtest mo. Positibo ka sa dengue,

kailangan mong ma confine dahil mababa ang platelet mo."

Bigla naman kaming nagkatinginan ni Kylie.. "Kath.."

"Okay lang yan.." sabi ko sakanya at pumayag nadin akong mag pa confine.

"Alam na ba ni Liam to?" tanong ni Kylie.. Umiling naman ako, hindi ko kasi sinabi
kay Liam na masama pakiramdam ko baka sabihin nyang nagiinarte lang ako.

"Ano ba yan Kath! Nako, Wait nga lang kokontakin ko si Matt." kinabahan naman ako
sa sinabi ni Kylie, akala ko si Liam yung kokontakin nya.

Maya maya naman dumating na si Matt, at umalis naman si Kylie. Sabi nya may
pupuntahan lang sya.

"Katherine naman.. Ano na bang nangyayari sayo."

"Matt naman eh, okay lang naman ako."

"Puro ka okay eh, halatang hindi naman! Kaloka ka girl! Hay nako. Oh eto tubig! Yan
lang gamot mo girl!" inabot nya sakin yung tubig at ininom ko to.

Dalawang oras na ang nakalipas pero hindi padin bumabalik si Kylie. "Matt, san ba
nagpunta si Kylie?" tanong ko kay Matt.

"Hindi ko nga alam eh, babalik din yun. Mag pahinga ka nalang."

LIAM

Nasa kalagitnaan kami ng meeting ng biglang nag ring yung phone ko. Dammit! Sino
naman to? "Excuse me."

Pag katingin ko sa phone ko si Kylie yung tumatawag, ano na naman bang problema
nito? May number ako ni Kylie kasi tinetext ako nito pag pinapabayaan ko daw si
Katherine. Pag nagtext nga tong babaeng to puro mura ang laman ng message. Sinagot
ko naman yung tawag.

"ANO?! NASA MEETING AKO NGAYON. ANO BANG PROBLEMA MO?"

[So what kung nasa meeting ka? Umuwi ka sa bahay nyo tapos kumuha ng damit ng asawa
mo, nasa hospital sya. Naka confine, puntahan mo sya dun wala syang kasama. May
pupuntahan pa ko. Itetext ko nalang sayo kung nasang hospital sya.] binaba nya na
yung tawag.

DAMMIT! Mukhang okay naman sya ah? Ano bang nangyari sa babaeng yun? May next
meeting pa ko! Tinawag ko si Caroline at sinabing ipa cancel na yung mga next
meeting ko. Agad naman akong pumunta sa bahay at kumuha ng mga damit ni Katherine.

Maya maya tinext na din ni Kylie kung saang hospital at anong room number ni
Katherine.

Pag kadating ko sa hospital agad akong tumungo sa room ni Katherine. Pag pasok ko
sa kwarto nya..

Walang patawad talaga tong babaeng to, pati sa hospital nakikipaglandian pa..

|09.15.13|

Chapter 14: Welcome Back >>

KATHERINE

"Nagtext sakin si Kylie, may pupuntahan daw sya. Sorry daw kung di sya nakapag
paalam biglaan daw kasi." sabi sakin ni Matt habang nakatingin sya sa phone nya at
binabasa yung text ni Kylie sakanya.

"Okay lang yun, sabihin mo mag ingat sya."

"Sent!" sabi ni Matt, sya padin ang kasama ko. Nagaalala na nga ako pano kung umuwi
na si Liam tapos hanapin nya ko? As if namang hanapin nya ko. Hindi pa alam ni Liam
na nandito ako.

"Kath.. Ang ganda talaga ng kamay mo, tignan mo naman yung akin oh. Panlalaking
panlalaki." nakangusong sabi ni Matt. Natawa naman ako sa sinabi nya at hinampas
sya ng mahina sa ulo.

"Baliw, malamang lalaki ka. Alangan namang kamay pambabae yan." hinawakan naman ni
Matt yung kamay ko. Sinukat nya yung kamay ko sa kamay nya at natawa maman sya.

"Maganda nga.. Maliit naman. Pff- HAHAHA!" natawa naman ako sa sinabi nya, hindi
naman ganun kaliit ang kamay ko ah. Tama lang ang laki nya para sa isang kamay ng
babae.

"Kath! Massage!" sabi nya, agad ko namang binigay yung kamay ko kay Matt at
minasahe nya ito. Alam nyang gusto kong minamasahe ang mga kamay ko nakakapag relax
kasi ako pag may nagmamasahe, at laging ginagawa ni Matt at Kylie yun sakin dati
nung college kami. Kabilang kamay ko kay Matt, at yung kabila naman kay Kylie.
Haha!

Biglang bumukas yung pinto, akala ko yung nurse na na mag checheck sakin pero
nagulat ako ng si Liam ang nakita ko. Pano nya nalaman? Bigla akong napangiti, pero
nawala agad ito ng makita kong kumunot yung noo ni Liam.
Akala ko lalapitan nya ko pero nilapag nya lang pala yung bag sa sofa at umalis na
agad ito. Akala ko pa naman pumunta sya para bantayan ako o ano. Pero hindi pala.
Tinignan ni Matt kung ano yung laman ng bag na nilagay ni Liam sa sofa, mga damit
ko pala. Kahit papano natuwa naman ako dahil naisipan nya naman na dalin yung mga
damit ko dito sa hospital. Pero sino kaya ang nagsabi kay Liam na nandito ako?
Hindi naman si Matt. O baka si Kylie. Siguro nga, si Kylie.

"Napaka walang kwenta talaga ng asawa mo girl! Iniwanan ka lang ng damit. Ni hindi
ka man lang kinamusta? Napaka tyaga mo at natitiis mo ang lalaking tulad nya!" sabi
ni Matt. Oo nga eh, buti nga natitiis ko pa si Liam. Mahal ko eh. Nginitian ko
nalang si Matt. Wala naman akong ibang masasabi na kaya ko sya natitiis kasi mahal
ko sya, ang hard pa naman mag salita nito ni Matt. Sasabihin nya na naman sakin
tanga ko. Pero totoo naman, kahit ako alam ko naman na nagpapakatanga na ko.

"Hay nako Katherine, naalala mo ba si Wayne?" nag nod naman ako. Syempre hinding
hindi ko din naman makakalimutan yung taong yun. Sya yung lalaking dalawang taong
nanligaw sakin nung 4th year high school ako hanngang 2nd year college. Yun nga
lang.. Binasted ko, si Liam talaga ang mahal ko eh. Ayoko namang gawing panakip
butas lang si Wayne.

"Nako! Isang model na yun sa Germany! Biruin mo Kath, sinayang mo sya. Mahal na
mahal ka pa naman nun tapos binasted mo lang. Sana kasi binigyan mo man lang sya ng
chance, matututunan mo din namang mahalin yun eh. Edi sana kung binigyan mo sya ng
chance hindi ka nagkakaganyan at edi sana sya ang asawa mo ngayon hindi yang Liam
Martinez na yan!" bigla namang kumunot ang noo ko. Hindi naman ako nag sisisi na
hindi ko man lang binigyan ng chance si Wayne dati. Alam ko naman kasi sa sarili ko
na si Liam lang talaga.

"Ayoko naman kasing maging panakip butas lang sya noh, ayoko din na masaktan sya.
Alam nya namang mahal ko si Liam simula dati pa. Tsaka bat ba natin pinaguusapan to
Matt? Ang tagal na nun!"

Bigla namang ngumisi si Matt. "Wala lang, nakikita ko lang kasi na mas mabuting
lalaki yun kaysa kay Liam. Nako wala nevermind! Sinayang mo lang kasi"

"Oo na, oo na." sabi ko, wala nadin naman na kong masabi matagal na din kasi yun.

Inabutan naman ako ni Matt ng gatorade. "Oh, inumin mo yan. Kung ayaw mo nyan eto
oh tubig." kinuha ko naman yung gatorade, mas gusto ko yung gatorade syempre.
Nasusuka ako pag tubig iniinom ko wala man lang kalasa lasa.

Pag kainom ko kinuha na ni Matt yung bote. Kinuha naman ni Matt yung iPad nya sa
bag nya at nag laro sya ng Plants VS. Zombies. Siguro boboringan na din si Matt
dito.

Pero mukha namang hindi, knowing Matt.. Mahaba ang pasensya dito at hindi iti
mainipin. Naghintay nga to dati sa Glorietta ng tatlong oras dati samin ni Kylie
eh.

Bigla ko namang naisip si Liam.. San kaya sya nag punta pag kalabas nya ng
hospital? Natuwa pa naman ako na pumunta sya dito. Nung nakita ko sya sa pinto
akala ko kaya sya pumunta para kamustahin ako, para alagaan ako. Pero mali ako..
Masyado kasi akong nag eexpect kay Liam na kahit alam ko namang malabong mangyari
yung nga ineexpect kong gawin nya.

Kailan kaya akong magagawang alagaan ni Liam?

LIAM
Shit! Nakakabadtrip talaga, sabi ni Kylie walang kasama si Katherine sa hospital.
May kasama na naman pala pinapunta pa ko. Fck, pina cancel ko pa yung iba kong
meeting para lang sa walang kwentang bagay.

Pag labas ko ng hospital agad agad akong bumalik sa opisina ko. Pag dating ko
tinawag ko agad si Caroline.

"Yes Mr. Martinez?" sabi nito sakin.

"Yung meeting na hindi natuloy kanina.. Sabihin mo i reschedule nalang bukas."

"Uhm.. Sir, hindi na po pwede eh. Nagalit nga po si Mr. Rivera at sa iba nalang daw
iooffer yung deal. I'm sorry Sir.. Pinilit ko naman po sila kanina pero ayaw na po
nila eh."

"Shit! Arrghh, fine." bigla naman akong umupo sa swivel chair ko. Lumabas na din si
Caroline ng opisina ko.

DAMMIT! Nawala na yung deal ng dahil kay Katherine! Bullshit! Wala na ngang silbi,
puro pa gala at puro pa landi ganyan pa ang ginawa at nag paimportante pa. Dapat
kasi hindi nalang ako tinawagan kung may kasama na pala. Sesermonan na naman ako ni
Dad. Saakin nya nga pinapaayos tong kompanya namin tapos ganito lang mangyayari.

Arghh!! Nang gigigil talaga ako. Sa sobrang asar ko tinext ko nalang sila Gene,
maginom kami. Para mawala nadin pag ka asar ko sa walang silbing babae na yun. Sa
totoo lang, simula ng dumating sya nasira na lahat lahat sakin.

Nagreply naman agad sila Gene at sinabing on the way na sila. Wala na din naman na
kong meeting dahil nga sa na cancel na. Dumiretcho na ko sa bar ni Gene. Pag dating
ko dun, nandun na agad si Gene at Zach. Umupo naman na ko.

"Oh anong problema natin Liam at bat napa aya kang uminom?" tanong ni Zach.

"Arghh, bullshit!" yun nalang nasabi ko at kinuha ko yung basang nakalagay sa mesa
at ininom ko agad.

"Nakakabadtrip! Nawala na yung deal namin ni Mr. Rivera ng dahil dyan sa walang
kwentang malanding Katherine na yan!" binagsak ko yung baso sa mesa.

"Woah woah! Watch your words man, ano bang nangyari?" tanong naman ni Zach.

"Tumawag kasi sakin si Kylie kanina at sinabi nyang nasa hospital si Katherine at
nadengue, wala daw kasama si Katherine dun kaya puntahan ko at dalan ko ng damit
dahil nga naka confine. Pag dating ko naman may kasama naman pala! Tangina, pina
cancel ko yung meeting para lang dun. Yun pala may kasama naman palang kalandian
dun. Bullshit!"

"Take a chill, Liam. Eh sino naman kasama ni Katherine dun?"

"Edi si Matthew." sabi ko.

"Matthew? Yung palagi nyang kasama dati? Akalin mong bumalik na pala yun! Ang tagal
nung nawala ah! Eh diba nililigawan nun si Katherine? Ay si Kylie ata eh. Takte di
ko alam kung sino sa dalawa dun." mahabang sabi naman ni Gene.

"Fuck, I don't care kung sino man nililigawan nung lalaking yun. Ang iniintindi ko
lang yung kompanya namin!"

"You know what Liam.. Hindi naman siguro kasalanan ng asawa mo na magkasakit sya,
malay mo din naman hindi alam ni Kylie na may kasama na pala si Kath kaya tinawagan
ka nya. At syempre kahit di ka naman tawagan ni Kylie responsibilidad mo pading
alagaan yung asawa mo." naaasar naman ako sa sinabi ni Zach.

"Eh bat lagi mo bang pinagtatanggol yung babaeng yun? Edi kung gusto mo ikaw ang
mag alaga dun. Palibhasa kasi masaya buhay mo sa asawa mo, mag kaiba tayo ng buhay
pare. Hindi tayo pareho."

"Eh gago ka pala eh! Sana naman kasi marunong kang rumespeto ng babae. Hindi purkit
alam mong mahal ka nya ginaganyan mo na sya! Wala namang ginagawang masama yung
asawa mo sayo pero pinagiinitan mo! Palibhasa kasi hindi ka marunong makuntento!"
tatayo na sana ko para sugudin si Zach pero bigla akong tinulak ni Gene.

"Tangina naman bro! Kung gagawa kayo ng kaguluhan wag naman dito sa bar ko, para
naman kayong mga gago eh. Parang yan lang pag aawayan nyo!"

Tinignan ako ni Zach at tumayo sya, "Balang araw mag sisisi ka din sa pinag gagawa
mo." sabi sakin ni Zach at umalis na.

Tangina wala akong pake. Hindi kasi nya ko naiintindihan at wala sya sa sitwasyon
ko ngayon. Nawalan na ko ng ganang uminom, tumayo na din ako at nagpaalam na kay
Gene, "Thanks bro, pasensya na." at umalis na ko.

Hindi ko nga alam kung san ako pupunta, parang wala pa ko sa wisyo umuwi sa bahay.
Pumunta ako sa lugar kung saan ako laging tumatambay pag sirang sira ang araw ko.

Nagstay ako ng mga higit trenta minutos. Kahit papano nawala na din yung pag kainit
ng ulo ko. Kaya napag pasyahan ko na ding umuwi. Gusto ko naring mag pahinga.

Pag uwi ko sa bahay, nagpalit agad ako ng damit t humiga na sa kama. Napansin ko..
Ang tahimik ng bahay, medyo nkakabaliw din pala pag mag isa ka lang sa bahay.
Walang ingay, walang presensya ng tao. Ikaw lang. Pero kahit papano medyo gumaan
din yung paki ramdam ko. Bigla nadin akong dinalaw ng antok.

KATHERINE

Hindi ako makatulog, ano kayang ginagawa ni Liam? Tulog na kaya sya? Nasa bahay na
kaya sya? Haay.. Di rin ako natulog agad kasi inasahan kong babalik din si Liam
pero wala talaga. Si Matt ang ngbabantay sakin ngayon, tulog na sya. Pinapauwi ko
na nga sya kanina pero ayaw nya at sya nalang daw mag babantay sakin. Nahihiya na
nga ako, ilang buwan nga lang si Matt dito sa pilipinas naaabala ko pa, imbis na
ispend nya yung araw nya sa mall o kung saan saan, nandito sya ngayon.. Nag
babantay sakin.

Minsan naisip ko.. Kahit hindi ako masaya sa asawa ko, masayang masaya naman ako sa
mga kaibigan ko. Parati silang nandyan para sakin, pag malungkot ako, masaya o kung
ano pa. Siguro kung wala sila sa tabi ko, baka nabaliw nako sa mga nangyayari sa
buhay ko.

Bigla kong kinuha yung cellphone ko, gusto ko sana itext si Liam.. Pumunta ako sa
messages at tinype ang pangalan ni Liam.

To: Liam

Goodnight Liam.. *erase erase erase*

Hey, how are you? *erase erase erase*

Haaay.. Hindi ko din alam kung anong titetext ko sakanya. Kaya nag bago yung isip
ko, di ko nalang sya itetext.

Tinignan ko si Matt. Itutuloy ba namin yung plan namin? Para kasing nawawalan lang
ako ng pag asa. Kahit na pagselosin ko naman yung asawa ko parang ganun parin.
Gusto ko talaga na kahit papano umayos yung pakikitungo nya sakin, kahit itrato nya
muna akong kaibigan. Pero hindi nya naman magawa, laging mainit yung dugo nya
sakin.

Naalala ko naman yung sinabi ni Matt kanina.. Oo nga, bakit hindi ko man lang
binigyan ng chance si Wayne? Bakit mas pinili ko pang mahalin yung taong hindi
naman ako mahal. Nandyan naman yung mga taong mahal ako. Minsan naisip ko, mahirap
ba kong mahalin? Yun lang naman hinihingi ko kay Liam eh, yung mahalin nya din ako.
Pero wala eh, ni kahit katiting na respesto hindi man lang nya naiibibigay sakin.

Pumayag ako sa kasal, kasi umaasa ako na kahit papano matututunan nya naman akong
mahalin.

Di ko namalayang tumutulo na pala yung nga luha ko, agad ko namang pinunasan to.
Buti at tulog si Matt, kung hindi magagalit na naman yun. Sasabihin nya umiiyak na
naman ako. Ayaw kasi ni Matt na umiiyak ako, lalo na si Kylie. Pero minsan wala
nadin silang nagagawa pag umiiyak ako. Napapansin ko nga na nahihirapan na sila
sakin. Napaka tigas daw ng ulo ko. Siguro naman kahit sino magkakaganito pag sila
nasa sitwasyon ko diba?

Hinihintay ko na nga lang yung panahon na mapapagod nako. Pero sa tingin ko hindi
ata ako mapapagod eh. Ganyan ko sya kamahal. Na kahit wala lang ako sakanya, kahit
ginagago nya lang ako. Mahal na mahal ko parin sya.

*poke poke* "Kaaath! Kaaaaath!"

Nagising naman ako sa pag kalabit sakin ni Matt. Kinusot ko muna yung mata ko at
tumingin sakanya.

Pangalawang araw na ko dito sa hospital, pero kahit isang beses hindi man lang ako
dinalaw ni Liam. Kada may pumapasok sa pinto ng kwarto ko inaasahan kong Liam yun
pero hindi. Si Matt, Kylie o yung nurse lang yung nakikita ko. Sinabi na din ng
doctor na pwede nakong umuwi bukas. Sa wakas makakauwi na din ako, ayoko na kasi
dito at miss ko na din si Liam.

"Bukas pwede kana makauwi, buti naman girl! Okay ka na ba? Maayos na ba ang
pakiramdam mo? Yung totoo ah!" tanong ni Matt.

"Oo naman! Maayos na maayos na!" masiglang sabi ko sakanya.

"Tama yan, at may mga gagawin pa tayo pag labas mo dito sa hospital." nakangising
sabi ni Matt.

"Ano naman yun?"

"Yung plano! Hay nako girl, di pa nga gumagana plano natin nag pasakit ka naman.
Pero dahil magaling kana itutuloy na natin to."

"Osige na nga, sige na nga." pagpayag ko. Please.. Sana mag work. Please.

LIAM

Pag gising ko, naligo agad ako at nag bihis. Hindi na ko kumain. Wala naman kasing
nagluto ng pagkain. Sa labas nalang ako kumakain bago pumunta sa opisina o kaya nag
papabili nalang ako kay Caroline.
Palabas ako ng bahay ng marinig kong bumukas yung gate ng bahay. Pag tingin ko si
Katherine, kasama si Matt at buhat buhat ni Matt yung bag ni Katherine. Buti may
balak ding umuwi tong babaeng to. Tinugnan ako ni Katherine at nginitian ako. Hindi
ko sya pinansin at sumakay na ko sa kotse. Inayos ko muna ulit yung neck tie ko.

Papaandarin ko na sana yung kotse ko ng napaharap ako sa gate. Hinatid pa nitong

babaeng to yung kalandian nya sa kotse. Kakagaling lang sa sakit landi padin ako
inaatupag. Patay sakin tong babaeng to mamaya.

Umalis na agad ako at pumunta na ng opisina ko. Pag dating ko dun, nakita kong
nandun si Dad kausap si Caroline.

"Dad."

"Mag usap tayo." sabi ni Dad habang masama ang tingin sakin. Pumasok naman kami sa
opisina ko at lumabas na si Caroline.

"Anong nangyari Liam?! Bakit mo pinabayaang mawala yun? Hindi mo ba alam kung gaano
kalaking kawalan nun? Nasan kaba nung mga panahong may meeting kayo?! Hindi mo
padin ba kayang patakbuhin tong kompanya natin ng maayos?!" taas boses na sabi ni
Dad.

Umupo ako sa swivel chair ko at tumalikod sakanya, kaya kong patakbuhin tong
kompanya. Sadyang umeksena lang talaga si Katherine nung mga panahong yun.

"Bastos ka talaga bata ka! Tatalikuran mo lang ako, san ka ba pumunta nung mga araw
na yun?!"

"Sa hospital! Nadengue si Katherine nung mga oras na yun! Ano ba mas importante
sayo?! Buhay ng tao o etong pesteng kompanya na to?! Kaya ko naman patakbuhin to
eh! Ano bang tingin mo sakin bata padin?" nagtaas na din yung boses ko kay Dad.

Parati nya kasing ipinamumukha sakin na hindi ko padin kayang patakbuhin tong
kompanya namin. Tangina makapag reklamo eh, bakit hindi nalang kasi sya dito?

Sinamaan ako ng tingin ni Dad, "Tandaan mo Liam. Ayos ayusin mo yang pag
pagpapatakbo mo nitong kompanyang to. Pag bumagsak parin to, humanda ka sakin."
sabi nya at lumabas na ng opisina ko.

Bullshit! Kung hindi kasi tumawag yang Kylie na yan! Bakit pa kasi ako pumunta sa
walang kwentang hospital na yun.

Pag kagaling ko sa opisina umuwi na agad ako. Pag kauwi ko nagluluto si Katherine.
Bigla namang uminit yung dugo ko. Hinatak ko sya.

"Aray ko Liam! Ano bang problema?"

"Problema?! IKAW! Ikaw ang problema ko! Pati yang kaibigan mo! Hindi mo ba alam na
sa iba na naibigay yung deal, tangina! Kung alam ko lang na may kasama ka na sa
hospital na yan edi sana hindi nako pumunta! Masyado kang paimportanteng malandi
ka. Wala ka nalang kasing ibang ginawa kundi lumandi at gumala! Wala ka man--"

Hindi na ko nakapagsalita dahil sinampal nya na naman ako. Akmang pag bubuhatan ko
nadin sana sya ng kamay pero pinigilan ko dahil nakita ko syang umiiyak. Bigla
naman nya kong tinaasan ng boses.

"Sumosobra kana Liam! Sobra sobra na. Sana naman kahit hindi mo ko itratong asawa
mo sana naman tratuhin mo naman ako bilang isang babae.. Sana naman kahit papano
may natitira ka pang respeto para sakin!" bigla syang pumunta sa lutuan at pinatay
nya yung apoy. Pag kapatay nya ng apoy lumabas sya ng bahay.

|09.17.13|

Chapter 15: Bonding >>

KATHERINE

Nasampal ko na naman sya, sobra na kasi sya eh. Sobra sobra na. Pag labas ko ng
bahay sumakay ako sa kotse ko, pupunta ako kay Kylie. Tinext ko na sya na
pupuntahan ko sya ngayon. Tinanong nya naman kung ano yung problema ko pero sabi ko
sakanya mamaya ko nalang sasabihin pag magkasama kami.

Maya maya nasa tapat nako ng bahay nila Kylie, pumasok na sya kotse ko. Pupunta
kami kila Matt ngayon. "Kath.. Ano bang nangyari? Anong probelma?" tanong ni Kylie.

"Mamaya ko nalang sasabihin, pag nandun na tayo kila Matt." Sabi ko.

"Okay. Basta Kath.. Lagi ka lang lalapit samin ni Matt pag may problema ka ah, wag
na wag mong sosolohin yan." nginitian ko naman si Kylie. Buti nalang nandyan sila.
Maya maya nandito na kami sa tapat ng bahay ni Matt. Pumasok na kami agad, sinabi
kasi ni Matt na pumasok nalang daw agad. Pag dating namin sa loob nagulat si Matt.

"Oh? Kath! Buti nakasama ka! May problema ka noh?" Sabi ni Matt. Napabuntong hinga
nalang ako.

"Ky.. Anong problema nya?" tanong nya kay Kylie.

"Hindi ko nga alam eh, di pa nya sinasabi. Oy Kath.. Wag mong sabihing sinaktan ka
nanaman ng asawa mo ah!" Sabi ni Kylie. Umiling naman ako.

"Eh ano bang nangyari?"

"Si Liam kasi.."

"Oo, girl alam namin si Liam ang problema mo. Ano bang ginawa nya?"

"Pag.. Pag uwi nya kasi, hinila nya ako. Galit na galit sya sakin.. Sinasabi nya na
nawala daw yung deal ng dahil sakin. Hindi ko maintindihan yung sinasabi nya. Kung
ano anong masasakit na salita yung sinabi nya sakin. Hindi ko na napigilan kaya
nasampal ko sya.. Galit na galit sya sakin." basag boses na sabi ko.

"Ang kapal talaga ng mukha ng asawa mo Kath!! Kakagaling mo lang sa sakit tapos
gaganyanin ka nya! Sira ulo ba talaga yang asawa mo! Dapat lang nasinampal mo yan,
dapat nga kaliwa't kanan eh! Iwanan mo na yan Katherine!" gigil na sabi ni Kylie.
Nilapitan naman sya ni Matt at hinagod yung likod nya.

"Chill Kylie.. Chill!"

"Chill?! Paano ako mag chichill kung ganun ginagawa ng Liam na yan kay Kath! Napaka
sama ng ugali. Hiwalayan mo na Kath!"

"No! Wag! Pano yung plan natin?" sabi ni Matt.

"Matthew? Naririnig mo ba nga sinasabi mo?" sabi ni Kylie sakanya.

"Oo naman girl noh! Ituloy natin yung plan."

"Wag na siguro.. Masasayang lang oras natin, kahit ano namang gawin natin hindi
magseselos si Liam. Mas lalo lang dumdumi yung tingin sakin. Sinasabi nya malandi
ako." sabi ko sakanila.

"WHAT? ANG KAPAL TALAGA!!! BAKIT SYA HINDI? MAKAPAGSALITA YANG ASAWA MO AKALA MO
KUNG SINONG MALINIS! SYA NGA SOBRANG LANDI! IWANAN MO NA!" Galit na galit na sabi
ni Kylie.

Napabuntong hininga nalang ako. Hindi ko na kasi alam kung anong gagawin ko,
naguguluhan ako.

"Kath, 3 chance. Pag gumawa sya ng katarantaduhan, palipasin mo muna. Pag gumawa
ulit palipasin mo ulit, pag gumawa ulit sya.. Iwanan mo na." sabi ni Matt. Nagulat
naman si Kylie sa sinabi nya.

"What?! No! Ano ba yan!"

Napapikit nalang ako, naguguluhan ako. Hindi ko din maintindihan si Matt, parang
nung dati lang sya na nagsasabi na hiwalayan ko na si Liam. Sinabi nya na mag Wayne
nalang ako. Pero ngayon.. Bakit ganyan na mga sinasabi nya.

"Fine.. Ikaw nalang mag desisyon Kath. Basta kung anong mapagdesisyunan mo.
Susuportahan ka namin." sabi ni Kylie. Lumapit sya sakin at niyakap ako.

"Thank you guys.." sabi ko, buti nalang nandito lang sila sa tabi ko.

"Nako Kath! Kalimutan mo muna yang asawa mo ngayon gabi. Magsleep over nalang kayo
dito! Gusto nyo?"

"Gustong gusto! Pero ano ba yan, dapat kanina mo pa sinabi habang papunta pa kami
para naman nagdala kami ng damit!" angal ni Kylie.

"Meron akong damit dyan! Hiramin nyo nalang."

"May damit kang pangbabae?" tanong ko.

"Baliw, yung t-shirt ko nalang at boxers ko hiramin nyo. Sige, dyan muna kayo. Baba
lang ako gagawa ako ng Nachos!" sabi ni Matt. Tinawag mo naman sya.

"Matt sama ko! Painom ng tubig." sumunod nako sakanya, gusto ko din kasi sya makita
kung pano gumawa ng nachos.

KYLIE

Nasa baba sila Matt at Kath. Hindi nako sumunod sakanila, feel na feel ko kasi yung
malambot na kama ni Matt eh. Pinagmasdan ko yung kwarto ni Matt. Black and white
ang pintura nito. Msyadong manly ang kwarto ni Matt. Sabi nya sakin Pink ang
favorite color nya pero napunta yung kulay ng kwarto nya sa black and white. Haha!

Tumayo at tumingin sa salamin. Tinignan ko yung katawan ko, tumataba na ba ko? Ang
dami ko kasing nakaing chocolates simula last last week. Bigay ni Matt yun,
pasalubong nya nung dumating sya. Parang hindi naman ako tumaba, napangiti tuloy
ako.

Nilibot ko naman yung kwarto ni Matt. Tinignan ko yung mga frame na nakasabit sa
ding ding ng kwarto nya. Nandun yung picture nya na nasa Paris sya at nasa ilalim
sya ng Eiffel Tower. Nandun din yung picture ni Matt nung baby sya. Ang cute cute!!
Sana baby nalang ulit si Matt. Haha! Napangiti naman ako sa susunod na picture na
nakita ko.. Picture namin ni Matt at Kath nung graduation namin. Naalala ko tuloy
nung aalis na si Matt papunta ng Paris. Iyak ako ng iyak nun, syempre mamimiss ko
sya. Sya kasi laging nagpapatawa samin ni Kath pag malungkot kami tapos aalis pa
sya.

Naalala ko, ilang buwan lang pala sya dito tapos aalis na ulit sya at babalik na sa
Paris.

Pumasok naman ako sa CR ni Matt. Malinis ang CR nya, natawa naman ako nung makakita
ako ng pang shave nya at wax. Ayos din tong si Matt noh. Lumabas nako sa CR at
binuksan ko naman yung Cabinet nya.

Ang ayos ng cabinet ni Matt. Organized! Sya lang ata yung lalaking ganto. Yung
ibang lalaki kasi parang bundok ng basura yung mga cabinet eh. Tulad ng ex ko nung
high school ako. Ang gulo ng cabinet. Yung tipong kung ano nalang yung mahugot
nyang damit yun na yung susuutin nya. Ayoko ng ganun.

Pumunta naman ako sa table na may puro relo ni Matt. Punong puno ng mga mamahaling
relo yung table na yun. Binuksan ko naman yung maliit na drawer sa ilalim ng nga
relo nya, may kwintas na heart.. Ang ganda! Echosera talaga tong si Matt, siguro
sinusuot nya to? Haha!

Pumunta naman ako sa terrace ng kwarto ni Matt. Ang ganda ng view! Sana dito nalang
ako nakatira, ang lamig pa ng simoy ng hangin. Eto pa naman yung gusto ko.

Nilibot ko pa yung kwarto ni Matt at tinignan yung mga gamit nya, maya maya narinig
ko nadin yung foot steps ni Matt at Kath, tumalon ako papunta sa kama at humiga
dun.

"Hooy." sabi ni Matt pag pasok nya ng pinto. "Feel na feel mo naman dito sa kwarto
ko noh?"

"Oo naman! Ang lambot ng kama mo ang sarap humiga!" bigla naman akong napatingin sa
hawak nya.

"OMAYGAD!! Nachos!" nilagay na ni Kath at Matt yung juice and nachos sa table.
Humiga na si Kath sa left side ko. Tumingin naman ng movie si Matt na pwedeng
panuorin namin. Sinister yung pinili nya.

Tumabi na si Matt sa right side ko at inabot na samin yung Nachos. Syempre, horror
movie yung pinapanuod namin di namin maiwasang tumili ni Kath. Si Matt naman
nanggugulat lang, di naman daw kasi nakakatakot yan at napanuod nya na daw. Mas
nakakatakot pa nga daw yung mukha ni Nancy Binay eh. Sira ulo talaga tong bading na
to. Natapos nadin namin agad yung movie.

"Ano pa gusto nyong gawin?" tanong ni Matt. Kinuha ko naman yung bag ko at
hinalungkat ko yung make up kit ko. Nagtaka naman sila Matt at Kath kung bakit yun
ang kinuha ko.

"Kath.. Make upan natin si Matt!"

"Go ako dyan!" sabi ni Kath at kinuha nya yung lipstick ko.

"Oy! Ayoko! Masisira ang beautiful skin ko! Mamaya pipichugi lang make up ni Kylie
ayoko nga!" sabi ni Matt. Kapal! Lahat ng make up ko branded noh. Haha.

"Dali na Matt! Pleaaaase!" nagpuppy eyes pa ko para mapilit sya.

"Ughh, fine!" nilagyan ko na sya ng foundation sa mukha. Tumayo naman si Kath.

Titingin daw sya ng damit na pwedeng isuot ni Matt na babagay daw sa make up na
lalagay ko.

Susunod na nilagay ko eyeliner, "Ano ba yan! Wag na kasi!" sabi nya. Jusko, ang
gwapo ni Matt. Bakit kasi naging bading to? Kung hindi lang to bading ako na
nanligaw dito. Kaso wala eh, parehong lalaki tipo namin.

Nilagyan ko nadin sya ng lipstick. Nung una pink yung nilagay ko pero hindi bagay
sakanya kaya red yung nilagay ko. Pag katapos ko sya lagyan ng make up tinawag ko
si Kath.

"HAHAHAHAHAHAHA!" malakas na tawa ni Kath, natawa nadin ako. Nakakatawa kasi yung
itsura ni Matt! Para syang bakla na nasa kalsada.

"Hahaha Matt! Para kang bading sa bar! HAHAHAHAHAHAHA!" sabi ni Kath kay Matt.
Natuwa naman ako at nalilibang si Kath sa ginagawa namin.

"Kylieee! Akala ko naman magiging maganda ako sa make up mo pero pinagmukha mo

akong baklang espasol!!" nakangusong sabi ni Matt. Nilapitan ko sya at kinurot yung
pisngi nya. Ang cute cute ni Matt pag ngumunguso.

"Kainis girl!" kumuha sya ng tissue at pinahid sa mukha nya. Kinuha ko naman yung
tissue at tinapon ko sa basurahan, kinuha ko yung make up remover ko at tinggal na
yung Make up ni Matt.

"Ano ba yan Matt! Ang KJ mo!" sabi ni Kath.

"Eh mukha naman kasi akong ewan eh! Ang pangit magmake up ni Kylie."

"Anong pangit! Hindi naman ah!" sabi ko.

"Oo nga maganda kaya para kang prosti! HAHAHAHAHA! Sayang wala akong nakitang damit
ba isusuot nya, wala akong nakitang bestida eh. Hahahaha!" tawang tawang sabi ni
Kath. Natawa naman ako, nakita ko si Matt nakasimangot na. Pikon talaga to. Hahaha!

"Matt.. Pikon na! Hahaha!" asar ko sakanya.

"Hay nako buti nalang flawless padin ang skin ko." nakangising sabi nya.

"Matt peram na ng damit mo! Gusto ko ng magshower." sabi ni Kath, pumunta naman si
Matt sa cabinet nya at kumuha ng damit. Binigay nya samin yung t-shirt at boxers
nya.

Akmang pupunta nako ng CR ng bigla akong hinarangan ni Matt. "Oopss, mga magaganda
dapat ang nauuna." sabi nya, binatukan ko sya. Sira ulo talaga to haha!

Nilapitan ko naman si Kath sa kama, naglalaro sya sa iPad ni Matt. Buti naman at
nalilibang sya, masaya din ako kasi nakita ko na ding ngumingiti at tumatawa si
Kath.. Parati ko nalang kasi syang nakikitang umiiyak eh. Bwisit talaga yang peste
nyang asawa!

"Ky.. Maganda pala tong Plants VS Zombies 2 noh. Akala ko ang boring. Pero maganda
pala marami ng pwedeng gawin!" sabi ni Kath.

"Oo! Naadik na nga si Matt dyan eh. Download mo na sa phone mo yan."

"Dodownload ko talaga agad to pag uwi ko sa bahay bukas, nagsawa nadin kasi ako
kakalaro ng Candy Crush kaya ito naman kakaadikan ko." natatawang sabi ni Kath.
Narinig ko ng bumukas yung pinto ng CR at nilabas nun si Matt. Wooo ang hot ni
Matt!! "Ang hot mo Matt!" sabi ko.

"Dyosa eh!" sabi naman nya, nakakatuwa din tong si Matt eh. Hindi mo talaga
aakalain bading sya, ang ganda ng katawan nya. Akalain mo ba naman? Bading na may
abs! Ang laking sayang mo Matt. Akin ka nalang sana! Hahaha nako pinagnanasaan ko
ang kaibigan ko hahaha!

Ako naman yung nagshower, pagkatapos kong magshower si Kath naman yung sumunod.
Natuwa naman ako sa damit na pinahiran sakin ni Matt. Ang sarap sa pakiramdam. "Oy
labahan mo yan ah. Balik mo sakin" sabi ni Matt.

"Aye aye captain!" sabi ko sakanya, humiga nako sa kama. Maya maya tapos nadin
magshower si Kath. Humiga nadin sya sa kama.

"Inaantok nako." sabi ni Matt.

"Ako din eh, tulog na tayo. Goodnight guys!"

"Goodnight!" sabay na sabi ni Matt at Kath, aba't yumakap pa tong bading na to

sakin hahaha!

KATHERINE

Ang saya ko ngayong gabi, nakakatuwa talaga tong mga kaibigan ko. Ang swerte swerte
ko talaga sakanila. Yung isang text at tawag ko lang sakanila nandyan na agad sila
sa tabi ko. Buti nalang sila naging kaibigan ko. Nalibang talaga ako sa mga pinag
gagawa namin kanina ang saya lang.

Hindi ako makatulog, siguro dahil hindi ko comformtable sa kama ni Matt. Sobrang
lambot eh, o namamahay lang talaga ako. Bigla ko namang naalala si Liam..

Hindi ko talaga alam kung anong gagawin ko, naguguluhan ako kung sino kay Kylie o
Matt yung papakinggan ko. Pero kaya ko naman mag desisyon sa sarili ko eh.

Haaay..

Dapat ko na ba talaga syang iwan?

|09.20.13]

Chapter 16: Secretary >>

LIAM

Kakagising ko lang, natulog ako agad kagabi alam ko naman kasing babalik din agad
yan si Katherine. Bumaba ako ng kusina pero tahimik padin, akala ko nandito na sya
at nagluluto ng iaalmusal ko pero wala.

Nagugutom na ko. Naligo na ko at nagbihis, sa opisina nalang ako kakain. Wala naman
kasing luto dito at tinatamad din akong magluto.

Pag dating ko sa opisina. Tambak tambak ulit ang gagawin ko, hindi mawala sa isip
ko ang paghihinayang sa deal na nawala. Sayang talaga yun! Wala akong ibang ginawa
sa opisina kundi ayusin yung mga papel na binigay sakin ni Dad. Dammit! Ang dami.
Maya maya natapos ko nadin. Nakaramdam nako ng pagod, sumakay nako ng kotse para
umuwi.

Pag kauwi ko, wala padin si Katherine. Akala ko nandito na sya pero wala padin.
Nagpalit ako ng damit at humiga sa kama. Naisip ko na naman yung trabaho ko.
Kailangan ko ng bagong deal para sa kompanya namin. Nakakainis naman kasi si
Katherine, kung hindi na siguro ako pumunta dun edi sana hindi na disappoint si dad
sakin at wala akong proproblemahin ngayon. Imbis na petiks petiks muna ko ngayon.

Magiging busy tuloy lalo ako. Pagod na pagod na ko. Kung pwede lang ayawan ko tong
ginagawa ko pero wala naman akong magagawa eh. Arrghh! Babalik pa kaya yung babaeng
yun? Pano pag hinanap sakin nila mom and dad si Katherine? Anong sasabihin ko?
Hindi ko naman pwedeng sabihin na lumayas sya. Tatanungin nila kung bakit, ang alam
kasi nila masaya ang buhay mag asawa namin ni Kath.

Ganto ba talaga buhay may asawa? Purkit nag away lang lalayasan ka agad?

KINABUKASAN. Pag gising ko wala padin si Katherine, mukhang wala ng balak umuwi yun
ah? Naligo na agad ako at nagbihis at pumasok sa trabaho. Hay nakoo, trabaho na
naman. Naiistress nako, nahihirapan akong mag hanap ng bagong kadeal.

Nasan nga pala si Caroline? Wala sya ngayon. Pag pumapasok kasi ako dito
sasalubungin nya agad ako bibigyan ng kape. Yan ang lagi kong pinapagawa sakanya
pero wala sya ngayon. Ugh, nevermind. Tinignan ko yung mga papers na nakapatong sa
table ko. Ang dami. Kumunot naman ako noo at uminit ang ulo ko.

Bigla namang bumukas yung pintuan ng opisina ko at may magandang babaeng pumasok.
Ang layo nya palang pero tanaw na tanaw ko na ang ganda nya, maganda din ang hubog
ng katawan nya, naka kulay pula pa sya at labas ang cleavage nya. Ang puti nya
lalong tignan dahil sa damit nya. Tumayo lang sya sa tabi ng pinto at parang may
hinihintay sya sa labas.

Maya maya pumasok si Mr. Dela Cerna. Ang ganda talaga ng babae, medyo hawig nya si
Anne Hathaway, nakakaturn on. Naglakad naman sila palapit sakin.

"Mr. Martinez? I'm talking to you.." bigla naman akong nagising sa kakaisip ko.

"Ahh.. Sorry, ano ulit yun?"

"Mr. Martinez this is Miss Tiffany Arevalo.. Your new secretary." nagulat naman ako
sa sinabi ni Mr. Dela Cerna. Woo! Ang swerte ko naman at ito yung bagong secretary
ko. Gaganahan akong pumasok nito araw araw.

"Ohh.. Anyway Mr. Dela Cerna, where's Caroline? Bakit pinalitan na sya?" tanong ko,
kailangan ko parin malaman kung bakit pinalitan si Caroline. Matagal ko nadin
kasing secretary sa Caroline at magaling talaga sya, mabait at masunurin.

"Naresign na sya Mr. Martinez, ang sabi nya may bago na syang trabahong pwedeng
mapasukan. Buti nalang at binigyan nya naman kami ng kapalit nya." sabi ni Mr. Dela
Cerna. Shoot! Buti nalang maayos yung ipinalit nya.

"So Miss Arevalo, iwanan ko na kayo ni Mr. Martinez. Mr. Martinez, kayo na po
bahala sakanya sabihin kung ano yung mga gagawin nya at yung mga ginagawa ni
Caroline dati." lumabas na si Mr. Dela Cerna at iniwanan kaming dalawa.

Umupo naman yung bago kong secretary sa upuan sa tapat ng table ko. "Ms. Arevalo..
Hmm." sabi ko, hindi ko kasi alam kung anong sasabihin ko, nasstar struck ako.

"What's your name again?" tanong ko.

"Tiffany." sagot nya.

"Ohh, so kaano ano mo pala si Caroline?" I asked.

"She's my cousin. May nakuha na kasi syang bagong work. Eh kailangan ko din naman
ng work kaya sabi nya sakin, yung place nya nalang sainyo yung ibibigay nya.
Pumayag naman ako kasi kailangan ko talaga ng trabaho." hinawi nya yung buhok nya
dahil natakpan nito yung mukha nya.

"Ah.. Buti nalang at nakahanap agad si Caroline. So may nasabi na ba sya sa mga
gagawin mo?"

"Ah, yes. Sinabi nya na." she's pretty pero parang boring nya naman kausap. Hindi
tulad ni Caroline, madaldal to at maraming kwento kaya kahit papano naaliw ako.
Pero siguro nahihiya sya? Bago palang naman eh.

Maganda talaga sya, maganda ang labi nya pati mga mata nya. Matangos din ang ilong
nya. Kulay brown ang buhok nya at kulot ito, pero hindi ganun kaganda ang pag
kakulot ng buhok nya. And I think it's not natural. Malaki din ang hinaharap nya.
Oh fck! She's so attractive!

Pero hindi naman sya sobrang ganda. Marami na din akong nakitang magandang babae,
siguro sa mga empleyado dito sa kompanya na to sya lang ang maganda. Haha! Maganda
din naman si Caroline pero hindi sya yung tipong ko babae. Pang secretary lang
talaga sya.

"Sinabi nya na ba na bago ako pumasok kailang may coffee ka ng binili?" nakangiting
tanong ko sakanya. Bigla namang nagiba yung itsura nya.

"Hindi nya nasabi, I'm sorry sir. Bukas po sigurado meron akong dala." sabi nya.

"It's okay.."

"Uhmm.. Sir. Eto na po ba yung papers na aayusin ko?" tanong nya, wow. Bago palang
sya gusto nya na agad kumilos. Well.

"Uhm. Yeah." sabi ko. Tumayo naman sya at kinuha yung papers na nakalagaysa table
ko.

Nakita ko yung kamay nya, walang singsing. Oh yeah! Single! Wala pang asawa o hindi
pa engaged. Swerte, napangiti naman ako. Hmm.. Buti pa sya hindi pa natatali.

|09.22.13|

Chapter 17: Disappointed >>

LIAM

DAMN IT! Where the hell are you Katherine? Pag uwi ko ng bahay wala padin sya. San
ba nag stay yung babaeng yun? Kailangan na nyang umuwi. I need her right now!
Inaasahan kong pag uwi nandito na sya pero wala, no sign of her..

Kanina ko pa sya tinatawagan pero hindi nya sinasagot yung tawag ko. Ganto ba sya
katigas? Parang yun lang naman yung sinabi ko, bat napaka sensitive nya? Yun lang
eh. Arrghh! Halos nakaka lagpas bente na kong missed calls sakanya. Tinetext ko din
sya pero wala talaga.

Mag e- eight pm na ng gabi. San ba sya natutulog? Wala nga man lang syang damit nya
na dinala nung umalis sya. Napaisip ako, baka na kila Kylie sya. Kinuha ko agad
yung phone ko at tinext si Kylie. After 5 minutes wala paring reply kaya tinawagan
ko na, pero bullshit! Wala.. Hindi rin sinasagot. Nababadtrip na talaga ako,
kailangan na nyang umuwi. Bahay nya padin to. Bahay namin.

Hindi na ko mapakali kaya lumabas ako ng bahay at sumakay ng kotse, agad agad akong
tumungo sa bahay nila Kylie pero walang tao. Patay lahat ng ilaw. Sumakay ulit ako
ng kotse pero hindi ko padin tinitigilan ang pag tawag kay Katherine, kung hindi
kay Katherine, kay Kylie..

Ilang minuto din akong nakatigil dito sa tabi ng high way, kinokontact ko padin
sya. Arrghh! What the hell is wrong with you Katherine? Kinontact ko ulit pero wala
padin. Pinapahirapan ba ako nitong babae na to?!

Umuwi na lang ako ng bahay, siguro nandun na si Kath. Baka naman nabasa nya yung
text ko at naisipan nya na ring umuwi. Pag ka dating ko sa bahay nakita kong bukas
yung ilaw. Pinark ko agad yung kotse ko at pumasok ng bahay pero pag tingin ko sa
paligid wala padin si Katherine. Damn it! Iniwan ko palang bukas yung ilaw kanina.
Akala ko nakauwi na sya. I'm so stupid.

Tinatawagan ko padin sya at tinetext. Napaisip ako, maybe she's with Matthew? No
no. I'm 100% sure she's with Kylie.. Katherine please go home! I need you.

Napahawak ako sa noo ko, Oh god.. Where is she? Where's my wife?

KATHERINE

Nakakarelax.. Ang sarap sa pakiramdam. Kakatapos lang namin mag pa spa nila Matt at
Kylie. Akalain mo yun nilibre kami ni Matt! Ang bait talaga ni Matt. Naglalakad
kami sa mall ngayon, uuwi na din kami sa bahay nila Matt.

Dalawang araw na din akong hindi umuuwi sa bahay, sinabi kasi ni Kylie wag muna
kong umuwi. Mag relax muna daw ako at mag enjoy kasama sila. Kasi daw simula nung
ikasal akong lagi akong stressed. Haggard na nga daw ako. Kaya nga kanina nag pa
facial kami ni Kylie. Sinamahan kami ni Matt. Ayaw ni Matt mag pa facial kasi daw
maganda na naman daw mukha nya at makinis.

Dun kami ni Kylie nag sta stay sa bahay ni Matt. Umuwi si Kylie kahapon para kumuha
ng damit namin, pinahiram nya ko ng damit. Wala naman kasi akong dalang damit nung
umalis ako ng bahay. Dapat nung nag over night kami uuwi na talaga ako. Kaso eto
talagang dalawa kong kaibigan, makulit at pinilit ako. Hindu naman sa napilitan
lang din ako pero gusto ko din naman talaga mag relax.

Sumakay na kami nila Matt sa kotse, kotse din ni Matt ang gamit. Sabi nga ni Kylie
kotse nya nalang kasi libre na ni Matt pero wala, kay Matt padin lahat! Ngayon lang
nanlibre ng ganto si Matt. Dati naman nanlilibre talaga sya halos araw araw pero pa
bongga ng pabongga yung libre nya. Nilibre nga nya kami ni Kylie ng damit. Napadaan
lang kami sa Forever 21 bigla na nyang sinabi pili lang kami ng gusto namin.

Onti lang kinuha kong mga damit kanina pero si Kylie talaga pinaka marami, akala ko
nga aangal si Matt kasi ang daming kinuha ni Kylie pero okay lang daw sakanya.
Enjoy our day lang daw.

Inistart na ni Matt yung makina at pina andar na yung kotse. Nasa back seat ako
nakaupo, usually pag umaalis naman kaming tatlo laging ako yung nasa back seat eh.

"Oh my god Kath!" gulat na sigaw ni Kylie habang nakatingin sa phone nya.

"Bakit? Anong meron?" tanong ko.

"Si Liam ang daming missed calls at text sakin. Nasan ka daw at umuwi ka na daw
sainyo." sabi nya, nagulat naman ako sa sinabi nya. Parang hindi ako naniniwala.
Alam ko namang gusto ni Liam na wala ako at hindi nya ko nakikita.

"Weh? Sus niloloko mo ko eh."

"Oo nga!" pinakita nya sakin yung phone nya at oo nga, puro missed calls ni Liam.
Pinakita nya naman kay Matt yung phone nya.

"Taray girl! May care na ang baby Liam mo!" natawa naman ako sa sinabi nya.

Kinuha ko yung phone ko sa bag, hindi ko man lang kasi to tinignan simula kaninang
umaga. Wala naman kasing nagtetext sakin, kung meron man sila Matt at Kylie lang.
Minsan sila mommy at daddy. Pag bukas ko ng phone ko halos lumuwa na yung mata ko
sa gulat.

124 missed calls and 37 messages. Oh my god! Seryoso? Pag bukas ko naman puro
pangalan ni Liam ang bumungad sakin. Binuksan ko yung mga text nya sakin.

Where are you Katherine? Go home.

Where the hell are you?

Answer my call!

Katherine, nasan ka ba? Tell me. Susunduin kita.

Sumagot ka naman!

Where are you? I need you now.

Puro yan ang laman ng text sakin ni Liam. Yung iba apat na beses nya sakin tinext.
Natuwa at napangiti naman ako sa huling text nya. I need you now.

Tumingin ako sa harap ng at nakita kong nakatingin sakin si Kylie at nagtataka ang
mukha. "Oh puro missed call din ba ng asawa mo?"

"O-oo eh.."

"Nako girl! Patingin nga ko ng phone mo." sabi ni Liam at inabot nya ang kamay nya
sakin, inabot ko naman yung phone ko sakanya. Binasa nya yung text kahit nag
ddrive.

"Anong sabi?" tanong ni Kylie.

"My god! Yun naman pala eh, hinahanap ka ng asawa mo. Baka naman narealize nyang
namimiss ka na nya? Nako girl. Keri mo na ba umuwi?"

Napaisip naman ako.. Gusto ko na din naman talaga umuwi eh, lalo na nung nalaman
kong hinahanap naman ako ng asawa ko kahit papano. Parang excited na tuloy akong
umuwi.

"Hoy Katherine! Ngingiti ngiti ka na dyan. Kinikilig ka noh? Di kana teenager!"

natatawang sabi ni Kylie.

"Pabayaan mo na girl, palibhasa ikaw hindi ka na kinikilig. Manhid mo kasi, pusong

bato ang peg mo!"

"Anong manhid ako? Hindi noh! Eh sa wala naman nag papakilig o nag kakagusto sakin?
Retohan mo nga ko Matt!"
"Meron yan di mo lang napapansin. Mag hintay ka lang girl, dadating din yan. Tignan
mo si Kath oh ngingiti ngiti na ng bongga malapit na mapunit yung labi. Hahaha!"
tawang tawang sabi ni Matt natawa na din naman kami ni Kylie.

"Grabe, hindi naman eh." sabi ko, hindi naman mapupunit sabi ko. Haha!

"Oh ano girl? Uuwi ka na ba?"

Hindi ako nakasagot agad.. Makakahindi pa ba ako sa asawa ko eh hinahanap nya na

ako at pinapauwi. "O-oo, uuwi na ko." nakangiting sabi ko.

Ilang minuto nakarating na din kami sa bahay ni Matt. Sabi ni Matt kahit mga 10 na
ko umuwi sa bahay namin ni Liam kumain daw muna kami. Nagluto si Matt ng carbonara.
Masarap magluto si Matt ng mga pasta, natuto lalo. France ba naman.

"Ganto girl.. Diba sinabi ko naman sayo tatlong chance?" sabi ni Matt bago sumubo
ng pasta. Nag nod naman ako.

"Kath, alam kong malakas kang babae.. Alam ko namang kaya mo pero pag napagod ka
sabihin mo lang. Pero kung ako sayo sundin mo din yung 3 chance rules ko for you!"

"Teka, ano nga ba ulit yang pauso mo?" tanong ni Kylie.

"Pag gumawa na naman ng katarantaduhan yung asawa nya palipasin nya muna, pag
gumawa ulit palipasin ulit. Pag gumawa ulit iwanan na nya." sabi ni Matt kay Kylie.

"Aba ang martir naman ni Kath nyan? Kath?" tumingin sya sakin. Nginitian ko lang
sya.

"Oo alam ko, martir sya. Edi panindigan nya pag ka martir nya. Diba Kath?"
tinitigan ko naman sila ng masama, eto talagang mga kaibigan ko oh. Haha! Pero..
Tama naman sila eh. Haay..

Gagawin ko yung sinabi ni Matt. Wala namang masama kung susubukan ko pero last na
yun.. Promise. Last na. Pag tapos naming kumain pumunta na kami sa kwarto ni Matt.
Inayos ko na yung gamit ko. Tinulungan naman ako ni Kylie.

"Uuwi ka na din Kylie?" tanong ko sakanya.

"Hindi pa uuwi yan." sabi ni Matt.

"What? Uuwi na din ako noh!" sabi ni Kylie.

"Wag muna, so ganun? After kitang ilibre na mahigit sampung damit iiwanan mo ko
dito? Wala akong kasama oh. Wala ka din naman kasama sa bahay nyo girl. Ang daya mo
naman!" nakangusong sabi ni Matt.

"Ehh.."

"Bahala ka dyan." pumasok naman si Matt sa CR.

"Hala kaa, ikaw kasi eh. Ang bait bait na nga ni Matt ngayon eh. Samahan mo na!
Haha!" sabi ko kay Kylie.

"S-sige na nga.." tumayo naman sya at pumunta sa pinto ng CR. "Matt.. Oo na

sasamahan na kita! Basta libre pag kain at lahat ah!"

Bigla namang lumabas si Matt sa CR. "Talaga girl? O m g!"

"Oo! Pagkain ah!"

"Yes ma'am!"

Natapos ko na ding ayusin yung gamit ko, nagpalit na din ako damit. Handa na ko,
handa nakong umuwi sa bahay.

"Girl.. Ingat ka ah? Pag sinaktan ka ng asawa mo as in physical iwanan mo na talaga

yan! Iignore mo na yung 3 chances oki?" sabi ni Matt.

"Oo. Thank you Matt!" niyakap ko sya, buti nalang sinabi nya yun.

"Kathyy, balitaan mo ko ah! Love you!" hinalikan naman ako ni Kylie sa pisngi.
Kahit mapanglait at mean yang bestfriend ko sweet din yan.

"Love you too!"

"Sige na nga umalis ka na kadiri na tayo eh! Haha! Byee!"

"Bye!"

"Kylie, Matt! Ingat kayo dyan ah. May nakita pa naman akong ano kagabi sa sala."
panakot ko sakanila. Sinamaan naman nila ako ng tingin. At sumakay na ko ng kotse
ko.

Uuwi na ko. Halos dalawang araw din, namiss ko yung bahay. Namiss ko din si Liam.
Hindi ko talaga maiwasang hindi mapangiti. Hinanap nya ko.. Akala ko wala syang
pake sakin. Akala ko wala na syang balak ako pauwiin.

Agad agad naman akong nakarating sa bahay, binuksan ko yung gate at pinark ko na
yung kotse ko. Nandito din yung kotse ni Liam.

Pag pasok ko ng bahay nakapatay yung ilaw. Tanging lampshade lang na maliit sa sala
yung bukas. Nakita ko si Liam nakahiga sa sofa, agad ko namang nilapitan si Liam.
Tulog sya.

"L-Liam.. Nandito na ko." sabi ko at tinapik ko yung pisngi nya. Nagising naman sya
at umupo sa sofa. Umupo naman ako sa tabi nya.

"Where have you been?" tanong nya, hindi naman galit yung tono nya. Hindi rin
malambing. Tama lang.

"K-kila Kylie." sabi ko, hindi ko masabi kay Liam na kila Matt dahil alam kong iba
ang iisipin nya.

"You're lying! Pumunta ako sa bahay nila Kylie kanina pero walang tao!" biglang
tumigas yung boses nya.

"Nandun kami sa bahay ng lola ni Kylie.. Walang tao dun kaya dun kami nagstay." pag
sisinungaling ko. Alam kong mali pero baka sabihan nya naman ako ng masasakit na
salita pag sinabi kong kila Matt. Hindi ko naman pwedeng sabihing bading si Matt
diba.

"Sana matuto kang sumagot ng tawag. Ano pang silbi ng cellphone mo." sabi nya at
tumayo sya.

"Sorry.. Nakasilent kasi yung phone ko." sabi ko, tumigil sya saglit pero umakyat
agad.
Tinignan ko naman yung kusina. Medyo magulo, kawawa naman yung Liam ko. Bat ko ba
kasi sya iniwanan. Sya siguro nagluluto mag isa dito.

Umakyat na ko sa kwarto namin, nakita kong nakahiga na si Liam sa kama. Nagpalit

ako ng pantulog ko at humiga na din sa kama. 11:30 na din kasi, tsaka pagod na din
ako.

"G-goodnight Liam." sabi ko.

"Bukas, dadating sila mommy dito. Kaya kita tinatawagan at pinapauwi kasi kailan
maabutan ka nila dito."

Bigla naman akong nalungkot.. Akala ko naman kaya nya ko tinatawagan at pinapauwi
kasi nga kailangan nya ko.. Pero yun lang pala. Dahil pupunta sila Mommy Lizette.
Akala ko naman kahit papano may pakielam na sya sakin. Wala padin pala.

|09.23.13|

Chapter 18: Dad >>

KATHERINE

Nagluto ako ng mga pagkain para sa kakainin namin mamaya pag dating nila Mommy
Lizette. Maaga talaga ako gumising para magluto, syempre gusto kong maging
presentable pag dating nila. Gusto ko din kasing matikman nila yung luto ko.

Naliligo si Liam sa taas, kakagising nya lang. Sinabi nya din sakin na on the way
na daw sila Mommy Lizzette. Sayang nga eh, wala sila mommy and daddy. Pumunta kasi
sila sa Bulacan ngayon may aasikasuhin daw sila, tinext naman ako nila mommy at nag
sorry kasi hindi daw sila makakapunta.

Maya maya bumaba na din si Liam sa kwarto. Naka v-neck sya, napaka perpekto talaga
nitong lalaki na to sa paningin ko. Bakit parang wala mang kapangit pangit sakanya?
Pag hindi sya nagsasalita mukha syang inosenteng lalaki na walang kaalam alam, pero
pag nagalit sya. Sobrang sakit ng mga salitang binibitawan nya.

"Malapit na daw sila." Sabi ni Liam sakin at umupo sya sa sofa at nilipat yung
channel ng tv. Kinuha ko na yung niluto kong carbonara at nilagay ko na sa mesa,
umakyat ako sa kwarto para mag ayos naman ng sarili.
*ding dong*

Ayan na, sila Mommy Lizzette na yun. Bumaba na ko sa kwarto at pinagbuksan sila ng
gate. Niyakap naman agad ako ni Mommy Lizette.

"Katherine! Namiss kita, nako ang ganda ganda mo talaga! Ang swerte swerte sayo ng
anak ko!" Masiglang sabi nya sakin. Natawa nalang ako, buti pa yung iba alam nilang
swerte si Liam sakin. Eh si Liam? Wala. Feeling nya nga siguro sya pinaka malas na
lalaki sa mundo dahil ako napangasawa nya.

Pumasok na sila sa loob ng bahay, binati naman ni Liam yung mommy nya at kinuha
yung mga dala nito at nilapag sa upuan. Lumapit naman sila sa dinning table
napangiti naman sila sa nakita nilang mga pag kain.

"Nako! Tamang tama! Gutom na ko at mukha masarap ang luto ni Kath! Napaswerte
talaga ng anak ko." Sabi ni Mommy Lizzette at tumingin sakin, nginitian ko naman
sya.

"Uhmm.. Kain na po tayo?" Tanong ko sakanila. Tumango naman sila at lumapit na sa

dinning table, inalalayan pa talaga ni Daddy Robert si Mommy Lizzette umupo.
Nakakatuwa silang dalawa, buti pa sila kahit matanda na hindi padin nawawala yung
sweetness nilang dalawa sa isa't isa. Ang sarap siguro nun sa pakiramdam.

Kumain kami habang nagkwekwentuhan, nasarapan naman sila sa luto ko at pinuri ako.
Kumain din si Liam kasama namin pero tahimik lang sya. Maraming kinwento si Momy
Lizzette sakin about kay Liam, nung bata daw si Liam baliktad daw mag suot ng
tsinelas at kung ano ano pa, natawa naman ako sa mga kinekwento nya at tinignan ko
si Liam. Nakakunot na ang noo, mukhang nababadtrip na. Tabi nga pala kami ni Liam
sa table. Syempre alam ko namang magpapanggap kami ngayon.

"Gusto ko ng mag ka apo."

Nasamid ako sa sinabi ni Mommy Lizzette, inabutan naman ako agad ng tubig ni Liam
at hinagod yung likod ko. Apo?! Seryoso? Napatingin lang ako sakanila ni Daddy
Robert.

"Hmm.. Yeah, gusto na din naman magkaron ng bagong Martinez diba hon?" Sabi ni
Daddy Robert at hinawakan yung kamay ni Mommy Lizzette. Uhh, ang sweet! Ang sweet
naman ni Daddy Robert, bat di namana ni Liam yun?

"Liam? Kath? Wala man lang kayong response?" Nakangusong sabi ni Mommy Lizzette.

"Ah, opo.. Magkakaron din po wait lang po kayo." Nagulat naman ako sa sinabi ko,
the f? Bat naman yun yung sinabi ko? Nagulat ako ng hinawan ni Liam yung binti ko.
Damnation.

"Nako hindi na nga kami makapag hintay! Nag pa check ka na ba sa doctor baka naman
may problem ka or something?"

"Uh.. Hindi pa po, siguro naman po wala namang problema." Ohhh god, ang awkward!

"Bat kasi di kayo mag out of town?" Sabi ni Daddy Robert.

"H-hindi na po kailangan." Sabi ko, alam ko namang ayaw ni Liam. Gustuhin ko mang
mag out of town wala akong magagawa ayaw nya at kung pumayag man sya napilitan lang
at kawawa lang ako noh.
"Katherine mabait ba ang anak ko? Hindi ka ba nyan pinapaiyak o sinasaktan?" Tanong
sakin ni Daddy Robert.

"H-hindi po, mabait po yang si Liam." Kung alam nyo lang po halos gabi gabi ata ako
umiiyak dahil sa mga ginagawa ng anak nyo.. Kung alam nyo lang. Gusto kong sabihin
sakanila yan pero hindi ko magawa. Ayoko din namang magalit yung mga magulang ni
Liam sakanya.

"Mabuti naman! Mukha namang mahal nyo ang isa't isa eh." Hindi po, ako lang ang
nagmamahal.

Nasasaktan ako. Syempre iniisip ng mga magulang namin na masaya kaming dalawa ni
Liam. Na mahal namin ang isa't isa.. Pero wala. Hindi nila alam na hindi ako mahal
ni Liam. Wala silang kaalam alam sa totoong nangyayari samin. Wala.

Natapos na din kaming kumain, niligpit ni mommy Lizzette yung nga pinggan pero
sinabi kong ako nalang gagawa. Pero ayaw paawat ni Mommy at tinulungan nya padin
ako. Ang babait talaga ng magulang ni Liam.

"Buti naman mahal nyo ang isa't isa.. Nung una kasi akala namin ng mga magulang mo
hindi ka mahuhulog sa anak ko, at hindi din sya mahuhulog sayo. Buti nalang.."
Nakangiting sabi nya sakin. "At gustong gusto talaga kita para sa anak ko dati pa."

"T-talaga po?"

"Oo.. Alam ko kasing matino kang babae, at alam ko din na ikaw lang ang magpapatino
sa anak ko." Ako? Hindi.. Nagkakamali kayo.

"At tsaka alam kong mabuti kang babae, napaka swerte talaga ng anak ko sayo. Nako
basta pag pinaiyak ka nyang anak ko sabihin mo agad sakin ha! Pipingutin ko tenga
nyan!" Natatawang sabi ni Mommy at natawa naman ako.
"Pinaka ayaw kasi ni Liam sa lahat eh yung pinipingot yung tenga nya, naasar yun
eh." Sabi ni Mommy.

"Ah opo!" Sabi ko, dapat kasi alam ko yun kasi asawa ako. Baka naman magtaka yun
kasi di ko alam.

Natapos kami ni Mommy Lizzette mag huga ng mga pinagkainan. Hinanap namin sila
daddy at Liam, nakita naming nandun sila sa grahe at naguusap. Niyaya naman ako ni
Mommy sa loob at kami nalang daw mag usap, tutal nag uusap din yung dalawang
lalaki.

LIAM

Nandito ako sa grahe ngayon, nag pahangin lang ako. Damn, gusto na nila mommy ng
apo? Eh pano kami magkakaapo kung ang arte naman ng asawa ko? Pssh.

Kinabahan ako kanina nung tinanong ni Dad si Kath kung pinapaiyak ko sya at
sinasaktan. Akala ko aamin sya pero pinagtakpan nya padin ako, medyo nakonsensya
din ako pero atleast..

"Son." Si Dad.

"Oh, dad."
"Kamusta naman kayo ng asawa mo?" Tanong ni Dad.

"O-okay lang naman kami, we're fine."

"Liam.. She's the one." Naguluhan naman ako sa sinabi ni Dad.

"Maswerte ka sa asawa mo. Kaya anak, wag na wag mong papakawalan ang asawa mo.
Bigyan mo din sya lagi ng oras. Ang mga babae gusto nila na lagi silang binibigyan
ng oras."

Naiintindihan ko kung ano yung pinapahiwatig na dad. My dad.. He's my idol. He

loves my mom so much. Kaya ganyan yung nga sinasabi nya.

"Yes dad." Sabi ko, wala akong masabi. Alam ko naman kasing hindi ko nabibigyan ng
oras si Kath.

"At wag na wag mong sasaktan ang asawa mo Liam, nakikita kong may mabuting loob ang
asawa mo at mahal ka nya. Mahal mo din naman sya diba?"

"Yeah I love her." Sabi ko, yan kang naman masasabi ko eh. Alangan sabihin kong no
edi nasapak na ko ni dad.

Nasasaktan ko si Kath, alam ko yun.. Pero hindi ko na kasalanan yun. Sinabi ko na

nga dati na eto ang kakalabasan ng pag payag nya sa kasal namin.
Napaisip naman ako, natitiis nya lahat ng kagaguhang ginagawa ko? Mahal nya talaga
ako. Nakaramdam naman ako ng konting konsensya dahil hindi ko manlang masuklian
yung pag mamahal nya ginagago pa sya.

"That's my son." Sabay tap ng balikat ko. "Basta kahit aong mangyari sainyo ng
asawa mo.. Ipaglaban mo sya at wag na wag mong susukuan."

My dad. He'a loyal, wala sa diksyonaryo nyang manakit at mang gago ng babae. I'm
his son, what the fuck happened to me?

|09.26.13|

Chapter 19: Tickets >>

LIAM

Kakauwi ko lang, buti nalang nakauwi na ko. Kakabukas ko palang ng pinto ng may
maamoy ako. Ano yun? Ang bangooo. Nagutom tuloy ako. Pag tingin ko sa kusina nandun
si Kath at nagluluto. Gutom na talaga ako kanina pa eh. Makapag hain na nga, kakain
ako dito ngayon. First time. Hindi ako binati ni Kath ah, wow sungit. Anong kayang
problema nito?

Dati rati binabati ako nito pag kadating ko sa bahay, tapos yayayain ako kumain
pero di ako kumakain. Haha! Tapos ngayon kung kailan gusto kong kumain hindi nya
yayayain. Tagal na nga nyang nawala sa bahay eh, magtatampo na ba ko?

Naala nung wala sya, hindi ko man lang mabuksan yung delata. Nakakainis! Alam ko
may ginagamit si Manang dati dito eh tapos umiikot yung delata. Ilang minuto din
yung linaan ko para sa delata na yun kasi ginamitan ko ng kutsilyo di man lang
nabuksan. Kaya naisip kong magluto ng bacon, tapos kinuha ko yung bacon sa freezer,
ininit ko muna yung frying pan. Alam ko may nilalagay na liquid bago magprito kaya
nilagyan ko ng tubig tapos biglang umusok. Natakot ako baka masunog ko yung bahay
kaya pinatay ko nalang at natulog ako ng gutom nun. Kaya ngayon kakain na talaga
ako ngayon.

Lumapit ako sa lagayan ng plato at kumuha ng dalawa, kumuha ng dalawang baso at

dalawang pares ng kutsara't tinidor at hinain ko na sa lamesa. Anong meron sa
ngayon bat ang sipag ko? Dala siguro ng gutom.

Tinignan ko si Kath bago umakyat, napansin kaya nya yung kasipagan ko? Pag akyat
pumasok sa banyo at nag shower, pag katapos nun nagbihis agad ako at bumaba agad
gutom na talaga ako at hindi ko na kaya. Pag baba ko nakita ko sa dinning table
kumukuha na ng kanin si Kath. Aba hindi ako hinantay. Gutom din?

Umupo nadin ako at kumuha na ng kanin at ulam. Kare kare, naalala ko si mommy
nagluluto sya nito. Tinignan ko si Kath kumakain lang, grabe ang tahimik. Galit
padin kaya sya sakin? Oh well.. Kakain nalang din ako.

Gutom talaga ako kaya nagsecond round ako, pag kakuha ko ng kanina bigla syang
nagsalita. "K-kamusta naman?"

Buti naman nagsalita na sya, hindi ko na kasi kinaya yung katahimikan. Awkward.
"Uh.. PAGOD sobrang PAGOD."

Pwede ko kayang labasan ng sama ng loob si Katherine? Puro nalang kasi ako trabaho,
tapos yung mga tropa busy din hindi ko na sila nakakasama busy din. Napupuno na ko
kaya lagi din siguro akong badtrip.

"Ahh, sa trabaho ba?" Narinig kong sagot nya, akala ko tatapusin nya na yung
usapan. Buti nalang tinuloy. Kailangan ko talaga ng makakausap ngayon.

"Oo, ang dami nilang binibigay na trabaho sakin. Lagi pa may meeting minsan lutang
na ko hindi ko na maintindihan nga sinasabi nila, iba iba kasing kompanya
nakikipagdeal sa kompanya natin." Sagot ko.

"Grabe naman yan, wala ka bang secretary?" Secretary.. Wala eh, hindi pumasok.
Nakakainis. Siguro may sakit kaya hindi pumasok.

"M-meron.. Di pumasok eh." Ang ganda nga eh, ang sexy nga eh. Ang puti. Naalala ko
nung una ko syang nakita. Hapit na hapit yung damit na suot nya. Naalala ko tuloy.

"Ahh, baka gusto mo ng tulong?" Tanong nya sakin.

"Hindi na, kaya ko naman. Nakakapagod nga lang kasi lagi nalang akong busy. Onti pa
lagi tulog ko." Sabi ko sakanya.

"Eh kasi nag lalaptop ka pa bago matulog." Natatawang sabi nya. Bago kasi matulog
tinitignan ko emails ko. Natawa din ako sa sinabi nya.

"Nagchecheck kasi ako ng emails."

"Ah.." Wala na, tapos na yung usapan. Tahimik na ulit kaming kumain. Pag tapos
namin kumain nag hugas na si Kath ng plato. Nilapitan ko naman sya, kinuha ko yung
platong hugas na at pinunasan.

"Liam, matulog kana.. Ako na." Sabi nya pero tinulungan ko padin sya, hindi pa ko
inaantok at wala naman akong ibang magagawa.

Pagkatapos namin mag ayos bg nga gamit sa kusina umakyat na kami sa kwarto, pumasok
si Katherine sa banyo at nag shower.

KATHERINE

Nagulat ako sa mga inasal ni Liam, bakit ang bait nya ngayon? Nakakapanibago pero
masaya naman ako. Nagulat nga ako kanina ng makita kong dalawang plato yung hinain
nya sa lamesa. Napangiti ako sa mga ginawa nya.

Lalo na nung kinausap nya ko, sumagot sya sa tanong ko. Dati kasi pag kinakausap ko
sya hindi nya ko pinapasin pero ngayon kinausap nya ako at nagkwento pa sya tungkol
sa trabaho nya. Wala na nga lang akong masabi sakanya, ang daldal nya din pala noh?

Hindi ko maiwasang hindi mapangiti, sana lagi nalang syang ganyan. Nagkwekwento
sakin. Handa naman akong makinig sakanya eh.
Tinulungan nya din akong maghugas ng mga plato kanina, nakakatuwa talaga. Sana lagi
kaming ganto. Nagtutulungan. Nag mamaha-- nah.

Hindi padin mawala yung mga ngiti ko sa labi, ano ba yan. Makapag shower na nga.

LIAM

Nagiisip ako kung anong pwede kong gawin para bukas dahil may meeting na naman ata.
Nagulat ako ng tumunog yung cellphone ko. Si Dad nagtext.

Buksan mo yung drawer mo dyan malapit sa kama nyo. May dalawang ticket dyan,
papuntang Singapore. If ever magustuhan nyong pumunta dyan ni Kath.

Pagkabasa ko tumayo agad ako sa kama at binuksan yung drawer ko. Oo nga! May ticket
nga. Singapore.. Parang gusto ko, oo sige para makaron din ako ng break. Si dad
naman mag aasikaso nun pag wala ako atsaka alam nya naman. Sya nga nagoffer ng
ticket eh.

Pwede kaya si Kath bukas? Sana wala syang lakad bukas o ano.

Bumukas na yung pinto at lumabas na si Kath, bagong ligo. Nakatowel pa sya. Dammit!
She's.. She's so sexy. Ang puti nya at flawless. Damn! Umiwas ako ng tingin
sakanya, ayoko namang mahuli nya akong nakatingin sakanya.

Kumuha sya ng damit nya at pumasok ulit sa banyo. Bakit sa banyo pa sya mag
bibihis? Para namang hindi kami mag asawa. Tss. Hay nako, basta kailangan malaman
ko kung free ba sya bukas.

Lumabas na ulit si Kath ng banyo, lumapit naman sya sa salamin nya at kinuha yung
blower nya. Umupo sya at binlower yung buhok nya. Dammit! Humiga ka na dito please.
May itatanong pa ko inaantok na ko.

After 10 minutes.. Natapos nadin sya sa pag papatuyo ng buhok nya, buti naman
natapos na kanina pa ko nag hihintay. Tumayo na sya at umupo sa kama. Akala ko
hihiga na sya pero bigla nyang kinuha yung lotion nya. What the.. Matulog kana!

Maya maya natapos nadin sya at humiga. Buti naman.. Nagulat naman ako ng hinila na
nya yung kumot. "Kath."

Tumingin naman sya sakin na mukhang nagtataka. "B-bakit?" Tanong nya.

Paano ko ba sasabihin to? "Uhm.. Free ka ba bukas?"

"Oo, hindi naman ako aalis bukas. Bakit?"

"Ano eh.. Uhm.. Bukas ano." Hindi ko masabi putek.

"Ano?" Tanong nya, mukhang gusto na nya malaman kung ano.

"Aalis tayo pupunta tayo ng Singapore bukas."

"A-ano?!" Gulat na tanong nya. Di nya ba narinig?

"Singapore nga, pwede ka ba?"

"O-oo.. Pwede.."

Buti naman at pumayag sya, akala ko may lakad na naman sya bukas. Gusto ko na din
kasing magrelax kahit ilang araw lang.
"Sige, bukas maaga tayo aalis. Goodnight!" Sabi ko at nagkumot na.

"Okay, goodnight Liam.."

Tulog na si Kath, wha the fuck hindi ako makatulog. Hindi naman ako uminom ng kape.
Something's wrong.. Ah! Hindi nya ko hinalikan ngayon bago matulog. Halos lagi nya
ginagawa yun eh, akala nya siguro pag ginagawa nya yun tulog na tulog na ko. Pero
hindi, minsan nga nagigising pa ko. Hm.. Well.

Makatulog na nga, maaga pa kami bukas.

|09.28.13|

Chapter 20: Singapore >>

KATHERINE

Nagulat ako sa mga inaasta ni Liam, kanina pinaghanda nya ko ng plato at naguusap
na kami. Tapos ngayon niyaya nya akong magpunta ng Singapore? Nananiginip lang ba
ko? Totoo ba tong mga nangyayari samin? Hindi kasi ako makapaniwala, hindi kasi sya
yung Liam na parang demonyo. Para naman syang anghel ngayon.

Hindi ako makatulog, siguro dahil nga sa excited ako sa mga pwedeng mangyari sa
Singapore. Ganun padin kaya sya? Maguusap padin ba kami. Hindi nya na ba ako
babalewalain? Sana naman hindi. Nakapikit lang ang mata ko, nararamdaman kong galaw
ng galaw si Liam, anong meron? Ayoko namang tanungin sya kaya nanatili lang akong
nakahiga.

Hindi ko sya nahalikan ngayon, hindi ko alam kung bakit pero nakaramdam ako ng
hiya. Baka kasi gising pa sya o ano eh. Pero gusto ko talagang gawin kaso ewan ko
ba kung bakit hindi ako makagalaw at nanatili lang talaga akong nakahiga dito.

Hindi padin mawala yung nga ngiti ko sa labi, buti nga hindi naman napapansin ni
Liam na nakangiti ako. Sabagay nakatalikod ako sakanya pano nya naman mapapansin
yun. Tanga mo Kath. Para tuloy akong teenager ngayon na kinikilig kasi pinansin na
ko ng crush ko, ngayon lang ako pinaghainan ng asawa ko at kinausap ng ganun. Sana
lagi nalang kaming ganito.

Maya maya ay tinamaan nadin ako ng antok, kailangan ko nadin matulog para naman may
energy kami bukas. Tulog na nga si Liam eh, halatang pagod sa trabaho.

KINAUMAGAHAN. Nagising ako sa pag tapik ni Liam sa pisngi ko. Pag dilat ko nagulat
ako dahil naka topless ang asawa ko. Nakatowel lang sya, at lalabas ng kwarto.
Tumayo naman ako sa pag kakahiga ko.

"Maliligo na ko sa baba, maligo ka na dyan. Pag katapos aalis na tayo, dun na tayo
kumain sa eroplano." Sabi nya at lumabas na ng kwarto.

Napangiti naman ako, ang aga aga ang ganda ng umaga ko. Tumayo na ako at kinuha
yung towel, pumasok na ako sa banyo at naligo. Pag tapos nun nagbihis na ko.
Pumunta ako sa cabinet ko at kumuha ako ng mga damit ko, 1 day and 1 night lang
kami ni Liam dun kaya kaonting damit lang yung kinuha ko. Tinignan ko naman yung
loob ng kwarto at hinanap yung bag ni Liam kung nasan, nakita ko naman yun sa tabi
ng kama at nakaayos na.

Bigla namang bumukas yung pinto at pumasok si Liam. Napatingin naman agad ako
sakanya, wet look.. Bat parang ang tagal nya namang maligo at nauna pa kong
natapos? Tumingin ako sakanya at nakatingin din sya sakin. Akmang lalabas na sana
ko ng pinto ng bigla syang nagsalita.
"Where are you going?" Tanong nya, hindi naman ako nakasagot agad. Ayoko lang
talaga syang makitang ganun, hindi ko alam kung bakit pero medyo naiilang ako.
Kahit gusto ko yung view.

"Uhm.. Iinom ng tubig." Sabi ko sakanya at lumabas ng kwarto. Pag kalabas ko ng

kwarto nakahinga din ako ng maluwag. Buti naman! Nahihiya din kasi ako baka
matulala na naman ako sakanya. Katulad dati nahuli nya akong nakatingin sa katawan
nya.

Umupo ako sa sofa, dito ko nalang sya hihintayin. Ayoko munang umakyat. Maya maya
bumaba na din si Liam at hawak nya na yung mga dadalin namin. "Let's go?" Sabi nya,
tumango naman ako at tumayo na.

Nilagay nya yung nga gamit namin sa likod ng kotse, sumakay na ko ng kotse at
sumakay na din sya. Tahimik lang yung byahe namin, hindi ko alam kung bakit hindi
nya na naman ako kinakausap. Siguro nga sandali lang tong mga nangyayari. Pero sana
naman tumagal.

Makalipas ng isang oras nasa Airport na din kami, agad naman na kami nakasakay ng
eroplano dahil sakto lang din ang pag dating naman. Sya ang naghawak ng mga gamit
namin. Naisip ko nga.. Ano kayang pumasok sa utak ni Liam at bakit nya ako inayang
mag punta sa Singapore?

Nakaupo na kami ni Liam ngayon, Sa bintana ako naka pwesto. Gusto ko talaga sa
bintana dahil nawiwili ako sa mga ulap. Di padin kami naguusap, gusto ko nga sya
kausapin eh pero nahihiya ako baka bumalik sya sa dating Liam na masungit at hindi
namamansin. Matagal tagal din akong nakatingin sa bintana, bumibigat yung mata ko.
Inaantok ako. Sumandal ako upuan at pinikit ko ang mata ko.

Nagulat nalang ako ng maramdaman kong hinawakan ni Liam yung pisngi ko at ipinatong
nya ang ulo ko sa balikat nya, bigla ko namang tinanggal yung ulo ko sa balikat
nya. "Sleep." Matigas na sabi nya. Wala naman akong magagawa kaya binalik ko nalang
ang pag kapatong ng ulo ko sa balikat nya. Inaantok na din kasi ako kaya ginusto ko
na din. Pero gusto ko naman talaga.

Nagising ako dahil sa pag hawak ni Liam sa hita ko. Binagon ko naman yung ulo ko sa
balikat nya at tumingin sakanya, "Mag lalanding na." sabi nya. Umiwas ako ng tingin
at nag ayos na. Liam talaga, bat sa hita pa. Nakashorts pa naman ako ngayon.

Bumaba na kami sa eroplano, dumiretso kami sa isang hotel.

Hindi ko alam kung anong mali kasi pinagtitinginan kami ng mga tao. May dumi ba ko
sa mukha ko o ano? Napatingin naman ako kay Liam at diretso lang ang tingin,
pupuntahan namin yung kwarto namin. Nakita ko namang may babaeng nakatingin kay
Liam. Tinignan ko yung babae at nilakihan ko ng mata. Pati ba naman dito habulin
padin to?

Nakarating naman kami sa kwarto namin, maganda ito at maganda ang view sa labas.
Nilapag nya yung mga gamit namin at humiga sya sa kama. "Gutom ka na ba? Labas
tayo." Sabi nya habang nakaunan sa ulo nya yung dalawang kamay nya.

"Uh.. Oo, pero pwede bang lumibot muna tayo dito?" Sabi ko, gusto ko naman kasi
talagang lumibot dito eh. Hindi pa naman ako nakakaramdam ng gutom. Tumayo na ko at
tumayo na din sya. Nauna syang maglakad pero tumigil ng makita nyang nakatayo padin
ako.

"Come on, what are you waiting for?" Sabi nya, sumunod naman ako sakanya. Parang
medyo nag susungit na naman si Liam. No please sana forever angel nalang sya.
LIAM

Ano bang nangyayari dito kay Kath parang wala sa sarili at lutang? Haay. Kanina
hindi ko alam kung nandiri ba sya sakin nung nakita nyang naka towel lang ako, pero
alam ko namang hindi sya mandidiri. Sa katawan kong to sino bang mandidiri dito?
*smirks*

Tapos kanina din nung makita ko syang nakapikit na pinatong ko yung ulo nya sa
balikat pero bigla nya namang inangat. Buti nalang pinatong nya ulit at natulog
sya. Ngayon naman nandito kami sa Universal Studio. Naglalakad lakad kami, ang
bilis nya nga maglakad eh. Ano bang problema nito at parang lumalayo sakin? Mabaho
ba ako o ano? Hindi naman ako mabaho alam ko naman sa sarili ko yun.

Umalis din agad kami sa Universal Studio at nag tumayo kami sa maganda view. Nakita
ko syang nakatingin lang sa view at ngumigiti. "Ang ganda noh?"

"Ah.. Oo nga eh, ang sarap sa mata." Sabi nya habang nakatingin padin sa view.

"Nagugutom ka na ba?" Tanong ko sakanya. Kanina kasi sandwich lang yung kinain nya
tsaka nagugutom na din ako.

"Oo eh."

"Kain na tayo, san mo gusto?" Tanong ko.

Nauwi kami sa Japanese restaurant dito. Nagulat nga ako at parang ang daming
inorder ni Kath? Samantala ako Katsudon lang at Tempura. Matakaw pala sya, ngayon
ko lang nalaman. Pero nakakatuwa lang kasi kahit ang takaw nya hindi naman sya
tumataba.

"Naubos mo?!" Gulat na tanong ko sakanya.

"Hehe.. Gutom kasi ako eh." Nakangiting sabi nya. Pero halatang ngiting nahihiya.

Nginitian ko nalang sya. Ngitian ko? Psh. "Liam gala pa tayo.." Sabi nya, hindi ba
to mapapagod? Pagod nga ako at gusto ko pa matulog eh.

"Punta na tayo sa hotel." Sabi ko sakanya gusto ko munang humiga kahit saglit.

"Sige na Liam..?" Makaawa nya, mukha syang pusa!

"Fine.. San ba?" Tanong ko. Napangiti naman sya at tumayo. Hinawakan nya yung kamay
ko kaya tumayo na din ako. Tinignan nya ako at bigla nya kong hinila. San naman
kami pupunta?

|09.30.13|

Chapter 21: Do I? >>

LIAM

What the hell. Hindi ko talaga alam kung saan kami pupunta ni Kath. Hatak hatak nya
padin ako at tumatakbo sya. Ang ligalig naman nito, pwede naman kaming maglakad
papunta dun bakit kailangan pang tumakbo?

Mga ilang minuto din siguro kaming naghihilaan ni Kath. At mabuti naman dahil
naglakad na sya at binitawan nya yung braso kong kanina nya pa hatak hatak. "San ba
talaga tayo pupunta Katherine?!"
"Dito." Sabi nya, tinignan ko kung nasan kami. Nandito kami sa isang ice cream
parlor. Tinignan ko sya at nakangiti sya sakin na parang bata. What the.. Stop it
Katherine.

"What?" Tanong ko. Bigla naman nawala yung ngiti nya.

"W-wala.. Gusto ko sanang kumain ng ice cream." Sabi nya, nag bago ang expression
ng mukha nya. Yung kaninang excited, biglang nalungkot.

"Sus.. Tara na!" Nauna na kong pumasok sa loob. Sumunod naman sya, umupo agad ako
sa upuan at umupo naman sya sa tabi ko.

"Dito ka, kaharap ko." Sabi ko sakanya. Pero tinignan nya lang ako. Nainis naman
ako, bakit ba lagi nya nalang akong tinititigan? Alam ko namang gwapo ako, pero
yung mga tingin nya iba.

Bigla syang tumayo, hinila ko yung sya pabalik sakin. "Ano?! Bibili na ko ng ice
cream." Iritang sabi nya at naglakad na papunta sa mga flavors ng ice cream. Bat ba
ang labo nito? Hindi ko sya maintindihan. Parang nagbabago sya. Ewan baka di lang
ako sanay.

Maya maya bumalik na sya at may dala ng ube na ice cream at may mga toppings pa. Sa
harap ko na sya umupo, pero hindi nya ko kinakausap at kumakain lang sya ng ice
cream. Ube pa yung flavor.. Pinaka kadiring flavor yan para sakin. Chocolate talaga
favorite ko. Psh..

Tinignan ko si Kath habang kumakain ng ice cream.. Maganda sya, oo maganda. Makinis
yung mukha, mahaba yung pilik mata, matangos yung ilong at mapula yung labi. Simple
lang sya pero maganda. Nagdadamit naman sya ng pang sexy pero hindi ko nakikita,
mga pictures lang nya nakita ko na naka dress sya o ano. Pag nasa bahay kasi naka
shirt sya.

"Uhm.. Ayaw mo ba?" Sabi nya, tinutukoy nya kung gusto ko ng ice cream.

"Ayoko.. Ayoko ng ube."

"Bakit naman?" Tanong nya, nagbago naman yung expression ng mukha nya.

"Chocolate favorite ko, ube naman pinaka ayaw ko." Sabi ko sakanya.

"Chocolate?! Yan naman pinaka ayaw kong flavor noh! Nakakaumay kaya." Sabi nya at
sumubo ulit ng ice cream.

"Anong nakakaumay? Masarap kaya, yan ngang ube kadiri yung lasa eh." Sabi ko
sakanya, eh totoo naman.

"Grabe ka naman! Natikman mo na ba?"

"Oo.. Nakakaumay nga!"

"Fine.. Tara balik na tayo sa hotel?" Sabi nya, sa wakaaas! Makakapag pahinga na
din ako. Pumunta naman kami agad sa hotel, pag dating naman sa hotel humiga agad
ako sa kama ko.

Humiga naman si Kath sa tabi ko. "Sana dun nalang tayo nagpunta sa California."
Sabi nya sakin, lumingon naman ako sakanya.

"Bakit naman? Ayaw mo ba?" Kunot noong tanong ko, nakakainis. Ayaw nya pa?! Badtrip
naman oh. Ayaw nya pala edi sana iba nalang-- tss.

"Hindi, ano kasi.. Gusto ko talaga magpunta dun, gusto kong libutin yun. Dun ko nga
gustong mag birthday eh. Kahit hindi birthday, basta pag may importanteng event
sakin gusto ko dun pumunta."

"Pwede ka namang pumunta dun." Shit! Bat 'ka' ang nasabi ko.. 'tayo' talaga ang
sasabihin ko.

Nginitian nya ko. "Makakapunta din ako dun." Sabi nya at tumalikod na sya sakin.
Dammit! Ano ba tong nasabi ko, bullshit.

Kakagaling lang namin ni Kath sa labas, nagpaalam kasi sya sakin kanina na
maglilibot lang daw sya sa labas. Sumama ako, ayos din kasi. Sya lang maglilibot
hindi man lang bya ko inaya? Pero sa totoo lang gusto ko talagang mahiga lang sa
kama. Pero gusto ko din naman malibot to. Kanina ang hyper hyper ni Kath, ngayon
nga wala na kong energy. Ang tagal din kasi naming nag stay sa labas.

Pag pasok naman namin sa kwarto humiga agad si Kath sa kama. Buti naman napagod din
sya? Ang hyper nya talaga kanina. Kung san nya matipuhang pumunta dadalin at
hahatakin nya ko papunta dun. Nagreklamo nga ako pero binara nya lang ako. Bat pa
daw ako sumama kung magrereklamo lang daw ako.

Humiga na din ako sa kama. Ang sakit ng katawan ko! Oo nga pala, bukas ng hapon
uuwi na agad kami. Sa totoo lang nakakabitin. Gusto ko pang mag pahinga, wala
munang trabaho. Kaso wala eh. Balik trabaho na naman.

Nagkumot na si Kath. Tumingin sya sakin, nahuli nya akong nakatingin sakanya kaya
iniba ko yung direction kung san ako nakatingin. "Goodnight.." Sabi nya.

"Goodnight.."

Zach Calling..

Tangina naman oh, hindi pa marunong mag hintay to?

"HELLO?! Malapit na ko mag hintay ka." Binaba ko na yung phone. Badtrip kasi
minamadali ako. Pupunta kasi ako sa bar ni Gene ngayon. Ngayon nalang din kasi kami
nagkaron ng time para mag sama sama eh. Nakauwi na pala kami ni Kath, kahapon pa.

Marami nadin akong nalalaman tungkol sakanya, yung mga hilig nya. Nagkwekwento sya
sakin. Sa totoo lang masaya syang kausap, kaya nga pag nananahimik sya gusto ko
ulit syang kausapin. Pero may mga oras na nahihiya ako. Ewan ko kung bakit.

Nagpark na ko ng kotse at agad ng pumasok sa bar. Nakita ko na sila Gene. May mga
iinumin na din kami. Umupo ako sa tabi nila.

"Buti naman dumating kana agad!" Sabi ni Gene.

"Ano ba kasing meron bat nyo ko minamadali?" Tanong ko sakanila. Kakina pa kasi
nila ko tinatawagan at sinasabing bilisan ko daw.

"Alam mo Liam.. Engaged na si Gene!" Sabi ni Jeric. Binatukan naman ni Gene si

Jeric.

"Gago to inunahan ako, ako nga magsasabi eh."

Natwawa naman ako sa nalaman ko. Engaged na si Gene? Kay Angel malamang. "Sus..
Kaya lang naman inaya ni Gene si Angel magpakasal kasi gusto nya lang--"
"Oy gago! Hindi ah! Mahal na mahal ko talaga si Angel at hindi ko talaga kayang
mawala sya sakin." Sabi ni Gene.

"3 downs! Tatlo na nagseseryoso sating lima ah!" Sabi ni Jeric. "Kami nalang ata ni
Liam gago dito ah." Tumawa naman sila.

"Hahaha! Eh ikaw na nga lang hindi ikakasal dito sating lima eh! Ikakasal na kami
ni Migz, ikaw wala pa? Tatanda ka na boy! Walang magaalaga sayo!" Sabi ni Zach. Mga
gago talaga to hahaha!

"Bat nga pala wala ka nung nakalipas na dalawang araw Liam?" Tanong sakin ni Gene.

"Ahh.. Nagpunta kami ng Singapore."

"Ni Kath?!" Sabay sabay nilang sabi. Ano bang nakakagulat dun?

"Mukhang nagseseryoso na si Liam! Pano ba yan malapit na mag 4! Ako nalang

matibay."

Tinulak tulak naman ako ni Gene. "Yieeee! Mahal mo na ba asawa mo?" Tanong nya
sakin. Huminga muna ko ng malalim bago mag salita..

|10.02.13|

Chapter 22: Confused >>

LIAM

"Yieeee! Mahal mo na ba asawa mo?" Tanong nya sakin. Huminga muna ko ng malalim
bago mag salita..

"Guys!" Si Migz. Umupo sya sa tabi ko at inayos ayos yung polo nyang gusot gusot.

"Ano nga palang meron at naisipan nyong mag inom?" Tanong nya samin.

"Ang tagal mo kasi dude! Magpapakasal na kami ni Angel!" Sabi ni Gene kay Migz.

"Nainggit? Kaya gumaya ka samin?" Natatawang sagot nya kay Gene.

"Asa! Mas maganda naman si Angel."

"Mas maganda yung akin!"

"Mas maganda si Charmaine, manahimik na kayo." Sabi ni Zach at uminom.

"Pero Liam, kamusta na kayo ni Kath?"

"Wala. Ayos lang." Sabi ko sakanila.

"Di mo na pinapaiyak?" Tanong Jeric.

"Ulol." Natawa naman sila.

"Kung ayaw mo naman sakanya ibigay mo nalang sakin, hindi ko sya papaiyakin tulad
ng ginawa mo." Natatawang sabi ni Jeric. Gago talaga to, hindi nya paiiyakin? Eh
sya nga yung dahilan kung bakit nagiba din yung tingin ko kay Katherine.

"Oo nga Liam.. Kay Jeric mo nalang ipaubaya yang asawa mo, willing naman ata syang
magbago. Hahaha!" Pangasar naman ni Gene. Aba mga sira ulo talaga to ah?!

"Ay wag na.. Ikaw na nakauna eh."

Naalala ko naman.. Yeah ako nga. Alam kong ako.. Bigla naman pumasok sa utak ko
yung mga pangyayari nung gabing yun. Fuck!

"Malapit na Summer! Swimming naman tayo."

"Mangingitim ako, kayo nalang!" Sabi ni Zach.

"Bading ka talaga noh?" Sabi ko sakanya, takot umitim. Haha!

Nagtawanan naman kaming lima, woooohh! Nabuo ulit tropa namin. Ang saya lang, ang
tagal din nawala ni Migz. Buti nalang naisipan din nitong bumalik.

Natapos din agad yung inuman namin. Hindi naman namin balak maglasing parang
celebration lang kasi nga ikakasal nadin si Gene. Kaya pagtapos namin uminom umuwi
na agad ako sa bahay. Pag uwi ko nakita ko si Katherine nakaupo sa sofa, naka ayos
sya.

"Uh.. Liam." Tumayo sya sofa at lumapit sakin. Naka black na pantaas sya at maong
na shorts at may bag. San naman pupunta to? Hindi naman kami aalis sa pagkakaalam
ko.

"Mm?"

"Ano.. Aalis ako."

"Alam ko, san ka pupunta?" Tanong ko sakanya, halata namang aalis sya kasi nakaayos
sya.

"Mag E-enchanted Kingdom kami." Natawa naman ako, mageenchanted kingdom pa sya?
Tapos ganyan suot nya?

Tinignan ko lang sya, okay lang naman pero ganyan suot nya? Psh. "K-kasama ko si
Kylie." Sabi nya, alam kong may kasama pa sya. Hindi naman ako tanga at hindi rin
sila tanga kung dalawa lang sila ni Kylie pupunta dun.

"At si Matt.."

*beeeep!*

"Uhm.. Una na ko Liam, uuwi din ako." Sabi nya at lumabas na sya ng bahay.

Sabi ko na eh, kasama na naman nya yun. Fine! Umakyat ako sa kwarto namin at
nagbihis. Di parin talaga nagbago. Tss. Humiga ako sa kama at kinuha ko yung laptop
ko. Nagcheck ako ng emails at kung ano ano pa. Damn!

KATHERINE

Hindi ko alam kung ayos lang ba kay Liam na umalis ako o ano, pero alam ko naman
ayos lang sakanya yun. Kung hindi naman ayos sakanya yun hindi nya ko papaalisin.
Tsaka late na din kasi nasabi nila Matt na mag e-ek kami. Biglaan talaga magplano
tong si Matt. Ugh!

Nakakamiss din, parang dati lang dun kami nagpupuntang tatlo nung mga college pa
kami. Ang bilis talaga ng panahon.. May asawa na ko. Pero ayos lang naman na mag
rides pa kami noh! Hindi naman ako mukhang losyang noh, baby face padin naman ako.
Siguro kung may anak na ko dun na ko hindi magrirides, syempre yung magiging anak
ko na yung mag rirides noh. Hmm.. Napaisip naman ako, mag kakababy kaya ako? Haay..
Parang ayaw naman ni Liam. At kung mag ka anak man kami feeling ko aayawan nya yun.
Ayaw nya nga sakin eh, sa magiging anak pa kaya namin?

Teka, bat nga ba eto pinagiisip ko? Di pa naman mangyayari yun.

"Oh my god! Namiss ko talaga ang EK! Buti nalang narinig ko sa Radio nung isang
araw!" Sabi ni Matt.

"Halata ngang namiss mo, kaya ng nung narinig mo yun sa radio tinawagan mo agad ako
at nag schedule ka agad na mag e-EK tayo! Kath sya sisihin mo!" Sabi ni Kylie. Nung
tinext kasi ako ni Kylie kagabi, nainis ako kasi kinabukasan kami agad aalis. Di
man lang ako nakapag ready.

Di tuloy ako nakapag paalam ng maayos kay Liam. Alam ko namang wala syang paki
kahit mag paalam ako, pero bawat at least ko nagpapaalam talaga ako sakanya para
alam nya kung nasan ako.

"Hay nako! Aminin mo na kasi na gusto mo din, pumayag ka nga agad nung sinabi ko
eh."

"Eh.. Oo na panalo kana! Kainis." Haha! Pag si Matt talaga kausap mo, minsan wala
ka ng masagot. Ang daming sinasabi eh.

Malayo layo yung byahe namin, buti na nga lang kotse ni Matt yung ginamit nya eh.
Kung kotse ko or kotse ni Kylie gagamitin, hindi kami pupunta dito. Ang layo eh!

Kinuha ko yung phone ko at naglaro ng Plants VS. Zombies 2. Gusto ko lang maglaro,
nakakaadik kasi eh. Si Matt naman at Kylie usap padin ng usap.

"Oy alam mo ba Kath! Si Matt may mga larong GTA sa ps3 nya!" Sabi ni Kylie sakin.

"Oh ano naman? Kahit nga ako naglalaro ng GTA eh!"

"Wala lang, natuwa lang ako hahaha!" May saltik talaga tong si Kylie.

Pero ang weird din ni Matt, minsan naiisip ko pano kaya kung lalaking lalaki sya?
Ang gwapo naman kasing bading ni Matt eh! Minsan nga parang mas gugustuhin mo pang
maging lalaking lalaki si Matt kasi mas bagay sakanya at ang hot nya.

Kaya siguro hindi nya din kami maiwan ni Kylie kasi kaming dalawa lang nakakaalam
kung ano talaga ang tunay na sya, kahit kapatid nya or parents nya walang alam. Ang
alam nila lalaki si Matt. At kahit sinong tao din na nakapaligid sakanya alam na
lalaki talaga sya.

Pano kaya kung lalaki si Matt? Hmm.. Sino kaya magiging girlfriend nya? Hahaha! Ano
ba tong mga iniisip ko. Hmm.. Sabi nya kasi hindi pa daw sya nag kakagirlfriend
kasi nga daw ang trip nya boyfriend.

Mga ilang oras din tsaka kami nakarating sa EK. Malamang si Matt ulit ang nagbayad
ng ticket namin. Pag si Matt talaga ang nag aya, galante eh. Kaya hindi rin kami
napapa hindi ni Kylie eh. Haha!

Pag pasok namin sa Anchors Away agad kami sumakay, buti nalang at maikso lang ang
pila kaya nakasakay kami agad. Pag katapos namin sa Disc-O magic naman. Nagpahinga
naman kami saglit at umupo sa bench, madali kasing mahilo tong si Kylie pero hindi
naman sya afraid of heights.
Bigla namang nawala si Matt sa tabi namin, hinanap ko pero wala. Baka nag CR
siguro. Hinagod at tinanong ko naman si Kylie kung ayos na sya, tumango tango naman
sya at nag ok sign pa.

"Oh, tubig at mini donuts." Inabot nya kay Kylie. Inabot naman sakin ni Matt yung
Hotdog with sandwich.

Alam kasi ni Matt na yung favorite ni Kylie na bilin dito sa EK ay mini donuts. Ako
naman hotdog with sandwich lang masaya na ko. Haha!

"Thank you Matt! Ang bait mo talaga!" Niyakap naman ni Kylie si Matt pero kumalas
naman agad si Matt.

"Girl ano ba wala yun! Chumachansing ka na naman sakin eh!"

"Eh wala lang.. Parang may boyfriend na din kami ni Kath eh. Diba Kath? At ikaw yun
Matty babe!" Pinisil pisil ni Kylie yung pisngi ni Matt. Si Kylie talaga pag
nangigil pumipisil talaga ng pisngi.

"Ano ba girl. Stop it nga!"

"Ay.. Ano ba yan. Tara na nga dun naman tayo sa Flying Fiesta."

Pumunta naman kami agad at nakasakay din. Pag tapos namin nag Rio Grande kami, mga
naka tatlong ulit din kami sa Rio Grande pero ang halos nabasa ay si Matt! Hahaha!

Pag tapos namin sa Rio Grande nag Extreme naman kami. First time ko sumakay dun,
nung last na punta kasi namin ni Kylie dito hindi kami sumakay eh, pero yung iba
naming blockmates sumakay. Ang taas nakakatakot kasi pero pag nakasakay kana ayos
lang naman. Depende na sa tao yun.

Sumakay din kami ng Space Shuttle. Yun talaga yung pinaka favorite naming sakyan
tatlo. Marami pa kaming sinakyan at pagtapos nun kumain na kami. Libre ulit ni
Matt! Nako pag naging lalaki tong si Matt napaka swerte ng magiging girlfriend
nito! Puro ba naman si Matt may sagot ng lahat.

Matapos namin kumain na pag pasyahan na naming umuwi. Mag se seven na kasi at
malayo pa yung ibabyahe namin.. Ilang oras ulit ang binyahe namin. Di ko namalayang
nakatulog na ako.

"Jusko ang bigat!" Bigla akong nagising sa narinig kong salita. Pag mulat ko ng
mata ko nakita ko si Matt buhat buhat ako at nandito na kami sa gate ng bahay
namin.

"Nako Matt! Di mo ko ginising pasensya na! Baba mo na ko." Binaba nya naman ako.

"Kanina ka pa namin ginigising ni Kylie eh mukhang antok na antok ka kaya binuhat

na kita." Sabi nya at nagboses lalaki sya. Jusko Matt!

"Sige na, uy thank you ah! Hatid mo si Kylie sakanila ah." Sabi ko sakanya.

"Oo naman! Sige na, matulog kana. Babayuu!" At umalis na si Matt. Natawa naman ako
kasi pabulong nyang sinabi yung babayu.

Pumasok na ko ng bahay, nagulat ako ng may naramdaman ako gumalaw. Nakapatay kasi
yung ilaw. Binuksan ko yung ilaw at nakita ko si Liam sa kusina, gumagawa ng kape.

"Gising ka pa pala.." Sabi ko sakanya.

"Baka tulog na tss." Kinuha nya yung kape nya at umakyat na sa kwarto.

Ano na namang nangyayari kay Liam? Parang nung mga nakaraang araw okay kami. Lalo
na nung nasa Singapore kami. Ang moody talaga nya. O panandalian lang yung pinakita
nyang mabuting pakikitungo sakin?

|10.05.13|

Chapter 23: Damnation >

LIAM

Mag eeleven na, hindi padin ako nakakatulog. Pano ba naman, tinext ako ni Dad at
sinabi nyang tatawagan nya ako. Hintayin ko daw ang tawg nya pero hanggang ngayon
wala padin. Inaantok na talaga ako kanina pa, tsaka wala padin si Katherine? Naah.

Bumaba ako sa kusina para gumawa ng kape, hindi talaga ako marunong kung pano mag
tancha ng kape. Pero bahala na! Basta mapigilan ko lang yung antok ko. Habang nag
lalagay ako ng kape narinig kong bumukas yung gate. Tumingin ako sa bintana at may
nakita akong lalaki.

Si Matthew siguro. Oo nga, si Matthew nga at buhat buhat nya si Kath. Tss,
maglandian ba sa bahay namin? Bumalik na lang ako sa kusina at nilagyan ko na ng
mainit na tubig yung kape ko. Biglang bumukas yung pintuan at nakita kong
naglalakad na si Kath. Magulo ang buhok nya at halatang bagong gising.

Binuksan nya yung ilaw. "Gising ka pa pala.."

"Baka tulog na tss." Kinuha ko na yung tasa ng kape ko at umakyat na sa taas.

Pumunta ako sa terrace ng kwarto.

Ang tagal naman tumawag ni Dad. Kanina pa syang 10 nagtext pero wala padin yung
tawag nya. Mga ilang minuto din akong nakatayo ng biglang nagring yung phone ko.

Dad calling..

"Hello Dad?"

[Liam, kailangan mong pumasok ng maaga bukas. Marami kang gagawin dun, wag kang
uuwi ng hindi mo naayos lahat yun okay?]

Ughh! Dammit! "Okay Dad." Binaba ko na yung tawag. Yun lang sasabihin nya? Akala ko
naman importante. Sana tinext nya nalang sakin edi sana natulog na ko. Psh.

Kinuha ko na yung tasa at naglakad papuntang kusina. Nakita kong wala si Kath sa
kwarto, nasan na naman yun? Bumaba na ko, nasa sofa si Kath nakaupo lang. Nilagay
ko na yung tasa ko sink. Aakyat na sana ako ng makita kong nakaupo padin si
Katherine.

"Hindi ka pa ba matutulog?" Inis na tanong ko sakanya, bat nakaupo lang sya dyan?
Hindi ba sya napagod sa kakarides o ano? Nilapitan ko sya at nakita ko syang
namumutla at nagluluha yung mata nya.

"Wha-wha-why are you crying?!" Tanong ko, namumutla sya na para syang nakakita ng
maligno sa labas. Tinignan nya lang ako sa mata at binaba nya ang tingin nya,
sinundan ko naman yung pagbaba ng mata nya at nakita kong may gagamba sa kaliwang
hita nya.
"HAHAHAHAHAHAHAHA! Mmmp-- HAHAHAHA!" Di ko napigilang tumawa, pinitik ko agad yung
gagamba at nawala na ito sa legs nya. Nakakatawa yung itsura nya! Hahahaha!

"Oh, wala na." Sabi ko, aakyat na sana ako sa kwarto ng makita kong nakaupo padin
si Kath sa sofa.

"Wala ka bang balak umakyat?!" Tanong ko.

Bigla naman syang tumayo at nauna ng umakyat sakin. Umakyat na din ako at wala si
Katherine sa kama, nasa banyo sya. Humiga na rin ako sa kama. Lalo kong naramdaman
yung antok, kanina pa talaga ako inaantok. Buti nalang tumawag na si Dad.

Maya maya lumabas na din si Kath sa banyo. Pag tingin ko sa mukha nya, halatang
kakaiyak nya lang. Ganun ba talaga sya natakot sa gagamba? Tss. Bat ko pa sya
pinagtawanan kanina.

Humiga na sya sa kama, nagkumot agad sya at tumalikod sakin. What the hell is wrong
with her? It's just a stupid little spider. Nagbabago sya, hindi naman sya ganyan.
Hmm.. Well.

KINABUKASAN. Maaga ako papapasok ngayon, dahil nga sinabi ni Dad. At alam ko na na
marami akong gagawin sa opisina ngayon. Nakakainis. Parati nalang. Pag dating ko sa
opisina ko sinalubong agad ako ni Tiffany.

"Goodmorning Sir Martinez!" Bati nya sakin sabay abot ng kape, magaling naman si
Tiff. Alam nya narin lahat ng ipinapagawa ko at gusto kong ginagawa nya.

"Goodmorning Tiff." Yeah, Tiff. Her nickname..

"Uhm Sir, yung nasa table nyo po inabot po sakin ni Mr. Martinez kahapon wag daw po
kayo aalis ng hindi tapos ang lahat."

Pag tingin ko sa table ko may tambak tambak na papel dun. Dammit! Napakunot naman
yung noo ko. Nakakainis, okay lang naman na madami dahil sanay naman na ako, pero
doble na to ng mga pinapagawa sakin.

"Uhm.. Sir gusto nyo po bang tulungan ko nalang kayo?" Tanong sakin ni Tiffany.

"Uh.. Yeah, sure sure." At tinulungan nya nga ako.

Mabait sya at madaldal din. Talaga mag pinsan sila ni Caroline. Nagkwekwento sya
tungkol sa buhay nya. She's 22 years old at may boyfriend sya.. But I'm hotter than
her boyfriend.

Mga ilang oras ang nakalipas at malapit ng matapos ang ginagawa naman. Ang swerte
ko talaga sa secretary ko maganda na, matalino at mabait pa.

Naalala ko si Kath, kanina pag gising ko nasa sala sya at nanunuod. Hindi nya na ko
binabati. There's something wrong with her. Dati pag gising ko binabati nya agad
ako. Pag aalis din ako papasok ng opisina lalapit sya sakin para sabihing mag ingat
ako. Hmm.. Why do I care? Ugh. Dapat nga okay ako kasi hindi nya na ko kinukulit.

Maya maya natapos nadin kami, tinignan ko kung anong oras na at 5pm palang. Ang
bilis ng oras! Parang kaninang tanghali lang ako umalis, at ang aga kong natapos.
Thanks to Tiffany, siguro kung ako lang gumawa nito baka inabot ako ng 10pm.

"Thank you Tiffany."

"No problem Sir, basta kayo." Nginitian nya ko. "Sir may bawi kayo ah!"
"Yeah yeah.. Sabihin mo lang kung ano." Nginitian ko sya at lumabas na ng opisina.

Where to go? Wala naman kasi akong mapuntahan. Wala sila Gene nasa mga opisina din
sila ngayong mga oras na to. Umuwi na lang kaya ako? Yeah! Uuwi na lang ako.
Manunuod nalang ako ng NBA.

Sumakay ako agad ng kotse at nagdrive na pauwi, agad naman akong nakauwi dahil
hindi traffic. Woo! Dapat lagi nalang ako ganto kaaga umuwi. Ang swerte ko talaga
sa secretary ko. Napapadali nya yung nga gagawin ko.

Pag pasok ko sa bahay nakita ko si Kath, nakaayos sya. Naka blue na dress at
nakapusod yung kulot nyang buhok. Napatingin ako sakanya, Sh-she's beautiful..

Sa pagtingin ko sakanya hindi ko namalayan na nasa harap ko na pala sya.

"Liam, pupunta ako sa engagement party nila Sharelle." Sabi nya, aalis na naman
sya?! Bakit ba lagi nalang syang umaalis at sino naman kasama nya?

"Okay." Sabi ko, hindi ko matanong kung sino kasama nya. Tsaka hindi ko kilala yung
Sharelle na sinasabi nya, hindi ko pa narinig yung pangalan na yun. Baka naman
ibang lalaki kasama nya? Baka siguro kaya rin sya nagbabago. Hmm.. Wala akong pake
kung umalis sya o kung sino man kasama nya.

Umakyat at sa kwarto at nag palit agad ng damit, pag baba ko sa sala wala na si
Katherine, tumingin ako sa bintana at kakaandar lang ng sasakyan nya..

MATT

Dalawang linggo nalang pala at babalik na ko sa Paris, bat parang ang bilis? Pero..
Masaya naman eh, atleast nakasama ko si Kylie... At Kath. Namiss ko talaga sila.

Nag enjoy ako sa mga pinag gagawa namin habang nandito ako. Hmm.. San pa kaya kami
pwedeng mag punta? Eh kung may beach kaya kami? Or try din naming mag out of town?
Alam ko namang ayos lang sakanila yun noh! Single naman sila.. Well si Kath, she's
married but her heart is single. Haha!

Hmm.. Eh kung mag beach kaya kami? Yeah! Oo mag beach nalang kami. Kaso kaming
tatlo lang? Oo masaya na yun kahit kaming tatlo lang. Gusto ko na din kasi sulitin
yung mga araw na nandito pa ko sa Pilipinas. Hindi ko nagawa.. siguro di ko na
magagawa. Haaay..

Tinawagan ko si Kylie para tanungin nya kung gusto nta ba na mag beach kami.
"Girl!"

[Hey yo!]

"Girl tara beach tayo sa Wednesday!"

[What the? Wednesday agad? Ano ba yan baka may lakad ako nun!]

"San ka naman pupunta?"

[May date ako girl! Yamot ka, meron akong date ikaw wala. Hahaha!]

"Ay.. sayang naman! Basta girl pag hindi natuloy, call me.. babush!!"

Ugh.. Sayang..
|10.08.13|

Chapter 24: Stupid Engagement Party >>

LIAM

Isang oras na ang nakalipas nung umalis si Kath, wala akong magawa dito sa bahay.
Nakakasawa naman kung manunuod lang ako ng tv. Wala namang kwenta yung mga palabas
at ang cocorny pa. Dammit! Ang boring! Eh kung mag club nalang kaya kami nila
Zach? Kinuha ko cellphone ko at tinawagan ko si Zach.

[Dude, napatawag ka?]

"Nasan ka?" Medyo maingay kasi yung kabilang linya.

[Nandito ako sa engagement party nila Joseph.]

Joseph? Parang kilala ko yun.. "Joseph?"

[Oo, yung syota ni Sharelle.]

Hindi ko nga kilala yun eh.. Teka-- "Sharelle?!" Yun yung sinabi ni Katherine
kanina. Sharelle.

[Yeah, bakit?]

"San yan?"

[Itetext ko nalang sayo, mamaya na magsisimula na.] binaba nya na yung phone.

I don't know pero gusto kong pumunta sa engagement party na yun. Wala akong magawa
at nabobored ako dito. Maya maya na received ko na yung text Zach. Nagpalit agad
ako ng damit at pumunta agad kung saan yung place na yun.

KATHERINE

Kakarating ko lang sa engagement party nila Sharelle. Si Sharelle nga pala, friend
ko nung college kasama ko sya sa cheerdance. Nakakatuwa nga dahil ikakasal na sila
ng boyfriend nya simula nung college. Buti pa sila nagmamahalan. Nakakainggit
tuloy..

Wala pa si Matt, nagpasama kasi ako sakanya. Si Kylie kasi wala, pinuntahan yung
daddy nya kaya si Matt nalang yung sasama sakin ngayon pero wala padin sya.

Kinuha ko yung phone ko at tinawagan si Matt, nagpapark na daw sya ng sasakyan.

Wala kasi akong makita na kakilala ko dito eh, masyado maraming tao.

"Katherine?"

Pag lingon ko, nakita ko si Rizelle. Lumapit sya sakin at niyakap ako. "My god
Katherine! Ang sexy sexy mo na!"

Natawa naman ako sa sinabi nya, hanggang ngayon ganyan padin si Rizelle. "Dati pa
kaya!" Nagtawanan naman kami.

"Kath.." Pag lingon ko, si Matt.

"Oh, Matt! Nandyan kana pala." Sabi ko.

"Matt! Ikaw ba yan? Gumwapo ka lalo ah! Kayo padin pala si Katherine hanggang
ngayon." Tumigin sya sakin at nginitian ako.

Kumunot naman yung noo ni Matt at tumingin sakin at kay Rizelle. "Ay.. H-hindi ba
kayo?" Nahihiyang sabi ni Rizelle.

"She's married." Biglang sabi ni Matt.

Nanlaki naman yung mata ni Rizelle at tumingin sakin. "Oh my goood! Hindi ko man
lang nabalitaan kinasal ka! Hindi mo man lang ako inimbita nakakatampo ka naman!"

"Sorry naman.. Ikaw talaga matampuhin ka msyado." Biro ko sakanya.

"Sorry Matt ah, akala ko kasi kayo ni Katherine dati eh. Eh kasal na pala tong si
Kath.. Edi si Kylie pala yung pinopormahan mo?" Tanong nya kay Matt. Pinipigilan ko
lang matawa.

"Yeah.. Sya nga." Sabi ni Matt. Lalaking lalaki ang boses nya pag kaharap nya ibang
tao pero pag kami lang nila Kylie jusko.

"Nako! Si Kylie pala.. Nung college pa kasi tayo akala ko si Kath. Hahaha sige na
hinahanap na ko ni Jelo eh."

"Jelo? Kayo padin?!" Wow.. Sila padin, ang tagal na nila.

"Uhmm.. We're married."

"Wooow! Ikaw nga din tong hindi nagiimbita nung kasal mo eh! Ang tagal nyo na,
kailan kayo kinasal?" Tanong ko sakanya, hindi ako makapanilawang kasal na sila
ngayon..

Tapos sa susunod naman si Sharelle at Joseph naman.. Nakakatuwa talaga barkada

nila.

"Hinahanap nako ni Jelo eh, next time nalang! May utang ka din saking kwento ha.
Sige, see you around!" Naglakad na sya paalis.

Umupo na ko sa upuan at umupo nadin si Matt sa harapan ko.

"Kaloka! Napag kamalan pang tayo!"

"Oo nga eh, akalain mong iniisip pala ng iba may pinopormahan ka saming dalawa ni
Kylie hahaha!" Di ko talagang akalin ganun yung iisipin ng iba samin, di man lang
naisip ng iba na bading si Matt.

"Nako, si Kylie pa tuloy na sabi ko! Pero ayos na yun, alangan namang sabihin kong
ikaw eh kasal ka nga at malalaman din nila yun noh!" Nilapag nya yung phone nya sa
table. "Gusto mo ng drinks?"

"Yes yes, kuha ka dali." Tumayo naman sya at kumuha nga.

Habang kumukuha si Matt ng drinks namin, tinignan ko yung phone nya. Pag kabukas ko
picture nila ni Kylie na kinrop ako. Humanda talaga sakin tong bading na to,
talagang kinrop ako?!

"Here.."

"Walangya ka!" Sabi ko sakanya at halatang nagulat naman sya.

"Bakit? Problema mo girl?"

"Bat mo ko kinrop sa wallpaper mo?!" Mataray na tanong ko sakanya.

"Loka ka! Pinakelaman mo na nga lang phone ko hindi mo pa kinalkal ng maayos.

Nandyan ka, i-slide mo sa right!" Inislide ko naman at nandun nga yung picture ko.

"Pero kahit na! Pag bubuksan yung phone mo kayo lang ni Kylie ang makikita! Eh ako
pag inislide lang." Sabi ko at umaacting na nagtatampo.

"Haha! Para kang tanga girl." At nagtawanan naman kami.

Maya maya nagsalita na si Joseph sa harap.

"Ehem, Haha I'm sorry, I'm sooo nervous."

Nakuha naman ni Joseph yung attention ng mga tao.

"Shar, hindi ko akalain na aabot tayo sa ganito. Na napagtanto ko na ikaw na pala

ang babaeng mamahalin ko pang habang buhay. Minahal na nga kita ng 7 years. Syempre
kaya na kitang mahalin ng matagalan.. Ng habang buhay."

"Naalala mo pa ba yung unang pagkakakilala natin? Yung nasa canteen ka, nakaupo
tapos natapunan ko ng softdrinks yung bag mo. Ako hinding hindi ko makakalimutan
yun, kasi kung di ako dumaan sa side na yun. Edi sana wala tayo dito ngayon.
Sharelle Alonzo.. I can't wait to spend the rest of my life with you.."

Nakatingin si Joseph kay Sharelle at lumapit na din si Sharelle kay Joseph..

Nakakatuwa sila, hindi ko akalain aabot sila sa ganito. At nakakatuwa din yung
sinabi ni Joseph, may pag ka cheesy din pala tong lalaki na to? Haha!

"Girl.. Nagkaron ba kayo ng engagement party ni Liam?"

Parang nanigas naman ako sa tinanong ni Matt. "O-oo.."

Nagkaron kami ng engagement party pero hindi ganito.. Yung mga taong inimbita lang
dun ay yung mga pamilya namin, hindi rin ganun ka engrande yung engagement dahil
madali lang naman daw to at babawiin nila sa kasal namin.. Nung una nga sinabi pa
sakin ni Liam na sabihin ko kila mommy na wag na mag engagement party. Pero hindi
ko sinabi. Syempre para kahit papano makaexperience din ako nito kahit alam kong
masasaktan lang ako.

"Sus! Tara nga, maghanap tayo ng mga kabatch natin dito." Tumayo naman si Matt at
tumayo na din ako.

Pumunta kami sa gilid, tumitingin tingin kami kung may kakilala ba kami.

Nakita ko naman si Aliyah at Ken sa isang table.. Sila parin ba? Grabe talaga
barkada nila nagtatagal mga mag boyfriend at girlfriend.

Hinila naman ako ni Matt, at nakita ko si Jerome.

Binati namin ang isa't isa at nag simula ng magusap si Matt at Jerome, syempre
boses lalaki si Matt. Pero bat parang natural lang sakanya yung boses nya? Haha!

LIAM

Pagka park ko ng kotse ko, tinext ko agad si Zach na sunduin ako dito. Wala kasi
akong dalang invitation dahil hindi naman talaga ako invited dito.

Dumating naman agad si Zach. "Bat ba gusto mong pumunta dito? Ano bang meron at
nagmadali ka pa atang nag punta dito?"

"Wala, maaga kasi ako natapos sa trabaho ko kaya maaga din akong nakauwi eh wala
naman akong magawa sa bahay. Wala din si Gene."

"Ah, tara na.." Naglakad na kami papasok sa loob, nakita ko si Charmaine sa table.
Umupo naman si Zach sa tabi nya at dun naman ako sa harapan nila.

"Nandito ka pala?!" Mataray na sabi ni Charmaine sakin. Sus.

"Iniwan mo na naman siguro si Kath sainyo noh?!"

"Babe, tama na." Sabi ni Zach kay Charmaine at hinawakan yung kamay nya. Dapat lang
na pakalmahin nya yung dugo ng asawa nya, parati akong pinagiinitan.

"Dude.." Inabot sakin ni Zach yung baso ng wine. Ininom ko naman. Maya maya
nakaramdam ako ng kung ano..

"CR lang ako dude." Sabi ko kay Zach. Tumayo naman agad ako hinanap yung CR. Fck, I
need to fcking pee.

Kanina pa ko libot ng libot pero hindi ko padin mahanp kung nasan yung CR nila.

Maya maya natanaw ko na din yung kung nasan yung CR, pumunta ako dun pero pag
lingon ko sa kabilang side may nakita ako.. Damn.

Hindi ko nalang pinansin yun at pumunta nalang ako sa CR. Pag tapos ko, nakita ko
si Zach papalapit sakin. "Kaya pala gusto mo pumunta dito.. Ayos lang yan dude.

Tinignan ko lang sya at lumabas na agad ako at sumakay na sa kotse.Dammit!

She's with Matthew! Kaya ba ganyan sya kasi lagi nyang kasama yung lalaki na yun?!
Natutuwa na nga ako sakanya, at nagenjoy na naman kami nung nag bakasyon kami tapos
si Matthew parin?! That's bullshit.

Nagiging mabait na nga ko sakanya tapos ganyan padin sya, nakikipag landian padin
sa lalaking yun?!

FINE! Ganto naman gusto ko diba? Edi mag kanya kanya nalang ulit kami. Wala naman
akong pakeelam eh.

Dammit!! Mga babae talaga..

|10.11.13|

Chapter 25: Flashback >>

LIAM

Pauwi na ako galing sa school, ang saya saya ko kasi may award na naman ako sa
school. Matutuwa na naman sakin yung parents ko, specially my Dad. My idol. Sabi
nga sakin ng Teacher ko ang galing galing ko daw at ang swerte daw ng parents ko
sakin, malayo daw yung mararating ko pag laki ko.

I want to be a pilot someday.. Gusto ko din maging business man katulad ni Dad pero
mas gusto ko maging Pilot. I don't know why pero yun talaga yung gusto ko.
Naiimagine ko yung sarili ko na isa akong pilot. Makakapunta din ako sa mga iba't
ibang country. Pero ngayon, madami nadin naman akong napuntahan na country.. Kasi
every birthday ko pumupunta kami sa ibang country.

Malapit na kami sa bahay, excited na talaga akong ipakita sakanila yung award ko.
Kaya pag hinto palang ng service ko bumaba na ko, agad agad akong tumakbo papasok
sa loob ng bahay pero pag ka bukas ko ng pinto..

Ang gulo gulo ng bahay. What happened? Bakit ang gulo gulo ng bahay. May mga nag
kalat ng unan galing sa sofa tapos may nga basag basag din na vase.. Tinignan ko
yung paligid, at nakita ko sila Mommy and Daddy.. Umiiyak si mommy at namumula yung
mata ni Daddy. What's happening?

Bigla sakin tumingin si Dad. Natakot ako sa mga tingin nya, I don't know what's
happening.. I'm scared. "GO TO YOUR ROOM!!" Sigaw ni Daddy sakin, natatakot ako.
Ngayon ko lang nakitang galit si daddy..

Hindi ako nakagalaw sa pwesto ko, sumigaw na naman si daddy at hinampas nya yung
upuan. "I said go to your room!!"

Tumakbo agad ako papunta sa kwarto ko. I'm so scared.. Hindi ko sinarado yung pinto
ng kwarto ko kasi narinig kong may nabasag na naman sa sala namin. Bakit galit
sakin si Daddy? May nagawa ba kong mali? Hindi ko maintindihan yung mga
nangyayari..

"YOU BITCH!! SINABI KO SAYO NA LAYUAN MO NA YUNG TARANTADONG LALAKI NA YUN PERO
HINDI MO PADIN GINAGAWA!! ANO BANG GUSTO MONG MANGYARI?!" Gumapang ako papunta sa
hagdanan at tinignan ko sila mommy at daddy. Nagtatago ako sa gilid para hindi nila
ako makita. Ngayon ko lang nakitang galit na galit si Daddy.. At ngayon ko lang din
nakitang umiyak silang dalawa.

Hindi ko mapigilang umiiyak, ayokong nakikitang nag aaway sila mommy and daddy.. H-
hindi naman sila nag aaway eh, lagi kaya kaming masaya..

"Robert.. I-"

"PAGOD NA PAGOD NA KO SAYO LIZETTE!! HIRAP NA HIRAP NA KO.. G-GINAWA KO NAMAN LAHAT
BAKIT KULANG PADIN.." Yung boses ni Daddy I think he's crying.. "B-bat hindi mo ba
magawang iwan yung gago na yun.."

Nakita kong umupo si Daddy sa sofa at hinawakan nya yung ulo nya. Lalapit sana si
Mommy kay Daddy pero biglang nag salita si Daddy.

"Wag kang lumapit sakin.. Ayokong saktan ka.."

"Robert I'm sorry.." Umiiyak din si Mommy.

"IWANAN MO NA KAMI NG ANAK MO! AT SUMAMA KA NA DUN SA TARANTADONG RICHARD NA YUN!

KUNG SAKANYA KA SASAYA!" Lumapit si Mommy kay Daddy at tinabihan nya si Daddy..
Nanginginig si Daddy at namumula yung mukha nya.

"Alam ko namang kulang ako sa oras.. Sinabi ko naman sayo hintayin mo lang ako
matapos sa mga ginagawa ko, pero sumasama kapa din sa lalaki mo.." Niyakap ni Mommy
si Daddy pero tumayo si Daddy at naglakad..

"Sumama kana sa lalaki mo.. Pagod na pagod na ko sayo Lizette.."

Nakita kong paakyat si Daddy sa taas kaya gumapang ako ng mabilis papunta sa kwarto
ko, sinarado ko din yung pinto at ni lock ko.. Iiwan kami ng mommy? I don't
understand.. Who's Richard? NO NO NO NO! Wala akong ibang ginawa kundi umiyak ng
umiyak.. Hindi ko kasi alam kung anong nangyayari. Hindi ko sila naiintindihan.

KATHERINE

Umalis na kami ni Matt sa party ng 11 pm, nung umalis kami hindi padin tapos.
Naisipan nadin naming umuwi kasi gagabihin na kami. May sariling dala si Matt na
kotse nya at meron din ako kaya naghiwalay na din kami. Medyo malayo layo din yung
byahe pauwi pero dahil gabi nadin naman at hindi traffic mapapadali lang din siguro
yung pag uwi ko.

Maya maya nakauwi na din ako, mahigit 30 minutes din yung byinahe ko pabalik ng
bahay. Pag park ko ng kotse ko pumasok na ko sa loob ng bahay. Nakapatay yung
ilaw.. Nandito kaya si Liam?

Binuksan ko yung ilaw at pumunta ako sa ref at uminom ng tubig, sumakit din kasi
yung lalamunan ko hindi man lang ako nakainom ng tubig dun sa party kanina. Pag
tapos ko uminom umakyat na ko sa kwarto.

Nakita kong tulog na si Liam. Akala ko wala sya. Nagpalit na ako ng damit at humiga
na sa tabi nya. Tulog na tulog na si Liam, hay.. Etong asawa ko, nakakainis!
Pinagtatawanan lang ako pag umiiyak.

Takot na takot pa naman ako nung mga oras na yun, iharap mo na lahat sakin wag lang
talaga gagamba. Natatakot kasi ako, ayoko talaga sa gagamba. Ni hindi ko nga
magawang pitikin oh hawakan yung gagamba.

Nung nasa legs ko yung gagamba ewan ko kung anong nangyari sakin pero hindi talaga
ako magalaw. Haay.. Naalala ko na naman tuloy.

Pinisil ko yung pisngi ni Liam, nakakagigil.. Niyakap ko sya. Ang tagal ko ding
hindi ginawa sakanya to. Natatakot kasi ako baka gising pa sya pag niyakap ko sya
pero ngayon halatang tulog na tulog na.

Nainis talaga ako sakanya nung mga nakaraan araw pero hindi ko naman matitiis na
magiging ganun yung pakikitungo ko sakanya..

Maya maya nakaramdam na ko ng antok. Hinalikan ko muna si Liam bago ako matulog.
Namiss ko din yung hinahalikan ko sya lagi bago matulog..

KINABUKASAN. Pag gising ko wala na si Liam sa tabi ko, bumangon na ako at inayos ko
na yung kama namin. Pag ka ayos ko bumaba agad ako sa sala. Nakita kong nagluluto
si Liam sa kusina, lumapit naman ako sakanya.

"Ako na Liam.." Sabi ko sakanya, ayoko kasing nakikita syang nagluluto para kasing
hirap na hirap sya eh.

Kukunin ko na sana yung hawak nyang sandok pero inilayo nya to sakin. "Kaya ko
naman, dun kana."

Haay.. Kaya daw nya, eh parang masusunog na nga yung hotdog na nililuto nya eh,
tapos yung ginagamit nya pang roll sa hotdog ay sandok.

"Liam naman.." Mahinhin na sabi ko sakanya, ayoko naman kasing sabihin sakanya na
mali yung ginagawa nya at malapit na nyang masunog yung hotdog.

"Kaya ko nga diba? Pwede bang umupo ka nalang dyan at wag mo kong pakelaman." Kunot
noong sabi nya sakin. Nakakatakot pa yung tingin nya sakin.
Umupo nalang ako sa sofa, haay.. Ayan na naman sya, hindi talaga kami magkasundo ni
Liam. Buti pa nung nasa Singapore kami maayos yung pakikitungo nya sakin.. Sabi ko
na nga ba, tama ako. Panandalian lang yung ipinakita nya sakin. Siguro may nakain
lang sya nung mga araw na yun.

Maya maya narinig kong nilapag na ni Liam yung plato sa lamesa, tumayo na ko at
pumunta sa lamesa. Nakita ko yung hotdog... Medyo sunog. Sabi ko kasi ako na eh.

"Kung ayaw mo magluto ka nalang ng sayo." Malamig na sabi nya sakin.

Pero kumuha padin ako ng plato, at sinabayan sya kumain. Kahit medyo sunog yung
hotdog kakainin ko padin, sayang naman kasi yung niluto nya.

Tahimik lang kaming kumakain ni Liam.. Gusto ko syang kausapin, gusto ko maging
maayos ulit yung pakikitungo nya sakin. "Li--" Mag sasalita na sana ko pero bigla
syang tumayo at iniiwanan ako sa lamesa. Haay Liam..

Ang cold na naman nya, bakit sya nagiging ganyan ulit? Kailan ko kaya sya
makakausap ng matino? Kailan ba kami magkakaayos? Mag kakaayos pa ba talaga kami?
Haay.. Ang dami kong tanong na hindi naman masagot.

Pag tapos kong kumain niligpit ko na yung pinagkainan namin. Naalala ko tuloy nung
tinulungan nya kong maghugas ng mga plato at pinag hain nya pa ko ng plato.
Nanibago nga ko sa kinikilos nya nun eh, feeling ko kasi panandalian lang yun..
Tama nga ako, panandalian lang.

Napabuntong hininga nalang ako. Bago ako umakyat ng kwarto Sinulyapan ko ulit si
Liam. Nandun sya sa sala nanunood ng UAAP. Gusto ko din manuod pero naiinitan na ko
at gusto ko ng maligo.

Pumasok na ko sa CR at naligo na, maya maya nagulat ako ng biglang bumukas yung
pinto ng CR. Agad ko namang tinakpan yung katawan ko. Bigla namang sinara ulit ni
Liam yung pinto.

"What the hell Katherine, matuto kang mag lock ng pinto." Sabi nya, nakalimutan ko
palang ilock yung pinto. Sa sobrang atat ko ng maligo nakalimutan ko tuloy ilock
yung pinto. Nakakahiya!!

Natapos nadin akong maligo, pag labas ko ng CR nakita ko si Liam na nakatuwalya

lang din. Nagulat naman ako sa bumungad sakin.

"Ang tagal mong maligo." Malamig na sabi nya sakin tapos pumasok na sya sa CR.

Hindi ko alam kung maiinis ba ko o ano eh, lumapit ako sa cabinet ko at kumuha ng
damit. Pag lingon ko naman sa salamin nakita kong namumula yung mukha ko.

Waaahhh!! Ano ba yan Katherine, bat ka pa namumula eh sinungitan ka na nga ng asawa

mo.

Kumuha nalang ako ng damit at nagbihis na. Pag ka bihis ko, umupo ako sa kama.
Bigla na namang pumasok sa utak ko yung 6 pack abs ni Liam.. Argghh, bat ko ba
pinag nanasaan tong asawa ko?!

Kinuha ko nalang yung iPad ko at nag laro nalang ng Plants VS. Zombie, nakakaadik
talaga to!

Maya maya bumukas na yung pinto ng CR. Lumabas naman si Liam na wetlook at naka
tuwalya padin. Jusko.. Finocus ko nalang yung sarili ko sa pag lalaro.
Akala ko sa CR sya mag bibihis pero nagulat ako ng dito sya sa kwarto nag bihis.
What the.. Naiilang ako! Bat ganun?! Finocus nalang ulit yung sarili ko sa pag
lalaro, maya maya nakita ko na si Liam na nakapantalon pero topless padin.

Pinupunasan nya ng tuwalya yung basa nyang buhok tapos pumunta ulit sya sa cabinet
nya at kumuha ng gray shirt. Aalis sya?

Hindi naman sya nakapang office attire so hindi sya pupunta sa opisina nya, eh san
sya pupunta? Palabas na sya ng kwarto ng bigla ko syang tinanong.

"Liam san ka pupunta?"

Tumingin lang sya sakin at lumabas na ng pinto. My god.. Back to normal na naman
kami. Ayan na naman yung dating Liam.

Saan kaya sya pupunta?

*phone vibrates*

Kinuha ko naman agad yung phone ko at may text si Matt sakin.

From: Matthew Aragon

Kath, I need to tell you something.. Rockwell 5pm.

Napatingin naman ako kung anong oras na, maaga pa naman at marami pa kong oras para
mag mukmok dito.

Ano kayang sasabihin ni Matt?

LIAM

Ugh.. Dammit! Ano ba tong naalala ko.

AN:

Heey :) naintindihan nyo ba tong chapter na to? Happy No Bra Day! Hahaha! Next
update: Tuesday or Wednesday. Comments! Be a follower at your own risk ♡

|10.13.13|

Chapter 26: Decisions >>

MATT

"Oh my gooood! Pare-pareho tayo ng course. I can't believe eeeet!" Tuwang tuwang
sabi ni Kylie samin ni Kath.

"Oo nga! Ang saya! Gusto ko sana sa iisang bahay lang tayong tatlo habang wala pa
tayong mga asawa hahaha!" Natatawang sabi naman ni Kath.

"Mag bebestfriends talaga tayo noh kahit ba naman sa course pare pareho padin tayo.
Baka naman di na natin kayang mawalay sa isa't isa nyan?" Sabi ni Kylie.

"Eh sa hindi naman tayo mag hihiwahiwalay diba?"

Naalala ko nung college pa kami nila Kath at Kylie. Yes, pare pareho kami ng
course. Design and arts. Well sa arts ako, pero minsan may mga subjects na pare
pareho kaming tatlo kaya naman pag nagkakaron kami ng pare parehong subject tuwang
tuwa kaming tatlo.

At ngayon.. Eto nga ako, nag momodel sa Paris. Pero hindi alam nila Kath at Kylie.
Ayoko lang munang sabihin sakanila. Pero balang araw sasabihin ko din naman
sakanila eh.

And yeah, si Kylie.. Nakwento niya sakin na nakuha na siya sa isang clothes line.
Nagustuhan ng mga boss ang mga design sketch nya sa portfolio. Pinakita pa nga nya
sakin yun bago nya ipasa eh, talagang maganda naman kaya kahit sino ba naman
magugustuhan talaga yun. Talaga namang talented yang si Kylie at kahit sino hahanga
talaga sakanya. Bet ko nga mga designs nya sa mga gown. Ganda ng color combination.
Bet na bet ko nga yung suot nya dun sa interview nya. Kung pwede lang talaga ako
eh.. Buti nga sya nagamit yung pinang aralan nya.

Pero si Kath.. Dang! House wife. Alam ko namang gusto din ni Kath magamit yung
pinag aralan nya noh, pero napunta lang sya sa house wife?

Kailangan namin ng model na babae, yung team namin. Gusto kong ioffer kay Kath kasi
may looks siya at forte nya yan nung nagaaral kami. Modeling and make up. Sayang
naman kung hindi man lang nya magamit yung pinagaralan nya nung college. Tumatanda
itsura nya dahil dyan kay Liam. What the hell, nagiging manang agad si Kath. Haha!

Alam ko naman na gusto nya din to, pero depende na kasi kung papayag sya. Baka kasi
isipin nya na naman si Liam. Pero sana nga, sana pumayag sya..

Kinuha ko naman agad yung phone ko at tinext ko sya na mag kita kami sa Rockwell
mamayang 5pm.

KATHERINE

Pag tapos ng ilang oras kong pag mumukmok dito sa bahay, nag ayos na din ako at
agad ng sumakay sa kotse. Ayoko na naman kasing pag hintayin si Matt, kasi pag may
lakad kami lagi nalang talaga namin syang pinag hihintay pero ang nakakatuwa naman
sakanya, hindi sya umaangal. Well.. Swerte talaga kami ni Kylie kay Matt eh. Mabait
na nga wala pang angal.

Ano naman kaya yung sasabihin ni Matt? Sa text nya kasi parang importante eh.
Nacucurious tuloy ako. Binilisan ko naman mag drive at maya maya nakarating na din
ako sa Rockwell. Tinext sakin ni Matt kung saang restaurant kami mag kikita. At
ayun, nakita ko na syang nakaupo dun.

"Kath!" Tawag nya sakin. Lumapit naman ako agad at umupo sa harapan nya.

"Oh, ano ba sasabihin mo?" Agad kong tanong pag kaupo ko.

"Excited much? Hinga ka muna mukhang pagod na pagod ka eh." Nakangiting sabi ni
Matt. Ngiti, I mean pang asar na ngiti.

"Maaaatt! Dali na, importante ba yan?"

"Oo naman!" Hay nako naman Matt di pa sabihin.

"Ano ba talaga yun?" Naiinip na sabi ko. "May pa I have something to tell you
kapang nalalaman dyan!"

"Ewan ko sayo girl! Okay ganto kasi yan.." Tumigil sya at huminga ng malalim.

"Uhmm.. Kailangan kasi namin ng model na babae para sa team namin. So eto.. Okay
lang ba sayo na ikaw yung kunin namin na model? Tutal wala ka namang ginagawa sa
bahay nyo at nakatunganga ka lang dun kakahintay sa sira ulo mong asawa." Mahabang
sabi nya sakin.

Oh my god. Gusto ko. Gusto ko talaga, at totoo naman na wala naman talaga akong
ginagawa sa bahay. Gusto ko naman talaga na mag trabaho ako pero ayaw ni Daddy
dahil nga kaya naman daw ni Liam. Ganun naman kasi si Dad eh, kahit nga si Mommy
dati hindi nya narin pinag trabaho dahil kaya naman daw nya.

Pero kasi.. Baka ayaw naman ni Liam? Baka malaman ni Daddy at magalit sya kay Liam
kasi nga pinag trabaho ako. Gusto ko talaga pero hindi ko pa alam eh..

"Matt.. Uhm, pag iisipan ko." Matamlay na sabi ko sakanya.

"Seriously?! Pag iisipan mo pa? Eh wala ka namang ginagawa sa inyo--"

"Alam mo naman si Dad at si Li--"

"Hay nako.. Basta, sabihin mo lang sakin kung papayag ka ah. Pero please pumayag
kana." Nakangusong sabi sakin ni Matt.

"Maaatt! Pag iisipan ko nga okay?!"

"Ughh. Fine. Tara gumala nalang tayo dito." Sabi nya at tumayo na.

Tumayo na rin ako at sumunod sakanya. Nag punta kami kung san san ni Matt. Alam nyo
naman si Matt, gastosera slash gastosero. Pero nakakatuwa kasi nilibre nya ko ng
heels. Napaka galante talaga nito ni Matt!

Matapos namin mamili kumain naman kami. Pag tapos naman nun nag paalam na ko na
kailangan ko ng umuwi. 7pm na din kasi eh. At baka nandun na si Liam.

"Sige girl, ingat ka. Basta ah! Sabihin mo sakin pag nagawan mo na ng paraan yan."
Sabi ni Matt. Nag lakad na ko papunta sa parking lot at sumakay na ko sa kotse ko.

Gusto ko talaga, gustong gusto ko talaga. Pero syempre kung pumayag naman ako baka
minsan gabihin na ko umuwi or something tapos mag tatanong naman si Liam kung saan
ako galing. Kaya mas mabuti ng ipaalam ko sakanya.. Pero may side din sakin na
parang ayoko ipaalam. I don't know.

Loooord, please give me a sign! Sasabihin ko ba sa asawa ko? May karapatan naman
syang malaman diba? Tatanggapin ko ba yung offer ni Matt sakin? Ohhh please.. Lord
help me!

Maya maya nakarating na ako sa bahay. Pinark ko na yung kotse ko. Nandito na si
Liam dahil nandito na yung kotse nya.

Pag pasok ko sa bahay wala si Liam sa sala. Malamang nandun sya sa kwarto namin. At
tama nga ako nandun sya sa kwarto namin at nakatapat sya sa laptop nya.

Nilapag ko yung bag ko sa kama at umupo. Kinakabahan ako.. Sasabihin ko ba? Gusto
ko din sabihin sakanya. Gusto kong malaman nya.

Tumayo at kumuha ng lakas ng loob. Lumapit ako sakanya.

"Liam.." Tawag ko sakanya.

Lumingon naman sya sakin na nakakunot yung noo. "Ano Kath?! Nakikita mo namang may
ginagawa ako. Pwede bang gawin mo nalang kung anong gusto mo." Sabi nya at humarap
na ulit sya sa laptop nya.

Sasabihin ko pa nga lang sakanya eh.. Sasabihin ko pala pero mukhang nakuha ko na
agad yung sagot nya. Haay..

Hindi ko nalang sasabihin. Nga pala, wala naman syang paki diba? We don't have to
support each other. We don't have to depend on each other in making decisions.

Lumayo na ko sakanya at pinabayaan na sya sa ginagawa nya. Kanya kayang buhay naman
namin ni Liam to. Ganto naman talaga buhay mag asawa namin eh, bakit ba hindi pa ko
nasasanay?

Lumabas ako ng kwarto ko at kinuha ko yung cellphone ko sa bulsa ko. Tinype ko agad
yung pangalan ni Matt at tinawagan sya. Pangalawang ring palang eh sinagot nya na
agad yung tawag.

[Oh ano na girl? Payag kana?]

"Y-yeah.. Payag na ko."

|10.16.13|

Chapter 27: Duplicate Key >>

KATHERINE

[Talaga girl?!] Gulat na tanong ni Matt sakin.

"O-oo nga!" Ang kulit talaga ni Matt kahit kailan.

[Osya! Napapayag mo ba asawa mo? Nasabi mo ba?]

Napabuntong hininga nalang ako. Nagets naman ni Matt kung ano na yung sagot ko.

[Hay.. Okay okay, bukas mo na ikwento. Mag beauty rest ka na! Sa Wednesday pa tayo
mag stastart pero magkikita tayo bukas okay?]

"Okay.. Sige." Binaba ko na yung tawag. Napa buntong hininga na naman ako.

Gusto ko naman to eh, pero syempre gusto ko din na alam nya. Pero wala. Ni kahit na
onting pake wala syang ipinakita sakin.. Kung meron man panandalian lang.

Pumasok na ako sa kwarto namin at nakita kong nakatapat padin sya sa laptop nya.
Haaayy.. Bahala na, ako na bahala sa sarili ko.

Pumasok ako sa banyo at nag shower, pag tapos ko humiga nadin ako. Nandun padin si
Liam. Gusto ko sana mag goodnight sakanya pero susungitan nya lang naman ako, kaya
wag na.

LIAM

Goddammit! Hanggang ngayon hindi ko padin matapos tapos tong irereport ko para
bukas! Badtrip na badtrip talaga ko buong araw na to. Lalong lalo na nung nasa
opisina ako.

Papasok palang ako kanina ng opisina ng may nakabangga sakin habang nag lalakad
ako. Dammit! Natapunan nya ng kape yung suit ko. Hindi nga man lang nag sorry yung
babae. Pasalamat nga't babae sya kung hindi.. Psh.
At pag pasok ko naman sa opisina, bumungad sakin si Dad na badtrip din. Hindi na
naman kami nag ka intindihan ni Dad kaya nag sagutan na naman kami.

At bukas nga, may irereport ako. Dahil malapit na din namin iclose yung deal.

Pag uwi ko pa nga lang sa bahay gusto ko ng matulog eh. Pero kailangan ko pang
tapusin tong ginagawa ko. Nabadtrip din ako lalo dahil pag uwi ko walang tao sa
bahay. Umalis na naman.

Kaya pag uwi ko nag focus nalang ulit ako sa ginagawa ko. Bigla ko namang narinig
yung kotse ni Kath, pero hindi ko nalang pinansin. Atleast umuwi na din sya.

"Liam.." Nagulat ako dahil nasa likod ko na pala si Kath. Lintek naman oh, buti
nalang hindi ako napalundag o ano.

"Ano Kath?! Nakikita mo namang may ginagawa ako. Pwede bang gawin mo nalang kung
anong gusto mo." Iritadong sabi ko. Bigla naman syang lumabas ng kwarto at iniwan
ako.

Dammit! Hindi ko naman sinasadyang sabihin yun. It's just.. Argh! I think may
sasabihin sya at hindi na nya nasabi kung ano yun kasi sinungitan ko sya.

Mga ilang minuto at pumasok nadin ulit si Kath sa kwarto at pumunta naman sya sa
banyo, nagshower. Pag tapos naman nun natulog na sya.

I don't know but, I miss the old her..

Nag focus na ulit ako sa ginagawa ko at yun, natapos na din agad ako. Pinatay ko na
yung laptop ko at humiga na ko sa tabi ni Kath..

Tinignan ko sya habang natutulog. She's beautiful kahit walang make up. Kahit nga
tulog eh. Ngayon ko lang sya natitigan ng malapitan. Mahaba yung pilik mata nya at
may maliliit na pekas sya sa mukha, matangos yung ilong nya at mapula din yung labi
nya..

Bigla naman ako tumalikod nung naramdaman kong gumalaw sya. Di kaya gising to? Sana
tulog na tulog. Umayos na din ako ng higa at natulog na din.

KINABUKASAN. Pag gising ko, gising nadin si Kath. Nagluluto sya ng breakfast sa
kusina. Ang bango ng amoy.. Lalo tuloy akong nagutom. Maya maya nilagay nya din sa
table yung niluto nya, nag hain sya ng isang plato at baso at kumuha din sya ng
isang pares ng kutsara't tinidor.

Bat isa lang?!

Pag hain nya, pumunta sya sa sala at nanuod ng tv. So akin pala tong hinain nya?
Hindi nya ko sasabayan? What the?

Umupo na ko sa at kumuha na ko ng kanina at chicken na niluto nya, "Uhh.. Kain

tayo." Sabi ko sakanya. Pero hindi naman sya umimik. Hindi nya ba ko narinig?!

Tss. Kumain nalang ako, bahala sya. Niyaya ko na nga sya tapos ayaw nya hindi man
lang ako kinausap. What the hell is wrong with her?

Pag tapos kong kumain ako na nag hugas ng pinag kainan ko, nakakahiya naman kasi
kung sya pag pag huhugasin ko.

Umakyat na din ako sa taas at naligo na, pag kaligo at pag tapos kong mag ayos
dumeretcho na ko sa opisina ko.
Pag baba ko kanina nakita ko ng kumakain si Kath, ayaw nya pala ako sabayan? Fine.
Psh.

Nagdrive agad ako papuntang opisina ko. At ayun, mag stastart na.. Damn, sana ayos
lang presentation ko.

KATHERINE

Maaga ako nagising kanina, maaga din naman kasi ako nakatulog kaya siguro maaga ako
nagising. Pag gising ko nag luto agad ako ng breakfast. Gutom na talaga ako eh. Pag
tapos kong magluto nag hain na ako ng plato.

Nagulat ako ng makita ko si Liam na nakatayo sa harap ng table. Pumunta ako sa sala
at umupo ako sa sofa. Ewan ko kung bakit pero nag tatampo ako sakanya. Bat nga ba
ko nagtatampo eh wala naman syang paki kahit mag tampo ako? Ugh. Basta parang
nawalan ako ng ganang makita sya. Pero mahal ko naman sya, hindi ko din naman sya
natitiis.

Maya maya tapos na syang kumain, hindi ko namalayan kasi nawili din ako sa
pinapanuod ko. Nakita kong hinuhugasan nya yung pinag kainan nya. Aww.. Bat ganun,
hindi ko kayang makitang gumagawa ng gawaing bahay si Liam? Pero ang cute lang
nya.. Nakakatuwa sya.

Umakyat naman na sya ng kwarto. Mag aayos na yun at papasok na, sigurado.

Tinignan ko muna kung naakyat na talaga sya. Agad naman na kong kumain, goodness!
Gutom na talaga ako.

Kahit kailan talaga sawang sawa na ko sa mga luto ko.. Minsan nga mas nattripan ko
pang kumain sa mga restaurant kaysa kainin yung luto ko.

Bumaba na si Liam at nakaayos na sya. Hayy.. Bat ang gwapo talaga nya? Makita ko
lang talaga sya nawawala na yung pag tatampo ko sakanya.

Narinig ko nalang na humarurot na yung kotse ni Liam paalis.

Pag alis ni Liam.. Wala na naman akong nagawa kundi tumunganga. Umay na umay na ko
na walang ginagawa kaya nag linis nalang ako ng buong bahay.

Mamaya pa naman kaning hapon mag kikita ni Matt eh. Natapos kong linisin yung bahay
ng mga 2. Nag pahinga muna ako saglit at naligo nadin.

Nagtext nadin si Matt. Nandun na daw sya sa lugar na pag kikitaan namin. Nag ayos
na ko at pumunta na sa pag kikitaan namin.

"Giiiiiirl!"

"Uy, ano na?" Tanong ko sakanya.

"Tara na, ipapakilala na kita kay Mr. Montanier. Gusto ka kasi nyang makita kasi
nga ikaw na mag momodel." Nakangiting sabi nya. "Pero girl, alam mo na. Alam nyang
straight ang lola mo so alam na.."

Natawa naman ako kay Matt. Oo nga pala.. Alam ng lahat straight na straight sya.

Nakarating na kami sa building at pumunta na sa opisina nung taong sinasabi nya.

"Mr. Montanier, eto na po pala yung mag momodel satin." Sabi ni Matt. Humarap naman
yung lalaki samin.

"Wow.. Good. Mr. Aragon, girlfriend?" Nakangising tanong ni Mr. Montanier. Bigla ko
namang siniko si Matt.

"Ha! Hindi, she's my bestfriend." Boses lalaking sabi ni Matt.

"Dedeny pa! Haha! Anyway.. What's your name, Miss?" Tanong nya sakin habang naka
ngiti.

"Katherine.. Katherine Martinez." Sagot ko. Martinez. Natutuwa talaga ako pag
sinasabi kong apelyido ko ay Martinez.

"Oh.. So Miss Martinez--"

"Mrs. Martinez." Biglang singit ni Matt.

Nagiba ang ekspresyon ng mukha ni Mr. Montanier. "Married?" Bigla naman syang
tumawa. "Damn, sayang! Well.. Let's begin."

May kung ano anong pinag sasabi si Mr. Montanier about sa mga gagawin ko. Tapos
pinag sign nya din ako ng contract. Di ko nga alam pero sabi nya, Miss padin ang
itatawag nya sakin. Mukha naman daw kasi akong walang asawa.

Tinanong nya nga kung may anak ako pero natawa nalang ako. Mabait naman si Mr.
Montanier kaya kahit sa maikling oras na pag uusap namin parang nagiging close na
kami.

Nag kwento nga sya sa buhay nya, at yung asawa nya daw nagtatampo sakanya.
Napangiti naman ako, si Liam kaya naisip din ba nya na nagtatampo ako? Haay..
Nevermind.

"Bestfriends pala kayo ni Matt. Sino ba pinopormahan ni Matt? Nag kwekwento sya
sakin pero di nya sinasabi yung pangalan. Akala ko nga ikaw eh, pero kasal kana
pala." Sabi nya sakin. Bigla ko namang siniko si Matt. Hindi ko kasi alam kung
anong sasabihin ko.

"Eh... Dude, wala namang ganyanan." Sabi ni Matt.

"Fine, fine." Natawa naman si Mr. Montanier. "I need to go, susuyuin ko pa yung
asawa ko. Well.. See you tomorrow Miss Martinez. Bye dude!" Pag paalam nya samin at
umalis na.

"Jusko! San tayo girl?" Tanong ni Matt.

"Tara gala!"

KYLIE

Ughh! Kanina ko pa tinatawagan si Matt pero hindi nya sinasagot yung tawag ko.
Nasan ba yung baliw na yun? Ipapakita ko pa naman sakanya nga sketch ko. Gusto ko
kasi maka receive ng comment sa gawa ko. Eh si Matt ang galing mag bigay.

Tinetext ko nga din pero walang reply. Ring lang ng ring yung phone nya, kainis
naman oh! Kung kailan kailangan ko sya wala sya.

Umupo naman ako sa kama ko. Maaaaatthew nasan ka!! Kinuha ko naman yung bag ko para
kunin yung iPad ko. Bigla ko namang naalala.. May susi pala ako ng bahay ni Matt!
Bat ngayon ko lang naalala yun? Binigyan nya pala ako ng duplicate ng susi nya para
daw kung may kailangan ako kunin ko nalang sa bahay nya o halughugin ko sya dun.
Naalala ko tuloy nung binigay nya sakin yun.

"Matt!! Dali na, mag wii na tayo!" Pangungulit ko sakanya.

"May gagawin pa ko girl! Wag kang makulit kung gusto mo ikaw nalang maglaro sa
bahay mag isa!" Iritadong sabi nya. Kanina ko pa kasi kinukulit si Matt.

"Oh ayan! Pumunta kana sa bahay ko maglaro ka mag damag! Kunin mo na yung wii sayo
na. Kulit mo talaga girl!" Kinurot nya naman ako sa tagiliran ko. Susi.. Yung
inabot nya.

"Duplicate?" Tanong ko.

"Baka yan yung original?" Pang babara nya sakin. "Duplicate.. Pinaga ko para pag
nawala ko yung susi ko. Kaso di ko naman nawawala eh, edi sayo nalang yan. Para
kung mawala man susi ko ikaw kokontakin ko. Bongga diba! Tsaka I trust you."
Nakangiting sabi sakin ni Matt.

Niyakap ko sya. "Uhhh.. Ang sweet sweet naman ng bestfriend ko!"

Napangiti naman ako sa naalala ko. Kath and Matt.. Nako di ko kakayanin pag nawala
yang dalawa na yan sakin. I love them so much..

Sa ilang minutong pag iisip at pag aalala ko. Naisipan ko na ding puntahan si Matt
sa bahay nya.

Nasa labas ako ng bahay nya ng makita kong nakapatay lahat ng ilaw. Wala sya? Ughh.
Nasan ba sya? Pumasok ako sa loob ng bahay nya at wala nga sya.

Hihintayin ko nalang sya. Siguro mamaya maya dadating na din sya.

Nakalipas ang isang oras pero wala padin sya, what the hell Matthew! Nasan ka?
Nakakain na ko ng mga pag kain nya dito sa bahay, napanuod ko nadin yung ending ng
napaka corning palabas na Juan Dela Cruz pero wala padin sya.

Haay.. San ba nag punta yun? Tinawagan ko ulit sya pero hindi padin sumasagot.
Kainis naman Matt!

Humiga nalang ako sa kama nya at binuksan ko yung aircon. Hindi naman nagagalit
yun. Sanay na yun na ganto kami.

Oh my god! Nagising ako na nakayakap kay Matt. Di ko namalayang nakatulog ako. Di

ko man lang din naramdaman na nakauwi na sya. Wooo! Agad naman akong bumangon at
nag ayos ng sarili. Baka kasi pag isipin ni Matt pinag nanasaan ko na naman sya.
Minsan sira ulo din yan eh.

Pumunta na ko sa kusina ni Matt at nagluto ako ng pancake. Alam ko kasi pag gising
nya marami yang itatanong, syempre kailangan nya muna kumain bago mag tanong haha!
Tsaka bawi ko nadin to sakanya noh! Malapit na din kasi syang umalis..

|10.26.13|

Chapter 28: Victoria >>

MATT

"Grabe.. Pagod na ko Matt, ang sakit na din ng paa ko." Sabi ni Kath sakin, pano ba
naman kanina pa kami nag lalakad ni Kath kung san san. Kain dito, bili dun, lakad
dun.

"Napagod ka din! Jusko, ano uwi na tayo?" Aya ko sakanya. Pagod na din kasi ako.
Pag si Kath talaga kasama mo kung san san ka dadalin eh. Lalo na si Kylie.

"Tara! Baka nasa bahay na din kasi si Liam eh." Sabi nya.

"Nako, wag mo na pansinin yang asawa mo. Sabi nya nga gawin mo lahat ng gusto mo
kaya kahit di ka na umuwi wala syang pake." Sabi ko sakanya, grabe naman kasi yang
asawa nya. Sa lahat ata ng lalaking nakilala ko yang Liam na yan ang pinaka gago.

"Uy grabe ka naman." Napatigil sya at bumuntong hininga. "Sige na, una na ko ah?
Gabi na din kasi. Thank you Matty!" Lumapit sya at niyakap ako.

"Oki doki. Bukas ah! Mag start kana, don't worry sila na bahala sa damit na
imomodel mo." Sabi ko kay Kath at nginitian nya ko.

"Sige, text mo nalang ako ah!" Tumango ako at nag lakad na sya.

Hay salamat.. Makakauwi na din, parang babagsak na din kasi yung katawan ko.
Pumunta na ko sa parking lot at sumakay na sa kotse ko. Anong oras na ba? Kinuha ko
yung cellphone ko sa bulsa ko.

34 missed calls and 5 messages.

Oh damn, naka silent pala yung phone ko mag damag. Sino naman to?

Nagulat ako ng puro si Kylie yung missed calls tsaka yung 4 na messages.

Matthew!! I need you, where are you?

Agad ko naman kinlick yung reply.

I'm sorry, naka silent yung phone ko. Where are you?

Send..

Oh fck! Wala na nga pala akong load! Sht sht sht. Mukhang may importanteng
sasabihin tong si Kylie. Hindi naman tatawag yung ng ganun ka dami kung hindi
importante sasabihin nun. Arghh! Bakit ko ba kasi sinilent yung phone ko.

Agad naman akong nag drive papunta sa bahay nila Kylie. Pag dating ko dun, walang
tao. Nakapatay yung ilaw. O baka tulog na? Tinignan ko naman yung grahe nila kung
nandun yung kotse ni Kylie. Pero wala eh. San naman nag punta yung babae na yun at
gabi na wala padin sa bahay nila?

Naghintay ako ng ilang minuto pero wala pading dumadating na kotse ni Kylie.
Hanggang sa nakaramdam na talaga ko ng pagod, nag drive na ko pauwi ng bahay ko.

Mga ilang minuto ay nakarating na din ako sa bahay. Kinuha ko yung susi ko ng
pinto, pero nagulat ako kasi naka bukas na yung pinto ko. Langya! Di kaya pinasok
ako ng mag nanakaw?!

Agad naman ako pumasok sa loob. Nakita kong may pop corn sa la mesa. What the
hell?! Umakyat ako sa taas para pumunta sa kwarto ko. Malamig yung sahig, so bukas
yung aircon sa kwarto ko? Pinatay ko yun bago umalis ah.

Pumasok na ko sa kwarto ko. Nagulat ako ng makita kong may naka higa sa kama ko.
Sino to?! Baka si lola? Ay hindi! May guest room naman kasi dito dun natutulog yun.

Lumapit ako sa kama ko.. Si Kylie?! Seryoso si Kylie ba talaga tong natutulog sa
kama ko? Pano sya..

Oo nga pala! May duplicate key sya, binigay ko nga pala yung isa sakanya. Bigla
naman akong napangiti. May sasabihin talaga to, tignan mo nga't hinintay nya ko sa
bahay. Di ko man lang kasi nareply.. I'm sorry Ky..

Inayos ko yung kumot, kalahati lang kasi ng katawan nya yung nakukumutan eh. Tsaka
halatang nilalamig na din sya. Kinuha ko yung remote ng aircon at hininaan ko.

Hinubad ko na yung suit ko. At nag palit, tulog naman tong si Kylie hindi naman ako
sisilipan nito eh! Hahaha! Pag ka palit ko. Humiga na ko sa tabi ni Kylie.
Tinitigan ko sya habang natutulog.. Ang ganda talaga nito. Parang anghel lang, pag
tulog.

Umayos na ko ng higa at pinikit ko na yung mga mata ko.

Maaga ako nagising pero nakahiga pa din ko sa kama. Pag gising ko kanina nakayakap
sakin si Kylie.

She's so sweet.. Sana ak--

Naramdaman kong gumalaw na si Kylie, pinikit ko ulit yung mata ko at nag tulog
tulugan. Naramdaman kong umupo na si Kylie sa kama.

Di ko namalayan na tuluyan na nga akong nakatulog. Pag gising ko, wala na si Kylie
sa kwarto. Agad akong bumaba ng sala, nakita kong nilagay ni Kylie yung plato na
may pancake sa dinning table. Naramdaman nya siguro na nandito na ko sa baba at
nakatingin sakanya. "Goodmorning Matty!" Tumingin sya sakin at nag salita.

"Kain na, gutom na ko!" Sabi nya at ngumuso. Stop it, Kylie..

Umupo na sya sa upuan at tumingin sakin, "Ayaw mo ba ng luto ko?" Napatingin ako
sakanya. Suot nya yung damit ko. Ganyan naman sila ni Kath eh, hinihiram yung shirt
at boxer ko pero ang madalas talagang gumawa nun ay si Kylie.

Lumapit na ko at umupo na sa upuan. Inabot nya sakin yung plato na may pancake.
"San ka ba galing? Tinetext kaya kita at tinatawagan di ka man lang nag rereply."
Nakangusong sabi ni Kylie.

"S-sorry.. Naka silent kasi yung phone ko eh." Yun nalang nasabi ko.

"Ah ganun ba." Sabi nya at sumubo ng piraso ng pancake. "Hinintay kita dito, sorry
naka tulog ako ang tagal mo kasi eh! San ka ba galing?"

"Sinamahan ko kasi si Kath kay Mr. Montanier, sya kasi yung kinuha naming mag
momodel para sa team namin tsaka--" Pinutol nya yung pag sasalita ko.

"Really? Oh my god! Buti naman. Ano nga pala kaya pala kita hinahanap kasi
ipapakita ko sayo yung sketch ko." Sabi nya sakin. Agad nya namang inubos yung
pancake nya, pag tapos nun kinuha nya yung portfolio nya sa bag nya.

"Here.." Inabot nya sakin at binuksan ko. "Okay lang ba? Ipapasa ko kasi--"

"Beautiful." Sabi ko at napatigil naman sya. Maganda talaga yung gawa nya, yung
dati kasi may maicocomment kapa na sana liitan nya yung ganito, yung ganyan pero
ngayon.. Perfect!
"Maganda sya! Perfect!" Nakita ko namang lumapad yung ngiti nya.

"T-talaga?! Walang halong biro? Wala ka man lang bang icocomment kung anong mali?"
Tanong nya.

"Wala. Maganda sya, at naitama mo na yung mga sinabi kong mali dati. Sigurado akong
magugustuhan na naman nila to." Sabi ko sakanya. Lumapit naman sya sakin.

"Omg! Thank you Matt!!" Niyakap nya ko.

"G-girl.. Kumakain ako." Sabi ko, naiilang kasi ako.

"S-sorry naman. So kailan nga pala mag start si Kath sa pag model ng mga damit?"
Tanong nya at umupo sya sa upuan.

"Ngayon." Nagulat naman sya.

"Talaga?! Sama ako ha! Gusto ko makita si Kath with fierce look! Naalala ko ba nung
college, nung nag suot kami ng mga pang model na damit ni Kath tapos ikaw taga
picture namin?" Sabi sakin ni Kylie.

"Oo naman.. Haha!" Natawa naman ako. Di ko makakalimutan yun syempre.

"Buti naman kinuha mo si Kath, wala naman kasi syang ginagawa eh. Na sstress lang
sya kay Liam."

"Oo nga eh. Kaya nga sya naisipan kong kunin eh." Bigla naman kaming natahimik..

"Matt.. Kailan ka babalik sa Paris?" Biglang tanong ni Kylie..

Oo nga pala.. Malapit na kong bumalik. "N-next week na."

Nakita ko namang nalungkot yung mukha nya. "D-Don't worry girl, babalik din naman
ulit ako eh."

"Ilang taon na naman bago ka bumalik dito?" Sabi nya at inirapan pa ko.

Tumayo naman ako at nilapitan sya. "Hmm.. Kylie, nag dradrama ka na naman.."
Hinaplos ko yung buhok nya. "Mamimiss mo ba ko?"

"O-oo naman.." Sabi nya. Tumingin sya sakin, nakita kong nag tutubig yung mga mata
nya.

"Wag ka ngang iiyak girl!" Pinunasan ko naman yung mga mata nya. "Para kang timang
dyan!" Natawa naman sya sa sinabi ko.

"Matty kasi eh, lagi nalang nang iiwan.."

"Nako, enough! Tinanghali na tayo ng gising oh. Mamaya photoshoot na ni Kath. Tara
na mag ayos na tayo." Sabi ko, tumayo na din sya. Sabay na kaming pumunta sa kwarto
ko.

Malapit na.. Malapit na kong umalis, pero kailangan magawa ko na yung kailangan
kong gawin bago ko umalis. Sana magawa ko.

KATHERINE

Maaga akong gumising, ngayon na kasi yung photoshoot eh. Excited din kasi ako.
Nagluto na agad ako ng ulam para sa kakain ni Liam, tulog pa nga din sya hanggang
ngayon eh.

Pag uwi ko kagabi, gising padin sya at nag lalaro sa iPad nya. Iniisip ko ngang
hinintay nya ko pero siguro hindi lang sya makatulog kagabi.

Tinext na din ako ni Matt, kasama daw nya si Kylie mamaya papunta dun sa studio.
Natuwa naman ako, napaka supportive talaga ng mga kaibigan ko. Malololoka na talaga
ako pag wala sila.

Naligo na ako at nag bihis, pag katapos kong mag ayos at magbihis bumaba na ko.
Umupo muna ko sa sala saglit. Maya maya nakita kong bumaba na si Liam.

Nagkatitigan kami saglit pero umiwas agad ako ng tingin.

Naglakad naman sya papunta sa dinning table at kumain na dun. Bigla naman akong
napatingin sa orasan, nako baka malate ako. Tumayo na ko at lumabas na ng bahay..

Tumigil ako sa labas, hindi ako nag paalam kay Liam kung san ako pupunta. Mag
papaalam pa ba ko?

Naglakad na ko papunta sa kotse ko. Hindi na siguro.. Wala naman syang pake eh.
Nagdrive na ko papunta sa studio.

Ilang minuto ay nakarating na din ako dun. Nandun na si Matt at Kylie.

"Kaaath!" Tawag sakin ni Kylie at niyakap ako.

Niyakap ko din sya. Namiss ko tong bestfriend ko!

"Ikaw mag momodel! Nako tataas sales nito! Ikaw ba namna model eh." Sabi nya,
hinampas ko naman sya.

"Binobola mo naman ako eh!" Sabi ko sakanya.

"Kath.. Enjoy mo lang to okay?"

"Yeah yeah.." Sabi ko. Bigla namang lumapit samin si Matt.

"Mamaya na chika mga girls.." Sabi ni Matt. "Let's start?"

LIAM

Pag baba ko sa sala nakita kong naka bihis si Kath. Aalis na naman to? Kagabi nga
gabi na sya umuwi tapos aalis na naman sya. San ba to nag pupunta?

Nakita nya ko pero hindi nya ko binati. Galit ba to? Tss.

Lumapit ako sa dinning table namin, mag naka luto nang ulam. Lalo tuloy akong
nagutom, hindi kasi ako nakakain kagabi eh. Umupo na ko sa upuan at sumandok na ng
kanin at ulam. Kumain na ba si Kath?

Aalukin ko sana sya ng makita kong palabas na sya ng bahay. Ganun lang yun? Ni
hindi man lang sya nag paalam kung san sya pupunta?

Tss. Kumain nalang ako. Nakakainis! San ba pumupunta yun?

Pag tapos kong kumain umakyat na ko sa taas at naligo na. Papasok na ko. Buti nga
maayos yung nareport ko kahapon, natuwa naman si Dad sakin.
Buti naman nag karon din ng silbi tong pagod ko. Pag tapos kong maligo nag ayos na
ko at nag drive na papunta sa opisina ko.

Pag pasok ko sa opisina, inabutan agad ako ni Tiffany ng kape.

"Thanks." Sabi ko at umupo na ko sa swivel chair ko.

"Tiffany.." Tawag ko sakanya. Lumingon naman sya.

"Yes Mr. Martinez?"

"May meeting ba ko ngayong araw?" Tanong ko. Sana wala..

"Uhmm.. Checheck ko lang po." Lumabas sya ng office ko.

Sana wala.. Gusto ko mag chill ngayon, napagod ako kahapon. Hirap talaga, buti pa
dati nung college pa ko chill chill lang pag tapos ng exams pero ngayong may
trabaho na ko.. Walang pahinga.

Bigla namang bumukas yung pinto at may narinig akong nag uusap.

"Hindi nga po pwede.. Sandali lang po.. Dyan lang po kayo.."

Bigla namang pumasok si Tiffany. "Mr. Martinez may naghahanap po sainyo.." Hingal
na hingal na sabi ni Tiffany.

"Sino?" Tanong ko.

"Miss Victoria Villegas daw po eh." Sabi nito.

Nagulat naman ako. Damn. Victoria..

"Papasukin mo."

|10.29.13|

Chapter 29: Celebration >>

LIAM

"Papasukin mo." Sabi ko kay Tiffany at tumayo ako sa upuan ko. Binuksan naman nya
yung pinto at pumasok na si Victoria. She's wearing black tube at litaw na litaw
yung cleavage nya.

Naglakad naman sya papalapit sakin. Pero habang papalapit palang sya, bigla nyang
nalaglag yung phone nya. Yumuko naman sya na paupo para kunin yung phone nya pero
hindi agad sya tumayo. Tinignan ko. Damn, awkward. Nasa harapan kasi sya ni jr.
Bigla ko namang narinig na sumara yung pinto. May lumabas ba?

"Sorry. Clumsy ko talaga." Natawang sabi nya. Tinignan ko lang sya at bumalik nako
sa upuan ko.

"Ano bang ginagawa mo dito? May iooffer ka bang deal sakin kaya ka nandito ka sa
office in working hours?" Malamig na tonong sabi ko sakanya.

Nginitian nya naman ako. Yung nang aakit na ngiti, pero di ako naaakit. "Wala
lang.. Just got off the plane eh. And you're the first person I wanna see here in
the Philippines. It's been a long time baka gusto mo namang lumabas?" Sabi nya
sakin at kinindatan ako.

"Nagtratrabaho ako, wala akong oras sa mga ganyan." Sabi ko sakanya at tinignan
yung mga papel na nasa table ko.

"I can wait. Pag free ka lang. Same routine? Just like before?" Sabi nya, kumunot
naman yung noo ko.

"Anong pinagsasabi mo?" Tanong ko sakanya at tinignan sya ng masama.

"Wala.. My condo after our date." Sabi nya at ngumiti ulit.

"May asawa na ko." Sabi ko sakanya.

"I am not asking, Liam."

"I don't care. May asawa na ko." Sabi ko ulit sakanya. "Leave. May gagawin pa ko."

"Well.. Okay. Masyado kang masipag.. See you around!" Sabi nya at umalis na.

Buti naman. Victoria.. She's my ex whore. Hindi ko nga alam kung bat pa bumalik
yang babae na yan eh. Damn, she's crazy.

Bigla namang pumasok si Tiffany. Bigla ko namang naalala yung kanina, yung pinto.

"Tiffany, nandito kaba sa loob nung nandito si Victoria?" Tanong ko sakanya.

"Oh,wala po. Nasa labas po ako." Sabi nya, eh sino?

"Eh sino yung?"

"Ay.. Oo nga po pala. Dumaan po pala si Mrs. Martinez dito." Sabi nya sakin. Si
Kath?

Tinignan ko sya. Si Kath.. Bakit kaya sya pumunta dito?

KATHERINE

Eto na, sasabihin ko na kay Liam yung about sa career na binigay ni Matt sakin.
Kahit magalit sya o sungitan nya ko wala akong pake. Gusto ko lang kasi na malaman
nya kung ano yung ginagawa ko, syempre para hindi nya na rin ako pag dudahan pag
umuuwi ako ng gabi. Iniisip nya kasi siguro kung san san ako nang gagaling eh.

Tsaka mag karapatan naman syang malaman yun. Kahit wala syang pake okay lang
atleast sinabi ko sakanya.

Pinark ko naman yung kotse ko at agad naman akong umakyat papunta sa opisina nya.
Malayo palang may nakita akong babae sa labas ng pinto ng opisina ni Liam. Siguro
secretary nya ito.

"Good morning po, Mrs. Martinez!" Bati sakin ng babae. Secretary nya pala to.

"Good morning, si Liam nga pala?" Tanong ko. Bigla naman nagbago ekspresyon ng
mukha nya. Parang nawala sa sarili. Ay ewan ko.

"May kausap po sa loob eh." Sabi nya. Kausap? Sino?

Tinignan ko lang sya at nginitian. Dumeretcho padin ako papunta sa pintuan, hindi
nya ko pinigilan dahil alam naman siguro nya na asawa ako ni Liam. Pag bukas ko ng
pinto..

Pag ka galing ko sa office ni Liam, agad agad kong tinext si Matt.

Celebrate tayo?

Nagreply naman agad sya.

Para san?

Nagreply naman ulit ako.

Wala, dahil sa career na binigay mo. Sabihan mo na din si Kylie ah? Kita nalang
tayo dun.

At pumayag naman sya. Nagkita kami ni Matt sa studio. Nag sama naman sya ng mga
kaibigan nya from work. Hindi nakasama si Kylie kasi may ipapasa daw syang
portfolio. Babawi na lang daw sya sakin next time, kasi gagabihin din daw sya ng
uwi kasi malayo daw yung pupuntahan nya.

Pag kadating namin sa bar. Nag party party kami, sumayaw ako sa dance floor at
uminom ako. Kung ano ano yung pinag gagawa namin, sumasayaw kami at umiinom. Eto
ang gusto ko.. I want to fcking celebrate.. Wooh!

MATT

Nandito kami sa bar nila Kath ngayon. Sabi nya she wants to celebrate. Pero alam
kong may problema to. Dinadaan nya lang sa celebration kunyari pero alam kong gusto
nya lang makalimot. Pero sige pag bibigyan ko muna sya. Alam ko naman kasi mag
kukusa naman yang mag kwento kapag ready na syang maglabas ng sama ng loob.
Kilalang kilala ko na tong si Kath. Kilalang kilala ko na silang dalawa ni Kylie.

Tinignan ko si Kath. Nandun sya sa dance floor at sumasayaw. Hindi naman sya ganyan
eh, hindi naman sya sumasayaw. Malamang lasing na yan, parang lokaret na syang
sumasayaw dun sa dance floor eh. Medyo may tama na din. Nilapitan ko naman sya, may
mga lalaki nadin kasing umaaligid sakanya eh. You know my friend.. Maganda to.

Hinatak ko naman sya papaalis ng dance floor. "Hoy babae! Umayos ka para kang
lokaret dyan."

Tinignan nya ko at tinawanan. "Leggo party!" tinaas nya pa yung kamay nya. Hay
jusko. Loka loka na to.

"Nako tama na. Umupo ka muna, mamaya makita nalang kita na nakahilata dyan sa
dancefloor." Hinatak ko sya. Sumunod naman sya at tumatawa. Jusko parang baliw.

Inalalayan ko syang umupo sa upuan. Para na kasing lantang gulay to. Umupo naman
ako sa harap nya.

"Party all night ano?" Pang aasar ko sakanya. Nginitian nya lang ako at kinuha nya
yung baso at ininom nya.

"Hoy tama na yan! Hindi ka na nga makabangon dyan oh!" Sabi ko sakanya at kinuha ko
yung baso.

"Stupeeeed." Sabi nya. Natawa naman ako sa itsura nya! Hahahaha! Tumungo naman sya
sa table. Tulog na ba to? Bigla naman nyang inangat yung ulo nya. Ay hindi pa.

"Matt.." Sabi nya. Tumingin naman ako sakanya. "Please.. Matutulog muna ko sa bahay
mo... A- ayoko lang muna makita si Liam..."

Sabi na eh! May problema tong babae na to! Kilalang kilala ko na talaga to. Ano
naman kayang nangyari? Naiintriga ako.

Maya maya bagsak na si Kath. Nanahimik ng nakatungo sa table. Binuhat ko na sya,

mala- bride style. Taray! Sinakay ko na sya sa kotse ko. Wala naman kasi tong
dalang kotse, nag commute lang kanina. Napatingin naman ako kay Kath.. Nakakaawa.
Ano na naman kayang katarantaduhang ginawa nitong Liam na yun?! Hay.. Lagi nya
lanag sinasaktan ang bestfriend ko. Naisip ko tuloy, kung sa bahay nalang kaya nila
ni Liam ko sya ihatid? Kaya lang magagalit tong si Kath sakin kinabukasan. Tsaka
pag dinala ko naman sya dun, sa tingin ko hindi naman sya maaalagaan ng asawa nya.

Nag drive na ko pauwi sa bahay ko. Oo, dito ko nalang patutulugin si Kath. Agad
naman kaming nakadating sa bahay. Binuhat ulit si Kath ng mala bride-style at
hiniga ko sya sa kama. Bagsak ang loka.

Kinuha ko naman yung cellphone ko para tignan kung anong oras na. Pag tingin ko. 46
missed calls.. At puro galing kay Liam yun. May number ako ni Liam kasi sinave ni
Kath yung number nun sa phone ko. Bigla ko namang ginising si Kath.

"Girl! Uy girl!" Pero ayaw nyang magising. Tulog na tulog. Kinuha ko naman yung
cellphone nya at binuksan. 84 missed calls. Panigurado ako kay Liam to galing.

"Girl.. Gising, yung asawa mo ang daming missed calls sayo pati sakin." Hindi ko
sya tinigilan hanggang sa namulat nya yung mga mata nya. Hinarap ko naman sa mukha
nya yung cellphone nya puno ng missed calls ng asawa nya dahan dahan ulit pumikit
yung mga mata nya. Pambihira naman Kath!

Bigla namang may nag door bell sa labas. Inayos ko naman ng higa si Kath. Bigla
naman akong may narinig na bulabog sa pinto.

Binuksan ko ito..

LIAM

Agad agad akong pumunta sa bahay ng Matthew na yan. Tangina! Kanina ko pa sila
tinatawagan ni Kath pero hindi sila sumasagot. Humanda talaga sakin yang gago na
yan. Pag baba ko ng kotse ko, nakita kong nakabukas yung gate ng bahay ng gago.
Pumasok naman agad ako, wala akong pake kahit kasuhan nya ko ng tresspassing gago
sya. Bukas din yung pintuan nya kaya pumasok agad ako.

Wala sila sa sala. Wala sila dito sa baba kaya umakyat agad ako ng taas. Binuksan
ko isa isa yung kwarto at wala sla dun, may natitirang isang kwarto at siguro akong
nandun sila. Binuksan ko ito pero naka-lock. Napamura naman ako lalo sa isip ko.

Kaya binulabog ko yung pinto. Tangina! Nang gigigil ako. Bigla naman na bumukas
yung pinto at bumungad sakin yung pag mumukha ng hayop na yun. Sinapak ko agad yung
pag mumukha nya.

"Hayop kang gago ka ah!! Alam mo na ngang may asawa si Katherine tapos iuuwi mo sya
dito sa bahay mo?!!" Nakahiga sya sa sahig at hinawakan yung labi nyang nagdudugo.
Mabuti lang sakanya yan.

Nakita ko si Kath na nakahiga sa kama, lasing. Agad ko namang nilapitan si Kath.

Hinaplos ko yung mukha nya. Hindi na ko nag paligoy ligoy pa at binuhat ko na si
Kath papaalis sa kwarto na to. Nandun padin si gago, nakahiga sa sahig.

Papalabas na kami ng kwarto ni Kath ng huminto ako. "Tangina! Huling huli na to.
Hindi ko na papayagang sumama si Kath sayo, gago ka. Subukan mo, hindi lang yan
aabutin mo." Sabi ko at umalis na kami sa bahay ng gago na yun.

Dahan dahan kong inupo si Kath sa passenger seat at inayos ko yung upuan para
makahiga sya. Nag drive na agad ako pauwi sa bahay namin. Agad naman kaming nakauwi
sa bahay.

Binuhat ko ulit sya at inakyat sya sa kwarto namin at hiniga sya sa kama. Kumuha ko
ng damit nya sa cabinet nya at pinalitan sya ng damit. Damn.

Pag tapos ko syang palitan Pinunasan ko yung katawan nya. Inalagaan ko sya. Pag
tapos nun kinumutan ko din sya. Tumabi ako sakanya at pinagmasdan yung mukha nya.

|11.1.13|

Chapter 30: No Please >>

KYLIE

Ang sakit ng katawan ko. Napagod ako sa byahe, ang layo ba naman ng pinuntahan ko
eh. Buti nalang nagustuhan talaga nila yung gawa ko. Gustong gusto talaga nila!
Yung mga ngiti nila habang nakita yun. Di ko makalimutan! Manghang mangha sila sa
gawa ko. Tama nga si Matt, maganda daw talaga ang gawa ko. Oh si Matt! Kailangan ko
syang tawagan at sabihin sakanya na natuwa sila sa gawa ko. Sigurado akong matutuwa
din yun sakin. Yun pa!

Kinuha ko yung phone ko sa bag ko. At pag tingin ko sa phone ko, sakto! Tumatawag
si Matt! Parang kanina na isip ko lang sya, tas ngayon tumatawag sya. Ayos diba!

Sinagot ko naman agad yung tawag nya. "Hello Matt!!" Masayang bati ko sakanya.

[Pumunta ka dito sa bahay please..] Sabi nya sa kabilang linya.

Anong nangyari sakanya? Bakit ganun yung boses nya? May sakit ba to? Nako! "S-sige,
ano bang nangyari sayo? Hintayin mo dyan, mga 15 minutes."

Agad ko namang binaba yung phone ko at nagmadaling pumunta sa kotse ko. Kahit
masakit na yung katawan ko, pupuntahan ko padin yung nilalang na yun. Parang may
mali sa boses nya, parang may sakit sya. Hindi ko maintindihan! Nag aalala ako!

Binilisan ko ang pag d-drive ko, kaya agad naman akong nakarating sa bahay ni Matt.
Pumasok naman agad ako kasi nakabukas yung gate nito. Hindi man lang nya sinarado?
Pati yung front door nya hindi din nakasarado. Pumasok naman agad ako.

Nakita ko si Matt, na nakahiga sa sofa nya at nakahawak sa ulo nya. Jusko! Anong
nangyari sakanya?! Agad naman akong lumapit kay Matt at hinawakan yung mukha nya.
"My god Matthew Aragon! Anong nangyari sayo?"

Tanong ko sakanya. Nakita ko yung labi nya, putok! May dugo. Tapos yung isa nyang
mata parang namamaga na ewan? Natataranta ako!! Anong nangyari sakanya? Hindi naman
sya nag sasalita at nakapikit padin.

"Matt!!! Anong nangyari?" Ginalaw galaw ko yung kamay nya. "Matt naman eh, nag
aalala ako.. Mag salita ka naman dyan."

"Aghhh!" Umupo sya sa sofa. Tinabihan ko naman sya.

Nung nakita ko ng maayos yung itsura nya agad agad akong tumayo at umakyat sa
kwarto nya para kunin yung first aid kit nya. Hindi ko alam pero parang naluluha
ako. Ayokong nakikitang nassaktan yung mga importanteng tao sakin.

Pag baba ko, lumapit ako kay Matt. Tumayo ako ulit at kumuha ng yelo. Natataranta
talaga ako!

"Matt, ano bang nagyari sayo? Bat nag kaganyan mukha mo?" Tanong ko habang
ginagamot yung sugat nya sa labi.

Tumingin sya sakin. "Si Liam." Sabi nya. Si Liam?!

"Si Liam?! Anong ginawa nya sayo?" Sht sht.

"Pumunta sya dito. Pinuntahan nya si Kath." Huminto sya. "Diba nga gusto ni Kath
mag party.."

"Sinamahan ko sya. Pero nag pakalunod naman sa alak tong si Kath at alam kong may
problema sya. Kaya nung lasing sya, sabi nya dito muna sya matutulog sa bahay ko
dahil ayaw nya ngang makita si Liam.. Gusto ko ngang iuwi si Kath sakanila pero
alam ko namang di aalagaan ni Liam yun eh, kawawa naman. Kaya dito ko sya inuwi.
Tapos nagulat nalang ako na may missed calls sya sakin at kay Kath.." Napahawak
naman ako sa bibig ko. Sht lang.

"Tapos ayun nga.. may nagbulabog ng pinto ko. Tapos pag bukas ko si Liam, sinapak
agad tong mukha ko. Tangina nya." Sabi nya, at kita kong galit si Matt.

Kasalanan ko to eh.

Pauwi na ko, pero malayo padin yung ibyabyahe ko ng biglang nag ring phone ko. Pag
tingin ko ng phone ko si Liam.. Tumatawag sya. Bat naman tumatawag tong lalaki na
to? Syempre sasaguti ko yung tawag para malaman ko kung anong kailangan nito diba?
Hay nako Kylie.

"Hello?"

[Kylie!]

"Ano?!" Mataray na sagot ko sakanya. Naiinis talaga ako sa lalaking to.

[Nasan si Katherine?] Wow. Himala! Hinahanap nya si Kath? Totoo ba to? Bat naman
nya hahanapin? Baka naman dadating na naman mga magulang nya at kailangan nya na
naman si Kath. Tss. Tong lalaki na to!

"Malay ko." Sagot ko sakanya, kahit alam ko naman na nasa bar sila ni Matt para mag
celebrate.

[Please Kylie.. Alam kong alam mo kung nasan sya ngayon. Please.. sabihin mo sakin
kung nasan sya.] Pag mamakaawa nya, wow? Nagmamakaawa? Anong meron?

"At bakit? Anong kailangan mo sakanya?" Tanong ko sakanya. Eh kung makaplease kasi
sya kala mo naman may kailangan ng sobra.

[Wala.] Malamig na sabi nito. [Pero anong oras na wala padin sya! Dammit! Bigay mo
sakin number ni Matthew.] Matigas na sabi nito.

"At bakit ko naman ibibigay sayo?! Ano ka? At wow huh! Nag aalala ka ba kay Kath?"
Pang asar na tanong ko sakanya.

[Stop it Kylie! Just give me his damn number!]

"AYOKO!" At anong gagawin nya sa number ni Matt?

[Please.. Kung ayaw mong sabihin kung nasan si Kath, bigay mo nalang number ni
Matthew sakin. Baka kasama nya yung gago na yun.] Maka gago kay Matt?! Baka sya!

"Baka ikaw ang gago hindi si Matt! Ayoko!"

[Bullshit! Ibigay mo nalang sakin! Please.. Kylie.] Sabi nito at nag mamakaawa
ulit. Ibibigay ko ba?

May part sakin na gusto kong ibigay, may part na ayaw. Pero ibigay ko kaya? Para
malaman nga nya na mag kasama sila at mag selos tong mokong na to. Eto naman talaga
yung plan, alam kong hindi gumana pero malay mo gumana ngayon. Haha!

"Fine. Pero pag nalaman kong sinabihan mo ng masasama si Matt, patay ka sakin!"
Sabi ko sakanya. Hindi naman sya nag salita. "Itetext ko nalang sayo. Umayos ka
Liam!" Sabi ko at binaba na yung tawag.

Kasalanan ko naman talaga to eh! Kung hindi ko naman binagay yung number ni Matt
kay Liam edi sana hindi nag kaganito si Matt.

Niyakap ko naman si Matt. "Matt.. Sorry.." Sabi ko sakanya, naiiyak tuloy ako.

"B-bakit naman?" Nagtatakang tanong nya. Humarap naman ako sakanya.

"Kasalanan ko kasi to eh." Sabi ko.

"Huh? Hindi mo kasalanan to. Eh wala ka nga eh." Sabi nito at pinunasan nya yung
luha sa mga mata ko.

"A-ako kasi yung nagbigay ng number mo kay Liam." Sabi ko sakanya, bigla namang nag
bago yung expression ng mukha nya. "Sorry.. Sorry talaga. Akala ko kasi kakausapin
ka lang nya sa phone. Kanina kasi nung pauwi ako tinawagan nya ko at hinahanap
sakin si Kath. Ayoko naman sabihin sakanya. Hiningi nya naman yung number mo. Para
kasing nag aalala sya kay Kath pero siguro may kailangan lang sya kay Kath.. Tapos
sabi nya ibigay ko daw kasi baka kasama mo si Kath.." Napatigil ako saglit. "Tapos
naisip ko nga yung plan baka kasi mag selos sya, baka kasi--"

"Shhh.." Sabi nya at bigla nya kong niyakap. "Okay lang yun. Number ko lang ba
binigay mo?" Tanong nya. Tumango naman ako.

"Oo.. Number mo lang naman yung hiningi nya eh." Sabi ko.

"Eh pano nya naman nalaman yung bahay ko?" Nagtatakang tanong nya.

"Hindi ko binigay yung address mo. Promise!" Baka kasi iniisip nya na binigay ko
din.

"Uhh. Okay. Sige na. Hayaan mo na yung gago na yun. Wag ka na ngang umiyak dyan, di
pa ko patay!" Sabi nya. Eto.. Nagawa pang mag biro ng hindi magandang biro.

"Nag alala kasi ako eh.. Akala ko kung ano ng nangyari sayo nung tumawag ka, para
kang naghihingalo na hindi ko maintindihan. Para--"

"Hoy ang OA mo ah! Hindi naman ako parang nag hihingalo!" Sabi nya, natawa naman
ako.

"Joke lang eh! Si Kath nga pala. Kamusta?" Tanong ko, bigla kong naalala si Kath.
KATHERINE

Ang sakit ng ulo kooo! Pag dilat ko ng mga mata ko, nagulat ako kung nasan ako.
Nasa bahay na ko?! P-pano? Ang dami kong nainom kagabi. Ang naaalala ko nalang
pauwi na kami ni Matt at nakasakay ako sa kotse nya. Napatingin naman ako sa damit
ko. Pano ako? Pano ako nag palit ng damit ko? Ano ba yan. Ang weirdo ko. Hindi kaya
si? Napatingin naman ako sa tabi ko. Wala si Liam. Pumasok na ba to? Ughh. Kainis,
bat ko ba inaalala yun. Tss.

Bumangon na ko at pumunta sa banyo para mag toothbrush at mag hilamos. Ang sakit
padin ng ulo ko. Masyado ata akong nag enjoy sa bar kagabi? Haay.. Kasi..

Bumaba na ko at nakita ko si Liam sa sala. Nanunuod. Tss. Pumunta na ko sa kusina,

nagugutom na ko meron bang.. Napatigil ako sa nakita ko. Para sakin ba to?

May kape sa lamesa may breakfast din. Napatingin ako kay Liam. Ginawa nya ba to
para sakin? Malamang! Nakita ko kasing may hawak syang baso ng kape. Alangan namang
dalawa yung kape nya? Nakaramdam naman ako ng tuwa. Ginawa nya to para sakin?

Tss. Parang yan lang. Sya nga tong.. Ewan! Kumain nalang ako ng niluto nya, masarap
naman eh. Hindi tulad ng dati. Tutong! Nag iimprove naman kahit papano.

Agad naman akong natapos kumain, hindi ko sya kinikibo. Gusto kong mag pasalamat sa
pag gawa nya ng pag kain sakin pero masama padin yung loob ko sakanya. Nag hugas na
ko ng pinagkainan ko, aakyat na ko ng kwarto. Hindi ko ma take yung gantang
atmosphere namin ni Liam.

Paakyat na ko ng hagdan ng bigla syang nag salita. "Kath pano mo nagawa sakin yun."
Sabi nya na malamig na boses.

"Huh?" Hindi ko sya naiintindihan. Anong pinag sasabi nya?

"May asawa ka. Dapat umuuwi ka sa bahay natin. Konting respeto lang naman! Hindi
naman sikreto tong kasal natin. Maraming nakakaalam neto at wag mo kong ipahiya sa
ibang tao." Sabi nya, napaharap naman ako sa sinabi nya.

"Ano ba pinag sasabi mo Liam?!"

"Kath. may nagtext sakin na kaibigan ko at nakitang nasa bar ka. Nung nabasa ko
yun, sobrang sama ng loob ko kasi ayokong nakikita kita sa mga ganung lugar and
what's worst, kasama mo yang Matthew na yan! Anong iisipin ng iba pag nakita kayong
dalawa?!"

Ano naman bang pumapasok sa utak nya? Ano naman kung mag kasama kami ni Matt sa
bar! May alam ba sya kung ano talaga si Matt!? "Yan ba ang kinakagalit mo? Sino
kaya tong naabutan kong may babae sa opisina? Oh that right, gusto mo kasi ng tago!
Liam, kaibigan ko si Matt and we're not doing anything wrong kaya okay lang na
lumabas ako with him!!" Hindi ko na napigilan yung sarili ko. Inis na inis ako
sakanya! Kung ano ano pinag iisip nya samin ni Matt!

Akala nya hindi ko nakita na may babae sya sa opisina ba? At kung ano pang
kalaswaan ginagawa nilang dalawa! Nasaktan ako, nasasaktan ako. Tapos sya! Mali
naman pinagsasabi nya sakin! Lagi nalang!

Tumayo sya. "What the fck are you talking about, Katherine? Wala akong babae kahit
hindi kita gusto! Wala akong babae kasi asawa kita. At pinanindigan ko yun! Tapos
ikaw ano?! Natutulog ka pa sa bahay ng gago na yun! Naglalandian kayo ng kaibigan
mo! Yeah, baka nga friends with benefits kayo. Putangina kayong dalawa!" Sabi nya
sakin. Napaka dumi ng utak nya! Natutulog? Ano bang alam nya? kung makapag salita
sya sakin akala mo napaka linis nyang lalaki! Sya nga itong madaming ginagawa pero
ano bang ginagawa ko? Nananahimik lang naman ako diba. Kahit nasasaktan ako. Sa mga
pinag sasabi at pinag iisip nya.

"That's enough Liam!! I don't deserve this! None of us wants to be here anyway.
Pagod na kong pakinggan yang pag sisinungaling mo!" Sabi ko sakanya.

Bigla namang sumama yung tingin nya sakin at lumabas sya ng bahay. At narinig kong
umandar na yung kotse nya paalis.

Ganyan sya eh! Na guilty siguro sya! Totoo naman kasi yung mga sinasabi ko! I hate
him! I hate him!!

LIAM

Bullsht! Ano bang iniisip nya samin ni Victoria? Kinausap lang naman ako ni
Victoria. Pinaalis ko nga agad sya eh. At sya, gugustuhin nya pa yung kasama nya
yung gago na yun. Kung hindi lang nag text si Chris sakin na nakita nya si Kath sa
bar. Nataranta ako nun.

Ang sakit. Kagabi pa lang. Akala ko hindi ko sya gusto, nung nalaman kong kasama
nya yung gago na yun. Hindi ko alam kung bakit may sumakit. Hindi ko kaya yung
ganitong paki ramdam. Ang tagal ko kasing nagmatigas kaya ngayon ko lang lumabas
lahat. Di ko kaya, I have to be strong lalaki ako.

Di ko sya maintindihan. Anong sinasabi nyang pagod na sya? Don't tell me she's
leaving. No! Hindi ko kaya. Tangina. Tangina talaga.

|11.06.13|

Chapter 31: Oh No!! >>

LIAM

Dammit! Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Kanina pa ko nag d-drive pero wala
naman akong mapuntahan. Hindi mawala sa isip ko yung sinabi nya sakin na pagod na
sya. Ano naman kayang ginawa ng Matthew na yan kay Kath at bakit na sya ganyan.
Kung alam nya lang na pinaalis ko naman talaga si Victoria. Mali yung nakita nya.
Pero hindi ko naman sya masisisi kung ganun yung pumasok sa isip nya.

*phone vibrates*

From: Christian Gutierrez

Duuude! Nakagawa na ko ng paraan.

Text ni Chris. Pinsan ko. Alam ko kung ano yung sinasabi nya. Kaya agad akong
pumunta sa bahay nila, wala naman akong mapuntahan. Tsaka gusto ko munang lumamig
yung ulo ko at gusto ko din na lumamig din muna ulo ni Kath para pag kinausap ko
sya mamaya hindi na kami mag sigawan ulit.

Agad naman akong nakapunta sa bahay ni Chris.

"Ano na?" Tanong ko sakanya.

"Oh? Bat ganyan mukha mo?! Hahaha!" Nang-asar pa to.

Si Chris. Sya yung nag text sakin kagabi na nandun si Kath sa bar na may kasama daw
na lalaki. Nang na tanggap ko yung text na yun, alam kong si Matthew yung lalaking
kasama ni Kath. Kaya nung nalaman ko yun agad ko namang tinawagan si Kath pati yung
gago na yun pero walang sumasagot sakanilang dalawa.

Kaya naman pumunta ako sa bar na sinasabi ni Chris kung nasan sya. Pero wala na
sila dun, at hindi na daw napansin ni Chris kung saan na nagpunta si Kath pati yung
gago na yun. Sinabi sakin ni Chris na umiinom daw si Kath kaya mas lalo akong
kinabahan. Tinatawagan ko padin silang dalawa pero wala talagang sumasagot. Kaya
agad agad akong pumunta sa bahay ni Matthew. Alam ko kung nasan nakatira si
Matthew, kasi nakita ko syang paparating dati. At mag kalapit lang sila ng bahay
nila Gene. Nagmadali talaga akong pumunta dun, dahil ramdam kong nandun si Kath.

Ayoko magalit kay Kath pero hindi ko mapigilan. Ayoko talagang kasama nya si
Matthew. Hindi alam kung bakit may sumasakit sakin nung nakita kong nakahiga si
Kath sa kama ni Matthew. Alam ko galit ako nun. Pero hindi ko alam kung bakit
parang nasasaktan ako.

"Hoy!" Tinapik ako ni Chris. Tumingin naman ako sakanya.

"Ano na nangyari sainyo ng asawa mo? Nakita mo ba dun sa bahay nung kasama nya?"
Tanong nya sakin.

"O-oo." Sabi ko at tumingin sa ibang direksyon. Tangina ayoko ng ganitong

pakiramdam.

"Oh? Ha! Anong nangyari?" Kumunot naman yung noo ko. Bat ba ang dami nitong
tanong?!

"Lintek! Sabihin mo nalang kung anong paraan yung ginawa mo!" Sabi ko sakanya.

Natawa naman sya. "Well.. May nahanap akong babae kagabi sa bar. Kailangan nya ng
trabaho kaya binigyan ko."

"Ano namang paraan yan?!" Parang gago naman. Ano naman kung binigyan nya ng
trabaho.

"Trabaho na magiging asawa ko sya pero peke lang naman. See? Nakagawa ako ng paraan
para hindi ako makasal kay Stelina. Eh ikaw hindi kana nakagawa, dapat kasi naisip
mo to para di ka nakasal sa asawa mo ngayon."

Bigla naman kumunot yung noo ko. Ayaw nya talaga makasal kay Stelina kaya gumawa
sya ng paraan. Dapat nga naisip ko din yung paraan na yun. Pero hindi narin naman
ako nag sisisi na pumayag ako. Nung una ayoko talaga.

"Do you love your wife?" Tanong sakin ni Chris.

"I-I don't know." Hindi ko naman talaga alam.

"Lul. Kung nakita mo lang yung pag mumukha mo nung sinabi kong wala na sila sa bar.
Tsaka halatang nag aalala ka talaga. I know you love her." Sabi nya at natawa.

"Go.. Kung mahal mo sya sabihin mo na. Halata naman."

Hindi ko alam. Maybe I like her? More than that? I don't know. Hindi ko alam. Hindi
ko maintindihan yung sarili ko. Siguro.. Malapit na.

Tumayo na ko. Kailangan ko ng umuwi. Kailangan naming mag usap. Nag paalam na ko
kay Chris na aalis na ko. Agad naman akong sumakay sa kotse ko at nag drive na
pauwi. Mga ilang minuto din bago ako naka dating sa bahay. Pag tingin ko sa orasan
6pm na pala. Ang tagal ko din palang nawala at nag drive.
Pumasok na ko sa loob ng bahay nakita kong wala si Kath sa sala kaya umakyat ako sa
kwarto. At nandun sya, nandun sya sa terrace at nakatayo. Naramdaman nya siguro na
nandito na ko kaya lumingon sya. Pero nung nakita nya ko nag iba yung expression ng
mukha nya. Bigla naman syang nag lakad, akala ko papalapit sya sakin pero bigla nya
kong nilagpasan.

Hindi ko alam pero hindi ko sya makausap. Hindi ko sya magawang lapitan. Alam ko
kasing galit sya, tsaka wala din akong lakas ng loob. Nahihiya akong kausapin sya.
Takte naman, para akong bumalik sa high school na magtatapat sa taong gusto ko.
Parang natotorpe. Hindi ko rin naman kasi alam kung paano ko sya kakausapin. Pano
ko lalapit sakanya.

Napabuntong hininga nalang ako. Pano ko ba sya susuyuin? Ngayon ko lang gagawin to.
Kinakabahan talaga ako. Bumaba ako sa sala, nandun si Kath nakaupo sa sofa nanunuod
sya ng palabas sa HBO. Hindi na ko nag dalawang isip at tumabi ako sakanya.
Tumingin sya sakin tapos binalik ulit yung tingin sa tv.

"Ka--" Magsasalita palang ako ng bigla syang tumayo at iniwanan nya ko dun.
Napakamot nalang ako sa batok ko. Ayoko yung ganito, yung nilalayuan nya ko. Yung
hindi nya ko pinapansin.Ganto pala yung pakiramdam. God, I miss her..

Ang hirap isipin na galit sya sakin. Hindi ko talaga maintindihan yung sarili ko,
dati gusto ko ngang magalit sya sakin para layuan nya na ko. Pero ngayon.. Parang
ayoko. Tsaka ayoko din na lumayo sya sakin tapos sumama dun sa gago na yun. Basta
ayoko. AYOKO.

Mga ilang minuto nadin pala akong naka tunganga dito sa sala. Kaya naisipan ko ng
umakyat sa kwarto, para ngang ayokong umakyat. Nahihiya ako sakanya. Shit! Bakit ba
ako nahihiya? Wala naman akong ginawa nakakahiya. Ughh dammit! Bago ako tuluyang
pumasok sa kwarto, tumayo muna ko sa harap ng pinto. Ang hirap naman ng ganito. Ano
kayang ginagawa nya? Hinawakan ko na yung door knob at dahan dahan kong inikot yun.
Tumingin ako sa paligid. Nakita ko si Kath nakahiga na sa kama.

Tulog na pala sya? Oh damn. Bahala na, pero bukas. Kailangan makausap ko na sya.

KINABUKASAN. Pag gising ko tulog padin si Kath. Ang tagal naman nya magising.
Naligo na ko at nag ayos, maaga kasi ako papasok sa opisina para maaga din ako
makauwi. Natapos na kong maligo at mag ayos pero tulog padin si Kath. Ughh! Mamaya
na nga lang pag uwi ko, atleast mahaba yung oras para kausapin ko sya. Sumakay na
ko sa kotse ko at nag drive na papunta sa opisina.

Pag pasok ko sa opisina ko, inabot agad sakin ni Tiffany yung kape. "Thanks!" Sabi
ko.

May meeting nga pala ako kay Mr. Hernandez ngayon. Kaya pumunta na ko dun at nag
simula na ang meeting. Mabilis naman natapos yung meeting. Tungkol sa kompanya lang
naman yung dinicuss nila. Bumalik agad ako sa opisina ko. Naalala ko na naman yung
itsura ni Kath nung nag away kami kahapon.. Galit sya. Galit na galit sya.

"Tiffany?"

"Yes Mr. Martinez?" Sabi nya habang may inaayos sa kabilang table.

"Pag.. galit ka ba sa boyfriend mo.. p-pano ka nya sinusyo?" Nahihiyang tanong ko

sakanya. Ugh!

Tumingin naman sya sakin at ngumiti. "Hmm.. Nilalambing nya ko. Bakit Sir? Galit ba
sayo yung asawa mo?" Tanong nya habang natatawa ko. Dammit! Nakakahiya tuloy.
"N-Nevermind." Sabi ko at binuksan ko yung laptop ko. Nag check ako ng mga emails.

*knock knock*

Nagulat ako ng biglang bumukas yung pinto.

"Hey.. Miss me?"

"Victoria. Ano na namang ginagawa mo dito?" Tanong ko sakanya. Bakit ba nandito na

naman yan? Nakita ko namang lumabas si Tiffany.

"I told you.. Mag hihintay nga ako kung kailan ka free. So I guess free ka na
ngayon?" Sabi nya at nginitian ako. Bitch.

"Leave. Umalis ka nalang." Malamig na sabi ko sakanya.

"Wag ka ng mag matigas Liam.. Alam kong titiklop ka din."

KATHERINE

Pagising ko, naka received ako ng text kay Daddy Robert. Pumunta daw ako sa opisina
ni Liam at sabay daw kami pumunta sa bahay nila. Hay.. Kung pwede lang sana na
mauna nalang ako. Pero syempre hindi naman pwede yun dahil alam nga nila na ayos at
masaya ang relasyon naming dalawa. Masama padin yung loob ko kay Liam. Siguro dahil
nga hindi ko na kinaya yung pang huhusga nya sakin. Ang sakit sakit nya manalita
sakin pero sya kahit alam kong marami syang katarantaduhang ginagawa hindi ko man
lang sya pinag salitaan ng masasakit.

Naglinis muna ko ng bahay saglit tsaka ako naligo at nag ayos. Pupuntahan ko sya sa
opisina nya. Anong oras na din kasi ako nagising. Ilang oras din yung tulog ko.
Kagabi, hindi ko alam pero ayoko talaga sya makita at makausap. Nasasaktan ako pag
nakikita ko sya. Pero kahit ganun mahal ko padin naman sya eh.

Nung tumabi sya sakin sa sofa kagabi, nainis talaga ako nun. Kaya nga ko bumaba ng
kwarto kasi ayoko syang makita. Nung umalis sya, inis na inis ako nun. Alam ko
kasing guilty sya. Totoo naman kasi yung mga sinabi ko kaya nag walk out sya eh.

Pero nasaktan talaga ko sa sinabi nya, na hindi nya ko gusto. Alam ko naman yun. Na
hindi nya talaga ako magugustuhan. Hindi nya nga ako magustuhan, mahalin pa kaya?
Hindi ko alam kung matutuwa ba ko nung sinabi nyang wala syang babae kahit hindi
nya ko gusto. Siguro kung hindi ko nakita yung pang yayari sa opisina nya,
maniniwala ako eh. Pero nakita ko. At alam kong kasinungalingan nya lang yun.

Ayoko rin syang kausapin kasi alam kong puro kasinungalingan lang sasabihin nya.
Pagod na pagod na kong pakinggan lahat ng yun.. Pagod na ko. Napabuntong hininga
nalang ako. Sumakay na ko sa kotse ko. Pupunta na ko sa opisin ni Liam. At sabay
kaming pupunta sa bahay ng mga magulang nya.. Hay..

LIAM

Lumapit sya sakin. Ano bang kailangan nito? Bakit ba ginugulo nya ko? Sana hindi
nalang sya bumalik dito sa Pilipinas. At bakit ba binabalik balikan ako ng babaeng
to dito sa opisina ko.

"Ano ba talagang kailangan mo?" Sabi ko at tumayo ako para lumayo sakanya.

Lumapit naman sya sakin. "Ano pa ba? I want you.. Ikaw ang gusto ko."
"Bullshit! May asawa na ako, ilang beses ko ba sasabihin sayo yan?!" Iritableng
sabi ko sakanya.

"I don't care.. Alam ko namang hindi mo mahal yung asawa mo eh." Sabi nya at
lumapit sya lalo sakin. Ang lapit na namin sa isa't isa.

"Hindi--" Magsasalita palang ako ng bigla nya kong hinatak at hinalikan.Tinulak ko

sya. Bitch! Nginitian nya naman ako at tumingin sya sa ibang direction. Sunundan ko
naman yung tingin.

"K-Kath..?"

|11.09.13|

Chapter 32: Where Are You? >>

LIAM

"K-Kath..?"

Nakita ko syang nakatingin samin. Halatang nagulat sya sa nakita nya. Maya maya
nakita kong tumtulo na yung mga luha nya. Dammit! Akmang lalapit na ko sakanya ng
bigla syang lumabas at tumakbo. Hinabol ko sya at hinablot yung braso nya at
napaharap sya saakin.

"You know what, Liam.." Tumingin sya sakin. "I've had enough of all of this.. N-
ngayon lang ako nasaktan ng sobra sobra.." Sabi nya habang tumtulo yung mga luha
nya. I can't.. Hindi ko sya kayang makita na umiiyak sa harap ko.

"D-Do you ever care for me? Kahit yun lang.. I'm not asking for too much.. Is it
hard for you to understand that I like you.. I actually love you... But.. you took
all of that for granted.. You took me, this, our situation for granted and now..
I'm tired.." Putol putol nyang sabi, gustong gusto ko syang yakapin pero hindi ko
alam kung bat di ko magawa. Tinarantado ako ng katawan ko, ayaw gumalaw.

"I am so tired for making you fall in
you kasi.. Ako naman may gusto na mag
treat me as a.. friend. Pero.. minsan
ako pero minsan lang yun.." Pinunasan
punasan yung mga luha nya, pero hindi
love with me.. I don't blame all of this to
pakasal tayo but atleast have the courtesy to
nararamdaman kong nakikita mo ko, na nandyan
nya yung mga luha nya. Gustong gusto kong
ko magawa.

"Nag dedemand na ko kasi.. Hindi ko na kaya.. Pagod na ko, pagod na pagod na ko.
Alam kong napilitan ka lang naman na magpakasal satin.. Ayoko na! Ayoko na Liam..
Sorry.. kung nasakal ka sa ganitong relasyon.. Pakiramdam ko ninakaw ko yung mga
oras na dapat masaya ka imbis na kasama mo ako.. Masaya ka sana sa mga gantong
panahon kasama ang mahal mo.. Pero I was selfish back then, I guess now.. I can
handle whatever.. J-just to move on.. Pagod na pagod na ko.."

Nagkatinginan kami sa mata, nakikita ko na nasaktan ko talaga sya. Kung pwede ko

lang sana-- "Let's file for a divorce.."

Bigla na syang naglakad papalayo sakin.. Shit! Napahawak ako sa ulo ko. Divorce?
No.. Fck! Ba't wala ba kong ginagawa dito. Bakit hindi ko man lang napigilan si
Kath umalis. Ang tanga tanga ko! Gumalaw ka, kumilos ka! Sabi ko sa sarili ko.
Natauhan ako bigla pero wala na si Kath. Nakalayo na sya. Wala na sya.

Maybe she just said that cause she's mad. But divorce? Hindi naman siguro.. Sana
hindi.. Hindi ko kaya. Bakit ganun, kung kailan handa nakong ayusin ang lahat lahat
samin tsaka pa nag kaganito. Sana pala kanina ginising ko nalang sya.. Sana dun
nako nakipag usap sakanya na ayusin na namin ang relasyon samin. Hindi ko
inaasahang mag kakaganito kami.. Akala ko maayos na namin. Pero isang pangyayari
lang nawala na..

Nawalan na ko ng gana pumunta sa opisina ko, hindi na ko bumalik dun. At alam kong
nandun si Victoria sa loob. Ayoko makita yung taong sumira sa relasyon namin ng
asawa ko. Alam kong hindi naman sya ang totoong may kasalanan ng lahat. Alam ko ako
may pinaka malaking kasalanan. Ang sama sama kong tao. Ang gago gago ko.. Napaka
gago ko.

Mahal nya ko pero binabasura ko lang sya, binabale wala ko lang sya. Napaka tanga
ko! Hindi ko man lang sya pinahalagaan. Inabuso ko nga yung pag mamahal nya sakin..
Ang gago gago ko!

Sumakay nako sa kotse ko, ang nag drive na papunta sa bahay. Kakausapin ko sya,
pwede pa naman siguro naming maayos to eh.. Babawi ako sakanya. I swear.. Aayusin
ko tong relasyon namin. Aayusin ko.

Mabilis akong nag maneho, kaya agad akong nakarating sa bahay. Pero pag tingin ko
wala yung kotse ni Kath.. Kinabahan ako bigla. Wala sya dito sa bahay. No! Pumasok
agad ako sa loob ng bahay at umakyat sa kwarto namin. Pag akyat ko, binuksan ko
agad yung cabinet ni Kath.

Nakahiga ako ng maluwag ng makita kong nandun padin yung mga damit nya. Mukhang
hindi naman ito nabawasan. Kath, please don't leave me..

Napaupo ako sa kama namin, at hinilamos ko palad ko sa mukha ko. Nanatili ako sa
ganung posisyon. Pano na ko pag wala sya? Kailangan talaga naming mag usap.
Kailangan maayos namin ang lahat ng to bago mawala akong lahat.

Hindi ko na alam kung anong gagawin ko. Naalala ko nanama yung itsura ni Kath
kanina, ngayon ko lang sya nakitang ganun ka-miserable sa buong pag sasama namin.
Bakit ko ba sya tinrato ng ganun? Makikita mo sa mga mata nya na nasaktan talaga
sya. Na nasasaktan sya. Gusto ko syang yakapin, gusto ko mag sorry sakanya nung
time na yun pero hindi ko magawa. Hindi ako nakagalaw, parang nanigas ako sa
kinatatayuan ko. Hindi man lang ako nag salita.. Ang tanga ko!

Napahiga nalang ako sa kama.Hihintayin ko sya. I need her.. I need her.. Bigla ko
namang kinapa yung bulsa ko para kunin yung cellphone ko. Bat di ko agad naisip--
fck! Where's my phone?! Napatayo ako sa kama at hinanap pero wala. Wala! Nasan na
yun? Dammit!! Agad naman akong bumaba ng kwarto at pumunta sa kotse ko at hinanap
yung cellphone ko dun pero wala..

Oh fck! Naiwan ko ata sa opisina. Napahawak ako sa ulo ko, bakit ba kailangang mag
ka ganito? Arrghh! ayoko na din naman na pumunta sa opisina ko. Ayoko, dahil dun sa
mga nangyari kanina. I'm sure nandun lang yun sa table ko. Or si Tiffany na bahala
dun. Bakit kailangan pa bang mag kaganito kami?

Sana tinrato ko sya ng maayos. Akala ko kasi.. Akala ko katulad sya ng mga ibang
babaeng nakilala ko. Katulad ng mga babaeng nakikita ko.Pero.. Shit! Ayoko ng
ganito. Ayoko ng ganitong pakiramdam. Hindi ko kaya.

Iniisip ko palang hindi ko na kaya. Pero alam ko.. Babalik sya. Uuwi din sya.
Naalala ko nung nag away kami dati. Yung hindi sya umuwi at dun pala sya natulog
kila Kylie. Please.. Kath, umuwi ka. Kailangan nating mag usap. Kailangan nating
ayusin to. Wag ka munang sumuko.. Please.

Sana nandito sya ngayon sa tabi ko para nasasabi ko lahat ng mga sinsasabi ko
ngayon sakanya. Na trauma na ko, ayaw ko na ng ganun. Hindi ko kaya. Hindi ko
kayang mag isa. Hindi ko din kaya na wala sya.

Pumasok na ko sa loob ng bahay at umakyat sa kwarto. Humiga ulit ako sa kama namin.
Dumaan ang 5, 6, 7, 8 at 9 o'clock pero wala padin sya. Kath please.. Umuwi ka na.
Napapikit ako. Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.

KINABUKASAN. Pag gising ko, pawis na pawis ako. Hindi ko pala nabuksan yung aircon.
Pero wala akong pake. Tumayo agad ako at tumingin sa paligid. Wala si Kath. Hindi
man lang din nagulo yung kama. Bumaba ako ng kwarto at pumunta sa sala. Wala sya..
Nakabukas padin yung front door namin. Hindi ko nga pala nasara to kagabi. Buti
hindi ako napasok ng kung ano ano dito. Damn! Wala akong pake kung mapasok ako ng
mag nanakaw o ano. Ang importante ay yung umuwi sya.. Pero wala.. Wala sya. Hindi
sya umuwi. Akala ko pag gising ko kinabukasan, nandito na sya. Nandito na sya sa
tabi ko. Pero wala.. Wala sya..

Katherine, where are you? Please.. Don't leave me..

|11.12.13|

Chapter 33: Pictures >>

LIAM

"Dammit! Ano ba naman yan?! Ang tagal nyo na ngang tinapos mali mali pa yang mga
pinag gagawa nyo! Ayusin nyo naman yang mga ginagawa nyo!"

Lintek! Ano ba naman tong mga to! Napaka kupad, at ang tatanga. Hindi man lang nila
inaayos yung trabaho nila. Nakakaubos na ng pasensya. Ilang araw na silang ganyan
kabagal at mali mali ang ginagawa. Hindi ba nila kayang ayusin? This is bullshit.

"Sir.."

Lumingon ako kay Tiffany. "What?!"

"Sir.. Uhm, mukhang stressed na stressed na po kayo, hindi naman po sa nangengealam

ako sa personal nyong buhay.. Pero sa tingin ko po kailangan nyo lang po muna mag
pahinga. Tutal naman po napirmahan nyo na yung mga files na kailan. Aayusin ko
nalang po, ako nalang po bahala at ififilter ko po muna lahat ng ito.. Kung gusto
nyo po, umuwi nalang po muna kayo at mag pahinga."

Kumunot naman yung noo ko sa sinabi nya, pero nag bago ulit yung reaction ko.
Siguro nga, ilang araw nadin kasi akong walang tulad simula nung umalis sya."Thank
you, Tiffany." Sabi ko sakanya, well.. Swerte din ako sa secretary ko kasi mabait
naman sya. Ginagawa nya na yung mga gagawin ko, kaya may dagdag talaga sya sakin.

"You're welcome Sir!" Sabi nya at nag lakad na sya.

Lumabas na ako at umalis na ng opisina. Nag drive na ko pauwi ng bahay, gusto na

din kasing mag pahinga. Siguro ngayon lang ako babawi. Kaya naman kasi wala akong
tulog dahil hinahanap ko sya. Kino-contact ko sya. Pero wala, hindi ko sya mahanap.
Hindi nya din sinasagot mga tawag ko dahil nakapatay yung phone nya.

Napakahawak nalang ako sa noo ko. I feel so empty. This house feels empty, too.
Walang nag aayos, walang nag aasikaso sa pag kain ko. Wala. Walang wala na.. Kasi
wala sya. Nakakawala na nga ng ganang umuwi ng bahay. Kung dati ginaganahan na kong
umuwi kasi alam kong may dadatnan ako kahit hindi kami nag papansinan. Okay lang,
atleast nakikita ko sya. Pero ngayon..
It's been 3 days simula nung umalis sya. I don't know what to do. Ang tahimik,
nakakasira na nga ng bait eh. Hinahanap ko sya, pumupunta ako sa bahay nila Kylie
pero laging walang tao. Pumunta din ako sa bahay ni Matthew pero wala ding tao.

Bigla nama akong napaisip.. Hindi kaya magkakasama sila? Hindi kaya nandun si Kath
sa bahay ni Matthew? Napakuyom naman yung mga palad ko. Hindi ko alam kung anong
magagawa ko pag nakita kong nandun si Kath.. Siguro, kung nandun sya. Baka nilason
ni Matthew yung utak ni Kath kaya naisipan nadin akong iwanan ni Kath. Bakit
ganun.. Bakit sumuko na agad sya?

I miss her.. Bakit kung kailan gusto ko ng mag bago at itrato na sya ng tama tsaka
sya nawala, tsaka nya ko iniwan. Sana talaga sinabi ko agad sakanya. Siguro kung
sinabi ko agad sakanya yun, kasama ko sya ngayon. Masaya na siguro kami.
Napakabuntong hininga nalang ako.

Kinuha ko yung phone kong nakapatong sa table katabi ng lampshade. Biglang may
umagaw ng attention ko. Singsing.. Eto yung singsing ko. Singsing nung kasal namin.
Kahit kailan hindi ko man lang to sinuot, sinuot ko naman sya nung kasal namin pero
tinaggal ko agad. Napakasama ko. Sobrang sama ko. Tinrato nya ko ng mabuti, minahal
nya ko pero di ko man lang nasuklian yun.

Akala ko kasi.. Gagawin nya din yung ginawa ni Mommy kay Dad. Nakita ko kung gaano
nasaktan si Dad sa ginawa sakanya ni Mommy. Ayoko masaktan ng ganun, ayoko. Kaya
ayokong mahulog sakanya nun, pero kahit anong pigil ko. Onting onti ko syang
nagugustuhan. Kahit matagal man bago ko sya nagustuhan. Kahit ngayon ko lang napag
tanto. I miss her..

Naalala ko kung pano nya ako asikasuhin. Naalala ko din kung pano ko sya
baliwalain. Damn. Napapikit ako. Naalala ko na naman yung mukha nya nung huli ko
syang makita. Kung paano sya umiyak. Gustong gusto ko syang yakapin nun. Pero dahil
ang tanga ko hindi ko nagawa. Hindi ko man lang sya napagilan. Kung pwede ko lang
ibalik yung mga oras na yun, hahabulin at yayakapin ko sya, wag lang nya ko iwan.

Binuksan ko yung phone ko. Ineexpect ko na may text sya, araw araw pag gising ko o
bubuksan ko yung phone ko inaasahan kong may text sya o reply man sa mga tawag ko
pero wala. Nasan ba sya? Tinawagan ko ulit sya pero nakapatay yung phone nya.
Laging nakapatay. Siguro nag palit na sya ng number nya? Pano ko sya ma ko-contact?
Damn. Napahawak na naman ako sa ulo ko.

Dadaan ako sa bahay nila Kylie, baka sakaling may tao na. Bumaba na ko ng kwarto at
lumabas na ng bahay. Sumakay agad ako sa kotse at tumungo sa bahay ni Kylie pero
wala pading tao. Araw araw bago ako umuwi dumadaan ako sa bahay nya, baka kasi alam
nya kung nasan si Kath. Pumunta naman ako sa bahay ni Matthew, kahit labag sa
kalooban kong makita yung pesteng bahay ng gagong yun. Kailangan, dahil baka nandun
si Kath. At pag nandun nga si Kath. Iuuwi ko na sya, hindi ko na sya papakawalan
pa.

Tumigil ako sa labas ng gate ni Matthew. Nakita kong bukas yung ilaw, at may kotse.
Kotse ni Matthew. Agad naman akong bumaba ng kotse ko. Bubuksan ko sana yung gate
pero naka lock to. Kaya wala akong magagawa kundi mag doorbell. Dammit! Ilang beses
akong doorbell ng doorbell pero walang lumalabas. Wala padin akong tigil sa pag
pindot ng pesteng doorbell na yan. Wala akong pake kung maingayan sya basta lumabas
sya.

Maya maya bumukas na yung front door nya at naglakad si Matthew papalapit sakin.
"Oh? Anong kailangan mo?" Mayabang na sabi nya sakin. Gusto ko syang sapakin. Pero
kailangan maging maayos yung pakikitungo ko sakanya. Bigla nya namang binuksan yung
gate. "Kung gusto mong pumasok, pumasok ka. Pero kung ayaw mo. Umalis ka nalang."
Sabi nya at naglakad sya papasok sa loob ng bahay nya. Wala akong nagawa kundi
sumunod. Kung may dala lang akong panaksak, baka nasaksak ko na to. Tss yabang.

Pag pasok ko sa bahay ng gago. Nakita ko si Kylie, nakaupo sa sofa. Nakausot sya ng
malaking t-shirt. Nanlaki naman yung mata ko. Nandito si Kylie. Hindi kaya nandito
din si Kath? Napatingin naman si Kylie sakin at nanlaki din yung mga mata nya.
"What the? Anong ginagawa nyan dito Matt?!"

Tumabi naman si Matt kay Kylie. "Ewan ko. Ano bang kailangan mo?!"

"Nasan si Kath?" Tanong ko sakanila.

"Nasa bahay nyo diba? Hello? Tanga ka ba Liam? Baka dun sya nakatira sa bahay nyo,
hindi dito." Sabi ni Kylie habang kumakain.

"W-wala sya sa bahay.."

Napatayo naman si Kylie. "What!? Nasan sya? My god! NASAN SI KATHERINE?!" Tumayo
sya at lumapit sakin. "Nasan sya?! Ano na naman bang ginawa mo?! Ha?! ANO NA NAMAN
GINAWA MO SAKANYA?"

Hindi ako nakapag salita. Akala ko alam nila kung nasan si Kath. Hindi rin nila
alam kung nasan. Hindi man lang ba nilapitan ni Kath sila Kylie?

"ANO?! Anong ginawa mo? Shit! Bat wala sya sainyo?!" Sigaw padin sya ng sigaw
sakin.

Napaupo naman si Kylie sa sofa.. "Kailan sya umalis?"

"Nung.. Tuesday.. Kylie, tulungan nyo ko.. Please.. Hindi nyo ba talaga alam kung
nasan sya?" Putol putol kong sabi sakanila. Nanghihina ako.

"SA TINGIN MO MAG REREACT AKO NG GANTO?! MY GOD LIAM! ANO BANG GINAWA MO SAKANYA?
HINDI NAMAN AALIS SI KATH NG GANUN KUNG WALA KANG GINAWA? TATLONG ARAW NA PALA
SYANG WALA?!! NGAYON MO LANG BA NAISIPANG HANAPIN SYA? BAKIT?! UUWI BA MGA MAGULANG
MO AT HAHANAPIN SYA KAYA KAILANGAN MAHANAP MO NA SYA?!" Bigla nya namang kinuha
yung phone nya, at may tinawagan. Pero ilang segundo binaba nya ulit ito.

"Ano bang ginawa mo Liam? Hindi ko sya ma-contact!!" Lumapit naman saknya si
Matthew para makalmahin sya.

"No Matt!! Nawawala si Kath! Hindi nga man lang sya nag sabi satin kung nasan
sya.." Basag basag na sabi nya, at tumingin sya sakin. "Hindi ka man lang ba naawa
sa kaibigan ko Liam? P-Palagi mo nalang sya sinasaktan.. Hindi sya aalis ng ganun..
Siguro kung aalis sya, dadaan muna sya samin.. Pero bakit ganun? Hindi sya dumaan
samin.. ANONG KAGAGUHAN NA NAMAN BANG GINAWA MO?!"

"H-Hindi mo alam, kung gaano sya nasasaktan sa mga pinag gagawa mo! Kaya siguro
iniwan ka na na nya! Pero dapat lang sayo yan! Ang tanga tanga mo Liam.. Napaka
tanga mo!!" Lumapit sya sakin at pinagpapalo ako. "Para yan sa kaibigan kong paulit
ulit mong ginagago, pero hindi ka agad iniwan.. Pero ngayon.. Mabuti nalang na
iniwanan ka nya!!"

Lumapit naman si Matthew sakanya, at pinigilan si Kylie. "Pero alam ko, magsasabi
din sya samin kung nasan sya.. Pero ito ang tandaan mo Liam, pag nalaman namin kung
nasan sya. Hinding hindi ko hahayaang makakalapit ka sakanya.." Tinigan nya ko ng
masama. "UMALIS KANA! DAHIL KAHIT ANONG PILIT MO HINDING HINDI KA NAMIN TUTULUNGANG
MAHANAP SI KATHERINE!"

"Kylie.. Please.." Pag mamakaawa ko sakanya.

"UMALIS KA NA!" Sigaw nya ulit sakin.

KYLIE

"Alam mo, di ko akalaing magaling ka palang umacting!' Sabi sakin ni Matt.

"Oo naman! Ako pa!" Sabi ko kay Matt na nakaupo sa sofa.

Napatingin naman ako kay Kath na nakatulala lang.. "Kath, kung nakita mo lang si
Liam kanina. Kawawa sya sakin! Narinig mo naman yung sigaw ko diba?" Sabi ko
sakanya, ngumiti naman sya sakin pero alam ko namang pilt lang yun.

"Kath.. Please, wag ka ng malungkot dyan. Pabayaan mo na yang asawa mong gago.
Pabayaan mo syang mabugbog ng tatay mo pag nalaman nila yung ginawa nya sayo. Kath,
panahon na para mahalin mo naman yung sarili mo. Hindi yung sakanya mo lang
binubuhos yung pagmamahal mo. Hindi lang naman sya yung lalaki sa mundo diba, tama
na din yung desisyon mo. Kaysa naman na mabaliw ka na dyan sa asawa mo.." Sabi ko
sakanya at niyakap sya.

Naawa ako sa bestfriend ko. Nung gabing pumunta sa dito sa bahay ni Matt. Napaka
miserable ng mukha nya. Lumapit agad sya sakin at umiyak nun, at sinabi nya samin
yung katarantaduhang ginawa ng asawa nya. Sa totoo nga lang eh, sa tuwing nag
kwekwento tong si Kath samin ni Matt tungkol kay Liam. Wala man lang sya nakwentong
masayang nagyari sakanila. Lagi nalang malungkot! Buti nga at nakipag divorce na
tong si Kath eh, pero inaasikaso pa namin. Pero mabuti na yun. Ng hindi na sya
nasasaktan sa pinag gagawa ng hayop nyang asawa.

Niyakap naman akong ng mahigpit ni Kath. "Kath.. Please.. Mag move on ka na.."
Naramdaman ko namang tumango sya. Hinagod hagod ko yung likod nya.

Sinisigurado ko, mas magiging maganda buhay ni Kath ng wala na sila ng asawa nya.
At sisiguraduhin kong mag sisisi si Liam sa ginawa ny kay Kath.

LIAM

Nanghihina akong lumabas sa bahay ni Matthew. Nasan ba sya? Bakit pati mga kaibigan
nya hindi alam kung nasan sya? Kath.. Where are you? Please.. Bumalik kana. Paulit
ulit yan sa utak ko. Sumakay na ko sa kotse ko at nag drive na pauwi. Lutang akong
nag drive pauwi ng bahay. Ng makatigil ako sa tapat ng gate namin, hindi agad ako
bumaba ng kotse ko.

Nasan kaba Kath? Wag mo kong iwan.. H-Hindi ko kaya.. Hindi ko kaya.

Pinagsasapak ko yung manibela ng kotse ko. Dammit! Kung hindi ako nag paka gago edi
sana nandito padin sya. Edi sana hindi nya ko iniwan! Edi sana kasama ko sya
ngayon. Tangina! Bakit ba kailangang mangyari to?! Napahawak ako sa buhok ko.
Tangina ang sakit sakit. Ayoko ng maramdaman to! Ayoko na, ayoko na.. Kath please..
Bumalik ka na..

Hindi ko na nga gustong pumasok sa loob ng bahay dahil pag pumapasok ako, hinahanap
ko sya. Para akong tanga eh hindi ko naman sya makikita doon. Pero umaasa ako.
Kahit alam kong wala sya. Feeling ko maisisraan na ko ng bait.

Bumaba na ko ng kotse ko at binuksan ko na yung gate. Pero bago ko buksan yung

gate, nakita kong may nakalagay sa mailbox namin. Kinuha ko ito at isang medyo
malaking sobre to. At nakalagay yung pangalan ni Kath.

Agad agad akong pumasok sa bahay at binuksan ko yung malaking sobre..

Pictures? Pictures ni Kath na.. Model?!

|11.18.13|

Chapter 34: Innocent Liam >>

LIAM

"Dude, hindi naman kasi lahat ng babae pare-parehas." Sabi ni Zach. Napabuntong
hininga ako sa sinabi nya.

"Parang sila ring mga babae, kung mag reklamo satin. Sasabihin pare-pareho lang
naman tayong mga lalaki pero totoo ba yun? Diba hindi naman? Mas malaki kaya yung
akin kaysa sainyo. Hahaha!" Sabi ni Gene. Tangina neto, akala ko real talk. Tas
biglang hihirit ng ganun.

"Sino may sabi? Nanay mo? Haha! Pero oo nga.. May point ka." Sabi ko sakanya at
uminom.

"Sabi ko sayo, malaki akin eh diba?" Sabi ni Gene habang tumatawa. Sira ulo talaga.

"Tangina, tumigil nga kayo! Ang babading nyo!" Sabi naman ni Zach.

"Gago, hindi kasi yun.. Yung kay Kath nga!" Medyo pasigaw na sabi ko sakanila.
Masyado kasi tong si Gene eh. Seryoso na kasi ako kaya hindi ko na napigilan yung
sarili ko.

"Woah.. Chill ka lang Liam. Basta eto lang masasabi ko, feeling ko pinagbigyan ka
lang sa hiling mo." Sabi ni Zach. Napakunot naman yung noo ko. Ano naman kayang
pinagsasabi neto? Anong hiling?

"Bakit, Liam? Wag ka nga magtaka dyan.. Dati nagaaya ka mag sesh dahil naiinis ka
sa asawa mo. Ayaw mong kasama siya, puro ka reklamo samin tungkol sa asawa mo."
Sabi ni Gene. Nanlumo naman ako sa sinabi ni Gene. Totoo kasi yun.. Totoong
binabalewala ko lang si Kath. Ngayon, huli na ang lahat.

"Tapos ngayon.. Nag aaya kang mag sesh kasi iniwan ka na nya. Ang labo mo naman
dude!" Sabi ni Zach tapos nagtawanan sila ni Gene. Tss. Mga ugok.

"Isang round pa nga!!!" Sabi ko. Gusto kong magpakalasing na lang. Gusto kong
mawala sa isip ko na malaki ang posibilidad na hindi na babalik si Kath.

"Tama na. hindi naman yan sagot sa problema mo." Sabi ni Gene sakin tapos kinuha
yung baso ko.

"Wala kang pake, dude. leave me alone." Inagaw ko naman sakanya yung baso.

"No, hindi ka namin iiwan at hindi ka rin namin hahayaan magdrive ng lasing." Ughh!
Dammit! Ayaw magpatalo neto ni Zach. Tumahimik na ko kasi ayaw ko ng makipagsagutan
pa.

"Osige. last na. Beer lang iinumin natin ah." Sabat ni Gene at kumuha sya ng beer.

"What's.... go...ing on yaya?" Takot at nanginginig kong tanong kay Yaya Emma,
habang hinahagod niya ang likod ko para gumaan ang pakiramdam ko.

Hindi ko mapigilan ang sarili ko sa pagiyak kasi sinigawan ako ni daddy. Sobrang
takot na takot ako. Wala akong nagawa kundi tumakbo sa kwarto ko at umiyak ng
umiyak. Buti nalang Yaya Emma's here to comfort me.

"Nuu bebi Liam. Your peyrents are fighting because Dexter is so makulit." Sabi ni
Yaya Emma. She said that with her bisaya accent.

I think that's stupid. My parents would never fight over that. Haaay.. I stopped
crying but I can't help it.. I'm sttill sad.. No cookie would make me feel better.

"Did you made that bebi Liam?" Tinignan ko naman yung tinuro ni Yaya Emma.

"Whaaaaat?! Oh.. This.. I'm supposed to show it to Daddy but..."

"Oki bebi Liam. Wash wash na. Change clothes then eat meryenda, oki?" Sabi ni Yaya
Emma while showing me her okay hand sign. I think yaya did not understand what i
said. Stupid.

"Yaya Emma!! Emma!!!!" Sigaw ko.. "Come here!! Where's my uniform?" Ang tagal ko na
hinihintay si yaya emma.. Where is that old hag? I'm wearing nothing but my
favorite batman undies. Alright.. I'll just get cookies in the kitchen.

"Naku, pinapaalis man ni ser Rubert si mam Leset, day!!" Sabi ni Yaya Emma kay Yaya
Heidi.

"Ha!? Pano mo naman nalaman 'day?"

"Narinig ko lang naman na nahuli na may lalaki si mam."

"Naku! Kawawa man sa iya. Pag ako si mam Leset, di na ko maghahanap ng iba!" Huh?

"Nakita ko bala 'day.. Ga-pula iya mata day. Katapos lang magiyak." Sabi ni Yaya
Emma. Whata language, wala namang ganun ata sa school? Oh no.. Baka Alien sila?

"Kawawa naman si bebi Liam. iyak ng iyak paguwi, di niya naiintindihan nangyayare."

"Oo nga day. Di niya alam na pinapalayas na nanay niya."

"Nagtatanong nga sakin kung ano nangyayare. Di ko alam sasagutin ko. Inienglish pa
ko day, nahihirapan na ko."

"Okay lang yan, masasanay ka din." Narinig ko sila Yaya Heidi and Yaya Emma. Oh
noo.. They're talking about me and my parents! Mama will leave us for anotha guy?
What? Hindi ko napigilan sarili ko. I'm crying again.. I'm so dumb..

"Bebi Liam! Dun cry. What you doing there? Get ready na for school."

"Huy Liam!!! What the fuck?!! Tulala ka na naman." Sabi ni Zach. Ugh.. Nawala ako
sa sarili. naalala ko na naman yung nangyari dati.. Na inaakala ko na gagawin sakin
ni Kath.. ng lahat ng babae. Well, I guess. kay Matthew. Hayyy.. Napabuntong
hininga ako at inubos ko na yung beer ko.

"Ano nangyare sayo dude??" Pangungulit ni Gene.

"Wala wala. may naalala lang ako.."

MATT

Nandito kami sa dinning table. Pinagluto kami ni Kath ng kare kare. Pero sya..
Nandun sa sala, nakaupo lang.
"Uy Kath! Kumain ka naman oh!" Sabi ko sakanya. Pinagluto nya kami tapos sya hindi
kakain? Ilang araw na ding tahimik yang si Kath. Hindi naman sa tahimik, madaldal
kasi yan eh. Pero ngayon bihira nalang mag salita.

"Uhm.. Sige, kumain na kayo dyan. Di naman ako gutom." Sabi nya. Nako!

"Kath, kumain ka na please! Sabay sabay tayo, hindi naman kakainin to habang di ka
din kakain." Sabi ni Kylie. Nakita ko namang tumayo na si Kath.

"Yun naman pala eh.." Sabi ko, umupo na sya sa tabi ni Kylie at kumain na rin.

Si Kath.. Nakakaawa pero alam ko nag aadjust lang sya. Alam kong namimiss nya din
yung asawa nyang ugok. Pero wala eh, sya narin mismo nag sabi samin na ayaw na
nyang bumalik kay Liam. Pagod na daw sya. Simula nung araw na pumunta si Liam dito
para tanungin samin kung nasan si Kath, yun na yung last na punta nya.

Gago talaga yang Liam na yan, buti nga hindi na tanga to si Kath eh. Tinanong namin
sya ni Kylie ng paulit ulit kung babalik pa ba sya, pero iisa lang talaga ang sagot
nya. Hindi na. Hindi narin daw mag babago isip nya. Nung araw na pumunta talaga si
Kath dito nakakaawa sya eh.

Sabi nga ni Kath may tinext daw sakanya yung babae ni Liam pero ayaw nya sabihin
kung ano. One time nga nag ninja kami ni Kylie nung natutulog si Kath. Kinuha namin
yung cellphone nya para makita namin yung sinasabi ni Kath na text sakanya nung
babae ni Liam, pero wala kaming nakita. Hindi ko alam kung bakit ayaw nyang
sabihin.

Nung araw din na yun, sabi nya hindi man lang daw sya hinabol ni Liam nung umalis
sya. Nakakaawa talaga si Kath.

Natapos na kaming kumain, si Kylie na yung nag hugas ng pinag kainan namin. Sabi ko
nga wag na at ako nalang pero ayaw nya, sya nalang daw. Edi sya.

Pag tapos ni Kylie mag hugas ng pinag kainan namin, nag laro kaming tatlo ng wii.
Para kaming mga bata, pero sanay na ko sakanila. Akalain mo ngang may asawa na si
Kath pero nag lalaro padin. Pero atleast.. Nakakangiti na sya. Nakakatawa din kahit
papano. Nung mga nakaraang araw kasi naririnig ko yan na umiiyak. Tangina talaga ni
Liam, ang laki ng sinayang nya.

Pag tapos naming maglaro, umakyat na kami sa kwarto. Naunang mag shower si Kylie at
sumunod ako. Si Kath naman nandun sa terrace ko. "Puntahan natin si Kath, baka
tumalon yun dun." Sabi ko kay Kylie.

"Baliw! Hindi yan, pabayaan mo muna sya. Alam kong gusto nyang mapag isa. Matulog
kana na nga inaantok na ko!" Sabi ni Kylie. Kinurot ko naman sya sa tagiliran nya.

"Aray Matt! Kainis to." Hinampas nya ko.

"Ang aga aga pa eh! Mamaya kana matulog.." Kiniliti ko sya, tawa naman sya ng tawa.

"Hahaha! Matt-- Ano.. Tama na! Hahaha!" Kinikiliti ko padin sya.

Narinig ko namang sumarado yung pinto ng CR. Mag shoshower na ata si Kath. Pag
tingin ko naman kay Kylie, nagkumot na sya at tumalikod na sakin. "Huy, wag ka
munang matulog!" Sabi ko sakanya at hinarap ko sya sakin.

"Hay nako Matt! Inaantok na ko oh.. Bahala ka dyan." Tinignan ko sya, at yun nga.
Pumikit na yung mata nya. Nako naman Kylie! Tss.
Tumayo ako at pumunta sa terrace. Nagpahangin ako.. One week nalang.. Woo, kung
pwede lang na hindi na ko bumalik dun. Mas gusto ko dito sa Pilipinas. Mas masaya,
mas marami akong kakilala. May nakilala din naman ako sa Paris pero hindi yung
katulad nila Kylie na sobrang close kami.

One week nalang, magagawa ko kaya?

Bumalik nako sa loob ng kwarto at humiga sa tabi ni Kylie.. Tinignan ko yung mukha
nya. Ang haba ng pilik mata nito. Hay.. Mamimiss ko to. Sobra.. Bigla naman akong
napatingin sa pinto ng CR. Nandun si Kath, nakatayo at naka tingin samin. Umayos
naman ako ng higa ko. Woo.

KINABUKASAN. Pag gising ko bumaba ako ng kusina, nandun si Kath. Nag luluto sya. Si
Kylie naman tulog padin. Aga na nga matulog, late naman gumising.

"Goodmorning Matt!" Bati ni Kath.

"Goodmorning!" Bati ko at umupo sa upuan. Ang bango ng niluluto ni Kath, pancake.

Napangiti naman ako.

Bigla naman syang umupo sa harapang upuan ko. Nakatingin sya sakin at nanliliit
yung mga mata nya. "Itsura mo?" Tanong ko sakanya.

"Ikaw ah!!" Sabi nya sakin na parang nang aasar. Nagtaka naman ako sa sinabi nya.

"Anong ako?"

"Bakla ka pa din ba?" Nanlaki naman yung mata ko sa tinanong nya sakin..

"Huh? B-Bakit mo naman tinatanong yan, syempre!" Sagot ko.

"Weh? Eh bakit mo tinitignan si Kylie kagabi nung natutulog sya? Ikaw ah! Nahuli
kita!" Sabi nya at natatawa sya.

"Eh ano naman kung tinititigan ko sya, ano ba yan girl! Yung kilay nya kasi hindi
pantay! Yung isa makapal." Sabi ko sakanya, natawa naman sya.

"Hahahahaha! Talaga? Pero hindi eh.. Iba yung tingin mo sakanya. Parang.. Alam mo
yun, yung mga nasa movies. Parang na love at first sight!" Nag bago naman yung
expression ng mukha ko.

"Eww! Hindi noh! Ugh asa!!!" Sabi ko sakanya.

"Crush mo si Kylie noh? Nagiging lalaki ka na ba Matt? O m g!" Nakangiting sabi

nya.

"Ew!! No way! Hindi noh! Tignan mo naman yung balat ni Kylie, ang gaspang gaspang.
Tsaka ang itim nya, tapos ang pangit ng buhok nya. At girl! Lalaki type ko hindi si
Kylie noh!" Sabi ko sakanya.

"Magaspang yung balat? Maitim? Iba naman ata yung dinedescribe mong tao. Si Negi
ata sinasabi mo eh. Ang puti kaya ni Kylie at ang kinis! Grabe ka naman.." Oo nga,
bakit yun ba mga sinabi ko about kay Kylie.

Bigla naman syang ngumiti, yung pang asar na ngiti. "Ikaw ahhh! Umamin ka na nga!
Lalaki ka noh? Ano ba talaga? Tsaka yung kwarto mo, bakit ganun panlalaking
panlalaki.."

"Ano ba! Syempre, mahuhuli ako nila Lola tas sasabihin sa kampon ko na juding ako
pag ginawa kong pink yung kwarto ko noh!!"

"Weh? Matt.. Umamin kana. Matagal ko ng napapansin simula nung bumalik ka galing
Paris, parang nag iba ka. Dati ang landi landi mo eh.. Lalaki ka na ba?"

Huminga muna ko ng malalim bago mag salita..

|11.23.13|

Chapter 35: Forever Alone >>

LIAM

Engagement Party ni Gene at Angel ngayon. Sa tutuusin nga, ayokong pumunta eh. Pero
pinipilit nila ko, tsaka kaibigan ko naman kasi si Gene. Kung yung kasal nga namin
ni Kath sa New York pumunta sila nila Zach. Kaya pupunta nalang din ako kahit medyo
wala akong gana. Sino ba namang gaganahan na mag isa ka lang dun. Nakakagago kaya,
sila kasama nila yung mga asawa at girlfriend nila tapos ako, magisa lang. Mas lalo
ko lang namimiss yung asawa ko.

Naligo na ko at nag ayos, para kong zombie na ewan. Araw araw ba naman gigising ako
ng mag isa, tapos walang pag kain. Hindi ako makapag luto ng maayos. Kulang nalang
masunog na tong bahay. Itlog nga nasusunog ko pa, tangina kasing mantika yan
tumatalsik. Wala talaga akong experience mag luto. Minsan nga nanunuod ako sa
youtube kung paano mag luto. Nasusundan ko naman kung ano mga ingredients pero pag
dating sa lasa ng luto ko, walang wala ako. Pero kinakain ko padin ako tinitiis.
Kahit nga rin hotdog nasusunog. Baka nga mag kasakit ako kasi puro sunog nakakain
ko eh, pero wala eh. Ayoko namang itapon.

Napapamura nalang ako sa mga nangyayari sakin, napaka laki ng nawala sakin. Sobrang
laki. Feeling ko kalahati ng buhay ko nawala eh. Hindi na ko nakakatikim ng
masasarap na luto ni Kath. Nakakatikim pa naman ako sa restaurant pero pag nandito
ako sa bahay. Mas gugustuhin ko pa ngang mag pa deliver nalang kaysa kainin ko yung
luto kong walang lasa, matabang, maalat o kaya sunog. Lintek na buhay naman oh.

Napabuntong hininga nalang ako. I miss her so much.. Pinapahanap ko sya, at

hinahanap ko sya pero hindi ko alam kung bakit hindi ko sya mahanap! Hindi rin nila
mahanap. Minsan naisip ko nag sasayang ako ng pera kasi hindi nila nahahanap yung
asawa ko. Pero putangina, kahit million o billion pa gastusin ko basta mahanap ko
lang sya, gagastusin ko. Kahit maubusan ako ng pera, mahanap ko lang sya.

Minsan naisip ko, baka nag punta sya ng ibang bansa. Pero wala naman syang record
na umalis sya at nag ibang bansa. Sila Kylie naman, pag tinatawagan ko hindi
sinasagot at di rin ako nirereplyan. Tapos yung bahay nila sarado lagi. Pati rin
bahay ni Matthew sarado din. Hindi ko alam kung nasan sila. Hindi kaya alam na nila
kung nasan si Kath? Tinatanong ko naman sila kung nasan pero hindi nila ko
nirereplyan. Kada umaga pag gising ko, tinitignan ko phone ko kung may text ni Kath
o Kylie pero wala. Ang masakit pa sakin, hindi ko na ma-contact si Kath. nagpalit
na ata sya ng number nya.

Bumaba na ko ng sala, buti nalang kahit papano medyo malinis tong bahay. Pero pag
dating sa kusina, ang daming sunog na frying pan at kung ano pang tawag sa mga
kalde-kaldero dun. Damn! Naisip ko ngang kumuha ng maid dito pero naisip kong wag
na. Kami lang ni Kath pwedeng tumira dito at ayoko ng iba.

Sumakay na ko sa kotse ko. Parang ayokong umalis, damn! Pero kung nandito din ako
sa bahay hindi ko mapipigilang hindi mag drama dito. Tangina kasi, ang gago ko.
Ilang beses ko na ba sinabing gago ako? Hindi pa ata sapat kung ilan pero kada araw
ng pag gising ko nasasabihan ko ang sarili ko na napaka laking gago ko.
Pinaandar ko na yung kotse at pumunta na ko sa venue. Pag dating ko, maraming tao.
Maraming mga nag uusap. Hinanap ko naman agad sila Zach, maya maya nakita ko na
sila sa harap na table. Lumapit naman agad ako. Nandun si Jeric may kasamang babae,
ngayon ko lang nakita. Flavor of the week ata ni gago. Si Migz, kasama si Venice.
At si Zach kasama si Charmaine. Umupo naman ako, nakita kong nakatingin ng masama
sakin si Charmaine. Nakakatakot aura nitong babae na to eh. Ang taray taray.

"Nasan si Kath?!" Shoot! Sabi ko na nga ba. Ako na naman titirahin nitong babae na
to.

Hindi ako nag salita, tumingin nalang ako kay Zach at nakita ko namang hinawakan ni
Zach yung kamay ni Charm at napatahimik nya yung asawa nya. Tangina.. Napabuntong
hininga nalang ako. Ayoko talaga yung feeling na nag iisa ako. Eto talaga yung
rason ko kung bakit ayaw kong pumunta. Sabihin na nating single si Jeric, pero
damn. May dala naman syang babae. Hindi ko naman naisipang mag dala ng babae dahil
ayoko. I want her.. Sya na. Pero.. Wala sya. Kung nandito pa sya at di nya ko
iniwan malamang sya kasama ko ngayon.

Naalala ko nung pumunta ako ng party. Birthday party ni Zach.. Ibang babae yung
sinama ko imbis na sya. Putangina! Naiisip ko nanaman yung mga kagaguhang ginawa ko
sakanya. Paki ramdam ko ako na yung pinaka gagong lalaki sa mundo. Wala man lang
akong malabas ng mga hinnanakit ko. Hindi ko naman masabihan ng buong buo yung mga
kaibigan ko kasi minsan jinojoke time nila ko. Kaya umiinom nalang ako. I miss her!
I want her.. Only her.

Nagsimula na yung party, ewan ko pero hindi ako nakinig nakatulala lang ako dito.
Nagiisip kung nasan sya. Lahat sila nageenjoy sa mga kasama nila. May ka-holding
hands, may hinahawakan sa bewang. Call me corny pero I like those things that
couples do. Pero lahat nang yun ay tinapon ko lamang. Bumalik talaga lahat ng
nangyare sakin.

Sakit..

Hirap..

Yun ang mga naramdaman ko kasi naalala ko si Kath. Hindi ko alam kung san siya
kumuha ng lakas ng loob para iwanan ako.. Ngayon kasi parang clear na sakin na
hindi na siya babalik at ayaw na niya sakin. Alam ko kasi sa sarili ko na mahal na
mahal niya ko at kailan man hindi niya ko kayang iwan. Sa una pa lamang kasi
tumatak na yun sa isip ko.. She agreed that it's okay na ikasal kami kahit na
tratuhin ko siya bilang slave ko.. Kinareer niya nga dahil pinagsisilbihan talaga
niya ako gaya ng siya ang naglilinis ng bahay, nagaayos ng gamit ko't lahat lahat.
Naging mabuting asawa talaga siya sakin pero I took all of that for granted. God..
Ayan na naman.. Naiisip ko na naman sya. Pero walang araw naman na hindi sya
nawawala sa isip ko. Lagi syang nasa isip ko.

Naalala ko, pinag luluto nya ko ng pag kain, pero nung ina hindi ko man lang naisip
tikman. Pero nung time na sinabayan ko sya kumain nun. Ang sarap pala ng luto nya.
Kaya simula nun, dun na ko ginanahan. Pero wala na.. Huli na ang lahat..

Pero siguro pag subok ko lang to. Test kung ganun ba ko kamahal ni Kath, kapag
bumalik nga si Kath at nahanap ko. Promise.. Liligawan ko sya. Oo, alam kong corny.
Mala chicser o Totoy Brown. Pero yun yung gusto kong gawin. Mag simula ulit kami.
Pangako ko itatama ko na yung mga maling nagawa ko sakanya.

"Uy dude! Daming naka-tingin satin ikaw lang tulala." Tinapik ako ni Jeric.
Napatingin naman ako at oo nga ang daming nakatingin. Nagtaka naman ako.
"Pinakilala kasi tayo ni Gene. Naka drugs ka ba? Lutang ka tanga!" Binatukan naman
ako ni Jeric. Hindi ko nalang pinansin. Wala ako sa mood sa mga kalokohan nya.

Nanatili akong lutang.. Damn!

Hanggang sa matapos yung party. Lumapit ako kay Gene at Angel at binati ko sila,
pag katapos nung sumakay na ko ng kotse ko. Nag drive ako papapuntang Tagaytay
kahit malayo.. Kahit abutin ako ng ilang oras ayos lang. Hindi ko na kasi talaga
alam kung anong gagawin ko. Nakakasira ng bait yung mag isa ka lang. Hindi ko
namalayan yung ilang oras kong byahe. Pinark ko nalang yung kotse ko at nakita ko
namang parang gulat yung mga guard na nag bukas ng gate.

Bumaba na ko ng kotse ko at pumasok na ko sa loob ng mansion. Ang tagal.. Ang tagal

ko ng hindi nakapunta dito. Simula nung kinasal kami ni Kath hindi na ko nakapunta
dito sa bahay namin ng mga magulang ko. Namiss ko din dito.

Pag pasok ko naman napatingin sakin si Mommy at Daddy..

"Liam, bat nandito ka?" Napatigil naman ako at humarap sakanila.

"Nasan nga pala si Katherine?" Tanong nila, tinigan ko lang sila saglit at umakyat
na ko pataas ng kwarto ko.

Pag akyat ko ng kwarto ko, humiga agad ako sa kama ko. Ang sarap.. Ang sarap sa
pakiramdam na nandito ko sa kama ko. Namiss ko tong kwarto ko. Kaya ako pumunta
dito sa bahay para dito ako mag stay. Dito muna ako mag stastay.. Kasi, pag nandun
ako sa bahay namin ni Kath. Nalulungkot ako. Sobra.. Lalo ko syang namimiss.. Ewan
ko. Para akong bata na nangungulila sa nanay na pumunta sa ibang bansa.

Napapikit ako. Hindi ko namalayan na nakatulog ako.

KINABUKASAN. Pag gising ko, bumaba ako at pumunta sa kusina. Nakita ko si Manang
Emma.

"Bebi Liam! How are you na? Ang laki laki na ng alaga ku, parang dati eh kaliit
liit lamang. Ngayon may asawa na ang bebi ko!" Lumapit naman ako sakanya at niyakap
si Manang. Hanggang ngayon nandito padin sya sa mansion namin ang nag sisilbi
padin. Hindi daw kasi nya maiwan yung trabaho nya dito. Minahal nya daw kami.

"Manang naman! Kamusta na po kayo?" Pag iiba ko ng usapan.. Ayoko kasing kaawaan
nya ko pag nasabi kong iniwan ako ng asawa ko. nag kwekwento ako kay Manang lalo na
nung bata ako.

"Eto, tumatanda na. May apo na nga ako! Ang saya sa pakiramdam.. Nako, sandali at
ipagluluto kita ng almusal mo." Sabi nya at nag luto na. Umupo muna ko sa sala at
binuksan ko yung tv para manuod.

Nanuod ako ng World War Z. Wala akong magawa. May narinig akong tunog ng sapatos
pababa ng hagdan pag tingin ko.. Si Dad. Nagulat naman sya ng makita akong nakaupo
dito sa sala.

"Oh? Liam.. Di ka pa nag aayos?"

"Maaga pa naman Dad." Sabi ko.. Tumango naman sy, ganyan kasi si Dad. Maaga mag
bihis at nag ayos pag tapos nya mag ayos at kumain mag rerelax muna yan sa tapos
aalis nadin. Bigla nya naman akong tinawag at inaya ng kumain.

Sinabayan ko naman na sa pag kain si Dad. Si Mommy kasi tulog pa daw, napagod daw
kagabi sabi ni Dad. tahimik lang kaming kumain ni Dad. Pero hindi ko na napigilan
yung sarili kong mag salita.

"Dad, paano mo napatawad si Mommy?" Tanong ko sakanya, nakita ko namang natigilan

sya at tumingin sakin.

"Ano bang pinang gagalingan ng usapan na to?" Sabi nya. Tss.. Wag na nga!

"Wala Dad. Nevermind."

"May problema kayo ni Kath?" Tanong nya, napatingin ako sakanya.

Bigla naman ulit sya nag salita. "Alam mo kasi anak.. Kung mahal mo ng asawa mo. At
sa tingin mo namang willing syang ayusin ang relasyon nyo. Kahit gaano kasakit,
mapapatawad mo padin sya. Hindi matitinag ng kahit anong problema ang pag sasama
nyo.." Sabi ni Dad. Tumingin sya sakin at ngumiti sya.

Natahimik naman ako. May point kasi si Dad.. Mapapatawad pa ba ako ni Kath?

"Sige na, aalis nako. May meeting pa ko. Mag usap nalang tayo mamaya. Suyuin mo
sya, dapat hindi mo sya iniiwan mag isa dun. Wala ka pala anak.." Sabi ni Dad at
natawa sya.

Ilang minuto na nakalipas simula nung nakaalis na si Dad. Pero paulit ulit padin sa
utak ko yung sinabi nya sakin. Naalala ko naman sya.. Nandito lang ako sa kwarto.
Nakahiga ulit sa kama. Lagi namang ganito, mag damag ako sa kama pag uwi ko sa
bahay.. Pwede na kami gumawa ng bed scene dito ng kama ko.

I miss her so much..

|11.28.13|

Chapter 36: Papers >>

LIAM

Mga tatlong araw na ako dito sa family house namin. Sana nga hindi ako nakakaabala
sa mga magulang ko. Pero sa tingin ko naman mas okay din to kasi mas naasikaso at
napag uusapan namin ang mga bagay tungkol sa trabaho.

Hindi naman nila nababanggit sakin si Katherine, nakakaramdam din naman siguro sila
at mukha namang ayaw nilang makialam saming dalawa. Hayy.. Makabangon na nga,
kanina pa ko gising pero di pa ko bumabangon. Babangon na sana ako ng biglang may
kumatok sa pintuan ko.

"Liam? Liam!!"

"Pasooook." Sabi ko na medyo inaantok pa yung boses.

Si Dad pala. Hindi pa pala sya pumapasok. Siguro may pag uusapan pa kami tungkol sa
kompanya. Pumasok sya loob ng kwarto. Umupo naman ako sa kama at nag unat.

"Mag usap nga tayo." Seryosong sabi ni Dad.

Tinignan ko sya at tinaasan ng kilay. "Ano yun, Dad?"

"Si Katherine.. Nag usap na ba kayo?" Tanong nya, bigla namang kumunot yung noo ko.
Damn, hindi man lang ba nya naisip?!

"Hindi pa. Bakit?" Dammit! Ang aga aga Katherine agad ang bungad sakin. Wala na..
Sya na naman nasa isip ko nito mag damag.

"For pete's sake Liam! Please kausapin mo na si Katherine! At pwede bang pumasok
ka! Wag na wag mong pababayaan ang kompanya natin. Hindi purkit may problema kayo
ni Katherine habang buhay ka nalang mag mumokmok dyan! Mag ayos ka na!" Sigaw sakin
ni Dad. Moron! Hanggang ngayon kompanya padin nasa isip nya?!

"And what?!--"

Bumukas yung pinto ng kwarto ko at bigla namang pumasok si Mommy na bangong gising
lang ata. Hoooooly. Narinig kami ni Mommy. Dammit! "Tumigil nga kayo! Anong
nangyayari dito at nag sisigawan kayong mag ama?" Tanong ni Mommy. Tinignan ko
nalang si Dad na nakatingin sa baba. Hindi nalang din ako nag salita.

"Bumaba na kayo. Kumain na tayo at mag ayos na kayo at pumasok. Please, wag kayong
mag away.." Mahinhin na sabi ni Mommy samin. Lumapit naman si Daddy kay Mommy at
niyakap nya ito sa bewang nya. Humingi narin ako ng sorry kay mommy pero kay Dad?
Wag na. Although may point yung sinabi nya sakin pero.. Kahit na.

This is bullshit! Umalis na ko sa kwarto ko at iniwan na silang dalawa dun na nag

lalambingan. Tss, sa kwarto ko pa talaga? Bumababa nako at umupo na sa table. Naka
handa na yung pag kain na niluto ni Manang Emma, maya maya bumaba na din si Mommy
at Daddy. Sabay sabay na kaming kumain, tahimik lang ako habang kumain habang
silang dalawa naman ay nag kwekwentuhan. Binilisan ko talagang kumain dahil naiinis
ang sa presensya ni Dad.

Tumayo na agad ako at iniwan silang kumakain dun. Tinawag ako ni Mommy pero hindi
ko na sya pinansin at dumeretso na ko sa kwarto ko. Naligo na ako at nag ayos dahil
may meeting ako sa kompanya na hinahawakan ko at wala akong balk sumabay sakanya.

Pag tapos kong maligo at mag ayos, bumaba na ko at sumakay na sa kotse. Nag drive
na ko papunta sa kompany, kahit medyo malayo pa ang idadrive ko. Nasa kalagitnaan
na ko ng pag ddrive ng bigla kong maalala yung usapan namin ni Dad nung umuwi sya
at pinag patuloy namin yung usapan namin.

Nakatayo ako dito sa terrace ng bahay namin, nagulat ako ng biglang lumapit sakin
si Dad. May dala syang beer at nilapag nya yung table at umupo sya sa upuan.
Tumingin naman ako sakanya at tinignan nya din ako na parang sinasabi na umupo ako
at mag usap kami.

Lumapit naman ako at umupo. Sinalinan nya yung dalawang baso at inabot nya sakin
yung isang baso na may kalahating laman ng beer.

"Nakausap mo na ba sya?" Tanong ni Dad habang uminom ng beer. Huminga muna ako ng
malalim at sumagot.

"Hindi pa Dad.. H-Hindi ko sya ma-contact.." Sabi ko sakanya.

"Hindi mo ma-contact? Bakit hindi mo kasi sya puntahan dun sa bahay nyo at suyuin
mo na sya. Hindi yung nagpapalamig ka ng ulo dito." Natawa sya bigla. "Wala ka
talaga, anak."

Kumunot naman yung noo ko. "Pano ko uuwi sa bahay eh wala nga sya dun.."
Nanghihinang sabi ko sakanya at uminom ng beer.

"What do you mean?" Tanong ni Dad at kumunot din yung noo nya.

"Dad.. One week na syang wala sa bahay, at hindi ko sya makita.." Hindi ko alam
pero hindi ko nadin napgilan yung sarili ko na mag labas ng mga sa loobin ko. Wala
akong malabasan, I know maiintindihan din ako ni Dad.

"What?!" Gulat na sabi nya. "A-Ano ba talagang napag taluhan nyong dalawa? At one
week na syang wala, hindi man lang namin nababalitaan yan?!"

"Hinahanap ko sya.. Pero hindi ko sya makita.. Sinukuan nya na ko.." Binaba ko yung
baso sa table. Tumingin naman sakin si Dad na nag tataka.

Huminga ako ng malalim at nagsalita. "Simula nung nalaman kong ipakakasal nyo ako
sakanya.. Ayoko talaga. Ayoko pero.. Naisip ko yung kompanya natin. Alam kong ayaw
mong mawala to satin at alam ko kung paano mo to pinag hirapan at ayoko din namang
mawala to.."

"Gusto nyang ituloy yung kasal pero ayoko.. Kasi Dad, hindi ko sya gusto.. Hindi ko
sya mahal. Kahit gumawa kayo ng paraan para mapag lapit kami sa isa't isa.. Hindi
ko sya tinrato ng tama.. Sinabi ko sakanya na pigilan nya yung engagement party..
Pero hindi nya ginawa dahil sinabi nya sakin na mahal nya ko.."

"Pero wala na din naman akong magagawa.. Kasi nga alam nyo.. Na maayos yung pag
sasama namin, na masaya kami.. Na akala nyo mahal namin ang isa't isa.. Na akala
nyo mahal ko sya, pero hindi Dad.. Hindi ko sya mahal nun. Napilitan nalang ako
dahil para sa kompanya natin at dahil sa wala nadin akong magagawa dahil ang alam
nyo nga mahal ko sya.."

Kita kong nakikinig si Dad sakin pero nakakunot ang noo nya. "Simula nung kinasal
kami hindi ko sya tinrato lalo ng tama.. Lagi syang umiiyak ng dahil sakin.. kasi
hindi ko man lang magawang masuklian yung pag mamahal nya sakin.. Inaalagaan nya ko
inaasikaso nya ko pero.. Binabale wala ko lang sya.. Pero Dad.. Lahat yung tiniis
nya.. Yung nakikita nyo kaming masaya? Pag papanggap lang namin yun.. Hindi totoo
yun."

"And now.. Iniwan nya na ko Dad.." Napahawak ako sa noo ko. "I-I love her.. Pero
huli na.."

"Ni kahit minsan hindi ko man lang sya naalagaan.."

Bigla namang nilapag ni Daddy yung baso nya sa lamesa ng malakas. Tumingin sya
sakin at ngumisi sya. "Alam mo kahit anak kita.."

"Ikaw na ata yung pinaka-gagong lalaki sa mundo.."

"Una palang sinabi ko na sayo.. She's the one for you! Eh tangina, ginanun mo
lang.. Ang laki mong gago anak."

Masakit, kasi nang galing na din mismo sa magulang ko. Pero totoo naman na gago
ako. Napaka laki kong gago.

"Ayusin mo yan.. Kung maayos mo pa, kausapin mo sya.." Sabi nya at tumayo na. Pero
bago sya mag lakad paalis ng terrace, tumigil sya.

"Nakaka disappoint ka, Liam."

Bigla naman akong bumalik sa wisyo, nang naramdaman kong nag vivibrate yung
cellphone ko. Pag tingin ko, daddy ni Kath. Sa totoo lang kinakabahan ako sa
pwedeng mangyari, pero kahit anong mangyari kailangan ko silang harapin at ayusin
to. Kahit naman kunin nila yung mga perang pinundar nila sa kompanya, gagawa at
gagawa ako ng paraan para hindi ito bumagsak. Hindi ako yung tipo ng tao na
kumakapit sa ibang tao katulad ng tatay ko.
Sinagot ko na yung tawag. At sinabi nyang may meeting kami. Pag dating ko sa
opisina, binati ako ni Tiffany.

"Goodmorning sir!" Bati nya sakin. at may inabot na files. Sir, namove po sa 10 am
yung meeting. 3rd floor conference room po."

Binuksan ko yung laptop ko t uminom ako ng kape at inayos ang utak ko. Marami pa
naman kong oras.. Ugh I fotgot my watch.

"What time is it?" Tanong ko kay Tiff.

"Sir, 9:45." Ughh! Mag stastart na yung meeting! Pakiramdam ko hassle na hassle
ako.

"Isunod mo sa conference room yung mga papeles ko after 15 minutes." Paalala ko sa

secretary ko.

Nag punta nako agad ako sa conference room at ako nalang ang wala. Napatingin naman
silang lahat sakin, umupo na ko sa upuan. Kaharap ko at daddy ni Kath ngayon.
Pakiramdam ko wala syang alam sa nangyayari samin ni Kath dahil hindi nya naman ako
pinag iinitan sa meeting. Nung nag present ako ng mga reports ko about sa mga
clients ng company, walang nag tanong. naging smooth ito at walang halong kaba
kahit na pakiramdam ko ang daming nangyari sakin ngayong araw.

"Advertisement. Exposure. Congratulations satin kasi npag pasyahan na magkaron tayo

ng tv commercial." Napangisi naman ito at nagpalakpakan ang mga tao sa tabi ko,
bakit parang ako lang ata di excited dito?

"Thanks to Liam's wife, nakatipid tayo kahit papano." Napatingin naman ako kay
Adam. Wait.. What?! My wife? ano namang kinalaman ng asawa ko dito? Tumingin sakin
yung Dad ni Kath at ngumiti. Ngumiti nalang din ako at nanahimik. Aantayin ko
nalang yung mga susunod nila sasabihin. Kunyari alam ko yung mga mangyayaro kasi
nga mag-asawa kami diba, dapat alam ko to.

Lumingon naman silang lahat saakin. Ngumiti nalang ako at tumango. "It's also good
na sya ang model natin.. A good exposure for our company. For the past two months
naging cover sya sa magazines and now sa next issue, magkakaron sya ng interview
and entitled sya as a co-owner of our insurance company." Pag patuloy nila.

Whaat?! Model?! Magazines?!

That explains the picture that was mailed to our house. Goddammit! Nakalimutan ko.
Hindi ako makapaniwala sa mga nalaman ko at sa mga nang yayari ngayon. "And
ofcourse.. Makakasama natin sya ngayon para i-sign ang contract for this project..
Our first ever commercial advertisment."

Putangina. Pupunta sya dito?! Pupunta sya dito? Thank God! Makikita ko na sya, at
makakapag usap na kaming dalawa.

"Ooopss.. There she is.. Mrs. Katherine Martinez." Pag tatapos ni Adam sa kanyang
presentation.

Nilapitan ni Kath yung Dad nya at niyakap nya ito. Damn, totoo ba to? Nagulat naman
ako ng bigla syang tumingin sakin at nginitian ako.. Naglakad sya papalapit sakin
at.. at.. Humalik sya sa pisngi ko. Oh missed her.. so much. Hindi ko alam pero
fuck. Parang nanigas ako bigla. Dammit!

Pag tapos nun, umupo sya sa bakanteng upuan sa tabi ni Adam at may pinipirmahan
syang papeles. Nagpalakpakan naman yung mga katabi ko after nyang pirmahan. Hindi
ko maiwasang mapangiti... Ang ganda ganda nya. Sobra. Mukha syang artista. Ang laki
agad ng pinag bago ng itsura nya, hindi naman sya ganyan dati. At simple lang sya.

Nakatingin lang ako mag damag sakanya hanggang sa matapos yung meeting. Lahat ng
mga tao ay lumabas ng nakangiti, nagandahan sa asawa ko? Pfft. She's mine.. Oh,
nasan na nga pala sya? Kasabay nya kasi yung Dad nya lumabas kaya hindi ako
nakasingit. Babalik muna ko sa loob ng opisina ko at ilalagay tong gamit ko.
Pupunta na ko sa elevator ng bigla kong makita si Kath dun. Agad naman akong
tumakbo papunta sa elevator at sakto.. Kasabay ko sya. Hindi ko alam pero
kinakabahan ako, eto yung unang pag kikita namin simula nung umalis sya. Hindi ko
alam kung anong sasabihin ko.

"Going up?" Nagulat ako ng nagsalita sya. Tumingin naman ako sakanya at ngumiti sya
sakin. B-Bakit sya ganyan kumilos? Na para bang walang nangyari?

Hindi ko na napigilan yung sarili ko at bigla ko na syang niyakap. Namiss ko sya..

Namiss ko ang asawa ko! Salamat at kasama ko na sya ulit. Hinintay ko na yakapin
nya ko pabalik pero wala akong naramdaman.. Bigla naman nyang kinalas yung
pagkakayakap ko sakanya.

"It's good to see you, Liam.." Sabi nya sakin at ngumiti.

Bigla namang bumukas yung elevator at ayun, nandito na kami sa floor ng office ko.
Alam kong pipindutin ni Kath ang floor kung asan ang office ng dad nya pero bigla
ko na syang hinila palabas ng elevator.

"Dito ka muna sa office ko tapos lunch tayo after.." Nabigla ata sya sa sinabi at
hindi sya nakapag salita habang hinihila ko sya. Para kasing lumundag yung puso sa
sobrang saya dahil nakita ko na ulit sya.

"Liam, inaasahan ako ni dad sa office nya. Sasaglit lang din naman ako dito sa
office mo may ibibigay lang." Sabi ni Kath.

"I think he'll understand naman. I missed you so much Katherine. Okay na ba tayo?
Pwede ka na ba umuwi sa bahay? San mo gusto kumain, ha?" Sunod sunod kong tanong
sakanya pero parang walang epekto kay Kath. Basta ang mahalaga nandito na sya! Ang
saya saya ko!! Ano kaya yung ibibigay nya? Bigla nya namang kinalikot yung bag nya.

"Liam, I'll give you one week to think about it or you can just sign it now."
Ngumiti sya pag tapos nyang mag salita.

"Sign what, Katherine? What's this?" Inabot nya sakin yung envelope at ang laman
nun ay mga papeles para sa divorce namin. S-seryoso sya sa sinabi nya. Di ko
napigilan yung mga luha ko. Putangina bakit kailangan nyang gawin to?

Nagpalit yung ekspresyon ng mukha ko mul sa masaya na ngayon ay mukhang nalugi na.
"Kath, you don't have to do this.. Is this what you really want?" Mahina kong
tanong sakanya.. Halos hindi ako makapag salita pero buti naman mag nailabas padin
ako kahit papano.. kahit ayokong mag salita.

"Yes Liam, one week. Babalik pa ko sa New York para ipasa yan."

Bigla naman ako nainis. Talagang pumunta ba sya dun para lang sa putanginang papel
na to?! Pinunit ko yung mga papel na binigay nya sakin. Napalingon naman si Kath sa
ginawa ko. Narinig nya yung pag punit ko sa mga papeles. Humarap sya sakin at
biglang kong nakitang tumulo yung mga luha nya.

"You don't know kung ano ang pinag daanan ko para lang maasikaso yang mga papeles
na yan Liam!!" Pasigaw nyang sabi sakin habang umiiyak at napaupo sya sa sahig.
Lumuhod naman ako at nilapitan sya.

"I- I don't want this, Kath.. Hindi ko hahayaang mawalan ako ng parte sa buhay
mo.." Nanginginig kong sabi sakanya. Hindi ko na kasi kaya yung mga nangyayari,
sumisikip na yung dibdib ko. Ang bilis ng mga pang yayari. I can't lose her! Andito
na sya eh. Ayoko.

Akmang tatayo na si Kath at nakatalikod na ito sakin pero niyakap ko sya para
pigilan umalis. Kasabay naman nun ang pag hagulgol nya sa iyak at pilit na
kumakalas sa yakap ko. "Let me go, Liam!!!"

"No Katherine.. No.." Nanghihinang sabi ko.

"Why?! Pagod na pagod na ko. Ano pa bang gusto mo sakin?!" Awang awa na ko sakanya
dahil patuloy parin ang pagiyak nya. Bakit ganito..

"I... I- I love you Kath..

At hindi ko kayang ibigay yung hinihiling mo. Hindi ko kaya.." Panay tulo padin ng
luha ko. Ang sakit sakit na ng dibdib ko.

"You're so selfish, Liam!! And.. love? Alam mo ba yang pinagsasabi mo?!! Ni minsan
hindi ko naramdaman na sinuklian mo ko ng pag mamahal.. That's not love, Liam!!"
Himinto sya sa pag sasalita pero patuloy padin ang pag tulo ng luha nya.

"Yung tipong nagmamahal ka ng isang taong alam mong hindi ka naman susuklian ng ng
pag mamahal pero pinaparamdam mo parin sakanyang mahal mo sya. Yun yon Liam!! Yun..
Yun lahat yung binigay ko sayo.. Pero pagod na pagod na ko.."

|12.2.13|

Chapter 37: Accident >>

KYLIE

Ughh.. Grabe last day na ni Matt ngayon dito sa Pilipinas, hindi ko akalaing
magiging ganito kadali lang yung pag stastay nya dito. Kung pwede lang na wag
nalang sya umalis ditto eh. Haay.. Lalabas nga pala kaming tatlo mamaya nila Kath,
last na kasi ni Matt kaya nga eto.. Susulitin namin. Nakakalungkot lang..

Andito ako sa bahay ni Matt ngayon, wala si Kath. Sabi nya pupunta daw sya sa
office ng daddy nya at may aasikasuhin daw, hindi ko alam kung bakit pero pag uwi
nya nalang daw nya sasabihin kung ano yung inasikaso nya.

Nandito kami ni Matt ngayon sa kwarto nya, tinutulungan ko syang mag empake ng mga
gamit nya. Onti lang naman, gusto lang nya dalihin yung mga bagong damit nya na
binili nya ditto sa Pilipinas. May tinitirahan naman kasi sya sa Paris sabi nya at
kompleto naman daw dun yung mga gamit nya, sabi nya nga sakin may walk-in closet
daw sya.

Nako, rich ata tong bakla na to!! Mayaman kasi sila Matt at hindi lang naman dahil
dun kung ba't nakakaangat si Matt ngayon, masipag kasi tong tao na to. Masipag
syang mag trabaho kaya ayan sya ngayon. Kaya nga umuwi sya ditto sa Pilipinas para
mag bakasyon kasi busing busy daw talaga sya sa Paris halos wala na nga daw syang
katulog tulog dun eh.

Oops.. Nagvivibrate phone ko, may nagtext? Kinapa ko naman yung phone ko sa bulsa
ko. Sino kaya to? Wala naman kasing nagtetext o tumatawag sakin kundi parents ko o
kaya si Matt at Kylie lang, sila lang madalas na tumatawag sakin at nagtetext. Wala
naman kasi akong boyfriend. Hay nako wala ako sa wisyo mag ganyan.

Nakuha ko na yung phone ko sa bulsa ko, napamura naman ako sa nabasa ko.

"Matthew!! Halika ditto! Basahin mo text ni Kath! My god!" Sigaw ko sa baklang si

Matthew Aragon.

"Sandali!" Sabi nya, narinig ko naman sya na paakyat na sa kwarto nya, bumaba kasi
sya iinom lang daw sya ng tubig. Lumapit sya sakin at tumabi. "Ano sabi?" Tanong
nya, pinakita ko naman sakanya yung text ni Kath.

From: Katherine Martinez

Nagkausap kami ni Liam.

Bigla nya naman akong tinignan. "Ano ba naman yan Kylie! Akala ko naman kung ano!
Kung makasigaw ka naman dyan." Sigaw sakin ni Matt. "Ano ba yan? Wala ngang laman!"
Pabulong na sabi nya. Siniko ko naman sya.

"Aray Kylie ah!"

"Anong wala?" Sabay tingin a phone ko. "Eto oh! Sabi ni Kath nag kausap daw sila ni
Liam, ano ba!"

Umayos naman sya ng upo at napabunting hininga. "Girl.. Malamang mag kikita yung
dalawa na yun, dun."

Magkikita? "Eh nagpunta kaya si Kath sa office ng dad nya, bat naman si Liam ang
makakausap nya?" Nagtatakang tanong ko kay Matt.

Napakamot naman sya sa batok nya. "Jusko girl! Kasi nag punta si Kath dun sa office
ng dad nya, eh nandun din office ng dad ni Liam pero ibang floor lang!"

"Wow! Bakit ikaw alam mo tapos ako hindi?" Tanong ko sakanya, daig pa ko oh.
Sabagay nakapunta nadin naman ako sa kompanya nila Kath pero di ko naman nilibot
yun noh.

"Basta Kylie! Ang dami mong tanong!!" Inis na sabi nya pero nagulat ako nung bigla
nya kong niyakap. Yung mahigpit na yakap. Hindi na nga ako makahinga eh, what the?
Nagtataka naman ako sa kinilos nya, ngayon nya lang ako niyakap ng ganito. Medyo
nandiri tuloy ako, hindi kami talo. Joke! Pero kung straight ba naman tong si
Matthew, nako! I will fcking volunteer to be his girlfriend! Hahaha! Ano ba tong
iniisip ko. Kaloka lang!

Syempre niyakap ko naman si Matt ng pabalik kahit hindi na ko msyado makahinga.

Mamimiss ko talaga tong babaita na to. Habang niyayakap ko sya, naalala ko lahat.
Yung bonding naming tatlo netong pag bisita nya ng Pilipinas. Naalala ko yung saya
naming nila Kath. Ang tanging problema lang naman naming mag kakaibigan ay yung
pesteng asawa ni Kath! Yung walangyang yon! Naiinis na naman tuloy ako, pero
bumalik ako sa realidad ng maramdaman kong may tubig sa balikat ko, luha..

Tinanggal ko naman yung yakap ko at titignan ko sana si Matt pero hindi ko nagawa
dahil hinigpitan nya yung yakap nya. Umiiyak si Matt.. Mas lalo tuloy akong
nalungkot.. Ramdam ko tuloy na namimiss nya ko at mamimiss ko din sya. Naalala ko
tuloy dati nung pupunta na talaga sya sa Paris, para akong ewan kasi umiiyak ako
nun eh. Sabi ni Matt nung time nay un ilang months lang sya dun pero tignan mo
nga't inabot sya ng ilang taon dun.

Hindi nga sya nakapunta sa kasal ni Kath nun eh, busy kasi sya masyado.. Pinatong
ko naman yung baba ko sa balikat nya. Pwede bang hindi nalang sya umalis? Kasi alam
ko matatagalan na naman bago sya bumalik. Haay.. Halos ditto na nga ako nakatira sa
bahay ni Matt eh. Nasanay na ko ditto, eto.. simula bukas maninibago na naman ako,
babalik na naman ako sa forever alone routine ko.

"Kylie.. mamimiss kita ng sobra.." Sabi nya habang nakayakap sakin. Naiiyak tuloy
ako..

"Ako rin.. mamimiss kita.." niyakap ko sya ng mahigpit.. "Pwede bang wag ka nalang
umalis?" Tanong ko sakanya. Malay mo magbago isip nya? Please please..

Tumawa naman sya ng mahina. "Edi sana ginawa ko na." Sabi nya.

Ughh! Teka nga. Ayoko ng ganito! Last day na last day ni Matt tapos ganto drama
namin? Ba't ba ganito nararamdaman ko. Naweweirduhan ako sa sarili ko kasi ayoko
syang umalis. Somehow naramdaman ko ang trabaho ng isang girlfriend. Hindi sa way
na pag PDA pero kasi pinag luluto ko yang si Matt, ako nag aayos ng gamit nya,
pinag hahanda ko sya ng pagkain. Basta nag sisilbi ako sa lalaki. Joke! Sa bakla.
Shunga mo Kylie! Ano ba yan pakiramdam ko nagkakagusto ako kay Matt. What the fck
lang..

Tinanggal na ni Matt yung pag kayakap nya sakin tapos pinatong nya yung kamay nya
sakin at ginulo nya yung buhok ko. "Ano ba yan.. ang drama girl. Yung mascara ko."
Sabay tawa habang nagpupunas ng luha nya.

Natawa naman ako sa inakto nya. "Ang landi! Di ka nga marunong mag make up!!"

"Haha! Eto naman, pinapatawa lang kita. Nalulungkot ka kasi dahil sa pagiging drama
queen ko. Mamaya tumulo na uhog mo eh." Sabi nya, hinampas ko naman sya. Tigan mo
oh, di talaga kami magiging talo nyan. Ano ba mga pinagiisip mo Kylie Fernandez!!

"Okay na mga gamit mo, nalagay ko na sa maleta mo." Sabi ko sakanya. Ngumiti naman
sya.

"Thank you girl! Yung mga panty ko.. Kumpleto na ba?"

Nako talaga Matt!! Hahaha! Hinampas ko sya, kainis talaga to. Yan kasi Kylie..
nagpaparamdam na talaga sayo ang paligid na hinding hindi ka pwedeng magkagusto kay
Matthew Aragon, bestfriends akayo, bakla sya. Sabat sakin ng konsensya ko. Okay
fine.

"Ewan ko sayo Matt ang landi mo! Maliligo na ko, magkikita pa tayo nila Kath." Sabi
ko sakanya at iniwan na sya sa kwarto nya at dumeretso na sa banyo.

MATT

"Ako rin, mamimiss kita.. Pwede bang wag ka ng umalis?" Malungkot na tanong sakin
ni Kylie. Haay, nalungkot tuloy lalo tong si Kylie. Ano bayan! Dapat hindi ko
ginaganito si Kylie, mababaw pa naman luha nito. Hay nako! Babawiin ko yung
madramang pangyayari ngayon. Gusto ko masaya ngayon, gusto ko masaya si Kylie.

Ang sarap sa feeling kayakap si tong si Kylie. Nakakalungkot at nakakagaan ng loob

at the same time. Mamimiss ko talaga sya. Hindi ko na napigilan ang sarili ko sa
pagyakap sakanya. Wala naman sa plano ko ang mag drama kay Kylie eh. Nabigla lang
din naman ako sa pangyayari pero ang hirap lang kasi. Kanina nung nakita ko sya
pumasok agad sa isip ko na, eto.. etong babae na to. Hindi ko na to makikita at
makakasama ng matagal. Sana mag damage nalang kaming ganito. Ganto lang,
magkayakap. Masayang masaya na ko kaso hindi pwede kaya pinakawalan ko na si Kylie
sa pagkakayakap ko sakanya.
"Edi sana ginawa ko na." Sabi ko nalang. Hindi nawala sa yung lungkot sa boses ko.
Ginulo ko nalang yung buhok ni Kylie para mainis nalang sya. Hahaha! Atleast diba
hindi na sya malungkot. "Ano ba yan.. ang drama girl. Yung mascara ko." Yaaan para
naman mabawasan ang lungkot samin.

"Ang landi! Di ka nga marunong mag make up!!" Sabi nya at natawa.

"Haha! Eto naman, pinapatawa lang kita. Nalulungkot ka kasi dahil sa pagiging drama
queen ko. Mamaya tumulo na uhog mo eh." Eto na naman akey.

"Okay na mga gamit mo, nalagay ko na sa maleta mo." Sabi nya sakin. Ang bait bait
talaga nitong katulong ko hahaha ng cru-ay. Hahaha!

Buhay na buhay naman yung katawang lupa ko kasi nayakap ko si Kylie ng ganun
katagal tapos inayos nya pa yung gamit ko. Para tuloy akong teenager na kinikilig
dahil hindi ako na seen zone ng crush ko. Ganun level ang happiness! Charot!

"Thank you girl! Yung mga panty ko.. Kumpleto na ba?" Bat ko pa nasabi yan, minsan
talaga hindi ko na mapigilan bibig ko kaya kung ano ano na nasasabi ko. Ayan tuloy,
mukhang pinanindigan ko na ang role ko na to sa buhay ni Kylie. Hahaha!

"Ewan ko sayo Matt ang landi mo! Maliligo na ko, magkikita pa tayo nila Kath." Sabi
nya at iniwan na ko. Magbobonding pa kasi kami nila Kath. Last na to. Dapat intense
bonding na to!

KYLIE

"Overnight lang tayo dun, Kylie! Jusko ang tagal tagal mo naman mag ayos!!" Sigaw
ni Matt sakin. Nandun kasi sya sa baba. Naaaburido na yata sya, Nakaayos na kasi
sya, nakasuot na nga ng backpack pati sapatos eh. Tapos ako.. nevermind.
Nahihirapan kasi ako mamili ng damit eh. Gusto ko kasi maganda ako sa mga pictures
noh! Popost ko yun sa instagram eh, mamaya mag mukhang ewan ako dun so kailangan
ready ako at maayos tignan.

"Eh kung tinutulungan mo nalang kaya ako dito, ano? Puro ka reklamo." Sigaw ko
sakanya. Etong baklang to. Hindi nalang gamitin ang kabaklaan powers nya para
tulungan ako sa pag pili ng damit.

"My god, Kylie! Nagpapasundo na si Kaaaath!" Narinig kong paaklyat si Matt, bigla
namang bumukas yung pinto at dumerederetso naman agad sya sa tabi ko. Tapos bigla
nyang tunupi lahat ng mga damit kong nakalagay sa kama. Anong ginagawa nitong
babaitang to?

"Huy Matt! Namimili pa ko!!" Wow! At nilagay nya na yung damit ko sa bag!

"Tara na Kylie! Ako ang mag dridrive papuntang Subic kailangan nating mag madali!
Maiinip na yun si Kath, kanina pa nagpapasundo yun!" Nagulat ako ng bigla nyang
hinawakan yung balikat ko at sinabi yun. Hay nako! Nababadtrip na ata bestfriend
ko. Napa-pout nalang ako at umupo sa kama habang pinapanuod ko syang maglagay ng
damit ko sa bag ko.

"Girl? Pwede bang ikaw nalang magdrive papuntang Makati para sunduin si Kath? Wag
ka ng mag tampo dyaaan!" Tumayo sya at niyakap ako. Jusko! Kumals naman ako sa
yakap nya. Dios mio marimar!

"Oo na, oo na. Ako na magdri drive." Naawa naman kasi ako kay Matt. Kasi kung sya
pa nag drive papuntang Makati baka hindi na nya kayanin. Eh papuntang Subic mga 4-5
hours.
Bumaba na ko sa kwarto nya at dumeretso na kung nasan yung kotse nya. Nilabas ko na
yung kotse sa grahe, kasunod naman nun ang paglabas ng bahay ni Matt. Bunuksan ni
Matt ung likuran ng kotse at nilagay nya na yung mga gamit namin dun. Ay.. teka!
Yung sunblock ko!! Binuksan ko yung bintana. "MATT! SUNBLOCK!" Sigaw ko sakanya.
Aykong mangitim noh! Pero syempre gusto ko ding mag swimming eh. Excited na talaga
akooo emegeed! Lumingon naman si Matt at bumalik na sa kotse. Sumakay sya sa
harapan, sa tabi ko. Malamang.

"Narinig mo ba ko?" tanong ko kay Matt, nung nakaupo na sya. Hay nako! Kung hindi,
babalik na naman ako sa kwarto para kunin lang yung sunblock! Basta, ayoko
mangitim!

"Tinatanong pa ba yan girl? Aba syempre, ako pa!" Sabi ni Matt ng boses beki.
Natawa naman ako. Nakakatuwa talaga tong tao na to. "Syempre ang skin ko.. Mmm.."
Pahabol nya habang hinaplos haplos pa yung balat nya. Kasuka! Joke.

Nagsimula na kaming mag drive palabas ng village. Inabot nya naman yung unan sa
likod at niyakap nya yon. "Girl, idlip muna ko ah? Ipapa alam ko sa mga magulang ko
na ikaw ang nag dridrive. Mag dadasal ako ng taimtim." Biro ni Matt. Hinampas ko
naman sya ng mahina.

"Chosera ka! Magaling naman ako mag drive ha!!" Sabi ko sakanya, nakita ko naman
syang pumikit na. Tumahimik na kami at eto ako nag fofocus na sa pag d-drive. Uy
Mcdo.. Drive thru? Err... Wag nalang. 2:10 na pag tingin ko sa orasan. Sinilip ko
naman si Matt, mukhang mahimbing na ang tulog..

Nagderederetso na ko mag drive sa EDSA. Medyo traffic pa, kainis! Dami kasing bus.
Hahaha! Taray, mag nag fifieldtrip ata eh. Mga 30 minutes din ang nakalipas nandito
na din kami sa Makati. Eto namang si Matthew, sarap buhay tulog padin.

Kinuha ko naman na yung phone ko at dinial yung number ni Kath. Sinagot nya naman
agad yun. "San ka?" Tanong ko.

[Sa baba. Parking lot.]

"Teka, eto na.. ba't dito?" Tanong ko sakanya.

[Yung gamit ko kasi nasa kotse ko noh.]

"Ayun! Nakita na kita. Ilabas mo na yung mga gamit mo, dadaanan na kita dyan tapos
sumakay kana agad." Sabi ko tapos binaba ko na yung tawag. Nagdrive na ko kung
nasan si Kath. Binuksan nya yung likuran ng kotse tapos hinagis nya yung bag nya
dun. Tapos sumakay na sya sa loob ng kotse. Lumapit sya sakin at nag beso. Tumingin
naman sya kay Matt na tulog, magbebeso sana sya kasi tulog eh. Nag drive nako
paalis ng parking lot.

"Uy, kamusta nga pala?" Tanong ko kay Kath. Yung tinutukoy ko yung nangyari dun sa
office ng dad nya.

"Teka lang Kylie. I need air para sa mga nangyari kanina." Napakunot naman yung noo
ko. Need air need air pa tong babae na to. Daming alam.

"Tagal ko ng naghihintay, di ka pa nakaget-over?" Tanong ko sakanya.

"H-hindi.. kasi kinausap ako ni Dad kanina, nagungulit."

"Ahhh! Oh, kwento!" Sabi ko sakanya.

Kinwento naman ni Kath yung mga pangyayari sa meeting, sa elevator tapos sa office
ni Liam. Lahat ng to, pilano nya talaga. Hindi naman lahat. Ang nasa isip lang
naman ni Kath ay hindi nya talaga maiiwasan dun sa building na yun si Liam at
pupunta talaga yun sa meeting nila. Syempre makakchempo talaga sya para ipapirma
yung papeles. Yun talaga yung pakay nya. Pero.. Bakit ganun si Liam?

Nakakainis kasi nung sinabi ni Kath na pinunit ni Liam yung papel. Eh ang laki ng
hirap ni Kath dun. Halatang bigat sa kalooban ni Kath yun. Halata din na kakagaling
nya lang din sa iyak. Sabi nya naman hindi nya naman daw ineexpect na ganun yung
mangyayari.

Tinigil na ni Kath yung pag kwento nya, sabi nya itutuloy nalang daw nya lahat
lahat pag gising na din daw si Matthew para isang kwentuhan nalang daw. Wait! So
ano to? Ako? Ako na ba mag d-drive papuntang subic? Kanina pa tulog tong si Matt
ah! Ang daya ah! Ang alam ko lang naman kasi eh hanggang NLEX lang. Bahala na nga,
magtatanong nalang ako sa toll gate.

Naawa naman kasi ako sakanila. Alam ko si Kath, madaming nangyari sakanya ngayong
araw. Tapos etong si Matt.. sya talaga dapat nag d-drive eh!! Nakakapagod na,
gigisingin ko na nga to.

"Uy Matt!!!!" Tinapik ko sya. Kumunot naman yung noo nya at tuluyan na nyang
binuksan yung mga mata nya at tumingin sa paligid.

"NASAN NA TAYO?!" Sigaw nya, mukhang nataranta ata. At mukha din syang tanga sa
ginawa nya. OA lang haha! Napatingin naman sya sa likod at nakita nya si Kath na
mahimbing din na natutulog.

"Wag ka ngang malikot, Matt!" Sabi ko sakanya, parang naprapraning kasi. Kung san
san lumilingon.

"Nahiya naman kasi akong gisingin ka eh, kaya ako nalang nag drive hanggang dito."
Sabi ko kay Matt." Ginising na kita kasi di ko na alam kung saan na ko dadaan
mamaya mawala tayo tapos ako pa sisihin nyo eh hanggang toll gate nalang ako." Sabi
ko.

Nagkamot naman sya ng ulo at uminom ng tubig. "Gilid ka muna, ako na mag d-drive."
Sabi nya. Tinigil ko naman yung kotse at giniliad tapos lumabas na kami ng kotse at
nag palit na ng pwesto ni Matt. At nag drive na sya, makatulog nga muna pagod din
ako.

MATT

Hay salamat! Tanaw ko na yung White Rock Resort! "NANDITO NA TAYO WOOOOHHH!!!"
Sigaw ko sa mga bestfriend kong mahihimbing ang tulog. Sarap buhay ah? Pero
pasalamat nadin ako kay Kylie kasi kahit papano nabawasan yung pag d-drive ko.
Wooo! Nakakapagod.

Nagising na yung dalawa at kanya kanya kaming nag silabasan sa pinto ng kotse.
Kinuha narin namin yung mga gamit sa likod ng kotse. Tapos naglakad na kami papunta
sa lobby ng resort.

"Uhmm.. Room reservation of Mr. Aragon?" Ngumiti naman samin yung babae tapos
tumingin sa computer.

"Ahh, yes sir.. Here's your key." Inabot naman sakin nung babae yung susi at kinuha
ko na.

Dumeretso na kami sa elevator at dinala naman kami nito sa 3rd floor.

301..

302..

303..

"Ayun 304!" Nakita na namin yung room. Pumasok na kaming tatlo sa loob. May
dalawang kama at ang ganda ng view sa labas! Mag gagabi narin ng makarating kami
dito. Parang pilit na habol lang tong bonding namin. Ang dami naman kasing
nangyari. Hindi tuloy namin na plano ng maayos. Buti nga nakapag pareserve pa ko ng
room sa resort namin eh.

"Ahhhh! Ang sarap. Ang sarap humiga." Narinig kong sabi ni Kylie. Etong si Kylie,
tulog na nga to kanina eh. Dapat ata ako nag sasabi nyan? Bakit hindi kaya ako
humiga ng kama at maramdaman ko din yan? Humiga naman ako sa tabi ni Kylie
Napatingin ako sa kanya, sa gawing kanan.

"Ang ganda ko noh?" Sabi nya sakin. Nagulat naman ako sa sinabi nya. Sabay tulak
nya sakin. "Wag ka nga dito! Dun ka sa kabila. Tabi kami ni Kath dito!" Sabi nya
habang tinataboy ako sa kama. Hanggang sa tuluyan na kong malaglag pero napahawak
ako sa kamay ni Kylie ng di sinasadya. Sya lang nahanap ng kamay ko para kapitan
eh. Akala ko tuloy mahuhulog din sya sa kama kasama ko.

Medyo hinanda ko pa naman yung sarili ko kasi ineexpect ko na malalaglag din sya
sakin. Ooopss.. Sana nga nafall nalang sya sakin, kaso hindi nangyari yun kasi
inalis nya yung kamay kong nakahawak sakanya para hindi sya malaglag. Aww, ni-let
go nya ko. Pinagtawanan nya naman ako nung nalaglag ako sa kama. Ang sama talaga
nito ni Kylie.

"Tara na, kain na tayo sa baba. Gutom na gutom na ko." Aya ni Kath na nakapagpalit
na pala ng damit. Kanina kasi naka dress sa, ngayon sando at shorts nalang. Ako
nilalamig sakanya eh.

Tumayo naman si Kylie at dumeretcho na sa banyo para magbihis. Eto ako.. bumangon
nadin at umupo sa kama. "Narinig ko yung kwneto mo kanina ah" Sabi ko kay kath.

"Gising ka pala, bat di ka nagsalita?" Tanong nya.

"Antok kasi ako kaya nanahimik nalang ako. Effort din magsalita noh!" Tumawa naman
sya sa sinabi ko.

Sana ganto kami buong overnight namin. Masaya sana si Kath. Ayaw ko naman kasing
umalis ng Pilipinas na malungkot sya. Ano nga naman bang magagawa ko kundi
pasayahin ang dalawang bestfriend ko noh. "Alam naman to ng magulang mo diba?"
tanong ko kay Kath.

"Oo, pero pinaliwanag ko naman kay Dad na hiwalay ang personal issue sa trabaho."
Sabi ni Kath.

"Ahh, sigurado ka bang hindi pinag iinitan ng dad mo si Liam?" tanong ko sakanya.

"Sana.."

"Tara na sa baba." Napalingon naman kami ni Kath nang sabihin yun ni Kylie. Tumayo
na kami ni Kath at sabay sabay na kaming pumunta sa baba. Hanggang sa kainan si
liam ang topic namin.

"Nahihirapan nga ako sa mga ginawa sakin ni Liam." Matamlay na sabi ni Kath.
"Bakit naman?" Tanong ni Kylie.

"Syempre.. may.. feelings padin naman ako kay Liam.."

Binatukan naman ni Kylie si Katherine. "ARAY KO NAMAN KYLIE!!"

"Ewan ko ba kung anong gustong mangyari ni Liam, gusto mo kausapin namin?" Tanong
ko kay Kath.

"Para san pa? Ano sasabihin nyo? Baka mag-away lang kayo Matt pag nagkita kayo.
Alam ko namang inis na inis ka sa kay Liam."

"Jusko! Wag na nga natin pag usapan yan, Ma-sstress ka lang dyan Kath! Sobra na
hirap mo.. Mag pakasaya nalang tayo dito." Sabi ni Kylie.

Naglakad lakad nalang kaming tatlo. Hindi kami naligo kasi ang hangin, sobrang
lamig noh! Hanggang hapon naman kasi kami dito kinabukasan. Mga 4:00 kami aalis
kasi hating gabi yung flight ko. Sigurado bagsak mata ko neto sa byahe. Tulog lang
ako buong byahe. Wala kaming ibang ginawa kundi magkwentuhan, nuod tv, naglalaro
kami sa iPad, tapos eto namang si Kylie.. Picture ng picture. Ipopost nya daw sa
instagram, nagpapalike nga ng picture eh. Kadiri! Hahaha! Makagawa nga ulit ng
instagram acount pag dating ko sa Paris. Nakalimutan ko kasi password ng isa kong
account eh.

KINABUKASAN. Ang aga namain bumangon, mga 7 am para mag breakfast na kami para
after nun, swimming na.

"Bilis! Dito, picture-an mo ko Matt!" Ang kulit nito ni Kylie. Punong puno na nga
ng mukha nya tong SLR eh.

Maya maya napagod nadin akong mag swimming. Nagpahinga muna ako dito sa mga
buhangin at nagbrowse ng pictures namin sa SLR. Ang saya namin. Kitang kita sa
ngiti namin at kulitan sa pictures. Eto.. Eto ang baon ko papuntang Paris. Mga
memoryang masaya.

Teka, makapaglaro nga muna ng iPad. Kinuha ko naman sa bag ni Kylie yung iPad nya.
Nakabukas din naman yung pocket wifi nya. Ayun, titignan ko muna fb ko. Uhm.. Wala
namang nagbago. Nakita ko din sa news feed ko yung mga katrabaho ko sa Paris.
Parang pakiramdam ko ang tagal kong nawala. Yung isa ko kasing kaibigan dun, nagiba
yung itsura. Uhmm.. medyo lang naman nag pakulay kasi ng buhok.

Makapag selfie nga muna.

Caption: Here at Subic. Last day here in Ph.

Hahaha! Ganyan lang naman ako mag post sa fb. Pictures lang. Nag tingin naman ako
sa album ni Kylie. Puro selfie what the hell. Kinalikot ko naman yung instagram
nya. Jusme halos lahat ng post nya eh pag mumukha nya at pagkain.

Nagselfie ako. Sigurado magagalit tong si Kylie pag nakita nya ko.

Caption: Pogi talaga ng boyfriend ko. #MattisLove #Boyfriend

Pag nakita to ni Kylie sigurado ako bubungangaan ako nun. Hahaha! Binalik ko naman
yung iPad nya sa bag nya at nakisali na kila Kath sa pool. Ah grabe.. binabasa ako!

"Ayoko mabasa Kath naman eh!!" Sigaw ko sakanya habang sya naman tuwang tuwa sa pag
basa sakin ng tubig.
"Bat kapa nag swimming kung ayaw mo naman mabasa!!" Sagot naman ni Kath sakin.
Hindi naman kasi yung ang ibig kong sabihin aba. Ayoko lang mabasa yung taas ko.

Gusto ko lang talaga ilublob yung katawan ko. Puro kami kulitan sa pool. Ang saya
grabe! Hinding hindi ko makakalimutan tong araw na to. Sana nga one week kami dito.
Yung tipong pag balik namin sa Manila, negi na kami. Umahon nadin kami dahil
napagod na din kami. Wala kaming ibang ginawa kundi mag kwentuhan. Sinulit na
talaga namin yung araw na to. Masayang masaya kami.

Bumalik na kami sa kwarto namin at naligo na isa-isa. Matatapos na ang araw na to.
Ang bilis ng araw. Pero atleast nag enjoy kami na magkakasama. Mamimiss ko sila
grabe. Hindi ko pa nga alam kung kailan ako makakabalik ulit dito. Damn, wala
talaga ko. Hindi ko nagawa yung dapat kong gawin. Pero bahala na, masasabi ko din
yun. Sa tamang oras.

"Tara na?" Aya ko sakanila. Tapos na kasi kaming mag ayos ng gamit.

"Tara!" Sabay na sabi ni Kath at Kylie.

Babalik na kami sa Manila.. Mamaya nadin yung flight ko. Mamimiss ko dito sa
Pilipinas. Mamimiss ko sila..

LIAM

Agad akong umalis sa opisina ko. Tangina! Inis na inis na ko sa buhay ko. Hindi na
nga ako makatagal sa loob ng building na to. Kailangan kong makaalis dito bago pa
ko masiraan ng bait. Ang dami daming pinapagawa. I need a fcking rest. Sa mga
nangyari ngayon, matino pa din ba pag iisip ko. Damn!

Naglakad na ko papunta sa parking lot at sumakay na ko sa kotse. Uuwi na ko sa

bahay namin ni Kath.. Ayoko dun sa family house namin dahil ayoko makita yung pag
mumukha ni Dad.

Pinaandar ko na yung kotse ko at nagmaneho na ng mabilis. Hindi parin mawala sa

isip ko yung mga nangyari kanina. Napatigil ako sa isang tabi at pinag susuntok ko
yung manibela ko. "Putangina!! Ang gago gago ko!!!" Hindi ko na napigilan yung
sarili ko. Gusto ko na malabas lahat ng sama ng loob ko. Hindi ko na kaya..

Nag drive na ulit ako ng mas mabilis. Kailangan ko ng makauwi. Gusto ko ng mag
pahinga..

"Yung tipong nagmamahal ka ng isang taong alam mong hindi ka naman susuklian ng pag
mamahal pero pinaparamdam mo parin sakanyang mahal mo sya. Yun yon Liam!! Yun.. Yun
lahat yung binigay ko sayo.. Pero pagod na pagod na ko." Tumalikod na sya at nag
lakad na pero hinabol ko sya at niyakap.

"Liam please.. Ayoko na, pakawalan mo na ko.. Tapusin na natin to." Sabi nya at
kumawala sya sa yakap ko.

Tinungo na nya yung elevator at nagsarado na yun, putangina! Nanghihina ako sa mga
sinabi nya. Hindi nya na ba ako mahal? Bakit kung kailan mahal ko na sya tsaka
naman nya ko sinukuan. I-I love her.. Pero bakit ganito! Bakit.. Ang sakit.. Ang
sakit sakit..

Ngayon ko lang naramdaman to. Masakit pala yung sinukuan ka na ng taong mahal mo,
ng taong mahal ka.. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko. Ang sakit sakit na ng
dibdib ko, feeling ko sinaksak nya ko. Tangina! Ayoko ng maramdaman to.
Hindi ko na alam kung anong gagawin. Bakit ba ganto.. Akala ko magiging okay na
kami. Alam kong madami akong nagawa pero kaya kong bawiin yun basta mapatawad nya
lang ako at mahalin nya ulit ako. Na maging masaya kami.. I want her back..

Mas hindi ko kakayanin pag may mahal na syang iba, mas gugustuhin ko pang mamatay
nalang kaysa makita ko syang masaya sa iba at may mahal ng iba. Gusto ko ako, ako
lang. Sakanya lang ako nag kaganito.

Basta gagawin ko ang lahat para lang mabawi ko sya. Lahat.. Kahit ano basta----

*BEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEP*

|12.7.13|

Chapter 38: Waiting.. >>

ZACH

Nagluluto ako ng pagkain ko para ngayon, wala kasi si Charmaine. Ewan ko ba kung
magiging masarap tong luto ko eh, lalagyan ko na ng toyo yung niluluto ko ng
biglang nagring yung phone ko. Shit! Di ko alam kung anong uunahin ko, baka masunog
tong niluluto ko. Pero dahil hindi ako mapakali, pinatay ko muna yung apoy tsaka ko
kinuha yung cellphone ko sa sala.

Gene is calling..

Agad ko naming sinagot yung tawag nya. “Hello? Bakit? Nagluluto ako!” Inis na sagot
ko sakanya.

“Dude, mamaya na ang luto luto. Pumunta ka nalang dito sa hospital! Nag aagaw buhay
si Liam!” Sabi ni Gene sakin. Seryoso ba tong mga sinasabi nya?!

“Wag mo nga kong lokohin! Ano ba talaga kailangan mo?” Inis na tanong ko sakanya,
nakikipag lokohan pa tong sira ulo na eh.

“Gago ka ba? Hindi naman ako tatawag ng ganto kung hindi totoo eh! Pumunta ka na
ditto! Mamaya mawala na si Liam, hindi man lang tayo nakapag paalam sakanya!” Shit!
Mukhang seryoso nga tong si Gene.

“Sige, pupunta na ko. Text mo sakin kung saang hospital.” Sabi ko at binaba ko na
yung tawag.

Woo! Nagugutom ako, pero syempre kaibigan ko yun si Liam. Kahit gago yun pupuntahan
ko padin yun. Pero bakit naman nag kaganun yun at nag aagaw buhay?! Shit! Di naman
pwede to. Wala naming iwanan! Iniwan ko yung niluluto kong pagkain dun. Tinakpan ko
na yung hindi pa lutong adobo. Tetext ko nalang si Charm na emergency at sumunod
nalan sya sa hospital. Baka kasi mag tampo yun eh.

Sumakay na ko sa kotse ko at nag drive na papunta dun sa hospital kung nasaan si

Liam. Medyo kinakabahan ako, hindi lang ako makapaniwala na si Liam mag aagaw
buhay. Ano bang kagaguhang ginawa nun na ospital yun? Minsan talaga may pag ka
tanga din yun eh.

Mga ilang minute nandito na din ako sa hospital, tinanong ko kung anong room number
ni Liam at agad akong pumunta dun. Pag bukas ko ng pinto, nandun si Gene at Jeric
nakaupo sa sofa at nanunuod ng tv. What the?! Bakit parang hindi naman sila.. sira
ulo talaga tong mga to.

“Ayan ka na pala eh.” Sabi ni Gene at tumayo.

Lumapit naman agad ako kay Liam na nakahiga sa hospital bed at may bandage sa ulo,
may mga sugat sugat din sya sa mukha nya. Tumingin naman ako kay Gene at Jeric.
“Anong nangyari dito? Akala ko nag aagaw buhay na tapos kayo, parelax relax lang?”

“Syempre, biro lang yung nag aagaw buhay para pumunta ka na dito.” Sabi ni Gene at
natawa.

“Miss na din kasi kita, Zach.” Sabi ni Jeric. Tss bading talaga. Mga sira ulo. Nag
aalala din ako kay Liam syempre kaibigan ko yan.

“Ano bang nangyari kay Liam?” Tanong ko sakanila.

“Nabangga nga. Hindi ko alam kung bakit nabangga yan, basta ang sabi ni Tita
bantayan muna naming kasi may pupuntahan daw sya. Okay naman si Liam! Hindi naman
ganun kalakas tama nya.” Sabi ni Jeric at kumain ng cheetos.

“Sira ulo talaga kayo! Akala ko nag aagaw buhay talaga. Nagluluto pa naman ako ng
ulam naming tapos iniwan ko kasi akala ko nag aagaw buhay na!” Sabi ko sakanila.

“HAHAHAHAHA!” Nagtawanan naman yung dalawa. Tumabi naman ako sa kanilang dalawa at
nakikain nadin. Langya! Gutom na gutom na ko. Dapat pala nag drive thru nalang muna
din ako. Pero ayos lang naman may pag kain naman sila dito.

Nasa kalagitnaan kami ng pag kwekwentuhan nila Gene ng may narinig kami umungol.
Napalingon naman kami kung nasaan si Liam. Minulat nya na yung mga mata nya at
parang nagtataka sya kung nasan sya. Lumapit naman kaming tatlo sakanya.

“Goodafternoon dude! Kamusta tulog?” Tanong ni Jeric sakanya. Tinignan nya lang si
Jeric at nilobot yung mata nya na parang may hinahanap. Tumingin naman sya ulit
samin at kumunot yung noo nya.

“Bakit nandito ako?!” Tanong nya samin.

“Baka naaksidente ka?” Sagot ni Gene sakanya, binatukan naman ni Jeric si Gene.

Sumama naman yung tingin nya samin at pinipilit nya tumayo. “Woah, woah, woah! Bat
ka tumatayo? Magpahinga ka lang Liam!”

“Tangina, ayoko dito! Kailangan kong puntahan si Kath!” Sigaw nya samin at pilit
padin tumatayo. Pinipigilan naman naming tatlo si Liam pero ayaw mag paawat.

Umupo sya sa kama at hinilamos nya yung palad nya sa mukha nya. “Arrrghhhh!!!”
Nagulat naman kami sa susunod nyang ginawa. Tinanggal nya yung suero at mga
dextrose na nakakabit sakanya at tumayo. Lalabas na sana sya ng kwarto pero
napiglan padin namin sya.

Ano bang nangyayari dito?! Bakit ba sya umaasta ng ganyan. Kasalanan naman nya kung
bakit sya iniwan ng asawa nya! “Tangina naman Liam tumigil ka na nga!!” Sigaw ko
sakanya at napatingin naman sya sakin.

“Wala naming magagawa yang pag wawala mo dito eh. Sa tingin mo ba pag nag wala ka
lang pupuntahan ka dito at babalikan ka ng asawa mo?!” Napatingin ako at napailing
nalang. “Kasalanan mo naman yan! Sinabihan kita dati! Pero binale wala mo lang!
Tapos ngayon kung kalian iniwan kana tsaka ka mag hahabol?!”

Hindi ko na kasi maintindihan tong si Liam eh. Alam kong mahal na nya si Kath pero
hindi ko naman masisisi si Kath kung bakit nya iniwan at sinukuan na si Liam. It’s
his fault. Kung nung una palang inayos nya yung pag trato nya sa asawa nya, hindi
sya iiwan nun. Hindi ko alam kung bakit hindi magawa ng mga kaibigan kong mag tino.
Hindi naman habang buhay ganyan dapat sila. Eto namang si Liam nag tino na pero
maling oras naman.

Hindi naman na nagsalita si Liam at nanahimik nalang. Siguro pumasok din sa kokote
nya yung mga sinabi ko. Dapat lang na pumasok naman yun sa kokote nya. Bigla naman
bumukas yung pinto at agad naman lumingon si Liam dun. Pumasok naman si Tita
Lizzette. Nagulat naman sya sa nakita nya.

“My god. What happened?!” Tanong ni Tita. Lumapit naman agad sya kay Liam at
niyakap nya. “Liam.. Are you okay?”

LIAM

Hindi ko alam kung bakit pa ko nagising. Pag gising ko tumingin agad ako sa
paligid, inaasahan ko na sya agad ang una kong makikita pero hindi. Tangina, sana
hindi nalang ako nagising kung hanggang ngayon ganto padin yung mararamdaman ko.
Sana natuluyan nalang ako eh..

Tinanggal ko yung mga pesteng suero at dextrose o kung ano anong nakakabit sakin.
Hindi ko kailangan nyan. Ang kailangan ko yung makausap ko sya. Sinubukan kong
lumabas pero hindi ako nakapalag sa mga kaibigan ko. Medyo nanghihina ako pero wala
akong pake. Gusto kong mag usap kami, kasi ayokong iwan nya ko. Ayokong mag hiwalay
kami.. Pero hindi ako nakapalag

Yung mga sinabi sakin ni Zach, tama nga. Sana nung sinabi nya sakin yun tinrato ko
na sya ng maayos. Hindi ko din alam paano ako nag kagusto sakanya, pero kahit wala
syang ginawa para mahulog ako sakanya bigla nalang akong nahulog sakanya. Hindi ko
akalain mangyayari to. Eto naman yung gusto ko dati. Yung maghiwalay kami pero
bakit parang ang hirap hirap na ngayon?

Yung tipong sana hindi ko nalang hiniling yun dati. Sana una palang minahal ko na
sya, pero wala. Nasayang lahat..

“Liam.. Are you okay?” Tanong sakin ni mommy. Hindi nalang ako nag salita. Sa lagay
ko na to alam ko hinding hindi ako magiging okay. Narinig ko namang nag sumarado
yung pinto. Lumabas sila Gene at kami nalang naiwang dalawa dito ni mommy.

“I’m sorry Liam.. Sinubukan ko syang kausapin pero wala..” Mahinang sabi ni mommy.
Alam ko kung sino tinutukoy nya.

Parang may kumirot na naman sa puso ko. Ganun nalang ba talaga kadali sakanya na
iwanan ako?! Sana.. sana namatay nalang ako. Bakit hindi nalang sana pag gising ko
maayos na ang lahat. Okay na kami, Masaya na kami.

“Mom, bakit wala sya? Bakit hindi sya pumunta.. hindi nya na ba ko mahal?” Tanong
ko sakanya, kahit alam ko namang hindi nya alam.

“Liam.. I- I don’t know.. please wag mo ng pahirapan yung sarili mo.”

“I love her mom.. I need her, hindi ko kaya.. Sana namatay nalang ako..” Di ko na
namalayang tumulo na yung mga pesteng luha ko. Bakit ba kailangan ganito kasakit?
Hindi na nagsalita si mommy at hinagod hagod lang yung likod ko.

ZACH

Umalis na kami nila Gene sa hospital, nandun nadin naman na kasi yung n\mommy ni
Liam. Hindi ko alam pero naawa talaga ako kay Liam. Ngayon ko lang sya nakitang
nagkaganun. Ngayon lang sya namroblema ng ganun. Ramdam na ramdam ko na nagsisisi
nadin naman sya eh.

“San tayo?” Tanong ni Gene.

“Pupunta ko sa Ayala, nandun si Charm eh. Sabi nya sunduin ko daw sya.” Sabi ko
sakanila. Nagtext kasi si Charm sakin na sunduin ko sya.

“Aba Zach! Kailan ka pa nagging driver ng asawa mo? Hahaha!” Pang asar ni Gene.
Kahit kalian talaga tong lalaki na to.

Natawa naman kaming tatlo. “Sige na, una na ko.” Paalam ko sakanila at umalis na.

Nagdrive na ko papuntang Ayala. Pag dating ko dun, naglakad na ko papunta sa

pagkikitaan naming ni Charm. Naramdaman ko naming nag vibrate yung cellphone ko at
may text ako galling kay Charm.

From: Babe

Babe, wait mo ko mga 30 minutes okay lang? Ikot ikot ka muna dyan. Sorry :*

Shooot! Wala naman akong magagawa dahil sya naman ang boss ko. Kaya naglakad lakad
muna ko, naalala ko na naman si Liam. Kaawa talaga tong kaibigan ko. Sinabihan ko
na kasi eh, di naman nakinig. Kaya ayan. Nilibang ko muna yung sarili ko at
nagtingin ng kung ano anong may makita akong babae na naglalakad..

Pamilyar sya sakin kahit nakatalikod pero hindi ko alam kung sya ba talaga yan kasi
parang..

Kath?

Humarap sya pero alam kong hindi nya ko nakita. Sya nga! Woah, ang laki naman ng
pinagbago nya. She’s wearing high heels and a black dress tapos parang umayos yung
pag ka kulot ng buhok nya. Siguro kaya din nagkakaganun si Liam dahil ang laki ng
pinagbago ng asawa nya. Haha! Woo. Di ko na kailangan magbiro biro ngayon.
Kailangan kong makausap si Kath.

Kaya nag naglakad nako papalapit sakanya, nakita ko naman na parang nagulat sya ng
makita nya ako.

“Oh, Zach.. Uh, hi?” Naiilang na sabi ni Kath. “Long time.. no.. see..” Nginitian
ko naman sya at ganun din sya.

Paano ko ba sasabihin to sakanya. Hindi man lang ba nya nabalitaan kahit papano
yung nangyari sa asawa nya? Para kasing kalmado padin talaga sya eh.

Huminga muna ako ng malalim bago mag salita. “Katherine.. uhm, we need to talk.”
Sabi ko sakanya.

“About what?” Nagtatakang tanong nya.

“Liam.” Bigla namang nagbago yung expression ng mukha nya.

“Zach, busy kasi ako ngayon.. May pupuntahan pa kong meeting baka pwedeng next time
nalang natin pag usapan yan.”

Naglakad sya papalayo. What the? Bakit nya naman iniiwasang pag usapan si Liam?
Asawa nya padin yun at alam ko naming mahal nya padin yun. Pero kailangan nya padin
malaman kung anong kalagayan ng asawa nya ngayon.
Kaya hinabol sya at hinablot ko yung braso nya. “Katherine.. Nasa hospital si Liam
ngayon. Kailangan ka nya ngayon..”

|12.13.13|

Chapter 39: Text Message >>

KYLIE

Andito ako sa kotse ko ngayon. Diretso uwi na ako kasi nagtext sakin si Kath na
nasa bahay na daw sya. Nag take out narin ako ng dinner namin. Mga ilang minute din
ng makarating na ko sa bahay. Finally! Bumaba na ko ng kotse ko at pumasok na sa
loob.

“Kaaaath! May pagkain na tayo, nag take out na ko!” Sigaw ko sakanya, siguro nasa
kwarto yun? Pumunta nako sa kusina at nag hinain ko na dun yung tinake out ko.

“Bumaba ka na dito! Naghain na kasi ako, wag mong paghintayin yung pagkain!”

Ano ba naman tong si Katherine. Pagod na ko eh, gustong gusto ko na kayang kumain
tapos di padin bumababa. Wait, baka naman wala sya dito? Baka nasa guest room?
Umakyat ako sa kwarto ako sa guestroom pero wala sya dun, kaya pumunta ako sa
kwarto ko at nandun nga sya, kaso nakalock yung pinto.

Sinubukan kong buksan yung pinto. Nakalock nga! “Uy Katherine! Labas ka na!” Sigaw
ko sakanya.

“Sandali lang. Nagbibihis ako.” Sagot nya. “Mauna kana, baba nalang ako.” Pahabol
nito. Ano bay an! Bakit ba nakalock to? Kalian pa sya nahiya sakin pag nagbibihis?
Hindi naman nag lolock ng pinto yan kahit nagbibihis pag nandito sa bahay. Antayin
ko na nga lang sya dito.

Bumukas na yung pinto at lumabas na si Katherine. What the hell? Bakit ang haggard
nya? Namamaga yung mata nya. Umiyak ba to? Wala akong ibang ginawa kundi yakapin
sya agad. Niyakap ko sya at hinihimas yung likod nya. Ano bang nagyari? Hayy..
mamaya ko na nga lang itatanong.

Sa yakap nya nararamdaman kong parang naghihina sya. Kilalang kilala ko na tong si
Katherine, kahit hindi sya magsabi sakin. Alam ko, ramdam ko. Si Liam kaya yung
dahilan kung bakit sya nagkakaganito ngayon? Pero kasi ramdam ko na may nangyari
sigurong di maganda kaya ganto sya ngayon, lutang.

Bumitaw na si Kath sa pagkakayakap sakin at nginitian ko sya. “Tara na, kain na

tayo.” Alok ko sakanya, baka gutom lang yan o kaya.. namiss nya lang ako kaya kung
makayakap sya? Ugh stop it Kylie! Pero mamaya tatanungin ko kung ano yung problema
nya. Kailangan muna naming kumain!

Tumango naman si Kath at bumaba na kami sa kainan at kumain. Hindi naman

nagsasalita si Kath habang kumakain kami, nakafocus lang sya sa kinakain nya. Ano
bang nangyayari dito? Para syang nakakita ng multo na ewan.

Pagtapos naming kumain, umupo ako sa sala. Si Kath tahimik parin at paakyat na sa
kwarto. Mukhang matatagalan pa ata sya bago magkwento ah. Inaantay ko lang naman
sya kahit atat na atat talaga ko at nagaalala na kung bakit sya tahimik at lutang.
May problema ba sya sa pamilya nya? Ughhh!

“Kylie! Tara magbihis ka. Samahan mo ko.” Nagulat naman ako sa sinabi ni Kath at
nabalik ako sa wisyo.
“Huh? Bakit? San tayo pupunta?” Tanong ko sakanya habang paakyat sya sa hagdan.
Sinundan ko narin kasi sya sa kwarto.

Humarap naman sya sakin bigla. “Kylie.. n-naaksidente si..” Nakikita ko mga mata
nya na nasasaktan sya.

Hala! Sana naman tinapos nya yung sinabi nya. Tangina sinong naaksidente?!
Hinawakan ko sya sa balikat at niyugyog. “Katherine! Sinong na aksidente?!”

“Si.. Liam.”

Nagulat naman ako sa sinabi nya. “Ha?! Bakit?! Anong nangyare!?”

“Nabunggo kasi yung kotse nya.. malakas daw yung pag kabangga tapos nasa o-spital
sya ngayon..” Mahinang sabi nya. Grabe to. Hindi ako makapaniwala! Napa nganga ako
sa sinabi nya. Alam kong kahit hindi umiiyak si Katherine ngayon alam kong
natatakot sya.

“K-kailangan pumunta dun, kailangan kong malaman kung malala ba yung sitwasyon
nya..” Patuloy na pag sabi nya, nakita ko sa mga mata nya na naiiyak sya pero
pinipigilan nya..

Alam kong mahal na talaga ni Kath si Liam kasi kung hindi, hindi naman sya
magyayayang pumunta dun at bisitahin sya. Hindi ko alam kung bakit ba sya
nagpapanggap na parang wala syang paki kay Liam pero alam kong may pake sya dun at
hindi mawawala yung pake nya dun. Hindi ko maipaliwanang yung itsura ni Kath
ngayon, para syang namatayan kanina na hindi ko alam eh. Yun pala nasaospital lang
si Liam.

Nakarma na siguro yun. Ugh, ang sama ko. Pero kahit gago tong si Liam, apektado
padin kami sa nangyayari. Lalo na si Kath.

“Sige na, bilisan na natin. Maligo kana, maliligo na din ako.” Sabi nya sakin at
ngumiti ng pilit. Pumasok na sya sa banyo.

Dun ako sa cr ng guestroom naming naligo. Habang naliligo ako, napaisip ako.. Mahal
pa talaga ni Kath si Liam pero.. bakit tinanggihan ni Kath si Liam nung mga oras na
nagmamakaawa sakanya si Liam? Hay.. Magiging okay pa ba sila? Magkakabalikan na
kaya sila mamaya? Ramdam ko naman kasi mahal nya pa yun eh. Ughh.. ano kayang
mangyayari mamaya? Andaming pumapasok sa isip ko..

Pag tapos kong maligo, nagbihis na ko at nandun na si Kath sa sala, nakaupo.

Naramdaman nyang nakatayo na ko sa likod nya kaya tumingin na sya sakin at ngumiti
na, tumango sya na parang sinasabi na aalis na kami. Lumabas na kami sa bahay at
sumakay na sa kotse ni Kath. Sya na yung nagdrive.

Nung una, tahimik lang kaming dalawa sa kotse. Hindi sya nagsasalita. Hindi ko na
nakayanan yung katahimikan naming at gusto ko ng malaman kung ano yung pumapasok sa
utak nya o kung ano yung iniisip nya ngayon.

“Kath.. Mahal mo pa ba sya?” Tanong ko sakanya.

Tumingin sya sakin saglit at binalik nya ulit yung tingin sa daanan. Hindi nya
sinagot yung tanong ko. Ugh.

Hindi ko na maintindihan si Kath. Simula nung kinwento nya samin yung nangyari nung
nandun nagkita sila ni Liam sa opisina ng daddy nya, hindi na sya nagsalita. I
mean, hindi na sya nagkwekwento. Para bang inaalis nya sa isip nya si Liam. Alam
kong nag momove on sya, pero.. Sinabi sakanya ni Liam na mahal sya nito. Bakit
hindi sya masaya dun? Mahal na naman nila yung isa’t isa pero bakit ayaw nya?

Yun naman yung matagal nya ng gustong mangyari eh, yung mahalin din sya ni Liam.
Pero bakit kung kalian mahal na sya bakit ayaw na nya? Dahil ba sa nasaktan sya?
Yun lang ba yung rason nya? Hindi ko nadin kasi ma-open sakanya si Liam nung mga
nakaraang araw kasi baka mag bago yung mood nya.

Mukhang okay na naman kasi sya, pero halata naman na hindi sya ganun kasaya. Kailan
ba sya sumaya sa puder ng asawa nya? Marami pa syang hindi nasasabi sakin. Lalo na
yung tinext sakanya nung babaeng nadatnan nya dun sa opisina ni Liam.

Gusto ko ng malaman kung ano ba talaga yung tinext sakanya nung babaeng yun.
Huminga muna ako ng malalim bago ako magsalita.. “Kath, ano ba kasi yung tinext
sayo ng babae ni Liam?” Bigla naman syang tumingin sakin at namumutla. “Kath,
please.. wag mong solohin yung problema mo. Nandito lang naman ako.”

Nandito na kami sa ospital. Pinark muna ni Kath yung kotse. Bago kami bumaba
tumingin muna sya sakin. Hinawakan ko naman yung kamay nya. “Kaya mo yan.” Sabi ko
sakanya.

Lumabas na kami ni Kath sa kotse at naglakad na papasok sa ospital. Ramdam kong

kinakabahan sya, kung sya parin yung dating Katherine, malamang nasa loob palang
kami ng kotse o papunta palang kami dito sa ospital humahagulgol nay an. Pero iba
na sya eh, napansin ko din naging matatag sya. Na kaya nya ng harapin yung sarili
nyang mga problema, pero nandito padin naman ako para sakanya kahit anong mangyari.

Kinuha ko na sa likod ng kotse yung mga prutas na dala nya para kay Liam. Binigay
ko na kay Kath yun sya na ang nagdala. Tinanong naming kung saang floor at kung
anong room number ng kwarto ni Liam. Agad naman kaming pumunta dun, nasa pinto na
kami ng kwarto ni Liam ng tumigil si Kath.Alam kong kinakabahan sya ngayon,
hinawakan nya na yung doorknob at inikot ito.

Pag pasok naming, nandun yung mga kaibigan ni Liam, si Liam naman nasa kama.
Nakahiga, nakatingin sya kay Kath. Nagulat sya pero biglang napalitan yung gulat
nya na mukha ng malaking ngiti. Naglakad naman si Kath papalapit sakanya at si Liam
naman pinipilit nyang tumayo. Nakita ko namang lumabas yung dalawang kaibigan ni
Liam.

“P-Pano mo nalaman? Akala ko di mo na ko pupuntahan.. Buti nalang..

..Kath.. I missed you so much.. Thank God buti pinuntahan mo ko dito..” Sabi nya
kay Kath at niyakap. Kita ko yung mukha ni Liam dahil nakatalikod si Kath sakin,
kitang kita ko kung gaano sya kasaya nung nakita nya si Kath. Hindi naman niyakap
ni Kath si Liam pabalik. Tinignan ko si Liam.. Hindi ko alam pero, yung mga sinabi
nya, halatang totoo.. makikita mo sa itsura nya lalo na sa mga mata nya.

Bigla naming kumalas si Kath sa pagkakayakap ni Liam sakanya at lumayo sakanya.

Nakita ko naman sa itsura at sa mga mata ni Liam na nasaktan sya sa kinilos ni
Kath.

“Kath..”

“Napagisipan mo na ba? Napirmahan mo na ba?” Malamig na tanong ni Kath kay Liam.

Bigla namang nagbago yung itsura ni Liam. “One week lang yung binigay ko sayo, pero
gusto ko lang sabihin ulit sayo na one week lang yun. Baka kasi hindi mo pa
napipirmahan.”

“Kath, please.. pag usapan naman natin to. Wag.. wag mo namang gawin to.”
Nanghihinang sabi ni Liam. Naaawa ako sa sitwasyon ni Liam pero mas naaawa ako kay
Kath.

“Napag usapan na natin to Liam. Tapos na tayo. Wala na, bakit ba pinapahalagaan mo
pa tong wlang kwentang relasyon na to? Please wag ka ng magpanggap na kailangan mo
ko..”

“Kath.. I love you.. I- I’m so sorry..” Niyakap nya si Kath pero tinulak sya ni
Kath..

“Please Liam, a-ayoko na.. Pakawalan mo na ko..” Naiyak na si Kath. Hindi ko alam
kug kanino ako maawa, pero.. kay Kath, kay Kath ako naawa dahil alam kong sobrang
sakit nun para sakanya.

“B-bakit ba sumusuko kana agad? Pwede naman ayusin pa natin to—”

“Don’t act like I didn’t fight for you.. I did. Hard. Kahit ang tanga tanga ko na,
pinaglalaban padin kita..Kahit hindi na tama. Kasi.. m-mahal kita.. mahal na mahal
kita.. Pero Liam, pagod na pagod na ko, hindi ko na kaya.. Hindi ko na kaya yung
mga sakit na nararamdaman ko, yung mga ginawa mo sakin.. Tama na yun.. H-hindi na
talaga pwede, please.. Pakawalan mo na ko..”

Umiiyak nadin si Liam, nagulat ako sa susunod nyang ginawa. “Kath, please.. Wag
mong gawin to..” Lumuhod sya kay Kath. Umiling iling nalang si Kath at napatakip sa
bibig nya.

“Magpagaling ka..”

Iniwanan na ni Kath si Liam dun na nakaluhod, naawa ako kay Liam. Naawa ako kay
Kath.. Pero naiintindihan ko sya kung bakit nya din ginawa yun. Alam kong masakit.
Pero kailangan..

LIAM

Naiwan akong nakaluhod dito, ang sakit sakit.. Hindi ko sya maintindihan.. Mahal ko
naman sya ah, pero bakit? Bakit kailangan nya pang gawin yun? Hindi nya naba talaga
ako mahal kaya sinukuan nya na ko? Putangina!!! Ang sakit.. ang sakit sakit. Bakit
ba ganito, bakit ba kailangan ganito?

Hindi na ba talaga naming maayos to? Hindi ko kaya.. Hindi ko sya kayang pakawalan.
Hinding hindi ko sya papakawalan. Ipaglalaban ko sya kahit sinukuan nya ko.. Kahit
hindi nya na ko mahal, I don’t care.. basta mahal ko sya, ipaglalaban ko sya..

Napahiga nalang ako sa kama.. Nandito lang ako sa pesteng kama na to! Imbis na
hinahabol ko sya. Bakit pa kasi ako nagkaganito?! Tangina.. kung alam ko lang na
ganto na yung mangyayari sana natuluyan nalang ako.. ang sakit. H-hindi ko kaya..
hindi ko kayang mawala sya sakin.. gagawin ko lahat. Lahat basta bumalik sya
sakin.. mahalin nya ulit ako.

Pwede pa naman kasi naming ayusin to eh.. Bakit kasi ayaw nya? Bakit ganun nalang
kadali para sakanya na mag desisyon ng ganun? Hindi man lang nya naisip na ayoko,
na mahal ko sya.. Na hindi ako papaya sa gusto nyang mag hiwalay na kami ng
tuluyan..

Pero kahit naman anong gawin nya, kahit ipagpilitan nya sakin na pirmahan ko yun,
hinding hindi ko pipirmahan yun.. Hinding hindi ko hahayaang mawalan ako ng
karapatan sa buhay nya.. Hindi ko din hahayaang mapunta sya sa iba.. Gusto ko sakin
lang sya.. sakin lang..

Ganto pala kasakit.. Ganto din siguro yung naramdaman nya sa pinag gagawa ko
sakanya. Ganto lang yung ginawa nya sakin pero sobrang sakit na.. Naisip ko sya, sa
mga ginawa kong pananakit sakanya natiis nya lahat ng sakit nay un.. Kaya siguro
eto na sya ngayon.. Sumusuko na..

Pero kahit anong mangyari, pangako ko. Pag labas ko dito sa ospital na to,
hahanapin ko at babawiin ko sya..

Naramdaman ko naman na nagvibrate yung phone ko sa table. Kinuha ko naman yun at

binasa yung text.

From: +63916*******

Punta ako dyan. Hope you're okay.

|12.17.13|

Chapter 40: Setting You Free >>

KATHERINE

(Play nyo yung video sa multimedia. lol)

“Ano ba kasi yan Kath? Halata naman sayo na ayaw mong makipag hiwalay kay Liam!”
Sabi ni Kylie sakin. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko.

“Hindi nga kasi pwede Kylie!” Hindi naman pwedeng magkatuluyan pa kami ni Liam.
Hindi na pwede. Ang sakit sakit na hayaan mo yung taong mahal mong mawala sa piling
mo para gawin ang nararapat.

Nandito kami ngayon sa parking lot ng ospital, sa loob ng kotse. Papunta palang
kami sa parking lot pinipigilan ko ng yung iyak ko dahil maraming tao. Naninikip
yung dibdib ko nang makita ko si Liam na tuwang tuwa na dumalaw ako. Ramdam kong
nagbago sya. Eto, eto yung hinahanap ko dati pa tapos ngayon naman kailangan kong
ipagtulakan yung loob nya sakin. Ang sakit sakit.. Mahal ko tong taong to, gustong
gusto ko na ako ang mag alaga sakanya. Kahit anong galos gusto ko ako ang gagamot
pero hindi pwede. HINDI PWEDE. Magiging makasarili ako.

Sa pag kakataong to, ninakaw ko na yung opportunity kung kelan sobrang mahina sya
physically and emotionally para sumama ang tingin nya sakin. Tinanong ko sya kung
nakapag desisyon nab a sya sa paghihiwalayan naminn. Ayaw kong kong gawin pero
ginawa ko.. Sobrang hinang hina ako sa ginawa ko dahil nanlumo ang mukha ni Liam ng
marinig ko nya yung sinabi ko.

Lalo akong nanghina nung sinabi nya saking mahal nya ko. Mahal nya na ko.. Bakit
ngayon lang? Bakit ngayon pa kung kailang hindi na kami pwede. Na kung kalian handa
na kong isuko ang lahat kahit masakit na masakit sakin..

Niyakap ako ni Kylie habang hinahaplos yung likod ko para patahanin ako. Ayaw
tumigil ng pag agos ng mga luha ko. Lumabas na lahat ng sama ng loob ko. Lahat ng
sakit na tinatago ko. Buong tapang ko tong dinala at tinatago at ngayon hindi ko na
kaya. Ang sakit sakit sakin na ipagtabuyan sya kahit gustong gusto ko syang
yakapin. Kahit gusto kong magalit sakanya ng sobra sobra. Masakit na talaga, hindi
ko na kaya. Siguro nga tama na to.. Tama na.

From: Liam Martinez

3:30 pm

Kita tayo sa Starbucks Shangrila. 4:30. Pag usapan natin to.

Text sakin ni Liam,. Akala ko wala syang balak ayusin to, akala ko hahayaan nya na
lang to katulad ng ginagawa nya sakin dati. Kaya nagdrive agad ako papunta sa
Shang. Gusto ko din namang marinig yung paliwanang nya. Siguro nadala lang talaga
ako sa nakita ko. Nadala ako ng selos.

Mga ilang minuto din ng makarating ako dun, hinanap ko agad si Liam pero hindi ko
sya makita. Wala pa sya. Umupo mun ako sa upuan at hinintay sya pero mga ilang
minuto na ang nakalipas wala pero wala padin sya.. Mag 5 pm na pero wala padin sya.
Nasan na ba sya? Niloloko nya lang ba ako na pupuntahan nya ko dito? Hanggang sa
mag 5 pm na wala padin sya. Akmang tatayo na ko para umalis ng may biglang humablot
ng braso ko.

Biglang kumulo yung dugo ko ng makita ko kung sino yung humablot ng braso ko. Ang
kapal ng mukha nyang pumunta dito! Sya ba ang kasama ni Liam pumunta dito?!

“Ang kapal ng mukha mong pumunta dito. Ikaw yung nagtext saking gamit yung
cellphone ng asawa ko noh?!” Pinandiinan ko yung salitang asawa. Pero hindi naman
sya nakapag salita.

“Ano?! Babae ka ng asawa ko? Ang tibay ng sikmura mo para harapin ako. Halata naman
sa itsura mo na pang kama ka lang nya.” Sabi ko sakanya at tinignan ko sya mula ulo
hanggang paa.

Nagiba naman yung itsura nya at mukhang naooffend. Nadala na talaga ako ng galit
kay Liam, ng galit sakanilang dalawa! Wala talagang balak si Liam na ayusin to.
Gago talaga sya.. Bakit ba gustong gusto nya kong saktan?

“Wala ka pa ngang alam, kung ano ano na agad pinagsasabi mo. Halatang frustrated
house wife ka.”

Ang kapal ng mukha nya. Tumalikod na ko para umalis, wala na kong panahon makipag
talo sa walang kwentang kabit ng asawa ko. Bigla nanaman nyang hinablot yung braso
ko at lumapit sya at bumulong sa tenga ko. “Don’t make a scene. We’re going to talk
about this. Makinig ka muna.”

Eto na naman ba ang gagawin ko? Hindi na naman ba ko makikinig sa side ng iba? Pero
ano ba ang pag uusapan namin? Gusto ko din naman malaman kung anong pakay nitong
kerida na to. Kaya tinanggal ko yung pag kahawak nya sa braso ko at naglakad na ko
papunta sa upuan at umupo dun. Sumunod naman sya na parang aso at umupo nadin.

Hindi ko maiwasang pag masdan sya. Ano bang nagustuhan ni Liam sakanya? Purkit ba
hindi ko nabibigay kay Liam yung pangangailangan nya bilang lalaki?

“I’m Victoria..” Tinignan ko lang sya at inirapan. Wala akong pake kung anong
pangalan nya. Hindi ko na kailangan malaman kung anong pangalan nya. “Ako muna mag
sasalita, makinig ka muna.”

Ang kapal ng mukha nyang umasta ng ganyan. Akala mo naman kung sino sya. “Bitch..”
Bulong ko, pero alam kong narinig nya yung pero hindi nya nalang pinansin.

“4 years ago. May namamagitan samin ni Liam pero sa kama lang. Ako ang pumupuno ng
pangangailangan nya bilang lalaki..” Napatigil naman syang magsalita at lumingon
sya sa likod. Napatingin naman ako sa direction kung saan sya lumingon. May batang
tumatakbo papalapit sakanya na may kasunod na yaya.

Totoo ba tong nakikita ko, totoo ba tong naiisip ko? Sumisikip ang dibdib ko sa mga
naiisip ko.. Sana hindi totoo.. Sana hindi totoo tong pumapasok sa utak ko.
Binuhat naman ni Victoria yung bata at hinalikan nya sa pisngi at pinaupo nya ito
sa kandungan nya. “Behave. Mommy is talking to her friend.”

Friend? Bullshit. Hindi ko maiwasang pag masdan yung itsura ng bata. Hindi ko alam
pero pumapasok sa isip ko ang itsura ni Liam. Nakikita ko yung mga mata ni Liam sa
bata.. Fck.

Tumingin na sakin si Victoria at pinapatuloy na yung kinekwento nya. “At sa hindi

inaasahang pang yayari, nabuo si Jeremy.”

“Yes mommy?” Hinalikan nya ito at nginitian.

H-hindi ko na kaya.. Hindi ko na kayang marinig yung mga susunod nyang sasabihin.
Gusto ko ng umalis, mawala sa kinauupuan ko. Para akong naubusan ng hininga.. Ang
sakit.. ang sakit sakit talaga. Kumikirot na yung puso ko. Gustong gusto ko na
umiyak pero hindi ko pinapakita, napayuko nalang ako. Ang hirap mag pigil ng luha
sa ganitong sitwasyon.. Nanghihina ako sa nalaman ko.. Gusto kong sumigaw, gusto
kong magwala! Pero hindi ko magawa kasi para akong nanigas sa kinauupuan ko..

“Pero tinago ko to kay Liam, hindi ko alam na may anak kami. Alam ko naman kasi na
pag nalaman nya, may posibilidad na ipalaglag nya to. Hindi kaya ng konsensya kong
ipalaglag ang sarili kong anak. Knowing Liam, gagawin nya ang lahat para lang sa
sarili nya. Kaya nung nalaman kong buntis ako, umalis agad ako ng bansa kasi alam
kong malalaman at malalaman din ni Liam ang sitwasyon ko nung mga panahong yun.

..Hindi ako mahal ni Liam, alam ko sa sarili ko yun. Pero sa ngayon kailangan ko ng
ipaalam kay Liam na may anak sya sakin. Wala akong trabaho—”

“Magkano ba ang kailangan mo para lumayo ka samin ng asawa ko?” Nanghihina ako pero
buong tapang kong sinabi yan.

“Hindi lang naman pera, karapatan din ng anak kong makilala ang tatay nya. Supporta
financially and emotionally. Ayoko namang lumaki yung anak ko na hindi nya nakilala
ang tatay nya.. Wala akong balak balikan si Liam, sisimulan ko sakanyang makipag
ugnayan sakanya para masabi ko na may anak kami. Hindi ko inaasahang mangyari yung
nakita mo kanina, bigla nalang akong hinalikan ni Liam..”

Tangina. Wala na talaga akong pang hahawakan pa. Unang una sa lahat ni hindi man
lang sinubukan ni Liam na mag paliwanang sa nakita ko, hindi man lang nya ko
hinabol. Hindi man lang nya ko pinigilang umalis. Hindi ko man lang naramdaman once
na may pake sya sakin. Na may pake sya sa nararamdaman ko. Hindi nya ko mahal
simula nung ikasal kami. Hindi nya ko kayang mahalin..

Si Jeremy na ang sagot sa mga katanungan ko. Hindi na kami pwede.. Hindi talaga
kami para sa isa’t isa.. Ang sakit sakit talaga. I’ve heard enough.. Ang sakit na,
para akong pinapatay.. Hindi ko na talaga kaya.. Tumulo na talaga yung mga luha ko.
Akmang tatayo na ako ng bigla ulit syang nagsalita.

“Konsenya mo na yan, kung tatanggalan mo ng karapatan na makilala ni Jeremy yung

tatay nya at makuha ang responsibilidad nya dito..”

At hindi kaya ng konsensya ko na ipag damot ang oportunidad ng bata na magkaron ng

buong pamilya.

Natahimik nalang ako at napaisip.. Hindi ko kayang ipaglaban yung pagmamahal k okay
Liam. Hindi tamang maging makasarili ako.. Mahirap lumaki na kulang ang pamilya.
Mahirap magpalaki ng bata na tanong ng tanong kung asan yung tatay nya. Maraming
mali na nangyayari sa bawat tao pero pakiramdam ko binigyan ako ng kapangyarihan
para itama ang mali na nagawa ni Liam. Para mag desisyon nang hindi sarili ko
lamang ang iniisip ko. May konsesnya na si Liam at sa tingin ko namang lalambot ang
puso ni Liam pag nakita nya ang anak nyang si Jeremy.

Mahal ko sya, pero siguro kailangan ko na talagang itigil to. Kailangan ko ng

sumuko, hindi ko na kailangan ipaglaban yung pag mamahal ko sakanya dahil wala
nadin namang silbi kung ipagpapatuloy ko padin. Ako at ako lang ang masasaktan.
Hindi ko narin kasi kaya,

Pagod na din ako.. Pagod na pagod na kong masaktan.. Sa ngayon alam kong hindi
padin alam ni Liam na may anak sya kay Victoria. Mukha hindi padin sinasabi ni
Victoria kay Liam ang lahat. Sana, pag nalaman ni Liam yun hindi nya ipagtabuyan
ang anak nya. At sana maintindihan nya din kung bakit ko ginawa ang lahat ng yun.

“Kath.. Please wag ka ng umiyak..” Sabi sakin ni Kylie at hinahagod padin yung
likod ko.

“Kylie.. Bakit kasi ganun? Bakit kailangan kong masaktan ng sobra? Kalian ba ko
magiging m-masaya..”

Hindi nagsalita si Kylie.. Alam kong wala ng syang magagawa at masasabi sa

nangyayari sakin.. Akala ko sa katangahan at ka martiran ko, magiging masaya kami.
Bakit ba ang damot damot nya sakin. Gusto ko lang naman maging masaya, maging
masaya kasama yung taong mahal ko. Pero kahit isang beses hindi ko man lang
naranasang maging masaya kami. Na maging masaya ako.

Yun lang naman gusto ko.. Pero ipinagdadamot pa sakin. Ang sakit sakit talaga..
Akala ko kaya ko, pinipilit kong kalimutan pero pag naaalala ko bumibigay ako..
Parang unti unti akong pinapatay. ANg sakit sakit.. Bakit ang unfair, bakit palagi
nalang ako yung nag sasaktan.. Nag mahal lang naman ako. Bakit kailangan ganito
kasakit?

Pero siguro nga hanggang dito nalang kami ni Liam. Hindi talaga kami para sa isa't
isa at pinagpipilitan ko lang naman. Kaya eto ngayon.. Wala na kami.. Hinding hindi
na namin to maayos.. Mahal na mahal ko sya pero hanggang dito na lang yun. Hindi na
talaga pwede at hindi na talaga tama. I need to let him go..

|12.21.13|

Chapter 41: Luggage >>

KATHERINE

Papunta ako ngayon sa bahay namin ni Liam. Kukunin ko na kasi yung mga natirang
gamit at damit ko dun. Nandun kasi lahat ng damit ko. Nung umalis kasi ako hindi ko
nadala yung mga gamit at damit ko, bumili nalang ako ng mga bago kong damit. Ayoko
na kasing bumalik dito sa bahay na to nung mga oras nay un. Ayoko muna kasi makita
si Liam nun.

Pero ngayon, pumunta na talaga ako dito dahil alam kong bukas pa yung labas ni Liam
sa hospital. Ayoko kasing maabutan nya ko dito. Kailangan ko ding gawin to, ayokong
maging madamot. Hindi sapat na dahilan yung mahal ko sya para lang ipag damot sa
anak nya yung karapatan na kailangan nya. Makakabuti naman yung gagawin ko. Kahit
masakit..

Matagal kong hinintay yung araw na sasabihin nya saking mahal nya din ako. Pero eto
na nga, sinabi nya na nga at nararamdaman kong totoo yun. Pero bakit ganun? Kung
kalian okay na dapat tsaka may dadating na problema samin? Hindi ba talaga kami
pwede maging masaya?
Hindi ko na naman maiwasang umiyak, nakakainis! Lagi nalang ganito! Lagi nalang
akong umiiyak ng dahil sakanya. Nakakasawa na, nakakapagod na. Minsan naiisip ko,
ang laki ng sinayang ko sa buhay ko. Sana nakinig nalang ako sa mga bilin ng
kaibigan ko una palang. Akala ko kasi kahit papano dati saglit lang yung pag
hihirap ko sakanya. Pero hindi pala..

Dadating din pala yung oras na susuko ka na.. Naalala ko dati, palagi kong sinasabi
sa sarili ko, hindi ako mapapagod. Pero ngayon.. Pagod na pagod na ko. Tama na
talaga, hindi talaga kami para sa isa’t isa.Yung mga hirap ko, nasayang lang. Pero
okay na din naman to eh. Kaysa naman nandun na kami sa punto na masaya na kami,
tapos biglang dadating yung problema. Alam kong darating at darating yun. Mas
masasaktan lang ako kasi masaya na kami nun tapos mauudlot pa..

Bumalik ako sa wisyo ng napatigil na ko sa tapat ng bahay namin ni Liam. Walang

tao. Wala pa sya. Tinabi ko na yung kotse ko at agad na kong bumaba. Namiss ko din
dito, ang tagal ko ding hindi pumunta dito. Eto yung bahay kung saan ko
pinagsisilbihan si Liam bilang asawa ko..

Naglakad nako papasok sa loob,
Halatang hindi nakakapag linis
sa gawaing bahay.. Bigla naman
wala ako? Nakakapag luto ba to
lang lutuin nya, sunog padin.
ganun padin yung bahay. Pero hindi maayos, magulo.
si Liam dito. Wala naman kasi syang alam pag dating
akong nalungkot.. Nakakakain ba to ng maayos nung
ng sarili nyang pagkain? Kasi alam ko kahit itlog

Naimagine ko tuloy si Liam na nagluluto. Isang lalaking masungit, moody at babaero

nagluluto? Natawa naman ako sa naisip ko. Naglakad naman ako papunta sa kusina at
tama nga ako. Sunog na kawali ang nakita ko. Umakyat naman ako sa kwarto naming
dalawa na medyo magulo din. Hindi kasi nakatupi yung mga kumot at kung saan saan
lang nakalagay yung unan.

Napaupo nalang ako sa kama namin. Bigla naman akong napaluha sa nakita ko.. Yung
wedding picture namin. Nasa frame.. Sa table tabi ng kama namin. Dati gusto kong
ilagay dyan yung picture naming pero naiinis sya, tas ngayon nandyan na. Nilagay
nya na.. Bakit ba ko pinapahirapan ni Liam?

Mas okay na siguro sakin yung hindi nya nalang ako mahal, kasi sa mga pinapakita
nya at ginagawa nya nahihirapan ako. Nahihirapan akong bitawan sya.. Tumayo na ko
at pinunasan yung mga luha ko. Pumunta nako sa cabinet ko at nagsimula na kong
kumuha ng mga damit ko.

Hindi ako makapaniwalang gagawin ko to. Pero kailangan talaga.. Kailangan ko ding
mag simula ng bagong buhay. Kailangan ko ng mag move on, pagod na ko. Gusto ko ng
maging masaya..

Mabilis ko namang nakuha agad yung mga damit ko.. Nag ayos na ko, kailangan ko
nadin kasing umalis, may shoot din kasi ako bukas. Para nga akong pupunta ng ibang
bansa sa itsura ko ngayon, dalawang maleta dala ko ngayon. Msyado din kasing marami
yung damit. Talagang kinuha ko na yung lahat kasi alam kong hindi nadin ako
makakabalik dito.

Bumaba na ko ng kwarto at nilapag ko muna yung maleta ko sa isang tabi. Hindi ko

alam pero naglakad ako papuntang kusina at nilinis ko yung mga duming ginawa ni
Liam. Yung mga kawaling nasunog nya at yung mga ibang gulay na nasayang nya. Mga
mga boxes din ng mga pinadeliver nyang pag kain dito. Siguro nung wala ako dahil
nga sa hindi sya marunong mag luto nagpadeliver nalang sya. Kawawa naman si Liam..

Pag tapos kong linisin yung mga kalat nya kinuha ko na yung maleta ko at akmang
aalis na ng may marinig akong kotse na tumigil sa labas.. Shit! S-sino yun?
Tinignan ko naman sa bintana kung kaninong kotse yung nasa labas. Isang pulang
kotse yung nakaparada sa labas. Bigla naman akong nataranta. Sino yuun? Hindi naman
si Liam yun kasi di naman yan yung kotse nya.. at diba nga nabangga kotse nya.

Mas lalo naman akong nataranta nung nakita kong lumabas si Liam sa kotse. Shit!
Hindi ko alam kung saan ko mag tatago. Dapat ba kong mag tago? Oo! Agad kong hinila
yung maleta ko at pinasok ko yun sa loob ng cr sa baba. Akala ko ba bukas pa yung
labas nya?! Dapat kasi di ko nalang din nilinis yung mga kalat nya mas mahahalata
nyang may pumunta dito. Ugh ang tanga ko talaga!

Sobrang nataranta ako nung narinig kong bumukas yung gate sa labas. San ako
pupunta? Hindi ko alam kung saan ako mag tatago. Pumasok nalang din ako sa loob ng
cr. Narinig kong bumukas yung pinto sa labas. Kinakabahan ako.

Sana hindi nya mahalata na nakaayos na yung mga gamit sa kusina. Bigla ko namang
naalala.. Yung kotse ko! Napapalo nalang ako sa nook o. Kahit kailan talaga
Katherine.. ugh!

Narinig ko yung mga hakbang nya sa hagdan, malamang umakyat sya sa kwarto. Narinig
ko din yung pag bukas nya sa pinto. Tahimik kasi kaya naririnig ko. Mga ilang
sandali wala nadin akong narinig na ingay, baka nandun na sya sa kwarto at humiga
nalang. Dahan dahan kong binuksan yung pinto ng cr at dahan dahan kong binuhat yung
dala kong mga maleta. Ang bigat! Hindi naman kasi to de buhat eh, de hila to.

Nagulat ako ng may narinig ko syang mag salita.. “Kath..”

Parang nanigas ako sa narinig ko, at ayun sya.. Nasa likuran ko. Naramdaman kong
niyakap nya ko mula sa likuran. “Kath..” Pinatong nya yung ulo nya sa balikat ko.

“Talaga bang iiwan mo na ko?” Malungkot na tanong nya, hindi ako makagalaw.. Hindi
din ako makapag salita. Feeling ko naubusan ako ng hininga.. “I’m so sorry.. I’m
sorry Kath, please.. gagawin ko lahat wag mo lang akong iwan..”

Hindi ko na mapigilan yung sarili ko at naiyak na ko sa mga sinabi nya. “I’m

sorry.. sa mga nagawa ko, sa lahat ng kasalanan ko. Kath, mag sisimula ulit tayo..”
Tinanggal ko yung pag kakayakap nya sakin.

“Liam.. H-hindi na pwede..” Basag boses na sabi ko sakanya.

“B-bakit? B-bawi naman ako ah, maayos pa naman natin to.. Bakit ba hindi na pwede?”
Ang sakit, ang sakit.. yung nakita ko syang umiiyak sa harapan ko. Sa mga sinabi
nya, alam kong hindi nya pa alam ang tungkol sa anak nya.

“I’m sorry..” Sabi ko sakanya at tumalikod na, hinila ko na din yung maletang dala
ko. Nagulat ako ng bigla nyang hinawakan yung braso ko at binuhat nya ko.

“Liam! Ibaba mo ko!!!” Sigaw ko sakanya at nag pupumiglas ako pero parang hindi man
lang sya nasasaktan. Ngayon nya lang ako binuhat ng ganito, parang bagong kasal.

Napansin ko nalang na nandito na kami sa kwarto ng bigla nyang sinarado yung

pinto.. Dahan dahan nya kong hiniga sa kama. I propped myself on the bed trying to
get up but he immediately pinned me down.. “Liam..”

Hindi ko alam kung anong nangyayari sakin at hindi ako nagpumiglas nung pinigilan
nya kong tumayo. Shit! What the hell is happening to me? Nagulat ako ng bigla nya
kong hinalikan.. bakit ba ganito yung nararamdaman ko. “I missed you so much,
Kath..”

AN:
 MERRY CHRISTMAS!!!! BITIN? Wag nyo kong awayin. :( Alam kong maikli. Hahaha! Pero
may kasunod to, at PRIVATE. NAKAPRIVATE SYA! At followers lang makakakita. Ayoko
naman talaga iprivate pero ayoko din namang marestricted yung story ko noh.
Kailangan palang ifollow nyo muna ko bago nyo mabasa yung next chapter. So sa mga
di naka follow, sorry.

Sa mga hindi mahanap, message nyo ko. Rereplyan ko kayong lahat promise! Haha!
Napost ko na din sa message board ko yung link ng chapter.

LIKE NYO YUNG PAGE KO. HAHAHA! Eternal link. Thanks to Marianne De Castro! ♥ Dun ko
din pinost yung link ng private chapter, para sa mga hindi makakita ng private
chapter dito sa wattpad dun nyo hanapin sa page. Gift nyo sakin? Comments! Kahit
maiksi masaya nako duuun hihi!

|12.25.13|

KATHERINE

“I missed you so much, Kath..” He started kissing me passionately, cupping me

tight as if he doesn't want to let me go. I looked up and stared at him once again,
then touched his face unknowingly. I missed him. I missed his kiss, his touch,
everything. Everything about him.

“I love you so much, Kath.. I’m so sorry.. Please, wag mo ng gawin to..” He said,
looking at me straight in my eyes and kissed me slowly and gently.

“Liam..” I moaned softly between our kisses. He pulled me closer, looking directly
into my eyes, making eye contact. The way he looked at me, it makes my heart pound
minute by minute – faster.

“Kath..” I heard him mumbled my name while running his fingers through my hair. He
slowly pulled up my dress and I was left with my bra and undies. He looked at me
from head to toe and slightly smiled at me. “You’re so beautiful, Kath..” He said,
his hands were tracing their way to my bra..

He pulled away from me which confused me a little. What the? Oh.. I watch him while
he unbuttons his polo and he slowly removed it, still looking into my eyes. I was
fighting the urge not to touch his chest but too late because I’m already doing it.
He moaned in my touch..

He pulled me again, closer. His head is facing my neck and he plants soft kisses
on my neck. It was hard not to moan within the touch of his lips. His hand moved
down to the center of my breast. He cupped the other and caressed it.

“Liam..” I moaned. I felt his hand on my back removing the hook of my bra. He
removed my bra and threw it somewhere, he glanced at my breasts, and holy.. I felt
awkward upon seeing him like that so I turned away..

“Look at me..” He said, then I looked at him. A warm feeling rushed inside me..
I captured his quivering lips, I can’t get enough of those luscious lips. He tugged
at my lower lip, asking me to open up my mouth. He smiled against our kiss and I
opened my mouth to welcome his passionate intrusion.

“Uhh, Kath.. I love you..” I pulled away and looked at him.. Yung mga mata nya,
parang may sinasabi.. Damn! I can’t think straight. He reached for my lips and
kissed me again. I felt his hand on my right breast.. His kisses moved to my neck,
giving it soft bites.

I'm feeling this weird sensation inside of me. I like it. I love what he's doing
“Mmmhh.. p-please..” I caught him smirking as he massaged my breast a little
harder. God! Is he teasing me? I sighed, he's now playing with my right stuff and
sucking my left. He's doing it a little faster now.. Oh god..

Ugh, Liam bakit mo ba ginagawa to? Aalis ako.. Nakakainis naman.. My god, I can’t
take it anymore!

“Liam please...” He smiled. He reached for my undies and tossed it away. He moved
closer and kissed me again. I pulled out from our kiss to gasp a lungful of air.
Hindi na ko makahinga ng maayos sa mga nangyayari ngayon. Nakakabaliw! He stood up
as I watched him removed his pants up to the very last piece. My heart stopped..
Jeez, ngayon ko lang nakita yan ng maayos.. It’s so.. shit. I want him.. I want him
so bad. Kahit ngayon lang.

He kissed me again. Naramdaman kong naglalakabay yung kamay nya pababa sa ano ko..
I felt his one finger on my wetness, teasing me. “You're all wet down there..” he
said. I lifted my hips wanting for more. A soft scream came out of my mouth and I
slightly parted my legs..

“Liam.. my god, please..” Hindi ko na kaya.. Shit! I bit my lower lip trying to
hold back, but I can’t. I exploded in so much pleasure. Yun palang.. grabe ka Liam.

I can fell his hardness on my tummy. Oh jeez, this is it.. He spread my legs apart
and got right in between. He rubbed the tip of his manhood around my clt. My god..
He’s teasing me again. This is driving me crazy! And with one last move, he finally
entered me.

“Ohh, Liam..” I moaned.

“Kath..” He moved back and forth. God! He’s giving me pleasures. He pulled my hips
closer as he thrust deeper. Our bodies moved together as he plunged deeper and
harder. He went faster.

“God! Liam, ughhh..” I gripped the sheets like, I'm wanting more of him. I'm so
near to my limit. He went faster and faster..

“Ughh.. Kath.. Shit!” He groaned and at the same time working on my mouth. He
traced my breasts as it bounced up and down because of how fast he goes.

“Liaaaaaaaam…” I couldn’t help but dig my nails on his back. “Shit..” I cursed.
This is sooo.. damn.

I repeatedly scream his name as he thrust in and out of me. I could feel my walls
tighten around. It felt so damn good.

“Liam please.. f-faster..” I heard him moan as he buried his head to my neck then
down to my chest. He thrust again and again. I felt a burst of warm rush throughout
my body, and I felt him release his warm fluid inside me.

“Kath...” He collapsed on top of me and we’re trying to catch our breath..

“I love you..” Sabi nya habang hinihingal pa.

Hindi ko alam kung anong sasabihin ko, hindi ko din alam kung anong mararamdaman ko
kaya niyakap ko nalang din sya. Pinatong nya yung noo nya sa noo ko. “Stay with
me.. Please..”
LIAM

Ang ganda ng gising ko sa umaga. Hindi ko inaasang gigising ako na katabi ko ang
mahal ko sa buhay, si Kath. Nagising ako na nakayakap ako sakanya habang sya naman
ay nakatalikod sakin. Eto, gusto ko tong gawin sakanya pero ngayon ko lang nagawa.
Ang sarap sa pakiramdam. Sinilip ko sya, tulog padin sya. Gusto ko sana syang
gisingin sa pamamagitan ng mga halik ko pero ang sarap din kasing titigan ng maamo
nyang mukha.

Kahit na nkita ko na syang may make up at sobrang artistahin talaga ng mukha nya.
Mas gusto ko padin yung ganito, yung mukhang bata na aamo yung mukha. Yung kahit
wala syang make up ang ganda ganda nya padin. Pinag sisiihan ko talaga lahat ng
nagawa ko sakanya, sana matagal na kami naging ganito. Masaya.

Tumayo ako para mag bihis, bumaba ako sa kusina para ipag luto sya ng pagkain.
Mabilis naman akong natapos mag luto at pag akyat ko sa taas, saktong sakto dahil
gising na sya.

“Goodmorning..” Bati ko sakanya. Ngumiti naman sya sakin. Lumapit ako sakanya dala
dala yung pagkaing niluto ko. Umupo naman sya sa kama at tinakpan yung hubad nyang
katawan ng kumot. Ang ganda ganda talaga ng asawa ko, hindi ko maiwasang hindi
mapangiti.

“Bakit?” Nakangiting tanong nya sakin.

“Wala..” Nakangiting sabi ko.

“I love you Kath..” Lumapit ako sakanya at hinalikan sya sa noo.

“I love you too, Liam.”

• • •

Nagulat naman ako. Biglang napaupo yung katawan ko sa kama. Pag tingin ko sa
kaliwa’t kanan, wala si Kath.. What the f’ck? Panaginip lang yon lahat? Parang
nanghina ako. Parang totoo kasi lahat ng mga nangyari, ramdam ko sya. Ramdam ko
yung mga nangyari kagabi. Ramdam ko at alam ko sa sarili ko na nangyari talaga.
Naramdaman ko ang presensya ni Kath kaya impossobleng panaginip lang lahat yun.

Tumayo ako at nilibot ko ang bahay naming ng asawa ko. Wala sya pati narin ang mga
gamit nya. Pero napagtanto ko na totoo ang lahat na nangyari ng makakita ako ng
maliit na papel sa bed side table ko at may nakasulat na.

Thank you. I hope you’ve made up your mind. Have a nice day, Liam.

AN:

Sorry ngayon ko lang napost. Nakatulog na ko kagabi. Pangit ko gumawa ng bs,

first time -_- Pero okay na yan. Haha kinikilig ako kay Liam ♥ Like nyo pala yung
page. Sa external link! Haha! Thanks! Get nyo ba yung pov ni Liam, TOTOO yung mga
nangyari nung gabi. Yung panaginip, yung nag I love you too si Kath sakanya :)
Inexplain ko na ah! COMMENTS! Anong masasabi nyo hahahaha!

|12.26.13|

Chapter 43: The Visitor >>

AN:

HEY HEY! Bago nyo to basahin, basahin nyo muna yung chapter 42: Note. Click
the external link! Nakaprivate sya, at followers lang makakakita. Ayoko namang
ipero kailangan talaga. Yung mga nakabasa ng chapter 43 kagabi na napost ko. Mali
yun, lol lutang ako kagabi ngayon lang naayos utak ko. Haha what. Alisin nyo yun sa
utak nyo, sa mga nakabasa. Play nyo pala yung video sa multimedia. Si Liam! Ang
gwapo ♥

LIAM

Bakit ba sya ganun? Hindi ko na sya maintindihan. Akala ko, okay na kami. Pero pag
tapos lang nun, iiwan nya ko? Binigyan nya ko ng magandang gabi, iiwanan nya ko.
Ang saya saya ko kasi binigay nya sakin yung sarili nya kagabi, Akala ko napatawad
nya na ko, akala ko pumapayag na sya na ayusin na naming ang relasyon naming at mag
simula ulit. Nanghihina akong napaupo sa sofa, napahawak ako sa buhok ko. Bakit ba
ang hirap? Ganun na ba talaga kahirap sakanya na patawarin ako?

I’m willing to change, itatama ko lahat ng mali ko.

Tumayo ako at kinuha ko yung note na iniwan nya sakin. Alam ko naman kung ano yung
sinasabi nya dito eh. Bakit ba pinipilit nyang pumayag ako? Kahit anong gawin nya
hinding hindi ako papaya pirmahan yun. Hindi hindi ako papayag na mawala sya sakin.
Alam kong maayos pa naming to, kahit parang ako nalang yung kumakapit.

Itetext ko dapat sya pero hanggang ngayon, hindi ko padin ma-contact yung number
nya. Nagpalit siguro sya ng number. Ang tanga tanga ko, hindi ko man lang kinuha
yung number nya. Hindi man lang nya nabigay sakin, talaga bang iniiwasan nya na ko?
Damn. Alam kong nakakahiya at tatalakan lang ako nito pero kailangan ko talagang
gawin to. Dinial ko yung number ni Kylie at tinawagan sya, mga tatlong ring bago
din nya sinagot yung tawag ko.

[Hello?!]

“Kylie.. Kasama mo ba si Kath?” Tanong ko sakanya.

[Hinde! Wala! Anong kailangan mo?!]

Ang init din talaga ng ulo nito sakin. “Pwede mo bang ibigay yung number ni Kath
sakin?”

[I’m sorry, Liam.]

Yun lang yung sinabi nya at binabaan na ko ng phone. Dammit! Bakit ba ganun? Bakit
pinagkakaisahan nila ko? Bakit baa yaw nilang maayos naming to? Tangina naman.
Gusto ko ng maayos to. Gusto ko ng maging okay na kami ng asawa ko. Hindi ko na
kasi kaya.. I need her. Sya lang kailangan ko para maging okay na ko. Sya lang..
Naramdaman ko na naman yung sakit sa puso ko.

Ang sakit sakit. Sa buong buhay ko ngayon lang ako nagkaganito, sakanya lang. Ang
sakit pala talaga. Kaya nga ayokong magmahal dati, ayokong mag seryoso kasi alam
kong masasaktan lang ako. It’s just.. I fell in love with her. I don’t know how, I
don’t know why. I just did.

• • •

“Goodmorning Liam..” Napatingin ako sa pumasok sa opisina ko.

“Go to hell.” What the fuck is Victoria doing here? Naiirita na ko sa pasulpot
sulpot nalang sya kung san san out of nowhere. Lalo na ngayong hindi ako okay.
Weak, inside and out.

“Liam, we need to talk.”

Hindi ko nalang sya pinansin kasi wala akong gana makipag usap sa kahit na sino and
kung makapag demand sya akala nya kung sino sya. Sinira nya kaya yung relasyon
naming ni Kath, kaya wag syang umasta na para bang magkaibigan kami or makikipag-
interact ako sakanya. Patuloy nalang ako sa pag tatype kahit na ba nasa office ko
sya, sa harapan ng desk ko sa may upuan. Ang kapal talaga ng mukha nitong babae na
to.

“Didn’t you hear what I just said?!” Ulit pa nito. Pinatong nya ang kanyang
dalawang siko sa desk ko para ipakita yung cleavage nya. As if. Slut. My wife’s
cleavage are better than hers. Ha!

“Tiffany, paki labas nga ng office tong babae na to.”

[Yes sir.]

Pag kababa ko ng telepono, itinuon ko nalang ulit yung direksyon ko sa ginagawa ko.
Bigla namang bumukas yung pinto, napatingin naman ako sa pinto.

“Baby.. Halika, dito tayo kay Daddy.”

Nanigas ako sa narinig kong sinabi nya sa bata.. Ano bang pinag sasabi nya?!
Lumapit naman silang dalawa sakin at tumingin sakin yung bata. Pero tumingin ulit
yung bata kay Victoria na parang nagtatanong.

“He’s your daddy, Jer.” Nanlaki naman yung mata ko sa sinabi nya.

“Ano bang pinagsasabi mong babae ka?!” Sigaw ko sakanya.

“Liam, he’s your son!”

“He’s not my son!! Ano bang problema mo? Bakit mo ba ko ginugulo?!” Kung hindi lang
babae to, nang gigil ako sa mga pinag sasabi nya. Hindi ako pwedeng mag kaanak
sakanya.

“Liam makinig ka muna kasi sakin!!” Binuhat nya yung bata. “He’s your son! Matagal
kong tinago sayo to.. Hindi ko sinabi sayo dati kasi alam ko, pag sinabi ko sayo
gagawa ka ng paraan mawala lang to.. Kaya lumayo ako.. ngayon, bumalik ako para
makilala mo yung anak mo.. Hindi ko kasi kaya na lumaki tong anak natin na hindi mo
nakikilala..

..Na lagi ka nyang hinahanap sakin, nagtatanong kung nasan ka.. Gusto ko din namang
bigyan ng buong pamilya tong bata, Liam..”

Nakita kong nakitingin sakin yung bata.. Hindi ko alam pero nakikita ko yung batang
ako sakanya.. Pero tangina! Hindi pwede! Bakit ba kailangan mag kaganito? May
posibilidad din kasi na talagang akin to, kasi dati araw araw kami ni Victoria.
Pero hindi talaga pwede..

“F’ck! Magkano ba gusto mo?! Ibibigay ko, basta wag mo lang akong guluhin
Victoria!”

“Hindi ko kailangan ng pera mo Liam! Ikaw, ikaw ang kailangan ng anak mo!”
Hindi totoo tong mga nangyayari. Shit! Sana nananaginip lang ulit ako, hindi pwede
to. Hindi ako pwedeng mag ka-anak kay Victoria. Pano na kami ni Kath? Pag nalaman
nya to, talagang hinding hindi na sya babalik sakin. Napahilamos ko yung mga palad
ko sa mukha ko. Nanghihina ako.. Bakit parang hindi ako binibigyan ng pagkakataong
maayos ko tong problema ko?

Bakit kung kailan gusto ko ng maayos ang lahat, tsaka may dadating na problema..
Naramdaman ko namang lumapit sakin yung bata at hinawakan yung braso ko. Napatingin
ako sa bata.. Hindi ko mapag kakaila na kamukha ko nga sya. Akin nga ata talaga
tong bata na to..

Binuhat ko naman sya at inupo sa tabi ko. Nakita kong ngumiti yung bata sakin at
umusog sya para tumabi sakin. Nilagay ko naman sa kandungan ko yung bata.
Nakatingin sya sakin, yung mga mata nya.. Katulad ng akin. Napangiti ako sa batang
nakakandong sakin, pero bigla din akong nakaramdam ng lungkot.

Bigla namang tumabi sakin si Victoria. Agad naman akong umusog dahil ayokong
lumapit sya sakin. She’s a whore and I hate her. Kung mag kaka anak ako, bakit
sakanya pa? Sana kay Katherine nalang tong bata na to.

“Akin muna tong bata. Ipapakita ko sya sa magulang ko.” Sabi ko kay Victoria.
Nakita ko namang ngumiti sya. “Pero hindi ka kasama.”

Binuhat ko yung bata at papasok na kami sa loob. “Leave.”

“No Liam! Sasama ako.”

• • •

“What’s your name again?” Tanong ko sakanya.

“Jeremy!” Nakangiting sabi nya. Napangiti din tuloy ako. Ayoko sa nanay nya pero
hindi naman sya madadamay dun. Kasi anak ko sya..

Pupunta kami ngayon sa bahay naming sa Tagaytay. He deserves to meet his relatives
on his father’s side. Kailangan din naman kasi nilang makilala yung apo nila. Pero
hindi ko alam kung matutuwa sila pag nalaman nilang hindi si Kath ang nanay nito.
Kahit naman ako, hindi ako natuwa dahil si Victoria ang nanay nya pero wala naman
akong magagawa kasi kahit pag bali-balikatarin tong mundo, ako padin ang ama nito
at anak ko to.

“Pupunta tayo sa Tagaytay.” Nakangiting sabi ko sakanya. Nakita ko namang nagulat

sya sa sinabi ko at tumayo.

“Yehey!!!” Hindi ko alam pero napapangiti ako pag nakikita kong masaya sya.

Sumakay na kami sa kotse, sa harap ko sya pinaupo katabi ko. At dun naman si
Victoria sa likod.

Hindi ko mapagkakaila pero gusto ko din ng anak. Masaya pala sa pakiramdam na

nakagawa ka ng isang buhay na tao. Gusto ko ng sarili naming anak ni Kath.. Pero
paano pag nalaman nya to? Alam ko namang malalaman at malalaman nya padin to.

Ayoko na syang masaktan. Ayoko syang makitang umiiyak kasi mas nasasaktan ako. Pero
pano ko ba sasabihin sakanya to? Matatanggap nya ba? Mahal ko sya, pero bakit
ganun? Parang ang hirap na ata para samin yung mga nangyayari. Hindi ko alam kung
maaayos pa talaga namin to.

Nung una alam kong oo, pero pano na ngayon? Na may anak na ko.. Pero pwede namang
sustentuhan ko tong anak ko at magsama padin kami ni Kath. Sasabihin ko din sakanya
ang lahat, kaya kailangan ko din syang makausap.

Mabilis naman kaming nakarating sa Tagaytay, agad kong pinark yung kotse ko at
bumaba na kaming dalawa ni Jeremy. Hinayaan ko nalang si Victoria na sumunod samin.
Binuhat ko papasok sa loob ng bahay. Nakita kong nakatingin sakin yung hardinero at
driver namin. Malamang, nagtataka sila na may karga karga akong bata.

Pag pasok ko sa loob sinalubong agad ako ni Manang Emma, nakita kong nagulat din
sya ng makita nya ang karga karga ko.

“Liam? S-sino naman yan?” Tanong nya sakin.

“Anak ko po..” Sabi ko sakanya at naglakad papunta sa sala. Nakita ko naman yung
itsura ni Manang, gulat na gulat at parang hindi makapaniwala, lalo na ng makita
nyang nakasunod sakin si Victoria.

Inupo ko muna si Jeremy sa sofa at iniwan sya dun kasama si Victoria. Umakyat ako
sa kwarto nila mommy at daddy. Nakita ko silang magkatabi sa kama habang nanunuod
ng tv Nagulat naman sila ng makita nila ko.

“Oh? Liam.. Why are you here?” Tumayo si mommy at niyakap ako.

“May bisita kayo sa baba.” Sabi ko sakanila. Nakita ko namang natuwa si mommy sa
sinabi ko.

“Talaga? Sino naman?” Nakangiting tanong sakin ni mommy.

“Apo nyo..”

“Apo?!” Tanong ni Dad at natawa. “Buntis ba si Katherine?”

“No Dad..” Nakita ko namang kumunot yung noo nya.

“What the hell are you talking about Liam?!” Galit na tanong nya sakin.

Bumaba nalang ako ng kwarto nila at sumunod naman sila sakin. Nakita kong
nakatingin si Jeremy sa hagdan na para bang hinihintay akong bumaba, nung nakita
nya ko agad naman syang napangiti. Lumapit ako sakanya at umupo naman sya sa
kandungan ko.

Lumapit naman samin si mommy at hindi maipinta yung mukha nya, gulat na gulat sya.
“K-kaninong anak yan?”

“Sakin ma..”

“No! I mean... sinong.. nanay nyan?”

Hindi ako nakasagot. Agad namang tumayo si Victoria. “Ako.”

Narinig ko naman na may nabasag. Napatingin ako kay Dad na nakatingin sakin ng
masama. “Dammit Liam! Ano ba tong mga pinag gagawa mo?!” Nagulat si Jeremy sa
nabasag na vase at sa sigaw ni Dad, lumapit naman sya kay Victoria at yumakap.

“Bullsh’t! Ginugulo mo sarili mong buhay! Hindi ka na ba naawa sa asawa mo? Alam
nya na ba yan?! Hindi ka na ba nahiya sa mga magulang ni Katherine?! For f’cks sake
Liam! Hindi ko na alam kung anong gagawin ko sayo! You want your wife back pero mga
ginawa mong kagaguhan dati sa tingin mo babalik pa sayo yang asawa mo?!!”
“Robert..” Niyakap naman ni mommy si dad para kumalma.

I know. Kung pwede ko lang baguhin yung nakaraan edi sana binago ko na. Pero eto na
yung anak ko. Hindi ko na matatanggi to.

Tinanggal naman ni dad yung pag kayakap sakanya ni mommy. “Ilayo mo sakin yang anak
mo Lizette, baka mapatay ko yan ng wala sa oras!” Sabi ni dad at umakyat na sya sa
taas.

Lumapit naman sakin si mommy at niyakap ako. “There, there.. It’s okay Liam..
Matatanggap din yan ng dad mo. Trust me, maayos natin to.” Sabi nya.

KATHERINE

Nandito ako sa office ni Dad, may pinag usapan kasi kami about sa company. Late na
nga ko nakarating kanina kaya nagalit sya sakin. Kaya eto ngayon, ayaw nya kong
paalisin dito. Gusto nyang nandito lang ako buong araw. Eh ayoko naman na nandito
lang ako dahil wala naman akong gagawin. Tumayo na ko at inayos ko yung damit ko ng
biglang nagsalita si Dad.

“San ka na naman ba pupunta, Katherine?”

“Sa mall lang dad.. Mag shoshopping lang ako.” Sabi ko sakanya.

“No! Sinabi mo na sakin yan kahapon. Dito ka lang. Hindi ka makikipag kita sa asawa
mo!”

“H-hindi naman ako makikipag kita dad eh.”

Nalaman nya kasi na dun ako sa bahay namin ni Liam pumunta kahapon, sinabi ko
kasing mag shoshopping lang ako. Yun pala pinasunod nya pala yung isa nyang tauhan
dito, kaya nalaman nyang dun ako nang galing kagabi.

“No! Stay here! Wag mong hintayin na ipabugbog ko yang asawa mo.” Sabi nya.
Nakakainis naman tong si Dad.

Alam nya kasi lahat. Lahat lahat. Galit si Daddy kay Liam pero nag makaawa ako kay
Dad na wag nyang pag iinitan si Liam sa companya. Sabi ko sakanya, umakto nalang
sya na parang walang alam. Pero lalong nagalit si Dad kay Liam ng malaman nyang may
anak si Liam sa labas.

Hindi naman ako ang nagsabi kay Dad. Sya ang gumawa ng paraan para malaman lahat
lahat ng nangyayari samin ni Liam. Pina-imbistigahan nya kung anong meron kay Liam.
At dun nya nalaman na may anak nga si Liam. Nung una pinag takpan ko si Liam pero
napaamin nya din ako.

Galit na galit si Dad kay Liam at ayaw nya ng makikipag kita ako sakanya, nung
nalaman nya ding naaksidente si Liam ayaw nya din akong maalisin nun. Pero sinabi
ko kay Dad na last na punta ko nay un sakanya at hindi na mauulit. Kaya ngayon ayaw
nya na talaga akong paalisin.

“Dad naman.. Sa mall ako pupunta.” Sabi ko sakanya. Ayoko kasi dito, kasi naman si
Dad kung ano anong sinasabi na masasama kay Liam. Kanina nga sinabi nya sakin na
ipapapatay daw nya si Liam, pero niloloko nya lang pala ako. Alam ko namang hindi
magagawa yun ni Dad dahil mabait naman si Dad pero sabi nya sakin ayaw nya na
nasasaktan ako.

“Dad.. please?” Sabi ko habang nakanguso.

“Fine. Pero siguraduhin mong sa mall ka lang. May ipapasunod akong tauhan ko sayo.”
Inirapan ko naman sya. “Isama mo si Kylie.”

“Wala nga si Kylie, inaasikaso yung passport nya!” Natawa naman si Dad kasi nakita
nyang naiinis na ko. I love my dad. Lagi syang nandyan para sakin pero minsan ang
OA nya na talaga.

“Alright.. Sige na, pero promise me hindi ka pupunta sa bahay nyo.”

“Yeah, yeah..” Sabi ko at umalis na.

Agad naman akong pumunta sa opisina ni Liam. Pero sabi sakin ng secretary nya,
umalis daw at nag punta sa Tagaytay. Alam ko kung saan yun, nandun sya sa bahay ng
parents nya. Agad naman akong nag drive papunta dun sa Tagaytay. Mga isang oras din
akong nag drive papunta dun dahil medyo malayo din kasi.

May ibibigay kasi ako kay Liam. Bumaba na ko ng kotse at pinag buksan ako ng gate
ng matandang lalaki Kilala naman kasi nila ako dahil alam nilang asawa ako ni Liam.
Nakita ko si Manang Emma sa labas ng bahay, para naman syang nakakita ng multo nung
makita ako, bigla syang namutla.

“Uh.. K-Kateren.. Ahh.” Nginitian ko naman sya at niyakap.

“Si Liam po?” Tanong ko sakanya. Hindi naman sya nakapag salita agad, kaya
nginitian ko nalang sya at pumasok sa loob.

Pag pasok ko sa loob, hindi ko nagustuhan yung nakita ko.. Para akong nanghina.
He’s with Victoria. Pinakilala nya na ito sa magulang nya pati yung anak nya. So
alam na pala ni Liam ang tungkol sa anak nya? Nakaramdam naman ako ng sakit..

Bakit ba ko nasasaktan.. Gusto ko naman to, diba?

Naglakad nalang ako palabas ng bahay nila at sumakay na sa kotse. You know what?
Maybe I should let go..

AN:

Advance Happy New Year! Wag nyo kong awayin :) Hahaha! Last ud ko na to
ngayong year! Next year na ulit! Hahaha! Happy New Year! Gift nyo sakin? Alam nyo
na yun. Talon talon din mamaya para tumangkad tayo! Onti nalang!

PS: Ayoko ng comment na “Ud” “Bitin” etc. Please lang.

|12.31.13|

Chapter 44: Help >>

LIAM

“Liam! Ah.. si Kateren nandito.. ay kaalis lang!” Sigaw ni Manang Emma samin.

Agad naman akong nataranta nung sinabi nya, si Kath? Nandito? Ah shit! Agad naman
akong tumakbo papunta sa labas, nakita kong kakaandar palang ng kotse nya. Shit!
Agad naman akong sumakay sa kotse ko para sundan sya. Busina ako ng busina para
sabihing tumigil sya.

Bigla naman akong kinabahan dahil bumilis ang pag papa-takbo nya ng kotse. Mas
binilisan ko at pag drive ko at naunahan ko sya, hinarangan ko agad yung kotse nya
at bumaba ako sa kotse ko. Nakatigil yung kotse nya.
Pinuntahan ko naman sya sa kotse nya pero hindi sya bumababa at nakalock yung pinto
nya. Kinatok katok ko sya, pero ayaw nya padin bumaba. Hindi ako tumigil sa pag
kakatok sakanya hanggang sa hindi sya bumababa.

Maya maya nagulat ako dahil binuksan nya na yung pintuan ng kotse nya at lumabas
sya.

“Kath..” Akala ko kakausapin nya ko pero nilagpasan nya ko.

“Kath teka lang naman..” Hinabol ko sya. Hindi parin tumitigil si Kath sa
paglalakad, hanggang sa naabutan ko na sya. Agad kong hinawakan yung braso nya.
Hinila ko sya sa tabi.

“Wag mo kong hawakan Liam!!” Sigaw naman nya sakin habang pumipiglas.

“Kath, gusto kitang makausap.. H-hinahanap mo ba ko Kath? Bakit umalis ka agad?

Dapat tinawag mo ko para—”

Napatigil ako nung nakita kong napayuko sya. Agad ko namang inangat yung mukha nya
at nakita ko ang mga luha nya sa mukha. Nanikip ang dibdib ko sa nakita ko, ayoko
ng makita syang umiiyak. Tama na yung dati na napaiyak ko sya. Agad ko naman syang
niyakap.

“Kath.. I miss you.. Wag mo naman akong iwan, wag mo naman akong iwasan. Umuwi ka
na sa bahay natin.”

“H-hindi na tayo magiging okay.. Hayaan mo na lang ako.. Bumuo ka na ng pamilya mo

Liam. May anak ka na..”

Niyakap ko naman sya ng mahigpit. Alam nya na? Who told her? Pero bigla naman akong
tinulak.

“Alam ko Liam.. Matagal ko ng alam. Matagal na. Liam, ang sakit sakit.. Bakit ba
ganito? Hirap na hirap na ko. Hindi ko na kaya, sobrang sakit ng mga nangyayari..
Hindi ko nga alam kung bakit hanggang ngayon nakakaya ko pang harapin ka! Ang
sakit.. para akong pinapatay..”

Nanikip lalo yung dibdib ko sa nakikita ko. Alam ko, nararamdaman ko na nasasaktan
na talaga sya. At ayokong nakikita yang ganun. Walang tigil yung pag tulo ng mga
luha nya.. Lalapitan ko sya pero umaatras naman sya.

“A-alagaan mo nalang yung anak mo Liam, man up! Akuin mo na yang responsibilidad at
bigyan mo yung anak mo ng masayang pamilya..” Napakuyom naman yung palad ko. I
know, si Victoria.. Sya ang nag sabi nito kay Kath.

Nilapitan ko naman agad sya at niyakap ulit kahit pilit nyang kumakalas sa mga
yakap ko. “Kath.. wag ka namang ganyan. Ikaw, ikaw ang gusto kong makasama. Ikaw
ang asawa ko, tayong dalawa. Tayo ang bubuo ng masayang pamilya..” Lalo kong
hinigpitan yung yakap ko sakanya. Ayoko talaga syang pakawalan. Hindi ko kaya.

“Hanggang ngayon, sarili mo parin ang iniisip mo. Hindi ka na ba talaga mag babago?
Ibang buhay na, ibang tao na ang damay damay dito tapos ikaw sarili mo padin ang
iniisip mo!” Sai nya sakin at tinulak tulak ako.

“Kath..” Hindi ako makapaniwala sa mga sinasabi sakin ng asawa ko. Nasasaktan ako.
Nagiinit na ang sulok ng mga mata ko at kumikirot na ang dibdib ko.

“Ang mahirap kasi sayo, hindi mo man lang naisip yung mga paghihirap ng ibang tao
dahil sa mga kalokohan mo!! Hindi mo naisip yung pinag hirapan ko bilang asawa mo.
Ni hindi ko man lang naramdaman.. Ako lang nagpupumilit maging parte ng buhay mo
noon Liam..

..Pati hindi mo naisip kung ano nalang yung hirap na dinanas ni Victoria palakihin
lang yang anak mo dahil sa takot sya sayo, takot sya na agawin mo yung bata.
Palibhasa kasi may kakayahan kang gawin yun para malinis lang ang pangalan mo!
Sarili mo lang iniisip mo!”

“San mo naman nakuha yan? Sa tingin mo ganun akong klaseng tao?!” Sigaw ko sakanya.
Putangina naman kasi. Ang sakit sakit pag sakanya nang gagaling yung mga ganung
salita. Hindi ko naman sinasadyang sigawan sya. Lalo tuloy syang umiyak.

“Hey.. shh.. Tama na, wag ka ng umiyak. Wag ka ng maniwala kay Victoria. Mag tiwala
ka sakin. Everything will be alright. Kaya natin to. Hindi ko pababayaan si
Jeremy.” Sabi ko sakanya at niyakap sya.

“No Liam.. hindi mo padin talaga nakukuha yung point ko. Iiwan natalaga kita kahit
anong mangyari. Kahit ayaw mong pirmahan, hindi ako magpapakita sayo. Lalayo ako..
Ayoko na sayo. Kaya please, just let me go..”

“No Kath! Hindi.. Susustentuhan ko si Jeremy. Tayo ang mag sasama, anak ko si
Jeremy pero ikaw ang asawa ko Kath.. Magsasama—”

“What Liam?! Ano? Ipapaalaga mo sakin yang anak mo iba? Liam ang tanga tanga ko
naman na nun. Ang sakit na sakin nun, na aalagaan ko ang hindi ko naman anak. Kaya
mas okay na to, na mag hiwalay nalang tayo..”

Naglakad sya papunta sa kotse nya at hinabol ko sya. “Kath..”

“Liam please.. Kung mahal mo ko hayaan mo na ko.. Gusto ko na maging masaya.”

Pag uwi ko sa bahay namin, nakita kong nakaupo si Victoria sa sofa at nanunuod ng
tv. “Si Jeremy, kasama ng mommy mo.” Sabi nya at tumayo para lapitan ako.

“You! Ikaw ang nagsabi kay Kath about kay Jeremy!” Sigaw ko sakanya. Tinignan nya
naman ako ng mataray.

“Oo ako nga, actually matagal nya ng alam. Sya nga unang naka alam para—”

“YOU BITCH!!” Hinawakan ko sya ng mahigpit sa braso. Hindi ko mapigilan yung galit
ko sakanya.

“Liam.. Masakit! You son of a bitch!” She said. Mas lalo akong nang gigil sa sinabi
nya.

“Ikaw! Ikaw ang sumira samin ni Kath! Ikaw!!! Bakit ka pa ba bumalik ha?!” Tangina!
Hindi ko na alam kung anong gagawin ko. Nahihirapan na din ako,. Si Kath, sya ang
mahal ko pero nasaktan ko sya ng sobra sobra..

KATHERINE

Pag tapos ng nangyari, umalis na agad ako. Ayoko na kasi, pagod na pagod na ko.
Pagod na pagod na ko sa pag iintindi, sa pag papaka tanga. Ayoko na. Hindi ko nga
maintindihan kung bakit ngayon pa ko napagod. Bakit nga ba ngayon pa?

Hindi ko na alam. Sa dami na ng nagawa sakin ni Liam parang ngayon na ko sumabog.

Parang hindi ko na ata kayang tanggapin na may anak sya sa iba. Ang sakit.. sobra.
Gusto ko ng mawala yung sakit na nararamdaman ko. Hindi ko na kaya.. Yung bago ka
matulog mararamdaman mo yung sakit, tapos pag gising mo ganun padin..

Mahal ko sya, pero hindi na tama. Kakalimutan ko na sya.. Alam kong mahirap, pero
gagawin ko. Alam ko namang mawawala din to, kung sana dati ko pa tinigil to edi
sana masaya na ko ngayon. Hindi ako nasasaktan, hindi ako nahihirapan. Sana nakinig
ako sa mga payo sakin ng mga tao.

Sarili ko lang kasi inintindi ko, kaligayahan ko lang kahit hindi naman talaga ako
lumigaya.

Nandito ako sa paburito kong lugar, nagpapahangin. Pag nandito kasi ako dito ako
nakakapag isip, dito ako nakakapag labas ng sama ng loob ko. Dito sa lugar na to..
College palang ako lagi akong nandito pag may problema ako.

Oo, napag isip isip ko na.. matagal na. Lalayuan ko na sya, iiwasan ko na sya. Kaya
ko namang ituloy ang buhay ko ng wala sya, na hindi ko na sya makikita. Na hindi ko
na sya makakasama. Dati naman masaya ako nung hindi ko pa sya nakikilala. Kaya ko
pa naman diba? Hindi pa naman huli ang lahat para mag simula ulit ako sa buhay ko.

Last na to. Pipilitin ko hanggang sa magawa ko..

Naglakad na ko papunta sa kotse ko at nag drive na pauwi sa bahay namin. Gabi na

pala, hindi ko na namalayan na ganitong oras na ko nakauwi. Pag uwi ko sa bahay
namin, nakapatay na ang ilaw. Akala siguro nila daddy hindi ako uuwi? Dito ako nag
sta-stay. Nahihiya na kasi ako kay Kylie, at next week aalis nadin sya.

Pag pasok ko ng bahay, nagulat ako ng biglang bumukas ang ilaw. Nakita ko si Daddy,
at agad naman syang lumapit sakin at niyakap ako.

“Katherine.. honey, are you okay?” Tanong ni Dad sakin, alam ko.. Alam kong nag
aalala sya. Alam kong alam nyang hindi ako okay ngayon. Nakakainis! Bakit ba
ganito? Pag tinatanong ka ng tao kung okay ka lang, dun ka naiiyak ulit.

Hindi ko mapigilan ang pag tulo ng mga luha ko. Akala ko wala na, akala ko ubos na.
Hanggang ngayon meron padin pala.

“Katherine.. Please stop crying..”

Hinagod hagod ni daddy yung likod ko. I know nahihirapan syang nakikita akong nag
kakaganito.. Pilit nya padin akong pinapatahan, pero hindi ko mapigilan. Ang sakit
sakit padin..

“Dad.. Ang sakit sakit.. sobrang sakit..” Nanghihinang sabi ko sakanya. Alam kong
makikinig sakin si Dad, he loves me so much.

“I’m sorry princess, this is all my fault..” Basag boses na sabi ni Dad. Bigla nya
naman akong hinarap sakanya, at pinunasan ang mga luha ko sa mukha. Nakita ko sa
mukha ni Dad na nasasaktan din sya.

Nginitian nya ako. “Magsimula ka ulit. You’re a model, my princess! Ituloy mo

nalang ang pag momodel mo. Ang ganda ganda mo. Hindi bagay sayo ang parating
umiiyak.” Napangiti naman ako sa sinabi ni Dad.

“I know mag e-enjoy ka naman dun, nandun naman yung dati mong schoolmate.” Sabi ni
dad at natawa ng mahina.

“Schoolmate?” Tanong ko sakanya.

“Yes.. Wayne Dominguez. Naaalala mo pa ba sya?”

KYLIE

Nandito ako sa kwarto ko ngayon at inaayos ko na yung mga damit ko. Next week na
kasi ako pupunta ng Paris dahil dun na yung work ko. Nasa kalagitnaan ako ng pag
aayos ng mga damit ng biglang nag ring yung cellphone ko. Agad ko namang kinuha yun
at tinigan kung sino ang nagtext, kaya lang number lang ang nakalagay.

From: +6391643545x

Kylie? Hi. Mommy to ni Liam. Pwede ba tayong mag kita ngayon sa xxx coffee shop?

What?! Mommy ni Liam? Pano nya naman nakuha ang number ko? Well.. hindi na mahalaga
kung pano. Pinindot ko agad ang reply button.

To: +6391643545x

Sige po, papunta na po ako.

Agad naman akong nagbihis at sumakay agad sa kotse. Hindi ko alam kung bakit
makikipag kita sakin yung mommy ni Liam, pero sisipot nalang ako. Alam kong
importante to. Nakukutuban ko. Ano kayang pakay nya at gusto nyang makipag kita
sakin? First time kong makikita yung mommy ni Liam, nakita ko na kasi daddy nya
pero yung mommy nya hindi pa eh.

Buti nalang at hindi traffic kaya mabilis naman akong nakarating. Hinanap hanap ko
yung mommy ni Liam ng maalala kong hindi kop ala alam ang itsura ng mommy nun. What
the hell, tinignan ko yung cellphone ko at may text sya, sabi nya naka red daw sya
at malapit sa entrance. Agad ko namang nakita ang mommy nya.

Wow! Hot momma! Di ko akalaing mommy to ni Liam. Ang ganda! Nginitian naman ako ng
mommy ni Liam at umupo na ko sa upuan sa harap nya.

“I’m Lizette. Liam’s mother..

..And I want you to help me.”

AN:

Oh no! Wag nyo kong awayin :( Hahaha! Kasi inaaway nyo ko, pag ang tagal
kong mag ud. Sorry </3 Nagiging busy din ako. Oo nga pala. Napost ko na yung story
nila Matt and Kylie. Kaso prologue palang. Nandun sa profile ko. Baka medyo matagal
ulit bago ako mag ud ah, may pasok na kasi. Pero di naman ako aabutin ng 1 week
bago mag ud. Sana maghintay lang kayo, please. *puppy eyes* HAHAHAHA! Babawi naman
ako. Oy intindihin nyo kasi si Kath. Add nyo pala ako sa fb, click nyo yung
external link. Chat tayo hahaha! COMMENTS ♥

|1.6.13|

Chapter 45: Criminal >>

KYLIE

Para kong nawindang nung sinabi ng mommy nya na help. “H-Help?” Ulit ko sakanya,
baka kasi nabibingi lang ako.

“Yes.. I need your help, Kylie.” Sabi nya at ngumiti sakin. Ang chikas talaga ng
nanay ni Liam!
“Ano naman pong klaseng tulong?” Nagtatakang tanong ko, sa lahat ng pwede nyang
hingan ng tulong bakit naman ako pa ang naisip nyang hingian?

“It’s about Jeremy.. I know kilala mo sya, and you’re Katherine’s bestfriend..”
Napatigil sya saglit. “Gusto ko tulungan mo ko tungkol sa bata. Gusto ko kasi
makasigurado kung anak ba talaga sya ni Liam at kung apo ko ba talaga sya. Ayoko
mag alaga ng hindi ko naman talaga apo..”

“Kaya sisiguraduhin ko muna kung anak ba talaga ni Liam yun.. at naaawa ako sa anak
ko. He loves your bestfriend so much..”

Bigla namang natahimik saglit yung mommy nya. “Mahal naman nila ang isa’t isa alam
ko yun.. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko eh.. Pero eto nalang siguro.. Kaya
gusto kong samahan mo akong ipa DNA yun bata..”

“B-Bakit naman po ako?” Tanong ko sakanya. Dami namang pwede dyan, bakit ako pa?

“Ikaw nalang kasi ang malalapitan ko. Hindi ko pwedeng ipaalam sakanila.. Pag
nalaman ni Victoria to, baka hindi pa sya pumayag. I don’t like her attitude.
Walang modo at walang pinag aralan ang babae nun, halata sa pananalita nya sakin..
So Kylie.. please, help me..”

Hindi naman ako makakatanggi dito kay Tita, at symepre gusto ko din malaman ako
totoo. Para din kay Kath to. Gusto ko din maging masaya ang bestfriend ko noh! “Yes
tita. Tutulungan ko po kayo..”

Ngumiti naman sya sakin. “Thank you.. pero Kylie? Pwede bang wag mong sabihin to sa
mag-asawa?”

“Bakit naman po?” Tanong ko sakanya.

“Basta. Ako na bahala dun.” Hmm.. sige na nga. Dahil naniniwala naman akong mother
knows best!

“Sige po Tita, pero nasan po si Jeremy?” Tanong ko sakanya. Nginitian nya naman
ako.

Nandito kami ngayon sa kotse ng mommy ni Liam ngayon. Iniwan ko na sa bahay yung
kotse ko kasi yung sakanila nalang daw yung gagamitin. Mabilis naman kaming
nakarating sa ospital. Nakakatuwa nga tong mommy ni Liam kasi planado nya na pala
ang lahat.

Lahat ng kailangan meron na sya, nasa kanya na. Talagang pinlano nya na daw at ako
nalang daw ang kulang. Sabi sakin ni Tita, nararamdaman nya daw na parang may mali.
Gusto daw nya maka-siguro.

Nakwento sakin ni Tita lahat ng ginagawa ni Liam. Nakaramdam ako ng awa sakanya, sa
mga ginawa ni Liam talagang mahal nya na ang bestfriend ko. Pero syempre, mas
nakakaaawa nadin si Kath. Kaya nga sumuko na talaga sya. Hindi nya na daw kaya yung
sakit na nararamdaman nya.

Pag kadating namin dun, agad na pinaasikaso ni Tita ang para sa DNA. Umupo naman
kami sa upuan at dun nag hintay. Sobrang taga bago ilabas kung ano ang resulta ng
DNA. Matagal tagal din bago kami nag hintay, nag kwentuhan muna kami ni Tita.
Masaya naman sya kausap, sinabi nya sakin na gustong gusto daw nya si Katherine
para kay Liam. Alam daw nya na may mabuting puso si Kath.

At totoo naman. Nasa kalagitnaan kami ng pag uusap ng lumabas na ang doctor..
“Mrs. Martinez..”

LIAM

Aalis kami ngayon nila Mom at pupunta kami sa party ng pinsan ko. Hindi ko talaga
ganun kakilala ang pinsan ko na yun. Sabi nga sakin ni Mom, isama ko daw si
Victoria. Bakit ko naman isasama ang babaeng yun? Tumanggi ako dahil ayokong isama
si Victoria. Mas gugustuhin kong si Kath nalang ang isama ko.

Pero pano ko sya masasama kung hindi ko na sya nakikita. Yun na ang huli namin pag
uusap, alam kong nandun sya sa bahay nila kasama ang mga magulang nya. Sinubukan
kong pumunta sa bahay nila pero ayaw akong papasukin. Lalo na ng dad nya, alam kong
alam na nya ang lahat, dahil sa ikinilos nya nung araw nayun, galit na galit sya
saakin.

Siguro kailangan ko muna syang bigyan ng space, kailangan namin yun. Kahit hindi ko
ganun ka-kaya. Naalala ko nanaman ang itsura nya nung araw nay un. Lahat lahat,
yung mga araw na nasaktan ko sya.

Mahal ko sya, kahit anong mangyari sakanya padin ako babalik at babalik..

“Let’s go..” Narinig kong sabi ni Dad kay Mom.

Agad naman na kong sumunod sakanila, iba na ang pakikitungo sakin ni Dad. Ang lamig
na nya saakin, dahil nga sa mga nagawa ko. Alam kong na disappoint ko sya dahil sa
mga kagaguhang nagawa ko. Hindi nya din ganun natatanggap si Jeremy. Si mommy lang
talaga ang nakikitungo ng maayos kay Jeremy.

Sumakay na kami sa kotse at pumunta na sa Alabang. Ang sabi sakin ni Mom, yung
pinsan naming si Jake kakalabas lang galing kulungan, hindi na nya sinabi sakin
yung rason kung bakit sya nakulong. May nagawa daw tong mali at pinag tabuyan sya
ng kapatid ni Dad.

Hindi ko ganun kakilala si Jake, di tulad ng iba kong mga pinsan tulad nila Chris.
Sigurado ako na kung nandun si Chris hindi nya rin yun makakasundo agad dahil
ngayon ko nalang ata ulit yun nakita. Hindi ko nga rin alam kung ano ang itsura
nun. Ang sabi sakin ni Mom, nung mga bata pa kami nakalaro na namin yun pero hindi
ko na matandaan.

Mabilis naman kaming nakarating sa Alabang. Nandito na kami sa parking lot at

naglakad na kung saan ang venue. Nandun na halos lahat ng kamag anak namin.

Pag pasok namin, marami ng tao. Agad ko namang nilibot ang tingin ko at hinanap
kung nasan si Chris, yung pinsan ko. Sa lahat naman ng mga pinsan ko yun lang yung
pinaka kasundo ko pag dating sa kalokohan. Nakita ko naman sya sa isang table, agad
ko naman syang nilapitan at tinabihan.

“Sino ba yung Jake na yun? Di ko naman kilala.” Sabi ni Chris sakin at natawa.

“Hindi ko nga din maalala eh, may pinsan pala tayong Jake?” Sabi ko sakanya at
natawa.

“Nakulong pa. May ka mag anak tayong criminal!”

“Gago.”

Nag usap lang kami ni Chris ng kung ano ano, maya maya may umagaw naman ng
attention naming lahat.
“Sobrang masaya ako ngayon dahil nandito na ako at nakabalik na ulit.Masaya din ako
dahil nandito kayong lahat, kasama ang pamilya ko. Pero gusto ko din ipakilala
sainyo ang asawa at anak ko—”

Bigla naman akong napatayo sa nakita ko. What the fuck is the meaning of this?!
Napakuyom naman ang mga palad ko sa nakita ko. Tangina! Nag katinginan kami ni
Victoria sa mata at kitang kita ko na namumutla sya. Ginulo nya talaga ang buhay
namin ng asawa ko. Hindi nya alam kung pano nya kami nasira.

Nakita ko namang tumayo si Dad. Pupuntahan nya ata si Victoria, halata sa mukha nya
ang pag ka gulat at galit Pero agad akong lumapit sakanya para pigilan.

“Dad, hayaan mo na. Ako na bahala.” Sabi ko sakanya. Nilapitan naman sya ni Mom at
mukhang pinakalma. Tumango naman si mom sakin.

Pinigilan ko si Dad dahil iba kasi magalit si Dad, alam kong kaya nyang saktan si
Victoria sa harap ng maraming tao. Ayoko namang masira ang party ni Jake para sa
kalokohan ng kanyang asawa. Sigurado akong walang kaalam alam si Jake sa pinag
gagawa ng asawa nya.

Pinag patuloy namin ang walang kwentang party. Nanahimik muna ako sa isang tabi,
hanggang sa mag kainan na kami. Hindi ko tinigilan ang pag tingin ng masama kay
Victoria. Nakita ko namang namumutla sya. Akala nya siguro hindi namin mabubuking
ang kalokohang ginagawa nya. Niloko nya kami! Sinaktan nya ang asawa ko, sinira nya
kaming dalawa ng asawa ko!

Nakakuha ako ng tamang chempo ng makita ko si Victoria na pumunta sa terrace. Agad

ko naman syang sinundan dun. Kita kita naman sa mukha nya na nagulat sya ng makita
nya ako.

“L-Liam..”

Hindi ko na napigilan ang sarili ko at hinawakan ko ng mahigpit ang mag kabilaan

nyang braso. “Akala mo habang buhay mo kami ma gagago?! Ano bang problema mo at
ginugulo mo kami ng asawa ko?!”

Hindi naman sya nag salita. “Sumagot ka!!”

“Bitawan mo kong hayop ka!” Nagpupumiglas na sabi nya pero hindi ko padin sya
binitawan.

“Hindi mo alam kung gaano mo kami nasira ng asawa ko, sa kagagawan mo!!”

“Liam..” Nanginginig na sabi nya, pero hindi yung dahilan para maawa ako sakanya.

“Wag na wag ka ng mag papakita sakin! Layuan mo na kami ng asawa ko!!” Sigaw ko
sakanya at binitwana na. Binitawan ko na sya dahil hindi ko na alam baka masaktan
ko pa yung babae na yun. Ng dahil sakanya, iniwan na ko ng asawa ko.

Agad naman akong umalis dun at akmang aalis na ko sa party na yun ng bigla akong
hinila ni Mama. “Liam anak..”

“What mom?! Kailangan ko ng puntahan si Katherine!” Sigaw ko sakanya. Hindi ko na

papalampasin to, kailangan ko ng puntahan ang asawa ko at humingi ng tawad sakanya.
Kailangan masabi ko nadin lahat lahat sakanya. Na hindi ko totoong anak si Jeremy.

“Liam. I need to tell you some—”

“Mamaya na ma, kailangan ko ng puntahan yung asawa ko. Kailangan ko na syang

puntahan. Kailangan ko ng ayusin lahat lahat!”

Sabi ko at kumaripas na ng takbo papunta sa kotse at nag drive na papunta sa bahay

nila Katherine. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko ngayon, nararamdaman ko
padin ang galit kay Victoria pero nararamdaman ko padin ang saya dahil, maayos na
namin ni Katherine ang lahat.. Sana tanggapin nya pa ko.. Sana maayos pa namin to..
Sana hindi pa huli ang lahat pata saming dalawa..

|1.12.14|

Chapter 46: Goodbye Liam >>

LIAM

Papunta nako sa bahay nila Kath ngayon. Kailangan ko ng masabi sakanya ang lahat
lahat para maging okay na kami. Para bumalik na sya. Gusto ko din makausap yung dad
nya para humingi ng tawad. Alam kong masama din ang loob sakin ng dad nya. Gusto ko
ng maayos ang lahat. Ang lahat lahat.

Gusto ko na maging masaya kami ng asawa ko. Babawiin ko lahat, aayusin ko lahat.
Alam kong matatanggap pa ko ni Kath.. Mahal ko sya, mahal nya ko. Mabait ang asawa
ko, nagawa nya kong tiisin dati. Sa mga kagaguhan ko. Napaka tanga ko kasi sinaktan
ko ang isang tulad nya.

Hindi ko maiwasang mapangiti habang nag mamaneho. Naiisip ko na ang mga magagandang
mangyayari sakin, na masaya kaming dalawa. Na mag kakaron kami ng masayang pamilya.
Maisip ko palang yun masayang masaya na ko.

Mga ilang minute din ay nakarating nako sa tapat ng bahay nila Kath. Tinignan ko
kung nandun yung kotse nya, pero wala.

Nag doorbell ako sa labas at pinapasok naman ako agad. Nandito kaya sya? Siguro
nandito sya. Hindi naman ako papapasukin kung wala sya.

Umupo ako sa upuan at hinintay si Kath, pero mga 10 minutes na ata akong nag
hihintay wala padin sya.

“Manang? Nasan po si Kath?” Tanong ko sa katulong nila.

“Wala sya dito.” Napatingin ako sa nag salita. Dad ni Kath. “Anong ginagawa mo
dito?”

“Gusto ko po sanang makausap si Kath..”

“Umalis ka na, hindi ka kailangan ng anak ko. Wala na sya dito.”

Wala na? Anong wala na? “Nasan po sya?” Tanong ko sakanya.

“Umalis ka na.” Malamig na sabi nito.

“Hindi ako aalis dito ng hindi nyo sinasabi kung nasan si Katherine!” Medyo napang
taasan ko sya ng boses. Pero fck! Kailangan kong malaman kung nasan si Katherine.

“Hindi ka ba marunong makaintindi? Umalis ka na o gusto mo ako pa mismo ang mag

paalis sayo dito?” Tinignan nya ako ng masama. “Merlina, paki sabi kila Gardo paki-
labas tong tao na to.”

Agad naman ako nilabas nung lalaki. Agad nadin naman akong umalis, dahil
nakukutuban ko kung nasan ang asawa ko. Kung wala sya dito, malamang nandun sya
kila Kylie.

Sumakay agad ako ng kotse at nag drive papunta sa bahay nila Kylie. Agad naman
akong nakarating dun.

Nag doorbell ako at agad namang lumabas si Kylie sa bahay nya. “Oh? Anong ginagawa
mo dito?”

“Alam kong nandyan sya Kylie. Please ilabas mo sya.” Sabi ko sakanya.

“Anong—si Kath? Ha! Liam wala sya dito.”

“Ano?! Nasan sya Kylie? Please.. sabihin mo kung nasan sya.” Pag mamakaawa ko
sakanya.

“Ayoko!”

“Kylie please..” Pag mamakaawa ko padin sakanya. Kailangan kong malaman kung nasan
sya.

“Too late, Liam.. too late.”

“Anong ibig mong sabihin?” Tanong ko sakanya. Anong too late? Damn!

“Kasama na nya si Wayne. Kilala mo sya diba?” Tinaasan ako ng kilay ni Kylie.

Dammit! Ofcourse. Wayne Dominguez. That bastard. Screw him! Hindi ko makakalimutan
yung gago na yun. Nakikita ko kung pano nya ligawan dati si Kath. Bumalik pa pala
yung gago na yun dito?

“Bakit nya naman kasama yung gago na yun?!” Kunot noong tanong ko. Nang gigigil
ako.

“Uhm.. kasi, mahal ni Wayne si Kath.” Ngingiti ngiting sabi ni Kylie.

“Dammit Kylie! Bakit pinabayaan mo syang sumama sa gagong yun? Nasan sila? San sila
nag punta?” Tangina naman. Bakit nya hinayaang sumama si Katherine dun? Damn! She’s
my wife. Humanda sakin yang Wayne na yan pag hinawakan nya ang asawa ko.

“Fine. Sasabihin ko sayo kung saan sya pupunta, itetext ko nalang sayo. Umalis
kana.” Sabi nya. Nabuhayan naman ako ng loob.

Naglakad na sya papasok sa bahay nila at sumakay na ko sa kotse, maya maya

nareceived ko na ang text ni Kylie at agad akong nag maneho papunta dun. Kailangan
makuha ko sya, babawiin ko ang asawa ko.

KATHERINE

“Are you ready to take the next big step for your career?” Tanong ng host na
nagiinterview sakin sa isang talk show.

“Of course, I am. I'm pretty much excited to endorse xx brand. My family has been
very proud and supportive throughout my career. I dedicate all of my projects to
them.” Sabi ko with confidence.

Napili kasi ako na magendorse ng xx collection. Ito ay one time big time shot para
sa career ko. I have tons of projects but this one is big. My manager said that
this will open doors to a lot of opportunities. Dito ako naka-focus sa career ko.
Ito lang ang magandang nangyayari sa buhay ko sa ngayon. I cannot let one damn
thing to ruin this.

This is my life, my career. Not liam, not anymore.

Hindi ko na sya kailangan sa buhay ko. I can live without him, isa lang syang
bangungot sa buhay ko. Kailangan ko ng ibangon ang sarili ko. Dapat matagal na
akong nandito, sana matagal kong naayos ang utak ko. Sana di ako nagpakatanga sa
walang kwentang tao tulad nya.

Pagod na ko, sawa na ko.. Kahit pala gano mo kamahal yung isang tao mapapagod at
mapapagod ka rin. Natawa nga ko sa sarili ko. Ang tagal bago ko sya sinukuan. Sana
matagal ko na syang sinukuan. Edi sana ngayon masaya na ko.

I'm on my way to the airport but suddenly my stupid car is running out of gas and I
can feel na yung isang gulong ay mafflat na. Hindi na smooth yung drive ko. Sa
Japan gaganapin yung signing of contract and I have to be there in like... uhhh..
30 mins. Kailangan kasi mas maaga ka dumating bago ang flight mo.

Dumaan ako sa gasoline station at nagpapalit ako ng gulong ngayon. Sa coffee shop
muna ako habang ginagawa ang kotse ko.

Umorder ako ng coffee at naki-wifi muna ako dito. I checked my facebook, humagilap
muna ako ng mga news kung anong nagyayari sa mundo.

Masyado akong nalibang kakatingin sa newsfeed ko. Nakita ko din ang mga post ni
Matt

“Kath?.. Katherine!!!” Nagulat naman ako ng may tumawag sakin.

I heard Liam's voice. I'm sure it's Liam. Alam ko ang boses nya. Lumingon ako para
tignan siya and tumatakbo siya papalapit sakin. Wtf?

“Kath. Buti nalang nakita kita. Please don't go. Don't leave me here. I'm begging
you. I can explain everything!!! This is all Victoria's fault.” He said
desperately.

Nagmamadali siya. I don't understand why and he just pissed me off when I heard
blabla's name. I don’t know pero parang nawalan na ko ng gana sakanya. Ayoko na.
“Liam, can't you see?” Bored na tanong ko sakanya.

“What?” Nagtatakang tanong nya

“I'm tired. I don't wanna see you, hear your explanations, and talk about us
working it out.” Kalmado kong sinabi sakanya pero on the inside I'm really pissed
off and wanna get out of here. Ayoko na sya makita.

“No Kath! I don't care kung papakinggan mo ko at iinitidihin mo. Basta sasabihin ko
nalang lahat, please makinig ka sakin.

..Si Victoria, niloko ka niya. Tayo. Sinira lang niya tayo 'cause she wants me
back. Pinaniwala niya tayo na anak ko si Jeremy kahit hindi. Ginulo lang tayo ni
Victoria! Trust me..” Mabilis na sabi nya.

“Enough liam.” Totoo ba tong lahat? Hindi ako makapaniwala. Gusto kong umiyak pero
ewan ko ba. Hindi ko alam kung pano... pero the way na i-explain sakin ni Liam ang
lahat nagmamadali siya. Mukha siyang masaya. Pero lahat ng liwanag sa mukha niya
nawala nung nagsalita ako.

“Gusto ko lang talaga maayos 'to. We can start all over again, Kath. Maayos na
natin to. Please don’t leave me.. ” No. It'll never be the same.

“Hindi na magbabago isip ko Liam. Pagod na ko. Please, leave me alone. I want you
out of my life.” Malamig na sabi ko sakanya.

“No! I love you Kath.. Alam ko namang mahal mo padin ako diba? Please wag mo naman
akong iwan oh.” Tumingin at sakanya at nakatingala sya at kagat kagat ang labi nya.

Sorry Liam..

I already planned my life without him. I’m done.

AN:

MULTIMEDIA! Ganda noh? Thanks to Bellalona ♥ Sorry short update. :) Sa mga

nag tatanong kung anong title ng story ni Matt. “My Secret Love” Hahaha corny ng
title. Asar hahaha! Nasa external link. :) Bawi nalang ako next ud.

|1.18.13|

Chapter 47: Leaving on a Jet Plane >>

LIAM

Akmang lalakad na sya papaalis pero agad kong hinahawakan ang braso nya at hinila
papunta sakin. Agad naman syang nagpumiglas, niyakap ko sya ng mahigpit. Hindi ko
naman hahayaan na umalis na lang sya at iwanan na ko. Alam ko naman kasi sa sarili
ko na maayos namin to, kailangan lang namin mag usap.

“Ano ba Liam, bitawan mo nga ako!” Nagpupumiglas na sabi nya, pero kahit anong
piglas at sigaw nya sakin hindi ko sya bibitawan.

“No.” Malamig na sabi ko sakanya.

“Liam ano ba!” Alam kong naiinis na sya ngayon dahil hinihigpitan ko lalo yung
yakap ko sakanya. “Tulong! Tulungan nyo ko!”

“Kath! Ano ba?!” Dammit! Talaga bang ayaw na nya sakin? Hindi padin sya tumitigil
sa pag sigaw. Hindi ko na alam kung paano ko sya mapapatahimik. Kaya..

“Mmmpp--!” Tinutulak nya ko pero hindi sya ganun kalakas para maitulak ako. Kumalas
na ko sa pag halik sakanya at tinignan sya. “B-bastos ka! Bitawan mo nga ko!”

Binuhat ko naman sya na parang sako at isinakay ko na sya sa kotse ko,

nagpupumiglas padin sya at pinag papalo yung likod ko pero hindi sapat yun para
masaktan ako. Naririnig ko din yung mga mahihina nyang mura sakin pero hindi ko
nalang yun pinansin. Desperado na ako. Hindi ko hahayaang mawala pa ulit sya sakin.

Pinaupo ko sya sa tabi ko, akmang susubukan nyang tumakas pero agad kong hinawakan
yung braso nya. “Bitawan mo ko!!”

“Kath..” Bakit ba ayaw nyang hawakan ko sya? Hindi ko padin sya binitawan.

“Bitawan mo ko! Ayoko makita yang pagmumukha mo!” Sigaw nya sakin. “Paalisin mo na
ko!”

“Katherine umayos ka!” Sigaw ko sakanya, napa-upo naman sya ng maayos at agad kong
inayos ang seatbelt nya.
Pinaandar ko na yung sasakyan. At nag patugtog ako ng malakas, hindi padin kasi
tumitigil sa Kath sa pag sasalita ng masasakit tungkol saakin, ayoko na ring
marinig yun. Kaya nagpatugtog na lang ako. Nagulat naman ako ng bigla nyang
tinanggal yung phone ko para tumigil yung tugtog.

“Ganyan ka ba talaga katigas Liam? Ilang beses ko ba sasabihin sayo na ayoko na!
Bakit ba kung kailan pagod na pagod na ko tsaka ka gagawa ng paraan para maayos
to?!”

Naramdaman ko namang nanikip yung dibdib ko sa sinabi nya. Hindi nalang ako nag
salita at nag focus nalang sa pag maneho. Tinignan ko naman sya, hindi na sya
nagsalita at nakatingin lang sya labas, mag kasalubong ang kilay. Lalong sumisikip
ang dibdib ko sa nakikita ko, talagang ayaw na nya

Nagulat naman sya nung hinawakan ko yung kaliwang kamay nya. Tinanggal nya pa nung
una pero hinigpitan ko ang pag hawak kaya hindi na sya nakapalag. Binilisan ko ang
pag maneho papunta sa pinaka malapit na hotel. Dito muna kami mag sta-stay dahil
masyadong malayo kami sa bahay namin.

“S-saan to?! Liam ibalik mo ko dun, kailangan ko ng umalis!”

Hindi ko nalang sya pinakinggan at pinark ko na ang kotse ko, bumaba na ko sa kotse
para pag buksan sya ng pinto pero agad nauna na syang bumaba at naglakad ng mabilis
pero nahabol ko sya. “Saan ka pupunta?” Tanong ko sakanya.

“Saan pa ba? Aalis ako Liam! Bakit mo ba ko dinala dito?!”

Hindi sya aalis. Hindi. Hinawakan ko naman sya sa pulso nya at hinatak sya
papalapit sakin. “Bitawan mo ako!”
Pero pilit kong nilapit sya sakin, agad naman kaming nakapasok sa hotel at mabilis
kong sinabi ang pangalan ko at binigyan na kami ng susi.

“Tigilan mo na tong kalokohan mo, Liam! Ibalik mo na ko! Yung kotse ko iniwan ko
dun! Walang hiya ka talaga!”

Agad naman kaming nakarating sa kwarto namin, papasok na sana kami pero bigla syang
tumigil. “Hindi ako papasok dyan, Liam. Aalis na ko.”

“Try me.” Malamig na sabi ko sakanya at binuhat sya papasok sa kwarto. Agad ko
namang ni-lock yung pinto. Inupo ko naman sya sa kama.

“Ano bang gagawin mo—” Nilapitan ko sya at hinalikan, I can’t lose her..

“Mmmp—Liam ano ba?!” Nagulat ako ng sumigaw sya at tinulak ako.

“Ano bang kailangan mo? Bakit ba hindi mo nalang ako pakawalan?!” Nakita kong
tumulo yung mga luha nya, nanikip naman yung dibdib ko sa nakita ko. Lalapitan ko n
asana sya para punasan ang mga luha nya pero tinulak nya ulit ako.

“Wag mo kong hahawakan!”

“Kath.. I need you.. I—”

“Kailangan mo ko? Bakit mo ba ko dinala dito?! Ah oo.. Alam ko, gusto mo lang naman
akong i-kama diba? Diba, Liam? Yun lang naman yung gusto mo sakin kaya hindi mo ko
mabitawbitawan?!” Nagulat naman ako sa sinabi nya.

“No.. Kath, hindi totoo yan. I just want—”

“Tumigil ka na Liam! Please.. Pagod na ko. Ayoko na! Parang awa mo na paalisin mo
na ko..” Umiiyak na sabi nya. Lumapit naman ako at niyakap sya. Ang sakit ng dibdib
ko, na malamang ayaw na nya talaga. Sya na ang sumuko. Ang hirap pala yung ikaw
nalang nag pupumilit na maayos ang lahat. Ang hirap pala.

Hinalikan ko yung noo nya. “I’m so sorry, baby..” Sabi ko habang yakap yakap sya,
nararamdaman ko ang pag hikbi nya.

Kumalas naman ako sa pag yakap sakanya at hinawakan ang mukha nya. “I’m sorry..”
Napakagat naman ako sa ibabang labi ko. Tinignan ko sya at pinunasan yung mga luha
nya.

“Tara na? Ihahatid na kita..” Sabi ko. Tumayo na ko at hinawakan ko na yung kamay
nya. Nakita ko naman syang tumingin sakin, pero umiwas na ko ng tingin at
tumingala.

Naglakad na kami palabas ng hotel at sumakay na sa kotse. Sabi nya sakin, ihatid ko
na daw sya sa airport dahil hinihintay na daw sya dun. Yun nalang yung naging pag
uusap namin sa kotse. Mabilis naman kaming nakarating sa airport.

Hahatid ko sya sa loob. Tinignan ko sya at hinawakan ko yung kamay nya, mabuti
nalang at pumayag syang hawakan ko ang mga kamay nya dahil hindi na sya nag
pumiglas nung hinawakan ko. Naglakad na kami papasok.

Sumikip lalo ang dibdib ko ng makita ko kung sino ang kinawayan ni Kath. Si Wayne..
Napakuyom naman yung palad ko. Hinawakan ko ng mahigpit yung kamay nya. Pero
nagulat ako ng sya na mismo ang bumitaw sa kamay ko at naglakad na papalapit kay
Wayne.

Nakita ko namang ngumiti si Wayne. Masaya sya? Masaya sya kasi sakanya na sumama
yung asawa ko at iniwan na ako? Gago sya.. Gago sya.

Pero mas gago talaga ako..

Unti unti akong nanghina nung nakita kong niyakap ni Wayne si Kath. Niyakap nya din
to pabalik. Parang may sumaksak sa dibdib ko. Ang sakit, samantala ako hindi na nya
ko magawang yakapin pabalik. Hindi ko maiwasang makaramdam ng inggit sa nakikita ko
ngayon.

Nanlamig ako ng makita kong nag lakad na sila papalayo dahil tinawag na sila. Hindi
man lang sya lumingon para makita ako kahit saglit. Mas lalo kong naramdaman na
ayaw na nya. Pakiramdam ko, hindi na nya talaga ako mahal.

Tumalikod na din ako at naglakad na. Tumingala ako para pigilan ang mga luha kong
babagsak na. Tanginang buhay to. Sya nalang ang meron ako, nawala pa..

Sumakay na ko sa kotse. Hinampas ko ng malakas yung manibela ko.

Tangina ang gago gago ko..

Paulit ulit kong sinasabi sa sarili ko. Hindi na sya masaya sakin.. Hindi ko man
lang sya napasaya..

Nagmaneho na ko pauwi sa bahay at agad naman akong nakauwi. I feel so empty..

parang nawalan na ko ng gana sa buhay ko. Wala na sya. Parang katulad lang nung
dati nung iniwan nya ko, pero mas walang wala ako ngayon. Kasi alam kong hindi na
sya babalik. Sumuko na sya sakin.

Sana talaga dati ko pa tinama yung mga mali ko. Kumuha ako ng bote ng alak sa ref,
yun lang naman ang laman nun. Wala na kasing mga masasarap na luto ng asawa ko.
Wala na. Nilagok ko naman yung bote ng alak. Okay na ito. Para makalimutan ko muna
sya kahit saglit. Kahit alam kong pag gising ko bukas, wala sya. Hindi na sya
babalik sakin.

“Tangna!!!!!!” Buong lakas kong binato yung bote ng alak sa pader.

Pumayag akong umalis sya. Ayoko kasing nakikita syang nagkakaganun dahil sakin,
nasasaktan ako. Nasasaktan ako kasi ayaw na nya at nandidiri sya sakin. At
nararamdaman kong galit nalang ang nararamdaman nya sakin.

Tinataboy na nya ko.. lalong sumikip yung dibdib ko nung naalala ko yung mga sinabi
nya sakin at ang pag sama nya kay Wayne..

“Arrghh!!!” Binato ko nanaman yung isang bote. Ganito pala kasakit. Sa buong buhay
ko sakanya ko lang naramdaman to. Sya lang naman kasi yung minahal ko ng ganito.
Yung asawa ko lang..

Nagising ako sa sobrang sakit ng ulo ko. Dammit! Napatingin ako sa orasan ko. Hapon
na. Hindi na naman ako nakapasok sa trabaho ko. Nakita ko yung mga basag na bote sa
gilid ng kama ko. Bullshit, lilinisin ko pa yan.

Pumasok na ko sa banyo para maligo, pawis na pawis din kasi ako pag gising ko.
Hindi ko nabuksan ang electric fan kagabi. Pag tapos kong maligo nag bihis na ako
ng pambahay. Wala akong ganang pumasok pa at humabol ngayon. Parang wala na ngang
silbi tong buhay ko. F’ck my life.

Lumabas ako ng kwarto at bumaba na ng hagdan ng may marinig ako may nagluluto sa
kusina, agad naman akong bumaba at nakita kong may mga maleta sa sala.

Napatingin naman ako sa kusina at nanlaki ang mga mata ko sa nakita ko. Hindi ko
alam kung anong mararamdaman ko. Agad akong lumapit sakanya, habang sya naman ay
busy lang sa pag luluto, hindi nya ata napansin na nandito na ako at nasa likod
nya.

“Kath..”

|1.26.13|

Chapter 48: Starting Over Again >>

KATHERINE

“Oh? Si Liam yun ah? Okay na ba kayo?” Bungad ni Wayne sakin pagkasalubong ko
sakanya.

Si Wayne. Nung college days namin patay na patay sya sakin, pero ngayon
pinagtatawanan nalang namin yung mga nangyari noon. Ngayon, magkaka pamilya na sya
at mukhang ito ang pinakaimportante sa buhay niya. Lagi kasing kinekwento ni Wayne
sakin yung asawa nya na buntis. Excited na nga sya maging ama eh. Nung kiwento nya
sakin yun hindi ko maiwasang hindi mainggit. Gusto ko din naman kasi magkaron ng
maganda at masayang pamilya.

Nakakatuwa nga. Hindi ko ineexpect na magiging friends ulit kami after ng mga
pangyayari noon. Kung paano nya pinakita sakin kung gaano nya ako kamahal dati.
Naalala ko nga nung unang pag kikita namin, naloko nya ako. Sabi nya ako padin daw,
yun pala joke lang. Mahal na mahal ni Wayne ang asawa nya. Siguro.. kung hindi ko
sya binale wala noon? Hmm..
“Actually, hindi. at hindi ako okay ngayon.” Sabi ko sakanya.

Kinwento ko kay Wayne yung nangyari sa coffee shop sa gas station. Pati yung pag
kidnap sakin ni Liam papunta sa hotel. At yung sinabi ni Liam sakin tungkol kay
Victoria. Hindi ako makapaniwala na ganun ka desperado si Victoria kay Liam.

“Mahal mo pa ba sya?”

“Oo pero ang sakit sakit.” Sabi ko, mahal ko pa naman talaga si Liam eh, hindi
naman mag babago yun.

“Bakit masakit?”

“Hanggang nasa piling ako ni Liam hindi mawawala sa isip ko lahat ng mga nagawa
niya. Lahat ng pinaramdam niya sa akin na sakit at lagi lang ako nalulungkot pag
naaalala ko. Feeling ko hindi na ko magiging masaya kay Liam.” Sagot ko sakanya.

“Kath. yung mga nangyari.. nakaraan na yun. Bigyan mo si Liam ng chance para
maipakita niya sayo na nagbago na siya.”

May point si Wayne pero masakit talaga. Gusto ko naman sumaya ako kahit ngayon
lang. Yung kahit ako lang. Eto na yung chance ko. Sigurado pagkatapos ng project ko
sa Japan magkakaroon na ko ng mga panibagong pagkakaabalahan at hindi ko na
maaalala si Liam. Magiging masaya na din ako.

“Panigurado ako na magiging masaya kayo ni Liam. Gusto ka talaga niya makasama.
Kung iba kasi they wouldn't bother doing crazy stuff just to get their girl back.
Trust me. Lalaki ako at alam ko ang pakiramdam na tinataboy ng asawa..
nakakapanghina Kath.” Bigla namang nalungkot yung mukha ni Wayne at bumuntong
hininga siya.

“Kung gagawin sakin yung ng asawa ko, hindi ko ata kaya. Hindi lang kayo nasasaktan
Kath. Kami din nasasaktan. .” May hugot na ata tong mga sinasabi ni Wayne pero
naiintindihan ko naman siya. Seryoso niyang sinasabi sakin yun. Hindi na rin ako
makapagsalita. Hindi ko alam ang sasabihin ko. Narealize ko na sincere nga sa akin
si Liam.

Willing naman siya to do anything to have me back and I only ask one thing.. for
him to change. I really hope that he truly loves me now and that he will not go
back to his old pathetic ways of making me feel unimportant and shitty.

At nakita ko yung itsura ni Liam nung tinataboy ko sya. Nakikita kong nasasaktan
sya. Mas lalo akong nasaktan nung pinayagan nya akong umalis. Na ihahatid nya ko,
kasi nakita ko na mas nasaktan sya. Na alam kong ayaw nyang umalis ako kaya
ginagawa nya yun. Pero dahil sa gusto ko, pumayag sya kahit alam kong ayaw nya.

“Thanks Wayne.” Tumayo ako at kukunin ko na ang mga maleta ko.

“Oh. San ka pupunta?” Tanong ni Wayne.

“I'll give a chance to someone who desperately needs it.” Nakangiting sabi ko
sakanya.

“Tulungan na kita sa maleta mo.” Nakangiti ding sabi sakin ni Wayne.

Babalik ako.. and I will give him a chance. Hindi ko kailangan ng space. Dahil kung
mahal mo naman talaga ang isang tao, hindi mo na kailangan ayusin ang sarili mo ng
mag isa at iwan mag isa. Kayong dalawa ang mag aayos nun.
“Manong sa xx homes po.”

I'm on my way to our home. I don't even know if Liam's there but right now all I
want is talk to him. We're going to make things right, bibigyan ko na siya ng
chance. Naalala ko na sabi sakin ni dad.

“Anak, lahat ng kasalanan pinagbabayaran. Kung sa mata ng Diyos hindi tama,

siguradong pagbabayaran yan ng tao.”

And I kept those words of wisdom from my dad. Alam naman ng taas kung ano ang
nangyayare samin andIi have faith that things aren't always unfair. This chance
should be an opportunity for Liam to be more than fair to me.

“Saan pong street?” Tanong ng driver sakin. Hindi ko namalayan na malapit na pala
ako. Kinakabahan ako.

“Diretso lang po dun sa may itim na gate.”

Tumigil na yung taxi at bumaba na ko. Napatingin ako sa orasan. Madaling araw n.
Nakipag usap pa kasi ako kay Sir Montanier at umuwi ako sa bahay namin, sinabi na
sakin ni Dad ang lahat. Ang lahat lahat.

Pumasok na ko sa loob ng bahay, nandito si Liam dahil nandito ang kotse nya.
Nagulat ako sa nakita ko pag bukas ko ng ilaw.. Ang gulo ng bahay. Nanghihina ako
sa nakita ko. Ganito pala ang buhay nya, magulo. Hindi maayos. Napatingin naman ako
sa kusina, magulo rin. Kung ano yung nakita ko noon nung kinuha ko yung mga damit
ko dito, mas triple ang kinagulo nito. Naimagine ko tuloy si Liam na mag isa dito.

Naalala ko naman si Liam, kaya agad akong umakyat sa taas at dumeretso sa kwarto
naming dalawa, nagulat ako sa nakita ko. Magulo yung kwarto at may basag basag na
bote. Nakita ko si Liam na nakahiga sa kama. Hindi ko na napigilan ang sarili ko,
napahawak ako sa bibig ko at napaupo nalang sa sahig.

Ang tanga tanga ko naman kasi, sana pinakinggan ko sya kanina. Sana nakinig ako,
sana di ko sya sinasabihan ng masasakit na salita..

Dun ko na pag tanto na mahal nya nga ako. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman
ko ngayon. Naglakad ako papalapit sakanya at umupo sa kama. Hinaplos ko yung mukha
nya. Napaka miserable ng itsura nya. Tsaka na bumuhos yung mga luha ko. Hindi ko
alaing mag kakaganito sya, ang Liam na minahal ko nag kaganito dahil mahal nya
nadin ako.

Eto na yung pinaka hihintay kong mangyari, na mahal nya ko. Na mahal namin ang
isa’t isa..

Bumaba na ko sa sala at inayos ko yung mga gulo dun. Si Liam talaga, walang ka-alam
alam sag awing bahay. Hindi man lang natuto. Pag tapos kong ayusin yun. Umupo ako
sa sofa at di ko namalayan na dun ako nakatulog.

Nagising ako sa pag vibrate ng phone ko. Pag tingin ko may text sakin si Dad. Have
a nice day daw. Alam na ni Dad na bumalik na ko dito. Natawa naman ako sa text nya.
Pag tingin ko sa orasan, 12:30 na. Mahaba haba nadin yung naging tulog ko. Tumingin
naman ako sa paligid ko, wala padin si Liam? Tulog padin?

Nagluluto ako ng pananghalian namin ni Liam kahit hapon na. Ang sarap sa
pakiramdam, eto na ulit ako. Balik sa dati, pero alam ko na magiging masaya na ko.

Malapit na maluto yung niluluto ko. Kinakabahan ako pag nagising na si Liam. Ano
kaya yung reaction nya pag—
“Kath..” Parang tumayo lahat ng balahibo ko nung marinig ko yung boses nya. Gising
na sya.

Akmang haharap na ko sakanya ng maramdaman kong niyakap nya ko. “Kath..” Hinalikan
nya yung pisngi ko. Bakit ba ganito yung nararamdaman ko, para kong teenager ulit.

“Akala ko iniwan mo na ko.. akala ko sumama kana sa gago na yun.” Sabi nya. Nagulat
naman ako sa sinabi nya at humarap sakanya. Tinignan ko sya at tinaasan ng kilay.

“What?” Tumawa sya at hinalikan. “I missed you so much Kath..” Bigla naman lumalim
yung mga halik nya. Ganito nya ba talaga ako namiss? Hindi ko na pinalampas yung
pag kakataon na to. I kissed him back. Pero bigla akong natauhan nung maalala ko
yung niluluto ko.

“Hmm.. Liam yung niluluto ko.” I said between our kisses. Pero nagulat ako ng bigla
nya kong tinulak papalapit sa stove at pinatay nya yung apoy. Ginawa nya yun ng
hindi kumakalas sa pag halik sakin. Natawa naman ako sa inasta nya.

Niyakap nya ko at patuloy na pinag hahalik halikan. Para akong teenager ulit sa
nararamdaman ko, dahil yung mga halik ni Liam. Ramdam ko na puno yun ng pag
mamahal. Hindi katulad dati.. Nagulat ako ng bigla nya kong binuhat at dinala sa
kwarto, hindi na ko nag pumiglas katulad ng dati. Basta ang alam ko, mahal ko sya.
Mahal nya ako.

Dahan dahan nya akong binaba sa kama, at hinalikan. Pinatong nya yung noo nya sa
noo ko. “I’m sorry..”

“I’m sorry baby.. Pinapatawad mo nab a ako? Gusto ko kasi marinig sayo mismo na
pinapatawad mo na ko, na okay na tayo. Na pwede na tayo mag simula ulit.” Sabi nya
sakin habang nakatingin sa mga mata ko. Yung mga mata nya.. makikita mo na sincere
sya sa mga sinasabi nya. Ngayon ko lang sya nakitang ganito. Ganito sakin. Parang
lumundag naman yung puso ko.

“Hmm..” Tumango ako. “Pero bago yun, care to explain Mr. Martinez?” Sabi ko
sakanya. Gusto ko malaman yung lahat lahat, na galing sakanya.

Umayos naman sya at humiga sa tabi ko, niyakap nya ko at siniksik yung mukha nya sa
leeg ko.

“Jeremy is not my son, Kath..” Panimula nya, ang sarap pakinggan pag galing
sakanya. Gumaan ang pakiramdam ko.

“Anak sya pinsan kong nakulong.. Asawa sya ni Victoria. Umalis sya at iniwan yung
pamilya nya para mag sama sila ni Victoria. Ayaw ng mga magulang nya kay Victoria
kaya iniwan nya nalang yung pamilya nya. Pinasara ni Uncle Steve yung bank account
nya at dun sila nag hirap. At sa sobrang hirap nila may nagawang masama yung pinsan
ko kaya dun sya nakulong.. Kaya pina nagot sakin ni Victoria yung bata dahil wala
na syang pang buhay dito.” Sabi nya. Yun pala ang dahilan. Hindi naman na kwento
sakin ni Dad na yun pala ang nangyari, ang sinabi nya lang sakin ay hindi anak ni
Liam si Jeremy.

“P-pero bakit kamukha mo sya?” Tanong ko sakanya. Hindi ko alam kung bakit ko
natanong yun. Hindi ko padin maiwasan mangamba.

Ngumiti naman sya at hinalikan ako. “Kung makikita mo lang yung pinsan ko na yun,
medyo kahawig ko.” Sabi nya.

“Kaya siguro ako din yung naisip ni Victoria nung mga panahon nay un..”
“M-mahal ka ba nya?” Tanong ko sakanya.

“Hindi.” Natigil sya. “Humingi na sya ng tawad sakin, pati sayo Kath.. Humihingi
sya ng tawad.”

“Pero sinira nya tayo..” Mahinang sabi ko, hindi padin nawala ang galit ko kay
Victoria. Sana nanghingi nalang sya ng pera kay Liam hindi yung sinira nya pa kami.

“Kalimutan na natin yun.. Mag simula tayo ulit. Tayong dalawa..”

Hindi ko maiwasang ngumiti. Ang sarap sa pakiramdam, wala na atang mas sasaya sa
nangyayari ngayon. Na alam ko na yung lahat. Na magiging okay na kami at makakapag
umpisa na ulit ng panibagong buhay.

“I love you Kath.. and I’m sorry, bigyan mo ko ng chance na maitama yung mga maling
nagawa ko.” Niyakap nya ko ng mahigpit. “God. Mababaliw ako kung iniwan mo talaga
ako..”

Naginit naman yung mga sulok ng mata ko. Bakit ganito? Ang sarap pakinggan, ang
sarap sa pakiramdam na niyayakap nya ko. Na sinasabi nya sakin na mahal nya ko.

“D-Don’t cry! Please.. ayoko ng nakikitang umiiyak ka. I-I’m sorry.. Hindi na kita
papaiyakin promise..” Natatarantang sabi nya at pinunasan yung mga luha ko. Natawa
naman ako sa inasta nya.

“I love you so much, Kath..”

“I love you too, Liam..” Sagot ko sakanya.

Nagulat naman ako ng bigla syang bumangon at pumatong sakin. Sinubsob nya yung
mukha nya sa leeg ko. “Nate..”

Nagtaka naman ako sa sinabi nya sakin. “N-Nate..?”

“Nate.. Nathaniel Martinez. Okay lang ba?” Sabi nya sakin. Tsaka ko naman
naintindihan kung ano ibigsabihin nya. Hinampas ko naman sya ng mahina.

“Wala padin ba, baby?” Malambing na tanong nya sakin.

“Wala pa..” Nahihiyang sabi ko.

“Wala pa? Edi simula na natin..” Pilyong sabi nya.

Makakahindi ba ko sakanya?

AN:

Alam kong gusto nyo makita kung pano mag mahal si Liam. Ako din eh :"> 3
chapters to go!

|2.1.14|

Chapter 49: Baby >>

KATHERINE

Nagising ako ng wala si Liam sa tabi ko. Napatingin ako sa paligid ko, at naalala
ko yung mga nangyari kagabi. Hindi ko maiwasang hindi mapangiti, ibang ibang Liam
na talaga ang kasama ko ngayon. Hindi na sya yung Liam na walang pake sa mundo at
makasarili. Kagabi, ramdam na ramdam ko na mahal nya talaga ako. Pinaalala nya
sakin nung una namin ginawa yun, yung pinilit nya ko. Nag sisisi sya kasi hindi daw
nya ginawang maganda yung unang experience ko sakanya. Natawa nalang ako kasi sorry
sya ng sorry. Hindi sya napapagod kakasabi sakin ng sorry.

Hindi ako nag sisisi na bumalik ako sakanya, laking tuwa ko pa nga na naging maayos
na ang lahat lahat saamin. Bumangon na ko sa kama at nagsuot na ng damit. Akmang
lalabas na ko ng kwarto ng biglang pumasok si Liam na may dala dalang tray.
Napatingin naman ako sa hawak nya at may dala syang.. Pagkain?

“Goodmorning.” Nakangiting bati nya sakin. “Breakfast in bed?” Taas kilay na sabi
nya, kaya bumalik naman ako at umupo sa kama. Kailan pa sya natuto mag luto?

At ang niluto nya pa, sopas. Umupo naman sya sa tabi ko at kinuha yung bowl ng
sopas.

“Kailan ka pa natutong magluto?” Nakangiting tanong ko sakanya.

“Kanina lang, nanuod ako sa youtube.” Sagot nya. Si Liam, nagluto? Sa pagkakatanda
ko nilinis ko pa yung mga kawaling nasunog nya. Napatingin naman ako sa sopas,
mukha namang masarap at ang bango ng amoy. Siguro masarap naman talaga.

“Sabihin mo sakin pag masarap o hindi ah. Ahhh..” Sabi nya at sinubo ko naman yung
kutsara.

“M-masarap?”

“Mmm.. ang sarap!” Nag thumbs up pa ko, kahit sa totoo lang.. Ang tabang ng sopas.
My god Liam, pasalamat ka mahal kita kaya kahit ganyan yung luto mo kakainin ko
padin. Bigla nya naman ako sinubuan ulit, wala naman akong ibang magagawa kundi
kainin ko nalang yung luto nya, sayang naman kasi yung effort nya.

“Sorry.. kung hindi ganun kasarap, ngayon lang kasi ako nag luto nyan eh. Masarap
ba talaga?” Tanong nya, parang nahalata nya siguro na hindi ako nasarapan. Natawa
naman ako sa isip ko.

“Oo, masarap nga!” Natatawang sagot ko.

“Talaga?” Sabi nya, nagulat naman ako ng bigla nya kong hinalikan. “Masarap?”
Tumango naman ako.

“Yung kiss ko masarap?”

“Liam!”

Natawa naman sya, kagabi pa ganyan si Liam eh, hindi ako tinitigilan sa pag
hahalik. Sabi nya sakin utang ko daw sakanya yun. Kaya daw tatadtadin nya ko. Hindi
ko talaga akalain na may mga ganitong sides si Liam, akala ko kasi wala lang syang
ibang gawin kundi saktan ako. Pero ngayon, kahit simpleng pag hawak lang ng kamay
ko, natutuwa na ko.

“Wala padin ba si Nate? Ang tagal naman..” Sabi nya at sinuksok yung mukha nya sa
leeg ko.

“Bakit ba gusto mo na agad?” Tanong ko sakanya.

“Syempre, gusto ko na ng anak galing sayo. Sayo ko lang naman gusto mag kaanak eh..
Tsaka para layuan ka na ng mga nag kakagusto sayo kasi alam nilang may nag mamay-
ari na sayo.”

Hinampas ko naman sya ng mahina. “Sus, nambola ka pa.” Nakangiting sabi ko sakanya,
ayoko kasi masyadong ipahalata na kinikilig ako.

“Kamukha mo kaya sya, o kamukha ko?”

“H-hindi ko alam! Wala pa naman eh..” Nahihiyang sagot ko. Liam talaga oh.

“Aalis tayo.”

“Saan naman tayo pupunta?” Tanong ko sakanya.

“May bibilin lang ako. Samahan mo ko.” Sabi nya at tumayo na.

Akmang papasok na ko sa banyo ng bigla syang nauna. Tiningan ko naman sya at

tinaasan ng kilay. “Sabay tayo.” Nakangiting sabi nya.

“Ayoko nga!” Sira ulo talaga tong si Liam. Naglakad na ko papalabas, ng bigla nya
kong binuhat.

“Magbabayad ka pa sakin, Mrs. Martinez.” Nakangiting sabi nya, kahit kailan talaga
hindi ako makatanggi sakanya.

“Liam, bakit tayo nandito sa Watsons?” Nagtatakang tanong ko sakanya, pano pa naman
pag pasok namin ng mall dito agad kami pumunta.

“May bibilin lang ako, tumingin tingin ka muna dyan ng mga gusto mong bilin.” Sabi
nya at iniwanan akong nakatayo dito.

Nagtingin tingin muna ko ng mga make up, at nag try din ng iba. Maya maya nasa
likod ko na si Liam. “Ano bang binili mo?” Tanong ko sakanya. Pero bigla nya nalang
akong hinatak at hinwakan ang bewang ko. Dinala nya ko sa isang restaurant at
kumain kaming dalawa dun, pag tapos nun umalis na kami agad.

Natatawa nga ko sakanya kasi, may tumitingin sakin na lalaki kanina, tinignan nya
naman yun at nakipag talasan ng tingin. Ayaw nya din na lumayo ako sakanya, kahit
nung nag cr ako hinintay nya ko sa labas ng cr. Nung una nga gusto nya pa sumama sa
loob. Sira ulo talaga tong asawa ko.

“Baby..”

“Hmm..?” Baby, yan ang tawag sakin ni Liam. Hindi ko nanaman maiwasan kiligin pag
tinatawag nya kong baby.

“Uh.. ano kasi..” Tumigil sya saglit at tumingin sa daan. “Nag ka.. Mens ka na ba?”

Nanlaki naman yung mga mata ko sa tinanong nya. “Liam, bakit mo naman tinatanong
yan?”

“Gusto ko lang malaman yung cycle mo, sabi kasi sakin ni Zach alam nya yung cycle
ni Charm eh. Gusto ko alam ko din yung sayo.” Nakangusong sabi nya. A-ang cute nya!

“Liam naman.. hindi pa eh.” Napangiti naman sya sa sinabi ko.

“Mga pang ilang week ka ba?” Tinignan ko naman sya,

“Pano mo naman nalalaman yang mga yan, Liam?” Natatawang sabi ko, bakit nya ba
inaalam yun?
“Basta.. baby, ano? Kailan?”

“First week.” Sagot ko, ngumiti naman sya. I find him weird. Ngingiti sya na para
bang nasa kawalan. Bigla nya namang hinawakan yung kamay ko at hinalik-halikan.

“I love you, Kath..” Uhhh bat ang sweet nya, onti nalang baka mag collapse na ko
dito.

Maya maya nakauwi na din kami, tatakbo na ko papuntang cr ng bigla akong hinarangan
ni Liam.

“Liam?! Naiihi na ko..” May inabot naman sya sakin na nasa plastic. Kinuha ko naman
agad yun at pumasok na agad sa loob ng cr. Nagulat naman ako sa laman ng plastic na
binigay nya, seriously?

Pregnancy test?

So eto, eto yung binili nya sa Watsons? Natawa naman ako, bakit ba gusto na nyang
mag ka baby kami, atat na atat na sya. Bigla ko namang naalala.. Oo nga, first week
ako nag kakaron pero bakit wala parin ako? Hindi kaya..

Wala naman sigurong masama kung susubukan ko tong preganancy test diba? Binuksan ko
na at ginamit ko na. Kinakabahan ako sa magiging result, dapat kasi ngayon meron na
ko o patapos na pero second week na wala padin.

Hindi ko tinanggal ang mga tingin ko sa pregnanxy test.. Maya maya nagulat ako sa
nakita kong resulta.

Two lines!? Oh my god. Bakit ang bilis, parang kagabi.. Shit!

Oo nga pala, nung nakaraan.. Agad naman akong lumabas ng cr at nagulat ako kay Liam
kasi nasa labas lang sya ng pinto.

“Anong resulta?” Nakangiting tanong nya. Pinakita ko naman sakanya yung pregnancy
test. Nanlaki naman yung mga mata nya at ngumiti na para bang nanalo sa lotto.

“Yes! I’m such a great shooter!” Agad nya naman akong niyakap at hinalik halikan.
“I’m so happy, Kath..”

Tumayo naman sya at kinuha yung cellphone nya at kung sino sino na yung mga
tinawagan nya at sinasabi nya na magiging tatay na sya. Hindi ko maintindihan si
Liam, pero masayang masaya ako. I’m going to be a mother!

Ang bilis, ang bilis ng mga pangyayari. Siguro kung hindi ako bumalik kay Liam at
inuna ko pa tong pride ko, magisa lang ako. Pero ngayon, natutuwa ako kasi nandito
sya at tuwang tuwa dahil magkakaanak na kami.

LIAM

Ang bilis ng panahon, 3 months nalang manganganak na si Kath. And dammit! Lalaki!
Lalaki ang anak namin. Sobrang saya ko nung malaman kong lalaki yung anak namin.
Nandito nga pala ako ngayon sa bahay ni Zach, birthday kasi ng anak nya. Yeah, may
anak na sila ni Charm. Hindi na sumama si Kath, gusto nya kasi na nasa bahay lang
sya.

“Buti hindi ka nahirapan nung naglilihi si Kath. Fuck, nung si Charm hindi ko na
alam kung ano yung gagawin ko eh. Ang gulo nya, minsan nga iiyak nalang sya eh
nilalambing ko na nga.” Sabi sakin ni Zach.
“Kung alam mo lang.. Nahihirapan nga ko sakanya nun pero iniintindi ko nalang, I
love her. Ano pa bang magagawa ko? Under ata ako.” Natatawang sabi ko.

Yeah, under nya ko. Pero hindi nya alam. Haha! Hindi ako makatanggi sakanya, ayoko
lang kasing mawala ulit sya sakin. Hindi ko na ata kakayanin ang mawala sya sakin.
She’s my everything, my one and only. Ilang buwan nadin ang nakalipas simula ng mag
kayos kami, masayang masaya na kaming dalawa. Tuwang tuwa nadin ang mga magulang
namin sa mga nangyari samin.

I love her so much, ang sarap palang magmahal lalo na pag sya yung minamahal mo. Sa
ilang buwan din na pag kakasama namin, nakilala ko na sya ng lubos. Pinagsisihan ko
lahat ng mga nagawa ko sakanya, kaya ngayon habang buhay akong babawi sa mga
kasalanang nagawa ko sakanya. Araw araw ko din syang nililigawan. I will love her
forever..

“Parang dati lang talaga, ayaw na ayaw mo sakanya. Tignan mo ngayon. Mahal na mahal
mo na, iba talaga nagagawa ng pag ibig. Lahat na tayo matino! Fuck yeah!” Sabi ni
Gene.

“Lahat? Lul. Si Jeric hindi na yan mag titino.”

“Gago.” Sabi ni Jeric.

Tangina kasi yan eh, hindi padin nag titino. Buti pa ko napatino ako ng asawa ko.
Naramdaman ko namang nag ring yung phone ko, si Kath tumatawag.

“Baby..”

“Where are you?!” Sabi nya sa kabilang linya.

“Baby, nandito ako kila Zach diba?”

“Go home, now.” Sabi nya. May magagawa pa ba? She’s the boss. Binaba ko na nya yung
tawag at nag paalam na kila Zach na mauuna na ko.

Mabilis akong nag maneho pauwi sa bahay, baka magalit pa si Kath eh. Ayoko pa
namang nagagalit o umiiyak to. Madalas kasi ang moody nya pero iniintindi ko nalang
sya, ganun naman daw talaga pag buntis eh. Mabilis akong nakarating sa bahay,
nakita ko si Kath nakaupo sa sofa. Agad naman akong lumapit sakanya.

“Bakit ngayon ka lang? Anong oras na oh!?” Naiinis na sabi nya. “Nambababae ka ba
Liam?” Malungkot na tanong nya.

Bigla ko naman syang niyakap, naiintindihan ko sya dahil buntis sya. Kaya siguro
sya ganyan. “Baby, bat ako mambababae? Marami bang Katherine dyan? Eh nag iisa ka
lang naman eh.” Sabi ko sakanya at hinalikan sya. Hinalikan nya din ako, ganyan
naman sya. Gusto laging nilalambing. Hindi naman ako magsasawang lambingin sya eh.

KATHERINE

Nandito ako sa kwarto ngayon, kabuwanan ko na. Tinignan ko naman yung sarili ko sa
salamin, ang laki laki na ng tyan ko. Kinakabahan na nga din ako eh, ano kayang
feeling ng manganganak? God. Maisip ko palang natatakot na ko. Tapos si Liam
tinatakot pa ko lagi. Nakakainis talaga yun, pero kahit ganun naman sya mahal ko
padin sya.

“Baby? Okay ka lang ba?” Si Liam.

“Okay lang.. Kinakabahan lang ako.” Sabi ko sakanya, niyakap nya naman ako at
hinalikan yung leeg ko. Liam talaga, parang bampira! Minsan nga kinakagat nya na
yung leeg ko eh.

“Ang laki na ng tyan mo.. Ang laki mo narin.” Pang asar nya sakin. Bigla naman
akong napanguso.

“Ang laki ko na ba talaga?” Tanong ko sakanya.

“Oo..” Hinalikan nya ko at tumawa.

“Bahala ka dyan! Last mo na to Liam, hindi hindi na ko magpapabuntis sayo!” Sigaw

ko at tinanggal ko yung pagkayakap nya sakin. Nakakainis, lagi nya kong inaasar
pero pag tapos nun binabawi nya naman pero nakakainis eh.

“Uy baby, joke lang! Akala ko ba susundan agad natin si Nate? Pano na si Blair?
Baby naman.. joke lang naman yun eh.” Sabi nya at niyakap ako.

“Bitawan mo nga ko, nakakainis ka naman kasi--- Ahh!” Napahawak ako sa tyan ko.
Shit! Sumasakit.

“L-Liam.. Liam yung water bag ko.. shit! Liam manganganak na ata ako!” Sigaw ko
sakanya.

“Shit Kath!” Agad nya naman akong binuhat at dinala sa kotse.

“Aaaahhhhhh!!!”

“Push it! Mrs. Martinez. Push!” Sabi ng doctor. My god hindi ko na kaya!!

“AAAAAHHHH!! Shit! Liam hindi ka na makakaulit sakin ang sakit sakit! Wag mo akong
videohan sira ulo ka!! AAAHHH!”

“Baby, remembrance nga—”

“HINDI KO ILALABAS TONG ANAK MO PAG HINDI MO YAN TINIGIL AAHHH!” Sabi ko sakanya.

“Onti nalang Mrs. Martinez.”

Binigay ko na lahat lahat ng lakas ko para mailabas ko na ang munting anghel sa

loob ng tyan ko. And there he is..

“Congratulations Mrs. Martinez! It’s a boy..”

|2.9.14|

KATHERINE

Dalawang taon na ang nakalipas nung pinanganak ko si Nate. Yes, Nate. Nate nga ang
pinangalan namin sakanya. Nathaniel Jace. Hindi ko alam kung bakit yun yung gusto
ni Liam, sabi nya sakin pag nag kaanak kami ulit, pag babae ako daw mag papangalan
pero kung lalaki sya padin daw. Pero asa sya! Pag katapos nya akong vidoehan nung
nanganganak ako. Minsan, pag tahimik ako maririnig ko nalang yung ire ko nung araw
na yun tapos yun pala pinapanuod nya yung video tapos tawa sya ng tawa.

Si Liam talaga, pasalamat sya mahal ko sya. Sobrang laki nga ng pinag bago nya,
hindi mo aakalaing may mga ganun syang sides. Lalo na sa anak namin, mahal na mahal
nya. Sigurado nga ako na ngayon, pinag lalaruan na naman nya si Nate. Nag
grogrocery kasi ako ngayon at iniwan ko si Nate at Liam sa bahay.
Yung dalawang yun, mag kasundo na mag kasundo. Kahit sabihin mong 2 years old
palang si Nate, may mga ugali syang namamana kay Liam..

Kaya naman ako nag grocery dahil may outing kami nila Liam. Pupunta kami sa beach
kasama ang barkada. Pag sinabi kong barkada, sila Zach at ang mga asawa nila.
Syempre mawawala ba si Matt at Kylie? Ang alam ko susunod nalang yung mga yun pero
mauuna kami nila Liam.

Hindi ko nga alam kung ano yung pumasok sa utak ni Liam at naisipan nyang mag
outing eh. Hindi mo na talaga mabasa si Liam ngayon, minsan nga uuwi nalang sya na
may dalang bouquet. Halos mapuno na nga tong kwarto namin ng mga bulaklak eh. May
araw nga na inuwian nya ako ng bulaklak na pang patay. Tapos sinabi nya. “Kaya
bulaklak na pampatay kasi.. patay na patay ako sayo.”

Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko nung araw na binigyan nya ko nun. Natatawa
talaga ako, dahil ang dating Liam na masungit, babaero at mainitin ang ulo. Naging
corny at malambing.

Mabilis naman akong natapos mag grocery, pag tingin ko ng phone ko may text ni
Liam. Namimiss nya na daw ako. Ganyan talaga sya, clingy pero hindi nakakairita.
Minsan pa nga pag may shoot ako tatawag yan, tapos sya ang naghahatid at nag
susundo sakin, kahit late na sya sa trabaho nya ihahatid nya padin ako.

Hindi nya ko pinag bawalan sa trabaho ko, basta daw gusto ko okay lang daw sakanya
kahit minsan nilalambing nya ko at sinasabing “dito ka nalang sa bahay” Alam kong
pinapahiwatig nya na wag na ko mag trabaho.

Pag wala naman kaming dalawa ni Liam sa bahay, nandun ang mga grandparents ni Nate.
Tuwang tuwa nga sila mommy Lizette, pano ba naman. Kamukha ni Liam si Nate! Parati
ngang sinasabi ni Liam sakin, “Pano ba yan? Kamukha ko si Nate. Kailangan na natin
ng kamukha mo. Sundan na natin si Nate.”

Sira ulo talaga yang si Liam eh. Lagi nyang sinasabi yun lalo na bago kami matulog.

Nagdrive na ko pauwi sa bahay, agad naman akong nakauwi at ang tumambad sakin..

“Ughh dammit Nate! You stink!” Naiinis na sabi ni Liam kay Nate. Nilapitan ko naman
silang dalawa at tinignan kung ano ang nangyari.

Tumingin naman si Liam sakin at nakakunot ang noo. “Hindi ako marunong mag palit ng
diaper baby..” Sabi nya at nakatingin sa kawalan.

Hindi ko na napigilan yung sarili ko sa kakatawa. Ganun naman talaga yan si Liam,
ayaw na ayaw nyang nag pu-poo poo si Nate. Lalo na pag sya yung nag aalaga kasi
hindi nya alam kung paano mag tanggal at maghugas. Wala talagang ibang alam si Liam
kundi buhatin lang at kilitiin ang baby namin.

“Akin na nga!” Sabi ko sakanya, nababadtrip na kasi yung mukha nya. Pinagtawanan ko
pa kasi. Kinuha ko na si Nate na tahimik. Minsan naisip ko ang weirdo nitong anak
ko pero nakakatuwa lang kasi hindi sya ganun ka iyakin tulad ng ibang baby.

Mabilis ko namang napalitan ng diaper si Nate at pinaupo ko sya sa sofa at nag laro
sya ng mga laruan nya. Pumunta naman ako sa kusina at inayos ko yung mga pinamili
kong mga pagkain. Nagulat ako ng bigla akong niyakap ni Liam at hinalikan yung leeg
ko.

“Namiss kita agad..” Sabi nya, naramdaman ko naman yung init ng hininga nya. Lagi
nyang ginagawa yun.
“Sus.” Yun nalang yung nasabi ko at napangiti. Ang lambing nya talaga, pero kahit
lagi syang ganyan hindi nakakasawa yung kalambingan nya sakin. Nakakakilig padin.

“Ang bango bango mo talaga..”

“Inaakit mo ba ako?” Natatawang tanong ko sakanya. Kabisado ko na kasi yan si Liam.

Pag mga ganyan ginagawa nyan mamaya sasabihin nya nanaman yung—

“Blair..”

Diba? Si Liam talaga! Gustong gusto na ulit ng panibagong baby. “Dali na kasi..”
Hindi nalang ako nag salita at pinagpatuloy yung pag ayos. Nagulat ako ng bigla
akong binuhat ni Liam.

“Liaaam! Ano ba?” Pero hindi padin nya ko pinapansin at sinipa nya yung pinto ng
kwarto namin.

Dahan dahan nya kong ihiniga sa kama. “Liam, si Nate! Nandun sa sala baka mamaya
anong mangyari dun!” Nagpapanic na sabi ko.

“Hindi yan, nag usap na kami nyang kanina sabi ko mag laro lang sya at tayo naman
ang maglalaro dito..” Nakangiting sabi nya. Ughhh si Liam talaga oh!

Nandito na kami sa beach na pinuntahan namin. Kompleto na kaming lahat dito si Matt
at Kylie nalang ang kulang. Kasama ni Zach si Charm at anak nila, kasama naman ni
Gene at Migz yung mga asawa nila at may kasama ding babae si Jeric.

Bigla naman nag ring yung cellphone ko, agad ko namang sinagot yun. “Hello Kylie?”

“Papunta na ko.” Sabi nya.

“Sige ingat ka. Nandito na kami eh, kayo nalang ni Matt yung wala bat di nalang
kasi kayo mag sabay pumunta dito?” Sabi ko sakanya.

“Ewan ko sayo, papunta na ko sige na bye.” Sabi nya at binaba na yung phone. Si
Kylie talaga.. Napaka—

“Sino kausap mo?” Si Liam, lumapit sya at niyakap ako.

“Si Kylie, papunta na daw sya.” Sabi ko, bigla nya naman akong hinarap sakanya at
hinalikan yung noo ko.

“Good.” Sabi nya. Hinawakan naman nya yung kamay ko at pumasok na kami sa kwarto
namin, nakita ko naman si Nate na mahimbing na natutulog. Umupo ako sa kama at
hinalikan si Nate. Ang cute cute talaga ng anak ko. Nakakatuwa, parang dati lang
nung dalaga pa ko na cucutan ako sa mga baby tapos ngayon may sarili na kong baby,
baby namin ni Liam.

Tumabi naman si Liam sakin at tinap yung lap nya. Ang ibigsabihin nya nun, umupo
ako sa kandungan nya. Hindi ko alam kung bakit gustong gusto nyang nandun ako lagi
sa lap nya at nakaupo, tapos inaamoy amoy nya yung buhok ko, tapos hahalikan ako.
Minsan mahuhuli mo nalang sya na nakangiti tapos pag tinanong mo kung bakit
hahalikan nalang ako ng walang sabi sabi.

So yun nga, umupo naman ako sa lap nya at niyakap nya ko. “I love you Kath..”

“I love you too Liam..”

Nakaikot kaming lahat ngayon sa bonfire. Kandong kandong ko si Nate ngayon tapos
katabi ko naman si Liam. Nag kwekwentuhan lang kami dun habang nakaikot. Yung mga
anak naman ni Charm at anak ni Gene naglalaro at kumakain ng marshmallows. Si Nate
kandong ko lang, halatang inaatok nadin kasi sya eh. Ayaw ko namang maiwan lang sya
sa kwarto mag isa baka mapano. Laking tuwa ko din sa anak ko kasi hindi talaga sya
irritable, parang kahit saan hindi sya nag rereklamo na iiyak.

Hindi naman nagtagal naging close na kaming mag kakaibigan. Mababait naman kasi
tong mga kaibigan ni Liam eh, tsaka yung mga asawa din nila. Kaya halos minsan
laging nandito sa bahay namin yung mga yun tapos nag bobonding bonding kaming
lahat.

“Magpapahangin muna ko.” Sabi ni Kylie at tumayo. Tumingin nalang kami sakanya at
hinayaan sya. Alam kong hindi maganda ang atmosphere ni Kylie dito kaya hinayaan
nalang namin na umalis sya. Nakita ko namang tumayo din si Matt at sinundan si
Kylie.

“So?” Natatawang sabi ni Migz at tumaas ang kilay.

“Kath.. akin na muna si Nate, mukhang nangangalay ka na eh.” Sabi sakin ni Charm.

“Ah, hindi na. Kaya ko naman.” Sabi ko.

“Sige na, Kath bigay mo muna kay Charm.” Sabi ni Liam. Liam? Pinamimigay mo ba ang
anak mo? Haha! Tumingin ako sakanya at tinaasan sya ng kilay.

Nagulat naman ako ng lumapit na sakin si Charm at kinuha na sin ate sakin. Tinignan
nya ko at nginitian. Bigla namang hinawakan ni Liam yung kamay ko at itinayo ako.

Agad naman akong tumayo at sumunod kay Liam. Naglakad lakad kaming dalawa sa beach.
“Alam mo, di ko akalaing ikaw lang pala ang mag papatino sakin..” Sabi nya.

Napatingin naman ako sakanya. “I mean.. Yeah. Nahulog ako sayo ng wala ka namang
ganung ginagawa. Para bang isang araw nalang pag gising ko, nakikita kitang
kumakain sa kusina, tsaka ko na realize na kailangan ko ng mag bago para sa babaeng
to..”

“Kaso nung araw na narealize ko yun, nawala ka naman sakin..”

“Nung nawala ka sakin, pakiramdam ko wala ng kwenta yung buhay ko. Lalo na nung
inayawan mo na ko. Ang sakit sakit pala, yung ayaw ka na ng taong mahal na mahal
mo.. Yung kaisa isang taong minahal mo.”

Bakit nya ba sinasabi yung mga to.

“Tsaka ko lang naramdaman na ang sarap pala mag mahal, lalo na pag ikaw yung
minamahal ko. Ang swerte ko talaga sayo..”

Nakatingin lang ako sakanya habang sinasabi nya lahat ng yun. Ang saya saya sa
pakiramdam, Eto yung dati na gusto kong mangyari, na pareho kami ng nararamdaman sa
isa’t isa. Na mahal namin ang isa’t isa. Ngayon, eto na. Wala nang mas sasaya pa sa
nararamdaman ko ngayon.

Bigla naman akong napatingin sa tinignan ni Liam..

Hot air balloon.

Tumingin naman sya sakin at hinawakan yung kamay ko. “Liam?”

“What? Sasakay tayo dyan..”

“Wala.” Nakangiting sabi ko. My god. Hindi ko alam pero kinikilig ako! Para tuloy
akong bata ngayon.

Inalalayan nya kong sumakay dun, at inayos na para lumipad. Kaming dalawa lang..
Hindi ko alam kung ano yung mararamdaman ko. Hindi mawala sa mga labi ko ang pag
ngiti. Ang saya talaga sa pakiramdam. Tinabihan naman ako ni Liam at niyakap ako.

“I love you Kath..”

“I love you too, Liam..” Sagot ko sakanya.

“Kath..?”

“Hmm?” Tinignan nya lang ako.

Naramdaman ko namang nag vivibrate yung phone ko, kinuha ko agad sa bulsa ko yun at
pag tingin ko sa cellphone ko, hindi ko maiwasang hindi maiyak.

Will You Marry Me?

Decline Answer

Nakatingin sya sakin at nakangiti, agad ko syang niyakap.. “Liam..”

Napatingin ako sa cellphone ko, nawala na yung tawag. Nagulat ako ng bigla ulit nag
ring.. Nakita kong hinihintay ni Liam ng sagot ko.

Tinignan ko sya at dahan dahan sinagot yung tawag nya.. “Yes.. I will. I’ll fucking
marry you!”

AN:

HEEEEEEEY! Belated Happy Valentines Day! So yeah.. Nasa multimedia yung nasa
phone ni Kath tapos si Liam at Nate :3 Last chapter na to. Epilogue na ang
susunod!!! ♥

Yung susunod kong iuupdate, His Sweet Revenge tapos sunod A Deal with a Stranger.
Kita kits din dun!! :')

|2.16.14|

Epilogue >>

EPILOGUE

This is it! It’s our big day today!

Ang bilis talaga ng mga pang yayari, parang kailan lang nandun kami sa hot air
balloon at nag propose sakin si Liam nun. Hindi ko makalimutan ang araw nay un,
yun na ata ang pinaka masayang araw ko, pero syempre alam kong mapapalitan yun
dahil alam ko, ngayong araw na t pang magiging pinakamasayang araw sa buhay ko.

Magpapakasal na kami.. ulit.

Naalala ko naman yung unang kasal namin sa New York. Ako lang ang excited nun,
habang sya kitang kita ko sa mga mata nya ang inis, lungkot at pagkadismaya dahil
alam kong ayaw nya. Pero ngayon pareho na kami ng nararamdaman. Pareho na naming
mahal ang isa’t isa.

Ngayon, pababa na ko ng kotse at maglalakad na ko papasok sa simbahan. Hindi ako

makapaniwalang mangyayari to, na ikakasal ulit ako kay Liam na sya na mismo yung
nag alok sakin, hindi na tulad ng dati na napilitan lang dahil sa kapakanan ng
kompanya namin. Ang sarap sa pakiramdam.

Akala ko hanggang dun na lang talaga, na hindi na nya ko mamahalin, na wala na

talagang pag asa na maayos kami. Akala ko lang pala.. Eto na kami ngayon, masaya.
At mas lalo pang sasaya..

Dahan dahan nilang binuksan ang pinto ng simbahan, nagulat ako sa ganda na nakita
ko, ang ganda ng loob. Pero may isang tao na umagaw agad ng attention ko.. Yung
taong papakasalan ko. Nakatingin sya sakin at nakangiti, na para bang unang beses
palang namin nakita ang isa’t isa.

Dahan dahan naman akong naglakad papalapit sa altar, ang sarap talaga sa
pakiramdam. Hindi mawala yung mga ngiti ko sa labi, nakatingin lang ako sakanya
habang nag lalakad.

Parang first time ulit, parang eto yung unang kasal namin..

Agad naman akong sinalubong ni Dad. “My princess.. my daughter. I’m sorry kung
nasaktan ka dati ng dahil samin yun, sana maging masaya na kayo ni Liam. I love you
so much, my princess.” Sabi sakin ni Dad, alam kong sinisisi nya yung sarili nya
kung bakit ako nasaktan nang ganun pero wala na yun sakin dahil kahit nasaktan man
ako dati, eto naman na ko ngayon. Masayang masaya na kasama ang taong mahal ko.

“I love you for your beauty, your intelligence, your kindness...and for the way you
always know how to make me feel so special. So on top of all the other vows that I
will make to you on our wedding day, I also vow to always appreciate how lucky I am
to have someone who makes me feel the way you do and to continue to try as hard as
I can to make you feel as special as you make me feel, forever and ever. I promise
to love and care for you, and I will try in every way to be worthy of your love. I
will always be honest with you, kind, patient and forgiving. You have filled my
world with meaning. You have made me so happy and more fulfilled as a person. Thank
you for taking me as I am, loving me, and welcoming me into your heart. I promise
to try to be on time. But most of all, I promise to be a true and loyal husband to
you. I love you.” Malambing at nakangiting sabi ni Liam.

“Really? Hindi ka na mambababae?” Pang asar ko sakanya.

“Dalawa lang naman kayong babae ko eh.” Sabi nya, napakunot naman yung noo ko. Baka
umayaw pa ko. Nakakabwisit tong si Liam.

“Ikaw pati si Blair.” Natatawang sabi nya, oh.. Yeah, ako at si Blair.

Now it’s my turn to say my vow.

“On this day I affirm the relationship we have enjoyed, looking to the future to
deepen and strengthen it. I will be yours in plenty and in want, in sickness and in
health, in failure and in triumph. Together we will dream, will stumble but restore
each other. We will share all things, serving each other and our fellow humanity. I
will cherish and respect you, comfort and encourage you, be open with you, and stay
with you as long as we shall live, freed and bound by our Love. I laugh, I smile, I
dare to dream again. I look forward with great joy to spending the rest of my life
with you, caring for you, nurturing you, being there for you in all life has in
store for us, and I vow to be true and faithful for as long as we both shall live.
Today I choose you to be my partner, and commit myself to you for the rest of my
life.”
“You may now kiss the bride.”

Parang naging ninja si Liam sa bilis ng pag lapit at pag halik nya sakin. Si Liam
talaga oh. Yes, I’m 3 weeks pregnant. Kaya sinabi ni Liam na dalawa kaming babae sa
buhay nya. Hindi pa namin alam kung babae o lalaki pero umaasa talaga si Liam na
babae yun, at pag babae. Blair daw pangalan. Hindi ko nga alam kung saan nya
napupulot yung mga pangalan na gusto nya para sa mga anak namin eh, isang araw nga
nainis ako sakanya at naisip na baka isa sa mga babae nya yung pangalan na Blair.

Pero hindi napapagod si Liam na suyuin ako, ang sarap talaga sa pakiramdam na
mapagbago mo yung isang tao. Yung ikaw yung dahilan ng pagbabago nya.

“Liam? Nasan ba tayo?” Tanong ko sakanya, naka blind fold kasi ako tapos kung saan
saan nya ko dinadala, ayaw nya naman sabihin kung saan kami pupunta.

“Malapit na.. Wait lang baby..” Malambing na sabi nya.

Bigla ko namang naalala si Nate. “Oh god, Liam. Si Nate?” Tanong ko sakanya, jusko
yung anak ko nasan na?

“Ang clingy naman ng mommy ni Nate, nandun sya kila mom.” Natatawang sabi nya.
“Tayo muna.. Tayong dalawa muna ulit..”

Hinawakan nya yung kamay ko, at dahan dahan tinanggal yung blind fold ko..

Hindi ako makapaniwala sa mga nakikita ko, mga pictures namin ni Liam nung
highschool. Nakadikit sya sa dingding ng kwarto namin, may mga roses sa kama.. Pero
may umagaw ng attention ko. Isang drawing. Na ako ang nakaukit..

“Pictures natin nung High school tayo, mga kaibigan ko nag pipicture nyan satin eh.
Buti nga natabi nila tsaka.. Drawing ko..” Sabi nya, “Wala akong magawa sa opisina
noon, nung mga panahong napagod ka na at iniwan mo na ko.. I’m sorry Kath. Hinding
hindi ako mapapagod mag sorry sayo kahit matagal na yung mga nagawa ko, pinag
sisisihan ko yung nasaktan kita, yung napaiyak kita.. Ngayon pinapangako ko na
hinding hindi na kita sasaktan. Na ikaw lang, ikaw lang naman talaga ang minahal
ko.” Hinawakan nya yung mukha ko at pinunasan yung mga luha ko.

Eto na naman ako, nagiging emosyonal na naman. Ganito naman kasi si Liam pag nag
sosorry o nag sasabi ng ano, titingin sa mga mata ko, seryoso. Kaya dun ko na
lalaman na sincere sya sa mga sinasabi nya.

“I fuckin’ love you, Kath..” Sabi nya at hinalikan ako.

“I fuckin’ love you too, Liam..”

“Tara na, baka may pag asa pang maging kambal si Blair.” Pilyong sabi nya.

What can I say? Liam Martinez will always be Liam Martinez..

END ☺

Author’s Note:

OH MY! Tapos na ang MTAW! First time kong makatapos ng story oh my ♥ Syempre di ko
naman to matatapos kung wala yung mga readers! Thank you din sa mga friends ko na
sinuportahan din ako. Sorry kung natagalan bago ko mapost tong Epilogue. Busy lang
po. 7 months ko din pala tong ginawa. Tapos ngayon tapos na. Thank you guys and to
my loyal readers!! I love you all! Kita kits sa His Sweet Revenge, yan yung susunod
kong tatapusin. See you there! ☺