MJEŠOVITA SREDNJA ŠKOLA TRAVNIK

MEDICINSKA SESTRA TEHNIČAR

SEMINARSKI RAD
ŠIZOFRENIJA

Učenice: Zukić Adela; Zolota Lejla Profesorica: Adnana Ljevaković

 Travnik, mart 2023. God.
SADRŽAJ
1.UVOD..................................................................................................................................................1
2.EPIDEMIOLOGIJA................................................................................................................................1
3.ETIOLOGIJA.........................................................................................................................................1
4.KLINIČKA SLIKA...................................................................................................................................1
5.DIJAGNOZA ŠIZOFRENIJE....................................................................................................................1
5.1 Opći dijagnostički kriterij za šizofreniju prema MKB-10...............................................................1
5.2 Opći dijagnostički kriterij za šizofreniju prema DSM-5.................................................................1
5.3 Dijagnostičke metode..................................................................................................................1
6.TERAPIJA.........................................................................................................................................1
6.1 PSIHOSOCIJALNA TERAPIJA..........................................................................................................1
1.UVOD
Šizofrenija je opasna psihička bolest kod koje pacijenti imaju različitu percepciju
stvarnosti. Šizofrenija može uključivati halucinacije, iluzije i duboko abnormalne misli i
ponašanja koja mogu otežati funkcioniranje u svakodnevnom životu.
Šizofrenija se podjednako često javlja u svim dijelovima svijeta i u svim kulturama.
Uprosjeku će jedna osoba od 100 živorođenih oboljeti od šizofrenije.
Šizofreni bolesnici umiru ranije od prosjeka određene populacije.
Razlog tome je u relativno velikom broju suicida u šizofrenoj populaciji.
Poznato je da 10-20% šizofrenih bolesnika život završe samoubojstvom.

2.EPIDEMIOLOGIJA
Šizofrenija pogađa oko 0,3-0,7% ljudi tokom života ili 24 miliona ljudi u svijetu.
Pojavljuje se 1,4 puta više u muškaraca u odnosu na žene i uglavnom se u muškaraca javlja u
ranijoj dobi.
Pojava simptoma je oko 20-28 godine života u muškaraca i 26-32 godine u žena.
Šizofrenija u pedijatrijskoj dobi je vrlo rijetka, kao i pojava bolesti u srednjim i kasnim
godinama života.

3.ETIOLOGIJA
Uzrok šizofrenije se jos uvijek istražuje, no poznato je da ima jaku biološku podlogu.
Dokazana je na temelju građe mozga i genetike.
Najčešće promjene u građi mozga jesu povećanje ventrikula, proširenje sulkusa, smanjenje
intrakranijalnog i cerebralnog volumena, te dolazi do smanjenja pojedinih regija u mozgu
(temporalnog ili frontalnog režnja).
Ako dolazi do promjene u građi mozga zasigurno dolazi do drugačije tehnike funkcioniranja.
Frontalni ili čeoni režanj zadužen je za različita planiranja, organiziranja i emocije.
Kod šizofrenih bolesnika javlja se smanjen regionalni cerebralni protok u frontalnom režnju
te kad pristupe neuropsihijatrijskim testovima riješavaju ih sa teškoćom.
Neuropsihijatrijski testovi koriste se u svrhu aktivacije frontalnog režnja.

4.KLINIČKA SLIKA
Pozitivni simptomi: halucinacije, sumanute misli, smetenost, poremećaj motoričkog
ponašanja.
Negativni simptomi: osjećaj zaravnjenosti, alogija, anhedonija, avolicija.
Bbolesti može biti nagao ili postepen, a podložnost šizofreniji može se naslutiti u
prethodnom ponašanju: čudnom izolacijom, eksteričnim ponašanjem.

5.DIJAGNOZA ŠIZOFRENIJE
Dijagnoza shizofrenije temelji se na:
Anamnezi;
Kliničkoj slici;
Psihijatrijskom razgovoru;
Dijagnostičkim pretragama;
U svijetu se primjenjuje Međunarodna klasifikacija bolesti ili MKN-10 i Dijagnostički i
statistički priručnik za duševne poremećaje ili DSM-5.
5.1 Opći dijagnostički kriterij za šizofreniju prema MKB-10

Slušne halucinacije koje dolaze iz drugog iz drugog dijela tijela; disocirano mišljenje,
inkoherentan I nerazumljiv govor, neologizmi; bolesnik komunicira sa izvanzemaljcima i
slično; nametanje ili oduzimanje misli, jeka ili emitirane misli; Gubitak interesa,
besciljnost,zaokupljenost sobom, socijalno udaljavanje; Zakočenost tijela, bizarni i
neprirodni položaj tijela, uzbuđenost...

5.2 Opći dijagnostički kriterij za šizofreniju prema DSM-5

Halucinacije, katatono ponašanje, sumanutost, disocirani govor.

5.3 Dijagnostičke metode

U postavljanju dijagnoze šizofrenija, ne postoje standardne laboratorijske pretrage kao na

primjer za dijabetes mellitus. U praktičnom radu uobičajeno se rade slijedeće pretrage:
kompletna krvna slika (KKS), analiza urina, testovi funkcije štitnjače, jetrene transaminaze,
elektrokardiogram (EKG), kompjuterizirana tomografija (CT), cerebralni protok krvi,
elektroencefalogram (EEG), magnetska rezonanca (MR), neuropsihologijsko testiranje.

6.TERAPIJA
Jasan uzrok šizofrenije stručnjaci nisu definirali pa se liječenje shizofrenije temelji na
eliminiranju simptoma bolesti.
Po modernoj medicini shvaćanja ni jedan simptom ili skup simptoma ne mogu se
izdvojiti ili potvrditi da su tipični za šizofreniju.
Prema tome u pojedinih bolesnika mogu biti prisutni svi simptomi, ali ni jedan
simptom nije prisutan u svih bolesnika

Liječenje šizofrenije uključuje različite vrste lijekova, na slijedećim stranicama

izdvojeni su neke od njih a to su antipsihotici i antidepresivi.

  Antipsihotici

Oni ublažavaju simptome šizofrenije ili ih u potpunosti uklone. Obično se uzimaju

svakodnevno u obliku tableta. Djeluju na taj način da ublažavaju psihotične simptome kao:
halucinacije, sumanute misli, poremećaj percepcije, strah, nemir, nesanica

  Antidepresivi

Antidepresivi su lijekovi koji se koriste za uklanjanje simptoma depresije što se očituje kod
pomanjkanja veselja, elana i inicijative. Uklanjaju osjećaj straha, poboljšavaju raspoloženje i na
taj način potiču na elan.

6.1 PSIHOSOCIJALNA TERAPIJA

 Psihosocijalna:
Psihosocijalna terapija pomaže oboljelom o učenju i korištenju
vještina za suočavanje i rješavanje svakodnevnih izazova.

 Radna:
Radna terapija služi da bi se oboljela osoba vratila u svoj svakodnevni život, a
ujedno je to
dobra priprema i motivacija za rad prije otpuštanja s bolničkog liječenja

 Okupacijska:

Cilj ove terapije je da bolesnici manje razmišljaju o svojim simptomima i

problemima što
se postiže kreativnošću.