Kagalang-galang na mga hurado,
Mga madlang katoto ko;
Ako’y isang paslit na makulit,
Hiling ko’y pakinggan itong munting
hirit.
NOON BA’Y IKAW PA RIN NGAYON?
Ako ay isang batang paslit
Na noon ay napakakulit;
Makinig ayaw,kahit ano ay sinusulit
At para bagang guro ay laging
ginagalit.
Walang natututunan,araw-araw man
sa paaralan
Disiplina ni inay pati kay gurong ina
rin naman;
Dapat na ito’y kamtan kahit na
sinuman,
Nang makamit ang magandang
kinabukasan.
Kung ano at sino ka noon maging
kailanman
Musmos at walang muwang sa
sanlibutan;
Sikaping maging isang batang
huwaran;
Nang mundo mo’y walang
ikakat’wiran.
Dapat pagnilayan ang maling lumilikis
Mga magulang natin ang laging
bumibigkis
Mga payo’y diringgin,isapuso’t isipin
Sila’y walang pagkukulang,kagyat
mamahalin.
Mga kaibigan kong hilig tumangkilik
Payo ko ngayon nawa’y bigyang salik
Kontrolin ang sariling pitik
At bigyang linaw ang magandang
hirit.
Huwag bibiguin mga magulang natin
Huwag paaalipin sa maling simulain;
Bagkos pagtuunang pansin din,
Maliwanag na bukas ang tatahakin.
Nariyan si KASAMAAN,laging kumakaway
Kayo ba’y magpapadala sa simbuyo ng
buhay?
O mga kapatid “HUWAG” sana ang idampi
Nang ang buhay mo’y huwad ialay sa pisngi.
Sa pisngi ni inay,mga magulang mo’t
sinuman
Sila ang sandigan ngayon at kailanman;
Laging pahalagahan,bigyan ng katuturan,
Mga payong minsa’y masalimoot ngunit
hindi nababansot!
Lumingon ka sa nakaraan
Ano ba ang iyong natututunan?
Tumayo ka sa kasalukuyan
Mayroon ka bang patutunguhan?
Naway pagtiyagaan abutin ang bukas
Nasa kandungan na ang bait at lakas;
Wagas na ikumpas ang batong-hiyas,
Ikukumpara mo ang noon at bukas.
Huwag namang “DING” ang bato
Ang syang sasaluhin mo ;
Kundi ang bato na nakapangalan sa iyo,
Pakatatagin at huhulmahin mo ng todo.
Aking ihabilin mga madlang katototo ko
Kung sino ka man noon,ikaw pa rin ba
ngayon?
Sagutin mo nang tumpak,
Layon… ay… huwag tayong mapahamak!
WRITER:
MYRNA C. ROMEZ
CLUSTER COACH