Konflikti shumë shekullor Turqi-Greqi për ishullin e Qipros.

Turqia, Greqia dhe Qipro janë përfshirë në një konflikt që po përshkallëzohet duke
përdorur edhe anijet ushtarake.
Ashtu si në shumë mosmarrëveshje globale, vendet në fjalë kanë konflikte me njëra-
tjetrën për qasjen në burimet natyrore, përkatësisht depozitat e mundshme të gazit dhe
të naftës në detin e Mesdheut.
Tensionet në Mesdheun Lindor nuk janë asgjë e re, pasi aleatët e NATO-s dhe fqinjët
si Greqia dhe Turqia janë në prag të luftës për një sërë çështjesh që nga vitet 1970
Konkurrenca për të drejtat e eksplorimit në  rajon, për rezervat e naftës dhe gazit është
mosmarrëveshja e fundit mes dy vendeve.
Por, çfarë ka ndodhur?
Turqia dërgoi në fillim një anije eksplorimi në Mesdhe në maj të vitit 2019 ku realizoi
testime sizmike dhe shpime eksploruese jashtë bregdetit verior të Qipros.
Si përgjigje ndaj këtij veprimi, BE sanksionoi Turqinë në korrik të vitit 2019, duke
zvogëluar ndihmën financiare për vendin gjatë vitit 2020 me 145.8 milionë euro,
shkruan abcnews.al
BE-ja ka vazhduar të tregojë “solidaritet të fortë” me Greqinë dhe Qipron, duke
paralajmëruar vazhdimisht Turqinë që të reduktonte aktivitetet e eksplorimit gjatë vitit
të kaluar.
Ndërkohë, ministria e jashtme e Turqisë lëshoi një deklaratë në atë kohë duke thënë se
sanksionet e BE-së “në asnjë mënyrë nuk do të ndikojnë në vendosmërinë e Turqisë
për të vazhduar aktivitetet e saj në Mesdheun Lindor”, shkruan abcnews.al
Ndërkohë në qershor, ministri i Jashtëm i Greqisë, Nikos Dendias, pas një takimi me
Përfaqësuesin e BE-së për Punët e Jashtme, Josep Borrell, dënoi veprimet e Turqinë.
Nga fundi i muajit gushtit, Greqia dhe Turqia kanë vendosur anijet e tyre ushtarake në
Mesdhe duke kryer ushtrime luftarake konkurruese në detin midis Kretës dhe Qipros.
Në përgjigje të konfliktit  Greqia  njoftoi në 26 gusht se do të zgjerojë ujërat e saj
territoriale nga 6 milje detare në 12 milje detare, shkruan abcnews.al
Ministri i jashtëm gjerman Heiko Maas paralajmëroi të dy vendet se ato ishin “duke
luajtur me zjarrin, dhe çdo shkëndijë  sado e vogël  mund të çojë në një katastrofë”.
Historikisht, marrëdhëniet midis Greqisë dhe Turqisë kanë qenë të tensionuara  dhe
kanë qenë të përqendruara kryesisht te Qipro.
Turqia e njeh Qipron,  si Republika Turke e Qipros Veriore.
Kombet e Bashkuara e njohin atë si një “territor të Republikës së Qipros që aktualisht
është nën qeverisjen turke”. Qipro dhe Turqia i kanë ndërprerë marrëdhëniet
diplomatike zyrtare që nga viti 1974.
Si qëndron e vërteta e gazit?
Mosmarrëveshja ka hapur plagë të vjetra sepse zona ku Turqia fillimisht dërgoi anije
përfshin ujërat e brigjeve veriore të ishullit. Qiproja dhe BE e konsiderojnë veriun
pjesë të Republikës së Qipros dhe ujërat që e rrethojnë,  pjesë të Zonës Ekskluzive
Ekonomike (EEZ) që do të thotë se vendet e BE-së kanë të drejtën ekskluzive të
peshkimit, stërvitjes dhe kryerjes së aktiviteteve të tjera ekonomike.
Por ndërsa Turqia njeh Qipron Veriore si të pavarur, Ankaraja ka deklaruar  se ka të
gjithë të drejtat për të eksploruar në ujërat e Mesdheut.  Në maj 2019, në kohën kur
filluan mosmarrëveshjet, ministri turk i Energjisë, Fatih Donmez, tha: “Turqia do të
vazhdojë operacionet e saj.” Ai shtoi se marrëveshjet e njëanshme të bëra midis
Qipros dhe vendeve të rajonit që u përpoqën të “vidhnin” të drejtat e Turqisë dhe
qipriotëve turq nuk kishin “asnjë vlefshmëri ligjore”.
Deri në gusht të vitit 2020, qëllimi i operacioneve shpuese eksploruese të Turqisë u
zgjerua duke përfshirë ujërat në brigjet e jugut të Qipros dhe një zonë më të madhe
deti në Mesdheun Lindor midis Qipros dhe Greqisë. Greqia pretendon se kjo zonë
është mbi kufirin e saj kontinental dhe në këtë mënyrë ka të drejta ekskluzive për çdo
depozitë të mundshme të gazit dhe naftës, shkruan abcnews.al
“Fryma osmane”
Gara e energjisë mund të interpretohet si një aspekt tjetër i përpjekjes së presidentit
turk Erdogan për të zgjeruar ndikimin e Turqisë përtej kufijve të saj. Madje  kjo ka
bërë që disa komentues të deklarojnë  se Erdogan ka përqafuar “frymën osmane”.
Gjatë fushatave elektorale të kaluara, Partia për Drejtësi dhe Zhvillim (AKP) e
Erdogan ka përdorur madje parulla të tilla si “pasardhës i osmanëve” për të përshkruar
mbështetësit dhe vetë presidentin.