Nagtapos siya ng elementarya mula sa Mababang

Paaralan ng Lubao at ng sekondarya mula sa Mataas na

Paaralan ng Pampanga. Nagtapos siya ng kolehiyo mula
sama University of Sto.Tomas. Nagkamit siya ng degri sa
larangan ng Abogasya. Nagkamit din siya ng pagka-
Doktor ng Batas na Sibil at Doktor ng Ekonomiya.
Una siyang nagtrabaho bilang abogado para sa isang
tanggapang Amerikano. Nahalal siya sa Kongreso noong
1949 at sa muli noong 1953. Siya ang may-akda ng Batas
ng Kalusugang Rural (Rural Health Law) at ng Batas
hinggil sa Naangkop na Mababang Sahod (Minimum
Wage Law). Nanguna rin siya sa delegasyong para sa
Tratado ng Mutwal na Depensa ng Estados Unidos at
Republika ng Pilipinas (US-RP Mutual Defense Treaty).
Nahalal siya bilang Pangalawang Pangulo noong 1957 at
naging Pangulo noong 1961. Inilunsad niya ang Kodigong
Pangrepormang Panlupang Pansakahan (Agricultural
Land Reform Code) at nilinis ang katiwalian sa
pamahalaan. Limang taon siyang nagkaroon ng
kaugnayan sa Programang Sosyo-Ekonomiko para sa
pagkontrol ng pangangalakal sa ibang bansa. Kilala rin
siya sa pagkakaroon ng nasyonalisasyon ng pagtitingi
(retail) at dahil sa Panukalang Batas na Pangrepormang
Panglupa. Bilang dagdag, kabilang din sa kaniyang mga
nagawa ang pagpapakalat ng Pambansang Wika, ang
pagbabago ng petsa ng Araw ng Kalayaan mula Hulyo 4
na naging Hunyo 12, ang pag-aangkin sa Sabah (opisyal
na iniharap noong 22 Hunyo 1962), at sa pagbubuo ng
Maphilindo sa Kasunduang Maynila.
Sa eleksiyon ng 1963, maraming nanalong kandidato
mula sa Partidong Liberal at naging pangulo ng Senado si
Ferdinand E. Marcos, isa ring Liberal katulad ni
Macapagal. Subalit nagkaroon ng hidwaan sina Marcos at
Macapagal. Humiwalay sa Partido Liberal si Marcos at
ginawa siyang kandidato ng Partido Nasyonalista sa
pagkapangulo sa halalan ng 1965. Tinalo ni Marcos si
Macapagal sa halalang iyon. Humalili siya bilang pangulo
ng Kumbensiyong Konstitusyonal noong 1971.
Namatay siya dahil sa atake sa puso, pneumonia, at sakit
sa bato, sa Sentrong Pangkalusugan ng Makati (Makati
Medical Center) sa Lungsod ng Makati, noong 21 Abril
1997, sa edad na 86. Inilibing siya sa Libingan ng mga
Bayani sa Taguig, Maynila.
Topnotcher siyá sa bar noong 1936. Nagtrabaho
siyáng abogado hanggang sumiklab ang
Ikalawang Digmaang Pandaigdig. Noong 1949,
nagwagi siyáng representante ng Pampanga sa
tiket ng Partido Liberal. Muli siyáng nagwagi
noong 1953 kahit Partido Nacionalista ni
Pangulong Magsaysay ang mayorya. Tumakbo
siyáng senador noong 1955 ngunit natálo.
Walang nanalong Liberal na senador sa naturang
halalan ngunit nakuha niya ang pinakaraming
boto sa tiket ng Liberal. Sa halalang 1957,
ikinandidato siyáng pangalawang-pangulo ng
Liberal at katiket ni Jose Yulo. Natálo si Yulo kay
Garcia, ngunit nanalo si Macapagal kay Jose
Laurel Jr. ng Nacionalista. Pinaghandaan niya
ang eleksiyong 1961 at nagwagi siyá kay
Pangulong Garcia. Ngunit naging malaking sakit
ng ulo niya ang pangyayaring tig-12 ang
Nacionalista at ang Liberal sa Senado. Natálo
siyá sa eleksiyong 1965. Hulíng gawain niya ang
1971 Kumbensiyong Konstitusyonal. Pinalitan
niya si Pangulong Garcia bilang pangulo ng
kumbensiyon hanggang 1972. Nagsulat siyá ng
libro nang magretiro. Isa ang Democracy in the
Philippines (1976) na isang pagtutol sa
diktadura. Namatay siyá noong 21 Abril 1997
Nagwaging pangulo ng Republika ng Filipinas
noong halalang 1961 si Diosdado P.
Macapagal (Di·yos·dá·do Pi Ma·ka·pa·gál), isang
anak-mahirap na tulad ni Pangulong Magsaysay
kayâ tinaguriang “Poor Boy from Lubao.” Tulad
ni Pangulong Garcia, isa rin siyáng mahusay na
makata sa Pampanggo. Ngunit isa rin siyáng
abogado at matagal naglingkod sa pamahalaan.
Sa pa- nahon niya inilipat ang Araw ng Kalayaan
mula Hulyo 4 tungo sa Hunyo 12. Ama din siyá
ng Agricultural Land Reform Law.
Isinilang si Macapagal sa San Nicolas, Lubao,
Pampanga noong 28 Setyembre 1910 sa
magsasakang si Urbano Macapagal at anak  ng 
kasamáng si Romana Pangan. Nagtapos siya ng
Associate in Arts sa Unibersidad ng Pilipinas at
ng abogasya sa Unibersidad ng Santo Tomas.
Unang asawa niya si Purita de la Rosa, kapatid
ng bantog na artistang si Rogelio de la Rosa, at
dalawa ang naging anak nila, sina Maria Cielo at
Arturo. Muli siyáng nagpakasal kay Evangelina
Macaraeg ng Pangasinan at naging anak sina
Maria Gloria na napangasawa ni Atty. Jose
Miguel Arroyo y Tuazon at naging pangulo din
ng Filipinas, at si Diosdado Jr.
Tinagurian si Diosdado Macapagal
bilang "Batang Mahirap mula sa
Lubao" sapagkat anak siya ng isang
mahirap na magsasaka. Isinilang siya
sa San Nicolas, Lubao, Pampanga
noong 28 Setyembre 1910 kina
Urbano Macapagal at Romana
Pangan. Tumira siya sa isang
tahanan at pumailalim sa
pangangalaga ni Don Honorio
Ventura hanggang magtapos ng
pagka-Doktor sa mga Batas mula sa
Pamantasan ng Santo Tomas noong
1936 at pumasok sa politika. Bayaw
siya ni Rogelio de la Rosa,
embahador ng Pilipinas sa Cambo at
siya ay presidente.
Diosdado Pangan Macapagal (28 Setyembre
1910 – 21 Abril 1997) ay ang ika-9
na Pangulo ng Republika ng Pilipinas (30
Disyembre 1961-30 Disyembre 1965) na
makikita sa dalawandaang piso na isyu
ng Bangko Sentral ng Pilipinas. Siya ay ama
ni Gloria Macapagal-Arroyo na naging pangulo
rin sa Pilipinas. Inilunsad niya agad ang
programa sa dekontrol.Ibig sabihin, wala nang
limitasyon sa importasyon at palitan ng piso sa
dolyar. Bilang pag-alinsunod sa kahilingan ni
Macapagal, ang Kodigo ng Repormang
Panlupa, ay ipinasa ng Kongreso. Ito ay
nilagdaan ni Macapagal noong 8 Agosto 1963
upang maging ganap na batas. Sa ilalim ng
Administrasyon ni Macapagal ay nalipat ang
pagdiriwang ng Araw ng Kalayaan sa Hunyo 12
sa halip Hulyo 4, tinawag na lamang na Araw
ng Pagkakaibigan ng mga Pilipino at Amerikano
ang 4 Hulyo 1946.