Ang Crush kong Guro

ni Laurel Joshua Dauz

Ako ay nakaupo sa isang sulok ng apat na kwadradong silid. Nakakabagot ang

mga oras na iyon dahil wala pa ang aming guro sa Panitikan. Maingay ang paligid at
lahat ay may kanya-kanyang ginagawa; may mga nagtatawanan, chismisan at
kuwentuhan. Habang naghihintay sa mga oras na iyon ang aking isip ay naglakbay sa
isang lugar na kay payapa, maraming mga hayop, halaman at sa di kalayuan ay may
naglalakihang kabundukan. Tila ba’y isang paraiso ang aking napuntahan. Makikita rin
ang mga naggagandahang bulaklak at maririnig ang mga ibon na nagkakatahan. Sa
pagtapak ko sa isang batis ako ay biglang napadpad sa isang dalampasigan,
maligamgam ang tubig at malamig ang hangin na dumadampi sa aking balat.
Magdadapit-hapon na, habang binabaybay ko ang dalampasigan, may mga batang
masayang naliligo sa saliw ng alon ng dagat at mayroon ding isang pamilyang
nagsasalusalo sa di kalayuan. Lumakad lang ako ng lumakad kung saan man ako
dalhin ng aking mga makakating paa hanggang sa nakarating ako sa isang bahay na
napakaraming pagkain, pera, mga gintong kubyertos at may takaw pansin sa aking mga
mata, napakaganda niya, mahaba ang buhok, kayumanggi ang balat, mapungay ang
mga mata na hugis almendras, at ang kanyang mapupulang labing nang-aaya. Masaya
ako sa mga oras na iyon hanggang sa may tumapik sa aking balikat. “Nakatulog ka na
naman sa aking klase” pasigaw na sabi ni Ginang Rapacon. Nagulat ako ng nasa
harapan na pala ako ng crush kong guro. Hindi ko namalayan na nakaidlip na pala ako
sa mga oras na iyon at sobrang nakakahiya dahil nagtatawanan na pala ang aking mga
kaklase’t guro.