1 

Uvod u grčki jezik  

Narječja 
-  grčki jezik je srodan s jezikom Inda, Armenaca, Italaca, Kelta, Germana, baltičkih naroda i Slavena 
-  tri su glavna dijalekta 
•   dorski – govorili su ga Dorani na Peloponezu, Kreti i Magni Graeciji – Pindar, Teokrit i korske pjesme tragedija 
•   eolski – govorili su ga Eoljani u Maloj Aziji, Tesaliji, Beotiji i na Lezbu – Alkej i Sapfa 
•    jonski – govorili su ga Jonjani u Maloj Aziji, Atici i na nekim otocima Egejskog mora – jezik prvih knjiga 
o  dva vida 
starojonski ili epski - Homer 
 

novojonski ili samo jonski – elementi starojonskog + eolizmi i aticizmi - Herodot, Hipokrat 
 

-  atički dijalekt 
•   ogranak jonskog 
•   njime su pisali Eshil, Sofoklo, Euripid, Aristofan, Tukidid i Ksenofont, Platon, Demosten 
•   od zlatnog doba Atene, kad se kaže grčki, misli se na atički 
-  koine 
•   ἡ κοινὴ διάλεκτος - opći grčki dijalekt 

•   nastao za vrijeme Makedonskih ekspanzija 

•   širi se van Grčke – međunarodni jezik Istoka i Zapada 
-  između atičkog i koinea pišu 
•   Aristotel 
•   Polibije, Plutarh, Arijan, Dion Kasije 
•   Strabon, Dionizije Halikarnašanin i Lukijan 

Glasovi  

Slogovi  
-  dužina sloga 
  slog je dug ako je nakon njega dva ili više suglasnika ili sastavljen suglasnik (ξ ,ζ , ψ, φ, χ 
o   ) 

Naglasci  
-  proklitike 
  članovi – ὁ, ἡ, οἱ, αἱ 
o

  prijedlozi – ἐν, ἐκ, ἐξ , εἰς, ὡς 
o

  veznici – εἰ, ὡς 
o

  negacija - οὐ, οὐκ, οὐχ   kad je na kraju rečenice je naglašena 

o

-  enklitike 
  neodređena zamjenica - τὶς, τὶ 
o

  neke osobne zamjenice - μοῦ, μοῖ 

o   , μέ; σοῦ, σοῖ , σέ; οὗ, οἷ , ἕ  

  indikativ prezenta glagola εἰμί  i φημί u svim dvosložnim oblicima

o

  neodređeni prilozi – πού (negdje), ποί (nekamo), πώς i πῄ (nekako), ποθέν (odnekud), ποτέ (nekad) 

o

  čestice – γέ, -τέ (i) , τοί (doista), νύν (dakle), πέρ (veoma), πώ (još), δε (kad znači smjer ili kad je pokazni dodatak) 

o

-  kako se naslanjaju enklitike 

  oksitona + enklitika  riječ normalno ostaje, enklitika gubi naglasak 
o

Roko Rumora
Klasična gimnazija Zagreb - 2007/2008.
 

2 

o  perispomena + enklitika  riječ normalno ostaje, enklitika gubi naglasak 

o  paroksitona + jednosložna enklitika  riječ normalno ostaje, enklitika gubi naglasak 
o  paroksitona + dvosložna enklitika  riječ normalno ostaje, enklitika zadržava naglasak 
o  proparoksitona + enklitika  riječ normalno ostaje, ali dobiva akut na prvi od kraja 
o  properispomena + enklitika  riječ normalno ostaje, ali dobiva akut na prvi od kraja 
o  proklitika + enklitika  proklitika dobiva akut 
o  iza elizije  enklitika zadržava naglasak

 Zakonitosti glasova 
-  podjela samoglasnika prema kvantiteti 
o  kratki – ε, ο 
o  dugi – η, ω 
o  kratki i dugi –α, ι, υ 
-  podjela samoglasnika prema kvaliteti 
o  tvrdi – α,ε, η, ο, ω 
o  meki – ι, υ 
-  podjela suglasnika 
o  guturali – k, g, h 
o  labijali – p, b, f  
o  zudni – t, d, th 
o  likvide – l,r 
o  nazali – m, n, g 
o  spiranti – hak, s
o  aspirate – h, f, th 
o  mutae – guturali, labijali i dentali 

Stezanje
-  stezanje istih samoglasnika 
o  ako se stežu dva glasa jednaka po kakvoći, nastaje taj isti, ali dug (αᾱ>ᾱ, εη>η, οω>ὦ 
o  εε>ει, οο>οὐ 
-  stezanje različitih samoglasnika 
o  o-glas je jači od a-glasa i e-glasa
o  pri stezanju a-glasa i e-glasa, jači je onaj lijeviji 
o  εο>ου, οε>ου 
o  ako je bio naglašen prvi, steže se u cirkumfleks, a ako drugi, u akut 

Prijevoj
-  ima šest stupnjeva
-  primjer s kratkim e-redom (po samoglasniku u punini)
o  punina (P) – πατέρ-ες 
  punina o (P ) – προ-πάτορ-ες 
o
o

o  duljina (D) - πατήρ 

  duljina o (D ) – προ-πάτωρ 
o
o

o  praznina (Pr) – πατρ-ός 

o  slabina (S) – φᾰ -μέν (φᾱ -μι >φή -μί)
-  redovi 
o  kratki a-red 
Roko Rumora
Klasična gimnazija Zagreb - 2007/2008.
 

3 

  P – ἄγω 
 
o
P  – ὄγμος 
 
o
D  - ἀγωγή 
o   dugi a-red –
  P – φᾱμί 
 
o
P  – φωνή 
  S – φᾰμέν 
o   dugi e-red
  P – τίθημι  
 
o
P  – θωμός 
  S – θατός 
o   kratki e-red 
o   kratki o-red
o   dugi o-red

Naknadno produlji vanje

-  produljivanje koje dolazi kao naknada za ispale suglasnike 
-  ᾰ, ῐ , ῠ > ᾱ, ῑ , ῡ (πᾰντς – πᾶς, ἐκρῐνσα  – ἔκρῑνα) 
-  ε > ει (ἐσμι  – ἐιμί) 
-  ο > οὐ (διδοντς – διδούς) 
-  kada dolazi do naknadnog produljivanja 
o   ντ  pred σ  ispada (sigmatska tvorba ντ  osnova) 
o   νδ  pred σ  ispada 
o   νθ  pred σ  ispada 

Metateza kvanti tete

-  zamjena duljine kod samoglasnika 
-  nastaje kada iza ete slijede omikron i kratko alfa 
o   ηο > εω   βασιλῆ-ος > βασιλέ
  -ως 

o   ηᾰ > εᾱ   βασιλῆ-ᾰ > βασιλέ
  -ᾱ 

 Asi mi lac ij a muta

-  promjene se događaju jer ispred dentala smije bit gutural/labijal koji je isti po vrsti 
-  ispred τ će
o   γ  i χ  postati κ   (λεγω – λεγ -τος – λεκτος) 
o    β i φ postati π  (τριβω – τετριβ -ται – τετριπται)

-  ispred δ  će
o   κ i χ  postati γ   (οκτω – οκ-δοος – ογδοος)

o   π i φ postati β 
-  ispred θ  će
o   κ i γ  postati χ 
     (λεγω – λεγ -θηναι – λεχθηναι) 
o   π i β postati φ  (τυπτω – τυπ-θηναι – τυφθηναι) 

Disimilacija dentala
-  između dva dentala razvija se sigma, a prvi dental ispada 
o   ἀνυτ -τος > ανυστος 
o   οἰδ -θα > οισθα 
o   πειθ -θηναι > πεισθηναι 

Roko Rumora
Klasična gimnazija Zagreb - 2007/2008.
 

4 

Promjene muta pred μ 

-  guturali prelaze u γ  (πεπλεκ -μαι > πεπλεγμαι) 
-  labijali prelaze u μ (οπ -ματα > ομματα) 
-  dentali prelaze u σ  (ιδ  -μεν > ισμεν)

Promjene muta pred sigmom

-  guturali prelaze u ξ  (αγω - ακσω – αξω)
-  labijali prelaze u ψ (τριβω - τριπσω – τριψω )
-  dentali prelaze u σσ , pa u σ  (ποδσι - ποσσι (hom.) – ποσι) 

Zakon o d isimilaciji aspirata 

-  ako dvije aspirate slijede jedna za drugom, prva se gubi 
o   θιθημι - τίθημι  
o   φεφυκα - πέφυκα 
o   ἕχω - ἔχω (! ἕξω) 
-   jednako se objašnjavaju i ovi oblici 
o   θρίξ - τριχός 
o   θρέψω  – τρέφω 
o   θάττων - ταχύς 
-  ponekad je djelovanje zakona spriječeno analogijom 
o    χέω – ἐχύθην (ne ἐκύθην)
-  kod imperativa slabog pasivnog aorista ostala je prva aspirata da bi se sačuvala karakteristika tog aorista 
o   σωθητι , a ne σωτηθι  (od orig. σωθηθι )

Vezanje sugl asnika za glas j

-  κϳ, χϳ > ττ (σσ ) 
o   φυλακ- ϳω - φυλάττω 
o   ἐλαχ - ϳων - ἐλάττων 
-  γϳ, δϳ > ζ  
o   ἁρπαγ - ϳω - ἁρπάζω 
o   ἐλπιδ - ϳω - ἐλπίζω 
-  τϳ, θϳ > σ  
o   παντ - ϳα - πᾶσα 
o   φεροντ - ϳα - φέρουσα 
-   λϳ > λλ 
o   ἀλ- ϳος - ἄλλος 
o   ἁλ- ϳομαι - ἅλλομαι 
-  νϳ, ρϳ (-ανϳ-, -αρϳ-, -ονϳ-, -ορϳ-) > αιν, αιρ, οιν, οιρ 
o   epenteza ili diozmoza - ϳ omekšava suglasnik koji je pred njim pa prelazi u pređašnji slog i čini diftong 
o   φαν- ϳω – φαίνω 
o    μελαν- ϳα - μέλαινα 
o   κορ- ϳανος – κοίρανος 
-  iza ostalih samoglasnika, ϳ se asimilirao suglasniku iza kojeg je, a onda je jedan od ta dva ispao uz naknadno produljivanje 
o   φθερ- ϳω > φθέρρω  > φθείρω 
o   κρῐν- ϳω > κρίννω > νω 

Promjene glasa pred mutama, likvi dama i sigmo m

-  kad se ν nađe pred dentalom, (p)ostaje nazal ν 
-  kad se nađe pred guturalom, postane guturalni nazal γ   συν-καλω > συγκαλῶ 
-  kad se nađe pred labijalom, postane nazal μ  ἐν-πειρος > ἔμπειρος 
-  kad se nađe pred likvidom, izjednačuje s  συνλεγω > συλλέγω 
Roko Rumora
Klasična gimnazija Zagreb - 2007/2008.
 

5 

-  kad se nađe pred sigmom, gubi se  δαιμον-σι > δαίμοσι 

 Asi bi lac ij a
-  glas τ  postaje u jonskoatičkom pred ι često σ  
  πλουτος - πλουτιος > πλούσιος 
o

  legu-nt – λεγο-ντι > λέγουσι 
o

-  ali poslije sigme ostaje τι (ἐσ -τί)

Promjene sigme 
-  na početku riječi pred vokalom prelazi u spiritus asper 
  septem - ἑπτά 
o

  σισταμι (sisto) - ἵστημι  

o

  συσ  (sus) - ὕς 
o

-  u sredini riječi među vokalima se gubi 

  γενεσος - γενεος - γενους 
o

   λεγεσαι - λεγεαι - λεγῃ 

o

-  između dva konsonanta se također gubi 

  γεγραφσθαι – γεγραφθαι 
o

Hijat ili zijev

-  kad su dva vokala jedan kraj drugog ili jedna riječ završava vokalom a druga vokalom počinje 
-  načini ukidanja 
  Kraza – (κρᾶσις - stapanje) – krajnji vokal jedne i početni druge riječi se stapaju u jedan dugi 
o

  označava se sa koronidom (κορωνις) tj. kovrčicom – kao slabi hak iznad stegnutog sloga 
  Elizija – (elido,3 – izbijanje) – izbacivanje kratkog vokala prve riječi, označuje se apostrofom 
o

  iznimka – ako je na kraju prve riječi υ nikad se ne izbija, kao ni ι u μέχρι, ἄχρι, ὅτι, τὶ, τί ili o u πρὸ 
  Afereza – (ἀφαίρεσις – uklanjanje) – elisio inversa – izbijanje početnog vokala 2. riječi 
o

  Sinalefa – (συναλείφω – spajanje) – spajanje 2 duga vokala da bi se zadržao izgovor, vrijedi kao 1 slog 
o

  Siniceza – (συνίζω – zajedno sjedim) – spajanje kratkog V (obično ε) s dugim V u diftong [jo] – vrijedi kao 1 dugi V 
o

  Hifereza – (ὑφαίρεσις – oduzimanje) – kratki vokal pred dugim ispada 

o

  Apokopa – (ἀποκοπή - odsijecanje) ispadanje krajnjeg kratkog V ispred kons., osobito ispred κατὰ, παρὰ, ἀνὰ 

o

  Sinkopa – (συνκόπτω – zajedno zbiti) istiskivanje vokala između 2 konsonanta 

o

  Tmeza – (τμῆσις – rez) rastavljanje riječi na sastavne dijelove (odvajanje prijedloga od glagola, npr.)

o

-  pokretljivo ni - ν ἐφελκυστικόν –  javlja se kad je nastavak na ε ili ῐ  

  ni ostaje ispred samoglasnika ili pred interpunkcijom 
o

  slično je sa negacijom οὐ 

o

  οὐκ pred vokalima (οὐκ αὐτός) 

  οὐχ  pred spiritusom asperom (οὐχ οὕτος)

Deklinacija imenica i pridjeva  

Deklinacija riječi
-  razlikujemo osnovu/nastavak i korijen/svršetak 
  osnova φιλο-, nastavak -ς 
o

  korijen φιλ-, nastavak –ος 
o

-  dual – ima samo dva padeža (NA i GD) 

-  rod imenice 
  muški rod – imena muškaraca, rijeka, vjetrova i mjeseci 
o

Roko Rumora
Klasična gimnazija Zagreb - 2007/2008.
 

6 

o   ženski rod – imena žena, stabala, zemalja, otoka, gradova i apstraktnih imenica 
o   srednji rod – najviše deminutivi 
-  s obzirom na posljednji glas osnove, grči razlikuje dvije deklinacije 
o   vokalsku deklinaciju i 
o   konsonantsku deklinaciju 

O-deklinacija 
ὁ ἑταῖρος  τὸ ἔργον 

N  ὁ ἑταῖρο-ς  τὸ  ἔργο-ν 

G  τοῦ  ἑταίρου  τοῦ  ἔργου 

D  τῷ  ἑταίρῳ  τῷ  ἔργῳ 

A  τὸν  ἑταῖρο -ν  τὸ  ἔργο-ν 

V  ὦ  ἑταῖρε ὦ  ἔργο-ν 

n  οἱ  ἑταῖροι  τὰ  ἔργα 

g  τῶν  ἑταίρων  τῶν  ἔργων  

d  τοῖς ἑταίροις  τοῖς ἔργοις 

a τοὺς  ἑταίρους  τὰ  ἔργα 

v  ὦ  ἑταῖροι  ὦ  ἔργα 

-  po o-deklinaciji dekliniraju se riječi kojima osnova završava na o, a to su uglavnom riječi muškog i srednjeg roda 
-  ženskog su roda one o-osnove koje označavaju žene, stabla, zemlje, otoke i gradove 
o   ἡ βίβλος (knjiga), ἡ ὁδός (put), ἡ νόσος (bolest), ἡ τάφρος ( jarak), ἡ ψῆφος (kamenčić)
-  u vokativu je nastavak čista osnova u prijevojnoj punini (P) 
-  u Homera je G.sg. -οιο , a D.pl. –οισι(ν) 

 A-deklinacija 
Ženske riječi 
ᾱ  ᾰ 

pur. imp. pur. imp.

N  ἡ  θεά  τιμή  σφαῖρᾰ  θάλαττᾰ 

G  τῆς  θεᾶς  τιμῆς  σφαίρᾱς  θαλάττης 

D  τῇ  θεᾷ  τιμῇ  σφαίρᾳ  θαλάττῃ 

A  τὴν  θεάν  τιμήν σφαῖρᾰν  θάλαττᾰν 

V  ὦ  θεά  τιμή  σφαῖρᾰ  θάλαττᾰ 

n  αἱ  θεαί  τιμαί  σφαῖραι  θάλατται 

g  τῶν  θεῶν  τιμῶν  σφαιρῶν  θαλαττῶν 

d ταῖς  θεαῖς  τιμαῖς  σφαίραις  θαλάτταις 

a τὰς  θεάς  τιμάς σφαίρᾱς  θαλάττᾱς 

v  αἱ  θεαί  τιμαί  σφαῖραι  θάλατται 

-  a-deklinaciji pripadaju samo ženske i muške riječi 

-  nastavak za genitiv plurala nastao je stezanjem od –αων 

-  nastavak u genitivu singulara i akuzativu plurala uvijek je dug (ας)

Roko Rumora
Klasična gimnazija Zagreb - 2007/2008.
 

7 

Muške riječi 
-ης  -ᾱς 

N  κριτής   Ἀτρείδης  νεανίᾱς 

G  κριτοῦ  Ἀτρείδου  νεανίου 

D  κριτῇ  Ἀτρείδῃ  νεανίᾳ 

A  κριτήν   Ἀτρείδην  νεανίᾱν 

V  Ἀτρείδη  νεανίᾱ 

-  razlike u deklinaciji muških riječi 

o   nom.sg. ima ς 
o   gen. sg. ima nastavak –ου 
o   vok. sg. nije isti nominativu 
  imenice na -της i imena naroda na -ης imaju nastavak ᾰ (πολῖτᾰ, , Πέρσᾰ , δέσποτᾰ ) 
  imenice na -ᾱς imaju nastavak ᾱ 
-  mnoga dorska i tuđa vlastita imena imaju nastavak -ᾱς, umjesto na -ης 
o   ona u G.sg. imaju nastavak –ā (Λεωνίδας, Λεωνίδᾱ)
-  genitiv singulara je kod Homera -αο (Ἀτρείδᾱο)

Pridjevi vokalske deklinacije 

-  ženski rod pridjeva je uvijek dugo alfa – purum (ᾱ) ili impurum (η)
o   u NG.pl. se naglasak povodi za muškim rodom (δίκαιαι, δικαίων, a ne δικαῖαι, δικαιῶν) 
-  složeni pridjevi imaju samo 2 završetka – mf i n 
-  neki jednostavni pridjevi također imaju samo dva završetka 
o   ἥμερος  - pitom 
o   ἥσυχος - miran 
-  neki imaju i 2 i 3 završetka 
o    βέβαιος - stalan 
o   ἔρημος  - pust  

o    χρήσιμος – koristan 

Ostale vrste vokalske deklinacije 

Stegnuta vokalska

ὁ πλο-ο  ἁπλο-ος, ἁπλο-α, ἁπλο-ον  τὸ ὀστε-ο  ἀργυρε-ος, ἀργυρε-α, ἀργυρε-ον 

N  πλοῦς  ἁπλοῦς ἁπλῆ  ἁπλοῦν  ὀστοῦν  ἀργυροῦς  ἀργυρᾶ  ἀργυροῦς 

G  πλοῦ  ἁπλοῦ ἁπλῆς  ἁπλοῦ  ὀστοῦ  ἀργυροῦ  ἀργυρᾶς  ἀργυροῦ 

D  πλῷ  ἁπλῷ  ἁπλῇ  ἁπλῷ  ὀστῷ  ἀργυρῷ  ἀργυρᾷ  ἀργυρῷ 

A  πλοῦν  ἁπλοῦν ἁπλῆν  ἁπλοῦν  ὀστοῦν  ἀργυροῦν  ἀργυρᾶν  ἀργυροῦν 

V  πλοῦς  ἁπλοῦς ἁπλῆ  ἁπλοῦν  ὀστοῦν  ἀργυροῦς  ἀργυρᾶ  ἀργυροῦς 

n  πλοῖ   ˘  ἁπλοῖ   ἁπλαῖ   ἁπλᾶ !! ὀστᾶ !! ἀργυροῖ   ἀργυραῖ   ἀργυρᾶ 

g  πλῶν  ἁπλῶν  ἁπλῶν  ἁπλων  ὀστῶν  ἀργυρῶν  ἀργυρῶν  ἀργυρῶν 

d  πλοῖς  ἁπλοῖς  ἁπλαῖς  ἁπλοις  ὀστοῖς  ἀργυροῖς  ἀργυραῖς  ἀργυροῖς 

a πλοῦς  ἁπλοῦς  ἁπλᾶς  ἁπλᾶ !! ὀστᾶ !! ἀργυροῦς  ἀργυρᾶς  ἀργυρᾶ 

v  πλοῖ   ˘  ἁπλοῖ   ἁπλαῖ   ἁπλᾶ !! ὀστᾶ !! ἀργυροῖ   ἀργυραῖ   ἀργυρᾶ 

-  vrste 
o   imenice iz druge deklinacije i pridjevi iz prve i druge  + ο /ε 
Roko Rumora
Klasična gimnazija Zagreb - 2007/2008.
 

8 

 
o neke imenice iz prve deklinacije 
  ἡ γῆ 
  Ἑρμῆς, Ἑρμοῦ, Ἑρμῇ, Ἑρμῆν, Ἑρμῆ 
-  pravila stezanja 
 
o ά+ᾱ>ᾶ  έ+ᾱ>ῆ (ako je ispred e ro, onda ᾶ)  έ /ό+ο>οῦ 
 
o pred ostalim vokalima i diftonzima se a,e,o gube 

-  napomene 
 
o nav srednjeg roda kod kojeg steže εα /οα (a ispred nije r) ne steže se u η /ω nego u α zbog analogije s normalnom dekl.
 
o nv muškog roda na oi je i dalje kratak iako je nastalo stezanjem od οοι 

Atička deklinacija
-  naglasak se nigdje ne mijenja 
-  Akuzativ singulara ponekad je čista ω (Μίνως, Μίνω) (ἕως, ἕω) 
ἵλεως, ἵλεων  ὁ νεώς 

N  ἵλεως  ἵλεων  νεώς 

G  ἵλεω  νεώ 

D  ἵλεῳ  νεῴ 

A  ἵλεων  ἵλεω  νεών 

n  ἵλεῳ  ἵλεα  νεῴ 

g  ἵλεων  νεών 

d  ἵλεῳς  νεῴς 

a  ἵλεως  ἵλεα  νεώς 

Općenito o konsonantskoj deklinaciji  

-  podjela 

konsonantske vokalske
1.  guturalne  1.   ι/ε 
2.  labijalne  2.  υ /ε 
3.  dentalne  3.  υ 
4.  ευ 
4.  nazalne  5.  οι 
5.  likvidne  6.  iznimke 
6.  sigmatske 

ἡ θριξ   ἡ γυνή 

N  θρίξ   γυνή 

G  τριχός  γυναικός 

D  τριχί  γυναικί 

A  τρίχα  γυναῖκα 

V  θρίξ   γύναι 

n  τρίχες   γυναῖκες 

g  τριχῶν   γυναικῶν 

d  θριξί(ν)  γυναιξί(ν) 

a τρίχας  γυναῖκας 

Roko Rumora
Klasična gimnazija Zagreb - 2007/2008.
 

9 

v  τρίχες   γυναῖκες 

Guturalne i labijalne osnove 

ο φύλαξ   ὁ Αἰθίοψ  -   jednosložne riječi u GD naglašavaju nastavak 

N  φύλαξ   Αἰθίοψ  o  ako je nastavak dug, naglasak je cirkumfleks 

G  φύλακος  Αἰθίοπος  -  akuzativ plurala završava na kratko as 

-  ovdje spadaju dvije nepravilne imenice 
D  φύιλακι  Αἰθίοπι 
o  θριξ , τριχος, ἡ  NV i d nepravilni 
A  φύλακα  Αἰθίοπα 
o  γυνή, γυναικός,ἡ 
V  φύλαξ   Αἰθίοψ 

n  φύλακες  Αἰθίοπες 

g  φυλάκων  Αἰθιόπων 

d  φύλαξι(ν)  Αἰθίοψι(ν) 

a φύλακας  Αἰθίοπας 

v  φύλακες Αἰθίοπες 

Roko Rumora
Klasična gimnazija Zagreb - 2007/2008.
 

10 

Dentalne osnove 
-  riječ ποῦς, ποδός ima nepravilan nominativ sing (d: ποσίν) 
muški/ženski  srednji  nepravilna 
-  ove riječi mijenjaju osnovu 
ὁ ἐλπίς  τὸ σῶμα  ὁ /ἡ παῖς 
o   γόνυ, γόνατος - koljeno 
N  ἐλπίς  σῶμα  παῖς 
o   δόρυ, δόρατος - koplje 
G  ἐλπίδος  σώματος  παιδός 
o   ὕδωρ, ὕδατος - voda 
D  ἐλπίδι  σώματι   παιδί 
o   οὖς, ὠτός  - uho (g: ὤτων !)
A  ἐλπίδα  σῶμα  παῖδα 
-  sve baritone na ις /υς imaju Ak: ιν /υν, a Vok.  ι/υ 
V  ἐλπίς  σῶμα  παῖ   o   ἔρις > ἔριν, ἔρι 
n  ἐλπίδες  σώματα   παῖδες  o    χάρις > χάριν, χάρι 
g  ἐλπίδων  σωμάτων  παίδων  o   κόρυς > κόρυν, κόρυ 

d  ἐλπίσι(ν)  σῶμασι(ν)  παισί(ν)  -  kao dentalna osnova se deklinira i ptcp.perf.akt. 

a ἐλπίδας  σῶματα   παῖδας  o    λελυκώς, λελυκυῖα, λελυκός 

v  ἐλπίδες  σῶματα   παῖδες  o    λελυκότος, λελυκυίης, λελυκότος 

o    λελυκόσι(ν), λελυκυίαις, λελυκόσι(ν) 

Nazalne osnove 
Osnove na ν 

ὁ Ἕλλην  ὁ ποιμήν  ὁ ἡγεμών  -  većina imenica N tvori asigmatski ali 

εὐδαίμων, εὔδαιμον 
(Ἑλλην)  (ποιμεν)  (ἡγεμον )  o  neke prenose duljinu (Ἕλλην, Ἕλληνος)
N  Ἕλλην  ποιμήν  ἡγεμών   εὐδαίμων  εὔδαιμον  o  neke tvore N sigmatski, ali gube ν ( , δελφῖνος) 

G  Ἕλληνος  ποιμένος  ἡγεμόνος  εὐδαίμονος  εὐδαίμονος  -  samo dva pridjeva imaju 3 završetka 
o   μέλας, μέλαινα, μέλαν (crn) 
D  Ἕλληνι  ποιμένι  ἡγεμόνι  εὐδαίμονι  εὐδαίμονι 
o  τάλας, τάλαινα, τάλαν (jadan) 
A  Ἕλληνα  ποιμένα  ἡγεμόνα  εὐδαίμονα  εὔδαιμον 
o  ženski rod deklinira se kao ᾰ imp.
V  Ἕλλην  ποιμήν  ἡγεμών   εὔδαιμον εὔδαιμον  -  pravila o pridjevima 
n  Ἕλληνες  ποιμένες  ἡγεμόνες  εὐδαίμονες  εὐδαίμονα  o  naglasak teži biti što dalje od kraja 

g  Ἑλλήνων  ποιμένων  ἡγεμόνων  εὐδαιμόνων  εὐδαιμόνων  o  vokativ im je uvijek jednak osnovi 

-  pravila o vokativu 
d  Ἕλλησι(ν)  ποιμέσι(ν)  ἡγεμόσι(ν)  εὐδαίμοσι(ν)  εὐδαίμοσι(ν) 
o  oksitone  V = N (ποιμήν, ποιμήν)
a Ἕλληνας  ποιμένας  ἡγεμόνας  εὐδαίμονας  εὐδαίμονας 
o  baritone  V = osn. (εὐδαίμων, εὔδαιμον)  što
v  Ἕλληνες  ποιμένες  ἡγεμόνες  εὐδαίμονες  εὐδαίμονες  dalje 

-  iznimke 
 
o Ἀπόλλων,ωνος > Ak: Απόλλωνα ili Απόλλω; Vok: Ἄπολλον 
 
o Ποσειδῶν,ῶνος > Ak: Ποσειδῶνα ili Ποσειδῶ; Vok: Πόσειδον 
 
o κύων, κυνός, κυνί, κύνα, κύον, κύνες, κυνῶν, κυσί(ν), κύνας, κύνες

Roko Rumora
Klasična gimnazija Zagreb - 2007/2008.
 

11 

Osnove na ντ 
-  osnove na ντ mogu nominativ tvoriti  asigmatske im.  sigmatske im.  asigmatski prid.  sigmatski prid. 
o   asigmatski (-ων,-οντος) 
ὁ γέρων  ὁ γίγας   λέγων, λέγουσα, λέγον   λυθείς, λυθεῖσα, λυθέν 
o   sigmatski (-ς, -ντος)  (γεροντ )  (γιγαντ ) ( λεγοντ ) ( λυθεντ )
Osnove na ντ i participi 
N  γέρων  γίγας   λέγων   λέγον   λυθείς   λυθέν 
o  asigmatski
G  γέροντος  γίγαντος   λέγοντος   λέγοντος   λυθέντος   λυθέντος 
  ptcp.prz.akt.
 λέγων, λέγουσα, λέγον  D  γέροντι  γίγαντι   λέγοντι   λέγοντι   λυθέντι   λυθέντι 

  ptcp.fut.akt.  A  γέροντα  γίγαντα   λέγοντα   λέγον   λυθέντα   λυθέν 

 λύσων, λύσουσα, λῦσον  V  γέρον  γίγαν   λέγων   λέγον   λυθείς   λυθέν 

  ptcp.aor.akt (jaki tematski) 
n  γέροντες  γίγαντες   λέγοντες   λέγοντα   λυθέντες   λυθέντα 
 βαλών, βαλοῦσα, βαλόν 
g  γερόντων  γιγάντων   λεγόντων   λεγόντων   λυθέντων   λυθέντων 
o  sigmatski 
  ptcp.aor.akt. (sigmatski)  d  γέρουσι(ν)  γίγασι(ν)   λέγουσι(ν)   λέγουσι(ν)   λυθεῖσι(ν)   λυθεῖσι(ν) 

ποιήσᾱς, -ήσασα, -   ν  a γέροντας  γίγαντας   λεγοντας   λέγοντα   λυθέντας   λυθέντα 

  ptcp.aor.pas.  v  γέροντες  γίγαντες   λεγοντες   λέγοντα   λυθέντες   λυθέντα 
ποιηθείς, -εῖσα, -έν 

  ptcp.prz.akt μι glagola 
διδούς, διδοῦσα, διδόν 
-  pravila za vokativ asigmatske tvorbe 
o   kod imenica  V=osnova 
o   kod pridjeva i ptcp.  V=N 
-  pravila za naknandno produljivanje u nominativ (sigm) i dativu plurala (sigm i asigm) 
o   αντ + σ > ᾱς (γίγᾱς, γίγαντος) 
o   εντ + σ > εις (τιθείς, τιθέντος) 
o   οντ + σ > ους (ὀδούς, ὀδόντος) 
-  zgodne stvarčice za ženske rodove participa (tvore se nastavkom ϳα) 
o   ων, ουσα, ον > ουσα = οντϳα = ονσα = ουσα 
o   ᾱς, ᾱσα, αν > ᾱσα = αντϳα = ανσα = ᾱσα 
o   εις, εισα, εν > εισα = εντϳα = ενσα = εισα 

Likvidne osnove 

bez prijevoja (ωρ-ορος) bez prijevoja (ηρ-ηρος) prijevojni stupnjevi 1  prijevojni stupnjevi 2   λ-osnove 

N  ῥήτωρ   θήρ   μήτηρ  D  ἀνήρ  Δημήτηρ   ἅλς 
G  ῥήτορος   θηρός   μητρός  Pr  ἀνδρός  Δήμητρος   ἁλός 

D  ῥήτορι   θηρί   μητρί  Pr  ἀνδρί  Δήμητρι   ἁλί 

A  ῥήτορα   θῆρα   μητέρα  P  ἄνδρα  Δήμητρα   ἅλα 

V  ῥῆτορ  θήρ   μῆτερ  P  ἄνερ  Δήμητερ   ἅλς 

n  ῥήτορες   θῆρες   μητέρες  P  ἄνδρες  ἅλες 

g  ῥητόρων   θηρῶν   μητέρων  P  ἀνδρῶν  ἁλῶν 

d  ῥήτορσι (ν)  θηρσί (ν)   μητράσι(ν)  Pr  ἀνδράσι(ν)  ἁλσί(ν) 

a ῥήτορας  θῆρας   μητέρας  P  ἄνδρας  ἅλας 
v  ῥήτορες   θῆρες   μητέρες  P  ἄνδρες  ἅλες 
-  nominativ se tvori sigmatski s produljenim osnovnim samoglasnikom

Roko Rumora
Klasična gimnazija Zagreb - 2007/2008.
 

12 

o   kod nekih se u genitivu vraća kraćina (ωρ, ορος)

o   kod nekih u genitivu ostaje dug (ηρ, ηρος)
-  pravila za vokativ 
o   baritone – V=osnova 
o   oksitone – V=N 
-  kao μήτηρ sklanjaju se i 

o   otac – πατηρ, πατρος 
o   majka – μητηρ, μητρος 
o   kći – θυγατηρ, θυγατρος 
o   trbuh – γαστηρ, γαστρος 
-  tim imenicama vokativ je naglašen što dalje od kraja (πάτερ, μῆτερ, θύγατερ, γάστερ)
-  iznimke 
o   Demetra - Δημήτηρ, Δήμητρος  
o   čovjek - ἀνήρ, ἀνδρός 
o   ruka – χείρ, χειρός (D: χερσίν)

o   zvijezda - ἀστήρ, ἀστέρος  (D: ἀστράσιν )

o   svjedok – μάρτυς, μάρτυρος (D: μάρτυσιν)
o   vatra - πῦρ, πυρός, τὸ (Pl: πυρά, πυρῶν, πυροῖς, πυρά, πυρά)

Sigmatske osnove 

εσ  osnove  ασ  osnove  vlastita imena 

τὸ γένος  εὐγενής, εὐγενές  τὸ κρέᾰς  -ης  -κλης 

(γενεσ )  (εὐγενεσ )  (κρεασ ) (εσ ) (κλεεσ )

N  γένος εὐγενής  εὐγενές  κρέας  Σωκράτης Περικλῆς (έης) 

G  γένους (εσος > εος)  εὐγενοῦς (έος)  εὐγενοῦς (έος)  κρέως (αος)  Σωκράτους (εος)  Περικλέους (έεος) 

D  γένει (εσι > ει)  εὐγενεῖ (έι)  εὐγενεῖ (έι)  κρέᾳ (αι)  Σωκράτει (ει)  Περικλεῖ  (έεϊ ) 

A  γένος  εὐγενῆ (έα)  εὐγενές κρέας  Σωκράτη (εα) (Σωκράτην) Περικλέα (έεα) 

V  γένος  εὐγενές  εὐγενές  κρέας  Σώκρατες Περίκλεις (έες) 

n  γένη (εσα > εα)  εὐγενεῖς (έες)  εὐγενῆ (έα)  κρέᾱ (αα)  ἡ αἰδώς (αἰδοσ )

g  γενῶν (έσων > έων)  εὐγενῶν (έων)  εὐγενῶν (έων)  κρεῶν (άων)  αἰδώς

d  γένεσι(ν) (εσσιν > εσιν)  εὐγενέσι(ν) (έσσιν )  εὐγενέσι(ν) (έσσιν )  κρέᾰσι(ν) (ασσιν)  αἰδοῦς (οος) 

a γένη (εσα > εα)  εὐγενεῖς  (έες)  εὐγενῆ (έα)  κρέᾱ (αα)  αἰδοῖ (οι) 

v  γένη (εσα > εα)  εὐγενεῖς (έες)  εὐγενῆ (έα)  κρέᾱ (αα)  αἰδῶ (οα) 

-  pravila o stezanju 
o   εσα > η  ασα > ᾱ 
o   εσε > ει  ασε > α 
o   εσι > ει  ασι > ᾳ 
o   εσο > ου  ασο > ω 
o   εσω > ω  ασω > ω 
o   εσσ > εσ   ασσ > ασ  
-  kod pridjeva, Ak. plurala jednak je N plurala (εὐγενεῖς)
-  neke imenice koje imaju as osnovu u nominativu prelaze u es osnovu u genitivu 
o   οὖδας, οὔδεος 
-  vlastita imena na –ης sklanjaju se kao muški rod pridjeva 
Roko Rumora
Klasična gimnazija Zagreb - 2007/2008.
 

13 

 
o akuzativ im je često na –ην  umjesto na –η 
 
o u vokativu im je naglasak što dalje od kraja 
-  vlastita imena na –κλης imaju osnovu –κλεες 
 
o dativ im je dvostruko stegnut (ε+ε+ι > ε+ει > ει) 
 
o akuzativ se εεα steže u εα jer je pred njim ε 
 
o u vokativu naglasak što dalje od kraja
-  pridjevi 
 
o oksitone imaju naglasak uvijek na prvom od kraja 
 
o baritone imaju naglasak što dalje od kraja 
 
• iznimka su pridjevi na –ώδης,-ῶδες i –ήρης,-ῆρες  
 
o pridjevi koji pred -ης imaju ειυ (!) stežu uvijek εα u ᾱ  jer je ispred stezanja εεα 
 
•

 
•

 
• ε  

-  ἡ αἰδώς  je jedina imenica koja ima os osnovu i izdeklinirana je gore 

Vokalske ι / ε osnove 
ἡ πόλις  -  osnova na ι se pojavljuje samo u NAV sg, inače je svuda e osnova 

N  πόλις  -  nastavci za genitive (ως i ων) su kratki za naglasak 

G  -  do stezanja dolazi u

D  πόλει   
o dativu singulara- πόλεϊ  > πόλει 
 
o NAV plurala - πόλεες  > πόλεις 
A  πόλιν 
-  akuzativi 
V  πόλι 
 
o Ak.sg. ima nastavak ν 
n  πόλεις 
 
o Ak.pl. jednak je nominativu pl. 
g 
d  πόλεσι(ν)

a πόλεις 

v  πόλεις 

Vokalske υ / ε osnove 
ὁ τῆχυς  τὸ ἄστυ  γλυκύς, γλυκεῖα, γλυκύ 
-  osnova na υ se javlja samo u NAV sg.
N  τῆχυς  ἄστυ  γλυκύς  γλυκύ 
-  nastavci za genitive (ως i ων) su kratki za naglasak 
G  τήχεως   ἄστεως   γλυκέος 
-  do stezanja dolazi u 
D  τήχει   ἆστει  γλυκεῖ  
 
o dativu singulara- τήχεϊ  > τήχει 
 
o NAV plurala - τήχεες  > τήχεις  A  τῆχυν  ἄστυ  γλυκύν  γλυκύ 

-  umjesto ἂστεα u NAV plurala postaje ἂστη  V  τῆχυ  ἄστυ  γλυκύ 

-  iznimke  n  τήχεις   ἄστη  γλυκεῖς  γλυκέα 

 
o pridjev πρεσβύς ima u singularu samo NAV i sve g  τήχεων   ἄστεων   γλυκέων 

pluralne oblike (πρεσύν , πρεσβύ ... πρεσβεῖς...) d  τήχεσι (ν) ἄστεσι (ν) γλυκέσι(ν)

 
o riječ υἱός može imati i ovakve oblike  a τήχεις   ἄστη  γλυκεῖς  γλυκέα 
 
• υἱός, υἱέος, υἱεῖ , υἱέα, υἱέε 
v  τήχεις   ἄςτη  γλυκεῖς  γλυκέα 
 
• υἱεῖς, υἱέων, υἱέσιν, υἱεῖς, υἱεῖς 

Roko Rumora
Klasična gimnazija Zagreb - 2007/2008.
 

14 

ὁ ἰχθῦς  ἡ πίτυς  ὁ /ἡ συς 

Vokalske υ osnove 
N  ἰχθῦς  πίτῡς  σῦς 

πίτυος  συός 
-  kod baritona je υ uvijek kratko 
G 
-  kod oksitona je υ uvijek
D  πίτυϊ   συΐ  
o  dugo pred konsonantima i na kraju riječi (NAV, a) 
A  ἰχθῦν  πίτῡν  σύν 
o  kratko pred vokalima i u dativu plurala (GD, ngdv) 
V  ἰχθῦ 
-  akuzativ plurala završava na ῡς 
n  πίτυες  σύες 
-  vokativ je uvijek jednak osnovi 
g  πιτύων  συῶν 

d  (ν) πίτυσι(ν) συσί(ν)

a ἰχθῦς  πίτῡς  σῦς 

v  πίτυες  σύες 

Vokalske ευ osnove 
ὁ βασιλεύς  ὁ Ζεύς  -  sve riječi na -ευς su oksitone 

N   βασιλεύς  Ζεύς  -  genitiv im je uvijek -ως 

G   βασιλέως  Διός  -  akuzativne ᾱ su im uvijek duge 

-  riječi koje prije -ευς imaju vokal stežu ga u G, Ak. i ak. 
D   βασιλεῖ   Διί 
o   N - Ἐρετριεύς 
A   βασιλέᾱ  Δία 
o   G - Ἐρετριέως > Ἐρετριῶς 
V   βασιλεῦ  Ζεῦ 
o   A - Ἐρετριέα  > Ἐρετριᾶ 
n   βασιλεῖς 
o   g - Ἐρετριέων > Ἐρετριῶν 
g   βασιλέων 
o   a - Ἐρετριέας > Ἐρετριᾶς 
d   βασιλεῦσι(ν)
-  riječ Zeus ima posebnu deklinaciju 
a  βασιλέᾱς 

v   βασιλεῖς 

ἡ Λετώ  Vokalske οι osnove 

N  Λετώ 
-  nominativ se tvori produljenjem osnovnog vokala (ο) i gubljenjem ι (gubi se i u ostalim padežima) 
G  Λετοῦς  -  genitiv, dativ i akuzativ nastali su stezanjima 
D  Λετοῖ   o   G – Λετό-ος > Λετοῦς 
A  Λετώ  o   D – Λετό-ι > Λετοῖ  
V  Λετοῖ   o   A – Λετό-α > Λετώ (naglasak se povodi za nominativnim) 

ἡ ναῦς  ἡ γραῦς  ὁ /ἡ βοῦς  ὁ ἥρως 

Iznimke vokalske deklinacije 
N  ναῦς  γραῦς   βοῦς  ἥρως  
-  riječ βοῦς ima dvije osnove  νεώς  γραός   βοός  ἥρωος 
G 
 
o pred konsonantima βου 
D  νηΐ   γραΐ    βοΐ   ἥρωι  
 
o pred vokalima βο 
A  ναῦν  γραῦν   βοῦν  ἥρωα  > ἥρω 
-  riječ ναῦς ima dvije osnove 
V  ναῦ  γραῦ   βοῦ  ἥρως  
 
o pred konsonantima ναυ 
n  νῆες  γρᾶες   βόες  ἥρωες 
 
o pred vokalima νᾱ 
g  νεῶν  γραῶν   βοῶν  ἡρώων 
 
o G.sg. νεώς je nastao metatezom kvantitete od νηός 
d  ναύσι(ν) γραυσί(ν)  βουσί(ν) ἥρωσι(ν)
-   još su nepravilne: 
 
o ἡ οἶς, οἰός, οἰί, οἶν... a ναῦς  γραῦς   βοῦς  ἥρωας 

 
o Ἄρης, Ἄρεως , Ἄρει, Ἄρην, Ἄρης v  νῆες  γρᾶες   βόες  ἥρωες 

Roko Rumora
Klasična gimnazija Zagreb - 2007/2008.
 

15 

Dualni oblici za imenice 

-  a deklinacija 
o  NA - -ᾱ 
o  GD - -αιν 
-  o deklinacija 
o  NA - -ω 
o  GD - -οιν 
-  3. deklinacija 
o  NA - -ε 
o  GD - -οιν 

Nastavci za imenice koji nam govore puno toga 

-  gdje  -ι, -ιθι (-σιν za plural) – mećemo na Dativ 
o  οἴκοι – kod kuće 
-  kamo  -δε, -σε, -ζε  - mećemo na Akuzativ 

o  οἰκᾰδε – kući 
-  odakle -θεν 
o  οἴκοθεν – iz kuće 

Pridjevi  
Podjela pridjeva 
-  pridjevi s tri završetka 
o  α/ο deklinacija – δεινός, δεινή, δεινόν (ženski rod ᾱ pur/imp.)
o  vokalske υ/ε osnove – γλυκύς, γλυκεῖα, γλυκύ (ženski rod ᾰ pur.)
o  nazalne ν osnove (asig.) – μέλας, μέλαινα, μέλας (ženski rod ᾰ imp.) 
o  nazalne ντ  osnove (sig. i asig.) – δενδρήεις, δενδρήεσσα, δενδρῆεν (ženski rod ᾰ imp.)
-  pridjevi s dva završetka 
o  nazalne ν osnove  (sig.) – σώφρων, σῶφρον 
o  sigmatske osnove – σαφής, σαφές 

o  dentalne osnove – ἄχαρις, ἄχαρι 

-  pridjevi s jednim završetkom 
o  πένης,-τος  siromašan i φυγάς,-άδος bjegunac 
o  samo za ženski rod na -ις,ιδος – γλαυκῶπις, γλαυκώπιδος 

-  pridjevi s osobitom deklinacijom: 

N  πᾶς  πᾶσα  πᾶν   μέγας μεγάλη   μέγα  πολύς  πολλή  πολύ 

G  παντός  πάσης  παντός   μεγάλου   μεγάλης   μεγαλου  πολλοῦ  πολλῆς  πολλοῦ 
D  παντί  πάσῃ  παντί   μεγαλῳ   μεγάλῃ   μεγαλῳ  πολλῷ  πολλῇ  πολλῷ 

A  πάντα  πᾶσαν  πᾶν   μέγαν   μεγάλην   μέγα  πολύν  πολλήν  πολύ 

V  πᾶς  πᾶσα  πᾶν   μέγας   μεγάλη   μέγα  πολύς  πολλή  πολύ 

n  πάντες  πᾶσαι  πάντα   μεγάλοι   μεγάλαι   μεγάλα  πολλοί  πολλαί  πολλά 

g  πάντων  πασῶν  πάντων   μεγάλων   μεγάλων   μεγάλων  πολλῶν  πολλῶν  πολλῶν 

d  πᾶσι(ν) πάσαις  πᾶσι(ν)  μεγάλοις   μεγάλαις   μεγάλοις  πολλοῖς  πολλαῖς  πολλοῖς 

a πάντας  πάσας  πάντα   μεγάλους   μεγάλας   μεγάλα  πολλούς  πολλάς  πολλά 

v  πάντες  πᾶσαι  πάντα   μεγάλοι   μεγάλαι   μεγάλα  πολλοί  πολλαῖ   πολλά 

Roko Rumora
Klasična gimnazija Zagreb - 2007/2008.
 

16 

Komparacija pridjeva 
-τερος i – τατος 
-  komparativ -τερος,α,ον 
-  superlativ -τατος,η,ον 
-  služi za 
o  vokalsku deklinaciju - δεινός > δεινότερος,3  i  δεινότατος,3
•  ali: σοφός > σοφώτερος,3 i σοφώτατος,3  osnovno o se produljuje ako slog ispred nije dug 
•  iznimke 
•   starinski – παλαιός, παλαίτερος, παλαίτατος 

•   star – γεραιός, γεραίτερος, γεραίτατος 

•   spor – σχολαιός, σχολαίτερος, σχολαίτατος 

•   drag – φίλος, φίλτερος, φίλτατος ( μᾶλλον φ., μάλιστα φ.) 

o  konsonantsku deklinaciju 
•  vokalske ε/υ osnove – γλυκύς, γλυκύτερος, γλυκύτατος 
•  nazalne ν asigmatske osnove . μέλας, μελάντερος, μελάντατος 
•  sigmatske osnove – σαφής, σαφέτερος, σαφέτατος 

-έ στερος i –έ στατος 

-  komparativ -έστερος ,α,ον 
-  superlativ -έστατος,η,ον 
-  služi za 
o  nazalne ν i ντ  osnove – εὐδαίμων, εὐδαιμονέστερος, εὐδαιμονέστατος 
o  stegnute pridjeve na -ους – ἁπλοῦς, ἁπλούστερος, ἁπλούστατος 
o  asigmatske pridjeve ντ  osnova – δενδρήεις, δενδρηέστερος, δενδρηέστατος 
o  pridjev ἐρρωμένος, ἐρρωμενέστερος , ἐρρωμενέστατος
o  pridjev πένης, πενέστερος, πενέστατος 

-ί ων, -ιον, -ιστος 

-  komparativ - ων, - ῑον 
-  superlativ -ιστος, -ίστη, -ιστον 
-  služi za 7 pridjeva 
o  ugodan – ἡδύς  ἡδίων, ἥδιον  ἥδιστος 
o  brz - ταχύς  θάττων , θᾶττον   τάχιστος 
o  lijep - καλός  καλλίων,κάλλιον  κάλλιστος 
o  sramotan - αἰσχρός  αἰσχρίων, αἴσχριον  αἴσχριστος 

o  neprijateljski - ἐχθρός  ἐχθίων, ἔχθιον  ἔχθιστος 

o  zao - κακός  κακίων, κάκιον  κάκιστος 
o  velik - μέγας   μείζων, μεῖζον   μέγιστος 
-  dekliniraju se kao pridjevi na ν osnove ali mogu se koristiti i ovi oblici 
o  A sg. muškoženskog roda na -ω - κακίω 
o  NAV pl. muškoženskog roda na -ους - κακιόυς 
o  NAV pl. srednjeg roda na -ω - κακίω 

Roko Rumora
Klasična gimnazija Zagreb - 2007/2008.
 

17 

Nepravilna komparacija pridjeva

ἀμείνων, ἄμεινον  ἄριστος,3 sposobniji 

ἀγαθός,3
 βελτίων, βέλτιον   βέλτιστος,3 bolji po ćudi  
dobar 
κρείττων , κρεῖττον   κράτιστος,3  jači 

 λῴων, λῷον   λῴστος,3 korisniji 

κακίων, κάκιον  κάκιστος,3 gori 

κακός,3
 χείρων, χεῖρον   χείριστος,3 lošiji 
loš
ἥττων, ἧττον  ἥκιστα  (najmanje)  slabiji 

 μικρός,3  μικρότερος, 3  μικρότατος,3 manji 

malen   μείων, μεῖον  - neznatniji 

ὀλίγος,3 malen  ἐλάττων , ἔλαττον  ἐλάχιστος,3 manji 

πολύς,3 mnog  πλείων, πλέον  πλεῖστος,3 više 

ῥᾴδιος,3 lak ῥᾴων, ῥᾷον  ῥᾴστος,3 lakši

Nepotpuna komparacija pridjeva

πρό (pro)   πρότερος , 3 (prior)   πρῶτος,3 (primus) 

- ὕστερος, 3 (ultior)  ὕστατος,3 (ultimus) 

ἐξ  (ex) - ἔσχατος, 3 (extremus)

ὑπέρ (supra)  ὑπερτερος, 3 (superior)  ὑπέρτατος, 3 (supremus) 

Prilozi  
-  prilozi načinjeni od pridjeva završavaju na 
o   pozitiv – G.pl. m.r. (ς umjesto ν) - σοφῶς 
o   komparativ – A.sg. sr.r. - σοφώτερον 
o   superlativ – a.pl. sr.r. - σοφώτατα 
-  kao prilog se često upotrebljava i srednji rod pridjeva u akuzativu singulara (ταχύ, πολύ, πάντα)
-  stariji priložni oblik završavao je na ᾰ (τάχα  - možda, ἅμα - zajedno, μάλα - jako) 
-  prilozi na -ως mogu nastati i od komparativa pridjeva  μειζόνως 
-  prilozi mjesta na -ω nemaju sigmu ni u komparativu ni superlativu 
o   ἄνω (gore), ἀνώτερω , ἀνώτατω 

 Zamjenice 
Osobne zamjenice 
 ja  ti  on  mi vi  oni 
-  nagl. oblici se upotrebljavaju kad zamjenica stoji iza prijedloga, inače enklitični 
N  ἐγώ  σύ  ἡμεῖς  ὑμεῖς  (σφεῖς)
-  da bi se oblici jače istaknuli, dodaje im se čestica –γε i naglasak se miče na prvi
slog (ἕμοιγε) G  ἐμοῦ  σοῦ  (οὗ) ἡμῶν   ὑμῶν  (σφῶν)

-  dualni oblici  D  ἐμοί  σοί  (οἷ ) ἡμῖν  ὑμῖν  (σφίσιν )

o   za prvo lice - νώ, νῷν  A  ἐμέ  σέ  (ἕ ) ἡμᾶς  ὑμᾶς  (σφᾶς)

o   za drugo lice - σφώ, σφῷν 

-  za Nominativ 3. lica upotrebljava se zamjenica οὗτος, 3 ili ἐκεῖνος, 3 a u kosim padežima αὐτός,3

-  Postoje brojni Homerski oblici za lične zamjenice: 
Roko Rumora
Klasična gimnazija Zagreb - 2007/2008.
 

18 

 ja  ti  on, ona, ono  mi vi  oni, one, ona 

N  ἐγών   τύνη  ἄμμες  ὔμμες 

G  ἐμεῖο, ἐμέο, ἐμεῦ, ἐμέθεν , μεῦ  σεῖο, σέο, σεῦ, σέθεν  εἷο, ἕο, εὗ, ἕθεν  ἡμείων, ἡμέων  ὐμείων, ὐμέων  σφείων, σφέων 

D  τεΐν, τοί  ἑοῖ , οἷ   ἄμμι  ὔμμι  σφίσι, σφί 

A  ἑέ, μίν  ἡμέας, ἄμμε  ὑμέας, ὔμμε  σφέας, σφάς, σφέ 

Zamjenica α ὐ ό
-  zamjenica αὐτός, αὐτή, αὐτό sklanja se kao pridje samo što u NA sr. r. ne prima završno n 
-  značenja 
o  sâm (temeljno značenje) 

•  predikatni položaj – zam. čl. im. ili čl. im. zam. - αὐτὸς ὁ φιλος, ὁ φίλος αὐτός 
o  isti 
•  atributni položaj – čl. zam. im. - ὁ αὐτὸς φίλος 
o  on, ona, ono
•  u kosim padežima - Στέργω αὐτόν 
o  njegov, njezin, njihov 
•  u genitivima singulara m i ž roda i u genitivu plurala – αὐτοῦ, αὐτῆς, αὐτῶν 

Povratne zamjenice 
-  umjesto σεαυτοῦ itd. dolazi σαυτοῦ, a umjesto ἑαυτοῦ dolazi αὑτοῦ…
-  direktni refleksiv – zam. se proteže na S iste reč. 
 ja  ti  on, ona, ono 
ἐμαυτοῦ, -ῆς  σεαυτοῦ, -ῆς  ἑαυτοῦ, -ῆς  sebe samog 
-  indirektni refleksiv – zam. se proteže na S glavne
r. 
ἐμαυτῷ, -ῇ  σεαυτῷ, -ῇ  ἑαυτῷ, -ῇ  sebi samom 
o  često osobna zamjenica za 3. lice 
ἐμαυτόν, -ήν  σεαυτόν, -ήν  ἑαυτόν, -ήν  sebe samog 
-  posvojno-povratna zamjenica ὅς, ἥ, ὅν – svoj 
mi vi  oni, one, ona  
ἡμῶν αὐτῶν  ὑμῶν αὐτῶν  σφῶν αὐτῶν (ἑαυτῶν) sebe samih 
o  kod Hom. i σφέτερος , 3 

ἡμῖν αὐτοῖς, -αῖς  ὑμῖν αὐτοῖς, -αῖς  σφῖν αὐτοῖς, -αῖς (ἑαυτοῖς, -αῖς) sebi samima 

ἡμᾶς αὐτούς, -άς  ὑμᾶς αὐτούς, -άς  σφᾶς αὐτούς, -άς (ἑαυτούς, -άς) sebe same 

Posvojne zamjenice i izricanje pripadnosti   NEREFLEKSIVNO 

moj, -a, -e  tvoj, -a, -e  njegov/njezin, -a, -o
-  pripadanje se kazuje na sljedeće načine 
ἐμός, 3 σός, 3 αὐτοῦ, αὐτῆς 
o  ako nije povratno značenje 
( μου) (σου) (τούτου,ης ili ἐκείνου, ης)
•  posvojnom zamjenicom u atributnom položaju 
naš, -a, e- vaš, -a, -e  njihov, -a, -o
•  G osobne zamjenice u predikatnom položaju
ἡμέτερος ,3 ὑμέτερος,3 αὐτῶν 
(enklitički)  (ἡμῶν) (ὑμῶν) (τούτων ili ἐκείνων)
o  ako je povratno značenje 
REFLEKSIVNO 
•  G povratne zamjenice u atributnom položaju   ja svog  ti svog  on svog  

•  posvojnom zamjenicom u atributnom položaju  ἐμαυτοῦ,ῆς  σεαυτοῦ,ῆς  ἑαυτοῦ,ῆς 

(ἐμός,3) (σός,3)

mi svog   vi svog   oni svog  

ἡμέτερος αὐτῶν   ὑμέτερος αὐτῶν  σφέτερος αὐτῶν 
ἡμῶν  αὐτῶν  ὑμῶν αὐτῶν  σφων αυτων 
ἑαυτῶν 
(ἡμέτερος ,3) (ὑμέτερος ,3)

Roko Rumora
Klasična gimnazija Zagreb - 2007/2008.
 

19 

Recipročna zamjenica 
-  ἄλλος, η, ο sklan ja se kao i αὐτός, ή, ό 
o  ἄλλοι  - drugi 
o  οἱ ἄλλοι - ostali 
-  udvajanjem zamjenice nastaje recipročna zamjenica koja znači jedan drugoga/drugomu/drugoga 

M  Ž  Sr 

G  ἀλλήλων  ἀλλήλων  ἀλλήλων 

D  ἀλλήλοις  ἀλλήλαις  ἀλλήλοις 

A  ἀλλήλους  ἀλλήλας  ἄλληλα 

Pokazne zamjenice 

ὅδε, ἥδε, τόδε οὗτος, αὕτη, τοῦτο ἐκεῖνος,3

ovaj, ova, ovo  taj, ta, to   onaj, ona, ono  

N  ὅδε  ἥδε  τόδε  οὗτος  αὕτη  τοῦτο  ἐκεῖνος  ἐκείνη  ἐκεῖνο 

G  τοῦδε  τῆσδε  τοῦδε  τούτου  ταύτης   τούτου  ἐκείνου  ἐκείνης  ἐκείνου 

D  τῷδε  τῇδε  τῷδε  τούτῳ  ταύτῃ  τούτῳ  ἐκείνῳ  ἐκείνῃ  ἐκείνῳ 

A  τόνδε  τήνδε  τόδε  τοῦτον  ταύτην  τοῦτο  ἐκεῖνον  ἐκείνην  ἐκεῖνο 

n  οἵδε αἵδε τάδε οὗτοι αὗται ταῦτα ἐκεῖνοι ἐκεῖναι ἐκεῖνα

g  τῶνδε  τῶνδε  τῶνδε  τούτων  τούτων   τούτων  ἐκείνων  ἐκείνων  ἐκείνων 

d  τοῖσδε  ταῖσδε  τοῖσδε  τούτοις  ταύταις  τούτοις  ἐκείνοις  ἐκείνοις  ἐκείνοις 

a τούσδε  τάσδε  τάδε  τούτους  ταύτας  ταῦτα  ἐκείνους  ἐκείνας  ἐκεῖνα 

-  sastavljene pokazne zamjenice 

o  tolik (τοσ -)
  τοσ -οῦτος, τοσ -αύτη, τοσ -οῦτο(ν)
  τοσ -όσ -δε, τοσ -ή-δε, τοσ -όν-δε 
o  takav  (τοι-)
  τοι-οῦτος, τοι-αύτη, τοι-οῦτο(ν)
  τοι-όσ -δε, τοι-ά-δε, τοι-όν-δε 
o  te dobi, tako znatan (τηλικ-)
  τηλικ-οῦτος, τηλικ-αύτη, τηλικ-οῦτο(ν)
  τηλικ-όσ -δε, τηλικ-ή-δε, τηλικ-όν-δε 
o  zamjenice koje u sebi sadrže korijen οῦτος zamjenice izbacuju τ  tamo gdje bi trebalo bit (ταῦτα, τοσαῦτα)
-  pokazne zamjenice se uvijek stavljaju u predikativni položaj 
o  zam + (član + imenica) 
o  (član + imenica) + zam 
-  pokaznim se zamjenicama često pridodaje zbog pojačanja dugo naglašeno  pred kojim se kratki vokali izostavljaju 
o  αὑτη + ί = αὑτηί 
o  τοῦτο + ί = τουτί 
o  τούσδε + ί = τουσδί 
Roko Rumora
Klasična gimnazija Zagreb - 2007/2008.
 

20 

-  ove zamjenice mogu tvoriti priloge 

o  od ὅδε  prilog glasi ὧδε (ovako) 
o  od οὗτος prilog glasi οὕτως  (tako) 
-  i ove zamjenice imaju dualne oblike 
o  od ὅδε  τώδε, τοῖνδε 
N  ὁ  ἡ  τό 
o  od οὗτος  τοῦτω, τούτοιν
G  τοῖο  της  τοῖο 
-  pokazna zamjenica ὅς.ἥ (taj, on) dolazi često kod Homera, a kasnije se javlja u izričajima  D  τῷ  τῃ  τῷ 
o  i on - καὶ ὅς  A  τόν  την  τό 
o  ovaj i onaj - ὅς καὶ ὅς  n  τοί  ταί  τά 

o  reče on - ἦ δ ' ὅς  g  τῶν  τάων  τῶν 

-  kod Homera čak i član može biti pokazna zamjenica s ponešto izmijenjenim oblicima   d  τοῖσι(ν) τῇσι(ν) τοῖσι(ν)
a τούς  τάς  τά 
N  ὅς  ἥ  ὅ   Odnosna zamjenica 
G  οὗ  ἧς  οὗ 
-  odnosna zamjenica počinje u svim oblicima s oštrim hakom 
D  ᾧ  ᾗ  ᾧ 
A  ὅν  ἥν  ὅ   -  dualni oblici su rijetki a glase u svim rodovima: ὥ, οἷν 
n  οἵ   αἵ   ἅ  -  odnosna zamjenica pojačava se enklitičnom česticom περ (ὅσπερ, ἥπερ, ὅπερ, οὗπερ...)
g  ὧν  ὧν  ὧν 
d  οἷς  αἷς  οἷς 
a οὕς  ἅς  ἅ 

Upitna i neodređena zamjenica 

-  upitna se od neodređene razlikuje samo naglaskom  τίς, τί  τις, τι 
o  upitna uvijek naglašuje osnovi slog (τι) i nikad ne prima gravis  tko, što   netko, nešto  

o  neodređena je enklitična  koji, kakav  neki, nekakav 

-  dvojni oblici  N  τίς  τί  τὶς  τὶ 

o  za GD sg. uz τίνος, τίνι imamo i τοῦ, τῷ (enklitično του, τῳ) G  τίνος  τινός 

o  za NA pl. neodređene imamo oblik ἄττα koji je uvijek naglašen 
D  τίνι  τινί 
-  dualni oblici 
A  τίνα  τί  τινά  τὶ 
o  upitna – τίνε, τίνοιν 
o  neodređena – τινέ, τινοῖν  n τίνες  τίνα  τινές  τινά 

-  složena zamjenica ὅστις, ἥτις, ὅ τι  g  τίνων  τινῶν 

o  slaže se od odnosne zamjenice ὅς koja se deklinira i naglašuje i neodređene enklitične τις 
d  τίσι(ν) τισί(ν)
o  ima značenje tko god, što god, koji god 
a τίνας  τίνα  τινάς  τινά 
o  srednji rod se piše odvojeni da bi se razlikovao od veznika „da, jer“ (ὅτι) 
o  i kraći oblici GD se mogu deklinirati, ali se sklanja samo drugi dio riječi (glase ὅτου, ὅτῳ)
o  možemo deklinirati i drugi oblik za NA pl. a i on glasi ἅττα 
o  dualni oblici za sva tri roda glase ὥτινε, οἷντινοιν 
o  Homer ga deklinira drugačije – N ὅτις /ὅττι , G ὅττεο /ὅτευ, D ὅτεῳ, A ὅτινα /ὅττι , g ὅτεων, d ὁτέοισι(ν), a ὅτινας /ὅτινα (ἄσσα) 
-  upotrebljavati se obje mogu i imenički i pridjevski 
o  kao imenice – značenje tko, što, netko, nešto 
o  kao pridjevi – značenje koji, kakav, neki, nekakav 

Roko Rumora
Klasična gimnazija Zagreb - 2007/2008.
 

21 

Korelativne zamjenice 
odnosna 
upitna upravna i niječne  neodređena pokazna 
gen. i neupr.upitna (ὁπο-
neupravna (πο-) (ου-, μη-) enklitična (πο-) (το-) individualna (ὁ-)
)

οὔτις, μήτις 
τίς  tko?  nitko  τὶς  netko  ὅδε, οὗτος, ἐκινος  ovaj, taj, onaj  ὅς  koji  ὅστις  koji god 
οὐδείς, μηδείς 

koji od ουδέτερος, nijedan od  jedan od koji god od

πότερος  ἕτερος , (θ )άτερος  ὁπότερος 
dvojice?   μηδέτερος  dvojice  dvojice  dvojice 

τόσος,
πόσος  kolik?  ποσός  nekolik  ovolik, tolik  ὅσος  kolik ὁπόσος  kolik god 
(τοσόσδε,τοσοῦτος)

τοίος,
ποῖος  kakav?  ποιός  nekakav  ovakav, takav  οἷος  kakav  ὁποῖος  kakav god 
(τοιόσδε, τοιοῦτος)

koje koje god

koje dobi? τηλίκος, ove/te dobi,
dobi,  dobi, 
πήλικος  kako (τηλικόςδε, ovako/tako ἥλικος  ὁπηλίκος 
kako kako god
znatan?  τηλικυτος) znatan
znatan  znatan 

Kor elativni prilozi  
upitna upravna i niječne  neodređena pokazna  odnosna 

neupravna (πο-) (ου-, μη-)  enklitična (πο-) (το-) individualna (ὁ-) gen. i neupr. upitna (ὁπο-)

οὐδαμοῦ ἐνθάδε  ovdje 

ποῦ  gdje?  nigdje  πού  negdje  ἐταῦθα, ἐκεῖ   ondje  οὗ, ἔνθα  gdje   ὅπου  gdje god 
 μηδαμοῦ 
αὐτοῦ  baš tu  
ἐνθάδε  ovamo 
οὐδαμοῖ  
ποῖ   kamo?  nikamo  ποί  nekamo   ἐταῦθα, ἐκεῖσε  onamo  οἷ , ἔνθα  kamo ὅποι  kamo god 
 μηδαμοῖ  
αὐτόσε  baš tamo 
ἐνθένδε  odavde 
οὐδαμόθεν  ὅθεν,
πόθεν  odakle?  niotkud  ποθέν  odnekuda  ἐντεῦθεν, odakle  ὁπόθεν  odakle god 
odatle 
 μηδαμόθεν  ἐκεῖθεν  ἔνθεν 
αὐτόθεν  baš od tamo 

πῇ  kuda?  πῇ nekuda 

τῃδε   ovuda 
ᾗ, ᾗπερ  kuda  ὅπῃ  kuda god 
ταύτῃ  tuda  
οὐδέποτε 
πότε  kada?  nikada  ποτέ  nekada  τότε  tada  ὅτε  kad  ὁπότε  kad god  
 μήποτε 

πηνικάδε  u ovo doba   u koje god

πηνίκα  u koje doba?   ἡνίκα  u koje doba   ὁπηνίκα 
πηνικαῦτα  u to doba   doba  

οὐδαμῶς  ὧδε  ovako  ὡς, kako, kao

πῶς  kako?  nikako  πώς  nekako  ὅπως  kako god 
 μηδαμῶς ὥς, οὕτως  tako  ὥσπερ  što 

Brojevi  
1  2 3  4
εἷς   μία  ἕν  δύο  τρεῖς  τρία   τέτταρες   τέτταρα 

ἑνός   μῖας  ἑνός  δυοῖν  τριῶν  τεττάρων  

ἑνί   μῖᾳ  ἑνί  δυοῖν  τρισί(ν) τέτταρσι(ν) 

ἕνα   μίαν  ἕν  δύο  τρεῖς  τρία   τέτταρες   τέτταρα 

Roko Rumora
Klasična gimnazija Zagreb - 2007/2008.
 

22 

Konjugacija 
-  stanja 
Aktiv  Pasiv 
o  aktiv – odriješih 
o  medij – odriješih si/se  primarni  sekundarni  primarni  sekundarni 
o  pasiv – bih odriješen 
-  osobite oblike za pasiv imaju samo aorist i futur, inače medijalni oblici imaju i 1.  (- μι) -ν   -μαι   -μην 
pasivno značenje  2. (-σι) -ς  -σαι  -σο 
-  dva glavna razreda vremena 
o  glavna vremena  3.  (-τι) / -ται  -το 
  prezent 
4. - μεν   -μεν   -μεθα   -μεθα 
  perfekt 
  futur  5. -τε  -τε  -σθε  -σθε 
o  historijska vremena 
6. -ντι  -ν /σαν  -νται  -ντο 
  imperfekt 
  pluskvamperfekt  DUAL 
  aorist 
-  četiri načina   1.   -μεν   -μεν   -μεθα   -μεθα 
o  indikativ  σθον 
2. -τον  -τον  -σθον 
o  konjunktiv – primarni nastavci 
o  optativ – sekundarni nasstavci  3.  -τον  -την  -σθον  -σθην 
o  imperativ 
-  tri glagolska imena 
o  infinitiv 
o  particip 
o  glagolski pridjev 
Vremenske osnove 
-  prezentska osnova – prezent i imperfekt
-  futurska osnova – futur (akt. i med.) 
-   jaka aoristna osnova – jaki aorist (akt. i med.) 
-  slaba aoristna osnova – slabi aorist (akt. i med.) 
-  perfektna osnova – perfekt, pluskvamperfekt, futur egzaktni 
-   jaka pasivna osnova – jaki aorist pas. i jaki futur pas. 
-  slaba pasivna osnova – slabi aorist pas. i slabi futur pas. 

Prezentska osnova 
PREZENT  Indikativ  Konjunktiv  Optativ  Imperativ  Infinitiv 

akt.  mp.  akt.  mp.  akt.  mp.  akt.  mp.  akt.  mp. 

1.  λύ-ω   λύ-ομαι   λύ-ω   λύ-ωμαι   λύ-οιμι   λυ-οίμην   λύ-ειν   λύ-εσθαι 

2.  λύ-εις   λύ-ῃ   λύ-ῃς   λύ-ῃ   λύ-οις   λύ-οιο   λῦ-ε   λύ-ου  Particip 

3.   λύ-ει   λύ-εται   λύ-ῃ   λύ-ηται   λύ-οι   λύ-οιτο   λυ-έτω   λυ-έσθω  akt.  mp. 

 λυ-
1.   λύ-ομεν   λυ-όμεθα   λύ-ωμεν   λυ-ώμεθα   λύ-οιμεν   λυ-οίμεθα   λύ-ων, λύ-ουσα, λῦ-ον 
όμενος 

 λύ-οντος, λυ-ούσης, λύ-
2.  λύ-ετε   λύ-εσωε    λύ-ητε   λύ-ησθε   λύ-οιτε   λύ-οισθε   λύ-ετε   λύ-εσθε 
οντος 

3.   λύ-ουσι(ν)  λύ-ονται   λύ-ωσιν   λύ-ωνται   λύ-οιεν   λύ-οιντο   λυ-όντων   λυ-έσθων 

Dual 

2.  λύ-ετον    λύ-εσθον   λύ-ητον    λύ-ησθον   λύ-οιτον   λύ-οισθον   λύ-ετον   λύ-εσθον 

3.   λύ-ετον    λύ-εσθον   λύ-ητον    λύ-ησθον   λυ-οίτην   λυ-οίσθην   λυ-έτων   λυ-έσθων 

Roko Rumora
Klasična gimnazija Zagreb - 2007/2008.
 

23 

 Augment IMPERFEKT akt. mp.

-  silabički – dodaje se ε 
1. ἔλυ-ον  ἐλυ-όμην  
o  ρ se udvostručuje nakon ε (ῥίπτω, ἔρριπτον)
2. ἔλυ-ες  ἐλύ-ου 
-  temporalni 
o  α, ε > η 3.  ἔλυ-ε  ἐλύ-ετο 

o  ο > ω  1.  ἔλυ-ομεν  ἐλυ-όμεθα 

o  ῐ , ῠ > ῑ , ῡ 
2. ἔλυ-ετε  ἐλύ-εσθε 
o  αι, ᾳ > ῃ 
o  αυ > ηυ  3.  ἔλυ-ον  ἐλύ-οντο 
o  οι > ῳ 
Dual 
o  neki ne produljuju e u etu nego u ei (ἔχω – εἶχον, ἐργάζομαι - εἰργαζόμην,
2. ἐλύ-ετον   ἐλύ-εσθον 
ἕπομαι - εἱπόμην)
-  ὁράω - ἑώραον ima i silabički i temporalni augment  3.  ἐλυ-έτην   ἐλυ-έσθην  

-  glagoli složeni s prijedlogom dobivaju augment u sredini riječi

o  naglasak nikad ne prelazi preko augmenta 
o  εἰσφέρω > εἰσέφερον 
o  προεισάγω > προεισῆγον 
o  εκ > εξ  
o  εν, συν se vraćaju u svoje prvobitno stanje iz asimiliranih oblika 
o  svi prijedlozi koji završavaju na samoglasnik gube ga, osim περί i πρό 

Roko Rumora
Klasična gimnazija Zagreb - 2007/2008.