Talumpating pampasigla ang nabunot ko and knowing that layunin nito ay magbigay inspirasyon

sa mga tagapakinig. So napili kong italumpati on how God works sa buhay ko. Others may sound it like a
testimony kasi ang common nga naman nito ay para magbigay inspirasyon sa iba. We'll sana accepted pa
rin at makapagbigay rin tlga ako ng inspirasyon sa inyo.

Kaya magandang hapon sa iyong lahat, ma'am. Lumaki ako sa isang pamilyang
Kristiyano. Lumaki ako sa simbahan na salita ng Diyos ang naging gabay at sandigan ko sa
araw-araw.

Banal/inosente/mabait/masiyahin/God girl….

Bilang isang kristiyano, ang mga salitang nabanggit ko ang tumatatak sa isipan ng ibang
tao. Ang hirap nga namang magkamali dahil they will question your faith o ang pagiging
Kristiyano mo. Pero sa totoo lang, hindi ako ganyan kabanal. Hindi ako inosente. Hindi ako
palaging mabait o masiyahain but I'm his girl. I'm a God girl.

Lahat naman tayo may bad side at good side. Nasa atin lang if we'll keep on living it.
Natutunan kong tanggapin at bitawan kung sino man ako before. Natutunan kung tumayo sa
tuwing nadadapa ako (not in literal ah) pero may pagkakataon pa din that I kept on sliding back. If
life hits me that hard. minsan I lost myself. Nawala ang saya ko, my light, the love and my faith.
Hindi ko na alam ang gagawin ko.

I've been hurt, rejected, betrayed, being used, longing/ begging sa mga bagay na alam
kong deserve ko naman. Pero nanaig pa rin ung puso kong kayang magpatawad and to go on in
life. hindi ko namamalayan na yun pala ung gustong ituro sa akin ni God. Ginagawa ko yun
unconsciously and cguro that's my gift to love out generously at madaling magpatawad.

Christianity is not about living the perfect life. It is about having a righteous life glorifying
his name alone. Ang buhay ay puno ng nga sorpresa or mga hindi mo inaasahang pangyayari.
Sabi nga nila "life comes with twists and turns it goes with ups and downs".

Bilang isang kristiyano, hindi ibig sabihin na hindi ka na nakagagawa ng mali or you are
free from problems. Minsan lumalamig din ang pananampalataya ko dahil sa iba't ibang dahilan.
Minsan hindi ako karapat dapat na humarap sa kanya but the fact that knowing the God I'm
serving is a God na hindi ako iiwan, pababayaan at tatanggapain ako kahit ano man ang mga
pagkukulang ko. As my life verse says in Jeremiah 33:3, "Call unto me, and I will answer thee,
and shew thee great and mighty things, which thou knowest not."
 Ang dami ko o ang dami naming napagdaanang problema ng pamilya ko but alam ko na
way ni God yun for us na mas mapalapit pa sa kanya. Noong sinubok ako ni God sa faith ko and
serving him, hindi siya naging madali kahit sabi niya I will never leave thee nor to forsake thee in
Hebrews 13:5, hindi ko pa rin maiwasang manghina at mag attempt na sumuko. Iniwan ko ang
simbahan kung saan ako nag grow to be a christian dahil narin sa kagustuhan ng pamilya ko I
don't want to but I have to be with them.

Napunta kami sa isang pentecost church din na sa una ang hirap mag adjust but
kalaunan naging ok naman for 3 years pero again nasubok na naman ang faith ko for personal
reasons hindi na pumupunta sina mama nagaattend sa church na minsan ako na lang mag isa at
ang kuya ko to cut if short umalis na naman kami sa church na yun but never kung tinigil ang
pagsisilbi ko sa kanya...napunta naman ako sa baptist church where I really find the joy of
serving our living God. Kahit balot ako ng maraming katangunan kung bakit ko pinagdadaanan
ang mga ito. Kasi alam ko na naging faithful servant ako sa kanya but i still keep on serving Him.
For more than 6 months na experience ko sa baptist. Masasabi ko tlga na sila ang ibinigay ni
God sa akin para tulungan akong tumayo ulit and keep the faith burning within me..And again
because of family reasons ayaw na ni papa na pumunta ako sa baptist kasi that time bumalik na
rin si mama to where we were in the first place to cut it short wala akong nagawa kundi sumunod
na din sa kanila at iwan ang baptist church..But still I'm forever grateful na na meet ang faith bible
baptist family sa mga panahong malapit na akong mapalayo sa Diyos.

Narealize ko na lahat nga mga nangyayari sa buhay ko ay may dahilan and way lang yun
ni God for me to grow spiritually. At present masaya ako na nagsisilbi sa kanya kasama ang buo
kong pamilya. If you choose to obey Him even when it’s not the things that you wanted, it will be
all worth it. The more that you obey Him, the more that He will test your faith. Kung wala kang
integridad sa maliliit na bagay, hindi ipagkakatiwala ng Diyos sayo ang malalaki pang mga
bagay. Anyone can be obedient, you just have to choose to be one.

Walking into the fullness of God’s love is the best decision I’ve ever made. Kung hahayaan
mo lang si God na magtranaho sa buhay mo, He will make you a blessing and also a living
testimony for his faithfullness. Just allow Him. Let Him. Let God be God.

As the bible says in the book of Romans 8:18, “I consider that our present sufferings are
not worth comparing with the glory that will be revealed in us.”

Ngayon, pinili ko ang buhay na sentro ang Diyos to be with Him until the end of time. I’ll
never be lost, because He found me. I will honour, praise and worship Him with all my heart,
even when it hurts dahil ito ang purpose ng buhay na ipinahiram ng Diyos sa akin. Maraming
salamat!