Në 1642, shpërtheu një luftë civile se kush do të sundonte Anglinë - Parlamenti apo Mbreti Charles

I. Pas nëntë vjetësh, lufta civile përfundoi përfundimisht me Parlamentin fitimtar. Charles ishte
i preu koka. Menjëherë pas kësaj, një filozof anglez, Thomas Hobbes, shkroi Leviathan. Në të ai
bëri një mbrojtje të fuqisë absolute të mbretërve. Titulli i librit i referohej a leviatan. Ky është një det
mitologjik, i ngjashëm me balenën përbindësh që përpiu anije të tëra. Hobs e pëlqente
leviathan për qeverinë, një shtet i fuqishëm krijuar për të vendosur rendin.
Hobs e fillon Leviathanin duke përshkruar gjendjen e natyra ku të gjithë individët ishin të barabartë. Çdo
personi bëri atë që i duhej për të mbijetuar.
Si rezultat, të gjithë vuanin nga "frika e vazhdueshme".
dhe rreziku i vdekjes së dhunshme” Ai mendoi se
jeta e njeriut në një gjendje të natyrës do të ishte "e vetmuar,
i varfër, i keq, brutal dhe i shkurtër.”
Në gjendjen e natyrës, nuk kishte ligje apo polici
për të rivendosur rendin. E vetmja rrugëdalje nga kjo situatë,
Hobbes tha, ishte për individët që të krijonin një
fuqi supreme për të imponuar paqen mbi të gjithë.
Hobs e bazoi idenë e tij për formimin e qeverisë
mbi të drejtën angleze të kontratave. Hobs tha këtë
njerëzit ranë dakord mes tyre të "shtrihen"
të drejtat e tyre natyrore të barazisë dhe lirisë dhe i japin pushtet absolut një sunduesi, ose
sovran. Sovrani, i krijuar nga njerëzit, mund të jetë një person ose një grup. Të
sovrani do të bënte dhe zbatonte ligjet për të siguruar një shoqëri paqësore. Kjo do të
bëjnë të mundur jetën, lirinë dhe pronën. Hobs e quajti këtë marrëveshje "sociale".
kontratë."
Hobs besonte se një qeveri e kryesuar nga një mbret ishte forma më e mirë
sovrani mund të merrte. Duke e vendosur të gjithë pushtetin në duart e një mbreti, argumentoi Hobbes
do të thotë ushtrim më i sigurt dhe konsistent i autoritetit politik. Hobs gjithashtu pohoi këtë
kontrata shoqërore ishte një marrëveshje vetëm midis njerëzve dhe jo midis tyre dhe
mbreti i tyre. Pasi populli i kishte dhënë pushtetin absolut mbretit, ata nuk kishin të drejtë
revoltë kundër tij.
Hobs paralajmëroi kundër ndërhyrjes së kishës me qeverinë e mbretit. Ai kishte frikë
feja mund të bëhet burim i luftës civile. Ai mendonte se kisha duhet të ishte një
departamenti i qeverisë së mbretit. Në këtë mënyrë mbreti mund të kontrollonte nga afër të gjithë
çështjet fetare. Në çdo konflikt midis ligjit hyjnor dhe atij mbretëror, shkroi Hobbes
individi duhet t'i bindet mbretit ose të zgjedhë vdekjen.
\