Utilitarianism is a consequentialist ethical theory that holds that the best course

of action is the one that maximizes overall happiness or pleasure, and minimizes
overall suffering or pain. There are two main principles of Utilitarianism: the
Principle of Utility and the Greatest Happiness Principle.

The Principle of Utility states that actions are right insofar as they promote
happiness or pleasure, and wrong insofar as they produce unhappiness or pain.
The Greatest Happiness Principle, on the other hand, holds that an action is
morally right if it produces the greatest amount of happiness or pleasure for the
greatest number of people.

There are a few potential contradictions within utilitarianism that have been
identified by critics. One potential contradiction is that the Principle of Utility
could lead to the justification of actions that seem morally reprehensible, if those
actions ultimately promote happiness or pleasure. For example, if torturing one
person would provide enough pleasure to a large group of people to outweigh
the suffering of the individual, a strict adherent of utilitarianism might argue that
the torture is justified.

However, utilitarians have attempted to address this criticism by arguing that a

more nuanced understanding of happiness and pleasure is required. They argue
that true happiness and pleasure are not just momentary sensations, but rather
encompass a more long-lasting sense of satisfaction and well-being. Therefore,
the utilitarian would argue that the torture scenario is not truly promoting overall
happiness, because the long-term psychological harm to the torturer and the
sense of injustice felt by society would ultimately negate any short-term pleasure
gained.

Another potential contradiction is that the Greatest Happiness Principle could

lead to the oppression or neglect of minority groups, if their happiness is not
considered as important as the happiness of the majority. However, utilitarians
have responded to this criticism by arguing that the interests of all individuals
should be taken into account when making decisions, and that the happiness of
minority groups should be given equal weight to the happiness of the majority.

In summary, there are potential contradictions within utilitarianism, but

utilitarians have attempted to address these contradictions by developing more
nuanced understandings of happiness and pleasure, and by arguing that the
interests of all individuals should be taken into account.
Utilitarianism is a moral theory that judges the ethical value of an action based
on its ability to promote the greatest happiness or well-being for the greatest
number of people. However, there are some principles of Utilitarianism that may
appear to contradict each other.
One potential contradiction is between the principles of "act" and "rule"
utilitarianism. Act utilitarianism suggests that an action is morally right if it leads
to the greatest amount of happiness for the greatest number of people, while
rule utilitarianism asserts that actions should be evaluated based on the rules
that promote the greatest amount of happiness for the greatest number of
people.

This creates a potential contradiction in that an action that appears to promote

the greatest happiness in a specific situation may conflict with a rule that
promotes the greatest happiness in general.

However, some Utilitarians argue that this contradiction can be resolved by

recognizing that rule utilitarianism is a refinement of act utilitarianism. In other
words, rules are created based on what has been observed to produce the
greatest amount of happiness in the long term, so following those rules will
ultimately lead to the greatest amount of happiness overall. Therefore, in cases
where following a rule may lead to less happiness in a specific situation, it is still
the correct action to take because it will lead to the greatest amount of
happiness overall in the long run.

Another potential contradiction in Utilitarianism is between the principles of "act"

and "preference" utilitarianism. Act utilitarianism suggests that an action is
morally right if it leads to the greatest amount of happiness for the greatest
number of people, while preference utilitarianism asserts that actions should be
evaluated based on their ability to satisfy individual preferences.

This creates a potential contradiction in that an action that leads to the greatest
amount of happiness for the greatest number of people may not satisfy the
preferences of some individuals. However, some Utilitarians argue that this
contradiction can be resolved by recognizing that satisfying individual
preferences can ultimately lead to the greatest amount of happiness for the
greatest number of people. This is because people generally prefer to have their
preferences satisfied, and therefore satisfying those preferences will lead to their
happiness. Additionally, satisfying individual preferences can promote a more
stable and harmonious society, which can lead to greater happiness for everyone
in the long run.

The contradiction between act and rule utilitarianism can be solved by

recognizing that rule utilitarianism is a refinement of act utilitarianism.

While act utilitarianism evaluates each action individually based on its

ability to produce the greatest amount of happiness, rule utilitarianism
evaluates actions based on the rules that promote the greatest amount of
happiness for the greatest number of people.

In other words, rules are created based on what has been observed to
produce the greatest amount of happiness in the long term, so following
those rules will ultimately lead to the greatest amount of happiness overall.
Therefore, in cases where following a rule may lead to less happiness in a
specific situation, it is still the correct action to take because it will lead to
the greatest amount of happiness overall in the long run.

For example, a rule utilitarian might argue that stealing is generally wrong
because it reduces trust in society, creates conflict and leads to
unhappiness overall. While in a specific situation, stealing might bring
happiness to the person doing the stealing, following the rule against
stealing will lead to more happiness overall in the long term.

Therefore, by recognizing that rule utilitarianism is a refinement of act

utilitarianism, we can solve the contradiction between the two principles
and arrive at a more consistent and effective approach to evaluating the
morality of actions.
Top of Form

Regenerate response

Bottom of Form

The main principle of Utilitarianism is that the moral value of an action is determined by its ability to
promote the greatest happiness or well-being for the greatest number of people. This principle can be
broken down into several sub-principles:

The Principle of Utility: Actions should be evaluated based on their ability to produce the greatest
amount of happiness or well-being for the greatest number of people.

The Greatest Happiness Principle: The goal of moral actions should be to promote the greatest amount
of happiness or well-being for the greatest number of people.
The Calculation of Consequences: The moral value of an action should be determined by its actual
consequences, not by its intentions or motives.

The Impartiality Principle: All individuals should be treated equally and their happiness or well-being
should be considered equally important.

However, there are some potential contradictions between these principles. For example:

The Principle of Utility vs. The Greatest Happiness Principle: The Principle of Utility suggests that
actions should be evaluated based on their ability to produce the greatest amount of happiness or well-
being, while the Greatest Happiness Principle suggests that the goal of moral actions should be to
promote the greatest amount of happiness or well-being. This can create a potential contradiction in
cases where an action that produces less happiness in the short term may ultimately lead to greater
happiness in the long term.

The Calculation of Consequences vs. The Impartiality Principle: The Calculation of Consequences
suggests that the moral value of an action should be determined by its actual consequences, while the
Impartiality Principle suggests that all individuals should be treated equally. This can create a
potential contradiction in cases where the actual consequences of an action may disproportionately
affect certain individuals or groups.

However, some Utilitarians argue that these contradictions can be resolved by recognizing that the
principles of Utilitarianism are not absolute rules, but rather guidelines that should be used to evaluate
actions in specific situations. In other words, the principles of Utilitarianism should be applied in a
flexible and nuanced way that takes into account the unique circumstances of each situation. This
allows for a more balanced and nuanced approach to ethical decision-making that takes into account
both short-term and long-term consequences, as well as the needs and interests of all individuals.

The third Utilitarian principle that can help to solve the contradiction
between the Calculation of Consequences and the Impartiality Principle is
the Principle of Fairness or Justice. This principle emphasizes that
individuals should be treated justly and without discrimination, and that the
benefits and burdens of actions should be distributed fairly among all
individuals affected by them.

In the context of Utilitarianism, the Principle of Fairness can be used to

ensure that the happiness of minority groups is given equal consideration
to the happiness of the majority. This means that when making decisions,
Utilitarians should not only consider the overall happiness produced by an
action, but also the distribution of happiness among individuals. If an action
produces happiness for the majority but causes significant harm to a
minority group, then the action would be considered unjust and therefore,
morally wrong.

In the example of the government demolishing a poor neighborhood to

build a new stadium, the Principle of Fairness could be used to ensure that
the residents of the poor neighborhood are not unfairly burdened by the
action. This could involve compensating the residents for their
displacement or finding alternative solutions that would not cause harm to
the residents.

By incorporating the Principle of Fairness into Utilitarianism, the

contradiction between the Calculation of Consequences and the
Impartiality Principle can be resolved. This allows Utilitarians to consider the
distribution of happiness and harm among all individuals affected by an
action, rather than just focusing on maximizing overall happiness.
The third Utilitarian principle that can help to solve the contradiction between the Calculation of
Consequences and the Impartiality Principle is the Principle of Fairness or Justice. This principle
emphasizes that individuals should be treated justly and without discrimination, and that the benefits
and burdens of actions should be distributed fairly among all individuals affected by them.

In the context of Utilitarianism, the Principle of Fairness can be used to ensure that the happiness of
minority groups is given equal consideration to the happiness of the majority. This means that when
making decisions, Utilitarians should not only consider the overall happiness produced by an action,
but also the distribution of happiness among individuals. If an action produces happiness for the
majority but causes significant harm to a minority group, then the action would be considered unjust
and therefore, morally wrong.

In the example of the government demolishing a poor neighborhood to build a new stadium, the
Principle of Fairness could be used to ensure that the residents of the poor neighborhood are not
unfairly burdened by the action. This could involve compensating the residents for their displacement
or finding alternative solutions that would not cause harm to the residents.

By incorporating the Principle of Fairness into Utilitarianism, the contradiction between the
Calculation of Consequences and the Impartiality Principle can be resolved. This allows Utilitarians
to consider the distribution of happiness and harm among all individuals affected by an action, rather
than just focusing on maximizing overall happiness.
The Principle of Utility and the Greatest Happiness Principle are two key
principles of Utilitarianism that can potentially create a contradiction. The
Principle of Utility states that an action is right insofar as it promotes
happiness or pleasure and minimizes suffering or pain. The Greatest
Happiness Principle holds that an action is morally right if it produces the
greatest amount of happiness or pleasure for the greatest number of
people.

The potential contradiction arises when the Principle of Utility is applied in

a way that does not maximize overall happiness or pleasure. For example, if
a surgeon decides to sacrifice one patient to save five others, the Principle
of Utility would support this action since it would minimize overall suffering.
However, this action would clearly violate the Greatest Happiness Principle,
as it would not produce the greatest amount of happiness or pleasure for
the greatest number of people.

To resolve this contradiction, a third principle that could be invoked is the

Principle of Rationality. This principle suggests that individuals should act in
a way that is rational and promotes the overall well-being of society. In the
example of the surgeon, the Principle of Rationality could be used to justify
the decision to sacrifice one patient, as it would ultimately lead to the
greatest overall well-being of society.

The Principle of Rationality can also help to reconcile the Principle of Utility
and the Greatest Happiness Principle by emphasizing the importance of
promoting overall well-being. This means that Utilitarians should not only
focus on minimizing suffering and maximizing pleasure, but also consider
the long-term consequences of their actions and the overall well-being of
society. In summary, the Principle of Rationality can help to solve the
contradiction between the Principle of Utility and the Greatest Happiness.

Principle in Utilitarianism. By emphasizing the importance of promoting

overall well-being and considering the long-term consequences of actions,
Utilitarians can reconcile the two principles and make decisions that
maximize overall happiness and pleasure while minimizing suffering and
pain.The Principle of Utility and the Greatest Happiness Principle are two key principles of
Utilitarianism that can potentially create a contradiction. The Principle of Utility states that an action
is right insofar as it promotes happiness or pleasure and minimizes suffering or pain. The Greatest
Happiness Principle holds that an action is morally right if it produces the greatest amount of
happiness or pleasure for the greatest number of people.

The potential contradiction arises when the Principle of Utility is applied in a way that does not
maximize overall happiness or pleasure. For example, if a surgeon decides to sacrifice one patient to
save five others, the Principle of Utility would support this action since it would minimize overall
suffering. However, this action would clearly violate the Greatest Happiness Principle, as it would not
produce the greatest amount of happiness or pleasure for the greatest number of people.

To resolve this contradiction, a third principle that could be invoked is the Principle of Rationality.
This principle suggests that individuals should act in a way that is rational and promotes the overall
well-being of society. In the example of the surgeon, the Principle of Rationality could be used to
justify the decision to sacrifice one patient, as it would ultimately lead to the greatest overall well-
being of society.

The Principle of Rationality can also help to reconcile the Principle of Utility and the Greatest
Happiness Principle by emphasizing the importance of promoting overall well-being. This means that
Utilitarians should not only focus on minimizing suffering and maximizing pleasure, but also consider
the long-term consequences of their actions and the overall well-being of society.

In summary, the Principle of Rationality can help to solve the contradiction between the Principle of
Utility and the Greatest Happiness Principle in Utilitarianism. By emphasizing the importance of
promoting overall well-being and considering the long-term consequences of actions, Utilitarians can
reconcile the two principles and make decisions that maximize overall happiness and pleasure while
minimizing suffering and pain. The third Utilitarian principle that can help to solve the contradiction
between the Calculation of Consequences and the Impartiality Principle is the Principle of Fairness or
Justice. This principle emphasizes that individuals should be treated justly and without discrimination,
and that the benefits and burdens of actions should be distributed fairly among all individuals affected
by them.
In the context of Utilitarianism, the Principle of Fairness can be used to ensure that the happiness of
minority groups is given equal consideration to the happiness of the majority. This means that when
making decisions, Utilitarians should not only consider the overall happiness produced by an action,
but also the distribution of happiness among individuals. If an action produces happiness for the
majority but causes significant harm to a minority group, then the action would be considered unjust
and therefore, morally wrong.
In the example of the government demolishing a poor neighborhood to build a new stadium, the
Principle of Fairness could be used to ensure that the residents of the poor neighborhood are not
unfairly burdened by the action. This could involve compensating the residents for their displacement
or finding alternative solutions that would not cause harm to the residents.
By incorporating the Principle of Fairness into Utilitarianism, the contradiction between the
Calculation of Consequences and the Impartiality Principle can be resolved. This allows Utilitarians
to consider the distribution of happiness and harm among all individuals affected by an action, rather
than just focusing on maximizing overall happiness.
Calculating Consequences პრინციპი გულისხმობს, რომ ქმედებები უნდა შეფასდეს მათ
მიერ გამოწვეულ შედეგების მიხედვით და საფუძველზე. ეს ნიშნავს, რომ
კონკრეტული მოქმედების ეთიკურ-მორალური ღირებულება განისაზღვრება ამ
მოქმედების უნარით, წარმოქმნას უდიდესი ბედნიერება ან სიამოვნება ადამიანთა
უდიდესი რაოდენობისთვის. უტილიტარიზმი მოითხოვს ყველა მოქმედების შედეგების
მკაცრ გაანგარიშებას მისი მორალური ღირებულების დასადგენად .
მეორეს მხრივ, უტილიტარიზმის მიუკერძოებლობის პრინციპი მოითხოვს, რომ ყველა
ინდივიდის ინტერესები თანაბრად განიხილებოდეს. ეს ნიშნავს, რომ ერთი ადამიანის
ბედნიერება ან სიამოვნება თანაბრად უნდა შეფასდეს ნებისმიერი სხვა ადამიანის
ბედნიერებასა და სიამოვნებასთან მიმართებით. უტილიტარიზმის მიზანია
მაქსიმალურად გაზარდოს საერთო ბედნიერება ან სიამოვნება და არა რომელიმე
კონკრეტული ინდივიდის ან ჯგუფის ბედნიერება ან სიამოვნება .
ამ ორ პრინციპს შორის წინააღმდეგობა წარმოიქმნება. პრობლემები:
ა) რომელიმე მოქმედების შედეგების გამოთვლა ყოველი თითოეული
ინდივიდისთვის შეუძლებელია. მაგალითად, შეიძლება შეუძლებელი იყოს ზუსტად
იმის ცოდნა, თუ როგორ იმოქმედებს ესა თუ ის მოქმედება საზოგადოების ყველა
ინდივიდზე. შედეგად, ასეთმა გადაწყვეტილებამ შეიძლება ზიანი მიაყენოს ზოგიერთ
ადამიანს. ეს დაარღვევს მიუკერძოებლობის პრინციპს, ეს ადამიანების ინტერესები
მიღებული გადაწყვეტილებისაგან დაუცველები იქნებიან.
) შედეგების გაანგარიშების კიდევ ერთი პრობლემა ის არის, რომ ინდივიდებს
შეიძლება ჰქონდეთ განსხვავებული პრეფერენციები, ღირებულებები და
საჭიროებები, რომელთა შედარება მარტივად შეუძლებელია. მაგალითად, შეიძლება
რთული იყოს მდიდარი ინდივიდის ბედნიერების შედარება ღარიბი ინდივიდის
ბედნიერებასთან, ან ადამიანის ბედნიერება ცხოველის ბედნიერებასთან.
უტილიტარიზმი შეიძლება ვერ უზრუნველყოს მკაფიო პასუხი, თუ როგორ უნდა
მოხდეს ამ პირების ინტერესები უზრუნველყოფილი.

დასასრულს, აშკარა წინააღმდეგობა შედეგების გამოთვლასა და მიუკერძოებლობის

პრინციპს შორის უტილიტარიზმში მნიშვნელოვანი გამოწვევაა თეორიისთვის. ეს ხაზს
უსვამს რეალურ სიტუაციებში უტილიტარიზმის გამოყენების სირთულეებს, სადაც
ქმედებების შედეგები გაურკვეველია და ინდივიდების ინტერესები ადვილად ვერ
შეედრება. უტილიტარიზმი შეიძლება მოითხოვოს უფრო ნიუანსირებული და
მოქნილი მიდგომა, რომელიც ითვალისწინებს ამ გამოწვევებს.

“ადამიანების პრეფერენციების დაკმაყოფილება სულაც არ იწვევს საზოგადოების

უდიდესი საერთო ბედნიერებასა კეთილდღეობის მიღწევას .“

აქ სახეზეა წინააღმდეგობა The Greatest Happiness პრინციპისა და Satisfaction of

Preference პრინციპს შორის - ორივე პრინციპი მიზნად ისახავს საერთო ბედნიერების
ან კეთილდღეობის მაქსიმალურად გაზრდას, მაგრამ ისინი პრიორიტეტს ანიჭებენ
სხვადასხვა ფაქტორებს იმის განსაზღვრაში, თუ რა არის მორალურად სწორი. აი
მაგალითად, საზოგადოებაში ადამიანების უმრავლესობა უპირატესობას ანიჭებს
სატელევიზიო შოუების ყურებას, ხოლო მხოლოდ უმცირესობას აქვს ინტელექტუალურ
საქმიანობაში ჩართვის პრეფერენცია.

პრობლემა; პრეფერენციების დაკმაყოფილების პრინციპი წინააღმდეგობაში მოდის

ჰედონიზმის პრინციპთან და აფერხებს საერთო საზოგადო კეთილდღეობის
მაქსიმიზაციას.

თუ პრეფერენციების დაკმაყოფილების პრინციპი უნდა დავიცვათ , უფრო მეტი

რესურსი უნდა მიეწოდოს სატელევიზიო შოუებს, რადგან ისინი აკმაყოფილებენ
უმრავლესობის პრეფერენციებს. თუმცა, ეს არ გამოიწვევს საზოგადოების ბედნიერება
ან კეთილდღეობის მაქსიმიზაციას. რადგან ინტელექტუალური საქმიანობა უფრო
შედეგიანი და სარგებლიანია საზოგადოების პიროვნული ზრდის,
შემოქმედებითობისა და ინოვაციებისათვის.

Seriozulad

Yes, Nozick's Experience Machine can create a contradiction within

utilitarian principles. Utilitarianism is a moral theory that seeks to maximize
the overall happiness or well-being of society. According to this theory, the
best action is the one that produces the greatest amount of pleasure or
happiness for the greatest number of people. However, the Experience
Machine challenges this principle by suggesting that pleasure alone is not
sufficient to create happiness or well-being.

The Experience Machine creates a contradiction within utilitarian principles

because it shows that people value real experiences over simulated ones,
even if the simulated experiences are more pleasurable. This means that the
pursuit of pleasure alone cannot guarantee happiness or well-being. If
utilitarianism prioritizes pleasure as the only factor that contributes to
overall happiness or well-being, then it would need to support the use of
the Experience Machine, which allows individuals to experience unlimited
pleasure without regard for others. However, if utilitarianism takes into
account the value of actual experiences and the importance of social
relationships, then it would reject the Experience Machine as a means of
promoting overall well-being.

Therefore, the Experience Machine challenges the utilitarian principle of

maximizing pleasure as the ultimate goal of ethical decision-making and
forces us to consider the value of actual experiences and social
relationships in promoting overall happiness and well-being. This creates a
contradiction within utilitarian principles, highlighting the limitations of a
solely pleasure-based approach to ethics.
Top of Form

Regenerate response

Bottom of Form

Yes, Nozick's Experience Machine can create a contradiction within utilitarian principles.
Utilitarianism is a moral theory that seeks to maximize the overall happiness or well-being of
society. According to this theory, the best action is the one that produces the greatest
amount of pleasure or happiness for the greatest number of people. However, the
Experience Machine challenges this principle by suggesting that pleasure alone is not
sufficient to create happiness or well-being.

The Experience Machine creates a contradiction within utilitarian principles because it shows
that people value real experiences over simulated ones, even if the simulated experiences are
more pleasurable. This means that the pursuit of pleasure alone cannot guarantee happiness
or well-being. If utilitarianism prioritizes pleasure as the only factor that contributes to
overall happiness or well-being, then it would need to support the use of the Experience
Machine, which allows individuals to experience unlimited pleasure without regard for
others. However, if utilitarianism takes into account the value of actual experiences and the
importance of social relationships, then it would reject the Experience Machine as a means of
promoting overall well-being.

Therefore, the Experience Machine challenges the utilitarian principle of maximizing pleasure
as the ultimate goal of ethical decision-making and forces us to consider the value of actual
experiences and social relationships in promoting overall happiness and well-being. This
creates a contradiction within utilitarian principles, highlighting the limitations of a solely
pleasure-based approach to ethics.

დიახ, ნოზიკის გამოცდილების მანქანას შეუძლია შექმნას წინააღმდეგობა

უტილიტარულ პრინციპებში. უტილიტარიზმი არის მორალური თეორია , რომელიც
ცდილობს მაქსიმალურად გაზარდოს საზოგადოების საერთო ბედნიერება ან
კეთილდღეობა. ამ თეორიის თანახმად, საუკეთესო მოქმედება არის ის, რაც უდიდეს
სიამოვნებას ან ბედნიერებას იწვევს ადამიანთა უდიდესი რაოდენობისთვის . თუმცა ,
გამოცდილების მანქანა ამ პრინციპს ეწინააღმდეგება იმით , რომ მხოლოდ
სიამოვნება არ არის საკმარისი ბედნიერების ან კეთილდღეობის შესაქმნელად .
მართალია, ნოზიკის მანქანა ცალკე უტილიტარიზმის პრინციპს არ წარმოადგენს,
მაგრამ ის ქმნის წინააღმდეგობას უტილიტარიზმის პრინციპებს შორის .

უტილიტარიზმის მიხედვით, სიამოვნების მაქსიმალურად გაზრდა წარმოადგენს

პრიორიტეტს. ადამიანებს შეუძლიათ განიცადონ მაქსიმალური სიამოვნება ნოზიკის
მანქანაში, მაგრამ ეს სიამოვნება არ უწყობს ხელს საზოგადოების უფრო დიდ საერთო
სიკეთეს. გამოდის, რომ სიამოვნების მაქსიმიზაციის პრინციპი ყოველთვის არ
წამოადგენს საერთო კეთილდღეობის პრინციპის მიღწევის საშუალებას . ამიტომ მათ
შორის იქმნება წინააღმდეგობა.

უტილიტარიზმს მოუწევს უარი თქვას მანქანაზე, როგორც არაეთიკურ მოწყობილობაზე

- იმიტომ რომ, უტილიტარიზმი ცდილობს, მიაღწიოს საზოგადოების საერთო
ბედნიერებას და არა მხოლოდ ინდივიდების ბედნიერებას. რაც ასევე ნიშნავს, რომ
უტილიტარიზმის პრინციპი - სიამოვნების მაქსიმიზაცია, თანხვედრაში არ არის
საერთო კეთილდღეობის მიღწევის პრინციპთან.

ნოზიკის მანქანა აჩვენებს, რომ ადამიანებს ურჩევნიათ სიმულაციურ სამყაროში

სიამოვნება, ვიდრე რეალური სამყაროში არსებობა მაშინაც კი, თუ ეს ნიშნავს უფრო
დიდი სიკეთის მსხვერპლად შეწირვას.

ურჩევნიათ რეალური გამოცდილებები მაშინაც კი, თუ სიმულაციური გამოცდილება

უფრო სასიამოვნოა. ეს ნიშნავს, რომ - მხოლოდ სიამოვნებისკენ სწრაფვა ვერ
უზრუნველყოფს ბედნიერებას ან კეთილდღეობას.
თუ უტილიტარიზმი უპირატესობას ანიჭებს სიამოვნებას, როგორც ერთადერთ
ფაქტორს, რომელიც ხელს უწყობს საერთო ბედნიერებისა ან კეთილდღეობის
მიღწევას, მაშინ უტილიტარიზმი მომხრე უნდა იყოს ნოზიკის მანქანის გამოყენებისა,
რადგან ის საშუალებას აძლევს ინდივიდებს განიცადონ შეუზღუდავი სიამოვნება
სხვების გათვალისწინების გარეშე.

თუმცა, თუ უტილიტარიზმი ითვალისწინებს რეალური გამოცდილებების ღირებულებას

და სოციალური ურთიერთობების მნიშვნელობას, მაშინ ის უნდა უარყოფდეს
გამოცდილების მანქანას, როგორც საერთო კეთილდღეობის ხელშეწყობის
საშუალებას.

ამიტომ, გამოცდილების მანქანა ეწინააღმდეგება სიამოვნების მაქსიმალურად

გამოყენების უტილიტარულ პრინციპს, როგორც ეთიკური გადაწყვეტილების მიღების
საბოლოო მიზანს და გვაიძულებს გავითვალისწინოთ რეალური გამოცდილებისა და
სოციალური ურთიერთობების ღირებულება საერთო ბედნიერებისა და
კეთილდღეობის ხელშეწყობაში. ეს ქმნის წინააღმდეგობას უტილიტარულ
პრინციპებში, ხაზს უსვამს ეთიკის მხოლოდ სიამოვნებაზე დაფუძნებული მიდგომის
შეზღუდვებს.

დიახ, ნოზიკის გამოცდილების მანქანა ქმნის პოტენციურ წინააღმდეგობას

უტილიტარულ პრინციპებში. უტილიტარიზმი ემყარება იმ აზრს, რომ საუკეთესო
მოქმედება არის ის, რაც მაქსიმალურად ზრდის საერთო ბედნიერებას ან სიამოვნებას
ადამიანთა უდიდესი რაოდენობისთვის. თუმცა, გამოცდილების მანქანა ამ იდეას
ეწინააღმდეგება იმით, რომ ადამიანებს ურჩევნიათ განიცადონ სიმულაციური
სიამოვნების სამყარო, ვიდრე რეალური სამყარო, მაშინაც კი, თუ ეს ნიშნავს უფრო
დიდი სიკეთის მსხვერპლად შეწირვას.

თუ უტილიტარიზმი მკაცრად განიმარტება, როგორც სიამოვნების მაქსიმალურად

გაზრდის თეორია, მაშინ გამოცდილების მანქანა წარმოადგენს პრობლემას . თუ
ადამიანებს შეუძლიათ განიცადონ მაქსიმალური სიამოვნება მანქანაში , მაგრამ ეს
სიამოვნება არ უწყობს ხელს საზოგადოების უფრო დიდ სიკეთეს, მაშინ
უტილიტარიზმს მოუწევს უარი თქვას მანქანაზე, როგორც არაეთიკური. ეს იმიტომ
ხდება, რომ უტილიტარიზმი ცდილობს ხელი შეუწყოს საზოგადოების საერთო
ბედნიერებას და არა მხოლოდ ინდივიდების ბედნიერებას.

თუმცა, თუ უტილიტარიზმი უფრო ფართოდ არის ინტერპრეტირებული, როგორც

საერთო კეთილდღეობის მაქსიმალურად გაზრდის თეორია, რომელიც მოიცავს არა
მხოლოდ სიამოვნებას, არამედ სხვა ფაქტორებს, როგორიცაა პიროვნული ზრდა,
მნიშვნელობა და სოციალური კავშირები, მაშინ გამოცდილების მანქანა შეიძლება
კვლავ არაეთიკურად ჩაითვალოს. ეს იმიტომ ხდება, რომ მანქანა მხოლოდ დროებით
სიამოვნებას იძლევა ღრმა ღირებულებების პოპულარიზაციის გარეშე , რაც ხელს
უწყობს საერთო კეთილდღეობას.
ნებისმიერ შემთხვევაში, გამოცდილების მანქანა ეწინააღმდეგება იდეას , რომ
სიამოვნება არის ეთიკური გადაწყვეტილების მიღების საბოლოო მიზანი და ხაზს
უსვამს ჩვენი ქმედებების უფრო ფართო შედეგების გათვალისწინების მნიშვნელობას
მთლიანად საზოგადოების კეთილდღეობისთვის.

ნოზიკის მანქანა, მართალია, უტილიტარიზმის პრინციპი არ არის, მაგრამ ქმნის

წინააღმდეგობას უტილიტარიზმის მთავარ პრინციპებს შორის, კერძოდ - Maximizing
pleasure or happiness და promoting the greater good of society.

სიამოვნების ან ბედნიერების მაქსიმიზაციის პრინციპი , რომელიც ჰედონისტური

უტილიტარიზმის ცენტრალური პრინციპია, მიუთითებს, რომ უნდა განხორციელდეს
ქმედებები, რათა მაქსიმალურად გაიზარდოს სიამოვნების ან ბედნიერების
რაოდენობა მსოფლიოში. თუმცა, გამოცდილების მანქანა ამ პრინციპს
ეწინააღმდეგება და მიუთითებს, რომ ადამიანებს შეიძლება ურჩევნიათ , განიცადონ
სიმულაციური სიამოვნების სამყარო, ვიდრე რეალური გამოცდილება , მაშინაც კი , თუ
ეს ნიშნავს საზოგადოების დიდი სიკეთის მსხვერპლად შეწირვას.

მეორეს მხრივ, საზოგადოების უფრო დიდი სიკეთის ხელშეწყობის პრინციპი

ვარაუდობს, რომ ქმედებები უნდა განხორციელდეს საზოგადოების საერთო
კეთილდღეობის ხელშესაწყობად, მაშინაც კი, თუ ეს ნიშნავს ინდივიდუალური
პრეფერენციების ან სიამოვნების შეწირვას. ეს პრინციპი ეწინააღმდეგება
გამოცდილების მანქანას, რადგან ის საშუალებას აძლევს ინდივიდებს , რომ საკუთარი
პრეფერენციები მიიღონ სიამოვნებისთვის, საზოგადოებისთვის უფრო ფართო
გავლენის გარეშე.

მოკლედ რომ ვთქვათ, წინააღმდეგობა ნოზიკის გამოცდილების მანქანით შექმნილ

უტილიტარიზმის მთავარ პრინციპებს შორის არის სიამოვნების ან ბედნიერების
მაქსიმალურად გაზრდის პრინციპსა და საზოგადოების უფრო დიდი სიკეთის
ხელშეწყობის პრინციპს შორის. გამოცდილების მანქანა მიუთითებს, რომ ინდივიდებს
შეიძლება ურჩევნიათ სიამოვნება მიიღონ უფრო დიდი სიკეთის ხარჯზე , რაც ეჭვქვეშ
აყენებს უტილიტარულ იდეას ინდივიდუალური პრეფერენციების დაბალანსების
შესახებ საზოგადოების საერთო კეთილდღეობასთან.

The contradiction created by Nozick's Experience Machine between the main principles of
utilitarianism is primarily between the principle of maximizing pleasure or happiness and the
principle of promoting the greater good of society.

The principle of maximizing pleasure or happiness, which is a central tenet of hedonistic

utilitarianism, suggests that actions should be taken to maximize the amount of pleasure or
happiness in the world. However, the Experience Machine challenges this principle by suggesting
that people might prefer to experience a simulated world of pleasure rather than actual experiences,
even if it means sacrificing the greater good of society.

The principle of promoting the greater good of society, on the other hand, suggests that actions
should be taken to promote the overall welfare of society, even if this means sacrificing individual
preferences or pleasure. This principle is contradicted by the Experience Machine because it allows
individuals to pursue their own preferences for pleasure without any concern for the broader
implications for society.

In summary, the contradiction between the main principles of utilitarianism created by Nozick's
Experience Machine is between the principle of maximizing pleasure or happiness and the principle
of promoting the greater good of society. The Experience Machine suggests that individuals might
prefer to pursue pleasure at the expense of the greater good, which challenges the utilitarian idea of
balancing individual preferences with the overall welfare of society.