V.

Bisang Pampanitikan
A. Bisa sa Isip
Ang akda ay naging daan
upang mapatunayan at
maipakita na kahit saang lugar
ay hindi nawawala ang hindi
pagkakapantay-pantay o di
kaya nama’y paggamit ng
dahas upang malamangan
ang kapwa. Ang
pinagpapaguran ng mga
mahihirap at
mahihina’y pagkadaling
napupunta sa mga nakaaangat,
hindi sa antas ng pamumuhay
kundi sa lakas o
kapangyarihan.
Bukod sa nagbigay
kaalaman ang akda
patungkol sa kung anong
klaseng
pamumuhay mayroon ang
isang kagaya ni Adong,
ipinakita din nito kung
paanong
biktima din talaga ng
sistemang umiiral sa lipunan
ang mga katulad niya.
Nagnanais
ang ilan sa kanilang
makaalis sa kanilang
kinalalagyan ngunit
mismong ang mga
nakapaligid sa kanila ang
nagiging hadlang. Ang mga
mahihirap ay lalo pang
naghihirap
dahil sa mga taong nakapaligid
sa kaniya at sa lipunang
kaniyang ginagalawan.
B. Bisa sa Damdamin
Awa kay Adong na
nakatanggap ng panghuhusga’t
pang-aalipusta mula sa mga
taong hindi naman siya
lubos na kilala.
Nakababagbag-damdamin
ang kalagayan
niyang nakasaad sa akda. Sa
murang edad ay nakaranas siya
ng hirap na ni minsa’y
hindi naranasan ng ilang
nagsipagtanda nang mga
mayayaman.
Disgusto sa mga taong
nanamantala ng kahinaan ng
isang tao para sa sariling
ikabubuti o sariling
kapakanan. Pare-pareho naman
silang nahihirapan ngunit sa
halip
na makipagtulungan ay
ginagawa pang tungtungan ang
kapwa upang makaangat sa
buhay. Gayundin sa mga taong
humuhusga sa kapwa base
lamang sa kung ano ang
pinaniniwalaan sa lipunan at
hindi iniisip kung ano ang
magiging bunga ng simpleng
reaksyon at pakikitungo nila sa
ibang tao.
C. Bisa sa Kaasalan
Isang pagtatama nga sa
ugaling pagsasawalang-bahala
at kawalan ng pakialam
sa kapwa ang hatid ng kwento.
Palibhasa nga’y hindi natin
danas ang hirap nila sa
buhay ay hindi natin sila lubos
na nauunawaan. Isang
malinaw na naging kakulangan
ng marami sa ating mga sarili
ang pagiging kuntento sa
pagki-kwenta ng kung ano
lamang ang ating nakikita at sa
hindi pagsubok na alamin ang
tunay na kalagayan ng
kapwa bago husgahan at
pandirihan.
V. Bisang Pampanitikan
A. Bisa sa Isip
Ang akda ay naging daan
upang mapatunayan at
maipakita na kahit saang lugar
ay hindi nawawala ang hindi
pagkakapantay-pantay o di
kaya nama’y paggamit ng
dahas upang malamangan
ang kapwa. Ang
pinagpapaguran ng mga
mahihirap at
mahihina’y pagkadaling
napupunta sa mga nakaaangat,
hindi sa antas ng pamumuhay
kundi sa lakas o
kapangyarihan.
Bukod sa nagbigay
kaalaman ang akda
patungkol sa kung anong
klaseng
pamumuhay mayroon ang
isang kagaya ni Adong,
ipinakita din nito kung
paanong
biktima din talaga ng
sistemang umiiral sa lipunan
ang mga katulad niya.
Nagnanais
ang ilan sa kanilang
makaalis sa kanilang
kinalalagyan ngunit
mismong ang mga
nakapaligid sa kanila ang
nagiging hadlang. Ang mga
mahihirap ay lalo pang
naghihirap
dahil sa mga taong nakapaligid
sa kaniya at sa lipunang
kaniyang ginagalawan.
B. Bisa sa Damdamin
Awa kay Adong na
nakatanggap ng panghuhusga’t
pang-aalipusta mula sa mga
taong hindi naman siya
lubos na kilala.
Nakababagbag-damdamin
ang kalagayan
niyang nakasaad sa akda. Sa
murang edad ay nakaranas siya
ng hirap na ni minsa’y
hindi naranasan ng ilang
nagsipagtanda nang mga
mayayaman.
Disgusto sa mga taong
nanamantala ng kahinaan ng
isang tao para sa sariling
ikabubuti o sariling
kapakanan. Pare-pareho naman
silang nahihirapan ngunit sa
halip
na makipagtulungan ay
ginagawa pang tungtungan ang
kapwa upang makaangat sa
buhay. Gayundin sa mga taong
humuhusga sa kapwa base
lamang sa kung ano ang
pinaniniwalaan sa lipunan at
hindi iniisip kung ano ang
magiging bunga ng simpleng
reaksyon at pakikitungo nila sa
ibang tao.
C. Bisa sa Kaasalan
Isang pagtatama nga sa
ugaling pagsasawalang-bahala
at kawalan ng pakialam
sa kapwa ang hatid ng kwento.
Palibhasa nga’y hindi natin
danas ang hirap nila sa
buhay ay hindi natin sila lubos
na nauunawaan. Isang
malinaw na naging kakulangan
ng marami sa ating mga sarili
ang pagiging kuntento sa
pagki-kwenta ng kung ano
lamang ang ating nakikita at sa
hindi pagsubok na alamin ang
tunay na kalagayan ng
kapwa bago husgahan at
pandirihan.
V. Bisang Pampanitikan
A. Bisa sa Isip
Ang akda ay naging daan
upang mapatunayan at
maipakita na kahit saang lugar
ay hindi nawawala ang hindi
pagkakapantay-pantay o di
kaya nama’y paggamit ng
dahas upang malamangan
ang kapwa. Ang
pinagpapaguran ng mga
mahihirap at
mahihina’y pagkadaling
napupunta sa mga nakaaangat,
hindi sa antas ng pamumuhay
kundi sa lakas o
kapangyarihan.
Bukod sa nagbigay
kaalaman ang akda
patungkol sa kung anong
klaseng
pamumuhay mayroon ang
isang kagaya ni Adong,
ipinakita din nito kung
paanong
biktima din talaga ng
sistemang umiiral sa lipunan
ang mga katulad niya.
Nagnanais
ang ilan sa kanilang
makaalis sa kanilang
kinalalagyan ngunit
mismong ang mga
nakapaligid sa kanila ang
nagiging hadlang. Ang mga
mahihirap ay lalo pang
naghihirap
dahil sa mga taong nakapaligid
sa kaniya at sa lipunang
kaniyang ginagalawan.
B. Bisa sa Damdamin
Awa kay Adong na
nakatanggap ng panghuhusga’t
pang-aalipusta mula sa mga
taong hindi naman siya
lubos na kilala.
Nakababagbag-damdamin
ang kalagayan
niyang nakasaad sa akda. Sa
murang edad ay nakaranas siya
ng hirap na ni minsa’y
hindi naranasan ng ilang
nagsipagtanda nang mga
mayayaman.
Disgusto sa mga taong
nanamantala ng kahinaan ng
isang tao para sa sariling
ikabubuti o sariling
kapakanan. Pare-pareho naman
silang nahihirapan ngunit sa
halip
na makipagtulungan ay
ginagawa pang tungtungan ang
kapwa upang makaangat sa
buhay. Gayundin sa mga taong
humuhusga sa kapwa base
lamang sa kung ano ang
pinaniniwalaan sa lipunan at
hindi iniisip kung ano ang
magiging bunga ng simpleng
reaksyon at pakikitungo nila sa
ibang tao.
C. Bisa sa Kaasalan
Isang pagtatama nga sa
ugaling pagsasawalang-bahala
at kawalan ng pakialam
sa kapwa ang hatid ng kwento.
Palibhasa nga’y hindi natin
danas ang hirap nila sa
buhay ay hindi natin sila lubos
na nauunawaan. Isang
malinaw na naging kakulangan
ng marami sa ating mga sarili
ang pagiging kuntento sa
pagki-kwenta ng kung ano
lamang ang ating nakikita at sa
hindi pagsubok na alamin ang
tunay na kalagayan ng
kapwa bago husgahan at
pandirihan.
V. Bisang Pampanitikan

A. Bisa sa Isip

Ang akda ay naging daan upang mapatunayan at maipakita na kahit saang lugaray hindi nawawala
ang hindi pagkakapantay-pantay o di kaya nama’y paggamit ngdahas upang malamangan ang kapwa.
Ang pinagpapaguran ng mga mahihirap atmahihina’y pagkadaling napupunta sa mga nakaaangat,
hindi sa antas ng pamumuhaykundi sa lakas o kapangyarihan.Bukod sa nagbigay kaalaman ang akda
patungkol sa kung anong klasengpamumuhay mayroon ang isang kagaya ni Adong, ipinakita din nito
kung paanongbiktima din talaga ng sistemang umiiral sa lipunan ang mga katulad niya. Nagnanaisang
ilan sa kanilang makaalis sa kanilang kinalalagyan ngunit mismong ang mganakapaligid sa kanila ang
nagiging hadlang. Ang mga mahihirap ay lalo pang naghihirapdahil sa mga taong nakapaligid sa
kaniya at sa lipunang kaniyang ginagalawan.

B. Bisa sa Damdamin

Awa kay Adong na nakatanggap ng panghuhusga’t pang-aalipusta mula sa mgataong hindi naman
siya lubos na kilala. Nakababagbag-damdamin ang kalagayanniyang nakasaad sa akda. Sa murang
edad ay nakaranas siya ng hirap na ni minsa’yhindi naranasan ng ilang nagsipagtanda nang mga
mayayaman. Disgusto sa mga taong nanamantala ng kahinaan ng isang tao para sa sarilingikabubuti
o sariling kapakanan. Pare-pareho naman silang nahihirapan ngunit sa halipna makipagtulungan ay
ginagawa pang tungtungan ang kapwa upang makaangat sabuhay. Gayundin sa mga taong
humuhusga sa kapwa base lamang sa kung ano angpinaniniwalaan sa lipunan at hindi iniisip kung
ano ang magiging bunga ng simplengreaksyon at pakikitungo nila sa ibang tao.

C. Bisa sa Kaasalan
Isang pagtatama nga sa ugaling pagsasawalang-bahala at kawalan ng pakialamsa kapwa ang hatid ng
kwento. Palibhasa nga’y hindi natin danas ang hirap nila sabuhay ay hindi natin sila lubos na
nauunawaan. Isang malinaw na naging kakulanganng marami sa ating mga sarili ang pagiging
kuntento sa pagki-kwenta ng kung anolamang ang ating nakikita at sa hindi pagsubok na alamin ang
tunay na kalagayan ngkapwa bago husgahan at pandirihan.