HİDAYET; Doğruya ve hayra yönelme. Hakkı hak bilip batılı batıl olarak bilme.

Aklını kiraya
vermeden Hak nazarıyla olaylara bakıp doğruyu, kendisine en yakın doğru kabulündeki yanlışlardan
dahi ayırt edebilmek

DİRAYET; Zekâ, bilgi, idare kabiliyet. İnandığı şey uğruna gayret etmek. Batıl kendi davası için
gecesiyle gündüzüyle çalışırken Müslümanların da hak dava için inançla ve şevkle her türlü
engellemeye rağmen gayret etmesi.

DAVA; öne sürülerek savunulan düşünce, kavga, ülkü, sav. Dava sahibi olmak, kendini sorumlu
hissetmek. Her sabah bir amaç için uyanıp, geceye o amaç ile ulaşmak. Karanlığa sövmeyip bir mum
yakan insanların sahip olduğu şey.

ISLAH: İyi bir duruma getirmek, iyileştirmek, düzeltmek; eğitmek, yola getirmek. Müslümanların ve
İslam’ın en önemli özelliğidir. Olduğu takdirde mekanı ve zamanı daha yaşanabilir hale getiren
durum. İfsada karşı en büyük silah. Çivisi çıkmış dünyanın ve kimyası bozulmuş toplumların umudu.

YARATILIŞ GAYESİ; İnsanın yeryüzünde var olma sebebi. En önemli vazifesi. Doğumumuzdan
ölümümüze, öğretim hayatımızdan mezuniyetimize, işimizden evliliğimize kadar hayatımızın her
anının Allah’a kulluğun bir aracı olarak görüp ona uygun bir şekilde yaşamamızı gerektiren emir.

TAKVA; Korunma, sakınma. Yüce yaratıcıya karşı sorumluluk duyarak, her türlü günahlardan
kendini korumanın niyet ve gayreti içinde olmak. Birçok yetenek ve özelliklere sahip olsak da
üstünlüğün ancak bu şekilde olacağını bilerek Allah’ın rızasını kazanmak için yaşamak.

VEBAL; Bir işin omuzlarımıza yüklediği yük. Kimse bizi sorumlu tutmasa da sonunda hesabı
olduğunu bildiğimiz, yapılmadığı takdirde ağırlığını kaldıramayacağımız günah.

HİCRET: Terk etmek, ayrılmak, bir yerden başka bir yere göç etmek. Hz. Peygamber’in(sav)
Mekke’den Medine’ye göç etmesi. Hiçbir tedavi ve çözümün olmadığı, batılın hüküm sürdüğü bir
yerden bir gün daha güçlü ve etkili bir şekilde dönüp hakkı hakim kılmak gayesiyle başka bir yere
gitmek. Bir kaçış değil, öze dönüş.