Professional Documents
Culture Documents
TS en 13108-20 2008 Ti̇p Deneyleri̇
TS en 13108-20 2008 Ti̇p Deneyleri̇
TS en 13108-20 2008 Ti̇p Deneyleri̇
TURKISH STANDARD
TS EN 13108-20
ICS 93.080.20
Ön söz
− Bu tasarı, CEN tarafından kabul edilen EN 13108-20: 2006 standardı esas alınarak TSE İnşaat İhtisas
Grubu’nca hazırlanmıştır.
− Bu tasarıda kullanılan bazı kelime ve/veya ifadeler patent haklarına konu olabilir. Böyle bir patent
hakkının belirlenmesi durumunda TSE sorumlu tutulamaz.
ICS 93.080.20 TÜRK STANDARDI TS EN 13108-20
İçindekiler
0 Giriş .......................................................................................................................................................... 1
1 Kapsam .................................................................................................................................................... 1
2 Atıf yapılan standard ve/veya dokümanlar........................................................................................... 1
3 Terimler ve tarifleri................................................................................................................................. 4
3.1 Teknik şartnameler............................................................................................................................. 4
3.2 Karışım formülü .................................................................................................................................. 4
3.3 Tasarlanan hedef bileşim ................................................................................................................... 4
3.4 Mamulün hedef bileşimi ..................................................................................................................... 4
4 Gerekler.................................................................................................................................................... 4
4.1 Tip deneyleri....................................................................................................................................... 4
4.2 Geçerlilik............................................................................................................................................. 5
5 Bileşen malzemeleri................................................................................................................................ 6
6 Karıştırılmış asfalt................................................................................................................................... 6
6.1 Genel.................................................................................................................................................. 6
6.2 Uygulama ........................................................................................................................................... 6
6.3 Numune alma ve deneyler ................................................................................................................. 6
6.4 Karıştırılmış asfaltın bileşimi .............................................................................................................. 7
6.5 Karıştırılmış asfalttan numune hazırlama........................................................................................... 7
7 Tip deney raporu..................................................................................................................................... 7
7.1 Genel.................................................................................................................................................. 7
7.2 Bileşenler............................................................................................................................................ 7
7.3 Karışım formülü .................................................................................................................................. 8
7.4 Sıcaklıklar........................................................................................................................................... 8
7.5 Deney sonuçları ................................................................................................................................. 8
Ek A Bileşen malzemeler için özellikler ve deney yöntemlerinin özeti ...................................................... 9
Ek B Bitümlü karışımlar için özellikler ve deney yöntemlerinin özeti ...................................................... 10
Ek C Numune hazırlama yöntemleri ............................................................................................................ 15
Ek D Deney işlemleri ve şartları ................................................................................................................... 17
Ek E (Bilgi için) Hava alanları için özel şartlar............................................................................................ 20
ICS 93.080.20 TÜRK STANDARDI TS EN 13108-20
0 Giriş
Bu standard, tip deneyleri için asfalt karışımının uygunluğunun değerlendirilmesinde kullanılan sistemin bir
bölümü olarak hazırlanmıştır. Bu standard, EN 13108-1 ila EN 13108-7 standardlarıyla birlikte kullanılacak
şekilde tasarlanmış ve bu standardlarda uygunluk değerlendirmesinin bir bölümü olarak ifade edilmiştir. Tip
deney işlemleri, belirli bir karışım formülünün, mamul standardında belirtilen gereklerin her birine uygun olma
garantisini verme fonksiyonuna sahiptir. Tip deney işlemi, mevzuat gereği işaretlemenin uygulanıp
uygulanmadığına bakılmaksızın, bitümlü karışımlar için uyumlaştırılmış Avrupa Standardlarının
uyumlaştırılmış tüm ögelerine uygulanacak şekilde tasarlanmıştır. Bu sistem, uyumlaştırılmamış ögelere de
uygulanacak şekilde genişletilebilir.
1 Kapsam
Bu standard, yollar, hava alanları ve trafiğe açık diğer alanlarda kullanılan bitümlü karışımların
onaylanmasında kullanılan tip deney işlemlerini kapsar.
1
ICS 93.080.20 TÜRK STANDARDI TS EN 13108-20
2
ICS 93.080.20 TÜRK STANDARDI TS EN 13108-20
3
ICS 93.080.20 TÜRK STANDARDI TS EN 13108-20
3 Terimler ve tarifleri
Bu standardın amacı bakımından aşağıdaki terimler ve tarifleri uygulanır.
Not - Hedef bileşim, iki yolla belirlenebilir (Madde 3.3 ve Madde 3.4).
Not - Bu formül, genellikle laboratuvar karışım tasarımı ve doğrulamasının sonucunda elde edilir.
4 Gerekler
4.1 Tip deneyleri
Her bir karışım formülü için tip deney işlemi, karışım formülünün, mamul standardında verilen ilgili gereklerin
sağlandığının kanıtı olarak yapılmalıdır (Not 1).
Başlangıç tip deneyleri, mamul tipini temsil eden bitümlü karışım numunelerinin performansını tayin etmekte
kullanılan tam bir deneyler veya diğer işlemler serisidir.
Başlangıç tip deneyleri, piyasaya arz edilecek bitümlü karışımın ilk kullanımında mamul standardına
uygunluğunu göstermek için yapılmalıdır.
4
ICS 93.080.20 TÜRK STANDARDI TS EN 13108-20
Uygunlukları değerlendirilmek üzere diğer teknik şartnamelere göre özellikleri tedarikçi tarafından tayin
edilmiş ham maddelerin kullanılması halinde, ham madde performansının aynı kalması şartıyla, bu
özelliklerin tekrar değerlendirilmesine gerek yoktur.
Not 1 - Ait olduğu uyumlaştırılmış Avrupa standardına göre, CE işareti iliştirilmiş mamulün CE işareti ile
birlikte belirtilen performansa sahip olduğu varsayılabilir. Ancak, bu durum, imalatçının, bitümlü
karışımın bir bütün olarak gerekli performans değerlerinin beyan edilen değerleri karşılaması
sorumluğunu ortadan kaldırmaz.
Not 2 - Bitümlü karışım standardları fiziksel ve mekanik özelliklere ilişkin bir dizi gereği içerir. Bu gereklerin
bazıları, rijitlik veya deformasyona karşı direnç gibi doğrudan mekanik ölçümlerle ifade edilirken,
diğerleri, bağlayıcı içeriği veya boşluk içeriği gibi asli olmayan özellikler şeklinde ifade edilir. İmalatçı,
tip deney işlemini yaparken, uygunluğun gösterileceği belirli özelliklere ilişkin ilgili her bir gerek için
kanıt sağlamalıdır.
Tip deneylerin sonuçları, bu standardın gerektirdiği tüm bilgilerini içeren bir tip deney raporu halinde
verilmelidir.
Mamul standardında izin verildiği gibi mamul grubu yaklaşımı uygulandığında, bu yaklaşımın kullanımı,
bağlayıcı sınıfı haricinde, benzer hacimsel özelliklere sahip ve özdeş karışım formülleri arasında korelasyon
kurulması ile sınırlıdır. Bu durumda, sert sınıflı bitümlerin, en az yumuşak sınıflı bitümler kadar deformasyona
dirençli ve rijit olduğu varsayılabilir (Not 3). Ayrıca, sadece bağlayıcı sınıfında yapılan bir değişikliğin, poroz
asfaltın geçirimliliğini etkilemeyeceği de varsayılabilir.
Not 3 - Örneğin, 70/100 penetrasyonlu bir bağlayıcı ile oluşturulan asfalt betonu, deformasyona karşı direnç
için verilen belirli gerekleri sağlayabilir. Sadece bağlayıcının 40/60 gibi daha sert bir sınıfa
dönüştürülmesi, bu özelliği olumsuz yönde etkilemez. Bu durumda, asfalt betonunun aynı
performans kategorisinde olduğunu iddia etmek için, bu özellikle ilgili ilave deneyler yapılmasına
gerek yoktur.
EN 13108–21 Madde 4.1’de belirtilen fabrika imalat kontrolünün bir kısmı ve sürekli uygunluğun gösterilmesi
için yapılacak işlemin bir bölümü olarak, en az her 5 yılda bir sıklıkta tip deney işleminin yapılması da
gereklidir.
4.2 Geçerlilik
Not - Madde 4.1’e göre, 5 yıldan daha uzun olmayan aralıklarla karışım formülünün geçerliliği tip deney
işlemi kullanılarak doğrulanmalıdır.
− Aşağıdaki özelliklere bağlı olarak EN 13043’te tarif edilen iri agrega kategorisindeki değişiklik: Şekil, yarı
kırılmış agrega yüzdesi, parçalanmaya karşı direnç, aşınmaya karşı direnç, çivili lastik aşındırmasına
karşı direnç (gerektiğinde),
− Tane yoğunluğunda (ağırlıklı ortalama) 0,05 Mg/m3 (0,05 g/cm3)’ten fazla değişiklik.
b) Kaynakta, tane büyüklüğü dağılım kategorisinde veya gerektiğinde, ince agrega köşelilik kategorisindeki
değişiklik durumu,
5
ICS 93.080.20 TÜRK STANDARDI TS EN 13108-20
5 Bileşen malzemeleri
Tip deney işlemi, ilave edilmesi halinde, geri kazanılacak asfalt da dâhil tüm bileşen malzemelerinin ilgili
gereklere uygun olduğunun gösterilmesi için yapılan deneyleri içermelidir. Bu gerekler, Ek A’ da ayrıntılı
olarak verilmiştir.
Diğer bileşen özelliklerin tayininde, ilgili Avrupa standardlarına göre agregalar, bitümler vb. bileşenlerin
uygunluğunun gösterilmesi için kullanılan ve uygunluk değerlendirme işlemlerinin bir bölümünü oluşturan
deneyler uygun kabul edilmelidir..
6 Karıştırılmış asfalt
6.1 Genel
Tip deneyleri, uygunluk sağlanacak ilgili asfalt standardından seçilen gereklere uygunluğu tayin için asfalt
karışımı üzerinde yapılan deneyleri içerir. Bu gerekler, Madde B.1 ila Madde B.7’de ayrıntılı şekilde
verilmiştir.
Not 1 - Bu tip deney standardında verilen yaklaşım, “listeden seçme” prensibine dayanır ve asfalt
karışımlarının farklı bir dizi yöntemle onaylamasına imkân verir. Bu listeden numune hazırlama ve
deney şartlarıyla ilgili olanların seçilmesi gerekir. Seçilen işlemler, karıştırılmış asfaltın öngörülen
tedarik şekline göre seçilen gereklere uygun işlemler olmalıdır.
Not 2 - EN 12697’de verilen ilgili deney yönteminde, tek bir sonuç elde etmek üzere birden fazla deney
numunesinin deneye tabi tutulması gerekiyorsa, yapılan bu işlemlerin tümü Ek B’deki çizelgelerde tek
bir deney olarak kabul edilmelidir.
6.2 Uygulama
Asfalt karışım özelliklerinin tip deneyleri ile doğrulanması, a), b) ve c) bentlerinde verilen modellerden birine
uygun olmalıdır:
c) Bazı özelliklerin laboratuvar doğrulamasıyla, bazı özelliklerin ise imalat doğrulamasıyla gösterilmesi.
Not - Aynı özellik için, laboratuvarda hazırlanmış ve sıkıştırılmış numuneler üzerinde yapılan deneyler ile
plentte karıştırılmış ve yerinde sıkıştırılmış numuneler üzerinde yapılan deneyler genellikle birbirinden
farklı sonuçlar verir. Şartnamelerde bu durum dikkate alınmalı ve sonuçların uygun sınır değerler
arasında kalmasına dikkat edilmelidir.
Not - Bazı deney yöntemlerinde deneye tabi tutulacak malzemenin en büyük agrega boyutunda sınırlamalar
vardır. Bu durum deney ve numune hazırlama işlemelerinin her ikisini de etkileyebilir. Karışımı
belirleyen ve doğrulayan taraflar, bu sınırlamaları dikkate almalı ve işlemleri bu sınırlamalara göre
seçmelidir.
6
ICS 93.080.20 TÜRK STANDARDI TS EN 13108-20
6.5.1 Genel
Karıştırılmış asfalt ve deney numuneleri, seçilen deney yöntemine göre hazırlanmalıdır. Tip deneylerinde,
asfalt karışımın doğrulamasında Madde 6.5.2 ve Madde 6.5.3’te verilen işlemlerden hangisinin kullanıldığı,
kullanılan yöntem ve sıkışma derecelerini veren Çizelge C.1.1 ila Çizelge C.1.12’den ilgili olanına atıf
yapılarak açıkça belirlenmelidir.
a) Karıştırılmış asfalttan temsili numuneler alınmalı ve deney numuneleri, Ek C’de belirtilen ve mamul
standardında ayrıntılı şekilde verilen yöntemler ve sıkıştırma seviyesinden birine uygun olarak
laboratuvarda sıkıştırılmalıdır.
b) Karışım malzemesi, gerçek asfalt serme makineleriyle tam ölçekli bir deneme kaplaması olarak
serilmelidir. Daha sonra, temsili deney numuneleri, kaplamadan karot alma yöntemi kullanılarak veya
testere ile kesilerek alınmalıdır.
İmalat doğrulanmasında, tip deney işlemi, bitüm içeriği ve tane büyüklüğü dağılımının imal edilen mamulün
hedef bileşim formülüyle ilgili olarak EN 13108-21 Ek A’da verilen dar aralıklı tolerans sınırlarını
sağlandığından emin olmak için, karışım özelliklerinin doğrulanmasında kullanılan numuneler üzerinde
yapılan deneyleri kapsar.
7.2 Bileşenler
a) Her bir agrega tane sınıfı : Kaynak ve tip,
b) Bağlayıcı : Tip ve sınıf,
c) Filler : Kaynak ve tip,
d) Katkılar : Kaynak ve tip,
e) Geri kazanılacak asfalt : Özelliklerde kabul edilebilir değişim aralığının ve kontrol
yöntemlerinin belirtilmesi,
f) Bütün bileşenler : Gerektiğinde Ek A’ ya göre deney sonuçları.
7
ICS 93.080.20 TÜRK STANDARDI TS EN 13108-20
Fabrika imalat kontrolünde, analiz sonuçlarının uygunluk değerlendirmesi için, orta nokta değerleri olarak
imal edilen mamulün hedef bileşim formülünün kullanılması gereklidir. İmal edilecek mamulün hedef bileşim
formülü ile tasarlanan hedef bileşim formülünün değerleri arasında düzeltme yapıldıysa beyan edilmelidir.
7.4 Sıcaklıklar
Mamul standardında verilen geçerli değerlerden farklı olmaları halinde, modifiye bitüm veya sert sınıflı
bitümle imal edilen veya katkılı karışımların en yüksek ve en düşük karışım sıcaklıkları tip deney raporunda
verilmelidir.
8
ICS 93.080.20 TÜRK STANDARDI TS EN 13108-20
Ek A
Bileşen malzemeler için özellikler ve deney yöntemlerinin özeti
Deney verileri, bileşen malzemelerinin belirtilen tüm gereklere uygunluğunun gösterilmesi için verilmelidir.
Ayrıca, Çizelge A.1’de tarif edilen deneyler, tip deney değerlendirmesinde kullanılan bileşenler üzerinde
yapılmalıdır.
Sütun 1 2 3 4
Satır Bileşen Özellik Deney yöntemi Sonuç adedi
1 Agrega (EN 13043) Tane büyüklüğü EN 933-1 Her agrega tane
dağılımı büyüklüğü için 1
2 Yoğunluk EN 1097-6 Her agrega tane
büyüklüğü için 1
3 Bağlayıcı, sert kaplama sınıfı bitüm Penetrasyon veya EN 1426 veya 1
ve modifiye bağlayıcı (EN 12591, yumuşama noktası EN 1427
4 prEN 13924 ve EN 14023) Viskozitea EN 12595 veya 1
EN 12596
5 Filler (EN 13043) Tane büyüklüğü EN 933-1 1
dağılımı
6 Yoğunluk EN 1097-7 1
7 Katkılar Tip
8 Tanelerine ayrıştırılmış geri Tane büyüklüğü EN 12697-2 1
kazanılacak asfaltb (EN 13108-8) dağılımı
9 Bağlayıcı içeriği EN 12697-1 1
10 Geri kazanılan EN 12697-3 veya EN 1
bitümün 12697-4 ve
penetrasyonu EN 1426
11 veya geri kazanılan EN 12697-3 veya EN 1
bitümün yumuşama 12697-4 ve
noktası EN 1427
12 Yoğunluk EN 12697-5 1
a
Yumuşak asfalt için.
b
Doğrulanan özellikler, ilave edilen geri kazanılacak asfalt oranına bağlıdır. Düşük oranlardaki ilavelerde asgari
gerekler uygulanır.
9
ICS 93.080.20 TÜRK STANDARDI TS EN 13108-20
Ek B
Bitümlü karışımlar için özellikler ve deney yöntemlerinin özeti
Sütun 1 2 3
Satır Özellik Deney yöntemi Deneylerin adedi
1 Bağlayıcı içeriği (öngörülen) EN 12697-1 ve EN 12697-39 İmalat doğrulamasında 1
Laboratuvar doğrulamasında 0
2 Tane büyüklüğü dağılımı EN 12697 -2 İmalat doğrulamasında 1
(öngörülen) Laboratuvar doğrulamasında 0
3 Boşluk içeriği Ven büyük ≤ % 7 şartı EN 12697 -8 1
için VFB ve VMA dâhil boşluk Doygun yüzey kuru halde EN
içeriği (öngörülen) 12697-6 İşlem B ile tayin edilmiş
hacim yoğunluğu kullanılarak.
Su içinde, EN 12697-5 İşlem A ile
tayin edilmiş en yüksek yoğunluğu
kullanılarak.
4 Boşluk içeriği %7<Ven büyük< % 10 EN 12697 -8 1
şartı için VFB ve VMA dâhil EN 12697-6 İşlem C’ye göre
boşluk içeriği ( öngörülen) parafinle sızdırmazlık sağlanmış
durumda tayin edilmiş hacim
yoğunluğu kullanılarak.
Su içinde, EN 12697-5 İşlem A ile
tayin edilmiş en yüksek yoğunluğu
kullanılarak.
5 Boşluk içeriği Ven büyük ≥ % 10 EN 12697 -8 1
şartı için VFB ve VMA dâhil EN 12697-6 İşlem D’ye göre
boşluk içeriği ( öngörülen) numune boyutlarından tayin edilen
hacim yoğunluğu kullanılarak.
Su içinde, EN 12697-5 İşlem A ile
tayin edilmiş en yüksek yoğunluğu
kullanılarak.
6 Yoğurmalı sıkıştırıcı ile EN 12697-31 1
sıkıştırılmış numunelerin boşluk
içeriği (öngörülen)
7 Suya hassasiyet EN 12697-12 1
(performansla ilişkili)
8 Çivili lastik aşındırmasına karşı EN 12697-16 İşlem A 1
direnç (performansla ilişkili)
9 Kalıcı deformasyona karşı direnç EN 12697-22 küçük cihaz, 1
(performansla ilişkili - yollara) belirlenen sıcaklıkta havada,
En yüksek dingil yükü 13 ton’dan İşlem B
düşük olan yollar için tasarlanan
asfalt betonu için
10 Kalıcı deformasyona karşı direnç EN 12697-22 büyük cihaz, 1
a
(performansla ilişkili - yollar ) belirlenen sıcaklıkta havada,
En yüksek dingil yükü 13 ton veya İşlem B.
daha yüksek olan yollar için
tasarlanan asfalt betonu için
11 Kalıcı deformasyona karşı direnç EN 12697-34 1
(performansla ilişkili- hava
alanlarıb)
10
ICS 93.080.20 TÜRK STANDARDI TS EN 13108-20
Sütun 1 2 3
Satır Özellik Deney yöntemi Deneylerin adedi
15 Yorulma (performansa dayalı) EN 12697-24 Ek D 1
Dört noktalı yorulma kriterine bağlı
üstyapı tasarımı için
16 Akaryakıta karşı dirençb (performansla EN 12697 -43 1
ilişkili - hava alanları)
17 Buz çözücü sıvılara karşı dirençb EN 12697-41 1
(performansla ilişkili - hava alanları)
a
Bu özelliğe ait gerekler, hava alanları hariç yollar ve diğer trafiğe açık alanlarda kullanılan asfalt betonuna
uygulanmalıdır.
b
Bu özelliğe ait gerekler, sadece hava alanı üstyapılarında kullanılan asfalt betonuna uygulanmalıdır.
Çizelge B.2- Çok ince asfalt betonu için deneylerin tipi ve adedi
Sütun 1 2 3
Satır Özellik Deney yöntemi Deneylerin adedi
1 Bağlayıcı içeriği (öngörülen) EN 12697-1 ve EN 12697-39 İmalat doğrulamasında 1
Laboratuvar doğrulamasında 0
2 Tane büyüklüğü dağılımı EN 12697 -2 İmalat doğrulamasında 1
(öngörülen) Laboratuvar doğrulamasında 0
3 Boşluk içeriği Ven büyük ≤ % 7 şartı EN 12697 -8 1
için VFB ve VMA dâhil boşluk Doygun yüzey kuru halde EN
içeriği (öngörülen) 12697-6 İşlem B ile tayin edilmiş
hacim yoğunluğu kullanılarak.
Su içinde, EN 12697-5 İşlem A
ile tayin edilmiş en yüksek
yoğunluğu kullanılarak.
4 Boşluk içeriği %7<Ven büyük <%10 EN 12697 -8 1
şartı için VFB ve VMA dâhil boşluk EN 12697-6 İşlem C’ye göre
içeriği parafinle sızdırmazlık sağlanmış
(öngörülen) durumda tayin edilmiş hacim
yoğunluğu kullanılarak.
Su içinde, EN 12697-5 İşlem A
ile tayin edilmiş en yüksek
yoğunluğu kullanılarak.
5 Boşluk içeriği Ven büyük ≥ % 10 şartı EN 12697 -8 1
için VFB ve VMA dâhil boşluk EN 12697-6 İşlem D’ye göre
içeriği numune boyutlarından tayin
(öngörülen) edilen hacim yoğunluğu
kullanılarak.
Su içinde, EN 12697-5 İşlem A
ile tayin edilmiş en yüksek
yoğunluğu kullanılarak.
6 Yoğurmalı sıkıştırıcı ile sıkıştırılmış EN 12697-31 1
numunelerin boşluk içeriği
(öngörülen)
7 Suya hassasiyet (performansla EN 12697-12 1
ilişkili)
8 Çivili lastik aşındırmasına karşı EN 12697-16 İşlem A 1
direnç (performansla ilişkili)
9 Akaryakıta karşı direnç EN 12697-43 1
(performansla ilişkili)
10 Buz çözücü sıvılara karşı direnç EN 12697-41 1
(performansla ilişkili)
11
ICS 93.080.20 TÜRK STANDARDI TS EN 13108-20
Sütun 1 2 3
Satır Özellik Deney yöntemi Deneylerin adedi
1 Bağlayıcı içeriği EN 12697-1 ve EN 12697-39 İmalat doğrulamasında 1
(öngörülen) Laboratuvar doğrulamasında 0
2 Tane büyüklüğü dağılımı EN 12697 -2 İmalat doğrulamasında 1
(öngörülen) Laboratuvar doğrulamasında 0
3 Boşluk içeriği EN 12697 -8 1
(öngörülen) Doygun yüzey kuru halde EN 12697-6
İşlem B ile tayin edilmiş hacim yoğunluğu
kullanılarak.
Su içinde, EN 12697-5 İşlem A ile tayin
edilmiş en yüksek yoğunluğu kullanılarak.
Sütun 1 2 3
Satır Özellik Deney yöntemi Deneylerin adedi
1 Bağlayıcı içeriği (öngörülen) EN 12697-1 ve EN 12697-39 İmalat doğrulamasında 1
Laboratuvar doğrulamasında 0
2 Tane büyüklüğü dağılımı EN 12697 -2 İmalat doğrulamasında 1
(öngörülen) Laboratuvar doğrulamasında 0
3 VFB ve VMA dâhil boşluk içeriği EN 12697 -8 1
(öngörülen) Doygun yüzey kuru halde EN 12697-
6 İşlem B ile tayin edilmiş hacim
yoğunluğu kullanılarak.
Su içinde, EN 12697-5 İşlem A ile
tayin edilmiş en yüksek yoğunluğu
kullanılarak
4 Suya hassasiyet EN 12697-12 1
(performansla ilişkili)
5 Çivili lastik aşındırmasına karşı EN 12697-16 İşlem A 1
direnç (performansla ilişkili)
6 Kalıcı deformasyona karşı direnç EN 12697-22 küçük cihaz, havada, Y 1
(performansla ilişkili) devirde, İşlem A
7 Rijitlik (performansla ilişkili) EN 12697-26 1
Sütun 1 2 3
Satır Özellik Deney yöntemi Deneylerin adedi
1 Bağlayıcı içeriği (öngörülen) EN 12697-1 ve EN 12697-39 İmalat doğrulamasında 1
Laboratuvar doğrulamasında 0
2 Tane büyüklüğü dağılımı EN 12697 -2 İmalat doğrulamasında 1
(öngörülen) Laboratuvar doğrulamasında 0
3 Bitümle dolu boşluk dâhil EN 12697 -8 1
boşluk içeriği (öngörülen) Doygun yüzey kuru halde EN 12697-6
İşlem B ile tayin edilmiş hacim
yoğunluğu kullanılarak.
Su içinde, EN 12697-5 işlem A ile tayin
edilmiş en yüksek yoğunluğu kullanılarak.
12
ICS 93.080.20 TÜRK STANDARDI TS EN 13108-20
Sütun 1 2 3
Satır Özellik Deney yöntemi Deneylerin adedi
4 Yoğurmalı sıkıştırıcı ile sıkıştırılmış EN 12697-31 1
numunelerin boşluk içeriği (öngörülen)
5 Bağlayıcı süzülmesi (performansla EN 12697-18 1
ilişkili)
6 Suya hassasiyet (performansla ilişkili) EN 12697-12 1
7 Çivili lastik aşındırmasına karşı direnç EN 12697-16 Yöntem A 1
(performansla ilişkili)
8 Kalıcı deformasyona karşı direnç EN 12697-22, küçük cihaz, 1
(performans ilişkili) belirlenen sıcaklıkta, havada,
En yüksek dingil yükü 13 ton’dan düşük İşlem B,
yollar için tasarlanan taş mastik asfalt
için
9 Kalıcı deformasyona karşı direnç EN 12697-22, büyük cihaz, 1
(performansla ilişkili) belirlenen sıcaklıkta, havada
En yüksek dingil yükü 13 ton veya daha
yüksek olan yollar için tasarlanan taş
mastik asfalt için
10 Akaryakıta karşı direnç (performansla EN 12697 -43 1
ilişkili-hava alanları)
11 Buz çözücü sıvılara karşı direnç EN 12697-41 1
(performansla ilişkili-hava alanları)
Sütun 1 2 3
Satır Özellik Deney yöntemi Deneylerin sayısı
1 Bağlayıcı içeriği EN 12697-1 ve İmalat doğrulamasında 1
(öngörülen) EN 12697-39 Laboratuvar doğrulamasında 0
2 Tane büyüklüğü dağılımı EN 12697 -2 İmalat doğrulamasında 1
(öngörülen) Laboratuvar doğrulamasında 0
3 Kalıcı deformasyon (performansla EN 12697-20 ince agrega, 1
ilişkili), 2,5 mm’ den daha büyük gerekli D ≤ 11,2 mm
en yüksek iz değeri için EN 12697-21 iri agrega,
D > 11,2 mm
4 Kalıcı deformasyon (performansla EN 12697-25 Tek eksenli 1
ilişkili), EN 12697-20’ye göre ölçülmüş tekrarlı basınç deneyi
2,5 mm’ye eşit veya daha küçük, gerekli
en yüksek iz değeri için
5 Çivili lastik aşındırmasına karşı direnç EN 12697-16 1
(performansla ilişkili)
6 Akaryakıta karşı direnç (performansla EN 12697 -43 1
ilişkili - hava alanları)
7 Buz çözücü sıvılara karşı direnç EN 12697-41 1
(performansla ilişkili - hava alanları)
13
ICS 93.080.20 TÜRK STANDARDI TS EN 13108-20
Sütun 1 2 3
Satır Özellik Deney yöntemi Deneylerin adedi
1 Bağlayıcı içeriği (öngörülen) EN 12697-1 ve İmalat doğrulamasında 1
EN 12697-39 Laboratuvar doğrulamasında 0
2 Tane büyüklüğü dağılımı (öngörülen) EN 12697 -2 İmalat doğrulamasında 1
Laboratuvar doğrulamasında 0
3 Boşluk içeriği (öngörülen) EN 12697 -8 1
EN 12697-6 İşlem D’ye göre
numune boyutlarından tayin
edilen hacim yoğunluğu
kullanılarak.
Su içinde, EN 12697-5 İşlem A
ile tayin edilmiş en yüksek
yoğunluğu kullanılarak.
4 Yoğurmalı sıkıştırıcı ile sıkıştırılmış EN 12697-31 1
numunelerin boşluk içeriği (öngörülen)
5 Geçirgenlik (performansla ilişkili) EN 12697-19
6 Suya hassasiyet (performansla ilişkili) EN 12697-12 1
7 Bitüm-agrega uyumluluğu (performansla EN 12697-11, Bölüm C, statik 1
ilişkili-hava alanları) yöntem
8 Bağlayıcı süzülmesi EN 12697-18 1
(performansla ilişkili)
9 Tane kaybı (performansla ilişkili) EN 12697 -17 1
10 Akaryakıta karşı direnç (performansla EN 12697 -43 1
ilişkili - hava alanları)
11 Buz çözücü sıvılara karşı direnç EN 12697-41 1
(performansla ilişkili - hava alanları)
14
ICS 93.080.20 TÜRK STANDARDI TS EN 13108-20
Ek C
Numune hazırlama yöntemleri
C.1 Genel
Deneyler için numuneler, ilgili deney yönteminde aksi belirtilmedikçe, Çizelge C.1 Yöntem C.1.1 ila C.1.24’te
tarif edilen yöntemlerden birine göre gevşek bitümlü karışımdan alınarak sıkıştırılmalı veya Çizelge C.1’de
verilen Yöntem C.1.18, C.1.19, C.1.23 veya C.1.24’e göre bir deneme alanı veya plakasından kesilerek veya
karot alma yöntemi ile alınır. Bu yöntem ve sıkışma enerjisi ile sıkışma derecesi veya boşluk içeriği ilgili
mamul standardında belirtildiği gibi seçilmelidir. Mekanik özeliklerin tayini için uygulanan deneylerde tekrar
sıkıştırılmış numuneler kullanılamayabilir.
Not - Mekanik özellikler, Marshall stabilitesi, kalıcı deformasyona karşı direnç, rijitlik, yorulma, dolaylı çekme
dayanımı vb. özelliklerdir.
Not 1 - İmalatçı, şartnameci tarafından sıkıştırma sıcaklığı ile ilgili olarak belirtilen gereklerin açık ve anlaşılır
olduğundan emin olmalıdır.
Not 2 - Çizelge C.1, Yöntem C.1.12, sıkıştırma ile elde edilebilecek üst sınır hacim yoğunluğu değerini elde
etmek için, tekrar ısıtılmış karot numunelerinin sıkıştırılmasında da kullanılabilir.
Karotlarda referans yoğunluğun tayini için yeniden sıkıştırma işlemi aşağıdaki yönteme göre yapılmalıdır:
Karotlar EN 12697-35’de tarif edildiği gibi belirtilen bitüm sınıfı için gerekli sıcaklığa ulaşıncaya kadar etüvde
ısıtılmalıdır. Daha sonra karotlar parçalanmalı ve Çizelge C.1’den seçilen ilgili sıkışma yöntemine göre
yeniden sıkıştırılmalıdır.
“Referans yoğunluğun yüzdesi “, P kullanıldığında, gerekli sıkışma derecesi üst, PU ve alt PL sınırları olarak
belirlenir. Numunelerin hacim yoğunluklarının alt ve üst sınırlar arasında kalıp kalmadığını kontrol etmek için
deneye tabii tutulmalıdır.“Referans yoğunluğun yüzdesi “, P aşağıda belirtildiği gibi ölçülmeli ve
hesaplanmalıdır.
Bnumune
P= x 100 (C.1)
Breferans
Burada;
15
ICS 93.080.20 TÜRK STANDARDI TS EN 13108-20
Sütun 1 2 3 4 5 6
Satır Atıf Yöntem Standard Sıkışma enerjisi Sıkışma Boşluk
derecesi içeriği
1 C.1.1 Darbeli sıkıştırma EN 12697-30 2 x 25 darbe - -
2 C.1.2 2 x 50 darbe - -
3 C.1.3 2 x 75 darbe - -
4 C.1.3 A 2 x 100 darbe - -
5 C.1.4 Yoğurmalı EN 12697-31 10 devir - -
6 C.1.5 sıkıştırıcı 25 devir - -
7 C.1.6 40 devir - -
8 C.1.7 60 devir - -
9 C.1.8 80 devir - -
10 C.1.9 100 devir - -
11 C.1.10 120 devir
12 C.1.11 160 devir - -
13 C.1.12 200 devir - -
14 C.1.13 240 devir - -
15 C.1.14 Titreşimli sıkıştırıcı EN 12697-32 Üst sınır - -
yoğunluğu
16 C.1.15 Silindirle sıkıştırma EN 12697-33 Hafif sıkıştırma - -
17 C.1.16 Silindirle sıkıştırma EN 12697-33 Ağır sıkıştırma - -
18 C.1.17 Darbeli sıkıştırıcı EN 12697-30 - PL-PU -
19 C.1.18 Yoğurmalı EN 12697-31 - PL-PU -
sıkıştırıcı
20 C.1.19 Titreşimli sıkıştırıcı EN 12697-32 - PL-PU -
21 C.1.20 Tablalı sıkıştırıcı EN 12697-33 - PL-PU -
22 C.1.21 Deneme - PL-PU -
alanlarından alınan
karotlar
23 C.1.22 Darbeli sıkıştırıcı EN 12697-30 - - VL-VU
24 C.1.23 Yoğurmalı EN 12697-31 - - VL-VU
sıkıştırıcı
25 C.1.24 Titreşimli sıkıştırıcı EN 12697-32 - - VL-VU
26 C.1.25 Tablalı sıkıştırıcı EN 12697-33 - - VL-VU
27 C.1.26 Deneme - - VL-VU
alanlarından alınan
karotlar
16
ICS 93.080.20 TÜRK STANDARDI TS EN 13108-20
Ek D
Deney işlemleri ve şartları
D.1 Deney işlemleri ve şartları
Bitümlü karışım özelliklerinin tayininde kullanılan deney yöntemleri, deney cihazları, deney şartları ve deney
süreleri Ek B’de tarif edilenlere uygun olmalıdır.
Tip deney raporu ve bu raporla birlikte verilen tüm deney raporları, bu ekte verilen çizelgelerdeki gösterim
şekli ile yöntem, cihaz, deney şartları ve süresinin açıkça belirtilebilmesi için deney yöntemi standardındaki
gösterim şekli kullanılarak, uygulanan ayrıntılı işlemlerin tarifini içermelidir.
Not - Bazı özelliklerin tayininde birden çok deney cihazının kullanılacağı veya deney şartlarının (sıcaklık ve
yükleme süresi gibi) seçileceği durumlarda, imalatçı, şartnamecinin verilen bu seçeneklerden açık ve
anlaşılabilir şekilde bir seçim yaptığından emin olmalıdır.
D.2 Hacim Yoğunluğu (birim hacim kütle), en yüksek yoğunluk, boşluk içeriği ve
bitümle dolu boşluk
Numunelerin hacim yoğunluğu, Ek B de verilen ilgili işlem kullanılarak EN 12697-6’ya göre tayin edilmelidir.
Bitümlü karışımların en yüksek yoğunluğu, su içinde, EN 12697-5 İşlem A’ya göre tayin edilmelidir.
Numunelerin boşluk içeriği, bitümle dolu boşluk içeriği ve mineral agregalar arası boşluğu, Ek B’de belirtilen
ilgili yöntemlere göre tayin edilmiş hacim yoğunluğu ve en yüksek yoğunluk değerleri kullanılarak, EN 12697-
8’e göre tayin edilmelidir. Boşluk içeriğinin yoğurmalı sıkıştırıcıyla bir dizi devirde tayini gerektiğinde, bu tayin,
numunelerin doğrudan yoğunluğunun ölçümü ile değil, EN 12697-31’de tarif edilen yöntem kullanılarak
yapılır.
Not - Bu deney, sadece hava alanlarında kullanılan poroz asfalt karışımlarına uygulanabilir.
Sütun 1 2 3 4 5 6 7 8
Uygulanabilen EN 13108 bölümleri
Satır Atıf Cihaz Sıcaklık Deney devir 1 4 5
°C sayısı
1 D.1.2 Küçük cihaz İşlem A Hava 45 1000 - x -
2 D.1.3 Küçük cihaz İşlem A Hava 60 1000 - x -
3 D.1.4 Küçük cihaz İşlem B Hava 45 10 000 x - x
4 D.1.5 Küçük cihaz İşlem B Hava 50 10 000 x - x
5 D.1.6 Küçük cihaz İşlem B Hava 60 10 000 x - x
6 D.1.7 Büyük cihaz Hava 50 30 000 x - x
7 D.1.8 Büyük cihaz Hava 60 3000 x - -
8 D.1.9 Büyük cihaz Hava 60 10 000 x - x
9 D.1.10 Büyük cihaz Hava 60 30 000 x - x
17
ICS 93.080.20 TÜRK STANDARDI TS EN 13108-20
D.7 Kalıcı deformasyona karşı direnç - Üç eksenli basınçta birim şekil değiştirme
Bu deney sadece asfalt betonu karışımlarına uygulanır.
Numunelerin, üç eksenli basınçta en yüksek birim şekil değiştirme olarak ifade edilen kalıcı deformasyona
karşı direnci, EN 12697–25 Deney yöntemi B’ye göre tayin edilmelidir.
Sütun 1 2 3 4 5 6 7 8
Satır Atıf Tabaka Şartlandırma Deney Çevresel Eksenel Frekans Genlik
sıcaklığı sıcaklığı gerilme gerilme
1 D.2.1 Yüzey 15 °C 50 °C 150 kPa 300 kPa 3 Hz Haversine
2 D.2.2 Yüzey 15 °C 50 °C 150 kPa 300 kPa 1s/1s Block
3 D.2.3 Binder ve temel 15 °C 40 °C 50 kPa 200 kPa 3 Hz Haversine
4 D.2.4 Binder ve temel 15 °C 40 °C 50 kPa 200 kPa 1s/1s Block
D.8 Rijitlik
Bu deney sadece asfalt betonu ve sıcak silindirlenen asfalt karışımlarına uygulanır.
Sütun 1 2 3 4
Satır Atıf Yükleme tipi Sıcaklık Frekans veya
yükleme süresi
1 D.3.1 2PB-TR 15°C 10Hz
2 D.3.2 2PB-PR 15°C 10Hz
3 D.3.3 3PB-PR 15°C 10Hz
4 D.3.4 4PB-PR 20°C 8Hz
5 D.3.5 DTC-CY 15°C 10Hz
6 D.3.6 DT-CY veya DT-PR 15°C 0,02s
7 D.3.7 IT-CY 20°C 124 µs
D.9 Yorulma
Bu deney sadece asfalt betonuna uygulanır.
Sütun 1 2 3 4
Satır Atıf Ek/Yükleme tipi- Sıcaklık Frekans veya
Numune tipi yükleme süresi
1 D.4.1 A/2PB-TZ 10°C 25Hz
2 D.4.2 A/2PB-TZ 15°C 30Hz
3 D.4.3 D/4PB-PR 20°C 30Hz
18
ICS 93.080.20 TÜRK STANDARDI TS EN 13108-20
D.12 Hava alanlarındaki uygulamalar için buz çözücü sıvılara karşı direnç
Bu deney bitümlü karışımların tümüne uygulanır.
Numunelerin buz çözücü sıvılara karşı direnci, EN 12697-41’e göre tayin edilmelidir.
Numunenin iz değeri, EN 12697-20 veya EN 12697-21’e göre tayin edilmelidir. Kullanılan Yöntem, Çizelge
D.5’ten seçilmelidir.
Tek eksenli tekrarlı basınç deneyi, Çizelge B.6’da tarif edildiği gibi uygulanmalıdır.
Sütun 1 2
Satır Atıf Yöntem
1 D.5.1 EN 12697-20
2 D.5.2 EN 12697-21 Deney W, deney sıcaklığı 25 °C
3 D.5.3 EN 12697-21 Deney B
4 D.5.4 EN 12697-25 İşlem A, Tek eksenli tekrarlı basınç deneyi, Deney sıcaklığı 40°C,
Ön yükleme gerilmesi 10 kPa, Deney gerilmesi 100 kPa
D.15 Geçirgenlik
Bu deney sadece poroz asfalt karışımlarına uygulanır.
Poroz asfaltın en yüksek tane kaybı, EN 12697-17’e göre tayin edilmelidir. Deney sıcaklığı belirtilmelidir.
19
ICS 93.080.20 TÜRK STANDARDI TS EN 13108-20
Ek E
(Bilgi için)
Hava alanları için özel şartlar
Uçaklarla ilgili işlemlerde, güvenlik gereklerini karşılamak için, hava alanı üstyapı işlerinde uluslar arası
güvenlik mevzuatları uygulanır.
Bu mevzuatlar, geçmişte elde edilen verilere güvenmekten ziyade, hava alanı üstyapı projesinin
başlangıcında bu standarda göre yapılan bir tip deney işleminin eksiksiz şekilde uygulanmasını gerektirir.
Bu mevzuatlar, esas işe başlamadan önce karışımın bir deneme kesiminde serilmesi şartını da gerektirebilir.
Bu işlem daha çok, yabancı madde zararının en önemli güvenlik faktörü olduğu yerde, jetlerle ilgili işlemlere
maruz kalan yüzey tabakalarında kullanılan bitümlü karışımlar için gereklidir.
20