Pierwsza książka, o której wiemy, pochodzi z 2620 r. p.n.e. Napisał ją Imhotep,
architekt i uczony egipski, czczony później jako bóg – opiekun pisarzy i lekarzy. Nieco późniejszy papirus Prisse można zobaczyć w bibliotece Narodowej w Paryżu. Jak czytamy w książce Władysława Kopalińskiego Opowieści o rzeczach powszednich: Egipskie zwoje papirusowe zawierały rady moralne, reguły postępowania, poezję, pieśni miłosne, traktaty naukowe z zakresu medycyny, matematyki, zbiory tekstów magicznych […], a także niezliczone teksty religijne. Książka bardzo długo miała kształt papirusu. Mniej więcej w I w p.n.e. papirus zaczął być powoli wypierany przez pergamin, wygodniejszy w użyciu, ponieważ jego arkusze dało się ciąć w kwadraty. Jednak książki były bardzo kosztowne i dostępne tylko dla najbogatszych, przecież gospodarstwo je ręcznie. Sytuację tę zmieniło wynalezienie druku przez Johannesa Guttenberga w XV w.