politikedhe shoqerore ne shqiperi ne periudhen midis dy lufterave. Te fitoni aftesi ne kerkimin historik. REZULTATET E NXENIT: 1. Identifikimin e tipareve te jetes politike dhe shoqerore ne shqiperi ne periudhen midis dy lufterave. 2.Leximin e shqyrtimin e informacionit ne menyre te drejte. PUNOI:Kejsi Mema Klasa:8a Shqiperia ne perfundim te Luftes Pare boterore Gjate Luftes se pare Boterore Shqiperia u shnederrua ne shesh lufte, territori i saj ishte nje objekt per permbushjen e planeve te fuqive nderluftuese. Antanta, fituesja e luftes, kerkonte te shperblente me tokat shqiptare aleatet e saj, ne menyre qe ato te realizonin synimet e tyre qe kishin ne Shqiperi. Konkretizimi i kesaj politike ishte dhe Traktati i Fshehte i Londres i ninshkruar ndermjet Antantes dhe Italis me 26 prill 1915, i cili parashikonte bnje coptim tjeter me te rende per Shqiperine ne favor te shteteve fqinje, Serbis, Greqis dhe Italise, Kushtu ne fund te luftes, Shqiperia ishte nen kercenimin e coptimit. Perballe kesaj gjendjeje te veshtire, rrethet patriotike si brenda e jashte vendit, u vune ne levizje per te shpetuar nga rreziku i coptimit. Kerkesa themelore e levizjes ishte anullimi i Traktatit te Fshehte te Londres, sigurimi i liris, pavaresis dhe teresis tokesore. Por, krahas kesaj platforme, kishte dhe nje rryme e cila mendonte ti kerkonte Konferences se Paqes vendosjen e shtetit te pavarur shqiptare nen mbrojtjen e njeres prej fuqive te medha. Keto rryma politike u mblodhen nen kerkesen e ngutshme per te krijuar nje qeveri shqiptare, qe do te zgjidhej nga nje kongres me perfaqsues te te gjitha krahinave. Kete detyre e kreu Kongresi qe u mblodh ne Durres me dhjetor 1918. Kongresi vendosi per formimin e nje qeverie te perkohshme shqiptare dhe u shpreh per pavaresine e Shqiperise dhe rishikimin e kufijve te 1913. Shqiperia ne Konferencen e Paqes ne Paris. Konferenca e Paqes ne Paris u mbajte per te perfunduar traktatet e paqes me vendet e humbura dhe per te bashkerenduar kerkesat e tyre te pas luftes, nen Drejtimin e Antantes e SHBA. Kjo konferenve u mbajt me janar 1919. Qeveria e Durresit dergoj ne kete konference nje delegacio i cili paraqiti kerkesat e tyre ne formen e dy momerandumeve, ne te cilat deklaronte se pavaresia e Shqiperise nuk mund te vihej ne diskutim, pasi ajo ishte siguruar me vendimet e Konferences se Ambasadoreve te Londres qe ne 1913. Me tet kerkohej qe Shqiperise ti ktheheshin territoret e shkeputura padrejtesish nga Kongresi i Berlinit me 1878. Ne momerandum gjithashtu kerkohej te hidheshin poshte lakmite e shteteve ballkanike ndaj tokave shqiptare, por nuk u permenden synimet e Italis. Fatkeqsisht ceshtja shqiptare ne kete Konference nuk u trajtua si ceshtje me vete por u trajtua si placke lufte per tu kenaqur aleatet. Per synimet ndaj tokave shqiptare, shperthyen kontradikta te thella ndermjet fqinjeve te Shqiperise. Ne korrik 1919 midis Italis e Greqis perfundoj nje mereveshje e fshehte sipas se ciles, Roma do te mbeshteste kerkesen greke per aneksimin e Korces e Gjirokastres, kurse Greqia do mbeshteste kerkesen e Italis per anaksimin e VLores. Si rezultat i shperthimit te kontradiktave ndermjet pretendenteve per copetimin e Shqiperise, perfaqsuesit e Anglis dhe te Frances, ne janar te 1920 shpallen nje Zgjidhje Kompromisi, ne baze te se ciles Shqiperia ndahet ndermjet shteteve te Ballkanit sic ishte parashikuar ne TRaktatin e Fshehte te Londres. Por, keto pazarlleqe ne dem te Shqiperise nuk u realizuan, per shkak te qendreses se forte te shqiptareve dhe te qendrimit qe mbajten SHBA duke Kundershtuar zbatinim e marreveshjes.