‫جديدترين كتاب ها در صفحه تلگرام داستان سرا‬

‫براى دريافت لينك تلگرام داستان سرا به شماره زير پيام‬

‫بدهيد‪.‬‬
‫‪0786101301‬‬
 ‫ﺗﮑﻪ ﻫﺎﯾﯽ از‬
‫ﯾﮏ ﮐﻞ ﻣﻨﺴﺠﻢ‬

‫ﻧﻮﺷﺘﻪ ي ﭘﻮﻧﻪ ﻣﻘﯿﻤﯽ‬

 ‫ﻓﻬﺮﺳﺖ‬
‫ﻣﻘﺪﻣﻪ ‪4.............................................................................................‬‬

‫ﭘﯿﺸﮕﻔﺘﺎر ‪8.........................................................................................‬‬

‫ﻓﺼﻞ اول ‪12......................................................................................‬‬

‫ﻓﺼﻞ دوم ‪32.....................................................................................‬‬

‫ﻓﺼﻞ ﺳﻮم ‪61.....................................................................................‬‬

‫ﻓﺼﻞ ﭼﻬﺎرم ‪91..................................................................................‬‬

‫ﻓﺼﻞ ﭘﻨﺠﻢ ‪183 .................................................................................‬‬

‫ﻓﺼﻞ ﺷﺸﻢ ‪235 .................................................................................‬‬

‫ﻓﺼﻞ ﻫﻔﺘﻢ ‪298 .................................................................................‬‬

‫ﻓﺼﻞ ﻫﺸﺘﻢ ‪338 ................................................................................‬‬

‫ﻓﺼﻞ ﻧﻬﻢ ‪349 ...................................................................................‬‬

 ‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‬

‫ﺷﺎﯾﺪ زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن ﺑﺨﺶ ﻫﺎﯾﯽ از ﺧﻮدﻣﺎن در ﺗﮑﻪ ﺗﮑﻪ ﻫﺎﯾﯽ از ﯾﮏ‬
‫ﮐﻞ ﻣﻨﺴﺠﻢ اﺳﺖ ‪ ،‬ﭘﯿﺪا ﮐﺮدﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻧﺪازه ي ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﻃﻮل ﻣﯽ ﮐﺸﺪ‪.‬‬

‫و ﺗﮑﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺣﻀﻮر دارﻧﺪ و ﻓﻘﻂ ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ ﻣﺎ در ﻣﺴﯿﺮﺷﺎن‬

‫ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬آن وﻗﺖ اﮔﺮ ﻫﺸﯿﺎر ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺨﺶ ﻫﺎﯾﯽ از ﺧﻮدﻣﺎن‬
‫را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ‪ .‬ﺑﺨﺶ ﻫﺎﯾﯽ از ﺧﻮدﻣﺎن را در راﺑﻄﻪ ﻫﺎ و در آدم ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ‬
‫ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬در ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬در ﻓﯿﻠﻢ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ‬
‫ﺑﯿﻨﯿﻢ ‪ ،‬در ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﮐﻪ ﻣﺮور ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ و ﺣﺘﯽ در ﮐﻮﭼﻪ اي ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻋﺎﺑﺮي‬
‫ﻧﺪارد و ﺑﺎد ‪ ،‬درﺧﺖ ﻫﺎﯾﺶ را ﺑﺪون ﺣﻀﻮر ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯿﺎن ﻧﻮازش ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ‪،‬‬
‫ﺷﺎﯾﺪ زﻧﺪﮔﯽ ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ زﻧﺪﮔﯽ را ﻧﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﯾﮏ ﮐﻞ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺟﺰﺋﯿﺎﺗﯽ روزﻣﺮه ﻣﯽ‬

‫ﺑﯿﻨﯿﻢ ‪ .‬در واﻗﻊ ﻣﺎ در ﻟﺤﻈﻪ اي از ﯾﮏ زﻣﺎن اﮐﻨﻮن ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﺷﺎﯾﺪ‬
‫آن ﻟﺤﻈﻪ ﺗﻤﺎم ﻫﻤﺎن ﭼﯿﺰي اﺳﺖ ﮐﻪ »ﻫﺪف« ﻧﺎم دارد ؛ ﻫﺪﻓﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدن ‪.‬‬

‫ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﺮدن ﺑﺎ ﺗﮑﻪ اي از زﻧﺪﮔﯽ و ﺳﭙﺲ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن ﺗﮑﻪ اي ﻧﺎﻫﺸﯿﺎر‬

‫از درون ﺧﻮدﻣﺎن ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ زﻧﺪﮔﯽ ﺗﻼﺷﯽ ﺑﺮاي ﻣﻨﺴﺠﻢ ﺷﺪن و ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن‬
‫‪4‬‬
‫ﺑﺨﺶ ﻫﺎي ﺑﯿﺸﺘﺮي از ﺧﻮدﻣﺎن اﺳﺖ و در اﯾﻦ ﺗﻼش ﻣﺪام ﺑﺎ اﺗﻔﺎﻗﺎت‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ‪.‬‬

‫اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ﺗﮑﻪ ﻫﺎﯾﯽ از ﯾﮏ ﮐﻞ ﻣﻨﺴﺠﻢ اﺳﺖ ‪ ،‬ﮐﻠﯽ ﮐﻪ ﻫﻨﻮز ﺗﮑﻤﯿﻞ‬

‫ﻧﺸﺪه اﻣﺎ در ﻣﺴﯿﺮ ﭘﯿﺪا ﺷﺪن و ﺑﯿﺮون آﻣﺪن از اﺑﻬﺎم اﺳﺖ ‪.‬‬

‫ﺷﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ‪ ،‬ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺨﺶ ﻫﺎﯾﯽ از درون ﺷﻤﺎ را ﺑﯿﺪار ﮐﻨﺪ و ﺑﻪ ﭘﯿﺪا‬
‫ﺷﺪن ﺑﺨﺶ ﻫﺎي ﮔﻤﺸﺪه ﺗﺎن ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ‪ ،‬آﻣﯿﺨﺘﻪ اي از ﭘﯿﺪا ﺷﺪن ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه و ﻋﻠﻢ رواﻧﮑﺎوي اﺳﺖ ‪.‬‬

‫ﺑﺮاي اﻧﺘﺸﺎر ﯾﮏ ﮐﺘﺎب ﺗﺄﻟﯿﻔﯽ ‪ ،‬ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ اﮔﺮ ﮐﺎر اول ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﺑﺎﺷﺪ آدم‬
‫ﻫﺎي زﯾﺎدي ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﺎر ﺑﻪ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺑﺮﺳﺪ و ﭘﺸﺖ ﭼﻬﺮه ي ﮐﺘﺎب‬
‫ﮐﻪ ﻧﺎم ﯾﮏ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه را ﺑﺮ ﺧﻮد دارد ‪ ،‬ﻧﺎم آدم ﻫﺎي دﯾﮕﺮي ﻫﻢ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ‬
‫ﺣﻀﻮر و ﺣﻤﺎﯾﺘﺸﺎن ﺑﻪ ﺗﻮﻟﺪ ﮐﺘﺎب ﮐﻤﮏ ﮐﺮده اﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﻤﺎن ﭘﺸﺖ ﺻﺤﻨﻪ‬
‫اي ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺣﻮاﺳﺶ ﺑﻪ آن ﻧﯿﺴﺖ ‪.‬‬

‫در ﭘﺸﺖ ﺻﺤﻨﻪ ي اﯾﻦ ﮐﺘﺎب اﻓﺮاد ﺣﻤﺎﯾﺘﮕﺮ و ﺑﯽ ﺗﻮﻗﻌﯽ ﺣﻀﻮر دارﻧﺪ‬
‫ﮐﻪ ﻣﺎﯾﻠﻢ ﻣﺮاﺗﺐ ﻗﺪرداﻧﯽ و ﺳﭙﺎس را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺟﺎ ﺑﯿﺎورم ‪.‬‬

‫از ﻫﻤﺴﺮم دﮐﺘﺮ ﻧﯿﻤﺎ ﻧﺼﺮاﻟﻬﯽ ﺑﺮاي ﺗﻤﺎم ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻫﺎ ‪ ،‬دﻟﮕﺮﻣﯽ ﻫﺎ و‬

‫ﻧﻈﺮاﺗﺶ ﺗﺸﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ در اﯾﻦ ﻣﺴﯿﺮ ﺻﺒﻮراﻧﻪ ﻫﻤﺮاه ﻧﻤﯽ ﺑﻮد ‪،‬‬

‫‪5‬‬
‫اﯾﻦ ﻣﻬﻢ ﺑﻪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻧﻤﯽ رﺳﯿﺪ ‪ .‬از ﺣﻀﻮر و ﺣﻤﺎﯾﺖ اﺳﺘﺎد و ﺳﻮﭘﺮواﯾﺰرم‬
‫دﮐﺘﺮ ﻧﯿﻤﺎ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻋﺰﯾﺰ ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ ﺗﺸﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ‪ .‬ﻣﺮدي ﮐﻪ ﺑﯽ درﯾﻎ‬
‫ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ را ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﻣﯽ داﻧﺪ ﭼﻄﻮر راه درﻣﺎﻧﮕﺮ ﺷﺪن و‬
‫اﺻﯿﻞ ﺷﺪن را آﻣﻮزش دﻫﺪ و ﺑﺎ ﺻﺒﻮري و ﻓﺮوﺗﻨﯽ ‪ ،‬اﺟﺎزه ﻣﯽ دﻫﺪ دﻧﯿﺎي‬
‫دروﻧﯽ آدم ﻫﺎ ﺑﺪون ﺗﺮس رﺷﺪ ﮐﻨﺪ و ﻇﺮﻓﯿﺘﺸﺎن ﺑﺎﻻﺗﺮ رود‪.‬‬

‫از دوﺳﺘﺎن ﻋﺰﯾﺰم ﺳﻤﯿﻪ ﺷﺎه ﻣﺤﻤﺪي و دﮐﺘﺮ ﻧﯿﻠﻮﻓﺮ ﮐﯿﺎن راد ﺑﺮاي ﺣﻀﻮر‬
‫ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ و ﻫﻤﺮاﻫﯿﺸﺎن در ﺗﻤﺎم ﻣﺮاﺣﻞ ﮐﺘﺎب ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﻃﺮاﺣﯽ ﺻﻔﺤﺎت‬
‫و ﺑﺎزﺧﻮاﻧﯽ ﮐﺘﺎب ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ ﺗﺸﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ از ﻋﺰﯾﺰ و دوﺳﺖ‬
‫ﻫﻤﺮاه ﺧﺎﻧﻢ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻧﻮﺑﺨﺖ ﺑﺮاي ﺑﺎزﺑﯿﻨﯽ و ﺑﺎزﺧﻮاﻧﯽ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﺘﺎب ﺑﺴﯿﺎر‬
‫ﺳﭙﺎﺳﮕﺰارم ‪.‬‬

‫در اﻧﺘﻬﺎ از ﻣﺮاﺟﻌﯿﻦ ﻋﺰﯾﺰم ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ ﺳﭙﺎﺳﮕﺰارم ﮐﻪ اﮔﺮ ﺗﺠﺮﺑﻪ ي ﺣﻀﻮر‬

‫آﻧﻬﺎ ﻧﺒﻮد ‪ ،‬ﻫﯿﭻ ﮔﺎه اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ﺑﻪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻧﻤﯽ رﺳﯿﺪ ‪ .‬ﻣﺮاﺟﻌﯿﻨﯽ ﮐﻪ اﺟﺎزه‬
‫ورود ﺑﻪ دﻧﯿﺎي زﯾﺒﺎ و رﻧﺞ ﮐﺸﯿﺪﻫﯽ دروﻧﺸﺎن را دادﻧﺪ و ﻣﺮا ﺑﻪ ﺳﺨﺖ ﺗﺮﯾﻦ‬
‫و دردﻧﺎك ﺗﺮﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮاﺗﺸﺎن ﺑﺮدﻧﺪ ‪ .‬ﻫﺮ ﻣﺮاﺟﻌﻪ اي ﮐﻪ ﺑﺮ ﺻﻨﺪﻟﯽ روﺑﻪ‬
‫روي درﻣﺎﻧﮕﺮ ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﺪ ‪ ،‬ﺗﺮس را اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﺗﺼﻤﯿﻢ‬
‫ﻣﯽ ﮔﯿﺮد اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﺪ و اداﻣﻪ دﻫﺪ ‪ .‬در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺗﺠﺮﺑﻪ ي ﻣﺴﯿﺮ درﻣﺎن ﻫﻢ‬
‫ﺑﺮاي ﻣﺮاﺟﻊ و ﻫﻢ ﺑﺮاي درﻣﺎﻧﮕﺮ ﻣﺴﯿﺮي ﺳﺮاﺳﺮ ﮐﺸﻒ و ﺷﻬﻮد اﺳﺖ و‬
‫‪6‬‬
‫ﻗﻄﻌﺎ اﯾﻦ ﻣﺴﯿﺮ ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ رﺷﺪ دروﻧﯽ ﻣﺮاﺟﻊ ﮐﻤﮏ‬
‫ﮐﻨﺪ ﺑﻪ رﺷﺪ دروﻧﯽ درﻣﺎﻧﮕﺮ ﻫﻢ ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ از ﺗﻤﺎم ﺷﻤﺎ ﻋﺰﯾﺰان ﭼﻪ آﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﺴﯿﺮ درﻣﺎن را‬

‫ﮐﺎﻣﻞ ﻃﯽ ﮐﺮدﯾﻢ ‪ ،‬ﭼﻪ آﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﻨﻮز در ﻣﺴﯿﺮ ﮐﺸﻒ ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﭼﻪ‬
‫آﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺟﺎﯾﯽ در ﻣﺴﯿﺮ درﻣﺎن ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﯿﻢ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﺑﺮوﯾﻢ ‪.‬‬

‫ﭘﻮﻧﻪ ﻣﻘﯿﻤﯽ‬

‫ﭘﺎﯾﯿﺰ ‪1397‬‬

‫‪7‬‬
 ‫ﭘﯿﺸﮕﻔﺘﺎر‬

‫اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ﺑﺮاي اﻓﺮادي ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺑﺎ ﺗﻌﻤﻖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ‬
‫دﻧﯿﺎي دروﻧﯽ ﺧﻮد ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﺎ ﺑﺨﺶﻫﺎﯾﯽ از دﻧﯿﺎي ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ي‬
‫روان ﺷﺎن آﺷﻨﺎ ﺷﻮﻧﺪ ‪ .‬ﻣﻄﻤﻨﺎً ﺑﺮاي واﮐﺎوي دﻗﯿﻖ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﯾﮏ ﻣﺘﺨﺼﺺ‬
‫اﺣﺘﯿﺎج اﺳﺖ و اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ﺣﮑﻢ درﻣﺎن را ﻧﺪارد و ﻣﻄﺎﻟﺐ آن ﺑﺎ زﺑﺎن ﺳﺎده‬
‫ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﭘﺎﯾﻪﻫﺎي ﻋﻠﻢ رواﻧﮑﺎوي ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﭘﯿﺸﺎﭘﯿﺶ از ﺗﻮﺟﻪ و‬
‫آﮔﺎﻫﯽ ﺷﻤﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻬﻢ ﺳﭙﺎﺳﮕﺰارم‪.‬‬

‫در ﻣﺘﻦﻫﺎي اﯾﻦ ﮐﺘﺎب از راهﻫﺎي ﻓﺮار ‪ ،‬ﺷﯿﻮهﻫﺎي ﺧﻮد ﻓﺮﯾﺒﯽ و‬

‫اﺻﻄﻼﺣﺎﺗﯽ از اﯾﻦ دﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﺮات اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﻈﻮر از آﻧﻬﺎ‬
‫ﻣﮑﺎﻧﯿﺰم ﻫﺎي دﻓﺎﻋﯽ ﻧﺎﻫﻮﺷﯿﺎر ﻣﺎﺳﺖ و ﻗﻄﻌﺎ ﺑﺮاي ﺧﻨﺜﯽ ﮐﺮدن اﯾﻦ ﻣﮑﺎﻧﯿﺰم‬
‫ﻫﺎ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ روان درﻣﺎﻧﮕﺮ ﻣﺘﺨﺼﺺ اﺣﺘﯿﺎج اﺳﺖ و ﭼﻮن اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ﺑﻪ‬
‫زﺑﺎن ﺳﺎده ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ از ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ و اﺷﺎره ﺑﻪ ﻫﺮ ﯾﮏ از دﻓﺎعﻫﺎي‬
‫رواﻧﯽ ﺧﻮدداري ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﭘﺲ اﮔﺮ آنﻫﺎ را در ﺧﻮد ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﮐﺮدﯾﺪ‬
‫از ﯾﺎري ﯾﮏ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﮐﻤﮏ ﺑﺠﻮﯾﯿﺪ‪.‬‬

‫اﯾﻦ ﮐﺘﺎب در ﻣﻮرد ﭼﯿﺴﺖ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ از آن اﺳﺘﻔﺎده‬

‫ﮐﻨﯿﻢ؟‬

‫‪8‬‬
‫ﺗﺼﻮر ﮐﻨﯿﺪ در اﻧﺘﻈﺎر ﮔﺮوه ﯾﮏ ارﮐﺴﺘﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﯾﺪ و اﻋﻀﺎي ﺗﺸﮑﯿﻞ‬
‫دﻫﻨﺪهي ارﮐﺴﺖ ﻫﺮ ﮐﺪام در ﺟﺎي ﺧﻮد ﻣﺴﺘﻘﺮ ﺷﺪﻧﺪ و آﻣﺎدهي ﻧﻮاﺧﺘﻦ‬
‫ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ اﻋﻀﺎء ﺷﺮوع ﺑﻪ ﻧﻮاﺧﺘﻦ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ ﻫﺮ‬
‫ﮐﺪام از اﻋﻀﺎ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻧﻘﺸﯽ در اﺟﺮاي اﯾﻦ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ دارﻧﺪ و از ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯽ‬
‫اﻋﻀﺎء ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﮐﺎﻣﻞ ﻣﯽﺷﻮد و ﻣﺎ آن را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﯾﮏ ﻗﻄﻌﻪي ﻣﻨﺴﺠﻢ‬
‫و دﻟﻨﺸﯿﻦ در ذﻫﻦ ﻣﺎن ﭘﺮدازش ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﻣﯽ ﺷﻨﻮﯾﻢ ‪ .‬ﺳﺎﺧﺘﺎر اﯾﻦ ﮐﺘﺎب‬
‫ﺷﺒﯿﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﮔﺮوه ارﮐﺴﺘﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺘﻦﻫﺎي ﮐﻮﺗﺎه اﯾﻦ ﮐﺘﺎب در ﻃﻮل ﺳﻪ‬
‫ﺳﺎل ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ در دل ﻫﺮ ﻣﺘﻦ ﻧﮑﺘﻪاي وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ‬
‫اﺳﺖ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﯿﻨﺸﯽ ﺟﺪﯾﺪ را ﺑﺮاي ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺑﻪ ارﻣﻐﺎن آورد و ﻫﺮ ﻣﺘﻦ‬
‫ﻫﻤﭽﻮن ﻗﻄﻌﻪاي ﮐﻮﺗﺎه اﺳﺖ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ در ﮐﻨﺎر ﻫﻢ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ‬
‫ﮐﺘﺎب را واﺿﺢ و ﺷﻔﺎف ﺗﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺘﻦﻫﺎ در دﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪي ﻫﺎﯾﯽ ﻗﺮار‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ و ﻫﻤﻪ در راﺳﺘﺎي ﺧﻮدﺷﻨﺎﺳﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﻮد در رواﺑﻄﯽ‬
‫ﮐﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و اﺗﻔﺎقﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﻣﺎ رخ ﻣﯽدﻫﻨﺪ‬

‫ﮐﺘﺎب ﺷﺎﻣﻞ ﻧُﻪ ﻓﺼﻞ اﺳﺖ ‪ .‬در ﻓﺼﻞ اول ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ واﻗﻌﯿﺖ ﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﻣﯽ اﻧﺪازﯾﻢ و ﺑﻌﺪ از آن ﮐﺘﺎب ﺣﻮل ﻣﺤﻮر رواﺑﻂ و ﭼﺎﻟﺶ ﻫﺎ و ﺗﻌﺎرض‬
‫ﻫﺎي ﻣﺤﺘﻤﻞ در رواﺑﻂ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺟﻠﻮ ﻣﯽرود و در اﻧﺘﻬﺎ ﺑﻪ اﺧﺘﺼﺎر در ﻣﻮرد‬
‫ﻣﻔﻬﻮم ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﯿﺎن آﻣﺪه اﺳﺖ ‪.‬‬

‫‪9‬‬
‫در ﺳﺮاﺳﺮ ﮐﺘﺎب ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺑﻪ ﺑﻌﺪﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﻪ ﻧﺎم‬
‫»ﻣﮑﺚ و ﻧﺎﻣﻪ«‬

‫اﯾﻦ ﻣﺘﻦﻫﺎ ﻣﺨﺎﻃﺐ را دﻋﻮت ﺑﻪ ﺳﮑﻮت و ﺣﻀﻮر ﻣﯽﮐﻨﺪ و او را ﺑﻪ ﺗﻔﮑﺮ‬

‫در ﻣﻮرد ﺧﻮدش ‪ ،‬ﺧﻂِ زﻧﺪﮔﯽ اش و ﺳﻔﺮي ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز داﺷﺘﻪ اﺳﺖ‬
‫وا ﻣﯿﺪارد‪.‬‬

‫ﺑﺎ ﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ دروﻧﺶ ﺳﻔﺮ ﮐﻨﺪ و ﺑﺎ ﻣﮑﺚ ﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﮐﻤﯽ ﺳﺮﻋﺖ‬
‫ﺧﻮاﻧﺪن ﻣﻄﺎﻟﺐ را ﮐﻢ ﮐﻨﺪ و ﺑﻪ ﺑﺪﻧﺶ و ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ در اﻃﺮاﻓﺶ ﺗﻮﺟﻪ‬
‫ﮐﻨﺪ ﭼﻮن ﻣﺘﻦ ﻫﺎ ﮐﻮﺗﺎه و ﺗﮑﻪ ﺗﮑﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻟﺰوﻣﯽ ﻧﺪارد ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﺣﺘﻤﺎ‬
‫از اﺑﺘﺪا ﺗﺎ اﻧﺘﻬﺎي ﮐﺘﺎب را ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺑﺨﻮاﻧﺪ ‪ ،‬اﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﺧﻮاﻧﺪن ﮐﺘﺎب از‬
‫اﺑﺘﺪا ﺗﺎ اﻧﺘﻬﺎ ﻣﻄﺎﻟﺐ را ﻣﻨﺴﺠﻢ ﺗﺮ ﺑﻪ ذﻫﻦ ﺧﻮاﻧﻨﺪه وارد ﻣﯿﮑﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ ﺗﮑﻪ‬
‫ﺗﮑﻪ ﺧﻮاﻧﺪن ﻣﺘﻦ ﻫﺎ ﻫﻢ راﻫﯽ دﯾﮕﺮ ﺑﺮاي دﻧﺒﺎل ﮐﺮدن ﻣﻄﺎﻟﺐ اﺳﺖ ﭼﻮن‬
‫ﻫﺮ ﻣﺘﻦ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﮐﻮﺗﺎه و ﮐﻠﯽ در ﻣﻮرد ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ‬
‫ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ در ﻣﺘﻦ ﻫﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻫﺎ و ﺗﮑﺮارﻫﺎﯾﯽ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﻧﮕﺎرش ﮐﺘﺎب اﻣﮑﺎن ﺣﺬف ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻫﺎ ﺑﺪون‬
‫آﺳﯿﺐ زدن ﺑﻪ اﻧﺴﺠﺎم ﻣﻄﺎﻟﺐ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ‪.‬‬

‫ﻫﺪف در ﻧﻬﺎﯾﺖ اﯾﻦ ﺑﻮده اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﺎزﮐﺮدن اﯾﻦ ﮐﺘﺎب و ﺧﻮاﻧﺪن ﻫﺮ‬
‫ﻣﺘﻦ ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﯿﻨﺸﯽ را در آن ﺑﯿﺎﺑﺪ و ﻗﻄﻌﺎ اﯾﻦ ﻫﺪف ﺗﺎ ﺣﺪودي‬
‫‪10‬‬
‫دﺳﺖ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه را در ﻧﮕﺎرش ﮐﺘﺎب ﻣﯽ ﺑﻨﺪد ‪ ،‬زﯾﺮا ﺑﻪ ﻧﺎﮔﺰﯾﺮ در ﻫﺮ ﻣﺘﻦ‬
‫ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﺿﯿﺢ داده ﺷﻮد ﺗﺎ ﻣﻔﻬﻮم ﺑﻪ درﺳﺘﯽ ﺑﯿﺎن ﺷﻮد و آن ﻣﻔﻬﻮم ﻣﻤﮑﻦ‬
‫اﺳﺖ در ﭼﻨﺪ ﻣﺘﻦ ﻣﺸﺘﺮك ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ در ﻫﻤﺎن‬
‫ﻣﺘﻦﻫﺎ ﺗﮑﺮار ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺗﻤﺎم ﻣﺘﻦﻫﺎ درﮐﻨﺎر ﻫﻢ ﻣﺎ را ﺑﻪ درون‬
‫راﺑﻄﻪ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ ‪ ،‬در ﻣﺴﯿﺮي ﮐﻪ ﭘﯿﭻ و ﺧﻢﻫﺎي زﯾﺎدي دارد و ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ‬
‫راه را ﺻﺒﻮراﻧﻪ و ﺑﺎ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻃﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﺧﻮاﻧﺪن اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﺎه ﻫﺎ زﻣﺎن ﺑﺒﺮد ‪ ،‬زﯾﺮا ﻫﺮ ﻣﺘﻦ ﻣﻤﮑﻦ‬
‫اﺳﺖ ﺗﺎ ﻣﺪتﻫﺎ ذﻫﻦ ﺧﻮاﻧﻨﺪه را درﮔﯿﺮ ﮐﻨﺪ و در او ﻣﻘﺎوﻣﺘﯽ ﺑﺮاي‬
‫ﺧﻮاﻧﺪن دﯾﮕﺮ ﻣﺘﻦﻫﺎ ﺑﻪ وﺟﻮد آورد ‪ ،‬اﮔﺮ اﯾﻦ اﺗﻔﺎق رخ داد ﺻﺒﻮر ﺑﺎﺷﯿﺪ‬
‫و ﮐﺘﺎب را ﺑﺒﻨﺪﯾﺪ و ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﯽ اﮔﺮ ﻣﺸﺘﺎق ﺑﻮدﯾﺪ دوﺑﺎره ﺑﺮﮔﺮدﯾﺪ و ﯾﮏ‬
‫ﻣﺘﻦ دﯾﮕﺮ را ﺑﺨﻮاﻧﯿﺪ ‪ ،‬اﻣﯿﺪوارم ﮐﻪ ﺑﺎ ذﻫﻦ ﺑﺎز و ﺧﻄﺎﭘﻮش ﺑﺘﻮاﻧﯿﺪ‬
‫ﺑﺨﺶﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ از رﯾﺘﻢ ﺧﺎرج ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ را ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﯿﺪ و ﺑﺎ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻗﻄﻌﻪي‬
‫ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ از ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ اﺟﺮاي ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﮐﻪ ﻗﻄﻌﺎ ﺧﺎﻟﯽ از اﺷﺘﺒﺎه ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‬
‫ﻫﻤﺮاه ﺷﻮﯾﺪ ‪.‬‬

‫‪11‬‬
 ‫ﻓﺼﻞ اول‬
‫ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﻣﻔﻬﻮم زﻧﺪﮔﯽ و واﻗﻌﯿﺖ ﻫﺎي آن‬

‫در ﻧﻬﺎﯾﺖ آراﻣﺶ ‪ ،‬ﺑﯽﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﯾﺎ آﻧﭽﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﻫﺴﺘﯿﻢ‬
‫ﭘﯿﺶ ﻣﯽرود ‪ ،‬ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻮده اﺳﺖ و ﻫﻤﯿﻨﮕﻮﻧﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ‪.‬‬

‫زﻧﺪﮔﯽ ﺑﯽ ﺗﻔﺎوت ﺗﺮﯾﻦ ﺟﺮﯾﺎﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ در ﺣﺎل ﺗﺠﺮﺑﻪ اش ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪،‬‬

‫ﺑﯽﺗﻔﺎوت از ﺣﺎل ﻣﺎ و ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻣﺎ ﭘﯿﺶ ﻣﯿﺮود ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ ﺗﻤﺎم آن ﭼﯿﺰي‬
‫ﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﺮده اﺳﺖ ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺮگ و ﻧﯿﺴﺘﯽ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد و‬
‫اﺷﺎره ﺑﻪ ﻫﺴﺘﯽ ﻣﻤﺘﺪ دارد ﮐﻪ ﻫﻤﭽﻨﺎن زﻧﺪﮔﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﺟﺮﯾﺎﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﻣﺎ زاده ﻣﯽﺷﻮد و روزي ﮐﻪ ﻣﯽ ﻣﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ را ﺗﺮك‬
‫ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ‪ ،‬اﯾﻦ ﺟﺮﯾﺎن از ﻫﻤﺎن اﺑﺘﺪا ﺑﺎﻋﺚ رﺷﺪ ﻣﺎ ﻣﯿﺸﻮد ‪ ،‬ﺗﺎ ﺳﻦ ﺑﻠﻮغ‬
‫ﻫﻢ ﺑﻪ رﺷﺪ ﺟﺴﻤﯽ و ﻫﻢ ﺑﻪ رﺷﺪ رواﻧﯿﺎي ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﭘﺲ از آن‬
‫رﺷﺪ ﺗﻨﻬﺎ در ﺑﻌﺪ روان ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ اداﻣﻪ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﻟﺒﺘﻪ اﮔﺮ ﺑﺎ اﯾﻦ رﺷﺪ ﻫﻤﺮاه‬
‫ﺷﻮﯾﻢ و از ﺗﺠﺮﺑﻪي ﭘﻨﻬﺎن اﯾﻦ رﺷﺪ ﻧﺘﺮﺳﯿﻢ ‪.‬‬

‫زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﺟﺮﯾﺎن ﻣﺴﺘﻘﻞ از ﻣﺎﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﻪ آن وﺻﻞ‬

‫ﺷﻮﯾﻢ ﯾﺎ ﻣﺪام در ﺣﺎل اﻧﮑﺎرش ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬در ﻧﻬﺎﯾﺖ زﻧﺪﮔﯽ در درون و ﺑﯿﺮون‬
‫از ﻣﺎ ﻓﺎرغ از ﺗﻤﺎم ﺑﺮداﺷﺖ ﻫﺎ و رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺎن ﺑﻪ ﺟﺮﯾﺎن ﺧﻮد اداﻣﻪ ﻣﯿﺪﻫﺪ‬
‫‪12‬‬
‫‪ ،‬ﻫﺮ ﮐﺪام از ﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ راﺑﻄﻪاي ﺑﺎ ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ دارﯾﻢ و اﯾﻦ ﻧﻮع راﺑﻄﻪ‬
‫ﺳﺮﻣﻨﺸﺎ ارﺗﺒﺎط ﻫﺎي ﻣﺎ ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن و دﯾﮕﺮان اﺳﺖ ‪ .‬ﺑﺮاي درك ﻫﺮ ﭼﻪ‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮ راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﺎﯾﺪ از دل ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮﯾﻦ و ﺑﻌﻀﺎً ﺳﺨﺖ ﺗﺮﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ‬
‫ﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ ﮔﺬر ﮐﻨﯿﻢ ‪ .‬ﭘﺬﯾﺮش و ﻓﻬﻤﯽ ﮐﻪ در ﻣﻮرد ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ‬
‫وﺟﻮد دارد ﻗﻄﻌﺎ ﺟﻬﺎنﺑﯿﻨﯽ ﻣﺎ را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آدم ﻫﺎ و رواﺑﻄﻤﺎن ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽدﻫﺪ‬
‫‪ ،‬در اﯾﻦ ﻓﺼﻞ در ﻣﻮرد واﻗﻌﯿﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﭘﺬﯾﺮش آنﻫﺎ‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ روﻧﺪ رﺷﺪ رواﻧﯽ ﻣﺎ را ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺒﺨﺸﺪ و آﮔﺎﻫﯽ ﻣﺎ را ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﻨﺪ‬
‫‪ .‬واﻗﻌﯿﺖﻫﺎﯾﯽ در ﻣﻮرد زﻧﺪﮔﯽ ‪.‬‬

‫دﻧﯿﺎ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﻧﺎ اﻣﯿﺪ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﺮاي ﮐﻮدﮐﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬در دﻧﯿﺎي ﮐﻮدك ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ‬
‫ﺷﺒﯿﻪ ﯾﮏ آرزوﺳﺖ و ﻫﺮﭼﻪ آرزو ﮐﻨﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮآورده ﺷﻮد ‪ ،‬ﭘﺲ ﻣﻨﺘﻈﺮ‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ﺗﺎ ﺷﺨﺼﯽ آرزوﯾﺶ را ﺑﺮآورده ﮐﻨﺪ ‪ ،‬او ﺑﻪ ﻣﻌﺠﺰه و دﺳﺖ ﻫﺎي‬
‫ﭘﻨﻬﺎن اﻋﺘﻘﺎد دارد و از ﻫﻤﻪ ﮐﺲ و ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ اﻧﺘﻈﺎر دارد ‪ ،‬ﮐﻮدك ﻣﯽ‬
‫ﻧﻮازد و دﻧﯿﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﻗﺼﺪ ‪ ،‬دﻧﯿﺎي واﻗﻌﯽ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﺷﺒﯿﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮي ﮐﻪ اﯾﻦ‬
‫ﮐﻮدك ﺗﻮﻗﻊ دارد ﻧﯿﺴﺖ ‪ .‬دﻧﯿﺎي واﻗﻌﯽ ﻧﻤﯽرﻗﺼﻨﺪ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﺎز ﻣﺎ و ﻧﻪ ﺑﻪ‬
‫ﺳﺎز ﺧﻮدش ‪ ،‬دﻧﯿﺎ ﻣﯽﮔﺬرد ‪ ،‬ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ و ﻫﺮ ﺛﺎﻧﯿﻪ ‪ ،‬دﻧﯿﺎ ﺑﺮاي ﻟﺤﻈﻪ اي ﻫﻢ‬
‫ﺗﻮﻗﻒ ﻧﺪارد ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ اﮔﺮ ﺑﯿﺶ از ﺑﯿﺴﺖ ﺳﺎل ﺳﻦ دارﯾﺪ ‪ ،‬ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮ‬
‫ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻﻧﯿﻤﺎن را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ و وارد دﻧﯿﺎي واﻗﻌﯽ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻧﻘﺶ‬

‫‪13‬‬
‫ﮐﻮدك ﺑﻮدن و اﻧﺘﻈﺎرﻫﺎي ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ را ﺳﺮﯾﻊﺗﺮ ﮐﻨﺎر ﺑﮕﺬارﯾﻢ ﭼﻮن اﯾﻦ‬
‫ﻧﻘﺶ ﻣﺪت ﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را زﺧﻤﯽ ﮐﺮده اﺳﺖ و ﺣﻮاﺳﻤﺎن ﻧﯿﺴﺖ ‪.‬‬
‫ﮐﻮدك ﺑﻮدن زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﻮدك ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺷﺐ ﯾﮏ زره ﻣﺤﺎﻓﻆ ﻋﻤﻞ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ زره آرام آرام ﻣﺎ را ﺑﺎ دﻧﯿﺎي واﻗﻌﯽ آﺷﻨﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬دﻧﯿﺎﯾﯽ‬
‫ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ دﻟﭙﺬﯾﺮ و رﺿﺎ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﺮاي ﮐﻮدك ﻧﯿﺴﺖ ؛ ﭘﺲ وﻗﺘﯽ ﺑﺰرﮔﺘﺮ‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و آﻣﺎدهي دﯾﺪن دﻧﯿﺎي واﻗﻌﯽ ‪ ،‬اﯾﻦ زره را ﺑﺎﯾﺪ از ﺗﻦ درآورﯾﻢ ‪.‬‬
‫دوران ﮐﻮدﮐﯽ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد ﻓﺮد آﻣﺎده ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﭘﺎ ﺑﻪ دﻧﯿﺎي ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن‬
‫ﺑﮕﺬارﻧﺪ و ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﯾﻦ زره را ﺑﻪ ﺗﻦ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ آﺳﯿﺐ ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ‬
‫‪ .‬زره اي ﮐﻪ ﻗﺒﻞﺗﺮﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﺎ دردﻫﺎﯾﯽ روﺑﺮو ﺷﻮﯾﻢ و ﺑﺎ‬
‫دﻧﯿﺎي واﻗﻌﯽ ﮐﻨﺎر ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ ﺣﺎﻻ ﺧﻮد درد دﯾﮕﺮي ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬زره اي ﺗﻨﮓ‬
‫‪ ،‬ﮐﻮﭼﮏ و ﻏﯿﺮ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﮐﻪ ﻟﺤﻈﻪاي ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺪون آﺳﯿﺐ ﺑﻪ ﻣﺎ در‬
‫ﮐﻨﺎرﻣﺎن ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ ‪ .‬ﻣﺎﻧﺪن در ﻧﻘﺶ ﮐﻮدك ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﺎ را ﻧﺎاﻣﯿﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪،‬‬
‫آدمﻫﺎ وﻗﺘﯽ ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻨﺎر ﻣﺎ ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﯿﺎه و ﺑﺪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﻨﺪ‬
‫‪ ،‬ﺧﺸﻢ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻏﯿﺮ ﻣﻨﻄﻘﯽ زﯾﺎدﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﭼﻮن در دﻧﯿﺎي‬
‫واﻗﻌﯽ اﺗﻔﺎﻗﺎﺗﯽ ﻣﯽاﻓﺘﺪ ﮐﻪ ﮐﻮدك ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ درﮐﺸﺎن ﮐﻨﺪ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ‬
‫ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ و ﮐﻼﻓﻪ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬در ﻧﻘﺶ ﮐﻮدك ﺑﻮدن ﻣﺪام ﻣﺎ را ﺑﺎ اﯾﻦ ﺳﻮال‬
‫ﻣﯽرﺳﺎﻧﺪ ‪ ،‬آﺧﺮ ﭼﺮا ؟ ﭼﺮا ﻣﻦ ؟‬

‫‪14‬‬
‫ﭼﺮاﯾﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد ‪ ،‬در دﻧﯿﺎي ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺑﺮاي ﻏﺮ زدن وﺟﻮد‬
‫ﻧﺪارد ‪ ،‬در دﻧﯿﺎي ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ ﻫﻤﻪ ﺧﻮب و دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ از ﻫﺮ ﮐﺲ و ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺷﻮﯾﻢ‬
‫‪ ،‬در دﻧﯿﺎي ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن ﺳﯿﺎه و ﺳﻔﯿﺪي وﺟﻮد ﻧﺪارد ‪ ،‬ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻣﻄﻠﻖ ﻧﯿﺴﺖ‬
‫‪ ،‬ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ روي دﻫﺪ و ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ ﺷﺒﯿﻪ ﻓﯿﻠﻢ ﻫﺎي ﻗﺪﯾﺴﯽ‬
‫آدم ﻫﺎي ﺑﺪ ‪ ،‬ﺷﮑﻞ ﺧﺎﺻﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬در دﻧﯿﺎي واﻗﻌﯽ ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻄﻠﻖ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬درﺳﺖ ﭼﯿﺴﺖ ؟ ﻏﻠﻂ ﭼﯿﺴﺖ ؟ ﺑﺪ ﭼﯿﺴﺖ ؟ ﺧﻮب‬
‫ﭼﯿﺴﺖ ؟‬

‫در اﯾﻦ دﻧﯿﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻼش ﮐﻨﯿﻢ ﭘﺎي ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﯾﻢ ﺑﺎﯾﺴﺘﯿﻢ و ﻫﺮ‬
‫روز ﺑﺎ ﺷﮕﻔﺘﯽﻫﺎي ﮐﻪ دﻧﯿﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﻫﻤﺮاه ﺷﻮﯾﻢ ‪ .‬در اﯾﻦ‬
‫ﺗﻼشﻫﺎي ﭘﯿﭽﯿﺪه اﺣﺴﺎس زﻧﺪﮔﯽ در ﺟﺮﯾﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺮاي ﯾﮏ ﺑﺰرﮔﺴﺎل‬
‫ﻣﺪت ﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺠﺎت دﻫﻨﺪه در ﮔﻮر ﺧﻔﺘﻪ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ ﻓﻌﻼ‬
‫ﺧﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺮوﯾﻢ و ﺑﺪون روﯾﺎ و ﺗﻮﻫﻢ دﻧﯿﺎ را ﮐﺸﻒ ﮐﻨﯿﻢ ‪ .‬وﻗﺘﯽ ﻣﺎ‬
‫ﻧﮕﺎﻫﯽ ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ رﻧﺠﯿﺪه ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و ﺳﺎده اﻧﮕﺎراﻧﻪ‬
‫ﺑﺎ دﻧﯿﺎ ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﭘﺬﯾﺮش زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﺎﻟﻎ ‪،‬‬
‫ﭘﺨﺘﻪ و ﻋﻤﯿﻖ اﺣﺘﯿﺎج دارد ‪.‬‬

‫‪15‬‬
‫درد و رﻧﺞ ﺑﺨﺸﯽ از زﻧﺪﮔﯿﺴﺖ ‪ ،‬رﻧﺞ از ﺳﻪ ﺟﻬﺖ ﻣﺎ را ﺗﻬﺪﯾﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪،‬‬
‫از ﻃﺮﯾﻖ ﺟﺴﻢ ﮐﻪ ﻣﯽداﻧﯿﻢ ﮐﻪ از دﺳﺘﺶ ﻣﯽدﻫﯿﻢ و روزي ﻧﺎﺑﻮد ﻣﯽﺷﻮد‬
‫‪ ،‬از ﻃﺮﯾﻖ ﺟﻬﺎن ﺑﯿﺮون ﮐﻪ ﻣﯽداﻧﯿﻢ ﻧﯿﺮوﯾﯽ ﺧﺎرج از ﮐﻨﺘﺮل ﻣﺎ و ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ‬
‫ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﺳﺖ و اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺷﺪت ﻣﯽﺗﺮﺳﺎﻧﺪ و از ﻃﺮﯾﻖ رواﺑﻂ‬
‫ﻣﺎ ﺑﺎ دﯾﮕﺮان ‪ ،‬اﯾﻦ رﻧﺞ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ و ﺳﺨﺖﺗﺮﯾﻦ ﻧﻮع رﻧﺞ ﺑﺎﺷﺪ ‪ .‬ﻣﺎ‬
‫آدمﻫﺎي ﺗﺒﺪﯾﻞ ﮐﺮدن دردﻫﺎ ﺑﻪ رﻧﺞﻫﺎي ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﻪ اﯾﻢ ‪.‬‬

‫اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﮐﻪ اﻧﺴﺎنﻫﺎ رﻧﺞ ﻣﯽدﻫﻨﺪ و زﻧﺪﮔﯽ رﻧﺞ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺟﻤﻠﻪي دﻗﯿﻖ و‬
‫ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺑﺎ واﻗﻌﯿﺖ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ درد را ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ درد آور ﺑﺎﺷﺪ اﻣﺎ رﻧﺞ ﻧﺘﯿﺠﻪي ﻓﺮار ﻣﺎ از ﺣﺲ ﮐﺮدن‬
‫درد اﺳﺖ ‪ .‬درد دﻗﯿﻘﺎ آن ﭼﯿﺰﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻣﯿﻞ ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﻣﯿﻞ ﺑﻪ داﺷﺘﻦ‬
‫ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﻣﺜﻼ ﻣﺎ ﻣﯿﻞ دارﯾﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﻪي آدمﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺧﻮب ﺑﺎﺷﻨﺪ و از ﻣﺎ ﺧﻮﺷﺸﺎن‬

‫ﺑﯿﺎﯾﺪ و اﯾﻦ اﺗﻔﺎق ﻧﻤﯽاﻓﺘﺪ و اﯾﻦ دردﻧﺎك اﺳﺖ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ ﻣﯿﻞ دارﯾﻢ ﮐﻪ ﺟﻮان ﺑﻤﺎﻧﯿﻢ اﻣﺎ اﯾﻦ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﯾﺎ ﻣﯿﻞ دارﯾﻢ ﮐﻪ‬
‫ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺒﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬وﻟﯽ اﮐﻨﻮن ﺗﻨﻬﺎﯾﯿﻢ ‪ ،‬در واﻗﻊ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻣﯿﻞ ﻣﺎ ﻧﺒﺎﺷﺪ درد‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬ﭼﯿﺰي ﮐﻪ اﮐﻨﻮن ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﯿﻢ وﻟﯽ دﻧﯿﺎ آن ﻃﻮر ﮐﻪ ﻣﺎ دوﺳﺖ دارﯾﻢ‬
‫ﭘﺎﺳﺦ ﻧﻤﯽدﻫﺪ دردﻧﺎك اﺳﺖ و اﺳﻢ اﯾﻦ ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ واﻗﻌﯿﺖ و ﺗﻌﺎرض ﺑﺎ‬
‫‪16‬‬
‫ﻣﯿﻞ ﻣﺎ درد ﻧﺎم دارد و ﻣﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ در ﻣﻌﺮض اﯾﻦ درد ﻫﺴﺘﯿﻢ اﻣﺎ روﺷﯽ ﮐﻪ‬
‫ﻣﺎ ﺑﻪ درد ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽدﻫﯿﻢ ﻫﻤﯿﺸﻪ درﺳﺖ ﻧﯿﺴﺖ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ ﮔﺎﻫﯽ درد را ﺑﻪ رﻧﺠﯽ ﻋﻤﯿﻖ و ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و از ﺣﺲ ﮐﺮدن‬

‫دوﺑﺎرهي زﻧﺪﮔﯽ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ و ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﭼﯿﺰي ﺟﺰ رﻧﺞ‬
‫ﮐﺸﯿﺪن ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ راﺑﻄﻪاش ﺗﻤﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬درد را ﺣﺲ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ اﻣﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮد و آن را ﺑﻪ رﻧﺞ ﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎن ﺗﺒﺪﯾﻞ ﮐﻨﺪ و‬
‫ﻋﺠﯿﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﮕﺎر در رﻧﺞ ﺑﻮدن ﺑﺮاي ﻣﺎ آﺷﻨﺎﺗﺮ اﺳﺖ ‪ .‬رﻧﺞ ﻫﺎ در واﻗﻊ‬
‫روشﻫﺎي ﺷﺨﺼﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺮاي ﺧﻮدﻣﺎن وﻗﺖ ﺑﺨﺮﯾﻢ ﮐﻪ از‬
‫واﻗﻌﯿﺘﯽ دردﻧﺎك دور ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﭘﺲ رﻧﺞ ﭼﯿﺰي ﺟﺰ ﻓﺮار ﻣﺎ از روﯾﺎروﯾﯽ ﺑﺎ‬
‫دردي ﮐﻪ ﺑﻪ آن ﻣﺒﺘﻼ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﻧﯿﺴﺖ ‪ .‬ﻓﺮدي ﮐﻪ ﭼﻨﺪﯾﻦ راﺑﻄﻪي ﺑﻪ زﻋﻢ‬
‫ﺧﻮدش ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ را ﭘﯿﺶ ﻣﯽﺑﺮد ﺧﻮد را در رﻧﺠﯽ ﻋﻤﯿﻖ ﻗﺮار ﻣﯽ دﻫﺪ ‪،‬‬
‫ﭼﻮن ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺎ اﯾﻦ درد روﺑﺮو ﺷﻮد ﮐﻪ ﭼﻘﺪر از ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ درﺳﺖ‬
‫ﻣﯽﺗﺮﺳﺪ ﯾﺎ ﭼﻘﺪر در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻧﻪ ﮔﻔﺘﻦ ﻧﺎﺗﻮان اﺳﺖ و ﯾﺎ ﭼﻘﺪر ﻣﻨﻔﻌﻼﻧﻪ ﻃﻌﻢ‬
‫راﺑﻄﻪﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﭘﺎﯾﺪار ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺎم ﺷﺪن ﻫﺎ دردﻧﺎك ﻫﺴﺘﻨﺪ و دﯾﺪن ﺣﻘﯿﻘﺖﻫﺎ در ﺧﻮدﻣﺎن ﻫﻢ دردﻧﺎك‬

‫اﺳﺖ ﻣﺜﻼ اﻧﺪوﻫﮕﯿﻦ ﺷﺪن در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻫﺮ ﻧﻮع از دﺳﺖ دادﻧﯽ درد اﺳﺖ ‪.‬‬
‫اﻧﺪوه را ﺣﺲ ﮐﺮدن دردﻧﺎك اﺳﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ اﻧﺪوه را زﻧﺪاﻧﯽ ﮐﺮدن و ﺣﺲ‬
‫‪17‬‬
‫ﮐﺮدﻧﺶ را ﺑﻪ ﺗﻌﻮﯾﻖ اﻧﺪاﺧﺘﻦ رﻧﺞ اﺳﺖ و اﯾﻦ ﺑﻪ ﺗﻌﻮﯾﻖ اﻧﺪاﺧﺘﻦ ﺑﺮاي ﻫﺮ‬
‫ﻓﺮد روش ﻣﺸﺨﺺ و ﻣﺘﻔﺎوت دارد ‪.‬‬

‫ﺗﻨﻬﺎ ﯾﮏ راه ﻣﺎ را در زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﻣﯽ ﺑﺮد ‪ ،‬ﭘﺬﯾﺮش درد و رد ﺷﺪن از‬

‫آن ‪ .‬در واﻗﻊ ﭘﺲ از ﻓﻬﻢ اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻤﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ اﻟﺘﯿﺎم از درون ﺷﺮوع‬
‫ﻣﯽﺷﻮد و ﺻﺒﺢ روز ﺑﻌﺪ ﻣﺎ دﻻﯾﻞ دﯾﮕﺮي ﭘﯿﺪا ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﺑﺎر دﯾﮕﺮ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﮐﻨﯿﻢ و وارد ﺟﺮﯾﺎن آن ﺷﻮﯾﻢ ‪.‬‬

‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﺨﺸﯽ از زﻧﺪﮔﯿﺴﺖ‬

‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺷﺒﯿﻪ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻧﺎﻣﺮﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﮐﻨﺎر ﻣﺎ و ﺷﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﺎﻧﻪي ﻣﺎ‬

‫ﻫﻤﺮاﻫﻤﺎن ﻣﯽآﯾﺪ ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﻓﺮدي ﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺣﻀﻮر دارد اﻣﺎ دﯾﺪه‬
‫ﻧﻤﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺣﺲ ﻣﯿﺸﻮد اﻣﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭘﺮ رﻧﮓ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﻫﺴﺖ اﻣﺎ ﺗﺮﺟﯿﺢ‬
‫ﻣﯽدﻫﯿﻢ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﻢ ﻧﯿﺴﺖ ‪ .‬ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺨﺸﯽ از وﺟﻮد‬
‫ﻣﺎ ﮐﻪ ﺑﺎ آن ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪه اﯾﻢ‪.‬‬

‫ﻓﺮار ﻣﺎ از ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﻓﺮار از ﺧﻮدﻣﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﺨﺸﯽ از ﺑﺪﻧﻤﺎن را ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﭼﻮن دﯾﺪن و ﻟﻤﺲ ﮐﺮدن و‬
‫ﺣﺲ ﮐﺮدﻧﺶ دردآور اﺳﺖ ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ روزي ﻣﺠﺒﻮر ﺷﻮﯾﻢ ﺑﺎ آن‬
‫ﺑﺨﺶ درد آور ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬آن روز ‪ ،‬روز ﻏﻤﮕﯿﻨﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد اﻣﺎ ﭘﺲ‬

‫‪18‬‬
‫از آن ‪ ،‬ﭘﺬﯾﺮش ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد و زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ درد را ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﯿﻢ ‪ ،‬درد ﺷﺒﯿﻪ‬
‫ﺑﻪ ﺟﺮﯾﺎﻧﯽ ﺑﯿﺪار ﮐﻨﻨﺪه در ﻣﺎ ﻣﯽﭼﺮﺧﺪ و از ﺑﺪﻧﻤﺎن ﺑﯿﺮون ﻣﯽرود و ﻣﺎ‬
‫ﺗﻐﯿﯿﺮ را ﺣﺲ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ‪.‬‬

‫زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺎر را ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺎ را در ﺗﺠﺮﺑﻪ‬

‫ﻫﺎﯾﯽ ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﻣﺠﺒﻮر ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ ﺗﺎ ﺣﺪودي ﺑﺎ آن ﺑﺨﺸﯽ ﻧﺎﻣﺮﺋﯽ‬
‫ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار ﮐﻨﯿﻢ و زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺨﺸﯽ از ﺧﻮدﻣﺎن ﺣﺲ‬
‫ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺷﻔﺎ ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺷﻔﺎ در ﻟﻐﺖ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﺗﻨﺪرﺳﺘﯽ و ﺑﻬﺒﻮد از‬
‫ﻣﺮض اﺳﺖ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺮض ‪ ،‬ﺗﻤﺎم آن رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را از ﭘﺬﯾﺮش‬
‫و رﻫﺎ ﮐﺮدن دور ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ .‬ﻣﺎ ﻫﺮ از ﮔﺎﻫﯽ اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ اﺗﻔﺎقﻫﺎﯾﯽ‬
‫ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ آدﻣﯽ ﮐﻪ در ﮐﻨﺎر ﻣﺎ اﯾﺴﺘﺎده اﺳﺖ و ﻣﺪام ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ‬
‫اﻧﮑﺎرش ﮐﻨﯿﻢ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﻢ و زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺒﺎ ﻣﺎ را در ﻣﻌﺮض ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻫﺎ‬
‫ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ ‪ ،‬ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي ﻣﻤﻠﻮ از روﺑﺮو ﺷﺪن ﺑﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ‪.‬‬

‫زﻧﺪﮔﯽ راه دﯾﮕﺮي ﻧﺪارد ﮐﻪ ﻣﺮض را از ﻣﺎ دور ﮐﻨﺪ و ﻣﺎ را ﺑﻪ راه دﯾﮕﺮي‬

‫ﺑﺮاي روﺑﺮو ﺷﺪن ﺑﺎ درد ﻗﺮار دﻫﺪ ‪ .‬اﺟﺒﺎرﻫﺎ و اﺗﻔﺎقﻫﺎ ﻣﺎ را آرام آرام ﺑﺎ‬
‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ رو در رو ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻓﻘﻂ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ ﮐﻤﯽ ﺻﺒﻮرﺗﺮ از ﻗﺒﻞ ﺑﺎ اﯾﻦ‬
‫ﺑﺨﺶ ﻧﺎﻣﺮﺋﯽ ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﺎن دوﺳﺖ ﺷﻮﯾﻢ‬
‫در ﻣﯽﯾﺎﺑﯿﻢ ﻧﻮع ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار ﮐﺮدن ﻣﺎن ﺑﺎ آدمﻫﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ .‬وﻗﺘﯽ از‬
‫‪19‬‬
‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﺎن ﻓﺮار ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ دﯾﮕﺮ ﻧﯿﺎز ﻧﺪارﯾﻢ ﺑﻪ آدم ﻫﺎ ﭘﻨﺎه ﺑﺒﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﺣﺎﻻ‬
‫راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﻣﺎن رﻧﮓ و ﺑﻮي ﻧﯿﺎز و ﺧﻮاﻫﺶ ﻧﺪارد ‪ ،‬ﻃﻌﻢ ﺗﺮس از دﺳﺖ‬
‫دادن ﻧﺪارد و ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ آدمﻫﺎ ﺷﺒﯿﻪ ﺗﻮﻗﻊﻫﺎ و آرزوﻫﺎي ﻣﺎ ﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬ﺣﺎﻻ‬
‫آدمﻫﺎ را ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ آدمﻫﺎ را ﻫﻢ ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ و دﺳﺖ در دﺳﺖ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن در ﮐﻨﺎر دﻧﯿﺎي زﯾﺒﺎي آدمﻫﺎي دﯾﮕﺮ ﻗﺪم ﻣﯽزﻧﯿﻢ و ﻫﺮ از ﮔﺎﻫﯽ‬
‫ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن اﻓﺘﺨﺎر ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺟﺎﯾﯽ در ﻣﺴﯿﺮ زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﺎن را‬
‫دﯾﺪﯾﻢ و ﻃﺮدش ﻧﮑﺮدﯾﻢ ‪.‬‬

‫ﺑﺪن ﻣﺎ ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﮐﻢ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺗﺮ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ‬
‫ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ آرزوﻫﺎ و ﻫﯿﺠﺎن ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﺎلﻫﺎي ﻧﺎﻣﺮﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ‬
‫ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﭘﺮواز ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﮐﻪ اوج ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ و از دردﻫﺎ و ﻧﺎﻫﻤﻮاري‬
‫ﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ رد ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ آرزوﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﺎ ﻗﺪرت ﭘﺮواز ﻣﯽدﻫﺪ و‬
‫ﮔﺎﻫﯽ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪن ﻫﺎي ﯾﻮاﺷﮑﯽ‪.‬‬

‫ﮐﻤﯽ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﻣﯽرود اﻧﮕﺎر ﺑﺮاي ﭘﺮواز ﺑﻪ ﭼﯿﺰي ﺑﯿﺸﺘﺮ از‬
‫آرزوﻫﺎ و ﻫﯿﺠﺎنﻫﺎي ﻣﺎن ﻧﯿﺎز دارﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ اﻧﺘﻈﺎر دارﯾﻢ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ ‪،‬‬
‫ﭼﯿﺰي و ﯾﺎ ﻧﯿﺮوﯾﯽ ﻓﺮاﺗﺮ از ﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﭘﺮواز را ﺑﯿﺎﻣﻮزد ‪ ،‬ﭘﺮواز از ﻓﺮاز دردﻫﺎ‬
‫و رﻧﺞﻫﺎ ‪ ،‬ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺼﻪي ﭘﺮواز ‪ ،‬ﯾﮏ ﻗﺼﻪ ي ﻗﺪﯾﻤﯽ‬
‫ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮرده اﺳﺖ ‪.‬‬
‫‪20‬‬
‫ﭘﺮواز ﻫﯿﭽﮕﺎه ﺑﺮاي ﻣﺎ ﻧﺒﻮده و ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ‪ ،‬ﭘﺮواز داﺳﺘﺎن ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن اﺳﺖ‬
‫‪ .‬ﻣﺎ آدمﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺮ روي ﭘﺎﻫﺎﯾﻤﺎن راه ﻣﯽروﯾﻢ و دﻧﯿﺎ را ﺑﺎ‬
‫دﺳﺖﻫﺎﯾﻤﺎن ﻟﻤﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫داﺳﺘﺎن ﻣﺎ دﯾﺪن و ﺣﺲ ﮐﺮدن و ﻟﻤﺲ ﮐﺮدن اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﺪن و ﻫﻤﯿﻦ‬
‫ذﻫﻦ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را ﺳﺮﯾﻊ ﻣﯿﺨﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ ﻣﺸﺘﺎق ﺑﺎل دار ﺷﺪن‬
‫ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺗﺎ ﺳﺮﯾﻊﺗﺮ ﮔﺬر ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﭘﺮواز از ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﺳﺨﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬از راﺑﻄﻪ‬
‫اي ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﻦ ﺑﺴﺖ رﺳﯿﺪه و از دردي ﮐﻪ اﮐﻨﻮن در زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﺑﻪ وﺟﻮد‬
‫آﻣﺪه ‪ ،‬ﻣﺎ ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮﯾﻦ را اﺧﺘﺮاع ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ رد ﺷﻮﯾﻢ و ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﺑﺮﺳﯿﻢ‬
‫‪ .‬ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮﯾﻦ اﺗﻮﻣﺒﯿﻞ ‪ ،‬ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮﯾﻦ ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎ ‪ ،‬ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮﯾﻦ اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ و‬
‫ﺳﺮﯾﻊﺗﺮﯾﻦ راه ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن ‪.‬‬

‫ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﭘﺮوازي ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ‬

‫دردﻫﺎﯾﻤﺎن ﮐﻤﺘﺮ ﺷﻮد ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﭘﺎﻫﺎﯾﻤﺎن ‪ ،‬ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﻤﺎن و ﺑﺎ دﺳﺖ‬
‫ﻫﺎﯾﻤﺎن ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻋﺸﻖ ﯾﺎ درد ‪ ،‬ﻣﻬﺮ ﯾﺎ رﻧﺞ ‪.‬‬

‫ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﺪﻧﯽ ﮐﻪ در اﺧﺘﯿﺎر ﻣﺎ ﻫﺴﺖ ﻣﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ از دردﻫﺎ رد ﺷﻮﯾﻢ ‪،‬‬

‫ﺑﺮاي ﮔﺬر از ﻫﺮ ﺷﺮاﯾﻄﯽ ‪ ،‬ﻟﻤﺲ آن ﺷﺮاﯾﻂ اوﻟﯿﻦ ﻗﺪم اﺳﺖ ‪.‬‬

‫‪21‬‬
‫اﮔﺮ ﮔﺬر ﮐﺮدن را ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬آرام آرام ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﺑﻪ ﭘﺮواز‬
‫اﺣﺘﯿﺎﺟﯽ ﻧﺪارﯾﻢ ‪ ،‬ﺗﻤﺎم آﻧﭽﻪ ﻧﯿﺎز دارﯾﻢ ﯾﮏ ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﻋﻤﯿﻖ اﺳﺖ ‪ ،‬ﯾﮏ‬
‫ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﺑﻪ ﺑﺪﻧﻤﺎن و دروﻧﻤﺎن ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ دروﻧﻤﺎن ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﻮﯾﻢ از ﭘﺮواز‬
‫ﺑﯽ ﻧﯿﺎز ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺎ ﺑﺪﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﻨﻮز زﻧﺪه اﺳﺖ و اﮐﻨﻮﻧﯽ ﮐﻪ در اﺧﺘﯿﺎر‬
‫ﻣﺎﺳﺖ ﮔﺬر ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ‪ ،‬آرام ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﺻﺒﻮر ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﻦ دﻧﯿﺎ ﻃﺮاﺣﯽ‬
‫ﺷﺪه اﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ ﭘﺮواز ﻫﯿﭻ ﻧﯿﺎزي ﻧﯿﺴﺖ ‪.‬‬

‫از دﺳﺖ دادن ﺟﺰﯾﯽ از ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ‬

‫از دﺳﺖ دادن ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎ ﺟﺰ ﺟﺪاﯾﯽ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﻧﻤﯽﺗﻮان ﺑﺎ‬
‫اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﺒﺎرزه ﮐﺮد و ﺣﺴﺮت ﺧﻮردن ﺗﻨﻬﺎ واﻗﻌﯿﺖ را از ﻣﺎ دورﺗﺮ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ .‬ﺣﺴﺮت ‪ ،‬دردي را از ﻣﺎ دور ﻣﯿﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ درﮐﺶ ﮐﻨﯿﻢ و‬
‫اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ ﮐﻪ از ﺑﺪﻧﻤﺎن ﻋﺒﻮر ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﺑﺮﺳﯿﻢ و ﺗﺎ آن‬
‫ﻓﺮﺻﺖ ﻫﻢ ﮐﺎرش ﺗﻤﺎم ﺷﻮد و ﺑﺮود ‪ .‬ﺑﺮود و ﺟﺰﯾﯽ از ﮔﺬﺷﺘﻪ اي ﺷﻮد‬
‫ﮐﻪ ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ ﻣﺪام ﺑﺎ ﺣﺴﺮت داغ ﺷﻮد‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل ﻓﻠﺴﻔﻪي زﻧﺪﮔﯽ ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﮔﻮﯾﯽ ﺑﺎ از دﺳﺖ دادن‬

‫داﯾﻤﯽ ﻋﺠﯿﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ راه ﻓﺮاري از آن ﻧﯿﺴﺖ و ﻗﻄﻌﺎ اﯾﻦ از دﺳﺖ دادنﻫﺎ‬
‫آﺳﺎن ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ آن ﻗﺪر ﻫﺎ ﻫﻢ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ از دﺳﺖ‬
‫ﻣﯽدﻫﯿﻢ ‪.‬‬
‫‪22‬‬
‫ﭘﺪر و ﻣﺎدرﻫﺎي ﻣﺎ ﻫﻢ ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎي زﯾﺎدي را از دﺳﺖ دادهاﻧﺪ ‪ ،‬ﻗﺮار اﺳﺖ‬
‫ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﺎ ﻫﻢ از دﺳﺖ ﺑﺪﻫﻨﺪ ‪ .‬ﺑﺮاي دﺳﺖ ﮐﺸﯿﺪن و رﻫﺎ ﮐﺮدن ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ‬
‫و ﯾﺎ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﺎﯾﺪ اول از دﺳﺖ دادن را ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎﯾﺪ‬
‫از دﺳﺖ دادن را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﺮاي اﯾﻦ ﺣﺲ ﮐﺮدن ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ‬
‫واﻗﻌﯿﺖﻫﺎي دﻧﯿﺎ را آن ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﻦ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ ﺑﺮاي ﻫﺮ ﺑﻪ دﺳﺖ آوردﻧﯽ ﭼﯿﺰي را از دﺳﺖ ﻣﯽدﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺮاي ﺑﻪ دﺳﺖ‬

‫آوردن ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺰرگ ﺗﺮ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﺎر ﮐﻨﯿﻢ و آزادي و راﺣﺘﯽ‬
‫ﮔﺬﺷﺘﻪ را از دﺳﺖ ﻣﯽدﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺮاي دﯾﺪن ازدواج ﻓﺮزﻧﺪان ﻣﺎن ﺑﻮدن آﻧﻬﺎ‬
‫را در ﺧﺎﻧﻪ از دﺳﺖ ﻣﯽدﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺮاي داﺷﺘﻦ ﻣﻮي ﮐﻮﺗﺎه ‪ ،‬ﻟﺬت ﺑﺎﻓﺘﻦ ﻣﻮﯾﯽ‬
‫ﺑﻠﻨﺪ را از دﺳﺖ ﻣﯿﺪﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل در ﻫﺮ ﺑﻪ دﺳﺖ آوردﻧﯽ ﻧﻮﻋﯽ از‬
‫دﺳﺖ دادن وﺟﻮد دارد و ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن ﯾﮏ‬
‫راﺑﻄﻪ ﯾﺎ ﯾﮏ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ دﯾﮕﺮ ﺑﺎﯾﺪ راﺑﻄﻪي ﻗﺒﻠﯽ و ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻗﺒﻠﯽ ﺧﻮد را از‬
‫دﺳﺖ ﺑﺪﻫﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ از دﺳﺖ دادن ﻫﺎ ﺷﺒﯿﻪ راه ﻫﺎي ﻧﺠﺎت دﻫﻨﺪه‬
‫در زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ ﻣﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ ﯾﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ راهﻫﺎ اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﯿﻢ و آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﻣﺪت ﻫﺎ ﻗﺒﻞ از دﺳﺖ‬
‫دادهاﯾﻢ رﻫﺎ ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪﺗﺮ ﺑﺮوﯾﻢ و ﯾﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﻪ‬

‫‪23‬‬
‫از دﺳﺖ دادن ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﭽﺴﺒﯿﻢ و ﻫﺮ روز ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺣﺴﺎس درﻣﺎﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪،‬‬
‫در ﻧﻬﺎﯾﺖ اﻧﺘﺨﺎب ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ ‪.‬‬

‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻤﻠﻮ از ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ اﺳﺖ‬

‫ﻧﺎﮐﺎم ﻣﺎﻧﺪن ﻣﺎ در ﺑﺪﺳﺖآوردن ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺪفﻫﺎ اﺗﻔﺎﻗﯽ دردﻧﺎك و اﺟﺘﻨﺎب‬

‫ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ در ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن ﺗﻤﺎم اﻫﺪاف ﻣﺎن ﮐﺎﻣﯿﺎب‬
‫و ﻣﻮﻓﻖ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬اﻣﺘﺤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ ﻗﺒﻮل ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ اﻣﺎ ﻧﺸﺪﯾﻢ ‪،‬‬
‫ﮐﻮدﮐﯽ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ ﻣﯽآﯾﺪ اﻣﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬درﺳﯽ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ‬
‫ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد اﻣﺎ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺪرﮐﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﯿﻢ ‪ ،‬ﺧﺎﻧﻪاي‬
‫ﮐﻪ در اﻧﺘﻈﺎرش ﺑﻮدﯾﻢ ‪ ،‬ﻫﻤﺴﺮي ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﯿﻢ ﺑﺎ او زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ اﻣﺎ ‪..‬‬

‫ﻧﺎﮐﺎم ﺷﺪن ﻫﺎ اﺿﻄﺮاب زا اﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ را ﻫﻤﻪي ﻣﺎ ﺣﺲ ﮐﺮده اﯾﻢ و‬

‫ﻣﯽداﻧﯿﻢ اﻣﺎ ﮔﺎﻫﯽ واﮐﻨﺶ ﻣﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺎﮐﺎم ﺷﺪن ﻫﺎ ﺑﺴﯿﺎر اﻓﺮاﻃﯽ و‬
‫ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮﮐﺴﯽ در زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺨﺼﯽ اش‬
‫ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ را ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﯾﮑﯽ ﺑﺎ از دﺳﺖ دادن ﺳﺮﻣﺎﯾﻪاش ‪،‬‬
‫دﯾﮕﺮي ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻧﺮﺳﯿﺪن ﺑﻪ آدم ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪاش ‪.‬‬

‫زﻧﺪﮔﯽ ﭘﺮ از ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﻫﺎﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻮﻗﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ و در ﻣﻘﺎﺑﻞ ‪ ،‬ﻫﻤﯿﻦ زﻧﺪﮔﯽ‬

‫ﭘﺮ از ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺪف ﻫﺎي دﯾﮕﺮي را ﺳﺮ راه ﻣﺎ ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ‬

‫‪24‬‬
‫ﮐﻪ آﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﻣﻮﻗﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ زﻣﺎن زﯾﺎدي را ﺑﺎ ﺳﻮﮔﻮاري ﺑﺮاي‬
‫ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﻫﺪر ﻧﺪﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﭼﻮن ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﺑﻪ اﻧﺪازهي ﮐﺎﻓﯽ ﻣﺎ را ﻣﻀﻄﺮب‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ ﺳﺎلﻫﺎ ﺗﻼش ﺑﺮاي ﻓﺮار از اﺣﺴﺎس دردﻧﺎك ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﻫﺎ ﻣﺎ را‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻀﻄﺮب و ﺧﺴﺘﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ‪ ،‬ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﭘﺮوﻧﺪهﻫﺎي ﻧﯿﻤﻪ ﺑﺴﺘﻪ را‬
‫ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺒﻨﺪﯾﻢ ﺗﺎ ﻋﺬاﺑﺶ ﮐﻤﺘﺮ ﺷﻮد ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﺑﺎ آرزوﯾﺴﺖ ﮐﻪ‬
‫ﺧﯿﻠﯽ وﻗﺘﻪ ﺗﺎرﯾﺦ اﻧﻘﻀﺎﯾﺶ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬ﯾﮏ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﺳﺨﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ‬
‫ﭘﺎﯾﺎن دﻫﻨﺪه ‪ ،‬ﭘﺎﯾﺎن دﻫﻨﺪه ﺑﻪ ﻫﺪﻓﯽ ﻗﺪﯾﻤﯽ و اﺿﻄﺮاﺑﯽ ﻗﺪﯾﻤﯽﺗﺮ ‪ ،‬ﺑﺎ ﻫﺮ‬
‫ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﻣﺎ آﻣﺎده ي ﺳﻼمﻫﺎي ﺑﻌﺪي ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺎ ﻫﺮ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ و‬
‫ﻗﺒﻮل اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎﺟﺮا ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﺮوع دﯾﮕﺮي ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ در‬
‫اﺑﺘﺪاي ﻫﺮ ﻫﺪف ﺟﺪﯾﺪي ﻣﻀﻄﺮب ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ اﻣﺎ اﯾﻦ اﺿﻄﺮاب ﻫﯿﺠﺎناﻧﮕﯿﺰ‬
‫ﮐﺠﺎ و آن اﺿﻄﺮاب ﻓﺮﺳﺎﯾﻨﺪه ﮐﺠﺎ !‬

‫زﻧﺪﮔﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪﻫﺎي زﯾﺎدي دارد‬

‫اﮔﺮ ﯾﮏ ﺑﺎر ﺑﺮاي ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺳﻮﮔﻮاري ﮐﻨﯿﻢ ﺣﺎﻟﻤﺎن ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد و‬
‫دﯾﮕﺮ ﻫﺮ روز و ﻫﺮ ﺷﺐ را ﺑﺎ ﺣﺴﺮت ﺑﺰرگ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺧﺎﻟﯽ ﻫﺎي زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن‬
‫‪ ،‬ﭼﺸﻢ ﻧﻤﯽدوزﯾﻢ و ﺳﺮي ﺗﮑﺎن ﻧﻤﯽدﻫﯿﻢ ‪.‬‬

‫در ﺗﻤﺎم زﻧﺪﮔﯽﻫﺎ ﺟﺎﻫﺎي ﺧﺎﻟﯽ ﺑﺰرﮔﯽ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ‬
‫ﭘﺮ ﺷﻮد ﯾﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻣﺪام ﭼﺸﻢ ﺑﺪوزﯾﻢ و ﺣﺴﺮت ﺑﺨﻮرﯾﻢ ﯾﺎ ﺳﻮﮔﻮاري‬
‫‪25‬‬
‫ﮐﻨﯿﻢ و ﯾﺎ ﺑﺎ اﯾﻦ درد ﮐﻨﺎر ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ ‪ ،‬ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ ﻫﺮ ﻓﺮد ﺑﺴﯿﺎر‬
‫دردﻧﺎك و ﻏﻤﮕﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﯾﮑﯽ ﻣﺤﺒﺖ ﭘﺪر را ﻧﺪارد ‪ ،‬ﯾﮑﯽ ﺧﺎﻧﻪ‬
‫ﻧﺪارد ‪ ،‬ﯾﮑﯽ دﺳﺖ ﻧﺪارد و دﯾﮕﺮي‪.‬‬

‫ﺑﺮاي ﺑﻌﻀﯽ از ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﻫﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺗﻼش ﮐﺮد ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﻓﻘﻂ ﮐﻨﺎر آﻣﺪ ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﮐﻨﺎر‬
‫آﻣﺪ و اﺟﺎزه داد ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺎرش را اﻧﺠﺎم دﻫﺪ و ﺟﻠﻮ ﺑﺮود ‪ ،‬ﻣﺜﻞ‬
‫ﮐﺴﯽ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﺎلﻫﺎﺳﺖ ﻗﺒﻮل ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﭘﺎﯾﺶ ﻗﻄﻊ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﺮ‬
‫ﺣﺎل ﯾﺎ روزي ﻗﺒﻮل ﻣﯽﮐﻨﺪ ﯾﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ در ﺣﺴﺮت ﭘﺎﯾﺶ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ‬
‫ﮐﻪ آدمﻫﺎ ﮐﺪام ﮔﺰﯾﻨﻪ را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ دروﻧﯽ آﻧﻬﺎ‬
‫ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدد ‪ ،‬آنﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻪﻫﺎي ﺑﺰرﮔﯽ ﮐﻨﺎر آﻣﺪه اﻧﺪ ﻣﻌﻤﻮﻻ‬
‫ﻫﻤﺎنﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ در ﺳﺨﺖﺗﺮﯾﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎ ﻃﺎﻗﺖ آوردهاﻧﺪ و ﺟﻠﻮ‬
‫رﻓﺘﻪاﻧﺪ ‪.‬‬

‫ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﻫﺎ ‪ ،‬ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﻪ اﻧﺪازهي ﮐﺎﻓﯽ دردﻧﺎك ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ آﻧﻬﺎ‬

‫را ﺑﻪ رﻧﺞﻫﺎﯾﯽ ﺳﻤﺞ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺒﺎرزهي ﻣﺎ ﺑﺎ ﭘﺬﯾﺮش ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن‬
‫آنﻫﺎ را ﺑﻪ رﻧﺞﻫﺎي ﺑﺴﯿﺎر ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﭘﺎ دردﻧﺎك اﺳﺖ‬
‫ﻗﺒﻮل ‪ ،‬اﯾﻦ ﮐﻪ ﭘﺎ ﻧﺪارﯾﻢ ﺑﺴﯿﺎر دردﻧﺎك اﺳﺖ اﻣﺎ ﮐﺸﻨﺪه ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﻫﺰاران‬
‫آدم ﭘﺎ ﻧﺪارﻧﺪ و زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﺰاران آدم ‪ ،‬ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﻧﺪارﻧﺪ و‬

‫‪26‬‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﺰاران آدم ﻃﺮد ﺷﺪه اﻧﺪ و زﻧﺪﮔﯽ را اداﻣﻪ دادﻧﺪ ‪،‬‬
‫ﻫﺰاران آدم ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮردﻧﺪ و ﺟﻠﻮ رﻓﺘﻨﺪ ‪.‬‬

‫دردﻫﺎي ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ رﻧﺞﻫﺎي ﻣﺎﻧﺪﮔﺎر ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺪون ﺧﯿﻠﯽ‬

‫از ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ زﻧﺪه ﺑﻤﺎﻧﯿﻢ و زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺗﺎرﯾﺦ ﭘﺮ اﺳﺖ از آدم‬
‫ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ اداﻣﻪ دﻫﻨﺪ ‪.‬‬

‫زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺴﯿﺎر اﻧﻌﻄﺎفﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ‬

‫ﺑﻌﺪ از ‪ ،‬از دﺳﺖ دادن ﻫﺎﯾﻤﺎن ﻓﺮآﯾﻨﺪ اﻧﻄﺒﺎقﭘﺬﯾﺮي ﻣﺎ ﺑﺎ ﺷﺮاﯾﻂ ﺟﺪﯾﺪ‬

‫ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬اﻧﻄﺒﺎقﭘﺬﯾﺮي ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺳﺖ ‪ ،‬درد آور اﻣﺎ‬
‫ﮐﻤﮏﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ ﮐﻢ ﮐﻢ ﻋﺎدت ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﮐﻪ زﺧﻢ ﻫﺎ را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ و‬
‫ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬آدمﻫﺎ را از دﺳﺖ ﺑﺪﻫﯿﻢ و ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻋﺎدت ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ راﻫﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ و اﯾﻦ زﻣﺎﻧﯽ اﺗﻔﺎق ﻣﯽ اﻓﺘﺪ ﮐﻪ‬
‫ﺷﺮاﯾﻂ را ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ و اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ زﻧﺪﮔﯽ در دروﻧﻤﺎن ﺑﻪ ﺟﺮﯾﺎن ﺧﻮدش‬
‫اداﻣﻪ دﻫﺪ ‪ ،‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ زﻧﺪﮔﯽ در ﺑﯿﺮون از ﻣﺎ ﺷﺒﯿﻪ آن ﭼﯿﺰي ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﻫﻤﯿﺸﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ آن ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﻧﯿﺴﺖ اﯾﻦ ﺟﺰﯾﯽ از‬

‫واﻗﻌﯿﺖ ﻫﺎي ﺗﻠﺦ زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ ﻣﺎ ﻗﺪرﺗﯽ دارﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ‬

‫‪27‬‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﺗﻔﺎوت ﺑﯿﻦ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ و ﭼﯿﺰي ﮐﻪ واﻗﻌﺎ وﺟﻮد دارد‬
‫ﮐﻨﺎر ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﻗﺪرت ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ و ﻫﺮ اﺳﻤﯽ ﮐﻪ دارد ﻣﺎ را ﺑﺮاي‬
‫اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﯾﺮي ﺑﺎ ﺷﺮاﯾﻂ ﺟﺪﯾﺪ آﻣﺎده ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﺣﺘﯽ در ﺳﺨﺖ ﺗﺮﯾﻦ و اﻧﺪوﻫﻨﺎﮐﺘﺮﯾﻦ و آﺷﻮﺑﻨﺎﮐﺘﺮﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ﻫﻢ زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﺟﺮﯾﺎن دارد ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ ﺟﺮﯾﺎن دارد ﭼﻮن اﻧﻄﺒﺎق ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ و راه دﯾﮕﺮي‬
‫ﺑﺮاي ﺑﻘﺎ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ ‪ ،‬ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺷﻮﯾﻢ ﺑﺎﯾﺪ واﻗﻌﯿﺖ ﺷﺮاﯾﻂ را ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ‬
‫و ﺑﺮاي اﯾﻦ ﮐﻪ واﻗﻌﯿﺖ را درك ﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﭘﺬﯾﺮش ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﭼﻘﺪر‬
‫ﮔﺎﻫﯽ از دﺳﺖ دادن ﻫﺎ را ﻻزم دارﯾﻢ ‪ ،‬درﺳﺖ و ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﻣﯽآﯾﻨﺪ و در‬
‫ﮔﻮﺷﻤﺎن زﻣﺰﻣﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫دل ﮐﻨﺪن را ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﺪ‬

‫در ﺑﺮاﺑﺮ ﺣﻘﺎﯾﻖ زﻧﺪﮔﯽ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻮد ‪ ،‬اﻣﺎ ﻧﻪ ﺑﯽﺗﻔﺎوت ‪ .‬زﻧﺪﮔﯽ ‪،‬‬
‫ﻗﺎﻧﻮنﻫﺎي ﺧﻮدش را دارد و ﻗﻄﻌﺎ ﻫﻤﻪي ﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﺑﺎ ﺑﺰرﮔﯽ و ﻗﺪرت‬
‫ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ روﺑﺮو ﺷﺪه اﯾﻢ ‪ ،‬ﻗﻄﻌﺎ ﻫﻤﻪي ﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﺗﺮس را ﺗﺠﺮﺑﻪ‬
‫ﮐﺮده اﯾﻢ ‪ ،‬ﺧﺼﻮﺻﺎ در ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ را ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﮐﻨﯿﻢ‬
‫‪ ،‬اﻣﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﯾﺎدﺗﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪه اﯾﻢ ‪،‬‬
‫زﻧﺪﮔﯽ اي ﮐﻪ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ اﺳﺖ و ﯾﮑﯽ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ و ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ و‬
‫در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﻧﺎ ﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ ﺗﺮﯾﻦ وﯾﮋﮔﯽ اش ﻧﺎﭘﺎﯾﺪاري اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮاي‬
‫‪28‬‬
‫زﻧﺪﮔﯽ اي ﺗﮑﺎﻣﻞ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدﯾﻢ ﮐﻪ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار اﺳﺖ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎ اﻫﻤﯿﺖ ﺗﺮﯾﻦ‬
‫ﺑﺨﺶ ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎ از دﺳﺖ دادن ﻫﺎﯾﯽ ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ‬
‫اﺻﻼ آﻣﺎده ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﭼﻨﺎن روﺑﺮوي ﻣﺮگ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﯾﺎدﻣﺎن‬
‫ﻣﯽرود ﺑﺮاي ﭼﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﻧﮕﺮان ﺑﻮده اﯾﻢ ‪ ،‬ﭼﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺑﺎ اﻫﻤﯿﺘﯽ‬
‫‪ ،‬ﺑﺎ اﻫﻤﯿﺖ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻋﻠﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺑﺎ ﺗﻮﻫﻢ ﻗﺪﯾﻤﯽ رو ﺑﻪ رو ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻨﮑﻪ‬
‫ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ در ﮐﻨﺘﺮل ﻣﺎ ﻗﺮار دارد ‪ ،‬ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ در ﮐﻨﺘﺮل ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ و اﯾﻦ ﻣﻬﻢ‬
‫ﺗﺮﯾﻦ درﺳﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮان از ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺮاﯾﻄﯽ آﻣﻮﺧﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ درس ﺣﺘﯽ‬
‫ﺑﻪ راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﻣﺎ ﻫﻢ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ‬
‫ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﯿﺸﺘﺮ دور ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ ‪ ،‬دور از ارﺗﺒﺎط ﻗﻠﺒﯽ ﺑﺎ آدم ﻫﺎ و دور‬
‫از ﺣﺲ ﮐﺮدن ‪.‬‬

‫زﻧﺪﮔﯽ ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ‪ ،‬ﻧﻪ آن ﻃﻮر ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﯿﻢ‬

‫ﺗﻔﺴﯿﺮش ﮐﻨﯿﻢ‬

‫ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﯾﺪ دل ﺳﭙﺮد ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ در ﮐﻨﺘﺮل ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ و ﻫﻮﺷﯿﺎر ﺑﻮد ‪،‬‬
‫ﻫﺸﯿﺎر ﺑﻪ اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار اﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﻢ در دردﻫﺎ و ﻫﻢ در‬
‫ﺧﻮﺷﯽﻫﺎ ‪ ،‬ﻫﻢ در اﺿﻄﺮاب ﻫﺎ و ﻫﻢ در آراﻣﺶ ﻫﺎي ﮐﻮﺗﺎﻫﺶ ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار اﺳﺖ و ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺗﻤﺎم ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و ﻣﺎ در ﻣﯿﺎن ﻣﻮﻗﺖ ﻫﺎ‬
‫ﻗﺮار دارﯾﻢ و ﻣﺎ ﻗﺮار اﺳﺖ اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﺑﺪﻧﻤﺎن و اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ‬

‫‪29‬‬
‫ﻫﻮﺷﯿﺎري ﻣﺎن ﺑﺎ ﺟﺮﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﻨﺘﺮل ﻧﻤﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻧﺎ اﻣﯿﺪاﻧﻪ ﺑﺮﺧﻮرد ﻧﮑﻨﯿﻢ و‬
‫ﺑﯽﺗﻔﺎوت ﻧﺒﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﺗﻼش ﻣﺎن را ﺑﮑﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ در ﺷﺮاﯾﻂ ﺑﺤﺮاﻧﯽ از‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن و ﻋﺰﯾﺰان ﻣﺎن ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﻣﺎ آرام ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﻪ‬
‫اﺿﻄﺮاب ﻣﻮﻗﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﻮﺷﯿﺎر ﺑﺎﺷﯿﺪ ﺑﻪ ﺑﺪﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﺮاه ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﻤﺮاﻫﯽ‬
‫ﮐﻪ در ﻋﺒﻮر از دردﻫﺎ و ﺑﺤﺮانﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد‪.‬‬

‫در ﺑﺤﺮان ﻫﺎ ﺳﻌﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﺑﺎ اﻓﺮادي ﮐﻪ دوﺳﺘﺸﺎن دارﯾﺪ ﻣﻌﺎﺷﺮت ﮐﻨﯿﺪ و ﺑﺎ‬
‫ﮔﺮوه از ﺑﺤﺮان رد ﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬آﻏﻮش را ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﮑﻨﯿﺪ و ﻫﯿﭽﮕﺎه ﺑﺎ زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﻗﻬﺮ ﻧﮑﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﭼﻮن ﻫﺮ آﻧﭽﻪ اﺗﻔﺎق ﻣﯽ اﻓﺘﺪ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن و ﺣﻘﯿﻘﺖﻫﺎي‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻧﺰدﯾﮏ ﺗﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻫﺮ روﯾﺎروﯾﯽ ﺑﺎ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺗﻠﺨﯽ اش‬
‫ﻣﻔﯿﺪ اﺳﺖ و ﻣﺎ را ﺑﺎ ﺑﺨﺶﻫﺎﯾﯽ از زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ‬
‫ﺗﻐﯿﯿﺮ و ﺑﺎزﻧﮕﺮي دارد‪.‬‬

‫ﻣﮑﺚ‬

‫ﺗﺴﻠﯿﻤﻢ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻫﺮ آﻧﭽﻪ در ﺗﻮان ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ و ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﺑﻪ ذات در ﺗﻮان‬

‫ﺗﻮ ﻫﺴﺖ ‪ ،‬ﺗﺴﻠﯿﻢ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﺪرﺗﯽ ﮐﻪ در ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺑﺮاي ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺑﻌﻀﯽ‬
‫اﺗﻔﺎق ﻫﺎ و ﺗﺴﻠﯿﻢ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﺪرﺗﯽ ﮐﻪ در ﺗﻮ ﻫﺴﺖ ‪.‬‬

‫‪30‬‬
‫ﺑﺮاي ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻫﺎ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﺮ دو ﺻﺒﻮرﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﻦ ﺻﺒﻮر در ﺑﺮاﺑﺮ‬
‫درسﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ دﻫﯽ و ﺗﻮ ﺻﺒﻮر در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﺸﻢ ﻫﺎ و ﺧﺴﺘﮕﯽﻫﺎﯾﻢ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ ﻫﺮ دو ﻣﯽداﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ ﭼﻪ ﺑﺸﻮد ‪ ،‬ﻣﻦ ﻗﺮار اﺳﺖ دل ﺑﺪﻫﻢ و دوام‬
‫ﺑﯿﺎورم و ﺗﻮ ﻗﺮار اﺳﺖ اداﻣﻪ دﻫﯽ و ﻣﻨﺘﻈﺮ دﯾﺪن و ﻣﻦ ﻓﻬﻤﯿﺪن ‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﺮ دو‬
‫اداﻣﻪ ﻣﯽدﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﻦ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ اﺟﺎزه ﻣﯽدﻫﯽ و ﺗﻮ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدت‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ‪ ،‬ﺗﺴﻠﯿﻢ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﻮ ﮐﻪ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺗﺮﯾﻦ ‪ ،‬ﭘﯿﺮ ﺗﺮﯾﻦ و ﺑﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪﺗﺮﯾﻦ‬
‫ﺟﺮﯾﺎن دﻧﯿﺎﯾﯽ ‪ ،‬ﺗﺴﻠﯿﻤﻢ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ از ﻫﺰاران ﺳﺎل ﻗﺒﻞ ﺟﺮﯾﺎن داﺷﺘﻪ‬
‫اي و ﺗﺎ ﻫﺰاران ﺳﺎل ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﺟﺮﯾﺎن ‪ ،‬ﺗﺴﻠﯿﻤﻢ ‪ ،‬ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺗﻮ اي زﻧﺪﮔﯽ !‬

‫از ﻫﺮ ﺳﻤﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ روم ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﯽﮐﻨﻢ ‪ ،‬در ﻫﺮ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﮐﻪ ﻗﺮار‬

‫ﻣﯽﮔﯿﺮم ﺗﻮ را ﻣﯽﺑﯿﻨﻢ ‪ ،‬ﻫﺮ راﺑﻄﻪاي ﮐﻪ ﺷﺮوع ﻣﯿﺸﻮد ‪ ،‬ﻫﺮ راﺑﻄﻪاي ﮐﻪ‬
‫ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد ﺗﻮ آﻧﺠﺎﯾﯽ ‪ ،‬در اﻣﺘﺪاد ﺗﻤﺎم اﺗﻔﺎﻗﺎت و ﺗﺠﺮﺑﯿﺎت ‪.‬‬

‫ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺣﺎدﺛﻪاي ﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ را ﺑﻪ ﯾﺎد ﻣﻦ ﻣﯽآورد ‪ .‬از ﻫﺮ ﺳﻤﺖ ﮐﻪ‬

‫ﻣﯽروم ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﯽﮐﻨﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﻋﺠﯿﺐﺗﺮﯾﻦ و ﺑﺎ ﺷﮑﻮهﺗﺮﯾﻦ ﺑﺮﺧﻮرد‬
‫دﻧﯿﺎﺳﺖ ‪.‬‬

‫‪31‬‬
 ‫ﻓﺼﻞ دوم‬
‫ﻣﺎ و راﺑﻄﻪ ﻫﺎ‬

‫ﺑﺮاي وارد ﺷﺪن ﺑﻪ ﺗﻌﺮﯾﻒ راﺑﻄﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺒﻞ از آن ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﻔﻬﻮم درون‬
‫ﺑﭙﺮدازﯾﻢ درون ﭼﯿﺴﺖ ؟‬

‫در ﺑﺴﯿﺎري از ﮐﺘﺎبﻫﺎ و ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎي رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ در ﻣﻮرد درون ﺻﺤﺒﺖ‬

‫ﺷﺪه و اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺎﻋﺚ ﮔﯿﺠﯽ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﻫﺎ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬در واﻗﻊ‬
‫اﺻﻄﻼﺣﺎت زﯾﺎدي در ﻣﺘﻦﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻮدك درون ‪،‬‬
‫ﮔﻔﺘﮕﻮي دروﻧﯽ ‪ ،‬درون ﺧﻮد را ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﺪ ‪ ،‬ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ و ﻧﯿﺮوي دروﻧﯽ‬
‫‪.‬‬

‫اﻣﺎ ﺗﻮﺿﯿﺢ درون ‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎر ﺳﺎده ﺗﺮ از اﯾﻦ ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ اﺳﺖ ‪ ،‬درون ﯾﻌﻨﯽ ﺗﻤﺎم‬
‫ﻋﻼﯾﻢ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﮐﻪ در درون ﻣﺎ وﺟﻮد دارد ‪ ،‬در واﻗﻊ درون ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺪن !‬

‫اﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﺑﺪﻧﻤﺎن ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﻢ و آن را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺐ ‪ ،‬ﮔﺮﻓﺘﮕﯽ‬

‫‪ ،‬ﺳﻔﺘﯽ ‪ ،‬ﮐﺸﯿﺪﮔﯽ ‪ ،‬ﺗﻨﯿﺪﮔﯽ ‪ ،‬ﻣﻨﻘﺒﺾ ﺑﻮدن ‪ ،‬ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ در اﻧﺪامﻫﺎي ﺑﺪن‬
‫‪.‬‬

‫‪32‬‬
‫ﺑﻪ ﮐﻮﭼﮏ ﺗﺮﯾﻦ ﻋﻼﯾﻢ درون ﺑﺪن ﻣﺎ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ و آن را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ ‪،‬‬
‫درون ﯾﻌﻨﯽ ﻫﻤﯿﻦ ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﺟﻬﺎن زﯾﺮ ﭘﻮﺳﺖ ﻣﺎ و ﻋﻼﯾﻢ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﺑﺪن ﻣﺎ ‪.‬‬

‫دﻗﺖ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ اﻓﮑﺎر و ذﻫﻦ ﺟﺰو ﻋﻼﯾﻢ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ در واﻗﻊ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ‬
‫ﻋﻼﺋﻢ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ و ﺣﺲ ﮐﺮدن ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻮﻗﻒ ﮐﻮﺗﺎه ذﻫﻦ و اﻓﮑﺎر ﻣﯽﺷﻮد ‪،‬‬
‫ﺣﺲ ﮐﺮدن و ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮔﺮي ﺟﺪا از اﻓﮑﺎري ﺳﺖ ﮐﻪ وﺟﻮد دارﻧﺪ ‪ ،‬ﭘﺲ‬
‫در آن ﭼﯿﺰي ﺟﺰ ﻋﻼﯾﻢ ﺑﺪﻧﯽ و اﺣﺴﺎس ﻫﺎي دروﻧﯽ ﺑﺪﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ و ﺣﺎﻻ‬
‫ﻧﮑﺘﻪي ﻣﻬﻢ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ راﺑﻄﻪ اي وﺟﻮد دارد ﺑﯿﻦ ﻣﺎ و درون ﻣﺎن ‪ ،‬در‬
‫واﻗﻊ واﮐﻨﺶ ﻋﻼﯾﻢ دروﻧﯽ ﺑﺪن ﻧﻮﻋﯽ راﺑﻄﻪي ﻣﺎ را ﺑﺎ درون و ﺑﺪﻧﻤﺎن‬
‫آﺷﮑﺎر ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﺗﺼﻮر ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ وﻗﺖ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺑﻪ درون ﺑﺪﻧﺘﺎن ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﺪ ﻧﺎﮔﻬﺎن‬

‫ﺑﯽﺗﻔﺎوت ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ و از اداﻣﻪي ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺑﺪﻧﺘﺎن ﻣﻨﺼﺮف ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ ﯾﺎ ﻣﺜﻼ‬
‫اﻓﮑﺎر ﺳﺮزﻧﺸﯽ وارد ذﻫﻨﺘﺎن ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬‬

‫»ﺗﻮ ﻫﻢ وﻗﺖ ﮔﯿﺮ آوردي اﯾﻦ ﻣﺴﺨﺮه ﺑﺎزﯾﺎ ﭼﯿﻪ«‬

‫ﯾﺎ ﻣﺜﻼ ﺑﻪ ﺻﻮرت وﺳﻮاﺳﯽ ﺷﺮوع ﺑﻪ آﻧﺎﻟﯿﺰ ﮐﺮدن ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ اﻻن اﯾﻦ‬
‫درد ‪ ،‬اون ﮐﺸﯿﺪﮔﯽ ﻣﻤﮑﻨﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﭼﻪ ﺑﯿﻤﺎري ﺑﺎﺷﻪ ﯾﺎ ﻣﺜﻼ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻋﻼﺋﻢ‬
‫ﺗﻮﺟﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﮐﺮﺧﺖ ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ و ﯾﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دروﻧﺘﺎن ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ‬

‫‪33‬‬
‫ﯾﺎ ﻣﺜﻼ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﮐﻨﺘﺮل ﻋﻼﯾﻢ ﯾﺎ ﭘﺮﺳﺶ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا اﯾﻨﻄﻮري ﺣﺲ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﻢ ‪.‬‬

‫آﻧﭽﻪ در ﻃﻮل ﻣﺪت ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺮدن ﺑﻪ درون ﺑﻪ ذﻫﻦ ﻣﺎ ﻣﯽآﯾﺪ اﻓﮑﺎر و آﻧﭽﻪ‬
‫ﺑﺎ رﻓﺘﺎرﻣﺎن اﻧﺠﺎم ﻣﯽدﻫﯿﻢ ﻣﺜﻼ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و راه ﻣﯽروﯾﻢ اﯾﻦ ﻧﻮع راﺑﻄﻪ‬
‫ﻣﺎ ﺑﺎ دﻧﯿﺎي دروﻧﯽ ﺑﺪﻧﻤﺎن اﺳﺖ ‪.‬‬

‫ﻣﺎﻫﯿﺖ دﻧﯿﺎي دروﻧﯽ ﻣﺎ‬

‫دﻧﯿﺎي دروﻧﯽ ﻣﺎ از دو ﺑﺨﺶ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ :‬اﺿﻄﺮاب و اﺣﺴﺎس ‪.‬‬

‫در واﻗﻊ ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ﻣﺎ ﯾﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺎ ﮐﻪ در دروﻧﻤﺎن وﺟﻮد‬

‫دارد اﺿﻄﺮاب و اﺣﺴﺎس اﺳﺖ ‪.‬‬

‫ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ اﯾﻦ دو ﻋﻨﺼﺮ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ و زﻣﺎﻧﯽ راﺑﻄﻪ‬

‫ي ﻣﺎ ﺑﺎ درون ﺳﺎﻟﻢ ﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ آرام آرام ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ و زﺑﺎﻧﺶ را ﯾﺎد‬
‫ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ و ﻧﺘﺮﺳﯿﻢ از زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﺣﺮوف اﻟﻔﺒﺎ در ﻋﻼﯾﻢ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ دروﻧﯽ‬
‫و زﯾﺮﭘﻮﺳﺖ ﻣﺎﺳﺖ ‪ .‬ﺷﺮوع ﯾﺎدﮔﯿﺮي زﺑﺎﻧﯽ ﻋﺠﯿﺐ اﻣﺎ ﺑﺴﯿﺎر دوﺳﺖ‬
‫داﺷﺘﻨﯽ !‬

‫ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻗﺪم اﺿﻄﺮاب‬

‫اﺿﻄﺮاب ﭼﯿﺴﺖ و ﭼﺮا در دﻧﯿﺎي دروﻧﯽ ﻣﺎ وﺟﻮد دارد ؟‬

‫‪34‬‬
‫اﺿﻄﺮاب ﺣﺎﻟﺘﯽ ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﺑﺪن ﻣﺎ در آن ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد‬
‫ﺑﯽﻗﺮار ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺣﺎﻟﺘﯽ ﮐﻪ اﺿﻄﺮاﺑﯽ ﺧﺎص را ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآورد و‬
‫دﻟﺸﻮره اي ﻣﺒﻬﻢ ﺑﻪ آدم ﻣﯽدﻫﺪ ‪ .‬اﺿﻄﺮاب ﺑﺎ ﻋﻼﯾﻢ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﺧﻮد را ﻧﺸﺎن‬
‫ﻣﯽدﻫﺪ و در ﺳﻪ ﺳﻄﺢ از ﻟﺤﺎظ ﺷﺪت دﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪي ﻣﯽﺷﻮد ‪:‬‬

‫ﺳﻄﺢ ﯾﮏ ‪ :‬ﭼﻨﮓ ﺷﺪن دﺳﺖﻫﺎ ‪ ،‬ﺳﻔﺘﯽ ﻋﻀﻼت ﺑﯿﻦ دﻧﺪه اي ﻗﻔﺴﻪﺳﯿﻨﻪ‬

‫‪ ،‬آه ﮐﺸﯿﺪن ‪ ،‬ﺳﻔﺘﯽ ﺑﺎزوﻫﺎ ‪ ،‬ﺷﺎﻧﻪﻫﺎ ‪ ،‬ﮔﺮدن ‪ ،‬ﺳﺎق ﭘﺎ و ﭘﺎ ‪ ،‬ﺟﻔﺖ ﺷﺪن‬
‫ﻓﮏ ﻫﺎ ‪ ،‬روي ﻫﻢ ﻓﺸﺮدن دﻧﺪانﻫﺎ ‪ ،‬ﺳﺮدردﻫﺎي ﺗﻨﺸﯽ‬

‫ﺳﻄﺢ دو ‪ :‬زور ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﺜﺎﻧﻪ و ﺗﮑﺮر ادرار ‪ ،‬اﺳﭙﺎﺳﻢ ﮔﻮارﺷﯽ ‪ ،‬ﺳﻨﺪرم‬

‫روده ﺗﺤﺮﯾﮏﭘﺬﯾﺮ ‪ ،‬ﺗﻬﻮع ‪ ،‬اﺳﺘﻔﺮاغ ‪ ،‬ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎي ﻋﺮوﻗﯽ ‪ ،‬ﻣﯿﮕﺮن ‪،‬‬
‫ﭘﺮﻓﺸﺎري ﺧﻮن ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎي ﺑﺮوﻧﺸﯿﺖ آﺳﻢ ‪ ،‬ﺳﺎق ﻫﺎي ژﻟﻪاي ‪ ،‬راه رﻓﺘﻦ‬
‫ﻧﺎﻣﺘﻌﺎدل ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻓﻘﺪان ﺗﻨﺶ ﻋﻀﻼﻧﯽ‬

‫ﺳﻄﺢ ﺳﻪ ‪ :‬از ﻣﻮﺿﻮع ﺧﺎرج ﺷﺪن ‪ ،‬ﺗﺠﺰﯾﻪ ‪ ،‬ﮔﯿﺠﯽ ‪ ،‬ﻓﺮاﻣﻮﺷﯽ ﮐﺮدن‬

‫ﻣﺴﯿﺮ ‪ ،‬ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮدن ﻣﺴﯿﺮ ﻓﮑﺮ ‪ ،‬ﺿﻌﻒ ﺣﺎﻓﻈﻪ ‪ ،‬ﺗﺎري دﯾﺪ ‪ ،‬ﮐﻮري ‪،‬‬
‫ﺑﯽﺣﺴﯽ ‪ ،‬از دﺳﺖ دادن ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﺣﺲ در ﺑﺮﺧﯽ ﻧﻮاﺣﯽ ﺑﺪن ‪ ،‬ﻏﺶ ‪،‬‬
‫ﺣﺎﻟﺖ ﻓﺮار ﺗﺠﺰﯾﻪ اي ‪ ،‬ﺗﻮﻫﻢ ‪ ،‬زﻧﮓ زدن ﮔﻮشﻫﺎ ‪ ،‬ﻓﺮاﻓﮑﻨﯽ و ﻫﻤﺰاد‬
‫ﭘﻨﺪاري ﻓﺮاﻓﮑﻨﺎﻧﻪ ‪.‬‬

‫‪35‬‬
‫اﯾﻦﻫﺎ ﻋﻼﺋﻢ اﺿﻄﺮاب ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺪﻧﻤﺎن ﺑﺎ اﯾﻦ ﻋﻼﯾﻢ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﻨﺪ ‪،‬‬
‫ﺷﺒﯿﻪ آدﻣﯽ در دروﻧﻤﺎن ﮐﻪ اول آرام ﺑﻪ در ﻣﯽﮐﻮﺑﺪ و ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﻣﻦ را‬
‫ﺑﺒﯿﻦ ﺣﺎﻟﻢ ﺑﺪ اﺳﺖ و ﻣﺎ ﺑﻪ او ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ و او اﯾﻦ ﺑﺎر ﻣﺤﮑﻢﺗﺮ در‬
‫ﻣﯽزﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﺎ را ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺣﻀﻮر و ورودش ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﭘﺲ اﺿﻄﺮاب ﺧﺒﺮ از‬
‫ﺣﻀﻮر ﯾﮏ آدم دروﻧﯽ ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﮔﻮﯾﯽ ﻗﺮار اﺳﺖ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﺪ ‪،‬‬
‫ﭘﺲ ﻣﻨﻈﻮر از آدم دروﻧﯽ ‪ ،‬دﻧﯿﺎي درون ﻣﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺪام در ﺣﺎل ارﺗﺒﺎط‬
‫ﺑﺮﻗﺮار ﮐﺮدن ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﺑﺪﻧﺘﺎن در ﻃﻮل روز ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﺪ و ﺑﻪ ﭘﯿﺎمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﺪ آﮔﺎه ﺑﺎﺷﯿﺪ‬
‫‪ ،‬اﯾﻦ ﻫﻤﺎن زﺑﺎﻧﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﯾﺎدﮔﯿﺮي اش ﺗﻼش ﮐﻨﯿﺪ‬
‫و ﻣﻬﺎرت ﮐﺴﺐ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬اﮐﻨﻮن ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل زﯾﺎد ﻣﺘﻮﺟﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺷﺪه‬
‫اﯾﺪ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر ﮔﺎﻫﯽ اوﻗﺎت ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﯿﺪ اﯾﻦ ﻋﻼﯾﻢ را ﺳﺮﮐﻮب ﮐﻨﯿﺪ و‬
‫ﭼﻪ آﻣﻮزشﻫﺎي ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ داده ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ اﯾﻦ ﻋﻼﯾﻢ ﻣﺒﺎرزه‬
‫ﮐﻨﯿﻢ ﺣﺘﯽ‪.‬‬

‫ﻣﺜﻼ ﻣﺎدري ﮐﻪ ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ ﻓﺮزﻧﺪ ﻧﻮﺟﻮاﻧﺶ ﺗﭙﺶ ﻗﻠﺐ دارد و ﻣﺪام ﻗﺒﻞ از‬
‫اﻣﺘﺤﺎﻧﯽ ﮐﻪ دارد ﺑﻪ دﺳﺘﺸﻮﯾﯽ ﻣﯽرود ﺑﻪ ﺟﺎي اﯾﻨﮑﻪ ﻫﻤﺮاه او ﺷﻮد و اﯾﻦ‬
‫ﻋﻼﯾﻢ را ﺑﺨﺸﯽ از اﺿﻄﺮاب ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل ﯾﻌﻨﯽ وﺟﻮد اﻣﺘﺤﺎن ﺑﺪاﻧﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ‬
‫ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد ﯾﺎد ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﭼﻄﻮر از اﺿﻄﺮاب ﻓﺮار ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺜﻼ ﺑﻪ او‬
‫‪36‬‬
‫ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﺑﺒﯿﻦ ﻫﯿﭽﮑﺲ اﯾﻨﻄﻮري ﻧﯿﺴﺖ ﺳﻌﯽ ﮐﻦ ﺑﻬﺶ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ‬
‫ﺑﺨﻮن ﮐﻪ اﯾﻨﻘﺪر روز اﻣﺘﺤﺎن اذﯾﺖ ﻧﺸﯽ ‪ ،‬درﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ اﺿﻄﺮاب اﻣﺘﺤﺎن‬
‫‪ ،‬اﺿﻄﺮاﺑﯽ ﻃﺒﯿﻌﯽ اﺳﺖ و اﮔﺮ ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﺪﻧﺶ و ﻋﻼﯾﻢ آﺷﻨﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ‬
‫راﺣﺖ ﺗﺮ و ﻃﺒﯿﻌﯽﺗﺮ ﺑﺎ اﺿﻄﺮاﺑﺶ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﻨﺪ ﭘﺲ اﺿﻄﺮاب واﮐﻨﺸﯽ‬
‫ﺑﺴﯿﺎر ﻃﺒﯿﻌﯽ در ﺑﺪن اﻧﺴﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﻣﺎ آﻣﻮزش ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﺪﻧﻤﺎن‬
‫دوﺳﺖ ﺑﺎﺷﯿﻢ و زﺑﺎﻧﺶ را ﻣﯽﻓﻬﻤﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺧﻮدﻣﺎن و دروﻧﻤﺎن را‬
‫درك ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ درك ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﻮد آرام ﺗﺮ ﺑﺎﺷﯿﻢ در ﻧﻬﺎﯾﺖ دﯾﺪن‬
‫اﺿﻄﺮاب و درك ﮐﺮدن ﺷﺮاﯾﻂ دﻟﻬﺮه آوري ﮐﻪ در آن ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﯾﻢ‬
‫ﻋﻼﯾﻢ اﺿﻄﺮاب را ﮐﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ در راﺑﻄﻪي دروﻧﯽ‬
‫ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺎ دروﻧﻤﺎن رخ ﻣﯽدﻫﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻋﻼﯾﻢ را ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و از‬
‫ﺷﺪت آنﻫﺎ ﮐﻢ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﻫﻤﺎن ﻣﺜﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ ﺗﺮ ﮔﻔﺘﯿﻢ ﮐﻪ اﻧﮕﺎر‬
‫آدﻣﯽ در درون ﺷﻤﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﻓﻘﻂ وﻗﺘﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺣﻀﻮر او ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ‬
‫‪ ،‬او آرام ﻣﯽﺷﻮد و آﺷﻮب دروﻧﯽ اش ﮐﻢ ﻣﯽﺷﻮد ﯾﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﮔﺎﻫﯽ‬
‫دﻟﯿﻞ ﻣﺸﺨﺼﯽ ﻫﻢ ﻧﺘﻮاﻧﯿﻢ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ اﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪن آﺷﻔﺘﮕﯽ دروﻧﯽ و‬
‫دﯾﺪن آﺷﻔﺘﮕﯽ و ﺣﺲﮐﺮدن آن ‪ ،‬آﺷﻔﺘﮕﯽ ﮐﻢ ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬‬

‫‪37‬‬
‫ﺑﺨﺶ ﺑﻌﺪي ﺗﺸﮑﯿﻞ دﻫﻨﺪهي ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ اﺣﺴﺎسﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ در‬
‫ﻋﻤﯿﻖﺗﺮﯾﻦ ﻻﯾﻪﻫﺎي دروﻧﯽ ﻣﺎ ‪ ،‬اﺣﺴﺎسﻫﺎ ﭘﻨﻬﺎن ﺷﺪن و اﯾﻦ اﺣﺴﺎسﻫﺎ‬
‫ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﺪار ﮐﻨﻨﺪهي اﺿﻄﺮاب اﻧﺪ ‪.‬‬

‫ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎ آﻣﻮﺧﺘﯿﻢ ﭼﻄﻮر اﺿﻄﺮاب را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ و آن را درك ﮐﻨﯿﻢ و‬

‫ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺨﺶ اﻧﮑﺎرﻧﺸﺪﻧﯽ در دروﻧﻤﺎن ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ارﺗﺒﺎط آن را‬
‫ﺑﺎ اﺣﺴﺎﺳﯽ ﮐﻪ در آن ﻟﺤﻈﻪ دارﯾﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ‬
‫اﺿﻄﺮاب را ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ و اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ دﯾﺪه ﺷﻮد ﻇﺮﻓﯿﺖ دروﻧﯽ ﻣﺎ ﺑﺮاي ﭘﺬﯾﺮش‬
‫و درك اﺣﺴﺎس ﻫﺎ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺑﯿﺪار ﺷﺪن اﺣﺴﺎسﻫﺎ در دروﻧﻤﺎن‬
‫ﭼﻪ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪي اﺗﻔﺎﻗﯽ ﮐﻪ در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﻣﯽاﻓﺘﺪ و ﭼﻪ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪي ﺧﺎﻃﺮاﺗﯽ‬
‫ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﺎدﻣﺎن ﻣﯽآﯾﺪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﺪت اﺿﻄﺮاب ﺑﺴﺘﮕﯽ داﺷﺘﻪ و اﺿﻄﺮاب‬
‫را در ﻣﺎ ﺑﺎﻻ ﺑﺒﺮﻧﺪ ‪ ،‬ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ اﮔﺮ اﺣﺴﺎسﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﺪار ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬ﺳﺨﺖ‬
‫و ﺗﻠﺦ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪.‬‬

‫اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﯿﺪار ﮐﻨﻨﺪهي رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت ﻫﺴﺘﻨﺪ زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﮐﻪ‬

‫ﻣﺎ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬اﺷﮏ ﻣﯽرﯾﺰﯾﻢ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل آﻏﻮش و ﻣﺮﻫﻤﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ‬
‫ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﻋﻤﯿﻘﯽ را ﺑﺮ روي ﻗﻔﺴﻪي ﺳﯿﻨﻪي ﺧﻮد ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و دوﺳﺖ‬
‫دارﯾﻢ درك ﺷﻮﯾﻢ و ﻣﻮرد ﭘﺬﯾﺮش ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ‬

‫‪38‬‬
‫زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮔﺮم ﻣﺎن ﻣﯽﺷﻮد و ﻧﯿﺮوﯾﯽ را در درون‬
‫دﺳﺖﻫﺎ و ﭘﺎﻫﺎي ﻣﺎن ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬در ﺗﻨﻔﺮ داغ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬در ﺧﺸﻢ و‬
‫ﺗﻨﻔﺮ اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ اﻧﺮژي دارﯾﻢ و دوﺳﺖ دارﯾﻢ ﺑﻪ ﭼﯿﺰي ﯾﺎ ﮐﺴﯽ‬
‫آﺳﯿﺐ ﺑﺰﻧﯿﻢ در ﻧﻬﺎﯾﺖ اﻧﺴﺎن آﮔﺎه ﺧﺸﻢ و ﺗﻨﻔﺮ را از درون ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫و آن را ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﺧﺸﻢ ﺳﺎﻟﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﺎ ﮐﻠﻤﻪﻫﺎ و رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ‬
‫ﻣﺮزﺑﻨﺪي ﺧﻮدش را ﺑﺎ آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ اش ﮐﺮده اﻧﺪ دوﺑﺎره‬
‫ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫در ﺧﺸﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮدن ‪ ،‬ﻣﺮز ﺑﻨﺪي ﮐﺮدن و واﮐﻨﺶ ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﻣﺤﺘﺮﻣﺎﻧﻪ‬
‫وﺟﻮد دارد ‪ ،‬اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎﯾﺪ از درون ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ و‬
‫ﮐﺎﻣﻼ اﻧﺮژي ﺧﺸﻢ را ﺑﻔﻬﻤﯿﻢ و ﺑﻌﺪ در دﻧﯿﺎي ﺑﯿﺮوﻧﯽ و روﺑﺮوي آدمﻫﺎي‬
‫دﯾﮕﺮان آن را ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻻزﻣﻪي ﮐﻨﺘﺮل ﺧﺸﻢ ‪ ،‬ﺑﯿﻨﺶ ﺑﻪ وﺟﻮد ﺧﺸﻢ‬
‫در ﺑﺪن و آﮔﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﻣﯿﺰان آن در ﺑﺪن اﺳﺖ ‪.‬‬

‫در اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه ﺷﺎﻧﻪﻫﺎي ﻣﺎ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﻣﯽﺷﻮد و ﻣﺎ ﺑﺎري را ﺑﺮ روي دوش‬

‫ﺧﻮد ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺎ رﻓﺘﺎري ﮐﻪ در آن ﻣﯿﻞ ﺑﻪ ﻋﺬرﺧﻮاﻫﯽ وﺟﻮد دارد‬
‫راﺑﻄﻪ را ﺗﺮﻣﯿﻢ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬در اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه واﻗﻌﯽ ﻣﯿﻞ ﺑﻪ ﺟﺒﺮان آن وﺟﻮد‬
‫دارد و اﺣﺴﺎس ﺷﺎدي و دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﻧﻮﻋﯽ ﺳﺮﻣﺴﺘﯽ وﺟﻮد دارد ‪،‬‬

‫‪39‬‬
‫ﻗﻔﺴﻪي ﺳﯿﻨﻪ ﺑﺎز و رﻫﺎ ﻣﯽﺷﻮد اﻧﮕﺎر ﺟﺮﯾﺎﻧﯽ زﯾﺒﺎ و ﻧﻮراﻧﯽ و آرام ﺑﺨﺶ‬
‫در ﻗﻔﺴﻪي ﺳﯿﻨﻪي ﺷﻤﺎ ﻣﯽﭼﺮﺧﺪ ‪.‬‬

‫در اﯾﻦ اﺣﺴﺎس ﻣﺎ دوﺳﺖ دارﯾﻢ ﺑﺨﻨﺪﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺮﻗﺼﯿﻢ ‪ ،‬در آﻏﻮش ﺑﮑﺸﯿﻢ ‪،‬‬
‫ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ دوﺳﺘﺸﺎن دارﯾﻢ و ﻓﺮﯾﺎد ﺑﺰﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺮا ﻧﮕﺎه ﮐﻦ ! ﺷﺎدم ‪.‬‬

‫در اﺣﺴﺎس ﺗﺮس ﻣﺤﺮﮐﯽ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﺗﺮﺳﻨﺎك اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺤﺮﮐﯽ وﺟﻮد‬
‫دارد و ﻣﺎ ﻣﯽﺗﺮﺳﯿﻢ ‪ ،‬در ﺗﺮس ﯾﺎ ﻓﺮار ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﯾﺎ ﻣﯽﺟﻨﮕﯿﻢ ﺑﻪ ﺻﻮرت‬
‫ﻏﺮﯾﺰي ‪ ،‬در اﻧﺴﺎنﻫﺎ دو ﭘﺎﺳﺦ اﯾﺠﺎد ﻣﯽﺷﻮد ‪ :‬ﻓﺮار ﯾﺎ ﺟﻨﮓ ‪.‬‬

‫ﭘﺲ ﺑﺎ اﺣﺴﺎس ﺗﺮس ‪ ،‬رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬در اﺣﺴﺎس ﺷﺮم ﻣﺎ‬
‫ﺧﺠﺎﻟﺖ را ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺧﻮن ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺎ ﻣﯽرﺳﺪ و در‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮ اﻧﺴﺎنﻫﺎ ﺧﻨﺪه ‪ ،‬ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ واﮐﻨﺶ ﻏﯿﺮ ارادي ﺑﻪ اﺣﺴﺎس ﺷﺮم اﺳﺖ ‪،‬‬
‫ﺳﺮ ﮐﻤﯽ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯽ رود و ﻓﺮد دوﺳﺖ دارد ﻓﻀﺎ را ﺗﺮك ﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ ﭘﻨﺞ ﺣﺲ اﺻﻠﯽ دارﯾﻢ و اﮔﺮ ﺗﻤﺎم اﯾﻦ اﺣﺴﺎسﻫﺎ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ‬
‫رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺎ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻣﯽﺷﻮد و ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﻣﺎ در راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‬

‫ﺷﺎدي ‪ ،‬ﻏﻢ ‪ ،‬ﺧﺸﻢ ‪،‬ﮔﻨﺎه ‪ ،‬ﺗﺮس‬

‫اﮔﺮ ﻣﺎ ﯾﮏ رﻓﺘﺎر ﻗﺎﻟﺐ دارﯾﻢ ﻣﺜﻼ اﻏﻠﺐ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﯾﺎ ﺑﯽﺗﻔﺎوت‬

‫ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﯾﺎ ﻣﺜﻼ در ﺣﺎل ﮔﺮﯾﻪ ﯾﺎ در ﺣﺎل ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﺮدن و ﺧﻨﺪﯾﺪن ﻫﺴﺘﯿﻢ‬

‫‪40‬‬
‫اﺣﺘﻤﺎل اﯾﺠﺎد ﻣﺸﮑﻞ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ دﯾﮕﺮان ﺑﺮاي ﻣﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ در واﻗﻊ ﻗﺮار‬
‫اﺳﺖ ﻣﺎ اﺣﺴﺎس را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ و رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ را ﺑﺮاي ﺑﺮوز اﺣﺴﺎس‬
‫ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﯿﺎﻣﻮزﯾﻢ ‪.‬‬

‫در ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ﻣﺎ ﻫﺮ اﺣﺴﺎﺳﯽ ﺷﮑﻞ ﺧﺎﺻﯽ دارد و اﮔﺮ راﺑﻄﻪ ي ﻣﺎ ﺑﺎ‬
‫دروﻧﻤﺎن ﺧﻮب ﺑﺎﺷﺪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻫﺮ اﺣﺴﺎس را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ و اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ‬
‫اﺣﺴﺎسﻫﺎ در ﺑﺪﻧﻤﺎن ﺟﺮﯾﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪.‬‬

‫اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻫﺎ ﺑﺮاي ﺣﺲ ﺷﺪن ﺑﻮﺟﻮد آﻣﺪﻧﺪ ﻧﻪ ﺳﺮﮐﻮب و‬

‫ﻓﺮار‬

‫دﻧﯿﺎي اﺣﺴﺎﺳﺎت ‪ ،‬دﻧﯿﺎي زﯾﺒﺎﯾﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﺎ آن ﻏﺮﯾﺒﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ و در‬

‫ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮاﻗﻊ ﯾﺎ از آﻧﻬﺎ ﻣﯽﺗﺮﺳﯿﻢ و ﯾﺎ آﻧﻬﺎ را ﺳﺮﮐﻮب ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﻏﺮﯾﺒﻪ‬
‫ﮔﯽ از اﻃﺮاﻓﯿﺎﻧﻤﺎن آﻣﻮﺧﺘﻪ اﯾﻢ ‪ ،‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﯾﻢ اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻣﺎ‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ آﺳﯿﺐ ﺑﺰﻧﺪ ‪.‬‬

‫در ﮐﻮدﮐﯽ و ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﻪ ﻣﺎ آﻣﻮﺧﺘﻪاﻧﺪ ﮐﻪ اﺣﺴﺎسﻫﺎ آﺳﯿﺐ‬

‫ﻣﯽزﻧﻨﺪ و اﯾﻦ ﺗﻬﺪﯾﺪﻫﺎ ﻣﺎ را ﺗﺮﺳﺎﻧﺪه و ﺑﯿﺸﺘﺮ از دﻧﯿﺎي دروﻧﯽﻣﺎن دور‬
‫ﮐﺮده اﺳﺖ ‪.‬‬

‫‪41‬‬
‫ﭘﺪر و ﯾﺎ ﻣﺎدري را در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪش ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﮔﺮﯾﻪ ﻧﮑﻦ ‪،‬‬
‫ﻣﺮد ﮐﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﯾﺎ ﻣﺜﻼ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﺨﻨﺪ ‪ ،‬زﺷﺖ اﺳﺖ و ﯾﺎ‬
‫ﺟﻤﻼت ﻣﻌﺮوﻓﯽ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺎد اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺑﻌﺪ ﻫﺮ ﺧﻨﺪهي ﮔﺮﯾﻪ‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﺎش و از اﯾﻦ دﺳﺖ ‪.‬‬

‫در ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪﻫﺎ ﻧﻮﻋﯽ ﺗﻬﺪﯾﺪ را ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﻮاﻇﺐ اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﺧﻮد‬
‫ﺑﺎش و آﻧﻬﺎ را ﺳﺮﮐﻮب ﮐﻦ ‪ ،‬ﻏﺎﻓﻞ از اﯾﻨﮑﻪ اﯾﻦ ﺳﺮﮐﻮب اﺣﺴﺎس ﻫﺎﺳﺖ‬
‫ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ و راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﻣﺎن و اول از ﻫﻤﻪ ﺑﻪ راﺑﻄﻪي ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺎ دروﻧﻤﺎن‬
‫آﺳﯿﺐ ﻣﯽزﻧﺪ ‪ ،‬اﺣﺴﺎسﻫﺎ ﻫﯿﭽﮕﺎه آﺳﯿﺐ زﻧﻨﺪه ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ و ﺣﺲ ﮐﺮدن‬
‫آنﻫﺎ ﻫﯿﭻ ﻣﺸﮑﻠﯽ را ﺑﻪ وﺟﻮد ﻧﻤﯽآورد ‪ ،‬اﺣﺴﺎسﻫﺎ ﺑﺨﺸﯽ از دﻧﯿﺎي‬
‫دروﻧﯽ ﻣﺎ و ﺑﺨﺸﯽ از ﻫﺴﺘﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ‬

‫ﭼﻄﻮر ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺎ زاده ﺷﺪه اﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ آﺳﯿﺐ‬

‫ﺑﺰﻧﺪ!‬

‫ﻫﺮآﻧﭽﻪ ﮐﻪ در ﺑﺪن ﻣﺎ ﺗﻌﺒﯿﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ و در ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺑﺪن اﻧﺴﺎن وﺟﻮد دارد‬
‫ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ ‪.‬‬

‫اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ از دردﻫﺎ و ﻣﺸﮑﻼت دﻧﯿﺎ ﮔﺬر‬

‫ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺑﺎ دﯾﮕﺮان ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار ﮐﻨﯿﻢ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن و آدمﻫﺎي دﯾﮕﺮ داﺷﺘﻪ‬
‫‪42‬‬
‫ﺑﺎﺷﯿﻢ و در ﻧﻬﺎﯾﺖ دﯾﮕﺮان را ﺑﻬﺘﺮ درك ﮐﻨﯿﻢ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺧﻮدﻣﺎن و ﺟﻬﺎن‬
‫دروﻧﯿﻤﺎن را ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﻢ ‪.‬‬

‫اﺣﺴﺎسﻫﺎ ﻗﺮار اﺳﺖ ﺣﺲ ﺷﻮد و ﺑﺎ رﻓﺘﺎري ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺑﺮاز ﺷﻮد ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻨﺮ‬
‫زﺑﺎن و رﻓﺘﺎري ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ اﺣﺴﺎسﻫﺎ را ﻧﺸﺎن‬
‫دﻫﺪ و اﺑﺮاز ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻘﺎﺷﯽﻫﺎ ‪ ،‬ﻣﺠﺴﻤﻪﻫﺎ ‪ ،‬ﺷﻌﺮﻫﺎ و داﺳﺘﺎنﻫﺎ ﻫﻤﻪ‬
‫ﻧﺸﺎندﻫﻨﺪهي اﺣﺴﺎسﻫﺎي دروﻧﯽ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﺑﻪ راﺳﺘﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ اﺣﺴﺎسﻫﺎ ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ ﺑﻪ رﻓﺘﺎر‬

‫ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻫﻨﺮﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎري از آدمﻫﺎ از آن ﺑﯽ ﻧﺼﯿﺐ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ‬
‫ﺣﺲ ﺷﻮد و ﻣﺎ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ دﻧﯿﺎي دروﻧﯽ ﻣﺎن را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﯾﻢ‬
‫ﮐﻪ ﻗﺪرت ﺗﺒﺪﯾﻞ اﺣﺴﺎس و ﯾﮏ رﻓﺘﺎر ﻣﻨﺎﺳﺐ را دارﯾﻢ و زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﺪرت‬
‫اﻧﺘﺨﺎب رﻓﺘﺎر ﻣﻨﺎﺳﺐ در دﺳﺖ ﻫﺎي ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪي‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ در راﺑﻄﻪﻫﺎي ﺳﺎﻟﻢﺗﺮ و آﮔﺎﻫﺎﻧﻪﺗﺮ ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮد ‪،‬‬
‫زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ دﻧﯿﺎي دروﻧﯽﻣﺎن را درك ﮐﻨﯿﻢ و اﺿﻄﺮاب و‬
‫اﺣﺴﺎﺳﺎت را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ آﻧﮕﺎه در راﺑﻄﻪي ﺳﺎﻟﻢ و آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن ﻗﺮار‬
‫ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﭘﺲ راﺑﻄﻪي ﺳﺎﻟﻢ دروﻧﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﺣﺲ ﮐﺮدن و آﮔﺎه ﺷﺪن ﺑﻪ‬
‫آﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ در دروﻧﻤﺎن رخ ﻣﯽدﻫﺪ و وﻗﺘﯽ ﻧﻮع راﺑﻄﻪ ﺑﺎ‬

‫‪43‬‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن ﺗﻐﯿﯿﺮ ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ و آﮔﺎﻫﯽ ﻣﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﻧﯿﺎي دروﻧﯽﻣﺎن ﺑﺎﻻﺗﺮ‬
‫ﻣﯽرود ﻧﻮع راﺑﻄﻪي ﻣﺎ ﺑﺎ دﯾﮕﺮان ﻧﯿﺰ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﺣﺎﻻ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ آﯾﺎ راﺑﻄﻪي ﻣﺎ ﺑﺎ دﯾﮕﺮي آﺳﯿﺐ زاﺳﺖ ﯾﺎ ﻧﻪ و از‬

‫روي ﻋﻼﺋﻢ ﺑﺪﻧﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﻔﻬﻤﯿﻢ در دروﻧﻤﺎن ﭼﻪ ﻣﯽﮔﺬرد و وﻗﺘﯽ ﺑﺎ‬
‫ﻓﺮدي ﻣﻌﺎﺷﺮت ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﺣﺘﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ ﭼﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﯽ دارﯾﻢ و‬
‫ﭼﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ راﺑﻄﻪي ﻣﺎ آﺳﯿﺐ ﺑﺰﻧﺪ و ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ در رﻓﻊ آنﻫﺎ‬
‫ﺗﻼش ﮐﻨﯿﻢ و ﻣﻬﻤﺘﺮ از ﻫﻤﻪ ‪ ،‬آﮔﺎه ﺷﺪن ﺑﻪ ﻣﺎﻫﯿﺖ دﻧﯿﺎي دروﻧﯽ ‪ ،‬ﻣﻔﻬﻮم‬
‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ را در ﻣﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽدﻫﺪ و ﻧﻮع ﻧﮕﺎه ﻣﺎ را ﺑﻪ رواﺑﻄﯽ ﮐﻪ دارﯾﻢ‬
‫ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽدﻫﺪ ‪.‬‬

‫ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ﻣﺎ از اﺿﻄﺮاب و اﺣﺴﺎس ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﺴﯿﺎر‬

‫ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار اﺳﺖ ‪ ،‬در واﻗﻊ ﻣﺎ ﺑﺎ آﮔﺎه ﺷﺪن ﺑﻪ دروﻧﻤﺎن ﺣﻘﯿﻘﺘﯽ را در ﻣﯽﯾﺎﺑﯿﻢ‬
‫ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎﺷﺪ از آن ﭼﯿﺰي ﮐﻪ در ﮐﺘﺎبﻫﺎ و ﻓﯿﻠﻢﻫﺎ و‬
‫رﻣﺎنﻫﺎ ﻣﯽﯾﺎﺑﯿﻢ ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ﻣﺎ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار و ﻣﻤﻠﻮ از ﻧﻮﺳﺎن اﺳﺖ ‪،‬‬
‫ﻧﻮﺳﺎنﻫﺎﯾﯽ ﺑﯿﻦ اﺿﻄﺮاب و اﺣﺴﺎس ‪.‬‬

‫ﭘﺲ ﻣﺎ ﻫﯿﭻ ﮔﺎه ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ داﯾﻤﺎً در ﯾﮏ ﺣﺎل ﺑﻪ ﺳﺮ ﺑﺒﺮﯾﻢ ‪ ،‬دﻧﯿﺎي ﺑﯿﺮون و‬

‫اﺗﻔﺎقﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ و اﻓﮑﺎرﻫﺎي ﻣﺎ در ﻣﺎ اﺿﻄﺮاب و اﺣﺴﺎس را ﺑﯿﺪار‬

‫‪44‬‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻣﺪام ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻫﻤﯿﺸﻪ آرام ﺑﺎﺷﯿﻢ‬
‫ﭘﺲ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ ﻣﻔﻬﻮم ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ در اﯾﻨﺠﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﺳﻪ اﻓﺴﺎﻧﻪ در ﻣﻮرد ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ دﮐﺘﺮ راس ﻫﺮﯾﺲ آﻧﻬﺎ را‬
‫ﻓﺮﯾﺐ در ﻣﻌﻨﺎي ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻣﯽداﻧﺪ ‪.‬‬

‫اﻓﺴﺎﻧﻪ ي ﻏﯿﺮواﻗﻌﯽ اول ‪ :‬ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺣﺎﻟﺖ ﻃﺒﯿﻌﯽ اﻧﺴﺎن اﺳﺖ‬

‫ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺣﺎﻟﺖ ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﺪن ﻣﺎﺳﺖ و ﻣﺎ در‬

‫ﻃﻮل روز ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺣﺎﻻ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﻫﯿﺖ دﻧﯿﺎي ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار‬
‫دروﻧﯽ آﯾﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ اﯾﻦ اﻓﺴﺎﻧﻪ را ﺑﺎور ﮐﻨﯿﻢ ؟‬

‫واﻗﻌﯿﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ دﻧﯿﺎي درون ﻣﺠﻤﻮﻋﻪاي از ﺣﺲ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ و‬

‫اﺣﺴﺎسﻫﺎ ﻧﯿﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ آب و ﻫﻮا داﯾﻤﺎً در ﺣﺎل ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻣﺎ ﻗﻄﻌﺎ‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﺣﺎﻟﺖ ﻃﺒﯿﻌﯽ اﻧﺴﺎن ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﺪاوم‬
‫اﺣﺴﺎسﻫﺎﺳﺖ و ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ و ﺷﺎد ﺑﻮدن ﯾﮑﯽ از اﺣﺴﺎس ﻫﺎي ﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﻣﺎ در ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫اﻓﺴﺎﻧﻪي ﻏﯿﺮواﻗﻌﯽ دوم ‪ :‬ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﯾﻌﻨﯽ اﺣﺴﺎس ﺧﻮب‬

‫داﺷﺘﻦ‬

‫‪45‬‬
‫اﮔﺮ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ در ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻟﻐﺖ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ‬
‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﯾﻌﻨﯽ رﺿﺎﯾﺖ و ﻟﺬت ‪ ،‬اﻣﺎ اﮔﺮ ﺗﺼﻮر ﺷﻤﺎ از ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ اﯾﻦ‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﻫﯿﭽﮕﺎه اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﭘﺎﯾﺪار ﻧﺨﻮاﻫﯿﺪ داﺷﺖ ﭼﻮن‬
‫اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﺧﻮب ﭘﺎﯾﺪار ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﺷﺎدﺗﺮﯾﻦ ﻟﺤﻈﺎت زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ ﭼﻘﺪر آن ﻟﺤﻈﺎت ﻗﺒﻞ از آﻧﮑﻪ‬
‫دوﺑﺎره ﻧﺎاﻣﯿﺪي و اﺿﻄﺮاب ﺑﺮﮔﺮدد دوام آوردهاﻧﺪ ‪.‬‬

‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻦ و زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدن ﻫﻤﻪي اﺣﺴﺎسﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ اﻧﺴﺎن‬

‫در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﻫﺮ اﺗﻔﺎﻗﯽ در زﻧﺪﮔﯽ در ﮐﻨﺎر‬
‫اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﺧﻮﺑﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯽدﻫﺪ اﺣﺴﺎس ﻫﺎي دردﻧﺎﮐﯽ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﺎ‬
‫ﻣﯽدﻫﺪ‪.‬‬

‫اﻓﺴﺎﻧﻪي ﻏﯿﺮواﻗﻌﯽ ﺳﻮم ‪ :‬اﮔﺮ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﺎﺷﯿﺪ ﺣﺘﻤﺎ ﻧﻘﺸﯽ‬

‫دارﯾﺪ‬

‫در اﯾﻦ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ اﻟﻘﺎ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﻫﺎ ﭼﻨﺪان ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ و ﺷﺎﯾﺪ‬
‫ﺣﺘﯽ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺳﻤﺘﯽ ﺳﻮق دﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاي رﻫﺎﯾﯽ از اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﺗﻠﺦ ﺑﻪ‬
‫ﻗﺮص و دارو روي آورﯾﻢ در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﻧﯿﺴﺘﯿﺪ ﻃﺒﯿﻌﯽ‬
‫ﻫﺴﺘﯿﺪ ‪ ،‬ﭼﺮا ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺳﺨﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ ﺳﺨﺖ و ﭼﺎﻟﺶ اﻧﮕﯿﺰ اﺳﺖ‬

‫‪46‬‬
‫و اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﺎﺷﯿﻢ و‬
‫اﯾﻦ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪهي ﻧﻘﺺ ﻧﯿﺴﺖ ‪.‬‬

‫ﺣﺎل ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﻫﯿﺖ ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ﻣﺎن و ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻫﺎي‬

‫اﺷﺘﺒﺎﻫﯽ ﮐﻪ از ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ دادﻧﺪ ﭘﺲ ﻣﻌﻨﺎي ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ‬
‫ﭼﯿﺴﺖ ؟‬

‫در ﻣﻮرد ﻣﻌﻨﺎي ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒﻫﺎ و دﯾﺪﮔﺎهﻫﺎي زﯾﺎدي وﺟﻮد دارد و‬

‫ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﯾﻢ اﻓﺴﺎﻧﻪﻫﺎ و ﺑﺎورﻫﺎي اﺷﺘﺒﺎﻫﯽ ﻧﯿﺰ وﺟﻮد دارد‬
‫اﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ دﻧﯿﺎي دروﻧﯽ و ﻧﺎﭘﺎﯾﺪاري آن ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺘﻮان ﺑﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ از‬
‫دو دﯾﺪﮔﺎه دﯾﮕﺮ ﻫﻢ ﻧﮕﺎه ﮐﺮد ‪.‬‬

‫اﮔﺮ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺗﻼش ﺑﺎﺷﺪ‬

‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺗﻼش ﻓﺮدي و ﻣﺴﺘﻘﻞ از واﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﺎﺷﺪ در‬

‫ﻣﺴﯿﺮي ﮐﻪ ﻫﻨﻮز ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن ﻧﺮﺳﯿﺪه اﺳﺖ ‪ .‬ﺗﻼﺷﯽ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎر ﺷﺨﺼﯿﺴﺖ و‬
‫ﻧﻮﻋﯽ ارﺿﺎي دروﻧﯽ را ﺑﺮاي ﻣﺎ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآورد ‪ .‬اﯾﻦ اﺗﻔﺎقﻫﺎ و‬
‫ﺑﺮﺧﻮردﻫﺎ ﯾﺎ ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﭼﺎﻟﺶ ﻣﯽﮐﺸﺪ‬
‫و اﯾﻦ ﭼﺎﻟﺶﻫﺎ آرام آرام ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺣﺲ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻧﺰدﯾﮏ ﺗﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫‪47‬‬
‫ﻣﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮاﻗﻊ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺗﺎ ﻣﺴﯿﺮ ﺗﻤﺎم ﺷﻮد ﺗﺎ ﺑﺎ ﻣﻬﺮ ﺗﺎﯾﯿﺪي ﮐﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ‬
‫ﻣﯽ آورﯾﻢ ‪ ،‬اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﮐﻨﯿﻢ اﻣﺎ درﺳﺖ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺮ را ﺗﻤﺎم‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺣﺴﺮت آن را ﻣﯽﺧﻮرﯾﻢ و ﺷﺎﯾﺪ آرزو ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ اي ﮐﺎش دوﺑﺎره‬
‫ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﺑﺮﮔﺮدﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺴﯿﺮ ﻗﺒﻠﯽ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ‪ ،‬اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺣﺲ‬
‫ﻧﻤﯽﺷﻮد ﭘﺲ دوﺑﺎره ﻣﺴﯿﺮ ﺟﺪﯾﺪي را ﺷﺮوع ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﻪ اﯾﻦ اﻣﯿﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ‬
‫اﯾﻦ ﺑﺎر ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬

‫ﺣﺲ ﮐﺮدن ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺣﺲ ﮐﺮدن ﻣﺴﯿﺮيﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﺗﻼش‬

‫ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺗﻤﺎﻣﺶ ﮐﻨﯿﻢ اﻣﺎ ﻣﻮﺿﻮع اﺻﻼ ﺗﻤﺎم ﮐﺮدن ﯾﺎ ﻧﮑﺮدن ﻧﯿﺴﺖ ‪،‬‬
‫ﻣﻮﺿﻮع ﺗﻼﺷﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻣﺴﯿﺮ اﻧﺠﺎم ﻣﯽدﻫﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﺗﻼش ﻫﺮ ﭼﻘﺪر‬
‫ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﺴﯿﺮ ﺑﺎ ﭼﺎﻟﺶﻫﺎي ﺑﯿﺸﺘﺮي ﻫﻤﺮاه ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬اﺣﺴﺎس‬
‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻋﻤﯿﻖﺗﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ اﮔﺮ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﻣﺴﯿﺮ را ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن‬
‫ﺑﺮﺳﺎﻧﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﺎ ﺧﺎﻃﺮات ﺳﺨﺘﯽ داﺷﺘﯿﻢ ﻣﺜﻼ اﻣﺘﺤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺳﺨﺖ ﺑﻮده و‬

‫ﻫﻔﺘﻪﻫﺎ درس ﺧﻮاﻧﺪه اﯾﻢ و ﺑﯽﺧﻮاﺑﯽ ﮐﺸﯿﺪﯾﻢ ﺗﺎ در اﻧﺘﻬﺎ ﻣﻮﻓﻖ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬در‬
‫ﻫﻤﺎن ﻓﺮآﯾﻨﺪي ﮐﻪ ﺑﺮاي اﻣﺘﺤﺎن ﺗﻼش ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺎ آرزو‬
‫ﻣﯽﮐﺮده اي ﮐﺎش زودﺗﺮ از زﯾﺮ اﯾﻦ ﻓﺸﺎر ﺧﻼص ﺷﻮد و ﺑﺨﺸﯽ دﯾﮕﺮ در‬
‫وﺟﻮد ﻣﺎ ﻟﺬت ﻣﺒﻬﻢ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﺮده و ﺑﯽﺧﻮاﺑﯽﻫﺎ را ﻃﺎﻗﺖ ﻣﯽآورده‬
‫‪48‬‬
‫‪ ،‬اﯾﻦ ﻟﺬت ﻣﺒﻬﻢ ﻫﻤﺎن اﺣﺴﺎس ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار و ﮔﻨﮕﯽ ﮐﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻧﺎم دارد‬
‫و دﻗﯿﻘﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪي دوﺑﺎره ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺲ ﻣﺒﻬﻢ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را وﺳﻮﺳﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ‬
‫ﻣﺴﯿﺮ ﺟﺪﯾﺪي را اﻣﺘﺤﺎن ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫اﮔﺮ از ﻣﺴﯿﺮ آﮔﺎه ﺑﺎﺷﯿﻢ اﯾﻦ اﺣﺴﺎس ﺑﺎ ﺗﻤﺎم اﺑﻬﺎﻣﯽ ﮐﻪ دارد ﻋﺠﯿﺐ ﺑﺮ‬
‫درون ﻣﺎ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﯽﮔﺬارد ‪ ،‬ﻫﯿﺠﺎن ﮔﺮم و ﻗﺎﺑﻞ ﻟﻤﺲ ﮐﻪ آراﻣﺶ ﻋﻤﯿﻖ و‬
‫در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﻧﺎﭘﺎﯾﺪاري دارد ‪ ،‬ﺗﺠﺮﺑﻪ اﯾﻦ اﺣﺴﺎس ﻣﺎ را ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ‬
‫و ﻇﺮﻓﯿﺖ واﻗﻌﯽ ﮐﻪ دارﯾﻢ ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺗﻼش ﻫﺎ ﻣﺎ را ﺑﺮاي ﮐﺴﯽ‬
‫ﮐﻪ دﯾﮕﺮان دوﺳﺖ دارﻧﺪ از ﻣﺎ ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ ﮐﻢ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺗﺠﺮﺑﻪي اﯾﻦ اﺣﺴﺎس‬
‫ﻣﺴﯿﺮي ﮐﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ را ﺑﺮاي ﻣﺎ ﭘﺮرﻧﮓﺗﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﻟﺒﺘﻪ‬
‫آﮔﺎﻫﯽ ﻣﺎ از ﺧﻮدﻣﺎن و ﻇﺮﻓﯿﺖ ﻫﺎﯾﻤﺎن ‪ ،‬ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺑﺮ روي اﺣﺴﺎس‬
‫واﻗﻌﯽ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺑﺎز ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﺎ را از ﺑﺎزيﻫﺎي ﻧﻤﺎﯾﺶ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ‬
‫دﯾﮕﺮان دور ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ .‬از اﻓﺴﺎﻧﻪﻫﺎي دروﻏﯿﻦ دور ﻣﯽﮐﻨﺪ از ﻧﻤﺎدﻫﺎي راﯾﺞ‬
‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﮐﻪ در رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ ﺗﺒﻠﯿﻎ ﻣﯽﺷﻮد ﻫﻢ دور ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺮ و ﺗﻼشﻫﺎي آﮔﺎه ﻫﺴﺘﯿﻢ ﻗﻄﻌﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻓﻬﻢ ﺧﻮاﻫﯿﻢ رﺳﯿﺪ ﮐﻪ‬
‫اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺟﻮﺷﺸﯽ از درون اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺒﻬﻢ و ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ﺗﻌﺮﯾﻒ اﻣﺎ‬
‫ﻋﻤﯿﻖ و در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﻣﻮﻗﺖ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫اﮔﺮ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺣﺎﻟﺘﯽ از آراﻣﺶ ﺑﺎﺷﺪ‬

‫‪49‬‬
‫اﮔﺮ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ را ﻧﻮﻋﯽ آراﻣﺶ داﺷﺘﻦ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﺗﻌﺮﯾﻒ آراﻣﺶ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺎ‬
‫را ﺑﻪ ﻣﻔﻬﻮم ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻧﺰدﯾﮑﺘﺮ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬آراﻣﺶ ﻓﺎﺻﻠﻪي دو اﺣﺴﺎس اﺳﺖ‬
‫‪ .‬آراﻣﺶ ﺟﺮﯾﺎﻧﯽ آرام و ﺗﻬﯽ از اﺣﺴﺎس در ﺑﯿﻦ ﻓﻮاﺻﻞ اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻣﺎ‬
‫در ﺑﺪﻧﻤﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬آراﻣﺶ اﺣﺴﺎس ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬آراﻣﺶ ﯾﮏ ﺣﺎﻟﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ‬
‫وﻗﺘﯽ اﺣﺴﺎس را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ اﺗﻔﺎﻗﺎ آرام ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ و ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺧﺎﻃﺮات‬
‫آراﻣﺶ ﺑﺨﺸﯽ ﮐﻪ دارﯾﻢ اﺣﺴﺎس ﺧﺎﺻﯽ را در ﺑﺮ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ‪.‬‬

‫ﺑﺴﯿﺎري از آدمﻫﺎ ﻣﯽﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﭼﻮن اﺣﺘﻤﺎﻻ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻦ‬

‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و اﯾﻦ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ آراﻣﺶ ﻣﯽدﻫﺪ اﻣﺎ ﺷﻤﺎ وﻗﺘﯽ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﮐﻪ آراﻣﺶ را ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺷﻤﺎ وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺪت‬
‫در ﺟﺴﺘﺠﻮي ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ آرام ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪.‬‬

‫آراﻣﺶ ﯾﮏ ﺣﺎﻟﺖ اﺳﺖ ﺑﻌﺪ از ﺗﺠﺮﺑﻪي اﺣﺴﺎس ﻫﺎ در ﺑﺪن ‪ ،‬آراﻣﺶ‬

‫ﺟﺮﯾﺎﻧﯽ آرام و ﻋﻤﯿﻖ در ﻓﺎﺻﻠﻪي اﺣﺴﺎس ﺗﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪي اﺣﺴﺎس ﺑﻌﺪي ﺳﺖ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﺑﺪﻧﺘﺎن ﺑﺮ روي ﻣﻮج ﻏﻢ ﯾﺎ ﻋﺸﻖ ﺳﻮار اﺳﺖ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ‬

‫آرام ﺑﮕﯿﺮد و آﺳﻮده ﺑﺎﺷﺪ‬

‫در ﺗﻤﺎم ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي اﺣﺴﺎﺳﯽ و ﻫﯿﺠﺎﻧﯽ ﺑﺪن ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺘﻪ اﺳﺖ و اﺗﻔﺎﻗﺎ اﮔﺮ‬
‫دﻗﯿﻖ ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن و ﺧﺎﻃﺮاﺗﻤﺎن ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ آراﻣﺶ دﻗﯿﻘﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﺣﺲ ﺷﺪه‬

‫‪50‬‬
‫ﮐﻪ ﯾﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪي اﺣﺴﺎس ﻫﺎ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه و ﯾﺎ ﻫﯿﭻ اﺣﺴﺎس ﺧﺎﺻﯽ در ﺑﺪن ﻣﺎ‬
‫ﻧﺒﻮده اﺳﺖ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﻣﺎ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﮐﺴﯽ ﻣﯽﮔﺮدﯾﻢ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ و در ﻧﻬﺎﯾﺖ‬

‫اﺣﺴﺎس ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻢ ‪ ،‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ اﯾﻦ اﺗﻔﺎق ﺑﯿﻔﺘﺪ ﻣﺎ ﺑﻪ زودي از اﯾﻦ‬
‫ﺣﺎﻟﺖ ﺳﺮﻣﺴﺘﯽ و ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺧﺎرج ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ ‪ ،‬ﭼﻮن ﭘﺎﯾﺪار ﻧﯿﺴﺖ ‪،‬‬
‫ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﭘﺎﯾﺪار ﻧﯿﺴﺖ و ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺑﻮدن ﻣﺪاوم در اﺣﺴﺎس ﻋﺸﻖ و‬
‫دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﻧﯿﺴﺖ ‪.‬‬

‫ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ ﻣﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ در ﻟﺬت و ﺷﺎدي و ﭘﺎﯾﮑﻮﺑﯽ و ﻋﺸﻖ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬اﺻﻼ‬

‫دﻧﯿﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ در آن ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪهاﯾﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽ ﻧﺪارد ‪.‬‬

‫ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ ‪ ،‬اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ را در ﻣﺎ ﺑﯿﺪار ﻣﯽﮐﻨﺪ و اﮔﺮ‬

‫اﺣﺴﺎسﻫﺎﯾﯽ را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﻪ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪاري آنﻫﺎ آﮔﺎه ﺑﺎﺷﯿﻢ در ﻓﻮاﺻﻞ و‬
‫در زﻣﺎن ﻫﺎ ‪ ،‬ﺑﺪن ﻣﺎ در آراﻣﺶ ﮐﺎﻣﻞ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد ‪.‬‬

‫ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ آراﻣﺶ ﻫﻢ ﻣﻮﻗﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار ﯾﮑﯽ‬
‫از ﻗﻮيﺗﺮﯾﻦ ﺟﺮﯾﺎنﻫﺎي ﺷﻔﺎﺑﺨﺶ در درون ﺑﺪن ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ‬
‫اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ از ﺑﻨﺪ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻫﺎي ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ و ﺗﺪاوم ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ و ﻋﺸﻖ و ﻟﺬت‬
‫رﻫﺎ ﺷﻮﯾﻢ ‪.‬‬

‫‪51‬‬
‫اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ ﺑﺪﻧﻤﺎن ﺷﻨﺎ ﮐﺮدن را ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮد و ﺧﻮدش را در اﺳﺘﺨﺮ ﻣﻤﻠﻮ‬
‫از اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت رﻫﺎ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ آن ﭼﯿﺰي ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ‬
‫دﻧﺒﺎﻟﺶ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﯾﺎ آن ﮐﻪ آدمﻫﺎ ﺑﻪ ﻫﺰار زور و داﺳﺘﺎن و ﻋﮑﺲ و اﻓﺴﺎﻧﻪ و‬
‫ﻓﯿﻠﻢ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ ‪ ،‬ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺧﻮد ﻣﺎ ﻫﺴﺘﯿﻢ در ﺑﺪﻧﻤﺎن ﺑﺎ ﻫﺰاران‬
‫ﺗﺠﺮﺑﻪي اﺣﺴﺎﺳﯽ ﺳﺨﺖ و زﯾﺒﺎ ‪ ،‬ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺣﺎﻟﺖ آراﻣﺸﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﮔﺎﻫﯽ در ﺑﯿﻦ اﺣﺴﺎس ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﺎﻻ ﻣﯽآﯾﺪ و ﻣﺎ را دﻟﮕﺮم ﻣﯽﮐﻨﺪ و اﻧﮕﺎر‬
‫در ﮔﻮﺷﻤﺎن زﻣﺰﻣﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪» :‬اﺣﺴﺎسﻫﺎ را ﺑﭙﺬﯾﺮ ‪ ،‬ﻣﻦ ﺟﺎﯾﯽ در ﻣﯿﺎن اﯾﻦ‬
‫اﺣﺴﺎسﻫﺎ دوﺑﺎره ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدم ‪ ،‬ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎش‪«.‬‬

‫ﺣﺎل ﻣﺎ ﻣﯽداﻧﯿﻢ ﺟﻬﺎﻧﯽ در دروﻧﻤﺎن وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﺑﻪ اﺻﻄﻼح ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ‬

‫از ﮐﻠﻤﻪي آدم دروﻧﯽ ﺑﺮاي ﺷﻔﺎف ﺗﺮ ﺷﺪن ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬آدﻣﯽ‬
‫دروﻧﯽ در ﻣﺎ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﺑﺨﺸﯽ از ﺧﻮد ﻣﺎﺳﺖ و ﺟﻬﺎن دروﻧﯽﻣﺎن در‬
‫دﺳﺘﺎن اوﺳﺖ و ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﯾﻢ ﮐﻪ زﺑﺎن ﻣﺨﺼﻮص ﺧﻮدش را دارد ‪ ،‬اﻣﺎ‬
‫اﮐﻨﻮن ﮐﻪ راﺑﻄﻪي ﺑﯿﻦ ﺧﻮدﻣﺎن و دروﻧﻤﺎن ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﺮاي ﻧﺰدﯾﮏ‬
‫ﺷﺪن ﺑﻪ آن ﭼﻪ ﮐﺎري ﺑﺎﯾﺪ اﻧﺠﺎم دﻫﯿﻢ و راﺑﻄﻪي دروﻧﯽ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن‬
‫ﭼﻄﻮر ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺮ رواﺑﻂ ﺑﯿﺮوﻧﯽ ﻣﺎن ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺑﮕﺬارد ‪.‬‬

‫ﺑﺮاي ﻧﺰدﯾﮑﺘﺮ ﺷﺪن ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺎﯾﺪ اﺑﺘﺪا ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﯾﻢ ﭼﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮي از‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن دارﯾﻢ و ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن ﭼﻄﻮر ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻫﻤﻪي ﻣﺎ وﯾﮋﮔﯽﻫﺎ‬
‫‪52‬‬
‫و رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﯽ دارﯾﻢ ﮐﻪ دوﺳﺘﺸﺎن ﻧﺪارﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺨﺶﻫﺎﯾﯽ از ﻣﺎ آزار ﻣﯽدﻫﺪ و‬
‫ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ اﮐﻨﻮن ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﭼﻄﻮر ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن رﻓﺘﺎر ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪،‬‬
‫ﭼﮕﻮﻧﻪ در ﻣﻮرد ﺧﻮدﻣﺎن ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ و ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن اﯾﻦ‬
‫ﺑﺨﺶﻫﺎي آزاردﻫﻨﺪه در ﺧﻮدﺗﺎن ﺳﺨﺖ اﺳﺖ و اﻓﮑﺎر و واﮐﻨﺶ ﻫﺎﯾﺘﺎن‬
‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ دﯾﮕﺮان ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ اﻓﮑﺎر ﻣﺎ در ﻣﻮرد دﯾﮕﺮان‬
‫و ﺗﺤﻠﯿﻞﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﻣﻮرد آدمﻫﺎ دارﯾﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺸﺎندﻫﻨﺪهي ﺻﻔﺎﺗﯽ در‬
‫درون ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺻﻔﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺪت ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ از آﻧﻬﺎ ﻓﺮار‬
‫ﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬

‫ﺧﺸﻢ و ﺗﻨﻔﺮ زﯾﺎد ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺑﻌﻀﯽ از وﯾﮋﮔﯽﻫﺎي رﻓﺘﺎري در دﯾﮕﺮان‬

‫ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﺪت واﮐﻨﺶ ﻣﺎ ﺑﺎ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﮐﻪ رخ داده ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯽ‬
‫ﻧﺪارد و ﻧﻮع ﺗﺤﻠﯿﻞﻫﺎ و ﻧﮕﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ آدمﻫﺎ دارﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﻓﺮﺻﺖ‬
‫ﺑﺮاي ﺷﻨﺎﺧﺖ دروﻧﻤﺎن اﺳﺖ ﺷﻨﺎﺧﺖ درون ﻫﯿﭽﮕﺎه ﺳﺎده ﻧﺒﻮده و ﻧﯿﺴﺖ‬
‫ﭼﻮن ﻣﺠﺒﻮرﯾﻢ ﺑﺨﺶﻫﺎﯾﯽ از ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل زﯾﺎد‬
‫دوﺳﺘﺸﺎن ﻧﺪارﯾﻢ و ﺑﺮاي ﻧﺪﯾﺪﻧﺶ آن وﯾﮋﮔﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت اﻓﺮاﻃﯽ در‬
‫دﯾﮕﺮان ﻣﯿﺒﯿﻨﯿﻢ و واﮐﻨﺶ ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪﻫﯿﻢ ‪.‬‬

‫از ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺷﺪت ﻣﺘﻨﻔﺮﯾﻢ در رﻧﺞ ﻫﺴﺘﯿﻢ‬

‫‪53‬‬
‫ﻣﺎ از وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎﯾﯽ در آدمﻫﺎ ﻣﺘﻨﻔﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ از ﻫﻤﺎن وﯾﮋﮔﯽﻫﺎ رﻧﺞ‬
‫ﻣﯽﺑﺮﯾﻢ ﯾﺎ ﺑﺎ آن وﯾﮋﮔﯽﻫﺎ زﺧﻤﯽ ﺷﺪهاﯾﻢ و ﯾﺎ ﺑﺎ ﻫﻤﺎن وﯾﮋﮔﯽ ﺑﺎ دﯾﮕﺮان‬
‫رﻓﺘﺎر ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬اﻣﺎ ﺗﻤﺎم ﺳﻌﯽ ﺧﻮد را ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ را‬
‫ﻧﺒﯿﻨﯿﻢ و ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﺗﻼﺷﻤﺎن را ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ دﯾﮕﺮان در ﺧﺸﻢﻫﺎ و‬
‫ﺗﺤﻠﯿﻞﻫﺎي ﻣﺎ ‪ ،‬ﻣﻘﺼﺮ ‪ ،‬ﮔﻨﺎﻫﮑﺎر و ﺗﻨﻔﺮآﻣﯿﺰ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ از رﻧﺞﻫﺎي‬
‫دروﻧﻤﺎن ﺧﻼص ﺷﻮﯾﻢ ‪.‬‬

‫ﻻزﻣﻪي رﻫﺎ ﺷﺪن از رﻧﺞﻫﺎ ‪ ،‬دﯾﺪن وﯾﮋﮔﯽﻫﺎي دروﻧﯽ ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ ﻣﺎن‬

‫اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺟﻤﻼت ‪ ،‬ﺗﺤﻠﯿﻞﻫﺎ و ﻧﻮع ﻧﮕﺎﻫﻤﺎن در ﺧﺸﻢ ﻫﺎﯾﻤﺎن و ﻧﻮع ﺑﻪ‬
‫ﺗﺼﻮﯾﺮ ﮐﺸﯿﺪن آن آدم ﻫﺎ ﺑﺮ در داﺳﺘﺎن ﻫﺎﯾﻤﺎن ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺟﻤﻼت ﺗﮑﺮار‬
‫ﺷﻮﻧﺪه را ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ اﯾﻦ ﺟﻤﻼت ﺑﻪ دروﻧﻤﺎن ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪.‬‬

‫اﮔﺮ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﻢ ‪ ،‬راه ﺳﺨﺘﯽ را ﺷﺮوع ﺧﻮاﻫﯿﻢﮐﺮد‬

‫‪ ،‬راه ﺳﺨﺘﯽ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﺻﺎدق ﺑﻮدن و ﺑﺮرﺳﯽ اﻓﮑﺎر ﻣﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ رﻫﺎﯾﯽ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬رﻫﺎﯾﯽ از ﮐﻮري ﺧﻮدﻣﺎن در ﻣﻮرد‬
‫واﻗﻌﯿﺖ دروﻧﯽ ﻣﺎن‪.‬‬

‫ذره ﺑﯿﻦ ﻧﮑﺘﻪ ﺳﻨﺞ و ﺗﺤﻠﯿﻞﮔﺮي ﮐﻪ در دﺳﺖ دارﯾﻢ ﺗﺎ اﺷﺘﺒﺎه و‬

‫وﯾﮋﮔﯽﻫﺎي ﺑﺪ دﯾﮕﺮان را ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ و ﻧﻘﺪ ﮐﻨﯿﻢ و اﮔﺮ ﺟﺮات داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‬
‫و ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ وﯾﮋﮔﯽﻫﺎي ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ ﺧﻮد را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ‪ ،‬دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﺧﻮدﻣﺎن‬
‫‪54‬‬
‫ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ واﻗﻌﯽ ﺧﻮد را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ‪ ،‬دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﺧﻮد‬
‫ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﭼﻘﺪر از ﺑﺮﺧﯽ وﯾﮋﮔﯽﻫﺎي دروﻧﯽ‬
‫ﻣﺎن ﻧﺎراﺿﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ و اﯾﻦ ﺷﺮوع ﭘﺬﯾﺮش دروﻧﻤﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ ﭘﺬﯾﺮش ﻣﺎ‬
‫را ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺣﺘﯽ ﻣﺎ را ﺑﺎ دﯾﮕﺮان در ﺻﻠﺢ و آراﻣﺶ ﻗﺮار‬
‫ﻣﯽدﻫﺪ ‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر در درون ﻫﻤﻪي ﻣﺎ وﯾﮋﮔﯽﻫﺎي‬
‫ﻣﺘﻌﺎرض و ﺳﺨﺘﯽ وﺟﻮد دارد و ﭼﻘﺪر ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ وﯾﮋﮔﯽﻫﺎ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺣﻤﻠﻪ‬
‫ﮐﺮدهاﯾﻢ و ﺑﻪ ﻣﺎ ﺣﻤﻠﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪.‬‬

‫دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﺧﻮد ‪ ،‬ﭘﺬﯾﺮش ﺧﻮد اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺎ ﭘﺬﯾﺮش ﺧﻮد در ﺻﻠﺢ ﻗﺮار‬
‫ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ و از ﻫﻤﯿﻦ ﺻﻠﺢ دروﻧﯽ ﺗﻐﯿﯿﺮ آﻏﺎز ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺗﻐﯿﯿﺮ وﯾﮋﮔﯽﻫﺎﯾﯽ‬
‫ﮐﻪ دوﺳﺘﺸﺎن ﻧﺪارﯾﻢ ﺑﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﺑﺎﻟﻎ ﺗﺮ و ﻫﻤﺪﻻﻧﻪ ﺗﺮ ‪.‬‬

‫ﺣﺎﻻ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻣﺎ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﺑﺎ دﯾﺪن ﺑﺨﺶﻫﺎي ﻧﺎﺧﻮش ﺧﻮد ﭼﻄﻮر‬
‫در ﻣﻮرد ﺧﻮدﻣﺎن ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ؟ آﯾﺎ ﺳﺮزﻧﺶ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ؟ آﯾﺎ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن را ﻗﻀﺎوت ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ؟ آﯾﺎ ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺎدر و ﭘﺪري ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎن ﺷﺮوع ﺑﻪ‬
‫ﮐﺘﮏ زدن و آزار و ﺗﻤﺴﺨﺮ ﺧﻮدﻣﺎن ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ؟ آﯾﺎ ﮐﻢ ﺻﺒﺮ و ﻧﺎ آرام در‬
‫ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﻮدﻣﺎن ﻫﺴﺘﯿﻢ ؟ ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﺳﻮالﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﭼﻄﻮر ﺑﺎ‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن رﻓﺘﺎر ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ! ﻣﺎ ﺑﺮاي آﻧﮑﻪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ رواﺑﻂ ﭘﺎﯾﺪار و ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪاي‬
‫را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ اﺑﺘﺪا ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺧﻮد ﺑﺎ ﺗﻤﺎم وﯾﮋﮔﯽﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ دارﯾﻢ ﻣﻬﺮ ﺑﻮرزﯾﻢ‬
‫‪55‬‬
‫‪ ،‬آﻧﮕﺎه ﻣﺘﻮﺟﻪ ارزش ﺧﻮدﻣﺎن ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ رواﺑﻂ آﺳﯿﺐ زا را‬
‫ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﮐﻨﯿﻢ و ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻫﺎ را ﺑﺮاي ﺧﻮد و رواﺑﻄﯽ ﮐﻪ‬
‫دارﯾﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﺧﻮد را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ ﻣﻼﯾﻤﺖ و ﺻﺒﺮ ‪،‬‬

‫وﯾﮋﮔﯽﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ دوﺳﺖ ﻧﺪارﯾﻢ در ﺧﻮد ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﯿﻢ ‪ .‬ﯾﺎدﻣﺎن ﻧﺮود ﻫﺮ ﺗﻐﯿﯿﺮ‬
‫رﻓﺘﺎر و وﯾﮋﮔﯽ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ و ﻣﻼﯾﻤﺖ اﺣﺘﯿﺎج دارد ﻧﻪ ﺳﺮزﻧﺶ و ﮐﺘﮏ ‪.‬‬

‫دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﺧﻮدﻣﺎن و ﺷﺮوع ﺗﻐﯿﯿﺮات‬

‫ﺧﻮدﺗﺎن را ﺗﺼﻮر ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ ﺻﻮرﺗﺘﺎن ﺑﻪ ﯾﺎد آورﯾﺪ از‬

‫ﻋﮑﺲﻫﺎي ﮐﻮدﮐﯿﺘﺎن ﮐﻤﮏ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ‪ ،‬ﺑﺮﮔﺮدﯾﺪ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ‪ ،‬از ﮐﻮدﮐﯽ‬
‫ﺗﺎ اﻣﺮوز را ﻣﺮور ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ آدﻣﯽ ﮐﻪ ﺧﺎرج از ﺧﻮد اﯾﺴﺘﺎده و ﻓﯿﻠﻢ‬
‫زﻧﺪﮔﯽاش را ﻣﺮور ﻣﯽﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺧﻮدﺗﺎن در ﮐﻮدﮐﯽ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻫﺎ و ﻓﺮم ﻣﻮﻫﺎﯾﺘﺎن ‪،‬‬
‫ﺑﻪ ﺟﺰﯾﯿﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﺎل ﺷﻤﺎﺳﺖ و اﻧﮕﺎر ﺗﻮﺟﻪ اي ﺑﻪ آنﻫﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻪاﯾﺪ و رﻓﺘﺎرﻫﺎ‬
‫و وﯾﮋﮔﯽﻫﺎﯾﺘﺎن ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﯿﻨﺪازﯾﺪ و ﺳﻌﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﺧﻮد را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬در ﺗﻤﺎم‬
‫اﯾﻦ ﺳﺎلﻫﺎ در ﺗﻤﺎم ﻓﺮاز و ﻧﺸﯿﺐﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ در ﺗﻤﺎم ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎي درﺳﺖ‬
‫و ﻧﺎدرﺳﺖ زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن ﺑﻪ ﭼﺸﻢﻫﺎي ﺧﻮد ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ و اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ ﻋﺸﻖ‬

‫‪56‬‬
‫ﺟﺎري ﺷﻮد ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﺳﺎلﻫﺎ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﺮدم ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ در‬
‫ﻣﺴﯿﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﻨﻢ روزي ﮐﻪ ﭘﯿﺪات ﮐﺮدم درﺳﺖ ﺷﺒﯿﻪ ﻫﻤﺎن‬
‫زﻣﺎﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﮔﻤﺖ ﮐﺮده ﺑﻮدم ‪ ،‬ﺗﺮﺳﯿﺪه و زﺧﻤﯽ ‪ ،‬ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻣﺪت ﻫﺎ ﺑﻮد‬
‫از ذﻫﻨﻢ ﭘﺎك ﺷﺪه ﺑﻮد اﻣﺎ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ را ﺷﻨﺎﺧﺘﻢ ﻫﻤﺎن ﭼﺸﻤﺎن زﯾﺒﺎي آﺷﻨﺎ‪.‬‬

‫دوﺑﺎره ﺑﺎ ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﺮدم ﮐﻪ اﻣﻦ ﺗﺮﯾﻦ و اﻟﺒﺘﻪ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺗﺮﯾﻦ ﻧﮕﺎه‬
‫ﺟﻬﺎن را داﺷﺖ ﻫﻤﭽﻮن ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮم ﺑﻮده و ﻏﻤﮕﯿﻦ از ﮔﻢ ﮔﺸﺘﮕﯽ‬
‫ﻃﻮﻻﻧﯽ اش ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﺳﻤﺘﺖ آﻣﺪم و آن ﻟﺤﻈﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺣﺴﯽ ﮐﻪ داﺷﺘﻢ ﻋﺸﻘﯽ ﻋﻤﯿﻖ و ﺑﺴﯿﺎر‬
‫ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺑﻮد ﺑﻪ ﺗﻮ و ﺑﻪ وﺟﻮدت ‪.‬‬

‫ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ ﺗﻤﺎم زﻧﺪﮔﯽ ام را ﻣﺮور ﮐﺮدم و ﺗﻮ را دﯾﺪم ﮐﻪ در ﻫﺮ‬

‫ﺧﺎﻃﺮهاي ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻪ اي اﻣﺎ اﻧﮕﺎر ﻧﻤﯽﺧﻮاﺳﺘﻢ ﺣﻀﻮرت را ﺑﺒﯿﻨﻢ ‪ ،‬ﺗﻮ‬
‫را دﯾﺪم ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ ﺻﺒﺮ و اﻣﯿﺪواري ﺗﺎ اﯾﻨﺠﺎ را اداﻣﻪ داده اي ‪ ،‬دوام‬
‫ﻣﯽآوردي ‪ ،‬درﺳﺖ ﻫﻤﺎن زﻣﺎنﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدم ﻫﯿﭻ اداﻣﻪاي‬
‫وﺟﻮد ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ ‪.‬‬

‫ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻮدم ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﻧﺎدﯾﺪه ات ﻣﯿﮕﺮﻓﺘﻢ ﺗﻼش ﻣﯽﮐﺮدم دﯾﺪه‬

‫ﺷﻮي و ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﯾﯽ درد ﻫﻢ ﻋﺒﻮر ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻣﻦ ﮐﻨﺎرت ﻫﺴﺘﻢ اﻣﺎ ﻣﻦ ﺳﺎلﻫﺎ‬

‫‪57‬‬
‫ﺻﺪاﯾﺖ را ﻧﺸﻨﯿﺪم و ﺳﺎلﻫﺎ ﺑﺎ اﻧﮑﺎر ﺣﻀﻮر ﺗﻮ وارد راﺑﻄﻪ ﻫﺎ ﺷﺪم و ﻓﻘﻂ‬
‫ﺗﻮ ﻣﯽداﻧﯽ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ در راﺑﻄﻪ ﻫﺎ ﭼﻘﺪر ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮدم ‪.‬‬

‫ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽداﻧﺴﺘﻢ ﺟﺎي ﺧﺎﻟﯽ در ﻗﻠﺒﻢ وﺟﻮد دارد و اﻧﮕﺎر آدمﻫﺎ و راﺑﻄﻪﻫﺎ‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ آﻧﻬﺎ را ﭘﺮ ﮐﻨﻨﺪ و ﻟﺤﻈﻪاي ﮐﻪ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدم ﺟﺎي ﺧﺎﻟﯽ ﭘﺮ ﺷﺪ ‪.‬‬

‫ﭼﻄﻮر ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ اﯾﻨﻘﺪر ﺟﻮاب ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﺎ‬

‫ﻧﺎﺗﻮان از دﯾﺪﻧﺶ ؟!‬

‫ﭼﻄﻮر ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻪ اي و ﻣﻦ ﮔﻤﺖ ﮐﺮده ﺑﻮدم‬

‫ﭼﻪ ﮔﻤﺸﺪﮔﯽ اﺣﻤﻘﺎﻧﻪ اي ‪.‬‬

‫ﺑﺮاي ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﺳﺎلﻫﺎ از ﺗﻮ ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ ‪ ،‬ﺑﺮاي ﺗﻤﺎم ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﮐﻪ دوام آوردي‬
‫و در ﮔﻮش ﻣﻦ زﻣﺰﻣﻪ ﻣﯽﮐﺮدي ﮐﻪ اﯾﻦ ﻧﯿﺰ ﻣﯽﮔﺬرد ‪ .‬ﺗﻮ ﻗﻄﻌﺎ دوﺳﺖ‬
‫داﺷﺘﻨﯽﺗﺮﯾﻦ ﺑﺨﺶ زﻧﺪﮔﯿﻢ ﻫﺴﺘﯽ ﺑﺎ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺗﻐﯿﯿﺮ را ﺷﺮوع‬
‫ﮐﻨﻢ ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺑﺨﺶﻫﺎﯾﯽ از رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﻢ را ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﻢ و ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﻋﺸﻖ‬
‫ورزﯾﺪن را دوﺑﺎره ﺑﯿﺎﻣﻮزم اﻣﺎ اﯾﻦ ﺑﺎر اﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﻟﺤﻦ ﺳﺮزﻧﺶ ﻧﺨﻮاﻫﺪ‬
‫داﺷﺖ ‪ ،‬ﺻﺒﻮرﺗﺮ ﺧﻮاﻫﻢ ﺷﺪ و راﺣﺖ ﺗﺮ ﺑﺎ ﻧﻘﺺ ﻫﺎ ﮐﻨﺎر ﺧﻮاﻫﻢ آﻣﺪ ‪.‬‬

‫ﺗﻮ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم زﺧﻤﯽ ﺑﻮدﻧﺖ و ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﮔﺬﺷﺘﻪ اي ﮐﻪ داﺷﺘﻪاي و ﺑﺎ ﺗﻤﺎم‬

‫ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎ ﻫﻨﻮز وﺟﻮد داري و ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ ﺟﺎﯾﯽ در ﻣﺴﯿﺮ ﻣﺮور ﺧﻮدم و‬

‫‪58‬‬
‫ﺧﺎﻃﺮاﺗﻢ ﭘﯿﺪاﯾﺖ ﮐﺮده ام ‪ ،‬ﺗﻮ ﺗﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ زﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﻫﻤﺮاه زﻧﺪﮔﯿﻢ ﺧﻮاﻫﯽ‬
‫ﺑﻮد ‪ ،‬ﮐﻨﺎرت ﺧﻮاﻫﻢ ﻣﺎﻧﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ ﺑﺎر ﺻﺒﻮر و اﻣﯿﺪوار ‪ ،‬اﯾﻦ ﺑﺎر ﺑﺎ ﻫﻢ ﻋﺒﻮر‬
‫ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد از دردﻫﺎ و ﺑﺤﺮان ﻫﺎ ‪ ،‬ﺑﺎ ﻫﻢ ﻋﺒﻮر ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد از ﺗﻐﯿﯿﺮاﺗﯽ‬
‫ﮐﻪ ﻻزم اﺳﺖ اﻧﺠﺎم دﻫﯿﻢ ﺑﺎ ﻫﻢ ﮔﺬر ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد از ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪاي از اﯾﻦ‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ‪ ،‬ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ ﺧﻮدم ‪.‬‬

‫اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﯿﺪ ﺑﺎ آن ﺑﺨﺶ ﻓﺮاﻣﻮش ﺷﺪهي ﺧﻮد ﺣﺮﻓﯽ ﺑﺰﻧﯿﺪ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﯿﺪ‬

‫؟ ﺑﻪ ﺧﻮدﺗﺎن ﻧﺎﻣﻪ اي ﺑﻨﻮﯾﺴﯿﺪ و ﺳﻌﯽ ﮐﻨﯿﺪ درون ﺗﺎن را درك ﮐﻨﯿﺪ ﻣﺎ ﺑﺎ‬
‫ﻧﺎﻣﻪﻫﺎي ﭘﺮاﮐﻨﺪه در ﻃﻮل ﮐﺘﺎب ﺑﻪ دروﻧﻤﺎن ﻧﺰدﯾﮏﺗﺮ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ ﺑﻪ‬
‫درون و وﯾﮋﮔﯽﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ آنﻫﺎ را ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻫﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﺒﺨﺸﯿﻢ ﻫﻢ‬
‫دﯾﮕﺮان را ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺎ ﺗﻤﺎم وﯾﮋﮔﯽﻫﺎ ﻋﺸﻖ ﻣﯽورزﯾﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ‬
‫ﺑﺪون ﺗﺮس از ﺳﺮزﻧﺶ از ﺟﺎﻧﺐ ﺧﻮد ﺑﺮاي ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺑﺮﺧﯽ از رﻓﺘﺎرﻫﺎ ﺑﻪ‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن ﮐﻤﮏ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﻣﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ‬
‫رواﺑﻄﯽ را ﮐﻪ در آن ﻣﻮرد ﺗﺤﻘﯿﺮ و آزار و آﺳﯿﺐ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ‬
‫ﮐﻨﯿﻢ و ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎي درﺳﺖﺗﺮي ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﭼﻮن ﺑﺎ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪن ﺑﻪ دروﻧﻤﺎن‬
‫اﺣﺴﺎس ﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و اﯾﻦ اﺣﺴﺎس ﻫﺎ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ رﻓﺘﺎرﻫﺎ‬
‫و ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻫﺎي ﺳﺎﻟﻢﺗﺮي ﺳﻮق ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﭘﺲ راﺑﻄﻪي ﺳﺎﻟﻢ از درون ﺑﺎ ﻋﺸﻖ‬
‫‪59‬‬
‫ورزﯾﺪن ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻋﺸﻖ ﮐﻪ ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد اﺣﺴﺎسﻫﺎ‬
‫ﺑﯿﺪار ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و اﺣﺴﺎس ﻫﺎ ﻫﻤﭽﻮن ﭼﺮاغﻫﺎي راﻫﻨﻤﺎي ﻣﺎ در ﺟﺮﯾﺎن‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻫﺪاﯾﺘﻤﺎن ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬اﺣﺴﺎس ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ و ﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ رﻓﺘﺎرﻫﺎي‬
‫ﻣﺸﺨﺺ را ﺑﯿﺪار ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﻣﺎ ﺑﺎ درك ﮐﺮدن ﺧﻮدﻣﺎن و دﯾﺪن اﺣﺴﺎس‬
‫ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎي ﺑﻬﺘﺮي ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻗﺒﻞ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﺧﻮد اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﻪ داﺷﺘﻦ راﺑﻄﻪاي ﺧﻮب ﺑﺎ دﻧﯿﺎي دروﻧﯽﻣﺎن‬
‫راﺑﻄﻪاي ﮐﻪ ﺑﻪ دور از ﺳﺮزﻧﺶ و ﺗﻬﺪﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮاي اداﻣﻪي ﻣﺴﯿﺮ زﻧﺪﮔﯽ‬
‫و رواﺑﻄﯽ ﮐﻪ ﺧﻮاﻫﯿﻢ داﺷﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬در ﻫﺮ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﺣﺴﺎﺳﯽ‬
‫در ﻣﺎ ﺑﯿﺪار ﻣﯽﺷﻮد و ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺎ اﺣﺴﺎس را ﺳﺮﮐﻮب ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ از‬
‫ﺗﺠﺮﺑﻪي اﺣﺴﺎﺳﯽ آن اﺗﻔﺎق ﻓﺮار ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫اﺗﻔﺎقﻫﺎي ﺗﻠﺦ و اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ دردﻧﺎك ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻓﺮار از آنﻫﺎ‬

‫ﺷﺎﯾﺪ در اﺑﺘﺪا ﺑﺮاي ﻣﺎ ﺟﺎﻟﺐ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻮﻗﺖ درد را ﮐﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫اﻣﺎ در دراز ﻣﺪت ﺧﻮد ﺑﻪ رﻧﺠﯽ ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ‪ ،‬اﺑﺘﺪا ﮐﻤﯽ‬
‫اﺣﺴﺎسﻫﺎ را ﺑﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﺘﻦﻫﺎي ﮐﻮﺗﺎه ﻣﺮور ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺳﺮاغ راه‬
‫ﻫﺎي ﻓﺮار ﻣﯽروﯾﻢ ‪.‬‬

‫‪60‬‬
 ‫ﻓﺼﻞ ﺳﻮم‬
‫اﺣﺴﺎسﻫﺎ و راه ﻫﺎي ﻓﺮار از درد‬

‫اﺣﺴﺎس ﻫﺎ‬

‫ﺗﻮﻗﻊ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ ﺟﺮﯾﺎﻧﯽ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺑﺎﺷﺪ‬

‫ﺗﻤﺎم اﺣﺴﺎس ﻫﺎ در دﻧﯿﺎ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار ﻫﺴﺘﻨﺪ ﭘﺲ ﻧﻤﯽﺗﻮان ﺗﻮﻗﻊ داﺷﺖ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ‬

‫و دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﯾﮏ ﺟﺮﯾﺎن ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺑﺎﺷﺪ و وﻗﺘﯽ در دﻧﯿﺎﯾﯽ زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﭘﺮ از اﺗﻔﺎقﻫﺎ و ﺣﻮادث ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ‬
‫اﻧﺘﻈﺎر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻫﻤﯿﺸﻪ اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ و ﻋﺸﻖ ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ ﺑﺎ ﯾﮏ اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ و ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪهاﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ‬

‫ﺑﺎ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ از اﺣﺴﺎسﻫﺎ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪهاﯾﻢ و ﺗﻤﺎم اﯾﻦ اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺗﺎﺑﻊ ﻗﺎﻧﻮن‬
‫ﮐﻠﯽ ﺟﻬﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار اﺳﺖ ‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﻋﺸﻖ و ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ‪ ،‬ﻫﻤﻪ‬
‫ﭼﯿﺰ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار اﺳﺖ ﺣﺘﯽ ﻏﻢ و ﺧﺸﻢ ‪ ،‬ﭘﺲ ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار اﺳﺖ‬
‫ﭼﻪ ﭼﯿﺰي ﻣﻮﺟﺐ ﺑﻘﺎي راﺑﻄﻪﻫﺎي ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻣﺪت ﻣﯽﺷﻮد ؟‬

‫ﺑﺴﺘﺮ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻘﺎي راﺑﻄﻪﻫﺎي ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻣﺪت در ﺻﻤﯿﻤﯿﺖﻫﺎﯾﯽ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار اﻣﺎ‬

‫ﺗﮑﺮار ﺷﻮﻧﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﻋﻤﯿﻖ و ﺷﻔﺎﺑﺨﺶ زﻣﺎﻧﯽ در راﺑﻄﻪ اﯾﺠﺎد‬

‫‪61‬‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﻫﺮ دو ﻧﻔﺮ ﻟﺤﻈﻪاي ﮐﻮﺗﺎه ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ را درك ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و‬
‫ﺟﻬﺎﻧﺸﺎن ﺑﺎ ﻫﻢ ﯾﮑﯽ ﻣﯽﺷﻮد در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻫﺮ دو ﻧﻔﺮ ﻣﯽداﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر‬
‫درك ﮐﺮدن و درك ﺷﺪن آﻧﻬﺎرا در ﻣﻌﺮض آﺳﯿﺐ ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ اﻣﺎ آنﻫﺎ‬
‫اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺻﺎدق ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺻﻤﯿﻤﯽ‪.‬‬

‫آﻧﻬﺎ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬در واﻗﻊ ﻣﺎ در اوج ﺣﺲ ﮐﺮدن‬

‫ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ اوج ﺗﺮﺳﯿﺪن ﻫﻢ ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﮐﻤﯽ ﻋﺠﯿﺐ ﺑﺎﺷﺪ اﻣﺎ‬
‫ﻋﻤﯿﻖﺗﺮﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎي ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ‪ ،‬ﺗﺮﺳﻨﺎك ﺗﺮﯾﻦ ﻫﻢ ﻫﺴﺖ ‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﺎ ﻧﻤﯽ‬
‫داﻧﯿﻢ ﺑﻌﺪ از آن ‪ ،‬ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﺧﻮاﻫﺪ اﻓﺘﺎد و راﺑﻄﻪ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺳﻤﺘﯽ ﺧﻮاﻫﺪ‬
‫رﻓﺖ‪.‬‬

‫ﻫﻤﯿﻦ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﻫﺎي ﭘﺎﯾﺪار اﻣﺎ ﻋﻤﯿﻖ در دراز ﻣﺪت ﺷﺒﯿﻪ ﺗﺎرﻫﺎي ﻧﺎزك‬
‫اﻣﺎ ﻣﺤﮑﻤﯽ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﻘﺎي راﺑﻄﻪ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺗﺎرﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ آدمﻫﺎي‬
‫راﺑﻄﻪ را در ﮐﻨﺎر ﻫﻢ ﻧﮕﺎه ﻣﯽدارﻧﺪ و دل آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﺑﻮدن در ﮐﻨﺎر ﻫﻢ ﮔﺮم‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﻧﻮﻋﯽ رو راﺳﺘﯽ ﺑﺎ درون ﺧﻮدﻣﺎن و آدم روﺑﺮوﯾﻤﺎن‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬ﻧﻮﻋﯽ اﻋﺘﻤﺎد ﮐﺮدن ﺑﻪ ﺟﺮﯾﺎﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﻧﯿﺴﺖ ‪.‬‬

‫ﻣﻌﻠﻮم ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻌﺪ از ﺗﺠﺮﺑﻪي ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﭼﻪ ﮐﺎر ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ؟ آﯾﺎ در راﺑﻄﻪ‬

‫ﻣﯽﻣﺎﻧﯿﻢ ؟ آﯾﺎ از ﻫﻤﯿﻦ ﺻﺪاﻗﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺿﺮﺑﻪ ﺑﺰﻧﯿﻢ ؟ آﯾﺎ‬

‫‪62‬‬
‫اﻣﻦ ﺑﺎﻗﯽ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻣﺎﻧﺪ ؟ ﻣﻌﻠﻮم ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻪ ﻫﺮﺣﺎل در ﻫﺮ ﺻﻤﯿﻤﯿﺘﯽ رﯾﺴﮏ‬
‫ﮐﻢ وﺟﻮد دارد ‪.‬‬

‫آدمﻫﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﻢ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ ‪،‬‬
‫آدم ﺻﻤﯿﻤﯽ دﯾﺮوز اﻣﺮوز ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺳﺮدﺗﺮﯾﻦ ﺑﺎﺷﺪ اﻣﺎ ارزﺷﺶ را دارد ‪.‬‬

‫ﺻﻤﯿﻤﯿﺖﻫﺎ ﺷﻔﺎﺑﺨﺸﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ ﮐﻪ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ ‪،‬‬

‫درك ﺷﻮﯾﻢ و درك ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺎم راﺑﻄﻪﻫﺎي ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻣﺪت و ﻣﻮﻓﻖ ﺣﺎﺻﻞ ﻓﺮاز و ﻧﺸﯿﺐﻫﺎي زﯾﺎد ﻫﺴﺘﻨﺪ‬
‫‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺗﻌﺎرض دارﯾﻢ و ﻫﻤﻪ ﭘﺮ از ﻧﻘﺺ و ﮐﺎﺳﺘﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﭼﻘﺪر ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻇﺎﻫﺮﻣﺎن ﺑﯽ ﻧﻘﺺ و ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯿﻤﺎن‬

‫ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺳﺪ ﻣﻬﻢ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ آﮔﺎه ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ‬
‫ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار اﺳﺖ و ﻫﻤﻪي آدمﻫﺎ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و اﮔﺮ ﺑﺎ‬
‫ﻫﻤﯿﻦ آﮔﺎﻫﯽ وارد راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺷﻮﯾﻢ اﻧﺘﻈﺎراﺗﻤﺎن از رواﺑﻂ و‬
‫اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻤﺎن ﻣﻨﻄﻘﯽﺗﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ‪.‬‬

‫آﻟﻮدهي ﻧﻔﺮت و ﺧﺸﻢ آدم ﻫﺎ ﻧﺸﻮﯾﻢ‬

‫ﺧﻮد را آﻟﻮدهي ﻧﻔﺮت و ﺧﺸﻢ آدمﻫﺎ ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﭼﺸﻢ ﻫﺎي ﻣﺎ دﻧﯿﺎي دروﻧﯽ‬
‫ﻣﺎ را ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ و ﭼﺸﻢﻫﺎي ﻣﺎ آن ﻃﻮر ﮐﻪ ذﻫﻦ ﻣﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و‬

‫‪63‬‬
‫ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ و اﺗﻔﺎقﻫﺎي آن ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﮔﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﭼﺸﻢ‬
‫ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﻪ دﻧﯿﺎي دﯾﮕﺮ ﻣﺘﺼﻞ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺴﯿﺎري از ﺗﺼﺎوﯾﺮ آن ﻃﻮر ﮐﻪ ﺑﻪ‬
‫واﻗﻊ وﺟﻮد دارﻧﺪ وارد ﻣﻐﺰ ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺷﻮﻧﺪ اﮔﺮ در ﺟﻬﺎن دروﻧﯽﻣﺎن ﻧﻔﺮت ‪،‬‬
‫ﺧﺸﻢ و ﻗﻀﺎوت ﺑﯽ اﻧﺘﻬﺎ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺎد آدمﻫﺎ ‪،‬‬
‫رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﺸﺎن ﻫﻤﻪ در ﺟﻬﺖ آن ﺧﺸﻢ درون ﻣﺎ ﻣﻌﻨﺎ ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺜﻼ‬
‫ﺑﺴﯿﺎري از رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﺧﻮب ﯾﮏ آدم را ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ وارد ﻣﻐﺰﻣﺎن ﮐﻨﯿﻢ و‬
‫ﻓﻘﻂ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺗﺎ رﻓﺘﺎري اﻧﺠﺎم دﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﻣﻨﻈﻮر ﺧﺎﺻﯽ را‬
‫ﺑﺮداﺷﺖ ﮐﻨﯿﻢ و ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﯾﻢ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﺣﻤﻠﻪ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺳﭙﺲ ﺗﻮﺟﯿﻪ ﺧﻮﺑﯽ‬
‫دارﯾﻢ ﮐﻪ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺣﺎﻻ ﮐﻪ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﻣﺠﻮز ﺣﻤﻠﻪ دارﯾﻢ و‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻗﻀﺎوت ﮐﻨﯿﻢ و ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﻠﻪ اﯾﻦﻫﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ اﺷﺘﺒﺎه ﻣﺠﻮزﻫﺎي‬
‫ﺧﺸﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ دﻟﯿﻠﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺗﺎ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﺗﻤﺎم‬
‫اﯾﻦ رﻓﺘﺎرﻫﺎ ﻣﺠﺎز ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و ﻣﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﮐﻤﯽ ﺧﺸﻢ و ﻧﻔﺮت دروﻧﯽ‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن را ﺧﺎﻟﯽ ﮐﻨﯿﻢ در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ در ﻫﻤﻪ ﺣﺎل ﺑﺎﯾﺪ ﺣﻮاﺳﻤﺎن ﺑﺎﺷﺪ‬
‫ﮐﻪ اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬارﯾﻢ ﺣﺘﯽ اﮔﺮ اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﺑﺴﯿﺎر ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪي را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ‬
‫ﻓﺮد ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫دﻧﯿﺎي دروﻧﯽ آدمﻫﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭘﻨﻬﺎن و دروﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬در ﺑﺴﯿﺎري از رﻓﺘﺎرﻫﺎ‬
‫ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮدن ‪ ،‬ﺑﺮﺧﻮرد ﻫﺎ و ﮐﻠﻤﺎت ﻣﺎ دﻧﯿﺎي دروﻧﯽ ﻣﺎ را ﻟﻮ ﻣﯽدﻫﺪ ‪،‬‬

‫‪64‬‬
‫ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺨﺖ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ دﻧﯿﺎي دروﻧﯽﻣﺎن را ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﻢ و اﻏﻠﺐ اﯾﻦ ﺷﻨﺎﺧﺖ‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﺪت ﻣﺎ را ﻣﺘﻌﺠﺐ ﮐﻨﺪ ﺣﺘﯽ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﺪ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺗﻔﺴﯿﺮ‬
‫ﻫﺎﯾﻤﺎن از ﻣﺎﺟﺮاﻫﺎ و آدﻣﻬﺎ دﻗﺖ ﮐﻨﯿﻢ و ﯾﺎ ﺑﻪ ﺣﺮف زدنﻫﺎ و ﮐﻠﻤﺎﺗﻤﺎن‬
‫ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﮔﻮﺷﻪاي از دروﻧﻤﺎن را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ‪ ،‬آﻧﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺻﺎدق‬
‫ﺑﻮدن ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن ﺳﺨﺖﺗﺮﯾﻦ ﮐﺎر دﻧﯿﺎ ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬‬

‫ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺳﻮالﻫﺎي زﯾﺎدي از ﺧﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻣﺜﻞ ﭼﺮا اﯾﻨﻘﺪر‬
‫ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﻫﺴﺘﻢ ؟ ﭼﺮا اﯾﻨﻘﺪر اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﻢ آدم ﻫﺎ ﻗﺮار اﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ‬
‫آﺳﯿﺐ ﺑﺰﻧﻨﺪ ؟ ﭼﺮا ﻣﻦ اﯾﻨﻘﺪر ﻣﺘﻨﻔﺮم ؟ ﭼﺮا ﻫﯿﭻ رﻓﺘﺎري را ﺑﺎور ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ‬
‫و ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ آدمﻫﺎ دروغ ﻧﻤﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ؟ ﭼﺮا ﺑﺎ آدمﻫﺎ ﺻﻤﯿﻤﯽ‬
‫ﻧﻤﯽﺷﻮم ؟ ﭼﺮا اﯾﻨﻘﺪر ﺣﺴﺎدت ﻣﯽﮐﻨﻢ و ﻫﺰاران ﭼﺮاي دﯾﮕﺮ !‬

‫اﮔﺮ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ رﺳﯿﺪﯾﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ دﻧﯿﺎي دروﻧﯽ ﺧﻮدﺗﺎن را ﺗﺎ ﺣﺪودي‬

‫ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﺣﺎﻻ وﻗﺖ آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﺎﺷﯿﺪ و ﺑﻪ ﺧﻮدﺗﺎن ﻧﺰدﯾﮏﺗﺮ ﺷﻮد ‪،‬‬
‫ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ ﺑﻪ آدﻣﯽ ﮐﻪ روﺑﺮوي ﺷﻤﺎ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و در آﯾﻨﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ‬
‫ﺧﯿﺮه ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﺧﺎﻃﺮاﺗﺘﺎن را ﻣﺮور ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ آدﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ‬
‫رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺸﮑﻞ آﻓﺮﯾﻦ دارد ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎر اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺘﻨﻔﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ‬
‫اﺳﺖ و داﯾﻢ ﻗﻀﺎوت ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي ﺗﻠﺨﯽ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻣﺮوز اﯾﻦ‬
‫رﻓﺘﺎرﻫﺎ را اﻧﺠﺎم ﻣﯽدﻫﺪ ‪.‬‬
‫‪65‬‬
‫اﯾﻦ آدﻣﯽ ﮐﻪ روﺑﺮوي ﺷﻤﺎﺳﺖ زﺧﻢ ﺧﻮرده اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺎﻻ اﯾﻦ ﭼﻨﯿﻦ‬
‫ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺣﻤﻠﻪ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬زﺧﻢ ﺑﺰﻧﺪ و از ﺧﻮدش دﻓﺎع ﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫اﯾﻦ آدﻣﺎﯾﯽ ﺟﺎﯾﯽ در ﻣﺴﯿﺮ زﻧﺪﮔﯽاش درﺳﺖ ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺷﯿﻮهي رﻓﺘﺎر‬

‫اﻣﺮوزش ﻣﻮرد ﻗﻀﺎوت ﺗﺤﻘﯿﺮ ﺧﺸﻢ و ﻧﻔﺮت ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫اﮔﺮ ﺧﺎﻃﺮهﻫﺎي ﻣﺮﺗﺒﻂ را ﭘﯿﺪا ﮐﺮدﯾﺪ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﻣﯽﮐﻨﻢ آﻧﻬﺎ را ﺑﻨﻮﯾﺴﯿﺪ ﺑﺎ‬
‫ﺟﺰﯾﯿﺎت ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ذﻫﻨﺘﺎن ﯾﺎري ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﻟﺒﺘﻪ ﺣﻮاﺳﺘﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻫﺪف‬
‫از اﯾﻦ ﮐﺎر ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن ﻣﻘﺼﺮ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﻫﺪف ﺗﻐﯿﯿﺮ اﻟﮕﻮي رﻓﺘﺎري ﻣﺎ ﺑﺎ‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن اﺳﺖ ‪.‬‬

‫زﻣﺎﻧﯽ دﯾﮕﺮان ﺑﺎ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﯿﻮهاي ﻣﺨﺮب ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﺮدﻧﺪ ‪ ،‬ﻫﺪف اﯾﻦ اﺳﺖ‬

‫ﮐﻪ اﮔﺮ اﻣﺮوز ﻣﺎ دارﯾﻢ ﻫﻤﺎن ﺷﯿﻮه را ﺗﮑﺮار ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﮐﻨﯿﻢ ‪،‬‬
‫ﺑﻨﻮﯾﺴﯿﺪ ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﺘﻮن ﺑﻮد ؟ ﭼﻪ رﻓﺘﺎري ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﮐﺮدﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﻀﻢ آن ﺑﺮاي‬
‫ﺷﻤﺎ ﺳﺨﺖ ﺑﻮد ؟ ﮐﺠﺎ ﻣﻤﻠﻮ از ﺧﺸﻢ و ﻧﻔﺮت ﺷﺪﯾﺪ ؟ ﮐﺠﺎ ﻣﻮرد ﻗﻀﺎوت‬
‫ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﯿﺪ ﮐﻪ ﺣﻘﺘﺎن ﻧﺒﻮد ؟ ﮐﺠﺎ در اوج ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﭘﺸﺖ ﺗﺎن ﺧﺎﻟﯽ ﺷﺪ‬
‫؟ ﭼﻪ اﺣﺴﺎﺳﯽ داﺷﺘﯿﺪ ؟‬

‫‪66‬‬
‫اﮔﺮ اﻻن ﮐﻪ ﻣﯽﻧﻮﯾﺴﯿﺪ اﺣﺴﺎس ﺧﺎﺻﯽ دارﯾﺪ ‪ ،‬اﺣﺴﺎس را ﺑﺎ ﺟﺰﯾﯿﺎت‬
‫ﺑﻨﻮﯾﺴﯿﺪ ﻫﺮﭼﻪ ﺧﺎﻃﺮاﺗﯽ را ﮐﻪ در ﺳﻦ ﭘﺎﯾﯿﻦﺗﺮ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده ﺑﺎﺷﺪ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﺪ‬
‫‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺳﺨﺖﺗﺮﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮهﻫﺎي ﻣﺎ ﺑﻪ رﻓﺘﺎر آدمﻫﺎي ﻣﻬﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ در‬

‫ﮐﻮدﮐﯽ ﺗﺎ ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدد ‪ ،‬اﮔﺮ ﺧﺎﻃﺮهﻫﺎ را ﭘﯿﺪا ﮐﺮدﯾﺪ رﻓﺘﺎرﻫﺎي‬
‫آن آدمﻫﺎ را ﺑﺎ ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﻨﻮﯾﺴﯿﺪ و ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ آﯾﺎ اﻣﺮوز ﺷﻤﺎ آن رﻓﺘﺎرﻫﺎ را ﺑﺎ‬
‫دﯾﮕﺮان اﻧﺠﺎم ﻣﯽدﻫﯿﺪ ‪ ،‬ﻣﻬﻢﺗﺮ از آن ﺑﺎ ﺧﻮدﺗﺎن ﭼﻄﻮر ؟ اﮔﺮ ﺟﻮاﺑﺘﺎن‬
‫ﻣﺜﺒﺖ اﺳﺖ ﺷﻤﺎ آﻟﻮدهي ﺧﺸﻢ و ﻧﻔﺮت دﯾﮕﺮان ﺷﺪهاﯾﺪ و رﻓﺘﺎرﻫﺎي‬
‫اﻣﺮوزﺗﺎن ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺷﺨﺼﯿﺖ اﺻﯿﻞ ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺴﺖ‪.‬‬

‫اﮔﺮ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدﯾﺪ ﺧﺎﻃﺮات ﺗﺎن را ﻣﺮور ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﻨﻮﯾﺴﯿﺪ آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ‬
‫ﺧﻮب رﻓﺘﺎر ﻧﮑﺮدهاﻧﺪ را در ﻫﻤﺎن ﺧﺎﻃﺮه از ﺧﻮدﺗﺎن ﺟﺪا ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ آن‬
‫آدمﻫﺎ از ﺧﻮد اﻃﺮاﻓﯿﺎﻧﺘﺎن اﻧﺘﻘﺎم ﻧﮕﯿﺮﯾﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ اﻧﺘﻘﺎم ﻓﻘﻂ ﺷﻤﺎ را از درون‬
‫ﺗﻨﻬﺎﺗﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد اﯾﻦ اﻧﺘﻘﺎم ﺷﻤﺎ را از ﺧﻮد واﻗﻌﯽ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﯿﺪ دور ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫‪ ،‬ﺷﻤﺎ را ﺑﺎ ﺧﻮدﺗﺎن ﻏﺮﯾﺒﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬آدمﻫﺎي زﯾﺎدي را دل ﺷﮑﺴﺘﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫و ﻧﺎآراﻣﺘﺎن ﻣﯽﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫اﮔﺮ ﻓﻬﻤﯿﺪﯾﺪ ﮐﻪ آﻟﻮده ﺷﺪهاﯾﺪ ﻓﻘﻂ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ ﮐﻪ آﮔﺎه ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ‬

‫رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﺸﺎن ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺴﺖ و ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ دﯾﮕﺮاﻧﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺒﻞﺗﺮ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ‬
‫‪67‬‬
‫آﺳﯿﺐ زدهاﻧﺪ و ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدي ﮐﻪ دوﺳﺖ دارﯾﺪ ﺑﺎﺷﯿﺪ‬
‫رﻓﺘﺎر ﮐﻨﯿﺪ آﻧﮕﺎه آرام آرام آﻟﻮدﮔﯽ از ﺑﺪﻧﺘﺎن ﺧﺎرج ﻣﯽﺷﻮد و ذﻫﻨﺘﺎن‬
‫واﻗﻌﯿﺖﻫﺎ را آن ﻃﻮر ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﻋﻤﺮ ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻮﺗﺎه ﺷﺎد ﺑﻮدن ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺷﺎدي ﺑﺎ اﯾﻦ ﮐﻪ ﻋﻤﯿﻖ در ﺟﺎن‬
‫ﻣﺎ ﻣﯽﻧﺸﯿﻨﺪ اﻣﺎ ﻋﻤﺮ ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻮﺗﺎﻫﯽ دارد و اﻟﺒﺘﻪ زﯾﺒﺎﯾﯽ اش ﻫﻢ در ﻫﻤﯿﻦ‬
‫رﻓﺖ و آﻣﺪ ﻫﺎي ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﺷﺎدي اﻫﻞ ﻣﺎﻧﺪن ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬اﻫﻞ ﮔﺬر ﮐﺮدن اﺳﺖ ‪ ،‬اﻫﻞ دل ﻧﺒﺴﺘﻦ و ﺑﺮاي‬
‫ﺣﺲ ﮐﺮدن ﻫﺎي ﮔﺎه و ﺑﯽ ﮔﺎه اش ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ذاﺗﺶ آﺷﻨﺎ ﺑﻮد ﺗﺎ ﻫﻤﺎن ﻣﺪت‬
‫اﻧﺪﮐﯽ ﮐﻪ ﻣﻬﻤﺎن ﻣﺎﺳﺖ ﺣﺴﺶ ﮐﻨﯽ ‪ ،‬درﺳﺖ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ذاﺗﺶ ‪ ،‬ﺣﺲ ﮐﺮدن‬
‫ﻋﻤﯿﻖ اﻣﺎ ﮐﻮﺗﺎه‪.‬‬

‫ﺷﺎدي ﮐﻮﺗﺎه اﺳﺖ اﻣﺎ اﺛﺮات درازﻣﺪﺗﯽ ﺑﺮ ﺟﺴﻢ ﻣﺎ ﻣﯽﮔﺬارد ‪ ،‬ﺷﺎديﻫﺎي‬

‫ﺑﺴﯿﺎر ﻋﻤﯿﻖ ﺷﺎﯾﺪ ﮐﻤﺘﺮ از ﭼﻬﻞ و ﻫﺸﺖ ﺳﺎﻋﺖ ﻋﻤﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ اﻣﺎ ﻫﻤﺎن‬
‫ﻣﺪت ﮐﻮﺗﺎه ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ ﺗﺎ ﭘﺎﻫﺎﯾﻤﺎن ﺟﺎن ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ و اﻣﯿﺪي ﺳﺎﻟﻢ در دروﻧﻤﺎن‬
‫رﺷﺪ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫‪68‬‬
‫ﺗﻔﺎوت اﻣﯿﺪ واﻫﯽ ﺑﺎ اﻣﯿﺪ ﺳﺎﻟﻢ در ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺖ ‪ ،‬اﻣﯿﺪﻫﺎي ﺳﺎﻟﻢ از‬
‫ﺷﺎديﻫﺎي اﺻﯿﻞ و ﻋﻤﯿﻖ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآﯾﻨﺪ اﻣﺎ اﻣﯿﺪﻫﺎي واﻫﯽ از ﺗﻮﻫﻢ و‬
‫روﯾﺎ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآﯾﻨﺪ ‪.‬‬

‫اﻣﯿﺪﻫﺎي ﺳﺎﻟﻢ ذﻫﻦ و ﻫﺪفﻫﺎي ﻣﺎ را ﺟﻬﺖ ﻣﯽدﻫﻨﺪ و ﻣﺴﯿﺮﻫﺎي ﺳﺨﺖ‬

‫را روﺷﻦ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺪون ﻣﺜﺒﺖاﻧﺪﯾﺸﯽ ﻓﺮﯾﺒﻨﺪه و ﻏﯿﺮواﻗﻌﯽ ‪ ،‬اﻣﺎ اﻣﯿﺪﻫﺎي‬
‫واﻫﯽ در ﻫﺮ ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻣﺎ آﺳﯿﺐ ﻣﯽزﻧﺪ و رﻣﻖ را از ﭘﺎﻫﺎﯾﻤﺎن‬
‫ﻣﯽﮔﯿﺮد ‪ .‬اﻣﯿﺪﻫﺎي ﺳﺎﻟﻢ ﻣﺎ را اﻧﻌﻄﺎفﭘﺬﯾﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﺗﺤﻤﻞ ﻣﺎ را ﺑﺎﻻ‬
‫ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ و ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ در ﻫﺮ ﺷﺮاﯾﻄﯽ راه ﺣﻠﯽ ﺑﺮاي رﺷﺪ ﭘﯿﺪا‬
‫ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﻣﺎ اﻣﯿﺪﻫﺎي واﻫﯽ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺟﻬﺎن را ﺑﺮاي ﻣﺎ ﺗﯿﺮه و ﺗﺎر ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و‬
‫ﺗﺤﻤﻞ ﻣﺎ را ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻢ و اﺣﺘﻤﺎﻻ راﻫﯽ ﺟﺰ ﻓﺮار و ﯾﺎ در آرزو ﻓﺮو رﻓﺘﻦ و‬
‫ﺣﺴﺮت ﺧﻮردن ﺑﺮاي ﻣﺎ ﻧﻤﯽﮔﺬارﻧﺪ ‪.‬‬

‫ﺷﺎدي ﺟﺮﯾﺎﻧﯽ ﻋﻤﯿﻖ و رﻫﺎﯾﯽ ﺑﺨﺶ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﻗﻔﺴﻪي ﺳﯿﻨﻪ ﺷﺮوع‬

‫ﻣﯽﺷﻮد و ﺗﻤﺎم ﺑﺪن را در ﺑﺮ ﻣﯽﮔﯿﺮد ‪ ،‬در دﺳﺖﻫﺎ ﺷﻮق آﻏﻮش و ﻟﻤﺲ‬
‫ﮐﺮدن ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬در ﮔﻠﻮ آواز و ﺧﻨﺪه و ﻓﺮﯾﺎد ﻟﺬت ﺑﺨﺶ ﺣﺲ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و در ﭘﺎﻫﺎﯾﻤﺎن ﻗﺪرﺗﯽ ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﮔﻮﯾﯽ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ در‬
‫دﺷﺘﯽ ﺳﺮﺳﺒﺰ و وﺳﯿﻊ ﺑﺪوﯾﻢ و ﭘﺎﯾﮑﻮﺑﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫‪69‬‬
‫ﺷﺎديﻫﺎي اﺻﯿﻞ را ﻫﻤﻪ ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻣﻮﺟﯽ از ﻋﺸﻖ دارد ﻣﯽآﯾﺪ و ﻗﻠﺐ‬
‫ﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺗﺴﺨﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﯽرود‬

‫در اﻧﺪوه ﺟﻬﺎن ﺳﻨﮕﯿﻦ ﻣﯽﺷﻮد‬

‫ﯾﮏ ‪ :‬وﻗﺘﯽ اﻧﺪوﻫﮕﯿﻦ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ اﯾﻦ ﻏﻢ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ‬
‫ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﭘﺎﯾﺎن ﺷﺐ ﺑﻪ ﺻﺒﺢ وﺻﻞ ﻧﻤﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﺴﯽ‬
‫ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺎ اﯾﻦ ﻏﻢ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ اﻣﺎ ﯾﮑﯽ از واﻗﻌﯿﺖﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ اﯾﻦ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﯽﻣﺎﻧﺪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ اﺑﺪي ﻧﯿﺴﺖ ﻧﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪﻫﺎي از ﺗﻪ‬
‫دل و ﻧﻪ ﻏﻢﻫﺎي ﻧﻔﺲﮔﯿﺮ ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد ﻫﺮ اﺣﺴﺎس ﭘﺎﯾﺎﻧﯽ دارد ‪ ،‬اﺟﺎزه ﻧﺪﻫﯿﻢ اﯾﻦ ذﻫﻨﻤﺎن ﻣﺎ را ﮔﯿﺮ‬
‫ﺑﯿﻨﺪازد ‪ ،‬ﺑﮕﺬارﯾﻢ در ﺟﺮﯾﺎن اﯾﻦ آﻣﺪنﻫﺎ و رﻓﺘﻦﻫﺎ در ﻣﯿﺎن اﯾﻦ ﺷﺎديﻫﺎ‬
‫و ﻏﻢﻫﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ اﻣﺘﺪاد و ﺗﮑﺮار اﯾﻦ اﺣﺴﺎس ﻫﺎﺳﺖ‬
‫ﻫﻤﺮاﻫﺸﺎن ﺑﺎﺷﯿﻢ و در ﻫﯿﭻ ﮐﺪاﻣﺸﺎن ﮔﯿﺮ ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪ ،‬در ﻟﺤﻈﻪﻫﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ‬
‫اﻣﺎ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ ﻟﺤﻈﻪاي دل ﻧﺒﻨﺪﯾﻢ ‪ ،‬ﮔﺬر ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﺎ ﺗﻤﺎم وﺟﻮد ﺛﺎﻧﯿﻪي ﺑﻌﺪ را‬
‫در آﻏﻮش ﺑﮑﺸﯿﻢ اﮔﺮ در ﻏﻢ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺳﺨﺖ اﺳﺖ اﻣﺎ ﺗﻤﺎم‬
‫ﻣﯽﺷﻮد و دوﺑﺎره ﻣﯽﺧﻨﺪﯾﺪ ‪ ،‬در اﻧﺪوه ﺟﻬﺎن ﺳﻨﮕﯿﻦ ﻣﯽﺷﻮد و زﻣﺎن ﮐﻨﺪ‬
‫ﻣﯽﮔﺬرد اﻣﺎ در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﮔﺬر ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬در ﺳﺎﻟﮕﺮدﻫﺎ و ﻣﺎهﻫﺎي ﻣﺸﺨﺼﯽ‬
‫ﮐﻪ در آن اﺗﻔﺎقﻫﺎي ﺗﻠﺨﯽ رخ داده ﻣﺎ اﻧﺪوه و اﺿﻄﺮاب را دوﺑﺎره ﺗﺠﺮﺑﻪ‬
‫‪70‬‬
‫ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ‪ ،‬ﭼﻮن ﺑﺪن ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻧﺎﻫﺸﯿﺎر ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪن ﺗﺪاﻋﯽ‬
‫زﻣﺎﻧﯽ ﺧﺎص را ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬‬

‫ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪن ﺑﻪ ﺳﺎﻟﺮوزي ﺗﻠﺦ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ در ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪن ﺑﻪ‬

‫ﺳﺎﻟﮕﺮدﻫﺎي ﺗﻠﺦ از ﺣﻀﻮر اﻧﺪوه ﻧﺎاﻣﯿﺪ ﻧﺸﻮﯾﺪ ‪ ،‬ﻏﻢ و اﺿﻄﺮاب ﻣﯽآﯾﺪ و‬
‫ﺑﻌﺪ از ﭼﻨﺪ روز ﻣﯽرود و ﻫﺮ ﺳﺎل اﯾﻦ اﻧﺪوه ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺤﻤﻞﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬‬

‫دو ‪ :‬اﻧﺪوه ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻠﻮ ﻣﯽرﺳﺪ ﺑﻐﺾ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﺮ ﮐﻪ ﻣﯽرﺳﺪ از ﭼﺸﻢﻫﺎ‬

‫ﺳﺮازﯾﺮ ﻣﯽﺷﻮد و وﻗﺘﯽ ﻓﺮاﺗﺮا ز ﺑﺪن ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺎ را از زﻣﺎن ﺟﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪،‬‬
‫ﺣﺠﻢ اﻧﺪوه ﮐﻪ زﯾﺎد ﺑﺎﺷﺪ ﺳﺮرﯾﺰ ﻣﯽﺷﻮد ﺑﻪ ﺑﻌﺪ دﯾﮕﺮي از زﻣﺎن و ﻣﺎ را‬
‫ﻫﻢ ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻣﯽﺑﺮد ‪ ،‬ﻣﯽﺑﺮد ﺑﻪ ﺑﻌﺪ دﯾﮕﺮي ‪ ،‬ﮔﻮﯾﯽ ﻣﺎ را آﻣﺎده ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ ﺣﺠﻢ اﻧﺪوه ﮐﻨﺎر ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ ﺑﻌﺪ دﯾﮕﺮي از زﻣﺎن ‪ ،‬ﻣﺨﻠﻮﻃﯽ از‬
‫ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﻣﺮور ﺧﺎﻃﺮهﻫﺎ و ﺗﻮﻫﻢ اﮐﻨﻮﻧﯽ ﮐﻪ اﻧﺪوه و اﺗﻔﺎق ﺗﻠﺨﯽ در آن‬
‫رخ ﻧﺪاده اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﻌﺪي از زﻣﺎن ﮐﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ي ذﻫﻦ اﺳﺖ ﺗﺎ واﻗﻌﯿﺖ را‬
‫اﻧﮑﺎر ﮐﻨﺪ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻌﺪ ﻣﺎ را از زﻣﺎن اﮐﻨﻮن ﺟﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﮔﻮﯾﯽ ﮐﻪ وﺟﻮد‬
‫ﻧﺪارﯾﻢ ‪ ،‬ﻫﺴﺘﯿﻢ اﻣﺎ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ و ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻌﺪ آرام آرام ﻣﺎ را آﻣﺎده ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺮﮔﺮدﯾﻢ و دوﺑﺎره در اﮐﻨﻮن ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﺑﺎ اﯾﻦ ﺗﻔﺎوت ﮐﻪ وﻗﺘﯽ‬
‫ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدﯾﻢ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺗﺤﻤﻞ اﻧﺪوه را ﺧﻮاﻫﯿﻢ داﺷﺖ ‪.‬‬

‫ﺣﺴﺎدت ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻧﻮﻋﯽ از ﺧﺸﻢ ﺑﺎﺷﺪ‬

‫‪71‬‬
‫او در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﯽﺧﻨﺪد و ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ دارد ﮐﻪ ﻣﺎ آرزوﯾﺶ را دارﯾﻢ‬
‫‪ ،‬ﻧﺎﮔﻬﺎن اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻣﺎ در ﻫﻢ ﻣﯽﭘﯿﭽﺪ ‪ ،‬ﭼﯿﺰي در دروﻧﻤﺎن ﻣﯽﺟﻮﺷﺪ‬
‫و ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ آن را ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬دﯾﺪن زﻧﺪﮔﯽ او ﻧﺎراﺣﺘﺸﺎن ﻣﯽﮐﻨﺪ و‬
‫اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻫﯿﺠﺎن ﺗﻠﺦ دروﻧﯽ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﺧﺎص ﺳﻮق‬
‫ﻣﯽدﻫﺪ ‪ .‬اﯾﻦ رﻓﺘﺎرﻫﺎ در دراز ﻣﺪت اﺛﺮ ﺧﻮدش را ﻣﯽﮔﺬارد ‪.‬‬

‫راﺑﻄﻪي ﺑﯿﻦ ﻓﺮدي ﻣﺎن ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻣﺎ ﺑﻪ دﻻﯾﻞ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﺗﻮﺟﯿﻪ اي ﺑﺮاي‬
‫رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﺿﺪ و ﻧﻘﯿﺾ ﻣﺎن در ﻣﻘﺎﺑﻞ او ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ اﻣﺎ از درون ﻣﯽداﻧﯿﻢ‬
‫ﮐﻪ او دﯾﮕﺮ دوﺳﺖ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬او ﯾﮏ ﺗﻬﺪﯾﺪ اﺳﺖ اﯾﻦ ﺣﺲ ﺣﺴﺎدت‬
‫اﺳﺖ ‪ .‬دو ﻧﮕﺎه در ﻣﻮرد ﺣﺴﺎدت وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﺮور ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﯾﮏ ‪ :‬ﭘﺮوﻓﺴﻮر روﻟﻒ ﻫﻮﺑﻞ ﻣﻌﺘﻘﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ و آزادي را‬
‫ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺎوي در دﻧﯿﺎ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﮐﻨﻨﺪ دﯾﮕﺮ ﺣﺴﺎدﺗﯽ وﺟﻮد ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ‬
‫زﯾﺮا ﻫﺮ ﺟﺎ ﮐﻪ ﺗﻔﺎوﺗﯽ ﺑﺎﺷﺪ رﯾﺸﻪي ﺣﺴﺎدت ﮐﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬او‬
‫ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ از آﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺑﺸﺮ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺳﻌﯽ دارد ﺧﻮدش را ﺑﻬﺘﺮ از دﯾﮕﺮان‬
‫ﻧﺸﺎن دﻫﺪ و ﺗﻤﺎم ﺳﻌﯽ و ﮐﻮﺷﺶ او در ﭘﯽ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮدن اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ او‬
‫ﻏﯿﺮ از دﯾﮕﺮﯾﺴﺖ و ﺧﻮد را در ﻫﻤﯿﻦ ﺗﻔﺎوت ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﺪ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ وﺟﻪ ﻣﺎﯾﻞ‬
‫ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ دﯾﮕﺮي ﺑﯿﺸﺘﺮ از او داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬زﯾﺮا اﯾﻦ ﺑﺎﻋﺚ ارزﯾﺎﺑﯽ‬

‫‪72‬‬
‫ﺑﯽﮐﻔﺎﯾﺘﯽ در ﻣﻮرد ﺧﻮد و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺷﺮﻣﻨﺪﮔﯽ او ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ‬
‫ﺣﺴﺎدت ﯾﮏ ﻫﻤﺮاه داﯾﻤﯽ ﺑﺮاي ﺑﺸﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ ‪.‬‬

‫دو ‪ :‬در ﻧﮕﺎه دوم اﻟﯿﺰاﺑﺖ ﺑﻮﯾﻦ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﺣﺴﺎدت ﭼﯿﺰي ﻧﯿﺴﺖ ﻏﯿﺮ از‬
‫اﺣﺴﺎس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ در ﻣﻘﺎﺑﻞ دﺷﻤﻦ ﮐﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺮ ﻟﺐ دارد ‪ .‬ﻣﺎ زﻣﺎﻧﯽ‬
‫ﺣﺴﺎدﺗﻤﺎن اوج ﻣﯽﮔﯿﺮد ﮐﻪ آن ﻓﺮد در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺎ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد ‪ ،‬در ﻣﻘﺎﺑﻞ‬
‫ﺑﻮدن ﺑﻪ ﻣﺎ اﯾﻦ ﺗﺼﻮر ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ آن ﻓﺮد دﺷﻤﻦ اﺳﺖ و اﯾﻦ دﺷﻤﻦ‬
‫ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ دارد ﮐﻪ ﻣﺎ ﻧﺪارﯾﻢ و اﯾﻦ ﻣﺎ را ﻧﺎراﺣﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﯾﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ‬
‫ﺷﻤﺎ ﻓﻘﻂ در ﻣﻮرد ﻣﻮﺿﻮﻋﺎﺗﯽ ﺣﺴﺎدت ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاﯾﺘﺎن ارزش‬
‫ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽﺷﻮد اﻣﺎ آن را ﻧﺪارﯾﻢ و دﯾﮕﺮان دارﻧﺪ ‪.‬‬

‫ﻣﺜﻼ اﮔﺮ ﻣﺎﺷﯿﻦ داﺷﺘﻦ ارزش ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦ دارﻫﺎ ﺣﺴﺎدت ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ‪،‬‬
‫ذﻫﻦ ﻣﺎ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﯾﮏ دﺷﻤﻦ ذﻫﻨﯽ ﻣﯽﮔﺮدد ‪ ،‬ﺣﺎﻻ دﺷﻤﻦ در‬
‫ﻣﻘﺎﺑﻞ اوﺳﺖ و ﻣﯽﺧﻨﺪد ‪ .‬در دام اﯾﻦ ﺗﺼﻮﯾﺮﺳﺎزيﻫﺎي ذﻫﻨﯽ و دﺷﻤﻦ‬
‫ﺗﺮاﺷﯽﻫﺎي ﻣﻘﻄﻌﯽ ‪ ،‬ﮔﺮﻓﺘﺎر ﻧﺸﻮﯾﻢ اﮔﺮ ﻣﺎ از درون ‪ ،‬از ﺧﻮدﻣﺎن و ﭼﯿﺰي‬
‫ﮐﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﮐﺎﺳﺘﯽﻫﺎ راﺿﯽ ﺑﺎﺷﯿﻢ ذﻫﻨﻤﺎن اﯾﻨﻘﺪر ﺳﺮﯾﻊ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل‬
‫دﺷﻤﻦ ﻧﻤﯽﮔﺮدد ‪.‬‬

‫‪73‬‬
‫ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ اﯾﻦ دﺷﻤﻦ ﺳﺎزي را ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﯿﻢ ﻻزم اﺳﺖ در ﺗﺼﻮﯾﺮ‬
‫ذﻫﻨﯽﻣﺎن ﺗﻐﯿﯿﺮي ﺑﻪ وﺟﻮد ﺑﯿﺎورﯾﻢ ‪ .‬آدم ﻣﻘﺎﺑﻞ را ﺑﺮدارﯾﻢ و در ﮐﻨﺎرﻣﺎن‬
‫ﻗﺮار دﻫﯿﻢ درﺳﺖ ﺷﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﺎﻧﻪ ﺷﻮﯾﻢ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﮐﺴﯽ در ﮐﻨﺎر ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ ذﻫﻦ او را دوﺳﺖ ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﺪ ﺣﻮاﺳﻤﺎن ﺑﻪ‬

‫دﺷﻤﻦ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﺎﺷﺪ اﺣﺘﻤﺎﻻ آﻧﻬﺎ زﻣﺎﻧﯽ دوﺳﺘﺎﻧﻤﺎن ﺑﻮدﻧﺪ ‪ ،‬دﻗﺖ ﮐﻨﯿﺪ ﻫﺮ‬
‫از ﮔﺎﻫﯽ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ دﺷﻤﻦ ذﻫﻨﯽ ﻣﺎن را ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﯿﻢ و آﻧﻬﺎ را در ﮐﻨﺎر ﺧﻮد‬
‫ﻗﺮار دﻫﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﺗﺮسﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺳﻦ ﺧﻮدﻣﺎن ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ‬

‫ﮔﺎﻫﯽ ﺗﺮسﻫﺎﯾﯽ دارﯾﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﺴﻦ ﺧﻮدﻣﺎن ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ اﻧﮕﺎر ﮐﺴﯽ در درون‬

‫ﻣﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﺴﻦ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ ‪.‬‬

‫اﻧﮕﺎر ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺎ ﮐﻮﭼﮏﺗﺮ از ﺧﻮد ﻣﺎﺳﺖ و دﻧﯿﺎ را از دﯾﺪ ﯾﮏ ﮐﻮدك‬

‫ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ و اﺣﺘﻤﺎﻻ آن ﮐﻮدك ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺴﯿﺎر ﺗﺮﺳﯿﺪه ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ‬
‫اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺗﺮس را ﺑﻪ ﻣﺎ اﻟﻘﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ‪ .‬ﮔﺎﻫﯽ ﺗﻤﺎم ﺗﺮسﻫﺎي ﺑﺰرگ ﻣﺎ ﺑﻪ‬
‫ﺧﺎﻃﺮاﺗﯽ ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدد ﮐﻪ در اﺑﺘﺪا ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮدهاﯾﻢ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ‬
‫ﯾﺎ ﺗﺮﺳﯿﺪه ﺑﻮدﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ رﻓﺘﺎر ﺗﻨﺒﯿﻪ ﺷﻮﯾﻢ و ﺑﺨﺶ دردﻧﺎك ﻣﺎﺟﺮا‬
‫آﻧﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻣﯽﺗﺮﺳﯿﻢ ﺑﺮاي ﻫﺮ ﮐﺎري ﺗﻨﺒﯿﻪ ﺷﻮﯾﻢ‬

‫‪74‬‬
‫‪ ،‬ﻣﯽﺗﺮﺳﯿﻢ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﯽﺗﺮﺳﯿﻢ اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﯽﺗﺮﺳﯿﻢ ﺗﺼﻤﯿﻢ‬
‫ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﯽﺗﺮﺳﯿﻢ راﺑﻄﻪاي را ﺷﺮوع و ﯾﺎ ﺗﻤﺎم ﮐﻨﯿﻢ ‪ .‬ﯾﻘﯿﻨﺎ وﻗﺘﯽ دﻧﯿﺎي‬
‫دروﻧﯽﻣﺎن را ﮐﺴﯽ ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ از ﺧﻮدﻣﺎن اداره ﮐﻨﺪ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺗﺮﺳﯿﺪ‪.‬‬

‫ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ آدمﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ در ﮐﻮدﮐﯽ ﻣﺎ را ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎ را‬

‫ﺗﺮك ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ را ﺗﻨﺒﯿﻪ ﮐﻨﻨﺪ ﯾﺎ ﻣﺎ را دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬آدمﻫﺎ‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ و اﺧﺘﯿﺎر داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ دﻧﯿﺎ را آﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺧﻮد دﯾﺪه اﻧﺪ ﺑﻪ آدم‬
‫دروﻧﯽ ﻣﺎن ﺗﺤﻤﯿﻞ ﮐﻨﻨﺪ اﻣﺎ اﻣﺮوز دﯾﮕﺮ ﺑﺰرگ ﺷﺪهاﯾﻢ ﺣﺎﻻ آدم دروﻧﯽ‬
‫ﻣﺎ در اﺧﺘﯿﺎر ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﻣﺎ ﺳﺮﭘﺮﺳﺖ او ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺣﺎﻻ ﻣﺎ ﻗﺮار اﺳﺖ دﻧﯿﺎ را‬
‫ﺑﺮاي او ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺑﮑﺸﯿﻢ ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﻣﺎ ﻗﺮار اﺳﺖ او را ﺑﺘﺮﺳﺎﻧﯿﻢ ﯾﺎ ﺣﻤﺎﯾﺘﺶ‬
‫ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺰرگ ﺷﻮد ﮐﻪ رﺷﺪ ﮐﻨﺪ و ﻫﻢ ﺳﻦ ﻣﺎ ﺷﻮد ﺣﺎﻻ‬
‫او ﻣﺎ را دارد ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﻣﺎ ﻗﺮار اﺳﺖ او را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﻪ او‬
‫اﻫﻤﯿﺖ ﺑﺪﻫﯿﻢ او آرام آرام ﺑﺰرگ ﻣﯽﺷﻮد و ﻣﯿﺪاﻧﺪ ﻫﺮ ﺗﺠﺮﺑﻪ اي داﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺎ ﺣﺎﻣﯽ اش ﻫﺴﺘﯿﻢ و دوﺳﺘﺶ ﺧﻮاﻫﯿﻢ داﺷﺖ ‪.‬‬

‫اﮔﺮ او را ﺗﻨﻬﺎ ﻧﮕﺬارﯾﻢ او ﻫﻢ ﺳﻦ اﮐﻨﻮن ﻣﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و آن روز ﻣﺎ ﺑﺎ او‬

‫ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ دوﺳﺖ ﻣﺎ اﺳﺖ ﺑﺪون ﺗﺮس زﻧﺪﮔﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎ آدﻣﯽ‬
‫ﻫﻢ ﺳﻦ ﺧﻮدﻣﺎن در درون ﺧﻮدﻣﺎن ‪.‬‬

‫‪75‬‬
‫در ﺗﺮﺳﯿﺪن ﻫﯿﭻ ﻣﺸﮑﻠﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد ‪ ،‬ﺗﺮس ﯾﮏ اﺣﺴﺎس ﻃﺒﯿﻌﯽ اﺳﺖ‬
‫اﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺎ در ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮاﻗﻊ ﺑﺮاي ﺗﺠﺮﺑﻪي دﻧﯿﺎ ﻧﺎﮔﺰﯾﺮ ﻣﯽﺗﺮﺳﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﺗﺮﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي اﺣﺘﯿﺎط اﺳﺖ ‪ ،‬ﻧﻪ ﮐﻼ ﻣﻨﻔﻌﻞ ﺷﺪن و ﻫﯿﭻ ﮐﺎري ﻧﮑﺮدن‬
‫‪ ،‬ﺑﺘﺮﺳﯿﻢ و ﺑﺎ ﺗﺮﺳﯽ ﭘﺨﺘﻪ ﺟﻠﻮ ﺑﺮوﯾﻢ ‪.‬‬

‫ﺗﺮس ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺷﻮق را ﺑﮕﯿﺮد‬

‫ﻣﺎ ﻫﻤﻪ آدمﻫﺎﯾﯽ را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﯿﻢ ﮐﻪ از ﺗﺮس اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺒﺎدا ﭼﯿﺰﻫﺎي‬

‫زﯾﺎدي از دﺳﺖ ﺑﺪﻫﻨﺪ ﺑﺎ ﺷﻮر و ﺷﻮق وارد زﻧﺪﮔﯽ ﻧﻤﯽﺷﻮﻧﺪ در‬
‫ﻧﺘﯿﺠﻪ آدم ﻫﺎﯾﯽ ﮐﺮﺧﺖ و ﺑﯽ ﻋﻤﻠﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ‪.‬‬

‫اروﯾﻦ ﯾﺎﻟﻮم‬

‫ﺗﺮس از دﺳﺖ دادن ﻓﻘﻂ ﺑﻪ آدمﻫﺎ ﻣﺤﺪود ﻧﻤﯽ ﺷﻮد ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﻮاﻗﻊ‬
‫ﻣﺎ ﻟﺬتﻫﺎ را ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ اﺗﻔﺎق ﺑﯿﻔﺘﺪ ﺑﺮاي ﺧﻮدﻣﺎن ﺣﺮام ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﭼﻮن‬
‫ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﻢ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ در آﯾﻨﺪه آن ﻟﺬت را از دﺳﺖ ﺑﺪﻫﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﺗﺮس ﺑﻪ‬
‫ﮔﺬﺷﺘﻪي ﻣﺎ ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدد اﯾﻨﮑﻪ زﻣﺎنﻫﺎي ﺑﺴﯿﺎر ﻟﺬت ﺑﺮدهاﯾﻢ و ورود‬
‫اﺗﻔﺎقﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪ را ﺑﺎ ﻫﯿﺠﺎن در آﻏﻮش ﮐﺸﯿﺪهاﯾﻢ اﻣﺎ ﺑﻌﺪ ﺗﺮ ﻫﺎ ﺑﺎ از دﺳﺖ‬
‫‪76‬‬
‫دادن آن ﻟﺬت و اﺗﻔﺎقﻫﺎ اﺣﺴﺎس ﻧﺎاﻣﯿﺪي ﮐﺮدهاﯾﻢ ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺷﺪهاﯾﻢ‬
‫و ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﺗﻮ ذوﻗﻤﺎن ﻧﺨﻮرد ﭼﻪ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪي آدمﻫﺎ و ﭼﻪ ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮدﻣﺎن ﻫﯿﺠﺎن و ﻟﺬت را از ﺑﯿﻦ ﻣﯽﺑﺮﯾﻢ ‪ ،‬دﻗﯿﻘﺎ ﻣﺜﻞ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ‬
‫ﻗﺮار اﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﻔﺮي ﺑﺮوﯾﻢ اﻣﺎ از ﺗﺮس اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل ‪ ،‬ﺣﺎل ﺧﻮش ﺳﻔﺮ‬
‫ﺗﻤﺎم ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و ﭘﺎﯾﺎن ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ ﻣﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﻧﺒﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺎ ﮐﺴﯽ دوﺳﺘﯽ‬
‫ﻧﮑﻨﯿﻢ و ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ دﺳﺖ ﻧﺰﻧﯿﻢ ﺗﺎ از رﻧﺞ ﻗﺮار از ﺳﻔﺮ ﺗﻤﺎم ﺷﻮد ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي‬
‫ﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬

‫واﻗﻌﯿﺖ اﻧﮑﺎر ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ اﯾﻦ اﺳﺖ ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ ﻗﺮار اﺳﺖ ﺗﻤﺎم ﺷﻮد ‪ ،‬ﻗﺮار اﺳﺖ‬
‫ﯾﮏ ﺳﺮي از آدﻣﻬﺎ را از دﺳﺖ ﺑﺪﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﻗﺮار اﺳﺖ ﻫﻢ ﮔﺮﯾﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‬
‫ﻫﻢ ﺧﻨﺪه ‪ ،‬ﻗﺮار اﺳﺖ آدمﻫﺎﯾﯽ ﺿﺮﺑﻪ ﺑﺰﻧﻨﺪ و آدمﻫﺎﯾﯽ ﻣﺮﻫﻢ ﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬ﻗﺮار‬
‫اﺳﺖ ﺗﻮﻟﺪﻫﺎ و ﻣﺮگﻫﺎ در ﮐﻨﺎر ﻫﻢ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬ﻗﺮار اﺳﺖ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﮐﻨﯿﻢ و‬
‫ﻟﺬت ﺑﺒﺮﯾﻢ و ﺑﻌﻀﯽ وﻗﺖﻫﺎ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﺮاي ﭘﺎﯾﺪاري ﻟﺬت و اﻋﺘﻤﺎد‬
‫درﺳﺖ از آب درﻧﯿﺎﯾﺪ ‪.‬‬

‫ﺧﻼﺻﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ دﻗﯿﻘﺎ ﻃﺒﻖ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰيﻫﺎي ﻣﺎ ﺟﻠﻮ ﻧﺮود !‬

‫ﺳﻮال ﻣﻬﻢ اﯾﻦ اﺳﺖ ﺣﺎﻻ ﺷﻤﺎ ﻗﺮار اﺳﺖ ﺑﺎ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻت ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ‬
‫اﺳﺖ ﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪﺗﺎن ﻧﺒﺎﺷﺪ ﭼﯿﮑﺎر ﮐﻨﯿﺪ ؟ ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﺎ ‪ ،‬ﻫﯿﺠﺎن ﻫﺎﯾﻤﺎن را ‪،‬‬
‫ﻟﺬت ﺻﻤﯿﻤﯿﺖﻫﺎ ‪ ،‬ﮐﻮدﮐﺎن ﺷﺎدﺑﻮدنﻫﺎ را و ﻏﯿﺮه را ﻣﺤﺪود ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‬
‫‪77‬‬
‫ﭼﻮن ﻣﯽﺗﺮﺳﯿﻢ روزي آن ﻫﯿﺠﺎن ﺷﺎدي را از دﺳﺖ ﺑﺪﻫﯿﻢ ‪ .‬اﯾﻦ رﻓﺘﺎر در‬
‫درازﻣﺪت ﯾﮏ ﺧﻂ ﻓﮑﺮي ﻧﺎﻫﺸﯿﺎر ﺑﺮاي ﻣﺎ درﺳﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد و ﻣﺎ‬
‫ﮐﻢﮐﻢ از ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ و ﻫﯿﭻ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﻟﺬت ﻋﻤﯿﻖ ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ ﺑﺮد ‪.‬‬

‫اﯾﻦ ﺧﻂ ﻓﮑﺮي ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ اﯾﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ آدمﻫﺎ ﺻﻤﯿﻤﯽ ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ ﭼﻮن‬

‫ﺷﺎﯾﺪ از دﺳﺘﺸﺎن ﺑﺪﻫﯿﻢ ‪ ،‬در ﺳﻔﺮﻫﺎ ﻟﺬت ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ ﺑﺮد ﭼﻮن ﻗﺮار اﺳﺖ‬
‫ﺳﻔﺮ ﻣﻮﻗﺖ ﺑﺎﺷﺪ ﭘﺲ ﮐﻼ ﻟﺬت ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ ﺑﺮد ﭼﻮن ﻟﺬت ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﻧﯿﺴﺖ‬
‫و ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﺮﺧﺘﯽ و ﺑﯽ اﺣﺴﺎﺳﯽ را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﯿﻢ ﭼﻮن رﻧﺞ از دﺳﺖ‬
‫دادنﻫﺎ ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺎدﺗﺮ از ﺣﺲ ﻟﺬتﻫﺎ و ﻫﯿﺠﺎنﻫﺎي ﻣﻮﻗﺘﯽ ﺳﺖ‬

‫ﺷﺎدي ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺮﺳﻨﺎك ﺑﺎﺷﺪ‬

‫در ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﯿﺪ و ﻧﺎﮔﻬﺎن در اوج ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ و ﻟﺬت ﺑﺮدن در ﺧﻮدﺗﺎن‬

‫ﻓﺮو ﻣﯽروﯾﺪ ‪ ،‬ﻏﻤﯽ ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﺪ از ﺟﻤﻊ ﺟﺪا ﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬ﺑﺎ‬
‫دوﺳﺘﺘﺎن ﺑﯿﺮون ﻫﺴﺘﯿﺪ و او دارد از ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎ و اﺗﻔﺎقﻫﺎ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﻣﯽﺧﻨﺪد‬
‫و ﺧﻮﺷﺤﺎل اﺳﺖ ﻧﺎﮔﻬﺎن اﺣﺴﺎس ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ و دوﺳﺖ دارﯾﺪ‬
‫ﺳﺮﯾﻊﺗﺮ از او ﺟﺪا ﺷﻮد و ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺮوﯾﺪ ﺧﺒﺮ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽرﺳﺪ و ﺑﻌﺪ‬
‫از ﭼﻨﺪ دﻗﯿﻘﻪ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ‪ ،‬ﻧﺎﮔﻬﺎن اﺣﺴﺎس ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ؟ ﺑﺎ دوﺳﺘﺘﺎن‬
‫راﺑﻄﻪي ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺧﻮﺷﺤﺎلﮐﻨﻨﺪهاي دارﯾﺪ و ﻧﺎﮔﻬﺎن روزي ﻧﮕﺮان‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ و دوﺳﺖ دارﯾﺪ ﺑﺎ ﺑﻬﺎﻧﻪاي راﺑﻄﻪ را ﺗﻤﺎم ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮاﻗﻊ ﻓﺮار‬
‫‪78‬‬
‫از ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ زﯾﺎد و ﻓﺮار از ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ دروﻧﯽ واﻗﻌﯽ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺗﺮس ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ‬
‫ﺑﺎور ﻧﮑﺮدﻧﯽ ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدد ‪ ،‬ﺗﺮس از ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ و اﺣﺴﺎس ﻟﺬت دروﻧﯽ ‪.‬‬

‫ﺷﺎدﺑﻮدن در ﺑﻌﻀﯽ آدمﻫﺎ اﺣﺴﺎس اﺿﻄﺮاب و ﮔﻨﺎه ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآورد‬

‫ﯾﻌﻨﯽ درﺳﺖ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻓﺮد ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻟﺬتﻫﺎي در راﺑﻄﻪ در زﻧﺪﮔﯽ‬
‫در ﻣﻮﻗﻌﯿﺖﻫﺎ و ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﻫﺎﯾﺶ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد اﺣﺴﺎس ﻏﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ اﯾﻦ‬
‫اﺣﺴﺎس ﻏﻢ در واﻗﻊ ﯾﮏ رﻓﺘﺎر دﻓﺎﻋﯿﺴﺖ ﺑﻪ ﺑﯿﺎن ﺳﺎدهﺗﺮ در واﻗﻊ آن‬
‫ﮐﺴﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﻟﺬت و ﺷﺎدي در ﻓﺮد ﺑﯿﺪار ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﻣﯽﭘﻮﺷﺎﻧﻨﺪ ‪،‬‬
‫ﺗﺮسﻫﺎي ﺑﻌﺪ ﻫﺮ ﺧﻨﺪه ﮔﺮﯾﻪ اﯾﺴﺖ اﮔﺮ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﺎﺷﻢ آدمﻫﺎ ﺑﻪ‬
‫ﻣﻦ ﺣﺴﺎدت ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺗﺮك ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻟﺬت ﺑﺒﺮم زن ﯾﺎ ﻣﺮد ﺧﻮﺑﯽ‬
‫ﻧﯿﺴﺘﻢ ﭼﻮن در ﻗﯿﺎس ﺑﺎ ﭘﺪر و ﻣﺎدر ‪ ،‬ﻧﺎراﺣﺘﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ و‬
‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻣﯽﮐﻨﻢ ‪.‬‬

‫آدمﻫﺎ در ﻏﻢﻫﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬آدم ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‬

‫را ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﭘﺲ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﻧﺒﺎﺷﻢ ‪.‬‬

‫ﺷﺎدي و ﻟﺬت زﯾﺎد ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻦ را ﻣﻐﺮور ﮐﻨﺪ و از اﯾﻦ دﺳﺖ ﺣﺮفﻫﺎ ‪،‬‬
‫در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺣﺲ ﮐﺮدن رﺿﺎﯾﺖ و ﻟﺬت دروﻧﯽ و ﺷﺎد ﺑﻮدن ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ‬
‫آدمﻫﺎﯾﯽ را در اﻃﺮاف ﻣﺎ ﻧﺎراﺣﺖ ﮐﻨﺪ ﭼﻮن آﻧﻬﺎ ﺷﺎد ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ‪.‬‬

‫‪79‬‬
‫ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ و اﺣﺴﺎس ﺷﺎدي ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ آن ﻗﻄﻌﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺣﺴﺎدت ﺑﻌﻀﯽ اﻓﺮاد‬
‫را ﺑﯿﺪار ﮐﻨﺪ اﻣﺎ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﯿﺪ راﺑﻄﻪاي ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ و ﻋﻤﯿﻖ ﻫﯿﭻ وﻗﺖ‬
‫ﺑﺎﺧﻮﺷﺤﺎل ﺗﺮ ﺷﺪن و ﻣﻮﻓﻖﺗﺮ ﺷﺪن ﺷﻤﺎ ﺗﻤﺎم ﻧﻤﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﺗﺮس‬
‫ﺧﻮدﺗﺎن را از ﺷﺎدﺗﺮ و راﺣﺖ ﺗﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدن ﮐﻨﺎر ﺑﺰﻧﯿﺪ ‪ .‬آدمﻫﺎ‬
‫ﺧﻮدﺷﺎن آرامآرام ﯾﺎ از دﻧﯿﺎي ﺷﻤﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ ﯾﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺰدﯾﮑﺘﺮ‬
‫ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬ﻟﺬت ﺑﺒﺮﯾﺪ از ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﻫﺴﺘﯿﺪ از ﻧﺎﮐﺎﻣﻞ ﺑﻮدﻧﺘﺎن و از‬
‫ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽﻫﺎي دروﻧﯽ ﺗﺎن ﮐﻪ در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﻧﺎﭘﺎﯾﺪاري ﻧﯿﺰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﻧﮕﺮان از دﺳﺖ دادن ﺷﺎديﻫﺎ و آدمﻫﺎ ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬ﻧﮕﺮان ﮐﻨﺘﺮل ﮐﺮدن‬

‫ﺟﺮﯾﺎنﻫﺎي ﺑﯿﺮون از ﺧﻮدﺗﺎن ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺟﺮﯾﺎنﻫﺎي ﺷﺎدي و ﻟﺬت دروﻧﯽ‬
‫ﺗﺎن ﺑﭽﺴﺒﺪ و در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺟﻮاب ﺳﻮال زﯾﺮ در ﺑﺴﯿﺎري از آدمﻫﺎ ﻣﺜﺒﺖ اﺳﺖ!‬

‫آﯾﺎ ﺷﺎدي و ﻟﺬت ﺑﺮدن از زﻧﺪﮔﯽ اﺿﻄﺮاب آور اﺳﺖ ؟‬

‫راهﻫﺎي ﻓﺮار از درد ﺑﺎ اﻧﺘﺨﺎب دردي دﯾﮕﺮ‬

‫ﺑﺎ اﻧﺘﺨﺎب درد دﯾﮕﺮي ‪ ،‬درد ﻗﺒﻠﯽ ﻣﻮﻗﺘﺎ ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﯽﺷﻮد ﻓﻘﻂ ﻣﻮﻗﺘﺎ ‪ ،‬اﻣﺎ‬
‫ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﮔﺎﻫﯽ اﯾﻦ آﺳﺎنﺗﺮﯾﻦ راﻫﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ذﻫﻦ ﻣﺎ ﻣﯽرﺳﺪ‬
‫راﺑﻄﻪاي ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﻫﻨﻮز ﺳﻮﮔﻮاري ﺗﻤﺎم ﻧﺸﺪه و دردش ﺑﺎﻗﯿﺴﺖ ﮐﻪ‬
‫راﺑﻄﻪي دﯾﮕﺮي را ﺷﺮوع ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﻫﻨﻮز درد را ﺣﺴﯽ و ﻣﺮﻫﻤﯽ ﻣﻮﻗﺖ را‬

‫‪80‬‬
‫اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﻓﺮاﻣﻮﺷﯽ زﻣﺎن زﯾﺎدي ﻃﻮل‬
‫ﻧﻤﯽﮐﺸﺪ و ﺧﻮدش در آﯾﻨﺪه ﺑﻪ درد دﯾﮕﺮي ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬راه ﺣﻞ‬
‫رﻫﺎﯾﯽ از درد ‪ ،‬ﺗﺠﺮﺑﻪ اي در درون ﺑﺪن ﻋﻤﯿﻖ و ﺑﺪون واﺳﻄﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬اﮔﺮ‬
‫ﻏﻢ اﺳﺖ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺧﺸﻢ اﺳﺖ ‪ ،‬اﮔﺮ ﮔﻨﺎه اﺳﺖ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻋﺸﻖ اﺳﺖ ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ‬
‫ﻫﺴﺖ ﺣﺴﺶ ﮐﻨﯿﻢ و از آن ﻓﺮار ﻧﮑﻨﯿﻢ روزي از ﺗﻤﺎم دردﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در‬
‫ﺑﺪﻧﻤﺎن ﮔﯿﺮ ﮐﺮدن ﺧﺴﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬از اﯾﻦ ﭘﺮوﻧﺪهﻫﺎي ﺣﻞ ﻧﺸﺪهي ﻧﺎﺗﻤﺎم‬
‫در ﻗﻠﺒﻤﺎن و آن روز اﺣﺘﻤﺎﻻ ﻓﺮار ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد و ﻧﺎﭼﺎر ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﺑﺎ زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﭼﺸﻢ در ﭼﺸﻢ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ در روي درد ﺑﺎﯾﺴﺘﯿﻢ و ﺗﺠﺮﺑﻪاش ﮐﻨﯿﻢ دﯾﮕﺮ‬
‫آدمﻫﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ راه ﻓﺮار ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬آﻏﻮشﻫﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﺴﮑﻦ ﺑﺎﺷﻨﺪ و‬
‫ﻓﺮاﻣﻮﺷﯽﻫﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ اداﻣﻪدار ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬راﺑﻄﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﭘﻮﺷﺸﯽ ﺑﺮاي درد‬
‫ﺑﻪ ﺟﺎﻣﺎﻧﺪه از راﺑﻄﻪي ﻗﺒﻠﯽ اﻧﺪ ﺷﻤﺎ را آرام ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد آنﻫﺎ ﺷﺎﯾﺪ اواﯾﻞ‬
‫راﺑﻄﻪ درد راﺑﻄﻪي ﻗﺒﻠﯽ را ﮐﻢ ﮐﻨﻨﺪ اﻣﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﻪ درد‬
‫ﺑﻌﺪي زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﻮﻧﺪ ‪.‬‬

‫آدمﻫﺎ را ﻣﺴﮑﻦﻫﺎي ﻣﻮﻗﺖ ﻧﺒﯿﻨﯿﺪ اول درد را آرام ﮐﻨﯿﺪ و ﺑﻌﺪ وارد‬
‫راﺑﻄﻪي ﺑﻌﺪي ﺷﻮﯾﺪ ‪ .‬ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺎ ﺑﺮاي ﮔﺬر از ﯾﮏ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ و ﯾﺎ ﯾﮏ‬
‫ﺟﺪاﯾﯽ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﮐﻤﮏ ﮔﺮﻓﺘﻦ از ﯾﮏ درﻣﺎﻧﮕﺮ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﻣﺮور ﮐﻨﯿﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ ﻣﺎن را ﺗﺠﺮﺑﻪ‬

‫‪81‬‬
‫ﮐﻨﯿﻢ و ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﯾﻢ ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ در راﺑﻄﻪ ﺑﻮده ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ درد آرام‬
‫ﮔﯿﺮد ﺳﭙﺲ زﻣﺎﻧﯽ را ﺑﻪ ﮔﺬر درد اﺧﺘﺼﺎص ﻣﯽدﻫﯿﻢ و ﺑﻪ ﺳﻤﺖ راﺑﻄﻪي‬
‫ﺑﻌﺪي ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدﯾﻢ ‪.‬‬

‫ﻓﺮار از درد ﺑﺎ اﻧﮑﺎر و ﺳﺮزﻧﺶ‬

‫در ﺧﺎﻃﺮات ﺗﻠﺦ ﻣﺎ آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ از دﺳﺘﺸﺎن دادهاﯾﻢ ‪ ،‬در ﺗﺠﺮﺑﯿﺎت ﺑﺪ ‪،‬‬

‫ﻃﺮد ﺷﺪن ﻣﺎن در ﺗﻤﺎم ﻟﺤﻈﺎت ﺳﺨﺘﯽ ﮐﻪ داﺷﺘﻪ اﯾﻢ واﻗﻌﯿﺘﯽ وﺟﻮد دارد‬
‫ﮐﻪ درد ﻧﺎم دارد و روﺑﺮو ﺷﺪن ﺑﺎ اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ ﺟﻬﺎن ﻣﺎ را ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺧﻮاﻫﺪ داد‬
‫در ﺗﻤﺎم اﺗﻔﺎقﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪي ﻣﺎ رخ داده ‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﻢ ﺳﻬﻤﯽ داﺷﺘﻪاﯾﻢ‬
‫‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﻢ ﻗﺴﻤﺘﯽ از آن ﻟﺤﻈﻪي دردﻧﺎك ﺑﻮدهاﯾﻢ ﺑﺎ ﺳﻌﯽ در ﭘﺎك ﮐﺮدن و‬
‫ﻓﺮار ﮐﺮدن از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺎن ‪ ،‬ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﻫﻮﯾﺖ ﺧﻮدﻣﺎن را در آن ﺧﺎﻃﺮه ﺟﺎ‬
‫ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮔﺬاﺷﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ ﻓﺮارﻫﺎي ﻣﺪام ﻣﺎ را ﺧﺴﺘﻪ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد و ﺟﺎﯾﯽ در‬
‫ﻣﯿﺎﻧﻪي زﻧﺪﮔﯽ اﺣﺴﺎس ﺳﺮﮔﺸﺘﮕﯽ و ﻣﻌﻠﻖ ﺑﻮدن ﺧﻮاﻫﯿﻢﮐﺮد ‪ ،‬ﻓﺮارﻫﺎي‬
‫ﻣﺎ از ﮔﺬﺷﺘﻪﻣﺎن اﻧﮑﺎري وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﺧﺴﺘﻪ ﻣﺎن ﻣﯽﮐﻨﺪ اﻧﮑﺎر واﻗﻌﯿﺘﯽ‬
‫ﺑﻪ ﻧﺎم درد و ﺳﻬﯿﻢ ﺑﻮدن ﻣﺎ در اﯾﻦ درد ‪ .‬اﯾﻦ ﮐﺎرﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺮور زﻣﺎن ﺧﻔﻪﮐﻨﻨﺪه‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ‪ .‬ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺎن را ﺑﺎ ﺗﻤﺎم اﺷﺘﺒﺎﻫﺎت ‪ ،‬از دﺳﺖ دادنﻫﺎ ‪ ،‬اﻧﺘﺨﺎبﻫﺎ و‬
‫اﺗﻔﺎقﻫﺎ در آﻏﻮش ﮐﺸﯿﺪ ‪.‬‬

‫‪82‬‬
‫ﺑﺮاي رﻫﺎﯾﯽ از رﻧﺞ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﻮ ﻗﺎﻧﻮن در آﻏﻮش ﺑﮑﺸﯿﻢ‬
‫ﮐﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪاي ﮐﻪ اﺷﺘﺒﺎه ﮐﺮده ﭼﻪ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻧﮕﺮان اﺳﺖ و ﭼﻪ در‬
‫آﯾﻨﺪهاي ﮐﻪ ﻣﻌﻠﻖ اﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ اﺳﺖ ﺑﺎ ﻫﺮ دردي ﮐﻪ‬
‫دارد ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ اﮔﺮ ﻓﺮار ﮐﻨﯿﻢ و اﻧﮑﺎر ﮐﻨﯿﻢ ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ﺧﻮد واﻗﻌﯽ ﻣﺎن‬
‫را ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ دﯾﺪ و اﮔﺮ روﺑﺮو ﺷﻮﯾﻢ و ﮔﺬﺷﺘﻪ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻗﺴﻤﺘﯽ از‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن ﻗﺒﻮل ﮐﻨﯿﻢ ﺗﻐﯿﯿﺮات ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد آرام و آﻫﺴﺘﻪ اﻣﺎ ﺷﺮوع‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬‬

‫ﮔﺎﻫﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮدنﻫﺎ ﺑﺴﯿﺎر ﺷﻔﺎﺑﺨﺶ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬از ﺗﻨﻬﺎﯾﯽﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﮐﺮد‬
‫‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮدن ﻫﺎ ‪ ،‬ﻓﺮار ﮐﺮدنﻫﺎي ﻣﺎ را ﮐﻢ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺑﻌﺪ ﻣﺠﺒﻮر ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﺑﺎ‬
‫واﻗﻌﯿﺘﯽ روﺑﺮو ﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ رخ داده اﺳﺖ ‪ ،‬در اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ ﻗﺮار‬
‫اﺳﺖ ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﺧﻮدﻣﺎن را ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺧﻄﺎﻫﺎ را ﻗﺒﻮل ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﻌﺪ وارد‬
‫ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﻮﯾﻢ ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﺒﺨﺸﯿﻢ و ﺑﺮاي ﺗﻤﺎم ﺧﺎﻃﺮاﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ آﻧﻬﺎ‬
‫اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﺮﮔﺮدﯾﻢ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮه ﺑﻪ درد ‪.‬‬

‫ﭘﺬﯾﺮش اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺳﻬﻢ داﺷﺘﻪاﯾﻢ درك ﻣﺎ را از درون ﻣﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺧﻮاﻫﺪ‬

‫ﮐﺮد ﭘﺬﯾﺮش اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﮐﺴﯽ زﺧﻢ زدهاﯾﻢ ﻣﻮرد ﺣﻤﻠﻪ و زﺧﻤﯽ ﺷﺪن ﻗﺮار‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻪاﯾﻢ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺷﺪت آزرده و ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ اﻣﺎ اﮔﺮ از ﺧﻮدﻣﺎن ﻓﺮار‬

‫‪83‬‬
‫ﻧﮑﻨﯿﻢ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﻫﻮﯾﺖ ﻗﻮيﺗﺮي از ﺧﻮدﻣﺎن ﭘﯿﺪا ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد و ﺧﻮدﻣﺎن را‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮ دوﺳﺖ ﺧﻮاﻫﯿﻢ داﺷﺖ‪.‬‬

‫ﻓﺮار از اﺿﻄﺮاب‬

‫ﻓﺮار از اﺿﻄﺮاب ﺷﺒﯿﻪ ﻓﺮار از ﮔﻠﻪاي ﮔﺮگ اﺳﺖ ‪ .‬ﮔﺮگ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ‬
‫ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻃﻌﻤﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﺮ ﭼﻘﺪر ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺪوﯾﺪ آﻧﻬﺎ ﺳﺮﯾﻊﺗﺮ‬
‫ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺷﻤﺎ ﻣﯽآﯾﻨﺪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﻮﯾﺪ و ﺑﻌﺪ از ﺗﺮﺳﺘﺎن ﺗﻐﺬﯾﻪ‬
‫ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ‪ .‬ﻓﺮار از اﺿﻄﺮاب ﭼﯿﺰي را ﺣﻞ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﮔﺮگ ﻫﺎ‬
‫روﺑﺮو ﺷﺪ ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ دل ﺑﻪ ﺗﺮسﻫﺎ ﺳﭙﺮد ﮔﺎﻫﯽ اﺿﻄﺮابﻫﺎ ﻣﺎ را از دروﻧﻤﺎن‬
‫دور ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫از ﭼﯽ ﻣﯽﺗﺮﺳﯿﺪ ؟ ﭼﺮا ﻣﻨﺼﺮف ﺷﺪهاﯾﺪ ﭼﻪ ﻓﮑﺮي ﮔﺮگﻫﺎ ﺷﻤﺎ را‬

‫ﺗﺤﺮﯾﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ؟‬

‫زﯾﺮ ﺗﻤﺎم اﺿﻄﺮابﻫﺎ اﺣﺴﺎﺳﯽ ﭘﻨﻬﺎن ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎي ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن آن‬
‫از دﺳﺘﺶ ﻓﺮار ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﮔﺮگﻫﺎ ﻣﻮاﺟﻪ ﻧﺸﻮﯾﺪ ‪ ،‬ﺗﺮس در اوج ﺧﻮد‬
‫ﻗﻄﻊ ﻣﯽﺷﻮد ﮔﺮگﻫﺎ ﻣﺤﻮ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﭘﺲ ﺑﺎ ﮔﺮگﻫﺎ ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ‬
‫ﯾﮏ ﺑﺎزي ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮي روﺑﺮو ﮐﻪ ﺷﻮﯾﺪ ﺗﺼﻮﯾﺮ آنﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﻮﻫﻢ ﭘﻮدر ﺷﺪه‬
‫ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽﺷﻮد و زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮔﺮگﻫﺎ ﻣﺤﻮ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ اﺣﺴﺎﺳﯽ ﮐﻪ ﭘﻨﻬﺎن‬

‫‪84‬‬
‫ﺷﺪه ﺑﻮد دﯾﺪه ﻣﯽﺷﻮد آن ﻟﺤﻈﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ اﮔﺮ ﺗﺮسﻫﺎ را ﺗﺠﺮﺑﻪ‬
‫ﮐﻨﯿﺪ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﮔﺮگﻫﺎي ذﻫﻨﯽ ﮐﻤﺘﺮ و ﮐﻤﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و ﺑﺎ ﻣﺤﻮﺷﺪن ﻫﺮ‬
‫ﮔﺮگ ﻗﻮيﺗﺮ وارد ﻓﺮآﯾﻨﺪ روﺑﺮو ﺷﺪن ﺑﺎ ﮔﺮگﻫﺎي ﺑﻌﺪي ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ ‪ .‬از‬
‫ﮔﺮگ ﻫﺎ ﻧﺘﺮﺳﯿﺪ ‪ .‬آنﻫﺎ ﭘﯿﺎمﻫﺎي ﻧﺎ ﻫﻮﺷﯿﺎر ذﻫﻦ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﻤﺘﺸﺎن‬
‫ﺑﺮوﯾﺪ و ﺗﺮس را در آﻏﻮش ﺑﮑﺸﯿﺪ ‪.‬‬

‫ﻗﺒﻞ از ﺗﺠﺮﺑﻪي ﻫﺮ درد و اﺣﺴﺎس ﻣﺎ ﻣﻀﻄﺮب ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ و ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ‬

‫ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ اﺣﺴﺎس را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ از اﺿﻄﺮاب ﻋﺒﻮر ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﺮاي‬
‫ﻋﺒﻮر از اﺿﻄﺮاب اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ ﺑﻪ ﺑﺪﻧﻤﺎن ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﻢ و اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ‬
‫اﺿﻄﺮاب در آن دﯾﺪه ﺷﻮد ‪.‬‬

‫در اﺿﻄﺮاب ‪ ،‬اﺿﻄﺮاب ﺳﻄﺢ ﯾﮏ و دو ﺑﺪن ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ اﺿﻄﺮاب را ﺑﺒﯿﻨﺪ‬

‫و ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﺪ و ﺑﻌﺪ از ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ آن اﺿﻄﺮاب ﮐﻨﺎر ﻣﯽرود ‪ ،‬اﻣﺎ در اﺿﻄﺮاب‬
‫ﺳﻄﺢ ﺳﻪ ﺑﺪن ﺗﺤﻤﻞ ﺣﺠﻢ اﺿﻄﺮاب را ﻧﺪارد و ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻤﯽ از‬
‫ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﮐﻪ ﻓﺮد را ﻣﻀﻄﺮب ﻣﯽﮐﻨﺪ دور ﺷﻮﯾﻢ و دوﺑﺎره در ﻓﺮﺻﺘﯽ‬
‫دﯾﮕﺮ ﮐﻪ ﺑﺪن آﻣﺎدهﺗﺮ اﺳﺖ ﻧﺰدﯾﮑﺘﺮ ﺷﻮﯾﻢ ‪.‬‬

‫ﻧﮑﺘﻪ ‪ :‬اﻟﺒﺘﻪ ﺑﻪ ﯾﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ ارزﯾﺎﺑﯽ اﺿﻄﺮاب و ﺑﺎﻻﺗﺮ رﻓﺘﻦ‬

‫ﻇﺮﻓﯿﺖ اﯾﮕﻮ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ درﻣﺎﻧﮕﺮ در ﻃﯽ ﺟﻠﺴﺎت درﻣﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ‬
‫ﺷﺪن ﺑﺮ روي ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﮐﻪ ﻓﺮد را آﺷﻔﺘﻪ ﻣﯿﮑﻨﺪ ‪ ،‬ﺻﻮرت ﻣﯽﮔﯿﺮد‪.‬‬
‫‪85‬‬
 ‫ﻓﺮار از درد ﺑﺎ روﯾﺎﭘﺮدازي‬

‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ ﮐﻨﺘﺮﻟﺶ ﮐﻨﻢ ‪ ،‬ﻓﮑﺮﻫﺎ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻫﻢ ﻣﯽآﯾﻨﺪ ﻣﺜﻼ وﺳﻂ ﮐﺎري‬

‫ﻫﺴﺘﻢ ﺑﻌﺪ ﻣﯽﺑﯿﻨﻢ دو ﺳﺎﻋﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻏﺮق ﺷﺪهام وﺳﻂ روﯾﺎﻫﺎ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﻮدم‬
‫ﻣﯽآﯾﻢ ﻣﯽﺑﯿﻨﻢ ﻣﻦ ﻫﻨﻮز ﻫﻤﺎن آدﻣﻢ ‪ ،‬ﻗﺮار اﺳﺖ راﺑﻄﻪام ﺗﻤﺎم ﺷﻮد اﻣﺎ ﻣﻦ‬
‫در ذﻫﻨﻢ ﺑﺎ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ دوﺳﺘﺶ داﺷﺘﻢ ازدواج ﮐﺮدم دوﺗﺎ ﺑﭽﻪ ﻫﻢ دارم‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺟﻠﻮي روﯾﺎﻫﺎﯾﻢ را ﺑﮕﯿﺮم ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ وﻗﺘﯽ ﺗﻮ در روﯾﺎ ﻫﺴﺘﯽ‬
‫دردﻫﺎﯾﺖ ﮐﻢ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬درد اﯾﻨﮑﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﻗﺮار اﺳﺖ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﻮي و راﺑﻄﻪ‬
‫ﺑﻪ ازدواج ﻧﺮﺳﺪ ﯾﺎ در روﯾﺎ ﻣﺤﻮ ﻣﯽﺷﻮد ﻓﻘﻂ دوﺑﺎره درد را ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯽ‬
‫ﮐﻪ وﺳﻂ روﯾﺎ از ﺧﻮاب ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺑﯿﺪار ﺷﻮي ‪.‬‬

‫ﻣﯽﮔﻮي آره ﭼﯿﮑﺎر ﮐﻨﻢ ﺧﺐ ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ ﯾﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﻪ روﯾﺎﭘﺮدازيﻫﺎي‬

‫اداﻣﻪ دﻫﯽ و درد را ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﻨﯽ و ﯾﺎ واﻗﻌﯿﺖ را ﺑﺒﯿﻨﯽ و ﺑﺎ زﻧﺪﮔﯽ و‬
‫ﺷﮕﻔﺘﯽﻫﺎ ﻫﻤﺮاه ﺷﻮي ‪.‬‬

‫ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ دﺳﺖ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ اﯾﻦ روﯾﺎﻫﺎ ﻣﯽآﯾﻨﺪ ‪ ،‬دﯾﮕﻪ ﻣﻦ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ آنﻫﺎ‬

‫را ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﻢ ‪ ،‬ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ ﻣﻌﻠﻮﻣﻪ ﮐﻪ دﺳﺖ ﺧﻮدت اﺳﺖ از ذﻫﻦ ﺗﻮ‬
‫ﻣﯽآﯾﻨﺪ اﻣﺎ اﯾﻨﻘﺪر آﻧﻬﺎ را ﺗﮑﺮار ﮐﺮده ﮐﻪ ﺣﻮاﺳﺖ ﻧﯿﺴﺖ داري اﯾﻦ ﮐﺎر‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯽ ‪ ،‬ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺑﻪ ﺧﻮدت ﻣﯽآﯾﯽ و ﻣﯽﺑﯿﻨﯽ ﻏﺮق در روﯾﺎ ﻫﺴﺘﯽ ﺧﻮدت‬
‫اﯾﻦ روﯾﺎ رو ﻫﺮ روز ﺗﮑﺮار ﻣﯽﮐﻨﯽ ﺗﺎ واﻗﻌﯿﺖ را ﻧﺒﯿﻨﯽ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯽ‬
‫‪86‬‬
‫دردي ﮐﻪ از روﯾﺎ ﭘﺮدازيﻫﺎي ﻣﮑﺮر ﻣﯽﮐﺸﯽ ‪ ،‬از دردي ﮐﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ‬
‫از ﻗﺒﻮل واﻗﻌﯿﺖ ﺑﮑﺸﯽ ﮐﻤﺘﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﯾﺎ درد روﯾﺎﻫﺎﯾﯽ‬
‫ﮐﻪ ﻓﻘﻂ در ذﻫﻦ ﺗﻮ و ﺟﺎن دارﻧﺪ و در ﺧﺎرج از ذﻫﻦ ﺗﻮ ﻓﻘﻂ ﺗﻮﻫﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ‬
‫و ﯾﺎ درد واﻗﻌﯿﺘﯽ را ﺑﺒﯿﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺪتﻫﺎ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﯽ از آن ﻓﺮار ﮐﻨﯽ وﻟﯽ ﻫﺮ‬
‫روز ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺖ را ﺑﻪ روي آن ﺑﺎز ﻣﯽﮐﻨﯽ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ واﻗﻌﯿﺖ اﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﻗﺮاره‬
‫دوﺑﺎره ﺗﻨﻬﺎ ﺷﻮم ‪.‬‬

‫ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺪن دردﻧﺎك اﺳﺖ اﻣﺎ ﺷﺎﯾﺪ در اﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ روﯾﺎﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺖ‬
‫ﮐﻪ در ذﻫﻦ ﺗﻮ ﭘﺮ و ﺑﺎل ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ اﻣﺎ در واﻗﻌﯿﺖ ‪ ،‬ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮردن ﺑﺎﯾﺪ ﻫﺮ‬
‫از ﮔﺎﻫﯽ روﯾﺎﻫﺎ را ﺑﺎزﻧﮕﺮي ﮐﻨﯿﻢ ‪ .‬آﯾﺎ روﯾﺎﻫﺎﯾﺸﺎن ﺷﻤﺎ رو از رو در رو‬
‫ﺷﺪن ﺑﺎ واﻗﻌﯿﺖ دور ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ؟ آﯾﺎ روﯾﺎﻫﺎﯾﺸﺎن دوﺑﺎره ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ ﺷﮑﺴﺖ‬
‫ﻏﻤﮕﯿﻨﯽ ﻧﺰدﯾﮏ ﮐﺮدهاﻧﺪ ؟ روﯾﺎﻫﺎ واﻗﻌﯿﺖ را ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺑﻪ‬
‫روﯾﺎﻫﺎﯾﺸﺎن اﺟﺎزه دﻫﺪ ﺷﻤﺎ را از دﯾﺪن درد واﻗﻌﯿﺖ زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن دور ﮐﻨﻨﺪ‬
‫اﮔﺮ در واﻗﻌﯿﺖ ﺑﺎ در روﺑﺮو ﺷﻮﯾﺪ ﯾﮏ ﺑﺎر ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﺸﻪ در را ﺗﺠﺮﺑﻪ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ و ﺑﻌﺪ ﺑﺎﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﻫﻤﺮاه ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ زﯾﺒﺎﯾﯽﻫﺎ و ﺳﺨﺘﯽﻫﺎ را‬
‫ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﺪ و ﺗﻤﺎم ﺷﮕﻔﺘﯽﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ را در آﻏﻮش ﻣﯽﮐﺸﯿﺪ ‪.‬‬

‫درد دﯾﮕﺮ ﻣﺜﻞ ﺧﻮره ﺗﮑﺮار ﻧﻤﯽﺷﻮد و ﺷﻤﺎ آن را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺟﺰﯾﯽ از‬
‫واﻗﻌﯿﺖ ﻗﺒﻮل ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﮐﺮد اﻣﺎ در روﯾﺎﻫﺎﯾﺸﺎن ﺷﻤﺎ زﺟﺮﮐﺶ ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ‬
‫‪87‬‬
‫ﭼﻮن درد را ﻧﻤﯽﺑﯿﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﺪ آن را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﺪ و آن را از ﺑﺪﻧﺸﺎن‬
‫ﺑﯿﺮون ﺑﯿﻨﺪازﯾﺪ و ﺣﺘﯽ ﻧﻤﯽداﻧﺪ دردﺗﺎن ﮐﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ دارﯾﺪ ﺑﺎ آن روﯾﺎ‬
‫ﻣﯽﺳﺎزﯾﺪ ‪ ،‬در واﻗﻊ در دو ﺟﻬﺖ در ﻧﻮﺳﺎن ﻫﺴﺘﯿﺪ روﯾﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ‬
‫ﺑﻪ واﻗﻌﯿﺖ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﻮد و اﯾﻦ ﺧﻮد دردﻧﺎك اﺳﺖ و واﻗﻌﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﮔﻬﮕﺎه‬
‫آزاردﻫﻨﺪه ﺳﺖ اﻣﺎ ﻧﻤﯽداﻧﯽ دردش از ﭼﯿﺴﺖ ﺑﻪ روﯾﺎﻫﺎي ﻣﺎن ﻋﻤﯿﻖ ﻧﮕﺎه‬
‫ﮐﻨﯿﺪ وﻗﺘﯽ ﯾﮏ ﺑﺎزﺑﯿﻨﯽ دوﺑﺎره اﺳﺖ ﻣﺎ در واﻗﻌﯿﺖ ﯾﮏ ﺑﺎر ﺳﻮﮔﻮاري‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ او را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ اﻣﺎ در روﯾﺎ ﻣﺪام ﻧﺎﮐﺎم و اﺳﯿﺮ درد ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ‬

‫ﻧﺎﻣﻪاي ﺑﻪ ﺗﻮ‬

‫اﻣﺮوز ﺧﺴﺘﮕﯽ را ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﭼﻪ ﻣﺒﺎرﮐﯽ ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﻣﺮا ﺑﻪ ﺗﻮ ﻧﺰدﯾﮑﺘﺮ‬

‫ﮐﻨﺪ و ﻣﺮا ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺗﻼش ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﺑﺮاي ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ از ﺗﻮ ﺑﮑﻨﺪ ﻣﺒﺎرك‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬از دﺳﺖ دادن ﻫﺮ ﺗﻤﺎمﺷﺪﻧﯽ ﻫﺮ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻧﺎﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﻫﺮ ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ ﯾﺎ‬
‫ﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪي ﮐﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﺮا دوﺑﺎره ﺑﻪ ﺗﻮ ﺟﻠﺐ ﮐﻨﺪ ﻣﺒﺎرك اﺳﺖ اﻣﺮوز ﮐﻪ‬
‫ﻧﺸﺴﺘﻢ و ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺮ زﻧﺪﮔﯽ و ﺗﻼشﻫﺎي آدمﻫﺎ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدم ﻓﻬﻤﯿﺪم ﭼﻨﺪ ﺳﺎل‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪم ﮐﻪ ﺗﻮ را ﺧﺴﺘﻪ ﮐﺮدم اﻣﺮوز ﻓﻬﻤﯿﺪم ﭼﻘﺪر ﺑﻪ‬
‫اﺳﺘﺮاﺣﺖ اﺣﺘﯿﺎج دارم ‪ ،‬ﺑﻪ ﯾﮏ ﺧﻠﻮت ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺑﺮاي ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﻮدن ‪ ،‬ﺑﻪ ﺗﻤﺎم‬
‫آن روزﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي آراﻣﺶ ﺗﻼش ﮐﺮدم از ﺗﻮ دورﺗﺮ ﺷﺪم ‪ ،‬ﺗﻤﺎم آن‬
‫روزﻫﺎي ﭘﺮ اﻟﺘﻬﺎﺑﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﺤﺒﺖ و ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺑﻮدم ﻣﻨﺘﻈﺮ دﯾﺪهﺷﺪن از‬
‫‪88‬‬
‫ﻃﺮف ﺷﺨﺼﯽ ‪ ،‬ﻣﺮدي ‪ ،‬زﻧﯽ ‪ ،‬دوﺳﺘﯽ ‪ ،‬ﺧﻮاﻫﺮي ‪ ،‬ﺑﺮادري ﭘﺪري و ﯾﺎ‬
‫ﺣﺘﯽ ﻣﺎدري ‪ .‬ﺗﻤﺎم اون روزﻫﺎ در اﻧﺘﻈﺎر ﺑﻮدن ‪ ،‬ﭼﻘﺪر در اﻧﺘﻈﺎر ﺑﻮدن‬
‫دردآور اﺳﺖ ‪ ،‬ﻓﻘﻂ آﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺪتﻫﺎي زﯾﺎدي در اﻧﺘﻈﺎر ﺑﻮدهاﻧﺪ اﯾﻦ‬
‫درد را ﻣﯽﻓﻬﻤﻨﺪ ﺣﺎﻻ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻫﺮ روز دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ را ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﻢ ‪.‬‬

‫اﻣﺮوز ﮐﻪ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪه ام اﻋﺘﺮاف ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﻢ دوﺳﺖ‬

‫داﺷﺘﻨﯽ ﻫﺴﺘﻢ اﻣﺮوز ﮐﻪ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪهام ﺗﻮ را ﭘﯿﺪا ﮐﺮدم و اﯾﻦ ﻣﺮا ﻏﺮق ﻟﺬﺗﯽ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﯿﭻ آدﻣﯽ ﺗﺠﺮﺑﻪش ﻧﮑﺮدم ‪ ،‬زﻣﺎن زﯾﺎدي ﮔﺬﺷﺖ ﺗﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ‬
‫ﺷﺪم ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﻢ آراﻣﺶ را ﺑﺎ دﯾﮕﺮان ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﻮ‬
‫را ﮔﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﻮ را ﺧﺴﺘﻪ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﭼﻘﺪر ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺗﻮ‬
‫ﺑﯽﺗﻮﺟﻪ ﺑﻮدم ‪ ،‬ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﻼش ﮐﻨﻢ ﺑﺮاي آدمﻫﺎ و وارد‬
‫ﺷﺪن ﺑﻪ دﻧﯿﺎﯾﺸﺎن در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺗﻮ را زﺧﻤﯽ ﺗﺮ ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﺮد ‪ ،‬زﻣﺎﻧﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ‬
‫ﺷﺪم ﺗﻮ ﭼﻘﺪر ﺑﺎ ارزش ﻫﺴﺘﯽ ﮐﻪ در ﺗﻼش ﺑﺮاي آدمﻫﺎ ﺑﯽارزش ﺷﺪم و‬
‫ﺗﻮ ﭼﻘﺪر ﺑﺎ ﺗﻤﺎم زﺧﻢﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ زدم ﺻﺒﻮراﻧﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﺎﻧﺪي ‪ ،‬اﻧﺘﻈﺎر ﺗﻮ‬
‫ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ اﻧﺘﻈﺎر دﻧﯿﺎﺳﺖ اﻣﺎ ﻣﻦ ﻣﯽداﻧﻢ ﭼﻘﺪر اﻧﺘﻈﺎر ﺳﺨﺖ اﺳﺖ ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ ﮐﻪ‬
‫ﻫﯿﭻ ﮔﺎه از ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻣﻦ ﻧﺎاﻣﯿﺪ ﻧﺸﺪه ‪ ،‬روزي ﮐﻪ از ﺗﻼشﻫﺎي ﻣﺎ ﺑﺮاي ﺑﻪ‬
‫دﺳﺖ آوردن دﯾﮕﺮان ﺧﺴﺘﻪ ﺷﻮﯾﻢ روز ﻣﻬﻤﯽ ﺳﺖ ‪ ،‬ﺣﻮاﺳﻤﻮن ﺑﻪ آن روز‬
‫ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬روزي ﮐﻪ ﺧﺴﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ را ﺟﺸﻦ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﭼﻮن آن روز ﺑﻪ ﮐﺴﯽ‬

‫‪89‬‬
‫ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺳﺎلﻫﺎ ﭘﯿﺶ ﮔﻤﺶ ﮐﺮده ﺑﻮدﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن‬
‫ﺑﻪ ﺑﺨﺸﯽ از ﺧﻮدﻣﺎن ﮐﻪ در دروﻧﻤﺎن ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻣﺎن ﺑﻮده اﺳﺖ‬
‫ﻣﻨﺘﻈﺮ روزي ﮐﻪ دوﺑﺎره آن را ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ و از او ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫‪90‬‬
 ‫ﻓﺼﻞ ﭼﻬﺎرم‬
‫ﺗﻔﮑﺮاﺗﯽ ﮐﻪ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ را در راﺑﻄﻪ ﮐﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ‬

‫وﻗﺘﯽ ﺑﺮاي ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ راﺑﻄﻪ ﻋﺠﻠﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‬

‫ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺣﺮف زدن و ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪن ﺑﻪ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻗﺒﻞﺗﺮﻫﺎ ﻣﺎ را ﻋﻤﯿﻘﺎ آزرده‬

‫ﮐﺮده اﺳﺖ ﻣﺤﺘﺎط ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪ .‬ﺗﻼش اﺷﺘﺒﺎه ﺷﺒﯿﻪ ﺗﻨﺒﯿﻪ دوﺑﺎره اﺳﺖ ﺑﺎ اﯾﻦ‬
‫ﺗﻔﺎوت ﮐﻪ ﻗﺒﻞﺗﺮﻫﺎ ﺷﺨﺺ دﯾﮕﺮ اﯾﻦ ﺗﻨﺒﯿﻪ ﻫﺎ را اﻧﺠﺎم ﻣﯽداده و ﺣﺎﻻ‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن ﺧﻮدﻣﺎن را ﺗﻨﺒﯿﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﺮاي دوﺑﺎره ﺷﺮوع ﮐﺮدن راﺑﻄﻪ ﺑﺎﯾﺪ‬
‫ﺣﻮاﺳﻤﺎن ﺑﻪ اﯾﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ آﯾﺎ ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ آﻧﻘﺪر رﺷﺪ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﻇﺮﻓﯿﺖ ﭘﺬﯾﺮش اﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺗﺶ و ﺳﻬﻢ ﺧﻮدش را در ﺗﻤﺎم ﺷﺪن راﺑﻄﻪ ﺑﺒﯿﻨﺪ ؟‬
‫آﯾﺎ ﺑﻪ اﻧﺪازهي ﮐﺎﻓﯽ اﺣﺴﺎس اﻣﻨﯿﺖ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺑﺨﻮاﯾﻢ دوﺑﺎره وارد‬
‫ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ ﺑﺎ او ﺷﻮﯾﻢ ؟ آﯾﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﺮاي ﺗﻤﺎم ﮐﺮدن اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎﻫﺶ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ‬
‫ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﻮد ﯾﺎ ﺑﺎ ﻓﺮوﺗﻨﯽ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺮاي راﺑﻄﻪ ﺗﻼش ﮐﻨﺪ ؟ اﮔﺮ‬
‫ﺑﺮاي رﻓﻊ اﺣﺴﺎس ﺑﺪش ﺑﺎﺷﺪ دوﺑﺎره در ﻫﻤﺎن ﺳﯿﮑﻞﻫﺎي ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎري‬
‫ﻣﯽاﻓﺘﯿﻢ ﮐﻪ راﺑﻄﻪ را ﺑﻪ ﭼﺎﻟﺶ ﻣﯽﮐﺸﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺑﻮده و ﻫﺮ‬
‫ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎري ﮐﻪ ﺑﻮده راﺑﻄﻪ ﯾﮏ ﺑﺎر ﺗﻤﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ ﻫﺮ ﺗﻤﺎم ﺷﺪﻧﯽ ﻧﻮﻋﯽ‬
‫از دﺳﺖ دادن ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه دارد و ﻫﺮ از دﺳﺖ دادن ﻏﻤﮕﯿﻨﻦ ﮐﻨﻨﺪه ﺳﺖ ‪.‬‬
‫‪91‬‬
‫از اﻧﺪوه ﮐﻪ ﺑﮕﺬرﯾﻢ در ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﻮاﻗﻊ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﻫﻢ ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﮔﺎﻫﯽ‬
‫ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺎﻟﯽ ﮐﺮدن ﺧﺸﻢ ﻫﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ وﺳﻮﺳﻪاي ﺑﺮاي ﺷﺮوع دوﺑﺎرهاي‬
‫راﺑﻄﻪ ﺑﺎﺷﺪ اﻣﺎ ﺑﻪ ﯾﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﺧﺸﻢ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺷﯿﻮهاي اﻧﺘﻘﺎم ‪ ،‬ﺗﻼﻓﯽ ‪ ،‬ﻫﺮ‬
‫ﺷﯿﻮهاي ﮐﻪ آﺳﯿﺐ آﺷﮑﺎر و ﻧﻬﺎن در آن ﺑﺎﺷﺪ ﻓﻘﻂ ﺑﺮاي ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﻣﺎ را‬
‫ﺗﺴﮑﯿﻦ ﻣﯽدﻫﺪ و اﮔﺮ ﺧﺸﻢ ﺑﻪ درﺳﺘﯽ و ﺑﻪ ﺷﮑﻠﯽ ﺳﺎﻟﻢ در درون ﻣﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ‬
‫ﺣﺲ و ﺗﺤﻤﻞ ﻧﺸﻮد ﻫﺮ ﺗﻼﺷﯽ ﻣﺎ در دراز ﻣﺪت ﻫﺮ ﺗﻼش ﻣﺎ در دراز‬
‫ﻣﺪت ﺑﯿﻬﻮده ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و ﻣﺎ ﻫﻨﻮز آرام ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ‪.‬‬

‫ﺗﻼش ﺑﺮاي ﺷﺮوع دوﺑﺎره ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ آﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮔﺎﻫﯽ آدمﻫﺎ ﺑﻪ ﻫﺰار دﻟﯿﻞ‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﻫﻨﺪ دوﺑﺎره ﺑﺎ ﻣﺎ وارد راﺑﻄﻪ ﺷﻮﻧﺪ ﺣﻮاﺳﻤﺎن ﺑﺎﺷﺪ آدمﻫﺎ ﻣﺜﻞ ﻣﺎ آدم‬
‫ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺳﺨﺖ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﮔﺎﻫﯽ ﻓﻘﻂ ﺷﮑﻞ آزارﺷﺎن ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ اﻣﺎ‬
‫در ﻧﻬﺎﯾﺖ اﮔﺮ ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎري ﻋﻤﯿﻘﯽ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎﺷﺪ اﺣﺘﻤﺎل اﯾﻨﮑﻪ ﺗﮑﺮار ﺷﻮد‬
‫زﯾﺎد اﺳﺖ اﮔﺮ آزار دﯾﺪهاﯾﺪ و اﺣﺴﺎس اﻣﻨﯿﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﺪ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ وارد‬
‫راﺑﻄﻪ ﻧﺸﻮﯾﺪ ﺻﺒﺮ ﮐﻨﯿﺪ و ﺑﺎ ﺧﻮدﺗﺎن اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ را ﺗﮑﺮار ﮐﻨﯿﺪ ‪ :‬ﻣﺎ ﯾﮏ ﺑﺎر‬
‫ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ اﺷﺘﺒﺎه ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ و ﺑﺎ آﮔﺎﻫﯽ اﺷﺘﺒﺎه‬
‫را ﺗﮑﺮار ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﺑﻮدن در راﺑﻄﻪﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ دروﻧﯽ ﻣﺎ را ﮐﻢ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﻟﺘﯿﺎم ﺑﺨﺶ‬

‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ دروﻧﯽ ﻣﺎ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ اﺳﺖ ‪.‬‬
‫‪92‬‬
‫ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﯾﻌﻨﯽ درك ﮐﺮدن و ﺣﺲ ﮐﺮدن ﯾﮏ ﻓﺮد ﺑﺎ ﺗﻤﺎم وﺟﻮد ﺑﺪون‬
‫ﻫﯿﭻ ﻗﻀﺎوت و ﻣﻘﺎﯾﺴﻪاي ﯾﻌﻨﯽ ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻦ در ﺳﮑﻮت ‪.‬‬

‫اﯾﻦ ﯾﻌﻨﯽ رﺷﺘﻪاي ﺑﺎرﯾﮏ و ﻧﺎزك از ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﮐﻪ در ﻟﺤﻈﻪاي ﮐﻮﺗﺎه‬

‫اﯾﺠﺎد ﻣﯽﺷﻮد آﻧﭽﻪ راﺑﻄﻪ را ﺳﺎﻟﻢ ﻧﮕﺎه ﻣﯽدارد ﺗﮑﺮار ﻫﻤﯿﻦ‬
‫ﺻﻤﯿﻤﯿﺖﻫﺎي ﻣﻤﻠﻮ از ﺣﻀﻮر و ﻣﺸﺎﻫﺪه اﺳﺖ در واﻗﻊ ﻫﻤﯿﻦ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖﻫﺎ‬
‫ﮐﻮﺗﺎه و ﺳﺎده راﺑﻄﻪ را ﻋﻤﯿﻖ و ﻣﻌﻨﺎدار ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺮﻫﻤﯽ ﺑﺮ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‬
‫دروﻧﯽ ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬

‫ﺗﮑﺮار ﻧﺦﻫﺎي ﻧﺎزك ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺑﻪ ﻣﻬﺎرت و ﺻﺒﻮري اﺣﺘﯿﺎج دارد در‬

‫اﺑﺘﺪاي ﻫﺮ راﺑﻄﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﺷﻮق ﮐﺸﻒ ﮐﺮدن وﺟﻮد دارد ‪ ،‬ﮐﺸﻒ ﮐﺮدن‬
‫ﺟﻬﺎن اﻃﺮاف ﻣﻘﺎﺑﻞ ﮔﻔﺘﮕﻮ در ﻣﻮرد ﺟﻬﺎن ﺧﻮدﻣﺎن و ﺷﻌﻒ ﮐﺸﻒ در‬
‫اﺑﺘﺪاي راﺑﻄﻪ ﻧﺦﻫﺎي ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ را اﯾﺠﺎد ﻣﯽﮐﻨﺪ اﻣﺎ وﻗﺘﯽ ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﮐﺸﻒ‬
‫آدم روﺑﺮوﯾﻤﺎن ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد و ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ او ﻫﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺎ و دﯾﮕﺮان‬
‫اﻧﺴﺎﻧﯽ آﺳﯿﺐﭘﺬﯾﺮ ﺣﺴﺎس و ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ اﺳﺖ‪.‬‬

‫داﺳﺘﺎن ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ وﻗﺘﯽ ﻣﺎ ﻧﻤﯽداﻧﯿﻢ ﮐﻪ در ﻫﺮ راﺑﻄﻪ اﻓﺖ ﺷﻌﻒ وﺟﻮد‬

‫دارد آﻧﮕﺎه ﺗﻨﻬﺎ راه اﯾﺠﺎد ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﻣﺒﺘﻼ ﺷﺪن ﺑﻪ آﻏﺎز راﺑﻄﻪ اﺳﺖ ﯾﻌﻨﯽ‬
‫ﻓﻘﻂ اﮔﺮ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﯾﮏ راﺑﻄﻪ را آﻏﺎز ﮐﻨﯿﻢ در اﺑﺘﺪاي آن ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺷﻮﯾﻢ ‪.‬‬

‫‪93‬‬
‫ﺻﺒﻮر ﻫﻤﺪل و ﻣﺸﺘﺎﻗﯿﺪ ﺧﺎﻣﻮش ﻣﯽﺷﺪ و دﯾﮕﺮ ﺣﻮﺻﻠﻪي راﺑﻄﻪ را ﻧﺪارﯾﻢ‬
‫و ﺑﻌﺪ وﺳﻮﺳﻪ در ﻣﻮرد ﺷﺮوع راﺑﻄﻪاي دﯾﮕﺮ ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد و اﯾﻦ ﯾﻌﻨﯽ‬
‫ﻣﺒﺘﻼ ﺷﺪن ﺑﻪ آﻏﺎز راﺑﻄﻪ ‪.‬‬

‫ﺷﺮوع راﺑﻄﻪﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﺎ را ﮐﻢ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ﭼﻮن ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ‬

‫ﻫﺎ اول راﺑﻄﻪ روزي ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺻﻤﯿﻤﯿﺖﻫﺎ اول راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻓﺮوﮐﺶ‬
‫ﮐﺮدن ﻫﻮرﻣﻮن ﺷﻌﻒ ﮐﻤﺮﻧﮓ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮاي ﮐﻢ ﮐﺮدن ﺗﻠﺨﯽ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‬
‫دروﻧﯽ ﺑﻪ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖﻫﺎ ﻋﻤﯿﻖ دﯾﮕﺮي اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ ‪ ،‬ﺻﻤﯿﻤﯿﺖﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن ﻗﺮار اﺳﺖ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮐﻨﯿﻢ و از ﻣﻨﺒﻌﯽ ﻧﺎآﮔﺎﻫﯽ ﺗﻐﺬﯾﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻧﻪ‬
‫ﻫﻮرﻣﻮﻧﯽ ﺷﻌﻒ زا ‪.‬‬

‫ﻗﻄﻌﺎ ﻧﺦﻫﺎي ﻧﺎزك ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ را ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺎ آﮔﺎﻫﯽ آﻧﻘﺪر ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮐﻨﯿﻢ‬
‫ﮐﻪ راﺑﻄﻪ ﻫﺮ روز ﻋﻤﯿﻖﺗﺮ از روز ﻗﺒﻞ ﺷﻮد ﺑﺮاي ﺗﮑﺮار ﻧﺦﻫﺎي ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ‬
‫ﻫﺮ ﭼﻨﺪ روز ﯾﮑﺒﺎر ﻋﻤﯿﻖ و ﻃﻮﻻﻧﯽ ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﭼﺸﻢﻫﺎي ﯾﺎر ﯾﺎ رﻓﯿﻘﺘﺎن ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ وﺟﻮدش را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﺪ ﺑﻪ او ﻓﺮﺻﺖ‬

‫دﻫﯿﺪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻧﮕﺮاﻧﯽﻫﺎ ‪ ،‬ﻧﻘﺾ ﻫﺎ ‪ ،‬ﻧﺎﮐﺎﻣﻞ ﺑﻮدﻧﺶ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﺪ و از ﺷﻤﺎ و‬
‫ﻗﻀﺎوت ﺗﺎن ﻧﺘﺮﺳﺪ ‪ ،‬ﯾﺎدﺗﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮاي راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﺦ ﻫﺎي‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮي اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ و ﺧﻮدﻣﺎن ﻣﺴﺌﻮل ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻧﺦ ﻫﺎ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﻧﻪ ﻫﻮرﻣﻮن ﻫﺎ‬
‫و ﻓﯿﻠﻢ ﻫﺎ و ﻋﺸﻖ ﻫﺎ ‪.‬‬
‫‪94‬‬
‫ﻣﺎ ﻣﻮﺟﻮداﺗﯽ ﺧﺎرقاﻟﻌﺎده ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ ﻣﺎ را ﺻﻤﯿﻤﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﻌﺪ از‬
‫آن ﺧﻮدﻣﺎن ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﻫﺮ در ﮐﻨﺎر ﻫﻢ ﺑﻮدن ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﻧﯿﺴﺖ‬

‫ﻧﻤﯽﺷﻮد ﺑﺎ ﺳﺎلﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ آدمﻫﺎ ﮐﻨﺎر ﻫﻢ ﺑﻮدن ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ آﻧﻬﺎ را ﺗﺸﺨﯿﺺ‬

‫داد آدمﻫﺎي زﯾﺎدي ﺳﺎلﻫﺎ در ﮐﻨﺎر ﻫﻢ ﻣﺎﻧﺪن اﻣﺎ ﻧﺒﻮدن ‪ ،‬ﺑﺮاي ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﺮدن‬
‫ﺳﺎلﻫﺎي ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻮدﻧﺘﺎن ﺗﻼش ﻧﮑﻨﯿﺪ ﺑﺮاي ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺷﺪن ﺗﻼش‬
‫ﮐﻨﯿﺪ ﭼﻮن ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺮوﯾﯽ ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﮐﺎﺷﻒ ﺑﻪ‬
‫ﺧﻮد و راﺑﻄﻪﺷﺎن ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻗﺪرت ﻣﯽدﻫﺪ ﺗﺎ از دردﻫﺎ‬
‫و ﺳﺨﺘﯽﻫﺎ ﮔﺬر ﮐﻨﯿﺪ و ﯾﺎدﺗﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﺳﻪ رﻓﺘﺎر در ﻣﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﯾﺎر ﻣﺎ را ﺑﻪ‬
‫ﺳﻤﺖ ﯾﮏ راﺑﻄﻪ ﻣﻮازي ﺳﻮق دﻫﺪ و ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ را از ﺑﯿﻦ ﺑﺒﺮد ‪.‬‬

‫ﯾﮏ ‪ :‬اﮔﺮ ﺑﯿﺶ از اﻧﺪازه ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﺎ ﻧﮕﺮاﻧﯽ زﯾﺎد ﻣﺪام ﺣﻀﻮر‬
‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ ﺣﻮاﺳﻤﺎن را ﺑﻪ ﻫﻤﻪي زﻧﺪﮔﯽ اﻓﮑﺎر و‬
‫ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎي او ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬

‫دو ‪ :‬اﮔﺮ ﻣﺪام ﺑﺎ ﺗﺤﻘﯿﺮ و ﺳﺮزﻧﺶ ﺑﺎ او ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﻨﯿﻢ و از درون او‬

‫را ﺷﺨﺼﯽ ﻧﺎﻻﯾﻖ ﺑﺪاﻧﯿﻢ و ﺑﻪ او اﺣﺴﺎس اﺣﻤﻖ ﺑﻮدن و ﮐﻤﺘﺮ ﺑﻮدن‬
‫ﺑﺪﻫﯿﻢ‪.‬‬

‫‪95‬‬
‫ﺳﻪ ‪ :‬اﮔﺮ ﺳﺮد ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﺟﻨﺎزه ﺑﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﯾﺎر ﺧﻮد واﮐﻨﺶ‬
‫ﻧﺸﺎن دﻫﯿﻢ ﯾﻌﻨﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻣﻠﮑﻪ ﺑﺮﻓﯽ ﺳﺮد ﻣﺮﻣﻮز ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ﻓﺘﺢ ﺑﻪ‬
‫ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺳﺪ ‪.‬‬

‫اﯾﻦ ﺳﻪ رﻓﺘﺎر رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﺪرت ﺗﺨﺮﯾﺐ ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺎدي دارﻧﺪ ﯾﻌﻨﯽ‬
‫ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﭼﻘﺪر ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮐﺮدها ﯾﺪ ‪ ،‬ﻣﻬﻢ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪاﻧﯿﺪ ﺑﺎ‬
‫ﯾﮑﯽ از اﯾﻦ رﻓﺘﺎرﻫﺎ ‪ ،‬ﺻﻤﯿﻤﯿﺖﻫﺎﯾﯽ ﻗﺪﯾﻤﯽ را در ﻃﻮل راﺑﻄﻪ از ﺑﯿﻦ‬
‫ﻣﯽﺑﺮﯾﺪ اﯾﻦ ﺳﻪ رﻓﺘﺎر ﻗﻠﺐ و ﻫﻮﯾﺖ ﯾﺎ ﺷﻤﺎ را ﻧﺸﺎﻧﻪ ﻣﯽﮔﯿﺮد و زﺧﻢﻫﺎﯾﯽ‬
‫ﮐﻪ اﯾﺠﺎد ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ روزي ﮐﺎر راﺑﻄﻪ را ﺗﻤﺎم ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﻣﺤﺒﺖ زﯾﺎد ﺷﻌﻮر‬
‫ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻠﻤﺎن را زﯾﺮ ﺳﻮال ﻣﯽﺑﺮﯾﻢ ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺒﯿﻦ ﻣﻦ ﭼﻘﺪر ﻧﮕﺮان ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ‬
‫و ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﻢ و دوﺳﺘﺖ دارم ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﭼﻮن ﻧﮕﺮاﻧﻢ ﺑﺮاﯾﻢ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺑﺪه و‬
‫ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺟﻠﻮي ﭼﺸﻤﻢ ﺑﺎش ﺗﺎ ﻣﻄﻤﯿﻦ ﺑﺎﺷﻢ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮب اﺳﺖ !‬

‫آﯾﺎ اﯾﻦ ﺗﺮﺟﻤﻪي رﻓﺘﺎرﻫﺎ ﯾﮏ آدم ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻬﺮﺑﺎن ﮐﻨﺘﺮﻟﮕﺮ ﻧﯿﺴﺖ ؟ ﻫﺮ‬
‫ﻣﺤﺒﺖ زﯾﺎدي روزي ﯾﺎر ﻣﺎ را ﺧﺴﺘﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺎ ﺳﺮزﻧﺶ و ﺳﺮد ﺑﻮدن ﻫﻢ‬
‫ﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﺷﻌﻮر ﯾﺎر ﺧﻮد را زﯾﺮ ﺳﻮال ﻣﯽﺑﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﺳﺮزﻧﺶ و ﺗﺤﻘﯿﺮ ﯾﺎر ﻣﺎ‬
‫را ﻣﯽﺗﺮﺳﺎﻧﺪ و ﺑﻪ او اﺣﺴﺎس ﮐﻤﺘﺮ ﺑﻮدن ﻣﯽدﻫﺪ و ﺳﺮد ﺑﻮدن ﺑﻪ اﯾﻦ‬
‫اﺣﺴﺎس را ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﺗﻮ در دﻧﯿﺎي ﻣﻦ ﺟﺎﯾﯽ ﻧﺪاري و ﻻﯾﻖ ﻓﻬﻤﯿﺪن و‬

‫‪96‬‬
‫ﺣﺲ ﮐﺮدن اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺘﯽ ‪ ،‬اﯾﻦ ﺳﻪ رﻓﺘﺎر ﻗﻠﺐ ﯾﺎر ﻣﺎ را از ﻣﺎ دور‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ !‬

‫آﯾﺎ ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل در ﮐﻨﺎر ﺟﺴﻢ ﻃﺮف زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدهاي وﻗﺘﯽ ﻗﻠﺒﺶ‬
‫ﺑﻪ اﻧﺪازهي ﮐﻬﮑﺸﺎنﻫﺎ از ﻣﺎ دور اﺳﺖ ؟‬

‫ﻫﺮ ﻓﺮد ‪ ،‬ﺑﺨﺸﯽ از ﺧﻮدش را ﭘﻨﻬﺎن ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ آدمﻫﺎ در‬

‫ﺻﺪاﻗﺖ ﻣﻄﻠﻖ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ دوام ﺑﯿﺎورﯾﻢ‬

‫ﺑﺨﺸﯽ از دﻧﯿﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ رازي ﺑﺮاي ﻣﺎ ﭘﻨﻬﺎن اﺳﺖ و داﻧﺸﻤﻨﺪان ﻫﻤﯿﺸﻪ در‬
‫ﺣﺎل ﺟﺴﺘﺠﻮ و ﮐﺸﻒ ﺑﺨﺶﻫﺎي ﭘﻨﻬﺎن ﺟﻬﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ .‬داﻧﺸﻤﻨﺪان‬
‫ﺟﺴﺘﺠﻮﮔﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﭘﻨﻬﺎن ﺑﻮدن ‪ ،‬ﺑﺨﺸﯽ از زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ اﻣﺎ ﯾﺎدﻣﺎن ﺑﺎﺷﺪ‬
‫ﻣﺎ در راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﺎ آدمﻫﺎ اﺻﻼ ﻧﺒﺎﯾﺪ داﻧﺸﻤﻨﺪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﻗﺮار اﺳﺖ در ﻫﺮ‬
‫ﺷﺮاﯾﻄﯽ و در ﻫﺮ راﺑﻄﻪاي ﺧﻮدﻣﺎن را ﮐﺸﻒ ﮐﻨﯿﻢ ﻧﻪ دﯾﮕﺮان را ‪ ،‬ﻫﺮ‬
‫ﭼﻘﺪر ﺑﯿﺸﺘﺮ در راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن داﻧﺸﻤﻨﺪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻗﻠﺐ آدمﻫﺎ دور‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و ﺟﺴﺘﺠﻮ و ﻓﺸﺎر آوردن ﺑﻪ ﻫﺮ ﻧﺤﻮي آدم روﺑﺮوﯾﻤﺎن را‬
‫ﻣﻀﻄﺮب ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ را ﮐﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫درﺳﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﯾﺎر ﻣﺎ ﯾﺎ دوﺳﺖ ﻣﺎ ﭼﯿﺰي را‬

‫ﭘﻨﻬﺎن ﻣﯽﮐﻨﺪ اﻣﺎ اﯾﻦ داﻧﺴﺘﻦ اﺻﻼ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ روي آن‬
‫ﺑﯿﺎورﯾﻢ و آﻧﻬﺎ را ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻗﺮار دﻫﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ اﯾﻦ رﻓﺘﺎرﺷﺎن ﺷﻮﻧﺪ ‪.‬‬
‫‪97‬‬
‫راﺑﻄﻪﻫﺎ ﻣﺤﻞ ﺟﺴﺘﺠﻮ و آﻣﻮزش و ﺗﺬﮐﺮ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬راﺑﻄﻪﻫﺎ ﻣﺤﻞ ﭘﺬﯾﺮش و‬
‫ﺑﻪوﺟﻮدآوردن اﻣﻨﯿﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ وارد راﺑﻄﻪﻫﺎ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ از ﻓﺸﺎرﻫﺎي‬
‫زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﮐﻢ ﺷﻮد و دردﻫﺎﯾﺘﺎن را راﺣﺖﺗﺮ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﯿﻢ ﻧﻪ اﯾﻦ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ‬
‫ﻓﺸﺎر ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﯾﺎ ﺗﺤﺖ ﺑﺎزﭘﺮﺳﯽ و ﺟﺴﺘﺠﻮي روان و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻫﺎي ﻋﻤﯿﻖ‬
‫ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪.‬‬

‫ﺑﻪ آدمﻫﺎ اﺟﺎزه ﻧﺪﻫﯿﻢ ﻣﺎ را ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﻨﻨﺪ و ﺧﻮدﻣﺎن ﻫﻢ ﻫﯿﭻﮐﺲ را ﻣﻮرد‬

‫ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻗﺮار ﻧﺪﻫﯿﻢ ‪.‬‬

‫آدمﻫﺎ ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ در راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﺸﺎن ‪ ،‬داﻧﺸﻤﻨﺪ ﻓﯿﻠﺴﻮف و ﯾﺎ ﺗﺤﻠﯿﻞﮔﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ‬

‫‪ ،‬آﻧﭽﻪ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﻮن ﯾﺎدآوري ﮐﻨﯿﻢ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ آدمﻫﺎ ﺑﺮاي اﻣﻨﯿﺖ‬
‫و دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ ﺑﻮدن و درك ﺷﺪن وارد راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬ﺣﻘﯿﻘﺖ‬
‫آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ در ﻣﻮرد آدمﻫﺎ ﻣﺎ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﻪ‬
‫اﺣﺘﻤﺎل زﯾﺎد ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺑﺨﺶﻫﺎي ﭘﻨﻬﺎن ‪ ،‬اﺣﺴﺎسﻫﺎ ‪ ،‬اﺿﻄﺮابﻫﺎ و اﻣﯿﺎل‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن اﺳﺖ ‪.‬‬

‫ﭘﺲ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﯾﺎ ﻣﯽداﻧﯿﻢ ﻫﯿﭻ رﺑﻄﯽ ﺑﻪ آدم‬

‫ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬

‫‪98‬‬
‫ﻗﺮار اﺳﺖ ﺑﺪاﻧﯿﻢ در راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ ﺑﺮاﺑﺮي ﻗﺪرت اﺳﺖ ﻧﻪ داﻧﺎﺗﺮ‬
‫ﺑﻮدن و ﺗﺤﻠﯿﻞﮔﺮ ﺑﻮدن ‪ ،‬راﺑﻄﻪﻫﺎي ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ را ﻗﻠﺐﻫﺎ ﺟﻠﻮ ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ ﻧﻪ‬
‫اﻓﮑﺎر و ذﻫﻦ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﺨﺶﻫﺎﯾﯽ از ﺧﻮدﻣﺎن را در ﻣﻘﺎﺑﻞ دﯾﮕﺮان ﭘﻨﻬﺎن ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و دﯾﮕﺮان‬

‫ﻫﻢ اﯾﻦ ﺣﻖ را دارﻧﺪ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ راﺑﻄﻪ ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ و ﻋﻤﯿﻖ ﺟﻠﻮ ﺑﺮود ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﮐﺎر ﺧﻮدش اﻧﺠﺎم‬
‫ﻣﯽدﻫﺪ ‪ ،‬آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻻزم اﺳﺖ ﺑﯿﺎن ﻣﯽﺷﻮد و آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ ﻣﻤﮑﻦ‬
‫اﺳﺖ ﭘﻨﻬﺎن ﺑﻤﺎﻧﺪ‪.‬‬

‫آدمﻫﺎ را ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر و ﺑﺎزﭘﺮﺳﯽ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺮار ﻧﺪﻫﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺻﺎدق‬

‫ﺑﺎﺷﻨﺪ در ﻋﻤﯿﻖ ﺷﺪن ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺗﻼش ﮐﻨﯿﺪ ﺻﺪاﻗﺖ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﻮد ﺷﻔﺎﻓﯿﺖ‬
‫اﯾﺠﺎد ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻮدن ﺑﻪ ﺗﺮدﯾﺪ ‪ ،‬رﻧﺞ ﻋﻤﯿﻘﯽ ﺳﺖ‬

‫ﺗﺮدﯾﺪ در ﻣﺎﻧﺪن ﯾﺎ رﻓﺘﻦ ‪ ،‬ﺗﻤﺎم ﮐﺮدن ﯾﺎ اداﻣﻪ دادن ‪ ،‬ﺗﺮدﯾﺪ در دل دادن ﯾﺎ‬
‫دل ﮐﻨﺪن ‪.‬‬

‫ﻫﻤﻪي ﻣﺎ دوراﻫﯽﻫﺎي ﺳﺨﺘﯽ را در زﻧﺪﮔﯽ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮدهاﯾﻢ و ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺮاي‬

‫اﯾﻨﮑﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻧﮕﯿﺮﯾﻢ ﺻﺒﺮ ﮐﺮدﯾﻢ ﺗﺎ زﻣﺎن ﮔﺬر ﮐﻨﺪ و ﻓﮑﺮ ﮐﺮدﯾﻢ اﮔﺮ‬

‫‪99‬‬
‫زﻣﺎن ﺑﮕﺬرد ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺗﺼﻤﯿﻢ درﺳﺖ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬در اﺑﺘﺪاي ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮيﻫﺎ‬
‫و دﯾﺪن دوراﻫﯽﻫﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﮔﺬر زﻣﺎن ﮐﻤﮏ ﻣﺎن ﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ زﯾﺎدي ﻣﻨﺘﻈﺮ‬
‫ﮔﺬر زﻣﺎن ﺑﻮدن ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺎ را ﻣﺒﺘﻼ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺗﺮدﯾﺪ و اﯾﻦ ﺗﺮدﯾﺪ ‪،‬‬
‫آرام آرام ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺎ ﻣﯽ ﺷﻮد ‪ ،‬ﻫﻤﺮاه ﺗﻤﺎم ﻟﺤﻈﻪﻫﺎ ﻣﯽﺷﻮد و در‬
‫ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﯾﻦ ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎ ﻫﻢ وارد ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬‬

‫ﺗﺮدﯾﺪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﺪﺗﯽ راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن را ﮐﺶ ﺑﺪﻫﺪ اﻣﺎ اﺟﺎزه ﻧﻤﯽدﻫﺪ‬
‫ﯾﮏ راﺑﻄﻪ ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﺮدﯾﺪ در راﺑﻄﻪ ﺑﻮدن اﺟﺎزه‬
‫ﻧﻤﯽدﻫﺪ ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﻪ ﻗﻠﺒﺶ ﺷﻤﺎ وارد ﺷﻮد و ﺷﻤﺎ ﻫﻢ وارد ﻗﻠﺐ او‬
‫ﻧﺨﻮاﻫﯿﺪ ﺷﺪ و اﯾﻦ ﺗﺮدﯾﺪ و ﻋﺪم ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮي ﺷﺎﯾﺪ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ‬
‫در ﮐﻨﺎر ﺷﺨﺼﯽ ﺑﺎﺷﯿﻢ و راﺑﻄﻪاي داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ اﻣﺎ ﻗﻄﻌﺎ اﺟﺎزه ﻧﻤﯽ دﻫﺪ‬
‫ﻣﻬﺮي ﻋﻤﯿﻖ و ﺻﻤﯿﻤﯿﺘﯽ آرام را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬

‫ﻣﻌﻤﻮﻻ آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﺮدﯾﺪ در راﺑﻄﻪﺷﺎن ﻣﺎﻧﺪهاﻧﺪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ دل ﺑﺪﻫﻨﺪ‬

‫و ﻣﺪام ﺑﺎ ﺧﺸﻢ و ﯾﺎ اﻓﺴﺮدﮔﯽ ﺑﺎ ﻓﺮد ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﯾﺎ در دام‬
‫ﻋﺸﻖ ﺑﺎزي و ﯾﺎ ﻗﻬﺮ ﮔﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﻟﺬت ﻋﻤﯿﻖ ‪ ،‬ﺣﺲ ﮐﺮدن زﻧﺪﮔﯽ را ﺑﺎ ﻧﺸﺴﺘﻦ ﺑﺮ ﺳﺮ دوراﻫﯽ از ﺧﻮدﻣﺎن‬

‫ﻧﮕﯿﺮﯾﻢ‬

‫‪100‬‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﺎﻣﻮش ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ آن را ﺣﺲ ﻧﮑﻨﯿﻢ و‬
‫ﺗﺮدﯾﺪ ﺗﻤﺎم ﺣﺲﻫﺎي ﻣﺎ را ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﻣﯽ دﻫﺪ ‪ ،‬راﺑﻄﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺳﺎل‬
‫ﻫﺎﺳﺖ آﺳﯿﺐ آنﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ زده ﺷﺪه و ﺷﻤﺎ ﻣﯽداﻧﯿﺪ ﺣﺘﯽ ﺑﺎ درﻣﺎﻧﮕﺮاﻧﺘﺎن‬
‫ﯾﺎ ﺑﺎ ﻧﻈﺮ دﯾﮕﺮان ﻫﻢ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪهاﯾﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ راﺑﻄﻪ آﺳﯿﺐ زاﺳﺖ ؛‬
‫ﭘﺲ ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ اﯾﻦ راﺑﻄﻪﻫﺎي آﺳﯿﺐزا را ﺑﺎ ﺗﺮدﯾﺪ ‪ ،‬ﻃﻮﻻﻧﯽﺗﺮ ﻧﮑﻨﯿﺪ ‪.‬‬

‫ﺗﺮدﯾﺪ ﺷﻤﺎ را در ﺑﺮزﺧﯽ ﺑﯽ اﻧﺘﻬﺎ ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ ﻧﻪ ﮐﺎﻣﻼ دل ﻣﯽدﻫﯽ و ﻧﻪ‬

‫ﮐﺎﻣﻼ دل ﻣﯿﮑﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﯿﺪ و آدﻣﯽ ﮐﻪ ﻗﻠﺒﺘﺎن در ﮐﻨﺎرش آرام‬
‫ﻧﻤﯽﮔﯿﺮد ‪.‬‬

‫ﻣﮑﺚ‬

‫ﺗﻮ ﻣﺜﻞ ﺑﺮگ ﻧﺎزﮐﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺑﺎد دﺳﺖ ﺧﻮش آﺷﻔﺘﮕﯽ ﺷﻮد ‪،‬‬
‫ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪي ‪ ،‬ﺗﻮ در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻇﺮاﻓﺘﯽ ﺷﮕﻔﺖ اﻧﮕﯿﺰ ﺑﺎ ﺣﺴﺎﺳﯿﺘﯽ ﻋﻤﯿﻖ ﻧﺴﺒﺖ‬
‫ﺑﻪ ﻫﺮ آﻧﭽﻪ در اﻃﺮاﻓﺖ ﻣﯽﮔﺬرد ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪي ‪ ،‬ﺗﻮ زﯾﺒﺎ و ﻇﺮﯾﻒ ﺣﺴﺎس‬
‫و ﮔﯿﺞ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪه اي و در ﻟﺤﻈﻪاي آﻧﭽﻨﺎن ﺑﺎ دﻧﯿﺎي ﭘﯿﭽﯿﺪه ﻣﻤﻠﻮ از‬
‫آدمﻫﺎﯾﯽ ﭘﯿﭽﯿﺪهﺗﺮ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﺮدي ﮐﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮدي ‪ ،‬ﮔﺮﯾﻪاي ﺑﻠﻨﺪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم‬
‫وﺟﻮد ‪.‬‬

‫‪101‬‬
‫ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ از زﻧﺪﮔﯽ اﯾﻦ ﻗﺪر ﻋﻤﯿﻖ و ﺑﯽ ﭘﺮوا ﮔﺮﯾﻪ‬
‫ﮐﺮدي و ﻫﯿﭽﮑﺲ از ﮔﺮﯾﻪ ات ﻧﺎراﺣﺖ ﻧﺒﻮد و ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﻫﻤﺎن‬
‫ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺗﻤﺎم آن دﻧﯿﺎي ﭘﯿﭽﯿﺪه و آدمﻫﺎي ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺗﺮش اﺟﺎزه دادﻧﺪ‬
‫ﺗﻮ ﻫﺮ ﭼﻘﺪر دﻟﺖ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﯽ و آﻧﻬﺎ ﻫﻢ در آراﻣﺶ ﮐﻨﺎرت‬
‫ﻣﺎﻧﺪن و وﺟﻮد ﻇﺮﯾﻒ ات را ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮐﺮدن ﺑﺎ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻣﺤﺎﻓﻆﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ‬
‫ﻫﻤﻪ را ﺑﺎ آن ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﻟﺒﺎس و آﻏﻮش ﻣﺎدر‬

‫ﻟﺒﺎس ﺗﻮ آرام آرام ﻣﺤﺎﻓﻆ ﺗﻮ ﺷﺪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ دﻧﯿﺎ و آﻏﻮش ﻣﺎدر ﮔﻬﻮارهي‬

‫اﻣﻦ ﺗﻮ ﺷﺪ ‪ ،‬در ﭘﯿﭻ و ﺗﺎبﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ روﯾﺖ ﺑﻮد و وﺟﻮد‬
‫ﻇﺮﯾﻒ و ﺣﺴﺎس در اﻣﺘﺪاد زﻣﺎن رﺷﺪ ﭘﯿﺪا ﮐﺮد و ﺑﺪﻧﺖ ﺑﺰرگ ﺷﺪ و‬
‫دﯾﮕﺮ ﻻزم ﻧﺒﻮد آﻏﻮش ﻣﺎدر ازت ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﻟﺒﺎسﻫﺎ ﺑﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﺧﻮدت ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل آﻏﻮشﻫﺎي دﯾﮕﺮي ﮔﺸﺘﯽ ‪،‬‬

‫آﻏﻮشﻫﺎي ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎ در ﮐﻨﺎرﺷﺎن ﺑﻮدن ﺑﺘﻮاﻧﯽ ﮐﻤﯽ دﻧﯿﺎ را ﻣﺤﻠﯽ ﻗﺎﺑﻞ‬
‫ﭘﺬﯾﺮشﺗﺮ ﺑﯿﺎﺑﯽ ‪.‬‬

‫اﮐﻨﻮن ﮐﻪ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﻢ و ﻣﺴﯿﺮ زﻧﺪﮔﯽات را ﻣﺮور ﻣﯽﮐﻨﻢ‬

‫ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮم ﺗﻮ ﻫﯿﭽﮕﺎه آن وﺟﻮد ﻇﺮﯾﻒ را از دﺳﺖ ﻧﺪادي ‪ ،‬ﺗﻮ ﻓﻘﻂ‬

‫‪102‬‬
‫ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺟﺴﻤﯽ و ﻧﻤﺎدﯾﻦ ﺑﺰرگ ﺷﺪهاي ‪ ،‬دﻧﯿﺎ ﻫﻨﻮز ﻫﻤﺎن ﻗﺪر ﭘﯿﭽﯿﺪه‬
‫اﺳﺖ و آدمﻫﺎ ﻫﻤﺎﻧﻘﺪر ﭘﯿﭽﯿﺪهﺗﺮ ‪.‬‬

‫در ﺗﻮ ﻫﻨﻮز ﺣﺴﺎﺳﯿﺖﻫﺎﯾﯽ دروﻧﯽ وﺟﻮد دارد ‪ ،‬ﺷﮑﻨﻨﺪﮔﯽﻫﺎي ﻇﺮﯾﻒ‬

‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎ و اﺗﻔﺎﻗﺎت اﻃﺮاف ات ‪.‬‬

‫در ﺗﻮ ﻫﻨﻮز ﻫﻤﺎن وﺟﻮد ﻧﺎزك و ﻣﺤﺘﺎج ﺑﻪ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ وﺟﻮد دارد اﻣﺎ ﺑﺎ‬
‫ﺑﺰرگ ﺷﺪن ﺟﺴﻢ ات و ﺑﺎ ورود ﺗﻮ ﺑﻪ اﺟﺘﻤﺎع اﺗﻔﺎق دﯾﮕﺮي رخ داد ﺣﺎﻻ‬
‫ﻣﻦ ﻣﺤﺎﻓﻆ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ ‪ ،‬در ﻣﻘﺎﺑﻞ وﺟﻮدي ﺣﺴﺎس و آﺳﯿﺐﭘﺬﯾﺮ ﮐﻪ در‬
‫دروﻧﺖ وﺟﻮد دارد ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﯽ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻣﻦ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﻦ ﻫﻤﺎن ﺑﺨﺶ رﺷﺪ‬
‫ﯾﺎﻓﺘﻪي ﺟﺴﻤﯽ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ ﻣﻦ ﺧﻮدت ﻫﺴﺘﻢ ‪ ،‬ﻣﻦ ﺟﺴﻢ و ﺳﻦ واﻗﻌﯽ ﺗﻮ‬
‫ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺑﺎ ﺑﻠﻮغ ذﻫﻨﯽ از ﺗﻮ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮐﻨﻢ ‪ .‬ﺣﺎﻻ ﻣﻦ از ﺗﻮ‬
‫ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻣﯽﮐﻨﻢ و ﮐﻨﺎر وﺟﻮد ﻧﺎزك ﺷﮑﻨﻨﺪه ﻣﯽاﯾﺴﺘﻢ و ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﺴﯿﺮ‬
‫زﻧﺪﮔﯽ را ﺟﻠﻮ ﻣﯽروﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ‪ ،‬ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎي ﭘﺨﺘﻪ و رﻓﺘﺎرﻫﺎي‬
‫ﺳﺎزﮔﺎراﻧﻪ ﺑﺎ ﻣﻦ و اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻧﺎب دروﻧﯽ و وﺻﻞ ﺷﺪن ﺑﻪ دﻧﯿﺎ و آدمﻫﺎ‬
‫ﺑﺎ ﺗﻮ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ ﺑﻪ ﻫﻢ اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ زﻧﺪﮔﯽ را آن ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ‬

‫و ﺟﻠﻮ ﺑﺮوﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ از ﻣﻦ و ﺣﺲ ﮐﺮدن ﺑﺎ ﺗﻮ ‪.‬‬

‫‪103‬‬
 ‫وﻗﺘﯽ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎ ﺣﺬف ﺧﻮد راﺑﻄﻪ ﺻﻤﯿﻤﯽﺗﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد‬

‫ﯾﮏ ‪ :‬در ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﻓﯿﻠﻢ ﺷﻮرﺗﺮ داﺳﺘﺎﻧﯽ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽﺷﻮد اﺧﺘﺎﭘﻮس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‬
‫در اﻗﯿﺎﻧﻮس زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮد روزي ﮐﻮﺳﻪاي ﺑﻪ او ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽﺷﻮد و‬
‫ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ دوﺳﺖ داري ﺑﺎ ﻫﻢ دوﺳﺖ ﺷﻮﯾﻢ اﺧﺘﺎﭘﻮش ﺧﻮﺷﺤﺎل ﻣﯽﺷﻮد‬
‫ﮐﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ دوﺳﺘﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﭘﺎﺳﺦ ﻣﺜﺒﺖ ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻮﺳﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‬
‫اﻣﺎ ﯾﮏ ﺷﺮط دارد اﺧﺘﺎﭘﻮس ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ﭼﻪ ﺷﺮﻃﯽ ؟ ﮐﻮﺳﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﮐﻪ‬
‫ﯾﮑﯽ از ﺑﺎزوﻫﺎﯾﺖ را ﺑﺪﻫﯽ ﺑﺨﻮرم ‪ ،‬اﺧﺘﺎﭘﻮس ﺑﻪ ﺑﺎزوﻫﺎﯾﺶ ﻧﮕﺎه ﻣﯿﮑﻨﺪ و‬
‫ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﻣﻦ ﮐﻪ ﺑﺎزو زﯾﺎد دارم اﯾﺮادي ﻧﺪارد ﯾﮑﯽ از آﻧﻬﺎ ﻣﺎل ﺗﻮ ‪.‬‬

‫ﮐﻮﺳﻪ ﺑﺎزوي اﺧﺘﺎﭘﻮس را ﺧﻮرد و دوﺳﺘﯽ آﻧﻬﺎ ﺷﺮوع ﺷﺪ ‪ ،‬آﻧﻬﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺎ‬
‫ﻫﻢ ﺷﺎد ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺷﻨﺎ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ‪ ،‬ﺑﺎ ﻫﻢ ﺧﺎﻃﺮه ﻣﯽﺳﺎﺧﺘﻦ ﺑﻪ ﻫﺮ‬
‫دوي آنﻫﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮش ﻣﯽﮔﺬﺷﺖ و اﺧﺘﺎﭘﻮس ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﻮد اﻣﺎ‬
‫ﻫﺮ وﻗﺖ ﮐﻪ ﮐﻮﺳﻪ ﮔﺮﺳﻨﻪ ﻣﯽﺷﺪ از اﺧﺘﺎﭘﻮس ﻣﯽﺧﻮاﺳﺖ ﯾﮏ ﺑﺎزوي‬
‫دﯾﮕﺮ ﺑﻪ او ﺑﺪﻫﺪ و اﺧﺘﺎﭘﻮس ﺑﺮاي اداﻣﻪي دوﺳﺘﯿﺸﺎن اﯾﻦ ﮐﺎر را اﻧﺠﺎم‬
‫ﻣﯽداد ﺗﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﯾﮏ ﺷﺐ دﯾﮕﺮ ﺑﺎزوﯾﯽ ﺑﺮاي اﺧﺘﺎﭘﻮس ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﺎﻧﺪه ﺑﻮد و‬
‫ﮐﻮﺳﻪ ﮔﻔﺖ ﻣﻦ ﮔﺮﺳﻨﻪ ام اﺧﺘﺎﭘﻮس ﮔﻔﺖ اﻣﺎ ﺑﺎزوﯾﯽ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﮐﻮﺳﻪ ﮔﻔﺖ‬
‫ﺣﺎﻻ ﻫﻤﻪي ﺧﻮدت را ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ و اﺧﺘﺎﭘﻮس ﺧﻮرده ﺷﺪ ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ‬
‫ﮐﻮﺳﻪ ﮔﺮﺳﻨﮕﯽ اش رﻓﻊ ﺷﺪ ﯾﺎد ﺧﺎﻃﺮاﺗﺶ ﺑﺎ اﺧﺘﺎﭘﻮس اﻓﺘﺎد و دﻟﺶ ﺗﻨﮓ‬
‫‪104‬‬
‫ﺷﺪ ‪ ،‬ﺧﯿﻠﯽ ﺧﯿﻠﯽ دﻟﺶ ﺗﻨﮓ ﺷﺪ او ﯾﮏ دوﺳﺖ واﻗﻌﯽ ﺑﻮد ﮐﻮﺳﻪ ﻏﻤﮕﯿﻦ‬
‫ﺷﺪ و رﻓﺖ ﺗﺎ ﯾﮏ دوﺳﺖ دﯾﮕﺮ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ ﻫﻢ ﮔﺎﻫﯽ در راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺎر را اﻧﺠﺎم ﻣﯽدﻫﯿﻢ ﺑﺎ ﺧﻮد و ﺑﺎ‬
‫ﯾﺎرﻣﺎن ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﺑﺮاي اﯾﻦ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﮐﻨﯿﻢ ﮐﺴﯽ آن ﺑﯿﺮون ﻫﺴﺖ ﮐﻪ‬
‫دوﺳﺘﻤﺎن دارد ﻓﻘﻂ ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ ﺷﻮﯾﻢ و ﮔﺎﻫﯽ آﻧﻘﺪر ﻏﺮق‬
‫رﺳﯿﺪن ﺑﻪ اﯾﻦ ﻫﺪف ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﯾﺎ از ﻫﺰﯾﻨﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﭘﺮداﺧﺖ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‬
‫ﻏﺎﻓﻞ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﯾﺎ ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ و ﭼﺸﻤﺎن را ﺑﻪ روﯾﺶ ﻣﯽﺑﻨﺪﯾﻢ ‪ ،‬دﻗﯿﻘﺎ ﺷﺒﯿﻪ‬
‫داﺳﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﻮاﻧﺪﯾﺪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮐﻮﺳﻪﻫﺎﯾﯽ وارد ﺷﻮﻧﺪ و آرام آرام‬
‫ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي از آدم دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ دروﻧﻤﺎن را ﺳﺮﮐﻮب ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻗﻄﻊ ﮐﻨﯿﻢ‬
‫و ﻧﺒﯿﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﭼﻪ دردي ﻣﯽﮐﺸﺪ ﻓﻘﻂ ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﻫﻤﺎن ﺗﺼﻮﯾﺮي ﺑﺸﻮﯾﻢ ﮐﻪ‬
‫ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ از ﻣﺎ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ و اﯾﻦ ﻗﻄﻌﺎ دردﻧﺎك اﺳﺖ اﻣﺎ ﺑﺎز ﻫﻢ اداﻣﻪ‬
‫ﻣﯽدﻫﯿﻢ ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻫﯿﭻ اﺣﺴﺎس ﺧﻮب و دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ ﺑﻮدﻧﯽ‬
‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دروﻧﻤﺎن ﻧﺪارﯾﻢ ‪ ،‬اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﺴﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و اﺣﺘﻤﺎﻻ ﮐﻮﺳﻪ‬
‫ﻣﯽرود ﺳﺮاغ ﻃﻌﻤﻪي ﺟﺪﯾﺪش و ﻣﺎ ﻣﯽﻣﺎﻧﯿﻢ و اﯾﻦ ﺗﻔﮑﺮ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻗﺮار‬
‫ﻧﯿﺴﺖ راﺑﻄﻪاي ﺻﻤﯿﻤﯽ و درﺳﺖ ﺑﺎ دﯾﮕﺮي داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪.‬‬

‫اﯾﻦ داﺳﺘﺎن ﭘﺎﯾﺎن ﺗﻠﺦ ﺗﺮ دﯾﮕﺮي ﻫﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬اﯾﻨﮑﻪ ﻓﺮدي ﮐﻪ‬
‫ﺳﺎلﻫﺎ آزار ات داده ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدد و اﺑﺮاز دﻟﺘﻨﮕﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪﻫﺎ ﮐﻪ‬
‫‪105‬‬
‫ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻮﺳﻪﻫﺎﯾﯽ در ﺧﺎﻃﺮاﺗﻤﺎن ﺳﺮك ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ و ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﺳﻼم‬
‫ﺑﺮﮔﺮدم ؟‬

‫و زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ ﺧﻮدﻣﺎن را ﺣﺬف ﮐﻨﯿﻢ دﯾﮕﺮان ﻫﻢ ﺑﺎ ﻣﺎ‬

‫ﺷﺒﯿﻪ ﯾﮏ ﺣﺬف ﺷﺪه رﻓﺘﺎر ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد ﺑﺮاي ﺧﻮﺷﺒﺨﺖﺗﺮ ﺷﺪن و ﺷﺎدﺗﺮ‬
‫ﺷﺪن دﯾﮕﺮان ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﯿﺶ از اﻧﺪازه ﺧﻮدﻣﺎن و اوﻟﻮﯾﺖ ﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺣﺬف‬
‫ﮐﻨﯿﻢ اﮔﺮ ﺑﻪ ﻫﺮ دﻟﯿﻠﯽ ﺑﯿﺶ از اﻧﺪازه ﺧﻮدﻣﺎن را و ﺣﻖ اﺳﺘﻔﺎده از زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن‬
‫را ﺣﺬف ﮐﻨﯿﻢ روزي ﺑﻪ ﺷﺪت ﺳﺮﺧﻮرده و ﻧﺎ اﻣﯿﺪ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ ‪ ،‬ﻧﺎ اﻣﯿﺪ‬
‫از ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺟﺪﯾﺪ و ﺳﺮ ﺧﻮرده از ﻫﺠﻮم ﺣﺴﺮت ﻫﺎ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽﻫﺎ و اﺳﺘﻌﺪادﻫﺎي ﻣﺎن ﻣﺴﺌﻮل ﻫﺴﺘﯿﻢ و اﮔﺮ روزي‬

‫ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ و راﺿﯽ ﻧﮕﺎه داﺷﺘﻦ دﯾﮕﺮان دﺳﺖ‬
‫از ﺗﻼش ﺑﺮدارﯾﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﻮاﺳﻤﺎن ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﻧﮑﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪ .‬اﮔﺮ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ‬
‫ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ دﯾﮕﺮان ﺧﻮدﻣﺎن را ﺣﺬف ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ در‬
‫آرزوي ﻫﻤﺎن ﭼﯿﺰي ﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ اﻣﺎ رﻫﺎﯾﺶ‬
‫ﮐﺮده اﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﻮن ﯾﺎدآوري ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ اﻧﺘﺨﺎب ﺧﻮدﻣﺎن‬
‫اﺳﺖ و ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺷﺮاﯾﻂ را ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ اﺣﺴﺎس ﺳﺮﺧﻮردﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﻘﺼﺮي‬

‫ﺑﺮاي اﯾﻦ در ﺟﺎﻣﺎﻧﺪﮔﯽ ﺑﮕﺮدﯾﻢ ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻫﺮ از ﮔﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن‬
‫‪106‬‬
‫ﯾﺎدآوري ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ از ﯾﮏ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﻣﻦ اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮدم اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﻣﺴﯿﺮم‬
‫را در رواﺑﻂ ﭘﯿﺶ ﺑﺒﺮم و ﮐﺴﯽ ﻣﻘﺼﺮ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ آﻧﻘﺪر ﺧﻮدﻣﺎن‬
‫و ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺳﺮﮐﻮب ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ دﯾﺪن زﻧﺪﮔﯽ دﯾﮕﺮان‬
‫راﺿﯽ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ دﯾﮕﺮان را ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ ﺗﺤﻠﯿﻠﺸﺎن ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﮔﺬر‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮدﻣﺎن را ﻧﺒﯿﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻧﺒﯿﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن‬
‫ﺑﯽﺗﻔﺎوت ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان واﮐﻨﺶ ﻣﺪار ‪ ،‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ روزي‬
‫ﺗﻤﺎم آرزوﻫﺎﯾﻤﺎن ‪ ،‬ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن و ﻋﺰﯾﺰاﻧﻤﺎن ﺷﻮﻧﺪ ﺑﺎ ﺧﻨﺪهﻫﺎي آﻧﻬﺎ ﺷﺎد و‬
‫ﺑﺎ ﮔﺮﯾﻪ آنﻫﺎ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺧﻮدﻣﺎن را ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﻫﻮﯾﺖ و‬
‫ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽﻫﺎي ﺧﻮد را ﺣﺬف ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﺑﻪ ﻫﻮﯾﺖ و ﺧﻂ زﻧﺪﮔﯽ ﯾﮏ ﻋﺰﯾﺰ‬
‫ﻣﯽﭼﺴﺒﯿﻢ ﺑﺎ او ﻧﻔﺲ ﻣﯽﮐﺸﯿﻢ و ﺑﺎ او روزﻫﺎ را ﺳﭙﺮي ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻏﺎﻓﻞ از‬
‫اﯾﻨﮑﻪ آدﻣﯽ ﻏﻤﮕﯿﻦ در درون ﻣﺎ آﻫﺴﺘﻪ ﺟﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﭼﻮن ﺣﻖ ﻧﺪارد‬
‫ﺧﻮدش را از زﻧﺪﮔﯽاش اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫روزي ﮐﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ ﺧﻮدﻣﺎن را ﺣﺬف ﮐﻨﯿﻢ روز ﻏﻤﮕﯿﻨﯽ ﺧﻮاﻫﺪ‬

‫ﺑﻮد ‪.‬‬

‫ﺑﻪ اﯾﻦ ﻏﻢ آﮔﺎه ﺑﺎﺷﯿﺪ ﺑﺮاي اﯾﻦ ﻏﻢ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﻘﺼﺮ ﻧﮕﺮدﯾﺪ و ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ‬
‫اﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮاﯾﺪ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﮑﻨﯿﺪ ﺑﺮاي ﻫﺪﻓﯽ اﻧﺠﺎم دﻫﯿﺪ ﮐﻪ ارزﺷﺶ را‬
‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻪ ﯾﺎد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ اﻧﻌﻄﺎف ﺑﻪ ﺧﺮج دادن در رواﺑﻂ‬
‫‪107‬‬
‫ﻋﺎدت ﺳﺎزﻧﺪهاي ﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﻔﻆ ﯾﮏ راﺑﻄﻪي ﺳﺎﻟﻢ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﺎ‬
‫ﻧﺎدﯾﺪه ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺧﻮد و ﺣﺬف ﺧﻮد ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ و ﺣﺬف ﮐﺮدن‬
‫ﺑﺨﺶﻫﺎي ﻣﻬﻤﯽ از ﺧﻮد ﺷﯿﻮهي ﻣﺨﺮﺑﯽ ﺑﺮاي زﻧﺪه ﻧﮕﺎه داﺷﺘﻦ ﯾﮏ راﺑﻄﻪ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺪت اﺛﺮ ﻣﻌﮑﻮس دارد ﭘﺲ اﻧﻌﻄﺎف ﺑﻪ ﺧﺮج دﻫﯿﺪ ﺗﺎ‬
‫ﻣﺮزي ﮐﻪ ﻫﻨﻮز ﺑﺨﺸﯽ از ﺷﻤﺎ ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪه ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻟﺬت ﺑﺒﺮد و‬
‫ﺑﺨﻨﺪد ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﺑﺎ ﻫﺮ آدﻣﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدش رﻓﺘﺎر ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‬

‫رﻓﺘﺎر ﻣﺎ ﺑﺎ آدمﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺳﺒﮏ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﻧﻪ ﺷﺒﯿﻪ رﻓﺘﺎر آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻣﺎ ‪،‬‬
‫درون ﻫﻤﻪي آدمﻫﺎ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﺿﺪ و ﻧﻘﯿﺾ زﯾﺎدي وﺟﻮد دارد اﮔﺮ‬
‫ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻪ ﻫﺮ رﻓﺘﺎر ﭘﺎﺳﺨﯽ ﺷﺨﺼﯽ دﻫﯿﻢ ﺑﻪ زودي ﻧﺎاﻣﯿﺪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻤﯽ‬
‫آرام ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ آﯾﺎ آﻧﭽﻪ اﻧﺠﺎم ﻣﯽدﻫﯿﻢ رﻓﺘﺎر ﻣﺎﺳﺖ‬
‫ﯾﺎ ﺻﺮﻓﺎ واﮐﻨﺸﯽ اﺳﺖ ﺑﻪ رﻓﺘﺎر ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ؟‬

‫وﻗﺘﯽ ﮐﻪ رﻓﺘﺎر ﻣﺎ واﮐﻨﺸﯽ ﺑﻪ رﻓﺘﺎر ﻓﺮد ﻣﻘﺎﺑﻞ اﺳﺖ ﻫﺮ روﯾﺎروﯾﯽ ﻣﺎ را ﺑﺎ‬

‫آدم ﻫﺎي ﻣﻘﺎﺑﻠﻤﺎن ﺳﺨﺖﺗﺮ و ﺳﺨﺖﺗﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﭼﻮن ﻫﺮ ﺑﺎر ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺴﻨﺠﯿﻢ‬
‫ﮐﻪ اﯾﻦ ﺑﺎر در ﻣﻘﺎﺑﻞ رﻓﺘﺎرﺷﺎن ﭼﻪ ﻋﮑﺲ اﻟﻌﻤﻠﯽ ﻧﺸﺎن دﻫﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ‬
‫ﺳﻨﺠﺶﻫﺎ را رﻫﺎ ﮐﻨﯿﻢ ﻗﺮار ﺑﮕﺬارﯾﻢ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن رﻓﺘﺎرﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ و ﺑﺪون ﺗﻮﻗﻊ ‪.‬‬
‫‪108‬‬
‫اﮔﺮ ﺷﺒﯿﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﺷﺪﯾﻢ دﯾﮕﺮ ﺗﻮﻗﻊ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ ﻋﮑﺲ اﻟﻌﻤﻠﯽ ﮐﻪ‬
‫اﻧﺘﻈﺎرش را دارﯾﻢ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪ اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ در درﮐﻤﺎن‬
‫ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬اﻧﺘﻈﺎر ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ راﺿﯽ و ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﺎﺷﻦ اﻣﺎ اﻧﺘﻈﺎر ﯾﮏ‬
‫ﭼﯿﺰ را ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻟﺬت ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﻮدن و آزاداﻧﻪﺗﺮ رﻓﺘﺎر ﮐﺮدن‬
‫‪ ،‬وﻗﺘﯽ اﯾﻦ رﻓﺘﺎر را ﺷﺮوع ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ آرام آرام ﺗﻮﻗﻊﻣﺎن از آدمﻫﺎ ﮐﻢ‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺎن ﺟﺪا از واﮐﻨﺶﻫﺎي آدم ﻫﺎ ﭘﺎﯾﺪار ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ و‬
‫ﻣﺎ از درون اﺣﺴﺎس ﺛﺒﺎت و اﻧﺴﺠﺎم ﺑﯿﺸﺘﺮي ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻤﺎن ﻧﺴﺒﺖ‬
‫ﺑﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺘﻌﺎرض آدمﻫﺎ ﮐﻤﺘﺮ ﻧﻮﺳﺎن ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ و اﯾﻦ زﯾﺒﺎﺳﺖ ‪.‬‬

‫دﻧﯿﺎي دروﻧﯽﻣﺎن آﻫﺴﺘﻪ آﻫﺴﺘﻪ وﺳﯿﻊ ﻣﯽﺷﻮد و ﻣﺎ را ﺟﺪا از رﻓﺘﺎر آدمﻫﺎ‬

‫ﺑﻪ آنﻫﺎ ﻋﺸﻖ ﻣﯽورزﯾﺪ ‪ ،‬آدمﻫﺎ دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ ﺗﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ و زﻣﺎﻧﯽ‬
‫ﭘﺎﯾﺪارﺗﺮ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ آنﻫﺎ را درك ﮐﻨﯿﻢ و دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ‬
‫دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ از درون ﻣﺎ و ﻣﺴﺘﻘﻞ از ﻧﻮﺳﺎﻧﺎت رﻓﺘﺎري آﻧﻬﺎ ﻧﺸﺎت ﺑﮕﯿﺮد‬
‫‪.‬‬

‫ﺣﺎل اﮔﺮ ﻋﺸﻖ ﻣﯽورزﯾﻢ ﺑﺪون ﻗﻀﺎوت آدم روﺑﺮوﯾﻤﺎن اﺳﺖ ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ‬
‫ﺑﺴﻨﺠﯿﻢ آﯾﺎ او ارزﺷﺶ را دارد ﯾﺎ ﻧﻪ ؟ ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﺮاي ﻣﺤﺒﺖ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ‬
‫ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ اﻣﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ ﺷﮏ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﻣﺤﺒﺖ ﻧﻤﯽﺑﯿﻨﯿﻢ‬
‫‪ ،‬اﺣﺴﺎس ﻃﺮد ﺷﺪﮔﯽ ﻣﺎ را در ﺧﻮد ﻓﺮو ﻣﯽﺑﺮد ‪ ،‬اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﺗﮑﻠﯿﻒﻣﺎن ﺑﺎ‬
‫‪109‬‬
‫آدمﻫﺎ ﻣﺸﺨﺺ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﯿﺪ اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﯾﺪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ روزي‬
‫آدمﻫﺎ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﮐﺎﻣﻼ ﺑﺎ ﺛﺒﺎت و ﻣﺸﺨﺺ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻨﺪ ﻫﯿﭻﮔﺎه اﯾﻦ اﻧﺘﻈﺎر ﺗﻤﺎم‬
‫ﻧﻤﯽﺷﻮد ‪.‬‬

‫از ﺧﻮدﻣﺎن ﺷﺮوع ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺮاي ﺧﻮدﻣﺎن ﻣﺸﺨﺺ ﺷﻮﯾﻢ ﺿﺪ ﻧﻘﯿﺾﻫﺎ را‬
‫در ﺧﻮدﻣﺎن ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﯿﻢ ﻣﺴﺘﻘﻞ از رﻓﺘﺎرﻫﺎي دﯾﮕﺮان ﺳﻌﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﺧﻮدﻣﺎن‬
‫ﺑﺎ ﺛﺒﺎتﺗﺮ ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﺑﺮاي اﯾﻦ ﮐﺎر ﻻزم اﺳﺖ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﺎن را ﺑﺎﻻ ﺑﺒﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﺗﺤﻤﻞ‬
‫ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺛﺒﺎت ﻧﺒﺎﺷﯿﻢ و ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﯿﻢ ﻧﻮﺳﺎنﻫﺎي ﺧﻮدﻣﺎن را ﺧﺸﻢ و‬
‫ﺑﺮداﺷﺖ ﻫﺎي ﺷﺨﺼﯽ ﺧﻮد را وارد رﻓﺘﺎرﻣﺎن ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻗﻄﻌﺎً راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن‬
‫اﻣﻦ ﺗﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد اﮔﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﯿﻢ و ﮐﻤﺘﺮ رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺑﺮاي‬
‫ﭘﺎﺳﺦ رﻓﺘﺎر دﯾﮕﺮان اﻧﺠﺎم دﻫﯿﻢ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ اﺑﻬﺎمآﻣﯿﺰ رﻓﺘﺎر ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‬

‫ﯾﮏ ‪ :‬در اﺑﻬﺎم ﻣﺎﻧﺪن و ﺑﺎ اﺑﻬﺎم رﻓﺘﺎر ﮐﺮدن روزي آدمﻫﺎي اﻃﺮاﻓﻤﺎن را‬
‫ﺧﺴﺘﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ و آن روز رﻓﺘﻦ اﻓﺮادي را ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮕﺎه ﻓﮑﺮش را‬
‫ﻧﻤﯿﮑﺮدﯾﻢ ‪.‬‬

‫اﮔﺮ در راﺑﻄﻪاي ﻫﺴﺘﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﺪتﻫﺎﺳﺖ ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻠﺘﻮن ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ ﺗﻼش‬

‫ﻣﯽﮐﻨﺪ و وﻗﺖ ﻣﯽﮔﺬارﻧﺪ اﻣﺎ ﺷﻤﺎ ﻣﺪام اﺣﺴﺎﺳﺎت و رﻓﺘﺎرﻫﺎ و‬

‫‪110‬‬
‫ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮي ﻫﺎﯾﺘﺎن را ﺑﻪ ﺗﻌﻮﯾﻖ ﻣﯽاﻧﺪازﯾﺪ ﺻﺒﺮ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬دوﺑﺎره ﺑﻪ ﺷﺮﯾﮏ‬
‫ﺗﺎن ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ ﭼﺮا ﺧﻮدﺗﺎن و او را از اﺑﻬﺎم در ﻧﻤﯽآورﯾﺪ ؟‬

‫ﯾﺎ ﻣﺎ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﯾﺎ ﻧﻤﯽﺧﻮاﯾﻢ ! ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﺑﻤﺎﻧﯿﻢ ﯾﺎ ﻧﻪ‬

‫آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺒﻬﻤﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﻧﻪ ﺗﮑﻠﯿﻔﺸﺎن را ﺑﺎ ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‬
‫و ﻧﻪ دﯾﮕﺮان ‪ ،‬و اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ در دﯾﮕﺮان ﺧﺸﻢ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و در ﺧﻮد آن‬
‫آدم اﺣﺴﺎس درﻣﺎﻧﺪﮔﯽ و ﺧﺴﺘﮕﯽ زﯾﺎد ‪.‬‬

‫ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺎ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﻣﺒﻬﻢ ﺑﻮدن راه ﻓﺮار ﺧﻮﺑﯽ ﺳﺖ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﻓﮑﺮ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻤﺎﻧﯿﻢ زﻣﺎﻧﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاي روﯾﺎروﯾﯽ و ﺑﯿﺎن اﺣﺴﺎس‬
‫دروﻧﯽ درﺳﺖ ﻓﺮا ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺪون دﻏﺪﻏﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ و از‬
‫ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﻧﻪ !‬

‫اﺑﻬﺎم ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ راﺑﻄﻪاي ﮐﻤﮏ ﻧﮑﺮده ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﺑﺮاﯾﺘﺎن‬
‫وﻗﺖ ﻣﯽﺧﺮد و ﺑﻌﺪ دوﺑﺎره ﺑﻪ راﺑﻄﻪ ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﺧﻮدﺗﺎن را ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﺪ ﺑﺎ‬
‫ﭼﻨﺪ ﺗﺎر ﻣﻮي ﺳﭙﯿﺪ و ﯾﺎري ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ و ﻧﺎاﻣﯿﺪ در ﮐﻨﺎرﺗﺎن و راﺑﻄﻪاي ﮐﻪ‬
‫ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺷﺒﯿﻪ روز اول ﻃﻌﻢ ﺑﻼﺗﮑﻠﯿﻔﯽ ﻣﯽدﻫﺪ ‪.‬‬

‫اول از ﺧﻮدﻣﺎن ﺷﺮوع ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻣﺎ ﭼﯿﺴﺖ ‪ ،‬از راﺑﻄﻪ ﭼﻪ‬

‫ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ؟ اﮔﺮ ﯾﺎر ﻣﺎ اﻣﻨﯿﺖ دارد و ﺑﺮاي ﻣﺎ ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﺪ ﭘﺲ ﻣﻨﺘﻈﺮه‬

‫‪111‬‬
‫ﭼﻪ ﻣﻌﺠﺰه ﯾﺎ ﺗﻮﻫﻤﯽ از ﻋﺸﻖ و راﺑﻄﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ ؟ ﻫﻤﯿﻦﻫﺎ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ‬
‫ﮐﻤﯽ آرام ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ در آﻏﻮﺷﯽ ﮐﻪ اﻣﻦ اﺳﺖ ؟‬

‫ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل آدمﻫﺎ ﺣﻖ دارﻧﺪ ﺧﻮدﺷﺎن را از ﺑﺮزخ ﺑﯿﺮون ﺑﯿﺎورﻧﺪ و ﺑﺮاي‬

‫ﺷﺎدﺗﺮ و ﻣﺸﺨﺺﺗﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدن ﺷﺎن ﺗﻼش ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﺣﻖ دارﻧﺪ اﮔﺮ ﻣﺎ ﺑﺎ‬
‫دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﺧﻮدﻣﺎن ﻣﺸﮑﻞ دارﯾﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺮزخ ﺧﻮدﻣﺎن ﻫﺴﺘﯿﻢ‬
‫‪ ،‬ﻟﺰوﻣﯽ ﻧﺪارد دﯾﮕﺮان را ﻫﻢ در ﺑﻼﺗﮑﻠﯿﻔﯽ ﺧﻮدﻣﺎن زﻧﺪاﻧﯽ ﮐﻨﯿﻢ !‬

‫آدﻣﻬﺎ آﻧﻘﺪر ﺑﺎ ارزش ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ در ﻫﺮ راﺑﻄﻪاي اﺣﺴﺎس‬

‫دوﺳﺖداﺷﺘﻨﯽ ﺑﻮدن ﺑﮑﻨﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ ﺣﻖ را از آﻧﻬﺎ ﻧﮕﯿﺮﯾﺪ اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ‬
‫ﺗﮑﻠﯿﻔﺸﺎن ﻣﺸﺨﺺ ﺷﻮد و ﺑﺮاي ﮐﺴﯽ ﺗﻼش ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ آنﻫﺎ اﺣﺴﺎس‬
‫دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ ﺑﻮدن ﻣﯽدﻫﺪ ‪.‬‬

‫دو ‪ :‬ﻣﺒﻬﻢ ﺑﻮدن آﺳﯿﺐ ﺑﺰرﮔﯽ ﺑﻪ ﻓﺮد روﺑﺮوي ﻣﺎ وارد ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﻣﺎ‬
‫در راﺑﻄﻪاي ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﻫﻢ در ﻣﻘﺎﺑﻞ دروﻧﻤﺎن و ﻫﻢ در آدم‬
‫روﺑﺮوﯾﻤﺎن ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ دارﯾﻢ ‪ ،‬اول در ﻣﻘﺎﺑﻞ درون ﻣﺎن ﮐﻪ اﻓﮑﺎري دارد و‬
‫اﺣﺴﺎسﻫﺎﯾﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ آنﻫﺎ را ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن‬
‫دﻫﺪ و ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺳﺮﮐﻮﺑﺶ ﮐﻨﯿﻢ و ﯾﺎ ﻧﺎدﯾﺪهاش ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ و ﺑﻌﺪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ آدم‬
‫روﺑﺮوﯾﻤﺎن در راﺑﻄﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻧﺪازهي ﮐﺎﻓﯽ دردﻫﺎﯾﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮده و‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ رﻓﺘﺎر ﻣﺒﻬﻢ ﻣﺎ درد ﻫﺎﯾﺶ را زﯾﺎدﺗﺮ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬
‫‪112‬‬
‫ﻫﻤﻪي ﻣﺎ ﺑﻪ اﻧﺪازهي ﮐﺎﻓﯽ در ﺳﺨﺘﯽﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ و ﺑﻬﺘﺮ‬
‫از ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻣﺒﻬﻢ ﺑﻮدن رﻧﺞ ﻧﮑﺸﯿﻢ و دﯾﮕﺮان را در رﻧﺞ ﻗﺮار ﻧﺪﻫﯿﻢ‬
‫‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ راﺑﻄﻪﻫﺎي ﻣﺎ آﻧﻘﺪر ﺳﺨﺖ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد اﮔﺮ ﺳﺎلﻫﺎ ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن و‬
‫دﯾﮕﺮان ﺑﺎزي ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺧﺴﺘﮕﯽﻫﺎي زﯾﺎدي را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﻗﺮار‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬راﺑﻄﻪﻫﺎ ﻣﺤﻞ اﺳﺘﺮاﺣﺖ و اﻣﻨﯿﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ آﯾﺎ ﻣﺒﻬﻢ ﻫﺴﺘﯿﻢ‬
‫؟ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ آﯾﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺧﺴﺘﮕﯽﻫﺎ و رﻧﺞﻫﺎي ﯾﺎر ﺧﻮد ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﯾﺎ ﻧﻪ ؟ آﯾﺎ ﺑﻪ‬
‫ﭼﺸﻢﻫﺎي ﯾﺎرﻣﺎن ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ؟ ﻋﻤﯿﻖ و ﻃﻮﻻﻧﯽ ‪ .‬آﯾﺎ ﻫﺮ از ﮔﺎﻫﯽ ﺣﺎل‬
‫دﻟﺶ را ﻣﯽﭘﺮﺳﯿﻢ ‪ ،‬ﺣﺎل دﻟﺶ ﺑﺎ زﻧﺪﮔﯽ و ﻣﻬﻤﺘﺮ از ﻫﻤﻪ ﺣﺎل دﻟﺶ ﺑﺎ ﻣﺎ‬
‫و در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﺎ ‪.‬‬

‫در ﻣﺒﻬﻢ رﻓﺘﺎر ﮐﺮدن ﻓﺮد ﻣﻘﺎﺑﻞ ﮔﯿﺞ و ﺧﺴﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد و ﺷﺎﯾﺪ روزي راﺑﻄﻪ‬
‫را ﺗﻤﺎم ﮐﻨﺪ و ﺷﺎﯾﺪ اﯾﻦ دﻗﯿﻘﺎ ﻫﻤﺎن ﭼﯿﺰي ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ‪ ،‬اﻣﺎ‬
‫ﭼﻮن ﻗﺪرﺗﺶ را ﻧﺪارﯾﻢ ﺑﺎ او در ﻣﻮرد راﺑﻄﻪ ﻣﺎن ﺷﻔﺎف ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﻢ‬
‫ﭘﺸﺖ رﻓﺘﺎرﻫﺎي دوﮔﺎﻧﻪ و ﻣﺒﻬﻢ ﭘﻨﻬﺎن ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و اﺟﺎزه ﻣﯽدﻫﯿﻢ آرام آرام‬
‫رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺎ ﺟﺎن راﺑﻄﻪ را ﺑﮕﯿﺮد آنﻗﺪر ﻣﺒﻬﻢ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﺗﺎ ﯾﺎرﻣﺎن روزي‬
‫ﺑﮕﻮﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻤﻮﻣﺶ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﻣﺒﻬﻢ رﻓﺘﺎر ﮐﺮدن ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎر ﺗﻤﺎم ﮐﺮدن راﺑﻄﻪ را ﺑﺮ دوش ﯾﺎدﻣﺎن ﺑﯿﻨﺪازد‬
‫اﻣﺎ رﻓﺘﺎري ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ و ﺑﺴﯿﺎر آﺳﯿﺐ زﻧﻨﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺮاي آدمﻫﺎ ﺻﺤﺒﺖ‬
‫‪113‬‬
‫ﮐﺮدن و ﺷﻔﺎف ﺳﺎزي ﻣﺮﻫﻢ اﺳﺖ ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺻﺤﺒﺖﻫﺎﯾﺸﺎن در ﻣﻮرد‬
‫ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎي دردﻧﺎك و ﺳﺨﺖ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﻫﻤﭽﻮن ﺟﺪاﯾﯽ و ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ‪.‬‬

‫ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﯿﺪ دردي ﮐﻪ ﻓﺮد از رﻓﺘﺎر ﻣﺒﻬﻢ ﻣﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﯿﺸﺘﺮ از‬
‫دردي ﺳﺖ ﮐﻪ واﺿﺢ و ﺷﻔﺎف ﺧﺒﺮ از ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﻣﯽدﻫﺪ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﻣﺒﻬﻢ‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ در ﻓﺮد ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﺸﻢ و ﻏﻤﯽ زﯾﺎد ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽ آورﯾﻢ و ﮔﺎﻫﯽ‬
‫اﺣﺴﺎس ﺑﯽ ﮐﻔﺎﯾﺘﯽ ‪ ،‬زﯾﺮا او ﮐﻤﺎﮐﺎن ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﺎ ﺑﺎ اﺑﻬﺎم ﻫﻤﻪي‬
‫ﺗﻼشﻫﺎي او را ﺑﺎ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ اول از ﺧﻮدﻣﺎن و ﺑﻌﺪ از ﺧﻮدش‬
‫‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﻮدش ﺷﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻧﻤﯽداﻧﺪ ﻣﺸﮑﻞ ﭼﯿﺴﺖ و در ﺳﺮزﻧﺸﯽ ﻋﻤﯿﻖ‬
‫ﻓﺮو ﻣﯽرود و اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﺪ دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ ﻧﯿﺴﺖ و از ﻣﺎ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﭼﺮا واﺿﺢ از ﺟﺎﯾﮕﺎﻫﺶ ﺻﺤﺒﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ ؟‬

‫ﮔﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﭼﺸﻢﻫﺎي آدمﻫﺎي ﻣﻬﻢ زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ و از آﻧﻬﺎ ﺑﭙﺮﺳﯿﻢ‬

‫آﯾﺎ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﯿﻢ ﮐﺠﺎي زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ؟ آﯾﺎ در ﮐﻨﺎر ﻣﺎ‬
‫اﺣﺴﺎس اﻣﻨﯿﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ؟‬

‫ﺟﻮاب اﯾﻦ ﺳﺎلﻫﺎ راﺑﻄﻪ را ﺷﻔﺎف ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺟﻠﻮي رﻓﺘﺎرﻫﺎي‬

‫اﺑﻬﺎمآﻣﯿﺰ را ﺑﮕﯿﺮد ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﺑﺎ درﻣﺎﻧﺪﮔﯽ رﻓﺘﺎر ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‬

‫‪114‬‬
‫ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺎ اوﻧﻘﺪر ﺧﻮدﻣﺎن را درﻣﺎﻧﺪه ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﯿﻢ و ﻏﺮق ﺧﻮد و ﺧﻮاﺳﺖ‬
‫ﺟﻠﻮه دادن ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ دﻧﯿﺎ ﺑﺮ ﻣﺤﻮر اﻓﮑﺎر‬
‫ﻣﺎ ﻧﻤﯽﭼﺮﺧﺪ و اﺗﻔﺎقﻫﺎ آﻧﻘﺪر ﮐﻪ ﻣﺎ ﺗﺤﻠﯿﻠﺸﺎن ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺳﺨﺖ و ﮐﺸﻨﺪه‬
‫ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ‪ .‬ﻫﺰاران آدم ﻗﺒﻞ از ﻣﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي ﻣﺸﺎﺑﻪ داﺷﺘﻨﺪ و ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ اداﻣﻪ‬
‫دادﻧﺪ و ﻫﺰاران آدم ﻫﻢ ﺑﻌﺪ از ﻣﺎ در ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ ‪،‬‬
‫زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﻘﺶ درﻣﺎﻧﺪه را ﺑﺎزي ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬از دﻧﯿﺎ و‬
‫آدمﻫﺎﯾﺶ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر در ﺣﻖ ﻣﺎ ﻇﻠﻢﮐﺮدن و اﯾﻦ ﺧﺸﻢ را ﺑﺎ ﺗﻮﻗﻊ داﺷﺘﻦ از‬
‫دﯾﮕﺮان و ﻣﺪام ﻏﺮ زدن ﺑﻪ وﺿﻌﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ آن روﺑﺮو ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺧﺎﻟﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬

‫آدم درﻣﺎﻧﺪه در اﻃﺮاﻓﯿﺎﻧﺶ اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه اﯾﺠﺎد ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ و ﺑﻪ او‬

‫ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ از ﺷﺮاﯾﻂ ﺳﺨﺘﺶ رد ﺷﻮد ‪ ،‬رد ﺷﺪن و ﮐﻤﮏ ﮔﺮﻓﺘﻦ‬
‫ﻫﯿﭻ ﻣﺸﮑﻠﯽ ﻧﺪارد اﻣﺎ ﺣﻮاﺳﻤﺎن ﺑﻪ درﻣﺎﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎﺷﺪ ‪ .‬ﺷﺒﯿﻪ ﯾﮏ ﺑﯿﭽﺎره‬
‫ﮔﯿﺮ اﻓﺘﺎده ﮐﻪ ﻣﺪام دارد ﻏﺮ ﻣﯽزﻧﺪ و از ﻋﺎﻟﻢ و آدم ﺗﻮﻗﻊ دارد ﮐﻪ ﺣﺎﻟﺶ‬
‫را درك ﮐﻨﻨﺪ و ﻣﺪام ﺑﻪ او دﻟﺪاري ﺑﺪﻫﻨﺪ رﻓﺘﺎر ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫آدم درﻣﺎﻧﺪه ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﻓﺮدﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﺧﻮدش را در اﺗﺎﻗﯽ زﻧﺪاﻧﯽ ﮐﺮده و‬

‫ﮔﻮﺷﻪاي ﻧﺸﺴﺘﻪ ﯾﺎ دﻋﺎ ﻣﯽﺧﻮاﻧﺪ ﺗﺎ ﮐﺴﯽ در را ﺑﺮاﯾﺶ ﺑﺎز ﮐﻨﺪ ﯾﺎ ﺟﯿﻎ‬
‫ﻣﯽزﻧﺪ و ﺑﻪ آدمﻫﺎي ﺑﯿﺮون از اﺗﺎق ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ در را ﺑﺎز ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬در‬
‫را ﺑﺎز ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬درﻣﺎﻧﺪه آﻧﻘﺪر ﺑﺮ در درﺳﺖ ﺑﻮدن اﻓﮑﺎر و ﻋﻘﺎﯾﺪش اﺳﺖ‬
‫‪115‬‬
‫ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮد او ﺧﻮدش ‪ ،‬ﺧﻮدش را زﻧﺪاﻧﯽ ﮐﺮده اﺳﺖ و‬
‫ﺗﻮﻗﻊ داﺷﺘﻦ و ﻏﺮ زدن و دﻋﺎ ﮐﺮدن ﻫﯿﭻ ﮐﻤﮑﯽ ﺑﻪ او ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫اﮔﺮ ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﻪ درﻣﺎﻧﺪﮔﯽ ﺑﺰﻧﯿﻢ ﻫﯿﭻﮐﺲ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺎ را از اﺗﺎق ﺑﯿﺮون‬

‫ﺑﯿﺎورد ‪ ،‬ﺑﺮاي اﯾﻦ ﮐﻪ از درﻣﺎﻧﺪﮔﯽ ﺑﯿﺮون ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ ﺳﮑﻮت دارﯾﻢ‬
‫‪ ،‬ﺳﮑﻮت ﮐﻨﯿﻢ و در ﻓﺮﺻﺖ اﯾﻦ ﺳﮑﻮت و ﺑﯽ ﮐﻼﻣﯽ ﮐﻤﯽ ﺑﻪ درون ﺧﻮد‬
‫ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺗﻮﻗﻌﺎﺗﯽ ﮐﻪ دارﯾﻢ را ﺧﻔﻪ ﮐﻨﯿﻢ و ﻏﺮ ﻧﺰﻧﯿﻢ ‪ ،‬ﺣﺎﻻ در ﺳﮑﻮت‬
‫ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺣﻀﻮر ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺧﺎرج از اﺗﺎق ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺻﺪاﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽآﯾﻨﺪ و‬
‫آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ اﻧﮕﺎر زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ .‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﺟﻬﺎن درﺣﺎل ﮔﺬر‬
‫اﺳﺖ و آدمﻫﺎ در ﺣﺎل ﻋﺒﻮر ‪ ،‬ﺳﮑﻮت ﮐﻪ ﮐﻨﯿﻢ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬آرام‬
‫ﺑﻪ ﺳﻤﺖ در ﻣﯽروﯾﻢ و آن را ﺑﺎز ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و آﻧﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ‬
‫آدمﻫﺎي دﯾﮕﺮي را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﮐﻪ درﺳﺖ در ﺷﺮاﯾﻂ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﻗﺮار داﺷﺘﻨﻪ اﻧﺪ ﯾﺎ‬
‫دارﻧﺪ و ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ اداﻣﻪ ﻣﯽ دﻫﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﺣﺎﻻ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ از آﻧﻬﺎ ﮐﻤﮏ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ و ﯾﺎ از راه ﺣﻞ ﻫﺎﯾﺸﺎن اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﯿﻢ‬

‫‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﻣﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺑﻔﻬﻤﯿﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ و ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ ﺟﻬﺎن از ﻣﺎ اﻧﺘﻘﺎم ﺑﮕﯿﺮد ‪،‬‬
‫ﺣﺎﻻ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﻫﺰاران آدم رد ﺷﺪﻧﺪ و ﻣﺎ ﻫﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ رد ﺷﻮﯾﻢ ‪،‬‬
‫ﺣﺘﯽ ﺑﺎ زﺧﻢ ﻫﺎ و دردﻫﺎ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ درﺑﺎرهي ﻋﺸﻖ روﯾﺎﭘﺮدازي ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‬

‫‪116‬‬
‫ﯾﮏ ‪ :‬ﻫﺮ ﮐﺪام از ﻣﺎ روﯾﺎي ﺷﺨﺼﯽ در ﻣﻮرد ﻋﺸﻖ دارﯾﻢ ‪ ،‬اﯾﻨﮑﻪ ﻋﺎﺷﻖ‬
‫ﮐﯿﺴﺖ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ ﻋﺸﻖ ﺑﻮرزد ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﯾﮑﯽ از ﻋﻤﯿﻖﺗﺮﯾﻦ ﺗﺼﺎوﯾﺮ‬
‫رازآﻟﻮد ذﻫﻦ ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ در ﻣﻮردش ﺑﺎ ﮐﺴﯽ ﺣﺮف‬
‫ﺑﺰﻧﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﺑﯿﺸﺘﺮ آدمﻫﺎ ﭼﻪ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﯾﺎ ﻧﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﯾﮏ ﻋﺎﺷﻖ را در ذﻫﻨﺸﺎن‬

‫دارﻧﺪ و وﺟﻮد اﯾﻦ ﺗﺼﻮﯾﺮ در ذﻫﻦ ﻣﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﯾﮏ‬
‫ﺳﺮﺧﻮردﮔﯽ و ﺧﺴﺘﮕﯽ ﻋﺠﯿﺐ دروﻧﯽ ﻣﯽرﺳﺎﻧﺪ ‪ ،‬در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ‬
‫اﺷﺘﺒﺎه ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ اﯾﻦ ﺗﺼﻮﯾﺮ و روﯾﺎ ﻣﻨﺒﻊ اﻧﺮژي ﺧﻮﺑﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺑﻪ‬
‫ﺟﻠﻮ ﻫﻞ ﻣﯽدﻫﺪ و ﺷﺎﯾﺪ ﮔﺎﻫﯽ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺴﮑﻨﯽ ﻣﻮﻗﺖ اﺳﺖ ﺑﺮاي‬
‫رد ﺷﺪن از ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ ﮐﻪ در راﺑﻄﻪي ﺧﻮد دارﯾﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﺗﺼﺎوﯾﺮ ﻫﯿﭻ‬
‫ﻣﺸﮑﻠﯽ اﯾﺠﺎد ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ اﮔﺮ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻧﻪ واﻗﻌﯿﺖ ‪،‬‬
‫اﻣﺎ ﮔﺎﻫﯽ اﯾﻦ ﺗﺼﺎوﯾﺮ ﺑﺎ واﻗﻌﯿﺖ ﻓﻌﻠﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ادﻏﺎم ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و ﻣﺎ در‬
‫واﻗﻌﯿﺖ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل اﯾﻦ ﺗﺼﺎوﯾﺮ ﻣﯽﮔﺮدﯾﻢ ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﯿﻠﻤﯽ داﯾﻤﺎً‬
‫از ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن ﺧﺎﻧﻪي ﻣﺎ ﭘﺨﺶ ﻣﯽﺷﻮد از ﯾﮏ ﺳﺮزﻣﯿﻦ روﯾﺎﯾﯽ و ﯾﮏ‬
‫ﻋﺎﺷﻖ دل ﺧﺴﺘﻪ ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﺎﺳﺖ ﺗﺎ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻤﺎن ﮐﻨﺪ و ﻣﺎ آﻧﻘﺪر ﺷﯿﻔﺘﻪ‬
‫اﯾﻦ ﻓﯿﻠﻢ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺎورش ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و روزي ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ ﮐﻪ راﻫﯽ‬

‫‪117‬‬
‫آن ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﺷﻮﯾﻢ و آن ﻋﺎﺷﻖ دل ﺧﺴﺘﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ را ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ اﺣﺴﺎس‬
‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﺗﺼﺎوﯾﺮ را از واﻗﻌﯿﺖ ﺟﺪا ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬واﻗﻌﯿﺖ ﻫﻤﯿﻨﯽ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ روﺑﺮوي‬

‫ﺷﻤﺎﺳﺖ ‪ ،‬اﮔﺮ راﺑﻄﻪي ﺷﻤﺎ ﺳﺮد اﺳﺖ ‪ ،‬اﮔﺮ راﺑﻄﻪ دارﯾﺪ و دوﺳﺘﺶ ﻧﺪارﯾﺪ‬
‫‪ ،‬اﮔﺮ راﺑﻄﻪ ﻧﺪارﯾﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ‪، ...‬‬

‫اﮔﺮ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻫﺴﺖ ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ روﺑﺮوي ﺷﻤﺎﺳﺖ ﭼﯿﮑﺎر ﻣﯽﺧﻮاﯾﺪ‬
‫ﺑﮑﻨﯿﺪ ‪ ،‬در ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﺼﻮﯾﺮﺳﺎزيﻫﺎي ﯾﮏ ﻋﺎﺷﻖ در ذﻫﻨﻤﺎن ﻋﺎﺷﻖ آﻏﻮﺷﯽ‬
‫ﮔﺮم و اﻟﺘﯿﺎم ﺑﺨﺶ دارد ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ در آﻏﻮﺷﺶ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻫﺎﯾﻤﺎن را‬
‫ﺑﻪ او ﺑﺪﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻋﺎﺷﻖ در ذﻫﻨﺘﺎن دﻗﺖ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﻋﺎﺷﻘﯽ ﮐﻪ از راه‬
‫ﻣﯽرﺳﺪ و ﺗﻤﺎم ﻣﺸﮑﻼﺗﻤﺎن ﺣﻞ ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬‬

‫دﯾﮕﺮ ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ي ﻣﺎ ﭼﻪ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺎ اوﻣﺪه ﻣﻬﻢ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ‬

‫ﻋﺎﺷﻘﯽ دارﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺑﯽ ﺣﺪ و ﻣﺮز دوﺳﺖ دارد ‪ ،‬ﻧﻮازﺷﺎن ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺟﻤﻠﻪﻫﺎي ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ‪ ،‬ﻫﯿﭻ از ﻣﺎ ﺳﺮد ﻧﻤﯽﺷﻮد ‪،‬‬
‫ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﻫﯿﺠﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ او ﻫﯿﭽﮕﺎه ﺗﻤﺎم ﻧﻤﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻫﯿﭽﮕﺎه دﻋﻮا‬
‫ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺤﺚ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺪﻧﯽ ﺑﯽﻧﻘﺺ دارد و ﻣﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ اوﻟﻮﯾﺖ زﻧﺪﮔﯽ‬
‫اش ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬ﭼﻪ ﺗﺼﺎوﯾﺮ زﯾﺒﺎﯾﯽ‪.‬‬

‫‪118‬‬
‫ﺟﺎﯾﯽ در ﮐﺘﺎب ﺟﻨﺲ دوم ﺳﯿﻤﻮن دوﺑﻮوار ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه ﻫﻤﻪي اﻋﻤﺎل‬
‫اﺣﻤﻘﺎﻧﻪ و ﻫﻤﻪي ﮐﺎرﻫﺎي ﺧﻮﺑﯽ ﮐﻪ ﮐﺮدم ﯾﮏ ﻋﻠﺖ دارﻧﺪ ‪ ،‬آرزوي ﯾﮏ‬
‫ﻋﺸﻖ ﮐﺎﻣﻞ و آرﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ آن ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﺧﻮد را در ﺑﺴﻂ واﮔﺬارم ‪ ،‬ﻫﺴﺘﯽ‬
‫ام را ﺑﻪ دﯾﮕﺮي ﺳﭙﺎرم ﺑﻪ ﺧﺪا ﺑﻪ ﻣﺮد ﯾﺎ زﻧﯽ ‪ ،‬ﭼﻨﺎن ﻓﺮاﺗﺮ از ﻣﻦ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ‬
‫ﻧﯿﺎز ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﺑﯿﻨﺪﯾﺸﻢ در زﻧﺪﮔﯽ ﭼﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮑﻨﻢ ﯾﺎ ﺑﻪ ﺧﻮد ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﻢ ‪،‬‬
‫ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻢ ﮐﻮرﮐﻮراﻧﻪ و ﺑﺎ اﻃﻤﯿﻨﺎن از او ﭘﯿﺮوي ﮐﻨﻢ ‪ ،‬ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﺮا‬
‫ﺣﻤﻞ ﮐﻨﺪ و ﻣﺮا ﺑﺎ ﻣﻼﯾﻤﺖ و ﻣﺤﺒﺖ ﺑﻪ ﺳﻮي ﮐﻤﺎل ﺑﺒﺮد ‪.‬‬

‫آرﻣﯿﺪن در ﺑﺎزوان ﻧﮕﻬﺪارﻧﺪهي او ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻮﭼﮏ و ﺑﺴﯿﺎر ﺧﻮد از دﺳﺖ‬

‫داده در ﺗﯿﻤﺎر ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪي او ﭼﻨﺎن ﺳﺮاﭘﺎ از آن او ﺷﺪم ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﺧﻮد ﻧﺒﺎﺷﻢ‬
‫و اﯾﻦ ﻣﺘﻦ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺗﻤﺎم آن ﭼﯿﺰﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ از ﻋﺎﺷﻖ ذﻫﻨﯽ ﻣﺎن ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ‬
‫اﻣﺎ ﺣﻮاﺳﻤﻮن ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ اﯾﻦﻫﺎ ﻓﻘﻂ ﺗﺼﺎوﯾﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ وارد راﺑﻄﻪ‬
‫ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ در واﻗﻌﯿﺖ ﻧﺒﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ را ﻗﺒﻮل ﮐﻨﻨﺪ و ﮐﺴﯽ ﮐﻪ‬
‫ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺗﻤﺎم و ﮐﻤﺎل ﻋﺎﺷﻖ ذﻫﻨﯽ ﻣﺎ را ﻗﺒﻮل ﮐﻨﺪ ﺑﻪ زودي از ﻣﺎ و‬
‫ﺗﻮﻗﻌﺎت ﻣﺎ ﺧﺴﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد ﭼﺮا آدمﻫﺎ در ﻣﺎ ﻓﻨﺎ ﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬و ﻣﺎ در آﻧﻬﺎ !‬

‫ﻋﺎﺷﻖ ﻫﺮ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ اﻧﺠﺎم دﻫﺪ ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺧﻮﺷﺤﺎل‬

‫ﮐﺮدن ﻣﺪام ﺷﻤﺎ ‪ ،‬راﺿﯽ ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻦ ﻣﺪام ﺷﻤﺎ ‪ ،‬اﻃﺎﻋﺖ ﮐﺮدن و ﺑﯿﺮون‬

‫‪119‬‬
‫ﮐﺸﯿﺪن رﻧﺞ از ﺑﺪﻧﺘﺎن و روﺑﺮو ﺷﺪن ﺑﺎ ﺳﺨﺘﯽﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻤﺎ را داﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬

‫راﺑﻄﻪﻫﺎ و آدمﻫﺎ آﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮﺳﺎزي ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻋﺎﺷﻖ‬

‫ذﻫﻨﯽ ﺗﻦ ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ اﻧﺘﻈﺎر ﺷﺒﯿﻪ ﻧﯿﺮوي ﻓﺮﺳﺎﯾﺸﯽ از درون ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫‪ ،‬اﯾﻦ ﻧﯿﺮو ﯾﺎ ﺷﻤﺎ را دردﻣﻨﺪ و ﻣﺘﻮﻗﻊ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﯾﻌﻨﯽ در ﻫﺮ ﺻﻮرت ﺷﻤﺎ از‬
‫آدم روﺑﻪرويﺗﺎن ﺗﻮﻗﻊ دارﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﯿﻞ ﺷﻤﺎ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﺪ و ﮐﻢﮐﻢ دردﻣﻨﺪ‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ ﭼﻮن اﯾﻦ اﺗﻔﺎق ﻧﻤﯽاﻓﺘﺪ ﯾﺎ اﯾﻦ ﻧﯿﺮو ﺷﻤﺎ را وادار ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ آدم‬
‫روﺑﻪرويﺗﺎن را ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﯿﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺷﺒﯿﻪ آن ﻋﺎﺷﻖ ذﻫﻨﯽﻣﺎن ﺷﻮد ‪.‬‬

‫ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﮐﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ از راه ﺑﺮﺳﺪ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺎ را ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن و‬

‫آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ آﻧﻬﺎ در راﺑﻄﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽدﻫﺪ ‪ ،‬روﯾﺎي داﺷﺘﻦ ﻋﺎﺷﻖ‬
‫ﺑﯽﻋﯿﺐ و ﻧﻘﺺ ﻣﺎ را در راﺑﻄﻪي ﻓﻌﻠﯽ ﻣﺎن ﺳﺮد و ﭘﺮ ﺗﻮﻗﻊ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻣﺎ را‬
‫ﺑﯽﺣﻮﺻﻠﻪ و ﻋﻨﻖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﭼﻮن ﺗﺤﻤﻞ دﯾﺪن آدم روﺑﺮوﯾﻤﺎن را ﻧﺪارﯾﻢ و‬
‫ﻣﺎ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺷﺮﯾﮏ روﺑﺮوﯾﻤﺎن را ﺑﺎ آن ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻋﺎﺷﻖ ﭘﯿﺸﻪ ي ذﻫﻨﯿﻤﺎن‬
‫ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﻧﻪ ﺧﻮدﻣﺎن را ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ ﻧﻪ آدم روﺑﺮو را ‪ ،‬روزي ﮐﻪ‬
‫ﺗﺼﻮﯾﺮﻫﺎي ذﻫﻨﯽﻣﺎن را رﻫﺎ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﺨﺶﻫﺎي ﺟﺬاب و ﺟﺪﯾﺪي را در‬
‫آدﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ او راﺑﻄﻪ دارﯾﻢ ﮐﺸﻒ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد و ﺑﺨﺶﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪي را‬
‫در ﺧﻮدﻣﺎن ‪ ،‬و ﺣﻘﯿﻘﺖ زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﻫﻢ ﮐﺸﻒ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ‪ ،‬اﮔﺮ ﺗﻨﻬﺎﯾﯿﻢ‬
‫‪120‬‬
‫ﺑﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯿﻤﺎن ﺗﻌﺎﻣﻠﯽ ﺳﺎزﻧﺪه ﺑﺮﻗﺮار ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ ﻫﺮ روز ﮐﻪ ﺑﯿﺪار‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ در ﻓﮑﺮ ﻋﺎﺷﻖ دل ﺧﺴﺘﻪ و ﻣﻨﺘﻈﺮ در ﺟﺎﯾﯽ دور ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﻗﻄﻌﺎ ﺑﺎ‬
‫اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﺑﯿﺪار ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ اﻣﺮوز ﺑﺮﻧﺎﻣﻪي ﻣﻦ ﭼﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ‬
‫ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﻤﺶ در اﻧﺘﻈﺎر رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﻋﺎﺷﻖ روﯾﺎﯾﯽ ﯾﺎ در راه ﺗﻼش ﺑﺮاي‬
‫ﺧﻮدم ‪ ،‬اﺣﺴﺎس ﺧﻮب دروﻧﯿﻢ و ﺳﭙﺲ ﻓﺮﺻﺖ دادن ﺑﻪ ﺧﻮد ﺑﺮاي ﯾﺎﻓﺘﻦ‬
‫ﯾﺎري واﻗﻌﯽ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻢ دوﺳﺘﺶ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﻤﺎم وﯾﮋﮔﯽﻫﺎي واﻗﻌﯽ‬
‫اش ‪.‬‬

‫دو ‪ :‬ﻣﺎ ﺑﻪ روﯾﺎﻫﺎﯾﻤﺎن ﭘﻨﺎه ﻣﯽﺑﺮﯾﻢ ‪ ،‬روﯾﺎﻫﺎ ﭘﻨﺎﻫﮕﺎهﻫﺎي ﺧﻮش آب و رﻧﮕﯽ‬

‫ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻣﺪتﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﺎ را آرام ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻮﻗﺖ‬
‫اﺿﻄﺮاب ﻣﺎن را ﮐﺎﻫﺶ دﻫﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﻤﻪي ﻣﺎ روﯾﺎﭘﺮدازي ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و‬
‫اﻣﯿﺪوارﯾﻢ ﮐﻪ روزي روﯾﺎﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﻪ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﻮﻧﺪ اﻣﺎ ﺗﺎ ﮐﺠﺎ‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ روﯾﺎﭘﺮدازي ﮐﻨﯿﻢ و ﭼﺮا روﯾﺎﭘﺮدازي ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﻪ روﯾﺎ‬
‫ﭘﺮدازيﻫﺎ اﺣﺘﯿﺎج داﺷﺘﻪ اﯾﻢ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﯽﭘﻨﺎه ﺑﻮدﯾﻢ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ‬
‫ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ دﯾﮕﺮان ﺑﻮدﯾﻢ ﺗﺎ از راه ﺑﺮﺳﻨﺪ و ﭼﯿﺰي را در دﻧﯿﺎي ﻣﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﻨﺪ‬
‫‪ ،‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﮔﺮ دﯾﮕﺮاﻧﯽ از ﻣﺎ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻧﻤﯽﮐﺮدﻧﺪ ﺑﻘﺎي ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﻄﺮ ﻣﯽاﻓﺘﺎد‬
‫و ﻣﻤﮑﻦ ﺑﻮد در دﻧﯿﺎ دوام ﻧﯿﺎورﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ از آن زﻣﺎنﻫﺎ روﯾﺎﭘﺮدازي را‬
‫ﻫﻤﭽﻮن داروﯾﯽ آرام ﺑﺨﺶ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﺮدﯾﻢ ﺗﺎ ﮐﻤﯽ دردﻫﺎ را از ﻣﺎ‬

‫‪121‬‬
‫دور ﮐﻨﺪ ‪ ،‬دردﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﺤﻤﻠﺶ ﺑﺮاي ﮐﻮدك ﺳﺨﺖ ﺑﻮده و از ﻇﺮﻓﯿﺖ‬
‫رواﻧﯿﺶ ﺧﺎرج ‪.‬‬

‫دردﻫﺎﯾﯽ ﺷﺒﯿﻪ دﻋﻮاﻫﺎي واﻟﺪﯾﻦ ‪ ،‬ﻣﺮگ ﺧﻮاﻫﺮ و ﺑﺮادر ‪ ،‬ﻣﺸﮑﻼت ﻣﺎﻟﯽ‬

‫و ﻓﻘﺮ ‪ ،‬ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﺣﺎﻣﯽ ‪ ،‬ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﭘﺪر ‪ ،‬اﻋﺘﯿﺎد ﯾﮑﯽ از اﻋﻀﺎي ﺧﺎﻧﻮاده و‬
‫ﻫﺰاران درد دﯾﮕﺮ ‪ ،‬اﯾﻨﻬﺎ ﻫﻤﻪ دﻻﯾﻞ ﺧﻮﺑﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﯾﮏ ﮐﻮدك ﺑﻪ‬
‫روﯾﺎﭘﺮدازي ﻓﺮو ﺑﺮود ‪ ،‬ﮐﻤﯽ آراﻣﺶ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ و زﻧﺪه ﺑﻤﺎﻧﺪ و در ذﻫﻨﺶ‬
‫ﺑﻪ ﺧﻮدش ﺑﮕﻮﯾﺪ روزي ﻣﻌﺠﺰهاي ﻣﯽﺷﻮد ﺗﻮ اﺗﺎﻗﺖ ﺑﯿﺎور ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ‬
‫درﺳﺖ ﻣﯽﺷﻮد و ﻏﯿﺮه ‪.‬‬

‫ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﯽ ﭘﻨﺎه و ﮐﻢ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﭼﺎرهاي ﺟﺰ روﯾﺎﭘﺮدازي ﻧﺪارد اﻣﺎ ﻣﺸﮑﻞ‬

‫از ﺟﺎﯾﯽ اوج ﻣﯽﮔﯿﺮد ﮐﻪ ﻣﺎ اﯾﻦ روﯾﺎﻫﺎ را ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﻪ ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن‬
‫ﻣﯽآورﯾﻢ و زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ روﯾﺎ ﭘﺮدازيﻫﺎ وارد ﺑﺰرﮔﺴﺎﻟﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻣﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ از‬
‫درون اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ دﻧﯿﺎ و اﺗﻔﺎﻗﺎﺗﺶ ﮐﻮدﮐﯽ درﻣﺎﻧﺪه و‬
‫ﻣﺤﺘﺎج ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬اﻣﺎ ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺷﺪن ﻣﺎ روﯾﺎﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ‬
‫ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ ﺷﻮﻧﺪ ﭼﻮن اﮔﺮ روﯾﺎ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر وﺳﯿﻊ ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﻣﺎ را از روﺑﺮو‬
‫ﺷﺪن ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼت واﻗﻌﯽ زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽﻫﺎي واﻗﻌﯽ ﻣﺎ ﺑﻪ‬
‫ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﺑﺰرﮔﺴﺎل دور ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و اﯾﻦ دور ﺷﺪن رﻧﺞ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺪاﻧﯽ‬

‫‪122‬‬
‫ﻣﺸﮑﻞ ﭼﯿﺴﺖ و از دور ﺑﻨﺸﯿﻨﯿﻢ و زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن را ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ‬
‫درﻣﺎﻧﺪهاي در اﻧﺘﻈﺎر ﺑﺎز ﺷﺪن درﻫﺎي ﻏﯿﺒﯽ ‪.‬‬

‫ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﮐﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺒﻮل ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ ﭘﻨﺎﻫﮕﺎه‬

‫ﻗﺪﯾﻤﯽ ﻣﺎن ﻧﺪارﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺮون ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ و ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﻮﯾﻢ ﺑﺎ ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ‬
‫و ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ در ﺗﻮان دارﯾﻢ ‪ ،‬اﻣﯿﺪﻫﺎي واﻫﯽ ﮐﻪ ﻣﺪام در روﯾﺎﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﺎ‬
‫اﻟﻘﺎ ﻣﯽﺷﻮد ﺑﻪ درد دﻧﯿﺎي ﭘﯿﺶ روﯾﻤﺎن ﻧﻤﯽﺧﻮرد ‪ ،‬اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ‬
‫روﯾﺎﻫﺎﯾﻤﺎن در ﺧﺎﻃﺮات ﮐﻮدﮐﯽ ﻣﺎن ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ واﻗﻌﯽ ﻣﺎ ﭘﯿﺶ‬
‫روي ﻣﺎﺳﺖ و ﺑﻬﺘﺮ از ﭘﻨﺎﻫﮕﺎه ﺑﻌﺪي ﻣﺎ ﮐﻤﯽ ﺑﻪ ﺳﻦ و ﺳﺎل ﻣﺎ ﻧﺰدﯾﮏ ﺗﺮ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﻫﺪفﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ ﺑﺮاﯾﺸﺎن ﺗﻼش ﮐﻨﯿﻢ ﻧﻪ روﯾﺎ ﻫﺎﯾﯽ‬
‫ﮐﻪ در آﻧﻬﺎ ﻏﺮق ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﻧﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ‬

‫ﻣﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺷﮑﻠﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﺮدهاﻧﺪ اﮐﻨﻮن ﺑﺎ ﺧﻮد و ﺣﺘﯽ ﺑﺎ‬

‫دﯾﮕﺮان ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﻤﻪ زﺧﻢﻫﺎﯾﯽ دارﯾﻢ ﮐﻪ در ﭘﺸﺖ اﯾﻦ‬
‫زﺧﻢﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺎ را ﺑﺎ آدمﻫﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﺪ ‪ ،‬در ﻫﻤﻪي ﻣﺎ ﻗﺪرﺗﯽ‬
‫وﺟﻮد دارد ﺑﺮاي ﺗﺨﺮﯾﺐ ‪ ،‬ﺑﺮاي ﻧﺎدﯾﺪه ﮔﺮﻓﺘﻦ و ﺑﺮاي ﻗﻀﺎوت و ﺣﻤﻠﻪ‬
‫در ﻫﻤﻪي ﻣﺎ ‪.‬‬

‫‪123‬‬
‫ﺗﻔﺎوت ﻣﺎ در اﻧﺘﺨﺎﺑﻬﺎ و ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎﯾﻤﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬ﺗﻔﺎوت در اﻧﺘﺨﺎب رﻓﺘﺎر و‬
‫ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﺮاي ﺷﺒﯿﻪ ﺷﺪن ﺑﻪ ﯾﮏ زﺧﻢ زﻧﻨﺪهي دﯾﮕﺮ ‪ ،‬در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻣﺎ ﻫﻤﻪ در‬
‫ﻣﻮﻗﻌﯿﺖﻫﺎﯾﯽ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ ﮐﻪ زﺧﻢﻫﺎ ﺗﺤﺮﯾﮏ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و دردﻫﺎ ﺑﯿﺪار‬
‫و ﮔﺎﻫﯽ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﻣﻘﺼﺮ آن درد دروﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ در آن ﻟﺤﻈﻪ ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‬
‫ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﻓﻘﻂ آن ﻓﺮد ﯾﮏ ﺑﯿﺪار ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﯿﺪارﮐﻨﻨﺪه دردﻫﺎي ﻣﺎ‬
‫‪ ،‬ﺑﯿﺪار ﮐﻨﻨﺪهي ﺣﺴﺮتﻫﺎ و ﻧﺪاﺷﺘﻪﻫﺎي ﻣﺎ ‪ ،‬در ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪاي ﮐﻪ زﺧﻢ‬
‫ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺗﺤﺮﯾﮏ ﻣﯽﺷﻮد در درون ﻣﺎ ﻗﺪرﺗﯽ از ﺧﺸﻢ و ﻏﻢ ﺑﻪ وﺟﻮد‬
‫ﻣﯽآﯾﺪ و درﺳﺖ در ﻫﻤﯿﻦ ﻟﺤﻈﻪ در ﻣﺎ رﻓﺘﺎري در ﺣﺎل ﺷﮑﻞ ﮔﺮﻓﺘﻦ اﺳﺖ‬
‫و ﺗﻔﺎوت در اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ آﯾﺎ اﯾﻦ رﻓﺘﺎر را در ﺟﻬﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﮐﺮدن ﺳﺮﯾﻊ‬
‫ﻗﺪرت ﺑﺮ روي دﯾﮕﺮان ﺑﻪ ﮐﺎر ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ و ﯾﺎ آن را ﻫﻤﭽﻮن اﻧﺮژي ﻣﻬﻢ و‬
‫ارزﺷﻤﻨﺪ ﺑﺪاﻧﯿﻢ و اﺟﺎزه ﻧﺪﻫﯿﻢ در دروﻧﻤﺎن ﺑﻤﺎﻧﺪ و ﺑﻪ رﺷﺪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ از درون آرامﺗﺮ و در رﻓﺘﺎر ﻣﺘﯿﻦﺗﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬اﻓﺮادي ﻫﺴﺘﻨﺪ‬

‫ﮐﻪ ﻗﺪرت دردﻫﺎ و زﺧﻢﻫﺎ را ﺳﺮﯾﻊ ﺑﺮ ﺳﺮ دﯾﮕﺮان آوار ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬اﺟﺎزه‬
‫ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﻗﺪرت ﺑﻪ ﺟﺎي ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪن ﺑﻪ ﺗﺨﺮﯾﺐ ﺑﻪ ﺳﮑﻮﺗﯽ ﻋﻤﯿﻖ اﻣﺎ آﮔﺎه‬
‫ﮐﻨﻨﺪه ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﻮد ‪.‬‬

‫ﮐﺎر ﺳﺨﺘﯽ اﺳﺖ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺳﺮﯾﻊﺗﺮﯾﻦ راه را ﺑﺮاي ﺗﺨﻠﯿﻪ اﻧﺘﺨﺎب‬
‫ﮐﻨﯿﻢ ﺑﻪ دروﻧﻤﺎن ﺑﺮﮔﺮدﯾﻢ و ﺷﺎﻫﺪ ﺣﻀﻮر زﺧﻢ ﻫﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن و‬
‫‪124‬‬
‫دردﻫﺎي اﮐﻨﻮن ﻣﺎن ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮﯾﻦ راه را اﻧﺘﺨﺎب‬
‫ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﮐﺎر ﺳﺨﺘﯿﺴﺖ اﻣﺎ ﺗﻔﺎوت ﻣﺎ در ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺖ ﺗﻔﺎوت ﻣﺎ در ﺗﺤﻤﻞ و‬
‫درك اﺳﺖ در ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎ و اﻧﺘﺨﺎبﻫﺎ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﯽداﻧﺴﺘﯿﻢ ﭼﻘﺪر درد ﻫﺎﯾﻤﺎن‬
‫ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ اﺳﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ را درك ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ و ﮐﻤﺘﺮ ﺣﻤﻠﻪ‬
‫ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﯽداﻧﺴﺘﯿﻢ در ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮاﻗﻊ آدمﻫﺎ ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ آﺳﯿﺐ‬
‫ﺑﺰﻧﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ دردﻫﺎي ﻗﺪﯾﻤﯽ ﻣﺎ را ﺑﯿﺪار‬
‫ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺻﺒﻮري ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ و ﮐﻤﺘﺮ ﺧﺸﻢﻫﺎي ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ‬
‫ﻫﺎﯾﻤﺎن اﺳﺖ را ﺑﺮ ﺳﺮﺷﺎن ﺧﺎﻟﯽ ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﯽﻧﻘﺺ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺳﯿﻢ‬

‫ﯾﮏ ‪ :‬ﺗﻼش زﯾﺎدي ﻧﮑﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺑﯽ ﻧﻘﺼﯽ از ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﻪ دﯾﮕﺮان‬

‫ﻧﺸﺎن دﻫﯿﻢ ‪ ،‬اﺟﺎزه ﻧﺪﻫﯿﻢ ﮐﻪ آدمﻫﺎ از ﻣﺎ ﺑﺖ ﺑﺴﺎزﻧﺪ ‪ ،‬در ﻫﺮ راﺑﻄﻪاي ﮐﻪ‬
‫ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﺑﺖ ﺷﺪﯾﺪ ﻣﻨﺘﻈﺮ آن روزي ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻫﻤﺎن ﻓﺮد ﺷﮑﺴﺘﻪ‬
‫ﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬ﺑﺖﻫﺎ روزي ﺷﮑﺴﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد ﭼﻮن آﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺑﺖ ﻫﺎ را ﺳﺎﺧﺘﻪاﻧﺪ در‬
‫ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ از دﺳﺖ ﺑﺖﻫﺎﯾﺸﺎن ﮐﺎري ﺑﺮ ﻧﻤﯽآﯾﺪ و آن روز‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽﺗﺮ از ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﺑﺖ ﺣﻤﻠﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و آن را ﻣﯽﺷﮑﻨﻨﺪ ‪.‬‬
‫اﻓﺮادي ﮐﻪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺑﺖ ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ اﻓﺮادي ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ اراده ﺑﺮاي ﺗﻐﯿﯿﺮ‬
‫ﺷﺮاﯾﻂ را در ﺑﯿﺮون از ﺧﻮدﺷﺎن ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ‬
‫‪125‬‬
‫دﻧﺒﺎل ﯾﮏ ﻧﺠﺎت دﻫﻨﺪه ﮔﺸﺘﻦ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺟﺴﺘﺠﻮي ﺧﻄﺮﻧﺎك ﮐﻪ دﯾﺮ ﯾﺎ زود‬
‫آنﻫﺎ را ﻧﺎاﻣﯿﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬آنﻫﺎ ﻣﯽﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﺑﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﻣﻌﺠﺰه ﮐﺮدن‬
‫ﻧﺪارد و ﺧﺸﻤﯽ ﮐﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺑﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﺷﻮد ‪ ،‬ﺑﻪ آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ‬
‫را ﺑﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ اراده دردرون آنﻫﺎﺳﺖ و ﺷﻤﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺗﻤﺎم ﻣﻌﻨﺎي‬
‫زﻧﺪﮔﯽ آﻧﻬﺎ ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ دﻟﯿﻞ ﻧﻔﺲ ﮐﺸﯿﺪن آﻧﻬﺎ ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ آﻧﻬﺎ اﺟﺎزه‬
‫ﻧﺪﻫﯿﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺷﻤﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ آدمﻫﺎ را دوﺳﺖ دارﯾﺪ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ‬
‫ﻧﺸﺎن دﻫﯿﺪ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر ﺑﺎ ارزش ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮاي ﺧﻮدﺷﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻨﺪ‬
‫‪ ،‬ﺗﻼش ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺮاي ﺧﻮدﺷﺎن ﻟﺬت ﺑﺒﺮﻧﺪ ‪ .‬ﺑﺖ ﺑﻮدن ﻟﺬت دارد اﻣﺎ ﺑﺎ اﯾﻦ‬
‫وﺳﻮﺳﻪ ﻣﺒﺎرزه ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬اﺟﺎزه ﻧﺪﻫﯿﺪ در ﻫﯿﭻ راﺑﻄﻪاي ﺷﻤﺎ را ﺣﺎﮐﻢ ﻣﻄﻠﻖ‬
‫ﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﺟﺎزه ﻧﺪﻫﯿﺪ ﺑﺮده وار از ﺷﻤﺎ ﺗﺒﻌﯿﺖ ﮐﻨﺪ اﺟﺎزه ﻧﺪﻫﯿﺪ ﺷﻤﺎ را ﺳﺘﺎﯾﺶ‬
‫ﮐﻨﻨﺪ و اﺟﺎزه ﻧﺪﻫﯿﺪ ﺷﻤﺎ را ﺑﺖ ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﺪاﻧﻨﺪ ﻫﺮﮔﺎه اﺣﺴﺎس ﮐﺮدﯾﺪ در‬
‫راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﺘﺎن ﺗﺎﺟﯽ ﻧﺎﻣﺮﯾﯽ ﺑﺮ ﺳﺮﺗﺎن ﮔﺬاﺷﺘﻪاﻧﺪ و ﻣﯽﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﻤﺎ را‬
‫ﺳﺘﺎﯾﺸﯽ ﺑﺖ ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺧﻮد را در ذﻫﻦ آنﻫﺎ ﺑﻪ ﭼﺎﻟﺶ‬
‫ﺑﮑﺸﯿﺪ و اﮔﺮ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺸﺘﺎق ﻫﺴﺘﯿﺪ ﺗﺎ ﺳﺘﺎﯾﺶ ﺷﻮﯾﺪ از ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﭙﺮﺳﯿﺪ ﭼﺮا‬
‫اﯾﻦ ﻧﯿﺎز را ﺑﺎ آدمﻫﺎي دﯾﮕﺮ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﺪ ارﺿﺎ ﮐﻨﯿﺪ ؟ آﯾﺎ ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﻪ‬
‫اﻧﺪازهي ﮐﺎﻓﯽ آدم دروﻧﺘﺎن را ﻧﻤﯽﺑﯿﻨﯿﺪ ؟ آﯾﺎ از درون اﺣﺴﺎس ارزﺷﻤﻨﺪ‬
‫ﺑﻮدن ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﺪ ؟ ﺷﻤﺎ ﺣﺎﮐﻢ ﺧﻮدﺗﺎن ﻫﺴﺘﯿﺪ اﻣﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ‬

‫‪126‬‬
‫آدمﻫﺎي دﯾﮕﺮ را ﻗﺒﻮل ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﻬﺘﺮ از دﯾﮕﺮي ﻣﯽداﻧﺪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺮ‬
‫زﻧﺪﮔﯿﺶ ﺣﮑﻤﺮاﻧﯽ ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﯾﮏ آﻏﻮش اﻣﻦ و ﻣﺤﮑﻢ ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬آﻏﻮش‬
‫آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮدهي ﺷﻤﺎ ﻣﯿﺸﻮد آﻏﻮش اﻣﻨﯽ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺑﺮدهﻫﺎ روزي از‬
‫ﺣﺎﮐﻢ ﺧﻮد ﻧﺎاﻣﯿﺪ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ و ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺸﺎن ﮐﺎر راﺑﻄﻪ را ﺗﻤﺎم ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪،‬‬
‫ﺑﺮده و ﺣﺎﮐﻢ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ راﺑﻄﻪاي ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ اﻣﺎ راﺑﻄﻪي ﺳﺎﻟﻢ‬
‫و ﻣﺤﮑﻢ ﮐﺠﺎ و راﺑﻄﻪي ﺣﺎﮐﻢ و ﺑﺮده ﮐﺠﺎ !‬

‫ﯾﮏ ﺣﺎﮐﻢ ﻫﻤﯿﺸﻪ در ﺗﺮس زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬او ﻣﯽﺗﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﺑﺮده روزي‬
‫ﻗﯿﺎم ﮐﻨﺪ و از ﺟﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺣﺎﮐﻤﺶ ﺷﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ و اﯾﻦ ﺷﮏ ﺷﺮوع‬
‫ﯾﮏ ﭘﺎﯾﺎن ﻏﻢ اﻧﮕﯿﺰ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﺪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ در ﮐﻨﺘﺮل ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ‬

‫ﺗﻮﻣﺎس ‪ :‬ﺗﻮ اﯾﻦ ﭼﻬﺎر ﺳﺎل ﻫﺮ ﺑﺎر ﮐﻪ رﻗﺺ ﺗﻮ را دﯾﺪم اﻧﮕﺎر داري‬
‫زور ﻣﯽزﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﺣﺮﮐﺎت رو ﮐﺎﻣﻞ و درﺳﺖ اﻧﺠﺎم ﺑﺪي اﻣﺎ ﺗﺎ‬
‫ﺣﺎﻻ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﻧﺪﯾﺪم ﮐﻪ ﺧﻮدت و رﻫﺎ ﮐﻨﯽ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ اﻧﻀﺒﺎط ﺑﺮاي‬
‫ﭼﯿﻪ ؟‬

‫ﻧﯿﻨﺎ ‪ :‬ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﻣﯿﺨﻮام ﺑﯽ ﻋﯿﺐ و ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺎﺷﻢ‬

‫‪127‬‬
‫ﺗﻮﻣﺎس ‪ :‬ﮐﻤﺎل اﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﺶ ﺧﻮدت رو ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﯽ ﯾﻪ‬
‫وﻗﺘﺎﯾﯽ ﻻزﻣﻪ ﮐﻪ ﺧﻮدت و رﻫﺎ ﮐﻨﯽ ‪ ،‬ﺧﻮدت ﻏﺎﻓﻠﮕﯿﺮ ﮐﻦ ﺗﺎ ﺑﺘﻮﻧﯽ‬
‫ﺑﻘﯿﻪ رو ﻏﺎﻓﻠﮕﯿﺮ ﮐﻨﯽ‪.‬‬

‫داﺳﺘﺎن ﻗُﻮ ي ﺳﯿﺎه ‪2010‬‬

‫در ﺑﺴﯿﺎري از رﻓﺘﺎرﻫﺎ ‪ ،‬ﭼﺎرﭼﻮبﻫﺎ و ﻗﺎﻧﻮنﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺧﻮد‬

‫ﻣﯽﮔﺬارﯾﻢ ﺗﺮس از ﻟﺬت ﺑﺮدن و رﻫﺎ ﺷﺪن وﺟﻮد دارد ‪ ،‬ﻇﺮف ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺎﯾﺪ ﭼﯿﺪﻣﺎن ﺧﺎﺻﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻦ ‪ ،‬ﻟﺒﺎسﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﺧﺎﺻﯽ در‬
‫ﮐﻤﺪ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﻮد ‪ ،‬ﺗﻤﯿﺰﮐﺎري ﻫﺎي ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺪت ﻓﺮﺳﺎﯾﻨﺪه و ﺧﺴﺘﻪ ﮐﻨﻨﺪه‬
‫اﻧﺪ و ﺑﺎﯾﺪ ﺗﮑﺮار ﺷﻮد ‪ ،‬اﯾﻦ ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﺳﻔﺖ و ﺳﺨﺖ ﺑﺮاي ﮐﻢ ﺷﺪن اﺿﻄﺮاب‬
‫دروﻧﯽ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪهاﻧﺪ ‪.‬‬

‫در ﻓﯿﻠﻢ ﺑﻠﮏ ﺳﻮان ﺻﺤﺒﺖ از دﺧﺘﺮي رﻗﺼﻨﺪه و ﭘﺮﺗﻼش اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را ﺑﯽ ﻧﻘﺺ اﻧﺠﺎم دﻫﺪ و اﯾﻦ ﺑﯽ ﻧﻘﺺ ﺑﻮدن ﺑﺴﯿﺎر‬
‫ﻣﻀﻄﺮﺑﺶ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﻫﺮ ﺑﺎر ﻗﻮاﻧﯿﻦ رﻗﺼﺶ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ و ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮد‬
‫‪ ،‬ﻓﮑﺮ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﯽ ﻧﻘﺺ و ﻋﺎﻟﯽ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻓﮑﺮي ﺷﮑﻨﺠﻪﮔﺮ اﺳﺖ ﭼﻮن ﺑﯽﻧﻘﺺ‬
‫ﺑﻮدن وﺟﻮد ﻧﺪارد ‪ ،‬ﻋﺎﻟﯽ ﺑﻮدﻧﯽ در ﮐﺎر ﻧﯿﺴﺖ ﮔﺎﻫﯽ از اﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﯽﺷﻮد‬
‫ﭼﻘﺪر راﺣﺖ و ﺑﺪون دردﺳﺮ ﻟﺬت ﺑﺮد ﻣﻀﻄﺮب ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و ذﻫﻦ ‪ ،‬ﻗﻮاﻧﯿﻦ‬
‫‪128‬‬
‫را اﯾﺠﺎد ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻗﻮاﻧﯿﻦ ﻟﺬت را ﺧﻂ ﮐﺸﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻟﺬت ﮐﻨﺘﺮل ﻣﯽﺷﻮد‬
‫و ﻣﺎ ﺧﯿﺎﻟﻤﺎن راﺣﺖ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﻫﻤﻪﭼﯿﺰ ﺗﺤﺖ ﮐﻨﺘﺮل اﺳﺖ و اﺿﻄﺮاب‬
‫ﻣﻮﻗﺘﺎً ﺧﺎﻣﻮش ﻣﯽﺷﻮد در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺗﺤﺖ ﮐﻨﺘﺮل ﻧﯿﺴﺖ ‪،‬‬
‫ﻟﺬتﻫﺎ ‪ ،‬آراﻣﺶ و آﺳﻮدﮔﯽ در ﮐﻨﺎر ﻏﻢ ‪ ،‬اﻧﺪوه و ﺧﺸﻢ ﺟﺰﯾﯽ از ﺟﺮﯾﺎن‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﮐﻨﺘﺮل ﻣﺎ ﺗﺎﺛﯿﺮي در ﺣﻀﻮر و ﻏﯿﺎب آنﻫﺎ ﻧﺪارد ‪.‬‬

‫ﺷﺎﯾﺪ وﻗﺘﺶ رﺳﯿﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻨﺘﺮلﻫﺎ را ﮐﻨﺎر ﺑﮕﺬارﯾﺪ و ﺑﻪ اﯾﻦ ﺟﺮﯾﺎن‬

‫ﺑﭙﯿﻮﻧﺪﯾﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﺧﺸﻢ زﯾﺎد ﻣﺎ آدمﻫﺎ را از ﻣﺎ دور ﻣﯽﮐﻨﺪ‬

‫ﺧﺸﻢ زﯾﺎد و ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﻣﻬﺎرت در اﺑﺮاز درﺳﺖ ﺧﺸﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ را آرام آرام ﺑﻪ‬
‫ﺳﻤﺖ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ و اﻧﺰوا ﺳﻮق ﻣﯽ دﻫﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ زﯾﺎد ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮي ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و‬
‫ﺳﺮﯾﻊ واﮐﻨﺶ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺨﺮﯾﺐ را ﺷﺮوع ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﻧﺎﭘﺨﺘﻪ‬
‫ﺧﺸﻢ ﺧﻮد را ﺧﺎﻟﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﺗﺮﺳﯿﺪهاﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﯿﺮون رﯾﺨﺘﻦ ﺧﺸﻢ‬
‫ﺑﻪ ﺷﮑﻞ ﺗﮑﺎﻧﺸﯽ ﮔﺎﻫﯽ ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮاﻧﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪاي از ﯾﮏ ﺗﺮس دروﻧﯽ ﮐﻪ‬
‫درك ﻧﺸﺪه و ﻧﺎدﯾﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﭘﺲ از ﺗﺤﻤﻞ ﺑﻪ ﻓﺮد ﺧﺎرج ﻣﯽﺷﻮد‬
‫و ﻓﻘﻂ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ از ﺷﺮ آن ﺧﻼص ﺷﻮد ‪ ،‬اﮔﺮ از درﯾﭽﻪي ﺷﺨﺼﯽ ﺑﻪ‬
‫دﻧﯿﺎ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺪام ﻣﯽﺗﺮﺳﺪ ﻃﺮد ﺷﻮد ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا‬
‫ﻣﯿﻞ ﺑﻪ ﺗﻤﺎم ﮐﺮدن وﺗﺨﺮﯾﺐ دارﯾﻢ ‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ درد ﺳﺮﯾﻊ ﺗﻤﺎم ﺷﻮد‬
‫‪129‬‬
‫و ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﺸﺨﺺ ﺷﻮد ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻮدﮐﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ اﺳﺖ ﮐﺘﮏ ﺑﺨﻮرد و‬
‫ﺳﺮﯾﻊ ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﮐﺘﮏ ﺑﺨﻮرد ﺧﻮدش ﺣﻤﻠﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻓﺮار ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫دﻧﯿﺎ از دﯾﺪ اﻓﺮادي ﮐﻪ زﯾﺎد ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮي ﻣﯽﮐﻨﻦ ‪ ،‬دﻧﯿﺎي ﻧﺎ اﻣﻨﯽ ﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ‬

‫اﻓﺮاد ﻫﻤﯿﺸﻪ آﻣﺎده ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ از ﺧﻮد دﻓﺎع ﮐﻨﻨﺪ و ﯾﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﺸﺎﻧﻪ‬
‫اي ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ و ﺣﻤﻠﻪ ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ دﻧﯿﺎ را از درﯾﭽﻪي ﻧﮕﺎه آنﻫﺎ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ‬
‫ﺗﺮس و ﻏﻢ را ﺣﺲ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ‪ ،‬ﺗﺮس از اﯾﻨﮑﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ از ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ‬
‫ﻧﻤﯽداﻧﻨﺪ ﮐﺠﺎﺳﺖ ﺗﻨﺒﯿﻪ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﻦ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺘﻪ اﻧﺪ ‪ .‬ﻏﻤﮕﯿﻦ از اﯾﻨﮑﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ ﻃﺮد ﺷﻮﻧﺪ‬
‫و واﻗﻌﯿﺖ دردﻧﺎك اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ رﻓﺘﺎر ﻧﺎﭘﺨﺘﻪ اﯾﻦ اﻓﺮاد ﻫﻢ دﻗﯿﻘﺎ آنﻫﺎ را‬
‫ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻫﻢ دﯾﮕﺮان را ﺗﺤﺮﯾﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ را ﺳﺮزﻧﺶ ﮐﻨﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﺑﺪاﻧﯿﻢ و درك ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ دﻧﯿﺎ ﺑﺮاي اﻓﺮاد ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮ ﻣﺤﻠﯽ ﻧﺎاﻣﻦ اﺳﺖ و اﯾﻦ‬
‫اﻓﺮاد ﺑﺮاي آرامﺗﺮ ﺷﺪن ﺑﻪ ﮐﻤﮏ اﺣﺘﯿﺎج دارﻧﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﺎ ﮐﻤﯽ در ﻣﻘﺎﺑﻞ‬
‫آﻧﻬﺎ ﺻﺒﻮرﺗﺮ ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدﺷﺎن واﮐﻨﺶ ﻧﺸﺎن ﻧﺪﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ‬
‫ﺑﯽﻗﺮارﯾﺸﺎن در راﺑﻄﻪﻫﺎ ﮐﻤﺘﺮ ﺷﻮد و ﺷﺎﯾﺪ ﺗﺮﺳﺸﺎن واﻗﻌﯽﺗﺮ ﺷﻮد ‪ ،‬ﻧﻪ‬
‫ﺗﻮﻫﻤﯽ ﺑﺮاي ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﻃﺮد ﺷﺪن ‪.‬‬

‫‪130‬‬
‫آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺎ را ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ دﻗﯿﻘﺎ ﻣﺎ را ﺗﺤﺮﯾﮏ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ‬
‫ﯾﺎ آﻧﻬﺎ را ﻃﺮد ﮐﻨﯿﻢ ﯾﺎ ﺗﻨﺒﯿﻪ ﺷﺎن ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﻌﺪ ﺧﻮد آنﻫﺎ در ﺳﺮزﻧﺸﯽ ﻋﻤﯿﻖ‬
‫ﮔﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ در ﺳﻨﯿﻦ ﺑﺎﻻ آدمﻫﺎي ﺗﻨﻬﺎ و ﻣﻨﺰوي ﺷﻮﻧﺪ ‪،‬‬
‫اﮔﺮ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺻﺒﻮرﺗﺮ ﺑﺎﺷﯿﻢ و آﻏﻮﺷﯽ اﻣﻦ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮔﺎﻫﯽ از دﯾﺪن ﺑﺨﺶ‬
‫دﯾﮕﺮي از ﺷﺨﺼﯿﺘﺸﺎن ﻣﺘﻌﺠﺐ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ ‪ ،‬ﺑﺨﺸﯽ ﻣﻬﺮﺑﺎن و آرام ﮐﻪ‬
‫ﺑﺴﯿﺎر ﺣﻤﺎﯾﺖ ﮐﻨﻨﺪه ﻫﻢ ﻫﺴﺖ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﻗﻠﺒﯽ ﺑﺰرگ ﭘﺸﺖ آن ﭼﻬﺮهي‬
‫ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﭘﻨﻬﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ اﮔﺮ راﺑﻄﻪ اﻣﻨﯿﺖ ﺑﺨﺶ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺷﺨﺺ‬
‫ﺧﻮدش ﺑﻪ ﺳﻤﺖ درﻣﺎن ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮔﯿﺮد ﺑﺮاي اﺑﺮاز‬
‫درﺳﺖ ﺧﺸﻢ ﯾﺎدﮔﯿﺮي ﻣﻬﺎرت ﻫﺎﯾﯽ ﻻزم اﺳﺖ و ﺷﺨﺺ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ‬
‫ﮐﻤﮏ درﻣﺎﻧﮕﺮ و ﯾﺎ ﺷﺮﮐﺖ در ﮐﻼسﻫﺎي ﻣﻬﺎر ﺧﺸﻢ ﺑﻪ ﺧﻮدش ﮐﻤﮏ‬
‫ﮐﻨﺪ و اﻟﺒﺘﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺗﺠﻮﯾﺰ دارو ﻫﻢ ﺑﻪ روﻧﺪ درﻣﺎن ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺑﺮ راﺑﻄﻪي ﺧﻮد ﺑﺮاي راﺑﻄﻪي ﭘﺪر و‬

‫ﻣﺎدر ﺧﻮد ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‬

‫روزي ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻬﺘﺮ ﺷﺪن راﺑﻄﻪي ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺧﻮد ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬روزي ﮐﻪ‬
‫ﺗﻼش ﺑﺮاي ﻧﺠﺎت دادن ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺧﻮد را ﺗﻤﺎم ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬روزي ﮐﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ‬
‫ﺷﻮﯾﺪ اﯾﻦ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ را از راﺑﻄﻪ ﻫﺎي آﺳﯿﺐ زﻧﻨﺪه و‬
‫ﻧﺎراﺣﺖﮐﻨﻨﺪه ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬روزي ﮐﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﯾﺪ ﺷﻤﺎ ﭘﺪر و ﻣﺎدر‬

‫‪131‬‬
‫ﺧﻮد ﻧﯿﺴﺘﯿﺪ ‪ ،‬آن روز روز ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺧﻮدﺗﺎن و ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮدﺗﺎن‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬آن روز ﻗﻄﻌﺎ روز ﺳﺨﺖ و دردﻧﺎﮐﯽ ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﭼﻮن‬
‫ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺑﺎ آرزوي ﺑﻬﺘﺮ ﺷﺪن اوﺿﺎع ﺗﻼش ﻣﯽﮐﺮدﯾﺪ و ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﻪ ﺗﻼش‬
‫ﻧﮑﺮدن ﺗﺼﻤﯿﻢ دردﻧﺎﮐﯽ ﺳﺖ اﻣﺎ ﻫﻤﺎن روز روز ﻧﺠﺎت ﺷﻤﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ‪،‬‬
‫آن روز ﮐﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ﺧﻮدﺗﺎن را ﻧﺠﺎت دﻫﯿﺪ ﻧﻪ آدمﻫﺎي اﻃﺮاﻓﺘﺎن را‬
‫روز ﺑﺰرﮔﯿﺴﺖ ‪ ،‬روزي ﮐﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ و ﺑﺮاي‬
‫ﻧﯿﺎزﻫﺎي اﺻﻠﯽ زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺮﻗﺮاري راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ ﺳﺎﻟﻢ و داﺷﺘﻦ‬
‫ﺳﺮﭘﻨﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﺗﻼش ﮐﻨﯿﺪ روز ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪن دوﺑﺎره ﺷﻤﺎ‬
‫ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ‪.‬‬

‫روزي ﮐﻪ ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ ﭼﻘﺪر در ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﺳﺎل ﻫﺎ ﺑﻪ‬
‫ﺧﻮدﺗﺎن ﻇﻠﻢ ﮐﺮدهاﯾﺪ و ﭼﻘﺪر زﺧﻤﯽ ﻫﺴﺘﯿﺪ و اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ اﺳﺘﺮاﺣﺖ دارﯾﺪ‬
‫‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﮐﻮدﮐﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدش زﺧﻤﯽ و ﺗﻨﻬﺎﺳﺖ اﻣﺎ ﺑﻪ روي ﺧﻮدش‬
‫ﻧﻤﯽآورد و ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺟﻠﻮ ﻣﯽرود و ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﺰرگ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﻗﻮي ﺑﺎﺷﺪ‬
‫و ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﺪ ‪.‬‬

‫روزي ﮐﻪ دﺳﺖ از ﺗﻼش ﺑﺮاي ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺧﻮد ﺑﺮدارﯾﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ‬
‫ﭼﻘﺪر ﺧﻮدﺗﺎن اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ ﺣﻤﺎﯾﺖ و ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ دارﯾﺪ و ﻫﻤﺎن روز ﻣﺘﻮﺟﻪ‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ ﮐﺴﯽ ﺟﺰ ﺷﻤﺎ ﻗﺎدر ﺑﻪ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ از ﺧﻮدﺗﺎن ﻧﯿﺴﺖ ‪.‬‬
‫‪132‬‬
‫ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪهاي اﺳﺖ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ دﺳﺖ از ﺗﻼش ﺑﺮاي‬
‫دﯾﮕﺮان ﺑﺮدارﯾﻢ و ﺑﺮاي زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﺗﻼش ﮐﻨﯿﻢ اﻣﺎ ﺷﻔﺎ دﻫﻨﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ‬
‫ﺑﻪ ﺷﻔﺎ اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ و ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﺷﻔﺎ ﯾﺎﻓﺘﻦ از دل ﺗﺠﺮﺑﻪي‬
‫اﺣﺴﺎسﻫﺎي دردﻧﺎك ﻣﯽﮔﺬرد ‪ ،‬دﺳﺖ از ﺗﻼش ﺑﺮاي ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺑﺮداﺷﺘﻦ ﺑﻪ‬
‫ﻣﻌﻨﺎي ﻃﺮد ﮐﺮدن و ﻗﻄﻊ راﺑﻄﻪ و ﺑﯽﺗﻔﺎوﺗﯽ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬روزي ﮐﻪ ﺗﻼش ﺑﺮاي‬
‫دﯾﮕﺮان را ﻣﺘﻮﻗﻒ ﮐﻨﯿﺪ روز ﭘﺬﯾﺮش ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﯿﺪ‬
‫ﺑﺎورﺷﺎن ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬آن روز ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدﯾﺪ و درون ﺧﻮدﺗﺎن را ﺳﺎﻣﺎن ﻣﯽدﻫﯿﺪ‬
‫‪ ،‬در راﺑﻄﻪﻫﺎي ﺧﻮﻧﯽ ﺗﻌﺎرضﻫﺎ ﺑﺎ ﻗﻄﻊ راﺑﻄﻪ ﺗﻤﺎم ﻧﻤﯽﺷﻮد‬

‫وﻗﺘﯽ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ دﯾﮕﺮان ﻣﯽﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻣﺎ را ﻃﺮد ﮐﻨﻨﺪ‬

‫ﻫﯿﭻ ﻃﺮد ﺷﺪﻧﯽ در ﮐﺎر ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ در ﺑﺰرگ ﺳﺎﻟﯽ ﻣﺎن ﻃﺮد ﻧﻤﯽ ﺷﻮﯾﻢ ‪،‬‬
‫ﻃﺮدي ﮐﻪ ﻣﺴﺎوي ﺑﺎ ﻧﺎﺑﻮدي ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ در ﻗﯿﺎس ﺑﺎ ﻃﺮد در ﮐﻮدﮐﯽ ﮐﻪ‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻘﺎي ﺳﺎﻟﻢ رواﻧﯽ و ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ ﮐﻮدك را ﺑﻪ ﻣﺨﺎﻃﺮه ﺑﯿﻨﺪازد ‪ ،‬اﻣﺎ‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ آﻧﻘﺪر آدمﻫﺎ را ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻗﺮار دﻫﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺎ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻃﺮد‬
‫ﮐﻨﻨﺪﮔﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻣﺎ در ﺑﺰرﮔﺴﺎﻟﯽ ﻃﺮد ﻧﻤﯽ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﭼﻮن راﺑﻄﻪﻫﺎي‬
‫ﻣﺎ دﯾﮕﺮ ﺷﺒﯿﻪ راﺑﻄﻪﻫﺎي ﮐﻮدﮐﯽ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﮐﻮدﮐﯽ‬
‫ﻃﺮد ﺷﺪه ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﭼﻮن ﺑﻘﺎي ﻣﺎ ﺑﻪ آن راﺑﻄﻪﻫﺎ و آن آدمﻫﺎ ﺑﺴﺘﮕﯽ داﺷﺘﻪ‬
‫اﺳﺖ ﺗﻤﺎم ﺗﻼش ﻣﺎن را اﻧﺠﺎم ﻣﯽدادﯾﻢ ﮐﻪ ﮐﻨﺎر آن آدمﻫﺎ ﺑﻤﺎﻧﯿﻢ و ﺑﺴﯿﺎر‬
‫‪133‬‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﻼش ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ ﮐﻪ در دﻧﯿﺎي آن آدمﻫﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ زﯾﺮا اﮔﺮ‬
‫ﻣﺎ را در ﺟﺎﯾﮕﺎه ﯾﮏ ﮐﻮدك ﻣﯽدﯾﺪﻧﺪ ﻣﺎ ﻧﺠﺎت ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ ‪ ،‬ﻧﺠﺎت‬
‫از دﻧﯿﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺧﻄﺮﻧﺎك ﻣﯽآﻣﺪ ‪ ،‬ﻧﺠﺎت از آدمﻫﺎي ﻏﺮﯾﺒﻪ اي ﮐﻪ‬
‫ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ آﺳﯿﺐ ﺑﺰﻧﻨﺪ و ﻧﺠﺎت از ﺑﺮآورده ﻧﺸﺪن ﻧﯿﺎزﻫﺎي اوﻟﯿﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ‬
‫ﻏﺬا ‪ ،‬ﺳﺮﭘﻨﺎه و ﺗﺤﺼﯿﻞ ‪.‬‬

‫اﻣﺎ وﻗﺘﯽ ﺑﺰرگ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ در ﻣﺎ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺑﻘﺎ رﺷﺪ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﻣﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ‬

‫دﻧﯿﺎ و آدمﻫﺎ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﻃﺮد ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬زﺧﻤﯽ ﺷﻮﯾﻢ و ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺑﻪ‬
‫ﺳﻼﻣﺖ از اﯾﻦ درد ﻋﺒﻮر ﮐﻨﯿﻢ و دﯾﮕﺮ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﺣﻀﻮر ﺧﺎص آدمﻫﺎ ﻧﺒﺎﺷﯿﻢ‬
‫‪ .‬وﻗﺘﯽ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﻧﺠﺎت ﻣﺎ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر آدم ﺧﺎﺻﯽ واﺑﺴﺘﻪ ﻧﯿﺴﺖ و‬
‫اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ ﺣﻘﯿﻘﺖ زﻧﺪﮔﯽ را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﺸﻮﯾﻖ‬
‫آدمﻫﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺿﺮوري و ﻣﻬﻢ اﺳﺖ و ﻧﻪ ﻧﺎدﯾﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪن از ﻃﺮف آﻧﻬﺎ ‪.‬‬

‫اﻧﮕﺎر آدمﻫﺎ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ راﺑﻄﻪﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﺪام ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ‬

‫رﻓﺘﺎرﻫﺎ و ﺗﻮﻗﻌﺎت ﮐﻮدﮐﯽ ﻣﺎن ﮐﻤﺮﻧﮓ و ﮐﻤﺮﻧﮓﺗﺮ ﺷﻮد و ﺷﺒﯿﻪﺗﺮﯾﻦ ﺑﻪ‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن ﺷﻮﯾﻢ ﺑﺪون واﺑﺴﺘﮕﯽ و اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ ﺷﺨﺺ ﺧﺎﺻﯽ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ در ﺑﺰرﮔﺴﺎﻟﯽ ﺧﻮد راﺑﻄﻪﻫﺎﯾﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺷﺨﺺ‬

‫ﻣﺎﯾﻞ ﺑﻪ اداﻣﻪ ﻧﺒﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ راﺑﻄﻪ ﮐﺎر ﻧﮑﻨﺪ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻫﺮ دﻟﯿﻠﯽ راﺑﻄﻪ ﺳﺮد‬
‫ﺷﻮد و ﮐﻢﮐﻢ ﺗﻤﺎم ﺷﻮد ‪ ،‬اﯾﻦ اﺗﻔﺎقﻫﺎ ﺑﺮاي رواﺑﻂ ﻣﯽاﻓﺘﺪ و ﺣﺎﻻ ﺑﺎ ﺳﻨﯽ‬
‫‪134‬‬
‫ﮐﻪ ﻣﺎ دارﯾﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ اﯾﻦ اﺣﺘﻤﺎﻻت ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ ﮐﻨﺎر ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ و اﮔﺮ ﻧﺘﻮاﻧﯿﻢ‬
‫ﺑﺎ ﻓﺮاز و ﻓﺮودﻫﺎي رواﺑﻂ و آدمﻫﺎ ﮐﻨﺎر ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﯽﻗﺮار‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﺎ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ را ﻧﮕﺎه دارد و ﻫﺮ‬
‫زﻣﺎن ﮐﻪ ﺗﻼشﻫﺎ ﺑﺮاي ﺑﻘﺎي راﺑﻄﻪ ‪ ،‬ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻓﺮد ﻣﻘﺎﺑﻞ ﮐﻼﻓﻪ و‬
‫ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ‪.‬‬

‫از اﯾﻦ ﺗﻮﻫﻢ ﺑﯿﺮون ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ ﮐﻪ دﯾﮕﺮان ﻣﺎ را ﻃﺮد ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻓﻘﻂ در‬
‫ﮐﻮدﮐﯽﻣﺎن ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﯿﻢ ﻃﺮد ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﭼﻮن ﻃﺮد ﺷﺪن ﻧﻮﻋﯽ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ‬
‫ﺣﻀﻮر ﺷﺨﺼﯽ ﺧﺎص داﺷﺘﻦ را ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ و ﻣﺎ در ﺑﺰرﮔﺴﺎﻟﯽ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ‬
‫ﺣﻀﻮري ﺧﺎص ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ اﻣﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﻪ ﻧﺤﻮي دﯾﮕﺮان را ﺗﺤﺮﯾﮏ ﮐﻨﯿﻢ‬
‫ﮐﻪ ﻣﺎ را از ﺧﻮدﺷﺎن دور ﮐﻨﻨﺪ‪.‬‬

‫ﮐﻨﺘﺮل ﮐﺮدن ‪ ،‬ﺳﺮزﻧﺶ ﮐﺮدن ﻣﺪام ‪ ،‬ﻏﺮ زدن و ﺗﺤﻘﯿﺮ ﮐﺮدن ‪ ،‬ﺗﻬﻤﺖ‬
‫زدن و ﺑﺪﺑﯿﻨﯽ و از ﻫﻤﻪ ﻣﺨﺮب ﺗﺮ ﻣﺪام ﺗﻮﻗﻊ داﺷﺘﻦ و ﯾﺎدآوري ﮐﺮدن ﮐﻪ‬
‫ﺗﻮ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺮا ﺑﺒﯿﻨﯽ و ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯽ از رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ آدمﻫﺎ را ﺗﺤﺮﯾﮏ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ را از ﺧﻮدﺷﺎن دور ﮐﻨﻨﺪ و اﯾﻦ دور ﮐﺮدن ‪ ،‬ﻃﺮد ﮐﺮدن‬
‫ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﻧﺘﯿﺠﻪي رﻓﺘﺎر ﺧﻮد ﺷﻤﺎﺳﺖ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﻫﺮ آﻧﭽﻪ در ﻣﻮرد دﯾﮕﺮي ﻣﯽﮔﻮﯾﯿﻢ‬

‫درﺳﺖ اﺳﺖ‬
‫‪135‬‬
‫ﻣﺎ ﻫﺮ آﻧﭽﻪ در دروﻧﻤﺎن ﻫﺴﺖ را ﺑﻪ دﻧﯿﺎي ﺑﯿﺮون ﻣﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﻣﯽدﻫﯿﻢ و‬
‫ﻓﺮاﻓﮑﻨﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺧﺎﺻﯿﺖ آدﻣﯽ اﯾﻦ اﺳﺖ وﻗﺘﯽ ﺣﺎل ﻣﺎ ﺧﻮب اﺳﺖ‬
‫ﺗﺮاﻓﯿﮏ ﺳﺨﺖ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﻤﯽرﺳﺪ ‪ ،‬ﻋﺎﺷﻖ ﮐﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺮف و ﺑﺎران ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ‬
‫ﺣﺲ دﻧﯿﺎ را دارد وﻗﺘﯽ ﺣﺎﻟﻤﺎن ﺑﺪ اﺳﺖ ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ دل دﻧﯿﺎ ﻫﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺎرانﻫﺎﯾﺶ از ﻏﻢ آﺳﻤﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺧﻮرﺷﯿﺪ از اﺟﺒﺎر ﻣﯽﺗﺎﺑﺪ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ‬
‫ﺣﺎل ﻣﺎ ﺧﻮب اﺳﺖ آدم روﺑﺮوﯾﻤﺎن ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ آدم دﻧﯿﺎﺳﺖ و وﻗﺘﯽ ﺣﺎل ﻣﺎ‬
‫ﺑﺪ اﺳﺖ ﻧﮕﺎه ﻣﺎ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ ‪ ،‬ﺑﻪ آدمﻫﺎ و اﺗﻔﺎقﻫﺎ ﺑﻪ ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ﻣﺎ ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدد‬
‫‪.‬‬

‫ﻣﺎ دﻧﯿﺎ را از ﻟﻨﺰ ادراك ﺧﻮد ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ ‪ ،‬ادراك ﻣﺎ آﯾﻨﻪي ﺗﻔﮑﺮات ‪ ،‬ﻋﻘﺎﯾﺪ‬
‫و ﺗﺠﺮﺑﯿﺎت ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ آﺷﻔﺘﮕﯽ ﻫﺎي دروﻧﯽ ﻣﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫‪ ،‬دﻧﯿﺎ ﺑﺮاي ﻣﺎ ﻧﺎ اﻣﻦﺗﺮ و ﻧﺎﺑﺴﺎﻣﺎن ﺗﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﺮ ﭼﻪ در دﻧﯿﺎي دروﻧﯽ ﻣﺎن ﺑﺎ‬
‫ﺧﻮد ﻗﻀﺎوﺗﮕﺮ و ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺘﺮ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬آدمﻫﺎ و رواﺑﻂ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻋﺠﯿﺒﯽ‬
‫ﺗﻤﺎم اﯾﻦ وﯾﮋﮔﯽﻫﺎ را ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﺎ ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻗﻀﺎوت ﮔﺮ‬
‫‪ .‬ﻫﺮﭼﻪ راﺑﻄﻪي ﻣﺎ ﺑﺎ ﺧﻮد ﺳﺎﻟﻢ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ آدمﻫﺎ را راﺣﺖﺗﺮ ﻣﯽﭘﺬﯾﺮﯾﻢ و‬
‫آدمﻫﺎي ﻣﻬﺮﺑﺎنﺗﺮ و ﻫﻤﺪلﺗﺮ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ‪.‬‬

‫آﻧﭽﻪ در درون ﻣﺎ وﺟﻮد دارد در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺧﻮدش را در ﮐﻠﻤﺎت ﻣﺎ ‪ ،‬در‬

‫ﻧﻈﺮاﺗﻤﺎن و در ﻣﻮرد آدمﻫﺎ و در ﻧﮕﺎه ﻣﺎ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن ﺧﻮاﻫﺪ داد ‪،‬‬
‫‪136‬‬
‫ﺑﺮاي ﻧﺰدﯾﮑﺘﺮ ﺷﺪن ﺑﻪ دروﻧﻤﺎن ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﻪ اﻓﮑﺎر ‪ ،‬ﮐﻠﻤﺎت و ﻗﻀﺎوت‬
‫ﻫﺎي ﻣﺎن در ﻣﻮرد آدمﻫﺎ و راﺑﻄﻪﻫﺎي ﻣﺎ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻦﻫﺎ ﻣﻼكﻫﺎي‬
‫ﺧﻮﺑﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻔﻬﻤﯿﻢ ﭼﮕﻮﻧﻪ دﻧﯿﺎ را ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻻزم‬
‫دارﯾﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﻮﯾﻢ ﺻﺪاﻗﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺻﺪاﻗﺖ در دﯾﺪن اﻓﮑﺎر و‬
‫ﻧﻈﺮات ﻣﺎ راﺟﺐ آدمﻫﺎ و دﻧﯿﺎ‪.‬‬

‫ﻫﺮ ﺟﺎ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻧﺰدﯾﮑﺘﺮ ﺷﻮﯾﻢ از ﺗﻼش ﺑﺮاي ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن ﻧﻘﻄﻪ‬
‫ﺿﻌﻒﻫﺎي دﯾﮕﺮان دﺳﺖ ﻣﯽﮐﺸﯿﻢ ‪ ،‬دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ آﻧﻬﺎ را ﻗﻀﺎوت‬
‫ﮐﻨﯿﻢ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺗﻮﻗﻊ زﯾﺎدي داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ ﮐﻪ ذره‬
‫ﺑﯿﻦ ﻣﺎ ﺣﺘﯽ وﻗﺘﯽ ﮐﺎﻣﻼ ﺑﺮ روي دﯾﮕﺮان ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ اﺳﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ واﻗﻌﯿﺖﻫﺎي‬
‫دروﻧﯽ ﺧﻮد ﻣﺎ را ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ و ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ رﺑﻄﯽ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ واﻗﻌﯽ‬
‫آﻧﻬﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﭼﻮن در ذﻫﻦ ﻣﺎﺳﺖ ؛ ﭘﺲ درﺳﺖ اﺳﺖ‬

‫درد ﻣﺸﺘﺮك ﻫﻤﻪ ﻣﺎ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ذﻫﻦ ﻣﺎ وﻗﺘﯽ ﺟﻤﻠﻪاي را‬
‫ﺑﺎور دارد آن ﺟﻤﻠﻪ ﺣﺘﻤﺎ درﺳﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ آﻧﭽﻪ در ﻣﻮرد‬
‫دﯾﮕﺮان ﺗﺼﻮر ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ ﮐﻪ از ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ دارﯾﻢ درﺳﺖ اﺳﺖ ‪،‬‬
‫ﭼﻮن در ذﻫﻦ ﻣﺎ وﺟﻮد دارد وﺟﻮد داﺷﺘﻦ ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ از ﯾﮏ ﻣﻮﺿﻮع در‬
‫ذﻫﻨﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي درﺳﺖ ﺑﻮدن آن ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬درﺳﺖ ﺑﻮدن ﺗﻔﮑﺮات ﻣﺎ را‬
‫‪137‬‬
‫ﺷﻮاﻫﺪ ﺑﯿﺮوﻧﯽ ﺗﺎﯾﯿﺪ ﯾﺎ رد ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ذﻫﻦ ﻣﺎ ﺧﯿﻠﯽ‬
‫وﻗﺖﻫﺎ اﺷﺘﺒﺎه ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﺎ اﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺗﺶ را ﺑﺎور ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﻓﻘﻂ ﭼﻮن ذﻫﻦ‬
‫ﻣﺎﺳﺖ و ﺑﻪ ﺗﺼﻮر ﻣﺎ ﻫﺮ آﻧﭽﻪ از ﻣﺎﺳﺖ درﺳﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬ﭼﻪ دروﻏﯽ از اﯾﻦ‬
‫ﺑﻬﺘﺮ ﮐﻪ اﯾﻤﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ آﻧﭽﻪ از ذﻫﻦ ﻣﺎ ﻣﯽﮔﺬرد درﺳﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬ذﻫﻦ‬
‫ﭘﯿﭽﯿﺪهﺗﺮﯾﻦ و ﮔﺎﻫﯽ ﻓﺮﯾﺐ ﮐﺎرﺗﺮﯾﻦ ﺑﺨﺶ ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﻪ‬
‫ذﻫﻦ ﻣﺎن اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﯿﻢ اﻣﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ ﺷﻮاﻫﺪ رﻓﺘﺎري و اﺗﻔﺎقﻫﺎي‬
‫درون راﺑﻄﻪ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺮد و ﺑﺮ اﺳﺎس آن ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽﻫﺎﯾﯽ را اﻧﺠﺎم داد ‪،‬‬
‫ﺗﺤﻠﯿﻞﻫﺎي ﻣﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ از آن ﮐﻪ ﺑﻪ واﻗﻌﯿﺖﻫﺎي آدمﻫﺎي روﺑﺮوﯾﻤﺎن رﺑﻂ‬
‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ درون ﺧﻮدﻣﺎن رﺑﻂ دارد ﻣﺜﻼ ﻣﻦ ﺣﺲ ﮐﺮدم ﻣﻨﻈﻮرش‬
‫ﻣﻦ ﺑﻮدم ‪ ،‬ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻣﺎ از ﻣﺎﺟﺮا ﭘﺲ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﻣﻦ را ﺗﺤﻘﯿﺮ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻧﺘﯿﺠﻪاي‬
‫ﮐﻪ از ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ‪ .‬اﯾﻦ ﮐﻪ دﻧﺒﺎل دﻟﯿﻠﯽ ﺑﺮاي اﺣﺴﺎس ﺗﺤﻘﯿﺮ ﻣﯽﮔﺮدﯾﻢ‬
‫در ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮارد ﺑﻪ درون ﻣﺎ و ﺣﺲ و ﻗﻀﺎوﺗﯽ ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن دارﯾﻢ‬
‫ﺑﺎز ﻣﯽﮔﺮدد و ﻧﻪ ﺿﺮورﺗﺎً ﻗﺼﺪ ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺮاي ﺗﺤﻘﯿﺮ ﻣﺎ ‪.‬‬

‫ﯾﺎ ﻣﺜﻼ ﻣﻦ اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺧﯿﺎﻧﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺗﺤﻠﯿﻞ ﭘﺲ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻨﺘﺮل‬

‫را ﺑﺮ روﯾﺶ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻧﺘﯿﺠﻪ وﻗﺘﯽ اﺟﺎزه ﻣﯽدﻫﯿﻢ اﯾﻦ ﺗﺤﻠﯿﻞﻫﺎ ﺑﺪون‬
‫اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎ ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻠﻤﺎن ﺣﺮف ﺑﺰﻧﯿﻢ در ذﻫﻨﻤﺎن ﺟﺮﯾﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﯾﻌﻨﯽ‬
‫ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ و ﺣﻖ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ دﻧﯿﺎ و اﺗﻔﺎقﻫﺎ را ﺑﺮاي ﺧﻮدﻣﺎن ﻣﻌﻨﺎ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‬

‫‪138‬‬
‫و ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ ﺗﺮ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺪون ﺗﻮﺿﯿﺢ ‪ ،‬رﻓﺘﺎرﻣﺎن را ﺑﺎ ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ و‬
‫ﺑﺮ اﺳﺎس اﯾﻦ ﺗﺤﻠﯿﻞﻫﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﺗﺤﻠﯿﻞﻫﺎي ﻣﺎ ‪ ،‬رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺎ را ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽدﻫﻨﺪ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺷﻔﺎﻓﯿﺖ راﺑﻄﻪ از‬

‫دﺳﺖ ﻣﯽرود ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ آدمﻫﺎ را واﻗﻌﯽﺗﺮ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺷﻮاﻫﺪ رﻓﺘﺎري‬
‫ارﺗﺒﺎﻃﯽ آﻧﻬﺎ را ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬آﻧﮕﺎه ﺗﺤﻠﯿﻞﻫﺎﯾﻤﺎن ﻣﺘﻌﺎدلﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮد ‪،‬آﻧﭽﻪ‬
‫در ذﻫﻦ ﻣﺎﺳﺖ ﻟﺰوﻣﺎً درﺳﺖ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺷﻮاﻫﺪ را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ و از ﺗﻮﻫﻤﺎت ذﻫﻦ‬
‫ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺷﮑﺎك ‪ ،‬ﺑﺪﺑﯿﻦ و ﻗﻀﺎوت ﮔﺮﻣﺎن ﺟﺪا ﺷﻮﯾﻢ و اﮔﺮ ﺷﻮاﻫﺪ‬
‫ﻣﺸﺨﺺ ﻧﯿﺴﺖ و اﺑﻬﺎم دارﯾﻢ ﺑﺎﻟﻐﺎﻧﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﻢ و ﺳﻌﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺤﻠﯿﻞﻫﺎ‬
‫را ﺑﺎ واﻗﻌﯿﺖ ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬آﻧﭽﻪ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖﻫﺎ را ﭘﺎﯾﺪارﺗﺮ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ اﺳﺎس ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻫﺎﯾﻤﺎن رﻓﺘﺎر ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﻃﺮف‬
‫ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺪﻫﯿﻢ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﮐﻨﯿﻢ‪ ،‬رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﺶ را ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮐﻨﯿﻢ و آﻧﮕﺎه‬
‫ﺑﺎﻟﻐﺎﻧﻪ از ﻃﺮﯾﻖ ﺣﺮفﻫﺎ و رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻠﻤﺎن رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺗﻨﻈﯿﻢ‬
‫ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﻫﻤﯿﺸﻪ در ﭘﺪر و ﻣﺎدرﻫﺎي واﻗﻌﯿﻤﺎن ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﭘﺪر و ﻣﺎدر‬

‫دﻟﺨﻮاﻫﻤﺎن ﻫﺴﺘﯿﻢ‬

‫ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﺎ در وﺟﻮد ﻓﺮدي ﮐﻪ ﻧﻘﺶ ﭘﺪر ﯾﺎ ﻣﺎدر را ﺑﻪ دوش ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ‬

‫ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﻣﯽﮔﺮدﯾﻢ ‪ ،‬واﻟﺪﯾﻦ ﻣﺎ ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﻧﻘﺶ ﭘﺪر و ﻣﺎدر‬
‫‪139‬‬
‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ اﻧﺴﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻓﺎرغ از ﺗﻤﺎم وﯾﮋﮔﯽﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ از آﻧﻬﺎ اﻧﺘﻈﺎر دارﯾﻢ‬
‫‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﻣﺎ وﯾﮋﮔﯽﻫﺎي ﻣﺸﺨﺼﯽ را از ﭘﺪر و ﻣﺎدرﻫﺎﯾﻤﺎن اﻧﺘﻈﺎر‬
‫دارﯾﻢ ‪ ،‬ﺗﻤﺎم آن ﺑﻬﺘﺮﯾﻦﻫﺎ را ‪ ،‬ﺗﻤﺎم آﻧﭽﻪ در دﯾﮕﺮان ﻧﯿﺴﺖ و اﯾﻦ اﻧﺘﻈﺎر‬
‫ﻣﺜﻞ ﺗﻤﺎم اﻧﺘﻈﺎرﻫﺎي دﯾﮕﺮي ﮐﻪ از آدمﻫﺎ دارﯾﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ اﺻﻼ ﺑﺮآورده‬
‫ﻧﺸﻮد ‪ ،‬ﻣﺎ ﻧﺎاﻣﯿﺪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ از ﭘﺪرﻫﺎ و ﻣﺎدرﻫﺎﯾﻤﺎن ﭼﻮن ﺑﺎ آن ﺗﺼﻮﯾﺮي ﮐﻪ‬
‫ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﻓﯿﻠﻢﻫﺎ ‪ ،‬ﻋﺸﻖﻫﺎي اﻓﺴﺎﻧﻪاي از آﻧﻬﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﻓﺮق دارﻧﺪ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﺎ آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﭼﺎﻟﺶ ﻣﯽﮐﺸﯿﻢ و ﺳﺮﺧﻮرده ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﭼﻮن‬

‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻗﺒﻮل ﮐﻨﯿﻢ آﻧﻬﺎ ﻗﺒﻞ از آﻧﮑﻪ ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺑﺎﺷﻨﺪ اﻧﺴﺎنﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ‬
‫ﮐﻪ وارد ﻧﻘﺸﻪاي ﺳﺨﺖ ﺷﺪهاﻧﺪ ‪ ،‬ﺗﻮﻗﻌﺎت و اﻧﺘﻈﺎرات ﺟﺎﻣﻌﻪ از ﯾﮏ ﭘﺪر‬
‫و ﻣﺎدر ﺗﻤﺎم ﺷﺪﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﻫﻤﭽﻮن ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﮐﻨﻨﺪه ‪ ،‬ﻫﻤﯿﺸﻪ در‬
‫ﺧﺪﻣﺖ ﻓﺮزﻧﺪان ‪ ،‬ﻋﺎﺷﻖ و ﺻﺒﻮر ﺑﻮدن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ‪ ،‬ﻫﻤﯿﺸﻪ‬
‫ارﺿﺎﮐﻨﻨﺪه ‪ ،‬ﻫﻤﯿﺸﻪ ﯾﺎري دﻫﻨﺪه و ﻏﯿﺮه و اﯾﻦ ﻓﺸﺎرﻫﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮاي ﭘﺪر و‬
‫ﻣﺎدرﻫﺎ ﺳﺨﺖﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺶ ﺗﺎ آنﻫﺎ را ﺑﺎ ﻫﻢ‬
‫و در ﮐﻨﺎر ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻣﯽﺧﻮاﻫﻨﺪ و ﻧﻤﯽﭘﺬﯾﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ‬
‫راﺑﻄﻪ را ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﻤﺎم ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺷﺮﯾﮏ دﯾﮕﺮي اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﻨﺪ و‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﻤﺎم اﻧﺴﺎنﻫﺎي دﯾﮕﺮ ﻫﺪف و اﻧﮕﯿﺰه و اﺷﺘﯿﺎق ﺧﻮد را ﺑﺮاي‬
‫زﻧﺪﮔﯽ از دﺳﺖ ﺑﺪﻫﻨﺪ ‪.‬‬

‫‪140‬‬
‫اﮔﺮ ﮔﺎﻫﯽ ﭘﺪرﻫﺎ و ﻣﺎدرﻫﺎي ﻣﺎن را از ﻧﻘﺶﻫﺎﯾﺸﺎن ﺟﺪا ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ‬
‫ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ آﻧﻬﺎ راﺑﻄﻪﻫﺎي ﺑﻬﺘﺮي ﺑﺮﻗﺮار ﮐﻨﯿﻢ راﺑﻄﻪ ﺑﺎ آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ‬
‫ﻣﺎ ﭘﺮ از ﭘﯿﭽﯿﺪﮔﯽ و ﻧﺎﮐﺎﻣﻠﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﺑﻮدن آدمﻫﺎ را در اﺟﺒﺎري‬
‫ﻓﺮﺳﺎﯾﻨﺪه ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ اﯾﻦ ﻧﻘﺶ ﺑﻌﺪ از ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺷﺪن ﻣﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻓﺮزﻧﺪان‬
‫ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪي ﺧﻮد ﻣﺎ ﺣﺬف ﺷﻮد ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﺑﺰرگ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ دﯾﮕﺮ ﺑﻪ آن‬
‫ﻧﻘﺶﻫﺎي ﻣﻘﺪس ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﻮب و ارﺿﺎ ﮐﻨﻨﺪه اﺣﺘﯿﺎﺟﯽ ﻧﺪارﯾﻢ ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﺑﻪ‬
‫راﺑﻄﻪﻫﺎي اﻧﺴﺎﻧﯽ و واﻗﻌﯽ اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ ‪ ،‬راﺑﻄﻪ ﺑﺎ آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ‬
‫ﺟﺪا از ﻧﻘﺶﻫﺎﯾﺸﺎن ﮐﻤﯽ ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺸﻨﺪ و ﻧﮕﺮان ﻣﺎ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ و ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ‬
‫اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺪون اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﺟﺴﺘﺠﻮي ﭘﺪر و ﻣﺎدر‬
‫در درون اﻧﺴﺎنﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﻘﺶ ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﻣﺎ را ﺑﻪ ﻋﻬﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ ﺑﺮاي‬
‫ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﺎ ﺑﯽﻓﺎﯾﺪه اﺳﺖ ﭼﻮن ﺷﺎﯾﺪ آﻧﻬﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺷﺒﯿﻪ آن ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻣﺎ‬
‫از ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ و ﺣﻖ ﻫﻢ دارﻧﺪ آﻧﻬﺎ ﻗﺒﻞ از ﺗﻤﺎم اﯾﻦ‬
‫ﻧﻘﺶﻫﺎ اﻧﺴﺎن ﺑﻮدﻧﺪ ‪ ،‬ﺟﺎﻣﻌﻪ ﮐﺎر را ﺑﺮاي ﭘﺪر و ﻣﺎدرﻫﺎ ﺳﺨﺖ ﮐﺮده اﺳﺖ‬
‫اﻣﺎ اﮔﺮ ﻣﺎ ﺑﺎ آنﻫﺎ ﺟﺪا از ﻧﻘﺶﻫﺎﯾﺸﺎن وارد راﺑﻄﻪ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺗﺠﺮﺑﯿﺎت ﺟﺪﯾﺪ‬
‫در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ آنﻫﺎ ﺣﺲ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ‪ ،‬ﺗﻌﺎرضﻫﺎي ﻣﺎ در رواﺑﻂ ﺧﺎﻧﻮادﮔﯽ‬
‫‪ ،‬ﭘﺪر ‪ ،‬ﻣﺎدر ‪ ،‬ﺧﻮاﻫﺮ ‪ ،‬ﺑﺮادر ‪ ،‬ﺗﻌﺎرضﻫﺎي ﻋﻤﯿﻖ و ﭘﯿﭽﯿﺪه ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻣﺎ‬

‫‪141‬‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ ﻗﻄﻊ راﺑﻄﻪ ﺗﻌﺎرض را ﺣﻞ ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ راه ﺣﻠﯽ‬
‫ﺑﺮاي ﺗﻌﺎﻣﻞ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﺗﻌﺎﻣﻠﯽ ﮐﻮﺗﺎه ﺣﺘﯽ ﺗﻌﺎﻣﻠﯽ اﻧﺪك ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﺑﺎ ﺑﯽ ﺗﻔﺎوﺗﯽ رﻓﺘﺎر ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‬

‫ﻓﻮاد ‪ :‬اﮔﻪ دﺳﺘﮕﺎه ازش ﺟﺪا ﮐﻨﻦ ﻣﯽﻣﯿﺮه ؟‬

‫ﺳﻤﯿﺮ ‪ :‬آره !‬

‫ﻓﻮاد ‪ :‬ﭘﺲ ﭼﺮا ﺟﺪاش ﻧﻤﯽﮐﻨﻦ ؟‬

‫ﺳﻤﯿﺮ ‪ :‬واﺳﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﻧﻤﯽدوﻧﻦ ﺧﻮدش ﻣﯽﺧﻮاد ﺑﻤﯿﺮه ﯾﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎ اﯾﻦ‬

‫دﺳﺘﮕﺎه ﻣﯽﺧﻮاد زﻧﺪه ﺑﻤﻮﻧﻪ ‪.‬‬

‫ﻓﻮاد ‪ :‬ﻣﯽﺧﻮاد ﺑﻤﯿﺮه ‪.‬‬

‫ﺳﻤﯿﺮ ‪ :‬از ﮐﺠﺎ ﻣﯽدوﻧﯽ ؟‬

‫ﻓﻮاد ‪ :‬ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدﮐﺸﯽ ﻣﯽﮐﻨﻪ ﯾﻌﻨﯽ اﯾﻦ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺧﻮاد زﻧﺪه ﺑﺎﺷﻪ‬

‫‪.‬‬

‫ﻓﯿﻠﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ )اﺻﻐﺮ ﻓﺮﻫﺎدي(‬

‫ﮔﺎﻫﯽ داﺳﺘﺎن ﻣﺎ ﺑﺎ دﻧﯿﺎ و آدمﻫﺎ درﺳﺖ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ دﯾﺎﻟﻮگ ﺑﺎﻻﺳﺖ ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﺑﻪ‬
‫ﻧﻮﻋﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﯾﮏ آدم ﺑﯽﺗﻔﺎوت ﺑﺎ زﻧﺪﮔﯽ و آدمﻫﺎ رﻓﺘﺎر ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪،‬‬

‫‪142‬‬
‫ﺑﯽﺗﻔﺎوت ﺑﻮدن ﺑﺰرﮔﺘﺮ اﻧﺘﻘﺎم اﺳﺖ اﻣﺎ ﻧﻪ از دﯾﮕﺮان و ﻧﻪ ﺣﺘﯽ از زﻧﺪﮔﯽ‬
‫‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ از ﺧﻮدﻣﺎن‪.‬‬

‫ﺑﯽﺗﻔﺎوت ﺑﻮدن ﯾﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﮕﻮﯾﻢ اﻧﺘﺨﺎب اﯾﻦ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﯽﺗﻔﺎوت ﺳﺮد و‬

‫ﻣﻨﻔﻌﻞ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺳﯿﻢ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدﮐﺸﯽ اﺳﺖ ‪ ،‬اﻟﺒﺘﻪ ﯾﮏ ﺧﻮدﮐﺸﯽ ﻧﺎﻣﻮﻓﻖ‬
‫‪ ،‬واﻗﻌﯿﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎري از آدمﻫﺎ واﻗﻌﺎ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﻣﺮگ ﺧﻮدﮐﺸﯽ‬
‫ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ ﯾﺎ در ﻣﺜﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪ ‪ ،‬واﻗﻌﺎ ﺑﺮاي ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ از دﻧﯿﺎ‬
‫ﺑﯽﺗﻔﺎوت ﻧﻤﯽﺷﻮﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮاي ﮔﺬﺷﺘﻦ از دردي ﻣﻮﻗﺖ ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‬
‫ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﺣﺲ ﻧﮑﻨﻨﺪ ‪ ،‬در واﻗﻊ آﻧﻬﺎ ﺑﺪﻧﺸﺎن ﻟﻬﻦ ﺷﺎن و رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﺸﺎن را ﺑﻪ‬
‫ﻧﻮﻋﯽ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﭼﻮن ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ اﮔﺮ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺑﮑﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ‬
‫از دردﻫﺎ رد ﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬ﻏﺎﻓﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎ ﺑﯽﺗﻔﺎوت رﻓﺘﺎر ﮐﺮدن ﺣﺘﯽ ﺷﺎديﻫﺎ‬
‫را ﻫﻢ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺣﺲ ﮐﻨﻨﺪ و آرام آرام ﺣﺲ ﮐﺮدن زﻧﺪﮔﯽ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد‬
‫و آنﻫﺎ ﻫﻤﭽﻮن ﮐﺮﮐﺘﺮ ﻓﯿﻠﻢ در ﺧﻮاﺑﯽ ﺑﯽ اﺣﺴﺎس ﻓﺮو ﻣﯽروﻧﺪ ‪.‬‬

‫ﺷﺎﯾﺪ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﯽﺗﻔﺎوت رﻓﺘﺎر ﮐﺮدن در ﺑﻌﻀﯽ ﻣﻘﺎﻃﻊ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ‬

‫ﮐﻨﺪ اﻣﺎ ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﺑﯽﺗﻔﺎوت رﻓﺘﺎري ﺳﻤﺞ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﻣﺎ را رﻫﺎ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﻤﺎم ﺑﯽﺗﻔﺎوﺗﯽﻫﺎ از ﯾﮏ زﺧﻢ ﯾﺎ درد ﺷﺮوع ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ‬
‫آدم ﮐﺘﮏ ﺧﻮردهاي ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﺪ درد ﮐﺘﮏ را ﺣﺲ ﮐﻨﺪ ‪،‬‬
‫ﺑﺪﻧﺶ را ﺑﯽ ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﺪ و در آﯾﻨﺪه ﺣﺘﯽ ﻧﻮازش را ﻫﻢ ﺣﺲ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ‬
‫‪143‬‬
‫‪ ،‬ﺣﺘﯽ وزش ﯾﮏ ﻧﺴﯿﻢ ﻣﻼﯾﻢ و ﺷﺎﯾﺪ ﺣﺘﯽ ﺻﺪاي ﭘﺮﻧﺪهاي روي درﺧﺖ‬
‫ﻣﻘﺎﺑﻞ را ﻫﻢ ﺣﺲ ﻧﮑﻨﺪ ‪ ،‬ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺪن ﺷﻤﺎ در اﺧﺘﯿﺎر ﺷﻤﺎﺳﺖ و ﺷﻤﺎ‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ از آن اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﯿﺪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ آن ﻣﺴﺌﻮل ﻫﺴﺘﯿﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ ﺑﺪن ﺑﺎﯾﺪ‬
‫ﺣﺲ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ زﻧﺪه ﺑﻤﺎﻧﺪ ‪ ،‬ﺣﺎل ﭼﻪ ﺣﺲ ﮐﺮدن درد ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻪ ﺣﺲ ﮐﺮدن‬
‫ﻫﻮاي اردﯾﺒﻬﺸﺘﯽ ‪.‬‬

‫اﮔﺮ ﻣﺪت ﻫﺎﺳﺖ ﺣﺲ ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﺪ و ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﯽ ﺗﻔﺎوت ﺷﺪه اﯾﺪ‬
‫ﮐﻤﯽ ﺑﻪ ﺧﻮدﺗﺎن و ﺑﺪﻧﺘﺎن ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ ﺑﺪن ﺑﯽﺗﻔﺎوت ﺑﻪ دﻧﯿﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪه‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬اﺣﺘﻤﺎﻻ روزﻫﺎي ﺳﺨﺘﯽ داﺷﺘﻪاﯾﺪ و اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺟﺎﯾﯽ در ﻣﺴﯿﺮ‬
‫زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن ﻓﮑﺮ ﮐﺮدهاﯾﺪ ﺑﯽﺗﻔﺎوﺗﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ اﮔﺮ روزﻫﺎ‬
‫و ﻣﺎهﻫﺎي زﯾﺎدي ﻣﯽﮔﺬرد و ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺗﻔﺎوت ﻣﺎﻧﺪهاﯾﺪ ﺷﮏ ﻧﮑﻨﯿﺪ ﮐﻪ‬
‫ﺑﯽﺗﻔﺎوﺗﯽ در ﺷﻤﺎ ﺑﺰرگﺗﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ و اﯾﻦ ﺧﺎﺻﯿﺖ ﺑﯽﺗﻔﺎوﺗﯽ ﺳﺖ ‪،‬‬
‫اول ﺷﻤﺎ را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ درد ﺑﯽ ﺗﻔﺎوت ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﻌﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﮐﻞ زﻧﺪﮔﯽ ‪،‬‬
‫آدمﻫﺎ و راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﺘﺎن ‪.‬‬

‫ﺑﯽﺗﻔﺎوﺗﯽ در آدمﻫﺎي اﻃﺮاﻓﻤﺎن ﺧﺸﻢ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ و روزي آﻧﻬﺎ‬

‫ﺗﻼﺷﺸﺎن را ﺑﺮاي ﻣﺎ ﻗﻄﻊ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد ‪ ،‬اﻟﮕﻮي ﺑﯽﺗﻔﺎوﺗﯽ ‪ ،‬اﻟﮕﻮي ﺳﻤﺠﯽ‬
‫ﺳﺖ و آرام آرام در ﺗﻤﺎم زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن رﯾﺸﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻫﺮ روز ﮔﺴﺘﺮش ﻣﯽ‬
‫ﯾﺎﺑﺪ ‪ ،‬ﺣﺘﯽ در راﺑﻄﻪﻫﺎي ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪاي ﮐﻪ زﻣﺎﻧﯽ دوﺳﺘﺸﺎن داﺷﺘﻪ اﯾﻢ ‪،‬‬
‫‪144‬‬
‫ﺑﯽﺗﻔﺎوﺗﯽ ﻣﺎ را از زﻣﺎن ﺟﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﻪ ﻗﻌﺮ ﺟﺎﯾﯽ ﻣﯽﺑﺮد ﮐﻪ ﻧﻤﯽداﻧﯿﻢ‬
‫ﮐﺠﺎﺳﺖ و ﻓﻘﻂ ﻣﯽداﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﻧﯿﺴﺖ و ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻣﺎ را ﻧﻤﯽﻓﻬﻤﺪ‬
‫و ﺑﺎ ﻟﺠﺒﺎزي ﺗﻤﺎم آﻧﻘﺪر ﺑﺮاي ﻣﺎ ﺷﻮاﻫﺪ و ﺗﻮﺟﯿﻪ ﻣﯽآورد ﮐﻪ ﺑﺎور ﮐﻨﯿﻢ‬
‫ﻫﯿﭻﮐﺲ واﻗﻌﺎ ﻣﺎ را درك ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﺑﯽﺗﻔﺎوﺗﯽ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﯾﮏ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻧﺎﺳﺎﻟﻢ ﺧﻮدﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻣﯽﮐﺸﺎﻧﺪ و ﻫﻤﺎنﺟﺎ ﻣﺎ‬

‫را زﻧﺪاﻧﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﺪام در ﮔﻮﺷﻤﺎن زﻣﺰﻣﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﻫﻤﯿﺘﯽ ﻧﺪارد ‪،‬‬
‫ﻓﺮﺿﺎً ﻫﻢ ﮐﺎري اﻧﺠﺎم دادي ﺑﻌﺪش ﮐﻪ ﭼﻪ ‪.‬‬

‫ﺑﺮاي ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺑﯽﺗﻔﺎوﺗﯽ ﺑﺎﯾﺪ اول از ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﺑﺪﻧﻤﺎن دوﺳﺖ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺪن ﻣﺎ در‬
‫ﻫﺮ ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ رد ﺷﻮﯾﻢ و راه ﺣﻞ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺪن‬
‫ﻣﺎ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﺪتﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﯽﺗﻔﺎوت ﺷﺪهاﯾﺪ‬
‫از ﺑﺪﻧﺘﺎن ﮐﻤﮏ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ و ﺑﺮاي اﯾﻦ ﮐﺎر ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ درون ﺑﺪﻧﺘﺎن ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﺪ ‪.‬‬

‫در ﻃﻮل روز دﻗﺎﯾﻘﯽ را ﺑﻪ ﻣﺸﺎﻫﺪهي ﺑﺪﻧﺘﺎن اﺧﺘﺼﺎص دﻫﯿﺪ ‪ ،‬ﺧﻠﻮﺗﯽ ﭘﯿﺪا‬
‫ﮐﻨﯿﺪ و درون ﺑﺪﻧﺘﺎن را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﯾﻦ اﺗﻔﺎق دروﻧﯽ را ﻣﺸﺎﻫﺪه‬
‫ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﮔﺮﻣﯽ ﺳﻔﺘﯽ ‪ ،‬اﺿﻄﺮاب ‪ ،‬ﺳﺮدي ‪ ،‬ﮔﺮﻓﺘﮕﯽ در ﻋﻀﻼت ﺧﻮد را‬
‫ﯾﺎ اﺣﺴﺎسﻫﺎﯾﯽ ﻣﺜﻞ ﻏﻢ ‪ ،‬ﺧﺸﻢ و دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ‪.‬‬

‫‪145‬‬
‫ﻣﺜﻼ ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻋﻀﻼت ﭘﺸﺖ ﺗﺎن ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ دﻗﺖ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ در‬
‫ﮐﺪام ﻣﻨﻄﻘﻪ ﮔﺮﻓﺘﮕﯽ ﻣﺘﺮاﮐﻢﺗﺮ اﺳﺖ ﺣﺴﺶ ﮐﻨﯿﺪ ﯾﺎ ﻣﺜﻼ ﺳﺮ درد دارﯾﺪ‬
‫دﻗﺖ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﺪام ﻗﺴﻤﺖ اﺳﺖ ﯾﺎ ﻣﺜﻼ ﮐﺠﺎي ﺳﺮﺳﻨﮕﯿﻦ ﺷﺪه اﺳﺖ ؟ آﯾﺎ‬
‫ﺳﺮدرد ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﯾﺎ ﺛﺎﺑﺖ اﺳﺖ و ﻧﺒﺾ ﻣﯽزﻧﺪ ‪ ،‬اﺿﻄﺮاب دارﯾﺪ و‬
‫ﺑﯽﻗﺮاري ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ؟ ‪ ،‬اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ اﯾﻦ ﺑﯽﻗﺮاري ﮐﺎﻣﻼ در ﺑﺪﻧﺘﺎن‬
‫ﺑﭙﯿﭽﺪ ‪ ،‬از ﮐﺠﺎ ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد ﺑﻪ ﮐﺪام ﺳﻤﺖ ﻣﯽ رود ‪ ،‬ﺑﺪﻧﺘﺎن را در اﺧﺘﯿﺎر‬
‫اﺿﻄﺮاب ﻗﺮار دﻫﯿﺪ و ﺑﺎ او ﻫﻤﺮاه ﺷﻮﯾﺪ و ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﺑﺪﻧﻤﺎن را‬
‫ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﺪن ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ او ﺗﻮﺟﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﻣﺒﺎرزهي ﻣﺎ‬
‫ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺮدن ﺑﻪ درون ﺑﺪن و ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎي رﯾﺰ ﺑﺪﻧﯽ‬
‫ﯾﻌﻨﯽ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺑﺪﻧﻤﺎن ﻫﻤﺮاه ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﺑﺎ او ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻋﻀﻮ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ رﻓﺘﺎر‬
‫ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺗﻤﺎم اﺗﻔﺎقﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در درون ﻣﺎ رخ ﻣﯽدﻫﺪ ﺣﺘﯽ‬
‫اﻓﮑﺎر ﻣﺎ در درون ﻣﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﭘﺲ ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﺑﺨﺶ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ دﯾﺪن‬
‫دروﻧﻤﺎن اﺳﺖ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ درون ﺑﺪﻧﻤﺎن ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﯽﺗﻔﺎوﺗﯽ ﮐﻤﺘﺮ‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﺑﺪﻧﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﻮد ﻣﺎ ﺑﻪ اﮐﻨﻮن ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و‬
‫ﺑﻮدن در اﮐﻨﻮن در ﻫﺮ ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﺷﻔﺎﺑﺨﺶ اﺳﺖ و اﯾﻦ ﺷﺮوع ﺣﺲ ﮐﺮدن‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬ﺣﺲ ﮐﺮدن ﻫﺎي ﮐﻮﭼﮑﯽ ﮐﻪ ﺑﯽﺗﻔﺎوﺗﯽ را ﺑﻪ آﻫﺴﺘﮕﯽ از ﺑﯿﻦ‬
‫ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺮد ‪.‬‬

‫‪146‬‬
 ‫وﻗﺘﯽ در اي ﮐﺎشﻫﺎ و ﺣﺴﺮت ﻫﺎ ﻏﺮق ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ‬

‫ﯾﮏ ‪ :‬ﻫﻤﻪي ﻣﺎ از ﺑﻌﻀﯽ ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪاﯾﻢ ‪ ،‬ﭘﺸﯿﻤﺎن‬

‫ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮔﺎﻫﯽ وﻗﺖ ﻫﺎ راﺑﻄﻪﻫﺎﯾﻤﺎن را ﮐﻪ ﻣﺮور ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎ ايﮐﺎش ﻫﺎي‬
‫زﯾﺎدي روﺑﺮو ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬اي ﮐﺎش راﺑﻄﻪ را ﺷﺮوع ﻧﻤﯽﮐﺮدم ‪ ،‬اي ﮐﺎش‬
‫ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ از ﻣﻦ ﺳﻮ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﺪ از راﺑﻄﻪ ﺑﯿﺮون ﻣﯽآﻣﺪم ‪ ،‬اي ﮐﺎش‬
‫ﻣﯽﻓﻬﻤﯿﺪم ﭼﻘﺪر در ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮدن و ﻫﻤﺪﻟﯽ ﮐﺮدن ﻧﺎﺗﻮان اﺳﺖ و ﻏﯿﺮه‬
‫‪ ،‬اﻣﺎ ﺣﻮاﺳﻤﻮن ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﻣﯽﮔﻮﯾﯿﻢ اي ﮐﺎش در واﻗﻊ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ‬
‫زﻣﺎنﺑﻨﺪي اﺗﻔﺎقﻫﺎ را ﻧﺎدﯾﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪاﯾﻢ و ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺑﯽارزش ﺗﺼﻮر‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ زﻣﺎن ﮔﺬر ﻧﻤﯽﮐﺮد ﻣﺎ آﻧﻘﺪر ﺷﻮاﻫﺪ ﭘﯿﺪا ﻧﻤﯽﮐﺮدﯾﻢ ﮐﻪ‬
‫ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﯾﻢ راﺑﻄﻪ ﻣﺸﮑﻞ دارد ‪ ،‬اﮔﺮ زﻣﺎن ﮔﺬر ﻧﻤﯽﮐﺮد ﻣﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ‬
‫ﻧﻤﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﻗﻄﻊ راﺑﻄﻪ را دارﯾﻢ و از ﭘﺎﯾﺎن راﺑﻄﻪ درﻣﺎﻧﺪه‬
‫ﻧﻤﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﮔﺬر زﻣﺎن اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ ﺗﺎ ﮐﻢﮐﻢ آﻣﺎده ﺷﻮﯾﻢ و‬
‫ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﯾﻢ اﻧﺘﺨﺎبﻫﺎﯾﻤﺎن آﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﯿﻢ ﭘﯿﺶ ﻧﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و‬
‫آدمﻫﺎ آنﮔﻮﻧﻪﮐﻪ ﻣﺎ ﺗﻮﻗﻊ داﺷﺘﻪاﯾﻢ رﻓﺘﺎر ﻧﮑﺮدن ‪ ،‬زﻣﺎن ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﻪ ﺻﻠﺢ ﺑﺮﺳﯿﻢ و ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪي ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي ﻣﺎ ﺑﺎ‬
‫ارزش ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺮاي آدﻣﯽ راﺑﻄﻪ اي و ﺻﻤﯿﻤﯽ و ﺗﺼﻤﯿﻤﯽ‬
‫ﺗﻼش ﮐﺮده ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺑﻪ زﻣﺎن ﺑﯿﺸﺘﺮي ﻫﻢ ﻧﯿﺎز ﺧﻮاﻫﯿﻢ داﺷﺖ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺗﻐﯿﯿﺮ‬

‫‪147‬‬
‫را ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﺮداﺷﺖﻫﺎي ﻣﺎ از رواﺑﻂ دﻧﯿﺎي اﻃﺮاﻓﻤﺎن واﻗﻊﺑﯿﻨﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ در زﻣﺎن ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺧﻮدش اﺗﻔﺎق ﻣﯽاﻓﺘﺪ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ زﻣﺎن ﻣﻨﺎﺳﺒﺶ ﻓﺮا‬
‫ﺑﺮﺳﺪ ﺑﺴﯿﺎر راﺣﺖ از آﻧﭽﻪ ﺗﺼﻮر ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ ﺷﺮاﯾﻂ را ﻣﯽﭘﺬﯾﺮﯾﺪ و ﺑﺮاي‬
‫ﺗﺼﻤﯿﻢ دﯾﮕﺮي آﻣﺎده ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬ﻓﻘﻂ اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﯿﺪ ﺑﻪ زﻣﺎن و اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ‬
‫اﺗﻔﺎقﻫﺎ رخ دﻫﻨﺪ ‪.‬‬

‫اﺗﻔﺎقﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺷﻮاﻫﺪ ﻣﯽدﻫﻨﺪ و زﻣﺎن ﺷﻤﺎ را آﻣﺎده ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن‬

‫ﯾﮏ ﺗﺠﺮﺑﻪي ﺑﺎ ارزش دﯾﮕﺮ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬ﻫﻤﻪي ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎ و راﺑﻄﻪﻫﺎي‬
‫ﻣﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي ﺑﺎ ارزش ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺷﻮاﻫﺪي ﮐﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ‬
‫ﻣﯽآورﯾﻢ ﯾﺎ آنﻫﺎ را ﻣﻨﺎﺳﺐ ارزﯾﺎﺑﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و اداﻣﻪ ﻣﯽدﻫﯿﻢ و ﯾﺎ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ‬
‫ﭘﺎﯾﺎن ﻣﯽدﻫﯿﻢ ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن و زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺻﺮف ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎﻣﻮن ﮐﺮدهاﯾﻢ اﺣﺘﺮام‬
‫ﺑﮕﺬارﯾﻢ اﯾﻦﻫﺎ ﮔﺬﺷﺘﻪي ﻣﺎ ﺑﻮدﻧﺪ و ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ ﺑﺎ ﮔﻔﺘﻦ ﺟﻤﻠﻪاي اي ﮐﺎش اﯾﻦ‬
‫ﻫﻤﻪ ﺑﺮاﯾﺶ وﻗﺖ ﻣﯽﮔﺬاﺷﺘﻢ ﺑﯽارزش ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﺑﻪ زﻣﺎنﺑﻨﺪي زﻧﺪﮔﯽ اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻤﺎ را آرام آرام آﻣﺎده‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ دل ﺑﮑﻨﯿﺪ و دوﺑﺎره دل ﺑﺒﺎزﯾﺪ ﮐﻪ ﭘﺎﯾﺎن را ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﺪ و دوﺑﺎره ﺑﺎ‬
‫ﺷﺮوﻋﯽ دﯾﮕﺮ آﺷﺘﯽ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎﯾﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدهاﯾﺪ ﮐﻪ راﺑﻄﻪي ﺷﻤﺎ‬
‫آﺳﯿﺐزا ‪ ،‬ﻧﺎﮐﺎم ﮐﻨﻨﺪه و ﻣﻌﻠﻖ اﺳﺖ و ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ از آن ﺧﺎرج‬
‫ﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬اﺣﺘﻤﺎﻻ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ ﮐﻤﮏ دارد ﭼﻮن از ﻣﺪتﻫﺎ ﻗﺒﻞ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ‬
‫‪148‬‬
‫راه را ﻧﺸﺎن داده اﺳﺖ و ﺷﻤﺎ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ اﯾﺪ ﺑﺎ زﻧﺪﮔﯽ و ﺷﺮاﯾﻂ ﺟﺪﯾﺪ ﭘﯿﺶ‬
‫روﯾﺘﺎن ﻫﻤﺮاه ﺷﻮﯾﺪ ‪.‬‬

‫دو ‪ :‬ﮔﺎﻫﯽ ﺻﺒﺢﻫﺎ ﮐﻪ از ﺧﻮاب ﺑﯿﺪار ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﺧﻮدﻣﺎن ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬ﺷﺨﺺ‬

‫دﯾﮕﺮي از ﺧﻮاب ﺑﯿﺪار ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﺷﺨﺺ ﭘﺮ از ﺣﺴﺮت و ﭘﺮ از ﮔﺬﺷﺘﻪ‬
‫‪ ،‬ﺷﺨﺼﯽ ﭘﺮ از آه و درد ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﺻﺒﺢﻫﺎ ﺑﺎ ﻃﻠﻮع آﻓﺘﺎب و روﺷﻦ ﺷﺪن‬
‫ﺷﻬﺮ ﺷﺮوع ﻧﻤﯽﺷﻮﻧﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﺷﺨﺼﯽ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﮐﻪ در ﺷﺒﯽ ﺗﯿﺮه ﮔﯿﺮ ﮐﺮده‬
‫اﺳﺖ ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬آن ﺷﺨﺺ از ﺧﻮاب ﺑﯿﺪار ﻣﯽﺷﻮد و روز را‬
‫ﻧﻤﯽﺑﯿﻨﺪ ‪ ،‬آﻓﺘﺎب را ﺣﺲ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ و آن روز را در اﮐﻨﻮن زﻧﺪﮔﯽ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ‬
‫‪ .‬از زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﺪار ﻣﯽﺷﻮد در ﺳﺎلﻫﺎي ﻗﺒﻞ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ آﺧﺮ ﺷﺐ‬
‫ﮐﻪ دوﺑﺎره ﺑﻪ ﺧﻮاب ﻓﺮو ﻣﯽرود ‪.‬‬

‫ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﺎ اﯾﻦ ﺷﺨﺺ ﭘﺮ از ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺣﺴﺮت آﺷﻨﺎ ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬در ﻫﻤﻪي ﻣﺎ‬
‫ﺑﺨﺸﯽ از ﮔﺬﺷﺘﻪ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﺑﯿﺪار ﻣﯽﺷﻮد ﺣﺴﺮت ﻫﻢ ﺑﺎ آن‬
‫ﺑﯿﺪار ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﻓﺮار از ﺣﺴﺮت ‪ ،‬ﻓﺮاري ﻣﺤﮑﻮم ﺑﻪ ﺷﮑﺴﺖ‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺣﺴﺮﺗﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ‪ ،‬ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل از اﯾﻦ‬
‫ﺣﺲ ﻏﻢاﻧﮕﯿﺰ ﻓﺮار ﮐﺮده اﺳﺖ ‪ ،‬ﺣﺴﺮت روزﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ از دﺳﺖ داده اﯾﻢ‬
‫‪ ،‬ﺣﺴﺮت ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ زﺧﻤﯽ ﻣﺎن ﮐﺮد ‪ ،‬ﺣﺴﺮت ﺳﻨﯽ ﮐﻪ ﮔﺬﺷﺖ و‬
‫ﺑﺮﻧﮕﺸﺖ ‪ ،‬ﺣﺴﺮت ﺗﻤﺎم آن ﻟﺤﻈﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻼش ﮐﺮدﯾﻢ وﻟﯽ ﻧﻪ ﺑﺮاي‬
‫‪149‬‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن ﮐﻪ ﺑﺮاي دﯾﮕﺮان ‪ ،‬ﺣﺴﺮت ﮐﻮدﮐﯽ اي ﮐﻪ ﻧﺪاﺷﺘﯿﻢ و ﯾﺎ ﺟﻮاﻧﯽ‬
‫ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﻧﺒﻮد ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﮐﺪام ﻣﺴﯿﺮ درﺳﺖ اﺳﺖ و ﮐﺪام ﺑﻦﺑﺴﺖ ‪.‬‬

‫ﺣﺴﺮت ﺗﻤﺎم ﻧﺪاﺷﺘﻪﻫﺎ و ﺣﺴﺮت ﺗﻤﺎم آن روزﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﺎدﯾﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه‬

‫اﯾﻢ ‪ .‬ﺣﺴﺮت ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺖ دﯾﮕﺮ ‪ ،‬ﻣﯽآﯾﺪ و درﮔﯿﺮﻣﺎن ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﯽرود‬
‫اﻣﺎ اﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺎري ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻏﻤﯽ ﮐﻪ از ﺣﺴﺮت ﻣﯽآﯾﺪ ﻏﻢ‬
‫ﺷﻔﺎﺑﺨﺸﯽ اﺳﺖ اﮔﺮ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ ﭼﻪ ﭼﯿﺰي را در ﻣﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﺪ ‪،‬‬
‫اﮔﺮ ﻏﻢ ﻋﻤﯿﻖ ﺣﺴﺮت ﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﻌﻀﯽ از رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﻤﺎن ﺗﻐﯿﯿﺮ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺣﺴﺮت ﻫﺎ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪه ﻫﺴﺘﻨﺪ اﻣﺎ ﻣﻔﯿﺪ ﻫﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻔﯿﺪ‬
‫‪ ،‬اﮔﺮ اﯾﻦ ﻏﻢ را ﺑﺎ ﺳﺮزﻧﺶ ﮐﺮدن ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺣﺴﺮتﻫﺎي ﺑﻪ ﺑﺎر آورده‬
‫ﺑﻪ اﻓﺴﺮدﮔﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﺣﺴﺮت ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ اداﻣﻪي ﻣﺴﯿﺮ را دوﺑﺎره ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‬

‫رﯾﺰي ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺣﺴﺮتﻫﺎي ﺗﮑﺮار ﺷﻮﻧﺪه ﺣﺮﮐﺖ ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻏﻢ‬
‫ﺣﺴﺮت ‪ ،‬ﻏﻢ ﺷﻔﺎﺑﺨﺸﯽ اﺳﺖ ﭼﻮن ﺑﺨﺸﯽ دﯾﮕﺮ را در ﻣﺎ ﺑﯿﺪار ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪،‬‬
‫ﺑﺨﺸﯽ ﮐﻪ در درون ﻣﺎﺳﺖ و ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺬﺷﺘﻪ را ﺗﮑﺮار ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﮐﺴﯽ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺎ ﻏﻢ ﺣﺴﺮتﻫﺎي ﺧﻮد ﮐﻨﺎر ﻧﯿﺎﯾﺪ و ﺳﻌﯽ در ﻓﺮار داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮔﺬﺷﺘﻪ را‬
‫دوﺑﺎره ﺗﮑﺮار ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻫﺮﮔﺰ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﻤﯽﺷﻮد ﭼﻪ اﻧﺪوه اي را در ﺧﻮدش‬
‫ﺣﺒﺲ ﮐﺮده اﺳﺖ ‪ .‬ﺣﺴﺮت روزﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ از دﺳﺖ دادهاﯾﻢ ﺑﻪ ﻣﺎ اﯾﻦ اﻧﮕﯿﺰه‬
‫‪150‬‬
‫را ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ دوﺑﺎره ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮﯾﻢ و اﯾﻦ ﺑﺎر ﺑﻬﺘﺮ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ و ﺑﻬﺘﺮ‬
‫اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺣﺴﺮت ﻣﺎ را ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪاي ﻣﯽﺑﺮدﮐﻪ ﻫﻨﻮز درﺳﻬﺎﯾﺶ را‬
‫ﭘﺎس ﻧﮑﺮدهاﯾﻢ و اﯾﻦ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ آن درس ﻫﺎ را در اﮐﻨﻮن‬
‫زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﭘﺎس ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺣﺴﺮت ﻣﯽآﯾﺪ و ﻣﯽرود اﻣﺎ اﯾﻦ رﻓﺖ و آﻣﺪ‬
‫ﺑﯿﻬﻮده ﻧﯿﺴﺖ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﻣﻈﻠﻮﻣﺎﻧﻪ رﻓﺘﺎر ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‬

‫ﻫﯿﭻﮔﺎه ﻧﺨﻮاﻫﯿﺪ ﮐﻪ در راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﺘﺎن ﻣﻈﻠﻮم ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬ﻫﺮﮔﺎه وارد ﻧﻘﺶ‬

‫ﻣﻈﻠﻮم ﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬ﺧﻮدﺗﺎن راﺑﻄﻪﺗﺎن را آرام آرام ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺗﻤﺎم ﺷﺪن و ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ‬
‫ﺷﺪن ﺳﻮق ﺧﻮاﻫﯿﺪ داد ‪ ،‬ﻣﻈﻠﻮم ﺑﻮدن ﯾﻌﻨﯽ ﻣﻮرد ﻇﻠﻢ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ و‬
‫ﺳﮑﻮت ﮐﺮدن ‪ ،‬روزي ﮐﻪ ﺳﮑﻮﺗﻤﺎن ﺷﺮوع ﺷﻮد ﻣﺎ ﺧﻮدﻣﺎن ﻃﺮف‬
‫ﻣﻘﺎﺑﻠﻤﺎن را وارد ﺑﺎزي ﺑﺮده و ﺣﺎﮐﻢ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮدهاي ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ‬
‫ﮐﻪ ﻣﻮرد ﻇﻠﻢ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ و او ﺣﺎﮐﻤﯽ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺣﮑﻮﻣﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪،‬‬
‫ﻫﺮﮔﺎه در راﺑﻄﻪي ﮐﺴﯽ ﺣﺎﮐﻢ ﺷﻮد ﻇﻠﻢ ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد اﯾﻦ ارﺗﺒﺎط ﻗﺪرت‬
‫و ﺗﻮﻫﻢ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻗﺪرﺗﯽ ﮐﻪ از ﻣﺎ ﮐﻢ ﻣﯽﺷﻮد و ﺑﻪ او داده ﻣﯽﺷﻮد و ﺗﻮﻫﻤﯽ‬
‫ﮐﻪ از ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآﯾﺪ و ﻣﺎ را در ﺧﻮد ﻏﺮق ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ ﺑﻪ او ﻗﺪرت ﻣﯽدﻫﯿﻢ و او را روي ﺻﻨﺪﻟﯽ ﭘﺎدﺷﺎﻫﯽ ﻣﯽﻧﺸﺎﻧﯿﻢ و او‬

‫ﮐﻢﮐﻢ ﺑﺎورش ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﻓﺮدي ﻣﻮرد ﺳﺘﺎﯾﺶ و ﺣﻖ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﺐ اﺳﺖ ‪ ،‬او‬
‫‪151‬‬
‫ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ از ﻣﺎ ﻣﻬﻢﺗﺮ و ﺑﺎ ارزشﺗﺮ اﺳﺖ ‪ .‬ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫آدمﻫﺎ ﻫﯿﭽﮕﺎه ﺣﺎﮐﻢ ﯾﺎ ﻣﻈﻠﻮم و ﺑﺮده ﺑﻪ دﻧﯿﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪهاﻧﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺎ‬
‫رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻧﻘﺶ ﻣﯽدﻫﯿﻢ و اﮔﺮ ﻣﺎ ﮔﺮاﯾﺶ ﺑﻪ ﻣﻈﻠﻮم ﻧﻤﺎﯾﯽ و ﯾﺎ‬
‫ﺑﺮده ﺑﻮدن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﺧﻮدﻣﺎن ﮐﺎري ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ آدمﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻇﻠﻢ ﮐﻨﻨﺪ‬
‫‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺴﯿﺎري از آدمﻫﺎ از اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻈﻠﻮم ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻫﻤﯿﺸﻪ داﺳﺘﺎﻧﯽ داﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاي دﯾﮕﺮان ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻄﻮر ﻣﻮرد ﻇﻠﻢ و ﺳﻮاﺳﺘﻔﺎده‬
‫ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻟﺬت ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ ‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﺮدم در آن ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‬
‫و ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﻫﻤﺪردي ﮐﻨﻨﺪ و اﺣﺘﻤﺎﻻ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ‬
‫ﻓﺤﺶ ﻣﯿﺪن و از دﻧﯿﺎ و آدمﻫﺎﯾﯽ ﺷﺎﮐﯽ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﯿﭽﮑﺲ وﻓﺎ‬
‫ﻧﮑﺮدهاﻧﺪ ‪ ،‬آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﻘﺶ ﻣﻈﻠﻮم را ﺑﺎزي ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺧﻮدﺷﺎن ﻇﺎﻟﻢﺗﺮﯾﻦ‬
‫ﮐﺮﮐﺘﺮ داﺳﺘﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ﭼﻮن ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺧﻮدﺷﺎن آﺳﯿﺐ ﻣﯽرﺳﺎﻧﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ‬
‫آدمﻫﺎي اﻃﺮاﻓﺸﺎن ﻫﺴﺘﻦ آﻣﻮزش ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻄﻮر ﺧﻮدﺷﺎن را ﻓﺮاﻣﻮش‬
‫ﮐﻨﻨﺪ و ﭼﻄﻮر ﻣﻮرد ﺷﮑﻨﺠﻪ ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ ﻣﻈﻠﻮم ﺑﻪ ﺷﮑﻨﺠﻪ و ﺳﺮزﻧﺶ‬
‫ﺧﻮدش اﻋﺘﯿﺎد ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ آدمﻫﺎي دﯾﮕﺮ را در ﺻﻨﺪﻟﯽ‬
‫ﭘﺎدﺷﺎﻫﯽ ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ ﺗﺎ آﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻗﺪرﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﯽآورﻧﺪ ﺷﺮوع‬
‫ﺑﻪ ﺷﮑﻨﺠﻪاش ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﯾﮏ ﺳﯿﮑﻞ ﻋﺠﯿﺐ از آﺳﯿﺐ و درﻣﺎﻧﺪﮔﯽ ‪.‬‬

‫‪152‬‬
‫وﻗﺘﯽ ﻣﺎ ﻗﺒﻮل ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﻈﻠﻮم ﻫﺴﺘﯿﻢ ﯾﻌﻨﯽ ﻗﺒﻮل ﮐﺮدﯾﻢ ﮐﻪ ﮐﺎري از ﻣﺎ‬
‫ﺑﺮاي ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﺮاﯾﻂ ﺑﺮ ﻧﻤﯽآﯾﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﻈﻠﻮم ﺷﺪهاﯾﺪ دﺳﺖ ﻧﮕﻪ دارﯾﺪ ‪،‬‬
‫ﺗﻼش ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﻓﺮدي را ﮐﻪ ﺧﻮد ﺣﺎﮐﻢ ﮐﺮدهاﯾﺪ از ﺻﻨﺪﻟﯿﺶ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮد و‬
‫ﮐﻨﺎر ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﺴﺘﺪ ﮐﻤﮑﺶ ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﺷﻤﺎ را دوﺑﺎره ﺑﺒﯿﻨﺪ و ﺑﺮاي داﺷﺘﻦ ﺷﻤﺎ‬
‫و اﺣﺘﺮام ﺑﻪ ﺣﻖ و ﺣﻘﻮق ﺷﻤﺎ ﺗﻼش ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﮐﻤﮑﺶ ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ دﺳﺘﺎن ﺷﻤﺎ را‬
‫ﺑﮕﯿﺮد و ﺑﻪ ﭼﺸﻢﻫﺎي ﺧﺴﺘﻪ ي ﺷﻤﺎ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﺪ و از ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺘﺎن ﺑﺨﻮاﻧﺪ ﮐﻪ‬
‫ﺷﻤﺎ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ ﯾﮏ ﻫﻤﺮاﻫﯽ ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ و ﻣﺤﺘﺮﻣﺎﻧﻪ دارﯾﺪ ﻧﻪ ﯾﮏ ﺣﺎﮐﻢ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ اﺟﺎزهي ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻧﻤﯽدﻫﯿﻢ‬

‫از زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ ﻣﯽآﯾﯿﻢ ‪ ،‬رﺷﺪ ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد و اﮔﺮ ﺑﺎ دﻗﺖ ﺑﻪ ﻓﺮآﯾﻨﺪ‬
‫رﺷﺪ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﻻزﻣﻪي رﺷﺪ ‪ ،‬روﺑﻪ رو ﺷﺪن ﺑﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ‬
‫ﻫﺎﺳﺖ ‪.‬‬

‫رﺷﺪ دﻗﯿﻘﺎ از ﻫﻤﺎن زﻣﺎن ﮐﻪ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺳﻠﻮﻟﯽ ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد آﻏﺎز ﻣﯽﺷﻮد ‪،‬‬
‫ﻣﺎ از ﻫﻤﺎن اﺑﺘﺪاي راه ﺑﺎ ﻗﺎﻧﻮن ﻓﺎﺻﻠﻪﻫﺎ روﺑﺮو ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺳﻠﻮلﻫﺎ ﺟﻨﯿﻦ را‬
‫ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽدﻫﻨﺪ و از دﯾﻮاره رﺣﻢ ﺟﺪا ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬ﭼﻨﺪ ﻣﺎه ﺑﻌﺪ ﻧﻮزادي ﺑﻪ‬
‫دﻧﯿﺎ ﻣﯽآﯾﺪ ﮐﻪ از دﻧﯿﺎي ﻗﺒﻠﯽاش ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﯽﮔﯿﺮد و ﺣﺎل ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ آﻏﻮش‬
‫ﻣﺎدرش آﺷﻨﺎ ﺷﻮد و از درون ﻣﺎدر ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﮕﯿﺮد ‪ ،‬زﻣﺎن ﻣﯽﮔﺬرد و ﻣﺎ‬
‫ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻓﺎﺻﻠﻪﻫﺎ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ آرام آرام از آﻏﻮش ﻣﺎدر ﺟﺪا‬
‫‪153‬‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﮐﻤﯽ ﺑﻌﺪﺗﺮ ﺑﯿﻦ ﻣﺎ و ﺧﺎﻧﻮاده ﻓﺎﺻﻠﻪاي ﻣﯽاﻓﺘﺪ و ﻣﺎ وارد ﺟﺎﻣﻌﻪ‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬در ﻫﺮ ﺣﺎل رﺷﺪ ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺖ ‪ ،‬از دﺳﺖ دادن ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺑﻪ دﺳﺖ‬
‫آوردن اﮐﻨﻮن ‪ ،‬ﺟﺪا ﺷﺪن از ﯾﮏ ﺳﺮي ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ و اﻓﺮادي در ﮔﺬﺷﺘﻪ و‬
‫وارد ﺷﺪن ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪﺗﺮ و آﺷﻨﺎﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪﺗﺮ ‪ ،‬ﻫﺮ زﻣﺎن ﮐﻪ ﻣﺎ‬
‫ﺑﺎ از دﺳﺖ دادنﻫﺎ و ﻓﺎﺻﻠﻪﻫﺎ ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﻗﻄﻌﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ راﺣﺲ ﺧﻮاﻫﯿﻢ‬
‫ﮐﺮد و ﻫﺮ زﻣﺎن ﮐﻪ ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺎن ﻫﻢ ﻋﺒﻮر ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ روﯾﺎروﯾﯽ‬
‫اﺟﺘﻨﺎب ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫ﮔﺬر از ﮔﺬﺷﺘﻪﻫﺎ ﯾﻌﻨﯽ ﭘﺬﯾﺮش اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ رﻫﺎﯾﺶ ﮐﻦ‬
‫‪ ،‬اﮔﺮ اﺗﻔﺎق ﻫﺎ ‪ ،‬آدمﻫﺎ ‪ ،‬ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎ و ﺧﺎﻃﺮهﻫﺎي ﺧﻮد را رﻫﺎ ﮐﻨﯿﻢ ﯾﻌﻨﯽ‬
‫ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ اﮐﻨﻮن ﺑﺪون آن آدمﻫﺎ و اﺗﻔﺎقﻫﺎ روﺑﺮو ﺷﻮﯾﻢ و اﯾﻦ ﯾﻌﻨﯽ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ‪،‬‬
‫رﺷﺪ دﻗﯿﻘﺎ ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺟﺪا ﺷﺪن و ﻓﺎﺻﻠﻪ ﮔﺮﻓﺘﻦ از ﻟﺤﻈﻪي ﻗﺒﻞ و ﻣﻬﯿﺎ‬
‫ﺷﺪن ﺑﺮاي دل ﺳﭙﺮدن ﺑﻪ ﻟﺤﻈﻪي ﭘﯿﺶ رو و ﭼﺎﻟﺶﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪ آن ‪.‬‬

‫ﻗﺎﻧﻮن ﻓﺎﺻﻠﻪﻫﺎ را ﺟﺪي ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ‬

‫ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ از ﺷﺮاﯾﻂ ﺳﺨﺘﯽ ﻋﺒﻮر ﮐﻨﯿﻢ و ﯾﺎ راﺑﻄﻪي آﺳﯿﺐزا را‬
‫ﭘﺎﯾﯿﻦ ﭘﺎﯾﺎن دﻫﯿﻢ و ﯾﺎ ﺣﺘﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪﺷﺎن را راﺣﺖﺗﺮ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺑﮕﺬارﯾﻢ ﺑﺎﯾﺪ‬
‫ﻓﺎﺻﻠﻪاي را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎ ﭼﺴﺒﯿﺪن و واﺑﺴﺘﮕﯽ زﯾﺎد و ﯾﺎ ﺣﺘﯽ ﺑﺎ ﮐﻨﺘﺮل‬
‫ﮐﺮدن ﺷﺮاﯾﻂ و آدمﻫﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ از ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻓﺮار ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪهاﯾﻢ‬
‫‪154‬‬
‫ﮐﻪ رﺷﺪ ﮐﻨﯿﻢ ﭘﺲ روﺑﺮو ﺷﺪن ﺑﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ و ﺑﻪ رﺳﻤﯿﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﺎ ‪،‬‬
‫ﺟﺰﯾﯽ از ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻫﺎي ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﯾﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﻪ ﺧﻮاب‬
‫ﺑﺰﻧﯿﻢ و ﻫﻤﭽﻮن ﮐﻮدﮐﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪه و ﺑﯿﭽﺎره ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﯿﻨﻪي ﻣﺎدرش ﻣﯽﭼﺴﺒﺪ‬
‫ﺗﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺸﻮد ﺑﻪ آدمﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖﻫﺎ ﺑﭽﺴﺒﯿﻢ و ﯾﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻫﻤﭽﻮن ﻫﺰاران‬
‫ﻧﻔﺮ دﯾﮕﺮ ﮐﻪ ﺑﻠﻮغ و ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽﺷﺎن را ﺑﻪ رﺳﻤﯿﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪاﻧﺪ وارد دﻧﯿﺎ ﺷﺪه‬
‫اﻧﺪ ﺑﺮوﯾﻢ و زﻧﺪﮔﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ از ﺧﻠﻮت ﻫﺎ ﻓﺮار ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‬

‫ﭘﻨﺎه ﺑﺮدن ﺑﻪ آدم ﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﮔﺎﻫﯽ وﻗﺖ ﻫﺎ آراﻣﺶ ﺑﺨﺶ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ‬
‫ﮔﺎﻫﯽ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﻣﺎن را ﮐﻢ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﮔﺎﻫﯽ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ ‪،‬‬
‫راﻫﻤﺎن را دوﺑﺎره ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ اﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﮔﺎﻫﯽ ‪.‬‬

‫ﯾﮑﯽ از ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻫﺎي راﺑﻄﻪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﻪ ذات ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﭘﻨﺎﻫﮕﺎﻫﯽ‬

‫داﯾﻤﯽ ﺑﺮاي ﻫﻢ ﺑﺎﺷﯿﻢ اﻣﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﮔﺎﻫﯽ ﺣﻀﻮري ﻗﻮي و دل ﮔﺮم ﮐﻨﻨﺪه‬
‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺣﻘﺎﯾﻖ در ﻫﺮ ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﻦ ﮐﻪ دﻧﯿﺎ و آدمﻫﺎ‬
‫را ﺷﺒﯿﻪﺗﺮ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ واﻗﻌﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ‪ ،‬رو در رو ﺷﺪن ﺑﺎ ﺣﻘﺎﯾﻖ ﻣﺎ را‬
‫ﻧﻤﯽﮐﺸﺪ اﻣﺎ اﻣﯿﺪﻫﺎي واﻫﯽ و ﺗﻮﻫﻢﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در آدمﻫﺎ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ آرام آرام ﻣﺎ را ﺑﻪ ﻓﺮﺳﻮدﮔﯽﻫﺎي ﻋﻤﯿﻘﯽ ﺑﮑﺸﺎﻧﺪ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﺑﺎ ﺗﺼﻮﯾﺮ‬
‫ﺧﯿﺎل ﯾﮏ ﻋﺎﺷﻖ دل ﺧﺴﺘﻪي ﻫﻤﯿﺸﻪ در ﺻﺤﻨﻪ وارد راﺑﻄﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪،‬‬
‫‪155‬‬
‫ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺟﺎﯾﯽ ﺷﻮﮐﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ از اﯾﻨﮑﻪ از ﻣﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﯽﮔﯿﺮد و ﮔﺎﻫﯽ‬
‫ﺣﻮﺻﻠﻪﻣﺎن را ﻧﺪارد و ﮔﺎﻫﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ اﺳﺖ ﻏﯿﺮ از ﻋﺎﺷﻖ ‪.‬‬

‫اﮔﺮ وارد رواﺑﻄﯽ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ از ﻣﺎ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ‬

‫ﮐﻨﺪ ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ وارد ﺷﺪهاﯾﻢ ‪ ،‬در واﻗﻊ ﺗﻮﻗﻊ ﻣﺎن ﺷﺒﯿﻪ ﺷﻮﺧﯽ ﺳﺖ‬
‫ﮐﻪ ﺟﺪي ﺟﺪي ﻣﺎ را ﻓﺮﺳﻮده ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﯿﭻ آدﻣﯽ در دﻧﯿﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ‬
‫از ﺧﻮدﻣﺎن اﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ و ﻫﯿﭻ آدﻣﯽ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺧﻮدﻣﺎن ﭘﻨﻬﺎن ﺷﻮد‬
‫و ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﭘﻨﺎﻫﮕﺎه داﯾﻤﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﺎ را ﭘﺬﯾﺮاﺳﺖ ‪ ،‬ﺧﻮدﻣﺎن‬
‫ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺣﻀﻮر اﯾﻦ ﭘﻨﺎﻫﮕﺎه ﺷﻮﯾﻢ ﻻزم اﺳﺖ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎ‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن ﺧﻠﻮت ﮐﻨﯿﻢ ﺣﺘﯽ در رواﺑﻂ ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪاي ﺳﺎﻟﻢ ﻫﻢ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ‬
‫ﺧﻠﻮت دارﯾﻢ ‪ ،‬ﺧﺴﺘﮕﯽﻫﺎي روزﻣﺮه ‪ ،‬دل ﺷﮑﺴﺘﮕﯽﻫﺎي ﮔﺎه و ﺑﯿﮕﺎه ﺑﻪ‬
‫ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ دروﻧﻤﺎن را ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ و ﻗﻄﻌﺎ ﺑﺎ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن درون درب‬
‫ﭘﻨﺎﻫﮕﺎه ﺑﻪ ﺳﻮي ﻣﺎ ﺑﺎز ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬زﻣﺎنﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﻪ آدمﻫﺎ‬
‫اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ اﻣﺎ ﺷﺨﺼﯽ ﻧﯿﺴﺖ و ﯾﺎ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ آﻏﻮش ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﯿﻢ‬
‫اﻣﺎ آﻏﻮﺷﯽ ﻧﯿﺴﺖ آن زﻣﺎن ﻫﺎ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻓﺮﺻﺖ اﺳﺖ ﺑﺮاي ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن‬
‫درون ‪.‬‬

‫از زﻣﺎنﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و ﺗﺮس ﺑﻪ ﺧﻠﻮت ﻣﺎن ﺳﺮك ﻣﯽﮐﺸﺪ ‪،‬‬
‫ﻓﺮار ﻧﮑﻨﯿﺪ ﺗﺮس را ﮐﻪ ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ ﺑﻪ آﻏﻮش اﻣﻦ دروﻧﻤﺎن دوﺑﺎره ﺑﺎز‬
‫‪156‬‬
‫ﻣﯽﮔﺮدﯾﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﻫﻤﺎن ﭘﻨﺎﻫﮕﺎﻫﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻣﺪتﻫﺎ آرام ﺑﺨﺸﺎن ﺧﻮاﻫﺪ‬
‫ﺑﻮد ‪.‬‬

‫از ﺧﻠﻮتﻫﺎي ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﻣﯽآﯾﻨﺪ ﻓﺮار ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ آدم ﻫﺎي درون راﺑﻄﻪ ﻣﺎن‬
‫ﻫﻢ اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ ﺧﻠﻮتﻫﺎي ﺧﻮدﺷﺎن را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ از‬
‫آدمﻫﺎ ﺗﻮﻗﻊ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﮐﻨﺎرﻣﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺣﻤﺎﯾﺘﮕﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﺗﻼش ﻣﺴﺎوي ﻧﯿﺴﺖ‬

‫در ﻫﺮ راﺑﻄﻪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺮاي ﺑﻘﺎي راﺑﻄﻪ ﺗﻼش ﮐﻨﯿﻢ ‪،‬‬
‫ﺗﻌﺎدل راﺑﻄﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﯽﺧﻮرد و ﻫﻢ ﺧﻮدﻣﺎن ﺧﺴﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و ﻫﻢ ﻃﺮف‬
‫ﻣﻘﺎﺑﻞ دﭼﺎر ﺳﻮء ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺗﻤﺎم راﺑﻄﻪﻫﺎي ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ‬
‫ﺗﻼش دارد اﻣﺎ ﺗﺎ اﯾﻦ ﺗﻼشﻫﺎ ﻣﺴﺎوي ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬راﺑﻄﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺤﮑﻢ و‬
‫واﺿﺢ ﺑﺮود و ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﺪ وﻗﺘﯽ ﺗﻼشﻫﺎي ﻣﺎ زﯾﺎدي ﺑﺎﺷﺪ ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ‬
‫ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ دو ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺪﻫﺪ ﯾﺎ ﻫﺮ روز ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺧﻮدش در‬
‫راﺑﻄﻪ ﻓﺮار ﮐﻨﺪ و ﻣﻨﻔﻌﻞ ﺷﻮد و ﯾﺎ ﻫﺮ روز ﭘﺮﺗﻮﻗﻊﺗﺮ ﺷﻮد و ﺗﻼشﻫﺎي ﻣﺎ‬
‫را وﻇﯿﻔﻪ ﺑﺒﯿﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﻣﻬﺮ ورزﯾﺪن و ﺗﻼش ﮐﺮدن در راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﺳﺎﻟﻢ ﻣﺮز دارد و ﻫﯿﭻ ﻣﻬﺮ‬
‫ورزﯾﺪن زﯾﺎدي ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ راﺑﻄﻪ ﻫﺎ را ﻧﺠﺎت دﻫﺪ ‪ ،‬رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺎ ﺑﺎ آدمﻫﺎﯾﯽ‬

‫‪157‬‬
‫ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺎ در راﺑﻄﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ اﯾﻦ اﺟﺎزه را ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ آﯾﺎ ﻣﺎ را ﻧﺎدﯾﺪه ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ‬
‫و ﯾﺎ ﺑﺮاي ﻣﺎ ﺗﻼش ﮐﻨﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﻻﯾﻖ دوﺳﺘﺎن و راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪاي ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ اﺣﺴﺎس ﺑﺎ‬
‫ارزش ﺑﻮدن ﺑﺪﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺑﺒﯿﻨﺪ و ﺑﻪ ﻣﺎ اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬارﻧﺪ و ﺑﺮاي داﺷﺘﻦ ﻣﺎ‬
‫ﺗﻼش ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬درﺳﺖ ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻼش ﮐﻨﯿﻢ و اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬارﯾﻢ‬
‫‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﻻﯾﻖ داﺷﺘﻦ آدمﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﻫﺮ از ﮔﺎﻫﯽ ﺣﺎل ﻣﺎ را ﺑﭙﺮﺳﻨﺪ و‬
‫ﺑﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻣﻌﺎﺷﺮت ﮐﻨﻨﺪ اﻣﺎ ﻧﻪ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﺧﺎص ﯾﺎ رﻓﻊ ﻣﺸﮑﻠﯽ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﻻﯾﻖ آدمﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ وﻗﺘﯽ ﺧﺒﺮي از ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ و راﺑﻄﻪ‬
‫را ﮐﺴﯽ دﻧﺒﺎل ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ از ﻣﺎ ﺧﺒﺮي ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ و ﺑﭙﺮﺳﻨﺪ ﺣﺎل دﻟﺖ ﭼﻄﻮر‬
‫اﺳﺖ ؟ ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﻻﯾﻖ داﺷﺘﻦ آدمﻫﺎي ﺻﺒﻮر و ﻫﻤﺪل ﻫﺴﺘﯿﻢ اﻣﺎ ﻧﻤﯽداﻧﯿﻢ‬
‫ﮐﻪ ﭼﻘﺪر رﻓﺘﺎر ﺧﻮدﻣﺎن در ﺷﮑﻞ دادن رﻓﺘﺎر دﯾﮕﺮان ﻧﻘﺶ دارد ‪ ،‬اﮔﺮ‬
‫ﻣﯽداﻧﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬در ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﻮاﻗﻊ ﺗﻼش ﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺑﺮاي ﻣﺪﺗﯽ ﻗﻄﻊ‬
‫ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ و از دور ﺑﻪ راﺑﻄﻪ ﻣﺎن ﺑﺎ ﺻﺒﻮري ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ آﯾﺎ‬
‫ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺗﻼش ﮐﺮدن ﻣﯽﮐﻨﺪ ﯾﺎ ﻧﻪ ؟ آﯾﺎ ﺟﺎي ﺧﺎﻟﯽ ﻣﺎ را‬
‫ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﯾﺎ ﻧﻪ ؟ ﯾﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﺳﺖ و اﻧﺘﻈﺎر دارد ﮐﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺮﮔﺮدﯾﻢ و‬
‫راﺑﻄﻪ را ﺗﺮﻣﯿﻢ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬آدمﻫﺎ ﺑﻪ ذات ‪ ،‬اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ ﻣﺮز و ﻗﺎﻧﻮن دارﻧﺪ ‪،‬‬
‫درﺳﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻬﺮ ورزﯾﺪن ‪ ،‬دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ‪ ،‬و ﻫﻤﺪل و ﻫﻢ راه ﺑﻮدن‬
‫‪158‬‬
‫ﺑﺮاي دوﺳﺘﺎن و راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ ﻣﺎن زﯾﺒﺎ و دﻟﮕﺮم ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ اﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ‬
‫ﺣﻮاﺳﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﻘﺪار ﻣﻬﺮورزي و ﻣﻘﺪار ﺗﻼشﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺗﻼشﻫﺎي‬
‫زﯾﺎدي ‪ ،‬راﺑﻄﻪ ﻫﺎ را از ﺗﻌﺎدل ﺧﺎرج ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﺤﺒﺖ زﯾﺎد راﺑﻄﻪ را ﺧﻔﻪ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ و راﺑﻄﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ درك ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ و ﺗﻼش ﯾﮑﺴﺎن ﺟﻠﻮ ﺑﺮود ‪ ،‬اﮔﺮ‬
‫ﻣﺪت ﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاي راﺑﻄﻪ ﺗﺎن ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ اﻣﺎ اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ‬
‫دﯾﺪه ﻧﻤﯽﺷﻮد و ﯾﺎ اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ راﺑﻄﻪ را رﻫﺎ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﺴﯽ از‬
‫ﺷﻤﺎ ﺧﺒﺮي ﻧﻤﯽﮔﯿﺮد و ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﮐﻤﯽ راﺑﻄﻪ را ﺑﻪ‬
‫ﺣﺎل ﺧﻮدش ﺑﮕﺬارﯾﺪ ‪ ،‬در اﯾﻦ ﻓﺮﺻﺖ اﮔﺮ ﺟﺎي ﺧﺎﻟﯽ ﺷﻤﺎ ﺣﺲ ﺷﻮد و‬
‫ﺑﺨﻮاﻫﺪ ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ ﺗﻼش ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ ﮐﺎر را ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﺗﻮﻗﻊ دارﯾﻢ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺑﺎﺷﺪ‬

‫ﻣﺎ وﻗﺘﯽ وارد راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫‪ ،‬ﻫﻤﯿﺸﻪ ﮐﻨﺎرم ﺑﻤﺎﻧﺪ ‪ ،‬ﻫﻤﯿﺸﻪ درﮐﻢ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ‬
‫ﻣﺎ ﺑﺎ آدمﻫﺎ در راﺑﻄﻪ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار و ﻣﺘﻼﻃﻢ‬
‫وارد راﺑﻄﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﻤﻪ آدم ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ﻣﺎ ﻣﻤﻠﻮ از‬
‫ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽﻫﺎ و ﻣﻮﻗﺖ ﻫﺎﺳﺖ ‪ .‬ﭘﺲ ﻫﻤﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ اﺣﺴﺎسﻫﺎ و‬
‫ﻃﺒﻌﺎ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﻮﻗﺖ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﺣﺎل دﻧﯿﺎي‬
‫دروﻧﯽﻣﺎن دارد و اﯾﻦ ﯾﻌﻨﯽ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ آدمﻫﺎ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد‬
‫‪159‬‬
‫ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﻮﺟﻮد و ﯾﺎ وﺟﻮدي ﻏﯿﺮ از اﻧﺴﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﺑﻪ‬
‫اﻧﺴﺎن ﺧﺘﻢ ﻣﯽﺷﻮد ﻣﻮﻗﺖ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫زﯾﺒﺎﯾﯽ راﺑﻄﻪﻫﺎ ﻫﻢ در ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺖ ‪ ،‬وﻗﺖ ﻣﺎ ﻣﺤﺪود اﺳﺖ و آدم ﻫﺎ در‬

‫راﺑﻄﻪﻫﺎﯾﺸﺎن ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و روﯾﺎي ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺑﻮدن را ﺑﻪ ﭼﺎﻟﺶ‬
‫ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ‪.‬‬

‫ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﻧﯿﺴﺖ اﻣﺎ در راﺑﻄﻪﻫﺎي ﻣﻮﻓﻖ و ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻣﺪت ﺑﻮدنﻫﺎ‬
‫و ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻦ آدمﻫﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻧﺒﻮدن ﻫﺎﯾﺸﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬آدمﻫﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ‬
‫ﻫﻤﯿﺸﻪ در ﮐﻨﺎر ﻫﻢ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ‪ ،‬ﭼﻮن ﺑﻪ ﺧﻠﻮت اﺣﺘﯿﺎج دارﻧﺪ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﺣﺘﯽ ﺑﻪ‬
‫اﻧﺰوا اﺣﺘﯿﺎج دارﻧﺪ ﮔﺎﻫﯽ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻣﯽﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ‬
‫ﺧﺴﺘﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻣﯽﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺣﻀﻮر ﮐﻤﺘﺮي در راﺑﻄﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬در‬
‫ﻧﻬﺎﯾﺖ آدمﻫﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺗﻤﺎم و ﮐﻤﺎل در راﺑﻄﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ ﻗﻄﻌﺎ در‬
‫راﺑﻄﻪﻫﺎي ﻣﻮﻓﻖ آدمﻫﺎ در ﻣﻮاﻗﻊ درﺳﺘﯽ در راﺑﻄﻪ ﺣﻀﻮر دارﻧﺪ و ﺳﻌﯽ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺑﺮاي راﺑﻄﻪ ﺗﻼش ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ در‬
‫ﻟﺤﻈﻪﻫﺎي ﺳﺨﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ‪ ،‬آﻧﻘﺪر دور ﻧﻤﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس‬
‫ﮐﻨﯿﻢ ﻣﻌﻠﻖ ﺷﺪهاﯾﻢ و آﻧﻘﺪر ﺧﻠﻮت ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‬
‫و ﻣﺴﺘﻘﻞ ﺑﻮدن و ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮدن را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫‪160‬‬
‫ﺗﻮﻫﻢ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺑﻮدن ﯾﮏ وﯾﮋﮔﯽ در آدمﻫﺎ و راﺑﻄﻪ ﻫﺎ ‪ ،‬ﺗﻮﻫﻢ‬
‫دردﻧﺎﮐﯿﺴﺖ ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ اﯾﻦ ﯾﮏ آرزوي دﺳﺖ ﻧﯿﺎﻓﺘﻨﯽ ﺑﺮاي اﻧﺴﺎنﻫﺎ ﺑﻮده اﺳﺖ ‪،‬‬
‫ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﺑﺴﯿﺎر ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﻫﺎ‬
‫وﺟﻮد دارﻧﺪ ‪ ،‬ﻣﺜﻞ ﺑﺎﻗﯽ اﻓﺴﺎﻧﻪﻫﺎ ﮐﻪ ﭼﻮن ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻗﺒﻮل ﮐﻨﯿﻢ ﺣﻘﯿﻘﺖ‬
‫ﻧﺪارﻧﺪ روز ﺑﻪ روز ﺑﯿﺸﺘﺮ اﻓﺴﺎﻧﻪ ﺳﺮاﯾﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و واﻗﻌﯽﺗﺮ ﺟﻠﻮهش‬
‫ﻣﯽدﻫﯿﻢ ﭼﻪ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ ﻓﯿﻠﻢ و داﺳﺘﺎن ﭼﻪ ﺷﻌﺮ و ﻋﮑﺲ ‪.‬‬

‫و ﻣﺎ ﻫﻢ ﮐﻪ در آرزوي داﺷﺘﻦ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ اﯾﻦ ﺗﻼشﻫﺎ را ﺑﺎور‬

‫ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﻫﺮ روز ﺳﺮﺧﻮرده ﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﭼﺮا ﺑﺮاي ﻣﺎ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﻧﯿﺴﺖ‬
‫‪ ،‬ﺗﻮﻫﻢ ﻣﺴﺮي ﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﻮاﻇﺐ ﺳﺮاﯾﺖ ﺗﻮﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ زﻧﺪﮔﯽ و راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن‬
‫ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﺗﻮﻫﻢ ﻫﺎي دﺳﺘﻪﺟﻤﻌﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﯽ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﻣﻌﻨﺎﻫﺎي ذﻫﻨﻤﺎن‬
‫را ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽدﻫﺪ ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﯽ و ﮐﺠﺎ واﻗﻌﯿﺖ راﺑﻄﻪﻫﺎ را از دﺳﺖ‬
‫دادهاﯾﻢ و دل ﺑﻪ ﺗﻮﻫﻢﻫﺎ ﺳﭙﺮدهاﯾﻢ ‪ ،‬ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ در رواﺑﻂ وﺟﻮد ﻧﺪارد ﺣﺘﯽ‬
‫در اﻣﻦﺗﺮﯾﻦ و ﻃﻮﻻﻧﯽﺗﺮﯾﻦ رواﺑﻄﻢ ‪ ،‬ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ زﻧﺠﯿﺮهاي از رﻓﺘﺎرﻫﺎ و‬
‫اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻣﻮﻗﺖ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺧﺸﻢ در ﻫﺮ ﺗﻤﺎم ﺷﺪﻧﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ‬

‫‪161‬‬
‫در ﮐﻮدﮐﯽ ﯾﺎد ﮔﺮﻓﺘﻪاﯾﻢ ﮐﻪ در ﺗﻤﺎم ﺷﺪﻧﯽ ‪ ،‬ﺧﺸﻤﯽ وﺟﻮد دارد و ﻫﺮ‬
‫ﺗﻤﺎم ﺷﺪﻧﯽ ﯾﮏ اﺗﻔﺎق ﺑﺪ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﺑﺰرگ ﺷﺪهاﯾﻢ و ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ اﯾﻦ‬
‫ﺣﻘﯿﻘﺖ ﮐﻨﺎر ﺑﯿﺎﯾﻢ ﮐﻪ راﺑﻄﻪﻫﺎ ﻣﯿﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺗﻤﺎم ﺷﻮﻧﺪ و ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺮاي ﻫﺮ‬
‫ﺗﻤﺎم ﺷﺪﻧﯽ از آدم ﻣﻘﺎﺑﻠﻤﺎن ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺣﻤﻠﻪ ﮐﺮدن و‬
‫ﺣﺮف زدن در ﻣﻮرد آن ﺷﺨﺺ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﺑﺰرگ ﺷﺪهاﯾﻢ و ﺷﺒﯿﻪ آدم‬
‫ﺑﺰرگ ﻫﺎي ﻗﺒﻠﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺴﯽ ﻣﺤﮑﻮم ﺑﺎﺷﺪ و ﮐﺴﯽ ﻣﻈﻠﻮم ﺗﺎ داﺳﺘﺎن ﺗﻤﺎم‬
‫ﺷﺪن راﺑﻄﻪ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺳﺪ ‪ ،‬ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ راﺑﻄﻪﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ‬
‫ﺗﻤﺎم ﺷﻮﻧﺪ ﭼﻮن ﮔﺎﻫﯽ راﺑﻄﻪﻫﺎ از ﺟﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﮐﺎر ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ‬
‫ﮐﺎرﮐﺘﺮ ﺑﺪ و ﺧﻮب ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ اﺻﻼ ﺧﺸﻢ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪،‬‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺎﻟﻐﺎﻧﻪ و ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ ﺗﻤﺎم ﺷﻮد ‪ ،‬ﺑﺎﻟﻐﺎﻧﻪ ﭼﻮن ﻣﺎ آدمﻫﺎي ﺑﺰرﮔﯽ‬
‫ﮐﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ ﺑﺎ ﺣﻘﺎﯾﻘﯽ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ در ﮐﻮدﮐﯽ ﺗﻮان ﺣﺬف آﻧﻬﺎ‬
‫را ﻧﺪاﺷﺘﯿﻢ و ﻣﻨﺼﻔﺎﻧﻪ ﭼﻮن آﻧﻘﺪر ﺑﺰرگ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﻪ دﻧﺒﺎل‬
‫آدم ﺑﺪ ﻣﺎﺟﺮا ﻧﮕﺮدﯾﻢ ‪.‬‬

‫آن دوراﻧﯽ ﮐﻪ ﺣﺘﻤﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﯾﺴﺖ آدم ﺑﺪي ﻣﺎ را آزار ﻣﯽداد و ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻮرد‬
‫ﻇﻠﻢ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ﺗﺎ راﺑﻄﻪ ﺗﻤﺎم ﺷﻮد ﺑﻪ آﺧﺮ رﺳﯿﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ اﮐﻨﻮن‬
‫ﺑﺰرگ ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﻻزم اﺳﺖ دﻧﯿﺎ را از درﯾﭽﻪي ﮐﻮدﮐﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﻪي آدمﻫﺎ‬
‫را ﺧﻮب ﯾﺎ ﺑﺪ ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ ﺑﺮرﺳﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ در راﺑﻄﻪاي ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﺎر ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ‬

‫‪162‬‬
‫ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ ﺣﺘﻤﺎ ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ آدم ﺑﺪي ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺟﺮات ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ و‬
‫از راﺑﻄﻪ ﺑﯿﺮون ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ ‪ ،‬ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ در ﺣﺮفﻫﺎ و داﺳﺘﺎنﻫﺎي ﻣﺎن ﺑﻪ دﻧﺒﺎل‬
‫ﻫﺮﭼﻪ ﺑﺪﺗﺮ ﻧﺸﺎن دادن ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻠﻤﺎن ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬آﻧﻘﺪر ﺑﺰرگ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ‬
‫ﺣﻘﺎﯾﻖ ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ و در ﺟﺎﻧﻤﺎن ﺑﻨﺸﯿﻨﻨﺪ و ﮐﻤﯽ ﻇﺮﻓﯿﺖ دروﻧﯽﻣﺎن را ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﻨﺪ‬
‫‪ ،‬ﭘﺬﯾﺮش ﺣﻘﺎﯾﻖ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ واﻗﻌﯽﺗﺮ ﺗﻤﺎم ﺷﺪن راﺑﻄﻪﻫﺎ را‬
‫درك ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﻪ ﻣﺎ ﯾﺎد ﻣﯽدادﻧﺪ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ راﺑﻄﻪﻫﺎ ﮐﺎر ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ و‬
‫ﺑﺮاي اﯾﻦ ﮐﺎر اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ ﺣﻤﻠﻪ و ﺧﺸﻢ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬اﻣﺮوز راﺣﺖﺗﺮ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﯿﻢ‬
‫ﺑﺎ آدمﻫﺎ وارد راﺑﻄﻪ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺪون ﮐﻮﻟﻪﺑﺎري از ﺧﺸﻢﻫﺎي دﻓﻦ ﺷﺪه از‬
‫آدمﻫﺎي راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﻗﺒﻠﯽ و ﺑﺪون ﺗﻮﻫﻢ اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ »ﯾﺎ دوﺳﺖ اﺳﺖ و ﯾﺎ در‬
‫ﮔﺮوه دﺷﻤﻦ اﺳﺖ‪«.‬‬

‫ﻫﺮ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ و ﺗﻤﺎم ﺷﺪﻧﯽ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي اﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻃﺮف دﺷﻤﻦ ﻣﺎ ﺷﺪه‬
‫اﺳﺖ اﮔﺮ رواﺑﻄﯽ ﮐﻪ دارﯾﻢ در ذﻫﻨﻤﺎن ﺑﻪ دو دﺳﺘﻪ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﯾﻌﻨﯽ‬
‫دوﺳﺖﻫﺎ ﯾﻌﻨﯽ ﺧﻮبﻫﺎ و دﺷﻤﻨﺎن ﻫﻤﺎن ﺑﺪ ﻫﺎ ‪ ،‬ﻗﻄﻌﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﯾﮏ‬
‫ﮐﻮدك ﺑﻪ دﻧﯿﺎ ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و اﯾﻦ ﻧﻮع ﻧﮕﺎه ﻣﺎ را در ﻧﻮﺳﺎن ﻋﺸﻖ و ﻧﻔﺮت‬
‫از آدمﻫﺎ ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ‪.‬‬

‫آدمﻫﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﺨﺸﯽ از ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي ﻣﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي ﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ و‬

‫دوﺳﺖداﺷﺘﻨﯽ ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ اﻣﺎ ﻣﻔﯿﺪ و ﺗﺠﺮﺑﻪ ﯾﺎ ﺧﻨﺜﯽ و ﻣﻌﻠﻖ ﮐﻪ‬
‫‪163‬‬
‫ﻧﻤﯽداﻧﯿﻢ ﭼﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ ﺑﻪ راﺑﻄﻪﻫﺎ ﺑﺎ اﯾﻦ دﯾﺪ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ‬
‫ﺑﻪ دﻧﯿﺎي آدم ﺑﺰرگﻫﺎ ﺑﺎﻟﻎ و ﭘﺨﺘﻪ ﺧﻮشآﻣﺪﯾﺪ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﺳﺮﯾﻊ وارد راﺑﻄﻪي ﺟﻨﺴﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ‬

‫ﺗﺼﻮر ﮐﻨﯿﺪ ﺑﺪن ﺷﻤﺎ ﺧﺎﻧﻪي آدم دروﻧﯽ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ از او‬
‫ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﻗﻄﻌﺎ وﻗﺘﯽ آدﻣﯽ در ﺷﻤﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ‬
‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آﺳﯿﺐ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﺪ ﺣﺴﺎس ﺑﺎﺷﯿﺪ و از اﺣﺴﺎسﻫﺎي او‬
‫ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺧﺎﻧﻪي ﺷﻤﺎ ﻣﺤﻞ اﻣﻦ آدم دروﻧﯿﺘﺎن اﺳﺖ ‪.‬‬

‫اﯾﻦ ﻓﻀﺎ آﻧﻘﺪر ﺑﺎﯾﺪ اﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ اﺿﻄﺮاب را از او دور ﮐﻨﺪ ‪ ،‬زﻣﺎﻧﯽ در‬
‫راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﺘﺎن راﺑﻄﻪي ﺟﻨﺴﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ ﭘﺎﯾﻪﻫﺎي راﺑﻄﻪ اﻣﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ‬
‫ﺷﻤﺎ اﺣﺴﺎس اﻣﻨﯿﺖ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﺎ در دﺳﺘﺮس ﮔﺬاﺷﺘﻦ ﻣﺪام ﺑﺪﻧﺘﺎن ﺑﺮاي‬
‫ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ در راﺑﻄﻪاي ﮐﻪ ﻫﻨﻮز ﻣﺸﺨﺺ ﻧﯿﺴﺖ ﺷﻤﺎ در ﭼﻪ ﺟﺎﯾﮕﺎﻫﯽ‬
‫ﻫﺴﺘﯿﺪ ﺗﻨﻬﺎ آدم دروﻧﯽ ﺗﺎن را ﻣﻀﻄﺮب ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ و اﻣﻨﯿﺖ دروﻧﯽ ﺧﻮدﺗﺎن‬
‫را از دﺳﺖ ﻣﯽدﻫﯿﺪ و اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﻣﺪتﻫﺎﺳﺖ ﺑﺪون دﻟﯿﻞ‬
‫ﻣﻀﻄﺮب ﻫﺴﺘﯿﺪ ‪.‬‬

‫راﺑﻄﻪي ﺟﻨﺴﯽ در اﺑﺘﺪاي راﺑﻄﻪ وﻗﺘﯽ ﻫﻨﻮز ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻣﺒﻬﻢ اﺳﺖ ﻣﻤﮑﻦ‬
‫اﺳﺖ ﺑﻪ اداﻣﻪي راﺑﻄﻪ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ اﻣﺎ ﺑﻪ ﺑﻘﺎي راﺑﻄﻪ ﮐﻤﮑﯽ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ‬

‫‪164‬‬
‫ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ و اﻣﻨﯿﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻘﺎي راﺑﻄﻪ را ﺗﻀﻤﯿﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﺪاﻧﯿﻢ‬
‫ﭼﻘﺪر ﺑﺮﮔﺮداﻧﺪن اﻣﻨﯿﺖ ﺑﻪ ﻓﻀﺎي ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎن ﺳﺨﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ اﮔﺮ‬
‫ﺷﺨﺼﯽ ﻗﺒﻞ ﺗﺮﻫﺎ زﺧﻤﯽ ﻣﺎن ﮐﺮده ﺑﺎﺷﺪ دﯾﮕﺮ ﺑﻪ راﺣﺘﯽ اﺟﺎزه ﻧﻤﯽدﻫﯿﻢ‬
‫ﻗﺒﻞ از ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺷﺪن و اﺣﺴﺎس اﻣﻨﯿﺖ ﮐﺴﯽ وارد ﺧﺎﻧﻪ ﺷﻮد ‪ ،‬اﮔﺮ‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺑﻌﺪ ﺗﺮ در دام ﺳﺮزﻧﺶ ﺧﻮد ﻧﯿﺎﻓﺘﯿﺪ ﺻﺒﻮر ﺑﻮدن را ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﺪ‬
‫و ﺑﻪ درون ﺗﺎن و ﻣﻨﻄﻖ ﺗﺎن اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬارﯾﺪ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﻣﻨﻄﻖ و درون ﻫﺮ دو اﻣﻨﯿﺖ را ﺣﺲ ﮐﺮدﻧﺪ آن وﻗﺖ از ﻫﯿﭻ رﻓﺘﺎري‬

‫ﭘﺸﯿﻤﺎن ﻧﺨﻮاﻫﯿﺪ ﺷﺪ ‪ ،‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ راﺑﻄﻪ ﺗﻤﺎم ﺷﻮد ‪ ،‬آﻧﮕﺎه اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ را‬
‫ﺗﮑﺮار ﻧﺨﻮاﻫﯿﺪ ﮐﺮد از ﻣﻦ ﺳﻮء اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮد و ﺑﻌﺪ ﺳﺮد ﺷﺪه و ﺧﺒﺮي از‬
‫آن ﻧﯿﺴﺖ ‪.‬‬

‫اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﻪ راﺑﻄﻪي ﺟﻨﺴﯽ اﺷﺎره ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎر زود اﺗﻔﺎق‬
‫اﻓﺘﺎده ‪ ،‬زودﺗﺮ از واﺿﺢ ﺷﺪن ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ و اﻣﻨﯿﺖ در راﺑﻄﻪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﺪ‬
‫وارد راﺑﻄﻪﻫﺎي ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪي ﭘﺎﯾﺪار ﺷﻮﯾﺪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ اول ﺑﻪ ﺣﺮﯾﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﺗﺎن‬
‫اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬارﯾﺪ ﺗﺎ دﯾﮕﺮان ﻫﻢ اﯾﻦ ﺣﺮﯾﻢ را ﺣﺲ ﮐﻨﻨﺪ ‪.‬‬

‫اﺣﺘﺮام ﺑﻪ ﺧﻮدﺗﺎن در ﻫﺮ ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﺑﺮاي آدمﻫﺎي اﻃﺮاﻓﺘﺎن ﻣﺮز ﻣﯽﮐﺸﺪ و‬

‫آﻧﻬﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ از ﻣﺮز ﺷﻤﺎ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﮕﺮ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ اﻋﺘﻤﺎد ﺷﻤﺎ را‬
‫ﺟﻠﺐ ﮐﻨﺪ در راﺑﻄﻪ اي ﮐﻪ اﮐﻨﻮﻧﺶ ﻣﺒﻬﻢ و آﺳﯿﺐ زﻧﻨﺪه اﺳﺖ راﺑﻄﻪي‬
‫‪165‬‬
‫ﺟﻨﺴﯽ ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ را ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﻤﯽ دﻫﺪ ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را ﻣﺒﻬﻢﺗﺮ و ﺷﻤﺎ را‬
‫زﺧﻤﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻗﺒﻞ از راﺑﻄﻪي ﺟﻨﺴﯽ ﺣﻘﺎﯾﻖ راﺑﻄﻪ را ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ و ﺑﻪ ﺧﻮدﺗﺎن‬
‫ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺪﻫﯿﺪ ﮐﻪ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﻮﺑﯽ از آﯾﻨﺪه و راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻠﺘﺎن داﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪.‬‬

‫ﺗﻨﻬﺎ در اﯾﻦ ﺻﻮرت اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺷﺪن راﺑﻄﻪ ﻫﯿﭽﮕﺎه ﺧﻮدﺗﺎن را‬
‫ﺳﺮزﻧﺶ ﻧﺨﻮاﻫﯿﺪ ﮐﺮد و راﺑﻄﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﺗﺠﺮﺑﻪ در ذﻫﻦ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﯾﮕﺎﻧﯽ‬
‫ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ﻧﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﺳﺮزﻧﺶ و اﺣﺴﺎس ﻣﻮرد ﺳﻮء اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﺧﻮدﻣﺎن را ﺳﺮزﻧﺶ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‬

‫ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﺮاي آﻧﭽﻪ در راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﻣﺎن ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮدهاﯾﻢ ‪ ،‬ﺳﺮزﻧﺶ ﻧﮑﻨﯿﻢ‬
‫ﺳﺮزﻧﺶ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ آدم ﻫﺎ در ذﻫﻨﻤﺎن ﮔﯿﺮ ﮐﻨﯿﻢ و ﻧﺘﻮاﻧﯿﻢ آﻧﻬﺎ‬
‫را ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺑﮕﺬارﯾﻢ ‪ ،‬ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎ ﺳﺮزﻧﺶ ﮐﺮدن‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن را از ﯾﺎد ﻣﯿﺒﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺎ ﺣﻖ دارد اﮔﺮ ﻫﻨﻮز درﮔﯿﺮ‬
‫راﺑﻄﻪاي و ﯾﺎ آدﻣﯽ از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬ﺣﻖ دارد ﭼﻮن ﻋﻤﯿﻘﯽ را در آن‬
‫راﺑﻄﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮده اﺳﺖ ‪ ،‬ﻏﻢ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ‪.‬‬

‫در ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮاﻗﻊ ﻣﺎ در ذﻫﻨﻤﺎن درﮔﯿﺮ آدمﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎﺗﺮ و ﺗﻨﻬﺎﺗﺮ‬

‫ﻣﺎن ﮐﺮدهاﻧﺪ ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ و راﺑﻄﻪاي ﮐﻪ ﺑﺎ آن آدم داﺷﺘﯿﻢ ﻧﮕﺎه‬

‫‪166‬‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﭼﻘﺪر ﺑﺎ او ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮدهاﯾﻢ ‪ ،‬ﻫﻤﻪي ﻣﺎ راﺑﻄﻪﻫﺎﯾﯽ را‬
‫ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮدهاﯾﻢ ﮐﻪ ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻠﻤﺎن ﺑﺎ ﻣﺎ ﺑﻮده اﺳﺖ اﻣﺎ اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﻫﯿﭻ‬
‫ﺣﻀﻮري ﻧﺪاﺷﺘﻪ ‪ ،‬اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﻧﻤﯽدﯾﺪه و ﯾﺎ ﺣﺲ ﻧﻤﯽﮐﺮده و اﯾﻦ ﻏﻢ‬
‫ﺑﺰرﮔﯽ را ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآورد‪.‬‬

‫ﺑﺮاي ﮔﺬر از اﯾﻦ در ﺑﻪ زﺑﺎن و ﻫﻤﺪﻟﯽ ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن ﻧﯿﺎز دارﯾﻢ‬

‫ﻧﻪ ﺳﺮزﻧﺶ و ﻓﺸﺎر‬

‫در ﻫﺮ ﺣﺎل راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺗﻨﻬﺎﺗﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ راﺑﻄﻪ ﻫﺎي آﺳﯿﺐ زا ﻫﺴﺘﻨﺪ‬
‫‪ ،‬درﺳﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﺨﺸﯽ از ﻫﺴﺘﯽ اﺳﺖ و ﻣﺎ ﻧﺎﮔﺰﯾﺮ ﺑﺎ آن ﻣﻮاﺟﻪ‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ اﻣﺎ ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ ﻣﺪام در ﻣﻌﺮض ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪.‬‬

‫اﮔﺮ ﺧﻮدﻣﺎن ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﮐﻪ زﺧﻤﯽ ﺷﻮﯾﻢ و آﺳﯿﺐ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ اﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎ‬
‫ﺑﻮدن ﺳﺎﻟﻢ ﻧﯿﺴﺖ و ﺗﺮﻣﯿﻢ اﯾﻦ آﺳﯿﺐ ﺑﻪ ﮔﺬر اﺣﺘﯿﺎج دارد ‪.‬‬

‫ﻣﺎ وارد راﺑﻄﻪﻫﺎ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ از ﺣﺠﻢ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ دارﯾﻢ ﮐﻢ ﺷﻮد ‪ ،‬ﻣﺎ وارد‬
‫راﺑﻄﻪﻫﺎ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﯽﻧﯿﺎز از اﻟﺘﻤﺎس ﮐﺮدن و ﺑﯽ ﻧﯿﺎز از ﺗﺤﺴﯿﻦ ﺷﺪن ‪،‬‬
‫درك ﺷﺪن را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ روزي ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ راﺑﻄﻪاي‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﭼﯿﺰي اﺿﺎﻓﻪ ﮐﻨﺪ ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﺎ را ﺗﻨﻬﺎﺗﺮ ﻧﮑﻨﺪ و اﯾﻦ ﯾﮑﯽ از‬
‫ﺳﺨﺖﺗﺮﯾﻦ درسﻫﺎي ﻣﺎ از راﺑﻄﻪﻫﺎي ﻣﺎ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫‪167‬‬
‫ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺪﻫﯿﻢ ﮐﻪ درسﻫﺎي ﺳﺨﺖ را ﺑﺎ ﭘﺬﯾﺮش ﺑﯿﺸﺘﺮ و‬
‫ﻫﻤﺪﻟﯽ ﻋﻤﯿﻖﺗﺮي ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻫﺮ ﭼﯿﺰي ﺑﻪ آﻏﻮش ﺧﻮدﻣﺎن‬
‫اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ آﻏﻮﺷﯽ ﮔﺮم ﮐﻪ ﭘﺬﯾﺮاي ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎ و اﻧﺘﺨﺎبﻫﺎﯾﯽ‬
‫ﮐﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ داﺷﺘﻪاﯾﻢ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬

‫آﻏﻮﺷﯽ ﮐﻪ آرام آرام ﻣﺮﻫﻢ ﻣﺎ ﺷﻮد و دردﻫﺎ را ﮐﻢ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺑﻪ ﺳﺮاغ‬

‫راﺑﻄﻪي ﺑﻌﺪي و درس ﺑﻌﺪي ﺑﺮوﯾﻢ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺷﺨﺼﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ در راﺑﻄﻪي دﯾﮕﺮي ﻫﻢ‬

‫ﻫﺴﺖ‬

‫راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻓﺮدي ﮐﻪ در راﺑﻄﻪ دﯾﮕﺮي ﺳﺖ ﺗﻨﺒﯿﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺗﻨﺒﯿﻪ اي ﮐﻪ ﺧﻮدﻣﺎن‬

‫ﺑﺮاي ﺧﻮدﻣﺎن در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪاﯾﻢ ‪ ،‬ﺗﻨﺒﯿﻪ اي ﮐﻪ دردش ﺑﺴﯿﺎر ﺑﯿﺸﺘﺮ از‬
‫رﺿﺎﯾﺖ و دﻟﺒﺴﺘﮕﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در راﺑﻄﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﯽآورﯾﻢ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ وارد‬
‫راﺑﻄﻪ ﺑﺎ آدﻣﯽ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ درﮔﯿﺮ ﺷﺨﺼﯽ دﯾﮕﺮ اﺳﺖ ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎ دروﻧﻤﺎن‬
‫و ﺧﻮدﻣﺎن در ﺟﻨﮕﯽ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬در واﻗﻊ آدم دروﻧﯽﻣﺎن را در ﯾﮏ‬
‫ﺑﺎزي دردﻧﺎك ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺎزي اﺛﺒﺎت ﻗﺪرت ‪.‬‬

‫اﮔﺮ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﮐﺎري ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ رﻗﯿﺐ ﮐﻨﺎر ﺑﺮود ﺗﺼﻮرﻣﺎن اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﺮاه‬
‫ﻣﺎن ﺑﺎ ﮐﻨﺎر ﮔﺬاﺷﺘﻦ دﯾﮕﺮي اﯾﻦ ﭘﯿﺎم را ﺑﻪ ﻣﺎ داده اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ را ﺑﯿﺸﺘﺮ‬
‫دوﺳﺖ دارم ‪ ،‬آﻧﮕﺎه اﺣﺴﺎس ﭘﯿﺮوزي ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﺑﺮاي ﻣﺪﺗﯽ ﺧﻮدﻣﺎن را‬
‫‪168‬‬
‫دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﭘﯿﺮوزي اﺣﺴﺎس ﻗﺪرت و دوﺳﺖ‬
‫داﺷﺘﻨﯽ ﺑﻮدن ﻣﯽدﻫﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ ﭼﻪ ﻓﺎﯾﺪهاي دارد ﻫﺰاران دوﺳﺘﺖ دارم ﺷﻨﯿﺪن‬
‫وﻗﺘﯽ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺎ دروﻧﻤﺎن ﺑﺎ ﺗﻨﺒﯿﻪ و آزارﮔﺮي رﻓﺘﺎر ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﻦ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﺧﻮدﻣﺎن ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ راﺑﻄﻪي ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‬
‫از ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻮﻗﺘﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻟﺬت ﺑﺒﺮﯾﻢ و ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ رﻗﯿﺐ ﻫﻢ ﮐﻨﺎر ﻣﯽرود ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ‬
‫ﺣﺎل دروﻧﯽ ﻣﺎن ﺧﻮب ﻧﺸﺪه اﺳﺖ و ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ آرام ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪.‬‬

‫راﺿﯽ ﺷﺪن ﺑﻪ آدﻣﯽ ﮐﻪ در راﺑﻄﻪي دﯾﮕﺮي ﮔﯿﺮ ﮐﺮده اﺳﺖ ‪ ،‬ﻧﺸﺎن‬

‫دﻫﻨﺪهي ﻇﻠﻢ ﻣﺎ ﺑﻪ دروﻧﻤﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ دروﻧﻤﺎن آﻧﻘﺪر دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ‬
‫و ﻗﺎﺑﻞ اﺣﺘﺮام ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ او را ﻻﯾﻖ راﺑﻄﻪاي ﻣﺸﺨﺺ ﻧﻪ ﻣﻌﻠﻖ و ﺑﺮزﺧﯽ‬
‫ﺑﺪاﻧﯿﻢ و اﻧﺘﺨﺎب اﯾﻦ ﻧﻮع راﺑﻄﻪﻫﺎ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﺎ ﺧﻮدﻣﺎن را ﺷﺮﻃﯽ دوﺳﺖ دارﯾﻢ‬
‫‪ ،‬زﻣﺎﻧﯽ دوﺳﺘﺶ ﺧﻮاﻫﯿﻢ داﺷﺖ ﮐﻪ در ﺑﺎزي ﺑﺮﻧﺪه ﺷﻮد و ﺑﺸﻮد ﻧﻔﺮ اول‬
‫ﻏﺎﻓﻞ از اﯾﻨﮑﻪ اﯾﻦ ﺑﺮﻧﺪه ﺷﺪن ﻗﻠﺐ او را ﺷﺎد ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ﭼﻮن او ﻧﻔﺮ اول‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﭼﻮن ﻣﺎ او را آزار ﻣﯽدﻫﯿﻢ و او را در درد ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﯿﻢ‬
‫و اﻧﺘﻈﺎر دارﯾﻢ در درد ﺟﻠﻮ ﺑﺮود و ﺑﺎزي ذﻫﻨﯽ ﻣﺎ را ﺑﺮﻧﺪه ﺷﻮد ‪ ،‬ﻏﺎﻓﻞ از‬
‫اﻧﺪوﻫﯽ ﮐﻪ در ﻗﻠﺒﺶ ﻫﺴﺖ و ﺧﺴﺘﮕﯽ ﻣﺪاوﻣﺶ از اﻧﺘﻈﺎر ‪ ،‬اﻧﺘﻈﺎر اﯾﻨﮑﻪ‬
‫رﻗﯿﺐ ﮐﻨﺎر ﺑﺮود ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮﻧﺪه ﺷﻮد و ﻣﺎ از او راﺿﯽ ﺷﻮﯾﻢ و اي ﮐﺎش راﺿﯽ‬

‫‪169‬‬
‫ﻣﯽﺷﺪﯾﻢ ‪ ،‬اي ﮐﺎش آرام ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ‪ .‬ﻣﺎ آرام ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ﻣﮕﺮ اﯾﻨﮑﻪ‬
‫درد دروﻧﻤﺎن را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ و ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﯾﻢ ﭼﻪ اﻧﺪوه و ﺧﺸﻤﯽ دارد از اﯾﻦ ﮐﻪ‬
‫آدﻣﯽ را ﺑﺮاﯾﺶ اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮدهاﯾﻢ ﮐﻪ ﮔﯿﺞ اﺳﺖ ‪ ،‬ﮐﻪ در راﺑﻄﻪاي دﯾﮕﺮ‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬ﻏﻤﺶ را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ و ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﯾﻢ ﭼﻘﺪر اﯾﻦ راﺑﻄﻪ ﺧﺴﺘﺶ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ و از درون ﭘﯿﺮش ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺧﻮدﻣﺎن ﻧﮕﺎه‬
‫ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ ﭼﻪ ﻗﯿﻤﺘﯽ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ او را ﺑﺮﻧﺪه ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ دﻧﯿﺎ را ﺑﻪ دو دﺳﺘﻪ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‬

‫ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ذﻫﻨﻤﺎن دﻧﯿﺎ و آدم ﻫﺎ را ﺑﻪ دﺳﺘﻪ ﻫﺎي ﺧﻮب ﻫﺎ و ﺑﺪ ﻫﺎ‬

‫ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ راﺑﻄﻪﻫﺎي ﺑﺎﻟﻐﺎﻧﻪ و ﭘﺎﯾﺪار را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﻣﺎ در ذﻫﻨﻤﺎن دﺳﺘﻪي ﺧﻮبﻫﺎ و ﺑﺪﻫﺎ دارﯾﻢ ﯾﻌﻨﯽ در ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮاﻗﻊ دو‬
‫ﺣﺎﻟﺖ رﻓﺘﺎري اﻏﺮاق ﺷﺪه را اﻧﺠﺎم ﻣﯽدﻫﯿﻢ ﯾﺎ در ﺣﺎل دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ‪،‬‬
‫ﻋﺸﻖورزي و ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺮدن اﻓﺮاﻃﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﯾﺎ در ﺣﺎل ﺗﺨﺮﯾﺐ ‪ ،‬ﺑﺪﮔﻮﯾﯽ‬
‫‪ ،‬ﻗﻬﺮ و ﺟﺪاﺷﺪن و ﻗﻄﻌﺎ ﻫﺮ رﻓﺘﺎر اﻓﺮاﻃﯽ روزي راﺑﻄﻪﻫﺎي ﻣﺎ را ﺧﺮاب‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﻫﺮ رﻓﺘﺎر اﻓﺮاﻃﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﺣﺘﯽ ﻣﺤﺒﺖ اﻓﺮاﻃﯽ ﺑﺮاي راﺑﻄﻪ ﺧﻄﺮﻧﺎك اﺳﺖ ‪،‬‬
‫ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﺧﺸﻢﻫﺎي اﻓﺮاﻃﯽ ‪ ،‬ﺟﺪا ﮐﺮدن آدمﻫﺎ ﺑﻪ ﺧﻮب و ﺑﺪ ﻫﯿﭽﮕﺎه‬

‫‪170‬‬
‫ﺑﻪ ﻣﺎ اﺟﺎزه ﻧﻤﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻟﻐﺎﻧﻪ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﻨﯿﻢ و ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎي درﺳﺘﯽ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ‬
‫‪ ،‬اﯾﻦ ﺟﺪا ﮐﺮدن ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﺎ را ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﻦ اﮐﻨﻮن‬
‫ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﮐﻪ آﯾﺎ ﻓﺮد ﻣﻘﺎﺑﻠﻢ آدم ﺧﻮﺑﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﻢ و ﯾﺎ آدم‬
‫ﺑﺪﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻨﺒﯿﻬﺶ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎي ﻋﺠﻮﻻﻧﻪ ﻣﻤﻠﻮ‬
‫از ﻋﺸﻖ ﯾﺎ ﻣﻤﻠﻮ از ﺧﺸﻢ و ﺗﻨﻔﺮ ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﻧﻮع ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎ آرام آرام‬
‫آدمﻫﺎي اﻃﺮاﻓﻤﺎن را ﺧﺴﺘﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ و اﺣﺘﻤﺎل اﯾﻨﮑﻪ در ﺳﺎلﻫﺎي آﯾﻨﺪه ﻫﯿﭻ‬
‫راﺑﻄﻪي ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪاي ﺑﺮاي ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺎﻗﯽ ﻧﮕﺬارﯾﻢ ‪ ،‬زﯾﺎد اﺳﺖ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ راﺑﻄﻪﻫﺎي ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ و راﺑﻄﻪﻫﺎ را آدمﻫﺎ ﺗﺸﮑﯿﻞ‬

‫ﻣﯽدﻫﻨﺪ و اﮔﺮ ﺑﺰرﮔﺴﺎل ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﮐﻨﺎر ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ ﮐﻪ‬
‫آدمﻫﺎ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪاي از رﻓﺘﺎرﻫﺎي دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ و دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻨﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪.‬‬

‫ﺗﻘﺴﯿﻢﺑﻨﺪي آدمﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﺪت ﺑﻪ ﻣﺎ آﺳﯿﺐ ﻣﯽزﻧﺪ ‪ ،‬ﭼﻮن ﻫﺮ رﻓﺘﺎري ﮐﻪ ﻣﺎ‬

‫را از ﺣﻘﯿﻘﺖ دور ﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ آﺳﯿﺐ ﻣﯽزﻧﺪ و ﻗﺴﻤﺖ ﺗﻠﺦ ﻣﺎﺟﺮا آﻧﺠﺎﺳﺖ‬
‫ﮐﻪ ﻧﻤﯽﻓﻬﻤﯿﻢ و ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺴﻨﺠﯿﻢ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر رﻓﺘﺎر ﺧﻮدﻣﺎن ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ‬
‫اﺳﺖ و اﺑﺮاز ﺧﺴﺘﮕﯽ ﻫﻢ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر آدمﻫﺎ ﺑﺪ ﺷﺪن و ﭼﻘﺪر‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﻣﺎ را ﺑﯽ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽﮔﺬارﻧﺪ و ﭼﻘﺪر آدم ﻫﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺮده اﻧﺪ ‪.‬‬

‫راﺑﻄﻪﻫﺎي ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ ﻫﻢ ﻣﺸﻤﻮل ﻗﺎﻧﻮن ﺑﻘﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﻫﺮ ﭼﻘﺪر‬

‫اﻧﻌﻄﺎفﭘﺬﯾﺮي ﻣﺎ در راﺑﻄﻪﻫﺎ ﻧﻪ ﻣﻨﻔﻌﻞ ﺑﻮدن و درﻣﺎﻧﺪﮔﯽ و ﺑﺮده ﺷﺪن‬
‫‪171‬‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ و ﺗﺤﻤﻞ ﻣﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻌﺎرضﻫﺎي رﻓﺘﺎري در آدمﻫﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫اﺣﺘﻤﺎل اﯾﻨﮑﻪ در راﺑﻄﻪﻫﺎي ﭘﺎﯾﺪارﺗﺮ و ﺑﻬﺘﺮي ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ و‬
‫ﺑﺮاي ﻣﻨﻌﻄﻒ ﺷﺪن اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﮐﻤﺘﺮ ﺣﺮف‬
‫ﺑﺰﻧﯿﻢ و ﮐﻤﺘﺮ واﮐﻨﺶ اﻓﺮاﻃﯽ ﻧﺸﺎن دﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﺻﺒﻮرﺗﺮ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ‬
‫وﯾﮋﮔﯽ ﮐﻪ در آدمﻫﺎ دوﺳﺖ ﻧﺪارﯾﺪ ‪.‬‬

‫ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ ﻫﻤﯿﺸﻪ واﮐﻨﺸﯽ ﻧﺸﺎن دﻫﯿﺪ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ واﮐﻨﺶ ﻧﺸﺎن ﻧﺪﻫﯿﺪ ﺗﺎ اﯾﻦ‬
‫ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺑﻨﺪي آدمﻫﺎي ﺧﻮب و ﺑﺪ در ذﻫﻨﺘﺎن ﮐﻤﺘﺮ ﺷﻮد ‪ ،‬آﻧﮕﺎه آراﻣﺶ‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮي ﺣﺲ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﮐﺮد ﻫﻢ در راﺑﻄﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ دارﯾﺪ و ﻫﻢ در درون‬
‫ﺗﺎن ‪.‬‬

‫ﻧﺎﻣﻪ ‪ :‬اﮔﺮ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺗﻮ را از ﻏﻢﻫﺎ دور ﻧﮕﻪ ﻣﯽداﺷﺘﻢ و ﮐﺎري ﻣﯽﮐﺮدم‬

‫ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮕﺎه اﺷﮏ از ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﺳﺮازﯾﺮ ﻧﺸﻮد ﻣﮕﺮ ﺑﺮاي ﺧﻨﺪهﻫﺎي ﺑﺪون‬
‫وﻗﻔﻪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺗﻮ را از ﺳﺨﺘﯽﻫﺎ دور ﻧﮕﻪ ﻣﯽداﺷﺘﻢ و دﻧﯿﺎ را ﻫﻤﯿﺸﻪ‬
‫ﺑﻪ ﮐﺎﻣﺖ ﻣﯽﮔﺮداﻧﺪم ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﮐﺎري ﻣﯽﮐﺮدم ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮕﺎه آﺳﯿﺐ‬
‫ﻧﺒﯿﻨﯽ و دﻟﺖ ﻧﺸﮑﻨﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﮐﺎري ﻣﯽﮐﺮدم ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮕﺎه ﻧﺎاﻣﯿﺪ‬
‫ﻧﺸﻮي ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﮐﺎرﻫﺎ ﺑﺮاﯾﺖ ﻣﯽﮐﺮدم اﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ ‪ ،‬ﻣﻦ‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ دﻧﯿﺎ و ﻗﻮاﻧﯿﻦ دﻧﯿﺎ را ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﻢ ‪ ،‬ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ ﮐﺎري ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﭘﯿﺮ‬
‫ﻧﺸﻮي ‪ ،‬ﮐﻪ ﻃﺮد ﻧﺸﻮي ‪ ،‬ﮐﻪ اﺷﺘﺒﺎه ﻧﮑﻨﯽ ‪ ،‬ﮐﻪ آﺳﯿﺐ ﻧﺒﯿﻨﯽ ‪ ،‬ﻣﻦ ﻫﯿﭽﮕﺎه‬
‫‪172‬‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺷﺒﯿﻪ ﯾﮏ اﺣﻤﻖ ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﻨﻢ و ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ‬
‫درﺳﺖ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻣﻦ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ ﺑﻪ ﺗﻮ دروغ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ ﻫﻤﯿﺸﻪ‬
‫اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﮐﻨﯽ ‪ ،‬ﻣﻦ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ ﭼﯿﺰي را ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﻢ ﮐﻪ در دﺳﺘﺎن‬
‫ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ ﻣﯿﺘﻮاﻧﻢ ﯾﮏ ﮐﺎر اﻧﺠﺎم دﻫﻢ ‪ ،‬ﻣﻦ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ در ﺗﻤﺎم ﻟﺤﻈﻪﻫﺎ‬
‫ﻫﻤﺮاﻫﺖ ﺑﺎﺷﻢ و از ﺗﻮ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﮐﻨﻢ ‪ ،‬ﻣﻦ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ در ﺗﻤﺎم ﻏﻢﻫﺎ ‪ ،‬ﺧﺸﻢﻫﺎ‬
‫و ﻧﺎاﻣﯿﺪيﻫﺎ ﮐﻨﺎرت ﺑﺎﺷﻢ ﺗﺎ ﺗﻮ ﺑﺎ ﺧﯿﺎل راﺣﺖ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯽ ‪ ،‬ﻣﻦ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ‬
‫ﺗﻮ را ﻗﺒﻮل ﻣﯽﮐﻨﻢ ‪ ،‬در ﻫﺮ ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ در ﻫﺮ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺳﺨﺘﯽ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﯽ ﺳﺨﺖﺗﺮﯾﻦ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖﻫﺎ را ﺗﺼﻮر ﮐﻦ ‪ ،‬ﺗﻠﺦﺗﺮﯾﻦ از دﺳﺖ دادنﻫﺎ ‪،‬‬
‫از دﺳﺖ دادن ﭘﺪر و ﻣﺎدر ‪ ،‬ﻓﺮزﻧﺪ و ﺑﺮادر ‪ ،‬ﺗﻤﺎم ﺳﺮﻣﺎﯾﻪي زﻧﺪﮔﯿﺖ ‪،‬‬
‫زﯾﺒﺎﯾﯽات ‪ ،‬ﺗﻤﺎم ﺑﺮﭼﺴﺐﻫﺎي دﻧﯿﺎ را ﺗﺼﻮرﮐﻦ ‪ ،‬ﺗﻤﺎم ﻗﻀﺎوتﻫﺎي‬
‫ﺑﯽرﺣﻤﺎﻧﻪ ﻣﺮدم را ﺑﺒﯿﻦ ‪ ،‬ﺗﻮ ﺑﯿﻮه ‪ ،‬ورﺷﮑﺴﺘﻪ ‪ ،‬زﺷﺖ ‪ ،‬اﺟﺎقﮐﻮر ‪ ،‬ﻟﻨﮓ‬
‫‪ ،‬ﺳﻄﺢ ﭘﺎﯾﯿﻦ ‪ ،‬ﺑﯽﮐﻼس و ﻫﻤﻪي ﻗﻀﺎوتﻫﺎ را ﺗﺼﻮر ﮐﻦ ‪ ،‬ﺗﻤﺎم اﯾﻦﻫﺎ را‬
‫ﺗﺼﻮر ﮐﻦ ‪ ،‬ﺗﻤﺎم آن ﻟﺤﻈﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ از ﺗﺮس ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﯽ راه ﺑﺮوي ‪ ،‬آن‬
‫ﺗﺮس را ﺣﺲ ﮐﻦ ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﺑﻪ ﭼﺸﻢﻫﺎي ﻣﻦ ﻧﮕﺎه ﮐﻦ ‪ ،‬ﺗﻮ دوام ﺧﻮاﻫﯽ آورد‬
‫ﭼﻮن ﻣﻦ دوﺳﺘﺖ ﺧﻮاﻫﻢ داﺷﺖ ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﺸﻪ ‪ ،‬ﭼﻮن ﺗﻤﺎم ﺳﺨﺘﯽﻫﺎ ‪،‬‬
‫ﺑﺮﭼﺴﺐﻫﺎ و ﺗﺮسﻫﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﺨﺸﯽ ازاﺗﻔﺎقﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺗﻮ اﻓﺘﺎده و‬
‫ﻣﻦ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺗﻤﺎم ﺗﻮ را ﻗﺒﻮل ﻣﯽﮐﻨﻢ ‪ ،‬ﺗﻮ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﺟﺪا از ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﺑﺮاﯾﺖ‬

‫‪173‬‬
‫اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده و ﺟﺪا از ﻫﺮ آﻧﭽﻪ دﯾﮕﺮان ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ وﺟﻮد داري و‬
‫ارزﺷﻤﻨﺪ ﻫﺴﺘﯽ ‪ ،‬ﺗﻮ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﮐﺎﻣﻞ و زﯾﺒﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي ﺳﺨﺖ و‬
‫زﺧﻢﻫﺎي ﺧﻮب ﻧﺸﺪه ات ‪ ،‬ﺗﻮ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﯽ ‪ ،‬دوام ﺧﻮاﻫﯿﻢ آورد‪...‬‬

‫وﻗﺘﯽ در آدم ﻫﺎ اﺣﺴﺎس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ را ﺑﺮﻣﯽ اﻧﮕﯿﺰﯾﻢ‬

‫ﮔﺎﻫﯽ درﺳﺖ ﻫﻤﺎن آدمﻫﺎﯾﯽ ﺗﻨﻬﺎﯾﻤﺎن ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﮔﺎه ﺣﺪﺳﻢ‬

‫ﻧﻤﯽزدﯾﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ اﯾﻨﻘﺪر ﺑﯽﺗﻔﺎوت و ﺳﺮد ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﻨﻦ ‪ ،‬ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺘﻦ‬
‫اﺣﺴﺎس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ در دﯾﮕﺮان ﮐﺎر ﺳﺨﺘﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﺑﺪون دﻟﯿﻞ ﻣﺤﻮ‬
‫ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﺑﯽدﻟﯿﻞ ﺧﺒﺮ ﻧﮕﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﮔﺮم ﺳﻼم ﻧﮑﻨﯿﻢ و اﺣﺴﺎس ﺧﺎص‬
‫ﺑﻮدن را از آدمﻫﺎ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ آنﻫﺎ را در راﺑﻄﻪ ﻣﺎن ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺮدهاﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ‬
‫راﺣﺘﯽ ‪.‬‬

‫ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻧﺪﻫﯿﻢ و ﺑﺮوﯾﻢ ‪ ،‬ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ آن ﻫﺎ را ﻧﮕﺎه ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪ ،‬درﺳﺖ‬

‫در زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ دﯾﺪه ﺷﺪن ﻣﺎ دارﻧﺪ ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﮐﺮدن آدمﻫﺎ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ آﻧﻬﺎ در راﺑﻄﻪﻫﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﻮﻧﺪ درد ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد و ﻫﺮ ﺷﺨﺺ ﺑﻪ درد‬
‫ﺑﺎ روش ﺷﺨﺼﯽ ﺧﻮدش ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽدﻫﺪ ‪ ،‬ﯾﮑﯽ ﺳﺮد ﻣﯽﺷﻮد و او ﻫﻢ ﺑﺪون‬
‫ﺗﻮﺿﯿﺢ ﻣﺤﻮ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬دﯾﮕﺮي ﺣﻤﻠﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﺎ ﺧﺸﻢ راﺑﻄﻪ را ﺗﻤﺎم‬

‫‪174‬‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﯾﮑﯽ ﺳﻮاﻟﯽ ﻣﯽ ﭘﺮﺳﺪ و ﭘﯿﮕﯿﺮي ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻓﺮد دﯾﮕﺮي‬
‫وارد راﺑﻄﻪ ﺷﻮد ‪.‬‬

‫راه ﻫﺎي ﮐﻢ ﮐﺮدن درد ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ ‪ ،‬در ﻧﻬﺎﯾﺖ اﮔﺮ راﺑﻄﻪاي ﺑﻪ ﻫﺮ‬
‫دﻟﯿﻠﯽ ﺟﻠﻮ ﻧﻤﯽرود و ﺷﺨﺼﯽ در راﺑﻄﻪ راﺿﯽ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺟﺎي‬
‫ﺑﻪ وﺟﻮد آوردن اﺣﺴﺎس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ در ﻓﺮد ﻣﻘﺎﺑﻞ از اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﺶ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﺪ‬
‫و ﺗﻮﺿﯿﺢ دﻫﺪ ﮐﻪ ﻧﻈﺮش در ﻣﻮرد راﺑﻄﻪ ﭼﯿﺴﺖ ‪ ،‬درد واﺿﺢ ﺗﻤﺎم ﺷﺪن‬
‫راﺑﻄﻪ ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻤﺘﺮ از ﺳﺮد ﺷﺪن و آرام آرام ﻣﺤﻮ ﺷﺪن اﺳﺖ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻠﻤﺎن در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﺎ اﺣﺴﺎس ﺑﯽﭘﻨﺎﻫﯽ و ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﮐﻨﺪ ﯾﻌﻨﯽ‬

‫ﺑﺴﯿﺎر ﮔﯿﺞ و ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ در ﻣﻘﺎﺑﻞ راﺑﻄﻪ و اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻓﺮد‬
‫ﻣﻘﺎﺑﻠﻤﺎن ﻣﺴﺌﻮل ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ آدمﻫﺎ را ﺑﯿﺸﺘﺮ از آﻧﭽﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ‬
‫ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ ﻫﻤﻪ از درون ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ درد ﻣﯽﮐﺸﯿﻢ ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﺮاي دﯾﺪه ﺷﺪن و‬
‫ﺣﺲ ﺷﺪن وارد راﺑﻄﻪﻫﺎ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺧﺎص دﯾﺪه ﺷﻮﯾﻢ و‬
‫دوﺳﺖداﺷﺘﻨﯽ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻣﻮرد ﭘﺬﯾﺮش ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ و ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﺎن‬
‫را ﮐﻤﺘﺮ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﻫﻤﻪي ﻣﺎ در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺗﻔﺎوتﻫﺎ ﺑﺴﯿﺎر ﺷﺒﯿﻪ‬
‫ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ درد ﻣﯽ ﮐﺸﯿﻢ دﯾﮕﺮ درد دﯾﮕﺮي اﺿﺎﻓﻪ ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ‪،‬‬
‫ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ درد ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ را ‪.‬‬
‫‪175‬‬
‫ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ اﻧﺪازهي ﮐﺎﻓﯽ آدمﻫﺎﯾﯽ را داﺷﺘﻪاﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﻧﺪﯾﺪهاﻧﺪ و ﺑﺎﻣﺎ‬
‫ﺳﺮد ﺑﻮدن ﮐﻪ ﻣﺎ در ﮐﻨﺎرﺷﺎن ﺣﺘﯽ ﺗﻨﻬﺎﺗﺮ ﻫﻢ ﺷﺪهاﯾﻢ ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ در راﺑﻄﻪ‬
‫ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺷﻔﺎفﺗﺮ و ﻫﻤﺪلﺗﺮ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪.‬‬

‫اﮔﺮ ﻧﻈﺮﻣﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ راﺑﻄﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺮده اﺳﺖ و اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪي‬

‫دارﯾﻢ در ﻣﻮردش ﺑﺎ اﺣﺘﺮام و ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﻢ و اﻧﺪوه ﻃﺮف‬
‫ﻣﻘﺎﺑﻠﻤﺎن را ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ و ﺑﺎ او ﻫﻤﺪل ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ راﺑﻄﻪ را ﺗﻤﺎم‬
‫ﮐﻨﯿﻢ اﯾﻦ ﻧﻮع ﺗﻤﺎم ﺷﺪن دردش ﮐﻤﺘﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻤﺘﺮ از ﻣﺒﻬﻢ ﺗﻤﺎم‬
‫ﺷﺪن راﺑﻄﻪ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ در ﻧﮕﺎه اول زﯾﺎدي اﯾﻤﺎن دارﯾﻢ‬

‫اوﻟﯿﻮر ‪ :‬آﺳﺘﺮ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ در ﯾﮏ ﻧﮕﺎه اﻋﺘﻘﺎد داري ؟‬

‫آﺳﺘﺮ ‪ :‬ﺧﺐ ﺣﺪاﻗﻞ وﻗﺖ آدم رو ﻧﻤﯽﮔﯿﺮه‬

‫ﻫﯿﭻ ﺗﭙﺶ ﻗﻠﺐ در اول راﺑﻄﻪ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪه ي وﻗﺎﯾﻊ راﺑﻄﻪ ﻧﯿﺴﺖ ‪،‬‬
‫ﺗﭙﺶﻫﺎي ﻗﻠﺐ و ﻫﯿﺠﺎنﻫﺎي ﻋﻤﯿﻖ در اﺑﺘﺪاي راﺑﻄﻪ زﯾﺒﺎﺳﺖ اﻣﺎ ﺑﺮاي‬
‫اداﻣﻪي اﯾﻦ راﺑﻄﻪ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﯿﺴﺖ اﯾﻦ آﻏﺎز اﺗﻔﺎق اﺳﺖ ‪ ،‬اﺗﻔﺎﻗﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم راﺑﻄﻪ‬
‫‪ ،‬راﺑﻄﻪﻫﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺎ ﮐﺸﺸﯽ زﯾﺒﺎ و ﻫﯿﺠﺎن اﻧﮕﯿﺰ ﺷﺮوع ﺷﻮد اﻣﺎ اﮔﺮ‬
‫ﻓﻘﻂ ﻣﻌﯿﺎر ﺷﺮوع راﺑﻄﻪ ﺳﻨﺠﺶ ﺗﭙﺶ ﻗﻠﺒﻤﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺴﯿﺎري از ﻓﺮﺻﺖﻫﺎي‬

‫‪176‬‬
‫دﯾﮕﺮ را از دﺳﺖ ﻣﯽدﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ آدمﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ در اﺑﺘﺪا ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ‬
‫ﻗﻠﺐ ﺷﻤﺎ را ﺗﺴﺨﯿﺮ ﮐﻨﻨﺪ اﻣﺎ ﮐﺎﻓﯽ ﺳﺖ ﮐﻤﯽ ﺑﺎ ذﻫﻦ و ﻧﮕﺎﻫﺸﺎن آﺷﻨﺎ‬
‫ﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬آﻧﮕﺎه ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ اﻣﻨﯿﺖ و ﺳﺎدﮔﯽ دروﻧﺸﺎن را اﻧﮑﺎر ﮐﻨﯿﺪ ‪،‬‬
‫آدمﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ در ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ اول ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺘﮕﯽ ﺟﻨﺴﯽ در‬
‫ﺷﻤﺎ اﯾﺠﺎد ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ ﺑﻪ ﺧﻮدﺗﺎن و آنﻫﺎ ﻓﺮﺻﺖ دﻫﯿﺪ ‪ ،‬آﻧﮕﺎه‬
‫ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺷﮕﻔﺖزده ﺷﻮﯾﺪ ‪.‬‬

‫ﮔﺎﻫﯽ آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ اﺻﻼ ﻓﮑﺮش را ﻫﻢ ﻧﻤﯽﮐﺮدﯾﺪ ‪ ،‬ﺟﺬاﺑﯿﺖﻫﺎﯾﯽ را ﺑﻪ‬

‫ﺷﻤﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺑﺪن و ﻇﺎﻫﺮﺷﺎن رﺑﻂ دارد و ﻧﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ‬
‫اﺟﺘﻤﺎﻋﯽﺷﺎن ‪ ،‬ﺟﺬاب ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﭼﻮن ﻧﮕﺮﺷﺸﺎن ﺷﻤﺎ را زﯾﺮ و رو ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫‪ ،‬ﭼﻮن ﺗﻔﮑﺮ و ﻋﻘﺎﯾﺪﺷﺎن ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺧﻮدﺷﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬ﺟﺬاﺑﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﺑﻮط‬
‫ﺑﻪ درسﻫﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از دردﻫﺎ و رﻧﺞﻫﺎي زﻧﺪﮔﯿﺸﺎن ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺟﺬاب‬
‫ﻫﺴﺘﻨﺪ ﭼﻮن راﺣﺘﻦ ‪ ،‬راﺣﺖ ﺑﺎ ﺧﻮدﺷﺎن ‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺑﻮدﻧﺸﺎن ‪ ،‬ﺑﺎ ﺟﺬاب‬
‫ﻧﺒﻮدﻧﺸﺎن ‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﻼش ﻧﮑﺮدﻧﺸﺎن ﺑﺮاي ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻗﺮار دادن آدمﻫﺎ ‪ ،‬ﺑﺎ ﻋﻤﻞ‬
‫زﯾﺒﺎﯾﯽ ﻧﮑﺮدﻧﺸﺎن ‪ ،‬ﺑﺎ ﺑﺪن و ﺑﺎ ﺗﺼﻮﯾﺮﺷﺎن در ذﻫﻦ دﯾﮕﺮان راﺣﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ‬
‫‪ ،‬اﯾﻦ آدمﻫﺎ ﺑﺴﯿﺎر آدمﻫﺎي اﻣﻨﯽ ﺑﺮاي ﯾﮏ راﺑﻄﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ اﻣﻦ و ﺣﻤﺎﯾﺖ ﮔﺮ‬
‫‪ ،‬اﻣﺎ ذﻫﻦ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺑﺴﯿﺎري از آدمﻫﺎ اﺟﺎزه ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪن ﻧﻤﯽدﻫﺪ ﭼﻮن ﻣﻨﺘﻈﺮ‬

‫‪177‬‬
‫اﺗﻔﺎق ﻋﺸﻖ در ﻧﮕﺎه اول اﺳﺖ ‪ ،‬اﺗﻔﺎﻗﯽ ﮐﻪ ﺗﻀﻤﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪه ي ﻣﺎﻧﺪﮔﺎري‬
‫ﻫﯿﭻ راﺑﻄﻪاي ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ ﻗﻄﻌﺎ آﻏﺎز ﯾﮏ راﺑﻄﻪ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫اﮔﺮ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻋﺸﻖ در ﻧﮕﺎه اول ﻫﺴﺘﯿﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﻪ ﮐﺮات آدمﻫﺎ را‬
‫ارزﯾﺎﺑﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ و ﺑﯿﺸﺘﺮ آدمﻫﺎ را در ﺣﺪ ﺧﻮدﺗﺎن ﻧﻤﯽداﻧﯿﺪ ‪ ،‬ﮐﻤﯽ‬
‫دﯾﺪﮔﺎﻫﻤﺎن را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ راﺑﻄﻪ ﻋﻮض ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬آدمﻫﺎي ﺑﺴﯿﺎري وﺟﻮد دارﻧﺪ‬
‫ﮐﻪ در ﻧﻈﺮ ﻣﺎ ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ و ﻏﯿﺮ ﺟﺬاب ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن و ﻣﻦ‬
‫ﻣﻐﺮور دروﻧﻤﺎن ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺪﻫﯿﻢ ‪ ،‬آﻧﮕﺎه ﺑﺎ دﻧﯿﺎﻫﺎي ﻋﺠﯿﺒﯽ آﺷﻨﺎ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ‬
‫‪ ،‬دﻧﯿﺎﻫﺎي ﺟﺬاب و اﻣﻦ ﮐﻪ ﭼﺸﻢﻫﺎي ﻗﻀﺎوتﮔﺮ ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ آنﻫﺎ را‬
‫ﺑﺒﯿﻨﺪ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﺻﺎدق ﻧﯿﺴﺘﯽ‬

‫آﻧﭽﻪ راﺑﻄﻪ ﺑﺎ دﯾﮕﺮان را ﻣﺨﺘﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺲ در ﻣﻘﺎﺑﻞ‬

‫دﯾﮕﺮي ﭼﯿﺰي را ﻣﺨﻔﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﯾﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت راز ﻧﮕﻪ ﻣﯽدارد و اﯾﻦ ﮐﺎر‬
‫را اﮔﺮ ﻟﺰوﻣﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﮐﺲ ﻧﮑﻨﺪ ‪ ،‬در ﺑﺮاﺑﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ اﻻن ﺑﺎ او ﻫﻢ‬
‫ﺻﺤﺒﺖ اﺳﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ‪ .‬ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺷﻔﺎﻓﯿﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺟﺎﻧﺸﯿﻦ‬
‫راز ﺷﻮد ‪ ،‬ﻣﻦ روزي را ﻣﯽﺑﯿﻨﻢ ﮐﻪ دو ﻧﻔﺮ ﻫﯿﭽﮕﻮﻧﻪ رازي در ﻣﻘﺎﺑﻞ‬
‫ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬زﯾﺮا در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻫﯿﭽﮑﺲ دﯾﮕﺮي ﻫﻢ ﻧﺪارﻧﺪ ‪ ،‬ﭼﺮا‬
‫ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ دروﻧﯽ ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﯿﺮوﻧﯽ ﮐﺎﻣﻼ ﺑﺎز و ﻋﺮﺿﻪ ﺷﺪه ﺧﻮاﻫﺪ‬
‫‪178‬‬
‫ﺑﻮد ‪ .‬ﻣﺤﺎل اﺳﺖ ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪﻧﻤﺎن را ﺗﺴﻠﯿﻢ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﻣﺎ ﻓﮑﺮ ﻫﺎﯾﻤﺎن‬
‫را ﭘﻨﻬﺎن ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﻋﻘﯿﺪهي ﻣﻦ ﺗﻔﺎوت ذاﺗﯽ ﻣﯿﺎن ﺑﺪن و روﺣﯿﺎت ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺪﻧﻤﺎن را‬
‫ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺣﺘﯽ ﺑﯿﺮون از ﻫﺮ راﺑﻄﻪي ﺟﻨﺴﯽ ‪ ،‬از ﻃﺮﯾﻖ ﻧﮕﺎه و ﺗﻤﺎس‬
‫‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﺑﺪﻧﺘﺎن را ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻣﻦ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﻣﻦ دﺳﺘﻢ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ وا ﻣﯽﮔﺬارم ‪،‬‬
‫وﺟﻮد ﻫﺮ ﯾﮏ از ﻣﺎ ﺑﺮاي دﯾﮕﺮي ﺑﻪ ﻣﻨﺰﻟﻪي ﺑﺪن اﺳﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ از ﻧﻈﺮ روﺣﯽ‬
‫و ﻓﮑﺮي ﭼﻨﯿﻦ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻪ اﻧﺪﯾﺸﻪﻫﺎ ﮔﻮﻧﻪاي از ﺑﺪن ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ‬
‫ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺷﺪن ﺑﺎﺷﮑﻮه اﺳﺖ ‪ ،‬راﺑﻄﻪﻫﺎ ﺷﻔﺎﺑﺨﺶ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻫﺮ دو ﻃﺮف‬
‫ﺻﺎدق ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﻨﺪ ﻫﻢ در ﺑﺪن و ﻫﻢ در اﻧﻌﮑﺎس ﻓﮑﺮ‬
‫‪ ،‬ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﺟﺮﯾﺎن ﻋﺠﯿﺒﯿﺴﺖ اﮔﺮ درﺳﺖ و ﮐﺎﻣﻞ‬
‫ﺣﺲ ﺷﻮد ﺑﺪن و ﻓﮑﺮ را ﺑﺎ ﻫﻢ ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻗﺪرت دروﻧﯽ را ﺑﯿﺪار‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﻌﺎرض ﻫﺎي دروﻧﯽ را ﺣﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﺎ را در ﻣﻘﺎﺑﻞ درد‬
‫ﺗﻨﻬﺎ روﺑﺮو ﺷﺪن ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼت ﻫﻤﺮاﻫﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﺧﻮد‬
‫دروﻧﯽﻣﺎن و دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ آدمﻫﺎ ﻣﺎ را از راز ﻧﮕﻬﺪاﺷﺘﻦ دور ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ‬
‫ﺷﺒﯿﻪ ﮐﺴﯽ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و آنﻫﺎ ﻫﻢ در ﮐﻨﺎر ﻣﺎ ﺷﺒﯿﻪ ﮐﺴﯽ‬
‫ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ دوﺳﺖ دارﻧﺪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﻣﮑﺚ‬
‫‪179‬‬
‫ﻣﺎ ﺗﻤﺎم آﻧﭽﻪ ﻻزم اﺳﺖ را دارﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ آﻧﭽﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ‬
‫رد ﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ دوام ﺑﯿﺎورﯾﻢ ‪ ،‬ﮐﻪ دوﺑﺎره ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﮐﻪ دوﺑﺎره ﺷﺮوع‬
‫ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ اداﻣﻪ دﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺗﻤﺎم آﻧﭽﻪ ﻻزم اﺳﺖ را دارﯾﻢ ﺗﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﺑﺪن و ذﻫﻦ‬

‫ﺑﺪﻧﯽ ﮐﻪ درد ﻫﺎ راﻣﯽ ﺷﻨﺎﺳﺪ و ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﻦ دردﻫﺎ ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪،‬‬
‫ﻓﻘﻂ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ و ﺑﻪ ﻋﺒﻮر ﺟﺮﯾﺎن درد اﯾﻤﺎن ﺑﯿﺎورﯾﻢ و ذﻫﻨﯽ ﮐﻪ‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ آﮔﺎه و روﺷﻦ ﺷﻮد ‪ ،‬ﻫﻤﯿﻦﻫﺎ ﺑﺮاي ﮔﺬر ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺑﺮاي ﺗﺠﺮﺑﻪ‬
‫و ﺑﺮاي ﻟﻤﺲ ﻋﻤﯿﻖ زﻧﺪﮔﯽ ‪ ،‬ﺑﺎﻗﯽ ﺗﻮﻫﻢ اﺳﺖ و ﺗﻮﻗﻊ ‪.‬‬

‫زﻧﺪﮔﯽ دﻗﯿﻘﺎ ﻫﻤﯿﻦ اﮐﻨﻮﻧﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ روي ﻣﺎ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و‬

‫ﻫﻤﯿﺸﻪ در اﮐﻨﻮن ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺎ ﻧﺎراﺿﯽ ﺳﺖ ‪ ،‬ﻧﺎراﺿﯽ ﺑﻮدن ﺣﻘﯿﻘﺘﯽ ﺗﻠﺦ‬
‫در اﻧﺴﺎنﻫﺎﺳﺖ ‪ ،‬در ﻣﺎ اﺳﺖ و ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ ﻧﺎراﺿﯽ ﺑﻮدﻧﻤﺎن ﮐﻨﺎر‬
‫ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ ﺑﻪ آﯾﻨﺪه ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎ و ﻫﺪفﻫﺎ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮاي ﮐﻢ ﮐﺮدن‬
‫ﻧﺎرﺿﺎﯾﺘﯽ ﻣﺎن ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﮐﺎري ﮐﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﻓﺮار از ﻫﻤﯿﻦ ﻟﺤﻈﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻏﺎﻓﻞ‬
‫از اﯾﻨﮑﻪ ﻧﺎرﺿﺎﯾﺘﯽ ﮐﻢ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ‪ ،‬ﺑﺎ ﻫﯿﭻ دﺳﺘﺎوردي ﮐﻢ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ‪،‬‬
‫ﻣﮕﺮ ﺑﺎ ﭘﺬﯾﺮش اﮐﻨﻮن ‪.‬‬

‫‪180‬‬
‫اﮔﺮ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ در ﻫﻤﯿﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن و ﺗﻤﺎم آﻧﭽﻪ دارﯾﻢ و ﻧﺪارﯾﻢ آرام‬
‫ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل زﯾﺎد ﺣﺠﻢ ﻧﺎرﺿﺎﯾﺘﯽ دروﻧﯽ ﻣﺎن ﮐﻢ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺑﺮاي‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدن ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺑﺪن و ذﻫﻨﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ روﺷﻦ ﺷﻮد و‬
‫از واﺑﺴﺘﮕﯽ و ﺗﺤﺮﯾﻒ ﺑﯿﺮون ﺑﯿﺎﯾﺪ ‪ ،‬اﯾﻦﻫﺎ ﺑﺮاي ﻟﻤﺲ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ‬
‫اﻣﺎ در ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮاﻗﻊ ﻣﺎ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ از زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﺑﺪوﺷﯿﻢ و ﻓﻘﻂ و ﻓﻘﻂ ﺑﻪ دﺳﺖ آورﯾﻢ و اﯾﻦ اﺷﺘﺒﺎه ﺑﺰرگ ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬در ﻣﺎ‬
‫ﺑﺨﺸﯽ ﻧﺎراﺿﯽ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ در راﺳﺘﺎي راﺿﯽ ﮐﺮدﻧﺶ ﺗﻐﺬﯾﻪ‬
‫اش ﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎز ﻫﻢ راﺿﯽ ﻧﻤﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺎ ﺑﺪﺳﺖ آوردن ﻫﺎي زﯾﺎد راﺿﯽ‬
‫ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺤﻞ ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﻣﺤﻞ ﭘﺬﯾﺮش و‬
‫ﻫﻤﺮاه ﺷﺪن اﺳﺖ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ در ﻣﯿﺎن ﺷﻠﻮﻏﯽﻫﺎي زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﺑﺎﯾﺴﺘﯿﻢ و ﻓﻘﻂ‬
‫ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ در اﮐﻨﻮن ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬در اﮐﻨﻮن ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﺨﺶ‬
‫ﻧﺎراﺿﯿﻤﺎن را آرام ﮐﻨﯿﻢ و دوﺑﺎره ﺑﺮﮔﺮدﯾﻢ ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺑﻪ دﺳﺖ‬
‫آوردن و ﺗﻼش ﮐﺮدن ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﺧﻮدﺗﺎن اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ را ﯾﺎدآوري ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﺪن ﻣﻦ ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﻦ دﻧﯿﺎ ﻃﺮاﺣﯽ‬
‫ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﭘﺲ ﮐﻤﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ آن اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﻢ ‪ ،‬او ﻣﯽداﻧﺪ ﭼﻄﻮر ﻣﺮا از‬
‫ﺳﺨﺘﯽﻫﺎ و درد ﻫﺎ رد ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ذﻫﻨﯽ دارم ﮐﻪ روﺷﻨﮕﺮي را ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﯿﺎﻣﻮزد‬
‫و ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ از ﺑﻨﺪ ﺗﺤﺮﯾﻒﻫﺎ و دروغﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ‬

‫‪181‬‬
‫ﺧﻮدم ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ رﻫﺎ ﺷﻮم و ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ اﮐﻨﻮﻧﯽ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ‬
‫ﮔﺎﻫﯽ در آن اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﮐﻨﻢ و اﺟﺎزه دﻫﻢ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻟﻤﺲ ﺷﻮد ‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﻤﺎم‬
‫داﺷﺘﻪﻫﺎ و ﻧﺎﮐﺎﻣﻞ ﺑﻮدن ﻫﺎ ‪ ،‬ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ ‪...‬‬

‫‪182‬‬
 ‫ﻓﺼﻞ ﭘﻨﺠﻢ‬
‫راﺑﻄﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺴﺘﺮ ﭼﻪ اﺗﻔﺎق ﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎﺷﺪ ؟‬

‫راﺑﻄﻪ ﻫﺎ ﺑﻌﺪ از ﭘﺎﯾﺎن ﺷﺮوع ‪ ،‬ﺗﺎزه راﻫﺸﺎن آﻏﺎز ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬راﺑﻄﻪ ﻫﺎ ﺷﺮوع‬
‫ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﺑﺎ ﮐﺸﺸﯽ زﯾﺒﺎ و ﻫﯿﺠﺎناﻧﮕﯿﺰ ‪ ،‬آﻧﭽﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ در ﻓﯿﻠﻢﻫﺎ و ﻣﺘﻦﻫﺎ و‬
‫ادﺑﯿﺎت ﺑﻪ آن ﭘﺮداﺧﺘﻪ ﺷﺪه ﻫﻤﯿﻦ ﺷﺮوع راﺑﻄﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻋﻼﯾﻢ ﺷﺮوع راﺑﻄﻪ‬
‫را ﻫﻢ ﻫﻤﻪ ﻣﯽداﻧﯿﻢ ‪ ،‬ﻗﻠﺒﯽ ﮐﻪ ﺗﻨﺪﺗﺮ ﻣﯽزﻧﺪ ‪ ،‬دﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻟﻤﺲ ﺷﺪن‬
‫اﺳﺖ و ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را رﻧﮕﯿﻦ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﺪ ‪ ،‬ﻏﻢﻫﺎ و ﺧﺸﻢ‬
‫ﻫﺎﯾﻤﺎن ﮐﻢرﻧﮓﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و اﻧﮕﺎر ﻗﻠﺒﻤﺎن ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‬
‫ﺑﺮو ﺟﻠﻮ ‪ ،‬ﺟﻠﻮﺗﺮ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺎم وﺟﻮدﻣﺎن ﭘﺮ ﻣﯽﺷﻮد از ﺣﺲ ﮐﺸﻔﯽ ﻋﻤﯿﻖ ‪ ،‬ﮐﺸﻒ ﻓﺮدي دﯾﮕﺮ ‪،‬‬

‫اواﯾﻞ اﯾﻦ ﮐﺸﻒ ﺑﺴﯿﺎر ﺧﺎص اﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﺮ وﯾﮋﮔﯽ ﮐﻪ از ﻃﺮف ﮐﺸﻒ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﯽﻧﻘﺺ و ﻫﯿﺠﺎن اﻧﮕﯿﺰ اﺳﺖ ‪ ،‬ﮐﺸﻒ ذﻫﻨﺶ ‪ ،‬اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﺶ ‪،‬‬
‫ﺑﺪﻧﺶ ‪ ،‬ﻧﻮع ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ‪.‬‬

‫اواﯾﻞ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ درﺳﺖ ﺷﺒﯿﻪ ﻫﻤﺎن ﺗﺼﺎوﯾﺮي اﺳﺖ ﮐﻪ در اﻏﻠﺐ ﻓﯿﻠﻢﻫﺎ‬
‫ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ ﻣﺸﮑﻞﻫﺎ ﻫﺮ اﻧﺪازه ﮐﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ در ﮐﻨﺎر آن ﻓﺮد ﺧﺎص ﻓﺮاﻣﻮش‬

‫‪183‬‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻣﺎ ﻣﺤﻮ ﺟﺎدوي ﻋﺸﻖ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و اﯾﻦ ﻋﺸﻖ اﺳﺖ ‪ ،‬درﺳﺖ اﺳﺖ‬
‫ﻋﺸﻖ ‪.‬‬

‫در ﺑﺴﯿﺎري از ﻓﯿﻠﻢﻫﺎ و داﺳﺘﺎنﻫﺎ و ادﺑﯿﺎت وﻗﺘﯽ دو ﻧﻔﺮ ﺑﻬﻢ ﻣﯽرﺳﻨﺪ و اﯾﻦ‬
‫دﻧﯿﺎي ﮐﺸﻒ و ﺷﻬﻮد ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻓﯿﻠﻢ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﻬﺎ‬
‫ﺗﻼش ﻃﺮف را ﺑﻪ دﺳﺖ آورده و اﮐﻨﻮن ﻓﯿﻠﻢ ﺑﺎ ﭘﺎﯾﺎن ﺧﻮش ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد‬
‫در اوج ﯾﮏ ﺑﻮﺳﻪي زﯾﺒﺎ و ﯾﮏ ﻫﻢ آﻏﻮﺷﯽ ﺑﯽﻧﻈﯿﺮ ‪ ،‬اﻣﺎ ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ ﺷﺮوع راﺑﻄﻪ ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﺷﺪهاﯾﻢ و اﯾﻦ ﺧﻮد راﺑﻄﻪ ﻧﯿﺴﺖ ‪،‬‬
‫راﺑﻄﻪ ﯾﮏ ﺟﺮﯾﺎن ﭘﺮﻓﺮاز و ﻧﺸﯿﺐ واﻗﻌﯿﺴﺖ ‪ ،‬درﺳﺖ ﺷﺒﯿﻪ ﺟﺮﯾﺎن رودي‬
‫ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺘﻼﻃﻢ اﺳﺖ و ﮔﺎﻫﯽ آرام ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﯾﮏ اﻧﺴﺎن ‪ ،‬اﻧﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ‬
‫ﮔﺎﻫﯽ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ اﺳﺖ و ﮔﺎﻫﯽ ﻋﺎﺷﻖ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ اﺣﺴﺎس ﻃﺮد ﺷﺪﮔﯽ دارد‬
‫و ﮔﺎﻫﯽ اﺣﺴﺎس ﻗﺪرت ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﺗﮑﯿﻪﮔﺎه ﻣﯿﺸﻮد و ﮔﺎﻫﯽ ﺧﺴﺘﻪ اﺳﺖ و‬
‫ﺑﺎﯾﺪ ﺗﮑﯿﻪ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺗﻮﻫﻢ ﻋﺸﻖ روزي آنﻫﺎ را ﺧﺴﺘﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺧﺴﺘﻪ از ﺷﺮوع‬
‫ﻫﺎ و در ﻣﺎﻧﺪن در ﻣﯿﺎﻧﻪي رواﺑﻂ ‪ ،‬ﻗﻀﯿﻪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‬
‫ﮐﺸﻒ ﮐﻨﯿﻢ اﻣﺎ ﻧﻪ ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﻠﮑﻪ ﺷﺨﺺ دﯾﮕﺮي را و ﻗﻄﻌﺎ ﻫﺮ روزي‬
‫ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪ و دﻧﯿﺎﯾﺶ ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻧﻘﺺﻫﺎي‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮي را در دﻧﯿﺎي او ﮐﺸﻒ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اواﯾﻞ راﺑﻄﻪ اﯾﻦ ﻧﻘﺺﻫﺎ ﻫﻢ‬
‫زﯾﺒﺎﺳﺖ ﭼﻮن ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻃﺮف ﻣﺎ را ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪ دﻧﯿﺎي ﺧﺼﻮﺻﯽاش راه‬

‫‪184‬‬
‫دﻫﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ در ﻣﯿﺎﻧﻪي راه ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ و آن رﻧﮓ و ﺑﻮي‬
‫ﺟﺎدوﯾﯽ از ﺑﯿﻦ ﻣﯽرود ‪ ،‬ﻫﺮ ﭼﻘﺪر ﻃﺮف ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺎ را راه ﻣﯽدﻫﺪ و ﺑﯿﺸﺘﺮ‬
‫ﺧﻮدش ﻣﯽﺷﻮد ﻣﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻧﺎﻗﺺ ﺑﻮدن او ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ اﮔﺮ واﻗﻌﯽ‬
‫ﺗﺮ ﺑﻪ آدمﻫﺎ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻤﺘﺮ در ﻣﯿﺎﻧﻪي راه اﺣﺴﺎس درﻣﺎﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ و‬
‫راﺣﺖﺗﺮ ﻗﺒﻮل ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺷﺮوع ﯾﮏ راﺑﻄﻪ ﻫﻢ ﻣﺪﺗﯽ دارد و ﺑﺎﻻﺧﺮه ﺗﻤﺎم‬
‫ﻣﯽﺷﻮد و دﯾﮕﺮ آن ﺑﻮﺳﻪ و ﻫﻢآﻏﻮﺷﯽ ﺷﺒﯿﻪ روز اول ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ‪ .‬ﻫﺮ ﭼﻪ‬
‫ﻗﺪر واﻗﻌﯽﺗﺮ ﺑﻪ آدمﻫﺎ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﻣﺎ‬
‫راﺑﻄﻪ را ﺷﺮوع ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ دﻧﯿﺎ را ﮐﺸﻒ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ اﯾﻦ زﻣﺎن را ﺑﺮاي‬
‫ﮐﺸﻒ دﻧﯿﺎي ﺧﻮدﻣﺎن ﺻﺮف ﮐﻨﯿﻢ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻋﻮض ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ در‬
‫راﺑﻄﻪﻫﺎ ﺑﺎﺷﯿﻢ اﯾﻦ ﯾﮏ ﻧﯿﺎز ﻃﺒﯿﻌﯽ اﺳﺖ اﻣﺎ ﺗﺼﻮر ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ وارد راﺑﻄﻪﻫﺎ‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﺗﺎ ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﭼﻘﺪر ﻫﻤﻪي ﻣﻌﺎدﻻت ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ‬
‫ﺗﻐﯿﯿﺮﮐﻨﺪ ‪ ،‬در ﻫﺮ راﺑﻄﻪ ﻣﺎ ﯾﮏ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺑﯽ ﻧﻈﯿﺮ دارﯾﻢ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ اﯾﻨﮑﻪ ذره‬
‫ﺑﯿﻦ ﮐﺸﻒﻫﺎ ﺑﺮ روي ﺧﻮدﻣﺎن ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﺷﻮد ﺧﺸﻢﻫﺎي ﻣﺎ ﮐﻤﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد‬
‫زﯾﺮا در ﺧﻮد ﻣﺎ ﺑﻪ اﻧﺪازهي ﮐﺎﻓﯽ اﯾﺮاد و ﻧﻘﺾ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻓﮑﺮ‬
‫ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺷﺨﺺ دﯾﮕﺮي را ارزﯾﺎﺑﯽ و ﯾﺎ ﻗﻀﺎوت ﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن آﮔﺎهﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻧﻘﺺﻫﺎ ‪ ،‬ﺧﺸﻢﻫﺎ ‪ ،‬ﻗﻀﺎوت‬

‫ﻫﺎ و ﻧﻔﺮتﻫﺎي آدم ﻫﺎ ﺻﺒﻮرﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻓﺮوﺗﻦ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و در ﻫﯿﭻ‬

‫‪185‬‬
‫ﺳﻄﺢ و ﻗﺪرﺗﯽ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺗﺨﻠﯿﻪ و ﺿﺮﺑﻪ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﺮادﻫﺎ را ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ و ﯾﺎد‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن ﻣﯽاﻓﺘﯿﻢ و اﯾﻦ ﯾﺎدآوري راﺑﻄﻪ را اﻣﻦ ﺗﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﮐﺸﻒ آدمﻫﺎ ‪ ،‬ارزﯾﺎﺑﯽ ﮐﺮدن ‪ ،‬ﻗﻀﺎوت ﮐﺮدن و ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن ﻧﻘﺺﻫﺎي‬

‫آنﻫﺎ از ﺧﻮدﻣﺎن آﺳﺎنﺗﺮ اﺳﺖ و ﭼﻘﺪر ﻫﻢ آﺳﺎنﺗﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ زﺑﺎن ﻣﺎن‬
‫ﻧﻘﺪ و ﻗﻀﺎوت را ﺑﺮاي دﯾﮕﺮان اﻧﺠﺎم دﻫﺪ ﻧﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ‪.‬‬

‫اﯾﻦ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﻣﺎﻧﻌﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﮐﻢ ﺷﺪن ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﻣﯽﺷﻮد و ﻋﻤﻖ‬

‫دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ را ﺗﺤﺖ ﺷﻌﺎع ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ ‪ ،‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺮدي ﻧﺰدﯾﮏ‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﺎﻧﺎﻟﯽ از ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآﯾﺪ و آرام آرام ﻣﺎ را در اﯾﻦ‬
‫ﮐﺎﻧﺎل اﺣﺴﺎسﻫﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ از ﻋﺸﻖ ﮐﻪ او را ﻫﻢ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﻌﺪ از‬
‫ﻣﺪﺗﯽ ﺧﺸﻢ ﻫﺎ ‪ ،‬ﻏﻢﻫﺎ و دﯾﮕﺮ اﺣﺴﺎس ﻫﻢ ﻣﯽﺧﻮاﻫﻨﺪ وارد اﯾﻦ ﮐﺎﻧﺎل‬
‫ﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬دﯾﺪه ﺷﻮﻧﺪ و ﺣﺲ ﺷﻮﻧﺪ ‪.‬‬

‫ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﺗﻤﺎم ﻣﺎ اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﺧﻔﺘﻪاي وﺟﻮد دارﻧﺪ ﮐﻪ‬

‫ﻣﻨﺘﻈﺮ ﯾﮏ ﮐﺎﻧﺎل ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺧﻮدﺷﺎن را ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪ و از ﺑﺪن‬
‫ﻣﺎ ﺑﯿﺮون ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﺧﻔﺘﻪ از ﮔﺬﺷﺘﻪﻫﺎي دور ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪهاﻧﺪ‬
‫اﺣﺘﻤﺎﻻ از آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﯿﻢ اﺣﺴﺎسﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﺻﺎف ﮐﻨﯿﻢ ‪،‬‬
‫در ﻣﯿﺎﻧﻪي راه و ﺑﻌﺪ از ﺗﺠﺮﺑﻪي ﻋﺸﻖ راﺑﻄﻪي واﻗﻌﯽ ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد و اﯾﻦ‬
‫ﺑﻪ آن ﻣﻌﻨﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻋﺸﻘﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫‪186‬‬
‫اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﺗﻠﺦ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﻫﻢ وارد راﺑﻄﻪ ﻣﯽﺷﻮد و در ﻫﻤﯿﻦ ﻧﻘﻄﻪ اﺳﺖ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎري از اﻓﺮاد اذﻋﺎن ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ راﺑﻄﻪ ﺷﺒﯿﻪ آﻏﺎز آن ﻧﯿﺴﺖ ‪،‬‬
‫ﺳﺮد ﺷﺪه اﻧﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ آن ﺷﺪت دوﺳﺘﺶ ﻧﺪارم ﻫﯿﺠﺎﻧﯽ ﺣﺲ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ‬
‫ﭼﺎﻗﯽاش اذﯾﺘﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻗﺒﻞ ﻫﺎ ﺻﻤﯿﻤﯽﺗﺮ ﺑﻮدﯾﻢ ‪ ،‬ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫ﻇﺎﻫﺮش ﻋﻮض ﺷﺪه و ﻫﺰاران ﻫﺰاران ﺟﻤﻠﻪي آﺷﻨﺎي دﯾﮕﺮ ‪.‬‬

‫زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻓﺮدي ﻣﺎ را ﺑﻪ دﻧﯿﺎي ﺧﺼﻮﺻﯽاش دﻋﻮت ﻣﯽﮐﻨﺪ در واﻗﻊ ﻣﺎ را‬

‫ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎي دﻧﯿﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﺑﺮد ﮐﻪ ﮐﻤﺘﺮ ﮐﺴﯽ از آن ﺧﺒﺮ دارد ‪ ،‬اﯾﻦ دﻋﻮت‬
‫ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺗﺮﺳﻨﺎك اﺳﺖ ‪ ،‬اواﯾﻞ ﺷﺮوع راﺑﻄﻪ ﻫﯿﺠﺎن ﻋﺸﻖ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽﺷﻮد‬
‫ﺗﺮس را ﮐﻤﺘﺮ ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ و ﺟﻠﻮ ﺑﺮﯾﻢ اﻣﺎ ﺗﺮس در ﻫﺮ دو ﻃﺮف راﺑﻄﻪ‬
‫وﺟﻮد دارد و در اداﻣﻪي راﺑﻄﻪ اﯾﻦ ﺗﺮس ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ در اﺑﺘﺪا ﻣﯽﺗﺮﺳﯿﻢ‬
‫ﻃﺮف را ﺑﻪ دروﻧﯽﺗﺮﯾﻦ اﻓﮑﺎرﻣﺎن راه دﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ در ذﻫﻦ‬
‫او ﭼﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮي از ﻣﺎ ﺷﮑﻞ ﻣﯽﮔﯿﺮد و در اداﻣﻪي راه ﻣﯽﺗﺮﺳﯿﻢ ﮐﻪ او را‬
‫از دﺳﺖ ﺑﺪﻫﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﺗﺮسﻫﺎي ﻣﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ در ﻣﺴﯿﺮ ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ آدمﻫﺎي‬
‫ﻫﻤﺮاﻫﻤﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻣﯽﺗﺮﺳﯿﻢ ﮐﻪ ﻃﺮف ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺧﻮﺑﯽ از ﻣﺎ‬
‫در ذﻫﻨﺶ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﺜﻼ ﻣﺎ ﺟﺬاب ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻧﺮﺳﯿﻢ ‪ ،‬اﻣﺎ در ﺣﻘﯿﻘﺖ‬
‫ﻃﺮف ﻣﺎ را آﻧﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺑﯿﻨﺪﮐﻪ ﺧﻮدش دوﺳﺖ دارد در واﻗﻊ ﻓﺮدي ﮐﻪ ﻣﺎ‬
‫ﺑﺎ او ارﺗﺒﺎط دارﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺮاﺳﺎس ﻓﯿﻠﺘﺮﻫﺎي ﻓﮑﺮي و ﺟﻬﺎن ﺑﯿﻨﯽ ﮐﻪ دارد‬

‫‪187‬‬
‫اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ را از ﻣﺎ درﯾﺎﻓﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﺮ آدﻣﯽ ﺑﺮاﺳﺎس ﺗﺠﺮﺑﯿﺎت و‬
‫اﺗﻔﺎقﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﻧﻮﻋﯽ ﺟﻬﺎنﺑﯿﻨﯽ از آدم ﻫﺎ و رواﺑﻂ‬
‫درﺳﺖ ﮐﺮده اﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﺮ آدﻣﯽ ﯾﮏ ﻋﯿﻨﮏ ﻣﺨﺼﻮص ﺑﺮاي دﯾﺪن دارد و‬
‫اﯾﻦ ﻋﯿﻨﮏ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﯾﮏ ﻓﯿﻠﺘﺮ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﭘﺲ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺘﺮﺳﯿﻢ از اﯾﻦ ﮐﻪ ﻃﺮف ﭼﻪ ﻓﮑﺮي در ﻣﻮرد ﻣﺎ دارد ‪ ،‬ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ در‬
‫ﻧﻬﺎﯾﺖ آن ﭼﯿﺰي را از ﻣﺎ ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ ﮐﻪ دوﺳﺖ دارد ﺑﺒﯿﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ در راﺑﻄﻪ ﺗﺎن ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﯾﮏ رﻓﺘﺎر ﺷﻤﺎ ﯾﮏ ﺗﻌﺒﯿﺮ ﮐﺎﻣﻼ‬
‫ﻣﺘﻔﺎوت در ذﻫﻦ ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻠﺘﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و دﻗﯿﻘﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ اﺳﺖ‬
‫ﮐﻪ در اداﻣﻪي راﺑﻄﻪ ‪ ،‬ﺗﻐﯿﯿﺮات ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﭼﻮن ﻫﺮ دو ﻃﺮف ﺑﺮ‬
‫اﺳﺎس ﺑﺮداﺷﺖ ﻫﺎي ﻓﯿﻠﺘﺮ ﺷﺪه ﺷﺎن ﺷﺮوع ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎ ﮐﺮدن و ﺗﺠﺰﯾﻪ ﺗﺤﻠﯿﻞ‬
‫رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و اﯾﻦ اﺗﻔﺎق ﺑﻌﺪ از ﻓﺮوﻧﺸﺴﺘﻦ ﻋﻄﺶ‬
‫اوﻟﯿﻪي راﺑﻄﻪ ﺗﺸﺪﯾﺪ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ آﮔﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫ﺗﺎ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺎﺷﯿﻢ و از ﺗﺼﻮﯾﺮﻫﺎي ذﻫﻨﯽ ﮐﻪ از ﻣﺎ در ذﻫﻦ دﯾﮕﺮي ﺳﺎﺧﺘﻪ‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ﻧﺘﺮﺳﯿﻢ ‪ ،‬ﭼﻮن اﯾﻦ ﺗﺼﻮﯾﺮﻫﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺰدﯾﮏ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺣﺘﯽ ﻣﺎ‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺮاي ﺧﻮدﻣﺎن ﻣﺒﻬﻢ ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ اﺣﺴﺎس ﺳﺮﮔﺸﺘﮕﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺎﺷﯿﻢ ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن‬

‫و آﻧﭽﻪ ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ راﺣﺖ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﺗﺼﻮﯾﺮي ﮐﻪ دﯾﮕﺮان از ﻣﺎ ﻣﯽﺳﺎزﻧﺪ‬

‫‪188‬‬
‫از ﻫﻤﺎن ﻋﯿﻨﮑﯽ رد ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﺸﺎن زده اﻧﺪ ‪ ،‬در ﻧﻬﺎﯾﺖ اﯾﻦ‬
‫آﮔﺎﻫﯽ ﮐﻮﭼﮏ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﯿﻨﮏ ﻫﺎﯾﻤﺎن را ﭼﮏ ﮐﻨﯿﻢ و‬
‫ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ در ﻣﯿﺎﻧﻪي راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﭼﻪ ﺑﺮداﺷﺖ ﻫﺎي ﻣﺸﺘﺮﮐﯽ از آدمﻫﺎي‬
‫ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ آنﻫﺎ در راﺑﻄﻪ ﺑﻮدهاﯾﻢ دارﯾﻢ ‪.‬‬

‫آﮔﺎه ﺷﺪن ﺑﻪ ﻋﯿﻨﮏ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﻪ ﺑﻘﺎي راﺑﻄﻪ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ دﻗﺖ‬
‫ﮐﺮدن ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺰﺋﯿﺎت ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽﺷﻮد ﻓﯿﻠﺘﺮﻫﺎي ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﻨﺪ و‬
‫آدمﻫﺎ را ﻣﺘﻔﺎوتﺗﺮ ﺑﺮداﺷﺖ ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫در ﻣﯿﺎﻧﻪي راﺑﻄﻪ اﺣﺴﺎس ﻫﺎي ﻗﺪﯾﻤﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ آدم روﺑﺮوﯾﻤﺎن ﻧﯿﺴﺖ‬
‫وارد ﮐﺎﻧﺎل ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬در ﻣﯿﺎﻧﻪي راه ﻋﯿﻨﮏ ﻣﺎ ﺷﺮوع ﺑﻪ دادن‬
‫اﻃﻼﻋﺎﺗﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﺤﺮﯾﻒ ﺷﺪهاﻧﺪ و ﺿﺮورﺗﺎً ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻓﺮد ﻣﻘﺎﺑﻞ را ﺑﻪ‬
‫ﻣﺎ ﻧﺸﺎن ﻧﻤﯽدﻫﺪ و اﯾﻦ ﺗﺤﺮﯾﻒﻫﺎ آرام آرام ﮐﺎر ﺧﻮدﺷﺎن را ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪،‬‬
‫اﮔﺮ ﻣﺜﻼ در ﺟﻬﺎن ﺑﯿﻨﯽ ﻣﺎ اﯾﻦ ﺟﻤﻼت وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ آﺧﺮ ﻫﺮ‬
‫راﺑﻄﻪ ﻗﺮاراﺳﺖ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻤﺎﻧﻢ ﯾﺎ ﻣﺜﻼ ﻣﻦ آدم ﻧﭽﺴﺒﯽ ﻫﺴﺘﻢ ﯾﺎ ﻣﺜﻼ ﻗﺮار‬
‫اﺳﺖ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺿﺮﺑﻪ ﺑﺰﻧﻨﺪ ‪ ،‬ﻗﻄﻌﺎ ﻣﺎ راﺑﻄﻪ را ﺑﻪ ﺳﻤﺘﯽ ﻣﯽﺑﺮﯾﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ‬
‫ﺧﻂ ﻓﮑﺮي دوﺑﺎره ﻣﻬﺮ ﺗﺎﯾﯿﺪش را ﺑﮕﯿﺮد و اﯾﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﻪ ﺗﻼش ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ‬
‫رﺑﻄﯽ ﻧﺪارد ‪ ،‬ﭘﺲ در ﻧﻬﺎﯾﺖ اﮔﺮ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺎ و آدم ﻫﺎ ﻫﻤﺪﯾﮕﺮ را ﺑﺮ‬
‫اﺳﺎس ﺟﻬﺎن ﺑﯿﻨﯽﻫﺎي دروﻧﯽ ﻣﺎن ﻗﻀﺎوت ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﻪ‬
‫‪189‬‬
‫اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻗﺪﯾﻤﯽ ﻫﻤﯿﺸﻪ وارد راﺑﻄﻪاي ﺟﺪﯾﺪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و اﮔﺮ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﻪ‬
‫ﺗﺮس ﻫﺎي ﻣﺎ واﻗﻌﯽ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن و آدم ﻫﺎ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮي‬
‫ﻣﯽ دﻫﯿﻢ ‪ ،‬از ﺗﺼﻮﯾﺮ ذﻫﻨﯽ دﯾﮕﺮان در ﻣﻮرد ﺧﻮدﻣﺎن ﮐﻤﺘﺮ ﭘﺮﯾﺸﺎن‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و راﺣﺖﺗﺮ ﺑﺎ ﺗﻌﺎرضﻫﺎي آدمﻫﺎ ﮐﻨﺎر ﻣﯽآﯾﯿﻢ و ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل ﺑﺴﯿﺎر‬
‫زﯾﺎد در ﻣﯿﺎﻧﻪي راه از اﯾﻦ ﺗﻼﻃﻢ ﻫﺎ رد ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و ﺧﺸﻢ و ﻏﻢ ﮐﻤﺘﺮي را‬
‫ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و راﺑﻄﻪﻫﺎي واﻗﻌﯽﺗﺮ و ﭘﺎﯾﺪارﺗﺮي را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ‪،‬‬
‫ﺳﻮاﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﻄﺮح ﺷﻮد اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ آدم ﻫﺎ ﺑﺎ ﻧﻘﺶ ﺑﺎزي‬
‫ﮐﺮدن ﻫﺎ و ﻧﻘﺎبﻫﺎي ﺷﺎن ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ در ﺷﺮوع راﺑﻄﻪ ﻣﻮﻓﻖﺗﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪،‬‬
‫درﺳﺖ اﺳﺖ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ در ﺷﺮوع راﺑﻄﻪ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻮﻓﻖ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ‬
‫راﺑﻄﻪﻫﺎي ﻋﻤﯿﻖ ﻣﺤﻞ ﻟﻮ رﻓﺘﻦ ﻣﺎ ﻫﺴﺘﻦ ‪ ،‬در راﺑﻄﻪاي ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ روزي اﯾﻦ‬
‫ﻧﻘﺶ ﺑﺎزي ﮐﺮدن ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﯾﮑﯽ از زﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﺑﺨﺶﻫﺎي آﮔﺎه ﺷﺪن‬
‫ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﻌﺎرضﻫﺎ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺮ روي ﺧﻮدﻣﺎن ﺗﻤﺮﮐﺰ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و راﺑﻄﻪ‬
‫را ﻗﺴﻤﺘﯽ از رﺷﺪ زﻧﺪﮔﯽﻣﺎن درﻧﻈﺮ ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ و آﻧﻘﺪر ﺑﺰرگ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ‬
‫ﮐﻪ درك ﮐﻨﯿﻢ راﺑﻄﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺪون ﺧﺸﻢ و ﻧﻔﺮت ﺗﻤﺎم ﺷﻮد ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ‬
‫راﺑﻄﻪ واﻗﻌﯽﺗﺮ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ ﺗﻤﺎم ﺷﺪن را ﺑﺨﺸﯽ از راﺑﻄﻪ ﻣﯽداﻧﯿﻢ و اﮔﺮ‬
‫راﺑﻄﻪ ﻣﺎن ﺑﻪ آﺧﺮ ﺑﺮﺳﺪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺧﺎﻟﯽ ﮐﺮدن ﺧﺸﻢ و ﺗﻨﻔﺮ ﺑﺮ روي آدم‬

‫‪190‬‬
‫ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬ﻫﺮ ﮐﺲ ﻣﺴﺌﻮل ﺗﺮﻣﯿﻢ ﻋﯿﻨﮏ ﺧﻮدش اﺳﺖ و آدم ﻫﺎ‬
‫ﺿﺮورﺗﺎً ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﯿﺖ و رﻓﺘﺎر ﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﭘﺎﺳﺦ ﻧﻤﯽ دﻫﻨﺪ ‪.‬‬

‫در ﺗﻤﺎم راﺑﻄﻪﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ وﺳﻮﺳﻪ اي ﺑﺮاي ﺗﺠﺮﺑﻪي ﺷﺨﺼﯽ‬

‫دﯾﮕﺮ و راﺑﻄﻪاي دﯾﮕﺮ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‬

‫ﮐﺸﻒ ﺑﺪن و ذﻫﻦ آدﻣﯽ ﺟﺪﯾﺪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﯿﺠﺎن اﻧﮕﯿﺰ اﺳﺖ و ﮔﺎﻫﯽ وﻗﺘﯽ‬
‫ﻫﯿﺠﺎن ﮐﺸﻒ ﯾﮏ آدم ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺻﺪاي وﺳﻮﺳﻪﻫﺎ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮد ‪،‬‬
‫وﻗﺘﯽ ﻣﯽﭘﺬﯾﺮﯾﻢ وﺳﻮﺳﻪي آﻏﺎز ﮐﺮدن راﺑﻄﻪﻫﺎ وﺟﻮد دارﻧﺪ و ﻣﺘﻮﺟﻪ‬
‫ﺣﻀﻮر آن در دروﻧﻤﺎن ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺘﻮﺟﻪ‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﭼﻄﻮر ﺑﻪ وﺳﻮﺳﻪﻫﺎ ﭘﺎﺳﺦ دﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﭘﺬﯾﺮش وﺟﻮد ﺑﺨﺸﯽ در ﻣﺎ ﮐﻪ‬
‫ﻣﺪام ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺎ را در راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﯽ ﻗﺮار ﮐﻨﺪ ﺳﺨﺖ اﺳﺖ اﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ‬
‫ﻗﺪرﺗﯽ ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ ﻫﻤﯿﺸﻪ وﺳﻮﺳﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ‬
‫ﻋﻤﻞ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺑﻮدن در راﺑﻄﻪﻫﺎي ﺻﻤﯿﻤﯽ ﻋﻤﯿﻖ زﻣﺎﻧﯽ‬
‫اﻣﮑﺎنﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ آﻧﻘﺪر ﺑﺰرﮔﺴﺎل ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ وﺳﻮﺳﻪﻫﺎ را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ‪،‬‬
‫آﻧﻬﺎ را ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ رﻓﺘﺎر ﻧﮑﻨﯿﻢ و آﻧﻘﺪر ﻋﺎﻗﻞ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﻫﻤﻪ ﻧﺎﮐﺎﻣﻞ‬
‫ﻫﺴﺘﻨﺪ و روزي دل ﺑﺪﻫﯿﻢ ﺑﻪ آدﻣﯽ ﻧﺎﮐﺎﻣﻞ و ﺑﻪ او ﻋﺸﻖ ﺑﻮرزﯾﻢ و ﺑﺮاي‬
‫ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺗﻼش ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﭼﻪ ﻣﺎ ﺧﻮﺷﻤﻮن ﺑﯿﺎد ﯾﺎ ﻧﻪ وﺳﻮﺳﻪﻫﺎي و‬
‫ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺮاﻧﮕﯿﺨﺘﮕﯽ ﺑﺪﻧﯽ رخ ﻣﯽدﻫﺪ و ﻗﻄﻌﺎ اﯾﻦ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺨﺼﯽ اﺳﺖ‬

‫‪191‬‬
‫ﮐﻪ ﺑﺎ وﺳﻮﺳﻪﻫﺎ ﭼﻪ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺎ وﺳﻮﺳﻪﻫﺎي را ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ رﻓﺘﺎر ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‬
‫ﭼﻮن در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺻﺪاﻫﺎي دروﻧﻤﺎن اﺣﺴﺎس ﺿﻌﻒ و ﻧﺎﺗﻮاﻧﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪،‬‬
‫ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺻﺪاي وﺳﻮﺳﻪﻫﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﺑﻠﻨﺪﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ راﺑﻄﻪﻣﺎن ﺑﺎ ﯾﺎرﻣﺎن‬
‫ﻫﯿﺠﺎن اﻧﮕﯿﺰ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﮐﻪ راﺿﯽ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﻤﺎن ﺟﺬاﺑﯿﺖ‬
‫ﮔﺬﺷﺘﻪ را ﻧﺪارد ‪ ،‬ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﻫﯿﺠﺎن ﻧﻤﯽآورد و ﺑﺮاﯾﻤﺎن ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ‬
‫ﺷﺪه اﺳﺖ ‪.‬‬

‫وﺳﻮﺳﻪ ﺷﺪن در دﺳﺘﺎن ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﻣﯿﻞ ﺑﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮدن ﻓﺮدي ﺟﺪﯾﺪ ﻫﻤﯿﺸﻪ‬
‫ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ ﺗﺒﺪﯾﻞ وﺳﻮﺳﻪﻫﺎ ﺑﻪ رﻓﺘﺎر ﻗﻄﻌﺎ در‬
‫دﺳﺘﺎن ﯾﮏ ﻓﺮد ﺑﺰرﮔﺴﺎل اﺳﺖ ﻧﻪ ﮐﻮدﮐﯽ ﮐﻪ وﺳﻮﺳﻪﻫﺎ دﻟﯿﻞ اﺟﺮاي‬
‫رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﺶ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ ﻫﯿﭽﮕﺎه در ﻫﯿﭻ راﺑﻄﻪ اي راﺿﯽ ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ ﻣﺎﻧﺪ ‪ ،‬ﻧﺎرﺿﺎﯾﺘﯽ ﺑﺨﺸﯽ از‬
‫اﻧﺴﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬راﺑﻄﻪﻫﺎي ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻣﺪت ﺑﻪ ﺗﻌﻬﺪ و ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ اﺣﺘﯿﺎج‬
‫دارﻧﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﻌﺪ از ﺷﻨﯿﺪن ﻫﺮ وﺳﻮﺳﻪ ﺑﺮﮔﺮدﯾﺪ و دوﺑﺎره ﺑﺮاي راﺑﻄﻪ ﺗﺎن‬
‫ﺗﻼش ﮐﻨﯿﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ دﯾﮕﺮ ﻫﯿﺠﺎن را ﺗﺠﺮﺑﻪ‬
‫ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﻫﯿﺠﺎن ﺗﻼش ﺑﺮاي ﺻﻤﯿﻤﯽﺗﺮ ﺷﺪن و دل دادن دوﺑﺎره ﺑﻪ ﯾﮏ آدم‬
‫ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺗﮑﺮاري ‪.‬‬

‫‪192‬‬
‫ﺷﺎﯾﺪ راز راﺑﻄﻪﻫﺎي ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪي ﻃﻮﻻﻧﯽ در ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺖ ‪ ،‬آﮔﺎﻫﯽ ﺑﻪ‬
‫ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﺑﻮدن ﺧﻮدﻣﺎن و ﯾﺎر ﻣﺎن و دل دادن ﺑﻪ آن ‪ .‬آدم ﻫﺎي ﻣﻮﻓﻖ در‬
‫رواﺑﻂ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﻧﺎرﺿﺎﯾﺘﯽ ﻫﺎﯾﺸﺎن را ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ ‪ ،‬وﺳﻮﺳﻪﻫﺎ را‬
‫ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ و ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﺮاي ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺗﻼش ﮐﻨﻨﺪ ‪.‬‬

‫در راﺑﻄﻪﻫﺎ ﺗﺮس و ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآﯾﻨﺪ‬

‫در ﺑﯿﺸﺘﺮ رواﺑﻂ رواﺑﻂ ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ ﺗﺮس و در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﺧﻮاﺳﺘﻦ زﯾﺎد ﻃﺮف‬
‫وﺟﻮد دارد ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﻫﻤﺎن زﻣﺎن ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺪت ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﺎ او ﺑﺎﺷﯿﻢ‬
‫ﻣﯽﺗﺮﺳﯿﻢ و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺑﻬﺎﻧﻪاي ﺑﺮاي دورﺗﺮ ﺷﺪن ﻣﯽﮔﺮدﯾﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﺗﻌﺎرض ﺑﻪ‬
‫ﻋﺪم آﮔﺎﻫﯽ ﻣﺎ از ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدد ‪ ،‬اﯾﻨﮑﻪ ﻧﻤﯽ داﻧﯿﻢ ﭼﻘﺪر راﺑﻄﻪ ي‬
‫ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ ﻣﺎ را ﻣﯽﺗﺮﺳﺎﻧﺪ و ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻦ ﺗﺮس ﺧﻮدﻣﺎن را ﺗﻨﺒﯿﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‬
‫و ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ اﺟﺘﻨﺎب ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ از او دورﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺎ‬
‫ﺧﻮد ﻣﯽﮔﻮﯾﯿﻢ اﯾﻦ ﭼﻪ رﻓﺘﺎري ﺑﻮدﮐﻪ ﮐﺮدم ‪ ،‬ﭼﺮا اﯾﻦ ﺣﺮف را زدم و‬
‫ﻫﻤﯿﻦ ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎي دروﻧﯽ ﺗﻨﺒﯿﻪ داﯾﻤﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺮاي ﻣﺎ و ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ ﻣﻤﮑﻦ‬
‫اﺳﺖ در ﻫﺮ راﺑﻄﻪ ﺗﮑﺮار ﺷﻮﻧﺪ ‪.‬‬

‫ﻓﺮدي را ﺗﺼﻮر ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ از ﺗﺮس روﺑﺮو ﺷﺪن ﺑﺎ ﯾﮏ راﺑﻄﻪي ﻋﻤﯿﻖ‬

‫ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ وارد ﭼﻨﺪ راﺑﻄﻪ اي ﻣﻮازي ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻣﯽﺷﻮد و ﻫﻤﯿﺸﻪ وﻗﺘﯽ‬
‫دﻟﺒﺴﺘﻪي ﺷﺨﺼﯽ ﻣﯽﺷﻮد ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﯽ راﺑﻄﻪي دﯾﮕﺮي را ﺷﺮوع ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫‪193‬‬
‫‪ ،‬ﺗﻨﺒﯿﻪ از اﯾﻦ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮕﺎه ﯾﮏ راﺑﻄﻪي ﺻﻤﯿﻤﯽ ﭘﺎﯾﺪار ﻧﺪاﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺑﯿﺸﺘﺮ اﯾﻦ رﻓﺘﺎرﻫﺎ ﺧﺒﺮ از ﺗﻌﺎرض دروﻧﯽ ﺑﯿﻦ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺷﺪن و ﺗﺮس‬
‫از ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﻣﯽدﻫﺪ و ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺗﻌﺎرضﻫﺎ در ﻫﻤﻪي ﻣﺎ‬
‫وﺟﻮد دارد ‪ ،‬در ﺗﻤﺎم ﻣﺎ اﻧﺴﺎنﻫﺎ وﻟﯽ ﻧﺤﻮهي ﺑﺮﺧﻮرد و ﺣﻞ ﮐﺮدن‬
‫ﺗﻌﺎرض در ﻣﺎ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ ‪ .‬آﮔﺎﻫﯽ از اﯾﻦ ﺗﻌﺎرضﻫﺎ ﻗﺪرت دروﻧﯽ را‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﻗﺒﻞ از دﯾﺪن اﯾﻦ ﺗﻌﺎرضﻫﺎ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺒﻬﻢ اﺳﺖ اﻣﺎ‬
‫ﺑﺎ ﻓﻬﻤﯿﺪن اﯾﻦ ﺗﻌﺎرض ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺘﺮﺳﯿﻢ و رﻓﺘﺎرﻫﺎي‬
‫اﺟﺘﻨﺎﺑﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﯾﺎ دل ﺑﻪ درﯾﺎ ﺑﺰﻧﯿﻢ و ﺻﻤﯿﻤﯿﺖﻫﺎ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻣﺪت را‬
‫اﻣﺘﺤﺎن ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫در ﻫﻤﻪي ﻣﺎ ﻋﺸﻖ و ﻧﻔﺮت ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺷﻮد ‪ ،‬درﺳﺖ‬

‫ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﺗﺮس ‪ ،‬دور ﺷﺪن ﺑﺎ وﺳﻮﺳﻪي ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪن ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ‬
‫ﻫﻤﺰﻣﺎن ﺣﺲ ﺷﻮد ﺑﺎﻗﯽ راه ﯾﮏ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺨﺼﯽ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﻮدن در ﺳﺎﯾﻪي‬
‫ﺗﺮس ﯾﺎ در آﻏﻮش ﮐﺸﯿﺪن ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ دو ﻧﻔﺮ ﻧﺎآﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺗﺮسﻫﺎﯾﺸﺎن وارد راﺑﻄﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ راﺑﻄﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﺎزي‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ﺗﺎ ﯾﮑﯽ ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽﺷﻮد دﯾﮕﺮي دور ﻣﯽﺷﻮد ﺗﺎ دﯾﮕﺮي دور‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ﻃﺮف ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﻮد و اﯾﻦ دور ﺷﺪن و ﻧﺰدﯾﮏ‬
‫‪194‬‬
‫ﺷﺪن ﻫﻤﭽﻮن ﺳﯿﮑﻠﯽ ﺧﺴﺘﻪ ﮐﻨﻨﺪه اداﻣﻪ ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬آﮔﺎﻫﯽ از‬
‫ﺗﺮسﻫﺎي ﻣﺎن اﻣﻨﯿﺖ ﻣﺎن را در ﻫﺮ ﻧﻮع راﺑﻄﻪاي زﯾﺎدﺗﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫راﺑﻄﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺴﺘﻌﺪ ﮔﻮش ﻧﮑﺮدن و درك ﻧﺸﺪن ﺑﺎﺷﺪ‬

‫ﺑﻮدن در راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ‪ ،‬ﺗﻤﺮﯾﻦ درﺳﺖ‬

‫ﮔﻮشدادن ‪ ،‬درﺳﺖ ﻧﮕﺎه ﮐﺮدن ﺑﻪ ﺗﻤﺎم ﻏﻢﻫﺎ و دردﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در راﺑﻄﻪ‬
‫ﺑﺎﻻ ﻣﯽآﯾﺪ و ﺑﻌﺪ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﮑﺮدن از ﺗﻤﺎم ﻧﻘﻄﻪ ﺿﻌﻒﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ دوﺳﺘﺎن ﺑﻪ‬
‫ﻣﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ‪.‬‬

‫درﺳﺖ رﻓﺘﺎر ﮐﺮدن را ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ و ﻣﻬﻢﺗﺮ از ﻫﻤﻪ درك ﮐﺮدن ‪ ،‬درك‬
‫اﯾﻨﮑﻪ ﺗﻤﺎم ﻣﺎ ﮔﻤﺸﺪﮔﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ راﺑﻄﻪﻫﺎ ﭘﻨﺎه ﻣﯽآورﯾﻢ ﺗﺎ آرامﺗﺮ‬
‫ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺗﺎ دﯾﺪه ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺗﺎ دوﺳﺖداﺷﺘﻨﯽ ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﺳﺘﺎﯾﺶ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺗﺎ ﻫﻤﺪﻟﯽ‬
‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺎ را در آﻏﻮش ﺑﮑﺸﺪ و ﺑﻪ ﻣﺎ اﻣﻨﯿﺖ ﺑﺪﻫﺪ ‪ ،‬ﺑﻮدن در راﺑﻄﻪ‬
‫ﻫﺎي ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻣﺪت ‪ ،‬ﮔﺬﺷﺖ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ‪ ،‬آدمﻫﺎ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽ‬
‫ﺷﻮﻧﺪ ﻣﯽﺧﻮاﻫﻨﺪ دﯾﺪه ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﻪ ﻣﺎ اﻋﺘﻤﺎد ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻌﺪ از‬
‫ﻣﺪﺗﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﺣﺴﺎس ﻫﺎي ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ ﮐﻢ ﺗﻮﺟﻪﺗﺮ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺮاي راﺑﻄﻪ‬
‫ﻫﺎي ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺣﻮاﺳﻤﺎن ﺑﻪ اﯾﻦ آﻓﺖ ﺑﺎﺷﺪ و آن را از ﯾﺎد ﻧﺒﺮﯾﻢ‬
‫و ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﻫﻤﯿﺸﻪ در ﻫﺮ ﺟﺎﯾﯽ از ﻣﺴﯿﺮ راﺑﻄﻪي ﻣﺎ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺶ اﯾﻦ ﺳﻮال ﮐﻪ‬

‫‪195‬‬
‫آﯾﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﯾﺎ ﻧﻪ اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ ‪ ،‬ﭼﻪ ﯾﮏ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻪ ده‬
‫ﺳﺎل ‪.‬‬

‫ﮔﺎﻫﯽ دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﻫﺎ در رﻓﺘﺎرﻫﺎ از ﻧﻈﺮ ﭘﻨﻬﺎن ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ‬

‫ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﻪ ﻃﺮﯾﻘﯽ دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ را اﺑﺮاز ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﻃﺮﯾﻘﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي‬

‫ﺧﻮدش راﺣﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻃﺮﯾﻘﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدش دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ را در ﮔﺬﺷﺘﻪ‬
‫درﯾﺎﻓﺖ ﮐﺮده اﺳﺖ و ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﻪ اﻧﺪازهي اﻣﻨﯿﺘﯽ ﮐﻪ در راﺑﻄﻪاش درﯾﺎﻓﺖ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻫﻤﺎن دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﻣﺨﺼﻮص را ﺑﻪ ﻃﺮﻓﺶ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ‪.‬‬

‫ﭘﺪرﻫﺎﯾﯽ را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻢ ﮐﻪ دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﺧﻮد را ﺑﺎ ﭘﻮل ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن‬

‫ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﯾﺎ ﺑﺎ اﺧﻢ ﺗﺼﻨﻌﯽ و ﺻﺪاﯾﯽ ﻣﺤﮑﻢ ﺟﻤﻠﻪ اي ﺗﮑﺮاري را ﻫﺮ‬
‫ﺷﺐ از ﻓﺮزﻧﺪاﻧﺸﺎن ﻣﯽﭘﺮﺳﻨﺪ ‪» :‬ﭼﻪ ﺧﺒﺮ؟«‬

‫ﻣﺎدراﻧﯽ را ﻣﯽﺷﻨﺎﺳﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﺮ روز ﺻﺒﺤﺎﻧﻪ ﭼﯿﺪن ‪ ،‬دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ را ﻧﺸﺎن‬

‫ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﯾﺎ ﺑﺎ اﺗﻮ ﮐﺮدن ﻟﺒﺎسﻫﺎ و ﯾﺎ ﺑﺎ ﺻﺪﻫﺎ ﺗﻤﺎس ﺗﻠﻔﻨﯽ و ﭼﮏ ﮐﺮدن‬
‫ﻓﺮزﻧﺪان‪.‬‬

‫اﮔﺮ روشﻫﺎي ﻣﺨﺼﻮص دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ آدمﻫﺎي اﻃﺮاﻓﺘﺎن را ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﺪ ﺑﻪ‬

‫روشﻫﺎي آﻧﻬﺎ اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬارﯾﺪ ‪ ،‬ﻫﻤﻪ ﺑﻪ روش ﺷﻤﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ اﺑﺮاز‬
‫اﺣﺴﺎﺳﺎت ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬آدمﻫﺎ ﺑﻪ روشﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ زﺧﻤﯽ ﺷﺪهاﻧﺪ ‪ ،‬اﻣﻦﺗﺮﯾﻦ روش‬

‫‪196‬‬
‫دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﮐﻤﺘﺮﯾﻦ اﺣﺘﻤﺎل ﻃﺮد ﺷﺪﮔﯽ را در‬
‫راﺑﻄﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪﮐﻨﻨﺪ ‪.‬‬

‫اﮔﺮ آﻧﻘﺪر ﻋﻤﯿﻖ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ ﺑﻪ آدمﻫﺎ و ﻧﺤﻮهي ﻋﺸﻖورزي ﺷﺎن ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ‬
‫ﭘﺲ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ درك ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا اﯾﻨﻘﺪر ﺟﻤﻠﻪي دوﺳﺘﺖ دارم را در ﻫﺰار‬
‫رﻓﺘﺎر و ﮐﻠﻤﻪ ﻣﯽﭘﯿﭽﻨﺪ و ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﻣﯽ دﻫﻨﺪ ‪.‬‬

‫اﮔﺮ اﯾﻦ آدم ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﺰار روش ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ دوﺳﺘﺖ دارم ‪ ،‬اﻣﺎ‬
‫ﺑﺎ زﺑﺎن ﻧﻤﯽﮔﻮﯾﻨﺪ و ﺷﻤﺎ را در آﻏﻮش ﻧﻤﯽﮐﺸﻨﺪ ‪ ،‬ﭘﺪر و ﻣﺎدرﺗﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ‬
‫اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺷﻤﺎ ﺧﺸﻢ داﯾﻤﯽ را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ و اﯾﻦ ﻋﺪم ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽﺷﺎن در اﺑﺮاز‬
‫اﺣﺴﺎس ﻫﺎﯾﺸﺎن ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ‪.‬‬

‫ﮐﻤﯽ ﺑﺎ ﻓﻬﻤﯿﺪن دﻟﯿﻞ اﯾﻦ رﻓﺘﺎرﻫﺎ آزردﮔﯿﺘﺎن ﮐﻤﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد و راﺣﺖ ﺗﺮ‬
‫دﻧﯿﺎي زﺧﻢ ﺧﻮردهي درون آﻧﻬﺎ را ﺣﺲ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﮐﺮد ‪.‬‬

‫ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﺪاﻧﯿﻢ در ﻣﺴﯿﺮ راﺑﻄﻪﻫﺎ اﻓﺮاد رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ ﺑﺮاي اﺑﺮاز‬
‫اﺣﺴﺎس ﻫﺎﯾﺸﺎن از ﺧﻮد ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ ‪ ،‬درﺳﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ راه ﺑﺮاي‬
‫اﺑﺮاز اﺣﺴﺎس ﻧﺸﺎن دادن آن در ﺷﮑﻠﯽ از اﺣﺘﺮام ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ واﮐﻨﺸﯽ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﮔﺎﻫﯽ ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ اﯾﻦ ﮐﺎر را اﻧﺠﺎم دﻫﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺜﻼ در ﻋﺸﻖ و‬
‫دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﻗﻄﻌﺎ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ واﮐﻨﺶ در آﻏﻮش ﮔﺮﻓﺘﻦ و ﮔﻔﺘﻦ ﺟﻤﻠﻪ‬

‫‪197‬‬
‫دوﺳﺘﺖ دارم اﺳﺖ ﭘﺲ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ اﻓﺮاد داﺧﻞ راﺑﻄﻪ ﻫﻢ ﺑﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ‬
‫رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﭘﻨﻬﺎن ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ آﮔﺎﻫﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﻼش ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬رﻓﺘﺎرﻫﺎ‬
‫را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺷﻔﺎف ﺷﺪن و ﺻﺮﯾﺢ ﺷﺪن ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ اﺣﺘﺮام ﺳﻮق دﻫﻨﺪ‪.‬‬

‫ﮔﺎﻫﯽ ﯾﺎدﻣﺎن ﻣﯽرود ﮐﻪ ﻫﺮ دو ﻣﺴﺌﻮل رﺳﯿﺪﮔﯽ ﺑﻪ راﺑﻄﻪ‬

‫ﻫﺴﺘﯿﻢ‬

‫وﻗﺘﯽ دو ﻧﻔﺮ وارد ﯾﮏ راﺑﻄﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬اﻧﮕﺎر ﮐﻪ در ﻓﺎﺻﻠﻪي اﯾﻦ دو ﻧﻔﺮ‬

‫‪ ،‬ﯾﮏ ﻧﻔﺮ دﯾﮕﺮ ﻫﻢ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﻣﯽﺷﻮد ﺷﺒﯿﻪ ﯾﮏ ﮐﻮدك ﺗﺎزه ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪه ‪،‬‬
‫راﺑﻄﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﺗﻮﻟﺪ ﯾﮏ آدم اﺳﺖ ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﻫﻔﺘﻪﻫﺎ و ﺳﺎلﻫﺎ اﯾﻦ ﮐﻮدك‬
‫ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪه ﺑﺰرگ و ﺑﺎﻟﻎ ﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬‬

‫راﺑﻄﻪ را ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺷﺨﺼﯿﺖ دارد و ﺧﻠﻖ و ﺧﻮ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﺣﺎﻟﺶ ﺧﻮب‬

‫اﺳﺖ و ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺮﯾﺾ ‪ ،‬اﯾﻦ آدم رﺳﯿﺪﮔﯽ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ زﻧﺪه ﻣﯽ‬
‫ﻣﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ دو ﻃﺮف راﺑﻄﻪ ﺗﻼش ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬آدﻣﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ وﺳﻂ ﺷﮑﻞ‬
‫ﻣﯽﮔﯿﺮد ‪ ،‬ﻫﺮ ﺳﺎل ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد و اﺣﺘﻤﺎل ﻣﺮﮔﺶ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دوران‬
‫ﮐﻮدﮐﯽ ﮐﻤﺘﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﺸﮑﻼت درون راﺑﻄﻪ ﻣﻘﺎومﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮد ‪،‬‬
‫اﻣﺎ اﯾﻦ ﺑﻪ آن ﻣﻌﻨﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺑﺰرگ و ﭘﯿﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﺳﺎﻟﻢ و درﺳﺖ‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ آن ﻗﺪر اﯾﻦ آدم ﻣﺸﮑﻞ دارد ﮐﻪ ﻫﺮ دو ﻃﺮف راﺑﻄﻪ را ﺑﻪ‬
‫ﺷﺪت درﮔﯿﺮ ﺳﺮ ﭘﺎ ﺑﻮدن ﺧﻮد ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﺤﻮي ﮐﻪ دوﻃﺮف راﺑﻄﻪ‬
‫‪198‬‬
‫ﮐﻢﮐﻢ ﻓﺮﺳﻮده و ﻧﺎ اﻣﯿﺪ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬در ﮐﻮدﮐﺎن و ﻧﻮزادان ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺮگ‬
‫اﺗﻔﺎق ﻣﯽاﻓﺘﺪ ‪ ،‬ﺑﺪون ﻫﯿﭻ دﻟﯿﻞ ﻋﻠﻤﯽ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﻗﻠﺒﺸﺎن دﯾﮕﺮ اداﻣﻪ ﻧﻤﯽدﻫﺪ‬
‫ﮔﺎﻫﯽ از ﻫﻤﺎن ﮐﻮدﮐﯽ ﻧﻘﺺ ﻣﺸﺨﺺ وﺟﻮد دارد و ﮐﻮدك در ﺷﺮاﯾﻂ‬
‫ﺳﺨﺘﯽ ﺑﺰرگ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬اﯾﻦ اﺗﻔﺎق در آدم ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪه ي درون راﺑﻄﻪ ﻫﻢ‬
‫ﻣﯽ اﻓﺘﺪ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ آن آدﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﺷﻤﺎ و دﯾﮕﺮي در راﺑﻄﻪ ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪه‬
‫دوام ﻧﻤﯽآورد ‪ ،‬ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﻧﻘﺺ دارد و ﺗﻼشﻫﺎي ﺷﻤﺎ ﺑﺮاي‬
‫زﻧﺪه ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻨﺶ ﺑﯽ ﻓﺎﯾﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻢ ﺑﺰرگ ﻣﯽﺷﻮد اﻣﺎ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ‬
‫و ﺑﻪ زﺟﺮ ‪.‬‬

‫ﺧﺐ ﺗﻔﺎوﺗﯽ ﺑﯿﻦ ﻣﺜﺎل ﻣﻦ ﺑﺎ آدمﻫﺎي واﻗﻌﯽ وﺟﻮد دارد در اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫آدمﻫﺎي واﻗﻌﯽ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪﻧﺪ و ﻗﺮار اﺳﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ زﻧﺪﮔﯽ‬
‫دﺳﺖ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﻧﺤﻮهي زﻧﺪﮔﯽ در دﺳﺖ ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ آدم ﺧﯿﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻣﻦ‬
‫ﻣﺜﺎﻟﺶ را زده ام را ﻣﺎ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآورﯾﻢ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ ﻣﺮده‬
‫اﺳﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﺎﮐﺴﭙﺎري را ﺷﺮوع ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ ﻧﻘﺺ ﺟﺪي دارد ﮐﻪ‬
‫ﻣﺎ را زﺟﺮ ﻣﯽدﻫﺪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺗﻤﻮﻣﺶ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬راﺑﻄﻪ ﻫﺎ ﺷﺒﯿﻪ آدم ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪،‬‬
‫ﮔﺎﻫﯽ ﺣﺎﻟﺸﺎن ﺧﻮب اﺳﺖ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ راﺑﻄﻪي ﺧﻮب و ﺳﺎﻟﻢ ﺣﺎل ﻣﺎ‬
‫را ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬رﺷﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ و اﺟﺎزه ﻣﯽدﻫﺪ ﻣﺎ ﻫﻢ رﺷﺪ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬آدم ﺑﻪ‬
‫وﺟﻮد آﻣﺪه در راﺑﻄﻪ ﺑﺎﯾﺪ رﺷﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﻗﻮي ﺷﻮد ‪ ،‬ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺎ‬

‫‪199‬‬
‫ﻫﻤﯿﺸﻪ ﮐﻮدك و واﺑﺴﺘﻪ و ﻣﺮﯾﺾ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺣﻮاﺳﻤﺎن ﺑﻪ آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﺸﮑﯿﻞ‬
‫ﻣﯽدﻫﯿﻢ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ آدم راﺑﻄﻪ زﻧﺪه ﻧﯿﺴﺖ ﺣﺎﻻ ﺑﻪ ﻫﺮ دﻟﯿﻠﯽ و ﻣﺎ ﺑﻪ‬
‫اﻣﯿﺪي ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ او را اﺣﯿﺎ ﮐﻨﯿﻢ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﻨﻔﺲ ﻣﺼﻨﻮﻋﯽ ﺑﻪ آدﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﺪت‬
‫ﻫﺎﺳﺖ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﺟﺴﺪ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺴﺘﺮ ﯾﮏ راﺑﻄﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺤﯿﻄﯽ ﺑﺮاي رﺷﺪ‬
‫ﮐﻮدك اﺳﺖ ﮐﻮدﮐﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺑﻠﻮغ و دوام آوردن رﺷﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﮔﺎﻫﯽ در راﺑﻄﻪﻫﺎ دﯾﻮار اﺣﺴﺎﺳﯽ اﯾﺠﺎد ﻣﯽ ﺷﻮد‬

‫ﻫﻤﻪي ﻣﺎ آدمﻫﺎﯾﯽ را در اﻃﺮاﻓﻤﺎن دارﯾﻢ ﮐﻪ دوﺳﺘﺸﺎن دارﯾﻢ اﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ‬

‫ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ اﻧﮕﺎر دﯾﻮاري ﻧﺎﻣﺮﺋﯽ دارﻧﺪ و ﺑﻪ ﻣﺎ‬
‫اﺟﺎزه ﻧﻤﯽدﻫﺪ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ اﺑﺮاز ﻋﻼﻗﻪ ﮐﻨﯿﻢ و ﺧﻮدﺷﺎن ﻫﻢ ﺑﺎ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ و اﺑﺮاز‬
‫ﻋﻼﻗﻪﺷﺎن ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﺸﮑﻞ دارﻧﺪ ‪ ،‬ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ اﯾﻦ اﻓﺮاد ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ‬
‫ﺳﺮد و دوري ﮐﻨﻨﺪه ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﻫﺎﯾﺘﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺮاي ﺷﮑﺴﺘﻦ اﯾﻦ دﯾﻮار‬
‫ﺗﻼش ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﭼﻮن اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﺮاي آﻧﻬﺎ ﺑﺴﯿﺎر ﺳﺨﺖ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺮزﺑﻨﺪي‬
‫ﻫﺎ و رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﺳﺮدﮐﻨﻨﺪه ﺷﺎن را ﺗﺮك ﮐﻨﻨﺪ اﻣﺎ ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ ﺑﻪ آن ﺳﺨﺘﯽ‬
‫ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ‪ ،‬آﻧﻬﺎ ﺑﺎ اﯾﻦ روش ﺧﻮدﺷﺎن را از ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ زﯾﺎد دور ﻧﮕﻪ‬
‫داﺷﺘﻨﺪ و آن ﻫﻢ اﺣﺘﻤﺎﻻﺑﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻫﺎي ﺗﻠﺦ آنﻫﺎ از ﺻﻤﯿﻤﯿﺖﻫﺎ ﻗﺒﻠﯿﺸﺎن‬
‫ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدد ‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎر آدمﻫﺎﯾﯽ را دﯾﺪهاﯾﻢ ﮐﻪ دﻟﺸﺎن ﭘﺮ ﻣﯽﮐﺸﺪ ﮐﻪ ﭘﺪرﺷﺎن‬
‫را در آﻏﻮش ﺑﮑﺸﻨﺪ و ﯾﺎ ﻣﺎدرﺷﺎن را ﺑﯽ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺑﺒﻮﺳﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ ﭼﻮن واﻟﺪﯾﻦ ‪،‬‬
‫‪200‬‬
‫ﺑﺴﯿﺎر ﺳﺮد و دﻓﺎﻋﯽ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﺮدهاﻧﺪ ‪ ،‬آنﻫﺎ ﻫﻢ ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﺑﺰرگ ﺷﺪهاﻧﺪ‬
‫و درﺳﺖ ﺷﺒﯿﻪ ﭘﺪر و ﻣﺎدرﻫﺎﯾﺸﺎن رﻓﺘﺎر را ﺗﻘﻠﯿﺪ ﮐﺮده اﻧﺪ و آنﻫﺎ ﻫﻢ ﺳﻌﯽ‬
‫ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ دﯾﻮار را ﺑﺸﮑﻨﻨﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ اﯾﻦ آدمﻫﺎ را دوﺳﺖ دارﯾﺪ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻧﺰدﯾﮏ‬
‫ﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ دﯾﻮار دﻓﺎﻋﯽ ﺷﺎن در ﻃﻮل زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن ﺑﻪ ﺷﺪت از‬
‫آﻧﻬﺎ دﻟﺨﻮر و ﺳﺮﺧﻮرده ﺷﺪه اﯾﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ ﺷﻤﺎ رﻓﺘﺎر آﻧﻬﺎ را ﺗﮑﺮار ﻧﮑﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﺎ‬
‫دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ آدمﻫﺎ در ﻗﻠﺒﺘﺎن ﻣﺒﺎرزه ﻧﮑﻨﯿﺪ ‪ ،‬دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ اﺣﺴﺎﺳﯽ ﮐﻪ‬
‫ﺑﻪ آﻏﻮش ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ و ﻧﻮازش اﺣﺘﯿﺎج دارد ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ ﺗﻼش ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ دﯾﻮار‬
‫را ﮐﻮﺗﺎهﺗﺮ ﮐﻨﯿﺪ و ﺑﻪ دﻧﯿﺎي زﺧﻢ ﺧﻮردهي دروﻧﯽ آﻧﻬﺎ ﻧﺰدﯾﮏﺗﺮ ﺷﻮﯾﺪ و‬
‫ﯾﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ دﻗﯿﻘﺎ ﺷﺒﯿﻪ آنﻫﺎ ﺑﺎ دﯾﮕﺮ اﻓﺮاد ﻣﻬﻢ زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﻨﯿﺪ و‬
‫ﺧﻮدﺗﺎن را در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺣﻔﻆ ﮐﻨﯿﺪ ‪.‬‬

‫دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ اﺣﺴﺎﺳﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ آن ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ درد ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ‪،‬‬

‫ﺧﻮدﺗﺎن را از دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﻣﺤﺮوم ﻧﮑﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﺗﻼش ﮐﻨﯿﺪ و آﻧﻬﺎ ﺑﺎز‬
‫ﻫﻢ دوري ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ ﺣﺪاﻗﻞ در درون ﺷﻤﺎ دﯾﮕﺮ ﺟﻨﮕﯽ ﺑﺮاي ﻣﺨﻔﯽ ﮐﺮدن‬
‫دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﺗﺎن در ﺟﺮﯾﺎن ﻧﯿﺴﺖ و اﯾﻦ ﺧﻮدش آراﻣﺶ ﺑﺨﺶ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫آدمﻫﺎ دﯾﻮارﻫﺎي ﻧﺎﻣﺮﺋﯽ را زﻣﺎﻧﯽ درﺳﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺪت زﺧﻤﯽ‬

‫ﺷﺪهاﻧﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ارزﺷﺶ را دارﻧﺪ و اﮔﺮ دوﺳﺘﺸﺎن دارﯾﺪ ﺗﻼش ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ‬
‫آﻧﻬﺎ ﻧﺸﺎن دﻫﯿﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻪ آنﻫﺎ ﺿﺮﺑﻪ ﺑﺰﻧﯿﺪ ‪.‬‬
‫‪201‬‬
‫و ﮔﺎﻫﯽ در ﺑﺴﺘﺮ ﯾﮏ راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ از دﺳﺖ دادن و‬
‫ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽﻫﺎ روﺑﺮو ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﯾﮏ روﯾﺎروﯾﯽ ﺳﺨﺖ !‬

‫ﻧﺎﮐﺎم ﻣﺎﻧﺪن در ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺪف ﻫﺎ اﺗﻔﺎﻗﯽ دردﻧﺎك و اﺟﺘﻨﺎب‬

‫ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ در ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن ﺗﻤﺎم اﻫﺪاﻓﻤﺎن ﮐﺎﻣﯿﺎب و‬
‫ﻣﻮﻓﻖ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﻧﺎﮐﺎم ﺷﺪن در ﻫﺮ ﺷﺮاﯾﻄﯽ اﺿﻄﺮاب زا ﺳﺖ ‪ ،‬اﻣﺘﺤﺎﻧﯽ ﮐﻪ‬
‫ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ ﻗﺒﻮل ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ اﻣﺎ ﻧﺸﺪﯾﻢ ‪ ،‬ﮐﻮدﮐﯽ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ ﺑﻪ‬
‫دﻧﯿﺎ ﻣﯽآﯾﺪ اﻣﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪه ‪ ،‬درﺳﯽ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد اﻣﺎ ﻧﺸﺪه ‪،‬‬
‫ﻣﺪرﮐﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﯿﻢ ‪ ،‬ﺧﺎﻧﻪاي ﮐﻪ در اﻧﺘﻈﺎرش ﺑﻮدﯾﻢ ‪ ،‬ﻫﻤﺴﺮي ﮐﻪ‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﯿﻢ ﺑﺎ او زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ اﻣﺎ ‪..‬‬

‫ﻧﺎﮐﺎم ﺷﺪن ﻫﺎ اﺿﻄﺮاب زاﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ را ﻫﻤﻪ ﻣﺎن ﺣﺲ ﮐﺮده و ﻣﯽداﻧﯿﻢ‬

‫اﻣﺎ ﮔﺎﻫﯽ واﮐﻨﺶ ﻣﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺎﮐﺎم ﺷﺪنﻫﺎ اﻓﺮاﻃﯽ و ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ اﺳﺖ ﺣﻘﯿﻘﺖ‬
‫اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮﮐﺴﯽ در زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺨﺼﯽ اش ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ را ﺣﺲ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﯾﮑﯽ ﺑﺎ از دﺳﺖ دادن ﺳﺮﻣﺎﯾﻪاش دﯾﮕﺮي ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻧﺮﺳﯿﺪن ﺑﻪ آدم‬
‫ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪاش ‪.‬‬

‫زﻧﺪﮔﯽ ﭘﺮ از ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻮﻗﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ و در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻫﻤﯿﻦ زﻧﺪﮔﯽ‬

‫ﭘﺮ از ﻓﺮﺻﺖﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﺪفﻫﺎي دﯾﮕﺮي را ﺳﺮ راه ﻣﺎ ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ‬
‫آﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﻣﻮﻗﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ زﻣﺎن زﯾﺎدي را ﺑﺎ ﺳﻮﮔﻮاري ﺑﺮاي‬
‫‪202‬‬
‫ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﻫﺪر ﻧﺪﻫﯿﻢ ﭼﻮن ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﺑﻪ اﻧﺪازهي ﮐﺎﻓﯽ ﻣﺎ را ﻣﻀﻄﺮب‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ ﺳﺎلﻫﺎ ﺗﻼش ﺑﺮاي ﻓﺮار از اﺣﺴﺎس دردﻧﺎك ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﻣﺎن ﻣﺎ‬
‫را ﺑﯿﺸﺘﺮ و ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻀﻄﺮب و ﺧﺴﺘﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ‪ ،‬ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﭘﺮوﻧﺪهﻫﺎي‬
‫ﻧﯿﻤﻪ ﺑﺴﺘﻪ را ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺒﻨﺪﯾﻢ ﺗﺎ ﻋﺬاﺑﺶ ﮐﻤﺘﺮ ﺷﻮد ﺷﺒﯿﻪ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﺑﺎ‬
‫آرزوﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ وﻗﺖ اﺳﺖ ﺗﺎرﯾﺦ اﻧﻘﻀﺎﯾﺶ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬ﯾﮏ‬
‫ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﺳﺨﺖ اﻣﺎ ﭘﺎﯾﺎن دﻫﻨﺪه ‪ ،‬ﭘﺎﯾﺎن دﻫﻨﺪه ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﻫﺪﻓﯽ ﻗﺪﯾﻤﯽ و‬
‫اﺿﻄﺮاﺑﯽ ﻗﺪﯾﻤﯽﺗﺮ ‪ ،‬ﺑﺎ ﻫﺮ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﻣﺎ آﻣﺎدهي ﺳﻼمﻫﺎي ﺑﻌﺪي‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺎ ﻫﺮ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ و ﻗﺒﻮل اﯾﻨﮑﻪ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﺮوع دﯾﮕﺮي‬
‫ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ در اﺑﺘﺪاي ﻫﺪفﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪ ﻫﻢ ﻣﻀﻄﺮب ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ‬
‫اﻣﺎ اﯾﻦ اﺿﻄﺮاب ﻫﯿﺠﺎن اﻧﮕﯿﺰ ﮐﺠﺎ و آن اﺿﻄﺮاب ﻓﺮﺳﺎﯾﻨﺪه ﮐﺠﺎ ‪ ،‬اﮔﺮ‬
‫ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽﻫﺎي ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻃﻌﻢ ﺧﻮش‬
‫ﻫﯿﺠﺎن در ﻫﺪفﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪﺗﺎن ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪.‬‬

‫ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ در ﮔﻔﺖ وﮔﻮ‬

‫ﻧﺎﮔﻔﺘﻪﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﻌﻠﻖ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻣﺎﻧﺪ ‪ ،‬ﻧﺎﮔﻔﺘﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﻣﺎ‬

‫دﻓﻦ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬در ﺟﺎﯾﯽ دور و ﮔﻨﮓ در ﻋﻤﯿﻖﺗﺮﯾﻦ ﺑﺨﺶﻫﺎي ذﻫﻨﻤﺎن ‪،‬‬
‫در ﺗﺎرﯾﮏﺗﺮﯾﻦ داﻻنﻫﺎي ﺧﺎﻃﺮاﺗﻤﺎن ‪ ،‬ﻧﺎﮔﻔﺘﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺑﺎر ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮات‬
‫ﻣﺎن ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدﯾﻢ ‪ ،‬آﻫﯽ ﻋﻤﯿﻖ ﻣﯿﮑﺸﯿﻢ و ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ اﮔﺮ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﯿﻢ در‬
‫‪203‬‬
‫ﻣﻮرد آﻧﻬﺎ ﺣﺮف ﺑﺰﻧﯿﻢ ﭼﻘﺪر ﺳﺒﮏﺗﺮ ﻣﯽﺷﺪﯾﻢ ‪ ،‬ﻧﺎﮔﻔﺘﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ‬
‫ﻧﮕﺎﻫﺸﺎن ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ دردي ﻇﺮﯾﻒ و ﺑﻐﺾ ﮐﻮﭼﮏ را در ﮔﻠﻮﯾﻤﺎن ﺣﺲ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻧﺎﮔﻔﺘﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﮔﯿﺮ ﮐﺮدﻧﺪ و ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪن ﺑﻪ‬
‫ﺳﮑﻮتﻫﺎي ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺧﻮدﺷﺎن را ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎ اﺷﮏﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ‬
‫ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ ﺑﺮ ﺑﺎﻟﺶ ﻓﺮو ﻣﯽرﯾﺰﻧﺪ و ﺷﺎﯾﺪ ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻢ ﺑﺎ ﮐﻨﺎر ﮐﺸﯿﺪن ﻫﺎ دﯾﺪه‬
‫ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻧﺎﮔﻔﺘﻪ ﻫﺎ ﻫﻤﺎن ﺣﺮفﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻃﺒﺸﺎن از‬
‫دﺳﺘﺮس ﺧﺎرج اﺳﺖ ﯾﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﯾﺎ ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﻫﻤﻪي آدمﻫﺎ ﺣﻖ اﻧﺘﺨﺎب دارﻧﺪ اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪي ﻣﻬﻤﯽ ﺳﺖ ‪ ،‬ﻧﺒﺎﯾﺪ ﻓﺮاﻣﻮش‬

‫ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ آدمﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ آدمﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ‬
‫ﭘﺪر ﯾﺎ ﻣﺎدر ﻣﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬ﺧﻮاﻫﺮ ﯾﺎ ﺑﺮادر ﻣﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ دوﺳﺘﺎن ﺻﻤﯿﻤﯽ‬
‫ﻣﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬آدمﻫﺎ وﻗﺘﯽ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ ﯾﺎ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺮاي اﯾﻦ راﺑﻄﻪ ﺗﻼش ﻧﮑﻨﻨﺪ دﯾﮕﺮ ﺗﻼش ﺷﻤﺎ ﺗﻼش ﯾﮏ ﻃﺮﻓﻪ اﺳﺖ و‬
‫ﻧﺘﯿﺠﻪي ﺗﻼش ﯾﮏ ﻃﺮﻓﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ ﻧﯿﺴﺖ ‪.‬‬

‫در اﯾﻦ ﻧﻮع راﺑﻄﻪﻫﺎ ﻧﺎﮔﻔﺘﻪﻫﺎ زﯾﺎدﺗﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ ﻧﺎﮔﻔﺘﻪﻫﺎي از ﻃﺒﯿﻌﺖ‬
‫رواﺑﻂ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬در ﺗﻤﺎم راﺑﻄﻪﻫﺎ ﺗﻤﺎم ﺣﺮفﻫﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﻧﻤﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺷﻨﯿﺪه‬
‫ﻧﻤﯽﺷﻮد و دﯾﺪه ﻧﻤﯽﺷﻮد ‪ ،‬اﯾﻦ ﺑﺨﺸﯽ از ﺣﻘﯿﻘﺖ راﺑﻄﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ‬

‫‪204‬‬
‫راﺑﻄﻪﻫﺎ آﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﻧﺪارد ﮐﻪ ﻧﺎﮔﻔﺘﻪﻫﺎ را درك ﮐﻨﻨﺪ‬
‫و اﯾﻦ ﻧﺎﮔﻔﺘﻪﻫﺎ ﻗﺮار اﺳﺖ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺗﻨﻬﺎ و ﻣﻌﻠﻖ در ﻣﺎ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﻗﺒﻼ اﺷﺎره ﺷﺪه ﺑﻮد ﮐﻪ راﺑﻄﻪ ﻫﺎ ﺷﺒﯿﻪ ﮐﻮدﮐﯽ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬رﺷﺪ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﮔﺎﻫﯽ اﯾﻦ رﺷﺪ ﺟﺎي ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻧﮕﺮان ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ اﯾﻦ ﺣﺲ‬
‫در ﻫﻤﻪي ﻣﺎ ﻣﺸﺘﺮك اﺳﺖ ‪ ،‬ﻧﺎﮔﻔﺘﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﻻ ﻣﯽآﯾﻨﺪ و ﺑﺎ‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ اي ﮐﺎش ﻣﯿﺸﺪ در ﻣﻮردش ﺣﺮف زد و ﺑﻌﺪ دوﺑﺎره‬
‫آﻧﻬﺎ را ﺑﺮﻣﯽﮔﺮداﻧﯿﻢ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن داﻻنﻫﺎي ﺗﺎرﯾﮏ ‪ ،‬ﻧﺎﮔﻔﺘﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻏﻢاﻧﮕﯿﺰ‬
‫ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻫﺮ وﻗﺖ ﻧﺎﮔﻔﺘﻪﻫﺎي ﻣﺎن را ﻣﺮور ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺪﻫﯿﺪ ﮐﻪ ﻏﻤﺘﺎن‬
‫ﺑﺎﻻ ﺑﯿﺎﯾﺪ و ﺑﻌﺪ ﺗﻤﺎﻣﺶ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬در ﻧﺎﮔﻔﺘﻪﻫﺎي ﺗﺎن ﻏﺮق ﻧﺸﻮﯾﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻏﺮق‬
‫ﺷﺪن ﺗﻤﺎم ﺷﺪﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ وﻗﺖ ﺑﮕﺬارﯾﺪ دوﺑﺎره ﺑﻪ ﺟﺮﯾﺎن‬
‫زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن ﺑﺮﮔﺮدﯾﺪ ‪ ،‬ﺑﺒﯿﻨﯿﺪﺷﺎن ‪ ،‬ﺑﺸﻨﻮﯾﺪ ﺷﺎن و ﻋﺒﻮر ﮐﻨﯿﺪ ‪.‬‬

‫ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﺴﯿﺮ دﻫﯿﻢ‬

‫ﮔﺎﻫﯽ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﻫﺎ ﻫﻤﺎن ﻟﮑﻪﻫﺎي ﺧﺎﺻﯽ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﮐﻞ ﺑﻮم ﯾﮏ‬

‫ﻧﻘﺎش را ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽ دﻫﻨﺪ ‪ ،‬ﻧﺎﮐﺎم ﺷﺪن ﺑﺨﺸﯽ از زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻧﺎﮐﺎم ﺷﺪن‬
‫در ﻫﺪفﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻓﮑﺮﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﯽآورﯾﻢ ‪ ،‬ﻧﺎﮐﺎم ﺷﺪن در‬
‫راﺑﻄﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﻣﺎ ﺟﻠﻮ ﻧﺮﻓﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻧﺎﮐﺎم ﺷﺪن ﺑﺨﺸﯽ از رﺷﺪ‬
‫اﺳﺖ و وﻗﺘﯽ ﺑﺨﺸﯽ از زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﺷﻮد ﯾﻌﻨﯽ راه ﮔﺮﯾﺰي وﺟﻮد ﻧﺪارد ‪،‬‬
‫‪205‬‬
‫در ﺣﻘﺎﯾﻖ آﻧﭽﻪ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﭘﺬﯾﺮش اﺳﺖ و ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺎ ﻣﻌﻨﺎي ﭘﺬﯾﺮش‬
‫را ﺑﺎ درﻣﺎﻧﺪﮔﯽ اﺷﺘﺒﺎه ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﭘﺬﯾﺮش ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺷﺪن و ﻗﺒﻮل ﮐﺮدن ﯾﮏ‬
‫ﺣﻘﯿﻘﺖ اﺟﺘﻨﺎب ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ درك و آﮔﺎﻫﯽ ﮐﻪ اﮔﺮ اﯾﻦ ﺑﺨﺸﯽ‬
‫از زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ ﭘﺲ ﺑﻪ ﻧﻔﻊ ﻣﻦ اﺳﺖ و ﺑﺮاي رﺷﺪ ﻣﻦ ﻣﻔﯿﺪ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫ﭘﺬﯾﺮش ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﻏﻤﮕﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ اﻣﺎ در درون ﻣﺎ ﻧﮕﺮﺷﯽ ﻣﺜﺒﺖ‬
‫وﺟﻮد دارد و ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺎ ﻣﯽداﻧﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﺳﺨﺖ اﺳﺖ و ﺑﺨﺸﯽ از‬
‫رﺷﺪ اﺳﺖ ﺑﺮاي ﻣﺎ ﻻزم اﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ ﻧﮕﺮش ﺻﺒﺮ ﻣﺎ را ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ و‬
‫اﻧﮕﯿﺰهي ﻣﺎ را ﻫﻢ ﺑﺮاي اﺗﻔﺎقﻫﺎي ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﺎ ﮔﺎﻫﯽ در ﺧﻮد ﻣﭽﺎﻟﻪ ﺷﺪن و ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﻮدن را ﺑﺎ ﭘﺬﯾﺮش‬
‫اﺷﺘﺒﺎه ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎ اﺣﺴﺎس ﮐﻨﯿﻢ ﺑﯿﭽﺎره و درﻣﺎﻧﺪه اﯾﻢ و ﭼﻮن ﻫﯿﭻ‬
‫ﮐﺎري از دﺳﺘﻤﺎن ﺑﺮﻧﻤﯽآﯾﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻪاي ﺑﺨﺰﯾﻢ و در ﺧﻮدﻣﺎن ﻓﺮو روﯾﻢ‬
‫اﺻﻼ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﭘﺬﯾﺮش ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﻢ ﭼﻮن در ﺑﺨﺸﯽ از‬
‫ﻫﺪﻓﻬﺎﯾﻤﺎن ﻧﺎﮐﺎم ﺷﺪهاﯾﻢ ﭘﺲ زﻧﺪﮔﯽ ﺳﺮاﺳﺮ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ اﺳﺖ و ﻣﺎ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ‬
‫ﮐﺎري ﻧﮑﻨﯿﻢ ﺗﺎ درد ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ را ﺣﺲ ﻧﮑﻨﯿﻢ رﻓﺘﺎري ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻗﻬﺮ و‬
‫ﮔﻮﺷﻪ ﻧﺸﯿﻨﯽ در ﻫﺮ ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﮐﻮدﮐﺎن اﺳﺖ و ﯾﺎدﻣﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻮدﮐﺎن در‬
‫اﯾﻦ دﻧﯿﺎ دوام ﻧﻤﯽآورﻧﺪ ﻣﮕﺮ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ واﺑﺴﺘﻪ و ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ‪.‬‬

‫‪206‬‬
‫ﮐﻮدﮐﺎن ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﻧﯿﺎز دارﻧﺪ ﺗﺎ ﻧﯿﺎزﻫﺎﯾﺸﺎن را‬
‫ﺑﺮﻃﺮف ﮐﻨﻨﺪ و اﮔﺮ ﺑﺎ دﻗﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮي ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ‬
‫ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﺮدن ﻓﻘﻂ ﻣﺨﺼﻮص ﺳﻦ ﮐﻮدﮐﺎن ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬اﻃﺮاف ﻣﺎ‬
‫آدمﻫﺎي ﺑﺰرﮔﺴﺎﻟﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ و درﻣﺎﻧﺪه ﺑﻪ دﻧﯿﺎ و‬
‫اﺗﻔﺎقﻫﺎي آن ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﺧﻮد ﻣﺎ ﻧﯿﺰ ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ ﻧﻘﺪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و‬
‫رﻓﺘﺎر ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﺑﺮاي ﺑﺎﻟﻐﺎﻧﻪ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدن ‪ ،‬رﻓﺘﺎر ﮐﺮدن ﺑﺎﯾﺪ ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ‬
‫ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﺑﺨﺸﯽ از زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ ﻧﻪ ﻫﻤﻪي زﻧﺪﮔﯽ و در ﻓﻮاﺻﻞ‬
‫ﻧﺎﮐﺎﻣﯽﻫﺎي ﻣﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﺟﺮﯾﺎن دارد و ﺑﺎ ﻗﻬﺮ و درﻣﺎﻧﺪﮔﯽ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ از آن‬
‫ﻟﺬت ﺑﺒﺮﯾﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ در ﺑﺨﺸﯽ از زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن ﻧﺎﮐﺎم ﺷﺪهاﯾﺪ ﺑﺪاﻧﯿﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻓﻘﻂ‬
‫ﺑﺨﺸﯽ از زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻤﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﻧﻪ ﻫﻤﻪي زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻤﺎ و ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺮاي ﺑﺎﻗﯽ‬
‫زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن ﻓﻠﺞ ﺷﻮﯾﺪ و در ﺑﺎري از ﻧﺎ اﻣﯿﺪي و ﮐﺮﺧﺘﯽ ﻓﺮو روﯾﺪ ‪ ،‬ﺑﺨﺶ‬
‫دﯾﮕﺮي از زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻤﺎ ﻫﻨﻮز در ﺟﺮﯾﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺨﺸﯽ ﮐﻪ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ ﺣﻀﻮر‬
‫و ﺗﻮﺟﻪ ﺷﻤﺎ دارد ‪ ،‬ﺑﺨﺸﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ درﻣﺎﻧﺪﮔﯽ ﻧﺸﺎن دادن ﺷﻤﺎ ﻫﺪر ﻣﯽﺷﻮد‬
‫‪ ،‬اﻣﺎ و ﻓﻌﺎل ﺑﻮدن و ﺣﺮﮐﺖ ﺷﻤﺎ ﺣﺲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و ﺷﻤﺎ را ﺳﺮﺷﺎر از‬
‫اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد‪.‬‬

‫ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ‬

‫‪207‬‬
‫ﯾﮏ ‪ :‬ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ آﻣﺎدﮔﯽ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ‪ ،‬روزي آﻣﺎده ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ‬
‫ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﺑﺎ ﻫﺮ ﭼﻪ و ﺑﺎ ﻫﺮ ﮐﺲ ﮐﻪ ﺑﻪ آن ﺑﯿﺸﺘﺮ‬
‫ﻋﺸﻖورزﯾﺪﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺧﻮدﻣﺎن ‪ ،‬آن روز اﺣﺘﻤﺎﻻ روز ﺷﺎدي ﻧﺨﻮاﻫﺪ‬
‫ﺑﻮد ‪ ،‬اﻣﺎ ﻗﻄﻌﺎ روز ﺑﺰرگﺗﺮ ﺷﺪن ﻣﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ‪ ،‬روزي ﮐﻪ ارزش آدم‬
‫دروﻧﯽﻣﺎن را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ‪ ،‬دﯾﮕﺮ راﺿﯽ ﺑﻪ آدمﻫﺎي درﮔﯿﺮ رﻓﺘﻦ ﻧﻤﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺎ‬
‫آدمﻫﺎي ﻧﺼﻔﻪ و ﻧﯿﻤﻪ در راﺑﻄﻪ ‪ ،‬ﭼﻮن آن روز دﻟﻤﺎن ﻧﻤﯽآﯾﺪ ‪ ،‬آدم‬
‫دروﻧﯽﻣﺎن را ﮐﻤﺘﺮ دوﺳﺖ ﺑﺪارﯾﻢ و ﺑﻪ ﮐﻢ راﺿﯽاش ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬آن روز‬
‫ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﻤﺎم ﺳﺨﺘﯽﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ اﯾﺴﺘﯿﻢ و دﺳﺖ آدم دروﻧﯽﻣﺎن را‬
‫ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ و آرام زﻣﺰﻣﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﻦ ﻫﺴﺘﻢ ﺑﺎ ﻫﻢ رد ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﻦ ﺗﻮ را‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮ از اﺷﺘﺒﺎﻫﺎت دوﺳﺖ دارم ‪ ،‬ﻣﻦ ﮐﻨﺎر ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ از اﯾﻨﮑﻪ‬
‫ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﻋﺸﻖ ﺑﻮرزﯾﻢ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﻋﺸﻖ ﺑﻮرزﯾﻢ روزي ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺗﺮ و‬
‫آﺷﻔﺘﻪ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ ﻧﻈﺮﯾﻪ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮرده اﺳﺖ ‪.‬‬

‫ﺳﺎل ﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ آدم ﻫﺎ اﯾﻦ را اﻣﺘﺤﺎن ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ اﻣﺎ زودﺗﺮ از آﻧﭽﻪ ﻓﮑﺮ‬
‫ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ﻧﺎ اﻣﯿﺪي را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺮاي آدم دروﻧﯽﻣﺎن ﺑﻪ دﻧﺒﺎل‬
‫آﻏﻮش ﻧﮕﺮدﯾﺪ و ﻗﺒﻞ از ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﺟﺴﺘﺠﻮﻫﺎ آﻏﻮش دارد ‪ ،‬ﻗﺒﻞ از ﺗﻤﺎﻣﯽ‬
‫دﺳﺖ و ﭘﺎ زدن ﻫﺎ او ﻣﺎ را دارد ‪ ،‬ﮐﻨﺎرش ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺴﺘﯿﻢ او ﻗﺪرت ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ‬

‫‪208‬‬
‫‪ ،‬از اﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺗﺶ ﻧﺘﺮﺳﺪ ‪ ،‬در ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽﻫﺎ ﮔﯿﺮ ﻧﮑﻨﺪ و از ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪ‬
‫ﻓﺮار ﻧﮑﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﮐﻨﺎرش ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺴﺘﯿﻢ او اﺣﺴﺎس ﺑﯽ ﭘﻨﺎﻫﯽ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮐﺮد و ﻫﻤﯿﻦ ﺑﯽﻧﯿﺎزي‬

‫ﮐﯿﻔﯿﺖ راﺑﻄﻪي ﻣﺎ را ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽدﻫﺪ ‪.‬‬

‫دو ‪ :‬ﻣﺎ ﺑﺮاي ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ زﻣﺎن دارﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮاي ﻗﺒﻮل اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺎﯾﺪ‬
‫ﺑﺎ ﺑﻌﻀﯽ آدمﻫﺎ ‪ ،‬ﻣﻮﻗﻌﯿﺖﻫﺎ و ﺷﺮاﯾﻂ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ زﻣﺎن اﺣﺘﯿﺎج‬
‫دارﯾﻢ زﻣﺎن ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﺬرد ‪ ،‬ذﻫﻦ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﺰاران داﺳﺘﺎن ﻣﺘﻘﺎﻋﺪ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﺴﺎزد‬
‫ﺗﺎ آرام آرام ﺑﻪ ﻟﺤﻈﻪي ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل ﭼﻪ‬
‫ﺗﺼﻤﯿﻤﯽ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﭼﻪ ﻫﻢ ﭼﻨﺎن ﺧﻮدﻣﺎن را ﻣﻌﻠﻖ ﻧﮕﻪ دارﯾﻢ ‪ ،‬ﻟﺤﻈﻪﻫﺎي‬
‫ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﻓﺮا ﻣﯽرﺳﺪ ‪ ،‬اﻣﺮوز اﮔﺮ ﻧﻪ ‪ ،‬ﭼﻨﺪ ﺳﺎل دﯾﮕﺮ ‪.‬‬

‫ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮار ﮐﺮدن ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬در ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽﻫﺎ‬

‫دردي وﺟﻮد دارد ‪ ،‬دردي ﭘﻨﻬﺎن ‪.‬‬

‫اﺻﻼ ﻣﮕﺮ ﻣﯽﺷﻮد ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ دردﻧﺎك ﻧﺒﺎﺷﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺧﯿﻠﯽ وﻗﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪهاﯾﻢ ﺑﻪ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﺧﺎﺻﯽ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪهاﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ از ﺧﻮدﻣﺎن‬
‫را ﮔﻮل ﻧﺰﻧﯿﻢ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ درد را ﺑﻪ رﻧﺞ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪ .‬ﺑﺎ ﻣﻌﻠﻖ ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻦ‬
‫و ﻓﺮار ﮐﺮدن ﺷﺎﯾﺪ زﻣﺎن ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ را ﺑﻪ ﺗﻌﻮﯾﻖ ﺑﯿﻨﺪازﯾﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ رﻧﺞ را‬

‫‪209‬‬
‫ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ‪ ،‬ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽﻫﺎ را ﺷﺮوع ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ از‬
‫ﺧﺎﻃﺮاﺗﯽ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ اﻣﻮرﺷﺎن ﻓﺎﯾﺪهاي ﻧﺪارد ‪ ،‬ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ از راﺑﻄﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ‬
‫ﺗﻤﺎم ﺷﺪهاﻧﺪ ‪ ،‬از آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬از ﺟﻮاﻧﯽ اي ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﺷﺪ ‪،‬‬
‫از ﻓﺮزﻧﺪﻣﺎن ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﺷﺒﯿﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪاش ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬از ﺧﺎﻧﻪاي ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻌﻮﯾﺾ‬
‫ﺷﻮد ‪ ،‬از ﻟﺒﺎﺳﯽ ﮐﻪ ﺳﺎل ﻫﺎﺳﺖ ﻧﮕﻬﺶ داﺷﺘﻪاﯾﻢ و ﻧﻤﯽداﻧﯿﻢ ﭼﺮا‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ از آن دل ﺑﮑﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽﻫﺎ را ﮐﻪ ﺷﺮوع ﮐﻨﯿﻢ ﭼﻨﺪ وﻗﺖ‬
‫ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻮد اﻣﺎ ﺑﻌﺪ از اون داﺳﺘﺎنﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪي را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺧﻮاﻫﯿﻢ‬
‫ﮐﺮد ‪ ،‬ﺧﺎﻃﺮهاي دﯾﮕﺮ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺳﺎﺧﺖ ‪ ،‬ﺑﺎ آدمﻫﺎي دﯾﮕﺮي آﺷﻨﺎ ﺧﻮاﻫﯿﻢ‬
‫ﺷﺪ ﺑﺎ زﯾﺒﺎﯾﯽﻫﺎي ﻣﯿﺎﻧﺴﺎﻟﯽ ﻣﺎن ﻣﻮاﺟﻪ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ ‪ ،‬ﺑُﻌﺪ دﯾﮕﺮي از‬
‫ﻓﺮزﻧﺪﻣﺎن را ﮐﺸﻒ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ‪ ،‬ﺧﺎﻧﻪي دﯾﮕﺮي ﺧﻮاﻫﯿﻢ داﺷﺖ و‬
‫ﻟﺒﺎسﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪي را ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ‪ ،‬دل ﺑﮑﻨﯿﻢ ‪ ،‬دل ﺑﮑﻨﯿﻢ و‬
‫دوﺑﺎره دل ﺑﺒﺎزﯾﻢ ‪.‬‬

‫ﺳﻪ ‪ :‬ﻣﺎ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ‬

‫آدمﻫﺎ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﻧﺎﮔﻬﺎن دﻟﺴﺮد ﻧﻤﯽﺷﻮﻧﺪ و ﻧﺎﮔﻬﺎن‬

‫راﺑﻄﻪ را ﺗﻤﺎم ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﺟﺎﯾﯽ در ﻣﺴﯿﺮ راﺑﻄﻪ ‪ ،‬اﺗﻔﺎقﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽ اﻓﺘﺪ ‪،‬‬
‫دردﻫﺎﯾﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ درد آنﻫﺎ را ﺑﻪ ﺗﺼﻤﯿﻤﺸﺎن ﻧﺰدﯾﮏﺗﺮ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ و روزي ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺗﺼﻤﯿﻤﺸﺎن را ﺑﺎ ﻣﺎ در ﻣﯿﺎن ﻣﯽﮔﺬارﻧﺪ ‪ ،‬آدم ﻫﺎ‬
‫‪210‬‬
‫آرام آرام ﺧﺴﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬آرام آرام دﻟﺴﺮد ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬از ﺗﻤﺎم ﺗﻼشﻫﺎﯾﯽ‬
‫ﮐﻪ ﮐﺮدهاﻧﺪ و دﯾﺪه ﻧﺸﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬آرام آرام دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﺷﺎن ﮐﻢ و‬
‫ﺳﭙﺲ ﺗﻬﯽ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬ﺗﻬﯽ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ از ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ و‬
‫ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺮاي ﺑﻌﻀﯽ از آدمﻫﺎ اﯾﻦ ﺗﻤﺎم ﺷﺪن ﺑﺎ ﺳﺮ و ﺻﺪاي ﺑﻠﻨﺪ ‪،‬‬
‫ﻫﯿﺎﻫﻮ و داد و ﺑﯿﺪاد اﺳﺖ و ﺑﺮاي ﺑﺮﺧﯽ دﯾﮕﺮ ﻓﻘﻂ رﻓﺘﻦ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﯽروﻧﺪ‬
‫‪ ،‬ﻣﯽ روﻧﺪ ﺑﯽ آﻧﮑﻪ ﺗﻮﺿﯿﺤﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺑﺨﻮاﻫﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ در راﺑﻄﻪﻫﺎ ﻣﯽﻣﺎﻧﯿﻢ ‪ ،‬ﭼﻮن ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺎ اﺣﺴﺎس‬

‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ارزﺷﺶ را دارد ‪ ،‬ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺎ ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﻢ آدم روﺑﺮو ﺑﺎ‬
‫ارزش اﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﻢ ﺧﻮد دروﻧﯽ ﻣﺎن و ﺑﻌﺪ ﺟﺮﯾﺎﻧﯽ از دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ و‬
‫ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآﯾﺪ ﺟﺮﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﻢﮐﻢ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﺟﻮاﻧﯽ ﻇﺮﯾﻒ و‬
‫ﻧﺤﯿﻒ ﻣﯽﺷﻮد اﺳﻢ اﯾﻦ ﺟﻮاﻧﻪ راﺑﻄﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﺎ ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‬
‫ﮐﻪ اﯾﻦ ﺟﻮاﻧﻪﻫﺎ را ﺑﻪ وﺟﻮد آورﯾﻢ اﻣﺎ ﺑﻌﺪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ اﯾﻦ ﺟﻮاﻧﻪ ﻗﺮار‬
‫اﺳﺖ ﺧﻮدش روزي درﺧﺘﯽ ﺗﻨﻮﻣﻨﺪ و زﯾﺒﺎ ﺷﻮد ‪ ،‬ﻫﯿﭻ درﺧﺘﯽ ﺑﺪون‬
‫رﺳﯿﺪﮔﯽ و آب و ﺧﺎك رﺷﺪ ﻧﮑﺮده اﺳﺖ و ﻫﻤﯿﺸﻪ درﺧﺖﻫﺎ زﻣﺎﻧﯽ‬
‫ﺟﻮاﻧﻪﻫﺎﯾﯽ آﺳﯿﺐﭘﺬﯾﺮ ﺑﻮدﻧﺪ ‪.‬‬

‫راﺑﻄﻪاي ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ و ﻋﻤﯿﻖ راﺑﻄﻪﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ دو ﻃﺮف ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺘﯽ‬

‫ﻣﺴﺎوي را ﻗﺒﻮل ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬راﺑﻄﻪاي ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ ‪ ،‬ﻣﻦ و ﺗﻮ ﻧﺪارد ‪ ،‬ﻣﺎ دارد ‪،‬‬
‫‪211‬‬
‫ﻓﺮوﺗﻨﯽ و ﻫﻤﺪﻟﯽ دارد ‪ ،‬ﻧﺨﻮاﻫﯿﺪ ﺗﻮاﻧﺴﺖ راﺑﻄﻪي اﺻﯿﻞ و ﻋﻤﯿﻖ را ﺗﺠﺮﺑﻪ‬
‫ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻧﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺑﻪ آدم ﻫﺎ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ آدم ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺳﺨﺖ ﺗﺎن اﺳﺖ‬
‫ﺑﻪ راﺑﻄﻪ ﺗﺎن ‪ ،‬دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﺑﺪﻫﯿﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺳﺨﺖ ﺗﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬ﺧﻮدﺗﺎن را‬
‫ﻫﻢ ﺳﻄﺢ دﯾﮕﺮي ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ و ﻫﺮ دو ﺑﻪ ﻣﻘﺪار ﻣﺴﺎوي ﺑﻪ ﺟﻮاﻧﻪ ي راﺑﻄﻪ ﻋﺸﻖ‬
‫ﺑﻮرزﯾﺪ ‪ ،‬ﺣﻤﺎﯾﺖ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬آﺑﯿﺎري ﮐﻨﯿﺪ و ﮔﺎﻫﯽ ﺗﮑﯿﻪﮔﺎه ش ﺷﻮﯾﺪ ﺗﺎ‬
‫رﯾﺸﻪﻫﺎﯾﺶ ﻣﺤﮑﻢﺗﺮ ﺷﻮد ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﺪتﻫﺎﺳﺖ اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ‬
‫ﻧﻔﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﻮاﻧﻪ رﺳﯿﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺻﺒﺮ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﻫﻤﺮاﻫﺘﺎن را ﻧﮕﺎه‬
‫ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﻗﺒﻞ از آﻧﮑﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﻮد در آﻏﻮﺷﺶ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ‬
‫ﺑﺎ ارزش اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﻪ او ﺑﮕﻮﯾﺪ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﻣﺴﺌﻮل ﻫﺴﺘﯿﺪ و ﺑﻪ او ﮐﻤﮏ ﺧﻮاﻫﯿﺪ‬
‫ﮐﺮد اﮔﺮ راﺑﻄﻪ ﺗﺎن را دوﺳﺖ دارﯾﺪ و اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﺑﯽرﺣﻤﯽ داﺷﺘﻪ‬
‫اﯾﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﯽﺗﻮﺟﻪ ﺑﻮده اﯾﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ دردﻫﺎﯾﯽ را ﺑﯿﺪار ﮐﺮدهاﯾﺪ ﮐﻪ از ﻋﻤﻖ‬
‫آﻧﻬﺎ ﺧﺒﺮ ﻧﺪاﺷﺘﯿﺪ ﺑﺮﮔﺮدﯾﺪ ‪ ،‬دﺳﺖ آﻧﻬﺎ را ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ و ﯾﺎدآور ﺷﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﻫﻨﻮز‬
‫ﻫﻢ ﻣﻬﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺮﮔﺮدﯾﺪ و ﺑﻪ ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺸﺎن ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺧﺴﺘﮕﯽ ﻫﺎﯾﺸﺎن‬
‫را ﺑﺘﮑﺎﻧﯿﺪ ‪ ،‬ﻗﺒﻞ از آﻧﮑﻪ دﯾﺮ ﺷﻮد ‪.‬‬

‫ﭼﻬﺎر ‪ :‬ﺣﺮفﻫﺎي ﻧﺎﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ را ﺷﺮوع ﮐﻨﺪ‬

‫و ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺮف ﻫﺎي ﻧﮕﻔﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ راﺑﻄﻪ را ﺗﻤﺎم ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﻤﯿﻦ‬
‫ﺟﻮاب ﻧﺪادن ﻫﺎي ﺳﺎده ‪ ،‬ﻫﻤﯿﻦ ﻧﺪﯾﺪنﻫﺎي ﺳﺎده و ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺒﺮ ﻧﮕﺮﻓﺘﻦﻫﺎي‬
‫‪212‬‬
‫ﮔﺎه و ﺑﯽﮔﺎه ‪ ،‬ﻫﻤﯿﻦ اﻣﺮوز و ﻓﺮدا ﮐﺮدن ﻫﺎي اﻧﺒﺎﺷﺘﻪ ﺷﺪه ‪ ،‬آﺧﺮ روزي‬
‫ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدﯾﻢ و ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ اﻧﻘﺪر دور ﺷﺪهاﯾﻢ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﺣﺘﯽ در ﺧﺎﻃﺮاﺗﻤﺎن‬
‫ﻫﻢ ﺑﺎ ﻫﻢ آﺷﻨﺎ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ ‪ .‬ﻏﺮﯾﺒﻪ ﺷﺪن ﻫﺎي ﺳﺎده روزي ﮐﺎر راﺑﻄﻪ را ﻣﯽﺳﺎزد‬
‫‪ ،‬ﺑﻌﻀﯽ از آدمﻫﺎ را ﺑﺎﯾﺪ ﻧﮕﻪ داﺷﺖ ‪ ،‬ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺳﺨﺖﺗﺮﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ‬
‫ﺑﺎ ﻣﺎ ﻣﺎﻧﺪن ‪ ،‬ﮐﺴﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﻮدﻧﺪ و ﻣﺎ را ﺗﻨﻬﺎ ﻧﮕﺬاﺷﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﮐﺴﺎﻧﯽ‬
‫ﮐﻪ آﻧﻘﺪر ارزﺷﻤﻨﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﮔﺎه ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺪاﺧﻼﻗﯽ ﻫﺎﯾﺸﺎن ‪ ،‬ﺳﺮد ﺷﺪن‬
‫ﻫﺎﯾﺸﺎن و ﺗﻨﺶ ﻫﺎﯾﺸﺎن را در راﺑﻄﻪ ﻧﺎدﯾﺪه ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ از اﯾﻦ آدمﻫﺎ در‬
‫زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﮐﻤﯽ آزرده ﺧﺎﻃﺮﺗﺎن ﮐﺮده اﻧﺪ ‪ ،‬ﺑﺮوﯾﺪ ﯾﮏ ﻟﯿﻮان‬
‫ﭼﺎي داغ ﺑﺮﯾﺰد و آنﻫﺎ را ﺑﻪ ﯾﮏ ﮔﻔﺘﮕﻮي ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ دﻋﻮت ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ‬
‫ارزﺷﺶ را دارد ﺑﺮاي اﯾﻦ راﺑﻄﻪ ﮔﺬﺷﺖ ﮐﻨﯿﺪ و ﺑﭙﺮﺳﯿﺪ ﺣﺎﻟﺸﺎن ﭼﻄﻮر‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﺣﺮف ﻧﺰدن و ﺑﺎ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻣﺸﮑﻞ را ﺣﻞ ﻧﮑﺮدن ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽﺷﻮد‬
‫راﺑﻄﻪ ﺳﺮد ﺷﻮد ‪ ،‬ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽﻫﺎ در ﺑﺴﺘﺮي از ﺣﻮادث و ﻧﺎﮔﻔﺘﻪﻫﺎ و ﺣﻞ‬
‫ﻧﮑﺮدنﻫﺎ ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﺎﯾﻠﯿﺪ راﺑﻄﻪ ﺳﺮد ﻧﺸﻮد ﺑﺎ ﻣﻬﺎرت در ﻣﻮرد‬
‫ﻣﺸﮑﻞ راﺑﻄﻪ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ دوﺑﺎره راﺑﻄﻪ ﺑﻪ ﺟﺮﯾﺎن ﺧﻮدش ﺑﺮﮔﺮدد‪.‬‬

‫ﭘﻨﺞ ‪ :‬ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ زﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮاي ﺳﻮﮔﻮاري دارد‬

‫ﺑﻪ ﻣﻦ ﮔﻔﺖ ‪ ،‬ده ﺳﺎل ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺑﻮدم و او رﻓﺖ ‪ ،‬ده ﺳﺎل دوﺳﺘﺶ داﺷﺘﻢ ‪،‬‬
‫در روﯾﺎﻫﺎﯾﻢ ﭘﯿﺮ ﺷﺪن ﻣﺎن را ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﯽدﯾﺪم و او راﺑﻄﻪ را ﺗﻤﺎم ﮐﺮد ‪ ،‬دﯾﮕﺮ‬
‫‪213‬‬
‫ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﻫﺮ ﺻﺒﺢ ﺧﺎﻃﺮاﺗﺶ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﯿﺪار ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و ﻫﺮ ﺷﺐ ﺑﺎ ﻣﻦ‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﺑﻨﺪ ‪ ،‬ﺳﺎل ﻫﺎﺳﺖ اﯾﻤﺎﻧﻢ را ﺑﻪ ﻋﺸﻖ از دﺳﺖ دادم ‪.‬‬

‫ﻣﺎ ﻫﻤﻪ آدمﻫﺎﯾﯽ را از دﺳﺖ دادهاﯾﻢ و از دﺳﺖ ﺧﻮاﻫﯿﻢ داد ‪ ،‬ﻓﻘﺪان‬

‫آﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ دوﺳﺘﺸﺎن داﺷﺘﻪاﯾﻢ در ﻣﺎ ﺣﺲ ﺧﺎﻟﯽ ﺷﺪن ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآورﻧﺪ‬
‫و ﺑﺮاي ﻓﺮار از اﯾﻦ ﺣﺲ ‪ ،‬ﺳﻌﯽ در ﭘﺮ ﮐﺮدن اﯾﻦ ﺟﺎي ﺧﺎﻟﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻫﺮ‬
‫ﮐﺲ ﺑﻪ روش ﺧﻮدش ﺑﺎ اﯾﻦ ﺧﺎﻟﯽ ﺷﺪن ﮐﻨﺎر ﻣﯽآﯾﺪ ‪ ،‬ﯾﮑﯽ در ﮐﺎر ﻏﺮق‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬دﯾﮕﺮي در درس ‪ ،‬ﯾﮑﯽ ﺑﻪ ﺟﻤﻠﻪﻫﺎي ﻣﺜﺒﺖ و ﺗﮑﺮار ﻫﺮ روز آن‬
‫ﭘﻨﺎه ﻣﯽﺑﺮد ‪ ،‬ﯾﮑﯽ ﺑﭽﻪدار ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﯾﮑﯽ ازدواج ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﯾﮑﯽ ﺑﺎ دﯾﮕﺮي‬
‫دوﺳﺖ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﯾﮑﯽ اﻟﮑﻞ ﻣﯽﺧﻮرد ‪ ،‬ﯾﮑﯽ ‪...‬‬

‫ﻫﺮ روز ﮐﻪ ﻣﯽﮔﺬرد ﺑﻪ روﺷﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﭘﺮﮐﺮدن اﯾﻦ ﭼﺎﻟﻪ ي اﺣﺴﺎﺳﯽ‬

‫اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮده اﯾﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻋﺎدت ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬آﻧﻘﺪر ﻋﺎدت ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ اﯾﻦ رﻓﺘﺎرﻫﺎ ﺟﺰﺋﯽ از ﻣﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ رﻓﺘﺎرﻫﺎ‬
‫ﭘﻮﺷﺶﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮده ﺑﻮدﯾﻢ ﺗﺎ ﻣﻮﻗﺘﺎ از درد ﺑﮕﺬرﯾﻢ و‬
‫ﺣﺎﻻ اﯾﻦ اﻧﺘﺨﺎب ﻫﺎ ﺟﺰﺋﯽ از ﺧﻮد ﻣﺎ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﺎ دﻗﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮي ﻧﮕﺎه‬
‫ﮐﻨﯿﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ اﯾﻦ ﭘﻮﺷﺶﻫﺎ را ﮐﻨﺎر ﺑﺰﻧﯿﻢ و اﺟﺎزه ﺑﺪﻫﯿﻢ آن ﺣﻔﺮه ي‬
‫ﺧﺎﻟﯽ دﯾﺪه ﺷﻮد ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل دﯾﺮ ﯾﺎ زود ﻣﺠﺒﻮر ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﺳﺮي ﺑﻪ آن ﭼﺎﻟﻪ‬

‫‪214‬‬
‫دردﻧﺎك ﺑﺰﻧﯿﻢ و اﮔﺮ روزي ﺑﻪ آن ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪﯾﺪ ﺑﺎ دﻗﺖ ﺑﻪ آن ﻧﮕﺎﻫﺶ‬
‫ﮐﻨﯿﺪ ‪.‬‬

‫دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ و ﻋﺸﻖ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺴﺘﻘﻞ از دﯾﮕﺮان در درون ﻫﻤﯿﻦ ﭼﺎﻟﻪ‬

‫وﺟﻮد دارد ‪ ،‬ﻣﺎ ﻓﻘﻂ آدمﻫﺎ را ﺑﻪ دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ وﺻﻞ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺎ ﮐﻨﺪه‬
‫ﺷﺪن آدمﻫﺎ و از دﺳﺖ دادن ﺷﺎن ﻫﯿﭻ وﻗﺖ اﯾﻦ ﭼﺎﻟﻪ ﺧﺎﻟﯽ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‬
‫ﻓﻘﻂ ﺣﺠﻤﯽ از دﻧﯿﺎي ﯾﮏ اﻧﺴﺎن از آن ﭼﺎﻟﻪ ﮐﻢ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ اﻟﺒﺘﻪ دردﻧﺎك‬
‫ﺑﻮدﻧﺶ ﺑﺴﯿﺎر ﻗﺎﺑﻞ درك اﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ ﭼﺎﻟﻪي اﺣﺴﺎﺳﯽ از ﮐﻮدﮐﯽ در ﻣﺎ‬
‫ﺑﻮده و ﻣﺎ ﺑﻪ اﺷﺘﺒﺎه از ﻃﺮﯾﻖ اﻟﮕﻮﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﯽ اﻃﺮاﻓﻤﺎن ﯾﺎد ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺎﯾﺪ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﯿﺎﯾﺪ و ﭼﺎﻟﻪي اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻣﺎ را ﭘﺮ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﭘﺲ از رﻓﺘﺎرﻫﺎي‬
‫ﭘﻮﺷﺶ دﻫﻨﺪهي ﺧﻮد ﺑﯿﺮون ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ و اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ دﻧﯿﺎﻫﺎي دﯾﮕﺮي ﺑﻪ‬
‫ﭼﺎﻟﻪي اﺣﺴﺎﺳﯽ ﺷﻤﺎ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬ﻋﺸﻖ در درون آن ﭼﺎﻟﻪ وﺟﻮد دارد‬
‫‪ ،‬ﻋﺸﻘﯽ ﻋﻤﯿﻖ ﺑﻪ ﺧﻮد دروﻧﯽ ﺗﺎن ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﻓﻘﻂ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ‬
‫آدمﻫﺎي دﯾﮕﺮي ﻫﻢ ﺷﺎﻧﺲ اﯾﻦ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﻋﺸﻘﺸﺎن را ﭘﺮﺣﺠﻢ ﺗﺮ‬
‫ﮐﻨﻨﺪ ﺑﺪون آدﻣﯽ ﮐﻪ او را از دﺳﺖ دادهاﯾﺪ ﻧﻤﯽﻣﯿﺮد ‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﻤﻪ داﻻنﻫﺎﯾﯽ‬
‫از ﺧﺎﻃﺮهﻫﺎ دارﯾﻢ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﮕﺎه ﺑﻪ اﯾﻦ داﻻنﻫﺎ ﺳﺮ زدن ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻓﻘﻂ‬
‫ﮐﻤﯽ از اﮐﻨﻮن ﺷﻤﺎ را ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ اﮔﺮ ﺳﺎلﻫﺎ در داﻻﻧﺘﺎن ﺧﻮدﺗﺎن را‬
‫ﺣﺒﺲ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﻌﺪي ‪ ،‬ﺑﺎﻗﯽ زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن ﺑﺎﺷﺪ ‪ .‬از داﻻن‬

‫‪215‬‬
‫ﻫﺎﯾﺘﺎن ﺑﯿﺮون ﺑﯿﺎﯾﺪ و ﺑﺎ آدم ﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪآﺷﻨﺎ ﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬دﻧﯿﺎﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪي ﻗﺮار‬
‫اﺳﺖ ﺑﻪ آن ﭼﺎﻟﻪ ﻣﺘﺼﻞ ﺷﻮﻧﺪ ‪.‬‬

‫ﺷﺶ ‪ :‬در راﺑﻄﻪﻫﺎي راه دور اﺣﺘﻤﺎل ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ‬

‫در راﺑﻄﻪ ﻫﺎي راه دور اﺣﺘﻤﺎﻻ اواﯾﻞ ﺣﺮفﻫﺎي زﯾﺎدي دارﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺰﻧﯿﺪ اﻣﺎ‬
‫ﮐﻢﮐﻢ اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﭼﯿﺰي ﺑﺮاي ﮔﻔﺘﻦ ﻧﺪارﯾﺪ ‪ ،‬ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ‬
‫ﮐﻤﺮﻧﮓ ﻣﯽﺷﻮد و ﺷﻤﺎ راﺑﻄﻪ را ﻏﻤﮕﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪه ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﮐﺴﯽ ﮐﻪ‬
‫دوﺳﺘﺶ دارﯾﺪ از ﺷﻤﺎ دور ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﯾﮏ ﺟﺎي‬
‫ﺧﺎﻟﯽ ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﺮاي ﭘﺮ ﮐﺮدن ﺟﺎي ﺧﺎﻟﯽ ‪ ،‬دوﺳﺖ ﺷﻤﺎ دﯾﮕﺮ‬
‫ﺣﻀﻮر ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﻧﺪارد و اﯾﻦ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬آﯾﺎ اﯾﻦ ﻏﻢ و اﯾﻦ از‬
‫دﺳﺖ دادن را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮدهاﯾﺪ ‪ ،‬آﯾﺎ در ﺻﺤﺒﺖﻫﺎﯾﺘﺎن ﺟﺰﯾﯿﺎت را وارد‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﺮاي زﻧﺪه ﻧﮕﺎه داﺷﺘﻦ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ از ﺟﺰﺋﯿﺎت روزﺗﺎن ﺣﺮف ﺑﺰﻧﯿﺪ‬
‫‪ ،‬از ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺮﻓﻬﺎي ﻣﻌﻤﻮﻟﯽ ﻫﺮ روز ‪ ،‬اﺟﺎزه ﺑﺪﻫﯿﺪ ﻣﮑﺎﻟﻤﻪ از ﯾﮏ ﺳﻼم و‬
‫اﺣﻮال ﭘﺮﺳﯽ ﻓﺮاﺗﺮ ﺑﺮود ‪ ،‬ﻣﻮاﻇﺐ درﺳﺖ ﺟﻮاب دادن ﺑﻪ اﺣﺴﺎس ﻫﺎ‬
‫ﺑﺎﺷﯿﺪ‪.‬‬

‫دو اﺗﻔﺎق ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ رخ دﻫﺪ‬

‫‪216‬‬
‫دوﺳﺘﺘﺎن ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺷﻤﺎ را ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ اﺑﺮاز اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺷﻤﺎ ﭘﺎﺳﺦ دﻫﺪ و ﯾﺎ‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺳﺮدﺗﺮ رﻓﺘﺎرﮐﻨﺪ و ﻧﺎآﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺗﻤﺎﯾﻠﯽ ﺑﻪ‬
‫اداﻣﻪ ي ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﻧﺪارد ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﺮاي اداﻣﻪي راﺑﻄﻪ ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ و ﭘﺎﺳﺦ‬
‫ﻣﻨﺎﺳﺐ درﯾﺎﻓﺖ ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﺪ او را ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻗﺮار ﻧﺪﻫﯿﺪ ‪ ،‬ﺷﻤﺎ از ﺟﺰﯾﯿﺎت‬
‫ﻓﺸﺎرﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ او اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺧﺒﺮ ﻧﺪارﯾﺪ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ او را‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ ‪ ،‬آدمﻫﺎ ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻓﺎﺻﻠﻪﻫﺎ‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ آدمﻫﺎ را ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﻨﺪ و ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺗﺼﻮﯾﺮي ﻗﺪﯾﻤﯽ از او ﺳﺎلﻫﺎ‬
‫ﺳﻮﮔﻮاري ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا دﯾﮕﺮ او ﻣﺜﻞ ﻗﺪﯾﻢ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮ در ﺗﺼﻮﯾﺮ‬
‫را ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﮐﻤﺘﺮ در واﻗﻌﯿﺖ ﺗﺤﺮﯾﻔﯽ اﯾﺠﺎد ﮐﻨﯿﺪ در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺑﺨﺶ ﺑﺰرﮔﯽ‬
‫از راﺑﻄﻪﻫﺎي ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ ‪ ،‬دﯾﺪن و ﻧﮕﺎه ﮐﺮدن ﺑﻪ ﭼﺸﻢﻫﺎ و ﻣﻌﺎﺷﺮت ﮐﺮدن‬
‫اﺳﺖ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﺑُﻌﺪ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ راﺑﻄﻪ ﻗﻄﻊ ﺷﻮد ‪ ،‬راﺑﻄﻪ ﺑﺴﯿﺎر ﺳﺨﺖﺗﺮ ﺟﻠﻮ ﻣﯽرود ‪،‬‬
‫اﻟﺒﺘﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ راﺑﻄﻪ ﻗﺪﯾﻤﯽﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬اﺣﺘﻤﺎل ﺑﻘﺎي راﺑﻄﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ اﻣﺎ در‬
‫راﺑﻄﻪﻫﺎي دو ﯾﺎ ﺳﻪ ﺳﺎﻟﻪ وﻗﺎﯾﻊ در راﺑﻄﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ ﺑُﻌﺪ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﺑﻪ ﺧﻄﺮ‬
‫ﺑﯿﻔﺘﺪ ‪.‬‬

‫از دﺳﺖ دادن‬

‫ﯾﮏ ‪ :‬از دﺳﺖ دادن ﯾﮏ واﻗﻌﯿﺖ اﺳﺖ‬

‫‪217‬‬
‫ﻣﮕﺮ ﻣﯽﺷﻮد ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﮐﺴﯽ ﻗﻠﺒﺶ ﻧﺸﮑﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺷﮑﺴﺘﻦ ﻗﻠﺐ ﺑﺮاي ﻫﺮ‬
‫ﮐﺲ ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ دارد و ﺑﺮاي ﻫﺮﮐﺲ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻇﺮﻓﯿﺖ و دﯾﺪي ﮐﻪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ‬
‫دارد ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﺷﺨﺺ ﺑﺎ ﺟﻮاب ﻧﺪادن ﺗﻠﻔﻦ دﻟﺶ ﺑﺸﮑﻨﺪ و‬
‫دﯾﮕﺮي ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺷﺪن راﺑﻄﻪاش ‪.‬‬

‫ﻣﻨﺒﻌﯽ ﮐﻪ آن را ﺑﻪ وﺟﻮد آورده ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﻣﻬﻢ ﺣﺲ ﮐﺮدن آﻫﯽ ﺳﺖ‬

‫ﮐﻪ در درون ﺑﺪن ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ در ﺗﻤﺎم اﻧﺴﺎنﻫﺎ ﻣﺸﺘﺮك‬
‫اﺳﺖ و ﺗﺠﺮﺑﻪي ﻫﻤﯿﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﺑﻪ ﺑﺰرگﺗﺮ ﺷﺪن ﻣﺎن ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ‬
‫ﯾﮏ ﺧﺎﻃﺮه از دﻟﺸﮑﺴﺘﮕﯽ ﺗﺎن را ﺑﻪ ﯾﺎد ﺑﯿﺎورﯾﺪ و وارد ﺧﺎﻃﺮه ﺷﻮﯾﺪ و‬
‫ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺧﻮدﺗﺎن ﻣﻬﺮﺑﺎنﺗﺮ ﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ در ﺧﺎﻃﺮه‬
‫ﻫﺎﯾﺘﺎن ﭼﻘﺪر از دﺳﺖ دادن اﺳﺒﺎبﺑﺎزي ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪﺗﺎن ﺳﺨﺖ ﺑﻮده و ﺑﻪ‬
‫ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﺮاي از دﺳﺖ دادن ﻫﺎي اﻣﺮوزﺗﻮن ﻓﺮﺻﺖ دﻫﯿﺪ و اﯾﻤﺎن داﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻧﯿﺰ ﻣﯽﮔﺬرد ‪.‬‬

‫از دﺳﺖ دادنﻫﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺳﺨﺖ ﺑﻮده اﺳﺖ ‪ ،‬ﭼﻪ در ﮐﻮدﮐﯽ و ﭼﻪ در اﯾﻦ‬
‫ﺳﻦ و ﺳﺎل ‪ ،‬از دﺳﺖ دادنﻫﺎ ﻗﻠﺐ ﻣﺎ را ﺷﮑﺴﺘﻪاﻧﺪ و ﻣﺎ ﺑﺎ اﯾﻦ از دﺳﺖ‬
‫دادنﻫﺎ ﺑﺰرگ ﺷﺪه اﯾﻢ ‪ ،‬دﻧﺪانﻫﺎي ﺷﯿﺮي ﻣﺎن را از دﺳﺖ دادهاﯾﻢ و‬
‫دﻧﺪان دﯾﮕﺮي ﺑﻪ دﺳﺖ آوردهاﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﻌﻠﻢ ﮐﻼس اول را از دﺳﺖ دادهاﯾﻢ‬
‫و ﻣﻌﻠﻢ دﯾﮕﺮي را ﺑﻪ دﺳﺖ آوردهاﯾﻢ ‪ ،‬ﮐﻮدﮐﯽﻣﺎن را از دﺳﺖ دادهاﯾﻢ و‬
‫‪218‬‬
‫ﺑﺰرﮔﺴﺎﻟﯽ را ﺑﻪ دﺳﺖ آورده اﯾﻢ در ﻧﻬﺎﯾﺖ اﯾﻦ از دﺳﺖ دادنﻫﺎ ﻣﺎ را ﺑﻪ‬
‫آﻧﭽﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﺎم دارد ﻧﺰدﯾﮏﺗﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ‪.‬‬

‫دل ﺷﮑﺴﺘﮕﯽﻫﺎ ‪ ،‬ﺑﺮداﺷﺖﻫﺎي ﻣﺎ از اﺗﻔﺎق ﻫﺎﺳﺖ ﺑﺮداﺷﺘﻢ ﻣﺎ از رﻓﺘﺎر‬

‫آدمﻫﺎ ‪ ،‬از ﻣﻮﻗﻌﯿﺖﻫﺎ ‪ ،‬دل ﻣﺎ را ﻣﯽﺷﮑﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﺮﭼﻘﺪر زﻧﺪﮔﯽ را واﻗﻌﯽﺗﺮ‬
‫ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﺮاي از دﺳﺖ دادنﻫﺎ ﮐﻤﺘﺮ ﭘﺮﯾﺸﺎن ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و ﻫﺮ ﭼﻘﺪر‬
‫ﺑﺮداﺷﺖﻫﺎي ﻣﺎ ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮ ﻣﯿﺸﻮد ‪ ،‬دﻟﺸﮑﺴﺘﮕﯽ ﻫﺎﯾﻤﺎن رﻧﮓ و روي‬
‫دﯾﮕﺮي ﻣﯽﮔﯿﺮد ‪ ،‬دل ﺷﮑﺴﺘﮕﯽﻫﺎ واﻗﻌﯽﺗﺮ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﻨﺪ و دﯾﮕﺮ ﺧﯿﻠﯽ‬
‫وﺣﺸﺘﻨﺎك و ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ‪.‬‬

‫در ﮐﻮدﮐﯿﻤﺎن وﻗﺘﯽ دﻟﻤﺎن ﻣﯽﺷﮑﺴﺖ اﻧﮕﺎر دﻧﯿﺎي ﻣﺎ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﺪ اﻣﺎ ﺣﺎﻻ‬
‫ﺗﻤﺎم دلﻫﺎي آدمﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﺸﮑﻨﺪ دﻧﯿﺎ ﺗﻤﺎم ﻧﻤﯽﺷﻮد ‪ ،‬اﯾﻦ دل ﺷﮑﺴﺘﮕﯽﻫﺎ را‬
‫اﮔﺮ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺑﮕﺬارﯾﻢ ﺗﻮﻗﻊﻣﺎن از آدمﻫﺎ ﮐﻤﺘﺮ و ﮐﻤﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬اﻧﮕﺎر‬
‫آرام آرام ﺷﺒﯿﻪ ﺑﺪﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ دردي ﻣﻘﺎوم ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻣﻘﺎوم ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬داﺳﺘﺎن‬
‫دﻟﺸﮑﺴﺘﮕﯽ ﻫﺎ ‪ ،‬از دﺳﺖ دادنﻫﺎ ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ داﺳﺘﺎن واﮐﺴﯿﻨﻪ ﺷﺪن ﻣﺎ در ﻣﻘﺎﺑﻞ‬
‫ﺣﻘﯿﻘﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺎﻻﺧﺮه روزي ﺣﻘﯿﻘﺖ را درك ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ‪ ،‬اﮔﺮ ﻗﺒﻠﺶ‬
‫ﺑﻪ اﻧﺪازهي ﮐﺎﻓﯽ از دردﻫﺎي ﻣﺎن درس ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪.‬‬

‫دو ‪ :‬ﻣﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ در ﻣﻌﺮض از دﺳﺖ دادن ﻫﺴﺘﯿﻢ‬

‫‪219‬‬
‫ﺳﺨﺖﺗﺮﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ‪ ،‬ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ اﻧﺴﺎنﻫﺎ را در ﻣﻌﺮض از دﺳﺖ‬
‫دادن ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ ‪ ،‬از دﺳﺖ دادن ﻓﺮدي ﮐﻪ دوﺳﺘﺶ دارﯾﻢ ‪ ،‬از دﺳﺖ‬
‫دادن ﺟﻮاﻧﯽ ‪ ،‬از دﺳﺖ دادن ﺧﺎﻧﻪ ‪ ،‬ﻣﺎﺷﯿﻦ و ﻏﯿﺮه ‪.‬‬

‫ﻫﻤﻪي ﻣﺎ از زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ ﻣﯽآﯾﯿﻢ در ﻣﻌﺮض از دﺳﺖ دادن ﻫﺴﺘﯿﻢ و‬

‫اﻧﮕﺎر ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ و از دﺳﺖ ﺑﺪﻫﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﺮاي از دﺳﺖ دادنﻫﺎي ﺑﺰرگ‬
‫آﻣﺎده ﺷﻮﯾﻢ و ﺑﻌﺪ از از دﺳﺖ دادن ﻫﺎﯾﻤﺎن ‪ ،‬ﻓﺮآﯾﻨﺪ اﻧﻄﺒﺎقﭘﺬﯾﺮي ﻣﺎ ﺑﺎ‬
‫ﺷﺮاﯾﻂ ﺟﺪﯾﺪ ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬اﻧﻄﺒﺎقﭘﺬﯾﺮي ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺳﺖ ‪،‬‬
‫دردآور اﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ ﮐﻢ ﮐﻢ ﻋﺎدت ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﮐﻪ زﺧﻢ ﻫﺎ را‬
‫ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ و ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬آدمﻫﺎ را از دﺳﺖ ﺑﺪﻫﯿﻢ و ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ‬
‫ﻋﺎدت ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ راﻫﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ و اﯾﻦ زﻣﺎﻧﯽ اﺗﻔﺎق‬
‫ﻣﯽاﻓﺘﺪ ﮐﻪ ﺷﺮاﯾﻂ را ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ و اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ زﻧﺪﮔﯽ در دروﻧﻤﺎن ﺑﻪ ﺟﺮﯾﺎن‬
‫ﺧﻮدش اداﻣﻪ دﻫﺪ ‪ ،‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ زﻧﺪﮔﯽ در ﺑﯿﺮون از ﻣﺎ ﺷﺒﯿﻪ آن ﭼﯿﺰي ﻧﯿﺴﺖ‬
‫ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﻫﻤﯿﺸﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ آن ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ ﺟﺰﯾﯽ از‬

‫واﻗﻌﯿﺖﻫﺎي ﺗﻠﺦ زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ ﻣﺎ ﻗﺪرﺗﯽ دارﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﺗﻔﺎوت ﺑﯿﻦ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ و ﭼﯿﺰي ﮐﻪ واﻗﻌﺎ وﺟﻮد دارد‬
‫ﮐﻨﺎر ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﻗﺪرت ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ‪ ،‬ﻫﺮ اﺳﻤﯽ ﮐﻪ دارد ﻣﺎ را ﺑﺮاي‬
‫‪220‬‬
‫اﻧﻄﺒﺎق ﭘﺬﯾﺮي ﺑﺎ ﺷﺮاﯾﻂ ﺟﺪﯾﺪ آﻣﺎده ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﺣﺘﯽ در ﺳﺨﺖﺗﺮﯾﻦ و آﺷﻮبﺗﺮﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ﻫﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﺟﺮﯾﺎن دارد ‪،‬‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﺟﺮﯾﺎن دارد ‪ ،‬ﭼﻮن اﻧﻄﺒﺎق ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ و راﻫﯽ دﯾﮕﺮ ﺑﺮاي ﺑﻘﺎ ﭘﯿﺪا‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ واﻗﻌﯿﺖ ﺷﺮاﯾﻂ را ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ و ﺑﺮاي‬
‫اﯾﻦ ﮐﻪ واﻗﻌﯿﺖ را درك ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﭘﺬﯾﺮش ﮐﻨﯿﻢ ‪ .‬ﭼﻘﺪر ﮔﺎﻫﯽ‬
‫از دﺳﺖ دادنﻫﺎ را ﻻزم دارﯾﻢ ‪ ،‬درﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﻣﯽآﯾﻨﺪ و در ﮔﻮﺷﻤﺎن‬
‫زﻣﺰﻣﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬دل ﮐﻨﺪن را ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻦ ‪.‬‬

‫ﺳﻪ ‪ :‬ﺑﺎ ﭼﺴﺒﯿﺪن ﻧﻤﯽﺗﻮان از دﺳﺖ دادن را ﺑﻪ ﺗﺎﺧﯿﺮ اﻧﺪاﺧﺖ ‪.‬‬

‫ﻣﺖ ‪ :‬راﯾﺎن ﻃﻨﺎب ﻣﻨﻮ رﻫﺎ ﮐﻦ ‪.‬‬

‫راﯾﺎن ‪ :‬اﯾﻨﮑﺎرو ﻧﻤﯽﮐﻨﻢ ‪ ،‬ﻧﻤﯽذارم رﻫﺎ ﺑﺸﻪ ﺗﻮي ﻓﻀﺎ ‪.‬‬

‫ﻣﺖ ‪ :‬رﻫﺎ ﮐﻦ راﯾﺎن ‪ ،‬ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮ ﮐﻪ ﺗﻮي زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ دﺳﺖ ﺑﮑﺸﯽ‬
‫و رﻫﺎ ﮐﻨﯽ ‪.‬‬

‫دﯾﺎﻟﻮﮔﯽ از ﻓﯿﻠﻢ ﺟﺎذﺑﻪ‬

‫ﺑﺮاي دﺳﺖ ﮐﺸﯿﺪن و رﻫﺎ ﮐﺮدن ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﯾﺎ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﺎﯾﺪ اول از دﺳﺖ‬
‫دادن را ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎﯾﺪ از دﺳﺖ دادن را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ و‬
‫ﺑﺮاي اﯾﻦ ﺣﺲ ﮐﺮدم ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ واﻗﻌﯿﺖﻫﺎي دﻧﯿﺎ را آن ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ‬

‫‪221‬‬
‫ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ‪ ،‬در دﻧﯿﺎ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار اﺳﺖ ‪ ،‬ﻧﺎﭘﺎﯾﺪاري و ﻣﻮﻗﺖ ﺑﻮدن ﻗﺎﻧﻮن‬
‫اﺻﻠﯽ دﻧﯿﺎﺳﺖ ﭘﺲ اﮔﺮ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار اﺳﺖ ‪ ،‬ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ ﭼﺴﺒﯿﺪن و‬
‫واﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﯽ ﯾﺎ ﭼﯿﺰي ﯾﺎ ﺣﺘﯽ ﺑﺎ ﮐﻨﺘﺮل ﮐﺮدن ﻧﺎﭘﺎﯾﺪاري را از ﺑﯿﻦ‬
‫ﺑﺒﺮﯾﻢ ‪.‬‬

‫ﮐﻨﺘﺮل ﮐﺮدن و ﭼﺎرﭼﻮب ﮐﺸﯿﺪن زﯾﺎد درﺳﺖ ﻫﻤﺎن ﻣﺎ را‬

‫ﻧﺎاﻣﯿﺪ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ درﻣﺎﻧﺪﮔﯽ و ﺗﺮك دﻧﯿﺎ ﮐﺮدن‬

‫در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﯾﮑﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻣﻀﻄﺮب ﺗﺮ و ﺳﺮﺧﻮرده ﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﭼﻮن‬

‫ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯿﺸﻮﯾﻢ ﺑﺎ ﻧﯿﺮوي ﻓﺮاﺗﺮ از ﺧﻮدﻣﺎن دﺳﺖ ﺑﻪ ﮔﺮﯾﺒﺎن ﺷﺪهاﯾﻢ ﮐﻪ‬
‫ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ اﺳﺖ ‪ .‬ﻧﺎﭘﺎﯾﺪاري ﺑﺨﺸﯽ از واﻗﻌﯿﺖ دﻧﯿﺎﺳﺖ و در اﯾﻦ‬
‫ﻧﺎﭘﺎﯾﺪاري زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﭘﺲ ﻗﺮاراﺳﺖ ﭘﺎﯾﺪاريﻫﺎ را دوام ﺑﯿﺎورم ‪ ،‬ﭼﻮن‬
‫ﺑﺪﻧﯽ دارم ﮐﻪ ﺑﺮاي زﻧﺪﮔﯽ در اﯾﻦ دﻧﯿﺎ ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺑﺎﯾﺪ آرام‬
‫آرام ﺑﭙﺬﯾﺮم ﮐﻪ از دﺳﺖ دادن ﻫﻢ ﺑﺨﺸﯽ از ﻧﺎﭘﺎﯾﺪاري دﻧﯿﺎﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻦﻫﺎ‬
‫واﻗﻌﯿﺖﻫﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻣﺪام ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﯾﺎدآوري ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬دﯾﺪن‬
‫واﻗﻌﯿﺖﻫﺎ در ﻫﺮ ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﺷﻔﺎﺑﺨﺶ اﺳﺖ ﺣﺘﯽ اﮔﺮ دردآور ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬درد‬
‫ﮔﺬر ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺷﻔﺎ ﺟﺮﯾﺎن ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ در دﻧﯿﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ و‬
‫ﺗﻮﻗﻊ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ واﻗﻌﯿﺖﻫﺎي دﻧﯿﺎ در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ وارد ﻧﺸﻮد ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮاي ﻫﺮ‬
‫ﺑﻪ دﺳﺖ آوردﻧﯽ ‪ ،‬ﭼﯿﺰي را از دﺳﺖ ﻣﯽدﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺮاي ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن‬

‫‪222‬‬
‫ﺧﺎﻧﻪي ﺑﺰرگﺗﺮ ‪ ،‬اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﺎر ﮐﻨﯿﻢ و آزادي و راﺣﺘﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪ‬
‫را از دﺳﺖ ﻣﯽدﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺮاي دﯾﺪن ازدواج ﻓﺮزﻧﺪاﻧﻤﺎن ‪ ،‬ﺑﻮدن آﻧﻬﺎ را در‬
‫ﺧﺎﻧﻪ از دﺳﺖ ﻣﯽدﻫﯿﻢ و ﺑﺮاي داﺷﺘﻦ ﻣﻮﻫﺎي ﮐﻮﺗﺎه ‪ ،‬ﻟﺬت ﺑﺎﻓﺘﻦ ﻣﻮﻫﺎي‬
‫ﺑﻠﻨﺪ را از دﺳﺖ ﻣﯽدﻫﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل در ﻫﺮ ﺑﺪﺳﺖ آوردﻧﯽ ‪ ،‬ﻧﻮﻋﯽ از دﺳﺖ دادن وﺟﻮد دارد و‬

‫ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن ﯾﮏ راﺑﻄﻪ ﯾﺎ ﯾﮏ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ‬
‫ﺑﺎﯾﺪ راﺑﻄﻪي ﻗﺒﻠﯽ و ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻗﺒﻠﯽ ﻣﺎن را از دﺳﺖ ﺑﺪﻫﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫از دﺳﺖ دادنﻫﺎ ﺷﺒﯿﻪ راهﻫﺎي ﻧﺠﺎت دﻫﻨﺪه در زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽﺷﻮد ‪،‬‬
‫ﻣﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﻪ اﯾﻦ راهﻫﺎ اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﯿﻢ و آﻧﭽﻪ ﻣﺪتﻫﺎ ﻗﺒﻞ از دﺳﺖ دادهاﯾﻢ‬
‫رﻫﺎ ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪﺗﺮ ﺑﺮوﯾﻢ ﯾﺎ ﻫﻢ ﭼﻨﺎن ﺑﻪ از دﺳﺖ‬
‫دادن ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﭽﺴﺒﯿﻢ و ﻫﺮ روز ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺣﺴﺎس درﻣﺎﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬در ﻧﻬﺎﯾﺖ‬
‫اﻧﺘﺨﺎب ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ ‪.‬‬

‫ﭼﻬﺎر ‪ :‬از دﺳﺖ دادن ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ را ﺑﯿﺪار ﻣﯽﮐﻨﺪ‬

‫ﯾﮏ ‪ :‬آدﻣﺎ ﮐﻪ از ﻣﯿﺎن ﻣﺎ ﻣﯽروﻧﺪ دردي ﻗﺪﯾﻤﯽ دوﺑﺎره ﺳﺮ ﺑﺎز ﻣﯽﮐﻨﺪ و‬

‫ﺑﺎﻻ ﻣﯽآﯾﺪ ‪ ،‬دردي ﮐﻪ اﻧﮕﺎر ﻫﯿﭽﮕﺎه از ﺑﯿﻦ ﻧﻤﯽرود و ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺟﺎﯾﯽ در‬
‫دروﻧﻤﺎن ﻣﺨﻔﯽ ﺷﺪه و ﺑﺎ اﺗﻔﺎقﻫﺎ و ازدﺳﺖ آدمﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪي ﻣﯽزﻧﺪ و‬
‫ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﻣﻦ را ﯾﺎدت اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ ‪ ،‬در ﺗﻤﺎم از دﺳﺖ‬
‫‪223‬‬
‫دادنﻫﺎ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺷﮑﻞ و ﻧﻮﻋﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ را ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﺣﺲ‬
‫ﮐﺮدن ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ دردﻧﺎك اﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﺮ آدﻣﯽ ﮐﻪ وارد زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﻣﯽﺷﻮد ﺑﻪ‬
‫واﻗﻊ ﺑﺎ ﻣﺎ وارد ﻧﻮﻋﯽ از ارﺗﺒﺎط ﻣﯽﺷﻮد و وارد ﺷﺪن ﺑﻪ ارﺗﺒﺎط ﻫﻤﯿﺸﻪ در‬
‫اﺑﺘﺪا ﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ اﺳﺖ ﭼﻮن ﻣﺎ را از ﺣﺲ ﮐﺮدن ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ دروﻧﯽﻣﺎن دور‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ و از ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻦ ارﺗﺒﺎط ﻫﺎ ﺑﻪ ﻫﺮ دﻟﯿﻞ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﺎن دوﺑﺎره‬
‫ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ دروﻧﯽ ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬در درون ﻣﺎﺳﺖ و ﺑﺎ ﻣﺎ ﺑﺎﻗﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ‬
‫و ﺗﻨﻬﺎ راه ﮐﻤﺘﺮ ﺷﺪن اﯾﻦ درد ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ آدمﻫﺎ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ اﺳﺖ‬
‫ﮐﻪ ارﺗﺒﺎط ﻫﺎﯾﻤﺎن ﻫﻢ ﻣﺮﻫﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻫﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﯿﺪار ﮐﻨﻨﺪه ي دردي‬
‫ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻓﺮد ﻋﺰﯾﺰي را از دﺳﺖ دادهاﯾﻢ از اﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎي دروﻧﯽ‬
‫ﻧﺘﺮﺳﯿﻢ ‪ ،‬ﺷﻤﺎ دوﺑﺎره ﺑﻪ زودي ﺑﻪ راﺑﻄﻪﻫﺎ ﺑﺎز ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﮔﺸﺖ و دوﺑﺎره راﻫﯽ‬
‫ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﺮﻫﻢ ﻫﺎ را ﻫﻢ ﺣﺲ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ در ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪهاﯾﻢ‬
‫ﮐﻪ از دﺳﺖ دادنﻫﺎ را ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ روﯾﻤﺎن ﻣﯽآورد ‪ ،‬ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ از‬
‫دﺳﺖ دادنﻫﺎ و ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن زﯾﺒﺎﺳﺖ و اﮔﺮ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم اﺗﻔﺎق ﻫﺎي ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ‬
‫ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻫﻤﺮاه ﺷﻮﯾﻢ ﻫﯿﭽﮕﺎه ﻧﻪ در ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ دردﻧﺎﮐﺶ ﻏﺮق ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و‬
‫ﻧﻪ ﺑﺎ ﻟﺬتﻫﺎي ﮐﻮﺗﺎﻫﺶ در روﯾﺎ ﻓﺮو ﻣﯽروﯾﻢ‬

‫‪224‬‬
‫دو ‪ :‬ﺗﻤﺎم از دﺳﺖ دادنﻫﺎ ‪ ،‬ﺗﻤﺎم ﻧﺎﮐﺎﻣﻞ ﻣﺎﻧﺪن ﻫﺎ و ﺑﻪ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻧﺮﺳﯿﺪن ﻫﺎ‬
‫ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﭘﺮﺗﺎب ﻣﯽﮐﻨﺪ و زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﯾﺎدآوري ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن‬
‫وﻗﺖ دﯾﺪن ﺧﻮدﻣﺎن و ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪن ﺑﻪ ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ آدم زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن اﺳﺖ ‪،‬‬
‫وﻗﺘﯽ ﺗﻤﺮﯾﻦ آرام ﺑﻮدن و در ﺻﻠﺢ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺑﺎ ﺑﺨﺶ ﮔﺮﯾﺰ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﻣﺎ ﻣﺪام از ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺪن ﻓﺮار ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﺪام ﺑﻪ آدمﻫﺎ و راﺑﻄﻪﻫﺎ ﭘﻨﺎه‬
‫ﻣﯿﺒﺮﯾﻢ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ از ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻓﺮار ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ آدمﻫﺎ و راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﯽ‬
‫ﭘﻨﺎه ﺑﺒﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻗﺒﻞ ﻣﺎ را ﺗﻨﻬﺎ ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬آﺳﯿﺐ راﺑﻄﻪﻫﺎي ﻧﺎﺳﺎﻟﻢ ﺑﺴﯿﺎر‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮ از دردﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮدن دارد ‪ ،‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ واﺑﺴﺘﻪ و ﭼﺴﺒﻨﺪه ﺑﻪ‬
‫دﯾﮕﺮان ﺷﻮﯾﻢ ﻓﻘﻂ ﺑﺮاي اﯾﻦ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺸﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﭼﻮن ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ اﺣﺴﺎس ﺗﺮس‬
‫را در ﻣﺎ ﺑﺮﻣﯽاﻧﮕﯿﺰد ‪ ،‬ﺗﺮس اﺣﺴﺎس ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪي اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﻨﻊ‬
‫ﻣﯽﺷﻮد از ﮐﻮدﮐﯽ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﻣﺪام ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ ﻧﺘﺮس و ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻫﻢ‬
‫ﺑﺎز ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ در ﺑﺴﯿﺎري از ﻟﺤﻈﻪﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم وﺟﻮد ﺗﺮس‬
‫را ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ آن و ﻓﺮار از آن ﻓﻘﻂ ﺷﺮاﯾﻂ را ﭘﯿﭽﯿﺪهﺗﺮ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻫﺎي آﺳﯿﺐزا ﻫﻞ ﻣﯽدﻫﺪ ‪ ،‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ‬
‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺗﺮس ﻫﻢ ﻫﻤﺮاﻫﺶ ﺣﺲ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺑﺘﺮﺳﯿﻢ و‬
‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﻫﯿﭻ اﯾﺮادي ﻧﺪارد ‪ ،‬ﺗﺮﺳﯿﺪن ﻫﯿﭽﮕﺎه ﻧﻘﻄﻪ‬

‫‪225‬‬
‫ﺿﻌﻒ ﻧﺒﻮده اﺳﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﯾﮏ اﺣﺴﺎس اﺻﯿﻞ و ﺑﯿﺪار ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ‬
‫در ﺑﺪن ﺣﺲ ﻣﯽﺷﻮد ذﻫﻦ را روﺷﻦﺗﺮ و ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺷﻔﺎفﺗﺮ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺎﻧﺪن ﺑﺎ ﮐﺴﯽ وارد راﺑﻄﻪ ﻧﺸﺪن و ﯾﺎ ﻣﻨﺰوي ﺑﻮدن ﺑﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ‬
‫ﮐﺮدن ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻓﺮق دارد ‪.‬‬

‫اﻧﺰوا و ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺎﻧﺪن ﻧﺎﺷﯽ از ﯾﮏ ﺳﺮي رﻓﺘﺎر ﻫﺎي ﻣﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻬﺎرتﻫﺎي‬

‫ﻣﺎﻧﺪن در راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ را ﺗﻀﻌﯿﻒ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺎﻧﺪن ﺳﺎﻟﻢ‬
‫ﻧﯿﺴﺖ اﻣﺎ ﻣﺎ ﻗﻄﻌﺎ در ﻣﺴﯿﺮ زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮدن را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺧﻮاﻫﯿﻢﮐﺮد ‪،‬‬
‫ﭼﻮن ﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮدن اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺴﯿﺮﻫﺎﯾﯽ را ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‬
‫ﺟﻠﻮ ﺑﺮوﯾﻢ و ﺑﺪون واﺑﺴﺘﮕﯽ و اﻣﯿﺪواري و ﻫﻤﺮاﻫﯽ دﯾﮕﺮان ﺣﺘﯽ‬
‫ﻧﺰدﯾﮏﺗﺮﯾﻦ آدمﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺘﺮﺳﯿﻢ و ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺷﻤﺎ وﻗﺘﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ‬

‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﺪ از راﺑﻄﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﻨﺎﻫﮕﺎه اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﺪ و ﺑﻪ‬
‫آدمﻫﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت اﻓﺮاﻃﯽ ﻧﻤﯽﭼﺴﺒﯿﺪ و از آنﻫﺎ ﺗﻮﻗﻊ ﻧﺨﻮاﻫﯿﺪ داﺷﺖ ‪،‬‬
‫ﺣﺲ ﮐﺮدن ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ در ﻣﻘﺎﻃﻌﯽ از زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﺮ روي‬
‫رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﭘﺮ ﺧﻄﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي ﻗﺒﻠﯽ زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﺑﻪ دﺳﺖ آوردهاﯾﻢ‬
‫ﮐﺎر ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ آرام ﺑﻮدن را ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ‪ .‬آرام ﺑﻮدن و‬
‫ﮐﻨﺎر آﻣﺪن ﺑﺎ ﻧﺒﻮدن آدم ﻫﺎ‪.‬‬
‫‪226‬‬
 ‫ﻣﮑﺚ‬

‫زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ را ﺑﺎ ﺗﻮ ﺷﺮوع ﮐﺮدم ﺑﻪ راﺑﻄﻪﻫﺎي دﯾﮕﺮ ﺳﻼم ﮐﺮدم‬

‫‪ ،‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ از ﺗﻮ ﻧﺎاﻣﯿﺪ ﺷﺪم ﺑﻪ آدمﻫﺎي دﯾﮕﺮي اﻣﯿﺪوار ﺷﺪم ‪ ،‬ﺑﻪ آدم‬
‫ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺮا ﻣﯽدﯾﺪﻧﺪ و ﻫﺮ از ﮔﺎﻫﯽ ﺣﺎﻟﻢ را ﻣﯽﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ ‪ ،‬آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺎ ﺑﯽﺗﻔﺎوﺗﯽ ﻣﺮا در اﻧﺘﻈﺎري ﺳﺨﺖ ﺟﺎ ﻧﻤﯽﮔﺬاﺷﺘﻨﺪ ‪ ،‬آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي‬
‫ﺗﻮﻟﺪم ﻻزم ﻧﺒﻮدﮐﺴﯽ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﯾﺎدآوري ﮐﻨﺪ و ﺑﻪ زور ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺑﺰﻧﻨﺪ و ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ‬
‫آرزو ﮐﻦ ‪.‬‬

‫آن زﻣﺎن ﻫﺎ آرزوﯾﻢ ﺗﻮ ﺑﻮدي و اﮐﻨﻮن آرزوﯾﻢ ﺧﻮدم ﻫﺴﺘﻢ ‪ ،‬آن روزﻫﺎ‬
‫ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺧﺘﻢ ﻣﯽﺷﺪ ﭼﻪ روزﻫﺎي ﻏﻢ اﻧﮕﯿﺰي ‪ ،‬ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﻢ ﮐﻪ آن‬
‫روزﻫﺎ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺘﯽ و ﻣﻦ ﻫﻨﻮز در اﻣﺘﺪاد ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ام و‬
‫راﺿﯽ ام از ﻧﺒﻮدﻧﺖ و از ﺑﻮدﻧﻢ ‪ ،‬از اﯾﻨﮑﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺑﺮاي ﺑﯽﺗﻔﺎوﺗﯽ‬
‫ﺗﻮ ﺗﻼش ﻧﮑﻨﻢ ‪ ،‬از اﯾﻨﮑﻪ در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ را ﺷﺮوع‬
‫ﮐﻨﻢ ‪ ،‬ﻣﻮﻓﻖ ﻧﺸﺪهام ﮐﺎﻣﻞ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﻨﻢ ‪ ،‬ﺗﺼﻮﯾﺮت ﻫﻨﻮز ﻫﻤﺮاﻫﻢ‬
‫ﻫﺴﺖ ‪ ،‬در ﺗﺼﻮﯾﺮت ﻣﯽﺧﻨﺪي و ﺳﯿﮕﺎر ﻣﯽﮐﺸﯽ و ﻣﻬﻤﺘﺮ از ﻫﻤﻪ ﻣﺮا ﻣﯽ‬
‫ﺑﯿﻨﯽ ‪ ،‬در ﺗﺼﻮﯾﺮت ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﯽ ‪ ،‬ﻧﮕﺎﻫﯽ ﻧﺎﻗﻼ ‪ ،‬ﻧﺎﻓﺬ و ﮔﯿﺮا‪.‬‬

‫اﻣﺎ اﯾﻦ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺗﺼﻮﯾﺮ اﺳﺖ و ﻣﻦ ﻗﺒﻮل ﮐﺮدم ﮐﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺗﻮ ﻫﺮﮔﺰ ﺷﺒﯿﻪ‬
‫ﺑﻪ ﺧﻮدت ﻧﺒﻮده و ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ‪ ،‬ﺗﺼﻮﯾﺮي ﮐﻪ ﻣﻦ از ﺗﻮ دارم ﺑﺎ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺗﻮ‬
‫‪227‬‬
‫ﺑﺴﯿﺎر ﺗﻔﺎوت دارد و ﺷﺒﯽ ﮐﻪ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻢ ﺗﻮ ﺑﺎ ﺗﺼﻮﯾﺮت ﻓﺮق داري ﺷﺐ‬
‫ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺑﻮد ‪ ،‬آن ﺷﺐ ﺗﻨﻬﺎﺗﺮﯾﻦ و ﺑﯽﭘﻨﺎه ﺗﺮﯾﻦ آدم روي زﻣﯿﻦ ﺑﻮدم ‪ ،‬آن‬
‫ﺷﺐ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدم ﻣﯽﻣﯿﺮم ‪ ،‬اﯾﻤﺎن داﺷﺘﻢ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻢ در دﻧﯿﺎ دوام‬
‫ﺑﯿﺎورم ‪ ،‬اﻣﺎ ﺷﺐﻫﺎي زﯾﺎدي ﮔﺬﺷﺖ و ﻣﻦ زﻧﺪه ﻣﺎﻧﺪم و ﺗﻮ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﯽ‬
‫ﺗﻔﺎوت ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ ﺑﺪون ﺣﻀﻮر ﺗﻮ ﺑﻤﯿﺮم ‪ ،‬اﮔﺮ ﻗﺮار ﺑﻮد ﺑﻤﯿﺮم ﺗﺎ‬
‫ﺑﻪ ﺣﺎل ﻣﺮده ﺑﻮدم و ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﺪ ﻗﺮار ﻫﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﭼﯿﺰي ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺗﻮ ﺑﯽ‬
‫ﺗﻔﺎوت ﺗﺮﯾﻦ آدم زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ از ﮐﻮدﮐﯽ ﺗﺎ ﺑﻪ اﮐﻨﻮن ﺑﻮده اي ‪ ،‬ﻫﺴﺘﯽ و‬
‫ﺧﻮاﻫﯽ ﺑﻮد ‪ .‬راﺿﯿﻢ از ﺧﻮدم و از ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪام ‪ ،‬از اﯾﻨﮑﻪ‬
‫ﺟﺎي ﺗﻼش ﺑﺮاي ﺑﺪﺳﺖ آوردن را ﻣﺘﻮﻗﻒ ﮐﺮدم و اﺟﺎزه دادم زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﻓﺮﺻﺖﻫﺎي دﯾﮕﺮي را ﻧﺸﺎﻧﻢ دﻫﺪ ‪.‬‬

‫ﻓﻘﻂ ﮔﺎﻫﯽ ﮐﻪ دﻟﻢ ﺗﻨﮓ ﻣﯽﺷﻮد ﺑﻪ ﺳﺘﺎرهﻫﺎ ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﻢ و ﺑﺮاﯾﺖ‬

‫آرزوﻫﺎي ﺧﻮب ﻣﯽﮐﻨﻢ و ﺑﺎ ﺧﻮدم ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر ﺣﺘﯽ ﺑﯽﺗﻔﺎوﺗﯽ‬
‫ات را دوﺳﺖ داﺷﺘﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺗﻤﺎم روزﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﺒﻮدي و ﻧﺪﯾﺪي ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ‬
‫و ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ درﺳﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ دادي ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺳﭙﺎﺳﮕﺬارت ﺧﻮاﻫﻢ‬
‫ﺑﻮد اﯾﻨﮑﻪ ﻧﺨﻮاﻫﻢ ﻣُﺮد اﮔﺮ راﺑﻄﻪ اي ﺗﻤﺎم ﺷﻮد ‪.‬‬

‫ﻃﻼق ‪ ،‬از دﺳﺖ دادﻧﯽ دردﻧﺎك و ﻃﻮﻻﻧﯿﺴﺖ‬

‫‪228‬‬
‫در ﻫﺮ ﺟﺪا ﺷﺪﻧﯽ درد و اﻧﺪوه وﺟﻮد دارد و در ﺑﻌﻀﯽ ﺟﺪا ﺷﺪنﻫﺎ درد‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﭼﻮن ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﺟﺪا ﺷﺪن را ﺳﺨﺖﺗﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﮐﻤﺘﺮ‬
‫ﭘﺬﯾﺮاي آن اﺳﺖ ‪ ،‬ﻃﻼق ﺗﺼﻤﯿﻤﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ درد و اﻧﺪوﻫﺶ ‪ ،‬ﺑﯿﺸﺘﺮ از‬
‫ﺟﺪاﯾﯽﻫﺎي دﯾﮕﺮ اﺳﺖ ﭼﻮن ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺮ اﯾﻦ ﻧﻮع ﺟﺪا ﺷﺪن ﺑﺮﭼﺴﺐﻫﺎﯾﯽ‬
‫زده اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﺮد را وارد ﺟﺮﯾﺎن ﺳﺨﺖ ﺗﺮ و دردﻧﺎكﺗﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬دﺧﺘﺮ‬
‫و ﭘﺴﺮ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﻣﺪت ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ راﺑﻄﻪ دارﻧﺪ ﻗﻄﻌﺎ در زﻣﺎن ﺟﺪا ﺷﺪن‬
‫دﺳﺘﺨﻮش اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ زﯾﺎدي ﻣﯽﺷﻮد اﻣﺎ وﻗﺘﯽ ﺷﺨﺼﯽ‬
‫ازدواج ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺪا ﺷﺪن رﻧﮓ و ﺑﻮي دﯾﮕﺮي ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﯽﮔﯿﺮد ‪،‬‬
‫ﭼﻮن ﺟﺎﯾﮕﺎه ازدواج ﺑﺎ ﺟﺎﯾﮕﺎه راﺑﻄﻪ داﺷﺘﻦ ﻓﺮق دارد ‪ ،‬ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐﻪ‬
‫ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﻪ اﺷﺘﺒﺎه ازدواج را ﻧﻮﻋﯽ دﺳﺘﺎورد ﺗﻠﻘﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻃﻼق را ﻫﻢ‬
‫ﻧﻮﻋﯽ ﺷﮑﺴﺖ ارزﯾﺎﺑﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ و اﯾﻦ ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﺟﺪا ﺷﺪن را ﭘﯿﭽﯿﺪهﺗﺮ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺟﺪا ﺷﺪن آدمﻫﺎ را از ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﺮاي ﻫﺮ دو ﻃﺮف ﺳﺨﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫‪ ،‬راﺑﻄﻪ دردﻧﺎك اﺳﺖ اﻣﺎ ﻧﻘﺶ اﻃﺮاﻓﯿﺎن در ﮐﻤﺮﻧﮓ ﮐﺮدن اﯾﻦ دردﻫﺎ‬
‫ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺎد اﺳﺖ ‪ ،‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻓﺮدي ﺑﻌﺪ از ﺟﺪا ﺷﺪن ﺑﻪ آﻏﻮش ﺧﺎﻧﻮادهاش‬
‫ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدد ﯾﺎ ﺷﺮاﯾﻂ ﺟﺪﯾﺪي دارد ﺑﺎ اﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ روﺑﺮو ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ اﻧﻄﺒﺎق‬
‫ﺑﺎ ﺷﺮاﯾﻂ ﺟﺪﯾﺪ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ زﻣﺎن دارد ‪ ،‬او ﺗﺼﻮﯾﺮ ذﻫﻨﯽ اش را در ﻣﻮرد‬
‫ﺧﻮدش و آﯾﻨﺪهاش ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻮﻗﺖ از دﺳﺖ داده اﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﺮ ﻓﺮدي ﮐﻪ‬

‫‪229‬‬
‫ﺟﺪا ﻣﯽﺷﻮد و ﻃﻼق ﻣﯽﮔﯿﺮد در ﺑﺤﺮاﻧﯽ ﻣﻮﻗﺖ اﻣﺎ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد‬
‫ﮐﻪ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ ﻫﻤﺪﻟﯽ و ﻫﻤﺮاﻫﯽ اﻃﺮاﻓﯿﺎﻧﺶ دارد ‪ ،‬اﻓﺮادي ﮐﻪ ﺟﺪا‬
‫ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ ﺧﻠﻮت و ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ دارﻧﺪ و از اﯾﻦ اﻧﺰوا و ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺧﻮد‬
‫ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺷﺎن ﻧﺘﺮﺳﯿﺪ ‪ ،‬آرام آرام ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﻪ ﺟﻤﻊ ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ و ﺑﺎ اﻓﺮاد‬
‫ﮐﻤﯽ ﻣﻌﺎﺷﺮت ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ ﺷﺮوع ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ دوﺳﺘﯽﻫﺎ و راﺑﻄﻪﻫﺎي‬
‫اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﺳﺖ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ و ﺑﻪ ﻧﺰد اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﻮادهﺷﺎن ﺑﺮﮔﺸﺘﻪاﻧﺪ ﺑﻬﺘﺮ‬
‫اﺳﺖ اﺗﺎﻗﯽ ﺟﺪا ﺑﻪ آنﻫﺎ داده ﺷﻮد و ﻣﺪام ﺑﺎ ﮐﻨﺘﺮل ﮐﺮدن آﻧﻬﺎ ﻧﮕﺮاﻧﯽ‬
‫ﺧﻮد را ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﯾﺎدآوري ﻧﮑﻨﯿﺪ ‪ ،‬آﻧﻬﺎ ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺷﻤﺎ ﻧﮕﺮان و‬
‫ﻣﻀﻄﺮب ﻫﺴﺘﻦ ﺑﻪ درك آدمﻫﺎ اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬارﯾﺪ ‪ ،‬ﻓﺮدي ﮐﻪ ﺟﺪا ﺷﺪه‬
‫اﺳﺖ ﭼﻪ ﻓﺮزﻧﺪ دﻟﺒﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﭼﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﯾﺎ ﺑﺮادرﺗﺎن ‪ ،‬اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ اﺣﺘﺮام‬
‫دارد و اﺣﺘﺮام آنﻫﺎ را ﺑﺎ ﻫﻤﺪرديﻫﺎي ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ و ﻣﺤﺒﺖﻫﺎي اﻓﺮاﻃﯽ و‬
‫دﻟﺴﻮزيﻫﺎﯾﯽ ﻣﺎدراﻧﻪ ﭘﺎﯾﻤﺎل ﻧﮑﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﮐﺎري ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ اﻧﺠﺎم‬
‫دﻫﯿﺪ ‪ ،‬ﮔﻮش دادن و درك ﮐﺮدن آﻧﻬﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ ﺣﺘﻤﺎ راه ﺣﻠﯽ‬
‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ و در ﻫﺮ ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﺧﻮدﺗﺎن را ﻣﺠﺒﻮر ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻧﯿﻤﻪ ﭘﺮ ﻟﯿﻮان را‬
‫ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻧﺸﺎن دﻫﯿﺪ ‪ ،‬آدﻣﯽ ﮐﻪ ﺗﺎزه ﺟﺪا ﺷﺪه اﺳﺖ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ زﻣﺎن دارد ﺗﺎ‬
‫ذﻫﻨﺶ را ﻣﻨﺴﺠﻢ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺻﺤﺒﺖ ﻫﺎي ﺷﻤﺎ در ﻣﻮرد زﯾﺒﺎﯾﯽ ﺻﺒﺢ و‬
‫ﻓﺮﺻﺖﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪ ﻓﻘﻂ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻓﺸﺎر را در آﻧﻬﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬آدﻣﯽ ﮐﻪ‬

‫‪230‬‬
‫ﺗﺎزه ﺟﺪا ﺷﺪه اﺳﺖ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﻓﺮدﯾﺴﺖ ﮐﻪ دﺳﺖ و ﭘﺎﯾﺶ ﺷﮑﺴﺘﻪ اﺳﺖ و ﺑﻪ‬
‫ﺻﻮرت ﻣﻮﻗﺖ در ﮔﭻ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﭘﺲ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺪون درد و اﻧﺪوه‬
‫ﻫﺪفﻫﺎي رﻧﮕﺎرﻧﮓ و ﭘﺎﯾﺪاري را دﻧﺒﺎل ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺟﺪا ﺷﺪن ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﻏﻢاﻧﮕﯿﺰ‬
‫و دردﻧﺎك اﺳﺖ ﮐﻪ در ﻓﺮد اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﺗﻠﺨﯽ را ﺑﯿﺪار ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻫﺮ‬
‫ﭼﻘﺪر ﺷﻤﺎ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ ﭼﻘﺪر دﻧﯿﺎ و زﻧﺪﮔﯽ ﺷﯿﺮﯾﻦ و ﻟﺬت ﺑﺨﺶ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺗﻠﺨﯽ‬
‫ﻏﻢ ﮐﻢ ﻧﻤﯽﺷﻮد ‪ ،‬اﯾﻦ ﺗﻠﺨﯽ ﺑﺎ ﺻﺒﻮري ﺧﻮد ﻓﺮد و ﮔﺬﺷﺖ زﻣﺎن ﮐﻢ‬
‫رﻧﮓﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮد و ﺑﻪ اﻓﺮادي ﮐﻪ ﺟﺪا ﺷﺪهاﻧﺪ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺪﻫﯿﺪ ﮐﻪ ﺳﻮﮔﻮاري‬
‫ﮐﻨﻦ ﮐﻪ آﺷﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ ﺷﺎن را ﺑﺎ ﻫﺪف ﻫﺎي ﮔﯿﺞ و ﮐﻮﺗﺎه ﻣﺪت‬
‫ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪ ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﭘﺮﯾﺸﺎن ﻧﺸﻮﯾﺪ و ﻧﺘﺮﺳﯿﺪ از اﯾﻦ ﻧﻮﺳﺎن ﺧﻠﻖ و ﻋﺪم‬
‫اﻧﺴﺠﺎم در ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮي ‪ ،‬ﺑﯿﺸﺘﺮ اﯾﻦ ﻋﻼﯾﻢ ﺑﻌﺪاز ﻣﺪﺗﯽ از ﺑﯿﻦ ﻣﯽرود‬
‫ﻃﻼق آﺳﯿﺐﻫﺎي دروﻧﯽ زﯾﺎدي ﺑﻪ ﻓﺮد وارد ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻋﺰﯾﺰ ﺷﻤﺎ ﻫﻢ از‬
‫اﯾﻦ آﺳﯿﺐﻫﺎ ﻣﺴﺘﺜﻨﯽ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺳﻌﯽ ﻧﮑﻨﯿﺪ ﺑﺎ ﺳﺮزﻧﺶ و ﻓﺸﺎر و ﺑﺎ اﯾﺠﺎد‬
‫اﻧﮕﯿﺰه ﻫﺎي ﺳﻄﺤﯽ آنﻫﺎ را وادار ﺑﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬آدمﻫﺎ ﺑﺮاي ﻋﺒﻮر از‬
‫ﺑﺤﺮانﻫﺎ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ زﻣﺎن دارﻧﺪ ﻧﻪ ﻓﺸﺎر ‪ ،‬ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮي ﻫﺎ و رﻓﺘﺎرﻫﺎي‬
‫ﻧﻮﺳﺎﻧﯽ ﺷﺎن را ﺑﺰرﮔﺘﺮ از ﺣﺪ ﻣﻌﻤﻮل ﺟﻠﻮه ﻧﺪﻫﯿﺪ و ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻧﻮﺳﺎﻧﯽ‬
‫ﺑﺮﺧﻮرد ﻧﮑﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﻓﺮدي ﮐﻪ در ﺑﺤﺮان ﺟﺪاﯾﯽ ﺑﻪ ﺳﺮ ﻣﯽﺑﺮد ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻫﺮ‬
‫ازﮔﺎﻫﯽ ﺑﯽ دﻟﯿﻞ اﺣﺴﺎس ﺧﺸﻢ و درﻣﺎﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ و اﯾﻦ ﺧﺸﻢ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ‬

‫‪231‬‬
‫ﻧﺸﺎن دﻫﺪ ‪ ،‬ﺻﺒﻮر ﺑﺎﺷﯿﺪ و ﺑﺪاﻧﯿﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺑﺨﺸﯽ از ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﺑﻬﺒﻮد اﺳﺖ در‬
‫ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻗﺒﻞ از ﻫﺮ ﺑﻬﺒﻮدي ﺑﺮون رﯾﺰي ﻫﺎﯾﯽ وﺟﻮد دارد ‪ ،‬ﺳﺮﮔﺸﺘﮕﯽ ‪،‬‬
‫ﻫﺪفﻫﺎي ﮐﻮﺗﺎه ﻣﺪﺗﯽ ﮐﻪ رﻫﺎ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬ﺧﺸﻢﻫﺎي ﮐﻪ دﻟﯿﻞ ﻣﻨﻄﻘﯽ‬
‫ﻧﺪارﻧﺪ ‪ ،‬ﺑﯽﺣﻮﺻﻠﮕﯽ و ﻣﻘﺎوﻣﺖ در ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺮدن در ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﻫﺎ‬
‫ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﻣﺠﺎﻟﺲ ﻋﺮوﺳﯽ ‪ ،‬ﻣﯿﻞ ﺑﻪ اﻧﺰوا و ﮔﺮﯾﻪ ‪ ،‬ﺑﯽﺧﻮاﺑﯽ و آه و ﻧﺎﻟﻪ‬
‫ﮐﺮدن ‪ ،‬ﺣﺴﺎﺳﯿﺖ و زودرﻧﺠﯽ ﺑﺨﺸﯽ از ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﺑﻬﺒﻮد اﺳﺖ ‪ ،‬ﺻﺒﻮر ﺑﺎﺷﯿﺪ‬
‫و ﻫﻤﺪل ‪.‬‬

‫زﻣﺎن آرام آرام ﺷﮑﺴﺘﮕﯽ را ﺟﻮش ﻣﯽدﻫﺪ و آﻧﻬﺎ دوﺑﺎره ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺮ زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﺑﺮ ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ و ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺪوﻧﺪ و رﻫﺎ از ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺑﺤﺮاﻧﯽ ﮐﻪ‬
‫ﭘﺸﺖﺳﺮﮔﺬاﺷﺘﻪ اﻧﺪ وارد راﺑﻄﻪﻫﺎ ﺷﻮد ‪ ،‬از اﯾﻦ ﻧﻮﺳﺎنﻫﺎ ﻧﺘﺮﺳﯿﺪ و آنﻫﺎ را‬
‫ﻫﻢ ﻧﺘﺮﺳﺎﻧﯿﺪ ﻓﻘﻂ ﮐﻨﺎرﺷﺎن ﺑﺎﯾﺴﺘﯿﺪ و ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﯾﺎدآوري ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺣﻀﻮر‬
‫دارﯾﺪ ‪ ،‬در ﺳﮑﻮت ‪ ،‬ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺎﻓﯽ ﺳﺖ ‪.‬‬

‫ﻣﮑﺚ‬

‫اﮔﺮ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﻢ ﺑﻪ ﻋﻘﺐ ﺑﺎز ﮔﺮدم ﺑﻪ ﻫﯿﭻ اﺗﻔﺎق زﻧﺪﮔﯿﻢ دﺳﺖ ﻧﻤﯽزدم‬
‫واﺟﺎزه ﻧﻤﯽدادم ﺗﻤﺎم اﺗﻔﺎقﻫﺎ ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ رخ داده ﺑﻮدﻧﺪ دوﺑﺎره رخ‬
‫دﻫﻨﺪ ‪ ،‬اﺟﺎزه ﻣﯽدادم ‪ ،‬دردﻫﺎ ﻫﻤﻮن دردﻫﺎ ﺑﺎﺷﻢ و آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﻼﻗﺎت‬
‫ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻫﻤﺎن ﻫﺎ ﺑﺎﺷﺪ و اﺟﺎزه ﻣﯽدادم دوﺑﺎره ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﻣﻮﻗﻊ ﺗﺼﻤﯿﻢ‬
‫‪232‬‬
‫ﺑﮕﯿﺮم ‪ ،‬اﺟﺎزه ﻣﯽدادم دوﺑﺎره اﻧﺘﺨﺎبﻫﺎ و ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎ ﺗﮑﺮار ﺷﻮﻧﺪ درﺳﺖ‬
‫ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن اﺗﻔﺎﻗﯽ ﮐﻪ رخ داده ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﻣﻦ در اﮐﻨﻮن ‪ ،‬آدﻣﯽ ﻫﺴﺘﻢ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم آن ﻣﺴﯿﺮ را آﻣﺪه و اﯾﻦ آدﻣﯽ ﮐﻪ در‬
‫اﮐﻨﻮن وﺟﻮد دارد ﻣﺪﯾﻮن ﻣﺴﯿﺮ زﻧﺪﮔﯽ اش اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺴﯿﺮي ﻣﻤﻠﻮ از‬
‫اﺗﻔﺎقﻫﺎ ‪ ،‬ﻣﻬﻢ ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﻬﻢ ﻣﺴﯿﺮ و اﺗﻔﺎق ﻫﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﻧﻪ ﺑﺎر ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ ﺧﻮب‬
‫و ﺑﺪ و ﯾﺎ اﺷﺘﺒﺎه و درﺳﺖ ‪ ،‬در ﻫﺮ اﺗﻔﺎق و در ﻫﺮ ﺗﺼﻤﯿﻤﯽ در زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﺗﺠﺮﺑﻪ اي از رﺷﺪ وﺟﻮد دارد ‪ ،‬اﺗﻔﺎق ﻫﺎ ﺑﺪ ﯾﺎ ﺧﻮب ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻫﺎي‬
‫ﻣﺎ درﺳﺖ ﯾﺎ اﺷﺘﺒﺎه ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬اﺗﻔﺎق ﻫﺎ رخ ﻣﯽ دﻫﻨﺪ ﭼﻮن ﺑﺎﯾﺪ رخ دﻫﻨﺪ و‬
‫ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬ﭼﻮن ﺑﺎﯾﺪ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬

‫ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎي ﻣﺎ ‪ ،‬ﻣﺎ را آرام آرام ﺑﻪ ﺑﻠﻮﻏﯽ ﻣﯽ رﺳﺎﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ در راﺳﺘﺎي‬

‫ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ از ﺧﻮدﻣﺎن رﻓﺘﺎر ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺴﯿﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﻫﺮ ﮐﺪام از ﻣﺎ ‪،‬‬
‫ﻧﺎﻫﻤﻮاري ِﻫﺎي زﯾﺎدي داﺷﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي ﺗﻠﺦ و ﻧﺎﮐﺎﻣﯽﻫﺎي زﯾﺎد ‪،‬‬
‫ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎي ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ و از دﺳﺖ دادن ﻫﺎي ﻏﻢاﻧﮕﯿﺰ ‪ ،‬اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺨﺶﻫﺎﯾﯽ‬
‫از ﻟﺬت و آراﻣﺶ ﻫﻢ ﻫﻤﺮاﻫﺶ ﺑﻮده اﺳﺖ اﻣﺎ ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮدهاﯾﻢ‬
‫ﻻزم ﺑﻮده اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮم ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ اﯾﻦ ﻣﺴﯿﺮ ﺑﻪ ﮐﺠﺎ ﻣﯽرﺳﺪ ‪،‬‬
‫ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﭼﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﺑﻌﺪ از آن ﻣﯽاﻓﺘﺪ ‪ ،‬آﻧﭽﻪ ﻣﻬﻢ اﺳﺖ ﺗﻼش ﻣﺎ‬
‫ﺑﺮاي ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪن ﺑﻪ ﺧﻮد و رﺷﺪ درون اﺳﺖ ‪ ،‬ﻓﮑﺮﻣﯽﮐﻨﻢ اﮔﺮ اﺟﺎزه‬
‫‪233‬‬
‫ﺑﺪﻫﯿﻢ اﺗﻔﺎقﻫﺎ رخ دﻫﻨﺪ و ﮔﺬﺷﺘﻪ را ﮐﺎﻣﻼ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ رخ داده ﮐﺎﻣﻞ و‬
‫ﺑﯽﻧﻘﺺ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ رﺷﺪ ﺧﻮدﻣﺎن ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ دوام آورده اﯾﻢ ‪،‬‬
‫ﭘﺲ در ﻣﺴﯿﺮ رﺷﺪ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﺣﺴﺮﺗﯽ در ﮐﺎر ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﺴﯿﺮ‬
‫زﻧﺪﮔﯿﻢ ﮐﻪ ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﻢ آدﻣﯽ را ﻣﯽﺑﯿﻨﻢ ﮐﻪ در ﻫﺮ زﻣﺎن و در ﻫﺮ اﺗﻔﺎق‬
‫ﺑﻪ اﻧﺪازهي ﻫﻤﺎن زﻣﺎن ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﺟﻠﻮ رﻓﺘﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻗﺮار اﺳﺖ ﺑﻪ‬
‫اﻧﺪازهي ذﻫﻨﻤﺎن اﺗﻔﺎقﻫﺎ را ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﻨﯿﻢ و ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﭘﺲ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ‬
‫ﺑﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ و رﺷﺪ اﻣﺮوزﻣﺎن ﺧﻮدﻣﺎن را در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺎن ﺳﺮزﻧﺶ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ‬
‫ﻧﻈﺮم زﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﺑﺨﺶ ﻣﺮور ﮔﺬﺷﺘﻪﻣﺎن ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﯾﻢ‬
‫‪ ،‬اﻧﺘﺨﺎبﻫﺎ و ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎي ﻣﺎ ﺑﺮ اﺳﺎس رﺷﺪ دروﻧﯽ آن ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻮده ﻧﻪ اﯾﻦ‬
‫ﻟﺤﻈﻪ و ﻣﺎ در ﻫﺮ اﺗﻔﺎق ﺟﺪﯾﺪ ﺑﺎ رﺷﺪي ﻋﻤﯿﻖﺗﺮ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ‪،‬‬
‫ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺎﻓﯽ ﺳﺖ ﺗﺎ از اداﻣﻪي ﻣﺴﯿﺮ زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن ﻟﺬت ﺑﺒﺮﯾﺪ اﯾﻦ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن‬
‫در دﺳﺘﺎن ﺷﻤﺎﺳﺖ و ﻓﺮﺻﺖ دﯾﮕﺮي ﺑﺮاي ﺗﺼﻤﯿﻢ دﯾﮕﺮي دارﯾﻢ ﺑﺎ رﺷﺪ‬
‫اﮐﻨﻮن ﺗﺎن ‪.‬‬

‫‪234‬‬
 ‫ﻓﺼﻞ ﺷﺸﻢ‬
‫رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ درك ﮐﺮدن آدم ﻫﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯿﮑﻨﺪ‬

‫راﺑﻄﻪ ﻫﺎ ﻣﺤﻞ ﭘﺬﯾﺮش و درك ﺷﺪن اﺳﺖ ‪ ،‬از ﺧﻮدﻣﺎن ﺷﺮوع ﮐﻨﯿﻢ ‪،‬‬
‫ﺗﺤﻤﻞ ﮐﺮدن را ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺗﺤﻤﻞ ﮐﺮدن ‪،‬ﻇﺮﻓﯿﺖﻫﺎي دروﻧﯽ ﻣﺎ را‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ و اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ در دﻧﯿﺎي واﻗﻌﯽ ﺑﺎ ﺣﻘﺎﯾﻖ راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﮐﻨﺎر‬
‫ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮ روي ﻇﺮﻓﯿﺖ دروﻧﯽﻣﺎن ﮐﺎر ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬در ﻫﺮ راﺑﻄﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ‬
‫ﯾﮏ ﭼﺎﻟﺶ اﺳﺖ اﯾﻨﮑﻪ آدم روﺑﺮوي ﺷﻤﺎ ﭼﻪ اﺣﺴﺎﺳﯽ را در ﺷﻤﺎ ﺑﻮﺟﻮد‬
‫ﻣﯽآورد و ﺷﻤﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽدﻫﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﻘﺎي راﺑﻄﻪي ﺷﻤﺎ را ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ و اﮔﺮ ﺷﺒﯿﻪ ﮐﻮدك در راﺑﻄﻤﺎن ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﻨﯿﻢ دﯾﺮ ﯾﺎ زود ﺧﺴﺘﻪ‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و ﯾﺎ ﺧﺴﺘﻪ اش ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﻇﺮﻓﯿﺖ دروﻧﯽ ﯾﮏ ﮐﻮدك ﺑﺮاي ﺗﺤﻤﻞ ﮐﺮدن ﺗﻔﺎوتﻫﺎ و اﺣﺴﺎسﻫﺎي‬

‫ﻣﺘﻔﺎوت ﭘﺎﯾﯿﻦ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻇﺮﻓﯿﺖ ﯾﮏ ﮐﻮدك ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻌﺎرضﻫﺎي آدمﻫﺎ‬
‫را ﺑﺒﯿﻨﺪ و رد ﺷﻮد ‪ ،‬ﻇﺮﻓﯿﺖ ﯾﮏ ﮐﻮدك ‪ ،‬ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽﺷﻮد ﯾﺎ در راﺑﻄﻪاش‬
‫ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ و ﭘﺮﺗﻮﻗﻊ ﺷﻮد ﯾﺎ ﺳﺮﯾﻊ ﻟﮕﺪ ﺑﮑﻮﺑﺪ و راﺑﻄﻪ را ﺗﺮك ﮐﻨﺪ ‪ ،‬در‬
‫ﻧﻬﺎﯾﺖ ﯾﮏ ﮐﻮدك ﻫﯿﭽﮕﺎه ﺻﻤﯿﻤﯿﺘﯽ ﻋﻤﯿﻖ را ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺣﺲ ﮐﻨﺪ ‪،‬‬
‫ﭼﻮن ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ اﺳﺖ دﻧﯿﺎ ﺑﺮ اﺳﺎس ﻇﺮﻓﯿﺖ ﮐﻮﭼﮏ اش و ﻇﺮﻓﯿﺖ‬
‫‪235‬‬
‫ﮐﻮﭼﮏ دروﻧﺶ ﺑﺎ او رﻓﺘﺎر ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ دﻧﯿﺎ ﺑﺎ ﻫﯿﭻﮐﺲ‬
‫ﺷﺒﯿﻪ ﻇﺮﻓﯿﺘﺶ ﺑﺮﺧﻮرد ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬دﻧﯿﺎ در ﺣﺎل ﮔﺬر اﺳﺖ و اﯾﻦ ﻣﺎ ﻫﺴﺘﯿﻢ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺗﺠﺮﺑﻪ و ﺑﺎ ﻫﺮ راﺑﻄﻪ ‪ ،‬ﺳﻦ دروﻧﯽﻣﺎن را ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﻨﯿﻢ و ﻇﺮﻓﯿﺖ‬
‫ﻫﺎي ﻣﺎن را ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﺮدن ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺷﺮط ﺑﺰرگ ﺷﺪن اﺳﺖ ‪ .‬ﺷﺮاﯾﻂ‬
‫‪ ،‬آدمﻫﺎ ‪ ،‬اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻣﺘﻌﺎرض آدمﻫﺎ و اﻟﺒﺘﻪ اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻣﺘﻌﺎرض‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن را ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﮐﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ‬
‫ﻫﻤﺰﻣﺎن و در ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ از ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺪت دوﺳﺘﺶ دارﯾﻢ‬
‫ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﻫﻢ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﮐﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ اﺣﺴﺎس ﻫﺎي ﻣﺘﻀﺎد دﯾﮕﺮ ﻏﯿﺮ‬
‫ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﮐﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﭼﻨﺪﯾﻦ اﺣﺴﺎس را ﺑﺎ‬
‫ﻫﻢ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ و ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن را ﻣﺤﮑﻢﺗﺮ و ﭘﺎﯾﺪارﺗﺮ ﮐﻨﯿﻢ ‪،‬‬
‫ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ از ﺗﺤﻤﻞ ﮐﺮدن ﺷﺮوع ﻣﯽ ﺷﻮد ‪ ،‬ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻪ ﮐﻨﯿﻢ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ آﻣﺎده‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺑﺰرگ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬دﯾﮕﺮ ﺳﯿﺎه و ﺳﻔﯿﺪي وﺟﻮد ﻧﺪارد و‬
‫ﻣﻄﻠﻖ ﻧﮕﺎه ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻗﻀﺎوت ﻫﺎﯾﻤﺎن ﮐﻤﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد و آدمﻫﺎ ﻗﺎﺑﻞ‬
‫ﺗﺤﻤﻞﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺎ ﻧﻮﺳﺎن ﮐﻤﺘﺮي ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪،‬‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺎ ﻫﻢ در اﻧﺘﻈﺎر ﺗﻐﯿﯿﺮ رﻓﺘﺎر و ﯾﺎ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﻓﺮدي در راﺑﻄﻪ ﻫﺎي‬
‫ﺧﺎﻧﻮادﮔﯿﻤﺎن ﻣﺜﻞ ﺧﻮاﻫﺮ ‪ ،‬ﺑﺮادر و ﭘﺪر ﻣﺎدر ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ اﺗﻔﺎق از ﻋﺸﻖ ﻣﺎ‬
‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻧﺎﺷﯽ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬دوﺳﺘﺶ دارﯾﻢ و ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺎ ﻋﻤﯿﻘﺎ‬

‫‪236‬‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ راﺑﻄﻪي ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ و ﻋﻤﯿﻖ ﺑﺎ آن ﻓﺮد را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﺪ و ﮔﺎﻫﯽ ﺑﻪ‬
‫ﻋﻠﺖ ﻣﺸﮑﻼت دروﻧﯽ ﻓﺮد ﻣﻘﺎﺑﻞ و ﻣﺎ ‪ ،‬اﯾﻦ راﺑﻄﻪ آنﻃﻮر ﮐﻪ ﻣﺎ ﺗﻮﻗﻊ‬
‫دارﯾﻢ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﻧﻤﯽرود ‪ ،‬ﯾﺎدﻣﺎن ﺑﺎﺷﺪ در راﺑﻄﻪﻫﺎي ﺧﻮﻧﯽ ﻫﯿﭽﮕﺎه ﻋﺸﻖ از‬
‫ﺑﯿﻦ ﻧﻤﯽرود ‪ ،‬ﻋﺸﻖ و ﺧﺸﻢ ‪ ،‬ﻏﻢ و ﺗﺮس ﻫﻤﯿﺸﻪ ﮐﻨﺎر ﻫﻢ ﺑﺎﻗﯽ ﺧﻮاﻫﺪ‬
‫ﻣﺎﻧﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ ﮔﺎﻫﯽ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﯾﮏ اﺣﺴﺎس ﺑﯿﺸﺘﺮ و ﺑﺰرگ ﺗﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ‬
‫دﯾﮕﺮ اﺣﺴﺎسﻫﺎ ﺑﯿﺪار ﺷﻮد و ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺷﻮد ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ اﺣﺴﺎس‬
‫ﺧﺸﻢ و ﺗﻨﻔﺮ ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺎد ﺑﺎﺷﺪ و ﺳﺎل ﻫﺎ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻋﺸﻖ را ﮐﻤﺮﻧﮓ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬در‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮاﻗﻊ وﻗﺘﯽ اﯾﻦ راﺑﻄﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﺑﻦ ﺑﺴﺖ ﻣﯽرﺳﻨﺪ ‪ ،‬ﺷﺪت درد زﯾﺎد‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ﭼﻮن ﻣﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻧﺎﻫﺸﯿﺎر ﻣﯿﻞ زﯾﺎدي ﺑﻪ داﺷﺘﻦ ﯾﮏ راﺑﻄﻪي‬
‫ﻋﺎﻃﻔﯽ ﻋﻤﯿﻖ دارﯾﻢ و از ﻃﺮف دﯾﮕﺮ ﻧﺎﮐﺎم ﻣﺎﻧﺪهاﯾﻢ ‪ ،‬ﯾﺎدﺗﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﻧﺎﮐﺎم‬
‫ﻣﺎﻧﺪن در داﺷﺘﻦ راﺑﻄﻪ ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ ﺑﺎ اﻋﻀﺎي ﺧﺎﻧﻮاده ﯾﺎ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ در راﺑﻄﻪ ﻫﺎي‬
‫دﯾﮕﺮ ﻓﺮق دارد ‪،‬ﮔﺎﻫﯽ ﭼﻮن ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻗﺒﻮل ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﻣﺸﮑﻠﯽ‬
‫دروﻧﯽ در ﻣﺎ و ﯾﺎ ﻓﺮد ﻣﻘﺎﺑﻞ وﺟﻮد دارد ﺑﻪ ﺧﺮاﻓﺎت ﻫﻢ ﭘﻨﺎه ﻣﯽﺑﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﻫﺮ‬
‫ﮐﺠﺎ ﮐﻪ ﻣﺎ اﺣﺴﺎس ﻧﺎﺗﻮاﻧﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﻪ ﭘﻨﺎه ﺑﺮدن ﺑﻪ ﻧﯿﺮوﻫﺎي ﺑﺰرﮔﺘﺮ و‬
‫ﺗﻮﺟﯿﻪ ﺑﻦ ﺑﺴﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺣﺘﻤﺎ دﻋﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ وﻗﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ‬
‫ﻣﯽرﺳﺪ دﻋﻮا ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺣﺘﻤﺎ ﻃﻠﺴﻤﯽ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ اﯾﻨﻘﺪر ﺑﯽ ﻗﺮار اﺳﺖ‬
‫و ﻫﺰاران ﺟﻤﻠﻪي ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ‪.‬‬

‫‪237‬‬
‫ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻋﻠﻢ وﺟﻮد دارد ‪ ،‬ﻃﻠﺴﻢ ﺟﺎدو و ﺧﺮاﻓﺎت وﺟﻮد ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ‬
‫‪ ،‬ﻣﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﺳﺮ ﺗﺴﻠﯿﻢ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﺮاﻓﺎت ﻓﺮود ﺧﻮاﻫﯿﻢ آورد ﮐﻪ ﻗﺪرت ﻋﻠﻢ‬
‫را ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﯿﻢ و در اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮدن از آن ﻧﺎ ﺗﻮاﻧﯿﻢ ‪ ،‬راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﺧﻮﻧﯽ ‪ ،‬ﺑﻦ‬
‫ﺑﺴﺖ ﻫﺎي زﯾﺎدي دارﻧﺪ ﮐﻪ ﮐﺎﻣﻼ ﻋﻠﻤﯽ و ﻗﺎﺑﻞ درك ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬در ﻧﻬﺎﯾﺖ‬
‫ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮﯾﻦ ﺗﻌﺎرضﻫﺎي ﻣﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻋﻀﺎي ﺧﺎﻧﻮاده ﺧﻮدﻣﺎن اﺳﺖ ‪.‬‬

‫اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻣﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻋﻀﺎي ﺧﺎﻧﻮاده ﻣﺎ ﻫﯿﭽﮕﺎه ﺗﻤﺎم ﻧﻤﯽﺷﻮد و آﻧﻬﺎ‬

‫ﺑﺨﺶﻫﺎي ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ از ﻣﺎ و ﻧﺎ ﻫﺸﯿﺎرﻣﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻓﺮار و ﺗﻮﺟﯿﻪ ﺑﯿﻬﻮده اﺳﺖ‬
‫‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﻦﺑﺴﺘﯽ ﺑﺎ ﯾﮑﯽ از اﻋﻀﺎي ﺧﺎﻧﻮادهﺗﺎن ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬اﺟﺎزه ﻧﺪﻫﯿﺪ‬
‫ذﻫﻦ ﺗﺎن ﺑﻪ ﺧﺮاﻓﺎت ﭘﻨﺎه ﺑﺒﺮد ‪ ،‬ﺑﺎ ﯾﮏ درﻣﺎﻧﮕﺮ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﻧﯿﺮوي ﻋﻠﻢ‬
‫و آﮔﺎﻫﯽ در ﺷﻤﺎ ﺟﺮﯾﺎن ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﻓﺮد ﻣﻘﺎﺑﻠﻤﺎن از ﺑﯿﻤﺎري روﺣﯽ‬
‫و ﯾﺎ ﮔﺮهﻫﺎي ﻋﻤﯿﻖ رواﻧﯽ رﻧﺞ ﻣﯽﺑﺮد و ﺗﻼش ﻣﺪاوم ﻣﺎ ﺑﺮاي ﺗﺮﺑﯿﺖ ‪ ،‬ﺗﻨﺒﯿﻪ‬
‫‪ ،‬دﻋﺎ و ﻃﻠﺴﻢ ‪ ،‬ﺗﻼﺷﯽ ﺑﯿﻬﻮده اﺳﺖ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﻓﺮد ﻣﻘﺎﺑﻞ ‪،‬‬
‫ﻣﺸﮑﻞ دروﻧﯽ ﻋﻤﯿﻘﯽ دارد دﺳﺖ از ﺗﻼشﻫﺎي ﺑﯿﻬﻮده ﺑﺮﻣﯽدارﯾﻢ و در‬
‫ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﺎن را ﺑﺎ او ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﮔﻬﮕﺎﻫﯽ در ﻓﺎﺻﻠﻪي ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ‬
‫و ﻏﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ راﺑﻄﻪاي ﮐﻪ درﺳﺖ ﻧﻤﯽﺷﻮد ﻋﺸﻖ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ورزﯾﺪ و‬
‫ﻣﺤﺒﺖ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ‪.‬‬

‫‪238‬‬
‫ﮔﺎﻫﯽ دور ﺷﺪن ﺑﻪ ﻫﻤﺎن اﻧﺪازهي ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪن ‪ ،‬دردﻧﺎك ﻣﯽﺷﻮد ‪،‬‬
‫ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭘﺪر ‪ ،‬ﻣﺎدر ‪ ،‬ﺧﻮاﻫﺮ و ﺑﺮادراﻧﻤﺎن را دوﺳﺖ ﺧﻮاﻫﺪ‬
‫داﺷﺖ و ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ اﯾﻦ اﺣﺴﺎس ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺎ را ﺧﺴﺘﻪ و درﻣﺎﻧﺪه ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ‪،‬‬
‫ﮔﺎﻫﯽ در راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﺧﻮﻧﯽ ﻣﺎن ﻋﻤﻖ درد ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺎد اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ‬
‫ﺷﺎﯾﺪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻗﻄﻊ راﺑﻄﻪ و ﺑﺎ ﺧﺸﻢ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﺮدن ﺗﻨﻬﺎ راه ﺧﻼﺻﯽ از اﯾﻦ‬
‫دردﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺳﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ راﺑﻄﻪﻫﺎي ﺧﻮﻧﯽ ﻣﺎ ﻫﯿﭽﮕﺎه ﻗﻄﻊ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ‪،‬‬
‫ﭼﻨﯿﻦ راﺑﻄﻪ ﻫﺎ ‪ ،‬ﻋﻤﯿﻖﺗﺮﯾﻦ و ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮه ﻫﺎي ﻣﺎ را در ﺑﺮ دارﻧﺪ و‬
‫ﺣﺘﯽ ﺑﺎ ﻣﺮگ ﺷﺨﺺ از اﻋﻀﺎي ﺧﺎﻧﻮاده ‪ ،‬اﯾﻦ راﺑﻄﻪ و ﺧﺎﻃﺮات او در‬
‫ذﻫﻦ ﻣﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎن اداﻣﻪ دارد ‪.‬‬

‫ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ و دردﻧﺎكﺗﺮﯾﻦ ﺗﻌﺎرضﻫﺎي ﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ و ﻧﺰدﯾﮏ ﺗﺮﯾﻦ‬

‫اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﻮاده ﻣﺎن ﺑﻮده اﺳﺖ و ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و ﻗﻄﻊ راﺑﻄﻪ و ﺑﺎ ﺧﺸﻢ در ﮐﺮدن‬
‫و ﺑﺎ ﺧﺎﻣﻮش ﺷﺪن ﻫﯿﭻ دردي را در درون ﻣﺎ ﮐﻢ ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ‪ ،‬در ﻧﻬﺎﯾﺖ‬
‫ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺎ ﻓﺎرغ از آﻧﭽﻪ در راﺑﻄﻪاش ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮده ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬آﻧﻬﺎ را‬
‫دوﺳﺖ دارد ‪ ،‬ﻫﺮﭼﻘﺪر ﻫﻢ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﻫﺮ ﭼﻘﺪر ﻏﻤﮕﯿﻦ و ﯾﺎ‬
‫ﺗﺮﺳﯿﺪه ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺎ آﻧﻬﺎ را دوﺳﺖ دارد ‪ ،‬ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ‬
‫ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ درس ﻣﺎ در راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن ‪ ،‬دﯾﺪن و ﺣﺲ ﮐﺮدن ﻋﺸﻖ و ﺧﺸﻢ‬
‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﻮاده ﻣﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻨﮑﻪ ﭼﻘﺪر در ﺗﻤﺎم ﺳﺎلﻫﺎ‬

‫‪239‬‬
‫رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﯽ در آنﻫﺎ ﺑﻮده ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ آﺳﯿﺐ زده و ﭼﻘﺪر ﺟﺪا از ﺗﻤﺎم آﺳﯿﺐ‬
‫ﻫﺎ آنﻫﺎ ﺑﺮاﯾﻤﺎن ﻋﺰﯾﺰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﺎ از ﺧﺎﻧﻮادهي ﺧﻮد ﻧﺎ اﻣﯿﺪ ﺷﺪهاﯾﻢ و ﻓﻬﻤﯿﺪﯾﻢ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ‬

‫ﻧﻘﺶﻫﺎﯾﺸﺎن را ﺑﻪ درﺳﺘﯽ اﯾﻔﺎ ﻧﮑﺮده اﻧﺪ ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﭘﺪري ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﮔﺎه ﭘﺪراﻧﻪ‬
‫ﺻﺒﻮر و ﺣﻤﺎﯾﺘﮕﺮ ﻧﺒﻮده و ﯾﺎ ﻣﺎدري ﮐﻪ ﻣﺎدر ﻧﺒﻮده اﺳﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ اﮔﺮ اﮐﻨﻮن‬
‫ﺑﺰرﮔﺴﺎل ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻗﺎدر ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻮد ﺑﺎ اﯾﻦ آدمﻫﺎ‬
‫ﺟﺪا از ﻧﻘﺶ ﻫﺎﯾﺸﺎن ارﺗﺒﺎط داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﻫﺮ ﭼﻨﺪ اﻧﺪك و ﻫﺮ ﭼﻨﺪ ﮐﻮﺗﺎه‬
‫‪ ،‬اﻣﺎ ﻣﺎ ﮐﻪ ﺧﻮد ﻣﯽداﻧﯿﻢ ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ درﮔﯿﺮ ﺧﺎﻧﻮاده ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ‪،‬‬
‫ﻣﯽداﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ آﻧﻬﺎ را دوﺳﺖ ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ ‪ ،‬ﭘﺲ راﺑﻄﻪ‬
‫ﻫﺎﯾﻤﺎن را ﻗﻄﻊ ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪ ،‬در ﻣﻘﺎﺑﻞ راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﺧﻮﻧﯽ ﺗﺎن ﺻﺒﻮر و آﮔﺎه ﺑﺎﺷﯿﻢ‬
‫ﻧﻪ ﺑﺎ ﺧﺸﻢ اﻧﺘﻘﺎم ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ و ﻧﻪ ﺧﺎﻣﻮش ﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬ﺑﺨﺸﯽ از ﺷﻤﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻋﺸﻘﯽ‬
‫ﻋﻤﯿﻖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮادهاش دارد ‪ ،‬ﺑﺎ ﻋﺸﻖ ﻣﺒﺎرزه ﻧﮑﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﻋﺸﻖ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ‬
‫دﯾﺪه ﺷﺪن دارد ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﺧﻮدﺗﺎن ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﻓﺎرغ از اﯾﻨﮑﻪ آﻧﻬﺎ ﭼﻄﻮر‬
‫ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽدﻫﻨﺪ ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ارﺿﺎي ﺣﺲﻫﺎي ﺧﻮدﺗﺎن ﻣﺴﺌﻮل ﻫﺴﺘﯿﺪ ‪،‬‬
‫ﺑﺎ دﯾﺪن ﺧﺸﻢ و ﻋﺸﻖ ‪ ،‬ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﺎﯾﺘﺎن را ﺗﻨﻈﯿﻢ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺧﻮدﺗﺎن را‬
‫در اﻧﺪوﻫﯽ ﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎن ﻗﺮار ﻧﺪﻫﯿﺪ ‪ ،‬ﻗﻄﻊ ارﺗﺒﺎط ﺑﻪ ﺻﻮرت ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺎ ﯾﮑﯽ از‬

‫‪240‬‬
‫اﻋﻀﺎي ﺧﺎﻧﻮاده اﻧﺪوﻫﯽ ﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎن و ﻇﻠﻤﯽ ﺑﺰرگ ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن و ﺑﺨﺸﯽ از‬
‫دروﻧﻤﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ آﻧﻬﺎ را دوﺳﺖ دارد ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻧﺒﺎﺷﯿﻢ‬

‫ﯾﮏ ‪ :‬اﮔﺮ ﻫﺮ روز ﻣﻨﺘﻈﺮ ﮐﺴﯽ ﯾﺎ ﭼﯿﺰي ﻫﺴﺘﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﺎﯾﺪ و ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن‬

‫ﻣﻌﻨﺎ دﻫﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﻫﻨﻮز را از دﺳﺖ دادهاﯾﺪ و ﻫﯿﭻ روزي را ﺣﺲ ﻧﮑﺮدهاﯾﺪ‬
‫‪ ،‬ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻮدن ﺑﺮاي آدمﻫﺎ و ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻫﺎ اﮐﻨﻮن ﺗﺎن را ﮔﻨﮓ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺷﻤﺎ‬
‫در ﺟﺎﯾﯽ ﺑﯿﻦ آﯾﻨﺪه و اﮐﻨﻮن روزﺗﺎن را ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن ﻣﯽرﺳﺎﻧﯿﺪ ‪ ،‬اﻣﺮوز و‬
‫درﺳﺖ ﻫﻤﯿﻦ ﻟﺤﻈﻪ ﺗﻤﺎم آن ﭼﯿﺰي اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ آن اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﺪ ﺗﺎ آرام‬
‫ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ‪ ،‬اﻣﺮوز ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﻫﺎ ‪ ،‬اﻧﺘﻈﺎرﻫﺎ و ﻧﺎ ﺗﻤﺎم ﻣﺎﻧﺪن ﻫﺎ در اﺧﺘﯿﺎر‬
‫ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬آﻧﭽﻪ ﻫﻤﻪي ﻣﺎ اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ ‪ ،‬ﮐﻤﯽ اﺳﺘﺮاﺣﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬اﺳﺘﺮاﺣﺖ‬
‫در ﻣﯿﺎن ﺗﻤﺎم ﺧﺴﺘﮕﯽﻫﺎ و ﻧﺮﺳﯿﺪنﻫﺎ و ﻧﺪاﺷﺘﻦﻫﺎ و اﯾﻦ اﺳﺘﺮاﺣﺖ آرام‬
‫ﺟﺎﻧﻤﺎن ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ ﮐﻪ اﮐﻨﻮن در دل ﺗﻤﺎم ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﻫﺎ و‬
‫داﺷﺘﻪ ﻫﺎي ﻣﺎن ﺑﭙﯿﭽﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻫﺮ روز در اﻧﺘﻈﺎر روز ﺑﻌﺪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻫﺮ روز‬
‫ﮐﻪ ﺑﯿﺪار ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ اﻧﺘﻈﺎر دارﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﻌﺠﺰهاي اﺗﻔﺎق ﺑﯿﻔﺘﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻫﺮ روز ﺑﺎ‬
‫ﺧﻮدﻣﻮن ﺗﮑﺮار ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ اﻣﺮوز ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ روز اﺳﺖ و ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺧﺒﺮﻫﺎ در راه‬
‫اﺳﺖ و ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ اﺗﻔﺎقﻫﺎ ﻗﺮار اﺳﺖ رخ دﻫﺪ و ﻏﯿﺮه ‪ ،‬ﺧﻮدﻣﺎن را ﮔﻮل‬
‫ﻣﯽزﻧﯿﻢ ‪ ،‬ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﯾﮏ آدم اﺣﻤﻖ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﺎ ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ‬
‫‪241‬‬
‫آرزو ﮐﻨﯿﻢ را ﺑﺮاي ﻣﺎ ﻓﺮاﻫﻢ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﺜﺒﺖ اﻧﺪﯾﺸﯽ ﻫﺎي اﻓﺮاﻃﯽ و ﭘﻮچ و‬
‫ﯾﺎ در اﻧﺘﻈﺎر ﻣﺎﻧﺪن ﻣﺪام ﺑﺮاي آدم ﻫﺎ و ﻣﻌﺠﺰه ﻫﺎ ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ را در‬
‫ﺳﻄﺢ ﯾﮏ آدم ﻧﺎدان ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻧﮑﺸﯿﺪ ‪.‬‬

‫زﻧﺪﮔﯽ ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺰرﮔﺘﺮ و ﻋﻤﯿﻖﺗﺮ در ﺣﺎل ﮔﺬر اﺳﺖ ‪ ،‬درﺳﺖ در ﻫﻤﯿﻦ‬

‫ﻟﺤﻈﻪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺟﺎي در آرزو ﻣﻮﻧﺪن ﻫﺎ و ﻣﺜﺒﺖ اﻧﺪﯾﺸﯽ ﻫﺎي ﭘﻮچ‬
‫ﮐﻤﯽ در اﮐﻨﻮن زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎن ﻣﮑﺚ ﮐﻨﯿﻢ و اﮐﻨﻮن را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ واﻗﻌﯿﺖ‬
‫وارد ﺟﺮﯾﺎن ذﻫﻨﻤﺎن ﺷﻮد ‪ ،‬ﺟﺮﯾﺎن واﻗﻌﯿﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﺟﺎي‬
‫در اﻧﺘﻈﺎر ﺑﻮدن ﺗﻼش ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺗﻼشﻫﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﻧﺮﺳﯿﺪ ‪ ،‬اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﮐﻨﯿﻢ‬
‫و آرام ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ و اﮔﺮ ﻻزم ﺑﻮد دوﺑﺎره ﺗﻼش ﮐﻨﯿﻢ و اﮔﺮ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺗﻼشﻫﺎ‬
‫ﻧﺸﺪ و ﺑﻪ دﺳﺖ ﻧﯿﺎوردﯾﻢ ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ را ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﭘﺬﯾﺮش ‪ ،‬درد ﻫﺎﯾﻤﺎن‬
‫را آرام ﻣﯽﮐﻨﺪ و ذﻫﻨﻤﺎن را ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ ﺗﺮ ‪.‬‬

‫ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﻤﺎن ﺑﺸﻮد ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ دﻧﯿﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮ‬
‫آرزوﻫﺎي ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ و ﻫﺮ ﭼﻪ را ﮐﻪ ﺧﻮاﺳﺘﯿﻢ را ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺪﻫﺪ ‪ ،‬آﻧﻘﺪر ﺑﺰرﮔﺴﺎل‬
‫ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﯿﻢ و آن ﻗﺪر‬
‫ﺑﺼﯿﺮت داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ از ﻫﺮ آﻧﭽﻪ اﮐﻨﻮن در اﺧﺘﯿﺎر دارﯾﻢ ﻟﺬت‬
‫ﺑﺒﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮاي آﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﮐﻮدﮐﺎن ﻫﻤﯿﺸﻪ در آرزوي‬

‫‪242‬‬
‫ﺑﺮآورده ﺷﺪن آرزوﻫﺎ و ﺗﻔﮑﺮاﺗﺸﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻣﺤﻞ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪهاي اﺳﺖ ‪،‬‬
‫ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ ‪ ،‬ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ ﺑﯽ ﻧﻘﺺ از اﮐﻨﻮن و ﻧﺪاﺷﺘﻪﻫﺎي ﻣﺎﺳﺖ ‪.‬‬

‫دو ‪ :‬اﻧﺘﻈﺎر ﺑﺮاي داﺷﺘﻦ ﻫﺮ ﭼﯿﺰ‬

‫ﻫﺮ ﭼﯿﺰ ﺑﻬﺘﺮي ﺷﻤﺎ را از درون ﻓﺮﺳﻮده ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺷﻤﺎ را ﻧﺎراﺿﯽ و آﺷﻔﺘﻪ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ در ذﻫﻦ ﺷﻤﺎ اﻧﺘﻈﺎر ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد ﻟﺬت و دﯾﺪن ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ‬
‫ﮐﻢ ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬‬

‫اﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪ و ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ دارﯾﺪ و ﻫﺴﺘﯿﺪ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ ‪ ،‬اﮔﺮ اﯾﻦ اﻟﮕﻮي ﻫﻤﯿﺸﻪ‬

‫ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺑﻮدن وارد راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪي ﻣﺎ ﺷﻮد ﻓﺮﺳﺎﯾﺶ دروﻧﯽ‬
‫زﯾﺎدي را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ‪ ،‬ﺑﺮاي راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﺘﺎن ﺗﻼش ﮐﻨﯿﺪ آدمﻫﺎ ﻫﻤﻪ‬
‫ﭘﺮ از ﺗﻌﺎرض و ﻧﻘﺺ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﻮﯾﺪ و ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﺻﻤﯿﻤﯽ‬
‫ﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ ﭼﺎﻟﻪ ﻫﺎي اﺣﺴﺎﺳﯽ را در آﻧﻬﺎ ﺧﻮاﻫﯿﺪ دﯾﺪ ‪ ،‬درﺳﺖ در ﻫﻤﯿﻦ‬
‫ﻟﺤﻈﻪ ‪ ،‬آزﻣﺎﯾﺶﻫﺎي ﻣﺎ ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬آزﻣﺎﯾﺶ دﯾﺪن و ﺗﻼش ﺑﺮاي‬
‫درك ﮐﺮدن زﺧﻢ ﻫﺎ ‪ ،‬رﻓﺘﺎرﻫﺎ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ اﯾﻦ راﺑﻄﻪ ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺳﺨﺘﯽﻫﺎ ﻫﻢ ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬اﯾﻦ ﻗﺴﻤﺘﯽ‬
‫از راﺑﻄﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬ﭼﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ روﯾﺎﯾﯽ از راﺑﻄﻪ دارﯾﺪ ‪ ،‬ﭼﻪ روﯾﺎﯾﯽ از آدم ﻫﺎ‬
‫دارﯾﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﺮاي ﺑﻮدن در ﮐﻨﺎر ﻫﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻼش ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮاي ﺷﻨﺎﺧﺖ‬

‫‪243‬‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن و ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻠﻤﺎن ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺪﻫﯿﻢ و ﻓﺮﺻﺖ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬اﻧﺘﻈﺎر ﺑﺮاي‬
‫داﺷﺘﻦ راﺑﻄﻪي ﺑﻬﺘﺮ اﮔﺮ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻋﺎدت ﺷﻮد ‪ ،‬ﻋﺎدت ﺧﻔﻪﮐﻨﻨﺪهاي‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺑﺎر ﺑﺎ ﮐﺴﯽ وارد راﺑﻄﻪ ﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬ﺑﺨﺸﯽ از ﺷﻤﺎ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ‬
‫‪ ،‬ﺷﺨﺺ ﺑﻬﺘﺮي ﻫﻢ ﻫﺴﺖ ‪ ،‬ﺑﺮو ﻧﻔﺮ ﺑﻌﺪي ‪.‬‬

‫اﺣﺘﻤﺎﻻ آدم ﻫﺎي ﺑﻬﺘﺮي ﻫﻢ ﻫﺴﺘﻦ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﺗﺎ آﺧﺮ دﻧﯿﺎ آدمﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ‬
‫ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺎ ﻣﺎ وارد راﺑﻄﻪ ﺷﻮﻧﺪ و ﯾﺎ ﻣﺎ ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ آنﻫﺎ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ ‪،‬‬
‫اﮔﺮ اﯾﻦ وﺳﻮﺳﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ در درون ﻣﺎ وﺟﻮد دارد ﺑﺎﯾﺪ از ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﭙﺮﺳﯿﻢ‬
‫ﭼﺮا ‪ ،‬ﭼﻪ ﭼﯿﺰي ﻣﺎ را راﺿﯽ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﭼﻪ اﻧﺘﻈﺎري از آدمﻫﺎ و رواﺑﻂ‬
‫دارﯾﻢ ‪ ،‬ﻋﺸﻖ را ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ و ﭼﺮا در راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن ‪ ،‬اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ‬
‫ﺳﺮدرﮔﻢ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﭼﯿﺰي ﺑﯿﺮون از ﻣﺎ و راﺑﻄﻪي ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن‬
‫ﺑﺮاي ﮐﺸﻒ ﮐﺮدن وﺟﻮد ﻧﺪارد ‪ ،‬ﻫﻤﻪ ي ﺟﻮاب ﻫﺎ در ﺧﻮد ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ‬
‫ﮐﻪ ﻣﺎ ﺧﻮدﻣﺎن را دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﺑﺮاي ﺧﻮدﻣﺎن ارزش ﻗﺎﺋﻞ ﻧﺸﻮﯾﻢ‬
‫‪ ،‬ﺗﺒﻌﺎﺗﯽ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل دارد ﮐﻪ ﯾﮑﯽ از آﻧﻬﺎ ‪ ،‬راﺿﯽ ﻧﺒﻮدن ﻣﺪام از آدمﻫﺎ و‬
‫راﺑﻄﻪ ي ﻣﺎ ﺑﺎ آن ﻫﺎﺳﺖ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﺪاﻧﯿﻢ آدم دروﻧﯽ ﻣﺎن ﭼﻘﺪر دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ‬
‫و ﺧﺎص اﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﯿﭻﮔﺎه اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ او را ﺑﺎ راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت ﺗﻨﺒﯿﻪ‬
‫ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬در ﻧﻬﺎﯾﺖ او ﻻﯾﻖ ﺑﻮدن در راﺑﻄﻪاي ﺑﺎ دوام و ﭘﺎﯾﺪار اﺳﺖ ‪،‬‬
‫ﺗﺼﻮﯾﺮﻫﺎي اﻓﺴﺎﻧﻪاي از ﻋﺸﻖﻫﺎ و دوﺳﺖ داﺷﺘﻦﻫﺎ ﺑﯽﻧﻘﺺ را از ذﻫﻨﺘﺎن‬

‫‪244‬‬
‫ﺑﯿﺮون ﮐﻨﯿﺪ و اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ آدم دروﻧﺘﺎن آراﻣﺶ را ﺣﺲ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻨﯽ‬
‫ﮐﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ رﺿﺎﯾﺖ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﮑﻨﯿﻢ ﻫﯿﭻ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮدﻧﯽ ﺑﺮاي ﻣﺎ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﺨﻮاﻫﺪ‬
‫ﺑﻮد ‪ ،‬ﻫﯿﭻ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮدﻧﯽ ‪...‬‬

‫اﺣﺴﺎس ﮐﻔﺎﯾﺖ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﻋﺪم ﺗﻼش ﺑﺮاي ﺑﻬﺘﺮ ﺷﺪن ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ‬
‫ﻣﻌﻨﺎي ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻦ و دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﺧﻮد ‪ ،‬ﻫﻤﺎن ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ‬
‫در اﯾﻦ ﺻﻮرت اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﺑﺮوﯾﻢ اﻣﺎ ﺣﺴﺮت و ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﺑﻬﺘﺮ‬
‫ﺑﻮدن و ﯾﺎ ﺑﻬﺘﺮ داﺷﺘﻦ را ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﺗﻔﺎوتﻫﺎ را ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ‬

‫ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﭼﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﭼﻪ ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ دارد ‪ ،‬ﻣﻬﻢ‬
‫اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺟﻬﺎن دروﻧﯽﻣﺎن ﭼﻄﻮر ﺟﻬﺎن ﺑﯿﺮون از ﺧﻮدﻣﺎن را‬
‫ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ و ﺗﻔﺴﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺷﺒﺎﻫﺖﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ دارﯾﻢ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺎ‬
‫ﻫﻢ ﻣﺘﻔﺎوت ﻫﺴﺘﯿﻢ ﻣﺘﻔﺎوت در ﻧﮕﺎه و دﯾﺪﮔﺎه ‪ ،‬در رﻓﺘﺎر و واﮐﻨﺶ ‪ ،‬در‬
‫ﺗﻔﺴﯿﺮ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻣﻮﺟﻮداﺗﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﺷﺒﯿﻪ و در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺘﻔﺎوت‬
‫ﻫﺴﺘﯿﻢ و اﯾﻦ زﯾﺒﺎﯾﯽ ﻣﺎﺳﺖ ‪ .‬زﯾﺒﺎﯾﯽ دﻧﯿﺎ و آدم ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در آن ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪،‬‬
‫درﺳﺖ ﻫﻤﯿﻦ ﺗﻔﺎوتﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﭼﺎﻟﺶ ﻣﯽﮐﺸﺪ و ﻫﻤﯿﻦ ﺗﻔﺎوتﻫﺎ‬
‫در راﺑﻄﻪ ﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺎ را در رﻧﺞ ﻗﺮار دﻫﺪ ‪.‬‬

‫‪245‬‬
‫ﺗﻔﺎوتﻫﺎي ﻣﺎ و دﯾﮕﺮي ‪ ،‬ﺳﺮآﻏﺎز ﺑﺮداﺷﺖ ﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت و در ﻧﻬﺎﯾﺖ‬
‫رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت و واﮐﻨﺶﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ ‪ ،‬آﻧﭽﻪ ﺑﺮاي ﻣﺎ آراﻣﺶ‬
‫ﺑﺨﺶ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺮاي دﯾﮕﺮي ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬آﻧﭽﻪ ﺑﺮاي ﻣﺎ ﺳﺨﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺮاي او‬
‫ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬آﻧﭽﻪ ﺑﺮاي ﻣﺎ زﯾﺒﺎﺳﺖ ﺑﺮاي او ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬آﻧﭽﻪ ﺑﺮاي ﻣﺎ ﻧﻮﻋﯽ اﺑﺮاز‬
‫ﻋﻼﻗﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺮاي او ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ي ﺗﻔﺎوت ﻫﺎ در ﯾﮏ‬
‫ﺟﻬﺎن در ﮐﻨﺎر ﻫﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﭘﺲ ﻗﺮار اﺳﺖ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ ﺗﻔﺎوت ﻫﺎي‬
‫ﻫﻢ ﮐﻨﺎر ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ ‪ ،‬ﻓﺮوﺗﻨﯽ از ﺗﺤﻤﻞ ﻫﻤﯿﻦ ﺗﻔﺎوت ﻫﺎ ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬از اﯾﻦ‬
‫ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﺳﮑﻮت ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﺮداﺷﺖ ﻫﺎ و دﯾﺪﮔﺎه ﻫﺎي‬
‫ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ وﺟﻮد دارد ‪ ،‬دﯾﺪﮔﺎه ﻫﺎي ﻣﺎ ‪ ،‬رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺎ را ﺷﮑﻞ ﻣﯽ دﻫﺪ ‪،‬‬
‫ﭘﺲ ﻣﺎ ﻣﺪام در ﻣﻌﺮض رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت ﻫﺴﺘﯿﻢ و اﯾﻦ وﻇﯿﻔﻪي ﻣﺎﺳﺖ‬
‫ﮐﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﻔﺎوتﻫﺎ اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬارﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﺎ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل آراﻣﺶ ﻫﺴﺘﯿﻢ‬
‫اﻣﺎ ﯾﮑﯽ از ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ اﺻﻮل زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدن را ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ رﻋﺎﯾﺖ ﮐﻨﯿﻢ و‬
‫ﭘﺮﯾﺸﺎن ﺑﻪ دﻧﺒﺎل آراﻣﺶ ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬اﺻﻞ اﺣﺘﺮام و ﺳﮑﻮت ‪ ،‬اﻓﺮادي دﻧﯿﺎﻫﺎي‬
‫دروﻧﯽ آرامﺗﺮي دارﻧﺪ ﮐﻪ آﺷﻔﺘﮕﯽ و ﺗﻔﺎوتﻫﺎ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺨﺸﯽ از‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻨﺪ و ﻣﺪام ﺗﻼش ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ دﯾﮕﺮان را ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﻨﺪ و آﻧﻬﺎ را‬
‫ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﯽﭘﺴﻨﺪﻧﺪ ‪ ،‬ﮐﻨﻨﺪ ‪ .‬آدم ﻫﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﺘﻔﺎوت ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪،‬‬
‫ﻫﻢ در ﻧﮕﺮش و ﻫﻢ در رﻓﺘﺎر و اﯾﻦ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯽ ﺣﻤﻠﻪ و ﺗﻮﻫﯿﻦ ﺑﻪ ﻣﺎ و‬

‫‪246‬‬
‫ﻧﮕﺮشﻫﺎي ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺷﺨﺼﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ‬
‫ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺗﻮﻫﯿﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬در راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﮐﻤﯽ ﺻﺒﻮرﺗﺮ ﺑﺎﺷﯿﻢ و‬
‫ﮔﺎﻫﯽ ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﺗﻔﺎوتﻫﺎ را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ و واﮐﻨﺶ ﻧﺸﺎن ﻧﺪﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﭼﺮا‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ دﻧﯿﺎ را ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ ‪ ،‬دﻧﯿﺎ و آدمﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻫﻤﯿﻦ‬
‫ﺗﻔﺎوت ﻫﺎ ‪ ،‬دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ و زﯾﺒﺎ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﺣﺎﻟﺘﯽ را ﺗﺼﻮر ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ‬
‫در آن آدمﻫﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﻢ ﻋﻘﯿﺪه و ﻫﻢ ﻧﮕﺮش ﺑﺎ ﻣﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮﺗﺎن ﭼﻘﺪر‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺷﺒﺎﻫﺖﻫﺎ را ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﻢ در ﺷﺒﺎﻫﺖﻫﺎي ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺎد‬
‫ﺧﺴﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و ﻫﻢ در ﺗﻼش ﺑﺮاي ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺗﻔﺎوت ﻫﺎ ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﻓﺮوﺗﻦ ﺑﺎﺷﯿﻢ‬

‫ﻣﺎ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ ﻣﯽآﯾﯿﻢ ﺗﺎ ﻓﺮوﺗﻨﯽ را ﺑﯿﺎﻣﻮزﯾﻢ ‪ ،‬ﭼﻮن ﻓﺮوﺗﻨﯽ ﺗﻨﻬﺎ راﻫﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﻣﺠﺒﻮر ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﺳﮑﻮت را ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺑﻪ دروﻧﺘﺎن ﺑﯿﺸﺘﺮ‬
‫ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬ﺳﮑﻮت ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺑﻪ درون دﯾﮕﺮان‬
‫ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﻮﯾﺪ و آﻧﻬﺎ را درك ﮐﻨﯿﺪ ﮔﺎﻫﯽ ﺳﮑﻮت ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺳﮑﻮت ﮐﻪ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﻓﺮوﺗﻨﯽ ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد ﻓﺮوﺗﻦ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﻤﺎم اﺗﻔﺎقﻫﺎ و ﻫﺮج و‬
‫ﻣﺮجﻫﺎي اﻃﺮاﻓﻤﺎن و ﻓﺮوﺗﻦ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﻤﺎم ﺗﻼﻃﻢ ﻫﺎي ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ﻣﺎن‬
‫‪ ،‬اﯾﻦ ﻓﺮوﺗﻨﯽﻫﺎ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺟﻬﺎن درون ﻣﯽ ﺑﺮد ‪ ،‬ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﯽ اﻧﺘﻬﺎ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻧﯽ‬
‫ﮐﻪ ﻗﺎﻧﻮنﻫﺎي ﺧﻮدش را دارد و وﻗﺘﯽ ﯾﮏ ﺑﺎر وارد ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ دﯾﮕﺮ‬
‫‪247‬‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ از اﺣﺴﺎﺳﯽ ﮐﻪ در ﺷﻤﺎ ﺑﻮﺟﻮد ﻣﯽآﯾﺪ دل ﺑﮑﻨﯿﺪ و دوﺑﺎره ﺳﻌﯽ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺎز ﮔﺮدﯾﺪ ‪ ،‬ﺳﮑﻮت ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪ ﺿﻌﻒﻫﺎي‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن ﺻﺒﻮرﺗﺮ ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﻧﺘﯿﺠﻪي اﯾﻦ ﺻﺒﺮ ﭘﺬﯾﺮش و درك ﺑﯿﺸﺘﺮ‬
‫ﺗﻌﺎرضﻫﺎ در آدمﻫﺎي اﻃﺮاﻓﻤﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬ﺳﮑﻮت ﻣﺎ را آﻣﺎده ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬درد و رﻧﺞ را در ﺧﻮدﻣﺎن و دﯾﮕﺮان ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺣﺲ‬
‫ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر از درون ﻫﻤﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ رﻧﺞ ﻣﯽﮐﺸﯿﻢ‬
‫‪ ،‬ﻓﻘﻂ راه ﻫﺎي ﻓﺮار از درد و رﻧﺞ ﻣﺎن ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ ‪ ،‬در ﺑﺨﺶ ﻣﺸﺘﺮك‬
‫‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮاي ﻫﻤﻪي آدمﻫﺎﺳﺖ ‪.‬‬

‫در زﻧﺪﮔﯽ ‪ ،‬دردﻫﺎﯾﯽ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ اﮔﺮ در ﻣﻘﺎﺑﻠﺶ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﮐﻨﯿﻢ‬

‫ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ رﻧﺞﻫﺎي ﺳﻨﮕﯿﻦ و ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﻪ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ راﻫﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ از‬
‫ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪن دردﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﻨﮓ ﻫﺎي ﺳﻨﮕﯿﻦ و آﺳﯿﺐ زﻧﻨﺪه ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي ﮐﻨﺪ ‪،‬‬
‫ﭘﺬﯾﺮش آﻧﻬﺎﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ ﮐﻪ اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ آﻧﻬﺎ ﻋﺒﻮر ﮐﻨﻨﺪ و ﮔﯿﺮ ﻧﮑﻨﻨﺪ ﺑﻪ‬
‫ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ﻣﺎن ‪ ،‬ﺑﺮاي اﯾﻦ ﮐﺎر ﻣﺎ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ ﺳﮑﻮت دارﯾﻢ ‪ ،‬ﺳﮑﻮﺗﯽ‬
‫ﻃﻮﻻﻧﯽ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ آﮔﺎﻫﯽ ‪.‬‬

‫در دﻧﯿﺎﯾﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ دردﻫﺎﯾﯽ از زﻧﺪﮔﯽ ‪ ،‬از آدمﻫﺎ و‬

‫رواﺑﻂ ﺑﻪ ﻣﺎ وارد ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﺑﺨﺸﯽ از زﻧﺪﮔﯽ ﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺎ ﺣﻘﺎﯾﻖ‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﻧﮑﻨﯿﻢ ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ اول آنﻫﺎ را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ و ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﺳﺮاغ‬
‫‪248‬‬
‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺳﮑﻮت ﺑﺮوﯾﻢ ‪ ،‬ﺳﮑﻮت ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﻓﺮوﺗﻨﯽ را ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﯿﺎﻣﻮزﯾﻢ ‪ ،‬ﺳﮑﻮت‬
‫ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﭘﺬﯾﺮش آدمﻫﺎ و دردﻫﺎ را ﺑﯿﺎﻣﻮزﯾﻢ ‪ ،‬ﺳﮑﻮت ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ آدم‬
‫دروﻧﯽﻣﺎن ﻧﺰدﯾﮏﺗﺮ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬او ﻣﺎ را ﻧﺠﺎت ﺧﻮاﻫﺪ داد ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻧﮕﺮان ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ و ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ دﯾﮕﺮان ﻧﺒﺎﺷﯿﻢ‬

‫ﯾﮏ ‪ :‬ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺟﺎي ﺷﻤﺎ را ﺑﮕﯿﺮد ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﺟﺎﯾﮕﺎه ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ‬
‫ﻓﺮد ﺧﻮدﺗﺎن را در دﻧﯿﺎ دارﯾﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ روش ﺧﻮدﺗﺎن ﺧﺎص ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﮐﻪ‬
‫ﺧﻮدﺗﺎن ﻫﺴﺘﯿﺪ و آن ﮔﻮﻧﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺧﻮدﺗﺎن ﮐﺸﻔﺶ ﮐﺮدهاﯾﺪ‬
‫‪ ،‬ﻫﯿﭻﮐﺲ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺷﺒﯿﻪ ﺷﻤﺎ ﺷﻮد ‪ ،‬ﺗﻘﻠﯿﺪ و دﺳﺖ و ﭘﺎ زدن ﺑﺮاي ﺷﺨﺺ‬
‫دﯾﮕﺮي ﺷﺪن ﻫﻤﯿﺸﻪ اﺿﻄﺮابآور اﺳﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﻮدن ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻧﻘﺺﻫﺎ‬
‫و ﻧﺎﮐﺎﻣﻞ ﺑﻮدن ﻫﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻟﺬت ﺑﺨﺶ اﺳﺖ ‪ ،‬در ﻫﻤﻪي آدمﻫﺎ ﺑﺨﺸﯽ‬
‫ﺧﺎص و ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﻣﺨﺼﻮص ﺑﻪ ﺧﻮد اوﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫وﯾﮋﮔﯽ زﯾﺒﺎي اوﺳﺖ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﯽداﻧﺴﺘﯿﻢ ﭼﻘﺪر در ﻫﺮ ﮐﺪام از ﻣﺎ زﯾﺒﺎﯾﯽ و‬
‫ﺧﺎص ﺑﻮدن وﺟﻮد دارد ‪ ،‬ﻫﯿﭽﮕﺎه ﺗﻼش ﻧﻤﯽﮐﺮدﯾﻢ ﮐﻪ ﺷﺒﯿﻪ دﯾﮕﺮي‬
‫ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ ﺷﺒﯿﻪ دﯾﮕﺮي دﻧﯿﺎي ﻣﺎن را ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺷﺒﯿﻪ‬
‫ﺷﻤﺎ زﻧﺪﮔﯽ را ﺣﺲ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺷﻤﺎ در ﺑﺪن ﺧﻮدﺗﺎن ﻫﺴﺘﯿﺪ دﻧﯿﺎ را ﺑﺎ دﺳﺘﺎن‬
‫ﺧﻮدﺗﺎن ﻟﻤﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬دﻧﯿﺎ را از ﭼﺸﻤﺎن ﺧﻮدﺗﺎن ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ آدم دروﻧﯽ‬
‫و آن ﺑﺨﺶ ﺧﺎص دروﻧﺘﺎن اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬارﯾﺪ ‪ ،‬دوﺳﺘﺶ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ و اﺟﺎزه‬
‫‪249‬‬
‫دﻫﯿﺪ ﺷﺒﯿﻪ ﺧﻮدش ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺗﻼش ﺑﺮاي ﺷﺒﯿﻪ دﯾﮕﺮان ﺑﻮدن ‪ ،‬ﺗﻼﺷﯽ‬
‫اﺿﻄﺮابآور اﺳﺖ ‪ ،‬ﭼﻮن ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺨﺸﯽ از ﺷﻤﺎ ‪ ،‬ﻧﮕﺮان ﺳﻨﺠﺶ ﺟﺎﯾﮕﺎه‬
‫دﯾﮕﺮي ﺳﺖ و ﭼﻘﺪر اﯾﻦ ﺳﻨﺠﺶ ‪ ،‬آدم دروﻧﯿﺘﺎن را از اﺣﺴﺎس ﺑﺎ ارزش‬
‫ﺑﻮدن و ﺧﺎص ﺑﻮدن دور ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫دو ‪ :‬ﻫﺮ ﮐﺲ ﺑﻪ روش ﺧﻮدش ﺧﺎص و ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد اﺳﺖ‬

‫ﺑﻪ روش ﺧﻮدﺗﺎن ﻧﺎب ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬اﺻﺎﻟﺖ ﺷﻤﺎ را ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﮑﺮار ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﺮ‬
‫ﭼﻘﺪر ﻫﻢ ﺳﻌﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﺑﺎﺷﯿﺪ و ﻫﺮﭼﻘﺪر دﯾﮕﺮان ﺳﻌﯽ ﮐﻨﻨﺪ‬
‫‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺎز ﻫﻢ اﺻﺎﻟﺖ ‪ ،‬ﻫﯿﭽﮕﺎه‬
‫ﻗﺎﺑﻞ ﺗﮑﺮار ﻧﯿﺴﺖ ‪.‬‬

‫ﻫﺮ آدﻣﯽ ﺑﺨﺸﯽ اﺻﯿﻞ و ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد دارد ﮐﻪ وﺟﻪ ﺗﻤﺎﯾﺰ او ﺑﺎ‬
‫دﯾﮕﺮﯾﺴﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ اﯾﻦ وﯾﮋﮔﯽﻫﺎي ﺧﺎص ﺧﻮدﻣﺎن را در ﺑﺮﺧﻮرد‬
‫ﺑﺎ اﺗﻔﺎقﻫﺎ و ﺗﺠﺮﺑﯿﺎت زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﮐﺮدن‬
‫و ﺗﻼش ﺑﺮاي ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﺷﺪن را ﻣﺘﻮﻗﻒ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬آﻧﮕﺎه اﺻﺎﻟﺘﯽ دروﻧﯽ‬
‫ﺑﻪ ﮐﻤﮑﻤﺎن ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ ‪.‬‬

‫ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در دﻧﯿﺎ ﺑﻪ اﻧﺪازه ي ﻫﺮ ﺗﻔﮑﺮ و دﯾﺪﮔﺎه و ﺑﺮداﺷﺘﯽ‬

‫ﺟﺎ وﺟﻮد دارد و ﺑﺎ ﻣﻮﻓﻖ ﺷﺪن ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻫﯿﭻ ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺮاي دﯾﮕﺮي ﺗﻨﮓ‬

‫‪250‬‬
‫ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ‪ ،‬ﻫﺮ ﺷﺨﺺ ﺑﺎ ﻫﺮ دﯾﺪﮔﺎﻫﯽ ‪ ،‬در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻣﻮرد ﻗﺒﻮل ﺑﺨﺸﯽ از‬
‫ﻣﺮدم ﻗﺮار ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ ‪ .‬ﻫﺮ ﺗﻔﮑﺮي ‪ ،‬ﻣﺘﻔﮑﺮان ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدش را ﭘﯿﺪا‬
‫ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ‪ ،‬دﻧﯿﺎ ﻫﯿﭽﮕﺎه ﭘﺮ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ ﻧﮕﺮان ﺟﺎﯾﮕﺎه و‬
‫دﯾﺪﮔﺎه ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ در ﻣﺴﯿﺮ رﺷﺪ ﺗﺎن ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ دﺳﺖ ﭼﻨﺪ ﻧﻔﺮ‬
‫دﯾﮕﺮ را ﻫﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ و ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﯿﺪ اﯾﻦ ﮐﺎر را ﺣﺘﻤﺎ اﻧﺠﺎم دﻫﯿﺪ‬
‫‪ ،‬دﻧﯿﺎ ﻣﺤﻞ رﻗﺎﺑﺖ و ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬دﻧﯿﺎ ﻣﺤﻞ رﺷﺪ و ﮐﻤﮏ ﮐﺮدن اﺳﺖ‪.‬‬

‫ﻫﯿﭻ ﮔﺎه ﺑﺎ رﺷﺪ دﯾﮕﺮي ‪ ،‬رﺷﺪ ﻣﺎ ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ﺑﻪ ﺧﻮدﺗﺎن ﻣﺘﻤﺮﮐﺰ‬

‫ﺷﻮﯾﺪ و وﯾﮋﮔﯽﻫﺎي ﻧﺎب ﺗﺎن را ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬آﻧﮕﺎه دروﻧﺘﺎن را از ﺗﻼﺷﯽ‬
‫ﺑﯿﻬﻮده ﺑﺮاي ﺷﺒﯿﻪ دﯾﮕﺮي ﺷﺪن ‪ ،‬ﺧﻼص ﺧﻮاﻫﯿﺪﮐﺮد ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﻨﺒﻊ ﻫﺪﻓﻤﺎن ﻋﺸﻖ ﺑﺎﺷﺪ‬

‫ﻫﻤﻪي ﻣﺎ ژﻧﺮاﺗﻮري دروﻧﯽ دارﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻫﺪاﻓﻤﺎن‬

‫دﺳﺖ ﯾﺎﺑﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﮐﻪ ﺳﻮﺧﺖ ژﻧﺮاﺗﻮر از ﮐﺠﺎ ﻣﯽآﯾﺪ ‪ ،‬ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻋﻠﺖ‬
‫ﻟﺬت ﺑﺮدن و ﯾﺎ ﻧﺒﺮدن اﺳﺖ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﺪﻓﯽ‬
‫دﺳﺖ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل ﺑﻪ ﻣﻨﺼﺐ و ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﯽ ‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻪ‬
‫آدﻣﻪ در ذﻫﻨﻤﺎن ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻫﺪف دﺳﺖ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ‬
‫اﯾﺴﺘﺎد و ﺑﻪ ﻣﺨﺰن ژﻧﺮاﺗﻮر ﻧﮕﺎﻫﯽ اﻧﺪاﺧﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ ژﻧﺮاﺗﻮر از ﭼﻪ ﭼﯿﺰي‬
‫ﺗﻐﺬﯾﻪ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬از ﺧﺸﻢ ‪ ،‬ﻧﻔﺮت ﯾﺎ ﺣﺴﺎدت ‪ ،‬ﺑﺮاي ﺑﺴﯿﺎري از اﻧﺴﺎنﻫﺎ ﻣﻬﻢ‬
‫‪251‬‬
‫ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ژﻧﺮاﺗﻮرﺗﺸﺎن از ﭼﻪ ﭼﯿﺰي ﺗﻐﺬﯾﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﻬﻢ ﻓﻘﻂ رﺳﯿﺪن و‬
‫اﻃﻤﯿﻨﺎن ﯾﺎﻓﺘﻦ از اﯾﻦ ﺗﻮﻫﻢ ذﻫﻨﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮا ﻧﮕﺎه ﮐﻦ ‪ ،‬ﺑﻬﺖ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮدم‬
‫و ﭼﻘﺪر اﯾﻦ ﺗﻮﻫﻢ در آﯾﻨﺪهاي ﻧﺰدﯾﮏ آﻧﻬﺎ را اﻧﺪوﻫﮕﯿﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ‪،‬‬
‫ﺑﻪ وﯾﮋه ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﯾﮏ از ﻫﺪفﻫﺎي ﺧﻮد را ﺑﺮاي اﺛﺒﺎت ﺷﺨﺺ‬
‫ﺧﺎﺻﯽ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ ﺟﺎﻟﺐ اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ در ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮاﻗﻊ ‪ ،‬آدﻣﯽ ﮐﻪ‬
‫در ذﻫﻨﻤﺎن ﺑﺎ او رﻗﺎﺑﺖ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺣﺘﯽ روﺣﺶ ﻫﻢ از اﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮا ﺧﺒﺮ ﻧﺪارد‬
‫‪ ،‬دﺳﺖ ﯾﺎﻓﺘﻦ و رﺳﯿﺪن ﺑﻪ ﻫﺪف ﻫﺎ ‪ ،‬ﻫﯿﭻ وﻗﺖ آدﻣﯽ را ﺧﻮﺷﺤﺎل‬
‫ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﮔﺮ اﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺑﻮد ﻗﻄﻌﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﯾﺎ ﻟﺤﻈﻪاي آرام ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ‪ ،‬اﻣﺎ‬
‫آرام ﻧﻤﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬راﺿﯽ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ و ﻫﺮ روز آرزو ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﭼﯿﺰﻫﺎي ﺑﯿﺸﺘﺮي‬
‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻓﻘﻂ روزي در ﺻﻮرﺗﯽ آرام ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ ﮐﻪ اﻫﺪاﻓﯽ ﮐﻪ‬
‫اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮاي ﺧﻮدﻣﻮن اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮده ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺮاي آدم درون‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن ‪.‬‬

‫ژﻧﺮاﺗﻮر ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﻣﻨﺒﻌﯽ ﺑﺮاي آراﻣﺶ ﻣﯿﺸﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ آراﻣﯽ از ﻋﺸﻖ و دوﺳﺖ‬

‫داﺷﺘﻦ دروﻧﯽ ﺧﻮد ﻣﺎ ﺗﻐﺬﯾﻪ ﮐﻨﺪ و ﻗﺮار ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺑﻪ آدﻣﯽ ذﻫﻨﯽ در ذﻫﻨﻤﺎن‬
‫ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬در اﯾﻦ ﺻﻮرت روزي ﻫﺪف ﻫﺎ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ و در‬
‫ﻃﻮل ﻣﺴﯿﺮ از ﻟﺤﻈﻪ ﻟﺤﻈﻪي درﮔﯿﺮ ﺷﺪن ﺑﺎ ﻫﺪف ﻫﺎﯾﻤﺎن ﻟﺬت ﻣﯽﺑﺮﯾﻢ ‪،‬‬
‫روزي از اﯾﻦ ﻫﻤﻪ آدم ذﻫﻨﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﻫﺮ ﮐﺪام از آﻧﻬﺎ را ﭼﯿﺰي ﺛﺎﺑﺖ‬

‫‪252‬‬
‫ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺧﺴﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬اﻧﮕﺎر ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﻪ ﻫﺪفﻫﺎ دﺳﺖ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ‬
‫ﺗﺎ اﺣﺴﺎس ﻏﺮور و ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﭼﻪ ﺗﻼش ﺑﯿﻬﻮدهاي ‪ ،‬اﻣﺎ آﺧﺮ آﻧﻬﺎ ﭼﻪ‬
‫اﻓﺘﺨﺎر و ﺗﺸﻮﯾﻘﯽ ﺑﺮاي ﻣﺎ ﺧﻮاﻫﻨﺪ داﺷﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ در دوران ﮐﻮدﮐﯽ و‬
‫ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ ﻣﺎن اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ ﺗﺸﻮﯾﻖ ﮐﻨﻨﺪه داﺷﺘﯿﻢ ‪ ،‬اﻣﺎ اﻣﺮوز ﮐﺪام ﺗﺸﻮﯾﻖ ﺑﻪ‬
‫ﺟﺎن ﻣﺎ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺗﺸﻮﯾﻖ ذﻫﻨﯽ ﺑﻨﺸﯿﻨﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ اﯾﻦ ﺗﺸﻮﯾﻖﻫﺎ در دوران‬
‫ﺑﺰرﮔﺴﺎﻟﯽ ﻣﺎ را راﺿﯽ ﻣﯽﮐﺮد ﮐﻪ در ﺟﺎﯾﯽ ﻣﯽاﯾﺴﺘﺎدﯾﻢ و ﻟﺬت ﻣﯽﺑﺮدﯾﻢ‬
‫و دﯾﮕﺮ ﻧﮕﺮان اﯾﻦ ﻫﻤﻪ اﺛﺒﺎت ﮐﺮدن ﻧﺒﻮدﯾﻢ ‪ ،‬ﭘﺲ ﭼﺮا ﮐﺎﻓﯽ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ‬
‫اﺳﺖ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺗﺸﻮﯾﻖﮐﻨﻨﺪه ي ﻏﯿﺮ از ﺧﻮدﻣﺎن ﻧﮕﺮدﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻫﺮ از‬
‫ﮔﺎﻫﯽ ﺳﻮﺧﺖ ژﻧﺮاﺗﻮر ﻣﺎن را ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﺑﻌﺪ از ﺗﻤﺎم ﺷﺪن ﯾﮏ‬
‫راﺑﻄﻪ اﯾﻦ رﻗﺎﺑﺖ ذﻫﻨﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد و ﺧﺸﻢ و ﻧﻔﺮت و ﺣﺴﺎدت ‪،‬‬
‫اﺻﻠﯽﺗﺮﯾﻦ ﻣﻨﺒﻊ ﺳﻮﺧﺖ ژﻧﺮاﺗﻮر ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﻻﯾﻖ رﻫﺎ ﺷﺪن ﻫﺴﺘﯿﺪ ‪،‬‬
‫ﭼﺮا ﻫﻨﻮز در ذﻫﻨﺘﺎن ﺑﺎ آدم ﻗﺒﻠﯽ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ از ذﻫﻨﺘﺎن‬
‫ﺑﯿﺮون ﺑﺮود و ﺑﺎ ﻟﺬت و آراﻣﺶ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﭘﺎﯾﺎن داﺳﺘﺎن را ﺷﺒﯿﻪ ﻗﺼﻪﻫﺎ‬
‫ﻧﮑﻨﯿﺪ ‪ ،‬اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ از زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن ﺑﯿﺮون ﺑﺮود ‪ ،‬ﻣﻮﻓﻖ و ﺧﻮﺷﺤﺎل و‬
‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﺮﮔﺮدﯾﺪ ‪ ،‬ﺳﻮﺧﺖ ژﻧﺮاﺗﻮر‬
‫ﺗﺎن را ﻋﻮض ﮐﻨﯿﺪ و ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺸﯿﺪ ‪ ،‬ﯾﮏ ﻧﻔﺲ ﻋﻤﯿﻖ ‪ ،‬آرام آرام ﻋﺸﻖ‬
‫وارد ﺑﺪﻧﺘﺎن ﻣﯽﺷﻮد و راﺿﯽ ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻦ آدم دروﻧﯽ ﺗﺎن از ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ و‬

‫‪253‬‬
‫ﻫﻤﻪ ﮐﺲ ﻣﻬﻢﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﻫﺪف ﻫﺎﯾﺘﺎن را ﻣﺸﺨﺺ ﮐﻨﯿﺪ و ﻟﺬت‬
‫ﺑﺒﺮﯾﺪ از ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﯿﺪ ‪ ،‬ﻫﺪﻓﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﯾﺶ ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ و ﺗﺸﻮﯾﻘﯽ ﮐﻪ‬
‫ﻗﺮار اﺳﺖ از درون ﺣﺲ ﮐﻨﯿﺪ ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﺳﮑﻮت ﮐﻨﯿﻢ‬

‫ﯾﮏ ‪ :‬ﺳﮑﻮت ﮔﺎﻫﯽ از ﺳﺮ ﺑﯽ ﻧﯿﺎزي ﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﯽ ﻧﯿﺎز از اﯾﻦ ﮐﻪ ﺗﻮﺿﯿﺢ‬

‫دﻫﯿﻢ ﺑﺮاي آﻧﭽﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ و آن ﻃﻮر ﮐﻪ رﻓﺘﺎر ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﯽﻧﯿﺎز از اﯾﻨﮑﻪ‬
‫ﺗﻼش ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﺗﺼﻮﯾﺮ ذﻫﻨﯽ دﯾﮕﺮان را در ﻣﻮرد ﺧﻮدﻣﺎن درﺳﺖ ﮐﻨﯿﻢ ‪،‬‬
‫ﺑﯽ ﻧﯿﺎز از ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻫﺎ ‪ ،‬ﺗﺨﺮﯾﺐ ﻫﺎ ‪ ،‬ﺑﯽﻧﯿﺎز از ﭘﺎﺳﺦﻫﺎ و ﭘﺮﺳﺶﻫﺎ ‪ ،‬ﻣﺎ‬
‫ﻣﺴﺌﻮل ﺗﺼﻮرات ذﻫﻨﯽ دﯾﮕﺮان در ﻣﻮرد ﺧﻮدﻣﺎن ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬ﻧﯿﺎز ﺑﻪ اﺛﺒﺎت و‬
‫دﻓﺎع ﺑﻪ وﺟﻮد ﻧﺨﻮاﻫﺪ آﻣﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﻢ و ﺣﺪ و ﺣﺪود ﺧﻮد‬
‫را ﺑﺮاي ﺧﻮدﻣﺎن ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮده ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬در ﻧﻬﺎﯾﺖ آدمﻫﺎ ‪ ،‬ﻫﯿﭽﮕﺎه ﻗﺎدر ﺑﻪ‬
‫دﯾﺪن ﺗﺼﻮﯾﺮ درﺳﺘﯽ از ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ و اﯾﻦ ﺑﺨﺸﯽ از زﻧﺪﮔﯽ و رواﺑﻂ اﺳﺖ ‪،‬‬
‫راﺣﺖ ﺑﺎﺷﯿﺪ و ﻧﮕﺮان ﺗﺼﻮﯾﺮ آدمﻫﺎ از ﺧﻮدﺗﺎن ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬آﻧﻬﺎ ﻫﯿﭽﮕﺎه ﺷﻤﺎ‬
‫را ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ دﯾﺪ ‪.‬‬

‫دو ‪ :‬وﻇﯿﻔﻪي ﻣﺎ در راﺑﻄﻪ ﻧﺸﺎن دادن ﻏﻠﻂﻫﺎ و اﺷﺘﺒﺎﻫﺎت دﯾﮕﺮان ﻧﯿﺴﺖ‬

‫‪254‬‬
‫ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ اﻧﺪازهي ﮐﺎﻓﯽ واﻋﻆ و ﻣﻌﻠﻢ اﺧﻼق در اﻃﺮاﻓﻤﺎن دارﯾﻢ ‪ ،‬وﻇﯿﻔﻪ‬
‫ﻣﺎ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺳﮑﻮت ﮐﻨﯿﻢ و اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ ﮐﻪ دﯾﮕﺮان در ﮐﻨﺎرﻣﺎن ‪،‬‬
‫ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬درﺳﺖ ﻫﻤﺎن ﮐﺴﯽ ﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮕﺎه ﻧﺪاﺷﺘﯿﻢ ‪ ،‬وﻇﯿﻔﻪي‬
‫ﻣﺎ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ دﯾﮕﺮي را ﺑﺮاي ﺧﻮدﻣﺎن ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ ‪ ،‬دﯾﮕﺮي را ﺑﺮاي رﻫﺎ‬
‫ﺑﻮدن و ﺷﺒﯿﻪ ﺧﻮد ﺑﻮدﻧﺶ ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ ‪ ،‬آدمﻫﺎ ﺑﺮاي ﮐﻢ ﮐﺮدن دردﻫﺎ و‬
‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻫﺎ وارد راﺑﻄﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬ﻧﻪ ﺑﺮاي وارد ﺷﺪن ﺑﻪ ﻗﻔﺴﯽ دﯾﮕﺮ ﺣﺘﯽ‬
‫اﮔﺮ ﻣﻬﺮ ﻋﺸﻖ ﺑﺮ ﺳﺮ در ﻗﻔﺲ ﺧﻮرده ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﺧﻠﻮت داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻧﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﻓﺮار ﮐﻨﯿﻢ‬

‫ﻫﻤﻪ ي ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﻠﻮتﻫﺎي ﮐﻮﺗﺎه ﻧﯿﺎز دارﯾﻢ ﺗﺎ ﮐﻤﯽ از آدمﻫﺎ و راﺑﻄﻪﻫﺎ و‬

‫ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻫﺎ دور ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﺧﻠﻮت ﻫﺎي ﮐﻮﺗﺎه ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد‬
‫ﮐﻪ ذﻫﻦ و دروﻧﻤﺎن را آرام ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ آﯾﺎ‬
‫ﺣﻮاﺳﻤﺎن ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﻮده اﺳﺖ ﯾﺎ ﻧﻪ ‪ ،‬اﻣﺎ ﻣﻮاﻇﺐ دور ﺷﺪن ﻫﺎي ﺑﺴﯿﺎر‬
‫ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺎد از آدمﻫﺎ و راﺑﻄﻪﻫﺎ و ﻣﻌﺎﺷﺮتﻫﺎ دور ﻣﯽ‬
‫ﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﻓﺮار ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﻧﻪ ﺧﻠﻮت ﻣﯽﮔﺰﯾﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﻓﺮارﻫﺎ در ﻧﻬﺎﯾﺖ‬
‫ﻣﺎ را ﺗﻨﻬﺎ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد ‪ ،‬ﻫﻤﻪي ﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﻌﺎﺷﺮتﻫﺎﯾﯽ اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ و ﻻزم‬
‫اﺳﺖ ﺑﺪاﻧﯿﻢ آﯾﺎ ﻣﻬﺎرتﻫﺎي ﺑﻮدن و ﻣﺎﻧﺪن در راﺑﻄﻪ را دارا ﻫﺴﺘﯿﻢ ﯾﺎ ﻧﻪ ‪،‬‬
‫ﮐﻪ اﮔﺮ ﻣﻬﺎرت ﻫﺎﯾﻤﺎن ﭘﺎﯾﯿﻦ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﺮاي راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﺑﻬﺘﺮ‬
‫‪255‬‬
‫ﺗﻼش ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺧﻠﻮت ﺳﺎﻟﻢ ‪ ،‬ﺑﺎ ﻓﺮار ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ از آدم ﻫﺎ ﻓﺮق دارد ‪ ،‬اﮔﺮ‬
‫آدم ﻓﺮار ﻫﺴﺘﯿﺪ از ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﭙﺮﺳﯿﺪ آﯾﺎ دوﺳﺖ دارﯾﺪ ﻣﻌﺎﺷﺮتﻫﺎي ﻋﻤﯿﻖ‬
‫و دﻟﺒﺴﺘﮕﯽﻫﺎي ﺳﺎﻟﻢ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺟﻮاب اﯾﻦ ﺳﻮال ﺷﻤﺎ را ﺗﻐﯿﯿﺮ‬
‫ﺧﻮاﻫﺪ داد ‪ ،‬ﻣﺎ در ﻣﻌﺎﺷﺮتﻫﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ آﯾﺎ رﻓﺘﺎرﻫﺎي‬
‫ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎراﻧﻪ و ﻣﺨﺮب ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ دارﯾﻢ ﯾﺎ ﻧﻪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﺪام ﻓﺮار ﮐﻨﯿﻢ‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﻤﺎن ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ در ﮐﻠﺒﻪ اي‬
‫دور اﻓﺘﺎده زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ و آرام آرام از ﯾﺎد ﻣﯽﺑﺮد ﮐﻪ ﭼﻄﻮر ﺑﺎ ﻣﺮدم‬
‫ﺷﻬﺮ ﺗﻌﺎﻣﻞ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﺣﺎل ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﭙﺮﺳﯿﻢ‬

‫ﯾﮏ ‪ :‬ﭼﻬﺎر دﯾﻮار ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ از اﻓﺮاد داﺧﻞ ﺧﻮدش ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﻨﯿﺖ‬
‫ﺧﺎﻧﻪ را اﻓﺮاد داﺧﻞ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآورﻧﺪ ‪ ،‬ﭼﻪ ﻓﺮﻗﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ از ﻃﻼ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ ﯾﺎ ﻗﺼﺮي زﯾﺒﺎ ‪ ،‬داﺧﻞ ﺧﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﭘﺮﯾﺸﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﺧﺎﻧﻪ اﻣﻦ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و‬
‫ﻣﻔﻬﻮم ﺧﻮدش را از دﺳﺖ ﻣﯽدﻫﺪ ﭼﻪ داﺳﺘﺎن ﻫﺎ ﮐﻪ از اﺗﻔﺎق ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ‬
‫ﭘﺸﺖ اﯾﻦ در ودﯾﻮارﻫﺎي ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﺤﺎﻓﻆ اﻓﺘﺎده اﺳﺖ ﻧﺸﻨﯿﺪهاﯾﻢ ‪ ،‬در‬
‫ﺑﺴﯿﺎري از ﺧﺎﻧﻪﻫﺎ ‪ ،‬آدمﻫﺎي داﺧﻞ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدﺷﺎن آﺳﯿﺐ ﻣﯽزﻧﻨﺪ و در‬
‫آﺳﯿﺐ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﺮ ﭼﻘﺪر ﻫﻢ ﮐﻪ ﺷﮑﻞ و اﻧﺪازهي ﺧﺎﻧﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ‬
‫ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﭼﯿﺰي در درون ﺧﺎﻧﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬آﺳﯿﺐ ‪ ،‬آﺳﯿﺐ اﺳﺖ و ﮔﺎﻫﯽ‬
‫‪256‬‬
‫اﻓﺮاد داﺧﻞ ﺧﺎﻧﻪ ﻧﺎآﮔﺎه از آﺳﯿﺒﯽ ﮐﻪ در دﺳﺘﺎن ﺧﻮدﺷﺎن اﺳﺖ ﺑﻪ اﺷﺘﺒﺎه‬
‫ﺧﺎﻧﻪﻫﺎ را ﻋﻮض ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ اﻣﯿﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ اﯾﻦ در و دﯾﻮار ‪ ،‬اﻣﻨﯿﺖ را ﺑﻪ‬
‫آﻧﻬﺎ ﺑﺪﻫﺪ و ﺣﺎﻟﺸﺎن را ﺑﻬﺘﺮ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺪن و ذﻫﻦ ﻣﺎ ﻫﻢ دﻗﯿﻘﺎ ﺷﺒﯿﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺎﻧﻪ‬
‫و اﻓﺮاد داﺧﻠﺶ ﻋﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬واﻗﻌﺎ ﭼﻪ ﻓﺮﻗﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﺪن ﭼﻘﺪر ﺗﻐﯿﯿﺮ‬
‫ﮐﻨﺪ و ﭼﻘﺪر زﯾﺒﺎ ﺑﭙﻮﺷﯿﻢ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ذﻫﻦ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ زﯾﺒﺎ ﮐﺎر ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﭼﻪ ﻓﺮﻗﯽ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ آدمﻫﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ زﻧﺪﮔﯽ را ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ ‪ ،‬ﭼﻪ ﻓﺮﻗﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﭼﻪ ﺷﮑﻠﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﭼﻘﺪر ﭼﺸﻤﮕﯿﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺣﺎل اﻓﺮاد داﺧﻞ ﺧﺎﻧﻪ‬
‫ﭼﻄﻮر اﺳﺖ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺎل آدم دروﻧﯽ ﻣﺎن را ﺑﭙﺮﺳﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﺣﺎﻟﺶ‬
‫ﺧﻮب اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﭙﺮﺳﯿﻢ ﺗﺎ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮد ﮐﻪ ﺣﻮاﺳﻤﺎن ﻫﺴﺖ ‪ ،‬آﯾﺎ اﺣﺴﺎس‬
‫اﻣﻨﯿﺖ ﺑﺎ ﻣﺎ دارد ‪ ،‬ﺑﺮاي اﻣﻨﯿﺘﺶ ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬از ﻫﯿﺎﻫﻮي ﺑﯿﺮون از ﺧﺎﻧﻪ‬
‫دورش ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﻠﻮﺗﺶ ﺑﺮوﯾﻢ و در ﮔﻮﺷﺶ ﻧﺠﻮا ﮐﻨﯿﻢ ﻣﻦ ﮐﻨﺎرت‬
‫ﻫﺴﺘﻢ ‪ ،‬اﻣﻨﯿﺖ ات ﻣﯽﺷﻮم و ﺗﻮ را از اﯾﻦ ﺑﺎزي ﺧﺎﻧﻪﻫﺎي زﯾﺒﺎﺗﺮ و ﺑﺎﺷﮑﻮهﺗﺮ‬
‫دور ﻣﯽﮐﻨﻢ ‪ ،‬ﭼﻮن ﺗﻮ ﺗﻤﺎم زﯾﺒﺎﯾﯽ دروﻧﯽ ﻣﻦ ﻫﺴﺘﯽ ‪ ،‬دوﺳﺘﺖ دارم و از‬
‫ﺗﻮ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﻣﯽﮐﻨﻢ ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺳﺮزﻧﺶ ﻧﮑﻨﯿﻢ‬

‫اﮔﺮ ﮐﻮدﮐﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬آﯾﺎ او را ﺣﺘﯽ ﺑﺮاي ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻋﺖ ﻧﺰد ﻣﺎدري‬
‫ﻣﯽﺳﭙﺎرﯾﺪ ﮐﻪ ﮐﻮدك ﺧﻮد را ﮐﺘﮏ ﻣﯽزﻧﺪ ‪ ،‬ﻗﻄﻌﺎ ﺟﻮاب ﻣﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺳﻮال‬
‫‪257‬‬
‫ﯾﮏ ﻧﻪ ﺑﺰرگ و ﻣﺤﮑﻢ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ‪ ،‬اﻣﺎ داﺳﺘﺎن ﻏﻢاﻧﮕﯿﺰ راﺑﻄﻪي ﻣﺎ ﺑﺎ‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﻮاﻗﻊ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﻣﺜﺎل ﺑﺎﻻﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﺎ راﺑﻄﻪﻫﺎي‬
‫ﺑﻪ ﺷﺪت ﺳﺮزﻧﺶ و ﻣﺨﺮب ﺑﺎ آدم دروﻧﯽﻣﺎن دارﯾﻢ و ﺟﺎﻟﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫دوﺳﺖ دارﯾﻢ ‪ ،‬دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﻋﻤﯿﻖ را ﺑﺎ ﯾﮏ ﻓﺮد دﯾﮕﺮ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ ‪،‬‬
‫ﻣﮕﺮ ﻣﯽﺷﻮد ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن و دروﻧﻤﺎن ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻧﺒﺎﺷﯿﻢ و راﺑﻄﻪي دوﺳﺖ‬
‫داﺷﺘﻨﯽ را ﺑﺎ ﻓﺮدي دﯾﮕﺮ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﮕﺮ ﻣﯽﺷﻮد آدم دروﻧﯽﻣﺎن را‬
‫ﮐﺘﮏ ﺑﺰﻧﯿﻢ و ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﻋﺸﻖ ﺑﻮرزﯾﻢ ‪ ،‬ﺗﺠﺮﺑﻪ ﯾﮏ راﺑﻄﻪي اﻣﻦ و دوﺳﺖ‬
‫داﺷﺘﻨﯽ در ﻋﻤﯿﻖﺗﺮﯾﻦ ﺳﻄﺢ آن ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪي راﺑﻄﻪي ﻣﺎ ﺑﺎ آدم‬
‫دروﻧﯽﻣﺎن ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدد ‪ ،‬ﻫﺮ ﻧﻮع ﺧﺸﻮﻧﺖ در دﻧﯿﺎي ﺑﯿﺮوﻧﯽ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ اداﻣﻪي‬
‫راﺑﻄﻪي ﺧﺸﻮﻧﺖ ﺑﺎر ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﭘﺎﯾﺎن ﺧﺸﻮﻧﺖ در راﺑﻄﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ اﺻﻼح راﺑﻄﻪي ﺧﻮدﻣﺎن و آدم دروﻧﯽﻣﺎن‬
‫ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ‪ ،‬در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻫﻢ ﻓﺮدي ﮐﻪ ﻣﺮﺗﮑﺐ ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻣﯽﺷﻮد و ﻫﺮ‬
‫ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﺧﺸﻮﻧﺖ اﺳﺖ ﺑﺎ ﺧﻮد و دروﻧﺶ ﺑﻪ ﺷﺪت ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ‬
‫‪ ،‬اﯾﻦ اﻓﺮاد از ﻣﺪتﻫﺎ ﺧﺸﻮﻧﺖ را در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ آدم دروﻧﯿﺸﺎن ﺷﺮوع ﮐﺮدﻧﺪ‬
‫و آن را در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ دﯾﮕﺮي ﺑﺎز ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﺎ آدم دروﻧﯽﻣﺎن‬
‫ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬راﺑﻄﻪﻫﺎي ﺑﯿﺮوﻧﯽ ﻣﺎ ﺑﺎ آدم ﻫﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬آدمﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ‬
‫ﻣﺎ وارد راﺑﻄﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺎ ﻣﺎ ﻫﻢ ﻣﻬﺮﺑﺎن‬

‫‪258‬‬
‫ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد ‪ ،‬آدﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬اﺷﺘﺒﺎه ﻫﺎي ﺧﻮدش را‬
‫ﻣﯽﭘﺬﯾﺮد و ﺟﻠﻮ ﻣﯽرود ‪ ،‬ﺧﻮدش را ﻗﻀﺎوت ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﯽداﻧﺪ زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﻣﺴﯿﺮي ﭘﯿﺶ روﻧﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ آن ﺗﺠﺮﺑﻪاي ﺑﺮاي ﺑﺰرگﺗﺮ ﺷﺪن‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬آدﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ ﻧﻪ ﺑﺎ ﺧﻮدش ﺧﺸﻮﻧﺖ دارد و ﻧﻪ‬
‫اﺟﺎزه ﻣﯽدﻫﺪ در ﻫﺮ ﺳﻄﺤﯽ ﻣﻮرد ﺧﺸﻮﻧﺖ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد ‪ ،‬آدﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ‬
‫ﺧﻮدش ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺎدر و ﭘﺪري ﺑﺪاﺧﻼق و ﺳﺨﺘﮕﯿﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺮاي ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﯾﻦ اﺷﺘﺒﺎه ﺧﻮدش و دﯾﮕﺮان را ﺑﻪ ﺑﺎد ﻧﺎﺳﺰا و ﺗﺤﻘﯿﺮ ﻣﯽﮔﯿﺮد‬
‫‪ ،‬آدﻣﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدش را ﺗﻨﺒﯿﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﺷﺪت ﻗﻀﺎوتﮔﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ‬
‫ﻋﻠﺖ در ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ دﯾﮕﺮان را ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺴﻨﺠﺪ ﭼﻪ‬
‫رﻓﺘﺎري درﺳﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬ﭼﻪ ﭼﯿﺰي را ﺑﻪ دﺳﺖ آورد و ﭼﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮي از‬
‫ﺧﻮدش ﻧﺸﺎن دﻫﺪ ‪ ،‬ﺗﺎ از دﯾﮕﺮان ﻋﻘﺐ ﻧﻤﺎﻧﺪ و در ﺻﻮرت ﻋﺪم ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ‬
‫در دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻫﺪف ‪ ،‬ﺧﻮد را ﺳﺮزﻧﺶ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫آدﻣﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدش را ﮐﺘﮏ ﻣﯽزﻧﺪ ‪ ،‬ﻫﻤﯿﺸﻪ دﻟﯿﻠﯽ دارد ﺗﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺑﺎﺷﺪ و‬

‫ﭼﻘﺪر وﻗﺘﯽ ﻣﯽﺧﻮاﯾﻢ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺳﺮﺳﺮي ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬و ﭼﻘﺪر‬
‫ﺑﻪ راﺣﺘﯽ اﯾﻦ ﺧﺸﻢ ﻫﺎ را ﺑﺮ روي ﺧﻮدﻣﺎن و آدمﻫﺎي اﻃﺮاﻓﻤﺎن ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ‬
‫ﺗﺨﻠﯿﻪ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺗﺨﻠﯿﻪاي ﮐﻪ ﺑﺮاي ﻟﺤﻈﻪاي ﯾﺎ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﻣﺎ را راﺣﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪،‬‬

‫‪259‬‬
‫اﻣﺎ در ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺪت ﻣﻮﺟﯽ از ﺳﺮزﻧﺶ ‪ ،‬ﭘﺸﯿﻤﺎﻧﯽ و ﺑﺎزﮔﺸﺖ دوﺑﺎره ﮐﻼﻓﮕﯽ‬
‫را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﺎ ﻣﯽآورد‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ اﺛﺒﺎت ﻧﮑﻨﯿﻢ‬

‫ﯾﮏ ‪ :‬اﮔﺮ در دام اﺛﺒﺎت ﮐﺮدن ﺧﻮدﻣﺎن ‪ ،‬ﺑﺮاي دﯾﮕﺮان ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺷﻮﯾﻢ ‪،‬‬
‫وارد ﺳﯿﮑﻠﯽ ﺑﯽ اﻧﺘﻬﺎ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﻣﺎ وارد ﺑﺎزي اﺛﺒﺎت ﮐﺮدن‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬در واﻗﻊ ﺑﻪ ﺷﺪت ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن آﺳﯿﺐ ﻣﯿﺰﻧﯿﻢ ‪ ،‬ﭼﻮن در ﺣﻘﯿﻘﺖ‬
‫ﺑﺎ آدم دروﻧﯽ ﺧﻮدﻣﺎن وارد ﺟﻨﮓ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﺑﺎزي ﻗﺪرت اﺳﺖ و‬
‫ﭼﻪ ﺑﯿﻬﻮده ﺗﺼﻮر ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ وارد اﯾﻦ ﺑﺎزي ﺷﻮﯾﻢ و ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻞ را‬
‫ﻣﺜﻼ ﺷﮑﺴﺖ دﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﺣﺎﻟﻤﺎن ﺑﻬﺘﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ‪.‬‬

‫آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ درﮔﯿﺮ ﺟﻨﮓﻫﺎي ﻧﺎﻣﺮﺋﯽ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﺮدن ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬از آراﻣﺶ‬

‫دروﻧﯽ دور ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﭼﻮن ﺑﺎ ﺧﻮد دروﻧﯽﺷﺎن راﺑﻄﻪاي آﺳﯿﺐزا دارﻧﺪ ‪،‬‬
‫ﺗﺼﻮر ﮐﻨﯿﺪ ﻓﺮزﻧﺪي دارﯾﺪ و ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﻧﺸﺎن دﻫﯿﺪ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر‬
‫ﻻﯾﻖ و ﻣﻮﻓﻖ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﻣﺪام او را ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﯿﺪ ﮐﻪ در ﻣﺴﺎﺑﻘﻪ ﻫﺎ‬
‫ﻣﻘﺎم اول را ﮐﺴﺐ ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻧﻤﺮه را ﺑﯿﺎورد ﺗﺎ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺷﻤﺎ را در ﻣﻘﺎﺑﻞ‬
‫دﯾﮕﺮان ﻫﺮ روز ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪﺗﺮ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ و ﻣﻮﻓﻖﺗﺮ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬روزي ﻓﺮزﻧﺪ ﺷﻤﺎ از‬
‫اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻓﺸﺎر ﺧﺴﺘﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و دﯾﮕﺮ در ﮐﻨﺎر ﺷﻤﺎ اﺣﺴﺎس ﺳﺮزﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ‪ ،‬ﻣﺎ زﻣﺎﻧﯽ وارد اﯾﻦ ﺑﺎزيﻫﺎ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪان را ﺑﺮاي‬
‫‪260‬‬
‫آﻧﭽﻪ ﻫﺴﺖ ‪ ،‬دوﺳﺖ ﻧﺪارﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺮاي آﻧﭽﻪ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ‪،‬‬
‫دوﺳﺖ دارﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻓﺮزﻧﺪﻣﺎن را ﺷﺮﻃﯽ دوﺳﺖ دارﯾﻢ و اﯾﻦ ﻣﺜﺎل درﺳﺖ‬
‫ﺷﺒﯿﻪ راﺑﻄﻪي ﻣﺎ ﺑﺎ دروﻧﻤﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬ﯾﮏ راﺑﻄﻪي ﺳﺮد و ﺷﺮﻃﯽ‪.‬‬

‫درون ﻣﺎ اﮔﺮ ﻣﺪام درﮔﯿﺮ ارﺿﺎ ﮐﺮدن ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻫﺎي ﻣﺎ ﺑﺮاي ﻧﺸﺎن دادن ﻫﺮ‬
‫ﭼﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺗﺼﻮرﯾﻤﺎن ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬اﺣﺴﺎس ﻓﺸﺎر ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ‪ ،‬داﺳﺘﺎن‬
‫اﺛﺒﺎت ﮐﺮدن داﺳﺘﺎن ﺗﻠﺨﯽ ﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ در ﮐﻮﺗﺎه ﻣﺪت ‪ ،‬ﺗﺼﻮﯾﺮ‬
‫ﺧﻮﺑﯽ از ﻣﺎ ﺑﺮاي دﯾﮕﺮان ﺑﻪ ﺟﺎ ﺑﮕﺬارد اﻣﺎ در دراز ﻣﺪت ﻣﺎ را ﺑﻪ‬
‫ﻓﺮﺳﻮدﮔﯽ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﻣﯽرﺳﺎﻧﺪ و اﺣﺴﺎس ﻟﺬت را از ﻣﺎ ﻣﯽﮔﯿﺮد ‪ ،‬ﭼﻮن ﺑﺮاي‬
‫اﺛﺒﺎت ﮐﺮدن اﺳﺖ و ﻧﻪ ﺑﺮاي ﻟﺬت ﺑﺮدن ‪ ،‬ﺑﺮاي ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺑﻬﺘﺮ و ﻧﻪ ﺑﺮاي‬
‫راﺣﺖ ﺗﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدن‪.‬‬

‫ﺑﺴﯿﺎري از آدم ﻫﺎي اﻃﺮاف ﻣﺎ ‪ ،‬آدمﻫﺎي درﮔﯿﺮ ﺟﻨﮓ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬وارد‬

‫ﺟﻨﮕﺸﺎن ﻧﺸﻮﯾﻢ ‪ ،‬از اﯾﻦ ﺟﻨﮓ ﻫﺎي ﻧﺎﻣﺮﺋﯽ ژﻧﺘﯿﮑﯽ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ‪ ،‬آن‬
‫دورهاي ﮐﻪ اﻧﺴﺎنﻫﺎ ﺑﺮاي ﺑﻘﺎ اﺣﺘﯿﺎج داﺷﺘﻨﺪ ﺑﺠﻨﮕﻨﺪ ‪ ،‬ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﻨﺪ و ﻗﺪرت‬
‫را ﺑﺪﺳﺖ آورﻧﺪ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬در دﻧﯿﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﭘﯿﺶ رو دارﯾﻢ ﻗﺪرت ﻣﺎ‬
‫را آرام ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ‪ ،‬رﻗﺎﺑﺖ ﻫﺎ اﻧﺘﻬﺎ ﻧﺪارد و اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ ﻫﺮ روز ﺑﻪ‬
‫ﺷﺨﺼﯽ در ذﻫﻨﻤﺎن ﭼﯿﺰي را ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﯿﻢ روزي ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻣﺪالﻫﺎ و ﻣﺪارك‬
‫و ﻋﮑﺲﻫﺎ و ﯾﺎدﮔﺎري ﻫﺎي ﮐﻪ ﻣﺤﺼﻮل اﯾﻦ ﺟﻨﮓﻫﺎ ﺑﻮده اﺳﺖ اﺣﺴﺎس‬
‫‪261‬‬
‫ﻏﺮﯾﺒﮕﯽ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد و از ﺧﻮدﻣﺎن ﻣﯽﭘﺮﺳﯿﻢ ‪ ،‬ﭘﺲ ﭼﺮا ﺑﺎ ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﺛﺎﺑﺖ‬
‫ﮐﺮدن ﻫﺎ از ﺧﻮدم راﺿﯽ ﻧﯿﺴﺘﻢ ‪.‬‬

‫دو ‪ :‬اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ آدمﻫﺎ ﺑﻪ ﺑﺮداﺷﺖ ﻫﺎي ﺷﺨﺼﯽ ﺧﻮدﺷﺎن ﺟﻠﻮ ﺑﺮوﻧﺪ و‬
‫ﺳﻌﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ ﺗﻔﺴﯿﺮﺷﺎن را ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﻣﺪت ﻃﻮﻻﻧﯽ رﻓﺘﺎرﻫﺎ و‬
‫ﺣﺮفﻫﺎي ﺷﻤﺎ را ﺗﺤﺮﯾﻒ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺗﻔﺴﯿﺮ ﻫﺎي ﺷﺨﺼﯽ اش ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺎ‬
‫دﻧﯿﺎي ﺷﻤﺎ ﺗﻔﺎوت دارد ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﺷﻤﺎ را آن ﻃﻮر ﮐﻪ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﻤﮑﻦ‬
‫اﺳﺖ ﺗﻼشﻫﺎي ﮔﺎه و ﺑﯿﮕﺎه ﻣﺎ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻮﻗﺖ ‪ ،‬ﺗﻔﺴﯿﺮﻫﺎي ﻃﺮف را ﺗﻐﯿﯿﺮ‬
‫دﻫﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﺎز ﻓﺮد ﺑﻪ ﺗﺤﺮﯾﻒ ﻫﺎي ﺷﺨﺼﯽاش ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮدد ‪ ،‬ﺑﺮاي راﺑﻄﻪ‬
‫اي ﮐﻪ ﻣﺪتﻫﺎ ‪ ،‬دﺳﺘﺨﻮش ﺗﺤﺮﯾﻒ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﺗﻮﺿﯿﺢ و ﺗﻼش ﺑﺮاي‬
‫ﻧﯿﺖ رﻓﺘﺎرﻫﺎ و ﺣﺮفﻫﺎ ﻓﺎﯾﺪهاي ﻧﺪارد ‪.‬‬

‫ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ﺳﺎل ﻫﺎﺳﺖ ﺷﻤﺎ را آن ﻃﻮرﮐﻪ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﻧﺪﯾﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ‬

‫ﺳﺎلﻫﺎﺳﺖ ﺑﺎ ﺧﻮد ﺷﻤﺎ در راﺑﻄﻪ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﺗﺼﻮﯾﺮ ذﻫﻨﯽ از ﺷﻤﺎ در‬
‫راﺑﻄﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ ﺑﺎ ﺗﻔﺴﯿﺮﻫﺎﯾﺶ ﺟﻠﻮ ﺑﺮود ‪ ،‬ﺗﻮﻗﻒ آدم ﻫﺎ ﯾﺎ‬
‫ﺗﻔﺴﯿﺮ ﺷﺨﺼﯽ ﺷﺎن ﮐﺎر ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﮐﺎر ﺗﺠﺮﺑﻪ و زﻣﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ‬
‫زﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮاي درﮔﯿﺮي و ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮي ﺑﺎ ﺗﺼﻮﯾﺮ ذﻫﻨﯽ ﺷﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ و‬
‫ﻣﻬﻢﺗﺮ از ﻫﻤﻪ اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ ﺑﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺗﺮ ﺷﻮﻧﺪ ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ از ﺧﻮدﻣﺎن ﻓﺮار ﻧﮑﻨﯿﻢ‬

‫‪262‬‬
‫ﻫﺮﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺳﻌﯽ ﮐﻨﯿﻢ از ﺧﻮدﻣﺎن ﻓﺮار ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺧﻮدﻣﺎن را ﺳﺮزﻧﺶ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬

‫ﺑﯿﻦ ﺳﺮزﻧﺶ ﮐﺮدن ﺧﻮدﻣﺎن و ﻓﺮار از ﺧﻮدﻣﺎن راﺑﻄﻪاي ﻋﻤﯿﻖ وﺟﻮد دارد‬
‫‪ ،‬در درون ﻣﺎ ﺑﺨﺶﻫﺎي وﺟﻮد دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ آﻧﻬﺎ را ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ و‬
‫ﯾﺎ ﻗﺒﻮل ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻧﻘﻄﻪ ﺿﻌﻒﻫﺎﯾﯽ دارﯾﻢ اﮔﺮ ﻗﺒﻮل ﺧﻮد واﻗﻌﯽ ﻣﺎن ﺑﺪون‬
‫ﻧﻘﺎب ﻫﺎﯾﻤﺎن اﺗﻔﺎﻗﯽ ﺳﺎده و راﺣﺖ ﺑﻮد ﮐﻪ اﯾﻨﻘﺪر ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻧﺘﻘﺎدﻫﺎ و دﯾﺪن‬
‫دروﻧﻤﺎن ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻧﺸﺎن ﻧﻤﯽدادﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ در اﻏﻠﺐ ﻣﻮاﻗﻊ ﺑﺎ رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ‬
‫دارﯾﻢ در ﺣﺎل ﻓﺮار ﻫﺴﺘﯿﻢ ﻣﺎ ﻓﺮار ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﻧﻘﻄﻪ ﺿﻌﻒ ﻫﺎﯾﻤﺎن را ﻧﺒﯿﻨﯿﻢ‬
‫و ﻫﺮ ﭼﻘﺪر ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺧﻮدﻣﺎن ﻓﺮار ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺧﻮدﻣﺎن را در ذﻫﻨﻤﺎن‬
‫ﺳﺮزﻧﺶ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺮاي ﻫﻤﻪي ﻣﺎ ﭘﯿﺶ آﻣﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺎن‬
‫ﻣﺮوز ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ از ﺑﻌﻀﯽ ﺣﺮﻓﻬﺎ و واﮐﻨﺶﻫﺎي ﺧﻮدﻣﺎن ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ‬
‫‪ ،‬از ﺧﻮدﻣﺎن در ﺑﻌﻀﯽ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖﻫﺎ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﻓﺤﺶ‬
‫ﻣﯽدﻫﯿﻢ ﮐﻪ ﭼﺮا آن را اﻧﺠﺎم داده ام ‪ ،‬ﭼﺮا آن ﺗﺼﻤﯿﻢ را ﮔﺮﻓﺘﻢ ‪ ،‬ﺑﺎ ﭼﻪ‬
‫ﻋﻘﻠﯽ آن ﺣﺮف را زدم ‪ ،‬ﭼﺮاغﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ اﻧﺘﻬﺎ ﻧﺪارﻧﺪ ‪ ،‬ﮐﻠﻤﻪي ﭼﺮا ﮐﻠﻤﻪ‬
‫اي ﺳﺮزﻧﺸﯽ ﺳﺖ ‪ ،‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﺪام اﯾﻦ ﮐﻠﻤﻪ را در ﻣﻮرد ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﻪ‬
‫ﮐﺎر ﻣﯽ ﺑﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺷﺪت آدم دروﻧﯽﻣﺎن را ﺗﻨﺒﯿﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و اﯾﻦ ﺗﻨﺒﯿﻪ ﮐﺮدن‬
‫ﻣﺎ را از درك ﮐﺮدن دروﻧﻤﺎن دور ﻣﯽﮐﻨﺪ و اﯾﻦ ﯾﻌﻨﯽ ﻓﺮار ﮐﺮدن از‬

‫‪263‬‬
‫ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﻮدﻣﺎن ‪ ،‬ﻫﺮﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻓﺮار ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﯿﺸﺘﺮ و ﻣﺤﮑﻢﺗﺮ ﺗﻨﺒﯿﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‬
‫و ﭼﻘﺪر آدم دروﻧﯽﻣﺎن ﺑﺎ ﻫﺮ ﺑﺎر ﮐﺘﮏ ﺧﻮردن از ﻣﺎ دور ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ‪،‬‬
‫ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺎدري ﮐﻪ ﻓﺮزﻧﺪش را ﺑﺮاي اﺷﺘﺒﺎﻫﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﮐﺮدهاﺳﺖ ﮐﺘﮏ ﻣﯽزﻧﺪ‬
‫و ﺳﺮزﻧﺶ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺎدر ﻗﺼﺪ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻓﺮزﻧﺪش را‬
‫دارد و ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ او درﺳﺖﺗﺮﯾﻦ رﻓﺘﺎر و ﺗﺼﻤﯿﻢ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬آﯾﺎ روﺷﯽ‬
‫ﮐﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮده اﺳﺖ ﻓﺮزﻧﺪش را از او دورﺗﺮ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬آﯾﺎ ﺑﺎ اﯾﻦ ﺗﻨﺒﯿﻪ‬
‫ﮐﺮدنﻫﺎ ﻓﺮزﻧﺪش ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ اﺣﺴﺎس ﮐﻨﺪ ﮐﻪ دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯿﺴﺖ ‪ ،‬آدم‬
‫دروﻧﯽ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﺪ و ﺑﺰرگ ﺷﻮد ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ زﻣﯿﻦ ﺑﺨﻮرد ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ‬
‫ﺣﺮفﻫﺎي اﺷﺘﺒﺎه ﺑﺰﻧﺪ ‪ ،‬ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎي ﻧﺎﺑﺠﺎ ﺑﮕﯿﺮد ‪ ،‬و واﮐﻨﺶﻫﺎي ﺧﺎم ﻧﺸﺎن‬
‫دﻫﺪ ‪.‬‬

‫آدم دروﻧﯽ ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﻤﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺎدري ﺗﻨﺒﯿﻪ‬
‫ﮐﻨﻨﺪه در ﮐﻨﺎر او ﺑﺎﺷﯿﺪ و ﯾﺎ ﻣﺎدري ﮐﻪ ﺿﻌﻒﻫﺎي ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد را ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ‬
‫و ﺻﺒﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮات را ﺑﻪ وﺟﻮد آورد و او را ﭘﺨﺘﻪﺗﺮ ﮐﻨﺪ ‪،‬‬
‫از ﺧﻮدﺗﺎن دور ﻧﺸﻮﯾﺪ ﺑﺎ ﻫﻤﻪي ﻧﻘﻄﻪ ﺿﻌﻒﻫﺎ دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ ﻫﺴﺘﯿﺪ و‬
‫آﻧﻘﺪر ﺧﺎﻃﺮاتﺗﺎن را ﺑﺎ ﺳﺮزﻧﺸﯽ ﻋﻤﯿﻖ ﻣﺮور ﻧﮑﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺻﺒﻮر ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪،‬‬
‫ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎﯾﺘﺎن ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﺷﻤﺎ ﺧﻮاﻫﻨﺪ آﻣﺪ ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻧﮑﻨﯿﻢ‬

‫‪264‬‬
‫ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﮐﺮدن ﯾﮑﯽ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ دور ﮐﻨﻨﺪه ﻫﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﮐﺮدن اول ﻣﺎ‬
‫را از ﺧﻮدﻣﺎن ‪ ،‬ﺑﻌﺪ ﻣﺎ را از آدﻣﻬﺎي اﻃﺮاﻓﻤﺎن و ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺷﺪت از‬
‫دﻧﯿﺎ و واﻗﻌﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ دور ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺧﯿﻠﯽ آرام ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد‬
‫‪ ،‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﺻﻼ ﺣﻮاﺳﻤﺎن ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬اول ﺑﺎ اﻓﮑﺎري وارد ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ‬
‫ﺻﺪاﯾﺸﺎن را ﺑﻪ زور ﻣﯽﺷﻨﻮﯾﻢ ﺟﺎﯾﯽ در درون ذﻫﻦ ﻣﺎ ﮐﺴﯽ ﻧﺠﻮا ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫‪ ،‬اﯾﻦ ﺷﺮوع ﻣﻘﺎﯾﺴﻪي ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺎ آدمﻫﺎي دﯾﮕﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ ﺷﺮوع دﯾﺪن‬
‫داﺷﺘﻪﻫﺎي دﯾﮕﺮان و ﻧﺪاﺷﺘﻪﻫﺎي ﺧﻮدﻣﺎن‪.‬‬

‫ﺷﺮوع دور ﺷﺪن از دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﺧﻮد دروﻧﯽ ﻣﺎ ‪ ،‬ﺧﻮد واﻗﻌﯽ ﻣﺎ ‪،‬‬
‫اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﯾﺎد ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ ﺧﻮدﻣﺎن را ﺷﺮﻃﯽ دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬دﯾﮕﺮ‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺧﻮد واﻗﻌﯽ ﻣﺎن را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺪون ﻫﯿﭻ ﺗﻼﺷﯽ زﯾﺒﺎﺳﺖ و ﺷﺒﯿﻪ‬
‫ﻫﯿﭻ ﮐﺲ دﯾﮕﺮي ﻧﯿﺴﺖ ﺣﺎﻻ ﻣﺎ او را ﺑﻪ ﺷﺮﻃﯽ دوﺳﺖ ﺧﻮاﻫﯿﻢ داﺷﺖ‬
‫ﮐﻪ ﺷﺒﯿﻪ دﯾﮕﺮان ﺷﻮد ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ دﯾﮕﺮان ﺑﻪ دﺳﺖ آورد و ﺷﺒﯿﻪ دﯾﮕﺮان دﯾﺪه‬
‫ﺷﻮد و اﯾﻦ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ دروغ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺧﻮد واﻗﻌﯽ ﻣﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﮕﺮ ﻣﯽﺷﻮد‬
‫ﮐﺎﻣﻼ ﺷﺒﯿﻪ دﯾﮕﺮان ﺷﺪ و دﻗﯿﻘﺎ ﺷﺒﯿﻪ آنﻫﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮد ‪ ،‬ﻣﺎ در ﻫﻤﯿﻦ ﻧﻘﻄﻪ‬
‫او را از دﺳﺖ ﻣﯽدﻫﯿﻢ و دﯾﮕﺮ ﻗﺎدر ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻮد او را ﻋﻤﯿﻖ دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﭼﻮن داﺳﺘﺎن ﻧﺎراﺿﯽ ﺑﻮدن از او ﺷﺮوع ﺷﺪه اﺳﺖ و ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ‬
‫ﻧﺎراﺿﯽ ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﻋﺸﻖ ﺑﻮرزﯾﻢ ‪.‬‬

‫‪265‬‬
‫ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﮐﺮدن ﻣﺎ را از ﺧﻮدﻣﺎن دور ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﺳﺮاغ آدمﻫﺎي‬
‫اﻃﺮاﻓﻤﺎن ﻣﯽرود و ﭼﻬﺮهي آﻧﻬﺎ را ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽدﻫﺪ ‪ ،‬دﯾﮕﺮ از آدمﻫﺎي‬
‫اﻃﺮاﻓﻤﺎن ﻫﻢ راﺿﯽ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ ﭼﻮن ﺷﺒﯿﻪ دﯾﮕﺮان ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ و ﮐﻢﮐﻢ از زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﻫﻢ ﻧﺎراﺿﯽ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﭼﻮن ﺷﺒﯿﻪ زﻧﺪﮔﯽ دﯾﮕﺮان ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﭼﻮن زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﺑﺮاي دﯾﮕﺮان ﺑﻬﺘﺮ زﯾﺒﺎﺗﺮ و ﺳﺨﺎوﺗﻤﻨﺪ ﺗﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﺮاي ﻣﺎ ﻧﻪ ‪.‬‬

‫ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﮐﺮدن ﯾﮏ روزه ﻣﺎ ر از ﺧﻮدﻣﺎن دور ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺳﺎلﻫﺎ ﻃﻮل‬

‫ﻣﯽﮐﺸﺪ و ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ اﻣﺮوز ﺑﻪ ﺟﺎي ﯾﮏ ﻧﺠﻮاي ﮐﻮﭼﮏ ‪ ،‬ﺳﺮ و‬
‫ﺻﺪاي زﯾﺎدي در ذﻫﻦ ﻣﺎ ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ ﺳﺮ و ﺻﺪاﻫﺎ ﻣﺪام ﺑﻪ‬
‫ﻣﺎ ﻫﺸﺪار ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﺒﯿﻪﺗﺮ ﺷﻮ ‪ ،‬ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ دﺳﺖ ﺑﯿﺎور ‪ ،‬ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﺸﺎن ﺑﺪه ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ دوﺳﺘﺶ ﻣﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﮐﻢ ﺷﻮد ‪ ،‬ﻋﺸﻘﻤﺎن ﺑﻪ آدمﻫﺎ و دﻧﯿﺎ ﮐﻢ‬

‫ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻋﺸﻖ ﮐﻪ ﮐﻢ ﺷﻮد ‪ ،‬درك ﻣﺎ از ﻣﺤﯿﻂ و آدمﻫﺎ ﮐﻢ ﻣﯽﺷﻮد و‬
‫وﻗﺘﯽ درك ﮐﺮدن ﮐﻢ ﺷﻮد ‪ ،‬ﺣﺴﺎدت ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ دوﺳﺘﺎن ﻣﺎ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و‬
‫ﻧﺸﺎن دادن داﺷﺘﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﻫﺪف زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ‬
‫ﮐﺮدن آﻫﺴﺘﻪ ﺷﺮوع ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﺻﺒﻮر ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬آرام اﻓﮑﺎرﺗﺎن را ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ‬
‫‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺷﻤﺎ را از دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﺧﻮدﺗﺎن دور ﮐﺮده‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﻤﯿﻦ دﯾﺪن ﮐﺎﻓﯽ ﺳﺖ ﭼﻮن ﻣﺤﺎل اﺳﺖ ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ و دﻟﺘﺎن‬
‫ﻧﻠﺮزد ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﮐﻪ دور ﺷﺪهاﯾﺪ دوﺑﺎره ﺑﺮاي ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪن ﺗﻼش‬
‫‪266‬‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ و ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﺎ ﻫﻤﻪي داﺷﺘﻪﻫﺎ و ﻧﺪاﺷﺘﻪﻫﺎ ‪ ،‬دوﺳﺖ ﺧﻮاﻫﯿﺪ‬
‫داﺷﺖ ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ در راﺑﻄﻪﻫﺎي ﺧﻮﻧﯽ ﺻﺒﻮر ﺑﺎﺷﯿﻢ و راﺑﻄﻪ را ﻗﻄﻊ‬

‫ﻧﮑﻨﯿﻢ‬

‫ﮔﺎﻫﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮدن ﺑﺎ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﻫﺎ ﻫﺰاران ﺑﺎر راﺣﺖﺗﺮ از ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮدن ﺑﺎ‬
‫آﺷﻨﺎﺗﺮﯾﻦ آدمﻫﺎﺳﺖ ‪ ،‬درﺳﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﻋﻤﯿﻖﺗﺮﯾﻦ زﺧﻢ ﻫﺎ ﮐﻪ در‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮدهاﯾﻢ از ﺻﻤﯿﻤﯽﺗﺮﯾﻦ و آﺷﻨﺎﺗﺮﯾﻦ اﻓﺮاد ﺑﻮده اﺳﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ‬
‫ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ دوﺳﺖ و داﺷﺘﻨﯽﺗﺮﯾﻦ ﻟﺤﻈﻪﻫﺎي ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﺑﻮده اﺳﺖ ‪ ،‬اﮔﺮ‬
‫ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﻪ اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت زﯾﺎدي ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آﺷﻨﺎﺗﺮﯾﻦ ﻫﺎ ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‬
‫‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن را ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﺧﺸﻢﻫﺎ و ﻧﺎاﻣﯿﺪيﻫﺎي ﻣﺎ در ﻣﻮرد آﺷﻨﺎﯾﺎن ﻋﻤﯿﻖ و دردﻧﺎك اﺳﺖ ‪،‬‬

‫درﺳﺖ ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐﻪ دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﻣﺎن ﮔﺮم و ﺑﯽدرﯾﻎ اﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻨﮑﻪ‬
‫ﭼﻘﺪر از آﺷﻨﺎﺗﺮﯾﻦ ﻫﺎﯾﻤﺎن آﺳﯿﺐ دﯾﺪهاﯾﻢ ‪ ،‬رازي ﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺧﻮدﻣﺎن‬
‫ﺑﻪ آن آﮔﺎه ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬اﻣﺎ اﯾﻦ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر ﻣﺎ ﻫﻢ آنﻫﺎ را زﺧﻤﯽ ﮐﺮدهاﯾﻢ رازي‬
‫در دل آنﻫﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻫﻤﯿﻦ ﺧﺸﻢﻫﺎي زﯾﺎد و دوﺳﺖ داﺷﺘﻦﻫﺎ ﻋﻤﯿﻖ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ راﺑﻄﻪ ﺑﺎ آﺷﻨﺎﯾﺎن ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺳﺨﺖﺗﺮ از راﺑﻄﻪ ﺑﺎ دوﺳﺘﺎن ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﻪ‬
‫و ﯾﺎ ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﻪي ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺗﻼش ﺑﺮاي آﺷﻨﺎﯾﺎن ﻗﺪﯾﻤﯽ‬
‫‪267‬‬
‫و ﺻﻤﯿﻤﯽ ﻣﺎن ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﻤﺖ دوﺳﺘﺎن و ﻏﺮﯾﺒﻪﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽروﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﯽداﻧﯿﻢ‬
‫ﭼﺎﻟﺶﻫﺎي ﮐﻤﺘﺮي ﺑﺮاي ﻣﺎن ﺧﻮاﻫﻨﺪ داﺷﺖ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮐﻤﮏ‬
‫ﮐﻨﻨﺪه ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﻪ ﻣﺎ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ را ﺑﺪﻫﺪ ﮐﻪ از ﯾﮏ راﺑﻄﻪ ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ‬
‫‪ ،‬اﻣﺎ راﺑﻄﻪﻫﺎي ﻣﺎ ﺑﺎ اﻓﺮادي ﮐﻪ ﺑﺎ آنﻫﺎ راﺑﻄﻪي ﺧﻮﻧﯽ دارﯾﻢ و ﯾﺎ ﺑﺎ آنﻫﺎ‬
‫ﺑﺰرگ ﺷﺪهاﯾﻢ ﺑﺎ ﻓﺮار و اﻧﮑﺎر ﮐﺮدن ﭘﺎﯾﺎن ﻧﻤﯽﯾﺎﺑﺪ ‪ .‬ﭘﺎﯾﺎن ﻧﻤﯽﯾﺎﺑﺪ ‪ ،‬ﭼﻮن‬
‫اﯾﻦ آدمﻫﺎ ﻫﻤﺎنﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻋﻤﯿﻘﺎ ﻧﮕﺮاﻧﺸﺎن ﻫﺴﺘﯿﻢ و دوﺳﺘﺸﺎن‬
‫دارﯾﻢ ‪.‬‬

‫ﺧﺎﻧﻮاده و اﻓﺮاد ﺧﺎﻧﻮاده ﻧﻮﻋﯽ راﺑﻄﻪ را ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآورﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ دﯾﮕﺮ‬

‫رواﺑﻂ ﻣﺎ در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ ‪ ،‬ﻋﻤﯿﻖﺗﺮﯾﻦ اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ و‬
‫ﮔﺮمﺗﺮﯾﻦ اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ آدمﻫﺎ ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدد ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﮔﺎﻫﯽ‬
‫ﻧﺘﻮاﻧﯿﻢ راﺑﻄﻪﻣﺎن را ﺑﺎ آﺷﻨﺎي ﻗﺪﯾﻤﯽ درﺳﺖ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﻣﺎ اﮔﺮ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﻪ در‬
‫ﺗﻠﺦﺗﺮﯾﻦ اﺣﺴﺎسﻫﺎ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﺨﺸﯽ در ﻣﺎ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ را دوﺳﺖ دارد ‪،‬‬
‫ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺟﺎﯾﯽ در ﻣﺴﯿﺮ راﺑﻄﻪي ﭘﺮﺗﻼﻃﻢ ﻣﺎن ﺑﺎ آﻧﻬﺎ آرام ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪،‬‬
‫ﺷﺎﯾﺪ روزي ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﯾﻢ ﺟﺪا از رﻓﺘﺎري ﮐﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻣﺎ دارﻧﺪ ﻣﺎ آﻧﻬﺎ را‬
‫دوﺳﺖ داﺷﺘﻪاﯾﻢ و دوﺳﺖ دارﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻫﯿﭽﮕﺎه ﻧﺘﻮاﻧﯿﻢ راﺑﻄﻪ اي‬
‫ﻋﻤﯿﻖ ‪ ،‬ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ و ﺑﯽآﺳﯿﺒﯽ را ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ اﻣﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ در‬
‫ﻓﺎﺻﻠﻪاي ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎﯾﺴﺘﯿﻢ و ﮔﺎﻫﯽ ﻋﺸﻖ را از دور اﺣﺴﺎس ﮐﻨﯿﻢ و ﺷﺎﯾﺪ‬

‫‪268‬‬
‫ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺮﻫﻢ ﺷﻮد ‪ ،‬ﻣﺮﻫﻤﯽ ﺑﺮ راﺑﻄﻪاي ﮐﻪ ﻧﺰدﯾﮑﯽاش ﺗﻠﺦ اﺳﺖ و ﻗﻄﻊ‬
‫ﺷﺪن ﮐﺎﻣﻞ آن ﺗﻠﺦﺗﺮ ‪.‬‬

‫راﺑﻄﻪﻫﺎي ﺧﻮﻧﯽ ﺑﺎ دﯾﮕﺮ رواﺑﻂ ﻣﺎ ﺗﻔﺎوت دارﻧﺪ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ اﯾﻦ راﺑﻄﻪﻫﺎ‬

‫ﻫﯿﭽﮕﺎه ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻧﺸﻮد اﻣﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ راﻫﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﺎزﮔﺎري ﺑﯿﺸﺘﺮي‬
‫ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﻣﺪارا ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺤﺒﺖ را از ﮐﺴﯽ ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮدش ﻫﻢ‬

‫ﻣﺤﺒﺖ آﻣﯿﺰ ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﯽﮐﻨﺪ‬

‫ﺑﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺷﮏ‬

‫ﮐﺮد ‪ ،‬دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﺧﻮد اﺻﻞ ﺿﺮوري ﺑﺮاي ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﻮدن ﺑﺎ دﯾﮕﺮان‬
‫اﺳﺖ ﺗﺎ ﻣﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﺷﻔﻘﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺎ دﯾﮕﺮان ﻫﻢ‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ از ﺻﻤﯿﻢ ﻗﻠﺐ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬اﻓﺮادي ﮐﻪ ﺧﻮدﺷﺎن را دوﺳﺖ‬
‫دارﻧﺪ در رواﺑﻂ ﺻﺮﯾﺢ ﺣﺮف ﻣﯽزﻧﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ روﺷﻨﯽ از اﺣﺴﺎس ﻫﺎﯾﺸﺎن‬
‫ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺮاي ﺧﻮدﺷﺎن ارزش ﻗﺎﺋﻞ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و اﺟﺎزه ﻧﻤﯽدﻫﻨﺪ‬
‫ﮐﺴﯽ اﯾﻦ ارزش را زﯾﺮ ﺳﻮال ﺑﺒﺮد ‪ ،‬ﺗﻌﺎرف ﮐﻤﺘﺮي دارﻧﺪ و اﮔﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﺎ‬
‫اﯾﻦ اﻓﺮاد در راﺑﻄﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ زودي ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﺮاي ﻣﺎﻧﺪن در راﺑﻄﻪ‬
‫ﯾﺎ ﺗﻤﺎم ﮐﺮدن راﺑﻄﻪ ‪ ،‬ﻫﯿﭻ ﺗﻬﺪﯾﺪي ﺣﺲ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ و ﻧﻤﯽﺗﺮﺳﺪ از اﯾﻦ ﮐﻪ‬
‫ﻃﺮف ﺿﺮﺑﻪ و ﯾﺎ آﺳﯿﺒﯽ ﺑﺨﻮرد و ﯾﺎ ﺗﻼﻓﯽ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ اﻓﺮاد رواﺑﻂ‬
‫‪269‬‬
‫ﺳﻮدﻣﻨﺪي دارﻧﺪ و در راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﺤﻘﯿﺮ و ﺗﻮﻫﯿﻦ ‪ ،‬ﮐﺘﮏ ‪ ،‬رﻧﺞ و‬
‫ﺷﮑﻨﺠﻪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺑﺎﻗﯽ ﻧﻤﯽﻣﺎﻧﺪ ‪.‬‬

‫اﻓﺮادي ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮد ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎ دﯾﮕﺮان ﻫﻢ ﺑﻪ درﺳﺘﯽ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪،‬‬

‫اﻓﺮادي ﮐﻪ ﺧﻮد را ﻓﺪاي دﯾﮕﺮان ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ از درون ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮدﺷﺎن را‬
‫دوﺳﺖ ﻧﺪارﻧﺪ ‪ ،‬در ﺑﻌﻀﯽ ﻣﻮارد رﻓﺘﺎر ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﻓﺪاﮐﺎراﻧﻪ ﭘﻮﺷﺸﯽ اﺳﺖ‬
‫ﺑﺮاي ﭘﻨﻬﺎن ﮐﺮدن اﯾﻦ ذﻫﻨﯿﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺧﻮدم را دوﺳﺖ ﻧﺪارم ‪ ،‬ﭘﺲ ﺗﻼش‬
‫ﻣﯽﮐﻨﻢ ﺗﺎ رﻓﺘﺎري داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻢ ﮐﻪ دﯾﮕﺮان ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ‬
‫ﻫﺴﺘﻢ ‪ ،‬اﻣﺎ در واﻗﻌﯿﺖ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺷﺪت ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺳﻌﯽ در ﺳﺮﮐﻮب‬
‫اﯾﻦ ﺧﺸﻢ دارﻧﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﺑﻪ ﺻﻮرت اﻓﺮاﻃﯽ ﻣﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﺳﺮﯾﻌﺎ‬
‫ﺑﻪ آﻧﻬﺎ واﺑﺴﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ از آنﻫﺎ ﺗﻮﻗﻊ ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻣﺤﺒﺖ دارﻧﺪ ‪،‬‬
‫ﺑﻪ ﺷﺪت ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و اﻧﺘﻈﺎر ﺣﻤﺎﯾﺖ دارﻧﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ ﺧﺸﻢ ﺳﺮﮐﻮب‬
‫ﺷﺪه ﺑﻪ ﺻﻮرت دﮔﺮآزاري و ﺧﻮد آزاري ﺧﻮدش را ﺑﺮوز ﻣﯽدﻫﺪ ‪ ،‬در‬
‫ﺑﻌﻀﯽ ﻣﻮارد رﻓﺘﺎرﻫﺎ و ﺳﺮد ﺷﺪنﻫﺎي ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ از اﯾﻦ اﻓﺮاد‬
‫ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﭼﻮن از ﻋﺪم ﺑﺮﮔﺸﺖ ﻣﺤﺒﺖ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺷﺪهاﻧﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﻨﺒﻊ ﻋﺸﻖ‬
‫را ﺑﯿﺮون از ﺧﻮدﻣﺎن ﺟﺴﺘﺠﻮ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﮐﺴﺎﻧﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺎ را ﺗﺎﯾﯿﺪ‬
‫ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ ﭼﻘﺪر ﺑﺎ ارزش ﻫﺴﺘﯿﺪ ‪ ،‬ﻣﺠﺒﻮر ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ دﯾﮕﺮان را‬
‫راﺿﯽ ﻧﮕﻪ دارﯾﻢ ﭼﻮن اﮔﺮ ﻧﺎراﺿﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﯾﻌﻨﯽ ﻣﺎ ﺧﻮب ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ در اﯾﻦ‬

‫‪270‬‬
‫ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﺗﻼش ﺑﺮاي راﺿﯽ ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻦ ﮔﺎﻫﯽ در ﻧﻘﺶ ﯾﮏ ﻓﺪاﮐﺎر ﺗﻤﺎم‬
‫ﻋﯿﺎر ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻓﺪاﮐﺎري ﮐﻪ ﺧﻮدش را ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮده و ﺗﻤﺎم ﻟﺬت‬
‫زﻧﺪﮔﯽ اش در راﺿﯽ ﻧﮕﻪ داﺷﺘﻦ دﯾﮕﺮان اﺳﺖ ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﺒﺨﺸﯿﻢ و ﺳﺨﺖ ﮔﯿﺮ ﻧﺒﺎﺷﯿﻢ‬

‫ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺨﺸﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﺮاي ﺗﻤﺎم ﺣﻤﺎﻗﺖ ﻫﺎ ‪ ،‬اﻧﺘﺨﺎب ﻫﺎي ﺗﻠﺦ و‬
‫ﺑﺮاي ﺗﻤﺎم ﺑﺪيﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ اﻧﺠﺎم دادهاﯾﻢ ﺑﺒﺨﺸﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺒﺨﺶ ﮐﻪ آﻏﺎز ﺷﻮد ‪،‬‬
‫اداﻣﻪي ﺟﺎده دﯾﺪه ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺟﺎدهاي ﮐﻪ ﻫﻨﻮز ﻣﺴﺎﻓﺮش ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﻫﻨﻮز‬
‫اداﻣﻪ دارد ‪ ،‬ﺑﺎر ﮔﻨﺎه را ﮐﻪ ﺑﺮ زﻣﯿﻦ ﺑﮕﺬارﯾﻢ ‪ ،‬ﻗﺪمﻫﺎﯾﺸﺎن ﺳﺒﮏﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮد‬
‫‪ ،‬اﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﺗﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ادﻏﺎﻣﯽ از اﻧﺘﺨﺎبﻫﺎي ﺗﻠﺦ ‪ ،‬ﺣﻤﺎﻗﺖﻫﺎي ﻋﻤﯿﻖ و‬
‫ﺷﺮارتﻫﺎي وﺟﻮدي ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎري از ﻧﻘﺪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ از دﯾﮕﺮان ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‬
‫و ﺑﺮﭼﺴﺐﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮ آﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﮔﺬارﯾﻢ ‪ ،‬دﻗﯿﻘﺎ ﻫﻤﺎن ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ در‬
‫درون ﺧﻮد ﻣﺎ ﻫﻢ وﺟﻮد دارد و دﯾﺪﻧﺶ در دﯾﮕﺮان ﻣﺎ را آزار ﻣﯽدﻫﺪ ‪،‬‬
‫ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﺎن را ﺑﺎﻻ ﺑﺒﺮﯾﻢ و ﺑﺎ ﺷﺮارت ‪ ،‬ﺣﺴﺎدت ‪ ،‬ﻧﺎراﺣﺘﯽ ‪،‬‬
‫ﺑﺪﺟﻨﺴﯽ و دﯾﮕﺮ ﺻﻔﺎت آدمﻫﺎ ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﯾﺎدﻣﺎن ﻧﺮود ﮐﻪ‬
‫ﻣﺎ ﻫﻢ ﺟﺰﺋﯽ از اﯾﻦ ﺟﺮﯾﺎن زﯾﺒﺎ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺑﺮ روي ﻧﻘﻄﻪ ﻫﺎي ﺗﺤﻤﻞ ﻣﺎن ﮐﺎر‬
‫ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻧﻔﺲ ﻋﻤﯿﻘﯽ ﺑﮑﺸﯿﻢ ‪ ،‬ﻫﻢ ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﺒﺨﺸﯿﻢ و ﻫﻢ‬
‫دﯾﮕﺮان را و ﺑﻪ ﺟﺎده ﺑﺮﮔﺮدﯾﻢ ‪ ،‬اداﻣﻪي ﻣﺴﯿﺮ ﭘﺮ از ﻫﯿﺠﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬ﺧﻮدﺗﺎن‬
‫‪271‬‬
‫را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ زﺧﻢ ﺧﻮرده اﯾﺪ ‪ ،‬ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬ﺧﺎكﻫﺎ را‬
‫ﺑﺘﮑﺎﻧﯿﺪ ‪ ،‬ﻫﻨﻮز در ﺟﺎده ﻫﺴﺘﯿﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ زﺧﻢﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ‬
‫ﺗﺤﻤﻠﺘﺎن ﺑﺎﻻﺗﺮ رود و دﻧﯿﺎ را واﻗﻌﯽﺗﺮ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﭘﺲ ﺑﺮاي اداﻣﻪي ﻣﺴﯿﺮي ﮐﻪ‬
‫از آن ﺷﻤﺎﺳﺖ ﺗﻼش ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬دﻧﯿﺎ ﺷﺒﯿﻪ ﻫﯿﭻ ﻓﯿﻠﻢ و ﮐﺎرﺗﻮن ﺗﺨﯿﻠﯽ ﻧﯿﺴﺖ ‪،‬‬
‫دﻧﯿﺎ دﻗﯿﻘﺎ ﺷﺒﯿﻪ ﺗﻤﺎم ﺿﺮﺑﻪﻫﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮرﯾﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺿﺮﺑﻪﻫﺎ اﺟﺎزه‬
‫ﻣﯽدﻫﻨﺪ واﻗﻌﯿﺖ روﺷﻦﺗﺮ ﺷﻮد ﭘﺲ ﻻزﻣﻪي اداﻣﻪي ﻣﺴﯿﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ارزﺷﻤﻨﺪي ﺑﻪ وﺟﻮد آورﯾﻢ‬

‫ﻓﻘﻂ اﯾﻦ را ﻣﯽداﻧﻢ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﮐﺸﺘﻢ ‪ ،‬ﺣﺲ ﮐﺮدم از ذات ﺧﻮدم‬

‫دورﺗﺮ ﺷﺪم ‪.‬‬

‫دﯾﺎﻟﻮﮔﯽ از ﻓﯿﻠﻢ ﮐﺎﭘﯿﺘﺎن ﻣﯿﻠﺮ ‪ -‬ﺗﺎم ﻫﻨﮑﺲ ‪ ،‬ﻧﺠﺎت ﺳﺮﺑﺎز راﯾﺎن‬

‫ﮐﺸﺘﻦ آدمﻫﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ اﺳﻠﺤﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻦ و ﺑﻤﺐ اﻧﺪاﺧﺘﻦ ﺑﺮ ﺳﺮ آﻧﻬﺎ‬

‫ﻧﯿﺴﺖ ﻓﻘﻂ در ﺟﻨﮓ و ﯾﺎ ﺑﺎ ﺑﻪ ﻗﺘﻞ رﺳﺎﻧﺪن ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺑﻌﻀﯽ وﻗﺘﺎ ﻣﺎ آدمﻫﺎ‬
‫را آرام آرام و ﺑﯽﺻﺪا ﻣﯽﮐﺸﯿﻢ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ اﺣﺴﺎس دوﺳﺖداﺷﺘﻨﯽ ﺑﻮدن و ﺑﺎ‬
‫ارزش ﺑﻮدن را از ﮐﺴﯽ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬آن ﻓﺮد ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻧﺎﺑﻮد ﮐﺮدن ﺗﻤﺎم‬

‫‪272‬‬
‫اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﺧﻮدش ﻗﺪم ﺑﺮ ﻣﯽدارد ‪ ،‬وﻗﺘﯽ اﺣﺴﺎس ارزﺷﻤﻨﺪ ﻓﺮدي را‬
‫ﺗﺨﺮﯾﺐ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬آن ﺷﺨﺺ ﮐﻢﮐﻢ ﺑﻪ ﺧﻮدش ﺷﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﻌﺪ از‬
‫ﻣﺪﺗﯽ ﺧﻮدش را دوﺳﺖ ﻧﺨﻮاﻫﺪ داﺷﺖ و دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺧﻮدش رﺣﻢ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ‬
‫و در ﺷﮏ و ﺳﺮزﻧﺶ دروﻧﯽ ﻣﺤﻮ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺣﺲ ﺑﺎ ارزش ﺑﻮدن ﺣﺲ‬
‫ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺳﺖ و ﻋﺠﯿﺐﺗﺮ از آن زﻣﺎﻧﯽﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺎﻫﺸﯿﺎراﻧﻪ ﺑﺎ ﮐﯿﻨﻪاي ﮐﻪ‬
‫ﻣﻌﻠﻮم ﻧﯿﺴﺖ از ﮐﺠﺎ آﻣﺪه و ﺧﺸﻢ ﻗﺪﯾﻤﯽ اﯾﻨﮑﺎر را ﺑﺎ ﻋﺰﯾﺰﺗﺮﯾﻦ آدمﻫﺎي‬
‫زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن اﻧﺠﺎم ﻣﯽدﻫﯿﻢ ﮔﺎﻫﯽ در راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﺎﻣﻼ ﻧﻘﻄﻪ‬
‫ﺿﻌﻒﻫﺎي ﻃﺮف دﺳﺘﻤﺎن آﻣﺪه ‪ ،‬ﺷﺮوع ﺑﻪ ﮐﺸﺘﻨﺶ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯽ‬
‫ارزش ﺗﺮش ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬او ﺑﻪ ﻣﺎ واﺑﺴﺘﻪﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﻮدش ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﮏ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ و اﺳﺘﻘﻼل و ﺣﺲ ﺧﻮب رﻫﺎ ﺑﻮدﻧﺶ ﮐﻤﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬داﺳﺘﺎن ﻏﻢ‬
‫اﻧﮕﯿﺰ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﺴﯽ روزي ﺑﻪ ﮐﺸﺘﻦ ﻣﺎ دﺳﺖ زده اﺳﺖ ‪ ،‬ﺣﺎﻻ در‬
‫راﺑﻄﻪاي ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ اﻧﺘﻘﺎم ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ او دوﺳﺘﻤﺎن دارد ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ‬
‫ﻓﺮاﻫﻢ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺳﺎده اﺳﺖ ﯾﺎ ﻣﺎ ﻫﻢ آدﻣﮑﺶ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﯾﺎ ﺗﻼش‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ اﻧﺴﺎن ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﯿﻢ ‪ ،‬ﮐﺸﺘﻦ آدمﻫﺎ ﮐﺎر ﺳﺎدهاي ﺳﺖ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ‬
‫دوﺳﺘﻤﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ و ﻣﺎ ﻫﻢ ﺧﺸﻢ و ﮐﯿﻨﻪاي ﻗﺪﯾﻤﯽ و ﻏﯿﺮه ‪.‬‬

‫ﺑﺎﯾﺪ ﺧﯿﻠﯽ اﻧﺴﺎن ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ رﺣﻢ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ رﺣﻢ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ و اﺟﺎزه ﻣﯽدﻫﯿﺪ‬
‫آدمﻫﺎ دوﺳﺘﺘﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺪون ﻧﮕﺮاﻧﯽ از ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪن آدم ﺑﺰرﮔﯽ‬

‫‪273‬‬
‫ﻫﺴﺘﯿﺪ ‪ ،‬ﮐﺸﺘﻦ و ﮐﺸﺘﻪ ﺷﺪن ﻓﻘﻂ ﺑﺎ اﺳﻠﺤﻪ و ﺗﻔﻨﮓ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ارزش را ﮐﻪ‬
‫از او ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ از اﻧﺴﺎن ﺑﻮدن دور ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ آدمﻫﺎ ﻫﻨﻮز‬
‫در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﺎ اﺣﺴﺎس ﺑﺎ ارزش ﺑﻮدن ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﺪ ﮐﻪ‬
‫ﺧﻮدﺷﺎن ﻫﻢ از درون ارزشﺷﺎن ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬رﻫﺎ و ﺑﺎ آزادي اﺳﺘﻘﻼل‬
‫را ﻧﻔﺲ ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ را ﺑﺪون داﺷﺘﻦ ﺗﺮس ﺑﺪون ﮐﻨﺘﺮل و ﺑﺪون داﺷﺘﻦ‬
‫ذرهاي اﺣﺴﺎس ﻃﺮدﺷﺪﮔﯽ دوﺳﺖ دارﻧﺪ ‪ ،‬ارزش را درﯾﺎﺑﯿﻢ ‪ ،‬ﮐﺸﺘﻦ‬
‫آدمﻫﺎ ﺑﺴﯿﺎر ﺳﺎدهﺗﺮ از آن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﻣﮑﺚ‬

‫ﻓﺮداﯾﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ در اﮐﻨﻮن ‪ ،‬ﻃﻮﻻﻧﯽ ‪ ،‬ﻣﺪام ﺗﮑﺮار ﻣﯽﺷﻮد و‬
‫ﺑﺨﺸﯽ از رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺎ ﻫﻢ در اﯾﻦ اﮐﻨﻮن ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺗﮑﺮار ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻣﻬﻢ‬
‫ﻧﯿﺴﺖ در ﮐﺪام راﺑﻄﻪ و در ﭼﻪ ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﯽ اﮐﻨﻮن ‪ ،‬اﮐﻨﻮن اﺳﺖ و ﺗﻨﻬﺎ ﭼﯿﺰي‬
‫ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺎ را ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﺪ ﺣﻀﻮر و ﻣﺸﺎﻫﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻨﮑﻪ‬
‫ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺧﻮدﻣﺎن و رﻓﺘﺎرﻫﺎ و اﻧﺘﺨﺎبﻫﺎﯾﻤﺎن را ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮐﻨﯿﻢ و ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﯾﻢ‬
‫ﭼﻄﻮر ﺗﮑﺮار ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﭼﻪ ﭼﯿﺰي را ﺗﮑﺮار ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮔﺎﻫﯽ ﻣﮑﺚ ﮐﻨﯿﻢ ‪،‬‬
‫ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ‪ ،‬اﻓﮑﺎرﻣﺎن و ﺗﻤﺎم آن رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺪام ﺗﮑﺮار ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﻧﮕﺎه‬
‫ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ در اﯾﻦ ﻣﮑﺚﻫﺎ ﺑﺨﺶﻫﺎﯾﯽ را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮕﺎه ﺣﻮاﺳﻤﺎن ﺑﻪ‬
‫آنﻫﺎ ﻧﺒﻮده اﺳﺖ ‪ ،‬ﺗﻤﺎم راﺑﻄﻪﻫﺎ و اﺗﻔﺎقﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ آﻧﻘﺪر ﺧﻮدﺷﺎن را‬
‫‪274‬‬
‫در ﺷﮑﻞ و اﻧﺪازهﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت ﺗﮑﺮار ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺎ ﺷﺎﯾﺪ ﺟﺎﯾﯽ در ﻣﺴﯿﺮ‬
‫زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن درﮔﯿﺮ ﯾﮏ ﻣﮑﺚ ﮐﻮﺗﺎه ﺷﻮﯾﻢ و آﻧﻬﺎ را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ و درﺳﺖ در‬
‫ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ ﮐﻪ ﻣﮑﺚ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد و ﺗﮑﺮار ﺷﮑﺴﺘﻪ‬
‫ﻣﯽﺷﻮد‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن و دﯾﮕﺮان ﻗﻬﺮ ﻧﮑﻨﯿﻢ‬

‫ﯾﮏ ﺑﺎر در ﺧﺎﻃﺮهاي دور ﺧﻮد دوﺳﺖداﺷﺘﻨﯽ ﻣﺎن را ﺟﺎ ﻣﯽ ﮔﺬارﯾﻢ و‬

‫دﯾﮕﺮ ﺳﺮاﻏﯽ از او ﻧﻤﯽﮔﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺟﺎﯾﯽ در ﻣﯿﺎن ﺧﺎﻃﺮاﺗﻤﺎن ﺑﺎ ﺳﺮزﻧﺶﻫﺎ‬
‫‪ ،‬ﺑﺎ ﺑﯽﻣﻬﺮي دﯾﺪن ‪ ،‬ﺑﺎ از دﺳﺖ دادن ‪ ،‬ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ‬
‫ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ و آن ﻟﺤﻈﻪ در ﻫﻤﺎن ﺧﺎﻃﺮهي ﻣﺪﻓﻮن ﺷﺪه ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﻗﻮل ﻣﯽدﻫﯿﻢ‬
‫دﯾﮕﺮ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ اﺷﺘﺒﺎه ﻧﮑﻨﯿﻢ و آن وﻗﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﮑﻨﺠﻪﮔﺮي را در‬
‫ذﻫﻨﻤﺎن ﭘﺮ و ﺑﺎل ﻣﯽدﻫﯿﻢ ﺗﺎ ﺗﻨﺒﯿﻪ ﻣﺎن ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺗﻨﺒﯿﻪ ﮐﻨﺪ ﻗﺒﻞ از آن ﮐﻪ دﯾﮕﺮان‬
‫ﺳﺮزﻧﺶ ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺟﺎﯾﯽ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ي ﺧﻮدﻣﺎن ‪ ،‬ﺗﻨﺒﯿﻪ ﮐﺮدن ﺧﻮدﻣﻮن را‬
‫ﺷﺮوع ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن رﺣﻢ ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺗﺼﻤﯿﻢ‬
‫ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ دﯾﮕﺮان ﺑﺎ ﻣﺎ ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎن ﺷﻮﻧﺪ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن‬
‫ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎن ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺟﺎﯾﯽ در ﮔﺬﺷﺘﻪاي دور ‪ ،‬ﺷﺎد و ﺧﻮﺷﺤﺎل ﻟﺬت ﻣﯽﺑﺮدﯾﻢ‬
‫‪ ،‬ﮐﻮدﮐﯽ ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺮ را ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﯽﺧﻨﺪد ‪ ،‬اﻣﺎ ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻪ‬
‫ﮐﻮدك و ﺑﺰرگ ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﺪ ‪ ،‬ﺟﺮﯾﺎن ﻣﯽﮔﺬرد و ﻣﺎ ﻣﯽﻣﺎﻧﯿﻢ و ذﻫﻦ ﺑﺎ‬
‫‪275‬‬
‫ﻇﺮﻓﯿﺖ آن ﺳﻦ و ﺳﺎل ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﻮن دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ ﻧﺒﻮده‬
‫اﯾﻦﮔﻮﻧﻪ ﺳﺮزﻧﺶ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻃﺮد ﺷﺪه و در ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ‬
‫ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﺧﻮدﻣﺎن را دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﻫﺎﯾﺘﺎن ﺑﺮﮔﺮدﯾﺪ ‪ ،‬ﺧﻮد ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪه ﺗﺎن را ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﺪ او را در آﻏﻮش‬
‫ﮐﺸﯿﺪ و ﺑﺒﺨﺸﯿﺪش ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ وآدم دروﻧﺶ را ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ و دﯾﮕﺮ‬
‫ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﺮاي ﺟﺮﯾﺎنﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ رﺑﻄﯽ ﻧﺪارﻧﺪ ﺗﻨﺒﯿﻪ ﻧﮑﻨﯿﺪ ‪،‬‬
‫آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﯾﺎ ﺑﯽ ﺷﻤﺎ ‪ ،‬ﺳﺮزﻧﺶ ﮔﺮ و ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﻤﯿﺸﻪ‬
‫ﺳﺮزﻧﺶ ﮔﺮ و ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺑﺎﻗﯽ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﻣﺎﻧﺪ ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺘﯽ ﻧﺪارﯾﺪ ﮐﻪ‬
‫اﺣﺴﺎسﻫﺎي آنﻫﺎ را ﺗﺮﻣﯿﻢ ﮐﻨﯿﺪ و ﺧﻮدﺗﺎن را ﻧﺎدﯾﺪه ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ‬
‫ﺧﻮدﺗﺎن را در آن ﺧﺎﻃﺮه ﻫﺎ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدﯾﺪ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﻪ آن ﮐﻮدك ﺑﺴﯿﺎر‬
‫اﻓﺘﺨﺎر ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﮐﺮد ‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﺎﻧﺪ ﺗﺎ ﺑﺮﮔﺮدﯾﺪ و ﺷﮑﻨﺠﻪ را ﺗﻤﺎم‬
‫ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬او ﻋﻤﯿﻘﺎ ﺷﻤﺎ را دوﺳﺖ دارد و ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﻣﺎ ﺗﻼش‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﺧﻮدﻣﺎن را ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮي ﺑﺎ آدمﻫﺎ ارﺗﺒﺎط‬
‫ﺑﺮﻗﺮار ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و اﯾﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽﺷﻮد در ﻧﻬﺎﯾﺖ در راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﻫﻢ ﻫﻤﺪل‬
‫ﺗﺮ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﻨﯿﻢ و از ﻗﻬﺮ ﮐﺮدن اﺳﺘﻔﺎده ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ ﮔﻔﺘﮕﻮﯾﯽ ﻫﻤﺪﻻﻧﻪ‬
‫و ﺑﺎﻟﻐﺎﻧﻪ ‪ ،‬ﻧﺰدﯾﮏ ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻠﻤﺎن ﺑﻤﺎﻧﯿﻢ و ﺑﺮاي ﺣﻞ ﻣﺸﮑﻞ ﺗﻼش ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎ آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ‬

‫‪276‬‬
‫اﮔﺮ ﭼﻨﺪ ﺧﺎﻧﻪ آن ﻃﺮف ﺗﺮ اﻓﺮادي زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻨﺪ و ﺷﻤﺎ از وﺟﻮد آﻧﻬﺎ‬
‫ﺑﯽﺧﺒﺮي آﯾﺎ اﯾﻦ اﻓﺮاد در دﻧﯿﺎي ﺷﻤﺎ وﺟﻮد دارﻧﺪ ؟ ‪ ،‬در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﭼﯿﺰي‬
‫ﮐﻪ در دﻧﯿﺎي ﻣﺎ وﺟﻮد دارد آن ﭼﯿﺰي اﺳﺖ ﮐﻪ از آن ﻣﻄﻠﻊ ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬آن‬
‫را ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ و آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ﻣﺎ وﺟﻮد ﻧﺪارﻧﺪ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﻪ‬
‫ﻣﯿﺎﻧﺠﯽ واﺳﻄﻪ ﻫﺎﯾﯽ ‪ ،‬ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ راه ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺎ دﯾﺪن آدمﻫﺎ ﺑﺎ‬
‫وارد راﺑﻄﻪ ﺷﺪن ﺑﺎ آﻧﻬﺎ و ﺑﺎ ﻓﮑﺮ ﮐﺮدن ﺑﻪ آدمﻫﺎ آنﻫﺎ را وارد ﺟﻬﺎن‬
‫دروﻧﯽ ﺧﻮدﻣﺎن ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﻪ آدمﻫﺎ ﻣﻌﻨﺎ ﻣﯽدﻫﯿﻢ و در اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ دادن‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ در دﻧﯿﺎي ذﻫﻨﯽ ﻣﺎ ﻫﻮﯾﺖ ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬در ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺮاي ﻫﺮ رﻓﺘﺎر آنﻫﺎ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﯾﮏ واﮐﻨﺶ ﻣﯽ ﮔﺮدﯾﻢ ‪ ،‬ﭘﺲ‬
‫آدمﻫﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﻣﺎ را درﮔﯿﺮ ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ﻣﺎ وارد‬
‫ﺷﻮﻧﺪ و ﻣﻌﻨﺎي ﺧﺎص ﺑﺮاي ﻣﺎ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ آدم ﻫﺎﯾﯽ ﻫﻮﯾﺖ دﻫﯿﺪ و ﻣﻌﻨﺎ‬
‫ﺑﺒﺨﺸﯿﺪ ﮐﻪ واﻗﻌﺎً وﺟﻮد دارﻧﺪ ‪ ،‬آدم دروﻧﯿﺘﺎن را درﮔﯿﺮ آدمﻫﺎي ﻧﺎﻣﺮﺋﯽ‬
‫ﻧﮑﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ واﺳﻄﻪ ﻫﺎ را ﻗﻄﻊ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ واﺳﻄﻪﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ آدمﻫﺎﯾﯽ‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ از اﻓﺮاد در ﮐﻮﭼﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦﺗﺮ ﺧﺒﺮ ﻣﯽآورﻧﺪ ‪ ،‬واﺳﻄﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ‬
‫ﺻﻔﺤﺎت ﻣﺠﺎزي ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬واﺳﻄﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ دوﺳﺖ ﻣﺸﺘﺮك ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬واﺳﻄﻪ‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻫﺰار ﺷﮑﻞ و رﻧﮓ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬آدﻣﯽ در ﺟﻬﺎن ﻣﺎ وﺟﻮد ﻧﺪارد‬
‫وﻗﺘﯽ ﻋﻼﯾﻤﯽ از ﺣﻀﻮرش ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ آدم دروﻧﯽﺗﺎن را درﮔﯿﺮ‬

‫‪277‬‬
‫آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﻮﯾﺖ ﻧﺪﻫﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ‬
‫رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻧﺎ ﻣﻌﻨﯽ آﻧﻬﺎ واﮐﻨﺶ ﻧﺸﺎن ﻧﺪﻫﯿﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻓﺮدي در دﻧﯿﺎي ﺑﯿﺮوﻧﯽ‬
‫وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را ﺗﻬﺪﯾﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﭼﺎﻟﺶ ﻣﯽﮐﺸﺪ ﯾﺎ ﺑﻪ ﺟﻨﮓ ﺛﺎﺑﺖ‬
‫ﮐﺮدن دﻋﻮت ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬از ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﭙﺮﺳﯿﺪ ‪ ،‬آﯾﺎ وﺟﻮد اﯾﻦ ﻓﺮد در ﺟﻬﺎن‬
‫دروﻧﯽ ﻣﻦ ﻻزم اﺳﺖ ؟ ‪ ،‬اﮔﺮ ﻧﯿﺴﺖ او و ﻣﻌﻨﺎﯾﺶ را در ذﻫﻨﺘﺎن ﺣﺬف‬
‫ﮐﻨﯿﺪ ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ﺷﻤﺎ در دﺳﺘﺎن ﺷﻤﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺳﺖ ‪،‬‬
‫ﻫﺰاران ﻫﺰار آدم در ﺟﻬﺎن ﺑﯿﺮون زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ از ﺟﻨﮓ‬
‫ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﺎﺧﺒﺮ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺎ ﺟﻨﮓ ﺑﺎ آدمﻫﺎ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻫﻮﯾﺖ ﻧﺪﻫﯿﺪ ‪،‬‬
‫ﮔﺎﻫﯽ آدمﻫﺎ از ﻫﻤﯿﻦ راه وارد ﺟﻬﺎﻧﺘﺎن ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و ﺗﺎ ﺳﺎلﻫﺎ ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ ﺑﺮاي‬
‫ﺧﻮد در ذﻫﻦ ﺷﻤﺎ ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﺧﻮدﺷﺎن از اﯾﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ آﮔﺎه‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﯽآﯾﯿﺪ و ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬ﺳﺎلﻫﺎ ﺑﺎ اﻓﺮادي‬
‫درﮔﯿﺮ ﺑﻮدهاﯾﺪ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮕﺎه واﻗﻌﺎ ﺣﻀﻮر ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ ﺷﻤﺎ در ذﻫﻨﺘﺎن در‬
‫ﺧﺎﻧﻪ ﺷﺎن رﻓﺖ و آﻣﺪ ﻣﯽﮐﺮدﯾﺪ ‪ ،‬در ذﻫﻨﺘﺎن ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﻋﺸﻖ ﺑﺎزي ﮐﺮده اﯾﺪ‬
‫و اﻧﺘﻘﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ اﯾﺪ ‪ ،‬آدمﻫﺎ وﺟﻮد ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ داﺷﺖ اﮔﺮ ﻣﻌﻨﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ‬
‫ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ﻣﺎ ﻣﻘﺪس اﺳﺖ ‪ ،‬اﺟﺎزه ﻧﺪﻫﯿﻢ ﻏﯿﺮواﻗﻌﯽ واردﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬واﺳﻄﻪ‬
‫ﻫﺎ را ﻗﻄﻊ ﮐﻨﯿﺪ و از زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﺎ ﻫﺮﭼﻪ ﮐﻪ دارﯾﺪ و ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﻫﺴﺘﯿﺪ‬
‫ﻟﺬت ﺑﺒﺮﯾﺪ ‪.‬‬

‫‪278‬‬
 ‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﻌﺪ از ﺗﻤﺎم ﺷﺪن راﺑﻄﻪ ﺗﺨﺮﯾﺐ ﻧﮑﻨﯿﻢ‬

‫ﺑﻌﺪ از ﺗﻤﺎم ﺷﺪن ﻫﺮ راﺑﻄﻪ ﺳﻌﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ او در راﺑﻄﻪ ﺑﻮدهاﯾﻢ را‬
‫در ذﻫﻦ ﺧﻮدﻣﺎن و دﯾﮕﺮان ﮐﻮﭼﮏ ﺟﻠﻮه دﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﻫﺮ آدﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ‬
‫وارد راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻗﺎﺑﻞ اﺣﺘﺮام اﺳﺖ ‪ ،‬در ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﻮاﻗﻊ ﻣﺎ ﻓﮑﺮ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎ راه رد ﺷﺪن از درد ﺗﻤﺎم ﺷﺪن راﺑﻄﻪ ‪ ،‬ﺗﺤﺮﯾﻒ ﺗﺼﻮﯾﺮ و‬
‫ﮐﻮﭼﮏ ﮐﺮدن آدم ﻗﺒﻠﯽ ﺳﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ ﻣﺎ ﻧﯿﺎز دارﯾﻢ ﺑﯿﺎﻣﻮزﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺷﺪن‬
‫ﻫﻤﺪﻻﻧﻪ ﮐﻨﺎر ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ ‪ ،‬ﻧﻪ آنﻫﺎ را ﺗﺨﺮﯾﺐ و ﯾﺎ ﺗﺤﺮﯾﻒ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬در ﻫﺮ ﺗﻤﺎم‬
‫ﺷﺪﻧﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ از اﯾﻨﮑﻪ ﺧﺸﻢ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﻏﻢ وﺟﻮد دارد ‪ ،‬در ﻫﺮ‬
‫راﺑﻄﻪاي ﮐﻪ ﺑﻪ ﺟﺎﯾﯽ ﻧﻤﯽرﺳﺪ ﻫﺮ دو ﻃﺮف ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن‬
‫ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪه اﻧﺪ و ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ روﺑﺮو ﺷﺪن ﺑﺎ اﯾﻦ ﻧﻮع ﻏﻢ ﺑﺴﯿﺎر ﺳﺨﺖ‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ از اﯾﻨﮑﻪ ﻧﯿﺎز داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺑﻌﺪ از ﺗﻤﺎم ﺷﺪن راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن‬
‫ﺣﺮف ﺑﺰﻧﯿﻢ ﺑﻪ ﺳﮑﻮت ﻧﯿﺎز دارﯾﻢ و ﺷﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ از اﯾﻨﮑﻪ ﻧﯿﺎز داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‬
‫آدمﻫﺎﯾﯽ را ﺑﯿﺎﺑﯿﻢ ﮐﻪ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺎ ﺑﻨﺸﯿﻨﻨﺪ و ﺑﻪ داﺳﺘﺎنﻫﺎي ﻣﺎ در ﻣﻮرد‬
‫ﮐﻮﭼﮏ و ﺣﻘﯿﺮ ﺑﻮدن آن آدم ﮔﻮش ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﻧﯿﺎز ﺑﻪ آدمﻫﺎﯾﯽ دارﯾﻢ ﮐﻪ‬
‫ﮐﻨﺎر ﻣﺎ ﺑﻨﺸﯿﻨﺪ و ﻣﺎ را در آﻏﻮش ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ و در ﺳﮑﻮت ﻧﮕﺎﻫﻤﺎن ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ‬
‫ﻣﺎ ﻋﺎدت ﮐﺮدهاﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﻨﻮز ﺑﺴﯿﺎر ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ در داﺳﺘﺎن آدمﻫﺎي ﺧﻮب و‬
‫آدمﻫﺎي ﺑﺪ ﮔﯿﺮ ﮐﺮدهاﯾﻢ ‪ ،‬داﺳﺘﺎن اﻓﺴﺎﻧﻪاي و ﻏﯿﺮواﻗﻌﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ‬

‫‪279‬‬
‫در ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﻣﺎﺳﺖ و ﻣﺎ ﺑﺎ اون راﺑﻄﻪي دوﺳﺘﺎﻧﻪ دارﯾﻢ ﺟﺰء آدمﻫﺎي ﺧﻮب‬
‫اﺳﺖ و آن ﮐﻪ از داﯾﺮهي اﻣﻦ ﻣﺎ ﺑﯿﺮون رﻓﺘﻪ آدم ﺑﺪي ﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﻪ اﺷﺘﺒﺎه‬
‫ﺗﺼﻮر ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﭼﻮن او آدم ﺑﺪي ﺳﺖ اﺟﺎزه دارﯾﻢ ﺗﺨﺮﯾﺐ ﮐﻨﯿﻢ و‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻫﺮ ﻃﻮر ﮐﻪ دوﺳﺖ دارﯾﻢ ﺗﺼﻮﯾﺮ او را در ذﻫﻦ دﯾﮕﺮان ﮐﻮﭼﮏ‬
‫ﻧﺸﺎن دﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ راﺑﻄﻪﻫﺎي ﻣﺎ ﮐﺎر ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ و ﻗﻄﻌﺎ‬
‫اﯾﻦ ﻏﻢ اﻧﮕﯿﺰ اﺳﺖ ‪ ،‬ﯾﺎدﻣﺎن ﻧﺮود ﮐﻪ آدمﻫﺎ راﺑﻄﻪﻫﺎ را ﺷﺮوع ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ‬
‫ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﯾﺎدﻣﺎن ﻧﺮود ﮐﻪ در ﺗﻤﺎم ﺷﺪنﻫﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺧﺸﻢ ‪ ،‬ﻏﻢ وﺟﻮد‬
‫دارد و ﻏﻢ ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﻫﻤﺪﻟﯽ دارد ‪ ،‬ﺑﺎ درون ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺧﻮدﻣﺎن ﻫﻤﺪل ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪،‬‬
‫ﺗﻐﯿﯿﺮ از ﻣﺎ ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬از ﻣﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﯾﺎدﻣﺎن ﺑﻤﺎﻧﺪ ‪ ،‬آدمﻫﺎ ﻗﺎﺑﻞ‬
‫اﺣﺘﺮام ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ دﯾﮕﺮ در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬آدمﻫﺎ‬
‫ﺑﺎ ﮐﻮﭼﮏ ﺷﺪن ﺗﺼﻮﯾﺮﺷﺎن در ذﻫﻦ ﻣﺎ و دﯾﮕﺮان ﺑﻪ واﻗﻊ ﮐﻮﭼﮏ‬
‫ﻧﻤﯽﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬آدمﻫﺎ ارزﺷﻤﻨﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﭼﻮن زﻣﺎﻧﯽ ﺑﺎ ﻣﺎ در راﺑﻄﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ‪،‬‬
‫اﮔﺮ ﺑﺮاي ﺧﻮد ارزش ﻗﺎﺋﻞ ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﺧﻮد را ﻗﺎﺑﻞ اﺣﺘﺮام ﺑﺪاﻧﯿﻢ ‪ ،‬آنﮔﺎه‬
‫ﺑﺮاي اﻧﺘﺨﺎبﻫﺎﯾﻤﺎن ﻫﻢ ارزش ﻗﺎﯾﻞ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و آﻧﮕﺎه ﺑﻪ آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ‬
‫ﻣﺎ در راﺑﻄﻪ ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﺎ اﺣﺘﺮام ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﺑﺮاي آﻧﻬﺎ ﻧﯿﺰ ارزش ﻗﺎﺋﻞ‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﻣﺎ در راﺑﻄﻪ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻻﯾﻖ اﺣﺘﺮام ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪،‬‬
‫ﻫﻢ در ذﻫﻦ ﻣﺎ و ﻫﻢ در ﺗﺼﻮﯾﺮي ﮐﻪ از آﻧﻬﺎ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان اراﺋﻪ ﻣﯽدﻫﯿﻢ ‪،‬‬

‫‪280‬‬
‫اﺣﺘﺮام ﺑﻪ راﺑﻄﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه اﻧﺪ ‪ ،‬اﺣﺘﺮام ﺑﻪ ﺧﻮد و اﻧﺘﺨﺎب ﻫﺎﯾﻤﺎن‬
‫اﺳﺖ ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻗﺮار ﻧﺪﻫﯿﻢ‬

‫ﭼﻘﺪر ﺧﻮب اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ اﻓﮑﺎر دﯾﮕﺮان را ﺑﻔﻬﻤﯿﻢ و ﺑﺪاﻧﯿﻢ ‪ ،‬ﭼﻘﺪر‬

‫دﻧﯿﺎ ﻣﺤﻞ آزاردﻫﻨﺪهاي ﻣﯽﺷﺪ اﮔﺮ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺘﯿﻢ ﺗﻤﺎم اﻓﮑﺎر و ﺑﺨﺶﻫﺎي‬
‫ﭘﻨﻬﺎن دﯾﮕﺮان را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ و ﺑﻔﻬﻤﯿﻢ ‪ ،‬ﭼﻘﺪر ﺧﻮب اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﻨﻬﺎن ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و‬
‫ﭘﻨﻬﺎن ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺗﻮان روﺑﺮو ﺷﺪن ﺑﺎ ﺗﻤﺎم اﻓﮑﺎر ﺧﻮدﻣﺎن را ﻫﻢ ﻧﺪارﯾﻢ‬
‫‪ ،‬ﭼﻪ ﺑﺮﺳﺪ ﺑﻪ ﺗﻤﺎم اﻓﮑﺎر دﯾﮕﺮان ‪ ،‬ﺗﻼش ﻧﮑﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم دﻧﯿﺎي ﻃﺮف‬
‫ﻣﻘﺎﺑﻠﻤﺎن را ﺑﺪاﻧﯿﻢ ‪ ،‬ﺗﺠﺴﺲ ﻧﮑﻨﯿﻢ و ﺑﺎزرﺳﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ اﯾﻦ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ‬
‫ﭼﻘﺪر آراﻣﺶ ﺑﺨﺶ اﺳﺖ ﮐﻪ دﯾﮕﺮان از ﺗﻤﺎم دﻧﯿﺎي ﻣﺎ و ﺗﻤﺎم اﻓﮑﺎر ﻣﺎ‬
‫ﺧﺒﺮ ﻧﺪارﻧﺪ و ﭼﻘﺪر زﯾﺒﺎﺳﺖ اﮔﺮ اﯾﻦ ﺣﻖ را ﺑﺮاي دﯾﮕﺮان ﻫﻢ ﻗﺎﺋﻞ ﺷﻮﯾﻢ‬
‫‪ ،‬راﺑﻄﻪﻫﺎ ﻣﺤﻞ ﺳﮑﻮت و ﭘﺬﯾﺮش ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻧﻪ ﮐﻨﺘﺮل و ﺑﺎزﺟﻮﯾﯽ ‪.‬‬

‫آدﻣﯽ ﮐﻪ ﮐﻨﺎر ﻣﺎﺳﺖ از ﺧﻮدش ﺧﻮاﻫﺪ ﺗﺮﺳﯿﺪ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﺗﻤﺎم ﺧﻮدش را در‬
‫ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺎ اﻓﺸﺎ ﮐﻨﺪ و از ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺷﺪت ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺠﺒﻮرش‬
‫ﮐﺮده اﯾﻢ ﺑﻪ ﺑﻬﺎﻧﻪي ﻋﺸﻖ و ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺗﻤﺎم اﻓﮑﺎرش را ﻋﺮﯾﺎن ﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﻓﮑﺎر‬
‫ﺣﺮﯾﻢ دارﻧﺪ و ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺣﺮﯾﻢ اﻓﮑﺎر دﯾﮕﺮان اﺣﺘﺮام ﮔﺬاﺷﺖ ‪ ،‬اﺣﺘﺮام‬
‫ﺑﮕﺬارﯾﻢ و آدم ﻣﻘﺎﺑﻠﻤﺎن را ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻗﺮار ﻧﺪﻫﯿﻢ ‪.‬‬
‫‪281‬‬
 ‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﭘﺮ ﺗﻮﻗﻊ ﻧﺒﺎﺷﯿﻢ‬

‫ﺗﻮﻗﻊ داﺷﺘﻨﺪ از آدمﻫﺎ ﻣﺎ را ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﻣﺎ ﺗﻮﻗﻊ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‬

‫ﺗﻤﺎم ﺗﻔﮑﺮات و اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻣﺎ ﺑﺰرﮔﺘﺮ از واﻗﻌﯿﺖ ﻣﯽﺷﻮد ﯾﺎ ﺑﺴﯿﺎر‬
‫ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﯾﺎ ﺑﺴﯿﺎر ﭘﺮ ﻣﻬﺮ و ﯾﺎ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻨﺘﻈﺮ و ﭼﺸﻢ ﺑﻪ راه و ﻗﻄﻌﺎ در ﻫﺮ‬
‫راﺑﻄﻪاي ﮐﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎ و واﮐﻨﺶﻫﺎي آﻣﯿﺨﺘﻪ ﺑﻪ ﮐﻠﻤﻪ ي ﺧﯿﻠﯽ ﺷﻮد ‪ ،‬راﺑﻄﻪ‬
‫از ﺗﻌﺎدل ﺧﺎرج ﺷﺪه و در ﻧﻮﺳﺎن ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد ‪ ،‬ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﯽ اﮔﺮ آدمﻫﺎ‬
‫را ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎر ﻗﺮار ﻧﺪﻫﯿﻢ آرام آرام ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﺸﺎن ﺑﻪ‬
‫ﻣﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﮐﺠﺎي راﺑﻄﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ و آﻧﻬﺎ ﮐﺠﺎي راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻗﺮار‬
‫دارﻧﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺗﻮﻗﻊ دارﯾﻢ ﻫﻤﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﺑﺎ ﻣﺎ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﮔﻮﯾﯽ ﻣﺎ را دوﺳﺖ‬
‫دارﻧﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺎ اﯾﻦ ﺗﺼﻮر اﺷﺘﺒﺎه ﺑﺰرگ ﺷﺪهاﯾﻢ ﮐﻪ ﺣﺘﻤﺎ ﺑﺎﯾﺪ دﯾﮕﺮان را‬
‫دوﺳﺖ ﺑﺪارﯾﻢ و ﻣﻄﻤﯿﻦ ﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ دﯾﮕﺮان ﻫﻢ ﻣﺎ را دوﺳﺖ دارن ‪ ،‬ﺗﻈﺎﻫﺮ‬
‫ﺑﻪ ﻋﺸﻖ و دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ و ﻣﺤﺒﺖﻫﺎي ﺑﯽﻣﻮرد ﻣﺤﺒﺖ ﺑﯽ ﺟﺎ و ﺗﻈﺎﻫﺮ ﺑﻪ‬
‫دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﺑﺎ اﺣﺘﺮام ﻓﺮق دارد ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ راﺑﻄﻪﻫﺎي ﻣﺎ را در ﻣﻌﺮض‬
‫ﺧﺸﻢ و ﻃﺮد ﮐﺮدن ﻫﺎي اﻏﺮاق آﻣﯿﺰ ﻗﺮار دﻫﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﻪي ﻣﺎ‬
‫از درون ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬ﮐﻤﺘﺮ ﺧﻮدﻣﺎن را در اﺟﺒﺎر ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﯿﻢ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻬﺮﺑﺎن و دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﮐﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻧﻮع‬
‫ﺑﺸﺮ اﺣﺴﺎس ﻋﻤﯿﻘﯽ از ﻋﺸﻖ و ﭘﯿﻮﺳﺘﮕﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻄﻠﻮب اﺳﺖ‬

‫‪282‬‬
‫‪ ،‬اﻣﺎ ﻣﻨﻈﻮر ﻣﻦ رﻓﺘﺎرﻫﺎي اﻓﺮاﻃﯽ در راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در آنﻫﺎ ﺑﻪ اﻧﺪازهي‬
‫رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﻤﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻠﻤﺎن اﺣﺴﺎس ﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ ﻧﺪارﯾﻢ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻗﺮار‬
‫ﻧﯿﺴﺖ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﻪي آدمﻫﺎ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﻢ و ﺳﻌﯽ ﮐﻨﯿﻢ در ذﻫﻦ آن ﻫﺎ آدم‬
‫ﻫﺎي ﻣﻬﺮﺑﺎن و دوﺳﺖداﺷﺘﻨﯽ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﻗﺮار اﺳﺖ ﺑﺎ ﻫﻤﻪي آدمﻫﺎ ﺑﺎ اﺣﺘﺮام‬
‫ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻗﻄﻌﺎ آﮔﺎﻫﯽ از اﺣﺴﺎسﻫﺎي واﻗﻌﯽ ﻣﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻓﺮد ﻣﻘﺎﺑﻞ‬
‫‪ ،‬راﺑﻄﻪي ﻣﺎ را ﺑﺎ وي ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﺑﻪ ﺟﺎي در اﺟﺒﺎر ﻗﺮار دادن‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺮاي ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺮدن اﻏﺮاقآﻣﯿﺰ ﮐﻤﯽ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﺎن را زﯾﺎد ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﺎ‬
‫اﺣﺘﺮام از دور ﺑﺎ او ﻣﻌﺎﺷﺮت ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺗﻈﺎﻫﺮ را ﮐﻪ ﮐﻨﺎر ﺑﮕﺬارﯾﻢ ‪ ،‬ﺗﻮﻗﻊ ﻣﺎن‬
‫ﮐﻤﺘﺮ ﻣﯿﺸﻮد ‪ ،‬ﻣﺎ از آدمﻫﺎ اﻧﺘﻈﺎر دارﯾﻢ ﭼﻮن ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﺮاي آنﻫﺎ‬
‫ﻣﺤﺒﺖﻫﺎ و ﻓﺪاﮐﺎري ﻫﺎي زﯾﺎدي ﮐﺮدهاﯾﻢ ‪ ،‬در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ در اﻓﮑﺎر و‬
‫اﺣﺴﺎس ﻫﺎﯾﻤﺎن آﻧﻬﺎ را ﻻﯾﻖ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺗﻼش ﻧﻤﯽدﯾﺪﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺸﮑﻞ اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ‬
‫ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ اﯾﺪه ي ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﻮدن و ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﮐﺮدن ﺑﺰرگ ﺷﺪه‬
‫اﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﻪ اﺷﺘﺒﺎه ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ و ﻣﺤﺒﺖ ﮐﺮدن ﯾﻌﻨﯽ ﺧﺪﻣﺖ‬
‫ﮐﺮدن ﺗﺎم و ﺗﻤﺎم ‪ ،‬ﻓﺪاﮐﺎري و ﻣﺪام ﺗﺤﺴﯿﻦ ﮐﺮدن ‪ ،‬اﮔﺮ اﺣﺴﺎس ﺧﺎﺻﯽ‬
‫ﻧﺪارﯾﺪ رﻓﺘﺎرﻫﺎي اﻏﺮاقآﻣﯿﺰ ﺗﺎن را ﮐﻢ ﮐﻨﯿﺪ و ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺗﺎن ﺑﺎ ﺑﺎ اﺣﺘﺮام ﺑﯿﺸﺘﺮ‬
‫ﮐﻨﯿﺪ و ﺗﻮﻗﻊ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر راﺣﺖ ﻣﺎ ﻫﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ‬
‫ﺷﺨﺼﯽ را دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ و اﯾﻦ ﺣﻖ را ﻫﻢ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﺑﺪﻫﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺎ‬

‫‪283‬‬
‫را دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺮﺧﻮرد ﻧﮑﻨﯿﺪ و دﯾﮕﺮان را ﻫﻢ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ‬
‫ﺧﻮدﺗﺎن ﻧﮑﻨﯿﺪ ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﻧﻪ ﺧﻮدﻣﺎن را ﻗﻀﺎوت ﮐﻨﯿﻢ و ﻧﻪ دﯾﮕﺮان را‬

‫ﯾﺎ از ﻗﻀﺎوت دﯾﮕﺮان ﻣﯽﺗﺮﺳﯿﻢ و ﯾﺎ دﯾﮕﺮان را ﻗﻀﺎوت ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ذﻫﻨﻤﺎن‬

‫درﮔﯿﺮ ﺟﻬﺎن ﺑﯿﺮون از ﺧﻮدﻣﺎن ﺷﻮد ‪ ،‬درﮔﯿﺮ آدمﻫﺎ و ﺗﺼﻮراﺗﺸﺎن از ﻣﺎ‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﭼﻘﺪر ﺧﻮدﻣﺎن ‪ ،‬ﺧﻮدﻣﺎن را ﻗﻀﺎوت ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻧﻤﯽﺷﻮد‬
‫ﮐﻪ از ﻗﻀﺎوت آﻧﻬﺎ ﺑﺘﺮﺳﯿﻢ و ﻗﺒﻞ از آن ﺧﻮدﻣﺎن را ﻗﻀﺎوت ﻧﮑﺮده ﺑﺎﺷﯿﻢ‬
‫‪ ،‬ﻫﻤﯿﺸﻪ آﺳﺎن ﺗﺮﯾﻦ راه ﻓﺮار از دروﻧﻤﺎن ﺑﻮده اﺳﺖ ‪ ،‬روﯾﺎروﯾﯽ ﺑﺎ آﻧﭽﻪ‬
‫در دروﻧﻤﺎن ﻫﺴﺖ ﻗﺪرت و ﺟﺮات زﯾﺎدي ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ‪ ،‬ﭘﺬﯾﺮش آن ﺑﺨﺸﯽ‬
‫از ﻣﺎ ﮐﻪ ﻧﻘﺺ دارد ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬ﻗﻀﺎوتﮔﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺳﺨﺖ اﺳﺖ ‪.‬‬

‫ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ راه ‪ ،‬ﺗﺤﻠﯿﻞ دﯾﮕﺮان و ﻗﻀﺎوت ﮐﺮدن‬
‫آﻧﻬﺎﺳﺖ ‪ ،‬در ﺑﯿﺸﺘﺮ داﺳﺘﺎنﻫﺎي ﻣﺎ ﻣﯽﮔﻮﯾﯿﻢ ﻣﺎ از ﻗﻀﺎوت آدمﻫﺎ ﻣﯽ‬
‫ﺗﺮﺳﯿﻢ ﯾﺎ ﻣﯽﮔﻮﯾﯿﻢ ﺑﻪ ﻧﺎﺣﻖ ﻣﻮرد ﻗﻀﺎوت ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﯾﻢ ‪ ،‬ﻋﺎدت ﮐﺮدهاﯾﻢ‬
‫ﮐﻪ راﺣﺖﺗﺮﯾﻦ راهﻫﺎ را اﻧﺘﺨﺎب ﮐﻨﯿﻢ ﯾﺎ ﻣﺤﮑﻮم ﮐﻨﯿﻢ ﯾﺎ ﻣﻈﻠﻮم داﺳﺘﺎن‬
‫ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻓﺮاﺗﺮ از اﯾﻦ ﺑﺎزي ﻫﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ دﯾﺪن‬
‫دروﻧﻤﺎن ‪ ،‬ﻃﺎﻗﺖ ‪ ،‬ﻓﺮوﺗﻨﯽ ‪ ،‬ﭘﺬﯾﺮش و ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﯽدرﯾﻎ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ‪ ،‬ﺑﺎ‬
‫دروﻧﻤﺎن ﮐﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎنﺗﺮ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر ﺳﺨﺖ ﮔﯿﺮاﻧﻪ ‪،‬‬
‫‪284‬‬
‫ﭼﻘﺪر ﻗﻀﺎوتﮔﺮ ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن رﻓﺘﺎر ﮐﺮدهاﯾﻢ و وﻗﺘﯽ ﺧﻮد دروﻧﯽ ﺗﺎن را‬
‫ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ و ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻗﻀﺎوﺗﺶ ﻣﯽﮐﺮدﯾﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺑﺪ ﺑﻮدن ‪ ،‬ﺑﻪ‬
‫ﻧﺎدان ﺑﻮدن ‪ ،‬ﻣﻮﻓﻖ ﻧﺒﻮدن ‪ ،‬ﺗﺤﻘﯿﺮ ﺑﺮاﻧﮕﯿﺰ ﺑﻮدن ﻣﺤﮑﻮﻣﺶ ﻣﯽﮐﺮدﯾﺪ ‪،‬‬
‫دﯾﮕﺮ ﭼﻪ اﻫﻤﯿﺘﯽ دارد آدمﻫﺎ ﭼﻪ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ‪ ،‬دﯾﮕﺮ ﭼﻪ اﻫﻤﯿﺘﯽ دارد ﻣﺎ ﮐﻪ‬
‫ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ از آﻧﻬﺎ دارﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﻬﺮﺑﺎن ﺑﻮدن ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن ‪ ،‬ﺑﺎ آن ﺑﺨﺸﯽ ﮐﻪ ﺷﺒﯿﻪ‬
‫ﯾﮏ آدم دروﻧﯽ ﺳﺖ ‪ ،‬ﺳﺨﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬اﮔﺮ آﺳﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ اﯾﻨﻘﺪر ﺧﻮدﻣﺎن‬
‫را درﮔﯿﺮ ﺟﻬﺎن آدمﻫﺎي دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽﮐﺮدﯾﻢ ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﯽ ﮐﻪ اوﺿﺎع‬
‫داﺧﻞ ﺧﺎﻧﻪ و ﺧﺎﻧﻮادهاش را رﻫﺎ ﮐﺮده و ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﯾﮏ ﺷﻬﺮ را ﺑﻪ ﻋﻬﺪه‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺎدري ﮐﻪ ﮐﻮدك ﻧﺎ ﺑﻪ ﺳﺎﻣﺎن و ﭘﺮﯾﺸﺎن ﺧﻮدش را‬
‫رﻫﺎ ﮐﺮده اﺳﺖ و ﺗﻤﺎم ﺣﻮاﺳﺶ را ﻣﻌﻄﻮف ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻫﺎي ﺑﯿﺮون از ﺧﺎﻧﻪ‬
‫ﮐﺮده اﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﺮ وﻗﺖ ﺗﺮﺳﯿﺪﯾﺪ ﮐﻪ دﯾﮕﺮان ﻗﻀﺎوت ﺗﺎن ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﻫﺮ‬
‫وﻗﺖ ﮐﻪ دﯾﮕﺮان را ﻗﻀﺎوت ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﺻﺒﺮ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﺮﮔﺮدﯾﺪ ﺑﻪ داﺧﻞ ﺧﺎﻧﻪ‬
‫ﺗﺎن و ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ از ﭼﻪ ﻗﻀﺎوت دروﻧﯽ ﻓﺮار ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﭼﻪ ﻓﮑﺮي در ﻣﻮرد‬
‫ﺧﻮدﺗﺎن دارﯾﺪ و ﭼﺮا ﺑﺎ ﺧﻮدﺗﺎن ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎن ﻫﺴﺘﯿﺪ ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ در زﻧﺪﮔﯽ و درد ﺑﯿﺎﺑﯿﻢ‬

‫وراي رﻧﺞ ﻫﺎي ﻣﺎ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎن وﺟﻮد دارد ‪ ،‬ﺟﻬﺎنﮐﻪ درﻫﺎﯾﺶ زﻣﺎﻧﯽ‬
‫ﺑﺎز ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ رﻧﺞ ﻫﺎ ﺑﻪ اﻧﺘﻬﺎي ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﯽرﺳﻨﺪ و رﺳﯿﺪن ﺑﻪ اﯾﻦ ﺟﻬﺎن‬
‫‪285‬‬
‫ﻣﯿﺴﺮ ﻧﻤﯽﺷﻮد ﻣﮕﺮ از دل دردﻫﺎ و رﻧﺞﻫﺎي ﻣﺎ ‪ ،‬ﻫﻤﺎن رﻧﺞﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺪام‬
‫در ﺣﺎل اﻧﮑﺎرﺷﺎن ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ در ﻫﺮ اﺗﻔﺎق و ﺟﺮﯾﺎﻧﯽ ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ‬
‫ﺑﯿﺎﺑﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ آدم ﻫﺎي ﻋﺠﯿﺒﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻣﻌﻨﺎ ﺑﻪ وﺟﻮد آورﯾﻢ و از‬
‫درﯾﭽﻪ اي دﯾﮕﺮ ﺑﻪ اﺗﻔﺎقﻫﺎ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬زﯾﺒﺎﯾﯽ ﻣﻐﺰ اﻧﺴﺎن ‪ ،‬ﭘﯿﭽﯿﺪﮔﯽ آن‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬آﻧﻘﺪر ﭘﯿﭽﯿﺪه ﮐﻪ ﺑﺮاي ﻫﺮ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺗﻔﺴﯿﺮي داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و‬
‫ﺑﺮاي ﻫﺮ ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﯽ ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ ﺑﯿﺎﺑﺪ ‪ .‬ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ‬
‫وﺟﻮد آوردن ﻫﺮ ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ در ﻫﺮ ﺷﺮاﯾﻂ دردآوري ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ اﻓﺮاد ﮐﻤﮏ‬
‫ﮐﻨﺪ ﮐﻪ از دردﻫﺎ ﮔﺬر ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺜﻼ ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ﺳﺮﻃﺎن دارد و ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ زﻧﺪه از اﻟﮕﻮﯾﯽ ﺑﺮاي ﻣﺒﺎرزه ﮐﺮدن و ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻧﺸﺪن ﺑﺎﺷﺪ ‪،‬‬
‫ﺷﺨﺼﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮدش ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ ﺑﻪ درد و زﻧﺪﮔﯽاش داده اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﻌﻨﺎي‬
‫ﺷﺨﺼﯽ ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ ﺳﺮﻃﺎن و ﻧﺸﺎن دادن اﯾﻦ روﻧﺪ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﯾﺎ ﻣﺜﻼ ﺷﺨﺼﯽ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺎ از دﺳﺖ دادن ﻫﻤﺴﺮش ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪش ﺗﺤﻤﻞ ﮐﺮدن و‬
‫ﻣﺴﺘﻘﻞ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدن را ﺑﯿﺎﻣﻮزد ‪ ،‬اﯾﻦ ﻓﺮد ﺑﺮاي زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ را‬
‫ﺗﻌﺮﯾﻒ ﮐﺮده اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ زﻧﺪه اﺳﺖ ﻓﺮزﻧﺪش ﺑﺎ اﯾﻦ ﺟﺎي ﺧﺎﻟﯽ‬
‫ﮐﻨﺎر ﺑﯿﺎﯾﺪ و ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮد ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺪون ﭘﺪر ﯾﺎ ﻣﺎدر دوام ﺑﯿﺎورد ‪ ،‬اﯾﻦ‬
‫ﻣﻌﻨﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺧﻮدش ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺷﺮاﯾﻂ ﺳﺨﺖ را راﺣﺖﺗﺮ از ﺳﺮ‬
‫ﺑﮕﺬراﻧﺪ و ﻫﻢ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪش ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﻟﮕﻮ ﺑﺮداري ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﻌﻨﺎﻫﺎ‬

‫‪286‬‬
‫را ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺗﻘﻠﯿﺪ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﻌﻨﺎﻫﺎ از دروﻧﻤﺎن ﻣﯽآﯾﺪ و ﻫﻤﭽﻮن راﻫﻨﻤﺎﯾﺎن‬
‫ﺧﺮدﻣﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ از ﺗﺎرﯾﮑﯽﻫﺎي زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﮔﺬر ﮐﻨﯿﻢ و‬
‫ﺑﻪ روﺷﻨﺎﯾﯽ اﻣﯿﺪوار ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻌﻨﺎﯾﯽ را ﺑﻪ دﺳﺖ آورﯾﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ‬
‫اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ آﮔﺎه ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮑﺲ دﻗﯿﻘﺎً ﻧﻤﯽداﻧﺪ ﻣﻌﻨﺎي ﺧﺎص اﯾﻦ درد‬
‫در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﭼﯿﺴﺖ و ﺑﺎ ﭘﺮس و ﺟﻮ ﮐﺮدن و ﺗﮑﺮار ﻣﺪام ﭼﺮا ﯾﺎ ﭼﺮا ﻣﻦ‬
‫ﻫﯿﭻ ﺟﻮاﺑﯽ ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ ﮔﺮﻓﺖ ‪ ،‬ﻣﻌﻨﺎ از درون ﺧﻮدﻣﺎن ﻣﯽآﯾﺪ و ﻫﯿﭽﮑﺲ‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬دوﺳﺖ ﺻﻤﯿﻤﯽ ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ‬
‫ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﺧﺎﺻﯽ را ﺑﺮاي ﺳﺮﻃﺎن ﻣﺎن ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ و ﯾﺎ دﮐﺘﺮ ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ‬
‫ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا در اوج ﺟﻮاﻧﯽ ﻫﻤﺴﺮﻣﺎن را از دﺳﺖ دادهاﯾﻢ ‪ ،‬ﺣﺘﯽ‬
‫ﮐﺴﯽ ﻫﻢ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ اﺗﻔﺎقﻫﺎ ﮐﺎﻣﻼ ﺑﯽ ﻣﻌﻨﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪،‬‬
‫ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ﮐﺴﯽ ﻧﺒﻮده ﮐﻪ ﺑﺮاي ﻣﺎ اﺗﻔﺎق ﻫﺎي زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن را ﺗﺮﺟﻤﻪ ﮐﻨﺪ و‬
‫دﻟﯿﻞ رخ دادﻧﺶ را ﺗﻮﺿﯿﺢ دﻫﺪ و ﻗﺮار ﻫﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﺴﯽ ﺑﯿﺎﯾﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ ﺗﺼﻤﯿﻢ‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ ﭼﻄﻮر ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ و اﺗﻔﺎق ﻫﺎ را ﭼﻄﻮر‬
‫ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎري از آدم ﻫﺎ ‪ ،‬ﺣﺮف ﻫﺎﯾﺸﺎن رﻧﮓ و ﺑﻮي ﺟﻨﮓ و‬
‫دﺷﻤﻨﯽ دارد ﯾﻌﻨﯽ دﻧﯿﺎ ﺑﻪ ﺳﺎن ﺟﻨﮓ ﺟﻮﯾﯽ ﺑﯽ رﺣﻢ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺣﻤﻠﻪ ﮐﺮده‬
‫اﺳﺖ و آﻧﻬﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ و ﺷﻤﺸﯿﺮ ﺑﻪ دﺳﺖ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺿﺮﺑﻪاي از‬
‫ﺟﺎﯾﯽ و ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ آدمﻫﺎ ﻣﺪام در ﺣﺎل ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﻫﺴﺘﻨﺪ و‬

‫‪287‬‬
‫ﯾﺎ در ﺣﺎل دﻓﺎع از ﺧﻮدﺷﺎن در ﻣﻘﺎﺑﻞ دﯾﮕﺮان ‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎري دﯾﮕﺮ از درﯾﭽﻪي‬
‫ﯾﮏ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻣﻈﻠﻮم ﺑﻪ دﻧﯿﺎ ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﮔﻮﯾﯽ دﻧﯿﺎ و آدمﻫﺎ ﺣﻖ آﻧﻬﺎ را‬
‫ﺧﻮرده اﻧﺪ و آﻧﻬﺎ ﻣﺤﮑﻮم ﺑﻪ درد و ﻧﺎدﯾﺪه ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺷﺪن ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ آدمﻫﺎ‬
‫ﺷﻌﺎرﺷﺎن اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ دﺳﺖ ﻣﺎ ﻫﯿﭻ ﮔﺎه ﻧﻤﮏ ﻧﺪارد و ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ﻧﻮﺷﺖ ﻣﺎ‬
‫ﺳﯿﺎه اﺳﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ ﻋﺪهاي ﻫﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﺤﻠﯽ ﺑﺮاي ﻧﺰدﯾﮏﺗﺮ‬
‫ﺷﺪن ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻧﯽ دﯾﮕﺮ ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﻪ وراي رﻧﺞﻫﺎ و دردﻫﺎﺳﺖ‬
‫‪ ،‬ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﯽﭘﺎﯾﺎن اﺳﺖ و اﯾﻦ ﺟﻬﺎن ﺟﺎﯾﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﻏﯿﺮ از درون ﺧﻮدﻣﺎن‬
‫‪ ،‬ﺟﻬﺎن درون ﻣﺎ ‪ ،‬ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻧﺎﻣﺘﻨﺎﻫﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﮐﺸﻒ آن ﺑﺎﯾﺪ از دردﻫﺎ‬
‫و رﻧﺞﻫﺎﯾﯽ رد ﺷﻮﯾﻢ ﮔﺎه و ﺑﯽ ﮔﺎه ﺑﯽ ﻣﻘﺪﻣﻪ وارد زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ‪،‬‬
‫ﺑﻌﺪ از ﮔﺬر از درد اﺳﺖ ﮐﻪ درﻫﺎي ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ﺑﻪ روي ﻣﺎ ﮔﺸﻮده‬
‫ﻣﯽﺷﻮد و ﻟﺤﻈﻪﻫﺎي زﯾﺒﺎي ﮐﺸﻒ ﮐﺮدن ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﮐﺸﻒ ﺑﻌﺪ‬
‫دﯾﮕﺮي از ﺧﻮدﻣﺎن و اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ اﻫﻤﯿﺖ ﻣﻌﻨﺎ دادن ﺑﻪ رﻧﺞﻫﺎ و دردﻫﺎ‬
‫ﭘﺮرﻧﮓ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻃﺎﻗﺖ ﺑﯿﺎورﯾﻢ و در ﻧﻬﺎﯾﺖ‬
‫دردي وﺟﻮد دارد و اﺣﺘﻤﺎﻻ دوره اي ﻣﺎ را درﮔﯿﺮ ﺧﻮدش ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﭼﻪ‬
‫ﺑﺪون ﻣﻌﻨﺎ از آن رد ﺷﻮﯾﻢ ﭼﻪ ﺑﺎ ﻣﻌﻨﺎ ﮔﺬر ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬دﻧﯿﺎ ﻣﺤﻞ رﻧﺞ ﮐﺸﯿﺪن‬
‫ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬دﻧﯿﺎ ﻣﺤﻞ ﺗﺠﺮﺑﻪي ﻧﺎﭘﺎﯾﺪاريﻫﺎﯾﯽ از ﺟﻨﺲ درد و ﺧﻮﺷﯽ ﺳﺖ ‪،‬‬
‫ﻣﺎ در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎن در ﺣﺎل ﺗﺠﺮﺑﻪي ﻧﻮﺳﺎﻧﯽ درد و ﺧﻮﺷﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ و در اﯾﻦ‬

‫‪288‬‬
‫ﻓﻮاﺻﻞ اﺣﺘﻤﺎﻻ زﻣﺎﻧﯽ ﻫﻢ ﺑﺪﻧﻤﺎن آرام ﻣﯽﮔﯿﺮد و ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ آراﻣﺶ را‬
‫ﻟﻤﺲ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﻪ در زﻣﺎنﻫﺎي درد ﻗﺮار اﺳﺖ ﮔﺬر ﮐﻨﯿﻢ و از‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن ﮐﺸﻔﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬اﺣﺘﻤﺎﻻ راﺣﺖ ﺗﺮ ﻃﺎﻗﺖ ﺧﻮاﻫﯿﻢ آورد و‬
‫ﺑﯽ ﺗﺎﺑﯽ ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ دوﺳﺖ داﺷﺘﯿﺪ ﻣﻌﻨﺎﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮاي دردﻫﺎﯾﺘﺎن ﺑﯿﺎﺑﯿﺪ‬
‫ﮐﻠﻤﻪي ﭼﺮا را از ذﻫﻨﺘﺎن ﭘﺎك ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﮐﺴﯽ ﺟﻮاﺑﯽ ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻔﻬﻤﺪ ﭼﺮا‬
‫ﺑﺮاي ﺷﻤﺎ اﯾﻦ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده اﺳﺖ ﻧﺪارد ‪ ،‬ﺑﮕﺮدي ﺑﻪ دﻧﺒﺎل اﯾﻦ و اﮔﺮ اﯾﻦ‬
‫اﺗﻔﺎقﻫﺎ و دردﻫﺎ ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺑﺮاي ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪن ﺑﻪ ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﻗﺮار اﺳﺖ‬
‫در اﯾﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﭼﻪ ﭼﯿﺰي را ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ‪ ،‬ﻗﺮار اﺳﺖ اﯾﻦ ﻓﺮﺻﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ‬
‫ﭼﻪ ﺑﮕﻮﯾﺪ ‪ ،‬و آﮔﺎه ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺪن ﺷﻤﺎ ﺑﺮاي اﯾﻦ دﻧﯿﺎ ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪،‬‬
‫ﭘﺲ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ رد ﺷﻮﯾﺪ ﺑﺪﻧﺘﺎن و ذﻫﻨﺘﺎن ‪ ،‬ﻫﻤﺎن ﺟﻬﺎن‬
‫ﭘﻨﻬﺎن در ﭘﺸﺖ دردﻫﺎ و رﻧﺞﻫﺎ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﻪ آن اﻃﻤﯿﻨﺎن ﮐﻨﯿﺪ ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ در ذﻫﻨﻤﺎن ﺑﺎ آدمﻫﺎ درﮔﯿﺮ ﻧﺸﻮﯾﻢ‬

‫ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﺎ از ﺻﺒﺢ ﮐﻪ از ﺧﻮاب ﺑﯿﺪار ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﺗﺎ آﺧﺮ ﺷﺐ در ذﻫﻨﻤﺎن‬

‫ﺑﺎ ﻫﺰاران ﻧﻔﺮ ﺣﺮف ﻣﯽزﻧﯿﻢ ‪ ،‬وﺻﻞ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬دﻋﻮا ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﺣﺘﯽ ﻋﺸﻖ‬
‫ﻣﯽورزﯾﻢ ‪ ،‬در ذﻫﻦ ﻫﺮ ﮐﺪام از ﻣﺎ آدمﻫﺎﯾﯽ وﺟﻮد دارد ‪ ،‬اﺳﻢ ﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ‬
‫ﮐﻪ زﻧﺪه ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﻣﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ زﻧﺪه ﺑﻮدن رﺳﻤﯿﺖ ﻣﯽﺑﺨﺸﯿﻢ ‪ ،‬ﭼﻮن ﺑﺎ آﻧﻬﺎ‬
‫ﺣﺮف ﻣﯽزﻧﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ در ﻇﺎﻫﺮ ﻫﯿﭻ رﻓﺘﺎري ﻧﺸﺎن ﻧﺪﻫﯿﻢ اﻣﺎ در‬
‫‪289‬‬
‫ذﻫﻨﻤﺎن اﺗﻔﺎقﻫﺎ رخ ﻣﯽدﻫﺪ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﺷﺨﺼﯽ را ﻣﺤﮑﻮم ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ‬
‫ﮐﺸﯿﺪهاي ﺑﻪ ﮔﻮش ﮐﺴﯽ ﻣﯽزﻧﯿﻢ و ﮔﺎﻫﯽ ﮐﺴﯽ را ﻣﯽﺑﻮﺳﯿﻢ ﺑﯽ آﻧﮑﻪ‬
‫آن ﻃﺮف ﺧﺒﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺎ آدمﻫﺎ در ذﻫﻨﻤﺎن وارد راﺑﻄﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و‬
‫ﻫﺰاران ﺣﺮف ﻧﺎﻣﺮﺋﯽ ﺑﯿﻦ ﻣﺎ ﻣﺒﺎدﻟﻪ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﭼﻮن ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺎ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ‬
‫ﮔﺬﺷﺘﻪي ﻣﺎ را ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﺪ و اﻣﯿﺪ ﺑﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ اﺗﻔﺎقﻫﺎ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﯿﻬﻮده ﺗﺮﯾﻦ‬
‫و ﻏﻢ اﻧﮕﯿﺰﺗﺮﯾﻦ ﻧﻮع اﻣﯿﺪ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﻣﺎ وارد راﺑﻄﻪﻫﺎي ﻧﺎﻣﺮﺋﯽ ذﻫﻨﯽ‬
‫و ﺣﺮف ﻫﺎي ﭘﻨﻬﺎن ذﻫﻨﯽ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﮐﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ اﻓﺘﺎده اﺳﺖ‬
‫را ﻧﭙﺬﯾﺮﻓﺘﻪ اﯾﻢ و ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺎ ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﺪ آن را ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﺪ و ﻃﻮر‬
‫دﯾﮕﺮي آن را در ذﻫﻦ ﻣﺎن ﺑﺎﯾﮕﺎﻧﯽ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬آن ﺑﺨﺶ ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ آﺧﺮ‬
‫داﺳﺘﺎن را ﻃﻮر دﯾﮕﺮي ﺗﻤﺎم ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﺎ درﮔﯿﺮ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ و‬
‫آدم ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ دﯾﮕﺮ در زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﺣﻀﻮر ﻧﺪارﻧﺪ را در ذﻫﻨﻤﺎن زﻧﺪه ﻧﮕﻪ‬
‫داﺷﺘﻪ اﯾﻢ و ﺑﺎ آنﻫﺎ وارد راﺑﻄﻪ و ﮔﻔﺘﮕﻮي ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ ﺷﺪه اﯾﻢ ‪ ،‬ﭼﻮن‬
‫ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮔﺬﺷﺘﻪ را ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ ‪ ،‬ذﻫﻦ زﻣﺎن را ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ درﺳﺖ ﭘﺮدازش‬
‫ﮐﻨﺪ و وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺻﻮرت ذﻫﻨﯽ ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ اﺗﻔﺎقﻫﺎ را ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ ‪ ،‬ذﻫﻨﻤﺎن‬
‫ﺷﺮوع ﺑﻪ دﺳﺖ ﮐﺎري ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﻪ اﯾﻦ اﻣﯿﺪ ﮐﻪ ﭘﺎﯾﺎن داﺳﺘﺎن ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﻨﺪ اﻣﺎ‬
‫ﺑﺪن ﻣﺪت ﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ از آن روﯾﺪاد ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺟﺴﻤﯽ ﻋﺒﻮر ﮐﺮده اﺳﺖ ‪،‬‬
‫ﻣﺜﻼ ﺑﺪن ﺳﻪ ﺳﺎل ﭘﯿﺶ از اﺗﻔﺎﻗﯽ ﮔﺬر ﮐﺮده و اﻣﺮوز ﺳﻪ ﺳﺎل ﭘﯿﺮ ﺗﺮ ﺷﺪه‬

‫‪290‬‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ در ذﻫﻦ ﻣﺎ ﻫﻨﻮز ﮔﻔﺘﮕﻮﻫﺎ ﺑﺎ آن آدم ﺗﻤﺎم ﻧﺸﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﻨﻮز ﻣﺎ‬
‫ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ اش ﻣﯽ روﯾﻢ ‪ ،‬ﻫﻨﻮز ﺑﺎ او ﺑﺤﺚ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﯾﺎ در آﻏﻮﺷﺶ ﻣﯽﮐﺸﯿﻢ‬
‫و ﯾﺎ ﻣﺤﮑﻮﻣﺶ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺪن ﻓﻘﻂ ﯾﮏ زﻣﺎن را ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﭘﺮدازش ﮐﻨﺪ ‪،‬‬
‫اﻣﺎ ذﻫﻦ در ﺳﻪ زﻣﺎن ‪ ،‬ﮔﺬﺷﺘﻪ ‪ ،‬ﺣﺎل و آﯾﻨﺪه ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺷﻨﺎور ﺑﺎﺷﺪ و اﯾﻦ‬
‫ﺷﻨﺎور ﺷﺪن اﮔﺮ زﯾﺎد ﺷﻮد ﺑﺪن ﺑﻪ ﺷﺪت ﮔﯿﺞ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬دﺳﺖ از ﺗﻐﯿﯿﺮ‬
‫ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺮدارﯾﺪ ﺗﺎ ذﻫﻨﺘﺎن ﮐﻤﯽ آرام ﺑﮕﯿﺮد و ﺑﻪ ﺧﻮدش اﺟﺎزه دﻫﺪ ﮐﻪ‬
‫داﺳﺘﺎن ﻫﺎ را ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ‪ ،‬ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ در واﻗﻌﯿﺖ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﺑﻮد ‪،‬‬
‫ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ ﻫﻤﯿﺸﻪ ‪ ،‬ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ واﺿﺢ و ﺷﻔﺎف ﺗﻤﺎم ﺷﻮد ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺎ‬
‫ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ ﻓﻬﻤﯿﺪ دﻗﯿﻘﺎً ﭼﻪ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده و ﭼﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﺗﺎ ﺳﺎل ﻫﺎ‬
‫ﺑﻌﺪ در ﺑﻬﺖ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻣﺎﻧﺪ ‪ ،‬ﮐﻤﯽ ﮐﻨﺘﺮل ذﻫﻨﺘﺎن را در دﺳﺖ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ‪ ،‬ﺷﻤﺎ‬
‫ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺪﻧﺘﺎن ﻫﺴﺘﯿﺪ ‪ ،‬ﺣﺎﮐﻢ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺎﺷﯽ و اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ راﺣﺖﺗﺮ و آﺳﻮده‬
‫ﺗﺮ در اﻣﺮوزش ﻗﺪم ﺑﺰﻧﯿﺪ ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﻪ ﺟﻬﺎن و ﺣﯿﻮان ﻫﺎ ﻣﻬﺮ ﺑﻮرزﯾﻢ‬

‫ﻋﺸﻖ ورزﯾﺪن ﯾﮏ ﺿﺮورت اﺳﺖ ‪ ،‬ﺗﻤﺮﯾﻦ اﺳﺖ ‪ ،‬رﯾﺎﺿﺖ اﺳﺖ و ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ‬

‫راه ﺑﺮاي ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﻮدﻣﺎن و دﯾﺪن ﻧﻘﺎط ﺿﻌﻒ دروﻧﯽ ﻣﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺮاي‬
‫اﯾﻨﮑﻪ دﯾﮕﺮان را دوﺳﺖ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻔﺎوتﻫﺎﯾﺸﺎن را ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺮاي‬
‫اﯾﻨﮑﻪ ﺗﻔﺎوت ﻫﺎﯾﺸﺎن را ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮ روي ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﺎن ﮐﺎر ﮐﻨﯿﻢ‬
‫‪291‬‬
‫‪ ،‬ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﺗﺤﻤﻞ را ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﻏﺮور و ﻣﻨﯿﺖ ﻣﺎن را‬
‫ﮐﻢ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﻏﺮور را ﮐﻢ ﮐﻨﯿﻢ ﻓﺮوﺗﻨﯽ ﻣﯽآﻣﻮزﯾﻢ و دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ‬
‫از اﯾﻨﺠﺎ و درﺳﺖ در ﻫﻤﯿﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ ﺑﻪ‬
‫اﻧﺴﺎن ﻫﺎ ‪ ،‬ﺣﯿﻮانﻫﺎ و دﻧﯿﺎ را ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺤﺎل اﺳﺖ آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﺑﻪ آنﻫﺎ‬
‫ﺿﺮﺑﻪ ﺑﺰﻧﯿﻢ ‪ ،‬در اﯾﻦ آﻣﻮﺧﺘﻦ و ﺟﻠﻮ رﻓﺘﻦ روزي ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﯽ‬
‫ﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ اﻧﺴﺎن ﻫﺎ و ﺣﯿﻮان ﻫﺎ در آﺷﺘﯽ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ دوﺳﺘﺸﺎن داﺷﺘﻪ‬
‫ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﺗﻔﺎوت ﻫﺎﯾﺸﺎن ﻋﺬاﺑﻤﺎن ﻧﺪﻫﺪ ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻫﺮ دﯾﻦ و ﻣﺬﻫﺐ و‬
‫ﺗﻔﮑﺮي را ﻋﻤﯿﻘﺎ درك ﮐﻨﯿﻢ و اﻧﺴﺎنﻫﺎ را ﺟﺪا از ﺗﻤﺎم ﺗﻌﺼﺒﺎت و‬
‫ﻋﻘﺎﯾﺪﺷﺎن در آﻏﻮش ﺑﮑﺸﯿﻢ ‪ ،‬آﺷﺘﯽ ﺑﻮدن ﺑﺎ دﻧﯿﺎ ﻧﻮﻋﯽ ﺧﻮدﺷﻨﺎﺳﯽ ﺳﺖ‬
‫‪ ،‬ﺷﻨﺎﺧﺖ و دﯾﺪن ﺧﻮدﻣﺎن در ﺗﮑﻪ ﺗﮑﻪ ﻫﺎي دﯾﮕﺮان و ﺑﻌﺪ ﻋﺸﻖ ورزﯾﺪن‬
‫ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي آﺷﻨﺎي ﺧﻮدﻣﺎن در دﯾﮕﺮان و در ﻧﻬﺎﯾﺖ دوﺳﺖ‬
‫داﺷﺘﻦ دﯾﮕﺮان زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ ورزﯾﺪن را ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﻣﺘﻮﺟﻪ‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ ﺑﺮاي ﻋﺸﻖ ورزﯾﺪن ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ دﺳﺖ و ﭘﺎ ﺑﺰﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﭼﯿﺰي را ‪،‬‬
‫ﻋﺸﻘﯽ را ﯾﺎ ﮐﺴﯽ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺪاﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ ﻫﯿﭻ‬
‫وﻗﺖ ﺑﺎ اﯾﻦ آدم و دﯾﺪﮔﺎهﻫﺎ و ﺣﺘﯽ ﺣﯿﻮانﻫﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﺪ و آﻧﻬﺎ را وارد‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺨﺼﯽﺗﺎن ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ ﻋﻤﯿﻘﺎ آنﻫﺎ و دﻧﯿﺎ ﻫﺎﯾﺸﺎن را‬
‫درك ﮐﻨﯿﺪ و دوﺳﺘﺸﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ و ﻣﻬﻢﺗﺮ از ﻫﻤﻪ ﺑﺎ ﮐﻠﻤﺎت و رﻓﺘﺎرﻫﺎ‬

‫‪292‬‬
‫آزارﺷﺎن ﻧﺪﻫﯿﻢ ﭼﻮن ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺎ در ﺗﻤﺎم اﻧﺴﺎنﻫﺎ ‪ ،‬ﺣﯿﻮان ﻫﺎ و ﮔﯿﺎﻫﺎن‬
‫دﻧﯿﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺨﺸﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻢ ‪ ،‬دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ‬
‫ﺣﯿﻮان ﻫﺎ ﺷﺮوع ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮاي آﺷﺘﯽ ﮐﺮدن ﺑﺎ ﺗﻔﺎوت ﻫﺎﺳﺖ ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ آدمﻫﺎ را ﻣﺴﺌﻮل ﭘﺮ ﮐﺮدن ﮐﻤﺒﻮد ﻫﺎﯾﻤﺎن‬

‫ﻧﺪاﻧﯿﻢ‬

‫ﺳﺎل ﻫﺎي زﯾﺎدي ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﺬرد ‪ ،‬روزﻫﺎ و ﺷﺐﻫﺎي زﯾﺎدي ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﺬرد ‪ ،‬ﺗﺎ‬
‫ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﯾﻢ ﻫﯿﭻ آدﻣﯽ ﻣﺴﺌﻮل ﭘﺮ ﮐﺮدن ﮐﻤﺒﻮدﻫﺎ و ﺣﻔﺮهﻫﺎي اﺣﺴﺎﺳﯽ‬
‫ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺳﺎل ﻫﺎي زﯾﺎدي ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﺬرد ﺗﺎ ﺑﻔﻬﻤﯿﻢ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﺑﺮاي ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن‬
‫ﭘﺪر و ﻣﺎدر در آدمﻫﺎ ﺟﺴﺘﺠﻮي ﻋﺒﺚ و ﺑﯽﻓﺎﯾﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﺳﺎلﻫﺎي زﯾﺎدي‬
‫ﺑﺎﯾﺪ ﺑﮕﺬرد ‪ ،‬ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي زﯾﺎدي را ﺑﺎﯾﺪ ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﺑﮕﺬارﯾﻢ ﺗﺎ ﺑﻔﻬﻤﯿﻢ اﮔﺮ‬
‫ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻪ ﺟﺴﺘﺠﻮﯾﻤﺎن اداﻣﻪ دﻫﯿﻢ ﻧﺎاﻣﯿﺪ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ ‪ ،‬آدمﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ‬
‫ﺑﺎ ﻣﺎ در راﺑﻄﻪ ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ اﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﻣﺎ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬آدم ﻫﺎ‬
‫ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﮐﻤﺒﻮدﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﭘﺪر و ﻣﺎدرﻣﺎن داﺷﺘﯿﻢ را ﭘﺮ ﮐﻨﻨﺪ‬
‫‪ ،‬ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ ﻧﺪاﺷﺘﻪاﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻪاﯾﻢ و ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ داﺷﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ ﺣﻔﺮه‬
‫ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺷﺒﯿﻪ درد ﻋﻤﯿﻖ در ﻣﺎ ﺑﺎﻗﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ ‪ ،‬دردي ﻋﻤﯿﻖ ﮐﻪ ﻫﺮ از‬
‫ﮔﺎﻫﯽ ﺑﯿﺪار ﻣﯽﺷﻮد و اﺷﮏ ﺑﻪ ﭼﺸﻤﺎن ﻣﺎن ﻣﯽآورد ‪ ،‬اي ﮐﺎش ﭘﺪرم ‪،‬‬
‫اي ﮐﺎش ﻣﺎدرم ‪ ،‬اي ﮐﺎش ﭘﺪر و ﻣﺎدرم ‪ ،‬اﯾﻦ اي ﮐﺎش ﻫﺎ ‪ ،‬دردﻫﺎي ﻣﺎ‬

‫‪293‬‬
‫ﻫﺴﺘﻦ ‪ ،‬دردﻫﺎي ﻋﻤﯿﻖ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﻪ اﺷﺘﺒﺎه ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎ آدمﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ‬
‫آنﻫﺎ را ﮐﺎﻣﻼ از ﺑﯿﻦ ﺑﺒﺮﯾﻢ ﻧﻪ ‪ ،‬ﻫﯿﭻﮐﺲ دﯾﮕﺮ ﻗﺎدر ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﻧﻘﺶ ﭘﺪر‬
‫ﻧﺪاﺷﺘﻪ ي ﻣﺎ را ﺑﺎزي ﮐﻨﺪ ﯾﺎ ﻧﻘﺶ ﻣﺎدري ﮐﻪ ﻧﺒﻮده اﺳﺖ ﻫﺮ وﻗﺖ از ﺷﺮ‬
‫اﯾﻦ درد ﻫﺎ ﺑﻪ آدمﻫﺎ ﭘﻨﺎه ﺑﺒﺮﯾﻢ زﻣﯿﻦ ﻣﯿﺨﻮرﯾﻢ ‪ ،‬اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ آدمﻫﺎ در‬
‫راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻧﻪ ﭘﺪري ﺣﻤﺎﯾﺖ ﮐﻨﻨﺪه و ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎن و ﻧﻪ‬
‫ﻣﺎدري ﮐﻪ ﺑﯽﻗﯿﺪ و ﺷﺮط دوﺳﺘﺎن دارد ‪ ،‬ﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺑﺎر ﭘﺪر و ﻣﺎدر داﺷﺘﻪ‬
‫اﯾﻢ ‪ ،‬ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻫﺮﭼﻪ ﮐﻪ ﺑﻮده ﻫﻤﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬ﺣﻔﺮهﻫﺎي ﻋﺎﻃﻔﯽ دردﻧﺎك‬
‫ﻫﺴﺘﻨﺪ اﻣﺎ ﮐﺸﻨﺪه ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻧﺘﺮﺳﯿﺪ ﻫﻤﻪي ﻣﺎ ﺣﻔﺮهﻫﺎي ﻋﺎﻃﻔﯽ دارﯾﻢ ‪،‬‬
‫ﻫﻤﻪي ﻣﺎ ﮐﻤﺒﻮدﻫﺎﯾﯽ دارﯾﻢ ‪ ،‬اﻏﻠﺐ ﻣﺎ دوﺳﺖ داﺷﺘﯿﻢ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ دﯾﮕﺮ راﺑﻄﻪ‬
‫ﻣﺎن را ﺑﺎ ﭘﺪر و ﻣﺎدرﻣﺎن ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ اﻣﺎ ﻧﺸﺪه ‪ ،‬ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺖ ﻫﺮ ﭼﻪ‬
‫ﮐﻪ ﺑﻮده و ﻫﺴﺖ ﺗﻤﺎم ﺣﻘﯿﻘﺖ راﺑﻄﻪ اﺳﺖ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ و ﻗﺒﻮل ﮐﻨﯿﻢ‬
‫و ﺧﻮدﻣﺎن را ﮔﻮل ﻧﺰﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ راﺑﻄﻪي ﺟﺪﯾﺪﻣﺎن ﺟﺎي ﺧﺎﻟﯽ ﭘﺪر و‬
‫ﻣﺎدر را ﭘﺮ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬آدمﻫﺎ ﻣﺴﺌﻮل ﮐﻤﺒﻮدﻫﺎي ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬درد‬
‫ﺑﮑﺸﯿﺪ ‪ ،‬ﻓﺮﯾﺎد ﺑﺰﻧﯿﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮﯾﺪ و ﺟﻠﻮ ﺑﺮوﯾﺪ ‪ ،‬ﺣﻔﺮه ﻫﺎي ﻗﺪﯾﻤﯽ را‬
‫ﺧﺎﻟﯽ ﺑﺎﻗﯽ ﺑﮕﺬارﯾﺪ و ﺗﻮﻗﻊ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ آدمﻫﺎ ﺟﺎﻫﺎي ﺧﺎﻟﯽ ﺗﺎن را‬
‫ﭘﺮﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﺟﻠﻮ ﺑﺮوﯾﺪ و از ﺑﺎﻗﯽ راه ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﮐﻤﺒﻮد ﻫﺎﯾﺘﺎن ﻟﺬت ﺑﺒﺮﯾﺪ ﺟﻠﻮ‬
‫ﺑﺮوﯾﺪ و ﺑﻪ اداﻣﻪي زﻧﺪﮔﯽ ﺑﮕﻮﯾﯿﺪ ﺳﻼم ‪.‬‬

‫‪294‬‬
 ‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮ ﺧﻮﺑﯽ ﺑﺮاي دروﻧﻤﺎن ﺑﺎﺷﯿﻢ‬

‫ﻫﺮ آدﻣﯽ در دروﻧﺶ ﺟﻬﺎﻧﯽ دارد ﮐﻪ آن را ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ و ﺑﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي‬

‫ﺷﺨﺼﯽاش ﺳﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺴﯿﺎر وﺳﻮﺳﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ وارد‬
‫ﺟﻬﺎن دﯾﮕﺮان ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬دوﺳﺖ دارﯾﻢ او را ﮐﺸﻒ ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﻪ او ﻧﺰدﯾﮏ‬
‫ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬دوﺳﺖ دارﯾﻢ در ﺟﻬﺎن او دﯾﺪه ﺷﻮﯾﻢ و ﻣﺎ را ﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان‬
‫ﻗﺴﻤﺘﯽ از ﺟﻬﺎن ﺑﻪ رﺳﻤﯿﺖ ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺟﻬﺎﻧﯽ دروﻧﯽ دارﯾﻢ ‪ ،‬در اﯾﻦ‬
‫ﺟﻬﺎن ﺷﺨﺼﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ دﯾﺪه ﺷﻮد ﺧﻮدﻣﺎن ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﻪ‬
‫اﻧﺪازهي ﮐﺎﻓﯽ دﯾﺪه ﻧﺸﻮﯾﻢ ‪ ،‬آدم دروﻧﯽ ﻣﺎن ﺑﺮاي دﯾﺪه ﺷﺪن ﻧﯿﺎز دارد ﺑﻪ‬
‫ﺟﻬﺎن ﻫﺎي دﯾﮕﺮان وارد ﺷﻮد ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﮐﻪ آﻧﺠﺎ ﻣﺮﮐﺰ ﺗﻮﺟﻪ ﺷﻮد ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﮐﻪ‬
‫آﻧﺠﺎ ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ و ﺷﺎﯾﺪ ﮐﻪ آﻧﺠﺎ ﻫﻮﯾﺘﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ او را‬
‫ﺑﭙﺬﯾﺮد ‪ ،‬ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ﻣﺎ ﻣﺎل آدم دروﻧﻤﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬اﮔﺮ او را ﻧﺒﯿﻨﯿﻢ و ﺣﺴﺶ‬
‫ﻧﮑﻨﯿﻢ و اﮔﺮ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﻪ او اﺣﺴﺎس دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ ﺑﻮدن ﻧﺪﻫﯿﻢ ﻗﻄﻌﺎ اﯾﻦ‬
‫آدم ﺑﻪ ﺟﻬﺎن دﯾﮕﺮي ﭘﻨﺎه ﻣﯽﺑﺮد و اﮔﺮ روزي از آﻧﺠﺎ ﻃﺮد ﺷﻮد ‪ ،‬ﻏﻢ‬
‫ﻋﻤﯿﻖ و دردﻧﺎﮐﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻏﻢ ﻃﺮد ﺷﺪن و دﯾﺪه ﻧﺸﺪن ‪.‬‬

‫ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺟﻬﺎن ﻫﺎﯾﯽ را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﺳﻌﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﻪ دروﻧﺸﺎن وارد‬
‫ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻫﻤﻪي ﻣﺎ از ﺟﻬﺎن ﻫﺎﯾﯽ ﻃﺮد ﺷﺪهاﯾﻢ و ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ ‪ ،‬در ﻣﻘﺎﺑﻞ‬
‫ﺟﻬﺎنﻫﺎﯾﯽ را ﻫﻢ ﮐﺸﻒ ﮐﺮدهاﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻋﺸﻖ ورزﯾﺪن و ﻣﺎ را ﺟﺰﯾﯽ از‬
‫‪295‬‬
‫ﺧﻮدﺷﺎن در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ اﻣﺎ ﻗﺒﻞ از ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﺳﻼم و ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﻫﺎ ‪،‬‬
‫آدم دروﻧﯽ ﻣﺎن را ﺳﯿﺮاب ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﻮد او ﻣﺮﮐﺰ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﺎﺳﺖ و ﻣﺎ‬
‫ﭘﺮ و ﭘﺎ ﻗﺮص ﺗﺮﯾﻦ ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯽ اش ﻫﺴﺘﯿﻢ ﻣﮑﺚ‬

‫ﺗﺼﻮر ﮐﻨﯿﺪ ﺑﺎ ﺑﺪﻧﯽ ﺷﻔﺎف و زﻻل روﺑﺮوي ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ اﯾﺴﺘﺎدهاي و‬

‫ﻧﻈﺎرهﮔﺮ ﺗﻤﺎم ﺟﺮﯾﺎن ﻫﺎ ﻫﺴﺘﯿﺪ ‪ ،‬اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ ﺟﺮﯾﺎنﻫﺎ و اﺗﻔﺎق ﻫﺎ از ﺷﻤﺎ‬
‫ﻋﺒﻮر ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ اﻧﺪوه ﻋﺒﻮر ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺧﺸﻢ ﻋﺒﻮرﮐﻨﺪ ‪ ،‬درد ﻋﺒﻮر‬
‫ﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ ﻫﻮﺷﯿﺎري ﺗﺎن ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﻧﻈﺎره ﮔﺮي اﻧﻌﻄﺎفﭘﺬﯾﺮ ﺷﻮد ‪،‬‬
‫ﺷﻔﺎف ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﺑﻪ ﭼﻨﮕﮏ ﻫﺎ و ﺧﺸﻢﻫﺎي دﯾﮕﺮان ﮔﯿﺮ ﻧﺨﻮاﻫﯿﺪ ﮐﺮد ‪،‬‬
‫ﻧﻈﺎرهﮔﺮ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﺑﺪون ﻧﮕﺮاﻧﯽ از اﻓﮑﺎر و واﮐﻨﺶﻫﺎ ﻓﻘﻂ ﺣﻀﻮر ﺧﻮاﻫﯿﺪ‬
‫داﺷﺖ ‪ ،‬در ﺑﺪﻧﺘﺎن ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ و ﺑﺎ ﺧﻮدﺗﺎن ﺧﻠﻮت ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﮐﻤﯽ‬
‫ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺟﻮاب ﻧﺪﻫﯿﺪ ‪ ،‬دﻓﺎع ﻧﮑﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﺟﻬﺎﻧﯽ دﯾﮕﺮ ﭘﺸﺖ ﻣﻨﻄﻖ‬
‫آﻧﻬﺎﯾﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ درﮐﺸﺎن ﻧﻤﯽﮐﻨﯽ ‪ ،‬ﭼﻪ اﯾﺮادي دارد در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﻪ‬
‫درﮐﺶ ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ ﺳﮑﻮت ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺗﺎ ﺑﻮده ﺧﺸﻢ ﺑﻮده و ﻗﻀﺎوت ‪،‬‬
‫اﮔﺮ ﻫﻢ ﺧﺸﻢ ﻧﺒﻮده ‪ ،‬دﻓﺎع ﺑﻮده و ﺗﺮس ‪.‬‬

‫ﺗﻐﯿﯿﺮ از درون ﻣﺎ ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﻫﻤﺎن ﺳﮑﻮﺗﯽ‬

‫ﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﻪي ﻣﺎ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﻪ آن ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪﯾﻢ ‪ ،‬ﺳﮑﻮﺗﯽ ﺳﺮﺷﺎر از ﺣﻀﻮر و‬

‫‪296‬‬
‫ﭘﺬﯾﺮش ‪ ،‬اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ ﻋﺒﻮر ﮐﻨﺪ ﻫﻢ ﺟﻬﺎن از ﻣﺎ و ﻫﻢ ﻣﺎ از ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ‬
‫دﯾﮕﺮان ‪.‬‬

‫‪297‬‬
 ‫ﻓﺼﻞ ﻫﻔﺘﻢ‬
‫ﻣﺎ و آدم ﻫﺎ و ﺗﻤﺎم آن ﺑﺨﺶ ﻫﺎي ﻣﺸﺘﺮك اﻧﺴﺎﻧﯽ‬

‫ﯾﮏ ‪ :‬ﻣﺎ آدم ﻫﺎ را ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﻮع ﻧﮕﺮش ﻣﺎن اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ دﻗﯿﻘﺎ‬
‫از ﻗﺪرت دروﻧﯽ و ارزش ﻫﺎي زﯾﺒﺎي دروﻧﯽ ﻣﺎن آﮔﺎه ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﻦ‬
‫آدم ﻫﺎﯾﯽ را ﮐﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ وزﻧﻪ ﻫﺎي ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺑﻪ ﭘﺎﻫﺎﯾﻤﺎن وﺻﻞ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ‬
‫ﻧﺘﺮﺳﯿﻢ ‪ ،‬ﮐﻪ ﺳﺨﺖﺗﺮ ﺟﻠﻮ ﺑﺮوﯾﻢ ‪ ،‬ﮐﻪ ﭼﯿﺰي ﻣﺎ را ﻧﮕﻪ دارد ﺗﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ از‬
‫اﯾﻦ ﺧﻮدﻣﺎن را ﮐﺸﻒ ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﻋﺠﯿﺐ ﺑﺎﺷﺪ اﻣﺎ آﮔﺎﻫﯽ از ﻇﺮﻓﯿﺖﻫﺎ‬
‫و ارزشﻫﺎ ﻣﺎ را ﻣﯽﺗﺮﺳﺎﻧﺪ ‪ ،‬دﯾﺪن ﻗﺪرت دروﻧﯽ ﺗﺮﺳﻨﺎك اﺳﺖ و ﮔﺎﻫﯽ‬
‫وزﻧﻪ ﻫﺎﯾﯽ از ﻗﻀﺎوت ‪ ،‬ﺗﺨﺮﯾﺐ و ﺧﺸﻢ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ آرام ﺗﺮ‬
‫ﺟﻠﻮﺗﺮ ﺑﺮوﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﮐﺸﻒ دروﻧﯽﻣﺎن ﺳﺨﺖﺗﺮ ﺷﻮد ‪ ،‬ﻋﺸﻖﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ‬
‫ﺟﺰ ﻋﺬاب ﭼﯿﺰي ﻧﺪارﻧﺪ ‪ ،‬رواﺑﻄﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را در ﺗﻮﻫﻤﯽ از دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ‬
‫ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﻨﺪ ‪ ،‬آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺟﺰ ﻗﻀﺎوت ﭼﯿﺰي ﻧﺪارﻧﺪ و دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ‬
‫ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺟﺰ ﺗﺨﺮﯾﺐ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﭼﯿﺰي ﻧﻤﯽ دﻫﻨﺪ اﯾﻦﻫﺎ ﻫﻤﻪ وزﻧﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮاي‬
‫ﭘﺎﻫﺎي ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺴﯿﺮ را ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ ﺑﺎ ارزشﺗﺮ از اﯾﻦ ﺣﺮﻓﺎ ﻫﺴﺘﯿﺪ ‪ ،‬در‬
‫ﺳﻮﮔﻮاريﻫﺎي ﻧﺎﺗﻤﺎم ﺗﺎن ﻧﻤﺎﻧﯿﺪ ‪ ،‬اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ ﺑﺎ دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ دوﺑﺎره ي‬
‫ﺧﻮدﺗﺎن ﭘﺎﻫﺎﯾﺘﺎن ﺟﺎﻧﯽ دوﺑﺎره ﺑﮕﯿﺮﻧﺪ ‪ ،‬وزﻧﻪﻫﺎ را رﻫﺎ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﻧﯿﺴﺘﯿﺪ ‪،‬‬
‫‪298‬‬
‫ﺑﺪﻧﯽ دارﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﭘﺎﻫﺎﯾﯽ دارﯾﺪ ﮐﻪ ﻻﯾﻖ ﺳﺒﮏﺗﺮ‬
‫ﺷﺪن ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ذﻫﻨﯽ دارﯾﺪ ﮐﻪ ﻫﻨﻮز ﺑﺮاي ﺑﻘﺎ ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﯽ‬
‫دارﯾﺪ ﮐﻪ ﮐﺎري ﺑﺰرﮔﺘﺮ و ﺑﺎ ارزشﺗﺮ از ﮔﺮﯾﻪ دارﻧﺪ ‪ ،‬ارزش در درون‬
‫ﺷﻤﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻫﯿﭻ اﻣﺪاد ﻏﯿﺒﯽ ‪ ،‬ﻫﯿﭻ آدﻣﯽ و ﻫﯿﭻ ﻋﺸﻖ اﻓﺴﺎﻧﻪ اي‬
‫ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﺣﺴﺎس ارزﺷﻤﻨﺪي ﺑﺪﻫﺪ ‪ ،‬ارزش ﺟﺎﯾﯽ در ﻣﯿﺎن ﻗﻠﺐ‬
‫ﺷﻤﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﺑﺎ ارزش ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪهاﯾﺪ ‪ ،‬ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن اﯾﻦ ارزش ﺑﺎ ﺷﻤﺎﺳﺖ‬
‫ﻧﻪ آدمﻫﺎي دﯾﮕﺮ ‪.‬‬

‫دو ‪ :‬ﻣﺎ دوﺳﺖ دارﯾﻢ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﺮﺳﯿﻢ ‪ ،‬دﯾﮕﺮان ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻨﻄﻮر‬

‫ﻫﺮ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﻣﺎ ﻣﯽاﻓﺘﺪ ﺑﺮاي ﻣﺎ ﺧﺎص اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺮاي ﻣﺎ ﻣﺘﻔﺎوت ﺗﺮ از‬
‫ﻣﺎ اﺗﻔﺎقﻫﺎي دﯾﮕﺮان اﺳﺖ ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﻣﺘﻔﺎوتﺗﺮ از ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‬
‫دﯾﮕﺮان اﺳﺖ ‪ ،‬ﻏﻤﯽ ﮐﻪ ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺧﻔﻪ ﮐﻨﻨﺪه ﺗﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬زﺧﻤﯽ ﮐﻪ‬
‫ﺧﻮرده اﯾﻢ ‪ ،‬دردﻧﺎك ﺗﺮ از دﯾﮕﺮان اﺳﺖ ‪ ،‬ﺷﺎدي ﮐﻪ ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و‬
‫ﻟﺬﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺑﺮﯾﻢ ﻫﻢ در ذﻫﻦ ﻣﺎ ﻣﺘﻔﺎوت ﺗﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﯿﭻﮐﺲ ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺎ ﻋﺎﺷﻖ‬
‫ﻧﺸﺪه ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺎ ﺿﺮﺑﻪ ﻧﺨﻮرده ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺎ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻧﺸﺪه ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺎ دﻧﯿﺎ را درك‬
‫ﻧﮑﺮده ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺗﻔﺎوت ﻫﺎي ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ و ﻓﮑﺮي ‪ ،‬آدم ﻫﺎ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ‬
‫ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﻓﻘﻂ دوﺳﺖ دارﻧﺪ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻨﺪ ﻣﺘﻔﺎوت ﺗﺮ دﻧﯿﺎ را ﺣﺲ‬
‫ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ و اﯾﻦ زﯾﺒﺎﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ اﺣﺴﺎس ﺗﻔﺎوت را از آﻧﻬﺎ ﻧﮕﯿﺮﯾﺪ ‪ ،‬ﺑﮕﺬارﯾﺪ‬
‫‪299‬‬
‫ﻧﺎب ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬اﺣﺴﺎس ﮐﻨﻨﺪ ﻣﺘﻔﺎوت ﺗﺮ ﻋﺎﺷﻖ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ ‪ ،‬ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ ‪،‬‬
‫ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ ‪ ،‬ﭼﻪ اﯾﺮادي دارد ‪ ،‬آدمﻫﺎ دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم‬
‫ﻧﺎﮐﺎﻣﻞ ﺑﻮدن ﻫﺎﯾﺸﺎن ‪ ،‬ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ ﻣﺎ ﻋﺎﻣﻞ و ﻓﺸﺎري ﺑﺎﺷﯿﻢ ﮐﻪ آﻧﻬﺎ ﮐﺎﻣﻞ‬
‫ﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ اﻧﺴﺎنﻫﺎ ﺑﺎ ﻧﻘﺺ ﻫﺎﯾﻤﺎن ‪ ،‬زﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ و ﭘﯿﭽﯿﺪهﺗﺮﯾﻦ ﻣﻮﺟﻮد ﺗﮑﺎﻣﻞ‬
‫ﯾﺎﻓﺘﻪ اﯾﻦ دﻧﯿﺎ ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺳﺎﻟﻬﺎﺳﺖ ﻋﺎﺷﻖ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و اﺻﺮار دارﯾﻢ ﮐﻪ ﻋﺸﻖ‬
‫ﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم دﻧﯿﺎ ﺗﻔﺎوت دارد ‪ ،‬ﺳﺎﻟﻬﺎﺳﺖ ﻏﻢ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و اﺻﺮار دارﯾﻢ‬
‫ﮐﻪ ﻏﻢ دروﻧﯽ ﻣﺎ ﻋﻤﻖ دﯾﮕﺮي دارد ‪ ،‬ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻦ در اﯾﻦ اﺻﺮارﻫﺎ ﻫﯿﭻ‬
‫ﻣﺸﮑﻠﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد ‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﺷﺒﯿﻪ ﻫﻢ اﺣﺴﺎس‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻓﻘﻂ راهﻫﺎي ﮐﻨﺎر آﻣﺪن ﺑﺎ اﯾﻦ اﺣﺴﺎسﻫﺎ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻣﺘﻔﺎوت‬
‫ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﻧﺎﻣﻪ‬

‫دوﺑﺎره ﻋﺎﺷﻘﺖ ﺧﻮاﻫﻢ ﺷﺪ ‪ ،‬ﻣﻦ ﭘﯿﺪاﯾﺖ ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﺮد ‪ ،‬درﺳﺖ ﻫﻤﺎن ﺟﺎ‬
‫ﮐﻪ ﮔﻤﺖ ﮐﺮده ﺑﻮدم ‪ ،‬دوﺑﺎره ﻣﺮﮐﺰ دﻧﯿﺎﯾﻢ ﺧﻮاﻫﯽ ﺷﺪ و ﺑﺎ ﻫﻢ ﻗﺪم‬
‫ﺧﻮاﻫﯿﻢ زد ‪ ،‬دوﺑﺎره دوﺳﺘﺖ ﺧﻮاﻫﻢ داﺷﺖ درﺳﺖ ﺷﺒﯿﻪ ﻫﻤﺎن اواﯾﻞ ﮐﻪ‬
‫داﺷﺘﻢ ﮐﺸﻒ ات ﻣﯿﮑﺮدم ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﻫﻤﺎن اواﯾﻞ راه ‪ ،‬ﯾﺎدت ﻫﺴﺖ ﻣﻦ دوﺳﺘﺖ‬
‫داﺷﺘﻢ ‪ ،‬ازت راﺿﯽ ﺑﻮدم ‪ ،‬ﻻزم ﻧﺒﻮد ﺷﺨﺺ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﺎﺷﯽ ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﻤﺖ ‪،‬‬
‫ﻻزم ﻧﺒﻮد ﮐﺎر ﺧﺎﺻﯽ اﻧﺠﺎم دﻫﯽ ‪ ،‬ﻻزم ﻧﺒﻮد ﺷﺒﯿﻪ آدمﻫﺎي ﻣﻮﻓﻖ و‬
‫‪300‬‬
‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﺑﺎﺷﯽ ﺗﺎ ﻣﻮرد ﭘﺬﯾﺮﺷﻢ ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮي ‪ ،‬ﻫﺮ رﻓﺘﺎر و ﻫﺮ ﮐﻠﻤﻪ ي ﺗﻮ‬
‫ﺑﺮاﯾﻢ ﺟﺬاب ﺑﻮد ‪ ،‬ﺗﻮ ﺧﻮدت ﺑﻮدي و ﻣﻦ دوﺳﺘﺖ داﺷﺘﻢ ‪ ،‬ﺗﻮ ﺧﻮدت‬
‫ﺑﻮدي و ﻣﻦ ﮔﻤﺖ ﮐﺮدم ‪ ،‬ﯾﺎدم ﻧﯿﺴﺖ ﮐﺠﺎ ‪ ،‬ﻧﻤﯽ داﻧﻢ در ﮐﺪام ﺧﺎﻃﺮه اﻣﺎ‬
‫دﺳﺘﺖ را رﻫﺎ ﮐﺮدم و ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻢ از ﺗﻮ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮐﻨﻢ ‪ ،‬ﺗﻮ وارد راﺑﻄﻪ ﻫﺎي‬
‫اﺷﺘﺒﺎه ﺷﺪي ‪ ،‬ﺗﻮ ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻦ ﭘﯿﺪاﯾﺖ ﮐﻨﻢ ﺳﻌﯽ ﮐﺮدي ﺷﺒﯿﻪ دﯾﮕﺮان‬
‫ﺷﻮي ‪ ،‬ﺳﻌﯽ ﮐﺮدي ﻣﻮﻓﻖ ﺷﻮي ‪ ،‬ﺳﻌﯽ ﮐﺮدي ﻣﻦ را راﺿﯽ ﮐﻨﯽ ﺗﺎ دوﺑﺎره‬
‫ﭘﯿﺪاﯾﺖ ﮐﻨﻢ ‪ ،‬اﻣﺎ ﻫﺮ ﭼﻘﺪر ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺷﺒﯿﻪ دﯾﮕﺮان ﺷﺪي ‪ ،‬ﺑﯿﺸﺘﺮ دور ﺷﺪي ‪،‬‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺣﺴﺎس ﮐﺮدم ﻏﺮﯾﺒﻪ اي ‪ ،‬دﯾﮕﺮ داﺷﺘﻢ اﺣﺴﺎس ﺧﺎص ﺑﻮدﻧﺖ را‬
‫ﻓﺮاﻣﻮش ﻣﯽﮐﺮدم ﮐﻪ ﺷﻨﯿﺪﻣﺖ ‪ ،‬آن ﺷﺐ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﮐﺮدم ﺑﺨﺸﯽ در‬
‫دروﻧﻢ ﻏﻤﮕﯿﻦﺗﺮ از ﻇﺎﻫﺮم اﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﻤﺎن ﺷﺐ ﮐﻪ اﺣﺴﺎس ﮐﺮدم ﺑﺨﺸﯽ در‬
‫دروﻧﻢ ﻣﺮا ﺻﺪا ﻣﯽزﻧﺪ و ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﺻﺒﺮ ﮐﻦ آرام ﺗﺮ ‪ ،‬ﻣﻦ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺎ ﻫﺴﺘﻢ‬
‫‪ ،‬دﻟﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﻐﻠﻢ ﮐﻦ ‪ ،‬ﯾﺎدم ﻫﺴﺖ ﺻﺪاﯾﺖ را ﺷﻨﯿﺪم ‪ ،‬از ﺑﯽ ﭘﻨﺎﻫﯽ‬
‫ﮔﻔﺘﯽ ‪ ،‬از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺪون ﻣﻦ وارد راﺑﻄﻪ ﻫﺎي اﺷﺘﺒﺎه ﺷﺪه ﺑﻮدي ﺗﺎ ﺟﺎي ﺧﺎﻟﯽ‬
‫ﻣﻦ را ﭘﺮ ﮐﻨﯽ ‪ ،‬از ﻣﻦ دﻟﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد از اﯾﻨﮑﻪ ﭼﻘﺪر ﺳﺮزﻧﺸﺖ ﻣﯽﮐﺮدم‬
‫‪ ،‬ﺑﺮاي ﻫﺮ اﻧﺘﺨﺎب و ﺗﺼﻤﯿﻢ ‪ ،‬و ﺗﻮ ﻫﺮ ﺑﺎر ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮔﯿﺞ ﻣﯿﺸﺪي و از ﻣﻦ‬
‫دورﺗﺮ ‪ ،‬ﮔﻔﺘﯽ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ آدمﻫﺎ ﭘﻨﺎه ﺑﺮدي ‪ ،‬از اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺠﺒﻮر ﻣﯽﺷﺪي ﺷﺒﯿﻪ‬
‫ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﺑﺎﺷﯽ ﺗﺎ ﺗﻮ را ﺑﭙﺬﯾﺮﻧﺪ ‪ ،‬از ﺳﺨﺘﯽﻫﺎ ﮔﻔﺘﯽ و از ﻫﻤﻪ ﺳﺨﺖ ﺗﺮ‬

‫‪301‬‬
‫از ﺑﯽ ﻣﻦ ﺑﻮدن ﮔﻔﺘﯽ ‪ ،‬ﻣﻦ آن ﺷﺐ ﺗﻮ را ﻓﻬﻤﯿﺪم ‪ ،‬ﮐﻤﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻓﺮﺻﺖ‬
‫ﺑﺪه ‪ ،‬دوﺑﺎره ﭘﯿﺪاﯾﺖ ﺧﻮاﻫﻢ ﮐﺮد و ﮐﻨﺎرت ﺧﻮاﻫﻢ اﯾﺴﺘﺎد ‪ ،‬اﮐﻨﻮن آﻧﻘﺪر‬
‫ﺑﺰرگ ﺷﺪهام ﮐﻪ ﺧﻮدم از ﺗﻮ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮐﻨﻢ ‪ ،‬ﺳﺮزﻧﺸﺖ ﻧﺨﻮاﻫﻢﮐﺮد و‬
‫ﺧﻮدم ﭘﺪر و ﻣﺎدرت ﻣﯽﺷﻮم ‪ ،‬ﺗﻮ ﺧﻮدت ﺑﺎش ‪ ،‬ﻧﺘﺮس ﻣﻦ ﮐﻤﯽ ﻓﺮﺻﺖ‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﻫﻢ ‪ ،‬ﮔﺮد و ﻏﺒﺎر اﯾﻦ ﮔﻤﺸﺪﮔﯽ را ﭘﺎك ﮐﻨﻢ ‪ ،‬دﺳﺘﺖ را ﺧﻮاﻫﻢ‬
‫ﮔﺮﻓﺖ ‪ ،‬دوﺑﺎره زﯾﺮ ﺑﺎران ﺧﻮاﻫﯿﻢ رﻓﺖ ‪ ،‬دوﺑﺎره ﻋﺎﺷﻘﺖ ﺧﻮاﻫﻢ ﺷﺪ ‪،‬‬
‫ﺻﺒﻮر ﺑﺎش ‪ ،‬ﻟﺤﻈﻪ ي ﺧﻮدم ﺑﻮدن ﻧﺰدﯾﮏ اﺳﺖ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﯿﺪ ﺑﺎ آن‬
‫ﺑﺨﺶ ﻓﺮاﻣﻮش ﺷﺪه ﺗﺎن ﺣﺮﻓﯽ ﺑﺰﻧﯿﺪ ﭼﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬آﯾﺎ ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ‬
‫ﺗﻘﻠﯿﺪ ﮐﻨﺪ و ﺷﺒﯿﻪ دﯾﮕﺮان ﺷﻮد ﺗﺎ ﻧﺸﺎن دﻫﺪ ﻣﻮﻓﻖ اﺳﺖ و ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ‪ ،‬ﺗﺎ‬
‫ﺷﻤﺎ راﺿﯽ ﺑﺎﺷﯿﺪ و ﭘﯿﺪاﯾﺶ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬از اﯾﻦ ﻋﺬاب ﺧﻼﺻﺶ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﻧﮕﺎﻫﺶ‬
‫ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ دﯾﮕﺮ اﯾﻦ ﻗﺪر دﺳﺖ و ﭘﺎ ﻧﺰﻧﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﻮدﺗﺎن ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ آرام ﮔﯿﺮد‪.‬‬

‫آدم ﻫﺎ ﺟﺰء ﺟﻬﺎن ﺑﯿﺮون ﻣﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ‬

‫ﻣﺎ ﻫﯿﭻ ﮔﺎه ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺑﯿﺮون از ﺧﻮدﻣﺎن را ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ‬
‫ﺑﯿﺎﻣﻮزﯾﻢ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺟﻬﺎن ﺑﯿﺮون از ﺧﻮدﻣﺎن ﺳﮑﻮت ﮐﻨﯿﻢ و ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺑﺎﺷﯿﻢ‬
‫اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ او ﺑﻪ راه ﺧﻮدش ﺑﺮود و ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ اﯾﻦ ﮔﺬر در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ ﭼﻪ‬
‫ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﻮﺧﺖ ‪ ،‬در درون ﻣﺎ ﭼﻪ ﭼﯿﺰي را ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺧﻮاﻫﺪ داد ‪ ،‬ﺟﺮﯾﺎنﻫﺎي‬
‫دروﻧﯽ ﻣﺎ در ﮐﻨﺘﺮل ﻣﺎ ﻗﺮار دارد ‪ ،‬ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ﻣﺎ در ارادهي ﻣﺎ اﺳﺖ ‪،‬‬
‫‪302‬‬
‫ﺗﻨﻬﺎ در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﯾﻦ ﺟﻬﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﯿﭻﮔﺎه اﺣﺴﺎس درﻣﺎﻧﺪﮔﯽ ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ‬
‫ﮐﺮد ‪ ،‬ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ﻣﺎ ﺑﺨﺸﯽ از ﻫﻮﯾﺖ ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺨﺸﯽ از اراده اي ﺳﺖ‬
‫ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺪت ﻫﺎﺳﺖ آن را ﮔﻢ ﮐﺮدهاﯾﻢ ‪ ،‬آدمﻫﺎ اﻣﺎ ﺟﻬﺎن ﺑﯿﺮون از ﺷﻤﺎ‬
‫ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺟﺰﯾﯽ از ﺟﺮﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ و ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺳﻌﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮش‬
‫دﻫﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ آدم ﻫﺎ در ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ﺷﻤﺎ ﭼﻪ ﺗﻼﻃﻤﯽ اﯾﺠﺎد ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و‬
‫ﺗﻼﻃﻢ ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﻧﮕﺮان ﻫﯿﭻ ﺟﺮﯾﺎﻧﯽ ﺑﯿﺮون از ﺧﻮدﺗﺎن‬
‫ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬ﻗﻀﺎوت ﻫﺎ ‪ ،‬رﻓﺘﺎرﻫﺎ ‪ ،‬ﺑﺮداﺷﺖ ﻫﺎ و ﺳﯿﮕﻨﺎل ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ آدم ﻫﺎ ﻫﻤﻪ‬
‫ﺟﺰﺋﯽ از ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﻧﺪارﻧﺪ ‪ ،‬آﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﺮﺑﻮط‬
‫اﺳﺖ در ذﻫﻦ ﺷﻤﺎﺳﺖ ‪ ،‬در درون ﺷﻤﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ﮐﻪ آﯾﺎ‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺑﺮاي ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺟﻬﺎن ﺑﯿﺮوﻧﯽ ﺗﻼش ﮐﻨﯿﺪ ﯾﺎ ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ‪.‬‬

‫ﺗﻼش ﺑﺮاي ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺗﺼﻮرﻣﺎن در ذﻫﻦ دﯾﮕﺮان ﺗﻼﺷﯽ ﺑﯿﻬﻮده و ﻓﺮﺳﺎﯾﻨﺪه‬

‫اﺳﺖ ‪ ،‬ﭼﺮا ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﻪ در دﺳﺘﺎن ﺷﻤﺎﺳﺖ را ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻪاي ﭘﺮت ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ و‬
‫ﺑﻪ ﻧﺠﻮاي آدمﻫﺎ ﮔﻮش ﻣﯽدﻫﯿﺪ ‪ ،‬ﭼﺮا ﻧﮕﺮان ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺧﻮدﺗﺎن ﻫﺴﺘﯿﺪ ‪،‬‬
‫ﻓﺮض ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ آدم ﺑﺪ داﺳﺘﺎن آﻧﻬﺎ ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬ﻓﺮض ﮐﻨﯿﺪ ﺷﻤﺎ ﻏﻮل‬
‫ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬ﻓﺮض ﮐﻨﯿﺪ ﺑﯿﭽﺎره ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬اﺻﻼ ﻓﺮض ﮐﻨﯿﺪ ﻗﻬﺮﻣﺎن داﺳﺘﺎن ﻫﺎﯾﺸﺎن‬
‫ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬ﭼﻪ ﻓﺮﻗﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬آدمﻫﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ در ﻧﻮﺳﺎﻧﯽ از ﺣﺎﻟﺖﻫﺎي ﺧُﻠﻘﯽ‬
‫ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺮوز اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ ﺑﺖ و ﻗﻬﺮﻣﺎن دارﻧﺪ و ﺣﺎﻟﺸﺎن ﺧﻮب اﺳﺖ و ﺷﻤﺎ‬

‫‪303‬‬
‫را ﺑﻪ ﻋﺮش ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ ‪ ،‬ﻓﺮدا ﺣﺎﻟﺸﺎن ﺑﺪ اﺳﺖ و ﺷﻤﺎ را ﺑﻪ دﺳﺖ ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﻪ‬
‫ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻓﺮو ﻣﯽﮐﺸﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮ اﺳﺎس اﻓﮑﺎر و ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ دﺳﺖ‬
‫آوردهاﯾﻢ ‪ ،‬آدم ﻫﺎ را ﺑﺰرگ و ﮐﻮﭼﮏ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬آدمﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻫﻤﯿﻦ‬
‫ﮐﺎر را ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﯾﮏ ﺑﺎزي ﻓﺮﯾﺒﻨﺪه و ﮔﻤﺮاهﮐﻨﻨﺪه ‪.‬‬

‫ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺑﺮ دﻧﯿﺎي ﺑﯿﺮوﻧﯽ ‪ ،‬ﺗﻤﺮﮐﺰي ﺧﺴﺘﻪ ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ ﺗﺎ ﻫﻢ از درون‬

‫ﺧﻮدﻣﺎن دور ﺷﻮﯾﻢ ﻫﻢ از واﻗﻌﯿﺖ ﺑﯿﺮوﻧﯽ ‪ ،‬واﻗﻌﯿﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در درون‬
‫ﻫﺮ ﮐﺪام از ﻣﺎ آﻧﻘﺪر اﯾﺮاد وﺟﻮد دارد ﮐﻪ اﮔﺮ دروﻧﻤﺎن را ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ و‬
‫وﻗﺖ ﺻﺮف رﻓﻊ ﻣﺸﮑﻞﻫﺎي دروﻧﯽﻣﺎن ﮐﻨﯿﻢ دﯾﮕﺮ وﻗﺘﯽ ﭘﯿﺪا ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ‬
‫ﮐﻪ ﻧﮕﺮان ﺗﺼﻮﯾﺮﻣﺎن در ذﻫﻦ دﯾﮕﺮان ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﺑﯿﺮون‬
‫ﺷﻤﺎﺳﺖ ﺳﮑﻮت ﮐﻨﯿﺪ و اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ ﻋﺒﻮر ﮐﻨﺪ ﻣﻨﻈﻮر از ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺑﻮدن‬
‫ﺑﯽﺗﻔﺎوﺗﯽ و ﺑﯽﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺘﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﻧﯿﺎي اﻃﺮاف ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﻣﻨﻈﻮر از‬
‫ﺟﻬﺎن ﺑﯿﺮوﻧﯽ دﻧﯿﺎي ذﻫﻨﯽ دﯾﮕﺮان اﺳﺖ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﻧﺎﮐﺎﻣﻠﯿﻢ‬

‫از اﻧﺴﺎن ﺑﻮدن ﻣﺎن ﻧﺘﺮﺳﯿﻢ ‪ ،‬از ﻧﺎﮐﺎﻣﻞ ﺑﻮدن ﻧﺘﺮﺳﯿﻢ ‪ ،‬از ﻧﻘﺺ داﺷﺘﻦ ‪ ،‬از‬
‫ﻧﺪاﻧﺴﺘﻦ و ﻧﻔﻬﻤﯿﺪن ‪ ،‬از ﻧﯿﺎز داﺷﺘﻦ ‪ ،‬از ﺑﺮآورده ﻧﺸﺪن ﻧﯿﺎز ‪ ،‬از ﻧﺮﺳﯿﺪن و‬
‫ﻧﺪاﺷﺘﻦ ‪ ،‬از ﻧﺎراﺿﯽ ﺑﻮدن و ﻧﺎﺗﻤﺎم ﻣﺎﻧﺪن و راﺣﺖ ﺑﻮدن ‪ ،‬راﺣﺖ ﺑﻮدن ﺑﺎ‬
‫ﺗﻤﺎم آﻧﭽﻪ ﻧﺪاﺷﺘﯿﻢ و ﻧﺪارﯾﻢ ‪ ،‬اﻧﺴﺎن ﺑﻮدن اﺗﻔﺎق ﺑﺰرﮔﯽ ﻧﯿﺴﺖ اﻣﺎ راﺣﺖ‬
‫‪304‬‬
‫ﺑﻮدن ﺑﺎ اﻧﺴﺎن ﺑﻮدﻧﻤﺎن اﺗﻔﺎق ﺑﺰرﮔﯿﺴﺖ ‪ ،‬راﺣﺖ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺑﺎ ﻣﻔﻬﻮم ﺧﻮدﻣﺎن‬
‫ﺑﺎ ﻣﻔﻬﻮم اﻧﺴﺎن ﺑﻮدن ‪ ،‬ﻣﺎ اﻧﺴﺎﻧﯿﻢ و ﻣﺤﺪودﯾﺖﻫﺎ ﺑﺨﺸﯽ از ﺑﺪن و ﻣﺎﻫﯿﺖ‬
‫ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ اﻧﺴﺎﻧﯿﻢ و ﻧﺪاﺷﺘﻪﻫﺎ و ﻧﺮﺳﯿﺪنﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﻌﻨﺎي ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ‬
‫اﻧﺴﺎﻧﯿﻢ و ﺑﯿﺸﺘﺮ از آﻧﭽﻪ ﺑﺪاﻧﯿﻢ و ﺑﻪ دﺳﺖ آورﯾﻢ ﻧﻤﯽداﻧﯿﻢ و ﺑﻪ دﺳﺖ‬
‫ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ آورد ‪ ،‬ﻣﺎ اﻧﺴﺎﻧﯿﻢ و ﺑﯿﺸﺘﺮ از آن ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺎدي اﺣﺘﯿﺎج داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‬
‫ﺗﺎ اﺣﺴﺎس ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺑﻪ ﻫﻮﺷﯿﺎري و ﭘﺬﯾﺮش اﺣﺘﯿﺎج‬
‫دارﯾﻢ و ﻫﻮﺷﯿﺎري و ﭘﺬﯾﺮش ﺷﺎدي ﺑﺨﺶ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ اﻧﺴﺎﻧﯿﻢ و ﺑﯿﺸﺘﺮ از‬
‫اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ روﯾﺎﭘﺮدازي و ﻓﯿﻠﻢﻫﺎ و داﺳﺘﺎنﻫﺎ اﺣﺘﯿﺎج داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺑﻪ دﯾﺪن‬
‫ﺣﻘﯿﻘﺖ ‪ ،‬راﺑﻄﻪﻫﺎ و زﻧﺪﮔﯽ اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺪون دﯾﺪن ﺣﻘﺎﯾﻖ ﻧﻤﯽﺑﯿﻨﯿﻢ‬
‫اﻣﺎ ﻗﻄﻌﺎ ﺳﺮدرﮔﻢ و ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﺮاﺳﺎن ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻮد ‪ ،‬ﺳﺮدرﮔﻢ در ﻣﯿﺎﻧﻪي‬
‫راﺑﻄﻪﻫﺎ و در ﻫﺮاﺳﯽ داﯾﻢ از اﻓﮑﺎرﻫﺎﯾﻤﺎن و رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﺸﺎن ‪.‬‬

‫رواﺑﻂ ﻣﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻤﻠﻮ از ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ و ﺳﻮﺗﻔﺎﻫﻢ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﻣﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ‬

‫ﭘﺮ از ﻓﻬﻤﯿﺪه ﻧﺸﺪن و درك ﻧﺸﺪن ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬اﯾﻦﻫﺎ ﺑﺨﺶﻫﺎي ﺑﺰرﮔﯽ از‬
‫ﺣﻘﯿﻘﺖﻫﺎي راﺑﻄﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ واﮐﻨﺶ ﻧﺸﺎن دادن و ﯾﺎ ﺳﺮﯾﻊ ﻣﺤﻮ‬
‫ﺷﺪن و ﺳﺮد ﺷﺪن ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪهي اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﻫﻤﯽ از راﺑﻄﻪ و ﯾﺎ‬
‫روﯾﺎﯾﯽ از آدمﻫﺎ وارد راﺑﻄﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و اﯾﻦ در دراز ﻣﺪت ﻣﺎ را آﺷﻔﺘﻪ و‬
‫ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ را ﺧﺴﺘﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا ﭘﺲ در ﻫﯿﭻ راﺑﻄﻪاي آن روﯾﺎ‬

‫‪305‬‬
‫ﺗﺤﻘﻖ ﭘﯿﺪا ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ و ﭼﺮا ﻫﯿﭽﮑﺲ ﻣﺮا درك ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﭼﺮا ﻫﻤﻪ در‬
‫ﻣﺴﯿﺮ راﺑﻄﻪ ﻣﺮا ﻧﺎراﺣﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫وﻗﺘﯽ ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ ﻣﺤﺪودﯾﺖﻫﺎ و ﻧﺎﮐﺎﻣﻞ ﺑﻮدن آدمﻫﺎ را ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ ﯾﻌﻨﯽ‬

‫ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﺮاي رواﺑﻂ ﺑﺎﻟﻐﺎﻧﻪ ﺗﻼش ﮐﻨﯿﻢ و ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻧﻘﺺﻫﺎ را‬
‫ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ ‪ ،‬در رواﺑﻂ ﺳﺮﯾﻊ واﮐﻨﺶ ﻧﺸﺎن ﻧﺪﻫﯿﻢ و ﺳﺮﯾﻊ ﺑﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪي ﺑﺤﺮانﻫﺎ‬
‫از راﺑﻄﻪ ﻣﺤﻮ ﻧﺸﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺒﻬﻢ ﻧﺒﺎﺷﯿﻢ و ﮐﻢ ﺗﺤﻤﻞ رﻓﺘﺎر ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪ ،‬در ﻫﻤﻪي‬
‫رواﺑﻂ ﻧﺎﮐﺎﻣﻞ ﺑﻮدن و ﺳﻮ ﺗﻔﺎﻫﻢ وﺟﻮد دارد ‪ ،‬ﺑﺎ اﻧﺴﺎن ﺑﻮدن و ﻧﺎﮐﺎﻣﻞ‬
‫ﺑﻮدن ﺧﻮدﺗﺎن و ﻃﺮف ﻣﻘﺎﺑﻠﺘﺎن راﺣﺖ ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺗﻮﻫﻢ‬
‫ﻫﺎ ﮐﻤﺘﺮ ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺗﻼش ﮐﻨﯿﻢ و ﮐﻤﺘﺮ ﺗﻮﻗﻊ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻮدن از ﻃﺮف‬
‫ﻣﻘﺎﺑﻠﺘﺎن را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪.‬‬

‫ﻣﮑﺚ‬

‫در اﻧﺘﻬﺎي ﺟﺎده اي ﻃﻮﻻﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ ﺗﺮ ﻫﺎ ﺑﯽاﻧﺘﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﯿﺪ اﯾﺴﺘﺎدم‬

‫‪ ،‬اﯾﺴﺘﺎدهام و ﺗﻮ را ﻧﻈﺎره ﻣﯽﮐﻨﻢ ‪ ،‬ﺗﻮ را در دروﻧﻢ ‪ ،‬اﮐﻨﻮن ﮐﻪ ﺑﻪ ﺣﻀﻮرت‬
‫آﮔﺎه ﺷﺪم ﮔﻬﮕﺎﻫﯽ ﻣﯽاﯾﺴﺘﻢ و ﺗﻤﺎﺷﺎﯾﺖ ﻣﯽﮐﻨﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﻢ‬
‫ﮐﻪ ﭼﻘﺪر ﻫﻤﯿﺸﻪ در ﻣﺴﯿﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮاﻧﯽ ﺑﻮدم ‪ ،‬ﺑﻪ دﻧﺒﺎل‬
‫آدم ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺮا ﺑﺒﯿﻨﺪ ‪ ،‬ﺗﺤﺴﯿﻦﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﺗﺸﻮﯾﻘﻢ ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ آﻓﺮﯾﻦ ‪،‬‬
‫ﭼﻪ ﻣﺴﯿﺮ ﺳﺨﺘﯽ ﺑﻮد ‪ ،‬ﭼﻘﺪر ﻧﺎاﻣﯿﺪ ﺷﺪم از اﯾﻨﮑﻪ آدمﻫﺎﯾﯽ ﺧﺎص و ﻣﻬﻢ‬
‫‪306‬‬
‫ﻣﺮا ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﻋﺠﯿﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر ﻫﻤﺎنﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﯽدﯾﺪﻧﺪ‬
‫ﻧﺪﯾﺪﻧﺪ ‪ ،‬ﺗﻼش در ﺟﺎدهاي ﺑﺮاي ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮ و ﺧﺎﻟﯽ ﺑﻮدن اﯾﻦ‬
‫ﻣﺴﯿﺮ از ﭼﺸﻢ ﻫﺎ و ﺗﺸﻮﯾﻖﻫﺎ ‪ ،‬روزي ﮐﻪ ﺣﻀﻮرت را ﺣﺲ ﮐﺮدم ﺗﻼش‬
‫ﺑﺮاي دﯾﺪه ﺷﺪن ﺗﻤﺎم ﺷﺪ و داﺳﺘﺎن ﻋﺠﯿﺒﯿﺴﺖ ﮐﻪ اﺗﻔﺎﻗﺎ ﻫﻤﺎن روز آدمﻫﺎي‬
‫زﯾﺎدي ﻣﺮا دﯾﺪﻧﺪ و ﺑﺴﯿﺎر ﻫﻢ ﺗﺤﺴﯿﻦ ﮐﺮدﻧﺪ ‪ ،‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺣﻀﻮرت را ﭘﯿﺪا‬
‫ﮐﺮدم ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪم ﺧﻮد ﻣﻦ ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ و ﻗﻄﻌﺎ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮت ﻫﺴﺘﻢ ‪،‬‬
‫ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮي ﮐﻪ ﺑﯽدرﯾﻎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻋﺸﻖ ﺑﻮرزد ‪ ،‬ﺗﺸﻮﯾﻘﺖ ﮐﻨﺪ و ﻧﺎﮔﻬﺎن‬
‫اﻧﺘﻬﺎي ﺟﺎده ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪ و ﻣﻦ ﺧﻮدم را دﯾﺪم ‪ ،‬در اﻧﺘﻬﺎي ﯾﮏ ﻧﯿﺎز ‪ ،‬ﻧﯿﺎز‬
‫ﺑﻪ دﯾﺪه ﺷﺪن و ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮ داﺷﺘﻦ ‪ ،‬دﯾﮕﺮ دل ﮔﯿﺮي از آدم ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ‬
‫ﻧﻤﯽدﯾﺪﻧﺪ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﻫﯿﭻ اﻓﺴﻮس و آﻫﯽ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬داﺳﺘﺎن‬
‫ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻮده اﺳﺖ ‪ ،‬از ﻫﻤﺎن اﺑﺘﺪا ﻗﺮار ﺑﻮده اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺑﺮﺳﻢ ‪ ،‬اول‬
‫ﺑﺎ ﻧﺎ اﻣﯿﺪ ﺷﺪن از ﮐﻤﮏ آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻧﮑﺮدﻧﺪ و ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮ ﻧﺸﺪﻧﺪ‬
‫و ﺑﻌﺪ ﺑﺎ اﻣﯿﺪوار ﺷﺪن ﺑﻪ ﺣﻀﻮر ﺗﻮ در دروﻧﻢ ‪ ،‬ﺗﻮ را ﮐﻪ دﻋﺎ ﮐﺮدم ﻧﯿﺎز ﺑﻪ‬
‫داﺷﺘﻦ ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮي ﺑﯿﺮون از ﺧﻮدم از ﺑﯿﻦ رﻓﺖ ‪ ،‬ﺣﺎل ﭼﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮي‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻬﺘﺮ از ﺧﻮدم ﺗﻮ را ﺣﺲ ﮐﻨﺪ و ﺗﺸﻮﯾﻖ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﯿﭽﮑﺲ‬
‫ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﺴﺖ ﺑﻬﺘﺮ از ﺧﻮدم ﺗﻮ را ﺑﺒﯿﻨﺪ و ﻣﺴﯿﺮ زﻧﺪﮔﯽ ات را درك ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺗﻮ‬

‫‪307‬‬
‫زﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﭘﯿﺪا ﺷﺪه دﻧﯿﺎﯾﻢ ﻫﺴﺘﯽ ‪ ،‬ﭘﯿﺪا ﺷﺪﻧﺖ ﻣﺒﺎرك ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﭘﺮ و ﭘﺎ ﻗﺮص‬
‫ﺗﺮﯾﻦ ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮت ﻫﺴﺘﻢ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ ﻫﻤﻪ دﯾﮑﺘﺎﺗﻮري دروﻧﯽ دارﯾﻢ‬

‫در درون ﻫﻤﻪي ﻣﺎ دﯾﮑﺘﺎﺗﻮري وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺪت از آﮔﺎهﺗﺮ ﺷﺪن‬

‫ﻣﺎ ﻣﯽﺗﺮﺳﺪ ‪ ،‬زﯾﺮا آﮔﺎهﺗﺮ ﺷﺪن ﻣﺴﺎوي ﺳﺖ ﺑﺎ ﺗﺴﻠﻂ ﻣﺎ ﺑﺮ دﻧﯿﺎي درون‬
‫رواﻧﯽ ﻣﻨﺴﺠﻢ و دﯾﮕﺮ دﯾﮑﺘﺎﺗﻮر ﻗﺎدر ﺑﻪ ﯾﮑﻪ ﺗﺎزي ﻧﺨﻮاه ﺑﻮد ‪ ،‬از زﻣﺎﻧﯽ‬
‫ﮐﻪ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ ﻣﯽآﯾﯿﻢ در ﺣﺎل ﮐﺴﺐ آﮔﺎﻫﯽ از ﻣﺤﯿﻂ ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ آﮔﺎﻫﯽ‬
‫ﻧﺘﯿﺠﻪي رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ دﯾﮕﺮان ﺑﺎ ﻣﺎ دارﻧﺪ و ﻣﺤﺼﻮل ﺗﺼﻮﯾﺮﯾﺴﺖ ﮐﻪ‬
‫دﯾﮕﺮان از دﻧﯿﺎ و از درﯾﭽﻪي ﺧﻮد ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ ‪ ،‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﻮدك‬
‫ﻫﺴﺘﯿﻢ دﻧﯿﺎ در ﻫﻤﺎن داﯾﺮهي ﮐﻮﭼﮑﯽ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ و ﺑﺎ‬
‫ﻫﻤﺎن آدمﻫﺎي ﻣﺤﺪود ﮐﺸﻒ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و از ﻫﻤﺎن ﺟﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮداﺷﺖ‬
‫ﻫﺎي ﺷﺨﺼﯿﻤﺎن ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬در واﻗﻊ آدمﻫﺎي اﻃﺮاف ﻣﺎ اﻟﮕﻮﻫﺎﯾﯽ را‬
‫در ذﻫﻦ ﻣﺎ ﺛﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ در ﮐﻮدﮐﯽ ﭘﺪرش او را ﮐﺘﮏ‬
‫زده و ﺗﺤﻘﯿﺮش ﮐﺮده اﺳﺖ اﺣﺘﻤﺎل دارد در ﺑﺰرﮔﺴﺎﻟﯽ وارد راﺑﻄﻪﻫﺎﯾﯽ‬
‫ﺷﻮد ﮐﻪ ﺗﻨﺒﯿﻪ ﺷﻮد و ﯾﺎ ﺗﺤﻘﯿﺮش ﮐﻨﺪ ﯾﺎ اﺣﺘﻤﺎل دارد ﺷﻮﻫﺮي داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫ﮐﻪ ﮐﺘﮑﺶ ﺑﺰﻧﺪ و ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺣﺘﻤﺎل دارد ﺑﺎ زﻧﯽ ﺳﻠﻄﻪ ﮔﺮ و ﮐﻨﺘﺮلﮔﺮ وارد‬
‫راﺑﻄﻪ ﺷﻮد ‪.‬‬
‫‪308‬‬
 ‫اﻟﮕﻮي دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﺗﻨﺒﯿﻪ‬

‫ﻫﻤﯿﻦ اﻃﻼﻋﺎت ‪ ،‬دﻧﯿﺎي دروﻧﯽ ﻣﺎ را ﻣﯽﺳﺎزد ‪ ،‬دﯾﺪن رﻓﺘﺎرﻫﺎي اﻃﺮاﻓﯿﺎن‬

‫و ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮي ﻧﺎ ﻫﻮﺷﯿﺎر از ﻣﺎ و ﺗﮑﺮار و اﻧﺠﺎم آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻧﺎﻫﺸﯿﺎر ‪،‬‬
‫ﺑﻪ ﻣﺮور زﻣﺎن آن دﯾﮑﺘﺎﺗﻮر دروﻧﯽ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ اﯾﻦ ﺑﺮداﺷﺖﻫﺎ و ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ‬
‫ﺷﺨﺼﯽ ﻣﻘﺎومﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮد و ﺷﺮوع ﺑﻪ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬در واﻗﻊ ﺗﻤﺎم ﺗﻼﺷﺶ‬
‫را ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ اﻟﮕﻮﻫﺎي ﻗﺪﯾﻤﯽ اش را ﻋﻮض ﻧﮑﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺎ ﮐﻤﯽ ﺗﻔﮑﺮ در ﻣﻮرد‬
‫رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﺗﮑﺮاري و ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮي ﻫﺎي ﺗﮑﺮاري ﺧﻮد ﻣﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آدمﻫﺎ‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ اﯾﻦ اﻟﮕﻮﻫﺎ را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺜﻼ ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫دﯾﮕﺮان ﺑﻪ ﺷﺪت ﺑﻪ او و ﻣﻮﻗﻌﯿﺖﻫﺎي او ﺣﺴﺎدت ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺑﺎ ﻓﺮدي ﮐﻪ‬
‫ﻫﻤﯿﺸﻪ در اﻧﺘﻬﺎي راﺑﻄﻪﻫﺎﯾﺶ ﯾﮏ ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮي ﺗﮑﺮاري دارد ‪ ،‬آدمﻫﺎ‬
‫ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺿﺮﺑﻪ ﺑﺰﻧﻨﺪ اﯾﻦ ﻓﺮد ﻫﻢ از ﻣﻦ ﺳﻮاﺳﺘﻔﺎده‬
‫ﮐﺮده ‪ ،‬اﯾﻦ ﻃﻮر آدمﻫﺎ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺟﻤﻼت را ﺗﮑﺮار ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﯾﻌﻨﯽ دﯾﮑﺘﺎﺗﻮر‬
‫دروﻧﯽ ﻫﯿﭽﮕﺎه ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ اﺷﺘﺒﺎه ﻫﺎي ﺧﻮدﺷﺎن ﭘﯽ ﺑﺒﺮﻧﺪ ‪ ،‬ﭼﻮن در‬
‫اﯾﻦ ﺻﻮرت ﻣﺠﺒﻮر اﺳﺖ ﺑﺨﺸﯽ از اﻟﮕﻮﻫﺎﯾﺶ را ﺗﻐﯿﯿﺮ دﻫﺪ و اﯾﻦ ﺳﺨﺖ‬
‫و دردﻧﺎك اﺳﺖ ‪ ،‬ﭼﻮن ﺑﺮاي ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪاي ﺳﻔﺮ ﮐﺮد ﮐﻪ اﯾﻦ‬
‫اﻟﮕﻮﻫﺎ آﻧﺠﺎ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪهاﻧﺪ ‪ ،‬ﭘﺲ ﻫﻤﯿﺸﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﻘﺼﺮ ﺑﯿﺮوﻧﯽ ﻣﯽﮔﺮدد ‪،‬‬
‫ﻣﺜﻼ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮهي ﭘﺪري ﺑﺮﮔﺸﺖ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮕﺎه از ﻣﺎ راﺿﯽ ﻧﺒﻮده و ﺗﻨﺒﯿﻪ‬

‫‪309‬‬
‫ﻣﺎن ﻣﯿﮑﺮده و ﺣﺎﻻ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﻓﺮدي ﺷﺪهاﯾﻢ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮕﺎه از ﺧﻮدش ﺑﻪ ﻫﺪف‬
‫ﻫﺎﯾﺶ راﺿﯽ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ در ذﻫﻦ ﻣﺎ اﻓﮑﺎر و ﻧﺘﯿﺠﻪﮔﯿﺮي ﻫﺎﯾﻤﺎن‬
‫درﺳﺖ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ و ﺑﺴﯿﺎر ﺳﺨﺖ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ اﻧﺘﻘﺎد و ﯾﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮي را‬
‫ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺮاي درك ﮐﺮدن دﻧﯿﺎ و آدمﻫﺎ اﯾﻦ دﯾﮑﺘﺎﺗﻮر ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺣﻖ ﺑﻪ‬
‫ﺟﺎﻧﺐ را ﺟﺪي ﻧﮕﯿﺮﯾﺪ ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ دوﺑﺎره وارد ﺑﺎزي ﮐﺸﻒ دﻧﯿﺎ و آﮔﺎﻫﯽ ﺷﺪ‬
‫‪ ،‬درﺳﺖ ﺷﺒﯿﻪ ﮐﻮدﮐﯽ ﻣﺎن ﺑﺎ اﯾﻦ ﺗﻔﺎوت ﮐﻪ اﯾﻦ ﺑﺎر دﯾﮕﺮان ﺑﻪ ﻣﺎ دﻧﯿﺎ را‬
‫ﻧﺸﺎن ﻧﻤﯽدﻫﻨﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن آﻧﻘﺪر ﺑﺰرگ ﺷﺪهاﯾﻢ ﮐﻪ دﻧﯿﺎ را ﺑﺎ ﭼﺸﻢﻫﺎ‬
‫و اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﺧﻮدﻣﺎن ﮐﺸﻒ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﻘﺼﺮ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن ﮐﺎر ﺳﺎدهاي اﺳﺖ‬
‫اﻣﺎ دردي از ﻣﺎ دو ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺮاي ﻋﺒﻮر از درد ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﯾﮏ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﻧﯿﺎز‬

‫ﺧﻮاﻫﯿﻢ داﺷﺖ ‪.‬‬

‫ﺷﺎﯾﺪ در زﻧﺪﮔﯽ اﻏﻠﺐ ﻣﺎ اﺗﻔﺎقﻫﺎي ﺗﻠﺨﯽ اﻓﺘﺎده ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻫﻨﻮز ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ‬

‫ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺑﺎ آن ﮐﻨﺎر ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ ﻫﻨﻮز ﮔﺎﻫﯽ ﮐﺎﺑﻮسﻫﺎي ﻣﺸﺎﺑﻪ و ﺗﮑﺮاري ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ‬
‫و ﮔﺎﻫﯽ ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ در ﮔﺬﺷﺘﻪاي ﮐﻪ از آن ﺣﺎدﺛﻪي ﺗﻠﺦ اﺗﻔﺎق اﻓﺘﺎده‬
‫اﺳﺖ ﮔﯿﺮ اﻓﺘﺎدهاﯾﻢ ‪ ،‬در زﻣﺎنﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ اﻃﺮاف ﻣﺎ ﺧﻠﻮت ﻣﯽﺷﻮد ﺧﺎﻃﺮهي‬
‫آن ﺣﺎدﺛﻪ ﮔﻮﯾﯽ ﺟﺎن ﻣﯽﮔﯿﺮد و در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﭼﺸﻢﻫﺎي ﻣﺎ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪،‬‬
‫اﯾﻦ واﮐﻨﺶﻫﺎ در واﻗﻊ راهﻫﺎي ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﺑﺨﺸﯽ ﺑﺴﯿﺎر دروﻧﯽ و آﺳﯿﺐ دﯾﺪه‬

‫‪310‬‬
‫ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬اﻧﮕﺎر ﮐﻪ در درون ﻣﺎ ﺑﺨﺸﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ از آﺳﯿﺐ آن‬
‫ﺧﺎﻃﺮه در اﻣﺎن ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺎ ﻣﺎ ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ‬
‫ﺑﻔﻬﻤﯿﻢ و ﺑﻪ او ﮐﻤﮏ ﮐﻨﯿﻢ و ﻣﺎ ﻫﻢ ﭼﻮن ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻪ آن ﺧﺎﻃﺮه‬
‫ﺑﺮﮔﺮدﯾﻢ ﺑﻪ روش ﺧﻮدﻣﺎن از آﻧﻬﺎ ﻓﺮار ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﻓﺮار در دراز ﻣﺪت‬
‫ﺑﻪ ﺷﺪت ﺧﺴﺘﻪ ﻣﺎن ﻣﯿﮑﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﻢ از ﻟﺤﺎظ ﺑﺪﻧﯽ و ﻫﻢ از ﻟﺤﺎظ ﻓﮑﺮي ‪ ،‬ﺑﻌﺪ‬
‫از ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻣﺎه ﯾﺎ ﺣﺘﯽ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﻣﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻓﺮار ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬راهﻫﺎي ﻓﺮار ﻫﻢ‬
‫ﺑﺴﯿﺎر اﺳﺖ و ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺴﺘﮕﯽ دارد ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻏﺮق ﺷﺪن در ﮐﺎر ‪ ،‬درس‬
‫‪ ،‬اﻟﮑﻞ ‪ ،‬ﺳﯿﮕﺎر ‪ ،‬رواﺑﻂ ﺳﻄﺤﯽ زﯾﺎد ‪ ،‬ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮي و ﻏﯿﺮه ‪ ،‬در ﻧﻬﺎﯾﺖ‬
‫اﯾﻦ راه ﻫﺎي ﻓﺮار ﻣﺎ را ﻣﻀﻄﺮب ﻣﯽﮐﻨﺪ و آرام آرام ‪ ،‬ﺧﺴﺘﮕﯽ ﻋﺠﯿﺒﯽ را‬
‫در ﺑﺪﻧﻤﺎن ﺣﺲ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ‪ ،‬ﻫﯿﭻﮐﺪام از آن ﮐﺎﺑﻮسﻫﺎي ﺷﺒﺎﻧﻪ ‪،‬‬
‫اﺿﻄﺮابﻫﺎي ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ‪ ،‬ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻧﮕﺮان ﯾﮏ ﺧﺒﺮ ﺑﺪ ﺑﻮدن ‪ ،‬ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻧﺎآرام‬
‫ﺑﻮدن ‪ ،‬ﻫﯿﭻ ﯾﮏ از اﯾﻦﻫﺎ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬اﯾﻦﻫﺎ زﺑﺎن ﺑﺪن ﻣﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺣﺮف‬
‫ﻣﯽزﻧﻨﺪ و ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ‪ ،‬در درون ﻣﻦ ﺧﺎﻃﺮهاي و ﺣﺎدﺛﻪاي اﺳﺖ ﮐﻪ در‬
‫ﻣﻮردش ﺣﺮف ﻧﺰده اﯾﺪ و اﯾﻦ ﻣﻦ را ﻣﯽﺗﺮﺳﺎﻧﺪ ‪ ،‬ﮐﻤﮑﻢ ﮐﻦ ‪ ،‬اﮔﺮ اﯾﻦ‬
‫ﻋﻼﯾﻢ را دارﯾﺪ اﺣﺘﻤﺎﻻ از ﯾﮏ ﺧﺎﻃﺮهي ﺗﻠﺦ ﻓﺮار ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﺑﺎ ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ‬
‫ﺑﻪ او اﻋﺘﻤﺎد دارﯾﺪ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ در ﮐﻨﺎر ﺷﻤﺎ ‪ ،‬دﻧﯿﺎي درون‬
‫رواﻧﯽ ﺷﻤﺎ را ﺑﺒﯿﻨﺪ و روﺷﻨﮕﺮ راﻫﺘﺎن ﺷﻮد ﺑﻪ او ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬وارد‬

‫‪311‬‬
‫ﺧﺎﻃﺮه ﺷﻮﯾﺪ و ﺑﺪﻧﺘﺎن را درك ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﺨﺸﯽ از دروﻧﺘﺎن ﻫﻨﻮز از ﺣﺎدﺛﻪ‬
‫اي ﮐﻪ ﻫﻀﻢ ﻧﺸﺪه ﻣﻀﻄﺮب اﺳﺖ ‪ ،‬ﮐﻤﮑﺶ ﮐﻨﯿﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ وارد ﺷﺪن دوﺑﺎره‬
‫ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ آرام ﺷﻮد و ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺰدﯾﮑﺘﺮ ﺷﻮد ‪ ،‬ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪن ﺑﻪ ﯾﮏ آدم اﻣﻦ‬
‫و ﻣﺎﻫﺮ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن و ﺧﺎﻃﺮه ﻧﺰدﯾﮏ ﺗﺮ ﺷﻮﯾﻢ ‪،‬‬
‫اﯾﻦ روش ﺑﺮاي ﺗﻤﺎم ﺧﺎﻃﺮهﻫﺎي ﺗﻠﺦ ﮐﺎر ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ اﮔﺮ‬
‫ﺗﺠﺮﺑﻪي ﺣﺎدﺛﻪاي ﺑﺴﯿﺎر دردﻧﺎك را دارﯾﺪ ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﺎ ﯾﮏ ﻣﺘﺨﺼﺺ‬
‫ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﺪ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﺛﺮات دﻧﯿﺎي ﻣﺠﺎزي آﮔﺎﻫﯽ‬

‫ﺑﯿﺸﺘﺮي داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‬

‫ﻣﯿﺰان ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ دﯾﮕﺮان را ﺑﺎ آﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻣﯽﮔﺬارد ﻧﺴﻨﺠﯿﺪ و ﻫﯿﭻ‬

‫وﻗﺖ ﻟﺬتﻫﺎي ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﺎ دﯾﮕﺮان ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻧﮑﻨﯿﺪ ‪ ،‬در واﻗﻊ در دﻧﯿﺎي‬
‫ﻣﺠﺎزي ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ دﯾﺪه ﺷﻮد ‪ ،‬ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ واﻗﻌﯽ ﭘﺸﺖ‬
‫ﻋﮑﺲﻫﺎ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﻧﺸﺎن دادن ﭼﯿﺰي اﺳﺖ ﮐﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻ آدمﻫﺎي‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮي را دﻋﻮت ﺑﻪ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻟﺬت ﺑﺮدن از زﻧﺪﮔﯽ و ﺣﺲﮐﺮدن‬
‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺗﺎن ﺑﻪ درون ﺧﻮدﺗﺎن ارﺗﺒﺎط دارد ‪ ،‬آن آدم دروﻧﯽ ﺑﻪ ﻫﯿﭻ‬
‫ﺗﺼﻮﯾﺮ و ﻣﻘﺎﯾﺴﻪاي اﺣﺘﯿﺎج ﻧﺪارد ﺗﺎ ﻟﺬﺗﺶ را ﺑﺴﻨﺠﺪ ‪ ،‬ﺑﮕﺬارﯾﺪ ﺑﻪ ﺷﯿﻮهي‬
‫ﺧﻮدش دﻧﯿﺎ را ﺣﺲ ﮐﻨﺪ ﻧﻪ ﺑﺎ ﻓﺸﺎر ﺗﺼﺎوﯾﺮي ﮐﻪ از دﻧﯿﺎﻫﺎي ﻣﺠﺎزي ﺑﻪ او‬

‫‪312‬‬
‫وارد ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬در ﺗﺒﻠﯿﻐﺎت ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﻓﺮوش ﯾﮏ ﻣﺤﺼﻮل ﮐﻤﮏ‬
‫ﮐﻨﻨﺪ ﯾﮏ وﯾﮋﮔﯽ ذاﺗﯽ اﻧﺴﺎن را ﺗﺤﺮﯾﮏ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﺣﺲ ﺣﺴﺎدت و‬
‫اﯾﺠﺎد ﺗﺼﻮﯾﺮي ﮐﻪ اﮔﺮ اﯾﻦ را داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬اﯾﻦ‬
‫ﺗﺤﺮﯾﮏ ﺣﺴﺎدت ﻣﺨﺎﻃﺐﻫﺎي ﺑﯿﺸﺘﺮي ﺟﺬب ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﮐﺎﻻ ﺑﯿﺸﺘﺮ‬
‫ﻓﺮوﺧﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﻓﮑﺮﮐﻨﯿﺪ ﺳﺎزﻧﺪﮔﺎن اﯾﻦ دﻧﯿﺎﻫﺎي ﺗﺼﻮﯾﺮي از ﻃﺮﯾﻖ‬
‫ﭼﻪ ﺣﺴﯽ در ﺷﻤﺎ ﺳﻮد ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﮐﻤﯽ ﻋﻤﯿﻖﺗﺮ وارد اﯾﻦ ﺷﺒﮑﻪﻫﺎي‬
‫ﻣﺠﺎزي ﺷﻮﯾﺪ ﻣﻮﺟﯽ از ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ و ﺗﻼش ﺑﺮاي ﺑﺮﺗﺮ ﻧﺸﺎن دادن ‪ ،‬ﺧﻮﺷﺤﺎل‬
‫ﺗﺮ ﺑﻮدن و ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﺗﺮ ﺑﻮدن در ﮐﺎرﺑﺮان ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﻗﻀﯿﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ‬
‫ﺳﺎدﮔﯽ ﮐﻪ در ﻋﮑﺲﻫﺎ ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﺪ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬اﯾﺮادي ﻧﺪارد ﮐﻪ ﻋﮑﺲﻫﺎ را‬
‫ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ و از زﯾﺒﺎﯾﯽ ﻋﮑﺲﻫﺎ و ﻣﺘﻦﻫﺎ ﻟﺬت ﺑﺒﺮﯾﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ اﺟﺎزه ﻧﺪﻫﯿﺪ ﺳﺎده‬
‫اﻧﮕﺎراﻧﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ و آراﻣﺶ دروﻧﯽ ﺗﺎن ﺑﺎ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪي ﺧﻮدﺗﺎن ﺑﺎ‬
‫ﻋﮑﺲﻫﺎي دﯾﮕﺮان ﮐﻢ ﺷﻮد ‪ ،‬زرﻧﮓﺗﺮ از اﯾﻦ ﺣﺮﻓﺎ ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬ﻗﻮيﺗﺮ وارد‬
‫دﻧﯿﺎﻫﺎي ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﮐﺸﯿﺪه ﺷﺪه ﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬آدمﻫﺎ از درون ﺑﺴﯿﺎر درﮔﯿﺮ از‬
‫آﻧﭽﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺧﻂ اﺻﻠﯽ اﯾﻦ دﻧﯿﺎﻫﺎ ﭼﻘﺪر ﺟﺬاب ﺗﺮ ﻧﻤﺎﯾﺶ‬
‫دادن واﻗﻌﯿﺖ ﻫﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﻤﻪي آدمﻫﺎ از درون ﺷﺒﯿﻪ ﻫﻢ ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ اﻣﺎ‬
‫ﺑﻌﻀﯽﻫﺎ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮي دارﻧﺪ ﮐﻪ در دﻧﯿﺎي ﻣﺠﺎزي ﺗﺼﻮﯾﺮ زﯾﺒﺎﺗﺮي از‬
‫واﻗﻌﯿﺖ را ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪ ‪ ،‬ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮي دارد ‪ ،‬ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﺑﯿﺸﺘﺮي‬

‫‪313‬‬
‫دارد و اﯾﻦ ﺗﻤﺎم ﻫﺪف اﺻﻠﯽ ﺳﺎزﻧﺪﮔﺎن اﯾﻦ ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎ اﺳﺖ ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﺟﺬب‬
‫ﻣﺨﺎﻃﺒﺎن ﺑﯿﺸﺘﺮ ‪ ،‬آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ از درون اﺣﺴﺎس ﻟﺬت ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و در دﻧﯿﺎي‬
‫ﻣﺠﺎزي ﻫﻢ اﯾﻦ ﻟﺬتﻫﺎ را ﺑﺎ دﯾﮕﺮان ﺗﻘﺴﯿﻢ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﺗﻌﺪاد اﯾﻦ‬
‫آدمﻫﺎ ﮐﻢ ﻫﻢ ﻧﺒﺎﺷﺪ اﻣﺎ در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﭘﺸﺖ ﺗﻤﺎم ﻋﮑﺲﻫﺎ ﺗﻈﺎﻫﺮي ﻇﺮﯾﻒ‬
‫وﺟﻮد دارد ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﻣﻮاﻇﺐ ﺧﻮد دروﻧﯽ زﯾﺒﺎﯾﺘﺎن ﺑﺎﺷﯿﺪ و ﻧﮕﺬارﯾﺪ ﺗﺤﺖ‬
‫ﻓﺸﺎر ﺗﺤﺮﯾﮏ ﺣﺲ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪي ﺷﻤﺎ ‪ ،‬ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ اش را ﺳﺨﺖ ﺗﺮ ﺣﺲ‬
‫ﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ ﻣﯿﻞ زﯾﺎدي ﺑﻪ ﺗﮑﺮار دارﯾﻢ‬

‫روزي ﻣﺎ ﻫﻢ ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻮد ‪ ،‬روزي ﺟﺎي ﻣﺎ را ﮐﻮدﮐﯽ دﯾﮕﺮ ﭘﺮ ﺧﻮاﻫﺪ‬

‫ﮐﺮد ‪ ،‬روزي ﻫﯿﭻﮐﺪام از آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ را دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﺪ و ﯾﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻪ‬
‫اﻧﺪ ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺑﻮد ‪ ،‬روزي ﻫﯿﭻﮐﺪام از دﻏﺪﻏﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن وﺟﻮد ﻧﺨﻮاﻫﺪ‬
‫داﺷﺖ و روزي دﺳﺖ و ﭘﺎ زدن ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﺮاي آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻧﺤﻮي‬
‫ﻣﺸﮑﻞ دارﯾﻢ ﺗﻤﺎم ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ ‪ ،‬روزي ﻣﺎ ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻮد و آﯾﻨﺪﮔﺎن از ﻣﺎ‬
‫ﻓﻘﻂ ﺗﺼﻮﯾﺮﻫﺎﯾﯽ ﺧﻮاﻫﻨﺪ داﺷﺖ ‪ ،‬آنﻫﺎ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ آن ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ‬
‫را ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﻨﺎﺧﺖ ‪ ،‬ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺷﻨﺎﺧﺖ و اﺣﺘﻤﺎﻻ آﯾﻨﺪﮔﺎن ﻫﻢ اﺷﺘﺒﺎه ﻫﺎي‬
‫ﻣﺎ را ﺗﮑﺮار ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد ‪ ،‬اﯾﻨﮑﻪ زﻧﺪه ﺑﻮدﯾﻢ و ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﯾﻢ زﻧﺪﮔﯽ روﯾﺎ‬
‫ﻧﯿﺴﺖ و ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﺳﺨﺘﯽﻫﺎ و ﻣﺸﮑﻼت ﺟﺰﯾﯽ از زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻮده اﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ‬
‫‪314‬‬
‫ﮐﻪ ﻣﺎ ﻫﻢ درﺳﺖ ﺷﺒﯿﻪ آنﻫﺎ ﺑﺎ اﻃﺮاﻓﯿﺎن ﻣﺎن ﺑﻪ ﺗﻌﺎرض و درﮔﯿﺮي رﺳﯿﺪﯾﻢ‬
‫و ﺑﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﺷﺪت ﺑﺮاي ﺷﺮوع راﺑﻄﻪ ﻣﺸﺘﺎق ﺑﻮدﯾﻢ ﺑﻌﺪﺗﺮﻫﺎ ﺑﺮاي ﺗﻤﺎم‬
‫ﮐﺮدن راﺑﻄﻪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺑﻬﺎﻧﻪ ﮔﺸﺘﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎ ﻫﻢ زﺧﻢ ﺧﻮردﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﻢ‬
‫ﻃﺮد ﺷﺪﯾﻢ و ﻣﺎ ﻫﻢ ﻣﻮرد ﻗﻀﺎوت ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻫﻢ درﺳﺖ‬
‫ﺷﺒﯿﻪ آنﻫﺎ وارد راﺑﻄﻪﻫﺎي اﺷﺘﺒﺎه ﺷﺪﯾﻢ و ﻫﺮ ﺑﺎر ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺣﺴﺎس ﮐﺮدﯾﻢ‬
‫ﺟﺰو ﻟﺸﮑﺮ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮردﮔﺎﻧﯿﻢ و اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎ ﻫﻢ درﺳﺖ ﺷﺒﯿﻪ آﻧﻬﺎ ﻓﮑﺮ‬
‫ﮐﺮدﯾﻢ ‪.‬‬

‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدن ﭼﯿﺰي ﻏﯿﺮ از زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ‬

‫دارﯾﻢ‬

‫اﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻫﻢ ﻣﺮغ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ را ﻏﺎز ﭘﻨﺪاﺷﺘﯿﻢ و ﺣﺴﺮت زﻧﺪﮔﯽ دﯾﮕﺮان را‬

‫داﺷﺘﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻫﻢ درﺳﺖ ﺷﺒﯿﻪ آنﻫﺎ ﮔﻮل ﺟﺎر زدن ﻫﺎ و ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ‬
‫ﺑﻮدن ﻫﺎي ﻣﺠﺎزي و واﻗﻌﯽ را ﺧﻮردﯾﻢ و اﯾﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺎ را ﻧﺎ اﻣﯿﺪ ﮐﺮد ‪ ،‬اﯾﻦ‬
‫ﮐﻪ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺷﺒﯿﻪ آنﻫﺎ ﮐﻤﺒﻮدﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺑﺎ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﺑﺴﯿﺎر ﻇﺮﯾﻒ ﭘﻮﺷﺎﻧﺪﯾﻢ‬
‫و ﺑﻪ آن آدمﻫﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ زدﯾﻢ ‪ ،‬اﺣﺘﻤﺎﻻ آﯾﻨﺪﮔﺎن ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﺳﯿﮑﻞ را ﺗﮑﺮار‬
‫ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﻓﻘﻂ ﺗﻌﺪاد ﮐﻤﯽ از آدم ﻫﺎ ﻫﺴﺘﻦ ﮐﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺧﻮاﻫﻨﺪ ﺷﺪ‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﭼﯿﺰي ﻓﺮاﺗﺮ از ﻧﮕﺎه ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ‬
‫زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن را ﭘﺮ ﻣﻼل ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﯾﺎ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ از ﻫﺮ اﺗﻔﺎق و ﻣﺸﮑﻠﯽ‬

‫‪315‬‬
‫ﺗﺎﺑﻠﻮي زﯾﺒﺎ از ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي ﺷﺨﺼﯽ ﺑﺴﺎزﯾﻢ و از ﺑﻮدن آﻧﻬﺎ ﻟﺬت ﺑﺒﺮﯾﻢ و‬
‫اﺣﺘﻤﺎﻻ اﮔﺮ دوﺑﺎره ﺑﻪ ﻣﺎ ﺷﺎﻧﺴﯽ ﻣﯽدادﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮﮔﺮدﯾﻢ ‪ ،‬دﯾﮕﺮ‬
‫اﯾﻦ ﻓﺮﺻﺖ را ﺑﺎ ﻧﺎﻟﻪ ‪ ،‬ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ‪ ،‬ﺣﺴﺮت ‪ ،‬ﻧﺎ اﻣﯿﺪي و درﻣﺎﻧﺪﮔﯽ از دﺳﺖ‬
‫ﻧﻤﯽدادﯾﻢ ‪ ،‬اﺣﺘﻤﺎﻻ ﮐﻤﺘﺮ از آدمﻫﺎ و ﺗﺼﺎوﯾﺮي ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ‬
‫ﻧﺎراﺣﺖ ﻣﯽﺷﺪﯾﻢ ‪ ،‬اﺣﺘﻤﺎﻻ ﮐﻤﺘﺮ ذﻫﻨﻤﺎن را درﮔﯿﺮ ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ‬
‫رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﻌﻨﺎدار دﯾﮕﺮان ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ و اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﯿﺸﺘﺮ از آﻓﺘﺎب و ﻣﺎه ‪ ،‬از‬
‫ﺳﺎﯾﻪ و ﻧﻮر ‪ ،‬از درﺧﺖ ﻫﺎ و ﭘﺮﻧﺪه ﻫﺎ ﻟﺬت ﻣﯽﺑﺮدﯾﻢ ‪ ،‬اﺣﺘﻤﺎﻻ اﮔﺮ دوﺑﺎره‬
‫ﻫﻤﯿﻦ زﻧﺪﮔﯽ اﮐﻨﻮن ﻣﺎن را ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯽدادﻧﺪ ﺟﻮر دﯾﮕﺮي ﺗﺤﻮﯾﻠﺶ‬
‫ﻣﯽدادﯾﻢ ‪ ،‬روزي زﻧﺪﮔﯽ را ﺑﻪ ﮐﻮدﮐﯽ دﯾﮕﺮ ﺗﺤﻮﯾﻞ ﻣﯽدﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﻄﻤﯿﻦ‬
‫ﺷﻮﯾﻢ ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ را ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺗﻼﺷﻤﺎن را ﺑﺮاي ﺷﻨﺎﺧﺖ‬
‫آن اﻧﺠﺎم دادﯾﻢ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ ﺑﺎ ﻣﯿﻞ ﺑﻪ ﺑﺖ ﺳﺎزي ﻣﺒﺎرزه ﮐﻨﯿﻢ‬

‫ﭼﻘﺪر ﮔﺎﻫﯽ ﺗﻼش ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﺗﺼﻮﯾﺮ آدمﻫﺎي ﺧﺎﺻﯽ در ذﻫﻨﻤﺎن ﻧﺸﮑﻨﺪ ‪،‬‬
‫زﯾﺮ ﺳﻮال ﻧﺮود ‪ ،‬ﭼﻘﺪر ﻣﺎ ﮔﺎﻫﯽ ﺗﻼش ﮐﺮدﯾﻢ ﮐﻪ آدم ﺧﺎﺻﯽ را ﻧﮕﻪ‬
‫دارﯾﻢ ‪ ،‬ﻧﻪ آﻧﻄﻮر ﮐﻪ واﻗﻌﺎ ﻫﺴﺖ ﺑﻠﮑﻪ آنﻃﻮر ﮐﻪ ﻣﺎ دوﺳﺖ داﺷﺘﯿﻢ‬
‫ﺗﺼﻮﯾﺮﺳﺎزﯾﺶ ﮐﻨﯿﻢ و ﭼﻪ ﮐﺴﯽ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎل ﺗﺼﻮﯾﺮﺳﺎزي ﻧﮑﺮده اﺳﺖ ‪،‬‬
‫ﺑﺮاي ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﺎ راﺣﺖ ﺗﺮ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﮑﯿﻪﮔﺎﻫﯽ ﻣﻄﻤﺌﻦ را ﺑﯿﺮون از‬
‫‪316‬‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن ﺟﺴﺘﺠﻮ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﻧﮕﺎر ﺳﺨﺖ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺷﺨﺼﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن‬
‫ﺗﮑﯿﻪ ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﻦ آدم ﻫﺎي ﺧﺎﺻﯽ را ﺑﺰرﮔﺘﺮ از آن ﭼﯿﺰي ﮐﻪ‬
‫ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺗﺼﻮﯾﺮﺳﺎزي ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﺑﻌﺪ اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﺨﺸﯽ از وﺟﻮدﻣﺎن‬
‫آرام ﺷﺪه و ﺣﺎﻻ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ وارد ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺎ دﻧﯿﺎ ﮐﻨﺎر ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ و دﻧﯿﺎ را‬
‫ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺣﻤﺎﯾﺖ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ‬
‫ﮐﻪ ﻗﻮيﺗﺮ و ﺑﯽ ﻧﻘﺺ ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻔﻬﻤﺪ و ﺑﻬﺘﺮ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮد ‪ ،‬آن‬
‫وﻗﺖ دﻟﻤﺎن ﻗﺮص ﻣﯽﺷﻮد و ﺑﻪ ﺟﻨﮓ اﺗﻔﺎق ﻫﺎ ﻣﯽروﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل‬
‫روزي ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻫﻤﻪي آدمﻫﺎ ﮐﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮﺷﺎن ﺑﺰرﮔﺘﺮ از ﺧﻮدﺷﺎن‬
‫ﺑﺎﺷﺪ ﺷﮏ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد و آن روز ‪ ،‬روز ﺷﮑﺴﺘﻦ ﺗﺼﻮﯾﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺗﺼﻮﯾﺮ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺸﮑﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم وﺟﻮد درد ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺸﯿﺪ ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﺗﮑﯿﻪﮔﺎﻫﯽ ﺑﺮﺗﺮ از‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن وﺟﻮد ﻧﺪارد ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﺣﻤﺎﯾﺘﮕﺮي ﺑﺰرگ ﮐﻨﺎرﻣﺎن ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ از‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن ‪ ،‬آﻧﮕﺎه ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن و ﺗﻤﺎم ﻧﻘﺺ ﻫﺎﯾﻤﺎن‬
‫ﮐﻨﺎر ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ و ﯾﺎ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﯾﮏ ﺗﺼﻮﯾﺮ و ﺗﮑﯿﻪﮔﺎه دﯾﮕﺮ ﺑﮕﺮدﯾﻢ ‪ ،‬ﻓﮑﺮ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺷﮑﺴﺘﻦ ﺗﺼﻮﯾﺮ آدمﻫﺎ از ‪ ،‬از دﺳﺖ دادن آﻧﻬﺎ ﺳﺨﺖﺗﺮ اﺳﺖ‬
‫‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل آنﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮدﺷﺎن ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ﺑﻪ ﺧﻮد دروﻧﯽ ﺷﺎن‬
‫ﻧﺰدﯾﮏ ﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و ﻣﺠﺒﻮر ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ آرامآرام ﺑﺎ ﺧﻮدﺷﺎن ﮐﻨﺎر ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ ‪،‬‬
‫وﻗﺘﯽ ﺑﺎ آﻧﭽﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻨﺎر ﻣﯽآﯾﯿﻢ دﯾﮕﺮ ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﻧﯿﺎزي ﺑﻪ ﺗﮑﯿﻪ ﮔﺎﻫﯽ‬

‫‪317‬‬
‫ﺑﯿﺮوﻧﯽ ﻫﻢ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ آن واﺑﺴﺘﻪ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬ﺣﺎﻻ در درون ﻣﺎن ﻗﺪرﺗﯽ‬
‫را ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ درﺳﺖ در ﮐﻨﺎر ﻧﻘﺺ ﻫﺎﯾﻤﺎن ‪ ،‬در ﮐﻨﺎر ﺗﻤﺎم ﻧﻘﻄﻪ‬
‫ﺿﻌﻒﻫﺎي ﻣﺎن و در ﮐﻨﺎر ﺗﻤﺎم ﻧﺎﮐﺎﻣﻞ ﺑﻮدﻧﻤﺎن اﯾﻦ ﻗﺪرت درد ﺷﮑﺴﺘﻪ‬
‫ﺷﺪن ﺗﺼﻮﯾﺮﻫﺎ را ﺑﺮاﯾﻢ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺤﻤﻞ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد و ﻧﯿﺮوﯾﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺧﻮاﻫﺪ داد‬
‫ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن اﯾﻤﺎن ﺑﯿﺎورﯾﻢ ‪ ،‬اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﯿﺪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺷﮑﺴﺖﻫﺎي ﮔﺎه و ﺑﯿﮕﺎه‬
‫‪ ،‬اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ ﺗﺼﻮﯾﺮﻫﺎ و ﺗﮑﯿﻪﮔﺎه ﻫﺎي واﻫﯽ ﺑﯿﺮون از ﺧﻮدﺗﺎن ﮐﻤﺮﻧﮓ‬
‫ﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬در ﻧﻬﺎﯾﺖ اﯾﻦ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ دﻧﯿﺎ و اﺗﻔﺎق ﻫﺎي آن روﺑﺮو ﺧﻮاﻫﯿﺪ‬
‫ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺗﮑﯿﻪ ﮔﺎه ﺑﯿﺮوﻧﯽ و ﭼﻪ ﺑﺎ اﯾﻤﺎن ﺑﻪ ﺧﻮدﺗﺎن ‪ ،‬ﺗﺼﻮﯾﺮﻫﺎي‬
‫ذﻫﻨﯽ اﻏﺮاق ﺷﺪه ﮐﻪ از آدمﻫﺎ ﮐﻤﺮﻧﮓ ﺷﻮﻧﺪ ﻧﯿﺮوي دروﻧﯽ ﺷﻤﺎ ﻣﺠﺒﻮر‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ﺧﻮدش را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺸﺎن دﻫﺪ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﻧﺠﺎت ﯾﺎﻓﺘﮕﺎﻧﯽ ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺎر ﻫﺴﺘﯿﻢ‬

‫ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﻧﺠﺎت ﯾﺎﻓﺘﮕﺎﻧﯽ ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺎر ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬ﯾﺎدﻣﺎن ﻣﯽرود از ﭼﻪ‬
‫ﻣﺸﮑﻞﻫﺎ و ﺳﺨﺘﯽﻫﺎﯾﯽ رد ﺷﺪه اﯾﻢ ‪ ،‬از ﭼﻪ آدم ﻫﺎي اﺷﺘﺒﺎﻫﯽ ‪ ،‬از ﭼﻪ‬
‫ﺗﺤﻘﯿﺮﻫﺎﯾﯽ ‪ ،‬از ﭼﻪ اﺷﮏﻫﺎﯾﯽ ‪ ،‬از ﭼﻪ ﺳﻮ ﺗﻔﺎﻫﻢ ﻫﺎﯾﯽ رد ﺷﺪﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ‬
‫ﯾﺎدﻣﺎن ﻣﯽرود ﮐﻪ ﭼﻘﺪر زﯾﺒﺎ دوام آوردﯾﻢ و ﮔﺬر ﮐﺮدﯾﻢ ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ آدﻣﯽ‬
‫ﮐﻪ رد ﺷﺪه اﺳﺖ و اﻣﺎ ﺧﻮدش ﮔﺬرش را ﺑﺎور ﻧﺪارد و ﻣﺪام ﺑﻪ آﯾﻨﺪه ﺷﮏ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺎ ‪ ،‬ﻣﺎ را از آﯾﻨﺪه ﻣﯿﺘﺮﺳﺎﻧﻨﺪ ‪ ،‬از راهﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ‬
‫‪318‬‬
‫ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻦ ﺑﺴﺖ ﺑﺎﺷﺪ و آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻧﺎاﻣﯿﺪﻣﺎن ﮐﻨﻨﺪ ‪،‬‬
‫از ﻫﺪف ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻧﺮﺳﻨﺪ و آرزوﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ‬
‫ﺑﺮآورده ﻧﺸﻮد ‪ ،‬ﻣﺎ آدم ﻫﺎﯾﯽ ﻧﮕﺮان آﯾﻨﺪه ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﺣﻮاﺳﻤﺎن ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ‬
‫ﭼﻪ ﺑﺤﺮان ﻫﺎﯾﯽ را رد ﮐﺮدﯾﻢ ‪ ،‬ﻫﻤﺎن آدﻣﯽ ﮐﻪ اﮔﺮ در اﮐﻨﻮن ‪ ،‬آﺷﻔﺘﮕﯽ‬
‫رخ دﻫﺪ آن را ﺟﻤﻊ ﻣﯽﮐﻨﺪ و راهﺣﻠﯽ ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻗﻀﯿﻪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫در ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮاﻗﻊ اﮔﺮ ﻣﺎ در اﮐﻨﻮﻧﻤﺎن دﭼﺎر ﺑﺤﺮان ﯾﺎ آﺷﻔﺘﮕﯽ ﺷﻮﯾﻢ از ﭘﺲ‬
‫آن ﺑﺮ ﻣﯽآﯾﯿﻢ و ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ آﻧﻘﺪر ﻧﮕﺮان ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺧﻮدﻣﺎن در آﯾﻨﺪه‬
‫ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮه ﻫﺎ ﮐﻪ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻗﺪرت ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ‪،‬‬
‫ﻣﺜﻼ روزي ﮐﻪ ﺗﺼﺎدف ﮐﺮدﯾﻢ و ﺧﻮدﻣﺎن ﻗﻀﯿﻪ را ﺟﻤﻊ ﮐﺮدﯾﻢ ﯾﺎ روزي‬
‫ﮐﻪ دﺳﺖ ﻓﺮزﻧﺪﻣﺎن ﺷﮑﺴﺖ و ﺧﻮدﻣﺎن آﺗﻠﯽ دﺳﺖ و ﭘﺎ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺑﺴﺘﯿﻢ و‬
‫او را ﺑﻪ ﺑﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن ﺑﺮدﯾﻢ ﯾﺎ ﻣﺜﻼ روزي ﮐﻪ ﻣﻮرد اﻫﺎﻧﺖ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﯿﻢ و در‬
‫ﺧﻠﻮت ﻣﺎن ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮدﯾﻢ ‪ ،‬اﻣﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﺎن را ﺑﺎ آن آدم ﺗﻨﻈﯿﻢ ﮐﺮدﯾﻢ اﻣﺎ‬
‫ﻧﺸﮑﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬در ﻧﻬﺎﯾﺖ اﮔﺮ ﺑﻪ اﺗﻔﺎقﻫﺎﯾﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن دﻗﺖ‬
‫ﮐﻨﯿﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﻣﺎ ﺑﻬﺘﺮ از آﻧﭽﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ واﮐﻨﺶ ﻧﺸﺎن دادﯾﻢ‬
‫‪ ،‬ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ و ﻗﺎدر ﻫﺴﺘﯿﻢ از آﺷﻔﺘﮕﯽ ﻫﺎ درﺳﺖ‬
‫و در زﻣﺎن وﻗﻮع ﺷﺎن ﮔﺬر ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ‪ ،‬ﭼﻮن ﺑﺪﻧﻤﺎن و ذﻫﻨﻤﺎن ﺑﻪ‬
‫ﻣﺎ اﯾﻦ ﻗﺪرت را ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ واﮐﻨﺶﻫﺎي ﺧﻮب و ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ را در زﻣﺎن‬

‫‪319‬‬
‫ﺑﺤﺮان ﻧﺸﺎن دﻫﯿﻢ ‪ ،‬اﻣﺎ در ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮاﻗﻊ ﻣﺎ ﻗﺒﻞ از وﻗﻮع اﺗﻔﺎق ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﻢ و‬
‫ﺑﻌﺪ از اﺗﻔﺎق ﻫﺎ ﯾﺎدﻣﺎن ﻣﯽرود ﮐﻪ ﭼﻄﻮر ﮔﺬﺷﺘﯿﻢ ‪ ،‬آدﻣﯽ در درون‬
‫ﺷﻤﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ را از آﺷﻔﺘﮕﯽ رد ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺗﺮسﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ او‬
‫وارد ﮐﺮده اﯾﺪ ‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺳﺮزﻧﺶﻫﺎ ‪ ،‬ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻏﺮ زدنﻫﺎ و ﻧﺎراﺿﯽ ﺑﻮدﻧﺘﺎن‬
‫از او ‪ ،‬اﻣﺎ ﺑﺎز ﻫﻢ او ﺷﻤﺎ را رد ﮐﺮده اﺳﺖ ‪ ،‬آدﻣﯽ در درون ﻣﺎﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺨﺸﯽ ﺑﺰرگ از ﻫﻮﯾﺖ دروﻧﯽﻣﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ ﺑﺨﺶ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫ﮐﻪ در ﻟﺤﻈﻪي وﻗﻮع ﺑﺤﺮان ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻫﺎي ﺧﻮﺑﯽ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﻋﺪم اﺣﺘﯿﺎج‬
‫ﺑﻪ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﻧﺪارد ‪ ،‬ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻪ او درس ﺑﺪﻫﯿﻢ و اﮔﺮ اﺗﻔﺎﻗﯽ اﻓﺘﺎد‬
‫ﭼﮕﻮﻧﻪ ﭘﺎﺳﺦ دﻫﺪ ‪ ،‬اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ اﺗﻔﺎقﻫﺎ رخ دﻫﺪ ‪ ،‬اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ‬
‫ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﺟﻠﻮ ﺑﺮود و آﻧﻘﺪر ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﮑﻨﯿﻢ ﮐﻪ دروﻧﻤﺎن ﻣﺎ را‬
‫ﻧﺠﺎت داده اﺳﺖ و ﻧﺠﺎت ﻫﻢ ﺧﻮاﻫﺪ داد ‪.‬‬

‫ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺘﻮان از درﯾﭽﻪ ي دﯾﮕﺮي ﻫﻢ ﻧﮕﺎه ﮐﺮد‬

‫ﻫﺮ درد ‪ ،‬ﻣﺎ را از ﺗﻮﻫﻢ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻦ دورﺗﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬در ﺑﯽ ﻧﻬﺎﯾﺖ ‪ ،‬ﺗﻀﺎد ﻫﺎ‬
‫ﻣﻌﻨﺎي ﺧﻮدﺷﺎن را از دﺳﺖ ﻣﯽدﻫﻨﺪ ‪ ،‬اﻧﮕﺎر ﻣﺮز ﺑﺎرﯾﮑﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﺗﻀﺎدﻫﺎ‬
‫وﺟﻮد دارد در ﭘﺎﯾﺎن ﺗﺠﺮﺑﻪي ﺣﺴﯽ از ﺑﯿﻦ ﻣﯽرود و اﯾﻦ زﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ‬
‫در راﺑﻄﻪﻫﺎي ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪي ﻋﻤﯿﻖ اﺳﺖ ‪ ،‬در راﺑﻄﻪ اي ﮐﻪ ﻋﻤﯿﻘﺎ ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ‬
‫اﺳﺖ از ﻫﺮ دو ﻃﺮف در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺻﺪاﻗﺖ ‪ ،‬ﻧﻘﻄﻪ ﺿﻌﻒﻫﺎي ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ را‬
‫‪320‬‬
‫ﻣﯽﺑﯿﻨﻨﺪ و اﺗﻔﺎق ﺑﻌﺪي ﺟﺮﯾﺎن راﺑﻄﻪ را ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﺗﻔﺎق ﺑﻌﺪي ﯾﺎ ﺑﻪ‬
‫وﺟﻮد آﻣﺪن اﻣﻨﯿﺘﯽ زﯾﺒﺎﺳﺖ ﯾﺎ ﺿﺮﺑﻪ ﺧﻮردن از ﺻﺎدق ﺑﻮدن ‪ ،‬ﺣﺲ ﮐﺮدن‬
‫اوج ﺷﮑﻨﻨﺪﮔﯽ در ﯾﮏ راﺑﻄﻪ ﯾﺎ ﺣﺲ ﮐﺮدن ﻧﻬﺎﯾﺖ اﻣﻨﯿﺖ در راﺑﻄﻪ ﯾﺎ‬
‫ﺷﮑﻠﯽ از رﻓﺘﺎر اﺗﻔﺎق ﻣﯽ اﻓﺘﺪ ‪.‬‬

‫ﺻﺪاﻗﺖ‬

‫اﯾﻨﮑﻪ اﺗﻔﺎق ﺑﺪي ‪ ،‬آﺳﯿﺐ ﯾﺎ اﻣﻨﯿﺖ اﺳﺖ را ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﮐﻨﯿﻢ و‬

‫اﯾﻦ از ﻧﻈﺮ ﻣﻦ زﯾﺒﺎﺗﺮﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ راﺑﻄﻪ اﺳﺖ و اﯾﻦ اﺗﻔﺎق ﻇﺮﻓﯿﺖ ﻣﺎ و ﻃﺮف‬
‫ﻣﻘﺎﺑﻠﻤﺎن را ﺑﻪ ﭼﺎﻟﺶ ﻣﯽﮐﺸﺪ ‪ ،‬اﻧﮕﺎر راﺑﻄﻪ از ﻣﺎ ﻣﯽﭘﺮﺳﺪ ‪ ،‬آﯾﺎ آﻧﻘﺪر‬
‫ﻇﺮﻓﯿﺖ داري ﮐﻪ ﻧﻘﻄﻪ ﺿﻌﻔﺶ را ﺑﺒﯿﻨﯽ و او را آﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ﺑﭙﺬﯾﺮي‬
‫ﻧﻪ آن ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ دوﺳﺖ داري ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﺑﯿﺎﯾﺪ ‪ ،‬ﺻﺎدق ﺑﻮدن ﻫﯿﭻ وﻗﺖ آﺳﺎن‬
‫ﻧﺒﻮده و ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ‪ ،‬ﭼﻮن آدمﻫﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﻋﺘﻤﺎد ﮐﺮدن و ﺻﺎدق ﺑﻮدﻧﺪ‬
‫زﺧﻤﯽ ﺷﺪﻧﺪ و روزي ﺟﺎﯾﯽ ﮐﺴﯽ از ﺻﺎدق ﺑﻮدن آﻧﻬﺎ ﺷﺒﯿﻪ ﺳﻼﺣﯽ ﻋﻠﯿﻪ‬
‫ﺧﻮدﺷﺎن اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮده اﺳﺖ ‪ ،‬ﺻﺎدق ﺑﻮدن دو ﺗﻀﺎد را ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ‬
‫‪ ،‬اﯾﻦ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر در ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ آﺳﯿﺐﭘﺬﯾﺮ ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬ﭼﻮن ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ از‬
‫ﻧﻘﺎط ﺿﻌﻒ ﺧﻮد ﺿﺮﺑﻪ ﺑﺨﻮرﯾﻢ و اﯾﻨﮑﻪ ﭼﻘﺪر اﺣﺴﺎس اﻣﻨﯿﺖ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪،‬‬
‫ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻓﺮد روﺑﺮوي ﻣﺎ ﭘﺬﯾﺮاي ﻋﺪم ﮐﻤﺎل ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﯾﮑﯽ از‬
‫دﻻﯾﻞ ﻋﺪم ﺻﺪاﻗﺖ در رواﺑﻂ ﺗﺮس از ﻃﺮد ﺷﺪن اﺳﺖ ‪ ،‬ﺗﺮس از اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎ‬
‫‪321‬‬
‫ﺑﻪ اﻧﺪازه ﮐﺎﻓﯽ ﺧﻮب ﻧﺒﺎﺷﯿﻢ اﻣﺎ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ و اﻣﻨﯿﺖ ﺑﺎ ﺿﻌﻒ و ﻋﺪم ﮐﻤﺎل‬
‫ﮔﺮه ﺧﻮرده اﺳﺖ ‪ ،‬ﭘﺲ راﻫﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺎﻧﺒﺮ ﻧﺪارد ‪ ،‬ﻧﺘﺮﺳﯿﺪ ‪ ،‬ﻧﺘﺮﺳﯿﺪ و‬
‫ﺻﺎدق ﺑﺎﺷﯿﻢ و اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ زﻣﺎن ﺟﻠﻮ ﺑﺮود و آدم روﺑﺮوﯾﻤﺎن ﺧﻮدش را‬
‫ﻧﺸﺎن ﺑﺪﻫﺪ ‪ ،‬در ﻫﺮ دو ﺻﻮرت ﭼﻪ از ﻧﻘﻄﻪ ﺿﻌﻒﻫﺎي ﻣﺎن ﺑﺮاي زﺧﻤﯽ‬
‫ﮐﺮدن اﺳﺘﻔﺎده ﮐﻨﺪ و ﭼﻪ ﺑﺎ ﭘﺬﯾﺮش ﻣﺎن ﺑﻪ ﻣﺎ اﻣﻨﯿﺖ دﻫﺪ ﺗﺠﺮﺑﻪي ﺑﯽﻧﻈﯿﺮي‬
‫داﺷﺘﻪاﯾﻢ ‪ ،‬ﻫﺮ ﺿﺮﺑﻪ ﻣﺎ را از ﺗﻮﻫﻢ واي ﭼﻘﺪر ﺳﺨﺖ و ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ﺗﺤﻤﻞ‬
‫اﺳﺖ ﺑﯿﺮون ﻣﯽآورد و ﻫﺮ ﺗﺠﺮﺑﻪي اﻣﻨﯿﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻟﺬﺗﯽ ﻋﻤﯿﻖ را ﻣﯽ ﭼﺸﺎﻧﺪ‬
‫و در اداﻣﻪ ﺑﻪ ﻣﺮور زﻣﺎن ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ اﮔﺮ آﺳﯿﺐ ﻣﯽزﻧﺪ و‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺻﺪاﻗﺖ را ﻫﻀﻢ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬راﺑﻄﻪ را ﮐﻨﺘﺮل ﯾﺎ ﻗﻄﻊ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و اﮔﺮ ﻣﺎ‬
‫را ﭘﺬﯾﺮا ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ‪ ،‬اﻣﻨﯿﺖ زﯾﺒﺎ و اﺻﯿﻞ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ‪،‬‬
‫ﺻﺎدق ﺑﻮدن ﻫﺰﯾﻨﻪ دارد ‪ ،‬ﻫﺰﯾﻨﻪاش اﺣﺘﻤﺎل آﺳﯿﺐ دﯾﺪن ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬اﻟﺒﺘﻪ در‬
‫ذﻫﻦ ‪ ،‬اﻣﺎ اﯾﻦ آﺳﯿﺐ ﻫﺎ ﮐﺸﻨﺪه و ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ آﺳﯿﺐ ﻫﺎ‬
‫ﻇﺮﻓﯿﺖ دروﻧﯽ ﻣﺎ را ﺑﺮاي ﺣﺲ ﮐﺮدن ﻧﻔﺮ ﺑﻌﺪي ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ‬
‫ﺻﺎدق ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ ﻫﯿﭽﮕﺎه از ﺻﺎدق ﺑﻮدﻧﺘﺎن ﭘﺸﯿﻤﺎن ﻧﺨﻮاﻫﯿﺪ ﺷﺪ ‪ ،‬ﭼﻪ‬
‫آﺳﯿﺐ ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ و ﭼﻪ اوج اﻣﻨﯿﺖ را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﺪ ‪.‬‬

‫ﻣﺎ اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ راﺑﻄﻪ ﻫﺎ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ‬

‫‪322‬‬
‫ﻗﺒﻞ از ﻓﺮا رﺳﯿﺪن زﻣﺎن ﻣﺮﮔﺘﺎن زﻧﺪﮔﯽ را ﺗﺤﻮﯾﻞ ﻧﺪﻫﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﺮاي داﺷﺘﻦ‬
‫راﺑﻄﻪﻫﺎي ﭘﺎﯾﺪارﺗﺮ و ﻋﻤﯿﻖﺗﺮ ﺗﻼش ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﻫﯿﭻ ﺗﺠﺮﺑﻪ اي ﺑﯿﻬﻮده ﻧﯿﺴﺖ ‪،‬‬
‫ﻫﯿﭻ راﺑﻄﻪاي ﺑﯿﻬﻮده ﻧﺒﻮده اﺳﺖ ‪ ،‬در ﻫﺮ آدﻣﯽ ﮐﻪ ﺷﺮوع ﮐﺮدهاﯾﺪ ‪ ،‬آﯾﻨﻪي‬
‫ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﻣﺎ در آن ﭘﯿﺪاﺳﺖ ‪ ،‬در ﻫﺮ راﺑﻄﻪ و ﯾﺎ ﻫﺮ ﻓﺮد‬
‫ﻣﺎ ﺑﺎ ﺑﺨﺶﻫﺎﯾﯽ از وﺟﻮد ﺧﻮدﻣﺎن روﺑﺮو ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و زﻧﺪﮔﯽ ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺖ‬
‫‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن ﺑﺨﺶﻫﺎﯾﯽ از ﺧﻮدﻣﺎن در راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن اﺳﺖ‬
‫ﮐﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺨﺶﻫﺎي ﭘﺮاﮐﻨﺪه و ﻧﺎﻣﻨﺴﺠﻢ ﮐﻪ در راﺑﻄﻪﻫﺎﯾﯽ‬
‫ﭘﻨﻬﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻗﻄﻌﺎ ﺑﺎﯾﺪ راﺑﻄﻪﻫﺎ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ اﯾﻦ ﺑﺨﺶﻫﺎ را ﭘﯿﺪا‬
‫ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ آرام آرام ﻣﻨﺴﺠﻢ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ و ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﻬﺘﺮ ﺧﻮاﻫﯿﻢ‬
‫ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺑﺎ آدمﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت و راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﺗﻤﺎم و ﻧﯿﻤﻪ ﺗﻤﺎم ‪.‬‬

‫ﺑﺴﯿﺎري از راﺑﻄﻪﻫﺎي ﻣﺎ ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺧﺎﺻﯽ ﺑﺮﺳﺪ و ﺑﻪ ﻧﻮع ﺧﺎﺻﯽ‬

‫ﺟﻠﻮ ﺑﺮد ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ راﺑﻄﻪﻫﺎﯾﯽ را ﺷﺮوع ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺨﺸﯽ از ﺧﻮدﻣﺎن را‬
‫ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﻢ و ﮔﺎﻫﯽ اﻧﮕﺎر وﻗﺘﯽ ﻣﺎﻣﻮرﯾﺖ آن آدم ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد راﺑﻄﻪ‬
‫ﻫﻢ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺑﻌﻀﯽ از راﺑﻄﻪ ﻫﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻣﺎ ﺑﺨﺸﯽ از ﺧﻮدﻣﺎن را ﻧﺸﺎن‬
‫ﻣﯽدﻫﺪ و ﺑﻌﺪ ﻣﺤﻮ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬از آدﻣﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽروﻧﺪ ﻧﺎ اﻣﯿﺪ ﻧﺸﻮﯾﺪ ‪ ،‬از‬
‫راﺑﻄﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬از اﻣﺘﺤﺎن ﮐﺮدن آدم ﻫﺎ ﻧﺎ اﻣﯿﺪ ﻧﺸﻮﯾﺪ ‪،‬‬

‫‪323‬‬
‫ﻣﺪام رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ و ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ آﯾﺎ رﻓﺘﺎري در ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻧﯿﺎز‬
‫ﺑﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ‪ ،‬ﺗﻌﺪﯾﻞ و ﯾﺎ ﺗﺎﮐﯿﺪ دارد ؟‬

‫رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ و ﺑﻪ ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﺮاي ﺗﻐﯿﯿﺮ‬

‫ﺑﺮﺧﯽ از رﻓﺘﺎر ﻫﺎي آﺳﯿﺐ زﻧﻨﺪه در ﺧﻮدﺗﺎن ﺗﻼش ﮐﻨﯿﺪ و راﺑﻄﻪﻫﺎ را‬
‫اﻣﺘﺤﺎن ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺟﻬﺎن ﭘﺮ از آدم ﻫﺎي ﻧﺎﻣﯿﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﻗﺒﻞ‬
‫از ﻓﺮا رﺳﯿﺪن ﻣﺮﮔﺸﺎن ‪ ،‬ﺑﻤﯿﺮﻧﺪ ﺑﺎ راﺑﻄﻪ ﻧﺪاﺷﺘﻦ ‪.‬‬

‫ﻧﺎ اﻣﯿﺪ ﺷﺪن از رواﺑﻂ ﯾﮏ ﻧﺎ اﻣﯿﺪ ﺷﺪن ﺑﯽﻧﺘﯿﺠﻪ اﺳﺖ‬

‫ﻣﺎ ﯾﮏ ﻧﺎ اﻣﯿﺪي ﻣﻔﯿﺪ دارﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺴﯿﺮ ﺟﺪﯾﺪي را در زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ‬

‫ﻣﺎ ﻧﺸﺎن دﻫﺪ و ﯾﮏ ﻧﺎ اﻣﯿﺪي واﻗﻌﯽ دارﯾﻢ ‪ ،‬ﻧﺎ اﻣﯿﺪ ﺷﺪن از راﺑﻄﻪﻫﺎ واﻗﻌﯽ‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬در راﺑﻄﻪ ﺑﻮدن ﯾﮏ ﻧﯿﺎز ﻃﺒﯿﻌﯽ اﺳﺖ و اﮔﺮ ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ از ﺗﺠﺮﺑﻪ ي‬
‫راﺑﻄﻪ ﺧﻮد را ﻣﺤﺮوم ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﮐﺸﻒ ﺧﻮدﻣﺎن ﻣﺘﻮﻗﻒ ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬‬

‫ﻧﺎ اﻣﯿﺪي ﺷﻔﺎﺑﺨﺶ اﺳﺖ‬

‫ﻫﺮ از ﮔﺎﻫﯽ ﻧﺎ اﻣﯿﺪ ﺷﺪن از آدمﻫﺎ ﺧﻮب اﺳﺖ ‪ ،‬ﺷﻔﺎﺑﺨﺶ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺮﻫﻢ‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻃﺎﻗﺖ ﻧﺪارﯾﻢ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ از آدمﻫﺎ ﻧﺎاﻣﯿﺪ ﺷﻮﯾﻢ ﺗﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﯾﻢ‬
‫ﮐﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن را ﻗﺒﻮل ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﻣﺎ ﻫﺮ ازﮔﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﻧﺎ‬
‫اﻣﯿﺪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﯾﺎدآوري ﺧﻮﺑﯽ ﺳﺖ ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ ﭘﺮ از اﺗﻔﺎقﻫﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ‬

‫‪324‬‬
‫ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺣﻘﯿﻘﺘﯽ را ﺑﻪ ﻣﺎ ﯾﺎدآوري ﻣﯽﮐﻨﺪ و اﮔﺮ ﻫﺮ ﺑﺎر اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ ﮐﻪ‬
‫اﯾﻦ ﯾﺎدآوري در دروﻧﻤﺎن ﺑﻪ ﮔﺮدش درآﯾﺪ ‪ ،‬ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و ﻇﺮﻓﯿﺖ‬
‫دروﻧﯽﻣﺎن ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻣﺎ اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ در ﻣﻌﺮض اﺗﻔﺎقﻫﺎي ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ‬
‫ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﺗﺎ ﯾﺎدﻣﺎن ﺑﻤﺎﻧﺪ زﻧﺪﮔﯽ ﭼﻘﺪر ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ‬
‫ﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ آرام آرام ﺑﺎ اﺗﻔﺎقﻫﺎ ﺗﺼﺎدف ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ‬
‫آﻧﻘﺪر اﺗﻔﺎقﻫﺎ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﺷﮑﻞ ﯾﺎدآوري ﺑﻪ ﯾﮏ درك ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﻨﺪ‬
‫‪ ،‬درﮐﯽ ﻋﻤﯿﻖ از زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم اﺗﻔﺎقﻫﺎﯾﺶ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ زﯾﺒﺎ و دﻟﻨﺸﯿﻦ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ در اﯾﻦ ﺟﻬﺎن ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪهاﯾﻢ ‪ ،‬در اﯾﻦ ﺟﺮﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ روﺑﺮوي ﻣﺎﺳﺖ‬
‫و اﺳﻤﺶ زﻧﺪﮔﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﻗﺒﻞ از ﻣﺎ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ و ﺑﻌﺪ از ﻣﺎ ﻫﻢ اداﻣﻪ ﺧﻮاﻫﺪ‬
‫داﺷﺖ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ راﻫﺶ را اداﻣﻪ دﻫﺪ و ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﻪ او‬
‫اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﯿﻢ و ﯾﺎدآوري ﻫﺎﯾﺶ را ﺟﺪي ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﯿﻠﯿﻮن ﻫﺎ ﻧﻔﺮ ﻗﺒﻞ از ﻣﺎ‬
‫ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ زﻧﺪﮔﯿﺸﺎن را ﻗﺒﻮل ﮐﺮدﻧﺪ و ﻟﺤﻈﻪﻫﺎي ﻧﺎب و ﻋﻤﯿﻘﯽ‬
‫را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮده اﻧﺪ ‪ ،‬ﻣﯿﻠﯿﻮن ﻫﺎ آدم دﯾﮕﺮ ﻫﻢ ﺑﻌﺪ از ﻣﺎ ﻣﯽآﯾﻨﺪ و ﻣﯽروﻧﺪ‬
‫ﻣﺎ ﻣﺴﺌﻮل ﺧﻮدﻣﺎن ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺴﺌﻮل روﺑﺮو ﺷﺪن ﺑﺎ ﭼﺎﻟﺶﻫﺎ و اﺗﻔﺎقﻫﺎي‬
‫زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬روزي در ﻫﻤﯿﻦ ﯾﺎدآوري ﻫﺎي ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ ‪،‬‬
‫اﺗﻔﺎقﻫﺎ و از ﻫﻤﻪ ﻣﻬﻤﺘﺮ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺧﻮدﻣﺎن را درك ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ‪ ،‬ﺑﻪ اﯾﻦ‬
‫ﺟﺮﯾﺎن ﭘﯿﺮ اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﯿﻢ و ﯾﺎدآوريﻫﺎﯾﺶ را ﺑﺎ آﻏﻮش ﺑﺎز ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ ‪.‬‬

‫‪325‬‬
 ‫ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد ﺟﻤﻠﻪاي ﮐﻪ ﺑﻪ آن ﻧﯿﺎز دارﯾﻢ‬

‫ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﺟﻤﻠﻪي ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد ﻫﻤﺎن ﺣﻘﯿﻘﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ‬
‫ﺷﺪت ﻧﯿﺎز دارﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﮐﻪ ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد ‪،‬‬
‫ﮐﻪ ﺻﺒﺮ ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰِ ﺟﻤﻠﻪي ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد‬
‫ﺷﺒﯿﻪ ﯾﮏ ﭼﺎﻗﻮﺳﺖ ‪ ،‬ﭼﺎﻗﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ درﻣﺎن ﻣﯽﮐﻨﺪ و درد را ﺑﯿﺮون‬
‫ﻣﯽآورد و ﮔﺎﻫﯽ ﺧﻮدش زﺧﻢ ﻣﯽزﻧﺪ و ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ درد ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﮐﺎﻣﻼ‬
‫ﻗﺎﺑﻞ درك اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﺮا ﻣﺎ در ﺑﻌﻀﯽ ﺷﺮاﯾﻂ از اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ زﯾﺎد اﺳﺘﻔﺎده‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ »ﻏﻤﺖ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد ﯾﺎ اﯾﻦ روزﻫﺎي ﺳﺨﺖ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد« ‪ ،‬اﻣﺎ‬
‫ﻧﻤﯽﺧﻮاﯾﻢ ﻗﺒﻮل ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﺑﺮاي ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺻﺪق ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺷﺎدي‬
‫ﻫﻢ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬روزﻫﺎي ﺧﻮب ﻫﻢ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻣﻮﻗﺖ و‬
‫ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار اﺳﺖ و اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺗﻠﺦ اﻣﺎ آرام ﺑﺨﺶ اﺳﺖ و آﮔﺎه ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺗﺼﻮﯾﺮ‬
‫ﯾﮑﯽ از ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ و ﺷﺎدي زﻧﺪﮔﯽ آدمﻫﺎ در رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﮔﺬاﺷﺘﻪ‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ﺣﻘﯿﻘﯽ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬در ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽﻫﺎ و ﺷﺎدي ﻫﺎﯾﺶ ﮐﻪ ﺗﺒﻠﯿﻎ ﻧﻤﺎﯾﺶ‬
‫داده ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﯾﮏ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺰرگ دﯾﺪه ﻧﻤﯽﺷﻮد ‪ ،‬اﯾﻦ ﮐﻪ اﯾﻦ اﺣﺴﺎسﻫﺎ‬
‫ﺑﺴﯿﺎر ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻫﻢ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬درﺳﺖ‬
‫ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ اﺷﮏ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬اﻣﺎ ﺗﺼﺎوﯾﺮ و ﻓﯿﻠﻢﻫﺎ و دﻧﯿﺎي ﻣﺠﺎزي‬
‫اﻧﮕﺎر ﮐﻪ ﺷﻌﺎرﻫﺎي ﻧﺎﻣﺮﺋﯽ را ﻣﺪام ﺗﮑﺮار ﻣﯽﮐﻨﻤﺪ ‪ ،‬ﺑﺒﯿﻦ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﻢ‬

‫‪326‬‬
‫‪ ،‬ﺧﺐ اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻢ اﯾﻦ ﺷﻌﺎرﻫﺎ را ﺑﺪﻫﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ روﯾﺎ و ﺗﻮﻫﻤﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ‬
‫دارﯾﻢ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ روزي ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‬
‫ﺗﺎ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ دﯾﮕﺮان ﭼﻪ دارﻧﺪ و ﭼﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺷﺎﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺷﺒﯿﻪ آن ﻫﺎ ﻫﻢ‬
‫ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻫﯿﭻ ﮔﺎه ﺑﻪ آن ﻣﻌﻨﺎ ﮐﻪ ﻧﺸﺎن دادهاﻧﺪ وﺟﻮد‬
‫ﻧﺪاﺷﺘﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ ﯾﮏ ﻓﺮﯾﺐ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ اﺣﺴﺎس ﻧﺎ اﻣﻦ و واﻗﻌﯽ‬
‫و ﺧﺎﻟﺺ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﺗﻼش اﺳﺖ ‪ ،‬ﺗﻼش ﺑﺮاي ﺣﺲ ﮐﺮدن ﺟﺮﯾﺎن‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ‪ ،‬آﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ‪ ،‬ادﻏﺎﻣﯽ از ﺗﻤﺎم ﻧﺎﭘﺎﯾﺪاري ﻫﺎي دﻧﯿﺎ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺎ‬
‫ارزشﺗﺮ آن ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ در ﻓﺮﯾﺐ و ﮔﻤﺮاﻫﯽ زﻧﺪﮔﯽ دﺳﺖ و ﭘﺎ ﺑﺰﻧﯿﻢ ‪،‬‬
‫ﻧﺎﭘﺎﯾﺪاري دﻧﯿﺎ را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ و زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻧﺎﭘﺎﯾﺪاري آدمﻫﺎ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ و وارد‬
‫راﺑﻄﻪ ﺷﻮﯾﻢ و ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻧﺎﭘﺎﯾﺪاري ﺷﺎدي را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ و آﻣﺎده ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺑﺎ‬
‫ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﺗﻤﺎم ﺷﺪنﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﻫﻤﺮاه ﺷﻮﯾﻢ آﻧﻬﺎ را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ و اﺟﺎزه‬
‫دﻫﯿﻢ در ﺑﺪن ﻣﺎن ﺑﭙﯿﭽﺪ ‪ ،‬اﺣﺴﺎسﻫﺎ ﺑﺮاي آﻣﺪن و رﻓﺘﻦ ﻫﺴﺘﻨﺪ و در ﻓﺎﺻﻠﻪ‬
‫ي اﯾﻦ آﻣﺪن ﻫﺎ و رﻓﺘﻦﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ واﻗﻌﯽ ﺟﺎرﯾﺴﺖ ‪ ،‬ﺗﻤﺎم‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ دردﻧﺎكﺗﺮﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ اﺳﺖ و ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺮﻫﻢ ﺗﺮﯾﻦ‬
‫ﺟﻤﻠﻪ ‪ ،‬اﻣﺎ در ﻫﺮ ﺻﻮرت ﺷﻔﺎ ﺑﺨﺶ ﺗﺮﯾﻦ ذﮐﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺎ ﺟﻤﻠﻪي ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد ﭼﻪ ﮐﺎر ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻫﻤﭽﻮن درﻣﺎﻧﺪهاي‬
‫ﮐﻪ ﻣﯽداﻧﺪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد زﻧﺪﮔﯽ را ﺑﺮاي ﺧﻮدﻣﺎن از ﻗﺒﻞ ﺗﻤﺎم‬

‫‪327‬‬
‫ﺷﺪه در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ و ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﻪ ﻣﺮدﮔﯽ ﺑﺰﻧﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻫﻢ ﻫﻤﺮاه‬
‫ﺷﻮﯾﻢ ﺑﺎ ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ و ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدن در ذات ﻣﺎ اﺳﺖ ‪ ،‬ﭘﺲ درﻣﺎﻧﺪه رﻓﺘﺎر ﻧﮑﻨﯿﻢ‬

‫ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدن و ﺑﻪ ﺟﻠﻮ رﻓﺘﻦ در ذات ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦﻫﺎ را‬

‫ﺳﺎﺧﺘﻪاﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮي ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﻣﯽﺑﺮﻧﺪ ‪ ،‬ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ‬
‫دوﭼﺮﺧﻪﻫﺎ را ﺳﺎﺧﺘﻪاﯾﻢ ‪ ،‬ﻫﻤﺎنﻃﻮر ﮐﻪ ﻓﻨﺎوري را ﺳﺎﺧﺘﻪاﯾﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ‬
‫ﭼﯿﺰ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺒﺨﺸﺪ ‪ ،‬ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدن در ذات ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ ﭼﺮا ﮔﺎﻫﯽ اﯾﻨﻘﺪر‬
‫ﻧﺎﺗﻮان و ﺧﺴﺘﻪ ﺧﻮد را ﺗﺼﻮر ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺎ ﺧﻮد را ﻧﺎﺗﻮان ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ ‪،‬‬
‫ﭼﻮن اﺗﻔﺎقﻫﺎي ﺳﺨﺘﯽ در زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن اﻓﺘﺎده اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاي آﻧﻬﺎ آﻣﺎده ﻧﺒﻮده‬
‫اﯾﻢ ‪ ،‬ﻫﻨﻮز ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪاﯾﻢ ﺑﺮاي اﺗﻔﺎقﻫﺎ ﻣﻌﻨﺎ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ و ﻫﻨﻮز ﻣﯽﭘﺮﺳﯿﻢ ﭼﺮا‬
‫ﻣﻦ ؟ ﮔﺎﻫﯽ ﺣﻮادث ﺳﺨﺖ زﻣﺎﻧﯽ ﻫﻢ ﭼﻮن ﺳﯿﻠﯽ ﺑﻪ ﮔﻮش ﻣﺎ ﻣﯽﺧﻮرد‬
‫ﮐﻪ ﻣﺎ ﺣﺎﻟﻤﺎن ﺧﻮش ﺑﻮده اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺧﺒﺮ ﺑﺪي ﻧﺒﻮده اﯾﻢ ﮐﻪ دل ﺑﻪ‬
‫دل دﻧﯿﺎ داده ﺑﻮدﯾﻢ و زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ و ﻧﺎﮔﻬﺎن ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻋﻮض ﻣﯽﺷﻮد‬
‫ﻋﺰﯾﺰي ﻣﯽرود ‪ ،‬ﺧﺒﺮ ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﻣﯽدﻫﻨﺪ ‪ ،‬ورﺷﮑﺴﺖ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻓﺮزﻧﺪﻣﺎن‬
‫ﻣﺮﯾﺾ ﻣﯽﺷﻮد و ﮔﺎﻫﯽ ‪...‬‬

‫اﻧﺪوه ﻣﯽآﯾﺪ ‪ ،‬درﺳﺖ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﯿﭻﮐﺲ آﻣﺎدﮔﯽاش را ﻧﺪارد ‪،‬‬

‫اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺷﮏ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻇﺮﻓﯿﺖ روﺑﻪ رو ﺷﺪن ﺑﺎ ﺗﻠﺨﯽ ﻣﺎﺟﺮا‬
‫‪328‬‬
‫را ﻧﺪارﯾﻢ ‪ ،‬اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ دﯾﮕﺮ ﺗﻮان ﻧﺪارﯾﻢ ‪ ،‬ﮐﻢ آوردهاﯾﻢ‬
‫و ﮔﺎﻫﯽ وﻗﺘﯽ در اﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ ﮐﻪ از اﻧﺪوه ﺑﯿﺮون‬
‫ﻧﯿﺎﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ زﻧﺪﮔﯽ ﻗﻬﺮ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﮐﻪ ﺑﺎ آدمﻫﺎ ﺗﻠﺦ ﺑﺎﺷﯿﻢ و زﻣﯿﻦ و زﻣﺎن ﻣﺘﻮﻗﻊ‬
‫و ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﻫﺮ روز ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻧﺎﺗﻮان ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﻣﻮرد‬
‫ﻇﻠﻢ ﺑﺰرﮔﯽ واﻗﻊ ﺷﺪه اﯾﻢ ‪ ،‬ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﭼﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﮐﻮدﮐﯽ‬
‫ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﯾﺎ ﻣﺘﻮﻗﻊ و ﭼﻪ ﺷﺒﯿﻪ اﻓﺴﺮده اي ﻏﻤﮕﯿﻦ واﮐﻨﺶ ﻧﺸﺎن دﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﻫﯿﭻ‬
‫ﺗﻐﯿﯿﺮي در ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻧﺨﻮاﻫﺪ آﻣﺪ ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ دﺳﺖ ﺷﻤﺎ را‬
‫ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮔﻔﺖ ﮐﻪ ﻋﺰﯾﺰم ﻏﺼﻪ ﻧﺨﻮر ﯾﺎ ﺧﻮاﻫﺶ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﻢ ‪ ،‬از اﯾﻦ ﺣﺎل و ﻫﻮا ﺑﯿﺮون ﺑﯿﺎ ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ واﻗﻌﯽﺗﺮ از آن ﭼﯿﺰﯾﺴﺖ‬
‫ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮش ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ در ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ و ﻫﺮ ﺛﺎﻧﯿﻪ در ﺣﺎل ﮔﺬر اﺳﺖ‬
‫و ﻣﻨﺘﻈﺮ ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽ ﻣﺎﻧﺪ ‪ ،‬در درون ﻫﻤﻪي ﻣﺎ ﻣﯿﻠﯽ ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدن وﺟﻮد‬
‫دارد ‪ ،‬ﭼﻮن در ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ رﻓﺘﻦﻫﺎ دردﻫﺎ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮدهاﯾﻢ و ﮔﺬر‬
‫ﮐﺮدن را آﻣﻮﺧﺘﻪاﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﺮدن اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ‬
‫ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮﮔﺮدﯾﻢ اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ ‪ ،‬در ﭼﻪ ﺧﺎﻃﺮه ي ﺳﺨﺘﯽ ﮔﯿﺮ‬
‫ﮐﺮده اﯾﺪ ؟ در ﮐﺠﺎي داﺳﺘﺎﻧﺘﺎن ﺧﻮد را در ﺑﻨﺪ ﮔﯿﺮ اﻓﺘﺎده اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ‬
‫؟ ﺧﺎﻃﺮه را ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﭘﯿﺶ اﺳﺖ ‪ ،‬ﭼﻨﺪ وﻗﺖ ﭘﯿﺶ ‪،‬‬
‫ﺧﺎﻃﺮه را ﯾﮏ ﺑﺎر دﯾﮕﺮ ﺑﺎ دﻗﺖ ﻣﺮور ﮐﻨﯿﺪ و اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ اﺣﺴﺎس ﻫﺎﯾﺘﺎن‬

‫‪329‬‬
‫ﺑﺎﻻ ﺑﯿﺎﯾﺪ و ﺑﻌﺪ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺧﺪاﺣﺎﻓﻆ ﮐﻨﯿﺪ ﺑﺎ درﻣﺎﻧﺪه اي ﮐﻪ در‬
‫درون ﺷﻤﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺮﮔﺮدﯾﺪ ﺑﻪ ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ و ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ‬
‫ﻣﺤﺾ اﯾﻨﮑﻪ ﻟﺬت ﺣﺮﮐﺖ ﻫﻢ ﭼﻮن ﺑﺎدي در ﻣﻮﻫﺎﯾﺘﺎن ﺑﭙﯿﭽﺪ ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ‬
‫ﺑﺨﺸﯽ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ و ﻗﻮيﺗﺮ از ﻗﺒﻞ در دروﻧﺘﺎن ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﻓﺘﺨﺎر‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫در ﻫﺮ ﻧﺎ اﻣﯿﺪي ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺑﺮاي ﺗﻐﯿﯿﺮ اﺳﺖ‬

‫ﯾﮏ ‪ :‬در ﻫﺮ ﻧﺎ اﻣﯿﺪي ﻓﺮﺻﺘﯽ وﺟﻮد دارد‬

‫ﺷﺒﯿﻪ ﺟﻮاﻧﻪي ﮐﻮﭼﮏ ﮐﻪ اﮔﺮ آن را در ﻣﯿﺎن ﺧﺮاﺑﻪ اي ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺗﺼﻮﯾﺮ آن‬

‫ﺧﺮاﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎ ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ و اﮔﺮ آن را ﻧﺒﯿﻨﯿﻢ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺧﺮاﺑﻪ ﺗﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺗﻠﺦ و‬
‫ﺗﯿﺮه در ذﻫﻦ ﻣﺎ ﺑﺎﻗﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ دﯾﺪن ﯾﮏ ﺟﻮاﻧﻪي ﮐﻮﭼﮏ‬
‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ آﺧﺮ داﺳﺘﺎن را ﺟﻮر دﯾﮕﺮي ﺗﻤﺎم ﮐﻨﺪ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ از آدمﻫﺎ و ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ‬
‫ﻫﺎ ﻋﻤﯿﻘﺎ ﻧﺎ اﻣﯿﺪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬اﻧﮕﺎر ﮐﻪ آواري ﺑﺮ ﺳﺮﻣﺎن ﻣﯽرﯾﺰد و ﻣﺎ در‬
‫ﻣﯿﺎن ﺧﺮاﺑﻪ ﻫﺎي ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪه از ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﮔﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬آﯾﺎ ﻣﯽﺷﻮد‬
‫اﻧﺴﺎن ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﻧﺎاﻣﯿﺪي را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻧﺎ اﻣﯿﺪي ﻧﺎﺷﯽ از رﺷﺪ ﻣﺎﺳﺖ ‪،‬‬
‫ﺑﺨﺸﯽ از ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺷﺪن ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﻧﺎ اﻣﯿﺪيﻫﺎ دﯾﺪ ﻣﺎ را از ﺷﺮاﯾﻂ آدم ﻫﺎ‬
‫ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽدﻫﻨﺪ و ﺑﻪ ﻣﺎ ﯾﺎد ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﺟﻮاﻧﻪ ﻫﺎ ﺑﮕﺮدﯾﻢ ‪ ،‬ﻧﺎ اﻣﯿﺪ‬
‫ﺷﺪن ﻫﺎ دﺳﺖ ﻣﺎ را ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ و ﺑﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ﺣﺎﻻ ﺑﺪون اﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ‬
‫‪330‬‬
‫ﺟﻠﻮ ﺑﺮو ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﺑﺪون اﯾﻦ راﺑﻄﻪ ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﻣﺴﯿﺮ رﻓﺘﻦ را ﻋﻮض ﮐﻦ ‪ ،‬ﺣﺎﻻ اﮔﺮ‬
‫ﺷﺒﯿﻪ ﻗﺒﻞ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯽ ﺟﻠﻮ ﺑﺮوي ‪ ،‬راه دﯾﮕﺮي را ﭘﯿﺪا ﮐﻦ و ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﺟﻮاﻧﻪاي‬
‫ﮐﻮﭼﮏ ﮐﻪ ﻧﺤﯿﻒ و ﻇﺮﯾﻒ ﺗﺎزه ﺳﺮ ﺑﺮآورده اﺷﺎره ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﯽرود و‬
‫در اﯾﻦ ﻣﺴﯿﺮ ﭘﺮ ﻓﺮاز و ﻧﺸﯿﺐ ‪ ،‬آرام آرام ﻇﺮﻓﯿﺖ دروﻧﯽ ﻣﺎ ﭘﺮورش ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ‬
‫و ﻣﺎ را ﺑﺮاي ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺴﯿﺮ آﻣﺎدهﺗﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻧﺎ اﻣﯿﺪي ﻫﺎ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و‬
‫ﻣﯽروﻧﺪ و ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻗﺒﻞ از رﻓﺘﻦ اﯾﺸﺎن ﺑﺎ ﻣﺎ ﺣﺮف ﻣﯽزﻧﻨﺪ ‪ ،‬ﺣﺮفﻫﺎﯾﺸﺎن‬
‫ﻫﻤﯿﺸﻪ راﻫﯽ را ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﺗﺎ ﻣﺎ از ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻫﺎ و آدمﻫﺎ ﻧﺎ اﻣﯿﺪ‬
‫ﻧﺸﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺨﺶﻫﺎﯾﯽ از ﻗﺪرت دروﻧﯽﻣﺎن را ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ آن‬
‫ﺟﻮاﻧﻪﻫﺎي ﻇﺮﯾﻒ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻗﺪرت ﻫﺪاﯾﺖ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﯿﭽﮕﺎه ﻧﺎ اﻣﯿﺪ‬
‫ﺷﺪن ﺗﺎن را ﺟﺮﯾﺎﻧﯽ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ در ﻧﻈﺮ ﻧﮕﯿﺮﯾﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻧﺎ اﻣﯿﺪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﺗﺎ دوﺑﺎره‬
‫از ﻧﻮ ﺑﺎ ﻫﻮﯾﺘﯽ ﻣﺴﺘﻘﻞﺗﺮ و ﻗﻮيﺗﺮ ﺷﺮوع ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻧﺎ اﻣﯿﺪي ﺑﺨﺸﯽ از ﻗﺪ‬
‫ﮐﺸﯿﺪن ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﺪ ﻧﺎ اﻣﯿﺪ ﺷﺪن ﻃﻌﻢ ﭘﻮﭼﯽ و ﺗﻤﺎم ﺷﺪن‬
‫ﻣﯽدﻫﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ اﯾﻨﻄﻮر ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﻧﺎ اﻣﯿﺪي ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ داروﯾﯽ ﺗﻠﺦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﺪﻫﺎ‬
‫اﺛﺮات آن دﯾﺪه ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬داروﯾﯽ ﺗﻠﺦ اﻣﺎ ﻫﻮﺷﯿﺎر ﮐﻨﻨﺪه ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﻮرت‬
‫دادن را ﻃﺎﻗﺖ ﺑﯿﺎورﯾﻢ ‪ ،‬اﮔﺮ در ﻧﺎاﻣﯿﺪي ﻫﺴﺘﯿﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ از آدمﻫﺎ و ﺷﺮاﯾﻂ‬
‫ﻣﺎﯾﻮس ﺷﺪهاﯾﺪ ‪ ،‬ﺻﺒﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬ﺗﻠﺨﯿﺶ را ﻃﺎﻗﺖ ﺑﯿﺎورﯾﺪ ‪ ،‬ﺗﻤﺎم‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﭼﺸﻢﻫﺎﯾﺘﺎن ﮐﻪ ﻧﺎ اﻣﯿﺪي را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬آرام آرام ﺟﻮاﻧﻪﻫﺎ را‬

‫‪331‬‬
‫ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺧﻮدﺗﺎن ﻓﺮﺻﺖ ﺑﺪﻫﯿﺪ ﻧﺎاﻣﯿﺪي ﻣﯽرود ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﻗﺒﻞ از‬
‫رﻓﺘﻨﺶ ‪ ،‬ﺣﺮفﻫﺎﯾﺶ را ﮔﻮش دﻫﯿﺪ ‪ ،‬او ﻣﺴﯿﺮي ﺟﺪﯾﺪ را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺸﺎن‬
‫ﺧﻮاﻫﺪ داد ‪ ،‬دل ﺑﻪ راه ﺟﺪﯾﺪ ﺑﺰﻧﯿﺪ و ﺗﺎ از ﻧﺎ اﻣﯿﺪي ﺑﻌﺪي ﻟﺬت ﺑﺒﺮﯾﺪ ‪.‬‬

‫دو ‪ :‬از ﻧﺎ اﻣﯿﺪ ﺷﺪن ﻓﺮار ﻧﮑﻨﯿﺪ‬

‫از اﯾﻦ ﮐﻪ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬از اﯾﻦ ﮐﻪ ﺗﻼشﻫﺎي ﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻧﺮﺳﺪ ‪ ،‬از اﯾﻨﮑﻪ‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻃﺒﻖ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﻫﺎي ﻣﺎ ﺟﻠﻮ ﻧﺮود ‪ ،‬از اﯾﻨﮑﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﺗﺼﻮرﻣﺎن رﻓﺘﺎر‬
‫ﻧﮑﻨﺪ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ اداﻣﻪي ﻣﺴﯿﺮﻫﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﯿﺴﺖ و ﻧﺎدﯾﺪه ﮔﺮﻓﺘﻦ اﯾﻦ ﻣﺴﺎﻟﻪ‬
‫آﺳﯿﺒﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮدﻣﺎن اﻧﺘﺨﺎﺑﺶ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬از ﻟﺤﻈﻪاي ﺑﻪ ﺑﻌﺪ در ﺑﻌﻀﯽ‬
‫راﺑﻄﻪﻫﺎ و ﻫﺪف ﻫﺎ ‪ ،‬ﺷﻮاﻫﺪي وﺟﻮد دارﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺟﺪي ﺷﺎن ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ و‬
‫ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﮐﻪ آﯾﺎ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﺎ روﯾﺎﭘﺮدازي ﯾﺎ ﻟﺠﺒﺎزي ﻫﻤﭽﻨﺎن در‬
‫ﻣﺴﯿﺮ ﺑﻤﺎﻧﯿﻢ ﯾﺎ ﻧﻪ ؟ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از دﯾﺪن ﺷﻮاﻫﺪ رﻓﺘﺎري و‬
‫ﺷﻮاﻫﺪ ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﯽ ﭼﻪ اﻧﺘﺨﺎﺑﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮاﻫﯿﻢ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﻤﺎن‬
‫را ﺑﺒﻨﺪﯾﻢ و ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﻌﺠﺰه ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﯾﺎ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﻮﯾﻢ و ﻣﺴﯿﺮﻫﺎي دﯾﮕﺮي‬
‫را اﻣﺘﺤﺎن ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻧﺎ اﻣﯿﺪ ﺷﺪن ﻣﺎ را ﻧﺠﺎت ﺧﻮاﻫﺪ داد ‪ ،‬ﻧﺎ اﻣﯿﺪ ﺷﺪن ﺑﻪ ﻣﺎ‬
‫ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ و ﺑﻬﺘﺮ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﻗﻄﻌﺎ ﻧﺎ اﻣﯿﺪ ﺷﺪن‬
‫دردﻧﺎك اﺳﺖ اﻣﺎ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﻧﺎ اﻣﯿﺪ ﺷﺪن ‪ ،‬اﺗﻔﺎقﻫﺎي ﺟﺎﻟﺒﯽ‬
‫ﻣﯽاﻓﺘﺪ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ دﯾﮕﺮ اداﻣﻪ دادن ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﺴﯿﺮ آراﻣﺶ‬
‫‪332‬‬
‫ﺑﺨﺶ و ﺑﺎ رﺷﺪ ﺑﺮاي ﻣﺎ ﻫﻤﺮاه ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﻣﺴﯿﺮﻫﺎي دﯾﮕﺮي را‬
‫ﺧﻮاﻫﺪ ﯾﺎﻓﺖ ‪ ،‬آدمﻫﺎي دﯾﮕﺮي را ﻣﻼﻗﺎت ﺧﻮاﻫﯽ ﮐﺮد و ﺑﺎ ﻫﺪفﻫﺎي‬
‫ﺟﺪﯾﺪﺗﺮي آﺷﻨﺎ ﺧﻮاﻫﯽ ﺷﺪ ‪ ،‬ﻧﺎ اﻣﯿﺪ ﺷﺪن اﺟﺘﻨﺎب ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻓﺮار‬
‫ﻧﮑﻨﯿﻢ و ﭘﺬﯾﺮاي ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ اداﻣﻪي ﺑﻌﻀﯽ ﻣﺴﯿﺮﻫﺎ و راﺑﻄﻪ ﻫﺎ‬
‫در اﻧﺘﻈﺎر ﻣﻌﺠﺰه ﺑﻮدن اﺳﺖ و اﯾﻦ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﺎﺳﺖ ﮐﻪ در روﯾﺎي رﺳﯿﺪن‬
‫ﻣﻌﺠﺰه ‪ ،‬ﺗﻮﻗﻒ ﮐﻨﯿﻢ و ﯾﺎ ﺑﻪ ﺳﻮي ﻫﺪﻓﯽ دﯾﮕﺮ و ﯾﺎ راﺑﻄﻪاي دﯾﮕﺮ ﺣﺮﮐﺖ‬
‫ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﻧﺎ اﻣﯿﺪيﻫﺎي زﯾﺎدي را در رﺳﯿﺪن ﺑﻪ اﻫﺪاف و ﺑﻪ اﻧﺴﺠﺎم‬
‫رﺳﯿﺪن راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﻣﺎن ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﺷﻮاﻫﺪ ﻣﺜﺒﺘﯽ از رﺷﺪ و‬
‫ﺣﺮﮐﺖ وﺟﻮد دارد ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ اﻣﯿﺪ ﻫﻢ ﻫﺴﺖ و ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬اﻣﯿﺪوار ﺑﻮدن ﺑﻪ‬
‫اداﻣﻪ ي ﻣﺴﯿﺮ زﯾﺒﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﻢ ﺗﻼش ﻣﺎ را زﯾﺎد ﻣﯽﮐﻨﺪ ﻫﻢ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﺎ را در‬
‫ﺳﺨﺘﯽﻫﺎ ﺑﺎﻻ ﻣﯽﺑﺮد ‪ ،‬اﻣﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ از ﯾﺎد ﺑﺮد ﮐﻪ اﻣﯿﺪ واﻫﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺎ را ﺑﻪ‬
‫ﮔﻤﮕﺸﺘﻪاي ﭘﺮﯾﺸﺎن و ﻫﻤﯿﺸﻪ در اﻧﺘﻈﺎر ﺗﺒﺪﯾﻞ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫آن ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﺎﻧﺪﻧﺪ ‪ ،‬ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ اﺳﺘﺎداي ﻣﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ‬

‫آن آدم ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﺎﻧﺪﻧﺪ و آن ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻧﮑﺮدﻧﺪ ‪ ،‬ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ‬

‫اﺳﺘﺎدﻫﺎي ﻣﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﻤﺎنﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﻧﺪﯾﺪﻧﺪ و اﻧﺪوه را در ﻗﻠﺐ ﻣﺎ ﺑﻪ‬
‫ﺟﺎي ﻋﺸﻖ و ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺎﺷﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﻤﺎنﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ آﺷﻨﺎﺗﺮﯾﻦ‬
‫دﻧﯿﺎﯾﻤﺎن ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ از ﻏﺮﯾﺒﻪﻫﺎ ﻫﻢ ﺳﺮدﺗﺮ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﺮدﻧﺪ و ﮐﻤﺘﺮ ﺗﻮﺟﻪ‬
‫‪333‬‬
‫ﮐﺮدﻧﺪ ‪ ،‬ﻫﻤﺎنﻫﺎ اﺳﺘﺎدﻫﺎي ﻣﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﻤﺎن ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻼش ﻣﺎ را ﺑﺮاي‬
‫ﮐﻢ ﮐﺮدن ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﺎ اﺷﺘﺒﺎه ﺑﺮداﺷﺖ ﮐﺮدﻧﺪ و دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﻣﺎ را ﺑﺮاي‬
‫ﻧﻘﻄﻪ ﺿﻌﻒ ﻣﺎن ﺗﻠﻘﯽ ﮐﺮدﻧﺪ ‪ ،‬آﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻋﺸﻖ ورزﯾﺪﯾﻢ ‪،‬‬
‫ﺳﺨﺖﺗﺮ و ﺳﺮدﺗﺮ ﺷﺪﻧﺪ ‪ ،‬آﻧﻬﺎ ﮐﻪ اﺷﺘﯿﺎق ﻣﺎن را ﺑﻪ ﺳﺨﺮه ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ و ﻣﻬﺮ‬
‫ﻣﺎ را ﮐﻢ اﻫﻤﯿﺖ ﺟﻠﻮه دادﻧﺪ ‪ ،‬ﻫﻤﺎن آدم ﻫﺎ ‪ ،‬اﺳﺘﺎد ﻫﺎي ﻣﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ‬
‫ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ درسﻫﺎي زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن را از ﺳﺨﺖ ﺗﺮﯾﻦ راﺑﻄﻪﻫﺎﯾﻤﺎن ﺧﻮاﻫﯿﻢ‬
‫ﮔﺮﻓﺖ ‪ ،‬درس ﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮاي ﻫﺮ ﭼﻪ ﻧﺰدﯾﮏﺗﺮ ﺷﺪن ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ‪ ،‬آدم ﻫﺎﯾﯽ‬
‫ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺗﻨﻬﺎ ﺗﺮ ﮐﺮدن ‪ ،‬ﻣﺎ را ﺑﻪ دروﻧﻤﺎن ﻧﺰدﯾﮏ ﺗﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﮐﺴﯽ ﮐﻪ‬
‫ﺻﺒﻮر ﺑﺎﺷﯿﻢ و اﯾﻤﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺑﻪ دﻧﯿﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﮐﺎرش را ﺑﻠﺪ اﺳﺖ ﻣﺘﻮﺟﻪ‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ اﯾﻦ آدم ﻫﺎ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ ﺗﻠﻨﮕﺮﻫﺎي ﻣﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ و ﺑﺮداﺷﺖ ذﻫﻨﯽ‬
‫ﻣﺎن را ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽدﻫﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ و ﻧﻮع راﺑﻄﻪ ﻣﺎن ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن را ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽدﻫﻨﺪ ‪،‬‬
‫اﻧﮕﺎر ﮐﻪ اﯾﻦ آدمﻫﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ ﺗﺎ ﭼﯿﺰي ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﭼﯿﺰي در دروﻧﻤﺎن ‪،‬‬
‫در ﻧﮕﺎه ﻣﺎ ﺑﻪ آدمﻫﺎ و دﯾﺪ ﻣﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺮاي راﺑﻄﻪﻫﺎ و آدمﻫﺎﯾﯽ‬
‫ﮐﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮده اﯾﺪ ‪ ،‬ﺧﻮد را ﺳﺮزﻧﺶ ﻧﮑﻨﯿﺪ ‪.‬‬

‫ﻫﻤﻪي ﻣﺎ ﺑﻪ اﺳﺘﺎدﻫﺎﯾﯽ اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ ﺗﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ ‪،‬‬

‫ﭘﺎﯾﺪارﺗﺮﯾﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮات دروﻧﯽ از دل ﺳﺨﺖ ﺗﺮﯾﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻫﺎ‬
‫ﺷﺮوع ﻣﯿﺸﻮد‬

‫‪334‬‬
‫ﺑﻪ ﺟﺮﯾﺎن دﻧﯿﺎ اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﯿﺪ و از آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮده اﻧﺪ ﮔﻼﯾﻪ ﻧﮑﻨﯿﺪ‬
‫‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ آدم ﻫﺎ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ اﺳﺘﺎدﻫﺎي ﻣﺎ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬اﺳﺘﺎد ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ‬
‫ﻣﯽآﻣﻮزﻧﺪ ﭼﻄﻮر ﻣﻬﺮ ﺑﻮرزﯾﻢ و از ﻋﺸﻖ ﻣﺎﯾﻮس ﻧﺸﻮﯾﻢ و ﭼﻄﻮر ﻫﺮ آﻧﭽﻪ‬
‫ﮐﻪ آﻧﻬﺎ از ﻣﺎ درﯾﻎ ﮐﺮدﻧﺪ ﻣﺎ از ﺧﻮدﻣﺎن درﯾﻎ ﻧﮑﻨﯿﻢ و درﺳﺖ آﻧﻄﻮر ﮐﻪ‬
‫آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﺮدﻧﺪ ﻣﺎ ﺑﺎ ﺧﻮد و دﯾﮕﺮان ﺑﺮﺧﻮرد ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺟﺮﯾﺎن‬
‫زﻧﺪﮔﯽ اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﯿﺪ و اﺟﺎزه ﺑﺪﻫﯿﺪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻫﺎﯾﺸﺎن ﻫﻤﭽﻮن اﺳﺘﺎد ﻫﺎﯾﯽ‬
‫ﮔﺮان ﺑﻬﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ درسﻫﺎﯾﯽ ﺗﮑﺮار ﻧﺸﺪﻧﯽ را ﺑﯿﺎﻣﻮزد‪.‬‬

‫ﻣﮑﺚ‬

‫در درﺳﺖ ﺗﺮﯾﻦ زﻣﺎن ﻣﻤﮑﻦ اﯾﺴﺘﺎده اﯾﺪ ‪ ،‬در درﺳﺖﺗﺮﯾﻦ اﺗﻔﺎق زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن‬
‫ﻫﺴﺘﯿﺪ ‪ ،‬ﻫﺮ آﻧﭽﻪ اﮐﻨﻮن ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ درﺳﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻓﺮﺻﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺑﺮاي ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺧﻮدﻣﺎن و ﻧﺰدﯾﮏ‬
‫ﺷﺪن ﺑﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪﺗﺮ ‪ ،‬ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﯾﮏ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻗﺎﻃﻊ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ‪،‬‬
‫ﻣﻨﺘﻈﺮ رﺳﯿﺪن ﯾﮏ زﻣﺎن ﺧﺎﺻﯽ ﻧﺒﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬ﺗﺼﻤﯿﻤﯽ ﮐﻪ ﻫﯿﭽﮕﻮﻧﻪ ﺷﮑﯽ در‬
‫آن ﻧﺒﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ اﻧﺴﺎن ﻫﺴﺘﯿﻢ و در ﻫﺮ ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮي و ﺷﺮوع ﯾﮏ ﻣﺴﯿﺮ‬
‫ﺟﺪﯾﺪ ﺑﺨﺸﯽ از زﻧﺪﮔﯽ اﮐﻨﻮن ﻣﺎن را از دﺳﺖ ﺧﻮاﻫﯿﻢ داد ‪ ،‬ﺑﺨﺸﯽ از‬
‫ﺷﺮاﯾﻂ و رواﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ آن ﻋﺎدت ﮐﺮده اﯾﻢ ‪.‬‬

‫‪335‬‬
‫در ﻫﺮ ﺗﺼﻤﯿﻤﯽ ﺷﮑﯽ وﺟﻮد دارد و در ﻫﺮ ﻣﺴﯿﺮ اﺑﻬﺎم ‪ ،‬اﮔﺮ ﻣﻨﺘﻈﺮ رﺳﯿﺪن‬
‫زﻣﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﺷﮑﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ و ﻫﯿﭻ اﺑﻬﺎﻣﯽ وﺟﻮد‬
‫ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺘﻮاﻧﯿﺪ آﯾﻨﺪه را ﺷﻔﺎف ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ ﮐﻨﯿﺪ و ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﺣﺮﮐﺖ‬
‫ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﮐﻤﯽ ﻣﮑﺚ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ اﮐﻨﻮن ﺗﺎن ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬آﯾﺎ ﻣﺪت ﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ اﯾﺪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ؟ آﯾﺎ اﯾﻦ ﻋﺪم ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮي و ﺷﮏ در دﯾﮕﺮ‬
‫ﺑﺨﺶﻫﺎي زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن ﻧﯿﺰ وﺟﻮد دارد ؟ اﮔﺮ ﺟﻮاﺑﺘﺎن آري ﺳﺖ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ‬
‫روﺑﺮو ﺷﺪن ﺑﺎ ﺣﻘﯿﻘﺖ دارﯾﺪ ‪ ،‬ﺣﻘﯿﻘﺘﯽ ﮐﻪ ﺗﻠﺦ اﺳﺖ اﻣﺎ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﺎ ﭘﺬﯾﺮش‬
‫آن دوﺑﺎره ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ ﻗﺪرت ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﺪ و وارد ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﺷﻮﯾﺪ ‪،‬‬
‫ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ ﻫﯿﭻ وﻗﺖ زﻣﺎﻧﯽ ﻓﺮا ﺑﺮﺳﺪ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ‬
‫روﺷﻦ و واﺿﺢ ﺑﺎﺷﺪ و ﻣﺎ ﺑﺪون ﺷﮏ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ ﺧﯿﺎل راﺣﺖ ﺗﺼﻤﯿﻢ‬
‫ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ آﯾﻨﺪه ﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻫﺎ‬
‫ﻫﯿﭻ ﺗﻐﯿﯿﺮي در وﺿﻌﯿﺖ ﻣﺎ اﯾﺠﺎد ﻧﮑﻨﺪ ‪ ،‬ﺗﺼﻤﯿﻢ ﻫﺎ در ﺷﻔﺎﻓﯿﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ‬
‫ﻧﻤﯽﺷﻮد و ﮔﺎﻫﯽ ﺷﺒﯿﻪ دل ﺑﻪ ﺟﺎده زدن اﺳﺖ ‪ ،‬ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎ ﮔﺎﻫﯽ ﺷﺒﯿﻪ دل‬
‫ﺑﻪ ﺟﺎده زدن اﺳﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺣﺎل و ﻫﻮاي اﺑﺮي ﮐﻪ ﻣﯽداﻧﯿﻢ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺒﺎرد ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ‬
‫ﺑﺮف و ﺑﻮران ﺷﻮد اﻣﺎ اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ ﺑﻪ ﺟﺎده ﺑﺰﻧﯿﻢ و ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ‬
‫رﻓﺘﻦ در ﻣﻪ ‪ ،‬در ﻣﺴﯿﺮي ﮐﻪ ﻣﺎ را از ﮔﺬﺷﺘﻪاي ﮐﻪ ﺑﻪ آن ﻋﺎدت ﮐﺮدهاﯾﻢ‬
‫ﺟﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ اﻣﺎ دﻗﯿﻘﺎ ﻧﻤﯽداﻧﯿﻢ آﯾﺎ ﻣﺴﯿﺮ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﻣﺎ ﻣﯽرود ﯾﺎ‬

‫‪336‬‬
‫ﻧﻪ ؟ ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ و در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ را از دﺳﺖ‬
‫ﻧﺪﻫﯿﻢ ‪ ،‬درﺳﺖ ﺑﻮدن اﺗﻔﺎق ﻫﺎ و ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي اﯾﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ‬
‫ﻗﺮار اﺳﺖ اﺗﻔﺎقﻫﺎي دﻧﯿﺎ ﺑﻪ ﮐﺎم ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬اﺗﻔﺎق ﻫﺎي ﺗﻠﺦ و ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻫﺎي‬
‫دردﻧﺎﮐﯽ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ اﻧﺪ و وﺟﻮد ﺧﻮاﻫﻨﺪ داﺷﺖ ‪ ،‬اﺗﻔﺎقﻫﺎ ﻟﺰوﻣﺎ ﺧﻮب‬
‫ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ ﻗﻄﻌﺎ ﻣﻔﯿﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬در ﻫﺮ اﺗﻔﺎق ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺑﺮاي ﺷﺮوع ﺟﺪﯾﺪ و‬
‫ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪﺗﺮ وﺟﻮد دارد ﺣﺘﯽ در ﺳﺨﺖ ﺗﺮﯾﻦ و دردﻧﺎك ﺗﺮﯾﻦ‬
‫اﺗﻔﺎق ﻫﺎ‪.‬‬

‫‪337‬‬
 ‫ﻓﺼﻞ ﻫﺸﺘﻢ‬
‫زﻣﺎن ﻫﻤﺎن ﻋﻨﺼﺮ اﺻﻠﯽ رﺷﺪ در راﺑﻄﻪ ﻫﺎﺳﺖ‬

‫ﺑﻪ زﻣﺎن اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺗﻤﺎم آن ﻫﺎﯾﯽ را ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺑﯽ ﺗﺠﺮﺑﮕﯽ از دﺳﺖ‬

‫دادهاﯾﺪ و ﺗﻤﺎم آن راﺑﻄﻪﻫﺎﯾﯽ را ﮐﻪ ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﯿﺪ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﻤﮏ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺗﺎ راﺑﻄﻪي اﮐﻨﻮن ﺗﺎن را ﺑﻬﺘﺮ و ﺑﺎﻟﻐﺎﻧﻪ ﺗﺮ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬آدمﻫﺎﯾﯽ‬
‫ﻫﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ وارد ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬ﻫﻢ ﺳﺮﻋﺖ ﺗﺠﺮﺑﻪ ي ﺷﻤﺎ ‪.‬‬

‫اﮐﻨﻮن‬

‫اﮐﻨﻮن ﻫﻤﺎن آﯾﻨﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬از درد ﮐﻪ رد ﺷﺪﯾﺪ ﺑﻪ ﯾﮏ در ﻣﯽرﺳﯿﺪ ‪ ،‬دري‬

‫ﮐﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ ﺑﻪ اﮐﻨﻮن ﺑﺎز ﺷﻮد ‪ ،‬در ﮐﻪ ﺑﺎز ﺷﻮد ‪ ،‬ﺷﻤﺎ از ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺗﻮﻫﻢ‬
‫ﻫﺎي آﯾﻨﺪه و ﻧﮕﺮاﻧﯽ ﻫﺎ رد ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ و وارد اﮐﻨﻮن ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬در اﯾﻦ‬
‫اﮐﻨﻮن ﮐﺴﯽ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺷﻤﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﮐﺴﯽ ﮐﻪ از دور ﻧﻤﯽﺷﻨﺎﺳﯿﺪ ‪ ،‬آرام آرام‬
‫در ﺟﺎدهي اﮐﻨﻮن ﮐﻪ ﺟﻠﻮ ﺑﺮوﯾﺪ ﺑﻪ آن ﻓﺮد ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ و ﺑﺎﻻﺧﺮه‬
‫روزي ﺷﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﺎﻧﻪي او ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﺪ و او ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدد و ﺷﻤﺎ ﺻﻮرﺗﺶ‬
‫را ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﺪ و ﺷﻤﺎ از دﯾﺪن ﺧﻮدﺗﺎن ﺷﻮﮐﻪ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬او ﺧﻮد ﺷﻤﺎﺳﺖ ‪،‬‬
‫ﺟﺎﯾﯽ در اﮐﻨﻮن ﻣﻨﺘﻈﺮ رﺳﯿﺪن ﺷﻤﺎﺳﺖ ‪ ،‬از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻫﺎ و دردﻫﺎي ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ‬
‫ﻣﻌﻠﻖ در ﺧﺎﻃﺮه ﻫﺎﯾﺘﺎن ﮐﻪ رﻫﺎ ﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ روﯾﺎﭘﺮدازي ﻓﻘﻂ‬
‫‪338‬‬
‫ﺗﻮﻫﻢ آﯾﻨﺪه را ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽدﻫﺪ ‪ ،‬آﯾﻨﺪهاي ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬آﯾﻨﺪه ﯾﮏ ﮐﻠﻤﻪي ﮔﻨﮓ‬
‫واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ اﮐﻨﻮن اﺳﺖ و ﻣﺎ ﭼﻘﺪر ﺳﺎده اﯾﻦ واﺑﺴﺘﮕﯽ را ﻧﻤﯽﺑﯿﻨﯿﻢ ‪ ،‬از اﮐﻨﻮن‬
‫رد ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﺑﻪ اﻣﯿﺪ آﯾﻨﺪه ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﭼﯿﺰي ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﻨﺪ اﻣﺎ ﺑﻨﺪه از ﻗﺒﻞ ﺑﻪ‬
‫وﺟﻮد آﻣﺪه ‪ ،‬آﯾﻨﺪه از دل اﮐﻨﻮن ﺷﻤﺎ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪه ‪ ،‬اﮐﻨﻮن ﺗﺎن را ﺣﺲ‬
‫ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﺑﻪ اﮐﻨﻮن ﺗﺎن رﺳﯿﺪﯾﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﭼﺸﻢﻫﺎي آدﻣﯽ ﮐﻪ آن را ﭘﯿﺪا‬
‫ﮐﺮدﯾﺪ ﺧﻮب ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﺰرﮔﯽ و دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ ﺑﻮدﻧﺶ را ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ و‬
‫اﯾﻤﺎﻧﯽ را ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ داﺷﺘﻪ ﺳﺘﺎﯾﺶ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬اﯾﻤﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﮔﻮش او اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ‬
‫را ﺳﺎﻟﻬﺎ ﺗﮑﺮار ﻣﯽﮐﺮدﯾﺪ ‪ ،‬ﺻﺒﻮر ﺑﺎش ‪ ،‬او روزي دوﺑﺎره از اﯾﻦ در ﻋﺒﻮر‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬

‫ﮔﺬﺷﺘﻪ‬

‫آدمﻫﺎي درون ﺧﺎﻃﺮه ﻫﺎﯾﺘﺎن ‪ ،‬دردﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮه ﻫﺎ وﺻﻞ ﻫﺴﺘﯿﺪ‬

‫‪ ،‬روﯾﺎﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﻣﯿﺪ ﻣﻌﺠﺰه در آﯾﻨﺪه ﻣﯽدﻫﻨﺪ ‪ ،‬راﺑﻄﻪﻫﺎي ﻣﺸﮑﻞ‬
‫داري ﮐﻪ در ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ‪ ،‬ﺗﻮﻫﻢ ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآورﻧﺪ‬
‫‪ ،‬آدﻣﺎﯾﯽ ﮐﻪ روﯾﺎﯾﯽ از ﺑﻮدن ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽدﻫﻨﺪ و در واﻗﻌﯿﺖ ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ﺑﺮاي‬
‫ﺷﻤﺎ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻨﻬﺎ ﻫﻤﻪ ﻣﺘﻌﻠﻖ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ در ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﻤﻪ ﺷﺎن ﮔﺬﺷﺘﻪ ‪ ،‬اﯾﻦﻫﺎ‬
‫دردﻫﺎي ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و ﺧﺎﻃﺮهﻫﺎ ﺟﺪا ﻧﺸﻮﯾﺪ ‪،‬‬
‫ﯾﮑﻤﯽ ﮐﻪ ﻧﻔﺲ ﮐﺸﯿﺪﯾﺪ و ﺳﻮﮔﻮاري ﮐﺮدﯾﺪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ در ﺑﺮوﯾﺪ ‪ ،‬ﭘﺸﺖ‬
‫‪339‬‬
‫در ‪ ،‬آن ﻃﺮف اﯾﻦ درﻫﺎ و روﯾﺎﻫﺎي ﻧﺎﺗﻤﺎم ﮐﺴﯽ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺷﻤﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﻮدن‬
‫در اﮐﻨﻮن ﻫﻤﺎن آﯾﻨﺪه اي ﺳﺖ ﮐﻪ در دﺳﺖ ﻫﺎي ﺷﻤﺎ ﻗﺮار دارد اﮐﻨﻮن ﺑﺎ‬
‫دﯾﺪﮔﺎﻫﯽ ﻣﺘﻔﺎوت ‪ ،‬ﺑﻪ ﺑﻌﻀﯽ از آدمﻫﺎ زود ﻣﯽ رﺳﯿﻢ و ﺑﺎ ﺑﯽ ﺗﺠﺮﺑﻪاي از‬
‫دﺳﺘﺸﺎن ﻣﯽدﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎ دﯾﺮ ﻣﯽرﺳﯿﻢ و از دﺳﺘﺸﺎن ﻣﯽدﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ‬
‫ﺑﻌﻀﯽﻫﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻤﯽرﺳﯿﻢ ‪ ،‬و ﺑﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﺷﺎن ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻨﺎر ﺑﯿﺎﯾﻢ ‪ ،‬ﻫﻤﻪي ﻣﺎ‬
‫آﻧﻘﺪر از دﺳﺖ دادن ﻫﺎ و ﻧﺪاﺷﺘﻦﻫﺎ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ﺗﺎ روزي ﺑﻪ‬
‫زﻣﺎن اﯾﻤﺎن ﺑﯿﺎورﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ زﻣﺎن درﺳﺖ از راه ﻣﯽرﺳﺪ و آﻧﻘﺪر ﻣﺎ را‬
‫در ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ ﺗﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﯾﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ ﺑﯽ‬
‫ﻧﻈﯿﺮ از ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﻫﺎ و داﺷﺘﻪ ﻫﺎﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻤﺎن ﮐﻪ ﺑﯿﺎورﯾﻢ ‪ ،‬ﭘﺬﯾﺮش ﺷﺮوع‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﭘﺬﯾﺮش زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﻧﺎﺗﻤﺎمﻫﺎ و ﺑﻌﺪ از اﯾﻦ ﭘﺬﯾﺮش ﻗﺎدر‬
‫ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻮد آراﻣﺶ را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي ﻣﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﻣﺎ را ﺗﻨﻈﯿﻢ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﻌﻀﯽﻫﺎ دﯾﺮ و ﮔﺎﻫﯽ آﻧﻘﺪر زود ﮐﻪ از دﺳﺘﺸﺎن‬
‫ﻣﯽدﻫﯿﻢ اﯾﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﻣﺎن ﺑﺎ اﮐﻨﻮن ﺗﻨﻈﯿﻢ‬
‫ﺷﻮد ‪ ،‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ در اﮐﻨﻮن ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﭼﻘﺪر ﻧﯿﺎز ﺑﻪ‬
‫ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮدن داﺷﺘﯿﻢ و اﯾﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي ﻣﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‬
‫در راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﺑﻬﺘﺮ و ﭘﺎﯾﺪارﺗﺮي در اﮐﻨﻮن ﻣﺎن ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ ﺑﯽ ﻧﻈﯿﺮ از ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﻫﺎ و داﺷﺘﻪ ﻫﺎﺳﺖ و اﯾﻦ ﯾﻌﻨﯽ اﮐﻨﻮن ‪.‬‬

‫‪340‬‬
‫زﻣﺎن ﻫﻤﺎن ﻋﻨﺼﺮي اﺳﺖ ﮐﻪ اﻋﺘﻤﺎد ﮐﺮدن ﺑﻪ آن ﺳﺨﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬در واﻗﻊ‬
‫اﻋﺘﻤﺎد ﮐﺮدن ﺑﻪ زﻣﺎن ﯾﮏ دﯾﺪﮔﺎه اﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻨﮑﻪ اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ درﺳﺖ‬
‫ﺟﻠﻮ ﻣﯽرود و اﺗﻔﺎقﻫﺎ در زﻣﺎن درﺳﺘﯽ رخ ﻣﯽدﻫﻨﺪ و اﯾﻨﮑﻪ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﻣﺎ ﺑﻪ‬
‫اﺗﻔﺎقﻫﺎ و راﺑﻄﻪﻫﺎ اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ ﺗﺎ رﺷﺪ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ اﻋﺘﻤﺎد‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﭘﺬﯾﺮش ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ و اﺗﻔﺎقﻫﺎ راﺣﺖﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬‬

‫آراﻣﺶ ﺟﺰﺋﯽ از اﮐﻨﻮن اﺳﺖ‬

‫آراﻣﺶ ﺟﺰﯾﯽ از اﮐﻨﻮن اﺳﺖ ﻧﻪ در آﯾﻨﺪه وﺟﻮد دارد و ﻧﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ‪،‬‬

‫آراﻣﺶ ﺟﺰﯾﯽ از ﻟﺤﻈﻪ اي ﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ در آن ﻗﺮار دارﯾﻢ و ﻫﯿﭻ اﺣﺴﺎس‬
‫ﺧﺎﺻﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬در واﻗﻊ آراﻣﺶ ‪ ،‬ﻓﺎﺻﻠﻪي ﺑﯿﻦ دو اﺣﺴﺎس‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺪن ‪ ،‬روان ﻣﺎن اﺣﺴﺎﺳﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﺮده ‪ ،‬ﻣﺜﻼ ﺷﺎد ﺑﻮده‬
‫‪ ،‬ﺧﻨﺪﯾﺪه و ﯾﺎ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺑﻮده و اﺷﮏ رﯾﺨﺘﻪ و ﯾﺎ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺑﻮده و وﺟﻮدش‬
‫داغ ﺷﺪه ﺑﻌﺪ از ﺗﺠﺮﺑﻪي ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ اﯾﻦ ﻋﻼﺋﻢ ﮐﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ اﺣﺴﺎس‬
‫ﺑﻮده ‪ ،‬ﺑﺪن ﺗﻬﯽ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬در واﻗﻊ ﺑﺪن در ﺣﺎﻟﺘﯽ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد ﮐﻪ اﻧﮕﺎر‬
‫ﻫﯿﭻ اﻟﺘﻬﺎب ﯾﺎ ﻋﻼﯾﻢ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﺧﺎﺻﯽ ﻧﺪارد ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺪن ﻫﯿﭻ اﺣﺴﺎﺳﯽ را‬
‫ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ آراﻣﺶ ﻣﯽﮔﻮﯾﻨﺪ ‪ ،‬آراﻣﺶ ﯾﮏ ﺣﺎﻟﺖ‬
‫اﺳﺖ و ﻧﻪ ﯾﮏ اﺣﺴﺎس ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﺗﻬﯽ ﺷﺪن ﺑﺪن ﺑﻌﺪ از ﭘﯿﭻ و ﺗﺎبﻫﺎي‬

‫‪341‬‬
‫ﺗﺠﺮﺑﻪي اﺣﺴﺎﺳﯽ و اﺳﺘﺮاﺣﺖ ﺑﺪن در ﻻ ﺑﻪ ﻻي ﺑﻬﻢ رﯾﺨﺘﮕﯽﻫﺎي ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ‬
‫اش‪.‬‬

‫آراﻣﺶ ﺟﺰﯾﯽ از ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ﻣﺎﺳﺖ و ﻓﻘﻂ در اﮐﻨﻮن ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآﯾﺪ‬

‫‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﺑﺪﻧﻤﺎن از اﺣﺴﺎس ﺧﺎﻟﯽ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬آراﻣﺶ ﺷﺮوﻋﺶ ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺗﺎ‬
‫ﺗﺠﺮﺑﻪي اﺣﺴﺎس ﺑﻌﺪي اداﻣﻪ دارد ‪ ،‬ﺑﻪ ﻣﺤﺾ رخ دادن اﺣﺴﺎس ﺧﺎﺻﯽ ‪،‬‬
‫ﺣﺎﻟﺖ آراﻣﺶ از ﺑﯿﻦ ﻣﯽرود و ﺑﺪن آﻣﺎدهي ﺗﺠﺮﺑﻪ ي ﻋﻼﯾﻢ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ‬
‫ﺧﺎﺻﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﺣﺴﺎس اﺳﺖ ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬‬

‫ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ﻣﺎ ‪ ،‬ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار و ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ اﺳﺖ ‪ ،‬درﺳﺖ ﺷﺒﯿﻪ‬

‫ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﺑﯿﺮون از ﺧﻮدﻣﺎن ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ دﻧﯿﺎﯾﯽ ﮐﻪ در آن ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪهاﯾﻢ و‬
‫وﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺟﻬﺎن ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻣﻮﻗﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﺎ اﯾﻦ‬
‫ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻣﺒﺎرزه ﻧﮑﻨﯿﺪ ‪ ،‬آراﻣﺶ ﺣﺎﻟﺘﯽ ﮐﻮﺗﺎه و ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار اﺳﺖ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ‬
‫دﻧﺒﺎل روﯾﺎي آراﻣﺶ در آدمﻫﺎ و رواﺑﻂ ﯾﺎ در ﺷﺮاﯾﻂ و ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻫﺎ ﻣﺜﻞ ﺑﻪ‬
‫دﺳﺖ آوردن ﻣﺪرك ‪ ،‬ﺧﺎﻧﻪ و ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﯾﺎ وﻗﺘﯽ ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ ﻓﮑﺮ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻨﺎرﻣﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺎ ﺗﺎ آﺧﺮ ﻋﻤﺮ ‪ ،‬آراﻣﺶ را‬
‫اﺣﺴﺎس ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ‪ ،‬ﻗﻄﻌﺎ ﺧﺴﺘﻪ و زﺧﻤﯽ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ ‪ ،‬آراﻣﺶ را در‬
‫ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ و ﻫﯿﭻﮐﺲ و ﻫﯿﭻ ﻧﻮع راﺑﻄﻪاي ﻧﻤﯽﺗﻮان ﺟﺴﺘﺠﻮ ﮐﺮد ‪ ،‬آراﻣﺶ‬
‫ﺣﺎﻟﺘﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺎه ﮔﺎﻫﯽ در ﺑﺪن ﻣﺎ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآﯾﺪ ‪ ،‬ﻋﻤﯿﻖ اﺳﺖ اﻣﺎ‬
‫‪342‬‬
‫ﮐﻮﺗﺎه و اﮔﺮ ﺧﺎرج از ﺗﻮﻫﻢ ﻫﺎ و روﯾﺎﻫﺎﯾﻤﺎن ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آراﻣﺶ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ‬
‫ﺑﺪﻧﻤﺎن وﺻﻞ ﺷﻮﯾﻢ اﺛﺮات دراز ﻣﺪت زﯾﺎدي را در ﺧﻮدﻣﺎن ﺣﺲ ﺧﻮاﻫﯿﻢ‬
‫ﮐﺮد ‪ ،‬در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺐ ﻣﺎن آرام ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻧﻔﺲﻫﺎﯾﻤﺎن ﺗﻨﻈﯿﻢ‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻋﻀﻼت ﺑﺪﻧﻤﺎن ﺷﻞ ﻣﯽﺷﻮد و ﻓﮑﺮ ﻣﺎ در اﮐﻨﻮن ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد‬
‫‪ ،‬وﻗﺘﯽ در ﺣﺎﻟﺖ آراﻣﺶ ﻫﺴﺘﯿﻢ اﻓﮑﺎر ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ و آدمﻫﺎي داﺧﻞ‬
‫آن در آﺳﻤﺎن ذﻫﻨﻤﺎن ﻣﯽآﯾﺪ اﻣﺎ ﻣﺎ ﻫﻮﺷﯿﺎراﻧﻪ اﺟﺎزه ﻣﯽدﻫﯿﻢ ﻋﺒﻮر ﮐﻨﻨﺪ‬
‫و در آنﻫﺎ ﮔﯿﺮ ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ و ﺑﻪ ﻧﮕﺮاﻧﯽﻫﺎي آﯾﻨﺪه ﻫﻢ ﺑﯽاﻋﺘﻨﺎ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و‬
‫ﻓﻘﻂ ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ در اﮐﻨﻮن ﭼﻪ ﭼﯿﺰي وﺟﻮد دارد ﺗﻤﺮﮐﺰ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺜﻼ ﭼﻪ‬
‫ﺻﺪاﯾﯽ ‪ ،‬ﭼﻪ ﺑﻮﯾﯽ ‪ ،‬ﻣﻌﻤﻮﻻ در آراﻣﺶ ﻓﮑﺮﻣﺎن ﺧﺎﻣﻮش اﺳﺖ و ﻓﻘﻂ‬
‫ﮔﻮشﻫﺎ و ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﻤﺎن ‪ ،‬درﮔﯿﺮ ﺟﺰﯾﯿﺎت روﺑﺮوﯾﻤﺎن ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺟﻬﺎن‬
‫ﺑﯿﺮون از ﻣﺎ ﺑﻪ راﺣﺘﯽ و ﺑﺎ ﺗﻤﺎم وﺟﻮدﻣﺎن ﺣﺲ ﻣﯽﺷﻮد و ﻣﺎ ﻫﯿﭻ اﺣﺴﺎﺳﯽ‬
‫ﻧﺪارﯾﻢ و ﻓﻘﻂ ﻋﻤﯿﻘﺎ در ﺟﻬﺎن ﺣﻀﻮر دارﯾﻢ ‪.‬‬

‫ﻣﮑﺚ‬

‫از دورﺗﺮﯾﻦ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺗﻮ را ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﻢ ‪ ،‬ﻧﺰدﯾﮏ ﻧﻤﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﻮ آزرده‬

‫ﺷﻮي و ﻧﻪ ﻣﻦ ‪ ،‬دردﻫﺎي ﻣﺸﺘﺮك ‪ ،‬دردﻫﺎي ﻋﻤﯿﻖ ﻣﺸﺘﺮك ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ‬
‫در ﻓﺎﺻﻠﻪاي دور از ﻫﻢ ﺑﻪ ﯾﺎد ﻫﻢ ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﺑﺮاي ﻫﻢ آرزوﻫﺎي ﺧﻮب ﮐﻨﯿﻢ‬
‫‪ ،‬آرزوي اﯾﻨﮑﻪ ﺣﺎل دﻟﻤﻮن ﺧﻮب ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺑﯽ ﻫﻢ ‪ ،‬ﺑﯽﻏﻢ ‪ ،‬اﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﺧﻮدﻣﺎن‬
‫‪343‬‬
‫ﻣﯽداﻧﯿﻢ در ﭼﻪ دردي ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬ﻧﺰدﯾﮏ ﮐﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ درد ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد ‪،‬‬
‫دور ﻫﻢ ﮐﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ دﯾﮕﺮ در ﻧﻬﺎﯾﺖ اﯾﻦ داﺳﺘﺎن ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬داﺳﺘﺎن‬
‫راﺑﻄﻪي ﻣﺎ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ در ﻓﺎﺻﻠﻪي ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺤﻤﻞ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﻣﺪت‬
‫ﻫﺎﺳﺖ ﺑﺮاي ﻣﻦ ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺤﻤﻞ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﺎﻓﯽ ﺳﺖ ‪ ،‬ﭼﺎرهاي ﻧﯿﺴﺖ ‪،‬‬
‫ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻮدﻧﻤﺎن دردﻧﺎك اﺳﺖ و ﮐﺎﻣﻼ ﻗﻄﻊ ﮐﺮدن دردﻧﺎك ﺗﺮ ‪ ،‬ﺑﯿﺎ از‬
‫ﻫﻤﯿﻦ دور ﺑﺮاي ﻫﻢ دﺳﺘﯽ ﺗﮑﺎن ﺑﺪﻫﯿﻢ و اﻣﯿﺪوار ﻧﺒﺎﺷﯿﻢ ﺑﻪ ﻣﻌﺠﺰه ‪ ،‬ﺑﺮاي‬
‫ﻫﺮ دوي ﻣﺎ ﻧﺠﺎتدﻫﻨﺪه اي ﺟﺰ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ در ﻓﺎﺻﻠﻪﻫﺎ دوام‬
‫ﻣﯽآورﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﯿﺎ ﻗﺒﻮل ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻧﻪ ﻣﻦ آدم دﻟﺨﻮاه ﺗﻮ ﺑﻮدم و ﻧﻪ ﺗﻮ آدم‬
‫دﻟﺨﻮاه ﻣﻦ ‪.‬‬

‫ﺑﺪن ﻣﺎ ﻓﻘﻂ در ﯾﮏ زﻣﺎن ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮد اﻣﺎ ذﻫﻨﻤﺎن در‬

‫ﺳﻪ زﻣﺎن‬

‫ﻣﺎ ﭘﺮ از ﻓﺮار ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬ﻓﺮار از اﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪاي ﮐﻪ ﻫﯿﭻ وﻗﺖ آراﻣﺶ‬

‫ﺑﺨﺶ ﻣﺎ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد و ﻫﯿﭻ ﮔﺎه ﻫﻢ ﺷﺒﯿﻪ آن واﻗﻌﯿﺘﯽ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ﮐﻪ واﻗﻌﺎ‬
‫ﺗﺠﺮﺑﻪاش ﮐﺮدهاﯾﻢ ‪ ،‬ﻋﺠﯿﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻫﺎي ﻣﺎ در ﺧﺎﻃﺮهﻫﺎي‬
‫ﭘﺮاﮐﻨﺪه ﻣﺎ ﺛﺒﺖ ﺷﺪه اﻧﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ ﺛﺎﺑﺖ ﻧﺸﺪهاﻧﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﺮ ﺑﺎر ﮐﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪي ﺧﻮد‬
‫را ﻣﺮور ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎ ﺑﺼﯿﺮت ﻫﻤﺎن ﻟﺤﻈﻪ ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮه ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدﯾﻢ ﺑﻪ‬
‫ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺛﺒﺖ ﻣﯽﺷﻮد اﻣﺎ ﺛﺎﺑﺖ ﻧﻤﯽﻣﺎﻧﺪ ‪ ،‬ﺑﺼﯿﺮت ﻣﺎ‬

‫‪344‬‬
‫در ﻃﻮل زﻣﺎن ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﮔﺬﺷﺘﻪﻫﺎي ﻣﺎ ﺑﺨﺸﯽ از زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻮده اﻧﺪ ﮐﻪ‬
‫ﺗﺠﺮﺑﻪ اش ﮐﺮدﯾﻢ ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺎ ﺑﻮده اﻧﺪ و ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ﺑﻪ‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن اﺣﺘﺮام ﺑﮕﺬارﯾﻢ ‪ ،‬اﺣﺘﺮام ﺑﺮاي ﻫﺮ ﺗﺼﻤﯿﻤﯽ ﮐﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ‬
‫ﮔﺮﻓﺘﻪاﯾﻢ و اﺣﺘﺮام ﺑﺮاي ﮐﺴﯽ ﮐﻪ اﻣﺮوز ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺎن‬
‫آﺷﺘﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﯿﺸﺘﺮ در اﮐﻨﻮن ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻮد و ﻫﺮﭼﻪ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ در اﮐﻨﻮن‬
‫ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﺣﺴﺮت ﻫﺎ و اﺗﻔﺎق ﻫﺎي ﺗﻠﺦ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺧﻮاﻫﯿﻢﮔﺮﻓﺖ‬
‫‪ ،‬ﺳﺮزﻧﺶ و ﺣﺴﺮت را ﮐﻪ ﮐﻨﺎر ﺑﮕﺬارﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺪﻧﻤﺎن آرام ﺗﺮ در اﮐﻨﻮن‬
‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ ﺑﺪﻧﻤﺎن آرام ﺑﮕﯿﺮد و در اﮐﻨﻮﻧﯽ زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ ﻧﮕﺮان اﺗﻔﺎقﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎﺷﺪﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﺷﺪه اﻧﺪ و ﯾﺎ‬
‫ﻣﯽﺧﻮاﻫﻨﺪ رخ دﻫﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺪن ﻣﺎ در ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﯾﮏ زﻣﺎن را ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺠﺮﺑﻪ‬
‫ﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ ذﻫﻦ ﻣﺎ اﺑﺮﻗﺪرﺗﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ در ﺳﻪ زﻣﺎن ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﺪ و‬
‫ﭘﺮش داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ آﺷﻔﺘﮕﯽ ذﻫﻦ را ﮐﻨﺘﺮل ﻧﮑﻨﯿﻢ روزي ﺟﺴﻢ ﻣﺎ‬
‫ﺳﺮﮔﺸﺘﮕﯽ ﺑﺪي را ﺣﺲ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺪن را از ﺗﻨﺎﻗﺾ ﭼﻨﺪ زﻣﺎﻧﻪ‬
‫ﺧﺎرج ﮐﺮد ﯾﺎ ﺑﺮاي ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺳﺮزﻧﺸﺶ ﮐﺮد ﯾﺎ ﺑﺮاي آﯾﻨﺪه داﯾﻤﺎ ﻧﮕﺮاﻧﺶ‬
‫ﮐﺮد و ﯾﺎ ﺑﺮاي اﮐﻨﻮن رﻫﺎﯾﺶ ﮐﺮد و اﺟﺎزه داد ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﻤﯿﻦ زﻣﺎﻧﯽ‬
‫را ﮐﻪ ﭘﯿﺶ رو دارد ‪.‬‬

‫‪345‬‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ در ﭼﻨﺪ زﻣﺎن در ذﻫﻨﺘﺎن ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﯿﺪ و ﺑﻌﺪ ﺗﻮﻗﻊ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ‬
‫ﮐﻪ ﺣﺎل ﺑﺪﻧﺘﺎن ﺧﻮب ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺑﺪن ﻣﺤﺪودﯾﺖ دارد ‪ ،‬در ﻃﻮل روز ﭼﻨﺪ‬
‫ﺛﺎﻧﯿﻪ ﺑﻪ اﮐﻨﻮن ﺑﺮﮔﺮدﯾﺪ ‪ ،‬ﻓﻘﻂ در اﻣﺮوزﺗﺎن ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ ﭼﻨﺪ ﺛﺎﻧﯿﻪ‬
‫ﺑﺪن و ذﻫﻨﺘﺎن ﺑﺎ ﻫﻢ در ﯾﮏ زﻣﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ ﺑﺪن و ذﻫﻨﺘﺎن‬
‫دوﺳﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬آن وﻗﺖ ﺧﻮدﺗﺎن ﺗﺎﺛﯿﺮ آن را ﻣﯽﻓﻬﻤﯿﺪ و دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ‬
‫ﺑﯿﺸﺘﺮي را ﺣﺲ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﮐﺮد ‪،‬‬

‫آﺷﺘﯽ ﺑﺪن ﺑﺎ زﻣﺎن‬

‫اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ درﺳﺖ ﺷﺒﯿﻪ ﯾﮏ ﺟﺮﯾﺎن ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﮐﻨﺘﺮل‬
‫ﺑﺪﻧﺘﺎن را ﻓﺮا ﺑﮕﯿﺮد ‪ ،‬ﻧﮕﺮاﻧﯽﻫﺎي ﻓﺮدا را ﻓﺮدا ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺧﻮاﻫﯿﺪ ﮐﺮد و‬
‫ﺣﺴﺮتﻫﺎي ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﻌﺪا ﺑﻪ آنﻫﺎ ﺑﺮﮔﺮدﯾﺪ ‪ ،‬ﻓﻌﻼ ﺑﻪ اﮐﻨﻮن‬
‫ﺗﺎن ﺳﺮي ﺑﺰﻧﯿﺪ و ﻟﺬت ﺑﺒﺮﯾﺪ از ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﺪ ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ اش ﮐﻨﯿﺪ‬
‫‪.‬‬

‫ﻋﺎدت ﻫﺎ اﺟﺎزه ﻧﻤﯿﺪﻫﻨﺪ در اﮐﻨﻮن ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ‬

‫ﻫﺮﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻋﺎدت ﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺑﻪ ﭼﺎﻟﺶ ﺑﮑﺸﺪ ‪ ،‬ارزﺷﻤﻨﺪ و ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺎﻣﻞ‬

‫اﺳﺖ ‪ ،‬ﻋﺎدت ﻫﺎي ﻣﺎ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﻣﺎ از ﺣﺲ ﮐﺮدن زﻣﺎن ﺣﺎل و در‬
‫ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺣﺲ ﮐﺮدن زﻧﺪﮔﯽ دور ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﯾﮏ رﻓﺘﺎر ﻋﺎدت ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‬
‫روزﻫﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﮔﺎﻫﯽ ﮐﻨﺘﺮل اﯾﻦ ﺳﺮﻋﺖ ﺧﯿﻠﯽ‬
‫‪346‬‬
‫ﺳﺨﺖ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺻﺒﺢ ﺑﯿﺪار ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و ﻫﻤﺎن رﻓﺘﺎر دوﺑﺎره و دوﺑﺎره ﺗﮑﺮار‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬روزي ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺑﺎز ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺳﺎل‬
‫ﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن ﺧﻠﻮت ﻧﮑﺮده اﯾﻢ ‪ ،‬ﺳﺎل ﻫﺎﺳﺖ ﮐﺎرﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ دوﺳﺖ‬
‫داﺷﺘﻪ اﯾﻢ را اﻧﺠﺎم ﻧﺪادهاﯾﻢ و ﯾﺎ اﮔﺮ اﻧﺠﺎم دادهاﯾﻢ آﻧﻘﺪر اﯾﻦ ﮐﺎر دوﺳﺖ‬
‫داﺷﺘﻨﯽ ﺗﮑﺮار ﺷﺪه ‪ ،‬ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﻋﺎدت ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﻟﺬﺗﺶ را از دﺳﺖ داده‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﺮ ازﮔﺎﻫﯽ ‪ ،‬ﻋﺎدت ﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺗﮑﺎﻧﯽ ﺑﺪﻫﯿﻢ ﺗﺎ از ﺷﮑﻞ ﻋﺎدت‬
‫ﺧﺎرج ﺷﻮﻧﺪ و دوﺑﺎره در ﻣﯿﺎن اﯾﻦ ﺗﮑﺎنﻫﺎ ﻟﺬت ﻫﺎﯾﺸﺎن را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ و ﺣﺲ‬
‫ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻋﺎدتﻫﺎي ﻣﺎ ﺷﺒﯿﻪ ﯾﮏ ﺧﻨﺜﯽ ﮐﻨﻨﺪه ي ﻓﮑﺮ ﻋﻤﻞ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ‪ ،‬اﻧﮕﺎر‬
‫ﮐﻪ وﻗﺘﯽ در روز وارد رﻓﺘﺎري ﮐﻪ ﺑﻪ آن ﻋﺎدت ﮐﺮده اﯾﻢ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻓﮑﺮي‬
‫ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽﺷﻮد ﻣﺎ اﮐﻨﻮن را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﺮ آن ﺗﻤﺮﮐﺰ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﺎر‬
‫ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ ﻫﺮ از ﮔﺎﻫﯽ را وارد زﻧﺪﮔﯽ روزﻣﺮهي ﺧﻮد‬
‫ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﻋﺎدتﻫﺎ را ﺗﮑﺎن ﺑﺪﻫﺪ و دوﺑﺎره ﺑﺮﮔﺮدﯾﻢ ﺑﻪ ﻟﻤﺲ زﻧﺪﮔﯽ در‬
‫ازدﺣﺎم اﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻋﺎدت ‪.‬‬

‫ﻫﺮﭼﻪ ﮐﻪ ﻋﺎدت ﻫﺎﯾﻢ را ﺑﻪ ﻫﻢ ﺑﺰﻧﺪ ﯾﮏ ﻓﺮﺻﺖ اﺳﺖ ﺣﺎل ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ‬

‫ﯾﮏ ﺳﺮﻣﺎﺧﻮردﮔﯽ ﺳﺎده و ﻣﺎﻧﺪن در ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﯾﺎ ﻣﺴﺎﻓﺮت رﻓﺘﻦ ﯾﺎ ﺣﺘﯽ‬
‫ﻋﻮض ﮐﺮدن ﻣﺴﯿﺮ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ رﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ‪ ،‬ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺧﻮب اﺳﺖ‬
‫و ﻣﺎ را وارد ﺟﺰﯾﯿﺎت دﯾﮕﺮي ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﺪتﻫﺎﺳﺖ از آن ﺑﯽﺧﺒﺮ ﺑﻮدﯾﻢ‬

‫‪347‬‬
‫‪ ،‬در ﻣﯿﺎﻧﻪي ﮐﺘﺎب ﺳﺎل ﺧﻮردﮔﯽ اﺛﺮ ﺳﯿﻤﯿﻦ دوﺑﻮوار ﮐﻪ از آن ﭘﺲ ﻫﺮ‬
‫روز ﻣﯽﮐﻮﺷﻢ ﮐﻪ ﺧﻮدم را ﺑﻪ ﭼﯿﺰي اﺳﺘﻮار وﺻﻞ ﮐﻨﻢ ‪ ،‬ﻣﯽﮐﻮﺷﻢ زﻣﺎن‬
‫ﺣﺎﻟﯽ ﺑﯿﺎﺑﻢ و آن را ﻣﺴﺘﻘﺮ ﮐﻨﻢ و ﺑﻪ آن ﮔﺴﺘﺮش دﻫﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ ﺳﻔﺮ ﻣﯽروم ﺗﺎ‬
‫دﻧﯿﺎي دﺳﺖ ﻧﺨﻮرده اي ﺑﯿﺎﺑﻢ ﮐﻪ زﻣﺎن ﺑﺮ آن ﺳﻠﻄﻪاي ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬در‬
‫ﺣﻘﯿﻘﺖ دو روز ﺳﻔﺮ ‪ ،‬ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ ﺷﻬﺮي ﺗﺎزه از ﺷﺘﺎب ﺣﻮادث ﻣﯽﮐﺎﻫﺪ ‪،‬‬
‫دو روز در ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﺟﺪﯾﺪ ﺑﻪ اﻧﺪازه ي ﺳﯽ روز در ﺟﺎي آﺷﻨﺎ ﮐﻪ ﺑﺮ اﺛﺮ‬
‫ﻓﺮﺳﻮدﮔﯽ ﮐﻮﺗﺎه ﺷﺪه ارزش دارد ‪ ،‬ﻋﺎدت ‪ ،‬زﻣﺎن را ﺻﺎف ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﻧﺴﺎن‬
‫ﺑﺮ روي آن ﮔﻮﯾﯽ ﮐﻪ روي ﮐﻒ ﭘﻮﺷﯽ ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ روﻏﻦ زده ‪ ،‬ﻣﯽ ﻟﻐﺰد‪.‬‬

‫‪348‬‬
 ‫ﻓﺼﻞ ﻧﻬﻢ‬
‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‬

‫ﻣﺎ ﻫﻢ اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ زﻣﺎنﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﻨﯿﻢ و ﺣﻀﻮرش را‬

‫ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﯿﺎﻣﻮزﯾﻢ ﭼﻄﻮر آرام ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺑﺪون ﺣﻀﻮر دﯾﮕﺮان ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎ‬
‫ﺗﻤﺎم ﺗﻼشﻫﺎي ﻣﺎ ﺑﺮاي داﺷﺘﻦ راﺑﻄﻪﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت ﺗﻼش ﺑﺮاي ﺑﻘﺎي‬
‫راﺑﻄﻪﻫﺎ و ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن آدمﻫﺎ ﻣﻮﻓﻖ ﻧﻤﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬اﺣﺴﺎس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﺎن را از‬
‫ﺑﯿﻦ ﺑﺒﺮﯾﻢ و ﮔﺎﻫﯽ ﺣﺘﯽ ﺑﺎ داﺷﺘﻦ ﺗﻤﺎم اﻣﮑﺎﻧﺎت راﺑﻄﻪﻫﺎي ﺧﻮب و ﻏﯿﺮه‬
‫ﺑﺎز ﻫﻢ اﺣﺴﺎس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﻣﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ‪ ،‬ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺷﻮد‬
‫در ﺟﻤﻌﯽ ﺑﺎﺷﯿﻢ و اﺣﺴﺎس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺷﻮد در راﺑﻄﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ‬
‫و ﻫﻤﭽﻨﺎن اﺣﺴﺎس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺗﻤﺎم اﻣﮑﺎﻧﺎت را‬
‫داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﺑﺎز ﻫﻢ اﺣﺴﺎس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﭼﯿﺴﺖ ‪ ،‬آﯾﺎ راه‬
‫ﺣﻠﯽ دارد ؟ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺮاﯾﺘﺎن ﺟﺎﻟﺐ ﺑﺎﺷﺪ اﮔﺮ ﺑﺪاﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ اﻧﻮاع ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ‬
‫دارد ‪ ،‬ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ ﺗﺸﺨﯿﺺ دﻫﯿﺪ ﮐﺪام ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺷﻤﺎ را آزار ﻣﯽدﻫﺪ ‪،‬‬
‫ﺗﮑﻠﯿﻒ ﺗﺎن ﺑﺎ ﺧﻮدﺗﺎن و زﻧﺪﮔﯿﺘﺎن روﺷﻦﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮد و راه ﺣﻞﻫﺎي آن‬
‫ﻣﻨﻄﻘﯽﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬در ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻣﺎ ﺳﻪ ﻧﻮع ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ دارﯾﻢ ‪ :‬ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﯿﻦ ﻓﺮدي‬
‫‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ درون ﻓﺮدي و ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ وﺟﻮدي ‪ ،‬در ﺗﻨﻬﺎ ﺑﯿﻦ ﻓﺮدي ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﯾﺎ‬
‫‪349‬‬
‫اﺗﻔﺎق ﯾﺎ ﺷﺮاﯾﻂ ﺧﺎص زﻧﺪﮔﯽ ﻓﺮد او را از راﺑﻄﻪ ﺑﺎ آدمﻫﺎ و ﺗﻌﺎﻣﻞﻫﺎي‬
‫اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ دور ﻣﯽﮐﻨﺪ و در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺑﻪ ﻓﺮد اﺣﺴﺎس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ دﺳﺖ‬
‫ﻣﯽدﻫﺪ ‪ ،‬ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل ﻣﻬﺎﺟﺮت ﺑﻪ ﮐﺸﻮري دور دﺳﺖ ‪ ،‬ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﻣﻬﺎرت‬
‫اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻣﻨﺰوي ﺷﺪن ﻓﺮد ‪ ،‬در واﻗﻊ ﻣﺤﯿﻂ و ﺷﺮاﯾﻂ ﺑﻪ‬
‫ﮔﻮﻧﻪاي اﯾﺠﺎد ﺷﺪه ﮐﻪ ﻓﺮد ﻧﻤﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺎ آدمﻫﺎ و ﺟﺎﻣﻌﻪ‬
‫در ﺗﻌﺎﻣﻞ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬در ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ درون ﻓﺮدي ‪ ،‬ﻓﺮد ﺑﺎ درون ﺧﻮدش اﺣﺴﺎس‬
‫ﮔﻢﮔﺸﺘﮕﯽ و ﺳﺮدرﮔﻤﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬در اﯾﻦ اﺟﺰاي ﻣﺨﺘﻠﻒ وﺟﻮد او از ﻫﻢ‬
‫ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ و ﺑﺨﺶ ﻫﺎﯾﯽ از ﻫﻮﯾﺖ دروﻧﯽ او ﺗﮑﻪ ﺗﮑﻪ ﺷﺪﻧﺪ و او‬
‫ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﯾﻦ آﺷﻔﺘﮕﯽ دروﻧﯽ ﻧﺎآﮔﺎه اﺳﺖ ‪ ،‬او ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺣﺴﺎس ﻫﺎ و‬
‫ﺧﻮاﺳﺘﻪﻫﺎي دروﻧﯽ اش را ﺑﺸﻨﺎﺳﺪ و آنﻫﺎ را ﮐﺸﻒ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬در ﻧﻬﺎﯾﺖ آﻧﻬﺎ‬
‫را ﺳﺮﮐﻮب ﮐﺮده اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ ﺑﺎ ﺧﻮدش اﺣﺴﺎس ﻏﺮﯾﺒﮕﯽ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﻪ ﺷﺪت واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺗﻔﮑﺮ و وﺟﻮد دﯾﮕﺮان ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬اﯾﻦ‬
‫ﮔﺴﺴﺘﮕﯽ دروﻧﯽ ﺑﻪ ﻓﺮد اﺣﺴﺎس ﻋﻤﯿﻖ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﯽدﻫﺪ ‪ ،‬در ﺑﺴﯿﺎري از‬
‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽﻫﺎي رواﻧﯽ اﯾﻦ ﻧﻮع ﮔﺴﺴﺖ از ﺧﻮد و ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﯿﺸﻮد ‪ ،‬اﻣﺎ‬
‫در ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ وﺟﻮدي داﺳﺘﺎن ﮐﻤﯽ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ وﺟﻮدي ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ذات در ﻣﺎ وﺟﻮد دارد و ﺑﺎ ﻣﺎ ﻫﺴﺖ و ﻫﯿﭻ ﮔﺎه ﻣﺎ را ﺗﺮك‬
‫ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺎ ﺑﺎ درﮔﯿﺮيﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ دارﯾﻢ ﺣﻮاﺳﻤﺎن از ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ‬

‫‪350‬‬
‫اﯾﻦ ﺗﺮس ﻋﻤﯿﻘﯽ ﮐﻪ در ﻣﺎ وﺟﻮد دارد ﭘﺮت ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺗﺮس از ﺣﺲ ﮐﺮدن‬
‫اﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ وﺟﻮدي ﭼﯿﺰي ﺷﺒﯿﻪ ﺣﺲ ﮐﺮدن ﯾﮏ دﻟﻬﺮهي آﻧﯽ‬
‫ﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ در ﺧﺸﮏ ﺗﺮﯾﻦ رواﺑﻂ ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ و در ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺧﻮد ﺷﻨﺎﺳﯽ‬
‫ﻫﺎ در ﻣﻮرد ﺧﻮدﻣﺎن ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﭼﯿﺰي ﺷﺒﯿﻪ ﻫﺸﺪار ﮐﻮﺗﺎه ﮔﺬرا‬
‫ﻣﯽآﯾﺪ و ﻣﯽرود و در ﻓﺎﺻﻠﻪي ﺣﺲ ﮐﺮدنﻫﺎي ﮐﻮﺗﺎه اﻣﺎ ﻋﻤﯿﻖ اﯾﻦ‬
‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﺎ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ روزﻣﺮه ﻣﺎن ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدﯾﻢ ‪ ،‬روﺑﺮو ﺷﺪن ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‬
‫ﻫﺎ اﺿﻄﺮابآور اﺳﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ اﺿﻄﺮاب در روﯾﺎروﯾﯽ ﺑﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ وﺟﻮدي ﺑﺴﯿﺎر‬
‫زﯾﺎد اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﺑﻪ ﺟﺎي ﮐﻠﻤﻪي روﯾﺎروﯾﯽ ﻧﻮﻋﯽ آﮔﺎﻫﯽ را ﺑﻪ ﮐﺎر‬
‫ﺑﺒﺮﯾﻢ ‪ ،‬در ﻫﺮ آﮔﺎﻫﯽ اﺿﻄﺮاﺑﯽ ﻧﻬﻔﺘﻪ اﺳﺖ و ﺑﻌﺪ از ﺗﺠﺮﺑﻪي اﺿﻄﺮاب ‪،‬‬
‫ﺧﻮد آﮔﺎﻫﯽ اﺗﻔﺎق ﻣﯽاﻓﺘﺪ ‪ ،‬در ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ وﺟﻮدي ‪ ،‬ﻓﺮد اﺣﺴﺎس ﻏﺮﺑﺖ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬در ﺑﻌﻀﯽ ﻣﻮاﻗﻊ از اﺻﻄﻼح در ﺧﺎﻧﻪ ﻧﯿﺴﺖ ﻫﻢ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ‬
‫‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﻓﺮد اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﺪ دﯾﮕﺮ در ﺟﺎﯾﯽ آرام ‪ ،‬ﻣﻄﻤﺌﻦ و اﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ‪.‬‬

‫در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ اﺷﯿﺎء از ﻣﻔﻬﻮم ﺧﻮد ﺗﻬﯽ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و ﻓﺮد اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﺪ‬
‫دﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﺟﻬﺎن ‪ ،‬راﺑﻄﻪي ﺧﺎص ﻧﺪارد ‪ ،‬ﺟﻬﺎن اﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ و ﻓﺮد ﺧﻮدش را‬
‫ﺗﻨﻬﺎي ﺗﻨﻬﺎ ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﺮ ﭼﻪ راﺑﻄﻪي ﻣﺎ ﺑﺎ دروﻧﻤﺎن ﺑﻬﺘﺮ ﺷﻮد ‪ ،‬اﯾﻦ‬
‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﮐﻢ رﻧﮓ ﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮد و ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﻨﺎﺧﺖ درون و ذﻫﻨﻤﺎن ﻧﺰدﯾﮏﺗﺮ‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﻧﻮع ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ در ﺑﺴﯿﺎري از ﻓﯿﻠﻢﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﮐﺸﯿﺪه ﺷﺪه‬

‫‪351‬‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺜﻼ در ﻓﯿﻠﻢ زﯾﺒﺎي ﺻﺪ و ﺑﯿﺴﺖ و ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻋﺖ ‪ ،‬داﺳﺘﺎن واﻗﻌﯽ‬
‫ﮐﻮﻫﻨﻮرد رواﯾﺖ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﻣﺪت ﭘﻨﺞ روز ﺑﻪ ﻋﻠﺖ اﻓﺘﺎدن ﺗﺨﺘﻪ ﺳﻨﮕﯽ‬
‫ﺑﺮ روي ﺑﺎزوﯾﺶ در ﻣﯿﺎﻧﻪي ﮐﻮه اﺳﯿﺮ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻓﯿﻠﻢ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ او را ﺑﻪ زﯾﺒﺎﯾﯽ‬
‫ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻣﯽﮔﺬارد ‪ ،‬اﯾﻨﮑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﺶ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺗﺮسﻫﺎ و ﺧﻄﺮﻫﺎي دﯾﮕﺮ‬
‫زﻧﺪﮔﯽاش ﻓﺮق ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬او در ﻣﯽﯾﺎﺑﺪ ﮐﻪ ﻫﯿﭻﮐﺲ در اﯾﻦ ﺟﻬﺎن ﮐﻨﺎرش‬
‫ﻧﯿﺴﺖ و ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ او ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺗﺼﻮﯾﺮ او از ﺟﻬﺎن ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ و‬
‫ﺧﻮدش را ﮐﺎﻣﻼ ﺟﺪا از ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﯾﺎ ﻣﺜﻼ در ﻓﯿﻠﻢ زﻧﺪﮔﯽ‬
‫ﭘﺎي ‪ ،‬داﺳﺘﺎن ﭘﺴﺮي رواﯾﺖ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﻏﺮق ﺷﺪن ﮐﺸﺘﯽ ﺑﺎ ﺑﺒﺮي‬
‫ﺑﺮ روي اﻗﯿﺎﻧﻮس ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬راﺑﻄﻪ او و ﺑﺒﺮ و ارﺗﺒﺎط ﺧﺎص ﭘﺴﺮ ﺑﺎ ﺧﺪاﯾﯽ‬
‫ﮐﻪ او را ﺗﻨﻬﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺒﺎ و ﺟﺬاب اﺳﺖ ‪ ،‬ﭘﺴﺮ ﻋﻤﻖ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ را‬
‫ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺗﺮس ﺑﺎﻻ ﻣﯽآﯾﺪ ‪ ،‬اﺣﺴﺎس ﻫﺎﯾﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﺧﺸﻢ و ﻧﻔﺮت را‬
‫ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﻌﺪ ﺑﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ اش آﺷﺘﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﯾﺎ ﻣﺜﻼ در ﻓﯿﻠﻢ دﯾﮕﺮي‬
‫ﺑﻪ ﻧﺎم دور اﻓﺘﺎده ﺑﺎ ﺑﺎزي ﺗﺎم ﻫﻨﮑﺲ ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ ﻓﺮدي ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﮐﺸﯿﺪه‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﺳﻘﻮط ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎﯾﺶ در ﺟﺰﯾﺮهاي دور اﻓﺘﺎده و ﺧﺎﻟﯽ از‬
‫ﺳﮑﻨﻪ ﭼﻬﺎر ﺳﺎل زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬در ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﻓﯿﻠﻢﻫﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ اﻧﺴﺎن ﺑﻪ‬
‫ﻋﻤﯿﻖﺗﺮﯾﻦ ﻧﻮع ﻣﻤﮑﻦ دﯾﺪهﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬اﯾﻦ ﻫﻤﺎن ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ وﺟﻮدي اﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﺑﻪ ذات در ﻣﺎ وﺟﻮد دارد و ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎ دﯾﺪن ﻋﻤﻖ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﺎن در ﺟﻬﺎن ﭘﺮ‬

‫‪352‬‬
‫رﻧﮓ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬اﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ در ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮاﻗﻊ زﻣﺎﻧﯽ در ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﺪت ﺣﺲ‬
‫ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﻧﺎﮔﻬﺎن ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ از زﻧﺪﮔﯽ روزﻣﺮه ﻣﺎن ﻣﺤﺮوم ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪،‬‬
‫آﻧﮕﺎه آﮔﺎﻫﯽ ﻣﺎ از ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻮدﻧﻤﺎن در ﺟﻬﺎن ﺗﺮﺳﯽ در ﻣﺎ اﯾﺠﺎد ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ‬
‫ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﺸﺪﻧﯽ اﺳﺖ و ﺗﺠﺮﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﺧﻮدآﮔﺎﻫﯽ ﻣﻨﺠﺮ ﻣﯽﺷﻮد‬
‫ﮐﻪ رواﺑﻂ ﻣﺎ را ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﺸﻪ دﺳﺘﺨﻮش ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ در اﻏﻠﺐ ﻣﻮاﻗﻊ‬
‫ﻣﺎ ﻫﯿﭻ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﺑﺮ اﯾﻦ ﺑُﻌﺪ وﺟﻮد ﺧﻮد ﻧﺪارﯾﻢ ‪ ،‬ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ را‬
‫ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﻢ از آن ﻓﺮار ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﭼﻮن ﺑﻪ ﺷﺪت ﻣﻀﻄﺮب ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺮاي ﻓﺮار‬
‫از اﯾﻦ اﺿﻄﺮاب دﻧﯿﺎ و آدمﻫﺎ و اﺷﯿﺎ و ﺣﯿﻮانﻫﺎ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﺑﺰارﻫﺎي ﺑﺮاي‬
‫دﻓﻊ اﺿﻄﺮاب ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺳﺎلﻫﺎ دﺳﺖ‬
‫و ﭘﺎ ﻣﯽزﻧﯿﻢ ﮐﻪ راﺑﻄﻪ ﻫﺎي اﺑﺰاري را ﺳﺮﭘﺎ ﻧﮕﻪ دارﯾﻢ و ﺳﺎلﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ‬
‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ را ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ اﻣﺎ ﺑﻪ روي ﺧﻮدﻣﺎن ﻧﻤﯽآورﯾﻢ و ﺑﺎز ﻫﻢ ﺗﻼش‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ از روﺑﺮو ﺷﺪن ﺑﺎ ﺣﻘﯿﻘﺖ اﺟﺘﻨﺎب ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﺣﺘﻤﺎﻻ اﮔﺮ ﻧﻮع ﻓﺮار‬
‫ﻣﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﻨﺪ و ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﻪ ﻋﻤﻖ ﺗﺮﺳﻤﺎن آﮔﺎه ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺟﻨﺲ‬
‫آدمﻫﺎ و ﻧﻮع راﺑﻄﻪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺷﮑﺴﺖ ﻣﯽﺧﻮرﻧﺪ‬
‫ﻫﻢ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺻﻤﯿﻤﯿﺘﯽ واﻗﻌﯽ را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ ‪،‬‬
‫ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺷﻔﺎﺑﺨﺶ ﮐﻪ ﻧﻪ از ﺳﺮ ﻧﯿﺎز و رﻓﻊ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ‬
‫ﺣﺲ ﮐﺮدن آدﻣﯽ دﯾﮕﺮ ‪ ،‬درﺳﺖ ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺗﺮسﻫﺎ و ﺗﻨﻬﺎﯾﯽﻫﺎ در ﮐﻨﺎر‬

‫‪353‬‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬ﺻﻤﯿﻤﯿﺘﯽ درﺳﺖ و اﺻﯿﻞ در راﺑﻄﻪﻫﺎﯾﯽ ﻋﺎري از ﻧﯿﺎز ‪،‬‬
‫ﻋﺸﻖﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎ اﺻﺎﻟﺖ ‪ ،‬ﻓﺎﻗﺪ ﻫﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻧﮕﺎه اﺑﺰاري و ﺑﻮدن در ﮐﻨﺎر آدمﻫﺎ‬
‫ﺑﺪون ﺗﻮﻗﻊ از ﭘﺮ ﮐﺮدن ﭼﺎﻟﻪﻫﺎي ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﺎ ‪ ،‬اﺟﺎزه دﻫﯿﺪ ‪ ،‬ﺗﻔﺎوت ﭘﺬﯾﺮش‬
‫ﺗﻨﻬﺎي وﺟﻮدي ﻣﺎن و ﺗﺎﺛﯿﺮ آن ﺑﺮ راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺑﺎ ﻣﺜﺎﻟﯽ روﺷﻦﺗﺮ ﮐﻨﻢ ‪،‬‬
‫ﺗﺼﻮر ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ در درﯾﺎي ﻃﻮﻓﺎﻧﯽ و ﺑﯽ اﻧﺘﻬﺎ ﺗﻨﻬﺎ رﻫﺎ ﺷﺪهاﯾﺪ و از اﯾﻦ‬
‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ و رﻫﺎﺷﺪن ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻀﻄﺮب ﻫﺴﺘﯿﺪ اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ‬
‫ﻏﺮق ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬ﭘﺲ ﺷﺮوع ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﺑﻪ دﺳﺖ و ﭘﺎ زدن در اﯾﻦ دﺳﺖ و ﭘﺎ‬
‫زدن ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ راه ﻧﺠﺎﺗﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﺪ و ﻧﻤﯽداﻧﯿﺪ ﮐﻪ راه ﻧﺠﺎﺗﯽ‬
‫وﺟﻮد ﻧﺪارد ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺧﻮدﺗﺎن را ﺑﻪ دﺳﺖ درﯾﺎ ﺑﺴﭙﺎرﯾﺪ و رﻫﺎ ﺑﺎﺷﯿﺪ ‪ ،‬آﻧﮕﺎه‬
‫ﺑﺪون دﺳﺖ و ﭘﺎ زدن ﺑﺮ روي آب ﺷﻨﺎور ﺷﻮﯾﺪ و دﯾﮕﺮ ﻏﺮق ﻧﻤﯽﺷﻮﯾﺪ ‪،‬‬
‫روﺑﺮو ﺷﺪن ﺑﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﭼﯿﺰي ﺷﺒﯿﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪي آن ﻟﺤﻈﻪي ﮐﻮﺗﺎه ﻣﺪت‬
‫ﭘﺬﯾﺮش ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺳﺖ ‪ ،‬ﻟﺤﻈﻪاي ﮐﻪ ﮔﻮﯾﯽ دﺳﺖ از ﺗﻼش ﺑﺮﻣﯽدارﯾﺪ ‪،‬‬
‫دﺳﺖ و ﭘﺎ ﻧﻤﯽزﻧﯿﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ درﯾﺎ و ﻋﻤﻖ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺗﺎن ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ و اﺟﺎزه‬
‫ﻣﯽدﻫﯿﺪ اﺿﻄﺮاب ﺗﻤﺎم ﺑﺪﻧﺘﺎن را ﻓﺮا ﺑﮕﯿﺮد و ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺗﻠﺦ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺗﺎن را‬
‫ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ و آﻧﮕﺎه اﺿﻄﺮاب ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻋﺠﯿﺒﯽ ﮐﻢ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﺑﺮ‬
‫روي آب ﺷﻨﺎور ﻫﺴﺘﯿﺪ و ﺣﺎﻻ اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ درﯾﺎ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﻃﻮﻓﺎﻧﯽ‬
‫ﻧﺒﻮده اﺳﺖ ﺑﻠﮑﻪ درﯾﺎ ‪ ،‬درﯾﺎ ﺑﻮده ‪ ،‬اﯾﻦ ﺷﻤﺎ و دﺳﺖ و ﭘﺎ زدنﻫﺎي ﺷﻤﺎ‬

‫‪354‬‬
‫ﺑﻮده ﮐﻪ ﺗﻮﻫﻤﯽ از ﻃﻮﻓﺎﻧﯽ ﺑﻮدن درﯾﺎ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﯽداده اﺳﺖ ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﮐﻪ‬
‫آرامﺗﺮ ﺷﺪهاﯾﺪ و ﺷﻨﺎوري ﺧﻮدﺗﺎن را ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ ﮐﻪ‬
‫آدمﻫﺎي ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ در اﻃﺮاﻓﺘﺎن وﺟﻮد دارﻧﺪ ‪ ،‬درﯾﺎ از آدمﻫﺎﯾﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ‬
‫ﻣﺎ ﮐﻪ ﺗﺮﺳﯿﺪه و ﺗﻨﻬﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﭘﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎري از آنﻫﺎ دﺳﺖ و ﭘﺎ ﻣﯽزﻧﻨﺪ‬
‫و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل دﺳﺘﺎوﯾﺰي ﺑﺮاي ﻧﺠﺎت ﺧﻮد ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﺷﻤﺎ واﻗﻌﯿﺖ آدمﻫﺎ‬
‫و رواﺑﻂ را ﺑﻬﺘﺮ درك ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬اﮔﺮ ﮐﺴﯽ را در درﯾﺎ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺷﺒﯿﻪ‬
‫ﺷﻤﺎ ﺷﻨﺎور اﺳﺖ دﯾﮕﺮ ﺑﻪ آن ﺷﺨﺺ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ وﺳﯿﻠﻪاي ﺑﺮاي ﻧﺠﺎت و‬
‫اﺑﺰاري ﺑﺮاي ﻏﺮق ﻧﺸﺪن ﻧﮕﺎه ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬دﯾﮕﺮ ﺑﺮاي ﻧﯿﺎز ﺑﻪ آن ﺷﺨﺺ‬
‫ﭼﻨﮓ ﻧﻤﯽاﻧﺪازﯾﺪ و از او ﺗﻮﻗﻌﯽ ﻧﺪارﯾﺪ ﮐﻪ ﻧﺎﺟﯽ ﺷﻤﺎ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﺷﻤﺎ ﻣﯽداﻧﯿﺪ‬
‫ﮐﻪ ﺑﻮدن در ﮐﻨﺎر آن ﻓﺮد ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺷﻤﺎ را ﮐﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ اﻣﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ‬
‫آﮔﺎه ﻫﺴﺘﯿﺪ ﮐﻪ آن ﻓﺮد ﻫﻢ در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺗﻨﻬﺎﺳﺖ و ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ ﻧﯿﺎزﻫﺎ و‬
‫ﺗﺮسﻫﺎي ﺷﻤﺎ را رﻓﻊ ﮐﻨﺪ ‪ ،‬آن وﻗﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺑﻮدن در ﮐﻨﺎر ﯾﮏ ﻧﻔﺮ‬
‫دﯾﮕﺮ ﻟﺬت ﻣﯽﺑﺮﯾﺪ و اﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻋﻤﯿﻖ ﺷﻨﺎور در درﯾﺎ ﮐﻤﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد ‪،‬‬
‫راﺑﻄﻪي ﺳﺎﻟﻢ و ﻋﺎري از ﻧﯿﺎز ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﻣﺜﺎل ﺑﺎﻻﺳﺖ ﺑﻮدن در ﮐﻨﺎر ﮐﺴﯽ ﮐﻪ‬
‫ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﺑﺎ آن ﺣﺎل ﻣﺎ را ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ و واﻗﻌﯿﺖ را ﺗﺤﺮﯾﻒ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ ‪،‬‬
‫ﺗﺠﺮﺑﻪي ﺣﺲ ﺗﺮﺳﻨﺎك ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ‪ ،‬ﺗﺠﺮﺑﻪ ي ﺳﺨﺘﯽ ﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪ در‬
‫ﺷﺮاﯾﻂ ﺧﺎﺻﯽ اﺗﻔﺎق ﻣﯽاﻓﺘﺪ ‪ ،‬ﯾﺎ ﻓﺮد در ﻣﻌﺮض ﺗﺠﺮﺑﻪ اش ﺑﻪ ﺻﻮرت‬

‫‪355‬‬
‫اﺗﻔﺎﻗﯽ ﻗﺮارﻣﯽﮔﯿﺮد ﯾﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ از درﻣﺎﻧﮕﺮي ﮐﻤﮏ ﺑﮕﯿﺮد ﮐﻪ ﺑﻪ او‬
‫ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ و ﺗﻨﻬﺎﯾﯽاش را ﺑﺒﯿﻨﺪ و آرام ﮔﯿﺮد ‪ ،‬در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺗﺠﺮﺑﻪي ﻫﺮ ﺳﻪ‬
‫ﻧﻮع ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ دﯾﺪ دﯾﮕﺮي ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ و‬
‫آدمﻫﺎ را از درﯾﭽﻪي ﺗﺎزهاي درك ﮐﻨﯿﻢ‪.‬‬

‫ﻣﺮزﻫﺎي ﻣﺸﺘﺮك ﻓﺮاواﻧﯽ ﺑﯿﻦ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﯿﻦ ﻓﺮدي و ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ وﺟﻮدي وﺟﻮد‬
‫دارد ﮐﻪ ﺑﺮاي اﻧﺴﺠﺎم ﻣﻄﻠﺐ از ورود ﺑﻪ آن ﺧﻮدداري ﺷﺪه ‪ ،‬ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ‬
‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ درون ﻓﺮدي ﺑﺎ ﮐﻤﮏ درﻣﺎﻧﮕﺮ و ﺧﻮدﺷﻨﺎﺳﯽ و آﮔﺎهﺗﺮ ﺷﺪن ﻓﺮد‬
‫ﺑﻪ ﺧﻮدش و ﻫﻮﯾﺖ ﺗﮑﻪﺗﮑﻪ ﺷﺪه دروﻧﯽاش ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺠﺮﺑﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﻬﻢ ﺗﺮ از‬
‫ﻫﻤﻪ ‪ ،‬ﺑﻌﺪ از ﺗﺠﺮﺑﻪي ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ وﺟﻮدي ﻓﺮد ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮد ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ‬
‫ﻫﻢ ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﭼﻘﺪر ﺑﻪ اﺷﺘﺒﺎه در راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﻪ دﻧﺒﺎل درﻣﺎن اﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‬
‫ﺑﻮده اﯾﻢ ‪ ،‬ﻓﺮد ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮد ﻫﯿﭻﮐﺲ ﻗﺎدر ﻧﯿﺴﺖ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ وﺟﻮدي ﻣﺎ را‬
‫از ﻣﯿﺎن ﺑﺮدارد ‪ ،‬اﻧﺴﺎنﻫﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﻌﺠﺰه ﻫﺎي ﻣﻮﻗﺖ در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻮﻗﺖ ﻣﺎ‬
‫ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﺎ از ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ وﺟﻮدي ﺗﺮﺳﯿﺪه اﻧﺪ و ﺣﺎﻻ ﺻﻤﯿﻤﯿﺘﯽ‬
‫اﺻﯿﻞ و آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ اﻟﺘﯿﺎم ﺑﺨﺶ اﯾﻦ ﺗﺮس ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭘﻨﻬﺎن ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬‬

‫ﺗﺎﺛﯿﺮ ﭘﺬﯾﺮش ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ و رواﺑﻂ ﺑﺮ ﻧﮕﺮش ﻣﺎ‬

‫ﯾﮏ ‪ :‬رواﺑﻂ ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ ﻣﺎ ﺳﺎﻟﻢ ﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮد‬

‫‪356‬‬
‫در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺳﻄﺢ از ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ ‪ ،‬آدمﻫﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ‬
‫ﺑﻪ ﻏﺬا اﺣﺘﯿﺎج داﺷﺘﻨﺪ و ﺧﻮاﻫﻨﺪ داﺷﺖ و در راﺑﻄﻪﻫﺎي ﺳﺎﻟﻢ روﺑﺮو ﺷﺪن‬
‫ﺑﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﺮاي ﻫﺮ دو ﻃﺮف ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺳﺨﺘﯽ ﮐﻪ دارد ﺑﺴﯿﺎر ﻟﺬت ﺑﺨﺶ و‬
‫ﺷﻔﺎﺑﺨﺶ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ‪ ،‬ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﯿﻦ ﻣﺎ و آدم ﻫﺎ ‪ ،‬ﻓﺎﺻﻠﻪ اي وﺟﻮد دارد و‬
‫اﯾﻦ ذات ﻫﺴﺘﯽ اﺳﺖ ‪ ،‬ذات ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪن ﻣﺎ در اﯾﻦ دﻧﯿﺎ ‪.‬‬

‫در ﻧﺰدﯾﮏﺗﺮﯾﻦ و ﺻﻤﯿﻤﯽﺗﺮﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﻫﺎ ﭼﻪ در ﺑﻪ آﻏﻮش ﮐﺸﯿﺪنﻫﺎ و‬

‫ﻟﻤﺲﺷﺪنﻫﺎ و ﭼﻪ در ﻋﻤﯿﻖﺗﺮﯾﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي اﺣﺴﺎﺳﯽ ﻓﺎﺻﻠﻪي ﺑﯿﻦ ﺑﺪن ﻣﺎ‬
‫و ﺑﺪن آدم روﺑﺮوﯾﻤﺎن ﻫﺴﺖ ‪ ،‬ﻓﺎﺻﻠﻪي ﺑﯿﻦ اﻓﮑﺎر ﻣﺎ و اﻓﮑﺎر او و ﻓﺎﺻﻠﻪي‬
‫ﺑﯿﻦ دﯾﺪﮔﺎه ﻣﺎ و ﺑﺼﯿﺮت او ‪.‬‬

‫ﻗﺒﻞ از اﯾﻨﮑﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت اﻓﺴﺎﻧﻪاي و ﻣﺠﻨﻮن وار ﺑﻪ دﻧﺒﺎل راﺑﻄﻪ ﺑﮕﺮدﯾﻢ ‪،‬‬
‫ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ واﻗﻌﯿﺖ ﻫﺴﺘﯽ و زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﺎر ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ ‪ ،‬واﻗﻌﯿﺖﻫﺎ ﺧﺒﺮ از وﺟﻮد‬
‫ﻓﺎﺻﻠﻪاي ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ در ﺻﻤﯿﻤﯽﺗﺮﯾﻦ راﺑﻄﻪﻫﺎ ﻫﻢ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺸﺎﻫﺪه‬
‫اﺳﺖ ‪ ،‬دﯾﺪن و ﺣﺲ ﮐﺮدن ﻓﺎﺻﻠﻪﻫﺎ و اﺣﺘﺮام ﺑﻪ اﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ ﺑﺮاي ﺑﺴﯿﺎري‬
‫از ﻣﺎ ﺳﺨﺖ و ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ ﺗﺤﻤﻞ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ ﺑﻪ اﻓﺴﺎﻧﻪﻫﺎﯾﯽ ﭘﻨﺎه‬
‫ﻣﯽﺑﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ ﺑﺎ ﻋﺸﻘﯽ ﻋﺠﯿﺐ و ﻓﺮازﻣﯿﻨﯽ ﻫﺮ ﻧﻮع ﻓﺎﺻﻠﻪاي را ﺑﯿﻦ‬
‫دو آدم از ﺑﯿﻦ ﺑﺒﺮد و دوﺳﺖ دارﯾﻢ اﯾﻤﺎن ﺑﯿﺎورﯾﻢ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﻫﺎ »ﻣﺎ ﯾﮏ‬
‫روح ﻫﺴﺘﯿﻢ در دو ﺑﺪن ‪ ،‬ﻣﺎ ﻗﺮار ﺑﻮد ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻧﯿﻤﻪي ﮔﻤﺸﺪه‬
‫‪357‬‬
‫ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺪون ﻫﻢ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻧﻔﺲ ﺑﮑﺸﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮاي ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﯾﮏ ﻧﻔﺮ ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﺑﺪون ﻫﻢ ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﺷﺐ ﻫﻢ‬
‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ دوام ﺑﯿﺎورﯾﻢ و ﻫﺰاران ﺟﻤﻠﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ در ﻓﯿﻠﻢﻫﺎ و داﺳﺘﺎن ﻫﺎ‬
‫و ﺷﻌﺮﻫﺎ‪«.‬‬

‫اﻧﺴﺎن ﺗﻼش ﺧﻮد را ﮐﺮده اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ روﺑﺮو ﺷﺪن ﺑﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ دروﻧﯽ‬
‫اش را از ﺑﯿﻦ ﺑﺒﺮد ‪ ،‬اﻣﺎ اﯾﻦ دﻗﯿﻘﺎ ﻫﻤﺎن ﺑﻼﻫﺘﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ او ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽدﻫﺪ‬
‫ﻫﯿﭽﮕﺎه ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﺪﻫﺪ ‪ ،‬ﺑﻼﻫﺘﯽ ﻋﻤﯿﻖ و ژﻧﺘﯿﮑﯽ ‪ ،‬ﺷﺮط ﻫﺮ ﺗﻐﯿﯿﺮ ‪ ،‬ﻗﺒﻮل وﺟﻮد‬
‫ﻣﺸﮑﻞ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر ﺑﺮاي ﻫﺮ ﮐﺪام از ﻣﺎ ﺳﺨﺖ‬
‫اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺒﻮل ﮐﻨﯿﻢ ﻧﻘﺎط ﺿﻌﻒ دارﯾﻢ ‪ ،‬ﭼﻪ ﺑﺮﺳﺪ ﺑﻪ ﻗﺒﻮل ﮐﺮدن ﯾﮏ‬
‫ﺑﻼﻫﺖ ﺗﺎرﯾﺨﯽ ‪ ،‬ﻓﯿﻠﻢﻫﺎ اداﻣﻪ ﺧﻮاﻫﻨﺪ داﺷﺖ و ﺗﺒﻠﯿﻎ آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم‬
‫ﺗﻼش ﺷﺎن ‪ ،‬ﻧﺸﺎن دادن زﻧﺪﮔﯽ ﺑﯽﻧﻘﺺ و راﺑﻄﻪي ﻣﺎوراﺋﯽ ﺷﺎن اﺳﺖ و‬
‫ﻫﻢ اداﻣﻪ ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ اﮔﺮ روزي از اﻓﺴﺎﻧﻪ ﻫﺎ و روﯾﺎﭘﺮدازي ﻫﺎ‬
‫ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﯾﺪ ‪ ،‬ﺳﺮي ﺑﻪ آدمﻫﺎﯾﯽ ﺑﺰﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺷﺎن ﺣﺘﯽ در‬
‫ﺻﻤﯿﻤﯽﺗﺮﯾﻦ راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﺸﺎن روﺑﺮو ﺷﺪﻧﺪ و اﺟﺎزهي ﺧﻠﻮت ﺑﻪ ﺧﻮدﺷﺎن و‬
‫اﻃﺮاﻓﯿﺎﻧﺸﺎن دادهاﻧﺪ ‪ ،‬ﺳﺮي ﺑﻪ آدمﻫﺎﯾﯽ ﺑﺰﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺑﺎ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ زﯾﺎد‬
‫راﺑﻄﻪﺷﺎن را ﺧﻔﻪ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و ﻧﻪ ﺑﺎ واﺑﺴﺘﮕﯽ زﯾﺎد ﺑﻪ راﺑﻄﻪ ﻟﻄﻤﻪ ﻣﯽزﻧﺪ ‪،‬‬
‫ﺳﺮي ﺑﻪ راﺑﻄﻪﻫﺎﯾﯽ ﺑﺰﻧﯿﺪ ﮐﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﻟﯿﻠﯽ و ﻣﺠﻨﻮن ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﻫﻢ ﻧﭽﺴﺒﯿﺪه‬

‫‪358‬‬
‫اﻧﺪ و ﺗﻮﻗﻊ ﻋﺠﯿﺒﯽ از ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻧﺪارﻧﺪ و در آﺧﺮ ﺳﺮي ﺑﺰﻧﯿﻢ ﺑﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت‬
‫ﻫﻠﻦ ﻓﯿﺸﺮ ‪.‬‬

‫دو ‪ :‬ﻓﺎﺻﻠﻪي ﻣﺎ ﺑﺎ دﻧﯿﺎي رواﻧﯿﻤﺎن ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻣﯽﺷﻮد‬

‫ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي دور ﺷﺪن ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﻃﺮد ﺷﺪن و‬
‫ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﮐﺎر ﻧﻤﯽﮐﻨﻨﺪ و‬
‫ﻓﺎﺻﻠﻪﻫﺎ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآﯾﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﺎ ﻓﺎﺻﻠﻪاي ﮐﻪ ﺑﺎ دروﻧﻤﺎن دارﯾﻢ را ﻣﺎ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ‬
‫‪ ،‬ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪي ﺑﯿﻦ ﻣﺎ و آدمﻫﺎ وﺟﻮد دارد و ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ ‪ ،‬ﻓﺎﺻﻠﻪاي‬
‫ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎ دركﮐﺮدن و ﻗﻀﺎوت ﻧﮑﺮدن ﮐﻤﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬اﻣﺎ در ﻧﻬﺎﯾﺖ‬
‫وﺟﻮد دارد ‪ ،‬در ﺻﻤﯿﻤﯽﺗﺮﯾﻦ راﺑﻄﻪﻫﺎ ﻫﻢ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻫﺎﯾﯽ وﺟﻮد دارد و ﺑﺎ‬
‫رخ دادن اﺗﻔﺎق ﻫﺎﯾﯽ ‪ ،‬ﻓﺎﺻﻠﻪﻫﺎﯾﯽ ﻫﻢ اﯾﺠﺎد ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬اﯾﻦ در ﺗﻤﺎم راﺑﻄﻪﻫﺎ‬
‫ﻣﺸﺘﺮك اﺳﺖ ﺑﻪ ﻏﯿﺮ از ﯾﮏ راﺑﻄﻪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺎ ﺑﺨﺶ دروﻧﯽ ﻣﺎن ﮐﻪ‬
‫ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﯾﮏ آدم دروﻧﯽ ﺣﺴﺶ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬راﺑﻄﻪ ي ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ و ﭘﺎﯾﺪار را‬
‫ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺎه ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻓﺎﺻﻠﻪﻫﺎﯾﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺣﺎل ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎ‬
‫از دﺳﺖ دادن ﯾﮏ راﺑﻄﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﯾﺎ ﺑﺎ ﻋﻮض ﺷﺪن ﮐﺸﻮر ﯾﺎ ﺣﺘﯽ ﺑﺎ ﻣﺴﺎﻓﺮﺗﯽ‬
‫ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻫﻪ ‪.‬‬

‫زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ اﺗﻔﺎقﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﻣﯽاﻓﺘﺎد ﻓﺎﺻﻠﻪﻫﺎﯾﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ‬

‫ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﻓﺮﺻﺖ در اﺧﺘﯿﺎرﻣﺎن ﻗﺮار دارد ﺗﺎ ﺑﻪ ﺑﺨﺸﯽ از ﺧﻮدﻣﺎن‬
‫‪359‬‬
‫ﻧﺰدﯾﮑﺘﺮ ﺷﻮﯾﻢ ﺑﺨﺸﯽ ﮐﻪ ﮔﻬﮕﺎﻫﯽ ﻻﺑﻪﻻي ﺗﻼشﻫﺎي ﻣﺎ ﺑﺮاي ﻧﺰدﯾﮏ‬
‫ﺷﺪن ﺑﻪ آدم ﻫﺎ در راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﮔﻢ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ درﺳﺖ زﻣﺎﻧﯽ ﺻﺪاي‬
‫اﯾﻦ ﺑﺨﺶ دروﻧﯽ را ﻣﯽﺷﻨﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺧﺴﺘﻪ از دﺳﺖ و ﭘﺎ زدن ﻫﺎ و ﺗﺎﺛﯿﺮ از‬
‫ﻓﺎﺻﻠﻪﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﮔﻮﺷﻪاي ﻧﺸﺴﺘﻪاﯾﻢ و ﻫﯿﭻ ﺗﻼﺷﯽ‬
‫ﻫﻢ ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺻﺪاﯾﺶ را ﮐﻪ ﺑﺸﻨﻮﯾﻢ ﺑﻪ دﻧﺒﺎﻟﺶ ﻣﯽﮔﺮدﯾﻢ ‪ ،‬ﻫﺮ روز ﺑﯿﺸﺘﺮ‬
‫و ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﺎن را ﺑﺎ او ﮐﻢ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و روزي ﭘﯿﺪاﯾﺶ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و زﻣﺎﻧﯽ‬
‫ﮐﻪ آن را ﭘﯿﺪا ﮐﺮدﯾﻢ ‪ ،‬ﻏﻨﯽ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺳﯿﺮاب ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺳﯿﺮاب از ﺗﻤﺎم‬
‫آن ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ از دﯾﮕﺮان ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﯿﻢ ‪ ،‬از راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن ‪ ،‬ﺣﺎﻻ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ‬
‫و ﻧﺰدﯾﮏﺗﺮﯾﻦ راﺑﻄﻪ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺧﻮاﻫﯿﻢﮐﺮد ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﻓﺎﺻﻠﻪي ﺑﯿﻦ ﻣﺎ و‬
‫دروﻧﻤﺎن ﺑﺮداﺷﺘﻪ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻓﺎﺻﻠﻪي ﻣﺎ ﺑﺎ آدمﻫﺎ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﻣﺎ‬
‫ﻧﻮﻋﯽ از راﺑﻄﻪ را ﺣﺲ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ‪ ،‬آن ﻗﺪر ﻋﻤﯿﻖ و زﯾﺒﺎ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺑﺮ‬
‫روي راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﺑﯿﺮوﻧﯽ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﯽﮔﺬارد ‪ ،‬ﻓﺎﺻﻠﻪاي اﯾﺠﺎد ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‬
‫ﺑﺎ آن ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ آﺳﯿﺐزا ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻓﺎﺻﻠﻪاي را ﮐﻢ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎ آﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ‬
‫ارزﺷﻤﻨﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﯾﺎ ﺣﺘﯽ ﻣﯽﭘﺬﯾﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺎ ﺑﺎ آدمﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ‬
‫وارد راﺑﻄﻪ ﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﯾﻠﯽ ﺑﺮاي اﯾﺠﺎد راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻧﺪارﻧﺪ ‪ ،‬آﻧﮕﺎه ﻓﺎﺻﻠﻪ‬
‫ﻣﺎن را ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬راﺑﻄﻪاي ﮐﻪ ﺑﺎ دروﻧﻤﺎن دارﯾﻢ ﺗﻤﺎم راﺑﻄﻪﻫﺎي ﻣﺎ‬
‫را در ﺧﺎرج از دﻧﯿﺎي دروﻧﯽﻣﺎن ﻣﺘﻌﺎدل و واﻗﻊ ﺑﯿﻨﺎﻧﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ‪ .‬ﺗﻤﺎم‬

‫‪360‬‬
‫دور ﺷﺪن ﻫﺎ ‪ ،‬ﺗﻤﺎم ﺷﺪن ﻫﺎ و ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽﻫﺎ ﺑﺮاي ﻧﺰدﯾﮏﺗﺮ ﺷﺪن ﺑﻪ‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬از اﺗﻔﺎقﻫﺎي زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ‪ ،‬ﺑﺎ ﺑﯽﺣﻮﺻﻠﮕﯽ رد ﻧﺸﻮﯾﻢ ‪.‬‬

‫ﺳﻪ ‪ :‬ﺑﺎ ﺗﺮس ﻫﺎﯾﻤﺎن روﺑﺮو ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ‬

‫ﻟﻤﺲ ﻋﻤﯿﻖﺗﺮﯾﻦ ﺗﺮسﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺪن اﻣﮑﺎنﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ‬

‫در ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﺎ ﺑﺨﺶﻫﺎي آﺳﯿﺐ دﯾﺪه و واﺑﺴﺘﻪي دروﻧﯽ ﻣﺎن آﺷﻨﺎ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ‬
‫دﯾﮕﺮ ﺗﻮﻗﻊ ﻣﺎ را از آدمﻫﺎ ﮐﻢ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﭼﻮن اﯾﻦ روﯾﺎروﯾﯽ ﺣﻘﯿﻘﺘﯽ را‬
‫ﺑﻪ ﯾﺎدآوري ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﯿﭻﮐﺲ ﻏﯿﺮ از ﺧﻮدﻣﺎن ﻣﺴﺌﻮل ﺗﺮﻣﯿﻢ آﺳﯿﺐﻫﺎي‬
‫ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ و ﻫﯿﭻﮐﺲ ﻏﯿﺮ از ﺧﻮدﻣﺎن ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺗﺤﻤﻞ اﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺿﻌﻒﻫﺎ را‬
‫ﻧﺪارد ‪ ،‬آدمﻫﺎ و رواﺑﻂ ﺧﻮب ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ ﺗﺎ ﺣﺪودي ﺗﺤﻤﻞ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ذاﺗﯽ ﮐﻪ‬
‫ﺑﺎ ﻣﺎ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪه اﺳﺖ را راﺣﺖﺗﺮ ﮐﻨﻨﺪ ﻓﻘﻂ ﻫﻤﯿﻦ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﺑﻮدﻧﺪ در‬
‫ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺪن دﻋﻮت ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﯿﺪار ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ و‬
‫اﯾﻦ ﺑﯿﺪار ﺷﺪنﻫﺎي ﮔﺎه و ﺑﯿﮕﺎه ﻣﺎ را از ﺧﻮابﻫﺎي ﭼﻨﺪﯾﻦ ﺳﺎﻟﻪ دور‬
‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﭘﻨﺎه ﺑﺮدن ﺑﻪ آدمﻫﺎ ﺑﺎ وارد راﺑﻄﻪ ﺷﺪن ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ‬
‫ﻧﺎﻫﻮﺷﯿﺎراﻧﻪ از راﺑﻄﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﮑﻞ اﺑﺰاري اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﺑﺰار ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻌﻨﺎ‬
‫ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ آﻧﻬﺎ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﺣﺲ ﮐﻨﻨﺪ و ﭘﺎﺳﺦ ﺑﺪﻫﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ آن‬
‫روﺷﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ دوﺳﺖ دارﯾﻢ و ﺑﺎ آن ﺧﻮ ﮔﺮﻓﺘﻪاﯾﻢ ﻣﺤﺒﺖ ﮐﻨﻨﺪ و اﮔﺮ ﺧﺎرج‬
‫از اﯾﻦ ﺑﺎﯾﺪﻫﺎي ﺧﻮد ﺳﺎﺧﺘﻪي ﻧﺎﻫﺸﯿﺎراﻧﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻪ ﺷﺪت ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ‪ ،‬ﻧﺎ اﻣﯿﺪ‬
‫‪361‬‬
‫و ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ ‪ ،‬ﭼﻨﯿﻦ ﭼﯿﺰي ﻣﻤﮑﻦ ﻧﯿﺴﺖ ﭘﺲ ﭘﻨﺎه ﺑﺮدن ﺑﻪ آدمﻫﺎ‬
‫در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺑﻪ ﺷﺪت ﻧﺎ اﻣﯿﺪ ﮐﻨﻨﺪه ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ‪ ،‬ﺗﻤﺎم ﻣﺎ ﺣﺘﯽ در ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ‬
‫راﺑﻄﻪﻫﺎ آن اﻗﯿﺎﻧﻮس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ذاﺗﯽ را ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه دارﯾﻢ ‪ ،‬وارد ﺷﺪن ﺑﻪ راﺑﻄﻪي‬
‫اﺑﺰاري ﻣﺎ را راﺿﯽ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ‪ ،‬اﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ در درون ﻣﺎﺳﺖ و ﻫﺮ‬
‫ﺷﺨﺺ ﺑﻪ اﻧﺪازهي ﺧﻮدش ﺑﺎ آن درﮔﯿﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬در زﻣﺎنﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺪت‬
‫ﺗﻨﻬﺎ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺗﻤﺎم ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽ و ﺣﺘﯽ ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﺮ ﻋﻬﺪهي‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬آن وﻗﺖ ﻣﺎ ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﺗﺮس از ﻫﺰاران ﺷﮑﺴﺖ ‪ ،‬ﻃﺮد ﺷﺪن‬
‫‪ ،‬دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻨﯽ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ رﺳﯿﺪن ‪ ،‬اﺷﺘﺒﺎه اﻧﺘﺨﺎب ﮐﺮدن و ﻣﻮرد ﻗﻀﺎوت‬
‫ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ و ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺑﺎﺷﯿﺪ اﮔﺮ ﻗﺒﻞ از رو ﺑﻪ رو ﺷﺪن ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﺑﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‬
‫ﺧﻮدﻣﺎن آﺷﺘﯽ ﮐﺮده ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﻫﯿﭻ ﮐﺪام از اﯾﻦ ﺗﺮسﻫﺎ واﻗﻌﯽ ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ‬
‫ﺑﻮد‪.‬‬

‫ﺑﺮاي آﺷﺘﯽ ﮐﺮدن ﺑﺎ ﺧﻮد ﻗﺒﻞ از ﻫﺮ ﭼﯿﺰ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻤﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎﺷﯿﻢ و اﺟﺎزه‬
‫دﻫﯿﻢ ﻋﻤﯿﻖﺗﺮﯾﻦ ﺗﺮسﻫﺎي ﻣﺎن اﺟﺎزهي ﺣﺮف زدن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ‬
‫ﻫﻤﺎن ﺻﺪاي ﺿﻌﯿﻒ آدم دروﻧﯽ ﻣﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮ اﺳﺖ روزي ﺑﻪ ﻣﺎ‬
‫ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﻮد و اﺣﺴﺎس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ اش ﺑﺎ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪن ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻢ ﺷﻮد ‪ ،‬ﻧﻪ‬
‫ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪن ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ‪.‬‬

‫ﭼﻬﺎر ‪ :‬ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ ﻫﻤﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ‬

‫‪362‬‬
‫اﻗﯿﺎﻧﻮﺳﯽ از ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ در درون ﻫﺮ ﮐﺪام از ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻧﺰدﯾﮏ‬
‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﺗﺎ اﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ را ﺑﺎ ﻫﻢ ﺷﺮﯾﮏ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺗﺎ ﺗﻨﻬﺎ در ﮐﻨﺎر ﺳﺎﺣﻞ ﺑﻪ‬
‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﺎن ﺧﯿﺮه ﻧﺸﻮﯾﻢ و در اﯾﻦ ﺣﺠﻢ اﻧﺪوﻫﮕﯿﻦ ﮔﯿﺮ ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﻣﺎ آﯾﺎ‬
‫وﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﺟﻤﻊﻫﺎ وارد ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و آدمﻫﺎ را ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و‬
‫ﯾﺎ ﺧﻮدﻣﺎن را ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ اﯾﻦ اﻗﯿﺎﻧﻮس در‬
‫درون ﻣﺎ اﺳﺖ ؟ آﯾﺎ ﺣﻮاﺳﻤﺎن ﻫﺴﺖ ﮐﻪ آدمﻫﺎ درﻣﺎن اﯾﻦ درد ﻣﺸﺘﺮك‬
‫ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ؟ آﯾﺎ ﺣﻮاﺳﻤﺎن ﻫﺴﺖ در درون آﻧﻬﺎ ﻫﻢ اﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ وﺟﻮد دارد و‬
‫آنﻫﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﮐﻢ ﮐﺮدن اﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ؟ آدمﻫﺎ درﻣﺎن ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ‪،‬‬
‫ﻓﻘﻂ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺗﺎ ﺣﺪودي ﻣﺮﻫﻢ و ﮔﺎﻫﯽ اوﻗﺎت ﺷﺮﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪﻫﺎي ﻣﺎ‬
‫ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﮐﻤﯽ از ﺣﺠﻢ اﻗﯿﺎﻧﻮس ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮي ﮐﻢ ﺷﻮد ‪ ،‬اﮔﺮ ﺗﻤﺎم‬
‫دﻧﯿﺎي ﺧﻮدﻣﺎن را در آدمﻫﺎ ﺧﻼﺻﻪ ﮐﻨﯿﻢ روزي ﮐﻪ آﻧﻬﺎ ﺳﺎﺣﻞ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﺎ‬
‫را ﺗﺮك ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ و روزي ﮐﻪ ﺧﻮد را ﺗﻨﻬﺎ ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ ﺑﻪ ﺷﺪت اﺣﺴﺎس‬
‫ﺧﻔﮕﯽ و درﻣﺎﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬از ﺧﻮدﻣﺎن ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﭘﺮﺳﯿﺪ ﺣﺎﻻ ﺑﺪون او‬
‫ﭼﮕﻮﻧﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﻢ ؟ ﺣﺎﻻ ﺑﻪ ﭼﻪ اﻣﯿﺪي ﺟﻠﻮ ﺑﺮوم ؟‬

‫ﻫﻤﻪي اﻧﺴﺎنﻫﺎ ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺎ اﻗﯿﺎﻧﻮﺳﯽ از ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ دارﻧﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪهاﯾﻢ‬
‫و ﺗﻨﻬﺎ ﻫﻢ ﻣﯽ ﻣﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﭘﺲ ﻗﺮار ﺑﻮده ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎر زﻧﺪﮔﯽ و ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﻫﺎ را ﺑﻪ‬
‫دوش ﺑﮑﺸﯿﻢ ‪ ،‬ﻗﺮار ﺑﻮده ﮔﺎﻫﯽ آدمﻫﺎﯾﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻦ ‪،‬‬

‫‪363‬‬
‫ﭘﺲ ﭼﺮا ﺑﺎ از دﺳﺖ دادن آﻧﻬﺎ اﯾﻨﻘﺪر اﺣﺴﺎس درﻣﺎﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ و ﻓﮑﺮ‬
‫ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ آﻧﻬﺎ ﺑﺎﻋﺚ اﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﯿﭻﮐﺲ ﻣﺴﺌﻮل ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ‬
‫‪ ،‬در درون ﻣﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﻪ ذات وﺟﻮد دارد ‪ ،‬آدمﻫﺎ ﺑﺎ ﺟﺪا ﺷﺪن از ﻣﺎ ‪ ،‬ﻣﺎ را‬
‫دﻋﻮت ﺑﻪ دﯾﺪن اﻗﯿﺎﻧﻮس دروﻧﯽﻣﺎن ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎ ﺷﺪن ﻫﺎ ﻣﺎ را ﻧﻤﯽﮐﺸﻨﺪ‬
‫‪ ،‬ﺑﺎ رﻓﺘﻦ آدمﻫﺎ ﻣﺎ ﺑﻪ اﻗﯿﺎﻧﻮس ﺧﻮدﻣﺎن ﻧﮕﺎه ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ از اﺑﺘﺪا در درون‬
‫ﻣﺎ ﺑﻮده و ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ‪ ،‬رﻓﺘﻦ آدمﻫﺎ ﻓﻘﻂ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ را ﺑﻪ روي ﻣﺎن ﻣﯽآورد ‪،‬‬
‫اﮔﺮ اﻧﺴﺎنﻫﺎ ﻇﺮﻓﯿﺖ ﺗﺤﻤﻞ اﯾﻦ اﻗﯿﺎﻧﻮس را ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ﻫﯿﭻ وﻗﺖ ﺑﻪ وﺟﻮد‬
‫ﻧﻤﯽآﻣﺪﻧﺪ ‪ ،‬ﺑﺮاي در ﻏﻢ ﮔﯿﺮ ﮐﺮدن و ﺗﻼش ﻧﮑﺮدن ﻣﺎن ﺑﻪ دﻧﺒﺎل ﻣﻘﺼﺮ‬
‫ﻧﮕﺮدﯾﻢ ‪ ،‬آدمﻫﺎ ﻣﻘﺼﺮ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬آدمﻫﺎ ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮاي ﮐﺸﻒ ﮐﺮدن‬
‫اﻗﯿﺎﻧﻮس ﻫﺎﯾﯽ از ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ‪ ،‬اﻧﺪوه ‪ ،‬رﺷﺪ ‪ ،‬ﻋﺸﻖ ‪ ،‬ﺗﻼش و اﻣﯿﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬آدم‬
‫ﻫﺎ ﻣﻌﺠﺰه ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻣﻌﺠﺰهﻫﺎي دردﻧﺎك ﮐﻪ ﻣﻮﻗﺘﺎً در اﺧﺘﯿﺎر ﻣﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺗﺎ‬
‫ﺗﻤﺮﯾﻦ دل ﻧﺒﺴﺘﻦ ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬

‫ﭘﺎﯾﺎن‬

‫‪364‬‬