அபிராமி பட்டாா் அருளிய

அபிராமி அந்தாதி.

தாாா் அமாா் க ான்றையும் சண்ப மாறையும் சாத்தும் தில்றை

ஊரர்தம் பா த்து உறம றமந்தனே.-உைகு ஏழும் கபற்ை

சீர் அபிராமி அந்தாதி எப்னபாதும் எந்தன் சிந்றதயுள்னள-

ார் அமர் னமேிக் ணபதினய.-நிற் க் ட்டுறரனய. --- ாப்பு

ஞாேமும நல்விறதயும் கபை

1: உதிக் ின்ை கசங் திர், உச்சித் திை ம், உணர்வுறடனயார்

மதிக் ின்ை மாணிக் ம், மாதுளம்னபாது, மைர்க் மறை

துதிக் ின்ை மின் க ாடி, கமன் டிக் குங்கும னதாயம்-என்ே

விதிக் ின்ை னமேி அபிராமி, எந்தன் விழுத் துறணனய:

பிரிந்தவர் ஓன்று னசர

2: துறணயும், கதாழும் கதய்வமும் கபற்ை தாயும், சுருதி ளின்

பறணயும் க ாழுந்தும் பதிக ாண்ட னவரும்-பேி மைர்ப்பூங்

றணயும், ருப்புச் சிறையும், கமன் பாசாங்குசமும், ற யில்

அறணயும் திரிபுர சுந்தரி-ஆவது அைிந்தேனம.

குடும்பக் வறையிைிருந்து விடுபட

3: அைிந்னதன், எவரும் அைியா மறைறய, அைிந்துக ாண்டு

கசைிந்னதன், நிேது திருவடிக்ன ,-திருனவ.- கவருவிப்

பிைிந்னதன், நின் அன்பர் கபருறம எண்ணாத ரும கநஞ்சால்,

மைிந்னத விழும் நரகுக்கு உைவாய மேிதறரனய.

உயர்பதவி றள அறடய

4: மேிதரும், னதவரும், மாயா முேிவரும், வந்து, கசன்ேி

குேிதரும் னசவடிக் ன ாமளனம.க ான்றை வார்சறடனமல்

பேிதரும் திங் ளும், பாம்பும்,ப ீ ரதியும் பறடத்த

புேிதரும் நீயும் என் புந்தி எந்நாளும் கபாருந்து னவ.

மேக் வறை தீர

5: கபாருந்திய முப்புறர, கசப்பு உறரகசய்யும் புணர் முறையாள்,

வருந்திய வஞ்சி மருங்குல் மனோன்மணி, வார் சறடனயான்

அருந்திய நஞ்சு அமுது ஆக் ிய அம்பிற , அம்புயனமல்

திருந்திய சுந்தரி, அந்தரி-பாதம் என் கசன்ேியனத.

மந்திர சித்தி கபை

6: கசன்ேியது, உன் கபான் திருவடித் தாமறர. சிந்றதயுள்னள

மன்ேியது, உன் திரு மந்திரம்,- சிந்துர வண்ணப் கபண்னண.-

முன்ேியநின் அடியாருடன் கூடி, முறை முறைனய

பன்ேியது, என்றும் உந்தன் பரமா ம பத்ததினய.

மறைகயே வருந் துன்பம் பேிகயே நீங்

7: ததியுறு மத்தின் சுழலும் என் ஆவி, தளர்வு இைது ஓர்

தியுறுவண்ணம் ருது ண்டாய்- மைாையனும்,

மதியுறுனவணி ம ிழ்நனும், மாலும், வணங் ி, என்றும்

துதியுறு னசவடியாய். சிந்துராேே சுந்தரினய.

பற்று ள் நீங் ி பக்தி கபரு ிட

8: சுந்தரி எந்றத துறணவி, என் பாசத்கதாடறர எல்ைாம்

வந்து அரி சிந்துர வண்ணத்திோள், ம ிடன் தறைனமல்

அந்தரி, நீைி, அழியாத ன்ேிற , ஆரணத்னதான்

ம் தரி ற த்தைத்தாள்-மைர்த்தாள் என் ருத்தேனவ

அறேத்தும் வசமா

9: ருத்தே எந்றததன் ண்ணே,வண்ணக் ே கவற்பின்

கபருத்தே, பால் அழும் பிள்றளக்கு நல் ிே, னபர் அருள்கூர்

திருத்தே பாரமும், ஆரமும், கசங்ற ச் சிறையும், அம்பும்,

முருத்தே மூரலும், நீயும், அம்னம. வந்து என்முன் நிற் னவ.

னமாட்ச சாதேம் கபை

10: நின்றும் இருந்தும் ிடந்தும் நடந்தும் நிறேப்பது உன்றே,

என்றும் வணங்குவது உன் மைர்த் தாள்.-எழுதாமறையின்

ஒன்றும் அரும்கபாருனள. அருனள. உறமனய. இமயத்து

அன்றும் பிைந்தவனள. அழியா முத்தி ஆேந்தனம.

இல்வாழ்க்ற யில் இன்பம்கபை

11: ஆேந்தமாய், என் அைிவாய், நிறைந்த அமுதமுமாய்,

வான் அந்தமாே வடிவு உறடயாள், மறை நான் ினுக்கும்

தான் அந்தமாே, சரணாரவிந்தம்-தவள நிைக்

ாேம் தம் ஆடரங்கு ஆம் எம்பிரான் முடிக் ண்ணியனத.

தியாேத்தில் நிறைகபை

12: ண்ணியது உன் பு ழ், ற்பது உன் நாமம், சிந்து பக்தி

பண்ணியது உன் இரு பாதாம்புயத்தில், ப ல் இரவா

நண்ணியது உன்றே நயந்னதார் அறவயத்து-நான் முன்கசய்த

புண்ணியம் ஏது? என் அம்னம. புவி ஏறழயும் பூத்தவனள.

றவராக் ிய நிறைகபை

13: பூத்தவனள, புவேம் பதிோன்ற யும். பூத்தவண்ணம்

ாத்தவனள. பின் ரந்தவனள. றைக் ண்டனுக்கு

மூத்தவனள. என்றும்மூவா முகுந்தற்கு இறளயவனள.

மாத்தவனள. உன்றே அன்ைி மற்று ஓர் கதய்வம் வந்திப்பனத?

தறைறம கபை

14: வந்திப்பவர் உன்றே, வாேவர் தாேவர் ஆேவர் ள்,

சிந்திப்பவர், நல்திறசமு ர் நாரணர், சிந்றதயுள்னள

பந்திப்பவர், அழியாப் பரமாேந்தர், பாரில் உன்றேச்

சந்திப்பவர்க்கு எளிதாம் எம்பிராட்டி. நின் தண்ணளினய:

கபருஞ் கசல்வமும் னபரின்பமும் கபை

15: தண்ணளிக்கு என்று, முன்னே பை ன ாடி தவங் ள் கசய்வார்,

மண் அளிக்கும் கசல்வனமா கபறுவார்? மதி வாேவர் தம்

விண் அளிக்கும் கசல்வமும் அழியா முத்தி வடும்,

ீ அன்னைா?-

பண் அளிக்கும் கசால் பரிமள யாமறளப் றபங் ிளினய.

முக் ாை‌
மும் உண‌
ரும் திை‌
ன் உண்டா ‌

16: ிளினய, ிறளஞர் மேத்னத ிடந்து ிளர்ந்து ஒளிரும்

ஒளினய, ஒளிரும் ஒளிக்கு இடனம, எண்ணில் ஒன்றும் இல்ைா

கவளினய, கவளி முதல் பூதங் ள் ஆ ி விரிந்த அம்னம.-

அளினயன் அைிவு அளவிற்கு அளவாேது அதிசயனம.

ன்ேிற
‌ ‌
ளுக்கு ந‌
ல்ை‌வ‌
ரன்
‌ அறமய‌

17: அதிசயம் ஆே வடிவு உறடயாள், அரவிந்தம் எல்ைாம்

துதி சய ஆேே சுந்தரவல்ைி, துறண இரதி

பதி சயமாேது அபசயம் ஆ , முன் பார்த்தவர்தம்

மதி சயம் ஆ அன்னைா, வாம பா த்றத வவ்வியனத?

ம‌
ர‌ண‌
ப‌ய‌
ம் நீங் ‌

18: வவ்விய பா த்து இறைவரும் நீயும் ம ிழ்ந்திருக்கும்

கசவ்வியும், உங் ள் திருமணக் ன ாைமும், சிந்றதயுள்னள

அவ்வியம் தீர்த்து என்றே ஆண்டகபாற் பாதமும் ஆ ிவந்து-

கவவ்விய ாைன் என்னமல் வரும்னபாது-கவளி நிற் னவ.

னபரின்ப‌நிறைய‌
றடய‌
19: கவளிநின்ை நின்திருனமேிறயப் பார்த்து, என் விழியும் கநஞ்சும்

ளிநின்ை கவள்ளம் றர ண்டது, இல்றை, ருத்தினுள்னள

கதளிநின்ை ஞாேம் தி ழ் ின்ைது, என்ே திருவுளனமா?-

ஒளிநின்ை ன ாணங் ள் ஒன்பதும் னமவி உறைபவனள.

வடுவாச‌
ீ ல் முத‌
ைிய‌கசல்வ‌
ங் ள்
‌ உண்டா ‌

20: உறை ின்ை நின் திருக்ன ாயில்-நின் ன ள்வர் ஒரு பக் னமா,

அறை ின்ை நான் மறையின் அடினயா முடினயா, அமுதம்

நிறை ின்ை கவண் திங் னளா, ஞ்சனமா, எந்தன் கநஞ்ச னமா,

மறை ின்ை வாரிதினயா?- பூரணாசை மங் றைனய.

அம்பிற றய வழிப‌
டாம‌
ல் இருந்த‌பாவ‌
ம் கதாறைய‌

21: மங் றை, கசங் ைசம் முறையாள், மறையாள், வருணச்

சங்கு அறை கசங்ற ச் ச ை ைாமயில் தாவு ங்ற

கபாங்கு அறை தங்கும் புரிசறடனயான் புறடயாள், உறடயாள்

பிங் றை, நீைி, கசய்யாள், கவளியாள், பசும் கபண்க ாடினய.

இேிப்பிை‌
வாகநைி அறடய‌

22: க ாடினய, இளவஞ்சிக் க ாம்னப, எேக்கு வம்னப பழுத்த

படினய மறையின் பரிமளனம, பேி மால் இமயப்

பிடினய, பிரமன் முதைாய னதவறரப் கபற்ை அம்னம.

அடினயன் இைந்து இங்கு இேிப் பிைவாமல் வந்து ஆண்டு க ாள்னள.

எப்னபாதும் ம‌ ிழ்ச்சியாய் இருக் ‌

23: க ாள்னளன், மேத்தில் நின் ன ாைம் அல்ைாது, அன்பர் கூட்டந்தன்றே

விள்னளன், பரசமயம் விரும்னபன், வியன் மூவுைகுக்கு

உள்னள, அறேத்தினுக்கும் புைம்னப, உள்ளத்னத விறளந்த

ள்னள, ளிக்குங் ளினய, அளிய என் ண்மணினய.

னநாய் ‌
ள் விை‌ ‌

24: மணினய, மணியின் ஒளினய, ஒளிரும் மணி புறேந்த

அணினய, அணியும் அணிக்கு அழன , அணு ாதவர்க்குப்

பிணினய, பிணிக்கு மருந்னத, அமரர் கபரு விருந்னத.-

பணினயன், ஒருவறர நின் பத்ம பாதம் பணிந்தபின்னே.

நிறேத்த‌ ாரிய‌
ம் நிறைனவை‌

25: பின்னே திரிந்து, உன் அடியாறரப் னபணி, பிைப்பு அறுக் ,

முன்னே தவங் ள் முயன்று க ாண்னடன்,- முதல் மூவருக்கும்

அன்னே. உைகுக்கு அபிராமி என்னும் அருமருந்னத.-

என்னே?-இேி உன்றே யான் மைவாமல் நின்று ஏத்துவனே.

கசால்வாக்கும் கசல்வாக்கும் கபரு ‌

26: ஏத்தும் அடியவர், ஈனரழ் உை ிறேயும் பறடத்தும்

ாத்தும் அழித்தும் திரிபவராம்,- மழ்பூங் டம்பு

சாத்தும் குழல் அணங்ன .- மணம் நாறும் நின் தாளிறணக்கு என்

நாத் தங்கு புன்கமாழி ஏைியவாறு, நற யுறடத்னத.

ம‌
ே‌னநாய் அ ‌
ை‌

27: உறடத்தறே வஞ்சப் பிைவிறய, உள்ளம் உருகும் அன்பு

பறடத்தறே, பத்ம பதயு ம் சூடும் பணி எேக்ன

அறடத்தறே, கநஞ்சத்து அழுக்ற கயல்ைாம் நின் அருட்புேைால்

துறடத்தறே,- சுந்தரி - நின் அருள் ஏகதன்று கசால்லுவனத.

இம்றம ம‌
றுறம இன்ப‌
ங் ‌
ள் அறடய‌

28: கசால்லும் கபாருளும் எே, நடம் ஆடும் துறணவருடன்

புல்லும் பரிமளப் பூங்க ாடினய. நின் புதுமைர்த் தாள்

அல்லும் ப லும் கதாழுமவர்க்ன அழியா அரசும்

கசல்லும் தவகநைியும், சிவனைா மும் சித்திக்குனம.

எல்ைா சித்தி ‌
ளும் அறடய‌

29: சித்தியும் சித்தி தரும் கதய்வம் ஆ ித் தி ழும் பரா

சக்தியும், சக்தி தறழக்கும் சிவமும், தவம் முயல்வார்

முத்தியும், முத்திக்கு வித்தும், வித்து ஆ ி முறளத்து எழுந்த

புத்தியும், புத்தியினுள்னள புரக்கும் புரத்றத அன்னை.

அடுத்த‌
டுத்து வ‌
ரும் துன்ப‌
ங் ள்
‌ நீங் ‌

30: அன்னை தடுத்து என்றே ஆண்டுக ாண்டாய், க ாண்டது அல்ை என்ற

நன்னை உேக்கு? இேி நான் என் கசயினும் நடுக் டலுள்

கசன்னை விழினும், றரனயற்றுற நின் திருவுளனமா.-

ஒன்னை, பை உருனவ, அருனவ, என் உறமயவனள.

ம‌
றுறமயில் இன்ப‌
ம் உண்டா ‌

31: உறமயும் உறமகயாருபா னும், ஏ உருவில் வந்து இங்கு

எறமயும் தமக்கு அன்பு கசய்யறவத்தார், இேி எண்ணுதற்குச்

சறமயங் ளும் இல்றை, ஈன்கைடுப்பாள் ஒரு தாயும் இல்றை,

அறமயும் அறமயுறு னதாளியர்னமல் றவத்த ஆறசயுனம.

துர்ம‌
ர‌ண‌
ம் வ‌
ராம‌
ைிருக் ‌

32: ஆறசக் டைில் அ ப்பட்டு, அருளற்ை அந்த ன் ற ப்

பாசத்தில் அல்ைற்பட இருந்னதறே, நின் பாதம் என்னும்

வாசக் மைம் தறைனமல் வைிய றவத்து, ஆண்டு க ாண்ட

னநசத்றத என் கசால்லுனவன்?- ஈசர் பா த்து னநரிறழனய.

இை‌
க்கும் நிறையிலும் நிறேப்னபாடு இருக் ‌

33: இறழக்கும் விறேவழினய அடும் ாைன், எறே நடுங்

அறழக்கும் கபாழுது வந்து, அஞ்சல் என்பாய். அத்தர் சித்தம் எல்ைாம்

குறழக்கும் ளபக் குவிமுறை யாமறளக் ன ாமளனம.

உறழக்கும் கபாழுது, உன்றேனய அன்றேனய என்பன் ஓடிவந்னத

சிை‌
ந்த‌ந‌
ன்கசய் நிை‌
ங் ள்
‌ ிறடக் ‌

34: வந்னத சரணம் புகும் அடியாருக்கு, வானுை ம்

தந்னத பரிகவாடு தான் னபாய் இருக்கும்--சதுர்மு மும்,

றபந் னதன் அைங் ல் பரு மணி ஆ மும், பா மும், கபாற்

கசந் னதன் மைரும், அைர் திர் ஞாயிறும், திங் ளுனம.

திரும‌
ண‌ம் நிறைனவை

35: திங் ட் ப வின் மணம் நாறும் சீைடி கசன்ேி றவக்

எங் ட்கு ஒரு தவம் எய்தியவா, எண் இைந்த விண்னணார்--

தங் ட்கும் இந்தத் தவம் எய்துனமா?- தரங் க் டலுள்

கவங் ண் பணி அறணனமல் துயில்கூரும் விழுப்கபாருனள.

ப‌
றழய‌விறே ‌
ள் வ‌
ைிறம அழிய‌

36: கபாருனள, கபாருள் முடிக்கும் னபா னம, அரும் னபா ம் கசய்யும்

மருனள, மருளில் வரும் கதருனள, என் மேத்து வஞ்சத்து

இருள் ஏதும் இன்ைி ஒளி கவளி ஆ ி இருக்கும் உன்தன்

அருள் ஏது.- அைி ின்ைினைன், அம்புயாதேத்து அம்பிற னய.

ந‌
வ‌ம‌
ணி ‌
றளப் கபை‌

37: ற க்ன அணிவது ன்ேலும் பூவும், மைம் அன்ே

கமய்க்ன அணிவது கவண் முத்துமாறை, விட அரவின்

றபக்ன அணிவது பண்மணிக் ன ாறவயும், பட்டும், எட்டுத்

திக்ன அணியும் திரு உறடயாேிடம் னசர்பவனள.

னவண்டிய‌
றத னவண்டிய‌
வாறு அறடய‌

38: பவளக் க ாடியில் பழுத்த கசவ்வாயும், பேிமுறுவல்

தவளத் திரு நற யும் துறணயா, எங் ள் சங் ரறேத்

துவளப் கபாருது, துடியிறட சாய்க்கும் துறண முறையாள்--

அவறளப் பணிமின் ண்டீர், அமராவதி ஆளுற க்ன .

ருவி ‌
‌ றளக் ற யாளும் வ‌
ைிறம கபை

39: ஆளுற க்கு, உன்தன் அடித்தாமறர ள் உண்டு, அந்த ன்பால்

மீ ளுற க்கு, உன்தன் விழியின் றட உண்டு, னமல் இவற்ைின்

மூளுற க்கு, என் குறை, நின் குறைனய அன்று,-முப்புரங் ள்.

மாளுற க்கு, அம்பு கதாடுத்த வில்ைான், பங் ில் வாணுதனை.

பூர்வ‌புண்ணிய‌
ம் ப‌
ை‌ன்த‌
ர‌

40: வாள்-நுதல் ண்ணிறய, விண்ணவர் யாவரும் வந்து இறைஞ்சிப்

னபணுதற்கு எண்ணிய எம்கபருமாட்டிறய, னபறத கநஞ்சில்

ாணுதற்கு அண்ணியள் அல்ைாத ன்ேிறய, ாணும்--அன்பு

பூணுதற்கு எண்ணிய எண்ணம் அன்னைா, முன் கசய் புண்ணியனம.

ந‌
ல்ை‌
டியார் ந‌
ட்பும் கபை‌

41: புண்ணியம் கசய்தேனம-மேனம.- புதுப் பூங் குவறளக்

ண்ணியும் கசய்ய ணவரும் கூடி, நம் ாரணத்தால்

நண்ணி இங்ன வந்து தம் அடியார் ள் நடு இருக் ப்

பண்ணி, நம் கசன்ேியின் னமல் பத்ம பாதம் பதித்திடனவ.

உை‌ ிறே வ‌
ச‌ப்ப‌
டுத்த‌
42: இடங்க ாண்டு விம்மி, இறணக ாண்டு இறு ி, இள ி, முத்து

வடங்க ாண்ட க ாங்ற -மறைக ாண்டு இறைவர் வைிய கநஞ்றச

நடங்க ாண்ட க ாள்ற நைம் க ாண்ட நாய ி, நல் அரவின்

வடம் க ாண்ட அல்குல் பணிகமாழி--னவதப் பரிபுறரனய.

தீறம ‌
ள் ஒழிய‌

43: பரிபுரச் சீைடிப் பாசாங்குறச, பஞ்சபாணி, இன்கசால்

திரிபுர சுந்தரி, சிந்துர னமேியள் தீறம கநஞ்சில்

புரிபுர, வஞ்சறர அஞ்சக் குேி கபாருப்புச்சிறைக் ற ,

எரி புறர னமேி, இறைவர் கசம்பா த்து இருந்தவனள.

பிரிவுணர்ச்சி அ ை
‌ ‌

44: தவனள இவள், எங் ள் சங் ரோர் மறே மங் ைமாம்

அவனள, அவர்தமக்கு அன்றேயும் ஆயிேள், ஆற யிோல்,

இவனள டவுளர் யாவர்க்கும் னமறை இறைவியும் ஆம்,

துவனளன், இேி ஒரு கதய்வம் உண்டா கமய்த் கதாண்டு கசய்னத.

உை‌
ன ார் ப‌
ழியிைிருந்து விடுப‌
ட

45: கதாண்டு கசய்யாதுநின் பாதம் கதாழாது, துணிந்து இச்றசனய

பண்டு கசய்தார் உளனரா, இைனரா? அப் பரிசு அடினயன்

ண்டு கசய்தால் அது ற தவனமா, அன்ைிச் கசய்தவனமா?

மிண்டு கசய்தாலும் கபாறுக்ற நன்னை, பின் கவறுக்ற அன்னை.

ந‌
ல்நட‌
த்றதனயாடு வாழ
46: கவறுக்கும் தற றம ள் கசய்யினும், தம் அடியாறர மிக்ன ார்

கபாறுக்கும் தற றம புதியது அன்னை,-புது நஞ்றச உண்டு

றுக்கும் திருமிடற்ைான் இடப்பா ம் ைந்த கபான்னே.-

மறுக்கும் தற றம ள் கசய்யினும், யானுன்றே வாழ்த்துவனே.

னயா ‌நிறை அறடய‌

47: வாழும்படி ஒன்று ண்டு க ாண்னடன், மேத்னத ஒருவர்

வழும்படி
ீ அன்று, விள்ளும்படி அன்று, னவறை நிைம்

ஏழும் பரு வறர எட்டும், எட்டாமல் இரவு ப ல்

சூழும் சுடர்க்கு நடுனவ ிடந்து சுடர் ின்ைனத.

உட‌
ல்ப‌
ற்று நீங் ‌

48: சுடரும் றைமதி துன்றும் சறடமுடிக் குன்ைில் ஒன்ைிப்

படரும் பரிமளப் பச்றசக் க ாடிறயப் பதித்து கநஞ்சில்

இடரும் தவிர்த்து இறமப்னபாது இருப்பார், பின்னும் எய்துவனரா-

குடரும் க ாழுவும் குருதியும் னதாயும் குரம்றபயினை.

ம‌
ர‌ணத்துன்ப‌
ம் இல்ைாதிருக் ‌

49: குரம்றப அடுத்து குடிபுக் ஆவி, கவங் கூற்றுக்கு இட்ட

வரம்றப அடுத்து மறுகும் அப்னபாது, வறளக்ற அறமத்து,

அரம்றப அடுத்து அரிறவயர் சூழ வந்து, அஞ்சல் என்பாய்--

நரம்றப அடுத்து இறச வடிவாய் நின்ை நாய ினய.

அம்பிற றய னநரில் ாண

50: நாய ி, நான்மு ி, நாராயணி, ற நளிே பஞ்ச

சாய ி, சாம்பவி, சங் ரி, சாமறள, சாதி நச்சு

வாய் அ ி மாைிேி, வாரா ி, சூைிேி, மாதங் ி என்று

ஆய ியாதியுறடயாள் சரணம்-அரண் நமக்ன .

னமா ‌
ம் நீக் ‌

51: அரணம் கபாருள் என்று, அருள் ஒன்று இைாத அசுரர் தங் ள்

முரண் அன்று அழிய முேிந்த கபம்மானும், முகுந்தனுனம,

சரணம் சரணம் எே நின்ை நாய ி தன் அடியார்,

மரணம் பிைவி இரண்டும் எய்தார், இந்த றவய த்னத.

கபருஞ்கசல்வ‌
ம் அறடய‌

52: றவயம், துர ம், மத ரி, மா மகுடம், சிவிற

கபய்யும் ே ம், கபருவிறை ஆரம்,--பிறை முடித்த

ஐயன் திருமறேயாள் அடித் தாமறரக்கு அன்பு முன்பு

கசய்யும் தவமுறடயார்க்கு உளவா ிய சின்ேங் னள.

கபாய்யுணர்வு நீங் ‌

53: சின்ேஞ் சிைிய மருங் ிேில் சாத்திய கசய்ய பட்டும்

கபன்ேம் கபரிய முறையும், முத்தாரமும், பிச்சி கமாய்த்த

ன்ேங் ரிய குழலும், ண் மூன்றும், ருத்தில் றவத்துத்

தன்ேந்தேி இருப்பார்க்கு, இது னபாலும் தவம் இல்றைனய.

 ட‌
‌ ந்தீர‌

54: இல்ைாறம கசால்ைி, ஒருவர் தம்பால் கசன்று, இழிவுபட்டு

நில்ைாறம கநஞ்சில் நிறேகுவினரல், நித்தம் நீடு தவம்

ல்ைாறம ற்ை யவர் தம்பால் ஒரு ாைத்திலும்

கசல்ைாறம றவத்த திரிபுறர பாதங் ள் னசர்மின் னள.

னமாே‌நிறை எய்த‌

55: மின் ஆயிரம் ஒரு கமய் வடிவு ஆ ி விளங்கு ின்ைது

அன்ோள், அ ம் ம ிழ் ஆேந்தவல்ைி, அருமறைக்கு

முன்ோய், நடு எங்கும் ஆய், முடிவு ஆய முதல்விதன்றே

உன்ோது ஒழியினும், உன்ேினும், னவண்டுவது ஒன்று இல்றைனய.

யாவ‌
றரயும் வ‌
சீ ரி
‌ க்கும் ஆற்ைல் உண்டா ‌

56: ஒன்ைாய் அரும்பி, பைவாய் விரிந்து, இவ் உைகு எங்குமாய்

நின்ைாள், அறேத்றதயும் நீங் ி நிற்பாள்--என்ைன், கநஞ்சினுள்னள

கபான்ைாது நின்று புரி ின்ைவா. இப் கபாருள் அைிவார்--

அன்று ஆைிறையில் துயின்ை கபம்மானும், என் ஐயனுனம.

வ‌
றுறம ஒழிய‌

57: ஐயன் அளந்தபடி இரு நாழி க ாண்டு, அண்டம் எல்ைாம்

உய்ய அைம் கசயும் உன்றேயும் னபாற்ைி, ஒருவர் தம்பால்

கசய்ய பசுந்தமிழ்ப் பாமாறையும் க ாண்டு கசன்று, கபாய்யும்

கமய்யும் இயம்பறவத்தாய்: இதுனவா, உன்தன் கமய்யருனள?

ம‌
ே அறமதிகபை

58: அருணாம்புயத்தும், என் சித்தாம்புயத்தும் அமர்ந்திருக்கும்

தருணாம்புயமுறைத் றதயல் நல்ைாள், தற னசர் நயேக்

ருணாம்புயமும், வதோம்புயமும், ராம்புயமும்,

சரணாம்புயமும், அல்ைால் ண்டினைன், ஒரு தஞ்சமுனம.

பிள்றள ‌
ள் ந‌
ல்ை‌
வ‌ர் ள
‌ ா ‌வ‌
ள‌ர

59: தஞ்சம் பிைிது இல்றை ஈது அல்ைது, என்று உன் தவகநைிக்ன

கநஞ்சம் பயிை நிறேக் ின்ைினைன், ஒற்றை நீள்சிறையும்

அஞ்சு அம்பும் இக்கு அைரா ி நின்ைாய்: அைியார் எேினும்

பஞ்சு அஞ்சு கமல் அடியார், அடியார் கபற்ை பாைறரனய.

கமய்யுண்ர்வு கபை

60: பாைினும் கசால் இேியாய். பேி மா மைர்ப் பாதம் றவக் --

மாைினும், னதவர் வணங் நின்னைான் க ான்றை வார் சறடயின்

னமைினும், ீ ழ்நின்று னவதங் ள் பாடும் கமய்ப் பீடம் ஒரு

நாைினும், சாை நன்னைா--அடினயன் முறட நாய்த் தறைனய?

மாறயறய கவல்ை

61: நானயறேயும் இங்கு ஒரு கபாருளா நயந்து வந்து,

நீனய நிறேவின்ைி ஆண்டு க ாண்டாய், நின்றே உள்ளவண்ணம்

னபனயன் அைியும் அைிவு தந்தாய், என்ே னபறு கபற்னைன்.--

தானய, மறைம னள, கசங் ண் மால் திருத் தங்ற ச்சினய.

எத்த‌
ற ய‌அச்சமும் அ ‌
ை‌

62: தங் ச் சிறை க ாண்டு, தாேவர் முப்புரம் சாய்த்து, மத

கவங் ண் ரி உரி னபார்த்த கசஞ்னசவ ன் கமய்யறடயக்

க ாங்ற க் குரும்றபக் குைியிட்ட நாய ி, ன ா ே ச்

கசங் ற க் ரும்பும், மைரும், எப்னபாதும் என் சிந்றதயனத.

அைிவு கதளினவாடு இருக்

63: னதறும்படி சிை ஏதுவும் ாட்டி, முன் கசல் திக்குக்

கூறும் கபாருள், குன்ைில் க ாட்டும் தைி குைிக்கும்--சமயம்

ஆறும் தறைவி இவளாய் இருப்பது அைிந்திருந்தும்,

னவறும் சமயம் உண்டு என்று க ாண்டாடிய வணருக்ன

ீ .

ப‌
க்தி கபரு ‌

64: வனண
ீ பைி வர் கதய்வங் ள்பால் கசன்று, மிக் அன்பு

பூனணன், உேக்கு அன்பு பூண்டுக ாண்னடன், நின்பு ழ்ச்சி அன்ைிப்

னபனணன், ஒரு கபாழுதும், திருனமேி ப்ர ாசம் அன்ைிக்

ானணன், இரு நிைமும் திறச நான்கும் ேமுனம.

ஆண்ம‌ ‌
ப்னபறு அறடய‌

65: ேமும் வானும் புவேமும் ாண, விற் ாமன் அங் ம்

த ேம் முன் கசய்த தவம்கபருமாற்கு, தடக்ற யும் கசம்

மு னும், முந்நான்கு இருமூன்று எேத் னதான்ைிய மூதைிவின்

ம னும் உண்டாயது அன்னைா?--வல்ைி. நீ கசய்த வல்ைபனம.

விஞரா ‌
‌

66: வல்ைபம் ஒன்று அைினயன், சிைினயன், நின் மைரடிச் கசய்

பல்ைவம் அல்ைது பற்று ஒன்று இனைன், பசும் கபாற் கபாருப்பு--

வில்ைவர் தம்முடன் வற்ைிருப்பாய்.

ீ விறேனயன் கதாடுத்த

கசால் அவமாயினும், நின் திரு நாமங் ள் னதாத்திரனம.

ப‌
ற வ‌
ர் ள்
‌ அழிய‌

67: னதாத்திரம் கசய்து, கதாழுது, மின் னபாலும் நின் னதாற்ைம் ஒரு

மாத்திறரப் னபாதும் மேத்தில் றவயாதவர்--வண்றம, குைம்,

ன ாத்திரம், ல்வி, குணம், குன்ைி, நாளும் குடில் ள் கதாறும்

பாத்திரம் க ாண்டு பைிக்கு உழைாநிற்பர்--பார் எங்குனம.

நிை‌
ம் வடு
ீ னபான்ை கசல்வ‌
ங் ள்
‌ கபரு ‌

68: பாரும், புேலும், ேலும், கவங் ாலும், படர் விசும்பும்,

ஊரும் முருகு சுறவ ஒளி ஊறு ஒைி ஒன்றுபடச்

னசரும் தறைவி, சிவ ாம சுந்தரி, சீைடிக்ன

சாரும் தவம், உறடயார் பறடயாத தேம் இல்றைனய.

ச‌ ‌
ை‌கசளபாக் ிய‌
ங் ளு
‌ ம் அறடய‌
69: தேம் தரும், ல்வி தரும், ஒருநாளும் தளர்வு அைியா

மேம் தரும், கதய்வ வடிவும் தரும், கநஞ்சில் வஞ்சம் இல்ைா

இேம் தரும், நல்ைே எல்ைாம் தரும், அன்பர் என்பவர்க்ன --

ேம் தரும் பூங் குழைாள், அபிராமி, றடக் ண் னள,

நுண் ‌
றை ள
‌ ில் சித்திகபை

70: ண் ளிக்கும்படி ண்டுக ாண்னடன், டம்பாடவியில் பண்

ளிக்கும் குரல் வறணயும்,

ீ ற யும் பனயாதரமும்,

மண் ளிக்கும் பச்றச வண்ணமும் ஆ ி, மதங் ர்க்குைப்

கபண் ளில் னதான்ைிய எம்கபருமாட்டிதன் னபரழன .

ம‌
ே‌க்குறை ‌
ள் தீர‌

71: அழகுக்கு ஒருவரும் ஒவ்வாத வல்ைி, அரு மறை ள்

பழ ிச் சிவந்த பதாம்புயத்தாள், பேி மா மதியின்

குழவித் திருமுடிக் ன ாமளயாமறளக் க ாம்பு இருக் --

இழவுற்று நின்ை கநஞ்னச.-இரங்ன ல், உேக்கு என் குறைனய?

பிை‌
விப்பிணி தீர‌

72: எங்குறை தீரநின்று ஏற்று ின்னைன், இேி யான் பிைக் ில்,

நின் குறைனய அன்ைி யார் குறை ாண்?-இரு நீள் விசும்பின்

மின் குறை ாட்டி கமைி ின்ை னநர் இறட கமல்ைியைாய்.-

தன் குறை தீர, எம்ன ான் சறட னமல் றவத்த தாமறரனய.

குழந்றதப்னபறு உண்டா ‌
73: தாமம் டம்பு, பறட பஞ்ச பாணம், தனுக் ரும்பு,

யாமம் வயிரவர் ஏத்தும் கபாழுது, எமக்கு என்று றவத்த

னசமம் திருவடி, கசங்ற ள் நான்கு, ஒளி கசம்றம, அம்றம

நாமம் திரிபுறர, ஒன்னைாடு இரண்டு நயேங் னள.

கதாழிைில் னமன்றம அறடய

74: நயேங் ள் மூன்றுறட நாதனும், னவதமும், நாரணனும்,

அயனும் பரவும் அபிராம வல்ைி அடி இறணறயப்

பயன் என்று க ாண்டவர், பாறவயர் ஆடவும் பாடவும், கபான்

சயேம் கபாருந்து தமேியக் ாவிேில் தங்குவனர.

விதிறய கவல்ை

75: தங்குவர், ற்ப தாருவின் நீழைில், தாயர் இன்ைி

மங்குவர், மண்ணில் வழுவாய் பிைவிறய,-மால் வறரயும்,

கபாங்கு உவர் ஆழியும், ஈனரழ் புவேமும், பூத்த உந்திக்

க ாங்கு இவர் பூங்குழைாள் திருனமேி குைித்தவனர.

ணவ‌
‌ ன் ம‌
றேவி ஒற்றுறமக்கு

76: குைித்னதன் மேத்தில் நின் ன ாைம் எல்ைாம், நின் குைிப்பு அைிந்து

மைித்னதன் மைைி வரு ின்ை னநர்வழி, வண்டு ிண்டி

கவைித்னதன் அவிழ் க ான்றை னவணிப் பிரான் ஒரு கூற்றை, கமய்யில்

பைித்னத, குடிபுகுதும் பஞ்ச பாண பயிரவினய.

ப‌
ற நீங்

77: பயிரவி, பஞ்சமி, பாசாங்குறச, பஞ்ச பாணி, வஞ்சர்

உயிர் அவி உண்ணும் உயர் சண்டி, ாளி, ஒளிரும் ைா

வயிரவி, மண்டைி, மாைிேி, சூைி, வரா ி--என்னை

கசயிர் அவி நான்மறை னசர் திருநாமங் ள் கசப்புவனர.

ஆண் ‌
ளின் நீண்ட‌ஆயுளுக்கு

78: கசப்பும் ே ைசமும் னபாலும் திருமுறைனமல்

அப்பும் ளப அபிராம வல்ைி, அணி தரளக்

க ாப்பும், வயிரக் குறழயும், விழியின் க ாழுங் றடயும்,

துப்பும், நிைவும் எழுதிறவத்னதன், என் துறண விழிக்ன .

சிற்ைிே‌
ம் னசராதிருக் ‌

79: விழிக்ன அருள் உண்டு, அபிராம வல்ைிக்கு, னவதம் கசான்ே

வழிக்ன வழிபட கநஞ்சு உண்டு எமக்கு, அவ்வழி ிடக் ,

பழிக்ன சுழன்று, கவம் பாவங் னள கசய்து, பாழ் நர க்

குழிக்ன அழுந்தும் யவர் தம்னமாடு, என்ே கூட்டு இேினய?

எல்றையில்ைா ஆன்ந்த‌
ம் அறடய‌

80: கூட்டியவா என்றேத் தன் அடியாரில், க ாடிய விறே

ஓட்டியவா, என் ண் ஓடியவா, தன்றே உள்ளவண்ணம்

ாட்டியவா, ண்ட ண்ணும் மேமும் ளிக் ின்ைவா,

ஆட்டியவா நடம்--ஆட த் தாமறர ஆரணங்ன .

ந‌
ல்ை‌ந‌
ட‌த்றத உண்டா ‌

81: அணங்ன .-அணங்கு ள் நின் பரிவாரங் ள் ஆற யிோல்,

வணங்ன ன் ஒருவறர, வாழ்த்து ினைன் கநஞ்சில், வஞ்ச னராடு

இணங்ன ன், எேது உேது என்ைிருப்பார் சிைர் யாவகராடும்

பிணங்ன ன், அைிவு ஒன்று இனைன், என் ண் நீ றவத்தனபர் அளினய.

ஞாப‌ ‌
ச‌க்தி அதி ‌
ரிக்

82: அளி ஆர் மைத்தில் ஆரணங்ன . அ ிைாண்டமும் நின்

ஒளியா நின்ை ஒளிர் திருனமேிறய உள்ளுந்கதாறும்,

ளி ஆ ி, அந்தக் ரணங் ள் விம்மி, றரபுரண்டு

கவளியாய்விடின், எங்ஙனே மைப்னபன், நின் விர ிறேனய?

அறேத்தும் ிறடக் ‌

83: விரவும் புது மைர் இட்டு, நின் பாத விறரக் மைம்

இரவும் ப லும் இறைஞ்ச வல்ைார், இறமனயார் எவரும்

பரவும் பதமும், அயிராவதமும், ப ீ ரதியும்,

உரவும் குைி மும், ற்ப க் ாவும் உறடயவனர.

அறேத்தும் ிறடக் ‌

84: உறடயாறள, ஒல்கு கசம்பட்டுறடயாறள, ஒளிர்மதிச் கசஞ்

சறடயாறள, வஞ்ச ர் கநஞ்சு அறடயாறள, தயங்கு நுண்ணூல்

இறடயாறள, எங் ள் கபம்மான் இறடயாறள, இங்கு என்றே இேிப்

பறடயாறள, உங் றளயும் பறடயாவண்ணம் பார்த்திருனம.

ந‌
ல்வ‌
ழி ிறடக் ‌

85: பார்க்கும் திறசகதாறும் பாசாங்குசமும், பேிச் சிறை வண்டு

ஆர்க்கும் புதுமைர் ஐந்தும், ரும்பும், என் அல்ைல் எல்ைாம்

தீர்க்கும் திரிபுறரயாள் திரு னமேியும், சிற்ைிறடயும்,

வார்க் குங்கும முறையும், முறைனமல் முத்து மாறையுனம.

ப‌
ய‌ப்ப‌
டாம‌
ல் இருக் ‌

86: மால் அயன் னதட, மறை னதட, வாேவர் னதட நின்ை

ாறையும், சூட க் ற றயயும், க ாண்டு-- தித்த ப்பு

னவறை கவங் ாைன் என்னமல் விடும்னபாது, கவளி நில் ண்டாய்

பாறையும் னதறேயும் பாற யும் னபாலும் பணிகமாழினய.

கசய்ய‌முடியாத‌
வ‌ற்றைச் கசய்து பு ‌
ழ்கபை

87: கமாழிக்கும் நிறேவுக்கும் எட்டாத நின் திருமூர்த்தம், என்தன்

விழிக்கும் விறேக்கும் கவளிநின்ைதால்,--விழியால் மதறே

அழிக்கும் தறைவர், அழியா விரதத்றத அண்டம் எல்ைாம்

பழிக்கும்படி, ஒரு பா ம் க ாண்டு ஆளும் பராபறரனய.

அபிராமிறயச் சர‌
ண‌றடய‌

88: பரம் என்று உறே அறடந்னதன், தமினயனும், உன் பத்தருக்குள்

தரம் அன்று இவன் என்று தள்ளத் த ாது--தரியைர்தம்

புரம் அன்று எரியப் கபாருப்புவில் வாங் ிய, னபாதில் அயன்

சிரம் ஒன்று கசற்ை, ற யான் இடப் பா ம் சிைந்தவனள.

அன்றேறய ம‌
ைக் ாம‌
ல் இருக் ‌

89: சிைக்கும் மைத் திருனவ. நின்னசவடி கசன்ேி றவக் த்

துைக் ம் தரும் நின் துறணவரும் நீயும், துரியம் அற்ை

உைக் ம் தர வந்து, உடம்னபாடு உயிர் உைவு அற்று அைிவு

மைக்கும் கபாழுது, என் முன்னே வரல் னவண்டும் வருந்தியுனம.

குறை ‌
ள் நீங் ிப் பிரிந்த‌
வர்
‌ கூட‌

90: வருந்தாவற , என் மேத்தாமறரயிேில் வந்து புகுந்து,

இருந்தாள், பறழய இருப்பிடமா , இேி எேக்குப்

கபாருந்தாது ஒரு கபாருள் இல்றை--விண் னமவும் புைவருக்கு

விருந்தா னவறை மருந்தாேறத நல்கும் கமல்ைியனை.

உய‌
ர்ந்த‌பத‌
வி ிறடக் ‌

91: கமல்ைிய நுண் இறட மின் அறேயாறள விரிசறடனயான்

புல்ைிய கமன் முறைப் கபான் அறேயாறள, பு ழ்ந்து மறை

கசால்ைியவண்ணம் கதாழும் அடியாறரத் கதாழுமவர்க்கு,

பல்ைியம் ஆர்த்து எழ, கவண் ப டு ஊறும் பதம் தருனம.

க ாள்ற ப் பிடிப்புக்கு

92: பதத்னத உரு ி, நின் பாதத்தினை மேம் பற்ைி, உன்தன்

இதத்னத ஒழு , அடிறம க ாண்டாய், இேி, யான் ஒருவர்

மதத்னத மதி மயங்ன ன், அவர் னபாே வழியும் கசல்னைன்--

முதல் னதவர் மூவரும் யாவரும் னபாற்றும்மு ிழ் நற னய.

உண்றம நிறைறய அைிய‌

93: நற னய இது, இந்த ஞாைம் எல்ைாம் கபற்ை நாய ிக்கு,

முற னய மு ிழ் முறை, மானே, முது ண் முடிவுயில், அந்த

வற னய பிைவியும், வம்னப, மறைம ள் என்பதும் நாம்,

மிற னய இவள்தன் தற றமறய நாடி விரும்புவனத.

ம‌
ே‌னநாய் அ ‌
ை‌

94: விரும்பித் கதாழும் அடியார் விழிநீர் மல் ி, கமய் புள ம்

அரும்பித் ததும்பிய ஆேந்தம் ஆ ி, அைிவு இழந்து

ரும்பின் ளித்து, கமாழி தடுமாைி, முன் கசான்ே எல்ைாம்

தரும் பித்தர் ஆவர் என்ைால் அபிராமி சமயம் நன்னை.

ந‌
ன்றமயும் தீறமயும் ஒன்கைே‌
க் ருத‌

95: நன்னை வரு ினும், தீனத விறள ினும், நான் அைிவது

ஒன்னையும் இல்றை, உேக்ன பரம்: எேக்கு உள்ளம் எல்ைாம்

அன்னை உேது என்று அளித்து விட்னடன்:- அழியாத குணக்

குன்னை, அருட் டனை, இமவான் கபற்ை ன ாமளனம.

ச‌ ‌
ை‌ ‌
றை ள
‌ ிலும் சிை‌
க் ‌
96: ன ாமளவல்ைிறய, அல்ைியந் தாமறரக் ன ாயில் றவகும்

யாமள வல்ைிறய, ஏதம் இைாறள, எழுதரிய

சாமள னமேிச் ச ை ைா மயில்தன்றே, தம்மால்

ஆமளவும் கதாழுவார், எழு பாருக்கும் ஆதிபனர.

த‌
ே‌து துறையில் சிை‌
ந்து விள‌
ங் ‌

97: ஆதித்தன், அம்புைி, அங் ி குனபரன், அமரர்தம் ன ான்,

னபாதிற் பிரமன் புராரி, முராரி கபாதியமுேி,

ாதிப் கபாருபறடக் ந்தன், ணபதி, ாமன் முதல்

சாதித்த புண்ணியர் எண்ணிைர் னபாற்றுவர், றதயறைனய.

வ‌
ஞ்ச‌ ‌
ர‌து கசய‌
ைிைிருந்து விடுபட‌

98: றதவந்து நின் அடித் தாமறர சூடிய சங் ரற்கு

ற வந்த தீயும், தறை வந்த ஆறும், ரைந்தது எங்ன ?--

கமய் வந்த கநஞ்சின் அல்ைால் ஒரு ாலும் விர ர் தங் ள்

கபாய்வந்த கநஞ்சில், பு ல் அைியா மடப் பூங் குயினை.

திருமண‌
ம் கசய்ய‌

99: குயிைாய் இருக்கும் டம்பாடவியிறட, ன ாை வியன்

மயிைாய் இருக்கும் இமயாசைத்திறட, வந்து உதித்த

கவயிைாய் இருக்கும் விசும்பில், மைத்தின்மீ து அன்ேமாம்,

யிைாயருக்கு அன்று இமவான் அளித்த ேங்குறழனய

அன்பால் பிறணக் ‌
100: குறழறயத் தழுவிய க ான்றையந் தார் மழ் க ாங்ற வல்ைி

றழறயப் கபாருத திருகநடுந் னதாளும், ருப்பு வில்லும்

விறழயப் கபாரு திைல் னவரியம் பாணமும் கவண் நற யும்

உறழறயப் கபாரு ண்ணும் கநஞ்சில் எப்னபாதும் உதிக் ின்ைனவ!

நூற்பயன்

ஆத்தாறள, எங் ள் அபிராம வல்ைிறய, அண்டம் எல்ைாம்

பூத்தாறள, மாதுளம் பூ நிைத்தாறள, புவி அடங் க்

ாத்தாறள, ஐங் றணப் பாசங்குசமும் ருப்புவில்லும்

னசர்த்தாறள, முக் ண்ணிறயத், கதாழுவார்க்கு ஒரு தீங்கு

இல்றைனய...... ........ஓம் அபிராமித்தானய
...னபாற்ைி. .