Gawain Bilang 4 – Partner

Fil 102 – Introduksyon sa Pag-aaral ng Wika

Pangalan ng Paris: Diane Albarando Kurso/Taon/Pangkat: BSED MATH III Petsa: 4/10/2023
Iskor_____

Filipino Bilang Wikang Pambansa

I. Magsaliksik at sagutin ang susunod na katanungan:
1. Bakit ba kailangang magkaroon ng wikang Pambansa sa Pilipinas?
Ang Pilipinas ay may magkakaibang populasyon na may maraming pangkat etniko at
wika. Ang pagkakaroon ng pambansang wika ay mahalaga sa ilang kadahilanan,
kabilang ang:

Pagkakaisa at Pambansang Pagkakakilanlan: Ang wikang pambansa ay nakakatulong

upang magkaisa ang mga tao ng isang bansa at lumikha ng iisang pakiramdam ng
pambansang pagkakakilanlan. Sa kaso ng Pilipinas, ang wikang pambansa ay Filipino,
na batay sa Tagalog. Sa pamamagitan ng pagtataguyod ng Filipino bilang wikang
pambansa, layunin ng pamahalaan na isulong ang pagkakaisa ng iba't ibang pangkat
etniko sa bansa.

Komunikasyon: Ang pagkakaroon ng isang karaniwang wika ay mahalaga para sa

epektibong komunikasyon, kapwa sa loob ng bansa at sa iba pang bahagi ng mundo.
Ang Filipino ay malawakang ginagamit sa Pilipinas at ito ang pangunahing wikang
panturo sa mga paaralan. Ito rin ang wikang ginagamit sa mga opisyal na
komunikasyon ng pamahalaan.

Pangangalaga sa Kultura: Ang wikang pambansa ay makakatulong upang mapanatili

ang kultura at tradisyon ng isang bansa. Ang Filipino ay isang mahalagang bahagi ng
kultura at pamana ng Pilipinas, at ang pagtataguyod nito bilang pambansang wika ay
nakakatulong upang mapanatili at itaguyod ang kultural na pamana.

Mga Kalamangan sa Ekonomiya: Ang paggamit ng isang karaniwang wika ay maaari

ding magkaroon ng mga pakinabang sa ekonomiya, tulad ng pagpapadali ng kalakalan
at komersyo sa loob ng bansa at sa ibang mga bansa. Maaari rin itong makaakit ng
dayuhang pamumuhunan at mga turista na mas malamang na bumisita at magnegosyo
sa isang bansa kung saan sila ay madaling makipag-usap.

Sa kabuuan, ang pagkakaroon ng wikang pambansa tulad ng Filipino ay mahalaga sa

pagtataguyod ng pagkakaisa, mabisang komunikasyon, pangangalaga sa kultura, at
pag-unlad ng ekonomiya sa Pilipinas.

2. Sinu – sino ang bumubuo sa Surian ng Wikang Pambansa?

 Ang pagsusuri sa wikang pambansa sa Pilipinas ay pananagutan ng ilang institusyon,
kabilang ang Komisyon sa Wikang Filipino (Komisyon sa Wikang Filipino) o KWF, na
siyang ahensya ng pamahalaan na may mandato na itaguyod at paunlarin ang Filipino
at iba pang mga wika sa Pilipinas. Ang KWF ay may pananagutan sa pagsasagawa ng
pananaliksik, paglikha ng mga patakaran, at pagbuo ng mga materyal na pang-
edukasyon na may kaugnayan sa pambansang wika.

Ang Kagawaran ng Edukasyon (DepEd) ay isa pang mahalagang institusyong kasangkot

sa pagsusuri ng wikang pambansa sa Pilipinas. Responsable ang DepEd sa pagbuo at
pagpapatupad ng pambansang kurikulum, kabilang ang pagtuturo ng Filipino at iba
pang wika sa mga paaralan.

Malaki rin ang papel ng ibang organisasyon tulad ng mga institusyong pang-
akademiko, lipunang pangwika, at mga dalubhasa sa wika sa pagsusuri at
pagpapaunlad ng wikang pambansa sa Pilipinas. Ang mga grupong ito ay maaaring
magsagawa ng pananaliksik, magbigay ng mga rekomendasyon, at makipagtulungan
sa mga ahensya ng pamahalaan upang matiyak na ang wikang pambansa ay maayos na
nasusuri, pinananatili, at binuo.

3. Ano ang naging papel ng Surian ng Wikang Pambansa sa pagtatag ng Wikang Pambansa?
Ang pagsusuri sa wikang pambansa ay may mahalagang papel sa pagtatatag ng wikang
pambansa ng Pilipinas. Ang proseso ng pagtatatag ng isang wikang pambansa ay
nagsimula noong unang bahagi ng dekada 1930, noong panahon ng kolonyal na
Amerikano, kung kailan nabuo ang isang komite upang pag-aralan ang iba't ibang
wikang ginagamit sa Pilipinas at tukuyin kung alin ang dapat gamitin bilang wikang
pambansa.

Noong 1935, inirekomenda ng komite na ang Tagalog, na sinasalita sa gitnang rehiyon

ng Luzon, ay dapat na maging batayan para sa pambansang wika, dahil ito ang
pinakamalawak na sinasalitang wika noong panahong iyon. Gayunpaman, ang wikang
pambansa na nakabase sa Tagalog ay hindi ganap na naitatag hanggang matapos ang
kalayaan ng Pilipinas noong 1946.

Ang pagtatatag ng wikang pambansa ay nagsasangkot ng estandardisasyon at

pagpapaunlad ng Tagalog sa isang mas pormal na wika na kilala bilang Pilipino. Ang
wikang Pilipino ay pinalitan ng pangalan na Filipino noong 1987, at ito ay itinatag
bilang pambansang wika ng Pilipinas sa pamamagitan ng 1987 Constitution.

Ang pagsusuri ng wikang pambansa ay nagkaroon ng mahalagang papel sa prosesong

ito sa pamamagitan ng pagbibigay ng sistematiko at layunin na paraan ng pagsusuri sa
iba't ibang wikang sinasalita sa Pilipinas at pagpili ng pinakaangkop na gamitin bilang
pambansang wika. Kasama sa proseso ng pagsusuring ito ang pananaliksik sa
linggwistika, mga konsultasyon sa mga eksperto sa wika at mga stakeholder, at mga
 pagsasaalang-alang sa iba't ibang salik tulad ng kasaysayan ng wika, heograpikong
pamamahagi, at kahalagahan sa kultura. Ang resulta ay isang pambansang wika na
malawakang sinasalita, kinikilala, at itinataguyod sa buong Pilipinas.

4. Bakit “Tagalog” ang ginawang batayan sa pagbuo ng pambansang wika noon?

Ginawang batayan ang Tagalog sa pagpapaunlad ng wikang pambansa ng Pilipinas sa
ilang kadahilanan.

Una, ang Tagalog ay isa sa pinakamalawak na ginagamit na wika sa Pilipinas noong

panahong itinatag ang pambansang wika. Sinasalita ito ng malaking bahagi ng
populasyon, partikular sa gitnang rehiyon ng Luzon, kung saan ito ang nangingibabaw
na wika.

Ikalawa, ang Tagalog ay may mayaman na tradisyong pampanitikan at isang maayos

na sistema ng gramatika at sintaks, na naging angkop na kandidato para gamitin bilang
batayan para sa isang estandardisadong wikang pambansa. Marami sa mga
pinakakilalang manunulat at intelektuwal sa bansa noon ay nagsasalita din ng Tagalog
at itinaguyod ang paggamit nito bilang pambansang wika.

Ikatlo, ang Tagalog ay itinuturing na medyo neutral na wika na hindi pumapabor sa

anumang partikular na rehiyon o grupo sa Pilipinas. Ito ay nakita bilang isang wika na
potensyal na mapag-isa ang magkakaibang populasyon ng bansa sa pamamagitan ng
pagbibigay ng isang karaniwang paraan ng komunikasyon.

Sa wakas, ang pagpili ng Tagalog bilang batayan ng wikang pambansa ay

naiimpluwensyahan ng mga salik sa pulitika. Ang hakbang na magtatag ng isang
wikang pambansa ay bahagi ng isang mas malawak na kilusang nasyonalista sa
Pilipinas na naghahangad na igiit ang pagkakakilanlan ng bansa at itaguyod ang
kalayaan nito mula sa mga kolonyal na kapangyarihan. Ang Tagalog, bilang wika ng
Rebolusyong Pilipino laban sa Espanya, ay nakita bilang simbolo ng pambansang
pagkakakilanlan at paglaban sa kolonyal na paghahari.

Sa pangkalahatan, ang pagpili ng Tagalog bilang batayan ng wikang pambansa ay

resulta ng kumbinasyon ng mga salik sa wika, kultura, at politikal na naging angkop at
angkop na pagpili para sa isang estandardisadong wika na magsisilbing puwersang
nagkakaisa para sa magkakaibang populasyon ng Pilipinas.
5. Sa pamamagitan ng venn diagram sa ibaba, ipakita ang pagkakatulad at pagkakaiba ng wikang
Tagalog, Pilipino at Filipino.