My Fight For Love(COMPLETED)

--- --- ---

SYNOPSIS
--
SYNOPSIS
She fell in love with me.
She's always there and she keeps chasing for me.
She keeps chasing for my heart. For my love.
But I keep pushing her. I ignored her feelings. I hurt her.
Until the day when she shout right in front of me...
"I'm done here, Jas! I gave up!"
And that was the day I realized that I shouldn't pushed her. I should keep her.
But it was too late. She gave up on me.
She gave up her love for me.
- Jastin Rivera and Krystal Stewart

--- --- ---

PROLOGUE
--
PROLOGUE
Their first meeting. Hope you enjoy kahit medyo sabaw.🤭😅😂
"SIMPLE LANG naman ang gagawin mo. Just guide him to get out from his condo.
Pinagkakaguluhan siya ng mga fans niya and you have to help him. Allergic 'yan sa
mga tao, lalo na sa mga fans niya." Paliwanag ni Amber mula sa kabilang linya.
Inayos ko ang suot na earpiece at napairap ako.
"If he don't like his fans, he shouldn't work as a model to begin with. He should
quit from his work." I sarcastically said.
Amber just laughed.
"He's a client, Krystal. Bawal tayong magreklamo. Just do what Phyton wants.
Mukhang importante sa kanya ang kliyenteng 'yan. Ikaw na ang bahalang dumiskarte."
Ani Amber at pinatay na ang tawag.
Napabuntong-hininga ako at inayos ang suot kong damit.
Phyton told me to help this model out from his fans.
What the hell? Simpleng bagay hindi man lang ba magawan ng paraan kung sinumang
model na 'yon? Wala ba itong bodyguard o personal assistant para alalayan ito?
Napailing ako at bumaba mula sa kotse. I don't know the client's face. Hinihintay
ko pang ipasa ni Amber sa akin ang details tungkol sa kliyente daw namin.
I was just from my family gatherings when James called me. Kaagad ako nitong
pinadiretso sa isang condominium dahil nangangailangan daw ng tulong ang kaibigan
nito.
And this will be my first day as an agent of SPIC. As one of the member of Phoenix.
And Amber, I still haven't met her and the rest of the Phoenix. Tanging si James pa
lang ang nakita at nakilala ko dahil ito ang pinaka-leader ng Phoenix. Ang iba ay
nakakausap ko pa lang sa telepono katulad na lang ngayon na kausap ko si Amber.
Napatingin ako sa dala kong tablet nang tumunog iyon. Mukhang pinasa na ni Amber
ang hitsura ng lalaking aalalayan ko daw ngayong gabi.
Napabuntong-hininga ako at uminom ng pineapple juice na in can na kanina ko pang
bitbit. Habang umiinom ay binuksan ko ang tablet at naibuga ko ang iniinom nang
makita ang litratong bumungad sa akin.
Jastin Rivera. 30 yrs old. Bachelor. A model and an owner of a prestigious modeling
company in Philippines.
Napasipol ako sa nakita. I know that a model like him could be this handsome but I
didn't expect him to be more handsome.
Paano pa kaya kapag sa personal?
Sandali akong napatitig sa mukha nito na nasa litrato. Mukhang makinis ang mukha.
Lalaking-lalaki ang dating. Napakatangos ng ilong nito at mukhang napakasarap
halikan ng labi nito. Napakaganda din ng kulay ng mata nito. Abuhin ang mga mata
nito at sa tingin ko ay ang mga matang iyon ang pinaka-asset nito.
He was half-smiling at the picture. May aura na masungit at mukhang lapitin ng mga
babae. Well, he's a model indeed. Sa apog ng mukha nito, tila marami itong
napaluhang babae.
"Krystal, are you there?" Napapitlag ako nang marinig ang boses ni Amber mula sa
earpiece ko.
Napakurap ako at tumikhim. Teka. Nawala ba ako? Saan ako napunta? Anong nangyari?
Napayakap ako sa sarili nang maramdaman ang lamig ng gabi at muling napatitig sa
litrato.
"I-I'm here." Mahinang tugon ko.
"Okay ka lang ba?" May pagtataka sa boses ni Amber.
Tumango ako kahit hindi nito nakikita. Wala sa sariling hinagis ko ang hawak na
tablet sa loob ng sasakyan ko at paulit-ulit na tumikhim.
"S-So, that was our client." Nauutal na usal ko.
Hindi ko alam pero parang hindi na normal ang pagtibok ng puso ko. Baka masama lang
ang pakiramdam ko.
"Yeah. It was him. He's waiting for you at his condo." Amber said.
"Bakit ako ang nautusan? Bakit hindi ikaw?" Hindi ko mapigilang itanong.
"Because I am pissed right now. Someone kissed me and I swear that I'll really kick
his balls when I see him again." Halata nga ang pagkainis sa boses nito na
ikinailing ko.
"I'm going in now. What was the number of his condo unit?" Tanong ko habang
naglalakad papasok sa napakataas na building.
Sinabi ni Amber sa akin kung saang floor ang kliyente. Naghihintay na daw ito sa
akin.
Binilisan ko ang paglalakad at bahagya akong natigilan nang makita ang ilang mga
kababaihan na tumatambay sa lobby ng condo. Mukhang nag-aabang ang mga ito.
This is his fans? Kaya pala hindi makalabas sa condo nito ang kliyente namin dahil
nag aabang ang mga ito.
Napailing ako sa nakita. Mga baliw yata ang mga ito. Bakit ba buntot sila ng buntot
sa model na 'yon? Anong makukuha nila? Ano siya? Korean idol?
Ang alam ko sa Korea lang nangyayari ito. 'Yong nag-aabang magdamag ang mga fans sa
idolo ng mga ito. Uso din pala sa Pilipinas?
Muli akong napailing habang pumapasok sa elevator at pinindot ang floor ng
kliyente.
Nang makita ang number ng unit nito ay umangat ang kamay ko para sana kumatok pero
bigla iyong bumukas na kamuntik ko ng ikinasubsob sa sahig.
Mabilis ako nitong sinalo at kaagad na hinila. Napakurap ako nang isinandal ako
nito sa pader at napasinghap ako nang maramdaman ang init ng hininga nito.
"Are you alone?" His baritone voice asked.
Muli akong napakurap nang marinig ang boses nito. Hindi ko makita ng maayos ang
mukha nito dahil madilim sa loob ng condo nito. Mukhang wala itong balak buksan ang
ilaw.
"Y-Yes, Sir." Tugon ko sa tanong nito.
Humigpit ang pagkakahawak nito sa magkabilang balikat ko.
"I am pissed. I can't get out of here because of my annoying fans. I'm not feeling
well. Kung okay lang sana ang pakiramdam ko ay kanina pa ako nakahanap ng paraan
para makalabas. Just help me for now. Please." Tila hinihingal ito.
Wala sa sariling umangat ang kamay ko at dinama ang noo nito. May lagnat ito.
"O-Okay ka-" Bago pa man ako makapagtanong ay hinila na ako nito papalabas ng condo
nito.
Napabuntong-hininga ako at inalalayan ito papasok ng elevator.
"Nandiyan pa ba sila?" Tanong nito habang gumagana ang elevator.
"They're still there downward. Don't worry. They won't see you. Akong bahala
sa'yo." Tugon ko at hinarap ito.
Nakasandal ito sa sulok ng elevator at mariing nakapikit. Tila iniinda nito ang
sakit nito.
Napatitig ako sa mukha nito. Totoo nga. Napakaguwapo nito sa personal.
"Kaya mo pa ba? Gusto mong ideretso kita sa ospital kapag nakalabas na ta-"
Napaatras ako nang bigla itong magmulat ng mga mata. Nakita kong bahagya itong
natigilan nang makita ako at kapagkuwan ay nag-iwas ng tingin.
"I'm okay. Just help me get out of here and make sure that they won't see me."
Seryosong usal nito.
"Copy that, Sir." Usal ko at namulsa.
Pasimple kong pinahid ang nanlalamig na mga kamay ko.
Tumigil ang elevator at bumukas iyon. Nanlaki ang mga mata ko nang makita ang
pamilyar na mukha ng mga babaeng nag-aabang sa lobby kanina.
Bago pa man ako makakilos ay napasinghap ako nang bigla akong pinasandal ng lalaki
sa elevator.
Nagsalubong ang mga mata naming dalawa.
"What are you-" Nanlaki ang mga mata ko nang unti-unting lumapit ang mukha nito sa
akin.
"T-Teka, a-anong gagawin mo?"
He just smirked and kissed me fully on the lips.
Ramdam ko ang lambot ng labi nito. Unti-unti akong pumikit at tinugon ang halik
nito.
At nang maghiwalay ang mga labi namin ay doon ko napagtanto na nakasara na ulit ang
elevator.
"A-Anong ginawa mo?"
"Just saving you from my fans. Baka giyerahin ka." Anito at balewalang namulsa.
"You kissed me!" Nanlalaki ang mga matang bulalas ko.
Tumaas ang kilay nito.
"And so?" Supladong usal nito.
"Anong so? Hinalikan mo ako!"
Napabuntong-hininga ito.
"Look. Kung hindi ko ginawa 'yon, makikilala ako ng mga babaeng 'yon at pati ikaw
makikilala nila. And I swear, kapag nakilala ka nila magugulo ang buhay mo at-"
"I don't care! Panagutan mo ako!"
Kumunot ang noo nito sa sinabi ko.
Kinuha ko ang kamay nito at tinapat sa puso ko.
"Ninakaw mo ang puso ko kaya panagutan mo ako." Usal ko.
Nakipagtitigan ito sa akin. Matagal na matagal. At kapagkuwan ay bigla itong
tumawa.
"You're crazy." Naiiling na sambit nito.
Nawala ang tawa nito nang makitang seryoso ako.
"I'll take that as a joke. Don't fall in love with me. Masasaktan ka lang." May
babala sa tinig nito.
At huli na para mapakinggan ng puso ko ang babalang iyon.
Because after I met him, I never thought that he's one of the member of Phoenix.
The one I will spent my days with.
The one will who will hurt me every single day.
To be continued...

--- --- ---

Chapter 1
--
CHAPTER 1
This update is dedicated to Noimelibutan (Noime Morilla Cuballes)Thank you po ate
for always believing on me. Thank you for all the praises and for loving my
stories. Actually, nagkagana akong mag update dahil sa message mo kanina through
messenger. Salamat po and I love you.😍😘💛🤗
MALAKAS AKONG NAPABUNTONG hininga at tumingin sa suot kong wrist watch.
"Hoy, Jastin? Ano ba? Anong oras na!" Pasigaw na sambit ko habang kumakatok sa
harap ng pinto ng condo nito.
Muli akong tumingin sa suot kong relo. Ten minutes. Ten minutes na akong nandito sa
labas ng pinto nito.
"Hindi ka pa rin lalabas? Well, I have no choice but to open the door!" Inis na
usal ko at kusa ko ng binuksan ang pinto.
I have my ways, anyway.
Tuluyan akong nakapasok sa loob at napatakip ako sa ilong ko nang sumalubong sa
akin ang amoy na iyon.
Amoy alak ang loob ng condo nito.
Inikot ko ang paningin ko at muli akong napabuntong-hininga. Yumuko ako at pinulot
ang mga nagkalat na bote ng alak sa sahig.
Nang matapos ay sunod kong pinulot ang mga nagkalat na damit doon. Damit nito at
damit ng babaeng dinala na naman nito sa condo nito.
"Sinong babae na naman kaya ang dinala mo dito?" Naiiling na sambit ko at hinagis
sa sofa ang mga damit na napulot ko.
Muli kong inikot ang paningin ko at kapagkuwan ay napangiti.
It's been years. This place was so memorable for me.
Dito ko unang nakilala si Jastin.
Ang lalaking nagnakaw ng puso ko. Ang lalaking pinapangarap ko. Ang lalaking
nagmamay-ari ng puso ko.
It was a love at first sight. Or maybe it was a love at first kiss.
But it was an unrequited love.
Jastin was pushing me away for years now. He don't see me as a woman. For him, I
was just his co-agent. His co-worker.
And I don't know if he even see me as a friend. He is always so cold and distant.
He is always rude and mean when it comes to me.
I sighed and shrugged my shoulders. Even if Jastin is treating me that way, I am
still here for him.
Loving him even if he can't love me back.
Ganoon naman talaga kapag nagmamahal di' ba? Hindi basta-basta sumusuko? And I'm
willig to wait for him. Kahit alam kong walang chance na mahalin ako nito.
'Ang martir mo.'
Ang mga katagang iyon ay paulit-ulit na sinasabi ng kaibigan kong si Amber. What
can I do? Martir ba ang isang taong nagmamahal?
Martir na kung martir. Basta't ang importante ay masaya ako. Masaya akong mahalin
ang isang Jastin Rivera.
"Who are you?"
Napalingon ako sa babaeng nagsalita. Nakatapis ito ng tuwalya. Basa ang buhok nito
na mukhang galing pa sa shower.
Sinuyod ko ito ng tingin mula ulo hanggang paa. Matangkad ito at maganda ang
pangangatawan. Maganda din ito.
She's a model, too. Natatandaan ko ang mukha nito. Isa ito sa mga nakakasama ni
Jastin sa mga photo shoots nito.
Naglakad ako papalapit sa sofa at kinuha ang mga napulot kong damit nito. Inabot ko
iyon sa babae.
"Magbihis ka at umalis na sa condo na ito." Pormal na sabi ko na ikinataas nito ng
kilay.
"At sino ka para sabihin sa akin ang-"
Hindi nito naipagpatuloy ang sasabihin nang inisang hakbang ko ang pagitan naming
dalawa. Nagsalubong ang mga mata namin.
Kung matangkad ito, mas matangkad ako.
"You know the score between you and Jastin. You know him and his rule. Once naikama
ka na niya, ibig sabihin ay tapos na ang lahat sa inyo. Ipasok mo 'yan sa kukote mo
at huwag kang tanga. Naiintindihan mo?" Mariing sambit ko.
Sumimangot ito at padabog na tinalikuran ako. Pumasok ito sa kuwarto at nang
makalabas ay bihis na ito.
Sinimangutan ako nito bago lumabas ng condo.
Napailing ako at nagmartsa sa loob ng kuwarto ni Jastin. Naabutan ko itong nakahiga
doon at tanging boxer shorts lang nito ang suot nito.
Napalunok ako nang matuon ang mga mata ko sa bandang tiyan nito pababa sa pagitan
ng mga hita nito. Kaagad akong nag-iwas ng tingin at lumabas ng kuwarto nito.
Pinakialaman ko ang kusina nito. Pinagluto ko ito ng mainit na sabaw dahil
paniguradong may hangover ito pagkagising.
"What are you doing here?" Narinig ko ang baritonong boses na iyon.
Nakangiting hinarap ko ito.
"Goodmorning. Pinagluto kita ng-"
Nilampasan ako nito. Dumiretso ito sa ref at kumuha ng isang pitsel ng tubig mula
doon.
Kaagad ko itong inabutan ng baso pero hindi nito iyon tinanggap. Ito mismo ang
kumuha ng baso nito at nagsalin ng tubig at tumungga.
Pabagsak nitong pinatong sa island counter ang baso.
"I'm asking you, Krystal. What are you doing here?" Pormal na tanong nito.
"I-I just want to invite you to-"
"I'm not interested. Umuwi ka na." Putol nito sa sasabihin ko.
Napabuntong-hininga ako.
The cold Jastin Rivera. As always.
"Okay. Basta kainin mo ang niluto ko." Usal ko at inabot ang isang tableta ng gamot
dito.
"Inumin mo 'yan para sa hangover mo." Sambit ko at naglakad patungo sa pinto.
"Krystal." Natigil ako sa paglalakad nang marinig ang pagtawag nito sa pangalan ko.
Nilingon ko ito.
"Bakit?" Tanong ko.
Matagal itong tumitig sa akin bago nagsalita.
"Please stop visiting here. And stop opening my door without me knowing. You're
invading my privacy. And lastly, stop acting like you don't know anything. As you
can see, I'm fucking different girls. You're just hurting yourself. Whatever you
feel for me, just stop it." He said and walked away from me. He walked towards his
room.
I bit my lower lip.
Pinunasan ko ang luhang naglandas sa pisngi ko. Dapat sanay na ako sa masasakit na
salita nito pero hindi ko pa rin maiwasan ang masaktan.
"Hindi ba puwedeng maging mabait ka sa akin kahit ngayong araw lang? It's my
birthday today, you jerk." Pahikbi at mahinang bulong ko.
Lumabas ako ng condo nito na nasasaktan na naman.
Panay ang pagbuntong-hininga ko habang nasa loob ng elevator. Tamad na naglakad ako
papuntang parking lot.
Nagmaneho ako ng kotse ko nang hindi alam kung saang lugar ako tutungo. Basta't
nagmaneho na lang ako.
Nang makakita ako ng dagat ay itinigil ko ang kotse ko. Lumabas ako at tinanggal
ang suot kong sapatos. Tinungo ko ang dalampasigan at hinayaan ang mga paa ko na
hampasin ng maliliit na alon.
"Everyone greeted me today except you, Jas. Am I really nothing to you?" Malungkot
na usal ko sa sarili.
Tinignan ko ang cellphone ko nang tumunog iyon.
Aren't you going to celebrate?
It was a message from Sharmaine.
Nagreply ako at sinabing gusto kong mapag-isa ngayon. Kaagad kong binulsa ang
cellphone ko at nag stay ng ilang oras sa dalampasigan.
Nang medyo madilim na ay napagdesisyunan kong umalis na. Naghanap ako ng restaurant
na pwedeng mapagkainan.
Buong araw pala akong hindi kumain kaya gutom na gutom ako.
Mag-isa akong kumain sa restaurant. I even ordered cake with candle and wine.
Magcelebrate na lang akong mag-isa.
Sunod-sunod ang pagsubo ko ng cake at pag-inom ng wine. Nang maubos ang wine ay nag
order ako ng whiskey.
Hindi ko pinansin ang sunod-sunod na pagtunog ng cellphone ko. Tumungga lang ako ng
tumungga hanggang sa makaramdam ako ng pagkahilo.
"Care to join you, Miss?"
Napatingala ako sa lalaking nagsalita. Pilit kong inaninag ang mukha nito. Guwapo
ito at matangkad.
Wala sa sariling napangiti ako at tumango. Kung nasa tamang katinuan lang ako, I
would reject this man. But I need company right now. Kanina pa ako nag-iisa at ang
lalaking gusto kong makasama sa araw ng kaarawan ko ay ni-reject ako.
At isa pa, mukha namang mapagkakatiwalaan ang lalaking nasa harapan ko.
Ngumiti ang lalaki sa akin at umupo sa bakanteng upuan na nasa harapan ko.
"Kanina pa kita nakikitang mag-isa. Wala ka bang kasama?" Magiliw na tanong nito.
Malungkot akong umiling.
Napailing ang lalaki.
"My name is Adrian Perez. Nice to meet you Miss...?" Nabitin ang sasabihin nito
habang nakalahad ang kamay sa akin.
Mahina akong natawa.
"I'm Krystal. Krystal Stewart." Tugon ko at tinanggap ang pakikipagkamay nito.
"What are you celebrating?" He asked while looking at the cake.
"Oh. It's my birthday today." Tugon ko at tumungga ng alak.
"You better stop drinking. You look drunk. Wala kang kasama. Baka mapaano ka."
Anito.
Napatitig ako sa lalaki. He seems nice. Should I make him my boyfriend?
Napahagikhik ako sa naisip. Mukhang nababaliw na talaga ako.
"Celebrate with me, then. Wala din naman akong kasama." Usal ko at muling tumungga.
I heard him tsked.
"Look. You should stop drinking." Pigil nito sa akin.
Iwinasiwas ko ang kamay.
"I'm okay, don't worry." Natatawang usal ko at tumayo.
Bahagya akong nabuwal. Umiikot ang paningin ko. Wala na ding tigil ang pagtawa ko.
"I think I'm drunk." Natatawang usal ko at tumingin sa lalaki.
"We're allowed to dance here, right? Will you dance with me?" Tanong ko sa lalaki.
Tumayo ito at nilapitan ako. Inilahad ko ang kamay ko na tila inaanyayahan ko itong
sumayaw.
Pero bago pa man ito makahawak sa kamay ko ay may ibang kamay ng humawak sa akin.
"You're crazy." I heard that familiar voice.
Tinignan ko ito.
"Lasing na talaga ako. Nakikita ko na ang mukha niya." Naiiling at natatawang usal
ko.
Wala sa sariling inihilig ko ang ulo ko sa dibdib ng lalaking humawak sa beywang
ko.
Kahit ang amoy nito ay pamilyar sa akin.
Bakit kahit lasing ako ay ang hitsura pa rin nito ang nakikita ko at ang amoy pa
rin nito ang naaamoy ko? So unfair.
"Let's go home." Anito.
Natawa ako sa sinabi nito.
"You're a stranger. Alam mo ba ang address ko?" Natatawang tanong ko.
Narinig ko ang pagbuntong-hininga nito. Naramdaman ko ang pagbuhat nito sa akin.
Dapat ay magwala ako. Dapat ay mangamba ako dahil hindi ko ito kilala. Pero
kabaliktaran ang nararamdaman ko.
In his arms, I feel safe and secured. But why? Is this because I'm drunk?
Naramdaman ko ang paglapat ng likod ko sa isang malambot na upuan. Ramdam ko na
nasa loob ako ng kotse.
Pumikit ako.
"Do you really know my address?" Tanong ko.
Hindi ito umimik. Nanatili akong nakapikit habang nasa byahe kami.
"It's my birthday today. I want to be with someone I like. Kahit ngayong birthday
ko man lang makasama ko siya. Everyone greeted me except him. Ganoon ba talaga ako
hindi kaimportante sa buhay niya para hindi malaman ang birthday ko? Gago talaga
'yon. Isa siyang malaking gago." Parang batang sumbong ko.
"Siguro nga napakalaking gago talaga niya." Tugon nito.
Mahina akong natawa at tumango.
"Tama. Isa siyang napakalaking gago." Usal ko.
Ilang sandali kaming tahimik.
"What do you want for your birthday?" He suddenly asked.
Nagmulat ako ng mga mata at diretsong tumingin sa daan kahit hilong-hilo ako.
"A kiss from him. He could atleast do that for me, right? " Wala sa sariling usal
ko.
Muli akong pumikit. At ang susunod na pangyayari ay hindi ko na mawari kung totoo
ba o panaginip.
Basta't naramdaman ko na lang ang paglapat ng likod ko sa malambot na kama. At
higit sa lahat ay ang pagdampi ng malambot na labi sa mga labi ko.
"Happy Birthday, Krystal." Narinig ko ang mahinang pagbulong na iyon sa tenga ko.
And the next thing I knew, I felt a soft lips against mine again. And this time,
the kiss deepened.
At hindi ko na alam kung tinugon ko ba iyon. Basta't napakasarap sa pakiramdam ng
halik na iyon.
At ang pangalan ng isang lalaki lang ang isinisigaw ng isip at puso ko bago
tuluyang makatulog.
Jastin Rivera. My Jastin.
To be continued...
A/N: Thank you sa mga get well soon and prayers niyo po. Paunti-unti, okay na ako
from my sickness.  At paunti-unti, babalik na ako sa pagsusulat. Salamat sa
paghihintay. Lablab po.😘

--- --- ---

Chapter 2
--
CHAPTER 2
NAPAUNGOL AKO nang maramdaman ang pagkirot ng ulo ko. Nagmulat ako ng mga mata at
napakurap nang makitang hindi pamilyar sa akin ang kuwartong kinaroroonan ko.
Ilang sandali akong napaisip at inalala ang nangyari kagabi.
Paunti-unti ay nanlaki ang mga mata ko at napabalikwas ng bangon.
"N-Nasaan ako?!" Natatarantang tanong ko sa sarili.
Mabilis kong ininspeksyon ang sarili ko. Pinakiramdaman ko ang nasa pagitan ng mga
hita ko. Mahirap na baka na-rape ako!
Nakahinga ako ng maluwag nang maramdamang maayos ako. Pero kaagad din akong
natigilan nang makitang iba na ang suot ko.
I'm just wearing an oversized t-shirt!
Malakas akong sumigaw at mabilis na bumaba ng kama.
"Oh my god? Nasaan ako? Anong nangyayari? Ahhhhhhhhhhh!" Patuloy ako sa pagsigaw at
patakbong tinungo ang pinto ng kuwartong kinaroroonan ko.
Pinihit ko ang door knob pero saktong bumukas iyon.
Napasinghap ako nang makita ang lalaking pinapangarap kong makita pagkagising ko sa
umaga.
"J-Jastin." Mahinang usal ko.
Bahagya ako nitong itinulak papasok kaya napaatras ako.
"Do you really have to shout?" Supladong usal nito.
Napalunok ako.
"B-Bakit nandito ako? I-Ikaw ba ang nagdala sa akin dito?" Nauutal na tanong ko.
Tinignan ako nito.
"Who do you expect, then?" Kunot ang noong tanong nito.
Napakamot ako sa batok habang inaalala ang lalaking nakilala ko sa restaurant
kahapon.
"Akala ko si Adrian." Mahinang usal ko.
"Adrian?" Mas lalong kumunot ang noo nito.
"H-Ha? 'Yong nakilala ko sa restaurant kahapo-"
"He was a stranger and you were expecting him to sent you home?" Medyo tumalim ang
boses nito.
"H-Hindi naman. Wala kasi akong naalalang naroroon ka kagabi. At isa pa, mukha
namang mabait si Adria-"
Napaatras ako nang inisang hakbang nito ang pagitan naming dalawa.
"Ganyan ka ba talaga? Nagtitiwala ka kaagad sa lalaking nakilala mo lang ng ilang
minuto?" Salubong ang mga kilay nito.
"Mabait naman si Adrian. I find him harmless and-"
"I don't care about him. Sa susunod huwag kang magpakalasing at makipaglandian sa
lalaking hindi mo kilala." Mariing usal nito.
"Teka nga lang. Makipaglandian?" Hindi ko mapigilang magtaas ng boses.
"Sobra ka naman yata, Jastin? Hindi ako nakikipaglandian. I was just celebrating my
birthday. Kung mayroon man akong gustong landiin, ikaw 'yon!" Inis na sambit ko.
And it was too late to realized what I've said to him.
Tinakpan ko ang bibig ko habang paulit-ulit na bumabalik sa isip ko ang mga huling
katagang sinabi ko.
Kung mayroon man akong gustong landiin, ikaw 'yon!
Kung mayroon man akong gustong landiin, ikaw 'yon!
Kung mayroon man akong gustong landiin, ikaw 'yon!
Si Jastin ay ilang sandaling natulala at kapagkuwan ay napailing.
Naglakad ito patungo sa malapad na kama at ipinatong ang doon ang dala nitong paper
bag.
"You can take a shower and wear this." Anito na ang tinutukoy ay ang laman ng paper
bag.
"Nakahanda na rin ang almusal mo. Make it fast so that you can go home. Ihahatid
kita." Anito at naglakad na patungo sa pinto.
"Pwede naman akong mag taxi na lang pauwi. Naabala na kita ng sob-"
Tumigil ito sa paglalakad at tumingin sa akin.
"Hindi mo ba ako narinig? Ihahatid kita." May diin ang pagkakasabi nito.
Lumabas ito at pabagsak na isinara ang pinto.
"Suplado!" Gigil na usal ko at padabog na kinuha ang paper bag.
Nilabas ko ang laman niyon. It's a summer dress. May mga undergarments din.
Wala sa sariling sinukat ko iyon sa katawan ko at bahagyang napanganga.
"He knew my size." Namamanghang usal ko sa sarili.
Hindi na nakakapagtaka. Jastin is a model, indeed. And a playboy one. Natural alam
na alam nito ang size ng mga babae sa unang tingin pa lang.
Naiiling na pumasok ako ng banyo at naligo. Nang makapagbihis at makapag-ayos ay
kaagad akong lumabas  ng kuwarto. Pinalibot ko ang paningin ko sa kabuuan ng bahay.
"Is this is house?" Mahinang tanong ko sa sarili.
This is my first time here. Tanging sa condo lang ako nito nakapunta.
Nakarating ako sa salas ng bahay. Napansin kong malinis ang bahay at talagang
mamahalin ang mga gamit at hindi basta-basta ang mga desinyo.
"Let's have a breakfast." Bahagya akong napapitlag nang marinig ang baritonong
boses ni Jastin.
"H-Ha? Hindi na. Uuwi na ako at-"
"I said, let's have a breakfast." Mariing usal nito at tumalikod na.
Nauna itong naglakad patungo sa dining room.
"Suplado talaga." Nakasimangot na usal ko habang naglalakad.
Muntik pa akong mabangga sa likod nito dahil bigla itong tumigil sa paglalakad.
"May sinasabi ka?" Kunot-noong tanong nito.
Nginitian ko ito.
"Wala." Magiliw na sabi ko.
Muli itong naglakad hanggang sa makarating kami sa mesa. Pinaghila ako nito ng
upuan.
'Gentleman naman pala.'
"Bahay mo 'to?" Hindi ko mapigilang itanong nang makaupo.
Tumango lang ito sa tanong ko.
"Ang ganda ng bahay mo." Nakangiting usal ko.
Hindi ito umimik at nag-umpisang kumain. Naiilang man ay nag-umpisa na rin akong
kumain. Fried rice at bacon ang kinain ko.
"Nagdadala ka din ba ng babae dito sa bahay mo?" Saktong umiinom ito ng kape ng
tinanong ko iyon kaya naibuga nito ang iniinom nito.
Napangiwi ako at kaagad itong inabutan ng tissue.
"Sorry. I went overboard." I apologized.
Tumayo ito.
"Finish your food. I'll just wait for you outside. My maid will clean that
afterwards." Anito at umalis.
Sandali akong natulala.
"Is he mad?" Kagat labing tanong ko sa sarili.
Bakit ko ba kasi naitanong 'yon?
Napabuntong-hininga ako at akmang susubo nang makitang papalapit si Jastin sa akin.
"To answer your question, you were the first woman that I brought here." He said
and walked away.
Napakurap-kurap ako. Bumalik ba ito para sabihin 'yon? But why?
'Natural nagtanong ka, gaga.'
'Pero bakit sinagot niya?'
'Kasi nga nagtanong ka.'
Para akong tanga na kinakausap ang sarili ko. Napailing ako at mabilis na tinapos
ang almusal ko.
Kaagad akong lumabas. Nakita kong naghihintay si Jastin sa loob ng kotse nito.
Pumasok ako doon at pareho kaming walang imik habang nasa biyahe.
"T-Thank you pala kagabi. Atsaka thank you din sa damit at sa almusal na rin."
Pagbubukas ko ng paksa.
Hindi ito umimik na ikinasimangot ko. Napakasungit at napaka-cold talaga ng
lalaking 'to.
Napabuntong-hininga ako at itinuon na lang ang paningin ko sa kalsada.
"Pinalaba ko muna 'yong suot mong damit kagabi. Ihahatid ko na lang kapag okay na."
Anito.
Speaking of that, ito ba ang nagbihis sa akin kagabi?
"D-Did you change my clothes last night?" Tanong ko.
Sandali itong tumingin sa akin at muling ibinalik ang atensyon sa kalsada.
"No. It was my maid." Tipid na sagot nito.
I sighed.
'Pati katawan mo wala siyang interes, Krystal. Poor you.'
Pumikit ako at napatanong sa sarili. Am I not attractive to him? Halos lahat ay
naging babae nito pero bakit kapag ako ay parang balewala lang dito?
Nanatili akong nakapikit at ilang sandali lang ay narinig ko ang pagtunog ng
cellphone ni Jastin. Narinig kong sinagot nito iyon.
"I'm sorry pero kailangan ko munang dumaan sa kumpanya ko. Emergency." Napamulat
ako sa sinabi nito.
"Ibaba mo na lang ako tapos magtataxi na lang ako para hindi ka na-"
"No. You'll come with me. Mabilis lang ako." Putol nito sa sasabihin ko.
Wala akong nagawa at tumango na lang.
Nang makarating sa kumpanya nito ay dumiretso kami sa isang napakalaking studio.
Namamamgha ako dahil napakalawak ng modeling company nito.
At mas lalong nakakamangha dahil marami akong nakikitang naggagandahang babae at
alam kong mga model ang mga ito. Ang iba ay pamilyar ang mga mukha at madalas kong
nakikita sa mga commercials at magazines.
Pinaupo ako ni Jastin sa couch na naroroon. Pinanood ko lamang ito habang
kinakausap nito ang mga tauhan nito na halatang natataranta sa presensya nito.
Sa nakikita ko ay mukhang napaka-strict nitong boss. Mukhang may problema ang mga
ito base na rin sa seryosong pag-uusap ng mga ito.
Napailing ako at tumayo. Hindi na ako nag-abalang magpaalam kay Jastin dahil
ayokong istorbohin ito. Mag-isa kong hinanap ang comfort room na kaagad ko namang
nakita.
"Did you hear? Hindi pa dumarating 'yong model na kinuha ni Sir Jastin para sa
bagong brand ng soap. It was a big project at milyones ang babayaran ni Sir Jastin
kapag hindi kaagad nagawa ngayong araw ang taping ng commercial para sa soap. Naka-
schedule ngayon. And the client will sure sue the owner of this company if they
can't make it today. Hindi nila ma-contact 'yong modelo." Narinig kong sinabi iyon
ng isa sa mga babaeng naabutan ko sa comfort room.
"He needs to find a new model. Pero wala na siyang oras para gawin 'yon." Narinig
kong sagot naman ng isa pa.
Nanatili akong nakatingin sa salamin hanggang sa makalabas ang dalawang babae.
Malaking problema pala ang kinakaharap nito ngayon. But I know Jastin, alam kong
magagawan nito iyon ng paraan. Walang problema na hindi nito nalulusutan.
Lumabas ako ng comfort room. Bumalik ako sa couch at muling umupo doon.
Napapansin kong pasulyap-sulyap ng tingin ng mga tauhan ni Jastin sa akin. Naiilang
ako kaya inabala ko na lang ang sarili sa cellphone ko.
"Ahm, Miss." Napaangat ako ng tingin sa nagsalita.
May matabang lalaking nasa harapan ko at matamis itong nakangiti.
"May kailangan po kayo?" Tanong ko at tumayo.
Napakamot ito sa ulo at nanatiling nakangiti. Base sa nakikita ko ay bakla ito. At
nakita ko din ito kanina na isa sa mga kinakausap ni Jastin.
"I just want to ask if you're a model? I mean, ang ganda ganda mo kasi. Tapos ang
tangkad mo pa plus your body, sobrang ganda ng katawan mo. Napakaganda mong mode-"
"Naku, hindi po ako mode-"
Nabigla ako nang hawakan ako nito sa kamay at bahagyang inikot.
"Ang kinis pa ng balat mo. Oh my god! You're a perfect model for our new brand
soap." Masayang sabi nito.
Bigla ako nitong hinila. Nataranta ako at nagpalinga-linga. Hinahanap ng mga mata
ko si Jastin.
"Are you looking for Sir Jastin? May kinausap lang siyang importanteng tao. Don't
worry, ako ang pinagkakatiwalaan niya dito sa modeling company niya. My name is
Patrick, Patty na lang for short." Anito at humagikhik.
Dinala ako nito sa isang malaking kuwarto na sa tingin ko ay isang dressing room.
Tumingin sa akin ang mga taong naroroon na tila ba ngayon lang sila nakakita ng
isang katulad ko.
"Oh my god, Momshie! Is she real?" Kaagad na tanong ng isang lalaki na malambot din
ang galaw.
Lumapit ito sa akin at hinawakan ang mukha ko.
"You're not even wearing any make up but you're so beautiful." Namamanghang usal
nito na ikinangiwi ko.
Anong problema ng mga ito sa mukha at katawan ko?
"E-Excuse pero hindi po talaga ako mod-"
Sabay-sabay na nagsigawan ang mga ito na tila ba may isang napakagandang ideya na
naisip. Sa tingin ko ay puro bakla ang mga nandito. Dalawa lang ang nakikita kong
babae sa dressing room na ito.
Hinawakan ako ng nagpakilalang si Patty sa mga kamay.
"Be our model. Simple lang naman ang gagawin mo. Just follow our instructions.
Promise, malaki ang ibabayad ni Sir Jastin sa'yo. And for sure mahal ang talent fee
mo." Anito at hinila ako.
"T-Teka lang. Listen to me first. I'm not a model and-"
"Please, do this for Sir Jastin. The owner of this soap will sue him if he can't do
this today. Help him, please." Pakiusap ni Patty.
Natigilan ako at napaisip. Of course, I'll help Jastin. At isa pa, magpo-pose lang
naman ako, hindi ba? I will just follow their instructions.
"Anong gagawin ko?" Seryosong tanong ko.
Pumalakpak ang mga bakla at masayang inayusan ako. Ang huling pinagawa nila sa akin
ay hindi ko inaasahan.
Iniwan ako ng mga ito sa dalawang babae at kapagkuwan ay pinahubad lahat ng suot
ko. Tanging roba lang ang suot ko na ikinangiwi ko.
Ano nga ba ang aasahan ko sa paggawa ng commercial ng isang soap? Alangan naman
naka-gown? Pero hindi ko ini-expect ito. Ibig bang sabihin ay ma-eexposed ang
katawan ko?
"Bahala na. Para kay Jastin." Mahinang bulong ko sa sarili.
Nang makalabas ako sa dressing room ay ready na ang lahat. Nakapuwesto na ang
camera man.
Kinausap ako ni Patty. Tinuro nito sa akin kung ano ang gagawin. Sa umpisa ay
marami akong mali kaya ilang beses kaming umulit.
And minutes passed, everything went well. Pero ang huling pinagawa ni Patty sa akin
ay sobrang ikinagulat ko.
He wants me to take off my robe!
"M-Maghuhubad ako?" Hindi makapaniwalang tanong ko.
"Last take na. And then tapos na tayo." Tugon ni Patty. Nginitian ako nito.
Naikagat ko ang ibabang-labi ko. Nag-aalangan akong hubarin ang roba na suot ko
pero alang-alang kay Jastin ay gagawin ko iyon.
Paunti-unti kong hinubad ang roba. Lumitaw ang maputi kong balikat hanggang sa ma-
exposed ang dibdib ko. I am wearing a bra and my cleavage is exposed.
Napatingin ako sa ilang kalalakihan na naroroon na halatang hinihintay ang susunod
kong gagawin.
"What's happening here?" Ang akmang paghubad ko ng tuluyan ng roba ko ay natigil
nang marinig ang dumadagundong na boses na iyon ni Jastin.
"Tinatanong ko kayo. Anong nangyayari dito?!" Malakas na tanong nito.
Walang sumagot ni isa. Nakita ko ang takot sa mukha ni Patty nang tumingin ito sa
akin.
Naglakad si Jastin papunta sa akin at marahas na isinuot ang roba ko. Marahas ako
nitong hinawakan sa kamay at tumingin kay Patty.
"Explain this to me later." Mariing usal nito at hinila ako.
"Jastin. Ano ba? Nasasaktan ako." Usal ko habang hila-hila ako nito.
Hindi ito nagsalita. Nagpatuloy ito sa paglalakad hanggang sa makapasok kami sa
isang napakalaking opisina.
Pasalampak ako nitong pinaupo sa mahabang sofa na naroroon. Hindi ako umimik habang
ito naman ay pabalik-balik na naglakad sa harapan ko habang hinihilot nito ang
sentido nito.
"Jastin, I-"
"Shut up." Mariing utos nito.
Hindi na ako umimik katulad ng utos ng supladong lalaking 'to.
"Hanggang saan ang nakita nila?" He suddenly asked.
"H-Ha?"
Napalunok ako sa talim ng tingin nito sa akin.
"Tinatanong kita kung hanggang saan ka nila nakitang nakahubad doon!" Dumadagundong
ang boses nito.
Tumayo ako at hinarap ito.
"Hindi naman ako literal na naghubad!" Sagot ko.
"Krystal, are you naive? That was for a soap commercial and what do you expect to
do? Kasama sa kontrata ang maghubad ka doon!" Sigaw nito.
"Hindi ko naman alam na-"
"Bullshit! Why did you agree in the first place? Iyon ba ang gusto mo? Ang maghubad
sa harap ng mga taong naroroon? Ang ibandera ang katawan mo sa harap ng camera at
sa mga lalaki doon?" Mataas ang boses na sambit nito.
"Jastin, I just want to help you. Ano bang mali sa-"
"Goddam it, Krystal! I don't need your fucking help! I don't need you!" Sigaw nito.
"Oo na! Oo alam ko hindi mo ako kailangan! Hindi mo naman kailangang ipamukha
sa'kin! I'm sorry kung ang naging intensyon ko lang naman ay tulungan ka! I'm
sorry!" Pahikbing balik sigaw ko at naglakad papunta sa pinto.
"Saan ka pupunta?" Tanong nito.
Akmang pipihitin ko ang door knob ng pigilan ako nito.
"Ano ba? Uuwi na ako!"
"Uuwi kang ganyan ang suot mo?"
"Oo, bakit? May problema ba? Maganda naman ang katawan ko kaya wala akong dapat
ikahiya kahit ganito ang suot ko. Kitang-kita nga sa mata ng mga lalaking nasa
harapan ko kanina kung gaano sila namangha sa katawan ko. Gusto ko pang hubarin ang
bra ko para mas lalo nilang makita ang-"
Napaatras ako nang mahigpit akong hinawakan ni Jastin sa braso. Madilim ang mukha
nito.
At ang sunod na ginawa nito ay hindi ko inaasahan. Mariin ako nitong hinalikan sa
mga labi. Naramdaman ko ang pagpulupot ng mga kamay nito sa beywang ko at marahas
akong iginaya sa kung saan.
Bumagsak ako sa malambot na sofa. Patuloy ang paghalik nito sa akin. Halik na
walang ingat na tila nagpaparusa.
Marahas din nitong tinanggal ang tali ng suot kong roba. Walang kahirap-hirap
nitong nahubad ang roba ko.
At nanlaki ang mga mata ko sa sunod na ginawa nito.
Buong lakas nitong pinunit ang suot kong bra!
Anong gagawin ko?
To be continued...
--- --- ---
Chapter 3
--
CHAPTER 3
"J-JASTIN." Pilit ko itong pinipigilan sa ginagawa nito pero mas malakas ito.
Wala akong nagawa kundi ang takpan ng mga kamay ang nakalitaw kong dibdib.
Napaliyad ako nang ipinasok nito ang kamay sa loob ng underwear ko at walang sabi-
sabing dinama nito ang pagkababae ko.
Naikagat ko ang ibabang labi ko sa ginawa nito. Pinipigilan ko ang mapaungol.
Inaamin ko na nasasabik ako sa ginagawa nito pero mas lamang ang kaba na
nararamdaman ko lalo pa't nakikita ko ang madilim na mukha nito.
"J-Jastin, please. Stop this." Mahinang pakiusap ko.
Hindi nito pinansin ang sinabi ko. Sa halip ay inalis nito ang mga kamay kong
nakatakip sa malulusog na dibdib ko. Buong pagnanasa nitong tinitigan ang mga iyon.
At nang magtama ang mga mata namin ay umigting ang panga nito.
"This is want you want, right? Gusto mong mapansin kita. Why? Gusto mong mapasali
sa mga babaeng naikama ko? Do you want me to fuck you all night, Krystal? I can do
that without hesitation. Isasali kita sa listahan ng mga babaeng ikinama ko. Gusto
mo 'yon, hindi ba? Iyon ang gusto mo." Mariing usal nito.
Sa sinabi nito ay naikuyom ko ang mga kamao ko. Gamit ang buong lakas ko ay
itinulak ko ito at mabilis na isinuot ang roba kong hinubad nito.
Huminga akong malalim bago ko ito tinignan.
"You underestimated me, Jastin. You underestimated my feelings towards you. Yes, I
want you to fuck me! Inaamin ko 'yon at ayokong itanggi! Masaya ka na?" Mataas ang
boses na wika ko.
"Pero hindi ibig sabihin no'n na papayag akong maging isa sa mga babae mo. Na
pagkatapos mong pagsawaan ay basta-basta mo na lang itatapon. I'm not like them.
Ibahin mo ako. Mahal kita at alam mo iyon. Kahit sabihin mong tumalon ako sa
bangin, gagawin ko para lang sa'yo. I want you to noticed me because I love you and
not because you just see me as one of your toys. And I don't share what's mine."
Mariing sambit ko.
Inisang hakbang nito ang pagitan naming dalawa at marahas akong hinablot sa braso.
"I'm not yours to begin with, Krystal. How can you love someone who can't love you
back? You're being desperate, do you know that?" He smirked and looked at me from
head to toe.
"Ang isang katulad mo ay hinding-hindi ko mamahalin. I've warned you before and you
didn't listen. Paulit-ulit kong sasabihin sa'yo, hinding-hindi kita mamahalin. So,
just back off." Patuloy nito at itinulak ako dahilan para mapaatras ako.
"Mamahalin mo din ako balang-araw, Jas. Hindi kita susukuan." Malakas ang loob na
sambit ko.
Yes, I am desperate. I want him. I want his love. Hell, I need him!
Jastin just smirked at me.
"We'll see, then." Anito at naglakad patungo sa wooden table nito.
Kinuha nito ang telepono at ilang sandali lang ay may kinausap ito.
Walang kumibo ni isa sa amin. Ilang sandali lang ay may kumatok. Nakita kong
pumasok si Patty na may dalang paper bag at brown envelope. Medyo nakayuko ito.
Kinuha ni Jastin ang mga dala nito at binuksan ang brown envelope. Mga litrato ang
mga iyon at habang tinitignan nito isa-isa ang mga iyon ay umiigting ang panga nito
at dumidilim ang mukha.
"Burahin niyo lahat ng litrato. Ngayon din mismo. Wala akong makikitang ni isa,
naiintindihan mo?" Kausap nito kay Patty.
"Y-Yes po, Sir Jastin." Nauutal na sambit ng bakla.
"Ano pang tinatayo-tayo mo diyan? Do it now!" Malakas nitong hinampas ang mesa nito
na pareho naming ikinapitlag ni Patty.
Patty looked at me and pouted "I'm sorry" before he go out from Jastin's office.
Tinignan ko naman si Jastin na hinihilot ang batok nito. Bakit ba ang init-init ng
ulo nito? Daig pa nito ang may monthly period.
"What are you looking for?" Hindi ko namalayang nakatingin na pala ito sa akin.
Napakurap ako.
"Natural, may mata ako." Mahinang sambit ko.
"What?" Kunot ang noong tanong nito.
"Wala." Tugon ko at ngumiti.
Sandali itong tumitig sa akin. Partikular sa mga labi ko at ilang sandali lang ay
tumikhim ito na tila ba natauhan sa ginagawa nito.
Pahagis nitong binigay ang paper bag sa akin na kaagad ko namang sinalo.
"Wear that. Ihahatid na kita." Anito at umupo sa swivel chair nito.
Nag-aalangang pumasok ako sa banyo ng office nito. Mabilis akong nagbihis at inayos
ang sarili. Kaagad din akong lumabas at naabutan ko si Jastin na nakatingala sa
kisame. Tila malalim ang iniisip nito.
Tumingin ito sa akin. Nagtama ang mga mata naming dalawa. May nakita akong emosyon
sa mukha nito na hindi ko kayang pangalanan.
Mabilis na nag iba ang emosyon nito. Naging seryoso iyon. Tumayo ito.
"Let's go." Anito at naunang naglakad papalabas ng opisina nito.
Sumunod ako. At habang nasa elevator kami ay tila ingat na ingat ito na huwag
mapadikit sa akin. Sa inaakto nito ay parang may nakakahawa akong sakit.
Lihim na lang akong napabuntong-hininga. Ang nangyari kanina sa opisina nito, hindi
ba ito naapektuhan? Wala ba talaga akong epekto dito?
Halos makita na nito kanina ang buong katawan ko. Am I not sexy? Am I not
attractive?
Muli ay pumasok sa isip ko ang halikang pinagsaluhan namin. Ang kamay nitong dinama
ang pagkababae ko. At sa isiping iyon ay nag-init ang pakiramdam ko. At sa
pagkabigla ko ay namuntawi ang mahinang ungol mula sa bibig ko.
Jastin looked at me with his furrowed eyebrows.
"Did you just moaned?" He asked.
Mabilis akong umiling.
"O-Of course not." Mariing pagtanggi ko.
Damn! Bakit ba kasi umungol ako? Pakiramdam ko ay namumula ako ngayon sa mismong
harapan nito! Nakakahiya!
Pareho kaming nagkatitigan ni Jastin. Muli ay nagtagal ang pagtitig nito sa mga
labi ko at kapagkuwan ay napalunok ito.
Alam kong may kakaibang aura sa paligid naming dalawa. Sobrang init ng pakiramdam
ko at ng buong paligid ko. Pareho pa kaming nagkaiwasan ng tingin.
Ilang sandali lang ay bumukas ang elevator at bumungad sa amin ang napakaraming
empleyado na naghihintay yata para makasakay.
Ibig sabihin ay ang para sa mga employees ang nasakyan naming elevator at hindi ang
private elevator. Malayo pa ang floor namin dahil sa ground floor ang patungo namin
ng binata.
Nag-aalangang tumingin ang mga empleyado sa amin lalo na nang mapatingin ang mga
ito kay Jastin.
"Go ahead." Pagbibigay permiso nito sa mga empleyado.
Sapat na iyon para sabay-sabay na pumasok ang mga ito sa loob ng elevator na
sinasakyan namin. At ang sunod na pangyayari ay hindi ko inaasahan. Dahil naging
siksikan ay naitulak ako ng mga ito.
Napadikit ako kay Jastin. Hindi lang basta napadikit. Dumampi ang labi ko sa mga
labi nito!
Nanlaki ang mga mata ko at akmang aatras ako nang kinabig ako nito sa beywang
dahilan para mas mapadikit ako sa katawan nito. And I felt something on my tummy!
Isa iyong matigas na bagay na tumutusok sa tiyan ko! Is that his...
"Don't move. Kung aatras ka, mas maiipit ka." He softly whispered against my lips.
Inilayo ko ang mukha ko dito para hindi magdikit ang mga labi namin pero hindi ko
inasahan ang susunod na ginawa nito. Pinalalim nito ang halik! Hinuli nito ang dila
ko at marahan nito iyong sinipsip.
What is he doing?!
Narinig ko ang pagtunog ng elevator. Hudyat iyon para bumukas kaya pareho kaming
naghiwalay.
Nakalabas na ang lahat ng kasama namin pero ang tibok ng puso ko ay hindi basta-
basta naaalis. Napakalakas niyon. Sobrang lakas at dahil iyon sa halik ni Jastin!
"W-Why did you do that?" Tanong ko at napahawak sa dibdib ko.
'Kalma please, heart.'
Pilit kong pinapakalma ang puso ko. Why did he have to kiss me like that? Aatakihin
yata ako sa puso dahil sa mabilis na pagtibok ng puso ko.
Jastin just shrugged his shoulders.
"I told you not to move dahil maiipit ka." Parang balewalang tugon nito.
Akmang magsasalita pa ako nang bumukas ang elevator. Nasa ground floor na kami.
Naunang lumabas si Jastin. Dumiretso kami sa parking lot at tinungo ang kotse nito.
Parang wala sa sariling dire-diretso akong naglakad hanggang sa mabunggo ako sa
matigas na dibdib nito. Hindi ko namalayan na nasa harap na pala kami ng kotse nito
at tumigil na ito sa paglalakad.
"Sorry." Usal ko.
Walang imik na binuksan nito ang pinto ng kotse.
"Hop in." Seryosong utos nito.
Kaagad akong pumasok at tinignan lang ito habang patakbong umikot papuntang
driver's seat. Pinagmasdan ko lang ito.
"Guwapong masungit." Mahinang bulong ko sa sarili.
Tuluyan itong pumuwesto sa driver's seat at habang nasa biyahe ay pareho kaming
walang imik.
"Thank you pala sa-"
Hindi ko naituloy ang sasabihin ko nang marinig ko ang malakas na pagkalambog ng
kotse na tila tumama iyon sa kung anong bagay.
Tila slow motion na nakita ko sa labas ang pagbangga ng isang kotse sa sasakyan
namin. Naging slow motion ang lahat ng nasa paligid ko.
Ang huling nakita ko ay ang pagkabig ni Jastin sa ulo ko at ang mahigpit na
pagyakap nito sa akin bago ako mawalan ng ulirat.
To be continued...

--- --- ---

Chapter 4
--
CHAPTER 4
"KRYSTAL. Wake up." Ang malumanay at baritonong boses na iyon ang nagpagising sa
diwa ko.
And when I open my eyes, I saw Jastin looking at me with so much worry in his eyes.
He was cupping my face.
"J-Jastin. W-What happened?" Naguguluhang tanong ko at paunti-unti ay bumalik sa
isip ko ang eksenang nangyari kanina.
Nabangga kami!
Mabilis akong kumilos dahilan para mabitawan ako ni Jastin at tumingin ako sa
paligid. Nasa loob pa rin kami ng kotse ni Jastin.
Jastin cupped my face again and our eyes met. I can't explain the expression on his
face. He was like mad and at the same time, scared.
He simply checked my head as if he was checking if I am injured.
"May masakit ba sa'yo?" Hindi ko alam pero ang boses nito na laging malamig at
galit kapag kaharap ako ay parang naging malambing ngayon sa pandinig ko.
Hindi ako nakasagot at dahil doon ay inangat nito ang laylayan ng damit ko na labis
kong ikinabigla.
"What are you doing?" Gulat na tanong ko.
"I am checking if you have wounds." Mariing tugon nito habang ang mga mata ay abala
sa pag inspeksyon sa katawan ko.
Iniinspeksyon nito ang katawan ko na para bang normal nitong gawain iyon. Lihim
akong nakaramdam ng hiya at halos hindi ako makahinga sa ginagawa nito.
Nakita ko ang pagliwanag ng mukha nito at kapagkuwan ay inayos ang damit ko.
And in just snapped of a finger, his face changed into something dark.
"Wait me here." Anito at bumaba ng kotse.
Nabahala ako sa dilim ng mukha nito. At mukhang may ideya na ako kung ano ang
gagawin nito.
Dali-dali akong bumaba ng kotse para pigilan ito but I was too late. Basta ko na
lang nakita na nakabulagta sa semento ang may-ari ng kotseng bumangga sa amin
kanina.
Namimilipit ito sa sakit. Kitang-kita ang lakas na pagsuntok ni Jastin dito.
Nagtangka itong tumayo pero hinila ito ni Jastin sa kuwelyo at akmang susuntukin
nito ulit ang lalaki nang pigilan ko ito.
"Jastin, stop it. You don't have to be violent like that. Hayaan na natin siya sa
mga pulis." Sambit ko at dali-daling inagaw ang kamay nitong mahigpit na nakahawak
sa kuwelyo ng lalaki.
Bumitaw ito at tumingin sa akin.
"You almost got killed." Madilim ang mukha nito.
"But I'm okay. We are okay. Kaya please, tigilan mo na 'yan. You're a model. Baka
may makakita sa'yo dito at mabalita ka pa sa publiko na naging bayolente ka."
Paliwanag ko.
Mataman itong tumitig sa akin at kapagkuwan ay walang imik na naglakad patungo sa
kotse nito. Dumating ang mga pulis at pinaliwanag ko ang mga nangyari.
Dinampot ng mga ito ang lalaking bumangga sa amin. Kami ni Jastin ay sumunod
patungo sa presinto. Nang matapos sa loob ng presinto at maayos na ang lahat ay
halos wala pa ding imik si Jastin habang nagmamaneho ito.
Hanggang sa makarating kami sa harap ng bahay ko ay hindi na ito kumibo.
"Salamat sa paghatid." Mahinang usal ko.
Tumango lang ito pero ang mga mata nito ay nakatingin lang sa kalsada.
"Go see a doctor to make sure that you're okay." Anito sa malamig na boses.
Nasaan na ang lambing sa boses nito kanina? Nasaan ang pag-aalala nito kanina para
sa akin?
Lihim akong napabuntong-hininga. Ano pa nga ba ang maaasahan ko? He's always like
this. Treating me good and seconds later he will talk to me like I don't exist in
his world.
Sanay na ako. Sanay na sanay na.
Dahan-dahan akong tumango ako at inalis ang seatbelt ko.
"I'll go insid-" Natigilan ako at awtomatikong umangat ang kamay ko patungo sa
gilid ng noo nito. "You're bleeding." Nag-aalalang usal ko.
Tinanggal nito ang kamay ko doon.
"I'm okay." Malamig na usal nito.
Lumamlam ang mga mata ko. Gusto ko itong gamutin. Gustong-gusto ko itong alagaan.
But Jastin is Jastin. He's always distant when it comes to me.
Minsan ay napapatanong ako kung ano ang dahilan nito kung bakit ganoon na lang ang
trato nito sa akin. Dahil ba gusto ko ito? Hindi ba dapat ay maging masaya ito?
Pero ako lang ang babaeng nagkakagusto dito na hindi nito binibigyan ng pansin. I
was like an unattractive woman for him.
And here he is again. Treating mo coldly that he used to do.
Walang imik na bumaba ako ng kotse nito. Kaagad nitong pinaharurot ang sasakyan
nang nasa labas na ako.
Malungkot na pumasok ako sa bahay.
Bakit gustong-gusto ko pa rin ito sa kabila ng trato nito sa akin? Ganito ba talaga
ang pagmamahal? Ganito ba talaga kabulag ang pag-ibig?
***
"KRYSTAL!" Napalingon ako nang marinig ang pangalan ko.
At napangiti ako nang makita ang kababata kong si Allexa Darlyn.
"Hey." Usal ko at nagyakapan kaming dalawa.
Ilang taon din kaming hindi nagkita nito.
"You're finally here. Ni hindi mo man lang ako tinawagan. Kailan ka pa umuwi ng
Pilipinas?" Kaagad na tanong ko pagtapos naming magyakapan at mag beso-beso.
After nitong mag graduate ng college ay nag migrate to sa California kasama ang mga
magulang nito. Madalas pa rin kaming nag-uusap kahit nasa ibang bansa na ito. And
last month lang ay tumawag ito sa akin para sabihing magbabakasyon ito kasama ang
fiancee nito.
Matamis itong ngumiti.
"Sorry. I'm busy with my fiancee. Naging tourist guide niya ako ng ilang linggo
kaya naging busy. Sorry talaga, Tal." Anito at humilig sa balikat ko. "I'll make it
up to you. Mag bar hopping tayo. My treat." Anyaya nito.
Sandali akong napaisip. Tutal ay wala na din naman akong trabaho kaya pumayag na
ako. At isa pa, miss ko na din ito. Allexa is my not just my chilhood friend. Para
ko na din itong kapatid at kakampi sa lahat ng bagay. Alam din nito ang mga gusto
ko sa buhay. Alam nito ang tungkol kay Jastin at sinusuportahan ako nito kahit
palagi ako nitong sinsabihang martir, bulag at tanga.
Umuwi muna ako sa bahay para magbihis. Napagdesisyunan naming gumamit ng isang
kotse. At ngayon nga ay nasa labas na ito ng bahay ko para sunduin ako.
Pumunta kami sa isang malaki at sikat na bar. And I saw how did she enjoyed the
night. Marami-rami na itong nainom at parang baliw na sumasayaw sa dance floor.
Napapailing na pinagmasdan ko na lang ito. Kahit may fiancee na ito ay nagagawa pa
rin nitong mag enjoy. Her fiancee is not that strict. Hindi nito sinasakal ang
kaibigan ko. Hinahayaan nito kung ano ang mga gustong gawin ni Allexa. Suportado
nito ang kaibigan ko. And I admired them both. Alam na alam ko kung gaano nila
kamahal at nirerespeto ang bawat isa.
Nang bumalik ito sa table namin ay hingal na hingal ito. Naiiling na inabutan ko
ito ng panyo mula sa bag ko para gamitin nito sa pagpunas ng pawis nito.
"Dito ka lang. Pupunta lang ako ng comfort room. Kapag may nambastos sa'yo, sabihin
mo sa akin para mabali ko ang buto." Sabi ko na ikinatawa nito.
Umalis ako at hinanap ang comfort room. Kaagad ko iyong nakita pero ang akmang
pagpasok ko doon ay natigil nang makita ko ang isang pamilyar na mukha.
Si Jastin.
Nakita ko itong may kasamang babae na parang lintang nakakunyapit sa leeg ni Jastin
at mapusok na naghahalikan ang mga ito.
Napatingin ako sa suot ng babaeng kahalikan nito. Napaka-revealing ng suot nito na
halos ilabas na ang lahat ng lamang loob nito sa katawan.
"His new fucking buddy." Mahinang usal ko. Hindi na iyon bago para sa akin. Nasanay
na ako dahil alam ko na pagkatapos ng gabing ito ay basta-basta na lang nitong
itatapon ang babae.
Walang nagtatagal na babae kay Jastin. Walang sineseryoso. Isang gabi lang para
punuin ang uhaw nito at kinabukasan ay ibang babae na naman ang kasa-kasama nito.
Sinundan ko ng tingin ang mga ito habang naglalakad at mapusok na naghahalikan. At
kusang humakbang ang mga paa ko para sundan ang mga ito.
Nakita kong papunta ang mga ito sa isang private room. Alam ko na ang gagawin ng
mga ito. Tutugunin ang tawag ng laman.
Pumasok ang mga ito sa private room habang mapusok pa ring naghahalikan. Bahagyang
nakaawang ang pinto ng kuwartong pinasukan ng mga ito.
Ilang sandali lang ay nakarinig na ako ng malakas na pag-ungol. Ungol iyon ng
pinaghalong sakit at sarap.
Apektado ako sa mga nakikita at naririnig. Hindi ko iyon matatagalan. Kaya kahit
nanginginig ang mga tuhod ay pinilit kong humakbang.
Pero bago pa man ako makalayo ay nahagip ng mga mata ko ang eksena sa loob ng
private room na kailanman ay hindi ko iniisip na masasaksihan. Ang eksenang tanging
sa palabas ko lang nakikita.
Jastin was fucking the woman from behind. And the woman was tied on the hands at
her back. May takip din ang mga mata ng babae at paulit-ulit na inaangkin ng
binata. And the next thing Jastin did shocked me more.
Pinaharap nito ang babae sa harap ng wooden table at kumuha ito ng latigo. Buong
lakas nitong nilatigo ang babae sa likod. Paulit-ulit at ang babae ay hindi man
lang umaangal sa ginagawa ng binata. Tila inaasahan na nito iyon mula kay Jastin.
Muling inangkin ng binata sa likod ang babae. At kasabay ng pag-ungol nito ay ang
paghampas nito ng ulo ng babae sa wooden table.
Sa puntong iyon ay doon ko nabitawan ang hawak kong cellphone na lumikha ng malakas
na tunog. Mabilis na napalingon si Jastin sa kinaroroonan ko.
Mabilis ang mga kilos na pinulot ko ang cellphone at dali-daling nilisan ang lugar
na iyon. Ingat na ingat ako na hindi nito makita ang mukha ko.
"Let's go." Kaagad kong hinila si Allexa nang makarating sa table namin.
"Hey. What happened? Bakit ang putla mo?" Nagtatakang tanong nito.
"B-Basta. Halika na." Sabi ko at buong puwersa ko itong hinila.
Nang makasakay kami sa loob ng kotse nito ay doon ko namalayan ang sarili na
nanginginig. Mula sa mga tuhod ko hanggang sa mga kamay ko.
"Okay ka lang ba?" Nag-aalalang tanong ni Allexa.
Marahas akong umiling at bahagyang napatulala habang bumabalik sa isip ko ang mga
nakita.
So, it's true. Tama ang mga naririnig kong usap-usapan tungkol kay Jastin. He is
wild and violent when it comes to sex. Hindi ko pinapansin ang usap-usapan na iyon
noon pero ngayon ay nasaksihan ko mismo. Nakita ng sarili kong mga mata.
What do you call that? BDSM?
I was shocked. Halos ayaw mag sink in sa utak ko ang mga nakita. At hindi ko alam
kung ano ang nararamdaman ko ngayon. Kung natatakot ba ako o kung ano pa. Basta't
ang alam ko ay sobra-sobra ang pagkagulat ko sa mga nasaksihan.
To be continued...

--- --- ---

Chapter 5
--
CHAPTER 5
"HOY! Okay ka lang?" Napapitlag ako nang tapikin ako ni Allexa sa braso.
Napakurap-kurap ako at kapagkuwan ay napatingin sa labas. Nasa harap na pala kami
ng SPIC building.
I was pre-occupied for what I saw last night. Hindi pa nga ako nakatulog ng maayos
sa sobrang pag-iisip.
Napabuntong-hininga na lang ako at tinignan ang kaibigan ko.
Maaga akong pinuntahan ni Allexa at niyaya akong mag out of town ngayong araw. Nag-
alok pa itong ihatid ako sa trabaho para makapagpaalam ako ng personal.
Naninigurado ito na sasamahan ko ito sa pinaplano nitong out of town kasama ang
fiancee nito. At ngayong araw din mismo ang biyahe namin patungo sa Palawan. Pati
plane ticket ko naka-ready na din.
At para talagang makasigurado na sasama ako, nasa back compartment na lang naman ng
kotse nito ang maleta ko na may mga lamang damit ko na inayos nito kanina nang
sinugod ako nito sa bahay.
"Kung hindi lang kita mahal, hinding-hindi ako papayag na maging chaperone niyo.
Hiyang-hiya naman ako sa pagiging single ko." May sarkasmo sa boses na wika ko.
She just smiled at me and kissed me sweetly on the cheek.
"Tal-Tal naman. Minsan lang naman, eh. At para naman makapag-enjoy ka. Malay mo may
ma-meet kang Fafa doon at ng mapalitan mo na si Fafa Jastin mo." Natatawang usal
nito.
Naiiling na tinanggal ko ang suot na seatbelt.
"Hintayin mo na lang ako. Mabilis lang ako." Sambit ko at bumaba ng kotse nito.
Naglakad ako papasok sa building at akmang papasok na ako sa elevator nang makita
kong naroroon si Jastin.
Nakasandal ito sa loob niyon habang nasa bulsa ang mga kamay nito.
Nagsalubong ang mga mata namin at hindi sinasadyang napaatras ako. Nag flashback sa
utak ko ang mga nasaksihan ko kagabi.
Ilang sandali akong nakipagtitigan dito.
"If you don't have a plan to get inside here just-"
Hindi nito natapos ang sasabihin nang mabilis akong pumasok ng elevator at kaagad
na sinara iyon.
"Goodmorning." I greeted him and managed to smile.
Kapag kasi hindi ako magsalita pakiramdam ko ay makakapusan ako ng hininga.
Hindi ito nagsalita at tinignan lang ako kaya nag-iwas ako ng tingin dahil sa
paraan ng pagtitig nito sa akin. Tila inaarok ako nito.
"How can you smile after what you saw last night?" Bigla akong napatingin sa sinabi
nito.
Napalunok ako at kinabahan. He knew that I was there last night?
"W-What are you saying?" I rattled. Tanga! Of course, you know what he was saying!
Napaatras ako nang humakbang ito papalapit sa akin.
He smirked at what I did.
"You're afraid now?" He sarcastically asked.
"B-Bakit naman ako matatakot?" Matapang na tugon ko.
Sa pagkabigla ko ay hinablot ako nito sa braso.
"Jastin! You'r hurting me!" Pilit kong inaagaw ang braso kong mahigpit nitong
hawak.
"I have BDSM. You know what it means, right? I fucked without mercy. I fucked rough
and hard. I ravished women and treat them like a toy on bed. My precious toys." He
said with a dangerous voice he had.
Mas matiim ako nitong tinignan.
"Based on your reaction last night, I can see that you were so scared to death. And
now tell me, Krystal. Ngayon mo sabihin sa akin na mahal mo ako. Gusto mo pa ba ako
sa kabila ng mga nalaman mo?" Mariing tanong nito at mas lalong humigpit ang
pagkakahawak nito sa braso ko.
Kung hindi pa bumukas ang elevator ay hindi ako nito bibitawan.
Napapangiwing hinawakan ko ang braso ko na ngayon ay namumula na.
"Kahit ano ka pa, hindi magbabago ang tingin ko sa'yo. Hindi magbabago ang
nararamdaman ko sa'yo. Hope that answers your question." Wika ko at naunang
lumabas.
Dire-diretso akong naglakad at napabuntong-hininga. I wasn't scared. I was just
shocked from what I saw. Being scared and shocked is quiet different. Alam ko sa
sarili ko na kahit ano pa man ito ay tanggap ko lahat ng iyon.
Dumiretso ako sa opisina ni James at nagpaalam na mag leave ako ng tatlong araw.
Seryoso kaming nag-uusap nang bumukas ang pinto ng opisina ni James at iniluwa
niyon si Jastin.
Umupo ito sa sofa na naroroon habang hinihintay kaming matapos ni James sa pag-
uusap.
"Enjoy your vacation." James said and I smiled.
"Thank you for allowing me." Usal ko at nagpaalam.
Bago ako lumabas ay nagsalubong pa ang mga mata namin ni Jastin.
His cold eyes made me shiver a little. Hindi ko alam kung anong iniisip nito dahil
napakahirap nitong basahin.
Kagat-labing tuluyan akong lumabas ng opisina ni James.
"Pasalamat ka mahal kita." Nakasimangot na usal ko habang naglalakad papunta sa
parking lot.
"What took you so long?" Tila naiinip na tanong ni Allexa nang makapasok ako sa
kotse nito.
"Sorry. Nakipaglandian pa ako." I responded and rolled my eyes.
"Akala mo naman gusto siya ng nilalandi niya." Pabulong-bulong ito.
"Tara na nga!" Inis na usal ko na ikinatawa nito.
Nagmaneho ito patungo sa NAIA Airport at napangiti ako nang makita ang fiancee nito
na kaagad kumaway sa akin. Nakapaka-friendly talaga nito.
Nakipag shake hands ako dito nang makaharap ko ito at binati sa nalalapit na kasal
nila ni Allexa.
"Salamat." He said and smiled.
Fluent na itong magsalita ng tagalog. Halatang tinuruang mabuti ng kaibigan ko.
And a few minutes later, nasa loob na kami ng eroplano at nagbibiyahe na patungong
Palawan. At dahil hindi ako nakatulog ng maayos kagabi ay nakatulog ako sa buong
biyahe.
Ginising lang ako ni Allexa nang makarating na kami sa Palawan Airport. Sinundo
kami ng driver na nirentahan siguro ng dalawa. Hinatid kami nito sa daungan ng mga
motor boats na sasakyan namin patungo sa isla.
At nang makarating sa lugar na pakay namin ay namangha ako. As expected, marami
talagang nakapakagandang tourist spot sa Palawan.
Napakaganda ng islang napuntahan namin. Napakaputi ng buhangin. Asul na asul ang
karagatan at may matatayog na mga puno ng niyog. At sa hindi kalayuan ay may
nakikita akong mga cabins na para siguro sa mga bisita ng isla na maaaring
matulugan. Napaka-moderno ng desinyo ng mga cabins nila.
May nakikita akong mga turistang naroroon. Halos mga couples pa.
"Magsosolo talaga ako. My God." Parinig ko kay Allexa na bumungisngis lang.
"You'll gonna enjoy their adventurous activities here like zip line. Pwede ka
namang magsolo doon." She teased me.
I rolled my eyes at her and we started to walked with the staff of the island.
Hinatid kami nito sa cabin na inokupa ng dalawa kong kasama. Medyo nagtaka pa ako
nang dalawang susi ang binigay nito.
"Solo mo din ang isang cabin." Allexa said and I rolled my eyes again.
"Ano pa nga bang magagawa ko? Alangan naman sasabay ako sa inyo sa iisang kuwarto,
marinig ko pa ungol mo." Sarkastikong usal ko at kapagkuwan ay pareho kaming
tumawa.
"Magpahinga ka muna. Come out at 7:00pm so that we can have dinner, okay?" Allexa
said and I nodded.
Nagkanya-kanya na kaming pumasok sa cabin namin. At nang makapasok sa cabin ko ay
pabagsak akong nahiga sa malapad na kama. Parang napagod ako sa biyahe o dahil
kulang na kulang lang talaga ako sa tulog.
Ipinikit ko ang mga mata at hinayaan ko ang sariling hilahin ng antok. Nagising ako
eksaktong 6:30 ng gabi.
Kinuha ko ang cellphone ko at binasa ang message ni Allexa. Hihintayin daw ako ng
mga ito sa isa sa mga restaurant doon. Sinend din nito ang pangalan ng restaurant.
Dali-dali kong binuksan ang maleta ko at kapagkuwan ay humugot ng damit doon.
Nagsuot ako ng puting maong shorts at pinaresan iyon ng crop top na damit. Nakita
kong halos naka-bikini ang mga turista kanina pero dahil ayokong ma-exposed ng todo
ang katawan ko sapat na ang crop top para sa akin.
Nang makitang maayos na ang sarili ko ay lumabas na ako ng cabin ko. Naglalakad na 
ako nang tumunog ang cellphone ko.
"Hoy! Nasaan ka na?" Pasigaw na tanong ni Allexa mula sa kabilang linya.
I rolled my eyes.
"Papunta na po. Bakit kasi hindi mo na lang ako ginising? Magkatabi lang naman
'yong cabin natin. Alam mo namang tulog mantika ako at- Ayy!" Malakas akong
napasigaw nang mabangga ako sa isang napakatigas na bagay.
Teka. Bagay ba o tao?
Nabitawan ko ang cellphone ko at nakita ko ang paglipad niyon sa ere. Halos sabay
naming nasalo iyon ng taong nakabanggan ko dahilan para mahawakan nito ang kamay ko
habang hawak ang cellphone ko.
At nang mapatingin ako sa sumalo ng cellphone ko ay napaawang ang mga labi ko.
Hindi ako makapaniwala sa nakikita.
"Jastin." Gulat na usal ko sa pangalan nito.
Kaya pala parang pamilyar ang amoy nito. Akala ko ay nagmamalikmata lang ako pero
nagkakamali ako. Totoong nasa harapan ko ito ngayon. Pero bakit siya naririto?
Anong ginagawa nito sa Palawan?
To be continued...
A/N: Lalaspagin ka daw, Krystal. Charoooot.😂😂🤭🤭🙈🙈🙊🙊

--- --- ---

Chapter 6
--
CHAPTER 6
Akin Ka Na Lang by Morisette.👆👆
PARANG NAKUKURYENTENG binawi ko ang kamay na hawak nito.
Walang imik na inabot nito sa akin ang cellphone ko na kaagad ko namang tinanggap.
"S-Salamat." Mahinang usal ko.
Hindi pa rin ito umimik. Sa halip ay sinuyod lang ako nito ng tingin mula ulo
hanggang paa.
Napalunok ako at bahagyang nakaramdam ng pagkailang. Bukod sa sinusuyod nito ng
tingin ang kabuuan ko ay hindi sinasadyang napapatingin ako sa nakalitaw nitong
abs.
He was wearing a swimming trunk and a hawaiian shirt. Nakabukas lahat ng butones ng
suot nito kaya nakalitaw ang nakakapanglaway na katawan nito.
"W-Why are you here? You're in vacation, too? May kasama ka ba? Babae?" Sunod-sunod
na tanong ko.
Of course, hindi naman pupunta 'yan dito ng walang kasamang babae.
"I came here alone." Tipid na sagot nito.
"Ah, so dito ka maghahanap ng babae?" Natigilan ako sa tanong kong iyon. I sounded
like a jealous girlfriend!
Napangiwi ako.
"Sige. Aalis na ako. Hinihintay na ako ng kaibigan ko. It's nice to see you here.
Enjoy your stay." Nagmamadaling usal ko at dire-diretso ng naglakad papalayo dito.
"You and your mouth." Nahihiyang saway ko sa sarili.
Sandali akong tumigil sa paglalakad at hindi ko napigilan ang sariling lingunin si
Jastin. Nakita ko itong naglalakad sa isa sa mga cabin. And to my surprise, pumasok
ito sa cabin na katabi lang ng cabin ko.
Napangiti ako. Looks like I'll enjoy my vacation. Hindi ko man ito literal na
kasama, nakikita ko naman ito.
Masayang nagpatuloy ako sa paglalakad at jaagad kong nakita ang restaurant na
sinasabi ni Allexa.
"Bakit ang tagal mo?" Tanong ng kaibigan ko. Salubong ang mga kilay nito.
Umupo ako sa bakanteng upuan na nasa harapan ng mga ito at matamis na ngumiti.
"May nilandi lang." Malokong tugon ko.
At ang kaibigan ko ay namilog ang mga mata.
"Wow! Big news! So, nakaget-over ka na kay Jastin? Nakahanap ka na ng iba?" Hindi
makapaniwalang tanong nito.
Makahulugan lang akong ngumiti.
Si Allexa ay natutop ang bibig.
"He's here!" Bulalas nito. Kaagad nitong nakuha ang mga ngiti ko. Alam kasi nitong
kay Jastin lang ako nagkakaganito.
Nginitian ko lang ito.
"Ang tanong, nandito ba siya para sa'yo? Payong kaibigan lang, huwag kang umasa at
mas lalong huwag kang tanga." Nawala ang ngiti ko sa sinabi nito.
"Ang galing mo talagang manira ng mood, kaibigan." Sarkastikong usal ko.
She just laughed.
Napailing na lang ako. Alam ko naman na hindi pumunta si Jastin para sa akin.
Napaka-imposibleng mangyari iyon. Pero masaya pa din ako na nandito siya.
Nag-umpisa kaming kumain ng dinner at dahil parehong gusto namin ni Allexa ang
seafoods ay marami itong inorder.
Nang matapos kumain ay ilang sandali kaming nagpahinga at kapagkuwan ay nag ikot-
ikot sa napakagandang isla.
Nagtagal kami sa kakapanood ng fire dance. Nakapakagandang tignan at halatang nag
eenjoy ang mga tao.
Sunod naming pinuntahan ay ang isang mini-stage na mayroong banda. Marami ding tao
doon na nanonood sa kumakanta. At mas nakakatuwa dahil pinapayagan ng mga
nagbabanda ang mga taong gustong kumanta.
"Sino pa ang gustong kumanta? Come on! It's your turn to confess your feelings and
dedicate that song for your loved one! Meron ba diyan? Tara at umakyat ka na dito
sa stage!" Nakangiting panghihikayat ng sa tingin ko ay leader ng banda.
"Siya po!" Narinig kong sigaw ni Allexa at nanlaki ang mga mata ko nang makitang
tinuturo ako nito.
"Hoy! Anong ginagawa mo?" Bulalas ko.
Allexa just smirked at me.
"Iparinig mo sa kanila ang napakagandang boses mo. Sige na. Ang tagal ko na ring
hindi narinig boses mo." Anito at kapagkuwan ay itinulak ako patungong mini-stage.
Wala akong nagawa nang inalalayan ako ng leader ng banda paakyat ng stage. Pinaupo
ako nito sa mataas na stool at nasa harap ko ang microphone na nasa stand.
"Pakinggan natin kung ano ang kakantahin ng magandang dilag na ito." Panimula ng
leader at narinig ko ang palakpakan ng mga tao na naroroon.
Masama kong tinignan si Allexa. Ngumisi lang ito sa akin. Humanda ito mamaya
sa'kin, makakatikim talaga siya.
"Miss, anong kanta ang kakantahin mo? Para makapag-set na kami for your back-up."
Tanong ng leader sa akin.
Kaagad kong sinabi ang title ng kanta.
Ilang sandali lang ay narinig ko na ang pagtugtog ng gitara at ang iba pang
instrumento na naging hudyat para kumanta ako.
At sa pagbuka ng bibig ko ay hindi sinasadyang nadako ang tingin ko sa lalaking
nakatingin hindi kalayuan mula sa akin.
Jastin.
"Bakit hindi mo maramdaman. Ikaw sa akin ay mahalaga. Ako sayo'y kaibigan
lamang.Pano nga ba't di ko matanggap. At ako pa ba'y iibigin pa. Ang dinadasal
makikiusap na lang. Akin ka na lang. Akin ka na lang. Ang dinadasal sa araw-araw.
Akin ka na lang. Akin ka na lang. At maghihintay hanggang akin ka na, giliw."
Walang kumukurap sa aming dalawa habang nagsasalubong ang mga tingin.
Hindi ko man sinasadya but it looks like that this song I chose was meant for him.
Kumakanta ako ng galing sa puso ko na tila ba iyon ang tunay kong nararamdaman.
Which is true, dahil nakapaloob sa kantang ito ang lahat ng saloobin ko.
"At sa panaginip lamang, nahahagka't nayayakap ka. At ako pa ba'y iibigin pa, ang
dinadasal makikiusap na lang. Akin ka na lang. Akin ka na lang. Ang dinadasal sa
araw-araw. Akin ka na lang. Akin ka na lang. At maghihintay hanggang akin ka na,
giliw."
"At ako pa ba'y iibigin pa. Ang dinadasal makikiusap na lang. Akin ka na lang,
giliw. Akin ka na lang. Ang dinadasal sa araw-araw. At maghihintay hanggang akin ka
na, giliw." At sa pagtatapos ko ng kanta ay doon ko namalayan ang pagbasa ng
magkabilang pisngi ko.
Did I cry?
Napatingin ako sa mga tao na napaawang ang mga labi habang nakatingin sa akin.
Hindi ko mawari kung dahil ba sa pagkanta ko o dahil ba sa nakita ng mga ito ang
pagluha ko.
"I'm sorry. Nadala yata ako sa kanta." Nahihiyang paliwanag ko sa harap ng
microphone.
The people in front of me just smiled and clapped their hands.
Muling bumalik ang tingin ko kay Jastin. Kitang-kita ko ang paghigpit ng paghawak
nito sa hawak nitong kopita.
Dire-diretso nitong nilagok ang laman niyon at kapagkuwan ay pinatong nito ang
kopita sa tray na dala ng kakadaan na waiter. Muli pa itong kumuha ng isa pang
kopita na may laman at muli nito iyong nilagok.
I can see how his jaw clenched tightly. Hindi ko alam kung galit ba ito. Pero sa
anong rason?
"Napakaganda talaga ng boses mo as always." Papuri ni Allexa sa akin nang makababa
na ako sa stage.
Kaagad ko naman itong kinurot sa tagiliran.
"Pahamak ka talaga." Gigil na usal ko.
Allexa and her fiancee just laughed at me.
Ilang sandali lang ay nagyaya na ang mga itong bumalik sa cabin namin para
makapagpahinga. Bukas na bukas daw kasi ay magzi-zipline kami, scuba diving at
iba't-iba pang adventurous activities na gusto nilang ma-experience sa
napakagandang islang 'to.
"Goodnight." Usal ko sa dalawa at pumasok na sa sarili kong cabin.
Hindi sinasadyang napatingin ako sa bintana at nakita kong hindi nakabukas ang ilaw
ng katabi kong cabin. Mukhang wala pa si Jastin doon.
Ano kaya ang ginagawa nito? Naghahanap ng babae na magpapainit sa malamig na gabi
nito? Siguro ay may kasama na siyang babae ngayon at gumagawa na ng milagro.
Napabuntong-hininga ako at kapagkuwan ay nahiga sa kama.
I was humming a song, "Akin ka na lang" when I heard my door opened. Nabigla ako
dahil napakalakas ng pagbukas niyon. Nakalimutan ko pa naman iyong i-lock.
Mabilis ang reflexes na bumangon ako at handa ng sugurin ang lapastangang pumasok
sa cabin ko nang matigilan ako.
Nakita ko ang pasuray-suray na si Jastin. Lasing ito. Mukhang nagkamali ito ng
cabin na pinasok.
Napaawang ang mga labi ko nang makita kong diretso itong nahiga sa higaan ko.
Halatang nagkamali nga ito ng cabin na pinasok.
Mahina ko itong tinapik sa pisngi.
"Jas, wake up. Nagkamali ka ng cabin na pinasok." Usal ko pero parang tulog na ito.
Napangiwi ako. Paano ba ito? Hahayaan ko siyang matulog dito? Mukhang lasing na
lasing na.
Napabuntong-hininga ako. Siguro ay sa sofa na lang ako matutulog.
Inayos ko ang pagkakahiga nito sa unan at umupo sa tabi nito.
Pinagmasdan kong mabuti ang mukha nito. Guwapo pa rin kahit tulog. Napakatangos ng
ilong nito. Parang hindi pa nga lalaki dahil napakakinis ng mukha nito. Makakapal
din ang mga kilay at pilik-mata nito. At ang mga labi nito, parang hindi lalaki ang
nagmamay-ari dahil mamula-mula iyon.
And I wonder how his women enjoyed his lips? Mukhang marami na itong napasigaw at
napaungol gamit lang ang mga bibig nito.
Kaagad akong natigilan sa naisip. What was I thinking? Napailing-iling ako at
tumayo.
Sa paghakbang ko ay nabigla ako nang may matigas na kamay na humila sa kamay ko at
bumagsak ako sa ibabaw ng katawan ng binata.
And to my surprise, his lips claimed mine. Nakapikit ito habang magkalapat ang mga
labi namin.
Hindi ako nakagalaw at tila nanigas ako. Nananaginip ba ito?
But the question in my mind immediately answered when I saw his eyes slowly opened.
And in just a blink of an eye, he moved to rolled us over. He was now on top of me.
Hinawakan nito ang mga kamay ko at ipinuwesto ang mga iyon sa ulunan ko. He
intertwined my hands with his and he claimed my lips again. He kissed me deeply.
Why is he doing this? Kung matino lang ito ngayon ay alam kong hindi nito gagawin
ang bagay na ito. Alam kong lasing lang ito at siguro ay napagkamalan lang ako.
But despite of thinking of what was his reason why he's doing this, I slowly closed
my eyes and I responded to his kisses.
I can feel the heat from his body. At napaungol ako nang bumaba ang isang kamay
nito at dinakma nito ang isa sa malulusog na dibdib ko.
Hinahayaan ko ito sa ginagawa nito. Pero tama ba ito? Tama bang hayaan ko ito sa
ginagawa nito?
To be continued...
A/N: Bitin na naman.😂😜🤭😜

--- --- ---

Chapter 7
--
CHAPTER 7
THIS IS NOT RIGHT. Sa aming dalawa, I was the one who is sober. Lasing lang ito
kaya nito ginagawa ang bagay na ito.
Kahit lunod na lunod na sa bawat halik at haplos nito, buong lakas ko itong
itinulak at mabilis akong bumangon para ayusin ang suot kong nagulo dahil sa ginawa
nito.
Sinalubong ko ang malamlam na mga mata nitong nakatingin sa akin.
"You're just drunk. And I'm sure that you'll gonna regret this tomorrow." Mahinang
sambit ko.
Napapitlag ako nang inabot nito ang pisngi ko at hinaplos iyon.
Hindi ito umimik. Basta lang nitong hinaplos ang pisngi ko.
"Jastin-"
"I'm sorry, Krystal." He cut me off.
Napakunot ang noo ko sa sinabi nito. Hindi ko alam kung para saan ito humihingi ng
tawad. Kung para ba sa ginawa nitong pagpasok sa sarili kong cabin o may iba pang
dahilan.
He lay down on my bed and let himself sleep. Ilang sandali lang ay nakita ko ang
payapang pagtulog nito.
Napabuntong-hininga ako at hinaplos ko ang pisngi nito.
"Sana palagi ka na lang lasing. Because when you're sober, you're not like this.
Tomorrow, you'll back being cold again." Mahinang usal ko at wala sa sariling
yumuko ako para patakan ito ng magaang halik sa mga labi.
"I love you, Jastin. I always do." I murmured.
Kinumutan ko ito. Kumuha ako ng isang unan at extra blanket at kapagkuwan ay sa
sofa ako nahiga.
Tinignan ko si Jastin na mahimbing na natutulog sa higaan ko.
"You'll gonna regret this tomorrow, for sure." Naiiling na sambit ko.
Kahit hindi ako komportable sa sofa ay pinilit ko pa rin ang sariling makatulog.
At kinabukasan ay napabalikwas ako ng bangon at kapagkuwan ay nagtaka na nakahiga
na ako sa ibabaw ng kama.
Nagpalinga-linga ako. Wala na si Jastin doon. Siguro ay bumalik na ito sa sarili
nitong cabin. At mukhang binuhat ako nito at nilipat dito sa kama. Ni hindi ko man
lang naramdamang binuhat ako nito.
Bumaba ako mula sa kama at naligo. Mabilis akong nag-ayos ng sarili. Nagsuot ako ng
komportableng damit para sa gagawin naming activities ngayong araw.
Saktong tapos na ako nang tumawag si Allexa. Hihintayin daw nila ako sa floating
restaurant to eat our breakfast.
Nang matapos ko itong kausapin ay lumabas na ako sa cabin at bigla pa akong
napahawak sa dibdib ko sa sobrang pagkabigla. Nakita kong nakasandal si Jastin sa
gilid ng pinto ko na tila kanina pa ako hinihintay. Fresh na fresh ang hitsura
nito. Halatang bagong ligo.
Kaagad itong humarap sa akin.
"I'm sorry about last night and-"
"I know." I cut him off. "Lasing ka at alam ko naman na hindi mo gagawin 'yon kapag
hindi ka nakainom kaya naiintindihan ko." Sambit ko.
Sandali itong nakatitig sa akin at kapagkuwan ay napabuntong-hininga.
"Mas safe ka sa akin kapag lasing ako, trust me." Makahulugang sambit nito.
"What do you mean?" Hindi ko mapigilang itanong.
Umiling lang ito.
"Have breakfast with me." Anyaya nito.
Nabigla ako sa tanong nito at ilang beses akong nakapakurap. Hindi ako
makapaniwala.
Napangiti ito.
"Gusto ko lang bumawi sa kabastusang ginawa ko kagabi. Please?" Mas lalo akong
hindi makapaniwala because of the word "please." Jastin is not like this. And he
smiled. Hindi ko pa ito nakitang ngumiti na ako lang ang kaharap nito.
Pero dahil marupok ako ay tumango ako.And there he is, he smiled again.
Matutunaw na yata ang puso ko.
I texted Allexa that I couldn't join them for breakfast. Hindi ko na sinabi ang
rason ko dahil alam kong tutuksuin na naman ako nito.
Jastin brought me to a floating restaurant. Tinanong ako nito kung anong gusto ko
at nag order na ito ng makakain naming dalawa.
While waiting for our order, inabala ko ang sarili ko sa pagtanaw sa paligid.
Maraming floating restaurants na napakagandang pagmasdan. Mas magandang tignan ang
mga iyon kapag gabi.
I really did enjoy the view lalo pa at nasa karagatan kami. I love beaches.
Nakakakalma iyon ng puso at tila nagkakaroon ka ng peace of mind habang
pinagmamasdan mo ang mala-asul na karagatan.
Napatingin ako kay Jastin at nahuli kong nakatitig ito sa akin. Kaagad naman itong
nag-iwas ng tingin. Nahiya tuloy ako at pasimpleng chineck ko ang sarili dahil baka
may dumi ako sa mukha.
Ilang sandali lang ay dumating na ang order namin.
"What do you plan to do after this?" Tanong nito habang kumakain kami.
"Magzi-zipline kami nina Allexa. And then scuba diving." Sagot ko.
Natigilan ako nang umangat ang kamay nito at pinunasan ang gilid ng labi ko gamit
ang hinlalaki nito.
"T-Thank you." Nahihiyang usal ko.
"Clumsy ka palang kumain. Ngayon ko lang napansin." Turan nito.
"Dahil hindi mo naman talaga ako pinapansin." At muli ay natigilan ako sa sinabi
ko.
Me and my mouth!
Tumikhim ito at kapagkuwan ay uminom ng tubig.
"Ikaw? Anong plano mo pagkatapos nito?" Tanong ko matapos ang ilang sandaling
katahimikan.
"Zipline din sana." Kibit-balikat na tugon nito.
"Sama ka na sa'kin." Biglang sabi ko at kaagad kong naikagat ang ibabang labi.
'Bunganga mo, Krystal! Nakakarami!'
"Sure." Napaawang ang mga labi ko sa pagpayag nito.
Biglang kumabog ng napakalakas ang puso ko.
"Ano ka ba? I'm just kidding!" Natatawa ngunit kinakabahang sambit ko.
"And I'm serious." He said and looked at me straight in my eyes.
Napalunok ako. Seryoso talaga siya?
"Finish your food and we'll go to the zipline area." Napangiwi ako. Seryoso nga
siya.
Nang matapos kaming kumain ay ilang sandali kaming nagpahinga bago pumunta sa
zipline area.
At nang naroon na kami ay kaagad kaming hinarap ng staff na mag a-assist sa amin
para makapag zipline.
"Ma'am, angat lang po ng konti ang paa para maikabit ko na ang harness." Masuyong
usal ng lalaking staff na nag assist sa akin.
Inangat ko ang isa kong paa pero bago pa man makakilos ang lalaki ay inagaw na ni
Jastin ang harness mula dito.
"I'll do it." Wika nito na seryosong tumingin sa lalaki.
Tila natakot ang lalaki kaya kaagad itong umatras at tumango.
Tumingin si Jastin sa akin at kapagkuwan ay yumuko para ipasok sa magkabilang paa
ko ang harness na hawak nito. Nang umabot sa bandang hita ko ay mahigpit nito
iyong  itinali. Ito din ang naglagay ng pulang helmet sa ulo ko.
He doubled check the equipments on my body. Tila sinisigurado nito na magiging safe
ako.
Nang matapos ito ay nagkatinginan kaming dalawa.
"S-Salamat." Usal ko. Sa loob-loob ko ay kinikilig ako.
Kung sana ay ganito na lang palagi ang mga gestures nito sa akin.
"I'm excited." Nakangiting usal ko at tumingin sa mahabang zipline.
"Ma'am, itutulak ko na po kayo. Be ready." Nakangiting usal ng staff sa akin.
Excited akong tumango.
Naramdaman ko ang paghawak ni Jastin sa akin. Pumuwesto ito sa harapan ko at may
kung anong ikinabit sa katawan ko.
At kasabay ng pagtulak sa akin ay ang pag-usad namin. Oo, namin. Kasama ko ito.
Magkadikit ang mga katawan namin at magkaharap kaming dalawa. Kaya pala may
ikinabit ito sa katawan ko.
Sa sobrang pagkabigla ko sa ginawa nito ay hindi ko magawang makasigaw habang
umuusad kami sa zipline.
"You're free to scream." Anito at hinawakan ako sa likod.
Napakurap ako at ilang sandali lang ay napayakap ako dito. At doon ko pinakawalan
ang malakas na sigaw ko. Sigaw hindi dahil nasa zipline kami kundi sigaw dahil sa
kilig na nararamdaman ko.
It was like a dream. Being with him like this. It was really like a dream.
Ang mahihinang tawa na namumuntawi mula sa bibig ni Jastin ay nagdudulot sa akin ng
kasiyahan. Susulitin ko ang pagkakataon habang hindi pa ako nito sinusungitan.
Minsan lang mangyari ito kaya lulubos-lubusin ko na.
"Scuba diving?" Tanong nito nang matapos kami sa zipline.
"Sasamahan mo ako?" Hindi makapaniwalang tanong ko.
Hinawakan nito ang kamay ko at hinila ako.
"Let's go." Anito.
Nagpatianod ako sa binata. Naglakad kami malapit sa dalampasigan at nang makarating
doon ay binitiwan nito ang kamay ko.
Naghintay lang ako habang kinakausap nito ang namamahala ng jet ski. At nang
makabalik ito sa akin ay may bitbit na itong dalawang life jacket.
"Wear this." Anito at inabot sa akin ang isang life jacket.
Akmang isusuot ko iyon nang muli nito iyong inagaw. Sa pagkabigla ko ay ito mismo
ang nagsuot ng life jacket sa akin.
Napatitig ako dito habang seryoso ito sa pag-aayos ng life jacket ko.
"Thank you, Jastin." I murmured. Salamat sa napakagandang araw na ito.
He didn't speak and he just wear his own life jacket.
Napatingala ako sa langit at nakita kong makulimlim ang kalangitan.
"Is it safe to do a scuba diving today? Wala namang bagyo, hindi ba?" Wala sa
sariling tanong ko.
Sa sinabi ko ay napatingala din si Jastin sa kalangitan.
"Walang sinabing may bagyo ngayon. And we're not doing a scuba diving today because
we are lack of equipments. I will just tour you on the sea. But if you're that
worried, let's cancel our-"
"No, it's okay." Pigil ko sa sasabihin nito. Minsan ko lang itong makakasama ng
ganito kaya hindi ko ito palalampasin.
Sumunod ako dito nang maglakad ito patungo sa jet ski.
Sumampa ito doon at inilahad ang kamay sa akin para alalayan akong makasakay. Nang
makasakay sa likuran nito ay kaagad nitong ipinuwesto ang magkabilang kamay ko sa
beywang nito. Parang niyayakap ko tuloy ito mula sa likuran. Para kaming
magkasintahan sa posisyon naming dalawa.
He started the engine and minutes later, halos nasa kalagitnaan na kami ng
karagatan. I enjoyed the view. May nakikita akong maliliit na isla. Tila virgin
island ang mga iyon.
Muli akong napatingala sa kalangitan. Mas lalong naging makulimlim.
"Jas, I think we should go back. Mukhang uulan." Sambit ko.
Akmang magsasalita pa ito nang biglang tumigil ang jet ski na minamaneho nito.
Narinig ko ang pagmura nito.
"What happened?" Nag-aalalang tanong ko.
"Mukhang nasiraan tayo." Tugon nito at muling napamura.
"Bakit nasiraa-" Hindi ko naituloy ang sasabihin ko nang biglang bumuhos ang
napakalakas na ulan.
"Fuck!" Jastin cursed as he was trying to start the engine.
Pero nakailang subok na ito ay hindi pa rin gumagana ang jet ski. Palakas ng
palakas na rin ang pagbuhos ng ulan.
Ilang minuto kaming naroon at kinakabahan na ako dahil palaki ng palaki ang mga
alon at ramdam ko na ang pag-alog ng jet ski na sinasakyan namin.
And in just snapped of a finger, a big wave came to us.
Naramdaman ko ang malakas na pagbagsak ko sa dagat. Hinahampas ako ng alon.
"Jastin!" Tawag ko sa binata nang hindi ko ito makita.
Ang tanging nakikita ko lang ay ang jet ski na ngayon ay nakataob na sa dagat.
"Jast-" Muli akong hinampas ng malakas na alon. Nakalunok ako ng maraming tubig na
halos ikasuka ko.
At ganoon na lamang ang panlalaki ng mga mata ko nang makita ang napakalaking bato
sa harapan ko.
Mariin akong napapikit at hinintay ang paghampas ko sa malaking bato na iyon nang
maramdaman ko ang malakas na puwersang humila sa akin mula sa kung saan.
To be continued...

--- --- ---

Chapter 8
--
CHAPTER 8
NARAMDAMAN ko ang paglapat ng likod ko sa buhangin. Hindi ko magawang maimulat ang
mga mata ko sa kadahilanang hindi ako makahinga. Masyadong maraming tubig ang
nainom ko.
"Krystal. Wake up." Narinig ko ang boses na iyon ni Jastin.
I want to open my eyes but I couldn't. I feel like I'm so exhausted. Tila napagod
at nanghina ako dahil sa alon na paulit-ulit na humampas sa katawan ko kanina.
"Baby please, wake up." It was Jastin again. His voice was begging me to wake up.
And seconds later, I felt his soft lips against mine. He was giving me a mouth to
mouth resuscitation. He was pumping my chest again and again.
Nakailang buga ito ng hangin mula sa bibig nito bago ako mapaubo at iniluwa ang mga
tubig na nainom ko.
Kaagad ako nitong pinabangon at mabilis na tinanggal ang suot kong life jacket.
Hinaplos-haplos nito ang likod ko habang ako ay ubo ng ubo.
Tumingala ako dito at kahit napakalakas ng patak ng ulan ay kitang-kita ko ang
matinding pag-aalala na nakaguhit sa mukha nito.
Pareho kaming basang-basa. Nakikita ko na rin ang sunod-sunod na pagtulo ng tubig
mula sa buhok nito.
"Are you okay? Can you breath?" Tumango ako sa mga tanong nito.
He sighed in relief and he kissed my forehead.
"Thank God." He murmured.
Mariin akong napapikit. The beat of my heart was so loud and I wonder if he can
hear it.
Nagpalinga-linga ito sa paligid at ganoon din ang ginawa ko. Narinig ko ang sunod-
sunod na pagmumura nito.
"There's no one here." Iritadong wika nito.
Tila nasa maliit na isla kami. At tanging malalaking bato lang ang mga nakikita ko
sa paligid. Mukhang dito kami dinala ng alon.
"We have to find a place to stay. Basang-basa ka na." Anito at walang sabi-sabing
binuhat ako.
"B-Basang-basa ka din naman." Mahinang usal ko.
He didn't speak. Habang naglalakad ay palinga-linga ito. Naghahanap ng lugar na
puwede naming pagsilungan.
And after a few minutes, thankfully he found a small cave.
Naglakad ito papasok sa maliit na kuweba at maingat akong pinaupo sa hindi
kalakihang bato.
Napatingin ako sa labas ng kuweba. Napakalakas pa rin ng buhos ng ulan. We didn't
expect it to happen. Makulimlim na ang kalangitan kanina pero tumuloy pa rin kami.
Paano kung walang makakakita sa amin? Paano kung hindi kami nila mahanap?
Si Jastin ay nilabas ang cellphone na nasa bulsa nito. Alam kong waterproof ang
cellphone nito kaya nagkaroon ako ng pag-asa. Makokontak nito ang nasa isla.
Pero malakas itong napabuntong-hininga at tumingin sa akin.
"Walang signal." Anito at muling napabuntong-hininga.
Napayakap ako sa sarili. Ramdam ko na ang panginginig ko dahil sa sobrang lamig.
Binuksan ng binata ang flashlight ng cellphone nito at ipinuwesto iyon sa tabi ko.
Kahit papaano ay lumiwanag ang paligid naming dalawa.
Umupo si Jastin sa harapan ko at kapagkuwan ay ikinulong ang mukha ko sa mga palad
nito.
"Are you cold?" Tumango ako sa tanong nito.
Hinalikan ako nito sa noo.
"Krystal, promise me. No matter what happened, don't you dare to sleep. Understand?
Just bear with it. Mahahanap din nila tayo. Naiintindihan mo ba ako?" Seryoso at
mariing usal nito.
Napatitig ako sa binata. Napakaseryoso nito. Dahan-dahan ay tumango ako.
I know what he means. Kapag tumagal pa kami dito ay maaari akong magka-hypothermia.
Hindi lang ako kundi pati ito. We both fell in a cold water and the rain won't
stop. Baka pareho naming ikamatay ang lamig.
At nananalangin ako na sana ay kaagad kaming makita.
"W-We won't die, right?" Nag-aalalang sambit ko.
Jastin just looked at me and held my hand tightly.
"They'll find us, don't worry." He assured me.
Tumango ako.
"T-Thank you for saving me." I murmured.
Hindi ko napigilan ang panginginig ng kamay ko dahil sa sobrang lamig. Dahil doon
ay pinagsiklop ni Jastin ang mga kamay namin.
"You're pale." Puna nito at kinabig ang ulo ko para yakapin ako.
Pilit kong pinipigilan ang panginginig pero walang silbi iyon. Sobrang nilalamig
ako at pakiramdam ko ay naninigas na ang buong katawan ko sa sobrang lamig. Ramdam
ko na rin ang unti-unting paghila ng antok sa buong sistema ko.
"J-Jas, I-I think I'm going to sleep." Usal ko.
Kaagad itong dumistansya sa akin at ikinulong ang mukha ko sa mga palad nito.
"Krystal, listen to me. Bear with it, please. Pull yourself together and do your
best not to sleep. Please, baby." He begged as he try to give me some heat by
srcubbing his hands.
Paulit-ulit nitong kinukuskos ang mga palad nito at kapagkuwan ay hahawakan ako
nito sa magkabilang pisngi. But it isn't working.
Ipinikit ko ang mga mata ko dahil hindi ko na kayang pigilan iyon. Alam kong
ikakamatay ko ang hypothermia pero hindi ko talaga mapigilan ang antok ko. Habang
pilit kong pinipigilan iyon ay mas lalo lang akong nahihirapan.
Jastin cursed and to my surprised, he pressed his lips to mine. He kissed me
deeply. And slowly, my eyes opened when he aggresively bit my bottom lips.
Hindi pa ito nakuntento at hinawakan nito ang buhok ko habang mapusok akong
hinahalikan. Malakas ako nitong sinabunutan. Ang isang kamay nito ay pumasok sa
loob ng damit ko at dinakma nito ang isa sa malulusog na dibdib ko. Kaagad akong
nakaramdam ng kaba sa ginawa nito.
What is he doing?!
Napahawak ako sa matigas na dibdib nito at pilit ko itong tinutulak. Pero hindi ito
natitinag. Patuloy ito sa mapusok at agresibong paghalik nito sa akin.
And as he kissed me that way, I can taste my own blood.
Sinuntok-suntok ko ito sa dibdib pero hindi pa rin ito natitinag. Hanggang sa
natigilan ako. Paunti-unti ay kumalma ako.
I realized that he's doing this to prevent me from sleeping. He's saving me from
hypothermia.
Bakit hindi ko kaagad naisip iyon?
Nang maramdaman siguro nitong kumalma na ako ay tumigil ito sa paghalik sa akin at
matiim akong tinitigan.
"That's my only way to prevent you from sleeping. And allow me to do more because
we both need this to survive, Krystal." He said and he is looking at me like he was
waiting for my permission.
Alam ko ang ibig sabihin nito. A body heat. That's the only way for us to survive.
Dahan-dahan ay tumango ako at naging hudyat iyon para muling angkinin ng binata ang
mga labi ko.
At paunti-unti, naramdaman ko ang pag-alalay nito sa akin para makahiga ako at
kapagkuwan ay pumaibabaw ito sa katawan ko.
To be continued...
A/N: Sex in the cave, sino may gusto? Charoooot.😂 Bibitinin ko muna kayo kasi pag-
iisapan ko pa kung itutuloy ko 'yong binabalak ko.😂 Kasi parang hindi mabibigyan
ng hustisya ang virginity ni Krystal if sa kuweba ang unang experience niya.😂
Any suggestions are accepted.😂😂

--- --- ---

CHAPTER 9

NAGKATITIGAN KAMING dalawa ni Jastin habang nasa ibabaw ko ito. Hindi ko mapigilang
mapalunok sa mga titig nito. Nakikita ko iyon sa pamamagitan ng ilaw na
nanggagaling sa flashlight ng cellphone nito. Tila tinutunaw ako ng mga titig nito.

Bahagya akong nanigas nang mag-umpisang maglakbay ang kamay nito sa mga hita ko.

Inilapit nito ang bibig sa tenga ko.

"Relax. I won't penetrate you, don't worry." He whispered as he caressed my thighs.

I just nodded. Sa loob-loob ko ay nakaramdam ako ng pananabik sa mga gagawin nito.

Itinaas nito ang laylayan ng damit ko at maging ang bra ko ay itinaas din nito. At
ngayon ay titig na titig ito sa mga malulusog na dibdib ko.

"Ohh!" Ungol ko nang isinubo nito sa loob ng bibig nito ang isa sa mga nipples ko.

Napasabunot ako sa buhok nito at napaliyad ako nang sipsipin nito iyon.

He sucked and his tongue played with my nipples. Paikot-ikot ang dila nito at
kinagat-kagat pa ang magkabilang utong ko habang ang isang kamay nito ay abala sa
paghubad ng suot ko sa ibaba.

"Ahh! Jastin!" Ungol ko sa pangalan nito nang napadiin ang kagat nito sa nipple ko.
Tila nanggigil ito at hindi na napigilan ang sarili.

Hanggang sa bumaba ang mga labi nito. Hinalik-halikan nito ang tiyan ko patungo sa
puson ko. Ramdam ko ang matinding pananabik na lumulukob sa buong sistema ko.

Ang lamig na nararamdaman ko kanina ay napalitan ng init na nakakapaso. Tila nag-

aapoy kaming pareho.

Tuluyang nahubad ng binata ang mga saplot ko sa ibaba. Abot-abot ang kaba ko nang
umpisahan nitong ibuka ang mga hita ko.

I can see desire in his eyes while he was looking at the center of my thighs. He
looked at me and he clenched his jaw. Nakikita ko sa mga mata nito ang matinding
pagnanasa at pagpipigil.

Walang sere-seremonyang pumuwesto ang ulo nito sa pagitan ng mga hita ko.

"Uhmm! Ohh, Jastin!" Malakas kong naisigaw ang pangalan nito nang maramdaman ang
paghimod ng dila nito sa pinaka-sensitibong parte ng katawan ko.

Napahawak ako sa buhok nito at malakas akong napasabunot doon. Napapaliyad ako
habang pabilis ng pabilis ang paggalaw ng dila nito.

He licked and he lapped my clit like there's no tomorrow. He licked me with all his
might. His tongue played with my clit very well. So well that it can make you
crazy.

Napuno ng ungol ko ang kuwebang kinaroroonan namin.

"Oh God, baby. I-I can't take it anymore." Nababaliw na sambit ko nang maramdaman
ang panginginig ng mga hita ko.

It was my first time. At hindi ko mawari kung ano ang nangyayari sa akin.
Napakasarap na nakakabaliw ang pakiramdam. I feel like I'm going to pee. Tila may
gustong lumabas mula sa loob ko at hindi ko na iyon kayang pigilan pa.

"J-Jas, please stop it." Pagmamakaawa ko. Sobrang nakakabaliw ang nararamdaman kong
ito.

But he didn't listen. He continued licking and lapping my clit.

"Oh, God! Jastin!" Sigaw ko at napasabunot ako sa sarili kong buhok.

Ilang segundo lang ay naramdaman ko ang pagsabog ng kung ano mula sa loob ko.

What was that? Did I cum?

Jastin licked and drink all my juices. Wala itong itinira at tila uhaw na ininom
nito lahat ng katas na lumabas mula sa akin.

Hingal na hingal na napatingin ako sa binata na ngayon ay nakatingin na sa akin.

Satisfaction was written all over his face. It looks like that he achieved
something important.

"I-I..." I couldn't speak.

I heard him chuckled and leaned in to claim my lips. I can taste my own juices in
his mouth.

"Thank you for cumming for me." He murmured between our kisses.

He place his hand on my chest.

"I can hear your heartbeat. It was so loud." He said and smiled.

Namumulang nag-iwas ako ng tingin.

I heard him chuckled again. Inayos nito ang mga saplot kong hinubad nito kanina.
Marahan ako nitong binihisan. Nang matapos ay kaagad ako nitong hinalikan sa noo.

And his gestures, it really melted my heart. Sana ay ganito na lang palagi. Sana
palagi itong nakangiti sa akin. Sana ay palagi itong sweet sa akin. But I know that
all of this is just temporary.
Kung maaari lang ay ayoko ng matapos ang mga sandaling ito. Ang mga sandaling
kasama ko ito. Ang mga sandaling hindi malamig ang pakikitungo nito sa akin. Kung
puwede ko lang sanang hilingin na sana ay ako na lang. Na sana ako na lang ang nag-
iisang babae sa buhay nito.

Hindi na ako umimik nang kabigin ako ng binata at ikinulong sa mga bisig nito. Nasa
ganoong sitwasyon kami nang pareho kaming makarinig ng pagtawag sa pangalan namin.

Dali-daling kumilos si Jastin at lumabas ng kuweba. Nang makabalik ito ay kaagad

ako nitong hinawakan sa mga kamay.

"The rescue is here." Anito na ikinangiti ko.

Sabay kaming lumabas ng kuweba. Medyo tumila na rin ang kaninang napakalakas na
ulan.

Kaagad kaming sinalubong ng mga rescue. They checked us both and made sure that
we're not injured. Nakahinga ako ng maluwag habang nakasakay na kami sa motor boat.

Nadako ang tingin ko kay Jastin habang abala ito sa pakikipag-usap sa isa sa mga
rescue. Pinapaliwanag nito ang mga nangyari.

Kasalukuyan na kaming nagbibiyahe sa dalampasigan nang lumapit ito sa akin. Kaagad

nitong ibinalabal ang hawak nitong makapal na kumot sa katawan ko.

Bago pa man ako makapagpasalamat ay umalis na ito at bumalik sa dating puwesto

nito.

Is he back being cold again?

Nakarating kami sa isla at si Allexa ay kaagad akong sinalubong ng yakap. Sobra

itong nag-alala sa akin.

Napatingin ako kay Jastin na dire-diretsong pumasok ng cabin nito.

I sighed. He's really back being cold again.

Nagpaalam ako kay Allexa and I assured her that I'm really okay so that she won't
get worried anymore.

Hinatid ako nito sa loob ng cabin ko bago umalis.

Dumiretso ako sa bathroom at naligo. Napatingala ako habang bumabalik sa isip ko
ang mga nangyari sa kuweba. Hinding-hindi ko makakalimutan iyon.

That pleasure he gave to me, it was so good. Palagay ko ay hahanap-hanapin ko iyon

sa buong buhay ko. Hindi sa ibang lalaki kundi sa pagkatao lang ni Jastin. Dahil
ito lang ang unang lalaking nagparamdaman sa akin ng ganoon. Ito lang ang lalaking
nagparanas at nagdala sa akin sa langit na hindi ko inaasahang maabot kasama ito.

Mariin akong napapikit habang hinahayaan ang pagpatak ng tubig sa buong mukha ko
galing sa maligamgam na shower.

Nakabihis na ako nang may maisip. Alam ko sa sarili na ikakapahamak ko ang gagawin
pero handa akong sumugal. Desidido na ako.

Humakbang ako papalabas ng cabin ko at tinungo ang cabin ni Jastin.

***

NAPATANGIN AKO sa malaking salamin na nasa harapan ko. Nakipagtitigan ako sa sarili
kong repleksyon.

I just came from the shower and I let the water fall from my hair. Nakatapis lang
ako ng tuwalya sa bewang.

Naikuyom ko ang mga kamao ko at panay ang pagtagis ng bagang ko.

It was the first time. Iyon ang unang pagkakataon na kinontrol ko ang sarili ko
para sa isang babae. Sobrang pagkontrol ang ginawa ko habang hinahaplos ko ang
buong katawan ng babaeng kanina pang ginugulo ang isip ko.

What happened in the cave was like a torture to me. While looking at her beautiful
face, it was like I am the luckiest man alive.

Ang mga ungol nito at ang bawat sigaw nito sa pangalan ko ay kaytagal kong
pinangarap.

But what happened in the cave wasn't enough. I want to see her naked. I want to
ravish her so bad. I want to fuck her so rough and hard.

Gusto kong takpan ang mga mata nito, itali ang mga kamay, angkinin ng paulit-ulit
habang naririnig ko ang bawat ungol nito sa ibabaw ng kama ko. Fuck! I want to have
her until she can't walk anymore!
But I know that I can't. I don't want to hurt her. Iyon ang bagay na iniiwasan ko
sa araw-araw na nabubuhay ako simula nang makilala ko ito.

Ang nangyari kanina ay hindi ko dapat ginawa. That was a wrong move but it was the
best option to save her from hypothermia.

Sa ginawa kong pagsagip sa buhay nito ay ako naman ngayon ang nahihirapan. Ang
tagal kong iniwasan na magkaroon ako ng pagkakataon na mahawakan ko ito. Ang tagal
kong iniwasan na matikman ko ito. Because I know that once I started to touch her
intimately, I wouldn't stop.

And I am suffering now. Gusto ko itong pasukin sa cabin nito at gawin ang mga gusto
ko pero hindi maaari. Masasaktan ko ito at alam na alam ko iyon sa sarili ko.

I am man with BDSM - Bondage, Discipline, Dominance and Submission.

In sex, I am Dominant. I controlled everything and the submissive must obey my

rules. I want to satisfy myself by hurting my partner while we fuck. But before I
have sex with a woman, I made sure that she know and understand my rules. And I'll
stop if she say the "safeword."

A safeword is a code word or series of code words that are sometimes used in BDSM
for a submissive to unambiguously communicate their physical or emotional state to
a dominant, typically when approaching, or crossing, a physical, emotional, or
moral boundary.

The safeword is the safest way for a woman not to get hurt severely and if she
can't take it anymore.

And Krystal, I want to see her shout in pleasure and in pain. But I wouldn't do
that. Hangga't maaari ay ayokong iparanas sa dalaga ang mga naranasan ng mga
babaeng naikama ko. She's too fragile for me. Hindi ito nababagay sa isang lalaking
katulad ko.

I sighed. Pilit kong inaalis sa isip ko ang mga nangyari kanina. Pero kahit anong
gawin ko, pabalik-balik iyon sa isip ko.

Being like this is not good for me. I want to get laid tonight. I have to find a
woman to fuck. Pero kahit gawin ko iyon ay alam kong hindi ko pa rin matanggal sa
isip ko ang dalaga.

Marahas akong napabuga ng hangin.

Nasa kalagitnaan ako ng pagpapatuyo ng basa kong buhok gamit ang maliit na towel
nang marinig ko ang mahinang pagkatok sa pinto ng cabin ko mula sa labas.
Hindi na ako nag abala pang magbihis at naglakad patungo sa pinto. Nang buksan ko
iyon ay napakunot ang noo ko nang makita si Krystal sa labas.

"What do you want?" I coldly asked.

"Take me, Jastin." She said while looking at me straight in the eyes. "Take me. Do
what you want and I won't mind."

Diretso akong napatingin sa napakaseryosong mukha nito. Hindi ko pinahalatang

nabigla ako sa sinabi nito.

Ilang sandali lang ay tumawa ako ng nakakainsulto.

"Krystal, alam mo ba ang sinasabi mo?" Mapanganib na tanong ko.

Mabilis itong tumango. Marahas akong nagbunga ng hangin.

"Don't take it as a joke, Krystal. Much better to leave here now. Bumalik ka na sa
cabin mo." Mariing utos ko.

Humakbang ito papalapit sa akin. Tumiig ang mga bagang ko.

"Once you enter my cabin, you'll regret it for the rest of your life. So please,
leave now." Leave while I can control myself.

But Krystal didn't listen. She took one more step towards me.

At doon natapos ang pagpipigil ko. Hinablot ko ito sa braso at hinila ito papasok.
Malakas kong isinara ang pinto ng cabin ko.

To be continued...

A/N: 'Yong binibitin kayo ni author at alam kong bibitin niyo na

ako.�9�8�9�8�0�4�0�4

CHAPTER 10

NABIGLA AKO sa paghablot ni Jastin sa akin pero mabilis kong inihanda ang sarili
ko.

Matiim itong tumingin sa akin nang tuluyan ako nitong maipasok sa loob ng cabin
nito.
"I'll fuck you so hard, fast and rough. I'll ravish you and tie you on my bed. Do
you like that?" Mapanganib na sambit nito.

Sa tinig nito ay tila nagbibigay ito ng babala. Gusto nitong umurong ako.

"I told you. Do what you want to do and I won't mind." Matapang na tugon ko.

"I won't hold back, Krystal." May babala sa tinig nito.

Tumango ako. Alam ko ang pinasok ko at hindi ko iyon pagsisisihan.

Hinawakan nito ang buhok ko at sinabunutan ako. Inilapit nito ang bibig nito sa
tenga ko.

"I don't want to hear you moan. Don't moan. If you moan, I'll stop. That's the
safeword." He whispered.

Nabigla ako sa sinabi nito pero hindi ko iyon pinahalata.

Don't moan? How am I supposed to do that? But that was the safeword. I have a lot
of research in BDSM. He is the dominant and I am the submissive. And I have to obey
his rules.

Mas lalong humigpit ang pagkakahawak nito sa buhok ko. Pinigilan ko ang sariling
hindi mapangiwi sa ginagawa nito.

Sinalubong ko ang nag-aapoy na mga mata nito. Ang mga emosyon na nakaguhit sa mga
mata nito ay nangangako ng kapusukan at kaligayahan.

Inilapit nito ang bibig sa leeg ko at napasinghap ako nang sipsipin nito iyon.

He sucked hard that it hurts. Ganito pa lang ang ginagawa nito. Paano pa kaya ang
mga susunod pang gagawin nito? Napapaisip tuloy ako kung hindi ako malulumpo
pagkatapos nito.

"J-Jast-"

"Don't speak." Maawtoridad na usal nito.

And to my surprise, he pushed me and my body fell on the soft mattress.

Sinalubong ko ang mga mata nitong puno ng pagnanasang pinagmamasdan ako habang nasa
ibabaw ako ng kama nito.

"Undress your clothes." He commanded.

Napalunok ako at bumangon. Dahan-dahan ay hinubad ko ang suot kong damit. Sinunod
ko ang suot kong bra.

I was undressing my clothes while looking at Jastin. I saw how he swallowed as he

looked at my breast.

Huli kong hinubad ang suot kong underwear. Ramdam ko ang pag-iinit ng pisngi ko
habang tinitignan ang binatang nasa harapan ko na sinusuyod ng tingin ang hubo't-
hubad kong katawan.

"I want you to spread your legs, Krystal." He commanded again.

Napalunok ako at ilang sandali lang ay ginawa ko ang pinag-uutos nito. Alam kong
sinusubukan ako nito pero hindi ako magpapatalo. Ginusto ko ito at paninindigan ko.

I spread my legs, exposing my precious gem in front of him.

"Now, I want you to touch yourself." He commanded and he smirked at me.

And damn! He looks so hot on that! I am really willing to be his slave tonight.
Kahit anong pinag-uutos nito ay gagawin ko para lamang sa lalaking ito.

And slowly, I touched myself using my index finger. I'm not even aware if I am
doing the right thing but I just touched myself.

Pinaikot-ikot ko ang daliri sa sensitibong parte ng katawan ko. And I bit my bottom
lip when I feel the tingling sensation. Ang mga mata ko ay hindi humihiwalay sa
binata.

Mas lalong nadagdagan ang matinding pagnanasa sa mga mata nito habang pinagmamasdan
ako sa ginagawa. Mas lalo kong naikagat ang ibabang labi ko habang pinapaligaya ko
ang sarili sa harapan nito.

Narinig ko ang malakas na pagmura ng binata. At ilang sandali lang ay sumampa ito
sa kama at inalis ang daliri ko sa parteng iyon ng pagkababae ko.

Nagkatitigan kaming dalawa.

"Fuck you for torturing me like this for a long time, Krystal." He hoarsely
murmured.

Hindi ko alam ang ibig nitong sabihin at bago pa man ako makapagtanong ay pinaayos
ako nito ng upo sa kama. Hinila nito ang manipis na puting kumot at kapagkuwan ay
pinunit nito iyon.

Pinagbuhol-buhol nito ang napunit na kumot at hinawakan ang isang kamay ko. Itinali
nito ang kumot sa pulsuhan ko at ganoon din ang ginawa nito sa kabilang kamay ko.

Nakaangat na ngayon ang magkabilang kamay ko na nakatali sa headboard ng kama.

Inaasahan ko na ang gagawin ng binata pero hindi pa rin ako makapaniwala.

Tinignan lang ako nito ng puno ng pagnanasa sa mga mata.

Pinagmasdan ko ito habang inaalis nito ang nakatapis na tuwalya sa beywang nito. At
napalunok ako sa nakita.

I saw his fully aroused length. Naghuhumindig ang pagkalalaki nito na tila handang-
handa na sa labanan.

Jastin leaned in and he claimed my lips. Ang halik nito ay marahas at walang pag-
iingat pero tinugon ko iyon ng buong puso.

Bumaba ang labi nito sa leeg ko. He sucked my neck again. Ang kamay nito ay
hinahaplos ang mga hita ko hanggang sa pumirmi iyon sa pagkababae ko.

"Hmm... So wet." He murmured.

He looked at me with so much desire in his eyes.

"I can't wait to fuck you so hard." He smirked at me.

He was talking dirty and his touch aren't gentle. Dapat ay ma-turn off ako pero
baliktad ang dala niyon sa akin. Tila handa ako sa kung anuman ang ipapakita ni
Jastin sa akin ngayon. I want to see the real him.

Napasinghap ako at muntik ng mapasigaw nang biglang ipinasok ng binata ang daliri
nito sa loob ko. Not only one but two! Fuck!

Para akong mahuhugutan ng hininga dahil bukod sa masakit iyon ay hindi ako
makasigaw. I don't even want to moan because if I do that, he'll stop.

I want to see and feel this until the end. I want to feel him. Kaya hindi ako
puwedeng matalo. Hindi ako puwedeng sumuko.
"You can moan, Krystal." He challenged me and he thrust his fingers inside and out
as fast as he could inside me.

Napapaliyad ako at wala akong nagawa kundi ang pigilan ang ungol na gustong
kumawala mula sa bibig ko. Fuck this!

Ang hindi makaungol sa ganitong sitwasyon ay tila parusa sa buong pagkatao ko. Lalo
pa ng hinugot ng binata ang mga daliri nito mula sa loob ko at ibinuka ang mga hita
ko.

Oh, God!

Sumisigaw ako sa isip ko at mahigpit kong naikuyom ang mga kamao ko nang bumaba ang
ulo ni Jastin sa pagitan ng mga hita ko.

He licked me down there and I really did my best to restrain myself from moaning.

Shit! Oh, God! Yeah. Fuck, yeah!

Tanging sa isip ko lang ako umuungol habang patuloy akong kinakain ni Jastin.
Ramdam na ramdam ko ang basa at init ng dila nito habang nilalaro-laro ang hiyas
ko. Kinagat-kagat nito iyon, didilaan at sisipsipin.

Hingal na hingal ako habang pigil na pigil ang pag-ungol ko. Gusto ko itong
patigilin sa ginagawa pero hindi ko magawa dahil nakatali ang magkabilang kamay ko.

I felt that tingling sensation again. My legs trembled as he keeps eating my

feminity. Hindi ito tumitigil at mas lalong pabilis ng pabilis ang paggalaw ng dila
nito sa pagkababae ko.

Ohhhhh, God! Jastin!

Halos tumirik ang mga mata ko nang maramdaman ang nakakabaliw na pakiramdam na
iyon. Kagat ko ang ibabang labi ko, napapaliyad at mas lalong naikuyom ko ang mga
kamao. I orgasmed!

Pawis na pawis ako kahit malamig na sa cabin nito. He looked at me and then he
buried his head again in between my thighs.

Muli ay kinain ako nito doon. Walang sawa at halos hindi ko na mabilang kung ilang
beses kong pinigilan ang pag-ungol ko. Until I came again for a second time.

"J-Jastin..." Hinihingal na usal ko sa pangalan nito.

Pumuwesto sa pagitan ng mga hita ko at tinignan ako ng buong pagnanasa. Umangat ang
kamay nito at hinaplos nito ang pisngi ko. Sunod nitong hinaplos ang labi ko,
partikular ang ibabang labi ko.

Bahagya akong napapitlag nang masuyo nitong hinaplos ang sugat doon. Nagkasugat-
sugat ako dahil sa pagkagat ko sa ibabang labi para pigilan ang pag-ungol ko.

"You can just use the safeword, Krystal." Mahinang usal nito.

Umiling ako.

"It was challenging." I said and smiled.

"Ang itali ka sa ibabaw ng kama ko ay hindi sapat. I can do more. The worst and it
can-"

"I know." Agaw ko sa sasabihin nito. "But I don't want you to hold back. You can
hurt me as much as you want and I won't mind. I want to see the real you. I want
this, Jastin. I want you." I softly said as I looked at him.

"You really want to see the real me?" He seriously asked.

I nodded at him.

"You'll regret it, Krystal. Trust me." There was a warning in his voice.

"Kapag tungkol sa'yo wala akong pagsisisihan, Jastin." Malamumanay kong usal.

Hindi ito nagsalita at tinitigan lang ako.

"I want to spend my first night with you. Ayaw mo ba?" Tanong ko. I am maybe blunt
and looked desperate but I don't care.

Muli ay hindi pa rin ito nagsalita.

"If you don't want me untie me, then. I'll go outside and I'll find a man to fuck
me and he will be very happy because I give my virginity to-"

Natigilan ako nang biglang lumipat ang kamay ng binata sa leeg ko at bahagya akong
sinakal.
"Don't you fucking do that." Madilim ang mukhang babala nito.

Nabigla ako sa ginawa nito at kahit ito ay parang nabigla din sa ginawa. Bigla
nitong binawi ang kamay sa leeg ko na parang ngayon lang nito na-realized ang
ginawang pagsakal sa akin.

Napaubo ako.

Is this the real Jastin? He is violent not only on bed but if he's angry, he would
be like this?

"I'm sorry." He said and leaned in to me.

Sa pagtataka ko ay inalis nito ang pagkakatali ng mga kamay ko at nang matapos ay

bumaba ito mula sa kama.

"Go back to your cabin, Krystal." Anito at ibinalik ang pagkakatapis ng tuwalya sa
beywang nito at tumalikod.

Napabuntong-hininga ako at nagbihis. Bumaba ako sa kama at kapagkuwan ay tinignan

ako ni Jastin.

"I don't want you to do this again, Krystal. I don't want you to go near me like
this again. I don't want you so get out. Get out of here and much better if you get
out of my life." Tila patalim ang mga binitawan nitong salita na tumutusok sa
pinakailalim na bahagi ng puso ko.

Hindi ko alam kung may mali ba akong nasabi pero dapat ay masanay na ako na ganito
si Jastin sa akin. Sanay na ako. Sanay na sanay pero masakit pa din.

Walang imik na naglakad ako patungo sa pinto ng cabin nito. Lumingon ako pero hindi
na ito tumingin sa akin. Tila wala itong pakialam.

'Ipagtabuyan mo man ako araw-araw, hinding-hindi mo maitataboy ang puso kong

nagmamahal sa'yo.'

Bagsak ang mga luhang lumabas ako ng cabin nito.

Kahit nasasaktan, hindi ko pa rin isusuko ang nararamdaman ko. Kaya kong lunukin
lahat pati ang pride ko para lang sa pagmamahal ko kay Jastin. At ako na siguro ang
pinakatangang babaeng nabubuhay sa mundo pero handa akong maging tanga para sa
kanya.

Para lang kay Jastin.

To be continued...

CHAPTER 11

NATIGILAN AKO nang makasalubong ko si Jastin sa mismong harapan ng Sweet Tine's

Cafe.

Papasok ito sa cafe at ako naman ay papalabas para balikan ang naiwan kong gamit sa
loob ng kotse ko na nasa parking lot.

Napagkasunduan naming lahat na magtipon-tipon ngayon para pag-usapan ang

namomroblemang si Xander. Halos naririto na kaming lahat maliban na lang kay Renz
at Amber. Silang dalawa na lang ang hinihintay namin.

Akmang ibubuka ko ang bibig para batiin si Jastin pero nilampasan lang ako nito at
diretsong naglakad patungo sa mahabang mesa kung saan nakapuwesto ang mga kasamahan
namin.

Napabuntong-hininga ako habang sinusundan ko ito ng tingin. Ilang linggo na ang

nakakalipas simula ng makabalik kami mula sa Palawan. Ilang linggo na din ako
nitong hindi pinapansin at iniiwasan.

Kung dati ay malamig ito sa akin, mas dumomble ang panlalamig nito pagkatapos ng
mga nangyari sa Palawan. Mas lalo ako nitong iniiwasan na tila ba may nakakadiri
akong sakit.

Muli akong napabuntong-hininga habang naglalakad patungo sa kotse ko. Kinuha ko ang
gamit ko doon at kaagad ding bumalik sa cafe.

Tahimik lang ako habang pasulyap-sulyap sa lalaking nasa harapan ko na hindi man
lang nag-abalang tignan ako. He's ignoring me.

Ilang sandali lang ay dumating na magkasama sina Amber at Renz. Pasimple kong
tinignan ang dalawa. May napapansin ako sa mga ito. Kahit naman yata ang mga
kasamahan namin ay napansin ang malaking pagbabago sa pagitan ng dalawang dati-rati
ay parang aso't-pusa kung magbangayan. There's something special between them.

We talked about Xander. Pero hindi nagtagal iyon dahil si Renz at Amber ang
napagtuunan ni James.

Tama ang hinala ko na magkasintahan na nga ang dalawa. Napaamin ni James ang mga
ito. At hindi ko mapigilang mapaawang ang mga labi nang banggitin ni Renz na hindi
lang basta magkasintahan ang mga ito kundi mag-asawa na. Pati ang mga kasamahan ko
ay nabigla din.
"And here we thought that you two are just in a relationship. But married? How?"
Hindi makapaniwalang tanong ko.

Si Renz ay napakamot sa ulo nito.

"It's a long story." He responded.

Tinignan ko ng masama si Amber.

"You better explain it to us." I muttered.

Nagpatango-tango din si Sharmaine.

"She should." Segunda ni Sharmaine. Kumuha ito ng tinidor at iniumang kay Renz.
"Kapag sinaktan mo si Amber, pagbuhol-buhulin ko kayong dalawa ni Rein,
naiintidihan mo?" Pagbabanta nito na ikinatawa ng lahat.

"At paano naman ako nasali diyan?" Kunot noong tanong ni Rein.

"Dahil mapanakit ka. Kayong lahat, mapanakit kayo." Kaagad na sagot ni Sharmaine.

Napailing na lang ako. Rein and the other men just chuckled.

"Isa ka din. Hindi ko alam kong manhid ka ba talaga, tanga, bobo o torpe lang.
Kapag nawala ang nararamdaman ni Krystal sa'yo, pagtatawanan kita." Iniumang din
nito ang hawak na tinidor kay Jastin.

Nabigla ako sa sinabi nito. Akmang sasawayin ko ito nang humarap ito sa akin.

"May pinsan akong lalaki. Pinakita ko 'yong picture mo sa kanya at type ka niya.
Magse-set ako ng date para sa inyo. Promise, mabait 'yon. Hindi manhid at lalong
hindi playboy." Kaagad na sambit nito at mukhang sinadyang pagdiinan ang salitang
"manhid" at "playboy".

Napapitlag ako nang biglang ibinagsak ni Jastin ang hawak nitong baso sa mesa.
Lumikha iyon ng malakas na tunog.

"Anong pangalan ng pinsan mo?" Seryoso ang mukhang tanong nito kay Sharmaine.

Si Sharmaine ay biglang natigilan.

"Ay, 'wag na pala. May asawa na 'yong pinsan ko. Joke ko lang 'yon." Nakangiwing
sagot nito kay Jastin.
Gusto ko tuloy itong pagtawanan.

Napatingin ako kay Jastin at madilim na ang mukha nito habang nakatingin sa akin.
Problema ng lalaking 'to?

Tumikhim ako at nag-iwas na lang ng tingin.

Ilang sandali lang ay medyo nagkagulo dahil sa biglang pagdating ni Arianne, ang
kapatid ni Ethan. At syempre, si Prince ang puntirya nito. Habol ba naman ito ng
habol kay Prince.

'Pareho lang naman kayo, Krystal. Naghahabol ka din. Naghahabol ka ng pagmamahal

mula sa lalaking wala ka namang halaga.'

Kinakastigo ko ang sarili.

Naikagat ko na lang ang ibabang labi ko at kapagkuwan ay tumayo ako para pumunta ng
comfort room. Hindi na ako nagpaalam sa mga kasama ko dahil abala na ang mga ito,
lalo na si Prince na nakikipagtalo sa makulit na kapatid ni Ethan. At si Renz at
Amber naman ay parang hindi namamalayang nagiging sweet sa harapan namin. Halatang
inlove sa isa't-isa ang mga ito.

Nang makalabas ako mula sa comfort room ay natigilan ako nang may makasalubong
habang pabalik ako sa mesa namin.

Maging ito ay natigilan din at kaagad akong nginitian.

"Hey. Still remember me?" He asked and his smile widen.

"Oo naman. Adrian, right?" Nakangiting tanong ko.

Ito ang lalaking nakilala ko noong araw ng birthday ko. Noong nag celebrate akong
mag-isa.

"Nice to meet you again." Magiliw na usal nito.

Napansin ko ang pagtitig nito sa akin. Kinuotan ko naman ito ng noo.

"May dumi ba ako sa mukha?" Nakangiting tanong ko.

Ngumiti lang ito at umiling.

"Katulad ng unang beses na nakita kita, malungkot pa rin ang mga mata mo." Mahinang
usal nito.

Kaagad namang nawala ang ngiti sa mga labi ko.

"Napapaisip tuloy ako kung ano ang dahilan ng kalungkutang 'yan. Or I should say,
sino." Anito at namulsa.

"Masyado kang maintriga." Pabirong usal ko.

Mahina lang itong natawa at kapagkuwan ay hinugot nito ang cellphone mula sa bulsa
nito.

Inilahad nito iyon sa akin at kunot noo ko naman itong tinignan.

"Give me your phone number." Anito.

Imbes na mainis ako sa tinuran nito ay napailing na lang ako at kinuha ang
cellphone nito. Nang ibalik ko iyon ay nandoon na ang number ko.

"Thanks. Pinapangako kong magiging mabote akong kaibigan." Anito at sinubukang

tawagan ang numero ko.

Muli akong napailing nang tumunog ang cellphone ko. Kaagad din nito iyong pinatay
at matamis akong nginitian.

He seems nice since the very first time that I've met him. Kaya siguro ganoon na
lang ang pagpayag ko na ibigay ang numero ko dito.

"Really? Mabote?" Hindi ko mapigilang matawa.

Tumango ito.

"Kapag may problema ka, I'm just one call away. Idaan natin sa maboteng usapan.
Don't worry, I'm single kaya walang magagalit." He grinned at me and he looks so
cute.

"I'll think about it." Natatawang sambit ko.

Natawa din ito sa sinabi ko.

Nasa ganoong eksena kami nang mahagip ng mga mata ko si Jastin. Kaagad itong
tumalikod nang magtama ang mga mata naming dalawa.

"Ahm, I think I should go. Nice to meet you again. See you around." Nagmamadaling
paalam ko.

"I'll call you!" Pahabol nito nang makalayo na ako.

Dire-diretso akong naglakad at hinabol si Jastin. I have to explain it to him. Baka

kung ano ang isipin niya.

Nilampasan ko ang mga kasama namin na nagtatakang tumingin sa akin. Naabutan ko si

Jastin sa parking lot.

Hinawakan ko ito sa kamay nang akmang bubuksan nito ang pinto ng kotse nito.

"Jastin." Usal ko sa pangalan nito.

Tumingin ito sa akin at kinuotan ako ng noo.

"What do you want?" Malamig na tanong nito.

"Ahm, a-about what you saw it was just nothing. Baka kung ano ang isipin mo at-"

Nabigla ako nang tinabig nito ang kamay ko.

Sinuyod ako nito ng tingin mula ulo hanggang paa. Tinging nang-iinsulto. At nang
magtama ang mga mata namin ay ngumisi ito.

"Krystal, you don't have to explain. Hindi mo ako boyfriend para magpaliwanag ka at
wala akong pakialam. Kahit sinong lalaki pa ang landiin mo, wala akong pakialam. So
please, back off. Hindi ka importante sa buhay ko. Tandaan mo 'yan. Maglandi ka
hangga't gusto mo because I really don't care." Mariing usal nito at tuluyang
binuksan ang pinto ng kotse nito.

Namalayan ko na lang ang sarili na nakatulala habang pinapanood ang paglayo ng

kotse nito mula sa akin.

At muli, sinaksak na naman nito ang puso ko. Paulit-ulit na sinasaksak ng lalaking
tinitibok nito. At kahit paulit-ulit na nasusugatan ay tumitibok pa rin iyon sa
nag-iisang lalaki lang. Tanging siya lang.

Nakakatawa lang isipin na kung sino pa ang taong tinitibok ng puso mo ay siya ring
magdudulot ng sugat sa'yo.
Namalayan ko ang sariling lumuluha. Napakasakit ng dibdib ko na tila ba sasabog
iyon sa sobrang sakit.

At sa nanlalabong paningin ko ay nakita ko ang paglahad ng panyo sa akin ng kung

sino.

Nang tumingin ako sa may-ari niyon ay sumalubong sa akin ang nakangiting si Adrian.

Kinuha ko ang panyo mula dito.

"I'm free today." Napatingin ako dito.

Namulsa ito at muling ngumiti. Tumingala ito sa langit at kapagkuwan ay muling

tumingin sa akin.

"Ano? Maboteng usapan na ba?" Tanong nito.

Nang ma-realized ang ibig nitong sabihin ay dahan-dahan akong tumango.

"C-Can you help me ease the pain for a while?" Mahinang tanong ko.

Tumango ito.

"I can help you ease the pain forever if you just let me." Makahulugang usal nito.

Hindi ko iyon pinansin. Masyadong okupado ang isip ko dahil kay Jastin.

"Gago ka pero bakit mahal pa din kita?" Nasasaktang tanong ko sa sarili.

Hanggang kailan nga ba ako magiging ganito? Nasasaktan ang puso ko pero ayaw niyong
sumuko.

To be continued...

A/N: Isa lang ang masasabi ko, Jastin. Isa kang malaking gago.�0�4�0�9

CHAPTER 12

"KAYA PA?" I looked at Adrian whose holding a one glass of beer on his right hand.
Pilit akong ngumiti at tumungga ng alak mula sa basong hawak ko.

Hindi ko alam kung bakit sumama ako kay Adrian. He's a total stranger and I only
know his name. Sadyang magaan lang ang loob ko sa lalaki.

Sa ilang oras na magkasama kami sa isang sikat na bar kung saan ako nito dinala ay
wala itong ibang pinakita kundi ang concern para sa akin. Ang sabi nga nito ay
gusto lang ako nitong bigyan ng maboteng usapan. At gusto lang nitong maging
maboteng kaibigan. Kaya heto at bote ang nasa harapan naming dalawa.

"What are you referring to? Kaya pa ang alak na iniinom ko o kaya pa ang sakit ng
puso ko?" Tanong ko at bahagyang natawa.

Mukhang tinamaan na ako ng alak dahil ramdam ko na rin ang pagkahilo ko.

Ngumiti ito at ginulo ang buhok ko.

"I'm not in the position to say this but you deserved someone better than him.
Hindi na uso ang martir sa panahon ngayon. Huwag mong sayangin ang ganda at halaga
mo bilang babae para lang sa isang lalaki. Find someone better and be happy. Don't
stick with someone who doesn't know your worth." Litanya nito.

Tinitigan ko itong mabuti at kapagkuwan ay mapait na ngumiti.

"Kung ganoon lang sana kadali ang lahat." Mahinang usal ko at muling tumungga ng
alak.

I told Adrian about Jastin and he was just there to listen. I didn't tell him
everything about Jastin. Kinuwento ko lang ang pagiging tanga ko sa pag-ibig at ang
pagtataboy sa akin ng lalaking mahal ko.

"Gusto mong sumayaw?" Pasigaw na tanong ko dahil sa lakas ng tugtog na

nangingibabaw sa loob ng bar.

Ngumiti ito at umiling.

"It's better to stay here, Miss Stewart. Just stay where you are. Ayokong may
mambastos sa'yo dahil siguradong mapapaaway ako." Tugon nito at inagaw mula sa akin
ang alak na sunod-sunod kong tinungga.

"And please, don't get drunk on me. Mukhang mabigat ka pa naman, hindi kita kayang
buhatin." Pabirong usal nito.

"Akala ko ba maboteng usapan? Bakit parang sumusuko ka?" Taas ang kilay na tanong
ko.
He just chuckled.

"Alam mo, mas maganda sigurong ihatid na kita. Baka mamaya umiyak ka diyan dahil sa
nagdurugo ang puso mo." Natatawang sambit nito na ikinatawa ko na rin.

Mukhang nakatagpo ako ng kaibigan sa katauhan ni Adrian. Ramdam kong mabuting tao
ito at halata ang pagiging marespeto nito. Palabiro at palangiti din ito.

"Thank you." Nakangiting usal ko.

"For what?"

"For being with me. Gumaan ang pakiramdam ko kahit papaano. You're a good adviser."
I said and smiled at him.

Tumayo ako pero nabuwal ako kaya maagap akong hinapit ni Adrian sa beywang.

Mahina akong natawa. Ramdam ko na ang kalasingan ko. Umiikot na ang paningin ko at
malabo na rin ang tingin ko sa mukha ni Adrian.

Narinig ko itong napabuntong-hininga at kapagkuwan ay hinila ako. Nagpatianod naman

ako kahit gusto ko pang uminom.

"Iuuwi na kita." Anito habang naglalakad kami.

"Iuuwi mo na ako sa bahay niyo?" Tanong ko at tumawa.

Lasing na talaga ako. Hindi ko na mapigilan ang pagtawa ko.

Naramdaman ko ang pag-alalay nito sa akin papasok sa kotse nito.

May tinawagan ito pero hindi ko maintindihan ang mga sinasabi nito dahil sa
kalasingan ko.

Ilang sandali lang ay nasa biyahe na kami. At nagtaka pa ako nang pumarada ang
kotse nito sa mismong harapan ng building ng condo unit ko.

"Wala akong natatandaang sinabi ko ang address ko sa'yo." Nagtatakang usal ko at

kapagkuwan ay mahinang tumawa. "Baka nga sinabi ko, hindi ko lang siguro maalala."
Naiiling na patuloy ko at tinapik ko ito sa balikat.
"Thank you sa paghatid, Adrian." Usal ko.

"No problem. Sa susunod 'wag kang makipag-inuman sa mga hindi mo kakilala. Just
call me when you need me." Seryosong usal nito.

"Yes, Sir." Natatawang usal ko at binuksan ang pinto ng kotse.

Akmang lalabas na ako nang hinawakan ako nito sa braso.

"Kaya mo ba? Lasing ka na. Ihahatid na kita hanggang sa unit mo." May concern sa
boses nito.

"Kaya ko na. Tignan mo. Hindi ako lasing." Sambit ko at inayos pa ang sarili para
ipakitang maayos lang ako.

Tumitig lang ito sa akin at kapagkuwan ay napailing.

"Masyado na kitang inabala. Thank you again, Adrian." Nakangiting usal ko at

tuluyan ng bumaba ng kotse nito.

Pilit kong inaayos ang pagtayo ko at nagpaalam kay Adrian na nag-aalangan pang
umalis.

"Sige na. Promise, kaya ko na." Natatawang pagtataboy ko dito.

Tumango lang ito at ilang sandali pa akong tinitigan bago nito pinaandar ang kotse
nito.

"Take care on your way home." Kinawayan ko pa ito bilang pamamaalam.

Nang mawala na ito sa paningin ko ay pumihit ako at naglakad patungo sa mataas ng

building. Pasuray-suray akong naglakad. Nakita pa ako ng guard at nag-alok na
ihatid ako pero tumanggi ako at sinabing kaya ko na.

Nasaan na nga ba ako ulit? Ah, oo. Nasa building kung nasaan ang condo unit ko.

"May sarili ka namang bahay pero bumili ka pa ng condo at malapit pa kay Jastin.
Gaga ka talaga. Tanga ka, Krystal. Manhid ka at martir." Natatawang usal ko sa
sarili.

Nang nasa harap na ako ng elevator ay hindi ko na alam kung ano ang pipindutin ko.
Naduduling na ako. Sinusubukan kong pumindot but I failed. Sa inis ko ay pinukpok
ko ang pinto ng elevator ng paulit-ulit.
"Gago ka yatang elevator ka! Pati ba naman ikaw ay ayaw akong papasukin sa buhay
mo? Sino ka ba? Ano ka ba, ha? Eh sa elevator ka lang naman!" Para akong tanga na
pinapagalitan ang elevator at mas malakas ko iyong pinukpok gamit ang mga kamao ko.

"Hoy! Ayaw mong bumukas? Sisirain kita!" Gigil na sambit ko habang pinupukpok iyon
hanggang sa kusa iyong bumukas na muntik ko ng ikinasubsob kung wala lang may
maagap na mga kamay na sumalo sa akin. Maagap ako nitong hinawakan sa beywang.

Nang nag-angat ako ng tingin at namilog ang mga mata ko nang makita ang lalaking
naging dahilan ng paglalasing ko ngayon.

"Si Jastin ko!" Bulalas ko at kapagkuwan ay humagikhik.

Salubong ang mga kilay nito habang nakatingin sa akin. Kahit medyo naduduling ay
nakita ko pa ang paglapit ng mukha nito sa akin at tila inaamoy ako.

"You're drunk." He said and looked at me with his cold eyes.

"I'm not! Hindi ako lashing!" Tanggi ko at natawa. Ramdam ko ang pamamanhid ng dila
ko.

Tinignan lang ako ni Jastin ng diretso sa mga mata.

"Sino ang kasama mong uminom?" Seryosong tanong nito.

"Sino pa ba? Alangan naman ikaw eh allergic ka nga sa'kin." Diretsong sambit ko at
muling napahagikhik.

Kapag talaga nakainom ako, kung anu-ano na ang lumalabas mula sa bibig ko.

"I'm asking you, Krystal." Umigting ang panga nito.

"Si Adrian, my-"

"Sino si Adrian?" Hindi ko alam pero biglang nanayo ang mga balahibo ko sa klase ng
tanong nito.

Pero hindi ko pinansin ang panganib sa boses nito at nginitian ko lang ito.
Hinawakan ko ito sa mukha at natigilan nang maramdamang mainit ito.

"Wait, are you sick?" Kaagad akong nag-alala at tila nawala ang espiritu ng alak sa
katawan ko.
Nag-iwas ito ng tingin at binitawan ako.

"I'm not." Anito at umatras papalayo sa akin pero humakbang ako papalapit dito at
sinalat ang noo nito.

"May lagnat ka." Bulalas ko at hinawakan ito sa kamay pero kaagad nito iyong
inalis.

"Krystal, I'm okay." Giit nito.

Akmang magsasalita pa ako nang bumukas ang pinto ng elevator. Nauna ng lumabas si
Jastin at bahagya akong naalarma nang makitang parang nabubuwal ito.

Mabilis ang mga hakbang na nilapitan ko ito at ganoon na lamang ang gulat ko nang
makitang pawis na pawis ang mukha nito at namumula ang mga mata na tila
nagbabadyang umiyak. Bahagya din itong hinihingal.

"Okay ka lang ba talaga? Gusto mo bang dalhin kita sa ospi-" Nanigas ako sa
kinatatayuan ko nang bigla ako nitong niyakap.

"H-Help me. Please." Nagmamakaawa ang boses nito. Mas lalong humigpit ang
pagkakayakap nito sa akin na tila ba nakatagpo ito ng kakampi sa katauhan ko.

Nakaramdam ako ng pagkataranta. Anong nangyayari kay Jastin?

To be continued...

CHAPTER 13

(SHORT UPDATE) I'm sorry, need na mag sleep ni author dahil may pasok pa bukas.�9�1

ENJOY READING!�0�0

NAPABUNTONG-HININGA ako habang pinapalitan ko ang bimpo sa noo ni Jastin.

Panay din ang check ko ng temperatura nito kung bumaba na ba iyon. Pinainom ko na
ito ng gamot kanina bago ito makatulog.

Nasa loob kami ng condo nito. Nagpatulong pa ako sa mga staffs na napadaan kanina
para lang madala namin ang binata sa loob ng unit nito.
Pinunasan ko ang pawisang mukha nito at napatingin sa cellphone nito nang tumunog
iyon. Noong una ay hinayaan ko iyon pero hindi iyon tumigil sa pagriring kaya
dinampot ko iyon at tinignan kung sino ang tumatawag.

Grandma calling...

Nag-aalangan man ay sinagot ko iyon. At hindi pa man ako nakapagsalita ay sunod-

sunod ng nagsalita ang nasa kabilang linya.

"Hijo! Nako kang bata ka! Bakit ngayon mo lang sinagot ang mga tawag ko? Alam mo
bang alalang-alala na ako sa'yo? Kumusta ka na diyan? Ayos ka lang ba? Did you
dream about it again? Nilalagnat ka na naman ba? Bumalik ka na ba sa doctor mo?
Umuwi ka na kaya muna dito at-"

Hindi natapos ang sasabihin nito nang biglang namatay ang cellphone ni Jastin.
Tinignan ko iyon at nakita kong dead battery na.

Napaisip ako. Is that his grandmother? Ang alam ko ay ulilang lubos na si Jastin at
sa poder ng lola nito ito lumaki. Bakit parang alam na alam ng lola nito na may
sakit ito ngayon? Madalas ba itong nangyayari kay Jastin?

Napatingin ako sa binata nang marinig ang pag-ungol nito. Umupo ako sa tabi nito at
hinaplos ko ang buhok nito. Inalis ko ang medyo basang bimpo sa noo nito at inayos
ang medyo kumukunot na noo nito. Tila nananaginip ito base na rin sa ekspresyon ng
mukha nito.

Pabaling-baling din ito sa higaan at pawis na pawis.

"Jas, wake up." Sinubukan ko itong gisingin pero patuloy ito sa pag-ungol na tila
ba hindi ito makaalis mula sa panaginip nito.

Nataranta ako nang mas lalong lumakas ang ungol nito na tila ba nasasaktan ito.

"Jastin, wake up." Malakas ko itong niyugyog at sa wakas ay nagmulat ito ng mga
mata.

Hingal na hingal ito.

Kaagad naman akong kumilos at tinuyo ang pawis sa mukha at leeg nito gamit ang
tuyong bimpo.

Titig na titig ito sa akin habang pinupunasan ko ang buong mukha nito.

At akmang tatayo na ako para sana kumuha ng tubig pero hinawakan ako nito sa kamay
at hinila ako dahilan para mapahiga ako sa ibabaw ng katawan nito.
Kumilos ito at pinahiga ako sa tabi nito habang yakap-yakap ako.

"Dito ka muna, please." Pakiusap nito.

Ikinulong nito ang ulo ko sa matipunong dibdib nito.

Pinapakalma ko ang sarili ko. Lalo na ang malakas na pagtibok ng puso ko.

"H-Hindi naman ako aalis. Kukuha lang akong tubig para makainom ka." Mahinang usal
ko.

Hindi ito umimik. Sa halip ay mas lalo nitong hinigpitan ang pagyakap sa akin.
Hindi pa ito nakuntento at inalis ang isang unan na nakaharang sa pagitan namin.

Aatakihin yata ako sa puso sa ginagawa nito. Kinakabahan at pinagpapawisan ang mga
kamay ko dahil sa sobrang lapit ng katawan nito sa akin.

"J-Jas, I can't breathe." I murmured.

Niluwagan nito ang pagyakap sa akin at nagsalubong ang mga mata naming dalawa.

"I'm sorry. I hugged you so tight." He apologized.

Umiling ako.

"It's not that..." Usal ko at napalunok. "It was because of my heart. A-Ang lakas
ng tibok ng puso ko." Walang pag-alinlangang pag-amin ko.

Napatitig ito sa akin at hindi ko alam kung nagmamalikmata lang ba ako dahil nakita
ko ang pagsilay ng ngiti sa mga labi nito.

Nabigla ako nang inunat nito ang braso nito at pinahiga nito ang ulo ko doon.

"Can you sleep here beside me?" He asked.

Natigilan ako sa tanong nito.

"Hindi pa ako nakapagbihis. Tapos medyo nahihilo pa ako dahil uminom ako. Tapos
amoy alak pa ako at hindi pa ako nakapag toothbrush. Tapos-"
"I don't mind. Just sleep here beside me. Please." Ito na naman siya. Nakikiusap.
Not a typical Jastin. What's wrong with him?

Wala sa sariling hinaplos ko ang pisngi nito.

"You had a bad dream. Anong napanaginipan mo?" Mahinang tanong ko.

Kaagad itong nag-iwas ng tingin sa akin. Hinila nito ang kumot at kinumutan ako.

"Matulog ka na." Anito.

Napatitig ako sa binata. Umiiwas ito at ramdam kong malalim ang dahilan nito kung
bakit ito nagkasakit ngayon. Hindi ko pa rin makalimutan ang hitsura nito kanina
habang humihingi ito ng tulong sa akin. At hindi ako titigil hangga't hindi ko
nalalaman ang totoong dahilan nito.

Sinalat ko ang noo nito at napangiti ako nang masiguradong wala na itong lagnat.

"Wala ka ng lagnat." Masayang usal ko.

Natigilan ko nang makitang titig na titig ito sa akin. Kanina ko pa napapansing

tinititigan ako nito.

"B-Bakit?" Naiilang na tanong ko.

Umiling lang ito at kapagkuwan ay ginagap nito ang kamay ko. Pinagsiklop nito ang
mga kamay naming dalawa at kapagkuwan ay hinalikan ako sa noo.

"Don't be too sweet, Jastin." Mahinang usal ko.

"Natikman mo na ba ako para masabi mong matamis ako?" Napakurap ako sa tanong nito.

Hindi ako nakapagsalita.

"Ako pa lang ang natikman mo." Wala sa sariling usal ko.

Hindi man ito ngumiti ay kitang-kita ko naman ang pagkaaliw sa mga mata nito.

Binasa nito ang ibabang labi nito na kahit hindi nito sinasadya ay naaakit ako.
What was I thinking?!

"I want to taste you again and again. And I want to..." He couldn't finish what he
wants to say and he closed his eyes tightly.

At nang magmulat ito ng mga mata ay iba't-ibang emosyon ang nakikita ko doon.

"But I can't even if I want to." Patuloy nito.

Gusto ko itong tanungin. Gusto kong tapusin nito ang sasabihin nito pero inunahan
ako ng takot. Natatakot akong marinig ang sagot nito. Natatakot akong malaman ang
rason nito dahil ilang beses na din ako nitong pinagtatabuyan. Natatakot ako na
baka mas lalo ako nitong layuan. Kaya minsan ay sumasabay na lang ako sa agos kahit
nasasaktan na ako.

Pero bakit? May mga bagay bang pumipigil dito para lapitan ako? O talagang hindi
lang nito kayang suklian ang nararamdaman ko?

Naikagat ko ang ibabang labi ko at ipinikit ang mga mata.

"Goodnight, Krystal." He murmured.

Hindi na ako umimik pa. Ang gusto ko lang ay makapagpahinga ang utak ko mula sa mga
tanong na naiipon sa isip ko. At dahil na rin siguro sa alak na nainom ko ay kaagad
akong nakaramdam ng antok.

"I love you and I'm sorry."

That was the last words I heard but I'm not sure if it was really true. Or it was
just a dream?

To be continued...

CHAPTER 14

MAAGA AKONG NAGISING at pumasok sa sarili kong condo unit para makaligo at
makapagbihis. Mabilisan ko iyong ginawa para kaagad akong makabalik sa condo ni
Jastin. Plano kong ipagluto ito ng almusal.

Nang matapos ako ay muli lumabas ako ng unit ko at tinungo ang unit ni Jastin.
Akmang bubuksan ko na iyon nang bigla iyong bumukas na ikinagulat ko.

Nagsalubong ang mga mata namin at napansin ko ang pagmamadali sa kilos nito.

"May problema ba?" Kunot-noong tanong ko.

"Inatake daw si grandma." Tugon nito. Bakas ang pag-aalala sa boses nito.

Kaya siguro parang nagmamadali ito. Ang alam ko ay sa Tagaytay nakatira ang lola
nito.

Nang sinara nito ang pinto ng unit nito ay kaagad ko itong hinawakan sa braso.

"Uuwi kang Tagaytay? Jastin, you can't drive on your state right now. Kagagaling mo
lang sa sakit. Hintayin mo ako dito. Sasamahan kita. I will drive you there." Usal
ko.

Sandali itong tumitig sa akin at ang inaasahan kong pagtanggi nito ay hindi
nangyari. Sa halip ay tumango ito.

Lihim akong napangiti at kapagkuwan ay mabilis na bumalik sa condo ko.

Nagbihis ako ng komportableng damit. Kinuha ko ang cellphone at ang purse ko.

Nang lumabas ako ay naroroon pa rin si Jastin at matiyagang naghihintay sa akin

habang nakasandal sa pader.

Kaagad itong kumilos nang makita ako.

"Let's go." Anito at nagpatiuna ng naglakad.

Sumunod ako dito hanggang sa parking lot.

"I will drive." Anito.

Tinignan ko ito at umiling.

"Jastin, ako na ang magdadrive para makapagpahinga ka at-"

Hindi ko natapos ang sasabihin nang iginiya na ako nito papasok sa loob ng kotse
nito. Pinaupo ako nito sa shotgun seat at kaagad itong umikot patungo sa driver's
seat.

"Kaya mo bang mag drive?" Nag-aalalang tanong ko.

He just looked at me and he frowned.

"Nagsakit lang ako, Krystal. Hindi ako nabalian ng buto." Anito at hinubad ang suot
nitong leather jacket.

Dumukwang ito papalapit sa akin at hindi ko inaasahan na sa akin pala nito iyon
balak isuot.

Tinitigan ko lang ito habang isinusuot nito sa katawan ko ang jacket nito.

"Malamig ang klima at malamig sa biyahe. Baka magkasakit ka." Paliwanag nito kahit
hindi ko naman itinatanong.

Nagkatitigan kami at kaagad naman akong tumikhim.

"S-Salamat." Usal ko.

He just nodded at me and he fasten my seatbelt.

Bakit parang ang sweet at ang bait nito ngayon? Epekto ba ng lagnat nito kagabi?

Ilang sandali lang ay nasa biyahe na kami papuntang Tagaytay. Panay ang sulyap nito
sa akin habang nasa biyahe kami na ikinailang ko.

"F-Focus on driving." Hindi ko mapigilang sambitin.

"I was just checking you if you're okay." Anito.

Kumunot naman ang noo ko.

"And why?" Nagtatakang tanong ko.

"You have cold urticaria, right?" Nabigla ako sa sinabi nito.

It was my little secret. Paano nito nalaman ang bagay na iyon?

"What are you saying? Na-trap na tayo sa kuweba noon at malamig ng mga panahong
iyon pero wala namang nangyari sa'kin." Nagmaang-maangan ako.

Having a cold urticaria is not something to be proud of. Naalala ko pa noong huling
inatake ako ng cold allergy ko. Namaga ang mukha ko at hindi ako makahinga. Napuno
din ng rashes ang buong katawan ko.
"It's because you're taking your medicine everyday, Krystal. And I bet you didn't
take your medicine today." Naiiling na sambit nito.

Mas lalo akong nagtaka sa sinabi nito.

At nasagot ang mga tanong sa isip ko nang pumarada ito sa gilid ng kalsada at
bahagyang hinawakan ang leeg ko.

"You have rashes here." He murmured.

My eyes widen.

Inilayo ko ang mukha mula dito.

"N-Namamaga ba ang mukha ko?" Nahihiyang tanong ko.

I heard him chuckled.

"Hindi pa naman pero parang konti na lang mamamaga na." Tugon nito. "I'll buy your
medicine. May malapit na drug store dito." Patuloy nito at muling nagmaneho.

Nakita kong binuksan nito ang heater ng kotse nito at kapagkuwan ay pumarada ito sa
harap ng drug store.

"Just wait me here." Anito at lumabas ng kotse nito.

Nang makabalik ito ay may dala na itong gamot at bote ng mineral bottle. May dala
din itong burger.

"Sorry, ito lang 'yong nakita kong pagkain sa tabi ng drug store. Eat that first
before you take your medicine." Anito nang makapasok sa loob ng kotse.

Walang imik na tinanggap ko ang burger at kinain iyon. Natigil ako sa pag kain ng
burger ng makitang nakatingin ito sa akin. Nakaramdam tuloy ako ng pagkailang.

"Bakit hindi ka kumain?" Tanong ko.

"Busog pa ako." Anito at binuksan nito ang mineral bottle.

Inabot nito iyon sa akin nang maubos ko ang kinakain at kumuha ng isang tabletang
gamot. Umusal ako ng pasasalamat bago ko iyon ininom.
Ilang sandali lang ay nasa biyahe na kami ulit. At dahil sa gamot na ininom ko ay
nakaramdam ako ng antok. Hindi ko napigilan ang sarili at nakatulog ako.

Nagising na lang ako nang marinig ang mahinang pagtawag sa pangalan ko. Nang
magmulat ako ng mga mata ay napakurap-kurap ako nang marealized na nakahiga ako sa
balikat ni Jastin.

Kaagad akong nag-ayos ng upo.

"I'm sorry, nakatulog ako. Hindi ko sinasadyang mapasandal sa bali-"

"It's okay." Anito at tinanggal ang pagkakakabit ng seatbelt ko.

"We're here. Welcome to my childhood home." Anito habang nakatingin sa harapan.

Sumunod ang tingin ko doon at bahagyang napaawang ang mga labi ko nang makita ang
malaking bahay na nasa harapan namin. It was really huge. Kahit medyo halatang
matagal na ang bahay na iyon ay napakaganda pa ring tignan. Halatang hindi
napapabayaan ng may-ari. Napakaganda ng ambiance at tahimik ang lugar.

Inabante ni Jastin ang kotse nito at ipinarada iyon sa garahe.

Nauna na akong bumaba at sumalubong sa akin ang malamig na simoy ng hangin.

Napayakap ako sa sarili ko dahil sa lamig.

At mula sa tagiliran ko ay naroroon si Jastin.

"Let's go inside. Malamig sa labas." Anito at naunang naglakad.

Nang makapasok sa malaking bahay ay kaagad na hinanap ni Jastin ang lola nito sa
mayordoma na sumalubong sa amin.

"Jastin, apo!" Pareho kaming napalingon sa matinis na boses na iyon.

Isang matandang babae ang nakangiting lumapit sa amin at kapagkuwan ay ikinulong

nito ang mukha ng binata sa mga palad nito at hinalik-halikan ito sa pisngi.

"Grandma, stop it!" Inaawat ito ng binata.

Tumigil naman ito at nginitian ang apo nito.

"I just missed you so much, apo." Masayang sambit nito.

Si Jastin ay pinaseryoso ang mukha.

"And Manang Inez said that you had a heart attack. Ginawa mo lang bang dahilan 'yon
para umuwi ako?" Dumilim ang mukha nito at hinawakan sa kamay ang lola nito. "Don't
make it a joke. Alam mo namang importante ka sa'kin, grandma." Naging malumanay ang
boses nito.

"I know. I know. And I'm sorry. I just want to see you, apo. Ang tagal mo ng hindi
umuuwi dito and I really missed you." Jastin just sighed and kissed his grandmother
on her forehead.

"And I miss you too, grandma. Naging busy lang ako these days." Anito at hinalikan
sa pisngi ang lola nito.

Napatingin sa akin ang lola nito at kapagkuwan ay kinuotan ako ng noo. Napaatras
naman ako nang makitang tumalim ang mga mata nito.

"Grandma, you're scaring her." Saway ni Jastin dito.

"H-Hello po." Alanganing bati ko.

Tumingin lang ang lola nito sa akin at ilang sandali lang ay dahan-dahan itong
lumapit sa akin.

"You looked familiar." She said as she looked at me.

"P-Po? Baka kamukha ko lang po at-"

"Oh! Alam ko na!" Biglang bulalas nito. "Palagi kong nakikita ang litrato mo sa
kuwarto ni-"

"Grandma." Jastin growled.

Nagkatinginan ang mag-lola. Si Jastin ay tila kinakausap ang lola nito sa

pamamagitan ng mga mata nito. It looks like he was giving his grandma a warning.

Napangiwi naman ako. Tanging ang mga ito lang yata ang nagkakaintindihan.

Muli akong tinignan ng grandma ni Jastin at makahulugang ngumiti sa akin.

"It's nice to finally meet you, hija." Malapad itong ngumiti sa akin.
"A-Ako din po. Masaya po akong makita at makilala ka. Ako nga po pala si Krystal."
Puno ng paggalang na usal ko at nagmano dito.

Nabigla pa ako nang hinalikan ako nito sa pisngi.

"Ang ganda-ganda mo pala sa perso-"

"Grandma." Inilayo ni Jastin ang lola nito mula sa akin.

"Welcome na welcome ka dito, hija. Mabuti at sinamahan mo ang apo ko dito. Tamang-
tama marami akong pinaluto." Excited ako nitong hinawakan sa kamay at hindi
pinansin ang apo nito.

"Grandma, I thought you missed me?" Tila nagrereklamong sambit ni Jastin.

Nginitian lang ito ng matanda at muling tumingin sa akin.

"Napakaganda mo, hija." Tila aliw na aliw ito sa mukha ko. Titig na titig ito sa
akin.

Napangiwi naman ako at kapagkuwan ay napakamot sa ulo.

"S-Salamat po." Naiilang na sambit ko.

I heard Jastin sighed.

Hinawakan ako nito sa kamay.

"We'll stay here for days. May paparating na bagyo ngayong hapon kaya hindi tayo
makakauwi agad. Ihahatid na muna kita sa magiging kuwarto mo. I'll call James later
to report to him that we're here in Tagaytay." Anito at tumingin sa lola nito.

"And grandma, naiilang si Krystal sa'yo so please, leave her alone." His grandma
just laughed. Mukhang sanay na sanay na ito sa ugali ng apo nito.

"Oh siya, sige na. Magpahinga na muna kayo at ipapatawag ko na lang kayo sa
mayordoma kapag kakain na tayo ng pananghalian. Malinis naman ang mga kuwarto kaya
kahit saan mo siya patulugin. Pwedeng-pwede din siya sa loob ng kuwarto mo."
Nakangising sambit ng lola nito.

Jastin just tsked.

Hindi na ako nakapagpaalam sa grandma nito dahil kaagad na akong hinila ni Jastin.
Pumasok kami sa isang malaking kuwarto. Napakaganda ng interior design at ang lamig
sa mata.

"You'll sleep here. Ibibili na lang kita ng damit para may maisuot ka." Anito.

Oo nga pala, wala nga pala akong dalang damit.

Tumango na lang ako at ngumiti.

"Mukhang makulit at madaldal ang grandma mo pero nakakatakot siya noong una."
Natatawang sambit ko.

"Mabait naman si grandma. Sobrang madaldal lang talaga 'yon." Naiiling na sambit
nito.

Naglakad ito patungo sa bedside table at kinuha ang remote ng aircon. Pinindot nito
iyon at binawasan ang lamig sa kuwarto.

"Take a rest. Nasa kabilang kuwarto lang ako. Tatawagin ka na lang mamaya kapag
kakain na." Anito at naglakad patungo sa pinto.

Bago ito makalabas ay napahinto ito at tumingin sa akin.

"Thank you, Krystal." He murmured.

Bago pa man ako makapagtanong ay lumabas na ito.

Napangiti ako at pabagsak na nahiga sa kama. Inamoy-amoy ko pa ang jacket na suot

ko. Parang kayakap ko lang si Jastin dahil amoy na amoy ko ang pinaghalong natural
na amoy nito at perfume na ginagamit nito.

Gusto ko sanang matulog pero hindi ako dinadalaw ng antok. Lumabas ako ng kuwarto
at tinungo ang malaking salas ng bahay.

Napaangat ang tingin ko sa malaking picture frame na nakasabit sa dingding. It's

like a family picture. Mukhang ito ang mga magulang ni Jastin. Pawang nakangiti ang
mga ito. Larawan sila ng isang masayang pamilya.

Napako ang tingin ko sa batang lalaki na nasa gitna. Si Jastin iyon. Nakapakaguwapo
talaga nito kahit noong bata pa lang ito.

"Mukhang kailangan ko munang tanggalin 'yan diyan." Napalingon ako sa nagsalita.

Ito ang mayordomang sumalubong sa amin kanina ni Jastin.

"Bakit po tatanggalin niyo?" Nagtatakang tanong ko.

"Kapag napapagawi si Se�0�9orito dito, tinatanggal namin ang mga litrato ng mga
magulang niya. Mabuti na lang at hindi niya napansin kanina." Tugon nito.

Napakunot naman ang noo ko.

"Ano pong ibig niyong sabihin?"

Ngumiti lang ito at umiling.

"Bumalik ka na sa kuwarto mo at magpahinga. Habang nasa labas pa si Se�0�9orito ay

papatanggal ko na muna 'yan." Tukoy nito sa malaking picture frame at nagpaalam
bago naglakad papalayo sa akin.

Naiwan ang malaking katanungan sa isip ko. Bakit ayaw makita ni Jastin ang litrato
ng mga magulang nito?

Napailing-iling ako at pilit na iwinawaksi ang mga katanungan sa isip ko. Bumalik
ako sa kuwarto at muling nahiga doon.

Paunti-unti ay napapikit ako at tuluyang nakatulog.

Nagising na lang sa mahinang pagtapik sa balikat ko at sa pagmulat ng mga mata ko

ay ang guwapong mukha ni Jastin ang sumalubong sa akin.

"I'm sorry to wake you up but it's dinner time. Hindi na kita pinagising kaninang
tanghali dahil ang sarap ng tulog mo." Wika nito.

Napakurap-kurap naman ako. Dinner time? Ganoon kahaba ang tulog ko?

Napabalikwas ako ng bangon.

"I'm sorry. Napasarap yata ang tulog ko." Napangiwi ako.

"Okay lang. Fix yourself. Hinihintay ka na ni grandma sa hapag-kainan. I'm sure

gutom na gutom ka na." Anito at namulsa.

Tumango ako.
"Susunod ako." Sambit ko.

He just nodded. Lumabas ito mula sa kuwarto ko at ako naman ay kaagad na inayos ang
sarili ko bago lumabas.

Kaagad akong iginiya ng mayordoma patungo sa dining room.

Naroroon na ang grandma ni Jastin na nakangiting tumingin sa akin. Nasa harapan

nito si Jastin at pinili kong tumabi sa binata.

"Sorry, Ma'am. I overslept." I apologized.

Jastin's grandma just laughed.

"Just call me grandma, hija." Anito.

Ngumiti ako at tumango.

Ilang sandali lang ay nag-umpisa na kaming kumain pagkatapos magdasal ni grandma.

"So, magkaibigan lang kayo?" Napatigil ako sa pagsubo sa tanong ni grandma.

Napatingin ako kay Jastin na walang imik na kumakain.

"Yes po, grandma. We're friends." Tugon ko.

Nagpatango-tango ang matanda.

"Bakit ba hindi ka nililigawan nitong si Jastin? Ang ganda mo naman at mukhang

disente kang babae. Ewan ko nga ba sa batang 'to kung sino-sino ang pinapatulan."
Naiiling na wika ni grandma.

"Grandma, nasa hapag-kainan tayo." Reklamo ni Jastin.

Tinignan ko ang binata. Hindi na maipinta ang mukha nito.

"Aba, apo. Matanda na ako at hindi natin alam kung hanggang saan ang buhay ko. Kaya
bago ako mamatay, bigyan mo muna ako ng apo sa tuhod. Gusto ko pa siyang makalaro
bago ako mawala sa mundong ito." Litanya ni grandma at tumingin sa akin.
"Puwedeng-puwede itong si Krystal. Napakagandang dilag at mukhang healthy. Mas
maganda kung kayong dalawa ang magiging magulang ng future apo ko sa tuhod at-"

Muntik pa akong mapatalon sa kinauupuan nang biglang bumagsak ang kutsara't tinidor
na hawak ni Jastin. Lumikha iyon ng malakas na ingay.

"I lost my appetite." Tumayo si Jastin at iniwan kaming dalawa ng grandma nito.

Grandma just looked at me.

"I'm sorry on behalf of him, grandma." Kaagad na sambit ko. Hindi tama ang ginawa
ng binata sa pagtalikod sa kinakain nito at mas lalong hindi tama ang inakto nito
sa harap ng lola nito.

Umiling ito at malungkot na ngumiti.

"Ako dapat ang mag-sorry. Pasensya ka na sa mga sinabi ko. And as for my apo, sanay
na sanay na ako doon. 'Yon nga lang, sobra akong nag-aalala sa batang 'yon. Hindi
ko na siya mabasa kung ano ba ang mga iniisip niya. Gusto ko lang naman sanang
mapunta siya sa matinong babae. 'Yong mag-aalaga sa kanya lalo na at madalas
nagkakasakit ang lalaking 'yon kapag napapanaginipan niya ang mga magulang niya.
'Yong babaeng makakatulong sa kanya para malagpasan niya ang..." Hindi nito
maituloy ang sasabihin at tumitig lang sa akin.

Ilang sandali lang umiling ito at ngumiti.

"Nevermind. Let's finish our food." Anito at nilagyan pa ako ng ulam sa plato.

"Thank you po, grandma." Usal ko.

Natapos namin ang pagkain ng kaming dalawa lang. Nang magpaalam ako para magpahinga
ay hinalikan pa ako sa pisngi ni grandma. Mabait ito at palangiti. Hindi rin
nauubusan ng kuwento at laging binibida ang apo nito kung gaano ito katalino noong
nag-aaral at kung gaano ito ka-talented.

Bago ako pumasok sa kuwarto ko ay napatingin ako sa katabing kuwarto ko. It was
Jastin's room. Nasa loob kaya siya?

Napabuntong-hininga ako at kapagkuwan ay tuluyang pumasok sa kuwarto ko. Ang dami-

daming katanungan sa isip ko at ginugulo niyon ang utak ko. Ang dami kong gustong
malaman tungkol kay Jastin.

Napatingin ako sa kama at nakita ang mga paper bags doon. Nang nilabas ko ang mga
laman niyon ay puro mga damit pambabae. Mga bra at undergarments.
Jastin really know my size.

Dinampot ko ang mga damit pantulog at nilagay sa closet ang iba. Pumasok ako sa
banyo at nag half bath.

Nang matapos ako ay napatingin ako sa malaking bintana ng kuwarto. Napakalakas ng

buhos ng ulan mula sa labas. Tama nga ang sinabi ni Jastin na may bagyo.

Nahiga ako sa kama. Malalim na ang gabi at mas lalong lumakas ang ulan sa labas
pero hindi pa rin ako makatulog.

Napabangon ako nang makarinig ng pagkatok mula sa labas ng pinto ng kuwarto ko.

Bumaba ako mula sa kama at binuksan iyon.

"Grandma, may kailangan ka po-"

Natigilan ako nang makita si Jastin. Pawis na pawis ang mukha nito.

"What happened?" Kaagad akong nilukob ng pag-aalala.

Sa halip na sagutin ako ay kinabig ako nito sa beywang at pumasok sa loob ng

kuwarto ko. Isinara nito ang pinto gamit ang paa nito at ni-lock iyon. Mataman
itong tumitig sa akin, partikular sa mga labi ko.

"Krystal." Paos ang boses na sambit nito sa pangalan ko.

"Y-Yes?" Nauutal na tugon ko.

"Can I make you mine tonight?"

Napalunok ako sa tanong nito. Ang bilis ng tibok ng puso ko at tila may kung anong
sumisipa sa tiyan ko patungo sa puson ko. Tila may nagliliparang mga paru-paro sa
loob ng tiyan ko.

Dahan-dahan ay tumango ako.

"I am yours, Jastin. I am yours from the very start until the end." I murmured.

And with that, he claimed my lips. And our body fell on the soft mattress.

To be continued...
A/N: Abangan ang mangyayari sa next chapter.�9�8 Is this.........
�9�3�9�3�9�1�9�1�0�9�0�9�0�8�0�8�0�0�0�0

CHAPTER 15

WARNING: RATED SPG.

I felt her body stiffened when I started to caress her thighs after I undressed
her.

"I won't hurt you. I'll be gentle baby, I promise." I said as I looked at her
beautiful eyes.

She gulped and nodded.

I can see the mixed emotions in her eyes. The excitement, the fear and the desire
was all written all over her lovely face.

My hand started to caress her thighs again. My eyes never leave hers.

I want her. No, scratch that. I need her. And I think she's the only one I needed
for the rest of my life.

I just don't want to admit it because I'm scared. I'm scared that she might
remember me and what I did in the past and she will resent me for the rest of her
life.

Her presence is my strength and as well as my weakness. This woman in front of me,
she's the only one who can make me sane. She's the only one who can make me calm
whenever I'm on my weakest point. She may not aware of it but it's really true.

She was the first person I'm looking for whenever I'm having a bad dream. A
nightmare that keeps hunting me through the years. I can still remember it, loud
and clear. I can still feel the pain and the anger. And it feels like it only
happened yesterday.

And I'm glad that Krystal didn't remember those horrible things that happened. I'm
still glad even she can't remember me. It's better that way. It's better for her.
It's better for us.

I keep caressing her thighs until my hand reached her cl��t. Fuck, she's so wet!

I leaned in and claimed her lips.

"I'm sorry in advance but this might hurt you, baby." I murmured between her soft
lips.

She just moaned when I started to rubbed my finger on her cl��t. I like it. I like
the way she moan. And I'm getting obssessed with it. I want to hear more. I want to
hear her shout my name. I want her to beg for more and shout in pleasure.

My lips travel down to her breast. I took one of her nipple to my mouth. I played
it with my tongue and sucked it like a hungry baby.

Her body arched when I played her cl��t using my middle finger. She's so wet and I
want to lick her wetness. I can't wait to to eat her, alive.

I leave her breast and my lips travel down to her flat stomache. I gave it small
kisses and I parted her long and smooth legs.

I settled my head in between her thighs. I stared at her womanhood and my mouth
watered on the taste of her. I wanted to eat her until she cum. I want all of her.

Her smell is addicting. I tasted her before but I still can't get enough. She's
like a drug that I'm willing to take every seconds.

I kissed her cl��t and I felt her stilled.

"Don't." Pinigilan ko ito nang akma nitong isasara ang mga binti nito. "Just stay
still, baby." I murmured.

Mahigpit kong hinawakan ang mga binti nito at inumpisahan ko itong kainin.

"Shit! Ohhhh, Jastin! Fuck!" I heard her cursed when I started to lick her with my
tongue and it made me smile. She sounds so sexy while cursing that way.

My tongue played with her cl��t. I sucked and bit it gently with my teeth. I sucked
and played her cl��t again and again.

"Ahhh, Jas! Ohhhh!" She moaned.

Her moan is really addicting. It made me want her more.

Naramdaman ko ang paggalaw ng balakang nito na tila ba sinasabayan nito ang bawat
pagkilos ng dila ko sa pagkakababae ko.
"Ohhh! Jastin, please! Ahhh!" She moaned like crazy. But her moan wasn't enough for
me. I want to hear more.

I inserted one of my finger inside her while eating her. Malakas itong napasigaw
nang ilabas-masok ko ang daliri sa loob nito habang kinakain ko ito ng buong-buo.

She's so wet. So damn wet. Ramdam na ramdam ko ang madulas na likido sa pagkababae
nito. And she's getting wet every seconds that passed.

Pabilis ng pabilis ang paggalaw ng dila ko sa pagkababae nito at ang dalaga ay

panay ang ungol na mas lalong nagpapainit sa nararamdaman ko.

Her legs was shaking and her body stiffened. I can tell that she's near. She's
going to cum. I pulled my finger inside her and replace it with my tongue.
Pinatigas ko ang dulo ng dila ko at pinalandas iyon sa butas ng pagkababae nito.

Inaasahan ko na ang mahigpit na pagsabunot nito sa buhok ko.

"Ohhh! God, J-Jastin! W-What are you doing to me?" Nahihirapang sambit nito. Alam
kong nababaliw na ito sa sarap base na rin sa tono ng boses nito and that's want I
want.

Ilang himod pa ng dila ko sa pagkababae nito at ilang ungol pa bago ko naramdamang

nanigas ang katawan nito.

She came hard and I licked all of it. She was panting and ready to close her legs
but I didn't allow her to do that.

Muli itong napamura nang angkinin ulit ng mga labi ko ang pagkababae nito.

"J-Jastin, please. S-Stop- Ohhh!" She couldn't finish what she wants to say when I
lick her hard and fast.

Napakasarap pakinggan ng mga ungol nito. Nakakagigil at nakakabaliw.

"Jas! Ahhh! I-I'm c-cuming again!" She shouted.

And her second orgasm ripped through her. Pilit nitong inaalis ang ulo ko sa gitna
ng pagkababae ko. Her legs are shaking and as I looked at her, she was biting her
bottom lips while her eyes are closed. Looks like she's still in bliss and it was
so satisying on my part.

And when she open her eyes, desire was written all over her face. Her desire for
me. And it made me proud. That look in her eyes was only for me.
I position my body on top of her. I looked at her tenderly.

"Kaya pa?" I teasingly asked.

She nodded and I stilled when she reached for my lips and claim it passionately.

"I love you." She murmured and it made my heart skips a beat. I feel like I'm going
to pass out hearing her saying that words. My heart race so fast and I distance
myself, worried that she might hear my heartbeat.

"I-I..." I couldn't finish what I want to say.

Krystal just looked at me and nodded. Pinaparating nito sa akin na naiintindihan

ako nito. But no, hindi ako nito naiintindihan. Alam kong iba ang iniisip nito sa
hindi ko pagsagot sa sinabi nito.

I sighed and claimed her lips. I kissed her passionately and she responded with all
her heart.

I felt her hand searching for something and I stilled when her hand reached for my
length. I stop kissing her and looked at her with a warning in my eyes and she just
smiled. My mighty length throbbed because of what she did.

"Stop it, Krystal. Don't push me to my limit. I'm trying to be gentle here because
I know that it's your first time." I warned her when she was about to move her hand
on my length.

She just smiled and started to move her hand up and down against my c*ck. Amusement
was written in her eyes. She was teasing me and it made me so fucking turn on! I
never thought that Krystal could be a teased.

"Krystal." Mariing usal ko sa pangalan nito.

Mariin akong napapikit at napatingala nang bumilis ang pagtaas-baba ng kamay nito
sa sandata ko.

"Fuck!" I cursed.

Inalis ko ang kamay nito sa pagkalalaki ko at buong pagnanasa ko itong tinitigan.

I parted her legs again and position myself in between her thighs.

"I'll forgive you for now for teasing me like this. I want to keep my promise to be
gentle so please, behave." Kung alam lang nito kung gaano ko pinipigilan ang sarili
ko.

I want to ravish her so hard. I want to tie her, hurt her and watch her in pain but
I couldn't. It's her first time and she doesn't deserve it on her first night. I
won't do that. Not her. Not Krystal.

The things that I used to do with other women has nothing to do with Krystal.
That's why I'm really doing my best to contain myself from hurting her, physically.
It was Krystal and everything about her is special. Everything about her is really
a big deal.

"It will be hurt, baby." I murmured.

Napalunok ito at kapagkuwan ay tumango. Nakikita ko ang pangangamba sa mga mata

nito kaya dumukwang ako para dampian ito ng halik sa mga labi.

"It will be painful but I promise, masasarapan ka." Mahinang bulong ko sa tenga
nito.

Napasinghap ito sa sinabi ko na ikinangiti ko.

I rubbed the tip of my length against her private part and she moan. Ilang ulit
kong kiniskis ang kahabaan ko sa pagkababae nito hanggang sa maramdaman ko ang
lalong pagdulas niyon.

Muli ko itong hinalikan sa mga labi. Dahan-dahan ay ipinasok ko ang kahabaan sa

loob nito at naramdaman ko ang pagbaon ng kuko nito sa likod ko.

She even bit my lower lip and she groaned against my lips. She was trying to
supress the pain she's feeling right now.

Kalahati pa lang ng sandata ko ang nakapasok sa loob nito pero hirap na hirap na
akong pasukin ito ng tuluyan.

Damn! She's so fucking tight!

I didn't move and I just looked at her face. She's in pain, I can see it. And I
can't bear to see her like this! Fuck! I can't do this!

I was about to pull away from her when she pulled me closer. My c*ck buried deep
inside her because of what she did and my eyes widen in shock.

"Krystal, are you crazy? You're- Fuck!" I panicked when I saw her crying. "I told
you, it's painful. God, Krystal. You're making me worried." I leaned in and gave
her small kisses on her lips.

"I'm sorry. I'm sorry." I murmured.

"I-It's okay. Ginusto ko 'to." Usal nito at tinitigang mabuti ang mukha ko. "I'm
happy that it's you who took my virginity." She murmured.

And I am, too. Ang isipin pa lang na ibang lalaki ang umaangkin dito ay hindi ko na
matanggap.

I claimed her lips again and started to move inside her. She bit my bottom lip
again but I don't mind. I thrust in and out and I was doing it so gently. It's so
hard to move this way. I'm used to have sex with so much force. I am dominant but
with Krystal, I just can't do it.

Dahan-dahan akong naglabas-masok sa loob nito hanggang sa marinig ko ang mahihinang

ungol ni Krystal. She's starting to adjust with my size. I can tell that she's
starting to feel the pleasure.

Her body arched as I thrust deeper and I looked at her face.

"Ohhhh!" There it is. That moan. How I love to hear her moan. It was so really
addicting.

I seized for her both hands and intertwined it with mine. She looks more lovely as
I thrust in and out. That expression of hers, that pleasure that was written all
over her face, it was a good sight. It was so satisfying.

"Jastin! Ahhhh! Ohhh! Jastin!" She shouted my name in so much pleasure.

Gustong-gusto kong nakikita ang ekpresyon sa mukha nito. Humigpit ang pagkakahawak
nito sa magkabilang balikat ko habang nag-uumpisa akong naging marahas sa pagbayo
sa pagkababae nito.

I let go one of her hand. Pumulupot ang malaking palad ko sa leeg nito. I strangled
her neck unconsciously while pumping in and out inside her.

"Fuck!" I cursed. I can't control myself. I thrust deeper and deeper.

Pabilis ng pabilis ang paggalaw ko sa ibabaw nito. Tila ako hinahabol at hingal na
hingal habang titig na titig ako sa nakaawang na mga labi nito at sa maamong mukha
nito.

"Fuck, Krystal! You feel so good!" I shouted in pleasure and she keeps moaning and
shouting my name.
She shouted at my every long thrust. And a few more thrust, I felt her body
stiffened. I can feel that she's going to cum.

"Ohhhh! Jastin! Ahhhhhhh!" Mahaba nitong ungol at mas lalong bumaon ang kuko nito
sa balikat at likod ko. She already came and I followed her. My hot semen filled
her and it was so fucking good.

This is the first time that I came inside a woman. I came hard inside Krystal. And
I never thought that it will feel so good and satisfying.

Pareho kaming hingal na hingal at nagkatitigan. Dumukwang ako at dinampian ito ng

halik sa mga labi. At dahan-dahan ay hinugot ko ang sandata ko mula sa loob nito.

Humiga ako sa tabi nito at kaagad ko itong niyakap ng mahigpit. Walang umiimik sa
aming dalawa. Pareho naming pinapakiramdaman ang isa't-isa.

"Jastin..."

I looked at her.

"Hmm?"

"I-I'm-"

"Shhh. Take a rest and we will talk about this tomorrow, okay?" Marahan ko itong
hinalikan sa noo.

Ilang sandali ako nitong tinitigan bago tumango. I kiss her on the lips before she
fall asleep in my arms. I drained her, I guess.

Tinitigan ko lang ito habang mahimbing na itong natutulog. Alam kong marami itong
katanungan sa isip nito. Hinawakan ko ang kamay nito at mahigpit ko iyong
hinawakan.

"Thank you, baby. Thank you." I whispered and I kiss her on the lips for the last
time before I let myself fall asleep beside her.

Kinabukasan ay maaga akong nagising at tinitigan ang babaeng mahimbing pa ring

natutulog.

Dahan-dahan akong kumilos at inayos ang kumot sa katawan nito. Bahagya pa akong
natigilan nang makita ang pulang mantsa sa bedsheet.
I sighed and lay down again beside her. Hinaplos ko ang buhok nito.

"I really took your innocence." I whispered.

Dahan-dahan ay nakita ko ang pagmulat nito ng mga mata.

"Goodmorning, sleepyhead." I greeted her and smiled.

Napakurap-kurap na tila ba hindi makapaniwala sa nakikita.

"W-Why are you still here?" Mahinang tanong nito.

Kumunot ang noo ko sa tanong nito.

"Why are you asking that?" Nagtatakang tanong ko.

Napalunok ito at kaagad na nag-iwas ng tingin.

"I-I thought you'll gonna leave me here and will treat me coldly again after what
happened last night. K-Kaya nagtataka ako kung bakit nandito ka pa. N-Nakuha mo na
ako at-"

Natigilan ito nang hawakan ko ang pisngi nito ay hinarap ko ito sa akin.

"Silly girl." I murmured. "I asked you last night if I can make you mine and you
agreed. And now, you're officially mine. Sa tingin mo ba papakawalan pa kita
pagkatapos ng mga nangyari sa'tin? It won't happen. Hindi ka makakatakas sa'kin
dahil akin ka lang." I possessively said and I claimed her lips.

To be continued...

CHAPTER 16

"GRANDMA, tulungan ko na po kayo." Nakangiting alok ko kay grandma habang abala ito
sa kusina.

Nakangiting tumingin ito sa akin.

"Huwag ka ng mag-abala pa, hija. Doon ka na lang muna sa salas dahil ipagluluto ko
kayo ng pasta. Masasarapan ka sa gagawin kong pasta, promise." Masayang usal nito.
Nakita kong pumasok si Jastin sa kusina pero hindi ko ito pinansin. Kumuha ito ng
baso at nagsalin ng tubig mula sa pitsel na kinuha nito sa loob ng ref.

Tinutok ko ang atensyon kay grandma.

"Sigurado naman po masarap talaga ang pasta niyo. Is that your specialty, grandma?"
Tanong ko.

Nakahinga ako ng maluwag ng ilang sandali lang ay lumabas na si Jastin. Hindi ako
makatingin ng diretso dito.

At mas lalong hindi ako makapaniwala sa mga sinabi nito kaninang umaga pagkagising
ko. Pinapatibok niyon ng napakalakas ang puso ko at kaakibat niyon ay ang munting
kabang nararamdaman ko. What if he didn't really mean it?

Kaya pilit ko itong iniiwasan mula pa kanina. Baka nagbibiro lang ito o kaya ay
nabibigla.

"This is my apo's favorite." Tugon ni grandma. Tila hindi nito napapansin ang hindi
ko pagpansin kay Jastin dahil abala ito sa ginagawa. Mas mabuti ng wala itong
mapansin.

Nagpatango-tango ako.

"Mahal na mahal mo talaga si Jastin ano, grandma?" Nakangiting usal ko.

Natigil ito sa ginagawa at ngumiti.

"Oo naman, hija. Mahal na mahal ko ang apo ko. Ako na lang ang tanging natitira sa
buhay niya. Iniwan siya ng mga magulang niya sa murang edad at ang masaklap pa..."
Mapait itong ngumiti. "Umalis sila sa mundong ito sa kahindik-hindik na paraan. And
Jastin... Ang aking apo, sa napakamurang edad ay nasaksihan niya ang pagkamatay ng
mga magulang niya." Malungkot ang boses na sambit nito.

"A-Ano po ang ibig niyong sabihin?"

Mapait lang itong ngumiti.

"I don't want to talk about their death. Ayokong marinig ng apo ko na pinag-uusapan
ang pagkamatay ng mga magulang niya. Kahit litrato ng mga magulang niya ay ayaw
niyang makita dahil bumabalik sa isip niya ang mga nangyari. Iniiwasan naming
makita niya ang mga litrato ng parents niya."

Nagtataka at naguguluhan ako. I want to ask more pero alam kong wala akong
karapatan dahil usapang pamilya ito kaya pinakinggan ko lang ito.

"Naalala ko pa ang unang beses na nakita niya ang litrato ng mga magulang niya. He
almost died because of anxiety. Awang-awa ako sa kanya dahil iyak siya ng iyak,
nagwawala at halos mabaliw. Ilang doctor na ang tumingin sa kanya noon para
mapagaling siya. Pagtapos noon ay tinanggal na namin ang mga litrato ng mga
magulang niya ayon na rin sa utos ng doctor. Pero hindi natapos ang lahat doon,
hija." Kusang tumulo ang luha sa mga mata nito.

Nataranta ako at kaagad na kumuha ng tissue. Inabot ko iyon kay grandma na kaagad
naman nitong kinuha.

"Grandma, you don't have to-"

Umiling ito.

"It's okay. It's just that... Kapag naaalala ko ang mga pinagdaanan ng apo ko noon
ay nasasaktan ako. Masyado pa siyang bata para kunin ang mga magulang niya sa
karumal-dumal na paraan. He tried to kill himself not only once. Napakaraming beses
niyang tinangkang patayin ang sarili niya. Noong nag-aaral siya, marami siyang
nasaktang tao, physically. He had this attitude na kapag galit siya, wala siyang
pakialam sa mga tao sa paligid niya. Nagiging bayolente sya kapag...kapag galit
siya." Nilapitan ko si grandma at hinaplos ang likod nito.

Tumingin ito sa akin at kapagkuwan ay hinaplos ang pisngi ko.

"You helped him a lot, hija. Mula noon hanggang ngayon." Makahulugang usal nito.

Kumunot ang noo ko at akmang magtatanong pa nang lumayo ito mula sa akin.

"Masyado akong naging emosyonal. Pasensya na." Anito.

"Okay lang po, grandma. Hindi ko alam na ganoon pala ang pinagdaanan ni Jastin noon
and I'm glad that you shared his past to me." Usal ko.

Ngumiti ito.

"Ako na ang bahala dito. Magpahinga ka na lang doon. Bisita ka dito kaya hayaan mo
kaming pagsilbihan ka." Napangiti ako sa sinabi nito at napatango na lang.

"Basta huwag masyadong magpakapagod, grandma." Sambit ko at nagpaalam para lumabas.

Tinungo ko ang malaking balkonahe ng bahay. Iniisip ko ang mga kinuwento ni grandma
kanina. Hindi man iyon ang kabuuan ng mga nangyari sa nakaraan ni Jastin, kahit
wala ako sa sitwasyon nito noon ay alam kong napakasakit niyon.
Napahawak ako sa handrail ng balkonahe at napangiwi nang maramdaman ang pagkirot ng
pagkababae ko. Kanina pa masakit iyon pero tinitiis ko lang.

I really lost my virginity to Jastin. Hindi ko iyon pinagsisihan. Masaya ako dahil
ang lalaking mahal ko ang nakaangkin sa akin at habang-buhay kong babaunin ang
kasiyahang iyon. He made me a real woman last night. He made me feel special.

Napasinghap ako nang maramdamang may yumakap sa akin mula sa likod. Kaagad akong
pumihit papaharap dito nang maamoy ang pamilyar na pabango nito.

"M-Makikita tayo ni grandma." Sambit ko nang tuluyang makaharap dito.

Tinitigan lang ako nito at hinaplos ang buhok ko.

"You've been avoiding me the whole day." Mahinang usal nito at bumaba ang kamay
nito sa leeg ko.

Kumunot ang noo nito nang mapatitig doon at kapagkuwan ay tumiim ang mga bagang
nito.

Kaagad ko namang tinanggal ang kamay nito sa leeg ko at napangiwi.

"Baka allergy lang 'to kaya namumula." Kaagad na paliwanag ko.

Tumalim ang mga mata nito nang magsalubong ang mga paningin namin.

"I strangled you last night and it's my fault. Hindi lang siya namumula, Krystal.
Namamaga na." Mariing usal nito.

Hinawakan ako nito sa kamay at hinila papasok sa kuwarto nito. Pinaupo ako nito sa
malapad na kama nito.

"Wait me here." Anito at nagmamadaling lumabas.

Nang makabalik ito ay may dala na itong cold compress. Umupo ito sa tabi ko at
maingat na inilapat ang cold compress sa leeg ko.

"I'm sorry." Hindi ito makatingin ng diretso sa akin.

Sumilay ang ngiti sa mga labi ko.

"Okay lang. Hindi mo naman sinasadya." Usal ko.

Hindi na ito umimik pa. Ang atensyon nito ay nasa leeg ko habang marahang dinadampi
ang cold compress na hawak nito.

Pasimple ko namang pinaikot ang paningin ko sa kuwarto nito. Napakalapad niyon at

napakalinis.

"Krystal." Napatingin ako kay Jastin.

Titig na titig ito sa akin.

"A-Ano 'yon?"

He sighed and put the cold compress on his bedside table.

"Bakit mo ako iniiwasan?" Tanong nito.

Napalunok ako sa tanong nito.

Nag-iwas ako ng tingin.

"I-I'm just scared that you might push me away again and-"

"Hindi pa ba sapat ang mga sinabi ko kanina? I meant it, Krystal. I want to keep
you." Napatitig ako sa mga mata nito. Nakikita ko ang sinseridad doon.

"If you're just doing this because it's you who took my virginity then stop it,
Jastin. Kusa kong binigay ang sarili ko sa'yo at hinding-hindi ko pagsisisihan
iyon. You don't have to take responsibility dahil alam kong pareho nating ginusto
ang mga nangyari. Ayokong pilitin ang sarili mo para lang sa-"

He cut me off by kissing me on my lips. I moan when he deepened the kiss and
because his kisses was one of weakness, I gave in and responded.

"Anong gusto mong gawin ko para maniwala ka?" Mahinang tanong nito sa pagitan ng
mga halik namin.

I pulled away from him.

Matagal akong nakipagtitigan sa binata at kapagkuwan ay umiling.

"May gagawin ka man o wala, alam mong bibigay pa rin ako." Nahihiyang usal ko.

He chuckled and pull me closer. Ikinulong ako nito sa mga bisig nito at masuyo
akong hinalikan sa gilid ng noo.

"So, you're officially mine?" He asked.

I nodded and smiled.

"I am officially yours since the very beginning, Jas." I murmured and I heard him
chuckle again.

Humigpit ang pagkakayakap nito sa akin na tila ba ayaw na ako nitong pakawalan.
Napakasarap sa pakiramdam ng yakap nito. At hindi man kapani-paniwala ang mga
nangyayari ngayon sa pagitan namin ay masaya ako. Paunti-unti ay natutugunan ang
nararamdaman ko para sa binata. At sana ay huwag na itong matapos pa.

"I love you, my Jastin Rivera." Mahinang bulong ko.

I felt him stilled. Natawa ako at napailing na lang.

"You don't have to respond. Ikaw lang sapat na sa akin." Usal ko at ibinaon ang
mukha ko sa malapad na dibdib nito. "Basta hayaan mo lang ako na ipadama sa'yo kung
gaano kita kamahal. Just don't push me away from you, it was more than enough for
me."

Mas lalong humigpit ang pagkakayakap nito sa akin.

"I won't, baby. I won't." He softly whispered.

I pulled away from our embrace and I look at him tenderly. I want to ask him about
his parents but I want him to tell me on his own. Hihintayin kong kusa itong
magbubukas ng nakaraan nito sa akin.

Hinaplos ko ang pisngi nito. Gusto kong iparating dito na nandito lang ako lagi
para sa kanya.

Nag-uusap ang mga mata namin at tila pareho kami ng iniisip. Sabay naming inabot
ang mga labi ng isa't-isa at mapusok na naghalikan.

Nagmamadali ang mga kilos namin at parehong hinubad ang bawat saplot ng isa't-isa.
Titig na titig ito sa katawan kong hubo't-hubad. Pinaghalong pagnanasa at paghanga
ang mabananaag sa mga mata nito.
At sa ikalawang pagkakataon, hinayaan ko ang binata na sambahin at angkinin ang
katawan ko ng paulit-ulit hanggang sa pareho kaming mapagod. Nakatulog ako sa mga
bisig nito.

"Bakit may mga rashes ka?"

Napangiti ako sa batang lalaking nasa harapan ko. Sa halip na sagutin ito ay
tinitigan ko itong mabuti.

"Ilang taon ka na?" Balik tanong ko.

"Thirteen." Tipid na sagot nito.

Nagpatango-tango ako.

"Dalawang taon ang pagitan nating dalawa. I'm eleven years old. And to answer your
question, I have cold urticaria that's why I have rashes. I'm taking medicine for
my allergy." Nakangiting sambit ko at binanggit ang gamot na iniinom ko.

He just nodded.

"Okay ka lang ba diyan? Gusto mong dagdagan ko ang pagkain mo?" Umiling ito sa
sinabi ko.

Sa murang edad ko, hindi ko lubos maintindihan kung bakit nasa loob ito ng basement
ng bahay namin. Marami din itong pasa sa katawan. At para hindi ito manghina ay
gabi-gabi ko itong pinupuntahan para hatiran ng makakain. Sa pagkakatanda ko ay
tatlong linggo ko na iyong ginagawa.

Napatingin ako sa kadena na nasa mga binti nito nang marinig iyong kumalampag dahil
sa munting paggalaw nito.

"Umalis ka na dito. Baka mahuli ka niya at parusahan ka na naman. Ayokong malaman

niyang tinutulungan mo ako. Umalis ka na." Pagtataboy nito sa akin.

Napatingin ako sa mga braso kong may mga pasa din. Ginawa ito ng taong malapit sa
buhay ko nang mahuli ako nitong naghahatid ng pagkain sa batang lalaking nasa
harapan ko.

"Umalis ka na." Muling pagtataboy nito.

Malungkot ko itong tinignan at bahagya akong napapitlag nang makarinig ng kalabog

hindi kalayuan mula sa akin at kasunod niyon ay ang bawat ungol na tila nasasaktan.
Ilang linggo ko ng naririnig iyon.
Muli akong napatingin sa batang lalaki at kitang-kita ko ang takot sa mga mata
nito.

"Get out!" Mariing muling utos nito.

Napaatras ako.

"B-Babalikan kita bukas. Gagamutin ko ang mga sugat mo. Pangako, hindi ako
magpapahuli." Tumango lang ito at kapagkuwan ay nag-iwas ng tingin sa akin.

Akmang lalabas na ako nang may humablot sa braso ko. At ganoon na lamang ang takot
ko nang makita ang madilim na mukha ng taong nasa harapan ko.

"Ang tigas talaga ng ulo mong punyeta ka!" Sigaw nito at napasalampak ako sa sahig
nang malakas ako nitong sinampal.

"P-Please, d-don't hurt me." Pagmamakaawa ko.

Ngumisi lang ito sa akin.

"Dahil sa katigasan ng ulo, paparusahan kita." Anito at marahas akong hinila sa

buhok.

Paulit-ulit ako nitong sinampal at hinahampas sa pader.

"Tama na! Tama na, please! Ako na lang! Ako na lang ang saktan mo!" Iyon ang
naririnig kong sigaw ng batang lalaki.

At sa isang iglap lang, narinig ko ang bawat sigaw at ungol nito dahil ito ang
panagtuunan ng pansin ng taong nambugbog sa akin.

Wala akong magawa kundi ang umiyak ng umiyak.

Napabalikwas ako ng bangon at hingal na hingal. What was that? What kind of dream
is that? Panaginip lang iyon pero bakit parang totoo ang lahat ng iyon?

Napasabunot ako sa buhok ko at pilit na pinapakalma ang sarili. Natigilan ako nang
makitang wala si Jastin sa tabi ko.

Bumaba ako mula sa kama at kinuha ang mga saplot ko na maayos na nakatupi sa
bedside table. Nagbihis ako at lumabas ng kuwarto nito.
Naglakad ako patungo sa kusina pero natigil ako sa paglalakad nang makarinig ako ng
sigaw. Nakita kong lumabas si grandma mula sa kuwarto nito at nagkatinginan kaming
dalawa.

Dali-dali itong naglakad patungo sa isang kuwarto at sumunod ako. Sa pagbukas ni

grandma sa kuwarto ay pareho kaming natigilan nang makita si Jastin doon.

Nakatalungko ito at nanginginig. Hawak-hawak ng binata ang ulo nito habang

nakatitig sa nabasag na litrato na nasa sahig.

Humahangos na lumapit sa amin ang mayordoma.

"Sinabi ko sa'yong itago ang lahat ng litrato, bakit meron pa rin?" Mataas ang
boses na tanong ni grandma sa mayordoma.

Napayuko lang ang mayordoma at ako naman ay naglakad patungo kay Jastin.

Umupo ako sa harapan nito at sinapo ang mukha nito.

"Jastin, it's okay. It's okay. Nandito lang ako." Pag-aalo ko sa binata.

Tumingin ito sa akin at ilang sandali lang ay tumango ito.

Bigla ako nitong ikinulong sa mga bisig nito.

"Don't leave me, please. Dito ka lang. Huwag mo akong iiwan. Dito ka lang." Tila
takot na takot ito.

Tumango ito at hinaplos ko ang likod nito.

"I won't do that. I promise." I said and hugged him tightly.

This is my first time seeing this side of him. At mukhang marami pa akong dapat
malaman tungkol kay Jastin.

To be continued...

CHAPTER 17

MARAHAN kong hinaplos ang ulo ni Jastin at inayos ang kumot sa katawan nito. Hindi
ako nito pinaalis mula sa tabi nito mula pa kanina. Kung hindi pa ito makatulog ay
hindi ako makakaalis.
Dinampian ko ito ng halik sa labi at maingat na lumabas ng kuwarto nito.

"Is he asleep?" Tanong ni grandma nang makalabas ako.

Tumango ako at nakahinga ito ng maluwag. Ginagap nito ang mga kamay ko at
kapagkuwan ay pinisil ang mga iyon.

"Thank you dahil hindi ka umalis sa tabi ng apo ko." Anito at niyakap ako.

Hinaplos ko ito sa likod.

"Walang anuman, grandma. Sige na, magpahinga ka na. It's getting late. Bawal ang
mapuyat." Sambit ko.

Lumayo ito mula sa akin at tumango.

"Sana'y huwag mong iiwan ang apo ko kahit anong mangyari, hija. Kahit ano pa ang
malaman mo, sana samahan mo pa rin siya. Huwag mo siyang susukuan. Maraming
pagsubok ang darating sa inyong dalawa at sana ay maging matatag kayong pareho.
Intindihin mo ang ugaling meron siya, hija. Kahit hindi mo sabihin, alam kong mahal
mo ang apo ko. Nakikita ko iyon sa mga mata mo at nagpapasalamat ako dahil nandiyan
ka para sa apo ko." Iyon ang huling sinabi nito bago magpaalam para magpahinga.

Naglakad ako patungo sa kuwarto ko at napabuntong-hininga. Isang malaking

katanungan sa akin ang nangyayari kay Jastin. Madami akong walang alam sa binata at
sa pagpunta ko dito sa Tagaytay ay nabuksan ang mga nakaraan nito.

Idagdag pa ang panaginip ko kanina. Alam kong ako ang nasa panaginip pero hindi ko
matandaan ang hitsura ng batang kausap ko sa aking panaginip.

Tila totoo iyon pero alam kong hindi. Dahil kung totoo ay matatandaan ko ang lahat
ng iyon. Pero wala sa memorya ko. Ang nakakapagtaka lang ay kung bakit ganoon ang
naging panaginip ko.

Tila iyon isang napakahalagang memorya na nawala sa pagkatao ko pero napaka-

imposible. Wala akong natatandaang nagka-problema ako sa ulo.

"You left me." Napapitlag ako at biglang napalingon sa nagsalita.

Ni hindi ko man lang itong naramdamang pumasok ng kuwarto ko. He's an agent,
indeed.

"Akala ko tulog ka na." Usal ko.

Lumapit ito sa akin at hinapit ako sa beywang. Ibinaon nito ang mukha sa dibdib ko.

"Naalimpungatan ako at pagkagising ko wala ka sa tabi ko. I told you not to leave."
Tila isa itong bata na nagrereklamo.

Hinaplos ko ang buhok nito.

"I'm sorry, it won't happen again. Sa susunod, kapag sinabi mong sa tabi mo lang
ako hinding-hindi ako aalis." Usal ko.

Hinarap ako nito at kapagkuwan ay ngumiti.

"So, can I sleep here?"

Mahina kong pinisil ang matangos na ilong nito.

"Sige na. Back to sleep na." Sambit ko.

Hinila ako nito patungong kama at pabagsak na nahiga sa kama kasama ako. Nasa
ibabaw ako nito at pareho kaming nagkatitigan.

Naikagat ko ang ibabang labi ko nang maramdaman ang matigas na bagay na tumutusok
sa bandang puson ko.

"Mukhang handa ka na namang tuklawin." Pilyong usal nito.

Mahina akong natawa at inilapit ko ang bibig sa tenga nito.

"Matulog ka na at ng hindi ako matuklaw." Pilyang bulong ko.

He chuckled and pressed me harder on his body.

"I can't get enough of you." Pag-amin nito.

"Hindi ka kaya magsasawa sa'kin?" Tanong ko.

Mabilis itong umiling.

"Hinding-hindi." Kaagad na tugon nito at hinalikan ang tungki ng ilong ko.

Ngumiti ako at hinalikan ko ito sa mga labi na kaagad naman nitong pinalalim. His
hand caressed my body until it reached my breast. Napaungol ako nang mahina nito
iyong pinisil.

"I want to make love to you but I know that you're still sore down there so yeah, I
have to hold back myself for now." He murmured after he pulled away from our kiss.

I smiled at him. Marunong naman pala itong magpigil and I admire him for that.
Inayos nito ang puwesto ko at maayos akong pinahiga sa tabi nito. Hindi pa ito
nakuntento at pinaunan pa ako sa bisig nito.

Nakipagtitigan lang ako dito at nilaro-laro ang malambot na labi nito gamit ang
hintuturo ko.

"Jastin." Untag ko dito.

"Hmm?"

"Do you mind if I ask you something?"

He look at me and nodded.

"Spill it." He said.

"Y-You have BDSM, right? You said you're rough on bed. You love to hurt your woman
on bed. Why didn't you do that to me?"

He look at me and smiled.

"I don't know. And it's my first time, though. You know, being a gentleman on bed
is not my cup of tea. I love hurting my woman but not you. Iba ka sa kanila,
Krystal." Anito at hinaplos ang buhok ko.

Tila natunaw ang puso ko sa sinabi nito. He made me feel like I am the most special
woman in his life.

"But you tied me last time. Remember? Noong nasa Palawan tayo."

Tumango ito.

"I just want to scare you that time." He said.

"Why?"

"Because you were so persistent to give yourself to me and I don't like that.
Ayokong ibaba mo ang pagkababae mo para lang sa akin o kahit sa kanino man. You
have to know your worth, Krystal. You're a special woman and you have to be treated
like a queen." Napasimangot ako sa sinabi nito.

"But you keep pushing me away. You didn't treat me like a-"

"And I'm sorry for that." Anito at masuyo akong hinalikan sa noo. "I'm sorry, okay?
I'll make it up to you." He murmured and kiss me on the lips.

Napatitig ako dito. Gusto kong malaman ang rason nito kung bakit tinutulak ako nito
papalayo noon. Gusto ko itong tanungin pero naisip ko na hindi na iyon mahalaga.
Ang importante ay ang ngayon.

"Sabi nila, a person with a BDSM has a deeper reason behind it. Ano ang rason bakit
ka nagkakaganyan? Did someone broke your heart? Or are you sexually abused? But
that's impossible because you're a guy though guys can be sexually abuse too in
this society. Are you in great pain in the past and-" Natigil ako sa pagsasalita
nang maramdamang kumuyom ang mga kamao nito at nakitang nagtagis ang mga bagang
nito.

At kung nakakasunog lang ang mga nagbabagang mga mata nito ay kanina pa ako natupok
ng apoy.

"I'm sorry, I shouldn't ask that." Naikagat ko ang ibabang labi.

Mariin itong pumikit na tila pinapakalma ang sarili. At nang magmulat ito ng mga
mata ay wala na iyong emosyon.

"Someone was raped right in front of me. She was tied and beat up again and again
for almost one month. And that time, I couldn't do anything to help her. Namatay
siya ng walang kalaban-laban." I was shock and I couldn't speak of what I heard
from him.

She? Who was that?

"She was the most important woman in my life. She was my first love and my
everything." Anito na tila nababasa ang iniisip ko.

"I'm sorry." Iyon lamang ang nasabi ko.

Hinawakan nito ang kamay ko at dinala sa dibdib nito. Napabuntong-hininga ito.

"That's why I became like this. I want to tie my women and hurt them so bad. I want
to make them feel what she felt when she was raped. I want to-"

"Sshhhh." Tinakpan ko ang bibig nito gamit ang isa kong daliri.

"Stop it. I'm sorry for asking you. That was so insensitive of me." I murmured and
hug him tight.

She was the most important woman in my life. She was my first love and my
everything.

He had his first love. Mukhang mahal na mahal nito ang babae at dumating pa sa
puntong nagkakaganito ito. Parang tinataga ang puso ko. Maaaring wala na ito sa
mundo pero alam kong nakaukit sa puso nito ang babaeng minahal nito.

Naikagat ko ang ibabang labi. Ayokong masaktan pero nasasaktan ako.

Wala ng umimik sa amin hanggang sa maramdaman ko ang malalim na paghinga nito.

Hinaplos ko ang buhok nito. Himbing na himbing ito sa pagtulog.

Naaawa ako kay Jastin. His parents and his first love died. Isa ba ang first love
nito sa dahilan kaya pinagtutulakan ako nito noon? O may iba pang dahilan ang
binata?

I sighed.

"Mukhang marami pa talaga akong dapat malaman tungkol sa'yo." Bulong ko. "Lagi mo
lang tatandaan na mahal na mahal kita, Jastin." Usal ko at dinampian ito ng halik
sa labi.

Gumalaw ito at mas hinapit ako sa katawan nito. Napangiti ako at pumikit. Hinayaan
ko ang sariling hilain ng antok at tuluyang nakatulog.

Kinabukasan ay nagising ako na wala na si Jastin sa tabi ko. Bumangon ako at bumaba
mula sa kama.

Tinungo ko ang bintana at binuksan ang nakahawing kurtina doon. Maaliwalas na ang
panahon at baka bukas na bukas din ay babalik na kami ng Maynila.

Napangiti ako nang makita si Jastin sa ilalim. Kitang-kita ang swimming pool mula
sa kuwarto ko kaya nakikita ko ito habang pabalik-balik na lumalangoy sa pool. He's
only wearing a swimming trunk. Kitang-kita ang matipunong katawan nito.

Gustong-gusto ko itong pinagmamasdan habang lumalangoy. Mas lalong lumapad ang

ngiti ko nang tumingala ito at nakita ako. Kumaway ito sa akin at nagsenyas na
bumaba ako.

Napapailing na pumasok ako sa banyo para mag toothbrush. Mabilis din akong naligo
at nang makapagbihis ay lumabas ako ng kuwarto. Nang makitang parang walang tao sa
kabuuan ng bahay ay dumiretso na ako sa likod kung nasaan si Jastin.

Saktong umaahon na ito mula sa pool nang dumating ako. Kaagad kong kinuha ang white
towel at nilapitan ang binata.

Pinunasan ko ang katawan nito at natigilan nang mapansing titig na titig ito sa
akin.

"What?" Naiilang na tanong ko.

"Nothing." Anito at ngumiti.

"May dumi ba ako sa mukha? Titig na titig ka, eh." Hindi ko mapigilang sambitin.

Hinapit ako nito sa beywang.

"Where's my goodmorning kiss?" Malambing na tanong nito.

Napailing ako at kapagkuwan ay mabilis ko itong hinalikan sa mga labi.

"Hindi ko nakita sina grandma. Nasaan sila?" Tanong ko nang maghiwalay ang mga labi
namin.

"Pumunta sila ng grocery." Tugon nito.

Tumango ko.

"Let's go inside. Ipagluluto kita ng almusa- Ayyy!" Malakas akong napasigaw nang
hilain ako ni Jastin at bumagsak ang katawan ko sa swimming pool kasama ito.

"Jastin!" Pinanlakihan ko ito ng mga mata.

Tumawa lang ito at tila enjoy na enjoy sa naging reaskyon ko. Muli akong hinapit sa
beywang at kapagkuwan ay hinalik-halikan ako sa leeg.

"J-Jas, ano ba? Baka dumating na sina grand-" Napasinghap ako nang biglang hilahin
ng binata ang saplot ko sa ibaba.
Nanlaki ang mga mata ko nang makitang lumulutang na ang cotton shorts at underwear
ko sa tubig.

"What are you-" Pinutol nito ang sasabihin ko sa pamamagitan ng pagdakma nito sa
pagkababae ko sa ilalim ng tubig.

I bit my lower lip to supress my moan. He leaned in and kiss my earlobe.

"Moan for me, baby." He whispered and I moan when he slid his finger inside me.

"Ohhhh!" Napakapit ako sa leeg nito nang mag-umpisang maglabas-masok sa loob ko ang
daliri nito.

"That's it. Just moan for me." Paos ang boses na sambit nito at nagawa pang punitin
ang suot kong damit at bra gamit ang isang kamay nito habang patuloy ako nitong
pinapaligaya gamit ang daliri nito.

Bumaba ang mukha nito at isinubo sa loob ng mainit na bibig nito ang naninigas kong
nipple. Kinakagat at sinisipsip nito ang magkabilaang nipples ko na tila uhaw na
uhaw ito.

"Ahhhh! Jastin! Ohhhh!" I shouted in pleasure when he slid another finger inside
me.

Sinalubong ko ang bawat paggalaw ng mga daliri nito sa loob ko at pabilis iyon ng
pabilis.

I groan in protest when he pulled his fingers inside me. Akmang magsasalita ako
nang bahagya ako nitong itinulak hanggang sa maramdaman ko ang steel na hagdan ng
pool mula sa likod ko.

Napatitig ako kay Jastin at napalunok. Puno ng pagnanasa ang mga mata nito. Bahagya
nitong ibinuka ang mga hita ko.

And we both moan in pleasure when he buried his length inside me. He's having sex
with me right here in the water! In a broad daylight!

"Jastin! Ohhhh! Jas! Ahhhh!" Malakas akong napaungol habang inaangkin ako nito.

Titig na titig ito sa sa'kin habang umuulos na tila ba gustong-gusto nitong

nakikita ang bawat ekspresyon sa mukha ko.

Mahigpit akong napakapit sa handrail habang si Jastin ay hinahawakan ako sa

beywang. Mas lalo nitong isinagad at mas ibinaon ang malaki at matigas nitong
sandata sa loob ko.
Hindi ko alam kung paano ako nitong nagagawang angkinin habang nasa pool kami pero
napakagaling nito. Tila kahit ang tubig ay hindi hadlang sa kagustuhan nitong
maangkin ako.

"God, Jastin! Ang sarap!" Tila nahihibang na ako at nawawala na sa sarili dahil sa
ginagawa nito sa akin.

Hinugot nito ang pagkalalaki mula sa akin at pinihit ako patalikod. At muli ay
mahigpit akong napahawak sa handrail at malakas na napaungol nang angkinin ako nito
mula sa likod.

"Fuck! You're so fucking tight, Krystal!" Puno ng pagnanasa ang boses nito.

Mahigpit nitong hinawakan ang malulusog kong dibdib habang umuulos mula sa likod
ko.

Pinaghalong ungol at sigaw naming dalawa ang nangingibabaw.

"Jas! Ahhhh! Ohhh! Jastin! I-I'm cumming!" Hinihingal na sigaw ko.

"Me too, baby. Me, too." He murmured and one more thrust, I felt myself orgasm and
he followed.

Pinuno nito ng katas ang sinapupunan ko.

Niyakap ako nito mula sa likod at hinalik-halikan ang batok ko.

"Napakasarap na almusal." Usal nito. I can hear amusement in his voice.

Naikagat ko ang ibabang labi nang hinugot nito ang pagkakalalaki nito at pinihit
ako paharap dito.

"Horniac." Naiiling na usal ko na ikinakunot ng noo nito.

"Horniac?"

Pinisil ko ito sa pisngi.

"Horny and maniac. Horniac." Bigla itong natawa sa sinabi ko at tila nanggigigil na
hinalikan ako sa mga labi.
Hindi pa ito nakuntento at parehong nilubog ang mga katawan namin sa ilalim ng
tubig at mas mapusok ako nitong hinalikan habang nasa ilalim kami.

Nang pareho kaming nakaahon ay naghiwalay ang mga labi namin at nagkatitigan. Ilang
sandali lang ay sumilay ang ngiti sa mga labi namin at muling inilubog ang sarili
namin sa ilalim ng tubig.

Nagkatitigan kami at muling nagtagpo ang mga labi namin. Pareho kaming natatawa
nang muling makaahon.

"Magbihis na nga tayo. Baka maabutan tayo ni grandma dito." Natatawang sambit ko.

Sa halip na sundin ako ay hinapit lang ako nito sa beywang at bumulong.

"Je T'aime." He whispered against my ear.

Hindi ko iyon masyadong narinig pero alam kong French word iyon base na rin sa
tonong ginamit nito. Is he using his french language on me? May lahi itong french
at minsan ko na din itong nakikitang nakikipag-usap sa mga french nitong kaibigan.

Ano ulit ang sinabi nito? Je... Je...? Basta may Je.

Napailing ako dahil hindi ko talaga narinig ang buong sinabi nito.

"Anong sinabi mo?" Kunot ang noong tanong ko.

Umiling lang ito at ngumiti.

Hanggang sa makapagbihis kami at makabalik sa loob ng bahay ay iniisip ko pa rin

ang sinabi nito.

To be continued...

A/N: Hulaan ko pupunta agad kayo kay GOOGLE.�0�9�0�9�9�8

CHAPTER 18

"GRANDMA, thank you so much po for letting me stay here. Mamimiss po kita." Sambit
ko at niyakap ng mahigpit ang matanda.

Tinapik-tapik nito ang likod ko.

"Salamat din, hija. Come visit here if you have time, okay?" She said and kiss me
on the cheek.

Tumango ako.

"I will, grandma. Take care of yourself po." Sambit ko at hinalikan ito sa pisngi
bago ako pumasok ng kotse ni Jastin.

Nakikita kong seryosong nag-uusap ang maglola nang mapatingin ako sa labas kaya
inabala ko ang sarili sa hawak kong cellphone at isinaksak sa tenga ko ang
earphone. Nag soundtrip ako habang hinihintay ang binata.

Nang makapasok si Jastin sa loob ng kotse ay kumaway ako sa matanda pagkatapos kong
tanggalin ang earphone sa tenga ko. Totoong mamimiss ko ito. Napakabait nito at sa
ilang araw na nakasama ko ito ay sobrang gaan ng loob ko dito. Para ko na rin itong
lola.

"Mag-iingat kayo. Apo, ingatan mo itong si Krystal, ha? Bisitahin niyo ako o kaya
ako ang bibisita sa inyo." Nakangiting usal nito at kumaway sa amin.

Hinalikan ako nito sa pisngi sa huling pagkakataon bago kami umalis.

"My grandma really like you." Usal ng binata habang nasa biyahe kami.

"And I like her, too." Nakangiting sambit ko.

Ginagap nito ang kamay ko at pinagsiklop ang mga kamay namin.

"Phyton have a mission for me tonight. Gusto pa sana kitang makasama ng matagal but
I have to do the mission first. Can I sleep to your condo after my mission?" Tanong
nito habang nakatutok ang mga mata sa kalsada.

Napangiti ako sa sinabi nito.

"Hintayin na lang kaya kita sa condo mo?" Tanong ko.

Mabilis itong umiling at sinulyapan ako.

"Don't stay there." He said.

Kumunot ang noo ko.

"Bakit naman? Madalas naman akong pumupunta doon."

Binitawan nito ang kamay ko at parang batang napakamot sa ulo nito.

"Iba-ibang babae ang dinala ko doon." Tila nahihiyang usal nito.

Tinaasan ko ito ng kilay.

"May balak ka pa rin bang magdala ng mga babae sa condo mo? Kaya ayaw mo akong mag
stay doon? Magdadala din ba ako ng lalaki sa loob ng condo ko at- Ayyy! Jastin, ano
ba?!" Bumilis ang tahip ng dibdib ko nang bigla itong magpreno.

Muntik pa akong masubsob sa dashboard ng kotse nito. Mabilis nitong pinarada ang
kotse sa gilid ng kalsada at tila nagpipigil na napabuntong-hininga. Mahigpit ang
pagkakahawak nito sa manibela.

"Look, Krystal. That's not what I meant. Ayokong mag stay ka sa condo ko dahil
nahihiya ako sa'yo. Alam mong iba-ibang babae ang dinadala ko doon. Fuck! And you
will bring any guy to your condo? Are you out of your mind? Do you think I'll let
him live?!" Tinaasan ako nito ng boses.

"Why are you shouting at me?"

"Krystal, hindi kita sinisigawan." Kaagad itong nagpaliwanag.

Naiinis na tinanggal ko ang seatbelt at akmang bubuksan ko ang pinto ng kotse nang
pigilan ako nito.

"Saan ka pupunta?"

Tinabig ko ang kamay nito.

"Uuwi akong mag-isa kaysa naman sinisigawan mo ako." Tugon ko.

Marahas itong napabuntong-hininga.

"Fine. Uuwi kang mag-isa. Take off your clothes first." Anito sa kalmadong boses.

Nanlaki ang mga mata ko.

"T-Take off my what?" Hindi makapaniwalang tanong ko.

"Take off your clothes. Hindi kita hahayaang umuwi na suot-suot ang binili kong
damit para sa'yo." Is he fucking serious?!

Nakipagtitigan ako dito. Seryoso nga ito.

"Fine! Maghububad ako!" Inis na sigaw ko.

Nanggigigil na hinubad ko ang damit ko at tanging bra ko na lang ang natitira sa

itaas. Hinagis ko sa dashboard ang damit na hinubad ko.

"Happy?" Sarkastikong tanong ko at binuksan ang pinto ng kotse nito pero kaagad din
nito iyong isinara.

"What do you think you're doing?!" Nakita ko ang pamumula ng mukha nito sa
pagpipigil ng galit.

"Sabi mo hubarin ko ang damit ko kaya ginawa ko! Ano pa ba ang gusto mo? Pati bra
ko huhubarin ko, gano'n ba ang gusto mo?" Napasabunot ito sa sariling buhok at
kapagkuwan ay kinabig ako at ikinulong sa mga bisig nito.

"Okay, I'm sorry. I'm sorry. Huwag ka ng magalit, please. I'm sorry. Hindi na kita
tataasan ng boses. Hindi na kita sisigawan. I'm sorry baby, please." Malumanay ang
boses na bulong nito.

Naikagat ko naman ang ibabang labi nang may marealized. What happened? Are we
arguing? This is the first time that I argued with him and this is the first time
that he concede.

"S-Sorry din." Mahinang usal ko.

Masuyo nitong sinapo ang mukha ko at masuyo akong hinalikan sa noo. Napapikit ako
nang hinalikan ako nito sa mga mata at sunod ay sa tungki ng ilong ko. Huli ako
nitong hinalikan sa mga labi.

"Sorry na, ha?" Anito at muli akong hinalikan sa noo.

Tumango ako. Kinuha nito ang damit na hinagis ko kanina at ito mismo ang nagsuot
niyon sa akin.

"Akala mo naman hahayaan kitang uuwi ng nakahubad. And Krystal, let me remind you
na ako lang ang may karapatang hubarin ang damit mo. Understand?" Napailing na lang
ako sa sinabi nito.

"Uwi na nga tayo." Usal ko at muling ikinabit ang seatbelt ko.

Sinusupil ko ang ngiti sa mga labi ko dahil sa kilig na nararamdaman ko. Sa buong
biyahe ay nakahawak lang ito sa kamay ko. Ayaw nito iyong bitawan kahit nang
makarating na kami sa pinto ng condo unit ko.

Dinampian ako nito ng halik sa labi.

"Babalik din ako kaagad. I will just finish my mission." Paalam nito at tumalikod.

"Jastin, sandali." Napalingon ito sa akin.

"What is it?"

Naglakad ako papalapit dito.

"Phyton won't mind, right? Samahan na lang kaya kita sa misyon? We're partners in
the past, remember? Noong pinarusahan ka ni James noon dahil pinasuot mo ng daring
gown si Princess? One month tayong magkasama at one month kong tiniis ang
kasungitan mo." Natatawang usal ko sa huling sinabi.

Napangiti ito.

"Okay, then. Hindi na kita susungitan this time." Natatawa na ring sambit nito at
hinapit ako sa beywang. "Just don't get hurt, okay? Makakapatay ako ulit kapag
nasaktan ka." Hinalikan ako nito sa noo.

Napakunot ang noo ko sa sinabi nito.

"Anong ibig mong sabihin?"

Umiling lang ito.

"Nothing." Kaagad itong nag-iwas ng tingin sa akin.

"Jastin." May babala sa boses ko.

Muli itong tumingin sa akin at napakamot sa ulo.

"I killed that bastard who stab you back then." Mas lalong napakunot ang noo ko at
pilit kong inaalala ang sinasabi nito.

At paunti-unti ay nanlaki ang mga mata ko. Iyon ang mga panahong niligtas ko si
Princess. Iyon din ang unang pagkakataon na nakita kong sobrang nag-aalala si
Jastin sa akin habang dinadala ako sa ospital.

"You killed him?" Tumango ito.

"Bakit?"

Ito naman ang napakunot ang noo.

"Anong bakit?"

"You were pushing me away but why did you kill him?" Mahina itong natawa sa tanong
ko.

"Sa tingin mo, ano ang sagot?"

Pabiro kong pinaglandas ang daliri ko sa matipunong dibdib nito.

"Gusto mo ba ako noon pa, Jastin?" Pabirong tanong ko.

"What if I say yes?" Napatitig ako sa seryosong mukha nito.

"I will be the happiest woman alive, then."

"It's a yes, then." He said and wink at me.

Nauna na itong naglakad sa akin at ako naman ay napaawang ang mga labi.
Napapangiting sumunod ako dito at hinintay ako sa harapan ng kotse nito.

"After you." Anito nang pinagbuksan ako nito ng pinto.

Nasa biyahe na kami nang tinawagan nito si James. Sinabi nitong kasama ako nito sa
misyon. Pumayag naman ang leader ng Phoenix.

Maingat na pumarada si Jastin sa madilim na parte ng abandonadong building.

Kaninang nasa biyahe kami ay sinabi nito sa akin ang buong detalye ng misyon nito.

It's a kidnapping case. We just have to save a fourteen year old child. Anak ng
kilala sa lipunan.

Sabay kaming bumaba ng kotse ni Jastin at maingat ang mga kilos na pinasok namin
ang madilim na building.
"We have to part ways." Bulong ko kay Jastin at akmang aalis ako nang hawakan ako
nito sa braso.

"Take care, please." Tinanguan ko ito bago umalis.

Isa-isa kong tinignan ang mga kuwartong naroroon hanggang sa marating ko ang
pinakahuling kuwarto. May konting liwanag mula sa labas kaya kaagad kong nakita ang
batang nakahandusay doon.

Kaagad ko itong nilapitan at mabilis na tinanggal ang lubid na nakapalibot sa

katawan nito.

Dinama ko ang pulso nito at nakahinga ng maluwang nang masiguradong buhay ito.

Ilang sandali lang ay nakarinig na ako ng putukan mula sa labas. Pinahiga ko ito ng
maayos at luminga sa paligid.

Humakbang ako para makahanap ng madadaanan. 'Yong mas mabilis kong mailabas ang
bata. I know that Jastin is doing his best to fight outside. May tiwala ako sa
kakayahan nito at ayokong maging pabigat dito.

Akmang babalikan ko na ang bata nang may maapakan ako. Nang bumaba ang tingin ko
doon ay ganoon na lamang ang panlalaki ng mga mata ko nang makita ang nakahandusay
na babae sa sahig. Duguan ang buong katawan nito at wala ng buhay.

Sa hindi malamang kadahilanan ay napahawak ako sa ulo ko nang bigla iyong sumakit.
May mga memoryang pumapasok sa utak ko katulad na katulad ng eksenang ito. Mas
lalong sumakit ang ulo ko at nakaramdam ako ng takot.

May nakikita akong nakahandusay na babae sa utak ko. Duguan din at tumitingin sa
akin. Nakangiti ito habang hinahaplos ang pisngi ko. May binubulong ito sa akin na
hindi ko maintindihan.

Ano itong nakikita ko? Naguguluhan ako.

"Jastin!" Sigaw ko sa pangalan ng binata.

Mas napalakas ang sigaw ko nang may makita pang ibang eksena sa isip ko. Halo-halo
na ang mga iyon. At nasa ganoong eksena ako nang may kumabig sa akin at ikinulong
ako sa mga bisig nito.

"Shhhh. I'm here, baby. I'm here. Don't cry, please. I'm here." It was Jastin's
voice.
Mahigpit ko itong niyakap habang dumadaloy ang mga luha ko sa pisngi.

What's happening to me? I'm used to this. I'm used to see dead bodies. Bakit bigla-
bigla ay ganito ang nangyayari sa akin? Bakit ganito ang naging reaksyon ko? At ano
ang mga nakikita ko sa isip ko?

To be continued...

CHAPTER 19

MARAHANG HINAPLOS ko ang buhok ni Krystal. Pinagmasdan ko ang maamong mukha nito
habang mahimbing itong natutulog.

Dahan-dahan kong inalis ang seatbelt nito. Nakatulog ito sa biyahe pagkatapos
naming ipagkatiwala sa mga pulisya ang batang nailigtas namin mula sa mga
kidnappers.

I can still remember how scared she was earlier.

"You'll remember me soon." I murmured.

Paunti-unti, alam kong maaalala din nito ang lahat. Ang nawalang memorya nito,
babalik at babalik ang mga iyon.

Napabuntong-hininga ako at kapagkuwan ay bumaba mula sa kotse. Maingat kong binuhat

ang dalaga papasok sa building ng condo namin.

Nang marating ang pinto ng condo unit nito ay kaagad ko iyong binuksan gamit ang
password nito. I kow her password. Ang tagal na nitong ginagamit iyon at hindi man
lang pinapalitan.

Pumasok ako at sinara ang pinto gamit ang paa ko. Dumiretso ako sa kuwarto nito at
maingat ko itong pinahiga sa kama.

"Sleep well, baby." I whispered.

Inayos ko ang kumot sa katawan nito at hininaan ang aircon. Tumayo ako at inikot ko
ang paningin sa kuwarto nito.

Tinignan ko ang naka display na litrato nito sa bedside table. Napangiti ako nang
makita ang litrato nito noong bata pa ito. Kinuha ko iyon at tinitigang mabuti.

Noon pa lang, napakaganda na nito. And she grow up more beautiful and stunning.
Kung mayroon man akong hindi pinagsisisihan sa nakaraan, iyon ay ang panahong
pinili ko ito. Pinili ko itong buhayin and that was the toughest decision I've ever
made in my life.

Muli kong binalik ang litrato nito at kapagkuwan ay nahagip ng mga mata ko ang isa
pang litrato. Napalunok ako at nag-iwas ng tingin. Naikuyom ko ang mga kamao ko at
mariing napapikit.

Bumalik ako sa kama at umupo sa tabi ng dalaga.

"Too late to get out of your life, yeah?" I let out a sighed. "Too late to resist
you. For years that I've been avoiding you and pushing you away, here I am. I lost
in the end. My rule for myself didn't last long." I whispered.

Gumalaw ito at ilang sandali lang ay nagmulat ito ng mga mata.

"Hey." Nginitian ko ito.

She smiled and tap the space beside her.

"Aren't you going to sleep?" Antok na antok ang boses nito.

Nahiga ako sa tabi nito at kaagad ko itong pinaunan sa bisig ko. Napapansin kong
naging habit ko na ito kapag si Krystal ang katabi ko. Gustong-gusto kong nakaunan
ito sa mga bisig ko.

Inamoy ako nito habang nakapikit ang mga mata nito.

"You're smell is refreshing. Thank you for earlier, Jas." She murmured.

Hinaplos ko ang buhok nito.

"Masakit pa ba ang ulo mo?" Tanong ko.

Umiling ito.

"Napagod lang siguro ako." Usal nito.

"Magpahinga ka na." Mahina kong pinisil ang pisngi nito.

Gumalaw ito at hindi ko inaasahan ang susunod na gagawin nito. Pumaibabaw ito sa
akin.
"I want to sleep on top of you." Nakangiting usal nito.

"I-I think that's a bad idea." Nahihirapang sambit ko.

She chuckled.

Inilapit nito ang bibig sa tenga ko.

"Mukha nga. I can feel your mighty length poking on my belly." She softly
whispered.

"You're such a teased." Reklamo ko.

Mahina lang itong natawa.

"Sana ganito na lang tayo palagi." Anito at inihilig ang ulo sa dibdib ko.

"Are you happy?"

Tumango ito.

"Sobra, Jas. And it's you who made me happy. Thank you." Muli kong hinaplos ang
buhok nito.

Tinitigan nitong mabuti ang mukha ko.

"Jas, aren't you worried? We had sex and we didn't used any protection. What if I
get pregnant?" Pakiramdam ko ay nanigas ang buong katawan ko sa tanong nito.

It won't happen.

"We'll see when we get there." Mahinang usal ko. But that's impossible.

"Okay lang ba 'yon sa-"

"Matulog ka na, Krystal." Putol ko sa sasabihin nito.

Natigilan ito. Marahil ay nagtataka ito sa biglang pagseryoso ng mukha ko. Pero
kaagad din itong tumango at ngumiti.
"Goodnight. I love you." She murmured.

Naikuyom ko ang mga kamao ko nang makitang tuluyan na itong nakatulog. Bakit hindi
ko naisip na darating ang panahon na magtatanong ito?

Bakit nawala sa isip ko ang isa sa mga rason kung bakit ko ito iniiwasan noon?
Mukhang masyado akong nadala sa bugso ng damdamin ko at nakalimutan ang bagay na
hindi ko mabibigay sa dalaga.

I sighed and kiss Krystal on her forehead. I will still keep her no matter what. As
long as she's still in love with me, I'll keep her. And only the future will decide
for us.

***

NAGMULAT AKO ng mga mata at sumilay ang ngiti sa aking mga labi. Napasarap ang
tulog ko. Naramdaman ko pa kanina ang paghalik ni Jastin sa akin bago ito lumabas
ng kuwarto ko.

Dahil siguro sa sobrang antok ko ay hinayaan ko lang ito at natulog ulit. Bumangon
ako at kaagad na naligo.

Nang makapagbihis ako at naayos ang sarili ay kaagad akong lumabas ng condo unit ko
at tinungo ang condo unit ni Jastin.

Akmang pipindutin ko ang doorbell nang makitang bahagyang nakaawang ang pinto ng
condo nito. Dahan-dahan ko iyong itinulak at pumasok.

"Jastin, alam mo kung anong meron sa'yo. You can't be with her, tandaan mo 'yan!"
Narinig ko ang galit na boses na iyon ng babae.

Natigil ako sa paglalakad.

"Minerva, kung nandito ka lang para pagsabihan ako just please, leave now. I know
my limitation at hindi ko nakakalimutan ang bagay na iyon. You don't have to remind
me." It was Jastin's voice.

Who's Minerva? At bakit nagtatalo ang mga ito? Wala akong maintindihan sa mga
sinasabi nila.

"Well, I'm here to remind you. Habang maaga pa, lumayo ka na sa babaeng iyon.
You'll get hurt in the end, trust me. Sa tingin mo ba tatanggapin ka niya? Hindi,
Jastin. She'll leave you as long as she learn that you can't have a-"
"What's happening here?" Parehong napalingon ang mga ito sa akin.

Nakita ko ang pagkagulat sa mukha ni Jastin at ang Minerva na kausap nito ay

napaismid lang.

"Krystal, kanina ka pa ba diyan?" Tanong ng binata at lumapit sa akin.

Umiling ako.

"Kadarating ko lang. Nakabukas ang pinto kaya pumasok na ako." Nakangiting sabi ko
at binalingan ang babae.

"Sino siya, Jas?" Tanong ko sa binata.

"She's Minerva Dominguez, my bestfriend." Anito at tumingin sa kaibigan nito. "Meet

Krystal Stewart." Pagpapakilala nito sa amin.

Inilahad ko ang palad ko dito.

"Nice to meet you, Minerva." Nakangiting usal ko.

Tumaas lang ang kilay nito at tinalikuran kami. Dumiretso ito sa salas at naupo sa
mahabang sofa na naroroon.

Napangiwi ako sa inakto nito.

"I'm sorry about that. Ganoon lang talaga siya." Wika ni Jastin at napabuntong-
hininga.

Nginitian ko ito.

"Okay lang. Hindi ko alam na may bestfriend ka palang babae." Sambit ko.

Tumango ito.

"Kaibigan ko na siya mula pagkabata. She's a doctor." Wika nito.

Nagpatango-tango ako at tumingin sa babae na prenteng nakaupo sa mahabang sofa. She

looks sophisticated. Mukhang ayaw nito sa akin base na rin sa inakto nito.
"I'll make you a coffee. Just wait me there, okay?" Hinalikan ako nito sa pisngi
bago pumasok ng kusina nito.

Naglakad ako patungo sa salas at naupo sa sofa. Sa mismong harapan ni Minerva.

Muling tumaas ang kilay nito. Harap-harapan nitong pinapakita ang pagkadisgusto sa
akin.

"So, what's the score between you and Jastin?" Maya-maya ay tanong nito.

Natigilan ako sa tanong nito. Ano nga ba ang meron sa amin ni Jastin? Matatawag ba
kaming magkasintahan? Hindi namin napag-usapan ang bagay na iyon.

Mahina itong natawa. Nakakainsultong tawa.

"Did he say I love you to you? Kung hindi, well isa ka lang sa paglalaruan niyang
babae. What a pity woman." Napailing ito.

Naikuyom ko ang mga kamao. Yes, Jastin didn't say those words but he made me feel
special and that was more than enough for me.

"Look, alam kong hindi mo ako gusto para kay-" Nanlaki ang mga mata ko nang binuhos
nito ang mainit na kape sa akin na hawak-hawak nito. Ramdam ko ang init niyon sa
dibdib ko.

"Yes, you're right. I don't like you for Jastin, you slut." Ngumisi ito.

"Anong nangyayari?" Narinig ko si Jastin.

Kaagad nitong ipinatong sa maliit na table ang kapeng dala nito at nilapitan ako.

"Okay ka lang?" Nag-aalalang tanong nito nang makitang basa ang damit ko.
Tinulungan ako nitong tumayo.

Tumango ako at tinignan ang nakangiting si Minerva.

"Okay lang ako. Aksidente kong nasagi ang kape niya kaya nabuhos sa katawan ko."
Paliwanag ko.

Hinila ako nito patungo sa kuwarto nito at kaagad itong kumuha ng tissue at
medicine kit. Hinubad nito ang damit ko at pinunasan ang basang dibdib ko.

"Be careful next time." Usal nito habang pinapahiran ng ointment ang nabuhusang
parte ng katawan ko.

Tumango ako.

"Thank you." Mahinang usal ko.

Tumayo ito at kumuha ng damit sa loob ng cabinet nito. Isinuot nito iyon sa akin.

"S-Si Minerva, gaano kalaki ang tiwala mo sa kanya?" Natigilan si Jastin at

tinignan ako.

Tila nagtataka ito sa tanong ko.

"She's a good friend, Krystal." Anito at hinawakan ako sa kamay. "Honestly

speaking, I trust her more than anyone else. She was there always when I need her.
Siya ang kaibigan na dadamayan ako at hindi iiwan sa kahit anong bagay."

Dahan-dahan ay napatango ako sa sinabi nito. Mukhang kailangan kong tiisin ang
ugaling pinapakita ng kaibigan nito sa akin. Ang importante sa buhay ng lalaking
mahal ko ay importante na rin para sa akin. Siguro ay magugustuhan din ako nito
balang-araw para kay Jastin.

"Are you jealous?" May sinusupil itong ngiti sa mga labi.

"I'm not jealous." Nakasimangot na tugon ko.

"Are you sure?" He was teasing me.

Tumayo ako.

"Hindi nga ako nagseselos." Inis na sambit ko.

Tumayo rin ito at mahinang natawa. Kinabig ako nito sa beywang.

"If you say so. She's just a friend, Krystal. Wala kang dapat ikaselos."

"Hindi nga sabi ako nagseselos." Mariing usal ko.

"Okay. Okay." Natatawang sambit nito at itinaas pa ang dalawang kamay na tila
sumusuko.

"I'll go back to my condo. Magkita na lang tayo mamaya sa SPIC." Sambit ko.
Hinalikan ako nito sa mga labi.

"Take care. Susunod ako kaagad. May importante lang kaming pag-uusapan ni Minerva."
Anito.

Tumango ako at hinatid ako nito sa pinto. Nasulyapan ko pa si Minerva na nakataas

ang kilay sa akin.

Muli akong hinalikan ni Jastin sa mga labi at nginitian ako. Bumalik ako sa condo
ko at nagpalit ng damit.

Bumaba ako patungong parking lot at medyo natagalan doon dahil pinaayos ko sa guard
ang medyo malambot na gulong ng kotse ko.

"Salamat, Manong." Nakangiting usal ko at inabutan ito ng isang libo. "Pang

meryenda mo po."

Mabilis itong umiling.

"Naku, Ma'am. Huwag na po. Nakakahiya at-"

Kinuha ko ang palad nito at nilagay ang isang libo doon.

"Tanggapin mo na po bilang pasasalamat ko." Magiliw kong wika.

Napakamot na lang ito sa ulo at nagpasalamat bago nagpaalam.

Kinapa ko sa bulsa ang susi ng kotse ko at napailing nang makita iyon sa semento
hindi kalayuan sa akin. Hindi ko napansing nahulog pala iyon. Naglakad ako at
dinampot iyon.

Akmang babalik na ako sa kotse ko nang makarinig ako ng malakas na busina. At

ganoon na lamang ang panlalaki ng mga mata ko nang dire-diretso ang kotse patungo
sa akin at kusa iyong tumigil sa mismong harapan ko.

Tinignan ko ang driver niyon at naikuyom ko ang mga kamao nang makilala kung sino
iyon.

Bumaba ito mula sa kotse nito.

"Ay sayang, hindi ka nabangga." Nakangisi ito.

"I wonder kung paano ka naging kaibigan ni Jastin." Usal ko.

She smiled.

"Ako ang kaibigan na hinding-hindi ipagpapalit ni Jastin sa kahit na kanino man.

And you know what? Kaya kitang sirain sa kanya at alam kong maniniwala siya kaagad.
Sino ka ba sa buhay niya? Isa ka lang laruan na pagsasawaan niya at itatapon na
parang basura kapag tapos na siya sa'yo." Hinaplos nito ang buhok ko.

"So dear, lumayo ka na kay Jastin habang maaga pa. Kayang-kaya kong sirain ang
buhay mo. This is a warning from me and I mean it." Mahina itong tumawa bago
tumalikod at pumasok sa kotse nito.

Bahagya pa itong umabante na ikinaatras ko. I look at her and she just smiled.
Humarurot ang sasakyan nito papalabas ng parking lot.

Napabuntong-hininga ako. Ayoko itong patulan dahil ayokong magalit si Jastin sa

akin. Kung nagkataong ibang babae lang ito ay baka kanina ko pa pinilipit ang leeg
nito. Pero hindi, kaibigan ito ni Jastin at pinagkakatiwalaan nito.

Nanghihinang napasandal ako sa upuan ng kotse nang makapasok ako. Hindi ko alam
pero bakit kinakabahan ako sa mga sinabi nito?

To be continued...

CHAPTER 20

NAPAKUNOT ANG NOO ko habang pinagmamasdan si Sharmaine na nakaupo sa harap ng table

nito. Kaharap nito ang laptop nito at nakakunot ang noo.

Nilapitan ko ito.

"May problema ba?" Tumingala ito sa akin at napasandal sa upuan nito.

"It's about Amber."

Mas lalong kumunot ang noo ko.

"What about her?"

Sharmaine let out a sighed.

"Namomroblema ako sa babaeng 'yon. Imagine? Bumili siya ng napakaraming bulaklak.
Bulaklak ng para sa patay! At may pinasok lang naman siyang buhay na tao sa loob ng
kabaong! She's ridiculous!" Anito at napailing.

Nabigla pa ako nang bigla itong ngumisi na parang baliw.

"But she's cool. Gusto ko ang ginawa niya." Anito at humagikhik.

Napapailing na lang ako sa inakto nito.

"Should I call for Rein to check you up?" Tanong ko at umupo sa pang-isahang sofa
malapit sa table nito.

Kaagad itong sumimangot at tinignan ako ng masama.

"Huwag na huwag mong babanggitin ang pangalang 'yan sa harapan ko." She gritted her
teeth.

I shrugged my shoulders and smiled.

"Ang sabihin mo, affected ka pa rin sa kanya. Isipin mo? Pangalan pa lang apektado
ka na." Mabilis akong nakaiwas nang binato ako nito ng ballpen na hawak.

Tumayo ito at tumabi sa akin.

Medyo napaatras ako sa kinauupuan nang makitang titig na titig ito sa akin.

"You look happy. Araw-araw ka yatang nadidiligan ni Jastin?" Namilog ang mga mata
ko sa bulgar na tanong nito at ramdam ko ang pag-init ng pisngi ko.

Ngayon alam ko na ang nararamdaman ni Princess noong tinanong ko ito kung nadiligan
ba ito ni James.

"A-Ano bang pinagsasabi mo?"

Ngumisi lang ito.

"Hindi mo ako maloloko, babae. I saw you with Jastin for how many times. Nakita ko
rin na pumasok siya sa condo mo. At hindi iyon ang Jastin na nakilala ko. Sanay ako
na lagi ka niyang iniiwasan. Now, answer me. Anong meron sa inyong dalawa?"

Napalunok ako at hindi makasagot. Nakita nitong pumasok si Jastin sa condo ko?
Jastin is staying in my condo for almost one month now.
Marahas itong napabuntong-hininga nang hindi ako kumibo.

"Wala akong karapatang manghimasok sa buhay ninyong dalawa. Lalo na sa buhay mo.
But make sure that you won't get hurt, Krystal. Siguraduhin mo kung ano ang lugar
mo sa buhay niya." Tinapat nito ang kamay sa dibdib nito, malapit sa puso nito.
"Huwag puso lang ang pairalin."

Napayuko ako sa sinabi nito.

"I'm willing to take the risk, Sharm. Whatever the outcome, susugal ako. We're
getting there. Alam ko at ramdam ko na napapasok ko na ang puso niya." Mahinang
wika ko.

Matagal ako nitong tinitigan bago tumango.

"As your friend, I'll support you. Pero kapag sinaktan ka ng Jastin na 'yan,
makakatikim 'yan ng sapak sa'kin at seryoso ako." Anito sa napakaseryosong boses.

Nginitian ko ito.

"Hindi niya ako sasaktan. But thank you, Sharm." Sambit ko.

Niyakap ko ito pero kaagad din akong lumayo nang maamoy ang pabango nito.

"W-What's your perfume?" Hindi ko nagustuhan ang amoy kaya tinakpan ko ang ilong
ko.

"Wow, Krystal. Ang arte, ha? Excuse me, isa ito sa pinakamahal na pabango sa mundo.
Umalis ka nga dito. Mapanglait!" Masungit na sambit nito.

Natatawang tumayo ako.

"I'm sorry. I just don't like the smell. Love you!" Usal ko at lumabas ng opisina
nito.

Habang naglalakad pabalik sa sarili kong opisina ay bigla akong napatigil nang
makaramdan ng pagkahilo. Napahawak ako sa pader at napakurap-kurap. Hindi ako
nakapag-almusal kaya siguro nahihilo ako ngayon.

Nang masiguradong maayos na ako ay muli akong naglakad. Akmang papasok na ako sa
opisina ko nang may humila sa akin. At sa isang iglap lang ay nasa loob na ako ng
opisina nito.
"Jastin." Usal ko sa pangalan nito.

Ngumiti ito sa akin at niyakap ako.

"Namiss kita." Bulong nito.

I let out a chuckle.

"Araw-araw na nga tayong magkasama dito sa trabaho tapos doon ka din natutulog sa
condo ko. You're getting addicted on me, Jas." Pilyang usal ko.

Binaon nito ang mukha sa leeg ko at nanayo ang mga balahibo ko nang dilaan nito
iyon.

"Jastin!" Saway ko dito.

"I want to make love to you." He softly whispered.

"Are you crazy? Nandito tayo sa opisina mo." Hindi makapaniwalang usal ko.

Malamlam ang mga matang tinignan ako nito.

"I want to have sex with you on my table and in every corner of my office. Would
you let me?" Paos ang boses na tanong nito. Sinadya nitong maging mapang-akit ang
boses sa pandinig ko.

Napalunok ako at naramdaman ko ang pagpintig ng pagkababae ko. Damn! I'm already
turned on!

Inilapit nito ang bibig sa tenga ko.

"I'll fuck you hard and rough this time and you will like it ." Mas lalo akong
napalunok sa sinabi nito.

Init na init ang pakiramdam ko at hindi na ako nakatanggi pa nang mapusok ako
nitong hinalikan sa mga labi.

Naramdaman ko ang paghawak nito sa beywang ko at binuhat ako. Awtomatiko kong

pinulupot ang mga binti ko sa beywang nito habang naglalakad ito. Patuloy kaming
mapusok na naghahalikan hanggang sa maramdaman kong pinaupo ako nito sa wooden
table nito.
Matiim ako nitong tinitigan bago nito hinila ang skirt na suot ko kasama ang aking
underwear. Lumuhod ito at nagpantay ang mukha nito sa mesang kinauupuan ko.

Ibinuka nito ang mga hita ko at tinitigan nito ang pribadong parte ng pagkababae
ko. I bit my lower lip and let out a soft moan when he kiss my cl��t.

Mahigpit akong napahawak sa magkabilang dulo ng mesa nang pinaglandas nito ang dila
sa pagkababae ko.

"Ohhhh!" I moan when he expertly played my cl��t with his tongue.

He sucked it hard and lapped my cl��t. Rinig na rinig ko ang nakakabaliw na tunog
na likha ng pagsamba ng dila nito sa pagkababae ko. Pabilis ng pabilis ang paghimod
ng dila nito doon at pahigpit ng pahigpit ang paghawak ko sa mesa.

"Jastin, Ohhh! Oh, yes! It feels so good, baby. Lick me more, please. Lick me
more." Gone the inhibitions because of the pleasure, I shouted that again and
again.

And he didn't disappoint me. Pakiramdam ko ay mas lalo akong binabaliw ng

ekspertong dila nito. Napatingala ako at mahabang napaungol.

Hindi ko na alam kung saan ako hahawak. Ang likot ng kamay ko sa mesa nito hanggang
sa marinig ko ang pagbagsak ng mga papel sa sahig pero hindi namin iyon pinagtuunan
ng pansin.

Mahigpit ko itong hinawakan sa buhok at tila nababaliw na mas lalo ko itong

pinagduldulan sa pagkababae ko.

"Jastin! Ohh, Jastin! Baby! Ahhhh!" Ginalaw ko ang balakang base sa bilis ng
paggalaw ng dila nito. "I-I'm cumming, Jas!" Sigaw ko at napaliyad ako nang
maramdaman ang pagsabog ng orgasmo ko.

"Shit!" I cursed as I felt my whole body trembled.

Jastin drunk all my juices. Tumingala ito sa akin at matamis na ngumiti.

Tumayo ito at hinalikan ako sa mga labi. Inabot ko ang zipper ng pantalon nito at
nilabas ang umiigting na sandata nito.

"So big and long." I whispered as I stared at his c*ck and he chuckle.

Malamlam ang mga matang tinignan ko ito.

"And I wonder if it will fit in my mouth." Nang-aakit na sambit ko.

Jastin eye's glisten in desire but he shook his head.

"I don't want you to do that. Your precious mouth will get hurt and I don't want to
hurt my Krystal." He softly said.

My heart melt because of what he said. All this time, he's been a gentleman. Palagi
itong ingat na ingat na hindi ako masaktan kapag nagtatalik kaming dalawa.

Hinaplos ko ang pisngi nito.

"I love you, Jastin Rivera." I murmured and he smiled.

Binuhat ako nito mula sa mesa at pinatalikod ako. And we both moan in pleasure when
he slid his length inside me behind my back.

"So fucking good." He whispered as he thrust in and out.

"It really feels so good, Jas. Being you inside me really feels so good." Paos na
usal ko.

"Yeah?" He thrust deeper and harder and I let out a long moan.

Mahigpit akong napahawak sa magkabilang dulo ng mesa habang pabilis ng pabilis ang
pagbayo nito sa akin mula sa likod.

Pinunit nito ang damit at bra ko at ikinulong sa mga palad nito ang malulusog na
dibdib ko.

"Fuck, yeah!" He cursed as he keeps thrusting in and out.

Hinawakan nito ang magkabilang kamay ko at ipinuwesto nito iyon sa likod ko.
Patuloy ito sa mabilis at marahas na pagbayo. He's really serious when he said
earlier that he'll fuck me rough and hard.

"Jastin! Ohh, yeah! Ahhhh! J-Jastin!" Hinihingal na ungol ko.

Muli ay naramdaman ko ang pagsabog ng orgasmo ko. And Jastin followed. Naramdaman
ko ang paninigas ng katawan nito mula sa likod ko at pinuno nito ng katas ang
pagkababae ko.

Hinihingal ito ng harapin ko ito at pawis na pawis.

"Such a good performer." I teased.

He smirked at me.

"I'm not done yet." Anito at binuhat ako.

Awtomatikong pumulupot ang mga binti ko sa beywang nito at sa ganoong posisyon ako
nito inangkin na ikinalaki ng mga mata ko.

"You like it?" He sweetly smiled at me.

Napakapit ako sa balikat nito nang mag-umpisa itong umulos.

"Shit, Jastin!" Hindi ko mapigilang magmura dahil sa paraan ng pag-angkin nito sa

akin. It was so cool and exciting.

"Just enjoy, my Krystal." He wink at me and started to thrust in and out.

Naglakad ito habang nakabaon pa rin ito sa loob ko hanggang sa naramdaman ko ang
malamig na pader sa likod ko.

Umulos ito ng paulit-ulit at mabilis. Titig na titig kami sa isa't-isa habang

mapusok ako nitong inaangkin.

"So beautiful." He murmured.

"Ohhh!" Napaliyad ako nang mas isinagad nito at mas ibinaon pa ang hindi na yata
nanlalambot na sandata nito. Tila palagi iyong handa sa anumang labanan.

He keeps thrusting in and out. He was gripping me tightly on my butt to support my

weight. And we both moan again in pleasure when we reached the climax. His body
trembled as he filled me with his hot semen.

At ang buong akala ko ay tapos na
sofa, hinubad ang lahat ng saplot
sinabi nito na aangkinin ako nito
pagkatapos ako nitong angkinin sa
swivel chair na nakaharap sa mesa
ito pero hindi ito tumigil. Dinala ako nito sa
nito at doon ako muling inangkin. Seryoso ito sa
sa kabuuang parte ng opisina nito dahil
mahabang sofa ay dinala na naman ako nito sa
kung saan ako nito unang inangkin kanina.

Umupo ito sa swivel chair and I am sitting on his lap now.

"Ride me, baby." Puno ng pagnanasang sambit nito.

Hinawakan ko ang sandata nito at ako mismo ang nagpasok niyon sa loob ko. He groan
in pleasure and he gripped my hips when I started to move up and down on his lap.

"Yeah, that's it. You're so good, baby." He muttered.

Pabilis ng pabilis ang pagtaas-baba ko. He even guided me at ito ang nagtaas-baba
sa katawan ko. Dinidilaan nito ang leeg ko at sinisipsip ang magkabilang utong ko
habang nag-uumpisa na ding gumalaw ang balakang nito para angkinin ako.

Bumaon ang aking kuko sa magkabilang balikat nito nang muli na naman naming
narating ang rurok ng kaligayahan. Tila walang nakakaramdam ng pagod sa aming
dalawa. Muli ako nitong inangkin sa carpeted na sahig at sunod ay sa likod ng pinto
ng opisina nito.

At ang huli ay sa loob ng banyo ng opisina nito. Pati iyon ay hindi nito
pinalampas. Patuloy naming pinaligaya ang isa't-isa.

"Fuck, Krystal! Fuck, yeah!"

Napuno ng ungol at sigaw naming dalawa ang loob ng opisina nito.

To be continued...

A/N: Waaahhh! PAKIBUHUSAN NG HOLY WATER ANG DALAWANG 'YAN!!!�0�9�0�9

PS: Sinadya kong wag lagyan ng RATED SPG. This is a matured content so yeah, expect
the unexpected.�0�9

Para lang po ito sa may mga asawa, mga hija. Disiplinahin ang sarili at tamang basa
lang, okay? Basa, ha? Not wet!�0�9�0�9

CHAPTER 21

I WOKE UP in the morning when I feel like I'm going to throw up.

Nasapo ko ang bibig ko at dali-daling bumangon. Tumakbo ako patungong banyo at

nagsuka ako ng nagsuka sa sink.

Hawak-hawak ko ang sariling tiyan habang nagsusuka at halos maluha-luha na ako

dahil sa sama ng pakiramdam ko.
Napatingin ako sa sarili kong repleksyon sa harap ng salamin ng banyo. I look pale.
Pinagpapawisan na din ako.

Kahit mabigat na mabigat ang pakiramdam ko ay pinilit ko ang sariling makaligo.

Nang makapagbihis ako ay nakaramdam ako ng kapresukuhan pero hindi pa rin sapat
para mawala ang bigat ng pakiramdam ko.

Tinungo ko ang kusina. Namimiss ko na si Jastin. Hindi ito natulog dito kagabi
dahil may importante itong inasikaso. Hindi ko na tinanong pa kung ano ang
inasikaso nito.

Nagtimpla ako ng sarili kong kape pero hindi ko nagustuhan ang amoy niyon kaya
tinapon ko iyon sa sink ng kusina. Instead of coffee, gatas na lang ang ininom ko.

Dinampot ko ang cellphone ko nang tumunog iyon. Napangiti ako nang makita kung sino
ang tumatawag.

"Allexa." Bungad ko sa kaibigan.

"How are you, Tal? Buhay ka pa ba? Ilang buwan ka ng hindi nagpaparamdam. Anong
balita sa'yo?" Napailing ako sa sinabi nito.

"Naging busy lang po." Palusot ko.

I heard her sigh.

"Can I visit you there? I miss you." Ilang buwan pa itong mananatili sa Pilipinas
bago ulit lumipad ang mga ito pabalik ng ibang bansa para sa kasal nila ng fiancee
nito.

"Free naman ako today kaya sige. Hihintayin kita dito." Usal ko.

"Yehey! Thank you. Anong gusto mong pasalubong?" Masayang tanong nito.

Napaisip ako. I'm really craving for something sour these past few days.

"Puwede mo ba akong bilhan ng mangga? I'm really craving for it. Thank you, best!
Love you!" Napakunot ang noo ko nang hindi na ito tumugon pa. "Hey, still there?"
Nagtatakang tanong ko.

"Krystal. Kailan ka huling dinatnan?" Natigilan ako sa tanong nito at sandaling

napaisip.

Almost two months. Ngayon ko lang din napag isip-isip na halos magdadalawang buwan
na akong hindi dinadatnan.

"Sabihin mo nga sa'kin, Krystal. Are you pregnant?" Naikagat ko ang ibabang labi sa
tanong nito.

"I'll go to the hospital now. Magpapa-check up ako." Mabilis na sabi ko at

pinatayan ito ng tawag.

Wala sa sariling naglakad ako patungong kuwarto at napatingin sa hawak kong

cellphone. Should I call Jastin? Should I tell him?

Napailing ako. I have to make sure first. Baka delay lang ako. Tama, baka delay
lang ako. Pero pupunta pa rin ako ng ospital para makasigurado.

Nagbihis ako at lumabas ng condo ko. Tinext ko na lang si Jastin na may pupuntahan
ako. Baka kasi bigla na lang itong umuwi at hindi ako maabutan sa condo.

Akmang papasok na ako sa kotse ko nang may bumusina mula sa likod.

Nang lumingon ako ay nakita ko si Adrian na pababa na mula sa kotse nito.

"Hey." Bati nito at lumapit sa akin.

"Ikaw pala. Bakit ka nandito? May kakilala ka ba dito?" Tanong ko.

Ngumiti ito at umiling.

"Bumili akong condo dito. Kakalipat ko lang kahapon, actually." Tugon nito.

"Oh. That's nice. Nasa iisang building na lang pala tayo." Natatawang sambit ko.

He chuckle.

"Well, may lakad ka?" Tanong nito.

Tumango ako.

"Magpapacheck-up lang." Nakangiting tugon ko.

Kumunot naman ang noo nito.

"Are you sick?" May pag-aalala sa boses nito.

Umiling ako.

"I'm just a little bit dizzy but I'm okay."

"You look not okay. You're pale, Krystal. Come on, sasamahan na kita. Free naman
ako today and I'm willing to be your driver. Meryenda lang bilang kabayaran sapat
na." Anito at pilyong kumindat.

Natatawang napailing ako sa huling sinabi nito.

"Sige na nga." Pagpayag ko. Parang hindi ko kayang mag drive dahil nahihilo ako
kaya pumayag na ako.

Pinagbuksan ako nito ng pinto ng kotse nito at kaagad naman akong pumasok.

"Where to?" Tanong nito nang nasa biyahe na kami.

"J'Smiths na lang." Tukoy ko sa ospital na pagmamay-ari ni James.

Tumango ito at nang makarating kami sa ospital ay kaagad itong lumabas at

inalalayan ako pababa ng kotse nito.

"Salamat." Nakangiting usal ko.

Hihintayin daw ako nito sa kotse nito kaya hinayaan ko na lang. Dumiretso ako sa
doctor. I sent an appointment earlier kaya inaasahan na nito ang pagdating ko.

Kaagad ako nitong inasikaso at ilang sandali lang ay humarap ito sa akin ng
nakangiti.

"Congratulations. You're 8weeks pregnant, Misis." Magiliw na wika nito.

Napakurap-kurap ako at wala sa sariling napahawak ako sa tiyan.

"B-Buntis po ako?" Hindi makapaniwalang tanong ko.

"Yes, hija. And for someone whose pregnant for 8weeks, nakaka-amazed na hindi pa
maumbok ang tiyan mo. Sexy pa ring tignan." Hindi ko na pinansin ang sinabi nito.

Hinaplos ko ang aking tiyan. Ang sarap sa pakiramdam na may nabubuhay sa loob ng
sinapupunan ko.

"Hi, baby." Masayang usal ko at halos maluha-luha pa ako. Excited na akong sabihin
ito kay Jastin.

Tinignan ko si doktora at buong pusong nagpasalamat. Bago ako umalis ay hinabilin

nito ang mga vitamins na dapat kong inumin at regular din dapat akong magpacheck-up
at alagaan ko ng mabuti ang sarili ko.

"Kumusta ang check-up?" Kaagad na tanong ni Adrian nang makalabas ako.

"Okay naman. Wala namang problema." Sagot ko.

Malapad akong ngumiti. Kung meron mang dapat na unang makakaalam na buntis ako ay
si Jastin iyon. Excited akong umuwi para sabihin ang magandang balita sa binata.

Si Adrian ay pinagmaneho ako ulit patungong condominium building namin. Gusto ko

sanang dumaan kami ng restaurant para sana ilibre ito pero tumanggi ito. Next time
na lang daw at gusto nitong magpahinga na lang ako.

"Salamat, Adrian." Nakangiting usal ko.

Tumango ito.

"Sige na. You have to rest. Namumutla ka pa rin." Pagtataboy nito sa akin.

Tumango ako at muling nagpasalamat dito bago ako sumakay ng elevator patungong
floor ko. Nang makarating sa loob ng condo ko ay kaagad kong tinawagan si Jastin
pero hindi ko ito makontak. Wala din itong reply sa text ko kanina.

I decided to wait for him to come home. Masyado lang siguro itong naging busy.

Pero sumapit ang gabi ay wala pa rin si Jastin. Napatingin ako sa relo na nakasabit
sa kuwarto ko at nakitang alas onse na ng gabi. Nag-uumpisa na akong mag-alala para
sa binata.

Kaagad akong lumabas ng kuwarto ko nang marinig ang pagbukas ng pinto.

"Jastin." Nabigla ako nang makita pasuray-suray itong naglakad.

Kaagad ko itong nilapitan.

"You're drunk." Sambit ko nang maamoy ko ang alak nang makalapit ako dito.
Sinapo nito ang mukha ko.

"My Krystal. Hey, baby. I miss you." Usal nito.

"Bakit nagpakalasing ka? Nag drive ka bang nakainom? What if something bad happen
to you?" Nag-aalalang sambit ko.

Mahina lang itong tumawa at dinampian ako ng halik sa mga labi.

"Namiss kita." Malambing ako nitong niyakap.

"I miss you din. Bakit hindi ka sumasagot sa mga tawag ko?"

"I'm sorry. May inasikaso lang ako. And you know what?" Pinakatitigan ako nito.
"Galing ako sa doktor ko. Remember Minerva? She's my doctor. Umaasa ako na sana
magbago ang resulta pero hindi. Ganoon pa rin. And I think, I can't give you what a
man can give to his woman. I am useless, right? Wala akong kuwentang lalaki. Wala
akong kakayahang mabigyan ka ng-"

"Jas, ano bang mga pinagsasabi mo? You're just drunk. Halika na sa kuwarto para
makapagpahinga ka na." Wika ko at kaagad ko itong hinila papasok ng kuwarto.

Kaagad kong hinubad ang sapatos at mga saplot nito at pinunasan ko ito ng basang
bimpo. Kahit hirap na hirap dahil sa malaking tao ito ay nagawa ko pa rin itong
bihisan.

Kaagad ako nitong kinabig pahiga sa tabi nito. At kahit lasing ito ay napangiti ako
nang pinaunan ako nito sa bisig nito. His favorite position.

"I'm sorry, Krystal. I'm sorry." Ito ang mga huling katagang binitawan nito bago
ito tuluyang makatulog.

Napailing ako. Lasing na lasing talaga ito. Kung anu-ano na ang mga pinagsasabi
nito.

"Goodnight, mahal ko. May maganda akong balita para sa'yo bukas." Bulong ko at
hinalikan ko ito sa labi bago pumikit para matulog.

Kinabukasan ay hindi ako makahanap ng tamang tiyempo para sabihin kay Jastin ang
tungkol sa pinagbubuntis ko. Madalas ko itong nakikitang nakatulala na para bang
napakalalim ng iniisip nito.

And I decided not to tell him yet. Baka may problema ito na hindi sinasabi sa akin
lalo pa at madalas ang pag-alis nito at uuwi itong lasing. He's been like that for
almost one week now. Wala namang nagbago sa trato nito sa akin pero madalas ko
itong nakikita na parang wala sa sarili.

At mamayang gabi, kakausapin ko na ito kung anuman ang problema nito. Hindi
puwedeng ganito lang ito palagi.

"Healthy naman si baby at alagaan pang mabuti, okay? Precious gift 'yan from God
kaya pakaingatan." Bilin ni doktora sa akin nang bumalik ako dito para sa weekly
check-up ko.

Nagpasalamat ako dito at bumalik sa kotse ko.

Hinaplos ko ang tiyan at ngumiti.

"Mas masaya sana kung kasama natin si Daddy sa check-up mo ano, baby? Kaso may
problema pa si Daddy kaya next time na lang, ha?" Malambing na usal ko at mas
malapad na ngumiti.

Ganito pala ang pakiramdam ng buntis. Masaya at napakasarap. Ramdam na ramdam ko

ang tibok ng puso ng batang nasa sinapupunan ko. Tila iisa ang pintig ng puso
naming dalawa.

Dahan-dahan akong nagmaneho pabalik sa condominium building. Naglakad ako sa

hallway ng building at muli ay nakaramdam ako ng pagkahilo. Mas matindi iyon kaysa
sa nakaraan.

Naghahanap ako ng makakapitan pero wala akong makapa. Ang akmang pagtumba ko ay
natigil nang may humawak sa akin para alalayan ako.

"Are you okay?" It was Adrian.

Napayakap ako sa leeg nito bilang suporta.

"I-I'm okay. Thank you." Mahinang usal ko.

"Namumutla ka. Pasok ka muna sa condo ko para makainom ka ng tubig." Anito at

masuyo akong hinila papasok sa condo nito.

Pinaupo ako nito sa sofa at dali-daling kumuha ng tubig. Pinainom ako nito.

"S-Salamat." Usal ko matapos inumin ang tubig.

"Mukhang madalas ang pagsama ng pakiramdam mo."

Nginitian ko ito.

"Okay lang naman ako." Sambit ko at tumayo. "Babalik na ako sa condo ko. Salamat
ulit, Adrian."

Tumango lang ito at ngumiti.

"Ingatan mo ang sarili mo." Bilin nito nang hinatid ako nito sa pinto.

Tumango ako.

"Opo." Sagot ko at nagpaalam na.

Napabuntong-hininga ako at parang pagod na napasandal sa sofa nang makapasok ako sa

sarili kong unit.

"Pinapahirapan mo naman masyado si Mommy, baby." Mahinang usal ko at mariing

napapikit.

Napamulat ako ng mga mata nang marinig ang pagtunog ng doorbell. Sa pag-aakalang si
Jastin iyon ay kaagad akong kumilos para buksan ang pinto.

At isang malakas na sampal ang sumalubong sa akin nang tuluyan kong mabuksan ang
pinto. Napahawak ako sa nasaktang pisngi at napatingin kay Minerva.

Pasalampak nitong ibinigay sa akin ang isang brown envelope. Nagtataka may ay
binuksan ko iyon at nanlaki ang mga mata ko nang makita ang mga litrato ko kasama
si Adrian.

Ang unang litratong nakita ko ay noong nasa parking lot kami. At noong pumasok ako
sa loob ng kotse nito. Ang sunod ay noong inalalayan ako nito pababa sa kotse nito.
At ang huli ay ang eksena kanina na nahilo ako at halos nakayakap na ako dito. Pati
ang pagpasok ko sa condo nito ay naroroon din.

"Ang lakas ng loob mong lokohin si Jastin. You're cheating on him, you slut! At
sisiguraduhin ko na makakarating 'to sa kanya."

Naikuyom ko ang mga kamao ko.

"Adrian is just my friend. These photos, I can explain it to him." Muling dumapo
ang palad nito sa pisngi ko.
"And do you think Jastin will believe you?" Tumawa ito. "I've warned you to stay
away from him pero para ka ring linta na dikit ng dikit sa kanya! You're a slut!"
Sigaw nito at tinalikuran ako.

Naikuyom ko ang mga kamao. Hinding-hindi ako makakapayag na sirain ako nito kay
Jastin.

Gabi na nang makarating si Jastin sa condo ko. And thankfully, hindi ito nakainom
ngayon. Pero napakaseryoso ng mukha nito.

"Explain this to me, Krystal." Anito at pinakita ang brown envelope na hawak.

Tinignan ko lang iyon. Alam ko na ang mga laman niyon. Sinabi talaga ni Minerva sa
binata.

"Kung anuman ang mga sinabi ng kaibigan mo sa'yo, it's not all true. Adrian is just
my friend. Huwag mong sabihing naniniwala ka kay Minerva?" May hinanakit sa boses
ko.

"That's why I'm asking you, Krystal. Alam ko. Alam na alam ko sa sarili ko na
hinding-hindi mo ako kayang lokohin." Anito at napabuntong-hininga.

Lumapit ako dito.

"I'm not cheating on you, Jastin. Alam mo kung gaano kita kamahal." Sambit ko.

Tumango ito at niyakap ako.

"I know, Krystal. I know." Tinugon ko ang mahigpit na yakap nito.

Kumalas ako mula sa pagkakayakap nito at matamis ko itong nginitian.

"May good news ako sa'yo." Excited na sabi ko.

Ngumiti ito.

"And what is it?"

"I'm pregnant, Jastin. Magkaka-baby na tayo." Masayang balita ko.

At paunti-unti ay nakita ko ang pagbago ng ekpresyon ni Jastin. Nawala ang ngiti sa

mga labi nito at bigla itong namutla.
"W-Why? Aren't you happy?" Tanong ko, kinakabahan. "O-Okay. K-Kung ayaw mong
panagutan ang bata, I understand. Ayos lang naman sa akin, Jastin. And-"

"Kailan pa?" Mapanganib ang boses na tanong nito.

"W-What?" Naguguluhang tanong ko.

Marahas ako nitong hinawakan sa braso.

"Kailan mo pa ako niloloko?!" Sigaw nito na ikinapitlag ko. Namumula ang mukha nito
sa galit.

"Jastin, hindi kita maintin-"

Natigilan ako nang malakas na dumapo ang mabigat na palad nito sa pisngi ko.
Nanlalaki ang mga matang napatingin ako dito at halos hindi ako makapaniwala.

He slapped me!

At ang sunod nitong ginawa ay mas hindi ko inaasahan. He strangled my neck.

"Hindi ako ang ama ng pinagbubuntis mo. Baog ako, Krystal! Naiintindihan mo? Baog
ako!" Sigaw nito at muli akong sinampal.

Halos mawalan ako ng ulirat sa ginawa nito.

To be continued...

A/N: �0�4�0�4�0�4

CHAPTER 22

NAPAPANGIWI ako habang ginagamot ang sarili kong mga pasa sa mga braso, sa leeg at
sa mukha ko.

Napatitig ako sa mukha ko sa salamin. This is all Minerva's fault. Alam kong
pinaniwala nito si Jastin na baog ito. Alam ko sa sarili ko na si Jastin lang ang
ama ng dinadala ko. Ito lang ang lalaking pinahintulutan kong angkinin ako.

Bulag at bingi si Jastin sa ngayon. Galit lang ito at naniniwala ako na mababago ko
ang isip nito. Gagawin ko ang lahat para lang ako ang paniwalaan nito. And I'll
make sure that Minerva will pay for this.

Jastin confiscated my phone. Hindi ako nito hinayaang lumabas ng condo nito. Yes,
sa condo nito. Dito ako nito dinala. At sa ilang araw na naririto ako ay palagi ako
nitong pinagbubuhatan ng kamay.

Halos mapatalon ako sa kinauupuan ko nang marinig ang pabagsak na pagbukas ng

pinto. Nagsalubong ang mga mata namin at napakalamig ng tingin nito sa akin. May
halong poot at galit ang nakaguhit sa mga mata nito.

Lumapit ito sa akin at hinila ako patayo.

"J-Jastin." Usal ko sa pangalan nito.

Mahigpit ako nitong hinawakan sa braso.

"You remind me of someone." He smirked at me. "Someone who ruined my life. Ang
taong kinuha ang lahat sa akin." Mas lalong himigpit ang pagkakawak nito sa braso
ko.

Hindi ko maintindihan ang mga sinasabi nito. Kung anu-ano na ang lumalabas mula sa
bibig nito.

"Jastin, listen to me. Please, listen to me. Minerva was wrong. Sa tingin mo ba
kaya kong magpa-angkin sa iba? Alam mo kung sino ang nakauna sa akin at ikaw 'yon.
H-Hindi kita kayang loko-"

"Shut the fuck up!" Mariing usal nito at hinila ako patungo sa kuwarto.

Pabagsak akong napahiga doon nang marahas ako nitong itinulak. Naglakad ito patungo
sa cabinet nito at may kinuha mula doon.

Hindi ko pinahalata ang takot sa mukha ko nang makita ang lubid sa mga kamay nito.
Lumapit ito sa akin at itinali ang magkabilang binti ko sa paanan ng kama. Ang
sunod nitong ginawa ay tinali ang mga kamay ko sa headboard. Napakahigpit niyon.

Marahas nitong pinunit ang buong saplot ko. Ang bawat ekspresyon sa mukha nito ay
nasaksihan ko. Noon ay ingat na ingat itong huwag akong masaktan pero ngayon ay
wala itong pakialam. Hindi na ito ang Jastin na nakasama ko ng ilang buwan. Hindi
na ito ang Jastin na naglalambing at ingat na ingat sa akin. Masyado na itong
kinakain ng galit nito.

"Jas-" Natigil ako sa pagsasalita nang tinakpan nito ang bibig nito gamit ang panyo
na hinugot nito mula sa drawer nito.
Inilapit nito ang bibig sa tenga ko.

"Ayokong marinig ang sigaw at ungol mo. Naiintindihan mo?" Mariing utos nito.

Nang hindi ako sumagot ay sinabunutan ako nito sa buhok.

"Naiintindihan mo ba?" Nangilid ang mga luha sa gilid ng mga mata ko at tumango.

Binitawan nito ang buhok ko at muli ay may kinuha ito sa drawer.

Nanlaki ang mga mata ko nang makitang kandila iyon. Gumalaw ako pero walang silbi
ang pagpupumiglas ko dahil nakatali ako sa mga binti at kamay.

Sinindihan nito ang hawak na kandila at sa isang iglap ay pumatak ang likido niyon
sa dibdib ko.

Hindi ko napigilan at napasigaw ako ng malakas sa ginawa nito. Napamura ako sa isip
at pilit na nagpupumiglas. Pinatay nito ang apoy at hinagis ang kandila.

"I told you not to shout!" Galit na galit ang mga mata nito.

Umiiyak na umiling ako. Hindi ko kaya!

Ngumisi ito at hinubad ang lahat ng saplot nito. Pumaibabaw ito sa akin at
kapagkuwan ay marahas ako nitong inangkin. Umuuga ang buong katawan ko at pati ang
kama dahil sa marahas at walang awang pag-angkin nito sa akin.

Hindi pa ito nakuntento at sinakal ako nito habang marahas na umuulos sa ibabaw ko.
Nanlalabo na ang mga mata ko dahil sa mga luha at naninikip ang dibdib ko dahil sa
paraan ng pag-angkin nito sa akin.

Hanggang sa maramdaman kong nanigas ito sa ibabaw ko. Hinugot nito ang kahabaan
mula sa akin at marahas na hinila ang panyo na nakatakip sa bibig ko at walang
sabi-sabing binuhos nito ang katas sa loob ng bibig ko.

Napaubo ako at pilit nito iyong pinapalunok sa akin. Tinanggal nito ang pagkakatali
sa mga kamay at mga binti ko.

"I enjoyed fucking you, slut." Anito at iniwan ako sa kuwarto.

Nanghihinang napaupo ako sa kama at niyakap ang sarili ko. Humagulhol ako ng iyak
at hinawakan ang tiyan ko.
"Anong gagawin ko, anak?" Mahinang tanong at mas lalong lumakas ang iyak.

Nakatulugan ko ang pag-iyak ko hanggang sa magising ako nang makaramdam ng

panlalamig.

Bumangon ako at kahit nananakit ang katawan ay pinilit kong magbihis. Dahan-dahan
kong binuksan ang pinto ng kuwarto at tinungo ang kusina. Kumuha ako ng tubig at
uminom.

Nasa ganoong eksena ako nang marinig ang boses ni Jastin. Lumabas ako mula sa
kusina at parang pinako ako mula sa kinatatayuan nang masaksihan ang
pakikipaghalikan nito sa isang babae.

Nasaksihan ko din kung paano nitong inaangkin ang babae habang nakasabunot ito sa
buhok ng huli.

Pinunasan ko ang mga luhang naglandas sa magkabilang pisngi ko at muling pumasok sa

kusina. Nanatili ako doon kahit naririnig ko ang bawat ungol at sigaw ng dalawang
nagtatalik sa salas.

Nang masiguradong tapos na ang mga ito ay doon ako lumabas. Alam kong lumabas ang
mga ito dahil narinig ko ang pagbukas at pagsara ng pinto.

Muli akong pumasok sa kuwarto at humiga doon. Niyakap ko ang sarili at impit na
umiyak.

"I'm sorry, baby. Just hang on there, okay? I don't want to leave your Daddy.
Babalik din siya sa dati. Just hang on there." I whispered.

Buong gabi akong umiyak at nakatulugan na naman ang pag-iyak ko.

Kinabukasan ay nagising ako nang makarinig ng ingay mula sa labas. Bumangon ako at
dumiretso ng banyo. Naghilamos ako at nag toothbrush.

Sa pagpihit ko ng pinto ay natigilan ako nang marinig ang usapan sa labas. Nakita
ko si Minerva at Jastin na nasa salas.

"Ano na ngayon ang pinaplano mo?" Boses iyon ni Minerva.

"I plan to make her stay here and make her suffer for cheating on me." Kibit-
balikat na tugon ni Jastin.

I bit my lower lip.

"Anong plano mo sa pinagbubuntis niya?" Muling tanong ng babae.

Naikuyom ko ang mga kamao ko. Sa paningin ko ay tila itong isang demonyo na nag-
uudyok kay Jastin na gumawa ng kasamaan.

Hindi sumagot ang binata. Hinaplos ito ni Minerva sa buhok.

"Letting her stay and make her suffer is not enough, Jastin. She cheated on you and
someone got her pregnant. Inapakan niya ang pagkatao mo." Bumaba ang kamay nito sa
pisngi ng binata at pinihit ito para magkaharap ang mukha nilang dalawa.

"Kill the baby." She said.

Napasinghap ako sa narinig at napaatras. Not my baby.

Pabalik-balik akong naglakad at nag-iisip ng gagawin. Kailangan kong makaalis dito.

Hindi maganda ang kutob ko. Muli akong sumilip sa pinto at nakahinga ako ng maluwag
nang makitang lumabas ang dalawa.

Dahan-dahan ay lumabas ako ng kuwarto at lumabas ng condo ni Jastin. Pumasok ako sa

condo ko at kinuha ang susi ng kotse ko doon. Nagmamadali ang mga kilos na tinungo
ko ang parking lot.

Akmang papasok na ako sa loob ng kotse ko nang may humablot sa akin.

"And where do you think you're going?" Narinig ko ang mapanganib na boses na iyon
ni Jastin.

Pilit akong nagpupumiglas mula sa mahigpit na pagkakahawak nito.

"Jastin, please let me go. Hayaan mo na akong makaalis dito. Please." Pagmamakaawa
ko.

"At para saan? Para makasama mo ang lalaki mo?!" Sigaw nito at hinila ako papasok
ng kotse nito.

Pasalampak ako nitong pinaupo sa shotgun seat at ikinabit ang seatbealt sa akin.
Nang makaupo na ito sa driver's seat ay kaagad kong tinanggal ang seatbelt ko at
mabilis na lumabas ng kotse nito.

Tumakbo ako pero ganoon na lamang ang gulat ko nang may tumama sa tiyan ko. Mariin
akong napapikit at napasalampak ako sa semento. Nang magmulat ako ng mga mata ay
nakita ko ang kotse ni Jastin.
Sinagasaan ako nito!

Napangiwi ako nang maramdaman ang pagkirot ng tiyan ko. Mahigpit ko iyong hinawakan
at takot ang naramdaman ko nang makitang dumadaloy ang dugo sa mga hita ko.

Tumingin ako kay Jastin nang bumaba ito mula sa kotse. Walang emosyon ang mukha
nito habang nakatingin sa akin.

"A-Ang anak ko. T-Tulungan mo ako, p-please. Jastin, a-ang anak natin." Nanginginig
ang mga labi ko.

Takot ang nararamdaman ko ngayon. Hindi para sa buhay ko kundi para sa buhay ng
batang nasa sinapupunan ko.

"T-Tulungan mo ako. P-Please. Please, Jastin. This is your child!" Sigaw ko at

humagulhol ng iyak.

Pero sa halip na tulungan ako ay muli itong pumasok sa loob ng kotse nito at
humarurot ang sasakyan nito papalayo sa akin.

"T-Tulong! Please, help me!" Nanghihinang sigaw ko.

Ang dami ng dugong dumadaloy sa mga hita ko. Pinipilit kong tumayo pero hindi ko
magawa. Nanlalabo na rin ang paningin ko at bago pa man ako mawalan ng ulirat ay
naramdaman kong may bumuhat sa akin.

"Hang on there, baby." That was the last words I heard before I lost my
consciousness.

At nagising ako sa isang kuwarto na puro puti ang nakikita ko. Pabalikwas akong
bumangon.

"Krystal, dahan-dahan." Kaagad akong nilapitan ni Sharmaine.

"N-Nasaan ako?" Tanong ko.

"Nasa ospital ka. Relax lang baka-"

Mahigpit ko itong hinawakan sa mga kamay.

"M-My baby. How's my baby?" Kaagad na tanong ko.

Natigilan ito at nag-iwas ng tingin sa akin. Hinawakan ko ang tiyan ko.

"Nararamdaman ko pa rin siya. Nandito pa rin siya, hindi ba? Nandito pa rin siya."
Nag-umpisa akong lumuha.

Pinisil nito ang mga kamay ko at umiling.

"I'm sorry, Krystal. Wala na ang baby mo. Nakunan ka. I'm sorry." Tila binuhusan
ako ng napakalamig na tubig sa narinig.

"Nagbibiro ka lang." Sambit ko.

"Krystal, makinig ka sa-"

"No! Nagbibiro ka lang! Buhay ang anak ko! Buhay siya! Buhay ang anak ko!" Nag-
umpisa akong maging histerikal at napasabunot sa sariling buhok.

Nagwawala ako at doon na pumasok ang mga nurse. Naramdaman kong may tinurok na kung
ano ang mga ito sa akin bago ako unti-unting napapikit.

He killed our child!

Iyon ang nasa isip ko bago ako tuluyang makatulog. Nakatatak iyon sa isip at sa
puso ko.

To be continued...

CHAPTER 23

"YOU'LL BE DISCHARGE TODAY." Tumingin lang ako kay Sharmaine at tumango.

Nagpaalam itong lumabas para asikasuhin ang bill ko. Princess caress my hair.

"You'll gonna be okay. You're little angel is in good hands now, Krystal." She said
and kiss me on my forehead.

Hindi ako umimik. Nanatili lang akong nakatulala.

"James investigated everything and..." Napatingin ako dito nang tumigil ito sa
pagsasalita. "Hinihiling ko na sana ay huwag ng magpakita pa si Jastin sa asawa ko.
Natatakot ako sa maaari niyang gawin. He would kill Jastin for doing that to you
and-"
"He deserve it." Putol ko sa sasabihin nito.

Natigilan ito sa sinabi ko.

"Krystal..."

Naikuyom ko ang mga kamao ko.

"Pinatay niya ang anak ko. Hindi ba tamang kamatayan din ang magiging kapalit,
Princess?" Walang emosyong tanong ko.

"Krystal, may tamang proseso tayo. We could send him on jail. Pagbabayaran niya
ang-"

"No." Mariing usal ko. "Hindi sapat ang makulong siya." Nag-umpisang tumulo ang mga
luha ko. Punong-puno ng galit ang dibdib ko.

Kusa kong tinanggal ang syringe ng dextrose na nakabaon sa kamay ko at bumangon.

Bumaba ako mula sa hospital bed pero kaagad din akong pinigilan ni Princess.

"Baka mabinat ka. Ihahatid ka namin sa bahay mo at doon ka na magpahinga, okay?

Sasamahan ka namin habang nagrerecover ka pa. Tinawagan ko na rin si Tita Kyle."
Ang tita ko ang tinutukoy nito, bunsong kapatid ng mommy ko.

Napabuntong-hininga ako at wala sa sariling napahawak sa tiyan ko.

"Parang kailan lang, nararamdaman ko pa siya dito." Mahinang bulong ko.

Mahigpit akong hinawakan ni Princess sa mga kamay.

"Anong kasalanan ko para mangyari sa akin ang lahat ng ito? Minahal ko lang naman
si Jastin. At ang pagmamahal na iyon ang nagdala sa'kin sa impiyernong
kinakasadlakan ko ngayon." I gritted my teeth.

Nasa ganoong eksena kami nang humahangos na pumasok si Sharmaine.

"Jastin is here." Hinihingal na sambit nito.

Kaagad kong naikuyom ang mga kamao ko.

"Pinipigilan siya ni Rein at Prince pero nagpupumilit siyang pumasok dito." Patuloy
ni Sharmaine at tumingin sa akin.
"Nasaan si James?" Kaagad na tanong ni Princess.

"He's not here. Ilang oras na siyang wala dito sa ospital. May inaasikaso daw sabi
ni Prince." Parang nakahinga ng maluwag si Princess sa sinabi ni Sharmaine.

Narinig ko ang pabagsak na pagbukas ng pinto ng private room ko at doon ay

nagsalubong ang mga mata namin ni Jastin.

Humakbang ito papalapit sa akin pero pinigilan ito ni Prince.

"Bud, please umalis ka na. Mas lalo lang magiging malala ang sitwasyon kaya umalis
ka na." Mariing pagtataboy ni Prince sa binata.

Tinabig ni Jastin ang kamay ni Prince.

"I-I just want to talk to Krystal. Please. Kahit sandali lang. Gusto ko lang siyang
makausap at-"

"What are you doing here?" Natigilan ang lahat nang marinig ang baritono at
mapanganib na boses na iyon.

Napatingin kaming lahat sa kakapasok lang na si James.

At sa isang kisap-mata lang ay malakas na bumagsak ang likod ni Jastin sa matigas

na pader habang hawak-hawak ito ni James sa kuwelyo.

"Tinatanong kita kung ano ang ginagawa mo dito." Mariin ang mga katagang lumalabas
mula sa bibig ni James habang madilim ang mukhang nakatingin kay Jastin.

"Love, let go of him." Narinig kong nagsalita si Princess at akmang hahakbang nang
masama itong tinignan ni James.

"Huwag kang makialam dito, Princess Shaina." Natigilan si Princess at napalunok.

Sa aming lahat ay si Princess lang ang may kakayahang amuhin si James at dito lang
nakikinig ang leader ng Phoenix pero tila walang epekto iyon ngayon.

"Ang lakas ng loob mong magpakita dito pagkatapos ng mga ginawa mo. Wala ka na ba
talagang kaluluwa?!" Dumadagundong ang boses ni James sa kabuuan ng kuwartong
kinaroroonan namin.

"Phyton. Alam kong mali ako at-"

"Alam mong mali? Ano ba ang alam mo? Ah..." Nagpatango-tango si James at hinigpitan
ang pagkakahawak sa kuwelyo ni Jastin. "Ang alam mo ay baog ka, ganoon ba?" Hinugot
nito ang cellphone mula sa loob ng bulsa nito at may pinindot doon.

Pareho naming narinig ang boses ng isang babae doon.

"Panoorin mo kung gaano ka kagago at kawalang kuwentang lalaki." Mariing utos ni

James.

Tumutok ang mga mata ni Jastin doon at lahat kami ay rinig na rinig namin ang mga
pinagsasabi ng nasa video. Alam kong si Minerva iyon dahil kilalang-kilala ko ang
boses nito. Takot na takot ang boses nito habang nagsasalita.

"I-I lied to him. P-Pineke ko a-ang r-resulta. H-Hindi s-siya baog a-at pinalabas
k-ko lang na m-may lalaki s-si Krystal. J-Jastin is a h-healthy man. I-It's my f-
fault. I-Ilang taon k-ko siyang p-pinaniwala n-na wala siyang k-kakayahang m-
magkaanak. P-Please, have mercy on me. H-Huwag mo a-akong p-papatayin. A-Ako din
ang n-nag udyok na p-patayin niya 'yong d-dinadala ni K-Krystal. M-Maawa ka sa a-
akin."

Marahas kong pinunasan ang mga luhang dumadaloy sa magkabilang pisngi ko. Pero
kahit anong pigil ko ay patuloy iyong pumapatak na tila ayaw ng maubos pa.

Jastin look at me with tears in his eyes. His eyes was was full of regrets.

Paulit-ulit itong umiling.

"H-Hindi ko alam. I'm sorry. Hindi ko alam. Hindi ko alam. Patawarin mo ako,
Krystal. Patawarin mo ako." Punong-puno ng luha ang mga mata nito habang nakatingin
sa akin.

Tinignan ko lang ito. Hindi ako nakakaramdam ng awa para sa binata. Ang mga luha sa
mga mata nito, hindi pa iyon sapat. I want to see him suffer for what he did.

Malakas itong sinuntok ni James at napahandusay ito sa sahig. Muli itong

kinuwelyuhan ni James at pinatayo.

"Isa lang ang masasabi ko sa'yo. Putangina ka!" Madilim ang mukha ni James at
muling sinuntok si Jastin.

Walang nakialam at hindi lumalaban si Jastin. Hinahayaan nitong bugbugin siya ni

James ng paulit-ulit. Nanatili lang akong nakatingin habang nagsusuka ito ng dugo.
Putok ang gilid ng labi nito at halos hindi na maimulat ang isang mata.

"James!"
"Phyton!" Sabay-sabay na sumigaw si Prince, Rein, Sharmaine at Princess nang
hinugot ni James ang baril mula sa likod nito.

Mabilis itong nilapitan ni Rein at hinawakan ang baril na hawak ni James. Nakatutok
iyon kay Jastin.

"Phyton, he's still our friend." Mariing usal ni Rein.

Walang emosyon na tinignan lang nito si Rein.

"Wala akong kaibigan na pumapatay ng inosenteng bata. At higit sa lahat, wala akong
kaibigang demonyo." Mapanganib na sambit nito at kinalabit ang gatilyo ng baril.

Dalawang beses nitong pinapaputukan si Jastin.

"Fuck!" Rein cursed and his eyes widen.

Sa kabila ng mga tama sa katawan ni Jastin ay nakuha nitong gumapang patungo sa

akin. Hinawakan nito ang mga binti ko at napatingin ako sa duguang katawan nito.

"P-Pinatay ko ang anak natin. At alam kong walang kapatawaran iyon, Krystal. But
please. Please, stay. Please, baby. I beg you. Don't give up on me. Please."
Humagulhol ito ng iyak habang paluhod na hinawakan ang mga binti ko.

Paunti-unti ay inalis ko ang mga kamay nitong nakahawak sa mga binti ko at mariing
napapikit. At sa muling pagmulat ng mga mata ko ay buong lamig ko itong tinignan.

"I'm done here, Jas. I gave up!" Umatras ako mula dito.

"Minahal kita pero dinala ako ng pagmamahal na iyon sa kadiliman. Hinding-hindi mo

maaalis sa puso ko ang sugat at sakit, Jastin. Hindi mo na maibabalik pa ang kinuha
mo mula sa akin. At pinapangako ko, ipaparamdam ko sa'yo ang impiyernong pinaranas
mo sa'kin. Habang-buhay mong dadalhin sa konsensya mo ang pagpatay mo sa anak ko.
Sa anak ko, Jastin. Hindi ka niya ama dahil wala siyang amang demonyo na katulad
mo." Mariing usal ko at humakbang papalabas ng kuwarto.

Muli kong pinunasan ang mga luha ko at naikuyom ang mga kamao. Magbabayad ang mga
taong pumatay sa anak ko. Hinding-hindi ko patatahimikin ang mga ito. At kailanman
ay walang puwang ang kapatawaran sa puso ko para sa kanila.

I will give them what they deserve. I will make Jastin suffer. I will make him pay
for what he did.

Ibabalik ko sa binata ang sakit at pait. Ibabalik ko ng doble. At sisiguraduhin ko

na hinding-hindi na nito mapapasok pa ang puso ko. Ang isang katulad nito ay dapat
pagdusahin at paluhain ng dugo.

To be continued...

CHAPTER 24

JUST A SHORT UPDATE.

"KRYSTAL." Napalingon ako at napangiti nang makita si Adrian.

Kaagad ako nitong hinalikan sa mga labi bago umupo sa bakanteng upuan na nasa
harapan ko.

"Galing ka na naman sa inaanak mong si Reece. Nag-enjoy ka na naman siguro sa

pakikipaglaro sa kanya. Ilang beses kitang tinawagan pero hindi mo sinasagot. How's
your day, hon? Napagod ka ba?" Malumanay ang boses na tanong nito at hinaplos ang
buhok ko.

Nangalumbaba ako at tinitigan lang ang guwapong mukha ni Adrian.

"Naaaliw ako kay Reece." Sambit ko at malungkot na ngumiti.

Ginagap nito ang kamay ko at hinawakan iyon ng mahigpit.

"Bigyan na lang kaya kita ng baby para may kalaro ka na din palagi?" Pilyong tanong
nito.

Mahina akong natawa at kapagkuwan ay tumayo. Hinila ko ito.

"May malapit na hotel dito." Bulong ko sa tenga nito.

Kaagad naman ako nitong hinapit sa beywang.

"Don't tease me, hon. Alam mong hindi kita tatanggihan." Tila hirap na hirap na
usal nito.

Ngumiti lang ako at ilang minuto lang ay natagpuan ko ang sarili na kasama si
Adrian sa isang malaking kuwarto ng kilalang hotel.

Kaagad na nagtagpo ang mga labi namin at mapusok na naghalikan. At pinaubaya ko ang
katawan sa kasintahan ko.
Nagising ako sa mga bisig ni Adrian at tinitigan ito. Bumangon ako at nagtapis ng
tuwalya sa katawan ko.

Tinungo ko ang nagsisilbing balcony ng hotel room na kinaroroonan namin.

Pinagmasdan ko ang nagkikislapang bituin sa kalangitan.

"Are you watching, anak? Mommy misses you a lot." Bulong ko.

Niyakap ko ang sarili nang makaramdam ng panlalamig. Muli akong bumalik sa kama at
nagbihis. Kinuha ko ang purse at umupo sa tabi ni Adrian.

Mahigit isang taon na ang nakalipas. At nagpapasalamat ako kay Adrian dahil hindi
ito umalis sa tabi ko. Naging mabuti itong lalaki at tinrato akong espesyal sa
buhay nito.

Nagulat pa ako noon nang malaman na pinsan pala ito ni Sharmaine. Isa din itong
police officer katulad ni Sharmaine. At ito ang may hawak sa kaso ni Jastin at
Minerva.

Nakulong si Jastin ng ilang buwan pero kaagad din itong nakalaya dahil wala daw
sapat na ebidensya lalo na ang nangyari sa parking lot. Hindi makita sa CCTV
footage ng parking lot kung sino ang bumangga sa akin samantalang kitang-kita ko na
si Jastin lang ang naroroon.

Ang tanging klaro na nakita sa CCTV ay ang muling pagbalik ng kotse nito at ang
pagbuhat nito sa akin papasok sa kotse nito. He was the one who brought me to the
hospital that day.

But he was too late. Namatay pa rin ang anak ko. Nagmakaawa ako dito na tulungan
ako pero tinalikuran ako nito.

Hinalikan ko si Adrian sa noo bago ako lumabas ng hotel room. Lumabas ako ng hotel
at naglakad sa kahabaan ng gabi hanggang sa makarating ako sa sarili kong bahay.

At sa mismong gate ng bahay ko ay nakita ko ang lalaking hindi ko inaasahang makita

pa.

Kaagad itong lumapit sa akin.

"Anong ginagawa mo dito?" Malamig na tanong ko.

Malungkot itong tumitig sa akin. Partikular sa leeg ko. Pasimple ko iyong kinapa
and I am aware that I have hickeys there.
"You're sleeping with him." It's a question but a statement from him.

Tinaasan ko ito ng kilay.

"Hindi ba't nakikipag-sex na ako kay Adrian kahit noong may relasyon pa tayo? Ano
ang pinagkaiba ng noon sa ngayon?" Nang-iinsultong tanong ko.

Humakbang ito papalapit sa akin pero umatras ako.

"Let me remind you that I filed a restraining order against you. Puwede kang
makulong dahil sa paglapit mo sa'kin." Mariing usal ko.

"Krystal..." Napasabunot ito sa buhok na tila hindi alam ang gagawin.

"Nasasaktan ako, alam mo ba 'yon?" Anito na tila hirap na hirap aminin iyon.
"Nasasaktan ako kapag nakikita kong magkasama kayo ng Adrian na 'yon at
nagpapakasawa sa katawan mo at-"

Malakas ko itong sinampal.

"Pinagsawaan mo din ako noon. Binaboy mo pa nga, nakakalimutan mo na ba? Binaboy mo

ako." May diin ang bawat katagang lumalabas mula sa bibig ko.

"A-Ano ang gusto mong gawin ko para mapatawad mo ako, Krystal. Tell me. Gagawin ko
ang lahat. Please." Nagmamakaawa ang boses nito.

"Gusto mong mapatawad kita?" Dahan-dahan ay tumango ito.

"Kahit ano gagawin ko, Krystal. Kahit ano basta mapatawad mo lang a-"

"Ibalik mo sa akin ang anak ko." Putol ko sa sasabihin nito.

Bigla itong natigilan at gumuhit ang sakit sa mga mata nito.

"Krystal..."

"Gagawin mo ang lahat, hindi ba? Puwes, ibalik mo sa akin ang anak ko." Hindi ito
umimik at nanatili lang nakatitig sa akin.

"Hindi mo kaya, hindi ba? Kasi nga pinatay mo." Mahina akong tumawa. "Pinatay mo
ang sarili mong laman at dugo." Mariing usal ko.
Naglakad ako at nilampasan ko ito. Diretso akong pumasok ng gate at walang lingon-
likod na pumasok sa loob ng bahay ko.

Napabuntong-hininga ako at pasalampak na umupo sa sofa. Kinuha ko ang cellphone

mula sa purse ko nang tumunog iyon.

"Hon." Sagot ko nang makitang si Adrian ang tumatawag.

"You're not here." Usal nito mula sa kabilang linya.

"I'm sorry. Biglang sumama ang pakiramdam ko kaya umuwi na ako. Masarap ang tulog
mo kaya hindi na kita ginising." Pagsisinungaling ko.

"Okay ka lang ba? Gusto mong dalhan kita ng gamot?" Nag-aalalang tanong nito.

Umiling ako kahit hindi ako nito nakikita.

"No need. I'm fine." Sagot ko.

"Sige. Take a rest now. I love you, hon." Ngumiti lang ako at kapagkuwan ay pinatay
ang tawag.

Sana ay hindi na lang ako muna umuwi. Sana nag stay na lang ako doon sa hotel.
Kailangan ko si Adrian.

Pinindot ko ang cellphone at tinawagan si Adrian.

"Hon, dito ka na lang matulog, please." Paglalambing ko.

I heard him chuckled from the other line. At ilang minuto lang ay narinig ko na ang
pagbusina ng kotse nito mula sa labas ng bahay ko.

Lumabas ako at pinagbuksan ko ito ng gate. Maayos nitong pinarada ang kotse sa
garahe ng bahay ko. At nang makalabas ito mula sa kotse nito ay kaagad ako nitong
hinalikan sa mga labi.

"Namiss kita." Bulong nito.

Pakiramdam ko ay nanigas ako sa sinabi nito. Narinig ko na rin ang mga katagang
iyon dati.

Nagpailing-iling ako at nginitian si Adrian.

"Halika na sa loob." Sambit ko at hinila ito papasok sa loob ng bahay.

At mula sa gilid ng mga mata ko ay nakita ko ang isang bulto na nakatingin sa amin
mula sa malayo. Lihim akong napangiti.

Ipapakita ko sa'yo na kaya ko kahit wala ka. Hindi kita kailangan sa buhay ko.

To be continued...

CHAPTER 25

KAHIT MASAKIT ang katawan ko ay pinilit ko pa ring bumangon. Tinanggal ko ang

dextrose sa kamay ko at bumaba mula sa hospital bed.

Papalabas na ako ng pinto nang makasalubong ko si Rein.

"Saan ka pupunta?" Kunot-noong tanong nito.

Tumiim ang mga bagang ko.

"Babalik din ako. May tuturuan lang ako ng leksyon." Mariing sambit ko.

"Jastin, may tama ka ng baril sa katawan mo. Pasalamat ka nga hindi ka tinuluyan ni
Phyton at daplis lang kaya mabilis kong nagamot. Magpahinga ka at magpagaling."
Hinawakan ko ito sa balikat.

"Promise, I'll be back." Pamimilit ko.

Napabuntong-hininga ito.

"Kaibigan pa din kita at nag-aalala ako para sa'yo. Hope you'll do the right thing
this time, Rivera. What you did to Krystal is unforgivable and you have to face the
consequences. Asahan mong magbabago ang lahat pagkatapos nito." Malungkot akong
tumango.

"Thank you, bud." Sambit ko at naglakad patungo sa parking lot.

Nagmaneho ako at tinungo ang bahay na pakay ko. Humigpit ang pagkakahawak ko sa
manibela at marahas akong napabuntong-hininga.

Bumaba ako mula sa kotse at pumasok sa bahay. At sa pagpasok ko ay sumalubong sa

akin si Minerva.
"Oh God, Jastin! Anong nangyari sa'yo?" Anito nang makitang sugatan ako.

Akmang hahawakan ako nito sa pisngi nang iniwas ko ang mukha ko dito. Natigilan ito
at kapagkuwan ay napahikbi.

"Natakot ako kanina. M-May lalaking pumasok dito at pinatulog lahat ng bodyguards
ko. Tinakot niya ako, Jastin. Nakakatakot siya at parang gusto niya akong patayin."
Akmang hahawakan ako nito pero marahas ko itong hinablot sa braso.

"Tell me, ang nangyari sa parking lot, ikaw ba ang may kagagawan? Did you hit
her?!" Sigaw ko.

Nanlaki ang mga mata nito at namutla.

"J-Jastin, a-akala ko iyon ang binabalak mo kaya inunahan na kita! Hinablot mo pa

nga siya patungo sa kotse mo, hindi ba?"

Marahas ko itong sinabunutan sa buhok.

"I was supposed to bring her to the hospital." Hindi ko napigilang mapaluha. "She
had bruised back then because of me and I was planning to bring her to the
hospital."

Binitawan ko ito at napasabunot sa sarili kong buhok.

"And I saw her hit by the car. I was shock and I don't know what to do. Tinalikuran
ko siya pero bumalik ako. Dinala ko siya sa ospital para maagapan ang baby kahit
ang alam ko ng mga panahong iyon ay hindi ko anak ang bata! But it was too late.
She lost the baby. She lost our baby!" Tila nababaliw na sambit ko.

Paulit-ulit na umiling si Minerva.

"No! Hindi mo anak ang dinadala niya! Baog ka, Jastin! Alam mo 'yon at-"

Natigil ito sa pagsasalita nang malakas ko itong sinampal.

"Putangina ka!" Sigaw ko at hinila ito sa buhok.

Malakas kong iniuntog ang ulo nito sa matigas na pader dahilan para mapadaing ito
sa sakit.

"Pinalabas mong baog ako! Nagtiwala ako sa'yo! Nagtiwala ako dahil kaibigan kita at
dahil ikaw ang doktor ko! Wala kang konsensya! Bakit ginawa mo sa'kin 'to, ha?
Anong kasalanan ko para gawin mo sa'kin ang bagay na 'to?!" Galit na galit na sigaw
ko.

Umiiyak na tumingin ito sa akin.

"Dahil mahal kita! Dahil ang babaeng iyon na lang palagi ang bukambibig mo mula
noon at nasasaktan ako! Ayokong maging masaya ka sa kanya o kahit na sino pang
babae!" Sigaw nito.

Muli ko itong sinabunutan at malakas ko itong sinuntok sa sikmura.

"Alam mong mahal na mahal ko si Krystal. Siya lang ang mahal ko at siya lang ang
nagmamay-ari ng puso ko. Siya lang at wala ng iba." Mariing usal ko at sa huling
pagkakataon ay hinampas ko ang ulo nito sa pader dahilan para mawalan ito ng malay.

Nagmulat ako ng mga mata at hingal na hingal na luminga ako sa paligid.

Nakatulog ako sa loob ng kotse ko.

Napabuntong-hininga ako at tumingin sa labas. Naikuyom ko ang mga kamao ko habang

naglalaro sa isip ko kung ano ang ginagawa ni Krystal sa loob ng bahay nito kasama
ang lalaking iyon.

Napasandal ako sa upuan ko at tila pagod na pagod ang isip ko.

Ilang sandali akong nasa ganoong posisyon bago ko maisipang akyatin ang gate ng
bahay ni Krystal.

Tumingala ako sa bintana ng kuwarto ni Krystal at walang kahirap-hirap na inakyat

ko ang pader patungo sa bintana ng kuwarto nito.

Nang makaapak sa terasa ng kuwarto nito ay dahan-dahan kong binuksan ang bintana at
pumasok.

Nakahinga ako ng maluwag nang makitang wala itong kasama. Saan natulog ang lalaking
'yon?

Maingat ang mga kilos na lumapit ako at umupo sa tabi ni Krystal. Hinaplos ko ang
buhok nito at dinampian ng halik ang mga labi nito.

"Miss na miss na kita." Mahinang bulong ko.

Gumalaw ito pero hindi ito nagising. Nag-iba lang ito ng posisyon at napayakap sa
unan nito.

I sighed and kiss her on her forehead. Ilang minuto ko pa itong pinagmasdan bago
napagdesisyunang umalis.

Tumalon ako mula sa second floor at muling tinungo ang kotse ko.

"I love you, Krystal." I murmured before I drove away from her house.

Tila pagod na pagod na nahiga ako sa kama nang makarating ako sa condo ko.

Napatitig ako sa kisame.

"Kung buhay ka lang anak, sa tingin mo ba masaya tayo ngayon? Kung hindi lang
naging gago si Daddy, sana ay masaya tayo kasama ang Mommy Krystal mo."
Napabuntong-hininga ako at mariing pumikit.

Napamulat ako ng mga mata nang tumunog ang cellphone ko. Sinagot ko iyon nang
makitang si Rein ang tumatawag.

"You have a mission." Kaagad na bungad nito.

Malungkot akong napangiti. Noon ay si James ang tumatawag sa akin para ibigay ang
misyon ko. Pero ngayon ay palaging si Rein ang tumatawag sa akin. Hindi na ako
kinakausap ni James pagkatapos ng mga nangyari sa ospital.

I didn't bother to explain myself. Hindi ako ang pumatay sa anak ko pero iyon ang
paniniwala ni Krystal at ng mga kaibigan ko. It's partly my fault. Kung hindi ako
naging gago, sana ay buhay pa ang anak namin.

At ayokong patawarin ang sarili ko lalo pa at pinagbuhatan ko ng kamay si Krystal.

Hindi ko nirespeto ang pagkababae nito at habang-buhay ko iyong pagsisisihan.

"What mission?" Tanong ko kay Rein.

"Pupunta kang Palawan bukas na bukas din. You will stay there for one week. I will
send you the full details." Tugon nito.

Tumango ako kahit hindi ako nito nakikita.

"And one more thing..."

Hinintay ko itong magsalita.

"You'll be with Krystal. She will be your partner. And you two have no right to ask
and just do the mission properly." Anito bago pinatay ang tawag.

Napatulala ako at napakurap.

She will be my partner?

Fuck! Ang lakas ng tibok ng puso ko.

To be continued...

CHAPTER 26

NAGSALUBONG ang mga kilay ko nang makitang umupo si Jastin sa tabi ko sa VIP seat
na inuukopa ko sa loob ng eroplano.

"Anong ginaga-"

Natigilan ako nang may maisip. Sinabi ni James kanina na may makaka-partner ako sa
misyon na binigay nito pero hindi ko alam na si Jastin iyon.

"Of all people." Umikot ang mga mata ko at napabuntong-hininga.

Napasinghap ako nang bigla itong dumukwang at ikinabit ang seatbelt ko.

"We're going to take off." He said with my questioning eyes.

Tumama ang mainit at mabangong hininga nito sa mukha ko dahil sa sobrang lapit nito
sa akin.

Lumayo ito at ikinabit ang sarili nitong seatbelt. At ilang minuto lang ay lumipad
na ang eroplanong sinasakyan namin.

"Did you take your medicine for your cold allergy?" Maya-maya ay tanong nito.

Hindi ko ito pinansin at nanatili lang akong nakapikit habang nakasandal sa upuan
ko.

I heard him sighed. Naramdaman ko ang paggalaw nito at napamulat ako nang may
inilagay ito sa katawan ko. It's his jacket.

"Stop doing that, will you?" Inis na turan ko.

He just look at me and didn't speak.

Masama ko itong tinignan at muli akong pumikit dahil sa sobrang inis.

Ilang oras kaming nasa biyahe hanggang sa nag announce ang piloto ng eroplano na
malapit na kami sa destinasyon.

Nang puwede na kaming lumabas ay nauna na akong lumabas at sumunod si Jastin.

Naghintay pa kami para sa mga maleta namin sa loob ng airport at nang dumating ay
si Jastin ang nagdala ng lahat ng iyon.

Hinayaan ko ito at nauna ng naglakad. Sa paglabas namin sa airport ay may

naghihintay ng sasakyan doon na inihanda ni James para ihatid kami sa tutuluyan
namin.

Buong biyahe akong walang imik. Katabi ko ang binata sa backseat pero hindi ko ito
kinakausap.

Kinuha ko ang cellphone mula sa sling bag ko nang tumunog iyon.

"I already arrived here, hon." Kaagad na bungad ko kay Adrian.

Nahagip ng mga mata ko ang pagtagis ng mga bagang ni Jastin. Hindi ko ito pinansin.

Kinumusta lang ako ni Adrian at naglambing ng konti na ikinangiti ko. Hindi ko na

sinabi na kasama ko si Jastin.

Napatingin ako sa labas nang tumigil ang sasakyan. May bahay doon na tila
nagsisilbing rest house. Hindi iyon ganoon kalaki pero sapat na para may matuluyan
kami.

Nandito kami para sa isang misyon. Kailangan lang naming bantayan ang kilos ng
isang leader ng sindikato dahil nakarating kay James na may balak itong pasabugin
ang kalahating bahagi ng Palawan. Kailangan namin siyang mapigilan bago pa nito
mapagtagumpayan ang binabalak. Maraming buhay ang nakataya kaya kailangan naming
maging maingat.

Alam na rin namin kung nasaan ang pugad ng mga ito. Marami itong tauhan at
natitiyak ko na mahihirapan kami ni Jastin kung sakaling magkagipitan. Pero ayon
kay James ay ipapadala nito ang limang snipers nito na hanggang ngayon ay hindi pa
rin namin kilala dahil sinasadyang hindi ipakilala ni James sa amin.
They are James's newly hired snipers and they are working for James for almost two
years now. Sa aming mga Phoenix ay si Prince ang nagsisilbing sniper sa grupo at
natitiyak ko na magiging leader ng mga ito si Prince dahil paunti-unti ay si Prince
ang inuutusan ni James kapag may misyon ang mga ito lalo na sa malalayong lugar.

"Wala na ba akong ibang makakasama kundi ikaw lang?" Tila nagrereklamo ang boses
ko.

He shrugged his shoulders.

"This is a mission and our personal problem has nothing to do with it. Now, kung
hindi mo masikmura ang presensya ko, you better call James and tell him to replace
you. Or call your boyfriend to assist you here." Anito at hindi ko alam kung bakit
kailangan pa nitong ipagdiinan ang salitang boyfriend.

Napailing na lang ako at nauna ng naglakad papasok ng rest house.

Pagdating sa loob ay kaagad kong tinignan kung ilan ang kuwarto doon. At ganoon na
lamang ang panlulumo ko nang makitang iisa lang ang kuwarto.

"Sa salas ka matulog." Kaagad na sambit ko pagkapasok na pagkapasok ni Jastin.

Tinitigan ako nito bago tumango. Nilapitan ko ito at kinuha mula dito ang maleta
ko. Tinalikuran ko ito at dumiretso sa loob ng kuwarto.

Pabagsak akong nahiga sa malapad na kama at malakas akong napabuntong-hininga.

Bakit ba kasi kailangang kaming dalawa pa ang magkasama sa misyon na 'to?

Naiinis na bumangon ako at parang wala akong nakikita na nilampasan lang si Jastin
na nagbibihis ng damit pang-itaas sa salas.

Dumiretso ako sa kusina at naghanap ng puwedeng lutuin doon. Madilim na rin sa

labas at kailangan kong magluto ng hapunan ko. Bahala na si Jastin kung ano ang
kakainin nito.

Binuksan ko ang mini-cabinet na nasa itaas ko at nakita ang ilang pakete ng noodles
doon. Malamig sa lugar namin kaya mas okay na sigurong humigop ako ng sabaw. Tutal
ay madali lang namang lutuin ang noodles.

I tip-toed when I can't reach the pack of noodles. Matangkad na ako pero tila hindi
pa sapat ang tangkad ko para maabot iyon. I tried my best to reach it but I failed.
Hanggang sa nawalan ako ng balanse at handa na sa pagbagsak ko sa sahig nang may
mga matitigas na kamay na humapit sa beywang ko.
Bigla akong napalingon dito at nanlaki ang mga mata ko nang halos isang dangkal na
lang ang lapit ng labi nito sa mga labi ko.

"You should have ask me for help." He murmured as he stared at my lips.

Napakurap ako at kaagad ding natauhan. Bahagya ko itong itinulak at wala sa

sariling napahawak ako sa dibdib.

Ngumiti ito.

"Why? Still affected on my presence?" There's amusement in his voice.

Peke ko itong nginitian.

"Fuck you." Mariing usal ko na ikinalaki ng mga mata nito.

Taas noo ko itong tinalikuran at dire-diretsong pumasok sa kuwarto. Inis na hinagis

ko ang unan sa nakasarang pinto. Napaka-kapal ng mukha!

Naiinis na pumasok ako ng banyo at napagdesisyunang maligo. Nang matapos ay

nagtapis lang ako ng tuwalya sa katawan.

Saktong paglabas ko ng banyo ay ang pagdilim ng buong paligid. Malakas akong

napasigaw sa pagkabigla at mas lalo akong napasigaw nang malakas na kumulog na may
kasamang kidlat.

Narinig ko ang malakas na pagbukas ng pintuan pero hindi ko na pinansin iyon dahil
sa nangyayari. Takot ako sa kidlat!

"Krystal." Narinig ko ang baritonong boses ni Jastin.

Kaagad akong napayakap sa binata nang makalapit ito sa akin. Ang lakas ng kabog ng
dibdib ko dahil sa takot.

Yumakap ito ng mahigpit sa akin at ilang sandali lang ay lumiwanag ang buong
paligid. At ganoon na lamang ang panlalaki ng mga mata ko nang makita ang sarili na
hubo't-hubad habang magkayakap kami ni Jastin.

Ni hindi ko namalayang natanggal ang tuwalyang nakatapis sa katawan ko!

Nanigas ako sa kinatatayuan at ang binata ay tila natataranta na pinulot ang

tuwalya at inayos iyon sa katawan ko.
Nanginginig ang mga kamay nito habang sinusubukang ibuhol sa bandang dibdib ko ang
tuwalya.

Mabilis kong tinabig ang kamay nito at ako na mismo ang nagbuhol niyon. Matalim ang
mga matang tinignan ko si Jastin.

"Get out!" Sigaw ko.

"Hey. You don't have to shout. Wala naman akong ginagawa sa-"

"Wala kang pakialam kahit sumigaw pa ako! Bakit? Anong gagawin mo? Sasaktan mo ako?
Bubugbugin mo ako katulad ng dati?" Mataas ang boses ko at nagpupuyos ako sa galit.

Gumuhit ang sakit sa mga mata nito pero wala akong pakialam.

"Lumabas ka na." Mariing utos ko.

"Hindi mo ba talaga ako mapapatawad, Krystal?" Mahinang tanong nito.

Naikuyom ko ang mga kamao ko.

"I told you before. Papatawarin lang kita kapag ibinalik mo ang anak ko." Mariing
usal ko.

Humakbang ito papalapit sa akin at hinawakan ako sa braso.

"Kaya kitang bigyan ulit ng anak." Usal nito at mahina akong natawa.

"Paano? Makikipag-sex ka sa'kin? Hindi nga ba't baog ka?" Nang-iinsultong tanong
ko.

"Krystal." He gritted his teeth.

"Bakit? Hindi ba totoo? Baog ka, hindi ba? Pinagsigawan mo 'yon sa mismong harapan
ko pagkatapos mo akong sampalin at sakalin!" Sigaw ko.

Marahas itong napabuntong-hininga at napasabunot sa sariling buhok.

Nagmamakaawa ang mga mata na tumingin ito sa akin.

"Krystal, please. Kahit isang beses lang, puwede bang mag-usap naman tayo ng
masinsi-"
"Lumabas ka na." Itinulak ko ito sa dibdib. "Kahit ano pa ang sabihin mo o kahit
anuman ang gawin mo, hinding-hindi niyon mababago na sinira mo ang pagkatao ko.
Hindi niyon mababago kung gaano kademonyo ang isang katulad mo. Hindi niyon
mababago na pinatay mo ang anak natin." Tinuro ko ang nakabukas na pinto.

"Get out, please." Pinal na sabi ko.

Paunti-unti ay umatras ito at tumalikod. Bago ito tuluyang makalabas ay tumigil ito
sa paglalakad at pumihit paharap sa akin.

"I will make you mine again. That's a promise." There is a determination in his
voice.

Lumabas ito at isinara ang pinto ng kuwarto.

Nanghihinang lumapit ako sa kama at napaupo doon.

Mapait akong ngumiti.

Too late. I will never be yours again. Not anymore, Jastin. Not anymore.

To be continued...

CHAPTER 27

NAGISING AKO nang makarinig ng ingay mula sa labas. Nag-inat ako at kapagkuwan ay
bumangon.

Hinawi ko ang nakatabing na malaking kurtina sa bintana ng kuwarto ko at sumalubong

sa akin ang malamig na hangin at amoy dagat na kapaligiran. Nakita ko ang malapad
na karagatan. Napaka-asul ng tubig at napakaputi ng buhangin.

Ngayon ko lang na-appreciate ang view dahil kahapon ay mas nangingibabaw sa akin
ang inis dahil kay Jastin.

Hindi kalayuan mula sa akin ay napaangat ang kilay ko nang makita si Jastin sa
dalampasigan na may kausap na dalawang babae. Mukhang enjoy na enjoy at kilig na
kilig pa ang dalawang babae habang kausap ng mga ito si Jastin.

Ang binata naman ay matamis na nakangiti sa dalawa. Napaismid ako. Kailangan ba

talagang naka-swimming trunks lang ito? Litaw na litaw ang matitipunong katawan
nito at mukhang laway na laway ang dalawang babae sa katawan nito.
Napalingon ang binata sa akin at nagtama ang nga mata namin. He waved at me but I
just rolled my eyes.

Pumihit ako patalikod at tinungo ang bathroom. Naligo na lang ako at nag
toothbrush.

Nang makapagbihis ako ay napabuntong-hininga ako. Kailan ba kami bibigyan ng signal

ni Phyton para kumilos? Gustong-gusto ko ng matapos ang misyon naming ito para
makabalik na ako sa Maynila. Hindi kami puwedeng kumilos hangga't walang go signal
mula sa leader. Hindi ko matatagalan ang presensya ni Jastin at atat na talaga
akong matapos ang lahat ng ito.

Nang tinungo ko ang kusina ay napakunot pa ang noo ko nang makitang may nakahandang
pagkain sa mesa na naroon.

Eat your breakfast. I prepared that for you.

- J

Iyon ang nakasulat sa maliit na papel na nakadikit sa ibabaw ng mesa.

Hinablot ko ang papel at tinapon iyon sa basurahan. Kinuha ko rin ang mga pagkain
at itatapon rin sana iyon nang matigilan. Bakit ko ba dinadamay ang pagkain?

Napabuntong-hininga ako at ibinalik ang mga iyon sa mesa. Kinain ko ang mga iyon
dahil na rin sa kumukulo na ang tiyan ko sa gutom. Hindi ako nakakain kagabi kaya
siguro gutom na gutom ako ngayon. Naubos ko ang nilutong almusal ni Jastin.

After I washed the dishes, I decided to go out. I want to enjoy the sea and the
beauty of Palawan.

Naroon pa rin si Jastin at isang babae na lang ang kausap nito ngayon. Hinanap ko
ang isa pang babaeng kausap nito kanina at nakita kong nagje-jets ski na ito sa
dalampasigan.

"Isakay mo na lang ako sa jet ski mo, please. Or else..." Hinaplos nito ang
matipuno at malapad na dibdib ni Jastin. "I'll ride you na lang tonight. Isama na
natin si Cheska. I'm willing to share you with her. Nakakasabik ka sigurong maka-
threesome." Mapang-akit na sambit nito sa binata at matamis na ngumiti.

Napangiwi ako sa narinig at sa hindi malamang kadahilanan ay bigla akong nainis.

Dami talagang desperada at malalanding babae sa mundo. Mga hayok sa titi!

Nagpupuyos sa inis ang kalooban ko at hindi ko nagugustuhan ang nararamdaman kong
ito. Naiinis na tumalikod ako.

"I'll think about it. Are you both free tonight?" Narinig ko ang boses na iyon ni
Jastin na ikinatigil ko sa paglalakad.

"Of course. And we are inviting you nga, di' ba? May event malapit lang dito
mamaya. It's a beach party. Invited lahat ng boys pati na ang mga girls. Yearly
naming ginagawa and it was so enjoying. Alam mo kung bakit? You can have sex there
anytime you want. You can fuck any girls and no one will mind." Paliwanag ng babae.

Hindi ko napigilang mapalingon at hindi ko pinahalata ang gulat nang makitang

nakatingin pala si Jastin sa akin. There's a glint of amusement in his eyes while
he's looking at me.

Tinaasan ko ito ng kilay at tuluyan ng tumalikod. Tinungo ko ang dalampasigan at

hinayaang abutin ng maliliit na alon ang nakayapak kong mga paa.

"Did you eat your breakfast?" Bahagya akong napapitlag nang marinig ang baritonong
boses na iyon mula sa likod ko.

Nilingon ko ito ngunit hindi ko ito tinugon.

Tapos na yatang makipaglandian.

Pasimpleng hinanap ng mga mata ko ang babaeng kausap nito kanina at nakita ko itong
kasama na nito ang kaibigan nito.

"May pupuntahan ako mamaya. I hope you won't mind?" He asked.

So, pupunta talaga siya at makikipagharutan sa mga babaeng 'yon?

Nagkibit-balikat ako.

"Hindi mo ako kaanu-ano para magpaalam." Sambit ko.

"Maiiwan kang mag-isa mamayang gabi. Ayos lang ba sa'yo?" Muling tanong nito.

Mahina akong natawa.

"I prefer to be alone kaysa naman ikaw ang kasama ko. Do what you want dahil wala
naman akong pakialam." Seryosong wika ko.
Mataman lang ako nitong tinitigan at kapagkuwan ay ngumiti.

"If you say so." He murmured.

Wala ng ni isa ang umimik sa amin at ako ay nag focus sa pagtingin sa asul na
karagatan.

"Ang ganda ng panahon. Magandang mag jets ski sa gitna ng dagat." Mahinang bulong
ko.

Hinawakan ako ni Jastin sa kamay na ikinagulat ko.

"Let's go. Ipapasyal kita sa gitna ng dagat." Napangiwi ako. Narinig pala ako nito.

Tinanggal ko ang kamay nitong nakahawak sa akin.

"No thanks." Pagtanggi ko at bigla akong napasigaw nang binuhat ako nito.

"Jastin, ano ba? Saan mo ako dadalhin?!" Gulat na tanong ko.

"Kung gusto mo sa langit, doon na lang?" Pilyong tugon nito.

"Ibaba mo nga ako!" Sigaw ko pero hindi ito nakinig.

Ibinaba lang ako nito nang nasa harap na kami ng isang pulang jets ski. Hindi na
ako nakapalag nang isinuot nito sa katawan ko ang life vest. Nang masiguradong
maayos nitong naikabit ang life vest sa akin ay ang sarili naman nito ang inasikaso
nito.

Nagsuot ito ng life vest kahit wala itong suot na pang-itaas. Tumingin ito sa akin
nang matapos at nginitian ako.

"Don't smile at me, will you? Nagmumukha kang demonyo." Diretsong sambit ko.

Mahina lang itong natawa na tila hindi apektado sa sinabi ko. Hinawakan ako nito sa
beywang at walang kahirap-hirap na isinakay ako sa ibabaw ng jet ski. Sumampa ito
at pumuwesto sa likod ko.

"You'll drive." Bulong nito mula sa likod ko. Ramdam ko ang pananayo ng mga
balahibo ko nang maramdaman ang mainit na hininga nito sa batok ko.

I sigh and started the engine. Pinaharurot ko ang jet ski dahilan para magulat ito.
"Whoah, Krystal! Are you planning to kill me? Paano kung nahulog ako?" Tanong nito
at mahigpit na napahawak sa beywang ko na bahagya kong ikinagulat.

Tila nakuryente ako lalo na nang magdikit ang mga katawan namin.

"Plano ko talagang mahulog ka." Usal ko.

"Bakit, sasaluhin mo ako?" Tanong nito na ikinailing ko.

Nag focus na lang ako sa pag drive ng jet ski at hindi pinansin ang presensya ng
lalaking nasa likod ko.

Pero natigil ako sa gitna ng dagat nang walang sere-seremonyang hinalikan ng binata
ang batok ko.

"Why did you stop?" He whispered.

"Tigilan mo 'yang ginagawa mo." Mariing usal ko.

Mas hinapit ako nito sa beywang mula sa likod ko dahilan para maramdaman ko ang
naninigas na sandata nitong tumutusok sa likod ko.

"Why? Are you affected?" Paos ang boses na tanong nito.

Marahas akong napabuntong-hininga.

"I'm not." Pagtanggi ko at akmang papaandarin ulit ang jet ski nang walang kahirap-
hirap na binuhat ako ni Jastin sa beywang at pinaharap ako dito.

"Prove it to me, then." Nanghahamon ang boses na sambit nito nang magtama ang mga
mata naming dalawa.

"I don't have to prove it to you. Wala ka ng epekto sa akin at-"

Napasinghap ako nang hinawakan nito ang pagkababae ko sa kabila ng cotton shorts na
nakatakip doon.

"Let's see, then." He murmured.

Walang sabi-sabing pumasok ang kamay nito sa loob ng cotton shorts ko na ikinalaki
ng mga mata ko.
Dinama nito ang pagkababae ko at nag-umpisang laruin ng daliri nito ang hiyas ko.

I supressed myself not to moan in front of him. Matalim ang mga matang tinignan ko
ito at mariin kong hinawakan ang kamay nito. Inalis ko iyon mula sa pagkababae ko.

At kahit medyo hinihingal ako ay nakuha kong magsalita.

"Hinding-hindi mo na ako makukuha. Iba na ang nagmanay-ari sa katawan ko at hindi

ikaw 'yon." Matigas na sambit ko at nakita ko ang pagguhit ng sakit sa mga mata
nito.

Lihim akong napangiti sa naging reaksyon nito.

Bumalik kami sa rest house nang walang imikan. Dumiretso ako sa kuwarto at pabagsak
na nahiga doon. I can feel my wetness in between my thighs. Pero pinapangako ko sa
sarili na iyon ang huling beses na mahahawakan ako nito. I won't let him touch me
again the way he used to do before.

Iba na ang nagmamay-ari sa akin at hindi ko hahayaan si Jastin na maging alipin ng

kamunduhan nito. Iisa lang ang habol nito sa mga babae at ang pagpapakasarap lang
ang alam nito.

Tila pagod na pagod na pumikit ako at tuluyang nakatulog. At sa paggising ko ay

madilim na sa labas.

Paglabas ko mula sa kuwarto ay wala si Jastin sa kabuuan ng rest house. Naalala ko

ang sinabi nito kanina na may pupuntahan ito. Itinuloy nito ang pagpunta sa
nasabing beach party.

He can fuck any girls there. Mag-eenjoy ito kasama ang ibang babae.

Bigla na lamang iyon pumasok sa isip ko at hindi ko alam pero bigla akong napahawak
sa dibdib ko.

Bumalik ako sa kuwarto at tila hindi mapakali. At sa hindi malamang kadahilanan ay

nagbihis ako at tinungo ang lugar kung saan gaganapin ang beach party.

I don't even know why I'm doing this. Basta na lamang akong dinala ng mga paa ko
doon.

To be continued...
CHAPTER 28

NABIBINGI AKO sa lakas ng tugtog at nasisilaw sa mga nagkikislapang mga ilaw sa

paligid. It's a beach party, indeed.

Maraming nagsasayawan sa gitna. Nagsama-sama ang mga kababaihan at kalalakihan. The

girls are wearing two-piece suits na ang iba ay halos bulgaran ng ipakita ang
masesalang parte ng katawan ng mga ito.

Ang iba ay mapusok ng naghahalikan and the others are making out na tila walang
pakialam sa paligid. Ang iba ay nag-iinuman at nagtatawanan.

Naikagat ko ang ibabang labi at kapagkuwan ay hinanap ng mga mata ko si Jastin.

Ano ba kasi ang ginagawa ko dito? Anong nangyayari sa'yo, Krystal?

Akmang hahakbang na ako para lumayo sa lugar na ito nang mahagip ng mga mata ko si
Jastin. Kasama nito ang babaeng kausap nito kanina sa dalampasigan at masayang
nagtatawanan ang mga ito.

Panay din ang haplos nito sa malapad na dibdib ng binata at talagang sinasadya
nitong idikit ang peke yata nitong dibdib kay Jastin.

Inis na kumuha ako ng isang basok alak sa dumaan na waiter at diretso iyong
nilagok. Kumuha pa ako ulit ng isa pa hanggang sa naubos ko ang tatlong baso.

Napalingon si Jastin sa kinaroonan ko at nawala ang ngiti sa mga labi nito nang
magtama ang mga mata namin.

Kaagad itong nag-iwas ng tingin at muling ngumiti sa babaeng kaharap nito.

He ignored me! How dare him?

Gigil na hinubad ko ang black na cover-up sa katawan ko at lumitaw ang maputi at

makinis kong kutis.

Naagaw ko ang atensyon ng ibang kalalakihan. Ang mga tingin nila ay halos gusto
akong hubaran. I'm wearing a black two-piece suit. Litaw na litaw ang cleavage ko
at hindi ko iyon ikinakahiya.

Tinanggal ko ang naka-ponytail kong buhok at malayang bumagsak ang mahaba kong
buhok. Nililipad iyon ng hangin.

May isang lalaking lumapit sa akin at matamis na ngumiti.

"Randy here. What's your name? Mukhang bago ka dito dahil ngayon lang kita nakita.
Kung noon pa eh di sana ay akin ka na." Anito at kumindat.

Lihim akong napangiwi. Ang lakas na nga ng hangin dito sa labas, mas malakas pa
pala ang hangin ng lalaking 'to.

"I'm Krys." I murmured.

Hinawakan ako nito sa braso at hindi naitago ang pagnanasa na nakaguhit sa mga mata
nito. Tila anumang sandali ay susunggaban ako nito.

"Care to dance?" He asked as he look at me with so much desire in his eyes.

Ngumiti ako at hinayaan ko ito nang hilain ako nito patungo sa mga taong
nagsasayawan sa gitna. Akmang hahawakan ako nito nang may humapit sa beywang ko.

"I'm sorry but she's my date." I heard that deep baritone voice.

Hindi ko na kailangang lumingon para makilala kung sino iyon.

Ang lalaking nagpakilalang Randy ay nakipagsukatan ng tingin kay Jastin at sa huli

ay unti-unti itong umatras at tinalikuran kami.

Nang tignan ko si Jastin ay salubong ang mga kilay nito.

"What are you doing?" Tila nagpipigil ito ng galit.

"Nakiki-party." Kibit-balikat na tugon ko.

Napapitlag ako nang mariin ako nitong hinawakan sa braso.

"Alam mong hindi iyan ang ibig kong sabihin, Krystal. Tinatanong kita kung anong
ginagawa mo at bakit ganyan ang suot mo." Nagtatagis ang mga bagang nito.

"And what do you expect? Magsuot ako ng long gown sa beach party?" Sarkastikong
tanong ko.

Dumilim ang mukha nito at narinig ko ang pagtunog ng mga ngipin nito dahil sa
pagpipigil. Namumula ang buong mukha nito. Hindi ko alam kung naiinis ba ito o
nagagalit. Sa anong dahilan? Dahil lang sa suot ko?
Sa hindi ko inaasahan ay hinubad nito ang suot na sleeveless shirt at walang sabi-
sabing isinuot nito iyon sa akin.

"Subukan mong hubarin 'yan, malilintikan ka sa'kin." Mariing babala nito nang
akmang hububarin ko ang shirt nito.

Tinaasan ko ito ng kilay.

"Are you threatening me?"

Humigpit ang pagkakahawak nito sa akin.

"I'm just telling you what can I do if you won't behave." Anito at hinila ako.

"Saan mo ako dadalhin?" Tanong ko habang pilit na inaalis ang kamay nito sa akin.

"Uuwi na tayo." Tugon nito.

Hinugot ko ang kamay mula dito.

"You were enjoying earlier and you even ignored me. Bakit bigla-bigla gusto mo ng
umuwi?"

He sighed in frustration.

"Krystal, let's go back to the rest house." Iritadong sambit nito.

"Ako ang madedesisyon kung uuwi na ako o hindi. Bakit hindi ka na lang mag-enjoy?
Enjoy na enjoy ka naman kanina habang nakikipagharutan, hindi ba? Bumalik ka na
doon sa babae mo!" Hindi ko mapigilang magtaas ng boses at kapagkuwan ay natigilan.

Maging ito ay natigilan at ilang sandali lang ngumisi ito.

Humakbang ito papalapit sa akin at hinapit ako sa beywang.

"Are you jealous, Krystal?" Tanong nito habang matiim na nakatitig sa mga mata ko.

Napalunok ako at buong tapang na sinalubong ang mga mata nito.

"Wala akong dapat ikaselos. Sino ka ba sa buhay ko?" Mariing usal ko at itinulak
ito.
Humakbang ako at tinalikuran ako.

"Just admit that you're still inlove with me, Krystal." Natigil ako sa paglalakad
nang marinig ang sinabi nito.

Nilingon ko ito at masamang tinignan. Peke ko itong nginitian.

"Ang taas din naman ng kompiyansa mo sa sarili, ano? Ang kapal ng mukha mo."
Nanggigigil na wika ko.

Naglakad ito papalapit sa akin. At sa magkalapit na mga katawan namin ay nilapit

nito ang bibig sa tenga ko.

"Tama naman, hindi ba? Mahal mo pa rin ako, Krystal. " Bulong nito.

Naikuyom ko ang mga kamao at nagpupuyos sa galit na tinalikuran ko ito. Naglakad

ako pabalik sa rest house.

Imbes na pumasok sa loob ng bahay ay dumiretso ako sa dalampasigan at gigil na

sinipa ang buhangin.

Nasa ganoong eksena ako nang may humila sa akin at walang sabi-sabing sinakop nito
ng halik ang mga labi ko.

Nanlaki ang mga mata ko at sinuntok-suntok ko ito sa dibdib pero hindi ito
nagpapatinag. He kissed me deeply and pulled me closer to him.

Buong lakas na itinulak ko ito at dumapo ang palad ko sa pisngi nito.

"How dare you kiss me, you bastard!" Sigaw ko.

Pero sa halip na tumigil ito ay mas lalong naglakas ang loob nito. Ikinulong nito
ang mukha ko sa mga palad nito at mariin akong hinalikan.

Nagpupumiglas ako pero bumaba lang ang mga kamay nito para pigilan ako sa
pagpupumiglas. Halos masugatan ang labi ko dahil sa mapusok na paghalik nito.

At paunti-unti ay nawalan ako ng lakas na manlaban. Nang maramdaman marahil nito na

hindi na ako lumalaban ay naging maingat ang mga halik nito. Punong-puno iyon ng
pagsuyo.

Dahan-dahan, gumalaw ang labi ko para tugunin ang halik nito.

Kinuha nito ang mga kamay ko at iniyakap iyon sa leeg nito. Hinapit ako nito sa
beywang habang patuloy pa rin akong hinahalikan.

Nang maghiwalay ang mga labi namin ay nagkatingingan kaming dalawa. Nag-uusap ang
mga mata namin.

"God, I miss you so much, Krystal." Anas nito at muli ay sinakop ng halik ang mga
labi ko.

Awtomatiko ko iyong tinugon at sa sandaling naghiwalay ang mga labi namin at

hinayaan kong hubarin nito ang suot kong damit. Tinanggal nito ang pagkaka-hook ng
bra ko at hinagis iyon sa kung saan.

Napalunok ako habang malamlam ang mga matang sinuyod nito ng tingin ang hubad kong
katawan.

Muli kaming naghalikan hanggang sa naramdaman ko ang paglapat ng likod ko sa

mapinong buhangin. Hinila nito ang suot kong bikini habang mapusok pa rin kaming
naghahalikan.

At sa muling pagkakataon ay muling nag-isa ang aming katawan. Muli akong nagpa-
angkin sa binata. Muli akong nagpa-alipin at nawala sa isip ang mga nakaraan.

Mapusok ako nitong inangkin at ang pinaghalong ungol namin ang tanging naririnig na
sumasabay sa mahinang tunog ng alon sa karagatan.

"J-Jas." Napaliyad ako at napabaon ang aking kuko sa balikat nito dahil sa walang
humpay na pagbayo nito sa akin.

Hindi nito inaalis ang tingin sa akin habang inaangkin ako.

"Ohhh!" Ungol ko at naikagat ko ang ibabang labi nang maramdamang malapit na ako.

Mas lalong bumaon ang aking kuko sa balikat nito at ilang sandali lang ay
naramdaman ko ang paninigas nito.

"Oh, God! Ohhh!" Malakas kong ungol nang maramdaman ang pagsabog ng orgasmo ko.

Jastin followed and I felt his hot semen filled me.

We are both panting as he hugged me tight. Hinalik-halikan nito ang buong mukha ko
at kapagkuwan ay binuhat ako.
Walang umiimik sa aming dalawa habang naglalakad ito papasok ng rest house. Nang
makapasok kami sa kuwarto ay muli ko itong hinayaan na angkinin at sambahin ako.

Mababanaag sa aming mga mata ang pananabik sa isa't-isa at pinagsawa ang bawat isa
sa isang mainit at mapusok na pagtatalik.

He was busy thrusting in and out when I rolled us over. Nagulat ito sa ginawa ko at
akmang magsasalita nang inumpisahan ko ang pagtaas-baba sa ibabaw nito.

"Fuck!" He cursed as I ride him.

Mas nadagdagan ang pagnanasa sa mga mata nito. Hindi humiwalay ang mga mata ko sa
binata habang nangangabayo ako sa ibabaw nito.

Hinawakan ako nito sa beywang at mas naging agresibo ang galaw nito. Mabilis na
gumagalaw ang balakang nito at ako ay pabilis ng pabilis ang pagtaas-baba sa ibabaw
nito. Umuuga ang malulusog na dibdib ko.

"I-I'm cuming." Anas ko.

Sa sinabi ko ay gumalaw ito at pinagpalit ang puwesto naming dalawa. Ito na ngayon
ulit ang nasa ibabaw ko.

Mas lalo itong bumaon sa loob ko at mas isinagad pa.

Napaungol ako at sa ilang hugot at baon nito ay muling sumabog ang orgasmo ko sa
ikalawang pagkakataon. Sumunod ito at pinuno ng mainit na katas nito ang
sinapupunan ko.

Bumagsak ito sa tabi ko at kaagad akong pinahiga sa bisig nito katulad ng

nakasanayan nito noon kapag katabi ako.

"Mahal na mahal kita, Krystal." Bulong nito.

Pakiramdam ko ay nanigas ang buong katawan ko sa narinig. Ito ang unang pagkakataon
na narinig ko ang mga katagang iyon mula sa binata.

"Mahal na mahal kita. Give me a second chance please, baby. I promise that I won't
hurt you again. Please, Krystal. Come back to me. Please. Bumalik ka na sa'kin,
Krystal." Nagmamakaawa ang boses nito.

Wala sa sariling umalis ako mula sa pagkakahiga sa bisig nito at bumangon.

Dali-dali akong nagbihis at hinarap ito.

"I'm sorry pero hindi na ikaw ang mahal ko, Jas. Nandiyan si Adrian at hindi ko
siya kayang iwan. Hinding-hindi ko siya ipagpapalit dahil lang sa'yo." I did my
best to sound cold pero sa loob-loob ko ay parang pinapatay ako.

I saw the glisten of hurt and regrets in his eyes. Nag-iwas ako ng tingin at
lumabas ng kuwarto.

At kinabukasan din ay tinawagan ko si James para sabihing hindi ko kayang tapusin

ang misyon na kasama si Jastin. Sinabi nitong naiintindihan ako nito at kaagad na
nagpa-book ng ticket sa eroplano para makabalik ako ng Maynila.

At sa mismong araw ding iyon ay iniwan ko si Jastin sa Palawan. At sa tingin ko ay

hindi lang ito ang iniwan ko kundi pati ang puso ko.

Yes, I'm still inlove with him.

Mahal ko pa rin ito pero hindi ko pa kayang tanggapin ulit ang binata sa puso ko.

To be continued...

CHAPTER 29

BUMANGON AKO mula sa higaan nang maramdaman ang paghilab ng sikmura ko.

Patakbo kong tinungo ang banyo at nagsuka. Mahigpit akong napahawak sa sink habang
patuloy na nagsusuka.

Tinitigan ko ang sarili sa salamin nang sa palagay ko ay wala na akong isusuka.

This is familiar. Nangyari na ito sa akin noon.

Nagbilang ako sa isip at napagtanto na tatlong linggo na pala akong delayed.

"I-I'm pregnant." Usal ko na tila siguradong-sigurado.

Bumalik ako sa kama at dinampot ang cellphone ko.

"C-Can I talk to you?" Bungad ko nang sagutin ni Adrian ang tawag ko.

"May problema ba?" He asked, worried.

Napakamot ako sa batok.

"I-I just want to talk to you. Please, Adrian." Usal ko.

Ang lakas ng kabog ng dibdib ko ngayon. Kinakabahan ako, excited, takot at halo-
halong emosyon.

Alam kong hindi ito ang tamang panahon para makausap ko si Adrian lalo pa't bumalik
na ang taong matagal na nitong hinihintay. But I need him today.

"Sige. Are you at home? Pupuntahan kita diyan. Just wait for me, okay?" Tugon nito
mula sa kabilang linya.

Tumango ako kahit hindi ako nito nakikita.

"And Drey... I-I think, I-I'm pregnant." Kagat labing usal ko.

Sandali itong hindi nakapagsalita sa sinabi ko. Pinatay nito ang tawag at ako naman
ay nanginginig ang mga kamay na tinitigan ang cellphone. Marami akong dapat
ipaliwanag kay Adrian.

Natapos na akong maligo at nakapagbihis nang narinig ko ang sasakyan ni Adrian.

Lumabas ako mula sa kuwarto at tinungo ang living room.

Kaagad ako nitong nilapitan at kapagkuwan ay mariing pumikit. Nang magmulat ito ng
mga mata ay matiim ako nitong tinignan.

"Explain it to me." Mahinang sambit nito.

Hindi ako nakaimik at tila nanghihinang napaupo sa sofa.

"I-I'm still not sure but I know that I'm pregnant." Mahinang usal ko.

Ilang sandaling tumahimik ang paligid. At dahan-dahan ay umupo ito sa tabi ko.
Napatingin ako dito nang hawakan nito ang mga kamay ko.

"Aakuin ko ang bata. Ako ang ama niyan at-"

Mabilis akong umiling.

"Alam nating pareho na hindi ikaw ang ama nito." Naluluhang putol ko sa sasabihin
nito.
Hinugot ko ang mga kamay mula dito.

"We both know that nothing happened between us, Drey." Patuloy ko.

Yes, nothing happened between me and Adrian. Sa tuwing tatangkain kong ibigay ang
sarili dito, tumitigil ako sa kalagitnaan. It always happen but Adrian did his best
to understand and respect me. Nirerespeto nito ang bawat desisyon ko.

Ngayon alam ko na ang dahilan kung bakit hindi ko tuluyang mabigay ang sarili ko
kay Adrian. Dahil siya pa rin. Siya pa rin talaga ang una at alam kong huling
lalaking nagmamay-ari ng katawan at puso ko. Si Jastin pa rin.

"Plano mo bang sabihin sa kanya?" Mabilis akong umiling sa tanong nito.

"I don't want him to take away my child from me again." Mahinang usal ko.

Adrian sighed and pulled me closer to him. Mahigpit ako nitong niyakap at tinugon
ko iyon.

"T-Thank you for everything, Adrian." Sambit ko.

Hindi ito umimik at mas lalong humigpit ang pagkakayakap nito sa akin. Sa mga
panahong malungkot at nangungulila ako ay palagi itong nasa tabi ko. Hindi ako nito
iniwan. Basta na lang kaming nagkaintindihan at naging magkasintahan. Inamin nito
noon na gusto ako nito at tinanggap ko ito. Ito palagi ang karamay ko sa lahat ng
bagay. Ito ang tumulong sa akin para pansamantalang makalimutan ang nakaraan. At
ngayon ay mukhang kailangan ko na itong bitawan.

"What will happen to us now?" He asked.

Napabuntong-hininga ako.

"Come back to her. Alam kong mas magiging masaya ka sa kanya." I was talking about
his ex-fiancee.

He pulled away from our embrace and let out a deep sigh.

"Alam mong hindi niya ako kailangan." Malungkot ang mga mata nito. Kahit paulit-
ulit nitong itanggi, alam kong mahal pa rin nito ang ex-fiancee nito.

Alam ko ang nakaraan nito. Alam din nito ang mga pinagdaanan ko. Kaya siguro
nagkasundo kaming dalawa at mas piniling tulungan ang isa't-isa. Mas pinili naming
gamutin ang mga sugat galing sa nakaraan pero mukhang pareho naming hindi magagamot
iyon. At ang tanging makakagamot niyon ay ang mismong mga taong nagdulot ng sugat
sa mga puso namin.

Hinaplos nito ang pisngi ko.

"Mas kailangan mo ako ngayon." Malungkot akong ngumiti sa sinabi nito.

"I'm always thankful that you're always there for me, Drey. Pero panahon na para
harapin natin ng nag-iisa ang nakaraan." Humilig ako sa balikat nito at pumikit.

Inakbayan ako nito at masuyong hinalikan sa noo.

"Still friends after this hurtful break-up?" Natatawang tanong nito.

I smiled.

"Walang magbabago, Drey. We're still friends no matter what." I murmured.

Nakaramdam ako ng antok. It's a pregnancy thing, I guess.

Hinayaan ako nito Adrian na makatulog sa balikat nito at nang magising ako ay
maayos akong nakahiga sa kama ng kuwarto ko. Mukhang binuhat ako ni Adrian papasok
dito.

Napatingin ako sa bedside table at binasa ang nakasulat sa maliit na papel.

I'm still here when you need me. Take care of yourself, Krystal.

- Adrian

Napangiti ako.

"Thank you, Adrian. Hope to see you happy with her in the future." I whispered.

I decided to see a doctor. Bumiyahe ako patungong J'Smiths Hospital at doon ko

nakumpirma na buntis ako. Three weeks pregnant.

Nakaramdam ako ng kasiyahan at kaakibat niyon ay takot. Napabuntong-hininga ako at

naisip si Jastin. That man, he's really a sharp shooter. Mula noon hanggang ngayon
ay mabilis ako nitong nabubuntis.

Ilang linggo ko na itong hindi nakikita dahil na-extend ang misyon nito sa Palawan.
He's with Rein na naging kapalit ko sa misyon.
Wala sa sariling napahawak ako sa tiyan at ngumiti. Hindi ako makapaniwalang
magkaka-baby na ako ulit.

Kasalukuyan na akong nagbibiyahe pauwi sa bahay nang tumunog ang cellphone ko.
Sinagot ko iyon at pinindot ang loudspeaker.

"Krystal." Napakunot ang noo ko nang mahimigan ang panic sa boses ni Sharmaine.

"What happen?" Kaagad na tanong ko.

"S-Si Jastin. He's in a critical condition now. The helicopter is on it's way to
transfer him to the J'Smiths Hospital." Bigla akong napapreno sa narinig.

"A-Anong nangyari?" Tanong ako. Nakaramdam ako ng kaba dahil sa narinig.

"Pauwi na sila ni Rein nang sumabog ang sinasakyan nila. Rein wasn't there during
the explosion. N-Nasa comfort room siya that time at si Jastin lang ang nasa loob
ng sasak-"

Pinatay ko ang tawag at nanginginig ang mga kamay na pinaikot ko ang kotse pabalik
sa J'Smiths Hospital.

Halos paliparin ko ang sasakyan sa pagmamadali. Panay ang malalakas na pagbusina

ko. Nawala sa isip ko na buntis ako dahil sa sobrang pag-aalala.

Lord please, let him live.

Nagpatuloy ako sa pagmamaneho hanggang sa sumalubong sa akin ang isang sasakyan.

Malakas na sumalpok ang kotse ko doon. Mahigpit akong napahawak sa tiyan ko para
protektahan ang nasa sinapupunan ko.

Malakas na tumama ang ulo ko sa windshield ng kotse ko. Nanlalabo ang paningin ko
at mas hinigpitan ang pagkahawak ko sa sariling tiyan.

"J-Jastin." Ang pangalan ng binata ang huling namuntawi sa bibig ko bago ako
tuluyang nawalan ng malay.

To be continued...

CHAPTER 30
"ANONG PANGALAN MO? Ilang araw na kitang tinatanong pero hindi mo ako sinasagot."
Tanong ko sa batang lalaking kaharap ko.

Tumitig ito sa akin.

"Jastin." Tipid na sagot nito.

Matamis ko itong nginitian.

"Ako nga pala si Krystal." Sambit ko sa sariling pangalan.

Tinitigan ko itong mabuti.

"Jastin, paglaki ko papakasalan kita, ha? Sisiguraduhin ko na sa unang pagkikita pa

lang natin, sa'yo na titibok ang puso ko. Pangako 'yan." Sabi ng murang edad ko.

He just look at me. Ni hindi ito ngumingiti at palaging seryoso ang mukha nito.
Sino nga ba naman ang magiging masaya kapag nakakulong ka sa isang madilim at
malansang lugar? Malansa dahil napuno ng kumakalat na dugo nito ang basement ng
bahay namin.

"Lumabas ka na dito." Pagtataboy nito sa akin. "Makikita ka na naman niya at

sasaktan ka na naman sigurado."

Malungkot akong napayuko.

"Kahit noon pa, sinasaktan na niya ako. Mas grabe nga lang 'yong ngayon. Si Mommy,
palagi din niyang binubugbog." Mahinang usal ko at umangat ang kamay ko para
haplusin ang sugatang mukha nito.

Bahagya itong napangiwi pero hinayaan lang ako nito.

"Sorry, nabugbog ka dahil sa'kin." Hinging paumanhin ko.

"Bakit hindi ka pa umaalis dito? Sinasaktan ka na ng taong 'yon, bakit nandito ka

pa rin?" Tanong nito.

Umiling ako.

"Hindi kami makakatakas sa kanya. Papatayin niya si Mommy kapag tumakas ako."
Naluluhang sambit ko.

Nagawa nitong abutin ang mukha ko sa kabila ng mga kadenang nakakabit sa

magkabilang pulsuhan nito. Tinuyo nito ang mga luha ko gamit ang mga daliri nito.

"Don't cry. I promise to protect you from him." Mahinang pagpapatahan nito sa akin.

Tumango ako.

"Maraming salamat, Jastin. Pero hindi ka dapat naririto. He abducted you and your
parents. Dapat siyang managot sa batas. Sorry kung wala akong magagawa para sa
inyo." Nakayukong usal ko.

"I-" Hindi nito natapos ang sasabihin nang biglang bumukas ang pinto.

Napatingin ako doon at napatayo nang makita si Mommy. Nasa likod nito ang Daddy ko
at sinasabunutan sa buhok si Mommy.

"M-Mommy." Nanginginig ang mga labing usal ko.

My dad just smirked at me.

Malakas nitong itinulak si Mommy dahilan para mapasakampak ito sa sahig. Naglakad
si Daddy patungo sa isang kuwarto na naroroon at sa paglabas nito ay hila-hila nito
ang isang babae na halos kaedad lang ng ina ko.

It was the first time that I saw this woman. Nakakulong ito sa kuwarto ng halos
isang buwan at ngayon lang ito nilabas ni Daddy.

Napatingin ako sa suot nito. Gutay-gutay ang mga iyon at marami itong pasa sa
katawan.

Napalingon ako kay Jastin nang marahas na kumalampag ang kadena dahil sa marahas na
paggalaw nito. Nagpupumiglas ito.

"Mommy!" Tawag nito sa babaeng nilabas ng Daddy ko mula sa kuwarto.

"Let's play." Nakangising sabi ng Daddy ko. Sa paningin ko ay tila kampon ito ni
santanas.

Napaatras ako nang lumapit si Daddy sa akin at marahas akong hinablot sa braso.

"D-Daddy." Takot na takot na sambit ko.

Hinila ako nito patungo kay Mommy. At sa tabi ko ay ang Mommy ni Jastin. Napasigaw
ako nang biglang pinunit ni Daddy ang suot kong damit.
"Hayop ka! Anong gagawin mo sa anak natin?!" Sigaw ng Mommy ko.

Tumawa lang si Daddy at kapagkuwan ay tumingin kay Jastin. Naglakad ito patungo kay
Jastin at tinanggal ang kadena sa magkabilang pulsuhan nito. Naglabas ito ng baril
at pinahawak nito iyon kay Jastin.

"Let's play, kid. All you have to do is to choose, okay? Be a good boy and choose
well." He said and tapped his head.

Humahalakhak ito habang naglalakad pabalik sa akin. Muli ako nitong hinablot sa
braso at mariin akong hinawakan sa baba.

"Krystal, we'll play, okay? Cooperate with Daddy." Anito at tila baliw na
humalakhak.

Bakit ito ginagawa ni Daddy? Para itong nawawala sa sariling katinuan. Parang hindi
normal ang pag-iisip nito.

Muli itong tumingin kay Jastin.

"Choose now who to shoot. Si Mommy mo o mommy ng batang 'to? I'll give you one
minute to decide, kid. After one minute, if you won't pull the trigger, I'll rape
her right in front of you like I used to do to your mom. Are you ready?" Anito at
muling humalakhak.

"Isa kang demonyo!" Mariing sigaw ni Jastin.

Si Mommy ay humagulhol ng iyak at ang babaeng katabi nito ay nakakuyom ang mga
kamao habang nakatingin sa akin. Nagsalubong ang mga mata namin at bahagya itong
ngumiti.

"Time starts now!" Sigaw ng Daddy ko.

Si Jastin ay tila naguguluhan habang nakatingin sa akin. He can't choose, I can

see. Daddy is so unfair to make him do this. Talagang isa itong kampon ng demonyo.

"D-Daddy, tigilan mo na 'to, please." Pagmamakaawa ko.

Malakas ako nitong sinampal at sinabunutan.

"Shut up!" He shouted and look at Jastin.

"Can't decide, kid? Time is up." Muli itong tumawa. "I'll help you decide, then."
Ngumisi ito.

Kinuha nito ang baril mula sa likod nito at napasigaw kaming lahat nang binaril
nito sa ulo ang babaeng katabi ni Mommy.

"Mommy!" Malakas na sigaw ni Jastin.

Nanlalaki ang mga mata ko at napahagulhol ako ng iyak. Kumakalampag ang kadena sa
mga binti nito.

"Mommy! No! Mommy!" Nagwawala ito at nagpupumiglas pero dahil hindi ito makaalis
dahil sa kadena ay napaluhod na lang ito at humagulhol ng iyak.

"Demonyo ka! Pagbabayaran mo 'to! Hayop ka! Hindi pa sapat sa'yo na pinatay mo si
Daddy, pinagsawaan ang katawan ng Mommy ko at ngayon ay pinatay mo siya! Demonyo
ka! Hayop! Wala kang kaluluwa!" Dumadagundong ang sigaw ng batang lalaki sa kabuuan
ng basement na iyon.

Tila wala lang kay Daddy ang ginawa. Malakas lang itong humalakhak.

Awang-awa ako kay Jastin. Kung may magagawa lang sana ako. Pero mahina ako. Wala
akong kakayahang tulungan ito at mas lalong wala akong kakayahang pigilan ang Daddy
ko.

"Dapat kang magpasalamat, bata. Isa na lang ngayon ang dapat mong piliin." Anito at
tumingin ito kay Mommy at kapagkuwan ay tumingin sa akin.

"Pumili ka sa dalawang ito kung sino ang bubuhayin mo." Mas malakas itong
humalakhak.

Napaatras ako.

"They are your family. How could you do this?" Matalim ang mga mata ni Jastin na
tumingin sa Daddy ko.

Ngumisi ang Daddy ko.

"Kung hindi dahil sa ama mo ay hindi mangyayari ang lahat ng ito. Pinabagsak niya
ako sa negosyo at inagaw sa akin ang babaeng pinagpapantasyahan ko simula noong
kolehiyo kami. Naging masaya siya at ang babaeng gusto ko. Samantalang ako ay
nagdurusa. Hinding-hindi ko hahayaan na maging masaya kayong lahat. At hindi ko
kinikilalang pamilya ang mga ito." Anito at nakangising tumingin sa akin.

Tumingin ako kay Mommy at naaawang tinignan ito.

"Mommy..." Anas ko. Takot na takot ako.

"You'll gonna be okay, baby." Malumanay na sambit ni Mommy sa akin pero tumutulo
ang mga luha nito.

"I'll give you one minute again." Wika ni Daddy at tinutok ang hawak na baril kay
Jastin.

"59, 58, 57..." Nag-umpisa itong magbilang.

Tumingin ako kay Jastin at nagsalubong ang mga mata namin. Naikuyom ko ang mga
kamao at umiling.

"Shoot me. Please. Buhayin mo si Mommy. Pakiusap." Pagmamakaawa ko.

Naikagat nito ang ibabang labi at tumingin sa Mommy ko. Mommy mouthed something to
Jastin but I don't understand it.

"5, 4, 3..." Dad continued counting.

At sa huling numerong binanggit nito ay pumailanlang ang putok ng baril mula sa

hawak ni Jastin. Tila tumigil ang mundo ko nang makitang nakahandusay ang duguang
katawan ng Mommy ko sa sahig.

Nahagip ng mga mata ko ang nakahandusay na katawan ni Daddy sa sahig pero hindi ko
ito pinansin. Humakbang ako patungo sa Mommy ko.

"M-Mommy.... Mommy!" Hinawakan ko ang duguang katawan nito. "Mommy!" Sigaw ko.

Humagulhol ako ng iyak at ramdam ko ang panlalambot ko at umiikot ang paningin ko.

"I'm sorry." Iyon ang huling katagang narinig ko mula sa batang Jastin bago ako
nawalan ng malay.

Pabalikwas akong bumangon at hingal na hingal. Napasabunot ako sa sariling buhok.

Hindi iyon panaginip. Totoo ang lahat. It was my forgotten memories that I chose to
forget.

"M-Mommy." Anas ko.

Tumingin ako sa paligid at napagtantong nasa kuwarto ako ng ospital. Nang maalala
ang mga nangyari ay kaagad akong napahawak sa tiyan.

"M-My baby." Nanginginig ang mga labing usal ko.

"The baby's fine." Napalingon ako sa nagsalita.

It was Sharmaine.

Lumapit ito sa akin at hinaplos ang buhok ko.

"The airbag of your car saved you and the baby. Medyo nauntog lang ang ulo mo sa
windshield ng kotse mo but you're okay. Pina-CT scan kita kaagad when you arrived
here." She explained.

Nakahinga ako ng maluwag.

"Thank God." Usal ko at mariing pumikit.

My baby is safe.

Nagmulat ako ng mga mata at nakaramdam ng panic.

"S-Si Jastin. Nasaan siya? Kumusta siya?" Tanong ko at hinawakan ito ng mahigpit sa
mga kamay.

Malungkot itong umiling.

"Nasa ICU siya." Tugon nito.

Paunti-unti ay lumuwang ang pagkakahawak ko sa kamay nito.

"He'll gonna be okay, right?" Mahinang tanong ko.

"We hope for a better result, Krystal. Sabi ni Rein, m-maaring hindi na siya
makalakad ulit after he woke up. Natagpuan siyang nakahandusay sa semento at
nakadagan ang kotse sa katawan niya. Maybe he managed to get out before the
explosion pero hindi pa rin siya nakalayo ng tuluyan. He's still unconscious.
Walang makakapagsabi kung kailan siya magigising o kung magigising pa nga ba siya."

Naikagat ko ang ibabang labi at kusang tumulo ang mga luha ko.
"He suffered a lot since he was a child, Sharm." Ikinulong ko ang mukha sa mga
palad ko at humagulhol ng iyak. "He don't deserve this." Bulong ko.

Sharmaine hugged me tight.

"Hindi niya deserve maranasan ang lahat ng ito." Patuloy ko.

I'm sorry, Jastin. I'm sorry, mahal ko.

To be continued...

CHAPTER 31

IT'S BEEN TWO WEEKS but Jastin didn't woke up yet. He's still in comatose.
Thankfully, Rein decided to transfer him to the private room.

Wala na ito sa ICU. Stable na daw ang kalagayan nito pero hindi ko pa rin maiwasang
hindi mag-alala dahil hindi pa rin ito nagigising.

Nilapitan ko at umupo sa hospital bed nito. Pinagmasdan kong mabuti ang mukha nito.

"Jas, come back to me, okay? Gising ka na, please." I whispered.

"Someone's waiting for you." Bulong ko at hinawakan ko ang kamay nito patungo sa
tiyan ko. "Feel that? So please, wake up."

I sighed and kiss him on his forehead.

Napalingon ako sa pinto nang bumukas iyon. Kaagad akong nilapitan ni Sharmaine nang
makapasok at inabot sa akin ang isang folder.

"This is him?" Kalmadong tanong ko habang pinagmamasdan ang litrato mula sa folder.

"Tama ang hinala mo. Minerva hired him. Sinadya ang pagbangga sa kotse mo. And
about the explosion... It's her doing also. She plans to kill the both of you." I
gritted my teeth.

"Nakakakilos pa rin siya kahit nasa loob na ng kulungan." Napailing ako at

seryosong tinignan si Sharmaine.

"What's your plan?" She asked.

I smiled coldly.

"Release her from jail." I said.

Kumunot ang noo ni Sharmaine.

"What exactly are you planning?"

I shrugged my shoulders.

"Just release her and let me do the rest." Tugon ko at tinignan si Jastin. "I'm
sure Jastin won't mind."

Nang ibalik ko ang tingin ko kay Sharmaine ay nakita kong matiim ako nitong
tinitigan.

"What?" I asked, frowning.

Makahulugan itong ngumiti.

"You remind me of someone. Ganyan na ganyan din ang ekspresyon niya habang namimili
ng bulaklak pang-patay noon." Natatawang sambit nito.

She was talking about Amber. Kung naririto lang sana ito ngayon ay alam kong isa
ito sa susuporta sa akin sa kung anuman ang binabalak kong gawin. Pero
naiintindihan ko kung bakit wala ito. She's busy with her son and I know that she's
still mourning on Renz's death, our friend and her husband.

Ilang sandali lang ay nagpaalam na si Sharmaine para asikasuhin ang pinapaasikaso

ko dito.

Tinignan ko si Jastin at hinawakan ng mahigpit ang mga kamay nito. Nasa ganoong
eksena ako nang may pumasok.

Akala ko ay bumalik si Sharmaine pero natigalan ako nang mapagsino iyon. Mabilis
akong tumayo at sinalubong ang dumating.

"Grandma..." Mahinang sambit ko.

Maluha-luhang tinignan ako nito.

"K-Kumusta ang apo ko?" Kaagad ko itong niyakap.

"Stable na po siya, grandma. We are just waiting for him to wake up." Tugon ko at
hinaplos ko ang likod nito.

"My poor grandson." Kumalas ito mula sa pagkakayakap ko at nilapitan nito si

Jastin.

Mahigpit nitong hinawakan sa mga kamay ang binata at tahimik na umiyak. Hinayaan
kong ilabas nito ang bugso ng damdamin.

Ilang sandali lang ay inayos nito ang sarili at tumingin sa akin.

"I'm sorry kung ngayon lang ako nakarating, hija." Anito.

I just smiled.

"Ayos lang po, grandma. I'm sure Jastin is happy now because you're here." Wika ko.

Lunapit ito sa akin at hinaplos ako sa pisngi.

"Mas masaya ang apo ko dahil ikaw ang nandito. Knowing him, you are only his
happiness." She said and smiled at me.

Napatitig ako sa matanda. Did she know everything? Alam kaya nito na ako ang batang
babae na kasama ni Jastin noon? Alam ba nito ang nangyari sa nakaraan?

"Grandma, thank you for loving Jastin with all your heart. Ikaw na lang ang
natitira sa kanya at salamat dahil nandyan ka palagi para sa apo mo." Mahinang usal
ko.

The old woman just smiled and hug me.

"Salamat din sa'yo, hija." Anito.

Ilang sandali kaming nag-usap at maya-maya lang ay pinipilit ako nitong magpahinga.

"Grandma, I'm okay. No need to-"

"You're pale and you look not feeling well so you better take a rest. Jastin won't
be happy seeing you like this." She said and I sighed.

Ilang araw na ding mabigat ang pakiramdam ko. Marahil ay dala iyon ng pagbubuntis
ko.
"Sige po, grandma. Just call me po kapag may kailangan kayo, ha? Babalik din ako
kaagad." Nakangiting usal ko.

Ngumiti lang ito at kapagkuwan ay hinalikan ako sa pisngi bago ako tuluyang
makalabas.

Umuwi ako sa bahay at naligo. Nang matapos ako ay saktong tumunog ang cellphone ko.

"Drey..." Bungad ko nang sagutin ang tawag.

"I just came from Canada. I heard what happened. Okay ka lang ba?" Kaagad na tanong
nito.

Tumango ako kahit hindi ako nito nakikita.

"I'm okay, Drey. Thank you sa concern." Tugon ko.

I heard him sighed.

"Puwede ba tayong magkita? I have something important to tell you and I can't tell
it over the phone." He said.

Napaisip ako. Mukhang importante nga talaga ang sasabihin nito.

"Nandito ako sa bahay, Drey. I'll wait for you here." Tugon ko at pinatay ang
tawag.

Ilang sandali lang ay dumating si Adrian at kaagad ako nitong hinalikan sa pisngi.

"Okay ka lang ba talaga?" Anito at sinuyod ako ng tingin. "Baka pinapagod mo ang
sarili mo. Baka pinapabayaan mo si baby at-"

"Drey, your woman will get jealous if she sees you like this towards me."
Natatawang usal ko.

Napakamot ito sa ulo.

"Actually, she's really a beast when she's jealous." Nakangiwing sambit nito.

Mahina akong natawa. Kahit sinong babae naman, lumalabas ang sungay kapag
nagseselos.
Biglang sumeryoso si Adrian at may kinuha mula sa bulsa nito. It's a USB.

Nagtatakang tinignan ko iyon nang iabot nito sa akin ang USB.

"Watch that." Seryosong usal nito.

"Ano 'to?" Nagtatakang tanong ko.

"It's an evidence, Krystal. May lumitaw na witness at hindi daw siya pinapatahimik
ng konsensya niya kaya kusa siyang lumapit sa presinto. She gave this to us and
said that she was threaten back then." Napakunot ang noo ko sa sinabi nito.

"Anong ibig mong sabihin?" Naguguluhang tanong ko.

Namulsa ito at ngumiti. Ginulo nito ang buhok ko.

"Galing 'yan sa dash cam ng kotse niya. Just watch it and you'll know." Udyok nito.

Naguguluhan man ay kinuha ko ang laptop mula sa kuwarto ko at muling bumalik sa

living room.

Sinaksak ko ang USB sa laptop ko at doon ay bumungad sa akin ang isang video. Iyon
ang panahong nasa parking lot ako habang sinusubukang tumakas.

Naikuyom ko ang mga kamao nang matapos panoorin ang video. It's not Jastin who hit
me by a car. It's Minerva.

Tumayo ako mula sa pagkakaupo at tumingin ako kay Adrian.

"She will pay for this." I gritted my teeth.

Masyadong marami ng atraso ang babaeng iyon sa akin. Sa amin ni Jastin.

Adrian just nodded. Ginulo nito ulit ang buhok ko.

"Atleast, you know now that Jastin didn't kill your baby." He murmured.

Naluluhang tumango ako.

Ako dapat ang nakakaalam na sa kabila ng galit ni Jastin ay hindi nito kayang
pumatay ng inosente at walang kamuwang-muwang na bata.

"Salamat, Adrian." Usal ko.

He just nodded.

Tumunog ang cellphone ko at kaagad kong sinagot iyon nang makitang si grandma ang
tumatawag.

"Grandma." Bungad ko.

Kaagad akong nakaramdam ng kaba.

"Jastin is awake." Anito mula sa kabilang linya.

Kaagad akong nakahinga ng maluwag.

"But he don't want to see anyone and I'm worried. Kailangan siyang tusukan ng
pampatulog ng kaibigan niyong doktor dahil nagwawala siya kanina noong..." She
couldn't finish what she wants to say.

Narinig ko ang malalim na pagbuntong-hininga nito.

"H-He can't move his legs, Krystal. M-Mukhang hindi na makakalakad ang apo ko."
Humihikbing patuloy nito sa sasabihin.

Tila nanghihinang nasapo ko ang noo ko at nahulog ang cellphone ko sa sahig. Kaagad
akong inalalayan ni Adrian at pinaupo ako sa sofa.

Naikuyom ko ang mga kamao ko. Ang lahat ng ito ay kasalanan ng babaeng iyon.
Kasalanan ni Minerva.

Nagpupuyos ako sa galit. She will really pay for this.

Sinamahan ako ni Adrian pabalik sa ospital. Jastin is conscious again and he really
don't want to see anyone except his grandmother.

Pumasok ako sa kuwarto nito sa kabila ng pagtanggi nito na makita ang kahit ni isa
sa amin.

Nagsalubong ang mga mata namin nang makapasok ako. Kaagad itong nag-iwas ng tingin
sa akin.
"Lumabas ka na." Pagtataboy nito.

"Jastin, I-"

"I don't want to see you. Please, get out." Walang kasing lamig ang boses nito.

Napabuntong-hininga ako at hindi na nagsalita pa. Naiintindihan ko kung bakit

umaakto itong ganito ngayon.

"Babalik ako kapag handa ka ng kausapin ako." Usal ko.

Tumingin ito sa akin at sinuyod nito ng tingin ang kabuuan ko. Malungkot ang mga
mata nito.

"Umalis ka na." Muling pagtataboy nito.

Tumango ako at ngumiti.

"Magpagaling ka, Jas." Usal ko bago lumabas ng private room nito.

Kung iniiisip nito na basta ko na lang itong tatalikuran, nagkakamali ito.

I will make this right, Jastin. For our baby. And that's a promise.

To be continued...

CHAPTER 32

"HOY, BABAE? Nasaan ka?!" Inilayo ko ang tenga mula sa cellphone ko.

Bakit kailangan nitong sumigaw?

"Sharm, nasa sementeryo lang ako." Tugon ko.

"What? Sementeryo? Sinong namatay?" Tanong nito.

Napangiwi ako.

"Mamamatay pa lang. Advance lang akong dumadalaw." Sumilay ang ngiti sa mga labi ko
at napatingin sa babae na nakaupo sa gilid.

Matalim ang mga mata nitong nakatingin sa akin. Hindi ito makasigaw dahil sa duct
tape na nakatakip sa bibig nito.

"Krystal, gabi na. Anong ginagawa mo diyan sa sementeryo? Umuwi ka na at baka

mahamugan ka pa. Alalahanin mong buntis ka, iniwan ka ng ama niyan at nandoon sa
Tagaytay ang loko para magmukmok." Gigil na usal nito.

Napailing na lang ako at pinatay ang tawag. Alam kong nasa Tagaytay si Jastin.
Sumama ito kay grandma. Magtutuos kami ni Jastin sa tamang panahon. Kailangan
nitong malaman na buntis ako. Pero sa ngayon, kailangan ko munang bigyan ng leksyon
ang babaeng nasa harapan ko.

"Nice to see you again, Minerva." Matamis ko itong nginitian.

Mas lalo lang sumama ang tingin nito sa akin. Tinanggal ko ang duct tape sa bibig
nito.

"Hayop ka! Kaya pala nagtataka ako na pinalabas ako sa kulungan. Kagagawan mo
palang demonyo ka. Anong binabalak mo?" Ngumiti lang ako sa tanong nito.

Binuksan ko ang pinto ng kotse ko at kapagkuwan ay kinuha ko doon ang mainit na

kape na nasa paper cup.

Walang sabi-sabing binuhos ko iyon sa mismong mukha ni Minerva. Napasigaw ito at

napadaing dahil sa init ng kape na tumama sa mukha nito.

"Opps, sorry. Nadulas sa kamay ko." Sambit ko at nilapitan ito. "Ang hapdi niyan."
Usal ko at napangiwi.

"You bitch!" Sigaw nito.

"Are you calling yourself?" Nakataas ang kilay na tanong ko.

"Pakawalan mo ako dito!" Mariing utos nito.

Dumapo ang palad ko sa kanang pisngi nito na ikinanlaki ng mga mata nito.

"You-"

Hindi nito natapos ang sasabihin nang muling dumapo ang palad ko sa kanang pisngi
nito.
"Para 'yan sa pagsampal mo sa akin noon. Mas malakas nga lang ngayon. Masakit,
hindi ba?" Matamis ko itong nginitian.

Pilit itong nagpupumiglas mula sa pagkakatali ng mga kamay at paa nito.

Tinanggal ko ang lubid sa mga paa nito at marahas kong hinila ang buhok nito para
makatayo.

"P-Pakawalan mo ako dito." Napangiti ako nang mahimigan ang takot sa boses nito.

"Okay. Papakawalan kita." Usal ko at inilapit ang bibig sa tenga nito. "Kapag
sinabi kong takbo, takbo ka kaagad. Maliwanag ba?" Napalunok ito at tumango.

"At the count of three, you'll run. One, two..." Naglakad ako patungo sa kotse ko.
"Three!" Kumaripas ito ng takbo kahit nakatali ang mga kamay nito.

Nakangising sumakay ako ng kotse ko at pinaharurot iyon. Mabilis ang pagtakbo ni

Minerva at ako naman ay sinundan ito.

"This is fun." Nakangiting usal ko at diretsong binangga ang babae.

Napahandusay ito sa semento. Lumabas ako mula sa kotse at tinulungan itong

makatayo. Dumadaing ito sa sakit.

"Nawalan ako ng preno. Sorry." Usal ko at mahinang tumawa.

"W-Why are you doing this?" Tumaas ang kilay ko sa tanong nito.

"When you slap and hit me by your car before, when you tried to kill me and Jastin,
did I ask you, Minerva? Tinanong ba kita kung bakit ginagawa mo iyon sa akin?
Tinanong ba kita kung bakit..." Mariin akong pumikit at nang magmulat ako ng mga
mata ay matalim ko itong tinignan.

"Tinanong ba kita kung bakit pinatay mo ang anak ko?" Mariing tanong ko.

Gumuhit ang matinding takot sa mga mata nito.

Sinabunutan ko ito sa buhok.

"Lahat ng ginawa mo sa akin, parang binaon mo ako sa hukay. At ngayon..." Hinila ko

ito pabalik sa sementeryo. "Ako mismo ang magbabaon sa'yo sa hukay."
Nanlaki ang mga mata nito at takot na takot itong tumingin sa akin nang makita ang
malalim na hukay na naroroon sa mismong loob ng sementeryo.

"Naka-ready na rin ang lapida mo." Usal ko at pinakita ang lapida nito na malapit
sa hukay. Nakaukit ang pangalan nito doon.

Mahigpit ko itong hinawakan sa buhok.

"Are you ready to die?" Mariing tanong ko.

"P-Please. D-Don't do this t-to me. P-Pinagsisisihan ko lahat ng g-ginawa ko sa-"

"Enough with that, Minerva. Now, listen to me. Gusto kong tumalon ka sa hukay na
'yan, maliwanag ba?" Takot na takot itong umiling.

"P-Please, give me another chance. Plea-"

"Jump!" Sigaw ko.

Mabilis itong tumingin sa malalim na hukay. Nanginginig ito. Mas lalo kong
hinigpitan ang pagkakahawak sa buhok nito.

"Tatalon ka sa hukay na 'yan o itutulak kita? Just choose, Minerva." May babala sa
boses ko.

"A-Ayoko pang mamatay!" Sigaw nito.

Nginitian ko ito.

"Inisip mo sana 'yan pagkatapos ng mga ginawa mo." Mariing sambit ko at buong lakas
na tinulak ko ito.

Malakas itong napasigaw nang nasa ilalim na ito ng hukay.

Tinignan ko ito at ngumiti.

"Serves you right." I said and smirked.

Patuloy itong sumisigaw. Nagmamakaawa at nanghihingi ng tulong.

Tinignan ko ang tatlong lalaking papalapit sa akin.

"Tabunan niyo na 'yan." Mariing utos ko.

Kaagad nilang sinunod ang utos ko at isa-isang humawak ng pala.

Pinapanood ko ang mga ito habang tinatakpan ng lupa si Minerva. Paunti-unti ay

nawawala sa pandinig ko ang mga sigaw nito. Nangangahuluhan na tuluyan na itong
natatabunan ng lupa.

"Krystal!" Napalingon ako sa malakas na pagtawag na iyon sa pangalan ko.

Nang lumingon ako ay nakita ko ang humahangos na si Sharmaine papalapit sa akin.

Mabilis itong tumingin sa hukay at gulat na gulat akong tinignan.

"What did you do?" Nanlalaki ang mga matang tanong nito.

"Binaon ko siya sa hukay." Nagkibit-balikat ako.

Napaawang ang mga labi nito.

"Si Amber sa kabaong lang tapos ikaw sa hukay? What's wrong with you, people?!
Nababaliw na kayo sa pag-ibig!" Histerikal at naiiling na sambit nito.

Tinaasan ko ito ng kilay.

"Pag-ibig agad, Sharm? Eh ikaw? Hindi ka ba nababaliw sa kapatid mo?" Nakangising

tanong ko.

Pinanlakihan ako nito ng mga mata.

"Rein is not my brother!" Mariin at pasigaw na wika nito.

"Sinabi ko bang si Rein ang tinutukoy ko?"

"Eh siya lang naman ang alam mong kapatid ko!" Tugon nito.

Natawa ako.

"Akala ko ba hindi mo siya kapatid?" Natatawang tanong ko.

Napasabunot ito sa buhok.

"Stepbrother ko lang siya, Krys. Hindi ko siya kadugo!" Naiiritang sambit nito.

"All right, all right. High blood ka naman agad." Napapailing na sambit ko.

Rein and Sharmaine's story, it was so complicated. Rein is Sharmaine's ex-boyfriend

and now they became siblings.

"Umalis na tayo dito. Krystal, makakasuhan ka sa ginagawa mong 'to." Anito at

napabuntong-hininga. "But on the other hand..." Tinignan ako nito at malapad na
ngumiti. "Napakagaling ng ginawa mo." Anito at kumindat.

Napailing ako. I know that Sharmaine is always there for us. She's always our back-
up. Ito ang tagalinis namin kapag may nagagawang illegal ang isa sa amin. She's
using her position as a police officer. Pero ang pagsuporta nito sa amin ay depende
sa dahilan namin.

Mabilis ako nitong inalis sa lugar na iyon.

"Mahirap talagang galitin ang mga buntis." Napapailing na sambit nito habang nasa
biyahe kami.

She didn't allow me to drive. Kaya heto't nakasakay ako sa kotse nito.

"Anong balak mo niyan?" Tanong nito.

"Pupunta ako sa Tagaytay." Tipid na sagot ko.

Tama na ang ilang araw na hinayaan ko si Jastin na iwasan ako o kaming lahat.
Panahon na para harapin naming pareho ang lahat. Panahon na para damayan ko ito sa
lahat, lalo na sa mga pinagdaanan nito.

"I miss him." I murmured.

Sobrang miss na miss ko na ito. At magtutuos kaming dalawa, sa ayaw at sa gusto

nito.

To be continued...

CHAPTER 33

This chapter is dedicated to my brutal na admin YellowLily31. Just want to say

thank you, ate. Hindi man halata, isa ka sa mga nagbibigay ng inspiration sa akin.
Isa ka sa mga tumutulong sa akin to go on and you really pulled me up when I'm down
sometimes. Nandiyan ka para makinig sa mga frustrations ko sa pagsusulat lalo na
kapag nilalamon ako ng writer's block. You were there to cheer me up and gave me
advices which lead me to look for a positivity. Thank you for all the praises on my
works. Thank you sa motivation and being a good ate towards me. You mean a lot to
me. God bless you always po.�0�7�0�0

"GRANDMA." Kaagad kong niyakap si grandma nang makapasok ako sa malaking bahay
nito.

Kadarating ko lang sa Tagaytay at sinadya kong hindi ipaalam kay grandma na

darating ako ngayong araw.

"Ginulat mo ako, hija. Nagpasabi ka sanang darating ka para napagluto kita." Anito
at hinalikan ako sa pisngi.

Matamis ko itong nginitian.

"I'm fine, grandma." Pagsisinungaling ko kahit kanina pa ako nahihilo sa buong

biyahe.

"Are you sure? Magpahinga ka muna. You look pale." Anito at inakay ako patungo sa
kuwartong inuukopa ko noon.

"Magpapaluto ako agad para makakain ka. Just take a rest, okay?" Anito at
tinalikuran ako.

Bago ito lumabas ng kuwarto ay lumingon ito sa akin.

"Thank you sa pagpunta mo dito. Alam kong namimiss ka na ng apo ko kahit itanggi pa
niya. Batang 'yon talaga." Napailing ito at ngumiti. "Enjoy your stay here, hija.
Batukan mo 'yang apo ko at ng matauhan." Iyon ang huling sinabi nito bago tuluyang
lumabas.

Napailing na lang ako. Mamaya ko na haharapin si Jastin. Kailangan kong magpahinga

dahil bukod sa puyat ako ay napagod pa ako sa biyahe mula Maynila. Nagpahatid lang
ako sa driver na kinuha ko dahil hangga't maaari ay ayoko ng magmaneho dahil sa
pinagbubuntis ko.

Paunti-unti ay pumikit ako at tuluyang nakatulog. Nang magising ako ay nakaamoy ako
ng pamilyar na amoy. Napakasarap niyon sa pang-amoy ko.

Nag-inat ako at natigilan nang makita si Jastin sa tabi ng kama ko. Nakatunghay ito
sa akin habang nakaupo ito sa wheelchair nito.

Bigla akong napabangon at bigla kong nasapo ang ulo ko nang makaramdam ng
pagkahilo.

"Are you okay?" Jastin asked.

Nang tignan ko ito ay parang hindi nito alam kung ano ang gagawin. Kung hahawakan
ba ako nito o hahayaan ako.

"I-I'm okay." Tugon ko.

Napabuntong-hininga ito.

"Hindi na kita tatanungin kung ano ang ginagawa mo dito. Lumabas ka na at

maghapunan. Buong araw kang tulog at walang laman 'yang tiyan mo." Anito at pinihit
ang wheelchair patalikod sa akin.

Lumabas ito ng kuwarto ko.

"Sungit." Nakasimangot na usal ko at bumaba mula sa kama.

Inayos ko ang sarili bago lumabas ng kuwarto. Tinungo ko ang dining room at
naroroon na ang maglola.

"Come and eat with us, apo." Nakangiting bungad ni grandma sa akin.

Naglakad ako at piniling tumabi kay Jastin. Hindi ako nito tinignan at nag-focus
lang sa kinakain nito.

Baby, sana hindi ka magmana sa kasungitan ng ama mo.

Grandma served me the food. Asikasong-asikaso ako nito. Nang nilapit nito sa akin
ang adobo ay napangiwi ako sa amoy niyon.

"G-Grandma, won't you mind if..." Naikagat ko ang ibabang labi. "I'm sorry to say
this pero ayoko po sa adobo." Nahihiyang usal ko.

Biglang napatigil si Jastin at kunot noong tumingin sa akin. Alam na alam nitong
paborito ko ang adobo.

"It's okay, hija. Basta kainin mo ang gusto mo. Kain kang marami, apo. Ang putla
mong bata ka. Baka pinapabayaan mo na ang sarili mo niyan." Halata ang pag-aalala
sa boses at mukha ni grandma.

"Ayos lang po ako, grandma. Madalas lang talagang sumasama ang pakiramdam ko these
past few weeks. Nasusuka din ako at nahihilo. Tapos gustong-gusto kong matulog na
lang palagi." Pagkukuwento ko at sinalubong ang tingin ni Jastin.

"Naku, apo. Kailangan mo ngang kumain ng marami. Sige na, kumain ka na para
makapagpahinga ka ulit." Sambit ni grandma.

Nginitian ko ito at tumango. Nang matapos kaming kumain ay kaagad kaming iniwan ni
Jastin.

"Bugnutin. Pakipot pa." Bulong ni grandma sa akin at humagikhik.

Napangiti na lang ako.

"Ang sungit nga, grandma." Napapailing na sabi ko.

"Paanong hindi masungit eh ayaw magpa-alaga sa'kin. Kaya hayun sariling sikap kahit
hindi makalakad." Napapailing na sumbong nito.

Napabuntong-hininga ako at nagpaalam na kay grandma. Akmang papasok na ako sa

kuwarto ko nang makitang nakaawang ang pinto ng kuwarto ni Jastin.

Hindi ko napigilan ang sarili at sumilip ako doon. And I saw Jastin whose trying
his best to stand on his own. Paunti-unti ay sinusubukan nitong tumayo mula sa
wheelchair kahit hirap na hirap ito.

At sumilay ang ngiti sa mga labi ko nang nagawa nitong humakbang patungo sa kama
kahit nakikita ko ang paghihirap sa bawat kilos nito.

Tama si Rein, may tyansa itong makalakad ulit kung gugustuhin nito.

Humakbang ako patungo sa kuwarto ko at dumiretso sa banyo para mag half-bath. Nang
matapos ay kaagad akong naghanda para matulog na pero hindi ako makatulog.
Hinahanap-hanap ko ang amoy ni Jastin. Gustong-gusto ko itong naaamoy. It's a
pregnancy thing, I guess.

Bumangon ako mula sa kama at natagpuan ko ang sariling kumakatok sa kuwarto ni

Jastin. Binuksan ko iyon at nang pumasok ako ay nagsalubong ang mga mata namin.
Gising pa pala ito.

Kaagad ko itong nginitian at naglakad papalapit dito.

"What are you doing her-"

Hindi nito natapos ang sasabihin nang humiga ako sa tabi nito. Nanigas ang katawan
nito nang patagilid ko itong niyakap.

"Namimiss lang kitang katabi." Paliwanag ko at pumikit.

"Krystal, lumabas ka sa kuwarto ko." Mariing utos nito.

Umiling ako.

"Ayoko. I love your smell so please let me sleep here. Please?" Nakikiusap ang mga
mata ko nang magmulat ako.

Napatitig ito sa akin at kapagkuwan ay hindi na umimik. Kusa kong kinuha ang braso
nito at doon ako nahiga. Matiim ako nitong tinignan dahil sa ginawa ko pero
hinayaan lang ako nito.

"I feel better here in your arms." I murmured and hug him again.

Naririnig ko ang malakas na pagtibok ng puso nito at alam kong pinapantayan niyon
ng kumakabog ding puso ko.

"Why are you here?" He asked.

"I want to sleep beside you." I answered.

"That's not what I mean. Tinatanong kita kung ano ang ginagawa mo dito sa
Tagaytay." Anito.

"I want to see you." Kaagad na sambit ko.

"You want to see me suffering like this? Masaya ka na ba? Dahil ito ang naging
kabayaran sa lahat ng mga kasalanang ginawa ko sa'yo?" Gumalaw ako at napatingin
dito.

Sinalubong nito ang tingin ko.

"Siguro nga ay ito na ang karma sa lahat ng kasamaang ginawa ko sa'yo." Mapait
itong ngumiti at nag-iwas ng tingin.

Napabuntong-hininga ako.
Umangat ang kamay ko para haplusin ang pisngi nito.

"I'm here to let you know that you're going to be a father soon, Jastin. And
whether you like it or not, you're going to take responsibility on it. You're going
to marry me no matter what. Ako lang dapat ang pakasalan mo at ikaw lang magiging
ama ng mga anak ko, so be ready. Hinding-hindi ka makakatas sa'kin." Sambit ko at
bumangon.

Iniwan ko itong nakaawang ang mga labi at dumiretso ako sa kuwarto ko. Nang
tuluyang makapasok ay napangiti ako.

"Tignan natin kung makakatulog ka pang gago ka." Usal ko sa sarili.

To be continued...

A/N: As usual, mabibitin na naman kayo. Hehehe. But thank you po sa mga good
feedbacks. I really really appreciate it. Maraming salamat.�0�0

CHAPTER 34

MALUHA-LUHA ako matapos kong magsuka sa banyo. Ang sama-sama talaga ng pakiramdam
ko lalo na kapag umaga. It's a morning sickness.

"Pinapahirapan mo naman si Mommy, anak." Mahinang sambit ko at napahawak sa tiyan

ko.

Muli akong bumalik sa banyo at muling nagsuka doon. At kahit pinagpapawisan ay

pinilit ko ang sariling maghilamos at mag toothbrush.

Lumabas ako nang matapos at napangiwi ako nang makaramdam na naman ng pagkahilo.
Mariin akong pumikit at sinapo ang ulo.

Nang magmulat ako ng mga mata ay bahagya pa akong nagulat nang makita si Jastin sa
loob ng kuwarto ko.

"K-Kanina ka pa diyan?" Mahinang tanong ko.

Tumingin lang ito sa mga mata ko at kapagkuwan ay bumaba ang tingin nito sa tiyan
ko.

"Puwede ka bang lumapit sa'kin?" Tanong nito, hindi inaalis ang tingin sa tiyan ko.
Nag-aalangan man ay humakbang ako patungo sa binata. Nakatayo ako sa harapan nito
habang ito ay nakaupo sa wheelchair nito.

Nabigla ako nang hinawakan nito ang tiyan ko.

"My baby." He softly murmured and leaned in to kiss my tummy.

Halos maluha ako sa ginawa nito. It's really a good sight. Pinapakabog niyon ng
husto ang puso ko.

"J-Jastin..."

Tumingala ito sa akin at nakita ko ang luha sa mga mata nito.

"I..." Mariin itong pumikit at nang magmulat ng mga mata ay halo-halong emosyon ang
nakaguhit doon.

"I don't know what to say." Ikinulong nito ang mukha sa mga palad nito at nakita ko
kung paanong gumalaw ang mga balikat nito dahil sa impit na pag-iyak nito.

"I-I wish this is all true, Krystal." He murmured.

Lumuhod ako sa harap nito at inalis ang mga palad nito sa mukha nito. Masuyo kong
pinunasan ang mga luhang naglalandas sa magkabilang pinsgi nito.

"Alin ba sa mga sinabi ko ang hindi totoo, Jas?" Masuyong tanong ko.

Tumingin ito sa akin.

"You have Adrian. I don't want to doubt you, Krystal. Gusto kitang paniwalaan.
Gusto kong paniwalaan na sa akin ang batang 'yan. Gustong-gusto ko dahil tangina,
gusto ko akin lang ang pinagbubuntis mo. Pero hindi natin alam kung sino ama ng
dinadala mo. May nangyayari sa inyo ni Adrian at may nangyari sa atin kaya hindi
sigurado kung sino ang-"

"Jastin." Pinigilan ko itong magsalita.

Kinuha ko ang kamay nito at itinapat iyon sa puso ko.

"Mula pagkabata hanggang ngayon, ikaw pa rin. Ikaw lang ang tinitibok nito. Ikaw
lang ang nagmamay-ari nito. You are the owner of my heart and my body and no one
owns it but only you, Jastin." Gumuhit ang kaguluhan sa mukha nito.
Ngumiti ako.

"What I'm saying is..." Hinalikan ko ang mga kamay nito. "Nothing happened between
me and Adrian. Ikaw lang ang pinayagan kong angkinin ang katawan ko. Ikaw ang una
at mas lalong ikaw ang huli." Nakangiting wika ko.

Bakas ang gulat at pagtataka sa mukha ni Jastin.

"Hindi ka naniniwala?" Taas ang kilay na tanong ko at akmang huhugutin ang kamay ko
mula dito nang mahigpit nito iyong hinawakan.

"Kaya pala ang sikip-sikip mo pa din noong inangkin kita sa Palawan." Bakas ang
kapilyuhan sa boses nito.

Pinanlakihan ko ito ng mga mata.

"Do you really have to say that?" Hindi makapaniwalang tanong ko.

He chuckled.

Biglang naging seryoso ang mukha nito at inalalayan akong makatayo.

"Krystal..." Anas nito sa pangalan ko at walang sabi-sabing inangat ang laylayan ng

suot kong damit. Masuyo nitong hinalikan ang nakalitaw kong tiyan at tumingala sa
akin.

Ngumiti ito at muling binalik ang atensyon sa tiyan ko. Hinahaplos nito iyon na
tila ba hindi ito makapaniwala. Muli nito iyong pinatakan ng maliliit na halik.

"Anak ko 'to." Anas nito. Ang himig nito ay puno ng pagmamalaki at puno ng
kasiyahan.

Naikagat ko ang ibabang labi. Parang natutunaw ang puso ko sa nakikita.

Yumukod ako at sinapo ko ang mukha nito. Mariin ko itong hinalikan sa mga labi.
Nagulat ito sa ginawa ko pero nang makabawi ay sinapo nito ang batok ko at mas
lalong pinalalim ang halik.

I pulled away from our kiss and I look at his eyes. Muli akong lumuhod sa harapan
nito.

"Tumatayo pa ba?" Pilyang tanong ko.

Napaawang ang mga labi nito sa tanong ko.

"What the fuck, Krystal?" Natawa ako sa reaksyon nito.

Walang sabi-sabing dinakma ko ang nasa pagitan ng mga hita nito. Napapitlag ito at
ako naman ay matamis na ngumiti.

"Tumitigas pa nga." Mas lalong lumapad ang ngiti ko nang makitang pulang-pula ito.

"Hindi lang ako makalakad pero tayong-tayo pa 'yan." Anito at pilit na inaalis ang
kamay ko doon.

"Hey." Pinanlakihan ako nito ng mga mata nang nilabas ko ang nag-umiigting na
pagkalalaki nito.

Binasa ko ang ibabang labi habang titig na titig sa malaki, mahaba at matigas
nitong sandata.

"I want to suck you." I murmured.

"Krystal, please. I don't want you to-"

He gripped my hair when I started to suck the tip of his mighty length.

"Fuck, Krystal! You'll gonna pay for this!" He hissed.

I just looked up at him and smile. Paunti-unti ay ibinaon ko sa loob ng bibig ko

ang pagkalalaki nito. Unang beses kong ginawa ang bagay na ito. Medyo naduduwal ako
pero hindi ko iyon pinansin.

All want to do is to make him moan and shout my name while sucking his c�0�0ck.
Gustong-gusto kong marinig itong umuungol. Tila sabik na sabik ako sa ungol nito.
Siguro ay parte ito ng pagbubuntis ko o sadyang namimiss ko lang ito.

Jastin continued to cursed again and again. He was shouting my name. He was moaning
and panting until he release his cum inside my mouth.

"Fuck!" Kaagad itong gumalaw at sinapo ang bibig ko. "Don't swallow my cum."

Ngumiti ako at tumayo para tunguin ang banyo. Doon ay iniluwa ko ang katas nito
mula sa bibig ko. Kaagad akong nagmumog at binalikan si Jastin.

Matamis ko itong nginitian nang magsalubong ang mga mata namin.

Napailing ito at kapagkuwan ay napangiti na rin. Niyakap ako nito sa beywang.

Wala kaming imikan habang paulit-ulit nitong hinahalikan ang tiyan ko at ako ay
hinahaplos ko ang buhok nito. Panaka-naka itong tumitingin sa akin na tila ba
marami itong gustong itanong sa akin. Marami din akong gustong sabihin pero ni isa
sa amin ay walang nagsasalita.

Basta lang naming pinapakiramdaman ang isa't-isa.

"Magpagaling ka muna. Kapag magaling ka na, doon tayo mag-usap." Maya-maya ay usal
ko.

Tumango ito at ngumiti. Niyayakap ako nito sa beywang, hinahalik-halikan ang tiyan
ko at yayakapin ako ulit sa beywang. Tila ayaw ako nitong tigilan at ayaw akong
pakawalan.

Muli itong tumingala sa akin.

"Krystal." Tawag nito sa pangalan ko.

"Hmm?" Tugon ko habang hinahaplos ang buhok nito.

"Mahal na mahal kita, Krystal Stewart." Mahinang sambit nito habang diretsong
nakatingin sa mga mata ko.

Ngumiti ako at hindi pinahalata ang kilig ko.

"Bakit ba ngayon mo lang 'yan sinasabi sa'kin? Ang tagal kong hinintay 'yan, alam
mo ba 'yon?" Kunwaring nagrereklamo ako at sumimangot.

He just smiled.

"I'll say those words everyday, then. I love you, Krystal. I love you so much."
Madamdaming usal nito.

Mahina kong pinisil ang pisngi nito.

"I love you too, Jas. Kahit suplado ka." Nakangiting usal ko.

Mahina itong natawa at muli na naman akong niyakap sa beywang.

"Am I forgiven?" He asked.

"Bakit, hindi pa ba?" Balik tanong ko.

"Ang sabi mo kasi noon ay mapapatawad mo lang ako kapag binalik ko sa'yo ang anak
natin." May lungkot sa boses nito.

Patuloy ko itong hinaplos sa buhok.

"And you did." I said and smiled. "Hindi mo man siya literal na binalik, binigyan
mo naman ako ng panibago, Jas." Usal ko.

Akmang magsasalita pa ito nang makarinig ako ng sunod-sunod na busina mula sa

labas.

Sandali kong iniwan si Jastin at sumilay ang ngiti sa mga labi ko nang makilala ang
mga taong bumaba mula sa kani-kanilang kotse.

I saw Prince, Ethan, Rein, Clyde, Ryder, Edsel, Princess, Sharmaine and Amber. Ang
tanging wala lang ay si James, Xander at ang nawala naming kaibigan na si Renz.

"The Phoenix are here." Tumingin ako kay Jastin at ngumiti.

To be continued...

CHAPTER 35

NAABUTAN KO si Jastin sa salas na ginugulo ng mga kasamahan namin. Napangiti ako at

napailing nang makitang ginugulo ni Clyde, Edsel at Rein ang buhok ni Jastin at ang
binata ay inis na sinasaway ang mga ito.

Kahit naiinis si Jastin ay alam kong masaya ito dahil naririto ang mga kaibigan
namin.

Napalingon ako kay Prince nang makitang pinaalis nito si Ethan at Ryder na prenteng
nakaupo sa mahabang sofa. Sumunod naman ang dalawa at sabay na nagkatinginan nang
humiga si Prince sa sofa.

Napailing si Ethan.

"Sa lahat ba naman kasi ng puwedeng maging hobby, ang pagtulog pa ang napili."
Anito at namulsa. "Pinupuyat ka ba ng kapat-" Naputol ang sasabihin ni Ethan nang
bigla itong binato ng throw pillow ni Prince at muling pumikit para matulog.
Napailing ako. Katulad ni Ethan ay napapansin kong mahilig talagang matulog ni
Prince. Natutulog ito kapag may pagkakataon. Minsan ay wala itong pakialam kahit
maingay sa paligid nito. Nabibilib pa nga ako minsan dahil sa isang pikit lang nito
ay tulog na agad.

I look at Ryder who just shrugged his shoulders. Naglakad ito patungo sa pang
isahang sofa at salubong ang mga kilay nito habang panay ang tingin sa cellphone na
tila ba may hinihintay itong tawag mula doon.

Buong araw ay nagmistulang palengke ang kabuuan ng bahay dahil sa kaingayan ng mga
Phoenix. Parang may rambulan na naganap dahil nagkalat ang mga throwing pillows
dahil sa kakulitan ng mga ito. Panay din ang pambubuwesit nila kay Jastin na
ikinailing ko na lang. Minsan lang kaming magsama-sama at hindi pa kumpleto kaya
sinulit ng lahat ang buong araw.

Nagkanya-kanya kami nina Sharmaine, Princess at Amber. Hinayaan namin ang mga
kalalakihan na nagbibiruan sa salas.

"Sinabi mo na ba?" Pabulong na tanong ni Sharmaine.

Tinignan ko ito.

"Ang alin?" Tanong ko.

"Na nilibing mo ng buhay si Minerva." Anito.

Umiling ako at ngumiti.

"Kahit naman sabihin ko, walang pakialam si Jastin." Sambit ko.

Bumaba ang tingin nito sa tiyan ko.

"Alam na niyang buntis ka?" Tumango ako.

"So, anong plano niya?"

"Sharm, gusto ko munang gumaling siya bago namin pag-usapan ang lahat." Sambit ko
at napatingin ako kay Jastin na seryosong nakikipag-usap kay Rein.

Tumingin ito sa akin at nagsalubong ang mga mata namin.

He smiled and he mouthed "I love you." I smiled and mouthed back "I love you, too."
"Mukhang okay na kayo pero nakakadiri kayong dalawa." Sharmaine rolled her eyes.

Tinalikuran ako nito at tumabi kay Princess at Amber. Napailing na lang ako at
ngumiti. Napaka-bitter talaga ng babaeng 'yon.

Ilang sandali lang ay nagpaalam na ang lahat para umuwi pabalik ng Maynila. Gusto
lang talaga nilang bisitahin at kumustahin si Jastin kaya personal na pumunta ang
mga ito para sa kaibigan. Umuwi ang lahat maliban kay Rein na magpapaiwan dahil
aasikasuhin nito si Jastin para sa mas mabilis na paggaling nito.

Tumahimik ang bahay nang makaalis ang lahat. At si Rein ay hinayaan kong asikasuhin
ang mga dapat gawin ni Jastin para tuluyan na itong makalakad ulit.

Rein stayed here in Tagaytay for a couple of weeks. Araw-araw ay nakikita ko ang
improvement sa kalagayan ni Jastin. Paunti-unti ay nakakalakad na ito. Hindi na ito
masyadong nakaupo sa wheelchair nito. Konti na lang ay maibabalik na nito sa normal
ang lahat.

"Thank you for staying here for Jastin, Rein." Inabot ko kay Rein ang isang tasang
kape habang nagmumuni-muni ito sa balkonahe ng bahay.

Nagpasalamat ito at ngumiti.

"Para sa kaibigan ko." Anito at sumimsim ng kape. "At utos na rin ni James na
tutukan ko si Jastin." Patuloy nito.

"I haven't talk to him yet. Especially about Jas-"

"He'll forgive Jastin soon, Krystal. Knowing James, hindi niya tayo matitiis. He
have reasons why he don't talk to Jastin." Agaw nito sa sasabihin ko.

I sighed.

"It's already proven that Jastin didn't kill my baby." I murmured.

Tumingin si Rein sa akin at tumango.

"Alam ni Phyton ang bagay na iyon. He just can't accept the fact that Jastin hurt
you, both emotionally and physically. You know James, one of his rules is not to
hurt any woman in a physical way. Though he's aware that he hurt a woman before
because of his wife. Because of Princess." Anito at muling sumimsim ng kape.

Naiintindihan ko si James. Nalulungkot lang ako para kay Jastin dahil kahit alam
kong hindi nito pinapahalata ay apektado ito dahil hindi ito kinakausap ni James.
Pero tama si Rein, hindi matitiis ni James ang isa sa amin. He maybe a strict
leader pero si James ang may pinakamalambot na puso sa aming lahat.

"Uuwi ka na bukas, hindi ba? Baka sasabay na rin kami ni Jastin sa'yo at-"

Natigil ako nang tumunog ang cellphone nito. Kunot noong sinagot ni Rein ang tawag
at bumakas ang matinding pag-aalala sa mukha nito nang marinig kung anuman ang
sinabi ng caller.

"I have to go back to Manila." Anito at nagmadaling lumabas ng bahay.

Hinabol ko ito.

"T-Teka, may nangyari ba?" Nagtatakang tanong ko.

Lumingon ito sa akin.

"Sharmaine is in the hospital now." Tiim ang bagang na tugon nito. "Ang tigas ng
ulo. Alam niyang bawal siya sa seafoods pero kinain pa rin." May galit sa boses
nito pero mas lamang ang pag-alala sa boses na tila ayaw lang ipahalata sa akin.

Tumango ako.

"Take care of your way home, Rein. Huwag masyadong mabilis. You know Sharm, she's
brave. Sharmaine will survive so don't worry."

"I'm not worried. She's my responsibility because I am her brother but I'm not
worried." Kaagad na depensa nito.

Napangiwi ako. What's wrong with these two people? Parehong tinatanggi ang mga
totoong nararamdaman.

"If you say so." Nginitian ko lang ito.

Tinignan ko lang ito na halos paliparin ang sasakyan papalayo sa akin.

"Not worried, huh?" Napailing ako.

Pumasok ako sa bahay at dumiretso sa kusina. Nakaramdam ako ng gutom kaya naghanap
ako ng makakain doon.

Bahagya pa akong napapitlag nang may yumakap sa akin mula sa likod. Napangiti ako
at napapikit. That smell. Gustong-gusto ko talaga ang amoy nito.

Nagmulat ako ng mga mata at pumihit paharap sa binata. At sa pagharap ko ay bigla

nitong sinakop ng halik ang mga labi ko.

Napaungol ako nang kagatin nito ang ibabang labi ko na tila ba sabik na sabik at
gigil na gigil ito sa akin.

Hinapit ako nito sa beywang at nag-umpisang maglakad dahilan para paatras akong
naglalakad habang magkadikit ang katawan naming dalawa at hindi naghihiwalay ang
mga labi.

Naramdaman ko ang pagtama ng puwet ko sa island counter. Mas idiniin nito ang
sarili sa katawan ko dahilan para maramdaman ko ang matigas at namumukol na
pagkalalaki nito sa puson ko.

Nangunyapit ako sa batok nito at mas mapusok ako nitong hinalikan.

Sandali nitong iniwan ang labi ko at inilapit ang bibig sa tenga ko.

"Mahal na mahal kita." Anas nito.

Nanayo ang mga balahibo ko at tila maraming paru-paro ang nagsisiliparan sa loob ng
tiyan ko. Kakaiba ang epekto ng mga katagang iyon mula kay Jastin.

Malamlam ang mga matang sinapo nito ang pisngi ko.

"Narinig mo ba ako? Mahal na mahal kita, Krystal." Anito at ngumiti.

Napalunok ako at tumango. Nakipagtitigan ako dito at kapagkuwan ay nginitian ito.

He never failed to say I love you everyday. Pinanindigan nito ang pangako nitong
araw-araw nitong sasabihin ang mga katagang iyon.

"Mahal na mahal din kita, Jastin." Mahinang usal ko.

Tumitig ito sa mga labi ko.

"I want to make love to you. I want to punish you when you pleasured me using your
mouth. Fuck. You never know how much I want to touch you that time." Paos ang boses
na sambit nito.

Napangiti ako at binasa ang ibabang labi. Titig na titig pa rin doon ang binata.
"Do you want me to give you a..." Sinadya kong ibitin ang sasabihin at nang-aakit
na kinagat ko ang ibabang labi.

"You're making me horny, baby." He muttered.

Mahina akong natawa.

"Pero hindi pa puwede. Kailangan mong magpalakas pa kahit nakakalakad ka na.

Ingatan mo ang sarili at baka magalit si baby." Sambit ko at hinaplos ang buhok
nito.

Awtomatiko nitong hinawakan ang tiyan ko.

"How's our baby?" Bigla ay walang kasing lambing ang boses nito.

"Nagugutom na daw siya, Daddy." Tugon ko.

"Anong gustong kainin ni baby?" Anito at hinalik-halikan ang gilid ng labi ko.

"Pancake daw, Daddy. 'Yong maraming syrup." Muling tugon ko.

Jastin chuckled and help me sit on the chair.

"I'll make your pancake, then." He said and kiss me on the lips. "I love you." He
murmured.

Napangiti na lang ako at pinanood lang ito habang abala na sa paggawa ng pancake.
Nang matapos ito ay talagang sinubuan pa ako nito. Bawat subo nito ng pancake sa
akin, kasunod niyon ay ang pagdampi nito ng halik sa mga labi ko.

"Ang tamis." Usal ko.

"Matamis ang pancake o matamis ang labi ko?" Nakangiting tanong nito.

I chuckled.

"Ang tamis ng labi." Tugon ko.

Mahina itong natawa at tila nanggigigil na sinakop na naman ng halik ang mga labi
ko. Kanina pa nito pinanggigigilan ang labi ko.

"Sobrang tamis naman dito!" Biglang naghiwalay ang mga labi namin nang marinig ang
boses ni grandma.

Nilingon namin ito at nakita kong matamis itong nakangiti sa amin.

"Continue, love birds." Anito at pangiti-ngiting tinalikuran kami.

Nagkatinginan kami ni Jastin at sabay na napailing. Hinawakan ako nito sa kamay at

tinulungang makatayo.

Hinila ako nito papasok sa kuwarto nito at doon ay marubdob ako nitong hinalikan.
Hindi ito nagsasawa sa labi ko. Panay ang paghaplos nito sa iba't-ibang parte ng
katawan ko.

Napatingala ako nang bumaba ang labi nito sa leeg ko. Hinalikan nito iyon at
dinilaan. Bahagya nito iyong sinisipsip.

"J-Jas, stop it. Baka hindi tayo makapagpigil. You have to be fully recovered
first, okay?" Pigil ko sa binata.

Kahit gustong-gusto ko ng magpa-angkin dito ay kailangan naming magpigil. Kailangan

muna nitong magpagaling ng tuluyan.

Narinig ko ang pagbuntong-hininga nito at kapagkuwan ay hinalikan ako nito sa noo.

"Okay, boss." Anito at niyakap ako ng mahigpit. "Aangkinin kita buong magdamag
kapag maayos na ako." Usal nito na ikinailing ko.

"Napaka-horniac mo talaga." Natawa ito sa sinabi ko.

Dinala ako nito sa kama at pareho kaming nahiga. Pinaunan ako nito sa bisig nito
habang panay ang halik sa noo at labi ko.

Kinabukasan ay maaga kaming nagpaalam kay grandma para umuwi ng Maynila. I decided
to live with Jastin. Sa bagong condo na binili nito, doon ako nanirahan kasama ito.

"Jas, punta lang akong grocery, ha? May bibilhin lang ako." Paalam ko kay Jastin
nang sagutin nito ang tawag ko.

Wala ito sa condo dahil pinatawag ito sa SPIC.

"I'll go with you, baby. Hintayin mo na lang ako diyan sa con-"

"Kaya ko na. Saglit lang naman ako." Sambit ko.

"Okay. Just take care, okay? I love you." Tugon nito mula sa kabilang linya.

"And I love you, too." Nakangiting usal ko bago pinatay ang tawag.

Naghihintay na ang driver sa kotse nang makarating ako sa parking lot. Ayaw ni
Jastin na magmaneho ako kaya kumuha ito ng private driver.

Nasa biyahe na kami nang makarinig ako ng putok ng baril. Huminto ang kotse at
nanlaki ang mga mata ko nang makitang sumusuka ng dugo ang driver. May tama ito ng
baril sa dibdib.

Kaagad akong naalarma at akmang bubuksan ang pinto ng kotse nang may naunang
nagbukas niyon.

Isang lalaki ang bumungad sa akin at tinutukan ako ng baril.

"Get out." Utos nito.

Naikuyom ko ang mga kamao. Kung lalaban ako ay hindi lang ako ang mapapahamak kundi
pati ang nasa sinapupunan ko.

"Labas!" Sigaw nito.

Nang hindi ako kumilos ay tinakpan nito ng panyo ang ilong ko. Paunti-unti ay
dumilim ang paningin ko. At bago pa man ako mawalan ng malay ay nakita ko ang isang
pamilyar na mukha. Nakangisi ito habang nakatingin sa akin.

Minerva.

To be continued...

CHAPTER 36

UNTI-UNTI AKONG nagmulat ng mga mata at nagising sa hindi pamilyar na lugar.

Gumalaw ako pero natigilan ako nang mapansing nakatali ang mga kamay at katawan ko.
Nanlaki ang mga mata ko nang makitang may bombang kasama ang tali.

Shit!
"Oh dear. Finally!" Narinig ko ang pamilyar na boses na iyon.

I gritted my teeth when I saw Minerva whose walking towards me. Malapad ang mga
ngiti nito.

"Nagising ka din." Anito at nilapitan ako. Hinaplos nito ang buhok ko. "Surprise?"

Mahina akong tumawa.

"Kampon ka talaga ng demonyo. Binaon ka na nga sa hukay, bumangon ka pa."

Natatawang sambit ko.

Dumilim ang mukha nito at mahigpit na sinapo ang baba ko.

"Too bad I'm alive. Akala mo ba maiisahan mo ako? I have back-ups. They were on
time when they saved me dahil ramdam kong may binabalak kang masama sa akin." Anito
at humalakhak.

Mas lalong humigpit ang paghawak nito sa baba ko.

"At ngayong hawak na kita, papasabugin kita. Sisiguraduhin kong magkapira-piraso

'yang katawan mo." Anito at pinindot ang bomba na nakadikit sa katawan ko.

Narinig ko kung paanong tumunog iyon. I know that it's a time bomb. Hindi ko
pinahalata ang takot na nararamdaman ko. Sa halip, tinignan ko ito ng diretso sa
mga mata at ngumisi. Dinuraan ko ito sa mukha.

"Huwag na huwag mong hahayaang makawala ako dito dahil ako mismo ang magpira-piraso
diyan sa katawan mo." Mariing usal ko.

Humalakhak lang ito at sinabunutan ako.

"Hinding-hindi ka makakawala dito, Krystal." Anito at tinuro ang mga armadong

tauhan nito.

Twenty.

Mabilis kong nabilang ang mga armadong lalaki na nakapalibot sa buong lugar na
kinaroroonan ko.

"Sa kanila pa lang, hindi ka na makakatakas. Walang magtatangkang iligtas ka.

Sasabog ka at paglalamayan ni Jastin. You have only five minutes to survive. Oh,
scratch that..." Tumingin ito sa bomba. "You have four minutes left." Ngising-ngisi
ito.

Pinigilan ko ang panginginig ng mga kamay ko.

"Goodbye, Krystal. You may rest in peace. Huwag kang mag-alala, dadalawin kita sa
lamay mo at-"

Hindi nito natapos ang sasabihin at nanlaki ang mga mata nang makitang sabay-sabay
na natumba ang anim na mga tauhan nito. Nakahandusay ang mga ito sa semento at
duguan. Nakita ko ang tama ng bala sa ulo ng mga ito.

It's a sniper!

Hindi iyon iisang sniper lang kundi anim! Sabay-sabay umasinta ang mga ito dahil
sabay na natumba ang anim na mga tauhan ni Minerva.

Mabilis akong napalingon sa paligid at may hinanap. Nagpupumiglas ako at napalingon

ako kay Minerva nang malakas itong sumigaw.

Takot na takot nitong tinignan ang anim pang mga tauhan na sabay-sabay din natumba
dahil sa tama ng bala sa ulo ng mga ito.

Kumilos ang natitirang walo pa at pinalibutan si Minerva para siguro protektahan

ito.

At mula sa kung saan ay nakita ko ang paglitaw ni Jastin. Kasama nito si Clyde at
Rein.

Tumingin si Jastin sa akin at dumilim ang mukha nito.

"How dare you all touch my woman?!" Dumagundong ang malakas na boses nito sa
kabuuan ng lugar.

Tinutukan ito ng mga tauhan ni Minerva pero mabilis nitong binaril sa ulo ang
dalawa. Kumilos din si Clyde at Rein at sa isang kisap-mata lang ay napatumba ng
tatlo ang mga tauhan ni Minerva.

Mabilis na lumapit ang babae sa akin at tinutukan ako ng baril sa ulo.

"Papatayin ko ang babaeng 'to!" Sigaw nito.

Si Jastin ay hindi nakakilos at tumiim ang bagang nito.

"Sabay-sabay tayong sasabog lahat dito." Anito at idiniin sa ulo ko ang dulo ng
baril nito.

"You have two minutes only and this whole place will explode. Sasabog tayong lahat.
Isasama ko kayong lahat patungo sa impiyerno at-"

Hindi ko inaasahan ang ginawa ni Jastin. Pinaputok nito ang hawak na baril at
napahandusay sa mismong harapan ko si Minerva. Dilat ang mata nito habang duguan
ang ulo.

"Mauna ka sa impiyerno." Mariing sambit ni Jastin at napapitlag ako nang muli pa

nitong barilin ng dalawang beses sa ulo si Minerva.

Hinagis nito ang hawak na baril at mabilis akong nilapitan.

Nanginginig at nanlalamig ang mga kamay nito nang hawakan ako.

"Clyde!" Malakas na tawag nito kay Clyde.

Mabilis na lumapit si Clyde at tinignan ang bomba sa katawan ko. Clyde is expert on
defusing a bomb and he was doing his best to defuse the bomb on me.

Ilang segundo na lang ang natitira at halos hindi humihinga si Jastin habang
mahigpit nitong hinahawakan ang kamay ko.

At everyone sighed in relief when the time bomb stops at exactly one second.

Tila nanghihinang napaupo si Jastin sa semento pero kaagad din akong tinignan at
ikinulong sa mga bisig nito. Mariin ako nitong hinalikan sa noo.

"God, I was so scared to hell." He muttered.

Naririnig ko ang mabilis na pagtibok ng puso nito dahil sa sobrang takot.

Bahagya itong lumayo sa akin at kapagkuwan ay tinanggal ang mga natitirang lubid sa
katawan ko. Mahigpit ako nitong niyakap.

Inalalayan ako nitong tumayo. Nabuwal ako at kaagad ako nitong hinapit sa beywang.
Nanginginig ang mga tuhod ko. Lahat ng takot na naramdaman ko kanina ay lumabas
ngayon.

Napahagulhol ako ng iyak at si Jastin ay ikinulong ako sa mga bisig nito habang
hinahalik-halikan ang ulo ko.
"Shhh. I'm here. I'm here, baby. Stop crying, please. You're making me worried." He
murmured.

"I-I was so scared. A-Akala ko hindi na kita makikita ulit." Usal ko at mas lalong
lumakas ang iyak ko.

"Baby..." Anas nito at tila hindi alam ang gagawin. Hinahaplos nito ang likod ko at
pilit akong pinapatahan.

"I'm sorry. It's all because of Minerva. But she's gone. Hindi na niya tayo
magugulo. Wala na siya. Shhhh. Don't cry, Krystal. Don't cry, please." Hinalik-
halikan ako nito sa gilid ng labi.

Hinuli nito ang labi ko at hinalikan ako. Tinugon ko iyon habang sumisinok dahil sa
pag-iyak ko.

"Hello? May tao dito, love birds! Mamaya niyo na ituloy 'yan." Narinig naming
reklamo ni Rein.

We both pulled away from our kiss and looked at each other. Muli ako nitong niyakap
ng mahigpit.

"Thanks to our driver, he called me immediately before he died. We owe him a lot."
Anito at napabuntong-hininga.

We really owe him a lot. Tutulungan namin ito, lalo na ang pamilya nito bilang
pasasalamat sa ginawa nito.

"Paano mo ako nahanap?" Tanong ko nang maghiwalay kami at nagkatinginan.

"Through your phone." Anito at hinalikan ako sa noo.

"Papunta na si Sharmaine dito to investigate." Lumapit si Rein sa amin.

Tumango si Jastin.

"Thank you for saving me, Rein, Clyde." Nakangiting usal ko sa dalawa.

Clyde smiled.

"Mukhang hindi lang kami ang pasasalamatan mo." Usal ni Clyde at tumingin sa kung
saan.
Nakita ko si Prince na nakangiting tumingin sa akin. Prince is our sniper and I
expect that it's him who shoot the enemies earlier from afar. Pero alam kong may
mga kasamahan ito. Hindi nito kayang patumbahin ang labing-dalawang tao ng halos
sabay-sabay.

At katulad ng inaasahan ko ay may mga kasamahan ito. Napatingin ako sa limang

lalaking kasama nito. Seryoso ang mukha ng dalawa nitong kasama at ang dalawang
lalaking magkamukha ay may ngiti sa mga labi

At halos mapaawang ang labi ko nang makilala ang isa pang kasama ni Prince.

Si Adrian!

Anong ginagawa nito dito?

Nagsalubong ang mga mata namin ni Adrian at sumaludo ito bilang pagbati.

Nagtatakang tumingin ako kay Prince.

"Everyone, meet the Phoenix's snipers." Simula ni Prince at hinawakan sa balikat

ang isa nitong kasama.

"This is Tracker." Pagpapakilala nito sa lalaki.

Sunod nitong tinignan ang katabi ng pinakilala nitong si Tracker.

"And that one is Kurt. And the twins, Storm and Thunder. And of course, pamilyar na
kayo sa pinsan ni Sharmaine, si Adrian." Pagtatapos ni Prince.

Napakurap ako. Adrian is part of the Phoenix's snipers?

Naramdaman ko ang mahigpit na paghapit ni Jastin sa beywang ko na tila ba

pinoprotektahan ako nito. Napatingin ako dito at nakita kong madilim ang mukha
nito.

"Are you okay?" I asked.

Mukhang alam ko na kung bakit biglang sumama ang aura nito. He's jealous and I want
to confirm it.

Humakbang ako pero mas lalong humigpit ang pagkakahawak nito sa beywang ko.
"Where are you going?" Medyo salubong ang kilay na tanong nito.

"I will just talk to Adria-"

"Don't you dare." Anito at mas lalong dumilim ang mukha.

Lihim akong napangiti. He's really jealous.

Muli akong napatingin sa mga kasamahan ni Prince. Finally, the Phoenix's snipers
revealed their faces. Looks like James allowed them to exposed themselves. And I
never thought that Adrian is part of their team.

Mukhang kakailanganin ko ng maraming lakas at pasensya dahil alam kong magseselos

itong katabi ko. Siguradong magseselos itong lalaking mahal ko.

To be continued...

A/N: This is the main reason why I bring Minerva back to life.�0�9 Because I want
to introduce "The Snipers" of Phoenix.�9�6

Adrian, Tracker, Kurt, Thunder and Storm. Nice to meet you, my snipers.�0�7�0�0

The end is near. Ready to say goodbye to our Jastin and Krystal?�0�7�9�9

CHAPTER 37

KANINA PA walang imik si Jastin habang nasa loob kami ng kotse nito. Hanggang sa
pagpasok namin sa building ng condominium ay wala pa rin itong imik.

"Jas-" Natigilan ako nang una na itong pumasok sa loob ng elevator.

Napabuntong-hininga ako. Hindi ko tuloy alam kung maiinis ba ako o matatawa sa

inaakto nito. Nagseselos ito kaya naiintindihan ko ito.

Sumunod ako sa binata. Pumasok ako sa loob ng elevator at tinabihan ito.

"Kung anuman ang meron sa amin ni Adrian noon, wala na 'yon. He's my ex, yes. But
he's a good man, too. He was a good friend and-"

"Don't mention his name in front of me." He cut me off.

Natikom ko ang bibig at piniling manahimik na lang habang gumagana ang elevator.

"Ang sungit ni Daddy ano, baby?" Mahinang tanong ko habang hawak-hawak ko ang
tiyan.

Jastin looked at me flatly.

Matamis ko itong nginitian.

"Napakaseloso ni Daddy, baby. Paano kaya makakabawi si Mommy?" Tanong ko habang

hindi inaalis ang tingin sa binata.

Matiim ako nitong tinitigan at kapagkuwan ay humakbang papalapit sa akin. Umatras

ako at nagpatuloy ito sa paghakbang hanggang sa maramdaman ko ang paglapat ng likod
ko sa malamig na pader ng elevator.

Titig na titig ito sa akin. At ang tingin nito ay bumaba sa labi ko.

"Oh, I know what Daddy wants. He wants to make love, yeah?" I teasingly muttered.

Alam na alam ko ang ekpresyon na nakaguhit sa mga mata nito.

Nagsalubong ang mga mata namin at kapagkuwan ay hinapit ako nito sa beywang.

Inilapit nito ang bibig sa tenga ko.

"Sino ang mahal mo?" Mahinang bulong nito.

Mahina akong natawa.

"Kailangan pa bang itanong 'yan, Jas? Siyempre ikaw." Tugon ko at nangunyapit sa

leeg nito.

Ngumiti ito.

"Good to hear that. And you do know that I love you, right?" Malambing ang boses
nito.

"Opo." Pinipigil ko ang pagngiti.

Tumaas ang kamay nito sa dibdib ko, malapit sa puso ko.

"Ako lang ang laman nito, tama ba?" Anas nito.

Tumango ako.

"Ako lang ang tinitibok ng puso mo." Anito na titig na titig sa mga mata ko.

Ang mga kataga mula sa bibig nito ay tila nangangahulugan na walang ibang puwedeng
magmay-ari sa'kin kundi ito lang.

Dahan-dahan ay tumango ako.

"Ako lang ang aangkin sa'yo." Muling anas nito at buong pagnanasang idiniin ang
sarili sa akin dahilan para maramdaman ko ang namumukol na bagay na nasa pagitan ng
mga hita nito.

"Gusto kitang angkinin dito mismo, Krystal." Tila nagmamakaawa ang boses nito.
Naghahanap ng katugon mula sa akin.

Pasimple kong tinignan ang CCTV camera sa loob ng elevator.

"You know that we can't do that here and-" Bigla akong napakapit sa binata nang
biglang dumilim ang paligid.

I heard Jastin chuckled.

"Paano ba 'yan, mahal ko? Nakikisama ang power interruption sa'tin." Pilyong usal
nito.

Mahina ko itong hinampas sa braso.

"Tumigil ka nga." Saway ko at dinukot ang cellphone mula sa bulsa ko at pinindot

ang flashlight niyon.

Akmang tatawag ako sa security room nang tinabig ni Jastin ang cellphone ko dahilan
para mahulog iyon sa sahig ng elevator.

"Jastin, ano ba? Kailangan nating makalabas dito at baka matagalan ang-"

Sinakop nito ng halik ang mga labi ko.

"Later, baby. Later. Kailangan ko munang ilabas 'to dahil hindi na makakatagal."
Anas nito nang bahagya nitong itinigil ang paghalik sa akin. Bakas ang kapilyuhan
sa boses nito.

Mahina akong natawa.

"Baby, horniac na naman si Daddy." Kunwaring sumbong ko.

Jastin just chuckled. Walang sabi-sabing hinila nito ang mga saplot ko sa ibaba at
mahigpit akong hinawakan sa beywang habang mapusok akong hinahalikan sa mga labi.

Dinama nito ang pagkababae ko.

"So wet. And this is mine. Only mine." His voice was territorial.

"Ohh!" Napaungol ako nang nilaro-laro ng daliri nito ang basang-basa ko ng

pagkababae.

"Fuck me, Jas." I murmured. Init na init ang pakiramdam ko at gustong-gusto ko na

itong maramdaman sa loob ko. Libog na libog ang pakiramdam ko nang hawakan ako
nito. Siguro ay dala ito ng pagbubuntis ko. Pakiramdam ko ay nilalagnat ako sa
sobrang init ng nararamdaman ko.

Ang isang kamay nito ay gumapang patungo sa tiyan ko.

"Horniac na rin si Mommy, baby." Natatawang sambit nito.

Mahina akong natawa at bahagya akong napapitlag nang maingat akong hinawakan ni
Jastin sa beywang at binuhat.

"Wrapped your legs around me, baby." Utos nito.

Kaagad ko iyong ginawa at nangunyapit ako sa batok nito. He pressed my ass to

support my weight.

"Just let me do the performance. I want to fuck you this way." He hoarsely murmured
and I moan when he slid his mighty length inside me in this position.

"That feels so good." I murmured.

"And you feel so good." He muttered and started to thrust in and out.

Maingat ang bawat galaw nito. Alam kong iniisip nito ang nasa sinapupunan ko.
Sagad na sagad at baon na baon ang bawat ulos nito. Tila naninigurado iyon.
Nakikita ko ang napakaguwapong mukha nito sa tulong ng flashlight ng cellphone ko
habang inaangkin ako.

Ibinaon nito ang mukha sa leeg ko at sinipsip iyon. Napaungol ako. Alam kong kaagad
iyong magmamarka.

Pinaghalong ungol namin ang nangibabaw sa loob ng elevator at halos sabay naming
naabot ang rurok ng kaligayahan. Hinugot nito ang naninigas pa ring sandata sa akin
at maingat akong ibinaba.

"I want more." Bulong nito sa tenga ko.

Naikagat ko ang ibabang labi.

"Me too." Tugon ko.

Sa sinabi ko ay pinihit ako nito patalikod at walang sabi-sabing ibinaon ulit ang
pagkalalaki sa loob ko. Inangkin ako nito mula sa likod.

I spread my legs to give him more access.

Pareho kaming napaungol at hingal na hingal.

"Ohhh, Jas!" I shouted.

Mahigpit ako nitong hinahawakan sa beywang habang umuulos mula sa likod ko. Rinig
na rinig ko ang napakasarap na tunog ng pag-angkin nito sa akin.

"Fuck!" He cursed.

Pabilis ng pabilis ang paghugot at pagbaon nito na tila may hinahabol.

"I-I'm cumming again, Jas." I murmured.

"Just cum for me, baby." Anas nito at dinilaan ang batok ko. Hinalik-halikan nito
iyon habang patuloy ang pag-angkin sa akin.

Napahigpit ang pagkapit ko sa handrail ng elevator nang maramdaman ang muling

pagsabog ng orgasmo ko. Sumunod si Jastin at inubos ang katas nito sa loob ko.

Hinugot nito ang pagkakalaki mula sa akin at pinihit ako paharap. Kaagad nitong
sinakop ng halik ang mga labi ko.
"I love you." He murmured.

Niyakap ko ito.

"I love you, too." Tugon ko.

Kumilos ito at tinulungan akong isuot ulit ang pang-ibabang saplot ko.

Muli kaming nagyakapan at ilang sandali lang ay lumiwanag ang buong paligid.
Nagkatinginan kami ng binata at kapagkuwan ay nagtawanan. Tinawanan namin ang
kababalaghang ginawa namin sa loob ng elevator.

Pinulot nito ang cellphone ko at kaagad akong hinila nang bumukas ang elevator.
Nang makapasok sa loob ng condo namin ay kaagad ako nitong binuhat at maingat na
pinahiga sa mahabang sofa.

Naghubad ito ng buong saplot sa mismong harapan ko. He looks like a god.
Napakagandang pagmasdan ang matipunong pangangatawan nito. Hinubog ito sa matinding
training at alaga nito ang sariling katawan kaya hindi na nakakapagtakang
nakakalaway ang pangangatawan nito.

Sa pisikal na aspeto ay masasabi kong napakasuwerte ko kay Jastin. Maipagmamalaki

sa lahat ang pangangatawan nito. At proud ako dahil ito ang lalaking mahal ko.

Dumukwang ito at inangat ang laylayan ng damit ko. Hinalik-halikan nito ang tiyan
ko.

"I love you, baby. And I love your Mommy so much." He said and look at me.

He smiled and reached for my lips. He kiss me passionately. Paunti-unti ay hinubad

nito ang lahat ng saplot ko at muli ay inangkin ako nito sa sofa.

Pagkatapos sa sofa ay binuhat ako nito patungong kuwarto at doon ay muli na naman
akong inangkin. Tila bumabawi ito at halos ayaw akong tigilan.

Nagpaubaya ako at nagpa-angkin ng paulit-ulit sa binata. Ilang beses naming naabot

ang rurok ng kaligayahan hanggang sa pareho kaming sumuko.

Kaagad ako nitong pinaunan sa bisig nito.

"Our baby will complain because of our horniness." Jastin said, laughing.
Tinaasan ko ito ng kilay.

"It's because of your horniacness." Sambit ko na ikinatawa nito.

Nagyakapan lang kami habang nakahiga sa kama. Panay ang haplos nito sa tiyan ko.

"Jastin." Tawag ko sa binata.

"Yes, baby?"

Bahagya akong lumayo dito at sinalubong ang mga mata nito.

"I'm just curious." Nilaro-laro ng daliri ko ang malapad na dibdib nito. "Why are
you pushing me away in the past?" Mahinang tanong ko.

Hindi ito umimik at tinignan lang ako.

"Dahil ba sa nakaraan? Dahil sa nangyari sa Mommy ko?" Muling tanong ko.

Bakas ang pagkagulat sa mukha ni Jastin dahil sa sinabi ko.

"Y-You remembered?" Hindi makapaniwalang tanong nito.

Tumango ako.

"I remembered everything." Tugon ko.

Gumuhit ang takot at pangangamba sa mga mata nito.

"Naaalala mo kung paano ko pinatay ang Mommy mo at-"

"Jastin." Pinigilan ko ito. "You didn't kill my mother." Napabuntong-hininga ako.

"I saw her shoot herself. It was her plan. She decided to end her life." Malungkot
akong ngumiti. "Sino nga naman ang babaeng gustuhin pang mabuhay kapag nalaman mo
na hindi ka mahal ng lalaking pinakasalan mo?"

Ginagap ni Jastin ang kamay ko at hinalikan iyon.

"Nakita kong may tinatago siyang baril. She shoot my Dad first before she killed
herself. Ang bala na galing sa baril na hawak mo noon ay walang tinamaan." Sambit
ko.

"I-I didn't know that. I thought, I was the one who shoot her." Jastin murmured.

Napabuntong-hininga ako at kapagkuwan ay nginitian ito.

"Kaya ba tinutulak mo ako palayo dahil iniisip mo na ikaw ang pumatay kay Mommy?"
Tanong ko.

Dahan-dahan itong tumango.

"Sure ka bang ganyan lang ang rason mo?" Muling tanong ko.

Nag-iwas ito ng tingin.

"I thought I was infertile, Krystal. I-I trusted Minerva so much." Anito at
napabuntong hininga.

Muli itong tumingin sa akin at hinaplos ang pisngi ko.

"Alam mo bang ikaw ang pinapangarap kong maging ina ng mga anak ko? And that time,
I was frustrted and scared because I thought I can't give you a child. Pangarap
kong magkapamilya kasama ka. Pangarap kong bumuo ng pamilya kasama ka at nagagalit
ako sa sarili ko dahil hindi ko magagawa 'yon. Akala ko hindi ko magagawa kaya
tinutulak kita palayo kahit ang taas-taas ng pangarap ko kasama ka." Napatitig ako
sa mga mata nito.

Hindi ako makapaniwala na pinapangarap pala ako nito noon pa.

"Let's just forget the past, Jas. It's already proven and tested that you can have
a child with me. Sharp shooter pa. Isang baon lang, buntis agad ako." Pagbibiro ko.

Napangiti ito sa sinabi ko at kapagkuwan ay napailing.

Ilang sandali lang ay sumeryoso ako.

"Hindi ka ba galit sa'kin, Jas?" Tanong ko.

Kumunot ang noo nito.

"Bakit naman ako magagalit sa'yo?"

"Dahil kay Daddy, namatay ang mga magulang mo." Mahinang usal ko.

Hinaplos nito ang buhok ko.

"Kung anuman ang ginawa ng Daddy mo, labas ka na doon, Krystal. Hindi mo kasalanang
nagkaroon ka ng amang katulad niya. He's a syndicate, a drug addict and a drug
dealer. Namatay ang mga magulang ko dahil sa kanya pero kahit ni isang beses ay
hindi kita kinamuhian." Anito at hinalikan ako sa noo.

Mariin akong pumikit at naluluhang nagmulat ng mga mata.

"Still, I'm sorry on behalf of him because of what he did to your parents and to
you. You suffered a lot because of-"

"Shhh. Ikaw na ang nagsabi na kalimutan na natin ang nakaraan, hindi ba?" Anito at
kinabig ako papalapit sa katawan nito.

"Let's start anew, Krystal. And I will make it right this time." Anito at bumangon
mula sa kama. Napabangon din ako.

May kinuha ito mula sa drawer at napatingin ako sa red velvet box na hawak nito.

"I know I'm naked but this can't wait anymore." He said and bended his one knee in
front of me. He open the red velvet box.

Lumitaw ang solitaire diamond ring mula doon.

"Will you marry this naked man in front of you, Krystal Stewart? Would you like to
change your surname from Stewart to Rivera? Will you be my Mrs. Krystal Stewart
Rivera?" He asked as he look at me with so much love in his eyes.

Naluluha na natatawa ako.

"What a unique proposal. We're both naked." Naiiyak na usal ko at kapagkuwan ay

dahan-dahang tumango.

"But it's a yes. I'll marry you, Jastin Rivera. And only your surname suits to
mine." Nakangiting usal ko.

Lumapad ang ngiti nito at nakita ko ang maluha-luhang mga mata nito. Kaagad itong
tumayo at isinuot ang singsing sa daliri ko. Dumukwang ito at hinalikan ako sa mga
labi.

"Mahal na mahal kita." Anas nito.

"Mahal na mahal din kita, Jastin." Tugon ko at mas lalo naming pinalalim ang halik
na pinagsaluhan namin.

I am now his fiancee and I'm all ready to face the future with my future husband.
Hindi ko pinagsisisihan ang lahat because I fight my love for him. We did fight for
our love.

To be continued...

THE FINAL CHAPTER

Their wedding song.�9�9�9�9�0�7�9�9

Play it when you reach the scene of their wedding. Enjoy reading!�0�0

"T-TAKE CARE of my daughter, please. A-Alagaan mo siyang mabuti a-at alalayan mo

siya. P-Please." That was the last words I heard from Krystal's mother before she
died.

Krystal was unconscious that time. Dumating ang mga pulis to rescue us. It was my
grandmother who reported the abduction.

Krystal woke up without remembering anything. I investigated her situation and it

was said that it's a psychological problem and her trauma. Her mind chose to forget
anything that happened. She forget about me.

Ang pangako nitong ako ang pakakasalan nito at sa akin titibok ang puso nito ay
nakalimutan ng isip nito. But when she first saw me again after few years, noong
pumunta ito sa condo ko, sa mismong elevator ay sinabi nitong panagutan ko ang puso
nito pagkatapos ko itong halikan.

Maybe her mind don't remember me or it was just a coincidence that she fall for me.
O talagang sa akin lang talaga ito nakalaan sa kabila ng lahat.

I was her stalker for so many years. Simula noong bumalik ito ng pag-aaral ng
elementary. Noong nag-aral ito ng high school hanggang sa nakatapos ito ng college,
I was there always. I was secretly following her.

She became a secret agent and I decided to follow her. I became a secret agent
because of her. Because I want to be near her. Kahit hindi nito alam, binabantayan
ko ito ng palihim.

But things got worst when her feelings for me got deeper. She keeps confessing that
she likes me and I kept pushing her away. I kept hurting her because I thought it
was for her own good.

Pero habang tinutulak ko ito papalayo ay ako lang ang mas nahihirapan. I was trying
my best not to fall for her but it was really too late. I fall deep and hard. She
was my first love that I'm dreaming to marry someday.

Gustong-gusto ko itong abutin pero hindi ko magawa dahil marami akong rason para
magpigil. Una ay ang ginawa ko sa Mommy nito at pangalawa ay ang wala akong
kakayahang mabigyan ito ng buo at masayang pamilya. Pinapangarap ko ito pero tila
napakahirap nitong abutin. Naunahan ako ng takot na baka magalit ito kapag naalala
ako. Natakot ako na baka kamuhian ako nito.

Ang takot kong iyon ay mas pinalala ang sitwasyon. Nasaktan ko ito, both
emotionally and physically. Ang ginawa kong pananakit kay Krystal ay hindi ko
kailanman makakalimutan. Habang-buhay ko iyong dadalhin sa konsensya ko. At hindi
ko masisisi si Phyton kung nagalit ito sa akin.

Napapikit ako nang maramdamang may yumakap sa akin mula sa likod.

Pumihit ako paharap at nginitian ang fiancee ko.

"Mukhang malalim ang iniisip mo. Iniisip mo ba kung paanong umatras sa kasal?"
Pabirong tanong nito.

I chuckled. Mahina kong pinisil ang matangos na ilong nito.

"Magkakamatayan na pero hinding-hindi ako aatras sa kasal natin, Krystal." Usal ko

at hinalikan ito sa noo.

"I know. Mahal na mahal mo ako, eh." Anito at dinampian ako ng halik sa mga labi.

"The moment your lips pressed to mine, I really want to make love to you. Inaatake
na naman ako ng ka-horniacan ko." Pilyong usal ko.

Ngumiti si Krystal at pinisil ang pisngi ko.

"Sobrang horniac mo kasi." Anito at mas lalong lumapad ang ngiti.

Tinitigan ko itong mabuti. She looked radiant and blooming. Sa halos dalawang buwan
na buntis ito ay mas lalo itong gumaganda sa paningin ko.

Umangat ang kamay ko at hinaplos ang makinis na pisngi nito.

"I'm sorry for hurting you, Krystal. Hindi ko dapat ginawa 'yon. Pinagbuhatan kita
ng kamay. Hindi kita nirespeto at-" I couldn't finish what I want to say when she
leaned in and kiss me on the lips.

"I told you, let's forget the past and move on, Jas. Mag-uumpisa tayo ng panibago,
hindi ba? Mag-uumpisa tayo ng bago kasama ang anak natin." Anito at bumaba ang
tingin sa tiyan nito.

Hinaplos ko ang medyo maumbok ng tiyan nito at niyakap si Krystal ng mahigpit.

Maybe she forgave me but I still can't forgive myself for hurting her back then.

"Just always remember that I love you so much, Krystal." I murmured.

And I promise that I will never hurt you again.

Tumango ito.

"I'll keep that in mind, Jas." She said and hugged me back.

I kissed her temple and smiled. I can't wait for the day that I'll call her my
wife. And it will happen the day after tomorrow. Ilang araw na lang at magiging
asawa ko na ang babaeng pinakamamahal ko.

***

I SMILED as I look at the big church in front of me. Ito na ang araw na
pinakahihintay ko. Sa wakas ay papakasalan ko na ang lalaking mahal ko.

Napapangiti ako habang bumabalik sa isip ko ang mga salitang binitawan ko noon kay
Jastin. Na ito lang ang papakasalan at mamahalin ko.

"Dahan-dahan lang." Sambit ni Sharmaine habang inaaalalayan ako sa suot kong

wedding gown.

I was wearing an off-shoulder bridal gown. It looks simple but elegant. Sinadyang
kinulot at nakalugay ang buhok ko. Thankfully, hindi pa masyadong halata ang umbok
ng tiyan ko sa kabila ng suot ko.

I look at Sharmaine.

"Thank you dahil pumayag kang maging bridesmaid ko." Nakangiting usal ko.
"What can I do? Ako na lang ang single sa inyo." Kunwari ay nagrereklamo ito.

Napangiti ako at napailing.

"Pikutin mo na lang si Rein. Gapangin mo tutal nasa iisang bubong naman kayo
nakatira." Pilyang usal ko.

Mahina ako nitong sinabunutan.

"Gaga ka talaga. Ano siya sinusuwerte? I'm virgin and tight as hell. Ang suwerte
naman niya kapag nakuha niya ang napakagandang katawan ko." Pagmamayabang nito.

Mahina akong natawa.

"Mapipisa ka din, trust me." Natatawang usal ko at ito ay pinanlakihan ako nito ng
mga mata.

"Ikaw, simula ng napisa ka kung anu-ano ng lumalabas diyan sa bibig mo. Ilubog kaya
kita sa drum na maraming tubig?" Masungit na sambit nito.

"I'm your friend and you can't do that to me. Gawin mo na lang sa mga babaeng
umaaligid diyan sa kuya mo." Sambit ko na mas pinagdiinan ang salitang kuya.

Gigil na iniwan ako nito at nauna ng naglakad papasok sa simbahan. Asar na asar
talaga ito kapag si Rein na ang topic.

"Are you ready?" Nilingon ko si Tita Kyle na siyang maghahatid sa'kin sa altar.

Matamis ko itong nginitian.

"Tita, thank you for being with me all these years. Kahit pinalabas mong namatay si
Mommy dahil sa aksidente." Kunwaring natatampong sambit ko.

Mahina lang itong natawa.

"Let me remind you na ikaw mismo ang nakalimot, Krys. But I'm happy that you're
okay now. May tiwala ako sa mapapangasawa mo so be happy, okay?" Anito at hinalikan
ako sa pinsgi.

"Maraming salamat sa lahat, Tita. You guided me and never leave me all these
years." Nakangiting usal ko.
She just tapped my shoulder and guided me towards the door of the big church in
front of us.

At sa pag-apak ng mga paa ko sa red carpet ay ang pagtugtog ng wedding song.

The Gift by Jim Brickman.

Winter snow is falling down

Children laughing all around
Lights are turning on like a fairy tale come true Sittin' by the fire we made
You're the answer when I prayed
I would find someone and baby I found you And all I want is to hold you forever
All I need is you more everyday
You saved my heart from being broken apart You gave your love away And I'm thankful
everyday
For the gift

I smiled as I looked at Jastin whose waiting for me at the altar. Titig na titig
ito sa akin habang naglalakad ako patungo sa altar. Ang mga tingin ay tila sinasabi
nito na ako lang ang pinakamagandang babae sa paningin nito.

Watching as you softly sleep

What I'd give if I could keep
Just this moment if all of time stood still
But the colors fade away
And the years will make us gray
But baby in my eyes you'll still be beautiful
And all I want is to hold you forever
All I need is you more everyday
You saved my heart from being broken apart You gave your love away
And I'm thankful everyday
For the gift

And all I want is to hold you forever

All I need is you more everyday
You saved my heart from being broken apart You gave your love away
And I'm thankful everyday
For the gift
Can't find the words to say
Thank you for the gift

Narating ko ang altar ng may luha sa mga mata. Nagmano si Jastin sa Tita ko at
kaagad akong hinarap. Pinunasan nito ang mga luha ko gamit ang mga daliri.

"Iyakin talaga ang mga buntis." Natatawang usal nito.

"Buntis ka din?" Pang-aasar ko nang makita ang ilang butil ng luha sa pisngi nito.
Mahina itong natawa at hinalikan ako sa noo.

"You looked so stunning, hot and very beautiful. You're the best gift I've ever
received, Krystal." Buong paghanga ako nitong tinignan.

I smiled and whispered I love you to him. Grandma and Tita kissed me on the cheeks
and wished us happiness and full of love. Katakot-takot na paalala ang binitawan ng
mga ito kay Jastin.

Inumpisahan ng pari ang seremonya ng kasal at nang nasa parte na kami ng mga vows
namin ay pareho kaming nagkangitian ni Jastin.

Buong pagmamahal itong humarap sa akin.

"My beloved Krystal, since we have been together you have made me feel more
complete, more alive and have shown me the true meaning of happiness. You made me a
better person. You made me feel comfortable whenever you're near. It was you who
keeps me sane." He started and smiled.

"Thank you for loving me and thank you for not giving up on me completely. And in
front of you, in front of our family and friends, I choose you to be my wife that I
will love, respect and cherish for the rest of my life. I love you so much,
Krystal. You will always be the best part of my days. I love you with all my heart
and soul." He said with so much love in his eyes.

Napangiti ako nang pinasok nito ang singsing sa daliri ko at hinalikan ang likod ng
palad ko. Diretso ko itong tinignan sa mga mata.

"From this day on, I choose you, to be my husband. To live with you, laugh and cry
with you, to stand by your side and to sleep in your arms. I promise to take care
of you and you will always be the love of my life, Jastin." I started while looking
straight at his eyes.

"I love you so much, Jas. I always do." I smiled at him.

I put the wedding ring on his ring finger and when the priest announced us as
husband and wife, Jastin immediately pulled me closer and claimed my lips
passionately.

Narinig ko ang palakpakan ng mga kaibigan namin. They congratulated us at bago kami
umalis patungong reception ay hinagis ko ang hawak na bridal flower.

At lumapad ang ngiti ko nang makitang si Sharmaine ang nakasalo niyon.

"Congratulations, Sharm. You will be the next bride." Pang-aasar ko at inilapit ko

ang bibig sa tenga nito.
"And Rein will be your groom." Bulong ko.

Peke ako nitong nginitian.

"Kung siya lang naman ang groom, I prefer killing him and I won't mind if I will be
the next killer bride." Ngumisi ito at nagmartsa patungo sa kotse nito.

Napangiti ako at napailing.

Si Jastin ay lumapit sa akin at hinapit ako sa beywang.

"Hi, wife." He murmured and smiled at me.

Matamis akong napangiti.

"Hey, husband." Tugon ko.

Napakasarap sa pakiramdam at tila hindi kapani-paniwala na mag-asawa na kaming

dalawa.

Hinaplos ako nito sa pisngi.

"Let's face our future together, asawa ko. Kakayanin natin 'to. Basta nandito ka
lang sa tabi ko. Kayong dalawa ni baby." Wika nito at buong pagmamahal akong
hinalikan sa mga labi.

Buong puso kong tinugon ang halik nito.

I couldn't ask for more. Si Jastin lang at ang pagmamahal nito ay sapat na para sa
akin. Si Jastin at ang anak namin na nasa sinapupunan ko ang pinakamagandang bagay
na nangyari sa buhay ko.

To be continued...

A/N: Epilogue will be posted next. Thank you for reaching this far.�9�9�0�0

EPILOGUE

I dedicate this chapter to all my loyal readers out there. Para po ito sa inyong
lahat at maraming salamat sa suporta at pagmamahal niyo sa mga akda ko. Salamat sa
mga overwhelming comments and messages. I love you all from the bottom of my
heart.�9�9�9�9�0�0

NAPATINGIN AKO sa salamin na nadaanan ko at napapangiwi habang tinitignan ang mukha

kong napuno ng kalmot ng asawa ko.

Ilang buwan na kaming mag-asawa at habang tumatagal ay mas lalong sumeselan ang
pagbubuntis ni Krystal at umaabot pa sa punto na gustong-gusto ako nitong
sinasaktan.

"Kakaiba maglihi ang asawa mo, bud." Natatawang komento ni Rein na nasa tabi ko.

Napakamot ako sa ulo at napangiti.

"Kakaiba din naman magmahal." Tugon ko at sinipat ng mabuti ang powdered milk na
hawak ko.

Nasa grocery store ako at bumibili ng gatas para sa buntis at ang mga kakailanganin
na rin sa bahay. Naisipan kong isama si Rein dahil noong nakaraang nag grocey akong
nag-iisa ay binato ako ni Krystal ng vase sa ulo pagkauwi at sinabing may babae daw
akong kasama.

"Nagpaalam ka na ba kay Krystal? Sinabi mong ako ang kasama mo? Loko, bud. Baka sa
susunod hindi na lang vase ang ibato sa'yo. Baka pagpasok mo pa lang sa bahay niyo,
kutsilyo na agad sasalubong sa'yo." Pang-aasar ni Rein.

Napangiwi ako.

"It's just part of her pregnancy. If throwing a knife at me would satisfy her, I'm
willing to accept it." Kibit-balikat kong turan.

Rein tsked.

"You're crazily and deeply in love." Rein commented.

I looked at him flatly.

"And you're not? Do you want me to remind you kung ano ang ginawa mo para lang
makuha mo si-"

Kaagad nitong tinakpan ang bibig ko at pinanlakihan ako ng mga mata.

"Shut up, will you?" He hissed.

Inalis ko ang kamay nitong nakatakip sa bibig ko at mahinang natawa.

"It's already 6pm. Halika na at ng makauwi na ako sa asawa ko." Sambit ko at

tinalikuran ko ito.

Tapos na akong magbayad sa counter ng mga pinamili ko nang tumunog ang cellphone
ko.

Kaagad ko iyong sinagot nang makitang asawa ko ang tumatawag.

"Jastin." Kaagad na bungad nito.

Napakunot ang noo ko nang marinig ang mahinang pagdaing nito mula sa kabilang
linya.

"Love, are you okay?" Nag-aalalang tanong ko.

"C-Can you go home now? I-I slipped in the bathroom and my tummy is hurt and-"
Hindi ko pinatapos ang sasabihin nito at kaagad na lumabas.

Hinabol ako ni Rein.

"Hey! Paano ang mga pinami-"

"Drop it to my house, please. Thank you." Nagmamadaling sagot ko at patakbong

tinungo ang kotse ko.

Halos paliparin ko ang sasakyan pauwi sa bahay. Nakakabingi ang tunog nang magpreno
ako at ni hindi ko na pinatay ang engine ng sasakyan ko nang makarating sa bahay.

Patakbo akong pumasok sa bahay at hinihingal na hinanap ang asawa ko. Pero wala ito
sa bathroon ng kuwarto namin.

At natigilan ako nang makita ito sa dining room. Nakangiti ito sa akin.

Mabilis akong humakbang at kaagad ko itong ikinulong sa mga bisig ko.

"Fuck, Krystal. Pinag-alala mo ako ng sobra." Kabadong usal ko. Sobrang lakas ng
kabog ng dibdib ko dahil sa kaba.

Mahina itong natawa.

"I'm sorry. I just want to surprise you." Anito at inilayo ang katawan sa akin.
"Surprise!" Malapad ang ngiti nito habang nakatingin sa table.

Tinignan ko iyon at ngayon ko lang napansin na maayos iyong naka-desinyo. May

candle lights at wine. May iba't-ibang klaseng pagkain at maganda ang desinyo ng
bulaklak sa gitna.

"I prepared all of this." Anito.

I looked at her intently and kissed her on the lips.

"You don't have to do this. And don't joke like that again. Pinakaba mo ako ng
husto." Sambit ko.

"Sorry, Jas. I won't do it again." Anito at humilig sa dibdib ko.

"I prepared this for you. Gusto kong makabawi at humingi ng sorry kasi sinasaktan
kita. I'm sorry, Jas. Sana mahal mo pa rin ako kahit sinasak-"

Sinapo ko ang mukha nito at mariin ko itong hinalikan sa mga labi.

"I understand. Parte lang 'yon ng pagbubuntis mo at naiintindihan ko. Hurt me all
you want and I won't mind. And Krystal, kahit ano pang gawin mo hinding-hindi
mawawala ang pagmamahal ko sa'yo." Malamlam ang mga matang sinalubong ko ang tingin
nito.

"Mahal na mahal kita at hinding-hindi magbabago 'yon." Sambit ko.

Pinunasan ko ang mga luhang pumatak sa magkabilang pisngi nito.

"Pregnant women." Naiiling na sambit ko.

Pabiro ako nitong kinurot sa tagiliran.

"Ikaw kaya ang magbuntis? Akala mo ganoon kadali? Sa araw-araw na nakikita kita
gustong-gusto kitang sakalin pero kapag wala ka naman hinahanap-hanap kita. Sobrang
hirap." Suminghot ito.

Mahina akong natawa at masuyo ko itong hinalikan sa noo.

"I know and I'm thankful dahil ikaw ang ina ng magiging anak ko." Usal ko.
Ngumiti ito.

"Maselan lang talaga 'yong paglilihi ko. I'm sorry." Anito at masuyo akong
hinalikan sa labi.

"I told you, I understand. Handa pa akong tumanggap ng hampas at kalmot mula
sa'yo." Natatawang turan ko.

Nagtawanan kami at ako na mismo ang umalalay sa asawa ko para maayos itong makaupo
sa isang silya. Umupo ako sa tabi nito.

"No wine for you." Usal ko.

"I know. Water only, please." Anito.

Kaagad akong nagsalin ng tubig sa wine glass at inabot iyon sa asawa ko. Nagsalin
din ako ng wine sa wine glass ko.

Masaya kaming kumain at panaka-naka ko itong sinusubuan.

Hinugot ko mula sa bulsa ang cellphone ko at may pinindot doon.

Tumayo ako at inilahad ang palad sa asawa ko.

"Dance with me, my wife." I smiled at her.

Inabot nito ang kamay ko at nakangiting tumayo. Nangunyapit ito sa batok ko at ang
mga kamay ko ay nasa beywang nito.

Sinabayan namin ng malumanay na sayaw ang kantang pinatugtog ko.

The Gift.

Inihilig ko ang ulo ng asawa ko sa dibdib ko at sinabayan ang kanta doon sa parte
na 'yong lalaki na ang kumakanta.

"Watching as you softly sleep. What I'd give if I could keep. Just this moment if
all of time stood still. But the colors fade away and the years will make us gray.
But baby in my eyes you'll still be beautiful."

Sumabay din si Krystal sa susunod na lyrics. Nagkatitigan kaming dalawa habang

sinasabayan ang kanta.
"And all I want is to hold you forever. All I need is you more everyday. You saved
my heart from being broken apart. You gave your love away. And I'm thankful
everyday for the gift." Matamis ko itong nginitian at inabot ang malambot na labi
nito para halikan.

And all I want is to hold you forever

All I need is you more everyday
You saved my heart from being broken apart You gave your love away
Can't find the words to say
And I'm thankful everyday For the gift

Nang matapos ang kanta ay masuyo kong hinaplos ang buhok ng asawa ko.

"All I need is you more everyday." I murmured and kiss her again on the lips.
"Thank you for being my happiness and my life, Krystal." Madamdaming usal ko.

Ngumiti ito.

"And thank you for loving me back, Jastin. I love you." She softly murmured.

Niyakap ko ito at kapagkuwan ay maingat ko itong binuhat patungo sa kuwarto ng

bahay namin. I bought this house a month ago at sa bahay na ito ay bubuuin namin
ang isang buo at masayang pamilya.

"I love you so much, my wife." I softly whispered as I claimed her body the whole
night.

Our scream and moans filled the whole room.

Months had passed. Nagtatalo man paminsan-minsan bilang mag-asawa ay hindi pa rin
namin hinahayaang matulog kaming hindi nagbabati.

I was the one who always concede. We always ended up saying I'm sorry and I love
you to each other.

"J-Jas... M-Manganganak na yata ako." Usal ng asawa ko nang makalabas ito mula sa
kuwarto. Mahigpit ako nitong hinawakan sa braso.

Bumaba ang tingin ko sa mga hita nito.

Her water broke!

Sabi ng OB nito ay posibleng bukas pa ito manganganak pero mukhang napaaga ng isang
araw ang panganganak ng asawa ko.

Sandali kong iniwan si Krystal sa living room at patakbo kong tinungo ang kuwarto
at kinuha ang susi ng kotse ko sa drawer. Mabilis kong inayos ang mga gamit na
gagamitin sa panganganak ni Krystal.

Nang makabalik sa living room ay nakita kong pinagpapawisan na ang asawa ko at

nakaguhit ang matinding sakit sa mukha nito.

Akmang bubuhatin ko ito nang pigilan ako nito sa braso.

"N-No. H-Hindi ko na kaya. L-Lalabas na si baby." Mangiyak-ngiyak ito.

"Baby, I'll brought you to the hospital. J-Just hang in there and-"

"Tangina, Jastin! Lalabas na siya, anong magagawa mong putangina ka?!" Malakas na
sigaw nito na ikinagulat ko.

"O-Okay. Relax." Nakangiwing sambit ko. Nagmukha itong tigre sa paningin ko. At
aaminin ko na kapag ganitong sinisigawan ako nito ay natatakot ako.

Mas humigpit ang pagkakahawak nito sa braso ko.

"Paanakin mo akong gago ka. Hindi 'yong puro ka lang sarap." Mariing usal nito.

"Krystal, alam mong hindi lang ako ang nasarapan." Hindi ko mapigilang magkomento.

Inaasahan ko na ang paghampas ng kamay nito sa mukha ko na sinadya kong huwag

ilagan.

Naalarma ako at naawa sa mukha nito habang sumisigaw sa sakit.

Maingat ko itong pinahiga sa carpeted floor ng bahay namin at ibinuka ang mga hita
nito.

"Holy shit!" Halos hindi ako makapaniwala sa nakita.

I can see the baby's head! Hindi na talaga aabot sa ospital ang asawa ko.

Marahas akong napabuntong-hininga at tinignan ang asawa ko.

"Baby, listen to me. Just inhale and exhale, okay? Kailangan mong ilabas si baby."
Mabilis itong tumango at ginawa ang pinag-uutos ko.

"And now hold your breath and push. Come on, you can do it." Pagbigay lakas loob ko
sa asawa at mahigpit kong hinawakan ang kamay nito.

Hindi ko alam kung sino ang nanginginig sa aming dalawa pero alam kong nanginginig
ako ngayon sa kaba. Kinakabahan man ay kailangan kong tulungan ang asawa ko.

Tumawag ako sa J'Smiths hospital bago ko ibinalik ang atensyon sa asawa ko.

Ilang sandali lang ay napuno ng sigaw nito ang kabuuan ng bahay. Umire ito sa abot
ng makakaya nito at halos maluha-luha ako nang mahawakan mismo ng mga kamay ko ang
anak namin ni Krystal.

"Our baby girl." Hindi makapaniwalang sambit ko habang hawak-hawak ang anak ko.

"Welcome to the real world, Krystin Stewart Rivera." Nakangiting usal ko.

Dumating ang ambulansya at ang doktor ni Krystal. Mabilis nitong inasikaso ang anak
at ang asawa ko.

Dumating kami sa ospital at ilang oras kong binantayan ang asawa ko habang
mahimbing itong natutulog. Napagod ito sa panganganak.

At nang magising ito ay kaagad ko itong nginitian. Hinalikan ko ito sa mga labi.

"Thank you for giving birth on our daughter. I love you." I whispered.

She smiled at me.

"At ikaw ang nagpa-anak sa'kin. I'm so proud of you." She said and caressed my
cheek.

Mahigpit ko itong niyakap. At matapos ang ilang sandali ay inalalayan ko ito

patungo sa nursery room kung nasaan ang anak namin.

Niyakap ko ito mula sa likod habang pinagmamasdan naming pareho ang anak namin mula
sa glass wall.

"So beautiful. Manang-mana kay Mommy." Usal ko.

"Napakaganda nga." Sang-ayon ng asawa ko at pumihit paharap sa akin.

Nagkatitigan kami at parehong inabot ang labi ng isa't-isa.

"Wala na akong mahihiling pa. Ikaw at ang anak ko ay sapat na, Krystal. Mahal na
mahal ko kayo. Mahal na mahal kita." Madamdaming usal ko.

"Mahal na mahal din kita, Jastin Rivera." Tugon ng asawa ko at muli kaming
naghalikan.

Hindi ako nagsisisi na lumaban ako. This is my fight for love. I fight for Krystal
and I fight my love for her. At haharapin namin ang bukas na malakas at matatag sa
bawat hamon ng buhay. Haharapin ko ang bawat araw na tanging si Krystal lang ang
nilalaman ng puso ko.

THE END.

A/N: Maraming salamat po sa pagsubaybay ng kuwento ni Jastin at Krystal. Salamat sa

mga good feedbacks and also for appreciating the whole story. Isang magandang
kuwento na naman ang natapos at sana ay napasaya ko kayo. See you again on Rein and
Sharmaine's story.�9�9�0�0