UD11

O sistema financeiro está formado por un conxunto de intermediarios que canalizan o aforro
de recursos cara ao financiamento do consumo familiar, o investimento empresarial e o gasto
público.

Los intermediarios financeiros median entre aforradores e inversores.

Poden ser:

• Bancarios: captan o aforro e prestan diñeiro a quen o necesita.

• Non bancarios: tamén captan o aforro, pero en lugar de prestar o diñeiro, ofrecen un amplo
abanico de servizos.

Os intermediarios financeiros non bancarios máis comúns son:

➢ Compañías aseguradoras.

➢ Fondos de investimento

➢ Fondos de pensións

➢ Sociedades de leasing

➢ Sociedades de factoring

➢ Bolsas de valores

A regulación do sistema financeiro a leva a cabo o Ministerio de economía a través destas

entidades: Banco de España, Comisión Nacional del Mercado de Valores e Dirección Nacional
de Seguros.

2.- OS INTERMEDIARIOS FINANCEIROS BANCARIOS.

Os bancos desempeñan dúas funcións fundamentais no conxunto da economía:

Intermediación entre quen aforra e quen necesita diñeiro.

Creación de diñeiro, sen emitilo físicamente.

2.1 A intermediación bancaria.

Os bancos non precisan dispoñer do 100% dos depósitos recibidos, e poden usar a maior parte
dos depósitos para facer investimentos e manter só unha parte en concepto de reservas (
reserva fraccionada).
O coeficiente legal de caixa é a porcentaxe de diñeiro que, por imposición do banco central,
deben manter inactiva como reserva fraccionada as distintas entidades do sistema bancario.

O banco central é unha entidade pública e independiente do goberno que controla e supervisa
o funcionamento do sistema bancario.

2.2 A creación de diñeiro bancario

Cando os prestatarios dos bancos ingresan o diñeiro noutros bancos crean un efecto dominó
onde o conxunto dos depósitos excede con moito ao diñeiro legal ingresado:

3. OS PRODUTOS FINANCEIROS

➢ Son títulos emitidos por empresas ou gobernos para financiarse

➢ Son comprados por investidores a cambio dun xuro.

Os produtos financeiros diferencianse según:

• Liquidez

• Rico

• Rendibilidade

Semáforo do risco:

3.2 Renda fixa e renda variable

A) Valores de renda fixa ou bonos

Son títulos representativos da porcentaxe de débeda dun organismo público ou dunha

empresa que xeran beneficios ao seu posuidor( os xuros fixos pactados)

B)Valores de renda variable ou accións

As accións son títulos representativos da por centaxe de propiedade dunha empresa que
outorgan ao seu posuidor dereitos económicos ( dividendos) e de xestión na empresa..
4. OS MERCADOS OU BOLSAS DE VALORES.

As bolsas de valores son mercados especializados na compravenda de produtos financeiros,

principalmente bonos e accións.

4.1. Emisión e negociación. euros

4.2 O mercado de bonos

A. Os tipos de xuro

B. A prima de risco

É o sobrecoste que se lle pide á débeda soberana dun país en comparación coa de outro,
considerado o de menor risco do mercado.

4.3 Os mercados de accións.

A. Cotización das accións

B. Índices bolsistas
UD12
1.- O COMERCIO INTERNACIONAL

Factores que explican o comercio internacional :

Definicións importantes:

- O exportador é quen entrega os bens e os servizos a un país extranxeiro, mentres que

o importador é quen os recibe.

- O comercio exterior é o que se da nun mesmo territorio aduaneiro ( existe libre

circulación de mercadorías)

- O comercio internacional está integrado polos bens e servizos que intercambia un

territorio aduaneiro co resto do mundo.

1.1.- A teoría da vantaxe comparativa

Os países especilízanse en bens e servizos que producen mellor que os demáis.

2.- O Libre comercio

É a ausencia de barreiras comerciais entre os países.

Os argumentos a favor do libre comercio son:

-Mellora dos prezos e da calidade dos productos.

-Maior variedade e cantidade de bens e servizos.

-O logro de economías de escala.

-O maior aproveitamento dos factores de producción.

3.- O PROTECCIONISMO

É o conxunto de actuacións que restrinxen a entrada de produtos estranxeiros co fin de

protexer os intereses nacionais.

Argumentos a favor do proteccionismo:

-Protección de industrias consideradas estratéxicas para o interés público.

-Fomento da industrialización e a creación de empleo.

-O desarrollo de industrias emerxentes

-A recaudación de diñeiro.

Medidas proteccionistas