SARRERA

Bueno ba dakizuen bezala, gaur gai konkretu bati buruz hitz egitera natorkizue, eta
aurrean duzuen pantailan ikusi ahal duzuen bezala, pirateria informatikoari buruz hitz
egingo dizuet. Esan bezala, zuetako nork ez du desiratu irakasle baten ordenagailua
pirateatu eta irakasgai horren azterketa guztiak lortzea? Edota ebaluazioko notak
aldatzean, gurasoek parrandan irten gabe zigor ez zaitzaten? Ba gaurko egunean birus
horien funtzionamendua azalduko dizuet.

Hasteko, ordenagailu edo edozein sistema informatikoa crackeatzeko hainbat modu

daude. Gaurko egunean haietako bi azalduko dizkizuet. Baña, ezer baino lehen, gure
helburua lortzeko sortu beharreko birus informatikoei azalpen txiki bat ematea behar
da. Birus informatiko hauek “malware” izenaren bidez ezagutzen dira, eta hainbat
mota daude:

- Gusano: programa malicioso capaz de ejecutarse por sí mismo. Se propaga por la

red explotando vulnerabilidades para infectar otros equipo
- Spyware: programa que bajo apariencia inofensiva y útil tiene otra funcionalidad
oculta maliciosa. Típicamente, esta funcionalidad suele permitir el control de forma
remota del equipo (administración remota) o la instalación de puertas traseras que
permitan conexiones no autorizadas al equipo
- Ransomware: software que afecta gravemente al funcionamiento del ordenador
infectado (p. ej.: cifra el disco duro o lo bloquea) y le ofrece al usuario la posibilidad
de comprar la clave que permita recuperarse de la información
- Decoy o señuelo: software que imita la interfaz de otro programa para solicitar la
contraseña del usuario y así poder obtener esa información.

spyware, adware,, gusano, eta ezagunena nire ustez troyanoak. Troyanoak malwareen
artean potenteenetarikoak direla esan dezakegu. Azalpen hau emanda, goaz aztertzera
malware onena ordenagailu bati artxiboak lapurtzeko.

Bueno, ba crackerren artean datuak eta artxiboak lapurtzeko famatuena eta

eraginkorrena troyanoa da. Ta galdetuko didazue, eta hori zertan datza? Bueno ba
saiatuko nahiz azalpen erraz bat ematen. Troyanoak, mensaje, archivo, enlace, edota
nahi denari atxikitutako birus kaltegarria da, nahiz eta itxuraz ona ematen duen. Izan
ere hori da troyanoaren helburua, crackeatu beharreko erabiltzaileari correo
elektroniko edo iragarki bat bidaltzen, eta mensaje horretan troyanoa enkriptatuta
bidaltzea. Behin hau eginda, irakaslea tranpan jauzi ahal da eta bere azterketa guztiak
ostu ahal dizkiogu, edota notak aldatu bere sistema informatikora sartzen. Bere
sistema informatikoan sartzeko soilik pausu bat falta zaigu.

Pausu hau zertan datza? Ba guk bidalitako tranpan jauztea, hau da, guk bidalitako
korreo edota edozein motatako mensaje horretako artxiboa edo enlazean klik egitea.
Irakaslea tranpan jauztea da gure helburua, beraz, guk ez diogu bidali behar mensaje
hori gure korreoarekin, baizik eta, esaterako, erakunde famatu baten bidez, adibidez
banku baten edo eskola baten korreo elektronikoa faltsifikatzen. Behi dena eginda,
irakasleak klik egiten du bidalitako artxiboan, eta, jadanik, bere datu guztiak lapurtzeko
aukera dugu, troyanoa bere ordenagailuan dago infektatuta.
Eta denon galdera hau izan daiteke; troyano hauek sortzeko pirateria informatikoan
aditua izan behar da edota hainbat urtetako ikasketa informatikoak egin behar dira?
Ba utzidazue esaten, denok pentsa dezakezuen ez bezala, ez da beharrekoa zenbait
urteko ikasketa informatikoko karrera egitea, ezta pirateria informatikan aditua izatea
ere troyano bat sortzen jakiteko.

Beste modu bat informazioa lortzeko, decoy edo señuelo efektua sortzea da
irakaslearen ordenagailuan. Horretarako programa bat sortu behar da, troyanoa baino
gatzagoa sortzeko, baina datuak eta kontraseñak lapurtzerakoan baliagarria izan
daitekeena. Eta, zertan datza? Ba programa bat instalatzea irakaslearen ordenagailuan
wifiaren bidez.

Adibidez, klasean gaudenean denok irakaslea gure wifi berdinera konektatuta badago,
eta orain denok esango didazue: bai baina gure wifia eta irakaslearena desberdina da.
Utz iezadazue esaten wifi baten kontraseña lortze ez dela zailegia gaur egun. Beraz,
irakaslearen wifian egonda, wifiaren administratzaile izateko kodigo batzuk baino ez
dira sartu behar programa batean, eta, ondorioz, wifi horretara konektatuta dauden
pertsona guztien informazio bildu dezakegu. Gure programara sartzen gara eta wifira
konektatua dagoen Moisesen erabiltzailea aukeratzen dugu. Eta orain bi gauza egin
ahal ditugu: 1. Bere artxibo guztien kopia egin jarraian eta programa hori desagertzea
egitea eta 2. Bere ordenagailuko pantailan konektatu ahal gara eta hortik bere
googlera edo nahi dugunera sartu ahal gaitezke.

Eta orain galdera da? Birus guzti hauek sortzeko nundik atera dezaket informazioa? Ba
youtuben sartu besterik ez duzue egin behar, troiar baten bidez ordenagailu bat
crackeatzea bilatu, bideoan azaldutako urratsak jarraitu, eta irakaslea tranpan jauzten
denean, informazio guzti hori zuen eskuetan geratzen da.

Bueno, amaitu baino lehen, esan beharra dizuet birus hauek sortzea eta edozein
pertsonari atakatzea delitua dela eta oso penalizatuta dagoela. Ez dut uste azterketa
batzuk lapurtzeagatik ezer esatea, baina arazo serioetan sartu ahal gara. Beraz,
abisatuta zaudete, azterketak lapurtu dezakezue, baina beti kontu handiz ibili behar
zarete ez zaitzaten harrapatu

Tira ba, hau izan da dena eta espero dut pirateria informatikoaren baliabideetaz
zerbait ikasi izana, eskerrik asko entzuteagatik eta zalantzarik badituzue galdetu
interneteri