Analizując spektakl w rozmowie lub dla siebie samego odpowiedz sobie na

następujące pytania:

1.Gdzie jesteśmy?
Czy to co widzisz na scenie, kojarzy ci się z jakimś miejscem, które umiesz
nazwać? Co tak naprawdę przedstawia scenografia? Z jakich elementów została
zbudowana? Czy jest funkcjonalna to znaczy, czy nie przeszkadza aktorom,
buduje znaczenia, stanowi atrakcyjne tło dla działań postaci?

2.Kim są bohaterowie?
Czy umiesz nazwać stan emocjonalny, w którym znajdują się postaci? Do czego
dążą, co ich martwi? Pamiętaj, że w teatrze bohaterowie najczęściej mówią coś,
innego niż to, co naprawdę chcą powiedzieć. Aktor ukrywa prawdziwe intencje
swojej postaci.

3. Co tu się dzieje?
Jaką sytuację rozgrywa się przed nami? Jak nazwać relacje między ludźmi, co
ich łączy, co dzieli? Z jakim problemem mamy do czynienia? Czy można go
rozwiązać? Jak przebiega to rozwiązywanie problemu? Czemu pojawiają się
komplikacje, czy wynikają one z natury ludzkiej czy praw rzeczywistości?

4. Jaka to konwencja?
Masz do dyspozycji kilka tradycyjnych gatunków. Realizm, naturalizm,
symbolizm, surrealizm, dadaizm, ekspresjonizm, teatr absurdu, teatr
antropologiczny lub rytualny, teatr polityczny. Rozpoznaj ich cechy w spektaklu.
Zastanów się, czemu wybrano tą a nie inną konwencję. Czy zrealizowano
poprawnie jej założenia. Pamiętaj, że współczesny teatr nie używa gatunków
czystych. Zawsze mamy do czynienia z miksami kilku konwencji. Sprawdź, czy te
połączenia nie bolą, nie zgrzytają.

5. Co to znaczy dzisiaj?
Spektakl zawsze robi się w jakimś celu, załatwia się z jego pomocą jakąś sprawę,
zabiera się głos w publicznej dyskusji. Odkryj po co wystawiono akurat tę
sztukę, z takimi aktorami, w takich kostiumach i scenografii. Powiedz, czy cię to
obchodzi i porusza. Czy ta problematyka jest ważna dla ciebie, czy wyrażono ją
na scenie w zajmujący i oryginalny sposób? Czy dowiedziałeś się czegoś
nowego? O świecie? O społeczeńśtwie? O sobie?