ΚΛΙΣΗ ΜΕΤΟΧΩΝ

Δευτερόκλιτες μετοχές

Οι δευτερόκλιτες μετοχές λήγουν σε -μενος, -μένη, -μένον και κλίνονται όπως τα επίθετα
σε -ος, -η, -ον.

  αρσενικό   θηλυκό   ουδέτερο

ὁ λυόμενος ἡ λυομένη τὸ λυόμενον
τοῦ λυομένου τῆς λυομένης τοῦ λυομένου
τῷ λυομένῳ τῇ λυομένῃ τῷ λυομένῳ
τὸν λυόμενον τὴν λυομένην τὸ λυόμενον
ὦ λυόμενε ὦ λυομένη ὦ λυόμενον
οἱ λυόμενοι αἱ λυόμεναι τὰ λυόμενα
τῶν λυομένων τῶν λυομένων τῶν λυομένων
τοῖς λυομένοις ταῖς λυομέναις τοῖς λυομένοις
τοὺς λυομένους τὰς λυομένας τὰ λυομένα
ὦ λυόμενοι ὦ λυόμεναι ὦ λυόμενα

Κατά τον ίδιο τρόπο κλίνονται και οι μετοχές:λυσόμενος, -η, -ον //  λυσάμενος, -η, -ον // 
λελυμένος, -η, -ον// τιμώμενος, -η, -ον // ποιούμενος, -η, -ον // δηλούμενος, -η, -ον//
δεικνύμενος, -η, -ον // τιθέμενος, -η, -ον, κ.τ.λ.

Τριτόκλιτες μετοχές

Οι τριτόκλιτες μετοχές λήγουν σε:

-ας, -ασα, -αν π.χ. ὁ λύσας. η λύσασα, τὸ λῦσαν.
-είς, -εῖσα, -ὲν π.χ. ὁ λυθείς, ἡ λυθεῖσα, τὸ λυθέν.
-οὺς, -οῦσα, -ὸν π.χ. ὁ γνοὐς, ἡ γνοῦσα, τὸ γνόν.
-ὺς, -ῦσα, -ὺν π.χ ὁ δεικνὐς, ἡ δεικνῦσα, τὸ δεικνύν.
-ων, -ουσα, -ον π.χ. ὁ λύων, ἡ λύουσα, τὸ λῦον
-ῶν, -ῶσα, -ῶν π.χ. ὁ τιμῶν, ἡ τιμῶσα, τὸ τιμῶν
-ῶν, -oῦσα, -οῦν π.χ. ὁ δηλῶν, ἡ δηλοῦσα, τὸ δηλοῦν
-ὼς, -υῖα, -ὸς π.χ. ὁ λελυκὠς, ἡ λελυκυῖα, τὸ λελυκός.
-ὼς, -ῶσα, -ὼς ή -ὸς π.χ. ὁ ἑστὠς, ἡ ἑστῶσα, τὸ ἑστὠς ή ἑστός.

-ας, -ασα, -αν

1
(κλίνονται όπως το επίθετο πᾶς, πᾶσα, πᾶν)
  αρσενικό   θηλυκό   ουδέτερο
ὁ λύσας ἡ λύσασα τὸ λῦσαν
τοῦ λύσαντος τῆς λυσάσης τοῦ λύσαντος
τῷ λύσαντι τῇ λυσάσῃ τῷ λύσαντι
τὸν λύσαντα τὴν λύσασαν τὸ λῦσαν
ὦ λύσας ὦ λύσασα ὦ λῦσαν
οἱ λύσαντες αἱ λύσασαι τὰ λύσαντα
τῶν λυσάντων τῶν λυσασῶν τῶν λυσάντων
τοῖς λύσασι ταῖς λυσάσαις τοῖς λύσασι
τοὺς λύσαντας τὰς λυσάσας τὰ λύσαντα
ὦ λύσαντες ὦ λύσασαι ὦ λύσαντα
 -είς, -εῖσα, -ὲν
2
(κλίνονται όπως το επίθετο χαρίεις, χαρίεσσα, χαρίεν)
  αρσενικό   θηλυκό   ουδέτερο
ὁ λυθεὶς ἡ λυθεῖσα τὸ λυθὲν
τοῦ λυθέντος τῆς λυθείσης τοῦ λυθέντος
τῷ λυθέντι τῇ λυθείσῃ τῷ λυθέντι
τὸν λυθέντα τὴν λυθεῖσαν τὸ λυθὲν
ὦ λυθεὶς ὦ λυθεῖσα ὦ λυθὲν
οἱ λυθέντες αἱ λυθεῖσαι τὰ λυθέντα
τῶν λυθέντων τῶν λυθεισῶν τῶν λυθέντων
τοῖς λυθεῖσι ταῖς λυθείσαις τοῖς λυθεῖσι
τοὺς λυθέντας τὰς λυθείσας τὰ λυθέντα
ὦ λυθέντες ὦ λυθεῖσαι ὦ λυθέντα

-οὺς, -οῦσα, -ὸν

3
(όπως το ουσιαστικό ὁ ὀδούς)
  αρσενικό   θηλυκό   ουδέτερο
ὁ γνοὺς ἡ γνοῦσα τὸ γνὸν
τοῦ γνόντος τῆς γνούσης τοῦ γνόντος
τῷ γνόντι τῇ γνούσῃ τῷ γνόντι
τὸν γνόντα τὴν γνοῦσαν τὸ γνὸν
ὦ γνοὺς ὦ γνοῦσα ὦ γνὸν
οἱ γνόντες αἱ γνοῦσαι τὰ γνόντα
τῶν γνόντων τῶν γνουσῶν τῶν γνόντων
τοῖς γνοῦσι ταῖς γνούσαις τοῖς γνοῦσι
τοὺς γνόντας τὰς γνούσας τὰ γνὸντα
ὦ γνόντες ὦ γνοῦσαι ὦ γνὸντα

-ὺς, -ῦσα, -ὺν

4
(όπως το ουσιαστικό ὁ ἱμὰς)
  αρσενικό   θηλυκό   ουδέτερο
ὁ δεικνὺς ἡ δεικνῦσα τὸ δεικνὺν
τοῦ δεικνύντος τῆς δεικνύσης τοῦ δεικνύντος
τῷ δεικνύντι τῇ δεικνύσῃ τῷ δεικνύντι
τὸν δεικνύντα τὴν δεικνῦσαν τὸ δεικνὺν
ὦ δεικνὺς ὦ δεικνῦσα ὦ δεικνὺν
οἱ δεικνύντες αἱ δεικνῦσαι τὰ δεικνύντα
τῶν δεικνύντων τῶν δεικνυσῶν τῶν δεικνύντων
τοῖς δυκνεῖσι ταῖς δεικνύσαις τοῖς δεικνῦσι
τοὺς δεικνύντας τὰς δεικνύσας τὰ δεικνύντα
ὦ δεικνύντες ὦ δεικνῦσαι ὦ δεικνύντα
 -ων, -ουσα, -ον
5
(κλίνονται όπως το επίθετο ἄκων, ἄκουσα, ἆκον)
  αρσενικό   θηλυκό   ουδέτερο
ὁ λύ-ων ἡ λύ-ουσα τὸ λῦ-ον
τοῦ λύ-οντος τῆς λυ-ούσης τοῦ λύ-οντος
τῷ λύ-οντι τῇ λυ-ούσῃ τῷ λύ-οντι
τὸν λύ-οντα τὴν λύ-ουσαν τὸ λῦ-ον
ὦ λύ-ων ὦ λύ-ουσα ὦ λῦ-ον
οἱ λύ-οντες αἱ λύ-ουσαι τὰ λύ-οντα
τῶν λυ-όντων τῶν λυ-ουσῶν τῶν λυ-όντων
τοῖς λύ-ουσι ταῖς λυ-ούσαις τοῖς λύ-ουσι
τοὺς λύ-οντας τὰς λυ-ούσας τὰ λύ-οντα
ὦ λύ-οντες ὦ λύ-ουσαι ὦ λύ-οντα

-ῶν, -ῶσα, -ῶν

6
(όπως το ουσιαστικό ὁ ἱμὰς)
  αρσενικό   θηλυκό   ουδέτερο
ὁ τιμ-ῶν ἡ τιμ-ῶσα τὸ τιμ-ῶν
τοῦ τιμ-ῶντος τῆς τιμ-ώσης τοῦ τιμ-ῶντος
τῷ τιμ-ῶντι τῇ τιμ-ώσῃ τῷ τιμ-ῶντι
τὸν τιμ-ῶντα τὴν τιμ-ῶσαν τὸ τιμ-ῶν
ὦ τιμ-ῶν ὦ τιμ-ῶσα ὦ τιμ-ῶν
οἱ τιμ-ῶντες αἱ τιμ-ῶσαι τὰ τιμ-ῶντα
τῶν τιμ-ώντων τῶν τιμ-ωσῶν τῶν τιμ-ώντων
τοῖς τιμ-ῶσι ταῖς τιμ-ώσαις τοῖς τιμ-ῶσι
τοὺς τιμ-ῶντας τὰς τιμ-ώσας τὰ τιμ-ῶντα
ὦ τιμ-ῶντες ὦ τιμ-ῶσαι ὦ τιμ-ῶντα

-ῶν, -oῦσα, -οῦν

7
(όπως το ουσιαστικό ὁ πλακοῦς)
  αρσενικό   θηλυκό   ουδέτερο
ὁ δηλ-ῶν ἡ δηλ-οῦσα τὸ δηλ-οῦν
τοῦ δηλ-οῦντος τῆς δηλ-ούσης τοῦ δηλ-οῦντος
τῷ δηλ-οῦντι τῇ δηλ-ούσῃ τῷ δηλ-οῦντι
τὸν δηλ-οῦντα τὴν δηλ-οῦσαν τὸ δηλ-οῦν
ὦ δηλ-ῶν ὦ δηλ-οῦσα ὦ δηλ-οῦν
οἱ δηλ-οῦντες αἱ δηλ-οῦσαι τὰ δηλ-οῦντα
τῶν δηλ-ούντων τῶν δηλ-ουσῶν τῶν δηλ-ούντων
τοῖς δηλ-οῦσι ταῖς δηλ-ούσαις τοῖς δηλ-οῦσι
τοὺς δηλ-οῦντας τὰς δηλ-ούσας τὰ δηλ-οῦντα
ὦ δηλ-οῦντες ὦ δηλ-οῦσαι ὦ δηλ-οῦντα
 8 -ὼς, -υῖα, -ὸς
  αρσενικό   θηλυκό   ουδέτερο
ὁ λελυκ-ὼς ἡ λελυκ-υῖα τὸ λελυκ-ὸς
τοῦ λελυκ-ότος τῆς λελυκ-υίας τοῦ λελυκ-ότος
τῷ λελυκ-ότι τῇ λελυκ-υίᾳ τῷ λελυκ-ότι
τὸν λελυκ-ότα τὴν λελυκ-υῖαν τὸ λελυκ-ὸς
ὦ λελυκ-ὠς ὦ λελυκ-υῖα ὦ λελυκ-ὸς
οἱ λελυκ-ότες αἱ λελυκ-υῖαι τὰ λελυκ-ότα
τῶν λελυκ-ότων τῶν λελυκ-υιῶν τῶν λελυκ-ότων
τοῖς λελυκ-όσι ταῖς λελυκ-υίαις τοῖς λελυκ-όσι
τοὺς λελυκ-ότας τὰς λελυκ-υίας τὰ λελυκ-ότα
ὦ λελυκ-ότες ὦ λελυκ-υῖαι ὦ λελυκ-ότα

9 -ὼς, -ῶσα, -ὼς ή -ὸς

  αρσενικό   θηλυκό   ουδέτερο
ὁ ἑστ-ὼς ἡ ἑστ-ῶσα τὸ ἑστ-ὼς/ὸς
τοῦ ἑστ-ῶτος τῆς ἑστ-ώσης τοῦ ἑστ-ῶ(ό)τος
τῷ ἑστ-ῶτι τῇ ἑστ-ώσῃ τῷ ἑστ-ῶ(ό)τι
τὸν ἑστ-ῶτα τὴν ἑστ-ῶσαν τὸ ἑστ-ὼς/ὸς
ὦ ἑστ-ὼς ὦ ἑστ-ῶσα ὦ ἑστ-ὼς/ὸς
οἱ ἑστ-ῶτες αἱ ἑστ-ῶσαι τὰ ἑστ-ῶτα
τῶν ἑστ-ὠτων τῶν ἑστ-ωσῶν τῶν ἑστ-ῶτων
τοῖς ἑστ-ῶσι ταῖς ἑστ-ώσαις τοῖς ἑστ-ῶσι
τοὺς ἑστ-ῶτας τὰς ἑστ-ῶσας τὰ ἑστ-ῶτα
ὦ ἑστ-ῶτες ὦ ἑστ-ῶσαι ὦ ἑστ-ῶτα