"Florante at Laura" ay isang epikong tula na isinulat ni Francisco Balagtas noong

ika-19 na siglo. Ito ay nagkukuwento ng kwento ni Florante, isang binatang

maharlika na napilitang tumakas mula sa kanyang kaharian dahil sa intriga sa
politika at nagkagusto kay Laura, ang anak ng kanyang kaaway.

Maraming aral na maaaring matutuhan sa "Florante at Laura," ngunit isa sa mga

pinakamahalaga ay ang kahalagahan ng pagtitiyaga at pagiging matatag sa harap ng
kahirapan. Sa buong tula, si Florante at Laura ay humarap sa maraming mga hamon at
hadlang, ngunit hindi sila sumuko sa kanilang mga layunin o nawala sa kanilang mga
prinsipyo.

Isa pang aral na maaaring mapulot mula sa tula ay ang lakas ng pag-ibig upang
malampasan ang anumang mga mahirap na sitwasyon. Kahit na si Florante at Laura ay
nagmula sa magkaaway na pamilya at nakatagpo ng malalaking pagtutol mula sa
kanilang mga klan, nanatili ang kanilang pagmamahal para sa isa't isa at sa huli ay
nagtagumpay.

Sa kabuuan, ipinapakita rin ng "Florante at Laura" ang kahalagahan ng pagtayo para

sa tama, kahit na may panganib o pang-aapi. Lumalaban sina Florante at ang kanyang
mga kakampi laban sa kawalang-katarungan at tiraniya, at ang kanilang tapang at
determinasyon ay nagbibigay-inspirasyon sa iba upang sumapi sa kanilang layunin.

Sa pangkalahatan, ang "Florante at Laura" ay isang mayamang at kumplikadong obra na

nag-aalok ng maraming mga aral at pananaw sa kalikasan ng tao, ang lakas ng pag-
ibig at pagtitiyaga, at ang kahalagahan ng pagtayo para sa tama.