Żołnierze wyklęci, niezłomni

1Kim byli?-Byli oni patriotami,żołnierzami Polskiego Powojennego Podziemia

Niepodległościowego i Antykomunistycznego.Stawiali opór sowietyzacji Polski i
Podporządkowaniu jej ZSRS. Liczbę członków wszystkich organizacji i
grup konspiracyjnych szacuje się na 120-180 tysięcy.Wyklęci, ci
którzy nie uznali końca II wojny i z bronią w ręku wystąpili przeciw
drugiemu obok nazizmu – zaborczemu totalitaryzmowi. Stanęli nie tylko
przeciw potężnym siłom nowego agresora, lecz także wobec jego wielkiej,
bezwzględnej propagandy.
Gdy Polskę zalała fala sowietyzmu, stali się siłami zbrojnymi bez
państwa i bez szansy na zewnętrzną pomoc.

Żołnierze wyklęci pojawili się – jako hasło – w 1992 roku, sześć lat
później wydawca Adam Borowski rozwinął tę inicjatywę, przygotowując
album "Żołnierze wyklęci. Antykomunistyczne podziemie zbrojne po
1944 roku"
Żołnierze:
Wyklęci - ponieważ byli wyklinani przez Sowietów
Niezłomni- ponieważ nie poddali się i walczyli przeciw komunistom
do końca ich życia
Żołnierzę
wyklęci,niezłomni
WITOLD PILECKI ,,Witold”Urodził się w Ołońcu – mieście w
Karelii, północno-zachodniej części Imperium Rosyjskiego.
Pochodził z polskiej rodziny szlacheckiej.W Latach 1918-
1921służył w wojsku,brał udział w wojnie polsko-
bolszewickiej.Uczestniczył w walkach z Niemcami w 1939r. Po
agresji III Rzeszy na Polskę walczył jako dowódca plutonu w
szwadronie kawalerii dywizyjnej ,19 Dywizji Piechotyy Armii
„Prusy”, a następnie w 41 Dywizji Piechoty na przedmościu
rumuńskim. Pod jego dowództwem, w trakcie prowadzonych walk,
ułani zniszczyli 7 niemieckich czołgów oraz 2 nieuzbrojone
samoloty. Ostatnie walki jego oddział prowadził jako jednostka
partyzancka. Pilecki rozwiązał swój pluton 17 października
1939.Kiedy wyjechał do Warszawy dał się złapać podczas ulicznych łapanek po to aby trafić do obozu do
Auschwitz i zyskać informacje o obozie,w obowie tym zorganizował ruch oporu.Został uwolniony z obozu
przez wojska Amerykanskie.Trafił do Polskich sił zbrojnych,został aresztowany w 1947r gdzie był
torturowany

HIERONIM DEKUTOWSKI ,,Zagłada”- syn Henryka

Dekutowskiego,blacharza, członka PPS i piłsudczyka. Matka, Maria z
Sudackich, nie pracowała zawodowo, więc mogła poświęcić się
wychowaniu dzieci i działalności społecznej.Cała jego rodzina jak on
sam byli patriotami. należał do I Drużyny Harcerzy im. generała Jana
Henryka Dąbrowskiego, a następnie do II Wodnej Drużyny Harcerzy
im. generała Mariusza Zaruskiego, gdzie był drużynowym. Był też
członkiem Sodalicji Mariańskiej. Od lutego 1938 pełnił funkcję
drugiego przybocznego hufcowego do spraw opieki nad kronikami i
izbami pamięci harcmistrza Ignacego Płonki. Na początku września
1939 ewakuował się wraz z siostrą do Lwowa. Nie są pewne przekazy
na temat jego udziału w kampanii wrześniowej. Najprawdopodobniej
wstąpił do wojska jako ochotnik i walczył w obronie Lwowa. Potem, po
agresji ZSRR na Polskę przeszedł 17 września 1939 na Węgry, gdzie
został internowany. Po brawurowej ucieczce z obozu, przez Jugosławię
i Włochy, przedostał się, w listopadzie 1939, do Francji, gdzie zgłosił się do odtwarzanej Armii Polskiej.
Otrzymał przydział do 4 pułku strzelców pieszych 2 Dywizji Strzelców Pieszych.Podczas niejawnej
rozprawy, 3 listopada 1948 sąd skazał go na 7-krotną kare śmierci

DANUTA SIEDZIKÓWNA ,,Inka”-córka

leśniczego.Urodziała się we wsi Guszczewina na
Białostocczyźnie.Jej ojciec trafił do łagrów,zmarł w
Tehertanię w 1943r.Jej matka została rozstrzelona w
1943r.Wraz z siostrą wstąpiła do AK odbyła tam
szkolenie medyczne.Została aresztowana przez NKWD
jednak została uwolniona przez AK zaczeła pracować
jako sanitariuszka.Kiedy udała się do Gdańska po zapas
leków została tam aresztowana przez UB.Była bita i
poniżana za brak odpowiedzi podczas zeznania.Została
skazana na wyrok śmierci wykonano go 20
sierpnia1946r.Miejsce pochowania Danuty było
nieznane aż do 2014r. W 2016 odbył się uroczysty
pogrzeb a prezydent RP awansował ją na porucznika

Marian Bernaciak, Orlik, ur. 6 marca 1917 w

Zalesiu.Rodzina miała małe gospodarstwo.Ukończył
gimnazjum. Następnie odbył roczną obowiązkową służbę wojskową w Mazowieckiej Szkole
Podchorążych Rezerwy Artylerii w Zambrowie, którą zakończył w stopniu plutonowego podchorążego.
Dostał przydział mobilizacyjny do 2 pułku artylerii ciężkiej. Podczas obrony Włodzimierza Wołyńskiego
po agresji ZSRR na Polskę dostał się do niewoli radzieckiej. Kilka tygodni później zbiegł z transportu
jenieckiego na terenie ZSRR, wiozącego polskich oficerów do obozów, i powrócił w rodzinne strony. Był
szefem Kedywu Od jesieni 1943 r., zagrożony aresztowaniem przez Gestapo, był zmuszony ukrywać się.
20 listopada 1943 r. utworzył grupę lotną, przekształconą w oddział partyzancki, na czele którego
 stanął.rozwiązał on oddział po wypalonym marszu pomocy ku
Warszawie. . Kilka
tygodni później zbiegł z transportu jenieckiego na terenie
ZSRR, wiozącego polskich oficerów do obozów, i powrócił w
rodzinne strony. Był szefem Kedywu Od jesieni 1943 r.,
zagrożony aresztowaniem przez Gestapo, był zmuszony
ukrywać się. 20 listopada 1943 r. utworzył grupę lotną,
przekształconą w oddział partyzancki, na czele którego
stanął.rozwiązał on oddział po wypalonym marszu pomocy ku
Warszawie.

August Emil Fieldorf

„Nil” (ur. 20 marca 1895 w Krakowie Po wybuchu I wojny
światowej 6 sierpnia 1914, zgłosił się na ochotnika do Legionów
Polskich i wyruszył na front rosyjski. Początkowo służył w 1
kompanii IV batalionu pełniąc funkcję dowódcy sekcji 10
października 1914 awansowany na sierżanta i był dowódcą
plutonu. 7 listopada 1914 skierowany do III batalionu, po
sformowaniu I Brygady włączonego do 1 pułku piechoty Tam
dowodził 2 kompanią w III batalionie Od 24 marca do 6 listopada
1915 dowodził 3 kompanią km w 1 p.p. Walczył regularnie w
kompanii karabinów maszynowych, zarówno w 1 p.p., jak też w 7
pułku piechoty (od 8 lutego do 3 października 1916) i w 5 pułku
piechoty (od 3 października 1916 do 21 sierpnia 1917) Jesienią
1916 został awansowany stopień starszego sierżanta Ukończył
kształcenie w niższej szkole oficerskiej 5 p.p. w Komorowie. W
okupowanej przez Niemców Polsce początkowo działał w
warszawskim Związku Walki Zbrojnej, pełniąc funkcje oficera do zadań specjalnych komendanta
głównego. Na skutek przypadku (podejrzenie o spekulację) 7 marca 1945 został aresztowany przez NKWD
w Milanówku pod fałszywym nazwiskiem „Walenty Gdanicki”, nierozpoznany został odesłany z siedziby
NKWD we Włochach do obozu w Rembertowie,a stamtąd 26 marca 1945 wywieziony w głąb ZSRR do
obozu pracy na Uralu. Zapadłszy na chorobę w tym samym miesiącu został zwolniony i 26 października
1947 powrócił do Polski.Został zamordowany sądowo 24 lutego1953 w Warszawie.
1marca obchodzone jest święto państwowe – Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy
Wyklętych.Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych ustanowiony został przez Sejm
Rzeczypospolitej Polskiej w 2011 r