Download as doc, pdf, or txt
Download as doc, pdf, or txt
You are on page 1of 20

Anne, I love you so much I love you too, Enzo Ang ganda ganda ng pinapanood ko.

Feel na feel ko yung scene ng mga bida.Kakakilig. Maayos na sana ang lahat kung hindi lang nilipat ni kuya sa basketball channel. Lagi na lang ganun tuwing nanonood ako. Kuya! Bakit mo nilipat? Kita mong nanonood ako.Bwisit talaga yang basketball na yan kahit kailan. Ang baduy naman kasi ng pinapanood mo Denise. Koreanovela. Tumawa pa sya ng nakakaasar. Ang pangit na toh. Ang sarap ganutan. Eto ang maganda. Sabay turo nya sa tv. Basketball Tingin mo manonood ako nyan?Ayoko yan! Tumayo na ako at pumunta sa kwarto ko. Makatulog na nga lang. Dumaan nga pala si Yuan kanina, hinahanap ka. ang tamad talaga nun lagi na lang sumisigaw. Maya-maya naman, nagvibrate yung phone ko. May nagtext. > Denise, dumaan ako jan sa inyo knina kya lng wla ka. Sa2bihin q lng . Bkas na po ung flight q. Tke care.I will mz u. -Yuan > Ok. Take Care. God bLess. Si Yuan , kaibigan ko yan.Kaklase ko sya noon sa Plainfield Elementary hanggang sa nagkahiwalay na kami ng school. Ako sa Brayden Johnson High School at sya sa St.John Academy. Ayos naman sya. Mabait, Godfearing, matalino,at mala- angel yung mukha...and my long time crush. Ayyy!!! Krrringgg! Alarm clock. 5:30 na.Pasok na naman sa school. Nagready naman na ako. Naligo,nagbihis ,basta yung normal na ginagawa bago pumasok sa school. Nagbreakfast din naman ako. Rice, as usual,at egg na sunny side-up.My favorite. Oops, its 6:30.Time to go to school. Ate,alis na ako yan si Ate Mye. Actually, kapatid sya ni Mama kaya lang bata pa daw sya kaya ate Mye na lang. CLose din kami ng tita ko na yan. Ok.Ingat. Teka,hindi mo na hihintayin si Daryll? si Daryll nga pala ang bunso kong kapatid. Naku, hindi na. Nagpapagwapo pa yun. Bukas pa matatapos. Tsaka dadaan pa ako sa simbahan. Ah...sige pala. Lakad na. sabi ko nga eh,lalakad na ako. On my way to school,dumaan muna ako sa tindahan ni Manong Bert para bumili ng juicy fruit. Naubusan na kasi ako. Si Manong Bert ay kapatid ng lolo ko so parang lolo ko na din sya. Den-Den,eto na ang bagol gam mo. Anong grade mo na ba? Tumawa na lang ako.As usual,mali na naman ang pronounciation nya sa bubble gum at tinatanong na naman nya kung anong grade ko. Eh halos araw araw na nya iyon tinatanong eh. 3rd year high school na po, Manong. --7 a.m na ako dumating sa school. Nagsimba muna ako saglit. Nakasabay ko naman si Leah papasok sa school. Si Leah matagal ko nang kaibigan yan.Kaklase ko din sya. Ang ingay ng mga estudyante at yung mga teachers parang busy for some reasons. Bakit kaya? Leah,anong meron? Bakit hyper ang mga yan? Hindi mo alam? Hindi ka ba nakikinig ng announcements? Hindi.Kaya nga nagtatanong ako eh. Ngayon ipapakilala yung varsities ng B.J high. Lam mo yun, volleyball,soccer,at ang pinakaaabangan ng lahat...basketball.Excited na nga din ako. Excited din sya? Leah, correction lang ha. Hindi ako kasama sa mga nag-aabang sa basketball. Ay. Oo nga pala. Pasensya na, tao lang. Mukhang ako lang naman ang hindi excited sa araw na ito. Sumugod na sa gym yung mga kaklase ko noong narinig na turn na daw ng basketball team. Bakit ba ganun na lang ka-big deal ang Sports team? Lalo na yang basketball na yan. Ganoon nga siguro kapag foreigner ang owner. American pa. Kaya big deal yung sports. Hindi ako sumama sa mga kaklase ko. Doon ako tumambay sa garden malapit sa room namin. Naupo ako doon at binunot- bunot ko yung mga damo. Wala lang, trip lang. tiyak magagalit yung hardinero kapag nakita nya yung pinaggagawa ko. Mula sa kinanauupuan ko ay naririnig ko pa ang sigawan ng mga tao sa gym. OA ha. Matagal-tagal din ako nandun tapos bigla na lang may nagsalita sa likod ko. Oi, hindi dapat kinakalbo yung garden? Bakit mo ba ginagawa yan? hoy may pangalan ako no! and its not oi Wala. Gusto ko lang. Sabi ko naman habang nakatingala sa kanya. Tapos Umupo sya sa tabi ko. Bat hindi ka pumunta sa gym? Nandoon lahat sila. Ayoko dun. Mamaya na lang kapag volleyball na. Hindi naman ako interesado sa basketball.Pati sa mga players. Walang kwenta yun. I hate basketball. Talaga? Bakit naman? Basta. May reason kung bakit. Alam mo,ayos naman ang basketball eh--- Hindi na nya natapos yung sasabihin nya dahil pumito si Sir Mike na nandoon malapit sa locker room.Sa pagkakaalam ko,coach sya ng isa sa mga sports team ng B.J.H.S. V-jay Radley Rivera, halika nga dito. Kung saan-saan ka nagsusuot. Captain ka pa naman. Sumisigaw pa si Sir kasi nga malayo sya. Bakit hindi na lang kaya sya lumapit kaysa nagsisisigaw sya. Tawag na naman ako, buong pangalan pa.Sige Denise, una na ko. Tumayo na sya at naglakad na.Ako naman, nakatayo na rin doon. Teka, Captain ka? Ng ano? Tumango naman sya tapos hinawakan yung damit nya na tipong pinakikita sa akin yung

nakaprint doon at sinabing... Yup. Captain ball ako...ng basketball. Nagsmile naman sya tapos tumakbo na dahil pumito ulit si Sir . Ang tanga ko talaga. Naka pang- basketball pala sya. Bakit ba hindi ko napansin yun? Naka black and green na jersey sya.Tapos nakalagay doon yung logo ng school at yung name ng team.warriors . Sya pala ang captain. Nyay! Kakahiya. Ininsulto ko yung sport nya. Napikon kaya yun? Well, anong magagawa ko. Ayoko naman talaga ng basketball. Sino nga ba yung kausap ko nayun? Well, sya si V-jay Radley Rivera. Bukod sa captain sya ng basketball (na ngayon

ko lang nalaman), classmate ko din pero hindi kami close.Sikat sya sa school palibhasa basketball player.Crush ng bayan.Doon sa bayan hindi po ako kasali dahil I cant imagine myself admiring a basketball player. Medyo suplado rin minsan.Ahmm...ano pa ba? Wala na. Thats all I know. Hindi naman kami nagklase kanina dahil nga sa varsity thing na yun. Nanood sila sa gym at ako?kinalbo ko yung garden. Habang papalabas sa gate,nakita ko si V- jay. Nagsmile sya sa akin kaya ngumiti na rin ako. Ngiting pilit. Pag-uwi ko sa bahay,nagsoundtrip na lang ako dahil wala naman kaming homework. Hindi na ako nag-attempt manuod ng tv dahil tiyak naman na ililipat ni kuya sa basketball channel. Nakatulog na nga siguro ako habang nakikinig sa iPod, dahil ang sunod na nalaman ko, umaga na pala. Nagriring yung phone ko. Mama calling... Hi Ma. Im fine. I know pupuntahan ko nga sya mamaya. Yeah.promise. Thats my mom. Kahit na malayo sya, she still calls me just to check if Im fine. Especially sa mga araw na tulad nito. Pumasok naman na ako sa school. Dumaan muna ako sa simbahan. This time, kasama ko si Daryll at Kuya Darren. Maaga pa ng dumating ako sa school. Napatingin naman ako sa basketball court,kaya may naalala ako. Bigla naman dumating si Leah. Oi, ang lalim ng iniisip mo dyan. May naalala lang ako. Nakatingin pa rin ako sa basketball court. Ang tagal na rin pala noh? Tumango naman ako.Alam ko naman alam nya kung ano yung naalala ko na yun. Tara nga,lakad tayo Naglakad-lakad nga kami ni Leah.Panay naman ang tira nya ng jokes. Para naman ngumiti ako dahil parang byernes santo daw ang mukha ko. Effective naman yung jokes nya kahit paano. Nakafocus naman ako sa lessons namin. Kahit na medyo lumilipad yung isip ko paminsan-minsan. Nung breaktime,naupo lang ako doon sa may malaking payong at nagchew ng juicy fruit. Si Leah naman ay wala dahil may meeting yung club nila kaya solo flight ang drama ko. Denise. Nasan ba yun? Tumingin ako sa gilid at sa likod ko pero wala naman. Yun pala nasa harapan ko na. Si V-jay. Ang hilig manggulat nito. Ikaw na naman? Ginulat mo ko ha. Bigla ka na lang nasulpot. Tumawa naman sya tapos umupo sa tapat ko. Sorry po. Ang layo ng tingin mo eh kaya hindi mo ko napansin. May problema ka ba? Ha..ano...wala. at kung meron, hindi ko rin naman sasabihin sayo. Alam mo kung kailangan mo ng kausap, pwede naman ako. Ok lang ako. Thanks anyway. Sigurado ka? Yung tingin naman nya ay parang nagdududa pa. Oo nga. Kulit ah. Tumango ako tapos inalok ko naman sya ng juicy fruit. Tinanggap naman nya tapos nagblow sya ng bubble. Pinapatunog pa nga nya ng malakas. Hanga naman ako dahil ang kaya ko lang ay yung simpleng bubble.Nagkwentuhan naman kami tungkol doon sa last subject namin. Nagalit kasi si Ms. Guevarra. Katakot nga yun eh. Parang kakainin kami. Nagring naman na yung bell kaya bumalik na kami sa room. Noong uwian na, bumili muna ako ng juicy fruit doon sa labas ng school.Tinawag naman ako ni Leah at niyaya akong sumabay sa kanila pero tumanggi ako. May dadalawin pa kasi ako. Ok lang. Wag na. Baka magtagal ako eh. Sure ka ha?" tumango naman ako.Sige pala. Bye na. Ingat ka. Umalis na sya at ako naman naglakad na rin. Dumaan muna ako sa flower shop at bumili ng bulaklak para kay Dustin. Dumeretso naman ako sa Holy Cross Cemetery kung saan sya nakalibing. Naupo ako doon sa damuhan. Nilagay ko yung flowers at sinindihan ko yung candle. 9 years na rin, Dustin. Ang tagal na. Miss na miss na kita. Hindi ko naman napigilan yung luha ko. Sabagay ok lang naman. Wala din namang ibang tao dito. Nagsasalita pa rin ako doon. Nagkwekwento kay Dustin tungkol sa mga bagay-bagay na nangyayari sa akin. In the corner of my eye, may nakita akong sapatos. Kinabahan ako, baka kung sino na yun. Dahan-dahan akong lumingon.

Denise. Nagbuntong hininga naman ako. Hay....si V-jay lang pala. Na naman? Tinakot mo ko dun ah. Anong ginagawa mo dito? Tumayo na din ako. Sorry, sinundan kasi kita. Nyay.stalker! Kanina kasi sa school, napansin ko, somethings wrong with you. Tumingin lang ako sa kanya tapos ibinalik ko yung tingin ko doon sa lapida. Dustin Lorence Mendoza? "Who is he?"\;?Kapatid ko sya.Actually, twin brother ko. Tumingin ulit sya sa lapida.Tingin ko binabasa nya yung mga nakasulat doon. Yung dalawang kamay nya ay nasa bulsa nya. Death day nya pala ngayon. Now I know the reason why youre sad." Oo.eto nga yung reason. Ok lang bang itanong kung ano yung nangyari sa kanya? Ah..ano.. sasabihin ko ba o hindi? Sabagay, hindi na rin naman maibabalik si Dustin kung itatago ko. Baka makatulong din naman kung ishare ko. Sobrang close kami ni Dustin.Hes my twin brother, savior, and best friend in one. He passed away 5 years ago. Sobrang lungkot ko nun. Kasali sya sa isang basketball team. May game sila noon then naaksidente sya. Tumama yung ulo nya sa semento. Nawalan sya ng malay. Noong dinala namin sya sa hospital. Ang sabi internal bleeding daw. Then, after 15 hours, nagclot yung blood sa utak nya kaya nawalan ng oxygen dun. Dahilan kung bakit sya namatay. At yun

din ang reason kung bakit biglang nawalan na ako ng gana sa basketball... Hindi ko na napigilan ang pagpatak ng mga luha ko. Sunud-sunod na. Sorry. Pinunas nya yung luha ko ng panyo nya. Im sure, hindi nya gugustuhin na ihate mo ang basketball. Kung iisipin mo OA di ba? Pero narerefresh kasi sa utak ko yung mga nangyari noong araw na yun. Lalo na kapag nakakakita ako ng basketball game or yung mga bagay na related dun. I just hate the feeling. Ayoko na maramadaman ulit yung mga naramdaman ko nung time na yun. Kung hindi naman dahil sa basketball, buhay pa sana ngayon si Dustin. Hindi kita masisisi dyan. Pero lam mo, basketball is awesome...Malalaman mo din someday.. Sabi mo lang yan dahil basketball player ka. Favorite sport mo kaya nasabi mo na its awesome. its like love. Hindi ko naman na pinansin yung sinabi nya. Napansin ko kasi na madilim na. Inayos ko na yung flowers at kinuha ko na yung bag ko. Inalis ko yung mga tuyong dahon sa paligid ng pangalan ni Dustin. Dapat kanina ko pa ginawa kaya lang nalimutan ko. Pagkatapos noon ay tumayo na ko. V-jay, uuwi na ako. Baka hinahanap na ako sa bahay. Ikaw ba? Uuwi na rin. Sabay na pala tayo. San ba ang sa inyo? Westview. Tamang tama pala. Tara na. Naglakad na kami noon. Medyo nakakatakot nga dahil gabi na. Konti lang yung ilaw at walang mga tao sa paligid. Idagdag mo pa yung fact na nasa libingan kami. Paglabas sa gate ng Holy Cross Cemetery, Nagkwentuhan na kami. Si V- jay naman patingin tingin sa lupa, magsasalita, tapos titingin sa akin at ngingiti paminsan-minsan. Binigyan ko na naman sya ng juicy fruit at pinatunog na naman nya. Kainis talaga.Bakit hindi ako marunong nun? Sa bahay naman, pinapasok ko sya pero hanggang terrace lang. Nandoon din sina kuya Darren at Daryll kaya pinakilala ko naman. Hindi na rin daw sya magtatagal dahil may homework pa. Thanks ha. No problem. Basta wag ka na malungkot. Im sure masaya na sya kung nasan man sya ngayon,kaya dapat ganun ka rin sa kanya. Tumango lang naman ako sa kanya. Sinamahan ko naman hanggang sa gate. Nagtataka lang ako kung bakit pakanan sya.Dapat pakaliwa eh. Ei, bakit dyan ka pupunta? Pabalik yan ah./Alam ko. Dito ako papunta kasi dito daan pauwi sa amin. Ha? Eh saan ba ang bahay nyo? sabi ko naman. Sa Freemont. Ha? Sa Freemont? 5 na kanto na ang lumampas bago ang bahay namin. Akala ko naman mas malayo yung kanila. Sana pala hindi mo na ako hinatid napalayo ka pa. Ayos lang yun.Basta ikaw.Bye, Denise. Goodnight. Basta ako? Anong meron? Naglakad naman na sya nun,malamang pauwi sa kanila. Ako naman, sinarado ko yung gate at pumasok na sa loob. Maggagawa pa kasi ng homework. Mag-10 p.m. na yata ako natulog. May nagtext pa nga sa akin eh. >Ei, Denise. Good nyt po. Swit dreams... V-jay. >Nyt2. Nagreply naman ako pero maikli na lang,konti na lang load ko eh at tsaka inaantok na rin ako. Naisip ko lang, kakaiba ang araw na to not just because its Dustins death day. Hindi lang ako makaapinawala na kasama ko kanina ang team captain ng basketball team ng Brayden High. Its just so unusual. Hindi rin nagtagal, nakatulog na ako. Napasarap yata ang tulog ko kaya nandun si ate My. Inaalog-alog nya ako para magising. Ms.Denise Lauren Mendoza. Gising na po. Tatanghaliin ka na. Bumangon naman na ako. Ginawa ko yung daily routine ko. Masaya naman kasi Friday na. Walang pasok kinabukasan. Kasabay ko si Daryll papasok sa school. Humihingi pa nga sya ng advice para dun sa nililigawan nya. Ako naman, todo bigay ng payo nga kahit ako mismo ay walang alam tungkol sa mga ganung bagay. Ordinary day lang naman ngayon. Noong lunch, kasabay ko sina Leah at yung iba pa naming kaibigan. Natakam ako doon sa babae na nasa kabilang table na kumakain ng pork barbecue at kanin kaya tumayo ako para bumili. Pagdating ko dun sa tindahan, last two pieces na lang kaya binilisan ko yung lakad. Swerte ko naman at may nakauna pa sa akin na lalaki. Binabayaran na nya yung barbecue. Ate, wala na po talaga kayong barbecue?!Paborito ko pa naman yun. Kare-kare na lang.Masarap din yan. Bagong luto pa. Allergic po ako sa peanut butter eh.Ang konti

naman yata ng luto nyo ngayon. Malas ko naman. Sabi ko na parang bata na inagawan ng candy. Disappointed talaga ako. Kanina pa ako natatakam sa barbecue eh. Ganun ba? wala na talaga eh. Huling piraso na to. Nabili na nya. Sabay turo nya dun sa lalaki kaya tiningnan ko. Nyek. Si V-jay pala. Hindi ko napansin na sya yun dahil naka-ball cap sya. Kapag swerte ka nga naman. Sya lagi ang nakakatapat ko.Nakatingin pa sya sa akin nun. Oh my gosh. Ang cute nya pala talaga lalo na kapag naka-cap. But still, thats not enough para mapabilang ako sa bayan.Natigilan nga ako eh, buti na lang nagsalita yung babae sa tindahan. Oh, V-jay, ito na barbecue mo. Inabot nya na yung barbecue at kinuha na ni V- jay. Denise, sayo na lang itong barbecue oh.Pipili na lang ako ng iba. Ganun? Kakahiya naman. Ha? Wag na. Ako na lang ang pipili ng iba. Sayo na yan eh. Nabayaran mo na. Yun lang ba? Sige na,iyo na yan.Libre ko na sayo. Ngumiti naman sya. V-jay!!! Dalian mo. Magsisimula na yung meeting. Anong meeting naman yun? Sige pala Denise. Una na ko. Bye. Sabay kinuha nya yung kamay ko at binigay yung barbecue. Pagkatapos nun ay tumakbo na sya.

V-jay! Lumingon naman sya pero medyo malayo na sya. Salamat.Tumango lang naman sya tapos tumakbo na ulit. Ako naman, pumunta na sa table at kumain na. Medyo nakakakonsensya pala kapag yung kakainin mo ay parang inagaw mo lang pero kinain ko pa rin . Ang sama noh? Last subject, Social Studies, wala kaming ginawa. Paano, wala namang teacher. Nasa seminar daw. Mabuti naman noh dahil ang dami magpasulat nun. Nag- ingay na yung mga kaklase ko,palibhasa walang teacher. Ako naman,ngumunguya ng juicy fruit doon. Pagkakataon na toh dahil walang teacher. Bawal kasi talaga. Sinusubukan ko nga paputukin ng malakas yung gum tulad ng ginagawa ni V-jay pero hindi ko talaga magawa. Kainis, ang hirap. Busyng busy ako sa pagtry tapos may narinig na lang akong tumatawa. Hindi ka marunong? Ang dali lang nyan eh May pagkamayabang din naman pala to. Lumapit sya at umupo sa katapat kong upuan. Itinaas pa yung paa nya sa upuan nung isang classmate namin. Feeling nya nasa bahay sya. Akin na, penge ng gum. Tuturuan kita. Binigyan ko naman ng gum, tapos maya- maya lang pinaputok na nya ng malakas. Nagtinginan nga yung ibang kaklase namin. Yung iba naman, deadma lang. Tinuro nya sa akin kung paano yun. Kung titingnan mo, sisiw lang pero ako nahihirapan. Nakailang try yata ako. Nakasampu yata ako bago ko mapatunog ng malakas. Yay. Marunong na ko. After 50 years. Oh di ba? Madali lang. Heck no! Napagod nga yung dila ko. Pinaputok ko ulit tapos malakas yung tunog. Practice lang. Baka makalimutan ko eh. Nag-ring naman na yung bell. Uwian na. Dumaan muna ako sa locker ko tapos nakasalubong ko si Daryll. Mamaya pa daw sya uuwi, ihahatid daw nya kasi si Gwen. Yun yata yung nililigawan nya. Malapit na ako sa gate nun nang biglang may tumawag sa akin. Denise. Si V-jay, tumatakbo na naman. Tumigil naman ako sandali hanggang sa makarating na sya sa lugar ko. Bakit? Sabi ko naman.Sabay na kaming naglalakad ngayon. Uuwi ka na ba? Oo. Bakit? May gagawin ka? Ay.Ang daming tanong nito. Wala naman. Friday eh. Tama pala. Samahan mo naman ako sa Mall. Bakit ako pa? Tsaka Mall? Anong gagawin sa mall? Sa mall? Bakit? Bakit ako? Tiningnan ko naman yung bag ko kung may pera pa ako.May bibilhin lang tsaka maglilibot na din. Tska, basta, gusto lang kita makausap ng mas matagal. Sige na oh...please? Ano namang pag-uusapan namin? Let me think. Friday naman ngayon, konti lang homework. Kaya lang wala akong pera. Sige, basta ba ililibre mo ko eh. Ay.ang kapal ko!--Of course. Ok lang naman kina lola dahil Friday nga.Hala sige...gagala muna ang lola nyo. Sumakay na kami sa jeep papunta sa Mall. Hindi naman pwedeng lakarin yun eh. Ang layo kaya. Una naming pinuntahan...KFC. Syempre, para kumain. Ano pa bang ginagawa dun? Wala naman problema sa akin kung doon kami kumain, paborito ko yata yung KFC.Denise, ok lang ba dito tayo? Paborito ko dito eh. Paborito din nya dito? Umoo naman ako.Hindi ko na sinabi na paborito ko din dito. Baka sabihin pa, gaya-gaya ako sa kanya. Umorder naman na kami. Fried chicken, syempre. Dalawa nga yung kanya eh. Nagulat nga ako pero sabi nya hindi pa daw sya naglunch. Naubusan na ng time dahil sa basketball practice. See? basketball na naman! naman sa bulsa ang mga yun. Alright then... Alright then what? Bakit bitin?! Umalis na kami sa KFC at pumunta kami sa sa Sports Authority. Bumili sya ng knee & elbow pad doon. Nawala daw yung kanya eh may game sila bukas. Nagtingin-tingin lang naman ako doon. Napansin ko na may katulad dun yung ball cap nya. Malamang doon nya din yun nabili. Next stop, pet store. Pet store? May bibilhin ka din dito? Oo, food para kay Milo. Sino naman yun? Pinapakain na pala ngayon ang pagkain ng hayop ang chocolate drink. Mapakain nga ng darak yung ovaltine. "Pet namin.

Pomeranian sya. Makilala mo rin sya one day. Ipapakilala ko sayo. Waah! Aso. Ayoko nga. Takot ako sa aso. Kinuha na nya yung dog food at binayaran na sa cashier..200 pesos na para sa pagkain ng aso? Ang mahal naman. Yung aso namin, tira-tira lang ang kinakain eh. Sa bagay, Pomeranian dog yung kanya,yung sa amin askal lang. Sumakay kami ng jeep at bumaba sa doon sa kanto. Hindi naman kasi nadaan ang jeep sa lugar namin kaya naglakad pa kami tuloy. Hinatid nya ako kahit may kalayuan yung kanila sa amin. Gabi na daw kasi at maraming siraulo sa daan. Bahala nga sya, hindi naman ako yung mahihirapan sa paglakad. Sa bahay naman, papasukin ko daw sabi Kuya. Ewan ko ba dun. Pinakilala ko naman kay Ate Mye at Lola Martha. Nagmano pa sya kay Lola. Kailangan ba talaga yun?Nasa bahay din nga pala yung

4
Pagkatapos kumain,nagpahinga sya saglit. Nabusog yata. Maubos ba naman yung dalawang fried chicken. Nakakatawa nga yung itsura nya. Saan mo paborito kumain? Ahmm...actually,KFC hindi kita ginaya ah! Anong laman ng purse mo? bakit ka interesado? Naka naman. Bading pa yata to. Hindi naman ako nagdadala ng purse. Ang dala ko lang naman lagi eh cp, panyo, pera tsaka gum.Yun lang.Kasya

boyfriend ni Ate Mye. Si Kuya Ryan. Denise...yung parents mo nasaan? ooh right. I forgot to mention that. Ah... Yun ba? Nasa U.S. ,sa Chicago.Medyo matagal na rin sila doon...basta long story. Eh talaga namang long eh. Saka ko na lang iexplain. Nagkwetuhan naman yung mga boys. Syempre, basketball stuff na naman. Hindi rin nagtagal ay umalis na sya. Hindi ko na sya hinatid sa gate.Hanggang sa terrace na lang. Thanks. For what? Sa pagsama mo sa akin sa mall. Nyek. Para yun lang. Ah...wala yun. Ako nga dapat magpasalamat. Dalawang beses mo ako nilibre sa pagkain ngayong araw. Tumawa naman ako ng konti. Libre nya ang lunch and dinner ko.Haha! Wala bang breakfast? Ok lang yun.Sige pala, good night. Sige. Bye. Ingat na lang. Nagsmile na naman sya tapos umalis na. Nilock naman nya yung gate. Buti naman naisip nya yun kundi ako pa ang gagawa nun. Pagpasok ko ng bahay , nakaabang sila lahat sa akin. Uyy,Denise ha! Jackpot ka...paano na si Yuan? Sabi ni ate Mye. Si Kuya Ryan naman nakangiti lang doon. Jackpot? Hindi naman ako nataya sa lotto ah. Dalaga na itong apo ko. Ayy..3 years ago na po. Den, di ba si V-jay yung team captain ng Brayden?Nanliligaw ba sayo? sabi naman ni kuya. Oo at hindi. Boyfriend mo na? at may nalalaman pang pagtayo si Daryll. Oa ha! Sira.Lalo namang hindi. Ano ba yang mga sinasabi nyo? Masyado nyo agad binibigyan ng meaning. Sabi ko naman na medyo naasar. Sagutin mo na ate.Hindi naman sya advance mag-isip eh noh? Ayos sya. Pasado na sa akin. Pasado? At Kailan pa nagkaroon ng test? Sa ak in din Talagang duet pa. Hindi po sya nanliligaw.OA Kayo. Hay naku. Nakakaloka. Umakyat na ako sa taas. Naligo na at naggawa ng homework. Naisip ko naman, iba ang feeling ko sa araw na toh. Masaya na ewan. Weekend. Wala naman masyadong nangyari. Saturday, naglinis kami ng bahay.Lagi naman. Ewan ko ba kay lola, tipong magnifying glass yata yung mata nya pagdating sa dusts. Nagpunta din kami sa grocery store para mamili ng mga kailangan sa bahay. Sunday, sumimba lang kami. Tumawag nga din pala sina Mama .As usual, kumustahan blues. Kay Daddy, nagmano lang ako at konting kumusta. Hindi naman kasi kami close. Noong kinagabihan, may tumawag din sa akin. Hindi ko kilalang number pero mukhang galing ibang bansa kaya sinagot ko naman. Hello? Hey,Denise. Si Yuan to. Yuan!!!"masyado yata akong naexcite.Ok,Denise. Calm down. I mean Yuan...bakit napatawag ka?. Ang lakas nun ah. Well, i just called para kamustahin ka. Ok naman ako dito,awa ng Diyos ehbuhay pa.Ikaw? Ang ganda siguro dyannoh? Yeah, maganda. Pero ang lungkot. Next week na yung surgery ko. Oo nga pala, pumunta sila dun para sa heart surgery nya. Ang yaman di ba? Ah, talaga? Ill pray for you then. Thanks,Denise. Bye na pala. I just wanted to hear your voice. Liligawan kita pagbalik ko. Bye. Pagkatapos ng tawag na yun, nakatulog na rin ako. Wish ko lang, nagbibiro sya dun sa sinabi nya. Next day, Monday.Alam nyo na kung anung meron. Pasok na naman sa school kaninang umaga. May choice ba ko? Inannouce na next week na daw yung periodical tests. Pahirapan na naman to. Gagawa ka na ng projects,mag-aaral ka pa para sa tests. Kainis naman. Nagparinig pa yung teacher namin na may mga honors daw na kapag hindi nagtino ay baka mawala sa honor roll. Malamang isa na ako dun. Kailangan ko na palang mag-aral. Mahirap na. Sigurado, bubungangaan ako ni Lola kapag nawala ako sa honor roll. Sa Social Studies , tinawag ako sa office. FYI, hindi ako na-office. Tinawag lang talaga ako dahil may pinakikibigay yung principal sa kapitbahay namin na dating teacher. Dahil doon, mga twenty minutes akong nawala. Pagpasok ko sa room, bigla na lang nagsalita si V-jay. Mam, si Denise na lang pala yung partner ko. Yan, tama pala. Ok, you two are partners. Naku naman, sa dinami dami ng kaklase ko, bakit sya pa. Wala na bang choice?

May sasabihin pa sana ako kaya lang pumunta na si Mam dun sa may table nya. At yung sasabihin ko, parang wala na lang sa kanya. Ok, quickly. Go with your partners. Naku.Patay na. Ako na naman ang gagawa ng trabaho. Asar naman kapag lalaki ang partner mo. Umupo na si V-jay doon sa upuan na katabi nung sa akin. Ako naman medyo nakasimangot at nakahalumbaba pa. Whats wrong Denise? Ayaw mo kong partner?Huwag ka mag-alala. Tutulungan naman kita eh. Yeah right. Nakaasar pa yung pagkakasabi nya. Tumingin sya sa harapan tapos nagsalita ulit pero mahina lang. Hindi ko naman yata hahayaang mahirapan yung prinsesa ko. Tapos tumingin sya sa akin. Whats that suppose to mean? Anong sabi mo? Ha? Wala. Wala daw. Narinig ko eh. Prinsesa? Ako ba yun? Asa ka pa,Denise. Inexplain na ni Miss Romero yung gagawin namin sa project. Yung project namin ay about Roman Empire. Ipapakita daw namin sa project na yun kung ano ang mga natutunan namin and

chuva. Yung kapartner ko naman, busy sa pakikinig sa instructions ng teacher.Yun na lang ang naintindihan ko dahil bigla bumuhos yung malakas na ulan. Kainis naman. Kung kailan pa ako walang dalang payong. Noong uwian na, sumakay naman na ako ng tricycle.Naglakad pa rin ako hanngang sakayan kahit umuualan.Bahala na kung magkasakit.Alangan naman hintayin ko pa tumila eh mukhang bukas pa titila yun. Marami pa akong gagawin na projects. Pagdating ko sa bahay, basang-basa ako. Galit na galit nga si Lola sa amin ni Daryll. Basang basa din kasi sya gaya ko. Ayaw na ayaw pa naman nya na nagpapaulan kami dahil baka daw magkasakit kami. Naligo na ako at nagawa na ng projects. Pagmulat ng mata ko kanina, sikat na ang araw. Rise and shine, Denise. Pero pagmulat ko, Ouch! Ang sakit ng ulo ko. Bumangon na ako at naligo na. Wala akong balak umabsent. Malapit na ang tests, hindi ko pwede mamiss yung mga notes. Tsaka, masakit lang naman yung ulo ko, mawawala din toh mamaya. Nagklase kami noong umaga. Hindi naman masyado masakit yung ulo ko. Nawawawala tapos babalik ulit. Pagkatapos ng lunch doon na talaga sumakit. Nag-init na din yung katawan ko noon. Feeling ko,may sakit na talaga ako. Lagot ako nito kay Lola. Medyo umuulan pa rin pero ang kaibahan ngayon may dala na akong payong. Hindi na ako nakaconcentrate sa klase. Nakaupo lang ako doon at kunyaring nakikinig.Ok pa naman,wag lang ako mapapansin ng teacher dahil papauwiin ako nun kapag nalaman na masama ang pakiramdam ko. Sa Social,pinapunta kami sa kanya- kanyang partner para makapagplano para sa project. Umupo si Leah malapit sa akin dahil yung partner nya ay yung katabi ko. Maya-maya lang, lumapit na rin yung partner ko. Sana lang hindi nya mapansin na masama ang pakiramdam ko. Simulan na ang project. Kelan ba due? At Ako pa ang tinanong eh sya yung nakikinig kahapon. Denise, ok ka lang ba? Namumutla ka ah. Oh no! Masakit ang ulo nyan. Ang kulit.Ayaw pang umuwi. Umiral na naman ang pagkasalida nya. Hinawakan naman ni V-jay yung noo ko. Ang init mo ah. Nilalagnat ka. Patingin. Hinipo din ni Leah yung noo ko. Bakit ba parang yelo ang kamay ng mga tao ngayon? Ang lamig ng kamay nyo. Hindi po ako nilalagnat. Hindi pwede. Madami pa akong kailangan gawin. Homeworks, mag-aral para sa tests at tsaka etong project. Uunahin mo pa ba yung school work kaysa sa sarili mo? Oo naman. Tsaka hindi malamig yung kamay namin. Ikaw yung mainit. Gusto mo dalhin kita sa nurse? OA naman yun. Bibigyan lang ng gamot dun.Mas gugustihin ko pang umuwi na lang sa bahay. Naku wag na po. Waste of time yun. Magsimula na tayo sa project. Sabi ko naman tapos napahawak ako sa ulo ko dahil biglang umikot na naman yung paningin ko. Hindi yata ako narinig nung partner ko dahil bigla na lang syang tumayo at lumapit sa teacher namin na nasa kabilang side. Hindi ko alam kung anong sinabi nya doon. Maya-maya lang lumapit na sya. Pinasok nya sa bag nya yung notebook at libro nya. Ano namang gagawin nya? Kanina lang nagyayaya na maggawa na ng project tapos ngayon aalis na sya. Wala pa kaming naggagawa ah. Ang weird ng lalaking to. Maya-maya lang nililigpit na rin nya yung gamit ko. What is he doing? Hoy, teka lang. Anong ginagawa mo? Bakit mo niligpit? Wala pa tayong naggagawa. Naku, hihimatayin na yata ako dito. Dahil ayaw mo pumunta sa nurse, ihahatid na kita sa inyo para makapagpahinga ka na. Nagpaalam na ako kay Mam. Bakit ba sya masyadong concern ? Hindi naman na ako kumontra. Sa ngayon ay gusto ko na rin umuwi dahil parang ang bigat na talaga ng pakiramdam ko. Si V-jay na ang nagdala ng gamit ko. Nilabas ko yung payong ko sa bag dahil umuulan na naman. Wala naman akong balak magpaulan ulit at baka sa halip na lagnat lang ay kung ano pang sakit ang masagap ko. Naglakad na kami papalabas ng school. Giniginaw nga ako eh. Isa lang ang payong at si V-jay ang may hawak. Ako lang ang pinapayungan nya noon. Nakakakonsenysa naman. Igitna mo kaya yung payong para meron ka din. sabi ko naman sabay inilipat ko yung payong sa gitna para meron din sya. Ang bait ko yata ngayon. Hwag na ako. Mas kailangan mo, wala naman akong sakit." Sabi nya sabay tinapat nya na naman yung payong sakin. This time, umakbay sya sa akin. Hindi na talaga ako mababasa sa lagay na to. Nakatulong din dahil nabawasan yung pagkaginaw ko. Sumakay na kami sa tricycle. Buti naman noh. Dahil hindi ko na yata kakayanin maglakad pauwi sa amin. Denise, ok ka pa ba? Konting tiis lang ah. Malapit na tayo sa inyo. Siguraduhin mo lang.

Tiningnan ko sya at seryoso naman mukha nya. Parang natatakot na ewan. Mukhang seryoso nga. Oo, o...k pa ko. Kahit hindi dahil ang ginaw na talaga. Naghalukipkip na lang ako dahil wala naman akong dala na kahit anong jacket or something. Maya-maya lang nasa bahay na din kami. Nadatnan namin doon si Lola na nanonood ng tv. Mexican Telenovela yata. Nagulat pa nga sya at maaga ako ngayon. Noong sinabi ni V-jay na nilalagnat ako. Nagbunganga na sya. Sinabi ko na sayo na wag kang magpapaulan. Iyan tuloy ang nakuha mo. Naku, ang batang ito talaga.Tsk tsk tsk sabi nya habang umiiling pa sya doon. Hindi naman ako nag-react. Una, kasalanan ko naman talaga. Pangalawa, masakit talaga yung ulo ko. Pangatlo, gusto ko na magpahinga. Pumunta na ako sa kwarto ko at nagpahinga na. Nakatulog na ako kaya hindi ko na alam yung mga nangyari. Madilim na noong nagising ako. Ginising kasi ako ni Lola para kumain at uminom ng gamot. Alas- 8 na yata yun. May dala

pa syang soup at kung anong tinapay. Dinner in bed? Chineck din naman ni Lola yung temperature ko. 38.5 daw. Naku. Ang taaas ng lagnat mo.Kain ka muna at inumin mo itong gamot. Habang humihigop ako ng soup na ngayon ko lang natikman at hindi ko alam ang tawag pero masarap, salita na naman ng salita si Lola. Hindi ko na daw pinansin yung kasama ko kanina. Matapos daw akong ihatid, hindi man lang daw ako nagpasalamat. Nasaan na daw yung manners ko. Sabi ko naman, saka na lang ako magpapasalamat. Sabi nya din na wag na daw akong pumasok sa school bukas at magpahinga daw muna. Naubos ko naman na yung soup kaya uminom na ako ng gamot at natulog na ulit. Balot na balot ako noong natulog ako dahil sa sobrang ginaw. Paggising ko kaninang 9am. mas maayos na yung pakiramdam ko. Hindi na sya katulad ng kagabi. Bumangon naman ako at bumaba sa kusina. Nagugutom na din kasi ako. Wala naman akong balak magpakaprinsesa dito. Pagbaba ko sa kusina, may pagkain na nakatakip na doon sa mesa. May note pa si Lola para sa akin. Wala naman akong naintindihan sa sinulat nya kundi ako at palengkepero gets ko na naman kung anong ibig sabihin nya doon. Kumain na ako doon ng oatmeal. Napansin ko naman yung nandoon sa tabi ng oven. May bouquet doon at may papel na nakafold. Nakasulat sa labas ay Denise. Malamang ako yun di ba so binasa ko na. Denise, Musta na? I hope youre feeling better now. Eto na po yung project natin. I worked on it last night. Ano sa tingin mo? Ayos na ba yan?. Dadaanan ko nga pala to mamayang breaktime para maipasa na. May extra pts. daw kasi yung unang tatlong pairs na magpapasa. Sana pasado yung pagkakagawa ko. Just do the final touch. Get well soon. See you later. V-jay Radley Aww. Ginawa na nya yung project namin. Infairness ha. Ang ganda. At talagang may bulaklak pa ako. Binasa ko naman yung mga caption ng pictures doon sa poster. Nakalagay na rin doon yung pangalan naming dalawa.Ayos! Kaya lang, wala naman yata dapat doon yung pangalan ko. Sya lang naman kasi ang gumawa nun. After all, hindi pala ako yung gagawa ng lahat ng work. Sya pala. Dumating na si Lola galing palengke. Ako naman ay nahiga sa sofa habang nanood ng tv. Kung anu-anong pambatang palabas ang pinanood ko. Maya-maya lang, may kumatok sa pinto. Sino pa ba ang inaasahan na dadating? Pinapasok ko naman sya at pinaupo. Hinawakan nya yung noo ko. Check up ba ito? Kamusta ka na? Eto mas ok na kaysa kahapon. Ayos yung project. Ang ganda. Ngumiti lang sya doon sa sinabi ko. Tinawag kami ni Lola Martha at doon na sya pinakain ng lunch. Sinigang na baboy ang ulam namin. Ang sarap. Habang nakain kami, nagkwentuhan din sila ni Lola tungkol sa nangyari kahapon. Nagtagal pa pala sya kagabi dito sa bahay. May sinauli din syang t-shirt kay Lola. Pinahiram daw kasi nabasa yung polo at tshirt nya. Lola, nasaan yung soup na kagaya nung kagabi? Ano po ba yung tawag doon? Ang sarap ah. San nyo po yun natutunan?Nagtawanan naman silang dalawa. Anong nakatatawa? Wala naman akong nakakatawang sinabi ko ah! Nagtanong lang naman ako. Wala naman. Nagustuhan mo ba talaga yung soup? Oo nga po. Si V-jay ang nagluto noon eh. Weh? Nagluluto sya? Hindi bagay. Di ba? Wala yon. Anything for you. Huh? Umalis ka na nga. Napangiti na lang ako tapos ay tinulak ko sya. Bakit hindi ka na lang kaya magtricycle para mas mabilis. Ang hilig mong maglakad. Napansin ko lang ah. Sumasakay lang ako kapag malayo yung pupuntahan. Mas gusto ko yung maglakad. Exercise na rin. Nakakapag- isip isip ako. At tsaka mas enjoy. Ganun? Ah. Ok. Maglakad ka na pala. Baka malate ka pa. Ingat ha. Thanks. Sige po. Pagaling ka ah. Ngumiti na naman sya at nagsimula na maglakad. Enjoy may pahabol pa ako eh no? Ako naman ay pumasok na sa loob ng bahay. Medyo nakapag-aral din ng konti para sa periodical test. Pero mas marami pa rin yung oras na ginugol ko sa panonood ng tv. Yung flowers na binigay nya ay dinala ko sa kawarto ko. Wednesday. Pumasok na ako sa school. Wala naman na akong lagnat o kahit anong sakit. Sa totoo lang, ang saya ko nga ngayong umaga eh. Hindi ko lang kung bakit. Maybe I woke up on the right side of my bed.

Pagdating ko sa room namin, busy na naman ang mga tao. Busy sa pagdadaldalan. Lagi naman eh. May mga ilan din na bumati sa akin. Si Leah naman namiss daw nya ako. Madrama din yun minsan eh. Nagtaka lang ako nung may nakita akong bag sa upuan ko. Tinanong ko yung mga tao dun. Yun nga daw. May new assigned seats daw kami. Tinuro sa akin kung saan yung sa akin. Napansin ko naman yung bag na nandun sa katabing

7
Ngumiti na naman sya doon. Ang cute nya talaga lalo na kapag ngumingiti sya. Tumayo naman na sya dahil malapit ng magtime. Binigay ko na yung project namin para maipasa na. Hanggang sa terrace ko lang ulit sya inihatid. Nakailang hakbang na sya noon kaya lang may naalala ako. Tinawag ko sya kaya lumapit ulit. Vjay...ahh..ano...ahh..ano kasi Bakit ba ako nauutal?Kainis naman. What? Ano kasi...gusto ko lang magpasalamat sa paghatid mo sa akin kahapon. Tsaka doon sa soup, akalain mong nagluluto ka palangumiti naman ako ng kaunti. sa flowers, at dito sa project. Nakakahiya naman sayo , hindi na ako nakatulong. Pero mas nahihiya ako sa ginagawa ko ngayon.

upuan. Kilala ko yung bag na yun ah! Bakit ba lagi akong napapatapat sa kanya? Sa bahay naman, ayun, birthday ni Ate Mye. Nandun yung mga co-worker nya sa banko at nagcecelebrate.Nagtext naman si V-jay nung gabi. Wala daw syang magawa.Hindi pa nakuntento at tumawag pa. Nagsasayang yata ng load. Hey Denise, may sasabihin lang ako. Huh? Eh bakit hindi mo na lang tinext? Wala lang, gusto ko lang ako talaga magsasabi sayo. Ganun din naman sa text ah! Ano ba kasi yun? Thanks. Yun lang? Im so happy. Ganun? Bakit naman? sabi ko naman. Medyo napatawa naman ako nun. Ang weird. Thanks , Im so happy normal lang naman yun sa tao. Wala lang. Youre making me happy.Basta.Sige po. Baka nakakaistorbo na ako. Sweet dreams. Nyek. Masaya ka tapos basta lang? May mental problem ata to ah. "Hey ano nga?" "gusto mo talagang malaman? Well...I think the basketball game has started". Ahh..sige. Goodnight. yun na lang sinabi ko.Hindi ko naintindihan yung sinabi nya e. Friday. Yehey! Last day of the week na. Nakasabay ko sa lunch si V-jay. Nalibre na naman ako pero this time, yung drinks lang. Nakabili na kasi ako ng pagkain ko. Noong P.E naman namin ay excused muna daw ako dahil baka mabinat. Naupo lang ako sa bleachers at nanood habang ngumuya ng juicy fruit.Nagmumukhang kambing na nga siguro ako sa kakanguya eh. Si V-jay? Ayun, kung ano-ano yung ginagawang basketball moves na hindi ko alam yung tawag. Hindi naman kasi ako nanonood ng basketball. Titingin sa akin paminsan at ngingiti tapos ishu- shoot yung bola. Nagpapahanga ba sya o ano? Dahil kung oo, effective dahil napapahanga nya ako. Nagring na yung bell kaya ako naman ay bumaba na doon sa bleachers. Sa gitna na nga ako dumaan para mabilis. Ang hirap din pala dumaan doon kapag nagmamadali. Nagsala tuloy yung paa ko kaya napaupo ako. Ang lakas nga eh.Ang sakit tuloy ng puwet ko. Nakakahiya nga yun. Agaw eksnena pa ako. Maya-maya ay may naka-offer na kamay doon. And guess whose hand it was? Natigilan na naman ako noon kaya nag- snap sya. Ei, kamay mo na. Hindi mo naman balak umupo dyan hanggang mamaya di ba? Inabot ko na yung kamay nya at inalalayan nya akong tumayo. Dumaan pa sya sa boys locker room para magpalit at ako naman ay dumeretso na sa room namin. Pinilit kong magfocus sa lesson pero hindi ko magawa. Nadidistract kasi ako dito sa katabi ko. Ewan ko ba.Noong uwian na, dumaan ako sa locker para kuhanin yung mga books. Alam nyo na...exams na next week kaya mag-aaral muna ako. Wala munang gala. Si V-jay naman nakisabay sa paglakad pauwi. Kumain pa nga kami ng fishball habang naglalakad. Kung anu-ano naman ang pinagtatatanong nya sa akin habang naglalakad kami. Kwento pa ng kwento tungkol sa experiences nya sa basketball. Like I care about basketball? Hindi ko na namalayan na nandoon na pala kami sa bahay. Hanggang sa gate na lang sya dahil may practice sila ng basketball. Ano ba yan? Exams na pero basketball pa rin? Papasok na sana ako sa loob ng bahay, pero hinawakan nya ako sa braso. Inabot nya sa akin yung bag ko. Oo nga pala,sya ang may dala. Napatawa at napailing na lang ako nun. Ang engot ko talaga.Pati ba naman bag ko nakalimutan ko pa. Sya naman ay natawa na lang din. Ang cute nga nya tingnan noon eh. Umalis na rin sya at ako pumasok na at naaupo sa terrace. Maya-maya naman may bumatok sakin. Aray!!! wala na naman magawa sa buhay nya itong si Kuya. Ako na naman ang napapagtripan nya ngayon. Lola, ano po ba kasing pinapakain nyokay Denise? Tingnan nyo parang sira, nakatulala tapos nakangiti. Ano kaya yun? Parang nakadrugs. Masaya lang yung tao. masaya nga lang ba ako? Pumunta na ako sa kwarto ko at nagaral na. Ganun din noong weekend. Pinasadahan ko yung mga notes ko para naman may alam ako pagdating ng exam. Hindi naman ako study freak. Grade- conscious lang siguro. Ayoko naman na puro palakol ang makita ko sa report card ko dahil baka ako ang palakulin ni Lola Martha. Exams week. Maayos naman ang kinalabasan. Yung Math eh medyo madugo pero pasado pa rin naman. Weakness ko na talaga yun. Si V-jay naman na akala mo ay pabasketball basketball lang ay may ibubuga din pala pagdating ng exams. Yung iba naming kaklase gaya pa rin ng dati. Nagtratransform into giraffes kapag may test. Pahabaan sila ng leeg sa pangongopya. Yung iba naman akala mo ay matalino, matalinaw naman pala.

Sa lahat ng nangyari noong week na yun, pinakaayaw ko na siguro yung nung tumawag si Mama. Nanakaw daw yung passport nila at ayaw silang payagan sa trabaho. Which means, hindi na naman sila makakauwi dito sa Pilipinas. Halos 10 years ko na silang hindi nakita ah.Nagkaroon pa kami ng konting arguement tungkol doon pero sa bandang huli ako rin ang nagsorry. But deep inside, masama pa rin yung loob ko. At hindi lang yun. Si kuya lilipat na ng school kaya magdodorm na sya. Ibig sabihin nun, hindi na sya titira sa bahay. Mawawalan na nga ako ng kaagaw sa remote ng tv, mawawalan din ako ng adviser. Kahit laging asot pusa kami nun, mahal ko yun. Nawala si Dustin. Ngayon naman si kuya ang lalayo. Badtrip naman ako ng mga nagdaang araw. Ikaw ba naman ang umasa na makikita mo na yung mga parents mo after all those years, tapos biglang hindi pala matutuloy, hindi ka naman ba masasaktan? Minsan tuloy, naisip ko na hindi naman talga kami gusto nina Mama makita. Mukhang hindi naman sila gumagawa ng paraan. Kahit naman hindi kami masyadong close ng mga magulang ko, gusto ko pa rin naman silang makita. Idagdag mo pa si Kuya na lilipat sa ibang college. Doon pa sa malayo. Kailan ba makukumpleto ang pamilya namin? Denise, ok ka lang? anong problema? sabay kaming naglalakad papunta sa

cafeteria. Wala. Pinipilit kong pigilin yung luha ko. Nakatingin ako nun sa lupa habang naglalakad.. Ayokong umiyak ngayon at tsaka wala akong dalang panyo. Wala? Eh kulang na lang, Ibuhos mo yang luha na kanina mo pa pinipigil dyan. Come on, Denise. Sabihin mo naman sa akin. Hindi ako mapakali na ganyan ka. Dali na ... makikinig ako. This time, nakaharap na sya sa akin. Hawak nya yung dalawang balikat ko. Nakatingin pa rin ako sa lupa noon. Pinipigil ko talaga yung luha ko kaya lang hindi ko na nagawa. Tuluy-tuloy na yung pagtulo.Hinawakan nya yung chin ko at inangat nya yung mukha ko. Sina Mama at Daddy, hindi na naman sila uuwi. Lagi na lang ganun. Mas pinipili pa nila yung trabaho nila. Si kuya, lilipat na sya sa dorm. Parang lalo silang lumalayo sa amin. Sa akin. Ok. Umiiyak na talaga ako ngayon. Hindi ko na talga mapigilan. Pinunasan nya yung luha ko at niyakap nya ako. Dont worry, magkikita din kayo hindi nga lang suguro ngayon. Im sure theres a reason. God has a plan. Yung kuya mo naman, alam naman natin na mas ok ang aral dun sa lilipatan nya. Mas makakabuti yun sa kanya at sa inyo. Lalo naman akong umiyak sa sinabi nya. Sa bagay may point din sya. Umiiyak pa rin ako doon. Narealize ko na lang na magkayakap pa rin pala kami. Gumalaw naman ako kaya inalis na nya yung pagkakayakap nya. Binigay nya sa akin yung panyo nya kaya pinunasan ko naman yung mata ko. Wag ka ng umiyak. Nandito lang naman ako, hindi kita iiwanan. I wish. Ako na lang ang bibili ng pagkain. Hintayin mo na lang ako doon sa may payong. Oh, thanks. Ayoko naman magpakalat kalat sa school na ganito yung hitsura ng mata ko. Daig pa yung namurder eh! Ok. Pumunta naman na ako doon sa payong. Maya-maya rin ay dumating na si V-jay dala yung pagkain. Kumain na kami doon sa may payong. Wala pa rin ako sa mood noong time na yun. Kakaiyak ko lang at hindi naman ako yung tipo na parang pagkatapos eh wala lang. Nakatungo ako nun ng napansin ko na may nakatitig sa akin. Tiningnan ko nga sya ng masama. Ano bang pwede kong gawin para maging ok ka? Do you like music? Err...yeah. I love music. Talaga? then bigla syang tumayo. Dito ka lang muna. Tapos ay tumakbo sya papunta doon sa isang room. The heck? Bigla na lang tumakbo. Umupo lang ako doon dahil alam ko naman na in any moment eh babalik pa yun.Nung bumalik sya ay may tangay na syang gitara. Ewan ko kung saan nya yun nakuha. Nakita ko na lang na may nakasulat doon sa gitara na V-jay Radley.May gitara sya? Marunong ka maggitara? Kailan pa? Sinong nagturo sayo? Mahirap ba? Hindi naman sunud-sunod yung tanong ko di ba? Whoa. Ang dami nun ah. Isa isa lang. Marunong ako maggitara, since grade 6 . Walang nagturo sakin. Self study lang. Mahirap sa una pero ganun talaga. No pain, no gain. Hmm..oo nga naman. Anong gusto mong kanta? Ano nga ba? Wala ako sa mood mag-isip ng kanta ngayon. Madami. Depende sa mood ko. Tinitigan lang nya ako nun. As in titig talga na tipong binabasa nya ako. Ang weirdo. Parang natutunaw na ako nun kaya binaling ko yung tingin ko sa kabilang direksyon. Maya-maya lang, nagsimula na syang tumugtog. Denise, this ones for you. Nangingilabot na ako nun. Bumilis nga yung tibok ng puso ko. Your sky seem so cloudy I can barely see a single star Your eyes become teary And found yourself hiding in the dark You are not alone Someones here to play your song Take my hand Well fly to the sky Close your eyes im at your side Tomorrows gonna be just fine Tumutugtog pa rin sya nun.Ako naman, nakikinig lang. May hidden talent naman pala eh. Ang ganda ng boses nya.Ang sarap pakinggan. Ive never heard him sing before. Everythings been bitter Like there was no reason to smile Pieces of dreams have been shattered And you feel like youre being left behind You are not alone Someones here to play your song Take my hand Well fly to the sky Close your eyes im at your side Tomorrows gonna be just fine Take my hand Close your eyes Take my hand Close your eyes Take my hand Close your eyes Well fly Take my hand Well fly to the sky Ill save you from this life Im at your side Tomorrows gonna be just fine Natapos na rin yung kanta nya. Ano bang masasabi ko? Wow siguro. Swak na swak sa mood ko ngayon yung song.

Lalo na yung last verse. Parang na lift-up yung spirit ko. Hindi ko malilimutan yung mata nya na yun habang kinakanta yung huling part.Nakatitig sya sa akin nun.Naiyak pa nga ako. Ewan ko nga kung bakit. Buti na lang nasa akin pa rin yung panyo nya. Nice voice. Ngayon ko lang nalaman na kumakanta ka pala. Kumakanta nga ako. Pero I only sing for those who are special to me.oh...ganun pala yun. Nilalaro nya doon yung gitara at nagsalita ulit. Nakatingin sya doon sa kamay nya sa gitara. Tapos tumingin sa akin. Dun lang para sa mga mahal ko. Dumating naman si Leah kasama pa si Ashley, kaibigan din namin. Hoy, kayong dalawa. Bakit naman kayo nagsosolo dito? Wala lang. Dito na kami napadpad eh. Umupo din naman sina Leah at Ashley

doon sa bench. V-jay, marunong ka maggitara? Sample naman oh. sabi ni Ashley Ha? Sige, pero kayo yung kumanta ah. Tutugtog lang ako. Naalala ko naman yung sinabi nya kani- kanina lang. I only sing for those who are special to me.Ang laki talaga ng sira nya. Kung ako lang ang magaling kumanta, ipapaalam ko yata sa lahat ng tao. Nagbell naman na kaya pumunta na kami sa classroom. As usual, may klase na naman. Kaasar pero ayos lang naman. May binasa kaming story sa Filipino. Nagkataon naman na napili ako ng teacher na bumasa. Medyo mahaba nga yun at tagalog na tagalog pa. Pagkatapos kong bumasa eh nagpalakpakan yung mga kaklase ko. Todo palakpak pa si V- jay.Binatukan ko nga.Parang tanga eh.Kailangan ba talagang ganun kalakas ang energy nya? 5:00,nagring na yung bell. Uwian na....kaya lang ako hindi pa. May meeting kasi ang members ng school newspaper. Katatapos lang kasi ng Linggo ng Wika at papalapit naman ang Intams. Big deal daw kasi yun kaya maglalabas ng issue ng The Scribe. Yun yung pangalan ng newspaper. Kung anu-ano pa nga yung mga pinagsasabi ng teacher eh kaya lang hindi na ako nakinig.Isa lang din naman ang babagsakan noon eh. Gusto lang nya na yung writing piece namin ay start pa lang attractive na. Syempre naman. Kaya nga kami napasok dito sa newspaper na ito dahil creative writers kami so malamang alam na namin yun. Yung kanta naman ni V-jay kanina eh hindi ko makalimutan.Kainis. Pati nga sya eh nakikita ko kahit saan ako tumingin. Kahit nakapikit ako.Isnt it freaky? Sinimulan ko naman na yung article ko.Sasabihin ko pa ba kung tungkol saan? Wag na. Hindi naman ganun kahalaga. Noong natapos yung meeting na yun, halfway done na ako sa paper ko. Hay, buti naman para hindi ko na masyado problemahin yun this weekend. Noong pauwi na ako, habang naglalakad ako papunta sa gate ay napakanta na lang ako. Ewan ko ba. Ang saya ko na parang ewan. Kanina lang, halos parang pasan ko na ang mundo tapos ngayon, may nalalaman pa akong pagkanta-kanta. Dahil medyo nasa dulo yung library, ang dami ko pang madadaanan bago ako makarating sa gate. Noong nasa tapat na ako ng gym, marami-rami din tao doon. May mga lalaki pa nga na nag-aappear doon. Bakit kaya? Shh...Denise...mind your own business. Hindi naman na ako naki-isyoso sa kanila dahil baka mapagkamalan pa akong chismosa, kaya tuluy-tuloy lang yung paglakad ko. May narinig naman akong sumisigaw. Ang lakas din naman ng taman nun. May pasigaw-sigaw pa sya dito sa school. HINDI NA PALA AKO SASAMA. KAYO NA LANG. MAY LAKAD PA AKO. Lumingon naman ako pero hindi ko nakita yung mukha. Nakatalikod kasi sya at tumatakbo ng paatras. Ang tawa ko siguro kapag nadapa yun. Tumuloy na naman ako sa paglakad dahil medyo gumagabi na rin. Nandoon na ako sa labas ng gate at bigla na lang akong napaatras ng may humila sa bag ko sa likod. Waaah! Holdaper. Hindi naman ako nag-aral ng taekwando kaya yung una kong naisip yung ginawa ko. Sinampal-sampal ko sya at ginanutan ko. Hindi ko na masyado nakita yung mukha dahil busy ako sa self-defense ko. ARAY, Aray, aray. tuloy pa rin ako sa sarili kong version ng taekwando. Teka nga lang!!! Denise!!! sabay hawak nya sa dalawang balikat ko.Tapos inalog pa ako. Napaatras na lang ako bigla nang makita ko yung mukha nya. Ang cute ng holdaper ah! Nyay. Ikaw pala. Akala ko holdaper na. Bakit mo naman kasi hinila yung bag ko?! Eh pasensya na, hindi ko naman sinasadya na hilahin yung bag mo. Ang bilis mo maglakad eh. at Ako pa pala ang may kasalanan ngayon! Ang sakit mong manampal ah. Yun ba yung self defense mo? Para namang makakatulong yun kung holdaper nga ako. Eh bat hindi mo na lang kasi ako tinawag. Hinawakan ko naman yung pisngi nya at medyo ibinaling ko para mas makita ko yung nasampal ko. Ang pula ng pisngi nya. Malakas nga siguro yung

pagkakasampal ko. Sorry. Ok lang. sabi nya habang hawak pa rin yung pisngi nya. Nasaktan nga yata talaga. Sabay na kami naglakad pauwi. Sya ay nakabasketball uniform pa. May game pala sila kanina versus Pilot Highschool at sila ang nanalo. Nag congrats na lang ako, dahil hindi ko naman napanood. Kelan pa ba ako nanood ng basketball? Bagay din naman sa kanya yung uniform. Ang cute ngang tingnan eh.. Lumampas na naman sya sa kanto na dapat sana ay sa kanila. Ihahatid na daw nya ako dahil gabi na daw. Sa isipisip ko naman, eh kahit naman maaga pa hinahatid din nya ako. Mahirap na daw at baka mamaya ay tunay na holdaper na yung humila ng bag ko. Oh, ngayon naman may bodyguard na ako. Say nyo? Anong gagawin mo bukas? sabi nya habang nakatingin sa lupa. Wala,Saturday eh. Tapos naman na yung exams at mga projects.Manonood na lang siguro ako ng tv. Spongebob Squarepants ang palabas. Bakit? Pwede ba kitang sunduin bukas?" What? Bakit naman? Ha? Ano naman gagawing natin? Eat? Maybe watch a movie. Something fun. Eat?watch a movie? hindi ba parang... Parang date? oh gosh. Sinabi ko ba talaga yun? Ang malisyosa ko naman. Parang ganun na nga. Dahil nasa tapat na kami ng bahay nun, napa ok na lang ako. First time ko

10

You might also like