Professional Documents
Culture Documents
గజేంద్ర మోక్షణము
గజేంద్ర మోక్షణము
గజేంద్ర మోక్షణము
ర్ ాభ్గవతము
~ గజేందర్ కష్ణము ~
ర్మ ాన్మ! ప ద ాయ్మ! ధ ాభృలల్ లామ! జగద ామా!
ామా జనకామ! మహో ద్ ామ! గుణ త్ ో మ ామ! దశరథ ామా!
ఓ దశరథ ామా! భంకర ామా! ల జల ి ాయ్మా! భూ శ ేర్ ఠ్ మా!
ష
జగద ామా! జనుల కక్ మ ోహరు ా! సదు
గ్ ణ లయమా! ర్ ామచం ార్!
ా: అ ాయ్ లోకన కరంబులు ా ా ేక ా కముల్
వ ేయ్భంబులు ొ న్ మతత్ తనులై వర్జాయ్ ాగ ో
*దనయ్తవ్ంబున భూ ిభూధర ద ీ ావ్రంబులందుం ి ౌ
*జనయ్ కీడ
ర్ ల రు ా వ ి ా ా ావ ా రథ్ ై.
అ కరము ా క ించు అడ ేనుగులమంద కటి మ ిం న
శ ీ ాల ో ెదద్ ెదద్ కొండ గుహలనుం ీ ారథ్ ై బయటకు వ చ్
ా జలమును అనుభ ంచుటకునూ, ట ము ి ీర్ ో జలకీడ
ర్ లను
ఆడుకొనుటకునూ ఒక ెదద్ మడుగులో పర్ ే ం ా .
ఎకక్డ న లెకక్కు ~ ెకుక్వ ై యడ నడచు భయూథములో
ొకక్ క ి ాథు ెడ ె ి ~ కెక్ ొక క ేణుకోటి ే ంపంగన్.
ఎకక్డ చూ ా లెకిక్◌ి◌ంచలేన న్ కుంజర యూథములు అడ అం ా
ఇటు అటు నడచుచుండ ా ఒక క ి ా మాతర్మూ ా నుం ీ ివ ి ఒక
ఆడు ేనుగుల సమూహములో ే ి సరస సలాల్ ాల ో ా ే
ే ంపబడుచుం న
ె ు.
ొండంబుల బూ ంి పుచు ~ గండంబుల జలుల్కొనుచు గళగళ రవముల్
ెండుకొన వలుదకడుపులు ~ ండన్ ేదండ కోటి రుం ర్ా ెన్.
ఆ కొలనులో ఆ ఏనుగులు ొండములను టి ో ంపుకొనుచూ~
పరసప్రము ెకిక్ళళ్ ై చలుల్కొనుచూ ~ గళ గళ శబద్ ములు ేసు కొనుచూ ~
సూ
థ్ ల ైన కడుపులను ంపుకొనుచు ~ టి ార్ ిన .
భుగ భు ా త భూ ి బుదుబ్దచఛ్టల ో గదలుచు ి కి భంగంబు లెగయ
భువన భయంకర ఫూ ాక్ర రవమున ర నకర్ ార్హ కోటి బెగడ ాల ేప
దు ావ్ర ఝంఝూ లవశమున ఘుమ ఘుమావరత్ మడరగలోల్లజాల
సంఘటట్ నంబుల దటీతరులు మూలముల ో ధరణి గూలసర ిలోనుం ి ొ డగ
సంభర్ ం యుద ి కు ిప్ం లంఘిం హుంక ంి ాను గబ ం పటిట్
సవ్ ాభ్ను ప ి ి ొకక్ మక ేందుర్ ిభ ా ొ ి ి పటెట్.
బుడ బుడ ధవ్నుల ో ెదద్ ెదద్ టి బుడగల పర్ ాహమును
క ించుచు ~ ఆకాశమునంటునటు
ల్ అలలను ేపుచూ భువనములకు
భయము క ించు ఫూ ాక్ర శబధ్ ములు ేయుచూ స సమూ లు కూ ా
హడ ో వుచుండ ~ ోక కద కల ే ఝంఝా లపు సు ి ాలు ఉదభ్ ంచ ా ~
ఆ ాకి ికి ఒడుడ్న ఉనన్ వృకష్ములు సమూలము ా కూ ో వ~ సరసుస్నుం ీ
క ిరూ ా న్ ాం ~ ఊ ి ి గ బటిట్ ~ ఘర్ము ా లంఘిం ~హుంక ిం ~
సూరుయ్ కబ ం న ాహువు వలె ~ ఒక మక ేందుర్డు వ చ్ గజేందుర్ ి
ఒ ి ి పటుట్కొ ెను.
అలా మక ి క ి పటుట్కుంటే ~ ఆ క ి వ ి ా త ిప్ంచుకు తన ొ డ ైన
ొండము ె త్ ఒకక్ ేటు ెయయ్ ా ఆ మక ి చ చ్నటు
ల్ జలమందు ప ి ెంట ే
లే ఏనుగు కక్ ముంద ి కాళళ్ను గటిట్ ా పటుట్కుం ి.
వ ి ద ిప్ం క ంీ దుర్డు ~ డుదకరంబె త్ ర్య
ే ాటంబున్
బొ డ వడ వడ ినటు
ల్ జలముల ~ బ ి కడువ ి బటెట్ బూరవ్పద యుగళంబున్.
ఈ పదయ్ములో ~ వ ి ~ డు ~ బొ డ ~ వడ ~ వ ి ~ అ ే ప ాలను ో తన ారు
ాటి ే ా న్ సుఫ్ ంి ప ే ేందుకు ా ి ారు.
పదముల బటిట్నం దలకు బాటొక ంతయులేక రతన్
మద గజ వలల్ భుండు ధృ మంతుడు దంతయు ాంతఘటట్ నన్
జెదరగ ెమ్ నమమ్క ి పప్లు ాదులు దపప్ ొపప్ఱన్
వద జలగర్హంబు క ి ాలము మూలము ె ోఱలన్.
క ి ిగుచు మక ి సర ికి ~ గ ి ద ికి మక ి ిగుచు గ ిక ి బెరయన్
క ికి మక ి మక ికి గ ి ~ భరమన టల్ తల కుతలభటు లరుదుపడన్.
మక ి తన కాళళ్ను పటుట్కునన్నూ, ధృ మంతుడు రుడు ైన ఆ
గజ ా త ిప్ంచుకు తన దంతముల ో ఆ మక ి ముడుకు పప్లను
ాదములను ొ ి ొ ి ెదర ొటట్ ా, ఆ మక ి క ి కాలును ి ోక
మూలమును లెచ్ను. క ి మక ి టిలో కి లాగ ి, మక ి క ి సరసుస్
ఒడుడ్నకు లాగ ా, ఇటు
ల్ క ి మకరులు పరసప్రము భయము ోనూ, బరు ైన
మనసుస్ ోనూ అతలా కుతలమగుచూ తమ తమ భృతుయ్లు భయము ో అ ి ి
ో వునటు
ల్ ా ో ాడుచుం ి ి.
మక ి ోడ బో రు మాతంగ భు ొ ~ కక్రు ిం ో వ ాళుళ్ ాక
కో ి చూచుచుం ె గుంజ య
ీ ూథంబు ~ మగలు తగులు ా ె మగువలకును.
వనంబు దనకు వనంబై యుంట ~ నలవు చల నంత కొంత కెకిక్
మకర ెప్ డ ెస్ మ ేత్ భమలల్ ంబు ~ బహుళ పకష్ త ాను ప ి ి.
మక ి ో రయుదద్ ము ేయుచునన్ గజ ా ొకక్ ి ో వుటకు
కాళుళ్ ాక అకక్డ ే ఉం ి ఆడు ఏనుగుల బృందము భయము ో
చూచుచుం ెను. ీత్ ల
ర్ కు తమ పురుషులయందు సంగముండును క ా! జల ే
తనకు వన ై ఉండుట ేత, మక ికి థ్ ాన బలము ే శకిత్ సులువు అంతకంతకు
ఎకుక్ ై ైరయ్ము క ెను. క ికి లకడ త ిప్ అలసట వ చ్ కృషణ్ పకష్
చందుర్ వలె శకిత్ సనన్ ిలెల్ ను.
క ికి శకిత్ సనన్ ిలల్డము ో మనసుస్ కలత ెం ి ....
క: అలయక ొ లయక ేసట
ొలయక క ి మక ి ోడ నుదద్ ండత ా
తుర్లు సంధయ్లు ివసంబులు
స ెన్ బో ొకక్ ే సంవతస్రముల్.
అల ి ో వక, మూరఛ్బో వక, సుగుదలను పర్ ే ంప యక ఏనుగు
స ో భయంకరము ా ి ా ాతర్ సంధయ్లలో ఒకక్ ె య్ సంవతస్ ాలు
ో రు స ెను.
తనబలమును, శతుర్బలమును స ి ో లుచ్కు ీ ెలవ్లేను స ిక ా
వయ్థ ో కూ ిన మనసుస్ ో పూరవ్ జనమ్ల పుణయ్ఫలము ే క ిన ివయ్జాఞ్నము
వలన ఇటల్ ా ం ం ి.
ా: ఏ రూపంబున ీ ెలత్ ు, ట ే ేలుప్ ం ంతు, ె
* ావ్ ిం రుదు,
ెవవ్ రడడ్ క, ావ్ ి పర్ ా ోతత్ మున్*
* ా ింపందగు ార
లెవవ్ రఖిల ాయ్ ార ా ాయణుల్*
లే ే ర్ కెక్ద ికుక్ మా న ఱా ంపం బర్పుణాయ్తమ్కుల్.
అ య్! ీ ఏ ధము ా ేను ెలెచ్దను? ఇక ేను ఏ ేవు
కొలెచ్దను? ఎవవ్ ి ిలెచ్దను? ఈ ఆపదలో ాకడడ్ ప ే ా ెవవ్రు ాన్రు? ఈ
జలచర ష
ేర్ ఠ్ ు ఎదు ొక్ను ా ెవవ్రు? ా వంటి ికుక్మా న ా ి రలను
ఆలకించు పుణాయ్తుమ్లే లే ా? ఎవవ్ ై ా ఉనన్ ో ా ికి ర్ కెక్దను ~ అ క ి
తల ో ెను.
ా: ా ా ేకప యూథముల్ వనములోనంబెదద్కాలంబు స
ామ్ ంపన్ దశలకష్ కోటి క ిణీ ాథుండ ై యుం ి ను
ద్ ా ాంభః ప ిపుషట్ చందన ల ాంత ాఛ్య లందుండ లే
కీ ాశ టేల వ చ్ భయంబెటల్ ో క ే ఈశవ్ ా!
అ ేకా ేకములైన కుంజర యూథములు వనములో ననున్ రకాలము
నుం ీ పర్భువు ా మ న్ంచుచుండ అసంఖాయ్కములైన ఆడు ఏనుగులకు ేను
ాథుడ ై ఉండ అరణయ్మందు దటట్ ము ా ఉనన్ చంద ా ి వృకష్ల ా
కుంజముల చలల్ డయందు సంతృపుత్డ ై ఉండలేక జలకీడ
ర్ కాంకష్ ో ఈ
మడుగులో ేల జొ చ్ ? ఈ భయ ారణ ెటల్ ు జరుగు ో క ా! ఈశవ్ ా!
ఆ గజేందుర్డు అలా తనను కా ా ే ా వ
ె ర ాధపడుతూ ఉండ ా....
ఉ: ఎవవ్ ే జ ంచు జగ ెవవ్ లోపలనుండు న ై
ెవవ్ యందు ిందు బర ేశవ్రు ెవవ్డు మూలకారణం
బెవవ్ డ ా ి మధయ్లయు ెవవ్డు సరవ్ము ాన ైన ా
ెవవ్డు ా ాతమ్భవు శవ్రు ే శరణంబు ే ెదన్.
క: ఒకప ి జగములు ె ి ~ కప ి లోప కి ొనుచు నుభయము ా ై
సకలారథ్ ా ియగు న ~ యయ్కలంకు ాతమ్మూలు న థ్ ి దలంతున్.
క: లోకంబులు లోకే లు~ లోకసుథ్లు ె ినతు ి నలోకంబగు ెం
కటి కవవ్ల ెవవ్ం~ ేకాకృ ెలుగు నత ే ే ంతున్.
ావము
ఈ శవ్ ెవవ్ వలన ఉధభ్ ంచు ో ~ ఎవవ్ యందు న ై ఉండు ో ~
ఎవవ్ యందు ల ంచు ో ~ పర ేశవ్రు ెవవ్ ో ~ మూలకారణ ైన
ా ెవవ్ ో ~ ఆ ి మధయ్ అంతములు లే ా వ
ె వ్ ో ~ సరవ్మూ ా ై ఉనన్
ా ెవవ్ ో ~ అటిట్ ఆతమ్భవు ైన (సవ్యంభువు అ న) ఈశవ్రు ే ేను శరణు
ేడుచు ాన్ను.
లోకములను ఒకమారు తననుం ీ ఉదభ్ ంపజే ి ~ ే ొకమారు తనలోకి
సుకొనుచూ ~ ెలుపలను ~ లోపలను ~ ా ే ై ఉంటూ సరవ్మునకు
ా ి ై ఉంటూ ~ రమ్లు ైన ఆ అతమ్మూలు (పరమాతమ్ను) ేను ఆసకిత్ ో
ాయ్ త్ ాను.
ఈ లోకములు ~ లోకులు ~ లోక ాలకు లందరూ కూ ా అంత ైన
ిమమ్ట ~ అలోక న
ై (లోకము లే లే ిథ్ లో) ెం కటికి ( నయ్ ిథ్ లో
ా ాంధకారము) అవతల ఎవవ్డు ఏకైక పరంజోయ్ రూపములో ఉండు ో ా
ేను ే త్ ాను.
క: నరత్ కు భం ి బెకక్గు ~ మూరుత్ల ో ెవవ్ ాడు మునులున్ ి లున్
కీ త్ ంి ప ేర ెవవ్ ~ వరత్ న రు లెఱుగరటిట్ ా ను ంతున్.
ఆ: ముకత్ సంగులైన మునులు ిదృ లు
సరవ్ భూత హితులు ాధు తు
త్
లస దృశ వర్ ాఢుయ్లై కొలుత్ ెవవ్
ివయ్ పదము ాడు ికుక్ ాకు
క: కలడందురు ీనుల ెడ
గలడందురు పరమ ి గణముల ాలన్
గలడందుర న్ శ
ి లను
గలడు గలండ ెడు ాడు గల ో లే ో !
ావము
నటు వలె అ ేక ైన ఆకృతుల ో ఎవవ్డు నటించు ో ~ ఋషులును ~
ేవతలును ~ ఎవవ్ సంపూరణ్ము ా కీ త్ ంి పజాల ో ~ ఎవవ్ వరత్ నము
( ే ట్ త
ి ములు) గు ిం ఎవవ్రును ఎరుంగ జాల ో ~ అటిట్ పర్భువును ేను
సుత్ ం ెదను.
సంగమును ిన మునులు ~ ివయ్దరశ్న కాం లు ~ సకల
ార్ణికోటి కక్ హితమును కోరు ారు ~ ాధు తు
త్ లు ైన ారు ~ ాటి
లే వర్తములను ఆచ ించుచూ ఎవవ్ ివయ్ ాదములను కొలెచ్ద ో ~ ా ే
ాకు ికుక్.
మక ి కాటు బాధ ఎకుక్ ై ో వుచుండ ా గజేందుర్డు ఃసప్ృహ జెం ి
ఇలా అ ాన్డు: వ
ే ు కి ా ర నపడలే ా? ీనుల ెడల దయగ ి
ఉండున అందురు క ా! పరమ గుల ెంత ే ఉండున అందురు క ా?
భగవంతుడు అంతటా ~ అ న్ ిశలనూ ఉండున ె ెప్దరు క ా!
ఉ ాన్డు ాన్డ అందరూ ె ేప్ ఆ భగవంతుడు జము ా ఉ ాన్ ో లే ో ?
భగవంతుడు ాన్ ో లే ో అ బాధలో ఉ ాన్, ఇంకా ఇలా ార్ థ్స
ి త్ ూ ఉ ాన్డు
గజేందుర్డు...
ీ: కలుగ ే ా ా క సం ేహింప గ లేములు లేక గలుగు ాడు
ాకడడ్ పడ ా ె న న ాధువుల ే బ ిన ాధులకడడ్ ప ెడు ాడు
చూడ ే ా ాటు చూపుల డక చూచు ారల గృప చు ాడు
ల ో ా ఱా ంప ే రగుల ఱలుంగుచుదనున్ ఱగు ాడు
ే: అఖిలరూపులు దనరూప ైన ాడు
ఆ ి మ ాయ్ంతములు లేక యడరు ాడు
భకత్ జనముల ీనుల ా ాడు
న ె చూడ ె తలప ె ేగ ా ె!
ావము
కల ారు ~ లే ారు అ ే చకష్ణ లేకుం ా ~ లే ా కల ో లే ో అను
సం ేహము లేకుం ా ల ిలేల్ ఆ భగవంతుడు ాపటల్ లేకుం ా ఉండు ా?
అత ఉ కి సం ేహింప ేలా? దుషు
ట్ ల ాలప ిన ాధువులకు అడుడ్పడు
ాడు ~ ాకు అడడ్ పడ ా ా? బాహయ్ దృ ట్ ి ో కాకుం ా అంతరద్ృ ట్ ి ో చూచు ా ి ై
కృప పు ాడు ా ాటల్ ను చూడకుం ా ఉంటా ా? ీనజనుల రలను
నుచు తనున్ ాను మరచు ాడు కరుణ ో ా రను ఆలకింప ా? అ న్
రూపములును తన రూప ైన ాడు ~ ఆ ి మధయ్ అంతములు లేక ల ిలేల్
ాడు ~ భకుత్లకు ికుక్లే ీనులకు ికక్ న ాడు అ నటిట్
కరుణామయుడు ా ర న ా ~ ాబాధను చూడ ా? ాయందు దయ
తలచ ా? ననున్ కా ాడుటకు ఇంకా ా ే ?
క: శవ్కరు శవ్దూరు ~ ావ్తమ్కు శవ్ ేదుయ్ వ్ న వ్న్
ాశవ్తు న బర్హమ్పర్భు ~ శవ్రు ం బరమపురుషు ే భ ంతున్.
ా: లా ొకిక్ంతయు లేదు ైరయ్ము లోలంబ ెయ్ బార్ణంబులున్
ావుల్ ద ెప్ను మూరఛ్ వ ెచ్ దనువున్ డ ెస్న్ శర్మంబ ెయ్ ిన్
ే తపప్ తః పరంబెరుగ మ న్ంపందగున్ ీను న్
ా ే ఈశవ్ర! కావ ే వరద! సంర ంి పు భ ర్ాతమ్కా!
ావము
శవ్మును సృ ట్ ంి న ాడు ~ శవ్ము ే అంటబడ ాడూ ~ శవ్ ే
ా ై ఉనన్ ాడు ~ శవ్మును ె ివునన్ ాడు ~ ా ే వ్డును ~ శవ్ము
కా ాడు ైన ాడు ~ ాశవ్తుడు ~ జనమ్లే ాడు ~ పరబర్హమ్ సవ్రూప ైన
ాడు ~ ఈశవ్రుడు అ న ఆ పరమ పురుషు ేను ార్ థ్ంి ెదను.
ఓ భగవంతు ా! ాలో శకిత్ అంతయూ న ం న ి ~ ఒకిక్ం ైననూ
లేదు ~ ైరయ్ము సడ ో ఊ స
ి లాడుచునన్ ి ~ ార్ణములు లకడ
త ిప్న ~ మూరఛ్ వ చ్న ి ~ శ ీరము కి ో ం ి ~ అలసట
ఆవ ిం ం ి. ే తపప్ ాకు ఇంక ఏ ియునూ ె యదు ~ ఈ ీను ే
ఆదుకొనుట సమంజసము ~ ఓ ఈశవ్ ా ా ా! ఓ వ ా చుచ్ పర్భు ా! ననున్
క ాడ ా? ఓ జగదర్కష్కా! ననున్ ర ంి చ ా? ా భయమును బాప ా? పర్భూ!
క: నుదట వుల మాటలు ~ జనుదట చన ా ోటల్ శరణారుథ్ల కో
యనుదట ి న సరవ్ము ~ గనుదట సం ేహమ ెయ్ గరుణా ా ధ్ !ీ
ఉ: ఓ కమలాపత్ ! వరద! పర్ పకష్ పకష్ దూర! కు
య్! క ి వందయ్ సుగుణోతత్ మ! శరణాగ ామ ా
ోకహ! ము శవ్ర మ ోహర! పుల పర్ ావ! ా
ే కరుణింప ే, తలప ే, శరణా థ్ ి ననున్ ావ ే!
ావము
ఓ కరుణా ాగ ా! ార్ణుల ిలుపులు వు ంటావట! ఆరుథ్లను
ర ించుటకు ~ వ
ె వ్రును ో లే ోటల్కైననూ ో ావట! శరణారుథ్లు ి న
ెంట ే ఓ అ పలుకు ావట! అంతయునూ ంి చుచు సరవ్మునూ
గర్హి త్ ావట! కా ఇ ి అంతయూ జ ే ా అ సం హ
ే ము కలుగుతునన్ ి
ావ్ !
ఓ కమల ిర్యా! ఓ వర ా ా! శతుర్వులయందును శతుర్తవ్ము లే
దయామయా! కు య్! ఓ కవుల ేతను గుల ేతను ఆ ా ంి పబడు
ావ్ !
ఓ సుగుణోతత్ మా! శరణాగతులకు కలప్వృకష్ ైన ా ా! ఓ ము మానస ో ా!
ఓ అనంత పర్భు ా! ా ా! ననున్ కరుణింప ా! ా అ త్ ి గు ిం తలంప ా!
శరణా థ్ ి న
ై ననున్ కావ ా?
అలా గజేందుర్డు రబెటట్ ుకుంటూ ఉంటే*
ఆ: శవ్మయత లే యు నూరకయుం ి
రంబుజాస ాదు లడడ్ పడక
శవ్మయుడు భుడు షు
ణ్ ండు షు
ణ్ ండు
భకిత్ యుతునకడడ్ పడ దలం
గజేందుర్ రను యును బర్ మ్ ి ేవతలు తమకు సరవ్శకిత్
మంతతవ్ము లేక అడుడ్పడక ఊరకుం ి ి. కా శవ్మంతటనూ
ాయ్ ిం యునన్ భు ైన షు
ణ్ వు షు
ణ్ వు (జయ లుడు) భకిత్యుతు ైన
క ి ా ను ర ింపదల న ా ై....
మ: అల ైకుంఠపురంబులో నగ ిలో ా మూల ౌధంబు ా
పలు మం ార వ ాంత ామృత సరః ార్ం ేందు కాం ోపలో
తప్ల పరయ్ంక రమా ో ి యగు ాపనన్ పర్సనున్ండు
హవ్ల ా ేందర్ము " ాహి ాహి" యన గుయాయ్ ం సంరం ై.
అకక్ ెకక్ ో ఉనన్ ైకుంఠ ామములో ~ దూరము ా ఉనన్ ౌధమునకు
ఆవలనునన్ మం ార వనములో అమృత స ోవర ార్ంతమున చందర్కాంత
లల ోను ~ కలువల ో అమరచ్బ ిన శయయ్ ై ల ీమ్ ే ో ో ించుచునన్
ఆపనన్ పర్సనున్డు ఆపదలోనునన్ ా ి పటల్ అనుగర్హము పు ాడు ~
భయకం త
ి ు ైన గజేందుర్డు " ాహి ాహి" అ ర ెటట్ ుచుండ ా ఆ
ఆరత్ ా ా న్ అ ఘర్ము ా....
మ: ి ి కింజెపప్డు శంఖ చకర్ యుగముం జే ో సం ింప ే
ప ి ారంబును ర డభర్గప ం బ న్ంప ా క ణ్ క
ి ాం
తర ధ మ్లల్ ము జకక్ ొతత్డు ాద ోర్ థ్ త ర్కు ో
ప ి ేలాంచల ైన డడు గజ ార్ణవ ో ాస్హి ై.
మ: తన ెంటన్ ి ,ి ల చ్ ంె ట నవ ోధ ర్ాతమున్, ా ె
నక్ను బ ంీ దుర్డు, ా ొ ంతను ధనుః కౌ దకీ శంఖ చ
కర్ కాయంబును, ారదుండు, ధవ్ కాంతుండు ా వ చ్ ొ
యయ్న ైకుంఠపురంబునం గలుగు ా ాబాల ో ాలమున్.
గజేందుర్ ార్ణాలను ర ింపవలెనను ఉ ాస్హము ఉరకలు ేసత్ ుండ ా
ఆ ర్హ ి, ర్ ే కైననూ ెపప్డు. శంఖ చకర్ముల ైననూ ేతులలో ధ ింపడు ~
అనుచరులను ఎవవ్ ి ిలువడు ~ ప ి ాజైన గరుడు ద
ి ధ్ పడమ ెపప్డు ~
ెవుల వరకూ జాలు ా ిన తు
త్ ైననూ సవ ించుకొనడు ~ అం ే కాదు ~ తన
ేర్ ళ్కి చుటుట్కునన్టిట్ ~ పర్ణయకోపము ో లే
ళ ె ళ్ ో వుచునన్ ~ ర్ ే కక్
ైట ెంగు కూ ా ి ెటట్కుం ా అటేల్ లే వ ి వ ి ా ఆకాశమా గ్ ాన
నడ ె ళ్ ో వు చుండ ా....
ర్హ ి ెంట ర్ ే , ఆ ె ెంట అంతఃపుర ీత్ జ
ర్ నము, ా ి ెంట
గరుడుడు, ఆత పర్కక్ ే ధనుసుస్, గద, శంఖ చకార్ ి ప ిక ాలు, ా ంె ట
ారదుడు, షవ్కేస్నుడు బయలు ేర ా ~ ా ి ెంట ర య్మ ైకుంఠములో
ఆబాల ో ాలమూ ెంటబ ి ి. ో ందు కరకమలములో కుక్బ ి
లాగబడుచునన్ తన ైట ెంగు ర ించుకొనుచూ ఆయన ెంట పరు ెతత్వల ి
వ చ్న ల ీమ్ ే ఇటు
ల్ తల ో ిం ి.
మ: తన ేం ేయు పదంబు బే ొక్న డ ాథ ర్జ ీత్ ాలాపముల్
ె ో ముర్చుచ్లు ముర్ చ్ ం ొ ఖలుల్ ేద పర్పంచంబులన్
దనుజా కము ేవ ానగ ి ై దం ె ెత్ ో భకుత్లం
గ చకార్యుధు ే ి చూపు డ ికాక్ ిం ో దురజ్ నుల్.
ావ్ ాను ెళుళ్చునన్ ెచచ్టికో ఎందులకో ~ ెపప్కుం ా ~ ఇంత
వ ివ ి ా ెళుళ్చుం ె ేల? ఎవవ్ ై ా అ ాథ ీత్ జ
ర్ నుల ఆరత్ ాదములు
ె ే ! దు ామ్రుగ్లైన ోరులే ై ా ొం ి ం ో, లేక దుషుఘ్లెవవ్ ై ా
ే ాలను అపహ ిం ో? ాకా ి మూకలు ేవతల నగరము ై దం ె త్ ో?
దురజ్ ను లైన ైవ ేవ్షు లెవ ై ా " షు
ణ్ ే ీ? చూపం ి" అ భకుత్లను
ికక్ ిం హిం ింపుచుం ి ే ? అ త ిక్ంచు కొనుచూ ా ిరుల సుంద ి....
ా: ాటంకాచలనంబు ో భుజ నట దధ్ మ్లల్ బంధంబు ో
ాటీ ముకత్ కుచంబు ో న దృఢచంచ ాక్ం ో రణ్ లా
లాటా లేపము ో మ ోహర క ాల ోన్ తత్ ీయంబు ో
ోటీందు పర్భ ో ను ోజ భర సంకోచ వ్ి లగన్ంబు ోన్.
క: అ ి ెద న కడు వ ి జను
న ి ిన దను మగుడ నుడుగడ నడ యుడుగున్
ెడ ెడ ిము ి తడ బడ
నడు ిడు నడు ిడదు జ ిమ నడు ిడు ెడలన్.
కదలాడు ె కమమ్ల ోనూ ~ ము ి ేయబ ిన ోజముల ోనూ ~
ఆ ాఛ్దన ొల ిన కుచముల ోనూ ~ మారుచునన్ ముఖ కాం ోనూ ~
కుంకుమ ె ి ి లేపనములు ె ిన ముఖము ోనూ ~ మ ోహరు ే లో
కుక్కునన్ ఉతత్ ీయము ోనూ ~ కోటి చందుర్ల ోభ ోనూ ~ కుచ ారము ో
వం ిన వకష్ము ోనూ ~ ఆ ె ర్హ ి అనుస ించుచూ ఎకక్ ికి ఎందుకీ ౌడు
అ అడుగవలెన వ ి వ ి ా నడుచుచూ~ అ ి ి ా
ెపప్ ే అ సంకో ంచుచూ అడుగక ఊరుకొనుచూ ~ రుకోపము
ెచుచ్కొనుచూ వ ి త గ్ ంి మందగమనమును ేయుచూ ఆ ే ప ేవు
ెంట నడచుచుం న
ె ు.
అలా మ షు
ణ్ వు ెంట అందరూ ెంట వసూ
త్ ఉంటే ~ ఎందుకు, ఎకక్ ికి
ో తునన్ ో ె యక కలవరప డుతుంటే ...
మ: ను ిం జను ేర ాం రమరుల్ షు
ణ్ న్ సు ా ా
వన సంప త్ ాక ిషణ్ ు గరుణావ ధ్ ిషణ్ ు ంీ దర్ హృ
దవ్న వ త్ ష
ి ణ్ ు సహిషణ్ ు భకత్ జన బృంద ార్భ ాలంక ి
షు
ణ్ న ో ో లల్స ిం ి ాప చ
ి ిషణ్ ున్ షు
ణ్ ో షు
ణ్ న్.
మ: చను ెం ెన్ ఘను డలల్ ా ె హ ి పజజ్ ంగంటి ే ల మ్ి శం
ఖ ాదం బ ె చకర్మలల్ ె భుజంగ ధవ్ం ియున్ ా ె కర్
నన్న ే ెం ెనటంచు ల
ే ుప్లు 'న ా ాయణా ే '
సవ్నులై ర్ కిక్ ి ంట హ ిత్ దురవ థ్ ావకిక
ర్ ంి జకిక
ర్ ిన్.
అసురుల తములను అంతము ేయు ాడు ~ కరుణా ాగరుడు ~
ీందుర్ల హృదయ ీమలందు హ ించు ాడు ~ సహన ~ భకత్ జనుల
హృదయాలను ఉతక్ృషట్ పరచు ాడు ~ తయ్నవ యౌవ అ న ఇం ి ా ే కి
ప ిచరయ్లు ేయు ాడు ~ జయ లుడు ~ ేజోమయుడు అగు
షు
ణ్ మూ త్ ి ఆకాశ థులలో వసుత్ండ ా ేవతలు చూ .... అడు ో షు
ణ్ వు
వసూ
త్ ఉ ాన్డు ~ ఆ ెను ెంట ే ల ీమ్ ే అమమ్ ారు కూ ా వసుత్ ాన్రు
చూ ా ా? అదు ో శంఖా ావము ~ సుదరశ్న చకర్ము ~ అదు ో గతుతమ్ంతుడు
కూ ా వసుత్ ాన్రు.
మ: కరుణా ింధుడు ౌ ి ా ి చరమున్ ఖం ింప ా బం ె స
తవ్ ి ా కం ిత భూ చకర్ము మహో దయ్ ివ్సుఫ్ ంగచఛ్టా
ప ిభూ ాంబర కర్మున్ బహు ధ బర్ మ్ండ ాండచఛ్టాం
తర రవ్కర్ము బా ాఖిల సు ాంధ శచ్కర్ముం జకర్మున్.
కరుణా ాగరు ైన ర్హ ి మక ి ఖం ంి చుటకు ాధుజనుల ర ించు
తన సుదరశ్న చకర్మును పం ెను. భూమండలా న్ కం ంి పజేయగల ేగము
గల ి, తననుం ీ ెలువ ే అ ిన్ కణాల ో ఆకా ా న్ చుటిట్ ేయగల ి ~
బర్ మ్ండ ాం ాలను కాం పుంజముల ో ం ి ేయగల ి ~ రుగు లేనటిట్ ీ
అ న ి, ఆ మక ి తలను తుర్ం ే ిం ి ఆ సుదరశ్న చకర్ము.
ా: మంబై తలదుర్ం ార్ణముల బా ెం జకర్ మా కియ
ర్ న్
హేమ ామ్ధర హ
ే ముం జకిత వ ేయ్ ేందర్ సం ో హమున్
ామ కోర్ధన ేహమున్ గరటి రకత్ ార్వ ాహంబు
ీస్ ాస్హము త ాహము జయ ర్ హమున్ ర్ాహమున్.
క: మకర కటి ర జొ ెచ్ను
మకరము మఱి కటి ధనదుమాటున ా ెన్
మక ాలయమున ి ి ెడు
మకరంబులు కూరమ్ ా మఱువున క ి ెన్.
ఆ చకర్ము ేరుసమాన ేహము గల ియు, ఏనుగుల గుంపు
చకిత ై చూసూ
త్ , కామకోర్ ాలకు లయమును, క ి ా రకత్ ార్వము ో ం ిన
మడుగులో ము ి అంతు లే ఉ ాస్హము ోను, జయ కాంకష్ ో ఉనన్
మక ి తుర్ం ే ంి ి. ఒక మకరము సూరయ్మండలములో కి ె ళ్ం ి ~
ఇంకొకటి(నవ ధులలో ఒకటైన ి) ధనదు ( సంపదలకు లయ ైన ాడు
కుబేరుడు) ెనుక ా ిం .ి ాగరములో రుగు మక ాల న్ భయప ి
కూరమ్ ా ను (కూ ామ్వ ారము) శరణు జొ ెచ్ను.
ా: పూ ంి ెన్ హ ి ాంచజనయ్ము గృ ాం ో ా ౌజనయ్మున్
భూ ి ావ్న చలాచ కృత మ భూత పర్ ైతనయ్మున్
ా ో ార ిత పర్ ా చకిత పరజ్ ాయ్ ి ాజనయ్మున్
దూ భ ధ్ త ివ్ష ైస్నయ్మున్.
ీ ూత పనన్ ైనయ్మును రూ
మ: ర ెన్ రజ్ ర దుందుభుల్ జలరు దంబులై ాయువుల్
ి ి ెన్ బువువ్ల ానజలుల్ గు ి న్
ె , ే ాంగ ాలాసయ్ముల్
పర ెన్ ికుక్లయందు వ జయఖేల ావ్నముల్ ం ె ా
గర ము ొ ప్ం ె దరంగ చుం త న ోగం ా ముఖాం ోజ ై.
ర్హ ి ాంచజ ాయ్ న్ శంఖా న్ పూ ిం ాడు. ేవదుందుభులు
ర్ ి ా ~ ాయువులు ా ~ పూల ాన జలుల్ కు ి ిం ి ~
అపస్రసలు నృ ాయ్లు ే ి ారు ~ అలలు ఆకాశమునంటునటు
ల్ ా సముదర్
ము ొ ప్ం ంి ి ~ జయ జయ ావ్ ాల ో ికుక్లు ం ి ా .
క: డుదయగు కేల గజమును
మడువున ెడలంగ ి ి మదజల ేఖల్
దుడుచుచు ల
ె ల్ న పుడుకుచు
ను ి న్
ె షు
ణ్ ండు దుఃఖ ము ీవ్ ా ా!
ొ డ ైన ొం ా న్ పటుట్కొ ర్హ ి గజేందుర్ మడుగు నుం ీ
ె కి ీ ి ెకిక్ళళ్ ై కా ిన మదజల ేఖలను తు ి ే ో మురుచూ ా
బాధనూ దుఃఖా న్ బా ెను.
క: బాలా ా ెను ంె టను ~ హేలన్ ను ి నుం ి ే ంె చుచు
ేలాంచలంబు బటుట్ట ~ కాలో ేమంటి ననున్ నం ోజముఖీ!
క: ీనుల కుయాయ్ ంపను
ీనుల ర ంి ప ేలు ీవన బొ ందన్
ీ ావన! కొపుప్ను
ీన ప ా ీన! వ
ే ేవ! మహే ా!
బాలా! ైట ెంగును ే ో పటుట్కొ డువకుం ా ఆకాశమా గ్ ాన ేను
లాసము ా ె ళ్ ో తూంటే వు ా ంె ట పరు త
ె త్ ుకుంటూ వ చ్నపుడు వు
ా గు ిం ఏమనుకొంటి ో క ా! అ అడ గ్ ా, అమమ్ ారు .. ఓ పర్భూ!
ీనప ా ీ ా! ీనుల కక్ రల ాలకించుటకునూ ా ి ర ించుటకు
ా ి సుత్తులను ొ ందుటకు కే త ిన అ ికారం ఉం ి క ా! అ ప కిం ి.
క: గజ ాజ కష్ణంబును ~ జముగ బ ి ంచునటిట్ య ాతుమ్లకున్
గజ ాజ వరదు ిచుచ్ను ~ గజ తురగ సయ్ందనములు ైవలయ్ంబున్.
ఈ గజేందర్ కష్ణ కథను శర్దధ్ ా చ ి న ఠ్ ాపరులకు క ి ాజ
వరదుడు ( ర్హ ి) రథ గజ తుర ా ి సకల సంపదలే కాక కైవలయ్మును కూ ా
పర్ ా ించును.
~~ ఇంతటి ో ో త ామాతుయ్ల ా ి ర్మ ాభ్గవతములో ముఖయ్ ైన
ప ాయ్ల ో కూ ిన గజేందర్ కష్ణ ఘటట్ ము సమాపత్ ము~~
~( ేకరణ: ి. యల్. నర ిం ారయ్ ాసన్)~