25 იანვარი - შემოდის ოსრიკ გვ.

273 ელ ვერსიაში

 დუელი, რომელიც თავისი აზრით თანასწორობის აქტია, ამ მონაკვეთში არ არის

თანასწორი.
 285გვ "და მე ისარი".... იგულისხმება კლაუდიუსი და უფროსი ჰამლეტი
 ჰამლეტი ოთახში შედის მკვლელთან და მის დაქირავებულ მკვლელთან. შედის
დიდი სიძულვლით, ზიზღითაც კი.
 წერილი აქვს ჰორაციოს. თუ ჰამლეტმა მოიგო ეს დუელი: 1)იქნება დუელში
გამარჯვებული ბრამლდებელი ; 2) რაღაც ხანი უსაფრთხოდ იქნება
შეეძლო წერილი ადრეც ეჩვენებინა და დუელი საერთოდ აეცილებინა თავიდან ,
თუმცა მას ლეგიტიმაცია სჭირდებოდა ამიტომ დუელს ირჩევს.
 ლაერტი ცვლის დაშნას, რათა წარმოდგენა დაედაგა. ყოველი შემთხვევისთვის,
ვინმეს რამე რომ ეთქვა, იტყოდა რომ თავიდან სხვა დანა ავიღეო. თავიდან არ
უტევს, რათა მისი შეტევის ტექნიკა შეისწავლოს. ზოგადად დუელის პრინციპია
ასეთი.
 "ბატონო ჩემო, ახლა კი დავკრავ" ლაერტს ეშლება და მეფეს პირდაპირ ეუბნება
"მე მგონია, გაგიძნელდება" მეფე ამით ხალხის წინაშე თავს წარმოაჩენს როგროც
ჰამლეტის მომხრე, ლაერტე კი ამას აღიქვავს წაქეზებად და იმად, რომ მეფეს
დეგენერატი გონია.
 ჰამლეტი, მეფე და აჩრდილი ერთნაირად კვდებიან. ლარტე განსხვავებულად
ამთავრებს სიცოცხლეს.
 სამივე ებღაუჭება სიცოცხლეს, ლაერტე კი არა.
 ლაერტე ითხოვს მიტევებას, „მომიტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენნი, ვითარცა ჩვენ
მიუტევებთ თანა-მდებთა მათ ჩვენთა“. მოკლედ ეს სიკვდილის მომენტი მას
გადაარჩენს და დააბრუნებს იმ წესრიგში, სადაც აქამდე იყო.
 ჰამლეტის პასუხი ნიშნავს, რომ ლაერტეს გარდა სხვას არავის მიეტევება. ყველას
ყველაფერი ავიწყდება სიკვდილის წინ, ახსენდებათ ის, ვინც ნამდვილად არიან .
ლაერტეს არ ავიწყდება.

ნაწარმოები, რომლის რაღაც დეტალს ვერ გაიგებ, თუ ჰამლეტი სიკვდილის ეპიზოდი არ

გაქვს სწორად გააზრებული : დიდოსტატის მარჯვენა, მეფე გიორგის სიკვდილის ეპიზოდი .

მთავარი შეკითხვა დიდოსტატის მარჯვენაში: თუ ერთი მეორეს ეუბნება ჩემი ამბავი

მოუყევიო, პიპა გამოდის ავტორი - კონსტანტინე გამსახურდია. გიორგი პირველი
გამოდის ჰამლეტი.

 შექსპირი არის ჰორაციო, რადგან ჰამლეტი მას თხოვს ჩემი ამბავი მოყევიო.
ჰორაციოს თხრობით იწყება თხრობა. „მგონი ისა ვარო" ასეთია ჰორაციოს
პირველი რეპლიკა, ჰორაციოს მიჰყავს აჩრდილი ჰამლეტთან, ყველა
მნიშვნელოვან მომენტში არის ჰორაციო, რომელიც ჰამლეტს რაღაცას ურჩევს,
უშლის.
ოფელია ჩააბარეს ჰორაციოს, მას კი დაავიწყდა და ჰამლეტის გამოსახსნელად
წავიდა. ამიტომაა, რომ ჰორაციოს ვერასდროს, ვერაფრის მიხედვით
დაახასიათებ, ამბის მთხრობელი თვითონ ჰორაციოა.
  სამაგიეროს უხდის მამამისს, ტახტს უტოვებს იმ კაცის შვილს, რომელსაც მამამისმა
წაართვა ტახტი. ანუ მის დაბადების დღეს რაც მიიღო, იმას თმობს გარდაცვალების
დღეს.
ჰამლეტმა მამამისს წაართვა ცოლი, გვირგვინი და სიცოცხლე. დიდი ჰამლეტის
ცოლის სიკვდილის მიზეზი გახდა ჰამლეტი; პოლონიუსი, ანუ ბრუტუსი , ანუ მამა,
"სხვა, უფრო დიდი"- მოკლა; გვირგვინი კი ფორტინბრასს მისცა. ახდა
წინასწარმეტყველებაც.
 ჰამლეტს მარხავენ როგორც სარდალს, რადგან დიადი გმირები ისტორიაში , გინდ
მითოლოგიიდან და გინდ ისტორიიდან აქამდე, სხვებს ებრძოდნენ, ჰამლეტი კი
თავის თავს ებრძვის. ამიერიდან ლიტერატურა ფორტინბრასის ამბავს კიარ
მოყვება, არამედ ჰამლეტის, რადგან ის პირობითად პირველია , რომელიც თავის
თავს ებრძვის და ისაა სარდალი. ამის ემრე, ვინც ამ ბრძოლაში წავა და
დამარცხდება უსარდლებს ჰამლეტი. (ეს თუ სწორად გავიგე ასე იყო)
ლიტერატურა შეიცვალა, ამიერიდან მას ახალი გმირი სჭირდება . ჰამლეტი ხდება
დიდი ჯარის სარდალი.

ბოლო სცენაში ფორტინბრასი გასცემს განკარგულებას ჰამლეტი დაასვენეთო , ჰორაციო

კი ეუბნება რაღაც (ჰამლეტის ამბავი) უნდა მოგიყვეო. ე.ი. ჰორაციო იწყებს ამბის
თხრობას, იწყებს თავიდან.

ჰორაციო: „მანდ ვინ არი?“ გვეკითხება ჩვენ, გულგრილ ბერნარდოს, =აჩრდილები ხართ?

ანუ სცენაზე მთელი ამ დიალოგის განმავლობაში, მთელი სპექტაკლის განმავლობაში,

ჰამლეტი არის მკვდარი, ის ასვენია სცენაზე. ანუ ყველაფერი, რაც აქამდე გავარჩიეთ ,
მოხდა სცენის იქით, ის მთელი ეს დრო მკვდარი იყო. ყველაფერი თამაშდება ჩვენს
გონებაში. სპექტაკლი არ არსებობს, ჰამმლეტის დაკრძალვას ვესწრებოდით.

ტექსტი დაიწყო თავიდან და ამავდროულად გაქრა.

პირველი ეპიზოდის გარჩევისას პირველ სცენაში ყველაფერია , რაც იქნება : შიში და

გაურკვევლობა.

ესე: "მანდ ვინა დგახარ?"

რაზეც გვინდა