KASUOTAN

Ayon kay Bernardo (2013), ang kasuotan ng pangkat-etnikong Badjao ay may mga elemento na
nagpapakita ng kanilang kultura at tradisyon. Ang kanilang kasuotan ay binubuo ng magagandang
likhang mga damit tulad ng kapa at malong, na karaniwang gawa mula sa mga materyal na galing sa
dagat.

Ang kapa, isang uri ng poncho o balabal na gawa sa mga naturang materyales na matatagpuan sa
kanilang paligid. Ang kasuotang ito ay may malaking kapaki-pakinabang sa kanilang pang-araw-araw na
buhay dahil nagbibigay ito ng proteksyon sa kanila laban sa init ng araw at ulan. Ayon sa National
Commission for Culture and the Arts (NCCA) ng Pilipinas, ang kapa ay gawa sa mga banig o woven mat
na gawa sa mga dahon ng pandan at sinulid na gawa sa abaka o seda. Samantala ang malong naman ay
isang uri ng damit na may mahabang tela na nakabalot sa katawan at karaniwang ginagamit bilang pang-
araw-araw na kasuotan ng mga Badjao. Karaniwan itong pinapalamutian ng mga magarbong disenyo, na
nagpapakita ng pambihirang kahusayan ng mga Badjao sa sining. Bukod pa rito, ang mga alahas ng mga
Badjao ay kadalasang gawa sa kahoy at mga materyal na hinango mula sa dagat, na nagpapakita ng
kanilang kahusayan sa pangangaso at paglalayag.

Iba pang makatutulong na mga tampok ng kanilang kasuotan ay ang paggamit ng mga makulay na
kasuotan, na nagpapakita ng kanilang pamumuhay, kanilang koneksyon sa karagatan, at kanilang
malalim na pagpapahalaga sa kanilang kultura at tradisyon.

Ang mga batang Badjao naman ay nakasuot ng kanilang tradisyunal na kasuotan na tinatawag na
"patadjong. Sa kultura ng mga Badjao, ang "patadjong" ay isang uri ng damit na ginagamit sa mga
espesyal na okasyon tulad ng kasal. Ito ay binubuo ng isang blusa na may manipis na tela na may mga
paburitong disenyo ng mga Badjao, at isang palda na may makulay na tela. Ang mga batang babae ay
karaniwang naglalagay din ng make up upang mas lalo pang maganda ang kanilang hitsura sa mga
okasyong ito.

Sa kabila ng mga modernisasyon at pagbabago sa kanilang kapaligiran, nananatili pa rin ang tradisyonal
nilang kasuotan. Ngunit, may mga pagbabago sa kasuotan ng pangkat-etnikong Badjao sa Pilipinas dahil
sa mga impluwensya mula sa iba't ibang kultura at panahon. Sa kasalukuyan, mas madalas nang
ginagamit ang mga tela at mga alahas na gawa sa iba't ibang materyales.

SOURCE:

Bernardo, A. (2013). The Role of Traditional Clothing Among the Sama-Bajau in the Philippines.
International Journal of Humanities and Social Science, 3(17),

https://steemit.com/life/@itinerantph/a-multi-cultural-experience-to-witness-a-traditional-badjao-
wedding-or-they-are-the-so-called-sea-gypsies-in-the-philippines?
fbclid=IwAR2OvgiFkqzOdkD7B5CFwNMThrvRwQtnDWVoYlv5C3T5xMCXBQprn1_fgCU

National Commission for Culture and the Arts. (2002). Kasaysayan at Kultura ng Badjao. Manila: National
Commission for Culture and the Arts.

PAGKAIN

Isa sa kanilang mga pinakapinagkakakitaan ay ang pangingisda at paghahabi ng mga kasangkapang

pangisda. Ang pangunahing pagkain ng mga Badjao ay ang mga isda at panggi na kanilang nakukuha sa
karagatan. Sa tradisyonal na kultura ng mga Badjao, hindi gaanong mahalaga ang mga oras ng pagkain.
Hindi tulad ng mga modernong lipunan, na mayroong tiyak na oras para sa almusal, tanghalian,
merienda, at hapunan. Kung kailan nila gusto at kung kailan sila mayroong pagkain, doon lamang sila
kumakain. Ang kanin naman ay hindi gaanong kinakain ng mga Badjao. Ito ay inihahain lamang sa hapag
bilang panghimagas o tuwing may espesyal na okasyon tulad ng mga kasal, pagdiriwang ng kaarawan, at
mga seremonya.

Ayon sa isang pag-aaral na isinagawa ni Delsa Bernardo-Markus ng Mindanao State University, ang
pangunahing pagkain ng Badjao ay isda, na kinakain nila nang sariwa o pinapakuluan. Sa kawalan ng
sapat na supply ng isda, kumakain din sila ng mga shellfish, seaweed, at iba pang mga uri ng karagatan.
Ang ibang mga uri ng pagkain ng Badjao ay kinabibilangan ng mga prutas tulad ng saging at niyog, at
mga gulay tulad ng kamote at talbos ng kamote.

Bukod sa pagkain sa iilang lamang dagat, ang Badjao ay nagtatanim din ng mga gulay tulad ng kamote,
ubi, at talong. Ang kanilang mga pagkain ay karaniwang niluluto sa simpleng paraan, tulad ng pagluluto
sa tubig o pagpapakuluan. Kadalasan, ang kanilang mga pagkain ay nakakain kasama ang kanin.

Ang panggi ay isa sa mga pangunahing pagkain ng mga Badjao sa Pilipinas. Ito ay isang uri ng malagkit na
kanin na gawa sa pagkiskis ng palay. Karaniwan itong hinahalo sa mga isda at iba pang karagatang
pagkain upang maging mas masustansya. Ayon sa pag-aaral ni Zohrah Mae S. Taup, isang propesor ng
Antropology sa Mindanao State University, ang panggi ay isang kultura at tradisyonal na pagkain ng mga
Badjao, at ang panggi ay hindi lamang pagkain kundi isang simbolo ng kanilang kababaihan. Ito ay dahil
ang pagluluto ng panggi ay bahagi ng pagpapakita ng kanilang kasanayan sa paghahabi ng mga
kasangkapang pangisda na kadalasan ay ginagawa ng mga kababaihan.

Sa kabila ng kanilang kahirapan, ang Badjao ay hindi nagpapakita ng pagkainip sa kanilang pagkain at
nagpapakita sila ng kagalingan sa paghahanap ng mga uri ng pagkain sa kanilang kalikasan.

Ito ay salamin ng kanilang kultura at kaugalian sa kanilang pang-araw-araw na pamumuhay sa karagatan.

SOURCE:

Bernardo-Markus, Delsa. "Badjao: A Study of the Sea Nomads of Basilan." Philippine Quarterly of Culture
and Society, vol. 14, no. 1/2, 1986, pp. 20-42. JSTOR, www.jstor.org/stable/29791710.

Taup, Z. M. S. (2015). The Traditional Food of Badjao Tribe in Tawi-Tawi Province, Philippines. Asian
Journal of Applied Sciences, 3(3), 437-442.

https://theseagypsies-blog.tumblr.com/#:~:text=Ang%20pananamit%20ng%20mga%20badjao,palamuti
%20sa%20kanilang%20mga%20katawan.