Professional Documents
Culture Documents
Finanse Przedsiębiorstw Wskaźniki
Finanse Przedsiębiorstw Wskaźniki
Wskaźnik rotacji zapasów informuje o tym, ile razy nastąpił obrót zapasami w magazynie w przeciągu
określonego przedziału czasowego (miesiąc, kwartał, rok). Pozwala obliczyć, ile czasu jest potrzebne,
aby środki finansowe zainwestowane w towary zwróciły się. Jest wyrażany w formie liczbowej i nie
posiada ustandaryzowanej normy, która pozwala jednoznacznie ocenić, czy uzyskany rezultat jest
korzystny lub niekorzystny.
Uzyskana wartość wskaźnika rotacji zapasów pozwala wyodrębnić dwie możliwe sytuacje:
niski wskaźnik rotacji: może (ale nie musi) być oznaką nieefektywnego zarządzania zapasami
magazynowymi.
Niski wskaźnik rotacji zapasów może być oznaką, że w magazynie składuje się zbyt dużo produktów.
Zarządzanie zapasami, które nie uczestniczą w obrocie, zwiększa koszty związane z ich
magazynowaniem, a także, wraz z upływającym czasem i w zależności od branży, stwarza ryzyko
posiadania przestarzałych towarów.
Informuje, ile dni potrzebuje magazyn do całkowitego odnowienia zapasów przez porównanie
wartości finansowej składowanych i sprzedanych zapasów. W języku angielskim wskaźnik ten nosi
nazwę days sales of inventory, inventory day of supply, days inventory outstanding lub inventory
period.
Wskaźnik cyklu zapasów ma bezpośredni wpływ na płynność finansową firmy, ponieważ prawidłowe
zarządzanie towarem prowadzi do zwiększenia rentowności. Na podstawie tych obliczeń, służących
do analizy kosztów magazynowania, widać wyraźnie, że krótszy okres składowania artykułu w
magazynie przekłada się na jego mniejsze koszty. Z kolei wysoki wskaźnik cyklu zapasów zwykle
oznacza niewłaściwe zarządzanie stanem magazynowym lub problemy ze sprzedażą. Aby obliczane w
ten sposób dane były dla firm przydatne, należy je porównać z danymi magazynów lub firm o
zbliżonych cechach.
Jego zadaniem jest wskazanie, ile razy w ciągu konkretnego okresu czasu przedsiębiorstwo może
odtworzyć stan swoich należności. W praktyce oznacza to, że wskaźnik rotacji należności
pokazuje w jakim stopniu przedsiębiorstwo kredytuje nabywców oferowanych przez siebie
towarów i usług.
Pożądana wielkość wskaźnika rotacji należności oscyluje w przedziale od 7 do 10. Wynik mniejszy
od 7 pokazuje, że przedsiębiorstwo prawdopodobnie udziela swoim kontrahentom kredytów o
zbyt długim okresie spłaty. Może to wynikać z bardzo wysokiej konkurencji rynkowej, która
wymaga stosowania agresywnej strategii nastawionej na maksymalizację zysków. Takie działania
są niebezpieczne, ponieważ zamrażają środki oraz powodują powstanie ryzyka utraty
pożyczonego kapitału.
Wynik wskaźnika rotacji wyższy od 10 pokazuje politykę firmy polegającą na udzielaniu krótkiego
kredytu kupieckiego i jej wysoką dbałość o płatność należności w terminie. Takie działania są
bezpieczne, ale mogą skutkować utratą części kontrahentów, a co za tym idzie – znacznym
zmniejszeniem przychodów ze sprzedaży.
Wskaźnik cyklu należności pokazuje, ile dni upływa od momentu powstania należności do
otrzymania zapłaty za sprzedane towary lub usługi w przyjętym do analizy okresie.
Wynik wskaźnika cyklu rotacji należności pokazuje, przez ile dni gotówka należąca do
przedsiębiorstwa jest zamrożona w należnościach, a więc ile trwa tak zwany cykl inkasa
należności.
Spadek rotacji należności w badanych okresach interpretuje się w pozytywny sposób. Oznacza
to, że przedsiębiorstwo lepiej zarządza należnościami i posiada wyższą płynność finansową. W
praktyce znaczy to, że gotówka szybciej powraca do firmy za sprawą usprawnienia polityki
kredytowej i poprawienia ściągalności należności od kontrahentów.
Wydłużenie rotacji należności w dniach posiada negatywną interpretację. W praktyce oznacza to
pogorszenie jakości zarządzania należnościami w przedsiębiorstwie, a więc gorszą ich ściągalność
oraz gorszą politykę kredytową. Takie działania wpływają na osłabienie płynności finansowej
(gotówka przez dłuższy okres czasu pozostaje na kontach kontrahentów.
Podczas interpretacji wskaźnika rotacji aktywów należy pamiętać, że rezultaty mogą być zniekształcone.
Na przykład, duże inwestycje w aktywa trwałe mogą spowodować, iż w danym okresie wyniki będą niskie.
Ponadto mogą one zależeć od planu amortyzacji rzeczowego majątku trwałego.
Wskaźnik rentowności sprzedaży netto/Return on sale (ROS)
(ROS), obliczany jest jako stopień pokrycia przychodów ze sprzedaży przez zysk netto. Dzięki niemu
można ustalić stopę zysku z danej inwestycji. Wykorzystuje się go do przedstawienia efektów
sprzedaży towarów i usług i ustalanie jej opłacalności.
W interpretacji rezultatów bardzo istotna jest analiza zmian wartości wskaźników, które zachodzą na
przestrzeni kilku okresów sprawozdawczych. W tym przypadku, należy zwrócić uwagę, czy
rentowność sprzedaży (brutto, lub netto) wzrasta, czy też maleje. Oczywistym jest, iż przyrosty są
zjawiskiem pożądanym. Natomiast malejące wartości wskaźników ukazują, że koszty, a także podatki
(w przypadku ROS) pochłaniają coraz większą część wygenerowanych przychodów. W takiej sytuacji,
można domniemywać, że jednostka nieprawidłowo je kontroluje. Dodatkowo, im niższe są wartości
wskaźników rentowności sprzedaży, tym osiągnięcie, przez przedsiębiorstwo, danego poziomu zysku
wymaga wygenerowania wyższych przychodów.
Odzwierciedla ona, stosunek osiągniętego przez jednostkę zysku netto do wartości aktywów ogółem
– sumy bilansowej. Wskaźnik ten ukazuje, jak efektywnie, w przedsiębiorstwie, wykorzystywany jest
majątek do generowania zysku netto. jest to wskaźnik, który służy do obrazowania zdolności
aktywów firmy do generowania zysków.
Oznacza to, że im jego wartość jest wyższa, tym lepsza jest kondycja finansowa jednostki. Dla
wskaźnika rentowności aktywów nie określa się przedziału racjonalnego. To znaczy, iż nie istnieje
zakres wartości tej miary, który postrzegany jest jako pożądany.
ROE oznacza Return on Equity, czyli rentowność kapitału własnego. Jest to wskaźnik
rentowności oznaczający, jak wiele zysku udało się wygospodarować spółce z wniesionych
kapitałów własnych.
Wskaźnik rentowności kapitału własnego dostarcza wartościowych informacji akcjonariuszom.
W polskich warunkach określa, ile groszy czystego zysku udało się osiągnąć spółce z jednego
złotego kapitałów własnych. Obliczając ROE, liczy się zysk za dany okres do stanu kapitałów
własnych na początek danego okresu.
Wysokie wartości wskaźnika oraz wzrost jego poziomu w czasie oceniamy pozytywnie
(świadczy to o wysokiej bądź zwiększającej się rentowności kapitałów własnych).
Niskie wartości wskaźnika oraz spadek jego poziomu w czasie oceniamy negatywnie (świadczy
to o niskiej bądź zmniejszającej się rentowności kapitałów własnych).
Warto wiedzieć, że wskaźnik ROE może przyjmować wartości ujemne. Może to nastąpić w
sytuacji, gdy przedsiębiorstwo, w danym okresie, wygenerowało stratę czyli nie uzyskało
księgowej nadwyżki przychodów nad kosztami. Wartości ujemne świadczą o niekorzystnej
sytuacji przedsiębiorstwa.
Najkorzystniejszym sygnałem dla akcjonariuszy jest sytuacja, kiedy spółka osiąga wysoki
wskaźnik ROE i jest on powyżej branżowej średniej. Jest to dowód, że spółka skutecznie
zarządza swoim kapitałem. Może zdarzyć się także sytuacja, kiedy wskaźnik ROE nawet
trzykrotnie przewyższa średnią branżową. Co to oznacza? Warto wówczas przeanalizować
wyniki finansowe firmy. Być może oznacza to tylko tyle, że spółka zaskakująco dobrze radzi
sobie w porównaniu z konkurencją. Ale taka sytuacja może być także dowodem na to, że
spółka posiada nadmierne zadłużenie. Może to znacząco zwiększyć ROE, bo kapitał własny to
aktywa pomniejszone o dług. Zatem im bardziej spółka się zadłuża, tym ma niższy kapitał
własny, co może wpłynąć na ROE.