Teacher: ako Nanay: Cyrene Tatay: Wendel High achiever: Aurelius Average: Mey Kaibigan ni aure:

ann at clark at jabez Kaibigan ni mey: marco at rafael at Crissa

*First scene*

Tatay: Magandang Hapon po sir, kami po ang magulang ni Aurelius at ni

Mey, maaari na po ba namin makuha ang kanilang card?

Teacher: Magandang Hapon po, ito na po ang card ni Aurelius at ni Mey.

(iaabot ng teacher ung card ni Aurelius at Mey sa tatay)

Tatay: Maraming salamat po sir

(iaabot ng tatay sa nanay ung card ni mey)

(Habang nag uusap si tatay at Aurelius, nasa kabilang dako si mey at ang
kanyang nanay kasama ang kanyang kaibigan, sila ay nag uusap patungkol sa
kanilang grado)

Crissa: Ang galing galing mo talaga mey

Rafael: Oo nga, nakakuha ka pa ng karangalan.

Marco: Buti kapa nakakuha ng karangalan, sayang kinapos ung amin ng ilang
puntos.

Nanay: Buti nalang sa maayos ka napabarkada anak

(eexit ung kaibigan ni mey)

Nanay: Ang galing mo talaga anak, ako ay nagagalak dahil antaas ng mga
naging grado mo at nakakuha ka pa ng karangalan, mas lalo mo pang pag
butihan anak para sa susunod ay mataas na karangalan naman ang iyong
makuha.
(Tinignan naman ng tatay ang card ni Aurelius)

Tatay: ayos lang yan anak, bumawi ka na lamang sa susunod

Aurelius: Patawad po tay, ako po ay nag sikap para makuha itong grado na
ito ngunit ayan lamang po ang aking nakamtan

(kukunin ng nanay ung card ni aure)

Nanay: Ano ba yan aurelius, ganito lang nakuha mong marka, lagi nalang
mababa. Bat di ka gumaya sa kapatid mo nakakuha siya ng karangalan. Jusko
naman aurelius, sayang lang ata ang pagpapaaral naming sa iyo.

Tatay: Huwag ka namang ganyan kay aure, ginawa nya naman lahat ng
makakaya nya, sa aking palagay ay hindi lamang ito naging sapat.

Nanay: Bahala na nga kayo jan (pagalit na tono), sa bahay na lamang tayo
mag usap

*Scene 2*

Pag dating sa bahay

*Ibababa ng nanay ung card ni aurelius at mey sa lamesa*

Nanay: Ano ito aurelius? Buti pa si Mey mataas ang nakuhang marka tas
ikaw eto lang?? Nag aaral ka pa ba? Baka naman pinapabayaan mo na ung
pag aaral mo

Aurelius: Ma alam ko namang si Mey paborito mo e, pero bakit kailangan

mo pa akong ikumpara sa kanya? Bakit kailangan mo pa akong maliitin? Oo,
sya na magaling sya na matalino pero ma naman, dimo manlang naiisip ung
nararamdaman ko? Ginagawa ko naman ung abot ng makakaya ko para
makakuha ng mataas na marka pero bakit lagi nalang ganto. Di mo manlang
ma appreciate ung ginagawa ko, lagi nalang si aurelius ang napapansin mong
nagsisikap. Nagsisikap din ako ma.
Nanay: Aba sumasagot kapa! Siguro natutunan mo yan sa mga barkada mo!

Aurelius: Ano ba yan ma, palagi nalang nadadamay mga kaibigan ko, lagi
nalang ganto. Nakakasawa na.

(Sinampal ng nanay si aurelius tas papasok si high achiever)

*Scene 3*

Mey: Aurelius ano nanaman ba nangyari? Nagsisigawan nanaman kayo?

Aurelius: Wala kang pakialam papawalkout sana si aurelius kaso hinila ko

Mey: Ikaw ha Aurelius umayos ka sa pananalita mo! Baka nakakalimutan

mong ate mo ko at nanay natin ang pinagsisigawan mo!

Aurelius: Isa ka pa e, wala na kayong ginawang dalawa kundi mag kampihan,

lagi nalang ako yung mali sa paningin niyo

. Mey: Ikaw pa tong galit ngayon, kung nagaaral ka sana ng mabuti edi sana
hindi ka ganyan tatratuhin ni mama.

Aurelius: Alam mo, pikang pika na ko sayo. Kaya ka lang naman ganyan
kasi paborito ka ni mama. Wala ka nang ibang ginawa kundi puro dada.
(Sasampalin ni mey si aurelius)

*Scene 4*
(tapos parang lalabas na si aure papunta sa kaibigan nya)

Ann: Oh Aurelius bakit parang ang lungkot naman ng itsura mo??

Clark: Oo nga bakit ano bang naging problema mo??

Aurelius: Kasi parang di ako mahal ng pamilya ko nagpupunyagi ako

patungo sa hangganan upang makamtan ang mga grado na yun pero parang
wala lang sakanila
 Jabez: Sa tingin ko kausapin mo mun sila patawarin mo muna sila sapagkat
di pa nila alam ang kanilang ginagawa mas mabuti na bumalik ka sa inyong
tahanan at kausapin ng maayos

Aurelius: Sabagay tama ka naman maraming salamat sainyo.

*Scene 5*

(Mag uusap ung nanay at ung tatay patungkol sa sitwasyon ng kanilang mga
anak)

Tatay: (Tawagan) mag usap nga muna tayo patungkol sa mga anak natin.

Nanay: Ano naming pag uusapan natin?

Tatay: Masyadong nasasaktan si Aurelius sa mga sinasabi mo, baka mas

lalong lumayo pa ang loob non sa iyo.

Nanay: Ano naming paki ko sa kanya, puro sakit lang ng ulo binibigay non
sakin

Tatay: (tawagan) lagi kasing ayan iniisip mo e, di mo manlang intindihin ung

sitwasyon ni Aurelius. (tawagan) nahihirapan din un, at tsaka nakikita ko
namang nagsusumikap sya para makakuha ng mataas na marka e. Ikaw lang
naman ang hindi nakakakita non dahil lagi ka nalang kay Mey nakatingin.
Parehas natin silang anak kaya dapat parehas lang din ang trato natin sa
kanila. Mapa mataas o mababa ang grado, pasalamatan parin natin sila. Dahil
parehas lamang silang nag sumikap para sa gradong iyon.

Nanay: mukhang nasaktan ko nga ang ating anak hindi ko napansin na

nasasaktan ko na sya ang nais ko lamang ay pangaralan sya ngunit mukhang
mas lalo ko pang nasaktan ang kaniyang damdamin. Huwag kang mag alala,
aayusin ko agad ang aking pakikitungo sa kaniya.

Tatay: Dapat lamang na maisaayos na agad, huwag mo ng antayin pang

lumayo ang kaniyang loob ng dahil lamang sa pakikitungo mo sa kaniya
nawa ay mahalin mo din siya tulad ng pagmamahal mo sa amin.

Nanay: Pag kauwi niya ay agad agad akong hihingi ng tawad sa kaniya.

Tatay: Salamat naman at naunawaan mo na rin ang sitwasyon.

Nanay: Salamat din (tawagan) dahil ipinaintindi mo sa akin ang ating

sitwasyon. Nga pala, nakita kong umalis si Aurelius kanina, saan kaya siya
nag punta? Ako ay nag aalala na sa kanya.

Aurelius: Kumalma ka lang (tawagan), hayaan mo nalang muna siguro, maya

maya’y babalik din iyun. Hayaan muna natin siyang makapag isip isip din.
*

*Scene 6*

(Pag uwi ni Aurelius sa kanilang bahay)

(Si Aurelius naman ang kakausapin ng kaniyang tatay)

Tatay: Aurelius mag usap nga muna tayo

Aurelius: Patungkol po saan ang ating pag uusapan?

Tatay: Ito ay patungkol sa nangyari kanina Aurelius, masyado kang naging

mapusok, di mo na naririnig ang iyong mga sinasabi. Naway sa susunod ay
isipin mo muna ang iyong mga binibigkas, mahirap bawiin ang dulot na sakit
na nagmula sa iyo dahil anak ka namin, yan ang iyong tatandaan Aurelius.

Aurelius: Patawad po tay, nasaan nga po pala si mama? Nais ko po sanang

humingi ng tawad.

Tatay: Siya ay nasa kwarto anak, aalis na muna ako, hayaan ko muna kayong
mag usap.

Aurelius: Salamat po sa pagpapaliwanag pa

Tatay: Walang anuman, ikaw ay aming anak, nararapat lang na gabayan ka

naming tungo sa mabuti at magandang kinabukasan.

(eexit si Tatay tsaka si aurelius then papasok si ate at Nanay, mauupo muna
sila at kakatok si aurelius sa pinto)

Aurelius: (kakatok sabay sabi ng Mama)

Nanay: Bakit Aurelius anak?

Aurelius: Nais ko po sanang humingi ng tawad sa inyo ni ate dahil ako ay

nakapagsabi sainyo ng masamang salita at nagkasala po ako sainyo, aaminin
ko po, masyado akong naging mapusok, diko na inisip ang mararamdaman
ninyo ni ate.

Nanay: Ayos lang anak, nais ko ding humingi ng tawad sa iyo dahil sa
nagawa ko, diko manlang inintindi muna ang sitwasyon.

Aurelius: Sana po ay mapatawad nyo ako mama.

Nanay: Ano kaba Aurelius anak, bakit hindi kita patatawarin e anak kita
Mey: Oo nga, inaantay ka lamang naming umuwi at kami rin ay hihingi ng
tawad sa iyo. Patawad nga pala sa mga nasabi ko kanina saiyo Aurelius,
ayoko lamang na binabastos si mama.

Aurelius: Ok lang po ate, kasalanan ko din naman kung bakit kayo nagalit
sakin. Pangako, hindi na ako magiging mapusok sa susunod.

Nanay: Halina’t lumabas tayo, mamasyal tayo sa parke.

**The End**