SAGRADA FAMÍLIA

Antonio Gaudi

Sagrada Família je jedno od najinspirativnijih arhitektonskih djela Antonija Gaudija i simbol

španskog grada Barselone.Crkva je bila doživotno djelo arhitekte i ostala je nedovršena nakon
njegove smrti 1926. godine.

Antonio Gaudi, španski arhitekta, je bio ispred svog vremena sa inovacijama arhitektonskog
dizajna i stambenih zgrada i smatra se jednim od pionira u svom polju od kraja 19. i pocetka 20.
vijeka.Na crkvi je poceo da radi 1883. god.
 Ovo djelo spada u period modernizma, kombinacijom gotike I Art Nouveau-a, i kao takvo
bogato je ornamentima, detaljima, biljnim motivima, asimetričnim i zakrivljenim linijama i
nekonvencionalnim formama.Gaudi je uveo upotrebu keramičkih pločica, vitraža, kovanog
gvoždja i majstorski izradjene stolarije, što je kasnije poboljšalo jedinstvene inovativne koncepte
dizajna po kojima je postao poznat.Takođe, uveo je i nove tehnike u arhitektonski svijet kao sto
je vrsta mozaika napravljena od otpadne keramike, koje je iskoristio na tornjevima Sagrade
Familije.Gaudijev rad je uvijek uključivao prepoznatljivu upotrebu materijala, posebno
korištenje teksture i rasporeda boja koje su gotovo uvijek bile uključene zajedno sa njegovim
maštovitim stilom.Njegovi radovi od kovanog gvozđa stigli su samostalno, često i prije sličnih
eksperimenata Art Nouveau-a.

,,Hram [Sagrada Família] raste sporo, ali to je uvijek bio slučaj sa svime sto je predodređeno
da ima dug život.Stogodišnjim hrastovim stablima treba mnogo godina da rastu; s druge strane,
trska raste brzo, ali u jesen ih vetar ruši i više ništa nema da se kaže.“- ovim riječima o svom
doživotnom radu, Antonio Gaudi pokušava da opravda izuzetno dug vremenski period potreban
za izgradnju Sagrade Familije, dok se poziva na strukturalne koncepte u svojim nacrtima koje je
pozajmio iz prirode.

Na prilazu crkvi, pažnju privlače vretenasti tornjevi različitih visina.Oni su simbolični prikaz
dvanaest apostola, jevanđelista, Bogorodice ,sa najvišim, koji predstavlja Isusa.Primjećuje se
značaj vertikalnosti u Gaudijevom radu, kako u eksterijeru, tako i u enterijeru.Tornjevi su jos
nedovršeni i radi se na izgradnji Isusove kule.Gaudi je vjerovao u duhovni značaj u arhitekturi, a
to se ogleda u postavljanju simbola svakog apostola na vrhu svakog tornja.

Prema nacrtima, crkva bi trebala imati tri velike fasade: Nativity na istoku (izgrađena je za
vrijeme Gaudija), Passion na zapadu (izgrađena prema Gaudijevim nacrtima) I Glory na jugu
(započeta 2002. god).Trebalo bi da sadrži likove bičevanog Isusa I Isusa na krstu, scene Pakla,
Čistilista, sedam smrtnih grijehova I sedam nebeskih vrlina.

Izgled sveukupnog objekta koji se sužava u jednu tačku sa svim svojim sporednim kulama,
oslikava Gaudijevo vjerovanje u ljudsku vjeru u jedinstvenu, svemoćnu Božiju prisutnost.Gaudi
je želio da se odvoji od gotičkih karakteristika postojećih katedrala, gdje su spoljašnje kontrafore
očekivana odlika.Unutrašnji lukovi nisu uobičajeni u zapadnoj arhitektonskoj tradiciji gdje se
koriste ne-kružni oblici.Kod Sagrade Familije unutrašnji lukovi i spoljasnji tornjevi prate istu
liniju.U unutrašnjem i spoljašnjem dizajnu postoji osjećaj beskonačnosti.Gaudi je želio da
Sagrada Família bude objekat neodređenog trajanja, što se može vidjeti u upotrebi kolona za
nosivost umjesto gotičkih kontrafora za koje kaže da su srodne ,,štakama bogalja“.
 O Gaudijevom radu je rečeno da je vještačko napravljeno da liči na prirodu i suprotno;
suprotnosti su usklađene; ravni, linije I presjeci su ograničeni. Tendencija za dekoracijom I
dizajnom koristeći elemente iz prirode se ogleda i u unutrašnjosti bogatstvom ukrasa, spiralnim
stepenicama i zvonicima.Na prozorima se takođe mogu vidjeti ukrasi inspirisani prirodom, a
pojačani su kontrastom svjetlosti i sijenke.Gaudi nije samo arhitekta, već I vajar koji ima
sposobnost da prožima strukturu sa skulpturalnim karakteristikama.

U unutrašnjoj fasadi transepta vidimo geometrijski čiste, pravolinijske, pravougaone ili

kubične oblike, daleko različite od razigranih spoljašnjih tornjeva.

Sa jos šest Gaudijevih građevina u Barseloni,Sagrada Familia je pod zaštitom UNESCO

svjetske kulturne baštine i kao takva svjedočanstvo o izuzetnom kreativnom doprinosu razvoju
arhitekture i tehnikama gradnje predstvaljajući modernizam Katalonije I utičuci na tehnike I
oblike koji su bili relevantni za razvoj moderne gradnje u 20.vijeku.